Zwangerschapshormonen/ Hormonale gekte....

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:47 schreef _evenstar_ het volgende:
gedver ik vind jou echt eng

verklaar je nader aub? Ik ken jou niet en pretendeer je nu dat je mij al door en door kent?

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:40 schreef hassanjassan het volgende:

[..]

opkroppen laat ik niet toe, laten we daar duidelijk over zijn, ik laat mensen gecontroleerd en beheerst stoom afblazen en niet de hele ketel in 1x te laten exploderen. Dat is mijn tactiek en werkt behoorlijk goed.

Ikikikikikikikikikikikik.... als je echt zo'n minnetje bent in psychologie, weet je dat mensen geen machines zijn die zich volledig aanpassen aan jouw wensen en mening en al helemaal niet als ze boos of verdrietig zijn. Heb je minder goed opgelet op school en weet je dit nog niet, dan kom je daar snel genoeg achter.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:44 schreef cattie het volgende:

[..]

Sorry hoor, maar volgens mij heb jij een veel te gemakkelijk beeld van de hormonale veranderingen en hun gevolgen tijdens een zwangerschap. Alsof al die zwangere vrouwen die last hebben van hun hormonen het niet zouden willen. Geloof me, ik had er heel graag geen last van willen hebben en heb me er tegen verzet, maar dat hielp absoluut niet.

Door je er tegen te verzetten wordt het alleen maar erger. Je kan er maar beter aan toegeven (en bedenken op welke manier), dan er tegen in te gaan.

Het is het verschil tussen dat ene bord, waar toch al een stukje uit was in de kliko te gooien of het hele servies over de straat heen te laten vliegen...... (om even met de huisraad te smijten.....te spreken).

Of.... zelf even lekker een stukkie janken op de bank, dan je er tegen verzetten en als je man thuis komt hem alle hoeken van de kamer te laten zien om vervolgens alsnog in die jankbui uit te komen, want het moest toch uit je systeem.

Hassanjassan je bent haar man NIEt haar psycholoog, en met een minor psychologie ( van de Loi ? ) moet je toch wel weten dat je geen naasten, familie of bekenden mag behandelen.
wat jou taak is haar steunen, haar liefhebben, niet haar behandelen.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:50 schreef hassanjassan het volgende:

[..]

verklaar je nader aub? Ik ken jou niet en pretendeer je nu dat je mij al door en door kent?

De manier waarop je je uitspraken doet en je mening ventileert, vindt ze eng gok ik. En zij niet alleen, inmiddels.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:41 schreef PM-girl het volgende:
Ik denk dat die psychologische minor ook weinig zoden aan de dijk zal zetten. Vrouwen veranderen soms gewoon zo, ook al ben je al jaren samen, dat de vrouw zichzelf niet meer herkent, laat staan de echtgenoot.
En geloof me, op het moment zelf is de man die met rede de toestand probeert te sussen, NIET wat je nodig hebt.
Ga maar na wat er gebeurt, Chacama omschrijft het al vrij volledig.
Ik denk dat je je als partner moet voornemen je vrouw te steunen, wat niet alleen inhoudt dat je dingen overneemt als die te zwaar zijn(huishoudelijk werk bijvoorbeeld, of koken omdat ze misselijk is) maar ook haar de ruimte geeft als ze die nodig heeft. Ruimte om alleen te zijn, met tranen, scheldkannonades, eetbuien of andere dingen.
En misschien is het wel nodig dat je haar iets aanbiedt als een grens, maar dan geeft ze dat wel aan.

Ok zal ik in de gaten houden.....

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:46 schreef hassanjassan het volgende:

[..]

hahaha, kijk maar es hoe lang ik al lid ben, kan onmogelijk een kloon zijn.

Dat heeft er niets mee te maken, dooie

o en waarom ik je een engerd vind, omdat je de wijsheid in de pacht denkt te hebben, want ej hebt een minor dat blijf je nl. verkondigen.
Dat wat je post maakt dat ik jou maar een engerd vind.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:50 schreef _evenstar_ het volgende:
Hassanjassan je bent haar man NIEt haar psycholoog, en met een minor psychologie ( van de Loi ? ) moet je toch wel weten dat je geen naasten, familie of bekenden mag behandelen.
wat jou taak is haar steunen, haar liefhebben, niet haar behandelen.

Erasmus universiteit, uit de Master Biologische en Cognitieve Psychologie.

In het mastersprogramma komen psychologische functies als aandacht, perceptie, geheugen, kennisrepresentatie, motivatie, emotie en de hersenmechanismen die hier aan ten grondslag liggen uitgebreid aan bod.

Ook aan stoornissen in het hersenfunctioneren en hun gevolgen voor het menselijk gedrag wordt aandacht besteed. In de opleiding wordt de praktische toepassing van deze biologisch- en cognitief-psychologische kennis benadrukt.

Open een topic in R&P hassanjassan met je theorieen over psychologie en zwangere vrouwen

prima maar neemt niet weg dat je niet haar psycholoog behoort te zijn.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:36 schreef Vivi het volgende:

[..]

Op die ene engerd, met die stuiterende balletjes in zijn avatar

dát was nou wel een kloon, vivi! bouncingvictor

[ Bericht 3% gewijzigd door Reese op 25-08-2006 13:02:37 ]

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:51 schreef _evenstar_ het volgende:
o en waarom ik je een engerd vind, omdat je de wijsheid in de pacht denkt te hebben, want ej hebt een minor dat blijf je nl. verkondigen.
Dat wat je post maakt dat ik jou maar een engerd vind.

Jij komt met een bewering, een serieuze en zeer storende stelling, op gronden die nergens op slaan, dat vind ik reuze interessant. Gelukkig heb ik ervoor geleerd en weet ik hoe ik er mee moet opgaan. Als je dit in 't gezicht had gezegd van iemand die niet weet watie moet denken en niet goed kan omgaan met emoties, dan krijg je een hele andere reactie.

hassanjassan ik weet gelijk weer waarom ik weg ben gegaan bij mijn vent toen ik zwanger was

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:55 schreef hassanjassan het volgende:

[..]

Jij komt met een bewering, een serieuze en zeer storende stelling, op gronden die nergens op slaan, dat vind ik reuze interessant. Gelukkig heb ik ervoor geleerd en weet ik hoe ik er mee moet opgaan. Als je dit in 't gezicht had gezegd van iemand die niet weet watie moet denken en niet goed kan omgaan met emoties, dan krijg je een hele andere reactie.

omfg

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:53 schreef hassanjassan het volgende:

[..]

Erasmus universiteit, uit de Master Biologische en Cognitieve Psychologie.

In het mastersprogramma komen psychologische functies als aandacht, perceptie, geheugen, kennisrepresentatie, motivatie, emotie en de hersenmechanismen die hier aan ten grondslag liggen uitgebreid aan bod.

Ook aan stoornissen in het hersenfunctioneren en hun gevolgen voor het menselijk gedrag wordt aandacht besteed. In de opleiding wordt de praktische toepassing van deze biologisch- en cognitief-psychologische kennis benadrukt.

Das mooi.

Maar er zijn diverse vrouwen en mannen die door hun professie/opleiding geacht worden met bepaalde situaties goed om te kunnen gaan (waaronder ikzelf, maar ook een arts met een kindje dat gevallen is, een DELA-medewerker met verdriet of een psycholoog met emoties) maar dat houdt vlug op als het je eigen situaties betreft.

En DAT zou je zeker ook moeten weten als student psychologie, zoals er al meer zeggen. Emoties laten zich niet controleren, zeker niet in privé-situaties.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:48 schreef hassanjassan het volgende:

[..]

Praten, praten praten, helpen, ondersteunen, confronteren, het eruit trekken, oplossen, praten, knuffelen, lief en attent zijn, etc...tot er weer gelachen kan worden.

Ok, dan krijg je nu nog the benefit of the doubt van me..... want je kan het blijkbaar wel..... tenminste dat zeg je nu. Je kan d'r wel onvoorwaardelijk steunen in een periode waarvan zij niet weet wat er met d'r gebeurt en wat niet.

Ik heb ooit eens gepost dat een zwangerschap als een hormonale achtbaan is. Je hebt rustige stukken als je omhoog gaat, maar je hebt ook stukken waarvan je niet meer weer of je nu boven of onder hangt, vooruit of achteruit gaat. Het is dan wel zo belangrijk dat je samen in die achtbaan zit. En niet dat jij vanaf de grond toekijkt hoe je vrouw door de kurkentrekker gaat.....Ik weet het uiteindelijk komt die achtbaan tot stilstand, maar dat is niet bij de geboorte. Nee, dan gaat ie nog even een paar maanden om een wat lager pitje door tegen de tijd dat je baby bijna een jaar is.....dan staat ie wel stil....

Heel fijn dat je een minor in psychologie hebt gehad. Hadden ze ook het vak "omgaan met zwangere vrouwen?" of "psychische veranderingen door hormonen?". Bekijk je vrouw eens als vrouw die zwanger heeft en het moeilijk heeft met allerlei veranderingen en niet als patient.
Oh en ik ken je ook verder niet maar vind je ook wel een beetje eng.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:55 schreef hassanjassan het volgende:
Gelukkig heb ik ervoor geleerd en weet ik hoe ik er mee moet opgaan.

Gelukkig ben jij inderdaad zo geleerd dat je de wijsheid in pacht hebt.
Ik hoop dat deze wijsheid je ook helpt wanneer je vrouw c.q. haar hormonen je een hersenschudding slaan omdat ze je betweterige gezeik kotsbeu zijn.
Weet je dat er vrouwen zijn vrijgesproken voor moord, omdat ze ten tijde van die daad ontoerekeningsvatbaar werden geacht vanwege hun hormonen? Da's zeker omdat psychologie net zo'n exacte wetenschap is als wiskunde.

Laten we hier nu niet wéér een discussie gaan voeren met allerlei persoonlijk getinte aanvallen, dat heeft helemaal geen meer waarde.

Hier horen gewoon uitbarstingen te staan, leuke grappige en soms stomme dingen die zwangere vrouwen nu eenmaal hebben.
Discussies over de psyche van zwangere vrouwen zouden beter in R&P kunnen of anders iig in een apart topic in OUD.

Dit topic wordt zo gewoon een beetje verpest!

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 13:00 schreef Githa het volgende:
Laten we hier nu niet wéér een discussie gaan voeren met allerlei persoonlijk getinte aanvallen, dat heeft helemaal geen meer waarde.

Hier horen gewoon uitbarstingen te staan, leuke grappige en soms stomme dingen die zwangere vrouwen nu eenmaal hebben.
Discussies over de psyche van zwangere vrouwen zouden beter in R&P kunnen of anders iig in een apart topic in OUD.

Dit topic wordt zo gewoon een beetje verpest!

Je hebt gelijk!

In ieder geval iemand die nuchter nadenkt zonder ondergesneeuwd te worden door hormonen!

_{de 9 maanden zijn al ff verstreken hé}

En dan nog even een reactie op je studie. In welk hoofdstuk stond hoe werken hormonen in de zwangerschap bij een vrouw en wat doet dit met haar lichamelijk en geestelijk????? Want dan wil ik graag even een kopie. Dan kan ik me er deze keer wat beter op voorbereiden...

Ik blijf je nog steeds het voordeel van de twijfel geven, maar moet er wel bij zeggen dat je eigenlijk over hormonen en de gevolgen voor het vrouwelijk lichaam pas mee kan praten als je het zelf hebt meegemaakt. Dus als jij in je vorige leven een zwanger vrouw bent geweest en dit nog bewust kunt herinneren dan kun je beweren dat we niet mogen zeuren enz. m.b.t. onze zwangerschap. Als dit niet zo is dan zou ik tussen alle regels doorlezen en ons advies ter harte nemen.....

En kom nou niet met alle verhalen van gynecaelogen die wel kunnen meeleven ect., want zolang je zelf niet zwanger bent geweest kun je het niet weten hoe het is. En dat wordt niet voor niets door de medische wereld beaamt. Koop maar eens wat tijdschriften... Kinderen...Ouders van Nu. En lees wat er allemaal speelt en gebeurt.

Zo'n lang antwoord, verdient gewoon een goed wederwoord terug, dus dat duurt effe....

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:36 schreef chacama het volgende:
Hassanjassan.....Jankbuien, en vergeetachtigheid horen echt bij een zwangerschap. Die worden veroozaakt door de hormonen. Net zoals diezelfde hormonen ervoor zorgen dat alles verweekt zodat de baby straks door het bekken kan. Dat die hormonen die voor de lichamelijk voorbereiding ook psychische gevolgen hebben, kunnen we helaas niet veranderen. De vergeetachtigheid wordt ook gerelateerd aan het feit dat het de bedoeling is dat de moeder alle ellende van de geboorte vergeet. Anders zouden er te weinig/ geen kinderen meer worden geboren....

Ja dat klopt, daarom snap ik ook niet die calvinistische instelling die veel artsen hebben in nederland. Een ruggeprik doen ze niet, omdat ze vinden dat een vrouw die pijn moet doorstaan.

In amerika strooien ze bijna met die prikken en doen ze ook helemaal niet moeilijk over een keizersnee, als je dat zou willen.

quote:

Dat het niet echt normaal is dat huisraad door de kamer vliegt, ja daar kan ik je geen ongelijk in geven. Maar als het gebeurt zou ik je toch willen adviseren om te bukken. Vaak is een hormonale bui een uiting van de frustratie van de moeder-in-spe zelf. In de eerste 3 maanden raakt ze waarschijnlijk gefrustreerd om dat ze veel moe is. En dat is niet leuk als je voorheen vanalles wel kon doen. Verder is er natuurlijk de eventuele misselijkheid van de eerste periode (veroorzaakt door de hormonen) die je helemaal gek kan maken.

Frustratie is ok, dat kan iedereen overkomen, maar dat doe je jezelf toch aan dan? Als er telkens maar weer gevraagd wordt om te helpen, zelfs ongevraagd hulp aangeboden wordt en dingen gedaan worden, dan zie ik geen reden om die frustratie naar 't lijdende voorwerp te uiten.

quote:

In het tweede trimester is het over het algemeen redelijk rustig. De baby groeit, maar door de aanmaak van meer bloed heeft de moeder ook meer energie. (als je mazzel hebt). Dit is de periode waarin de nesteldrang of schoonmaakwoede zich veel uit. Er moet rust heersen om haar heen en wanneer dit niet zo is verstoord het, waardoor wederom frustratie ontstaat. Aanvullingen welkom!!

hmmm....daar ga ik eens overnadenken.

quote:

In het laatste trimester voelt een moeder-spe zich vaak echt als een baby-fabriek. Tuurlijk heeft ze haar goede momenten, maar het is toch de baby die ze meezeult die veel van haar vergt. De druk op de blaas wordt enorm, het gewicht wat aan haar buik hangt haast ondragelijk en om over de verweking en de pijn van het indalen nog maar te zwijgen. Zijn er dus genoeg redenen om te klagen en gefrustereerd te raken met alles om haar heen.

Precies, ik kan lichamelijke ongemakken wat verzachten en frustraties helpen een plek te vinden, maar ik ben ook rechtvaardig. Als iemand mij onrecht aandoet, dan kan je minder of niet (hangt ervan af) op mij rekenen, zo simpel is het...

quote:

En als partner zijnde ben jij dan het makkelijkste doelwit. Ik snap ergens wel dat je wilt dat ze redelijk blijft en 'normaal' blijft doen, maar je moet er toch rekening meehouden dat zij, hoe graag ze het kindje ook wilt, met haar gevoelens in conflict zal komen. En dan zal ze het op jou afreageren. Niet omdat jij niet lief bent, nee juist en alleen omdat jij er voor haar bent. En dat klinkt misschien stom maar zo werkt het.

Nou ja, zo werkt het als je het er makkelijk af wilt brengen, klinkt het me in de oren. Ik vraag m af hoe je ooit kan groeien als je dit soort dingen niet ziet en daartegen gepaste acties kan ondernemen?

quote:

Ik zou jullie beiden willen aanraden om een boek over de zwangerschap te kopen. Eentje met daarin de uitleg over hoe een zwangerschap is en wat het met je lichaam doet. En 1 voor je vrouw, waarin zij kan lezen wat er met haar gebeurt, maar ook zelf in kan schrijven hoe ze zich voelt en wat de zwangerschap met haar doet.

we hebben een zwangerschapsdagboek waarin van alles geschreven wordt. En een boek over wat er per dag in je omgaat. zeer boeiend, maar allemaal erg rooskleurig. Een boek verkoopt denk ik anders niet. Dit topic is denk ik veel beter.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:56 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

omfg

Als je het niet erg vind, ga ik hier en verder ook niet in op je reacties, als je nog wat hebt, stuur je maar een email ofzo. Dank u ! hassanjassan@hotmail.com

Er zijn ook minder rooskleurige boeken 'Valse verwachtingen' van Naomi Wolf komt zo in me op, en er bestaan er wel meer maar die kun je in de boekhandel/bieb vast wel vinden.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 13:03 schreef Githa het volgende:
_{de 9 maanden zijn al ff verstreken hé}

Ik zal naar je luisteren Githa en me niet meer mee laten slepen in mijn hormonale frustratie. Ik had gewoon net als vele andere waarschijnlijk de behoefte om voor zijn vrouw en daarmee mezelf op te komen.....

Maar goed... om terug te komen op dit topic. Ik ga me weer verschransen aan mijn verslaving van vandaag.............chocolade...

En Hassanjassan.....je blijft gewoon welkom, maar ik zou het ook leuk vinden als je vrouw ook zou komen posten, want we hebben nu natuurlijk maar 1 kant van het verhaal.....en aangezien er wel een hele pagina aan besteed hebben....mag zij toch ook best weten dat er velen zijn die met haar meeleven... en als dan gal wil spuien dan kan dat mooi hier want jankbuien zijn welkom!!

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:58 schreef cattie het volgende:
Heel fijn dat je een minor in psychologie hebt gehad. Hadden ze ook het vak "omgaan met zwangere vrouwen?" of "psychische veranderingen door hormonen?". Bekijk je vrouw eens als vrouw die zwanger heeft en het moeilijk heeft met allerlei veranderingen en niet als patient.
Oh en ik ken je ook verder niet maar vind je ook wel een beetje eng.

yups, kwam allemaal naar voren. Gastcolleges van zwangere vrouwen, tijdens en na de zwangerschap. En zoals het hoort op school ook de achtergrond ervan, wat en welke chemische processen er zijn, wat het met je doet en vooral interessant, hoe je het kan aanpakken.

Dus zo'n beetje een spoedcursus zwangerschapsomgang. Net als dat je ook effe moet zeggen dat ik een engerd ben, vindi k jammer.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 12:56 schreef PM-girl het volgende:

[..]

Das mooi.

Maar er zijn diverse vrouwen en mannen die door hun professie/opleiding geacht worden met bepaalde situaties goed om te kunnen gaan (waaronder ikzelf, maar ook een arts met een kindje dat gevallen is, een DELA-medewerker met verdriet of een psycholoog met emoties) maar dat houdt vlug op als het je eigen situaties betreft.

En DAT zou je zeker ook moeten weten als student psychologie, zoals er al meer zeggen. Emoties laten zich niet controleren, zeker niet in privé-situaties.

Precies, daarom laat ik emoties in eigen sfeer uitrazen, maar niet waar ik bij ben en zeker niet tegen mij. Ik ben trouwens als klaar met studeren hoor.

quote:

Op vrijdag 25 augustus 2006 13:10 schreef poemojn het volgende:
Er zijn ook minder rooskleurige boeken 'Valse verwachtingen' van Naomi Wolf komt zo in me op, en er bestaan er wel meer maar die kun je in de boekhandel/bieb vast wel vinden.

ok thanks, boek staat genoteerd !