FOK! album top 100 allertijden 2014

20. Sufjan Stevens – Illinois

Ik hoef denk ik niet veel woorden vuil te maken aan deze absolute indie-folk klassieker. Een concept-album over de misschien wel meest Amerikaanse staat van Amerika, waar alle klasse van Sufjan Stevens op zijn allerbest samenkomt. Experimentele folk, jazzy arrangementen, orkestrale grootsheid, simpel gehouden liedjes en het allerbelangrijkst: een rode draad; een verhaal. Ik ken geen album dat hier op lijkt, en het staat dan ook al jaren als een huis in mijn album top 100. Ander werk van Sufjan is vaak wat minder coherent, schiet of teveel in het singer-songwriter spectrum (Michigan) of teveel in het alternatieve spectrum (Age of Adz). Dit is de som van alle delen, en meer. Sufjans absolute magnum opus, en een plaat waar we het, denk ik, over 100 jaar nog over hebben.

19. Four Tet - Rounds

De hoogste (nagenoeg volledig) elektronische notering in mijn lijst: Four Tet. Rounds is een album dat op een overweldigende manier in je hoofd binnendringt. Het is sfeervol en toegankelijk dankzij het voornamelijk trage karakter van de plaat, en de heerlijke drum- en piano-ritmes, maar is tegelijkertijd precies experimenteel genoeg. IJzersterk gebruik van samples, af en toe net een beetje ontregelende beats en a-muzikale melodieën, maar verder voornamelijk een dijk van een plaat, dat bol staat van de invloeden en over de hele lengte een geheel is. Maar de kracht zit hem in die drums. Die drums. En de piano op Unspoken. Zo mooi.

18. Portishead - Third

Uiteraard was ik al mijn halve leven fan van Dummy, dat beroemde debuut van trip-hop pioniers Portishead. Maar Third drong in het jaar van uitkomen (2008) vreemd genoeg nog niet tot mij door. Maar toen was daar Best Kept Secret 2013, en bam. Misschien wel de stevigste binnenkomer die er ooit in mijn top 100 is geweest. Want wát een plaat is Third. Het is veel spannender, veel experimenteler en veel rockender dan Dummy, en ja, beter. Third heeft álles. Het heeft elektronica, triphop, akoestische nummers, krautrock, Radiohead-esque afwisseling, Beth Gibbons én vooral: We Carry On. Ohja, die fantastische stilte in Silence. Nog steeds staat dat garant voor een 'wtf'. Dus ja, verrassing, dat heeft deze plaat óók nog eens.

17. Shearwater - Rook

Shearwater is het alter-ego van Okkervil River (die we wat hoger in deze lijst ook nog gaan tegenkomen). Shearwater is de band van de louter fantastische concept-platen, de ultieme mix van folk en psychedelische rock. En Rook is wat mij betreft hun meesterwerk; hun meest coherente, opzwepende en stijlvolle plaat. Rook gaat van woeste vulkaanuitbarstingen over in kabbelende beekjes, en is, zoals al hun platen, een plaat waar je in gaat leven. Je waant je na het eerste nummer al bij die illustere man van de album-cover, en je kan hem pas verlaten na het overweldigende Hunters Star waar deze #17 mee eindigt.

16. Pavement - Crooked Rain, Crooked Rain

Pavement...Als er een band is die in aanmerking komt om mijn favoriete band aller tijden te zijn, is het Pavement wel. Dat ze hier eigenlijk best wel laag staan, komt omdat ze toch vooral een singles-band zijn. Range Life, Cut Your Hair, Silence Kit, Gold Soundz...Het zijn allemaal de beste indie-nummers allertijden, van de waarschijnlijk toch wel allergrootste indie-band der indie-bands. Als je als indie-band überhaupt groot kan zijn, tenminste. Maar Crooked Rain, Crooked Rain? Dat is simpelweg fantastisch. Het rammelende van het lo-fi debuut Slanted Enchanted, gecombineerd met het meer pop-rock-liedjes karakter van de latere albums, maakt van Crooked Rain, Crooked Rain toch wel iedereen zijn, en vooral mijn, meest favoriete cult-klassieker.

15. Modest Mouse - Lonesome Crowded West

Van de oude albums (dus niet uit 2013) de hoogste nieuwe binnenkomer in mijn lijst. En dat heeft voor Lonesome Crowded West toch wel een aantal jaren geduurd. En dat terwijl Modest Mouse samen met Pavement toch wel één van mijn paradepaardjes is. Maar na een aantal jaar proberen, komt dat rauwe, rammelende, knallende, experimentele, harde, bezwerende gebeuk van deze plaat éindelijk bij mij binnen. Van begin tot eind een grote trip, met de beste en grofste grooves en (op Stephen Malkmus na) de meest valse zang die je ooit zult horen. Hier staan misschien niet de mooi geschreven liedjes op van Good News, of de wat meer toegankelijke rammelrock van Moon & Antarctica, maar ik ben er na al die jaren wel uit: Lonesome Crowded West is Modest Mouse hun beste, en de beste albums hebben altijd wat meer tijd nodig.

14. Arcade Fire - Reflektor

Die tijd had Reflektor niet nodig. Na het uitkomen van de single Reflektor wist ik het eigenlijk al: dit ging een top 20 notering worden, en toen had ik de rest van het album nog niet eens gehoord. Maar Reflektor was zó'n ongelooflijk goed nummer, het kon gewoon niet anders. En ja hoor. Ook de rest van het album is fantastisch. Ja, de plaat is wat lang. Ja, Arcade Fire probeert misschien wat teveel verschillende dingen. Maar dat doen ze vol overtuiging. De plaat telt inderdaad veel nummers, maar elk nummer is sterk. Zelfs Supersymmetry en Flashbulb Eyes. Maar ook We Exist, Porno, Here Comes The Night Time, Joan of Arc, It's Never Over, Normal Person, Awful Sound, Afterlife, Here Comes The Night Time #2, You Already Know. Oh kut, nu heb ik ze volgens mij allemaal genoemd. Tsja. Op #14 dan maar, deze plaat, die zelfs Funeral van de troon heeft gestoten.

13. The Notwist - Neon Golden

Duitsers in mijn top 20!! En niet zomaar een paar Duitsers. De zogezegde inspiratiebron van onder andere Radiohead. En met Neon Golden, dat ze in 2002 uitbrachten, maakten ze hun beste plaat (al is het jazzy Shrink een sterke concurrent, en had ook net zo goed op deze plek kunnen staan). Geen enkele band, behalve Radiohead zelf, heeft het zo goed voor elkaar gekregen om folk-rock zo sterk te combineren met elektronica. Intelligente popliedjes in een sfeervolle elektronica saus, met zoveel details dat je het eigenlijk alleen maar met koptelefoon mag luisteren.

12. Van Morrison - Veedon Fleece

Het eerste "oudje" in mijn lijst. Als het middenstuk van deze plaat, Streets of Arklow tot en met Cul de Sac, een album zou zijn, zou het bij mij in de top 5 staan. Maar 4 nummers maakt geen plaat, dus er staan nog een paar nummers omheen die zeker niet slecht zijn. Maar net niet goed genoeg om dit mijn favoriete album allertijden te maken. Desalniettemin is Veedon Fleece het vergeten kindje in het oeuvre van Van the Man. Niet Astral Weeks, niet Moondance, ook niet Into The Music. Nee, Veedon Fleece. Dit is dé plaat waarbij de jazzy Ierse verhalende folk-rock van Morrison het beste tot zijn recht komt. Oh wat is deze plaat toch mooi.

11. Calexico / Iron & Wine - In The Reins

Ik ben fan van Calexico. Ik ben ook fan van Iron & Wine. Maar beide vind ik ze bij lange na niet spannend genoeg om tot in de hogere regionen van mijn top 100 te kunnen komen. Maar sámen? Wat Calexico mist is een frontman. Iron & Wine (Sam Beam) is die frontman. Wat Iron & Wine mist is een fantastische band, én blazers. Calexico brengt die fantastische band, én die blazers. En daarom is dit album, of eigenlijk deze (lange) EP, zo'n ongelooflijk sterkte plaat. Hier is overduidelijk het geheel beter dan de som der delen. Want wat een fantastische nummers kent deze plaat; wat een orkestratie. En luister ook vooral die bonus-CD, met nóg betere

10. Okkervil River - Down The River Of Golden Dreams

Ik had bij Okkervil River alter-ego Shearwater al verklapt dat Okkervil River zelf nog een tikkeltje hoger zou komen te staan. Hier op #10 vinden we dan ook Okkervil River terug, met Down The River of Golden Dreams. Een lastige keuze, want ál het werk van deze band is goud. Maar vooral de losse nummers zijn doorgaans goud, zoals op deze plaat het geniale Seas Too Far to Reach. Waarom deze plaat dan komt bovendrijven komt omdat ik hier kies voor het beste en meest coherente album. Hier horen we de genialiteit van deze band het best, hier horen we die muzikaliteit, die emotie, die fantastische bezwering, en is het bovendien een schitterend geheel. Plus die emotionele zang van mijn misschien wel favoriete frontman Will Sheff, waarvan je alles wat hij zingt, altijd en overal, meteen gelooft. Als er een trieste plaat is, waar ik altijd weer hoop door krijg in zware tijden, is het deze wel.

9. Roosbeef - Omdat ik dat wil

Wat een rare love-it-or-hate-it snuiter (of is het snuitster) is Roos toch, maar desalniettemin de enige vrouw én Nederlandse artiest in mijn top 10! Dat is best wel apart, maar Roos is dan ook meteen misschien mijn aller-aller favoriete artiest en had eigenlijk gewoon op #1 moeten staan, en dat stemt Nederland en de vrouwen hopelijk tevreden. Ik kan serieus niks bedenken wat Roos maakt, zingt, zegt of doet dat ik niet fantastisch vind. Ik ben een ware fanboy. Maar met Omdat Ik Dat Wil kies ik geloof ik wel haar minder voor de hand liggende plaat uit. Met deze plaat werd voor mij haar genialiteit voor eeuwig bevestigd: zo'n ongelooflijk donkere, muzikale en bedwelmende sfeer, met heerlijk hypnotiserende nummers als Nachtauto, Pulp, In het bos en Hersens. Maar ook weer die fantastische teksten als op mijn lievelingsnummer Schone Schijn, en die heerlijk stekende gitaarriffs, herhalende ritmes en super-percussie.

8. Miles Davis - A Tribute To Jack Johnson

Een werkelijk onmogelijke missie om een plaat van Miles Davis in mijn top 100 te plaatsen. Hij heeft tenslotte miljoenen platen uitgebracht, waarvan minstens de helft geniaal is. Maar A Tribute To Jack Johnson is werkelijk waar uniek in zijn oeuvre. Oké, het past in het vrijwel door hemzelf uitgevonden fusion-genre, maar nergens is Miles Davis tegelijkertijd zó toegankelijk, zó rockend, zó invloedrijk en zo heerlijk funky als hier. Ik weet nog dat ik deze plaat destijds ontdekte in de platenwinkel: "hoi Sounds Delft, ik wil graag een goede fusion-plaat van Miles Davis, maar ik weet niet zeker welke, want fusion is toch vaak wat ontoegankelijk." Kreeg ik deze aangeraden. Ik luisterde in de winkel nog net geen 2 minuten naar de baslijntjes, de gitaarriffs (en nog niet eens zijn eigen trompet) waarmee opener Right Off begon, deed mijn koptelefoon af, ging naar huis, en luisterde deze plaat non-stop voor de rest van de maand.

7. Keith Jarrett - Köln Concert

Maar A Tribute To Jack Johnson is nog niet de beste jazz-plaat ooit gemaakt. Dat is toch echt het Köln Concert. Een lange luistertrip, waarvan je gewoon na de eerste piano-noten meteen in trance raakt. Keith Jarrett is zo'n ongekend fantastische pianist en is volstrekt één geheel met zijn piano. Die kunde en emotie wordt nergens zo mooi vertaald in muziek en piano-klanken als op deze plaat, die je permanent in de houdgreep houdt. Steeds wordt je verrast door tempo-wisselingen, spirituele intermezzo's, stiltes en opzwepende piano-exercities. En zelfs die emotionele kreuntjes van Jarrett waar hij volstrekt opgaat in zijn eigen muziek zijn mooi.

6. dEUS - In A Bar, Under The Sea

In A Bar, Under The Sea is de ultieme mix van jazz, avant-garde, folk, rock en zelfs een beetje pop. In A Bar belichaamt werkelijk alles wat ik in muziek fantastisch vind, en eigenlijk alle muziek waar deze top 100 mee is samengesteld. Het bezwerende Theme From Turnpike is filmisch, Little Arithmetics is het beste pop-nummer dat de band ooit gemaakt heeft, Nine Threads is sfeervolle down-tempo jazz voor in een nachtclub en Fell Off The Floor, Man en Gimme The Heat zijn de absolute hoogtepunten in het oeuvre van de band. Als de band niet Belgisch was geweest, was deze plaat bekender geweest en had het wellicht zelfs erkend kunnen zijn als een van de beste platen ooit. Zoveel klasse, zo ongekend veel klasse. Voor nu erken ikzelf de plaat in ieder geval wel: als de op 5 na beste plaat ooit gemaakt.

5. Radiohead - Amnesiac

Want Radiohead doet het nog net een treetje beter. En niet met het, naar mijn mening overschatte OK Computer, of het revolutionaire Kid A, maar met Amnesiac. Net als In A Bar, Under The Sea, bevat Amnesiac álles wat ik in muziek fantastisch vind, maar is net wat beter een geheel dan bovenstaande dEUS-plaat. Wat Amnesiac nog wat bijzonderder maakt is de elektronica, de lang uitgesponnen nummers en die schitterende piano, en de meest ultieme mix van alles wat er voor en na Amnesiac door Radiohead is uitgebracht, en van wat Radiohead nou zo goed maakt. En tsja...als je het album eindigt met het allermooiste Radiohead nummer ooit, Life In A Glasshouse (een "Radiohead goes Jazz"-nummer), dan kom je bij mij volledig binnen.

4. Portugal. The Man - Censored Colors

Nog zo'n geniale band die bij mij niks fout kan doen. Maar waar de meeste bands in mijn lijstje tot op zekere hoogte wel doorgebroken zijn, lukt dat het toch best toegankelijke Portugal. The Man maar niet. Laat staan met Censored Colors, dat ik zelden in de lijstjes zie terugkomen. En dat terwijl dit mijns inziens toch echt hun beste, meest experimentele, meest veelzijdige en meest inventieve is. Een ongekend sterke concept-plaat en één van de meest onderschatte platen allertijden. Ten eerste lopen de nummers op schitterende wijze in elkaar over: geen nummer staat op zichzelf. Ten tweede zijn de grooves, de samenzang, de Beatle-esque en Pink-Floydiaanse melodieën niet van deze planeet. En als óók deze heren net als Radiohead met een "Portugal. The Man goes Jazz" op de proppen komen (New Orleans) kan je er gewoon niet meer onderuit: Censored Colors is de op 3 na beste plaat ooit gemaakt.

3. Wilco - A Ghost Is Born

Ik maak het mezelf niet makkelijk, met mijn limiet van slechts 1 album per artiest. Zeker bij Wilco, dat met Yankee Hotel Foxtrot, Summerteeth en Being There echte pareltjes heeft afgeleverd, die allemaal in mijn top 10 hadden kunnen staan. Maar toch spant A Ghost Is Born bij mij de kroon, zeker in de live uitvoeringen van Kicking Television. Op geen enkele Wilco-plaat ontspoort Nels Cline zo heerlijk met zijn gitaar als hier, beukt de band er zo lekker hard op los als op mijn favoriete Wilco nummer At Least That's What You Said en betreden ze zelfs het genre van de geniale krautrock op Spiders. Tsjonge jonge wat komt de kracht van Wilco sterk naar voren op deze plaat, en zelfs het noise-experiment Less Than You Think is best nog wel een beetje te pruimen. Deze plaat is simpelweg de meest geslaagde vertaling van de allerbeste live-band van de wereld (het allerbeste concert dat ik ooit heb morgen ervaren is van Wilco) naar de studio.

2. Bruce Springsteen - The Wild, The Innocent & The E-Street Shuffle

En dan komen we bij mijn top 2. Het is me om het even. Bruce op #1, of Pink Floyd op #1, met overduidelijk de twee beste platen ooit gemaakt, met ruime voorsprong op wat hierboven staat. En waarom deze plaat van Bruce? Om 3 redenen: 1) De nummers Kitty's Back/E-Street Shuffle: Bruce op zijn meest jazzy, jammend en solerend tot hij en zijn band er bij neervallen. 2) Het fantastisch verhalende Incident on 57th Street met een van de beste gitaarsolo's van Bruce ooit. En met stip: 3) New York City Serenade: de Bruce-epic, het simpelweg mooiste nummer ooit gemaakt, met de intro der intro's en dat geniale "Siiiiiiinging....Siiiiiinging".....emotie tot op het bot.....ik krijg er bijna tijdens het schrijven weer tranen van in mijn ogen. Maar er zijn nog wel wat meer redenen te bedenken hoor. Deze ongekende plaat toont nog zo goed de rauwe Bruce, die we eigenlijk na Born To Run uit het hoog zijn verloren, en heeft die heerlijke losbandigheid. Bruce op zijn best. Maar omdat WIESS ook nog één klein minpuntje heeft (namelijk Wild Billy's Circus Story) dan toch voor deze ene keer niet Bruce op #1, maar onderstaande plaat.

1. Pink Floyd - Wish You Were Here

Met Wish You Were Here begon mijn muzikale leven. Tot aan Wish You Were Here vond ik muziek kut, saai en ging ik huilen als ik het hoorde. Ik was 6 jaar oud. En toen ging de wereld voor mij open. Tot aan de dag van vandaag vertegenwoordigt deze plaat mijn muziek-geschiedenis in de vorm van een epische ruimtereis. Omdat mijn moeder mij, om mij te leren dat muziek ook leuk kan zijn, destijds vertelde dat deze plaat de maanlanding zou moeten voorstellen, geloof ik nog steeds dat dat zo is. Want daarom ben ik muziek in het algemeen gaan waarderen. Wish You Were Here is namelijk meer dan simpelweg muziek. Het is een plaat die zo ongelooflijk mooi is dat hij een 6-jarige maar ook een 28-jarige doet voelen hoe het leven in elkaar zit. Wish You Were Here ontstijgt de muziek: het is een bijna religieus en allesomvattend kunstwerk, dat je op elke mogelijk manier in hogere sferen doet belanden. En precies daarom staat deze plaat op #1. Shine on you crazy diamond. Dat deze plaat mij nog mijn hele leven zal bijblijven, en mij zal blijven steunen.

ranja	woensdag 8 oktober 2014 @ 21:49
	Hier is-tie weer: De FOK! album top 100 allertijden, editie 2014. Wat was dat ook alweer? Het idee is dus om een lijst te maken van de beste albums ooit volgens de Fok!kers, dit door iedereen een lijstje te laten insturen en daar een grote lijst van samen te stellen. Leuk idee! Hoe doe ik mee? Post, in dit topic, je eigen top 10, 20, 25, 50 of 100. Andere aantallen mogen wel als het echt niet anders kan. Lijsten van meer dan 100 mag ook maar dan tel ik alleen de eerste 100 mee. Okee, maar mag ik er zomaar alles in gooien? Er zijn geen voorkeuzelijstjes, het is helemaal jouw eigen keus. Toch zijn er wel een paar regels: De enige echte regel is dat er geen platen van 2014 (of later) in mogen, voor de rest mag alles zo ongeveer wel (dus ook mini albums, verzamelaars, soundtracks etcetera). Verder geldt een maximaal aantal albums per band in je lijst. Maak je een top 10 dan mag je maximaal 1 album per artiest, bij een top 20/25 2, bij een top 50 3 en bij een top 100 5 albums per artiest (als je wil mogen die 5 dus wel op 1 tot 5 staan, maar alleen als je een top 100 maakt). Enige uitzondering is 'diverse artiesten' maar dat is tot nu toe nog nooit een issue geweest En hoe komt de Top 100 dan tot stand? Ik gooi alle lijsten in een Excell en met de puntentelling die al jaren gebruikt wordt maak ik dan de eindlijst. Die puntentelling bestaat uit: nummer 1 altijd 100 punten, de rest afhankelijk van de lengte van de lijst. Bij een top 100 is nummer 2 99 punten, 3 krijgt 98 punten en zo verder, bij een top 10 krijgt de nummer 2 90 punten en de nummer 3 krijgt 80 punten en zo verder. Tot wanneer heb ik de tijd? Waarschijnlijk geef ik de uitslag ergens in het weekend van 8/9 November. Dit is enigzins afhankelijk van de snelheid waarmee de lijsten gepost worden en wanneer dit stokt en dus geen vaste datum of tijd. Dit was was vorig jaar toch ook al? Inderdaad, zie ook MUZ / FOK! album top 100 allertijden 2013 #1 en verder Let the games begin! Oja: Let ajb een beetje op de spelling van de albums. Het helpt mij heel erg als iedereen de titels (en bandnamen) op dezelfde manier spelt. Bij twijfel, ook over releasedata, kun je altijd kijken op www.rateyourmusic.com of, als je je beter thuis voelt op discogs, allmusic of amazon en ze daar ook op staan, hoe de titel echt gespeld wordt. Hier staan al een hoop mooie lijsten: MUZ / FOK! album top 100 allertijden 2014
Beregd	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:07
	Vandaag een hoop albums uit mijn lijst beluisterd, ik zou alweer vanalles willen aanpassen.
ranja	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:09
	quote: Op woensdag 8 oktober 2014 22:07 schreef Beregd het volgende: Vandaag een hoop albums uit mijn lijst beluisterd, ik ook, maar ik moet de mijne nog maken
Norrage	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:10
	Ik ook al een dag bezig
kciR	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:28
	Mijn top 100 is (bijna) klaar. Ik ben weer opnieuw begonnen tov vorig jaar. Die lijst heb ik samengevoegd met mn oude lijst. Alles wat er dubbel in stond kwam er sowieso in. Uit de rest heb ik een selectie gemaakt tot ik bij de 100 uitkwam. Er zijn wel een stuk of 10-15 platen uit mijn vorige lijst geknikkerd hierdoor, maar dat geeft niet. Morgen kijk ik hem nog een keer na en dan zal ik hem posten
Bosbeetle	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:35
	Und reeks gemacht
Norrage	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:37
	Ik begin elk jaar opnieuw, maar ik zie niet hoe die lijst uberhaupt volstrekt anders kan zijn dan de vorige. Of beginnen jullie écht opnieuw, met de kans dat je de helft van de albums gewoon vergeet, en dat dan beschouwt als "ik vind het album toch minder leuk, anders zou ik het niet vergeten zijn"? Ik heb gewoon een alfabetische lijst van al mijn albums, waar ik elk jaar weer 1 voor 1 door ga
kciR	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:49
	Voor mij geldt dat ik een aantal platen uit mijn vorige lijst al één-twee jaar niet heb gedraaid. Dan kun je je afvragen of die dan wel in een top 100 horen. Buiten het feit dat ik het voorheen geweldig vond en veel gedraaid heb. Verder was mijn last.fm en platenkast deze keer leidraad. Ik ben daardoor vast platen vergeten, maar door het samenvoegen met mijn oude lijst moet ik weer een redelijk nauwkeurige lijst hebben. Het blijft toch echt een moment opname, daardoor staan er nu bijvoorbeeld veel herfstige platen hoog..
Norrage	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:50
	Hmm. Misschien moet ik dat criterium is meenemen. Ik luister mijn top 10 eigenlijk vrijwel nooit, maar ja, die staat er wel altijd.
ranja	woensdag 8 oktober 2014 @ 22:54
	Tja, sommige albums heb ik al zo vaak gedraaid dat als ik er aan denk ik ze alweer als gedraaid kan beschouwen Dan kun dus best een album op 5 of 26 staan wat ik al 5 jaar niet meer helemaal heb gehoord Toch is het ook wel grappig als je 'm dan weer wel een keer opzet, soms valt-ie dan extra mee of toch een beetje tegen en kan daardoor de volgende top 100 stijgen of juist zakken... dat laatste gebeurde bv vorig jaar met Palomine die integraal gespeeld werd door de band maar me toch minder deed dan ik dacht
CynicusRomanticusRob	woensdag 8 oktober 2014 @ 23:44
	quote: Op woensdag 8 oktober 2014 22:50 schreef Norrage het volgende: Hmm. Misschien moet ik dat criterium is meenemen. Ik luister mijn top 10 eigenlijk vrijwel nooit, maar ja, die staat er wel altijd. De duurste wijn drink je ook niet elke dag.
Mexicanobakker	donderdag 9 oktober 2014 @ 00:10
	In mijn top,10 draai ik maar 1 plaat vrijwel nooit
PaRoDiUzZ	donderdag 9 oktober 2014 @ 05:46
	quote: Op donderdag 9 oktober 2014 00:10 schreef Mexicanobakker het volgende: In mijn top,10 draai ik maar 1 plaat vrijwel nooit Oh dat heb ik bijvoorbeeld met Ommadawn, die luister ik mssn maar een keer of 6 per jaar, maar ik vind het een geniale plaat.
Beregd	donderdag 9 oktober 2014 @ 08:09
	Van mijn top tien heb ik enkel lambchop niet beluisterd dit jaar, en hij is toch gestegen naar de derde plek.
pfaf	donderdag 9 oktober 2014 @ 08:54
	quote: Op donderdag 9 oktober 2014 08:09 schreef Beregd het volgende: Van mijn top tien heb ik enkel lambchop niet beluisterd dit jaar, en hij is toch gestegen naar de derde plek. Stoppen met luisteren van alles dus!
Mexicanobakker	donderdag 9 oktober 2014 @ 14:54
	1 4 6 77 Sonic Youth - Daydream Nation -1988 2 2 1 10 My Bloody Valentine - Loveless -1991 3 5 5 3 The Velvet Underground and Nico - The Velvet Underground and Nico -1967 4 3 2 2 Interpol - Turn on the Bright Lights -2002 5 1 18 92 Nine Inch Nails - The Downward Spiral -1994 6 6 31 13 Portishead - Third -2008 7 10 91 34 Arcade Fire - Funeral -2004 8 7 X X Fleetwood Mac - Rumours -1977 9 8 4 X The xx - xx -2009 10 9 77 50 Portishead - Dummy -1994 11 14 20 6 Sigur Ros - Agaetis Byrjun -1999 12 50 50 58 Slowdive - Souvlaki -1993 13 X 26 62 Smashing Pumpkins - Mellon Collie and the Infinite Sadness -1995 14 17 8 14 Pixies - Doolittle -1989 15 11 32 26 Joy Division - Unknown Pleasures -1979 16 13 19 15 The Smiths - The Queen is Dead -1986 17 20 56 73 The Cure - Disintegration -1989 18 15 24 X Kyuss - Welcome to Sky Valley -1994 19 34 34 X Tool - AEnima -1996 20 19 X X Portishead - Portishead -1997 21 25 X X Steve Reich - Music for 18 Musicians -1978 22 21 3 19 Smashing Pumpkins - Siamese Dream -1993 23 24 X X Low - I Could Live in Hope -1994 24 X X X Body/Head - Coming Apart -2013 25 23 7 17 Bloc Party - Silent Alarm -2005 26 12 X X Pink Floyd - Wish You Were Here -1975 27 22 17 X Warpaint - The Fool -2010 28 33 X X DJ Shadow - Endtroducing... -1996 29 X X X Slint - Spiderland -1991 30 X X X Godspeed You Black Emperor! - F#A# Infinity -1997 31 X X X The Doors - The Doors -1967 32 31 63 49 The Cure - Pornography -1982 33 53 36 20 Sigur Ros - () -2002 34 X X X Boris - Pink -2005 35 X X X Blood Red Shoes - Box of Secrets -2008 36 72 X X Asobi Seksu - Citrus -2006 37 60 X X Agnes Obel - Philarmonics -2010 38 X X X The Beatles - Rubber Soul -1965 39 45 79 83 Broken Social Scene - Broken Social Scene -2002 40 63 X X Swans - The Seer -2012 41 32 55 87 Bjork - Debut -1993 42 X X X Slowdive - Just for a Day -1991 43 59 41 46 My Brightest Diamond - Bring me the Workhorse -2006 44 42 60 X M83 - Hurry Up, We're Dreaming -2011 45 28 22 51 Tool - Lateralus -2001 46 64 X X Boards of Canada - Geogaddi -2002 47 X X X Dead Can Dance - Within the Realm of a Dying Sun -1987 48 18 11 40 Radiohead - Amnesiac -2001 49 36 X X Talking Heads - Stop Making Sense -1984 50 X X X Led Zeppelin - IV -1971 51 X X 72 Siouxsie and the Banshees - Juju -1981 52 78 39 32 Queens of the Stone Age - Songs for the Deaf -2002 53 41 30 X At the Drive-In - Relationship of Command -2000 54 51 X 94 Swans - White Light From the Mouth of Infinity -1991 55 X X X Sonic Youth - Sister -1987 56 27 X X The Jesus and Mary Chain - Psychocandy -1985 57 39 X X Liturgy - Aesthetica -2011 58 35 14 27 Radiohead - In Rainbows -2007 59 X X X Joy Division - Closer -1980 60 29 X X Arcade Fire - The Suburbs -2010 61 30 X X Godspeed You Black Emperor! - Lift Yr. Skinny Fists Like Antennas to Heaven -2000 62 87 X X My Bloody Valentine - You Made Me Realise -1988 63 49 X X Godflesh - Streetcleaner 64 48 X 52 The Beatles - Revolver -1966 65 16 9 7 Muse - Showbiz -1999 66 54 54 X Alcest - Souvenirs d'Un autre monde -2007 67 92 X X Ulver - Bergtatt -1995 68 X X X Earth - Earth 2 -1993 69 44 X X Alt-J - An Awesome Wave -2012 70 26 13 11 Stars - Set Yourself on Fire -2006 71 56 59 42 Katatonia - Brave Murder Day -1996 72 X X X Kendrick Lamar - Good Kid, m.A.A.d City -2012 73 X X X Mogwai - Young Team -1997 74 X X X Porcupine Tree - Fear of a Blank Planet -2007 75 X X 97 Vampire Weekend - Vampire Weekend -2008 76 74 44 12 Dream Theater - Images And Words -1992 77 83 X X Jesu - Jesu -2004 78 79 95 X Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy -2010 79 84 X X Mazzy Star - So Tonight That I Might See -1993 80 80 48 18 The Kills - Midnight Boom -2008 81 X X X The History of Apple Pie - Out o View -2013 82 X 83 74 R.E.M. - Automatic For The People -1992 83 X X X The Knife - Shaking the Habitual -2013 84 X X X Mastodon - Crack The Skye -2009 85 X X X Foals - Holy Fire -2012 86 X 94 55 A Perfect Circle - Thirteenth Step -2003 87 37 64 59 My Bloody Valentine - Isn't Anything -1989 88 82 27 5 The Beatles - Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band -1967 89 X X X Boards of Canada - Music has it's Right to Children -1998 90 X X X The Mars Volta - Bedlam in Goliath -2008 91 X X X Jeff Buckley - Grace -1994 92 40 12 25 The Strokes - Is This It -2001 93 X X X Manic Street Preachers - Everything Must Go -1996 94 X X X R.E.M. - New Adventures in Hifi -1996 95 77 X 71 Pearl Jam - Ten -1991 96 X 69 X Tori Amos - Under The Pink -1993 97 X X X U2 - Under a Blood Red Sky -1983 98 X X X Isis - Oceanic -2002 99 X X X Sonic Youth - EVOL -1986 100 X X X Kurt Vile - Waking on a Pretty Daze -2013 Mooi om te zien hoe ik Daydream Nation na 3x luisteren in 2011 nog niet echt kon begrijpen, maar het inmiddels een absolute topper is die steeds maar wat winst boekt.
Bosbeetle	donderdag 9 oktober 2014 @ 15:26
	quote: Op woensdag 8 oktober 2014 22:37 schreef Norrage het volgende: Ik begin elk jaar opnieuw, maar ik zie niet hoe die lijst uberhaupt volstrekt anders kan zijn dan de vorige. Of beginnen jullie écht opnieuw, met de kans dat je de helft van de albums gewoon vergeet, en dat dan beschouwt als "ik vind het album toch minder leuk, anders zou ik het niet vergeten zijn"? Ik heb gewoon een alfabetische lijst van al mijn albums, waar ik elk jaar weer 1 voor 1 door ga Mijn lijst wisselt altijd enorm, ik denk gewoon niet op deze manier na over muziek. Ik vind de ene muziek niet beter dan de andere ik vind de ene muziek gewoon anders dan de andere. Ook is muziek voor mij meer context gebonden ik kan een fikse noise plaat meer waarderen als ik net een rustige plaat gehoord heb en vice versa, voor mij speelt het verassingseffect een grote rol in mijn muziekbeleving en heb ik dus ook veel platen in mijn lijst staan die me blijven verassen ook al ken ik ze, daarom kunnen bij mij platen die ik minder draai juist weer hoger terecht komen als platen die ik wel veel luister. In het kort gezegd is het voor mij gewoon onmogelijk om platen op kwaliteit te beoordelen ik blijf dus ook gewoon lekker alle muziek luisteren die me interessant lijkt zonder die muziek te willen beoordelen, ik vind onderlinge kwaliteitsverhouding de minst interesante eigenschap van muziek.
cafca	donderdag 9 oktober 2014 @ 15:39
	quote: Op donderdag 9 oktober 2014 14:54 schreef Mexicanobakker het volgende: [ ] Mooi om te zien hoe ik Daydream Nation na 3x luisteren in 2011 nog niet echt kon begrijpen, maar het inmiddels een absolute topper is die steeds maar wat winst boekt. Mooie lijst. Leuk ook om het verloop in de loop der jaren te zien. Wat ik me nu wel afvraag: wat is er met je nummer 1 van 3 jaar geleden gebeurd?
Mexicanobakker	donderdag 9 oktober 2014 @ 15:42
	quote: Op donderdag 9 oktober 2014 15:39 schreef cafca het volgende: [..] Mooie lijst. Leuk ook om het verloop in de loop der jaren te zien. Wat ik me nu wel afvraag: wat is er met je nummer 1 van 3 jaar geleden gebeurd? Eruit. Stond wel in mijn shortlist maar vond ik net niet boeiend genoeg meer voor mijn top 100. (Dark Side of the Moon, in mijn eindlijst nog wel op 114) Stond toen ook al wat op zijn laatste adem, te vaak gehoord, werd me te voorspelbaar. Het blijft een klassieker en een goede plaat, maar nee, mijn nummer 1 wordt het niet meer. Tussen 2011 en 2012 is er nog wel het meest veranderd in mijn smaak.
Mexicanobakker	donderdag 9 oktober 2014 @ 15:43
	Mijn nummer 4 van het eerste jaar, Kid A, haalde mijn shortlist zelfs niet eens meer.