Dit omdat ik het moeilijk vind voor mezelf te formuleren waarom ik kinderen zou willen.
Waarom heb jij gekozen voor kinderen?
Was het een bewuste keuze, heb je de natuur zijn gang laten gaan, of is er echt sprake van family planning bij jou en je partner?
TS: twijfelt heel erg. Ik zou het niet doen om een 'kindje van ons samen' te hebben. En een kloon van mezelf lijkt me al helemaal niet leuk ( ik zou jaloers zijn !
)Is het heel erg dat ik wel begin na te denken over de toekomst, en ik de gedachte om helemaal alleen oud te worden een heel enge vind?
quote:Neuh, volgens mij heel normaal als je rond de 30 bent (ben je toch?).Op dinsdag 11 november 2008 21:25 schreef SHE het volgende:
Is het heel erg dat ik wel begin na te denken over de toekomst, en ik de gedachte om helemaal alleen oud te worden een heel enge vind?
En ja ze waren nogal geplanned... op de laatste na.
quote:Gewoon... leuk....
En ja ze waren nogal geplanned.
quote:thank god! ja, ik ben idd 30.Op dinsdag 11 november 2008 21:27 schreef Moonah het volgende:
[..]
Neuh, volgens mij heel normaal als je rond de 30 bent (ben je toch?).
het leek me een nogal egoistische gedachte. Een kind nemen omdat je geen eenzame bejaarde wil zijn
Ik heb namelijk nog niet die onbedwingbare drang tot kinderen nemen. Wel hormonale vlagen, maar die zijn ook zo weer voorbij en dan ben ik altijd weer blij dat ik geen zaad gezocht heb
Is kinderen krijgen/nemen zoiets wat je weet? net als de ware?
En ik heb ook heel lang getwijfeld. met mijn ratio dan. Mijn gevoel wist (al dan niet tijdelijk weggedrukt) heel goed wat ik wilde....
En als ik zo af en toe jouw posts lees weet jouw gevoel het ook al lang...
Mijn eierstokken rammelen zo hard dat bij Reinhilde de kopjes uit de kast trillen (toch?
) Dat heb ik altijd al gehad maar dat is de laatste 2 jaar veel erger geworden.
Maar het helpt wel dat lief wat dat betreft op één lijn zit met mij. Ik denk dat als jij wel heel graag wil maar je lief niet dat je het dan toch automatisch op een iets lager pitje zet ofzo.
Ik ben nog vrij jong voor huidige begrippen om aan kinderen te beginnen maar toch zou ik echt niets anders liever willen op dit moment. Om de redenen die jij noemt, eenzame bejaarde
haha, maar ook omdat ik denk/vind/hoop/weet dat ik nog zo ontzettend enorm veel liefde te geven heb, en die wil ik zo graag met een kindje delen. /kwijlpost over.
En om ze in hippe kleertjes te steken natuurlijk
Maar waarom dat wel? Moeilijk te omschrijven.. Ik denk dat het een oergevoel was, een natuurlijke drang.
Nu is dat voor mij een punt, want dat heb ik helemaal niet. Ik vind het soms al een opgave om het in mijn partner te steken, laat staan in nog een mens.
Niet omdat ik een trut ben ofzo, integendeel, maar omdat de wereld om mij draait
Ik vind het moeilijk om mezelf weg te cijferen en die wereld met een ander te delen.Dus ik denk dan ook automatisch dat ik wellicht beter geen kinderen kan nemen
Erg he?
.
Ik heb nu 2 prachtige zoons en ik vind het echt fijn om een gezin te hebben.
Enorme aandrang is er nooit echt geweest, maar het idee dat er nooit een kind zou zijn wat zou rondkruipen, dat idee vond ik echt niet leuk, dat gaf bij mij de doorslag.
ik zou echter nooit de medische malle molen ingestapt zijn als het niet op natuurlijke manier zou zijn gelukt en dan zou ik volkomen gelukkig zijn geweest ook.
quote:Nee, wel verstandig. Want kinderen eisen heel wat meer dan een partner.Op dinsdag 11 november 2008 21:39 schreef SHE het volgende:
Ja, dat hoor ik vaker..dat enorm veel liefde te geven.
Nu is dat voor mij een punt, want dat heb ik helemaal niet. Ik vind het soms al een opgave om het in mijn partner te steken, laat staan in nog een mens.
Niet omdat ik een trut ben ofzo, integendeel, maar omdat de wereld om mij draait
Dus ik denk dan ook automatisch dat ik wellicht beter geen kinderen kan nemen
Erg he?
Beste beslissing van mijn leven!!!
En ja, ook mijn dochter is de leukste, liefste en de knapste.
quote:Wel een erg naïeve stelling.... helaas.
Liefde voor je kind gaat zo vanzelf.. echt
quote:Hahaha, nee niet erg, zelfkennis is goedOp dinsdag 11 november 2008 21:39 schreef SHE het volgende:
Ja, dat hoor ik vaker..dat enorm veel liefde te geven.
Nu is dat voor mij een punt, want dat heb ik helemaal niet. Ik vind het soms al een opgave om het in mijn partner te steken, laat staan in nog een mens.
Niet omdat ik een trut ben ofzo, integendeel, maar omdat de wereld om mij draait
Dus ik denk dan ook automatisch dat ik wellicht beter geen kinderen kan nemen
Erg he?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat gevoel niet ken. Niet dat ik nou zo'n moeder Theresa ben ofzo, maar mijn wereld draait wel degelijk vaker om iemand anders dan om mijzelf.
Maar misschien vind jouw inner-self het wel tijd dat je eens iemand anders in the centre of attention plaatst
Maar ik denk niet dat je het om die reden zou moeten laten hoor, als zoiets eenmaal zover is dan kan ik me niet voorstellen dat je iets anders kan en wil dan het in het midden van je wereld te plaatsen. (uitzonderingen daargelaten, maar ik ga er niet van uit dat jij tot die uitzonderingen hoort
) Gelukkig maar trouwens vind ik. Het had iig voor mij niks te maken met de AOW, en ook niet met 'klonen' of 'iets van ons samen'.
Ik weet alleen dat ik altijd heb geweten dat ik een kindje wilde. Als ik naar anderen keek met hun kinderen, dan wilde ik dat ook.
En nu Sasha er is klopt dat ook gewoon. Dat waar ik altijd verlangend naar keek (jaja, sentimenteel wijf, sue me) is er nu gewoon, heb ik nu gewoon. Idd de onvoorwaardelijke liefde, maar ook trots en gewoon de constante fascinatie van kijken naar dat kleine jongetje. Kijken naar hoe hij groeit, hem helpen bij de dingen die hij steeds weer leert en ontdekt, maar hem ook zelf laten ontdekken etc. etc.
Waarom ik dat wilde? Geen idee. Het leek mij gewoon een heel mooi iets om mee te maken. En dat is het ook. Meekijken bij een ander (nichtje, neefje, kindje van vrienden) is gewoon niet hetzelfde voor mij.
Sorry, beter dan dit kan ik het niet zeggen. Mss is het idd wel gewoon een kwestie van 'weten'.
En over je eigen twijfel. Ik durf je eigenlijk bijna wel te bezweren dat je angsten ongegrond zijn. Gevoelens voor een kindje zijn in niks te vergelijken met die voor een partner. Althans, bij mij iig niet en als ik zo eens om me heen kijk bij anderen ook niet.
Ik ben er dan ook heilig van overtuigd dat kindjes met reden zo ontzetten lief en vertederend zijn, en zoveel liefde vragen en geven als ze klein zijn om er zo voor te zorgen dat je een buffertje hebt voor als dat niet meer zo is.
Want nog steeds kan ik me niets voorstellen bij een knul van 16 met zweetvoeten en een grote mond.
Ze zeggen dat je daar vanzelf in mee groeit, daar vertrouw ik dan maar op.
quote:ík hoef er in elk geval niet veel moeite voor te doen om mijn kinderen liefde te geven. Jij?Op dinsdag 11 november 2008 21:44 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Wel een erg naïeve stelling.... helaas.
quote:Ik niet, maar gezien het feit dat huiselijk geweld en kindermishandeling schering en inslag zijn is het NIET vanzelfsprekend.
[..]
ík hoef er in elk geval niet veel moeite voor te doen om mijn kinderen liefde te geven. Jij?
quote:Ik zou een kindje nooit slaanOp dinsdag 11 november 2008 21:47 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Ik niet, maar gezien het feit dat huiselijk geweld en kindermishandeling schering en inslag zijn is het NIET vanzelfsprekend.
quote:Hahahhaa, ik wou net zeggen, ik ging er dus inderdaad gemakshalve even vanuit dat je dat achterwege zou laten, daar breken je nagels namelijk van
quote:Dat zijn vast geen mensen die zich al jaren druk maken of ze nou wel of niet aan kinderen moeten beginnenOp dinsdag 11 november 2008 21:47 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Ik niet, maar gezien het feit dat huiselijk geweld en kindermishandeling schering en inslag zijn is het NIET vanzelfsprekend.
.Bovendien verdenk ik SHE niet van bovengenoemde zaken.
quote:dat weet je niet denk ik
quote:Wie zegt dat?Op dinsdag 11 november 2008 21:49 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Dat zijn vast geen mensen die zich al jaren druk maken of ze nou wel of niet aan kinderen moeten beginnen
quote:Eh jawel
Ik zeg dan ook niet dat het vanzelfsprekend is.
quote:
Liefde voor je kind gaat zo vanzelf.. echt
quote:Dat zeg ik toch niet?Bovendien verdenk ik SHE niet van bovengenoemde zaken.
Ik zeg alleen dat 'liefde voor je kind gaat zo vanzelf' helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
quote:Dat weet ik heeeel erg zeker
zelfs grote mensen, muggen of andere wezens sla ik niet. Onder deze grote muil zit een oer pacifist.
Ik hou niet van geweld.
.Ik weet het niet.
.Dat lijkt me een goede reden...
En om te zien of je kwaliteiten een toevalstreffer zijn of genetisch verankerd.
quote:en toch denk ik dat je dat niet weet. Ik heb het niet over iedere dag door de kamer meppen natuurlijk.
[..]
Dat weet ik heeeel erg zeker
zelfs grote mensen, muggen of andere wezens sla ik niet. Onder deze grote muil zit een oer pacifist.
Ik hou niet van geweld.
Maar geloof me, juist je eigen kind kan het bloed onder je nagels vandaan zuigen, erger dan je je ooit kunt voorstellen als je nog geen kinderen hebt. Daar hebben we het hier allemaal meestal niet over, want we moeten allemaal vooral heel positief doen als het even kan, maar dat is dus het lastige stukje van ouder zijn, dat je soms eventjes helemaal niet zo dol op je kind bent.
quote:Mja. Dat klinkt allemaal natuurlijk wel leuk en romantisch enzo, maar da's toch niet een reden? "Hey schat, zullen wij onze liefde eens gaan geven en ontvangen dmv kinderen enzo?" Kweenie hoor.
quote:
Ik zeg dat, dat zie je toch?
quote:Op dinsdag 11 november 2008 21:54 schreef Swetsenegger het volgende:
Of mijn 'kwaliteiten' genetisch verankerd zijn interesseert me geen moer.
Ook jij bent toch trots op je nageslacht?
quote:omdat je met een petroleumstel, bambi's en whiskey op zondag een beetje de oerman kan uithangen en anna dat dan helemaal spesjaal vindOp dinsdag 11 november 2008 21:51 schreef Jarno het volgende:
Wat een lastige kutvraag!
Ik weet het niet.
quote:Wat een mooi popje zegOp dinsdag 11 november 2008 21:52 schreef LXIV het volgende:
Omdat je liefde wil geven en ontvangen.
Dat lijkt me een goede reden...
[ afbeelding ]
En om te zien of je kwaliteiten een toevalstreffer zijn of genetisch verankerd.
quote:Nee, van en naar dat kind natuurlijk.Op dinsdag 11 november 2008 21:54 schreef Jarno het volgende:
[..]
Mja. Dat klinkt allemaal natuurlijk wel leuk en romantisch enzo, maar da's toch niet een reden? "Hey schat, zullen wij onze liefde eens gaan geven en ontvangen dmv kinderen enzo?" Kweenie hoor.
quote:* is ook heel trots!
quote:Maar hoop bij god dat mijn grootste 'kwaliteit' ze bespaart blijft
[..]
Ook jij bent toch trots op je nageslacht?
toevallig van de week met mijn moeder over gehad, als 3 jarige riep ik al dat ik mama wilde worden.
waarom geen idee eigenlijk, soms is het namenlijk een verotte wereld en het is een behoorlijke egoistische keuze ( voor zover het een keuze is) en toch heb ik er nooit spijt van gehad.
Mijn man heeft ooit eens tegen mij gezegd, "de enige reden dat ik kinderen wil met jou is omdat ik weet dat je een geweldige moeder zult zijn".
En nu blijkt hij nog eens een hele leuke en geweldige vader te zijn.
Maar mijn man wist eigenlijk niet echt of hij wel kinderen wilde, de 1ste was toch meer voor mij zeg maar, omdat ik het graag wilde, maar hij vind het zo leuk dat hij zelf een 2de wilde, ik was daar in het begin weer wat huiverig voor maar achteraf gezien toch wel een hele juiste keuze geweest.
Maar waarom? puur gevoel, niks meer en niks minder.
En inderdaad, vandaag was het niet zo vanzelfsprekend dat liefde geven, nu je het zegt
quote:zijnde?Op dinsdag 11 november 2008 21:57 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Maar hoop bij god dat mijn grootste 'kwaliteit' ze bespaart blijft
quote:Oh wowOp dinsdag 11 november 2008 21:52 schreef LXIV het volgende:
Omdat je liefde wil geven en ontvangen.
Dat lijkt me een goede reden...
[ afbeelding ]
En om te zien of je kwaliteiten een toevalstreffer zijn of genetisch verankerd.
Zo 1 wil ik er ook wel
Dat heb ik ook als ik Anna zie van Jarno en Yppy..als je zo'n mooi kind krijgt is het natuurlijk wel makkelijker om ervan te houden
quote:Ik kom toch eigenlijk alleen maar uit op emotionele redenen die koud op papier (eh, scherm) erg flauw en belegen overkomen denk ik. Dat je op een bepaald moment een papa met kind ziet lopen en denkt: "hey! dat wil ik ook!!" enzo. Dat soort dingen. Meer survival of the species dan echt praktische redenen denk ik, want praktisch gezien vind ik elk weekend om 6 uur gewekt worden niet echt je van het....Op dinsdag 11 november 2008 21:55 schreef SHE het volgende:
[..]
omdat je met een petroleumstel, bambi's en whiskey op zondag een beetje de oerman kan uithangen en anna dat dan helemaal spesjaal vind
.quote:Laat maar weten wanneer je er klaar voor bent!Op dinsdag 11 november 2008 21:59 schreef SHE het volgende:
[..]
Oh wow
Zo 1 wil ik er ook wel
Dat heb ik ook als ik Anna zie van Jarno en Yppy..als je zo'n mooi kind krijgt is het natuurlijk wel makkelijker om ervan te houden
(Ze is nog slim ook)
quote:ja en als je dan een persoon bent die vind dat de wereld om haar draait en die wereld slecht met een ander kan delen en ook nog eens moeite hebt om jezelf weg te cijferen, dan kun je je inderdaad maar beter afvragen of het wel zo wijs is om aan een kind te beginnen
Mooi gezegd belana, exact hoe ik me vandaag voelde.. vreselijk.
En inderdaad, vandaag was het niet zo vanzelfsprekend dat liefde geven, nu je het zegt
quote:Mooie kindje zitten ook tijdens het eten 3 x in de gang als ze stout zijn SHE...Op dinsdag 11 november 2008 21:59 schreef SHE het volgende:
Dat heb ik ook als ik Anna zie van Jarno en Yppy..als je zo'n mooi kind krijgt is het natuurlijk wel makkelijker om ervan te houden
.quote:precies, daarom mijn terughoudendheid. Dat lijkt me niet eerlijk, en niet de juiste basis voor ouderschap.Op dinsdag 11 november 2008 21:56 schreef Swetsenegger het volgende:
daarnaast kan je redeneren dat het kind negeren omdat je jezelf niet kan wegcijferen óók kindermishandeling is.
Hoe leuk ik kinderen ook vind!.
quote:Of staan met een rood hoofd hun luier tot de schouders toe vol te douwen.Op dinsdag 11 november 2008 22:01 schreef Jarno het volgende:
[..]
Mooie kindje zitten ook tijdens het eten 3 x in de gang als ze stout zijn SHE...
quote:Die is cute evil!Op dinsdag 11 november 2008 22:01 schreef Swetsenegger het volgende:
Ja kan ook zoiets krijgen SHE
[ afbeelding ]
quote:Het mooie is trouwens dat je sowieso superveel van je kind houdt. En dat het uiterlijk of de kwaliteiten hier helemaal niks mee te maken hebben. Dus dat maakt eigenlijk niet uit. En dat is dus wel een verschil tov een partner. Die accepteer je niet onvoorwaardelijk. Daar zitten altijd mitsen en maren aan. Bij je kind is dat niet zo. En die onvoorwaardelijke liefde is wederzijds en voor altijd. Waar kun je dat nu halen?Op dinsdag 11 november 2008 21:59 schreef SHE het volgende:
[..]
Oh wow
Zo 1 wil ik er ook wel
Dat heb ik ook als ik Anna zie van Jarno en Yppy..als je zo'n mooi kind krijgt is het natuurlijk wel makkelijker om ervan te houden
quote:Tis het licht hoor
Dit is ECHT hetzelfde kindje
quote:Ach, je kunt er vantevoren ook geen flikker over zeggen joh. De grootste egoisten worden mushy-babylovers en zgn. geboren moeders blijken verwende nesten te produceren. Uiteindelijk is het voor jou en je partner één groot avontoor met een allerminst zekere afloop, als je samen denkt sterk genoeg te zijn om dat aan te kunnen, dan go for it. En bij twijfel niet inhalen.Op dinsdag 11 november 2008 22:03 schreef SHE het volgende:
[..]
precies, daarom mijn terughoudendheid. Dat lijkt me niet eerlijk, en niet de juiste basis voor ouderschap.
Hoe leuk ik kinderen ook vind!.
Oh, en don't eat the yellow snow!
Iemand nog meer wijsheden?
[ Bericht 21% gewijzigd door BE op 11-11-2008 22:14:39 ]
quote:Als het piemeltje omhoog gaat.... bukken.
.
Nouja, dan is de vraag waarom niet meer relevant natuurlijk.
.Ik zou ze haast op bestelling gaan leveren.
maar dat trekt wel weer bij
quote:Is dat jullie Anna? Die van ons heet Anne, en ze lijkt er ook wel op!Op dinsdag 11 november 2008 22:08 schreef Jarno het volgende:
Ha, fotospam.
[ afbeelding ]
Nouja, dan is de vraag waarom niet meer relevant natuurlijk.
Maar goed, wat een mooie, lieve en ondeugende kindjes allemaal!
quote:Kan je gelijk een mooi rugzakje opbouwen voor de kindjes die je houdt. Want ja, kindjes met een probleempje verkoop je moeilijker natuurlijk.Op dinsdag 11 november 2008 22:08 schreef Jarno het volgende:
Godverdomme wat hebben wij een mooi kindje gemaakt zeg.
Ik zou ze haast op bestelling gaan leveren.
Maar toch, goed topic.
quote:Je bedoelt het bloed, snot, kots afgebroken tanden en dat soort verhalen?
quote:Hey, alles om SHE aan het rammelen en bevrucht te krijgen. Dat moet een zwangerschap worden om van te smullen, met haar temperament, en we kunnen het allemaal volgen.Op dinsdag 11 november 2008 22:11 schreef LXIV het volgende:
Je hebt wel wat losgemaakt bij de jonge ouders van OUD, SHE!! Wat dat betreft een top-topique. Nu volgen er nog slechts ontwapenende foto's en hartverwarmende anecdote's en kan er van een inhoudelijke discussie geen sprake meer zijn...
Maar toch, goed topic.
.Ik heb er zin an!
. )SHE ik denk dat het feit dat je kindjes wel erg leuk vindt voor nu al wel duidelijk genoeg zegt dat je niet totaal ongeschikt bent voor het ouderschap ofzo. De rest komt vast vanzelf, misschien heeft het nog wat tijd nodig om een beetje te smeulen
Misschien trekken de foto's hier je wel over de streep en ben je nu bij HE aan het zeuren om een kiddo
quote:Kan ik deze dan reserveren?
Godverdomme wat hebben wij een mooi kindje gemaakt zeg.
Ik zou ze haast op bestelling gaan leveren.
OT:
Toen ik nog heel graag kinderen wilde, was dat eigenlijk omdat ik kinderen leuk vind, er op een of andere manier onderbewust aan toe was en ik met een partner was (ben) die hetzelfde dacht over kinderen als ik.
Ik ben gewoon heel onzeker, over vanalles en vooral heel zelfbewust. De dag dat ik besluit een kindje te maken, zal een hele bijzondere zijn, want dat zou betekenen dat ik mezelf ergens gevonden heb ofzo
Vooralsnog geniet ik wel even van de grote bekken die zich ontpoppen als zoete wezentjes als het op hun kroost en het ouderschap aankomt.
*mooi*
quote:Toen? Wat is er veranderd?Op dinsdag 11 november 2008 22:16 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Kan ik deze dan reserveren?
OT:
Toen ik nog heel graag kinderen wilde, was dat eigenlijk omdat ik kinderen leuk vind, er op een of andere manier onderbewust aan toe was en ik met een partner was (ben) die hetzelfde dacht over kinderen als ik.
quote:6 jaar geprobeerd (zoals zovelen), geen kindje, vervolgens verzuurd geraakt
quote:Weetjewat, mijn vrouw was ook altijd fervent anti-kind (nouja, niet militant ofzo) en is nu (al zal ze daar zelf anders over denken) de beste moeder die Anna zich kon wensen. Echt.Op dinsdag 11 november 2008 22:18 schreef SHE het volgende:
Nee, echt niet. Vooral ook om wat Jarno net roept
Ik ben gewoon heel onzeker, over vanalles en vooral heel zelfbewust. De dag dat ik besluit een kindje te maken, zal een hele bijzondere zijn, want dat zou betekenen dat ik mezelf ergens gevonden heb ofzo
Vooralsnog geniet ik wel even van de grote bekken die zich ontpoppen als zoete wezentjes als het op hun kroost en het ouderschap aankomt.
*mooi*
Denk je dat iedereen die aan kinderen begint niet onzeker is?
. Men. Vanaf het moment dat ik hoorde dat mijn vrouw zwanger was ben ik nog nooit zo onzeker geweest en volgens mij gaat dat nooit meer over. Gaat alles wel goed, kunnen we dit wel, is hij/zij wel gezond, doen we alles okay wat eet een baby oh MIJN GOD HOEVEEL KOST DAT WEL NIET EIGENLIJK WHAAAAAAA 
.Dat je om kunt gaan met onzekerheid lijkt me meer een pluspunt dan wat anders.
Passievruchten.
quote:Je geestelijke erfenis? Wat is die dan?Op dinsdag 11 november 2008 22:23 schreef Onsterfelijkheid het volgende:
Ik denk dat ik later kinderen wil om mijn geestelijke erfenis achter te laten, en mijn eenzaamheid te verminderen.
Passievruchten.
Oh ja, en je PM is niet beschikbaar.
Ik vind vaak de mensen die er heilig van overtuigd zijn goede ouders te zijn en dat ook met verve uitdragen vele malen enger dan de mensen die kunnen toegeven dat het bij vlagen maar gewoon natte vinger werk is, afgaand op de situatie zoals hij is zonder van te voren uitgedachte strategieën en theorieën.
quote:En weet je wat ik nou het gave vind? Dat hebben mijn ouders ook allemaal gehad, en ik heb er noooooooit wat van gemerktOp dinsdag 11 november 2008 22:23 schreef Jarno het volgende:
[..]
Weetjewat, mijn vrouw was ook altijd fervent anti-kind (nouja, niet militant ofzo) en is nu (al zal ze daar zelf anders over denken) de beste moeder die Anna zich kon wensen. Echt.
Denk je dat iedereen die aan kinderen begint niet onzeker is?
Dat je om kunt gaan met onzekerheid lijkt me meer een pluspunt dan wat anders.
. Sterker nog; ik begrijp het nu pas!quote:Waarom hebben jullie je daarbij neergelegd? ( als in: medische molen in? )Op dinsdag 11 november 2008 22:21 schreef Dirkh het volgende:
[..]
6 jaar geprobeerd (zoals zovelen), geen kindje, vervolgens verzuurd geraakt
En wat voel je nu bij die wetenschap? Ben je er ziek van? Of heb je het geaccepteerd?
quote:Nou ja, ik lees zo weinig over die angsten!Op dinsdag 11 november 2008 22:23 schreef Jarno het volgende:
[..]
Weetjewat, mijn vrouw was ook altijd fervent anti-kind (nouja, niet militant ofzo) en is nu (al zal ze daar zelf anders over denken) de beste moeder die Anna zich kon wensen. Echt.
Denk je dat iedereen die aan kinderen begint niet onzeker is?
Dat je om kunt gaan met onzekerheid lijkt me meer een pluspunt dan wat anders.
Je hoort vaak van ouders dat ze zus en zo doen en dan weer hatseflats en kedeng en zulks en dan denk ik : WAAR LEREN ZE DAT GODVERREDOMMES!!!!
Toen ik katten nam heb ik ook een halve bibliotheek doorgelezen alvorens ik eraan durfde te beginnen.
Niet dat huisdieren zo'n geweldige vergelijking zijn
, maar dat idee dus.quote:
[..]
Nou ja, ik lees zo weinig over die angsten!
Er is goddomme een heel subforum voor gecreëerd op FOK! Met hysterische ouders.
quote:Als je goed voor een huisdier kunt zorgen dan lukt dat ook wel met een kind. En los van dat, instinktief weet je in 95% van de gevallen al precies wat je moet doen. Daar heb je geen boekjes voor nodig, die hadden ze in de oertijd ook niet, en ook die kinderen werden groot.Op dinsdag 11 november 2008 22:37 schreef SHE het volgende:
[..]
Nou ja, ik lees zo weinig over die angsten!
Je hoort vaak van ouders dat ze zus en zo doen en dan weer hatseflats en kedeng en zulks en dan denk ik : WAAR LEREN ZE DAT GODVERREDOMMES!!!!
Toen ik katten nam heb ik ook een halve bibliotheek doorgelezen alvorens ik eraan durfde te beginnen.
Niet dat huisdieren zo'n geweldige vergelijking zijn
En al helemaal geen kedeng.
quote:En als ik ze tegenkom dan roep ik in OUD wat ik moet doen
Er is geen hatseflats.
En al helemaal geen kedeng.
quote:Wij hebben alles in de medische molen doorlopen, daar slaan die zes jaar ook op. We zijn erg actief geweest op het gebied van mogelijkheden, informatievoorziening etc, omtrent dit onderwerp.
[..]
Waarom hebben jullie je daarbij neergelegd? ( als in: medische molen in? )
En wat voel je nu bij die wetenschap? Ben je er ziek van? Of heb je het geaccepteerd?
We hebben het geaccepteerd, maar dat is relatief. Zoals bij sommige foto's van andere kinderen die raken je ff, of weet ik veel wat wat je in het dagelijkse leven tegen komt. Zo is het leven, zou niet lekker zijn als je er nooit meer bij nadenkt.
Als je geen kinderen hebt geeft dat weer andere mogelijkheden, dus die benutten we.
Maar we gaan te ver off-topic.
quote:Jamaar hier doen ze al helemaal alsof ze het hebben van kinderen tot een kunst hebben verheven.Op dinsdag 11 november 2008 22:38 schreef Swetsenegger het volgende:
[..]
Er is goddomme een heel subforum voor gecreëerd op FOK! Met hysterische ouders.
Ik zie hier nooit een topic als in:
' er vallt iets uit zijn oor; heb ik 'm stuk gemaakt? '
of
' hij krijst, spuugt, kotst en ruft tegelijkertijd, wat heb ik verkeerd gedaan? '
Nee, hele reeksen met termen die mij niet bekend voorkomen en dingen die je moet doen of schijnt te moeten weten. Waar komt die kennis vandaan?
net als laatst in dat borstvoedingstopic; iedereen doet maar voeden enzo ! Ik zou helemaal in paniek raken als er melk uit mijn tiet zou komen en zeker als daar dan een levend wezen van moet groeien.
Doet ie dat vanzelf; moet ik die tiet erin stoppen, wat als ie bijt..etc
Zoveel vragen
quote:Nope...
Er is geen hatseflats.
En al helemaal geen kedeng.
Het is hier meer een 'Ooooh, werkt het zoooooo'. Waarop je vervolgens heel erg hard je best doet om dat er natuurlijk uit te laten zien terwijl je ondertussen je kind verontschuldigingen aan biedt dat je eerder zo onhandig was en dat je echt zal proberen de volgende keer niet weer zo stom te doen.
En alles wat je terug krijgt is een prachtige gelukzalige glimlach, want het maakt echt geen moer uit wat je doet, ze vinden het over het algemeen echt al heel snel goed.
Ze zeggen niet voor niets vaak tegen ouders met slecht etende kindjes 'ze groeien van de liefde en van de lucht'.
quote:Op dinsdag 11 november 2008 22:44 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Wij hebben alles in de medische molen doorlopen, daar slaan die zes jaar ook op. We zijn erg actief geweest op het gebied van mogelijkheden, informatievoorziening etc, omtrent dit onderwerp.
We hebben het geaccepteerd, maar dat is relatief. Zoals bij sommige foto's van andere kinderen die raken je ff, of weet ik veel wat wat je in het dagelijkse leven tegen komt. Zo is het leven, zou niet lekker zijn als je er nooit meer bij nadenkt.
Als je geen kinderen hebt geeft dat weer andere mogelijkheden, dus die benutten we.
Maar we gaan te ver off-topic.
Dat soort vragen komen echt vaak genoeg langs in het babietjes topic! Maar dat wist je al.
quote:Dat... en bij ons resulteerde dat in Isa
[..]
Kan ik deze dan reserveren?
OT:
Toen ik nog heel graag kinderen wilde, was dat eigenlijk omdat ik kinderen leuk vind, er op een of andere manier onderbewust aan toe was en ik met een partner was (ben) die hetzelfde dacht over kinderen als ik.
Maar ook in de wetenschap dat we zowel bewust als onbewust niet toe zijn aan een tweede kindje En als aanvulling
, gewoon...De drang om kinderen te krijgen was niet iets bewust. Het zal de oerdrang wel zijn. Wel heb ik ondertussen geleerd dat mijn kinderen het beste én het slechtste in me naar boven halen.
quote:Dan zou ik zorgvuldiger gaan lezen. Die vragen staan er letterlijk dagelijks in diverse topics.
[..]
Jamaar hier doen ze al helemaal alsof ze het hebben van kinderen tot een kunst hebben verheven.
Ik zie hier nooit een topic als in:
' er vallt iets uit zijn oor; heb ik 'm stuk gemaakt? '
of
' hij krijst, spuugt, kotst en ruft tegelijkertijd, wat heb ik verkeerd gedaan? '
quote:En die vragen worden dus in dat borstvoedingstopic beantwoord. Ik weet nog dat Saskia net geboren was en als een gek aan die tiet hing in het ziekenhuis... DAT ging voorspoedig....Nee, hele reeksen met termen die mij niet bekend voorkomen en dingen die je moet doen of schijnt te moeten weten. Waar komt die kennis vandaan?
net als laatst in dat borstvoedingstopic; iedereen doet maar voeden enzo ! Ik zou helemaal in paniek raken als er melk uit mijn tiet zou komen en zeker als daar dan een levend wezen van moet groeien.
Doet ie dat vanzelf; moet ik die tiet erin stoppen, wat als ie bijt..etc
Zoveel vragen
Tot je alleen thuis ben en je netjes dat kind als die maar 'uh' doet uit die wieg sleurt en tegen die tiet aandrukt.
En dat kind, helemaal getraumatiseerd van die bevalling heeft helemaal geen honger! Weet jij veel als ouders. Ow god, het jong vreet niet... het jong vreet niet! Uiteindelijk kind bloed sjachereinig omdat die continue met dat mondje tegen die natte tiet wordt geduwd. Jnaken, ouders die niet slapen,paniek....
Tot iemand je op FOK verteld dat het voor borstgevoede kindjes heel normaal is dat ze de eerste dag na de bevalling niet zo heel veel drinken.
quote:Dat klinkt dan voor mij wel weer als een reden, want dat zou ( heel egoistisch dan he ) betekenen dat ik er zelf ook van groei!Op dinsdag 11 november 2008 22:48 schreef debuurvrouw het volgende:
Nou ik heb me meermaals wanhopig afgevraagd waar de gebruiksaanwijzing was hoor, van mijn oudste. Bij de rest had ik al meer geleerd dat er geen regels zijn eigenlijk en iedereen maar een beetje doet wat hij of zij het beste acht.
De drang om kinderen te krijgen was niet iets bewust. Het zal de oerdrang wel zijn. Wel heb ik ondertussen geleerd dat mijn kinderen het beste én het slechtste in me naar boven halen.
Dat heb ik ook in mijn relatie..het is niet zaligmakend, maar wat ik er mooi aan vind is dat het het slechtse en het beste in mij naar boven haalt.
Helaas niet altijd even gecontroleerd
Maar toch!
quote:En net als je het denkt dat je het door hebt... heb je even rust. Even maar... want dan is er weer iets anders waar je vraagtekens over hebt.Op dinsdag 8 januari 2008 21:39 schreef Brighteyes het volgende:
Poeh, wat kan je onzeker zijn over zo'n kleintje zeg...
Heb net de zorglijn van het consultatiebureau gebeld want Sasha maakt vandaag echt een potje van zijn eten. Hij slaapt prima, hij is hardstikke vrolijk en 'bij' als hij wakker is, maar eten ho maar.
Vanmorgen al 2 x 20 (van de 100) laten staan en om 6 uur liet hij 45 staan en nu net bleef er 60 over...
Volgens de mevrouw aan de telefoon kon het nog geen kwaad en konden we het beste proberen om over te gaan op 6 voedingen van 120 omdat we hem nu ook wakker moeten maken voor de flesjes.
Hij lijkt af en toe wel flink last van zijn buikje te hebben en hij heeft sinds gisteren ook niet echt goed meer gepoept.
Nu ligt hij ook ineens weer te brullen, maar de fles werd net nog kokhalzend uit zijn mondje gewerkt. Moeilijk hoor...
En de tranen zitten me toch al zo hoog nu vandaag...
Maar het mooie is dat je daar moeders, vriendinnen en een heeeeeeeeeeeeel forum voor hebt!
Echt... er is geen gebruiksaanwijzing voor en toch gaat het (over het algemeen) vrij 'vanzelf' gewoon goed.
Oh boy! Ik zou denken dat als je er 1 hebt overleefd, je er zo nog ff 6 uit je mouw schud ofzo.
Wel fijn te weten dat die onzekerheid er echt bij hoort. En ik ga maar eens wat zorgvuldiger lezen
Een soort SOS-lijn begrijp ik voor hysterische moeders? Dat nummer moet ik echt onder snelkeuze hebben
quote:ook bij een derde heb je nog genoeg vragen
@ Swets: dat soort vragen heb je echt bij de 3e ook nog?
Oh boy! Ik zou denken dat als je er 1 hebt overleefd, je er zo nog ff 6 uit je mouw schud ofzo.
Wel fijn te weten dat die onzekerheid er echt bij hoort. En ik ga maar eens wat zorgvuldiger lezen
.http://humortv.vara.nl/ca.157579.kinderen.html
Nu kan er niks meer misgaan
.quote:Nou... nee hoor. Dat klinkt leuker dan het is.
Is er een zorglijn??
Een soort SOS-lijn begrijp ik voor hysterische moeders? Dat nummer moet ik echt onder snelkeuze hebben
'Heb je al een ander merk flesjes geprobeerd? Dat kan wel behoorlijk schelen'
'Hoe bedoelt u, welk merk dan?'
'Ja, wij mogen geen merken noemen.'
'Ja, maar hoe kom ik er dan achter?'
'Tsja....'
Ok, ok, na lang aandringen kreeg ik dan toch een naam van haar, maar toch...
Maar ja, de meeste consultatiebureau's hebben een nummer waar je heen kan bellen in geval van nood.
En anders is er altijd nog de HAP.
quote:Ja, da's wel een positief bijeffect. Maar ja achteraf enzo. Toen ik aan kinderen begon had ik dit niet kunnen vermoeden. Ik bleek meer geduld te hebben dan ik dacht
[..]
Dat klinkt dan voor mij wel weer als een reden, want dat zou ( heel egoistisch dan he ) betekenen dat ik er zelf ook van groei!
Dat heb ik ook in mijn relatie..het is niet zaligmakend, maar wat ik er mooi aan vind is dat het het slechtse en het beste in mij naar boven haalt.
Helaas niet altijd even gecontroleerd
Maar toch!
Maar er slecht tegen te kunnen dat er niet geluisterd wordt. Maar bovenal dat wat ik doe rechtstreeks invloed heeft op mijn kinderen. Wil ik ff onredelijk PMS-en gaan zij ook onredelijk lopen doen. 
Ik haast en stress zij in de ankers. En dan dus zelf moeten veranderen en het niet bij de kinderen gooien. Ik vind het heel confronterend naar mijzelf vooral, kinderen opvoeden. Ik ben wel heel jong aan kinderen begonnen. Dit omdat ik heel bang was dat als het niet zou lukken ik niet genoeg tijd zou hebben.
quote:Gelukkig vind je je eigen kind vaak mooi, ook al is het dat niet.Op dinsdag 11 november 2008 21:59 schreef SHE het volgende:
[..]
Oh wow
Zo 1 wil ik er ook wel
Dat heb ik ook als ik Anna zie van Jarno en Yppy..als je zo'n mooi kind krijgt is het natuurlijk wel makkelijker om ervan te houden
liefde maakt blind....uiteraard niet altijd maar het merendeel vind zijn of haar eigen kind wel aantrekkelijk om te zien.
Ik vind echt dat ik 2 hele mooie meiden heb en als ik naar ze kijk smelt ik.
Maar als ik echt goed kijk zie ik ook wel dat de oudste flapoortjes heeft en dat de jongste een beetje loenst.
quote:Ik heb een keer om half twaalf 's avonds de buurvrouw gebeld omdat Isa fikse koorts had... En regelmatig de huisarts of het Cb als ik weer eens tegen iets aanliep waarvan ik niet wist wat ik ermee aanmoest...
Is er een zorglijn??
Een soort SOS-lijn begrijp ik voor hysterische moeders? Dat nummer moet ik echt onder snelkeuze hebben
En weet je, ze doet het nog steeds
Ze groeit prima ondanks het jaar spontane vegetarisch eten, ontwikkelt zich tot pittige kleuter... En dat ondanks het feit dat ik toch regelmatig maar wat 'aanrommel' als moeder...De tweede omdat we samen een gro(o)t(er) gezin wilden (en daarmee ook de reden voor de derde). Maar stiekem ook omdat neuken voor een kind (als je bedacht hebt dat je voor de volgende wilt gaan) wel zo ontzettend geil is
Jammer dat ik hier een geboren moeder heb... ik hoefde er maar naar te kijken en ze was zwanger.
Ik kan niet anders bedenken dat het inderdaad een egoïstische reden is: je doet het voor jezelf.
quote:Nee:
Op dinsdag 11 november 2008 22:54 schreef SHE het volgende:
@ Swets: dat soort vragen heb je echt bij de 3e ook nog?
Wel zorgen, maar geen basic vragen meer. Maar kinderen met vlekjes of misselijk of ziekjes en niet willen drinken zijn altijd reden tot zorg.
quote:Ik maak me niet druk over poepluiers, valpartijen, eten, nachtelijk gehuil en dergelijke. Dat wordt wel een beetje automatische piloot.:
Oh boy! Ik zou denken dat als je er 1 hebt overleefd, je er zo nog ff 6 uit je mouw schud ofzo.
quote:Met meer kinderen krijg je weer het probleem of ze allemaal wel genoeg aandacht krijgen. Soms voel ik me heel schuldig omdat Tijn er een beetje tussen valt. Nienke is baby dus krijgt veel aandacht, en Saskia is erg mondig en aanwezig en weet prima hoe zo te manipuleren dat ze aandacht krijgt.:
Wel fijn te weten dat die onzekerheid er echt bij hoort.
Als dus bv Nienke hartstochtelijk huilt en Saskia aandacht eist dan kan het zelfs zo zijn dat ik kortaf bent als Tijn dramt of niet luistert of iets dergelijks.
Maar die is nog geen twee! Dus achteraf voel je je dan weer lullig dat je snauwerig "Nee tijn!!" riep toen die een tandborstel tussen het traphekje door naar beneden pleurde terwijl Nienke tot d'r schouders onder stront zat en Saskia van d'r ene op d'r andere been springend "Papa! Papa! Papa! Papa!" stond te roepen
[ Bericht 71% gewijzigd door SHE op 11-11-2008 23:12:01 ]
Vergeet vooral ook niet dat kinderen niet van porselein of suiker zijn, en als het allemaal een beetje binnen de marge valt ze vanzelf groot worden!
quote:Die ga ik zo thuis ff kijken. Ik zit nog @ workOp dinsdag 11 november 2008 22:57 schreef k_i_m het volgende:
SHE, hier de complete uitleg
http://humortv.vara.nl/ca.157579.kinderen.html
Nu kan er niks meer misgaan
@ BE: dat klinkt al meer als een lijn waar ik meteen ruzie mee zou krijgen
En aangezien jullie nu toch zo openhartig zijn; nog een vraag:
Hoe overleef je de zorgen om het krijgen van een gezond kind? En hoe heb je voor jezelf die problematiek overwonnen?
Ging je als vader/moeder met het vertrouwen de zwangerschap in, dat wat er ook zou gebeuren ( bijv een gehandicapt kind ) je er hoe dan ook helemaal voor zou gaan?
quote:Wij 'klussen' dan ook nietOp dinsdag 11 november 2008 23:02 schreef LXIV het volgende:
Neuken voor een kind vind ik allesbehalve geil, Maar goed.
quote:Oh ja, die heb ik ook nog in tranen gebeld toen oudste na zijn eerste prikken koorts kreeg.
[..]
Nou... nee hoor. Dat klinkt leuker dan het is.
'Heb je al een ander merk flesjes geprobeerd? Dat kan wel behoorlijk schelen'
'Hoe bedoelt u, welk merk dan?'
'Ja, wij mogen geen merken noemen.'
'Ja, maar hoe kom ik er dan achter?'
'Tsja....'
Ok, ok, na lang aandringen kreeg ik dan toch een naam van haar, maar toch...
Maar ja, de meeste consultatiebureau's hebben een nummer waar je heen kan bellen in geval van nood.
En anders is er altijd nog de HAP.
Man! de onzekerheid en nee, doe maar geen paracetamol. En ik ook nog luisteren. Heb wel wat meer eelt op de ziel en haar op de tanden tegenwoordig. Óók weer een voordeel. En toen werd ik moeder. Van dat kleine meisje in mijn armen hield ik meteen. Met volle teugen. Alleen dat moeder zijn, dat was echt niet zo vanzelfsprekend als ik dacht. Ik heb echt een jaar moeten wennen aan het feit dat er zo een totaal afhankelijk van mij (ons) is, Dat alle (vrije) tijd naar haar ging. Dat er altijd iemand is die iets van mij vraagt, en die zich niet zoals mijn lief af laat schepen met "Sorry, hoofdpijn".
Uiteindelijk viel alles op zijn plaats en was het gewoon goed. Ik hou geen rekening met haar, want ik denk voor 2. Gewoon, automatisch.Ondertussen is er een zusje bijgekomen, waar ik net zoveel van hou en gaat het stukken makkelijker. Logisch, want ik had mijn proefkonijn al.
Je kunt niet oefenen, je kunt wel blijven wikken en wegen. Ik vind mijn leven met mijn kinderen zo leuk, zoveel zinvoller (o, wat stom, maar echt.) en zoveel mooier. En ik begrijp ook goed dat er mensen juist veel gelukkiger zijn zonder.
quote:Hoe herkenbaarOp dinsdag 11 november 2008 23:01 schreef Swetsenegger het volgende:
Maar die is nog geen twee! Dus achteraf voel je je dan weer lullig dat je snauwerig "Nee tijn!!" riep toen die een tandborstel tussen het traphekje door naar beneden pleurde terwijl Nienke tot d'r schouders onder stront zat en Saskia van d'r ene op d'r andere been springend "Papa! Papa! Papa! Papa!" stond te roepen
quote:Voor mij was de stap naar abortus kleiner dan voor Loena, in het geval van een ernstig gehandicapt kind. Ik heb me best weleens afgevraagd 'wat als' en even snel weer bedacht; 'we zien het dan wel weer'.Op dinsdag 11 november 2008 23:02 schreef SHE het volgende:
Hoe overleef je de zorgen om het krijgen van een gezond kind? En hoe heb je voor jezelf die problematiek overwonnen?
Ging je als vader/moeder met het vertrouwen de zwangerschap in, dat wat er ook zou gebeuren ( bijv een gehandicapt kind ) je er hoe dan ook helemaal voor zou gaan?
quote:Bidden.
[..]
Die ga ik zo thuis ff kijken. Ik zit nog @ work
Hoe overleef je de zorgen om het krijgen van een gezond kind? En hoe heb je voor jezelf die problematiek overwonnen?
quote:Eigenlijk hebben we het nooit tot in detail uitgesproken. We hebben een triple test gedaan en gezegd dat we bij een sterk afwijkende kansberekening een punctie zouden doen. Wat we daarna gedaan zouden hebben hebben we niet echt uitgesproken. Wel dat we niet echt op een zwaar gehandicapt kindje zaten te wachten.Ging je als vader/moeder met het vertrouwen de zwangerschap in, dat wat er ook zou gebeuren ( bijv een gehandicapt kind ) je er hoe dan ook helemaal voor zou gaan?
Gelukkig hebben we nooit voor die keuze gestaan. De combinatietest gaf zelfs een verlaagde kans dus dan moet je maar vertrouwen op de voorzienigheid.
en ja, een mooier en spannender avontuur kan ik me ook niet bedenken eigenlijk, dan zo'n nieuw mens op de wereld te zetten, te leren kennen, en hem/haar zo goed en zo kwaad als het gaat proberen tot een gezond en gelukkig mens op te laten groeien.
quote:Goed en oprecht geschreven.Op dinsdag 11 november 2008 23:07 schreef Lishe het volgende:
SHE, ik ben er zo een die altijd al wist dat ze kinderen wilde. Ik dacht ook dat ik dat allemaal wel kon, niet zo makkelijk als het hier staat, maar gewoon, geen twijfel.
En toen werd ik moeder. Van dat kleine meisje in mijn armen hield ik meteen. Met volle teugen. Alleen dat moeder zijn, dat was echt niet zo vanzelfsprekend als ik dacht. Ik heb echt een jaar moeten wennen aan het feit dat er zo een totaal afhankelijk van mij (ons) is, Dat alle (vrije) tijd naar haar ging. Dat er altijd iemand is die iets van mij vraagt, en die zich niet zoals mijn lief af laat schepen met "Sorry, hoofdpijn".
Ondertussen is er een zusje bijgekomen, waar ik net zoveel van hou en gaat het stukken makkelijker. Logisch, want ik had mijn proefkonijn al.
Je kunt niet oefenen, je kunt wel blijven wikken en wegen. Ik vind mijn leven met mijn kinderen zo leuk, zoveel zinvoller (o, wat stom, maar echt.) en zoveel mooier. En ik begrijp ook goed dat er mensen juist veel gelukkiger zijn zonder.
Ik vermaak me namelijk kostelijk met mijn collega's met kinderen. Niet omdat ze zulke leuke kinderen hebben, ik ken ze niet, maar om de verhalen.
Verjaardagen, kinderen die ziek zijn waardoor ze nachten wakker zijn gebleven en werkelijk gebroken op het werk komen, de weekendjes naar een of ander bungalow park, de bezoekjes aan Ballorig, pretparken, speeltuintjes, bos, klasgenootjes (had ik de kinderfeestjes al genoemd?) kinderen die niet willen doen wat jij wil dat ze doen... 's avonds niet weg kunnen in verband met de oppas die afgebeld heeft of dat ze helemaal geen oppas hebben... mijn weekenden beginnen altijd op maandag morgen, als ik de koppen al zie van die collega's.
Eingenlijk te veel om op te noemen, bijna net zoveel als de "tegenpartij"
Dus SHE, broek weer aan en voor je pc blijven zitten tot dit topic vol is.
quote:Dus achteraf voel je je dan weer lullig dat je snauwerig "Nee tijn!!" riep toen die een tandborstel tussen het traphekje door naar beneden pleurde terwijl Nienke tot d'r schouders onder stront zat en Saskia van d'r ene op d'r andere been springend "Papa! Papa! Papa! Papa!" stond te roepen
Deze quote ik even, voor die momenten dat ik rammel. Heel ontnuchterend!
Ik heb op post wijzigen geklikt ipv quoten.
quote:Ik heb die zorgen niet of nauwelijks gehad.
[..]
Die ga ik zo thuis ff kijken. Ik zit nog @ work
@ BE: dat klinkt al meer als een lijn waar ik meteen ruzie mee zou krijgen
En aangezien jullie nu toch zo openhartig zijn; nog een vraag:
Hoe overleef je de zorgen om het krijgen van een gezond kind? En hoe heb je voor jezelf die problematiek overwonnen?
Ging je als vader/moeder met het vertrouwen de zwangerschap in, dat wat er ook zou gebeuren ( bijv een gehandicapt kind ) je er hoe dan ook helemaal voor zou gaan?
Wij zijn er vanuit gegaan dat een gehandicapt kind hier ook welkom was, dus we hebben behalve de nekplooimeting en de 20w screeningsecho geen andere kansberekeningen of tests laten doen.
En ik 'wist' om de een of andere reden dat mijn kindje gezond was. Heel stom, wellicht volledig misplaatst, bijna arrogant, maar gelukkig bleek het gelukkig wel te kloppen.
Ik kon en kan wel heel misselijk worden bij het idee dat hij dus nu nog wel van alles kan krijgen. Zo'n klein ventje met kanker oid. Verschrikkelijk. Dat haal ik dan ook maar gelijk weer uit mijn hoofd. Ben niet van het doemdenken en altijd met 'wat als-en' bezig zijn wordt niemand blijer van.
Ik snap overigens denk ik wel wat ik van mensen lees dat je bij de 2e angstiger bent. Dat zou ik geloof ik ook wel hebben. Zeker nu ik weet (en ja, dit klinkt heel fout maar ik weet het even niet anders uit te drukken) wat een geschenk het is om een kind te hebben wat niks mankeert.
Niet dat een kindje met 'iets' geen geschenk is hoor, maar het is zo broos, zo kwetsbaar, en tegelijkertijd kan het ook zo veel hebben. Ik loop hier niet de hele dag met een kussentje achter hem aan.
quote:*kop in het zand... struisvogelpolitiek en vooral een rotsvast vertrouwen dat alles goed komt. Niet de meest logische manier, denk ik...
[..]
Die ga ik zo thuis ff kijken. Ik zit nog @ work
@ BE: dat klinkt al meer als een lijn waar ik meteen ruzie mee zou krijgen
En aangezien jullie nu toch zo openhartig zijn; nog een vraag:
Hoe overleef je de zorgen om het krijgen van een gezond kind? En hoe heb je voor jezelf die problematiek overwonnen?
Ging je als vader/moeder met het vertrouwen de zwangerschap in, dat wat er ook zou gebeuren ( bijv een gehandicapt kind ) je er hoe dan ook helemaal voor zou gaan?
quote:editgeschiedenisOp dinsdag 11 november 2008 23:10 schreef SHE het volgende:
Offtopic: Sorry Swets; ik heb per ongeluk je post verkloot!
Ik heb op post wijzigen geklikt ipv quoten.
quote:Op dinsdag 11 november 2008 23:09 schreef Dirkh het volgende:
Zeg, jullie maken SHE helemaal gek en het zal me niet verbazen dat ze net haar vriend besprongen heeft en nu al onderweg is naar de avondwinkel voor een zwangerschapstest.
Ik vermaak me namelijk kostelijk met mijn collega's met kinderen. Niet omdat ze zulke leuke kinderen hebben, ik ken ze niet, maar om de verhalen.
Verjaardagen, kinderen die ziek zijn waardoor ze nachten wakker zijn gebleven en werkelijk gebroken op het werk komen, de weekendjes naar een of ander bungalow park, de bezoekjes aan Ballorig, pretparken, speeltuintjes, bos, klasgenootjes (had ik de kinderfeestjes al genoemd?) kinderen die niet willen doen wat jij wil dat ze doen... 's avonds niet weg kunnen in verband met de oppas die afgebeld heeft of dat ze helemaal geen oppas hebben... mijn weekenden beginnen altijd op maandag morgen, als ik de koppen al zie van die collega's.
Eingenlijk te veel om op te noemen, bijna net zoveel als de "tegenpartij"
Dus SHE, broek weer aan en voor je pc blijven zitten tot dit topic vol is.
Ja ja, dat mag ook wel vermeld worden. Het is voor 90% gedaan met je vrijheid. Of meer.
Niet meer spontaan gaan stappen of uit eten. Niet meer uitslapen. Niet meer op vakantie waar je wil. Niet meer jobhoppen voor de fun. Niet meer onverantwoord eten. Niet meer veel kabaal maken 's avonds. Geen ochtendsex meer (of voor zes uur
) Niet meer 's avonds zomaar langs vrienden. Et cetera.quote:vanaf het moment dat je kiest om voor een kind te gaan heb je zorgen.Op dinsdag 11 november 2008 23:02 schreef SHE het volgende:
[..]
Die ga ik zo thuis ff kijken. Ik zit nog @ work
@ BE: dat klinkt al meer als een lijn waar ik meteen ruzie mee zou krijgen
En aangezien jullie nu toch zo openhartig zijn; nog een vraag:
Hoe overleef je de zorgen om het krijgen van een gezond kind? En hoe heb je voor jezelf die problematiek overwonnen?
Ging je als vader/moeder met het vertrouwen de zwangerschap in, dat wat er ook zou gebeuren ( bijv een gehandicapt kind ) je er hoe dan ook helemaal voor zou gaan?
Stop je met de pil? Raak ik wel zwanger?
Ben je zwanger? groeit het wel goed?
Begint de bevalling? overleef ik dit wel?
Is het geboren? hoe kan ik haar/hem beschermen?
En dat gevoel moet je dus een beetje zien los te laten, je doet altijd je best om je kind(eren) te beschermen maar je moet jezelf niet gek maken met die gedachten en genieten van de mooie dingen.
er kan altijd iets gebeuren en als het gebeurd dan vind je wel een manier om daar mee om te gaan, ook al is dat moeilijk.
Wij hebben wel met elkaar besproken wat we zouden doen als bij de echo zou blijken dat het kindje ernstig gehandicapt zou zijn,bij de 1ste hadden we het zo gelaten en bij de 2de zouden we de zwangerschap afbreken.
En dan heb ik het niet over down of het missen van een ledemaat of iets dergelijks maar echt een ernstige afwijking.
Maar het kan altijd misgaan, ook na de geboorte kan er iets gebeuren waardoor ene kind gehandicapt raakt.
quote:Ja, heb 'm alweer teruggezet
Ik ga eerst maar eens naar huis en dan verder lezen
quote:Nou, ik ben het toch met five eens hoor, vond het wel een aparte maar prettige ervaring om het zo maar te zeggen.Op dinsdag 11 november 2008 23:02 schreef LXIV het volgende:
Neuken voor een kind vind ik allesbehalve geil, Maar goed.
quote:Voor het grootste deel ben je hier toch echt zelf bij.Op dinsdag 11 november 2008 23:12 schreef LXIV het volgende:
[..]
Ja ja, dat mag ook wel vermeld worden. Het is voor 90% gedaan met je vrijheid. Of meer.
Niet meer spontaan gaan stappen of uit eten. Niet meer uitslapen. Niet meer op vakantie waar je wil. Niet meer jobhoppen voor de fun. Niet meer onverantwoord eten. Niet meer veel kabaal maken 's avonds. Geen ochtendsex meer (of voor zes uur
quote:Dat klinkt wel heel triest...
[..]
Ja ja, dat mag ook wel vermeld worden. Het is voor 90% gedaan met je vrijheid. Of meer.
Niet meer spontaan gaan stappen of uit eten. Niet meer uitslapen. Niet meer op vakantie waar je wil. Niet meer jobhoppen voor de fun. Niet meer onverantwoord eten. Niet meer veel kabaal maken 's avonds. Geen ochtendsex meer (of voor zes uur
Je hebt gewoon een mens gecreëerd! En behalve een beetje sturen doen ze het echt helemaal zelf. En ja... objectief gezien is dat fucking obvious totdat je het voor je ogen ziet gebeuren.
Fantastisch.
quote:alles behalve het jobhoppen...
Nou ja, als tegenwicht op alle Halleluja-verhalen. EN wat is er niet waar dan?
) zwanger. Blinde paniek!!! Na 4 helse weken besloten 'het' dan maar te houden om vervolgens met lood in de schoenen naar alle ouders, vrienden en vriendinnen te stappen. We voelden ons 2 pubers die per ongeluk de school in de fik hadden gestoken. Maar gelukkig duurt het dan nog zo'n half jaar voor het mormel er ook daadwerkelijk is! En een half jaar is lang! Genoeg om uit te groeien van zelfbewuste, sterke, stoere vrouw tot een doos eerste klas die op haar knieën de plinten van het huis ligt te schrobben en oprecht kan genieten als ze de trapleuning eens een lekker sopje heeft gegeven. Over de bevalling hebben we het verder maar niet, want dan durf je helemaal niet meer. En ja, dat er melk uit je tieten kan komen, dat is idd best wel heftig, maar ook die shock ben je na een week of 2 wel weer te boven en voor je het weet zit je op een bomvol terras midden in de stad je kind te voeden en interesseert het je gen reet meer wie er iets van vindt. Bovendien is het ook te gek om ze eindelijk eens volwaardig in functie te zien! 
En joh, dan heb je maaaaaaanden de tijd om handig te worden met poep, kots, badjes en fruithapjes. Kortom; stap voor stap SHE! Je zit niet van de een op de andere dag met een puber aan de drugs op het politiebureau. Echt niet! [ Bericht 7% gewijzigd door renzell op 11-11-2008 23:20:55 ]
quote:Ik heb de laatste jaren ge-job-hopt als een kweetnietwat (of ik nu wel of niet kinderen heb, als ik niet happy met m'n baan ben, blijf ik er niet zitten ómdat ik toevallig 1,2 of drie kinderen heb), je kunt best weleens 'onverantwoord' eten (worden ze niet ineens drie kilo zwaarder vanOp dinsdag 11 november 2008 23:14 schreef LXIV het volgende:
Nou ja, als tegenwicht op alle Halleluja-verhalen. EN wat is er niet waar dan?
), uitslapen kan best (je bent meestal samen, dus kun je daar best in afwisselen) en datzelfde geldt voor stappen (of je moét áltijd met je partner willen stappen).Er kan genoeg
quote:En toch: nadat onze middelste op het randje heeft gelegen ben ik een stuk relaxter geworden juist. ik lette altijd extreem op, voorzichtig, waarschuwen, alert. En terwijl ik ernaast sta gebeurd er iets wat hem bijna zijn leven kost.Ik kon en kan wel heel misselijk worden bij het idee dat hij dus nu nog wel van alles kan krijgen. Zo'n klein ventje met kanker oid. Verschrikkelijk. Dat haal ik dan ook maar gelijk weer uit mijn hoofd. Ben niet van het doemdenken en altijd met 'wat als-en' bezig zijn wordt niemand blijer van.
Het maakt dus niet uit wat je doet. (nou ja, wel een beetje natuurlijk. Maar je voorkomt ongelukken niet) Het is een loterij. Dat is wat ik het moeilijkst vind aan het hebben van kinderen. De verantwoordelijkheid voelen. De angst ze kwijt te kunnen raken. Maar het gaat vaak goed natuurlijk. Bij de meesten is dat zo. Gelukkig.
quote:Ik ben er zelf soms ook verbaasd over. Dat ik nu moeder ben en dat mijn kinderen er op vertrouwen dat ik weet wat ik doe, net zoals ik dat vroeger bij mijn moeder deed.Op dinsdag 11 november 2008 22:37 schreef SHE het volgende:
Nou ja, ik lees zo weinig over die angsten!
Je hoort vaak van ouders dat ze zus en zo doen (..)
En naar mijn idee rommel ik maar wat aan. En vraag ik advies aan mijn moeder, dan zegt ze: "Ik weet niet hoe ik dat aanpakte, ik deed maar wat!" Mijn eigen moeder, die in mijn ogen precies wist wat ze deed, rommelde ook maar wat aan
't Zal met mijn kinderen dan ook vast wel goed komen
.quote:Natuurlijk. Maar je snapt toch wel wat ik bedoel. Totaal onvoorbereid maar wat aankloten is toch minder gemakkeljk geworden. "Vroeger" zaten we overdag op een terrasje in de stad, besloten we meteen maar in een restaurant te blijven eten en gingen we daarna nog stappen.Op dinsdag 11 november 2008 23:17 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Ik heb de laatste jaren ge-job-hopt als een kweetnietwat, je kunt best weleens 'onverantwoord' eten (worden ze niet ineens drie kilo zwaarder van
Er kan genoeg
Nu zitten we ook wel even op een terrasje, heel leuk met een kleine, maar daarna moeten we toch echt naar huis toe want anders wordt het te laat. En met een kind van 2,5 met middagslaapje ben je gewoon beperkter.
quote:Het is absoluut anders, maar ik hoor af en toe mensen klagen omdat ze nergens meer aan toe komen.Op dinsdag 11 november 2008 23:19 schreef LXIV het volgende:
[..]
Natuurlijk. Maar je snapt toch wel wat ik bedoel. Totaal onvoorbereid maar wat aankloten is toch minder gemakkeljk geworden. "Vroeger" zaten we overdag op een terrasje in de stad, besloten we meteen maar in een restaurant te blijven eten en gingen we daarna nog stappen.
Nu zitten we ook wel even op een terrasje, heel leuk met een kleine, maar daarna moeten we toch echt naar huis toe want anders wordt het te laat. En met een kind van 2,5 met middagslaapje ben je gewoon beperkter.
Samen een weekend weg is hier bijvoorbeeld lastig: we hebben er drie en dat is qua oppas/uit logeren gaan gewoon druk voor de 'ontvangende' partij. Dat moet echt goed gepland worden.
quote:Die vrienden hebben dan weer wel kinderen en kan je sowieso niet meer onverwachts om een uur of 8 een biertje halen, dan liggen de kinderen al te pitten en beginnen ze al bij het raam, als je aan komt lopen, te wijzen naar de deurbel. Die mag je in één keer niet meer gebruiken, terwijl je die vroeger toch echt net zo lang ingedrukt hield tot de deur werkelijk open ging.
[..]
Niet meer 's avonds zomaar langs vrienden. Et cetera.
Of dat de kinderen nog niet om acht uur op bed liggen, puur en alleen omdat de kinderen niet willen slapen en nog een kwartiertje (lees twee uur) beneden mogen spelen met lego wat door de hele kamer heen geflikkerd wordt en er geen enkel gesprek meer mogelijk is.
Of dat de moeder des huizes het eigenlijk toch niet meer zo leuk vind dat papa bier drinkt met zijn vrienden en een sigaret op steekt in de woonkamer (dat doe je maar buiten, we hebben nu kinderen!) en vervolgens alvast naar boven gaat, lezen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Dirkh op 11-11-2008 23:29:34 ]
quote:Ja, met plannen en vooral opa&oma in de buurt lukt het allemaal nog wel natuurlijk. Maar de vrijheid en spontaniteit is toch voor een heel deel verdwenen. Je krijgt er andere dingen voor terug, zeggen we maar.Op dinsdag 11 november 2008 23:21 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Het is absoluut anders, maar ik hoor af en toe mensen klagen omdat ze nergens meer aan toe komen.
Samen een weekend weg is hier bijvoorbeeld lastig: we hebben er drie en dat is qua oppas/uit logeren gaan gewoon druk voor de 'ontvangende' partij. Dat moet echt goed gepland worden.
quote:een t.v is in dit geval een geweldige uitkomst.Op dinsdag 11 november 2008 23:12 schreef LXIV het volgende:
[..]
Geen ochtendsex meer (of voor zes uur
Maar het klopt dat je veel dingen moet laten, maar ik had het erger verwacht, wij hebben het geluk dat we lieve opa's en oma's hebben die het niet erg vinden als de meiden daar blijven slapen en ook vrienden die graag oppassen.
we gaan niet ieder weekend stappen maar 1 avond in de maand gaan we toch wel lekker weg.
Ok, vergeleken met vroeger nog niet echt veel maar merk dat we meer ook niet nodig hebben.
Het grootste nadeel vind ik dat het concept "even boodschappen doen" compleet is verdwenen, ik ben minimaal een uur bezig om een brood of iets dergelijks te halen.
"Demi (3.5 jaar), even je schoenen zoeken, we gaan naar de winkel!"
Ondertussen luier Nika (4.5 maand) verschonen, shit, dunne spuitluier, tot haar nek vol.
ff wassen en schone kleertjes aantrekken.
"Demi, pak je schoenen nou, we moeten weg!"
"kan ze niet vinden mama, schoentjes verstoppertje spelen!"
Nika weer schoon in de box, vieze kleertje in een wasje en mee schoenen zoeken.
Linker schoen onder de bank, rechter schoen gevonden op de kast in haar slaapkamertje.
Nou, schoentjes aan dan kunnen we gaan!
"Mama, Nika heeft gespuugd"
Nika weer schoon truitje en jasje aan en in de maxi-cosi.
Ondertussen even tas inpakken met voeding, luiers, schone kleertjes , spuugdoekje enz.
Demi jasje aan en naar de auto!
In de auto Demi in haar stoeltje vasbinden en Nika ook even vastgespen.
Eindelijk bij de winkel alles weer loskoppelen en sjouwen maar!!
gelukkig zijn ze in de winkel best makkelijke kindjes.
.Nu hij er is vind ik een van de mooiste dingen dat ikzelf niet meer de belangrijkste persoon ben in mijn leven. Het drama wat ik altijd nodig vond lijkt nu onzinnig en mijn leven is zo veel rijker en vervulder, in de kleine dingen, juist.
Daarbij is de band die je met je eigen kind hebt niet te vergelijken met wat dan ook. Een soort herkenning
. .Maar eenmaal aangekleed is het weer leuk!
Kotertje, blotertje, pas gestart motortje, blauwe garage van dons en katoen.
Nog lekker niet denken, op tijd even tanken, ga maar op weg schat, het licht staat op groen. , en dat kan me dan echt raken, vooral het licht dat op groen staat.
Vroeger zou het me niet boeien en zou ik ook niet begrijpen waarom dit zo goed geschreven is.
quote:Ik snap wat je bedoeltOp dinsdag 11 november 2008 23:32 schreef LXIV het volgende:
Je kijk op de wereld verandert er ook door. Nu lees ik het onderschrift van Vivi:
Kotertje, blotertje, pas gestart motortje, blauwe garage van dons en katoen.
Nog lekker niet denken, op tijd even tanken, ga maar op weg schat, het licht staat op groen. , en dat kan me dan echt raken, vooral het licht dat op groen staat.
Vroeger zou het me niet boeien en zou ik ook niet begrijpen waarom dit zo goed geschreven is.
.quote:Handen in de lucht gooit...
Je kijk op de wereld verandert er ook door. Nu lees ik het onderschrift van Vivi:
Kotertje, blotertje, pas gestart motortje, blauwe garage van dons en katoen.
Nog lekker niet denken, op tijd even tanken, ga maar op weg schat, het licht staat op groen. , en dat kan me dan echt raken, vooral het licht dat op groen staat.
Vroeger zou het me niet boeien en zou ik ook niet begrijpen waarom dit zo goed geschreven is.
SHE is verloren, wedden?
quote:En wat vooral voor moeders vervelend is: je brengt ze groot en na een jaar of 18-20 ben je als ouder juist niét meer de belangrijkste persoonOp dinsdag 11 november 2008 23:29 schreef Vivi het volgende:
Nu hij er is vind ik een van de mooiste dingen dat ikzelf niet meer de belangrijkste persoon ben in mijn leven.
Daar sta je dan
quote:Volgens mij lees je niet goed wat ik bedoel. Ik hoop iig niet dat mijn zoon zich later ontpopt tot Norman Bates II.Op dinsdag 11 november 2008 23:36 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
En wat vooral voor moeders vervelend is: je brengt ze groot en na een jaar of 18-20 ben je als ouder juist niét meer de belangrijkste persoon
Daar sta je dan
Al moet de schoondochter wel door de keuring uiteraard
.quote:Neuh....let op:Op dinsdag 11 november 2008 23:35 schreef Dirkh het volgende:
[..]
Handen in de lucht gooit...
SHE is verloren, wedden?
SHE! Voordat je gaat neuken: wil je eerst even een weekendje (of een dag, da's ook voldoende) oppassen op die van ons?
quote:Ik lees prima wat je bedoelt, want:Op dinsdag 11 november 2008 23:37 schreef Vivi het volgende:
[..]
Volgens mij lees je niet goed wat ik bedoel. Ik hoop iig niet dat mijn zoon zich later ontpopt tot Norman Bates II.
quote:Hiervoor kun je namelijk een dikke middelvinger van hem krijgenAl moet de schoondochter wel door de keuring uiteraard
quote:Neem het vooral ook allemaal serieusOp dinsdag 11 november 2008 23:38 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Ik lees prima wat je bedoelt, want:
[..]
Hiervoor kun je namelijk een dikke middelvinger van hem krijgen
.quote:Zie jij weleens PI's, mensOp dinsdag 11 november 2008 23:39 schreef Vivi het volgende:
[..]
Neem het vooral ook allemaal serieus
quote:Dat dus.Op dinsdag 11 november 2008 21:28 schreef Swetsenegger het volgende:
Gewoon... leuk....
En ja ze waren nogal geplanned... op de laatste na.
Dit topic gaat trouwens enorm hard...2 uur open en al halfvol!
quote:Ik mag toch hopen dat je dat wel zeker weet als moeder.Op dinsdag 11 november 2008 23:12 schreef snakelady het volgende:
[..]
vanaf het moment dat je kiest om voor een kind te gaan heb je zorgen.
Is het geboren?
[ Bericht 49% gewijzigd door Vivi op 12-11-2008 00:09:57 ]
quote:Bedoel dus de zorgen van 'als het is geboren?'Op dinsdag 11 november 2008 23:45 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Ik mag toch hopen dat je dat wel zeker weet als moeder.
Waarom leg ik dit nog uit .
Kinderen gaan vast ook nog weleens roepen dat je een 'stomme moeder' bent. (en die woorden kunnen wisselen per leeftijdscategorie
), maar dat menen ze heus niet .Waarom zou jíj eigenlijk kinderen willen?
[ Bericht 11% gewijzigd door Five_Horizons op 12-11-2008 00:27:28 ]
quote:Het was een slechte tvp
[..]
Bedoel dus de zorgen van 'als het is geboren?'
Waarom leg ik dit nog uit .
Vind het een interessante discussie.
Pas toen ik een jaar of 28 was wist ik zeker dat ik graag een kind wilde. Omdat het me gezellig lijkt, en omdat het me geweldig lijkt om zo een klein wezentje zich te zien ontwikkelen. Het te voeden met allerlei informatie en ervaringen, reizen, boeken, noem maar op en te zien wat hij/zij daarmee doet.
Ik zie echter ook wel de voordelen van geen kind. Het geeft je een hoop vrijheid om dingen te doen voor jezelf, zoals weer reizen, boeken, ervaringen, etc.
quote:Op dinsdag 11 november 2008 23:52 schreef Five_Horizons het volgende:
Ik maakte nergens een kutopmerking en voor de rest... mja, het zal wel...
Anyway:
SHE:
Kinderen gaan vast ook nog weleens roepen dat je een 'stomme moeder' bent. (en die woorden kunnen wisselen per leeftijdscategorie
Waarom zou jíj eigenlijk kinderen willen?
Ehm...denk denk...ik denk omdat ik benieuwd ben naar wat het met me doet als mens.
Of ik er een beter mens van word, of het die fantastische uitdaging is die ze zeggen dat het is, of ik dat magische ga voelen, of ik ervan leer.
Allemaal dingen waar ik best benieuwd naar ben, maar ze zijn allemaal zo op mij gericht dat ik me afvraag of dat wel de juiste redenen zijn en of dat niet iets anders moet zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door SHE op 12-11-2008 00:18:05 ]
quote:Jammer voor jou, vaders, maar voor zonen blijft hun moeder vaak heel bijzonder en belangrijk.Op dinsdag 11 november 2008 23:36 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
En wat vooral voor moeders vervelend is: je brengt ze groot en na een jaar of 18-20 ben je als ouder juist niét meer de belangrijkste persoon
Daar sta je dan
Ik ben gelukkig veilig met in ieder geval 1 zo'n exemplaar. En jouw vrouw heeft er wel drie. Ik heb zo half het vermoeden dat dochterlief me nog wel eens de keet kan uitvechten. Wat is ze nu lief en leuk. Tè lief, eigenlijk. Dat voorspelt vast weinig goeds, hahaha. Maar ontopic,
Als je het stadium van poezelige babies voorbij bent, ga je je zo verwonderen dat ze zo zelf iemand zijn. Zo ben ik echt gecharmeerd van de fantasiewereld van mijn zoon, die zich te buiten gaat aan verkleedspullen. En heb ik zoveel bewondering voor de manier hoe mijn dochter met frustraties omgaat. Ze horen niet alleen bij mijn leven, maar ik ook bij de hunne. En daar verwonder ik mij vaak over. Alle dingen die nieuw zijn en die ze voor het eerst gaan doen, daar mag ik van meegenieten.
Waarom kinderen? Ik had meer liefde in huis dan ik ooit aan mezelf kwijt zou kunnen.
[ Bericht 3% gewijzigd door Smirre op 12-11-2008 01:23:57 ]
quote:Gaat vanzelf zeggen ze....Op dinsdag 11 november 2008 21:39 schreef SHE het volgende:
Ja, dat hoor ik vaker..dat enorm veel liefde te geven.
Nu is dat voor mij een punt, want dat heb ik helemaal niet. Ik vind het soms al een opgave om het in mijn partner te steken, laat staan in nog een mens.
Erg he?
trut !
Ow ja... ik weet het niet.. ik heb noot echt het gevoel gehad dat het moest al zou ik het wel leuk hebben gevonden. En nu is het te laat (38) en ik vind het wel best zo eigenlijk.
quote:Daarom wilde ik stiekem ook heel graag een jongetjeOp woensdag 12 november 2008 00:11 schreef Smirre het volgende:
[..]
Jammer voor jou, vaders, maar voor zonen blijft hun moeder vaak heel bijzonder en belangrijk.
. Die dan later tegen zijn vrouw zegt dat haar spaghetti toch niet zo smaakt als die van mams .En SHE, waar zouden je redenen dan op gericht moeten zijn? Omdat je een kind het leven wil "schenken"? Zo werkt het voor niemand volgens mij hoor...je doet het in eerste instantie toch omdat je het zelf graag wilt, en dan ga je bekijken wat je een kind kan/wil bieden
. : ')quote:Ik deed al weer liev!
quote:Ik slik voorlopig nog wel even braaf de pil hoor ( ik was wel even gestopt maar ik werd helemaal eng en mental ervanOp dinsdag 11 november 2008 23:37 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Neuh....let op:
SHE! Voordat je gaat neuken: wil je eerst even een weekendje (of een dag, da's ook voldoende) oppassen op die van ons?
dus weer begonnen )Dus kom maar op met die mormels. Als ik die van jou stuk maak is het niet zo erg
quote:o maar door de pil heen kan ook prima hoorOp woensdag 12 november 2008 00:21 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik slik voorlopig nog wel even braaf de pil hoor ( ik was wel even gestopt maar ik werd helemaal eng en mental ervan
Dus kom maar op met die mormels. Als ik die van jou stuk maak is het niet zo erg
quote:Jíj bepaalt de redenen, niet ik (of wie dan ook).Op woensdag 12 november 2008 00:11 schreef SHE het volgende:
[..]
Ehm...denk denk...ik denk omdat ik benieuwd ben naar wat het met me doet als mens.
Of ik er een beter mens van word, of het die fantastische uitdaging is die ze zeggen dat het is, of ik dat magische ga voelen, of ik ervan leer.
Allemaal dingen waar ik best benieuwd naar ben, maar ze zijn allemaal zo op mij gericht dat ik me afvraag of dat wel de juiste redenen zijn en of dat niet iets anders moet zijn.
Ik kan me ook voorstellen dat de redenen die jij noemt, rationeel bepaald worden, terwijl de drang (vreemd gekozen woord) naar kinderen in beginsel geen rationele is, waarschijnlijk. Dus misschien, wellicht, zou het kunnen zijn, dat je het 'oergevoel' ( *juk*) gewoon hebt en jij nu probeert te rationaliseren waarom je die zou hebben.
Een kind is geen project (alhoewel....
) of probeersel, maar je kunt niet zonder meer bedenken hoe je zult reageren op het moment dat je a: zwanger bent (wat voel je dan) of b: als je daadwerkelijk vader/moeder bent. Wij werden er bij de eerste *ineens* ingegooid en toen Connor geboren was, voelde het na een week al alsof 'ie er altijd al was geweest. Terwijl wij rationeel gezien helemaal niet toe waren aan kinderen. (ik studeerde nog
)quote:Op woensdag 12 november 2008 00:21 schreef SHE het volgende:
[..]
Ik slik voorlopig nog wel even braaf de pil hoor ( ik was wel even gestopt maar ik werd helemaal eng en mental ervan
quote:Hou je er even rekening mee dat ik geen nieuwe kan maken?Dus kom maar op met die mormels. Als ik die van jou stuk maak is het niet zo erg
quote:weet ik, is mij ook al eens geluktOp woensdag 12 november 2008 00:23 schreef Dakota het volgende:
[..]
o maar door de pil heen kan ook prima hoor
Omdat ik dat zag bij mijn 2 (veel) oudere zussen, en me dat gewoon ook ontzettend leuk leek.
quote:juh het resultaat komt over zo'n 6 weken
quote:Ik vond dat zelf niet zo'n heel goed plan destijdsOp woensdag 12 november 2008 00:35 schreef Dakota het volgende:
[..]
juh het resultaat komt over zo'n 6 weken
Gelukkig weet ik wel dat het met de vruchtbaarheid wel goed zit. Ik word al zwanger als je naar me spuugt.
En als God een beetje gevoel voor humor heeft, dan geeft ie me niet heeel veel tijd meer om daar vanuit te gaan
De 30 voorbij...pfoeeeeeee
En ik ben alleen maar een toffe tante omdat ik me kan instellen op een paar dagen energie leveren, met het uitzicht op de dag dat ik ze weer bij papa en mama drop.
Dat is vrijblijvend!
Je *weet* het gewoon als je er aan toe bent.. Zo ervaar ik het. En we hebben nu een mooi groot huis, flinke tuin en een rustige buurt, Dat vind ik toch ook wel fijn.. En de toekomst ziet er stabiel uit. Dus alle redenen om geen kindje te nemen zijn verdwenen voor ons.
quote:Tuurlijk, daarom geef ik ook niet toe aan het gerammel om me heen.Op woensdag 12 november 2008 00:55 schreef MinderMutsig het volgende:
Maar ben je dan niet bang dat je jezelf dat oergevoel en die kinderwens aan het aanpraten bent?
Mensen kunnen me 1000 redenen geven om het wel te doen, maar ik moet er zelf eerst 1 vinden waarom ik het zou moeten willen.
quote:Ben je al lang bezig dan?Op woensdag 12 november 2008 00:58 schreef Vlindur het volgende:
Ik weet al sinds ik jong was dat ik moeder wil worden en wel van 4 kindjes. Nu ben ik al 8 jaar gelukkig met vriendlief en we hebben vorig jaar besloten om samen voor (een) kindje(s) te gaan. Het lukt alleen nog niet echt. Maar het rammelen wordt alsmaar erger als je de stap eenmaal hebt genomen.
Je *weet* het gewoon als je er aan toe bent.. Zo ervaar ik het. En we hebben nu een mooi groot huis, flinke tuin en een rustige buurt, Dat vind ik toch ook wel fijn.. En de toekomst ziet er stabiel uit. Dus alle redenen om geen kindje te nemen zijn verdwenen voor ons.
En moet je dan ook kalenderneuken enzo?
quote:mrt 2007 van de pil af en in juli 2008 is PCOS vastgesteld. Dus ja.. Klussen op commando.. En dat valt best tegen.. Maar we hebben het er voor over.. Ik rammel veel meer dan vorig jaar.. En zelfs vriendlief vind andermans babietjes interessant en leukOp woensdag 12 november 2008 01:01 schreef SHE het volgende:
[..]
Ben je al lang bezig dan?
En moet je dan ook kalenderneuken enzo?
Moest ie vroeger niks van hebben! Wat naar zeg, dat onzekere. Maar je krijgt vast die 4 kids. Misschien wel in 1 keer
quote:Dat is het lastige, ik denk niet dat die reden er is.
[..]
Tuurlijk, daarom geef ik ook niet toe aan het gerammel om me heen.
Mensen kunnen me 1000 redenen geven om het wel te doen, maar ik moet er zelf eerst 1 vinden waarom ik het zou moeten willen.
Er zijn 1001 rationele redenen om geen kinderen te nemen en niet 1 doorslaggevende rationele reden om het wel te doen.
quote:In 2 keer dan liever, nog liever in 4 keerOp woensdag 12 november 2008 01:08 schreef SHE het volgende:
Ik moest even googlen voor PCOS.
Wat naar zeg, dat onzekere. Maar je krijgt vast die 4 kids. Misschien wel in 1 keer
En nu ga ik echt slapen. Trusten!
quote:een vriendin van me had dat ook..... dus ook op commando.Op woensdag 12 november 2008 01:04 schreef Vlindur het volgende:
[..]
mrt 2007 van de pil af en in juli 2008 is PCOS vastgesteld. Dus ja.. Klussen op commando.. En dat valt best tegen.. Maar we hebben het er voor over.. Ik rammel veel meer dan vorig jaar.. En zelfs vriendlief vind andermans babietjes interessant en leuk
Zelfs met zo haast dat als het gebeurt was manlief snel het zaakje in de wasbak ging hangen en schoon te krijgen voor hij zijn bowlingkamioenschapstitel moest verdedigen...
het is niet goed afgelopen tussen die 2 trouwens maar das weer een ander verhaal..
Succes !
Ik vond het allemaal zo spannend de periode van proberen, tests halen. De perfecte aanstaande moeder heb ik me nooit gevoeld en dat ben ik ook nu zeker niet. So what, zij zijn ook niet perfect maar ik hou zielsveel van ze, ik zie zoveel van mezelf en mijn hubbie terug in ze. Ik lach me gek om ze, ze zijn nog zo puur en droog qua humor. Ontzettend veel relativeringsvermogen, veel meer bij de kern dan veel volwassenen.
Maar ik dwaal af
Kinderen maken/krijgen is zo iets intiems en persoonlijks, niemand weet er nòg van en er speelt ook een zekere vorm van arrogantie/egoisme dat je jezelf en je partner "goed" genoeg vind om voort te planten. Ons eerste kindje is overleden aan pre-eclampsie maar dat nam niet gevoel weg dat wij een soort verlengstuk van onszelf op de aarde wilden zetten. En dat klinkt heel plastisch maar qua gevoel was dat voor ons heel anders.@She, je moet je gevoel volgen, je niet laten leiden door wat "men" zegt.
gevoel
Heb je het prima, heb je niet dan ook prima.
quote:wat een prachtpost, want zo is het ja
Maar het aller verwonderlijkste is nog wel dat die kinderen gewoon groeien! En een persoonlijkheid krijgen. En zelfstandig opereren. Een mening hebben en die ook ventileren. Volledig autonoom woorden leren en in de juiste context gebruiken. Eigen emoties en je daarmee keihard kunnen raken. Zowel positief als negatief.
Je hebt gewoon een mens gecreëerd! En behalve een beetje sturen doen ze het echt helemaal zelf. En ja... objectief gezien is dat fucking obvious totdat je het voor je ogen ziet gebeuren.
Fantastisch.
quote:Wat een vreselijke post, tenenkrommendOp woensdag 12 november 2008 00:58 schreef Vlindur het volgende:
Ik weet al sinds ik jong was dat ik moeder wil worden en wel van 4 kindjes. Nu ben ik al 8 jaar gelukkig met vriendlief en we hebben vorig jaar besloten om samen voor (een) kindje(s) te gaan. Het lukt alleen nog niet echt. Maar het rammelen wordt alsmaar erger als je de stap eenmaal hebt genomen.
Je *weet* het gewoon als je er aan toe bent.. Zo ervaar ik het. En we hebben nu een mooi groot huis, flinke tuin en een rustige buurt, Dat vind ik toch ook wel fijn.. En de toekomst ziet er stabiel uit. Dus alle redenen om geen kindje te nemen zijn verdwenen voor ons.
Maar wel treffend verwoord; alles waar ik bang voor ben in twee alinea´s. Gruwel
* wenst zichzelf een andere vriendin toe
P.s. SHE? Voor jou maak ik natuurlijk (een) uitzondering(en)
-edit-
Disclaimer (na teruglezen eigen post):
@Vlindur, jammer dat het nog niet lukt. Daar doel ik dus niet op met mijn post.
Tja goed, de bekende foto spam van trotse ouders, dat krijg je dan wel.Ik kan dan ook geen echt antwoord geven op de TT. Twijfel je? Niet aan beginnen.
quote:Ook al ben je de 30 voorbij, je hoeft niet nu direct een beslissing te nemen, hoor. Laat het gewoon nog even sudderen.
[..]
Ik vond dat zelf niet zo'n heel goed plan destijds
Gelukkig weet ik wel dat het met de vruchtbaarheid wel goed zit. Ik word al zwanger als je naar me spuugt.
En als God een beetje gevoel voor humor heeft, dan geeft ie me niet heeel veel tijd meer om daar vanuit te gaan
De 30 voorbij...pfoeeeeeee
Dat wat MinderMutsig zegt is trouwens helemaal waar: er zijn geen rationele argumenten waarom je WEL kinderen zou moeten nemen, maar er zijn er talloze waarom niet. Dus uiteindelijk kun jij alleen jezelf overtuigen.
quote:Daar staat tegenover dat je als je wel kinderen wilt/hebt, je je tegenover bewust kinderlozen als een idioot moet verdedigen voor jouw keuze.
Het is trouwens grappig: als je bewust kinderloos bent, eisen mensen nogal eens van je dat je die keus beargumenteert / verdedigt. Maar de meeste mensen mét kinderen komen ook niet veel verder dan "Nou ja, gewoon, leuk".
Het werkt, zoals zoveel, twee kanten uit
quote:Laat hun maar eens proberen een rationele reden geven waarom ze kinderen hebben "genomen".Op woensdag 12 november 2008 07:45 schreef Isegrim het volgende:
Het is trouwens grappig: als je bewust kinderloos bent, eisen mensen nogal eens van je dat je die keus beargumenteert / verdedigt. Maar de meeste mensen mét kinderen komen ook niet veel verder dan "Nou ja, gewoon, leuk".
Dat lukt ze nooit.
Die discussie ga ik meestal aan aangezien ik/wij bewust kinderloos wil(len) zijn, tot nu toe.
quote:Zat rationele dingen te verzinnen, hoorOp woensdag 12 november 2008 09:19 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Laat hun maar eens proberen een rationele reden geven waarom ze kinderen hebben "genomen".
Dat lukt ze nooit.
Die discussie ga ik meestal aan aangezien ik/wij bewust kinderloos wil(len) zijn, tot nu toe.
quote:Ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat het kwam door z'n hormonen of z'n genen veilig wilde stellenOp woensdag 12 november 2008 09:22 schreef Five_Horizons het volgende:
[..]
Zat rationele dingen te verzinnen, hoor
quote:Maar waarom moet er dan een rationele reden gegeven worden?
[..]
Laat hun maar eens proberen een rationele reden geven waarom ze kinderen hebben "genomen".
Dat lukt ze nooit.
Die discussie ga ik meestal aan aangezien ik/wij bewust kinderloos wil(len) zijn, tot nu toe.
Ik vind het juist prima dat ik die niet kan geven.
Ik wilde een kind omdat ik dat wilde. Omdat het me leuk leek. Omdat het me bijzonder leek.
Waarom koop jij een rode auto?
Waarom nou precies een golden retriever en niet een zwarte labrador?
Waarom een rustieke keuken en niet een strakke hoogglans?
Sommige dingen zijn niet rationeel te beantwoorden. Waarom moet dat toch zo per sé?
quote:Omdat men het heel erg normaal vind dat m'n kinderen neem omdat het zo leuk lijktOp woensdag 12 november 2008 09:24 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Maar waarom moet er dan een rationele reden gegeven worden?
Ik vind het juist prima dat ik die niet kan geven.
Ik wilde een kind omdat ik dat wilde. Omdat het me leuk leek. Omdat het me bijzonder leek.
Waarom koop jij een rode auto?
Waarom nou precies een golden retriever en niet een zwarte labrador?
Waarom een rustieke keuken en niet een strakke hoogglans?
Sommige dingen zijn niet rationeel te beantwoorden. Waarom moet dat toch zo per sé?
maar wanneer iemand zegt dat die geen kids wil omdat hij/zij dat niks vind wordt diegene meteen uitgehoord. quote:Dat heb ik nou nog nooit meegemaakt eigenlijk. Stel je je niet een beetje aan?Op woensdag 12 november 2008 09:26 schreef Netsplitter het volgende:
maar wanneer iemand zegt dat die geen kids wil omdat hij/zij dat niks vind wordt diegene meteen uitgehoord.
quote:Geloof er geen reet vanOp woensdag 12 november 2008 07:45 schreef Isegrim het volgende:
Het is trouwens grappig: als je bewust kinderloos bent, eisen mensen nogal eens van je dat je die keus beargumenteert / verdedigt. Maar de meeste mensen mét kinderen komen ook niet veel verder dan "Nou ja, gewoon, leuk".
.quote:Dat is 1 of andere ongeschreven wet vrees ik, je moet je haast al verdedigen hoe vaak je ademhaalt per dag, ach, goede training voor als er wel kinderen zijn gekomen dan moet je iedere poep en scheet verdedigen, verklaren en verantwoorden aan bijna de hele buitenwereld.Op woensdag 12 november 2008 09:24 schreef Brighteyes het volgende:
Sommige dingen zijn niet rationeel te beantwoorden. Waarom moet dat toch zo per sé?
Bij ons zijn er kinderen gekomen omdat wij dat gewoon wilde, waarom? Daarom
Ik was zwanger geraakt en we hebben geen moment getwijfelt of het er moest komen of niet, het kwam gewoon en klaar, we zagen wel hoe alles zou lopen.
quote:Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.Op woensdag 12 november 2008 09:30 schreef Jarno het volgende:
[..]
Dat heb ik nou nog nooit meegemaakt eigenlijk. Stel je je niet een beetje aan?
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".
quote:
[..]
Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".
Aanstellen dus idd!
De grootste nachtmerrie om door zo'n vrouw erin geluisd te worden.
Van wat ik om me heen zie gaan de meeste vrouwen vanaf een bepaalde leeftijd op zoek naar zaad.
Daarom kun je voor de zekerheid alles boven de ~eind twintig het beste maar links laten liggen.
quote:Ja, duh. Man. Je wordt om alles de hele dag door vreemd aangekeken. Als ik zeg dat ik gruwel van verjaardagsfeestjes bij mensen die ik amper ken, als ik een stuk taart afsla terwijl ik dat normaal nooit doe, als ik een keer om 9 uur naar bed ga ipv 11 uur. Mensen kijken je raar aan als je iets doet wat van hún norm afwijkt.Op woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".
Ga dan niet gelijk verkondigen dat mensen met kinderen gestapo praktijken toepassen op bewust kinderlozen. Zo komen al die OUD-calimero-fabels in de wereld.
Mss vind je dan meteen nog wat meer 'gevatte' opmerkingen of tegenvragen voor als iemand je weer eens vreemd aan kijkt.
Gaan we hier verder met SHE gekmaken over hoe tof het wel niet is! Want ze zijn echt allemaal zo engelig als Anna hoor!
quote:Of jij komt rare mensen tegen in je leven die raar doen, of ik moet onder een steen vandaan komen. Wij hebben ook vrienden en kennissen die bewust geen kinderen nemen. Prima toch, ieder zijn dingOp woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".
Het is alleen soms even schipperen met dingen die we gaan doen, zij snappen niet helemaal dat wij met de kinderen zitten en wij vergeten wel eens dat ze geen behoefte hebben in een hok vol met kinderen (bijv. als er hier een stuk of 6 door mn kamer rennen vinden hun dat wel eens vervelend, druk enz enz) als ik thuis ben maar 's even bijlezen quote:Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?Op woensdag 12 november 2008 09:35 schreef Brighteyes het volgende:
Maar goed, daar ging dit topic niet over. Open vooral een eigen topic met 'Waarom geen kinderen!'
Mss vind je dan meteen nog wat meer 'gevatte' opmerkingen of tegenvragen voor als iemand je weer eens vreemd aan kijkt.
Gaan we hier verder met SHE gekmaken over hoe tof het wel niet is! Want ze zijn echt allemaal zo engelig als Anna hoor!
Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?
geen kinderen willen; taboe?
Moet ik hier nou echt nog een topic over gaan openen??
Kom op.
Daarbij gaat het topic daar wel over.
TT is waarom kinderen, dus open deur.
quote:Kom toch op!Op woensdag 12 november 2008 09:40 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?
Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?
geen kinderen willen; taboe?
. Als je dat soort topics opent op FOK! (het forum waar alle marokkanen dood moeten en nuance een onbekend iets is) en je gaat je dan zitten verbazen over scherpe reacties, dan ben je wel erg van het padje af. Je zoekt het dan gewoon op. Ik dacht dat je het over IRL had.Silly me
quote:ha, een topic van mijOp woensdag 12 november 2008 09:40 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?
Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?
geen kinderen willen; taboe?
Moet ik hier nou echt nog een topic over gaan openen??
Kom op.
Daarbij gaat het topic daar wel over.
TT is waarom kinderen, dus open deur.
quote:Je gaat die discussie met ouders graag aan omdat ze jouw niet kunnen overtuigen, maar je vindt het heel vervelend dat ze jou vreemd aankijken omdat je bewust kinderloos bent.
[..]
Laat hun maar eens proberen een rationele reden geven waarom ze kinderen hebben "genomen".
Dat lukt ze nooit.
Die discussie ga ik meestal aan aangezien ik/wij bewust kinderloos wil(len) zijn, tot nu toe.
Wat wil je nou?
Ik vind beide beslissingen prima. Als je echter als ouder zegt dat je het zo leuk vindt, graag een kind wilde, dan komen er vaak bewust kinderlozen die roepen dat die schijtfabrieken alleen krijsen en janken en geld kosten.
quote:Ehm, volgens mij zijn het juist jonge vrouwen die zoiets zouden flikken Selang.Op woensdag 12 november 2008 09:35 schreef SeLang het volgende:
Zaad zoekende vrouwen
De grootste nachtmerrie om door zo'n vrouw erin geluisd te worden.
Van wat ik om me heen zie gaan de meeste vrouwen vanaf een bepaalde leeftijd op zoek naar zaad.
Daarom kun je voor de zekerheid alles boven de ~eind twintig het beste maar links laten liggen.
Ik zou je rubbertjes dus maar stevig vast houden als ze < 25 zijn
quote:met alle respect maar die enkele bewust kinderloze waar jij, waarschijnlijk ook nog alleen af en toe op het forum, mee in gesprek komt is echt niet te vergelijken met de berg mensen die je aanspreekt op je kinderloosheid. Het gebeurt haast wekelijks dat ik weer aan iemand mag/moet uitleggen waarom ik geen kinderen wil. Of dat ik naar mijn hoofd krijg dat dit maar goed is ook gezien mijn gezondheid. En bedankt.Op woensdag 12 november 2008 08:11 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Daar staat tegenover dat je als je wel kinderen wilt/hebt, je je tegenover bewust kinderlozen als een idioot moet verdedigen voor jouw keuze.
Het werkt, zoals zoveel, twee kanten uit
Of ik me al bedacht heb, of dat er nu wel snel kinderen zullen komen omdat wij gaan trouwen en dat doe je blijkbaar alleen als je kinderen wilt, of dat het maar goed is ook want iemand die niet van kinderen houdt spoort niet.
Om nog maar niet te spreken over mensen die lollig willen zijn en er continue op zinspelen dat het deze maand dan wel zal gebeuren of die ene lolbroek op je werk of sportclub die het nodig vindt om voor je lootje babysokjes te halen met een bijpassend gedicht.
Zelfs vrienden en familie die weten dat, en waarom je geen kinderen wilt die je hun baby in de hand drukken en dan gaan roepen dat het je goed staat en dat je een natuurtalent bent.
Ik snap best dat je die discussie op het forum soms zat bent maar die kan je domweg negeren door er niet op te klikken. Met mensen die je live aanspreken en waarmee je nog weer door een dus moet kan dat niet.
Ik zit er serieus over na te denken om mijn verhaal te veranderen maar ongewenst kinderloos. Dan stoppen mensen tenminste met zeiken.
quote:Waarom zeg je dan niet gewoon dat het zielig gezeik is en je het ronduit onbeschoft vindt om zich zo met je privé leven te bemoeien? Ik zou er vrij snel klaar mee zijn hoor, zeker als het me zo hoog zou zitten als je nu schetst...Op woensdag 12 november 2008 09:59 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
met alle respect maar die enkele bewust kinderloze waar jij, waarschijnlijk ook nog alleen af en toe op het forum, mee in gesprek komt is echt niet te vergelijken met de berg mensen die je aanspreekt op je kinderloosheid. Het gebeurt haast wekelijks dat ik weer aan iemand mag/moet uitleggen waarom ik geen kinderen wil. Of dat ik naar mijn hoofd krijg dat dit maar goed is ook gezien mijn gezondheid. En bedankt.
Of ik me al bedacht heb, of dat er nu wel snel kinderen zullen komen omdat wij gaan trouwen en dat doe je blijkbaar alleen als je kinderen wilt, of dat het maar goed is ook want iemand die niet van kinderen houdt spoort niet.
Om nog maar niet te spreken over mensen die lollig willen zijn en er continue op zinspelen dat het deze maand dan wel zal gebeuren of die ene lolbroek op je werk of sportclub die het nodig vindt om voor je lootje babysokjes te halen met een bijpassend gedicht.
Zelfs vrienden en familie die weten dat, en waarom je geen kinderen wilt die je hun baby in de hand drukken en dan gaan roepen dat het je goed staat en dat je een natuurtalent bent.
Ik snap best dat je die discussie op het forum soms zat bent maar die kan je domweg negeren door er niet op te klikken. Met mensen die je live aanspreken en waarmee je nog weer door een dus moet kan dat niet.
Ik zit er serieus over na te denken om mijn verhaal te veranderen maar ongewenst kinderloos. Dan stoppen mensen tenminste met zeiken.
quote:Deze post en je post hierboven lijkt er op te duiden dat je het hele topic uberhaupt niet hebt gelezen...je zit een beetje vast in je eigen defensiemechanisme geloof ik.Op woensdag 12 november 2008 07:45 schreef Isegrim het volgende:
Het is trouwens grappig: als je bewust kinderloos bent, eisen mensen nogal eens van je dat je die keus beargumenteert / verdedigt. Maar de meeste mensen mét kinderen komen ook niet veel verder dan "Nou ja, gewoon, leuk".
quote:blijkbaar ben ik dus niet de enige.Op woensdag 12 november 2008 09:35 schreef Brighteyes het volgende:
Maar goed, daar ging dit topic niet over. Open vooral een eigen topic met 'Waarom geen kinderen!'
Mss vind je dan meteen nog wat meer 'gevatte' opmerkingen of tegenvragen voor als iemand je weer eens vreemd aan kijkt.
Gaan we hier verder met SHE gekmaken over hoe tof het wel niet is! Want ze zijn echt allemaal zo engelig als Anna hoor!
quote:Ik ben me ervan bewust dat het zo inderdaad kan werken. Maar zoals ik al zei, werkt het twee kanten op. Kennelijk is het al dan niet kinderen willen een niet voor de andere partij te begrijpen iets. Op zich vind ik dat prima, ik hoef niet altijd alles te begrijpen van een ander, ik hoef het alleen maar te accepteren, maar dat is niet des mensen lijkt het wel.
[..]
met alle respect maar die enkele bewust kinderloze waar jij, waarschijnlijk ook nog alleen af en toe op het forum, mee in gesprek komt is echt niet te vergelijken met de berg mensen die je aanspreekt op je kinderloosheid. Het gebeurt haast wekelijks dat ik weer aan iemand mag/moet uitleggen waarom ik geen kinderen wil. Of dat ik naar mijn hoofd krijg dat dit maar goed is ook gezien mijn gezondheid. En bedankt.
Of ik me al bedacht heb, of dat er nu wel snel kinderen zullen komen omdat wij gaan trouwen en dat doe je blijkbaar alleen als je kinderen wilt, of dat het maar goed is ook want iemand die niet van kinderen houdt spoort niet.
Om nog maar niet te spreken over mensen die lollig willen zijn en er continue op zinspelen dat het deze maand dan wel zal gebeuren of die ene lolbroek op je werk of sportclub die het nodig vindt om voor je lootje babysokjes te halen met een bijpassend gedicht.
Zelfs vrienden en familie die weten dat, en waarom je geen kinderen wilt die je hun baby in de hand drukken en dan gaan roepen dat het je goed staat en dat je een natuurtalent bent.
Ik snap best dat je die discussie op het forum soms zat bent maar die kan je domweg negeren door er niet op te klikken. Met mensen die je live aanspreken en waarmee je nog weer door een dus moet kan dat niet.
Ik zit er serieus over na te denken om mijn verhaal te veranderen maar ongewenst kinderloos. Dan stoppen mensen tenminste met zeiken.
Doen alsof je ongewenst kinderloos bent vind ik overigens getuigen van weinig goede smaak en ruggegraat.
quote:Wil je SHE vertellen hoezo en waarom?Op woensdag 12 november 2008 10:03 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
blijkbaar ben ik dus niet de enige.
Dus waarom jij kiest wat je kiest? Gewoon, om een wat completer beeld te krijgen tussen de lofzang hier
quote:we willen naar Japan, we willen naar Canada, we willen de Trans-Mongolie express doen......Op woensdag 12 november 2008 10:04 schreef SHE het volgende:
[..]
Wil je SHE vertellen hoezo en waarom?
Dus waarom jij kiest wat je kiest? Gewoon, om een wat completer beeld te krijgen tussen de lofzang hier
Verre reizen maken, lang in het vliegtuig zitten, rond trekken.
Dat soort dingen.
En niet als we 60 zijn, maar nu.
En dat wordt zeer lastig met kinderen.
Daarbij vind ik het belachelijk dat je een baby/peuter/kleuter meeneemt naar een ver land omdat hij/zij zich dat toch niet meer herinnerd.
Daarbij is het niet zonder risico voor m'n vrouwtje.
quote:"Hihihi, ligt het gevoelig? Dan zit er blijkbaar toch een kern van waarheid in. Nou laat maar weten als we de babykamer moeten komen schilderen hoor."Op woensdag 12 november 2008 10:01 schreef Jarno het volgende:
[..]
Waarom zeg je dan niet gewoon dat het zielig gezeik is en je het ronduit onbeschoft vindt om zich zo met je privé leven te bemoeien? Ik zou er vrij snel klaar mee zijn hoor, zeker als het me zo hoog zou zitten als je nu schetst...
quote:Negen van de tien keer komt er een reactie in de trant van: "Méén je dat nou? Waaróm dan niet?
". Dat is gewoon zo. Niet dat ik ermee zit, maar dat krijg je als je een keus maakt die niet de gebruikelijke / verwachte keus is. Net als met geen vlees eten bijvoorbeeld, dan willen mensen ook weten waarom. quote:Wat moet ze dan, zich laten treiteren? Ik kan het me wel voorstellen, ook al verdient het geen schoonheidsprijs.Op woensdag 12 november 2008 10:03 schreef miss_sly het volgende:
Doen alsof je ongewenst kinderloos bent vind ik overigens getuigen van weinig goede smaak en ruggegraat.
quote:Waarom zou ik mezelf en mijn keuze moeten blijven verdedigen tegenover mensen met zo'n plaat voor hun kop?
Doen alsof je ongewenst kinderloos bent vind ik overigens getuigen van weinig goede smaak en ruggegraat.
quote:Ja, die eerste paar regels herken ik/wij.Op woensdag 12 november 2008 10:09 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
we willen naar Japan, we willen naar Canada, we willen de Trans-Mongolie express doen......
Verre reizen maken, lang in het vliegtuig zitten, rond trekken.
Dat soort dingen.
En niet als we 60 zijn, maar nu.
En dat wordt zeer lastig met kinderen.
Daarbij vind ik het belachelijk dat je een baby/peuter/kleuter meeneemt naar een ver land omdat hij/zij zich dat toch niet meer herinnerd.
Daarbij is het niet zonder risico voor m'n vrouwtje.
Ik heb een hele zware post adolescentie gehad (
) en ik wil nu eigenlijk wel een beetje genieten van mijn vrijheid/wijsheid.Daarbij heb ik een milde vorm van Asperger en is zijn oom een schyzo ( best zwaar ook ). Ik vraag me dan af of onze genenpoel wel zo jofel is
Om de mijne maak ik me niet zoveel zorgen, ik heb ook een leuk/waardevol leven, maar ik ben wel doodsbang voor zijn kant. Een schyzofreen kind lijkt me gruwelijk en ik weet ook niet of ik dat aankan. Maar goed, dat is speculeren, want zeker weet je het nooit. Kan zomaar helemaal gezond zijn.
Is dit een keuze die jullie al definitief hebben genomen, of waar jullie wel weer over gaan nadenken als jullie wat meer geleefd hebben?
quote:
[..]
Wat moet ze dan, zich laten treiteren? Ik kan het me wel voorstellen, ook al verdient het geen schoonheidsprijs.
quote:Het is ook wel een beetje een keuze om je te laten treiteren, imo. Je kunt ook eenmaal zeggen waar het op staat en de volgende opmerkingen steevast negeren. En dan echt volkomen negeren. Je hoeft je namelijk niet te verdedigen.
[..]
Waarom zou ik mezelf en mijn keuze moeten blijven verdedigen tegenover mensen met zo'n plaat voor hun kop?
Maar ga maar lekker zielig doen over ongewenst kinderloos zijn. Eens kijken of dat nou zoveel leuker en gemakkelijker is. Iedere keer de medelijdende, meevoelende blikken en gesprekken, opbeurende woorden en argumenten waarom je eigenlijk ook wel een beetje blij mag zijn dat het niet lukt. Is echt stukken leuker en gemakkelijker, hoor
quote:Nee hoor. De meeste mensen kómen toch niet verder dan dat? Geen problemen mee verder, ik constateer alleen dat van mensen die géén kinderen willen vaker wordt gevraagd dat ze zich hiervoor verantwoorden, terwijl zij natuurlijk evenmin als een ander verantwoording schuldig zijn.Op woensdag 12 november 2008 10:02 schreef Vivi het volgende:
[..]
Deze post en je post hierboven lijkt er op te duiden dat je het hele topic uberhaupt niet hebt gelezen...je zit een beetje vast in je eigen defensiemechanisme geloof ik.
Het is natuurlijk ook gewoon nieuwsgierigheid; ik bedoel..het is toch ook raar om geen kinderen te krijgen/nemen?
Iedereen doet het, dus het is op zijn minst bijzonder als je aangeeft er bewust niet voor te kiezen.
Ik wil ook altjid weten waarom iemand dat niet wil.
quote:Ik vind dat ik die beslissing niet goed kan nemen omdat zij het meeste risico loopt.Op woensdag 12 november 2008 10:20 schreef SHE het volgende:
[..]
Ja, die eerste paar regels herken ik/wij.
Ik heb een hele zware post adolescentie gehad (
Daarbij heb ik een milde vorm van Asperger en is zijn oom een schyzo ( best zwaar ook ). Ik vraag me dan af of onze genenpoel wel zo jofel is
Om de mijne maak ik me niet zoveel zorgen, ik heb ook een leuk/waardevol leven, maar ik ben wel doodsbang voor zijn kant. Een schyzofreen kind lijkt me gruwelijk en ik weet ook niet of ik dat aankan. Maar goed, dat is speculeren, want zeker weet je het nooit. Kan zomaar helemaal gezond zijn.
Is dit een keuze die jullie al definitief hebben genomen, of waar jullie wel weer over gaan nadenken als jullie wat meer geleefd hebben?
Ze heeft een paar jaar geleden een hersenbloeding gehad en zou dus aan de bloedverdunners moeten mocht ze zwanger raken.
En dat is niet echt bevordelijk voor het vrucht en voor haar.
Daarbij komt ook schyzofrenie ook bij ons in de familie voor, dus ik snap je bezorgdheid.
Ik ken ook mensen die zeer blij met hun kroost zijn en die ons totaal accepteren zoals we zijn en de beslissing 100% begrijpen, logisch als vrienden zijnde.
Maar ik werk in de detachering, dus verander regelmatig van bedrijf zeg maar.
En elke keer komt de vraag of ik getrouwd ben, ja dat ben ik, en dan meteen er achter aan hoeveel kinderen ik dan al heb....
quote:Je vergeet nog de 'ach joh, je bent er vast te veel mee bezig. De zus van de tante van de buurvrouw van Truus...' en de topper 'Whehehe... moet ik het even voordoen dan?'.
[..]
[..]
Het is ook wel een beetje een keuze om je te laten treiteren, imo. Je kunt ook eenmaal zeggen waar het op staat en de volgende opmerkingen steevast negeren. En dan echt volkomen negeren. Je hoeft je namelijk niet te verdedigen.
Maar ga maar lekker zielig doen over ongewenst kinderloos zijn. Eens kijken of dat nou zoveel leuker en gemakkelijker is. Iedere keer de medelijdende, meevoelende blikken en gesprekken, opbeurende woorden en argumenten waarom je eigenlijk ook wel een beetje blij mag zijn dat het niet lukt. Is echt stukken leuker en gemakkelijker, hoor
quote:Het is helemaal geen keuze om je te laten treiteren, dat zijn gewoon mensen die zich absoluut niet kunnen inleven!Op woensdag 12 november 2008 10:22 schreef miss_sly het volgende:
[..]
[..]
Het is ook wel een beetje een keuze om je te laten treiteren, imo. Je kunt ook eenmaal zeggen waar het op staat en de volgende opmerkingen steevast negeren. En dan echt volkomen negeren. Je hoeft je namelijk niet te verdedigen.
Al zou ze 30x een grote bek optrekken, dit zijn waarschijnlijk ook de mensen die tegen jou zeggen of ze het even voor moeten doen, of dat de man maar even op de rug van man moet zitten om het tempo te leren.
quote:Ow ja, die vergat ik nog. Die opmerkingen zijn echt helemaal niet vervelend ofzo
[..]
Je vergeet nog de 'ach joh, je bent er vast te veel mee bezig. De zus van de tante van de buurvrouw van Truus...' en de topper 'Whehehe... moet ik het even voordoen dan?'.
Maar goed, MinderMutsig gaat zich dat niet aantrekken, want zij zit er met haar gevoel niet in. Het is gewoon een fijne dekmantel om niet duidelijk en eerlijk te hoeven zijn
quote:Die laatste kende ik nog niet, en dat wil toch wel wat zeggen
[..]
Het is helemaal geen keuze om je te laten treiteren, dat zijn gewoon mensen die zich absoluut niet kunnen inleven!
Al zou ze 30x een grote bek optrekken, dit zijn waarschijnlijk ook de mensen die tegen jou zeggen of ze het even voor moeten doen, of dat de man maar even op de rug van man moet zitten om het tempo te leren.
Daarom zeg ik ook dat ze die mensen ook zou kunnen negeren.
Besides, denk je niet dat ze aan ons dat soort vragen stellen. En hoewel ik vrij open ben, ga ik echt niet overal lopen verkondigen dat het niet lukt.
Ik krijg gewoon een heel naar gevoel bij het feit dat iemand overweegt om het oprechte verdriet van een ander te gaan exploiteren als 'gemakkelijke' manier om onder zulke opmerkingen uit te komen.
ik zou toch vooral van mezelf uitgaan bij de keuze wel of geen kinderen. allereerst wil je het echt, voel je je in staat tot enigszins stabiel ouderschap, acht je je relatie er geschikt en sterk genoeg voor, vind je je partner een leuke mede-ouder. sluiten jullie ideeën over opvoeding enigszins op elkaar aan?
mocht je nou echt over die genenpoel inzitten, dan zou je ook nog adoptie of pleegzorg kunnen overwegen?
[ Bericht 99% gewijzigd door BE op 12-11-2008 10:32:23 ]
quote:Nee hoor.Op woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".
Ik heb zelf ook wel vaker de vraag gehad, en voor de eerste er daadwerkelijk was werd er al gesproken over de 2e.
Maar ik ben nergens toe verplicht, en heb me ook nooit verplicht gevoeld iets te moeten verdedigen.
Kinderen nemen/krijgen is zoiets 'groots' dat je zelf die keuze bewust moet kunnen maken.
Een ander kan je dat niet opdringen.
Mijn vriend en ik hebben bewust lang gewacht, eerst tijd aan onszelf besteed. Wij hebben dus ook genoeg vragen gehad.
Ik heb de stap tot wel kinderen genomen uit gevoel, ondanks dat ik ook een leuk had zonder mama te zijn, had ik het toch niet willen missen en heb ik de gok gewaagd na ik een aantal dingen voor mezelf had zeker gesteld (praktische zaken, financien, emotioneel en geestelijk en lichamelijk klaar voor zijn). En toen ging het klokje heel hard tikken vorig jaar; en nog voor we zouden beginnen was ik al zwanger.
En ik ben blij dat ik het heb gedaan! Ik was al happy en gelukkiger, maar nu is m'n leventje nog intenser en kleurrijker (voonamelijk roze
). Maar vooral gaat het me om haar happy te maken en hopelijk goed te kunnen begeleiden tot een fijne jongedame.We hebben zo'n mooi en lief meisje op de wereld gezet, met al een geheel eigen karaktertje, dat maakt het allemaal wel heel gemakkelijk.
En de zwangerschap zijn we heel goed doorgekomen met een rotsvast vertrouwen, zelf toen er een tijdelijke afwijking in de niertjes werd vastgesteld met 23 weken herstelde mijn vertrouwen vrij snel en gelukkig ook terecht. Ik ben dan gewoon een beetje koppig en dwing het goede dan bijna af. We hebben een combinatietest gedaan , maar met de insteek dat als het niet goed zou zijn het net zo welkom zou zijn maar we ons daar wel op willen voorbereiden emotioneel en vooral ook praktisch. Ik was meteen al verliefd op dat kleine leventje in m'n buik, dat had ik niet meer zomaar laten gaan.
Het plaatje klopte gewoon, ik ben blij dat we bewust hebben kunnen en mogen kiezen en dat we hiervan mogen genieten.
Amber is de kers op het toch al zo lekkere ijsje zeg maar
En daar zijn we extra zuinig mee en bewust van dat we ons erg gelukkig mogen prijzen.
quote:Is het wel eens in je opgekomen dat die opmerkingen mij ook oprecht verdriet doen?
Ik krijg gewoon een heel naar gevoel bij het feit dat iemand overweegt om het oprechte verdriet van een ander te gaan exploiteren als 'gemakkelijke' manier om onder zulke opmerkingen uit te komen.
Echt, ik heb ze nog nooit gehoord, dat soort zogenaamd grappige opmerkingen, dus mss moet je je ook eens op je hoofd krabben over hoe leuk die mensen die ze maken echt zijn...
1 keer is er zo'n opmerking tegen mij gemaakt, op een verjaardag.
Stiefvader van een vriend van mij 'Ben je zwanger?' en ik zei 'Nee, ik ben gewoon dik.'
Ik heb hem de hele middag niet meer gehoord. Klaar dus.
quote:Welke opmerkingen? Ik denk dat het krijgen van vragen die je niet wilt toch niet echt te vergelijken is met het niet kunnen krijgen van kinderen, eerlijk gezegd. Hoezo doen ze jouw verdriet?Op woensdag 12 november 2008 10:33 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Is het wel eens in je opgekomen dat die opmerkingen mij ook oprecht verdriet doen?
En als het je werkelijk verdriet doet, moet je ze dat inderdaad eens zeggen. In ieder geval degenen die je zelf graag in je omgeving wilt houden. Heb ik namelijk ook gedaan, en het werkt wel. Mensen hebben vaak niet door wat een opmerking of vraag bij een ander kan doen. De overigen zou ik wellicht uit mijn lijstje van vrienden schrappen, maar ik kan dat dan ook prima als ik van iemand meer narigheid dan plezier meekrijg.
quote:Dit is de reden waarom ik de keuze zo bewust heb gemaakt, met een moeder die heftig last heeft van manisch depressiviteit en psychoses; en dan nog directe familieleden met autisme en adhd.Op woensdag 12 november 2008 10:20 schreef SHE het volgende:
[..]
Ja, die eerste paar regels herken ik/wij.
Ik heb een hele zware post adolescentie gehad (
Daarbij heb ik een milde vorm van Asperger en is zijn oom een schyzo ( best zwaar ook ). Ik vraag me dan af of onze genenpoel wel zo jofel is
Om de mijne maak ik me niet zoveel zorgen, ik heb ook een leuk/waardevol leven, maar ik ben wel doodsbang voor zijn kant. Een schyzofreen kind lijkt me gruwelijk en ik weet ook niet of ik dat aankan. Maar goed, dat is speculeren, want zeker weet je het nooit. Kan zomaar helemaal gezond zijn.
Is dit een keuze die jullie al definitief hebben genomen, of waar jullie wel weer over gaan nadenken als jullie wat meer geleefd hebben?
Bij mij is er nooit wat gevonden qua dat, gelukkig, maar ik weet niet hoe bijv hetgeen van mijn moeder verder erft, de wetenschap is volgens mij nog niet eens volledig op de hoogte van het complete genetische plaatje.
Ook bij mijn vriend zit verderop in de familie schizofrenie; maar dat is redelijk ver weg in de familie; maar ik was wel bang voor wat ik zou doorgeven of wat de combi zou doen. Maar zoals bij mij in de familie schijnt het autisme ook 'gemaakt' te zijn (onthechte kinderen).
Daarom ben ik blij eerst zelf goed geleefd te hebben, mezelf eerst de tijd gegunt m ook het een en ander zelf te verwerken wat betret oa mijn moeder middels een stevige therapie, en zelf ook lichamelijk eerst hersteld van de darmziekte die ikzelf heb (met ontstekingen was het waarschijnlijk niet eens mogelijk normaal zwanger te raken aldus de internist; vrucht wodt dan afgestoten door de verstoorde afweer van het lichaam).
Ik heb ook heel wat kanten van het leven gezien voor ik daadwerkelijk volwassen werd, en heb dat eerst zelf goed op een rijtje moeten zetten.
Dus SHE; ik zou die keuze idd heel bewust maken en jezelf zekr stellen, ik ben blij dat ik het bewust heb gedaan!
Daardoor zeg ik vaak; ik heb er lang voor gespaard, maar ben er ook goed voor beloond!
Maar, k had net zo goed kunnen besluiten om zonder het mamaschap door het leven te gaan, ik had toch al mijn leven dusdanig ingericht dat ik me prima vermaakten zonder het mamaschap.
Dat gebeurde dus niet en nu hebben we een dochtertje van 4,5 maand quote:Persoonlijk heb ik mijzelf al vanaf 20e ongeveer wel vader zien worden.. het gevoel dat het er bij hoort, of dat het leuk is om je kennis over te dragen aan een ander persoontje. Mee aan het handje te nemen en de valkuilen te laten zien, het helpen bij het opstaan als ze gevallen zijn.Op dinsdag 11 november 2008 21:25 schreef SHE het volgende:
Omdat het anders offtopic is in het kinderbijslag topic en ik hier eigenlijk ook wel benieuwd naar ben.
Dit omdat ik het moeilijk vind voor mezelf te formuleren waarom ik kinderen zou willen.
Waarom heb jij gekozen voor kinderen?
Was het een bewuste keuze, heb je de natuur zijn gang laten gaan, of is er echt sprake van family planning bij jou en je partner?
TS: twijfelt heel erg. Ik zou het niet doen om een 'kindje van ons samen' te hebben. En een kloon van mezelf lijkt me al helemaal niet leuk ( ik zou jaloers zijn !
Is het heel erg dat ik wel begin na te denken over de toekomst, en ik de gedachte om helemaal alleen oud te worden een heel enge vind?
En dan had ik zoiets van .. ja als ik kinderen wil.. dan wel graag voor mn 30e want ik wil geen oude pa zijn.
Heb je natuurlijk niet in de hand, je partner moet ook een kinderwens hebben. Maar uiteindelijk is mijn oudste geboren 2 dagen voor ik 30 werd
Dus zelf geen idee gehad van een kloon oid, maar het idee van vaderschap meer.. het gevoel van 'nu is het compleet' of dit moet ook gaan gebeuren in mijn leven omdat ik dat wil. Zonder er bij na te denken wat bijvoorbeeld de negatieve aspecten zijn. Die bedacht ik me eigenlijk pas bij de zwangerschap, het kost geld, je krijgt verantwoording, je leven verandert.
En ook al is dat allemaal waar, .. het gevoel wat je krijgt door het kijken naar je bloedeigen kind (let wel voor vrouwen misschien nog wel erger omdat ze het ook daadwerkelijk hebben gegroeid en gedragen) maar het gevoel wat je hebt als je kind ziet opgroeien, doet alle zorgen en alle problemen verbleken. Het maakt mij niet uit dat een kind geld kost, ik zou mn arm verkopen als het zou moeten, als ze maar gelukkig is en lacht.
Het genoegen wat je mag hebben als je je kind naar bed brengt, verhaaltje voorleest, en instopt dat is gewoon niet te betalen! Het samen hand in hand de straat oversteken, vertellen waar ze op moet letten.. etc etc. Nou ja goed, je ziet.. ik zou het zo weer doen.
Sterker nog.. na 2 meiden heb ik stiekem nog steeds een kinderwens
quote:Het is misschien ook wel logisch en ik heb ook geen problemen met die vraag als die gewoon uit interesse gesteld wordt.Op woensdag 12 november 2008 10:26 schreef SHE het volgende:
Maar waarom noemt iedereen het verantwoording?
Het is natuurlijk ook gewoon nieuwsgierigheid; ik bedoel..het is toch ook raar om geen kinderen te krijgen/nemen?
Iedereen doet het, dus het is op zijn minst bijzonder als je aangeeft er bewust niet voor te kiezen.
Ik wil ook altjid weten waarom iemand dat niet wil.
quote:Grappig.
Jarno heeft dit nooit meegemaakt en jij nu ook niet meer blijkbaar maar jullie hebben kindjes..
ooit in je opgekomen dat mensen anders kunnen doen tegen anderen zónder kinderen?
Dat jullie dat niet zien wil niet zeggen dat het niet voorkomt.
quote:Grappig... dat je het zo verkeerd leest.
[..]
Grappig.
Jarno heeft dit nooit meegemaakt en jij nu ook niet meer blijkbaar maar jullie hebben kindjes..
ooit in je opgekomen dat mensen anders kunnen doen tegen anderen zónder kinderen?
Dat jullie dat niet zien wil niet zeggen dat het niet voorkomt.
Ik zeg nergens dat het niet vervelend is als het zou gebeuren, dat zogenaamde kruisverhoor.
Maar netsplitter geeft zelf al toe dat dat ook eigenlijk niet gebeurd, dat het meer vreemde blikken zijn.
En dus zeg ik dat hij zich dus in eerste instantie aanstelde.
In die reactie die ik quotte gaf hij nl. zelf antwoord op Jarno's vraag of hij zich niet een beetje aanstelde.
Het feit dat netsplitter antwoord met 'nou, het is idd mss wat overdreven, het is meer een vreemde blik' doet mij dus zeggen dat hij zich in eerste instantie echt aanstelde.
Nogmaals, ik zeg nergens dat zo'n vraaggesprek niet heel vervelend zou zijn.
En ja, ik weet best dat mensen die vragen wel kunnen stellen. Net als dat mensen die vragen ook stellen aan mensen die wel kinderen hebben.
Daar ging mijn 'je stelt je aan' dus ook echt niet over.
quote:De conclusies die getrokken worden over mijn relatie en onze liefde (als je écht van iemand houdt of met de juiste man wil iedereen immers wel kinderen), mijn vrouw-zijn (een échte vrouw wil immers kinderen), mij als persoon (want je hoort kinderen te willen en als dat niet het geval is dan spoor je toch niet helemaal in je bovenkamer) en natuurlijk het waardeoordeel mijn leven. Want ik ben gehandicapt en chronisch ziek en het is maar goed dat ik niet nog zo'n meelijwekkend wezen met een waardeloos leven op de wereld zet.
[..]
Welke opmerkingen? Ik denk dat het krijgen van vragen die je niet wilt toch niet echt te vergelijken is met het niet kunnen krijgen van kinderen, eerlijk gezegd. Hoezo doen ze jouw verdriet?
Verdriet is niet te vergelijken dus ik doe geen uitspraken over wat erger is maar ik vind dat je wel heel achteloos aan de kant schuift dat iemand oprecht veel verdriet kan hebben over de impliciete of expliciete veroordeling van zichzelf en zijn of haar leven. En hoeveel impact die woorden hebben is natuurlijk afhankelijk van wie ze uit maar het blijven nare opmerkingen.
En dan is er natuurlijk nog de opmerking die mij tot een paar uur geleden vreemd was: je laat jezelf daarmee treiteren. Misschien moet je die even op jezelf en je ongewenst kinderloze leven betrekken om te zien hoe zot die opmerking is.
Ik vind het heel vervelend voor je dat jouw grote wens niet in vervulling gaat omdat je geen kinderen kunt krijgen maar je hebt echt niet het alleenrecht op verdriet.
quote:Dat doe ik dus ook wel.En als het je werkelijk verdriet doet, moet je ze dat inderdaad eens zeggen. In ieder geval degenen die je zelf graag in je omgeving wilt houden. Heb ik namelijk ook gedaan, en het werkt wel. Mensen hebben vaak niet door wat een opmerking of vraag bij een ander kan doen. De overigen zou ik wellicht uit mijn lijstje van vrienden schrappen, maar ik kan dat dan ook prima als ik van iemand meer narigheid dan plezier meekrijg.
.Overigens heb ik nu wel een kind
. En ik had er zeker niet eerder aan moeten beginnen, het is precies goed nu. De tijd was daar, om het maar . te zeggen. En het is leuker en gaat me makkelijker af dan ik ooit heb kunnen denken vantevoren!quote:Op woensdag 12 november 2008 10:53 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Grappig... dat je het zo verkeerd leest.
Ik zeg nergens dat het niet vervelend is als het zou gebeuren, dat zogenaamde kruisverhoor.
Maar netsplitter geeft zelf al toe dat dat ook eigenlijk niet gebeurd, dat het meer vreemde blikken zijn.
En dus zeg ik dat hij zich dus in eerste instantie aanstelde.
In die reactie die ik quotte gaf hij nl. zelf antwoord op Jarno's vraag of hij zich niet een beetje aanstelde.
Het feit dat netsplitter antwoord met 'nou, het is idd mss wat overdreven, het is meer een vreemde blik' doet mij dus zeggen dat hij zich in eerste instantie echt aanstelde.
Nogmaals, ik zeg nergens dat zo'n vraaggesprek niet heel vervelend zou zijn.
En ja, ik weet best dat mensen die vragen wel kunnen stellen. Net als dat mensen die vragen ook stellen aan mensen die wel kinderen hebben.
Daar ging mijn 'je stelt je aan' dus ook echt niet over.
quote:Wie leest hier nou verkeerd'?Op woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".
Ik zeg nergens dat ik die vraag niet krijg, ik heb alleen gezegt dat uithoren een te groot woord is.
Dat jij het verkeerd interpreteert kan ik niks aan doen.
quote:Ik heb ook nooit gezegd of geimpliceerd dat ik alleenrecht zou hebben op verdriet
[..]
De conclusies die getrokken worden over mijn relatie en onze liefde (als je écht van iemand houdt of met de juiste man wil iedereen immers wel kinderen), mijn vrouw-zijn (een échte vrouw wil immers kinderen), mij als persoon (want je hoort kinderen te willen en als dat niet het geval is dan spoor je toch niet helemaal in je bovenkamer) en natuurlijk het waardeoordeel mijn leven. Want ik ben gehandicapt en chronisch ziek en het is maar goed dat ik niet nog zo'n meelijwekkend wezen met een waardeloos leven op de wereld zet.
Verdriet is niet te vergelijken dus ik doe geen uitspraken over wat erger is maar ik vind dat je wel heel achteloos aan de kant schuift dat iemand oprecht veel verdriet kan hebben over de impliciete of expliciete veroordeling van zichzelf en zijn of haar leven. En hoeveel impact die woorden hebben is natuurlijk afhankelijk van wie ze uit maar het blijven nare opmerkingen.
En dan is er natuurlijk nog de opmerking die mij tot een paar uur geleden vreemd was: je laat jezelf daarmee treiteren. Misschien moet je die even op jezelf en je ongewenst kinderloze leven betrekken om te zien hoe zot die opmerking is.
Ik vind het heel vervelend voor je dat jouw grote wens niet in vervulling gaat omdat je geen kinderen kunt krijgen maar je hebt echt niet het alleenrecht op verdriet.
Ik kon me alleen geen voorstelling maken van verdriet om vragen of je geen kinderen wil en waarom dan.
De dingen die je hierboven aangeeft, waren mij vreemd. Ik heb ze ook nooit zo gezien. Ik heb zelf niet het idee dat deze vragen en opmerkingen een veroordeling over iemand of diens leven zijn. Als jij ze zo ervaart, kan ik me er meer bij voorstellen dat het je verdriet doet inderdaad.
Dan nog blijf ik bij mijn standpunt dat ik het van weinig goede smaak vind getuigen om dan maar een ander verdriet, dat je immers niet voelt, te gaan exploiteren.
quote:Good for you.Dat doe ik dus ook wel.
Dan zouden de opmerkingen ook minder moeten worden, lijkt me.
quote:wat goed omschreven ...
[..]
De conclusies die getrokken worden over mijn relatie en onze liefde (als je écht van iemand houdt of met de juiste man wil iedereen immers wel kinderen), mijn vrouw-zijn (een échte vrouw wil immers kinderen), mij als persoon (want je hoort kinderen te willen en als dat niet het geval is dan spoor je toch niet helemaal in je bovenkamer) en natuurlijk het waardeoordeel mijn leven. Want ik ben gehandicapt en chronisch ziek en het is maar goed dat ik niet nog zo'n meelijwekkend wezen met een waardeloos leven op de wereld zet.
Verdriet is niet te vergelijken dus ik doe geen uitspraken over wat erger is maar ik vind dat je wel heel achteloos aan de kant schuift dat iemand oprecht veel verdriet kan hebben over de impliciete of expliciete veroordeling van zichzelf en zijn of haar leven. En hoeveel impact die woorden hebben is natuurlijk afhankelijk van wie ze uit maar het blijven nare opmerkingen.
En dan is er natuurlijk nog de opmerking die mij tot een paar uur geleden vreemd was: je laat jezelf daarmee treiteren. Misschien moet je die even op jezelf en je ongewenst kinderloze leven betrekken om te zien hoe zot die opmerking is.
Ik vind het heel vervelend voor je dat jouw grote wens niet in vervulling gaat omdat je geen kinderen kunt krijgen maar je hebt echt niet het alleenrecht op verdriet.
[..]
Erg herkenbaar
quote:Ik exploiteer helemaal niks. Ik ga heus niet zielig lopen doen omdat ik geen kinderen zou kunnen krijgen. Maar mijn ervaring is dat het onderwerp bij ongewenst kinderlozen al snel in de taboehoek komt omdat men bang is je te kwetsen en er dan gewoon domweg niet meer over gepraat wordt. En dat laatste is het doel, de middelen zullen me op het moment echt een worst wezen. (Jouw ervaring is anders, soit, dat zien we dan wel weer.)
[..]
Ik heb ook nooit gezegd of geimpliceerd dat ik alleenrecht zou hebben op verdriet
Ik kon me alleen geen voorstelling maken van verdriet om vragen of je geen kinderen wil en waarom dan.
De dingen die je hierboven aangeeft, waren mij vreemd. Ik heb ze ook nooit zo gezien. Ik heb zelf niet het idee dat deze vragen en opmerkingen een veroordeling over iemand of diens leven zijn. Als jij ze zo ervaart, kan ik me er meer bij voorstellen dat het je verdriet doet inderdaad.
Dan nog blijf ik bij mijn standpunt dat ik het van weinig goede smaak vind getuigen om dan maar een ander verdriet, dat je immers niet voelt, te gaan exploiteren.
quote:Dat is ook een tijd minder geweest. Maar nu heeft mijn beste vriendin een kind gekregen, hebben wij besloten dat we willen gaan trouwen en is mijn zus zwanger dus het laait allemaal weer flink op.[..]
Good for you.
Dan zouden de opmerkingen ook minder moeten worden, lijkt me.
Ook erg prettig: ik kan het dus met bijna niemand hebben over de steken die ik nu wel voel nu ik mijn vriendin met kind en zwangere zus zie. Ik heb volgens mij nog steeds geen kinderwens maar het steekt wel een beetje dat ik op rationele gronden, zelfs als ik die wens wel zou krijgen, alsnog geen kinderen zou moeten/willen/kunnen krijgen.
Er is mij sterk afgeraden om zwanger te worden vanwege mijn gezondheid, ik zou een kind niet kunnen verzorgen en ik wil zelf die genen ook niet doorgeven (niet persé om wat ik heb maar ook om wat er verder in mijn en zijn familie rondzwerft).
Verdriet om een kinderwens die je niet hebt. Leg dat maar eens uit.
Zeker aan mensen die je toch al richting kinderen lopen te pushen.quote:Wat BE zei dus.Op woensdag 12 november 2008 10:53 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Grappig... dat je het zo verkeerd leest.
Ik zeg nergens dat het niet vervelend is als het zou gebeuren, dat zogenaamde kruisverhoor.
Maar netsplitter geeft zelf al toe dat dat ook eigenlijk niet gebeurd, dat het meer vreemde blikken zijn.
En dus zeg ik dat hij zich dus in eerste instantie aanstelde.
In die reactie die ik quotte gaf hij nl. zelf antwoord op Jarno's vraag of hij zich niet een beetje aanstelde.
Het feit dat netsplitter antwoord met 'nou, het is idd mss wat overdreven, het is meer een vreemde blik' doet mij dus zeggen dat hij zich in eerste instantie echt aanstelde.
Nogmaals, ik zeg nergens dat zo'n vraaggesprek niet heel vervelend zou zijn.
En ja, ik weet best dat mensen die vragen wel kunnen stellen. Net als dat mensen die vragen ook stellen aan mensen die wel kinderen hebben.
Daar ging mijn 'je stelt je aan' dus ook echt niet over.
quote:Filmpjes mogen ook.
Jaaaaa!!! een vies kind, met een mongoloide uitdrukking op zijn harses, die heel hard krijst..met van die snot slingers!
quote:Kortom, eigenlijk ligt het voor jou toch iets ingewikkelder dan gewoon "bewust kinderloos" en ben je veel gevoeliger voor dergelijke vragen en opmerkingen dan de meeste anderen. Dat vind ik heel naar voor je en ik kan me best voorstellen dat je daar verdriet van hebt.
[..]
Ik exploiteer helemaal niks. Ik ga heus niet zielig lopen doen omdat ik geen kinderen zou kunnen krijgen. Maar mijn ervaring is dat het onderwerp bij ongewenst kinderlozen al snel in de taboehoek komt omdat men bang is je te kwetsen en er dan gewoon domweg niet meer over gepraat wordt. En dat laatste is het doel, de middelen zullen me op het moment echt een worst wezen. (Jouw ervaring is anders, soit, dat zien we dan wel weer.)
[..]
Dat is ook een tijd minder geweest. Maar nu heeft mijn beste vriendin een kind gekregen, hebben wij besloten dat we willen gaan trouwen en is mijn zus zwanger dus het laait allemaal weer flink op.
Ook erg prettig: ik kan het dus met bijna niemand hebben over de steken die ik nu wel voel nu ik mijn vriendin met kind en zwangere zus zie. Ik heb volgens mij nog steeds geen kinderwens maar het steekt wel een beetje dat ik op rationele gronden, zelfs als ik die wens wel zou krijgen, alsnog geen kinderen zou moeten/willen/kunnen krijgen.
Er is mij sterk afgeraden om zwanger te worden vanwege mijn gezondheid, ik zou een kind niet kunnen verzorgen en ik wil zelf die genen ook niet doorgeven (niet persé om wat ik heb maar ook om wat er verder in mijn en zijn familie rondzwerft).
Verdriet om een kinderwens die je niet hebt. Leg dat maar eens uit.
Lees je eens in over ongewenst kinderlozen en bedenk dan nog eens of je dat andere verdriet dan wilt gaan acteren, of dat je je iets kunt voorstellen bij het nare gevoel dat ik krijg bij jouw idee.
quote:Het is meer dat ik me niet kan voorstellen dat er een antwoord geeist wordt. Wel dat het nieuwsgierigheid opwekt. Dat zou het bij mij doen. Het wijkt nou eenmaal af van de norm.Op woensdag 12 november 2008 10:17 schreef Isegrim het volgende:
[..]
Negen van de tien keer komt er een reactie in de trant van: "Méén je dat nou? Waaróm dan niet?
quote:Op woensdag 12 november 2008 11:38 schreef Mone het volgende:
[..]
Het wijkt nou eenmaal af van de norm.
quote:Dat is wel heel veel snot.
quote:Het is ook niet gauw goedOp woensdag 12 november 2008 11:41 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Dat is wel heel veel snot.
Iets minder snot kan zomaar weer te schattig worden
Verdriet om een kinderwens die je niet hebt snap ik heel goed. Ik wilde eigenlijk nooit kinderen, maar toen ik te horen kreeg dat ik waarschijnlijk geen kinderen kon krijgen was ik ook verdrietig en boos; simpelweg omdat ik de keuze niet zou hebben. Het voelde gewoon echt oneerlijk en gemeen en onnatuurlijk. En juist door die gevoelens besefte ik me dat ik toch WEL een kind wilde. Uiteindelijk is die er dus ook gekomen en heb ik nog geen 1 dag getwijfeld of dit is wat ik wilde - ik ben ontzettend blij met mijn gezin
Doh.. spuit 11.. wat MissSly zelf ook al zegt dus
quote:Nouja, daar kun je lacherig over doen, maar gemiddeld genomen is dat natuurlijk ook zo. Niet dat jij abnormaal zou zijn, of iemand anders, maar gemiddeld genomen willen mensen kinderen krijgen. Punt. Dat is (gelukkig) biologisch gezien zo geregeld. Anders was 't snel gedaan immers. Vat 'de norm' dan ook niet op als iets positiefs: van 1,7 kinderen, een lease station en 230k kostende rijtjescontainer worden maar weinig mensen gelukkig
.Nogmaals, dat wil niet zeggen dat mensen die niet willen óf kunnen (of een combinatie hiervan) abnormaal zijn. Maar je kunt gewoon niet ontkennen dat het in een maatschappij stikt van 'normen'. Niemand probeert jou daardoor je slecht te laten voelen en je
smiley is dan ook misplaatst. Heb jij nou echt continue het idee dat De Grote Boze Kinderbezitters er op uit zijn jou te pakken omdat je niet meedoet in Het Grote Kinderverwekplan ofzo? 
.quote:Op woensdag 12 november 2008 11:33 schreef SHE het volgende:
Jaaaaa!!! een vies kind, met een mongoloide uitdrukking op zijn harses, die heel hard krijst..met van die snot slingers!
En ook zeker niet vanwege de kinderbelasting of iets dergelijks.
Het is gewoon leuk moeder te worden vond ik en dat vind ik nog steeds.
Al moet ik wel eerlijkheids halve toegeven dat ik nu wel 3 keer goed nadenk om nu opnieuw moeder te worden, vanwege de ervaring in het verleden
quote:Op woensdag 12 november 2008 10:09 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
we willen naar Japan, we willen naar Canada, we willen de Trans-Mongolie express doen......
Verre reizen maken, lang in het vliegtuig zitten, rond trekken.
Dat soort dingen.
En niet als we 60 zijn, maar nu.
En dat wordt zeer lastig met kinderen.
Daarbij vind ik het belachelijk dat je een baby/peuter/kleuter meeneemt naar een ver land omdat hij/zij zich dat toch niet meer herinnerd.
Daarbij is het niet zonder risico voor m'n vrouwtje.
Jaaa das gaaf, dat hebben mijn ouders ook gedaan
Ik ben 24 nu en mn ouders zijn 46 en zijn inmiddels driekwart de wereld over geweest. Wat ik bedoel te zeggen is dat het een het ander niet uitsluit. En even voor de goede orde, wij (drie koters) zijn (helaas) vrijwel nooit meegeweest.
Uiteraard gingen we op zomervakantie, 2-en-halve week naar zuid-frankrijk zon, zee, strand en feest. Maar die reizen, die waren van mijn ouders. Toen ik 6 was gingen ze voor het eerst, hadden een reis naar Amerika gewonnen. Hoop geregel met oppassen en moeilijk-doende-opa's-en-oma's maar ze gingen mooi wel. En wij? Wij vonden het fantastisch, twee weken lang feest
Daarna zijn ze ieder jaar weggeweest naar een grote reis. De zandduinen van Namibië, de Trans-Siberië Express, Rusland, Europa, Amerka, Zuid-Amerika, Cuba, de Trans-Mongolië express, China en Hongkong, Japan, Vietnam, Indonesië, Noord-Afrika, het midden-oosten, Tibet en Nepal, India, Australië, IJsland. Allemaal gezien, allemaal op lange reizen. En dit jaar gaan ze geloof ik een rondje Scandiinavië doen. En ze hebben bepaadl geen geld teveel ofzo. Dat zijn gewoon keuzes die je maakt. Er wordt een jaar lang hard gespaard voor die reis, en de kinders overleven een twee weken zonder pa en ma heus wel (of het huis het overleefd is wat anders...). Wat ik bedoel te zeggen is dat dat soort dingen vaak heel relatief zijn, redenen om wel of geen kinderen te nemen. De een vind dat soort dingen onmogelijk te combineren mét kinderen en de ander ziet daar geen enkel probleem in.
Persoonlijk vind ik dat het ieder zijn of haar eigen keuze is om wel of geen kinderen te nemen en ik zou niemand daarom om verantwoording te vragen. De mensen die geen kinderen willen niet, maar ook de mensen die ze wel willen niet.
Maar uiteindelijk zullen mensen zich altijd met je bemoeien. Wij willen wel kinderen, prima, mensen bemoeien zich nu met de namen die wij onze kinderen moeten geven. De reden wáárom wij voor zo'n naam hebben gekozen (uhm, mooi?
) en de gedachte achter het soort opvoeding dat wij voor ogen hebben. "Waarom zou je je kind zoiets als Rapley aan willen doen?"; "een draagdoek is toch niet handig?" En nog veel meer. Bijna overal hebben mensen wel een "waarom?" vraag bij. Het zal wel, meestal geef ik gewoon antwoord, zint het antwoord hen niet, dan is dat hun probleem, niet het mijne. Maar ik begrijp heel goed dat het op den duur irritant wordt, zulke mensen, zeker als het gecombineerd wordt met flauwe opmerkingen enzo.
Die snottebel foto van Cas Hoe kan je dat nou leuk vinden om te laten zien aan mensen?
.quote:Kinderen zijn toch geweldig?Op woensdag 12 november 2008 11:55 schreef Brighteyes het volgende:
Waarom zetten mensen in godsnaam die snotfoto's van hun kinderen online. Echt, te goor voor woorden.
Foto's van kinderen toch ook?
Of geldt dat alleen voor eigen kroost?
quote:Nee hoor. Het verdriet om die veroordeling was hetzelfde toen dit allemaal nog niet speelde.
Mja, maar nu komt de echte aap uit de mouw: je verdriet komt eigenlijk voort uit iets anders dan het feit dat mensen je al dan niet veroordelend aanspreken op je keuze om geen kinderen te krijgen/nemen, MinderMutsig. Dat zit blijkbaar veel dieper en is veel meer gelaagd dan alleen "gewild kinderloos" te zijn, toch?
Dit komt er nu gewoon bij.
quote:Dat inderdaad. En het is best pijnlijk om daar niet over te kunnen praten met mensen die je na staan omdat er dan gelijk verkeerde conclusies getrokken worden.Verdriet om een kinderwens die je niet hebt snap ik heel goed. Ik wilde eigenlijk nooit kinderen, maar toen ik te horen kreeg dat ik waarschijnlijk geen kinderen kon krijgen was ik ook verdrietig en boos; simpelweg omdat ik de keuze niet zou hebben. Het voelde gewoon echt oneerlijk en gemeen en onnatuurlijk. En juist door die gevoelens besefte ik me dat ik toch WEL een kind wilde. Uiteindelijk is die er dus ook gekomen en heb ik nog geen 1 dag getwijfeld of dit is wat ik wilde - ik ben ontzettend blij met mijn gezin
Doh.. spuit 11.. wat MissSly zelf ook al zegt dus
quote:Ik ook. Bovendien werd er hier (al dan niet serieus) om gevraagd.. snot kan ik nog wel handelen
quote:Ik walg van normen omdat de norm mensen probeerd in een standaard hokje te proppen.Op woensdag 12 november 2008 11:46 schreef Jarno het volgende:
[..]
Nouja, daar kun je lacherig over doen, maar gemiddeld genomen is dat natuurlijk ook zo. Niet dat jij abnormaal zou zijn, of iemand anders, maar gemiddeld genomen willen mensen kinderen krijgen. Punt. Dat is (gelukkig) biologisch gezien zo geregeld. Anders was 't snel gedaan immers. Vat 'de norm' dan ook niet op als iets positiefs: van 1,7 kinderen, een lease station en 230k kostende rijtjescontainer worden maar weinig mensen gelukkig
Nogmaals, dat wil niet zeggen dat mensen die niet willen óf kunnen (of een combinatie hiervan) abnormaal zijn. Maar je kunt gewoon niet ontkennen dat het in een maatschappij stikt van 'normen'. Niemand probeert jou daardoor je slecht te laten voelen en je
Is het de norm niet danwel de samenleving die verwacht dat men kinderen op de wereld zet voor het grote goed.
Zo ook met getrouwd zijn en dan "meteen" kinderen.
M'n ouwe zei het 2 min nadat we getrouwd waren, of ze al zwanger was.
En nee hoor, ik niet bang dat het Grote kinderverwekplan achter ons aan zit.
Al wil de CU dat misschien wel.
was ook enigsinds sarcastisch bedoeldquote:Hè, dat had ik nodig.
[..]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
quote:Ja dat doet iedereen een beetje, is ook vervelend. Gewoon achter je keuze proberen te staan. En de ander denkt er waarschijnlijk minder van dan jij denkt.Op woensdag 12 november 2008 12:02 schreef Netsplitter het volgende:
[..]
Ik walg van normen omdat de norm mensen probeerd in een standaard hokje te proppen.
Is het de norm niet danwel de samenleving die verwacht dat men kinderen op de wereld zet voor het grote goed.
Zo ook met getrouwd zijn en dan "meteen" kinderen.
M'n ouwe zei het 2 min nadat we getrouwd waren, of ze al zwanger was.
En nee hoor, ik niet bang dat het Grote kinderverwekplan achter ons aan zit.
Al wil de CU dat misschien wel.
En mocht je ooit wel een kind krijgen, dan houdt het nog niet op, dan krijg je de vraag wanneer het broertje of zusje nou eens komt
.quote:Heel terecht dat ze moeilijk dedenOp woensdag 12 november 2008 11:54 schreef huuphuup het volgende:
[..]
Hoop geregel met oppassen en moeilijk-doende-opa's-en-oma's maar ze gingen mooi wel.
Als je voor kinderen kiest ga je m.i. OF later op vakantie, of je neemt ze mee.
Je gaat niet de halve wereld rondreizen en je kinderen bij ouders dumpen omdat jij zo nodig moet reizen. Daar had je dan aan moeten denken voordat je aan kinderen dacht.
Natuurlijk vind je dat als kind tof, bij opa en oma logeren zo lang: opa en oma laten naar jou natuurlijk ook niets merken, want jij kunt er ook niets aan doen dat je daar gedumpt bent
Maar ik vind wel dat jouw ouders de verkeerde prioriteiten hebben gesteld
Ja ze hebben alles gezien, maar dat had ook gekund voordat ze jullie uitpoepten
quote:Op woensdag 12 november 2008 11:46 schreef moussy het volgende:
[..]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
quote:Voor de buitenwereld is het toch nooit goed, al ga je op je kop staan.Op woensdag 12 november 2008 12:18 schreef Mone het volgende:
[..]
Ja dat doet iedereen een beetje, is ook vervelend. Gewoon achter je keuze proberen te staan. En de ander denkt er waarschijnlijk minder van dan jij denkt.
En mocht je ooit wel een kind krijgen, dan houdt het nog niet op, dan krijg je de vraag wanneer het broertje of zusje nou eens komt
quote:Ik krijg meteen de neiging om zelf ook even heerlijk mijn neus op te halen... hopend op net zon smakkelijk slokje.Op woensdag 12 november 2008 11:55 schreef Brighteyes het volgende:
Waarom zetten mensen in godsnaam die snotfoto's van hun kinderen online. Echt, te goor voor woorden.
quote:En ik moest me weer tegenover veel mensen verdedigen dat ik jong moeder wilde worden (23 jaar), ik gooide mijn leven weg, wist ik wel waar ik aan begon, kosten veel geld enz. enz.Op woensdag 12 november 2008 09:59 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
met alle respect maar die enkele bewust kinderloze waar jij, waarschijnlijk ook nog alleen af en toe op het forum, mee in gesprek komt is echt niet te vergelijken met de berg mensen die je aanspreekt op je kinderloosheid. Het gebeurt haast wekelijks dat ik weer aan iemand mag/moet uitleggen waarom ik geen kinderen wil. Of dat ik naar mijn hoofd krijg dat dit maar goed is ook gezien mijn gezondheid. En bedankt.
Of ik me al bedacht heb, of dat er nu wel snel kinderen zullen komen omdat wij gaan trouwen en dat doe je blijkbaar alleen als je kinderen wilt, of dat het maar goed is ook want iemand die niet van kinderen houdt spoort niet.
Om nog maar niet te spreken over mensen die lollig willen zijn en er continue op zinspelen dat het deze maand dan wel zal gebeuren of die ene lolbroek op je werk of sportclub die het nodig vindt om voor je lootje babysokjes te halen met een bijpassend gedicht.
Zelfs vrienden en familie die weten dat, en waarom je geen kinderen wilt die je hun baby in de hand drukken en dan gaan roepen dat het je goed staat en dat je een natuurtalent bent.
Ik snap best dat je die discussie op het forum soms zat bent maar die kan je domweg negeren door er niet op te klikken. Met mensen die je live aanspreken en waarmee je nog weer door een dus moet kan dat niet.
Ik zit er serieus over na te denken om mijn verhaal te veranderen maar ongewenst kinderloos. Dan stoppen mensen tenminste met zeiken.
Mensen die ouder zijn dan 35+ moeten zich ook weer verdedigen, ze zijn te oud, alle risico's, waarom nu nog, zeker eerst carriere willen maken.
Ouders die maar 1 kind willen, dat is toch zielig? wat doe je dat kind aan? zal vast en zeker verwend worden!
Dan nog maar niet te spreken van de mensen die meer dan de gemiddelde 2.5 kinderen wil, kinderen krijgen aandacht te kort, het is duur en veels te druk! waar begin je aan!!
En als de eerste 2 of 3 van hetzelfde geslacht zijn zullen ze wel doorfokken voor het andere geslacht.
Was je echt onder de indruk dat kindervrije de enige zijn die zich moeten verantwoorden?
quote:Schat ik heb het over een reis die ze gewonnen haddenOp woensdag 12 november 2008 12:18 schreef motorbloempje het volgende:
[..]
Heel terecht dat ze moeilijk deden
Ze kregen bericht dat ze over een week weg konden En mijn opa en oma zeiden toen: oh ja, leuk we willen best oppassen, maar dan alleen op de oudste. Dat schiet natuurlijk niet op. En ik heb daar als kind wel degelijk dingen van meegekregen, mijn opa en oma lieten het gewoon merken als ze niet op ons zaten te wachten. Uiteindelijk hebben we twee weken lang met een oppas bij ons in huis gezeten en dat ging prima. Dit was dus een uitzonderings-situatie. Alle andere reizen zijn gemaakt toen ik ouder was en prima in staat was om zelf een prakkie te maken en een wasje te draaien. quote:Zoals ik zei ben ik 24 en zijn mijn ouders nu 46. Een snel rekensommetje leert je dat mijn ouders nooit alles hadden kunnen zien wat ze nu hebben gezien vóórdat ze mij kregen. En ik ben wel degelijk gepland. Een krappe tien maanden na hun trouwdag geboren zelfsMaar ik vind wel dat jouw ouders de verkeerde prioriteiten hebben gesteld
Ja ze hebben alles gezien, maar dat had ook gekund voordat ze jullie uitpoepten
Later kinderen nemen had wellicht gekund, maar ze wilden dat zelf niet.Verder vind ik het knap dat jij mijn ouders zo goed kent dat je weet dat ze verkeerde prioriteiten hebben gesteld. Ik denk niet dat het aan jou is om te bepalen wat belangrijke prioriteiten zijn en al helemaal niet om te bepalen of iemand anders daar wel of niet goed naar gehandelt heeft. Ik ben nooit iets tekort gekomen, studeer nu aan de universiteit, heb altijd alle steun, stimulatie en vertrouwen gekregen die ik nodig had, en een goede opvoeding. en straf wanneer nodig
Dat is dus juist wat ik probeer te zeggen, kinderen zijn natuurlijk belangrijk in je leven, maar als je kinderen krijgt wil dat niet gelijk zeggen dat je álles wat je ooit wilde maar moet vergeten (zoals reizen) en dat je leven vanaf nu in het teken staat van de kinderen. Het is vast even passen en meten af en toe maar er blijft echt genoeg ruimte voor jezelf over. Als je maar wilt.
. dan heb je VIND IK de verkeerde keuze gemaakt. Je kunt niet EN EN soms
dat vind ik gewoon niet eerlijk tegenover je kinderen.Dat jij goed terecht bent gekomen is mooi voor jou, maar ik ken genoeg mensen wiens ouders ook hun eigen stoicijnse gang maar bleven gaan, eigen bedrijfjes, reizen hier, reizen daar, die maatschappelijk gezien(opleiding etc) goed terecht zijn gekomen maar totaal nooit iets huiselijks hebben meegemaakt, en het altijd maar gezellig en anders vonden als ze bij mij thuis kwamen waar mijn ouders er altijd voor ons waren.
Kinderen KIES je, en met die keuze, moet je een paar dingen laten schieten of uitstellen.
Tegenwoordig wil iedereen ALLES: carriere, reizen, kinderen, allemaal tegelijk, en vaak delven de kinderen het onderspit, en dat vind ik iets wat niet bij de keuze kinderen hoort
quote:Als je ouders pak-em-beet 2-3 weken per jaar reizen zonder de kinderen, dan kunnen ze nog steeds een huiselijk gezin hebben de overige 49-50 weken per jaar.
ik wil zelf geen kinderen maar ik vind dat als je ze neemt dat je niet hoort te gaan reizen en je kinderen elke keer weer bij je ouders dumpt, sorry
Je kunt niet EN EN soms
Dat jij goed terecht bent gekomen is mooi voor jou, maar ik ken genoeg mensen wiens ouders ook hun eigen stoicijnse gang maar bleven gaan, eigen bedrijfjes, reizen hier, reizen daar, die maatschappelijk gezien(opleiding etc) goed terecht zijn gekomen maar totaal nooit iets huiselijks hebben meegemaakt, en het altijd maar gezellig en anders vonden als ze bij mij thuis kwamen waar mijn ouders er altijd voor ons waren.
Kinderen KIES je, en met die keuze, moet je een paar dingen laten schieten of uitstellen.
Tegenwoordig wil iedereen ALLES: carriere, reizen, kinderen, allemaal tegelijk, en vaak delven de kinderen het onderspit, en dat vind ik iets wat niet bij de keuze kinderen hoort
quote:Okay je hebt gelijkOp woensdag 12 november 2008 12:30 schreef k_i_m het volgende:
Huup, Moblo is altijd een beetje boos wat betreft dit onderwerp. Ik zou er geen hele epistels meer tegenaan gooien om haar van iets te overtuigen
Zie net dat mn paspoort een week later verloopt dan ik dacht dus ik stel het nog even uit
sorry, maar dat vind ik gewoon niet kunnen " ja, dan hebben we even rust "
als je rust wilt, moet je geen kinderen ' nemen ' .
De meeste ouders die met gemak hun kinderen 3 weken bij opa en oma dumpen, kiezen naar wat ik heb gezien, meer voor zichzelf en de carriere dan mensen die maar weer naar Center Parcs gaan omdat de kinderen daar ook wat aan hebben
quote:Nee, wel veel vaker.
Was je echt onder de indruk dat kindervrije de enige zijn die zich moeten verantwoorden?
quote:herkenbaar
elk bezoek bij mn ouders komt het wel weer ter sprake
en het is denk ik ook nog erger als je jonger bent.
Ik zeg nooit NOOIT
maar in principe willen zowel mijn vriend als ik geen kinderen, gewoon omdat we nog te veel willen doen en niet de kids bij ouders, creches en weetikveelwat willen ' dumpen '. Daarbij zei mijn vriend laatst nog "met jouw geduld komt dat kind zn eerste levensjaar niet eens door!" dus voorlopig zitten we op 1 lijn.Toch blijft iedereen zeiken: " wacht maar, je bent nog jong " " hoe moet dan dan als je later oud bent en alleen ", " etc. etc. etc."
ziek word ik er van
quote:En zo wordt het gespeld
.quote:Eens.Op woensdag 12 november 2008 12:35 schreef motorbloempje het volgende:
als je kinderen hebt kies je toch voor kinderen en ga je niet 3 weken zonder je koters op vakantie?
" ja, dan hebben we even rust "
als je rust wilt, moet je geen kinderen ' nemen ' .
De meeste ouders die met gemak hun kinderen 3 weken bij opa en oma dumpen, kiezen naar wat ik heb gezien, meer voor zichzelf en de carriere dan mensen die maar weer naar Center Parcs gaan omdat de kinderen daar ook wat aan hebben
Dat hoeft toch helemaal niet?
quote:Natuurlijk niet. Alleen als je in extremen denkt, zoals sommigen in dit topic doen.Op woensdag 12 november 2008 12:45 schreef SHE het volgende:
Ik vind het persoonlijk wel een beetje een griezelig idee dat je leven on hold moet omdat je kinderen krijgt.
Dat hoeft toch helemaal niet?
quote:zo zie ik het wel.Op woensdag 12 november 2008 12:45 schreef SHE het volgende:
Ik vind het persoonlijk wel een beetje een griezelig idee dat je leven on hold moet omdat je kinderen krijgt.
Dat hoeft toch helemaal niet?
Als jij de keuze maakt om je eitjes te laten bevruchten weet je dat je leven ingrijpend gaat veranderen
en dan moet jouw leven in het teken staan van het opvoeden van je kinderen, en doe je dingen met je kinderen en niet zonder ze
tuurlijk kun je eens een avondje uit, maar 3 weken op vakantie en je kinderen ergens anders laten? Nee, dat gaat er bij mij niet in.Open jij de nieuwe SHE?
jij hebt de laatste post