De disclaimer: according to Lois
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het "hoe gaat het met de moeders" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
quote:Op vrijdag 9 mei 2008 23:24 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Chanell, onder zulke omstandigheden leer je je vrienden kennen hoor. hier ook een stuk of wat "vrienden" armer. Als ze geen begrip ervoor hebben dat alles ineens anders is, dan laat maar toch?
Je hebt veel meer aan een paar echte vrienden dan aan zo'n zooitje nepperds.
Vreemd Kersjes, ik herken het niet.
Wij hadden gister een bruiloft van onze beste vrienden, leuk hoor (oeh nu wil ik ook! maar mijn vriend niet dus dat schiet niet op he) Het was natuurlijk geweldig weer, helaas had het voor mij iets mindere gevolgen, ik kan niet goed tegen warmte. Dus ik kreeg een migraine-aanval. Net sinds deze week slik ik preventieve medicijnen tegen migraine, elke dag een pilletje, en nog wat voor als er toch een aanval uitbreekt. Dus die heb ik gister ingenomen....zonder succes.....het hielp echt helemaal niet
Mijn vriend heeft een kamer voor me geregeld op het landgoed waar we gingen eten, en ik heb anderhalf uur op bed gelegen, balen!!!! Met nog een zooi (andere) medicijnen en een tijdje rust ging het later weer redelijk. Maar oeh, wat baalde ik ervan zeg.
Zijn er hier ook mensen met migraine, en wat doen jullie eraan?
quote:Op vrijdag 9 mei 2008 23:30 schreef pinquit het volgende:
migraine is vreselijk! ik heb er geen last meer van sinds ik niet meer op school zit.
een vriendin van me heeft er nog wel eens last van, die heeft van de HA een soort zakjes met poeder gekregen, dat moet ze oplossen in water en dan opdrinken.
ik weet verder geen huismiddeltjes ofzo..
medicijnen
Tegenwoordig heb ik er gelukkig nog maar zelden last van (afkloppen).
Wel balen dat je er precies met die bruiloft last van kreeg Karin. Toch een geluk dat het niet je eigen bruiloft was
Mijn man heeft heel soms last van migraine en krijgt van de huisarts dan Migrafin voorgeschreven. Dat helpt best goed, in tegenstelling tot wat-dan-ook aan andere pijnstillers. Verder inderdaad rustig aandoen... maar op een bruiloft is dat niet echt geweldig!
Tex, wat stom dat je van je huisarts alleen dat kreeg zeg! Die weet vast wel dat dat helemaal niet helpt als je migraine hebt...
En nu zit ik dus met een enorm dilemma. Ik wil zo graag borstvoeding blijven geven maar schanul (en anderen) vinden dat ik teveel van mezelf verg. Ik zie echt wel wat ze bedoelen hoor en ik denk ook ergens wel dat het wat rust zou geven, maar het verminderen of stoppen met BV voelt zo als falen... Pffff, was er maar iets waardoor ik me een dagje even wat energieker zou gaan voelen, dan kan ik er vast wel weer een paar weken tegenaan
Moeilijk beslissing lijkt me idd over de bv, als jij je beter zou voelen zou het geen problem hoeven zijn, nu 'moet' je ineens een keuze gaan maken...
Klopt het, of lijkt het zo dat men tegenwoordig minder happig is op bloedtransfusies?
Een vriendinnetje van mij mocht ook kiezen en koos ook voor ijzer, maar zei achteraf dat ze beter het bloed had kunnen kiezen, dat ze zich dan wrsch sneller een stuk beter had gevoeld.
Als je nog door zou willen gaan met de bv, is het dan niet een optie om te kolven zodat je de nachtvoeding door je man kan laten doen? Of in het weekend, wel zelf even voeden 's ochtends maar daarna even de kinders door je man te laten doen zodat je verder kunt slapen?
Ik sliep echt het halve weekend als mijn wederhelft thuis was. Heel ongezellig, maar ik knapte er wel van op
.Buiten dat, stoppen met borstvoeding geven is geen falen. Echt niet! Je hebt Stijn al een hoop goeds meegegeven en jezelf voorbij lopen is nergens goed voor. Heel veel succes.
En stoppen met borstvoeding is zeker geen falen, zeker niet omdat het bij jou een weloverwogen besluit zal zijn.
Sterkte ermee!
Karin, wat jammer dat de bruiloft zo in het water viel voor je!
voor Sjak en nog twee omdat ik het goed kan begrijpen hoe je je voelt (en dan voel je je nog een stuk slechter dan ik me een tijd heb gevoeld 
) Wat misschien ook een idee is, in plaats van te kolven het misschien te gaan combineren, kv met bv? Het is echt echt echt geen falen...alleen al het feit DAT je er niet meteen mee wil stoppen vind ik al bijzonder, je mag best lekker aan jezelf denken nu hoor! Maar niet doen omdat je man etc. het zegt, je moet er wel zelf achterstaan (anders zul je er ook mee blijven zitten misschien, zeker als je er niet heel erg van opknapt o.i.d....) maar dat is natuurlijk ook wel logisch.
Sterkte met alles
Misschien kun je contact opnemen met een lactatiekundige, misschien dat die nog wat goede ideeen heeft over de bv, om je wat te ontlasten.
Sterkte!
Ik krijg nog wel cadeautjes van m'n meiden, helemaal zelf gemaakt, dus dat is zowiezo leuk
Iedereen een fijne Moederdag toegewenst!
Vannacht heeft
de babyfoon meegenomen en is samen met dat ding op een andere kamer gaan slapen. Hij heeft toen een flesje KV aan Stijn gegeven en ik heb lekker door kunnen slapen. Dat scheelt al. Kolven doe ik al en dat geven we al extra gedurende de dag. Stijn is blijkbaar ook gewoon een hongerlap. Aan de lactatiedeskundige heb ik ook gedacht Cattie. Dinsdag ga ik naar het CB en ik laat het even van mijn gesprek daar afhangen of ik die ga inschakelen. BE, ze zijn inderdaad steeds minder happig op het geven van bloed. Ten eerste is het gewoon het duurst en is het steeds schaarser aan het worden. Ik heb er zelf niet voor gekozen omdat er ook nog steeds kans is op bloedoverdraagbare aandoeningen zoals hepatitus en er een behoorlijke kans is op reacties van je lichaam op het vreemde spul dat je krijgt (een soort afweerreactie van je lichaam). Bij mij was de curretage het probleem, door het ijzer begon ik me al weer een stuk beter te voelen maar toen ik heb ik bij de curretage weer veel bloed verloren en dat deed me de das om denk ik.
Ach,. over een paar weken ben ik dit allemaal weer vergeten
voor de moeders die hun kindjes moeten missen vandaag Karin, ik heb ook migraine helaas. Ik had eerst Imigran maar dat hielp niet echt. Toen heb ik een tijdje preventief iets geslikt maar daar werd ik draaierig van. Toen heb ik Maxalt gekregen en dat helpt wel heel erg goed. Ik heb ook last van aura's en met Maxalt was dat snel voorbij. Misschien zou je aan de HA kunnen vragen of je iets anders kan krijgen.
Ik heb ook Maxalt. Maar het liefst slik in Sanalgin (vrij verkrijgbaar). Dat werkt voor mij het allerbeste
Lastig he, zo een beslissing? Ik denk dat ik in zo een geval gewoon de boel op zijn beloop zou laten. Niet echt afbouwen met bv, maar wel, als ik het niet meer trek, een flesje kv er bij. Gewoon zien waar het schip strandt, zeg maar.
quote:http://webspace.ship.edu/cgboer/aura.gifOp zondag 11 mei 2008 15:45 schreef LadyS het volgende:
Wat zijn aura's? (bij Migraine dus)
Ik heb ook Maxalt. Maar het liefst slik in Sanalgin (vrij verkrijgbaar). Dat werkt voor mij het allerbeste
http://people.zeelandnet.nl/hoefnag/images/aura.jpg
onder andere dit.
ik zet ze niet als plaatje neer omdat sommigen daar eng van worden
quote:Sommige patiënten zien voorafgaande aan een aanval merkwaardige figuren of een deel van het gezichtsveld valt weg. Dit wordt een "aura" genoemd.
Niet ten koste van jezelf dus, maar ook niet tegen je gevoel in. Probeer daar de (zeer moeilijke) balans in te vinden.
Sterkte
Karin, ik heb heel veel migraine gehad toen ik nog anticonceptie gebruikte. Ik kreeg op een gegeven moment sumatriptan, maar dat is geen aanrader, het voelde alsof er iemand op mijn keel en borst drukte, de hoofdpijn gaat wel weg maar ik ben er vreselijk beroerd van geweest. Bij mij werkt het vaak het beste om een paracetamol met codeine te nemen en dan 2 uur te gaan slapen, vaak ben ik daarna wel in staat tot actie zeg maar. Maar het blijft toch een soort 'uitzitten'.
als ik nog eens zwanger word weet ik wel welke ik ga nemen 
Maar je kunt dus migraine krijgen van de pil? Wat een vervelende bijwerking zeg!
Sterkte met de moeilijke situatie waar je nu in zit, ik hoop dat het met de juiste hulp gauw weer beter zal gaan.
Migraine is vreselijk, gelukkig ben ik er al een paar jaar zo goed als van af. Hebben jullie vanwege het warme weer nou ook meer last?
24-8-06 was heel lang de eerste dag van mijn laatste menstruatie. Sinds vanmorgen dus niet meer en nu heb ik buikpijn en voel ik me iets minder schuldig over die zak M&M's die ik gisteravond iets te snel leeg had
quote:Ja leuk zijn die he, alleen staat er bij jou ook dat je nog maar 5 dagen hoeft Fuente. Dat stond er bij die van mij ook steeds verkeerd, daarom heb ik 'm eruit gegooid.Op zondag 11 mei 2008 21:30 schreef Suzanna het volgende:
Fuente, wat heb jij een leuke babyticker trouwens
ze is dus nog maar net zwanger ik dacht al!...Sjak, hoe is het met jou? Het weekend en de maandag overleefd?
Maar de menstuatie blijft nog steeds uit....Tijens de bv periode heb ik cerazette geslikt omdat ik nogal vruchtbaar ben
Komt dit iemand bekend voor, en is het normaal dat het zolang duurt??
Daar ben ik weer. Een hele poos alleen maar gelurkt, maar ik vind het toch wel leuk om weer eens een beetje mee te kletsen. Met deze moeder gaat het, afgezien van die stomme hooikoorts, goed!
Eva is al weer ruim 1,5 jaar en we hebben het fijn samen. Vandaag is mijn mamadag en ik ben al helemaal platgeknuffeld. Lekker, snot
. Ik heb een nieuwe leuke functie bij mijn 'oude' werkgever, en is al bijna een jaar weer student en doet dat goed. en, we 'gaan' voor nr.2, en hoe kan ik nu zwanger zijn zonder OUD...
. Net zoals bij Eva is het weer een sprong in het diepe (bevalling , waar moet nr 2 slapen, hoe moet het met werk en verlof, zwangerschap + hormonen 
, etc) maar bij Eva is het ook allemaal helemaal goed gekomen, dus daar vertrouw ik nu ook maar weer op. Als we moeten wachten tot ik helemaal op een roze wolk zit komt die 2e er nooit.. 
Ik zal maar niet meer reageren op alle moeders die wat gepost hebben (ik loop een jaar achter
) maar ik heb ernstig meegelezen en -geleefd. linda wat leuk dat jullie voor een tweede gaan en wat fijn om te lezen dat het zo goed gat me jou, je lief en uiteraard met Eva...... 1,5 jaar.... weer zo'n mijlpaal.)
quote:Thnx!Op zondag 11 mei 2008 21:30 schreef Suzanna het volgende:
Fuente, wat heb jij een leuke babyticker trouwens
Maar je kunt dus migraine krijgen van de pil? Wat een vervelende bijwerking zeg!
Ja ik had dat echt van de hormonen in de pil. Een tijdje de nuvaring geprobeerd, daar had ik hetzelfde probleem mee. Toen ik met de pil gestopt ben, duurde het nog 3 maanden (elke keer rond mijn menstruatie) en toen was ik ervan af!
Igraine, ik heb het vaker gehoord terwijl anderen 'm wel weer goed zien
Volgens mij heeft het te maken met of je firefox of internet explorer hebt, ik ga zo nog eens kijken hoe of wat Linda, wat een leuk nieuws!
edit: nu zou de ticker het wel goed moeten doen, als het goed is
quote:dat was bij mij ook echt ernstig weg, bij de nuvaring, terwijl dat juist de reden was dat ik dat ding nam, vanwege minder hormonen enzo, echt nooit weer!Op dinsdag 13 mei 2008 17:35 schreef Brighteyes het volgende:
Ik had echt ook mega-hoofdpijn (en 1 bijna-migraine, het bleef bij de aura's) van de nuvaring. En een totaal bevroren libido. Ben er gauw weer mee gestopt.
En ik werd ook wel errug down/depresseif-ig van. En toch hoor je dat soort verhalen wel érg vaak over de nuvaring. Da's wel vreemd vind ik, als er zo weinig hormonen in zouden zitten.
Linda leuk om weer wat van jullie te lezen, en wat leuk dat jullie voor een tweede gaan!
Ik ben in de rui..krijg zelfs inhammen aan de zijkanten van m`n voorhoofd
En ik heb best lang, heel dik en donker haar dus je komt het ook gewoon overal tegen. Elke keer als ik m`n haar heb gewassen zit het doucheputje verstopt
Fijn die hormonen De reden dat ik het vraag: Sinds de bevalling heb ik dus rugpijn, bij mn stuitje. Dat is dus nu al zo'n 3 maanden bezig...
Ben je er al mee bij een fysiotherapeut geweest? Daar hoef je tegenwoordig geen verwijsbrief meer voor te hebben.
Grappig dat jullie het allemaal leuk vinden dat we voor een 2e gaan. Ik vind dat ook wel, maar vooral heel eng!
Ticootje, een chiropractor is ook nog een optie, daar had ik veel baat bij tijdens mijn zwangerschap, toen mijn bekken moeilijk deed.
is dat een verwijzing naar het feit dat jullie voor een tweede gaan?
. 't was mijn oude account waarmee ik nog vaak aangesproken werd. Ik zal het maar even weghalen nu Met de vele nummertjes ja! Weet je nog, dat we samen zwanger Z&G binnenkwamen?
Spannend hoor om te gaan voor een tweede! Maar wel leuk hoor weer zo'n kleine hummel. Leuk om je hier weer te zien. Ik begin langzaam uit mijn dalletje te kruipen. Het helpt bij mij vaak een stuk om een en ander eens goed uit te spreken. Ik ben rustig de BV aan het afbouwen, dat geeft al wat rust, dat ik niet alleen verantwoordelijk ben voor de kleine man. Ik slaap wat meer en ik denk ook dat mijn Hb zo langzamerhand wat aan het stijgen is. De watten in mijn hoofd zijn minder aan het worden. Ik hoop dat de hoofdpijn nu ook snel eens over gaat. Verder ben ik gewoon veel rustiger aan gaan doen, dat helpt toch ook wel
[ Bericht 0% gewijzigd door sjak op 14-05-2008 22:02:21 ]
quote:Onze tweede kondigde zich onverwacht aan. Zo na week twintig van de zwangerschap begon ik het zelf ook eens leuk te vinden.Maar ik merkte dat iedereen om mij heen (behalve op het werk) het direct fantastisch vond dat er een tweede kind zou komen. Leuk voor Lucie, werd er vaak bij gezegd. En ze hebben gelijk gekregenOp woensdag 14 mei 2008 19:50 schreef Linda__ het volgende:
Grappig dat jullie het allemaal leuk vinden dat we voor een 2e gaan. Ik vind dat ook wel, maar vooral heel eng!
Hoi Linda en Eva, welkom terug!
quote:Da's wel heel lang geledenOp woensdag 14 mei 2008 20:50 schreef PM-girl het volgende:
Weet je nog, dat we samen zwanger Z&G binnenkwamen?
... Kans dat we weer samen zwanger zijn? hmm, jij was wel twee hele topics later dan ik hoor
fijn Sjak, dat je weer uit je dal kruipt. Hopelijk kun je ook lekker genieten van je gezinnetje.
[ Bericht 11% gewijzigd door Linda__ op 14-05-2008 21:45:23 ]
Sjak, ik vind het echt heel fijn dat het beter gaat met je, al is het maar langzaam. Je bent een dappere hoor!
Ik ben even chagrijnig hoor. Mijn stagiair die nog maar 1 keer is geweest (voor de vakantie) is niet op komen dagen en heeft ook niks laten weten. Ik heb op een aantal manieren geprobeerd hem te bereiken maar weet zijn telefoonnummer niet helaas. Ik heb zijn stagebegeleider al laten weten dat ik dit niet pik en flink pissig ben, en dat ik hem liever niet meer hier heb.
Tjonge
zo hoeft het niet voor mij hoor.Ik ad het ook maar een tijdje gegooit op het feit dat ik vaak die kleine optilde.. Maar het feit is gewoon dat de rugpijn te laag zit dat het tillen de oorzaak is. Het wordt wel flink erger als ik veel zit, en het wordt iets minder als ik in beweging blijf.
MAg ik ook een intiem vraagje stellen? Wanneer weer intiem met je man? Ik merk gewoon dat ik lichamelijk nog niet in topconditie ben. Nu met een borstontsteking die geweoon pijn doet, mn rug en ook mn onderkantje is nog wat gevoelig... Hoelang duurt het voordat alles weer een beetje hersteld is?
En ik ben vandaag bij de tandarts geweest, hij heeft 2 kiezen tot bijna niks weg geboord en er een noodkroon op geplaatst en over 2 weken krijg ik dan mijn brug. Alleen is de verdoving nu bijna uitgewerkt en doet het me toch een partij zeer. Nou ja, wie mooi wilt zijn moet pijn lijden toch?
Mss toch dat wild vlees waar de vk het over had. Van de week zelf eens kijken en dan maar eens naar een ha ofzo. sterkte!BE, dat lijkt me een vervelende klacht om mee bij de ha te komen. Maar aan de andere kant, die zal dat wel vaker tegenkomen, dus ach... ik hoop eigenlijk gewoon voor je dat er niks aan de hand is natuurlijk!
en ik te lang doorgaan. De dokter had een tijdje terug gekeken en tis precies waar het litteken zit en dat zal dus waarschijnlijk altijd wel gevoelig blijven.Mijn man vond het onwijs eng en was heel voorzichtig zelfs toen ik zei van het mag wel wat wilder
Gevoelig is het soms nog wel vooral bij de litteken maar het valt wel mee.Bij iedereen is het anders. Ik ken iemand die pas na 7 maand een poging deed. Neem de tijd die je nodig hebt
quote:De vk had het over wegbranden.Op donderdag 15 mei 2008 12:26 schreef Suzanna het volgende:
Arme Faja...dat lijkt me echt een domper op de dag geven als je de hele tijd zo'n pijn hebt
BE, dat lijkt me een vervelende klacht om mee bij de ha te komen. Maar aan de andere kant, die zal dat wel vaker tegenkomen, dus ach... ik hoop eigenlijk gewoon voor je dat er niks aan de hand is natuurlijk!
Lijkt me doodeng, maar goed... het zou toch ook wel prettig zijn als het gewoon weer fijn kan zijn. BE, wegbranden??
quote:dat kreeg ik destijds ook als mede-oplossing te horen... niet gedaan (brrr)Op donderdag 15 mei 2008 13:06 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
De vk had het over wegbranden.
hier bleef er dus als oplossing over gewoon niet of nauwelijks intiem zijn, ik heb niet alleen een beetje wildvlees, maar onderhuids is het niet geheel soepel gehecht na jayden, bij hem was ik finaal aan alle kanten waar het maar kon uitgescheurd en geknipt, 'prachtige' zonnetjes zeg maar..
Knor... is het wel goedgekomen? Of nog steeds niet.
Ik geloof dat dat laatste niet helemaal een optie is hier. Maar goed, zoals gezegd, het zijn maar 2 kleine plekjes, er hoeft geen complete verbouwing aan te pas te komen.
Ik las gisteren nog ergens in een van mijn chick-litjes dat het meestal veel lekkerder en prettiger is na een bevalling...
quote:Hier ook na 3 weken. Alleen raakte hij kant nog wal, hij had er net zo goed nog een voet bij kunnen steken of al zijn vrienden uit kunnen nodigenOp donderdag 15 mei 2008 13:05 schreef Ardenlyn het volgende:
Hier 3 week na de bevalling.
Mijn man vond het onwijs eng en was heel voorzichtig zelfs toen ik zei van het mag wel wat wilder
Bij iedereen is het anders. Ik ken iemand die pas na 7 maand een poging deed. Neem de tijd die je nodig hebt
. Nu na 8 weken is dat nog steeds niet zoals het vroeger was, maar wel iets beter .Verder is alles weer in nieuwstaat, geen last van de paar hechtingen die ik had
.Knuffelig ben ik niet en ook nooit geweest. Maar ik vind het gewoon een beetje zielig voor mijn man, die wel gewoon zijn gezonde verlangens heeft naar mij. En helaas heb ik het gewoon nog niet, ik vind het doodeng.
Jaja, expert gynaecologische ingrepen is speaking hoor.
Oh, en over all-the-way gaan.... Bij ons lukt dat nog steeds niet.
De sexuologe had het erover dat ik evt nog geopereerd zou kunnen worden... Mwoah... ik weet het nog niet. Maar ja, ik heb onderhand ook wel weer eens zin om ouderwets genomen te worden.
Dus Kim, het tegenovergestelde van wat jij hebt is ook niet alles hoor!
Het enige dat niet echt zeer doet is de standaard missionaris maar daar wordt je op een gegeven moment ook zo flauw van. Ik heb nou wel weer eens een keertje zin in een stevig potje... quote:Na alle verhalen van hier ben ik nog steeds in shock dat ik er zo goed vanaf ben gekomen! Ik ben niet geknipt, wat vaak bij een vacuümverlossing wel gebruikelijk schijnt te zijn. Ik ben niet van de voor- tot achterdeur ingescheurd. Ik ben niet verzakt of blijvend incontinent en het hechten deed ook geen pijn omdat ik goed verdoofd was. Echt allemaal dingen waar ik me vantevoren goed druk over gemaakt heb.Op donderdag 15 mei 2008 14:38 schreef Moonah het volgende:
Dus Kim, het tegenovergestelde van wat jij hebt is ook niet alles hoor!
Mijn eerste vraag aan de zusters was dan ook "ziet het er heel erg uit? Komt het ooit nog goed?
. "maarja, achteraf is het toch jammer dat er niet ergens "een steekje extra" te zetten was
. quote:Hier moest ik wel even om gniffelen hoorOp donderdag 15 mei 2008 14:20 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Alleen raakte hij kant nog wal, hij had er net zo goed nog een voet bij kunnen steken of al zijn vrienden uit kunnen nodigen
Jen slaapt bij ons op de kamer, dus tja... En zoals jullie weten, slapen (behalve 's nachts) is nooit langer dan een uurtje...
Morgen een jaar getrouwd, maar ik denk dat ik een ander cadeau ga halen
quote:nee en dat gaat dus hoogstwaarschijnlijk niet meer goedkomenOp donderdag 15 mei 2008 14:05 schreef Brighteyes het volgende:
Ticootje, ik geloof zoals ze met wratjes doen, vriesbranden zeg maar.
Knor... is het wel goedgekomen? Of nog steeds niet.
Ik geloof dat dat laatste niet helemaal een optie is hier. Maar goed, zoals gezegd, het zijn maar 2 kleine plekjes, er hoeft geen complete verbouwing aan te pas te komen.
of ik moet voor een derde gaan, weer gigantisch uitscheuren waar mogelijk is en weer rond om alles me laten hechten, maar eerlijk gezegd is die behoefte aan een derde er wel, maar op de rest zit ik niet op te wachten. 30 mei is de operatie dus. Ik moet iets van 5 dagen in het ziekenhuis liggen Duimen jullie voor me
Troel, ik ben blij dat ik dus niet de enige ben.
Echt all the way zijn wij pas na ruim een half jaar weer gegaan. Daarvoor pogingen, maar dat was echt pijnlijk en naar. (En vanwege een traumatische bevalling had ik sowieso 3 maanden nodig voordat mijn man in de buurt van mijn kruis mocht komen) Na ruim 5 maanden naar de ha gegaan en toen bleek dat het van binnen nog steeds niet genezen was en er veel littekenweefsel was. Na 3 weken smeren met een creme was de boel genezen. Het littekenweefsel was een tijd lang nog gevoelig en zat in de weg, maar is in de loop van de tijd soepeler geworden en nu is het bijna helemaal weer oke.
Moraal van dit verhaal: als het niet goed voelt, ga aub naar de ha, dat had ik maanden eerder moeten doen.
Moonah en Knorretje, wat rot voor jullie!
(waarschijnlijk maak jij je in het ziekenhuis dan nog het meeste zorgen om je meiden!) Sterkte met het afwachten Moonah
wat naar dat het nog steeds niet kan joh, dat lijkt me echt erg. Ik had een tijd geleden er iets over gelezen maar geen idee dat dat dus nog steeds zo is! Tjonge zeg ...hoe gaat jouw vriend/man ermee om? Knorretje ook al
tjonge, wat naar. Lijkt me niet niks hoor. Het is niet iets waar je mee te koop loopt lijkt me, maar wel een zeer reeel probleem. Cattie, ging jij niet naar de HA omdat je dacht dat het wel vanzelf zou overgaan? Of vanwege schaamtegevoel ofzo? Dat zou ik dan weer hebben denk ik... ik heb al een aantal keer een vaginale infectie gehad en niet naar de huisarts gegaan (ik wist dan toevallig van een vriendin die HBO-V heeft gedaan dat het dat was) en ben zelf gaan smeren met een anti-schimmelzalf, waar het gelukkig van overging, maar oeh
ik moet er niet aan denken dat de arts (al is het een vrouwelijke, maakt mij niet eens uit) daar moet kijken! hebben meerderen dat hier? Of ligt dat aan mij?
Oh, en qua gyn. onderzoeken doe ik net zo makkelijk mijn benen uiteen als dat ik bij de tandarts mijn mond open doe.
Maar ik heb al zo'n lange geschiedenis wat dat betreft dat ik alle schaamte voorbij ben.En cattie, ik vind het stoer dat je het nog een keer aandurft!
Edit, vergeten: LadyS, wat rot zeg, dat die vergruizingen niet hebben gewerkt.
Heel naar dat je nu zo lang in het zkh moet liggen. Krijg je het goed geregeld met de kinderen?
[ Bericht 25% gewijzigd door Moonah op 15-05-2008 21:06:51 ]
Suzanna, ik vind het niet leuk met de benen wijd bij de ha. Maar als ik last heb, ga ik wel. Had "vroeger" vaak schimmelinfecties. En 1x te lang zelf aan gemodderd en toen bleek het bacterieel te zijn. Ander kuurtje en na 1 dag ging het al beter. En sowieso na de bevalling maakt het me helemaal weinig uit.
En voor het eerst all the way geloof ik na 2 maanden. Heb nog lang last van de knip gehad.
Een vriend van ons, die net vader is geworden, vroeg mij laatst of ik al toe was aan een tweede. Toen ik uitlegde dat ik toch wel erg tegen de bevalling opzag, snapte hij me niet. Hij zei toen de standaard zinnen als: het is het toch waard, het is goed gekomen, het is maar een dag enz. Ik voelde me zo'n aansteller. Ik ben wel even van slag geweest door die opmerkingen, vooral ook omdat het iemand is die ik goed ken en die mij goed kent.
quote:Sorry, ik moest even lachen over de sprong die je hier maakt, van intiem zijn naar tandartsbezoek!Op donderdag 15 mei 2008 12:17 schreef Faja-Lobi het volgende:
Ticootje, intiem zijn met je man hoeft niet gelijk te betekenen dat je ook all the way gaat. Je moet ten eerste lekker in je vel zitten en het ligt er aan hoe lang je vloeit, of je een knip hebt gehad etc. Ik heb 8 weken na de geboorte van beide kinderen weer de gok gewaagd en in het begin is het een stuk gevoeliger geweest door de knip en het litteken. Maar bouw het gewoon rustig op, niks overhaast want dat is voor beide partijen dan een domper.
En ik ben vandaag bij de tandarts geweest, ....
Wat vervelend zeg, dat sommigen zolang last houden!
quote:Oeh cattie, da's lullig ja. Laatst ging het bij ons in de pauze ook over bevallingen. En werd er ook zo'n soort opmerking gemaakt. Ik hield maar wijselijk mijn mond.Op donderdag 15 mei 2008 21:05 schreef cattie het volgende:
Ow Moonah, zeg dat nou niet, ik krijg krijg nog steeds de bibbers bij het idee dat ik nog een keer zal gaan bevallen (als alles naar wens gaat). Niet zo erg meer dat ik een zwangerschap niet aandurf, maar veel scheelt het niet. De wens voor een tweede is groter. En ik probeer me er op te focussen dat het uiteindelijk met Ive en mij bijna helemaal goed is gekomen.
Een vriend van ons, die net vader is geworden, vroeg mij laatst of ik al toe was aan een tweede. Toen ik uitlegde dat ik toch wel erg tegen de bevalling opzag, snapte hij me niet. Hij zei toen de standaard zinnen als: het is het toch waard, het is goed gekomen, het is maar een dag enz. Ik voelde me zo'n aansteller. Ik ben wel even van slag geweest door die opmerkingen, vooral ook omdat het iemand is die ik goed ken en die mij goed kent.
Maar spreek je angsten echt uit naar de VK/gyn hoor! Wellicht kan er een oplossing verzonnen worden voor je (geplande KS?).
Ik hoop voor je dat het bij de tweede makkelijker zal gaan, zodat je er een bijzondere en vooral fijne herinnering aan over zult houden straks!
LadyS wat spannend zeg, 5 dagen weg alleen al is niet niks!
Alleen had ik wel het gevoel dat eens het voorbij was, alles snel terug goed kwam.
Een bevalling zie ik dus totaal niet zitten, maar na die dag is het voorbij, denk ik maar...
quote:Jeetje Knor... da's ook niet mis.Op donderdag 15 mei 2008 18:08 schreef knorretje het volgende:
[..]
nee en dat gaat dus hoogstwaarschijnlijk niet meer goedkomen
Natuurlijk zijn er wel andere dingen te doen, maar toch...
Cattie, niet te veel van aantrekken joh, ook al kent hij je, hij kan niet weten hoe het was en hoe jij het evaren hebt...
quote:Dat hoop ik ook heel erg. Dat het de nare eerste keer wat zal verdringen.Op donderdag 15 mei 2008 21:13 schreef PM-girl het volgende:
Cattie, wat lijkt me dat moeilijk, om zo'n opmerking te handelen. Je hebt geen zin elke keer alles helemaal uit te leggen, kan ik me indenken. Voor sommige vrouwen is het inderdaad zo, dat het pijn deed, maar uiteindelijk alles vergeten zodra het over is. Maar er zijn er genoeg die helaas dat niet kunnen zeggen.
Ik hoop voor je dat het bij de tweede makkelijker zal gaan, zodat je er een bijzondere en vooral fijne herinnering aan over zult houden straks!
Moonah, aan een geplande ks heb ik ook gedacht, maar dat gaat me nu nog te ver. Ik wil wel geen pethidine maar een ruggeprik mocht ik dat nodig vinden (en dat kan nu 24 uur per dag in "mijn" ziekenhuis) en geen vacuümpomp of tang of ander martelwerktuig, als het met het persen niet lukt, wil ik linea recta naar de ok voor een ks. Deze wensen van mij zijn al vastgelegd tijdens het nagesprek en ze hebben beloofd er naar te handelen, gelukkig.
BE, dat is waar, die vriend is nog nooit bevallen!
Zijn vrouw wel, maar die had een relatief makkelijke bevalling. Ik had het er nog met mijn man over en die snapt mij heel goed gelukkig. Ik heb dit keer mijn angsten zeer duidelijk uitgesproken, ook toen ik in het ziekenhuis kwam. Er werd goed naar me geluisterd en toen ik er om vroeg werd er zonder discussie een ruggenprik gezet, binnen een uur nadat ik het gevraagd had nog wel. Ik had dit keer echt het gevoel dat er naar me geluisterd werd en dat gaf me zoveel kracht.
Makkelijk was ook deze bevalling niet, maar veel beter te verwerken!
LadyS wat enorm spannend, wel fijn dat het zo snel kan, hoef je je niet zo vreselijk lang druk te maken er om.
quote:Ja, d'oh, je weet van wie het komt. EEN MANOp donderdag 15 mei 2008 21:05 schreef cattie het volgende:
Een vriend van ons, die net vader is geworden,
. Mannen mogen pas meepraten als ze meloenen poepen 
.En ik vind dat ook stomme opmerkingen hoor. Omdat je een mooi kind hebt gekregen mag je niet treuren om je eigen lijf wat beschadigd is? Nou, dat vind ik dikke onzin. Natuurlijk zie je tegen een bevalling op als je al zoveel ellende hebt gehad, dat is toch niet meer dan logisch?
Mijn bevalling was ook geen feest, pijnlijk, vooral de ontsluitingsfase, echter geen extreme pijnen, maar soms denk ik, goh, ik zou het wel weer opnieuw willen doen, omdat ik het zo'n speciale dag vond! Soms lijkt het wel of het mijzelf niet overkomen is, maar dat ik er alleen maar bij was.
De eerst volgende trouwens die zegt dat vrouwen in Afrika tijdens het werk even bevallen krijgt van mij trouwens een college over bevallen, uitscheuren, inknippen, sterfte van vrouwen in Afrika tijdens de bevalling en alle walgelijke details.
.quote:Op donderdag 15 mei 2008 21:26 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Ja, d'oh, je weet van wie het komt. EEN MAN
Dat besnijden met roestige scheermesjes voeg ik aan mijn repetoir toe!
PM-girl, dat gevoel van een speciale tijd heb ik vooral met de kraamtijd. Zo hecht bij elkaar, alles nieuw, elkaar leren kennen enzo.
quote:Ik zou het ook zo weer over willen doen ondanks dat ik het best heel heftig vond, maar ik vond het ook zo onwijs bijzonder en ik kan al zoveel niet meer terughalen ervan. De vraag is of je dat moet willen maar nu zo 4,5 maanden later lijkt het al veel minder heftig dan toen.Op donderdag 15 mei 2008 21:27 schreef PM-girl het volgende:
Sjak, wat een goed team dan, dat er zo geluisterd is! Ik mag hopen dat dat snel overal realiteit wordt in de ziekenhuizen.
Mijn bevalling was ook geen feest, pijnlijk, vooral de ontsluitingsfase, echter geen extreme pijnen, maar soms denk ik, goh, ik zou het wel weer opnieuw willen doen, omdat ik het zo'n speciale dag vond! Soms lijkt het wel of het mijzelf niet overkomen is, maar dat ik er alleen maar bij was.
Als ik erop terug kijk vind ik qua pijn en ongemak de kraamweek vervelender, die vreselijk beurse onderkant, de hechtingen die trekken etc. etc.
quote:Precies dat ja!Op donderdag 15 mei 2008 21:38 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ik zou het ook zo weer over willen doen ondanks dat ik het best heel heftig vond, maar ik vond het ook zo onwijs bijzonder en ik kan al zoveel niet meer terughalen ervan. De vraag is of je dat moet willen maar nu zo 4,5 maanden later lijkt het al veel minder heftig dan toen.
Als ik erop terug kijk vind ik qua pijn en ongemak de kraamweek vervelender, die vreselijk beurse onderkant, de hechtingen die trekken etc. etc.
Als het je nog zo duidelijk bij staat lijkt het me idd vele malen enger dan dat ik er nu makkelijk op terug kan kijken.
Cattie, lekker duidelijk zijn dus!
Mijn struikelblok, grootste belemmering voor een 2e is allang de bevalling niet meer. Het is de zwangerschap zelf waar ik enorm tegenop zie. Vanaf het begin t/m het eind heb ik overgegeven met alle nare gevolgen van dien. Lichamelijk en geestelijk was ik een wrak en erop terugkijjkend had ik vrijwel zeker een prenatale depressie. Wat als een volgende zwangerschap weer zo zal verlopen? Nu is Devin er natuurlijk ook nog die zorg en aandacht nodig heeft.
Ik vind het moeilijk, vooral omdat ik zo ontzettend graag een 2e wil
quote:Wat lief dat je dat zegtOp donderdag 15 mei 2008 22:09 schreef PM-girl het volgende:
Sjak, ik zit nu al een kwartier te broeden op een reply, maar ik kom niet verder dan dat ik je een sterke mama vind, ook al zit het je nu fysiek even tegen! Ik denk dat je hiermee een voorbeeld bent voor veel anderen!
voor Sjak, maar ook voor LadyS met dat rotvooruitzicht.En ook gewoon wel voor alle eerlijke moeders hier, over zulke dingen.
Sterkte, ik hoop dat je gauw opknapt!
Zo naar, dat een volgend kindje er misschien niet eens komt. Daar moeten ze toch serieus iets mee doen. Goed luisteren naar de wensen van de moeder lijkt het grote probleem hier.Kus voor jullie allemaal
LadyS, da's ook balen van die operatie. Sterkte ook jij
quote:Dit zou voor mij ook een groter bezwaar zijn dan de bevalling zelf. Maar ik besef me terdege dat ik lichamelijk gezien echt enorm geluk heb gehad met herstellenOp donderdag 15 mei 2008 22:15 schreef Kersjes het volgende:
Mijn struikelblok, grootste belemmering voor een 2e is allang de bevalling niet meer. Het is de zwangerschap zelf waar ik enorm tegenop zie. Vanaf het begin t/m het eind heb ik overgegeven met alle nare gevolgen van dien. Lichamelijk en geestelijk was ik een wrak en erop terugkijjkend had ik vrijwel zeker een prenatale depressie. Wat als een volgende zwangerschap weer zo zal verlopen? Nu is Devin er natuurlijk ook nog die zorg en aandacht nodig heeft.
. Als ik eraan terug denk ben ik eigenlijk alleen maar ontzettend sjagerijnig van het feit dat één van de meest bijzondere ervaringen van je leven eigenlijk zo verknald kan worden door andere mensen waar jij op dat moment zó van afhankelijk bent. Als er ooit een volgende keer komt en het is weer in het ziekenhuis, ga ik daar mooi op de plee zitten met de deur op slot totdat het over is, hebben ze meer tijd voor andere mensen . Ik weet dat het moet kunnen
maar tegelijkertijd voel ik me er schuldig over ofzo, alsof dat niet meer "hoort" nu ik moeder ben.Meestal komt dat vanzelf wel weer, als je je ogen weer een beetje opent voor de rest van de wereld
. Toen die nieuwsgierigheid bevredigd was, was ik er wel weer even klaar mee . Maar dat was meer door chronisch slaapgebrek dan dat ik het raar vond, eigenlijk.
quote:Op donderdag 15 mei 2008 23:09 schreef Vivi het volgende:
Buiten het fysieke, is er niemand hier die het raar vond, na de bevalling, om ineens weer euhhh, geil te doen zeg maar?
Heel vreemd, vooral als we dan ineens een verdwaalde speen in bed tegenkomen, we Devin horen brabbelen in zijn slaap of als mijn borsten spontaan beginnen te lekken
Hoe doen of deden andere bv-mama's dat eigenlijk?
Wel of geen bh aan (ouch!), borsten erbij betrekken of juist negeren?
Kim, da's natuurlijk ook een manier
quote:Nu scheelt het wel dat mijn teerbeminde en ik in een crisis zitten (of eigenlijk; hij zit met zichzelf in een crisis) dus is dat probleem voorlopig ff van de baanOp donderdag 15 mei 2008 23:12 schreef Maneki.Neko het volgende:
Oh ja! Bij mij is het meer in m`n hoofd dan fysiek. Ik ben nu vooral moeder van m`n kindertjes, en de hele dag aan het zo(r)gen en ridderen en heb helemaal geen zin om `s avonds zijn geile donder te zijn
Meestal komt dat vanzelf wel weer, als je je ogen weer een beetje opent voor de rest van de wereld
.quote:Das de enige reden dan vriendlief hier de bv wel mooi geweest vind!Op donderdag 15 mei 2008 23:18 schreef Kersjes het volgende:
[..]
Hoe doen of deden andere bv-mama's dat eigenlijk?
Wel of geen bh aan (ouch!), borsten erbij betrekken of juist negeren?
Hij wil ze terug
bh aan in bed hoeft hier gelukkig sinds een week of 2 niet meer, en zindelijk is mijn 2tal gelukkig ook al even.
Maar psychisch zijn mijn borsten nu echt nog van Pepijn en alles behalve geil...
Vief dat is kut
quote:Ach ja, het komt wel weer goed hoor.Op donderdag 15 mei 2008 23:31 schreef Maneki.Neko het volgende:
Ik hou m`n bh aan in bed..en wederhelft moet er afblijven. Niet met eten spelen
Vief dat is kut
De bevallig is hier ook wat mij tegenhoudt om over een tweede te praten, ik merk dat m'n hartslag spontaan op hol slaat en de tranen prikken in m'n ogen als ik er alleen al aan denk of jullie verhalen hier lees. Nee, ik ben daar gewoon geestelijk echt nog niet klaar voor
quote:
sjak, fijn dat het wat beter gaat met je! echt fijn!
en ja, die nare bevallingservaringen
Mijn eerste was ook geen pretje en daar bleef ik ook last van houden. Het eerste wat ik dacht toen ik daarna weer zwanger was, was "ow nou moet ik nog een keer" maar die angst heb ik van me af gezet en ik ben gaan genieten van de zwangerschap. wel veel gepraat met mijn vk en uiteindelijk ging de 2e keer best voorspoedig, hoewel ik wel heel bang was de hele tijd.Nu merk ik dat ik alles langzamerhand "vergeet", ook de eerste keer. In ieder geval zijn alle scherpe kantjes er vanaf. Ik denk omdat ik niet meer hoef ofzo.
cattie,
ik denk dat het moeilijk te begrijpen is voor sommigen, zeker voor een man, niks van aan trekken!ow en een
voor viev Zou het ook kunnen omdat er bij jullie zo veel thuisbevallen wordt? En dat ook in het ziekenhuis langer aangemodderd wordt (uitstellen verdoving, veel meer hulpmiddelen)
Ik heb de indruk dat hier in België (waar zowat iedereen in het ziekenhuis bevalt) het vlotter gaat, mensen krijgen heel snel verdoving, en ook het aantal keizersnedes stijgt jaar na jaar. Of dat laatste een goede zaak is, daar spreek ik me niet over uit, maar het lijkt me dat hier minder naar verloshulptuigen wordt gegrepen en sneller voor een ks wordt gekozen.
Je bevalt ook bijna standaard met een gynaecoloog, ook na een probleemloze zwangerschap.
Ik heb trouwens net het omgekeerde van jullie... ik herinner me nauwelijks nog wat van die dag. Ik werd ingeleid, ik kreeg weëen, ik had heel veel pijn (ik besefte op den duur niet meer wie er in de kamer was of was geweest of wat er gebeurde), ik heb overgegeven en me leeggepoept
. Maar dan met 6cm onder invloed van de vroedvrouw een ruggenprik genomen en 1,5 u later had ik mijn dochtertje in mijn armen.En net door die laatste fase pijnloos door te maken heb ik soms het gevoel niet echt bevallen te zijn.
Persweëen ken ik alleen van horen zeggen, en omdat ik ze dus niet voelde, heb ik ook niet het gevoel dat ik haar eruit heb gekregen.
Klinkt gek hè
Volgende keer hoop ik spontaan te bevallen en het zonder verdoving uit te houden. (maar euh, vraag het me dan nog maar eens
)Hier was er ongeveer 8w na de bevalling weer sex maar ik heb ook tot 6w gevloeid. Dat ging eigenlijk probleemloos, maar nu nog ben ik meer moeder dan geile brok.
De borsten worden hier betrokken bij de sex, maar minder dan vroeger. Die zijn toch vooral voor mijn dochter en minder voor de sex nu. Het voelt gewoon anders.
Bovenstaande heeft me vreselijk tegengehouden om voor een 2e kindje te durven gaan. We hebben daarom besloten om een gesprek te hebben met het ziekenhuis om te bespreken dat ik een geplande ks krijg. Op 27 mei hebben we dat gesprek. Ik weet dat dat moeilijk ligt in veel ziekenhuizen, en in het bijzonder in het onze, die zeer laat zijn met ingrijpen (ook een van de weinige ziekenhuizen die nog een natuurlijke bevalling adviseren bij een stuitligging) maar desnoods zoek ik een ander zkh die me willen helpen. Maar ik hoop dat het feit dat ik al een ks gehad heb, en de grotere kans dat de volgende bevalling daar weer op uit kan lopen, voldoende argument is.
Qua sex...ik geloof dat wij na 8 weken weer iets probeerden. Ik vond het pijnlijk bij mijn baarmoeder, vanwege het litteken. Mijn onderkant was niet geschonden, dus dat gaf geen problemen.
Ik vind jullie sterke vrouwen!
Tweede en derde bevalling thuis gehad, en ging echt goed, voorspoedig, niet uitgescheurd of wat ook, dus tja... mijn keuze is wel duidelijk.
Mijn bevalling was wel rot, maar ik was heel helder en rustig. Ben wel een gedeelte kwijtgeraakt, maar die zijn al snel opgevuld door foto's, filmpjes, het verhaal van mijn vriend en dingen uit het dossier.. Ik zou niet graag weer zo'n bevalling moeten doen. Maar waar ik meer last van heb is de dagen erna.. De eerste 2 weken hadden voor mijn gevoel leuker moeten zijn. Maar de eerste 5 dagen heb ik de kleine amper verzorgd. Wel vastgehouden, maar niet verschoond, geen flesjes gemaakt, niet gebadderd etc. En toen de kleine ook nog 2 nachtjes en 1 dag naar de neo moest heb je helemaal het idee dat je te weinig kunt doen. Ik kon ook niet, lichamelijk gezien. Maar het helpt ook niet echt om een band te krijgen. En ik mist gewoon hoekjes van het verhaal, want hoe doet de kleine het als hij 's nachts op de babykamer ligt (hij werd steeds geel, maar dat zag ik dus pas 's ochtends), of overdag beneden op neo (hoeveel eet hij, hoe slaapt hij etc)..
Eenmaal thuis kwam er ook nog veel neer op de Kraam en vriendlief. Dat is gelukkig allemaal goed gekomen, maar heeft toch een schaduw op het hele kind-krijgen geworpen..
Mijn zwangerschap ging prima, mijn bevalling k*t, maar acceptabel. Maar die week daarna, die zou ik wel willen ruilen...
En dat is juist waar mensen weinig over praten, ze vragen wel hoe de bevalling was, en dan kun je daar je verhaal wel over kwijt. Maar de kraamtijd wordt veel minder belicht. En dat blijft bij mij veel langer hangen.
Maar inmiddels, 40 weken na de bevalling, is alles aardig bezonken en heeft het een plekje. Maar af en toe denk je wel even terug, over wat een heftige periode dat is geweest..
Ik vind het enorm moedig hoe er hier moeders zijn die hier hun bevallingen hebben moeten doorstaan, als ik het zo lees dan denk ik, dat zou ik nooit gekunt hebben, maar op dat moment heb je weinig keuze. Ik hoop ook dat er meer gedaan word met de ervaringen van moeders en dat er meer gekeken gaat worden naar de persoon, nu lijkt het of ze bij bevallingen elke keer hetzelfde draaiboekje opentrekken. Heel veel succes met de verwerkingen ervan en ik vind het ontzettend lief dat jullie willen delen met ons.
De eerste bevalling duurde iets van 13 uur en de 2e iets van 5 uur van het begin van de eerste wee tot de geboorte en ik heb 1 kind in het ziekenhuis gekregen en de ander thuis. Ik had beide keren een verloskundige die echt naar mij luisterde en de laatste liet mee ook lekker alleen in de slaapkamer en kwam alleen als ik riep. Het enige waar ik moeite mee had was de opname 2 dagen na de geboorte van Nathan en dat hij aan allerlei draadjes lag ter bewaking terwijl de bevalling zo voorspoedig was gegaan (afgezien van de knip).
Toen ik borstvoeding gaf sliep ik in bed met een bh aan en mijn man moest er gewoon met zijn tengels vanaf blijven.
Viv, sterkte met de relatie problemen.
Lady S, jemig een opname van 5 dagen is ook niet niks maar hopelijk ben je daarna wel van je pijn af.
quote:Hm, ik zou dat toch maar tijdig met hem bespreken, want na de bevalling is dat idee van "tegen staan" zo ongeveer vermeningvuldigd met 10000, tel nog wat ladingen horrormonen erbij enzo...en je snapt het wel.Op vrijdag 16 mei 2008 09:55 schreef Basimah het volgende:
Mijn man vind het idee van borsten betrekken in sex na de bevalling een ontzettend spannend idee. Mij staat het bij voorbaat al tegen en ik word absoluut niet opgewonden van het idee, eerder erger ik mij aan die gedachte van hem. MAar goed ik moet eerst nog maar eens zwanger worden
Vivi, klinkt somber, ook al heb je wel het vertrouwen fijn! dat het goedkomt. Toch kop op ermee.
Maar sowieso, geen verdriet is groot genoeg om mijn liefde voor Dean te overschaduwen.
En zoals ik al zei, het komt wel weer goed (althans, dat gevoel heb ik), het is nu alleen ff moeilijk maar ik wist eigenlijk vanaf het begin al dat dit een keer eraan zat te komen.
[ Bericht 5% gewijzigd door Vivi op 16-05-2008 10:42:55 ]
Thanks!quote:ik ook en verstandig ook nog en vandaar die
.Sowieso door de fysieke gevolgen die ik nu nog ervaar, waar ik dus mee geconfronteerd word. Maar door dit gesprek ben ik erachter dat het ook komt omdat ik álles nog weet, van minuut tot minuut bijna. Heel helder, zoals jij ook schreef Sjak. Ik denk dat ik mij niet heb kunnen overgeven aan de bevalling en te veel bezig was met registreren. Om de controle te bewaren. Voor mijn gevoel was dat ook nodig want er was dus al weken niet naar me geluisterd. Al vanaf week 32 heb ik aangegeven dat mijn kind een groot hoofd had (heeft). Bij een groeiecho in week 35 ofzo, bleek hij al op een grootte van 44 weken te zitten. Dat is allemaal gebagatelliseerd. Door diverse artsen/-assistenten. Nee hoor, dat zou allemaal prima kunnen. Zelfs aan het begin van het persen heb ik het nog aangegeven dat ik bang was dat het niet zou passen. Daar werd wat lacherig om gedaan. Tot na 2,5 uur persen er eindelijk een gynaecoloog bij werd gehaald en mijn zoon na een knip met een tang eruit werd gehaald waarbij de boel dus van voor tot achter en naar binnen toe is opengescheurd. Ahaaa! Op díe manier past het inderdaad wel ja!
Nóg begrijp ik niet waarom ik geen KS heb gekregen. En Vief, nu ik erover nadenk heeft dit ook lang meegespeeld met niet-geil-zijn. Ik heb me erg verminkt gevoeld. Nu zie je er bijna niets meer van hoor, maar het vele littekenweefsel in- en uitwendig voelt erg stug en is vervelend gevoelig.
Heel verhaal.
Het zit me dus nog steeds hoog. En ik ben er ook nog boos om merk ik.
quote:Da's lief van je Troel, maar ik voel me niet 'zielig' ofzo hoor.
Ik merk wel dat ik me gefrustreerd voel over het niet gehoord-zijn. Hoe hard ik ook heb geroepen. En dat ik dan achteraf tóch gelijk heb gehad. Zelfs in het nagesprek werd het gebagatelliseerd (gegevens in mijn dossier kloppen ook niet. Perstijd, maat van Thies zijn hoofd. Bekkenbodemspecialist dacht aan opzet...
).Mijn post is ook zeker niet klagerig bedoeld, mocht het zo overkomen. Maar het lucht me wel op om er weer eens over te schrijven.
Ik hoop voor je dat je een en ander toch nog wat meer een plek kan geven met de tijd.
Uiteraard geldt dit ook voor de andere dames uit dit topic.
[ Bericht 6% gewijzigd door Etoile op 16-05-2008 14:54:42 ]
quote:En daar heb je volkomen gelijk in. Ik ben benieuwd hoe hard die arts-/assistenten (vooral die laatste hebben er een handje van mensen te overtuigen van hun gelijk en vooral niet te luisteren) zouden lachen als zij met de kut op tafel liggen en er even iemand de boel kapot komt trekkenOp vrijdag 16 mei 2008 14:00 schreef Moonah het volgende:
Heel verhaal.
Het zit me dus nog steeds hoog. En ik ben er ook nog boos om merk ik.
. Je krijgt er iets moois voor terug is zo verschrikkelijk misplaatst omdat in 9 van de 10 gevallen er eigenlijk helemaal niet eerst iets kapot hoeft te gaan. En zeker niet in die mate als wat jij beschrijft.
Hopelijk is het hierna helemaal klaar!Jemig, wat een verhalen!
Mijn bevalling was echt appeltje-eitje en als ik nu deze verhalen lees (heb ff heel hard gelachen om kim "hij raakte kant nog wal"
) heb ik echt mazzel gehad.het was wel heftig, weeenstorm en zo, maar ik kon me op de een of andere manier afsluiten voor de pijn, dus echt geen nare gevoelens over. ook toen de vlos langskwam na een paar dagen en die vroeg hoe ikhjet had ervaren, zei ik al dat het mee was gevallen. ze viel bijna van dr stoel
maar ik kan me idd voorstellen dat als je niet serieus genomen wordt, dat dat een grote smet op de bevalling is (kan zijn)
Moonah, ik heb niet helemaal meegekregen wat er nu "mis" is dat je bij een sexuologe bent, maar als thies met 35 wk een hoofd heeft ter grootte van 44 wk, zouden de specialisten zich wel achter hun oren moeten krabben mbt evt ks... vreemd dat ze dat niet gedaan hebben... maar dat hoef ik jou niet uit te leggen
Vief
stoer mens.En al die mama's die nog worstelen met de herrineringen aan de bevalling. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik leef ontzettend met jullie mee. Tot in detail zoals Sjak en Moonah kan ik het me gelukkig niet meer herrineren, maar ik weet dat het snel ging. Te snel. Dat ik dolblij was dat ik in het ziekenhuis was en dat ik mocht persen toen het ook echt kon. Dat Maud eruit stuiterde weet ik nog goed. Maar wat ik nog van Fleur herinner was de omschrijving die Sjeen aan haar vriend gaf van de knip. Zij kromp ineen toen ze het zag gebeuren en de uitleg van 'als je een andere vent op de fietsstang ziet vallen' gaf bij hem dezelfde reactie.
Hier zit ik in een klein emo-dipje. De combi van Maud die nu 1,5 is en het overlijden van mijn moeder 6 jaar geleden is veel. Zo af en toe teveel. Tranen stromen soms zomaar over mijn wangen. Ben onbewust kortaf en soms even helemaal afwezig. Maar het gaat vast wel weer over. Als we weer weg zijn uit deze periode. Volgende week nog de verjaardag van mijn vader en dan gewoon weer terug naar de basis.
(en chaca, wat vervelend te lezen hoe emotioneel jij je nu voelt...het gaat vast wel over ja, maar dat maakt het nu niet minder moeilijk en zwaar
)Ik merk dat ik nu nog even bewust niet aan de bevalling probeer te denken,
hoewel ik gisteren bij de zw.schapscursus heel erg geconfronteerd werd weer met de angst die ik toch wel heb. De fysiotherapeute vertelde over 'hoe het hoort te lopen' en bij bijna alles wat ze vertelde zat ik inwendig (meestal) mijn hoofd te schudden en voelde ik ergens ver weg wat paniek opkomen.
Alleen al uitspraken als "de eerste 4cm merk je wel..maar is nog niet echt pijnlijk. Je kunt nog gewoon dingen doen in huis etc. en pas na die 4cm wordt het echt pijnlijk."
Mijn god, ik ben er weer zo bang voor dat ik na 20 uur wèl zeer pijnlijke weeën nog maar op 2cm zit !!!
Weer zo'n uitputtingsslag moeten doormaken? Ik ga het er geloof ik bij volgende vk bezoek toch maar eens over hebben .. dat toevallig is op de verjaardag van ilse !
Zal wel leuke emotionele boel worden.Waar ik nu al boos om zou kunnen worden is de geruststelling die de vk vast en zeker gaat proberen te geven, zoals eerder in deze controles al over het overtijd zijn en de duur van de bevalling.
Kom in Godsnaam niet met loze 'geruststellingen' als er nog nieteens feiten zijn.
Nee, ik hoop toch op duidelijke afspraken... een soort houvast voor mij ten tijde van inderdaad feiten waar ik mee moet om zien te gaan.
bahals ik er nu dus toch over nadenk heb ik een brok in mijn keel
ik stop er weer even mee
nog 20 (vást geen 22
) weken te gaanDikke
voor alle mama's op deze druilerige, vies grijze dag.[ Bericht 0% gewijzigd door Kersjes op 16-05-2008 16:40:56 (spelfout) ]
ik kom hier nu net uit de tuin omdat ik wegdrijf van het zweten !heerlijk zonnetje, zo'n 23graden denk ik !
.En ja, dat geleuter van "Je bent het zó weer vergeten"...laatst zei iemand dat weer eens tegen me, en zó raar hoe er dan gekeken wordt als je zegt dat dat toch echt niet zo is....
.Iig, een hoop vrouwen hier die niet alleen bij hun volgende bevalling om een epiduraaltje zouden willen vragen, maar ook bij de conceptie
.[ Bericht 24% gewijzigd door Vivi op 16-05-2008 17:50:20 ]
Het enige waar ik wel eens bang voor ben is dat de volgende bevalling níet zo makkelijk zal gaan en dus enorm tegenvalt.
Verder denk ik ook dat een 2e zwangerschap ook mijn huwelijk geen goed zal doen. Zonder hormonen ben ik al een felle tante, maar onder de hormonen ben ik gewoon onuitstaanbaar.
Ook heb je geen garantie dat een 2e kindje ook helemaal gezond is... Ik bedoel daarmee, met het ICSI gebeuren neem je de natuur behoorlijk in de maling, tijdens de zwangerschap heb ik er dan ook best over in gezeten of we er wel goed aan hadden gedaan. Gelukkig is Jen helemaal gezond, en is de kans dat een ICSI-kindje gehandicapt is niet veel groter dan een normale zwangerschap. Maar aan de andere kant denk ik dan de natuur zegt niet voor niet nee. We moeten gewoon blij zijn dat Jen er is.
Moonah, wat vreselijk dat er zo niet naar je geluisterd is. Het had niet zo gehoeven, dat is zo naar.
Ik vind het ook fijn dat we het hier over de bevallingen kunnen hebben. Zelf merk ik namelijk dat behalve mijn man niemand zit te wachten op verhalen over een bevalling die niet goed ging. Mensen hebben me echt afgekapt en gezegd dat ze het niet wilden weten.
Marit, ik hoop voor je dat je vk goed naar je gaat luisteren en er ook echt wat mee doet.
Zelf ben ik wel tevreden over het ziekenhuis en het personeel. Ze hebben gedaan wat ze konden en tijdig ingegrepen. Alleen liep het niet zoals het hoorde, maar daar konden zij weinig aan doen. De volgende keer wil ik graag weer in dat ziekenhuis en bij die gynaecoloog bevallen.
In december werd ik opgenomen met een longontsteking op dezelfde afdeling gynaecologie als waar ik bevallen ben. Toen heb ik met een verpleegkundige die er ten tijde van mijn eerste bevalling bij was alles kunnen doorspreken. En dat gaf na anderhalf jaar lucht aan mijn boosheid. Als ik het te snel na de bevalling had gedaan zou het denk ik niet goed zijn gegaan. Nu kon ik het beheerst en had ik alles goed op een rijtje. Praten heeft mij dus goed geholpen.
De tweede bevalling (vaginaal, wel in zh) ging heel goed. Dat accentueerde nog wel eens extra wat er allemaal mis was met de eerste bevalling. Maar gelukkig ben ik daar nu vooral verdrietig over ipv boos, en daar valt voor mij goed mee om te gaan. Aan de tweede bevalling zelf denk ik alleen maar positief terug.
En ik wil even een
aan Chacama geven, het lijkt me vreselijk, deze dagen met zo'n gemis! En hoe leuk het me ook weer lijkt, weer samen zwangeren met Owlet, Bass Miss en straks Linda_ en Cattie, nee, toch nog even niet!En Marit, je hebt nog even om je voor te bereiden, laat je niet overbluffen door de VK hoor.
Étoile, dank je voor je lieve woorden (je PMbox staat uit, anders had ik die even gebruikt).
Vief, jou was ik vanmiddag vergeten te PM'en, dus dat ga ik zo dadelijk even doen.
En een
voor Chacama. Hou de goede vibes van laatst vast he, ondanks deze even moeilijke tijd.En ook een
voor Nebelung....quote:Op mij hoef je niet te wachten hoor!Op vrijdag 16 mei 2008 21:18 schreef PM-girl het volgende:
Na mijn bezoek aan het fototopic zojuist, werd mij ineens het pushen door BM duidelijk
Wellicht doet Rocka met je mee....
Achteraf kreeg ik gelijk...
Toen de tweede er was, was het heel rustig op de couveuseafdeling, waardoor ik daar twee nachten heb kunnen slapen, terwijl de vpk waar ik met Freek veel aan gehad had nachtdienst had.
Alle tijd en ruimte heb ik gekregen, om te huilen, te vertellen, om met de nieuwe baby te knuffelen (kon niet met Freek, die was veel te ziek de eerste dagen). Kortom, twee nachten lang mijn verhaal te doen.
Daarna had het een plekje.
quote:Op vrijdag 16 mei 2008 21:18 schreef PM-girl het volgende:
Na mijn bezoek aan het fototopic zojuist, werd mij ineens het pushen door BM duidelijk
Het zou zo leuk zijn, met jou en Moonah en Rockstar... Mijn bevalling was zeker niet leuk, maar dat houdt me niet tegen om voor een tweede te gaan. Ik krijg ook steeds meer de vraag wanneer (niet of!) de tweede komt. En omdat er fysiek geen belemmering is, snappen mensen niet dat ik het niet kan. Ergens verlang ik naar een zwangerschap, weer hier samen met 'de anderen'
een baby, het eerste begin. Maar ik weet niet omdat ik een tweede wil of omdat ik het met Anna heb gemist. Een vriendin die van de eerste vier maanden voor mij is bevallen, heeft nu een tweede. Een schattig jochie, maar er krabbelde echt helemaal niks. Terwijl het verlangen er ergens is. Maar het kan ook gewoon niet. Ik kan het niet aan, niet nog een keer alles, terwijl ik niet eens 'beter' ben van de eerste.Ik vind het jammer dat ik hier zo weinig mee kan lezen, zit nu ook even achter J.'s werklaptop. En dat gaat niet bepaald vlot.
Het is net of ik weer terugga in de depressie. Ik heb vaker slechte buien, rationeel denken is moeiljker, minder geduld. Ik denk dat het komt doordat ik mijn medicijnen iets af heb gebouwd. Dat moest wel, het was echt onverantwoord (vermoeidheid) zo door te gaan. Maar nu merk ik dus wat ze voor me deden. Maandag ga ik naar de psycholoog. Ik baal er zo van. Bij mijn intake werd er gezegd dat het normaal gesproken na twee jaar wel over is. Nu wilde ik daar niet te veel op hopen, maar voorlopig blijf ik wel patiënt.
Ik mis alleen, juist nu het zo slecht gaat, de optie van mailen/pm'en/bellen met vriendinnen. Zeker nu ik nog vakantie heb en dus veel thuis ben. Daardoor kan ik nergens mijn verhaal kwijt. Zal zo blij zijn als we tenminste weer telefoon hebben. Maar ik wordt wel beter, ergens kom ik aan de top. Ik heb net twee weken vakantie achter de rug en ik had graag een (mid)dagje in jullie tuin met jou willen doorbrengen. Helaas heb ik het de komende tijd nogal druk. Dat gaat dan toch in de zomer worden.
Als ik dat geweten had, was ik nog wel langsgekomen. Ik bel je binnenkort nog even Hopelijk dat de psych nog wat voor je kan betekenen. Misschien inderdaad andere medicatie. Tot wanneer heb je vakantie....????Dankjulliewel voor het meeleven. Het is inderdaad even niet zo makkelijk. Maar ik probeer wel dat 'goede gevoel' vast te houden. Hoor mijn moeder op de achtergrond immers al mopperen. "Kop op poeske, het komt alle allemaal goed. Laat me weer eens je lach zien''
quote:BM wat een geweldig nieuws, gefeliciteerd!Op vrijdag 16 mei 2008 21:29 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
En dan kun je ook nog niet eens fijn je (digitale) ei kwijt. Ik hoop dat je maandag een goed gesprek kunt voeren met de psycholoog, dat je snel een oplossing kunt vinden deze weg terug weer om te keren.
Donderdag heb ik de uitslag gehad van de biopsie. Ik heb Auto-Immuun Hepatitis. Dit houd in dat mijn lichaam mijn lever aanvalt kort gezegd. Ik heb nu prednison gekregen, de eerste week hoge dosis, 2e week iets minder, dan terug naar ziekenhuis. De arts zei al dat ik nu elke 2 weken naar het ziekenhuis moet, de dag voor poli is bloedprikken, dus dat is behoorlijk wat. Vandaag begin ik te begrijpen wat het allemaal inhoud en de schrok komt nu binnen.
Maar gelukkig hebben we zat afleiding met de bruiloft
Vandaag hebben de zaal bezichtigd en besproken, bloemen besteld en corsages, het word nu echt We gaan echt, echt trouwen na 6 jaar quote:anitraOp zaterdag 17 mei 2008 15:08 schreef Anitra het volgende:
Yppy
Donderdag heb ik de uitslag gehad van de biopsie. Ik heb Auto-Immuun Hepatitis. Dit houd in dat mijn lichaam mijn lever aanvalt kort gezegd. Ik heb nu prednison gekregen, de eerste week hoge dosis, 2e week iets minder, dan terug naar ziekenhuis. De arts zei al dat ik nu elke 2 weken naar het ziekenhuis moet, de dag voor poli is bloedprikken, dus dat is behoorlijk wat. Vandaag begin ik te begrijpen wat het allemaal inhoud en de schrok komt nu binnen.
Maar gelukkig hebben we zat afleiding met de bruiloft
als ik te directe vragen stel hoef je er niet op te antwoorden.
kan dit nog overgaan? en blijft t bij het aanvallen van je lever of breid dit nog uit?
ik vind dat je een enorm sterk mens bent! iig heel veel sterkte en moed van deze kant gewenst, en natuurlijk heel veel plezier met je bruiloft voorbereiden en ernaar toe leven
Het verloop is niet te voorspellen dat is het eerste wat de arts zei. We zien het wel, het komt zoals het komt.
En de bruiloft is een hele goede afleiding
Zo leuk de dingen regelen, te bedenken welke jurk ik wou. We stonden net bloemen te bestellen en we hadden het over de kleur van de bloemen. Dus ik uitleggen dat ik nog niet weet welke kleur jurk ik neem, bedenk ik me ineens dat als Rick de bloemen ophaalt hij gelijk weet welke kleur jurk ik heb Je hebt ook altijd wat
. hihi jullie gaan gewoon trouwen!!!!!
En geen witte jurk he
Dat kan niet. Bordeaux rood ofzoiets vind ik wel wat voor jou.Mijn jurk was trouwens een soort paars.
Ik had misschien ook wel willen trouwen in een (donker)paarse jurk bedenk ik me nu.
Het was bij mij een doodordinaire broek + shirtje geworden. 7 maanden zwanger en 15 uur tevoren ontslagen uit het ziekenhuis
Anitra, wat goed dat je je ook kan richten op de positieve dingen in je leven
Ik wens je veel plezier met het regelen van je bruiloft en sterkte voor de momenten dat je geen afleiding hebt.
YPPY, sterkte
Mijn boeket, ik wilde wel per sé een boeket waren roze roosjes . Die vond ik zo mooi. Ze hebben de ochtend speciaal voor die bloemen de winkel opgemaakt. Het was een hittegolf dus meenemen de dag van te voren kon echt niet. Het is alweer bijna 5 jaar geleden Anitra sterkte.
Mijn ervaringen met bevallingen waren juist positief maar Gwen is echt de laatste. Nu wilde ik er altijd maar twee, maar ben vooral nu erg bang om per ongeluk zwanger te raken. Een zwangerschap is niet aan mij besteed. Zou zo erg blij zijn als ik gesteriliseerd ben.
[ Bericht 0% gewijzigd door Randa_v op 18-05-2008 11:32:12 ]
, maar wit isook mooi en rood zoals p_iglet zegt ook, vooral omdat rood toch altijd bij mij terug komt en rood is iig een thema in onze bruiloft meer verklap ik lekker niet, dat zien jullie wel als de kaarten klaar zijn Maar ik word gek van alle straples jurken Dat wil ik dus niet, dat staat mij niet.Het is echt zo'n goede afleiding de bruiloft want 1 van de grootste bijwerkingen van de prednison is stemmingswisselingen en ik ben alleen maar vrolijk
een beter plaatje kan ik zo snel niet vinden...
Dipjes komen hier nu wel, slapen gaat voor geen meter en merk dat prednison echt zooi is. Maar nog 3x hoogste dosis en dan mogen we afbouwen
Wat ik trouwens als ontzettend voordeel zie is dat ik in Lunteren zoveel geleerd heb dat ik makkelijker over dingen heen kan stappen en accepteren, maar dips verwerken is nog best heftig omdat je ze niet aan ziet komen.
En wat je nu te horen hebt gekregen is best heftig inclusief medicijnen.
Fijn dat je zo met je bruiloft bezig kan zijn. Het wordt vast een mooie dag
wat ben jij een dappere zeg. Heel veel plezier met het voorbereiden van de bruiloft, fijn dat je daar afleiding in hebt kunnen vinden. Sterkte met alles!! Over twee weken de uitslag van het uitstrijkje binnen en dan kan ik eind juni bellen om me in te plannen.
Ze gaan dan poliklinisch twee kleine veertjes in m'n eileiders zetten en dat vergroeit met bindweefsel waardoor die geblokkeerd worden. Geen sneetjes in m'n buik, geen narcose maar gewoon na een uurtje weer naar huis zonder moeilijk gedoe. En drie maanden later met het helemaal geblokkeerd zijn
Anitra, wat een heftige diagnose zeg!
maar als je het zo zeker weet, dan vind ik dat het gewoon moet kunnen kan dat nooit meer ongedaan gemaakt worden?? tis niet dat ze iets doorknippen ofzo
[ Bericht 26% gewijzigd door Sugar op 20-05-2008 21:03:59 ]
Swets heeft door z'n vermeende onvruchtbaarheid al 20 jaar lang allerlei onderzoeken aan het spulletje moeten ondergaan met daarbij de nodige complicaties..
IK heb nooit last van complicaties en volgens de ervaringen is dit appeltje-eitje.. Vandaar ik
Wel raar idee idd, vond 't al zo raar om uberhaupt over anticonceptie na te denken, maar dat 't straks echt neit meer kan.. Wel apart idd
Maar goed, tijdens de zwangerschap was ik me al aan het inlezen, heb er wel goed over nagedacht dus ik heb ook het gevoel dat ik het nooit zou willen! maar dat weet ik natuurlijk niet.
hoe zit het met hormonen en cyclus enzo? want je eitje rijpt wel gewoon lijkt me, of niet? omdat je alleen schrijft dat het zegmaar geblokkeerd word. of gaat dat ook over.
en menstruatie?
Mijn moeder heeft haar sterilisatie ongedaan laten maken (wat overigens gelukt is) en mijn zwager heeft nu ook een afspraak staan omdat hij in zijn relatie met mijn zus wel tegemoet wil komen aan haar kinderwens. Voor mij zijn deze twee mensen voldoende reden om een sterilisatie hééél lang uit te stellen maar ik kan me ook voorstellen dat als je zeker weet dat je gezin echt compleet is, het wel een fijne oplossing is.
.Alhoewel ik op de ouderwetse manier gesteriliseerd ben, lijkt het principe me hetzelfde.
Stel dat er ooit een 'tweede ronde' zou kunnen komen, dan ben je toch minimaal weer een aantal jaar verder en dan ben ik (in mijn ogen) 'te oud'. hoewel dat 'te oud' ook weer situatie-afhankelijk is natuurlijk, maar voor zoiets vind ik mezelf dan te oud
En idd, je blijft gewoon je normale cyclus houden en volgroeide eitjes worden gewoon weer door je lichaam opgenomen en opgeruimd (zoals alle afstervende cellen in je lichaam). Het heeft verder ook geen enkele invloed op hormonen.
Van de keuzes die er zijn qua definitieve anti-conceptie lijkt dit me verreweg de meest prettige
Is er nog een andere anticonceptie die met bv mag? (Behalve dan "het" gewoon niet doen, wat ook heel veilig is)
quote:Als je erg regelmatig bent, gewoon aan de hand van de kalender.Op dinsdag 20 mei 2008 15:44 schreef Ticootje het volgende:
Is er nog een andere anticonceptie die met bv mag? (Behalve dan "het" gewoon niet doen, wat ook heel veilig is)
Bij ons heeft dat toch de hele tijd gewerkt.
quote:Op dinsdag 20 mei 2008 19:33 schreef Bass-Miss het volgende:
[..]
Als je erg regelmatig bent, gewoon aan de hand van de kalender.
Bij ons heeft dat toch de hele tijd gewerkt.
dat is natuurlijk alleen maar een optie als je een verassing niet echt erg vindt.quote:helaasch.... het kan niet bij nikkelallergie iddOp dinsdag 20 mei 2008 20:49 schreef Lois het volgende:
Zijn het nog steeds nikkelen veertjes ET? Want ik wilde dit vorig jaar ook al doen maar ik vond alleen maar info over dat het niet kon met nikkelallergie.
Et, krijg je het vergoed van je zorgverzekeraar?
Yppy
quote:eh... ik heb daar eigenlijk helemaal niks over gehoord, dus neem aan van welOp dinsdag 20 mei 2008 21:29 schreef sjak het volgende:
Waarom wachten sjoeg?
Et, krijg je het vergoed van je zorgverzekeraar?
Yppy
Zal wel ff bellen met Achmea van de week
Cattie, ik ben er helaas nog niet. Gisteren ben ik even langs mijn werk gegaan en daarna was ik zo kapot. Ik heb de rest van de dag op bed gelegen (en wat was ik emotioneel, niet normaal meer). Gelukkig heb ik meestal weer wat meer energie, dus ik houd moed
Volgende week zal ik mijn Hb maar weer eens laten prikken, ik ben benieuwd. Ik hoop dat het nu echt snel veel beter met je zal gaan En ik ben 's avonds vaak al tot na tienen wakker. Dat deed ik al sinds de derde maand van de zwangerschap niet meer
Het is nu nog echt het laatste stapje. Dat emotionele komt gewoon omdat ik nog geen enkele tegenslag meer kan hebben, denk ik (hoe klein ze ook zijn) en ook dat zal wel weer komen. Als ik de hele dag rustig thuis ben gaat het eigenlijk best goed met me.
Anitra, ik heb je nog helemaal geen sterkte gewenst. Ik vind het echt knap hoe je hier alles verwoord. Zo rustig zegmaar. Veel plezier bij de voorbereiding van jullie huwelijk!
Lief was tijdens mijn kraambed al aan het kletsen met de verloskundige over een eventuele sterilisatie. Ik ben het daar nu echt mee oneens nog. Stel je voor dat hij ooit een ander treft, of weetikveel. Echt niet. Of dat we over 3 jaar ineens toch nog een kindje willen. Ik word er bijna boos van als we erover praten. Mocht ik dan na alle moeite bij de vorige zwangerschappen ineens zwanger raken dan moet het maar zo zijn.
quote:Dat was mijn gedachte ook, vorig jaarOp dinsdag 20 mei 2008 22:02 schreef Lishe het volgende: Mocht ik dan na alle moeite bij de vorige zwangerschappen ineens zwanger raken dan moet het maar zo zijn.
Sjak, wat balen dat het nog zo gaat. Dikke kus!
Hij doet me wat. Ik mag niet er niet eens meer over praten. EN als ik er echt over nadenk vind ik het ook goed zo. Nouja, je snapt het :p
Lishe, sterilisatie lijkt mij een duidelijk geval van bij twijfel niet doen.
Nu zijn we er wel klaar mee en een tweede ronde zouden we alletwee absoluut niet zien zitten, dus er gaat nu wel gesteriliseerd worden. Bij hem, want ik ben allergisch voor nikkel
Sjak fijn dat het al wat beter gaat met je!
Toch vind ik mezelf te jong om aan een definitieve oplossing te denken.
quote:Je man weet wat het isOp woensdag 21 mei 2008 08:56 schreef Ticootje het volgende:
Ja, na alle moeite die we hebben moeten doen om zwanger te raken denk ik niet dat het ooit spontaan gebeurd. Althans dat dacht ik, voordat ET hier met het nieuws kwam dat ondanks je 2 kinderen met moeite hebt gekregen dat een 3e zich zomaar kan komen aanmelden.
Toch vind ik mezelf te jong om aan een definitieve oplossing te denken.
quote:Ja, en die is daarom ook niet meer van plan om de zooi te laten afknopen..
. Overigens niet naar mijn kind toe hoor, alleen gericht op volwassenen. Als ik getrouwd was had ik waarschijnlijk wel 10 keer een echtscheiding aangevraagd in de afgelopen week
. Zou dat nog bijtrekken, of komt dat nog door het ontzwangeren? 
.quote:Ga jij dit jaar de hormoonmonster-award winnen?Op donderdag 22 mei 2008 13:32 schreef k_i_m het volgende:
Nou, dacht ik eindelijk weer met de pil te beginnen zodat mijn hormoonhuishouding gewoon weer op een constant niveau zou blijven, ben ik me toch een portie sjagerijnig ervan. Eigenlijk is sjagerijnig nog een understatement. Ik zou op elk moment van de dag wel uit kunnen barsten in woede, compleet met gooien, schreeuwen en slaan
Als ik getrouwd was had ik waarschijnlijk wel 10 keer een echtscheiding aangevraagd in de afgelopen week
.quote:Welke pil heb je? Ik heb 2 maanden geleden 1 pilstrip Yasmin gesliktOp donderdag 22 mei 2008 13:32 schreef k_i_m het volgende:
Nou, dacht ik eindelijk weer met de pil te beginnen zodat mijn hormoonhuishouding gewoon weer op een constant niveau zou blijven, ben ik me toch een portie sjagerijnig ervan. Eigenlijk is sjagerijnig nog een understatement. Ik zou op elk moment van de dag wel uit kunnen barsten in woede, compleet met gooien, schreeuwen en slaan
Als ik getrouwd was had ik waarschijnlijk wel 10 keer een echtscheiding aangevraagd in de afgelopen week
Ik werd er echt link van vooral op de weg. Ik ben een keer bijna uit de auto gestapt bij een stoplicht om iemand eens flink doormekaar te rammelen wegens wangedrag op de weg.En de vreetbuien, te erg. Ik MOEST gewoon eten, en het liefst veel en zoet. Godzijdank verkopen we op het werk die Snack a Jacks. met caramel.
Na die strip ben ik weer snel aan m'n ouwe trouwe Microgynon 30 gegaan. Dan maar drie dagen buik- en rugpijn voor het ongesteld worden
Maar ja dan heb je in nog geen 2 maanden tijd 4 keer een menstruatie van soms 10 dagen en zit je weer bij de huisarts met de vraag wat nu en dat antwoord was simpel: de pil. Dus volgende ronde ga ik weer aan de pil. Ben benieuwd of mijn man me nog lief gaat vinden dan.
Oh en hij is vandaag bij de huisarts geweest voor een verwijsbrief voor sterilisatie, heeft die ook gekregen maar nu twijfel ik weer heel erg en gaat dat ding even in de diepvries. Over een jaar ofzo gaan we nog wel eens bekijken of we voor een 3e kindje gaan of dat dan definitief het zaakje wordt doorgeknipt. Ik heb nu zo iets van 2 is meer dan genoeg en we hebben onze handen vol aan Nathan die altijd maar ziek of onderweg lijkt te zijn maar wie weet is hij over een jaar zo gezond als een vis en gaat het weer kriebelen en ik wil niet dat hij dan het zaakje weer aan elkaar moet laten naaien of plakken met evt dat de kwaliteit van het zaad zo minimaal is dat we nog verder de MMM in moeten voor we kunnen denken aan een 3e kindje. Ik ben net zo een jo-jo geloof ik, welles, nietus, welles, nietus
quote:Ik heb Trigynon. Die had ik al jaren, dat was zo ongeveer de enige die ik redelijk trokOp donderdag 22 mei 2008 15:01 schreef Syrena het volgende:
[..]
Welke pil heb je? Ik heb 2 maanden geleden 1 pilstrip Yasmin geslikt
En de vreetbuien, te erg. Ik MOEST gewoon eten, en het liefst veel en zoet. Godzijdank verkopen we op het werk die Snack a Jacks. met caramel.
Na die strip ben ik weer snel aan m'n ouwe trouwe Microgynon 30 gegaan. Dan maar drie dagen buik- en rugpijn voor het ongesteld worden
. Nu je het zegt heb ik ook al een paar dagen behoefte aan eten. Godver, daar baal ik echt van .Ik ging net alweer bijna over de rooie
. Komt mijn wederhelft thuis terwijl ik boven op het punt sta om Lilah in bed te doen. Ze sliep zelfs al bijna. Gaat ie in de woonkamer staan roepen waar ik ben. Dan heb ik toch zo de neiging om te gillen of ie zijn hoofd even uit zijn reet wil halen, zodat ie zijn ogen eens kan gebruiken. Waar zou ik in godsnaam kunnen zijn als ik niet in de woonkamer ben of in de slaapkamer. Juist ja, in die ene kamer die we nog overhebben .Nondeju
. . .Ik had Cilest, hele lichte pil, dat misschien een optie?
quote:Ik heb echt al wel 8 merken gehad geloof ik. Het enige wat nog overbleef was een 3-fasenpil die het ook altijd goed gedaan heeft. Maar zou het nog over kunnen gaan, dat het alleen deze maand is?Op donderdag 22 mei 2008 15:44 schreef Vicky het volgende:
Oh Kim, wat kan je dat toch lekker vertellen..
Ik had Cilest, hele lichte pil, dat misschien een optie?
) je lijf moet weer ingesteld raken op de hormonen.[ Bericht 0% gewijzigd door Maneki.Neko op 22-05-2008 16:09:18 ]
quote:Aankijken?Op donderdag 22 mei 2008 15:51 schreef Ticootje het volgende:
Oh Kim zo herkenbaar. Als Jen dan net eindelijk slaapt, komt Lief thuis en gooit gewoon de deur dicht! KLABOEM en kind is weer wakker. Dan ga ik luid zuchtend weer naar de slaapkamer en kijk m ondertussen met een vernietigende blik aan. Ik garandeer je herhaal dit een aantal maal, en je zal zien dat ook mannen zachtjes thuis kunnen komen.
. Dat punt ben ik zó ver voorbij. Het is zelfs al zo erg dat hij ook al vanalles verwacht kennelijk
. Ik had laatst mijn koffer tevoorschijn gehaald omdat er nog zomerkleren inzaten die ik daar in opgeborgen had. Natuurlijk paste het allemaal niet, dus ik was al in een . stemming. Vraagt ie waarom die koffer in de slaapkamer staat. Waarop ik grapte; Ik ga naar mijn moeder, dat zie je toch . Alleen vond hij het niet zo grappig geloof ik, want hij keek me alleen maar aan totdat ik zei dat ik er kleren uit gehaald had die ik er een tijdje geleden in gestopt had . Kim! F. kan het ook wel soms hoor.
Hij in de kamer naast Sasha's kamertje, ik een stukje verderop onder de douche en dan van daaruit tegen me gaan staan 'praten'.
Ik ben zó blij dat wij dat stadium wat jullie nu beschrijven al voorbij zijn
De ergste strijd is hier gestreden gelukkig .Wordt ie boos
.Dat ik het ook wel anders kan zeggen. En dan denk ik; als jij even nadenkt, dan hoef ik niks anders tegen je te zeggen, want dan kan je zelf ook bedenken dat we niet NU de deur uitgaan omdat ze in bed ligt.
Pfffff, dit komt niet meer goed vandaag
..quote:Op donderdag 22 mei 2008 15:17 schreef k_i_m het volgende:
[..]
. Komt mijn wederhelft thuis terwijl ik boven op het punt sta om Lilah in bed te doen. Ze sliep zelfs al bijna. Gaat ie in de woonkamer staan roepen waar ik ben. Dan heb ik toch zo de neiging om te gillen of ie zijn hoofd even uit zijn reet wil halen, zodat ie zijn ogen eens kan gebruiken. Waar zou ik in godsnaam kunnen zijn als ik niet in de woonkamer ben of in de slaapkamer. Juist ja, in die ene kamer die we nog overhebben
Nondeju
*veegt tranen weg*, ik pik deze er even tussenuit, maar al jouw stukjes hier zijn zo ontzettend hilarisch
Jij schrijft echt geweldig
Of: alle kieren rond het gordijn dichtmaken met een handdoek ofzo, omdat ze anders zo vroeg wakker wordt en A dan zn bed uit moet. Sinds dat Eva 8 weken was hoefden we er niet vroeg meer uit. Ze is een uitslaper, normaal is ze rond half negen eens wakker - en gaat dan lekker 'zingen' in bed.
Maar goed, wij hebben de 'gevechten' ook al achter ons (6,5 jaar relatie, 2,5 jaar veel gekibbeld om ons territorium af te bakenen) dus meestal denk ik: joh, prima, mij best
Ik weet overigens niet of jullie dat ook ervaren, maar nu we Eva echt moeten gaan opvoeden, krijgen we weer heel nieuwe discussies.
Laten gaan of ingrijpen
Troosten of in sop gaar laten koken
Is dit onhandigheid of onwilligheid
...
Pff, gedoe! Maar wel leuk vind ik het.
Maar mensen die een kind nemen om de relatie te redden - als die mensen uberhaupt bestaan - begrijp ik niet hoor. 't Lijkt me de doodsteek!
.Maar als ik haar in bed leg en ze merkt dat er andere mensen zijn, dan gaat ze dus ook niet meer slapen. Dan kan ik haar gewoon weer mee naar beneden nemen, want anders kan ik tien minuten later weer naar boven om haar eruit te halen. En daar kan ik dan wel van balen als ik nog een afwas heb staan, was moet opvouwen en de kamer moet stofzuigen. Dat kan ik namelijk niet in tien minuten
.Maar mijn bui is alweer over en alles is weer goed
. En ik heb niet eens nieuwe schoenen gekocht .Ze wil iedereen bedanken voor de lieve woorden die iedereen voor d`r over heeft gehad. Ze heeft daar echt veel steun aan op het moment. Helaas heeft de prednison er inmiddels stevig ingehakt qua bijverschijnselen.
Tot overmaat van ramp is er besloten dat de pijnmedicatie drastsch naar beneden moet en ook dat heeft uiteraard de nodige bijwerkingen.
Maar, al met al, merken we wel enige progressie, en gaat het soms iets beter. Het gaat op dit moment met pieken en dalen en doordat er ook pieken zijn is het makkelijker om de dalen te kunnen handelen.
Wat betreft de bruiloft rest ons nog slechts 1 ding en dat is de kleding, alle overige dingen zijn inmiddels geregeld!
quote:een dikkeOp vrijdag 23 mei 2008 09:44 schreef prisoner_of_rock_and_roll het volgende:
Hallo, ik kom even posten namens mijn aanstaande; Anitra
Ze wil iedereen bedanken voor de lieve woorden die iedereen voor d`r over heeft gehad. Ze heeft daar echt veel steun aan op het moment. Helaas heeft de prednison er inmiddels stevig ingehakt qua bijverschijnselen.
Tot overmaat van ramp is er besloten dat de pijnmedicatie drastsch naar beneden moet en ook dat heeft uiteraard de nodige bijwerkingen.
Maar, al met al, merken we wel enige progressie, en gaat het soms iets beter. Het gaat op dit moment met pieken en dalen en doordat er ook pieken zijn is het makkelijker om de dalen te kunnen handelen.
Wat betreft de bruiloft rest ons nog slechts 1 ding en dat is de kleding, alle overige dingen zijn inmiddels geregeld!
voor jullie hihi Kim....je vertelt het idd wel heel geestig
Goh, en ik maar denken dat het hier soms erg was...
Ik voel me wel een beetje stom
Na de bevalling van Meike kreeg ik een aambei
Maar aangezien ik me daarvoor zo geneer ging er ik niet mee naar de dokter
Gister kon ik er haast niet meer van lopen dat ik toch maar heb gebeld
En wat schetst mijn verbazing, ik krijg gewoon een zalfje door de assistente voorgeschreven
Ik hoef niet eens naar de dokter!
Had ik maar eerder gebeld....15 maanden ellende voor niks
quote:En weet je wat nog erger isOp vrijdag 23 mei 2008 13:23 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Anitra, sterkte!
hihi Kim....je vertelt het idd wel heel geestig
Goh, en ik maar denken dat het hier soms erg was...
Ik voel me wel een beetje stom
Na de bevalling van Meike kreeg ik een aambei
Maar aangezien ik me daarvoor zo geneer ging er ik niet mee naar de dokter
Gister kon ik er haast niet meer van lopen dat ik toch maar heb gebeld
En wat schetst mijn verbazing, ik krijg gewoon een zalfje door de assistente voorgeschreven
Ik hoef niet eens naar de dokter!
Had ik maar eerder gebeld....15 maanden ellende voor niks
Zalfje kun je vaak ook zo ophalen zonder je de dokter belt 
Maar hopen dat het snel over gaat nu
Nu iets sterkers!
Het gaat vandaag al beter als gisteren, dus het lijkt te helpen
quote:Ik kreeg 'm gewoon gelijk...Van de verloskundige...samen met wat pilletjes!Op vrijdag 23 mei 2008 13:23 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Anitra, sterkte!
hihi Kim....je vertelt het idd wel heel geestig
Goh, en ik maar denken dat het hier soms erg was...
Ik voel me wel een beetje stom
Na de bevalling van Meike kreeg ik een aambei
Maar aangezien ik me daarvoor zo geneer ging er ik niet mee naar de dokter
Gister kon ik er haast niet meer van lopen dat ik toch maar heb gebeld
En wat schetst mijn verbazing, ik krijg gewoon een zalfje door de assistente voorgeschreven
Ik hoef niet eens naar de dokter!
Had ik maar eerder gebeld....15 maanden ellende voor niks
Van mn darmen had ik helemaal geen last. (Aambeien, hou op!)
Alhoewel de echte naweeen nu zo'n beetje wel over zouden moeten zijn, kan het wel dat je het met name bij kolven of aanleggen nog voelt.
Ook je darmen moeten weer een plekje vinden na maandenlang opzij geduwd te zijn.
Oh en inderdaad, naweeen heb je volgens mij gewoon hetzelfde na een keizersnede en dan voel je ook de wond trekken ja. Niet erg prettig, maar weeen zijn gewoon hoe dan ook niet leuk.
Die sterilisatie klinkt goed E.T. Raar om daar in jullie situatie mee bezig te zijn. Hoe beslissen jullie eigenlijk dat het 'klaar' is?
Afgelopen week was ik bij de psycholoog. Meteen duidelijk gemaakt hoe het gaat. Het gesprek heeft het weer wat helderder gemaakt voor me. Sommige dingen kun je niet veranderen, maar om daar mee om te leren gaan, dat is moeilijk. Ook hebben we het over de medicijnen gehad. Het hele proces van afbouwen om iets anders te kunnen proberen zie ik nu niet zitten met de drukte van het klussen e.d. En dan wachten tot iets anders (eventueel) werkt... Daarom ga ik voorlopig door met deze dosis. Het gaat niet goed, maar het is best vol te houden. Kijken we tijdens mijn volgende afspraak, over drie weken, of het gestabiliseerd is.
Fijn dat het wat beter gaat sjak, dat emotionele zal wel een tijd duren. Dat vergeet je vaak, als het lichamelijk niet goed gaat.
Nu had ik tijdens de zwangerschap al het gevoel dat het klaar was. Het is af, het is goed
quote:Keizersnede is ook een hele bevalling hoor! (Ik had bij de eerste dus een ks)Op vrijdag 23 mei 2008 18:46 schreef Silmarwen het volgende:
Even een vraagje? Hadden jullie ook zo last van maagpijn en darmkrampen na de bevalling of keizersnede?
Geen maagpijn, wel naweeën en darmkrampen. En ik kon opeens geen katjesdrop meer verdragen qua spijsvertering
[ Bericht 1% gewijzigd door Macka66 op 24-05-2008 22:05:07 (de eerste toegevoegd) ]
quote:Ja, ik ook dus.Op zaterdag 24 mei 2008 21:24 schreef Macka66 het volgende:
[..]
Keizersnede is ook een hele bevalling hoor! (Ik had dus een ks)
Geen maagpijn, wel naweeën en darmkrampen. En ik kon opeens geen katjesdrop meer verdragen qua spijsvertering
Het zijn inderdaad darmkrampen, niet de maag. Alles zit weer normaal op zijn plek dus ik was een beetje verward. Het wordt nu al wat minder, maar "slechte" dingen gaan niet zo goed dus chocola of zulke dingen. Al het gezonde wel en het wordt dan ook wat minder!
Ik wil iedereen bedanken voor de lieve woorden! Het was heerlijk als Rick boven kwam en vertellen wat er gezegd was. Gewoon het gevoel dat er even aan je gedacht is terwijl je daar ligt alleen, het gevoel het te kunnen delen, dat je niet alleen staat. Ja dat kunnen een paar woorden op een scherm doen
Gisteren was een rare dag, ik had zo'n rust over menog hoor
, maar tegelijk was mijn lichaam het vechten tegen de prednison zat en was ik uitgeteld. Maar wat is die rust heerlijk zeg!!! Ik zie wel wat er gaat komen, er valt ook niks te voorspellen, dus waarom me druk maken erom? Ik geniet met volle teugen van de kinderen die dan even komen spelen bij mij, lekker gek doen, heerlijk knuffelen De voorbereidingen va het huwelijk, de lol van het voorbereiden van de huwelijksreisrarara waar gaan we heen? Juist! Bruce natuurlijk!!! In Barcalona en we gaan lekker in een luxe hotel en laten ons lekker verwennen En zo komt mijn vriendin van de lagere school een bakkie doen die ik via hyves weer gevonden heb!
Het is natuurijk wel echt Ypsel nogmaals
Tijdens de bv-tijd heb ik het spiraaltje gekregen.
Kim. Sterkte met het vinden van de juiste pil. En de daarbij behorende emotionele achtbaan.
Yppy, het lijkt me allemaal zo enorm lastig en moeilijk voor je. Ik hoop echt dat het snel stabiliseerd of zelfs wat beter weer wordt. Heel erg veel sterkte.
Anitra, pfff, vrouwen die gaan trouwen hebben al zoveel aan hun hoofd. Vrouwen met kinderen nog veel meer, en jij bent er ook nog eens ziek bij. Petje af. Hopelijk gaat het en voel je je snel weer beter.
Vraagje over de pil en dergelijke. Zal het ook nog aan de huisarts vragen hoor. Ikzelf en de pil gaan niet goed samen. Ik krijg hele erge moodswings ervan, echt van de ene minuut happy naar de volgende enorm geirriteerd. Ik vraag me af of een spiraaltje ook nog zo'n dosis hormonen afgeeft of is dat nu minder? En vanaf wanneer moet ik toch wel aan anticonceptie denken, als ik officieel weer seks mag gaan hebben (na het stoppen van het vloeien in verband met de wond, had ik begrepen.)
Anitra wat klink je goed! Veel plezier met alle voorbereidingen.
Ik geef nog steeds borstvoeding, vaak. Ik vind het wel best.
yppy ik vind je een sterke dappere vrouw, en weet gewoon metde tijd komt het goed.
en Anitra lief lief lief vrouwke van me, ik vind het echt zo gaaf he, en nog gaver dat arwen lekker bruidsmeisje wordt
quote:Nouja, de laatste keer was het toch echt mijn man die de boot afhieldOp maandag 26 mei 2008 17:47 schreef _evenstar_ het volgende:
misschien brutale vraag, maar vraag me toch af hebben jullie mannen daar geen moeite mee?
yppy ik vind je een sterke dappere vrouw, en weet gewoon metde tijd komt het goed.
en Anitra lief lief lief vrouwke van me, ik vind het echt zo gaaf he, en nog gaver dat arwen lekker bruidsmeisje wordt
Werd er zowaar een beetje boos om, ook al begrijp ik het wel. Maar hey, ik doe soms ook wel eens dingen voor hem Overigens, Bert is niet anders gewend, het is al een wonder dat ik uberhaupt zwanger werd, kans van 1 op weinig
Mijn nieuwste statement is dan ook al een tijdje "seks is overrated" quote:Op maandag 26 mei 2008 17:47 schreef _evenstar_ het volgende:
misschien brutale vraag, maar vraag me toch af hebben jullie mannen daar geen moeite mee?
yppy ik vind je een sterke dappere vrouw, en weet gewoon metde tijd komt het goed.
en Anitra lief lief lief vrouwke van me, ik vind het echt zo gaaf he, en nog gaver dat arwen lekker bruidsmeisje wordt
wel showen he arwen in bruidsmeisjesjurk ben enorm benieuwd naar de foto's, ook naar de foto's van de bruiloft zelf hoor Anitra
quote:seks kan overrated zijn, maar als jullie der samen zo fijn bij voelen over het algemeenOp maandag 26 mei 2008 17:49 schreef Troel het volgende:
[..]
Nouja, de laatste keer was het toch echt mijn man die de boot afhield
Overigens, Bert is niet anders gewend, het is al een wonder dat ik uberhaupt zwanger werd, kans van 1 op weinig
dan is het toch prima.Ik heb trouwens toch ook nog last van de onderkant. Het litteken is nog vreselijk gevoelig, zelfs als ik afveeg krijg ik kippenvel van het nare gevoel.
Het komt heus wel terug, ik ben gewoon 1 van die vrouwen die er wat langer voor nodig heeft.
Mikael was 's middags om 10 over half 1 geboren. 's Avonds lagen we in bed en had ik me toch zin Was ook 1 van de weinige keren na de bevalling trouwens Gelukkig is alles goed gekomennu quote:Op maandag 26 mei 2008 19:50 schreef MeNicole het volgende:
tmi.
Ticootje: meet jezelf niet af aan cijfers, joh... Jij bent toch ook geen nummer? Neem gewoon je tijd. Heb ik ook gedaan en met mij vele andere vrouwen. Ik snap dat gelul over sex ook niet echt heel erg goed. Ik ben helemaal niet preuts maar wel gesteld op mijn privacy en klasse.
Je klinkt zo ontzettend anders Anitra. Die tijd weg is echt goed voor je geweest. En ook hoe je hier nu emotioneel in staat. Super dat je zo toch het gevecht met het lichamelijke aan kunt gaan.
quote:Hm, ik denk dat dat nog best wel eens mee/tegen kan vallen hoor.Op maandag 26 mei 2008 19:30 schreef Ticootje het volgende:
Veel vrouwen zijn toch al snel na de bevalling sexueel actief, ik kan mezelf er gewoon niet toe zetten.
Dames die er (nog) niet zo'n zin in hebben zullen dat (lijkt me) niet van de daken schreeuwen. Dus wellicht heb je een vertekend beeld waar je je aan meet (wat sowieso niet zo slim is om te doen, maar dat zei je zelf ook al.
).Rocka, vind jij de manier waarop er hier op Fok over gepraat wordt 'not done', om het zo maar eens te noemen?
En Anitra, ik realiseerde me dat ik nog niet op je heb gereageerd.
Veel sterkte op deze weg, knap dat je eea zo kunt accepteren.
Ben moe, maar voel me erg goed eigenlijk! De keizersnede is mij reuze meegevallen.
quote:Soms. Sommige mensen bedoelen het vast zo van 'kijk mij es lekker geil en leuk zijn en sex hebben' terwijl het dan op mij overkomt zo van 'Teveel info! (tmi=too much information), ranzig en dit wil ik helemaal niet weten...'. Het is de manier waarop iets geschreven wordt, denk ik. Ik vind het verder geen probleem dat het besproken wordt.Op maandag 26 mei 2008 21:21 schreef Moonah het volgende:
[..]
Rocka, vind jij de manier waarop er hier opFok[OUD] over gepraat wordt 'not done', om het zo maar eens te noemen?
You know me
Ik heb zelf ook al eens gesexed. Ik heb 1 kindje
quote:
quote:Whow! Stoer!Ik heb zelf ook al eens gesexed. Ik heb 1 kindje