Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 56

wat fijn om hier te lezen dat bij anderen ook de bevalling nog gewoon door het hoofd spookt!

(en chaca, wat vervelend te lezen hoe emotioneel jij je nu voelt...het gaat vast wel over ja, maar dat maakt het nu niet minder moeilijk en zwaar )

Ik merk dat ik nu nog even bewust niet aan de bevalling probeer te denken,
hoewel ik gisteren bij de zw.schapscursus heel erg geconfronteerd werd weer met de angst die ik toch wel heb. De fysiotherapeute vertelde over 'hoe het hoort te lopen' en bij bijna alles wat ze vertelde zat ik inwendig (meestal) mijn hoofd te schudden en voelde ik ergens ver weg wat paniek opkomen.
Alleen al uitspraken als "de eerste 4cm merk je wel..maar is nog niet echt pijnlijk. Je kunt nog gewoon dingen doen in huis etc. en pas na die 4cm wordt het echt pijnlijk."
Mijn god, ik ben er weer zo bang voor dat ik na 20 uur wèl zeer pijnlijke weeën nog maar op 2cm zit !!!
Weer zo'n uitputtingsslag moeten doormaken? Ik ga het er geloof ik bij volgende vk bezoek toch maar eens over hebben .. dat toevallig is op de verjaardag van ilse !
Zal wel leuke emotionele boel worden.
Waar ik nu al boos om zou kunnen worden is de geruststelling die de vk vast en zeker gaat proberen te geven, zoals eerder in deze controles al over het overtijd zijn en de duur van de bevalling.
Kom in Godsnaam niet met loze 'geruststellingen' als er nog nieteens feiten zijn.
Nee, ik hoop toch op duidelijke afspraken... een soort houvast voor mij ten tijde van inderdaad feiten waar ik mee moet om zien te gaan.
bah
als ik er nu dus toch over nadenk heb ik een brok in mijn keel

ik stop er weer even mee
nog 20 (vást geen 22 ) weken te gaan

Heftige verhalen allemaal.

Dikke voor alle mama's op deze druilerige, vies grijze dag.

[ Bericht 0% gewijzigd door Kersjes op 16-05-2008 16:40:56 (spelfout) ]

ik kom hier nu net uit de tuin omdat ik wegdrijf van het zweten !
heerlijk zonnetje, zo'n 23graden denk ik !

Ik weet mijn bevalling ook nog van minuut tot minuut, zo erg dat als ik een bevalling zie op TV ik echt flashbacks krijg en emo wordt .

En ja, dat geleuter van "Je bent het zó weer vergeten"...laatst zei iemand dat weer eens tegen me, en zó raar hoe er dan gekeken wordt als je zegt dat dat toch echt niet zo is.... .


Iig, een hoop vrouwen hier die niet alleen bij hun volgende bevalling om een epiduraaltje zouden willen vragen, maar ook bij de conceptie .

[ Bericht 24% gewijzigd door Vivi op 16-05-2008 17:50:20 ]

Ik weet ook alles nog wel van mijn bevalling. Alleen kan ik er alleen maar met positieve gevoelens aan denken, gelukkig. Ik besef me heel goed dat het ook anders kan.

Het enige waar ik wel eens bang voor ben is dat de volgende bevalling níet zo makkelijk zal gaan en dus enorm tegenvalt.

Hoe vreselijk blij is ook met Jen ben, er komt echt geen 2e. Geen polonaise meer aan mijn lijf. Het trajet voorafgaande voor een zwangerschap vind ik gewoon te heftig. De zwangerschap zelf vond ik vreselijk, er zijn echt maar een paar momenten geweest dat ik me goed voelde. En dan de bevalling, ik weet dat mijn bevalling een normale bevalling was, maar ik vond het zo heftig. De machteloosheid die ik voelde wil ik nooit mee meemaken.
Verder denk ik ook dat een 2e zwangerschap ook mijn huwelijk geen goed zal doen. Zonder hormonen ben ik al een felle tante, maar onder de hormonen ben ik gewoon onuitstaanbaar.

Ook heb je geen garantie dat een 2e kindje ook helemaal gezond is... Ik bedoel daarmee, met het ICSI gebeuren neem je de natuur behoorlijk in de maling, tijdens de zwangerschap heb ik er dan ook best over in gezeten of we er wel goed aan hadden gedaan. Gelukkig is Jen helemaal gezond, en is de kans dat een ICSI-kindje gehandicapt is niet veel groter dan een normale zwangerschap. Maar aan de andere kant denk ik dan de natuur zegt niet voor niet nee. We moeten gewoon blij zijn dat Jen er is.

Vivi, Sjak, Moonah, ik vind jullie alle drie erg stoer!

Moonah, wat vreselijk dat er zo niet naar je geluisterd is. Het had niet zo gehoeven, dat is zo naar.
Ik vind het ook fijn dat we het hier over de bevallingen kunnen hebben. Zelf merk ik namelijk dat behalve mijn man niemand zit te wachten op verhalen over een bevalling die niet goed ging. Mensen hebben me echt afgekapt en gezegd dat ze het niet wilden weten.

Marit, ik hoop voor je dat je vk goed naar je gaat luisteren en er ook echt wat mee doet.

Zelf ben ik wel tevreden over het ziekenhuis en het personeel. Ze hebben gedaan wat ze konden en tijdig ingegrepen. Alleen liep het niet zoals het hoorde, maar daar konden zij weinig aan doen. De volgende keer wil ik graag weer in dat ziekenhuis en bij die gynaecoloog bevallen.

Van de fouten die gemaakt zijn bij mijn eerste bevalling (ongeplande ks) had ik geen fysieke gevolgen, maar wel emotionele. Ik was daar ook boos om. En tegen een tweede bevalling zag ik op als een berg.

In december werd ik opgenomen met een longontsteking op dezelfde afdeling gynaecologie als waar ik bevallen ben. Toen heb ik met een verpleegkundige die er ten tijde van mijn eerste bevalling bij was alles kunnen doorspreken. En dat gaf na anderhalf jaar lucht aan mijn boosheid. Als ik het te snel na de bevalling had gedaan zou het denk ik niet goed zijn gegaan. Nu kon ik het beheerst en had ik alles goed op een rijtje. Praten heeft mij dus goed geholpen.

De tweede bevalling (vaginaal, wel in zh) ging heel goed. Dat accentueerde nog wel eens extra wat er allemaal mis was met de eerste bevalling. Maar gelukkig ben ik daar nu vooral verdrietig over ipv boos, en daar valt voor mij goed mee om te gaan. Aan de tweede bevalling zelf denk ik alleen maar positief terug.

Superfijn Macka, dat je zo'n fijne tweede bevalling hebt gehad!

En ik wil even een aan Chacama geven, het lijkt me vreselijk, deze dagen met zo'n gemis!

_{Na mijn bezoek aan het fototopic zojuist, werd mij ineens het pushen door BM duidelijk En hoe leuk het me ook weer lijkt, weer samen zwangeren met Owlet, Bass Miss en straks Linda_ en Cattie, nee, toch nog even niet!}

Wat bijzonder en fijn Macka, dat je zo veel later nog met een verpleegkundige hebt kunnen spreken over je eerste bevalling.
En Marit, je hebt nog even om je voor te bereiden, laat je niet overbluffen door de VK hoor.
Étoile, dank je voor je lieve woorden (je PMbox staat uit, anders had ik die even gebruikt).
Vief, jou was ik vanmiddag vergeten te PM'en, dus dat ga ik zo dadelijk even doen.
En een voor Chacama. Hou de goede vibes van laatst vast he, ondanks deze even moeilijke tijd.
En ook een voor Nebelung....

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:18 schreef PM-girl het volgende:
_{Na mijn bezoek aan het fototopic zojuist, werd mij ineens het pushen door BM duidelijk En hoe leuk het me ook weer lijkt, weer samen zwangeren met Owlet, Bass Miss en straks Linda_ en Cattie, nee, toch nog even niet!}

Op mij hoef je niet te wachten hoor!
Wellicht doet Rocka met je mee....

Ook hier was de eerste bevalling vrij traumatisch, en eigenlijk heb ik die pas verwerkt toen ik de tweede kreeg. Alhoewel dat een geplande KS was, kwam er erg veel terug van de eerste keer. die ongepland was. Vooral het stuk dat er idd niet naar me geluisterd werd terwijl ik aangaf dat ik echt voelde dat het met Freek helemaal niet goed ging, nog in mijn buik.
Achteraf kreeg ik gelijk...

Toen de tweede er was, was het heel rustig op de couveuseafdeling, waardoor ik daar twee nachten heb kunnen slapen, terwijl de vpk waar ik met Freek veel aan gehad had nachtdienst had.
Alle tijd en ruimte heb ik gekregen, om te huilen, te vertellen, om met de nieuwe baby te knuffelen (kon niet met Freek, die was veel te ziek de eerste dagen). Kortom, twee nachten lang mijn verhaal te doen.

Daarna had het een plekje.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:18 schreef PM-girl het volgende:
_{Na mijn bezoek aan het fototopic zojuist, werd mij ineens het pushen door BM duidelijk En hoe leuk het me ook weer lijkt, weer samen zwangeren met Owlet, Bass Miss en straks Linda_ en Cattie, nee, toch nog even niet!}

Het zou zo leuk zijn, met jou en Moonah en Rockstar...

Wat moeilijk om die verhalen weer te lezen over die bevallingen. Vooraf was ik zo bang voor de bevalling en achteraf besef ik nog steeds hoeveel geluk ik heb gehad. Zeker als ik hier dan weer lees hoe het ook had kunnen gaan.

Mijn bevalling was zeker niet leuk, maar dat houdt me niet tegen om voor een tweede te gaan. Ik krijg ook steeds meer de vraag wanneer (niet of!) de tweede komt. En omdat er fysiek geen belemmering is, snappen mensen niet dat ik het niet kan. Ergens verlang ik naar een zwangerschap, weer hier samen met 'de anderen' een baby, het eerste begin. Maar ik weet niet omdat ik een tweede wil of omdat ik het met Anna heb gemist. Een vriendin die van de eerste vier maanden voor mij is bevallen, heeft nu een tweede. Een schattig jochie, maar er krabbelde echt helemaal niks. Terwijl het verlangen er ergens is. Maar het kan ook gewoon niet. Ik kan het niet aan, niet nog een keer alles, terwijl ik niet eens 'beter' ben van de eerste.

Ik vind het jammer dat ik hier zo weinig mee kan lezen, zit nu ook even achter J.'s werklaptop. En dat gaat niet bepaald vlot.
Het is net of ik weer terugga in de depressie. Ik heb vaker slechte buien, rationeel denken is moeiljker, minder geduld. Ik denk dat het komt doordat ik mijn medicijnen iets af heb gebouwd. Dat moest wel, het was echt onverantwoord (vermoeidheid) zo door te gaan. Maar nu merk ik dus wat ze voor me deden. Maandag ga ik naar de psycholoog. Ik baal er zo van. Bij mijn intake werd er gezegd dat het normaal gesproken na twee jaar wel over is. Nu wilde ik daar niet te veel op hopen, maar voorlopig blijf ik wel patiënt.

He getsie Ypsel... sterkte hoor!

Lief Ypje, ik hoop van harte dat je met een lagere dosis een goede balans gaat vinden. Rot voor je dat het nu minder gaat. Sterkte.

O, ik red me wel hoor. Ik mis alleen, juist nu het zo slecht gaat, de optie van mailen/pm'en/bellen met vriendinnen. Zeker nu ik nog vakantie heb en dus veel thuis ben. Daardoor kan ik nergens mijn verhaal kwijt. Zal zo blij zijn als we tenminste weer telefoon hebben. Maar ik wordt wel beter, ergens kom ik aan de top.

Nou, had ik dát maar geweten!
Ik heb net twee weken vakantie achter de rug en ik had graag een (mid)dagje in jullie tuin met jou willen doorbrengen. Helaas heb ik het de komende tijd nogal druk. Dat gaat dan toch in de zomer worden.

als ik dan al deze verhalen zo lees en dan met name de verhalen over het niet op nieuw durven bevallen etc dan heb ik dus echt enorm veel geluk gehad (of hoe je dat ook maar wil zien) Ik ben bij jayden van voor en achter rond om uitgescheurd en geknipt, veel last van gehad, veel pijn aan gehad, veel problemen mee gehad en nog steeds ondervind ik er wel hinder van en last en gevoelig etc etc. maar als ik nu zo spontaan zwanger zou worden, dan zou ik (denk ik nu) niet zo erg op zien tegen de bevalling dan dat ik hier lees van anderen. Ik ben de vorige bevallingen beslist niet vergeten, ik kan het me nog helder iedere dag voor de geest halen en anders wordt ik door mijn onderkantje er wel aan herinnerd, maar voor mij maken mijn twee kinders dat leed toch echt draagbaar en het super waard.

Yppy, wat jammer dat je even in een dip lijkt te zitten. Is het evt. een idee om te kijken of je op andere medicatoe over zou kunnen?

YPPY

Yps, je hebt nog vakantie Als ik dat geweten had, was ik nog wel langsgekomen. Ik bel je binnenkort nog even

He Ypsel Hopelijk dat de psych nog wat voor je kan betekenen. Misschien inderdaad andere medicatie. Tot wanneer heb je vakantie....????

Dankjulliewel voor het meeleven. Het is inderdaad even niet zo makkelijk. Maar ik probeer wel dat 'goede gevoel' vast te houden. Hoor mijn moeder op de achtergrond immers al mopperen. "Kop op poeske, het komt alle allemaal goed. Laat me weer eens je lach zien''

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 21:29 schreef Bass-Miss het volgende:

[..]

Het zou zo leuk zijn, met jou en Moonah en Rockstar...

BM wat een geweldig nieuws, gefeliciteerd!