WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
ben je wel eens op een lullige manier,tegenover je baas of collega''s,bij je baan weggegaan?
dat je ze dus eigenlijk laat hangen en denkt ''zoek het maar uit''?
dat je ze dus eigenlijk laat hangen en denkt ''zoek het maar uit''?
Ja, een aantal jaren terug toen ik een keer vroege dienst gedraaid had, netjes (kloppende) tussenkas gemaakt had en degene die avonddienst had 's avonds bij het kas opmaken er achter kwam dat een abonnement van 80 euro niet afgerekend was.
Waarop de werkgever (een hond heeft een baas) zei dat als er niet toegegeven werd wie dat achterover gedrukt had, hij bij ons allebei 40 euro op het salaris in zou houden.
Daarop heb ik dezelfde avond nog mijn sleutels ingeleverd, omdat ik niet van diefstal beschuldigd wens te worden, terwijl ik zeker weet dat ik mijn werk correct heb uitgevoerd aangezien ik altijd de begin- en eindnummers van de abonnementen controleerde.
De volgende ochtend had ik in mijn eentje ochtenddienst moeten draaien, dus nu kon ie er zelf gaan staan
Waarop de werkgever (een hond heeft een baas) zei dat als er niet toegegeven werd wie dat achterover gedrukt had, hij bij ons allebei 40 euro op het salaris in zou houden.
Daarop heb ik dezelfde avond nog mijn sleutels ingeleverd, omdat ik niet van diefstal beschuldigd wens te worden, terwijl ik zeker weet dat ik mijn werk correct heb uitgevoerd aangezien ik altijd de begin- en eindnummers van de abonnementen controleerde.
De volgende ochtend had ik in mijn eentje ochtenddienst moeten draaien, dus nu kon ie er zelf gaan staan
nicequote:Op woensdag 20 augustus 2008 13:55 schreef swollywood het volgende:
Ja, een aantal jaren terug toen ik een keer vroege dienst gedraaid had, netjes (kloppende) tussenkas gemaakt had en degene die avonddienst had 's avonds bij het kas opmaken er achter kwam dat een abonnement van 80 euro niet afgerekend was.
Waarop de werkgever (een hond heeft een baas) zei dat als er niet toegegeven werd wie dat achterover gedrukt had, hij bij ons allebei 40 euro op het salaris in zou houden.
Daarop heb ik dezelfde avond nog mijn sleutels ingeleverd, omdat ik niet van diefstal beschuldigd wens te worden, terwijl ik zeker weet dat ik mijn werk correct heb uitgevoerd aangezien ik altijd de begin- en eindnummers van de abonnementen controleerde.
De volgende ochtend had ik in mijn eentje ochtenddienst moeten draaien, dus nu kon ie er zelf gaan staan
Een oude, seniele vos is nog steeds sluw en schuw. Nooit afschrijven zeg ik je.
Netjesquote:Op woensdag 20 augustus 2008 13:55 schreef swollywood het volgende:
Ja, een aantal jaren terug toen ik een keer vroege dienst gedraaid had, netjes (kloppende) tussenkas gemaakt had en degene die avonddienst had 's avonds bij het kas opmaken er achter kwam dat een abonnement van 80 euro niet afgerekend was.
Waarop de werkgever (een hond heeft een baas) zei dat als er niet toegegeven werd wie dat achterover gedrukt had, hij bij ons allebei 40 euro op het salaris in zou houden.
Daarop heb ik dezelfde avond nog mijn sleutels ingeleverd, omdat ik niet van diefstal beschuldigd wens te worden, terwijl ik zeker weet dat ik mijn werk correct heb uitgevoerd aangezien ik altijd de begin- en eindnummers van de abonnementen controleerde.
De volgende ochtend had ik in mijn eentje ochtenddienst moeten draaien, dus nu kon ie er zelf gaan staan
Noot noot.
Beetje hetzelfde verhaal met het verschil dat ik linea-rect naar Italie ben gevlogen en de dag erna me ziek melddequote:Op woensdag 20 augustus 2008 13:55 schreef swollywood het volgende:
Ja, een aantal jaren terug toen ik een keer vroege dienst gedraaid had, netjes (kloppende) tussenkas gemaakt had en degene die avonddienst had 's avonds bij het kas opmaken er achter kwam dat een abonnement van 80 euro niet afgerekend was.
Waarop de werkgever (een hond heeft een baas) zei dat als er niet toegegeven werd wie dat achterover gedrukt had, hij bij ons allebei 40 euro op het salaris in zou houden.
Daarop heb ik dezelfde avond nog mijn sleutels ingeleverd, omdat ik niet van diefstal beschuldigd wens te worden, terwijl ik zeker weet dat ik mijn werk correct heb uitgevoerd aangezien ik altijd de begin- en eindnummers van de abonnementen controleerde.
De volgende ochtend had ik in mijn eentje ochtenddienst moeten draaien, dus nu kon ie er zelf gaan staan
2 weken later belde m'n baas op dat hij langs mijn huis was gereden en waar ik was.
Waarop ik kwaad werd en zei dat ik zo ziek was dat ik naar mijn ouders was gegaan.
Waarop hij zijn excuses aanbood en meldde dat ik maar weer moest binnenlopen als ik beter was.
Toen ik weer in NL kwam belde een maatje op dat hij naar Spanje reed..... Meegegaan natuurlijk.
Nooit meer teruggegaan naar die baas maar wel 2 maanden salaris doorbetaald gekregen
Eens gedaan met vakantiewerk.
Ik ging al 2 jaar op rij in een logistieke depot de hoofdadmin vervangen tijdens zijn vakantieperiode in juli.
Het derde jaar zat ik al van december te horen naar mijn vakantiewerkcontract etc (probeer er altijd vroeg bij te zijn). Toen had ik natuurlijk niets anders van werk gezocht, en dan net een week voor juli zeiden ze dat het voor dat jaar niet ging. Dit was een grote streep door mijn rekening natuurlijk (achteraf toch nog ergens werk gevonden).
Het jaar erop heb ik de schijn maar hoog gehouden dat ik weer de hoofdadmin wou vervangen, dat jaar ging het wel door. Toen heb ik de datum voor het contract te tekenen zo laat mogelijk getrokken en een week voor juli laten weten dat het niet paste voor mij. Dus heeft die kerel op zijn kin kunnen kloppen voor zijn vakantie. Aangezien alle vervangers ingewerkt moesten worden in dat bedrijf (ik als stage ooit gedaan).
Dat vind ik persoonlijk één van de irritantste dingen van bedrijven, de besluiteloosheid over zulke zaken.
Daarom heb ik ze maar eens goed terug gepakt.
Ik ging al 2 jaar op rij in een logistieke depot de hoofdadmin vervangen tijdens zijn vakantieperiode in juli.
Het derde jaar zat ik al van december te horen naar mijn vakantiewerkcontract etc (probeer er altijd vroeg bij te zijn). Toen had ik natuurlijk niets anders van werk gezocht, en dan net een week voor juli zeiden ze dat het voor dat jaar niet ging. Dit was een grote streep door mijn rekening natuurlijk (achteraf toch nog ergens werk gevonden).
Het jaar erop heb ik de schijn maar hoog gehouden dat ik weer de hoofdadmin wou vervangen, dat jaar ging het wel door. Toen heb ik de datum voor het contract te tekenen zo laat mogelijk getrokken en een week voor juli laten weten dat het niet paste voor mij. Dus heeft die kerel op zijn kin kunnen kloppen voor zijn vakantie. Aangezien alle vervangers ingewerkt moesten worden in dat bedrijf (ik als stage ooit gedaan).
Dat vind ik persoonlijk één van de irritantste dingen van bedrijven, de besluiteloosheid over zulke zaken.
Daarom heb ik ze maar eens goed terug gepakt.
goeie actiequote:Op woensdag 20 augustus 2008 14:14 schreef Chiwakka het volgende:
Eens gedaan met vakantiewerk.
Ik ging al 2 jaar op rij in een logistieke depot de hoofdadmin vervangen tijdens zijn vakantieperiode in juli.
Het derde jaar zat ik al van december te horen naar mijn vakantiewerkcontract etc (probeer er altijd vroeg bij te zijn). Toen had ik natuurlijk niets anders van werk gezocht, en dan net een week voor juli zeiden ze dat het voor dat jaar niet ging. Dit was een grote streep door mijn rekening natuurlijk (achteraf toch nog ergens werk gevonden).
Het jaar erop heb ik de schijn maar hoog gehouden dat ik weer de hoofdadmin wou vervangen, dat jaar ging het wel door. Toen heb ik de datum voor het contract te tekenen zo laat mogelijk getrokken en een week voor juli laten weten dat het niet paste voor mij. Dus heeft die kerel op zijn kin kunnen kloppen voor zijn vakantie. Aangezien alle vervangers ingewerkt moesten worden in dat bedrijf (ik als stage ooit gedaan).
Dat vind ik persoonlijk één van de irritantste dingen van bedrijven, de besluiteloosheid over zulke zaken.
Daarom heb ik ze maar eens goed terug gepakt.
Sommige bedrijven gaan veel te makkelijk uit van hun 'machts' positie, laat ze maar eens voelen hoe ze je behandelen
Yup.
Tuincentrum in breda, baas vond het ontzettend grappig om me niet bij mijn naam te noemen maar een andere naam omdat ie mijn normale naam lelijk vond...zo zei ie het letterlijk ja.
Hij was ook nogal van de "waarom heb je dit niet gedaan en dat niet gedaan godverdomme!" terwijl het uberhaupt nooit gevraagd was of uitgelegd dat ik het uberhaupt moest doen. Voorbeeldje, een groot rooster dat er al 3 weken stond, door hem zelf neergezet in die hoek. En dan tegen mij lopen schreeuwen en tieren waarom dat ding er stond waar allemaal klanten bij waren.
Volgens mij heb ik gezegd dat ik naar italië toe moest voor een begrafenis ofzo, maar ik ben in ieder geval nooit meer op komen dagen na die dag.
Ook bij een telecombedrijf waar mensen de hele dag de kantjes er vanaf liepen, en ik dan op mijn flikker kreeg als zij hun werk niet deden. Dat was echt het meest belachelijke wat ik tot nu toe heb meegemaakt.
2 mensen moesten op de lijn zitten, en 2 moesten er backup draaien. Ik hoefde geen van beiden. De mensen op de lijn zitten lol te trappen, de mensen op backup zitten lol te trappen, de telefoon gaat en ik krijg gescheeuw naar mijn hoofd toe waarom ik niet opneem. Is zelfs nog over geklaagd door mijn baas bij functioneringsgesprek dat ik maar altijd aangespoord moest worden om dingen te doen.
Altijd prettig, als de baas een lievelingetje heeft die de hele dag tekeningen zit te maken op post-it vellen en dat hij opslag krijgt en anderen niet.
Volgens mij kom ik wat verbitterd over
Tuincentrum in breda, baas vond het ontzettend grappig om me niet bij mijn naam te noemen maar een andere naam omdat ie mijn normale naam lelijk vond...zo zei ie het letterlijk ja.
Hij was ook nogal van de "waarom heb je dit niet gedaan en dat niet gedaan godverdomme!" terwijl het uberhaupt nooit gevraagd was of uitgelegd dat ik het uberhaupt moest doen. Voorbeeldje, een groot rooster dat er al 3 weken stond, door hem zelf neergezet in die hoek. En dan tegen mij lopen schreeuwen en tieren waarom dat ding er stond waar allemaal klanten bij waren.
Volgens mij heb ik gezegd dat ik naar italië toe moest voor een begrafenis ofzo, maar ik ben in ieder geval nooit meer op komen dagen na die dag.
Ook bij een telecombedrijf waar mensen de hele dag de kantjes er vanaf liepen, en ik dan op mijn flikker kreeg als zij hun werk niet deden. Dat was echt het meest belachelijke wat ik tot nu toe heb meegemaakt.
2 mensen moesten op de lijn zitten, en 2 moesten er backup draaien. Ik hoefde geen van beiden. De mensen op de lijn zitten lol te trappen, de mensen op backup zitten lol te trappen, de telefoon gaat en ik krijg gescheeuw naar mijn hoofd toe waarom ik niet opneem. Is zelfs nog over geklaagd door mijn baas bij functioneringsgesprek dat ik maar altijd aangespoord moest worden om dingen te doen.
Altijd prettig, als de baas een lievelingetje heeft die de hele dag tekeningen zit te maken op post-it vellen en dat hij opslag krijgt en anderen niet.
Volgens mij kom ik wat verbitterd over
deal with it
RAT!quote:Op woensdag 20 augustus 2008 13:59 schreef Buschetta het volgende:
[..]
Beetje hetzelfde verhaal met het verschil dat ik linea-rect naar Italie ben gevlogen en de dag erna me ziek meldde
2 weken later belde m'n baas op dat hij langs mijn huis was gereden en waar ik was.
Waarop ik kwaad werd en zei dat ik zo ziek was dat ik naar mijn ouders was gegaan.
Waarop hij zijn excuses aanbood en meldde dat ik maar weer moest binnenlopen als ik beter was.
Toen ik weer in NL kwam belde een maatje op dat hij naar Spanje reed..... Meegegaan natuurlijk.
Nooit meer teruggegaan naar die baas maar wel 2 maanden salaris doorbetaald gekregen
ik had ook mee gewild
Ik heb tegen me baas gezegd, ik ga nu op vakantie.. toen werd hij boos en zij dat ik niet meer terug hoefde te komen na de vakantie.. prima.
No Guts, No Glory
Ik ging solliciteren bij een nette schoenenwinkel en ik werd meteen aangenomen!
Ze zeiden wel dat ze net met een verbouwing bezig waren dus dat ik meteen mooi mee kon helpen. Nou ja, vind ik niet zo erg hoor Ben dus wekenlang in het magazijn ontzettend hard aan het werk geweest met alles te verplaatsen van boven naar beneden, van beneden naar boven.. Pfoehhh!!
En ja.. toen was de verbouwing afgelopen en omdat ik zo goed in het magazijn werkte, mocht ik daar het grootste gedeelte van de dag wel werken op de zaterdag (Het was voor mij dus een bijbaantje voor alleen op de zaterdag en af en toe een koopavond.)
Ik heb toen gezegd dat ik gewoon liever in de winkel stond, want dat was ook afgesproken bij de sollicitatie
Toen mocht ik 2 uurtjes in de winkel staan en de rest van de dag in het magazijn werken. (Echt heel zwaar werk 
) Maarja, je bent 18 en je wil niet echt tegen je baas/bazin ingaan
Maar week na week na week ging het mij toch echt tegenstaan. (Mijn opa en oma waren 50 jaar getrouwd, mocht geen vrijnemen, terwijl ik dat ruim van te voren toch aangegeven had).
Toen opeens op een donderdagavond ging er een knopje bij me om. Zo hoort een baas/bazin niet met je werknemers om te gaan. Heb gezegd dat ik er geen zin meer in had en dat ik per accuut wilde stoppen. Ze zeiden dat ik dat niet kon maken want ze hadden me ingepland voor de hele zomervakantie en het duurde heel lang voordat iemand was ingewerkt en ik had mondeling tegen hun gezegd dat ik wel de hele vakantie kon werken. (Mondeling contract dus)
Ik zei toen letterlijk: Tja, pech gehad dan maar Ik stop er meteen mee!
Hun waren er heeeeeeeeeeeeeeeeeeul niet blij mee en zaten toen echt in de knoop.
Want ik wist gewoon hoe hard ik werkte en niet om arrogant te doen ofzo, maar als ik er niet was zaten ze echt wel in de knoop En nu komen ze er lekker achter hoe hard ik heb gewerkt...
Heb mijn baas/bazin een hand gegeven en ben meteen weggelopen (het was 19.00, moest nog tot 21:00 werken, maar dat maakte me geen fuck uit)
Ik liep de winkel uit, keek nog even achterom en ik dacht: "Ik ben vrij!"
Unbelievable hoe 2 jonge bazen zo misbruik kunnen maken van iemand
Ze zeiden wel dat ze net met een verbouwing bezig waren dus dat ik meteen mooi mee kon helpen. Nou ja, vind ik niet zo erg hoor
Ben dus wekenlang in het magazijn ontzettend hard aan het werk geweest met alles te verplaatsen van boven naar beneden, van beneden naar boven.. Pfoehhh!!En ja.. toen was de verbouwing afgelopen en omdat ik zo goed in het magazijn werkte, mocht ik daar het grootste gedeelte van de dag wel werken op de zaterdag (Het was voor mij dus een bijbaantje voor alleen op de zaterdag en af en toe een koopavond.)
Ik heb toen gezegd dat ik gewoon liever in de winkel stond, want dat was ook afgesproken bij de sollicitatie
Toen mocht ik 2 uurtjes in de winkel staan en de rest van de dag in het magazijn werken. (Echt heel zwaar werk ) Maarja, je bent 18 en je wil niet echt tegen je baas/bazin ingaan Maar week na week na week ging het mij toch echt tegenstaan. (Mijn opa en oma waren 50 jaar getrouwd, mocht geen vrijnemen, terwijl ik dat ruim van te voren toch aangegeven had).
Toen opeens op een donderdagavond ging er een knopje bij me om. Zo hoort een baas/bazin niet met je werknemers om te gaan. Heb gezegd dat ik er geen zin meer in had en dat ik per accuut wilde stoppen. Ze zeiden dat ik dat niet kon maken want ze hadden me ingepland voor de hele zomervakantie en het duurde heel lang voordat iemand was ingewerkt en ik had mondeling tegen hun gezegd dat ik wel de hele vakantie kon werken. (Mondeling contract dus)
Ik zei toen letterlijk: Tja, pech gehad dan maar
Ik stop er meteen mee!Hun waren er heeeeeeeeeeeeeeeeeeul niet blij mee en zaten toen echt in de knoop.
Want ik wist gewoon hoe hard ik werkte en niet om arrogant te doen ofzo, maar als ik er niet was zaten ze echt wel in de knoop
En nu komen ze er lekker achter hoe hard ik heb gewerkt... Heb mijn baas/bazin een hand gegeven en ben meteen weggelopen (het was 19.00, moest nog tot 21:00 werken, maar dat maakte me geen fuck uit)
Ik liep de winkel uit, keek nog even achterom en ik dacht: "Ik ben vrij!"
Unbelievable hoe 2 jonge bazen zo misbruik kunnen maken van iemand
Ik heb tijdens mijn schoolperiode uitzendwerk gedaan bij een galvaniserend bedrijf.
Daar werden zo af en toe mensen gewoon on-the-fly ontslagen (dus op je werk komen en horen dat je weer mag vertrekken). Ik vond dat zo'n schijtstreek dat ik, toen ik klaar was met mijn studie en ik ontslag kon nemen, heb gewacht tot ik avonddienst had (22.00 beginnen) en heb om 21.55 gemeld dat ik ontslag nam.
Die hele nacht hebben ze geen productie kunnen draaien omdat ze niemand konden bereiken en minimaal 2 man nodig was om te kunnen draaien
Daar werden zo af en toe mensen gewoon on-the-fly ontslagen (dus op je werk komen en horen dat je weer mag vertrekken). Ik vond dat zo'n schijtstreek dat ik, toen ik klaar was met mijn studie en ik ontslag kon nemen, heb gewacht tot ik avonddienst had (22.00 beginnen) en heb om 21.55 gemeld dat ik ontslag nam.
Die hele nacht hebben ze geen productie kunnen draaien omdat ze niemand konden bereiken en minimaal 2 man nodig was om te kunnen draaien
To most Christians, the Bible is like a software license. Nobody actually reads it. They just scroll down to the bottom and click "I agree."
#allmightygod
#allmightygod
Ja, toen ik between jobs bij de IKEA meubels in elkaar zette voor de schrootjes koopjeshoek en ik m'n werkbriefje niet kon laten aftekenen door de leidinggevende, want die was er niet.
Had al eerder gemeld dat ik dat dan graag van tevoren hoorde.
In de kantine was het vervolgens ook raak (en daar had ik al vaak ruzie, als je werk eten verzorgt moeten ze dat goed doen, punt uit, geen excuses) waarna ik het zat was, een handtekening zelf maar heb gezet en lekker naar huis ben gegaan om 12.00 uur om nooit meer weer te keren.
Had al eerder gemeld dat ik dat dan graag van tevoren hoorde.
In de kantine was het vervolgens ook raak (en daar had ik al vaak ruzie, als je werk eten verzorgt moeten ze dat goed doen, punt uit, geen excuses) waarna ik het zat was, een handtekening zelf maar heb gezet en lekker naar huis ben gegaan om 12.00 uur om nooit meer weer te keren.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Ik werkte bij de Postbank toen de Postbank samenging met de NMB. De afdeling waar ik werkte (zakelijke relaties kredietbeheer) was bij de NMB veel groter, wat inhield dat wij de hele dag niets te doen hadden.
Dat is een tijdje leuk hoor, maar na een maandje gaat het je behoorlijk de keel uithangen en duren de dagen langggg.
We gingen vliegtuigjes van A1 papier vouwen die we uit het raam gooiden, de hele afdeling (mannetje of 50 die ook geen reet te doen hadden) kwam kijken. Rare weddenschappen afsluiten deden we ook, ik heb toen 500 gld verdiend door mijn haar fel oranje te verven. Ik had o.a. het beheer over het archief, daar maakte ik tekeningen voor van een gespierde zeer gevaarlijk kijkende Rambo achtige figuur, met de tekst "ik ben de archivaris". Cryptogrammen maken, lange lunches met drank, etc etc.
Enfin, na een tijdje had ik er schoon genoeg van en heb de laatste 2 maanden van mijn contract, dat niet verlengd zou worden, mijn spreekwoordelijke snor gedrukt.
Dat is een tijdje leuk hoor, maar na een maandje gaat het je behoorlijk de keel uithangen en duren de dagen langggg.
We gingen vliegtuigjes van A1 papier vouwen die we uit het raam gooiden, de hele afdeling (mannetje of 50 die ook geen reet te doen hadden) kwam kijken. Rare weddenschappen afsluiten deden we ook, ik heb toen 500 gld verdiend door mijn haar fel oranje te verven. Ik had o.a. het beheer over het archief, daar maakte ik tekeningen voor van een gespierde zeer gevaarlijk kijkende Rambo achtige figuur, met de tekst "ik ben de archivaris". Cryptogrammen maken, lange lunches met drank, etc etc.
Enfin, na een tijdje had ik er schoon genoeg van en heb de laatste 2 maanden van mijn contract, dat niet verlengd zou worden, mijn spreekwoordelijke snor gedrukt.
TS begint.
Wordt als iemand die voortdurend dood is. De ware volgeling van bushidõ sterft elke ochtend en avond opnieuw. En wordt niet gehinderd door angst voor de dood. Yamamoto Tsunetomo's hagakure.
Kut he, zonder internet?quote:Op woensdag 20 augustus 2008 15:45 schreef tonja het volgende:
Ik werkte bij de Postbank toen de Postbank samenging met de NMB. De afdeling waar ik werkte (zakelijke relaties kredietbeheer) was bij de NMB veel groter, wat inhield dat wij de hele dag niets te doen hadden.
Dat is een tijdje leuk hoor, maar na een maandje gaat het je behoorlijk de keel uithangen en duren de dagen langggg.
We gingen vliegtuigjes van A1 papier vouwen die we uit het raam gooiden, de hele afdeling (mannetje of 50 die ook geen reet te doen hadden) kwam kijken. Rare weddenschappen afsluiten deden we ook, ik heb toen 500 gld verdiend door mijn haar fel oranje te verven. Ik had o.a. het beheer over het archief, daar maakte ik tekeningen voor van een gespierde zeer gevaarlijk kijkende Rambo achtige figuur, met de tekst "ik ben de archivaris". Cryptogrammen maken, lange lunches met drank, etc etc.
Enfin, na een tijdje had ik er schoon genoeg van en heb de laatste 2 maanden van mijn contract, dat niet verlengd zou worden, mijn spreekwoordelijke snor gedrukt.
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Niet echt lullig, meer terecht.
Bij mijn bijbaan hadden ze een meisje een week vantevoren laten weten dat haar contract afliep en ze niet meer terug hoefde te komen, dus ik vreesde al voor mijn contract en ging op zoek naar een ander baantje. 28 februari 2008 liep het af dus 22 februari laten weten dat ik iets anders had gevonden en daar per 1 maart zou beginnen. De vestigingsmanager was het daar niet mee eens omdat ik een maand uitwerktijd had, ik vond van niet omdat ik na 28 februari geen contract meer had.
Hij vond dit geen nette manier van afsheid nemen waarop ik doorgaf dat ik het ook geen nette manier van afsheid vond om iemand een week vantevoren te laten weten dat ze niet meer terug hoeft te komen.
Uiteindelijk mocht ik wel vertrekken maar ze zaten de week erop met heel weinig personeel dus volgens hem liep mijn contract tot 29 februari 2008 waarop ik hem vriendelijk erop wees dat dit nooit zo geweest kon zijn aangezien ik een verlenging van een jaar had, en 29 februari dat jaar ervoor niet geweest was!
Ik stond er in die tijd ook vaak "alleen" voor. Deed receptiewerk in een groothandel, waar je dus een tnt-balie moest bedienen, reparaties uit moest geven en in moest nemen en de kassa voor je rekening moest nemen. En dan mocht ik op zaterdag lekker 2 nieuwe mutsen inwerken die het na 2 maanden nog niet snapten. De eerste zaterdag dat ik weg was hadden ze dus 1 zieke op de receptie en de 2 mutsen. Dat moet goed zijn gegaan!
[ Bericht 13% gewijzigd door Loelette op 20-08-2008 16:07:35 ]
Bij mijn bijbaan hadden ze een meisje een week vantevoren laten weten dat haar contract afliep en ze niet meer terug hoefde te komen, dus ik vreesde al voor mijn contract en ging op zoek naar een ander baantje. 28 februari 2008 liep het af dus 22 februari laten weten dat ik iets anders had gevonden en daar per 1 maart zou beginnen. De vestigingsmanager was het daar niet mee eens omdat ik een maand uitwerktijd had, ik vond van niet omdat ik na 28 februari geen contract meer had.
Hij vond dit geen nette manier van afsheid nemen waarop ik doorgaf dat ik het ook geen nette manier van afsheid vond om iemand een week vantevoren te laten weten dat ze niet meer terug hoeft te komen.
Uiteindelijk mocht ik wel vertrekken maar ze zaten de week erop met heel weinig personeel dus volgens hem liep mijn contract tot 29 februari 2008 waarop ik hem vriendelijk erop wees dat dit nooit zo geweest kon zijn aangezien ik een verlenging van een jaar had, en 29 februari dat jaar ervoor niet geweest was!
Ik stond er in die tijd ook vaak "alleen" voor. Deed receptiewerk in een groothandel, waar je dus een tnt-balie moest bedienen, reparaties uit moest geven en in moest nemen en de kassa voor je rekening moest nemen. En dan mocht ik op zaterdag lekker 2 nieuwe mutsen inwerken die het na 2 maanden nog niet snapten. De eerste zaterdag dat ik weg was hadden ze dus 1 zieke op de receptie en de 2 mutsen. Dat moet goed zijn gegaan!
[ Bericht 13% gewijzigd door Loelette op 20-08-2008 16:07:35 ]
Toffe actiequote:Op woensdag 20 augustus 2008 14:44 schreef pisnicht het volgende:
Ik heb tijdens mijn schoolperiode uitzendwerk gedaan bij een galvaniserend bedrijf.
Daar werden zo af en toe mensen gewoon on-the-fly ontslagen (dus op je werk komen en horen dat je weer mag vertrekken). Ik vond dat zo'n schijtstreek dat ik, toen ik klaar was met mijn studie en ik ontslag kon nemen, heb gewacht tot ik avonddienst had (22.00 beginnen) en heb om 21.55 gemeld dat ik ontslag nam.
Die hele nacht hebben ze geen productie kunnen draaien omdat ze niemand konden bereiken en minimaal 2 man nodig was om te kunnen draaien
Zelf heb ik altijd toffe baantjes (dito werkgevers) gehad en altijd in goed overleg weggegaan.
Huilen dan.
Die schade hadden ze dan mooi op je kunnen verhalen volgens mij, maar okeequote:Op woensdag 20 augustus 2008 14:44 schreef pisnicht het volgende:
Ik heb tijdens mijn schoolperiode uitzendwerk gedaan bij een galvaniserend bedrijf.
Daar werden zo af en toe mensen gewoon on-the-fly ontslagen (dus op je werk komen en horen dat je weer mag vertrekken). Ik vond dat zo'n schijtstreek dat ik, toen ik klaar was met mijn studie en ik ontslag kon nemen, heb gewacht tot ik avonddienst had (22.00 beginnen) en heb om 21.55 gemeld dat ik ontslag nam.
Die hele nacht hebben ze geen productie kunnen draaien omdat ze niemand konden bereiken en minimaal 2 man nodig was om te kunnen draaien
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Conan the Librarianquote:Op woensdag 20 augustus 2008 15:45 schreef tonja het volgende:
daar maakte ik tekeningen voor van een gespierde zeer gevaarlijk kijkende Rambo achtige figuur, met de tekst "ik ben de archivaris".
Ik werkte bij laden en lossen van PLUS supermarkten. Daar zat een soort van "opzichter" die altijd iedereen de tering in schold. Uiteindelijk was ik het zat en ik kreeg via via een andere baan aangeboden. Dus ik had hem aangenomen, ik wist het al 3 weken vantevoren maar ik zei pas op de dag zelf dat het m'n laatste dag was daar. Puur omdat het zelf ook zo'n eikel was, ging HE-LE-MAAL uit zijn plaat als er iets verkeerd ging. Fouten maken is menselijk maargoed, volgens hem kon dat AB-SO-LUUT niet. Ook publiekelijk vernederen van andere collega's, dat ging me gewoon te ver. Koekje van eigen deeg dan maar.
Nee, een uitzendkracht kan opstappen wanneer hij wil. Nadeel is ook dat hij er ook uitgekickt kan worden wanneer het bedrijf dat wil. Als je gekickt wordt kan je toch ook niet de schade op het bedrijf verhalen?quote:Op woensdag 20 augustus 2008 16:24 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Die schade hadden ze dan mooi op je kunnen verhalen volgens mij, maar okee
Lambo of Rekt
Ooit een keer samen met een paar collega's moeten dreigen met een rechtszaak tegen mijn werkgever om vakantiegeld (+achterstallig vakantiegeld van het voorgaande jaar) te krijgen voor mijn baantje als nachtreceptionist in een hotel.
Eerst gepraat met de hotelmanager, die ons volkomen gelijk gaf en best wilde betalen. Een week later gesprek met de manager met de mededeling dat de eigenaar de betaling geblokkeerd had en vakantiegeld maar onzin vond. Wij vervolgens gemeld dat we er dan een rechtszaak van zouden maken. Nooit meer iets op gehoord. Dagvaarding uiteindelijk verstuurd, manager (met wie we dus best konden praten) gaf aan dat hij deze ontvangen had en aan de eigenaar had doorgestuurd, en dat deze er niet blij mee was en we misschien maar eens naar iets anders moesten gaan kijken.
En ja, toen begon het vuurwerk... 's avonds opeens een woeste eigenaar aan de receptie die ons verrot schold en even leek het erop dat hij over de receptie heen wilde springen om het af te maken. Uiteindelijk heeft hij na een paar minuten schelden zijn beurs getrokken (letterlijk) en ons allemaal dan en daar ons vakantiegeld contant uitbetaald (3000euro cash op zak, zo'n figuur was het wel), met de mededeling dat we onze week nog konden afmaken en dat we daarna nooit meer een voet in zijn hotel mochten zetten. Nou, dat hebben we dus gedaan, de week afgemaakt (met nog wat geintjes links en rechts omdat het voor ons toch gedaan was) en daarna zijn we nooit meer komen opdagen. Weet eigenlijk niet hoe ze dat verder gedaan hebben, zonder nachtreceptionisten.
Eerst gepraat met de hotelmanager, die ons volkomen gelijk gaf en best wilde betalen. Een week later gesprek met de manager met de mededeling dat de eigenaar de betaling geblokkeerd had en vakantiegeld maar onzin vond. Wij vervolgens gemeld dat we er dan een rechtszaak van zouden maken. Nooit meer iets op gehoord. Dagvaarding uiteindelijk verstuurd, manager (met wie we dus best konden praten) gaf aan dat hij deze ontvangen had en aan de eigenaar had doorgestuurd, en dat deze er niet blij mee was en we misschien maar eens naar iets anders moesten gaan kijken.
En ja, toen begon het vuurwerk... 's avonds opeens een woeste eigenaar aan de receptie die ons verrot schold en even leek het erop dat hij over de receptie heen wilde springen om het af te maken. Uiteindelijk heeft hij na een paar minuten schelden zijn beurs getrokken (letterlijk) en ons allemaal dan en daar ons vakantiegeld contant uitbetaald (3000euro cash op zak, zo'n figuur was het wel), met de mededeling dat we onze week nog konden afmaken en dat we daarna nooit meer een voet in zijn hotel mochten zetten. Nou, dat hebben we dus gedaan, de week afgemaakt (met nog wat geintjes links en rechts omdat het voor ons toch gedaan was) en daarna zijn we nooit meer komen opdagen. Weet eigenlijk niet hoe ze dat verder gedaan hebben, zonder nachtreceptionisten.
Ja, ik generaliseer.
Heb jaren geleden, in het begin van mijn carriere (ik gok zo rond 2001), gewerkt bij een (klein) bedrijf als administrateur via een uitzendbureau.
Nou, gelijk van af het begin was het al een rommeltje, en ik heb mezelf het meeste moeten aanleren. Mijn manager was er zoeen die er de kantjes vanaf liep. Laat binnen, vroeg naar huis, vaak vrij of ziek, en als ik en mijn collega's dingen hadden opgelost ging hij ermee pronken bij de grote baas. Ik heb daar toen eens wat van gezegd, en hij was er vanzelfsprekend niet erg blij mee, en ik heb sindsdien het gevoel gehad dat ik altijd werd opgezadeld met kutklusjes zoals data-entry en (zware) dozen sjouwen. Het leek in ieder geval verdacht veel op een 'ik krijg jouw wel klein mannetje' spelletje.
Na ongeveer een jaar (ellende) kreeg ik van diezelfde grote baas te horen dat er wellicht een vast contract voor me inzat en dat hij het met mijn manager zou bespreken. Nou, die was het er uiteraard niet mee eens want ik zou onbeschoft zijn, te laat binnenkomen, werk weigeren etc. Jammer genoeg had ik ook niks aan mijn collega's, want het waren een stel angsthazen die bang waren om hun baan te verliezen en dus hun mond maar hielden.
Nou, dat contract werd dus voor onbepaalde tijd uitgesteld. Heb natuurlijk wel laten blijken dat ik het er niet eens mee was, maar dat resulteerde in een belletje naar het uitzendbureau waarin gedreigd werd met beeindiging van de werkzaamheden, waarna ik weer het een en ander had uit te leggen aan mijn contactpersoon. En zoals de meesten wel weten kiest het uitzendbureau bijna altijd de kant van de werkgever.
Ik had het toen helemaal gehad met de gang van zaken daar, maar ja, ik had ook geen zin om ander werk te zoeken (ook laksheid van mijn kant) want het betaalde best aardig, dus heb ik het nog even aangekeken. In het half jaar wat volgde gingen er 2 collega's weg (één had een burn-out en de ander ging met pensioen) waardoor alleen ik en een collega (van een andere afdeling notabene) alles konden oppakken. Heb toen veel overgewerkt in die periode, en was meer een soort van aanspreekpunt voor diverse afdelingen, ook omdat ik (te) veel dingen oppakte.
Die collega (Wim heette 'ie) waar ik mee werkte was volgens mij een beetje contactgestoord, want als hij meer dan 10 woorden zei op een dag dan was het veel. Die kerel kwam om half negen binnen en vertrok om vijf uur, ook lag er nog een stapel werk. Hij nam ook nooit de telefoon op, en als er al iemand met een vraag kwam dan ging ie snel koffie halen of roken.
Anyway, na de zoveelste keer dat mijn manager ons benadeelde door te pronken met door ons verricht werk terwijl meneer de hele dag niets anders zat te doen als MSN'en, was ik er helemaal klaar mee. Ik heb toen gewacht totdat hij de week daarna voor 4 weken op vakantie ging (ik heb toen toegezegd om een groot deel van zijn werkzaamheden op te pakken. 'Kat in het bakkie', dacht hij waarschijnlijk) en toen hij net twee dagen weg was heb ik die ochtend opgebeld dat ik er helemaal klaar mee was en niet meer zou komen.
Wel daarna een boos uitzendbureau aan de lijn gehad, maar het was me het dubbel en dwars waard. Meneer zat met zijn kont en snol in Mallorca, en werd vriendelijk verzocht om zijn vakantie af te breken omdat er niemand was die de werkzaamheden kon oppakken, of er te weinig vanaf wist. Mijn (ex-)collega had zich namelijk na mijn ontslag voor onbepaalde tijd ziekgemeld, omdat het het hem allemaal te veel werd qua werk en hij niet bereid was om over te werken.
Heb toen later via een andere collega vernomen dat ze die manager er uiteindelijk uit hebben geschopt, omdat hij eigenlijk na al die tijd nog geen zak wist van de werkzaamheden en het bedrijf.
[ Bericht 1% gewijzigd door PDOA op 20-08-2008 17:37:18 ]
Nou, gelijk van af het begin was het al een rommeltje, en ik heb mezelf het meeste moeten aanleren. Mijn manager was er zoeen die er de kantjes vanaf liep. Laat binnen, vroeg naar huis, vaak vrij of ziek, en als ik en mijn collega's dingen hadden opgelost ging hij ermee pronken bij de grote baas. Ik heb daar toen eens wat van gezegd, en hij was er vanzelfsprekend niet erg blij mee, en ik heb sindsdien het gevoel gehad dat ik altijd werd opgezadeld met kutklusjes zoals data-entry en (zware) dozen sjouwen. Het leek in ieder geval verdacht veel op een 'ik krijg jouw wel klein mannetje' spelletje.
Na ongeveer een jaar (ellende) kreeg ik van diezelfde grote baas te horen dat er wellicht een vast contract voor me inzat en dat hij het met mijn manager zou bespreken. Nou, die was het er uiteraard niet mee eens want ik zou onbeschoft zijn, te laat binnenkomen, werk weigeren etc. Jammer genoeg had ik ook niks aan mijn collega's, want het waren een stel angsthazen die bang waren om hun baan te verliezen en dus hun mond maar hielden.
Nou, dat contract werd dus voor onbepaalde tijd uitgesteld. Heb natuurlijk wel laten blijken dat ik het er niet eens mee was, maar dat resulteerde in een belletje naar het uitzendbureau waarin gedreigd werd met beeindiging van de werkzaamheden, waarna ik weer het een en ander had uit te leggen aan mijn contactpersoon. En zoals de meesten wel weten kiest het uitzendbureau bijna altijd de kant van de werkgever.
Ik had het toen helemaal gehad met de gang van zaken daar, maar ja, ik had ook geen zin om ander werk te zoeken (ook laksheid van mijn kant) want het betaalde best aardig, dus heb ik het nog even aangekeken. In het half jaar wat volgde gingen er 2 collega's weg (één had een burn-out en de ander ging met pensioen) waardoor alleen ik en een collega (van een andere afdeling notabene) alles konden oppakken. Heb toen veel overgewerkt in die periode, en was meer een soort van aanspreekpunt voor diverse afdelingen, ook omdat ik (te) veel dingen oppakte.
Die collega (Wim heette 'ie) waar ik mee werkte was volgens mij een beetje contactgestoord, want als hij meer dan 10 woorden zei op een dag dan was het veel. Die kerel kwam om half negen binnen en vertrok om vijf uur, ook lag er nog een stapel werk. Hij nam ook nooit de telefoon op, en als er al iemand met een vraag kwam dan ging ie snel koffie halen of roken.
Anyway, na de zoveelste keer dat mijn manager ons benadeelde door te pronken met door ons verricht werk terwijl meneer de hele dag niets anders zat te doen als MSN'en, was ik er helemaal klaar mee. Ik heb toen gewacht totdat hij de week daarna voor 4 weken op vakantie ging (ik heb toen toegezegd om een groot deel van zijn werkzaamheden op te pakken. 'Kat in het bakkie', dacht hij waarschijnlijk) en toen hij net twee dagen weg was heb ik die ochtend opgebeld dat ik er helemaal klaar mee was en niet meer zou komen.
Wel daarna een boos uitzendbureau aan de lijn gehad, maar het was me het dubbel en dwars waard. Meneer zat met zijn kont en snol in Mallorca, en werd vriendelijk verzocht om zijn vakantie af te breken omdat er niemand was die de werkzaamheden kon oppakken, of er te weinig vanaf wist. Mijn (ex-)collega had zich namelijk na mijn ontslag voor onbepaalde tijd ziekgemeld, omdat het het hem allemaal te veel werd qua werk en hij niet bereid was om over te werken.
Heb toen later via een andere collega vernomen dat ze die manager er uiteindelijk uit hebben geschopt, omdat hij eigenlijk na al die tijd nog geen zak wist van de werkzaamheden en het bedrijf.
[ Bericht 1% gewijzigd door PDOA op 20-08-2008 17:37:18 ]
ik (topic starter) heb wel eens een leuke actie gedaan vind ik zelf.
ik was 17 en maakte schoon als bijbaantje. zo dus ook bij de friesland bank. natuurlijk kijken die kantoorkakkerts vet op schoonmaaksters neer,blegh.
uiteindelijk was ik daar een keer alleen en er hadden een paar bigshots een vergadering in een apart kantoor.
ik heb gewoon alle lichten uitgedaan,het alarm erop gezet,deuren op slot en ben weggegaan.
ben uiteraard niet meer terug gegaan,maar heb ook geeneens meer wat gehoord van het schoonmaakbedrijf.
momenteel werkte ik ook bij een uitzendbureau maar het schoot niet op met de klusjes dus heb ze pardoes laten hangen omdat ik wat beters heb gevonden. bovendien behandelden ze me daar als klein kind en daar ben ik niet van gediend. nou,ze waren best pissig,''na alles wat we voor jou hebben gedaan!!!'' dus ik zeg ja hallo,ik deed het eigenlijke werk,jullie niet.
enfin,heb nu een betere baan gefixt en heb ze dus ff laten hangen.
maar altijd als ik terugdenk aan de friesland bank moet ik weer gniffelen
ik was 17 en maakte schoon als bijbaantje. zo dus ook bij de friesland bank. natuurlijk kijken die kantoorkakkerts vet op schoonmaaksters neer,blegh.
uiteindelijk was ik daar een keer alleen en er hadden een paar bigshots een vergadering in een apart kantoor.
ik heb gewoon alle lichten uitgedaan,het alarm erop gezet,deuren op slot en ben weggegaan.
ben uiteraard niet meer terug gegaan,maar heb ook geeneens meer wat gehoord van het schoonmaakbedrijf.
momenteel werkte ik ook bij een uitzendbureau maar het schoot niet op met de klusjes dus heb ze pardoes laten hangen omdat ik wat beters heb gevonden. bovendien behandelden ze me daar als klein kind en daar ben ik niet van gediend. nou,ze waren best pissig,''na alles wat we voor jou hebben gedaan!!!'' dus ik zeg ja hallo,ik deed het eigenlijke werk,jullie niet.
enfin,heb nu een betere baan gefixt en heb ze dus ff laten hangen.
maar altijd als ik terugdenk aan de friesland bank moet ik weer gniffelen
Ik heb een keer op weg naar mn werk (maandagochtend) rechtsomkeert gemaakt en eenmaal thuis laten weten dat ik niet meer terug zou komen. Beetje dom als je net daarvoor een hypotheek hebt afgesloten, maar ach...
When you're racing, it's life. Anything that happens before or after is just waiting.
Sneu soort lui, dat soort kerels.. Dat soort lui moet een keer flink op hun plaats gezet (of op hun bek geslagen) worden.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 17:31 schreef PDOA het volgende:
[knippp]
Heb toen later via een andere collega vernomen dat ze die manager er uiteindelijk uit hebben geschopt, omdat hij eigenlijk na al die tijd nog geen zak wist van de werkzaamheden en het bedrijf.
Huilen dan.
Oud werkgever in de detailhandel, mijn vrouwtje en ik gingen samen wonen, en hadden een wasmachine en een droger nodig, overlegd met werkgever, dat kon van mijn overuren, ik mijn uren inleveren, en zij dat spul voor mij fixen, 2 maanden later vond ze het nodig om 800 euromuntjes van mijn salaris in te houden, omdat ik volgens haar door mijn overuren heen was, raar want volgens mijn eigen administratie had ik er nog 100 staan ongeveer.
Ik kan je vertellen dat dat best kut is als je net samenwoont, kwam er niet uit met de werkgever, goed mijn rechtsbijstand maar ingeschakeld, dag daarop had ik ineens een gesprek waarna verteld werd dat ik niet terug hoefde te komen.
Nu ruim anderhalf jaar later hebben ze me in totaal ruim 5000 euro'tjes overgemaakt, en heb ik ze van mijn vakantie adres een bedankt kaartje gestuurd.
Ik kan je vertellen dat dat best kut is als je net samenwoont, kwam er niet uit met de werkgever, goed mijn rechtsbijstand maar ingeschakeld, dag daarop had ik ineens een gesprek waarna verteld werd dat ik niet terug hoefde te komen.
Nu ruim anderhalf jaar later hebben ze me in totaal ruim 5000 euro'tjes overgemaakt, en heb ik ze van mijn vakantie adres een bedankt kaartje gestuurd.
Ik sta op de grens. Van vroeger en later.
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
quote:Op woensdag 20 augustus 2008 21:02 schreef kevin33 het volgende:
Nu ruim anderhalf jaar later hebben ze me in totaal ruim 5000 euro'tjes overgemaakt, en heb ik ze van mijn vakantie adres een bedankt kaartje gestuurd.
Ja, toen ik een paar jaren geleden nog in de horeca werkte. Ik ben zelf iemand die hart voor de zaak heeft en echt niet vuil is om een keertje m'n baas uit de brand te helpen. Een keer is niet erg, twee keer ook niet, maar als ze er elke keer al van uit gaan dat jij toch wel iets doet zonder dat daar iets tegen over staan vind ik kwalijk.
Zo werkte ik dus in een horecazaak. Soort lunchroom annex koffiehuis. Het was elke dag van 9:00 tot 20:00 geopend en er waren als het ware twee 'diensten' op de dagen: één van 9:00 tot 14:00 en één van 14:00 tot 20:00. Doordat er vaak mensen het laatste moment afbelden of omdat de baas te nonchalant was om op tijd personeel te ronselen, draaide ik meer dan vaak van 9:00 tot 20:00. Goed, vond ik niet erg. De avonden na sluitingstijd waren altijd het ergste. Dan werd de zaak schoongemaakt.
Ook dan glipten veel van mij collega's er altijd gauw tussenuit met de grootste smoesjes. Ik moest dan maar weer blijven om de meeste schoonmaakwerkzaamheden te verrichten, want mijn baas had natuurlijk weer eens onvoldoende personeel ingepland.
Om een héél lang verhaal kort te maken; ik kreeg steeds meer taken naar me toe geschoven en er stond uiteraard niks tegenover. Vooral de zomers waren elke keer catastrofaal; ik draaide vaker 6/7 van die lange dagen in de week omdat de baas weer eens onvoldoende personeel geronseld had. Op een gegeven moment gaat dat verschrikkelijk aan je vreten en heb je er genoeg van. Ik heb toen voor de zomervakantie ontslag genomen. Toen die betreffende baas al weinig mensen had.
Zo werkte ik dus in een horecazaak. Soort lunchroom annex koffiehuis. Het was elke dag van 9:00 tot 20:00 geopend en er waren als het ware twee 'diensten' op de dagen: één van 9:00 tot 14:00 en één van 14:00 tot 20:00. Doordat er vaak mensen het laatste moment afbelden of omdat de baas te nonchalant was om op tijd personeel te ronselen, draaide ik meer dan vaak van 9:00 tot 20:00. Goed, vond ik niet erg. De avonden na sluitingstijd waren altijd het ergste. Dan werd de zaak schoongemaakt.
Ook dan glipten veel van mij collega's er altijd gauw tussenuit met de grootste smoesjes. Ik moest dan maar weer blijven om de meeste schoonmaakwerkzaamheden te verrichten, want mijn baas had natuurlijk weer eens onvoldoende personeel ingepland.
Om een héél lang verhaal kort te maken; ik kreeg steeds meer taken naar me toe geschoven en er stond uiteraard niks tegenover. Vooral de zomers waren elke keer catastrofaal; ik draaide vaker 6/7 van die lange dagen in de week omdat de baas weer eens onvoldoende personeel geronseld had. Op een gegeven moment gaat dat verschrikkelijk aan je vreten en heb je er genoeg van. Ik heb toen voor de zomervakantie ontslag genomen. Toen die betreffende baas al weinig mensen had.
Heb ook nog bij KPN gezeten op het callcenter daar, was tijdelijk maar uiteindelijk toch een jaar gezeten daar, toen ik aan het solliciteren was voor echt werk, gaf ik dat aan aan mijn TM, uiteindelijk duurde het toch allemaal wat langer qua sollicitaties, in de tussentijd werd het ook rustiger op het callcenter, en kwamen ze aankakken met verplicht onbetaald verlof, aangezien ik toen uitzendhoer was, ben ik echt vaak met verplicht verlof geweest, in een week een keer of 4 om 12 uur naar huis heen...
Nu had ik bij mijn huidige baan, maandag het eerste gesprek, woensdag erop het 2e gesprek, we waren er snel uit en kon die maandag erop beginnen.
Goed, nog ff die shit bij KPN regelen, dus ik stuur mijn TM een mail met de mededeling dat de donderdag ( een dag later dus ) mijn laatste dag was, kerel ging helemaal over de zeik, ik denk dikke vinger, headset, pasje enzo ingeleverd, ff peukje gerookt en ben henig aan vertrokken..
Nu had ik bij mijn huidige baan, maandag het eerste gesprek, woensdag erop het 2e gesprek, we waren er snel uit en kon die maandag erop beginnen.
Goed, nog ff die shit bij KPN regelen, dus ik stuur mijn TM een mail met de mededeling dat de donderdag ( een dag later dus ) mijn laatste dag was, kerel ging helemaal over de zeik, ik denk dikke vinger, headset, pasje enzo ingeleverd, ff peukje gerookt en ben henig aan vertrokken..
Ik sta op de grens. Van vroeger en later.
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Voor mij een ruimte. Die ik nog niet ken.
Achter mij alles. Wat ik achter moet laten
Ik sta hier met niets meer. Dan alleen wie ik ben
Soms heb ik ook zin om dat te doen.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 20:49 schreef ikJur het volgende:
Na een jaar werken bij de albert heijn ben ik niet meer op komen dagen omdat ik geen zin meer had
Wel ooit mooi gewonnen van een baas.
Was bij WorldOnline, werd de boel geschilderd. Moesten we de kasten en weet ik wat van de muur halen (zwaar werk, ben niet voor niets op de helldesk gaan werken), maar ik was in mijn eentje op een hele afdeling en totaal geen tijd gehad om het te doen.
Volgende dag, schilders konden klus niet afmaken en baas over de rooien. Kwam me uitschelden en op staande voet ontslaan. Ik heb dat voor kennis aangenomen, hem medegedeeld dat ik maar eens met P&O ging praten, en lekker naar huis gegaan. Uiteraard probleem met de afdeling, aangezien ik wederom alleen was.
Volgende dag een gesprek met P&O die mij gelijk gaven (werk gaat voor vind ik, en zij ook) en baas moest excuses maken en alles per direct terugdraaien. Kwam een paar dagen later weer werken, werd ik zijn kamer ingeroepen. Heel snel excuses maken en ik mocht weer beginnen.
Was verder wel een prima vent, maar had zichzelf niet echt in de hand
Was bij WorldOnline, werd de boel geschilderd. Moesten we de kasten en weet ik wat van de muur halen (zwaar werk, ben niet voor niets op de helldesk gaan werken), maar ik was in mijn eentje op een hele afdeling en totaal geen tijd gehad om het te doen.
Volgende dag, schilders konden klus niet afmaken en baas over de rooien. Kwam me uitschelden en op staande voet ontslaan. Ik heb dat voor kennis aangenomen, hem medegedeeld dat ik maar eens met P&O ging praten, en lekker naar huis gegaan. Uiteraard probleem met de afdeling, aangezien ik wederom alleen was.
Volgende dag een gesprek met P&O die mij gelijk gaven (werk gaat voor vind ik, en zij ook) en baas moest excuses maken en alles per direct terugdraaien. Kwam een paar dagen later weer werken, werd ik zijn kamer ingeroepen. Heel snel excuses maken en ik mocht weer beginnen.
Was verder wel een prima vent, maar had zichzelf niet echt in de hand
tegenwoordig bekend als Tha_Duck
De leidinggevende deed echt nooit wat, liep alleen maar rondjes.
Na de zoveelste keer, en een klote dag (ik werkte toen 's avonds) had ik al enkele aanvaringen gehad met die persoon. Bij de 3de aanvaring zei meneer opeens 'He, als je niet wilt werken, ga je maar weg'... WRONG! Jas opgehangen, troep ingeleverd en ben weggegaan. Volgende dag meteen de personeelschef gebeld en gemeld dat ie de tyfus kon krijgen (maar dan netjes uitgedrukt).
detail: ik rende me de hele avond kapot om de troep te redden, want leidinggevende kwaliteiten bij de leidinggevende waren moeilijk te vinden... Ik gok erop dat ze die eerste week toch wel wat probleempjes hebben gehad.
Verder zou ik fulltime nachtdiensten gaan draaien om zo wat vakanties op te vangen, ging ook niet door. Zie maar eens binnen een week iemand te vinden die nachtdiensten wil, en dat ook aankan (fysiek zwaar werk)...
Na de zoveelste keer, en een klote dag (ik werkte toen 's avonds) had ik al enkele aanvaringen gehad met die persoon. Bij de 3de aanvaring zei meneer opeens 'He, als je niet wilt werken, ga je maar weg'... WRONG! Jas opgehangen, troep ingeleverd en ben weggegaan. Volgende dag meteen de personeelschef gebeld en gemeld dat ie de tyfus kon krijgen (maar dan netjes uitgedrukt).
detail: ik rende me de hele avond kapot om de troep te redden, want leidinggevende kwaliteiten bij de leidinggevende waren moeilijk te vinden... Ik gok erop dat ze die eerste week toch wel wat probleempjes hebben gehad.
Verder zou ik fulltime nachtdiensten gaan draaien om zo wat vakanties op te vangen, ging ook niet door. Zie maar eens binnen een week iemand te vinden die nachtdiensten wil, en dat ook aankan (fysiek zwaar werk)...
mooie verhalen, goed topic
Een oude, seniele vos is nog steeds sluw en schuw. Nooit afschrijven zeg ik je.
Via een uitzendbureau een tijdje gewerkt bij De Boer Stalinrichting in Leeuwarden.
Bij he tuitzendbureau aangegeven dat het tijdelijk was omdat ik die zomer met een vriend van me een oude stal ging opknappen. Geen probleem, uitzendbureau ging het regelen als ik het maar op tijd aangaf.
Toen ik dus te horen kreeg wanneer we met de stal beziggingen meteen het uitzendbureau gebeld, datum ( iets van een maand verder) doorgegeven en nog gevraagd of ik het bij het bedrijf zelf ook moest melden, nee hoefde niet, geen probleem regelen wij allemaal.
Laatste vrijdag voordat ik zou stoppen:
Smorgens collega opgepikt die met me meereed.
Werk begint: 7.00 uur
Chef gezegd dat het 4 geweldige weken waren, hij heel verbaasd, hoezo ga je weg?
Juist ja, heb het doorgegeven aan het uitzendbureau.
Chef pissed off. Hij had een vergadering, maar zou er na 12-en op terugkomen
Collega die met me meereed gevraagd of hij zelf thuis kon komen ( geen probleem, neem de trein wel )
8.05 uur maar richting huis gegaan.
Bij he tuitzendbureau aangegeven dat het tijdelijk was omdat ik die zomer met een vriend van me een oude stal ging opknappen. Geen probleem, uitzendbureau ging het regelen als ik het maar op tijd aangaf.
Toen ik dus te horen kreeg wanneer we met de stal beziggingen meteen het uitzendbureau gebeld, datum ( iets van een maand verder) doorgegeven en nog gevraagd of ik het bij het bedrijf zelf ook moest melden, nee hoefde niet, geen probleem regelen wij allemaal.
Laatste vrijdag voordat ik zou stoppen:
Smorgens collega opgepikt die met me meereed.
Werk begint: 7.00 uur
Chef gezegd dat het 4 geweldige weken waren, hij heel verbaasd, hoezo ga je weg?
Juist ja, heb het doorgegeven aan het uitzendbureau.
Chef pissed off. Hij had een vergadering, maar zou er na 12-en op terugkomen
Collega die met me meereed gevraagd of hij zelf thuis kon komen ( geen probleem, neem de trein wel
)8.05 uur maar richting huis gegaan.
"Charlotte Muis is een dief en heel Nederland weet het nu"
Ik heb anderhalf jaar bij een bedrijf gewerkt. Na driekwart jaar kreeg ik een hogere functie maar omdat het een paar maanden slechter ging met het bedrijf was er op mijn afdeling een overschot aan personeel en kon ik dus weer een stapje terug doen. Ze vergaten me er wel bij te vertellen dat ik er per maand 200 euro netto op achteruit ging. Ik kwam daar na een maandje of 2 pas achter en toen wilden ze niet compenseren. Grote beloftes dat ik heel snel weer terugkon naar mijn oude functies.
Na nog eens 3 maanden was ik het zat en heb ik een brief gestuurd. Gesprek over gehad en alles. Weer beloftes over teruggaan naar oude functie. 3 weken later werd er ineens aangekondigd dat er mensen mogelijk uit zouden vliegen. Ik heb toen direct aangekondigd dat ik serieuze plannen had om naar het buitenland te vertrekken zodat er iemand anders zou kunnen blijven.
Uiteindelijk boden ze mij en 2 anderen de keuze: ontslag of nóg lagere functie met behoud van huidige salaris. Loyaal als ik ben, gezegd dat ik het zou overwegen. Ik liet mij op hyves wat laatdunkend uit over het alternatief en daarover kreeg ik een preek van de directrice op maandagochtend om half 9. Om half 4 had ik mijn werkzaamheden afgerond en ben ik teruggegaan. Ik heb gezegd dat ik mijn resterende 12 vakantiedagen op zou nemen om te solliciteren voor een baantje tot mijn vertrek naar Brussel. Toen ze briesend eiste dat gewoon door zou werken, zei ik dat ik me direct ziek zou melden omdat het me allemaal teveel zou worden (en de brief ondersteunde dat perfect).
De volgende morgen belde ze me korzelig op. 'We houden je niet aan je opzegtermijn, maar dit is geen manier om met je werkgever om te gaan'. Ik heb haar gezegd dat al mijn loyaliteit als sneeuw voor de zon smolt met elke 200 netto die ik misgelopen ben, door het mismanagement van de directie. 'Zou jij loyaal zijn als je op deze manier 1000 euro's door de neus geboord wordt?'. Ze was heel lang stil en toen wenste ze me, duidelijk geëmotioneerd, succes met de zoektocht naar een nieuwe baan.
[ Bericht 0% gewijzigd door MLI op 21-08-2008 01:03:42 ]
Na nog eens 3 maanden was ik het zat en heb ik een brief gestuurd. Gesprek over gehad en alles. Weer beloftes over teruggaan naar oude functie. 3 weken later werd er ineens aangekondigd dat er mensen mogelijk uit zouden vliegen. Ik heb toen direct aangekondigd dat ik serieuze plannen had om naar het buitenland te vertrekken zodat er iemand anders zou kunnen blijven.
Uiteindelijk boden ze mij en 2 anderen de keuze: ontslag of nóg lagere functie met behoud van huidige salaris. Loyaal als ik ben, gezegd dat ik het zou overwegen. Ik liet mij op hyves wat laatdunkend uit over het alternatief en daarover kreeg ik een preek van de directrice op maandagochtend om half 9. Om half 4 had ik mijn werkzaamheden afgerond en ben ik teruggegaan. Ik heb gezegd dat ik mijn resterende 12 vakantiedagen op zou nemen om te solliciteren voor een baantje tot mijn vertrek naar Brussel. Toen ze briesend eiste dat gewoon door zou werken, zei ik dat ik me direct ziek zou melden omdat het me allemaal teveel zou worden (en de brief ondersteunde dat perfect).
De volgende morgen belde ze me korzelig op. 'We houden je niet aan je opzegtermijn, maar dit is geen manier om met je werkgever om te gaan'. Ik heb haar gezegd dat al mijn loyaliteit als sneeuw voor de zon smolt met elke 200 netto die ik misgelopen ben, door het mismanagement van de directie. 'Zou jij loyaal zijn als je op deze manier 1000 euro's door de neus geboord wordt?'. Ze was heel lang stil en toen wenste ze me, duidelijk geëmotioneerd, succes met de zoektocht naar een nieuwe baan.
[ Bericht 0% gewijzigd door MLI op 21-08-2008 01:03:42 ]
eigenlijk altijd heel fijn gewerkt, nooit echt problemen.
vorige werkgever zat ik erg goed, ik zit bij een select clubje binnen mijn beroepsgroep, dus ik heb echt binnen 2 tellen een andere baan. vaak contact met headhunters, amar altijd afgewezen, ging me niet om het geld, ik had het naar mijn zin. met 2 collega's vormde ik een leuk team, alle vrijheid, en lekker knallen.
toen kwam er een nieuwe manager, op de eerst dag dat die manager langskwam en mooie verhalen kwam ophangen, van ja, ik geloof het allemaal niet, wat levert mij het op? manager er maar omheen draaien, veel gelul.
collega meteen, ik wil morgen gewoon cijfers hebben, die heb je vast wel. nee, dat ging niet, moeilijk dit en dat.
mijn collega komt de volgende dag op het werk, levert een brief in bij P en O, en meld ons dat hij ons geweldig vond, maar dat die manager een laplul was. hij had ander werk geaccepteerd en kwam niet meer terug ivm openstaande vakantie dagen.
vervolgens had ik dus nog 1 collega over, die manager begint ineens allerlei sub-managers aan te nemen, country managers, en weet ik veel wat voor onzin. mijn collega en ik moeten met het geld wat we binnen haalden 7 managers ondersteunen.
die manager ging ondertussen ook nog eens paniek zaaien bij de klanten, en ondertussen zaten de collega en ik alleen maar uit onze neus te vreten. dat meerdere malen aangekaderd bij p en o en de directeur, veel beloftes gedaan, geen verbetering.
mijn colelga en ik waren het toen wel behoorlijk beu, dus we waren er rond 10 uur, en dan om kwart over 10 gingen we lunchen, door heel nederland heen, rond 4 uur terug en om kwart over 4 naar huis.
alle lunches e.d. declareren, en die manager durfde er niks van te zeggen.
na een maand was ik het eigenlijk wel echt zat, geen enkele belofte werd nagekomen, geen nieuwe klanten, schoot niet op. toen tijdens een vergadering met onze belangrijkste leverancier werd er een heel verhaal opgehangen over de toekomst strategie, en ik bleek daar met mij kennis een cruciale rol in te spelen. aan het einde van de vergadering tegen die leverancie ren mijn manager gezegd dat ik het een mooi verhaal vond, maar geen vertrouwen erin had. dat ze mijn ontslag brief konden verwachten, en als er moeilijk gedaan werd ik nog wel wat beloften op papier had staan. als ze hun kant na zouden komen zou ik weer terug komen.
volgende ochtend brief af gegeven, echt in de trend van, hoi, ik stop , deze beloftes zijn nooit nagekomen en de manager is een prutser, kusjes freak1.
smiddags gebeld met een bedrijf wat ik leuk vond, volgende dag daar begonnen. nooit meer iets van gehoord.
vorige werkgever zat ik erg goed, ik zit bij een select clubje binnen mijn beroepsgroep, dus ik heb echt binnen 2 tellen een andere baan. vaak contact met headhunters, amar altijd afgewezen, ging me niet om het geld, ik had het naar mijn zin. met 2 collega's vormde ik een leuk team, alle vrijheid, en lekker knallen.
toen kwam er een nieuwe manager, op de eerst dag dat die manager langskwam en mooie verhalen kwam ophangen, van ja, ik geloof het allemaal niet, wat levert mij het op? manager er maar omheen draaien, veel gelul.
collega meteen, ik wil morgen gewoon cijfers hebben, die heb je vast wel. nee, dat ging niet, moeilijk dit en dat.
mijn collega komt de volgende dag op het werk, levert een brief in bij P en O, en meld ons dat hij ons geweldig vond, maar dat die manager een laplul was. hij had ander werk geaccepteerd en kwam niet meer terug ivm openstaande vakantie dagen.
vervolgens had ik dus nog 1 collega over, die manager begint ineens allerlei sub-managers aan te nemen, country managers, en weet ik veel wat voor onzin. mijn collega en ik moeten met het geld wat we binnen haalden 7 managers ondersteunen.
die manager ging ondertussen ook nog eens paniek zaaien bij de klanten, en ondertussen zaten de collega en ik alleen maar uit onze neus te vreten. dat meerdere malen aangekaderd bij p en o en de directeur, veel beloftes gedaan, geen verbetering.
mijn colelga en ik waren het toen wel behoorlijk beu, dus we waren er rond 10 uur, en dan om kwart over 10 gingen we lunchen, door heel nederland heen, rond 4 uur terug en om kwart over 4 naar huis.
alle lunches e.d. declareren, en die manager durfde er niks van te zeggen.
na een maand was ik het eigenlijk wel echt zat, geen enkele belofte werd nagekomen, geen nieuwe klanten, schoot niet op. toen tijdens een vergadering met onze belangrijkste leverancier werd er een heel verhaal opgehangen over de toekomst strategie, en ik bleek daar met mij kennis een cruciale rol in te spelen. aan het einde van de vergadering tegen die leverancie ren mijn manager gezegd dat ik het een mooi verhaal vond, maar geen vertrouwen erin had. dat ze mijn ontslag brief konden verwachten, en als er moeilijk gedaan werd ik nog wel wat beloften op papier had staan. als ze hun kant na zouden komen zou ik weer terug komen.
volgende ochtend brief af gegeven, echt in de trend van, hoi, ik stop , deze beloftes zijn nooit nagekomen en de manager is een prutser, kusjes freak1.
smiddags gebeld met een bedrijf wat ik leuk vond, volgende dag daar begonnen. nooit meer iets van gehoord.
en dank u meneer Dood,
dat u af en toe wat neemt.
Ik weet nu wat verdriet is,
en onze tijd is maar geleend.
dat u af en toe wat neemt.
Ik weet nu wat verdriet is,
en onze tijd is maar geleend.
jazeker middelvinger opsteken tegen je exbaas is zo een zalig gevoel! 
//Jij bent een user waar er meer van zouden moeten zijn, zhe devilll // Ik dacht dat je schreef Hitler ofzo//Huillie is mine!
Wist niet dat het op uitzendbasis wasquote:Op woensdag 20 augustus 2008 16:48 schreef EggsTC het volgende:
Nee, een uitzendkracht kan opstappen wanneer hij wil. Nadeel is ook dat hij er ook uitgekickt kan worden wanneer het bedrijf dat wil. Als je gekickt wordt kan je toch ook niet de schade op het bedrijf verhalen?
Dance into the fire, to fatal sounds of broken dreams...
Ik werk nu bij een telecombedrijf sinds half Mei onder een contract van een jaar. Nu is het zo dat ik bij de sollicitatie had aangegeven dat ik genoeg wilde verdienen om een redelijk huis te kunnen kopen, maar toen ik het contract uiteindelijk onder ogen kreeg, was het toch wat minder dan ik had verwacht. Enfin, ik had de baan aangenomen en ben direct aan de slag gegaan. Paar cursussen gedaan en het veld in.
Nu is het zo dat ik in het bedrijf weinig meegenomen ben. Dus ik wist niet precies hoe het bedrijf zijn administratie deed en hoe klanten afgehandeld werden. Nu beginnen ze mij ineens te vragen hoe lang ik bij bepaalde klanten bezig ben geweest waar ik op zijn kortst een maand geleden ben geweest... dat weet ik echt niet meer hoor...
Zo zijn er steeds meer irritaties ontstaan van beide kanten, omgang met materiaal en verkoop van producten zie ik heel anders dan hun. Overigens is het een familiebedrijfje, Vader, dochter en schoonzoon... daar kom ik als buitenstaander ineens bij, dus dat telt ook nog eens mee.
Nu is mijn vriendin een 3 weken terug naar haar geboorteland vertrokken, en heb ik besloten daar ook te gaan wonen. Volgens mijn baas is de eerstvolgende dag dat ik kan vertrekken, de eerste van Oktober. Mijn amandelen zijn afgelopen maandag geknipt, en nu zit ik tot eind volgende week thuis voor herstel.
Mijn idee is om gewoon deze week naar het buitenland te vertrekken en er schijt aan te hebben, maar wat voor gevolgen zou dit kunnen hebben?
Nu is het zo dat ik in het bedrijf weinig meegenomen ben. Dus ik wist niet precies hoe het bedrijf zijn administratie deed en hoe klanten afgehandeld werden. Nu beginnen ze mij ineens te vragen hoe lang ik bij bepaalde klanten bezig ben geweest waar ik op zijn kortst een maand geleden ben geweest... dat weet ik echt niet meer hoor...
Zo zijn er steeds meer irritaties ontstaan van beide kanten, omgang met materiaal en verkoop van producten zie ik heel anders dan hun. Overigens is het een familiebedrijfje, Vader, dochter en schoonzoon... daar kom ik als buitenstaander ineens bij, dus dat telt ook nog eens mee.
Nu is mijn vriendin een 3 weken terug naar haar geboorteland vertrokken, en heb ik besloten daar ook te gaan wonen. Volgens mijn baas is de eerstvolgende dag dat ik kan vertrekken, de eerste van Oktober. Mijn amandelen zijn afgelopen maandag geknipt, en nu zit ik tot eind volgende week thuis voor herstel.
Mijn idee is om gewoon deze week naar het buitenland te vertrekken en er schijt aan te hebben, maar wat voor gevolgen zou dit kunnen hebben?
Weinig.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 08:53 schreef bezet het volgende:
Mijn idee is om gewoon deze week naar het buitenland te vertrekken en er schijt aan te hebben, maar wat voor gevolgen zou dit kunnen hebben?
Lambo of Rekt
Wat een lul zeg, dat je niet ter plekke weg bent gelopen ipv die week nog volmaken.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 17:06 schreef Northside het volgende:
En ja, toen begon het vuurwerk... 's avonds opeens een woeste eigenaar aan de receptie die ons verrot schold en even leek het erop dat hij over de receptie heen wilde springen om het af te maken. Uiteindelijk heeft hij na een paar minuten schelden zijn beurs getrokken (letterlijk) en ons allemaal dan en daar ons vakantiegeld contant uitbetaald (3000euro cash op zak, zo'n figuur was het wel), met de mededeling dat we onze week nog konden afmaken en dat we daarna nooit meer een voet in zijn hotel mochten zetten. Nou, dat hebben we dus gedaan, de week afgemaakt (met nog wat geintjes links en rechts omdat het voor ons toch gedaan was) en daarna zijn we nooit meer komen opdagen. Weet eigenlijk niet hoe ze dat verder gedaan hebben, zonder nachtreceptionisten.
Tip: beter je grenzen leren aangeven en nee durven zeggen.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 21:27 schreef Tuvai.net het volgende:
Ja, toen ik een paar jaren geleden nog in de horeca werkte. Ik ben zelf iemand die hart voor de zaak heeft en echt niet vuil is om een keertje m'n baas uit de brand te helpen. Een keer is niet erg, twee keer ook niet, maar als ze er elke keer al van uit gaan dat jij toch wel iets doet zonder dat daar iets tegen over staan vind ik kwalijk.
Zo werkte ik dus in een horecazaak. Soort lunchroom annex koffiehuis. Het was elke dag van 9:00 tot 20:00 geopend en er waren als het ware twee 'diensten' op de dagen: één van 9:00 tot 14:00 en één van 14:00 tot 20:00. Doordat er vaak mensen het laatste moment afbelden of omdat de baas te nonchalant was om op tijd personeel te ronselen, draaide ik meer dan vaak van 9:00 tot 20:00. Goed, vond ik niet erg. De avonden na sluitingstijd waren altijd het ergste. Dan werd de zaak schoongemaakt.
Ook dan glipten veel van mij collega's er altijd gauw tussenuit met de grootste smoesjes. Ik moest dan maar weer blijven om de meeste schoonmaakwerkzaamheden te verrichten, want mijn baas had natuurlijk weer eens onvoldoende personeel ingepland.
Om een héél lang verhaal kort te maken; ik kreeg steeds meer taken naar me toe geschoven en er stond uiteraard niks tegenover. Vooral de zomers waren elke keer catastrofaal; ik draaide vaker 6/7 van die lange dagen in de week omdat de baas weer eens onvoldoende personeel geronseld had. Op een gegeven moment gaat dat verschrikkelijk aan je vreten en heb je er genoeg van. Ik heb toen voor de zomervakantie ontslag genomen. Toen die betreffende baas al weinig mensen had.
Als jij niet stop zegt vind je baas het natuurlijk wel goed dat jij steeds diegene bent die moet overwerken.
Ik zie in jouw verhaal weinig redenen waarom die acties gerechtvaardigd waren. Zo lijkt het er meer op dat jij vooral de veroorzaker van problemen bent.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 20:08 schreef inkblisss het volgende:
ik (topic starter) heb wel eens een leuke actie gedaan vind ik zelf.
ik was 17 en maakte schoon als bijbaantje. zo dus ook bij de friesland bank. natuurlijk kijken die kantoorkakkerts vet op schoonmaaksters neer,blegh.
uiteindelijk was ik daar een keer alleen en er hadden een paar bigshots een vergadering in een apart kantoor.
ik heb gewoon alle lichten uitgedaan,het alarm erop gezet,deuren op slot en ben weggegaan.
ben uiteraard niet meer terug gegaan,maar heb ook geeneens meer wat gehoord van het schoonmaakbedrijf.
momenteel werkte ik ook bij een uitzendbureau maar het schoot niet op met de klusjes dus heb ze pardoes laten hangen omdat ik wat beters heb gevonden. bovendien behandelden ze me daar als klein kind en daar ben ik niet van gediend. nou,ze waren best pissig,''na alles wat we voor jou hebben gedaan!!!'' dus ik zeg ja hallo,ik deed het eigenlijke werk,jullie niet.
enfin,heb nu een betere baan gefixt en heb ze dus ff laten hangen.
maar altijd als ik terugdenk aan de friesland bank moet ik weer gniffelen
Nee. Uitzendwerk + risico van voeren van werknemers.quote:Op woensdag 20 augustus 2008 16:24 schreef Pappie_Culo het volgende:
[..]
Die schade hadden ze dan mooi op je kunnen verhalen volgens mij, maar okee
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Goede verhalen. Ik heb op zich niet echt een baas laten hangen. Alleen wel eens op het laatste moment afgenokt bij een nieuw op te richten BV omdat ik me er toch niet helemaal lekker bij voelde en ik meende zelfstandig met mijn eigen ontwikkelde softwarepakket meer te kunnen verdienen. Men was vrij knorrig. De oprichtingsakte en aandeelhoudersovereenkomst moesten opnieuw opgemaakt worden of zo. Boeie.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
P&O ?!? Is dat nederlands voor HR ?quote:Op woensdag 20 augustus 2008 22:14 schreef thaduck het volgende:
Wel ooit mooi gewonnen van een baas.
Was bij WorldOnline, werd de boel geschilderd. Moesten we de kasten en weet ik wat van de muur halen (zwaar werk, ben niet voor niets op de helldesk gaan werken), maar ik was in mijn eentje op een hele afdeling en totaal geen tijd gehad om het te doen.
Volgende dag, schilders konden klus niet afmaken en baas over de rooien. Kwam me uitschelden en op staande voet ontslaan. Ik heb dat voor kennis aangenomen, hem medegedeeld dat ik maar eens met P&O ging praten, en lekker naar huis gegaan. Uiteraard probleem met de afdeling, aangezien ik wederom alleen was.
Volgende dag een gesprek met P&O die mij gelijk gaven (werk gaat voor vind ik, en zij ook) en baas moest excuses maken en alles per direct terugdraaien. Kwam een paar dagen later weer werken, werd ik zijn kamer ingeroepen. Heel snel excuses maken en ik mocht weer beginnen.
Was verder wel een prima vent, maar had zichzelf niet echt in de hand
Heerlijk topic 
Toen ik nog technisch specialist was, had ik de verantwoording over de complete ondersteuning en het totale beheer van applicaties van klanten. Erg specifieke applicaties, dus daar werk je niet zomaar even iemand op in. Na een tijdje ging het me steeds meer tegenstaan, ook omdat de commercieel manager die mijn directe leidinggevende was een rasechte eikel was. Enkele spatjes van het bedrijf:
Ik had eens een paar dagen verlof aangevraagd. Ruim van tevoren, zodat het bedrijf erop kon inspelen. Ik heb die gast van een commercieel manager er nog een paar keer aan herinnerd, ja zou allemaal geen probleem zijn. Wat denk je, op de dag voordat ik met verlof zou gaan, komt die gast erachter dat hij niks geregeld heeft. Mijn verlof zou dan maar niet moeten doorgaan. Yeah right, ik heb het je gemeld, je eraan herinnerd en alles is in orde, en vervolgens zeg je dat je niets geregeld hebt. Moet ik daar dan de gevolgen van dragen?
Gevolg: de hele dag geen bezetting en achteraf allemaal woedende klanten.
Mijn vriendin moest eens geopereerd worden in het ziekenhuis. Logisch dat ik dan verlof aanvraag om die dag bij haar te kunnen zijn, dat was ook een verzoek van de arts vanwege narcose nawerkingen. Verlof aangevraagd en goedgekeurd. Op het moment supreme bleek echter dat die fijne commercieel productmanager weer niets had geregeld. Ik zou dan maar mijn verlof moteen intrekken. Had hij nog het lef om te vragen "of het wel noodzakelijk was dat ik bij mijn vriendin zou zijn die dag". Hee, dikke vinger he klootzak? Nou, of ik dan maar telefonisch bereikbaar wilde zijn voor het werk. Dat vond ik goed voor ernstige gevallen, niet voor "kan je dat en dat even voor me regelen" gevallen.
Gevolg: de hele dag gebeld worden met allerlei onzinverzoeken. Om 12:00 heb ik de telefoon uitgezet.
Ik heb me eens ziek moeten melden. Ineens een heleboel commotie, dat kon niet, ze hadden rekening met me gehouden, er waren dingen ingepland enz. En ik moest aangeven hoe lang ik nog ziek zou zijn!
Op de tweede dag dat ik ziek was belden ze me uit bed. Ik moest en zou komen, want er was een probleem met een klant, ik was de enige die het kon oplossen enz. Dus in arren moede heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen en ben ik gaan kijken wat er loos was. Bleek dat er helemaal niets aan de hand was, maar dat de fijne commercieel manager dat zo gespeeld had zodat ik zou komen werken. Had hij nog de gore moed om te zeggen "zie je wel dat je niet ziek bent?" terwijl ik daar zo ziek als een hond stond.
Gevolg: ik ben nog een paar dagen extra ziek geweest.
Uiteindelijk was ik het zo zat dat ik ergens anders ben gaan werken. Dus ik diende mijn ontslag in (nadat ik eerst mijn vakantie van drie weken goedgekeurd had gekregen
). De afspraak was dat ik al mijn verlof zou kunnen opnemen als ik terug zou komen om iemand anders in te werken. Het zal niemand verbazen dat ik in die periode ziek was.
Gevolg: niemand die mijn werk over kon nemen. Achteraf hoorde ik dat ze omdat ze niemand konden krijgen met die afdeling naar Amsterdam zijn moeten gaan en dat die commercieel manager mee is moeten verhuizen
Toen ik nog technisch specialist was, had ik de verantwoording over de complete ondersteuning en het totale beheer van applicaties van klanten. Erg specifieke applicaties, dus daar werk je niet zomaar even iemand op in. Na een tijdje ging het me steeds meer tegenstaan, ook omdat de commercieel manager die mijn directe leidinggevende was een rasechte eikel was. Enkele spatjes van het bedrijf:
Ik had eens een paar dagen verlof aangevraagd. Ruim van tevoren, zodat het bedrijf erop kon inspelen. Ik heb die gast van een commercieel manager er nog een paar keer aan herinnerd, ja zou allemaal geen probleem zijn. Wat denk je, op de dag voordat ik met verlof zou gaan, komt die gast erachter dat hij niks geregeld heeft. Mijn verlof zou dan maar niet moeten doorgaan. Yeah right, ik heb het je gemeld, je eraan herinnerd en alles is in orde, en vervolgens zeg je dat je niets geregeld hebt. Moet ik daar dan de gevolgen van dragen?
Gevolg: de hele dag geen bezetting en achteraf allemaal woedende klanten.
Mijn vriendin moest eens geopereerd worden in het ziekenhuis. Logisch dat ik dan verlof aanvraag om die dag bij haar te kunnen zijn, dat was ook een verzoek van de arts vanwege narcose nawerkingen. Verlof aangevraagd en goedgekeurd. Op het moment supreme bleek echter dat die fijne commercieel productmanager weer niets had geregeld. Ik zou dan maar mijn verlof moteen intrekken. Had hij nog het lef om te vragen "of het wel noodzakelijk was dat ik bij mijn vriendin zou zijn die dag". Hee, dikke vinger he klootzak? Nou, of ik dan maar telefonisch bereikbaar wilde zijn voor het werk. Dat vond ik goed voor ernstige gevallen, niet voor "kan je dat en dat even voor me regelen" gevallen.
Gevolg: de hele dag gebeld worden met allerlei onzinverzoeken. Om 12:00 heb ik de telefoon uitgezet.
Ik heb me eens ziek moeten melden. Ineens een heleboel commotie, dat kon niet, ze hadden rekening met me gehouden, er waren dingen ingepland enz. En ik moest aangeven hoe lang ik nog ziek zou zijn!
Op de tweede dag dat ik ziek was belden ze me uit bed. Ik moest en zou komen, want er was een probleem met een klant, ik was de enige die het kon oplossen enz. Dus in arren moede heb ik mijn verantwoordelijkheid genomen en ben ik gaan kijken wat er loos was. Bleek dat er helemaal niets aan de hand was, maar dat de fijne commercieel manager dat zo gespeeld had zodat ik zou komen werken. Had hij nog de gore moed om te zeggen "zie je wel dat je niet ziek bent?" terwijl ik daar zo ziek als een hond stond.Gevolg: ik ben nog een paar dagen extra ziek geweest.
Uiteindelijk was ik het zo zat dat ik ergens anders ben gaan werken. Dus ik diende mijn ontslag in (nadat ik eerst mijn vakantie van drie weken goedgekeurd had gekregen
). De afspraak was dat ik al mijn verlof zou kunnen opnemen als ik terug zou komen om iemand anders in te werken. Het zal niemand verbazen dat ik in die periode ziek was.Gevolg: niemand die mijn werk over kon nemen. Achteraf hoorde ik dat ze omdat ze niemand konden krijgen met die afdeling naar Amsterdam zijn moeten gaan en dat die commercieel manager mee is moeten verhuizen
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Wat het niet rechtvaardigt. Iedereen kan ziek worden en iedereen heeft recht op een normale manier van werken, en daar moet de baas op letten.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 11:20 schreef dyna18 het volgende:
[..]
Tip: beter je grenzen leren aangeven en nee durven zeggen.
Als jij niet stop zegt vind je baas het natuurlijk wel goed dat jij steeds diegene bent die moet overwerken.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Goed verhaal. Wat een teringlijer die manager. Wat ik er wel aan mis is een briefje naar zijn meerdere... Hij heeft moeten verhuizen, maar hij zit er nog wel steeds, om je opvolger het leven zuur te maken.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 11:51 schreef vogeltjesdans het volgende:
Toen ik nog technisch specialist was,
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Wat een mooi topic! Ik heb vroeger wel vervelende baantjes gehad, maar zulke slechte werkgevers ben ik nog niet tegengekomen! Werken bij de Domino's is ook een beetje zo'n gevalletje van; de werkgever kan alles maken maar jij niet. Ik kreeg het minimum betaald, moest op vervelende tijden werken en de leidinggevenden daar stelden ook werkelijk niets voor, ze hadden zelf ook continu ruzie. Slechte zaak.
Er kwam uiteindelijk geen opvolger. De afdeling is gefuseerd met het hoofdkantoor in Amsterdam. En zijn meerdere?quote:Op donderdag 21 augustus 2008 12:01 schreef soylent het volgende:
[..]
Goed verhaal. Wat een teringlijer die manager. Wat ik er wel aan mis is een briefje naar zijn meerdere... Hij heeft moeten verhuizen, maar hij zit er nog wel steeds, om je opvolger het leven zuur te maken.
Het was een grote teringbende daar, dus als je klaagde werd alles met de mantel der liefde bedekt.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Via een uitzendbureau kwam ik terecht op de admininistratie van een groot warenhuis.
Al vanaf de eerste dag bleek dat een van mijn collega's echt geen zin had om mij in te werken. Nou gebeurt dat wel vaker dat je niet wordt ingewerkt, dus ik liet het er even bij. Na een paar weken had ik nog steeds geen idee wat ik moest doen en de betreffende collega vertelde mij zelfs letterlijk "ik ga je niets vertellen, je gaat toch weer weg", ja gek he?. Velen waren mij voor geweest schijnbaar.
Na nog een week of zo was ik het zo zat, dat ik ze op maandagmorgen heb gebeld en heb gezegd "ik kom niet meer", het uitzendbureau was niet blij, maar vlak daarna heb ik een vaste baan gevonden, dus boeien.
Bij een ander bedrijf ook een keer tijdens mijn proeftijd weggegaan. Ik zat nog op het werk en ben ''s middags naar huis gegaan om nooit meer terug te komen, wel gemeld bij de manager. Eigenlijk om dezelfde reden: totaal niet worden ingewerkt, ik kan mezelf redelijk redden, maar SOMMIGE dingen moeten je toch wel verteld worden. Als het nou echt een hele leuke baan was had ik het wel volgehouden, maar het was zo'n kutwerk (crediteurenadministratie). Had het zelf ook een beetje verkeerd ingeschat van te voren.
[ Bericht 12% gewijzigd door Karina op 21-08-2008 12:32:04 ]
Al vanaf de eerste dag bleek dat een van mijn collega's echt geen zin had om mij in te werken. Nou gebeurt dat wel vaker dat je niet wordt ingewerkt, dus ik liet het er even bij. Na een paar weken had ik nog steeds geen idee wat ik moest doen en de betreffende collega vertelde mij zelfs letterlijk "ik ga je niets vertellen, je gaat toch weer weg", ja gek he?
. Velen waren mij voor geweest schijnbaar.Na nog een week of zo was ik het zo zat, dat ik ze op maandagmorgen heb gebeld en heb gezegd "ik kom niet meer", het uitzendbureau was niet blij, maar vlak daarna heb ik een vaste baan gevonden, dus boeien.
Bij een ander bedrijf ook een keer tijdens mijn proeftijd weggegaan. Ik zat nog op het werk en ben ''s middags naar huis gegaan om nooit meer terug te komen, wel gemeld bij de manager. Eigenlijk om dezelfde reden: totaal niet worden ingewerkt, ik kan mezelf redelijk redden, maar SOMMIGE dingen moeten je toch wel verteld worden. Als het nou echt een hele leuke baan was had ik het wel volgehouden, maar het was zo'n kutwerk (crediteurenadministratie). Had het zelf ook een beetje verkeerd ingeschat van te voren.
[ Bericht 12% gewijzigd door Karina op 21-08-2008 12:32:04 ]
Dat kwam vooral door de manager. Dat was een aardige gast, nooit problemen mee gehad en alles was altijd bespreekbaar. Voor hem hebben we toen nog die week afgemaakt eigenlijk, als het om de eigenaar was gegaan hadden we waarschijnlijk al onze vrienden nog uitgenodigd voor een wild feest en 's nachts de hotelbar leeggezopen. (nu hebben we slechts met z'n 3en zitten zuipenquote:Op donderdag 21 augustus 2008 11:14 schreef dyna18 het volgende:
[..]
Wat een lul zeg, dat je niet ter plekke weg bent gelopen ipv die week nog volmaken.
)
Ja, ik generaliseer.
Dan zou ik betreffende "collega" toch ook even zwart gemaakt hebben. Als een volgende werknemer ook die problemen heeft weet je wat je moet doen.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 12:16 schreef Karina het volgende:
Via een uitzendbureau kwam ik terecht op de admininistratie van een groot warenhuis.
Al vanaf de eerste dag bleek dat een van mijn collega's echt geen zin had om mij in te werken. Nou gebeurt dat wel vaker dat je niet wordt ingewerkt, dus ik liet het er even bij. Na een paar weken had ik nog steeds geen idee wat ik moest doen en de betreffende collega vertelde mij zelfs letterlijk "ik ga je niets vertellen, je gaat toch weer weg", ja gek he?
Na nog een week of zo was ik het zo zat, dat ik ze op maandagmorgen heb gebeld en heb gezegd "ik kom niet meer", het uitzendbureau was niet blij, maar vlak daarna heb ik een vaste baan gevonden, dus boeien.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Volgens mij heb ik het toen wel bij het uitzendbureau gemeld, de andere collega's hadden het al door die hadden mij geloof ik zelfs al gewaarschuwd van te voren!quote:Op donderdag 21 augustus 2008 12:18 schreef vogeltjesdans het volgende:
[..]
Dan zou ik betreffende "collega" toch ook even zwart gemaakt hebben. Als een volgende werknemer ook die problemen heeft weet je wat je moet doen.
In de tijd dat ik nog studeerde had ik een bijbaantje als afwasser. Na dat een tijdje gedaan te hebben ben ik overgestapt op een beetje oberen bij hetzelfde restaurant.
Op een gegeven moment werd de afwasser ziek tijdens een erg drukke avond. De leidinggevende kwam toen naar mij toe, omdat ik natuurlijk 'afwaservaring' had en wist hoe de machine werkte (was er zoeen met een gebruiksaanwijzing). Nou okee, ik dus toegezegd om even voor afwasser te spelen omdat ze niemand anders konden krijgen op de korte termijn.
Het was op een zaterdagavond, en ik had om 20.30 uur een afspraak met mijn (nu ex-)vriendin, dus ik zei nog dat ik niet de hele avond kon blijven maar om 20.00 uur zou vertrekken, zoals afgesproken (ik werkte toen van 12.00 uur tot 20.00 uur). Ja, dat was allemaal okee en meneer zou eens kijken of hij iemand anders daarna kon vinden.
Nou, zo rond 20.00 uur, toen mijn tijd erop zat, ging ik me maar eens omkleden. Ik stond op het punt om de deur uit te lopen toen die kerel in paniek aan kwam rennen waarom ik niet aan het werk was. Ik dus gezegd dat ik maar 8 uur werkte vandaag en dat ik een afspraak had en dat hij iemand zou regelen voor de rest van de afwas.
Nou, het huis was te klein. 'Ja, maar dat kun je niet maken, je moet blijven want straks zitten we zonder borden en bestek, blablabla.' Dus ik zei dat ik het heel vervelend vond maar dat het nu zijn probleem was. Nou, toen begon hij te dreigen dat ik mijn loon niet zou krijgen als ik niet zou blijven, en dat ik per direct ontslagen zou zijn als ik weg zou gaan. Dus toen heb ik (in nette bewoordingen) tegen hem gezegd dat 'ie lekker de tyfus kon krijgen en veel succes gewenst voor de rest van de avond. Toen ik wegfietste kwam hij me nog achterna gehold dat ik nergens anders werk zou vinden als ober in de stad, omdat hij connecties had.
Op een gegeven moment werd de afwasser ziek tijdens een erg drukke avond. De leidinggevende kwam toen naar mij toe, omdat ik natuurlijk 'afwaservaring' had en wist hoe de machine werkte (was er zoeen met een gebruiksaanwijzing). Nou okee, ik dus toegezegd om even voor afwasser te spelen omdat ze niemand anders konden krijgen op de korte termijn.
Het was op een zaterdagavond, en ik had om 20.30 uur een afspraak met mijn (nu ex-)vriendin, dus ik zei nog dat ik niet de hele avond kon blijven maar om 20.00 uur zou vertrekken, zoals afgesproken (ik werkte toen van 12.00 uur tot 20.00 uur). Ja, dat was allemaal okee en meneer zou eens kijken of hij iemand anders daarna kon vinden.
Nou, zo rond 20.00 uur, toen mijn tijd erop zat, ging ik me maar eens omkleden. Ik stond op het punt om de deur uit te lopen toen die kerel in paniek aan kwam rennen waarom ik niet aan het werk was. Ik dus gezegd dat ik maar 8 uur werkte vandaag en dat ik een afspraak had en dat hij iemand zou regelen voor de rest van de afwas.
Nou, het huis was te klein. 'Ja, maar dat kun je niet maken, je moet blijven want straks zitten we zonder borden en bestek, blablabla.' Dus ik zei dat ik het heel vervelend vond maar dat het nu zijn probleem was. Nou, toen begon hij te dreigen dat ik mijn loon niet zou krijgen als ik niet zou blijven, en dat ik per direct ontslagen zou zijn als ik weg zou gaan. Dus toen heb ik (in nette bewoordingen) tegen hem gezegd dat 'ie lekker de tyfus kon krijgen en veel succes gewenst voor de rest van de avond. Toen ik wegfietste kwam hij me nog achterna gehold dat ik nergens anders werk zou vinden als ober in de stad, omdat hij connecties had.
Via een uitzendbureau kwam ik in de linnenkamer van een verpleeghuis terecht. Na 9 maanden hard doorwerken was er sprake van evt. een vast contract.
De eerste medewerker nam mij apart en zei: Ik ga nu 6 weken naar Suriname en als je alles hier goed en correct draait, krijg jij daarna een vast contract... 6 weken lang keihard geploeterd. Komt ze terug vanuit Suriname met een buurmeisje, die dus mijn vaste contract kreeg En of ik haar nog even wil inwerken.
Die week erop zou ik op vakantie gaan en kreeg ik te horen: Je hoeft niet meer terug te komen na je vakantie. Weer een week later was ik net thuis van mijn vakantie(tje); gaat de telefoon: Of ik dringend wou komen werken want het buurmeisje had er geen zin meer in en was niet op komen dagen.
Ja zei ik, eerst een vast contract, anders kom ik niet 
Dus toen kon ze het zelf doen 
De eerste medewerker nam mij apart en zei: Ik ga nu 6 weken naar Suriname en als je alles hier goed en correct draait, krijg jij daarna een vast contract... 6 weken lang keihard geploeterd. Komt ze terug vanuit Suriname met een buurmeisje, die dus mijn vaste contract kreeg
En of ik haar nog even wil inwerken. Die week erop zou ik op vakantie gaan en kreeg ik te horen: Je hoeft niet meer terug te komen na je vakantie. Weer een week later was ik net thuis van mijn vakantie(tje); gaat de telefoon: Of ik dringend wou komen werken want het buurmeisje had er geen zin meer in en was niet op komen dagen.
Ja
zei ik, eerst een vast contract, anders kom ik niet Dus toen kon ze het zelf doen
Dat je het zelfs nog overweegt ookal krijg je een contractquote:Op donderdag 21 augustus 2008 13:14 schreef kyraaa het volgende:
Via een uitzendbureau kwam ik in de linnenkamer van een verpleeghuis terecht. Na 9 maanden hard doorwerken was er sprake van evt. een vast contract.
De eerste medewerker nam mij apart en zei: Ik ga nu 6 weken naar Suriname en als je alles hier goed en correct draait, krijg jij daarna een vast contract... 6 weken lang keihard geploeterd. Komt ze terug vanuit Suriname met een buurmeisje, die dus mijn vaste contract kreeg
Die week erop zou ik op vakantie gaan en kreeg ik te horen: Je hoeft niet meer terug te komen na je vakantie. Weer een week later was ik net thuis van mijn vakantie(tje); gaat de telefoon: Of ik dringend wou komen werken want het buurmeisje had er geen zin meer in en was niet op komen dagen.
Ja
Lambo of Rekt
Omdat ze op je neer kijken?quote:Op woensdag 20 augustus 2008 20:08 schreef inkblisss het volgende:
ik (topic starter) heb wel eens een leuke actie gedaan vind ik zelf.
ik was 17 en maakte schoon als bijbaantje. zo dus ook bij de friesland bank. natuurlijk kijken die kantoorkakkerts vet op schoonmaaksters neer,blegh.
uiteindelijk was ik daar een keer alleen en er hadden een paar bigshots een vergadering in een apart kantoor.
ik heb gewoon alle lichten uitgedaan,het alarm erop gezet,deuren op slot en ben weggegaan.
ben uiteraard niet meer terug gegaan,maar heb ook geeneens meer wat gehoord van het schoonmaakbedrijf.
Kleuter...Daar wordt je voor betaald hoor, om werk te doen.quote:momenteel werkte ik ook bij een uitzendbureau maar het schoot niet op met de klusjes dus heb ze pardoes laten hangen omdat ik wat beters heb gevonden. bovendien behandelden ze me daar als klein kind en daar ben ik niet van gediend. nou,ze waren best pissig,''na alles wat we voor jou hebben gedaan!!!'' dus ik zeg ja hallo,ik deed het eigenlijke werk,jullie niet.
enfin,heb nu een betere baan gefixt en heb ze dus ff laten hangen.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
En in de tussentijd was je koffie juf?quote:Op donderdag 21 augustus 2008 12:16 schreef Karina het volgende:
Via een uitzendbureau kwam ik terecht op de admininistratie van een groot warenhuis.
Al vanaf de eerste dag bleek dat een van mijn collega's echt geen zin had om mij in te werken. Nou gebeurt dat wel vaker dat je niet wordt ingewerkt, dus ik liet het er even bij. Na een paar weken had ik nog steeds geen idee wat ik moest doen en de betreffende collega vertelde mij zelfs letterlijk "ik ga je niets vertellen, je gaat toch weer weg", ja gek he?
Na nog een week of zo was ik het zo zat, dat ik ze op maandagmorgen heb gebeld en heb gezegd "ik kom niet meer", het uitzendbureau was niet blij, maar vlak daarna heb ik een vaste baan gevonden, dus boeien.
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Juist, maar soms word er als uitzendkracht vreselijk misbruik van je gemaakt. Je krijgt de grootste kutklusjes die vaak niet eens tot je takenpakket behoren, en als je d'r bezwaar tegen maakt dan krijg je te horen "Voor jou tien andere gekken.".quote:Op donderdag 21 augustus 2008 13:54 schreef zwaaibaai het volgende:
Daar wordt je voor betaald hoor, om werk te doen.
Je mag je best flexibel voor je werkgever opstellen vind ik. Maar er zijn grenzen.
Inderdaad. Veel werkgevers/managers denken dat ze alles kunnen maken met uitzendkrachten.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 14:07 schreef Tuvai.net het volgende:
[..]
Juist, maar soms word er als uitzendkracht vreselijk misbruik van je gemaakt. Je krijgt de grootste kutklusjes die vaak niet eens tot je takenpakket behoren, en als je d'r bezwaar tegen maakt dan krijg je te horen "Voor jou tien andere gekken.".
Je mag je best flexibel voor je werkgever opstellen vind ik. Maar er zijn grenzen.
Nee, HR is de populaire naam van P&O die veel 'toffe' bedrijven opeens gebruiken.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 11:43 schreef Buschetta het volgende:
[..]
P&O ?!? Is dat nederlands voor HR ?
P&O = Personeel & Organisatie = Personeelszaken
tegenwoordig bekend als Tha_Duck
Ik ben omkoopbaarquote:Op donderdag 21 augustus 2008 13:46 schreef EggsTC het volgende:
Dat je het zelfs nog overweegt ookal krijg je een contract
Al die mensen die "hard" werken en toch niet serio worden genomen,, sorry hoor,, maar dan mankeert er toch wat aan je,, waarschijnlijk allemaal heel tof hier doen, maar gewoon niks ervan op het werk durve zeggen...
Yeah, well, you know, that's just, like, your opinion, man.
-the Dude-
-the Dude-
tnxquote:Op donderdag 21 augustus 2008 15:02 schreef thaduck het volgende:
[..]
Nee, HR is de populaire naam van P&O die veel 'toffe' bedrijven opeens gebruiken.
P&O = Personeel & Organisatie = Personeelszaken
Personeelszaken kende ik wel uit m'n NL tijd. Maar P&O is een scheepvaartsmaatschappij volgens google
Ik had als teamleider in een call center te maken met een supervisor die mij liet opdraaien voor alle rotklusjes. Werd ik 's ochtends om acht uur gebeld: "Ontsla jij die en die even. Tuut, tuut, tuut..." Kutwijf! Na een tijdje dreigde ze me te ontslaan omdat ik teveel op hand van de medewerkers was (werkomstandigheden waren onacceptabel, vond de arbeidsinspectie ook). Bovendien zou ik prive omgaan met een medewerkster(oh gruwel! Ik moest natuurlijk niet denken dat ik zelf mijn vrienden kan uitkiezen.) Toen ben ik gewoon haar kantoor uit gelopen en nooit meer teruggekomen.
Ik corrigeerde ook altijd de memo's omdat de bitch die die dingen schreef geen correcte Nederlandse zin op papier kon krijgen. Toen ik weg was heeft een vriend van mij, een medewerker, een rode pen gepakt, alle fouten in een memo gecorrigeerd en is daarmee naar de bitch in kwestie gegaan: "Kijk, ik heb de fouten er even voor je uit gehaald, Janine is er tenslotte niet meer om jouw fouten te corrigeren." Hij belde me vervolgens proestend op: "Ik ben ontslagen, ha, ha." Was erg blij dat ie ook weg was.
De supervisor in kwestie heeft ook nog een andere teamleider ontslagen omdat hij een date had met een medewerker. Vervolgens ging ze er zelf vandoor met de planner. Ongelooflijk waar sommige mensen mee weg komen.
Ik corrigeerde ook altijd de memo's omdat de bitch die die dingen schreef geen correcte Nederlandse zin op papier kon krijgen. Toen ik weg was heeft een vriend van mij, een medewerker, een rode pen gepakt, alle fouten in een memo gecorrigeerd en is daarmee naar de bitch in kwestie gegaan: "Kijk, ik heb de fouten er even voor je uit gehaald, Janine is er tenslotte niet meer om jouw fouten te corrigeren." Hij belde me vervolgens proestend op: "Ik ben ontslagen, ha, ha." Was erg blij dat ie ook weg was.
De supervisor in kwestie heeft ook nog een andere teamleider ontslagen omdat hij een date had met een medewerker. Vervolgens ging ze er zelf vandoor met de planner. Ongelooflijk waar sommige mensen mee weg komen.
heerlijk die verhalen Ik werkte zelf 10 jaar geleden op de kartbaan waar ik met een vaste groep van 15 man sinds de bouw al werkte. Hele relaxte sfeer enzo, veel lol en gein onder elkaar. Tot de bedrijfsleider de teugels ging aanhalen, voor eten moesten we ineens de volle pond betalen, mochten geen pauze nemen tijdens 10 urige werkdag (je moest maar eten en drinken op de baan) we moesten wc's schoonmaken (terwijl wij baanmedewerkers zijn) kregen ons loon standaard 2 weken te laat en tot overmaat van ergernis kreeg een collega een klap van de bedrijfsleider omdat hij een klant onbeschoft aangesproken had
Medewerker is toen per direct opgestapt na de bedrijfsleider een klap teruggegeven te hebben. Bedijfsleider wilde medewerker weer aanvallen waarop wij hem tegenhielden en met totaal 10 man zijn opgestapt per direct aan het begin van een van de drukste dagen
Er kwamen die avond 5 groepen van 200 man voor bedrijfsuitjes
2 uur later belt Tom Coronel op dat bedrijfsleider ontslagen is per direct en of wij terug wilde komen, dat hebben wij gedaan
Gaaf baantjequote:Op donderdag 21 augustus 2008 18:07 schreef admiraal_anaal het volgende:
Ik werkte zelf 10 jaar geleden op de kartbaan waar ik met een vaste groep van 15 man sinds de bouw al werkte. Hele relaxte sfeer enzo, veel lol en gein onder elkaar. Tot de bedrijfsleider de teugels ging aanhalen, voor eten moesten we ineens de volle pond betalen, mochten geen pauze nemen tijdens 10 urige werkdag (je moest maar eten en drinken op de baan) we moesten wc's schoonmaken (terwijl wij baanmedewerkers zijn) kregen ons loon standaard 2 weken te laat en tot overmaat van ergernis kreeg een collega een klap van de bedrijfsleider omdat hij een klant onbeschoft aangesproken had
Medewerker is toen per direct opgestapt na de bedrijfsleider een klap teruggegeven te hebben. Bedijfsleider wilde medewerker weer aanvallen waarop wij hem tegenhielden en met totaal 10 man zijn opgestapt per direct aan het begin van een van de drukste dagen
Er kwamen die avond 5 groepen van 200 man voor bedrijfsuitjes
2 uur later belt Tom Coronel op dat bedrijfsleider ontslagen is per direct en of wij terug wilde komen, dat hebben wij gedaan
Mocht je dan ook na sluitingstijd nog even een paar rondjes maken ?
Als vakantiebaantje in 2000 ergens bij een dierenvoeder groothandel.
Kwam binnen, werd amper voorgesteld.
In plaats van orders picken heb ik de hele ochtend rommel op staan ruimen.
Kreeg amper koffie, en de manier waarop hun werkte stond me voor geen hol aan.
Ben naar mijn chef gelopen met de vraag of ik in de pauze even sigaretten mocht halen bij het tankstation om de hoek.
Geen probleem zei hij. Viel me 100% mee dat het kon
Het is nu 21 Augustus 2008, en ik moet nog steeds terug komen met mijn sigaretten
Kwam binnen, werd amper voorgesteld.
In plaats van orders picken heb ik de hele ochtend rommel op staan ruimen.
Kreeg amper koffie, en de manier waarop hun werkte stond me voor geen hol aan.
Ben naar mijn chef gelopen met de vraag of ik in de pauze even sigaretten mocht halen bij het tankstation om de hoek.
Geen probleem zei hij. Viel me 100% mee dat het kon
Het is nu 21 Augustus 2008, en ik moet nog steeds terug komen met mijn sigaretten
Beetje zwak, je kan ook de dag afmaken en dan zeggen dat het je niet bevalt en dat je dan zegt dat je niet meer terugkomt. Of als dat teveel moeite is kan je ook in de pauze zeggen dat je vertrekt en niet meer terugkomt.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 18:23 schreef fotostarter het volgende:
Als vakantiebaantje in 2000 ergens bij een dierenvoeder groothandel.
Kwam binnen, werd amper voorgesteld.
In plaats van orders picken heb ik de hele ochtend rommel op staan ruimen.
Kreeg amper koffie, en de manier waarop hun werkte stond me voor geen hol aan.
Ben naar mijn chef gelopen met de vraag of ik in de pauze even sigaretten mocht halen bij het tankstation om de hoek.
Geen probleem zei hij. Viel me 100% mee dat het kon
Het is nu 21 Augustus 2008, en ik moet nog steeds terug komen met mijn sigaretten
Weet niet of deze ook in het rijtje past. Op mijn 16e had ik naast m'n MBO ook een bijbaantje bij Jan Linders (supermarktketen) waar de werkomstandigheden geleidelijk bergafwaarts gingen.
Ik begon daar toen ik net een paar weken geleden 16 was geworden, als vakkenvuller. Ik zou er 2 avonden (3 uurtjes) en een zaterdag gaan werken per week. In eerste instantie leuk en aardig, en ons werd verteld dat we 80 colli (verpakkingen) per uur gevuld moesten zijn te krijgen. Ik kreeg zelf mijn eigen 'gang'. Dit lukte mij al vrij snel. Op het moment van de ingang van mijn dienstverband werkten in het betreffende filiaal meer dan 10 vakkenvullers, waarmee ik het al snel goed kon vinden waardoor het werk ook leuk was.
Niet lang daarna liep van 2 andere vakkenvullers het contract af en ze kregen geen verlenging. Een van die twee personen was verantwoordelijk voor de gang naast die van mij. Omdat er niet één twee drie nieuwe vervanging zou komen, zou ik die gang van mijn ex-collega op mij moeten nemen. Geen probleem.
Nog geen 2 maanden later kregen 3 andere lui hun contract niet verlengd. 2 daarvan waren vakkenvullers, 1 daarvan was de persoon die op zaterdag de emballage deed (flessen sorteren e.d.). Dat resulteerde in het feit dat ik op zaterdag én mijn gebruikelijke klusjes had (vakkenvullen) én de emballage moest gaan doen. Geen probleem.
Hetzelfde proces herhaalde zich enkele keren. Op een gegeven moment waren er nog maar 5 van de vakkenvullers over, en zonder dat ik er over nadacht was ik niet meer met één gangetje á 80 colli per uur bezig, maar met de halve winkel bijvullen waar er met gemak zo'n 200 colli per uur doorheen gejast werden. Door dit alles steeg de werkdruk explosief; leuk om er te werken was het niet meer.
Deze stijging van de werkdruk bracht uiteraard andere consequenties met zich mee. Meer dan vaak werd ik, nog geen kwartier na het einde van mijn schooldag, gebeld of ik niet per direct kon komen. Al gauw was ik gewoon elke week 5 avonden én een hééle lange zaterdag (van half 8 tot 8) aan het werk. Als dat nog niet genoeg is, waren er nog tíg andere puntjes waardoor deze bijbaan mij op mijn zenuwen aan het werken das:
- Er werd vaker van je verwacht dat je gewoon op 3 plaatsen tegelijk kunt zijn.
- Als je een keertje vrij wou hebben, moest je dat minimaal 2 weken van tevoren aangeven en dan moest je ook maar zelf voor vervanging zorgen. Deed je niet 'op tijd' verlof aanvragen had je maar pech. Wat ze echter zelf meer dan vaak deden, was gewoon een dag van tevoren de planning veranderen waardoor je ineens van andere collega's moest horen dat je onverwachts tóch moest werken. Als je er iets over zei dan kreeg je een hoop gelul dat de 'gewijzigde' planning zogenaamd al 2 weken op hing, wat een klinkklare leugen was.
- Er werd met gewerkte uren gesjoemeld. Je moest in ieder geval altijd een kwartier van tevoren aanwezig zijn, en eigenlijk pas tot op de minuut nauwkeurig inklokken en met je werk beginnen. Door de hoge werkdruk werd je bij binnenkomst, ruim 20 minuten voordat je eigenlijk moest beginnen, verzocht om per direct te beginnen. Ook werd het altijd snel een half uurtje, soms wel meer dan een uur later dan gepland. Allemaal niet zo heel erg, ware het niet dat je deze uren gewoon uitbetaald zou krijgen. Nee, ze werden stiekem er af getrokken zonder dat je het door had (eens in de zoveel weken kreeg je een 'gewerkte uren' overzicht van hun) en als je het niet opmerkte dat je véél te weinig uren betaald kreeg, dan kon je fluiten naar je centen.
Enzovoorts, enzovoorts. Kortom, een bijbaantje from hell. Ik heb de filiaalmanager echter een oor aangenaaid. Hij ging er van uit dat ik mijn contract wel verlengd wou hebben. Nou, niet dus. Pas op de laatste dag van mijn oude dienstverband werd ik op zijn kantoor geroepen waar een nieuw contractje klaar lag om ondertekend te worden. Heel koelbloedig vertelde ik de filiaalmanager dat ik er geen behoefte aan had om er nog een jaar te blijven, wat hij overigens heel slecht op nam (het was zogenaamd niet meer normaal, ik zou me kapot moeten schamen, enz.). Ik heb toen heel rustig en kalm mijn biezen gepakt en ben naar huis gegaan om er nooit meer terug te komen.
Ik begon daar toen ik net een paar weken geleden 16 was geworden, als vakkenvuller. Ik zou er 2 avonden (3 uurtjes) en een zaterdag gaan werken per week. In eerste instantie leuk en aardig, en ons werd verteld dat we 80 colli (verpakkingen) per uur gevuld moesten zijn te krijgen. Ik kreeg zelf mijn eigen 'gang'. Dit lukte mij al vrij snel. Op het moment van de ingang van mijn dienstverband werkten in het betreffende filiaal meer dan 10 vakkenvullers, waarmee ik het al snel goed kon vinden waardoor het werk ook leuk was.
Niet lang daarna liep van 2 andere vakkenvullers het contract af en ze kregen geen verlenging. Een van die twee personen was verantwoordelijk voor de gang naast die van mij. Omdat er niet één twee drie nieuwe vervanging zou komen, zou ik die gang van mijn ex-collega op mij moeten nemen. Geen probleem.
Nog geen 2 maanden later kregen 3 andere lui hun contract niet verlengd. 2 daarvan waren vakkenvullers, 1 daarvan was de persoon die op zaterdag de emballage deed (flessen sorteren e.d.). Dat resulteerde in het feit dat ik op zaterdag én mijn gebruikelijke klusjes had (vakkenvullen) én de emballage moest gaan doen. Geen probleem.
Hetzelfde proces herhaalde zich enkele keren. Op een gegeven moment waren er nog maar 5 van de vakkenvullers over, en zonder dat ik er over nadacht was ik niet meer met één gangetje á 80 colli per uur bezig, maar met de halve winkel bijvullen waar er met gemak zo'n 200 colli per uur doorheen gejast werden. Door dit alles steeg de werkdruk explosief; leuk om er te werken was het niet meer.
Deze stijging van de werkdruk bracht uiteraard andere consequenties met zich mee. Meer dan vaak werd ik, nog geen kwartier na het einde van mijn schooldag, gebeld of ik niet per direct kon komen. Al gauw was ik gewoon elke week 5 avonden én een hééle lange zaterdag (van half 8 tot 8) aan het werk. Als dat nog niet genoeg is, waren er nog tíg andere puntjes waardoor deze bijbaan mij op mijn zenuwen aan het werken das:
- Er werd vaker van je verwacht dat je gewoon op 3 plaatsen tegelijk kunt zijn.
- Als je een keertje vrij wou hebben, moest je dat minimaal 2 weken van tevoren aangeven en dan moest je ook maar zelf voor vervanging zorgen. Deed je niet 'op tijd' verlof aanvragen had je maar pech. Wat ze echter zelf meer dan vaak deden, was gewoon een dag van tevoren de planning veranderen waardoor je ineens van andere collega's moest horen dat je onverwachts tóch moest werken. Als je er iets over zei dan kreeg je een hoop gelul dat de 'gewijzigde' planning zogenaamd al 2 weken op hing, wat een klinkklare leugen was.
- Er werd met gewerkte uren gesjoemeld. Je moest in ieder geval altijd een kwartier van tevoren aanwezig zijn, en eigenlijk pas tot op de minuut nauwkeurig inklokken en met je werk beginnen. Door de hoge werkdruk werd je bij binnenkomst, ruim 20 minuten voordat je eigenlijk moest beginnen, verzocht om per direct te beginnen. Ook werd het altijd snel een half uurtje, soms wel meer dan een uur later dan gepland. Allemaal niet zo heel erg, ware het niet dat je deze uren gewoon uitbetaald zou krijgen. Nee, ze werden stiekem er af getrokken zonder dat je het door had (eens in de zoveel weken kreeg je een 'gewerkte uren' overzicht van hun) en als je het niet opmerkte dat je véél te weinig uren betaald kreeg, dan kon je fluiten naar je centen.
Enzovoorts, enzovoorts. Kortom, een bijbaantje from hell. Ik heb de filiaalmanager echter een oor aangenaaid. Hij ging er van uit dat ik mijn contract wel verlengd wou hebben. Nou, niet dus. Pas op de laatste dag van mijn oude dienstverband werd ik op zijn kantoor geroepen waar een nieuw contractje klaar lag om ondertekend te worden. Heel koelbloedig vertelde ik de filiaalmanager dat ik er geen behoefte aan had om er nog een jaar te blijven, wat hij overigens heel slecht op nam (het was zogenaamd niet meer normaal, ik zou me kapot moeten schamen, enz.). Ik heb toen heel rustig en kalm mijn biezen gepakt en ben naar huis gegaan om er nooit meer terug te komen.
Ja, ik werkte ooit voor een platenbons. Welke mij er tijdens een vergadering van langs wilde geven omdat hij een contract niet had ondertekend.
Dat klopte, want elke afspraak die ik met hem had getracht te maken, kwam hij niet na, dus uiteindelijk was ondanks mijn waarschuwingen de afspraak met de klant daar en had hij het contract niet eens gezien.
Iets wat hij wel vaker flikte, belangrijke afspraken niet nakomen.
Uiteraard heb ik in bijzijn van de klant mijn nederige excuses gemaakt en hen van koffie en broodjes voorzien zodat die klojo tijd had om even snel het contract door te nemen.
Terwijl hij in de andere kamer zat te lezen, heb ik hem daar in alle talen verrot gescholden en hem gezegd dat als hij als professional gezien wilde worden, hij zich ook maar eens als zodanig moest gedragen.
Ik heb vervolgens mijn spullen gepakt en ben naar huis gegaan, want ik wist toch wel dat zijn ego groter was dan zijn werkethos.
Hij heeft me niet gesmeekt terug te komen, dus waarschijnlijk had hij een andere debiel achter de hand die met hem wilde werken.
Godzijdank.
Dat klopte, want elke afspraak die ik met hem had getracht te maken, kwam hij niet na, dus uiteindelijk was ondanks mijn waarschuwingen de afspraak met de klant daar en had hij het contract niet eens gezien.
Iets wat hij wel vaker flikte, belangrijke afspraken niet nakomen.
Uiteraard heb ik in bijzijn van de klant mijn nederige excuses gemaakt en hen van koffie en broodjes voorzien zodat die klojo tijd had om even snel het contract door te nemen.
Terwijl hij in de andere kamer zat te lezen, heb ik hem daar in alle talen verrot gescholden en hem gezegd dat als hij als professional gezien wilde worden, hij zich ook maar eens als zodanig moest gedragen.
Ik heb vervolgens mijn spullen gepakt en ben naar huis gegaan, want ik wist toch wel dat zijn ego groter was dan zijn werkethos.
Hij heeft me niet gesmeekt terug te komen, dus waarschijnlijk had hij een andere debiel achter de hand die met hem wilde werken.
Godzijdank.
quote:Op donderdag 21 augustus 2008 18:23 schreef fotostarter het volgende:
Als vakantiebaantje in 2000 ergens bij een dierenvoeder groothandel.
Kwam binnen, werd amper voorgesteld.
In plaats van orders picken heb ik de hele ochtend rommel op staan ruimen.
Kreeg amper koffie, en de manier waarop hun werkte stond me voor geen hol aan.
Ben naar mijn chef gelopen met de vraag of ik in de pauze even sigaretten mocht halen bij het tankstation om de hoek.
Geen probleem zei hij. Viel me 100% mee dat het kon
Het is nu 21 Augustus 2008, en ik moet nog steeds terug komen met mijn sigaretten
Oh en een keer ben ik heel schofterig geweest. Ik werkte als 15-jarige in de frietkraam bij het Henschotermeer, hartje zomer bij 30 graden.
Geen leuke bijbaan voor de zomer, maar het verdiende goed. Tenminste, als ik mijn geld kreeg. Mijn baas had nogal een vreemde beleving van het concept 'salaris' . Kort gezegd betaalde hij vaker niet dan wel en na 3 weken op mijn geld wachten was ik het zat en heb ik een hele dag gratis friet, kroketjes en frikandellen weggegeven met de mededeling dat we 5jr bestonden en de baas trakteerde. Na mijn dienst ben ik via de struikjes weggeslopen om nooit meer terug te keren.
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
Geen leuke bijbaan voor de zomer, maar het verdiende goed. Tenminste, als ik mijn geld kreeg. Mijn baas had nogal een vreemde beleving van het concept 'salaris' . Kort gezegd betaalde hij vaker niet dan wel en na 3 weken op mijn geld wachten was ik het zat en heb ik een hele dag gratis friet, kroketjes en frikandellen weggegeven met de mededeling dat we 5jr bestonden en de baas trakteerde. Na mijn dienst ben ik via de struikjes weggeslopen om nooit meer terug te keren.
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
Er moet ook een waarschuwingseffect vanuit gaan.quote:Op donderdag 21 augustus 2008 19:13 schreef SHE het volgende:
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Vanaf mn 15de heb ik 4,5jaar lang bij een supermarkt gewerkt. Ik werkte er met een 0uren contract regelmatig rond de 20a25uur per week ook sochtend om 6uur enzo. Het bedrijf werd over genomen door laurus en die vond het nodig om mij nog maar 12uur per week te laten werken. Toen ineens op een zaterdag avond 5minuten voor ik moest beginnen opgezegt. Ik moet daar de reclamekaartjes op zaterdag ophangen en daarvoor hadden ze toen een paar weken niemand.
Long time ago, in a galaxy far away...
Ging ik eens mee op montage als jonge uzkracht. Met de auto met een stel randdebielen erheen, een week later terug komen en ondertussen op hotel. Het uzb vertelde allemaal prachtige verhalen over hoe leuk het wel niet was en naief als ik was op mijn jonge leeftijd, trapte ik er nog in ook.
Het was werkelijk kutwerk. Een ijzergieterij in Duitsland waar een nieuwe machine afgeleverd werd. Om een lang verhaal kort te houden enkele hoogtepunten uit deze bloemrijke ervaring:
- de kastjes om je kleren in op te bergen waren smerig. En met smerig bedoel ik SMERIG. Waarschijnlijk nog van voor de oorlog (not kidding) en sinds die tijd ook niet meer schoongemaakt. De kleine ruitjes in dat omkleedhok zaten op drie meter hoog en waren veel te klein en werden volgens mij alleen schoongespoeld als het regende. Op een van de smerige zitbankjes lag een of andere vetlap te pitten, waarschijnlijk een jood uit de oorlog die ze vergeten hadden te werk te stellen
- de werkvloer van die fabriek was gewoon de grond. Geen beton, geen vloer, gewoon de kale grond. Je had er zo geraniums kunnen poten als je wilde. Het had wel iets weg van een barak in een kamp.
- er werd me door de projectleider (ongeschoolde ouwe lul van achter in de 50) gevraagd of ik tekeningen kon lezen. Ik antwoordde dat ik een hoge technische opleiding had gedaan en dat ik dergelijke tekeningen doorgaans zelf maakte. "Ja maar kan je tekeningen lezen?" Zelden zo'n stupide ouwe zak meegemaakt. Nog te stom om zijn eigen naam te schrijven.
- het werk was compleet RUK. Ik moest daar - notabene als technisch geschoolde en aldus binnengehaalde medewerker - bijvoorbeeld afdichtingstouw tussen twee machinehelften in proppen.
Na een halve dag heb ik eens geinformeerd naar wat de openbaar vervoermogeljikheden daar waren. Ik heb verteld dat ik weg ging en ben vrolijk met bus en trein naar huis terug gegaan
Had die ouwe zak ook nog het standpunt dat ik niets betaald zou krijgen als ik na een dag met het werk op zou houden Kennelijk zijn er de nodige voorgangers geweest op dergelijke "projecten" die op dezelfde manier hebben gehandeld en voortijdig het object hebben verlaten
Het uzb heb ik naderhand flink aangepakt. Ten eerste omdat ze me voor heel ander werk hadden binnengehaald en ten tweede omdat ze me inderdaad niet wilden uitbetalen. Die afspraak had het uzb kennelijk met het bedrijf gemaakt, maar daar had ik geen boodschap aan - ik deed zaken met het uzb
Ging ik eens mee op montage als jonge uzkracht. Met de auto met een stel randdebielen erheen, een week later terug komen en ondertussen op hotel. Het uzb vertelde allemaal prachtige verhalen over hoe leuk het wel niet was en naief als ik was op mijn jonge leeftijd, trapte ik er nog in ook.
Het was werkelijk kutwerk. Een ijzergieterij in Duitsland waar een nieuwe machine afgeleverd werd. Om een lang verhaal kort te houden enkele hoogtepunten uit deze bloemrijke ervaring:
- de kastjes om je kleren in op te bergen waren smerig. En met smerig bedoel ik SMERIG. Waarschijnlijk nog van voor de oorlog (not kidding) en sinds die tijd ook niet meer schoongemaakt. De kleine ruitjes in dat omkleedhok zaten op drie meter hoog en waren veel te klein en werden volgens mij alleen schoongespoeld als het regende. Op een van de smerige zitbankjes lag een of andere vetlap te pitten, waarschijnlijk een jood uit de oorlog die ze vergeten hadden te werk te stellen
- de werkvloer van die fabriek was gewoon de grond. Geen beton, geen vloer, gewoon de kale grond. Je had er zo geraniums kunnen poten als je wilde. Het had wel iets weg van een barak in een kamp.
- er werd me door de projectleider (ongeschoolde ouwe lul van achter in de 50) gevraagd of ik tekeningen kon lezen. Ik antwoordde dat ik een hoge technische opleiding had gedaan en dat ik dergelijke tekeningen doorgaans zelf maakte. "Ja maar kan je tekeningen lezen?" Zelden zo'n stupide ouwe zak meegemaakt. Nog te stom om zijn eigen naam te schrijven.
- het werk was compleet RUK. Ik moest daar - notabene als technisch geschoolde en aldus binnengehaalde medewerker - bijvoorbeeld afdichtingstouw tussen twee machinehelften in proppen.
Na een halve dag heb ik eens geinformeerd naar wat de openbaar vervoermogeljikheden daar waren. Ik heb verteld dat ik weg ging en ben vrolijk met bus en trein naar huis terug gegaan
Had die ouwe zak ook nog het standpunt dat ik niets betaald zou krijgen als ik na een dag met het werk op zou houden
Kennelijk zijn er de nodige voorgangers geweest op dergelijke "projecten" die op dezelfde manier hebben gehandeld en voortijdig het object hebben verlaten Het uzb heb ik naderhand flink aangepakt. Ten eerste omdat ze me voor heel ander werk hadden binnengehaald en ten tweede omdat ze me inderdaad niet wilden uitbetalen. Die afspraak had het uzb kennelijk met het bedrijf gemaakt, maar daar had ik geen boodschap aan - ik deed zaken met het uzb
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Sowieso, uitzendbureau's.
Voor ik mijn huidige baan kreeg en dringend op zoek naar werk was ben ik in de mooie beloftes van een uitzendbureau getrapt. Mij leek het voor mijn persoonlijke ontwikkeling en vakkennis wel iets om een tijdje iets met de (fijn)electronica te gaan doen. Ik kwam via een banenmarkt bij het CWI terecht bij een uitzendbureau dat me de mooiste dingen beloofde. Een leuk salaris, doorgroeimogelijkheden en me zou het vak tot in de puntjes geleerd worden.
Niet dus. Ik werd opgescheept met de meest vreselijke lui: ouwe vaklullen die me heel duidelijk lieten merken dat ze geen tijd in me wilden steken en me dus niks wilden leren, héle domme allochtonen en ander schorriemorrie dat al in m'n gereedschapskist zat te graaien als ik ook maar eventjes de andere kant op keek. Ik heb dat werk een half jaartje gedaan, en uiteindelijk heb ik hélemaal niks geleerd en ben ik alleen maar industriëel en herhaaldelijk bezig geweest.
Voor ik mijn huidige baan kreeg en dringend op zoek naar werk was ben ik in de mooie beloftes van een uitzendbureau getrapt. Mij leek het voor mijn persoonlijke ontwikkeling en vakkennis wel iets om een tijdje iets met de (fijn)electronica te gaan doen. Ik kwam via een banenmarkt bij het CWI terecht bij een uitzendbureau dat me de mooiste dingen beloofde. Een leuk salaris, doorgroeimogelijkheden en me zou het vak tot in de puntjes geleerd worden.
Niet dus. Ik werd opgescheept met de meest vreselijke lui: ouwe vaklullen die me heel duidelijk lieten merken dat ze geen tijd in me wilden steken en me dus niks wilden leren, héle domme allochtonen en ander schorriemorrie dat al in m'n gereedschapskist zat te graaien als ik ook maar eventjes de andere kant op keek. Ik heb dat werk een half jaartje gedaan, en uiteindelijk heb ik hélemaal niks geleerd en ben ik alleen maar industriëel en herhaaldelijk bezig geweest.
quote:Op donderdag 21 augustus 2008 19:13 schreef SHE het volgende:
Oh en een keer ben ik heel schofterig geweest. Ik werkte als 15-jarige in de frietkraam bij het Henschotermeer, hartje zomer bij 30 graden.
Geen leuke bijbaan voor de zomer, maar het verdiende goed. Tenminste, als ik mijn geld kreeg. Mijn baas had nogal een vreemde beleving van het concept 'salaris' . Kort gezegd betaalde hij vaker niet dan wel en na 3 weken op mijn geld wachten was ik het zat en heb ik een hele dag gratis friet, kroketjes en frikandellen weggegeven met de mededeling dat we 5jr bestonden en de baas trakteerde. Na mijn dienst ben ik via de struikjes weggeslopen om nooit meer terug te keren.
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
Een keer een contract gehad bij een callcenter waarbij ze eisten dat je 8 maanden na contractbeëindiging niet soortgelijk werk zou doen, onder het mom van concurrentiebeding. De werkgever kreeg het niet in haar hoofd dat een weekje inwerken niet de investering is die dat rechtvaardigt.
Maar leidde verder niet tot problemen, dus eigenlijk geen verhalen toe te voegen.
Er staan wel prachtige anecdotes tussen.
De werkgever kreeg het niet in haar hoofd dat een weekje inwerken niet de investering is die dat rechtvaardigt.Maar leidde verder niet tot problemen, dus eigenlijk geen verhalen toe te voegen.
Er staan wel prachtige anecdotes tussen.
Stel dat er geen hypothetische veronderstellingen bestaan.
Is dit een schijnvraag waarin het antwoord al besloten ligt?
>>> Geen referrertje in sigs <<<
Is dit een schijnvraag waarin het antwoord al besloten ligt?
>>> Geen referrertje in sigs <<<
Had ik zeker gedaan als het allemaal wat fatsoenlijker geregeld wasquote:Op donderdag 21 augustus 2008 18:49 schreef TechnoThijs het volgende:
[..]
Beetje zwak, je kan ook de dag afmaken en dan zeggen dat het je niet bevalt en dat je dan zegt dat je niet meer terugkomt. Of als dat teveel moeite is kan je ook in de pauze zeggen dat je vertrekt en niet meer terugkomt.
quote:Op donderdag 21 augustus 2008 19:13 schreef SHE het volgende:
Oh en een keer ben ik heel schofterig geweest. Ik werkte als 15-jarige in de frietkraam bij het Henschotermeer, hartje zomer bij 30 graden.
Geen leuke bijbaan voor de zomer, maar het verdiende goed. Tenminste, als ik mijn geld kreeg. Mijn baas had nogal een vreemde beleving van het concept 'salaris' . Kort gezegd betaalde hij vaker niet dan wel en na 3 weken op mijn geld wachten was ik het zat en heb ik een hele dag gratis friet, kroketjes en frikandellen weggegeven met de mededeling dat we 5jr bestonden en de baas trakteerde. Na mijn dienst ben ik via de struikjes weggeslopen om nooit meer terug te keren.
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
!
Leuk en aardig hoor, maar ik had toch liever m'n salaris gehad?quote:Op donderdag 21 augustus 2008 19:13 schreef SHE het volgende:
Oh en een keer ben ik heel schofterig geweest. Ik werkte als 15-jarige in de frietkraam bij het Henschotermeer, hartje zomer bij 30 graden.
Geen leuke bijbaan voor de zomer, maar het verdiende goed. Tenminste, als ik mijn geld kreeg. Mijn baas had nogal een vreemde beleving van het concept 'salaris' . Kort gezegd betaalde hij vaker niet dan wel en na 3 weken op mijn geld wachten was ik het zat en heb ik een hele dag gratis friet, kroketjes en frikandellen weggegeven met de mededeling dat we 5jr bestonden en de baas trakteerde. Na mijn dienst ben ik via de struikjes weggeslopen om nooit meer terug te keren.
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
Verdomde eigenwijs
Viva la afca
Viva la afca
Wat een heftige en ook interessante verhalen! Ik denk altijd met dit soort dingen: waarom moet het zo zijn? Waarom kunnen mensen niet gewoon netjes met elkaar omgaan?
Ik ben twee jaar geleden ook op een niet erg leuke manier vertrokken. Ik werkte op een afdeling waar één hoofdmanager de zaak runde, maar die gast was een ware ramp. Wat een verschrikkelijke persoon was dat. Als ik nu er aan terug denk, begint mijn bloed alweer te koken. Hij was soms heel aardig en charmant, maar dan opeens ontaarde hij in een echte tiran. Vertrouwen in medewerkers had hij niet. We werden erg kort gehouden, moesten voortdurend rapporteren. De ene keer was je verslag te lang, dan weer te kort, hoe dan ook, goed deed je het nooit. En dan waren er natuurlijk de trucjes om mensen het gevoel aan te praten dat ze niet goed functioneerden, maar dat meneer wel een erg goed mens is om over zijn hart te strijken en je een tweede kans te geven. Uiteraard onder de voorwaarden dat je nog meer naar zijn wensen ging buigen. En collega's tegen elkaar uitspelen op een subtiele wijze was hem ook niet vreemd. En als je eens een keer ziek was, dan maakte hij daar een heel persoonlijk punt van, zo van dat het zo toch niet verder kon. Hij gaf je het gevoel alsof je een zware last vormde.
Het is moeilijk om al die frustratie zo te verwoorden, dat een ander er zich in kan verplaatsen, maar geloof mij maar op mijn woord, dat het dag in dag uit één grote gespannen sfeer was.
Ik ben regelmatig misselijk wakker geworden 's ochtends omdat ik naar het werk moest en ik ben regelmatig met barstende koppijn thuisgekomen (niet vanwege de werkdruk, maar vanwege de persoonlijke spanningen). Maar omdat hij op andere momenten juist weer heel vriendelijk was, was het moeilijk om boos te blijven. En dus begon het weer opnieuw, en opnieuw, en opnieuw... Op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehakt en ben opgestapt. Ik heb het zo gespeeld dat ik mijn twee maanden opzegtermijn voornamelijk met vrije dagen heb doorgebracht. Ik dacht: stik er maar in, zak. Uiteraard werd mij verweten dat ik te snel opgeef, dat ik een quitter ben. Ik dacht: lul maar lekker verder, mij interesseert het geen moer.
Het was een nuttige ervaring, hoe vervelend ook. Ik heb er door een eenvoudige en hele fijne levenshouding aangenomen: wat mij niet bevalt steek ik weinig energie meer in, ik stap op. Toch een quitter? Dat maakt iemand zelf maar uit, maar ik vind het leven te kort om het door te brengen vol ergenis.
Ik ben twee jaar geleden ook op een niet erg leuke manier vertrokken. Ik werkte op een afdeling waar één hoofdmanager de zaak runde, maar die gast was een ware ramp. Wat een verschrikkelijke persoon was dat. Als ik nu er aan terug denk, begint mijn bloed alweer te koken. Hij was soms heel aardig en charmant, maar dan opeens ontaarde hij in een echte tiran. Vertrouwen in medewerkers had hij niet. We werden erg kort gehouden, moesten voortdurend rapporteren. De ene keer was je verslag te lang, dan weer te kort, hoe dan ook, goed deed je het nooit. En dan waren er natuurlijk de trucjes om mensen het gevoel aan te praten dat ze niet goed functioneerden, maar dat meneer wel een erg goed mens is om over zijn hart te strijken en je een tweede kans te geven. Uiteraard onder de voorwaarden dat je nog meer naar zijn wensen ging buigen. En collega's tegen elkaar uitspelen op een subtiele wijze was hem ook niet vreemd. En als je eens een keer ziek was, dan maakte hij daar een heel persoonlijk punt van, zo van dat het zo toch niet verder kon. Hij gaf je het gevoel alsof je een zware last vormde.
Het is moeilijk om al die frustratie zo te verwoorden, dat een ander er zich in kan verplaatsen, maar geloof mij maar op mijn woord, dat het dag in dag uit één grote gespannen sfeer was.
Ik ben regelmatig misselijk wakker geworden 's ochtends omdat ik naar het werk moest en ik ben regelmatig met barstende koppijn thuisgekomen (niet vanwege de werkdruk, maar vanwege de persoonlijke spanningen). Maar omdat hij op andere momenten juist weer heel vriendelijk was, was het moeilijk om boos te blijven. En dus begon het weer opnieuw, en opnieuw, en opnieuw... Op een gegeven moment heb ik de knoop doorgehakt en ben opgestapt. Ik heb het zo gespeeld dat ik mijn twee maanden opzegtermijn voornamelijk met vrije dagen heb doorgebracht. Ik dacht: stik er maar in, zak. Uiteraard werd mij verweten dat ik te snel opgeef, dat ik een quitter ben. Ik dacht: lul maar lekker verder, mij interesseert het geen moer.
Het was een nuttige ervaring, hoe vervelend ook. Ik heb er door een eenvoudige en hele fijne levenshouding aangenomen: wat mij niet bevalt steek ik weinig energie meer in, ik stap op. Toch een quitter? Dat maakt iemand zelf maar uit, maar ik vind het leven te kort om het door te brengen vol ergenis.
Sommige situaties maken dat je zoiets doet en daar alle reden toe hebt. Maar wat ik mij wel afvraag, hoe ging het toen verder? Met je opzettermijn en je hypotheek enzovoort?quote:Op woensdag 20 augustus 2008 20:41 schreef Argento het volgende:
Ik heb een keer op weg naar mn werk (maandagochtend) rechtsomkeert gemaakt en eenmaal thuis laten weten dat ik niet meer terug zou komen. Beetje dom als je net daarvoor een hypotheek hebt afgesloten, maar ach...
Prima standpunt. Als iedereen zo dacht was er nog amper stress te vinden op de werkvloer.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 10:03 schreef servus_universitas het volgende:
Het was een nuttige ervaring, hoe vervelend ook. Ik heb er door een eenvoudige en hele fijne levenshouding aangenomen: wat mij niet bevalt steek ik weinig energie meer in, ik stap op. Toch een quitter? Dat maakt iemand zelf maar uit, maar ik vind het leven te kort om het door te brengen vol ergenis.
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Dat is gewoon echt hilarischquote:Op donderdag 21 augustus 2008 19:13 schreef SHE het volgende:
Oh en een keer ben ik heel schofterig geweest. Ik werkte als 15-jarige in de frietkraam bij het Henschotermeer, hartje zomer bij 30 graden.
Geen leuke bijbaan voor de zomer, maar het verdiende goed. Tenminste, als ik mijn geld kreeg. Mijn baas had nogal een vreemde beleving van het concept 'salaris' . Kort gezegd betaalde hij vaker niet dan wel en na 3 weken op mijn geld wachten was ik het zat en heb ik een hele dag gratis friet, kroketjes en frikandellen weggegeven met de mededeling dat we 5jr bestonden en de baas trakteerde. Na mijn dienst ben ik via de struikjes weggeslopen om nooit meer terug te keren.
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
Ik ken trouwens wel iemand die volkomen ten onrechte d'r baas liet zitten. Echt op vrijdagmiddag vertellen dat je maandag niet meer terugkomt, terwijl de werkgever je niks misdaan heeft. Dat bleek ook wel, toen ze -nadat d'r nieuwe baantje iets te hoog gegrepen was- gewoon weer ging vragen om d'r oude baan
En ze was nog verbolgen dat ze het aanbod niet in dankbaarheid aanvaardden, ook [ Bericht 0% gewijzigd door miss_dynastie op 22-08-2008 11:45:49 ]
Leuke verhalen.
Ik heb zelf nog niet echts vreemds uitgehaald bij mijn werkgevers.
Een excollega van mij wel. Die werd ontslagen omdat hij zogenaamd zijn verkooptargets niet haalde. Ok kan gebeuren, maar volgens hem had hij het wel gehaald.
Dus wat doet die beste man, die stapt in een volle gang op de directeur af, pakt hem recht op zijn bek
, en zegt daarna waar genaaid wordt moet gekust worden.
Ik heb zelf nog niet echts vreemds uitgehaald bij mijn werkgevers.
Een excollega van mij wel. Die werd ontslagen omdat hij zogenaamd zijn verkooptargets niet haalde. Ok kan gebeuren, maar volgens hem had hij het wel gehaald.
Dus wat doet die beste man, die stapt in een volle gang op de directeur af, pakt hem recht op zijn bek
, en zegt daarna waar genaaid wordt moet gekust worden.
quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 11:38 schreef Basp1 het volgende:
Leuke verhalen.
Ik heb zelf nog niet echts vreemds uitgehaald bij mijn werkgevers.
Een excollega van mij wel. Die werd ontslagen omdat hij zogenaamd zijn verkooptargets niet haalde. Ok kan gebeuren, maar volgens hem had hij het wel gehaald.
Dus wat doet die beste man, die stapt in een volle gang op de directeur af, pakt hem recht op zijn bek
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
Vroeger, voor ik IT-er werd, zat ik op de calculatie afdeling. Allemaal offertes maken enzo, op zich niet heel spannend. Maar de baas werd steeds eikeliger. Allemaal domme vragen stellen, niet weten waar het over ging, done alsof hij elke dag het warm water uitgevonden had enz. Daar had ik op een bepaalde dag helemaal genoeg van.
Toen hij op een dag weer naast on stond met een "idee" dat hij had bedacht, werd het me teveel en zei ik op luide toon "O, dat is dat idee dat wij al een half jaar gebruiken he?" zodat iedereen het kon horen en in de lach schoot. De baas droop met een pruillip af
De dag daarop moest ik bij hem komen. Hij was niet te spreken over mijn houding en dergelijke Vanaf toen probeerde hij allemaal kleine zielige dingen uit om mij te kleineren. Nou ja dat moet je niet doen als ik toevallig net een stuk beter in mijn vak ben dan de baas.
Ik maakte dus offertes. Die werden opgesteld aan de hand van een calculatieprogramma. Als je een offerte moest veranderen, en dat gebeurde regelmatig omdat de klant dan wat anders wilde, dan moest je die openen en onder een andere naam opslaan. Maar ik had een manier gevonden om de database in te gaan (ik ben uiteindeljik niet voor niets IT-er geworden ) waar de offertes als tekst opgeslagen stonden. Met word openen, dingen veranderen, opnieuw opslaan. Zo eenvoudig was het. Ik besloot deze methode voor mijzelf te houden totdat ik hem nodig had 
En die dag kwam. De baas merkte dat hij mij er niet onder kreeg op een normale manier, dus probeerde hij het op een minder nette manier. Hij zette een of andere knakker als hulpsherriff boven me om mijn "productiviteit te bewaken", maar in feite om me weg te stangen.
Nu maakte die hulpsherriff ook offertes. Het zal julllie niet verbazen dat ik graag in de database dook om het een en ander aan zijn offertes te veranderen volgens hierboven beschreven methode Als zijn offerte dan opnieuw uitgedraaid werd omdat de klant iets anders wilde, stonden er ineens dingen in als "verrekteur" in plaats van "directeur", en zaken als "nu tijdelijk 10% gratis". Vroeger was ik erg creatief met dat soort dingen en kortaangebonden bovendien.
Het zal jullie niet verbazen dat de hulpsherriff snel weer van zijn positie gehaald werd
Toen hij op een dag weer naast on stond met een "idee" dat hij had bedacht, werd het me teveel en zei ik op luide toon "O, dat is dat idee dat wij al een half jaar gebruiken he?" zodat iedereen het kon horen en in de lach schoot. De baas droop met een pruillip af
De dag daarop moest ik bij hem komen. Hij was niet te spreken over mijn houding en dergelijke
Vanaf toen probeerde hij allemaal kleine zielige dingen uit om mij te kleineren. Nou ja dat moet je niet doen als ik toevallig net een stuk beter in mijn vak ben dan de baas.Ik maakte dus offertes. Die werden opgesteld aan de hand van een calculatieprogramma. Als je een offerte moest veranderen, en dat gebeurde regelmatig omdat de klant dan wat anders wilde, dan moest je die openen en onder een andere naam opslaan. Maar ik had een manier gevonden om de database in te gaan (ik ben uiteindeljik niet voor niets IT-er geworden
) waar de offertes als tekst opgeslagen stonden. Met word openen, dingen veranderen, opnieuw opslaan. Zo eenvoudig was het. Ik besloot deze methode voor mijzelf te houden totdat ik hem nodig had En die dag kwam. De baas merkte dat hij mij er niet onder kreeg op een normale manier, dus probeerde hij het op een minder nette manier. Hij zette een of andere knakker als hulpsherriff boven me om mijn "productiviteit te bewaken", maar in feite om me weg te stangen.
Nu maakte die hulpsherriff ook offertes. Het zal julllie niet verbazen dat ik graag in de database dook om het een en ander aan zijn offertes te veranderen volgens hierboven beschreven methode
Als zijn offerte dan opnieuw uitgedraaid werd omdat de klant iets anders wilde, stonden er ineens dingen in als "verrekteur" in plaats van "directeur", en zaken als "nu tijdelijk 10% gratis". Vroeger was ik erg creatief met dat soort dingen en kortaangebonden bovendien.Het zal jullie niet verbazen dat de hulpsherriff snel weer van zijn positie gehaald werd
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
haha briljantquote:Op vrijdag 22 augustus 2008 12:44 schreef vogeltjesdans het volgende:
Vroeger, voor ik IT-er werd, zat ik op de calculatie afdeling. Allemaal offertes maken enzo, op zich niet heel spannend. Maar de baas werd steeds eikeliger. Allemaal domme vragen stellen, niet weten waar het over ging, done alsof hij elke dag het warm water uitgevonden had enz. Daar had ik op een bepaalde dag helemaal genoeg van.
Toen hij op een dag weer naast on stond met een "idee" dat hij had bedacht, werd het me teveel en zei ik op luide toon "O, dat is dat idee dat wij al een half jaar gebruiken he?" zodat iedereen het kon horen en in de lach schoot. De baas droop met een pruillip af
De dag daarop moest ik bij hem komen. Hij was niet te spreken over mijn houding en dergelijke
Ik maakte dus offertes. Die werden opgesteld aan de hand van een calculatieprogramma. Als je een offerte moest veranderen, en dat gebeurde regelmatig omdat de klant dan wat anders wilde, dan moest je die openen en onder een andere naam opslaan. Maar ik had een manier gevonden om de database in te gaan (ik ben uiteindeljik niet voor niets IT-er geworden
En die dag kwam. De baas merkte dat hij mij er niet onder kreeg op een normale manier, dus probeerde hij het op een minder nette manier. Hij zette een of andere knakker als hulpsherriff boven me om mijn "productiviteit te bewaken", maar in feite om me weg te stangen.
Nu maakte die hulpsherriff ook offertes. Het zal julllie niet verbazen dat ik graag in de database dook om het een en ander aan zijn offertes te veranderen volgens hierboven beschreven methode
Het zal jullie niet verbazen dat de hulpsherriff snel weer van zijn positie gehaald werd
Jij hebt wel erg veel verhalen in dit topic. En dit verhaal gaat meer over hoe jij een collega een vervelende streek leverde omdat jij een probleem met je baas had, dan dat het in dit toppic past over opstappen.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 12:44 schreef vogeltjesdans het volgende:
Vroeger, voor ik IT-er werd, zat ik op de calculatie afdeling. Allemaal offertes maken enzo, op zich niet heel spannend. Maar de baas werd steeds eikeliger. Allemaal domme vragen stellen, niet weten waar het over ging, done alsof hij elke dag het warm water uitgevonden had enz. Daar had ik op een bepaalde dag helemaal genoeg van.
Toen hij op een dag weer naast on stond met een "idee" dat hij had bedacht, werd het me teveel en zei ik op luide toon "O, dat is dat idee dat wij al een half jaar gebruiken he?" zodat iedereen het kon horen en in de lach schoot. De baas droop met een pruillip af
De dag daarop moest ik bij hem komen. Hij was niet te spreken over mijn houding en dergelijke
Ik maakte dus offertes. Die werden opgesteld aan de hand van een calculatieprogramma. Als je een offerte moest veranderen, en dat gebeurde regelmatig omdat de klant dan wat anders wilde, dan moest je die openen en onder een andere naam opslaan. Maar ik had een manier gevonden om de database in te gaan (ik ben uiteindeljik niet voor niets IT-er geworden
En die dag kwam. De baas merkte dat hij mij er niet onder kreeg op een normale manier, dus probeerde hij het op een minder nette manier. Hij zette een of andere knakker als hulpsherriff boven me om mijn "productiviteit te bewaken", maar in feite om me weg te stangen.
Nu maakte die hulpsherriff ook offertes. Het zal julllie niet verbazen dat ik graag in de database dook om het een en ander aan zijn offertes te veranderen volgens hierboven beschreven methode
Het zal jullie niet verbazen dat de hulpsherriff snel weer van zijn positie gehaald werd
Uit dit verhaal lijk je mij een heel naar mannetje. Wat kan die gast die jij hulpsherrif noemt er nou aan doen dat jij problemen met je baas had? Voelde je je stoer toen je hem naaide?
twee violen en een trommel en een fluit
dan heb je pas echt ballen. hulde!quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 11:38 schreef Basp1 het volgende:
Leuke verhalen.
Ik heb zelf nog niet echts vreemds uitgehaald bij mijn werkgevers.
Een excollega van mij wel. Die werd ontslagen omdat hij zogenaamd zijn verkooptargets niet haalde. Ok kan gebeuren, maar volgens hem had hij het wel gehaald.
Dus wat doet die beste man, die stapt in een volle gang op de directeur af, pakt hem recht op zijn bek
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
tis vogeltjesdans, die heeft wat last van een levendige fantasie
en dank u meneer Dood,
dat u af en toe wat neemt.
Ik weet nu wat verdriet is,
en onze tijd is maar geleend.
dat u af en toe wat neemt.
Ik weet nu wat verdriet is,
en onze tijd is maar geleend.
maar het zijn wel vaak vermakelijke fantasienquote:Op vrijdag 22 augustus 2008 13:22 schreef freak1 het volgende:
tis vogeltjesdans, die heeft wat last van een levendige fantasie
Metalman. Maar ook ESF fan. Solo vakantiefietser met tentje. Dichter.
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
26-10 Attila/Eskimo Callboy (Amsterdam), 21-11 The Algorithm (Haarlem)
Ja precies. Klinkt als zo'n rat die omhoog likt en naar beneden trapt. Als die baas zo'n eikel is dan moet je die pakken, niet iemand die er ook niets aan kan doen. Bah.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 13:16 schreef Roquefort het volgende:
Uit dit verhaal lijk je mij een heel naar mannetje. Wat kan die gast die jij hulpsherrif noemt er nou aan doen dat jij problemen met je baas had? Voelde je je stoer toen je hem naaide?
Door het plaatsen van dit bericht gaat Fok! ermee akkoord dat de algemene voorwaarden van 21-02-2013 niet van toepassing zijn.
Mischien heb ik het niet goed uitgelegd, maar die hulpsherriff was wel de bedrijfslijmbal en (bijna letterlijk) de rechterhand van de baas. Soort van onderkruipsel.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 13:16 schreef Roquefort het volgende:
[..]
Jij hebt wel erg veel verhalen in dit topic. En dit verhaal gaat meer over hoe jij een collega een vervelende streek leverde omdat jij een probleem met je baas had, dan dat het in dit toppic past over opstappen.
Uit dit verhaal lijk je mij een heel naar mannetje. Wat kan die gast die jij hulpsherrif noemt er nou aan doen dat jij problemen met je baas had? Voelde je je stoer toen je hem naaide?
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Maar had deze bedrijfsslijmbal jou wat misdaanquote:Op vrijdag 22 augustus 2008 14:24 schreef vogeltjesdans het volgende:
[..]
Mischien heb ik het niet goed uitgelegd, maar die hulpsherriff was wel de bedrijfslijmbal en (bijna letterlijk) de rechterhand van de baas. Soort van onderkruipsel.
? Of was het feit dat hij bedrijfsslijmbal al voldoende?
Ik denk meer het feit dat de bedrijfsslijmbal werd ingezet om vogeltjesdans weg te pesten.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 14:27 schreef servus_universitas het volgende:
Maar had deze bedrijfsslijmbal jou wat misdaan
In dat geval kan ik het mij voorstellen dat je de bedrijfsslijmbal een streek levert. Zou ik ook doen.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 14:32 schreef _Arthur het volgende:
[..]
Ik denk meer het feit dat de bedrijfsslijmbal werd ingezet om vogeltjesdans weg te pesten.
Op zich wel grappig altijd, dat rattengedrag op de werkvloer. Zolang dat gebeurt als een soort spel, dan kan ik het nog best wel waarderen. Mensen zijn erg creatief in het leveren van streken. Maar in de praktijk gaat het meestal van kwaad tot erger. Meestal als gevolg van gekrenkte ego's.
leuk topic
"Arrogance has to be earned. Tell me what you've done to earn yours." - House MD
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
"Dear life, when I asked whether or not my day could get any worse, it was meant as a rethorical question, not a challenge!"
Als de inkoop van 400 snacks niet in verhouding staan tot 3 weken salaris, dan is het sowieso terecht dat je daar weg bent gegaanquote:Op donderdag 21 augustus 2008 19:13 schreef SHE het volgende:
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
Ik werkte zelf toen ik 15 was op een kinderboerderij (dat vastzat aan een entertainmentpark) alwaar ik volgens de taakomschrijving de dieren op gezette tijden mocht voederen, de hokken moest onderhouden (schoonmaken) en vragen van bezoekers moest beantwoorden.
Erg leuk allemaal, maar toen ik er een tijdje werkte begon de baas steeds grilliger te worden. Ik was plotseling te jong om de dieren te voederen (het leukste gedeelte van het werk), dat mochten alleen 18+ medewerkers (zgn 'supervisors). (Die zaten de hele dag op kantoor pannenkoeken uit het restaurant te eten onder het mom van 'we doen de administratie'.) Als ik 10 rondjes over de boerderij had gelopen om bezoekers te woord te staan, ging ik even op de bankjes zitten, zoals de supervisor die me had ingewerkt aanraadde. Toen de baas dat zag ging ie door het lint: zo zouden de bezoekers denken dat ik lui was, etc... Ik kreeg ook maar geen contract aangeboden, terwijl ik er al 3 maanden werkte. Ondertussen begon ik te vermoeden dat de baas dat deed zodat ie je van de ene op de andere dag kon ontslaan.
Hij werd steeds vrijpostiger, begon met me te 'stoeien' om een emmer voer en maakte vage opmerkingen.
Op een dag, hij had weer eens een chagrijnige bui, beval hij me zijn kantoor schoon te maken. Inclusief de troep die onder zijn bureau lag. Terwijl ik, naïef meisje, op mijn knieën met stoffer en blik onder de tafel was gekropen, stond hij achter me en zei: 'Zo, zo, het is dat je zo jong bent, anders had ik het wel geweten.'
Die avond was het niet moeilijk mijn vader te overtuigen dat ik per direct stopte met mijn baantje (wat zeer makkelijk was, aangezien ik toch geen contract, dus geen opzegtermijn had. What goes around, comes around...)
Mijn vader heeft toen een zeer formele ontslagbrief opgesteld en die voor me opgestuurd.
En ik... vond t allemaal prachtig
Daar kwam het wel op neer. Ware het niet dat ik vroeger inderdaad nog veel corrupter was dan nu en continu dacht in termen als "doe jij mij wat dan doe ik jou wat". Dat heeft me cynisch genoeg gemaakt, maar aan de andere kant leert het je ook hoe terug te slaan en daar een bepaalde voldoening uit te halen.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 14:32 schreef _Arthur het volgende:
[..]
Ik denk meer het feit dat de bedrijfsslijmbal werd ingezet om vogeltjesdans weg te pesten.
Een andere keer heb ik eens het hattrick account van mijn toenmalige baas gehackt. Hij was maar de hele dag bezig over dat online spel met zijn vriendjes op kantoor en de rest kon werken (waaronder ik dus). Toen hij eens echt vervelend begon te doen heb ik zijn account gehackt. Ik wist dat hij erg chauvinistisch was over zijn woonplaats en dus probeerde ik het wachtwoord "maastricht" om in te loggen. En waarempel, het werkte. het is een soort van voetbalspel. Ik heb toen al zijn spelers ontslagen en er waardeloze spelers voor aangekocht voor belachelijk hoge bedragen. Ik heb ervoor gezorgd dat hij en geen goede spelers meer had en geen geld meer in kas had met dat spel. Hij kon dus eigenlijk net zo goed ophouden en een nieuw account nemen
Hij wist niet hoe of wat, maar mijn naas zat ik zak en as en heeft zeker twee weken met een droevige kop rondgelopen. Man, wat heb ik daar een plezier van gehad! Ongelooflijk hoe zoiets kleins en kinderachtigs als het hacken van een spel zoveel voldoening kan geven
Op vrijdag 14 mei 2021 @ 23:33 schreef Joopklepzeiker: Zonder twijfel is @vogeltjesdans de grootste smaakmaker en intelligentste persoon van heel KLB.
Mooi topic zeg
Maarem, kan iemand mij misschien uitleggen hoe het werkt met een opzegtermijn als je ook zo'n geintje wilt flikken. Dus zeggen dat je gaat poepen en nooit meer terugkomen ofzo. Kans dat je dan je salaris ooit nog krijgt?
Maarem, kan iemand mij misschien uitleggen hoe het werkt met een opzegtermijn als je ook zo'n geintje wilt flikken. Dus zeggen dat je gaat poepen en nooit meer terugkomen ofzo. Kans dat je dan je salaris ooit nog krijgt?
Het was beter geweest dat je tegen je vader had gezegd dat die viespeuk je onheus bejegend had. Ik denk dat je pa dan geen nette brief had gestuurd...quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 15:08 schreef Alleslijm het volgende:
Hij werd steeds vrijpostiger, begon met me te 'stoeien' om een emmer voer en maakte vage opmerkingen.
Op een dag, hij had weer eens een chagrijnige bui, beval hij me zijn kantoor schoon te maken. Inclusief de troep die onder zijn bureau lag. Terwijl ik, naïef meisje, op mijn knieën met stoffer en blik onder de tafel was gekropen, stond hij achter me en zei: 'Zo, zo, het is dat je zo jong bent, anders had ik het wel geweten.'
ik vond hem wel smeuiig..quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 13:16 schreef Roquefort het volgende:
[..]
Jij hebt wel erg veel verhalen in dit topic. En dit verhaal gaat meer over hoe jij een collega een vervelende streek leverde omdat jij een probleem met je baas had, dan dat het in dit toppic past over opstappen.
Uit dit verhaal lijk je mij een heel naar mannetje. Wat kan die gast die jij hulpsherrif noemt er nou aan doen dat jij problemen met je baas had? Voelde je je stoer toen je hem naaide?
tja.. je leest hier maar een 1zijdig verhaal, dus zeker zijn ben je nooit..
Leer spaties gebruiken!
Op donderdag 16 december 2010 20:05 schreef craftyvirus het volgende:
Bootje84 is een westlander waar ik respect voor heb :@ :P
Op donderdag 16 december 2010 20:05 schreef craftyvirus het volgende:
Bootje84 is een westlander waar ik respect voor heb :@ :P
Ik merk ook heel sterk dat als je een sterk geweten hebt en erg sociaal bent, je het niet altijd even makkelijk hebt in het zakelijke bedrijfsleven. Hoezeer je ook hoopt dat mensen rechtvaardig en fatsoenlijk met elkaar omgaan, het gebeurt gewoon niet. Je wordt onder de voet gelopen, als je je te vriendelijk opstelt. Toch wel jammer eigenlijk.
Mooie verhalen.
Zelf heb ik ook ooit eens een van mijn werkgevers laten hangen, geheel terecht. Ik was 15 en had een bijbaantje in een snackbar. Omdat ik heel snel ingewerkt was en alles snel oppikte, kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden. (In een snackbar werken is namelijk heel moeilijk. ). Ook werd ik vaker ingeroosterd, omdat ik zo'n goede kracht was. Ik had netjes doorgegeven hoe laat ik klaar was met school, maar daar hielden ze geen rekening mee bij het maken van de roosters. (Had ik bv school tot 15.00 uur, moest ik om 14.00 beginnen met werken.) Dit kon allemaal onmogelijk aangepast worden en elke keer als ik 'te laat' kwam, kreeg ik gezeik.
Daarnaast woonde de eigenaar boven de snackbar en gebeurde het vaak zat dat iedereen boven zat, terwijl ik in m'n eentje de boel draaiende moest houden om vervolgens op m'n kop te krijgen omdat ik de vuilnisbakken niet had geleegd. Schoonmaken na sluitingstijd werd niet betaald en daar deed ik vaak een uur over, omdat de rest boven zat te bieren. Toen het kermisseizoen aanbrak (drukste periode van het jaar) heb ik me helemaal kapot gewerkt, papa en mama boos omdat ik als 15jarige tot 2.30 's nachts moest werken en toen was ik het opeens zat. Ik ben eerst nog de dialoog aangegaan, maar er werd me op botte wijze uitgelegd dat ik vervangbaar was. Dus heb ik tijdens de kermis, terwijl de zaak helemaal vol stond, m'n schort opgehangen en iedereen een fijne avond gewenst. .
Zelf heb ik ook ooit eens een van mijn werkgevers laten hangen, geheel terecht. Ik was 15 en had een bijbaantje in een snackbar. Omdat ik heel snel ingewerkt was en alles snel oppikte, kreeg ik steeds meer verantwoordelijkheden. (In een snackbar werken is namelijk heel moeilijk.
). Ook werd ik vaker ingeroosterd, omdat ik zo'n goede kracht was. Ik had netjes doorgegeven hoe laat ik klaar was met school, maar daar hielden ze geen rekening mee bij het maken van de roosters. (Had ik bv school tot 15.00 uur, moest ik om 14.00 beginnen met werken.) Dit kon allemaal onmogelijk aangepast worden en elke keer als ik 'te laat' kwam, kreeg ik gezeik. Daarnaast woonde de eigenaar boven de snackbar en gebeurde het vaak zat dat iedereen boven zat, terwijl ik in m'n eentje de boel draaiende moest houden om vervolgens op m'n kop te krijgen omdat ik de vuilnisbakken niet had geleegd. Schoonmaken na sluitingstijd werd niet betaald en daar deed ik vaak een uur over, omdat de rest boven zat te bieren. Toen het kermisseizoen aanbrak (drukste periode van het jaar) heb ik me helemaal kapot gewerkt, papa en mama boos omdat ik als 15jarige tot 2.30 's nachts moest werken en toen was ik het opeens zat. Ik ben eerst nog de dialoog aangegaan, maar er werd me op botte wijze uitgelegd dat ik vervangbaar was. Dus heb ik tijdens de kermis, terwijl de zaak helemaal vol stond, m'n schort opgehangen en iedereen een fijne avond gewenst.
.
Echte liefde!
En ik zag dat het goed was.
En ik zag dat het goed was.
quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 15:18 schreef vogeltjesdans het volgende:
Een andere keer heb ik eens het hattrick account van mijn toenmalige baas gehackt. Hij was maar de hele dag bezig over dat online spel met zijn vriendjes op kantoor en de rest kon werken (waaronder ik dus). Toen hij eens echt vervelend begon te doen heb ik zijn account gehackt. Ik wist dat hij erg chauvinistisch was over zijn woonplaats en dus probeerde ik het wachtwoord "maastricht" om in te loggen. En waarempel, het werkte.
Overigens rechtvaardigt het schofterige gedrag van een werkgever/collega het niet om herrie te gaan schoppen. Dan ben je wat mij betreft niet professioneel bezig en geen haar beter dan de lui die jij zo veracht. Ik wijs zulke mensen het liefst (verbaal) op hun plek. Dat blijft altijd lekker bij ze hangen en jij kreeg geen relnichten-reputatie.
Had ik gezegd....quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 16:23 schreef PDOA het volgende:
[..]
Het was beter geweest dat je tegen je vader had gezegd dat die viespeuk je onheus bejegend had. Ik denk dat je pa dan geen nette brief had gestuurd...
... :s....
Anyway, ik ben nogal sterk opgevoed met het idee dat je je inzet voor je werk, dat je niet om het minste of geringste de handdoek in de ring gooit en dat je verantwoordelijkheid hebt naar je leidinggevenden toe.
Maar na dat verhaal werd er geen woord meer aan vuil gemaakt en liep mn vader naar de computer om te schrijven dat ik 'wegens een verstoorde arbeidsverhouding per heden mij onttrek van alle werkzaamheden.'
(Want met zo'n verhaal kom je namelijk nergens bij de rechter. Die zal hooguit zeggen dat de arbeidsrelatie verstoord is oid, dus daar waren we sneller vanaf met een ontslagbrief waar mijn ex-baas juridisch niks tegen kon beginnen.)
Bij een voormalige werkgever heb ik geweigerd om de bonus te ontvangen. Dat was geen bonus; Dat was een jodenfooi. Het viel echter nog niet mee om die betaling teruggedraaid te krijgen, Ook de administratieve rompslomp was niet eenvoudig.
Maar ik kreeg wel mijn zin
En niet veel later een betere baan.
Maar ik kreeg wel mijn zin
En niet veel later een betere baan.
HGW XX/7 gewidmet, in Dankbarkeit.
2 keer bij vakantiewerk (kansloos productiewerk als 16/17 jarige )
1e keer in een hittegolf in een productiehal waar de temperatuur heel erg hoog was opgelopen, traitjes bier lopen sjouwen terwijl er een club van die hersenloze buffels als halve kampbewakers bevelen lopen te geven vanaf de heftruck omdat alles niet snel genoeg gaat.
We begonnen die dag met 20 man, de volgende dag hadden ze er nog 5 over, de rest waaronder ik ahd ze al gezegd dat ze erin konden stikken met z'n allen.
2e keer, in een textielbedrijf, werkte er al een week of 2, simpel werk, werd iedere keer gerouleerd, dus iedere dag iets anders. Tot ik 2 dagen achter elkaar in de bloedhitte achter de plasticpers stond het zwaarste werk uit te voeren. Er werd mij verzekerd dat ik de volgende dag ander werk ging doen. Tot ik op werk kwam en vrolijk te horen kreeg dat ik weer plastic mocht gaan persen..... oftewel, doe het lekker zelf, ik ben weg hier
)1e keer in een hittegolf in een productiehal waar de temperatuur heel erg hoog was opgelopen, traitjes bier lopen sjouwen terwijl er een club van die hersenloze buffels als halve kampbewakers bevelen lopen te geven vanaf de heftruck omdat alles niet snel genoeg gaat.
We begonnen die dag met 20 man, de volgende dag hadden ze er nog 5 over, de rest waaronder ik ahd ze al gezegd dat ze erin konden stikken met z'n allen.
2e keer, in een textielbedrijf, werkte er al een week of 2, simpel werk, werd iedere keer gerouleerd, dus iedere dag iets anders. Tot ik 2 dagen achter elkaar in de bloedhitte achter de plasticpers stond het zwaarste werk uit te voeren. Er werd mij verzekerd dat ik de volgende dag ander werk ging doen. Tot ik op werk kwam en vrolijk te horen kreeg dat ik weer plastic mocht gaan persen..... oftewel, doe het lekker zelf, ik ben weg hier
A mind with a heart of it's own
Nah, weinig kans dat hij moeilijkheden maakt als jij dreigt de roddel te verspreiden dat hij een viespeuk is die z'n handjes niet thuis kan houden als hij je niet gewoon laat gaan.quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 23:43 schreef Alleslijm het volgende:
Had ik gezegd....
... :s....
Anyway, ik ben nogal sterk opgevoed met het idee dat je je inzet voor je werk, dat je niet om het minste of geringste de handdoek in de ring gooit en dat je verantwoordelijkheid hebt naar je leidinggevenden toe.
Maar na dat verhaal werd er geen woord meer aan vuil gemaakt en liep mn vader naar de computer om te schrijven dat ik 'wegens een verstoorde arbeidsverhouding per heden mij onttrek van alle werkzaamheden.'
(Want met zo'n verhaal kom je namelijk nergens bij de rechter. Die zal hooguit zeggen dat de arbeidsrelatie verstoord is oid, dus daar waren we sneller vanaf met een ontslagbrief waar mijn ex-baas juridisch niks tegen kon beginnen.)
Ja, ik generaliseer.
En wat was daar de reden achter?quote:Op vrijdag 22 augustus 2008 23:55 schreef sooty het volgende:
Bij een voormalige werkgever heb ik geweigerd om de bonus te ontvangen. Dat was geen bonus; Dat was een jodenfooi. Het viel echter nog niet mee om die betaling teruggedraaid te krijgen, Ook de administratieve rompslomp was niet eenvoudig.
Maar ik kreeg wel mijn zin
En niet veel later een betere baan.
Moet wel heel wat bijzonders zijn, wil ik een bonus terug gaan storten
quote:Op donderdag 21 augustus 2008 19:13 schreef SHE het volgende:
Oh en een keer ben ik heel schofterig geweest. Ik werkte als 15-jarige in de frietkraam bij het Henschotermeer, hartje zomer bij 30 graden.
Geen leuke bijbaan voor de zomer, maar het verdiende goed. Tenminste, als ik mijn geld kreeg. Mijn baas had nogal een vreemde beleving van het concept 'salaris' . Kort gezegd betaalde hij vaker niet dan wel en na 3 weken op mijn geld wachten was ik het zat en heb ik een hele dag gratis friet, kroketjes en frikandellen weggegeven met de mededeling dat we 5jr bestonden en de baas trakteerde. Na mijn dienst ben ik via de struikjes weggeslopen om nooit meer terug te keren.
Achteraf een kutstreek natuurlijk, want die 400 snacks stonden natuurlijk niet in verhouding tot mijn salaris
! Geniaal!
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Mijn twee verhalen.
Ik was een jaar of 14 of 15 en had voor de zomer een vakantiebaantje als magazijn medewerker in de automaterialen. Beetje schoonmaken, pallets leeg maken en af en toe voor helpen om onderdelen op te halen voor klanten. Op zich hartstikke leuk totdat de De Wal, Van der Wal, neem weet ik niet exact meer. Ik weet wel dat zijn bijnaam De Walg of Van der Walg mij opdroeg om in de tuin aan de slag te gaan.
Nu heb ik een gloeiende hekel aan werken in de tuin en dat stond mij dan ook tegen. Ik ben naar zijn kantoor toegegaan en heb hem gezegd dat ik niet aangenomen was voor werken in de tuin. Zijn reactie was dat iedereen dat deed en dat ik dat ook maar mooi moest doen. Hierna heb ik hem gevraagd om mijn loon in orde te maken tot en dat moment en dat ik dat over 10 minuten op zou gaan halen om daarna te vertrekken en nooit meer terug te komen.
Als jochie een hele ervaring. haha
Grap van dit alles is dat het vaste personeel ook een hekel had aan het werken in de tuin maar dat er nog nooit iemand was geweest die nee had durven zeggen tegen de Walg.
In 1999/2000 werkte ik als teamleider in de telecom. In die tijd had ik het goed voor elkaar. Kon lezen en schrijven met mijn mensen, mijn collega's en leidinggevenden. Dat ging zelfs zover dat ik voor het bedrijf het hele land door kon en echt van alles gedaan/gezien heb totdat... mijn manager met zwangerschapsverlof ging en er een interim bitch aangenomen werd die letterlijk en figuurlijk er niets van begreep.
Op een bewuste dag, ik was op training en werd gebeld op mijn mobiele telefoon -we hadden geen werk GSM's want dat was te duur mind you, ik werkte in de telecom en in de rest van het land waren ze in soortgelijke functies wel uitgedeeld- door de interim bitch. Er was ergens wat fout gegaan met een rapportage waardoor zij ter verantwoording werd geroepen. Ik heb haar toen uitgelegd dat ik een training zat en over 15 minuten terug zou bellen. Zo gezegd zo gedaan. Dat werd een gesprek waarin hel en verdoemenis voorbij kwamen. Ik had, zo bleek gelukkig ook achteraf, geen fouten gemaakt, zij had het verkeerd uitgelegd. Natuurlijk wou ze dat niet horen waardoor ik mijn geduld verloor. Heb haar toen gezegd dat ze op moest houden met zeuren en dat ik haar een rekening zou gaan sturen voor de mobiele kosten die ik maakte. Deze kosten werden normaal gesproken niet vergoed maar mijn met zwangerschap zijnde manager gaf aan dat ik gewoon eens een uurtje extra moest schrijven ter compensatie. Op dat moment was ik echter zo klaar met dat gezeur van die interim bitch dat ik de verbinding verbroken en de telefoon uitgezet heb.
De dag erna moest ik natuurlijk op kantoor verschijnen bij haar. Vantevoren had ik wat huiswerk gedaan waardoor ik zeker wist dat ik gelijk had. Dit kon ze niet zetten, vanaf dat moment werd het machtstrijd waarin ze mij in alles tegen werkte. Uiteindelijk heb ik eieren voor mijn geld gekozen en mijn ontslag ingediend op het moment dat mijn eigen manager weer terug was. Zij begreep goed dat er teveel gebeurt was om daar nog te kunnen blijven werken. Van haar heb ik zelfs nog een referentie meegekregen. Heb in de jaren daarna nog regelmatig met haar een bak koffie gedronken wanneer ik eens in de buurt was.
En dan de interim bitch.. Die werd bij datzelfde bedrijf in een andere functie vast aangenomen en zei het interim werk vaarwel. Het zal pak em beet een jaar na mijn vertrek geweest zijn toen zij uitgenodigd werd op kantoor van haar manager en de opdracht kreeg om 20 man te ontslaan. Na afloop van die gesprekken is er met haar geevalueerd en kreeg zij te horen dat zij ook ontslagen was. Ik heb toen wel heel hard gelachen.
What goes around comes around
Ik was een jaar of 14 of 15 en had voor de zomer een vakantiebaantje als magazijn medewerker in de automaterialen. Beetje schoonmaken, pallets leeg maken en af en toe voor helpen om onderdelen op te halen voor klanten. Op zich hartstikke leuk totdat de De Wal, Van der Wal, neem weet ik niet exact meer. Ik weet wel dat zijn bijnaam De Walg of Van der Walg mij opdroeg om in de tuin aan de slag te gaan.
Nu heb ik een gloeiende hekel aan werken in de tuin en dat stond mij dan ook tegen. Ik ben naar zijn kantoor toegegaan en heb hem gezegd dat ik niet aangenomen was voor werken in de tuin. Zijn reactie was dat iedereen dat deed en dat ik dat ook maar mooi moest doen. Hierna heb ik hem gevraagd om mijn loon in orde te maken tot en dat moment en dat ik dat over 10 minuten op zou gaan halen om daarna te vertrekken en nooit meer terug te komen.
Als jochie een hele ervaring. haha
Grap van dit alles is dat het vaste personeel ook een hekel had aan het werken in de tuin maar dat er nog nooit iemand was geweest die nee had durven zeggen tegen de Walg.
In 1999/2000 werkte ik als teamleider in de telecom. In die tijd had ik het goed voor elkaar. Kon lezen en schrijven met mijn mensen, mijn collega's en leidinggevenden. Dat ging zelfs zover dat ik voor het bedrijf het hele land door kon en echt van alles gedaan/gezien heb totdat... mijn manager met zwangerschapsverlof ging en er een interim bitch aangenomen werd die letterlijk en figuurlijk er niets van begreep.
Op een bewuste dag, ik was op training en werd gebeld op mijn mobiele telefoon -we hadden geen werk GSM's want dat was te duur
mind you, ik werkte in de telecom en in de rest van het land waren ze in soortgelijke functies wel uitgedeeld- door de interim bitch. Er was ergens wat fout gegaan met een rapportage waardoor zij ter verantwoording werd geroepen. Ik heb haar toen uitgelegd dat ik een training zat en over 15 minuten terug zou bellen. Zo gezegd zo gedaan. Dat werd een gesprek waarin hel en verdoemenis voorbij kwamen. Ik had, zo bleek gelukkig ook achteraf, geen fouten gemaakt, zij had het verkeerd uitgelegd. Natuurlijk wou ze dat niet horen waardoor ik mijn geduld verloor. Heb haar toen gezegd dat ze op moest houden met zeuren en dat ik haar een rekening zou gaan sturen voor de mobiele kosten die ik maakte. Deze kosten werden normaal gesproken niet vergoed maar mijn met zwangerschap zijnde manager gaf aan dat ik gewoon eens een uurtje extra moest schrijven ter compensatie. Op dat moment was ik echter zo klaar met dat gezeur van die interim bitch dat ik de verbinding verbroken en de telefoon uitgezet heb.De dag erna moest ik natuurlijk op kantoor verschijnen bij haar. Vantevoren had ik wat huiswerk gedaan waardoor ik zeker wist dat ik gelijk had. Dit kon ze niet zetten, vanaf dat moment werd het machtstrijd waarin ze mij in alles tegen werkte. Uiteindelijk heb ik eieren voor mijn geld gekozen en mijn ontslag ingediend op het moment dat mijn eigen manager weer terug was. Zij begreep goed dat er teveel gebeurt was om daar nog te kunnen blijven werken. Van haar heb ik zelfs nog een referentie meegekregen. Heb in de jaren daarna nog regelmatig met haar een bak koffie gedronken wanneer ik eens in de buurt was.
En dan de interim bitch.. Die werd bij datzelfde bedrijf in een andere functie vast aangenomen en zei het interim werk vaarwel. Het zal pak em beet een jaar na mijn vertrek geweest zijn toen zij uitgenodigd werd op kantoor van haar manager en de opdracht kreeg om 20 man te ontslaan. Na afloop van die gesprekken is er met haar geevalueerd en kreeg zij te horen dat zij ook ontslagen was. Ik heb toen wel heel hard gelachen.
What goes around comes around
Neerkomen wel!
Pfoeh leuk topic zo!
Ik heb wel medelijden met sommige mensen hier... Je zoekt de werkgevers (bazen?) wel uit zeg. Zelf heb ik pas 1 werkgever gehad die echt klote was... Ofja, werkgever heb ik nooit gezien, de manager was het figuur die "toezicht moest houden".
Ik werkte bij een autodealer. Boven mij stond dus de manager, naast mij de andere verkoper die er een half jaar langer werkte. Meer personeel in de showroom hadden we niet.
De verkoper en ik konden redelijk met elkaar opschieten, we konden lachen met elkaar. De manager zag je niet. Die liep in de ziektewet met zijn rug. Elke klant had hij dusdanig naar zich toegetrokken dat wij hem niet konden helpen, omdat "hij" er niet was.
In de personeelsadministratie was ik trouwens ook nooit opgenomen, omdat de papieren elke keer kwijt waren. Mijn salaris moest ik maar cash uit de kluis halen.
Daarom zaten wij elke dag krantje te lezen, potentiële klanten een 06-nummer te geven en koffie te drinken. Sporadisch rangeerden we wat auto's en we verkochten eens in de week zelfs een auto!
Het is niet raar te noemen dat ik na een paar dagen dit zo gehad had, dat ik per direct opgestapt ben. Mijn salaris voor die maand heb ik uit de kluis gepakt en ik ben gegaan...
Tegenwoordig kom ik er nog wel eens (mijn auto is er in onderhoud) en het is nogsteeds hetzelfde. 2 man verkopers zijn in anderhalf jaar al 2x gerouleerd, en de manager is inmiddels weg, dus ze zitten er echt alleen.
Ik heb wel medelijden met sommige mensen hier... Je zoekt de werkgevers (bazen?) wel uit zeg. Zelf heb ik pas 1 werkgever gehad die echt klote was... Ofja, werkgever heb ik nooit gezien, de manager was het figuur die "toezicht moest houden".
Ik werkte bij een autodealer. Boven mij stond dus de manager, naast mij de andere verkoper die er een half jaar langer werkte. Meer personeel in de showroom hadden we niet.
De verkoper en ik konden redelijk met elkaar opschieten, we konden lachen met elkaar. De manager zag je niet. Die liep in de ziektewet met zijn rug. Elke klant had hij dusdanig naar zich toegetrokken dat wij hem niet konden helpen, omdat "hij" er niet was.
In de personeelsadministratie was ik trouwens ook nooit opgenomen, omdat de papieren elke keer kwijt waren. Mijn salaris moest ik maar cash uit de kluis halen.
Daarom zaten wij elke dag krantje te lezen, potentiële klanten een 06-nummer te geven en koffie te drinken. Sporadisch rangeerden we wat auto's en we verkochten eens in de week zelfs een auto!
Het is niet raar te noemen dat ik na een paar dagen dit zo gehad had, dat ik per direct opgestapt ben. Mijn salaris voor die maand heb ik uit de kluis gepakt en ik ben gegaan...
Tegenwoordig kom ik er nog wel eens (mijn auto is er in onderhoud) en het is nogsteeds hetzelfde. 2 man verkopers zijn in anderhalf jaar al 2x gerouleerd, en de manager is inmiddels weg, dus ze zitten er echt alleen.
[b]Op vrijdag 24 augustus 2007 09:50 schreef PretKroket het volgende:[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
Um....in een fabriek waar ik als scholiertje vakantiewerk en avondwerk deed had ik het na 6 jaar afgebekt worden, ingeroosterd worden zonder overleg, uit de planning gehaald worden zonder overleg, over laten werken zonder overleg, afgebekt worden omdat ik met m'n vingers tussen de lopende band hing omdat de beschermkap maar niet gerepareerd werd, afgebekt worden toen de nieuwe beschermkap vastgelast werd naast m'n benen en de vonken over m'n schenen vlogen etc. etc. wel gezien.
Als je ooit motivering nodig hebt om te gaan leren dan is het wel op een plek waar de leidinggevenden te dom zijn om te poepen, geen sociale vaardigheden bezitten, een arrogante houding van "voor jou 10 anderen verdomme" ten toon spreiden en dit alles temidden van een machinepark dat rechtstreeks uit het Oostblok geteleporteerd leek te zijn.
Dus toen het touwtrekspelletje begon van "misschien mag je werken deze nazomer (drukste periode) oh nee toch niet nou kom maar dan nou we bellen nog als we je nodig hebben" heb ik ijskoud niks gezegd, ander werk geregeld en uiteindelijk van mn nieuwe werkplek opgebeld dat het m niet meer ging worden.
Andere kant van de lijn: Wat? Dakunjeniemaaaake welgoftedommejezusggggristusvloekvloekvloek TAK! tuut tuut tuut.
Die dankbaarheid doe je het toch voor he :’)
En dan nog bij een uhhh laten we zeggen linkse subsidiespons gewerkt waar de 2 andere medewerksters niet met elkaar praatten en al helemaal niet met een ander.
Die mevrouwen hadden van Ome Regering twee gloedjenieuwe computers staan. Ze wisten niet eens hoe ze die aan moesten zetten, dus alle administratie van alle cliënten werd op papier bijgehouden. Eerste wat ik dus deed was alles in de pc zetten. Resultaat: er werd een werkplek overbodig. Raad eens welke.
Nou ja, na anderhalve week hing er eentje aan de telefoon dat er geld vrij was gekomen en of ik terug wilde komen. Voor hen deed ik het niet, maar voor de cliënten ging ik terug. Je bent tenslotte een idealistische muts of niet
Bleek dat ze mij alleen had opgebeld om op te komen dagen om de schuld te kunnen geven dat één van de pc’s “stuk” was. Ze had m namelijk aangekregen, had een beetje met de muis geëxperimenteerd en toen deed ie “opeens” niets meer. Dus ze had de regiomanager opgetrommeld, mij gebeld en toen kon het loosgaan. Dacht ze.
Kom ik daar aan, bleek dat ze gewoon aan de beeldscherminstellingen had zitten kutten zodat als de pc aanging er alleen spannende flitsen en wat gezoem uit dat ding kwamen. Alles weer goed gezet en tadaa. Daar hadden ze dan anderhalve week tegenaan lopen panikeren. Gelukkig hadden ze ondertussen al wel nieuwe computers geregeld vertelde ze me, deze had ik immers stukgemaakt.
Vervolgens ging ze achter pc nr 2 zitten en PANIEK de administratie was niet te vinden! Weer allemaal vingertjes naar mij, want ZIJ had alles ingevoerd in die duivelsche machines. Ik vroeg aan de manager of hij kon raden wat er gebeurd was, hij compleet chagrijnig toekijken hoe ik pc nr 1 weer aanzette en daar op de harde schijf de administratie liet zien.
Vervolgens heb ik m succes gewenst om de dames in te werken in de wondere wereld der kompjoeters want ik had geen zin meer in dit gekkenhuis. Nou ja, dat snapte hij dan weer wel. :’)
Als je ooit motivering nodig hebt om te gaan leren dan is het wel op een plek waar de leidinggevenden te dom zijn om te poepen, geen sociale vaardigheden bezitten, een arrogante houding van "voor jou 10 anderen verdomme" ten toon spreiden en dit alles temidden van een machinepark dat rechtstreeks uit het Oostblok geteleporteerd leek te zijn.
Dus toen het touwtrekspelletje begon van "misschien mag je werken deze nazomer (drukste periode) oh nee toch niet nou kom maar dan nou we bellen nog als we je nodig hebben" heb ik ijskoud niks gezegd, ander werk geregeld en uiteindelijk van mn nieuwe werkplek opgebeld dat het m niet meer ging worden.
Andere kant van de lijn: Wat? Dakunjeniemaaaake welgoftedommejezusggggristusvloekvloekvloek TAK! tuut tuut tuut.
Die dankbaarheid doe je het toch voor he :’)
En dan nog bij een uhhh laten we zeggen linkse subsidiespons gewerkt waar de 2 andere medewerksters niet met elkaar praatten en al helemaal niet met een ander.
Die mevrouwen hadden van Ome Regering twee gloedjenieuwe computers staan. Ze wisten niet eens hoe ze die aan moesten zetten, dus alle administratie van alle cliënten werd op papier bijgehouden. Eerste wat ik dus deed was alles in de pc zetten. Resultaat: er werd een werkplek overbodig. Raad eens welke.
Nou ja, na anderhalve week hing er eentje aan de telefoon dat er geld vrij was gekomen en of ik terug wilde komen. Voor hen deed ik het niet, maar voor de cliënten ging ik terug. Je bent tenslotte een idealistische muts of niet
Bleek dat ze mij alleen had opgebeld om op te komen dagen om de schuld te kunnen geven dat één van de pc’s “stuk” was. Ze had m namelijk aangekregen, had een beetje met de muis geëxperimenteerd en toen deed ie “opeens” niets meer. Dus ze had de regiomanager opgetrommeld, mij gebeld en toen kon het loosgaan. Dacht ze.
Kom ik daar aan, bleek dat ze gewoon aan de beeldscherminstellingen had zitten kutten zodat als de pc aanging er alleen spannende flitsen en wat gezoem uit dat ding kwamen. Alles weer goed gezet en tadaa. Daar hadden ze dan anderhalve week tegenaan lopen panikeren. Gelukkig hadden ze ondertussen al wel nieuwe computers geregeld vertelde ze me, deze had ik immers stukgemaakt.
Vervolgens ging ze achter pc nr 2 zitten en PANIEK de administratie was niet te vinden! Weer allemaal vingertjes naar mij, want ZIJ had alles ingevoerd in die duivelsche machines. Ik vroeg aan de manager of hij kon raden wat er gebeurd was, hij compleet chagrijnig toekijken hoe ik pc nr 1 weer aanzette en daar op de harde schijf de administratie liet zien.
Vervolgens heb ik m succes gewenst om de dames in te werken in de wondere wereld der kompjoeters want ik had geen zin meer in dit gekkenhuis. Nou ja, dat snapte hij dan weer wel. :’)
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Dat vind ik nog aardig van je. Ik had gezegd dat ik zou komen om ze vlak voor de eerste werkdag af te bellen.quote:Op zondag 24 augustus 2008 20:38 schreef Mwanatabu het volgende:
Dus toen het touwtrekspelletje begon van "misschien mag je werken deze nazomer (drukste periode) oh nee toch niet nou kom maar dan nou we bellen nog als we je nodig hebben" heb ik ijskoud niks gezegd, ander werk geregeld en uiteindelijk van mn nieuwe werkplek opgebeld dat het m niet meer ging worden.
Andere kant van de lijn: Wat? Dakunjeniemaaaake welgoftedommejezusggggristusvloekvloekvloek TAK! tuut tuut tuut.
Die dankbaarheid doe je het toch voor he :’)
mooie verhalen hier (wat lopen er toch klote bazen rond)
Follow your heart and your dreams won't be far behind
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Of niet meer bellen.quote:Op zondag 24 augustus 2008 20:57 schreef tonja het volgende:
[..]
Dat vind ik nog aardig van je. Ik had gezegd dat ik zou komen om ze vlak voor de eerste werkdag af te bellen.
Lambo of Rekt
Inderdaad, dat is nog wel hetgeen wat me het ergst verbaast in dit topic, de "bazen" die hier rondlopen. Dat is toch niet meer serieus te nemen??quote:Op zondag 24 augustus 2008 21:41 schreef JediMasterLucia het volgende:
mooie verhalen hier (wat lopen er toch klote bazen rond)
[b]Op vrijdag 24 augustus 2007 09:50 schreef PretKroket het volgende:[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
Ik ken nog wel meer horrorverhalen alleen heb ik die niet zelf meegemaakt dus dat ga ik hier niet plaatsen. feit is echter wel dat er nogal wat mensen zijn die de titel "baas" of "chef" of "leidinggevende" hebben en totaal geen verstand hebben van wat dat nu betekent. het meest lastige is dat de meesten zich er ook niet in willen verdiepen en er vanuit gaan dat iedereen zo denkt zoals zij zelf denken. veel van de hierboven beschreven ellende komt voort vanuit niet kunnen of willen communiceren in sommige gevallen gecombineerd met een gebrek aan inhoudelijke kennis. daarnaast zijn er de etters die gewoon misbruik denken te kunnen maken omdat je een uitzendkracht bent..quote:Op zondag 24 augustus 2008 21:50 schreef Barcaconia het volgende:
[..]
Inderdaad, dat is nog wel hetgeen wat me het ergst verbaast in dit topic, de "bazen" die hier rondlopen. Dat is toch niet meer serieus te nemen??
Neerkomen wel!
Ik weet precies hoe ze denken. Status is meer waard dan gezond verstand. Een "Baas" (Of "manager") is meer waard dan een weldenkende collega.quote:Op zondag 24 augustus 2008 22:20 schreef Freeflyer het volgende:
[..]
Ik ken nog wel meer horrorverhalen alleen heb ik die niet zelf meegemaakt dus dat ga ik hier niet plaatsen. feit is echter wel dat er nogal wat mensen zijn die de titel "baas" of "chef" of "leidinggevende" hebben en totaal geen verstand hebben van wat dat nu betekent. het meest lastige is dat de meesten zich er ook niet in willen verdiepen en er vanuit gaan dat iedereen zo denkt zoals zij zelf denken. veel van de hierboven beschreven ellende komt voort vanuit niet kunnen of willen communiceren in sommige gevallen gecombineerd met een gebrek aan inhoudelijke kennis. daarnaast zijn er de etters die gewoon misbruik denken te kunnen maken omdat je een uitzendkracht bent..
[b]Op vrijdag 24 augustus 2007 09:50 schreef PretKroket het volgende:[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
dude? :') ik hoop voor je dat je niet serieus bent
Even voor jou: 2x1/2 = 1/2 x 1/2
[b]Neem mij niet tè serieus, dat doe ik zelf ook niet[/b]
Niet alleen bazen hoor, ook onder de "gewone" werknemers loopt volk rond waarvan je je afvraagt hoe ze ooit aangenomen zijn. Ongewassen, onaardig, niet deskundig, nog niet eens een telefoon normaal aan kunnen nemen en desondanks een vast contract hebben. Bij bazen valt dat alleen meer op omdat die ook nog eens iets te zeggen hebben over meerdere mensen.quote:Op zondag 24 augustus 2008 21:50 schreef Barcaconia het volgende:
[..]
Inderdaad, dat is nog wel hetgeen wat me het ergst verbaast in dit topic, de "bazen" die hier rondlopen. Dat is toch niet meer serieus te nemen??
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Klopt helemaal, ik had er vandaag nog een aan de telefoon die mij 'wantrouwend' noemde, omdat ik vroeg of ze iets per e-mail kon bevestigen. Dat had ze nog nooooooit meegemaakt in alle jaren dat ze er werktequote:Op maandag 25 augustus 2008 11:33 schreef Mwanatabu het volgende:
[..]
Niet alleen bazen hoor, ook onder de "gewone" werknemers loopt volk rond waarvan je je afvraagt hoe ze ooit aangenomen zijn. Ongewassen, onaardig, niet deskundig, nog niet eens een telefoon normaal aan kunnen nemen en desondanks een vast contract hebben. Bij bazen valt dat alleen meer op omdat die ook nog eens iets te zeggen hebben over meerdere mensen.
Ik heb vroeger toen ik studeerde veel tijdelijke baantjes via uzb gehad, en wat voor een debielen die manager of teamleider zijn rondlopen op de werkvloer is af en toe echt niet te geloven. Vooral van die gladde jongens die zich hebben ingelikt bij de baas en met grote hervormingsplannen komen, hoewel de afdeling op dat moment ook naar behoren werkt, zijn rete-irritant. Meestal kunnen ze er ook heel erg slecht tegen wanneer je hun visie in twijfel trekt.
Als ik al deze verhalen zo lees en mij realiseer dat er over het algemeen erg veel narigheid (rattengedrag, leveren van streken, beschadigend roddelen, pesterijen) voorkomt op de werkvloer, dan denk ik toch wel eens: hoeveel nadelige invloed heeft dat wel niet op de productiviteit? Ik weet wel zeker dat heel veel ziekteverzuim wordt veroorzaakt door dergelijk gedonder.
Why can't we all just get along???
Why can't we all just get along???
quote:Op maandag 25 augustus 2008 12:50 schreef titanio het volgende:
Sooh hier heeft een modder reet tor wel heel hard in een topic lopen stuffen zeg!
Huilen dan.
Heb ook nog een zomer (2 maanden) bij een bedrijf gewerkt dat bouwmaterialen verhuurde. We begonnen met 3 jongens van 17 en de collega's waren van die rauwe gasten van 40, zwaar aan de shag, onder de tattoo's, niet al te slim en diep in de illegale zaakjes. De eerste 2 weken vond ik het zoooo klote, iedere dag weer een lange marteling, en zo dachten de andere 2 jongens er ook over. Ik weet niet meer precies hoe het kwam, maar een van die andere jongens maakte een geintje over hoeren of zei "dat is net als een vieze hoer" ofzo, en zo'n gespierde gast van eind 30 pakt die jongen van de grond en pint hem tegen een kast aan... "ALS JIJ VERDOMME NOG 1 KEER JE BEK OPENTREKT OVER HOEREN BREEK IK JE HELEMAAL AF MANNETJE!". Nou, ik stond daar dus met open mond en grote ogen te staren, 2 andere collega's springen er tussen en trekken die beer van die jongen af... Wij werden met z'n 3en even naar buiten gestuurd en dan zouden zij even met die gast praten. 5 minuten later pakt die jongen (het "slachtoffer") z'n spullen en loopt weg, en die hebben we ook nooit meer teruggezien. Nog eens 5 minuten later komen die beren naar buiten, gast wil z'n excuses aanbieden enzo. Blijkt dat hij in de avonduren bijklust als privechauffeur voor callgirls en nogal beschermend is over "zijn meisjes" en kritiek op hoeren heel slecht trekt.
De baas daar heeft die jongen nog gebeld, maar die wilde niet meer terugkomen. Ik heb daar nog 6 weken doorgewerkt en het best gezellig gehad. Ze waren dan misschien "een beetje ruw", maar mooie verhalen hadden ze wel over hun "bijbaantjes". Ik heb in die 6 weken meer geleerd over illegale zaken en "handigheidjes" dan in de rest van mijn leven bij elkaar.
De baas daar heeft die jongen nog gebeld, maar die wilde niet meer terugkomen. Ik heb daar nog 6 weken doorgewerkt en het best gezellig gehad. Ze waren dan misschien "een beetje ruw", maar mooie verhalen hadden ze wel over hun "bijbaantjes". Ik heb in die 6 weken meer geleerd over illegale zaken en "handigheidjes" dan in de rest van mijn leven bij elkaar.
Ja, ik generaliseer.
Werkte via een UZB bij een callcenter (mail support). Bleek een soort Gestapo bewind gevoerd te worden. Op een gegeven moment gingen ze een kwartier tijd inhouden omdat ze vonden dat we te laat uit de kantine kwamen. Dit communiceerden ze niet duidelijk maar kwamen we later pas achter. Ook bleek dat dit al eerder gebeurd kon zijn buiten ons medeweten om. God mag weten hoeveel tijd we al misgelopen waren door hun. Toen ons deze frats ter ore kwam hebben we ze voor de keuze gesteld: Of hierover gelijk duidelijkheid of we stapten op. Ze wilden niet ingeven en leken ook niet helemaal te geloven dat we echt zouden gaan. Toen zijn vier van de acht man dus per direct opgestapt. Daarna bier gedronken op een nabijgelegen terras. Was nog gezellig. Was een goed rendement voor het callcenter ahum. We hebben 1 week betaalde 'training' gehad en een week 30 uur gewerkt, de maandag daarna zijn we dus weggegaan.
[ Bericht 11% gewijzigd door hermanf op 27-08-2008 11:59:58 ]
[ Bericht 11% gewijzigd door hermanf op 27-08-2008 11:59:58 ]
Ow do tell.... wat voor handigheidjes?quote:Op maandag 25 augustus 2008 15:56 schreef Northside het volgende:
maar mooie verhalen hadden ze wel over hun "bijbaantjes". Ik heb in die 6 weken meer geleerd over illegale zaken en "handigheidjes" dan in de rest van mijn leven bij elkaar.
|
|
