Waarom kinderen?

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:19 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Laat hun maar eens proberen een rationele reden geven waarom ze kinderen hebben "genomen".
Dat lukt ze nooit.
Die discussie ga ik meestal aan aangezien ik/wij bewust kinderloos wil(len) zijn, tot nu toe.

Maar waarom moet er dan een rationele reden gegeven worden?

Ik vind het juist prima dat ik die niet kan geven.
Ik wilde een kind omdat ik dat wilde. Omdat het me leuk leek. Omdat het me bijzonder leek.

Waarom koop jij een rode auto?
Waarom nou precies een golden retriever en niet een zwarte labrador?
Waarom een rustieke keuken en niet een strakke hoogglans?

Sommige dingen zijn niet rationeel te beantwoorden. Waarom moet dat toch zo per sé?

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:24 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Maar waarom moet er dan een rationele reden gegeven worden?

Ik vind het juist prima dat ik die niet kan geven.
Ik wilde een kind omdat ik dat wilde. Omdat het me leuk leek. Omdat het me bijzonder leek.

Waarom koop jij een rode auto?
Waarom nou precies een golden retriever en niet een zwarte labrador?
Waarom een rustieke keuken en niet een strakke hoogglans?

Sommige dingen zijn niet rationeel te beantwoorden. Waarom moet dat toch zo per sé?

Omdat men het heel erg normaal vind dat m'n kinderen neem omdat het zo leuk lijkt maar wanneer iemand zegt dat die geen kids wil omdat hij/zij dat niks vind wordt diegene meteen uitgehoord.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:26 schreef Netsplitter het volgende:

maar wanneer iemand zegt dat die geen kids wil omdat hij/zij dat niks vind wordt diegene meteen uitgehoord.

Dat heb ik nou nog nooit meegemaakt eigenlijk. Stel je je niet een beetje aan?

quote:

Op woensdag 12 november 2008 07:45 schreef Isegrim het volgende:
Het is trouwens grappig: als je bewust kinderloos bent, eisen mensen nogal eens van je dat je die keus beargumenteert / verdedigt. Maar de meeste mensen mét kinderen komen ook niet veel verder dan "Nou ja, gewoon, leuk".

Geloof er geen reet van .

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:24 schreef Brighteyes het volgende:
Sommige dingen zijn niet rationeel te beantwoorden. Waarom moet dat toch zo per sé?

Dat is 1 of andere ongeschreven wet vrees ik, je moet je haast al verdedigen hoe vaak je ademhaalt per dag, ach, goede training voor als er wel kinderen zijn gekomen dan moet je iedere poep en scheet verdedigen, verklaren en verantwoorden aan bijna de hele buitenwereld.

Bij ons zijn er kinderen gekomen omdat wij dat gewoon wilde, waarom? Daarom

Ik was zwanger geraakt en we hebben geen moment getwijfelt of het er moest komen of niet, het kwam gewoon en klaar, we zagen wel hoe alles zou lopen.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:30 schreef Jarno het volgende:

[..]

Dat heb ik nou nog nooit meegemaakt eigenlijk. Stel je je niet een beetje aan?

Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".

Aanstellen dus idd!

Zaad zoekende vrouwen

De grootste nachtmerrie om door zo'n vrouw erin geluisd te worden.
Van wat ik om me heen zie gaan de meeste vrouwen vanaf een bepaalde leeftijd op zoek naar zaad.
Daarom kun je voor de zekerheid alles boven de ~eind twintig het beste maar links laten liggen.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".

Ja, duh. Man. Je wordt om alles de hele dag door vreemd aangekeken. Als ik zeg dat ik gruwel van verjaardagsfeestjes bij mensen die ik amper ken, als ik een stuk taart afsla terwijl ik dat normaal nooit doe, als ik een keer om 9 uur naar bed ga ipv 11 uur. Mensen kijken je raar aan als je iets doet wat van hún norm afwijkt.

Ga dan niet gelijk verkondigen dat mensen met kinderen gestapo praktijken toepassen op bewust kinderlozen. Zo komen al die OUD-calimero-fabels in de wereld.

Maar goed, daar ging dit topic niet over. Open vooral een eigen topic met 'Waarom geen kinderen!'
Mss vind je dan meteen nog wat meer 'gevatte' opmerkingen of tegenvragen voor als iemand je weer eens vreemd aan kijkt.

Gaan we hier verder met SHE gekmaken over hoe tof het wel niet is! Want ze zijn echt allemaal zo engelig als Anna hoor!

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".

Of jij komt rare mensen tegen in je leven die raar doen, of ik moet onder een steen vandaan komen. Wij hebben ook vrienden en kennissen die bewust geen kinderen nemen. Prima toch, ieder zijn ding Het is alleen soms even schipperen met dingen die we gaan doen, zij snappen niet helemaal dat wij met de kinderen zitten en wij vergeten wel eens dat ze geen behoefte hebben in een hok vol met kinderen (bijv. als er hier een stuk of 6 door mn kamer rennen vinden hun dat wel eens vervelend, druk enz enz)

tvp, ben ook érg benieuwd als ik thuis ben maar 's even bijlezen

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:35 schreef Brighteyes het volgende:
Maar goed, daar ging dit topic niet over. Open vooral een eigen topic met 'Waarom geen kinderen!'
Mss vind je dan meteen nog wat meer 'gevatte' opmerkingen of tegenvragen voor als iemand je weer eens vreemd aan kijkt.

Gaan we hier verder met SHE gekmaken over hoe tof het wel niet is! Want ze zijn echt allemaal zo engelig als Anna hoor!

Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?
Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?
geen kinderen willen; taboe?

Moet ik hier nou echt nog een topic over gaan openen??
Kom op.
Daarbij gaat het topic daar wel over.
TT is waarom kinderen, dus open deur.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:40 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?
Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?
geen kinderen willen; taboe?

Kom toch op! . Als je dat soort topics opent op FOK! (het forum waar alle marokkanen dood moeten en nuance een onbekend iets is) en je gaat je dan zitten verbazen over scherpe reacties, dan ben je wel erg van het padje af. Je zoekt het dan gewoon op. Ik dacht dat je het over IRL had.

Silly me

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:40 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Ben je niet in orde als je geen kinderen wilt?
Geen kinderen willen.. is het echt zo raar?
geen kinderen willen; taboe?

Moet ik hier nou echt nog een topic over gaan openen??
Kom op.
Daarbij gaat het topic daar wel over.
TT is waarom kinderen, dus open deur.

ha, een topic van mij

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:19 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Laat hun maar eens proberen een rationele reden geven waarom ze kinderen hebben "genomen".
Dat lukt ze nooit.
Die discussie ga ik meestal aan aangezien ik/wij bewust kinderloos wil(len) zijn, tot nu toe.

Je gaat die discussie met ouders graag aan omdat ze jouw niet kunnen overtuigen, maar je vindt het heel vervelend dat ze jou vreemd aankijken omdat je bewust kinderloos bent.

Wat wil je nou?

Ik vind beide beslissingen prima. Als je echter als ouder zegt dat je het zo leuk vindt, graag een kind wilde, dan komen er vaak bewust kinderlozen die roepen dat die schijtfabrieken alleen krijsen en janken en geld kosten.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 08:11 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Daar staat tegenover dat je als je wel kinderen wilt/hebt, je je tegenover bewust kinderlozen als een idioot moet verdedigen voor jouw keuze.

Het werkt, zoals zoveel, twee kanten uit

met alle respect maar die enkele bewust kinderloze waar jij, waarschijnlijk ook nog alleen af en toe op het forum, mee in gesprek komt is echt niet te vergelijken met de berg mensen die je aanspreekt op je kinderloosheid. Het gebeurt haast wekelijks dat ik weer aan iemand mag/moet uitleggen waarom ik geen kinderen wil. Of dat ik naar mijn hoofd krijg dat dit maar goed is ook gezien mijn gezondheid. En bedankt.
Of ik me al bedacht heb, of dat er nu wel snel kinderen zullen komen omdat wij gaan trouwen en dat doe je blijkbaar alleen als je kinderen wilt, of dat het maar goed is ook want iemand die niet van kinderen houdt spoort niet.
Om nog maar niet te spreken over mensen die lollig willen zijn en er continue op zinspelen dat het deze maand dan wel zal gebeuren of die ene lolbroek op je werk of sportclub die het nodig vindt om voor je lootje babysokjes te halen met een bijpassend gedicht.
Zelfs vrienden en familie die weten dat, en waarom je geen kinderen wilt die je hun baby in de hand drukken en dan gaan roepen dat het je goed staat en dat je een natuurtalent bent.
Ik snap best dat je die discussie op het forum soms zat bent maar die kan je domweg negeren door er niet op te klikken. Met mensen die je live aanspreken en waarmee je nog weer door een dus moet kan dat niet.

Ik zit er serieus over na te denken om mijn verhaal te veranderen maar ongewenst kinderloos. Dan stoppen mensen tenminste met zeiken.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:59 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

met alle respect maar die enkele bewust kinderloze waar jij, waarschijnlijk ook nog alleen af en toe op het forum, mee in gesprek komt is echt niet te vergelijken met de berg mensen die je aanspreekt op je kinderloosheid. Het gebeurt haast wekelijks dat ik weer aan iemand mag/moet uitleggen waarom ik geen kinderen wil. Of dat ik naar mijn hoofd krijg dat dit maar goed is ook gezien mijn gezondheid. En bedankt.
Of ik me al bedacht heb, of dat er nu wel snel kinderen zullen komen omdat wij gaan trouwen en dat doe je blijkbaar alleen als je kinderen wilt, of dat het maar goed is ook want iemand die niet van kinderen houdt spoort niet.
Om nog maar niet te spreken over mensen die lollig willen zijn en er continue op zinspelen dat het deze maand dan wel zal gebeuren of die ene lolbroek op je werk of sportclub die het nodig vindt om voor je lootje babysokjes te halen met een bijpassend gedicht.
Zelfs vrienden en familie die weten dat, en waarom je geen kinderen wilt die je hun baby in de hand drukken en dan gaan roepen dat het je goed staat en dat je een natuurtalent bent.
Ik snap best dat je die discussie op het forum soms zat bent maar die kan je domweg negeren door er niet op te klikken. Met mensen die je live aanspreken en waarmee je nog weer door een dus moet kan dat niet.

Ik zit er serieus over na te denken om mijn verhaal te veranderen maar ongewenst kinderloos. Dan stoppen mensen tenminste met zeiken.

Waarom zeg je dan niet gewoon dat het zielig gezeik is en je het ronduit onbeschoft vindt om zich zo met je privé leven te bemoeien? Ik zou er vrij snel klaar mee zijn hoor, zeker als het me zo hoog zou zitten als je nu schetst...

Kinderen zijn hinderen...

quote:

Op woensdag 12 november 2008 07:45 schreef Isegrim het volgende:
Het is trouwens grappig: als je bewust kinderloos bent, eisen mensen nogal eens van je dat je die keus beargumenteert / verdedigt. Maar de meeste mensen mét kinderen komen ook niet veel verder dan "Nou ja, gewoon, leuk".

Deze post en je post hierboven lijkt er op te duiden dat je het hele topic uberhaupt niet hebt gelezen...je zit een beetje vast in je eigen defensiemechanisme geloof ik.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:35 schreef Brighteyes het volgende:
Maar goed, daar ging dit topic niet over. Open vooral een eigen topic met 'Waarom geen kinderen!'
Mss vind je dan meteen nog wat meer 'gevatte' opmerkingen of tegenvragen voor als iemand je weer eens vreemd aan kijkt.

Gaan we hier verder met SHE gekmaken over hoe tof het wel niet is! Want ze zijn echt allemaal zo engelig als Anna hoor!

blijkbaar ben ik dus niet de enige.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:59 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

met alle respect maar die enkele bewust kinderloze waar jij, waarschijnlijk ook nog alleen af en toe op het forum, mee in gesprek komt is echt niet te vergelijken met de berg mensen die je aanspreekt op je kinderloosheid. Het gebeurt haast wekelijks dat ik weer aan iemand mag/moet uitleggen waarom ik geen kinderen wil. Of dat ik naar mijn hoofd krijg dat dit maar goed is ook gezien mijn gezondheid. En bedankt.
Of ik me al bedacht heb, of dat er nu wel snel kinderen zullen komen omdat wij gaan trouwen en dat doe je blijkbaar alleen als je kinderen wilt, of dat het maar goed is ook want iemand die niet van kinderen houdt spoort niet.
Om nog maar niet te spreken over mensen die lollig willen zijn en er continue op zinspelen dat het deze maand dan wel zal gebeuren of die ene lolbroek op je werk of sportclub die het nodig vindt om voor je lootje babysokjes te halen met een bijpassend gedicht.
Zelfs vrienden en familie die weten dat, en waarom je geen kinderen wilt die je hun baby in de hand drukken en dan gaan roepen dat het je goed staat en dat je een natuurtalent bent.
Ik snap best dat je die discussie op het forum soms zat bent maar die kan je domweg negeren door er niet op te klikken. Met mensen die je live aanspreken en waarmee je nog weer door een dus moet kan dat niet.

Ik zit er serieus over na te denken om mijn verhaal te veranderen maar ongewenst kinderloos. Dan stoppen mensen tenminste met zeiken.

Ik ben me ervan bewust dat het zo inderdaad kan werken. Maar zoals ik al zei, werkt het twee kanten op. Kennelijk is het al dan niet kinderen willen een niet voor de andere partij te begrijpen iets. Op zich vind ik dat prima, ik hoef niet altijd alles te begrijpen van een ander, ik hoef het alleen maar te accepteren, maar dat is niet des mensen lijkt het wel.

Doen alsof je ongewenst kinderloos bent vind ik overigens getuigen van weinig goede smaak en ruggegraat.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:04 schreef SHE het volgende:

[..]

Wil je SHE vertellen hoezo en waarom?
Dus waarom jij kiest wat je kiest? Gewoon, om een wat completer beeld te krijgen tussen de lofzang hier

we willen naar Japan, we willen naar Canada, we willen de Trans-Mongolie express doen......
Verre reizen maken, lang in het vliegtuig zitten, rond trekken.
Dat soort dingen.
En niet als we 60 zijn, maar nu.
En dat wordt zeer lastig met kinderen.
Daarbij vind ik het belachelijk dat je een baby/peuter/kleuter meeneemt naar een ver land omdat hij/zij zich dat toch niet meer herinnerd.
Daarbij is het niet zonder risico voor m'n vrouwtje.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:01 schreef Jarno het volgende:

[..]

Waarom zeg je dan niet gewoon dat het zielig gezeik is en je het ronduit onbeschoft vindt om zich zo met je privé leven te bemoeien? Ik zou er vrij snel klaar mee zijn hoor, zeker als het me zo hoog zou zitten als je nu schetst...

"Hihihi, ligt het gevoelig? Dan zit er blijkbaar toch een kern van waarheid in. Nou laat maar weten als we de babykamer moeten komen schilderen hoor."

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:31 schreef Mone het volgende:

[..]

Geloof er geen reet van .

Negen van de tien keer komt er een reactie in de trant van: "Méén je dat nou? Waaróm dan niet? ". Dat is gewoon zo. Niet dat ik ermee zit, maar dat krijg je als je een keus maakt die niet de gebruikelijke / verwachte keus is. Net als met geen vlees eten bijvoorbeeld, dan willen mensen ook weten waarom.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:03 schreef miss_sly het volgende:
Doen alsof je ongewenst kinderloos bent vind ik overigens getuigen van weinig goede smaak en ruggegraat.

Wat moet ze dan, zich laten treiteren? Ik kan het me wel voorstellen, ook al verdient het geen schoonheidsprijs.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:03 schreef miss_sly het volgende:

Doen alsof je ongewenst kinderloos bent vind ik overigens getuigen van weinig goede smaak en ruggegraat.

Waarom zou ik mezelf en mijn keuze moeten blijven verdedigen tegenover mensen met zo'n plaat voor hun kop?

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:17 schreef moussy het volgende:

[..]

Wat moet ze dan, zich laten treiteren? Ik kan het me wel voorstellen, ook al verdient het geen schoonheidsprijs.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:18 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Waarom zou ik mezelf en mijn keuze moeten blijven verdedigen tegenover mensen met zo'n plaat voor hun kop?

Het is ook wel een beetje een keuze om je te laten treiteren, imo. Je kunt ook eenmaal zeggen waar het op staat en de volgende opmerkingen steevast negeren. En dan echt volkomen negeren. Je hoeft je namelijk niet te verdedigen.

Maar ga maar lekker zielig doen over ongewenst kinderloos zijn. Eens kijken of dat nou zoveel leuker en gemakkelijker is. Iedere keer de medelijdende, meevoelende blikken en gesprekken, opbeurende woorden en argumenten waarom je eigenlijk ook wel een beetje blij mag zijn dat het niet lukt. Is echt stukken leuker en gemakkelijker, hoor

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:02 schreef Vivi het volgende:

[..]

Deze post en je post hierboven lijkt er op te duiden dat je het hele topic uberhaupt niet hebt gelezen...je zit een beetje vast in je eigen defensiemechanisme geloof ik.

Nee hoor. De meeste mensen kómen toch niet verder dan dat? Geen problemen mee verder, ik constateer alleen dat van mensen die géén kinderen willen vaker wordt gevraagd dat ze zich hiervoor verantwoorden, terwijl zij natuurlijk evenmin als een ander verantwoording schuldig zijn.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:20 schreef SHE het volgende:

[..]

Ja, die eerste paar regels herken ik/wij.
Ik heb een hele zware post adolescentie gehad ( ) en ik wil nu eigenlijk wel een beetje genieten van mijn vrijheid/wijsheid.

Daarbij heb ik een milde vorm van Asperger en is zijn oom een schyzo ( best zwaar ook ). Ik vraag me dan af of onze genenpoel wel zo jofel is
Om de mijne maak ik me niet zoveel zorgen, ik heb ook een leuk/waardevol leven, maar ik ben wel doodsbang voor zijn kant. Een schyzofreen kind lijkt me gruwelijk en ik weet ook niet of ik dat aankan. Maar goed, dat is speculeren, want zeker weet je het nooit. Kan zomaar helemaal gezond zijn.

Is dit een keuze die jullie al definitief hebben genomen, of waar jullie wel weer over gaan nadenken als jullie wat meer geleefd hebben?

Ik vind dat ik die beslissing niet goed kan nemen omdat zij het meeste risico loopt.
Ze heeft een paar jaar geleden een hersenbloeding gehad en zou dus aan de bloedverdunners moeten mocht ze zwanger raken.
En dat is niet echt bevordelijk voor het vrucht en voor haar.
Daarbij komt ook schyzofrenie ook bij ons in de familie voor, dus ik snap je bezorgdheid.

Ik ken ook mensen die zeer blij met hun kroost zijn en die ons totaal accepteren zoals we zijn en de beslissing 100% begrijpen, logisch als vrienden zijnde.
Maar ik werk in de detachering, dus verander regelmatig van bedrijf zeg maar.
En elke keer komt de vraag of ik getrouwd ben, ja dat ben ik, en dan meteen er achter aan hoeveel kinderen ik dan al heb....

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:22 schreef miss_sly het volgende:

[..]


[..]

Het is ook wel een beetje een keuze om je te laten treiteren, imo. Je kunt ook eenmaal zeggen waar het op staat en de volgende opmerkingen steevast negeren. En dan echt volkomen negeren. Je hoeft je namelijk niet te verdedigen.

Maar ga maar lekker zielig doen over ongewenst kinderloos zijn. Eens kijken of dat nou zoveel leuker en gemakkelijker is. Iedere keer de medelijdende, meevoelende blikken en gesprekken, opbeurende woorden en argumenten waarom je eigenlijk ook wel een beetje blij mag zijn dat het niet lukt. Is echt stukken leuker en gemakkelijker, hoor

Je vergeet nog de 'ach joh, je bent er vast te veel mee bezig. De zus van de tante van de buurvrouw van Truus...' en de topper 'Whehehe... moet ik het even voordoen dan?'.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:22 schreef miss_sly het volgende:

[..]


[..]

Het is ook wel een beetje een keuze om je te laten treiteren, imo. Je kunt ook eenmaal zeggen waar het op staat en de volgende opmerkingen steevast negeren. En dan echt volkomen negeren. Je hoeft je namelijk niet te verdedigen.

Het is helemaal geen keuze om je te laten treiteren, dat zijn gewoon mensen die zich absoluut niet kunnen inleven!
Al zou ze 30x een grote bek optrekken, dit zijn waarschijnlijk ook de mensen die tegen jou zeggen of ze het even voor moeten doen, of dat de man maar even op de rug van man moet zitten om het tempo te leren.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:26 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Je vergeet nog de 'ach joh, je bent er vast te veel mee bezig. De zus van de tante van de buurvrouw van Truus...' en de topper 'Whehehe... moet ik het even voordoen dan?'.

Ow ja, die vergat ik nog. Die opmerkingen zijn echt helemaal niet vervelend ofzo

Maar goed, MinderMutsig gaat zich dat niet aantrekken, want zij zit er met haar gevoel niet in. Het is gewoon een fijne dekmantel om niet duidelijk en eerlijk te hoeven zijn

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:27 schreef moussy het volgende:

[..]

Het is helemaal geen keuze om je te laten treiteren, dat zijn gewoon mensen die zich absoluut niet kunnen inleven!
Al zou ze 30x een grote bek optrekken, dit zijn waarschijnlijk ook de mensen die tegen jou zeggen of ze het even voor moeten doen, of dat de man maar even op de rug van man moet zitten om het tempo te leren.

Die laatste kende ik nog niet, en dat wil toch wel wat zeggen

Daarom zeg ik ook dat ze die mensen ook zou kunnen negeren.

Besides, denk je niet dat ze aan ons dat soort vragen stellen. En hoewel ik vrij open ben, ga ik echt niet overal lopen verkondigen dat het niet lukt.

Ik krijg gewoon een heel naar gevoel bij het feit dat iemand overweegt om het oprechte verdriet van een ander te gaan exploiteren als 'gemakkelijke' manier om onder zulke opmerkingen uit te komen.

schizofrenie is inderdaad wel een heel ernstige aandoening, en heeft een erfelijke component. maar één schizofrene oom in de familie hoeft natuurlijk niet te betekenen dat jullie kind dit ook zal krijgen. bovendien is het al dan niet optreden van schizofrenie waarschijnlijk toch een combinatie van erfelijke componenten én triggerende factoren uit de omgeving. niet dat je alles in de hand kunt houden maar als je een stabiele basis weet mee te geven, kun je de kans erop zo klein mogelijk proberen te maken.

ik zou toch vooral van mezelf uitgaan bij de keuze wel of geen kinderen. allereerst wil je het echt, voel je je in staat tot enigszins stabiel ouderschap, acht je je relatie er geschikt en sterk genoeg voor, vind je je partner een leuke mede-ouder. sluiten jullie ideeën over opvoeding enigszins op elkaar aan?

mocht je nou echt over die genenpoel inzitten, dan zou je ook nog adoptie of pleegzorg kunnen overwegen?

.

[ Bericht 99% gewijzigd door BE op 12-11-2008 10:32:23 ]

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:32 schreef Netsplitter het volgende:

[..]

Uitgehoord is misschien een groot woord, maar men kijkt je wel vreemd aan.
Alsof je verplicht bent om kinderen te "nemen/krijgen".

Nee hoor.

Ik heb zelf ook wel vaker de vraag gehad, en voor de eerste er daadwerkelijk was werd er al gesproken over de 2e.
Maar ik ben nergens toe verplicht, en heb me ook nooit verplicht gevoeld iets te moeten verdedigen.
Kinderen nemen/krijgen is zoiets 'groots' dat je zelf die keuze bewust moet kunnen maken.
Een ander kan je dat niet opdringen.
Mijn vriend en ik hebben bewust lang gewacht, eerst tijd aan onszelf besteed. Wij hebben dus ook genoeg vragen gehad.

Ik heb de stap tot wel kinderen genomen uit gevoel, ondanks dat ik ook een leuk had zonder mama te zijn, had ik het toch niet willen missen en heb ik de gok gewaagd na ik een aantal dingen voor mezelf had zeker gesteld (praktische zaken, financien, emotioneel en geestelijk en lichamelijk klaar voor zijn). En toen ging het klokje heel hard tikken vorig jaar; en nog voor we zouden beginnen was ik al zwanger.
En ik ben blij dat ik het heb gedaan! Ik was al happy en gelukkiger, maar nu is m'n leventje nog intenser en kleurrijker (voonamelijk roze ). Maar vooral gaat het me om haar happy te maken en hopelijk goed te kunnen begeleiden tot een fijne jongedame.

We hebben zo'n mooi en lief meisje op de wereld gezet, met al een geheel eigen karaktertje, dat maakt het allemaal wel heel gemakkelijk.

En de zwangerschap zijn we heel goed doorgekomen met een rotsvast vertrouwen, zelf toen er een tijdelijke afwijking in de niertjes werd vastgesteld met 23 weken herstelde mijn vertrouwen vrij snel en gelukkig ook terecht. Ik ben dan gewoon een beetje koppig en dwing het goede dan bijna af. We hebben een combinatietest gedaan , maar met de insteek dat als het niet goed zou zijn het net zo welkom zou zijn maar we ons daar wel op willen voorbereiden emotioneel en vooral ook praktisch. Ik was meteen al verliefd op dat kleine leventje in m'n buik, dat had ik niet meer zomaar laten gaan.

Het plaatje klopte gewoon, ik ben blij dat we bewust hebben kunnen en mogen kiezen en dat we hiervan mogen genieten.

Amber is de kers op het toch al zo lekkere ijsje zeg maar
En daar zijn we extra zuinig mee en bewust van dat we ons erg gelukkig mogen prijzen.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:30 schreef miss_sly het volgende:

Ik krijg gewoon een heel naar gevoel bij het feit dat iemand overweegt om het oprechte verdriet van een ander te gaan exploiteren als 'gemakkelijke' manier om onder zulke opmerkingen uit te komen.

Is het wel eens in je opgekomen dat die opmerkingen mij ook oprecht verdriet doen?

Misschien moet je ze dat dan gewoon eens zeggen?
Echt, ik heb ze nog nooit gehoord, dat soort zogenaamd grappige opmerkingen, dus mss moet je je ook eens op je hoofd krabben over hoe leuk die mensen die ze maken echt zijn...

1 keer is er zo'n opmerking tegen mij gemaakt, op een verjaardag.
Stiefvader van een vriend van mij 'Ben je zwanger?' en ik zei 'Nee, ik ben gewoon dik.'
Ik heb hem de hele middag niet meer gehoord. Klaar dus.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:33 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Is het wel eens in je opgekomen dat die opmerkingen mij ook oprecht verdriet doen?

Welke opmerkingen? Ik denk dat het krijgen van vragen die je niet wilt toch niet echt te vergelijken is met het niet kunnen krijgen van kinderen, eerlijk gezegd. Hoezo doen ze jouw verdriet?

En als het je werkelijk verdriet doet, moet je ze dat inderdaad eens zeggen. In ieder geval degenen die je zelf graag in je omgeving wilt houden. Heb ik namelijk ook gedaan, en het werkt wel. Mensen hebben vaak niet door wat een opmerking of vraag bij een ander kan doen. De overigen zou ik wellicht uit mijn lijstje van vrienden schrappen, maar ik kan dat dan ook prima als ik van iemand meer narigheid dan plezier meekrijg.

MinderMutsig, verwar je verdriet nu niet met irritatie of frustratie?

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:20 schreef SHE het volgende:

[..]

Ja, die eerste paar regels herken ik/wij.
Ik heb een hele zware post adolescentie gehad ( ) en ik wil nu eigenlijk wel een beetje genieten van mijn vrijheid/wijsheid.

Daarbij heb ik een milde vorm van Asperger en is zijn oom een schyzo ( best zwaar ook ). Ik vraag me dan af of onze genenpoel wel zo jofel is
Om de mijne maak ik me niet zoveel zorgen, ik heb ook een leuk/waardevol leven, maar ik ben wel doodsbang voor zijn kant. Een schyzofreen kind lijkt me gruwelijk en ik weet ook niet of ik dat aankan. Maar goed, dat is speculeren, want zeker weet je het nooit. Kan zomaar helemaal gezond zijn.

Is dit een keuze die jullie al definitief hebben genomen, of waar jullie wel weer over gaan nadenken als jullie wat meer geleefd hebben?

Dit is de reden waarom ik de keuze zo bewust heb gemaakt, met een moeder die heftig last heeft van manisch depressiviteit en psychoses; en dan nog directe familieleden met autisme en adhd.
Bij mij is er nooit wat gevonden qua dat, gelukkig, maar ik weet niet hoe bijv hetgeen van mijn moeder verder erft, de wetenschap is volgens mij nog niet eens volledig op de hoogte van het complete genetische plaatje.
Ook bij mijn vriend zit verderop in de familie schizofrenie; maar dat is redelijk ver weg in de familie; maar ik was wel bang voor wat ik zou doorgeven of wat de combi zou doen. Maar zoals bij mij in de familie schijnt het autisme ook 'gemaakt' te zijn (onthechte kinderen).

Daarom ben ik blij eerst zelf goed geleefd te hebben, mezelf eerst de tijd gegunt m ook het een en ander zelf te verwerken wat betret oa mijn moeder middels een stevige therapie, en zelf ook lichamelijk eerst hersteld van de darmziekte die ikzelf heb (met ontstekingen was het waarschijnlijk niet eens mogelijk normaal zwanger te raken aldus de internist; vrucht wodt dan afgestoten door de verstoorde afweer van het lichaam).
Ik heb ook heel wat kanten van het leven gezien voor ik daadwerkelijk volwassen werd, en heb dat eerst zelf goed op een rijtje moeten zetten.

Dus SHE; ik zou die keuze idd heel bewust maken en jezelf zekr stellen, ik ben blij dat ik het bewust heb gedaan!

Daardoor zeg ik vaak; ik heb er lang voor gespaard, maar ben er ook goed voor beloond!

Maar, k had net zo goed kunnen besluiten om zonder het mamaschap door het leven te gaan, ik had toch al mijn leven dusdanig ingericht dat ik me prima vermaakten zonder het mamaschap.

Ik heb altijd geroepen dat ik geen kinderen wou, niks voor mij dacht ik. Maar ineens veranderde dat gevoel. Ik heb het een half jaar ofzo verzwegen omdat ik dacht dat t gevoel wel weg ging Dat gebeurde dus niet en nu hebben we een dochtertje van 4,5 maand

quote:

Op dinsdag 11 november 2008 21:25 schreef SHE het volgende:
Omdat het anders offtopic is in het kinderbijslag topic en ik hier eigenlijk ook wel benieuwd naar ben.
Dit omdat ik het moeilijk vind voor mezelf te formuleren waarom ik kinderen zou willen.

Waarom heb jij gekozen voor kinderen?
Was het een bewuste keuze, heb je de natuur zijn gang laten gaan, of is er echt sprake van family planning bij jou en je partner?


TS: twijfelt heel erg. Ik zou het niet doen om een 'kindje van ons samen' te hebben. En een kloon van mezelf lijkt me al helemaal niet leuk ( ik zou jaloers zijn ! )
Is het heel erg dat ik wel begin na te denken over de toekomst, en ik de gedachte om helemaal alleen oud te worden een heel enge vind?

Persoonlijk heb ik mijzelf al vanaf 20e ongeveer wel vader zien worden.. het gevoel dat het er bij hoort, of dat het leuk is om je kennis over te dragen aan een ander persoontje. Mee aan het handje te nemen en de valkuilen te laten zien, het helpen bij het opstaan als ze gevallen zijn.
En dan had ik zoiets van .. ja als ik kinderen wil.. dan wel graag voor mn 30e want ik wil geen oude pa zijn.

Heb je natuurlijk niet in de hand, je partner moet ook een kinderwens hebben. Maar uiteindelijk is mijn oudste geboren 2 dagen voor ik 30 werd

Dus zelf geen idee gehad van een kloon oid, maar het idee van vaderschap meer.. het gevoel van 'nu is het compleet' of dit moet ook gaan gebeuren in mijn leven omdat ik dat wil. Zonder er bij na te denken wat bijvoorbeeld de negatieve aspecten zijn. Die bedacht ik me eigenlijk pas bij de zwangerschap, het kost geld, je krijgt verantwoording, je leven verandert.
En ook al is dat allemaal waar, .. het gevoel wat je krijgt door het kijken naar je bloedeigen kind (let wel voor vrouwen misschien nog wel erger omdat ze het ook daadwerkelijk hebben gegroeid en gedragen) maar het gevoel wat je hebt als je kind ziet opgroeien, doet alle zorgen en alle problemen verbleken. Het maakt mij niet uit dat een kind geld kost, ik zou mn arm verkopen als het zou moeten, als ze maar gelukkig is en lacht.
Het genoegen wat je mag hebben als je je kind naar bed brengt, verhaaltje voorleest, en instopt dat is gewoon niet te betalen! Het samen hand in hand de straat oversteken, vertellen waar ze op moet letten.. etc etc. Nou ja goed, je ziet.. ik zou het zo weer doen.
Sterker nog.. na 2 meiden heb ik stiekem nog steeds een kinderwens

quote:

Op woensdag 12 november 2008 10:26 schreef SHE het volgende:
Maar waarom noemt iedereen het verantwoording?
Het is natuurlijk ook gewoon nieuwsgierigheid; ik bedoel..het is toch ook raar om geen kinderen te krijgen/nemen?
Iedereen doet het, dus het is op zijn minst bijzonder als je aangeeft er bewust niet voor te kiezen.

Ik wil ook altjid weten waarom iemand dat niet wil.

Het is misschien ook wel logisch en ik heb ook geen problemen met die vraag als die gewoon uit interesse gesteld wordt.

quote:

Op woensdag 12 november 2008 09:34 schreef Brighteyes het volgende:

[..]


Aanstellen dus idd!

Grappig.

Jarno heeft dit nooit meegemaakt en jij nu ook niet meer blijkbaar maar jullie hebben kindjes..

ooit in je opgekomen dat mensen anders kunnen doen tegen anderen zónder kinderen?

Dat jullie dat niet zien wil niet zeggen dat het niet voorkomt.