Het VBL-columnhoekje deel 7

Mooie column MM!

Af en toe domineert de lach een beetje teveel imo, maar ik vind het verder een prima trainer.
We gaan elk jaar een stapje omhoog tot nu toe. Met 3 spitsen spelen ligt de FC niet echt en ik vind het niet bepaald super verdedigend elke week. Het werkt gewoon goed zoals het nu gaat.

Goede OP Verve, precies zoals ik ze altijd neerzet!

quote:

Jans vindt trainen blijkbaar niet vervelend. Met dezelfde passie waarmee hij pubers warm wilde maken voor de werken van Goethe, Boll en Hesse,

Dat deed die dus niet...

Nevland was ook al in beeld voor Jans bij FCG zat, alleen werd er destijds uiteindelijk voor Gabor Torma gekozen als spits.

Maar wel een goede column Wanneer schrijf je eens een boek over voetbal? Ik wacht nog op de verzamelde geschiedenissen van de Nederlandse profclubs. En dan niet zozeer de sportieve prestaties, maar meer de herkomst van naam, logo en kleuren + anekdotes rond de oprichting.

Te Veel Poep !

Alweer 1

http://frontpage.fok.nl/column/3393/1

Ook die kende ik al en vond ik goed. Lekker bezig SCH!

quote:

EEN WINNAAR OP DOEL

Heracles Almelo promoveerde vorig seizoen naar de eredivisie. Een verrassing, toch wel. Het was dan ook niet vreemd dat de vele voetbalvolgers de club uit Almelo direct bestempelden als degradatiekandidaat nummer één. Momenteel blijkt de zwakte van de ploeg behoorlijk mee te vallen. Dit komt niet in de laatste plaats door doelman Martin Pieckenhagen, nu al de beste aanwinst van de afgelopen zomer.

Pieckenhagen is een geroutineerde doelman, die over de tweehonderd wedstrijden keepte in de Bundesliga. Hij gold eerst bij Hansa Rostock en later bij Hamburger SV als een uiterst betrouwbare goalie. Degelijk. Duits. Omdat Peter Bosz hem kende uit een gezamenlijke periode bij Rostock, polste hij Pieckenhagen toen deze vrij verrassend mocht vertrekken uit Hamburg. De man die daar ongeveer een miljoen per jaar verdiende, kwam tot ieders verbazing ook daadwerkelijk naar het nietige Heracles. Samen met Nico-Jan Hoogma, wiens rug hij enkele jaren zag als hij in het Hamburger doel stond, en Rob Maas diende Pieckenhagen routine, ervaring, rust en een winnaarsmentaliteit in de selectie te brengen.

Wat doe je dan, als Duitse doelman die benaderd wordt door een Nederlandse promovendus? Nederland, dat is toch dat land waar ze een hartgrondige hekel aan Duitsers hebben? Waar ze beginnen over kuilen graven en vragen of ze hun fiets terug mogen? Waar ze schamper spreken over het niveau van het Duitse voetbal en daarbij voorbij gaan aan de vele titels die het land verzamelde. Waar een speler als Lothar Matthäus nimmer waardering kreeg en waar ze zelfs Oliver Kahn niet als beste doelman van de wereld zien. Toch liet hij zich lokken.

Met succes, want in de eerste match tegen PSV viel hij direct op. Zoals hij dat bleef doen. Heracles kende een prima start, Pieckenhagen oogste lof voor zijn optredens. Het zal hem behaagd hebben, maar nauwelijks verbaasd. Wie gewend is zijn heilige gebied te beschermen tegen schoten uit allerlei standen, door toppers als Amoroso, Koller, Ballack, Elber en Makaay, schrikt niet van de eredivisie. Laten we eerlijk zijn, op de aanvallers bij PSV, Feyenoord en AZ na is het hier niet veel. Zelfs de Ajax-aanval is mank dit seizoen.

Misschien heeft Pieckenhagen inwendig zelfs wel gegrinnikt als hij de opstellingen van de opponenten zag. Van Zsombor Kerekes ligt geen keeper wakker, om maar iemand te noemen. Daarom moet het hem pijn gedaan hebben toen zijn opzichtige blunder tegen Vitesse zo breed uitgemolken werd. Lachen daar, bij dat Talpa. Een Duitse keeper die een blunder maakt, daar lusten ze wel pap van.

En dan worden ze gevaarlijk, eerzuchtige goalies met een paspoort van onze oosterburen. Pieckenhagen spuugde nog eens in de handschoenen en gaf alles tegen AZ. AZ, dat team dat zo bewierookt wordt. Die jongens van die ellenlange zaalvoetbalcombinaties. Daar moest hij tegen schitteren, en Heracles met hem. Dus capituleerde hij niet toen AZ bij een 2-1 voorsprong aandrong om de beslissende derde goal te maken. Nooit. Nergens. Altijd had hij nog een lichaamsdeel over om voor de bal te duwen. Dan voel je het aankomen, als Heracles in de slotfase een corner krijgt.

Pieckenhagen voelde de adrenaline door zijn lijf jagen en vastberaden trok hij een spurt richting het vijandelijke doelgebied. Sommige dingen moeten zo zijn. De wil om te winnen won het van zijn verstand. Even later won die het zelfs van de regels, want natuurlijk, Pieckenhagen maakte een overtreding. Hij duwde opponenten van zich af als lastige vliegen, deed op het juiste moment zijn ogen dicht en voelde hoe de bal als een magneet naar zijn voorhoofd werd gezogen. Het was niet eens een knik, maar een touchering. Het was voldoende. Pieckenhagen scoorde. Omdat het zo moest zijn. Omdat hij wilde winnen en dus won. Want Heracles dat gelijkspeelt bij AZ, dat is pure winst.

Meteen werd me duidelijk waarom Heracles dit seizoen bijna niet rechtstreeks kan degraderen. De club uit Almelo heeft namelijk iets wat bijvoorbeeld RBC niet heeft. Het heeft Pieckenhagen, die de vleesgeworden vastberadenheid werd. Het zal niet de laatste keer zijn dat hij dit seizoen van zich doet spreken. Vermoedelijk wel de opvallendste keer. Sommige dingen moeten nu eenmaal zo zijn.

Het blijft een mof

Ook voor het seizoen wist ik wel dat Heracles een goede kans zou maken om erin te blijven, degradatiekandidaat nummer 1 was voor mij RBC en daarna Sparta.

Dat Pieckenhagen een Duitser is maakt volgens mij bijna helemaal niemand zich druk om. Vind ik wat onnodig aangedikt in je column. (werd er om hem gelachen na de Vitesse wedstrijd omdat hij als Duitse keeper in de fout ging?? ) Ik kan me geen Duitse speler in Nederland herinneren die het wel lastig had door z'n afkomst. Iedereen ziet hem als een buitenlander, meer niet.

Verder wel een oke column.

Barry van Galen zei dat het extra ernstig was omdat het een keeper was van Duitse afkomst.

Barry zegt wel meer, verder heb ik er niks over gehoord.

quote:

Op dinsdag 8 november 2005 18:47 schreef tong80 het volgende:
Het blijft een mof

Wel één die na 2 maand al Nederlands spreekt, 100% respect.

Als hij zo door blijft keepen als tijdens de eerste 11 wedstrijden, hoeft hij voor het keeper van het jaar klassement geen concurentie te vrezen.


Leuke column overigens, wel een beetje onzinnig, maar leuk bedacht.

Wat is er in hemelsnaam onzinnig aan dan?

quote:

Op woensdag 9 november 2005 18:45 schreef methodmich het volgende:
Wat is er in hemelsnaam onzinnig aan dan?

Het aanhalen van zijn Duitse nationaliteit, ik heb nog niemand horen zeggen dat het die "Duitser" was die een blunder maakte en het kuilen en fietsen-verhaal is ook erg 1990.

Ik bedoel het ook niet negatief, vermakelijk stuk. Net als dat stuk over Kezmans' verjaardag destijds, ook onzin doch vermakelijk.

Ha, dat was echt waar. Gehoord van Ooijer.

Maar Talpa moest echt wel lachen om Piecke, zo flauw.

quote:

Op woensdag 9 november 2005 18:53 schreef methodmich het volgende:
Ha, dat was echt waar. Gehoord van Ooijer.

Maar Talpa moest echt wel lachen om Piecke, zo flauw.

Heb ik niet veel van meegekregen dan. Tuurlijk is dat flauw, Pieckenhagen heeft Heracles dit seizoen al 12 punten opgeleverd.

quote:

DE VADERLANDSE MARKT

De voetbalwereld is een opmerkelijke. Soms wordt er maar raak gepraat. Dat gevoel krijg je althans, bij het horen van uitspraken van trainers, spelers en bestuursleden. Zo vind ik het hoogst opmerkelijk dat Martin van Geel, sinds deze zomer technisch directeur bij Ajax, aangaf dat de Amsterdamse club zich vanaf heden vooral en misschien wel uitsluitend op de Nederlandse markt gaat richten als het gaat om aankopen doen.

Natuurlijk, Van Geel komt van AZ. Bij die Alkmaarse club zijn ze al een tijdje vrij succesvol en dat gebeurt met grotendeels Nederlandse spelers. De buitenlanders die er spelen, spreken bovendien ook allemaal Nederlands. Bij de succesvolste club van Nederland, PSV, zijn de Nederlanders ook allemaal belangrijk. PSV is een stuk minder zonder Cocu, Ooijer en de Belg Simons, die het raamwerk vormen. Vorig seizoen hoorde hier ook Mark van Bommel nog bij. Nederlanders lonen, zou je kunnen zeggen.

Hier komt bij dat de recente buitenlandse aankopen bij Ajax niet echt renderen. Aggelos Charisteas heeft moeite met aanpassen, Markus Rosenberg heeft nog helemaal niet kunnen overtuigen en Mauro Rosales is zo ongeveer al afgeschreven. Dan laten we bijvoorbeeld Wesley Sonck nog maar even buiten beschouwing. De laatste buitenlandse aankoop die echt een aanwinst blijkt, is de Tsjechische verdediger Zdenek Grygera.

Toch vind ik het niet logisch dat Van Geel nu zo graag op de vaderlandse toer gaat en de deur voor buitenlanders voor een groot deel in het slot gooit. Ajax is wat anders dan AZ. De jongens die daar tekenen, komen in een goed draaiende ploeg. Een ploeg ook die een ingespeeld geheel vormt. Dat maakt het voor jongens als Stijn Schaars en Demy de Zeeuw makkelijker om aan te haken. AZ is echter geen topclub. De druk is er toch echt minder. Er staat geen volle Arena achter, die fluit na een met matig voetbal behaalde overwinning. Er is geen volle Kuip die bloed, zweet en tranen eist. Er heerst toch nog meer de sfeer van de sympathieke provincieclub met mogelijkheden naar boven, het heilige moeten ontbreekt er nog.

Daarnaast kan Ajax zich moeilijk iets verwijten. Natuurlijk, er zijn ongelukkige keuzes gemaakt. Maar de club heeft sommige spelers wel degelijk gescout. Blijkbaar gaat er vervolgens iets mis in het warm maken van de spelers, het verleiden. Arjen Robben, Mark van Bommel, Jan Vennegoor of Hesselink, ze stonden ooit allen zowel in de belangstelling van Ajax als PSV en kozen voor de Eindhovenaren. Dirk Kuijt is eveneens benaderd, maar prefereerde Feyenoord. Zoals Romeo Castelen intensief gevolgd is, maar niet goed genoeg bevonden werd. En wie kan Ajax kwalijk nemen dat men Boulahrouz, Mathijsen of Yildirim niet gehaald heeft?

Bovendien blijft het aantrekken van uitblinkers in de subtop altijd een enorme gok. De laatste jaren gaat het vaker mis dan goed. Ajax heeft er genoeg ervaring mee. Victor Sikora werd bij Vitesse international, maar kon de volgende stap niet zetten. Tom Sier kwam ooit van Heerenveen, maar redde het in Amsterdam ook niet. Jan van Halst werd weggesaneerd en kwam later terug, Nourdin Boukhari is vooral invaller en Tom Soetaers mislukte faliekant. Hier staan de Amsterdammers niet alleen in. Want ook PSV kan moeilijk tevreden terugkijken op de aankopen van Gerald Sibon, Remco van der Schaaf en recenter Csaba Fehér en Mika Väyrynen. In de Kuip worden ze nog zwetend wakker als ze denken aan Arco Jochemsen, Jan de Visser, Radoslav Samardzic, Peter van den Berg en Pieter Collen. Om over Anthony Lurling nog maar te zwijgen.

Waarom is Van Geel er dan zo heilig van overtuigd dat Ajax alleen nog maar de markt op moet voor spelers uit de eredivisie? Er is geen garantie dat Klaas-Jan Huntelaar het zal redden, Ron Vlaar is vooralsnog slechts een belofte en Gijs Luirink moet het ook nog maar laten zien. Ja, ze spreken de taal en kennen de clubcultuur in ieder geval. Maar het blijft gokken, net als bij een buitenlandse aankoop. De werkwijze van Van Geel mag dan succesvol zijn geweest in Alkmaar, ik zou het een gemiste kans vinden als Ajax de gok met buitenlandse spelers niet meer aan zou gaan. Want dan zal er in Amsterdam niet snel meer een Cristian Chivu te zien zijn, een Maxwell of een Hatem Trabelsi. Laat staan een Zlatan Ibrahimovic. Dat zou een even verkeerd beleid zijn als het beleid van de afgelopen jaren, toen de eredivisie inderdaad onderschat leek te worden en alles uit het buitenland moest komen. Verruim je blik, Martin, en kijk ook eens over de grens. Of was je verhaal over de vaderlandse markt dan echt alleen maar een praatje om het praten?

Goede column met een duidelijke boodschap. Alleen vind ik niet dat je Vayrynen bij de mislukte transfers had mogen noemen, Die jongen heeft door blessures nog geen echte kans gehad om zich te bewijzen.

Maar voor de rest dus

Goede column, toch vind ik het wel oke dat er meer Hollandse jongens bij Ajax zullen komen. Het blijft een even grote gok als met buitenlanders. Het kost misschien wel iets meer, maar ik vind de ontwikkeling positief.

Väyrynen zie ik niet meer in de basis komen, door Ibi en Ismi. Maar goed, soms moet je wat chargeren.

Weet niet, dit zet me wel aan het denken.Wie had verwacht dat Overmars een wereldtopper zou worden en wie had ooit van Litmanen gehoord als Bergkamp was gebleven. Het gaat in fases lijkt e. Er zit veel goede jeugd uit Nederland aan te komen en de laatste paar jaar zijnj vrijwel alle buitenlanders mislukt. Dus ik begrijp van Geel wel

Simons noemen bij de Nederlanders en Sonck bij de buitenlanders is ook chargeren zeker. :

Ben het er verder wel mee eens.

De Belg Simons staat er toch echt hoor.

Ik ben ook een voorstander van buitenlanders alleen kopen als ze beter zijn dan nederlanders.
Spelers als Wamberto, Marciano Juan, Julien Escude zijn qua niveau toch ook wel in de eredivisie te vinden ?

_{en Charisteas het Angelos van voren}

Nee hoor, die heet Aggelos. Harry mag ook.

quote:

In het voetbal maakt angst de macho.

”Vorige week puntverlies tegen Heracles en vandaag weer bij FC Groningen”, vraagt de verslaggever aan AZ-trainer Louis van Gaal. ”Kunnen we concluderen dat AZ nog geen Nederlandse topclub is, maar dat nog wel kan worden?”
”Ik vind het knap dat jij dat uit twee wedstrijden kunt opmaken”, reageert de trainer geïrriteerd. “Ik vraag het u”, probeert de verslaggever het interview te redden, maar de toon is al gezet. “Jij stelt toch een suggestieve vraag? Of niet soms? Zeg je nou dat je geen suggestieve vraag stelt?” Meer krijgen we niet te zien.
In dezelfde uitzending komt nog een andere voetbaltrainer voorbij. Huub Stevens slaat driftig de camera naar beneden waarmee een fotograaf hem al de hele wedstrijd op de foto zou hebben gezet. “Wat had ik jou nou gezegd?!” Wanneer de Roda-coach zijn weg naar de kleedkamer vervolgt bijt de geschrokken fotograaf hem nog wat na: “Idioot!” Meteen daarop stuiven Stevens en zijn assistent Atteveld op de boosdoener af. Door hem te belagen willen ze duidelijk maken dat de Limburgse oefenmeester toch echt geen idioot is?
Maar ook Huub wordt niet de ster van de avond. Die rol wordt onvoorwaardelijk opgeëist door RBC-verdediger José Fortes Rodriquez. De speler staat net koud in het veld wanneer hij twee onbezonnen tackels achter elkaar uitvoert. Het publiek slaakt een kreet van verwondering over de roekeloosheid van de charges. Scheidsrechter Temmink geeft hem geel waarop Fortes Rodriquez het nodig vindt om op kinderlijke wijze zijn beklag te doen over die sanctie. De miserabele positie waarin zijn team verkeerd acht de Spanjaard blijkbaar van ondergeschikt belang. Hij krijgt zijn tweede gele prent en mag inrukken. In de catacomben zet hij voor de camera het incident nog eens uiteen, waarbij hij zijn onnozelheid niet meer weet te verbergen. De bloedserieuze uitspraak dat hij respect heeft voor Temmink omdat hij een beetje het Syndroom van Down heeft, verontwaardigt de natie, maar het betoog op zichzelf getuigt al van een tenenkrommende domheid. Analyticus Hugo Borst spreekt zich later die avond in Studio Voetbal fel uit tegen de uitlatingen van Fortes Rodriquez. De rest van de uitzending was gekenmerkt door de bewogen discussie van Borst tegen Beenhakker en Van der Eijden, over wat er allemaal, al dan niet, mis is bij Ajax. De heren gebruiken lichtelijk denigrerende titels om elkaar aan te spreken en hebben meerdere malen moeite om het volume van hun stem in toom houden.
Kleurrijke televisie op de zondagavond.

Maar wat hebben deze incidenten op dezelfde voetbalavond dan met elkaar gemeen? Uiteraard wil ik niet beweren dat de uitspraken van Louis van Gaal en Hugo Borst even kwalijk zijn als die van Fortes Rodriquez. Dat zeker niet, maar al deze gedragspatronen lijken wel dezelfde grondslag te hebben:
In het voetbalwereldje regeert de macho. Een macho die gecreëerd wordt door de angst om zwakte te tonen. De wolven liggen immers altijd op de loer.

Waarom beantwoord Van Gaal de aan hem gestelde vragen niet gewoon? Hij krijgt ruim de gelegenheid om zijn visie te geven in plaats van achter elke boom (of in dit geval microfoon) een vijand te zoeken. Maar hij is bang om neer te worden gesabeld en zoekt meteen de tegenaanval.
Stevens wordt een idioot genoemd en voelt dat hij er als een leeuw op moet springen om de rebelse media onder de duim te houden.
Bij Fortes Rodriquez is het waarschijnlijk niet eens opgekomen om zelf het boetekleed aan te trekken voor zijn dubbele gele kaart, waar toch zeker wel iets voor te zeggen viel. “Ik ben gewoon een enorme sukkel dat ik mijn eigen ploeg zo heb benadeeld.” Maar nee, de wetten van het wereldje hebben de voetballer zo geschapen dat hij instinctief protesteert tegen zijn eerste gele kaart en vervolgens op beschamende wijze, voor de TV, zijn beklag doet over de tweede. Hoe zou het ooit zijn eigen schuld kunnen zijn?
Borst, Beenhakker en Van der Eijden wrikken zich een uitzending lang in allerlei bochten om hun eigen acties, contacten en beslissingen te verantwoorden, maar de felle manier hoe ze elkaar bestoken verraad hun eigen onzekerheid.

In de cultuur waar de macho het uitgangspunt is, kost het veel energie om aan de geldende normen te blijven voldoen. Waar Fortes Rodriquez zich niet eens bewust lijkt van die normen waar hij zich instinctief naar is gaan gedragen, ploeteren Van Gaal en Stevens zichtbaar om hun hoofd boven water te houden. Een poging die juist in al die krampachtigheid faliekant lijkt te mislukken.

Het typeert de sterken om het hele spel ter aller tijden te kunnen relativeren en daarbij dus een stuk luchtiger met de grillen van het wereldje om te kunnen gaan. De druk is zo groot als je die zelf maakt.
Zeggen ze immers niet dat juist de pesters van de klas het bangste zijn om zelf het slachtoffer te worden?

[ Bericht 0% gewijzigd door Cruoninga op 21-11-2005 16:39:00 ]

quote:

DE IDEALE MAN IN HET ZWART

De vorige speelronde in de eredivisie stond in het teken van een scheidsrechter. Ik doel nu niet op René Temmink en diens ruzie met RBC Roosendaal-verdediger José Fortes Rodriguez, maar op Roelof Luinge. De Drentse fluitist was namelijk voor de zeshonderdste keer als leidsman actief in het betaalde voetbal. Een indrukwekkend aantal, zeker voor de nimmer onomstreden Luinge.

Waardering heeft Roelof zeker in zijn beginperiode nooit zomaar gekregen. Ik herinner me mijn eigen actieve voetbaltijd, waarin ik als jeugdspeler actief was voor een amateurclub. Gewoon, zoals vele duizenden jongens met mij. Er waren vaders bij die geen duel oversloegen en één van hen riep bij elke dubieuze beslissing van de man in het zwart hetzelfde. “Scheidsrechter Luinge, wat doet u nu?” schalde het dan over het veld. Die kreet had hij ooit eens gehoord in een samenvatting van Studio Sport. Het werd een soort ritueel, mede doordat het niveau van clubscheidsrechters dikwijls verder beneden Nederlands Arbitrair Peil was. Zelfs nu, als supporter van de plaatselijke trots, gebruiken wij de kreet nog. Diezelfde vader kijkt nog altijd mee trouwens.

Het was exemplarisch voor het beeld dat heerste over Luinge. Hij werd gezien als een pietluttige arbiter, die voor elk wissewasje gretig op de fluit blies als was hij solist bij de plaatselijke fanfare. Zeker als Roelof met fikse passen naar de plek des onheils kwam, doemde dit beeld op. Het leek wel of hij marcheerde. De karakteristieke pose van Roelof werd er één met een gele kaart, geheven in de lucht. De arme voetballers deden natuurlijk nooit iets fout en noemden Luinge massaal als slechtste arbiter in de, overigens heerlijk rolbevestigende, rubriek Persoonlijk in Voetbal International. Wie in die tijden als voetballer niet antwoordde dat hij De ontvoering van Heineken het beste boek ooit vond, Luinge de slechtste arbiter, De Goffert het lelijkste stadion en het shirt van NEC het afgrijselijkst, was niet voorbestemd om ooit vijftig duels op eredivisieniveau te spelen.

Was Roelof echter wel zo slecht? Vast niet. Hij fluit altijd volgens de regels, waarbij het hem niet uitmaakt wie hij voor zich heeft. Dirk Kuijt krijgt bij wijze van spreken net zo makkelijk een rode kaart als pakweg Bart van Muyen. Geel is geel, rood is rood. Roelof is zeer duidelijk en durft de strijd aan. Een penalty tegen Feyenoord fluiten in een volle Kuip? Luinge is de arbiter. Ajax een strafschop niet geven in een joelende Arena? Dan fluit Roelof.

Hij heeft lak aan de reacties achteraf en geeft een fout evengoed toe. Als Guud Hiddink, als lieveling van de media, na afloop oreert over de grote “Roelof Luinge show” haalt hij de schouders op, beseft dat hij een mediastrijd met de heilige Guus nooit zal winnen en geeft volgende keer weer net zo makkelijk een rode kaart als hij dat nodig vindt. Na een reeks akkefietjes met Barry van Galen zal hij niet schromen die speler opnieuw te bekeuren, als de spelregels of zijn gevoel daar om vragen.

Zo heeft Roelof inmiddels ook een indrukwekkend aantal gele en rode kaarten getrokken, maar is de waardering voor zijn persoon enorm gegroeid. Dit houdt vast niet alleen verband met het niveau van de nieuwe aanwas in het scheidsrechterskorps, maar ook met Roelof zelf. Zeker nu, met al zijn ervaring, komt hij over als een autoriteit. Dan maakt hij fouten, is hij soms nog steeds pietluttig, maar wel verdraaid consequent. Spelers roemen hem tegenwoordig, want tegen Roelof mag je zelfs terug praten. Ik hoorde laatst zelfs iemand beweren dat subtoppers altijd hopen dat ze in duels bij Ajax, Feyenoord of PSV door Roelof Luinge worden gefloten. Want die is dusdanig neutraal dat hij zich niet laat beïnvloeden door de grootsheid van de topclub. Met de Van Egmonds, Vinken en noem ze maar op is dat wel anders. Dan heb je als FC Utrecht zijnde sowieso een strafschop of een rode kaart tegen te pakken.

Het is het ultieme bewijs dat Roelof Luinge tegenwoordig wordt gezien als één van de beste scheidsrechters van Nederland. Hij zal niet zo gauw beledigd worden voor de camera, zoals Temmink overkwam. Hij trekt zijn eigen plan en blijft dat doen. Fluiten is fluiten voor hem. Zolang hij er van geniet, moeten we Luinge koesteren. Hij is namelijk een unieke persoonlijkheid binnen het hedendaagse clubje mannen in het zwart. En hoe gevaarlijk ook, ik durf toch te stellen dat Roelof bijna de ideale scheidsrechter is. Die hoort immers neutraal te zijn. Wanneer hij over enkele jaren stopt, hoop ik dan ook op een mooie baan voor Roelof bij de televisie. Scheidsrechters analyseren, zoiets. De naam is met dank aan Guus Hiddink al gevonden.

Ach zo slecht is ie idd niet.Lijkt me wel een leuke vent om een pilsje mee te drinken.

Erg mooie column, ik ben het er wel mee eens ook, hij heeft te vaak onterecht de schijn tegen gehad.

Misschien had je nog wat van zijn bourgondische levensstijl kunnen zeggen, had wel in het stuk gepast. Maar zo heb je het ook prima gedaan.

MM, twee zeer goede columns!

Vooral die van Luinge is zeer leuk!

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 18:59 schreef -Vaduz- het volgende:
Erg mooie column, ik ben het er wel mee eens ook, hij heeft te vaak onterecht de schijn tegen gehad.

Misschien had je nog wat van zijn bourgondische levensstijl kunnen zeggen, had wel in het stuk gepast. Maar zo heb je het ook prima gedaan.

Ja, hij had toch ooit ook veel gezopen bij Roda? Wist niet meer exact hoe dat in elkaar zat.

Dat verhaal ken ik niet, maar ik weet wel dat hij het niet erg vindt om ergens te blijven hangen en een echte levensgenieter is.

Geachte heer Roks, beste Dolf,

“C’est le ton qui fait la musique”, leerde mijn vader me.

Na de apathische vertoning van 20 november (Heracles-RBC 3-0) maakte de supportersgroep van RBC een statement. Het werd de spelersbus onmogelijk gemaakt de parkeerplaats op te rijden. Er werden enkele ludieke liederen gezongen, waarvan die ene limerick het leukste was. Ook het onvermijdelijke “Dolf rot op” werd ingezet. Hier bleef het bij. Vrij beschaafd bleef het, ondanks de geseling die wij als supporters dit seizoen al hebben moeten ondergaan, met 3 punten uit 10 wedstrijden en een armzalig spel. Ik ben benieuwd hoe dit bij andere clubs was gegaan. Den Haag, of Utrecht, ofzo.

Spelers gaven geen sjoege. Met een blik die ergens het midden hield tussen arrogantie, desinteresse en minachting schuifelden de spelers in colonne richting de lease-auto. Van de heren broodvoetballers was ook niet beter te verwachten, van U echter wél. Toch koos ook U vrijwel onmiddellijk het hazenpad, na eerst vakkundig de brand in een rokertje te hebben gezet. Goed voorbeeld doet immers goed volgen.

Uw enige wapenfeit in de strijd tegen de zure oprisping bij de fans tegen te gaan, was van een kinderachtigheid die zelfs clown Bassie niet tentoon durft te spreiden. Op de mededeling van een supporter dat het spel toch wel erg beroerd was, repliceerde U als namaakpersoonlijkheid: “zei je dat vorig jaar ook, toen we erin bleven nadat ik trainer werd?”, ondertussen de sigarettenrook via de neusgaten uitblazend.

Nee, dan Rob Meppelink. Hij maakte wél tijd vrij, vroeg niet of die ene supporter vorig jaar “hetzelfde zei”, stond netjes de fans te woord, en toonde begrip voor hun onvrede. Concreet zei hij uiteraard niks, maar hij nam zeker de tijd om verhalen aan te horen en antwoorden te ventileren. C´est le ton qui fait la musique. Supporters vinden je nu naast een beroerde trainer ook een mietje, Meppelink is de held. Jullie zeiden in wezen allebei niets. Zie je het verschil? Meppelink onderging de oorwassing professioneel, U was snel weg. Hij zei terloops nog wel dat het niet slim is terug te kijken naar vorig seizoen.

Of hij in de hoedanigheid van assistent-trainer of die van technisch manager tot ons sprak weet ik niet. Ik vermoed het laatste. Ik hoop het, is misschien beter gezegd. Het lijkt me niet dat een hoofdtrainer van een BVO zijn kastanjes door zijn assistent uit het vuur laat halen. Dan toch eerder door zijn baas.

Ook Pollemans kwam nog even interessant doen. Toen ik hem erop wees dat er binnenkort in Tilburg een trainer vrij kwam, liep hij lachend weg. Maar laat ik niet teveel op het einde van de brief vooruit lopen.

Bij uw ‘kordate’ optreden wil ik even wat kanttekeningen plaatsen.
- Ten eerste waag ik te betwijfelen of er sprake is van causaliteit tussen het feit dat u trainer werd en het lijfsbehoud. Een terugblik op de behaalde resultaten leert ons immers dat van de vijf resterende eredivisieduels er drie gewonnen werden, tegen op dat moment uitgevoetbalde ploegen als NAC (1-2), AZ (1-3) en Roda JC (3-1). Tegen ploegen die nog wél ergens voor speelden, Ajax en Heerenveen, waren we net iets minder succesvol (respectievelijk 4-1 en 7-1 verlies). De nacompetitie was diarree. De eerste wedstrijd, thuis tegen VVV (2-0), werd gewonnen, o.a. doordat de tegenstanders erg veel kansen lieten liggen. Uit tegen Volendam kregen we twee kansen, waarvan één na een blunder in de Volendammer defensie. Het veldspel was niet om aan te gluren, en het punt (0-0) was zwaarbevochten. Als het vizier van Johan Pater, uit tegen Telstar (0-0) op scherp had staan, en twee keer gescoord had in plaats van het aluminium te teisteren, hadden we niks mogen zeggen. Zelf creëerden we nul uitgespeelde kansen tegen de Velsense semi-profs. Een dramatische vertoning, die zeer deed aan de ogen, een schandalige wanprestatie. Ik kan me nog een wedstrijd herinneren dat we met 5-0 wonnen daar. Toen speelde RBC ook met semi-profs. De terugwedstrijd (2-1) kwamen we zelfs nog achter, in eigen huis, door een kopbal van Galata. Galata. Na een goede individuele actie van Ikedia werd het 1-1 door Hammond. De 2-1, van dezelfde speler, kwam tot stand nadat een verdediger van Telstar uitgleed. Was hij blijven staan, was die tweede goal nooit gevallen. De derde thuiswedstrijd werd eindelijk overtuigend gewonnen (4-0), waarna het karwei in Venlo in stijl werd afgemaakt (2-1 nederlaag).

- Ten tweede wordt dat beetje krediet dat U heeft opgebouwd eind vorig seizoen tenietgedaan door de treurmars van dit seizoen. Met kwalitatief een betere spelersgroep dan de directe concurrenten Heracles, Sparta en ADO Den Haag presteert U het om maar liefst drie volle punten uit een dozijn wedstrijden te halen, met een doelsaldo van 6 voor en 30 tegen. Bovendien is het veldspel om te janken. Het lijkt werkelijk helemaal nergens op, en daar bent U verantwoordelijk voor. U ziet al weken vooruitgang op de training, waar wij in de wedstrijd vervolgens niks van terugzien.

- Enkele jaren geleden was Melvin Fleur een toplinksback in wording. Nu is het een bang schaap, en wordt hij eruit gelopen door Mika Nurmela (38). Paul Kpaka is een België een gevierd doelpuntenmaker, Elkhattabi is dat in Nederland. Beiden renderen ze niet. De enige middenvelder die een steekbal kan geven, en de spitsen van goede aanvoer kan voorzien, Smolders, krijgt weinig speeltijd, en weinig vertrouwen. Tyrone Loran levert meer ballen in dan dat hij er afpakt. Vorig jaar speelde hij nog een betrouwbare pot voetbal. Paul de Lange is geen schim van de terriër op het middenveld die hij kan zijn. Daelemans krijgt meer speeltijd dan Smolders, terwijl die man gewoon het niveau niet aankan. Chileens international Acuna verliest zichzelf in geouwehoer, en laat niks zien. Over Fortes Rodriguez is genoeg bekend. Al deze spelers presteren onder hun niveau. Het is uw taak om het optimale uit een spelersgroep te halen, en hierin faalt U jammerlijk en opzichtig. Slechts Volders en Molenaar presteren constant, maar dit zijn dan ook ervaren spelers. Die zal het wel hoor, wat die demagoog die voor de groep staat allemaal voor prietpraat uitslaat. Die doen hun werk.

- Uw optreden in de media is belachelijk. Fortes Rodriguez heeft de naam van de club in diskrediet gebracht, maar U evenzo. Een terugblik op een verzameling quotes levert een panorama op aan
ongeloofwaardige clichés en inhoudelijk belachelijke statements, die worden uitgebraakt met een ongeëvenaarde zelfingenomenheid en een schrijnend gebrek aan realiteitszin. Een selectie:

o Na de 7-0 nederlaag in Alkmaar: “Ik heb genoten van het spel van AZ”. Een klap in het gezicht van supporters die tijd en kapitaal in een busreis naar Alkmaar hebben gestoken. En zeg nu zelf: een trainer die ervan geniet hoe de tegenstander zijn ploeg oprolt… Deze uitspraak wekt de verkeerde suggestie. U bent helemaal niet groots door toe te geven dat AZ RBC inderdaad oprolde, U bent een narcist die op deze wijze de aandacht probeert af te leiden van eigen falen en onkunde.

Ander voorbeeld:
o Uit bij Utrecht verliezen we met 4-1. Op Talpa werden Roumani én Daelemans publiekelijk afgevallen, nadat uit hun persoonlijke fouten goals waren gevallen. Een trainer hoort voor zijn spelers te staan, ze in bescherming te nemen. En bovendien: wie stelt deze spelers eigenlijk op? Jan Pollemans? De stadionspeaker? U toch? U bent verantwoordelijk voor de 4-1 nederlaag, niemand anders. Ten eerste stelt U de spelers op die falen, ten tweede werd de nederlaag niet veroorzaakt door twee persoonlijke fouten, maar werden we door Utrecht gewoon van het kastje naar de muur gespeeld.

o “Zonder RBC stelt Roosendaal niks voor”. Zegt wie? Roosendaal bestaat 700 jaar. Het is nogal wat dat de identiteit van de voormalige spoorstad, Tullepetaonestad, met de gezellige Oude Markt, in twijfel wordt getrokken door de eerste de beste Zeeuwse amateur-psycholoog die een statement wil maken. Waar haalt U eigenlijk het lef vandaan? Het gore lef? Op de tribune zitten mensen die nog in de Ligafabriek gewerkt hebben, slimmerd! Die schoffeer je zo! De Horeca Oude Markt die jaarlijks vele evenementen organiseert wordt aan de kant geschoven als een stel hobbyisten. De 75000 inwoners die onze stad heeft wordt te kennen gegeven dat hun woonplaats alleen bestaansrecht heeft bij de gratie van RBC. Door wie? Door Dolf Roks, ex-trainer van Kloetinge, die nog niet gewonnen heeft dit seizoen! Wel eens van het Vrouwenhof gehoord, van Hap Stap, van Tapage, de BVR-rally? Je presteert niks man, helemaal niks! Hou je lippen gewoon op elkaar! Waar haal je het gore lef vandaan? Bovendien, als er al iemand een dergelijke uitspraak moet doen, dan toch zeker niet U, maar iemand van het management of het bestuur!

Bovenstaande uitspraken zijn m.i. enkel bedoeld om te aandacht af te leiden van de hete brij, namelijk dat het spel van onze club het glazuur van onze tanden doet springen, en dat we in recordtempo op degradatie afstevenen, ondanks het feit dat we over de beste selectie van de laatste 4 seizoenen beschikken.

Ik ga nog even verder.
o “Hoe vaker je verliest, hoe dichter je statistisch gezien bij de overwinning komt”. Met deze volslagen idiote, stupide bewering heeft U definitief afscheid genomen van elke schijn van kunde die U over zich had. Bij kansberekening, zo weet iedereen die de brugklas heeft voltooid, is er een onderscheid tussen mét en zonder teruglegging. De kans dat RBC de volgende wedstrijd wint wordt op statistisch gezien op nul en generlei wijze beïnvloed door het resultaat van de laatstgespeelde wedstrijd. Er is immers geen sprake van teruglegging. Zou er wél sprake zijn van teruglegging, zou U gelijk hebben gehad. Nu maakt U zich alleen maar belachelijk. Doen ze in Zeeland niet aan kansberekening bij wiskunde?

o “Positieve trainers leveren moedige spelers”. Deze psychologie van de koude grond is op U in ieder geval niét van toepassing: het gros van de spelers verstopt zich, laat zich afbluffen in duels, nemen geen initiatieven. Of bent U geen positieve trainer, misschien? Kan natuurlijk ook… Een trainer die zijn spelers publiekelijk afvalt noem ik geen positieve trainer. Bovendien, bij Gemert-RBC stond ik achter
jullie dug-out, en het enige wat U deed was Lammens afzeiken. Gemert-RBC, weet U nog. 2-1. Positieve trainers leveren moedige spelers.

o “Akram Roumani is voor RBC-begrippen een topper. Qua aanvallende intenties heeft hij veel weg van Roberto Carlos”. De beste man is dit seizoen denk ik drie keer over de middellijn geweest.

o Ook een leuk bericht: U wilde uw contract verlengen? Kan ik me voorstellen ja. Hoe dom ben je wanneer je zoiets laat vallen wanneer je laatste staat. Ik kan me ook niet voorstellen dat RBC hetzelfde wil. Sterker, ik heb het idee dat wanneer er een hoofdsponsor zou komen, U op straat staat. Maar dat is gissen. En hopen.

o “Ik zou best in de top kunnen werken”, en “ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik heel veel verstand heb van het spelletje”. Wat heb ik me voor de dijen geslagen bij deze uitspraak. Hoe bestaat het! We staan laatste, heb je het ook door?

Bovenstaande voorbeelden brengen mij ertoe te concluderen dat U er niks van kan. Niks, nergens van. Het spel is niet om aan te zien, de resultaten zijn om te huilen, presteren doet de club niet. We worden op alle fronten voorbijgestreefd door clubs met minder kwaliteit. Wekelijks vomeert U de grootste onzin uit in de media, parasiterend op een grandeur en een uitstraling die U niet heeft. Alles wat met RBC 1 te maken heeft doet pijn aan de ogen. De RBC-supporter in den lande moet zich spot en leedvermaak over zijn club laten welgevallen, terwijl deze nog niet zo lang geleden na 10 wedstrijden 5e stond, en 12e en 13e is geëindigd. En U? U beweert in VI dat U veel verstand heeft van het spelletje.

We hebben als supporters te maken met een trainer die zijn vak niet verstaat. Werkelijk geen ruk presteert, supporters niet serieus neemt wanneer ze opheldering vragen, het potentieel van zijn elftal vakkundig verborgen weet te houden, de stad en zijn bewoners schoffeert, voor zijn beurt spreekt, en zich in de media profileert als een volslagen wereldvreemde narcist, die nauwelijks serieus te nemen is. Een nobody in de voetbalwereld die zijn plek niet kent. Stuitend.

Ik hoop dat U binnenkort geen trainer van RBC meer bent.

En hoe die ene limerick luidde?
Er was eens een trainer uit Zeeland
Die trainde een clubje uit Brabant
Hij pakte geen punt
Dat was best een stunt
Toen werd hij vervangen door Maaskant

Hopende op een reactie, tekent,


Omnifacer (in brief is echte naam geberuikt)

*haakt in en zingt mee....jaaah-la-la-la-la-la...........

goede column, minder leuk voor Dolf zelf natuurlijk !
maar omdat alles op waarheden is gebasseerd, zal het lastig te ontkennen zijn, heb ik het idee !

Vergeet niet dat Meppelink het als trainer ook niet onwijs goed heeft gedaan bij ADO !

Hij werd 11e in de 1e divisie !

[ Bericht 54% gewijzigd door Bjoro op 23-11-2005 14:05:02 ]

Hij is alleen een beetje erg lang....

quote:

Op woensdag 23 november 2005 19:16 schreef methodmich het volgende:
Hij is alleen een beetje erg lang....

tis ook geen column maar een protest/klaag-brief !

Ik was niet echt in vorm

http://frontpage.fok.nl/column/3483

Omnifacer, je geeft iig een duidelijk statement af!

De column van Cruoninga ook op de FP terechtgekomen!

quote:

EVEN STILTE AUB

Eigenlijk had ik op deze plaats best iets willen zeggen over Salomon Kalou, misschien wel de eerste Afrikaan in Nederland die we bijna smeken om te blijven. Over het feit dat bondscoach Marco van Basten hem al min of meer een plaats in de selectie voor het wereldkampioenschap heeft beloofd en of dat wel zo logisch is. Maar de zin en de noodzaak ontbreekt me even.

Wellicht had ik kunnen verhalen over de vreemde situatie in Roosendaal, waar trainer Dolf Roks in de ochtenduren werd ontslagen. In de loop van de dag stond hij echter nog weer als oefenmeester op het veld, omdat de spelers de voorzitter hier om gevraagd hadden en deze overstag ging. Merkwaardig, maar eigenlijk kan ik er momenteel alleen mijn schouders maar over ophalen.

Hoe verdiend het ook was geweest als Vitesse, dat ook het vertrouwen in de trainer uitsprak na een tegenvallende start van het seizoen en nu ineens weer hoog geklasseerd is, onderwerp was geweest van een column; ik voel de behoefte even niet. Zoals ik ook geen heil zie in schrijven over de teloorgang van Ajax. Het zal wel.

Hier had misschien ook een lyrisch verhaal over Zoro moeten staan. Zoro, een Ivoriaanse verdediger van Messina, die te maken kreeg met racistische bejegeningen van fans van Internazionale. Hij stapte met bal en al van het veld en stelde zo eindelijk eens een daad. Dat er uiteindelijk verder werd gevoetbald was bijzaak, maar er werd tenminste eens lef getoond door een speler. Hoe mooi en belangrijk ook, zou het zinnig zijn?

Want de noodzaak van een mooi verhaal over voetbal ontgaat me op dit moment even. Dat heeft te maken met het overlijden van David Di Tommaso, verdediger van FC Utrecht. Di Tommaso werd geboren in Frankrijk en had een achternaam die een bepaalde kunstzinnigheid verraadt. Die zat ook in hem, in zijn linkerbeen. Gezegend met een fraaie trap, jeugdinternational geweest voor Frankrijk en neergestreken in Utrecht. Daar speelde hij wel wat onder zijn niveau, maar dat was aan zijn spel nooit zichtbaar. Nooit maakte hij misbaar over onvolkomenheden van teammaats. Hij ging voorop in de strijd en werd in razend tempo populair in Utrecht.

Hij is nu niet meer. Een jonge man van zesentwintig, net een jaar ouder dan ikzelf. Ging ’s morgens naar zijn werk, zoals altijd. Hij trainde bij Utrecht, was vast nog opgetogen over de knappe zege op Ajax van een dag eerder. In de avonduren bezocht hij nog een restaurant en dacht bij thuiskomst dat hij iets verkeerds had gegeten. Ging vroeger slapen, om nooit meer wakker te worden. Gewoon, zomaar, van het ene op het andere moment.

Natuurlijk, ik begrijp heel goed dat dit nooit het nieuws gehaald had, was hij geen voetballer geweest. Was hij een stratenmaker of een buschauffeur, dan had niemand iets geweten. Maar maakt dat het minder erg? Of de andere gevallen erger? Bovenal was Di Tommaso namelijk echtgenoot en vader. Hij laat een jong kind achter en een jonge vrouw, in een vreemd land. Diep tragisch.

Want, zoiets komt bij mij altijd hard aan. Zeker omdat ik, en velen met mij, van al die voetbalzaken nog wel eens een hoofdzaak wil maken. Bij een gebeurtenis als deze besef je dan ineens weer hoe betrekkelijk dat allemaal is. Wat maakt het al dan niet behalen van Europees voetbal dan uit? Zal men er in Utrecht om malen of ze negende of tiende worden op moment, om maar wat te noemen? Nee, natuurlijk niet.

Desondanks draait de voetbalwereld gewoon door. Niet onlogisch, zo gaan die dingen. Maar vreemd is het wel. Ik weet dat ik me dit weekend ook wel weer druk zal gaan maken over de bijzaken op de groene mat, maar neem me wel voor om een momentje stil te staan bij David Di Tommaso. Bij de man die ik op 19 november nog zag voetballen in Breda, toen zijn club bij NAC op bezoek was. Tien dagen later was hij er niet meer. Gewoon even stilte, heel even maar. Opdat we hem nooit vergeten. David, rust zacht.

Mooi verteld....

Heel mooi MM. Ik zou het mooi vinden als je hem vandaag al plaatst!!!

Ik zal even met Seborik overleggen dan.

Ja, erg mooi geschreven.

quote:

Op woensdag 30 november 2005 15:20 schreef methodmich het volgende:
Ik zal even met Seborik overleggen dan.

Die daar atlijd wel voor in

Klasse!

Mooi geschreven MM

Klasse Erg mooi!

Erg goed gedaan, mijn complimenten.

Heel erg mooie collum

Mooie column MM. Heel mooi.

Mooie column.

Mooie column mm!

Goed gedaan jochie.

Mooi Column mm

Dank! Er wordt aan gewerkt om hem vandaag al online te krijgen, zal dan vanavond eventueel worden.

Goed geschreven MM!

Genuine MM quality. [14.gif]

http://frontpage.fok.nl/column/3505/1

Hij staat nu dus ook op de FP!

Heel goed, volgens mij vinden mensen dat juist nu prettig om te lezen.

Ja mag nu wel is ok lijkt me.

Ik vind het heel erg mooi geschreven, je stipt even veel actuele dingen aan en gaat dan over tot het onderwerp van het moment

Ze hebben hem ook op de site van mijn club geplaatst.

http://www.nivo-sparta.nl/

Dat is mooi. Heb hem ook op het forum van ASWH gezet.

Nu ik weer terug ben, ben ik weer een beetje aan het bijlezen .....

Erg mooie column MM

Ja, het gevoel goed verwoord! Mooie column MM
Hij was ook een jaar ouder als ik....

En de nieuwe:

quote:

EEN ENGEL VOOR MARKUS

Spitsen zijn bijzondere heerschappen. De echte spits leeft voor het scoren van doelpunten. Als dit hem enkele duels op rij niet lukt, begint het te knagen. Dan ligt hij te zweten in zijn bed en voelt zich rot. Zelfs verliezen doet hem minder pijn als hij zelf wel het net heeft gevonden. Spitsen die zeggen liever te hebben dat het team wint dan dat ze zelf scoren, zijn leugenaars of hebben hun wieg in Katwijk staan.

Als ze dan scoren, vieren ze dit met verschillende rituelen. Die hebben grotendeels hetzelfde doel, namelijk het verheerlijken van de spits zelf. Duimpjes die wijzen naar de achternaam op het shirt? Dat is een spits. Evenals het priemende wijsvingertje, het vingertje aan de lippen, de wijd gespreide armen en de hand bij het oor typische manieren van spitsen zijn om een goal te vieren. Een echte spits is een beetje een egoïst en zo hoort het ook.

Het verklaart direct waarom spitsen ook zo fraai kunnen lijden, als het even tegenzit. De verongelijkte blik richting medespeler na het missen van een kans, alsof hij wil zeggen dat het aan de voorzet lag, is typerend voor de spits. Het gezicht dat elk moment in huilen uit lijkt te kunnen barsten ook. De onbegrepen blik, de handen voor de ogen, het treurig zitten of liggen op de mat. Het maakt het kijken naar falende spitsen prachtig.

Geen spits kon zo mooi treuren als Nikos Machlas in zijn periode bij Ajax. Elke gemiste kans werd een heuse Griekse tragedie, een toneelstuk op zich. Nikos kon kijken alsof hij zojuist voor zijn ogen een dierbare zag verongelukken. Trapte soms uit pure onmacht tegen een paal en droeg het leed van de hele wereld op zijn schouders. Machlas treurde zo mooi dat fans soms spontaan vergaten een fluitconcert aan te heffen. Dan ben je een eind gekomen als spits.

Zover is Markus Rosenberg nog niet. De Zweed kwam deze zomer naar Ajax, als volgende opvolger voor Zlatan Ibrahimovic. Zijn landgenoot verliet Ajax vorig jaar op 31 augustus en sindsdien kwakkelen de Amsterdammers voorin. De Belg Wesley Sonck blonk vooral uit in zelfmedelijden en liet zelden zien waarom hij in eigen land toch te boek stond als goalgetter. De ervaren Griek Ioannis Anastasiou toonde zich een bekwame stand-in, maar was te langzaam om onomstreden te worden als nummer negen. De jonge Ryan Babel kende een stormachtige entree, kreeg daarna te maken met de onvermijdelijke terugslag en mag het sinds die tijd voornamelijk vanaf links proberen, waar meer ruimte ligt voor zijn onvoorspelbare acties op snelheid. Dan was er nog de in januari aangetrokken Aggelos Charisteas, held van het Europees Kampioenschap. Deze Griek kon ook niet direct overtuigen en dus ging men in Amsterdam opnieuw op zoek naar een spits.

Dat werd dus Markus Rosenberg. Blond, type Viking. Geen superieure technicus, maar een dodelijke loerder. Altijd op het randje van buitenspel spelend, immer in beweging en levensgevaarlijk als de bal in de ruimte achter de defensie werd gespeeld. Lovende scoutingsrapporten dus, maar de praktijk bleek anders. Af en toe toonde hij deze kwaliteiten, maar vaker kwamen zijn beperkingen in de kleine ruimte die een Ajax-spits nu eenmaal heeft aan het licht. Rosenberg werd al snel als miskoop bestempeld.

Daar sta je dan, als voormalig hoopdrager. Binnen enkele maanden al verguisd, veroordeeld tot de bank en slachtoffer van fluitconcerten. Dat is lekker. Markus ging zich er ook naar gedragen, logischerwijs. Liep rond zonder vertrouwen en keek per gemiste kans zieliger. Niet mooi zielig, zoals Machlas, maar echt zielig. Intens verdrietig, reddeloos en radeloos. Ajax zou al weer bezig zijn met een opvolger voor hem, in de persoon van Huntelaar.

Te snel wellicht en dus wilde hij zich laten zien. Vorige week legde Rosenberg dan ook al zijn frustratie in een schot van buiten de zestien, dat pas tegen het net tot stilstand kwam. Eindelijk een glimpje van klasse, eindelijk zat het hem eens mee. Het zou wel eens de eerste stap kunnen zijn in de goede richting. In Amsterdam, waar de zelfverklaarde godenzonen huizen, daar zoekt hij naar zichzelf. In het stadion waar ze vroeger de engelen hoorden zingen, maar waar tegenwoordig nog slechts instrumentale hemelliederen gespeeld worden. Daar moet toch wel één engel te vinden zijn die zich over Markus Rosenberg wil ontfermen? Er is toch weinig anders te doen. De komende tijd zal leren hoe hij de boeken ingaat. Als de spits die net op tijd een reddende engel vond of als de man die ten onder ging aan de haast duivels hoge verwachtingen.

Mooie column, vooral de inleiding las ik met plezier.

Leuk

Leuke column mm. Je vorige was overigens erg mooi, wou ik toch nog even zeggen.

Dankjewel Noca. Wil ik toch even zeggen.

quote:

MET LOKSKI NAAR DE TOP

Vroeger was spelen om de Europacup misschien nog wel leuker dan tegenwoordig. Lotingen tegen teams in verre, barre oorden, waar niemand iets van wist. Een reis naar pakweg Albanië, de voormalige Sovjetunie, het voormalig Joegoslavië of elders in het Oostblok was een heus avontuur. Het ijzeren gordijn deed zijn werk en dus waren de teams onbekend. Vergeelde afbeeldingen van Torpedo Moskou, Partizan Belgrado of Dukla Praag vertellen elk hun verhaal. Mannen met norse blikken, gevangen in het communisme. Ze speelden voor het vaderland en wie ze waren wist niemand.

Natuurlijk is dit beeld ietwat geromantiseerd, maar in de open wereld van tegenwoordig is zoiets ondenkbaar. Goed, weinig trainers zullen na een koppeling aan pakweg Dinamo Boekarest of Levski Sofia onmiddellijk een opstelling kunnen opdreunen, maar dat duurt niet lang. In ieder geval niet tot aan de aftrap of zelfs tijdens de wedstrijd. Het maakt dat een loting tegen een club in die regio alleen maar als vervelend wordt ervaren wegens de afstand en soms de temperatuur.

Uiteraard ook door het type voetbal dat men er graag speelt. Stugge ploegen, vaak met de nodige fysieke kracht en toch ook een goede techniek. Loeren op de counter en dan toeslaan. Het is het voetbal van het Oostblok. Dodelijke countermachines als Dinamo Kiev, daar denken we nog altijd aan. Niet fijn om tegen te voetballen, zeker niet voor teams uit Nederland.

Want Nederlands voetbal, dat is even anders. Wij verfoeien dat counteren. Nee, wij gaan vol op de aanval, liefst met drie spitsen, inschuivende verdedigers en mooie combinaties. Een goal is pas een goal als daar een fraaie aanval aan voorafging. Voor een counter schamen we ons bijna. Dat is voor die laffe Balkanboys of voor de Italianen, Spanjaarden en Portugezen die het resultaat heilig hebben verklaard. Wij spelen het pure voetbal. Dat kent ook zijn eigen romantiek. Want reken maar dat ze in de Sovjetunie, Joegoslavië en Tsjechoslowakije ontzag hadden voor Ajax en Feyenoord, toen die in de jaren zeventig furore maakten op de Europese velden.

Het is dan ook opmerkelijk dat er momenteel enkele ploegen in onze eredivisie te vinden zijn die de counter als wapen hanteren. RKC Waalwijk bijvoorbeeld, maar vooral NEC. De ploeg uit Nijmegen staat momenteel zelfs keurig vierde en dat komt niet omdat men nu zo veel scoort. Nee, NEC teert op een ijzersterke defensie en beheerst de kunst van de tegenaanval. Met snelle spitsen en enkele goed bij sluitende middenvelders met veel loopvermogen is deze tactiek ook prima afgestemd op de aanwezige mogelijkheden.

Dit alles is mede mogelijk gemaakt door trainer Cees Lok. Een oerhollandse naam, met al even Hollandse denkbeelden. Bij zijn aantreden sprak Cees over dominant voetbal, lekker aanvallen, de tegenstander de wil opleggen. Kortom, het bekende praatje van een Nederlandse trainer. Na een wat kleurloos seizoen, besloot Cees blijkbaar het roer om te gooien. Inmiddels heeft Lok een dusdanig effectieve countermachine opgebouwd, dat je zijn naam moeiteloos in Lokski mag wijzigen. En Cees Lokski leidt NEC naar de top.

Want het past vooralsnog wonderwel goed. Natuurlijk, een keeper met sporen bij MTK Boedapest en een spits die furore maakte bij Dyskobolia Grodzisk, dat draagt wel bij aan de vercounterisering van de Nijmegenaren. Dat zijn jongens die er groot in zijn geworden en nauwelijks anders weten. Zij schamen zich er niet voor om te verdedigen en zelf stiekem toe te slaan. Waarom zouden ze ook? NEC is aan niemand verplicht mee te doen aan de zogenaamde Hollandse school, ondanks Loks eerdere uitspraken. In Nijmegen vaart men er wel bij en als dit aan het eind van de rit kwalificatie voor de play-offs met zich meebrengt, kan Lokski zelfs, geheel volgens Oostblokprincipes, een standbeeld zien verrijzen.

Ik vind het eigenlijk wel leuk, een ploeg die dit gewoon eens durft en er succes mee heeft. Zeker in onze competitie, waar verdedigen soms een vies woord is. Waar men meer ophef maakt over het geringe aantal treffers van NEC dan over de mooie reeks van goalie Babos. Het is eens wat anders. En misschien, heel misschien, zien we over een jaar of dertig wel een paar mooie vergeelde plaatjes in plakboeken. Plaatjes van NEC bij de plaatsing voor de UEFA Cup in 2006, waarna de opa’s en vaders mogen vertellen over de heldendaden van hun ploeg. Een ploeg waarvan de tegenstanders baalden, als van een koppeling aan Rode Ster Belgrado in het bal van Europa. Puristen kunnen dan, indien gewenst, Cees Lokski altijd nog van de foto knippen, naar ouderwets Sovjetgebruik.

Als het maar bij NEC blijft dan, als de rest het gaat copieren is het de dood voor ons voetbal en het einde van de Hollandse voetbalschool.

Zo ver moet je ook niet gaan Tong, NEC moet wat met dit materiaal. Daar valt geen fatsoenlijk voetbal mee te spelen als ze goed willen staan in de rangschikking. Ik vind het wel vreemd dat Lok zo'n ommezwaai heeft gemaakt, maar ik geef hem geen ongelijk.

Prima geschreven Mich, goed de link met de teams uit de Oostbloklanden gemaakt.

Sorry, het is een leuk stukje, maar je overdrijft echt enorm..

Oh, jullie halen geen Europees?

quote:

Op dinsdag 13 december 2005 19:45 schreef methodmich het volgende:
Oh, jullie halen geen Europees?

Hehe, ook niet. Maar NEC speelt echt niet zo verdedigend, in uitwedstrijden natuurlijk wel een stuk meer, maar thuis spelen ze altijd dominanter dan haar tegenstander. De verdediging staat idd gewoon erg goed, maar dat heeft met organisatie te maken, niet met speelwijze. Scoren doet NEC altijd moeilijk, ook toen het nog met 3 spitsen speelde. Nu zit er gewoon heel veel mee. In Kerkrade had je ook niet mogen winnen.

Okee, het komt echt heel counterig over. En ik wilde ook wel eens wat over NEC schrijven, was nog nooit gebeurd. Invalshoek was snel duidelijk dan.

Het is een leuk stukje maar het niet gebasseerd op feiten. NEC is geen medogenloze countermachine. Het is een ploeg die weinig scoort en aardig verdedigt. Noem mij 1 voorbeeld van een counter waaruit gescoord is dit seizoen, ik kan me er geen herinneren. Het zijn vaak afstandsschoten of een kleine opleving waaruit ze scoren. Het feit dat er achterin op veilig wordt gespeeld vind ik vooral verstandig, alles voetballend oplossen kost vooral doelpunten tegen als je het niet goed kan.
Het zegt vooral wat over het treurige niveau van de competitie dat niemand tegen NEC weet te scoren, waardoor 1 doelpunt tegen (vaak het resultaat van een verdedigingsfout) nul punten betekend. NEC heeft de laatste tijd dan ook vooral gewonnen van zwakke ploegen als Willem2, ADO Den Haag en Roda
Ik zie ook niet in waarom er opeens word gezegd dat Lok een ommezwaai heeft gemaakt. NEC heeft nooit echt een vast systeem gehad. Het enige is dat de verdediging gewoon goed staat, vooral omdat Olson er nu bij is en Wielaert, Wisgerhof en Leiwakebessy goed op elkaar zijn ingespeeld.
Ten slotte heeft NEC niet, zoals de helft van de eredivisie, een veredelde amateurkeeper in de goal staan, wat toch ook punten scheelt.
Dat het niet al te leuk is om naar te kijken weet ik ook wel, maar dat is het nooit geweest, alleen nu staan ze vierde, en daar ben ik wel trots op .

MM wederom een goeie column

Ten eerste: leuke column.
Ten tweede: Nec loert niet echt op de counter. Daarin tegen straft het wel snel fouten van de tegenstander af, zoals tegen Ajax en Roda. Maar zoals tegen bijvoorbeeld vitesse speelden was het weer iets heel anders.

Het zal ongetwijfeld anders over komen als je NEC wekelijks 90 minuten ziet, maar op basis van wat er nu allemaal te zien en te horen valt, komen ze wel over als counteraars. Vandaar.

Maar als jullie ook zaterdag op de FP reacties willen geven, kan daar leuk over worden gediscussieerd.

quote:

Op woensdag 14 december 2005 19:13 schreef methodmich het volgende:
Het zal ongetwijfeld anders over komen als je NEC wekelijks 90 minuten ziet, maar op basis van wat er nu allemaal te zien en te horen valt, komen ze wel over als counteraars. Vandaar.

Maar als jullie ook zaterdag op de FP reacties willen geven, kan daar leuk over worden gediscussieerd.

Het is in ieder geval wel een mooi stuk, ik droom al een beetje weg bij de gedachte aan een Robbie Wielaert met een Uefa Cup

http://frontpage.fok.nl/column/3577/1

Wil jij in Antwerpen wonen? Column over David of eigenlijk Desmond

fout topic

quote:

Op maandag 19 december 2005 13:42 schreef SCH het volgende:
fout topic

nee hoor dit is best een goed topic

anders schrif je ff een column over Klaas Jan

quote:

Op maandag 19 december 2005 10:55 schreef SCH het volgende:
http://frontpage.fok.nl/column/3577/1

Wil jij in Antwerpen wonen? Column over David of eigenlijk Desmond

Weer geweldig om te lezen

Goed stuk SCH!!

quote:

ADIEU, OOSTERPARK

Ik houd van voetbal. Niet alleen van het spel op zich, maar ook en vooral van alles er omheen. De gebeurtenissen, de heldenverhalen, de sfeer, de historie. De romantiek, met hoofdletter R. Zo stond ik vorige week nog in de kou in Vlaardingen, waar ik mijn favoriete club naar toe was achterna gereisd. Het begon diep in de tweede helft ook nog te hagelen, het terrein van de opponent was met een beetje slechte wil naargeestig te noemen en het spel was niet bijzonder. En toch, ik vond het een heerlijke middag. Gewoon om er te staan, met anderen over het spel te praten en omdat het winterse weer wel voor een aparte sfeer zorgde.

Nu verliest de romantiek wel licht aan terrein de laatste jaren. Dat kan ook niet anders, de wereld is veranderd en de voetbalwereld ook. Europacupduels tegen onbekende tegenstanders bestaan vrijwel niet meer, want de moderne communicatietechnieken maken het mogelijk dat van elke mogelijke tegenstander wel materiaal verkrijgbaar is. Voorgekookte lotingen verpesten een deel van de unieke sfeer die internationale toernooien kenmerkt, de invloed van het grote geld is merkbaar. Zo bouwt tegenwoordig elke club die vooruit wil een nieuw stadion, het één nog moderner dan het ander. Als romanticus doet me dat wel wat pijn.

Neem nu FC Groningen. Prima club. Gebeurt altijd wat daar, in het hoge noorden. Lekker fanatieke fans, een plaatselijk dagblad dat niet schroomt om trainers de volle laag te geven, af en toe breekt er een leuk talent door, er is eens een flamboyante voorzitter, dan weer een leuke trainer. FC Groningen doet de laatste jaren eigenlijk structureel mee in de middenmoot van de eredivisie en dat is lang niet gek. Maar ook daar reiken de ambities tot in Europa en dus komt er een nieuw, hypermodern stadion. Valt wat voor te zeggen en die ambities zal ik ze ook nooit kwalijk nemen. Ik vind het echter alleen maar jammer dat het Oosterpark moet verdwijnen ten faveure van de Euroborg. Geen naam natuurlijk, maar daar verbaas ik me al lang niet meer over. Andere clubs verloren hun eer al aan ordinaire sponsors, die de stadionnaam bruut verkrachtten tot pakweg Fujifilmstadion en GN Bouwstadion. Mooi bouwwerk ook, zeer futuristisch en naadloos aansluitend bij soortgenoten als de Arena en het Gelredome, om maar wat te noemen.

Maar ja, dat Oosterpark, daar was toch goed beschouwd niets mis mee? Wat klein allicht, beetje oud ook wel. Maar het ademde wel voetbal uit, door alle kieren die in de loop der jaren in de muren geslopen zijn. Het publiek zat er lekker dicht op het veld en dat zal echt wel een rol gespeeld hebben in het feit dat FC Groningen al enkele jaren vrij weinig punten verspeelt in eigen huis. Zo hoort het ook. Een voetbalstadion mag best ruiken naar een mix van bier, zweet en urine, de muren hoeven niet puntgaaf te zijn. Het mag leven, zoals de supporters die er komen en die de sport en de club levend houden. Een beetje klein mag ook wel. Liever zelfs dan halfvolle grote bakken.

Het is echter vooral de historie, die ik ga missen. Ik ben te jong om bewust te kunnen vertellen over de tijd dat GVAV er nog speelde, over de fusie, over de betreurde Tonny van Leeuwen, over Piet Fransen, over het debuut van Johan Cruijff in 1964, toen het GVAV was. Ik heb de broertjes Koeman er nooit echt in zien acteren, op Erwins nadagen na dan. Fandi Ahmad heb ik gemist. De Europese krakers in de jaren tachtig zijn van horen zeggen en lezen. Wel zag ik een sterk team dat in 1991 derde werd in de eredivisie. Ik zag Milko Djurovski schitteren, maar ook onverzettelijke mannen als Jos Roossien en Jan van Dijk het veld omploegen. Om over cultspits Martin Drent maar te zwijgen. Het was altijd leuk om op zondagmiddag naar Langs de Lijn te luisteren en dan te horen dat men overschakelde naar Henk Kok. Dan wist je genoeg: doelpunt in het Oosterpark. Onlosmakelijk hoorde het bij FC Groningen. Het is het stadion waar Arjen Robben zijn eerste stappen in het betaald voetbal zette. Zeg maar gerust reuzenstappen.

Dat alles is nu ineens voorbij. Met de verhuizing doet Groningen namelijk ook afstand van de historie, zelfs van een stukje eigenheid. Want de club sluit aan bij clubs als AZ, Roda JC en FC Twente, die ook een nieuw stadion laten of lieten bouwen. De hele historie moet opnieuw opgebouwd worden. Dat is jammer, erg jammer. Gelukkig zag ik op de beelden van zondag echter ook, dat ik niet de enige romanticus ben. De fanatieke aanhang van Groningen nam op schitterende wijze afscheid van het Oosterpark, soms huilend en al. Wat het verstand ook mag zeggen, de voetbalharten huilden vorige week en misschien is dat nog wel het mooiste wat een stadion kan oproepen.

Mooie column mm. Ben het er wel mee eens, maar zoals je al een beetje aangeeft, je moet wel mee als je hogerop wilt.
Het was een geweldig afscheid afgelopen zondag, heerlijke sfeer. Hopelijk kunnen we dat meenemen naar de Euroborg (vind het zelf ook geen mooie naam, maar ja al ingeburgerd lijkt het.)

Ondanks dat we naar de Euroborg gaan zullen we toch echt een volksclub blijven, met de tribunes dicht op het veld en het compacte formaat blijven we 'De hel van het Noorden'!

Eerst donderdag nog de bekerwedstrijd tegen Volendam..

MM Nice heur!

De sfeer zal blijven, nu ook weer dicht op het veld en de supporters blijven natuurlijk hetzelfde!

Ja, maar ik vrees wel voor de start. Zie Ajax naar de Arena. In De Meer stonden ze standaard 1-0 voor, in de Arena niet. Ook op de FP reageren he zaterdag!

quote:

Op dinsdag 20 december 2005 19:17 schreef methodmich het volgende:
Ja, maar ik vrees wel voor de start. Zie Ajax naar de Arena. In De Meer stonden ze standaard 1-0 voor, in de Arena niet.

Zit wat in, het Oosterpark voelde als 'thuis', voor iedereen. Het kan inderdaad zijn dat de spelers de eerste tijd ook een uit-gevoel hebben. Maar dan blijf ik er bij dat de supporters een rol kunnen spelen, want zeker de helft van ons team is gevoelig voor supportersinlvoeden. En dan komt het vast allemaal goed

quote:

Ook op de FP reageren he zaterdag!

Mooi hoor, we kunnen alleen nog naar Deventer voor de authentieke sfeer. Jammer, maar erg logisch.

Bijna wel inderdaad, Vaduz. Maar hoe lang nog?

Tsja, life goes on. Het verleden moeten we koesteren, maar de toekomst is niet tegen te houden.

Dat is een mooie oneliner wel tong.

quote:

VOETBALJAAR 2005

Vandaag nog even door de zure oliebollen heen bijten en het jaar 2005 is weer ten einde. Daarmee ook het voetbaljaar. En dat was weer roerig als vanouds. De hoogste tijd voor een terugblik derhalve.

2005, dat was het jaar waarin Guus Hiddink definitief de gewone stervelingen ontsteeg en als een voetbalmagiër boven de aardbol rond zweefde. Af en toe intervenieerde Guus eens in het spelletje, zoals dat werd gespeeld. Dan toverde hij PSV, dat een voorhoede kwijt geraakt was die rond de vijftig goals had verzorgd, ogenschijnlijk eenvoudig naar de titel en de halve finale van de Champions League. Onlangs deed hij hetzelfde met een opnieuw volledig gerenoveerd team. Ondertussen had hij nog de tijd om naar Australië te vliegen en dat team voor het eerst sinds jaren weer eens naar een WK te goochelen. De trucs van voetbalopperwezen Guus werden slechts overtroffen op de recent gehouden WK-loting, waarin gastland Duitsland in een eenvoudige poule getoverd werd.

Wat het WK betreft, 2005 was ook het jaar van Marco van Basten. Het schijnt dat de Chinezen tussen de jaren van de beer, slang en aap ook het jaar van Marco willen gaan invoegen. Alles wat Marco deed lukte. Ongestraft schrapte hij goede voetballers uit zijn selectie en riep hij eenvoudige boerenknullen uit onze Mickey Mouse competitie op. Het gevolg was de beste kwalificatiereeks in jaren, zonder dat er goed gevoetbald werd. Dat wordt nog wat in 2006.

Ontegenzeglijk was 2005 ook het jaar van de dramatische uitschakelingen in de Europacup. PSV stond op de drempel van de finale der finales, die om de Champions League, toen Massimo Ambrosini zijn AC Milan langs PSV kopte. En AZ, dat stond al in de finale om de UEFA Cup, toen na meer dan twee uur voetballen een Portugees toch nog koppend alle dromen verstoorde. Wel goed voor de heroïsche verhalen over tien jaar.

Waarvan het maar de vraag is of we die gaan horen over de nieuwste aanwinst in het vaderlandse profvoetbal, de FC Omniworld. De clubnaam en stadionnaam werken niet echt mee, wat dat betreft. Want welke opa vertelt over een jaar of twintig trots aan zijn kleinzoon dat hij er bij was, bij die eerste goals en punten in het Mitsubishi Forklift Stadion?

2005 had ook één der fraaiste Champions League-finales sinds jaren. AC Milan was superieur tegen het verrassend geplaatste Liverpool en ging met 3-0 rusten. De Italianen lieten de spelersvrouwen al binnen voor een vervroegd feestje, dronken champagne en zagen de Engelsen na rust in rap tempo gelijk komen, waarna Jurek Dudek met een clownsact de held van de strafschoppenserie werd. Als dank haalde Liverpool een andere keeper en slijt Dudek zijn dagen op de bank. De geruchten gaan dat hij met kerst is gesignaleerd in Ahoy, als circusmedewerker, maar dat is nog niet bevestigd.

Dé voetbalsoap van 2005 gaat natuurlijk over Salomon Kalou. Deze Ivoriaan werd door Van Basten gevraagd toe te treden tot zijn leger, maar mocht niet van Rita Verdonk. De zaak loopt nog steeds en de arme drommel schijnt al niet meer veilig in eigen land te kunnen komen. Nog even en 3FM houdt een actie met een glazen huis en het aanvragen van plaatjes voor Kalou. Wordt ongetwijfeld vervolgd in 2006.

Dat geldt helaas waarschijnlijk ook voor Talpa. Deze zender nam het uitzenden van samenvattingen uit de eredivisie over van de NOS en het is geen genoegen. Overdreven enthousiasme, een verbod op kritiek op het spelniveau, een belachelijke uitzendvolgorde, reclame en Ruud Gullit als analyticus. Juist, dezelfde Gullit, die met Feyenoord meer wedstrijden verloor dan won, mag nu gaan vertellen wat andere trainers fout doen. Dezelfde Ruud, die na zijn ontslag furore maakt in de spectaculaire theatershow Het Groot Niet Te Benijden.

2005 werd ook het jaar waarin het jeugdvoetbal massaal omarmd werd. Eerst juichten we voor B-junioren, toen Oranje onder 17 tweede werd op het EK en derde op het WK. Maar het hoogtepunt was het in Nederland gehouden jeugd-WK. Dagelijks werden de jonkies door een giechelbig zonder voetbalintellect op allerlei manieren ondervraagd op BNN en zo werden Kenneth, Ryan, Ron, Hedwiges, Ricky en Quincy nationale knuffelberen. Zoals Ibi en Isi, die later de knuffel-Marokkanen van Eindhoven werden, en dat had nu eens niets te maken met schimmige plantsoenen.

Dan was 2005 ook nog het jaar waarin Heracles Almelo promoveerde en daarmee de eerste eredivisieclub werd die op kunstgras speelt. Het jaar ook waarin monument Sparta weer naar de eredivisie promoveerde. Het jaar waarin Rafael van der Vaart in Duitsland ging voetballen en er daarna nauwelijks meer kwetsende spreekkoren zijn geweest in onze stadions. Waarin José Fortes Rodriguez bedacht dat René Temmink wellicht wel eens aan het syndroom van Down kon lijden, als je goed keek dan. En oh ja, Ajax kocht in 2005 negen spitsen, terwijl zeventien voetballers hun transfervrije vertrek uit Amsterdam aankondigden. Het was een bewogen jaar. En nu met zijn allen, als een welgemikte trap van Henk ten Cate onder het achterwerk van José Mourinho, 2006 in!

Leuke column, maar je vermeldt wel erg weinig over AZ. Ook over Lok en het succes van NEC de laatste maanden valt niks te lezen. En wat zou er met Maaskant zijn gebeurd?

Als je alles moet behandelen, moet ie twee keer zo lang worden. En over AZ valt weinig te melden, behalve die uitschakeling. Zijn derde geworden.

Leuke column MM!

Dank je Franky!

En dingen die men mist mogen zaterdag op de FP als reactie genoemd worden!

Ik mis Co Adriaanse.

Wat valt er over Co Adriaanse te melden dan? Dat ie roemloos uit de CL is geschoten?

Dat ie AZ terug heeft gebracht aan de top.

quote:

Op donderdag 29 december 2005 16:10 schreef methodmich het volgende:
Wat valt er over Co Adriaanse te melden dan? Dat ie roemloos uit de CL is geschoten?

Ja, bijvoorbeeld.

Leuk overzicht, maar ook ik mis het vleugje Co/AZ.

AZ is verwerkt in de dramatische uitschakelingen. Verder wonnen ze in de eerste helft van 2005 zelden, deed Co alleen belachelijke uitspraken en dingen op het eind en doet zijn opvolger het tot nu toe beter. Maar zoals gezegd, je kunt niet alles kwijt.

quote:

HET PI-AIR EFFECT

Al sinds zijn vertrek uit Breda stond vast dat Pierre van Hooijdonk ooit terug zou keren bij NAC. Hij is een deel van de mooie historie van de gezellige Brabantse club. De NAC-fans die ik spreek, denken stuk voor stuk met weemoed terug aan de periode aan de Beatrixstraat. Toen was Pierre er ook spits, draaide NAC lekker en was er vooral dat bijzondere avondje NAC, een fenomeen dat zich moeilijk laat vangen in woorden.

Ach ja, nostalgie. Wie hangt er nooit naar het verleden en romantiseert het zonder schaamte? Je eerste liefde, je eerste fiets, je eerste plaat, je eerste voetbalherinneringen. Hoe langer het geleden is, hoe mooier het wordt. Nostalgie groeit met de jaren. Zo ook de reputatie van vertrokken voetballers. Dus toen Pierre, na zijn vele omzwervingen, deze zomer weer thuis kwam in Breda, was dat feest. Natuurlijk, ze waren er, de sceptici. De realisten, die wezen op zijn leeftijd, zijn status als bankzitter bij Fenerbahçe en refereerden aan verloren zoon Michael Mols en diens helletocht in Utrecht. Maar ja, Mols, dat is kappen en draaien en dat gaat niet met kapotte enkels. Pierre was topfit.

De media hielpen een handje en de euforie was groot. Samen met de andere aankopen zou NAC minstens meedoen bovenin. Goed, PSV, Ajax en Feyenoord waren te goed, AZ vermoedelijk ook, maar de rest? Nee toch? Pierre zou gaan meedoen om de topscorerstitel en NAC zou vrolijk vijfde kunnen worden. Had men maar wat meer geluisterd naar de wel degelijk aanwezige kritische NAC-fans.

Want waren die aankopen wel zo geweldig? Goed, Elshot en Van Gessel gratis uit Groningen halen was een knappe actie. Goede eredivisievoetballers, die ook in het team passen. Maar als Gudelj min of meer afgeschreven wordt vanwege zijn leeftijd, is het dan logisch om in Tony Vidmar een speler van vergelijkbare leeftijd te halen? Werkt hard hoor, maar is wel duidelijk over zijn top heen. En zou Zwaanswijk zo veel beter geworden zijn van een jaar Japan? Financieel zeker, maar sportief? Hij repte over een verrijking in zijn leven, zijn periode in Japan. Spelers die op relatief jonge leeftijd al de verrijkingen in hun leven zoeken, zijn doorgaans niet meer geschikt om echt te presteren. Die relativeren alles. Drie keer verliezen? Vervelend, maar ik heb rijst gegeten met stokjes in het land van de Rijzende Zon. Zoiets.

Om over Victor Sikora maar te zwijgen. Dat is zo’n gezellig ventje. Pierre wilde hem er graag bij. Wat hadden ze samen bij Vitesse een lol op de spelersavondjes, als ze Mini en Maxi nadeden. Binnen de lijnen klikte het ook aardig, dus dat zou zo weer gebeuren. Voor het gemak vergaten de beleidsbepalers even dat Sikora bij Ajax flopte en ook in Heerenveen niet overtuigde. Daarnaast vergat men ook nog een fatsoenlijke keeper te halen. Davy Schollen was goedkoop, maar het hele seizoen ervoor had men twijfels over hem. Gevolg is dat nu Arno van Zwam keept. Een ervaren rot, maar in Nederland eigenlijk altijd tegen degradatie gestreden. Als dan de in potentie beste aanvaller, huurling Johan Vonlanthen, niet zo goed ligt bij Pierre, vraag je zo om problemen.

Want de komst van Pierre betekende dat Ton Lokhoff aan moest blijven. Ze zijn dikke vrienden, twee handen op één buik, komen op elkaars verjaardag en kennen zelfs de naam van elkaars huisdieren. Dat is erg gezellig, maar schoot NAC daar veel mee op? Lokhoff was vijftiende geworden, in feite een schandalige prestatie. Bovendien stemde hij in met de wensen van Pierre qua systeem en spelers.

Toch was het werkelijke probleem vooral Pierre zelf. Hij werd vooral tot Pi-Airbag. Veel gebakken lucht in de media, maar op het veld niks presteren. Goed, hij schoot twee vrije trappen binnen. Benutte een verdwaalde penalty. Maar verder? Pierre was in Turkije noodgedwongen een linie gezakt, omdat hij als spits niet beweeglijk genoeg was. Blijkbaar zag hij dit zelfs als een promotie naar de positie van spelverdeler. Pierre als Zidane! Niet zelf schieten, nee, voorbereiden. Balletje terug leggen, Pierre ging voor de assists. Kom op Pierre! Ga nu eens doen waar je goed in bent. Het is niet te verdedigen dat een speler met jouw staat van dienst slechts vijf goals heeft gemaakt. Dat je met jouw lengte vrijwel elk kopduel verliest in plaats van wint. Dat je de spelmaker wilt uithangen in plaats van gewoon in de spits te rommelen. Breda is allang wakker geworden, nu jij nog!

Want het is niet uitgesloten dat Cees Lok, als hij het lef heeft, als frisse coach straks besluit Pierre op de bank te zetten. In het stadion zal men er niet om treuren. Nog mooier zou het echter zijn als Lok er in slaagt om Van Hooijdonk weer te laten voetballen. Dan is die opwinding van afgelopen zomer misschien nog een beetje gerechtvaardigd straks.

Mijn complimenten MM, erg goed gedaan

Lekker kritisch met leuke uitwijdingen.

Ik weet niet of ik je gedeelte 'veel gebakken lucht, maar op het veld niks presteren' goed interpreteer. Ik zie het zo dat Pierre veel verkondigd heeft maar dat is niet het geval. Als je de media ermee bedoelt dan klopt het, het verwachtingspatroon was ongekend hoog.

Leuke column MM.
Ben benieuwd hoe NAC met Lok gaat lopen. Had ook wel wat hogere verwachtingen en gun het vooral Elshot wel om 1 plaatsje onder de FC te eindigen

Leuke column MM en geen grote missers

Goeie column, maar het stukje over Zwaanswijk ben ik niet met je eens. Die jongen staat echt goed te voetballen.

quote:

Bij NAC Breda hebben ze Lokhoff ingeruild voor Lok. Dat scheelt maar een paar letters, dus we kunnen ons dus afvragen of er zoveel gaat veranderen. Ik denk het wel, want Lok lijkt me niet zo’n gezellige vent als zijn voorganger. Het was altijd mooi om Lokhoff met zijn Brabantse tongval en dito voorkomen op televisie commentaar op een zojuist verloren wedstrijd te zien geven. Deed hij dat staande voor de microfoon, dan kon je ervan verzekerd zijn dat hij zijn buik introk, want die is in de loop der jaren behoorlijk uitgedijd. Het zal er wel mee te maken hebben dat Lokhoff vaak tot sluitingstijd op menig terrasje in de Bredase binnenstad aan te treffen was. Een Bourgondische inslag noemen ze dat en eerlijk gezegd hoort dat wel bij een club als NAC. Niet voor niets schenken ze Jupiler bier in het stadion. Lokhoff lustte daar gezien de omvang van zijn buik wel pap van. Dat de spelersgroep met zo’n trainer soms niet vooruit te branden is, moeten we maar voor lief nemen. Hoezo pretenties? Kan NAC kampioen worden dan?
Nu staat er een man voor de spelersgroep met een strak pannetje, iemand die zo te zien alleen maar Spa blauw drinkt. Lok is de naam en gezelligheid is een woord dat in diens woordenboek niet voorkomt. De enige dag in het jaar dat het bij zijn vorige club NEC gezellig is, de traditionele kerstborrel, verpeste hij grondig door volkomen onverwacht een ontslagbrief voor te lezen. De verbouwereerde aanwezigen beten van schrik een stuk uit hun glas. Niemand had de woorden van Lok zien aankomen en tot op heden tast men in het duister omtrent de ware reden. Ik vermoed dat men hem verplicht had een biertje te drinken. Zo iemand komt naar Breda, waar de cafés in de binnenstad talrijk zijn. De zweep zal er over gaan bij de spelers, die gewend waren aan de zalvende aanpak van vadertje Lokhoff. Ze zullen binnen twee weken steen en been klagen en pas dan beseffen hoezeer ze hun vorige trainer in de kou hebben laten staan. Lokhoff, voor wie binnen NAC Breda nog een andere functie gezocht wordt, zal het met tranen in de ogen aanzien. Met de spelers die geconfronteerd gaan worden met de Spartaanse aanpak van Lok, zal hij medelijden hebben, maar in wrok omzien ligt niet in zijn aard. Ze moeten bij NAC Lokhoff maar barman van het spelershome maken, of liever nog van het supportershome. Dan kan ik hem persoonlijk nog eens bedanken voor al die uren die ik van hem op tv genoten heb.

Goeie column MM.

Ik ben het met je eens MM, hetzelfde gaat op voor Michael Mols.

quote:

Op woensdag 4 januari 2006 10:15 schreef Ritchie het volgende:
Goeie column, maar het stukje over Zwaanswijk ben ik niet met je eens. Die jongen staat echt goed te voetballen.

Dan ben jij de eerste NAC-supporter die ik dat hoor zeggen geloof ik. Maar dat is niet erg, een column mag tegenstrijdige reacties opleveren.

He Tong80 ea, word ik hier helemaal genegeerd?

Oh, was het een column? Volgende keer graag een titel erbij zetten. Is ie wel van jezelf?

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 16:57 schreef methodmich het volgende:
Oh, was het een column? Volgende keer graag een titel erbij zetten. Is ie wel van jezelf?

Natuurlijk wastie van mezelf, van wie anders dan?

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 16:59 schreef Beschouw het volgende:

[..]

Natuurlijk wastie van mezelf, van wie anders dan?

copy/paste

Nou, wat Bjoro zegt. Dat is onduidelijk als er geen titel bij staat. Ik dacht dat je een stukje over Lok had gevonden op internet en dat als reactie er bij gezet had.

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 17:02 schreef Bjoro het volgende:

[..]

copy/paste

Ik ben nog niet zo lang een fokker. Wat betekent copy/past.
De column die ik gepost heb, was van mezelf, aleen wist ik niet hoe hem in het forum te krijgen. Ik heb hem eerst gemaakt op words en toen gekopieerd naar het forum met behulp van de quoto-toets.
Moet ik het voortaan anders doen? Teach me!

Nee, dat is wel goed. Alleen zou ik er een titel bij zetten en aangezien het je eerste was, ook een kort inleidend stukje. Iets als: "Jongens, ik heb ook een column geschreven. Hier komt ie: ".

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 17:06 schreef Beschouw het volgende:

[..]

Ik ben nog niet zo lang een fokker. Wat betekent copy/past.
De column die ik gepost heb, was van mezelf, aleen wist ik niet hoe hem in het forum te krijgen. Ik heb hem eerst gemaakt op words en toen gekopieerd naar het forum met behulp van de quoto-toets.
Moet ik het voortaan anders doen? Teach me!

geeft niets...copy/paste is geen fok-term maar 1 vanuit bv word (engelse versie met kopieren/plakken)

Hoeft niet anders, geef het een titel dan ben je klaar !

wel leuke bijdrage trouwens, blijf dat doen

Wat Methodmich zegt....het zou een column kunnen zijn of een reactie op zijn column, allebei zijn in dit topic welkom, alleen een reactie heeft geen titel, een column wel

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 17:08 schreef methodmich het volgende:
Nee, dat is wel goed. Alleen zou ik er een titel bij zetten en aangezien het je eerste was, ook een kort inleidend stukje. Iets als: "Jongens, ik heb ook een column geschreven. Hier komt ie: ".

Bedankt voor de wijze les. Een volgende keer doe ik het zoals je zegt.

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 17:11 schreef Beschouw het volgende:

[..]

Bedankt voor de wijze les. Een volgende keer doe ik het zoals je zegt.

niet te zwaar aan tillen hoor

Precies, want hoe meer bijdragen van anderen hier, hoe leuker!

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 17:12 schreef methodmich het volgende:
Precies, want hoe meer bijdragen van anderen hier, hoe leuker!

OK OK Hou maar op. Ik weet het nu wel.
Over een paar dagen een nieuwe bijdrage van mij, da's beloofd.

Ik dacht ook dat je ergens een tekst vandaan had gekopieerd

Maar ga er vooral mee door.

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 15:15 schreef Beschouw het volgende:
He Tong80 ea, word ik hier helemaal genegeerd?

Welkom in het VBL-kliekje

Van wie is Beschouw een kloon dan?

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 19:08 schreef SCH het volgende:

[..]

Welkom in het VBL-kliekje

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 19:16 schreef Da_Sandman het volgende:

[..]

JaJa! is voor afschaffing van VBL

Dan ben ik voor afschaffing van JaJa

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 19:20 schreef Da_Sandman het volgende:
Dan ben ik voor afschaffing van JaJa

Nou

JaJa Coelho??

* Bjoro heeft ook maar weer eens wat geprobeerd:

quote:

Klaas-Jan, een heel gelukkig 2006.

Professioneel was het wel, of het slim was moet nog blijken.
De winst van zijn oude cluppie tegen zijn nieuwe.
Hoewel de wedstrijd nooit door had mogen gaan natuurlijk, het KNMI raadde immers iedereen aan binnen te blijven en vooral niet de weg op te gaan, werd er toch gespeeld.
Een mooi afscheid, in eigen stadion, massaal toegejuicht tijdens de applauswissel en de ereronde door de Friezen, terwijl hij toch “hun” cluppie in de steek ging laten.

Op 8 januari was het onthaal bij de ArenA ook al indrukwekkend, de nieuwe verlosser was gearriveerd en dat bij een training.
Nu maar kijken hoe de Hunt met de druk om kan gaan, al spreekt zijn historie wel in zijn voordeel ten op zichte van vele voorgangers.
Laten we de echte miskopen als Felix Gasselich en Pal Fischer buiten beschouwing laten en kijken we naar de spitsen die Ajax van buitenaf aantrok.

De huidige selektiespitsen Aggelos Charisteas, Markus Rosenberg en Yannis Anastasiou legde ze bij hun oude club ook niet echt aan de lopende band binnen.
De griek die van Werder Bremen kwam scoorde slechts 5x in 11 wedstrijden, die van Roda maakte er 8 in 18 wedstrijden en de zweed scoorde er 4 in 12 wedstrijden voor Malmo.
Wie ook van Malmo kwam, Zlatan Ibrahimovic, scoorde in 8 wedstrijden slechts 3x.
Jari Litmanen scoorde bij MyPa47 7x in 18 wedstrijden en Nwanko Kanu 6x in 30 duels voor Iwanyanwu.
Nikos Machlas kwam van Vitesse en had in zijn laatste seizoen voor de Arhemmers (waarin hij in 31 duels uitkwam) 18 keer, Benny McCarthy speelde bij Cape Town Spurs en maakte er slechts 3 in zeven duels terwijl Shota Arveladze bij Trabzonspor bleef steken op 9 goals uit 27.
Nee, dan heeft Klaas-Jan met 17 goals in 15 wedstrijden veel gunstigere papieren.

Nu bieden behaalde resultaten uit het verleden natuurlijk geen garantie voor de toekomst en zeker niet bij Ajax.
Nu gingen Machlas en McCarthy in hun 1e seizoen voor de Amsterdammers redelijk op dezelfde voet verder met respectivelijk 14 goals in 25 wedstrijden en 9 uit 16 en overtrof Arveladze hun prestatie ruimschoots (hij schoot in 31 wedstrijden 25 x raak).
Maar de overige topschutters hadden meer dan een seizoen nodig om hun rood-witte vizier echt op scherp te krijgen.
Zlatan schoot er 6 in na 24 duels, Litmanen slechts 1x in 12 wedstrijden en Kanu 2 goals in slechts 6 wedstrijden.
Het eerste seizoen van de huidige selektiespitsen spreekt ook niet echt tot de verbeelding. Aggelos 4 uit 13, Yannis 3 uit 12 en Markus 5 uit 15.

De door Ajax zelf opgeleide voorwaartsen deden het (op Kluivert na) niet veel beter.
Marco v Basten scoorde 1x in zijn 1e seizoen (overigens speelde hij dat seizoen slechts 1 wedstrijd) en het seizoen erna 9 uit 20, met hem is het toch ook wel goed gekomen.
Wie ook 1 wedstrijd speelde in zijn 1e seizoen was Wim Kieft, daarin scoorde hij niet, het seizoen daaropvolgend maakte hij er 17 in 34 wedstrijden, later werd hij nog topscorer van Europa.
John Bosman mocht in zijn allereerste seizoen 14x het veld in, net als Dennis Bergkamp, slechts 4x trof hij het net en Dennis slechts 2x, die hebben ook een mooie loopbaan (gehad).
En Kluivert dan, hoor ik je denken, 18 goals in 25 wedstrijden, dat is een prima prestatie, lijkt mij !
Je ziet dat het geen makkie voor KJH gaat worden, de druk is enorm, de lat ligt heel hoog en iedere misser wordt dubbel zo groot uit gemeten.
Toch heb ik er wel vertrouwen in, maar een beetje geluk kan hij wel gebruiken, denk ik, vandaar voor Klaas-Jan een heel gelukkig 2006 !

[ Bericht 0% gewijzigd door Bjoro op 10-01-2006 10:54:27 ]

* Da_Sandman heeft zich ook weer eens laten gaan...

quote:

Nederland is een structurele grootmacht in Europa

Hoewel de tijd van achterom kijken eigenlijk alweer een week achter ons ligt, kan het nooit kwaad alsnog eens een blik over de schouders te werpen. Het voetbaljaar 2005 zal de boeken ingaan als het jaar waarop er voor het eerst sinds tientallen jaren weer rond de feestdagen werd gevoetbald. Het zal ook de boeken ingaan als het jaar waarin voor het laatst werd gevoetbald in het Oosterpark in Groningen, van het overlijden van Rinus Michels en David DiTomasso, van de 18e landstitel van PSV en van de makkelijke plaatsing van het Nederlands Elftal voor het WK in 2006. Maar het jaar 2005 zal vooral herinnerd worden als het jaar van de terugkeer van de Nederlandse ploegen bij de Europese top.

Begin jaren '80 zat het vaderlandse voetbal in een grote dip. Het Nederlands Elftal wist de tweede plaats op het WK in 1978 geen goed gevolg te geven en strandde bij het Europees Kampioenschap in 1980 al in de eerste ronde. In 1982, '84 en '86 haalde Oranje de eindronde zelfs niet eens. AZ'67 boekte wel een succes, door in 1981 tot de finale door te dringen van het UEFA Cup toernooi, waarin Ipswich Town te sterk bleek. Niet veel later vond Alkmaar Zaanstreek zich terug in de Eerste Divisie. De traditionele top 3 herstelde de orde, dat datzelfde AZ in de competitie had verstoord door in 1981 ook kampioen van Nederland te worden. Op Europees niveau hadden Ajax, Feyenoord en PSV echter niets in te brengen. Na het binnenhalen van talrijke Europa Cups in de jaren '70 zou een Nederlandse club nooit meer één van deze bekers winnen, was de algemene opinie. Nog in hetzelfde decennium werd het Nederlands Elftal Europees Kampioen, won PSV de Europa Cup voor Landskampioenen en Ajax de Europa Cup voor bekerwinnaars.

Na deze successen raakte het vaderlandse voetbal weer in dezelfde grote dip. Ajax raakte in de ban van supportersgeweld en de FIOD, PSV vergat het succes van 1988 uit te bouwen en Europees Kampioen Nederland blameerde zich met misschien wel de meest talentvolle lichting ooit op het WK van 1990. De intrede van 'het gedrocht' dat Champions League heet deed de Nederlandse voetballiefhebber huiveren. De toekomst van volksport nummer één werd omringd met een zwarte rand. Een Nederlandse club zou nooit meer een Europese beker winnen, is de algemene opinie. In 1992 legt Ajax beslag op de UEFA Cup, drie jaar later veroverd het Europa en wint Ajax 'het gedrocht'. In dat jaar reikt ook Feyenoord ver in Europa. De Rotterdammers worden pas in de halve finale van het Europa Cup II toernooi uitgeschakeld. Het Nederlands Elftal wordt in 1992 pas na een strafschoppenserie uitgeschakeld in de halve finale van het EK.

Na het succes van het machtige Ajax, dat in 1996 weer tot de finale van de Champions League reikt, behaald voetbal-nobody Jean Marc Bosman zijn grote succes. Door het Bosman-arrest valt het transfersysteem zoals op dat moment gebruikelijk is helemaal uiteen. Spelers kunnen gaan en staan waar zij willen. Jean Marc Bosman verwordt van voetbal-nobody tot wereldberoemdheid. Voor het Nederlandse voetbal betekend dit de doodsteek, is de algemene opinie. Zelf opgeleide spelers kunnen ineens zomaar vertrekken en het geld wordt bijna belangrijker dan het spel. De steek is voelbaar, maar niet dodelijk. Oranje wordt in Marseille in de halve finale van het WK in 1998 bestolen en mist zo nipt de finale waarin het Frankrijk op zijn minst meer partij had kunnen geven dan Brazilië. In 2000 bij het EK in eigen land is opnieuw de halve finale het eindpunt, maar in 2002 plaatst het Nederlands Elftal zich niet voor de eindronde.

Het missen van het WK in 2002 doet pijn. De steekwond is diep. Voor het eerst sinds 16 jaar kijkt Oranje vanaf de bank mee naar een groot toernooi. Op clubniveau reikt de wond misschien nog wat dieper. PSV tracht bijna een decennium lang tevergeefs door te dringen tot de tweede ronde van het Champions League toernooi, Feyenoord en Ajax doen het niet veel beter. Nederland verliest terrein in Europa. Willem II en Heerenveen mogen meedoen aan het prestigeuze miljoenenbal van de Champions League, onder het mom meedoen is belangrijker dan verliezen. De steek is voelbaar, maar niet dodelijk. In 2002 wint Pierre van Hooijdonk voor Feyenoord de UEFA Cup. Een jaar later verbaast Ajax Europa door met een piepjong elftal op de drempel te staan van de halve finale van de Champions League. In het afgelopen voetbaljaar reikt PSV wel tot die halve finale, en mist het op een haar na de finale. Datzelfde geldt voor AZ, maar dan in de UEFA Cup. Het jaar 2005 zal niet herinnerd worden als de terugkeer van de Nederlandse ploegen bij de Europese top, Nederland is een structurele grootmacht in Europa.

[ Bericht 0% gewijzigd door Da_Sandman op 09-01-2006 15:57:22 ]

Leuk feiten rijtje overigens Bjoor, werpt wel een leuk licht op Huntelaar

quote:

Op maandag 9 januari 2006 14:39 schreef Da_Sandman het volgende:
Leuk feiten rijtje overigens Bjoor, werpt wel een leuk licht op Huntelaar

Nu bieden behaalde resultaten uit het verleden natuurlijk geen garantie voor de toekomst en zeker niet bij Ajax.

is Ipswitch een woordspeling of staat er per ongeluk een "t" teveel ?

Net uit de losse pols geschreven, ik moet nog even een dubbel check doen, vandaar

Goede columns heren. Hoewel ik Nederland zelf niet zie als hoofdmacht, maar meer als subtopper met zo nu en dan een uitschieter.

Trouwens Bjoro in de eerste alinea staat. Togejuicht. Moet natuurlijk een e tussen de o en de g.

quote:

Op maandag 9 januari 2006 14:46 schreef Da_Sandman het volgende:
Net uit de losse pols geschreven, ik moet nog even een dubbel check doen, vandaar

is leuk om te lezen, Sand !!

(kwam er inderdaad nog wel een paar tegen "competitie" staat een keer verkeerd, "miljoenbal" ipv miljoenenbal...maar bij mij houdt ook niet over hoor )

quote:

Op maandag 9 januari 2006 14:50 schreef Bos81 het volgende:
Goede collumns heren. Hoewel ik Nederland zelf niet zie als hoofdmacht, maar meer als subtopper met zo nu en dan een uitschieter.

Trouwens Bjoro in de eerste alinea staat. Togejuicht. Moet natuurlijk een e tussen de o en de g.

en collumn mag dan weer met één l mijne staat nu goed hoor !

Mijne is nu ook beter

Mooie colums allebei

Leuke columns.

Als nieuwkomer mag ik niet veel commentaar hebben, nietwaar?
Toch zal ik een poging wagen: het zijn beide eigenlijk geen columns in de ware zin des woords. Het zijn meer opsommingen, zonder sarcasme, humor, kritiek, bijtende spot, ironie of zo. Wat wel in het voordeel van beide schrijvers pleit, is het feit dat ze alle twee afsluiten met een eigen mening. Dat stel ik weer wel op prijs. Bedankt Bjoro en Sandman.
Prettig om te lezen ware nze ook. Bedankt

Het zijn idd geen echt prikkelende columns. Maar wel erg leuk om al die feitjes te lezen.

quote:

Op maandag 9 januari 2006 17:41 schreef Beschouw het volgende:
Als nieuwkomer mag ik niet veel commentaar hebben, nietwaar?

Waaom niet ?
Ik zie het als opbouwende kritiek, dus als het zo bedoeld is, is het altijd welkom !

quote:

Toch zal ik een poging wagen: het zijn beide eigenlijk geen columns in de ware zin des woords. Het zijn meer opsommingen, zonder sarcasme, humor, kritiek, bijtende spot, ironie of zo. Wat wel in het voordeel van beide schrijvers pleit, is het feit dat ze alle twee afsluiten met een eigen mening. Dat stel ik weer wel op prijs. Bedankt Bjoro en Sandman.
Prettig om te lezen waren ze ook. Bedankt

Klopt, wel een beetje wat je zegt hoor !
Maar vond het leuk om ff uit te zoeken wat de andere Ajax-spitsen hadden gedaan en dit dan te vergelijken met Huntelaar

Ik ben blij dat mijn (positieve) kritiek gewaardeerd wordt.

Zelf heb ik vanmiddag ook een beetje zitten fröbelen. Hieronder het resultaat:

quote:

KLEINE INGREEP

In een inmiddels berucht interview met Voetbal International veegde Youssouf Hersi van Vitesse de vloer aan met zijn trainer Edward Sturing. Het verhaal in VI was één grote klaagzang van een zich miskend en onbegrepen voelende voetballer en het gemekker van de geboren Ethiopiër viel niet bepaald in goede aarde bij de Arnhemse eredivisieclub. De kleine middenvelder werd pardoes uit het eerste verwijderd, hoewel Hersi het met de vloer aanvegen met Sturing wel een punt had. Vooral gezien het kapsel van deze oefenmeester. Als je Sturing namelijk bij zijn enkels vasthoudt en op en neer beweegt, kan je met diens korte stekels behoorlijk wat vlekken van de vloer wegborstelen. Maar bij Vitesse zitten er geen vlekken op de vloer; het verhaal van Hersi ging daar in ieder geval niet over. Als je Hersi moet geloven, is Vitesse-trainer Sturing maar een simpel mens. ,,Hij roept altijd ‘simpel, simpel’, zegt de voetballer. Tja, als je dat woord tijdens trainingspartijen en wedstrijden steeds hoort, ga je zulke conclusies trekken, nietwaar? Maar is Hersi zelf niet een simpele gast? Je zou ook kunnen vaststellen dat Sturing daarom altijd ‘simpel’ naar hem roept, om hem daar telkens aan te herinneren. Met het interview in VI is deze stelling genoeg bewezen.
Een onpartijdige buitenstaander kan toch niet anders concluderen dan dat er een schroef los zit bij Youssouf? Ondertussen vragen wij ons af of het nog wel goed komt tussen Hersi en Vitesse. De oplossing ligt evenwel voor de hand. Over een kleine week neemt Sturing zijn gereedschapskist mee van huis en ontbiedt Hersi vlak voor de training op zijn kamertje. ,,Zo jongen, ga maar eens zitten. Doe je ogen dicht en tel tot tien’’, zegt hij. Hoewel Hersi het niet helemaal vertrouwt, luistert hij voor één keer zonder morren naar zijn trainer, die een hele week medische boeken heeft gelezen. Maar dat weet Youssouf niet. Toch wel een beetje schuldbewust over alle commotie die hij met zijn verhaal in VI heeft veroorzaakt, begint hij te tellen: ,,1……2……3……’’. Voordat hij bij de 9 is, heeft Sturing met een zaagje en een kleine schroevendraaier iets onder Hersi’s schedelpan gewijzigd. ,,Zo, en nu weer naar de VI’’, besluit Sturing de sessie.
Volgende week staat er opnieuw een interview met Hersi in het voetbalweekblad. Sturing wordt de hemel in geprezen. Gevolg: Hersi mag weer met het eerste meedoen. Tegen Willem II scoort hij drie maal.

En nu mogen jullie schieten

Leuk stukkie. Ik had graag wat meer citaten van Hersie gezien.

quote:

De huidige selektiespitsen Aggelos Charisteas, Markus Rosenberg en Yannis Anastasiou legde ze bij hun oude club ook niet echt aan de lopende band binnen.

Bjoor!

Sandman ook een leuke!

Beschouw ook leuk, beetje kort wel.

quote:

Op maandag 9 januari 2006 19:59 schreef methodmich het volgende:

[..]

Bjoor!

ja, van mijn vriend Methodmich geleerd, ken je die

quote:

DE KROONPRINS IS DOOD, LEVE DE KROONPRINS

Wat een treurige kerst moet Robert Maaskant gevierd hebben dit jaar. De gewezen kroonprins der oefenmeesters zat helemaal alleen onder de kerstboom en dat had hij zich toch heel anders voorgesteld. De vlot babbelende Maaskant had voor zichzelf een route uitgestippeld naar de top. Na zijn knappe werk bij RBC was papieren subtopper Willem II een logische opstap richting de nationale top. De internationale top zou dan daarna spoedig volgen en zijn ultieme droom, het bondscoachschap, niet veel later.

Helaas voor hem liep het, zoals bij vele kroonprinsen, compleet anders. Feyenoord gaf de voorkeur aan Erwin Koeman, die bij RKC Waalwijk op prima wijze de zware erfenis van Martin Jol had ingevuld. Daar woog de finaleplaats in de beker van Maaskants Willem II dus niet tegen op. Tot overmaat van ramp werd hij vanwege tegenvallende prestaties in Tilburg de laan uitgestuurd en zat hij dus heel alleen kerstfeest te vieren. Terwijl hij met tranen in de ogen naar Eenzame Kerst van André Hazes luisterde, overdacht hij zijn rampspoed. Hoe kon hij zijn geschonden blazoen in hemelsnaam nog oppoetsen?

Het antwoord kwam spoedig en niet eens uit onverwachte hoek. Want terwijl de laatste vuurwerkdampen de lucht ontstegen, rinkelde in huize Maaskant de telefoon. Jan Pollemans, voorzitter van RBC Roosendaal. RBC, dat is een club in nood. Wat heet! De eerste helft van de competitie leverde de ploeg slechts vier punten op, ultieme laagterecords waren dichter in het zicht dan de minieme kans op handhaving. Dolf Roks had er als joker gefungeerd. De sympathieke Zeeuw was al eens heengezonden door Pollemans, maar op aandringen van zijn spelersgroep weer teruggehaald. Dat had zowaar een punt tegen Feyenoord als gevolg, maar de gehoopte serie bleef uit en dus vloog Roks alsnog buiten.

Nu hing Pollemans dus aan de lijn. Niet verrassend. Maaskant heeft er al twee ambtstermijnen opzitten in Roosendaal, met veel succes. In zijn eerste regeerperiode promoveerde hij, degradeerde met applaus en promoveerde opnieuw. In zijn tweede periode kwam hij terug, overzag de puinhopen van Chris Dekker en won in de degradatiestrijd. Onder zijn leiding bleef RBC steeds in de eredivisie. Dan krijg je een band met een club. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Pollemans bij hem uitkwam, maar Robert bedankte voor de eer. Echter, naar eigen zeggen had hij bij het ophangen al spijt.

Hoe gaat zoiets? Zou hij de hoorn trillend neergelegd hebben en direct weer de vlinders in de buik hebben gevoeld? Zoiets als een liefde die je niet loslaat, ondanks dat je verstand zegt dat opnieuw proberen geen zin heeft? Dacht hij aan het nieuwe zorgstelsel, aan al die onzekerheden en zijn verhoogde premie? Wilde hij gewoon zo ontzettend graag werken dat hij bereid was alles te doen?

Want ga er maar aan staan, die klus van Maaskant. De selectie van RBC is uitermate zwak, ploegen die nu nog onder ze zouden kunnen eindigen zijn al uit het zicht en hij is in Roosendaal toch een soort van volksheld. Hij kan alleen maar van zijn voetstuk vallen. De mythe op wrede wijze verstoren. Maar goed, hij was toch al kroonprins af. Waarom dan niet proberen als lapmiddel te fungeren bij je oude club? Wil hij misschien een clubman worden, die er jaren gaat blijven? “Maak me dan maar Foppe!” Robert schreeuwde het uit en zag zichzelf al grijs worden bij de oranjehemden. Waant hij zich toch een beetje bondscoach.

Of lijdt hij aan zelfoverschatting? Verwacht hij echt dat hij straks opnieuw het kunstje flikt en RBC behoedt voor degradatie. Dat de helletocht richting de vrijdagavond de club bespaard blijft, dankzij zijn interventie? Het is niet ondenkbeeldig, maar de kans dat hij dan flink afgestraft gaat worden is wel heel erg aanwezig. RBC staat al halverwege de spelerstunnel van het Mitsubishi Forklift Stadion in Almere, om daar eerder dan gepland tegen FC Omniworld te spelen.

Ik denk eigenlijk niet dat het dat is. Ik zie er geen vriendendienst in. Een klein beetje misschien. Een klein beetje zelfoverschatting wellicht ook, maar meer dan dat zie ik de slimme carrièreplanner in Robert Maaskant weer terug. Goed, degradatie lonkt. Maar daar zal niemand van opkijken en niemand zal naar hem wijzen. Het jaar daarna zal hij dan weer alles op alles zetten om te promoveren. Als dat lukt, is Maaskant weer waar hij wil zijn. Dan is hij weer een beetje kroonprins. Een slimme trainer denkt vooruit en Maaskant heeft bij deze maar weer eens bewezen dat hij op dit gebied slim genoeg is. Die man komt er nog wel.

Ik zie het totaal anders. Mocht ie slagen bij RBC dan nog zal ie eeuwig het stigma houden dat ie alleen bij RBC presteert. Slechtste carriere-move die hij had kunnen maken.

Okee, dat mag. Deze theorie schoot mij te binnen en leek me aannemelijk.

quote:

“Maak me dan maar Foppe!” Robert schreeuwde het uit en zag zichzelf al grijs worden bij de oranjehemden. Waant hij zich toch een beetje bondscoach.

Leuke column. Vooral bovenstaande is goed gevonden. Klasse!

Ik had het verstandiger gevonden als Maaskant zijnde er even tussenuit te gaan. Even bij topclubs rond gaan neuzen waar hij het over had en dan via een leuke club terugkomen op het veld. Terug naar RBC is ook niet verkeerd, hij heeft niks te verliezen. Is wel weer een investering in z'n verdere loopbaan.

Ja, precies. Jullie kunnen ook allemaal op de FP je mening over Robert geven!!

ik ben het in dit geval wel met tong eens

quote:

VEDETTE IN SPÉ

Voor Georgios Samaras is er bij Heerenveen sinds het vertrek van Klaas-Jan Huntelaar veel veranderd. Kreeg The Hunter vanwege zijn vele doelpunten het overgrote deel van de aandacht van de buitenwacht, nu Klaas-Jan zijn kunsten gaat vertonen bij Ajax zal Samaras het karretje moeten trekken. Of dat lukt? De Griek doet daar zelf luchtig over. Op televisie zagen we hem verklaren dat het wat hem betreft wel snor zit en dat hij hoopt over niet al te lange tijd, evenals Huntelaar, een overstap te maken naar een grotere club dan Heerenveen. Zelfvertrouwen staat kennelijk met grote letters in het woordenboek van Samaras. Voor een voetballer is dat niet verkeerd; ook Samaras mag overtuigd zijn van zijn kwaliteiten. Sceptici zullen zich afvragen of hij niet een beetje overdrijft en wijzen naar zijn houding op het veld en zijn lichaamstaal. Inderdaad lijkt het soms of Samaras rondloopt als de vleesgeworden vedette, maar wat is daar mis mee? Tot voor kort werd hij door trainer Gertjan Verbeek vooral als wisselspeler gebruikt en desondanks scoorde hij in 87 officiële wedstrijden voor Heerenveen 25 doelpunten. Dat zegt wel iets. In potentie is Samaras een goede speler en met zijn mentaliteit zit het ook wel snor. Over een voetballer die Ajax in de sneeuw in de vernieling speelde, hoef je niet te twijfelen. Af en toe mag Georgios een beetje hautain zijn. Zijn houding in het veld is mij niets te arrogant. ‘Ik kies mijn momenten wel uit’, zo zie je hem denken. Dus zie je hem een tijd niet, maar plots gooit hij er een actie uit waar je van smult. ‘Wat een heerlijke voetballer is die Samaras’, denk je dan, maar vervolgens is hij weer onzichtbaar. Alsof hij staat na te genieten van zijn eigen acties. Samaras is jong. Als voetballer moet hij nog groeien. Met regelmaat presteren, dat is de volgende fase in zijn ontwikkeling; een stap die hij heus zal gaan zetten, daar ben ik van overtuigd. Gisteren stond hij in de basis tegen FC Groningen. Na luttele minuten kreeg hij een niet te missen kans, maar gehaast lepelde hij de bal over het doel. De rest van de wedstrijd zagen we hem niet of nauwelijks. Typisch Samaras. Ach, het is hem niet kwalijk te nemen en er is zelfs een heus excuus voor. Hij speelt met een witte nekbrace! Ik ken geen enkele voetballer die met ernstig nekletsel op het veld staat en vol de duels aangaat. Zijn karakter is goed. Ja, die Samaras komt er wel.

Ik vind hem niet echt als vedette ogen hoor, meer als een homofiele broer op voetbalschoenen van Julian Casablancas.

Je hebt wel gelijk dat hij zijn momenten kiest, maar hij moet nog alles bewijzen.

quote:

ATTRACTIE

Het zal wel groot feest zijn in Tilburg bij Willem II. Ondanks een snel gegeven penalty behaalden de tricolores een puntje tegen FC Twente en dat was onder leiding van de nieuwe trainer Kees Zwamborn pas een keer eerder gebeurd. Ze zullen na de training van vanochtend wel gebak hebben laten aanrukken. Of deze verdubbeling van het aantal punten onder de nieuwe trainer een opmaat is voor een zonnige toekomst, valt echter te betwijfelen. Zwamborn is niet bepaald een trainer waarvoor je als speler de doelpalen uit de grond loopt. Met zijn uiterlijk is de man meer iemand voor het lezingencircuit, maar gezien de onzin die hij voor de camera’s van voetbalprogramma’s uitkraamt, zal hij ook daar weinig bijval vinden. Gisteren had hij het bij Talpa met een stalen gezicht over het begrip dat hij kon opbrengen voor de ongemotiveerde Belg Tom Caluwé, die vanwege moeizame onderhandelingen van Willem II met FC Utrecht, de club waarnaar hij graag wil verkassen. Tja. Wanneer een trainer een weigerachtige voetballer niet rigoureus uit zijn selectie verwijdert, geef je andere spelers een vrijbrief om zich ook te drukken. Zwamborn zal er zijn redenen wel voor gehad hebben om het verzaken van Caluwé met de mantel der liefde te bedekken. Per slot van rekening had hij in een eerder stadium al Kevin Bobson en Iwan Redan naar het tweede verwezen en wanneer hij ook Caluwé eenzelfde gang zou laten maken, zouden er wellicht wel te weinig spelers overblijven om een elftal te vormen. Achteraf zal Zwamborn wel tevreden in zijn handen wrijven over het behaalde puntje tegen Twente, maar ik vrees voor hem dat dit slechts een incident is. Met Zwamborn kan het gewoon niet goed gaan bij Willem II. De man heeft de verkeerde uitstraling en erger nog, hij zit wel erg hoog in de boom. Je zult maar een voetballer van Willem II zijn en opgezadeld worden met een man, die na het wegsturen van Maaskant tot de conclusie komt dat alleen hij zelf het kwakkelende Willem II weer op de rails kan zetten. Hoe het hem dat afgaat, hebben we gezien: twee punten uit zeven wedstrijden. En dan nog na elke nederlaag zeggen dat het de goede kant opgaat. Nadat hij de plaats van Maaskant heeft ingenomen, kunnen we slechts constateren dat ze er in Tilburg met Zwamborn een trekpleister hebben bij gekregen: een hol vat. Zwamborn: born to zwam. Tilburg ligt niet zo ver van de Efteling. Wellicht is het voor het bestuur van Willem II te overwegen Zwamborn te transfereren naar het attractiepark. Laat hem daar het treintje maar op de rails houden.

Bjoro, weet je al of je ingaat op de aanbieding van FOK!?

Beschouw, leuke column over Willem 2! Vooral de conclusie!

Dank je voor 't compliment.

Je hebt duidelijk de smaak te pakken. Leuke columns schrijf je. Hoeven ook niet zo lang te zijn, wmb.

quote:

Op maandag 16 januari 2006 19:28 schreef methodmich het volgende:
Bjoro, weet je al of je ingaat op de aanbieding van FOK!?

had nog wat vragen, heb daar nog geen antwoord op gehad !

Okee. Dat is duidelijk. Ik blijf de stukjes van Beschouw voor een echte column wat aan de korte kant vinden. Het zijn meer hersenspinsels, overpeinzingen. Ook leuk natuurlijk!

Deze voor zaterdag:

quote:

BOUKHARI VERDIENT GEEN FLUITCONCERT

Het gaat slecht met Ajax. Bar slecht, kun je wel zeggen. De ploeg stevent af op het slechtste seizoen in jaren, terwijl men als titelfavoriet begonnen was. De ontevreden spelers hopen zich op, evenals het aantal transfervrije vertrekken en het aantal transferverzoeken. Danny Blind rommelt ondertussen maar aan, geeft niemand zekerheid en koopt in een jaar meer spitsen dan menig andere club in drie seizoenen. Dan zoeken de fans - althans, zij die zich zo noemen - een zondebok. Dat lijkt nu Nourdin Boukhari te worden. En dat is niet terecht.

Nourdin Boukhari is namelijk helemaal geen slechte voetballer en al helemaal niet de oorzaak van het zwakke presteren van Ajax. Dus is het onzin en zelfs beschamend als hij in een thuiswedstrijd vanaf de eerste minuut wordt uitgefloten. Natuurlijk presteert hij niet altijd goed en als linksbuiten kan hij niet voldoen aan de verwachtingen van Ajax. Maar dat is dan ook niet zijn positie. Net zoals het niet de plek is van Ryan Babel, die ook al steeds meer kritiek krijgt. Zo maakt het systeem andermaal een speler kapot en dat kan nooit de insteek zijn.

Wie Boukhari namelijk analyseert, ziet een bruikbare speler. Misschien niet als basiskracht, maar een nuttige speler voor de breedte. Voorwaarde is dan wel dat Boukhari gebruikt wordt op zijn natuurlijke positie, namelijk die van linkermiddenvelder. Ook als schaduwspits kan hij eventueel uit de voeten, maar in het oeroude systeem dat Ajax wil spelen is hij als linkshalf het best te gebruiken.

Op die plaats doet hij namelijk denken aan een speler die bij Ajax altijd bijzonder gewaardeerd werd. Weliswaar in iets mindere uitgave, maar toch. Boukhari is een sierlijke voetballer, met een fraaie techniek. Hij heeft ook een aardige trap in zijn linker, een meer dan behoorlijk inzicht en het vermogen ruimte te scheppen door een man te passeren. Daarnaast is hij, met Steven Pienaar en Wesley Sneijder, één van de weinige spelers in het huidige Ajax die een handige steekpass kunnen geven. Die ziet waar de ruimte ligt en het balletje tussendoor speelt. Of die zelf een combinatie kan opzetten met een spits en dan door komt. Dat doet hij allemaal met een zekere nonchalance, wat ook direct maakt dat hij een speler is die je zowel kunt liefhebben als haten. Het oogt namelijk soms te makkelijk. Dat is echter schijn, want tijdens zijn verblijf als huurling in Breda heeft hij ook leren knokken. Iets wat hij vorig seizoen regelmatig toonde. Zijn grootste minpunt is dat hij niet zo snel is, zeg maar gerust traag. Laat dat nu wel een punt zijn dat moeilijk te verbeteren valt.

Maar is dat dan een reden om Boukhari te gaan uitfluiten? Hij speelde vaak als linksbuiten in het teambelang, in de wetenschap dat hij daar doorgaans niet zal uitblinken vanwege zijn geringe snelheid. Hij heeft nooit verzaakt. Natuurlijk heeft hij fouten gemaakt, maar welke Ajacied niet? Neem Mauro Rosales, die op een aardige maand in 2005 na nog nooit heeft aangetoond geschikt te zijn voor Ajax. Of Tomás Galásek, die zogenaamd zo belangrijk is, maar ondertussen alleen de boel ophoudt. De hoon blijft hen echter grotendeels bespaard.

Waarom dan wel Boukhari? Ik snap het niet. Kijk maar eens hoe vaak hij betrokken is bij aanvallen die betiteld worden als ouderwetse Ajax-aanval. Dan geeft hij dat passje binnendoor of zet een combinatie op. Zijn manier van voetballen zou de Amsterdamse aanhang juist moeten aanspreken. Een beetje achteloos een balletje spelen, dat is Ajax. Een man passeren, ook dat hoort erbij.

Maar helaas, het lijkt erop dat hij als Rotterdammer gewoon een makkelijke prooi wordt. Dat verdient hij niet, zei ik al eerder. Het is dan ook jammer dat Martin van Geel niet beseft dat een speler als Boukhari voor de breedte bruikbaarder is dan pakweg een Olaf Lindenbergh. Dat hij hem geen nieuw contract aanbiedt. Dus gun ik hem een mooie club in Nederland en hoop ik ook dat hij zijn beste twee duels tegen Ajax speelt. Dat hij die dappere jongens die fluiten op de tribune twee keer in diepe rouw dompelt, zoals hij namens NAC al eens deed. Maar liever nog zie ik dat hij straks in de Kuip negen keer een bal hooghoudt tegen Feyenoord en in de armen gesloten wordt. Net zoals die andere langzame en nonchalante linkspoot, die ze – volledig terecht, daar niet van – wel massaal hebben omarmd. Dat de Marokkaanse en Rotterdamse versie van Richard Witschge uiteindelijk toch nog gewaardeerd wordt in Amsterdam. En dat de supporters het lef tonen om de zogenaamde sterren eens uit te fluiten.

Goed verwoord, ben het helemaal met je eens.

Ik ben het toch niet met je eens hoor Michel. Ik vind Boukhari juist tenenkrommend slecht als ie op het middenveld speelt, en volgens mij is dat helemaal niet zijn natuurlijke positie. Tenminste niet bij Sparta, als ik het me goed herinner. Juist als linksbuiten vond ik hem af en toe nog wel redelijke wedstrijden spelen destijds met Maxwell achter hem.

En de vergelijking met Richard Witschge vind ik slaan als kut op dirk...

Bij Sparta speelde hij op de 10. En waarom vind je het niet kloppen met Witschge? Precies zo'n speler hoor. Werd ook van gezegd dat je er de oorlog niet mee kon winnen.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 17:13 schreef methodmich het volgende:
Bij Sparta speelde hij op de 10. En waarom vind je het niet kloppen met Witschge? Precies zo'n speler hoor. Werd ook van gezegd dat je er de oorlog niet mee kon winnen.

Witsche stond later juist bekend als een poetser, een harde werker.

Nou, dat doet Nourdin dus ook. Vaak de hardste werker bij Ajax 1.

Ik ben geen fan van hem.Een speler voor de sub-top. Maar dit had ie idd niet verdiend.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 17:13 schreef methodmich het volgende:
Bij Sparta speelde hij op de 10. En waarom vind je het niet kloppen met Witschge? Precies zo'n speler hoor. Werd ook van gezegd dat je er de oorlog niet mee kon winnen.

Omdat ik Witschge twee klassen beter vind qua niveau. Ook met Witschge win je de oorlog niet, dat is wel gebleken. Het was niet leuk dat Co hem passeerde, ik heb Co vervloekt destijds, maar dat was snel over toen VdV doorbrak. Die is namelijk weer een niveautje beter.

Bovendien vind ik Witschge een echte middenvelder, en vind ik persoonlijk Boukhari meer een aanvaller.

Je schrijft het wel allemaal weer goed op en je hebt een aantal punten, maar ben het niet met je eens.
Desalniettemin vind ik pure voetbal columns iets minder interessant. En je komt ietwat betweterig over. Je doet alsof jij het allemaal zo goed weet vanachter je televisie en de rest van Nederland die Ajax volgt, totaal niet. Maar dat is misschien ook wel je bedoeling, beetje reactie's uitlokken.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 18:27 schreef Suijk het volgende:
Je schrijft het wel allemaal weer goed op en je hebt een aantal punten, maar ben het niet met je eens.
Desalniettemin vind ik pure voetbal columns iets minder interessant. En je komt ietwat betweterig over. Je doet alsof jij het allemaal zo goed weet vanachter je televisie en de rest van Nederland die Ajax volgt, totaal niet. Maar dat is misschien ook wel je bedoeling, beetje reactie's uitlokken.

Uiteraard is het de bedoeling dat voor- en tegenstanders zich melden. Her en der dik je dingen aan natuurlijk, daar is het een column voor.

Het mag van mij nog wel meer polemischer. Zeg gewoon dat Cruijff verbannen moet worden naar een eiland van demente critici.

Zolang ik geen verantwoordelijkheid draag, mag ik dat van Louis niet zeggen.

Ok, maar je begrijpt wat ik bedoel.

Jawel, maar al te ongenuanceerd vind ik meer Derksens afdeling.

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 19:57 schreef methodmich het volgende:
Jawel, maar al te ongenuanceerd vind ik meer Derksens afdeling.

Toch is dat de huidige tendens in de journalistiek. Men probeert door ongenuanceerde uitspraken op te vallen, waardoor goede, genuanceerde meningen ondersneeuwen.

Dat is wel zo, maar daar hoef je niet in mee te gaan vind ik.

Maar als je te boek staat als "een van de beste pleintjes voetballers van Nederland" maar op het veld passeer je nog geen cornervlag en je beperkt je alleen tot balletjes terug en balletjes breed, verdien je het in mijn ogen niet om in Ajax 1 te spelen !

En ik denk met mij vele Ajax-fans, vandaar dat ze fluiten tegen het feit dat hij opgesteld staat !

quote:

BLIND

Je zult maar trainer van een voetbalclub zijn en Blind heten. Als het dan niet goed gaat met je ploeg, liggen grappen voor de hand. Danny Blind is trainer van Ajax, dat kwakkelend het seizoen doorhobbelt, maar grappen worden er over de Zeeuw niet erg veel gemaakt. Jammer vind ik dat, want er liggen met zo’n achternaam aardig was associaties voor de hand. Verder dan ‘die Blinde’ of ‘Blinde Vink’ komen de deelnemers aan de diverse internetforums niet. Het zal er allemaal wel mee te maken hebben dat Blind er bij de gemiddelde Ajax-adept nog tamelijk gunstig op staat. Zijn successen als aanvoerder van het Ajax onder Van Gaal zullen daar wel mee te maken hebben. Danny zelf werkt overigens ook niet bepaald mee om als voetballiefhebber eens lekker te gaan schaterlachen. De humor is bij Ajax al lang geleden uit beeld verdwenen. Een gevoel van medelijden is daarvoor in de plaats gekomen. Telkens weer verschijnt Danny Blind zeer ernstig kijkend voor de camera om uit te leggen waarom het nog niet helemaal marcheert zoals hij in zijn hoofd heeft en wij thuis kijken daar toch altijd met een gevoel van medeleven naar. Blind vertwijfeld op de bank te zien zitten; je wordt er altijd een beetje triest van. Hoewel leedvermaak voor de hand ligt, blijft humor over Blind uit. Spijtig is dat. Voetbal staat toch ook bekend om zijn humor? Legio zijn de verhalen over de zogenaamde kleedkamerhumor en allemaal weten wij daarvan wel enkele legendarische voorbeelden op te dissen. Als er flink gelachen wordt bij een club, zit het met de teamgeest wel snor. Maar met Blind op de bank bij Ajax wordt niet gelachen. En de resultaten blijven tegenvallen.
De sleutel tot een ommekeer heeft Blind in handen. Als hij nou eens begint om met een enorme donkere zonnebril op de bank plaats te nemen, leunend op een witte wandelstok met rode banden en tijdens de wedstrijd een meegebrachte hond brokjes voedt. En als hij bij binnenkomst in de persruimte, vlak voor het geven van al weer een persconferentie, tegen de deurstijl opbotst en een paar tafel ondersteboven loopt. ,,Ja jongens, ik zie het allemaal niet zo goed’’, zo moet zijn nababbel beginnen, als hij eenmaal plaats genomen heeft. We zullen lachen, gieren en brullen en de spelers eveneens. Plots wordt er weer gelachen bij Ajax en de ene zege na de andere zal volgen. Als Blind dit niet doet, hadden ze bij Ajax net zo goed Jules de Corte of Stevie Wonder als oefenmeester aan kunnen stellen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Beschouw op 18-01-2006 15:26:29 ]

Grappig, schreef ik in mijn Pierre / NAC-column nog over de relativerende Zwaanswijk, na zijn Japanse tijd, staat er vandaag een groot artikel in VI over Zwaanswijk die Japan verheerlijkt.

En Bjoor, leuk dat je het hebt gedaan!

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 15:11 schreef methodmich het volgende:
En Bjoor, leuk dat je het hebt gedaan!

thanx........hoop dat het gaat lukken !

Dat zal je vast wel lukken bjoor

Tuurlijk. En Sandman dan op de andere week, altijd goed. En als je tips wilt hebben.

wat een vertrouwen....doet me goed....nu nog ff inspiratie

Nou, die is er genoeg in de hectische voetbalwereld.

Leuk dat jullie zo lekker met elkaar bezig zijn.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 15:27 schreef Beschouw het volgende:
Leuk dat jullie zo lekker met elkaar bezig zijn.

Er wordt even over iets anders gepraat dan jouw column, sorry hoor.

Ja, inderdaad. Je schrijft vrijwel dagelijks een kort stukje, waar niet altijd even veel over te melden is. Dus bespreken we even de entree van Bjoro. Moet toch kunnen?

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 15:27 schreef Beschouw het volgende:
Leuk dat jullie zo lekker met elkaar bezig zijn.

Oeps sorry.....Beschouw leuk stukje, alleen ik denk dat hier en daar een wit regeltje de leesbaarheid bevorderd

Leuke column beschouw. Maar net wat MM al eerder zei, het zijn meer hersenspinsels dan hele columns. Ze zijn een beetje aan de korte kant en je blijft je in elke column op één thema focussen.
Ze lezen prettig weg, met aparte alinea's zou het nog leesbaarder worden. Maar ga vooral door

Danny Blind (1 augustus 1961, Oost-Souburg) is de huidige sterke man van Ajax, waar hij tijdens zijn actieve loopbaan meerdere jaren de clubkleuren met verve heeft verdedigd.

Dirk Franciscus Blind debuteerde in 1979 in het betaalde voetbal bij zijn jeugdliefde Sparta. Ondanks het technisch vernuft van Blind, wist de Kasteelclub nooit om de prijzen mee te doen. Hierdoor vertrok hij dan ook in juli 1987 naar AFC Ajax . Bij de Godenzonen vergaarde hij een erelijst, die door meerdere voetbalgrootmeesters als "uniek" is omschreven. Blind ontpopte zich steeds meer tot leider van het jonge Ajax en nam de Godenzonen al op jeugdige leeftijd bij de hand. Als gouden nummer 4 van Ajax zette hij op het veld de lijnen uit en transformeerde tot vertrouwensman van trainer Louis van Gaal. Ook Van Gaal was zowel het meesterlijke tactische inzicht, als het briljante technische vernuft niet ontgaan.

Danny Blind won met Ajax alles wat er te winnen valt. Zo vulde de voetbaltrots uit Mokum haar prijzenkast onder meer met vijf landstitels, vier nationale bekers, de Champions League, de Europa Cup II, de UEFA-beker en de Wereldbeker. Blind speelde 537 wedstrijden in de eredivisie en bracht hierin 45 treffers op zijn naam; iets wat ongekend is voor een verdediger. Ook verhief Blind het invullen van de "nummer 4-positie" tot kunst. Met zijn ongehoorde inschuivende kwaliteiten wist hij iedere wedstrijd weer een man meer-situatie op het middenveld te creeëren. Hierdoor werden de Godenzonen de Angstgegner van iedere mondiale ploeg en werd een verloren wedstrijd tegen pakweg FC Barcelona al als blamage gezien. In totaal speelde Blind 42 keer voor het Nederlands elftal. Ook in dit elftal vervulde hij een leidersrol en stond vaak aan de basis van oogstrelend voetbal. Tijdens zijn interlandcarriere wist Blind het illustere doelpuntenaantal van 1 te bewerkstelligen.

In 1999 kwam er een einde aan Blind's succesvolle actieve loopbaan. Tot op de dag van vandaag is het een raadsel waarom er in het betreffende jaar geen dag van nationale rouw is afgekondigd. Ondanks deze zwarte bladzijde liet Blind zich niet uit het veld slaan. Hij nam de handschoen op en werd oefenmeester van de A1 van Ajax. Ook hier vertaalde Blind zijn successtory in het veld. De meestertacticus leidde de A1 naar ontelbare kampioenschappen en de functie van Hoofd Jeugdopleidingen liet niet lang meer op zich wachten. In februari 2003 debuteerde hij in deze functie en baarde opzien door van de jeugdopleiding een gestroomlijnde, geoliede machine te maken.

Na het opstappen van hoofdtrainer Ronald "Donald" Koeman nam Blind de vacante positie over. In zijn debuutwedstrijd als sterke man van Ajax wist hij meteen weer een record op zijn conto bij te schrijven. Tegen PSV Eindhoven kwam Ajax niet verder dan een 0-4 nederlaag, ondanks enkele geniale tactische vindingen van Blind. Vervolgens zette Blind zijn zegetocht door. Ondanks de puinhoop die Donald had achtergelaten, wist de toptrainer een winnend elftal te smeden. Na 8 zeges op rij wist Ajax nog een ongelofelijke 2e stek te bereiken, goed voor kwalificatiewedstrijden van de Champions League . Nadat Blind ook deze wedstrijden succesvol afsloot, leidde hij Ajax met gemak naar de laatste 16 van Europa. Ook wist hij de Johan Cruijff Schaal al in de wacht te slepen. Tijdens deze wedstrijd sloopten de Godenzonen de verdedigingsmuur van de Lichtstedelingen en lieten ze hen alle hoeken van het veld zien. Zelfs enkele laffe wissels van de overschatte trainer Guus Hiddink konden het elftal onder leiding van Danny Blind niet afstoppen.

In samenwerking met Martin van Geel heeft Blind een meesterplan ontwikkelt. Het succesduo heeft besloten Ajax weer tot beste club van de wereld te kronen en gaan dit doel bereiken door een mix van uitgekiend aankoopbeleid, doorstroming uit de jeugdopleiding, maar bovenal het technisch en tactisch vernuft van Blind. Nadat alle betrokken hun fiat hadden gegeven aan de Route naar Succes is het slechts een kwestie van tijd voordat Ajax de Wereldbeker weer in handen heeft.

Wat is jullie mening over dit fenomeen? Laat het weten!


[ Bericht 0% gewijzigd door marsu op 22-01-2006 18:28:19 ]

Ik hoop dat het ironisch bedoeld is....

Vindt je het nou zo vervelend dat ik het niet met je column eens was?

[ Bericht 3% gewijzigd door marsu op 22-01-2006 18:29:24 ]

Nee hoor, dat is geen enkel probleem. Maar ik vraag me af wat de bedoeling is van het stukje over Danny. Heb je het zelf geschreven? Dan kan je misschien toelichten...

Jawel, ik heb het zelf geschreven. Wat wil je graag toegelicht zien?

Nou, of het ironisch is bedoeld.

Zelfs mijn briljante schrijfstijl kan de prijzenregen die Danny Blind in zijn carriere heeft veroorzaakt niet verbloemen. Het stuk is een weergave van de feiten, aangedikt met een sausje bestaande uit weergaloze oneliners.

Mijn vader kwam nog met een leuk stukje aanzetten, ik post het hier maar even

'Ook de scheidsrechter houdt van voetbal'

Voetballers attentie!

U maakt fouten, telkens weer,
En dan gaat hij toch ook niet zo tekeer?
Sta hem nu eens niet zo naar het leven,
Zodat hij ook fijn zijn hobby kan beleven.

Helaas wordt hem het plezier vaak niet
gegund,
En heeft men het alleen op hem gemunt.
De man in het zwart heeft dan veel te slikken,
Soms vergezeld gaand van enkele tikken.

Want waardering is er niet veel bij,
Voor hetgeen hij doet in de voetballerij.
Niet iedere arbiter heeft echter een gladde rug,
Daarom loopt het aantal ook zo terug

Toch is het een sport die bloeit en leeft,
Waaraan de scheidsrechter ook plezier
beleeft.
Hij is er om de match te leiden.
Waardoor men sportief om de bal kan
strijden

Blijf daarom positief over deze mensen
praten,
En houd onderstaande slogan in de gaten:

TRAP NIET NA, als de wedstrijd is verloren,
TRAP NIET NA, want uw favoriete club
vergat te scoren,
TRAP NIET NA, als de scheidsrechter u niet
kon bekoren,
TRAP NIET NA, door hem met kritiek de
grond in te boren,
TRAP NIET NA, omdat hij zijn best deed
naar behoren.

Jouw vader mag mijn sinterklaasgedichten maken dit jaar.

quote:

Op zondag 22 januari 2006 17:59 schreef marsu het volgende:
Zelfs mijn briljante schrijfstijl kan de prijzenregen die Danny Blind in zijn carriere heeft veroorzaakt niet verbloemen. Het stuk is een weergave van de feiten, aangedikt met een sausje bestaande uit weergaloze oneliners.

Zelfs dit stukje zit vol ironie als je het mij vraagt.

Het is in ieder geval niet echt een heel interessante column wat mij betreft. Het is de doopceel van Danny Blind en dan een beetje onzin er achter aan.

Van de pa van Pascal is vermakelijk!

mijn eerste staat erop

http://sport.fok.nl/voetbal/nieuws/21031

Gefeliciteerd Bjoro

Leuk Bjoro en succes gewenst.

Leuk Bjoor, succes!

Alleraardigst debuut Bjoro! Gaat vast lukken daar!

quote:

HALVE WILDE

De linkerflankspelers van de eredivisie kunnen opgelucht adem halen. Het ziet er namelijk uit dat de schrik van de buitenspelers de competitie gaat verlaten. Het zal geen afscheid in stijl worden, maar meer een vertrek via een zijdeur. Uitspraken in de media vielen niet in goede aarde bij de trainer en dat lijkt nu het einde van Stijn Vreven bij Vitesse en in Nederland te betekenen.

Hoe rouwig moeten we daar om zijn? Vreven dook in 1999 ineens op in Utrecht. Die club had de vrij onbekende Belg gecontracteerd. Het duurde niet lang voor Vreven de harten van de fans veroverde. Zijn ongekende fanatisme paste precies in de Domstad en met zijn winnaarsmentaliteit werd hij één van de belangrijkste spelers van Utrecht. De club baarde in de vier jaar die Vreven er onder contract stond behoorlijk wat opzien. Utrecht haalde Europees voetbal, bekerfinales, won een beker en Vreven werd zelfs Rode Duivel.

Nou, een duivel was hij. Al snel werd die forse Belg met zijn vette, wapperende manen een begrip. Aankomende arbiters zagen hem veelvuldig langskomen, als er weer eens een instructievideo werd afgespeeld met overtredingen. Vreven passeren ging namelijk niet zo maar. Wie langs Stijn wilde, moest langs een blok beton. Bovendien zat er ook nog eens van alles los. Armen zwaaiden langs alle kanten, ellebogen plantten zich in gezichten, terwijl ook de benen vrolijk alles wat op hun pad kwam neer maaide. De linksbuitens vielen als rijpe appeltjes en menigeen deed het in die jaren in de broek voor Stijn.

Stijn Vreven is dan ook een apart figuur. Volgens eigen zeggen buiten het veld de rust zelve, zoveel mogelijk levend als een indiaan. Op zoek naar de innerlijke harmonie, de eeuwige gemoedsrust, zeg het maar. Maar binnen de lijnen ging de knop om. Dan joeg hij op tegenstanders als een indiaan op buffels. Dan wilde hij de scalp van zijn directe opponent. Dan telde alleen de winst. Hoe maakte hem niet uit.

Vaak werd er om hem gelachen. Er werd ietwat meewarig gedaan over zijn soms aparte uitspraken. Zo voorspelde hij dat Utrecht Europees voetbal zou halen en werd hij uitgelachen. Tot de ploeg er aan het eind van de rit wel stond. De halve wilde werd beschimpt om zijn beperkte voetbalkwaliteiten. Dat was niet eens zo vreemd. Stijn heeft natuurlijk een matige techniek, is niet gezegend met een enorm inzicht, niet de allersnelste en heeft ook geen fijne pass in de benen. Wel kan hij een redelijke voorzet geven, maar hij staat er vooral vanwege zijn mentaliteit.

Vreven kan namelijk als geen ander de boel op sleeptouw nemen. Schoffelt op belachelijke wijze iemand onderuit, om zo zijn team op scherp te zetten. Hij slaakt in de catacomben al vreselijke kreten, om de tegenpartij te intimideren. Vreven komt het veld op als een hongerige wolf, die linksbuitens wil verslinden. Daarbij maakt hij geen enkel onderscheid. Of je nu voor Ajax, PSV, RBC of Twente speelt; Stijn probeert je te slopen.

Zo profiteerde ook Vitesse vorig seizoen optimaal van de inbreng van Vreven. Talloze malen kwamen overtredingen en misdragingen van hem in de samenvatting, maar ondertussen kende Vitesse een prima seizoen. Vreven had een mislukt Duits avontuur achter de rug en was terug om de Nederlandse velden af te stropen. De angstige opponenten kropen ineen als Stijn op ze af kwam, als waren ze Simba in de film De Leeuwenkoning, die de runderen achter zich weet. Je moet wel op zijn, anders word je vertrapt.

Je kan er van vinden wat je wilt, maar op zijn eigen manier heeft Vreven ontzettend veel waarde voor een elftal. Hij is typisch iemand die je liever in je team hebt, dan bij de tegenpartij. Het is dan ook knap dat Vreven met zijn toch beperkte voetbalkwaliteiten een eind gekomen is. Hij heeft zelfs de kleuren van zijn land verdedigd, hoger kan je niet reiken.

En nu lijkt dat allemaal over. Edward Sturing viel over Vrevens uitlatingen in de pers. Die waren niet slim, maar het had toch niet tot een breuk hoeven komen. In Nederland zullen vermoedelijk weinig teams zijn die Vreven willen of kunnen contracteren, zodat een overstap naar een competitie als de Turkse de meest logische optie lijkt. Zo verliest Nederland weer een kleurrijke speler en dat is ergens toch jammer. Had hij maar rooksignalen gebruikt, toen de rook hem uit de oren kwam. Nu is hij dan toch verslagen. Niet door een tegenstanders, maar door mensen uit de eigen rangen. Edward Sturing katapulteerde Stijn naar de eeuwigheid van de Nederlandse voetbalhistorie. Wounded Knee ligt in Arnhem.

Ik zal hem niet missen.

Ik begrijp er niks van Bjoro, hoe je ook maar een klein beetje positief over Vreven kan schrijven.

De enige keer dat ik me echt liet gaan in een voetbalstadion was toen ik bij FC Utrecht tien minuten lang "Vreven moet dood" stond te schreeuwen en zelfs harde hooligans me wat vreemd aankeken.

Ik heb werkelijk een spuughekel aan zijn manier van voetballen en vooral niet-voetballen. Samen met Barry van Galen had hij allang verbannen moeten worden naar een soort werkeiland.

_{maar verder gefeliciteerd hoor, volgende keer een lofzang op Sven Kramer graag}

Bjoro? Dat was ik hoor.

Bjoro debuteerde als Romano Denneboom, zeker niet gek!

SCH

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 19:26 schreef methodmich het volgende:
Bjoro debuteerde als Romano Denneboom, zeker niet gek!

Ik heb hem gelezen ja - niet slecht voor een beginnertje

Vreven moet maar naar de eeuwige jachtvelden (bij wijze van spreken dan). De vredespijp is aan hem niet besteed.

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 12:16 schreef Bjoro het volgende:
mijn eerste staat erop

http://sport.fok.nl/voetbal/nieuws/21031

Succes Bjoor, op de donderdagen

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 19:22 schreef SCH het volgende:

_{maar verder gefeliciteerd hoor, volgende keer een lofzang op Sven Kramer graag}

bij welke club speelt hij ook alweer

quote:

Op dinsdag 24 januari 2006 20:03 schreef Bjoro het volgende:

[..]

bij welke club speelt hij ook alweer

Ik dacht dat je voor sport.fok.nl ging schrijven. Ik is een beetje warrig

Goede column MM Ben het wel met je eens

quote:

OUDE NEST

Als een dief in de nacht is Pierre van Hooijdonk uit Breda vertrokken. Bij NAC, waar hij nog maar enkele maanden geleden een glorieuze terugkomst op het oude nest vierde, werd hij door de nieuwe trainer Lok op een zijspoor gerangeerd en dat was iets, waarmee Pierre niet bepaald vrede mee kon hebben. Om een verdere escalatie te voorkomen, mocht hij gaan uitzien naar een nieuwe club.
Het werd Feyenoord, dat hij in 2002 eigenhandig aan de UEFA-Cup geholpen had. De fans van NAC reageerden hevig teleurgesteld en verweten Van Hooijdonk een gebrek aan clubliefde, maar de lange spits herinnerde hen er fijntjes aan dat zijn komst van Fenerbahce naar Breda daar juist een bewijs van was. Dat het allemaal anders was gelopen dan hij en de fans gedacht hadden; tja, dat kon hij ook niet helpen.

In Rotterdam had Erwin Koeman ondertussen al een paar keer aangegeven een zogenaamde pinchhitter te missen, een man die een wedstrijd op slot open kon breken. Het duo K2, Kuijt en Kalou, begon namelijk een beetje stroef te marcheren en een beetje Haarlemmerolie in de vorm van een kerel die er in kon kletsen zou wonderen kunnen doen. Vond Koeman. Hij dacht in eerste instantie aan de 35-jarige Eric Meijer van Alemannia Aachen, maar toen die weigerde en de een jaar oudere Van Hooijdonk bij NAC uitgekakt was, was het rekensommetje snel gemaakt.

Zo keert Van Hooijdonk dus opnieuw op een oud nest terug. ,,De vorige keer dat ik bij Feyenoord kwam, zei ik al dat ik naar de Coolsingel wilde met een prijs en die wens staat nog steeds’’, vertelde hij dapper.
Je kunt zeggen wat je wil van Van Hooijdonk, maar de makkelijkste weg voor zichzelf kiest hij nooit. In dat geval had hij wellicht beter naar RBC Roosendaal kunnen verkassen, waar een andere veteraan als Henk Vos al is binnengehaald. RBC zou immers ook een terugkeer op het oude nest zijn. En wat te denken van de amateurclub SC Welberg, waar het voetballen voor Pierre allemaal begonnen is? Maar nee, Pierre kiest voor weer een grote uitdaging en neemt de grote kans opnieuw zijn neus te stoten, op de koop toe. Moedig is dat.

Ze zijn bij Feyenoord bezig een nieuwe televisiecommercial op te nemen voor de shirtsponsor Fortis. We kennen allemaal nog het warme reclamefilmpje met Ruud Gullit als blikvanger. Nu schijnt Dirk Kuijt de hoofdrol te vertolken. Ze moeten nog maar even wachten met de eindmontage, want er zijn in de nabije toekomst nog wel bruikbare beelden te maken. Op 12 februari komt Feyenoord namelijk naar Breda. Als Van Hooijdonk daar eerst in discussie gaat met het thuispubliek, net zoals in de rust van NAC-Roda en daarna in blessuretijd de winnende treffer namens de Rotterdammers scoort en afsluit met een buikschuiver voor het vak van de meegereisde Feyenoordaanhang, moet daar toch een aardig filmpje van te maken zijn?

Leuk stukkie!

Ik moet zeggen dat ik je afsluiters echt top vind, leuk verzonnen met veel humor!

Ga zo door.....;

hij is bij Feyenoord toch ook niet echt lekker weg gegaan ?
column is verders prima hoor !

Hij is nergens lekker weg gegaan, alleen bij NAC naar Celtic destijds.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 16:37 schreef methodmich het volgende:
Hij is nergens lekker weg gegaan, alleen bij NAC naar Celtic destijds.

maar wel weer welkom bij zowel NAC als Feijenoord....dat is op zich ook wel vreemd !

Nou ja, Jorien schijnt het niet gaaf te vinden hoor. Bij NAC is logisch, daar had ie tot nu toe nooit problemen.

quote:

Op woensdag 25 januari 2006 16:44 schreef methodmich het volgende:
Nou ja, Jorien schijnt het niet gaaf te vinden hoor. Bij NAC is logisch, daar had ie tot nu toe nooit problemen.

Des te vreemder dan......Jorien heeft dus geen reet te vertellen

Misschien heeft ie zijn eigen ego opzij gezet, al lijkt me dat sterk.

Leuke columns heren.

Bij Bjoro kunnen we ook reageren neem ik aan?

Tuurlijk, dat kun je al wel doen.

Ze worden steeds beter beschouw

quote:

Martin van Geel, geboren Godenzoon

Martin van Geel kwam op 27 november 1960 ter aarde in het pittoreske Goirle.
Als zoon van een getalenteerde hardfietser ontpopte hij zich reeds op jonge leeftijd tot een rasecht voetbaldier. De bevlogen jongeman zet zijn eerste stappen in de voetballerij bij de plaatselijke trots, VOAB. Op 15-jarige leeftijd debuteert Van Geel bij deze gerenommeerde eersteklasser. Na enkele weken is hij het niveau ontgroeit en verkast de jongeling naar de grote broer in Tilburg, Willem II. Bij de Tricolores groeit de sierlijke middenvelder uit tot sterkhouder van zijn ploeg. Van Geel rijgt de doelpunten aaneen en wordt een onmisbare schakel in de Tilburgse equipe.

In 1979 versterkt recordkampioen AFC Ajax zich met Van Geel. Ondanks de louter positieve reacties van Ajax’ supportersschare op de nieuwe aankoop, botert het niet tussen Van Geel en zijn nieuwe ploeggenoten. Gewaardeerde roodwithemden als Sören Lerby en Frank Arnesen zien in de nuchtere Goirlenaar een geduchte concurrent. In zijn eerste jaar als Godenzoon viert Ajax grote triomfen. Met de dynamische Van Geel als gangmaker vallen alle Amsterdamse puzzelstukjes ineen. Na 2 jaar sluit hij het Amsterdamse hoofdstuk (tijdelijk) af en vertrekt naar Roda JC. Na een succesvolle periode aldaar belandt Van Geel vanwege een toevallige samenloop van omstandigheden bij aartsrivaal Feyenoord. Hij wijst de Rotterdammers de weg naar succes en vervult zelf een hoofdrol in de opmars van de havenstedelingen.

In 1989 zet Martin van Geel een punt achter zijn succesvolle actieve loopbaan.
Van Geel rust echter niet op zijn lauweren. De gerespecteerde ex-voetballer krijgt een aanbieding van Willem II en gaat hier aan de slag als technisch directeur.
Bij zijn aantreden is de balans volledig zoek in de organisatie van de Tilburgers.
Met gedegen beleid brengt Van Geel echter Het Ajax van het Zuiden op het rechte pad en wordt de weg naar boven ingeslagen. In 1997 doet hij één van zijn vele gouden grepen en contracteert Co Adriaanse als oefenmeester. De technisch directeur doet uitstekende aankopen en geeft Adriaanse de gelegenheid een winnend elftal te smeden.
Na enkele succesvolle jaren houdt de trainer het echter voor gezien en stapt woedend op na een blamerend thuisverlies tegen Cambuur Leeuwarden. Van Geel raakt echter niet in paniek en bewaart de rust in Tilburg.

In 2002 geeft hij een andere wending aan zijn succesvolle loopbaan als td en trekt naar Alkmaar. De Kaasstedelingen teren volledig op de goedgevulde portemonnee van preses Dirk Scheringa en zien in Van Geel een welkome versterking voor het managementteam. Ook hier maakt hij het onmogelijke waar. De gewezen middenmoter transformeert onder Van Geels vleugels tot een wervelende voetbalmachine. Een reeks succesaankopen maakt het Alkmaarse sprookje werkelijkheid. AZ voegt zich bij de traditionele top-drie en wordt slechts luttele seconden voor het laatste fluitsignaal uitgeschakeld voor de finale van de UEFA-Cup.

In 2005 voltrekt zich datgene waar miljoenen mensen op gehoopt hebben; Martin van Geel verkast naar de burelen van Ajax. De topclub verkeert in crisis en weet zich in de extremis van de diensten van de geboren Brabander te verzekeren. Hij liet zich niet uit het veld slaan door de ruïnes van zijn voorgangers en hakt essentiële knopen door. De immer consequente td verschaft zijn volgers duidelijkheid en brengt lijn aan in de chaos bij de Godenzonen.
Van Geel gaat om de tafel met notoire bankzitters en spelers waarvan het contract afloopt.
Nadat hij enkele overbodige tribuneklanten van de hand heeft gedaan en hiermee het ongelofelijke bedrag van 7(!) miljoen euro kon bijtellen op de Amsterdamse rekening, verdiept hij zich in de transfermarkt.
Hij maakt zich sterk voor het aantrekken van multitalent Olaf Lindenbergh en goalgetter Klaas-Jan Huntelaar. Ook laat hij zich op het technische vlak niet ongemoeid. Zo ziet hij in de secretaresse van AZ een welkome versterking voor AFC Ajax.
De laatste weken is een significante verbetering in Ajax’ prestaties waar te nemen en dit is voor een groot deel te danken aan de fantastische inzet van Martin van Geel. De geboren Godenzoon heeft Ajax weer op een hoger plan gebracht en heeft haar met zijn succesvolle beleid verzekerd van alleenheerschappij in de voetbalwereld.

quote:

Op zondag 29 januari 2006 04:26 schreef marsu het volgende:
[..]

Ik hoop dat je column deels sarcastisch bedoeld, want anders is het wel een sterk staaltje "natte neuzenshow"!

quote:

De geboren Godenzoon heeft Ajax weer op een hoger plan gebracht en heeft haar met zijn succesvolle beleid verzekerd van alleenheerschappij in de voetbalwereld.

Van Geel heeft nog een boel werk te verzetten. Van alleenheerschappij in de voetbalwereld is nog lang geen sprake. Laat ze in Amsterdam maar eens maar minder hoog van de toren blazen. Van Geel moet op de achtergrond puin blijven ruimen. Eerst maar eens zien of dat enig resultaat heeft. Jouw stukje is me iets te voortvarend van toon, marsu.

Bovendien was Lindenbergh al aangetrokken voor Van Geel kwam...

Ik vind ook dit stuk weer lachwekkend Marsu (sorry), ik zou voor de volgende week wel iets van je willen lezen over Mauro Rosales.

akkoord

Oke stoer.

quote:

SAMBA IN BREDA

Ooit zag ik een mooie documentaire over Braziliaanse jongetjes in de zogenaamde favela’s, de sloppenwijken. Zij voetbalden daar onbekommerd tussen de ellende door en ondertussen maakte de Nederlandse scout Piet de Visser kennis met ze. Hij volgde de jongetjes, zag hun grote talent en maakte ze warm voor een overgang naar Nederland. Anselmo en Leonardo heetten de twee vriendjes en laatstgenoemde ging met ome Piet mee. Ver weg van huis kwam hij op jonge leeftijd terecht in Rotterdam, waar Feyenoord hoopte hem te kunnen opleiden tot een toekomstige wereldster.

Jarenlang liet hij in de jeugd de mooiste dingen zien en het was niet moeilijk voor de kenners om het behendige ventje een grote toekomst te voorspellen. Zoals iedereen wegliep met het begenadigde voetballertje met de guitige ogen. Alles liep dan ook voorspoedig en Leonardo debuteerde reeds op jonge leeftijd in het eerste van Feyenoord. Zijn voorzet achter het standbeen langs tegen RBC werd het bewijs van zijn bijzondere kwaliteiten.

Zoals echter zo vaak gebeurd in sprookjes, ging het ook nu mis. Een paspoortaffaire zette Leonardo eerst een tijdje buitenspel, daarna volgden de blessures. Met de blessures kwamen ook de verhalen. We zijn in Nederland dan ook niet zo goed in het omgaan met bijzondere talenten en zeker niet als die jongens zelf ook overtuigd zijn van hun unieke status. Dat is ook niet vreemd. Het is ook niet normaal dat een jochie als Leonardo lachend aanwijzingen van geroutineerde medespelers in de wind sloeg en zichzelf als de grote ster zag. Wat wel weer te verklaren is, want hij heeft nooit anders gehoord. Hij was de man die Feyenoord aan titels moest helpen, die na Feyenoord voor veel geld naar een Europese topclub zou gaan. Door en door verwend dus. Als hij dan ook nog eens niet de meest fanatieke speler blijkt op trainingen, zijn de verhalen klaar. Dan liggen de blessures aan hemzelf, omdat hij geen conditie wil kweken. Als dan vervolgens ook de prestaties minder worden, ben je zo goed als afgeschoten.

Het logische gevolg van dit alles was dan ook dat Leonardo niet meer aan spelen toekwam in de Kuip. De trainers vielen wel voor zijn guitige ogen en zijn in aanleg grote klasse, maar konden het niet maken om hem een uitzonderingspositie te gunnen. Zeker niet omdat hij daarvoor simpelweg te weinig had terug betaald. De wegen van Leonardo en Feyenoord moesten dan ook wel gaan scheiden. Het was uiteindelijk Erwin Koeman die de definitieve beslissing nam. Leo mocht weg. Voor zover het meespelen met de jeugd van Feyenoord al geen duidelijk signaal was, maakte Feyenoord het zonneklaar na de transfer van Ron Vlaar. Die kreeg namelijk nummer twintig, het nummer dat Leonardo toe behoorde. In het voetbal is zoiets hoogst ongebruikelijk.

Nummerloos bleef Leonardo achter, waarna de verlossing uit Breda kwam. Daar kon men na het vertrek van Pierre van Hooijdonk nog wel een aanvaller gebruiken. Cees Lok heeft ongetwijfeld dezelfde documentaire gezien en herinnerde zich mogelijk de flitsende acties van Leonardo in diens eerste seizoen. Leonardo werd in de armen van NAC gedreven en moet daar weer opbloeien. Vorige week zagen we al weer wat kleine glimpjes van zijn klasse. Hij viel in, met nummer dertig op de rug, en had aardige acties. Scoorde zelfs.

Zou het een startsein zijn voor een glorieuze rentree? Want voor voetballers als Leonardo loopt de liefhebber nog altijd warm. Als hij het ronde leer toucheert, schallen de trompetjes als tijdens het carnaval in Rio. Bloemen beginnen spontaan te bloeien en de zon heeft zin om door de wolken heen te breken. Leonardo voetbalt op die momenten niet meer, nee, hij danst. Eén, twee, drie, cha, cha, cha. Hij glijdt langs de wanhopige benen van de lompe verdedigers, de bal meevoerend als een bevallige vrouw in dansjapon. De mandekkers worden gedegradeerd tot de lompe boeren die geen samba uit hun benen kunnen persen, maar slechts wat kunnen huppen op de zware bas van een deejay. Hakken, dat wil nog wel eens lukken. Ondertussen is Leo dan al ver uit het zicht, nagestaard door zijn bewonderaars. Op zijn beste dagen gooit hij er een lambada uit en is het veld een strand geworden. Of mooier nog, een favela, waar zijn vriendjes lachen en joelen na een mooie actie. Voetbal op zijn puurst.

Wat zou het toch mooi zijn als Leonardo dat in Breda zou kunnen bereiken. Want hoe verwend hij ook mag zijn, denkend aan zijn uitspraak dat hij zich slechts bij Barcelona of Real Madrid nog moet bewijzen, voetballen kan hij wel. Dat hij daar maar op mag worden beoordeeld en even alle ellende vergeet en achter zich laat. Voor Anselmo en die andere jongetjes, die nooit de kans kregen de favela te ontvluchten. Maar vooral voor zichzelf. En hopelijk ook een beetje voor ons, de liefhebbers.

Mooi. . Merlijn heeft lang met hem getrained en geleefd, hij vertelde wel eens over Leonardo. Dat het gewoon een stikaardige knul was.

Overigens is het wel 1,2, cha cha cha

Ah, dank je. Op dansles gezeten?

Heel vroeger eventjes

Aha, dat moest wel. Ik zal dat nog even aanpassen!

En in een discotheek praten we natuurlijk niet over een bas maar over een bass he, die moet je namelijk niet horen, maar voelen

Turn Up The Bass, dat is waar.

Heb je het A topic gezien, over Hoek?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2006 19:31 schreef Da_Sandman het volgende:
Mooi. . Merlijn heeft lang met hem getrained en geleefd, hij vertelde wel eens over Leonardo. Dat het gewoon een stikaardige knul was.

Aardig zijn, en een verkeerde houding hebben op de training, staan los van elkaar imho!


Overigens goeie column MM!

Leuke column

quote:

Op dinsdag 31 januari 2006 19:42 schreef FrankyMcG het volgende:

[..]

Aardig zijn, en een verkeerde houding hebben op de training, staan los van elkaar imho!


Overigens goeie column MM!

Tuurlijk. Maar goed, heel Nederland schildert die jongen af als een luie egoist, misschien klopt lui wel, maar egoist niet...

Je einde heb ik vooral van genoten. Die blijft wel even hangen.

Ik vind Leonardo een verwend ventje met een groot ego. Maar dat moet je niet zozeer hemzelf verwijten, maar meer de omgeving waarin hij groot is geworden. De mensen bij Feyenoord dus. Ook ik hoop op mooie tijden van Leonardo bij NAC. Hij kan een onvoorspelbare voetballer zijn en dan is het altijd genieten geblazen. Leuke column MM, maar wel erg veel dansen in je verhaal. En wie is die bevallige vrouw in damesjapon? Een onneembare vesting?

Ik vond dat dansen wel leuk als herhalend thema. Echt Braziliaans.

quote:

Bikkel

Jaap Stam uit Kampen is een bikkelharde. In zijn lange voetballoopbaan, die hem onder meer voerde langs PSV, Manchester United en AC Milan, stond hij altijd letterlijk zijn mannetje. Met zijn vervaarlijke kale kop, zijn dodelijke blik en zijn machtig lichaam boezemde hij al op voorhand bij tegenstanders ontzag in en die vrees buitte hij uit door in elke situatie genadeloos op te treden. Ja, voor Jaap Stam heeft menige spits in zijn broek gescheten.

Jaap koestert zijn onverschrokken imago met zorg. Iemand die hem als buurman krijgt, zou door zijn uiterlijk meteen willen verhuizen. Er zijn niet veel mensen, die bij Stam de gevoelige snaar weten te raken. Dat geldt zeker niet voor lieden van DOSK, de Kampense amateurclub waar Jaap als kleine Japie voor het eerst tegen een bal aantrapte. Toen zijn oude amateurclub bij hem aanklopte voor een donatie, weigerde hij bot. Het hele dorp sprak er schande van, maar Jaap haalde zijn schouders er over op. Als hij al gekrenkt was door deze kleinburgerlijke reactie van zijn oud-dorpsgenoten, liet hij dat niet merken. Hij zat in Manchester, op honderden kilometers afstand en wat had hij nog te schaften met zijn oude cluppie?

De enige die Stam in die dagen aan het lachen kreeg, was Harry Vermeegen, de malloot van het programma De Regenjas. In dat voetbalprogramma was er wekelijks tijd ingeruimd voor een bezoekje aan Stam, die telkens een nieuw een oranje pak voor de vaderlandse voetbalsupporters ontworpen had; een outfit die Vermeegen moest passen. De revue passeerden een oranje molen, een koe, een tulp en enorme oranje wortel. Jaap, die toen al een angstaanjagend imago had, stond er steevast glimlachend bij. Ik keek altijd verlangend uit naar het moment dat Stam een oranje blok beton gegoten had, waarin Harry plaats moest nemen en daarna pardoes in de sloot gekieperd zou worden. Het is er nooit van gekomen. Zo meedogenloos was Stam net niet.

In het weekend glimlachte Jaap nooit. Zodra hij de kleedkamer verliet, ging het gezicht op slot, werd het gevoel uitgeschakeld en was er maar één ding dat telde: die bal is voor mij. Toen hij in zijn biografie uit de Manchesterschool klapte, werd hij door een boze Alex Ferguson getransfereerd naar het Italiaanse Lazio Roma. Afgezien het feit dat hij een ander shirt ging dragen, veranderde er niet veel. Jaap bleef verbeten spitsen uitschakelen en werd even later zelfs door het grote AC Milan aangetrokken.

In Italië verdween Jaap voor ons Nederlanders beetje bij beetje uit beeld, zeker nadat hij besloten had niet meer voor Oranje uit te willen komen. Akkoord, we zagen hem nog wel eens bij samenvattingen uit de serie A, maar van die flitsen bij Studio Sport werden we niet veel wijzer. Ja, zijn gezicht stond nog steeds op onweer en ja, hij zag er nog steeds indrukwekkend uit. Maar toen hij in het najaar met Milan in Eindhoven speelde, tegen PSV voor de Champions League, werd hij aan alle kanten voorbijgelopen door DaMarcus Beasley, niet bepaald de beste voetballer van de Eindhovenaren. In zijn goede jaren had Jaap met een machtige ademstoot uit de neusgaten Beasley van het veld geblazen, zonder daarbij één spier te vertrekken; nu hing hij hulpeloos aan het shirtje van de lichtgewicht Amerikaan. Met twee keer geel kon Jaap inrukken. Op die avond wist ik het zeker: aan het tijdperk van de grote Jaap Stam was definitief een einde gekomen.

Enkele dagen geleden maakte Ajax bekend Jaap Stam te hebben aangetrokken. Het gerucht circuleerde al langer; Martin van Geel had immers een keer koffie gedronken met Jaap. Koffie!? In zijn hoogtijdagen had Jaap een fles jenever leeggezopen en misschien wel twee.
Van Geel en Ajax rekenen zich rijk. Jaap moet het voorbeeld worden voor de jonkies in de Amsterdamse selectie. Ik zie het al voor me. Volgend jaar lopen alle verdedigers bij Ajax boos kijkend met een kale kop rond en worden ondertussen door voetballers als Beasley aan alle kanten voorbijgelopen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Beschouw op 01-02-2006 12:49:27 ]

Leuk stukje...jammer dat je geen Harry Vermeegen fan bent...ik namelijk wel

ook mooi met harry en jaap waren die "te laat" akties en die zweefkopballen van Jaap !

en netjes van je dat je zijn EK-penaltie niet noemt

- "Weer te laat Harry, te laat!!"
- "Jah, sorry Jaap er was geen parkeerplaats"
- "Kom maar binnen dan..."

Leuk stukiie.

leuk geschreven

Erg leuk stukje over Stam

Dank jullie wel voor de complimenten

En de lengte is ook aangepast, dat is extra leuk!

quote:

Op woensdag 1 februari 2006 12:38 schreef Bjoro het volgende:
Leuk stukje...jammer dat je geen Harry Vermeegen fan bent...ik namelijk wel

Ik ook, vind die passage daarom wat jammer. Maar goed, je geeft je mening. Verder worden je stukken steeds beter.

Nieuws van het columnfront:

Da_Sandman en ik gaan wekelijks VBL-columns verzorgen op sport/voetbal.fok.nl
Om en om (dus ieder eens in de 2 weken) schrijven we een column waarin we antwoord geven op de vraag die de ander de week daarvoor heeft gesteld.
Leek ons een mooi concept, ook om een beetje continuiteit te houden !

de eerste is hier te lezen !

quote:

Op donderdag 2 februari 2006 15:22 schreef Bjoro het volgende:
Nieuws van het columnfront:

Da_Sandman en ik gaan wekelijks VBL-columns verzorgen op sport/voetbal.fok.nl
Om en om (dus ieder eens in de 2 weken) schrijven we een column waarin we antwoord geven op de vraag die de ander de week daarvoor heeft gesteld.
Leek ons een mooi concept, ook om een beetje continuiteit te houden !

de eerste is hier te lezen !

Betekent dit alles dat er in dit topic geen columns van jullie meer verschijnen? Zou ik jammer vinden.

Misschien dat we in de toekomst de MM methode gaan toepassen, dat de column eerst hier en donderdags op sportfok wordt geplaatst, maar ik wil daar voorlopig mensen naar toe trekken... Dus kom ze daar maar lezen

quote:

Op donderdag 2 februari 2006 16:36 schreef Da_Sandman het volgende:
Misschien dat we in de toekomst de MM methode gaan toepassen, dat de column eerst hier en donderdags op sportfok wordt geplaatst, maar ik wil daar voorlopig mensen naar toe trekken... Dus kom ze daar maar lezen

precies...of donderdag op sportfok en vanaf bijv. de maandag erna hier

Ze zijn allebei om de week vrij, dus dan verschijnt er uiteraard hier gewoon een briljantje.

Een briljantje? Slijmslijm

Ach het hele topic hier hangt van geslijm aan elkaar.

Er hangt wat slijm uit je mond Tong...

Leuk idee heren. Ik zou ze echter ook gewoon hier posten hoor. Is leuk en je krijgt al vast wat reacties enzo.

quote:

Mauro Rosales, Argentijnse hoop in bange dagen

We schrijven 24 februari 1981. Het is een natte en gure dag in Argentinië. Het land staat aan de vooravond van economische regressie en wordt onderworpen aan een waar schrikbewind. De bevolking is radeloos en is in afwachting van een man die het tij kan doen keren. Een man die het volk weer hoop geeft en weer kan laten lachen. En vooral een man die Argentinië haar trots weer terug kan geven. Déze man werd tijdens dit regenachtige etmaal geboren in de sloppenwijken van Villa Mária, in de persoon van Mauro Damiàn Rosales.

Mauro Damiàn kende een harde jeugd. In zijn geboorteplaats gold de wet van de straat en hadden de criminelen de broek aan. Rosales werd omringd door foute vrienden, die hem wilden betrekken bij hun clandestiene smokkelpraktijken. De zwartharige tiener verbrak echter alle banden met zijn dubieuze vriendenkring en werd in het gareel gehouden door zijn hardwerkende ouders. De bomen groeiden echter niet tot in de hemel in Huize Rosales en de jonge Mauro doodde de tijd door te voetballen op stoffige, slecht bespeelbare velden.
Op deze velden groeide Rosales uit tot de vedette van zijn stad. Het Argentijnse wonderkind was in ieder partijtje ongrijpbaar voor zijn leeftijdsgenoten en hij legde hen verscheidene malen per wedstrijd in de luren. De behendige flankspeler was als 12-jarige al voorzien van een kiezelhard schot en een magistrale passeerbeweging. De dubbele schaar werd zijn handelsmerk en vergezeld door een flinke dosis talent sluit de jongeling zich aan bij een professionele voetbalvereniging.

In 1999 debuteert Rosales bij Newell’s Old Boys. De rode lantaarndrager van de Argentijnse eredivisie is hopeloos uit vorm en is het lelijke eendje van Argentinië.
Dan betreed Mauro Rosales de voetbaltempel in Rosario. Getooid met een gitzwart kapsel en een vastberaden blik treed hij binnen de kalklijnen. Bij zijn eerste balcontact toont hij zijn klasse en stuurt hij twee opponenten het bos in. Vervolgens trekt de frêle rechtspoot naar binnen en zend een vernietigend schot richting het vijandige doel. De bal beland in de verre winkelhaak en Rosales brengt de lach weer terug in Rosario. Hij ontpopt zich tot waterdrager van zijn ploeg en Old Boys verdwijnt uit de onderste regionen. Met fris en aanvallend voetbal slaat Newell’s Old Boys een bres in de hegemonie van River Plate en Boca Juniors.
De rechtschapen buitenspeler ontgroeit het niveau en Rosales is op zoek naar een nieuwe uitdaging. Deze vindt hij in Mokum.

De Nederlandse competitie is slechts enkele speelrondes oud en de voetbaltrots van Mokum verkeert al in crisis. Trainer Ronald Koeman heeft geen grip meer op zijn mannen en Ajax ontbeert een rechtsbuiten. TD Louis van Gaal ziet in Mauro Rosales de oplossing.
Rosales hoeft niet lang na te denken en sluit zich per direct aan bij de Godenzonen.
In zijn debuutwedstrijd uit tegen Den Haag wervelt hij over het veld en wordt verkozen tot Man of the Match. Of dit nog allemaal niet genoeg is, dendert de Rosales-trein voort.
De aimabele Argentijn wordt de nachtmerrie van menig linksback en groeit uit tot koning van de assist. Ondanks het voor Ajax teleurstellend verlopen seizoen toont Rosales aan een regelrechte versterking te zijn voor de Amsterdammers.

In 2004 leidt Rosales Argentinië naar Olympisch Goud. Tijdens het toernooi is hij ongrijpbaar en is alleen af te stoppen met onreglementaire ingrepen. In de finale van de Spelen geeft hij een perfecte voorzet op goaltjesdief Carlos Tevez, die vervolgens alleen binnen hoeft te tikken. Het Argentijse publiek ontploft en heeft haar nieuwe cultheld. Ook Maradona is onder de indruk van de flankspeler en vraagt na afloop van de partij om het shirt van Rosales.

Maart 2005. Godenzoon Danny Blind neemt de macht over. Aan hem de taak Ajax terug aan de top te brengen. Blind geeft Rosales carte blanche en het fenomeen uit Villa Maria leidt Ajax naar de 2e plaats. Tijdens het nieuwe seizoen raakt Rosales tijdelijk op het tweede plan.
De kwaliteiten van de schaarkoning staan buiten kijf, maar doordat de Godenzonen tijdelijk in een 4-4-2 systeem gaan opereren, mag Rosales de bank warmhouden.
De Argentijn maakt echter geen amok en behoudt een grenzeloos vertrouwen in trainer Danny Blind. Toen Blind Ajax weer in een 4-3-3 formatie liet spelen, keerde Rosales terug in de basiself. Hij speelde alsof hij nooit was weggeweest en leverde tientallen geslaagde voorzetten af.

Met zijn watervlugge loopactie, zijn vlijmscherpe schaar en de stabiele situatie in zijn bovenkamer heeft hij de aandacht getrokken van meerdere topclubs.
De ambitieuze Zuid-Amerikaan ziet echter geen reden te vertrekken en staat op het punt zijn contract te verlengen. Rosales wil de Wereldbeker winnen en heeft besloten dit bij de Godenzonen te bewerkstelligen, onder leiding van trainer Danny Blind.

[ Bericht 0% gewijzigd door marsu op 04-02-2006 16:30:31 ]

Toe maar, je hebt wel je best gedaan zeg.

Ik zie alleen niet zo goed wat fictie is en wat realiteit. Wat ik wel zie is dat vooral het laatste stuk met een hele flinke Ajax-bril op is geschreven. Jammer, door dat overgeromantiseer neem ik je stukjes niet serieus terwijl je het wel in je hebt om iets goeds af te leveren.