Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:13 |
Beste fokkers, Wat zou voor jullie een goede reden zijn om een relatie te verbreken/scheiden? | |
MilkTea | maandag 23 september 2019 @ 20:14 |
TS Begint | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:14 |
Neuh.. anders zou ik het niet vragen. | |
MilkTea | maandag 23 september 2019 @ 20:15 |
![]() | |
herverwijderd | maandag 23 september 2019 @ 20:17 |
als ik de ander niet uit kan staan en/of ze de dop niet terug doen op de tandpasta. | |
Lienekien | maandag 23 september 2019 @ 20:20 |
Heeft deze vraag dan niet te maken met de huidige toestand van jouw echtgenote? | |
halfway | maandag 23 september 2019 @ 20:21 |
Vreemd gaan. Geld achterover drukken. | |
miss_sly | maandag 23 september 2019 @ 20:22 |
Waarom heb je daar redenen voor nodig, andere dan dat je niet meer van je partner houdt en er niet meer hij wil zijn? | |
CoolGuy | maandag 23 september 2019 @ 20:26 |
Ik denk dat TS een andere reden heeft dan dat, en wil kijken hoeveel mensen dat ook als reden aanvoeren zodat hij daaruit kan afleiden hoe 'normaal' het is om dat als reden aan te voeren. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:26 |
Als iemand vreemd gaat oid is de liefde van de ander ook niet zomaar afgelopen toch? En ik veronderstel dat bij de aankondiging van een scheiding je op zijn minst tegen je toekomstige ex moet vertellen waarom je geen zin hebt om verder te gaan. | |
CoolGuy | maandag 23 september 2019 @ 20:28 |
Die ander is dan ook niet degene die uit het huwelijk wil stappen dus die vergelijking gaat niet op. | |
Ticootje | maandag 23 september 2019 @ 20:29 |
Je moet niks, maar de andere partij zal je waarschijnlijk wel vragen naar een reden ja. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:30 |
Als jouw vrouw je iets flikt als vreemdgaan oid, dan stop jij toch niet meteen met van haar te houden? | |
miss_sly | maandag 23 september 2019 @ 20:31 |
Maar ook niet iedereen beëindigt de relatie direct in geval van vreemdgaan. | |
#ANONIEM | maandag 23 september 2019 @ 20:31 |
Wanneer ik merk dat het me niets meer oplevert en alleen maar dingen kost. Zoals energie. Ik zit nu op een punt dat ik twijfel of ik ermee door wil gaan of niet toevallig | |
CoolGuy | maandag 23 september 2019 @ 20:35 |
Dat was je vraag niet. Je vraag was wat een goede reden zou zijn om de relatie te verbreken. Overigens zou wat jij nu zegt een heel goede reden zou zijn om mijn relatie te verbreken. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:37 |
Maar je stopt toch niet met van haar te houden? Oke dat was niet mijn vraag. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:39 |
En ga je ook tegen haar zeggen dat ze meer energie, die je niet hebt, kost dan dat ze je iets oplevert? En hou je dan ook niet meer van haar? | |
MilkTea | maandag 23 september 2019 @ 20:41 |
Je kunt best scheiden als je haar nog liefhebt. | |
#ANONIEM | maandag 23 september 2019 @ 20:41 |
In het algemeen: als je geen gemeenschappelijke toekomst meer ziet. Dat kan doordat het vertrouwen onherstelbaar beschadigd is, maar ook omdat de liefde er niet meer is. En zonder vertrouwen is er voor mij bijvoorbeeld geen basis meer voor een gemeenschappelijke toekomst, hoeveel liefde er desondanks nog is. Anyway, allerlei verschillende redenen dus. Die niet per se goed of fout zijn. Er is eigenlijk geen goed of fout. Hoewel ik met kinderen in het spel professionele hulp tijdig een kans geven wel van belang vind. Twee volwassenen onderling mogen het zelf weten als ze om iets futiels de handdoek in de ring willen gooien. [ Bericht 10% gewijzigd door #ANONIEM op 23-09-2019 20:57:15 ] | |
CoolGuy | maandag 23 september 2019 @ 20:42 |
Maar waarom vertel je niet wat je écht wil weten? Want deze vraag komt niet uit de lucht vallen en waar je nu heen gaat is een afwijking van de vraag in je OP. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:48 |
Dankjewel. Verhelderend, dus als de liefde er nog is maar het vertrouwen om wat voor reden weg is kun je dus wel gewoon met goed fatsoen een scheiding aanvragen. | |
miss_sly | maandag 23 september 2019 @ 20:49 |
In dit geval zou ik me als ik jou was heel erg afvragen waarom jij wil scheiden? Is dat omdat het moeilijk is? Want dat dat het nu is, is evident. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:52 |
Omdat ik graag op iemand wil kunnen vertrouwen en bouwen. Andersom geef ik dat ook terug. | |
Lienekien | maandag 23 september 2019 @ 20:54 |
En wat betekent die scheiding voor jullie gezamenlijke kinderen? Durf jij die bij haar te laten voor minstens de helft van de tijd? | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 20:56 |
Ik sta er beter voor. | |
Cat-astrophe | maandag 23 september 2019 @ 20:57 |
Ik vind dit maar een raar topic. TS lijkt haast van andere users redenen te moeten krijgen om een scheiding aan te vragen. Maar zoiets beslis je toch zelf? Als de vraag nu ging over gevolgen van een eventuele scheiding voor zijn kinderen, dan zou ik het beter snappen. | |
Scary_Mary | maandag 23 september 2019 @ 20:58 |
Kun je eerlijk zijn dat er genoeg geprobeerd is om tot die conclusie te komen, zonder straks weer spijt te krijgen als je weer single bent? Misschien moet je geen overhaaste dingen willen doen in deze situatie. Als zij nou eerst eens echt hulp aanvaardt en jij niet naast je gewone werkuren nog meerdere avonden bij loopt te beunen, hebben jullie beide misschien ook wat meer rust en ruimte om eerst weer eens wat nader tot elkaar te kunnen komen. Ook met het oog op dat je eerder schreef dat je slecht alleen kan, er al een jong kind is en er nog eentje op komst is. Je hebt niet zomaar even een betrouwbare nieuwe die je makkelijk in de mix kan gooien en je ouders weer als back up laten fungeren, terwijl je daar ook commentaar op hebt zal je misschien ook geen optimale rust gaan geven.. | |
#ANONIEM | maandag 23 september 2019 @ 20:59 |
Het gaat niet om goed fatsoen. Het is meer dat in veel gevallen er ook niemand bij gebaat is om enkel uit plichtsbesef bij elkaar te blijven. In sommige gevallen ook wel hoor, als je wel gewoon prettig samenleeft, goed communiceert en er niet allerlei onderhuidse ellende speelt. | |
Lienekien | maandag 23 september 2019 @ 21:00 |
Je bedoelt dat je ervan uitgaat dat jij alleen de voogdij gaat krijgen? | |
M1stral | maandag 23 september 2019 @ 21:00 |
Als je zoon niet van jou blijkt te zijn. Duh. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:09 |
Die is wel van mij. | |
M1stral | maandag 23 september 2019 @ 21:10 |
Alleen van je dochter wist je dat zeker ![]() | |
Kimsywimsy | maandag 23 september 2019 @ 21:13 |
Ik zou dit eerst met je (toekomstige ex-)partner bespreken. Dan kunnen jullie er samen wat over zeggen. Misschien wil ze wel vechten voor jullie relatie - misschien wil ze zelf ook wel weg. Je weet het niet. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:14 |
Klopt, ik heb een hekel aan alleen zijn en ben ook bang dat ik iets goeds weggooi. Ik hou van haar, ik wil bij haar zijn maar ik kan haar kennelijk niet helpen om beter te worden, ze doet niets anders dan zich verzetten tegen hulp op het moment. En het kost me zoveel energie, en nu ben ik op het punt dat ik me afvraag of het dit allemaal wel waard is. Ik heb de kinderen om rekening mee te houden, m'n dochter begint al steeds meer van me weg te blijven, ze vraagt zich af waarom ik niet een advocaat zoek en de scheiding aanvraag. | |
saparmurat_niyazov | maandag 23 september 2019 @ 21:16 |
Dit is toch niet een vraag die betrekking op jezelf heeft he? Want allicht dat jij zelf nog relatief "goed" uit een scheiding komt, maar wat zal het mogelijk doen met je vrouw waar het momenteel niet best mee gaat, je kinderen (met name je dochter) die al flink wat hebben meegemaakt, etc. Manman... | |
saparmurat_niyazov | maandag 23 september 2019 @ 21:18 |
Ah wel dus. Dat verzetten, is dat niet onderdeel van het "ziektebeeld"? | |
Scary_Mary | maandag 23 september 2019 @ 21:23 |
Je dochter zit in de puberteit, een periode waarin ze zich los gaan maken van de ouders. Daarnaast heeft zij wellicht een wat andere visie dan jij, aangezien zij niet met haar getrouwd is, haar vond na die poging en ze ook nog weinig benul zal hebben van de rompslomp die nog gaat komen als je daadwerkelijk gaat scheiden. Om nog maar niet te spreken dat ze ook een afspiegeling van jou kan krijgen, doordat jij naast je reguliere werk ook nog 's avonds op pad gaat. Dat kan ook zomaar het idee geven dat jij degene bent die zich aan het onttrekken is en niet zij. Het is ook niet dat ze je niet eerder heeft zien bezwijken aan stress en verdriet, dus ja.. Moeilijk moeilijk.. Hoe kun je een tijdje terug posten bang te zijn dat jij de dans niet meer kan ontspringen als er externe hulp bij komt kijken, maar denk je wel zeker te zijn van het verkrijgen van de voogdij? | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:23 |
Geen idee. | |
Scary_Mary | maandag 23 september 2019 @ 21:25 |
Nog iets waar kennelijk niet alleen je dochter te weinig inzicht in heeft. Lijkt me verstandig om aan de bel te trekken bij je huisarts.. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:27 |
Omdat ik weet hoe de dans te ontspringen. Maar dan spreek ik wel alleen over mezelf. Ik heb een goede babbel en weet wat er van mij verwacht wordt. En ja dat zei ze zelf ook, ze heeft me eerder op m'n slechts gezien maar daar kan mijn toestand nu niet aan tippen zei ze. | |
droomvrouwtje | maandag 23 september 2019 @ 21:27 |
Bijna een jaar geleden dat ik officieel gescheiden ben. Hier was de reden dat we elkaar niet meer gelukkig konden maken, elkaar niet meer konden bieden wat we nodig hadden en een veranderd toekomst beeld. We leefde letterlijk langs elkaar heen, ieder een eigen leven en geen leven meer samen. We deelde nog weinig dingen samen, geestelijk en fysiek. Dan kom je op een punt dat je elkaar aankijkt en denkt: dit gaat niet werken. En ik vind mezelf te jong om te blijven hangen in iets waar ik en hij ongelukkig van werden omdat we nu eenmaal getrouwd waren. En liefde is soms ook loslaten, want er was nog wel een soort van houden van, alleen geen houden van meer zoals het gevoel voor mijn idee moet zijn in een relatie | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:28 |
Voor wat? Ik ben niet ziek ofzo. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:32 |
Maar ik hou wel heel veel van haar, ze is de moeder van mijn zoon, mijn vrouw en mijn beste maat. Maar is houden van wel genoeg om een huwelijk/relatie te redden? | |
#ANONIEM | maandag 23 september 2019 @ 21:33 |
Omdat dit wel een worsteling is waar je hulp bij kan gebruiken. Vooral omdat je geen antwoorden op bepaalde essentiële vragen hebt. | |
Scary_Mary | maandag 23 september 2019 @ 21:33 |
Bij Veilig Thuis denk je jezelf niet eruit te kunnen lullen, maar bij een voogdijzaak wel? Bijzonder. Jij kan stellen dat zij niet optimaal is nu, maar omgekeerd heeft ze vast ook wel de nodige dirt over jou die naar boven zou kunnen komen en wellicht ook geregistreerd staat oid. Weet waar je aan begint.. Tsja, je hebt er nu ook een kind bij inmiddels (meer druk op de ketel) en zij is ook weer wat ouder en dus wel iets meer observerend lijkt me. Weet niet of dat een goede vergelijking is dan. Maar goed, het is niet verwonderlijk dat je geen vertrouwen hebt als je ook niet goed weet wat het ziektebeeld in kan houden lijkt me. En daar zou je dus wel iets aan kunnen doen, wat minder rigoreus is.. | |
#ANONIEM | maandag 23 september 2019 @ 21:34 |
Wat??? Wie de fuck zou de dop niet terugdraaien op een tube.. | |
droomvrouwtje | maandag 23 september 2019 @ 21:35 |
En nu de verdere reacties gelezen. Je dochter is een puber en heeft geen flauw idee wat een relatie hebben inhoud. Dus ik zou mij van haar mening weinig aantrekken. Daarbij zou ik eens in gesprek gaan idd met een huisarts of iig met iemand waar je mee kan praten. Er is niks mis met je, maar je hebt de afgelopen periode wel een hoop op je bord gehad, dan helpt het soms tegen iemand te praten, je gedachtengang los te laten, te sparren, hoe nu verder. En wat is iets wat bij haar ziek zijn hoort en wel gedrag is iets wat van haar is. Ik zou in deze situatie nu niet gaan denken over scheiden, wacht eerst eens af wat er nog gaat gebeuren en hoe therapie en behandeling gaat verlopen, maar ook de bevalling, ook dat kan haar weer veranderen en niet perse in de negatieve zin | |
Scary_Mary | maandag 23 september 2019 @ 21:37 |
Je hebt een zorgmijdende vrouw met kennelijk nog wat hangende diagnoses waar je niet zoveel vanaf lijkt te weten en je bent mede daardoor gespannen toch? Me dunkt.. De huisarts kan ivm privacy je wel algemeen meer vertellen over wat zo een ziektebeeld in kan houden en hoe je daar beter mee om zou kunnen leren gaan. Alleen of samen. Ook zou je kunnen bespreken wat signalen zijn waarbij je echt aan de bel moet gaan trekken en wat criteria zijn voor bijvoorbeeld gedwongen opname. | |
droomvrouwtje | maandag 23 september 2019 @ 21:38 |
Dat heb ik mij heel lang afgevraagd, vanaf het moment dat het gesprek kwam ongelukkig te zijn in de relatie en de daadwerkelijke scheiding is 2 jaar over heen gegaan. Omdat dingen die je afbreekt je niet zo maar kan opbouwen, dat vergt tijd. Het keerpunt kwam toen ik het gevoel kreeg dat ik aan het trekken was aan een dood paard. Ik stak er energie in en kreeg nul terug, de houding van hem was duidelijk genoeg dat hij ook niet meer verder wilde en kon | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:43 |
Ik heb in mijn tijd alleen met Senna 6 keer een melding gehad door een een andere partij. 1 keer werd verzocht om een onderzoek van de raad voor kinderbescherming. Alle keren heb ik mij succesvol verzet en bezwaar gemaakt. Maar zij maakt dat met haar rare acties onmogelijk. | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 21:53 |
Dat idee heb ik nu. Dankjewel voor je inzichten. | |
Lenny77 | maandag 23 september 2019 @ 22:23 |
Je vrouw is zichzelf niet! Je vrouw zit diep in de shit en heeft het niet door. Je vrouw zit in de shit omdat ze een kind draagt (jouw kind) en haar zwangerschap haar psychotisch maakt! Jij mag haar nu niet in de steek laten.. Ik begrijp dat het pokkezwaar voor je is en dat je gewoonweg de tools niet hebt om hier tegenop te vechten. Maar je zal het toch moeten doen! Neem de controle over, ga naar de huisarts of haar gyn en zorg ervoor dat ze hulp krijgt, desnoods met gedwongen opname! Als je toch al wil scheiden dan maakt het ook niet uit als ze woest op je is omdat je haar laat opnemen. Maar ze moet hulp hebben. Als je baby geboren is en ze erna degelijke begeleiding krijgt inclusief medicatie (die ze ook moet nemen!!!) dan gaat ze terug zichzelf worden en kunnen jullie verder. En please, in godsnaam: zorg dat er geen baby meer komt! Laat er een knoopje in leggen bij jou.. Zij was helemaal niet in staat om deze baby te dragen na de catastrofe van de vorige zwangerschap.. En dit zijn de gevolgen. Maar die hebben jullie samen veroorzaakt! Jij bent nu degene die nog het meeste bij zinnen is dus trek zo snel mogelijk aan de noodbel bij een arts! Scheiden kan je later alsnog... | |
Cryptocoryne | maandag 23 september 2019 @ 22:29 |
Daarom heeft ze ook een voorlopige rechterlijke machtiging gekregen, maar dat werkt ze tegen en ik ben gewoon moe gestreden, ik heb al alles geprobeerd maar niks lijkt te helpen. Geen zin meer in en klaar ermee zegt mijn verstand. Mijn hart zegt wat anders. | |
Lienekien | maandag 23 september 2019 @ 22:47 |
Met een scheiding ben je niet van haar af. Je zult met nog heel veel van haar problematiek te maken hebben omdat jullie straks samen twee kinderen hebben. Wordt zij er beter van als jullie gaan scheiden? Wordt zij dan een betere moeder voor haar/jullie kinderen? Of wordt haar ellende alleen maar groter als je bij haar weggaat? | |
Leandra | maandag 23 september 2019 @ 22:55 |
Misschien moet je dat eens aangeven aan haar behandelaars, en dat je eens een paar dagen niet langsgaat. Overigens snap ik wel dat je er klaar mee bent, maar een scheiding gaat je voorlopig niet helpen, want ze is wel de moeder van je kind, en ze is zwanger van je. Plus: kun je het je permitteren haar uit te kopen, of betekent dat dat je je gezin weer moet verhuizen? | |
-Straw- | maandag 23 september 2019 @ 23:02 |
Niet altijd maar soms is dat niet genoeg om door te gaan. Je hebt ook vertrouwen nodig. | |
#ANONIEM | maandag 23 september 2019 @ 23:55 |
Geen idee wat ik ga zeggen. Kan het ook niet echt benoemen wat er aan scheelt | |
Marsenal | dinsdag 24 september 2019 @ 00:00 |
Als je samen een kind krijgt en dat deze dan omkomt omdat de auto niet op de handrem zat ofzo en je kind in de gordel vastzit en zo de plomp in flikkert, en dat je dan samen niet dat verdriet verwerkt krijgt omdat je elkaar constant verwijt niet vooruit te kunnen kijken en het achter je te laten, dat is er ook eentje, daar kan je ook om scheiden. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 00:03 |
Van wat je hier post merk ik dat op jou helemaal niet te bouwen valt. Je bent besluiteloos, wil weglopen van de problemen en hebt de neiging om zaken vooral bij anderen te zoeken als het fout gaat. Je wil ook niet weg van de relatie, maar weg van de zorg die jouw vrouw, de moeder van een deel van jouw kinderen, nu nodig heeft. Als je het proces van scheiden ingaat wordt dat alleen maar erger. Maar aangezien het de moeder van jouw kinderen is, kun je haar toch niet met goed fatsoen laten vallen omdat ze nu ziek is? Word volwassen, word een man en zorg dat zij de hulp krijgt die ze nodig heeft. Daarna mag je nadenken over de relatie en of die nog wel toekomst heeft. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 02:32 |
Dat denk ik wel en dat wil ik ook niet op m'n geweten hebben. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 02:35 |
Ik kan haar wel uitkopen, maar zij kan dan nergens heen. Ze heeft geen inkomsten en geen spaargeld. Dus dat is ook niet ideaal, zeker niet voor de kinderen. | |
droomvrouwtje | dinsdag 24 september 2019 @ 02:55 |
Misschien moet je gewoon eerst in rustig vaarwater komen voordat je beslissingen gaat nemen over een scheiding. Ik vind gezien je situatie dat je haar nu niet kunt verlaten, ze is ziek. En ik snap echt dat het door alles moeilijk is om haar te zien, de vrouw waar je verliefd op werd. Ze zeggen “bezin eer ge begint” Scheiden neemt een hoop met zich mee, iets wat ze nu zelfs niet eens zou aan kunnen. Ze kan amper voor zichzelf zorgen, hoe zou ze dan kunnen nadenken over een scheiding. Die beslissing moeten jullie uiteindelijk wel samen maken, want zegt zij nee, dan word het een vechtscheiding en daar zit je ook niet op te wachten | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 02:56 |
Wel nadat jij haar uitgekocht hebt. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 03:03 |
De afspraak was dat ik bij een scheiding mijn eigen inleg mag houden. Ik heb alles wat met de verkoop van mijn vorige huis heb verdiend ingelegd. Ik moet haar de helft van de hypotheek betalen . | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 03:05 |
Dus omdat ze ziek is moet ik maar bij haar blijven? | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 03:14 |
Ik hoop dat je die afspraak op papier hebt staan, papier van een notaris. | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 03:16 |
Nee, je hoeft niet bij haar te blijven omdat ze ziek is, maar weggaan omdat ze ziek is is een zwaktebod. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 03:20 |
Ja dat is bij de koop van van dit huis vastgelegd bij de notaris. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 03:21 |
Wat? | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 03:23 |
Jullie waren al getrouwd toen je dit huis kocht. Ik hoop voor je dat dat echt goed geregeld is, want anders ben je behoorlijk de sigaar. | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 03:23 |
Lees nog maar eens. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 03:28 |
Volgens de notaris is het allemaal goed geregeld. En ik kom wel weer op m'n pootjes terecht. | |
droomvrouwtje | dinsdag 24 september 2019 @ 04:12 |
Wat zij zegt. Nu weggaan is wegrennen voor de problemen en timing wise niet geheel netjes van je. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 04:26 |
Dat die problemen er nu al langer dan een jaar zijn speelt voor mij ook mee. Ik kan gewoon niet meer. | |
droomvrouwtje | dinsdag 24 september 2019 @ 04:40 |
Tijd voor hulp dus. En niet zeggen er is niks mis met me. Je emmer is blijkbaar erg vol. En nog vind ik gezien de huidige stand van zaken dat weggaan geen optie is, voor nu althans. Zorg eerst maar eens voor rustiger vaarwater. Echt scheiden gaat een energie vreten. Eerst rust creëren voor jezelf en je kinderen en vanuit daar pas verder | |
Lienekien | dinsdag 24 september 2019 @ 04:41 |
Ik weet dat het hard klinkt, maar je moet wel. | |
Lunatiek | dinsdag 24 september 2019 @ 05:05 |
Het ligt eraan wat voor relatie het is en hoe lang die al bestaat. Ben je twee weken aan het daten, ben je de ander echt geen uitleg verschuldigd als je merkt dat er niks is tussen jullie. Als je er na een half jaar samenwonen achterkomt dat je teveel van elkaar verschilt om er gelukkig mee te worden, en je je steeds ergert aan de ander, is het gauw gedaan. Na vier jaar en twee kinderen ben je daar wat laat mee, als je het zo lang hebt uitgehouden zonder morren kun je het ook uitzingen tot de kinderen wat ouder zijn. Ben je getrouwd, dan heb je elkaar toch ernstig en contractueel "in voor- en tegenspoed" beloofd en dan vind ik niet dat je het bij wat tegenspoed zomaar mag opgeven. Klassiekers om een huwelijk te verbreken zijn geweld en overspel. Ik proef bij TS iets als "mijn echtgenote is ziek", en dat dat als een soort verborgen gebrek wordt opgevoerd om het contract te verbreken. Maar dat vind ik dus echt niet kunnen, je partner in de steek laten als die ziek is en jou juist keihard nodig heeft. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 05:16 |
Die rust kan ik niet creëren in deze situatie, zij heeft gewoon zoveel issues, die kan ik niet meer beter maken. | |
Lunatiek | dinsdag 24 september 2019 @ 05:26 |
Ik kan me nog herinneren dat heel FOK! je afraadde de relatie met je huidige vrouw te beginnen (vooral met het oog op je dochter), maar jij wist wel beter. Wie z'n kont verbrandt moet op blaren zitten. Iedereen zag dit aankomen, en je was gewaarschuwd door hen. Waar zijn je argumenten van toen om er toch aan te beginnen, zijn die niet meer geldig om ermee door te gaan? Is zij veranderd? Dat denk ik niet. Jij hebt alleen nooit willen zien wie zij werkelijk is. Omdat het jou makkelijk uitkwam (niet alleen zijn, moeder voor je dochter, huishoudster, kok, seks) heb je niet de moeite genomen haar te leren kennen, hup bam trouwen en zwanger. Jij ging ervanuit dat het goed met haar ging want je gaf haar alles wat jij nodig vond (geld, liefde, kind), maar omdat je haar niet kende heb je haar niet gegeven wat zij werkelijk nodig had (vertrouwen, begrip, rust, ontplooiing, zelfstandigheid). Echt, jij bent een lafaard om steeds weg te rennen als het niet gaat zoals je wilt. Lees je eigen topics er maar op na. | |
Lunatiek | dinsdag 24 september 2019 @ 05:32 |
Zo klinkt het meer als een daad van liefde. Elkaar loslaten om weer vrij te zijn en het geluk te zoeken. Maar ook iets dat je allebei wilde, en dat de een niet ontredderd achterblijft - je had immers al je eigen leven. Het klinkt ook niet als weglopen uit een conflictsituatie. | |
Lunatiek | dinsdag 24 september 2019 @ 05:39 |
In theorie is "houden van" dat wat je ertoe zet om liever zelf dood te gaan dan de ander ongelukkig te zien. Letterlijk alles voor de ander overhebben, tijd, geduld, moeite, pijn. Klinkt meer is "ik heb haar nodig en het mag me geen moeite kosten" bij jou. En wat is háár kant van het verhaal? Houdt zij van jou of was ze je dankbaar dat je haar op het juiste moment tegenkwam om haar te "redden"? Is dat naar houden van overgegaan of is het zo wel makkekijk om iemand te hebben die financiële zekerheid en een dak boven je hoofd biedt? | |
droomvrouwtje | dinsdag 24 september 2019 @ 05:47 |
Je beschrijft precies hoe het hier toen gegaan is. En idd een gezamenlijke beslissing waar we beide achter stonden Ik vraag mij hier oprecht af wat zij hier van zou vinden. En ik vind het nogal wat om iemand die zo met zichzelf in de knoop zit dat (gedwongen) opname plaatsvind, te laten vallen. Het is nu niet de tijd om weg te gaan. Het is tijd om te zorgen voor je gezin, voor rust en je zult wel moeten, je kinderen zijn afhankelijk van je. En zij krijgt de hulp die ze nodig heeft. | |
Lunatiek | dinsdag 24 september 2019 @ 05:53 |
Maar je kunt er wel voor zorgen dat ze terecht komt bij mensen die dat wel kunnen. Als je van haar houdt, ga je dat doen. Die issues had ze trouwens altijd al dus beetje raar om haar dat nu te verwijten. | |
loveli | dinsdag 24 september 2019 @ 06:39 |
Alcohol en drugs problematiek, verwaarlozing door een vent die denkt dat geld belangrijker is dan tijd samen doorbrengen. | |
Sarabi | dinsdag 24 september 2019 @ 07:04 |
Maar je wist dat ze ziek zou worden als ze weer zwanger werd. En toch wilde je nog een kind er bij. En nu het fout gaat (wat je van te voren zag aan komen) laat je haar alleen? | |
Lunatiek | dinsdag 24 september 2019 @ 07:28 |
Jaaa... zo rolt TS. Eigen belang eerst en wegrennen als het tegenzit. | |
miss_sly | dinsdag 24 september 2019 @ 07:31 |
Jij moet je ook niet bezighouden met haar issues. Dat kun je inderdaad niet. Daar zijn professionals voor. Jij moet je bezighouden met jezelf en je kinderen. Hen een echt thuis bieden waar ze in deze moeilijke periode tot rust kunnen komen. Zelf ook tot rust komen. Hulp daarbij zoeken voor jezelf en je kinderen. Dit gaat nog even duren, tot ze bevallen is en misschien daarna ook nog een tijdje, omdat het hormonaal gedreven is. Blijf hulp aanvaarden en vragen zo lang dat nodig is. En dan als alles achter de rug is, je vrouw niet meer hormonaal depressief is, kijk je samen wat deze periode voor jullie heeft gedaan en of er nog iets is om op verder te gaan. Als dat er dan niet meer is, kun je scheiden. Nu weglopen is alleen maar symptoombestrijding. Zie het zoeken en aanvaarden van hulp niet alsof er iets mis is met je. Je zit in een heel moeilijke, verdrietige situatie en dat kun je niet alleen. | |
Halcon | dinsdag 24 september 2019 @ 08:50 |
Dat zal in de meeste gevallen wel moeten na een scheiding. Of het moet zijn dat je ex compleet ongeschikt is om kinderen op te voeden, je dat aan kunt tonen en bereid bent dat gevecht aan te gaan... | |
Lienekien | dinsdag 24 september 2019 @ 08:59 |
Je weet wat er speelt bij TS? | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 09:10 |
Weet je, ik denk dat scheiden op termijn onontkoombaar is voor jou, maar dit is gewoon niet het moment. Wat dat betreft is het wel apart dat jij mij kort geleden nog bezweerde dat jij een prima relatie hebt ondanks bepaalde tekortkomingen waarvan ik aangaf dat dat gewoon ‘relatierot’ is en je nu, weken later droomt van gescheiden zijn. Het bijzondere is wel dat jij totaal niet in lijkt te zien dat jij minstens zoveel bijdraagt aan dat jullie relatie niet goed is als jouw vrouw (en bij haar is het eigenlijk vooral haar ziekte waar het probleem vandaan komt). Jij bent overduidelijk heel transactioneel bezig. Jij brengt het geld binnen en dan runt zij het thuisfront en iedereen gelukkig. En als zij dan aangeeft jou te missen is dat volgens jou gewoon een excuus. Geen seconde komt het in je op om te beseffen dat je op die manier langs elkaar heen leeft, geen verbinding hebt en liefde bij jou wordt gekwantificeerd door ‘wat heb ik aan haar?’. Dat is dus geen liefde, dat is vrij liefdeloos. Het gaat om de moeder van jouw kinderen, zwanger ook nog, met een acute hulpvraag. Nee, leuk is het niet, maar je zal nu voor je gezin moeten zorgen (en geld binnenbrengen is niet wat ik bedoel, gewoon echt zorgen), je gezin moeten leiden naar rustiger vaarwater en dan kun je je huwelijk ontbinden. Doe je dat nu kan dat totaal verkeerd aflopen en dat weet jij ook. Je hebt haar zelf meermaals suïcidaal genoemd. Zou je dat gevolg willen accepteren? Omdat het nu even lastig is geworden voor je? You made your bed, now lie in it. | |
Scary_Mary | dinsdag 24 september 2019 @ 09:35 |
Is het wel je verstand? Het klinkt namelijk vooral als je moe gestreden gevoel. Verstandig zou zijn om handige details gewoon te vermelden, zodat mensen fatsoenlijk met jou en jullie mee kunnen kijken wat er geprobeerd is en nog eventueel zou kunnen worden. Ik vind het best tekenend hoe je iedere keer weer met minimale info loopt te hengelen, terwijl je gaandeweg alsnog allerlei relevante details gaat lopen delen. Om het maar even hard te zeggen, je vrouw lijkt niet de enige zorgmijder met zo een insteek. Je presenteert het hier al als een voldongen feit dat je alles geprobeerd zou hebben en dat niks helpt. Best knap als je dus weinig van haar ziektebeeld af weet en ook niet zo in contact bent met behandelaars. Maar goed, met zo een insteek lijk je duidelijk te maken dat het toch geen kut meer uit zou kunnen maken en dat je vooral gerust gesteld wil worden. Dat het ok zou zijn dat je je gaat onttrekken zonder daadwerkelijk ook maar na te zijn gegaan of je echt alles geprobeerd hebt. Er ligt zelfs al een voorlopige rm, maar scheiden lijkt je een betere prio. En dat terwijl je eerder met het bijltje van geen hulp (meer) willen hebt gehakt, wat nog steeds aan je zou knagen. Does not compute.. Het kan iets zeggen over hoe moe en wanhopig je bent, maar de rust waar je snakt ga je niet bereiken zo.. | |
ieniminimuis | dinsdag 24 september 2019 @ 09:44 |
TS ga zelf ook in therapie. En bedenk je verder dat je getrouwd meer grip op haar situatie en de omgang met jullie kinderen hebt dan als je gescheiden bent. Je hebt nu als haar man iets meer te zeggen dan als haar ex man. Probeer beiden aan jullie gezondheid te werken en kijk dan als jullie in wat rustiger vaarwater zijn of een scheiding een goede optie is. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 10:27 |
Ja die hulp komt vanmiddag langs. Ze is er toch heen gegaan, dus deze week hebben we even rust van elkaar want ik mag nog niet op bezoek komen. En ik wil liever niet nu een kleedje geven om dat straks onder haar voeten uit te trekken. Dan moet ze op zijn minst weten hoe ik me voel. Anders heb ik het idee dat ik aan het liegen ben tegen haar. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 10:35 |
Wil je haar helpen weer vaste grond onder de voeten te krijgen, of vind je het belangrijker dat jij nu alvast kan voorsorteren op een echtscheiding? | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 10:44 |
Ik heb vooral geen zin om haar voor te liegen. | |
miss_sly | dinsdag 24 september 2019 @ 10:46 |
Je kunt je ook afvragen of jouw behoefte om te kunnen scheiden ingegeven wordt door de werkelijke behoefte om te scheiden, of omdat je zelf nu ook hald overspannen bent en niet in je normale doen. Dat is namelijk heel normaal gezien alles wat er nu en de laatste tijd gebeurt. Jij loopt op ook op je tenen en ziet het allemaal niet goed meer. Wil je nog steeds scheiden als alles weer rustig is? Is het eerlijk om dat haar nu te vertellen, terwijl jij nu ook niet in staat bent tot goede, rationele beslissingen gezien de situatie? | |
HSG | dinsdag 24 september 2019 @ 10:50 |
Omdat men geen zin en tijd hebben om over hun problemen te praten en gelijk voor de makkelijkste weg kiezen. | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 10:58 |
Zou je ook willen scheiden als ze niet ziek was? | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 11:06 |
Nee. | |
miss_sly | dinsdag 24 september 2019 @ 11:08 |
Dan ben je aan jezelf, haar en de kinderen verplicht om deze zware tijd te doorstaan en als ze niet meer ziek is, samen verder te kijken. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 11:14 |
Ik ben bang dat dit niet de laatste keer is dat ik zo zit. Ze is nu eenmaal gevoelig voor psychoses. Dus ja, ik weet niet of ik dit nog een keer aankan. En dan zou scheiden de beste oplossing zijn. | |
miss_sly | dinsdag 24 september 2019 @ 11:30 |
Als ze gevoelig is voor hormonale depressies en psychoses is het van belang te zorgen dat se niet meer zwanger wordt en dat je vinger aan de pols houdt. Nu jullie dit weten, kun je het nodige doen om te voorkomen dat het kog eens gebeurt. Ik zeg biet dat je niet zou moeten scheiden, maar ik vraag me af of dit bij ingegeven wordt door de juiste motieven. En als dat niet zo is, bereid je alleen maar de weg voor nog meer drama en problemen. En dat is dan na alle problemen en gedoe die je nu zou krijgen als je gaat scheiden terwijl zij onder RM ergens zit. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 11:35 |
Ze weten niet of dit door haar zwangerschap komt of dat het er gewoon altijd al in heeft gezeten. Maar nog een kind erbij gaat sowieso niet gebeuren. Na deze zwangerschap laat ze zich steriliseren. En ik weet ook niet of zij wel bij mij wil blijven. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 12:05 |
Dus niet jouw gevoelens bij haar droppen waarvan je weet dat het haar herstel kan benadelen noem jij liegen? | |
loveli | dinsdag 24 september 2019 @ 13:05 |
Waarom laat ze zich steriliseren? Als ze na de scheiding een stabiele relatie krijgt met iemand aan wie ze steun heeft, zal ze met hem toch ook kinderen willen. | |
#ANONIEM | dinsdag 24 september 2019 @ 13:08 |
Want? | |
manny | dinsdag 24 september 2019 @ 13:20 |
Soms blijven mensen door dit soorten redenaties veel te lang plakken bij verkeerde vrienden of te lang hangen in giftige relaties. Soms is de wereld simpel. Baan niet leuk / Vrienden kosten energie / Relatie is knudde.. geen energie meer in stoppen en lekker focussen op dingen die wel plezier / energie opleveren. Disclaimer: Ik kan de case TS niet; dus weet niet wat wijs is om te doen in dit geval; maar alleen erin blijven hangen vanwege loyaliteit lijkt me niet okay. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 14:01 |
Alles wat ik van TS lees wijst er wel op dat zijn relatie de houdbaarheidsdatum heeft overschreden, dan wel dat beiden nooit bij elkaar hebben gepast, maar het gaat even om het moment. Als jouw vrouw zwanger is, depressief en suïcidaal, dan is even bij haar blijven zodat ze weer kan herstellen niet alleen goed voor haar, maar ook voor haar kinderen. En jezelf. De shitstorm die dit op kan leveren kan er zo voor zorgen dat de situatie waar hij nu in zit als de zevende hemel voelt. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 14:07 |
Omdat ze verder geen kinderen meer wil. | |
manny | dinsdag 24 september 2019 @ 14:20 |
Well...... | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 15:05 |
De einduitkomst lijkt mij wel duidelijk, al is TS volgens mij niet heel besluitvaardig, maar als nu uit elkaar gaan haar over de kling jaagt en ze maakt er een eind aan, dan ben je verder van huis lijkt mij. Zeker als je zoals TS kennelijk bepaald niet het in je hebt om zorgtaken op je te nemen. | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 15:07 |
Ze is ziek, daar kan ze zelf al helemaal niets aan doen, en in dit geval is het nog eens hormoongestuurd ook, en jullie wisten dat die kans dat dat weer zou gebeuren heel groot zou zijn bij een volgende zwangerschap. Het is heel vervelend dat ze er zo aan toe is, niet alleen voor haar, ook voor jullie, maar behalve dat het een enorm zwaktebod zou zijn haar nu in de steek te laten omdat ze weer ziek is, zou je je hand ook eens in eigen boezem kunnen steken en verantwoordelijkheid kunnen nemen voor het feit dat ze überhaupt weer zwanger is, want daarom is ze ziek. En straks als de baby er is, en ze ontzwangerd is en haar hormoonlevels weer normaal zijn heeft geen van jullie waarschijnlijk iets gedaan om te zorgen dat ze absoluut niet weer zwanger wordt, en dan? Als ze dat wel weer wordt en jullie hele gezin door de hormonen naar de klote helpt? | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 15:10 |
Iemand die bij iedere zwangerschap hormonaal zo van de kaart is dat ze er zelfmoordneigingen van krijgt? Lijkt me heel verstandig dat zij zich laat steriliseren, want zwanger zijn is voor haar simpelweg niet gezond. En dan is alleen in de box achterlaten van een baby nog de minst schadelijke manier om je kind achter te laten terwijl je zelf probeert er een eind aan te maken, maar ik zou het er niet op wagen dat ze het een volgende keer niet anders doet. | |
gewoonmezelf87 | dinsdag 24 september 2019 @ 16:02 |
Je bent getrouwd in voor en tegenspoed, dit is tegenspoed, haar nu verlaten omdat ze (tegen haar eigen wil in) afwijkend gedrag vertoont en ziek is, is imo geen goede reden, temeer omdat je aangeeft niet te willen scheiden als ze niet ziek zou zijn... Zoals eerder besproken wisten jullie dat dit risico er was en toch hebben jullie de zwangerschap doorgezet...dan moet jij nu zorgen dat jij alles bij elkaar raapt en er bent voor de kinderen... en voor jezelf maar ook voor je vrouw en ongeboren kind en als jij dan over een jaar van nu alsnog wil scheiden is het vroeg genoeg om je daar druk om te maken. Ik ben gescheiden omdat mijn ex vreemdging, en daarna alle vertrouwen weg was, niet omdat ik niet meer van hem hield. Hij heeft een zelfmoordpoging gedaan toen onste jongste 7 maanden oud was, hij was psychisch enorm in de war, dat was een reden om hem hulp te laten zoeken, niet om te scheiden. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 16:02 |
De vraag is inderdaad eerder: waarom nu pas? | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 16:08 |
Ja, er was tussendoor ook nog een zwangerschap die misgegaan is, dus de huidige zwangerschap is al de 3de ongeplande zwangerschap, zeker icm de ellende van vorig jaar had dat wel voorkomen mogen worden, maar daar verander je niets meer aan, het is nou eenmaal zoals het is, en het lijkt me vooral in haar belang en het belang van haar kinderen en het belang van TS dat ze niet nog een keer zwanger wordt. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 16:21 |
Ongepland, in de zin van ‘eigenlijk wilden we het niet’? In zo’n situatie? | |
Sarabi | dinsdag 24 september 2019 @ 16:29 |
Was vrij bewust toch? | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 16:59 |
Oh, dit keer wel? Dus ondanks de wetenschap dat er een hele grote kans op een pre- en/of postnatale depressie was was deze zwangerschap bewust? | |
Sarabi | dinsdag 24 september 2019 @ 17:01 |
Je kan toch niet binnen een half jaar 2x per ongeluk zwanger worden. Zeker als je al 2 kinderen hebt, weet je toch hoe het werkt? | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 17:09 |
Nou ja, dat kan natuurlijk wel als je maar dom genoeg doet. Je hebt ongepland als in ‘we willen graag een kindje, maar niet per sé nu’ en ‘we willen eigenlijk geen kindje’. En ik ben toch benieuwd hoe TS daarin stond. | |
SQ | dinsdag 24 september 2019 @ 17:13 |
Ik denk dat het vooral een gevalletje "wel seks willen maar condooms teveel gedoe vinden" is, helaas. | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 17:16 |
Nee? Kan dat niet? Als ik zo'n last van hormonale veranderingen had zou ik ook niet staan springen weer aan de pil te gaan, dus dan heb je andere manieren nodig om een zwangerschap te voorkomen, en dan is de kans al heel groot dat je daar een condoom bij nodig hebt.... | |
Gruj0 | dinsdag 24 september 2019 @ 17:19 |
Mooi gesproken. ![]() Voor mij zou vreemdgaan een reden zijn om te scheiden of drugsgebruik. | |
saparmurat_niyazov | dinsdag 24 september 2019 @ 17:20 |
TS leek nogal verrast maar het kind was wel welkom: OUD / Depressief door de hormonen, deel 11 | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 17:26 |
Daar heb je dan weer alternatieven voor. | |
SQ | dinsdag 24 september 2019 @ 17:29 |
Niet als je vol antidepressiva zit. Dan mag je niet zomaar de pil gebruiken oid. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 17:30 |
Ik lees: ik hoop dat de (positieve) test vals is. TS heeft volgens mij wat problemen met verantwoordelijkheden. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 17:31 |
Spiraaltje. En als het niet anders kan, ja condooms. Als je namelijk zo’n slap ventje bent dat je de gevolgen niet kan en wil dragen... En de schuld ook nog wil zoeken bij je vrouw... | |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 17:57 |
Dat lees ik niet, daarbij is dat al in juni, en in januari uitgerekend dus ik neem aan dat ze het dan al even weten. Die zwangerschap die tussendoor fout gegaan is is vrij laat fout gegaan (tweede trimester volgens mij), dus daar zit je dan niet nog een keer op te wachten. | |
Cryptocoryne | dinsdag 24 september 2019 @ 18:07 |
Kunnen we even niet onze kinderwens bespreken hier? Dank u. | |
VEM2012 | dinsdag 24 september 2019 @ 18:22 |
Hier:
| |
Leandra | dinsdag 24 september 2019 @ 18:29 |
Ah, die had ik gemist, maar goed, blijft een kutsituatie. | |
Cryptocoryne | woensdag 25 september 2019 @ 20:00 |
Ik heb vandaag een gesprek gehad met haar psychiater en een psychiatrisch verpleegkundige. Besloten om van mijn hart geen moordkuil te maken en toch met haar te praten. Wel in een driegesprek. | |
gewoonmezelf87 | woensdag 25 september 2019 @ 20:01 |
Ben je er al uit dan? Ga je haar nu echt vertellen dat je wil scheiden? | |
Cryptocoryne | woensdag 25 september 2019 @ 20:04 |
Dat ik serieuze twijfels heb over ons huwelijk. | |
SQ | woensdag 25 september 2019 @ 20:05 |
En waarom leek dat de psychiater nu een goed idee? | |
gewoonmezelf87 | woensdag 25 september 2019 @ 20:14 |
Ik ben ook wel benieuwd waarom de artsen het een goed plan vinden dat nu te doen. | |
droomvrouwtje | woensdag 25 september 2019 @ 20:15 |
Daar ben ik ook wel naar benieuwd. Ik vind het nogal wat en zeker op dit moment | |
Cryptocoryne | woensdag 25 september 2019 @ 20:20 |
Omdat ik er blijkbaar ook toe doe. Ze had liever dat dit in een driegesprek besproken wordt dan dat we alleen maar verder van elkaar af drijven. | |
gewoonmezelf87 | woensdag 25 september 2019 @ 20:23 |
Je wil scheiden... hoeveel verder ga je nog drijven dan? | |
Cryptocoryne | woensdag 25 september 2019 @ 20:36 |
En ze heeft er recht op om te weten hoe ik me voel. De psychiater zei dat het geen zin heeft om haar te behandelen als ik niet 100% eerlijk ben tegen haar. En uiteraard vind ik het zelf ook kut. Liever had ik niet gescheiden maar ik denk dat dit de beste oplossing is om iig m'n kinderen in rust op te laten groeien. | |
Lenny77 | woensdag 25 september 2019 @ 21:46 |
Ik vrees dat er voor hun na jullie scheiding helemaal geen rust meer is. Doe het aub niet. Zeker niet nu!! Wacht toch tot ze bevallen is en uit de postnatale depressie periode is. Sommige situaties kan je niet meer terug draaien en gaan vreselijk fout: dit is zo een situatie ![]() | |
SQ | woensdag 25 september 2019 @ 21:49 |
Tuurlijk doe jij er ook toe maar het hele punt is toch juist dat zij op dit moment niet zichzelf is? Natuurlijk is het extreem kut voor je en wil je dit niet, maar je weet toch dat het tijdelijk is? | |
ElDinosaur | woensdag 25 september 2019 @ 21:51 |
En hoe denk je dat dat laatste gaat werken? Maar goed, je hebt je keuze al gemaakt. Ik geef het een jaar tot er een volgende zwanger is. Lekker rustig voor je kinderen. | |
VEM2012 | woensdag 25 september 2019 @ 22:00 |
Ik weet niet, maar met een beetje gezond verstand zie je dat dit een ramp in wording is. Die psychiater snap ik ook totaal niet. | |
Lenny77 | woensdag 25 september 2019 @ 22:13 |
Absoluut dit. Ik durf zelfs niet te schrijven wat ik denk dat er gaat gebeuren ![]() | |
#ANONIEM | woensdag 25 september 2019 @ 22:15 |
Ik zou als het huwelijk geen sprookje blijkt te zijn een kind proberen te maken. Zodra dat kind er is en dat niet de oplossing blijkt te zijn zou ik om e.e.a. uit te kunnen sluiten voor de zekerheid nog een kind maken. Dan kun je vervolgens beweren dat je vrouw je onder druk hebt gezet en dan zou ik legitiem kunnen scheiden. - nee - [ Bericht 17% gewijzigd door CoolGuy op 26-09-2019 11:33:03 ] | |
Sumppi | woensdag 25 september 2019 @ 22:32 |
Ik zou toch nog eens nadenken of dit het goede moment is. Waarmee ik niet wil zeggen dat jij er niet toe doet of dat jullie nooit zouden moeten scheiden. [ Bericht 51% gewijzigd door Sumppi op 26-09-2019 13:17:35 ] | |
droomvrouwtje | woensdag 25 september 2019 @ 22:41 |
Dit is echt zo’n moment waarop ik de popcorn wil pakken. Sit back and Watch the accident happen. Maar je besluit al vast blijkbaar, alle goede adviezen ten spijt. Ik twijfel zelfs aan het idee dat de psychiater dit wil gaan doen en nu op dit moment zal toestaan. Want zij is namelijk niet in staat om zulke beslissingen te kunnen nemen als scheiden en alles wat bij een scheiding komt kijken [ Bericht 18% gewijzigd door droomvrouwtje op 25-09-2019 22:43:20 (Een niet zo nette laatste opmerking verwijderd ) ] | |
droomvrouwtje | woensdag 25 september 2019 @ 22:42 |
Ik denk dat bijna iedereen nu hetzelfde denkt. | |
Godshand | woensdag 25 september 2019 @ 22:42 |
![]() - weg gehaald - En gewoon ook zich doof houden voor de hysterische reacties van de vrouwen hier. Ben het overigens wel met de dames eens hoor. Maar TS ziet het grote plaatje domweg niet en kan het ook echt niet alleen aan. Volgens mij vindt hij hulp voor zichzelf vragen een zwaktebod. En is scheiden tenminste een daad vanuit hem zelf en iets waar hij wel controle over heeft, in tegenstelling tot over zijn vrouw. Maar goed, echtgenote gaat zo nog meer flippen, haar gevoel van wantrouwen zal alleen maar groter worden.. [ Bericht 4% gewijzigd door CoolGuy op 26-09-2019 11:31:22 (dergelijke benamingen zijn niet nodig.) ] | |
droomvrouwtje | woensdag 25 september 2019 @ 22:49 |
Ik ben zo’n vrouw ![]() Dat er uiteindelijk een scheiding komt is wel duidelijk. Alleen is timing een ding. Plus dat gezien zijn historie dit gewoon een zwaktebod is. Laat het zakken, laat je vrouw herstellen en als je dan zodra alles weer pas en vree je er nog zo overdenkt kan je nog altijd scheiden. Maar dan wel op een manier dat beide partijen er zonder veel kleerscheuren afkomen. En uit ervaring sprekend, scheiden laat je niet in de koude kleren zitten, ook niet als beide partijen er hetzelfde over denken. Het vergt energie, je moet ineens nadenken over dingen zoals inboedel, uitkopen, verkopen, verhuizen, en nog meer shit. Dat wil je doen als je stabiel bent en instaat bent de gevolgen van keuzes te overzien en dat is er bij beide partijen naar mijn mening niet | |
saparmurat_niyazov | woensdag 25 september 2019 @ 22:54 |
Nou, gezien de mogelijke gevolgen die het heeft voor vrouw en kinderen van TS valt er maar weinig van te genieten. Heel slechte timing, en ik snap ook niet waarom een psychiater adviseert om iemand waarmee het momenteel al heel slecht gaat nog een extra klap te laten verduren. Het kan zomaar het laatste duwtje zijn... | |
miss_sly | woensdag 25 september 2019 @ 23:04 |
Ik vermoed dat de psychiater het geen goed idee vindt, maar het niet uit zijn hoofd gepraat krijgt, en daarom op een driegesprek aanstuurt. Of dat TS heeft gezegd dat hij graag wil vertellen, kwijt miet, wat het allemaal met hem foet, en dat de psychiater niet weet dat hij gaat vertellen dat hij wil scheiden. Ik vind het vooral heel triest. Ik denk dat TS het helemaal niet zo kwaad bedoelt allemaal, maar simpelweg de capaciteiten mist om met zulke moeilijke situaties om te gaan. Dat gaat hij ook niet leren door weg te lopen iedere keer, en zo ontstaat een verdrietig patroon met een hoop onschuldige slachtoffers. | |
Godshand | woensdag 25 september 2019 @ 23:17 |
Ik krijg bij TS beetje dit idee:![]() Je moet het zelf weten, TS, maar met je besluit open je een aardige doos van Pandora. Zet je maar schrap.. | |
Cryptocoryne | donderdag 26 september 2019 @ 05:49 |
Dat driegesprek is zodat ze het gesprek in goede banen kan leiden. | |
VEM2012 | donderdag 26 september 2019 @ 06:07 |
Naar analogie is het dat je tegen de arts zegt dat je haar een mes in de rug wil steken en de arts zegt ‘wacht, laat mij het mes wel steriliseren om infecties te voorkomen’. Je vraagt hier advies, iedereen zegt wat je in ieder geval niet moet doen en vervolgens ga je het lekker toch doen. Met het risico dat er doden vallen. Letterlijk! En ja, ook dit zal je wel weer negeren, net zoals je ieder bericht negeert wat niet in jouw straatje past. | |
Cryptocoryne | donderdag 26 september 2019 @ 06:52 |
Jij zei zelf dat mijn huwelijk de uiterste houdbaarheidsdatum overschreden had. Dus wat heeft het dan voor nut om een behandeling die gericht is op ons hele gezin te beginnen en als die behandeling klaar is te beginnen over mijn twijfels? Als je het hebt over messen en ruggen. | |
Sarabi | donderdag 26 september 2019 @ 06:53 |
Zo gaat het altijd in de topics van TS. We zijn ook wel heel dom om iets anders te verwachten. | |
Cryptocoryne | donderdag 26 september 2019 @ 07:09 |
Ik vroeg ook niet om advies, dat kreeg ik gratis en voor niks. | |
Lienekien | donderdag 26 september 2019 @ 07:10 |
Jullie blijven toch een gezin, of je nou straks nog getrouwd bent of niet. Samen twee jonge kinderen hebben, een van de ouders met ernstige psychische problemen. Scheiden lost dat niet op. | |
Lienekien | donderdag 26 september 2019 @ 07:13 |
Natuurlijk vroeg je wel om advies. Je formuleert je vragen in het begin altijd een beetje omslachtig of schijnbaar algemeen, maar het werd ook in dit topic al snel duidelijk dat het alleen om jouw persoonlijke situatie draaide, dat jij een rechtvaardiging zocht voor je voornemen om een punt te zetten achter je huwelijk. | |
droomvrouwtje | donderdag 26 september 2019 @ 07:13 |
Ho wacht, dus omdat iemand anders denkt dat de houdbaarheidsdatum overschreden is, lijkt het je een goed plan om nu de scheiding aan te vragen?? Serieus?? Die behandeling is idd gericht op jullie gezin, logisch, jullie zullen allemaal weer moeten kunnen functioneren, met of zonder elkaar. Maar nu in deze fase? Dit is echt vragen om problemen, maar ik snap ineens de psychiater om het gesprek met zijn 3en te doen. Want geloof mij, zodra jij ook maar een kant op gaat wat haar op dit moment alleen maar verder weg zal doen zakken, ga jij die kans niet krijgen. | |
Nismo91 | donderdag 26 september 2019 @ 07:17 |
Moeilijke situatie kerel, heb je vrienden om mee te babbelen ? Of een andere uitlaatklep zoals sport of hobby’s ? Hoe dan ook, sterkte er mee ! | |
Samzz | donderdag 26 september 2019 @ 07:17 |
Omdat je ook na een scheiding een gezin vormt, pipo. | |
Sarabi | donderdag 26 september 2019 @ 07:19 |
Je denkt straks geen gezin meer te vormen? Je zal altijd met haar te maken blijven hebben, ze is de moeder van 2 van je kinderen. Of het moet natuurlijk helemaal fout gaan. | |
VEM2012 | donderdag 26 september 2019 @ 07:21 |
Volgens mij is door velen heel duidelijk gezegd dat jouw vrouw mentaal dient te herstellen voordat ze een scheiding aankan. Scheiden is al een heel lastig proces voor mensen die stabiliteit hebben. Jouw vrouw is momenteel aan het koortdansen. Het zijn jouw eigen woorden dat ze suïcidaal is. Je hebt dus rekening te houden met haar, jouw kinderen en jezelf. Ik en anderen proberen jou simpelweg te behoeden voor wat potentieel de grootste fout in jouw leven kan zijn. En dat is op het meest verkeerde moment de relatie te verbreken. Kortom: eerst hier doorheen samen, dan rustig een toekomst plannen. Waarbij ik inderdaad denk dat die toekomst een is waarbij jullie geen relatie meer zullen hebben. | |
droomvrouwtje | donderdag 26 september 2019 @ 07:24 |
Dat lijkt hij niet te snappen, als je geen kinderen hebt dan ben je idd geen gezin meer, heb je geen verantwoordelijkheden meer naar elkaar. Maar met kinderen ben je altijd gebonden aan elkaar, er zullen afspraken moeten komen ten aanzien van de kinderen. (Meestal willen rechters co-ouderschap als dat voor beide partijen haalbaar is) Is zij nu instaat zulke beslissingen te nemen? Is zij überhaupt nu instaat om een beslissing te nemen over wel of niet scheiden? Lijkt mij niet, ze zit niet voor niks nu intern met een rm. Maar dat lijkt niet binnen te komen. Ikke ikke ikke, daar draait het om, terwijl het nu om jullie allemaal draait. Zorgen dat de boel voor iedereen weer rustiger word, een scheiding gaat in deze fase niet bijdragen aan die rust die jij zonodig lijkt te zoeken | |
gewoonmezelf87 | donderdag 26 september 2019 @ 07:25 |
Dit denk (en hoop) ik ook. Ts natuurlijk ben jij ook van belang, maar draai de situatie nu eens 1x om... stel dat jij daar zat met een psyche die compleet overhoop ligt, dat je alles wat je hebt niet meer belangrijk vind en de wereld 1 grote donkere ellende is en dan komt je grote liefde je vertellen dat je inderdaad compleet overbodig bent (wat zo gaat zij dit absoluut opvatten in de staat waarin ze nu verkeerd) en dat je alles kwijt gaat raken.... Hoe groot schat jij de kans in dat zij nu nog in behandeling zal gaan, en zich inzet voor herstel? Je kan linksom redeneren og rechts of ondersteboven maar jouw kinderen hebben een mama nodig! De 2 jongste hun eigen mama, niet een volgende vrouw in het rijtje, | |
Lenny77 | donderdag 26 september 2019 @ 08:16 |
Ok, nu ga ik heel hard zijn.. Je bent vroeger kapot geweest van het verlies van je eerste vrouw. Zij was terminaal ziek en je hebt het haar nooit vergeven dat ze gestopt is met vechten. Jullie dochter draagt daar nog de gevolgen van. Je huidige vrouw zie je graag en het ging goed tot bleek dat er door een zwangerschap vanalles mis gaat met haar hormonen en psyche. Na de bevalling zijn jullie maar net op tijd uitgekomen bij haar na een zelfmoordpoging. Ze heeft daarna bijna geen recuperatie tijd gekregen want ze was snel weer zwanger (2 keer zelfs) en nu begint alles opnieuw. Je vrouw zit ik het diepste donkere gat wat er is door haar zwangerschap. Als jij haar nu de laatste klap geeft dan gaat haar volgende poging wel lukken. En weet je wat? Ik denk dat ze de kinderen mee gaat nemen in haar dood. En dan ben je 3 geliefden kwijt. Hoe ga je daar mee kunnen leven? Hoe ga je dat verwerken? Doe het nu NIET!!! Echt, ik begrijp dat je in een klote situatie zit en dan scheiden als een feest klinkt! Maar je zet iets vreselijk in gang! Wacht aub!! | |
Lunatiek | donderdag 26 september 2019 @ 08:35 |
TS gaat er vanuit dat na de scheiding zijn ex in een psychiatrische instelling zit te vegeteren en dat de kinderen 100% aan hem worden toegewezen. | |
Halcon | donderdag 26 september 2019 @ 08:35 |
Zoek desnoods 'n hobby waardoor je vaak van huis bent of zo. Fietsen, vissen, etc. Het is niet voor niets dat dat populaire bezigheden zijn onder mannen. | |
miss_sly | donderdag 26 september 2019 @ 08:53 |
Ik lees de post van Lenny77 waarin ze het heeft over jouw woede over het opgeven van je vrouw toen ze ziek was. Dat ze zelfs overleed. Daar zit hem de kneep, denk ik? Je gaat liever scheiden, dan ben je van haar af en kan ze je niet op dezelfde manier kwetsen. Grijp deze tijd nu eens aan om in therapie te gaan. Ik denk, zoals ik je lees, dat je dat grote onzin vindt en echt niets voor jou, want je bent niet gek. Nee, je bent niet gek, maar je hebt wel een heel groot verlies geleden en dat moet je verwerken. Het verlies, maar ook jouw gevoelens daaromheen. Je boosheid, je onmacht wellicht. Zorg dat jij aan jezelf werkt, terwijl zij hard vecht om te herstellen en jullie kind op de wereld te zetten. En kijk dan eens, als jullie allebei heel wat stappen verder zijn en zij niet meer hormonaal, wat je dan voelt. En handel dan pas. | |
Samzz | donderdag 26 september 2019 @ 09:15 |
In de huidige staat van zijn vrouw is die kans aanzienlijk, natuurlijk. Dat weet TS zelf ook heel goed en maakt zijn handelen alleen nog maar meer walgelijk. | |
Cryptocoryne | donderdag 26 september 2019 @ 10:13 |
Ik ben inderdaad niet van plan om te investeren in iemand die het al opgegeven heeft, dat heb ik eerder gedaan en het heeft me niks goeds gebracht. Dus vandaar dat ik het deze keer voor wil zijn. En ze heeft het blijkbaar opgegeven, ze wil niks, niet beter worden blijkbaar. | |
saparmurat_niyazov | donderdag 26 september 2019 @ 10:21 |
Je vorige vrouw heeft het niet "opgegeven", ze was in lichamelijk opzicht dodelijk ziek en dat is een gevecht dat ze onmogelijk kon winnen. Dit echter is een andere situatie; deze vrouw gaat geestelijk door een zware periode maar daar kan ze opzich wel weer van herstellen. En daar kun jij werkelijk bij helpen, namelijk door haar in ieder geval niet verder richting afgrond te duwen. | |
SQ | donderdag 26 september 2019 @ 10:22 |
ZE IS DEPRESSIEF DOOR DE HORMONEN! Een kenmerk van depressie is dat je niets wil. Geef die vrouw tenminste een kans om beter te worden man. Tering, ik ga dit ontvolgen ook. | |
gewoonmezelf87 | donderdag 26 september 2019 @ 11:11 |
Ik wens werkelijk niemand een depressie toe maar jezus jij zou een dag in haar schoenen moeten staan... ze KIEST hier NIET voor... ze is ZIEK! En door haar een trap na te geven nu help je haar niet... Jouw trouwgelofte was " In voorspoed wel maar bij tegenslag ren ik weg" ? Erken eens dat jii misschien wel eens wat hulp kan gebruiken... dat is geen schande... dat is alleen maar slim | |
VEM2012 | donderdag 26 september 2019 @ 11:28 |
Dat is haar ziektebeeld en tijdelijk. Maar goed, duidelijk dat dit jou herinnert aan de situatie met jouw eerste vrouw en jij dat niet goed hebt verwerkt. Allemaal begrijpelijk, maar dat los je niet op door een nieuwe zeer pijnlijke situatie te creëren. Dat los je op door met jezelf aan de slag te gaan. Te zijner tijd. Het is een klote situatie, maar je zal er echt doorheen moeten. | |
Samzz | donderdag 26 september 2019 @ 11:34 |
Maar... Opgeven is onderdeel van het ziektebeeld. Heb je enig idee wat voor ziekte ze precies heeft en wat voor beeld en gedrag daarbij hoort? Want ik heb t idee dat je geen flauw idee hebt wat ze nu doormaakt. | |
Salvad0R | donderdag 26 september 2019 @ 11:44 |
Tuurlijk wel. | |
Cryptocoryne | donderdag 26 september 2019 @ 11:50 |
Nee dat weet ik ook niet. | |
Leandra | donderdag 26 september 2019 @ 11:54 |
Zelfs als dat zo zou zijn (wat waarschijnlijk niet zo is) dan vergeet hij kennelijk dat ze nu zwanger is, ik zou er niet voor durven instaan dat ze deze zwangerschap nog gaat voldragen als hij het nu op een scheiding gooit, en ze moet nog 4 maanden. | |
Samzz | donderdag 26 september 2019 @ 11:56 |
Misschien een gek idee. Maar heb je al eens haar behandelaar gevraagd wat haar ziekte precies inhoudt? | |
Leandra | donderdag 26 september 2019 @ 11:56 |
Met je "dat heb ik eerder gedaan" bedoel je je overleden vrouw? | |
Leandra | donderdag 26 september 2019 @ 12:02 |
Dat lijkt me heel verstandig. En misschien ook eens vragen hoe groot de overlevingskans is, want als je nu iemand met 0,0 overlevingskans nog verwijt dat ze niet tot de laatste tel gestreden heeft maar er op een gegeven moment in berust heeft dat het kansloos was en dat projecteert op iemand met totaal andere problematiek is wel heel triest. En dan heb ik het nog niet over de eigen rol in de terugkeer van deze problematiek. | |
Omentielvo | donderdag 26 september 2019 @ 12:08 |
Is dit niet gewoon een troll. #durfttehopen | |
Molo | donderdag 26 september 2019 @ 15:11 |
Ik zet in op übertroll ![]() Wanneer komt het boek uit? | |
#ANONIEM | donderdag 26 september 2019 @ 15:13 |
Best aardig om zo over je eerste vrouw te praten die aan kanker is overleden. | |
saparmurat_niyazov | donderdag 26 september 2019 @ 15:51 |
Tsja, TS is na al die jaren dan ook nog steeds boos op die vrouw omdat ze niet verder wilde lijden aan een terminale ziekte... | |
silliegirl | donderdag 26 september 2019 @ 15:56 |
Jij wil niet scheiden. Jij wil niet nog een keer een verlies moeten meemaken. En dat snap ik wel, want dat doet zeer. En is moeilijk. En niet ieder mens kan pijn goed dragen. Maar serieus! Je vrouw is zwanger van jullie kind. Ze is moeder van jouw kind. Wat voor voorbeeld geef je aan je kinderen als je opstapt als het zwaar wordt? Wil je ze dat meegeven? Ga, zoals hierboven al gezegd, is in gesprek met haar behandelaar. Ontdek wat ze nou precies heeft, hoe werkt haar ziektebeeld? Hoe ziet de toekomst er mogelijk uit? En als daar ziekte in blijft, wat heb jij dan nodig om dat te kunnen dragen samen met je vrouw? Vraag hulp. Maar ren niet weg. | |
silliegirl | donderdag 26 september 2019 @ 16:08 |
En jongens, over dat driegesprek: ik denk dat de psychiater wel doorheeft dat meneer hier het ziektebeeld niet snapt. Zo’n driegesprek kan, met de juiste sturing, daar ook heel helpend in zijn en meer inzicht geven. Dus ik snap wel dat je dat wil organiseren, als hulpverlener zijnde... En uiteraard; je kan ook de meest kwetsbare persoon enigszins holding en bescherming bieden als je er bij bent als zoiets besproken wordt. Want dát het uiteindelijk besproken wordt; tsja, das een gegeven.. | |
joyvke | donderdag 26 september 2019 @ 18:43 |
Als hij ineens kinderen wil. Vreemdgaan. | |
Meridiaan | donderdag 26 september 2019 @ 18:51 |
Ik zie een Nadine26 inderdaad. | |
loveli | donderdag 26 september 2019 @ 18:57 |
Of unter. | |
Scary_Mary | donderdag 26 september 2019 @ 23:13 |
verkeerde knopje.. | |
Scary_Mary | donderdag 26 september 2019 @ 23:13 |
| |
Scary_Mary | donderdag 26 september 2019 @ 23:17 |
Trouwens, K. at toch geen vlees? Is haar bloed wel gecheckt op vitaminetekorten zoals b12? Met een donkere huid en depressief binnen zitten kan een vitamine d tekort ook op de loer liggen. Wellicht handig om te bespreken en uit te laten sluiten voor zover dat nog niet gebeurd is? | |
Cryptocoryne | donderdag 26 september 2019 @ 23:27 |
Ze dreigde mij ook dat ze me zou verlaten toen als ik er niks aan deed. Ik zie haar pas volgende week woensdag, dus ik heb nog even tijd om na te denken. | |
Cryptocoryne | donderdag 26 september 2019 @ 23:28 |
Klopt, ze lust nog steeds geen vlees. Maar ze pakte wel davitamon mama, ik ga ervan uit dat daar toch alles wel in zit. | |
Lunatiek | donderdag 26 september 2019 @ 23:34 |
Deze houdt het al lang uit, onder verschillende usernamen. | |
Scary_Mary | donderdag 26 september 2019 @ 23:35 |
Dat was niet het enige wat zij deed. En dan hebben we het ook nog niet gehad over wat jij schreef en deed enzo.. Dat is niet hoe het werkt. Tekorten slik je niet even weg met een onderhoudsdosisje. Meten is weten in hoeverre de inname ook daadwerkelijke opname is, dus of die pil werkt en zo ja, in hoeverre dat afdoende is. Ik zou het zekere voor het onzekere willen nemen als er ook nog een kind van die vitaminevoorraad gekleid moet gaan worden als ik jou was en het dus sowieso met de behandelaars bespreken om te zien in hoeverre dit überhaupt uitgezocht is. | |
Lunatiek | donderdag 26 september 2019 @ 23:46 |
Of hij de kinderen meekrijgt is nog maar de vraag. En de dochter heeft nu de leeftijd dat ze er zelf een mening over mag hebben. Die wilde eerder al bij opa en oma wonen. | |
Leandra | vrijdag 27 september 2019 @ 00:22 |
Die dochter gaat sowieso in principe nergens heen, want die heeft alleen maar een vader. Dat ze ook bij opa en oma zou kunnen wonen is wat anders, maar wat haar betreft zal daar niets van toepassing zijn qua "kinderen meekrijgen". | |
#ANONIEM | vrijdag 27 september 2019 @ 05:10 |
Nadine26 is echt al tig jaar geleden. Dus deze trol weet het nog beter te doen. Bij mij ging zijn of haar geloofwaardigheid helemaal weg bij ongeveer zijn eerste kloon. | |
gewoonmezelf87 | maandag 30 september 2019 @ 14:09 |
Ik ben wel benieuwd hoe het inmiddels gaat | |
Cryptocoryne | vrijdag 4 oktober 2019 @ 18:42 |
Het gaat wel beter met haar, ze is nu bijna 24 weken zwanger. Gesprek over mijn twijfels en gevoelens heeft niet plaats gevonden. Ik kon op het moment alleen maar janken als een klein jong. Zo blij dat ik haar weer zag. Ik laat het nu gewoon even rusten. | |
gewoonmezelf87 | vrijdag 4 oktober 2019 @ 21:10 |
Lijkt me een heel verstandige keuze. Geef jezelf ook gewoon ruimte voor je emoties! | |
droomvrouwtje | zaterdag 5 oktober 2019 @ 00:01 |
Eens met gewoonmezelf, goede keuze om het nu te laten rusten. Er zoveel gebeurd afgelopen periode, geef jezelf vooral wat tijd! Sterkte |