Een tactische/militaire analyse van het front in Oekraïne #3

quote:

Op vrijdag 4 maart 2022 20:47 schreef Arnold_ het volgende:
[ afbeelding ]
Cijfers van gisteren. Het is natuurlijk makkelijk om het wat aan te dikken. Zouden er echt 30 vliegtuigen daar op de grond kunnen liggen?

quote:

Op vrijdag 4 maart 2022 21:47 schreef AchJa het volgende:
Verkoop de huid niet voordat de beer geschoten is...

Marnix Provoost
Researcher | Ph.D. Candidate

Inmiddels is de Russische inval in Oekraïne ruim een week bezig en ontvouwt zich een steeds groter een humanitair drama. Wie de vele berichten en analyses op diverse sociale media volgt, kan gemakkelijk een beeld krijgen dat de Russische strijdkrachten afstevenen op een nederlaag en dat het bestoken van burgerdoelen gebeurt uit onmacht of frustratie. Dit zijn echter aannames die in dit stadium moeilijk overeind blijven wanneer je vanuit Russische doctrine kijkt naar de voortgang van de invasie.

Na een mislukte (vermoedelijke) poging om met een beperkte “speciale militaire operatie” een snelle overgave van Oekraïne te forceren, zijn de Russische strijdkrachten overgegaan op het vertrouwde conventionele militaire optreden. Dit optreden is echter wezenlijk anders dan dat van Westerse krijgsmachten. Het is in een aantal opzichten dan ook misleidend om het Russische optreden te beoordelen vanuit een Westers militair toetsingskader. Daarom op persoonlijke titel en op basis van open bronnen een aantal opmerkingen ter overweging:

-Op het moment van schrijven vindt het Russisch offensief plaats op vier verschillende fronten. Op een vijfde front, in oost-Oekraïne, worden Oekraïnse troepen gebonden die niet kunnen worden ingezet voor de verdediging van bijvoorbeeld Kyiv of andere bevolkingscentra. Het lijkt dan ook dat de Russische eenheden in zekere zin in de geest van de Deep Battle doctrine opereren, waarbij weerstanden worden omtrokken en zwakke plekken in de Oekraiense verdediging worden uitgebuit om voortgang te blijven boeken. Grote bevolkingscentra worden weliswaar met gewelddadige penetraties ‘verkend’, maar vermeden indien blijkt dat er sprake is van een sterke weerstand.

-Oekraïense eenheden op hun beurt trachten Russische eenheden juist de bevolkingscentra in te zuigen, om daar tactisch en publicitair voordeel uit te halen. Conform doctrine en eerder optreden is het echter te verwachten dat de Russische landstrijdkrachten deze centra zullen omsingelen, belegeren en artillerie zullen inzetten om het verzet te breken of te vernietigen. Pas dan zal serieus getracht worden deze bevolkingscentra in te nemen.

-Indien de Russische voortgang op de verschillende fronten niet wordt afgestopt, is het een kwestie van tijd tot 1) delen van de Oekraiense strijdkrachten in oost- en midden-Oekraïne omsingeld zijn, 2) de grote bevolkingscentra in het operatiegebied omsingeld of ingenomen zijn, 3) er een landverbinding is gecreëerd tussen de Russische Federatie, Krim en mogelijk Transnistrië, 4) Oekraïne militair en economisch ernstig verzwakt is ten opzichte van Rusland en 5) Rusland alsnog de gewenste strategische diepte heeft gecreëerd richting NAVO & EU.

-Het lijkt er nu op dat de vermoedelijke initiële Russische politieke richtlijnen het militaire optreden in de beginfase dusdanig hebben beperkt dat dit in de beginfase heeft geleid tot een aantal tactische tegenslagen. Het is echter van belang te beseffen dat tactische tegenslagen niet per definitie resulteren in een strategische nederlaag en dat een strategische overwinning niet per definitie wordt behaald via tactische successen. De Russische strijdkrachten zijn historisch gezien veerkrachtig en adaptief, en het is te verwachten dat het optreden zich, ondanks de initiële tactische tegenslagen, waar nodig zal aanpassen. In dit kader is de Winteroorlog van 1939-1940 interessant vergelijkingsmateriaal.

-In dezelfde context is het relevant dat de Russische strijdkrachten minder waarde hechten aan het minimaliseren van verliezen en werken met echelonnering. Het “eerste echelon” dient om een tegenstander te slijten en zwakke punten in een verdediging te vinden, alvorens in volgende echelons beter geachte eenheden worden ingezet om beslissend op te treden.

-Ten aanzien van het definieren van succes is het relevant dat de Russische strijdkrachten neigen naar het werken met beperkte strategische doelstellingen en een ‘negatief’ of destructief oogmerk. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het ontzeggen terrein of het vernietigen van infrastructuur of vijand in tegenstelling tot vermeesteren, neutraliseren of beïnvloeden ervan. Dit vertaalt zich in de wijze van optreden die moet leiden tot het behalen van de doelstellingen.

-Het is ook relevant om te begrijpen dat deze oorlog in het Russische veiligheidsdenken waarschijnlijk wordt opgevat als noodzakelijk om een op termijn existentiële bedreiging voor Rusland weg te nemen. Een gevolg hiervan kan zijn dat het Russische regime niet zal schuwen om nog verder in geweldsintensiteit te escaleren om succesvol te zijn. Doctrinair zijn de Russische strijdkrachten daarbij bewust ambigu over de drempel voor de inzet van bijvoorbeeld tactische nucleaire wapens. Ook het maken van zoveel mogelijk burgerslachtoffers is een bewuste strategie om de druk op een tegenstander op te voeren.

-Het Russische optreden oogt chaotisch en ongecoördineerd. Russische strijdkrachten gebruiken (gecontroleerde) chaos echter als bewuste strategie. Deze chaos creëert omstandigheden waarmee moet worden voorkomen dat een tegenstander gecoördineerd Russisch optreden kan ontregelen door het toebrengen van een beslissende slag. Een neveneffect is dat er bij diezelfde tegenstander onduidelijkheid kan ontstaan over de aard en intentie van het Russisch optreden. De zelf gecreëerde chaos en resulterende frictie worden aan eigen zijde gemitigeerd door gedecentraliseerd optreden.

-Er wordt regelmatig gewezen op de huidige logistieke problemen van het Russische offensief. Deze problemen lijken ook aanzienlijk te zien, maar zijn niet uniek en in dit vroege stadium van deze operatie mogelijk nog goed te verhelpen. Ook de invasies van de VS in Irak in 1991 en 2003 kenden forse logistieke problemen. Logistieke problemen in een offensief zijn historisch gezien echter eerder regel dan uitzondering en op zichzelf geen indicator voor het mislukken van een operatie.

-In lijn met de logistieke problemen wordt er ook gerefereerd naar de vermeende langzame voortgang van de Russische eenheden. Ook hier is het interessant om te kijken naar de voortgang van de Amerikaanse eenheden tijdens de invasie van Irak in 2003. Destijds werd de ongeveer 560 kilometer tot Bagdad in twee weken overbrugd, wat zich vertaalt in een gemiddelde snelheid van iets meer dan 1,5km per uur. In 1991 was de gemiddelde opmarssnelheid van de coalitie met gemiddeld 2-3km per uur iets sneller. Vanuit deze achtergrond bezien, met daarbij opgeteld de lastige terrein- en weersomstandigheden en de effectief verdedigende Oekraïense strijdkrachten, is het opmarstempo van de Russische strijdkrachten vooralsnog niet uitzonderlijk laag te noemen.

-Een grote vraag is waarom de Russische luchtmacht tot op heden slechts beperkt actief is. Binnen de context van het landoptreden is het in dit opzicht relevant op te merken dat er doctrinair geen focus is op joint optreden. Tevens wordt artillerie gezien als een effectiever middel met een lager ‘mediaprofiel’ om belegeringen van bevolkingscentra mee uit te voeren. Dit beantwoordt de vraag slechts ten dele, maar biedt wel iets van een verklaring.

-Regelmatig wordt er op gewezen dat het voor de Russische strijdkrachten onmogelijk zal zijn om geheel Oekraïne te bezetten. Het is echter nog maar de vraag of dat bezetting of annexatie van grote gebiedsdelen ook daadwerkelijk het doel is. Mocht dat inderdaad het geval zijn, dan is het relevant op te merken dat de Russen twee keer eerder Oekraïense opstanden tegen hun overheersing hebben gebroken en met hun meedogenloze aanpak in algemene zin een succesvolle track record als counterinsurgent hebben.

Afsluitend wil ik nogmaals benadrukken dat bovenstaande opmerkingen zijn bedoeld om een completer beeld te kunnen vormen van het verloop van het conflict. Er circuleert bovendien bijzonder veel mis- en desinformatie op sociale media en dat maakt het nog moeilijker om juiste conclusies te trekken uit wat er gebeurt, laat staan daarop te handelen. Wellicht dat deze bijdrage, hoewel beknopt en incompleet, dat proces iets vergemakkelijkt.

Gebruikte bronnen en websites:

David H. Ucko (2016) ‘The People are Revolting’: An Anatomy of Authoritarian Counterinsurgency, Journal of Strategic Studies,39:1, 29-61

https://www.fdd.org/analy(...)nvasion-not-failing/

https://www.linkedin.com/(...)118337102831616-Ub6P

Paul, Christopher, Colin P. Clarke, Beth Grill, and Molly Dunigan, Paths to Victory: Lessons from Modern Insurgencies. Santa Monica, CA: RAND Corporation, 2013

https://rusi.org/videos/a(...)mys-approach-warfare

https://www.understandingwar.org/

https://www.washingtonpos(...)-logistics-invasion/

quote:

Op vrijdag 4 maart 2022 22:01 schreef oheng het volgende:

[..]
Ik heb zo ontzettend veel videos gezien van kapot geschoten Russische voertuigen, en zo ontzettend veel Oekrainsche boeren met wapentuig op sleeptouw, ik schat dat in ieder geval een kwart van deze verliezen op video staan.

Ik mis alleen de BUK, de 2 boten, een aantal tanks. Ik bedoel er zijn dit soort videos:
https://www.reddit.com/r/(...)e_way_to_tow_mortar/

WTF man. Hoe is dit een serieus leger. Hoe dan

En daarna heb je ook verschrikkelijke beelden zoals deze NSFL video:
https://www.reddit.com/r/(...)_hostomel_extremely/

The millionth destroyed russian column: https://www.reddit.com/r/(...)a_outskirts_of_kyiv/

Gazzilionth captured T-80: https://www.reddit.com/r/(...)cation_and_time_not/
Destroyed uh, T-80: https://www.reddit.com/r/(...)ministry_of_defense/

En deze was met name interessant, een blik op een aanvoerroute met hier en daar een lekker demoraliserend stuk brandend russisch tuig:
https://www.reddit.com/r/(...)f_destroyed_russian/

Het noorden van Kyiv is volledig weer in handen van het Oekrainsche leger, de vernietiging van het Russische leger is wel aardig compleet. Hier beelden van de herovering van Hostomel (noord oost van Kyiv:
https://www.reddit.com/r/(...)of_ukraine_releases/

Vergeet niet dat de mobilisatie van Oekraine volgens hun schattingen 30 tot 60 dagen duurt.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2022 22:38 schreef Arnold_ het volgende:

[..]
Ze staan daar al 7 dagen stil toch? En ze kregen voor 3 dagen eten mee. Lastig vechten dan.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2022 22:46 schreef oheng het volgende:

[..]
Er zijn meerdere oorlogen aan de gang. Het lijkt erop dat Oekraine zich focussed op het verdedigen van de hoofdstad. De kust is minder belangrijk, want die is toch geblokkeerd door de russische marine.

quote:

Op vrijdag 4 maart 2022 23:58 schreef phpmystyle het volgende:

[..]
Bron?

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 00:12 schreef phpmystyle het volgende:

[..]
Ja en de auteur van de pic is natuurlijk een of andere Viktor Pushkin werkzaam op een van de departementen op het Kremlin

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 07:17 schreef BlaZ het volgende:

[..]
Het lijkt erop alsof Kiev het nog wel even vol gaat houden, het probleem is in het zuiden:
Mits deze bron klopt uiteraard.

Russian invasion of Ukraine Day 9 [4 March]

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 12:20 schreef angels_on_the_sideline het volgende:

[..]
Gey?

Echt, niemand kan jou serieus nemen vriend.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 13:48 schreef AchJa het volgende:

[..]
Ze vertrekken uit Keulen?

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 15:02 schreef xpompompomx het volgende:
En zo te lezen is er zojuist weer een ander vliegtuig neergeschoten.
Gaat goed met de Russische luchtmacht vandaag.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 16:56 schreef Arnold_ het volgende:
Two More Russian Army Commanders Killed in Ukraine
[..]
[ twitter ]

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 17:16 schreef AchJa het volgende:

[..]
Nou ja, als de luchtmobiele brigade eruit gaat dan staat ook de brigadegeneraal met zijn staf ergens in het bos...

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 21:33 schreef Cherni het volgende:

[..]
Precies. Ik geloof wel dat de cijfers zo ongeveer kloppen zeker aangezien de Russen nooit zo om verliezen geven zolang ze hun doel maar bereiken met een overmacht.

De vergelijking met de VS-Irak gaat sowieso niet op. Na een zeer lange tijd zware bombardementen op de Iraakse troepen waren die zo gedemoraliseerd dat die zich massaal overgaven of vluchte. Bovendien hadden ze steun van de bevolking. Die steun van het volk werd naderhand wel moeilijker.

Hier lopen de Russen die mij niet zo gemotiveerd lijken tegen een leger dat zich niet gewonnen wil geven. Ze zijn niet welkom bij de bevolking en hebben de complete wereld tegen zich.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 21:53 schreef AchJa het volgende:
How Russia’s Conquest of Ukraine Went Sideways

It’s more than logistics. At the tactical level, Russia’s military has been woefully inadequate.

The war in Ukraine is not going Russia’s way.

That is not to say the Ukrainians are winning (they aren’t), nor is it to say Russian defeat is inevitable (it isn’t). But by any objective measure, the war in Ukraine is going worse for the Russians and better for the Ukrainians. According to purportedly captured plans, what was intended to be a 15-day blitz to seize control of Ukraine has turned into an uncoordinated and stalled series of unsustainable losses, both in equipment and personnel, and a directionless strategy without a readily apparent or achievable end state.

First and foremost, the Russians seem unclear on what their strategic level objectives are. They may have truly believed their own rhetoric about Ukrainians welcoming the Russian army, or perhaps they assumed Ukrainians would passively accept Russian dominance. But without one of those assumptions coming to fruition, the planned thunder run to Kyiv and other eastern population centers doesn’t seem like a complete plan. Further, neither of those assumptions should have been considered valid at the time and now, in hindsight, they both seem fanciful. It remains unclear what Russia believes the end state of the conflict is. If they seize Kyiv, that likely doesn’t result in an end of hostilities. If they continue to try to conquer all of Ukraine, that will add to their personnel and material losses. If they succeed in conquering all of Ukraine, that will require a constant military presence under threat of enduring insurgent violence.

At the operational level, assuming a quick seizure of Kyiv was the primary goal of the initial invasion forces, Russia seems to have diluted its combat power by trying to attack Ukraine through multiple independent axes. Arguably, the Crimean and Donbas axes are mutually supporting and have achieved some level of link-up in the vicinity of Mariupol, but this southern/southeastern front is a separate and distinct effort from what seems to be the main effort of seizing Kyiv, which is not supported by the fourth Kharkiv axis. The Russians seem to have believed they would be able to immediately flood and capture multiple major cities and therefore coerce a surrender, a plan that works only in a frictionless environment without the need to react to real time events. It’s as if the Russians forgot the warnings of both Von Moltke the Elder and Mike Tyson. So instead of quick victory on multiple fronts, the Russians have two bogged-down axes and two slowed axes, all with diminished combat power.

Of course, massing power along a single axis would be useful only if the Russian army were able to effectively move along that avenue. Currently the infamous “40-mile convoy” is the world’s longest parking lot as many reported logistical failures have halted its ability to move. There are widespread reports of Russian units having run out of fuel and Russian soldiers having only having crossed into Ukraine with only three days of rations on hand. One would assume that the plan to resupply these forces existed, at least in an aspirational way, but that the friction of operations has rendered those poorly conceived logistical plans ineffective.

Russian failures are not limited, however, to logistics. At the tactical level, the Russian army seems to have lost the ability to do the basic tasks well. From regular maintenance to discipline in security and tactical formations, videos coming from the conflict are rife with examples of Russian soldiers lacking the lowest level skills required for survival and mobility, let alone the complexities of combined arms maneuver. Operationally, they have lacked synchronization and have often allowed early successes to be squandered by culminating too soon or through a failure to exploit those successes. The initial air assault seizure of Antonov Airfield by the Russian air forces on the first day of the war, already poorly conceived through a daylight infiltration that lost several aircraft, was wasted by a failure to flow in follow-on forces. Subsequent fighting over the airfield has tied down and destroyed several Russian elements rather than truly opening a major hub for operations against Kyiv.

Of course, Russia’s problems have a compounding nature. Vehicles out of fuel on the road to Kyiv become easy targets. Destroyed vehicles become obstacles to further resupply of fuel and food. Hungry soldiers desert their vehicles looking for food. And on and on it goes.

In contrast, the Ukrainians have proven far more effective and fiercer than most observers estimated prior to the conflict. They have been fighting an effective campaign of distributed resistance while massing tactical effects at key locations. They have integrated and adapted new weapons systems to exploit Russian vulnerabilities, and the forces the Ukrainians have relied on to exploit these Russian weaknesses have also had a disproportionately high payoff. Teams of special operations forces (SOF) have conducted mobile attacks against bogged-down Russian armor and vehicles. Territorial defense units have been mobilized to defend their local cities and countryside. These are examples of forces that are neither expensive nor require a massive logistics tail compared with the lumbering mechanized formations of the Russian battalion tactical groups. While Russian logistics have been unable to figure out how to move fuel, water, ammunition, food and vehicle parts, Ukrainian supply lines seem streamlined to push Javelins, NLAWs and Stingers to forward elements.

The Ukrainians have also exploited Russia’s inability to achieve air superiority. Man-portable air-defense systems (MANPADs) continue to take down Russian fixed-wing and rotary-wing aircraft at a rate that will become unsustainable for the Russian military. The Ukrainian air force is still flying, and Ukrainian Bayraktar drones are maintaining consistent strikes against Russian forces on the ground.

While the Russians have been bedeviled by logistics difficulties and Ukrainian-fired Javelins, they have yet to face a true popular insurgency. Videos from within Russian occupied towns show protests and verbal confrontations between Ukrainians and Russian forces, but it probably won’t be long until those hurled insults change to hurled Molotov cocktails. The already stressed supply lines, growing longer and more vulnerable as Russian forces push further into the country, have yet to face a threat like the roadside bombs that plagued U.S. convoys in two wars. If history is a guide, the American experience in Iraq, and the shared American and Russian experiences in Afghanistan are instructive; fighting one’s way into a country is one thing, but trying to maintain control of a country is when most casualties can occur.

Things are still going to get worse for the Ukrainians. The Russians, having failed in their planned lightning attack to “liberate” Ukraine and growing frustrated with setbacks, have already started resorting to tactics more in line with their previous military endeavors in Chechnya, Syria and elsewhere. Mass fires, without care or concern for target discrimination or civilian deaths, are becoming common and will most likely be the primary means by which Russian forces attempt to seize population centers. We also don’t have a good grasp of the toll this is taking on the Ukrainian military, but it would stand to reason they are paying a higher proportionate cost in manpower compared with the Russian losses, all while the Russians are making progress, albeit slowly. There may come a breaking point at which the Ukrainian military can no longer hold, and they may have thrown their best forces to conduct stay-behind resistance activities too soon into the fight

Western support has been and will continue to be essential to any hope the Ukrainians have to hold out. Maintaining open supply lines and a constant flow of lethal and nonlethal aid to the Ukrainians should be the focus. Well-intentioned suggestions, including from elected U.S. officials, of providing the Ukrainian air force with U.S. or other NATO-manufactured aircraft are likely an unhelpful distraction; we do not need to complicate Ukrainian logistics by giving them aircraft they are not trained on or adding a whole new maintenance and supply problem to sustain these aircraft. Western powers should continue to focus their efforts on providing the weapons systems that have proven most effective and which can replace organic Ukrainian equipment losses. Further, this support doesn’t need to be trumpeted; yes, it will be obvious to the Russians where the Javelins are coming from. But if Thucydides was right, and in this case Putin is at war for honor, broadcasting Russian deaths to boost U.S. support may further entrench him in his commitment to the war and might be counterproductive to the Western goal of ending the war.

This matter is far from decided. The Russians will adapt and likely overcome many of the problems that have plagued them early on. Conversely, the Ukrainians will have casualties in their best-trained forces and will be mobilizing less prepared fighters in the defense of their country. There are any number of possible outcomes to this conflict, ranging from complete Russian conquest and subjugation of Ukraine to complete withdrawal of Russian forces in defeat, and everything in between. But it seems likely, regardless of the outcome, that it will get worse for the population of Ukraine, and it is unlikely that there will be any resolution in the short term.

quote:

Op zaterdag 5 maart 2022 22:10 schreef phpmystyle het volgende:

[..]
UA gaat het ook niet winnen als Russia all-in gaat en dit nog gaat duren in lengte van vele weken of enkele maanden (bandbreedte weet ik niet). Het is te hopen in de tussentijd dat een deal soelas biedt, of -nog beter- dat Poetin gewisseld wordt en op die manier de-escalatie gaat plaatsvinden.

Tijd is de grootste vriend voor UA omdat hoe langer het duurt, de situatie voor de Russen steeds penibeler wordt.

Wat is jouw analyse: kan het westen nog zwaardere wapens leveren?

quote:

Op zondag 6 maart 2022 02:10 schreef oheng het volgende:

[..]
In Afghanistan waren er 15.000 russiche doden, en dat leidde tot de val van de sovjet unie.

Dit aantal gaat rusland in enkele weken al bereiken. En hun luchtmacht en heli's zijn voor die tijd al op, gezien het dagelijkse aantal slachtoffers. Ik zie alle bekende russische namen nu voorbij komen als KIA of POW. Vangst van vandaag:
https://www.reddit.com/r/(...)a_killed_in_donetsk/
https://www.reddit.com/r/(...)_famous_for_bombing/

Hoe het verder gaat:
https://www.reddit.com/r/(...)eapons_to_the_local/
https://www.reddit.com/r/(...)ussiaworkers_at_the/

Rusland begint in rap tempo instabiel te raken, en de mobilisatie van Oekraine begint op gang te komen. Ze hebben zelfs teveel rekruten, ik geloof dat aanmeldingen gesloten zijn.

Hier geloof ik een stuk of 20-30 voertuigen van de russische barbaren (kan het mis hebben, heb video niet bekeken, het zijn er teveel):
https://www.reddit.com/r/(...)_outside_of_kharkiv/
Eh, deze d'r ook maar bij: https://www.reddit.com/r/(...)mstas_selfpropelled/

quote:

Op zondag 6 maart 2022 09:43 schreef Hanca het volgende:

[..]
En zware artilleriebeschietingen waren dan ook weer niet de bedoeling. Dat werkt als je een land blijft bezetten, maar ze wilden een regering neerzetten en weer weg. Als je het hele land tegen je hebt gekeerd door middel van het bombarderen van alle steden, kan dat plan de prullenbak in (voor zover dat niet al kan).

quote:

Op zondag 6 maart 2022 10:10 schreef Aloulu het volgende:

[..]
Zuiden innemen en Oekraïne land locked maken en alles ten oosten van de Dnepr-rivier is ook een redelijk goede optie voor Rusland. Sowieso win ter vergelijking bij hoe het was; alleen delen van Luhansk en Donetsk regio.

Het is ook helemaal niet uitgesloten dat Oekraïne alsnog ernstig verder verzwakt zodra er meer soldaten sterven en zeker als dat de soldaten zijn met de meeste gevechtservaring. En daarmee de Russen verder maar langzaam oprukken.

Daarnaast kunnen de Russen voor omsingelen van grote steden zoals Kiev gaan en dan bij omsingeling de zooi afgesloten laten verhongeren en platgooien.

Deze oorlog is zeker nog niet verloren door de Russen en ze kunnen hun doelstellingen zo aanpassen dat ze met een winst naar huis kunnen. De situatie hiervoor was dat ze in uiterste Oosten maar twee minimale delen hadden (Krim tellen we al niet meer mee), en hoe dan ook nu Oekraïne aanzienlijk kleiner maken en zeer waarschijnlijk land locked.

Zolang Poetin aanblijft gaat er toch geen normalisering in relaties komen want de Russen gaan niet bezet land opgeven, onnoemenswaardige stukken uitgezonderd.

quote:

Op zondag 6 maart 2022 10:46 schreef xpompompomx het volgende:
Interessant om te zien wat voor soort voertuigen er op de trein staan.
Ik ben geen kenner, maar zo ziet het er wel een beetje uit of het Russische leger een tekort aan vrachtwagens ed begint te krijgen.
[ twitter ]