De boosheid van de blanke arbeider; een verklaring en een oplossing #2

quote:

Op zondag 13 november 2016 11:06 schreef Falco het volgende:
Dit hautaine toontje zorgt alleen maar meer dat je je vervreemdt van de boze burger.

quote:

Op zondag 13 november 2016 11:06 schreef Falco het volgende:
Het trieste is dat ik van de Democraten-campagne alleen Barack Obama's 'don't boo, vote' en Michelle Obama's 'When they go low, we go high' heb onthouden. Hilarry kwam totaal niet uit de verf door een gebrek aan charisma. Ook in de debatten met Trump was ze defensief en heeft ze de club die neigde op Trump te gaan stemmen totaal niet weten te overtuigen voor haar te gaan. Een Bernie Sanders had wellicht meer kans gemaakt met zijn bevlogen speeches en progressievere houding.

quote:

Op zondag 13 november 2016 11:40 schreef Falco het volgende:

[..]

Misschien neoklassiek links (deze term verzin ik nu ter plekke ) dan en dus niet in de vorm van de 'de straten op, strijden tegen sociaal onrecht', maar dat links van de jaren '90 waarbij de ideologische veren zijn afgeschud. Dat is echt de doodsteek geweest voor de boze burger. Zo'n Melkert (establishment, bestuurderstype, elitair, arrogant, wereldvreemd) is daar wel de ultieme belichaming van en daar schaar ik dan zo'n type als 99.999 ook onder. Ze weten het altijd beter en waarschuwen voor groot onheil, maar kunnen nooit duidelijk uitleggen hoe het wel zit en wat de oplossingen voor problemen zijn.

Sindsdien Melkert is de PvdA qua politici er iets op vooruit gegaan, maar ze hebben nog een zeer lange weg te gaan om weer echt een linkse partij te worden. Een club als de SP heeft vreemd genoeg nooit goed daarvan weten te profiteren en de boze burger aan zich te binden.

quote:

Op zondag 13 november 2016 11:45 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Gezien het gemiddelde hier op fok ben ik bijna extreemlinks

quote:

Op zondag 13 november 2016 11:55 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Jouw post daar gaat ook wel bijzonder kort door de bocht. Alsof politiek links een statisch vastomrand iets is. De PvdA is in het Nederlandse politieke landschap nog gewoon overduidelijk een linkse partij. Ook al lijkt het soms wat minder omdat ze ook durven te regeren en daarmee het compromis te sluiten met anderen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:01 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Of is het zo dat een aantal voorheen linkse figuren hier nu ook gewoon lekker losgaan tegen buitenlanders?

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:10 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Typetjes als elfletterig, bram en ook Klopkoek zijn als je de hoefijzertheorie volgt op momenten flink aan het flirten met het andere uiteinde...

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:30 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Let maar eens goed op, helaas .

quote:

[..]

Altijd van alles de schuld bij anderen zoeken (als de media of de VVD) vind ik persoonlijk nooit zo heel sterk.

quote:

Ik heb overigens ook erg weinig op met de sentimenten waar PVV en in mindere mate VVD en SP mee willen scoren...

quote:

Wat mij betreft mist het oude links wel de aansluiting met de huidige maatschappij, de arbeiders zijn wel geëmancipeerd en voor de zwakkeren in de samenleving bestaat gelukkig en heel degelijk vangnet.

quote:

De visie op de toekomst waar nog voor te strijden valt lijkt te ontbreken. Een SP is qua visie decennia terug blijven hangen. Een PvdA heeft momenteel geen flauw benul en GL en PvdD zullen altijd redelijk in de marge blijven.

quote:

Op die manier komt het er ook niet meer van. Kan je wel heel blij zijn dat de PvdA niet meer met de VVD regeert maar links blijft dan sowieso ver verwijdert van de macht. Want een SP is natuurlijk totaal ongeschikt om een invloedrijke regeringspartij te worden. Dan moet je immers juist wel zo nu en dan een compromis kunnen sluiten.

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:43 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Nee, de armen laten zich misbruiken door het populisme. Immers het levert geen oplossing voor hun problemen.

quote:

Op zaterdag 12 november 2016 23:03 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Ik ben het niet met je eens. Je vergelijking gaat namelijk mank. 'Gewone' mensen hoeven niet meteen halve mongolen van Pegida te zijn (overigens is dat ook meteen extreem rechts wat mij betreft). En daarnaast zoeken Quincy gario en de zijnen ook onder het onderwerp zwarte piet en racisme de media op. Als je pegida uitnodigt; doe dat dan nav een demonstratie of die varkensmuts. Maar niet als 'ontevreden mensen die de huidige poltiiek niet vertrouwen'. Mijn argument is dat ze helemaal geen 'gewone' mensen hebben uitgenodigd. Dit was abosluut de laagste sociale klasse, net wel of net geen tokkies.

Overigens zijn er bij de ZP discussie helaas bijna alleen maar scheeuwers te vinden. Trieste discussie.

Wat betreft van Nieuwkerk, een linkse presentator bij een linkse VARA. Tafel die vaak overloopt van PvdA en ook heel vaak allerlei types die dat hele gedachtengoed een warm hart toedragen. Dat er dan een keer een Jort kelder zit als rechtse bal, tsja, niet echt overtuigend.

Maar het is wel duidelijk dat ook jij als regressief linkse graag anderen dus niet aan het woord laat. Zoals Bouwman, Baarsma...

Bij Pauw is het helemaal links georienteerd.

Wat ik mis is een echt objectief praatprogramma, zonder geengareerde omroepbazen en een politieke kleur. Gek genoeg vind ik de VPRO (toch van erg linkse signatuur) dit in hun programmas vaak beter doen dan bijv. de vara.

quote:

Op zondag 13 november 2016 10:57 schreef Falco het volgende:
OP van Euribob:

In het kader van de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen wil ik graag een poging doen om de groeiende ontevredenheid onder een deel van de Westerse samenleving in een theoretisch kader te vatten en te verklaren. Voor mij is het geen onbekend fenomeen, het is alleen wel veel meer aanwezig en beslissend dan ik voor mogelijk had kunnen houden. Ik speelde al langer met de gedachte om erover te schrijven, dat is er met deze presidentsverkiezingen dus van gekomen.

Ik merk zelf dat er veel onbegrip bestaat wat betreft de boosheid van deze groep blanke autochtonen woonachtig in het ontwikkelde Westen. Dat roepen ze gedeeltelijk over zichzelf af omdat het vaak niet de meest genuanceerde types zijn, en ze moeite hebben om aan anderen precies te duiden wat hen nu eigenlijk dwarszit. Ze maken er geen geheim van dat ze het liefst ophouden met alle ontwikkelingshulp, vluchtelingen rechtsomkeert zien gaan en hun eigen sociale zekerheid boven alles behouden moet blijven. Dat klinkt op het eerste gezicht wat onredelijk. Zij zijn immers onderdeel van de groep die er het globaal gezien het beste voorstaat; de Westerse autochtoon. Waarom maken ze er dan zo’n probleem van als het land waar ze in wonen vluchtelingen opneemt, of de pensioensleeftijd verhoogt? Wat ik er zelf uit destilleer is een poging tot behoud van hun positie. Zij zien hun eigen welvaart afbrokkelen en tegelijkertijd de(/HUN) overheid geld/aandacht besteden aan groepen mensen waar ze zichzelf niet mee kunnen identificeren en met moeite empathie voor kunnen opwekken. In hun ogen worden ze dus onrechtvaardig behandeld en daarom zijn ze boos op de regering.

Echter is dat niet het hele verhaal. Want in bovenstaande alinea worden eigenlijk slechts gevolgen van één kernoorzaak genoemd; de globalisering. Het is namelijk de globalisering die de positie van de (vaak laagopgeleide) autochtone Westerling ondermijnt. Hieronder zal ik proberen uit een te zetten hoe dat in mijn ogen heeft kunnen gebeuren.
Ten eerste een antwoord op de vraag wanneer deze globalisering begon. Mijn inziens was de beweging al langer gaande, maar kreeg deze pas echt betekenis voor de autochtone Westerling toen de Sovjet-Unie uit elkaar viel. Waarna het kapitalistische systeem als winnaar uit de ideologische strijd kwam. Dit leidde in het Westen tot het “afschudden van de ideologische veren” bij veel linkse centrumpartijen. Een strategie die ze tot voor kort geen windeieren legde, maar hun steun aan de positie van de arbeider wel heeft doen verminderen. Economische groei werd de nieuwe prioriteit, ook bij links.

Nu zorgde de nieuwe oppermachtigheid van het kapitalisme in de wereld ook voor een ander (niet heel verwonderlijk) fenomeen; de opmars van internationale handel en de verplaatsing van productie naar lagelonenlanden. Een trend die we op dit moment nog steeds waarnemen. Dit is mijn inziens dat wat de positie van de Westerse arbeider definitief de das om heeft gedaan. Niet omdat zij nu moeten concurreren met mensen in lagelonenlanden (niettemin van belang, maar voor dit betoog niet relevant) maar omdat het bedrijven een machtspositie geeft ten opzichte van democratische overheden. Vroeger was een bedrijf voor zijn productie veel meer gebonden aan een overheid, tegenwoordig vertrekken ze direct naar een ander land als ze daar betere voorwaarden wordt aangeboden.

Dit is een probleem, omdat de overheid een van de weinige instituten is die de burger/arbeider op directe, laagdrempelige wijze kan beïnvloeden om zijn omgeving aan te passen aan zijn wensen. De macht van dit instituut is nu ingedampt, doordat de overheid in de onderhandelingen met het (internationale) bedrijfsleven nu ook te luisteren heeft naar dat bedrijfsleven. De overheid is als democratisch instituut in feite geïnfiltreerd door grote bedrijven die nu hun eigen voorwaarden stellen, en de democratie heeft daarmee aan waarde verloren. Dat maakt dat veel mensen het vertrouwen in de politiek en politici verliezen. De burger die voor veel van zijn sociaaleconomische positie afhankelijk is van de sociale voorzieningen ziet deze worden afgebroken. En wanneer de burger stemt op politici die deze trend beloven om te keren komt hij/zij van een koude kermis thuis, omdat ook die politici gebonden zijn aan de tucht van de internationale handel en zo nooit hun beleid door kunnen voeren. De onvrede die door deze tanende macht van de democratie ontstaat is volgens mij de oorzaak van de opkomst van populistische partijen in het Westen. En het gelijktrekken van deze machtsverhoudingen is volgens mij de enige mogelijkheid om die trend te stoppen.

Volgens de heersende gedachtes kan dat op twee manieren; óf iedereen trekt zich terug uit elke internationale handel en bemoeit zich met z’n eigen zaken, óf we vormen een wereldregering en stellen op die manier de democratie en het bedrijfsleven weer aan elkaar gelijk. Beide manieren zijn echter niet zaligmakend, het één is een recept voor conflicten tussen landen en het ander is een recept voor conflicten tussen staten. Het eerste zie ik liever nooit gebeuren, het tweede ga ik waarschijnlijk niet meer meemaken. Op het eerste gezicht is het een gebed zonder eind, maar ik denk dat er wel een antwoord op gevonden kan worden.

Ga maar na; het verschil in macht (en het begin van deze problematiek) is ontstaan toen het internationale bedrijfsleven greep kreeg op de democratie. Het als het ware infiltreerde. Is het dan geen idee om ditzelfde proces toe te passen, maar dan de andere kant op? Dat we, als tegenwicht aan de internationale marktucht waar overheden zich aan moeten houden, we een democratisch geluid binnen een multinational mogelijk maken? Zoiets kan op verschillende manieren, en hoeft absoluut geen heftige ingreep te zijn. De grootste internationaal opererende bedrijven zijn bijvoorbeeld vaak naamloze vennootschappen. Een aandeel daarvan is voor iedereen te koop. Als een overheid werknemers zou aanmoedigen/subsidiëren (of liever nog de werknemers zelf) om een democratisch werknemersorgaan op te richten dat op basis van een aandelenkapitaal stemrecht heeft binnen de onderneming ben je er in feite al. Machtsverschil weggevaagd en conflict opgelost.

Hebben jullie hier weleens over nagedacht, en wat zou jou oplossing zijn? Ik ben benieuwd.

quote:

Op zondag 13 november 2016 11:55 schreef 99.999 het volgende:
De PvdA is in het Nederlandse politieke landschap nog gewoon overduidelijk een linkse partij

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:08 schreef 99.999 het volgende:
De PvdA heeft de VVD hierin behoorlijk nauwelijks bijgestuurd afgelopen periode.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:09 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Nee. Sinds de derde weg is de PvdA net als Labour hoogstens een middenpartij. Niet links.

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:44 schreef michaelmoore het volgende:
klopt, maar het is wel hun strijdbijl om de elite de les te lezen
mogelijk dat de elite er bang voor gaat worden of de armen ( jij en ik ) het stemrecht afpakt

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:43 schreef deelnemer het volgende:
Niemand kon dat vangnet gebruiken zonder beticht te worden van alles dat lelijk is. Kijk maar hoe klopkoek wordt bejegend door PT en Kaas-. Dat is typisch voor rechts en zelfs geïnstitutionaliseerd geraakt.

quote:

Op zaterdag 12 november 2016 23:17 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat is niet echt links.

Men zou bijvoorbeeld Ewald van Engelen en wat SP 'ers in discussie kunnen laten gaan met een paar PvdA 'ers over de vraag of de kritiek op het neo-liberale beleid in Nederland is onderdrukt.

Ik zou het ook willen hebben over dat artikel in Elsevier waarin deze kritiek is geridiculiseerd, en ook het verwijderen van de Wikipedia pagina over het neoliberalisme een paar weken voor de verkiezingen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:06 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Misschien is dit een interessant artikel voor je:
POL / Nationaal-conservatisme ("dom-rechts" etc.) #2

Over welvarende mensen die extreem-rechts stemmen (Wilders en Trump)

Gelijkgestemden (mede PVV-ers) die minder verdienen zien ze al snel als "geen normale mensen". Zie artikel.

quote:

Ook rijken stemmen extreem-rechts

Bang voor terugval en verlies

De welvarende klasse die in penthouses woont, de onzekere self made middenklasse – ook zij stemmen op populistisch rechts. Niet alleen die ‘verliezers van de globalisering’. En altijd is de buitenwereld de vijand.

door Marcel ten Hooven

WIE ZIJN DE KIEZERS van populistisch rechts? In de publieke discussie is het gemeengoed hen te rubriceren als de verliezers van de globalisering. In theoretische zin passen ze zo netjes in dat hokje dat de vraag of zich daarbuiten ook potentiële kiezers bevinden niet meer wordt gesteld. Ook na de Brexit stond het zoeklicht direct gericht op de oude, ploeterende industriegebieden van Engeland, waar de achteruitgang concreet zichtbaar is in hoge werkloosheid, verkrottende buurten, gebroken gezinnen, alcoholisme.
Een blinde vlek beperkt het zicht op de realiteit, ook in dit geval. Het is onwaarschijnlijk dat de Britten die voor een Brexit hebben gestemd, bijna 52 procent van de kiezers, daadwerkelijk allemaal de achteruitgang aan den lijve ondervinden. Anders zou het wel heel beroerd gaan met dat land. Ongerijmd met deze redenering is ook dat de stemmen voor de Brexit vooral bij de Tories zijn te lokaliseren, de partij van de conservatieve bourgeoisie, terwijl Labour--stemmers overwegend kozen voor blijven in de EU.

‘Deze mensen redeneren: ik werk harder dan anderen en draag meer bij aan de welvaart, en de lanterfanters profiteren’

Het wereldbeeld waarop populistisch rechts stoelt spreekt een bredere kiezersgroep aan. Het gevaar van dit extremisme met al zijn agressie tegen andersdenkenden is daarmee groter dan wanneer het overzichtelijk zou zijn te lokaliseren bij die ene groep van ‘globaliserings-verliezers’. Ook de politieke reactie op de dreigende autoritaire wending zal dieper moeten steken dan louter maatregelen om het verlies dat deze mensen treft te bestrijden.
Vooralsnog lijkt de oude politieke orde zich echter geen raad te weten met de ontwrichtende werking die de opkomst van populistisch rechts uitoefent. In Engeland is het beeld na de Brexit dat van politieke ontreddering die als olie op het vuur kan werken.
De politicologe Sarah de Lange, hoofddocent aan de Universiteit van Amsterdam en kenner van het Europese populisme, beaamt deze conclusies. ‘In de sociale wetenschappen willen we altijd mooie, sluitende verklaringen voor verschijnselen als deze’, zegt ze. ‘Dus bestaat de neiging zo’n eendimensionaal label als globaliseringsverliezers op het electoraat van populistisch rechts te plakken, want dan heb je het verklaard. Maar het blijft een veronderstelling, zonder empirisch bewijs, die bovendien andere verklaringen voor de ruk naar rechts negeert.’

HOEZEER POPULISTISCH RECHTS ook afwijkt van de geijkte patronen, dat geldt niet voor de diepere motivatie van deze beweging. Tot de kern teruggebracht gaat het, zoals altijd in politieke strijd, om belangen en het verwerven van macht om deze belangen te behartigen. In de baaierd van standpunten van populistisch rechts is één belang te onderscheiden dat, openlijk of verholen, telkens een rol speelt, ook in de Brexit: de afscherming van de eigen welvaart voor ‘buitenstaanders’, zoals immigranten, en voor instellingen die in de beeldvorming meer kosten dan opbrengen, de Europese Unie voorop.
De machtsstrijd om dit belang veilig te stellen heeft des te grimmiger trekken gekregen sinds zich met de crisis van 2008 openbaarde hoe kwetsbaar de welvaart is. In haar meest agressieve, racistische vorm is de reactie zichtbaar in het filmpje dat een vrouw na de Brexit in een tram in Manchester maakte van de Amerikaan Juan Jasso, al achttien jaar in het land, die door drie tieners wordt belaagd en met bier overgoten: hij is een ‘klote immigrant’ en moet opdonderen naar Afrika. Maar de gedachte dat de welvaart exclusief voor zichzelf mag worden opgeëist kan ook bij hoger opgeleide, maatschappelijk geslaagde individuen postvatten, die menen dat zij het op eigen kracht zo ver hebben geschopt en dat anderen hun falen aan zichzelf te wijten hebben. Ook dit zelfbeeld kan tot de keuze voor populistisch rechts motiveren.
Studies van het onderzoeksbureau Motivaction wijzen in deze richting. Ook Koen Damhuis, een Nederlandse socioloog die voor het European University Institute in Florence het populisme bestudeert, kwam tijdens zijn onderzoek menige self made man tegen, allesbehalve verliezer van de globalisering. Damhuis: ‘Voor de interviews die ik Wilders’ kiezers afneem moet ik soms ook bij penthouses aanbellen. Deze mensen redeneren: ik werk harder dan anderen en draag meer bij aan de welvaart, terwijl de lanterfanters profiteren.’
Het welvaartschauvinisme appelleert dus aan verscheidene groepen kiezers. Dat verklaart waarom naast de pvv, de extremistische representant van dit denken die vooral de verzorgingsstaat wil afschermen, ook de vvd populistisch rechtse trekken vertoont, zowel in haar benadering van de immigranten als in haar opvattingen over Europa. In de liberale logica zijn immigranten alleen welkom als zij bijdragen aan de welvaart en moet het aantal oorlogsvluchtelingen, eerder kostenpost dan economisch productief, zo snel mogelijk naar nul. En Europa is in de visie van de vvd geen solidariteitsgemeenschap maar een vrijhandelszone, louter van belang om de groei van de nationale economie te bevorderen.

DE SOCIOLOOG KOEN ABTS, verbonden aan de Universiteit van Leuven, ziet in Vlaanderen een vergelijkbare dubbele gedaante van het populisme. Het Vlaams Belang, dikke maatjes met de pvv, is de extremistische variant, de NieuwVlaamse Alliantie (N-VA) van Bart De Wever de liberaal-nationalistische. ‘De N-VA trekt bij alle kiezersgroepen aanhang’, zegt Abts. ‘Zij is een volkspartij pur sang. De N-VA benut de gevoelens van onbehagen om Vlaanderen tegenover België te plaatsen. Als men in Nederland op iets wil afgeven is het Europa, in Vlaanderen is het België, want je kunt nooit een hele kudde zondebokken hebben.’
In zijn proefschrift onderzocht Abts de relatie tussen extreem-rechts stemgedrag en ressentiment, etnocentrisme en politiek cynisme. Hij zegt: ‘Mijn voornaamste kritiek op alle literatuur rond extreem-rechts is dat de aandacht vooral uitgaat naar identiteit en culturele breuklijnen. Hoewel dat niet zonder belang is, is dat volgens mij de buitenkant, waaronder de werkelijke belangenstrijd min of meer verborgen blijft. Als je goed luistert als mensen het hebben over ongewenste migranten, dan gaat het uiteindelijk om wie het hier voor het zeggen heeft en om de angst dat zij dat niet meer zijn. Al dat praten over cultuur, identiteit, de kleur van de huid maskeert dat de werkelijke inzet een strijd om de macht over de eigen welvaart is en ook om de definitiemacht van wat goed is en wat slecht, wat mag en wat niet mag.’
De verliezers van de globalisering zijn wellicht het kernelectoraat van populistische partijen, erkent Abts, maar zeker niet de enige kiezersgroep die ontvankelijk is voor de retoriek van verlossing. ‘De these van de globaliseringsverliezers is natuurlijk geen onzin’, zegt hij. ‘Het is begrijpelijk dat het populisme aanslaat bij mensen in de sloppen van de samenleving die schuldigen zoeken voor de werkloosheid, dalende uitkeringen, stijgende kosten waarvan zij de dupe zijn. Met de globalisering zijn de banen die hun vroeger enige zekerheid in het bestaan gaven grotendeels verdwenen. Bij hen, zo’n vijftien procent van de bevolking, leven het ressentiment, het cynisme over de politiek, de afkeer van migranten volop.’
Een potentieel grotere groep kiezers van populistisch rechts zijn de mensen die nog geen concreet verlies lijden, maar dat wel vrezen. Zij voelen zich allengs meer in hun bestaanszekerheid bedreigd. ‘Dat zijn de mensen in de middenklasse die steeds harder moeten spartelen om boven te blijven. Verliezers zijn zij niet, nog niet althans. Ze zijn wel bang dat te worden, met al die risico’s van achteruitgang die ze om zich heen zien. Kunnen ze zich wel handhaven? Ze maken zich zorgen over van alles en nog wat en zijn bang dat al hun inspanningen toch niet voldoende zullen zijn om te houden wat ze hebben. Ze vrezen voor hun sociale status en vrezen de toekomst, voor zichzelf en meer nog voor hun kinderen. Ondertussen kijken ze naar boven, naar de bevoorrechten die het lekker makkelijk hebben, én naar onderen, naar de mensen die naar hun idee de vruchten van de collectieve welvaart in de schoot krijgen geworpen.’

‘Het vooruitgangsgeloof heeft plaatsgemaakt voor angst voor terugval en verlies, ook bij de middenklasse’

De middenklasse kampt dus niet zozeer met concrete achteruitgang als werkloosheid of inkomensverlies, zegt Abts, maar met een diep gevoel van kwetsbaarheid. Vooral voor mensen met een mbo-opleiding kan de val naar beneden dichtbij zijn. ‘De lagere middenklasse is het eerste slachtoffer van de robotisering. Een hele sector van banen staat op de tocht. Je ziet dat werk gewoon verdwijnen. Sommige politicologen spreken al snel in morele termen over een proteststem. Dat vind ik een veel te gemak-zuchtige verklaring. Achter elke stem zit een logica, zoals deze crisis van de toekomst.’
Hij schrijft die crisis toe aan het wegvallen van het vooruitgangsgeloof als drijvende kracht en bron van optimisme. In plaats van de hoop op beter belooft de toekomst nu juist wanorde, onzekerheid en achteruitgang. Op zich verklaart dat de wending naar rechts nog niet. Volgens Abts ontstaat de ontvankelijkheid voor een stem op het rechtse populisme wanneer dat verontrustende besef van kwetsbaarheid gepaard gaat met een gevoel van machteloosheid.
‘Na de oorlog pacificeerde het vooruitgangsgeloof lange tijd veel maatschappelijke onvrede’, zegt hij. ‘Dat geloof heeft plaatsgemaakt voor angst voor terugval en verlies, niet alleen bij de lagere sociale klasse maar ook bij de middenklasse. Het kan explosief worden als je het gevoel hebt dat je niets kunt doen tegen die dreigende achteruitgang. Jij niet, de politici niet en evenmin de werkgevers of vakbondsleiders op wier bescherming je vroeger vertrouwde. Kijk naar de Brexit. Dat is ook een schop tegen de schenen van de gevestigde orde. De beschermende instituties van vroeger krijgen de schuld van de crisis van de toekomst. De populistische boodschap van zuivering kan dan aantrekkelijk worden.’

HET PREDIKAAT ‘globaliseringsverliezers’ gaat al helemaal niet op voor de welvarende klasse in de penthouses waar Koen Damhuis voor zijn interviews met kiezers van Wilders terechtkwam. Abts: ‘Zij behoren tot de individuen die zich inbeelden dat alles wat zij bereikt hebben louter een vrucht is van de eigen talenten, inspanningen en prestaties: “Wij kunnen dat zelf.” Hun zelfbeeld is dat van sterke individuen die op eigen kracht hun levensproject vormgeven. Elke vorm van empathie verdwijnt. Zo ontstaat een blinde vlek. Ze zien niet in dat zij de positie die ze in de samenleving bereiken mede te danken hebben aan de emancipatiemachine die wij “verzorgingsstaat” noemen. De studieleningen, de staatsgefinancierde onderwijssystemen, de huisvestingssubsidies, de zorgverzekeringen.’
Volgens Abts heeft de verzorgingsstaat de mensen meer vrijheid gegeven, dankzij de uitweg die hij bood uit collectiviteiten waarop zij vroeger waren aangewezen. ‘En dan ontstaat die kritiek: de overheid, de verzorgingsstaat, die mag wel wat kleiner. Zo zie je hoe de verzorgingsstaat als emancipatiemachine onder zijn eigen succes lijdt. Toen ik mijn proefschrift verdedigde heb ik aan het slot vooral de instituties bedankt die mij het geld en de mogelijkheden hebben geboden. Doorgaans doet niemand dat. Iedereen begint zijn familie te bedanken, of zijn vrouw, zijn prof, zijn vrienden. Zij zien niet dat wat ze hebben volbracht mede mogelijk is dankzij die instituties. Kennelijk heb je daar een beetje sociologische verbeeldingskracht voor nodig.’

Het grootste gevaar van het xenofobisch geladen welvaartschauvinisme van populistisch rechts schuilt volgens Abts bij deze groep, bij de onthechte individuen die menen dat de overheid alleen maar afpakt en niets in ruil geeft. Zij hebben dankzij hun gezag, hun geld en hun cruciale posities in de maatschappij meer macht en invloed dan de sappelende mensen in de middenklasse, laat staan de globaliseringsverliezers.
‘Voor deze groep heb ik de meeste schrik’, bekent hij. ‘Zij zeggen al gauw dat de overheid al die immigranten hier naartoe laat komen en laat profiteren van wat zij hebben opgebouwd. Als ik over de jaren dertig lees, dan vraag ik me af: hoe was het in hemelsnaam mogelijk dat weldenkende mensen zó snel meegingen in de verkeerde stroom? Hoe voorzichtig ik ook wil zijn: zo’n totalitaire backlash kunnen we ook nu niet uitsluiten. En ik wil zeker niet de parallel trekken tussen de n-va en de foute krachten van toen, maar zorgelijk is het wel hoe snel al die mensen zich achter het nationalisme scharen. In tien, twintig jaar tijd is het maatschappelijk klimaat totaal veranderd. Wat toen niet te tolereren was in de sfeer van vreemdelingenhaat en discriminerende taal is nu common sense, ook in de hogere middenklasse.’

DE POLITIEKE CONCLUSIE van Koen Abts is dat het rechtse populisme geen intermezzo is. Het is een blijvende kracht, zegt hij, met een grote potentie om verder te groeien. Op grond van een vergelijkbare redenering komt ook Michael Minkenberg, hoogleraar politieke wetenschappen aan de European University Viadrina in Frankfurt an der Oder, tot die slotsom. Met monocausale interpretaties van de opkomst van populistisch rechts, zoals weerstand tegen immigratie in West-Europa of het autoritaire verleden van Oost-Europa, onderschat je het gevaar, zegt hij.
Ook Sarah de Lange zegt dat extreem-rechts allesbehalve een eendagsvlieg is. In het kiezersonderzoek van Ipsos is de pvv al lange tijd de partij met de grootste vaste aanhang. Wilders heeft de meeste kiezers achter zich die zeggen alleen op zijn partij te zullen stemmen en geen andere te overwegen.
‘We moeten er rekening mee houden dat de pvv een grote partij wordt én blijft’, zegt De Lange. ‘Het idee dat we een tijdje na Fortuyn hadden, dat het extreem-rechtse golfje weer snel voorbij zou zijn, is een illusie. Kijk naar Oostenrijk, Frankrijk, België. Dat zijn landen waar die partijen al dertig jaar een substantieel aantal kiezers krijgen. In België feliciteerde men zichzelf toen het Vlaams Belang na de opkomst van de n-va en interne strubbelingen inzakte. In Oostenrijk gebeurde dat met het vertrek van Jörg Haider uit de fpö en het inzakkende stembusresultaat daarna. In beide landen had men de neiging te denken dat het begin van het einde van die partijen een feit was. Beide keren had men het mis. De fpö heeft weer een kans bij de presidentsverkiezingen. Het Vlaams Belang maakt met de nieuwe leider Tom Van Grieken een snelle spurt in de peilingen.’
De Lange wijst op mogelijk psychologische factoren, hoeveel aarzelingen ze ook bij dit type verklaringen heeft vanwege het risico van determinisme of stigmatisering van de kiezers van Wilders. ‘We weten dat laagopgeleide mensen meer moeite hebben met complexiteit, diversiteit, hoge informatiedichtheid en dus met de politiek als het domein waar weerbarstige problemen en tegenstrijdige belangen naar voren komen. Uit psychologisch onderzoek blijkt bovendien dat niet alleen ons denken ons handelen bepaalt, maar dat er ook een omgekeerde relatie is, dat ons gedrag van invloed is op ons denken. Een soort haasje-over-effect. Stel: je bent kritisch over migranten en je besluit toch maar eens op Wilders te stemmen. Dan heb je de neiging ook op andere terreinen je denken in overeenstemming te brengen met je stem, met als gevolg dat de pvv de volgende keer beter bij je opvattingen aansluit en je die partij trouw blijft. Wilders wordt jouw held.’
Wie stemt op xenofobe en politiek cynische partijen wordt zelf xenofober en politiek cynischer, zegt De Lange op grond van studies. ‘Ook hier zie je dat haasje-over-effect.’ Ook selectief mediagedrag heeft die invloed. Het rapport Gescheiden werelden, een gezamenlijke studie van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en het Sociaal en Cultureel Planbureau, bevestigt dat.

‘Dat is de belofte van het populisme: de omkering van de machts-relatie. Zij krijgen het weer voor het zeggen’

‘Media spelen een grote rol in de perceptie die mensen van de werkelijkheid hebben’, zegt De Lange. ‘En als jouw beeld van de realiteit alleen wordt bepaald door De Telegraaf, het Algemeen Dagblad, Metro en Hart van Nederland, dan zie je een andere werkelijkheid dan wanneer je NRC
Handelsblad, Trouw en De Groene Amsterdammer leest en naar de publieke omroep kijkt. Hier speelt het verschijnsel van de cognitieve dissonantie een rol. Mensen proberen alles wat niet in hun opvattingen past buiten te sluiten en beperken zich liever tot media die hen in hun denkbeelden bevestigen. Er ontstaat ook een wisselwerking met de media zelf. Onder druk van de commercialisering redeneren steeds meer media: dit is wat mijn lezers of kijkers willen, dus geven we ze dat. Onjournalistieke argumenten gaan een rol spelen, zoals dat nieuws spannend moet zijn of een columnist prikkelend.’

KOEN ABTS redeneert dat populistisch rechts zich zo krachtig manifesteert omdat het een logische politieke reactie is op de moderniteit van vervagende grenzen en wegvallende sociale structuren: ‘Tot de jaren zeventig beleefden we een periode van relatieve zekerheid, stabiliteit en vooruitgang. De nationale staat was duidelijk begrensd. De sociale scheidslijnen en de verschillende religieuze en levensbeschouwelijke groepen gaven de maatschappij een heldere structuur. Nu zijn de externe, nationale grenzen poreus, of zelfs verdwenen, en is de interne, sociale structuur vervaagd. De samenleving is uiteengespat, om het wat bruusk te zeggen. Alles wat vast was vervluchtigt. Er zijn nieuwe conflictvelden in het politieke systeem ontstaan, waarop de oude politieke orde eigenlijk geen idee van een antwoord heeft. De populisten hebben dat wél, met hun streven naar een gesloten samenleving die terugplooit op het eigene en zich afkeert van het vreemde.’ In dezelfde trant redeneert de Amerikaanse journalist Thomas Friedman. Volgens hem gaat de geruststellende gedachte dat de sprong in het duister van de Brexit een typisch Britse anti-- Europese afwijking is niet op. Hij meent dat het politieke systeem te traag is om tref-zeker te reageren op de grote veranderingen van deze tijd, zoals de technologische revolutie en de wereldwijd verschuivende machtsevenwichten. Dat is geen typisch Brits maar een algemeen verschijnsel.
In zijn column in The New York Times schrijft Friedman: ‘Het is het verhaal van onze tijd. We hebben handel en productie globaal gemaakt en robots en systemen van kunstmatige intelligentie geïntroduceerd, in een tempo dat veel sneller is dan we de vereiste sociale vangnetten, beschermingsconstructies en onderwijskundige aanpassingen tot stand kunnen brengen. Dat heeft het bestaan van veel mensen ontwricht. Het duizelt ze.’
Tegen deze achtergrond is de politieke boodschap van het populisme een slimme constructie die alles wat mensen in de moderniteit benauwt in een passend patroon samenbrengt. Met zijn belofte van een sluiting van de samenleving, als middel om het ‘eigene’ te herstellen, appelleert het aan heimwee naar de tijd toen alles duidelijk was. De Brexit toont opnieuw hoe diep dat verlangen kan zitten. Met zijn heldere onderscheid tussen ‘wij en zij’ ordent het populisme weer en creëert het overzichtelijkheid in een complexe maatschappij met poreuze grenzen en vervaagde sociale structuren.
Abts zegt het zo: ‘De sluiting van de samenleving houdt in de eerste plaats in dat we terug moeten naar naties met duidelijke grenzen. En dan volgt intern een nieuwe structurering, op basis van identiteiten, langs de lijnen van wij versus zij. En wie tot dat “wij” behoort zullen wij formuleren.’
De Poolse filosoof Leszek Kolakowski wist al: de menselijke behoefte aan zekerheid is óók een behoefte aan een helder onderscheid -tussen goed en kwaad. Dat schreef hij in 1994 in de Frank-furter Allgemeine Zeitung . Het populisme voorziet in die behoefte, door de samenleving onder te verdelen in vrienden en vijanden. In die -beeldvorming zit het miskende volk klem tussen een wereldvreemde elite aan de ene kanten vreemdelingen aan de andere. Alle onvrede kan zo worden geprojecteerd op de buitenwereld.
Het populisme biedt bovendien een leider die deze overzichtelijkheid belichaamt met zijn zelfverzekerd uitgedragen overtuiging dat hij het volk (‘de miljoenen achter mij’) kent en weet wat het wil. ‘De waarheid ligt aan onze kant’, zei Wilders op een bijeenkomst met Europese geestverwanten op 29 januari 2016. ‘Wen er maar aan.’
‘De miskende laatsten kunnen de machtige eersten worden’, zegt Abts. ‘Dat is de belofte van het populisme: de omkering van de machtsrelatie. Zij krijgen het weer voor het zeggen, de mensen die zich nu achteruit geschoven voelen, die menen dat voor de migranten alles wordt gedaan en voor hen niets. Die belofte maakt het populisme sterk. Het biedt een krachtige remedie tegen de gevoelens die zijn potentiële kiezers nu zo beklemmen: kwetsbaarheid en machteloosheid.’
Volgens hem vult het populisme op deze wijze ‘de lege plek van de democratie’: ‘Politieke bewegingen ontlenen hun kracht aan het samenbrengen van drie factoren. Ze representeren een bevolkingsgroep met een duidelijke identiteit, ze brengen het belang van die groep onder woorden en behartigen dat, ze streven naar macht. Dat was lange tijd het succes van de christen-democraten, de sociaal-democraten en de liberalen. Nu lukt ze dat niet meer goed. Dat is de crisis van de representativiteit. Ook al is ze geconstrueerd, rechts slaagt er wel in die drie-eenheid tot stand te brengen, met zijn heldere ordening van een volk, het belangvan dat volk en een onbewimpeld streven naar macht.’
De antidemocratische, autoritaire gedaante van populistisch rechts kan volledig te voorschijn komen als zijn beelden van de werkelijkheid een fantasie blijken en zijn beloftes loos. Stel dat Geert Wilders of Marine Le Pen gaat regeren en de kiezers ontdekken dat het helemaal niet waar is wat ze hun hebben voorgespiegeld. Dat ze het niet beter krijgen, dat de migranten blijven komen, dat de welvaart nog steeds niet alleen van hen is, dat het gevoel van kwetsbaarheid en machteloosheid hen nog altijd beheerst. Het ligt niet in de aard van het rechts populisme dan zijn ongelijk te erkennen. Eerder zal het opnieuw de schuld leggen bij de oude zondebokken, van wie het volk alleen verlost zal zijn als een sterke man het voor het zeggen krijgt.
Ook Abts ziet dat gevaar: ‘Het populisme heeft een heel reactionair verhaal. Het refereert aan de betrekkelijk gesloten samenleving van de jaren veertig, vijftig en biedt geen beeld van de toekomst, behalve dan dat die op het verleden zal lijken. De leegheid van dat verhaal werd in de Brexit meteen pijnlijk zichtbaar. Men heeft het establishment een pootje gelicht, maar hoe nu verder? Het populisme kan alleen floreren bij de gratie van zondebokken. Het zit met een probleem als de grote afrekening heeft plaatsgevonden en de ontnuchtering volgt: oei, wat nu? Als volgende stap dreigt dan een nog radicalere, anti-democratische beweging die belooft nu echt eens schoon schip te maken.’

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:10 schreef Japie77 het volgende:

[..]

Net als de VVD, CDA en D66. Allemaal machts middenpartijen. Oftewel status quo. Oftewel voor verandering hoef je niet bij deze partijen te zijn.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:16 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Dus daarom juich jij om Trump?

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:43 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Niemand kon dat vangnet gebruiken zonder beticht te worden van alles dat lelijk is. Kijk maar hoe klopkoek wordt bejegend door PT en Kaas-. Dat is typisch voor rechts en zelfs geïnstitutionaliseerd geraakt.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:16 schreef 99.999 het volgende:

[..]

[..]

Tja, als je enkel in extremen durft te blijven hangen is van discussie natuurlijk geen sprake

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:15 schreef 99.999 het volgende:

[..]

En daarom juicht hij bij een Trump die het vooral moet hebben van fitten op migranten?
Hoe komt dat tbv de migranten en misdeelden?

[..]

Een extreem voorbeeld gebruiken en dat extrapoleren naar de hele maatschappij vind ik niet erg sterk. Er is in onze maatschappij gelukkig een heel breed draagvlak voor de sociale zekerheid. Maar die zekerheid is niet iets statisch. Daarom moet het van tijd tot tijd hervormd worden om het houdbaar te houden. En dat doet pijn.

[..]

[..]

Na de verkiezingen is er met PvdD en DENK best kans op twee linkse splinterpartijen. Terwijl VVD en PVV de concurrentie op rechts vermorzelen.

[..]

Dat lijkt me toch echt nonsens.
Overigens is de consequentie van die stelling dat rechts de macht bijna volledig in handen zal krijgen en houden.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:18 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Vroeger was de PvdA links. Ook als ze regeerden.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:22 schreef deelnemer het volgende:

[..]

We moeten alleen nog de juiste bron van de achteruitgang aanwijzen, zodat de woede zich richt op de economische elite.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:16 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Dus daarom juich jij om Trump?

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:01 schreef daanski82 het volgende:
No memes

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:22 schreef Japie77 het volgende:

[..]

Over hoe ver vroeger hebben we het dan? De laatste decennia heb ik weinig "linkse" standpunten kunnen ontdekken in het beleid.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:25 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Het vinden van een mooie zondebok gaat alle problemen oplossen?

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:26 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Willekeurig voorbeeldje

[..]

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:27 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Weer volledig alle schuld elders leggen. En dan ook nog bij zoiets vaags zonder onderbouwing. Dat gaat links echt niet vooruit helpen hoor.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:25 schreef 99.999 het volgende:

[..]

ok, je hebt je dus laten hersenspoelen. Klopt die hoefijzertheorie dus weer...

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:31 schreef KoosVogels het volgende:

[..]

Dus nu zijn handelsverdragen plots wel goed? Beetje vreemd.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:37 schreef deelnemer het volgende:
Kijk ook eens naar het eindeloze zwarte piet gezeik op FOK!
Door FOK! zelf aangewakkerd !!!

quote:

Op zondag 13 november 2016 12:44 schreef michaelmoore het volgende:

[..]

klopt, maar het is wel hun strijdbijl om de elite de les te lezen
mogelijk dat de elite er bang voor gaat worden of de armen ( jij en ik ) het stemrecht afpakt

De tijd dat de democraten voor de arbeiders was, die tijd is voorbij , zie de downfall van de pvda

En de VVD die richt zich steeds meer op de superelite

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:12 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Links is overwegend te netjes om door rechts serieus genomen te worden. De agressie van het rechtse deel van de onderklasse zet meer zoden aan de dijk.

Eerst is klassiek links als zondebok ingezet. Daar hebben ze hun woede op af gereageerd. Maar toen ze merkten dat
- zij ook te maken kregen met flexwerk,
- hun pensioenleeftijd ook omhoog ging,
- zij ook een eigen bijdrage in de zorg moeten betalen,
- hun huren de pan uitrijzen,
- en het kapitaal er goed bij boert

Ze zijn gaan het twijfelen. Nu probeert rechts 'de migrant als zondebok' nog meer aan te zetten. Maar de arbeidsmigratie, die hun lonen ondermijnt, is gewoon de vrije markt van personen (neo-liberaal marktbeleid). Het is juist de bedoeling dat het hun positie verzwakt tov werkgevers.

Geleidelijk aan merkt het rechtse deel van de onderklasse dat ze behoren tot de verliezers. En zij zijn niet zo netjes, en dan breekt de pleuris uit.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:49 schreef michaelmoore het volgende:

[..]

links maakt de ommezwaai naar superrechts om dat men niet luistert naar de mensen die het zwaar hebben

de 4.000.000 huurders de ieder jaar verder opgeknoopt worden door de zorgverzekeraars en de woningbouwverenigingen en de banken met hun monopolie

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:41 schreef Japie77 het volgende:

[..]

Dat komt denk ik omdat de grote baas een groot zwarte piet fan is.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:22 schreef Japie77 het volgende:

[..]

Over hoe ver vroeger hebben we het dan? De laatste decennia heb ik weinig "linkse" standpunten kunnen ontdekken in het beleid.

quote:

Ga maar na; het verschil in macht (en het begin van deze problematiek) is ontstaan toen het internationale bedrijfsleven greep kreeg op de democratie. Het als het ware infiltreerde. Is het dan geen idee om ditzelfde proces toe te passen, maar dan de andere kant op? Dat we, als tegenwicht aan de internationale marktucht waar overheden zich aan moeten houden, we een democratisch geluid binnen een multinational mogelijk maken? Zoiets kan op verschillende manieren, en hoeft absoluut geen heftige ingreep te zijn. De grootste internationaal opererende bedrijven zijn bijvoorbeeld vaak naamloze vennootschappen. Een aandeel daarvan is voor iedereen te koop. Als een overheid werknemers zou aanmoedigen/subsidiëren (of liever nog de werknemers zelf) om een democratisch werknemersorgaan op te richten dat op basis van een aandelenkapitaal stemrecht heeft binnen de onderneming ben je er in feite al. Machtsverschil weggevaagd en conflict opgelost.

Hebben jullie hier weleens over nagedacht, en wat zou jou oplossing zijn? Ik ben benieuwd.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:01 schreef Kaji het volgende:

[..]

Ik ben het grotendeels eens met de analyse van de OP. De oplossing van een democratisch orgaan binnen multinationals lijkt me echter erg lastig te realiseren op een manier waar iedereen tevreden mee is. Belangenverstrengeling en conflicten tussen overheden van de verschillende landen waar multinationals actief zijn liggen bijvoorbeeld op de loer. Verder betwijfel ik of het de onvrede bij lager opgeleide autochtonen grotendeels zal wegnemen.

Een hernieuwd socialisme/nationalisme lijkt mij ook onwenselijk en een wereldregering onrealistisch. De beste oplossing die ik vooralsnog zie is een heropleving van een gematigde, liberale vorm van religie en spiritualiteit. Dat zou in een globaliserende wereld de ontevreden kiezer een gevoel van identiteit, zelfrespect en saamhorigheidsgevoel kunnen teruggeven en minder vatbaar maken voor de aantrekkingskracht van populistische profeten.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:03 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Van spiritualiteit kan je niet eten en je kan er niet in wonen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:04 schreef Kaji het volgende:

[..]

Gebrek aan eten of woonruimte is natuurlijk geen wezenlijk probleem in de westerse wereld.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:06 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Voedselbanken, wachtlijsten, huurverhogingen en HRA.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:04 schreef Kaji het volgende:

[..]

Gebrek aan eten of woonruimte is natuurlijk geen wezenlijk probleem in de westerse wereld.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:09 schreef Kaji het volgende:
Iedereen die dat wil kan in de westerse wereld een dak boven zijn hoofd en voldoende eten hebben.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:09 schreef Kaji het volgende:

[..]

Iedereen die dat wil kan in de westerse wereld een dak boven zijn hoofd en voldoende eten hebben. Dat mensen daar niet tevreden mee zijn en steeds meer welvaart willen is mijns inziens nu juist onderdeel van het probleem. Een economische groei zoals in de tweede helft van de 20e eeuw gaan we immers waarschijnlijk niet meer meemaken. Een hernieuwde spiritualiteit zou onvrede over matige welvaartsgroei deels kunnen wegnemen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:10 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

De realiteit bewijst je ongelijk.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:13 schreef Kaji het volgende:

[..]

Kom op, waar zie jij miljoenen daklozen of verhongerende mensen in Europa? We zijn nu een stuk rijker dan in bijvoorbeeld 1970, en toch stemmen nu meer mensen op populisten dan toen. Een gebrek aan welvaart is dus niet de kern van het probleem.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:51 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Ze kunnen beter SP stemmen dan PVV

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:15 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Oh, het moeten er meteen miljoenen zijn? Nou misschien zijn die er ook wel. Kijk eens naar Spanje en Griekenland.

Maar als we ons eens tot Nederland beperken, er zijn duizenden daklozen, waaronder gezinnen. En die zijn echt niet dakloos omdat ze geen zin hebben om de sleutel van hun villa op te halen bij de makelaar.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:21 schreef Kaji het volgende:

[..]

31.000 daklozen. Ik geloof dat Wilders wel wat meer stemmen dan dat heeft gekregen. Dit is niet de oorzaak van de ontevredenheid waar dit topic over gaat.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:18 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Omdat ie zo goed is, en dit ook bij Trump is gebeurd, zal ik het in zijn volledigheid posten:

[..]

"HET PREDIKAAT 'globaliseringsverliezers' gaat al helemaal niet op voor de welvarende klasse in de penthouses waar Koen Damhuis voor zijn interviews met kiezers van Wilders terechtkwam. Abts: 'Zij behoren tot de individuen die zich inbeelden dat alles wat zij bereikt hebben louter een vrucht is van de eigen talenten, inspanningen en prestaties: "Wij kunnen dat zelf." Hun zelfbeeld is dat van sterke individuen die op eigen kracht hun levensproject vormgeven. Elke vorm van empathie verdwijnt. Zo ontstaat een blinde vlek. Ze zien niet in dat zij de positie die ze in de samenleving bereiken mede te danken hebben aan de emancipatiemachine die wij "verzorgingsstaat" noemen. De studieleningen, de staatsgefinancierde onderwijssystemen, de huisvestingssubsidies, de zorgverzekeringen.'
Volgens Abts heeft de verzorgingsstaat de mensen meer vrijheid gegeven, dankzij de uitweg die hij bood uit collectiviteiten waarop zij vroeger waren aangewezen. 'En dan ontstaat die kritiek: de overheid, de verzorgingsstaat, die mag wel wat kleiner. Zo zie je hoe de verzorgingsstaat als emancipatiemachine onder zijn eigen succes lijdt. Toen ik mijn proefschrift verdedigde heb ik aan het slot vooral de instituties bedankt die mij het geld en de mogelijkheden hebben geboden. Doorgaans doet niemand dat. Iedereen begint zijn familie te bedanken, of zijn vrouw, zijn prof, zijn vrienden. Zij zien niet dat wat ze hebben volbracht mede mogelijk is dankzij die instituties. Kennelijk heb je daar een beetje sociologische verbeeldingskracht voor nodig.'"

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:25 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Nou ben je vals aan het discussiëren. Niemand heeft gesteld dat alleen daklozen op Wilders stemmen.

Jij ontkent dat dakloosheid een probleem is omdat "we" allemaal zo rijk zijn, en dat is onzin. En dat kan je gewoon toegeven.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:29 schreef Kaji het volgende:

[..]

Nee, jij leest mijn posts niet goed. Ik zei dat gebrek aan woonruimte geen wezenlijk probleem is in de westerse wereld en dat het niet de verklaring is van de onvrede waar dit topic over gaat. Maar goed, ik begrijp dat een pleidooi voor religie voor socialisten een onaangename boodschap is.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:29 schreef Kaji het volgende:

[..]

Nee, jij leest mijn posts niet goed.

quote:

Ik zei dat gebrek aan woonruimte geen wezenlijk probleem is in de westerse wereld

quote:

en dat het niet de verklaring is van de onvrede waar dit topic over gaat.

quote:

Maar goed, ik begrijp dat een pleidooi voor religie voor socialisten een onaangename boodschap is.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:09 schreef Kaji het volgende:

[..]

Iedereen die dat wil kan in de westerse wereld een dak boven zijn hoofd en voldoende eten hebben. Dat mensen daar niet tevreden mee zijn en steeds meer welvaart willen is mijns inziens nu juist onderdeel van het probleem. Een economische groei zoals in de tweede helft van de 20e eeuw gaan we immers waarschijnlijk niet meer meemaken. Een hernieuwde spiritualiteit zou onvrede over matige welvaartsgroei deels kunnen wegnemen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:37 schreef Japie77 het volgende:

[..]

Het is niet zo dat mensen meer welvaart willen. Ze willen een eerlijkere wereld vooral. De welvaart is de laatste jaren natuurlijk enorm afgenomen. Een hernieuwde spiritualiteit vind al wel plaats denk ik.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:39 schreef xpompompomx het volgende:

[..]

Echt niet.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:09 schreef Kaji het volgende:

[..]

Iedereen die dat wil kan in de westerse wereld een dak boven zijn hoofd en voldoende eten hebben. Dat mensen daar niet tevreden mee zijn en steeds meer welvaart willen is mijns inziens nu juist onderdeel van het probleem. Een economische groei zoals in de tweede helft van de 20e eeuw gaan we immers waarschijnlijk niet meer meemaken. Een hernieuwde spiritualiteit zou onvrede over matige welvaartsgroei deels kunnen wegnemen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:54 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Dus de oplossing? Armoede is een keuze en de mensen moet via religie weer geleerd worden een beetje tevreden en gehoorzaam te zijn en hun mond te houden? Verder is er niets aan de hand?

quote:

Dat zou in een globaliserende wereld de ontevreden kiezer een gevoel van identiteit, zelfrespect en saamhorigheidsgevoel kunnen teruggeven en minder vatbaar maken voor de aantrekkingskracht van populistische profeten.

quote:

Op zondag 13 november 2016 15:03 schreef Kaji het volgende:

[..]

Er is inderdaad geen welvaartsprobleem in de westerse wereld. Alleen de economische groei zoals we die sinds WO2 tot ongeveer 2000 gekend hebben komt waarschijnlijk (voorlopig?) niet meer terug. Er zijn wel andere wezenlijke problemen waar wat aan gedaan kan worden. Zoals ik eerder al zei:

[..]

quote:

Op zondag 13 november 2016 14:39 schreef xpompompomx het volgende:

[..]

Echt niet.

quote:

Op zondag 13 november 2016 15:37 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Koopkracht van de minima is met 30% gedaald in 25 jaar. Dat is een feit.

quote:

Op zondag 13 november 2016 15:39 schreef Paper_Tiger het volgende:

[..]

Het wereldwijde nivelleren.

quote:

Op zondag 13 november 2016 15:39 schreef Paper_Tiger het volgende:

[..]

Het wereldwijde nivelleren.

quote:

Op zondag 13 november 2016 15:39 schreef Paper_Tiger het volgende:

[..]

Het wereldwijde nivelleren.

quote:

Op zondag 13 november 2016 16:20 schreef mcmlxiv het volgende:
Wat ik mis in de verklaringen tot nu toe is de factor angst. Wat ik zie is dat veel mensen, vooral mensen die niet zoveel met politiek en dergelijke bezig zijn gewoon niet begrijpen hoe de wereld in elkaar steekt.

Het verschil met vroeger is dat ze dat toen ook niet wisten, maar niet wisten dat ze dat niet wisten. Mensen als GBJ Hiltermann wisten precies uit te leggen hoe de zaken in elkaar zaten en, bij gebrek aan andere bronnen, geloofde je dat dan. Dat veel zaken net iets anders lagen, tja dat wist je niet.

En nu is er Internet. Een medium met de grootste onzin en af en toe wat echte informatie. En dat maakt onzeker. Wat of wie moet je nog geloven? Hoe goed gaat het eigenlijk met ons? En als het niet zo goed gaat, wie is de schuldige?

Kortom, er kunnen twee dingen gebeuren. Of we leren omgaan met niet weten of niet zeker weten hoe zaken in elkaar steken of we blijven steken in een wereld waarin we ons laten gek maken door meningen, halve feiten en theorieën over samenzweringen. Doen we dat laatste dan zullen de Trumps en de Wilders van deze wereld daar garen bij blijven spinnen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 17:08 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

In feite hebben ze dan een soort seculiere priesters nodig die hen uitleggen dat "de wereld" geen doel an sich heeft en kennis van zaken geen zekerheid verschaft, want alle kennis is relatief?
Kun je ze toch beter weer allemaal terug het geloof in plempen, zoals Kaji voorstelt? Dan houd je de mensen tenminste nog een sprookje voor.

quote:

Op zondag 13 november 2016 16:20 schreef mcmlxiv het volgende:
Wat ik mis in de verklaringen tot nu toe is de factor angst. Wat ik zie is dat veel mensen, vooral mensen die niet zoveel met politiek en dergelijke bezig zijn gewoon niet begrijpen hoe de wereld in elkaar steekt.

Het verschil met vroeger is dat ze dat toen ook niet wisten, maar niet wisten dat ze dat niet wisten. Mensen als GBJ Hiltermann wisten precies uit te leggen hoe de zaken in elkaar zaten en, bij gebrek aan andere bronnen, geloofde je dat dan. Dat veel zaken net iets anders lagen, tja dat wist je niet.

En nu is er Internet. Een medium met de grootste onzin en af en toe wat echte informatie. En dat maakt onzeker. Wat of wie moet je nog geloven? Hoe goed gaat het eigenlijk met ons? En als het niet zo goed gaat, wie is de schuldige?

Kortom, er kunnen twee dingen gebeuren. Of we leren omgaan met niet weten of niet zeker weten hoe zaken in elkaar steken of we blijven steken in een wereld waarin we ons laten gek maken door meningen, halve feiten en theorieën over samenzweringen. Doen we dat laatste dan zullen de Trumps en de Wilders van deze wereld daar garen bij blijven spinnen.

quote:

Op zondag 13 november 2016 15:25 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Mm, ik denk dat de afnemende sociale cohesie ook een gevolg is van wat je die globaliserende wereldorde kunt noemen. Hierdoor worden de mensen, althans dat denken zij, ook ontdaan van hun identiteit en zelfrespect. Dat hangt samen namelijk. Hier spelen de populisten weer op in door bijvoorbeeld het nationalisme te herintroduceren. Eén van de redenen waarom die ZP kwestie zo hoog kan opspelen, daar waar die kwestie an sich al sinds de jaren 70 af en toe op de agenda stond. Het gaat niet alleen om die ZP-figuur zelf, maar het staat symbool voor iets.

quote:

Verder zal het herintroduceren van religie moeilijk werken bij een bevolking die vanaf de jaren 60 en 70 in rap tempo gedeconfessionaliseerd en ontzuild raakte. Een mens die zich heeft bevrijd uit de ketenen van de religie, laat zich doorgaans niet vrijwillig weer ketenen. Mondige mensen onmondig maken, ga er maar aan staan.

quote:

Ontevredenheid, het zoeken naar zondebokken, zie je daarbij ook bij gelovigen. Ook gelovigen kunnen vatbaar zijn voor populisme of dacht je dat de Duitse bevolking in de jaren 30 niet in ruime meerderheid gelovig was?

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:17 schreef Kaji het volgende:
Godsdienst weer accepteren hoeft ook niet betekenen dat je meteen in een almachtige wraakzuchtige god en een hemel en een hel en creationisme gaat geloven. Een gematigde gemoderniseerde vorm van hervormd protestantisme of Zen-Boeddhisme kunnen denk ik prima samengaan met een moderne samenleving.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:22 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Maar niet met ongeloof. Mensen die echt niet in een God geloven hebben niets aan religie en krijg je er ook niet aan.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:28 schreef Kaji het volgende:
De groep mensen die onder geen enkele voorwaarde in een god willen geloven is echter niet zo groot.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:29 schreef Papierversnipperaar het volgende:

[..]

Groter dan je denkt.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:32 schreef Kaji het volgende:

[..]

Knap dat jij weet wat ik denk.

quote:

Op zondag 13 november 2016 18:53 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Ik denk dat dit valse tegenstellingen zijn.

Je zei zelf dat de 'arbeidersklasse' van de jaren 50, 60 en 70 nog goed onderwijs hebben genoten. Daarna werd het steeds meer een afvoerputje.

Dit waren ook de decennia dat religie het meest in de verdrukking was. De renaissance van spiritualiteit en zingeving is van latere data (m.n. eind jaren 90 en verder). Van 'ietsisme' hadden ze niet gehoord.

Het 'doel' was het vooruitgangsgeloof (meer een 'proces' dan een doel). In plaats van uitzichtloos nihilisme. Sowieso gingen de hoogtijdagen van religie niet gepaard met vrede. Zie hier.

quote:

Op zondag 13 november 2016 19:05 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Dat zeggen er meer maar klopt het ook daadwerkelijk? Lijkt mij eerlijk gezegd zeer stug. De toegankelijkheid van het hoger onderwijs is pas vrij recent wat beperkt.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:39 schreef Klopkoek het volgende:
maar hij kon wel mooi vier talen spreken

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:18 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Omdat ie zo goed is, en dit ook bij Trump is gebeurd, zal ik het in zijn volledigheid posten:

quote:

In zijn column in The New York Times schrijft Friedman: ‘Het is het verhaal van onze tijd. We hebben handel en productie globaal gemaakt en robots en systemen van kunstmatige intelligentie geïntroduceerd, in een tempo dat veel sneller is dan we de vereiste sociale vangnetten, beschermingsconstructies en onderwijskundige aanpassingen tot stand kunnen brengen. Dat heeft het bestaan van veel mensen ontwricht. Het duizelt ze.’

quote:

Tegen deze achtergrond is de politieke boodschap van het populisme een slimme constructie die alles wat mensen in de moderniteit benauwt in een passend patroon samenbrengt. Met zijn belofte van een sluiting van de samenleving, als middel om het ‘eigene’ te herstellen, appelleert het aan heimwee naar de tijd toen alles duidelijk was. De Brexit toont opnieuw hoe diep dat verlangen kan zitten. Met zijn heldere onderscheid tussen ‘wij en zij’ ordent het populisme weer en creëert het overzichtelijkheid in een complexe maatschappij met poreuze grenzen en vervaagde sociale structuren.

quote:

Abts zegt het zo: ‘De sluiting van de samenleving houdt in de eerste plaats in dat we terug moeten naar naties met duidelijke grenzen. En dan volgt intern een nieuwe structurering, op basis van identiteiten, langs de lijnen van wij versus zij. En wie tot dat “wij” behoort zullen wij formuleren.’

quote:

De Poolse filosoof Leszek Kolakowski wist al: de menselijke behoefte aan zekerheid is óók een behoefte aan een helder onderscheid -tussen goed en kwaad. Dat schreef hij in 1994 in de Frank-furter Allgemeine Zeitung . Het populisme voorziet in die behoefte, door de samenleving onder te verdelen in vrienden en vijanden. In die -beeldvorming zit het miskende volk klem tussen een wereldvreemde elite aan de ene kanten vreemdelingen aan de andere. Alle onvrede kan zo worden geprojecteerd op de buitenwereld.

quote:

Het populisme biedt bovendien een leider die deze overzichtelijkheid belichaamt met zijn zelfverzekerd uitgedragen overtuiging dat hij het volk (‘de miljoenen achter mij’) kent en weet wat het wil. ‘De waarheid ligt aan onze kant’, zei Wilders op een bijeenkomst met Europese geestverwanten op 29 januari 2016. ‘Wen er maar aan.’

quote:

Op zondag 13 november 2016 16:20 schreef mcmlxiv het volgende:
Wat ik mis in de verklaringen tot nu toe is de factor angst. Wat ik zie is dat veel mensen, vooral mensen die niet zoveel met politiek en dergelijke bezig zijn gewoon niet begrijpen hoe de wereld in elkaar steekt.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:43 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Dat bij wijze van spreken dan. Als hij net zo "goed" Spaans sprak (wat ik niet kan beoordelen) als Engels dan was dat inderdaad bij wijze van spreken.

quote:

Op zondag 13 november 2016 13:06 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Misschien is dit een interessant artikel voor je:
POL / Nationaal-conservatisme ("dom-rechts" etc.) #2

Over welvarende mensen die extreem-rechts stemmen (Wilders en Trump)

Gelijkgestemden (mede PVV-ers) die minder verdienen zien ze al snel als "geen normale mensen". Zie artikel.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:51 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Je snapt het punt. Bij zijn overlijden was dit het eerste dat bijv. John Motson (bekende commentator) vermeldde, en dat het in die tijd al bijzonder was dat buitenlandse spelers Engels konden praten. Generatiegenoot Beckenbauer leerde dit pas in de Verenigde Staten, bijvoorbeeld. Pelé idem.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:43 schreef Bart2002 het volgende:

[..]
En de welbespraaktheid enzo lijkt me een romantisering. Het ging echt wel om dat "totaalvoetbal".

quote:

"van de Duitse selectie die wereldkampioen werd hadden 14 een VWO diploma"
Dit soort terzijdes maakt het helemaal af natuurlijk. Niemand zal dit gaan controleren en het zal ongetwijfeld zo zijn.

quote:

Vissers komt met een ander voorbeeld. "In de Duitse EK-selectie hadden 14 van de 23 spelers het VWO afgerond. Bij voetbal komt ook voetbalintelligentie kijken."

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:54 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Wat wil je nu zeggen met je stukje propaganda? Ik haakte al af bij de woorden grot gevaar na 1 alinea. En extreem rechts etc.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:59 schreef Klopkoek het volgende:
Werd onlangs ook door Willem Vissers vermeld.

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:01 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Ik twijfel niet aan of het zo is maar ik denk niet dat je daar verder een waardeoordeel aan kunt hangen. In een ver verleden was topsport uitsluitend het terrein van universitair geschoolden en adel.

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:01 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

De woorden "groot gevaar" staan niet in het artikel....

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:04 schreef Klopkoek het volgende:
Enfin, behalve rapporten en onderzoeken denk ik dat de diverse generaties voetballers wel aardige dwarsdoorsnede zijn (van een verbetering/afname aan opvoeding en onderwijsvorming).

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:07 schreef Spanky78 het volgende:
Met de verkiezing van trump is nu vooral heel de linkse wereld doodsbang

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:10 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Dat loopt allemaal wel los toch? Op de fora zal dat wel zo zijn maar in de echte wereld is daar vooralsnog niets van te merken.

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:25 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Juncker belegt spoedoverleg met EU bazen over Trump. Ik zou zeggen; je zult het ermee moeten doen. Wat een malloten hebben we in europa toch aan het stuur. Overigensgekozen door 0 europeanen. Godverdomme.

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:27 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Juncker is gek. Hij was de dorpsidioot. Die nooit iemand kwaad deed maar alleen maar genoot. Op zijn glimmende fiets beplakt met zilverpapier. En het evengoed nog geschopt tot machtigste man van Europa. Het kan verkeren.

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:51 schreef deelnemer het volgende:
Ook kenmerkt marktwerking zich door een gebrek aan waarden.

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:40 schreef Bart2002 het volgende:

[..]

Sorry dat ik dit kleine stukje eruit pik. Ik heb net (eindelijk) het boekje van Varoufakis gelezen. De man heeft er m.i. verstand van. En hij schrijft dat ook. Hij geeft goed aan dat "de markt" eerst een middel was en toen was het nog goed. Maar heden ten dage is de markt verworden tot een doel. En de "markt" wordt zelfs een bewustzijn en een zekere intelligentie aangemeten in de zin dat hij altijd gelijk heeft. En dat is slecht nieuws voor velen. Zijn boekje is een aanrader wat mij betreft er spreekt een groot historisch besef en begrip uit. Zal wel weer schimpend weggehoond worden door de "echte" kenners...

quote:

Op zondag 13 november 2016 20:39 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

De werkelijkheid is natuurlijk genuanceerder dan drie zinnen maar volgens mij is het wel echt waar. Ik kan nu wel gaan aankomen met allerlei OESO en PISA rapporten (of van de Onderwijsraad en Commonwealth Fund) maar neem bijvoorbeeld een kijk naar de voetballers, traditioneel een groep uit de lagere klassen en inkomens:

- De generatie 1974 kon netjes uit hun woorden komen, spraken veelal meerdere talen en waren redelijk intelligente mensen. Natuurlijk kon je aan Cruijff wel horen dat hij uit een typische 'arbeiderswijk' kwam, maar hij kon wel mooi vier talen spreken. En was intelligent. Ruud Krol, Jonny Rep enz waren ook geen domme jongens. De internationale pers keek, werkelijk waar, hun ogen uit bij zoveel welbespraaktheid, manieren en veeltaligheid. Die hele 'totaalvoetbal' hype was ook 'gewoon' een kwestie van presentatie. In vergelijking met de Engelse 'chavs' met hun volkse accent en rottende tanden was het verschil enorm.
- Voor de generatie 1988 geldt min of meer hetzelfde.
- Bij de generatie 1995-2000 begint de pendule naar 'tokkie' te bewegen. Een aantal gasten komen en kwamen in aanraking met geweld en criminaliteit (Davids, Kluivert, ook mindere goden als Arsenal-speler Glenn Helder), praten gebrekkig Nederlands, maken een agressieve indruk en werden uiteindelijk massaal uitgekotst door het publiek.
- De generaties sindsdien voldoen aan hetzelfde beeld. Sneijder en Van Persie zijn niet de meest intelligente jongens. Aan manieren ontbreekt het wel eens. Depay, opgefokte tokkie Klaassen idem.

M.i. zie je het daaraan heel sterk. Zoals ik al zei keek in de jaren 70 en 80 de internationale pers hun ogen uit. Inmiddels loopt Nederland, puur en alleen qua presentatie, lichtelijk achter. De Duitse spelers komen bijvoorbeeld beschaafder over (van de Duitse selectie die wereldkampioen werd hadden 14 een VWO diploma).

De breuklijn tussen de generatie Gullit, Rijkaard en dan de generatie met Bogarde ("deze neger buigt voor niemand") is m.i. een duidelijk waarneembare cesuur. Dit zou misschien deels te verklaren kunnen zijn door de enorme bezuinigingen en hervormingen van minister Deetman midden jaren tachtig (die ook hakte in de lerarensalarissen).

quote:

Op zondag 13 november 2016 16:20 schreef mcmlxiv het volgende:
Wat ik mis in de verklaringen tot nu toe is de factor angst. Wat ik zie is dat veel mensen, vooral mensen die niet zoveel met politiek en dergelijke bezig zijn gewoon niet begrijpen hoe de wereld in elkaar steekt.

Het verschil met vroeger is dat ze dat toen ook niet wisten, maar niet wisten dat ze dat niet wisten. Mensen als GBJ Hiltermann wisten precies uit te leggen hoe de zaken in elkaar zaten en, bij gebrek aan andere bronnen, geloofde je dat dan. Dat veel zaken net iets anders lagen, tja dat wist je niet.

En nu is er Internet. Een medium met de grootste onzin en af en toe wat echte informatie. En dat maakt onzeker. Wat of wie moet je nog geloven? Hoe goed gaat het eigenlijk met ons? En als het niet zo goed gaat, wie is de schuldige?

Kortom, er kunnen twee dingen gebeuren. Of we leren omgaan met niet weten of niet zeker weten hoe zaken in elkaar steken of we blijven steken in een wereld waarin we ons laten gek maken door meningen, halve feiten en theorieën over samenzweringen. Doen we dat laatste dan zullen de Trumps en de Wilders van deze wereld daar garen bij blijven spinnen.

Congres 15 Jaar 911 George van Houts

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:48 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

Varoufakis vind ik wel een interessante man. Speltheorie is juist bij economie heel interessant en juist daar heeft hij verstand van.

Ik denk overigens dat het waar is. De Markt heeft geen ethisch besef, degenen die de producten kopen wellicht wel. Degenen die de regels maken wellicht ook. Maar bedrijven handelen toch veelala gewoon naar wat er mag en daarbinnen maximaliseren ze de winst, of maximaliseren ze de groei om later nog meer winst te kunnen maximaliseren....

quote:

Op zondag 13 november 2016 21:07 schreef Spanky78 het volgende:

[..]

k citeer "et gevaar van dit extremisme met al zijn agressie tegen andersdenkenden is daarmee groter dan wanneer het overzichtelijk zou zijn te lokaliseren bij die ene groep van ‘globaliserings-verliezers’."

quote:

Op zondag 13 november 2016 22:07 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Met Dennis Bergkamp als summum van NLse beschaving?

Maar goed, zit misschien wel wat in.

quote:

Echter tegenwoordig doet wel meer dan de helft van de kinderen Havo of VWO, dacht ik, en later HBO - WO hè.

quote:

Op maandag 14 november 2016 10:27 schreef Klopkoek het volgende:

Dit is ook een goed artikel, met een iets andere insteek:
http://evonomics.com/blame-economics-discipline-john-harvey/

quote:

Conclusions

The terrible bottom line here is that the school of thought that encouraged the idea that the financial system could properly price subprime derivatives is the same one that assumes the economy fixes itself and we don’t really need to pay too close attention to the banking sector. They also brought us the view that exporting jobs to China won’t really hurt us (remember, they assume we return to full employment automatically), we can allow merger after merger and not experience a decline in competitiveness (you know, like in health care), austerity measures help fix economies (they’ve done wonders for Greece), tax cuts for the rich increase investment (they actually increase saving, which lowers firm sales and thereby lowers investment), education needs to be privatized (so the poor get excluded), etc, etc.

Of course, Neoclassicism also does not have a monopoly on bad ideas, either (although their macro ones are pretty bad). The problem is that there is no incentive for communication and cross fertilization among different schools of thought, even when there is substantial evidence for the failure of one approach and the success of another. Rather, we have a strong case of institutional lock in. Creativity is discouraged and our insularity has allowed macro theories based on the idea that economies fix themselves, the financial sector is unimportant, and there is no such thing as involuntary unemployment–ludicrous to anyone outside my profession–to survive. Actually, to thrive.

As John Maynard Keynes observed in the General Theory:

“…the ideas of economists and political philosophers, both when they are right and when they are wrong, are more powerful than is commonly understood. Indeed the world is ruled by little else…But, soon or late, it is ideas, not vested interests, which are dangerous for good or evil.”

The longer I live, the more I realize how right he was. And the more scared I am because I don’t see it getting fixed.

quote:

Academici onder armoedegrens
3 uur geleden Arianne Mantel en Anna Mees
AMSTERDAM - Onder de armoedegrens leven is voor heel wat afgestudeerde academici een donker vooruitzicht. Studenten culturele antropologie en kunst-en cultuurstudies lopen het risico om na hun afstuderen een zwaar onderbetaalde baan te krijgen.

Van de net afgestudeerden op deze gebieden krijgt vijftien procent een hongerloontje van minder dan 900 euro bruto per maand voor een fulltime baan

quote:

Op maandag 14 november 2016 17:08 schreef Klopkoek het volgende:
https://hbr.org/2016/11/w(...)he-u-s-working-class

Ben het niet met alles eens (het zijn juist de Republikeinen of VVD die alles 'means tested' maken) maar wel goed om te lezen.

quote:

Op maandag 14 november 2016 19:21 schreef michaelmoore het volgende:
http://www.telegraaf.nl/b(...)_De_Telegraaf__.html

[..]

Dit is niet de doelgroep he

Dit zijn de afgestudeerden die nu VVD stemmen en op FOK een topic starten over "de arbeider"

Sukkels
Niet meer naar de kroeg maar een studieschuld aflossen van 30.000 euro en geen kans op een sociale huurwoning , want die zijn voor immigranten en moeten de verhuurdersbelasting betalen om de HRA te financieren

quote:

Op maandag 14 november 2016 19:42 schreef deelnemer het volgende:

[..]

De top 3 grootverdieners:
1. tandheelkundige (bruto maandloon: 5330 euro).
2. international business (3260 euro) en
3. geneeskunde (3140 euro).

Dat zijn geen van drieen wetenschappelijke opleidingen. En een tandheelkundige (vrij beroep) doet het een stuk beter dan een geneeskundige (gereguleerd beroep).

In een markt heeft alleen productie draaien waarde. Daarom moet iedereen een studie gaan doen die direct aansluit op productie draaien. De rest is in Nederland te hoog gegrepen (iets voor de elite). Vergeet dus het geleuter over kenniseconomie en innovatie.

Ook belangrijk om te weten. De bazen in het bedrijfsleven kijken neer op wetenschappelijk opgeleide mensen. Dus na, je herscholing begin je onderaan en kom je nooit meer uit.

quote:

Op maandag 14 november 2016 19:42 schreef deelnemer het volgende:

[..]

De top 3 grootverdieners:
1. tandheelkundige (bruto maandloon: 5330 euro).
2. international business (3260 euro) en
3. geneeskunde (3140 euro).

Dat zijn geen van drieen wetenschappelijke opleidingen. En een tandheelkundige (vrij beroep) doet het een stuk beter dan een geneeskundige (gereguleerd beroep).

In een markt heeft alleen productie draaien waarde. Daarom moet iedereen een studie gaan doen die direct aansluit op productie draaien. De rest is in Nederland te hoog gegrepen (iets voor de elite). Vergeet dus het geleuter over kenniseconomie en innovatie.

Ook belangrijk om te weten. De bazen in het bedrijfsleven kijken neer op wetenschappelijk opgeleide mensen. Dus na je herscholing begin je onderaan en kom je er nooit meer uit.

quote:

DE VERVLOGEN AMERIKAANSE DROOM

Miljoenen Amerikanen geloven nog steeds dat ze het kunnen maken als ze hun best doen. In werkelijkheid is de Amerikaanse Droom voor velen onhaalbaar, meent Maarten. En het ziet er niet naar uit dat daar snel verandering in komt.
Door Maarten van Rossem

Molen
De mythologie van de Amerikaanse Droom suggereert dat iedere Amerikaan, onafhankelijk van zijn sociale uitgangspositie, alles kan bereiken wat hij wil – mits hij de juiste talenten bezit en bereid is hard te werken. Een ander leerstuk van de mythologie is de overtuiging dat elke generatie het beter zal hebben dan de vorige. De Amerikaanse samenleving zou iedereen een vrijwel onbegrensde sociale mobiliteit bieden. Dat impliceert dat de VS een klasseloze samenleving zijn. En zelfs als er toch sprake is van een zekere sociale geleding, kan ieder individu zich daar in principe aan onttrekken.
Dit hele complex van opvattingen, dat de kern van het Amerikaanse ethos vormt, is inderdaad een mythe. Het heeft steeds minder met de sociale werkelijkheid te maken.

Dat vele Amerikanen desondanks nog in de mythe geloven, houdt wellicht verband met de nog verse herinneringen aan het economische mirakel van de eerste 25 jaar na de Tweede Wereldoorlog. Toen ging een meerderheid van de blanke Amerikaanse bevolking een welvaartsparadijs binnen, dat des te schitterender en miraculeuzer was in vergelijking met de sombere crisisjaren, die nog vers in het geheugen lagen.
Mirakel
Voor het eerst in de geschiedenis kon een arbeidersgezin een kleine bungalow in de buitenwijken (suburbs) kopen. Voor de deur een Chevrolet, die in Europa alleen voor de huisarts was weggelegd, in de kleine achtertuin de onvermijdelijke barbecue, en de bungalow voorzien van ongekende gemakken: telefoon, wasmachine, koelkast, centrale verwarming en na het begin van de jaren vijftig een televisie. Dat alles was te danken aan de enorme acceleratie van de Amerikaanse economie in de jaren veertig en vijftig. Nooit waren de inkomensverschillen in de VS zo klein als in de decennia tussen 1940 en 1970.
Voor de zwarte bevolking zag het er beduidend minder rooskleurig uit, maar ook zij leek op de goede weg door de migratie van het armoedige zuidelijke platteland naar de noordelijke industriesteden en het begin van de burgerrechtenbeweging.
Vanaf het begin van de jaren zeventig was het echter afgelopen met het sociaal-economische mirakel. De snelle welvaartsgroei van de periode 1940-1970 stagneerde en de inkomensverschillen begonnen in hoog tempo toe te nemen. In de grote en kleine industriesteden van het Midwesten begon de industrie te kwakkelen. Wat nog geen dertig jaar daarvoor de immense werkplaats van de geallieerde oorlogsindustrie was geweest, veranderde in twee decennia in de zogenoemde rustbelt: door goedkope import stilgevallen staalfabrieken in en rond volledig verslonsde binnensteden, met Detroit als meest afschrikwekkend voorbeeld.
De lonen van de fabrieksarbeiders kwamen onder druk te staan door omvangrijke immigratie en de verzwakking van de vakbonden, die sinds de jaren dertig hadden gezorgd voor forse lonen met goede arbeidsvoorwaarden. Zo kwamen vooral laag- en niet-geschoolden in de knel.

Crimineel verleden
Volgens officiële criteria is nu 50 procent van de Amerikaanse bevolking arm of geniet een laag inkomen. Vijftig miljoen Amerikanen worden beschouwd als food insecure. Zonder belastingheffing en herverdeling van inkomen door de federale overheid is 90 procent van de Amerikaanse bevolking in 2013 armer dan in 1972. Alleen de top 10 procent is erop vooruitgegaan, terwijl de top 1 procent enorm veel rijker is geworden.
Het mediane inkomen is in een kleine halve eeuw niet gegroeid. Ronduit miserabel is de positie van de onderste 30 procent van de Amerikaanse bevolking. Omdat zoveel goed betalende blauweboordbanen zijn verdwenen, zitten veel mannen in deze categorie structureel zonder werk. Op elke 100 werkende vrouwen zijn er slechts 65 werkende mannen. Dertig procent van de mannen in deze onderste verdieping van het inkomensgebouw heeft een meer of minder ernstig crimineel verleden, waardoor het nog veel moeilijker is om aan het werk te komen.

De zwarte Amerikanen in deze groep zijn er nog beroerder aan toe. Van de arme zwarte Amerikanen die hun high school niet hebben afgemaakt, heeft 68 procent in de gevangenis gezeten. Deze onderste 30 procent wordt ook geplaagd door ernstige sociale disfunctie: er wordt helemaal niet getrouwd, of de huwelijken houden geen stand. Van de kinderen woont slechts 34 procent samen met beide biologische ouders.
Anders dan de mythe wil doen geloven zijn de VS nooit een klasseloze samenleving geweest. In de jaren vijftig leken de VS op weg om in elk geval in materiële zin een klasseloze samenleving te worden. Die ontwikkeling heeft niet doorgezet. Tegenwoordig is de intergenerationele mobiliteit in de VS aanzienlijk kleiner dan in de West-Europese landen, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk. De sociale mobiliteit is het hoogst in Noorwegen, Denemarken, Finland en Canada. Canada is een interessant geval. Het is in vele opzichten goed met de VS te vergelijken, maar doet het bij vrijwel alle denkbare criteria beter dan de reusachtige zuiderbuur. In Nederland is de sociale mobiliteit minder groot dan in de vier genoemde landen, maar een stuk groter dan in de VS.

Gettoscholen
Wie de Amerikaanse Droom wil leven en omhoog wil in de samenleving, moet vooral zorgen dat hij hooggeschoold raakt. Hoe hoger, hoe beter. Inkomen is statistisch sterk gerelateerd aan scholingsniveau. Voor arme Amerikanen is het echter een stuk lastiger om hooggeschoold te raken dan voor rijke Amerikanen. Om te beginnen is er in de VS veel minder aandacht en geld voor preschool (groep 1 en 2 in Nederland). Terwijl voor arme kinderen of kinderen van immigranten preschool juist een goede opstap kan zijn naar de rest van het onderwijs.
Het lager en middelbaar onderwijs wordt grotendeels gefinancierd uit lokale belastingen. Daardoor zijn er fantastisch geoutilleerde scholen in de rijke buitenwijken en veel minder goede scholen in arme wijken in de binnenstad. Maar zelfs als die gettoscholen goed gefinancierd worden, zijn ze vaak hopeloos slecht. Geen land besteedt zoveel geld per leerling als de VS, maar in internationale vergelijkingen doen de VS het onveranderlijk verrassend slecht. Het aantal voortijdige schoolverlaters op de high school is sedert de vroege jaren zeventig niet af-, maar toegenomen.
Het tertiair onderwijs, meestal een vierjarige collegeopleiding, is voor arme Amerikanen in de afgelopen vier decennia moeilijker toegankelijk geworden door een bizarre kostenstijging die nog steeds doorgaat. Veel studenten bouwen zo een enorme schuldenlast op. Ooit was er geen land ter wereld waar zoveel mensen een tertiaire opleiding voltooiden als de VS. In de afgelopen veertig jaar zijn de VS onder de rijke landen echter naar de onderste regionen gezakt.
Een goede opleiding is nog steeds veel waard, maar voor arme Amerikanen is de realisatie daarvan er niet makkelijker op geworden. De onderste 30 procent van het Amerikaanse inkomensgebouw is feitelijk vrijwel uitgesloten van sociale mobiliteit door educatie. Daar komt bij dat hooggeschoolden in toenemende mate trouwen met andere hooggeschoolden. Zo’n hooggeschoold echtpaar zal er alles aan doen om ook de kinderen van een voortreffelijke opleiding te voorzien. Zo ontstaat vanzelf een hooggeschoolde elite, die de Amerikaanse klassenstructuur nader bevestigt.
Ook het ontbreken van een individuele garantie voor iedere Amerikaan op goede en betaalbare gezondheidszorg belemmert ongetwijfeld de mythische gelijkheid van alle Amerikanen. Obamacare heeft veel verbeterd, maar er zijn nog steeds tientallen miljoenen onverzekerden. Voor veel Amerikanen, waarschijnlijk voor de meesten van hen, waren de afgelopen vier decennia een teleurstellende ervaring, zeker omdat velen nog een levendige herinnering hebben aan de goudgerande democratische belofte van de jaren vijftig. Het ziet er in de komende jaren ook helemaal niet naar uit dat de zo zwaar gehavende Amerikaanse Droom in haar oude luister zal worden hersteld.
DOSSIER
DE VERVLOGEN AMERIKAANSE DROOM
Miljoenen Amerikanen geloven nog steeds dat ze het kunnen maken als ze hun best doen. In werkelijkheid is de Amerikaanse Droom voor velen onhaalbaar, meent Maarten. En het ziet er niet naar uit dat daar snel verandering in komt.
Door Maarten van Rossem · Illustratie Job van der Molen
De mythologie van de Amerikaanse Droom suggereert dat iedere Amerikaan, onafhankelijk van zijn sociale uitgangspositie, alles kan bereiken wat hij wil – mits hij de juiste talenten bezit en bereid is hard te werken. Een ander leerstuk van de mythologie is de overtuiging dat elke generatie het beter zal hebben dan de vorige. De Amerikaanse samenleving zou iedereen een vrijwel onbegrensde sociale mobiliteit bieden. Dat impliceert dat de VS een klasseloze samenleving zijn. En zelfs als er toch sprake is van een zekere sociale geleding, kan ieder individu zich daar in principe aan onttrekken.
Dit hele complex van opvattingen, dat de kern van het Amerikaanse ethos vormt, is inderdaad een mythe. Het heeft steeds minder met de sociale werkelijkheid te maken. Dat vele Amerikanen desondanks nog in de mythe geloven, houdt wellicht verband met de nog verse herinneringen aan het economische mirakel van de eerste 25 jaar na de Tweede Wereldoorlog. Toen ging een meerderheid van de blanke Amerikaanse bevolking een welvaartsparadijs binnen, dat des te schitterender en miraculeuzer was in vergelijking met de sombere crisisjaren, die nog vers in het geheugen lagen.
Mirakel
Voor het eerst in de geschiedenis kon een arbeidersgezin een kleine bungalow in de buitenwijken (suburbs) kopen. Voor de deur een Chevrolet, die in Europa alleen voor de huisarts was weggelegd, in de kleine achtertuin de onvermijdelijke barbecue, en de bungalow voorzien van ongekende gemakken: telefoon, wasmachine, koelkast, centrale verwarming en na het begin van de jaren vijftig een televisie. Dat alles was te danken aan de enorme acceleratie van de Amerikaanse economie in de jaren veertig en vijftig. Nooit waren de inkomensverschillen in de VS zo klein als in de decennia tussen 1940 en 1970.
Voor de zwarte bevolking zag het er beduidend minder rooskleurig uit, maar ook zij leek op de goede weg door de migratie van het armoedige zuidelijke platteland naar de noordelijke industriesteden en het begin van de burgerrechtenbeweging.
Vanaf het begin van de jaren zeventig was het echter afgelopen met het sociaal-economische mirakel. De snelle welvaartsgroei van de periode 1940-1970 stagneerde en de inkomensverschillen begonnen in hoog tempo toe te nemen. In de grote en kleine industriesteden van het Midwesten begon de industrie te kwakkelen. Wat nog geen dertig jaar daarvoor de immense werkplaats van de geallieerde oorlogsindustrie was geweest, veranderde in twee decennia in de zogenoemde rustbelt: door goedkope import stilgevallen staalfabrieken in en rond volledig verslonsde binnensteden, met Detroit als meest afschrikwekkend voorbeeld.
De lonen van de fabrieksarbeiders kwamen onder druk te staan door omvangrijke immigratie en de verzwakking van de vakbonden, die sinds de jaren dertig hadden gezorgd voor forse lonen met goede arbeidsvoorwaarden. Zo kwamen vooral laag- en niet-geschoolden in de knel.
Crimineel verleden
Volgens officiële criteria is nu 50 procent van de Amerikaanse bevolking arm of geniet een laag inkomen. Vijftig miljoen Amerikanen worden beschouwd als food insecure. Zonder belastingheffing en herverdeling van inkomen door de federale overheid is 90 procent van de Amerikaanse bevolking in 2013 armer dan in 1972. Alleen de top 10 procent is erop vooruitgegaan, terwijl de top 1 procent enorm veel rijker is geworden.
Het mediane inkomen is in een kleine halve eeuw niet gegroeid. Ronduit miserabel is de positie van de onderste 30 procent van de Amerikaanse bevolking. Omdat zoveel goed betalende blauweboordbanen zijn verdwenen, zitten veel mannen in deze categorie structureel zonder werk. Op elke 100 werkende vrouwen zijn er slechts 65 werkende mannen. Dertig procent van de mannen in deze onderste verdieping van het inkomensgebouw heeft een meer of minder ernstig crimineel verleden, waardoor het nog veel moeilijker is om aan het werk te komen.
De zwarte Amerikanen in deze groep zijn er nog beroerder aan toe. Van de arme zwarte Amerikanen die hun high school niet hebben afgemaakt, heeft 68 procent in de gevangenis gezeten. Deze onderste 30 procent wordt ook geplaagd door ernstige sociale disfunctie: er wordt helemaal niet getrouwd, of de huwelijken houden geen stand. Van de kinderen woont slechts 34 procent samen met beide biologische ouders.
Anders dan de mythe wil doen geloven zijn de VS nooit een klasseloze samenleving geweest. In de jaren vijftig leken de VS op weg om in elk geval in materiële zin een klasseloze samenleving te worden. Die ontwikkeling heeft niet doorgezet. Tegenwoordig is de intergenerationele mobiliteit in de VS aanzienlijk kleiner dan in de West-Europese landen, met uitzondering van het Verenigd Koninkrijk. De sociale mobiliteit is het hoogst in Noorwegen, Denemarken, Finland en Canada. Canada is een interessant geval. Het is in vele opzichten goed met de VS te vergelijken, maar doet het bij vrijwel alle denkbare criteria beter dan de reusachtige zuiderbuur. In Nederland is de sociale mobiliteit iets minder groot dan in de vier genoemde landen, maar een stuk groter dan in de VS.
Gettoscholen
Wie de Amerikaanse Droom wil leven en omhoog wil in de samenleving, moet vooral zorgen dat hij hooggeschoold raakt. Hoe hoger, hoe beter. Inkomen is statistisch sterk gerelateerd aan scholingsniveau. Voor arme Amerikanen is het echter een stuk lastiger om hooggeschoold te raken dan voor rijke Amerikanen. Om te beginnen is er in de VS veel minder aandacht en geld voor preschool (groep 1 en 2 in Nederland). Terwijl voor arme kinderen of kinderen van immigranten preschool juist een goede opstap kan zijn naar de rest van het onderwijs.
Het lager en middelbaar onderwijs wordt grotendeels gefinancierd uit lokale belastingen. Daardoor zijn er fantastisch geoutilleerde scholen in de rijke buitenwijken en veel minder goede scholen in arme wijken in de binnenstad. Maar zelfs als die gettoscholen goed gefinancierd worden, zijn ze vaak hopeloos slecht. Geen land besteedt zoveel geld per leerling als de VS, maar in internationale vergelijkingen doen de VS het onveranderlijk verrassend slecht. Het aantal voortijdige schoolverlaters op de high school is sedert de vroege jaren zeventig niet af-, maar toegenomen.
Het tertiair onderwijs, meestal een vierjarige collegeopleiding, is voor arme Amerikanen in de afgelopen vier decennia moeilijker toegankelijk geworden door een bizarre kostenstijging die nog steeds doorgaat. Veel studenten bouwen zo een enorme schuldenlast op. Ooit was er geen land ter wereld waar zoveel mensen een tertiaire opleiding voltooiden als de VS. In de afgelopen veertig jaar zijn de VS onder de rijke landen echter naar de onderste regionen gezakt. [lijkt wel Nederland...]

Een goede opleiding is nog steeds veel waard, maar voor arme Amerikanen is de realisatie daarvan er niet makkelijker op geworden. De onderste 30 procent van het Amerikaanse inkomensgebouw is feitelijk vrijwel uitgesloten van sociale mobiliteit door educatie. Daar komt bij dat hooggeschoolden in toenemende mate trouwen met andere hooggeschoolden. Zo’n hooggeschoold echtpaar zal er alles aan doen om ook de kinderen van een voortreffelijke opleiding te voorzien. Zo ontstaat vanzelf een hooggeschoolde elite, die de Amerikaanse klassenstructuur nader bevestigt.

Ook het ontbreken van een individuele garantie voor iedere Amerikaan op goede en betaalbare gezondheidszorg belemmert ongetwijfeld de mythische gelijkheid van alle Amerikanen. Obamacare heeft veel verbeterd, maar er zijn nog steeds tientallen miljoenen onverzekerden. Voor veel Amerikanen, waarschijnlijk voor de meesten van hen, waren de afgelopen vier decennia een teleurstellende ervaring, zeker omdat velen nog een levendige herinnering hebben aan de goudgerande democratische belofte van de jaren vijftig. Het ziet er in de komende jaren ook helemaal niet naar uit dat de zo zwaar gehavende Amerikaanse Droom in haar oude luister zal worden hersteld.

quote:

Op zondag 13 november 2016 11:06 schreef Falco het volgende:

[..]

Nee, nee, nee... Dit hautaine toontje zorgt alleen maar meer dat je je vervreemdt van de boze burger. Die druk je alleen maar meer in de hoek van boosheid. Leg gewoon uit waarom iemand het volgens jou bij het verkeerde eind heeft en zorg dan ook dat je een alternatieve visie hebt hoe problemen op te lossen. En dit alles ook in een begrijpelijke taal die iedereen snapt en met een nodige portie charisma. Dat is kortgezegd de vorm waarin je de burger tegemoet moet komen en dan heb ik het nog niet over wat voor oplossingen er moeten zijn, want daar ben ik nog lang niet over uit.

Het trieste is dat ik van de Democraten-campagne alleen Barack Obama's 'don't boo, vote' en Michelle Obama's 'When they go low, we go high' heb onthouden. Hilarry kwam totaal niet uit de verf door een gebrek aan charisma. Ook in de debatten met Trump was ze defensief en heeft ze de club die neigde op Trump te gaan stemmen totaal niet weten te overtuigen voor haar te gaan. Een Bernie Sanders had wellicht meer kans gemaakt met zijn bevlogen speeches en progressievere houding.

quote:

Op maandag 14 november 2016 10:05 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Ja, dat denk ik persoonlijk wel. Ook als je naar bijvoorbeeld de onder-21 selecties kijkt. Bijvoorbeeld jeugd-WK van 1983 versus selecties van 2006 en 2007 (Drenthe, Babel...).

Goed, dit beantwoord de vraag van 99.999 wel redelijk ("is VMBO/Mavo daadwerkelijk steeds meer een afvoerputje geworden?").

[..]

Havo + VWO is momenteel 30-40% bij elkaar opgeteld.

quote:

Op maandag 14 november 2016 20:57 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Het volledige artikel heeft ook reacties van o.a. voormalig Ayn Rand fan Max Westerman maar dit is het meest relevante.

quote:

Op donderdag 10 november 2016 08:31 schreef Mystikvm het volgende:
Ja, ik heb hier heel veel over nagedacht. Ik heb mij de laatste jaren namelijk gestoord aan de berichtgeving en de toon vanuit de progressieve media. Volkomen wereldvreemd. Ik wil zoveel mogelijk de tegenstelling tussen links en rechts voorkomen, maar her en der ontkom je er toch niet aan. Ik hoop dat men begrijpt dat het allemaal niet zo zwart-wit is:

De afgelopen weken heb je ook weer volop kunnen lezen hoe de conservatieve complotdenker in een echokamer zit. Dat is helemaal juist. Echter, de progressieveling zit al járen in een eigen echokamer. Met je progressieve studievriendjes, je progressieve contacten op Facebook samen progressieve artikelen delen en lezen en elkaar op de schouders slaan dat je zo'n gelijk hebt. Uit persoonlijke overtuiging denk ik ook dat het gelijk bij de progressieven ligt, maar dat doet eigenlijk helemaal niet ter zake. Het gaat er om dat progressief zich in de loopgraven van het Grote Eigen Gelijk heeft ingegraven en van daaruit de conservatieve en lager opgeleide meerderheid aan het bestoken is met allerlei denkbeelden waar zij zich helemaal niet mee kunnen identificeren.

Die progressieve wind wordt als betuttelend ervaren, en ik snap het ook nog. Een negatief woord over zwarte mensen maakt je een racist, niet snappen dat mensen in het verkeerde lichaam geboren kunnen zijn maakt je een genderhater en door te vinden dat vrouwen niet moeten zeuren over inkomensverschillen ben je misogyn. Doordat de media worden bestierd door veelal progressieve mensen (dat correleert met opleidingsniveau) voelt het alsof de politieke correctheid een decreet is wat wordt opgelegd door een minderheid. Als je je niet meer kunt identificeren met wat er op TV wordt gezegd, terwijl dat jouw venster op de wereld zou moeten zijn, is de wereld dan nog wel jouw wereld? En zou je niet de controle terug moeten pakken?

De progressieve en liberale media zijn blind geweest voor dit sentiment, en luidt nu met groot vertoon van drama de noodklok. De superlatieven zijn niet van de lucht. Lees en huiver:

https://decorrespondent.n(...)77652945056-297bd5c4

https://decorrespondent.n(...)76161432836-18b141eb

https://www.theatlantic.c(...)constitution/507146/

Exact dezelfde retoriek als van de conservatievelingen. Progressief voelt zich bedreigd. In plaats van te begrijpen dat dit precies hetzelfde gevoel is als wat de boze, laaggeschoolde arbeider heeft gevoeld de afgelopen jaren slaan ze dezelfde weg in. Met woorden als "vechten voor onze democratie" en veel appelleren aan dat er dingen worden weggenomen. Weet wel, alle Rutger Bregmannen van deze wereld, dat de democratie die van jou wordt afgenomen er eentje is waarin de helft van de bevolking zich dus niet voldoende in gerepresenteerd voelde. De nieuwe wereldorde waar van Rey over spreekt is alleen maar nieuw voor hem. Voor veel mensen is dit wat ze eigenlijk wilden hebben, maar wat van Rey en geloofsgenoten altijd van hen weg hebben gehouden onder het mom van "wij weten het beter".

Dus, waar moet dit heen? Hoe gek ook, je moet het zoeken in compromissen. Het is écht niet zo dat de ene kant van de wereld linksom wil, en de andere kant rechtsom. Het is gewoon zo dat zowel links als rechts een bepaalde elite hebben geïnstalleerd die een bepaalde agenda hebben kunnen pushen de afgelopen vijftig jaar, een agenda waar veel mensen zich niet in herkennen. Ze willen geen dictatuur, ze willen eerlijke representatie. Zoals zoveel mensen zijn ook boze, laaggeschoolde arbeiders echt wel voor rede vatbaar en is hun wereldbeeld er eentje waarin linkse, rechtse, progressieve en conservatieve standpunten verenigd zijn. Eentje waarin we gezamenlijk zorgen voor onze ouderen en zwakkeren, maar ook eentje waarin we paal en perk stellen aan nieuwkomers. Eentje waarin iedereen dezelfde kansen heeft, maar ook eentje waarin je gewoon moet kunnen zeggen dat je twijfelt aan ons vluchtelingenbeleid, of dat je genderneutraliteit maar onzin vindt, zonder dat je daarmee wordt weggezet als een lompe hork met fascistische ideeën.

Progressief moet uit de ivoren toren. Ook al heb je gelijk, je hoeft je gelijk niet op te dringen aan anderen. Die worden daar recalcitrant van. En dan kiezen ze voor iemand die echt niet hun oprechte voorkeur heeft, maar iemand die in elk geval dat spelletje van politieke correctheid en het grote eigen gelijk niet meespeelt. Ga daar eens aan werken, in plaats van, wat men nu doet, collectief in de eigen echokamer gaan rouwen en gaan bedenken hoe ze het tij toch weer eens gaan keren.

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 04:50 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

Waar de schoen wat mij betreft toch wel een beetje wringt is het feit dat de lagere sociale klasse vaak domweg een stuk minder kennis en denkkracht heeft. Dat is op zich geen probleem, ware het niet dat veel lager opgeleiden het niet zo'n punt vinden om feitelijke onjuistheden en volstrekt incorrecte causaliteit te volgen. Ze vinden het letterlijk niet belangrijk. Het resultaat is dat iemand die meer dan de helft van de tijd aantoonbaar bullshit uitkraamt nu POTUS is.
Wel grappig in deze was de tokkie (de verongelijkte vrouw) bij Jeroen Pauw afgelopen vrijdag. Ze vond het belachelijk dat we tot ons 67ste moeten doorwerken, want volgens haar haalt 9 van de 10 de 65 niet eens

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 08:47 schreef Mystikvm het volgende:

[..]

Ja, die onfeitelijkheid is best wel stuitend. Hun eigen gevoel is leidend, en feiten die dat tegenspreken worden gewoon terzijde geschoven.

Ik denk ook niet dat we die leugens op hun beloop moeten laten. De onderkant van de samenleving meer horen betekent niet dat je het OK moet vinden dat er absolute onjuistheden worden verkondigd, of dat je ze laat wegkomen met buitenlanders "vieze apen" te noemen omdat ze zelf denken die uitlaatklep nodig te hebben. Het komt denk ik vooral omdat ze zich niet gerepresenteerd voelen.

De overheid moet weer vóór de mensen gaan werken. Als hoeders, niet als betweters. Dat is heel erg lastig, maar wat ik in de NRC las is wel waar. Dat mensen het idee hebben dat deze overheid niet met hun bezig is als Asscher het nodig vindt RTL te feliciteren met hun roetveegpieten en als Bussemaker een genderneutraal toilet op haar ministerie opent, terwijl de onderklasse zelf het gevoel heeft dat ze aan het creperen zijn en geen studie meer voor hun kinderen kunnen betalen. Het lijkt er dan op dat de overheid heel andere prioriteiten heeft, prioriteiten waar deze mensen zich totaal niet in kunnen vinden.

De overheid is een club politici die al jaren in hun eigen echokamer zitten en op basis daarvan beleid maken. Dat beleid is gewoon niet meer in sync met wat een deel van de bevolking wil. Natuurlijk wil de helft nog wel vooruit, maar die helft die al zo overdadig bediend is in de afgelopen decennia wat betreft sociaal-progressief beleid en gelijkheid zou nu even pas op de plaats moeten maken. Geen afbraak van rechten, maar een shift in focus naar de behoeften van onopgeleide mensen die evenveel recht hebben op het vervullen van hun wensen als jij en ik. Daar moet wat druk van de ketel, daarna kunnen we verenigd weer vooruit.

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 04:50 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

Donders, wat een goeie post!

Waar de schoen wat mij betreft toch wel een beetje wringt is het feit dat de lagere sociale klasse vaak domweg een stuk minder kennis en denkkracht heeft.

Dat is op zich geen probleem, ware het niet dat veel lager opgeleiden het niet zo'n punt vinden om feitelijke onjuistheden en volstrekt incorrecte causaliteit te volgen.

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 08:47 schreef Mystikvm het volgende:

[..]

Ja, die onfeitelijkheid is best wel stuitend. Hun eigen gevoel is leidend, en feiten die dat tegenspreken worden gewoon terzijde geschoven.

Ik denk ook niet dat we die leugens op hun beloop moeten laten. De onderkant van de samenleving meer horen betekent niet dat je het OK moet vinden dat er absolute onjuistheden worden verkondigd, of dat je ze laat wegkomen met buitenlanders "vieze apen" te noemen omdat ze zelf denken die uitlaatklep nodig te hebben. Het komt denk ik vooral omdat ze zich niet gerepresenteerd voelen.

De overheid moet weer vóór de mensen gaan werken. Als hoeders, niet als betweters. Dat is heel erg lastig, maar wat ik in de NRC las is wel waar. Dat mensen het idee hebben dat deze overheid niet met hun bezig is als Asscher het nodig vindt RTL te feliciteren met hun roetveegpieten en als Bussemaker een genderneutraal toilet op haar ministerie opent, terwijl de onderklasse zelf het gevoel heeft dat ze aan het creperen zijn en geen studie meer voor hun kinderen kunnen betalen. Het lijkt er dan op dat de overheid heel andere prioriteiten heeft, prioriteiten waar deze mensen zich totaal niet in kunnen vinden.

De overheid is een club politici die al jaren in hun eigen echokamer zitten en op basis daarvan beleid maken. Dat beleid is gewoon niet meer in sync met wat een deel van de bevolking wil. Natuurlijk wil de helft nog wel vooruit, maar die helft die al zo overdadig bediend is in de afgelopen decennia wat betreft sociaal-progressief beleid en gelijkheid zou nu even pas op de plaats moeten maken. Geen afbraak van rechten, maar een shift in focus naar de behoeften van onopgeleide mensen die evenveel recht hebben op het vervullen van hun wensen als jij en ik. Daar moet wat druk van de ketel, daarna kunnen we verenigd weer vooruit.

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 10:14 schreef Klopkoek het volgende:

[..]

Kun je die NRC artikelen posten?

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 10:40 schreef Mystikvm het volgende:

[..]

Was één artikel:

https://www.nrc.nl/nieuws(...)tie-5244679-a1531505

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 09:56 schreef michaelmoore het volgende:

[..]

juist mijn waarde

jij zal wel een topfunctie hebben denk ik, en hebt geen basisinkomen nodig

jij staat ver boven het plebs

quote:

Op dinsdag 15 november 2016 09:56 schreef michaelmoore het volgende:

[..]

juist mijn waarde

jij zal wel een topfunctie hebben denk ik, en hebt geen basisinkomen nodig

ji staat ver boven het plebs