- poetsaanvallen: ik heb een halve fles Cif verbruikt voor de woonkamer, waarin ik werkelijk alles heb afgestoft: de verwarmingsbuizen, de stopcontacten...en ik moet nog acht kamers.. 
- huilbuien: sowieso vreselijk emotioneel, maar dus ook huilbuien (en ik ben echt geen jankerd, normaliter)..ik huil bij reclames, bij slechte tv, bij de kassa van de super....
- Koopaanvallen: en dan liefst de megatruttige dingen...zo heb ik een sleutel gekocht met een lieveheersbeestjesmotief....
Nu jullie!!! Make my day.....
"alles is tegen me, zelfs het weer" En het dement zijn. Ik kon op een gegeven moment niet meer op namen komen van mensen van andere afdelingen maar waar ik wel regelmatig mee samenwerkte. Ik probeerde zoveel mogelijk om die naam dan niet te hoeven zeggen maar soms ontkom je daar niet aan. Ik vond het echt heel knullig om dan om hun naam te vragen.
Verder vergeet ik (nog steeds!!!) van alles, echt als mijn kop niet vast zat vergat ik die ook nog.
Ik maak een boodschappenlijstje zodat ik niets zal vergeten en en vergeet gewoon helemaal om boodschappen te doen.
Ik breng Jasper naar de peuterspeelzaal, ga lekker naar huis en als het een half uurtje later is vind ik het zo stil in huis en twijfel ik of Jasper wel op de psz is en bel gewoon op om ff te controleren 
Als mn vriend een geintje maakt ben ik helemaal overstuur omdat ik denk dat hij het echt meent ook al zegt hij dat het een geintje is.
Moet ik nog ff doorgaan??
en dat vergeten doe ik ook: weet niet meer hoe bepaald handelingen gaan (denk ik dan ineens), denk dat de deur op slot is, blijkt van niet en had ik de hond nu al uitgelaten?
Niks doen als in, voor me uit staren, een kandelaar het hele huis door verplaatsen om te kijken waar die het leukste staat .... Eten koken en dan alles in eens uit draaien omdat ik er toch weer geen zin in heb. Ergens heen fietsen en niet meer weten waarom. Janken om alles en niks enz enz enz enz enz- huilen, veel huilen, om alles om niets...gewoon heel emotioneel
- aarbeien met slagroom waren niet aan te slepen.
- haaruitval, hele bossen tegelijk kwamen eruit
- zwangerschaps dementie
- het ene moment was ik een schat die alles voor haar over had, het volgende een ongevoelige bal gehakt die alleen aan mezelf dacht
- Voornamelijk zwangerschapsdementie!
- Huilen, verschrikkelijk huilen en dan lachen tegelijk.
- Heel veel lachen en niet bij kunnen komen van het lachen.
- Ontzettende stinkwinden laten...
- En heel makkelijk zijn, de zin "ach. laat maar gaan, niet belangerijk" heb ik erg vaak gedacht...
quote:Dat was bij mij ook het ergste! Normaal maken wij de meest sarcastische grappen tegen elkaar maar tijdens de zwangerschap kon ik dat echt niet hebben. Brullen zo af en toe! En dan hij weer: 'schat, het was een grapje, ik meende het niet'.
Op vrijdag 13 juni 2003 11:52 schreef coolbabe het volgende:
Als mn vriend een geintje maakt ben ik helemaal overstuur omdat ik denk dat hij het echt meent ook al zegt hij dat het een geintje is.
Verder ook poetswoede.
En een onverzadigbare trek in broodjes gezond en Hertog Zuivelzacht groene Appel/Kiwi 
Van koffie en sigaretten (lucht) ging ik over mijn nek 
En ik was vaak ontzettend sacherijnig 
En verder weet ik het dus niet meer zo heel goed. Raar he, toch maar twee jaar geleden. Dementie hoorde er trouwens wel bij.
Poetswoede heb ik niet, een hoop poetswerk wel, helaas...
Verder chagarijnig en emotioneel. Gelukkig niks geks met eten en/of poetsen of zo.
quote:Een optie voor je gevonden, het is namelijk wetenschappelijk onderzocht dat het bestaat, ooit is er een artikel over verschenen, maar die kan ik niet vinden...
Op vrijdag 13 juni 2003 20:06 schreef livelink het volgende:
Zwangerschapsdementie! Heeft iemand daar een wetenschappelijk artikel of iets over, want op mijn werk loopt het op het moment de spuigaten uit, met vandaag als dieptepunt. Ik wist echt helemaal niks meer en bovendien maak ik veel fouten. Ik moet op één of andere manier aan mijn collega's bewijzen dat zwangerschapsdementie echt bestaat, want zo langzamerhand geloven ze me niet meer.Verder chagarijnig en emotioneel. Gelukkig niks geks met eten en/of poetsen of zo.
http://www.babyplein.nl/index.html:
De tijd begint te dringen en zeker de laatste weken ben je alleen nog maar bezig met de nieuwe wereldburger. Een logische gevolg zou kunnen zijn dat je gaat leiden aan een vorm van vergeetachtigheid in de volksmond wel eens spottend zwangerschapsdementie genoemd. De ene vrouw ervaart het als komisch wanneer ze plotseling telefoonnummers niet meer kan herinneren de andere vrouw ergert zich hier intens aan. Gelukkig is deze klacht direct na de bevalling totaal verdwenen.
quote:O ja? Dan ben ik een uitzondering vrees ik....
Op vrijdag 13 juni 2003 23:33 schreef melonovy het volgende:Gelukkig is deze klacht direct na de bevalling totaal verdwenen.
Komt misschien omdat je prioriteiten nu anders liggen?
)ik zeg vaak heel andere dingen dan ik bedoel, dat is soms heel lastig (zeker bij het lesgeven) maar vaak ook wel grappig.
verder ben ik niet chagrijniger, maar wel emotioneler dan voorheen. en ik moet huilen bij zowat alle bevallingsverhalen, iets wat me vroeger niks deed.
Verder heb ik liters karnemelk gedronken, terwijl ik dit nu echt niet wegkrijg.
Ook sliep ik heel veel.
FOK LEZEN !!
Misschien wordt hij iets minder verdrietig als blijkt dat hij niet de enige is die met een " Gruwella Hormonella " samenwoont...
zo noemt hij mij in ieder geval op het moment...
en het ergste is...
Hij heeft nog gelijk ook...
Huilen.. inderdaad... veel huilen... en je ook ècht verdrietig en ongelukkig voelen , gevolgd door vaak een agressieve bui.... die ik afreageer door ijverig te gaan afwassen..... en doe ik dat niet.. dan veeg ik de afwas zo wel van het aanrecht.. KABOEM kletterdekletter.. alles op de grond.
Terwijl ik mij voorheen àltijd volledig onder controle had.
Een half uur later schiet ik in de lach.. juist òm mijn bui en gevoelens..of de situatie waar ik daarvoor nog helemaal overstuur van was... en ben ik heel luchtig en heb ik de grootste lol.
Vergeetachtig.. ach ja.. ik ben laatst zelfs een afspraak bij de verloskunduge vergeten.. en andere regeldingen.. daar begin ik wel aan.. maar ze komen gewoonweg niet af.. ik geloof dat ik ondertussen even wegloop naar de wc ofzo en gewoon niet meer verderga..waarop ik het vergeet ?
Het gebeurd iig gewoon niet.
En de " goede zorgen " daar kan ik helemaal door over de zeik gaan..
Iedere (boodschappen) tas die ik draag is volgens mijn man te zwaar.. ( lief maar het haalt het bloed onder mijn nagels vandaan.. ik ben niet invalide ! )
En " ga maar even slapen ".. ik ga verdorie slapen als ik daar zin in heb !
Klusjes in huis... tsja.. als ik iets wil.. dan wil ik het momenteel NU.. en neit straks of morgen.. want dan verwatert het weer... en ik kan niet verwachten van een ander dat die het NU voor mij doet.. dus doe ik het zelf..
en dan krijg ik commentaar " je moet niet boven je hoofd werken.. " of " dat kan ik toch ook voor je doen ? "...
Wurg !
Heel lief.. maar op het moment moet je me gewoon laten doen wat ik wil.
ik HOU wel van mijn poepie hoor 
quote:Het is voor een goed doel. Even volhouden nog.
Op zondag 15 juni 2003 12:01 schreef Mirage het volgende:Heel verhaal.
En geloof me, zodra jullie dat hummeltje in de armen sluiten zijn jullie dit allemaal vergeten.
quote:*grijns* Ik zie me nog in de keuken staan: stampvoetend omdat ik iets uit m'n handen had laten vallen, om vervolgens alles wat ik nog vast had en maar achteraan te gooien.
Op zondag 15 juni 2003 12:01 schreef Mirage het volgende:
..... en doe ik dat niet.. dan veeg ik de afwas zo wel van het aanrecht.. KABOEM kletterdekletter.. alles op de grond.
Het dieptepunt was het moment dat we op het vliegveld in Tokyo stonden -maandje of 5 zwanger- en de luchtvaartmaatschappij onze poesjes niet mee wilde nemen naar Guam. Ze hadden de regels (n.a.v. 11 september 2001; het was een paar weken daarna) veranderd, en de KLM, die ons het ticket had verkocht, was daar niet van op de hoogte geweest. We hadden er net een uur of 12 vliegen opzitten, het was iets van 1 uur 's nachts Nederlandse tijd, en ze wilden mijn babies niet meenemen!!!! Hubby ging de discussie aan, maar natuurlijk moest ik me er ook mee bemoeien. Geen goed idee Uiteindelijk hebben ze gekletst tot het vliegtuig was vertrokken, en werden we 'vriendelijk' doorverwezen naar NorthWest. Daar probeerde een meneer ons in een hotel te parkeren (no way!) en door te verwijzen naar de JAL (idem!). Zijn probleem was dat het misschien wel te warm zou zijn op Guam en de poesjes zouden dood kunnen gaan. Waarop ik heb dreigend heb toegebeten dat in een klein kooitje zitten ook niet zo goed voor ze was. En dat het ook niet goed voor mij was. En dat de baby misschien wel dood zou gaan Toen mochten de poesjes wel mee
quote:You´ve just made my day !
Op maandag 16 juni 2003 04:52 schreef Gaoxing het volgende:[..]
wat dat laatste betreft...
Hihi
Er waren wat dingen ( klusjes ) in huis die onder normale omstandigheden al meestal door een man worden gedaan.. bijvoorbeeld het zetten van een muurtje.
Ik vind het ontzettend leuk om zelf te doen.
Maarrrrr dat vond mijn man geen goed idee.. en al helemaal niet tijdens de zwangerschap. In mijn ogen had het ook een beetje haast dat dat ding er kwam.
Hijzelf had er echter op dat moment ook geen tijd voor
( héél druk op het werk.. en als hij thuis was hadden we wel andere gezelliger dingen te doen ). Ik wilde overdag bezig zijn... dus wij de discussie aan..
ZIJN argumenten betroffen voornamelijk dat het niet goed is voor de baby.. mijn antwoord steenvast
" NOU stress !! ook niet !! ".
Ik was lekker aan het dolen in de stad... zit er plots één aan mijn handtas terwijl ik bij de prulletjes in de marskramer aan het snuffelen ben.
Ik weet niet wat die beste man precies gezien heeft in mij... maar hij deed een hele grote stap achteruit.. hij stamelde " sorry, sorry ".. en liep weg.. ik berispte hemm nog achterna " Dat zou ik óók denken JA !! ".
Hetgeen er de 1e sec nadat ik hem betrapte door mij heen gingt is absoluut niet iets van mij ... ik voelde me ontzettend boos, beledigd.. en agressief.. ik zag mezelf hem al helemaal in puin rammen zodat hij op de grond neer zou vallen en ik op zijn hoofd kon springen tot zijn schedel zou barsten...
Het enige dat mij op dat moment terug floot.. godzijdank.. is de gedachte aan mijn man die over de zeik zou gaan, omdat je tegenwoordig niemand meer scheef aan hoeft te kijken of je krijgt een mes tussen je ribben...
Dergelijke gevoelens zijn mij totaal vreemd en zijn toch niet gezond ?
Ik was er echt toe in staat.. ik was zóó boos en " beledigd ". Hij kwam in " mijn territorium ", waar haalt hij het lef vandaan ?
hormonale " gekte " is een heel juiste topictitel, wak krijg ook echt het idee af en toe dat ik niet helemaal 100 meer ben.
...ze chaamde zich dood! Schijnbaar is je lijf zo gericht op 'kindbehoud' dat al dat soort dingen als bedreiging worden gezien...Toen ik zwanger was van Esther zijn er op m'n werk wat dingen gebeurt (lang verhaal, doet er niet toe) die ze nu uit willen zoeken, maar ik heb dus een complete black-out van die eerste maanden. Ik herinner me alleen nog maar dingen die met mezelf te maken hadden zoals hoe ik me voelde, de reacties van anderen, m'n urenrooster.... heb echt op de automatische piloot gewerkt blijkbaar. Gelukkig werkte ik in een groot team, genoeg die het nog wel weten
quote:jaaaaa, je glas ergens neer zetten om iets te pakken en echt niet meer weten waar het glas staat...
Op dinsdag 17 juni 2003 09:44 schreef Dinus het volgende:
Dat vergeetachtig zijn is echt een ramp soms, het is bij mij nog niet helemaal over (drie maanden na de geboorte van Jennifer). Naar boven lopen voor luiers, boven een was in de machine doen en zonder luiers weer naar beneden gaan.....
Het moet echt niet gekker worden.Ik heb hem huilend van opluchting gevonden in de vriezer.
En naar boven lopen en dan bij God niet weten wat je daar ook alweer ging doen Ik weet niet hoe vaak ik weer onverrichter zake naar beneden ben gelopen...
quote:...ik moet hier elke keer zooo om lachen he, hoe herkenbaar!!!
Op woensdag 18 juni 2003 19:50 schreef Lois het volgende:
Ik heb me vorige week echt wezeloos gezocht naar de koffiebus, die ik 's morgens nog in mijn handen had gehad.
Ik heb hem huilend van opluchting gevonden in de vriezer.
Bleek de kraan te zijn. Die had ik na het tandenpoetsen dus gewoon aan laten staan....
Als ik dat topic ''Bevallingen op TV" lees, en daar zie dat vrouwen die gillen zich aanstellen spring ik bijna uit mn vel terwijl ik anders mn schouders zou ophalen zo van: ach ze weten niet beter.
Maar nu maakt me dat heel boos.
En als de kinderen niet meteen opruimen en ik 4x over de prut gestruikeld ben gooi ik alles in de prullebak. Ipv ff te helpen opruimen. Dat soort dingen. Of als ik iets 2x tegen mn man moet zeggen omdat ie me niet verstond omdat ie ff tv kijkt dan snauw ik meteen dat ie zn oren moet laten uitspuiten
Zo dus. Lijkt me best hormonaal, want dat doe ik anders nooit!
- Ik ben pas geleden mijn schaar kwijt geraakt die s'morgens had gebruikt in de tuin. Ik heb hem nu nog niet gevonden en dus maar een nieuwe gekocht. Heel erg vergeetachtig dus.
- drink veel karnemelk.
- ik kon in het begin echt heel erg veel fruit eten, dat was ook bijna het enigste wat ik kon verdragen, verders vond ik niks lekker.
- op het moment kan niet veel me boeien, dan alleen baby praat. Mijn eigen druk maken om iets doe ik al helemaal niet.
- weinig fut en dus schoonmaken doe ik wel maar niet zo uit de kunst als ik altijd deed.
- op het moment kan ik echt janken om niks.
- mijn man wordt echt af en toe helemaal gestoord van mij, want sarcastische opmerkingen kan ik beslist niet hebben.
- soms heb ik echt wel eens een beetje last van een zeer kleine depressie, dan zie ik het gewoon niet helemaal meer. Ik wordt dan gewoon helemaal gek van mijzelf.
Eigenlijk heb ik alles hiervoor al gelezen, dus meiden allemaal heel herkenbaar. Af en toe heb ik echt het gevoel dat mijn hormonen een loopje nemen met mij. En sexs, totaal niet geinteresseerd, arme hubby van mij.
Maar wat me nu nog het meeste irriteerd is dat ik niet aan een stuk door slaap. Ik ben gewoon heel erg moe, en het valt me zwaar om hele dagen te werken.
quote:En nu weten we waarom je je zo voelde he
Op vrijdag 13 juni 2003 10:56 schreef Catootje het volgende:
:
- Koopaanvallen: en dan liefst de megatruttige dingen...zo heb ik een sleutel gekocht met een lieveheersbeestjesmotief....Nu jullie!!! Make my day.....
Ga in dit topic maar vaak verslag doen van je hormonale gekte, op jouw speciale Catootje manier. Dat is leuk voor ons
quote:*proest*
Op donderdag 19 juni 2003 10:45 schreef moussy het volgende:
Ik heb me net het lazerus gezocht naar mn portemonnee... hij lag al sinds gistermiddag in de koelkast.. net als mijn fietssleutel
Dat deed ik laatst met mijn tampons, is overigens niet aan te raden, koude tampons.. 
Ik schiet al in de stress als ik zie dat mn knip leeg is.quote:Ik vergeet steeds mijn sleutels, heb mijn vriend van de week huilend opgebeld: "ik zit hier opgeslo-hotehhh!!!" (wassie niet blij mee..)
Op zondag 22 juni 2003 10:23 schreef moussy het volgende:
Hebben jullie nou ook altijd rode koppen tijdens het pinnen? Ik vergeet constant mijn pincode
quote:E.T. en Toot, ik kijk al met veel vreugde uit naar jullie capriolen
Op zondag 22 juni 2003 10:45 schreef Catootje het volgende:[..]
Ik vergeet steeds mijn sleutels, heb mijn vriend van de week huilend opgebeld: "ik zit hier opgeslo-hotehhh!!!" (wassie niet blij mee..)
*lachtranen wegveegt*
Ik ben net tegen iemand uit mn dak gegaan, omdat zijn hond onze pup greep.. vorige week had ie onze andere hond al....
Gesprek met mijn vriend:
vriend: "goh, lig je weer op bed, ben je zo moe?"
Toot: "oh. Dus jij wil zeggen dat ik me aanstel, alsof ik hier voor mijn lol lig *rent naar puter om allerlei sites aan te klikken waar vermoeidheid genoemd staat* Hysterisch kwaaie toon: "Ik doe het niet voor mezelf hoor, IK BEN EEN KIND AANT MAKEN!!!" (arme, arme vriend.....)
. En ik mag met al mijn fouten van de laatste tijd eigenlijk al helemaal niks meer zeggen. Als ik zo doorga, ben ik misschien wel de eerste vrouw die ontslagen wordt wegens hormonale stuipen.Nu maar snel donderdag mijn excuses aanbieden. Gelukkig heb ik een redelijke baas, maar ook aan zijn geduld komt een einde, vrees ik.
Bij mijn eerste zwangerschap was het ook al zo erg, maar toen moest vooral mijn vriend het ontgelden. Hij heeft later wel eens gezegd dat als ik niet zwanger was geweest, hij bij me weg zou zijn gegaan in die tijd.
Nee, ik zit echt niet goed in mijn vel tijdens zwangerschappen. 
Wij krijgen overal de schuld van, proberen we er wat aan te doen, krijgen we daar ook nog eens de schuld van !!!
tis nie eerlijk
quote:Je moet het nog uitbuiten ook hoor! Op de bank gaan liggen en dan meedelen dat je de baby een groeispurtje laat maken.
Op dinsdag 24 juni 2003 18:24 schreef Catootje het volgende:>>>> Hysterisch kwaaie toon: "Ik doe het niet voor mezelf hoor, IK BEN EEN KIND AANT MAKEN!!!"
En ohja, hij moet dan maar even een appel voor de baby schillen, je hoeft het toch niet allemaal alleen te doen
[Dit bericht is gewijzigd door Dinus op 24-06-2003 21:58]
En daarnaast ben ik wel zo dat ik het gewoon straal zou negeren
quote:Wacht maar
Op dinsdag 24 juni 2003 22:41 schreef Swetsenegger het volgende:
Met E.T. is nix aan de hand.En daarnaast ben ik wel zo dat ik het gewoon straal zou negeren
quote:Is goed hoor.
Op dinsdag 24 juni 2003 22:44 schreef Rewimo het volgende:[..]
Wacht maar
Geloof me, als ze onredelijk is door de hormonen negeer ik 'r gewoon.
quote:Whahaha, ik hoor het je zeggen
Op dinsdag 24 juni 2003 22:47 schreef Swetsenegger het volgende:[..]
Is goed hoor.
Geloof me, als ze onredelijk is door de hormonen negeer ik 'r gewoon.
Ik wens je het beste vent !!! werkelijk waar !!!
deed mijn vent ook, als ie me negeerde gooide ik gewoon het meubilair door de kamer. Mag je van mij ook proberen te negeren, daar niet van
quote:Nee hoor, dat ben ik al. Tenminste, ik had zelf ontslag genomen tijdens een ruzie op mijn werk en toen ik dit terug wou trekken en mijn excuses aan wou bieden werd dit niet meer geaccepteerd.
Op dinsdag 24 juni 2003 20:06 schreef livelink het volgende:
Als ik zo doorga, ben ik misschien wel de eerste vrouw die ontslagen wordt wegens hormonale stuipen.
quote:
Op dinsdag 24 juni 2003 23:13 schreef Tinkepink het volgende:[..]
Nee hoor, dat ben ik al. Tenminste, ik had zelf ontslag genomen tijdens een ruzie op mijn werk en toen ik dit terug wou trekken en mijn excuses aan wou bieden werd dit niet meer geaccepteerd.
Dat is idd erg lullig ...
Ik ben aan mijn laatste 2 weekjes begonnen en wat ander mensen zeggen of denken kan me momenteel helemaal niets meer schelen.. Iedereen met commentaar kan een grote mond ( of zelfs een hengst ) krijgen.
Ik wil alleen nog maar bevallen en gaarkoken in mijn sop.
quote:Oeps! Ik moet dus echt uitkijken. Ik kan het me echt niet veroorloven om mijn baan te verliezen, want de baan van mijn vriend staat ook al op de tocht. Ik had gisteren eigenlijk mijn beoordelingsgesprek moeten hebben, maar mijn baas stelde gelukkig zelf voor om het uit te stellen tot na mijn zwangerschapsverlof. Hij moet het alleen nog even met PZ bespreken. Hij snapt dus kennelijk wel dat ik op het moment soms niet even altijd toerekeningsvatbaar ben. Neemt niet weg dat ik echt, echt, echt mijn best ga doen om mijn leven te beteren.
Op dinsdag 24 juni 2003 23:13 schreef Tinkepink het volgende:[..]
Nee hoor, dat ben ik al. Tenminste, ik had zelf ontslag genomen tijdens een ruzie op mijn werk en toen ik dit terug wou trekken en mijn excuses aan wou bieden werd dit niet meer geaccepteerd.
O, en wat betreft dat negeren, dat werkte bij mij ook averrechts. Wat wel hielp was als mijn vriend gewoon even wegging. Dat vond ik niet leuk, maar dan had ik wel even de tijd om tot rust te komen en in te zien dat ik (meestal) onredelijk bezig was geweest.
(nog maar vijf weken zwanger en nu al spatjes...maar we hebben natuurlijk al een lange hormoongeschiedenis hiervoor gehad) ...net als van de week was ik gewoon oprecht beledigd en dacht ik echt dat hij lullig deed. Toen hij uitlegde wat hij bedoelde, voelde ik me meteen schuldig en toen besefte ik ook dat ik onredelijk was. Bij mij werkt het altijd het beste als we er over praten. Dan snapt hij ook wat beter hoe ik er over dacht (redelijk of niet)...Ik kan me voorstellen dat hij 'gooien met huisraad' anders zou ervaren dan ruzietjes en onbegrip. Om mijn hormonale onhandigheden moet hij alleen maar lachen. Hij vindt het erg komisch dat ik moeite heb een fatsoenlijk pot koffie te zetten ..Ik voel me nu al soms zo kwetsbaar, laat staan dat ik me op mijn werk niet zou kunnen inhouden...oef! En het rotte is: niemand begrijpt het, als ze tenminste niet pas uit de pubertijd komen of anderszins hormonaal gestoord zijn geweest....Ik dacht vroeger ook dat je je best kan inhouden. We zijn per slot van rekening volwassenen. Maar het lukt soms echt niet, tot ergernis van iedereen.
quote:jaaa, ik zeg ook idd heeeele lieve dingen tegen mensen (die het daar spans benauwd van krigjen, want zo kennen ze me ook weer neit)
Op woensdag 25 juni 2003 11:54 schreef Gaoxing het volgende:
Wat ik vanmorgen in de auto bedacht: ik was ook best wel lief toen ik zwanger was. Heel knuffelig en zorgzaam. Dat is natuurlijk de andere kant......
quote:Anders ga je even in het openbaar vertellen hoe triest je bent!
Op vrijdag 13 juni 2003 10:56 schreef Catootje het volgende:
Waar heb jij last van gehad toen jij/je partner zwanger was? Ik slik nu hormonen en ik herken mezelf soms niet terug, heel vervreemdend is het soms. Een aantal dingen die niet bij me passen, maar me wel steeds meer gebeuren:- poetsaanvallen: ik heb een halve fles Cif verbruikt voor de woonkamer, waarin ik werkelijk alles heb afgestoft: de verwarmingsbuizen, de stopcontacten...en ik moet nog acht kamers..
- huilbuien: sowieso vreselijk emotioneel, maar dus ook huilbuien (en ik ben echt geen jankerd, normaliter)..ik huil bij reclames, bij slechte tv, bij de kassa van de super....
- Koopaanvallen: en dan liefst de megatruttige dingen...zo heb ik een sleutel gekocht met een lieveheersbeestjesmotief....Nu jullie!!! Make my day.....
quote:Anders ga jij even spelen in Onzin waar dit soort geintjes misschien wel gewaardeerd wordt
Op woensdag 25 juni 2003 11:58 schreef VrouwenVocht het volgende:[..]
Anders ga je even in het openbaar vertellen hoe triest je bent!
Als je niet weet waar het over gaat hoef je namelijk niet te reageren hoor.
Toen ik net bevallen was, mijn man naar de supermarkt gestuurd voor beschuit met muisjes......waar komt hij mee thuis........ 4 pakken bosvruchtenhagel.
Zelf wilde ik deze week een keer eieren koken, alleen vergat ik water in de pan te doen gelukkig stond mijn man erbij, anders hadden we denk ik een probleem gehad
quote:Ach, dan hebben oma's het ook
Op woensdag 25 juni 2003 12:58 schreef easy-going het volgende:
Kunnen mannen hier ook last van hebben???
Toen ik net bevallen was, mijn man naar de supermarkt gestuurd voor beschuit met muisjes......waar komt hij mee thuis........ 4 pakken bosvruchtenhagel.
Mijn oma zou voor mij blauwe muisjes halen, ze kwam thuis met roze quote:Zou dat niet gewoon komen omdat je helemaal blij bent? Tzijn niet allemaal hormoontjes hoor Catoot
Op woensdag 25 juni 2003 11:56 schreef Catootje het volgende:
jaaa, ik zeg ook idd heeeele lieve dingen tegen mensen (die het daar spans benauwd van krigjen, want zo kennen ze me ook weer neit)
quote:Goed dat je dat zegt, het is inderdaad niet allemaal toe te schrijven aan de hormonen.
Op woensdag 25 juni 2003 13:40 schreef Gaoxing het volgende:[..]
Zou dat niet gewoon komen omdat je helemaal blij bent? Tzijn niet allemaal hormoontjes hoor Catoot
Ik ben wel eens heel pissig geweest als mijn boosheid of als ik ergens verdrietig om was, dat werd toegeschreven aan die befaamde hormonen.
quote:Vergeetachtigheid is ook een kenmerk van opspelende hormonen
Op woensdag 25 juni 2003 13:00 schreef Grijs het volgende:
Volgens mij heb ik dat soort rare dingen helemaal niet. Of ik vergeet ze heel snel weer...
Hier een berichtje van een aanstaand vader die het gisteravond moeilijk heeft gehad. Ik was al bekend met de zabgerschapshormonen van een vrouw, maar niet zoals het gisteravond zich openbaarde.
Mijn lief twijfelde gisteren opeens aan alles. Ons, het kindje en zo'n beetje alles wat je je kunt bedenken. Ze twijfelde of houden van wel genoeg was. Ik heb gevraagd of ik d'r even alleen moest laten en dat moest. Ben toen weggegaan en kwam na een half uurtje terug om mijn telefoon op te halen. Ze viel me in mijn armen en zei dat ze zo blij was dat ik er weer was en dat ze me zo gemist had.
Vandaag heeft ze heel veel spijt dat ze dit alles gezegd heeft en heeft ze helemaal geen twijfels meer en zegt ze dat ik me geen zorgen moet maken. Dit doe ik natuurlijk wel. Ik geloof echt dat d'r gevoelens voor me echt zijn en diep zitten. Wil me geen zorgen maken.
Wie heeft er ervaring mee of kan me gerust stellen. Alvast bedankt.
DrFonk
Lees ook maar eens in een paar deeltjes van Zwangerschap en geboorte deel 107, dan kom je vaak genoeg dat soort opmerkingen tegen.
quote:Gisteren sloeg het hormonster hier trouwens weer toe. Wat als de baby er is en ik het helemaal niet leuk vind. Wat als ik er helemaal niks van kan? Wat als de baby mij niet leuk vindt? Wat als......etc.
Weet dat het erbij hoort, maar ik heb het er op die momenten behoorlijk moeilijk mee.
Mijn vriend heeft het af en toe zwaar te verduren gehad met mijn gezeur.En nog... ik lijk die hormonen maar niet kwijt te raken
Als ik mijn zinnen door had gezet waren Black_Crow en ik al 67x gescheiden
We zijne r achter gekomen dat meubels kunnen vliegen en dat tenen er niet tegen kunnen als je tegen de muur schopt ipv tegen een been. Leuk, zwangerschappen 
Zit er nu ook middenin voor de 2de keer
quote:Okay zo extreem had ik het dan niet, maar ik kan me er wel wat bij voorstellen hoor. Als je echt even in een dip zit dan is onzin uitkramen toch een soort aandacht vragen. Ik weet niet in hoeverre het onzin was (ik hoop het wel voor je), maar ik weet wel dat ik wel eens behoorlijk heb lopen zeuren om niets. (achteraf dus)Op donderdag 23 september 2004 10:12 schreef DrFonk het volgende:
Ik wil het ook niet te serieus nemen, maar als ze dan begint over afstand nemen enzo, sla ik toch wel zo dicht. Als ze begint over de relatie beeindigen enzo, krijg ik zowat geen lucht meer.
Weet dat het erbij hoort, maar ik heb het er op die momenten behoorlijk moeilijk mee.
Zal het onbekende wel geweest zijn,want bij de laatste zwangerschap had ik er allemaal niet zo veel last van. Ik vloog BC al naar zn strot als de tube tandpasta verkeerd lag
Moet er echt nog aan wennen
quote:Ja dat had ik bij de eerste ook erg ja, dat soort dingen, dat is er wel afgegaan. Ik was bij de eerste ook het ergst. De kipkerryvlekken zitten nog steeds op die ene muurOp donderdag 23 september 2004 10:29 schreef moussy het volgende:
Ik vloog BC al naar zn strot als de tube tandpasta verkeerd lag
Da's ook de enige keer in mijn leven dat ik uit woede met iets heb gegooid.Ik weet niet hoe het normaal gesproken met jullie relatie zit, maar als ik je post zo lees is dit puur een geval van het hormonster (copyright Xanthe) dat af en toe de kop op steekt. Lekker uit laten razen als het weer zover is (werkt bij mij altijd het beste).
quote:Ik zal BC vanavond wel ff op dit topic wijzen en beloven dat ik dan niet zwanger zal reagerenOp donderdag 23 september 2004 10:30 schreef DrFonk het volgende:
Tis niet makkelijk, zoveel heb ik wel door. Maar ik wil gewoon zo graag dat we ons kindje samen kunnen opvoeden en niet dat ik een alleenstaand aanstaande vader word.
Moet er echt nog aan wennen
quote:als ik veel loop voel ik nog altijd de oude breuk in mijn grote teen van het tegene en muur schoppen, omdat BC aan de kant ging, toen was ik nóg kwaaierOp donderdag 23 september 2004 10:34 schreef Tan het volgende:
[..]
Ja dat had ik bij de eerste ook erg ja, dat soort dingen, dat is er wel afgegaan. Ik was bij de eerste ook het ergst. De kipkerryvlekken zitten nog steeds op die ene muur
Ik durfde er niet mee naar een arts, want hoe ging ik dit uitleggen 
De slaapkamer heeft nog steeds een gat in de deur, omdat ik daar met een ijzeren kruik door heen sloeg. BC weigrt deze ook te repareren, als herinnering wat voor een takke wijf ik ben geweest ....nou ja, zo kan ik nog wel ff door gaan
quote:Dat komt me heel bekend voor. Tijdens mijn zwangerschap was ik soms ook heel gemeen en vergeleek ik mijn vriend met mijn ex-man en dat is niet bevordelijk voor je relatieOp donderdag 23 september 2004 10:40 schreef DrFonk het volgende:
Natuurlijk hadden we hiervoor best wel eens onenigheid (wie niet), maar dit gaat soms echt helemaal nergens over. ze heeft nog wat dingen over haar scheiding die ze nog aan het verwerken is, en dat zal het allemaal niet makkelijker maken.
Niet lullig bedoeld, maar wat was jij erg! Wel heel eerlijk van je trouwens...
quote:Op donderdag 23 september 2004 10:52 schreef Anitra het volgende:
[..]
vergeleek ik mijn vriend met mijn ex-man en dat is niet bevordelijk voor je relatie
Ga door met de verhalen dames, ik ga me steeds beter voelen, ik dacht dat ik de enige bitch was
Voel me ineens zo lief
Maar verwarrend is het wel (voor haar hoogstwaarschijnlijk net zo erg) Het rare is dat dit haar tweede kindje is en dat ze het bij de eerste helemaal niet zo erg had. Nou ja, andere vader moet je maar denken...
quote:nou, ik weet niet wat ik hoor hierOp donderdag 23 september 2004 10:56 schreef Tan het volgende:
Ga door met de verhalen dames, ik ga me steeds beter voelen, ik dacht dat ik de enige bitch was
Voel me ineens zo lief
ik herken dit echt niet
quote:Als je zwanger bent wil je soms niet de liefste, de mooiste en de schattigste zijn, want je word dikker (hoe trots je ook op die buik bent), je herkent je eigen lichaam niet meer dus waarom je vriend/man wel??? Mannen snappen er niks van, is het enige wat je denkt en wat je vooral denkt is wacht maar tot de tijd dat mannen zwanger kunnen worden dan piepen jullie wel anders en dan kijken of jullie ook nog lief kunnen zijn. Om maar even wat standaard opmerkingen aan te halen.Op donderdag 23 september 2004 11:00 schreef DrFonk het volgende:
Ze moet gewoon weten dat ze de liefste, mooiste en schattigste van de hele wereld is en alles voor me betekent. Ik wil niet zonder haar en gelukkig zij ook niet zonder mij. Maar het is soms echt net alsof er niks goed is aan onze relatie. en de volgende dag zegt ze: God, wat hou ik van je. En dat geloof ik absoluut!
Maar verwarrend is het wel (voor haar hoogstwaarschijnlijk net zo erg) Het rare is dat dit haar tweede kindje is en dat ze het bij de eerste helemaal niet zo erg had. Nou ja, andere vader moet je maar denken...
Bij mijn 1e zwangerschap ben ik trouwens 2 maanden ergens anders gaan wonen voor we elkaar wat aandeden.
quote:Ja en dat scheelt echt! Dat wist ik dus ook niet, maar de placenta (en kind uiteraard) is voor de helft van jou als het ware en daardoor komen er ook andere hormonen vrij. Wat weer andere verschijnselen/reacties geeft.Op donderdag 23 september 2004 11:00 schreef DrFonk het volgende:
Ze moet gewoon weten dat ze de liefste, mooiste en schattigste van de hele wereld is en alles voor me betekent. Ik wil niet zonder haar en gelukkig zij ook niet zonder mij. Maar het is soms echt net alsof er niks goed is aan onze relatie. en de volgende dag zegt ze: God, wat hou ik van je. En dat geloof ik absoluut!
Maar verwarrend is het wel (voor haar hoogstwaarschijnlijk net zo erg) Het rare is dat dit haar tweede kindje is en dat ze het bij de eerste helemaal niet zo erg had. Nou ja, andere vader moet je maar denken...
quote:Zoals Moussy niet nee, maar bij mijn eerste was ik ook heel erg! Tot het hysterische aan toe soms, opsluiten in de badkamer enzo, weglopen en een nacht lang wegblijven... Bijkomend was wel dat ik net uit een depressie kroop, dat werkt niet bevorderend.Op donderdag 23 september 2004 11:02 schreef lily het volgende:
[..]
nou, ik weet niet wat ik hoor hier
ik herken dit echt niet
Bij de laatste twee zwangerschappen heb ik geen scenes gehad, maar wel dat ik regelmatig vreselijk liep te zeuren om niks! Ook tegen de kinderen ja
BC was tijdens mijn laatste zwangerschap een weekend weg, duikweekendje. Een stel vrijgezelle jongens van de groep hadden een stel meiden opgeduikelt op de camping en er ook 1 voor BC geregeld
WOEST was ik dat ik het hoorde, heb hem bijna door de foon heen getrokken en hoorde dus niet meer dat hij bij mijn ouders bleef eten (waar hij ook sliep) ipv dat ie naar de bbq ging Ik heb ook eens onder mijn eigen auto gelegen toen ik zwanger was van de eerste
Na de zoveelste ruzie stapte BC in MIJN auto, hoe kon ie dat doen!!! Terwijl hij achteruit reed, trok ik de deur open.... en sleurde hij me zo mee en lag ik dus op de grond onder mijn eigen deur ....
Nog meer om je beter te voelen Dr Fonk?
Verwarring alom, maar de blijdschap dat het "maar" zwangerschapshormonen zijn overheerst. Dank voor jullie verhalen uit eigen werk!
Een paar keer in de week kreeg ik kaartjes van ene You know who... Diegene wist álles over mij en andere mensen die een buitenstaander niet kon weten. Het handschrift kon ik niet plaatsen, en soms was het een kaart of brief met een ander handschrift
Hele rellen heb ik veroorzaakt binnen de familie en vriendenkring, omdat ik soms goed pissig was om de kaarten en nú wilde weten van wie ze kwamen. Jankend en schreeuwend heb ik voor BC en mn moeder gestaan dat hún het deden!!
Op een gegeven moment heb ik het naast me neer gelegd en wilde ik het niet meer weten. Na de bevalling, op hemelvaartsdag, kwam BC doodleuk naar boven met een verse you know who kaart
Maandenlang heeft hij me in de zeik genomen samen met een collega en hij heeft nóóit wat gezegd Zelfs de hormoonuitbarstingen werden besproken in de kaarten... 
Ik zal vanmiddag wel ff een paar inscannen
quote:Op donderdag 23 september 2004 12:20 schreef moussy het volgende:
Nog 1.....
Een paar keer in de week kreeg ik kaartjes van ene You know who... Diegene wist álles over mij en andere mensen die een buitenstaander niet kon weten. Het handschrift kon ik niet plaatsen, en soms was het een kaart of brief met een ander handschrift
Hele rellen heb ik veroorzaakt binnen de familie en vriendenkring, omdat ik soms goed pissig was om de kaarten en nú wilde weten van wie ze kwamen. Jankend en schreeuwend heb ik voor BC en mn moeder gestaan dat hún het deden!!
Op een gegeven moment heb ik het naast me neer gelegd en wilde ik het niet meer weten. Na de bevalling, op hemelvaartsdag, kwam BC doodleuk naar boven met een verse you know who kaart
Ik zal vanmiddag wel ff een paar inscannen
Je had dus wel een lekkere naast je ook! Ik ga "achter" even vragen of dit topic samengevoegd kan worden met hormonale gekte.... want ik vind het er wel erg op aan sluiten.
toen ik 3 maandjes zwanger was hadden wij hier ook zoiets, ik begon ineens te twijfelen aan alles en vroeg aan me vriend of het wel een verstandige beslissing was om aan kids te beginnen e.d. (ow wat was ie toen boos zeg) ik was bang dat we een fout begingen omdat misschien onze relatie niet goed genoeg was en dat soort stuff vriendje heeft me erg duidelijk gemaakt dat we voor elkaar gekozen hebben en dat we elkaar niet verlaten en dat ons kindje een goede toekomst tegenmoet gaat en blabla...
en verder heb ik gezegd dat ie me soms maar moet laten gaan met me zwangerdingetjes, ik krijg nu heel snel tranen in me ogen bij het minste of geringste bijv. en dan moet ie me maar ff laten ,en dat doet ie nu ook
erg verwarrend die hormonen, je weet dat het daar aan ligt en dan toch zo gaan doen stomme dingen zijn t!! Best erg Die hormonenaanval is één van de redenen van nooit meer zwanger willen worden. Ik ben het zo zat om 9 maanden mijn lichaam en mijn eigen 'ik' kwijt te zijn. Ik hoef niet meer
das echt niet leuk Uurtje of 22, we liggen in bed wat tv te kijken, ik wil een Mc Kroket. BC wordt zn bed uitgecommandeerd (anders breekt de pleuris uit, dus hij gaat) kleedt zich aan, gaat naar de mac, 8km verder op.... Komt thuis, ik snurk al, maakt me wakker
Daar sta je dan met je mc kroket.maar momenteel heb ik dus erg last van dingen waar ik zin in heb.. met eten (heb zo mijn momenten) dus hij maar kopen.. en dan zegt hij thuis je heb dit en dat nog.. en vervolgens dus niks door mijn strot kunnen krijgen.
voel me soms wel beetje schuldig daardoor..
die hormonen, jemig heb ook veel geruzied zeg zonder aanleiding.
Nietleuk voor hem, maar hij wist ook niet hoe hij ermee om moest gaan...
dan deed hij iets waarvan hij dacht dat het goed was, nou niet dus..
nog een tip: probeer niet in discussie te gaan, wat je ook zegt, het is niet goed!
sterkte er mee!
Heeft er wel eens iemand stil gestaan hoe het is om de dag na je huwelijk te horen dat je vrouw il scheiden en dat ze dit vervolgens nog eens 9 maanden lang elke week weer roept tegen je.
Ik had elke week bloemen mee maar zelfs die waren altijd de verkeerde kleur of volgens haar te duur of zelfs al dood. Ik kocht de bloemen altijd bij de kwekers dus betere bloemen dan deze waren er niet. Meestal waren ze zelfs pas een uur uit de kas of van het land.
In die periode zat ik vaak bij mijn schoonmoeder die toen een paar straten verder woonden.
Ook probeerde ik zoveel mogelijk te werken.
Ik ging immers voor mijn rust naar mijn werk.
Mijn grootste angs was dat ik niet bij de bevalling kon zijn.
Moussie heeft tijdens de hele zwangerschap geroepen dat ze me er niet bij wilde hebben.
Ze wilde alleen haar moeder en haar broer er bij.
Gelukkig is haar broer niet geweest en ben ik tijdens de bevalling zo stevig vast gegrepen door Moussie dat ik niet eens de kans kreeg om de verloskundige binnen te laten.
Moussie raakte al in paniek als ik de slaapkamer verliet. En dan was het alleen om even een natte washand voor haar te pakken.
Ik heb er van geleerd, 6 maanden na de laatste bevalling heb ik me laten steriliseren.
De beste huwelijks redder die ik de afgelopen 6 jaar heb gedaan
Het is trouwens moussy en niet moussie
Waar ik tijdens de zwangerschap ook kwaad van kon worden, was dat ik duidelijk merkte dat ik niet serieus genomen werd tijdens mijn onredelijke buien.
geweldig!!!nou ja op dat moment niet, maar nu:lig slap van t lachen!!!
HOe je het ook typt moussy, zo levendig.!
* Lois kan niet meer van het lachen*
Moussy en BC wat een heerlijk stel zijn jullie ik voel me ineens een stuk minder bitcherig
maar wie stuurde die kaartjes nou, of heb ik echt vreselijk wat gemist?
quote:Peter samen met een collega als ik 't goed begrijp.... ook wel heel gemeen hoor!Op vrijdag 24 september 2004 07:28 schreef Belana het volgende:
maar wie stuurde die kaartjes nou, of heb ik echt vreselijk wat gemist?
maar oei oei oei dat ging er heftig aan toe zeg bij jullie moussy!
dat heb ik gelukkig niet. wel wat meer gepieker dan normaal in 't begin van m'n zwangerschappen, en verder doe ik soms hele rare verstrooide dingen. maar zulke woedeaanvallen komen hier niet/nauwelijks voor. Tijdens de zwangerschap van Mink had ik er geen tijd voor en tijdens de zwangerschap van Cas was er af en toe een uitbarsting 
Oh, wat zijn jullie erg, ik vind dit best wel humor, vooral het McKroket verhaal komt me erg bekend voor. Lees dan voor McKroket een Solero-ijsje quote:vanavond nog: een vrouw met 11 jarig kind achterop, ik moet over 20 mr de straat rechts in dus blijf achter haar hangen, geef naar rechts aan zodat kind niet denkt " wat doet die vrouw stom achter ons blijven rijden" gaat ze 2 mr voor de bocht wat uitwijken naar links, iets in mij denkt nog"oh die wil ook naar rechts" maar een ander deel denkt "stomme muts, had dat dan eerder aangegeven, en ga niet zo stom naar links als je naar rechts wil, wat als ik je nou had willen passeren dan was je toch maar mooi met je kind gevallen" In plaats van achter haar te blijven echter komt er een soort van nare vrouw naar boven: als reactie haal ik haar rechts in (schaam) terwijl ik naar rechts ga, en zij ook, ik hoor nog "en bedankt!" en kan me alleen maar schamen.Op dinsdag 17 juni 2003 08:55 schreef Catootje het volgende:
....een net-zwangere vriendin van mij heeft een keer een fietser die een onhandige beweging maakte, helemaal verrot gescholden ...ze chaamde zich dood! Schijnbaar is je lijf zo gericht op 'kindbehoud' dat al dat soort dingen als bedreiging worden gezien...
en toen passeerde ze me ook nog aan het einde van de straat toen ik mn fiets in de stalling ging zetten, heel genant...
(ze zei ook nog "dag!" )
owh.ongelukkig met mezelf...
Neelix heeft net extra bittere chocolade voor me gehaald, maar ik moet dit gewoon effe opbiechten ofzo...
) heb meegenomen (die drink ik namelijk)dus ik: jah heb geen zin om dat mee te zeulen
zegt hij: wat heb je wel meegenomen dan
??ik: uhhh pak ijsjes.. en komkommersalade (en nog meer lekkere dingetjes)
hij: alleen de lekkere dingen kan je wel meezeulen
?? ik: uhhhh
(jah stond ik dus ff mooi bek vol tanden) had dat best mee kunnen nemen, maar shir ziet lekkere dingen en die gaan voor (onbewust dan )quote:Op donderdag 23 september 2004 22:20 schreef Grijs het volgende:
Waar ik tijdens de zwangerschap ook kwaad van kon worden, was dat ik duidelijk merkte dat ik niet serieus genomen werd tijdens mijn onredelijke buien.
Een drinkbeker met yoghurtdrink...
Had eenbeker yoghi en zei dat ik het later op zou drinken als ik uit bed kwam.
kom t bed uit, heb ontzettend veel zin in jawel, yoghi.
loop de kamer in, vriendje drinken weggegooid :
en de fles ook leeggedronkenik helemaal in tranen en boos
En huilen om bob de bouwer die tegen zijn autootje praatte,
een pen die het niet doet Pwft, hormonen..... rare dingen hoor
Zo grappig herkenbaar ook al is het weer even geleden.In de tussentijd zijn er een heleboel mensen bijgekomen die ook zo hun verhalen hebben. Misschien het verhaal zoals het relaas van Sjak en de slager?
Ik schop hem even omhoog voor nieuwe verhalen.
quote:Sjak? Hormonen? Heb ik iets gemist?Op dinsdag 13 december 2005 22:16 schreef Lois het volgende:
Nav Mirage is géén walvis. krijg ik nu weer knuffels? heb ik dit topic dankzij Livelink weer gevonden en helemaal gelezen. Ik heb me suf gelachen
In de tussentijd zijn er een heleboel mensen bijgekomen die ook zo hun verhalen hebben. Misschien het verhaal zoals het relaas van Sjak en de slager?
Ik schop hem even omhoog voor nieuwe verhalen.
Geweldig leuk om terug te lezen trouwens, dit topic
Die hormonen!
Denk dat vriendjelief en ik t einde van de zwangerschap niet samen gaan halen!
Weet nu helemaal het verschil tussen links en rechts niet meer en geef in de auto voor de zekerheid maar iedereen voorrang!
Vraag me ook wel eens af waarom t verkeerslicht op rood staat en bedenk me dan op t laatste moment dat dat betekend dat IK moet stoppen!
En kan iemand me er aan helpen herinneren dat ik mn dochter vanmiddag om 17.30 bij een vriendinnetje op moet halen?
Ik weet nog goed dat mijn man mij zo'n plaatjefilmpje liet zien op de pc waarbij er ineens een monstergezicht voor je neus springt (zoek 5 verschillen, neus op beeldscherm, eng gezicht en hard geschreeuw)
Ik schrok daar zo van dat ik bij mijn man op schoot sprong en een half uur paniekerig heb gehuild met daar snikkend doorheen de tekst 'dat moet je niet doen, dat moet je niet doen'
Mijn man heeft zich nog nooit zo schuldig gevoeld.
Laatst heb ik dat ding weer gekeken en ik verbaasde me dat ik daar nou zo overstuur van was.
Paar voorbeeldjes:
- Ik huil om alles. Echt alles. Bijvoorbeeld de sinterklaasintocht (waarom
??) en omdat we besloten hebben onze katten droogvoer in plaats van natvoer te gaan geven (enorme huilbui over gehad, terwijl ze droogvoer net zo lekker blijken te vinden). -Ik maak me overal zorgen om. De wachtlijst van het kinderdagverblijf, het nieuwe ziektekostenstelsen, enz enz.
-Afgelopen maandag ben ik in een discussie enorm te keer gegaan tegen een collega, met als einde een huilbui...
Schaam schaam, ik heb het gelukkig uit kunnen leggen.-Ik heb geen humor meer, neem alles serieus. Elk grapje kan heel erg verkeerd vallen.
-Ik ben regelmatig heel onzeker, word ik wel een goede moeder? Houdt mijn man nog wel van mij? (ik doe zo vreemd, het zou mijns inziens logisch zijn als hij me niet meer zou willen.)
Ik voel me dus regelmatig heel ongelukkig met mezelf. Erg vervelend. Het voelt een beetje alsof ik mezelf niet meer ben. Gelukkig voel ik me ook af en toe super, ben ik heel erg blij en kan ik alles aan. Die dagen zijn helaas in de minderheid...
Gelukkig lees ik dat ik niet de enige ben. En volgens mij ook niet de ergste... Toch?
[ Bericht 2% gewijzigd door cattie op 14-12-2005 18:00:01 (nog wat aangevuld) ]
quote:Ik sta verbaasd, had ik soms een vooruitziende blik? Bij mijn slager verhaal bleef Schanul mij aankijken alsof hij vuur zag branden. Daar werd ik best nijdig over, hij begreep toch wel hoe erg het was wat de slager gedaan had...
Wat een heerlijk topic om weer te lezen!
Ik zal het slager verhaal even hierin zetten:
quote:Op maandag 12 december 2005 19:03 schreef sjak het volgende:
Ik dacht vanochtend nog bij mezelf dat ik blij was dat ik helemaal geen last had van hormonen.
Ik mocht vandaag lekker vroeg naar huis dus besloot nog even langs de slager te rijden om zeeuws spek en grill worst te halen, dat leek me wel lekker op brood. Thuis gekomen bleek ik gewone worst en katenspek te hebben gekregen. Ik kon wel janken, ik was zo vreselijk boos op die vrouw bij de slager. Ik heb haar voor een aantal dingen uitgemaakt en heb geweldig nare vergelijkingen gemaakt (als mensen bij mij op de OK komen voor een been zet ik er toch ook geen nieuwe neus aan
En het erge was...kom ik daar ben ik de vleeswaren vergeten mee terug te nemen
Ik denk trouwens nog steeds dat ik geen last heb van hormonen
Heb er nu alleen nog maar dat ik bijna nix meer grappig vind. Alles en iedereen is stom en alles en iedereen doet stom. Kan om alles en iedereen wel huilen (maar gewoon niet doen) en heb altijd gelijk
wat heerlijk herkenbaar allemaal!!Hier ook erg vergeetachtig, wisselend humeur en tja ken mezelf eigenlijk niet terug.
Van de week uit nergens-op-slaande-kwaadheid een tube handcreme tegen de deur gesmeten
waardoor de dop nu kapot is Maar las hier veeeel ergere dingen, dus eigenlijk val ik best nog wel mee Hoewel ik van manlief hier niet meer mee mag lezen... hij is bang dat jullie mij op ideeen brengen
Het valt mee moet ik zeggen.
quote:Haha, dat zeg jij, ik wil Kbot's reactie wel eens lezenOp donderdag 15 december 2005 17:40 schreef Belana het volgende:
Het valt mee moet ik zeggen.
quote:wie is dat?Op donderdag 15 december 2005 19:52 schreef easy-going het volgende:
[..]
Haha, dat zeg jij, ik wil Kbot's reactie wel eens lezen
quote:Op zaterdag 19 augustus 2006 19:34 schreef Mwanatabu het volgende:
Dit, dames, is een pot augurken.
Tevens is het een doorgeeftrofee voor Hormonaal Gestoord en Naar Zwanger Gedrag.
Ik heb hem vandaag onbetwist gewonnen wegens schreeuwen tegen mijn man omdat hij de kaas verkeerd geschaafd had, maar ik geef hem gaarne door aan de volgende dame die zich akelig gedraagt. Of eigenlijk mag iedereen hem doorgeven bij meldingen van schuimbekkende driftbuien om niks, kee?
En ja, dit is een onverkapte manier om te biechten over wat een rotmutsen we van tijd tot tijd zijn
Nadat ik vandaag al het op mijn heupen kreeg en er allerlei dingen *NU* *AF* moeten, zit ik vanavond nog eens in mijn mapje met zwangerschapsdingen (folders/verloskundige-papieren/aanmelding kraamzorg) te kijken. En opeens zie ik dat het kraambureau C, die ik de afgelopen week min of meer gestalkt heb omdat ik maar geen kraamzorg-intake krijg, helemaal niet het bureau is waar ik aangemeld ben. En ze vonden het al zo raar dat ze geen gegevens van me hadden, maar 'hun fout' - spoedinschrijving, 'we maken het in orde mevrouw'.... En nu blijk ik bij kraambureau T te moeten zijn (die overigens ook wel erg laat zijn met de intake, dus die zal ik volgende week gaan stalken )[ Bericht 2% gewijzigd door linda856763 op 20-08-2006 13:52:38 ]
Ow jee, wat ben ik blij dat dat allemaal achter me ligt
* vergeetachtigheid dus ( en nog steeds )
* misselijkheid de eerste 4 maanden
* vermoeidheid
* ...
zo nu en dan erg sensuele momenten* vreetbuien, dan weer veel zoet, dan weer veel hartig
* boos-agressief-blij-verdrietig in 't extreme
*... etc.
) ...hij antwoordde alleen nmaar heel zielgi "nounou" ...dan weet je wel dat hij last heeft van je hormonen....Linda, waarom heb je dit nog niet gemeld in Z&G, durf je niet?
herkenbaar hoor!Ik 'denk' dat het bij mij wel meevalt, heb natuurlijk de lichamelijke ongemakken van de hormonen, maar echte gekte heeft hier nog niet gewoed. Vind ik:
- huilbuien, die altijd een reden hebben, (zoals Kate en Geoff die eindelijk trouwen en ik dat voor de 100e keer zie op DVD)
- elke keer als ik van huis wegrijd nog even terugrijden om te zien of ik de voordeur wel dichtgemaakt heb
- de was opnieuw doen omdat het niet de goede wasmiddelgeur heeft, dus in de supermarkt gaan ruiken aan alle pakken en flessen (wel elke keer bij een andere, zodat het niet te veel opviel als de mevrouw die elke week aan de pakken ruikt!)
- met rugpijn en harde buiken de auto van binnen helemaal stofzuigen
- mijn principe van goedkoop wcpapier is ook goed overboord gooien, omdat ik nu toch echt die Page wil met die leuke hondjes, want dat pootje omhoog is zo leuk net als onze eigen hond
Valt mee toch?
Nu word een gewone mevrouw in een auto die eigenlijk niets verkeerd doet met de grond gelijk gemaakt: "wat is dat nu voor belachelijk mintgroen voertuig?" of 'rijbewijs zeker bij het land van ooit gekregen' tot 'vieze ***duitser/pool/belg met je te dure auto'.
mijn vaste vraag op de weg is telkens: is het vandaag-niet-zondag-maar-toch-kunnen-we-met-zijn-allen-niet-rijden-dag?
Gelukkig heb ik airco en de ramen bijna nooit open!
Ook leuk, als je ergens fiets en een auto staat op een afrit te wachten tot ie kan aanrijden na mij en hij een pikkeltje te ver over de stoeprand hangt, met een boog van 5 meter eromheen fietsen en boos kijken!
quote:Omdat ik dan een modje op mijn dak krijg die mij naar het juiste topic verwijst?Op maandag 21 augustus 2006 13:58 schreef PM-girl het volgende:
Haha, leuk topic!
Linda, waarom heb je dit nog niet gemeld in Z&G, durf je niet?
Nee, deze was net omhoog gekickt door Loïs, en ik vond dit wel de juiste plek. Ik heb trouwens nu achterlijk veel nesteldrang, vooral zo tegen 22.00... Dan begin ik opeens een vergeten kast uit te mesten, en liefst alles weg te gooien wat mij onnodig lijkt. Helaas is
wat bewaarderiger ingesteld dan ik... maar ik bewaar zelf ook geen pc's En toen was hij er en moest die weer naar huis..
let wel hij vanuit zuidelijk limburg moest rijden naar enschede
quote:hehehehe, ik heb NET de 1e uitvlieger gehad en meteen de kiem in gesmoord. Er wordt in dit huis niet ge-mind-fucked, want dankzij een minor in psychologie, snap ik de beginselen om het te stoppen meteen al.... En nu is vrouwlief beduusd haar uitbarstingen aan het overdenken. Life's great !!Op dinsdag 24 juni 2003 20:29 schreef dice het volgende:
. En dat mag jij even gaan overdenken , met je minor in psychologie..Jaaaa, ook hier vroet je in het hol van de leeuw!!!
quote:Idd, wat verbeeldt ze zich allemaal niet, zegOp donderdag 24 augustus 2006 21:13 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
hehehehe, ik heb NET de 1e uitvlieger gehad en meteen de kiem in gesmoord. Er wordt in dit huis niet ge-mind-fucked, want dankzij een minor in psychologie, snap ik de beginselen om het te stoppen meteen al.... En nu is vrouwlief beduusd haar uitbarstingen aan het overdenken. Life's great !!
Ik bedoel, ze is alleen maar je babietje aan het brouwen. Dus geen gevoelens, geen hormonen, geen gezeik om ongezond eten. Heb je ook enig idee wat ze aan het overdenken is? Haar eigen uitbarsting of jouw lak aan begrip. Het kan allebei natuurlijk.
quote:Ssssht, laat Mister Minor nou maar lekker in de waan.Op donderdag 24 augustus 2006 21:31 schreef miss_dynastie het volgende:
Heb je ook enig idee wat ze aan het overdenken is? Haar eigen uitbarsting of jouw lak aan begrip. Het kan allebei natuurlijk.
quote:Lekker smoren die handel.. Gaat ze alles opkroppen en zich vreselijk ongelukkig voelen. Een depressie is zo geboren in zo'n toestand.Op donderdag 24 augustus 2006 21:13 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
hehehehe, ik heb NET de 1e uitvlieger gehad en meteen de kiem in gesmoord. Er wordt in dit huis niet ge-mind-fucked, want dankzij een minor in psychologie, snap ik de beginselen om het te stoppen meteen al.... En nu is vrouwlief beduusd haar uitbarstingen aan het overdenken. Life's great !!
Laat haar ff lekker zwanger zijn man. En wees niet het type man dat zijn vrouwtje mooi onder zijn duipje wil houden.
Vriendlief vind dat wij er ietwat laconiek over denken
. Ik meldde dat hij zich niet moet aanstellen.Ik ben vandaag 5 keer naar de supermarkt geweest en ben nog dingen vergeten.
Tevens moest ik naar de GAMMA voor Alebastine en kom terug met niets. Heb er alleen maar rond gekeken
. Huilbuien....
Gek word ik ervan. Poes zit weer eens in de gordijnen? Poes op het aanrecht? Ik jank.Ik eergisteren verf gehaald bij de Praxis. Ik pak de pot uit de auto en wat denk je. Hengsel knapt af en valt op de grond. Wat verf springt eruit en zo op mijn nieuwe schoenen en broek.. janken
Ik kom thuis en vriendlief heeft "iets" ( maakt niet uit wat ) niet gedaan en * zucht-mopper-moet-ookalles-alleen-doen )
Sorry schat 
Maar houd wel van je Ik vorige week aan de telefoon met een cliënt. Ik vraag de klant zijn huppelepup nummer anders kan ik het dossier niet zoeken. Nee heb ik niet bij de hand. Ging die beste man (
) een hele discussie aan dat ik dat ook wel even kon opzoeken zonder dat nummer. Na drie keer zeggen dat dat niet mogelijk was een grote smoel opzetten " welk gedeelte van dat-kan/gaat-niet snapt u niet meneer? " Normaal ben ik dus niet zo tegen klanten
.Jankbuien.....jazeker!!! Net het huis schoon. Regen buiten, katten komen binnengestormd....alles weer een puinhoop. Weeeehhhh waar doe ik het voor.
Woensdag: ketting van fiets -
want hoe moet ik nu op het station komen, zo'n end lopen gaat niet meer heeft mij en fiets gebracht met auto die we toevallig net geleend hadden (we hebben zelf niet één) en ik heb fiets afgeleverd bij de fietsenmaker op het station. Gisteravond: ketting er weer af
- en nu geen auto meer tot beschikking - ik kon die fietsenmaker wel wurgen!Maar vanochtend ben ik toch maar naar het station gefietst/gestept, en het ging gelukkig nog
Wat denk je van mijn geestelijke gesteldheid en mogelijke depressie. Ik heb een minor in psych, puur voor mijzelf zodat ik gestructureerd en vooral constructief mijn gedachten kan beheersen en daarmee dus ook mijn acties.
Ik lees over huisraad dat door de kamer vliegt, jankbuien, vergeetachtigheid, dat soort dingen. Nou als een zwangere vrouw dat lukraak mag doen, puur omdat ze zwanger is, dan snap ik wel waarom mannen en vrouwen elkaar niet begrijpen. Ik vind dat je moet komen tot een gezamenlijke overeenkomst, waarbij beiden zich aan moeten houden. Zonder afspraken heb je chaos en binnen de kortse keren oorlog.
Ik heb wel eens gigantische huilbuien gehad terwijl ik tegelijkertijd dacht: "dit ben ik niet, ik wil niet huilen" maar door de hormonen gebeurde dat wel. Ook ben ik een tijdlang tegen het depressieve aan geweest. Kijk heel goed uit hoe je met je vrouw omgaat. Je zult het ongetwijfeld goed bedoelen, maar hou er rekening mee dat ze het niet met opzet doet en zichzelf er waarschijnlijk al schuldig genoeg over voelt.
quote:een kloon? wasda? op wie lijk ik dan?Op vrijdag 25 augustus 2006 12:29 schreef bixister het volgende:
haha ssanjassan. ben jij misschien een kloon? je klinkt zo bedacht.
quote:En die overeenkomst is? Jij levert je zaadjes in en voor de rest moet ze je niet lastigvallen, niet zeuren, niet dik worden, etc.? Volgens mij heb je met af en toe laten razen minder gauw oorlog dan wanneer iemand een hele lange tijd alles op moet kroppen vanwege 'de overeenkomst'. Grote kans dat de boel een keer ernstig ontploft en dan ben je verder van huis. Maar hé, als jouw vrouw hier echt heel gelukkig mee is, dan is het prima.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:17 schreef hassanjassan het volgende:
Ik vind dat je moet komen tot een gezamenlijke overeenkomst, waarbij beiden zich aan moeten houden. Zonder afspraken heb je chaos en binnen de kortse keren oorlog.
Dat het niet echt normaal is dat huisraad door de kamer vliegt, ja daar kan ik je geen ongelijk in geven. Maar als het gebeurt zou ik je toch willen adviseren om te bukken. Vaak is een hormonale bui een uiting van de frustratie van de moeder-in-spe zelf. In de eerste 3 maanden raakt ze waarschijnlijk gefrustreerd om dat ze veel moe is. En dat is niet leuk als je voorheen vanalles wel kon doen. Verder is er natuurlijk de eventuele misselijkheid van de eerste periode (veroorzaakt door de hormonen) die je helemaal gek kan maken.
In het tweede trimester is het over het algemeen redelijk rustig. De baby groeit, maar door de aanmaak van meer bloed heeft de moeder ook meer energie. (als je mazzel hebt). Dit is de periode waarin de nesteldrang of schoonmaakwoede zich veel uit. Er moet rust heersen om haar heen en wanneer dit niet zo is verstoord het, waardoor wederom frustratie ontstaat. Aanvullingen welkom!!
In het laatste trimester voelt een moeder-spe zich vaak echt als een baby-fabriek. Tuurlijk heeft ze haar goede momenten, maar het is toch de baby die ze meezeult die veel van haar vergt. De druk op de blaas wordt enorm, het gewicht wat aan haar buik hangt haast ondragelijk en om over de verweking en de pijn van het indalen nog maar te zwijgen. Zijn er dus genoeg redenen om te klagen en gefrustereerd te raken met alles om haar heen.
En als partner zijnde ben jij dan het makkelijkste doelwit. Ik snap ergens wel dat je wilt dat ze redelijk blijft en 'normaal' blijft doen, maar je moet er toch rekening meehouden dat zij, hoe graag ze het kindje ook wilt, met haar gevoelens in conflict zal komen. En dan zal ze het op jou afreageren. Niet omdat jij niet lief bent, nee juist en alleen omdat jij er voor haar bent. En dat klinkt misschien stom maar zo werkt het.
Ik zou jullie beiden willen aanraden om een boek over de zwangerschap te kopen. Eentje met daarin de uitleg over hoe een zwangerschap is en wat het met je lichaam doet. En 1 voor je vrouw, waarin zij kan lezen wat er met haar gebeurt, maar ook zelf in kan schrijven hoe ze zich voelt en wat de zwangerschap met haar doet.
quote:Op die ene engerd, met die stuiterende balletjes in zijn avatarOp vrijdag 25 augustus 2006 12:33 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
een kloon? wasda? op wie lijk ik dan?
En je vrouw is net zwanger toch? hahahah...ik verkneukel me nu al op je psychische teloorgang
quote:Natuurlijk, maar je kan hormonen in controle houden. De geest kan heel wat meer verzetten dan alleen wat chemische reacties hoor. Je moet alleen wel willen en niet zomaar toegeven aan hormomen.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:24 schreef cattie het volgende:
Tja hassanjassan, heel veel succes tijdens de zwangerschap! Wat jij in je laatste alinea schrijft over een overeenkomst gaat ervan uit dat een vrouw tijdens de zwangerschap bewust huilt, vergeetachtig is enz. Maar dat is juist het probleem, het zijn de hormonen.
quote:JA dat klopt ook wel, en daarom praten we het uit, altijd elke ruzie, ter plekke en meteen. Ze is al eens depressief geweest en dat kwam omdat ze alles probeerde zelf op te lossen, wat dus niet kan.Ik heb wel eens gigantische huilbuien gehad terwijl ik tegelijkertijd dacht: "dit ben ik niet, ik wil niet huilen" maar door de hormonen gebeurde dat wel. Ook ben ik een tijdlang tegen het depressieve aan geweest. Kijk heel goed uit hoe je met je vrouw omgaat. Je zult het ongetwijfeld goed bedoelen, maar hou er rekening mee dat ze het niet met opzet doet en zichzelf er waarschijnlijk al schuldig genoeg over voelt.
Het is daarom handig om iemand in de buurt te hebben die ze helemaal vertrouwt en die dingen kan uitleggen en helpen/ondersteunen. Ik ben alleen geen arts zonder grenzen, die alles doet, belangeloos en zonder mokken. Nee, ik geloof in de goedheid en kracht van een mens en je zal het toch echt eerst zelf moeten proberen en als het niet lukt ook zo sterk zijn om hulp te willen vragen. Natuurlijk hou ik alles in de gaten, maar alleen voor niks gaat de zon op.
quote:Waarschijnlijk had je dat ook best kunnen opzoeken aan de hand van zijn geboortedatum/postcode oid. Maar je bevestigd nu wel even mijn beeld van jou als typisch "paarse krokodil" figuurOp donderdag 24 augustus 2006 22:10 schreef nikky het volgende:
Ik vorige week aan de telefoon met een cliënt. Ik vraag de klant zijn huppelepup nummer anders kan ik het dossier niet zoeken. Nee heb ik niet bij de hand. Ging die beste man (
Normaal ben ik dus niet zo tegen klanten
quote:opkroppen laat ik niet toe, laten we daar duidelijk over zijn, ik laat mensen gecontroleerd en beheerst stoom afblazen en niet de hele ketel in 1x te laten exploderen. Dat is mijn tactiek en werkt behoorlijk goed.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:35 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
En die overeenkomst is? Jij levert je zaadjes in en voor de rest moet ze je niet lastigvallen, niet zeuren, niet dik worden, etc.? Volgens mij heb je met af en toe laten razen minder gauw oorlog dan wanneer iemand een hele lange tijd alles op moet kroppen vanwege 'de overeenkomst'. Grote kans dat de boel een keer ernstig ontploft en dan ben je verder van huis. Maar hé, als jouw vrouw hier echt heel gelukkig mee is, dan is het prima.
En geloof me, op het moment zelf is de man die met rede de toestand probeert te sussen, NIET wat je nodig hebt.
Ga maar na wat er gebeurt, Chacama omschrijft het al vrij volledig.
Ik denk dat je je als partner moet voornemen je vrouw te steunen, wat niet alleen inhoudt dat je dingen overneemt als die te zwaar zijn(huishoudelijk werk bijvoorbeeld, of koken omdat ze misselijk is) maar ook haar de ruimte geeft als ze die nodig heeft. Ruimte om alleen te zijn, met tranen, scheldkannonades, eetbuien of andere dingen.
En misschien is het wel nodig dat je haar iets aanbiedt als een grens, maar dan geeft ze dat wel aan.
quote:Ik wil je niet aanvallen, maar ik denk dat je nog niet helemaal weet (en je vrouw misschien ook niet) hoe het is om zwanger te zijn. Bij nietzwangeren zal je tactiek meestal werken misschien, maar mensen blijven mensen.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:40 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
opkroppen laat ik niet toe, laten we daar duidelijk over zijn, ik laat mensen gecontroleerd en beheerst stoom afblazen en niet de hele ketel in 1x te laten exploderen. Dat is mijn tactiek en werkt behoorlijk goed.
En zwangere vrouwen willen NIET zomaar begrensd worden, zeker niet door partners in een boze bui. Explosies kunnen juist helpen je beter te laten voelen.En hoe een zwangere explodeert, is ook verschillend.
Eerst vond ik je nog redelijk overkomen, nu denk ik dat je misschien iets te veel een control freak wil zijn. En believe me, dat lukt niet met een zwangere om je heen en ik gok daarna met kinderen om je heen al helemaal niet meer.
Take life as it comes!
quote:Sorry hoor, maar volgens mij heb jij een veel te gemakkelijk beeld van de hormonale veranderingen en hun gevolgen tijdens een zwangerschap. Alsof al die zwangere vrouwen die last hebben van hun hormonen het niet zouden willen. Geloof me, ik had er heel graag geen last van willen hebben en heb me er tegen verzet, maar dat hielp absoluut niet.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:38 schreef hassanjassan het volgende:
Natuurlijk, maar je kan hormonen in controle houden. De geest kan heel wat meer verzetten dan alleen wat chemische reacties hoor. Je moet alleen wel willen en niet zomaar toegeven aan hormomen.
quote:hahaha, kijk maar es hoe lang ik al lid ben, kan onmogelijk een kloon zijn.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:36 schreef Vivi het volgende:
[..]
Op die ene engerd, met die stuiterende balletjes in zijn avatar
En je vrouw is net zwanger toch? hahahah...ik verkneukel me nu al op je psychische teloorgang
quote:Hehehe, je moest es weten HOE niet serieus ik ben, maar als het moet ben ik dood-serieus. En bij ruzie is er geen plek voor geintjes en bagataliseringen, dan moet je de koe bij horens vatten en ermee omgaan.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:42 schreef Belana het volgende:
als je serieus bent heb ik medelijden met je vrouw...
quote:Praten, praten praten, helpen, ondersteunen, confronteren, het eruit trekken, oplossen, praten, knuffelen, lief en attent zijn, etc...tot er weer gelachen kan worden.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:42 schreef chacama het volgende:
En wat doe je als je vrouw zich zo schuldig voelt omdat ze het gevoel heeft dat ze al zo lastig is en geen hulp durft te vragen. Laat je d'r dan ook nog steeds aanmodderen?
quote:verklaar je nader aub? Ik ken jou niet en pretendeer je nu dat je mij al door en door kent?
quote:Ikikikikikikikikikikikik.... als je echt zo'n minnetje bent in psychologie, weet je dat mensen geen machines zijn die zich volledig aanpassen aan jouw wensen en mening en al helemaal niet als ze boos of verdrietig zijn. Heb je minder goed opgelet op school en weet je dit nog niet, dan kom je daar snel genoeg achter.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:40 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
opkroppen laat ik niet toe, laten we daar duidelijk over zijn, ik laat mensen gecontroleerd en beheerst stoom afblazen en niet de hele ketel in 1x te laten exploderen. Dat is mijn tactiek en werkt behoorlijk goed.
quote:Door je er tegen te verzetten wordt het alleen maar erger. Je kan er maar beter aan toegeven (en bedenken op welke manier), dan er tegen in te gaan.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:44 schreef cattie het volgende:
[..]
Sorry hoor, maar volgens mij heb jij een veel te gemakkelijk beeld van de hormonale veranderingen en hun gevolgen tijdens een zwangerschap. Alsof al die zwangere vrouwen die last hebben van hun hormonen het niet zouden willen. Geloof me, ik had er heel graag geen last van willen hebben en heb me er tegen verzet, maar dat hielp absoluut niet.
Het is het verschil tussen dat ene bord, waar toch al een stukje uit was in de kliko te gooien of het hele servies over de straat heen te laten vliegen...... (om even met de huisraad te smijten.....te spreken).
Of.... zelf even lekker een stukkie janken op de bank, dan je er tegen verzetten en als je man thuis komt hem alle hoeken van de kamer te laten zien om vervolgens alsnog in die jankbui uit te komen, want het moest toch uit je systeem.
wat jou taak is haar steunen, haar liefhebben, niet haar behandelen.
quote:De manier waarop je je uitspraken doet en je mening ventileert, vindt ze eng gok ik. En zij niet alleen, inmiddels.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:50 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
verklaar je nader aub? Ik ken jou niet en pretendeer je nu dat je mij al door en door kent?
quote:Ok zal ik in de gaten houden.....Op vrijdag 25 augustus 2006 12:41 schreef PM-girl het volgende:
Ik denk dat die psychologische minor ook weinig zoden aan de dijk zal zetten. Vrouwen veranderen soms gewoon zo, ook al ben je al jaren samen, dat de vrouw zichzelf niet meer herkent, laat staan de echtgenoot.
En geloof me, op het moment zelf is de man die met rede de toestand probeert te sussen, NIET wat je nodig hebt.
Ga maar na wat er gebeurt, Chacama omschrijft het al vrij volledig.
Ik denk dat je je als partner moet voornemen je vrouw te steunen, wat niet alleen inhoudt dat je dingen overneemt als die te zwaar zijn(huishoudelijk werk bijvoorbeeld, of koken omdat ze misselijk is) maar ook haar de ruimte geeft als ze die nodig heeft. Ruimte om alleen te zijn, met tranen, scheldkannonades, eetbuien of andere dingen.
En misschien is het wel nodig dat je haar iets aanbiedt als een grens, maar dan geeft ze dat wel aan.
quote:Dat heeft er niets mee te maken, dooieOp vrijdag 25 augustus 2006 12:46 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
hahaha, kijk maar es hoe lang ik al lid ben, kan onmogelijk een kloon zijn.
Dat wat je post maakt dat ik jou maar een engerd vind.
quote:Erasmus universiteit, uit de Master Biologische en Cognitieve Psychologie.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:50 schreef _evenstar_ het volgende:
Hassanjassan je bent haar man NIEt haar psycholoog, en met een minor psychologie ( van de Loi ? ) moet je toch wel weten dat je geen naasten, familie of bekenden mag behandelen.
wat jou taak is haar steunen, haar liefhebben, niet haar behandelen.
In het mastersprogramma komen psychologische functies als aandacht, perceptie, geheugen, kennisrepresentatie, motivatie, emotie en de hersenmechanismen die hier aan ten grondslag liggen uitgebreid aan bod.
Ook aan stoornissen in het hersenfunctioneren en hun gevolgen voor het menselijk gedrag wordt aandacht besteed. In de opleiding wordt de praktische toepassing van deze biologisch- en cognitief-psychologische kennis benadrukt.
maar neemt niet weg dat je niet haar psycholoog behoort te zijn. quote:dát was nou wel een kloon, vivi! bouncingvictorOp vrijdag 25 augustus 2006 12:36 schreef Vivi het volgende:
[..]
Op die ene engerd, met die stuiterende balletjes in zijn avatar
[ Bericht 3% gewijzigd door Reese op 25-08-2006 13:02:37 ]
quote:Jij komt met een bewering, een serieuze en zeer storende stelling, op gronden die nergens op slaan, dat vind ik reuze interessant. Gelukkig heb ik ervoor geleerd en weet ik hoe ik er mee moet opgaan. Als je dit in 't gezicht had gezegd van iemand die niet weet watie moet denken en niet goed kan omgaan met emoties, dan krijg je een hele andere reactie.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:51 schreef _evenstar_ het volgende:
o en waarom ik je een engerd vind, omdat je de wijsheid in de pacht denkt te hebben, want ej hebt een minor dat blijf je nl. verkondigen.
Dat wat je post maakt dat ik jou maar een engerd vind.
ik weet gelijk weer waarom ik weg ben gegaan bij mijn vent toen ik zwanger was quote:omfgOp vrijdag 25 augustus 2006 12:55 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Jij komt met een bewering, een serieuze en zeer storende stelling, op gronden die nergens op slaan, dat vind ik reuze interessant. Gelukkig heb ik ervoor geleerd en weet ik hoe ik er mee moet opgaan. Als je dit in 't gezicht had gezegd van iemand die niet weet watie moet denken en niet goed kan omgaan met emoties, dan krijg je een hele andere reactie.
quote:Das mooi.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:53 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Erasmus universiteit, uit de Master Biologische en Cognitieve Psychologie.
In het mastersprogramma komen psychologische functies als aandacht, perceptie, geheugen, kennisrepresentatie, motivatie, emotie en de hersenmechanismen die hier aan ten grondslag liggen uitgebreid aan bod.
Ook aan stoornissen in het hersenfunctioneren en hun gevolgen voor het menselijk gedrag wordt aandacht besteed. In de opleiding wordt de praktische toepassing van deze biologisch- en cognitief-psychologische kennis benadrukt.
Maar er zijn diverse vrouwen en mannen die door hun professie/opleiding geacht worden met bepaalde situaties goed om te kunnen gaan (waaronder ikzelf, maar ook een arts met een kindje dat gevallen is, een DELA-medewerker met verdriet of een psycholoog met emoties) maar dat houdt vlug op als het je eigen situaties betreft.
En DAT zou je zeker ook moeten weten als student psychologie, zoals er al meer zeggen. Emoties laten zich niet controleren, zeker niet in privé-situaties.
quote:Ok, dan krijg je nu nog the benefit of the doubt van me..... want je kan het blijkbaar wel..... tenminste dat zeg je nu. Je kan d'r wel onvoorwaardelijk steunen in een periode waarvan zij niet weet wat er met d'r gebeurt en wat niet.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:48 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Praten, praten praten, helpen, ondersteunen, confronteren, het eruit trekken, oplossen, praten, knuffelen, lief en attent zijn, etc...tot er weer gelachen kan worden.
Ik heb ooit eens gepost dat een zwangerschap als een hormonale achtbaan is. Je hebt rustige stukken als je omhoog gaat, maar je hebt ook stukken waarvan je niet meer weer of je nu boven of onder hangt, vooruit of achteruit gaat. Het is dan wel zo belangrijk dat je samen in die achtbaan zit. En niet dat jij vanaf de grond toekijkt hoe je vrouw door de kurkentrekker gaat.....Ik weet het uiteindelijk komt die achtbaan tot stilstand, maar dat is niet bij de geboorte. Nee, dan gaat ie nog even een paar maanden om een wat lager pitje door tegen de tijd dat je baby bijna een jaar is.....dan staat ie wel stil....
Oh en ik ken je ook verder niet maar vind je ook wel een beetje eng.
quote:Gelukkig ben jij inderdaad zo geleerd dat je de wijsheid in pacht hebt.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:55 schreef hassanjassan het volgende:
Gelukkig heb ik ervoor geleerd en weet ik hoe ik er mee moet opgaan.
Ik hoop dat deze wijsheid je ook helpt wanneer je vrouw c.q. haar hormonen je een hersenschudding slaan omdat ze je betweterige gezeik kotsbeu zijn.
Weet je dat er vrouwen zijn vrijgesproken voor moord, omdat ze ten tijde van die daad ontoerekeningsvatbaar werden geacht vanwege hun hormonen? Da's zeker omdat psychologie net zo'n exacte wetenschap is als wiskunde.
Hier horen gewoon uitbarstingen te staan, leuke grappige en soms stomme dingen die zwangere vrouwen nu eenmaal hebben.
Discussies over de psyche van zwangere vrouwen zouden beter in R&P kunnen of anders iig in een apart topic in OUD.
Dit topic wordt zo gewoon een beetje verpest!
quote:Je hebt gelijk!Op vrijdag 25 augustus 2006 13:00 schreef Githa het volgende:
Laten we hier nu niet wéér een discussie gaan voeren met allerlei persoonlijk getinte aanvallen, dat heeft helemaal geen meer waarde.
Hier horen gewoon uitbarstingen te staan, leuke grappige en soms stomme dingen die zwangere vrouwen nu eenmaal hebben.
Discussies over de psyche van zwangere vrouwen zouden beter in R&P kunnen of anders iig in een apart topic in OUD.
Dit topic wordt zo gewoon een beetje verpest!
In ieder geval iemand die nuchter nadenkt zonder ondergesneeuwd te worden door hormonen!
Ik blijf je nog steeds het voordeel van de twijfel geven, maar moet er wel bij zeggen dat je eigenlijk over hormonen en de gevolgen voor het vrouwelijk lichaam pas mee kan praten als je het zelf hebt meegemaakt. Dus als jij in je vorige leven een zwanger vrouw bent geweest en dit nog bewust kunt herinneren dan kun je beweren dat we niet mogen zeuren enz. m.b.t. onze zwangerschap. Als dit niet zo is dan zou ik tussen alle regels doorlezen en ons advies ter harte nemen.....
En kom nou niet met alle verhalen van gynecaelogen die wel kunnen meeleven ect., want zolang je zelf niet zwanger bent geweest kun je het niet weten hoe het is. En dat wordt niet voor niets door de medische wereld beaamt. Koop maar eens wat tijdschriften... Kinderen...Ouders van Nu. En lees wat er allemaal speelt en gebeurt.
quote:Ja dat klopt, daarom snap ik ook niet die calvinistische instelling die veel artsen hebben in nederland. Een ruggeprik doen ze niet, omdat ze vinden dat een vrouw die pijn moet doorstaan.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:36 schreef chacama het volgende:
Hassanjassan.....Jankbuien, en vergeetachtigheid horen echt bij een zwangerschap. Die worden veroozaakt door de hormonen. Net zoals diezelfde hormonen ervoor zorgen dat alles verweekt zodat de baby straks door het bekken kan. Dat die hormonen die voor de lichamelijk voorbereiding ook psychische gevolgen hebben, kunnen we helaas niet veranderen. De vergeetachtigheid wordt ook gerelateerd aan het feit dat het de bedoeling is dat de moeder alle ellende van de geboorte vergeet. Anders zouden er te weinig/ geen kinderen meer worden geboren....
In amerika strooien ze bijna met die prikken en doen ze ook helemaal niet moeilijk over een keizersnee, als je dat zou willen.
quote:Frustratie is ok, dat kan iedereen overkomen, maar dat doe je jezelf toch aan dan? Als er telkens maar weer gevraagd wordt om te helpen, zelfs ongevraagd hulp aangeboden wordt en dingen gedaan worden, dan zie ik geen reden om die frustratie naar 't lijdende voorwerp te uiten.Dat het niet echt normaal is dat huisraad door de kamer vliegt, ja daar kan ik je geen ongelijk in geven. Maar als het gebeurt zou ik je toch willen adviseren om te bukken. Vaak is een hormonale bui een uiting van de frustratie van de moeder-in-spe zelf. In de eerste 3 maanden raakt ze waarschijnlijk gefrustreerd om dat ze veel moe is. En dat is niet leuk als je voorheen vanalles wel kon doen. Verder is er natuurlijk de eventuele misselijkheid van de eerste periode (veroorzaakt door de hormonen) die je helemaal gek kan maken.
quote:hmmm....daar ga ik eens overnadenken.In het tweede trimester is het over het algemeen redelijk rustig. De baby groeit, maar door de aanmaak van meer bloed heeft de moeder ook meer energie. (als je mazzel hebt). Dit is de periode waarin de nesteldrang of schoonmaakwoede zich veel uit. Er moet rust heersen om haar heen en wanneer dit niet zo is verstoord het, waardoor wederom frustratie ontstaat. Aanvullingen welkom!!
quote:Precies, ik kan lichamelijke ongemakken wat verzachten en frustraties helpen een plek te vinden, maar ik ben ook rechtvaardig. Als iemand mij onrecht aandoet, dan kan je minder of niet (hangt ervan af) op mij rekenen, zo simpel is het...In het laatste trimester voelt een moeder-spe zich vaak echt als een baby-fabriek. Tuurlijk heeft ze haar goede momenten, maar het is toch de baby die ze meezeult die veel van haar vergt. De druk op de blaas wordt enorm, het gewicht wat aan haar buik hangt haast ondragelijk en om over de verweking en de pijn van het indalen nog maar te zwijgen. Zijn er dus genoeg redenen om te klagen en gefrustereerd te raken met alles om haar heen.
quote:Nou ja, zo werkt het als je het er makkelijk af wilt brengen, klinkt het me in de oren. Ik vraag m af hoe je ooit kan groeien als je dit soort dingen niet ziet en daartegen gepaste acties kan ondernemen?En als partner zijnde ben jij dan het makkelijkste doelwit. Ik snap ergens wel dat je wilt dat ze redelijk blijft en 'normaal' blijft doen, maar je moet er toch rekening meehouden dat zij, hoe graag ze het kindje ook wilt, met haar gevoelens in conflict zal komen. En dan zal ze het op jou afreageren. Niet omdat jij niet lief bent, nee juist en alleen omdat jij er voor haar bent. En dat klinkt misschien stom maar zo werkt het.
quote:we hebben een zwangerschapsdagboek waarin van alles geschreven wordt. En een boek over wat er per dag in je omgaat. zeer boeiend, maar allemaal erg rooskleurig. Een boek verkoopt denk ik anders niet. Dit topic is denk ik veel beter.Ik zou jullie beiden willen aanraden om een boek over de zwangerschap te kopen. Eentje met daarin de uitleg over hoe een zwangerschap is en wat het met je lichaam doet. En 1 voor je vrouw, waarin zij kan lezen wat er met haar gebeurt, maar ook zelf in kan schrijven hoe ze zich voelt en wat de zwangerschap met haar doet.
quote:Als je het niet erg vind, ga ik hier en verder ook niet in op je reacties, als je nog wat hebt, stuur je maar een email ofzo. Dank u ! hassanjassan@hotmail.com
'Valse verwachtingen' van Naomi Wolf komt zo in me op, en er bestaan er wel meer maar die kun je in de boekhandel/bieb vast wel vinden.quote:Ik zal naar je luisteren Githa en me niet meer mee laten slepen in mijn hormonale frustratie. Ik had gewoon net als vele andere waarschijnlijk de behoefte om voor zijn vrouw en daarmee mezelf op te komen.....
Maar goed... om terug te komen op dit topic. Ik ga me weer verschransen aan mijn verslaving van vandaag.............chocolade...
En Hassanjassan.....je blijft gewoon welkom, maar ik zou het ook leuk vinden als je vrouw ook zou komen posten, want we hebben nu natuurlijk maar 1 kant van het verhaal.....en aangezien er wel een hele pagina aan besteed hebben....mag zij toch ook best weten dat er velen zijn die met haar meeleven... en als dan gal wil spuien dan kan dat mooi hier want jankbuien zijn welkom!!
quote:yups, kwam allemaal naar voren. Gastcolleges van zwangere vrouwen, tijdens en na de zwangerschap. En zoals het hoort op school ook de achtergrond ervan, wat en welke chemische processen er zijn, wat het met je doet en vooral interessant, hoe je het kan aanpakken.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:58 schreef cattie het volgende:
Heel fijn dat je een minor in psychologie hebt gehad. Hadden ze ook het vak "omgaan met zwangere vrouwen?" of "psychische veranderingen door hormonen?". Bekijk je vrouw eens als vrouw die zwanger heeft en het moeilijk heeft met allerlei veranderingen en niet als patient.
Oh en ik ken je ook verder niet maar vind je ook wel een beetje eng.
Dus zo'n beetje een spoedcursus zwangerschapsomgang. Net als dat je ook effe moet zeggen dat ik een engerd ben, vindi k jammer.
quote:Precies, daarom laat ik emoties in eigen sfeer uitrazen, maar niet waar ik bij ben en zeker niet tegen mij. Ik ben trouwens als klaar met studeren hoor.Op vrijdag 25 augustus 2006 12:56 schreef PM-girl het volgende:
[..]
Das mooi.
Maar er zijn diverse vrouwen en mannen die door hun professie/opleiding geacht worden met bepaalde situaties goed om te kunnen gaan (waaronder ikzelf, maar ook een arts met een kindje dat gevallen is, een DELA-medewerker met verdriet of een psycholoog met emoties) maar dat houdt vlug op als het je eigen situaties betreft.
En DAT zou je zeker ook moeten weten als student psychologie, zoals er al meer zeggen. Emoties laten zich niet controleren, zeker niet in privé-situaties.
quote:ok thanks, boek staat genoteerd !Op vrijdag 25 augustus 2006 13:10 schreef poemojn het volgende:
Er zijn ook minder rooskleurige boeken
maar ik ben wel nieuwsgierig naar hoe je vrouw er over denkt... over jouw manier van doen en denken bedoel ik.Natuurlijk snap ik dat het niet leuk is als je als man zijnde gebruikt wordt om op af te reageren, das niet fijn. Dat je daar als zwangere vrouw een beetje op kan en probeert te letten is een redelijke "eis" om te stellen op zich. Maar toch he... het zijn dus idd die hormonen die het hem doen. de meest redelijke, rationele vrouwen kunnen echt veranderen in emotionele wrakjes en soms heb je jezelf echt niet in de hand, zo is het. Persoonlijk zou ik dan dus echt furieus worden als jij met je theorietjes aan zou komen
maar misschien is jouw vrouw heel anders en vind ze het prettig ofzo juist. Mag aannemen dat ze je kende voordat jullie gingen trouwen en aan deze zwangerschap begonnen quote:Nog een laatste reactie van mij dan, aparte opleiding? Nog nooit gehoord dat dat zo gaat. Heb op mijn opleiding een module vrouw en gezondheid gehad, die werd gegeven voor een professional (ik dacht een arts, maar kan ook een fysiotherapeut zijn geweest).Op vrijdag 25 augustus 2006 13:13 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
yups, kwam allemaal naar voren. Gastcolleges van zwangere vrouwen, tijdens en na de zwangerschap. En zoals het hoort op school ook de achtergrond ervan, wat en welke chemische processen er zijn, wat het met je doet en vooral interessant, hoe je het kan aanpakken.
Dus zo'n beetje een spoedcursus zwangerschapsomgang. Net als dat je ook effe moet zeggen dat ik een engerd ben, vindi k jammer.
Lijkt me overigens wel leuk, om als zwangere een zaal vol wijsneuzerige studenten op stang te jagen!
quote:Ik zal het effe voor je opzoeken, het is wel in het engels he !!Op vrijdag 25 augustus 2006 13:04 schreef chacama het volgende:
En dan nog even een reactie op je studie. In welk hoofdstuk stond hoe werken hormonen in de zwangerschap bij een vrouw en wat doet dit met haar lichamelijk en geestelijk????? Want dan wil ik graag even een kopie. Dan kan ik me er deze keer wat beter op voorbereiden...
quote:Kan ik niet en zal ik nooit kunnen, ben ten slotte een mannetje he.Ik blijf je nog steeds het voordeel van de twijfel geven, maar moet er wel bij zeggen dat je eigenlijk over hormonen en de gevolgen voor het vrouwelijk lichaam pas mee kan praten als je het zelf hebt meegemaakt. Dus als jij in je vorige leven een zwanger vrouw bent geweest en dit nog bewust kunt herinneren dan kun je beweren dat we niet mogen zeuren enz. m.b.t. onze zwangerschap. Als dit niet zo is dan zou ik tussen alle regels doorlezen en ons advies ter harte nemen.....
quote:Het waren geen gynecaelogen, ook geen stoffige professors, maar mannen, vrouwen, stellen die echte ervaringen kwamen vertellen. De docent haakte er dan steeds op in en vertelde de academische achtergrond ervan, met de ontdekkingen die gedaan zijn op dat gebied en de conclusies ervan.En kom nou niet met alle verhalen van gynecaelogen die wel kunnen meeleven ect., want zolang je zelf niet zwanger bent geweest kun je het niet weten hoe het is. En dat wordt niet voor niets door de medische wereld beaamt. Koop maar eens wat tijdschriften... Kinderen...Ouders van Nu. En lees wat er allemaal speelt en gebeurt.
quote:Precies, nee dit waren een paar speciale colleges, in het leven geroepen door o.a. ikzelf via de studievereniging in overleg met de opleidingsraad. Gewoon omdat het zo'n menselijk fenomeen is en steeds terugkomt. Dit soort dingen zal je ook nooit in de bladen lezen, ja alleen de ervaringen, maar de wetenschappelijke ontdekkingen ervan niet en al zeker niet de conclusies die eruit zijn gekomen, dan moet je nl. echt ook zelf de boeken in duiken. Ik vind dat toevallig erg leuk en interessant en dacht het hier te vinden ook een beetje, maar dit is meer een hassan-bash topic geworden.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:18 schreef PM-girl het volgende:
[..]
Nog een laatste reactie van mij dan, aparte opleiding? Nog nooit gehoord dat dat zo gaat. Heb op mijn opleiding een module vrouw en gezondheid gehad, die werd gegeven voor een professional (ik dacht een arts, maar kan ook een fysiotherapeut zijn geweest).
Lijkt me overigens wel leuk, om als zwangere een zaal vol wijsneuzerige studenten op stang te jagen!
quote:nou, dat is denk ik niet zozeer de bedoeling, maar wat je schrijft raakt een hoop mensen, omdat we weten hoe we ons voelen of gevoelt hebben tijdens de zwangerschap.... en de haren gaan wat overeind staan van je posts...Op vrijdag 25 augustus 2006 13:21 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
... maar dit is meer een hassan-bash topic geworden.
quote:Nogmaals, het zijn geen theorietjes, ik ben alleen maar een berichtgever. Wat ik vertel in zeer korte vorm, is het resultaat van decennialang onderzoek van anderen. Ik neem die kennis in mij op en probeerde het in een leuke discussie te gieten.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:17 schreef Belana het volgende:
kijk hassan, je bent hier natuurlijk inde hormonenfabriek beland
Natuurlijk snap ik dat het niet leuk is als je als man zijnde gebruikt wordt om op af te reageren, das niet fijn. Dat je daar als zwangere vrouw een beetje op kan en probeert te letten is een redelijke "eis" om te stellen op zich. Maar toch he... het zijn dus idd die hormonen die het hem doen. de meest redelijke, rationele vrouwen kunnen echt veranderen in emotionele wrakjes en soms heb je jezelf echt niet in de hand, zo is het. Persoonlijk zou ik dan dus echt furieus worden als jij met je theorietjes aan zou komen
Mijn vrouw is zeer precies in wat ze doet. Op werk wordt ze ook geprezen daarom, maar thuis werkti die mentaliteit niet, want je hebt a. de structuur niet in je huis, b. de faciliteiten niet in huis, c. de mensen niet in huis. Dat en nog veel meer dingen, zijn idd een erg goed recept om gefrustreerd te raken, maar als je dat ook al weet, dan kan je er toch constructief mee omgaan?
Het is niet zo dat ik d'r op een stoel vastbindt en dan dwangcollege ga geven ofzo. Alles gebeurt in samenspraak en ieder kan zijn woord op tafel leggen. Als ik merk dat ze niet wil of kan zeggen, maar het niet kan verwoorden, dan help ik mee, dan vraag ik het 5-6-7-8 keer opnieuw in telkens eenandere vorm en manier.
Ook mij lijkt het een interessant college....zou het graag willen volgen. Al is het maar om te weten hoe verschillende zwangerschappen kunnen zijn en wat dan de medici daarvan zeggen.
Want alle hormonale buien op een stokje.... kan iemand mij uitleggen waarom ik bij Fleur een sinasappelverslaving had en nu een chocolade-verslaving. Waarom ik nu bij de gedachte aan sinaasappels al bijna over mijn nek ga en toen niet??
En dan nog een: waarom had ik bij Fleur alle energie van de wereld en kan ik nu bijna 24 uur per dag slapen....ik snap het zelf niet dussuh...
Oooohhhhhh hormonen....ik had nog zo beloofd om niet te reageren......
.....ga jij jezelf fijn rationaliseren en controleren als je in no-time een vertigvoudiging van hormonen toegediend krijgt en dan mag jij hier komen!!!!greetz, Major.
quote:Nou ja, dat bedoel ik dus, je WEET hoe je je voelt of je hebt het al meegemaakt, dan lijkt het me handiger om niet als groep mij te gaan zitten bashen, want zo hou je alleen maar de houding en mentaliteit in stand, terwijl je geen snars opschiet, want je krijgt geen antwoorden, maar alleen steun en medeleven in zo'n groep.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:23 schreef Belana het volgende:
[..]
nou, dat is denk ik niet zozeer de bedoeling, maar wat je schrijft raakt een hoop mensen, omdat we weten hoe we ons voelen of gevoelt hebben tijdens de zwangerschap.... en de haren gaan wat overeind staan van je posts...
Misshcien is dat mijn andere houding, maar ik zoek graag naar antwoorden en graag ook de achtergrond ervan als het effe kan. Zo groei ik als mens en kan ik dingen begrijpen. Dat is allemaal kennis die belangrijk is in mijn leven, vind ik.
quote:huh? ik deed een hele normale vriendelijke post dacht ik en met mij nog wel meer mensen hoor... PM girl en chacama stellen gewoon vragen e.d. toch?Op vrijdag 25 augustus 2006 13:30 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Nou ja, dat bedoel ik dus, je WEET hoe je je voelt of je hebt het al meegemaakt, dan lijkt het me handiger om niet als groep mij te gaan zitten bashen, want zo hou je alleen maar de houding en mentaliteit in stand, terwijl je geen snars opschiet, want je krijgt geen antwoorden, maar alleen steun en medeleven in zo'n groep.
quote:Wederom een voorbeeld van hassan-bashen, is er geen mod die hier wat aan kan doen? Stroman argumenten, strikvragen, persoonlijke aanvallen, bewijstlast ontduiken, en ga zo maar door.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:28 schreef Catootje het volgende:
Oi, Hassanjassan: echt echt echt......gaat gewoon heen uit dit topic en laat onszelf gewoon verbazen over wat de zwangerschap met ons doet, ben eeeeeeerg benieuwd wat jij gaat doen met nesteldrang. Ga jij bij elke verstoring in de hersenen, elke disbalans een discussie aan? Fijne vent, da's lekker als je schizofreen, depressief, of weetikveelwat bent...(zwanger??) De hoeveelheid hormonen die wij ons lijf binnengetouwd krijgen staan gelijk aan die van een puber, en geloof me: dat is balen hoor, om op je 35e je te voelen als een puber
greetz, Major.
Ik kan hier niks mee....
quote:Nee ik had er ook nog nooit van gehoord, maar ze zijn er wel en daarom was het ook zo tof op er les in te krijgen. Ik laat het eenvoudig klinken, maar is het ook, het is iets menselijks en alles is natuurlijk per geval anders.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:31 schreef Belana het volgende:
Nou, ik heb nog nooit van onderzoeken gehoord die gaan over het gedrag van de zwangere vrouw en hoe je daar mee om kunt gaan hoor. De meeste mensen accepteren het gewoon. Jij laat het allemaal heel eenvoudig klinken, alsof je iedere vorm van emotie maar even in de hand moet hebben of houden. Ja, we zijn in staat om een hoop in de hand te houden, dat ben ik met je eens, maar ik vind dat jij te veel verlangt. En het is heel persoonlijk wat ik nu ga zeggen, IK zou niet tegen dat gepsychologiseer kunnen, daar zou ik gewoonweg heel kriegel van worden. Maar heej, als jullie er samen gelukig mee zijn vind ik het best.
Teveel verlangen doe ik niet, ik streef idd wel naar het hoogst mogelijk, met de kennis dat je nooit perfectie zal halen, maar ondertussen heb je wel je best gedaan.
quote:ja is niet tegen jou persoonlijke bedoeld.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:33 schreef Belana het volgende:
[..]
huh? ik deed een hele normale vriendelijke post dacht ik en met mij nog wel meer mensen hoor... PM girl en chacama stellen gewoon vragen e.d. toch?
quote:Je concludeert dat ik zo ben in het echte leven. En je conclusies zijn zeer voorbarig en kort door de bocht, dat siert je echt niet.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:34 schreef nebelung het volgende:
Als je als mens wil groeien, dan is het prettig als je échte gevoelens van mensen (in dit geval vrouwen die een kind in de maak hebben in hun lijf) niet gaat bagatelliseren en psychologiseren. Dat staat je echt niet netjes. Je hebt werkelijk géén idee wat zo iets groots (want dat is het) doet met een mens.
quote:Bored nowOp vrijdag 25 augustus 2006 13:41 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Je concludeert dat ik zo ben in het echte leven. En je conclusies zijn zeer voorbarig en kort door de bocht, dat siert je echt niet.
quote:niet dus......
quote:Wéér voor een ander bepalen wat die persoon voelt he
quote:Oho, je wilt niet alleen je 'vrouwtje' redden van de attack of the hormones - wat een zwangere niet overkomt, maar waar ze voor kiest, maar ons ook nog even...Op vrijdag 25 augustus 2006 13:30 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Nou ja, dat bedoel ik dus, je WEET hoe je je voelt of je hebt het al meegemaakt, dan lijkt het me handiger om niet als groep mij te gaan zitten bashen, want zo hou je alleen maar de houding en mentaliteit in stand, terwijl je geen snars opschiet, want je krijgt geen antwoorden, maar alleen steun en medeleven in zo'n groep.
Misshcien is dat mijn andere houding, maar ik zoek graag naar antwoorden en graag ook de achtergrond ervan als het effe kan. Zo groei ik als mens en kan ik dingen begrijpen. Dat is allemaal kennis die belangrijk is in mijn leven, vind ik.
Dank u. Ik zal vanaf vandaag al je posts nog eens goed doorlezen en dan mij in een hoekje gaan schamen dat mijn hormonen zo ontzettend de baas over mij zijn geworden..
Als iedereen hier nou eens een béétje inbindt ... en het topic weer gebruikt voor waar het voor bedoeld is.
De dames zitten allemaal bovenop de kast (ja, geef de hormonen maar de schuld
) en Hassan moet niet overal op in gaan, hoe leerzaam het ook voor hem kan zijn. [/modmodus]
Toch denk ik: ik heb waarschijnlijk geen zwangerschapshormonen gehad want dat irreële gedoe daar kan ik me niets van herinneren. Ik zit hier vol verbazing te lezen. Een huilbui bij een zielige film, of bij een volkslied voor een Held
oké, maar daar bleef het wel zo'n beetje bij. Gelukkig Misschien een rare vraag, maar ik ben echt benieuwd. Als je weet dat het door de hormonen komt, dan kan je toch een soort van jezelf toespreken dat je je daar niet zo door laat meeslepen? Of moet ik nu dekking gaan zoeken
Hassan, als je serieus bent en je was mijn man geweest, dan had ik je met dit soort betweterige gedrag van tienhoog uit het raam geflikkerd. En dan ben ik niet eens zwanger.
quote:Nee, hoor Linda, niet doen. Gewoon lekker zwanger zijn....Dat is ons voorrecht. En hier lekker kleppen of hormonale aanvallen posten hoort daar ook bij. Anders wordt het zoooo saai.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:47 schreef linda856763 het volgende:
[..]
Oho, je wilt niet alleen je 'vrouwtje' redden van de attack of the hormones, maar ons ook nog even...
Dank u. Ik zal vanaf vandaag al je posts nog eens goed doorlezen en dan mij in een hoekje gaan schamen dat mijn hormonen zo ontzettend de baas over mij zijn geworden..
Ik wil slapen ik ben moe
ik moet werken en mag niet naar mijn bedje toe!!
@Chacama: ik klep fijn door hoor!
quote:Als je daarvan nou gewoon even een bron aangeeft, is iedereen hier hormonaal ook weer gesust.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:27 schreef hassanjassan het volgende:
Nogmaals, het zijn geen theorietjes, ik ben alleen maar een berichtgever. Wat ik vertel in zeer korte vorm, is het resultaat van decennialang onderzoek van anderen.
Maaruh, het was toch een kloon, begreep ik in Z&G?
quote:Daarom heb ik er ook een tijdje halfvrolijk meegelezen. Maar de hakken gaan in het zand en het wordt onaangenaam en hullie moeten niet doorslaan. Of is het weer tijd voor een lekkereOp vrijdag 25 augustus 2006 14:05 schreef PM-girl het volgende:
Hihi, ik vind de discussie hier wel een tekenend voorbeeld wat zwangerschaps (en moeders) hormonen kúnnen doen!!
rel en is Hassan eigenlijk een kloon van peacekeeper BE quote:Ik ben ook hormonaal alweer helemaal op de ritOp vrijdag 25 augustus 2006 13:52 schreef m@x het volgende:
Mèn, dat jullie nog serieus op die kloon ingaan zeg
Hassan, als je serieus bent en je was mijn man geweest, dan had ik je met dit soort betweterige gedrag van tienhoog uit het raam geflikkerd. En dan ben ik niet eens zwanger.
. Maar ik had deze man niet uit het raam geflikkerd, ik was na de eerste kennismaking heeeeeel hard weggerend. Dat ik er vooral maar niet zwanger van zou ráken . Zijn er nog dames (of heren?) met grappige voorbeelden? Juist zo'n leuk topic en de helft is al naar de gallemiezen door al dat gezeur
Wij hebben 2 katten, 1 ervan is echt een vreetzak en houdt heel erg van zijn natte brokjes. De dierenwinkel assistente raadde echter aan om over te gaan op droogvoer, dat zou veel beter zijn. Na een beetje nadenken waren wij daarvan overtuigd. Vervolgens heb ik een huilbui van ruim een half uur gehad omdat we onze kat zijn lekkere natte brokjes zouden ontzeggen.
Achteraf bleek dat hij de droge brokjes ook heerlijk vindt (eigenlijk vindt hij alles lekker en dat wist ik op dat moment ook).
Ik zag hem al helemaal zitten, alleen in een hokje, treurig kijkend met marco borsato op de radio.....
Gevolg, hond mee naar zuidfrankrijk!! Hoop wel dat dit dus door de hormonen kwam en ik volgend jaar de hond wel achter kan laten zonder zoiets.
Dat heb ik nu al met mijn katten, dat soort sentimenteel gedoe (om niets)
Dat beloofd nog wat straks . Jij weet weer een glimlach op mijn gezicht te toveren.Hier heb ik al moeit met het uit de bakken vissen van overleden goudvissen. Oef....ik laat het meestal ook maar aan mijn man over. Voorheen pakte ik ze op en spoelde ze door. Nu, kan ik toch een dood beestje niet zo maar doorspoelen....Gelukkig heb ik er nog geen last van bij het uithalen van dode bloemen in alle plantjes hier. Stel je voor. Loop ik de hele dag te janken.
Redelijk persoon + hormonen = met borden smijtende biatch
Onredelijk persoon + hormonen = knuffeldende doos die in tranen uitbarst bij het zien van een schattig babypakje
Spaarder + hormonen = twee gaten in iedere hand
Uitgeefster + hormonen = alles willen sparen voor de baby(die mag immers niets te kort komen)
quote:Uhm....zou kunnen. Moet nu dus alleen heel hard gaan nadenken over wat ik straks dus ben of wat ik dus voor de zwangerschap was. Ik weet nu nog niet goed wat ik ben...zal een metOp vrijdag 25 augustus 2006 15:05 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
Is het niet zo dat die hormonen ervoor zorgen dat je precies het tegenovergestelde wordt van wat je bent?
Redelijk persoon + hormonen = met borden smijtende biatch
Onredelijk persoon + hormonen = knuffeldende doos die in tranen uitbarst bij het zien van een schattig babypakje
Spaarder + hormonen = twee gaten in iedere hand
Uitgeefster + hormonen = alles willen sparen voor de baby(die mag immers niets te kort komen)
overleggen. Of ik nu meer of minder redelijk ben....meer of minder een knuffeldoos....meer of minder geld uitgeef...zal wel door de hormonen komen dat ik het niet meer weet quote:Als jij je zo laat gekmaken door wat hormonen, dan had ik je al veel eerder in een kliniek gestopt wegens ontoerekeningsvatbaarheid, waanbeelden en chronische manie oid.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:52 schreef m@x het volgende:
Mèn, dat jullie nog serieus op die kloon ingaan zeg
Hassan, als je serieus bent en je was mijn man geweest, dan had ik je met dit soort betweterige gedrag van tienhoog uit het raam geflikkerd. En dan ben ik niet eens zwanger.
quote:Het is dat je een hele leuke naam hebt, maar ik zou je dan ook helpen die schoenen aan te trekken, sterker nog ik koop een enkele ticket voor je naar timboektoe met kebab-air.Op vrijdag 25 augustus 2006 14:10 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik ben ook hormonaal alweer helemaal op de rit
quote:Neuroscience. 2000;95(2):567-75. Brain oxytocin: differential inhibition of neuroendocrine stress responses and anxiety-related behaviour in virgin, pregnant and lactating rats.Op vrijdag 25 augustus 2006 14:01 schreef Sugar het volgende:
[..]
Als je daarvan nou gewoon even een bron aangeeft, is iedereen hier hormonaal ook weer gesust.
Psychoneuroendocrinology. 1988;13(1-2):29-46. Hormonal basis during pregnancy for the onset of maternal behavior in the rat.
En voor de rest moet je maar gaan zoeken op scholar.google.com.
quote:Een mooie case study over hormonen tijdens zwangerschap, nietwaar?Op vrijdag 25 augustus 2006 14:14 schreef NieTTus het volgende:
Zijn er nog dames (of heren?) met grappige voorbeelden? Juist zo'n leuk topic en de helft is al naar de gallemiezen door al dat gezeur
quote:Luisteren (of in dit geval lezen) en dan logisch nadenken is ook hele kunst he. Ik zeg dat niet dat ze weg te rationaliseren zijn, die hormonen, maar wel zelf in bedwang te houden. Wat je nu doet is een stroman argument neerleggen, dus een standpunt innemen die je onderuit kan halen (door woorden zoals, onzin, helemaal niet zo werkt, "best weg" en de twijfel erin brengen dat ik wel of niet die colleges gehad heb), want wat ik gezegd heb ik helemaal niet zo, zeker gezien wat je erachteraan verteld. dus je hele ballonnetje gaat niet op, jammer maar helaas.Op vrijdag 25 augustus 2006 14:27 schreef Ladybos het volgende:
Wat ik nou zo raar vind he.. Hassan zegt dus college te hebben gehad van zwangere vrouwen. En daar heeft hij dan van geleerd dat al die hormonen maar onzin zijn en best weg te rationaliseren zijn ofzo ? En dan hoort hij hier van al die zwangere vrouwen dat dat dus echt niet zo werkt.. maar luisteren ho maar. Waarom was die ene zwangere vrouw die dat college gaf dan zoveel slimmer dan al deze zwangere vrouwen ? Ik ben van mezelf toch echt wel een heel rationeel type, maar tijdens de zwangerschap was ik gewoon in de ban van de hormonen, tot grote verbijstering van mezelf trouwens. Zo werd ik van een zeer spaarzaam type een gelduitgevend hormonster, vooral aan alles wat roze was of met babies te maken had (10 bedjes voor de baby o.a.). En dat kon ik dus echt niet wegrationaliseren, of tegenhouden, wegstoppen of wat dan ook. En als mijn man toen had gereageerd als Hassan dan vrees ik dat die 9 maanden zwangerschap een hel waren geworden voor me. Mijn lieverd was erg blij dat ik zoveel geld uit gaf, want nu kon hij eindelijk ook al die dingen kopen die hij al jaren wilde hebben en die ik altijd tegen hield omdat ik nooit geld uit wilde geven (nieuwe laptop, GPS systeem, digitale video- en fotocamera, spottingscope, nieuwe fiets, nou ja zo nog wel wat meer dingen) (gelukkig hadden we veel spaargeld ;-) En ach, al die bedjes zijn weer verkocht inmiddels (OK, op 3 na, maar het kind moet toch slapen nog..)
Het voorbeeld van je over gelduitgeven is zo'n voorbeeld van er aan toe geven en de ander dat ook maar laten doen, dus een typsich geval de kwestie niet onder ogen willen zien en onder het tapijt schuiven. Gelukkig heb je het geld ervoor zeg je zelf notabene, maar als je dat dus niet had, was je gedwongen om met je hormonen om te gaan en ze te bedwingen. Snap je, je hebt de luxe, die velen niet hebben, om je je hormonen te veroorloven, maar denk eens na over diegenen die dat niet hebben? Laat ze maar in hun eigen sop gaarkoken, want jij hebt het wel, zo klinkt het nl. bij mij?
(die ook nog eens to-taal afwijkt van het onderwerp.. Is het nou zo moeilijk
) En je wilt wel heel graag je gelijk krijgen hè? Er zijn meerdere subfora's, onzin is er 1 bijv. Of inderdaad Relaties&Psychologie (vat je hem? Psy-cho-lo-gie! Jouw vakgebied!). Misschien vind je daar wat meer gelijkgestemden.
Getuigt niet echt van veel snuggerheid, als je in een forum als Oud je gelijk wilt halen.
quote:ik zei net al...het leven is heel simpel als je nadenkt en wat leest en dan pas gaat praten. Nu probeer je weer een standpunt in te nemen, die niet de mijne is, maar wel toeschuift en dan onderuit kan halen.Op vrijdag 25 augustus 2006 17:41 schreef NieTTus het volgende:
Daar is een Mod-topic voor meneer de psycholoog
En je wilt wel heel graag je gelijk krijgen hè? Er zijn meerdere subfora's, onzin is er 1 bijv. Of inderdaad Relaties&Psychologie (vat je hem? Psy-cho-lo-gie! Jouw vakgebied!). Misschien vind je daar wat meer gelijkgestemden.
Getuigt niet echt van veel snuggerheid, als je in een forum als Oud je gelijk wilt halen.
Deze hele kwestie is zover gekomen omdat anderen, waaronder jij dus ook, mij zitten te bashen, door voor engerd, eikel, en vele andere zeer onbeschofte uitlatingen te doen. Ik kwam alleen melden dat ik sinds 3 dagen weet dat ik vader word. Maar goed, dat wist je natuurlijk al.
Ik bemoei me inhoudelijk verder nergens mee, maar vind het een beetje jammer dat zo'n topic verkut wordt, omdat je inderdaad overal een reactie op moet geven.
Nogmaals daar is het MOD topic voor. Als ik hier kom lezen, wil ik graag ervaringen lezen van zwangere, hormonale vrouwen (zoals de topictitel al doet vermoeden).
En geen gezever van iemand, die al 30 keer heeft laten vallen dat ie een minor heeft, en op ALLES in dit topic moet reageren. Nogmaals het FUCKT niet of jij vind dat vrouwen zich aanstellen, dat ze "normaal" kunnen doen. Het gaat hier om ervaringen delen. Dus als we het over LEZEN hebben?
Ik heb er geen behoefte aan je te "bashen", maar ik begrijp wel de reacties hier.
quote:Precies en daar zijn we nu in verzandt, maar is toch niks mis mee?Op vrijdag 25 augustus 2006 17:49 schreef _evenstar_ het volgende:
misschien moet jij dan maar niet reageren meer hassan want actie ( jouw reactie) reactie ( andere hun reactie)
quote:Ik ben beleefd en geef overal antwoord op, als jij iets tegen mij zegt en ik negeer je gewoon glashard, dan is dat toch grof gezegd, onbeschoft?Op vrijdag 25 augustus 2006 17:49 schreef NieTTus het volgende:
Ja want ik lees
Ik bemoei me inhoudelijk verder nergens mee, maar vind het een beetje jammer dat zo'n topic verkut wordt, omdat je inderdaad overal een reactie op moet geven.
quote:Dat had ik al gedaan en was ook mijn intentie.Nogmaals daar is het MOD topic voor. Als ik hier kom lezen, wil ik graag ervaringen lezen van zwangere, hormonale vrouwen (zoals de topictitel al doet vermoeden).
quote:ik moet blijkbaar mijzelf telkens weer opnieuw bewijzen, want ik laat niet over me heen gaan als iemand mij eikel oid noemt, zomaar zonder reden.En geen gezever van iemand, die al 30 keer heeft laten vallen dat ie een minor heeft, en op ALLES in dit topic moet reageren. Nogmaals het FUCKT niet of jij vind dat vrouwen zich aanstellen, dat ze "normaal" kunnen doen. Het gaat hier om ervaringen delen. Dus als we het over LEZEN hebben?
quote:Nee, dat is zo he, gezellig toch? Een controversieel standpunt is op zich toch niet erg, maar laten we dan wel effe normaal blijven doen tegen elkaar.Op vrijdag 25 augustus 2006 17:51 schreef Belana het volgende:
hassan, je hebt gelijk dat het allemaal niet zo vriendelijk meer is hoor, en dat is jammer, maar op zich denk ik dat jij je ook wel realiseert dat als je een vrij controversieel standpunt inneemt, dat je dan ook dergelijke reacties gaat krijgen. Dat is ook heel simpel als je even nadenkt, toch?
Ik heb er geen behoefte aan je te "bashen", maar ik begrijp wel de reacties hier.
En om nou naar de mods toe te lopen, we zijn geen kleine kinderen meer....dit moet je toch zelf op kunnen lossen of moet pappie en mammie de boel sussen?
quote:dat wou ik nou net zeggenOp vrijdag 25 augustus 2006 18:23 schreef poemojn het volgende:
Zat je nou niet zelf op een mod te wachten Hassan
hij spreekt zich zelf meerdere malen echt zo hard tgebn, dat het gewoon humoristisch begint te worden. zou die ook last hebben van hormonen ?quote:stromanargumenten, doe es gewoooon!! Je klinkt wel erg emotioneel als ik het zo mag zeggen Hassanjassan! Jeu. Ben wel erg vereerd dat een kloon mijn topiqueje heeft uitgekozen om zwangere vrouwtjes te stangenOp vrijdag 25 augustus 2006 13:35 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Wederom een voorbeeld van hassan-bashen, is er geen mod die hier wat aan kan doen? Stroman argumenten, strikvragen, persoonlijke aanvallen, bewijstlast ontduiken, en ga zo maar door.
Ik kan hier niks mee....
Ik ga gewoon helemaal niet meer op jou in, dat doe ik nl irl ook....werkt echt geweldig en heb ik door jarenlange ervaring en studie zelf ontworpen *ignoremodus aanzet*
Voordat ik zwanger werd, vond ik altijd dat die wijven toch wel echt gewoooooon moesten doen, maar soms kan het niet! Ik weet wel dat als ik zo'n echte nesteldrang heb bijvoorbeeld, dat dat zooo onrustig is dat ik er aan toe moet geven: ik weet heus wel dat om half 12 's nachts je badkamer poetsen neit echt logisch is, maar die onrust zorgde ervoor dat ik neit kon slapen, praktischer vond ik dan maar eran toe te geven. En een hormonale bui vind ik soms echt beschamend, maar ik kan er dan echt echt niets aan doen. In tegenstelling tot pubers zie je wel hoe vreselijk onredelijk je was, en tegelijkertijd maakt het ook komisch...
Kom niet aan mijn huisdieren, oooeee kan geen animal planet meer kijken
. Hassan en de hormonentheorie ofzo.Overigens zit ik je helemaal niet te bashen, maar door je stelligheid roep je ook nogal stellige reacties op.
[ Bericht 25% gewijzigd door Leah op 25-08-2006 19:54:10 ]
quote:Wil men over dit onderwerp doorgaan? Dat kan, in een ander/nieuw topic. Maar niet hier.Op vrijdag 25 augustus 2006 13:00 schreef Githa het volgende:
Laten we hier nu niet wéér een discussie gaan voeren met allerlei persoonlijk getinte aanvallen, dat heeft helemaal geen meer waarde.
Hier horen gewoon uitbarstingen te staan, leuke grappige en soms stomme dingen die zwangere vrouwen nu eenmaal hebben.
Discussies over de psyche van zwangere vrouwen zouden beter in R&P kunnen of anders iig in een apart topic in OUD.
Dit topic wordt zo gewoon een beetje verpest!
Volgende berichten die ook over discussie gaan zullen ook verwijderd worden. Het topic is namelijk al verpest genoeg.
Tijdens mijn zwangerschap heeft mijn man gedreigd deze zender te deprogrammeren omdat hij regelmatig thuis kwam en dan zat ik weer te huilen voor de tv . Animal cops is namelijk meestal heel zielig.. Wie weet dat zij je wat beter begrijpen dan wij vrouwen En zo lag hormonenbundel mama ook te huilen in bed
.Toen manlief terug kwam naar bed vroeg hij doodleuk: "ach mama, ben je ook bang van het onweer?"
Waarna mama weer onbegrepen in slaap viel. 
. Moest stiekum glimlachen. Maar, ik zie het ook voor me. Als ik ga en Fleur heel hard hoor roepen vanaf een afstand: NEEE, mama...papa moet het doen. Dan schiet het bij mij ook weleens verkeerd. En dan heb ik geen onweer om het op af te schuiven (zeg, maar). Positief bekijken als de volgende er is en jij zoiets hebt van ga maar even naar papa.....dan moet ze natuurlijk bij jou zijn enne dan is het weer huilen, want dan heb je je kraamtranen net.... het op kan lossen met de kids.quote:Oh, zo'n dertigpuntenblok (waar een hele studie -BSc en MSc- 240 punten of zelfs 300 punten isOp vrijdag 25 augustus 2006 12:53 schreef hassanjassan het volgende:
[..]
Erasmus universiteit, uit de Master Biologische en Cognitieve Psychologie.
In het mastersprogramma komen psychologische functies als aandacht, perceptie, geheugen, kennisrepresentatie, motivatie, emotie en de hersenmechanismen die hier aan ten grondslag liggen uitgebreid aan bod.
Ook aan stoornissen in het hersenfunctioneren en hun gevolgen voor het menselijk gedrag wordt aandacht besteed. In de opleiding wordt de praktische toepassing van deze biologisch- en cognitief-psychologische kennis benadrukt.
)... Ja, daar word je een volleerd psycholoog van. Gut, zullen we mensen met een minor geneeskunde voortaan open-hart-operaties laten doen? En mensen met een minor lucht- en ruimtevaarttechniek vliegtuigen laten ontwerpen?
Nee, vind het niet raar. Als je ergens zin in hebt lekker doen. En of je nu pepernoten maakt of speculaasje...kijk als je nou eens paashazen ging kneden van chocolade.... ach, dat is dan misschien wel raar. Want die chocolade kun je ook gewoon eten. Heb gisteren tenslotte een chocladeletter opgegeten (kreeg ik van een leverancier)...en hij was me toch lekker...
Maar die pepernoten.... kijk wel uit........die zooi stopt enorm.
quote:Op zaterdag 2 september 2006 13:07 schreef chacama het volgende:
uhm.... als ik JA zeg, gooi je ze dan weg....
nee
quote:ok, probeer ik me in te houden, maar ja ik heb er toch al last van, dus verschil zal ik niet merken!Nee, vind het niet raar. Als je ergens zin in hebt lekker doen. En of je nu pepernoten maakt of speculaasje...kijk als je nou eens paashazen ging kneden van chocolade.... ach, dat is dan misschien wel raar. Want die chocolade kun je ook gewoon eten. Heb gisteren tenslotte een chocladeletter opgegeten (kreeg ik van een leverancier)...en hij was me toch lekker...
Maar die pepernoten.... kijk wel uit........die zooi stopt enorm.
quote:Ooow Catootje waarom zeg je dat nou? Zit ik hier net supergezond een wortel weg te knabbelen en kom jij aan met zo'n ideeOp zaterdag 2 september 2006 15:58 schreef Catootje het volgende:
.... maar ook chips met dipsaus en en en.....
Neefje is 3 september jarig.. Vorige week kadootje gekocht en begon spontaan te twijfelen of m'n agenda wel klopt, of ik me niet vergist heb in de datum.. Wat 't niet toch per ongeluk 5 september??
Ik heb mezelf helemaal gek getwijfeld en uiteindelijk m'n stiefmoeder gebeld of 't nou idd zondag was
quote:Ik heb het geprobeerd maar het is echt niet lekkerOp zondag 3 september 2006 12:23 schreef Catootje het volgende:
hehehe......welke vrouw eet er augurken met slagroom? Dat is altijd het clichebeeld en ik vraag me af of ik wel zulke vrouwen ken
Griotten met mosterd daarentegen Hier ook hersenverweking volgens mij: vorige week ben ik mijn mobieltje van het werk kwijtgeraakt. Geen idee waar ik dat ding heb achtergelaten. Een dag later in de bedrijfskantine laat ik mijn pasje in het chipapparaat zitten en loop vrolijk weg met mijn lunch. Gelukkig zijn er nog eerlijke collega's te vinden. En ik maar denken dat zwangerschapsdementie een fabeltje was en een excuus van mijn zwangere collega's om fout op fout te maken. Het lijkt er toch ernstig op dat ik ze nu ga volgen
Dementie is echt heel erg: zo kwam de volgende tekst vanochtend uit mijn mond...:
"wie wil er...er....ik wil de ronde oranje dingetjes snijden..om de drank te maken..nou, om sinaasappelsap te maken hoe heten die rondjes nou!!!" (en mijn vriend dan maar hevig mee denken, ze kan vast geen sinaasappels bedoelen, wat is er nog meer rond en oranje..hmm)
Ik heb dat ook heel erg.Mijn vriend riep van onder de douche dat ik de was binnen moest halen omdat het regende, na tien minuten kwam hij vragen waarom ik in het balkon stond en de was nog hing. 'Ja ik sta te kijken wat die vlekken toch zijn die steeds op de auto's komen'
En uiteraard 'ik ben die ene zwarte dinges waar je geld in stopt vergeten terwijl ik net die andere grote gele en wat van die zachte bruine en dat ene pak met die koeien op die wagen waar een kind in zit had gezet en bij de kassa kwam' En dan zijn ze zo aardig om het even te laten liggen en dan teruggaan naar de verkeerde supermarkt?
Nadenken over hele achterlijke dingen, nadat ik te horen kreeg dat het lichaam van een zwangere vrouw een liter extra bloed aanmaakt 'maar hoe kan dat dan ineens door je aders
' duuuuuuus quote:Oeh, leuk topic om nieuw leven in te blazen!!Op vrijdag 1 mei 2009 09:26 schreef Lois het volgende:
Sserpente
Dit is er 1 voor in dit topic: Zwangerschapshormonen/ Hormonale gekte....
Crosspostje dan maar!
Het begon vanochtend...
N. ging sporten. 's Middags zou ie met een vriend naar de stad gaan om lekker een biertje te drinken op het terras. In z'n afwezigheid zat ik me al behoorlijk op te jutten. Normaalgesproken gaan we nl altijd iets samen doen met Koninginnedag, terwijl ie zich nu nog geen moment had afgevraagd hoe mijn dag eruit zou zien.
Hoe meer in erover nadacht, hoe kwader ik werd. Toen N. thuiskwam, kreeg ie dan ook meteen de volle laag. Volgens hem berustte 't allemaal op een misverstand. Hij was er immers stilzwijgend vanuit gegaan dat ik gewoon mee zou gaan. Maar daar tuinde ik natuurlijk niet in..!
Hoe langer we discussierden, hoe erger het uit de land dreigde te gaan lopen. Ik voelde een duiveltje in me omhoog komen en werd hoe langer hoe hysterischer. Deels om escalatie te voorkomen en deels om N. eens flink te laten schrikken, greep ik de autosleutels en startte de auto met de woorden: "Mij zie je voorlopig niet meer terug!" We leken de Tokkies wel...
N. probeerde de autodeur nog open te krijgen, maar die zat inmiddels al op slot. Ik draaide de parkeerplaats af en reed het dorp uit. N. belde me meteen om me te sommeren onmiddellijk dit onverantwoorde gedrag te staken en naar huis te komen. Ik drukte 'm weg en reed verder.
Niet ver, hoor... 500 meter van huis heb ik de auto op een parkeerplaats gezet om lekker aan de Oosterschelde af te koelen. N. belde me nog een paar keer boos en ongerust op. Die dacht dat ik met m'n hysterische hoofd met 160 over de snelweg scheurde. Ik zou vast mezelf en ons kind iets aandoen of op z'n minst de auto in de prak rijden. Ik liet 'm lekker in de waan en drukte 'm weer weg... Pff, wat dacht ie wel! Ik had al 10 jaar m'n rijbewijs en nog nooit een krasje gereden! Daarnaast moest ie niet zo miepen over die auto, vond ik. Oke, oke, we hadden net een nieuwe Passat, maar ik zou straks heel cool de auto terug op de parkeerplaats zetten en quasinonchalant terug naar binnen lopen...
Na een half uurtje en een telefoongesprek met een vriendin, kwam ik tot inkeer. Misschien had ik me toch engszins onvolwassen en hormonaal gedragen, bedacht ik me. Ik besloot om terug naar huis te gaan en m'n excuses aan te bieden.
Kalm en weer helemaal tot rust gekomen, stapte ik weer in de auto. Het parkeerterrein achter me was helemaal leeg. In z'n achteruit reed ik dus een flink stuk naar achteren.
Om vervolgens de hele achterbumper aan gort te rijden tegen een hardhouten picknicktafel...
FIjne hoor zo'n hormonster!!
En wat fijn om te weten dat ik niet zo heel erg ben Hoewel.....Een tijdje terug alweer, ik verzamelde altijd de post van mijn verzekeraar in een hangmap, álles door elkaar, van een jaar of 5 inmiddels al. En ineens móest dat uitgezocht en netjes opgeruimd. Dus ik dat doen, maar het lukte niet, want ik wist niet wat weg kon en wat ik bewaren moest en in welke volgorde ik het wilde hebben liggen. Manlief probeerde te helpen, maar niet helemaal zoals ik dat voor ogen had. Ik heb een kwartier onbedaarlijk lopen huilen en met papieren gegooid omdat hij er niks van snapte en het allemaal niet kon en niet ging en zo
En een andere keer liep ik boos weg naar buiten
en nog geen twee tellen buiten stuur ik manlief een smsje met daarin "waar blijf je nou?? 
" Dus hij belt me en vraagt waar ik dan heen ben, en ik neem wel op maar weiger ook maar iets te zeggen 
Gelukkig vond ie me heel snel en toen was alles weer goed 
wel opnemen en niets zeggen hahaha. DIe mannen hebben best wat te stellen.Eerlijk gezegd heb ik maar 1 raar hormonaal ding. En dat is scheetjes laten als ik moet lachen
en dan ook gewoon in het openbaar. Gelukkig kan mijn man er ook erg hard om lachen. Niet iedereen jammer genoeg.Oja en vorige week in het ziekenhuis wilde ik de lift in. Naast de lift hangt zo'n bordje met "Verdieping 1: gyneacologie. Verdieping 2: verloskamers". Dus ik sta allemaal op dat bordje te drukken en een beetje dom naar die lift te kijken zo van: komt ie nou? Staat er een man naast me en die drukt dus gewoon op het knopje "lift". Dat knopje moest ik ook hebben
maar ik stond dus op het bordje te drukken. Ik kreeg er gewoon een rood hoofd van hahaha.en ik eet me dood als het moet.
heb het idee dat ik honger blijf houden wat ik ook eet.
maar dan wel alleen lekkere dingen hihi
, hé getver die shit hormonen en rationeel denken wat is dat?...... je jankt gewoon om NIKS en nog eens en nog eens en nog eens en dan ga je vloeken op jezelf omdat je zo'n enorm jankwijf bent. En dan komt dat lieve mens
" de kraamverzorgster" om de hoek met een bordje fruit met van die prikkertjes met parapluutjes in de banaan en dan moet je jawel hoor weer janken .... 
oooh wat ben ik blij als die hormonen weer uit mijn lijf verdwenen zijn en ik weer gewoon nuchter kan zijn en niet bij iedere scheet die overdwars zit hoef te janken.
(en dan moet je nagaan ik heb geen enkel lichamelijk kwaaltje of ongemak gehad.... stuwing e.d. alles is me bespaard gebleven, ik jank(te) dus echt om NIETS!!)
Ben van de week naar een autoschadebedrijf geweest. Schade is 1250 Euro.
Woeps!
Te triest voor woorden echt waar!
Gisteren was de kraamverzorgster er dus voor het laatst en we hebben beide lopen snotteren en janken.
Oooh oooh wat zal ik er missen.
