Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 56

laat maar hangen

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 14:20 schreef k_i_m het volgende:

[..]

Alleen raakte hij kant nog wal, hij had er net zo goed nog een voet bij kunnen steken of al zijn vrienden uit kunnen nodigen .

Hier moest ik wel even om gniffelen hoor

Misschien is het inderdaad wel lekker om weer eens een avondje met zn 2en te zijn. Misschien kan ik mn ouders tackelen dat Jen daar een keer logeert, of is dat een beetje vroeg?

Jen slaapt bij ons op de kamer, dus tja... En zoals jullie weten, slapen (behalve 's nachts) is nooit langer dan een uurtje...

Oh maar Nathan slaapt ook bij ons op de kamer, we hebben genoeg ruimte ergens anders hoor voor een gezellige avond. Als jij denkt dat ze uit logeren kan waarom zou het dan te vroeg zijn?

Ik denk dat ik gewoon ook een beetje moet leren mijn aandacht te verdelen. Dat ook manlief weer een beetje aandacht krijgt.

Tja, mijn libido is al jaar en dag nul, dus die zwangerschap was al een wonder, maar hier dus ook nog nier weer wat gebeurd

Morgen een jaar getrouwd, maar ik denk dat ik een ander cadeau ga halen

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 14:05 schreef Brighteyes het volgende:
Ticootje, ik geloof zoals ze met wratjes doen, vriesbranden zeg maar.

Knor... is het wel goedgekomen? Of nog steeds niet.
Ik geloof dat dat laatste niet helemaal een optie is hier. Maar goed, zoals gezegd, het zijn maar 2 kleine plekjes, er hoeft geen complete verbouwing aan te pas te komen.

nee en dat gaat dus hoogstwaarschijnlijk niet meer goedkomen of ik moet voor een derde gaan, weer gigantisch uitscheuren waar mogelijk is en weer rond om alles me laten hechten, maar eerlijk gezegd is die behoefte aan een derde er wel, maar op de rest zit ik niet op te wachten.

Ik had volgens mij wel eens verteld dat ik nierstenen had? Nou, 2 vergruizingen hebben zowat niks uitgehaald, dus ik werd vanmiddag gebeld dat ik 29 mei word opgenomen voor een operatie 30 mei is de operatie dus. Ik moet iets van 5 dagen in het ziekenhuis liggen

Duimen jullie voor me

Lady, dat lijkt mij flink pijn doen! Ik duim voor je.

Troel, ik ben blij dat ik dus niet de enige ben.

Oh wat naar LadyS.. Sterkte!

Echt all the way zijn wij pas na ruim een half jaar weer gegaan. Daarvoor pogingen, maar dat was echt pijnlijk en naar. (En vanwege een traumatische bevalling had ik sowieso 3 maanden nodig voordat mijn man in de buurt van mijn kruis mocht komen) Na ruim 5 maanden naar de ha gegaan en toen bleek dat het van binnen nog steeds niet genezen was en er veel littekenweefsel was. Na 3 weken smeren met een creme was de boel genezen. Het littekenweefsel was een tijd lang nog gevoelig en zat in de weg, maar is in de loop van de tijd soepeler geworden en nu is het bijna helemaal weer oke.
Moraal van dit verhaal: als het niet goed voelt, ga aub naar de ha, dat had ik maanden eerder moeten doen.

Moonah en Knorretje, wat rot voor jullie!

Oh bah, sterkte LadyS! echt niet niet leuk (waarschijnlijk maak jij je in het ziekenhuis dan nog het meeste zorgen om je meiden!) Sterkte met het afwachten

Moonah wat naar dat het nog steeds niet kan joh, dat lijkt me echt erg. Ik had een tijd geleden er iets over gelezen maar geen idee dat dat dus nog steeds zo is! Tjonge zeg ...hoe gaat jouw vriend/man ermee om?

Knorretje ook al tjonge, wat naar. Lijkt me niet niks hoor. Het is niet iets waar je mee te koop loopt lijkt me, maar wel een zeer reeel probleem.

Cattie, ging jij niet naar de HA omdat je dacht dat het wel vanzelf zou overgaan? Of vanwege schaamtegevoel ofzo? Dat zou ik dan weer hebben denk ik... ik heb al een aantal keer een vaginale infectie gehad en niet naar de huisarts gegaan (ik wist dan toevallig van een vriendin die HBO-V heeft gedaan dat het dat was) en ben zelf gaan smeren met een anti-schimmelzalf, waar het gelukkig van overging, maar oeh ik moet er niet aan denken dat de arts (al is het een vrouwelijke, maakt mij niet eens uit) daar moet kijken! hebben meerderen dat hier? Of ligt dat aan mij?

Een beetje een combi Suzanna, ik hoopte dat het vanzelf wel over zou gaan, want als het niet echt noodzakelijk is, ga ik liever niet met de benen wijd bij de huisarts. Maar als het moet, dan moet het.

Suzanne, mijn lief doet niet moeilijk hoor. Er is immers ook meer te doen in bed dan alleen neuken.
Oh, en qua gyn. onderzoeken doe ik net zo makkelijk mijn benen uiteen als dat ik bij de tandarts mijn mond open doe. Maar ik heb al zo'n lange geschiedenis wat dat betreft dat ik alle schaamte voorbij ben.

En cattie, ik vind het stoer dat je het nog een keer aandurft!

Edit, vergeten: LadyS, wat rot zeg, dat die vergruizingen niet hebben gewerkt.
Heel naar dat je nu zo lang in het zkh moet liggen. Krijg je het goed geregeld met de kinderen?


[ Bericht 25% gewijzigd door Moonah op 15-05-2008 21:06:51 ]

LadyS sterkte!

Suzanna, ik vind het niet leuk met de benen wijd bij de ha. Maar als ik last heb, ga ik wel. Had "vroeger" vaak schimmelinfecties. En 1x te lang zelf aan gemodderd en toen bleek het bacterieel te zijn. Ander kuurtje en na 1 dag ging het al beter. En sowieso na de bevalling maakt het me helemaal weinig uit.
En voor het eerst all the way geloof ik na 2 maanden. Heb nog lang last van de knip gehad.

Ow Moonah, zeg dat nou niet, ik krijg krijg nog steeds de bibbers bij het idee dat ik nog een keer zal gaan bevallen (als alles naar wens gaat). Niet zo erg meer dat ik een zwangerschap niet aandurf, maar veel scheelt het niet. De wens voor een tweede is groter. En ik probeer me er op te focussen dat het uiteindelijk met Ive en mij _bijna helemaal goed is gekomen.

Een vriend van ons, die net vader is geworden, vroeg mij laatst of ik al toe was aan een tweede. Toen ik uitlegde dat ik toch wel erg tegen de bevalling opzag, snapte hij me niet. Hij zei toen de standaard zinnen als: het is het toch waard, het is goed gekomen, het is maar een dag enz. Ik voelde me zo'n aansteller. Ik ben wel even van slag geweest door die opmerkingen, vooral ook omdat het iemand is die ik goed ken en die mij goed kent.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 12:17 schreef Faja-Lobi het volgende:
Ticootje, intiem zijn met je man hoeft niet gelijk te betekenen dat je ook all the way gaat. Je moet ten eerste lekker in je vel zitten en het ligt er aan hoe lang je vloeit, of je een knip hebt gehad etc. Ik heb 8 weken na de geboorte van beide kinderen weer de gok gewaagd en in het begin is het een stuk gevoeliger geweest door de knip en het litteken. Maar bouw het gewoon rustig op, niks overhaast want dat is voor beide partijen dan een domper.

En ik ben vandaag bij de tandarts geweest, ....

Sorry, ik moest even lachen over de sprong die je hier maakt, van intiem zijn naar tandartsbezoek!

Wat vervelend zeg, dat sommigen zolang last houden!

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:05 schreef cattie het volgende:
Ow Moonah, zeg dat nou niet, ik krijg krijg nog steeds de bibbers bij het idee dat ik nog een keer zal gaan bevallen (als alles naar wens gaat). Niet zo erg meer dat ik een zwangerschap niet aandurf, maar veel scheelt het niet. De wens voor een tweede is groter. En ik probeer me er op te focussen dat het uiteindelijk met Ive en mij _bijna helemaal goed is gekomen.

Een vriend van ons, die net vader is geworden, vroeg mij laatst of ik al toe was aan een tweede. Toen ik uitlegde dat ik toch wel erg tegen de bevalling opzag, snapte hij me niet. Hij zei toen de standaard zinnen als: het is het toch waard, het is goed gekomen, het is maar een dag enz. Ik voelde me zo'n aansteller. Ik ben wel even van slag geweest door die opmerkingen, vooral ook omdat het iemand is die ik goed ken en die mij goed kent.

Oeh cattie, da's lullig ja. Laatst ging het bij ons in de pauze ook over bevallingen. En werd er ook zo'n soort opmerking gemaakt. Ik hield maar wijselijk mijn mond.
Maar spreek je angsten echt uit naar de VK/gyn hoor! Wellicht kan er een oplossing verzonnen worden voor je (geplande KS?).

Cattie, wat lijkt me dat moeilijk, om zo'n opmerking te handelen. Je hebt geen zin elke keer alles helemaal uit te leggen, kan ik me indenken. Voor sommige vrouwen is het inderdaad zo, dat het pijn deed, maar uiteindelijk alles vergeten zodra het over is. Maar er zijn er genoeg die helaas dat niet kunnen zeggen.
Ik hoop voor je dat het bij de tweede makkelijker zal gaan, zodat je er een bijzondere en vooral fijne herinnering aan over zult houden straks!

Ah, nu lees ik de hele tweede pagina!

LadyS wat spannend zeg, 5 dagen weg alleen al is niet niks!

Dat je alles vergeet, is bij mij ook het geval niet. Ik weet nog goed dat ik het heel erg vond, eigenlijk niet te doen.
Alleen had ik wel het gevoel dat eens het voorbij was, alles snel terug goed kwam.
Een bevalling zie ik dus totaal niet zitten, maar na die dag is het voorbij, denk ik maar...

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 18:08 schreef knorretje het volgende:

[..]

nee en dat gaat dus hoogstwaarschijnlijk niet meer goedkomen of ik moet voor een derde gaan, weer gigantisch uitscheuren waar mogelijk is en weer rond om alles me laten hechten, maar eerlijk gezegd is die behoefte aan een derde er wel, maar op de rest zit ik niet op te wachten.

Jeetje Knor... da's ook niet mis.
Natuurlijk zijn er wel andere dingen te doen, maar toch...

Cattie, niet te veel van aantrekken joh, ook al kent hij je, hij kan niet weten hoe het was en hoe jij het evaren hebt...

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:13 schreef PM-girl het volgende:
Cattie, wat lijkt me dat moeilijk, om zo'n opmerking te handelen. Je hebt geen zin elke keer alles helemaal uit te leggen, kan ik me indenken. Voor sommige vrouwen is het inderdaad zo, dat het pijn deed, maar uiteindelijk alles vergeten zodra het over is. Maar er zijn er genoeg die helaas dat niet kunnen zeggen.
Ik hoop voor je dat het bij de tweede makkelijker zal gaan, zodat je er een bijzondere en vooral fijne herinnering aan over zult houden straks!

Dat hoop ik ook heel erg. Dat het de nare eerste keer wat zal verdringen.

Moonah, aan een geplande ks heb ik ook gedacht, maar dat gaat me nu nog te ver. Ik wil wel geen pethidine maar een ruggeprik mocht ik dat nodig vinden (en dat kan nu 24 uur per dag in "mijn" ziekenhuis) en geen vacuümpomp of tang of ander martelwerktuig, als het met het persen niet lukt, wil ik linea recta naar de ok voor een ks. Deze wensen van mij zijn al vastgelegd tijdens het nagesprek en ze hebben beloofd er naar te handelen, gelukkig.

BE, dat is waar, die vriend is nog nooit bevallen! Zijn vrouw wel, maar die had een relatief makkelijke bevalling. Ik had het er nog met mijn man over en die snapt mij heel goed gelukkig.

Cattie, gek word ik van dat soort opmerkingen. Hoe durven ze ook. Veel vrouwen liggen helemaal overhoop na een bevalling en dat wordt allemaal zomaar weggewoven, grrrrr
Ik heb dit keer mijn angsten zeer duidelijk uitgesproken, ook toen ik in het ziekenhuis kwam. Er werd goed naar me geluisterd en toen ik er om vroeg werd er zonder discussie een ruggenprik gezet, binnen een uur nadat ik het gevraagd had nog wel. Ik had dit keer echt het gevoel dat er naar me geluisterd werd en dat gaf me zoveel kracht.
Makkelijk was ook deze bevalling niet, maar veel beter te verwerken!

LadyS wat enorm spannend, wel fijn dat het zo snel kan, hoef je je niet zo vreselijk lang druk te maken er om.

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:05 schreef cattie het volgende:

Een vriend van ons, die net vader is geworden,

Ja, d'oh, je weet van wie het komt. EEN MAN . Mannen mogen pas meepraten als ze meloenen poepen .

En ik vind dat ook stomme opmerkingen hoor. Omdat je een mooi kind hebt gekregen mag je niet treuren om je eigen lijf wat beschadigd is? Nou, dat vind ik dikke onzin. Natuurlijk zie je tegen een bevalling op als je al zoveel ellende hebt gehad, dat is toch niet meer dan logisch?

Sjak, wat een goed team dan, dat er zo geluisterd is! Ik mag hopen dat dat snel overal realiteit wordt in de ziekenhuizen.

_{Mijn bevalling was ook geen feest, pijnlijk, vooral de ontsluitingsfase, echter geen extreme pijnen, maar soms denk ik, goh, ik zou het wel weer opnieuw willen doen, omdat ik het zo'n speciale dag vond! Soms lijkt het wel of het mijzelf niet overkomen is, maar dat ik er alleen maar bij was.}