Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets. Hij heeft een zeer goede baan, maar is door zijn drukke baan weinig thuis.
Hij is in het verleden wel eens vreemdgegaan, ik heb mijn ogen toen gesloten, een soort van gedoogd beleid. 6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid. Hij heeft mij nooit slecht behandeld en hij is een heel goede vader.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij waarschijnlijk bijna 3.5 jaar iets heeft met een jongere vrouw van zijn werk. Ik ben mijn man gevolgd na wat vermoedens, hij ging naar een hotel. Ik heb ze toen zien weggaan.
Ik heb hem thuis opgewacht, ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Er zijn nu bijna 2 maanden voorbij. Hij wilt me terug. Hij lijkt echt veranderd te zijn, hij geeft aan dat hij stuk gaat zonder mij. Dat hij niet ons hele huwelijk wilt weggooien. Hij heeft spijt, hij schrijft me nu ineens gedichten stuurt mij cadeaus. Hij heeft alles opgebiecht en hij wilt een schone lei, dat we opnieuw beginnen. De kinderen willen ook graag dat we bij elkaar komen.
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 30-09-2014 21:20:20 ]
als reactie op wat is dit?quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:21 schreef Jenny-VK het volgende:
Het is een zelfstandige man die veel waarde hecht aan vrijheid
Ja dat kan alleen zal het geen blijvende verandering zijn denk ik, mogelijk kan hij zich laten castreren?quote:
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:20 schreef DirtyDaniel het volgende:
Hou het voor de kinderen nog een paar jaartjes vol zou ik zeggen en kijk tegelijk of hij echt veranderd is. Denk dat geen van beide die 23 jaar weg willen gooien.Hij zal veel moeten doen om jou vertrouwen terug te winnen iig.
23 jaar getrouwd zijn is niet mis, dan heb je al de nodige dingen meegemaakt met elkaar. En alleen is ook maar alleen.
Nee. Het zou je eindeloos naïef maken. Maak hem duidelijk dat dit nou niet hét ideaalbeeld is dat puberende kinderen (sowieso een lastige fase van kinderen) van hun vader zouden moeten zien. (Je kinderen zijn ongetwijfeld niet dom en voelen de spanning ook wel)quote:
Hallo,
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets. Hij heeft een zeer goede baan, maar is door zijn drukke baan weinig thuis.
Hij is in het verleden wel eens vreemdgegaan, ik heb mijn ogen toen gesloten, een soort van gedoogd beleid. 6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid. Hij heeft mij nooit slecht behandeld en hij is een heel goede vader.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij waarschijnlijk bijna 3.5 jaar iets heeft met een jongere vrouw van zijn werk. Ik ben mijn man gevolgd na wat vermoedens, hij ging naar een hotel. Ik heb ze toen zien weggaan.
Ik heb hem thuis opgewacht, ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Er zijn nu bijna 2 maanden voorbij. Hij wilt me terug. Hij lijkt echt veranderd te zijn, hij geeft aan dat hij stuk gaat zonder mij. Dat hij niet ons hele huwelijk wilt weggooien. Hij heeft spijt, hij schrijft me nu ineens gedichten stuurt mij cadeaus. Hij heeft alles opgebiecht en hij wilt een schone lei, dat we opnieuw beginnen. De kinderen willen ook graag dat we bij elkaar komen.
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
De kinderen willen juist dat we bij elkaar komenquote:
[..]
Nee. Het zou je eindeloos naïef maken. Maak hem duidelijk dat dit nou niet hét ideaalbeeld is dat puberende kinderen (sowieso een lastige fase van kinderen) van hun vader zouden moeten zien. (Je kinderen zijn ongetwijfeld niet dom en voelen de spanning ook wel)
quote:
Yiwei, ik heb hem uit huis gezet, dat heeft hem gebroken. Hij wilt mij en de kinderen terug
Je spreekt jezelf anders wel tegen hier.quote:
ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Wat is er nu echt aan de hand? Lijkt me dat het vertrouwen sowieso weg is.
Dus moet je het maar pikken dat iemand je zo belazert? Zeker gezien het niet de eerste keer is.quote:
[..]
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.
23 jaar getrouwd zijn is niet mis, dan heb je al de nodige dingen meegemaakt met elkaar. En alleen is ook maar alleen.
Maar hoe vaak blijf je zijn vreemdgaan pakken? Na een tweede keer is de 'grap' ('Oh! Het spijt me! Sorry, ik zal het nooit meer doen') er toch wel af? Hij heeft waarschijnlijk zijn kans gegrepen bij de collega die niet bij haar partner terecht kon. En hij komt ook iets tekort dat hij niet met jou kan bespreken.quote:
[..]
De kinderen willen juist dat we bij elkaar komen
"A shoulder to cry on, becomes a dick to ride on."
Logisch maar dat wil niet zeggen dat het verstandig is en ook niet dat je daarom verplicht bent dat te doen. Eerlijk gezegd denk ik dat de verandering niet meer is dan spijt dat hij betrapt is want hij lijkt mij niet zo dom dat hij van te voren de gevolgen niet kon inschatten.quote:
[..]
De kinderen willen juist dat we bij elkaar komen
Kinderen in het spel maakt dit wel wat ingewikkelder. Toch vind ik jouw man een klootzak, come on.
Laat m maar een tijdje zn best doen en daarna kun je altijd nog zien wat jij wil (wat jíj wil!!!).
Zeker niet meer zomaar vertrouwen en ik vind dat je nu ook recht hebt om zijn telefoon te bekijken etc. Niet als hij er vanaf weet natuurlijk, dingen verwijderen is niet zo ingewikkeld. En laat m breken met die andere vrouw, als dat nog niet gebeurt is.
Waarom kan het niet alleen de sex zijn?quote:
Madelief, reactie op waarom hij vreemd is gegaan, dat hij zich niet gebonden wilt voelen? Dat is wat ik denk, hij zegt dat het alleen om de sex ging, maar zo simpel kan het niet zijn
Sinds kort een nieuwe vriendin, nu zou hij het niet meer doen.. maar inmiddels binnen een jaar al diverse keren vreemd gegaan. Bij zijn oude relaties was dit ook altijd het geval.
Even slijmen en zielig doen, maar over een langere periode zal het wel weer mis gaan.
gaat mij om die 3.5 jaar. denk te naief dat dan alleen sex is.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:35 schreef admiraal_anaal het volgende:
[..]
Waarom kan het niet alleen de sex zijn?
quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:29 schreef LompeHork het volgende:
[..]
[..]
Je spreekt jezelf anders wel tegen hier.
Wat is er nu echt aan de hand? Lijkt me dat het vertrouwen sowieso weg is.
Hij heeft besteedt nu al zijn tijd aan mij en aan de kinderen. we praten nu meer, wat we al lange tijd niet deden. wat ik al zei hij lijkt een andere persoon, iemand die beseft dat hij niet zonder ons gezin kan en alles op alles wilt zetten om het te laten werken.quote:
[..]
[..]
Je spreekt jezelf anders wel tegen hier.
Wat is er nu echt aan de hand? Lijkt me dat het vertrouwen sowieso weg is.
Of hij veranderd weet ik niet maar ik hoor je niks zeggen over veranderingen na die eerste keer. Alleen een vaag excuus over dat hij van vrijheid houd....nu ineens niet meer dan? En had hij die vrijheid niet nodig in het begin van jullie huwelijk (vOOr het eerste slippertje) of heeft hij die stiekem toen ook genomen.
Ik wil hiermee overigens niet zeggen dat je met hem moet stoppen hoor, maar dit zijn dingen die bij mij opkomen.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-09-2014 21:53:10 ]
Maar eerst scheiden en zijn geld meenemen. Dan komt de rest. Hij mag wel terugkomen en proberen, maar gewoon eerst juridisch gescheiden en het geld nemen.
Kinderen willen dat jullie bij elkaar blijven, maar het is juist ook belangrijk voor de kinderen om het signaal af te geven dat vreemdgaan niet normaal is. Anders laten je kinderen later zich ook gemakkelijker op zo'n manier over zich heen lopen.
Het blijft jouw keuzequote:
[..]
Hij heeft besteedt nu al zijn tijd aan mij en aan de kinderen. we praten nu meer, wat we al lange tijd niet deden. wat ik al zei hij lijkt een andere persoon, iemand die beseft dat hij niet zonder ons gezin kan en alles op alles wilt zetten om het te laten werken.
Persoonlijk zou ik hem weren, gezien z'n historie en wat hij heeft geflikt. "Doe wat je gevoel zegt" is echt te cliché in zo'n situatie.
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende. en natuurlijk nog wel van hem houden. maar het sein wat ik afgeef als ik terug ga, is idd dat ie dan alles kan flikkenquote:
[..]
Het blijft jouw keuze
Persoonlijk zou ik hem weren, gezien z'n historie en wat hij heeft geflikt. "Doe wat je gevoel zegt" is echt te cliché in zo'n situatie.
Op zich is het ook raar; ik vermoed dat hij rond de 50 jaar is. Welk vrouw wilt nou vrijwillig een getrouwde man van in de 50quote:
[..]
Waarom kan het niet alleen de sex zijn?
Tenzij zij ook in die leeftijds categorie zit of hij eruit ziet als een hunk. Maar ik denk het niet. M.a.w. hoogstwaarschijnlijk heeft hij gewoon werk van haar gemaakt over een langere periode.wat is dit?...t geld meenemenquote:
Maar eerst scheiden en zijn geld meenemen. Dan komt de rest. Hij mag wel terugkomen en proberen, maar gewoon eerst juridisch gescheiden en het geld nemen.
zou je verbazen hoeveel jonge vrouwen zich werpen op mannen met status. Hij gaf aan dat ze gek op hem was. bij hem ging het om de sex zegt hijquote:
[..]
Op zich is het ook raar; ik vermoed dat hij rond de 50 jaar is. Welk vrouw wilt nou vrijwillig een getrouwde man van in de 50
Meestal zijn mensen getrouwd in gemeenschap van goederen, dus gewoon minstens de helft van het hele vermogen op je eigen naam zetten. Dit geldt als enige compensatie in een materiële vorm. Daarnaast weet hij dan ook echt dat je kan gaan wanneer je wilt. Maar als je echt een kans wilt geven, blijf samenwonen na scheiding i.c.m. relatietherapie. Ga niet apart wonen, want dan wurmt een mokkel weer bij hem. Kinderen willen ouders bij elkaar, nou ouders zijn bij elkaar. Alleen op papier niet meer en zij heeft wat meer geld. Mocht het goed gaan in de komende jaren, dan kunnen ze alsnog weer trouwenquote:Op dinsdag 30 september 2014 21:51 schreef madeliefff het volgende:
[..]
wat is dit?...t geld meenemen
Gaat het niet goed, kan je ook zeer snel weg. Zeg maar een soort tussenvorm. Trouwens die mokkels zou ik niet zomaar weg laten gaan, alsof het normaal is om andermans leven overhoop te gooien. Op de 1 of ander manier toch aan publieke schandpaal nagelen zonder dat mensen weten dat jij dat hebt gedaan. Dat zal ze leren.
[ Bericht 3% gewijzigd door Yiwei op 30-09-2014 22:10:33 ]
Heel veel geluk samen.
SPOILEROf, anders gezegd: hoe de fuck moeten wij dat nou weten? Ga je nou echt aan een stel vreemden van de interwebz vragen wat jij met je verdere leven en dat van je kinderen moet doen?
Gaat om adoratie en narcisme.quote:
[..]
zou je verbazen hoeveel jonge vrouwen zich werpen op mannen met status. Hij gaf aan dat ze gek op hem was. bij hem ging het om de sex zegt hij
( Edit:Ik moet niet schrijven met een paar uur slaap en een kut bui ^^ . Weltrusten! )
Jouw mannetje mag het wellicht niet zo bont maken maar hij liegt je aan met het zelfde gemak als hij adem haalt, zelfde geld voor alle beloftes die die je maakt omtrent betere tijden. Zadelt je gezin op met extra kosten mbt hotelletjes en etentjes. En geeft je een permanent inferieur gevoel en alle stress die er mee komt.
Doe jezelf en vooral je kinderen een plezier en verlaat die man voorgoed, nog hopelijk voor jullie voor het leven getekend worden.
[ Bericht 1% gewijzigd door Florentius op 30-09-2014 23:17:31 ]
Dat kan natuurlijk wel zo simpel zijn, maar dat terzijde.quote:
Madelief, reactie op waarom hij vreemd is gegaan, dat hij zich niet gebonden wilt voelen? Dat is wat ik denk, hij zegt dat het alleen om de sex ging, maar zo simpel kan het niet zijn
Je zegt dat jullie uit elkaar gegroeid zijn nadat je hem de eerste keer had betrapt. Dat zul je je ook op dat moment gerealiseerd hebben. Het lijkt dat daar een onderliggend probleem zit waar jullie beiden verantwoordelijk voor zijn.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat het des foks is om heel erg te kijken naar het vreemdgaan, maar relatieproblemen zijn zelden zo simplistisch en alleen daar naar kijken maakt dat je niet oplost wat opgelost moet worden.
Op dit moment overweeg je om hem een nieuwe kans te geven. Om dan niet over een bepaalde tijd in dezelfde situatie te zitten moet er iets veranderen bij jullie. Ik lees nl dat jullie ook ten tijde van de eerste keer vreemdgaan niet echt de juiste keuzes maakten. Ik haal dat uit het feit dat jij spreekt over gedoogbeleid... Kennelijk liet je ook toen problemen links liggen. Dan komt er vanzelf een moment dat het echt goed fout gaat.
Kortom: als je het een kans wil geven moeten jullie daar iets aan doen. Problemen aanpakken en dus beter communiceren, bijsturen in plaats van negeren, enz.
Zelden lukt dat vanaf de positie waar jullie nu lijken te staan zonder hulp van buitenaf.
En dat zal best een paar vervelende gesprekken op gaan leveren die uiteindelijk ook de conclusie kunnen kennen: dit is niet meer te redden...
bedankt ds4 dat had ik nodigquote:
[..]
Dat kan natuurlijk wel zo simpel zijn, maar dat terzijde.
Je zegt dat jullie uit elkaar gegroeid zijn nadat je hem de eerste keer had betrapt. Dat zul je je ook op dat moment gerealiseerd hebben. Het lijkt dat daar een onderliggend probleem zit waar jullie beiden verantwoordelijk voor zijn.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat het des foks is om heel erg te kijken naar het vreemdgaan, maar relatieproblemen zijn zelden zo simplistisch en alleen daar naar kijken maakt dat je niet oplost wat opgelost moet worden.
Op dit moment overweeg je om hem een nieuwe kans te geven. Om dan niet over een bepaalde tijd in dezelfde situatie te zitten moet er iets veranderen bij jullie. Ik lees nl dat jullie ook ten tijde van de eerste keer vreemdgaan niet echt de juiste keuzes maakten. Ik haal dat uit het feit dat jij spreekt over gedoogbeleid... Kennelijk liet je ook toen problemen links liggen. Dan komt er vanzelf een moment dat het echt goed fout gaat.
Kortom: als je het een kans wil geven moeten jullie daar iets aan doen. Problemen aanpakken en dus beter communiceren, bijsturen in plaats van negeren, enz.
Zelden lukt dat vanaf de positie waar jullie nu lijken te staan zonder hulp van buitenaf.
En dat zal best een paar vervelende gesprekken op gaan leveren die uiteindelijk ook de conclusie kunnen kennen: dit is niet meer te redden...
Ja duhhh!quote:
Ik haal dat uit het feit dat jij spreekt over gedoogbeleid... Kennelijk liet je ook toen problemen links liggen. Dan komt er vanzelf een moment dat het echt goed fout gaat.
Dat is omdat het type wat ze omschrijft predeert op niet standvastige, toegevende, manipuleerbare vrouwen die op kijken naar "de man".
Een vrouw die in controle is onderhandeld naar op zijn minst gelijke eigen rechten, geeft er geen fuck om, of schopt de kerel er uit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Florentius op 30-09-2014 22:53:43 ]
Hoe was jullie seksleven?quote:
[..]
zou je verbazen hoeveel jonge vrouwen zich werpen op mannen met status. Hij gaf aan dat ze gek op hem was. bij hem ging het om de sex zegt hij
Ik denk meer dat hem de gevolgen niet bevallen en dat die gesnapt is. Een korte slippertje voor de sex geloofwaardig 31/2 jaar zorgvuldig liegen en bedriegen zegt heel veel over een persoon. Dat is stelselmatig en een patroon. Trap er niet in straks zit je weer precies hetzelfde schuitje.
Je hebt goed eraan gedaan hem eruit te gooien .Je verdient beter dan iemand die stelselmatig liegt.
goed verwoord. ik vroeg ook al of ze hadden uitgezocht wat er precies mis was gegaan de eerste keer maar er kwam niet veel uit. Wss omdat ze t niet echt hebben uitgezocht iddquote:
[..]
Dat kan natuurlijk wel zo simpel zijn, maar dat terzijde.
Je zegt dat jullie uit elkaar gegroeid zijn nadat je hem de eerste keer had betrapt. Dat zul je je ook op dat moment gerealiseerd hebben. Het lijkt dat daar een onderliggend probleem zit waar jullie beiden verantwoordelijk voor zijn.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat het des foks is om heel erg te kijken naar het vreemdgaan, maar relatieproblemen zijn zelden zo simplistisch en alleen daar naar kijken maakt dat je niet oplost wat opgelost moet worden.
Op dit moment overweeg je om hem een nieuwe kans te geven. Om dan niet over een bepaalde tijd in dezelfde situatie te zitten moet er iets veranderen bij jullie. Ik lees nl dat jullie ook ten tijde van de eerste keer vreemdgaan niet echt de juiste keuzes maakten. Ik haal dat uit het feit dat jij spreekt over gedoogbeleid... Kennelijk liet je ook toen problemen links liggen. Dan komt er vanzelf een moment dat het echt goed fout gaat.
Kortom: als je het een kans wil geven moeten jullie daar iets aan doen. Problemen aanpakken en dus beter communiceren, bijsturen in plaats van negeren, enz.
Zelden lukt dat vanaf de positie waar jullie nu lijken te staan zonder hulp van buitenaf.
En dat zal best een paar vervelende gesprekken op gaan leveren die uiteindelijk ook de conclusie kunnen kennen: dit is niet meer te redden...
Besef wel goed dat er altijd een (jongere) vrouw om de hoek kan staan. Ik persoonlijk denk dat als hij al meerdere keren vreemd is gegaan dat "jagen en scoren" gewoon in zijn karakter zit, maar ik ken jullie niet. Wij kunnen hier ook niet zeggen of hij veranderd is.
Kijk ook eens goed waarom hij steeds weer vreemd gaat, voor de spanning, voor de sex, omdat de eigen vrouw bezig is met de (jonge) kinderen, omdat zich een andere vrouw aanbod. En met wat voor vrouwen is hij vreemd gegaan, met de leuke single van 29 die vrolijk door het leven fladdert of met een moeder van 3 kinderen die ook even wat spanning zocht, of misschien was het ook met iemand die wel serieus was op zoek naar een relatie....
[ Bericht 4% gewijzigd door Zana op 01-10-2014 06:41:54 ]
Hadden jullie een goed seksleven?
Voelde hij zich nog gewild door jou?
Wilde hij ontsnappen van de dagelijkse sleur?
Dat maakt het niet goed wat hij heeft gedaan overigens, hij had moeten praten met je over zijn gevoelens.
Bij hem blijven wegens financiële redenen is nooit een goede reden, je woont in Nederland, je zal niet verhongeren.
En let ook op met de kinderen, ik ben opgegroeid met een vader die vreemd ging, met als gevolg dat ik lange tijd geen een man vertrouwde en bij mijn broer als gevolg dat hij ook om de haverklap vreemd ging.
Laat hem sowieso uitleggen aan de kinderen ( als ze weten wat hij heeft gedaan) dat hij fout is geweest en dit niet de normale manier van omgaan met elkaar is in een relatie.
Ik moet zeggen dat ik blij was dat mijn ouders gingen scheiden, ik zag hoeveel pijn het haar deed en dat gunde ik haar niet.
Maar wanneer hij niet gepakt zou zijn, was hij niet tot dat 'besef' gekomen. Ik snap dat het moeilijk is hoor, maar wat hebben je kinderen aan ouders die vol wrok zitten?quote:
Faux je bedoelt wat hij nu anders doet? Ik herken hem niet terug, hij lijkt gebroken, dat hij nu beseft wat hij heeft gedaan.
Hoe zie jij het voor je wanneer jullie weer bij elkaar zouden komen?
Gaan jullie er aan werken?
Kun je je er overheen zetten?
Kun je normaal doen tegen hem?
Hoe denk je dat je kinderen het gaan ervaren wanneer jij steeds tegen hem snauwt?
Wat voor voorbeeld geef je je kinderen hiermee?
Nu willen ze papa en mama bij elkaar, maar de kans dat je later als een wrak achter je eigen lichaam aan waggelt is best groot. Je bent een gebroken mens, met hem in de buurt ga je nooit niet helen. Altijd zul je argwaan hebben, altijd zul je je eigen gevoelens weg moeten cijferen, en je kinderen gaan dit later zeer zeker voelen. Wat hebben ze aan een gebroken moeder? Aan iemand die niet sterk genoeg is om voor zichzelf te kiezen?
Wie weet moet je dochtertje ooit hetzelfde meemaken, en blijft zij ook bij haar man. Of erger, hij mishandelt haar. Of ze durft helemaal geen vent te vertrouwen.
Of wie weet gaan je zoons hetzelfde doen, omdat ze hebben geleerd dat ze er toch wel mee weg komen.
Consequenties, denk er aan. Je huwelijk is nooit meer hetzelfde. De rest van je leven moeten leven in argwaan, wil je dat? Kies voor jezelf en daarmee ook voor je kinderen. Terecht dat hij gebroken is, je hebt toch geen medelijden met hem he?
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 01-10-2014 10:00:46 ]
Was dit ook zo?
Praten jullie uberhaupt wel met elkaar over heo het gaat of wat er mis is?
Bedenk wat je zelf wil.. kan je hem terugnemen en opnieuw vertrouwen na een tijd? Dus stel hij is niet verandert.
En hoe zou je sowieso merken dat ie verandert is, want het enige dat ie moet veranderen is dat ie niet vreemdgaat, maar dat weet je enkel achteraf.
Voor de kinderen bij elkaar blijven zou ik sowieso niet doen.
Dat hij gebroken is, betekent niet dat hij verandert is, dat betekent dat hij moet wennen aan dat zijn standaard verandert is. Dat hij niet meer zijn kinderen dagelijks ziet, of jou. Dat gaat na een paar weken/maanden ook wel weer over. Want dan merkt ie dat die extra vrijheid (welke hij zo belangrijk schijnt te vinden) ook zo z'n extra voordelen heeft.
Misschien een wat stomme gedachte. Maar als je man zin heeft (seksueel) in andere vrouwen. En vanuit liefde voor jou, dit ergens wel wil laten. Maar anderzijds, toch niet goed met die drang (en verlangens) kan omgaan, zou het dan geen oplossing zijn, om bv samen eens naar een parenclub te gaan, contact te leggen (seksueel) met andere mensen, etc. Hoe je het doet en wat er precies mogelijk is, daar moeten jullie zelf zien uit te komen (via een GOED en OPEN gesprek). Kan van alles zijn. Op die manier kun je wel jullie relatie terug een kans geven. Begrijp je ?quote:
Hallo,
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets. Hij heeft een zeer goede baan, maar is door zijn drukke baan weinig thuis.
Hij is in het verleden wel eens vreemdgegaan, ik heb mijn ogen toen gesloten, een soort van gedoogd beleid. 6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid. Hij heeft mij nooit slecht behandeld en hij is een heel goede vader.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij waarschijnlijk bijna 3.5 jaar iets heeft met een jongere vrouw van zijn werk. Ik ben mijn man gevolgd na wat vermoedens, hij ging naar een hotel. Ik heb ze toen zien weggaan.
Ik heb hem thuis opgewacht, ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Er zijn nu bijna 2 maanden voorbij. Hij wilt me terug. Hij lijkt echt veranderd te zijn, hij geeft aan dat hij stuk gaat zonder mij. Dat hij niet ons hele huwelijk wilt weggooien. Hij heeft spijt, hij schrijft me nu ineens gedichten stuurt mij cadeaus. Hij heeft alles opgebiecht en hij wilt een schone lei, dat we opnieuw beginnen. De kinderen willen ook graag dat we bij elkaar komen.
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
Bijvoorbeeld, als je samen op jacht gaat of die avonturen samen beleefd, dan ben je in die ervaring terug samen OOK een koppel. Voor veel mensen werkt dit. Zeker bij oudere koppels.
Andere optie, is een oogje dicht te doen. Je hebt zelf geen interesse hierin mee te gaan.
Nog een andere optie, is je grenzen scherp te stellen. Hij houdt er zich aan en/of mag gaan.
Wat denk je zelf hierover ?
(niet wat denken/vinden anderen hiervan)
mischien wel misschien niet...quote:
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
Waar ik echter meer zorgen over zou hebben is dat je vaststeld dat jullie 'uit elkaar gegroeid zijn' en dat is een probleem dat niet zomaar 'opgelost' is als hij hard roept 'veranderd te zijn en jij hem wel of niet gelooft...
Als jullie weer een relatie hebben, zul je dat uit elkaar groeien moeten stoppen en wer zien dat jullie naar elkaar toegroeien..
Ik zou vooral ernaar kijken of er reden is te geloven of dat mogelijk is
[ Bericht 0% gewijzigd door RM-rf op 01-10-2014 11:08:17 ]
Als je hem terugneemt teken je daarvoor.
Ondanks je laatste zin wil ik toch even reageren.quote:
[..]
Misschien een wat stomme gedachte. Maar als je man zin heeft (seksueel) in andere vrouwen. En vanuit liefde voor jou, dit ergens wel wil laten. Maar anderzijds, toch niet goed met die drang (en verlangens) kan omgaan, zou het dan geen oplossing zijn, om bv samen eens naar een parenclub te gaan, contact te leggen (seksueel) met andere mensen, etc. Hoe je het doet en wat er precies mogelijk is, daar moeten jullie zelf zien uit te komen (via een GOED en OPEN gesprek). Kan van alles zijn. Op die manier kun je wel jullie relatie terug een kans geven. Begrijp je ?
Bijvoorbeeld, als je samen op jacht gaat of die avonturen samen beleefd, dan ben je in die ervaring terug samen OOK een koppel. Voor veel mensen werkt dit. Zeker bij oudere koppels.
Andere optie, is een oogje dicht te doen. Je hebt zelf geen interesse hierin mee te gaan.
Nog een andere optie, is je grenzen scherp te stellen. Hij houdt er zich aan en/of mag gaan.
Wat denk je zelf hierover ?
(niet wat denken/vinden anderen hiervan)
Voor mij zou in deze relatie het probleem liggen in het vertrouwen, Hij heeft 3.5 jaar lang een soort van dubbelleven gehad.
Vreemdgaan ansich zou ik persoonlijk nog wel overheen kunnen komen, maar niet het liegen en bedriegen achteraf, het niet eerlijk zijn en je vertrouwen beschamen.
Dat zou ik nooit kunnen vergeven.
Ik zou het wel weten hoor...
.Klopt. De grootste wonde in heel dat "vreemdgaan", is psychisch, die breuk van vertrouwen. Beseffen ergens geleefd te hebben in een soort leugen. Dat is hard. En het is maar de vraag, of je dergelijke vertrouwensbreuk boven komen kan.quote:
Voor mij zou in deze relatie het probleem liggen in het vertrouwen, Hij heeft 3.5 jaar lang een soort van dubbelleven gehad. Vreemdgaan ansich zou ik persoonlijk nog wel overheen kunnen komen, maar niet het liegen en bedriegen achteraf, het niet eerlijk zijn en je vertrouwen beschamen. Dat zou ik nooit kunnen vergeven.
Wat speelt hier ? Je eigen ego (jezelf, houden van jezelf, opkomen voor jezelf, bepaalde waarden en normen, zoals niet liegen tegen elkaar, etc). En het niet-ego (je vergeet even jezelf, je probeert je, desondanks je eigen pijn, hoe moeilijk dat ook is, te verplaatsen in de ander).
Kan ik die ander nog TEGEMOET komen ? Misschien wou hij wel niet vreemdgaan, maar deed het toch (zijn hormonen verdrongen ergens zijn verstand). Kun je dergelijke misstap vergeven ? Daar BEGRIP proberen voor op te brengen.
Als je het pad van BEGRIP nog (samen) bewandelen kan; dan kun je daar SAMEN nog uit geraken, hier sterker van worden. Begrijp je ? Echter, moet je (je eigen ego en pijn) dat pad ook zelf kunnen dragen. Daarin dienen keuzes gemaakt te worden.
Is het over ? Of niet ?
Waar stel je je grenzen ?
Hoe herdefinieer je die grenzen ?
Niemand houdt ervan om anderen pijn te doen of zelf pijn aangedaan te worden. Maar desondanks doen we het soms toch. Dat is heel vreemd. Ik vind dat zelf ook heel vreemd. Die spanning tussen lust (het ongekende) en liefde (het gekende, vertrouwde) enerzijds, blijft ons mensen ras het lastig maken.
Dit.quote:
Misschien moet je met hem afspreken dat hij het de volgende keer beter verbergt.
Plus niet gaan achtervolgen. Ignorance is bliss.
Als je toch al uit elkaar gegroeid bent, dan maken zijn sexcapades ook weinig meer uit.
Vrouwen denken anders.quote:
Hij is nu 2 keer vreemdgegaan en had blijkbaar de 2e keer zelfs 3,5 jaar lang een affaire..
Ik zou het wel weten hoor...
Als de omstandigheden hetzelfde blijven is dat inderdaad het meest waarschijnlijk.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 10:26 schreef Craptacular het volgende:
Mensen veranderen niet. Hij zal je blijven bedriegen.
Uit wat TS schrijft volgt dat ze uit elkaar gegroeid zijn. Dat is een hele goede voedingsbodem voor vreemdgaan. Die voedingsbodem moet dus weg gehaald worden.
Laten we wel zijn: er zijn zat huwelijken weer op de rails gekomen na een affaire. En er zijn zat huwelijken die niet meer op de rails gekomen zijn. Uiteindelijk is het aan de twee partijen om er samen nog wat van te maken als beide partijen dat ook echt willen.
Dan ga je uit elkaar en niet je vrouw jarenlang bedriegen.quote:
Uit wat TS schrijft volgt dat ze uit elkaar gegroeid zijn. Dat is een hele goede voedingsbodem voor vreemdgaan. Die voedingsbodem moet dus weg gehaald worden.
Als TS haar man terugneemt heeft hij een ideale situatie. Lekker beetje rondneuken en ondertussen nog fijn het gezinsleven ernaast hebben met je vrouw op wie je al lang en breed uitgekeken bent.
Ga van het weekend stappen en zoek een leuke kerel.quote:
Faux je bedoelt wat hij nu anders doet? Ik herken hem niet terug, hij lijkt gebroken, dat hij nu beseft wat hij heeft gedaan.
Kennelijk ligt dat in de praktijk heel erg veel genuanceerder.quote:
Dan ga je uit elkaar en niet je vrouw jarenlang bedriegen.
Wie zegt dat hij op haar is uitgekeken? Je moet geen dingen invullen waar je helemaal niets over kan zeggen. Wie is daar nou toch mee geholpen?quote:Als TS haar man terugneemt heeft hij een ideale situatie. Lekker beetje rondneuken en ondertussen nog fijn het gezinsleven ernaast hebben met je vrouw op wie je al lang en breed uitgekeken bent.
Slechte reden.quote:
[..]
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende.
Nooit alleen geweest, direkt vanuit ouderlijk huis met je man gaan samenwonen?
Misschien toch eens tijd helemaal zelfstandig alleen te zijn en te kijken wat je nu met je leven wil en met wie
Als je toch verder wil, wat hierboven is gezegd:
-relatietherapie. Waarom ging hij vreemd? Jacht? Uitgekeken op jou? Het missen van een jongere vrouw, die er jonger uitziet en minder stressvol (kinderen) door het leven gaat (een pijnlijke waarheid voor veel vrouwen)?
-En terug naar jezelf, vind je hem zelf nog aantrekkelijk? Kan je hem als hij weer terugkomt wel weer vertrouwen? Of is een andere relatievorm beter, open relatie, gedoogrelatie, platonisch houden voor de kinderen?
Als laatste, hoe oud zijn jullie?
Vandaar dat je man nu ook zo gebroken is. Dit is ie ook niet gewend..quote:
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende
Als de voornaamste reden waarom mijn vrouw bij mij blijft 'gewoonte en gewenning' zou zijn, zou ik er ook over gaan nadenken eens vreemd te gaanquote:
[..]
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende. en natuurlijk nog wel van hem houden. maar het sein wat ik afgeef als ik terug ga, is idd dat ie dan alles kan flikken
quote:
Hou het voor de kinderen nog een paar jaartjes vol zou ik zeggen
Als kind van gescheiden ouders kan ik zeggen dat dit niet altijd goed is. Puur bij elkaar blijven voor de kinderen levert op den duur een hoop ellende op. Juist voor de kinderen. Onderschat niet hoe goed ze kunnen aanvoelen dat er spanningen zijn en dat er iets mis is tussen hun ouders. Ook dat veroorzaakt een hoop onzekerheden.quote:
[..]
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.
23 jaar getrouwd zijn is niet mis, dan heb je al de nodige dingen meegemaakt met elkaar. En alleen is ook maar alleen.
Tevens zijn mijn ouders beiden ten positieve veranderd sinds ze uit elkaar zijn. Dat huwelijk was achteraf giftig voor allebei en voor ons (mijn broertje en ik).
Je kunt het ook omdraaien: in plaats van voor een echtscheiding te kiezen, alsnog je verantwoordelijkheid te nemen als ouders om te kijken of het tóch nog kan werken. Middels therapie bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk óók een optie. Een echtscheiding is voor kinderen bijna altijd traumatisch.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:06 schreef Fera het volgende:
[..]
[..]
Als kind van gescheiden ouders kan ik zeggen dat dit niet altijd goed is. Puur bij elkaar blijven voor de kinderen levert op den duur een hoop ellende op. Juist voor de kinderen. Onderschat niet hoe goed ze kunnen aanvoelen dat er spanningen zijn en dat er iets mis is tussen hun ouders. Ook dat veroorzaakt een hoop onzekerheden.
Tevens zijn mijn ouders beiden ten positieve veranderd sinds ze uit elkaar zijn. Dat huwelijk was achteraf giftig voor allebei en voor ons (mijn broertje en ik).
Raap jezelf bij elkaar en vraag die scheiding aan. Hij heeft al de kans gehad te veranderen dat heeft hij niet gedaan en dat gaat hij nu ook weer niet doen.
Of wil je je iedere keer als hij wat later thuis is afvragen met wie hij nu weer ligt te vozen?
Fijn dat jullie kinderen willen dat jullie bij elkaar blijven maar jij als mens bestaat ook nog.
Ze heeft een prima leven met hem en het ontbreekt haar aan niets....letterlijke quote uit de OP.quote:
Fijn dat jullie kinderen willen dat jullie bij elkaar blijven maar jij als mens bestaat ook nog.
Hoezo zou ze als mens dan niet meer bestaan?
Het is niet dat zo dat ze afgetuigd wordt en in een kelder opgesloten zit met een droge boterham.
Klinkt juist alsof ze een prima leven heeft....nu nog leren het don't ask, don't tell principe onder de knie te krijgen en dan kunnen ze nog makkelijk 40 jaar samen vooruit.
Ultimatums stellen zou ik ook niet meer doen....dat werkt meestal contra-productief.
Ja het lijkt me heel prettig als je continu bang bent dat je vent je weer aan het besodemieteren is. Er is meer nodig voor een goed huwelijk dan geld een huis enzovoorts. Vertrouwen is er daar een van. En dat is momenteel ver te zoeken. En lijkt mij nadat je twee keer (En dat zijn dan de keren waarvan ze het weet) besodemietert bent dat ver te zoeken is.quote:
[..]
Ze heeft een prima leven met hem en het ontbreekt haar aan niets....letterlijke quote uit de OP.
Hoezo zou ze als mens dan niet meer bestaan?
Het is niet dat zo dat ze afgetuigd wordt en in een kelder opgesloten zit met een droge boterham.
Klinkt juist alsof ze een prima leven heeft....nu nog leren het don't ask, don't tell principe onder de knie te krijgen en dan kunnen ze nog makkelijk 40 jaar samen vooruit.
Ultimatums stellen zou ik ook niet meer doen....dat werkt meestal contra-productief.
Bizarre manier van denken in mijn ogen, 3,5 jaar lang belazerd worden en dan het ''don't ask don't tell'' principe onder de knie krijgen?quote:
[..]
Ze heeft een prima leven met hem en het ontbreekt haar aan niets....letterlijke quote uit de OP.
Hoezo zou ze als mens dan niet meer bestaan?
Het is niet dat zo dat ze afgetuigd wordt en in een kelder opgesloten zit met een droge boterham.
Klinkt juist alsof ze een prima leven heeft....nu nog leren het don't ask, don't tell principe onder de knie te krijgen en dan kunnen ze nog makkelijk 40 jaar samen vooruit.
Ultimatums stellen zou ik ook niet meer doen....dat werkt meestal contra-productief.
True. Denk dat TS de eer aan haar zelf houdt ivm geld en het huis. In een flatje 10 hoog in een achterbuurt ziet ze wellicht niet zitten.quote:
[..]
Ja het lijkt me heel prettig als je continu bang bent dat je vent je weer aan het besodemieteren is. Er is meer nodig voor een goed huwelijk dan geld een huis enzovoorts. Vertrouwen is er daar een van. En dat is momenteel ver te zoeken. En lijkt mij nadat je twee keer (En dat zijn dan de keren waarvan ze het weet) besodemietert bent dat ver te zoeken is.
gezien de afweging die de TS maakt is ze juist daarin al een end op weg... het willen 'vergeven' van haar partner, niet zozeer uit liefde of omdat de relatie goed is, maar vooral omdat ze eraan 'gewend' is en het zo praktisch is en haar man verder goed voor de kinderen is.quote:
[..]
Bizarre manier van denken in mijn ogen, 3,5 jaar lang belazerd worden en dan het ''don't ask don't tell'' principe onder de knie krijgen?
Tja, die gedachtegang past er verder bij... wel zal ze wel degelijk moeten overwegen dat het waarschijnlijk is dat haar man ooit weer zal vreemdgaan, zeker als hun onderlinge relatie zelf niet goed is; beide partners als paar allang uit elkaar gegroeid zijn en ze daarin jiks veranderen of aan doen, is het een kwestie van tijd voordat hij toch dezelfde fout weer zal maken...
Los van al zijn 'beloften'.
maar daarop kan de TS zich dan nu al instellen. Dan heeft ze iig geen onrealistische verwachtingen en weet dat het op een gegeven moment weer zover kan zijn (en hoeft ze niet 3,5 jaar te wachten tot ze het 'ontdekt')... sterker nog, ze kunnen afspraken maken .
natuurlijk kan je de TS ook aanraden eens te kijken of ze niet gelukkiger zal worden als ze gewoon een nieuw en vrij leven begint... ook misschien door een 'zure appel' heenbijten, juist omdat ze daarna als 'mens' ook weer zichzelf kan ontdekken en niet meer blijft hangen in 'oude aangewende zaken'.
Enkel, die keuze moet de TS zelf nemen en uiteindelijk dan ook daaraan toe zijn... als ze dat niet wil en toch teruggaat naar haar ex mdat ze dat niet durft, is dat haar keuze.
Kan best zijn dat de meesten haar aanraden om gewoon voor zichzelf te kiezen en die partner te dumpen... enkel moet _zij_ die keuze dan maken en dan kan ze zich niet verschuilen achter: 95% van de Fok!-usertjes vonden dat ik dat moest doen
Is het niet hetzelfde principe als een man die zijn vrouw slaat (of omgekeerd)? Die vragen ook -tig keer vergiffenis maar ophouden, nee.quote:
Je stelt de verkeerde vraag. Garanties heb je niet in het leven en de vraag of hij veranderd is kan niet worden beantwoord, ook niet door hemzelf. Alleen de tijd zal het leren. Je moet jezelf afvragen of je hem die kans wil gunnen. Hoe zie jij je eigen toekomst? Zelfs al blijft hij je nu trouw; wil je een relatie met iemand die jouw vertrouwen zo enorm beschadigd heeft?
Ja uiteraard, gelukkig maar ook, ik wil voor iemand anders geen keuze maken.quote:
Kan best zijn dat de meesten haar aanraden om gewoon voor zichzelf te kiezen en die partner te dumpen... enkel moet _zij_ die keuze dan maken en dan kan ze zich niet verschuilen achter: 95% van de Fok!-usertjes vonden dat ik dat moest doen
Maar ik kan er persoonlijk echt niet bij dat je om ''gewenning'' en 'hij is zo'n goede vader'' bij elkaar zou blijven in deze situatie. Bij een slippertje? Ja dan misschien wel, maar 3,5 jaar lang belazerd worden vind ik echt heel erg lang hoor, dat zou altijd aan me blijven vreten, dan kies ik toch echt uiteindelijk voor mezelf.
Ja inderdaad, hoe TS voelt of is doet vooral niet ter zake. Het gaat er om dat haar man zo af en toe best wel wat rond mag neuken.quote:
[..]
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.
23 jaar getrouwd zijn is niet mis, dan heb je al de nodige dingen meegemaakt met elkaar. En alleen is ook maar alleen.
Ik geloof best dat mensen kunnen veranderen, maar zelfs dan zou ik mezelf meer gunnen dan iemand die zo willens mijn vertrouwen heeft beschaamd en pas berouw toont als er wat voor hem op het spel staat.quote:
[..]
Is het niet hetzelfde principe als een man die zijn vrouw slaat (of omgekeerd)? Die vragen ook -tig keer vergiffenis maar ophouden, nee.
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.quote:
[..]
Ja inderdaad, hoe TS voelt of is doet vooral niet ter zake. Het gaat er om dat haar man zo af en toe best wel wat rond mag neuken.
Ik stoor me er aan dat er zo snel gezegd wordt: scheiden met die handel.
Als je als stel steken hebt laten vallen (uit elkaar bent gegroeid, zoiets doen ze toch echt zelf) dan is het een legitieme vraag of je niet alsnog alles op alles kunt zetten om de boel te redden.
Een huwelijk is hard werken. Niet blijven zitten tot er iets fout gaat om dan te verkassen.
Wat problemen is wat anders dan een jarenlange affaire en tig andere 'slippertjes'...quote:
[..]
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.
Ik stoor me er aan dat er zo snel gezegd wordt: scheiden met die handel.
Als je als stel steken hebt laten vallen (uit elkaar bent gegroeid, zoiets doen ze toch echt zelf) dan is het een legitieme vraag of je niet alsnog alles op alles kunt zetten om de boel te redden.
Een huwelijk is hard werken. Niet blijven zitten tot er iets fout gaat om dan te verkassen.
Inderdaad.quote:
[..]
Wat problemen is wat anders dan een jarenlange affaire en tig andere 'slippertjes'...
klopt, ik zou dat zelf ook een verkeerde keuze vinden... (zeker dat uitgangspunt van 'uitgaan van de gewenning' en erkennen dat de relatie eigenlijk al uit elkaar gegroeid is en dan denken dat het hooguit aankomt op een 'belofte' van zijn kant en alsof 'hij' de enige is die moet veranderen)quote:
[..]
Ja uiteraard, gelukkig maar ook, ik wil voor iemand anders geen keuze maken.
Maar ik kan er persoonlijk echt niet bij dat je om ''gewenning'' en 'hij is zo'n goede vader'' bij elkaar zou blijven in deze situatie. Bij een slippertje? Ja dan misschien wel, maar 3,5 jaar lang belazerd worden vind ik echt heel erg lang hoor, dat zou altijd aan me blijven vreten, dan kies ik toch echt uiteindelijk voor mezelf.
enkel, het is de TS natuurlijk vrij ook zulk een keuze te maken, zij kiest en niemand anders.
Hooguit kun je er dan op wijzen als ze haar man een derde keer weer bij vreemdgaan betrapt, ze ook zelf uiteindelijk moet verklaren waarom ze kennelijk dit toestaat .. en bovenal, waarom ze zich kennelijk zo graag wilde 'gewennen' aan een vreemdgaande man, en niks veranderd heeft in haar leven.
Zo simpel kan het wel degelijk zijn.quote:
Madelief, reactie op waarom hij vreemd is gegaan, dat hij zich niet gebonden wilt voelen? Dat is wat ik denk, hij zegt dat het alleen om de sex ging, maar zo simpel kan het niet zijn
De reactie is echter dat de gevoelens van TS of wie ze is totaal niet aan bod komen. Er wordt eerst gekeken naar de dader en de kinderen. Terwijl het andersom moet zijn. Haar is iets aangedaan waar zij niet om heeft gevraagd. En niet iets kleins dan een stomme actie.quote:
[..]
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.
Het gaat in de eerste plaats om TS, dan om de kinderen en dan misschien eens om die man.
Als een relatie niet loopt dan is zo'n uitspraak gegrond. In dit geval...quote:Ik stoor me er aan dat er zo snel gezegd wordt: scheiden met die handel.
Nee.quote:Als je als stel steken hebt laten vallen (uit elkaar bent gegroeid, zoiets doen ze toch echt zelf) dan is het een legitieme vraag of je niet alsnog alles op alles kunt zetten om de boel te redden.
Het is duidelijk dat beiden dat niet kunnen.quote:Een huwelijk is hard werken. Niet blijven zitten tot er iets fout gaat om dan te verkassen.
In dit verhaal hoort TS aan de voorgrond van het probleem te staan en niet haar deur-bij-deur-neuker.
Misschien zijn ze het wel.quote:
klinkt als mijn ouders, uiteindelijk totdat mijn zusje 18 werd zijn ze na 25 jaar getrouwd te zijn uit elkaar gegaan
En hij heeft niets opgebiecht, niets zelf gestopt.. hij heeft 'gewacht' totdat jij hem betrapte.
quote:
[..]
Het is duidelijk dat beiden dat niet kunnen.
Huh? Ze zitten nog maar nét in een crisis. Hoe weet jij al dat ze niet verder kunnen?Volgens mij zit ze er al 3.5 jaar in.quote:
[..]
Helemaal mee eens.quote:
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.
Ik stoor me er aan dat er zo snel gezegd wordt: scheiden met die handel.
Als je als stel steken hebt laten vallen (uit elkaar bent gegroeid, zoiets doen ze toch echt zelf) dan is het een legitieme vraag of je niet alsnog alles op alles kunt zetten om de boel te redden.
Een huwelijk is hard werken. Niet blijven zitten tot er iets fout gaat om dan te verkassen.
Het is wel erg makkelijk om te roepen dat ze moet gaan scheiden. Als buitenstaander kun je dat gewoon niet beoordelen. Het is wel des foks, zeker als er vreemdgaan in het spel is, maar het is een advies waar niemand iets mee op schiet, ook als onder de streep dat uiteindelijk de beste oplossing blijkt.
Voor TS en haar man is het dus een kwestie van kijken of en hoe beide partijen met elkaar door willen en wat daarvoor dient te gebeuren. Nieuwe afspraken, leren van fouten en waarschijnlijk ook uitspreken van zaken die om de ander niet te kwetsen maar niet uitgesproken zijn.
Zelfs als uiteindelijk e.e.a. eindigt in een echtscheiding kan dat het proces van die scheiding verbeteren, omdat dan partijen weten waar ze aan toe zijn en wat meer begrip voor elkaar hebben gekregen. En hoe soepeler de scheiding, hoe beter voor de kinderen.
Hoe kunnen ze nou in een crisis zitten als de vrouw van niets weet? Je praat een beetje onzin hoor.quote:
[..]
Volgens mij zit ze er al 3.5 jaar in.
quote:
[..]
Hoe kunnen ze nou in een crisis zitten als de vrouw van niets weet? Je praat een beetje onzin hoor.
quote:6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid.
Het kan natuurlijk wel zo zijn dat hij je echt mist. De vraag is denk ik of jij bereid bent hem nog een kans te geven en wat je er voor nodig hebt om dat te doen. En daarbij lijkt relatietherapie me geen slecht idee
Maar hoe dan ook erg rot voor je. Sterkte
Oh ok. Dus het is pas een crisis als beide partijen er kennis van hebben? Als jouw huis afbrand en je weet het nog niet, is er zeker ook nog geen sprake van crisisquote:
[..]
Hoe kunnen ze nou in een crisis zitten als de vrouw van niets weet? Je praat een beetje onzin hoor.
Nou, mijn definitie van een crisis is wat er nu speelt: de man is nu het huis uit en wil absoluut niet scheiden. Dat het eerder fikse bonje is geweest, oké, dat staat ook in de OP.quote:
Je maakt een denkfout. Het is zeker niet alleen maar een kwestie van "man ging vreemd". TS merkt uitdrukkelijk op dat ze uit elkaar gegroeid waren.quote:
De reactie is echter dat de gevoelens van TS of wie ze is totaal niet aan bod komen. Er wordt eerst gekeken naar de dader en de kinderen. Terwijl het andersom moet zijn. Haar is iets aangedaan waar zij niet om heeft gevraagd. En niet iets kleins dan een stomme actie.
Het gaat in de eerste plaats om TS, dan om de kinderen en dan misschien eens om die man.
Een relatie doe je met zijn tweeën. Beiden zijn verantwoordelijk. Het is maar heel zelden zo dat de "schuldvraag" 100% vs 0% is. Daar vanuit gaan is al niet zo verstandig, maar als TS nota bene al aangeeft dat er meer speelt dan ben je echt met oogkleppen op bezig.
Ja.quote:
[..]
Oh ok. Dus het is pas een crisis als beide partijen er kennis van hebben?
Ik stel de schuldvraag niet. Wat ik wel stel is dat de keuzes die ze maakt in de eerste plaats voor haarzelf moet zijn en niet voor anderen.quote:
[..]
Je maakt een denkfout. Het is zeker niet alleen maar een kwestie van "man ging vreemd". TS merkt uitdrukkelijk op dat ze uit elkaar gegroeid waren.
Een relatie doe je met zijn tweeën. Beiden zijn verantwoordelijk. Het is maar heel zelden zo dat de "schuldvraag" 100% vs 0% is. Daar vanuit gaan is al niet zo verstandig, maar als TS nota bene al aangeeft dat er meer speelt dan ben je echt met oogkleppen op bezig.
Iets genuanceerder: je kan er pas aan gaan werken als beiden zich heel bewust zijn van de crisis.quote:
Eens.quote:
[..]
Je maakt een denkfout. Het is zeker niet alleen maar een kwestie van "man ging vreemd". TS merkt uitdrukkelijk op dat ze uit elkaar gegroeid waren.
Een relatie doe je met zijn tweeën. Beiden zijn verantwoordelijk. Het is maar heel zelden zo dat de "schuldvraag" 100% vs 0% is. Daar vanuit gaan is al niet zo verstandig, maar als TS nota bene al aangeeft dat er meer speelt dan ben je echt met oogkleppen op bezig.
Het is nóóit zwart-wit. It takes two to tango. Uit elkaar groeien is iets wat je doorgaans samen doet. Dus dat rücksichtlose 'scheiden met die hap' is echt vrij grof.
[ Bericht 0% gewijzigd door Boca_Raton op 01-10-2014 13:44:16 ]
Ok je bent dom.quote:
Zij kan het wel willen maar er zijn 2 voor nodig iemand die zelf 3 1/2 jaar bezig is met een ander lijkt me nou niet de meest gemotiveerde persoon om aan een relatie te werken.
Wat ze 6 jaar geleden dus ook al waren. Toen werd er niet gewerkt aan de relatie, nee, toen zijn ze verder uit elkaar gegroeid en heeft hij er nog een jarenlange affaire met een collega tegenaan gegooid.quote:
[..]
Iets genuanceerder: je kan er pas aan gaan werken als beiden zich heel bewust zijn van de crisis.
Onvolwassen reactie, net als je overige bijdragen.quote:
Op zich mag je best anderen erbij betrekken. Zeker wat de gevolgen van jouw keuze is voor jouw kinderen. Dat is namelijk jouw verantwoordelijkheid.quote:
Ik stel de schuldvraag niet. Wat ik wel stel is dat de keuzes die ze maakt in de eerste plaats voor haarzelf moet zijn en niet voor anderen.
Maar op zeker moet ze zichzelf de vraag gaan stellen: wil ik nog wel door met deze relatie? En dan is haar gevoel wel van groot belang natuurlijk.
Ben blij dat je mijn oeuvre volgt. Misschien steek je er dan nog wat van op.quote:
[..]
Onvolwassen reactie, net als je overige bijdragen.
Het typeert je zwart-witte denken. En zo werkt het niet in relaties. Dat ligt allemaal véél genuanceerder.quote:
[..]
Ben blij dat je mijn oeuvre volgt. Misschien steek je er dan nog wat van op.
Natuurlijk wil hij niet scheiden. Lekker comfortabel met een vrouwtje thuis en vrouwtjes on the side, een heerlijk vrij leven zonder rekening te houden met de wensen van de persoon waarmee hij zijn leven deelt. Als hij nogmaals in de verleiding komt en denkt ermee weg te kunnen komen, zal hij het waarschijnlijk weer doen. Iets voorzichtiger misschien.quote:
[..]
Nou, mijn definitie van een crisis is wat er nu speelt: de man is nu het huis uit en wil absoluut niet scheiden. Dat het eerder fikse bonje is geweest, oké, dat staat ook in de OP.
De kinderen worden geronseld in dit soort onzin. Of ze nu wel of niet uit elkaar gaan, de kinderen zullen alleen maar gelukkig worden in een situatie die stabiel is. En dat hangt niet af van wel of niet een relatie. Dus die kinderen doen niet echt ter zake in dit verhaal.quote:
[..]
Op zich mag je best anderen erbij betrekken. Zeker wat de gevolgen van jouw keuze is voor jouw kinderen. Dat is namelijk jouw verantwoordelijkheid.
Maar op zeker moet ze zichzelf de vraag gaan stellen: wil ik nog wel door met deze relatie? En dan is haar gevoel wel van groot belang natuurlijk.
In hoeverre heeft TS rekening gehouden met de wensen van de persoon waar zij haar leven mee deelt....is dat al bekend?quote:
[..]
Natuurlijk wil hij niet scheiden. Lekker comfortabel met een vrouwtje thuis en vrouwtjes on the side, een heerlijk onverantwoordelijk leven zonder rekening te houden met de wensen van de persoon waarmee hij zijn leven deelt. Als hij nogmaals in de verleiding komt en denkt ermee weg te kunnen komen, zal hij het waarschijnlijk weer doen. Iets voorzichtiger misschien.
Piet Paaltjes spreekt hoor. Man, man, wat een onzin.quote:
En dat hangt niet af van wel of niet een relatie. Dus die kinderen doen niet echt ter zake in dit verhaal.
Nee, 6 jaar geleden hebben ze zich bezig gehouden met het vreemdgaan. Maar kennelijk is een onderliggend (en echt groter) probleem "uit elkaar groeien", genegeerd.quote:
Wat ze 6 jaar geleden dus ook al waren. Toen werd er niet gewerkt aan de relatie, nee, toen zijn ze verder uit elkaar gegroeid en heeft hij er nog een jarenlange affaire met een collega tegenaan gegooid.
Ze doen altijd ter zake. Ze zijn alleen niet doorslaggevend. De beste situatie voor hen is dat hun ouders er op een goede manier uitkomen en bij elkaar blijven. Nr. 2 is op een goede manier uitkomen en op een goede manier uit elkaar gaan.quote:
De kinderen worden geronseld in dit soort onzin. Of ze nu wel of niet uit elkaar gaan, de kinderen zullen alleen maar gelukkig worden in een situatie die stabiel is. En dat hangt niet af van wel of niet een relatie. Dus die kinderen doen niet echt ter zake in dit verhaal.
Als iemand je elke dag slaat zal het vast ook heel genuanceerd liggen in jouw verhaal.quote:
[..]
Het typeert je zwart-witte denken. En zo werkt het niet in relaties. Dat ligt allemaal véél genuanceerder.
De schuld van vreemdgaan ligt mijns inziens altijd bij de vreemdganger. Natuurlijk kunnen er factoren in het huwelijk meespelen, maar dan kies je ervoor om te communiceren, te werken aan je relatie of uit elkaar te gaan, niet om jarenlang vreemd te gaan. Met meerdere mensen. Nee sorry, zelfs als TS hem seks heeft onthouden vind ik het haar niet verwijtbaar. Een slippertje misschien, maar niet dit.quote:
[..]
In hoeverre heeft TS rekening gehouden met de wensen van de persoon waar zij haar leven mee deelt....is dat al bekend?
Dus waarom probeer je nu alsnog niet de boel te lijmen? Want jij hebt óók maar afgewacht en goedgekeurd.
Zó kun je het ook zeggen.
Volgens mij komt dat redelijk aan het bod in dit topic hoorquote:
En dit heeft ze niet. Tenminste niet mbt het vreemdgaan. wel dat de relatie in een sleur liep. Als zij dit zelf ook al echt zo voelde. Of dat het nu een conclusie achteraf is.quote:
Volgens mij komt dat redelijk aan het bod in dit topic hoor
Nou, ik vind dat er veel begrip voor TS is en bijna niets voor haar man. En dat vind ik te eenzijdig.quote:
[..]
Volgens mij komt dat redelijk aan het bod in dit topic hoor
Lastig. Groeiden ze uit elkaar vanwege het vreemdgaan en bedrog, of kwam dat in het spel doordat ze uit elkaar groeiden. Ik denk dat eerste. Het vreemdgaan lijk veel langer mee te spelen.quote:
[..]
Nee, 6 jaar geleden hebben ze zich bezig gehouden met het vreemdgaan. Maar kennelijk is een onderliggend (en echt groter) probleem "uit elkaar groeien", genegeerd.
Inderdaad, begrip voor de vreemdganger. Waarom neemt niemand het op voor degene die buiten de deur neukte?quote:
[..]
Nou, ik vind dat er veel begrip voor TS is en bijna niets voor haar man. En dat vind ik te eenzijdig.
Hij is ook een slachtoffer.quote:
[..]
Inderdaad, begrip voor de vreemdganger. Waarom neemt niemand het op voor degene die buiten de deur neukte?
Mag ik vragen hoe oud jij bent....?quote:
[..]
Inderdaad, begrip voor de vreemdganger. Waarom neemt niemand het op voor degene die buiten de deur neukte?
Een affaire van 3,5 jaar, daarom zeg ik dat niet.quote:
Waarom zegt bijna niemand: TS, je hebt het zelf óók zo ver laten komen. Jullie zijn uit elkaar gegroeid, daar heb je twee mensen voor nodig. Hij gaat vreemd, jij doet compleet andere dingen. Maar uitwisseling is er niet meer tussen jullie.
Dus waarom probeer je nu alsnog niet de boel te lijmen? Want jij hebt óók maar afgewacht en goedgekeurd.
Zó kun je het ook zeggen.
Ik kan ook wel gaan gissen, maar dat voegt niet zoveel toe.quote:
Lastig. Groeiden ze uit elkaar vanwege het vreemdgaan en bedrog, of kwam dat in het spel doordat ze uit elkaar groeiden. Ik denk dat eerste. Het vreemdgaan lijk veel langer mee te spelen.
Het is aan TS om dat uit te zoeken en daar haar conclusies aan te verbinden. Mij zul je niet horen zeggen dat ze er mee moet kappen of bij hem blijven. Ik kan het niet beoordelen voor een ander. Ik vind mijn eigen relatie al bij vlagen gecompliceerd genoeg.
Stel dat TS geen intimiteit meer had met haar man. Al jaren bijna niet. En ze weet dat haar man vreemd kan gaan, want het is eerder gebeurd. Dan moet daar toch uitwisseling over zijn? Hoe moet dat? Kun je zomaar zeggen: dat doe ik niet meer, als vrouw? En zoja, wat is dan de konsekwentie?quote:
[..]
Een affaire van 3,5 jaar, daarom zeg ik dat niet.
Kun je als vrouw ook zomaar jaren je man weinig zien en het prima vinden? Want dat staat in de OP. Wat hádden ze samen dan?
Konsekwentie?quote:
[..]
Stel dat TS geen intimiteit meer had met haar man. Al jaren bijna niet. En ze weet dat haar man vreemd kan gaan, want het is eerder gebeurd. Dan moet daar toch uitwisseling over zijn? Hoe moet dat? Kun je zomaar zeggen: dat doe ik niet meer, als vrouw? En zoja, wat is dan de konsekwentie?
Kun je als vrouw ook zomaar jaren je man weinig zien en het prima vinden? Want dat staat in de OP. Wat hádden ze samen dan?
Mag dat ook zo geschreven worden ja?
Waar het mij om gaat is dat er bij het huwelijk eeuwige trouw is gezworen en na het eerste slippertje er beloofd is dat het nooit meer zou gebeuren. De man heeft daarna doodleuk nog een 3,5 jaar durende affaire achter de rug van zijn vrouw om.
Dan is het in mijn ogen helemaal niet meer relevant of je daar zelf dan ook wat aan had kunnen en/of moeten doen. Het gaat hier niet om ''een ongelukje'', maar om 3,5 jaar lang een dubbelleven leiden...
Exit, direct. En ja uiteraard makkelijk gezegd als buitenstaander, maar zij vraagt toch om meningen?
Als we allemaal zeggen ''het is aan TS om het uit te zoeken en conclusies te trekken'' dan kunnen we het topic net zo goed direct sluiten.
Mag ik vragen hoe lang jij al mishandeld bent?quote:
[..]
Mag ik vragen hoe oud jij bent....?
Als ze geen kinderen hadden, zou het makkelijker zijn. Maar ze hebben twee kinderen in de puberleeftijd. TS komt niet over als iemand die het he-le-maal gehad heeft met haar man. Haar man wil dolgraag verder met TS. Dan vind ik de vraag terecht of er goed gekeken mag worden of er nog iets te lijmen valt. Er zijn ook nog kinderen in het spel.quote:
[..]
Konsekwentie?
Mag dat ook zo geschreven worden ja?
Waar het mij om gaat is dat er bij het huwelijk eeuwige trouw is gezworen en na het eerste slippertje er beloofd is dat het nooit meer zou gebeuren. De man heeft daarna doodleuk nog een 3,5 jaar durende affaire achter de rug van zijn vrouw om.
Dan is het in mijn ogen helemaal niet meer relevant of je daar zelf dan ook wat aan had kunnen en/of moeten doen. Het gaat hier niet om ''een ongelukje'', maar om 3,5 jaar lang een dubbelleven leiden...
Exit, direct. En ja uiteraard makkelijk gezegd als buitenstaander, maar zij vraagt toch om meningen?
Als we allemaal zeggen ''het is aan TS om het uit te zoeken en conclusies te trekken'' dan kunnen we het topic net zo goed direct sluiten.
Het is dus niet relevant of TS in die 23 jaar aan de wensen van haar partner heeft gedacht, omdat hij is vreemdgegaan? en in hoeverre heeft zij aan de relatie gewerkt en gecommuniceerd buiten het stellen van ultimatums? Of is dat ook niet relevant?quote:
[..]
De schuld van vreemdgaan ligt mijns inziens altijd bij de vreemdganger. Natuurlijk kunnen er factoren in het huwelijk meespelen, maar dan kies je ervoor om te communiceren, te werken aan je relatie of uit elkaar te gaan, niet om jarenlang vreemd te gaan. Met meerdere mensen. Nee sorry, zelfs als TS hem seks heeft onthouden vind ik het haar niet verwijtbaar. Een slippertje misschien, maar niet dit.
Lekker makkelijk op die manier....een vent die zich de ballen uit z'n broek werkt om jou en je kinderen een prima leven te geven, maar dat is allemaal niet belangrijk, omdat hij buiten de deur neukt.
Ik zou zeggen....ga lekker scheiden en met je 2 pubers 4-hoog achter wonen en van je eigen centen rondkomen....gezellig in een 40+ bewustwordingsgroepje gaan zitten waar je met andere gescheiden vrouwen kunt klagen over die kutkerels die je nooit begrijpen. Klinkt allemaal als een fantastisch alternatief voor haar prima leventje wat ze (volgens eigen zeggen) nu heeft. Lekker in je moreel verontwaardigde gelijkhebberigheid modus blijven hangen...strak plan.
Heel misschien is naar je eigen rol kijken dan toch een handigere optie om er samen uit te komen. Zo belangrijk is seks nou ook weer niet om daarvoor je hele leven en dat van je kinderen overhoop te gooien.
Huh?quote:
[..]
Mag ik vragen hoe lang jij al mishandeld bent?
Dat zijn allemaal zaken wat anderen willen. Terwijl het in de eerste plaats om TS moet gaan. Die kinderen en die man en wat iedereen allemaal wil komt later wel.quote:
[..]
Als ze geen kinderen hadden, zou het makkelijker zijn. Maar ze hebben twee kinderen in de puberleeftijd. TS komt niet over als iemand die het he-le-maal gehad heeft met haar man. Haar man wil dolgraag verder met TS. Dan vind ik de vraag terecht of er goed gekeken mag worden of er nog iets te lijmen valt. Er zijn ook nog kinderen in het spel.
Ga toch fietsen man. Zo naïef en ook egoïstisch vind ik jouw standpunt. Bah.quote:
[..]
Dat zijn allemaal zaken wat anderen willen. Terwijl het in de eerste plaats om TS moet gaan. Die kinderen en die man en wat iedereen allemaal wil komt later wel.
Ik heb er zelf geen ervaring mee maar in dit soort topics zie je altijd reacties van kinderen van gescheiden ouders of van mensen die zijn gaan scheiden ondanks de kinderen en ze zijn het er vrijwel altijd over eens dat het de beste oplossing geweest is.quote:
[..]
Als ze geen kinderen hadden, zou het makkelijker zijn. Maar ze hebben twee kinderen in de puberleeftijd. TS komt niet over als iemand die het he-le-maal gehad heeft met haar man. Haar man wil dolgraag verder met TS. Dan vind ik de vraag terecht of er goed gekeken mag worden of er nog iets te lijmen valt. Er zijn ook nog kinderen in het spel.
Ehm.... ik ben ook kind van gescheiden ouders maar ik vond het helemaal geen goede oplossing. En dat kleurt zeker mijn reacties hier. Ik kan wel zeggen dat na de scheiding van mijn ouders ik nooit meer dezelfde ben geweest als daarvoor. Ik was 16 toen.quote:
[..]
Ik heb er zelf geen ervaring mee maar in dit soort topics zie je altijd reacties van kinderen van gescheiden ouders of van mensen die zijn gaan scheiden ondanks de kinderen en ze zijn het er vrijwel altijd over eens dat het de beste oplossing geweest is.
Ik ben nu 48 en nóg, nog kan ik om toen, heel verdrietig zijn.
Ik schreef dan ook ''vrijwel altijd''quote:
[..]
Ehm.... ik ben ook kind van gescheiden ouders maar ik vond het helemaal geen goede oplossing. En dat kleurt zeker mijn reacties hier. Ik kan wel zeggen dat na de scheiding van mijn ouders ik nooit meer dezelfde ben geweest als daarvoor. Ik was 16 toen.
Ik ben nu 48 en nóg, nog kan ik om toen, heel verdrietig zijn.
(zelf ook gescheiden ouders, ik was 12, nooit problemen mee gehad
)Toch wordt een scheiding omschreven als 'traumatisch' voor kinderen. En dat is niet niks. Het gaat dus niet alleen om de ouders en om hun wil. Het is zo makkelijk: "Oh is ie vreemdgegaan? Oh, wegwezen meid. Kies voor jezelf." Ik trek dat niet.quote:
[..]
Ik schreef dan ook ''vrijwel altijd''
Tsja, ruziënde ouders worden ook omschreven als ''traumatisch'' voor kinderen.quote:
[..]
Toch wordt een scheiding omschreven als 'traumatisch' voor kinderen. En dat is niet niks. Het gaat dus niet alleen om de ouders en om hun wil. Het is zo makkelijk: "Oh is ie vreemdgegaan? Oh, wegwezen meid. Kies voor jezelf." Ik trek dat niet.
Zoals al gezegd voelen kinderen feilloos de spanningen in de relatie aan .
Ik neem aan dat jij geen kinderen hebt, want voor mij komt mijn dochtertje zonder enige twijfel op plaats 1.quote:
Dat zijn allemaal zaken wat anderen willen. Terwijl het in de eerste plaats om TS moet gaan. Die kinderen en die man en wat iedereen allemaal wil komt later wel.
(waarmee niet gezegd is dat TS in de relatie moet blijven voor de kinderen, omdat dat helemaal niet in hun belang hoeft te zijn en een belangenafweging is bij dit soort zaken altijd aan de orde, maar kinderen totaal niet van belang: wat een kul!)
Ik hoor echt andere geluiden. Maar we hebben er beiden geen onderzoek naar gedaan dus houd ik mij maar vast aan de algemene opvatting onder diegenen die er iets van weten: ideaal is vader, moeder, stabiele en veilige omgeving. Gelet daarop is bij elkaar blijven en elkaar na het leven staan slechter dan uit elkaar met respect, maar het is zeker niet gezegd dat uit elkaar gaan per definitie de beste oplossing voor de kinderen is.quote:
Ik heb er zelf geen ervaring mee maar in dit soort topics zie je altijd reacties van kinderen van gescheiden ouders of van mensen die zijn gaan scheiden ondanks de kinderen en ze zijn het er vrijwel altijd over eens dat het de beste oplossing geweest is.
Eens temeer reden voor TS en haar man om zaken uit te gaan praten en vervolgens een kijken wat het beste pad is voor de toekomst.quote:
Tsja, ruziënde ouders worden ook omschreven als ''traumatisch'' voor kinderen.
Zoals al gezegd voelen kinderen feilloos de spanningen in de relatie aan .
Als ze eerder aan haar zelf had gedacht was waarschijnlijk de relatie veel makkelijker te redden. Dan had ze eerder een grens gesteld en meer alert geweest. Ik vind er weinig naief aan want hoe kun je er voor een ander zijn als er alles an jezelf mankeert.quote:
[..]
Ga toch fietsen man. Zo naïef en ook egoïstisch vind ik jouw standpunt. Bah.
Ik gok dat hij tenopzichte van jou echt veranderd is, nu is er immers wat veranderd; hij is jou kwijt. De vraag is alleen blijft die verandering, of ebt dat met tijd weg als je hem opnieuw een kans geeft en valt alles weer terug in het oude rollen patroon.
Kennelijk zat er, ondanks jij beweert van niet, toch echt iets fout bij de relatie, want het komt ergens vandaan. Misschien was het niet spannend genoeg, misschien bood gewoon de kans zich aan, misschien kwam hij echt wat te kort, ik weet het niet. Maar als dat niet opgelost wordt, zit je binnen een jaar weer waar je nu zit.
Vreemde visie. Die kinderen, haar man, zijn allemaal "ook" elementen uit haar leven en in haar leven. Dat zijn allemaal zaken die bij de TS 'thuis' horen. Daarnaast, bestaat er niet zoiets als een "zuiver eigen" gevoel (dat de gevoelens van anderen niet beïnvloeden kan en zal). Gevoelens hebben GEDEELDE effecten. Stel dat ze kiest voor haar zelf, maar haar kinderen komen onder die keuze ferm te lijden. Zal de TS zichzelf daar dan nog helemaal goed bij voelen ? Bij die gemaakte keuze ? Of spijt krijgen (achteraf).quote:
Dat zijn allemaal zaken wat anderen willen. Terwijl het in de eerste plaats om TS moet gaan. Die kinderen en die man en wat iedereen allemaal wil komt later wel.
Haar man heeft ook spijt. Hij wil die liefde (dat vertrouwde) niet kwijt. Wat zijn vreemd gaan niet goed praat, maar dit terzijde. Er zijn zoveel gevoelens om rekening mee te houden. Niet enkel je eigen gevoel (en gevoeligheid), ook de gevoeligheden (en gevoelens) bij al die anderen (man, kinderen). Dus dit plaatje, moet je wel zo compleet mogelijk trachten te zien. Zo open en ruim mogelijk. (en niet enkel denken aan jezelf, jezelf is/was ook die anderen in je leven)
In het ene geval is zo een scheiding een drama. In het andere geval de "betere" oplossing. Eventjes de kinderen buiten beschouwing gelaten, gaan man en vrouw best hierover met elkaar in een OPEN dialoog. Kunnen de wonden geheeld worden ? Kan er over andere opties gesproken worden ? Als die man echt verlangt naar seks met andere vrouwen, dan moet hij dat verlangen klaar en duidelijk op tafel durven/kunnen leggen. Alles open gooien (daar is moed voor nodig). Vervolgens zien waar je uitkomt, nog samen over uit (en overeen in) kan komen, etc...
Alleen om de seks 3.5 jaar met dezelfde?????quote:
Madelief, reactie op waarom hij vreemd is gegaan, dat hij zich niet gebonden wilt voelen? Dat is wat ik denk, hij zegt dat het alleen om de sex ging, maar zo simpel kan het niet zijn
Ja, ja.... Ging het nu om een slippertje en verder niets ok, maar dit gaat over een jarenlange affaire, iemand die er dus blijkbaar geen enkele moeite mee heeft zonder blikken of blozen te liegen, bedriegen en te konkelen. Dat is wel verdomde veel moeite voor iets wat zogenaamd niets betekend.
Dit dus ook, 3,5 jaar vereist volgensmij behoorlijk wat planning. In ieder geval de "hij was altijd zo druk met zijn werk en nooit thuis" heeft nu ook een stukje uitleg gehad. Dat gaat wel wat verder.quote:
[..]
Alleen om de seks 3.5 jaar met dezelfde?????
Ja, ja.... Ging het nu om een slippertje en verder niets ok, maar dit gaat over een jarenlange affaire, iemand die er dus blijkbaar geen enkele moeite mee heeft zonder blikken of blozen te liegen, bedriegen en te konkelen. Dat is wel verdomde veel moeite voor iets wat zogenaamd niets betekend.
Ja dit...quote:
Iemand 3,5 jaar vreemdgaat staat allang met een voet buiten de relatie en kan je me eigenlijk niet vertellen dat die bereid is om aan de relatie te willen werken.
Zij kan het wel willen maar er zijn 2 voor nodig iemand die zelf 3 1/2 jaar bezig is met een ander lijkt me nou niet de meest gemotiveerde persoon om aan een relatie te werken.
Als hij al die moeite die hij in die ander heeft gestopt in zijn eigen relatie had gestopt had het er waarschijnlijk erg anders uitgezien.
Wie zegt dat hij dat niet al 20 jaar gedaan heeft.quote:
[..]
Ja dit...
Als hij al die moeite die hij in die ander heeft gestopt in zijn eigen relatie had gestopt had het er waarschijnlijk erg anders uitgezien.
quote:
[..]
Konsekwentie?
Mag dat ook zo geschreven worden ja?
Waar het mij om gaat is dat er bij het huwelijk eeuwige trouw is gezworen en na het eerste slippertje er beloofd is dat het nooit meer zou gebeuren. De man heeft daarna doodleuk nog een 3,5 jaar durende affaire achter de rug van zijn vrouw om.
Dan is het in mijn ogen helemaal niet meer relevant of je daar zelf dan ook wat aan had kunnen en/of moeten doen. Het gaat hier niet om ''een ongelukje'', maar om 3,5 jaar lang een dubbelleven leiden...
Exit, direct. En ja uiteraard makkelijk gezegd als buitenstaander, maar zij vraagt toch om meningen?
Als we allemaal zeggen ''het is aan TS om het uit te zoeken en conclusies te trekken'' dan kunnen we het topic net zo goed direct sluiten.
Maakt dat wat uit? Hij heeft er toch echt zelf voor gekozen om dit niet echt op tafel te leggen bij zijn partner, maar ergens anders heen te gaan.quote:
[..]
Wie zegt dat hij dat niet al 20 jaar gedaan heeft.
3.5 jaar he terry, we hebben het hier niet over een keer struikelen om daarna eens goed na te denken over de eigen relatie en daarvoor te gaan of het te verbreken. Daar zou ik begrip voor kunnen hebben als het verder niet zo heel soepel loopt, maar 3.5 jaar achter iemands rug om dit zo doen, dat wijst voor mij op een onbetrouwbaarheid waar ik niets mee zou kunnen, het voor mij echt over en uit zou zijn.
Dat maakt wel degelijk uit.quote:
[..]
Maakt dat wat uit? Hij heeft er toch echt zelf voor gekozen om dit niet echt op tafel te leggen bij zijn partner, maar ergens anders heen te gaan.
3.5 jaar he terry, we hebben het hier niet over een keer struikelen om daarna eens goed na te denken over de eigen relatie en daarvoor te gaan of het te verbreken. Daar zou ik begrip voor kunnen hebben als het verder niet zo heel soepel loopt, maar 3.5 jaar achter iemands rug om dit zo doen, dat wijst voor mij op een onbetrouwbaarheid waar ik niets mee zou kunnen, het voor mij echt over en uit zou zijn.
Zoals ik al aangaf kunnen er ook andere redenen zijn waarom het zover gekomen is.
Stel je voor dat hij al jaren alle intimiteit geweigerd is terwijl hij ook al jaren geprobeerd heeft haar te bewegen daar wat aan te doen maar niks gewerkt heeft... dat maakt het een stuk begrijpelijker.
Intimiteit is nou eenmaal een belangrijk onderdeel van een relatie en seks hoort daar ook bij en ook ontbreekt dat dan kan hij nog steeds wel oprecht van haar houden, haar en de kinderen niet kwijt willen not to mention dat hij heel misschien niet zo blij is met het idee om de helft van zijn spullen, geld en huis kwijt te raken.
Goede opmerking. Echter wij hoeven voor haar toch niet te beslissen ? Wel kunnen we ideeën aanreiken. Informatie die haar misschien beter kan helpen, daarin een keuze te maken.quote:
Exit, direct. En ja uiteraard makkelijk gezegd als buitenstaander, maar zij vraagt toch om meningen?
Als we allemaal zeggen ''het is aan TS om het uit te zoeken en conclusies te trekken'' dan kunnen we het topic net zo goed direct sluiten.
Ik vind het een beetje raar, indien op een forum soort van "absolute" oplossingen zouden moeten worden aangeboden. Zo werkt het leven toch niet ?
Ieder mens maakt zijn eigen keuzes. En die keuzes maken/vormen ook die persoon zijn leven. Als buitenstaander is het dan ook ergens gemakkelijk om te zeggen van: Gooi die man buiten. Die uitspraak vergt slechts 1 minuutje tijd voor ons (voor sommigen wat langer ) en we zijn het terug vergeten. Maar de TS dient er wel voor de rest van haar leven mee te leven...Je kan die affaire ook anders zien. Die man kwam iets te kort en heeft in het geheim (gedurende een lange periode) dat tekort (via die andere vrouw) kunnen oplossen. Een plaatsje geven. Alleen was dit niet zo een gelukkig oplossing. Omdat het achter de rug was (en ook is uitgekomen).
De ideale oplossing (lijkt mij): OPENHEID. Durf meer open te zijn tegen elkaar, als partner. Men lacht mij er soms om uit. Als ik zeg dat man en vrouw beter een goede broer/zus verhouding met elkaar hebben (diepe, open, vriendschappelijke liefde) dan een goede seks (passie) relatie.
Er zijn vele vormen van relaties (daar kun je niet over oordelen, ieder kiest het zijne). Maar iedere relatievorm heeft wel zijn voor en nadelen. OPEN relaties, lijken me het meest eerlijk. Tracht open te zijn met je elkaar. Spreek over elkaars verlangens (ook verborgen verlangens). Tracht een goede broer/zus (vriend) van elkaar daarin te zijn. Zoek samen naar oplossingen.
Inderdaad. BEGRIP. In welke mate kun je terug BEGRIP bij elkaar hiervoor vinden en dit op een andere "boeg" gooien. Dat lijkt me de eerste keuze om te maken. Kan de TS hier begrip voor opbrengen ? Durft (en kan) de man hier verder met haar over praten ? Het hele verhaal bij elkaar open gooien. De relatie daarin terug een kans geven. Of is het game over... Het begrip is op, het ego stelt zijn grens, etc...quote:
Dat maakt wel degelijk uit. Zoals ik al aangaf kunnen er ook andere redenen zijn waarom het zover gekomen is. Stel je voor dat hij al jaren alle intimiteit geweigerd is terwijl hij ook al jaren geprobeerd heeft haar te bewegen maar niks gewerkt heeft... dat maakt het een stuk begrijpelijker. Intimiteit is nou eenmaal een belangrijk onderdeel van een relatie en seks hoort daar ook bij.
Maar waarschijnlijk vond hij de situatie zoals het was: twee vrouwen, van beide de lusten en wat minder lasten, beter dan alle moeite in zijn eigen relatie stoppen. Ik neem aan dat hij het anders wel gedaan had.quote:
[..]
Ja dit...
Als hij al die moeite die hij in die ander heeft gestopt in zijn eigen relatie had gestopt had het er waarschijnlijk erg anders uitgezien.
Hoe dan ook, hij is al eens betrapt op een slippertje, en daarna doet hij 3,5 jaar doodleuk er nog een schepje bovenop. Lijkt me niet dat hij veranderd is, maar zich gewoon realiseerd wat hij kwijt is. Hij had na al die tijd wellicht niet gedacht betrapt te worden.
Daar lijkt het wel op.quote:
Inderdaad. Hoe veel mensen verlangen er niet naar "seks" buiten een relatie ? Sommige niet, sommigen wel. Maar ze willen daarnaast ook een goede huisvader en partner zijn. En dat zijn velen ook. Die kwaliteiten hebben ze ook. Toch valt het één (die sekshonger) niet goed met het ander (hun liefde) te rijmen. Nochtans er bestaan daar oplossingen voor. Maar die moeten de partners samen bespreken. Ook daar is geen algemeen recept voor.quote:
Hoe dan ook, hij is al eens betrapt op een slippertje, en daarna doet hij 3,5 jaar doodleuk er nog een schepje bovenop. Lijkt me niet dat hij veranderd is, maar zich gewoon realiseert wat hij kwijt is. Hij had na al die tijd wellicht niet gedacht betrapt te worden.
Als de TS bv erop staat van. Geen seks met anderen. Ook niet elders. Dit blijft strikt tussen ons. Of anders vlieg je buiten. Dan is dat een duidelijke lijn. En als die man die lijn niet kan volgen (ook al wil hij ergens wel graag, maar het lukt hem toch niet), dan lijkt de consequentie me duidelijk. De één heeft meer begrip, de ander niet. En ieder heeft zijn grens. Ergens...
quote:
Laten we het woord terug aan Jenny-VK geven (ok) ?quote:
Vaak bij dit soort topics.quote:
En realiseer je, dat zelfs als je hem terug neemt, gaat praten, in therapie gaat, het vertrouwen nooit 100% terug zal komen.. kun je daar mee leven?
Valt mij ook vaak op, jammer. Ben wel benieuwd naar de conclusie al verwacht ik van deze TS dat ze hem gewoon terugneemt.quote:
Lijkt mij echt een hel, bij elke twijfel gelijk denken dat hij vreemd gaat
Dus dan is hij helaas de gebeten hond. Einde huwelijk, denk ik dan. Natuurlijk gaat hij er kapot aan. Zoiets heeft echt meer tijd dan twee maanden nodig, dus die 'smoes' (hij zal het heust op zijn manier wel menen) gaat nu nog niet op.
Misschien echt even het contact helemaal op alle manieren verbreken. Allleen zo kan je erachter komen wat je zelf eigenlijk wilt, lijkt mij
hoe ontzettend moeilijk ook, deze relatie definitief beëindigen TS... juist ook voor jullie kinderen!
Dat zit hem niet per se in één of twee slippertjes, maar met name in het herhalen ervan na een eerder ultimatum en vooral natuurlijk het 3,5 jaar lang (3,5 jaar!!!!!) liegen en bedriegen. Dat überhaupt kúnnen en de respectloosheid en liefdeloosheid daarvan, zowel naar jou toe als naar de kinderen. Eventuele (andere) problemen (en ja, die zullen er vast zijn) doen er dan simpelweg niet meer toe. Die kerel is een bepaalde grens over gegaan, die never nooit meer te rechtvaardigen, laat staan te "fixen" valt!
Heerlijk voorbeeld voor de kinderen ook, zowel zijn gedrag als jouw gedrag als je die kerel toch weer terug gaat nemen. Dat jij liefde en (zelf)respect dan opoffert uit angst, gewenning of financiële/praktische motieven. Dit alles nog naast de hevige spanning en de aanwezigheid van een zwaar gefrustreerde moeder (en vader) die een voortzetting van deze relatie sowieso al voor de kinderen zal betekenen...
De enige reden waarom die kerel nu zit te janken is omdat hij gesnapt is en naar de buitenwereld toe nu niet meer de ideale vader en partner, nu niet meer het ideale gezin, kan uithangen. Dat hij nauwelijks tot geen liefde en respect voor jou (meer) voelt/heeft, heeft hij met dit gedrag al overduidelijk bewezen. Het is ook niet dat hij hier zelf mee gekomen is hè... had jij hem niet betrapt, dan was hij hier op zeker nog vrolijk mee doorgegaan
Wat mij betreft is al het andere advies en het verdedigen van die kerel zowel
als 
Tsss, wat een onvolwassen reactie. Je ziet het te zwart-wit.quote:
Hier is in mijn optiek maar één goed advies mogelijk en dat is:
hoe ontzettend moeilijk ook, deze relatie definitief beëindigen TS... juist ook voor jullie kinderen!
Vanwaar die harde reactie Forby ? Het is alvast geen "liefdevolle" uitspraak (conclusie) van je. Jammer. Maar ieder zijn mening natuurlijkquote:
Hier is in mijn optiek maar één goed advies mogelijk en dat is:
hoe ontzettend moeilijk ook, deze relatie definitief beëindigen TS... juist ook voor jullie kinderen!
Dat zit hem niet per se in één of twee slippertjes, maar met name in het herhalen ervan na een eerder ultimatum en vooral natuurlijk het 3,5 jaar lang (3,5 jaar!!!!!) liegen en bedriegen. Dat überhaupt kúnnen en de respectloosheid en liefdeloosheid daarvan, zowel naar jou toe als naar de kinderen. Eventuele (andere) problemen (en ja, die zullen er vast zijn) doen er dan simpelweg niet meer toe. Die kerel is een bepaalde grens over gegaan, die never nooit meer te rechtvaardigen, laat staan te "fixen" valt!
Heerlijk voorbeeld voor de kinderen ook, zowel zijn gedrag als jouw gedrag als je die kerel toch weer terug gaat nemen. Dat jij liefde en (zelf)respect dan opoffert uit angst, gewenning of financiële/praktische motieven. Dit alles nog naast de hevige spanning en de aanwezigheid van een zwaar gefrustreerde moeder (en vader) die een voortzetting van deze relatie sowieso al voor de kinderen zal betekenen...
De enige reden waarom die kerel nu zit te janken is omdat hij gesnapt is en naar de buitenwereld toe nu niet meer de ideale vader en partner, nu niet meer het ideale gezin, kan uithangen. Dat hij nauwelijks tot geen liefde en respect voor jou (meer) voelt/heeft, heeft hij met dit gedrag al overduidelijk bewezen. Het is ook niet dat hij hier zelf mee gekomen is hè... had jij hem niet betrapt, dan was hij hier op zeker nog vrolijk mee doorgegaan
Wat mij betreft is al het andere advies en het verdedigen van die kerel zowel
Misschien iets typisch Nederlands. "The Hard Way" ?Jammer dat we de TS niet meer horen. In welke mate kan zij begrip aan haar partner hiervoor schenken ? Dit met hem bespreken. De relatie herdefiniëren. Waarbij de vertrouwensbreuk eventueel hersteld kan worden, etc.
Zwart-wit of niet, in mijn beleving is dit de enige -juist volwassen- reactiequote:
[..]
Tsss, wat een onvolwassen reactie. Je ziet het te zwart-wit.
Gelukkig ook wel eens iemand met ballen gezien. Een vrouw waarvan de man één of andere hoge pief was (en dus ook altijd "druk"
) en die ook al tijden een affaire bleek te hebben en ja, ook die man wilde de relatie met zijn vrouw behouden toen hij werd betrapt. Hij had zowel zijn vrouw als hun kinderen al die tijd voorgelogen over zijn "whereabouts" en andere zaken (wat altijd zo is bij een affaire). Die vrouw heeft toen dat uitkwam bijna onmiddellijk de scheiding aangevraagd en nooit meer teruggekeken. De (ook toen) al oudere kinderen hebben hun vader daarna ook nooit meer willen zien (want zij voelden zich ook bedrogen). Dat laatste (van die kinderen) had wat mij betreft niet gehoeven, maar dat eerste (van die vrouw) vind ik echt 
[ Bericht 0% gewijzigd door Forbry op 01-10-2014 17:56:46 ]
Actie-reactie en ik vind die mán hard, té hard (door er 3,5 jaar lang een affaire op na te houden). "The hard way" is soms nou éénmaal "the only way".quote:
[..]
Vanwaar die harde reactie Forby ? Het is alvast geen "liefdevolle" uitspraak (conclusie) van je. Jammer. Maar ieder zijn mening natuurlijk
Jammer dat we de TS niet meer horen. In welke mate kan zij begrip aan haar partner hiervoor schenken ? Dit met hem bespreken. De relatie herdefiniëren. Waarbij de vertrouwensbreuk eventueel hersteld kan worden, etc.
But is it the "right" way ?quote:
Actie-reactie en ik vind die mán hard, té hard (door er 3,5 jaar lang een affaire op na te houden). "The hard way" is soms nou éénmaal "the only way".
Er zijn meerdere wegen naar Rome. Daarnaast (als buitenstaander) is het vaak moeilijk hierover te beslissen. Wij voelen die gevoelens niet, wij zijn die ander niet, wij kennen heel de situatie niet, etc.. Het is jammer dat de TS niet meer reageert. Haar gevoelens, verlangens (toekomst) kunnen hier een antwoord op bieden. Een eerste stap. Welke stap, zet ze. Welke beslissing neemt ze...Vind ik wel, anders had ik dat niet als "advies" gegeven. Tuurlijk is het niet aan mij, maar aan TS om te beslissen, dat is altijd zo. En ja, TS weet (veel) meer dan wij, ook dat is altijd zo.quote:
[..]
But is it the "right" way ?
Wat mij betreft zijn er gewoon bepaalde grenzen. Daarbinnen is er (heel) veel nuance/begrip/vergeving/whatever mogelijk. Daarbuiten niet. Een affaire van 3,5 jaar die niet zelf is opgebiecht, volgend op -in ieder geval- één eerder slippertje met een bijbehorend ultimatum... dat vind IK zo'n grens.
Het gaat bij dit soort dingen ook niet om de seks die er bij vreemdgaan komt kijken, maar om (een gebrek aan) eerlijkheid/openheid, vertrouwen en een bepaalde mate van liefde en respect voor elkaar/de ander...
[ Bericht 1% gewijzigd door Forbry op 01-10-2014 16:23:17 ]
In een materiële wegwerpmaatschappij waarbij haast alles is te vervangen en aanbod als overvloedig wordt gezien, hoeven mensen niet iets anders te verwachten.quote:
Bepaalde grenzen.. maar er wordt ook wel heel erg veel gescheiden in NL.. Steek je er dan zelf ook wel voldoende moeite in?
Daarnaast zijn mensen tegenwoordig niet zo van principes meer, want de maatschappij verandert relatief snel om steeds aan dezelfde principes te kunnen houden. Veel mensen handelen (daarom) conform de mogelijke consequenties. Dat het fenomeen scheiding nu bestaat, daar zouden mensen blij van moeten zijn.
quote:
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets.
Een goed leven met iemand hebben moeten we idd niet willen. Juist ook voor de kinderen....die verdienen een slechter leven waar het hun aan van alles ontbreekt. Worden ze gelukkig van.quote:
Hier is in mijn optiek maar één goed advies mogelijk en dat is:
hoe ontzettend moeilijk ook, deze relatie definitief beëindigen TS... juist ook voor jullie kinderen!
Klopt. Maar je zegt het zelf, dat is JOUW grens. Hoeft niet ook de grens (weerstand) bij de TS te zijn. Zoals je ook reeds schreef, dit is en blijft allemaal heel persoonlijk. Vandaar ook, dat advies hierover op een forum vinden, soms een beetje "raar" kan zijn. Kun je uit al die invloeden (en meningen van anderen) uiteindelijk je eigen mening nog vormen. Zonder je hierbij teveel te laten beïnvloeden ? Door wat 'Right' or 'Wrong' is, volgens die anderen...quote:
Wat mij betreft zijn er gewoon bepaalde grenzen. Daarbinnen is er (heel) veel nuance/begrip/vergeving/whatever mogelijk. Daarbuiten niet. Een affaire van 3,5 jaar die niet zelf is opgebiecht, volgend op -in ieder geval- één eerder slippertje met een bijbehorend ultimatum... dat vind IK zo'n grens.
Je vergeet een lap tekstquote:
[..]
[..]
Een goed leven met iemand hebben moeten we idd niet willen. Juist ook voor de kinderen....die verdienen een slechter leven waar het hun aan van alles ontbreekt. Worden ze gelukkig van.
Precies. Alsof dit niet meer telt. Nee, er moet onmiddellijk gescheiden worden. Alsof je je handen ergens aan brandt.quote:
[..]
[..]
Een goed leven met iemand hebben moeten we idd niet willen. Juist ook voor de kinderen....die verdienen een slechter leven waar het hun aan van alles ontbreekt. Worden ze gelukkig van.
Over zwart wit gesproken.quote:
[..]
Precies. Alsof dit niet meer telt. Nee, er moet onmiddellijk gescheiden worden. Alsof je je handen ergens aan brandt.
Zal nog wat antwoorden op de vragen die gesteld zijn. ja we waren er beiden bij met het uit elkaar groeien. wat ik al aangaf, mijn man werkt veel, hij maakt een goede 70 uur per week. Hij moet veel netwerken en heeft dus ook veel verplichtingen van werk waar hij naar toe gaat/moet. het wereldje waar hij met de andere hoge piefen in zit, is toch anders dan van een man met een 9-17 baan.
Dit is de belangrijkste reden waarom we elkaar weinig zien.
Mijn man ik zijn vanaf ons 16e bij elkaar, getrouwd toen we 20 waren. Is dus een erg lange tijd! Hij is altijd bezig geweest met zijn carriere terwijl ik thuis alles regelde. Aan materiele zaken heb ik nooit wat moeten missen, aan tijd en aandacht zeker wel.
Ik heb vaker mijn twijfels gehad door de jaren heen, maar heb daar mijn ogen voor gesloten. Veiligheid en zekerheid heb ik zeker altijd gehad en wat ik al eerder aangaf hij is een goede vader voor de kinderen. Ik hou van hem en zit ook altijd met het vraagstuk als je zo lang bij elkaar bent, is het dan te verwachten dat je zo lang monogaam blijft? En meteen denk ik: tja ik ben het zelf wel
Wat betreft het vreemdgaan. 6 jaar geleden had ik bewijs van een slippertje, is toen meteen de kiem ingesmoord. We hebben toen weer helemaal opnieuw voor elkaar gekozen en natuurlijk ging dat goed, totdat de sleur er weer in sluipt. Je bent bezig met de kinderen en je vrienden en familie en hij dan ook nog met zijn werk.
Over de vrouw waar hij 3.5 jaar wat mee heeft gehad, heb begrepen dat dit niet op regelmatige basis was, 1 keer in de zoveel tijd en alleen sex. Zij is volgens mij 35 jaar, weet niet veel van haar behalve dat het wat betreft uiterlijk een erg aantrekkelijke vrouw is, ze heeft geen relatie.
Wat kan ik verder nog vertellen. Mijn man is in zijn gedrag extravert, ik introvert, groot verschil. Het is vaak moeilijk communiceren met hem, hij is absoluut geen prater, het is een binnvetter die niemand wilt nodig hebben, alels zelf oplossen, een echte alpha-man. Ik heb hem altijd in alles gesteund, maar door de jaren heen neem je elkaar dan helaas als vanzelfsprekend.
Natuurlijk zijn er veel verwijten geweest na het eerste slippertje en daardoor is het vertrouwen nooit helemaal nooit terug gekomen. Ook ik heb dingen gezegd door de jaren heen die je niet meer kan terugnemen. Ik heb hem een tijd daarna op afstand gehouden, kon na het eerste slippertje mezelf niet weer meteen helemaal geven.
Ik krijg nu het tegenovergestelde, een man die nu bijna elke minuut van de dag aan mij besteedt. Hij geeft nu openheid in zaken en hij weet dat ALS ik hem terugneem er flink wat zal veranderen. Hij zal nu naar mijn regels moeten leven om het vertrouwen weer terug te krijgen, ik op plaats 1
maar ik zie er ook meteen de gevaren van in, op deze manier doet die andere persoon alles wat je vraagt met reden terug te komen. Als iemand echt veranderd is, dan zal het slagen, indien niet dan zal er weer een herhaling zijn en dat kan over lange of korte tijd zijn.
tuurlijk weet ik dat mensen hier niets over kunnen zeggen, ze kennen ons niet, maar toch helpt het me om dit alles zelf te schrijven.
hoopte ook dat er misschien vrouwen of mannen waren die hetzelfde hebben meegemaakt. en wat mannen hiervan vinden, mannen en vrouwen kijken vaak toch anders tegen bepaalde dingen aan.
Even lezen. Merk vaker dat mensen die al vanaf jeugd bij elkaar zijn vaak een vreemdganger in de relatie hebbenquote:
TS is niet verdwenen! heb alle reacties gelezen en er mist veel info ja. Het is wel fijn om de meningen van andere mensen te horen positief en negatief, het zet je aan het denken op een andere manier. dit is veel moeilijker uit mijn eigen omgeving te halen, je merkt dat de omgeving aanstuurt op een verzoening. maar ze zijn niet objectief. ze kennen ons niet anders als het stel dat we zijn.
Zal nog wat antwoorden op de vragen die gesteld zijn. ja we waren er beiden bij met het uit elkaar groeien. wat ik al aangaf, mijn man werkt veel, hij maakt een goede 70 uur per week. Hij moet veel netwerken en heeft dus ook veel verplichtingen van werk waar hij naar toe gaat/moet. het wereldje waar hij met de andere hoge piefen in zit, is toch anders dan van een man met een 9-17 baan.
Dit is de belangrijkste reden waarom we elkaar weinig zien.
Mijn man ik zijn vanaf ons 16e bij elkaar, getrouwd toen we 20 waren. Is dus een erg lange tijd! Hij is altijd bezig geweest met zijn carriere terwijl ik thuis alles regelde. Aan materiele zaken heb ik nooit wat moeten missen, aan tijd en aandacht zeker wel.
Ik heb vaker mijn twijfels gehad door de jaren heen, maar heb daar mijn ogen voor gesloten. Veiligheid en zekerheid heb ik zeker altijd gehad en wat ik al eerder aangaf hij is een goede vader voor de kinderen. Ik hou van hem en zit ook altijd met het vraagstuk als je zo lang bij elkaar bent, is het dan te verwachten dat je zo lang monogaam blijft? En meteen denk ik: tja ik ben het zelf wel
Wat betreft het vreemdgaan. 6 jaar geleden had ik bewijs van een slippertje, is toen meteen de kiem ingesmoord. We hebben toen weer helemaal opnieuw voor elkaar gekozen en natuurlijk ging dat goed, totdat de sleur er weer in sluipt. Je bent bezig met de kinderen en je vrienden en familie en hij dan ook nog met zijn werk.
Over de vrouw waar hij 3.5 jaar wat mee heeft gehad, heb begrepen dat dit niet op regelmatige basis was, 1 keer in de zoveel tijd en alleen sex. Zij is volgens mij 35 jaar, weet niet veel van haar behalve dat het wat betreft uiterlijk een erg aantrekkelijke vrouw is, ze heeft geen relatie.
Wat kan ik verder nog vertellen. Mijn man is in zijn gedrag extravert, ik introvert, groot verschil. Het is vaak moeilijk communiceren met hem, hij is absoluut geen prater, het is een binnvetter die niemand wilt nodig hebben, alels zelf oplossen, een echte alpha-man. Ik heb hem altijd in alles gesteund, maar door de jaren heen neem je elkaar dan helaas als vanzelfsprekend.
Natuurlijk zijn er veel verwijten geweest na het eerste slippertje en daardoor is het vertrouwen nooit helemaal nooit terug gekomen. Ook ik heb dingen gezegd door de jaren heen die je niet meer kan terugnemen. Ik heb hem een tijd daarna op afstand gehouden, kon na het eerste slippertje mezelf niet weer meteen helemaal geven.
Ik krijg nu het tegenovergestelde, een man die nu bijna elke minuut van de dag aan mij besteedt. Hij geeft nu openheid in zaken en hij weet dat ALS ik hem terugneem er flink wat zal veranderen. Hij zal nu naar mijn regels moeten leven om het vertrouwen weer terug te krijgen, ik op plaats 1
maar ik zie er ook meteen de gevaren van in, op deze manier doet die andere persoon alles wat je vraagt met reden terug te komen. Als iemand echt veranderd is, dan zal het slagen, indien niet dan zal er weer een herhaling zijn en dat kan over lange of korte tijd zijn.
tuurlijk weet ik dat mensen hier niets over kunnen zeggen, ze kennen ons niet, maar toch helpt het me om dit alles zelf te schrijven.
hoopte ook dat er misschien vrouwen of mannen waren die hetzelfde hebben meegemaakt. en wat mannen hiervan vinden, mannen en vrouwen kijken vaak toch anders tegen bepaalde dingen aan.
(Maar ik heb in mijn omgeving ook relatief veel met zulke mensen van doen (gehad), dus echt een goed/eerlijk beeld over de "gemiddelde vreemdganger" heb ik denk ik niet).
3,5 jaar liegen, de tering. Mijn partner ging er diezelfde avond uit en de vrienden mogen de spullen ophalen. Kinderen of geen kinderen.
En heb je een SOA-test gedaan?
En kun je leven met een partner die je niet 100% vertrouwt?
En verwacht je dat hij gas terug kan nemen met werk om meet tijd in jullie relatie te stoppen? Wil hij dat? Wat spreek je dan concreet af? Is dat genoeg?
het is een groot bedrijf, werken niet op zelfde afdeling. Soa test gedaan, gelukkig niets opgelopen.quote:
Hoe kan hij het contact met haar verbreken als ze samenwerken?
En heb je een SOA-test gedaan?
En kun je leven met een partner die je niet 100% vertrouwt?
En verwacht je dat hij gas terug kan nemen met werk om meet tijd in jullie relatie te stoppen? Wil hij dat? Wat spreek je dan concreet af? Is dat genoeg?
wat betreft werk zal gas terugnemen moeilijk zijn. als hij terug komt, dan wordt het werken en dan meteen naar huis. geen extra netwerk-uitjes ed meer, tijd voor mij en de kinderen.
hij heeft beloofd dit nooit meer te doen, ik ben zijn grote liefde zegt hij, zonder mij kan hij niet. hij houdt me nu ook de hele dag op de hoogte van zijn meetings en waar hij is en met wie
Als hij zich volledig moet gaan voegen naar jouw regels, zoals je zegt, gaat het volgens mij niet werken. Als jullie er voor kiezen samen verder te gaan, moet het iets zijn van jullie samen. Op enig moment dan dus een streep onder het verleden en samen bepalen hoe verder. Met de daarbij behorende afspraken waar jullie elkaar op mogen en moeten aanspreken. Dat lijkt me nog hele kluif, overigens.
De keuze die je nu gaat maken zou er eentje voor lange periode moeten zijn, en het zou, lijkt mij, goed zijn jezelf en elkaar voldoende tijd en kritische blik te gunnen om een weloverwogen keuze te maken.
Klinkt ook niet gezond... hulp van buiten kan de boel helpen op de rit te krijgen denk ik ook..quote:
[..]ik ben zijn grote liefde zegt hij, zonder mij kan hij niet. hij houdt me nu ook de hele dag op de hoogte van zijn meetings en waar hij is en met wie
Ga scheiden en neem een hond.quote:
Hij zal nu naar mijn regels moeten leven
Seriously.
Klinkt als aanstellerij en als het standaard riedeltje van iemand die op vreemdgaan betrapt is...quote:
[..]
Klinkt ook niet gezond... hulp van buiten kan de boel helpen op de rit te krijgen denk ik ook..
Je hebt ervaring? Aan welke zijde van het verhaal?quote:
[..]
Klinkt als aanstellerij en als het standaard riedeltje van iemand die op vreemdgaan betrapt is...
Klinkt echt gezond ja.quote:
[..]
het is een groot bedrijf, werken niet op zelfde afdeling. Soa test gedaan, gelukkig niets opgelopen.
wat betreft werk zal gas terugnemen moeilijk zijn. als hij terug komt, dan wordt het werken en dan meteen naar huis. geen extra netwerk-uitjes ed meer, tijd voor mij en de kinderen.
hij heeft beloofd dit nooit meer te doen, ik ben zijn grote liefde zegt hij, zonder mij kan hij niet. hij houdt me nu ook de hele dag op de hoogte van zijn meetings en waar hij is en met wie
Nee, gelukkig geen directe ervaring (aan welke zijde dan ook), maar c'mon... dit soort uitspraken, binnen deze context, lijken mij wel algemeen bekend hoor.quote:
[..]
Je hebt ervaring? Aan welke zijde van het verhaal?
Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger is mijn mening en ervaring (althans groot deel).quote:
Hallo,
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets. Hij heeft een zeer goede baan, maar is door zijn drukke baan weinig thuis.
Hij is in het verleden wel eens vreemdgegaan, ik heb mijn ogen toen gesloten, een soort van gedoogd beleid. 6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid. Hij heeft mij nooit slecht behandeld en hij is een heel goede vader.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij waarschijnlijk bijna 3.5 jaar iets heeft met een jongere vrouw van zijn werk. Ik ben mijn man gevolgd na wat vermoedens, hij ging naar een hotel. Ik heb ze toen zien weggaan.
Ik heb hem thuis opgewacht, ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Er zijn nu bijna 2 maanden voorbij. Hij wilt me terug. Hij lijkt echt veranderd te zijn, hij geeft aan dat hij stuk gaat zonder mij. Dat hij niet ons hele huwelijk wilt weggooien. Hij heeft spijt, hij schrijft me nu ineens gedichten stuurt mij cadeaus. Hij heeft alles opgebiecht en hij wilt een schone lei, dat we opnieuw beginnen. De kinderen willen ook graag dat we bij elkaar komen.
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
Ongeveer hetzelfde verhaal.
Trap er niet in. Ga mij niet achterna
Tja, als ze er mee wil kappen, moet ze wel zeker zijn dat er geen gezamenlijke toekomst meer is en dat hij toch stiekem niet echt wil.. ook dan is therapie handig..quote:
[..]
Nee, gelukkig geen directe ervaring (aan welke zijde dan ook), maar c'mon... dit soort uitspraken, binnen deze context, lijken mij wel algemeen bekend hoor.
Jij ging terug naar je partner? leek ook echt veranderd? Maar ging daarna niet goed?quote:
[..]
Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger is mijn mening en ervaring (althans groot deel).
Ongeveer hetzelfde verhaal.
Trap er niet in. Ga mij niet achterna
Peter, therapie lijkt me een must, dit is niet 123 op te lossen
Ik ben het hier mee eens ja.quote:
Na 3,5 jaar heb je vooral spijt dat je gepakt bent.
Ik gok dat hij tenopzichte van jou echt veranderd is, nu is er immers wat veranderd; hij is jou kwijt. De vraag is alleen blijft die verandering, of ebt dat met tijd weg als je hem opnieuw een kans geeft en valt alles weer terug in het oude rollen patroon.
Kennelijk zat er, ondanks jij beweert van niet, toch echt iets fout bij de relatie, want het komt ergens vandaan. Misschien was het niet spannend genoeg, misschien bood gewoon de kans zich aan, misschien kwam hij echt wat te kort, ik weet het niet. Maar als dat niet opgelost wordt, zit je binnen een jaar weer waar je nu zit.
_________________________________
Maar als er al wat fout zit in de relatie en de man van TS heeft daarom er 3,5 jaar een
affaire op na gehouden, dan zit hij alsnog fucking 10000% fout. Hij had moeten aangeven
dat er iets niet goed zit ipv een jongere vrouw regelmatig te neuken.
TS heeft niet eens de kans gehad iets te doen aan wat er fout zou kunnen zitten in de relatie.
Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. Vroeger jarenlang een vriend gehad die vreemdgaan in zijn DNA had zitten. Vriendin, verloofde, getrouwd, kinderen 20 jaar oud of 35 jaar oud, betrapt en sorry zeggen of niet betrapt. Het maakte allemaal niet uit. Ook hebben we er wel over gesproken maar ongeacht hoe gelukkig hij thuis was het was voor hem onmogelijk om maar met één vrouw seks te hebben, vreemdgaan na het werk, bij vakanties van te voren via internet al een neukadresje regelen (want hey, een Italiaanse of een Hongaarse had hij nog niet gehad. (Relaties had hij nooit met anderen)quote:
[..]
Ik ben het hier mee eens ja.
_________________________________
Maar als er al wat fout zit in de relatie en de man van TS heeft daarom er 3,5 jaar een
affaire op na gehouden, dan zit hij alsnog fucking 10000% fout. Hij had moeten aangeven
dat er iets niet goed zit ipv een jongere vrouw regelmatig te neuken.
TS heeft niet eens de kans gehad iets te doen aan wat er fout zou kunnen zitten in de relatie.
Ergens altijd wel grappige gesprekken gehad, hij die ongeacht zijn situatie alles neukte, en ik die in twee lange relaties (6 en 7 jaar) nooit ben vreemdgegaan.
Vaak is er een oorzaak vanuit de relatie, sommige mannen zijn gewoon klootzakken.
Iets dergelijks wilde ik ook net posten. Sommige mannen zijn gewoon klootzakken (en sommige vrouwen gewoon bitches). Er hoeft niet altijd een (andere) reden te zijn.quote:
[..]
Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. Vroeger jarenlang een vriend gehad die vreemdgaan in zijn DNA had zitten. Vriendin, verloofde, getrouwd, kinderen 20 jaar oud of 35 jaar oud, betrapt en sorry zeggen of niet betrapt. Het maakte allemaal niet uit. Ook hebben we er wel over gesproken maar ongeacht hoe gelukkig hij thuis was het was voor hem onmogelijk om maar met één vrouw seks te hebben, vreemdgaan na het werk, bij vakanties van te voren via internet al een neukadresje regelen (want hey, een Italiaanse of een Hongaarse had hij nog niet gehad. (Relaties had hij nooit met anderen)
Ergens altijd wel grappige gesprekken gehad, hij die ongeacht zijn situatie alles neukte, en ik die in twee lange relaties (6 en 7 jaar) nooit ben vreemdgegaan.
Vaak is er een oorzaak vanuit de relatie, sommige mannen zijn gewoon klootzakken.
Daarnaast dus ook helemaal eens met deze post van jou:
Ik kan hier wel heel negatief blijven posten, maar mijn mening zal uiteindelijk toch steeds op bovenstaande uitkomen. Ik vind het van lafheid en/of een gebrek aan zelfrespect getuigen als je bij zo'n notoire leugenaar en bedrieger blijft... Bij iemand die je op dit vlak al éérder een kans hebt gegeven en die wéderom de fout is ingegaan en hoe zeg... 3,5 jaar lang (en langer als je hem niet wederom betrapt had)!!! Ik vind dat ook heel slecht naar je kinderen toe. Als voorbeeldfunctie, maar verder denk ik ook dat zij zo in een hele onprettige/ongezonde gezinssituatie terechtkomen.quote:
Ik voor mijzelf kan niet begrijpen dat als je in een niet open-relatie vreemdgaat, betrapt word en daarna alsnog 3,5 jaar vreemdgaat, liegt en bedriegt dat je partner het zelfs maar overweegt om je niet aan de kant te schoppen.
3,5 jaar liegen, de tering. Mijn partner ging er diezelfde avond uit en de vrienden mogen de spullen ophalen. Kinderen of geen kinderen.
Maar goed, TS, ik vind het wel heel sneu voor je en ik snap ook best dat het vanaf de zijlijn allemaal heel makkelijk praten is... sterkte!
Bah jaquote:
[..]
Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. Vroeger jarenlang een vriend gehad die vreemdgaan in zijn DNA had zitten. Vriendin, verloofde, getrouwd, kinderen 20 jaar oud of 35 jaar oud, betrapt en sorry zeggen of niet betrapt. Het maakte allemaal niet uit. Ook hebben we er wel over gesproken maar ongeacht hoe gelukkig hij thuis was het was voor hem onmogelijk om maar met één vrouw seks te hebben, vreemdgaan na het werk, bij vakanties van te voren via internet al een neukadresje regelen (want hey, een Italiaanse of een Hongaarse had hij nog niet gehad. (Relaties had hij nooit met anderen)
Ergens altijd wel grappige gesprekken gehad, hij die ongeacht zijn situatie alles neukte, en ik die in twee lange relaties (6 en 7 jaar) nooit ben vreemdgegaan.
Vaak is er een oorzaak vanuit de relatie, sommige mannen zijn gewoon klootzakken.
Gatver. Ik kan zelf niet snappen waarom die behoefte zo sterk kan zijn maar het is ongetwijfeld zo ja. Ook gewoon met kinderen en alles.. sommigen zetten er wel veel voor op het spel. Egoïstisch wel. Sommige mensen die.. tja. Die kunnen gewoon niet anders ofzo nee. Vroeg of laat..
Maar ik hoopvoor TS dat haar man niet tot die categorie behoort, dan is er nog wat te redden door datgene op te lossen wat er niet goed zit in de relatie.
Alhoewel ik hoop dat TS die gozer aan de kant zet. Kinderen maken het wel ingewikkelder
maar ik zou mijn kinderen bij willen brengen ZEKER niet bij iemand te blijven die jou bedriegt (godverdomme jarenlang ook nog en niet eens eenmalig).
Daar kunnen ze dan maar beter eerlijk over zijn.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 19:46 schreef Piet_Piraat het volgende:
Een man houdt nu eenmaal van wat afwisseling en het is daarom ook logisch dat ie regelmatig veranderd,
Dit is zeker waar.quote:
[..]
Er is natuurlijk een categorie mannen die vreemdgaat omdat het kan, er hoeft niet altijd een oorzaak te zijn thuis. - knip -
Wat hoop je nou echt? ....dat ze er samen uit kunnen komen of dat ze hem aan de kant zet. Beiden kan namelijk niet.quote:
Maar ik hoop voor TS dat haar man niet tot die categorie behoort, dan is er nog wat te redden door datgene op te lossen wat er niet goed zit in de relatie.
Alhoewel ik hoop dat TS die gozer aan de kant zet.
Typisch weer, hoor. Ik zie je altijd van leer trekken tegen vrouwen die vreemdgaan, maar nu het een man betreft komt de nuance ineens om de hoek kijken.quote:
[..]
Dat maakt wel degelijk uit.
Zoals ik al aangaf kunnen er ook andere redenen zijn waarom het zover gekomen is.
Stel je voor dat hij al jaren alle intimiteit geweigerd is terwijl hij ook al jaren geprobeerd heeft haar te bewegen daar wat aan te doen maar niks gewerkt heeft... dat maakt het een stuk begrijpelijker.
Intimiteit is nou eenmaal een belangrijk onderdeel van een relatie en seks hoort daar ook bij en ook ontbreekt dat dan kan hij nog steeds wel oprecht van haar houden, haar en de kinderen niet kwijt willen not to mention dat hij heel misschien niet zo blij is met het idee om de helft van zijn spullen, geld en huis kwijt te raken.
Ja ik spreek mezelf aardig tegenquote:
[..]
Wat hoop je nou echt? ....dat ze er samen uit kunnen komen of dat ze hem aan de kant zet. Beiden kan namelijk niet.
Ik hoop eigenlijk dat ze hem aan de kant zet. Maar omdat de situatie een stuk ingewikkelder is dan wat ik in eerste instantie eigenlijk zie gun ik het haar wel dat het goed komt, dat ze bij elkaar komen en ze nog lang en gelukkig leven (als ze dat graag wil tenminste en ik vind dat het topic daar een beetje op lijkt).
Maar ik las net een post van iemand die zei dat hij het zich niet kon voorstellen dat iemand zijn/haar partner naar jaren van bedrog (en niet de 1e x) niet aan de kant zet. Zo had ik het niet helemaal bekeken en ik ben het daar eigenlijk wel mee eens.
Ik zou echt geen relatie willen waarin ik constant terug moet denken aan of ik hem wel kan vertrouwen en dat het al een aantal x beschaamd is.
Kutsituatie wel.
quote:
[..]
Typisch weer, hoor. Ik zie je altijd van leer trekken tegen vrouwen die vreemdgaan, maar nu het een man betreft komt de nuance ineens om de hoek kijken.
hahahaEr zijn een aantal users wiens reacties ik eigenlijk niet meer (echt) lees en TerryStone is daar één van (want ziekelijke, totaal niet-objectieve en voorspelbare vrouwenhater, die ik toch nooit serieus neem).quote:
[..]
Typisch weer, hoor. Ik zie je altijd van leer trekken tegen vrouwen die vreemdgaan, maar nu het een man betreft komt de nuance ineens om de hoek kijken.
Diezelfde vraag rijst dan net zo goed voor een vrouw in die situatie en in beide gevallen is dat geen enkel excuus voor een (geheime) affaire, voor leugens en bedrog.quote:
De vraag rijst of een man vanaf zijn 20e trouw aan één vrouw kan zijn.
Dat vind ik niet helemaal hetzelfde. Mannen uiten zich via sex, vrouwen hebben dat véél minder.quote:
[..]
Diezelfde vraag rijst dan net zo goed voor een vrouw in die situatie en in beide gevallen is dat geen enkel excuus voor een (geheime) affaire, voor leugens en bedrog.
Ah, vandaar ook jouw goedpraterij in dit topic?quote:
[..]
Dat vind ik niet helemaal hetzelfde. Mannen uiten zich via sex, vrouwen hebben dat véél minder.
Hij heeft geen spijt van het vreemdgaan, hij heeft spijt dat hij is betrapt en hij baalt dat jij nu echt overweegt ermee te stoppen.
Nou, we staan behoorlijk tegenover elkaar in dit topic ja. Jouw reactie viel mij ook al opquote:
[..]
Ah, vandaar ook jouw goedpraterij in dit topic?
Precies... en als ze hem nu terugneemt, weet hij op zéker dat ze nóóit bij hem weg zal gaan, dat hij sowieso wel van alles kan flikkenquote:
De enige reden dat hij nu opeens überlief is voor je en zegt eraan te willen werken, is omdat hij zich realiseert dat zijn acties deze keer wel eens consequenties kunnen hebben. Zijn huwelijk zou bijvoorbeeld nu echt kunnen stuklopen, en dat had hij even niet verwacht.
Hij heeft geen spijt van het vreemdgaan, hij heeft spijt dat hij is betrapt en hij baalt dat jij nu echt overweegt ermee te stoppen.
[ Bericht 0% gewijzigd door Forbry op 01-10-2014 21:09:07 ]
Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.quote:
[..]
Ja ik spreek mezelf aardig tegen
Ik hoop eigenlijk dat ze hem aan de kant zet. Maar omdat de situatie een stuk ingewikkelder is dan wat ik in eerste instantie eigenlijk zie gun ik het haar wel dat het goed komt, dat ze bij elkaar komen en ze nog lang en gelukkig leven (als ze dat graag wil tenminste en ik vind dat het topic daar een beetje op lijkt).
Maar ik las net een post van iemand die zei dat hij het zich niet kon voorstellen dat iemand zijn/haar partner naar jaren van bedrog (en niet de 1e x) niet aan de kant zet. Zo had ik het niet helemaal bekeken en ik ben het daar eigenlijk wel mee eens.
Ik zou echt geen relatie willen waarin ik constant terug moet denken aan of ik hem wel kan vertrouwen en dat het al een aantal x beschaamd is.
Kutsituatie wel.
TS zal een beslissing moeten maken of ze haar veilige- en luxe leventje op wil geven en voor het eerst in haar leven zelfstandig gaat wonen als mid veertiger met 2 pubers of dat ze samen met haar man het een serieuze kans wil geven....en dan heb ik het niet over eenzijdige eisen en ultimatums stellen, want dat gaat niet werken.
Wat een onzin....quote:
[..]
Dat vind ik niet helemaal hetzelfde. Mannen uiten zich via sex, vrouwen hebben dat véél minder.
Hier ben ik het mee eens.quote:
[..]
Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.
Ik ben sowieso nog maar 18 dus er ontbreekt wel het een en ander aan mijn inlevingsvermogen. Maar ik doe mn bestquote:
[..]
Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.
TS zal een beslissing moeten maken of ze haar veilige- en luxe leventje op wil geven en voor het eerst in haar leven zelfstandig gaat wonen als mid veertiger met 2 pubers of dat ze samen met haar man het een serieuze kans wil geven....en dan heb ik het niet over eenzijdige eisen en ultimatums stellen, want dat gaat niet werken.
Tis gewoon kut. Die man heeft een fout gemaakt maar TS zit er nu wel mee. En niet zo'n beetje ook (dat kan ik me dan wel weer voorstellen
). Hoop nooit zo'n situatie mee te maken.Ik ben een ruime 22 jaar samen met mijn partner, maar ik kan niet zien hoe ik over zo'n enorm bedrog heen zou moeten kunnen komen.quote:
[..]
Als je 25 jaar bij elkaar bent en 2 kinderen hebt, dan is dat sowieso een situatie waarvan maar weinigen hier op FOK! zich uit eigen ervaring een voorstelling van kunnen maken. Terugkoppelen naar je eigen situatie heeft dan ook weinig zin, omdat er hele andere afwegingen bij komen kijken.
TS zal een beslissing moeten maken of ze haar veilige- en luxe leventje op wil geven en voor het eerst in haar leven zelfstandig gaat wonen als mid veertiger met 2 pubers of dat ze samen met haar man het een serieuze kans wil geven....en dan heb ik het niet over eenzijdige eisen en ultimatums stellen, want dat gaat niet werken.
Hij heeft gewoon 3.5 jaar gelogen, bedrogen en gekonkeld om dit te kunnen doen en was dit gewoon blijven doen als hij niet betrapt was.
Hoe moet dit goed komen, hoe moet het vertrouwen weer groeien als je zeker weet dat iemand gewoon zonder blikken of blozen recht in je gezicht kan liegen, een dubbelleven erop na kan houden? Dit gaat zoveel verder dan een domme fout dat ik er echt niet aan voorbij zou kunnen komen.
Hier een relatie van 14 jaar en ja, ik zie het precies zo. Ik vind die "milde/verzoenende" reacties echt heel bizar...quote:
[..]
Ik ben een ruime 22 jaar samen met mijn partner, maar ik kan niet zien hoe ik over zo'n enorm bedrog heen zou moeten kunnen komen.
Hij heeft gewoon 3.5 jaar gelogen, bedrogen en gekonkeld om dit te kunnen doen en was dit gewoon blijven doen als hij niet betrapt was.
Hoe moet dit goed komen, hoe moet het vertrouwen weer groeien als je zeker weet dat iemand gewoon zonder blikken of blozen recht in je gezicht kan liegen, een dubbelleven erop na kan houden? Dit gaat zoveel verder dan een domme fout dat ik er echt niet aan voorbij zou kunnen komen.
Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.quote:
[..]
Hier een relatie van 14 jaar en ja, ik zie het precies zo. Ik vind die "milde/verzoenende" reacties echt heel bizar...
Hop scheiden is geen realiteit, scheiden is altijd ellende. Maar dit vind ik zeer zeker niet hop zomaar even scheiden, dit is echt een meer dan grote vertrouwensbreuk.quote:
[..]
Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.
Hoe is het voor de kinderen om dit mee te moeten maken, het verdriet, de boosheid en het vertrouwen dat misschien nooit meer terugkomt? Is dat een pretje, lekker leven tussen die spanningen? Weten dat je vader je moeder als een voetveeg ziet die je zo kan bedonderen om daarna even zoet te doen en vergeven te worden, wat geef je je kinderen dan mee voor les?
Ik heb ook geen ervaring met een jarenlang liegende partner, maar wel met de scheiding van mijn ouders.quote:
[..]
Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.
De 'trauma's' (
als je daar al van kan spreken) die ik van het scheiden heb zijn niet het feit dat papa en mama uit elkaar gingen maar had veel meer te maken met de gebeurtenissen eromheen: het zwartmaken, ruzies om alimentatie, verhuizingen, gedoe met nieuwe partners en wat al niet meer.Ik geloof daarom niet zo dat die kinderen voor eeuwig en altijd beschadigd worden omdat mama nu voor zichzelf kiest en haar leugenachtige vent aan de kant zet.
Wat er tijdens en na zo'n scheiding kan gebeuren tussen de ouders en hoe dát de kinderen kan beïnvloeden, dat is een ander verhaal.
Zoals ik TS interpreteer, of wat zij schrijft, is dat er geen spanningen waren in het huwelijk. Wel moeilijke tijden (vreemdgaan man in het verleden). Maar ze omschrijft haar man als een goede vader, dat hij goed voor haar is en dat ze nog van 'm houdt. Dat is heel wat.quote:
[..]
Hop scheiden is geen realiteit, scheiden is altijd ellende. Maar dit vind ik zeer zeker niet hop zomaar even scheiden, dit is echt een meer dan grote vertrouwensbreuk.
Hoe is het voor de kinderen om dit mee te moeten maken, het verdriet, de boosheid en het vertrouwen dat misschien nooit meer terugkomt? Is dat een pretje, lekker leven tussen die spanningen? Weten dat je vader je moeder als een voetveeg ziet die je zo kan bedonderen om daarna even zoet te doen en vergeven te worden, wat geef je je kinderen dan mee voor les?
Vanaf nu wordt alles anders, want de man is het huis uit. En ziet nu wat hij op het spel heeft gezet. Werkt zich een slag in de rondte om het vertrouwen met z'n vrouw weer te herstellen. Crisis dus.
Zonder therapie, zonder de motivatie van beiden, wordt het inderdaad een moeilijke toestand. Vertrouwen is weg en de man ook. Zoals iemand al eerder schreef: zaak is nu echt de relatie constructief aan te gaan pakken en niet wegkijken/lijmen. Alles op de schop nu, anders is het kansloos.
Ik ben het daar toch niet mee eens. Ik denk dat het effect op kinderen blijvend is.quote:
[..]
Ik geloof daarom niet zo dat die kinderen voor eeuwig en altijd beschadigd worden omdat mama nu voor zichzelf kiest en haar leugenachtige vent aan de kant zet.
Wat er tijdens en na zo'n scheiding kan gebeuren tussen de ouders en hoe dát de kinderen kan beïnvloeden, dat is een ander verhaal.
Maar nogmaals: dit is heel persoonlijk. Het huwelijk van mijn ouders was één grote toestand van Koude Oorlog. Mijn moeder vroeg aan mij: "Roep je vader, we gaan eten" terwijl hij een meter verderop zat. De spanning was altijd om te snijden. Volgens mij moeder begonnen de problemen tussen hen al voor mijn geboorte. Dus ik wist niet beter.
Maar wat heb ik een intens verdriet gehad (en dus nog) dat ze uit elkaar zijn gegaan. Mijn onbevangenheid was weg, mijn veiligheid was weg, mijn geborgenheid was weg. Alsof het dak was weggewaaid. Ik ben er dus nóg niet overheen, dat lijkt me wel duidelijk.
Het zal vast persoonlijk zijnquote:
[..]
Ik ben het daar toch niet mee eens. Ik denk dat het effect op kinderen blijvend is.
Maar nogmaals: dit is heel persoonlijk. Het huwelijk van mijn ouders was één grote toestand van Koude Oorlog. Mijn moeder vroeg aan mij: "Roep je vader, we gaan eten" terwijl hij een meter verderop zat. De spanning was altijd om te snijden. Volgens mij moeder begonnen de problemen tussen hen al voor mijn geboorte. Dus ik wist niet beter.
Maar wat heb ik een intens verdriet gehad (en dus nog) dat ze uit elkaar zijn gegaan. Mijn onbevangenheid was weg, mijn veiligheid was weg, mijn geborgenheid was weg. Alsof het dak was weggewaaid. Ik ben er dus nóg niet overheen, dat lijkt me wel duidelijk.
.Ik kan me niet herinneren dat ik het gevoel had dat mijn veiligheid of geborgenheid weg was omdat mijn ouders niet meer samenwoonden. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik na de scheiding een enorm goede band met mijn vader kreeg (die nu trouwens ver te zoeken is
), dus misschien heb ik op die manier dat gevoel van veiligheid behouden.Later, toen de wachttorens waren opgezet, de geweren paraat stonden en de rollen prikkeldraad werden uitgerold, en iedereen elkaar van alles en niks beschuldigde, toen voelde ik me niet meer veilig. Maar ik heb dat nooit een op een gelinkt aan de scheiding zelf.
Boca Raton, wanneer of wat voor situatie zou er wel moeten zijn om te gaan scheiden? daar ben ik dan nu wel benieuwd naar.quote:
[..]
Ik ben het daar toch niet mee eens. Ik denk dat het effect op kinderen blijvend is.
Maar nogmaals: dit is heel persoonlijk. Het huwelijk van mijn ouders was één grote toestand van Koude Oorlog. Mijn moeder vroeg aan mij: "Roep je vader, we gaan eten" terwijl hij een meter verderop zat. De spanning was altijd om te snijden. Volgens mij moeder begonnen de problemen tussen hen al voor mijn geboorte. Dus ik wist niet beter.
Maar wat heb ik een intens verdriet gehad (en dus nog) dat ze uit elkaar zijn gegaan. Mijn onbevangenheid was weg, mijn veiligheid was weg, mijn geborgenheid was weg. Alsof het dak was weggewaaid. Ik ben er dus nóg niet overheen, dat lijkt me wel duidelijk.
Jenny, jouw vraag kan ik op dit moment even niet beantwoorden (zó die al te beantwoorden is). Ik ben alweer van slag door wat ik geschreven heb over mijn verleden. Dus ik laat die vraag graag aan de anderen over.
Mijn opmerking was niet als een aanval op jou bedoeld hoorquote:
[..]
Ik heb hier geen ervaring mee, vandaar misschien mijn milde reactie. Mijn mening komt voort uit het feit dat er kinderen zijn. Jonge kinderen nog. Daarom probeer ik het te nuanceren zo van: hey, er zijn er wel twee voor nodig om uit elkaar te groeien. Het is zo makkelijk: hop scheiden maar, probleem opgelost. Maar je creëert er wel een nieuw probleem mee: kinderen die een scheiding meemaken. En daar heb ik dus wel ervaring mee. Dat was voor mij absoluut desastreus.
Maar nee.. juist die kinderen zijn voor mij alleen maar een éxtra reden om van mening te zijn dat TS deze relatie beter kan beëindigen.
Ja, een scheiding kan traumatisch zijn, maar zo'n relatie als dit voortzetten gaat in mijn ogen nóg (veel) traumatischer voor ze zijn. Bovendien vind ik ook dat je daarmee een hele slechte boodschap aan je kinderen doorgeeft... Daarbovenop, en het is misschien wat hard om te zeggen, denk ik dat er zelfs een gerede kans bestaat dat de kinderen hierdoor minder respect voor TS zullen krijgen...
Als je er 100% van overtuigt bent dat er geen gemeenschappelijke toekomst meer is.quote:
wanneer of wat voor situatie zou er wel moeten zijn om te gaan scheiden? daar ben ik dan nu wel benieuwd naar.
Is dat zo?
Meh....zeer speculatief.quote:
Daarbovenop, en het is misschien wat hard om te zeggen, denk ik dat er zelfs een gerede kans bestaat dat de kinderen hierdoor minder respect voor TS zullen krijgen...
Heb een vriendin die zeker een jaar of 5 structureel is vreemd gegaan tijdens haar huwelijk en haar dochter (nu 26) heeft een zeer goede verhouding met haar, terwijl ze haar vader amper tot nooit ziet.
Erg gevaarlijk om dit soort persoonlijke ideeën als doemscenario te brengen. Geen van ons alleen heeft een glazen bol.
dat is de vraag. nu lijkt het erop dat hij het wilt laten werken, wil ik ook! maar ik wil niet naief zijn, zonder het vreemgaan is het al veel wat er tussen ons moet veranderen. maar het vreemgaan heeft nog meer stuk gemaakt, kan ik niet nog een keer aan. en het respect of beter gezegd het gebrek er aan, alleen maar van elkaar houden is niet genoeg! dat ik zwak ben als het op hem aankomt is duidelijk, komen zoveel dingen bij kijkenquote:
[..]
Als je er 100% van overtuigt bent dat er geen gemeenschappelijke toekomst meer is.
Is dat zo?
Een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
Je zal jezelf de vraag moeten stellen of je daarmee in de toekomst zou kunnen leven, voor je kinderen, de veiligheid en zekerheid, misschien ook wel die materiële zaken... Misschien kun je zelfs een open relatie aan zodat ook jij eens op zoek kan naar iets anders voor alleen sex.
Maar twijfel je over een van deze dingen dan denk ik dat het altijd beter zou zijn om er een punt achter te zetten.
Geen ervaring met een scheiding, maar dit lijkt mij dus ookquote:
[..]
Ik heb ook geen ervaring met een jarenlang liegende partner, maar wel met de scheiding van mijn ouders.
De 'trauma's' (
Ik geloof daarom niet zo dat die kinderen voor eeuwig en altijd beschadigd worden omdat mama nu voor zichzelf kiest en haar leugenachtige vent aan de kant zet.
Wat er tijdens en na zo'n scheiding kan gebeuren tussen de ouders en hoe dát de kinderen kan beïnvloeden, dat is een ander verhaal.
SPOILERDit zal misschien een deel van mijn reactie(s) verklaren, maar hier dus juist een kind wat dolgraag had gehad dat haar ouders waren gescheiden! Mijn ouders zijn twee hele lieve en leuke mensen, maar wel mensen met problemen, waaronder een hoop problemen met elkaar. Inmiddels zijn we/ze vele jaren verder en zijn ze door allerlei gebeurtenissen meer naar elkaar toegegroeid en dat is echt hartstikke mooi/fijn, maar nog steeds denk ik dat mijn ouders gelukkigere mensen en betere ouders waren geweest als ze al in een vroeg stadium (toen mijn broer en ik nog klein waren) uit elkaar waren gegaan. Dit terwijl in hún huwelijk zulke onwijs liefdeloze/respectloze/leugenachtige dingen als in het verhaal van TS nooit aan de orde zijn geweest (überhaupt was er van vreemdgaan e.d. geen sprake... ik denk dat het dan wél snel over was geweest
Mee eens, zoals ik al schreef, ik ben opgegroeid met een vader die vreemd ging.quote:
[..]
Mijn opmerking was niet als een aanval op jou bedoeld hoor
Maar nee.. juist die kinderen zijn voor mij alleen maar een éxtra reden om van mening te zijn dat TS deze relatie beter kan beëindigen.
Ja, een scheiding kan traumatisch zijn, maar zo'n relatie als dit voortzetten gaat in mijn ogen nóg (veel) traumatischer voor ze zijn. Bovendien vind ik ook dat je daarmee een hele slechte boodschap aan je kinderen doorgeeft... Daarbovenop, en het is misschien wat hard om te zeggen, denk ik dat er zelfs een gerede kans bestaat dat de kinderen hierdoor minder respect voor TS zullen krijgen...
Ik sprong een gat in de lucht toen mijn moeder mij vertelde dat ze gingen scheiden, eindelijk!
Ik kan mij dat dus heel goed voorstellenquote:
[..]
Mee eens, zoals ik al schreef, ik ben opgegroeid met een vader die vreemd ging.
Ik sprong een gat in de lucht toen mijn moeder mij vertelde dat ze gingen scheiden, eindelijk!
(ik las het -ergens anders- ook van al die andere mannen in jouw leven... ik vind het heel knap dat je toch zo "onbevangen" in je huidige relatie staat ).Als je 23 jaar getrouwd bent begint het ook wel te vervelen denk ik hoe vreselijk dit ook klinkt ik ben 19 en ik heb zoals vele fokkers geen relatie gehad dus misschien ligt het aan mijn inlevingsvermogenquote:
[..]
Ik ben sowieso nog maar 18 dus er ontbreekt wel het een en ander aan mijn inlevingsvermogen. Maar ik doe mn best
Tis gewoon kut. Die man heeft een fout gemaakt maar TS zit er nu wel mee. En niet zo'n beetje ook (dat kan ik me dan wel weer voorstellen
Verder als je van die man houd gewoon vergeven maar ik kan je natuurlijk niet garanderen dat het niet meer voorkomt.
Dank je, maar dat is ook een bewuste keuze, ik heb gewoon geen zin om achterdochtig te zijn.quote:
[..]
Ik kan mij dat dus heel goed voorstellen
Uiteindelijk ben jij degene die als enige kan bepalen of je wel of niet een gemeenschappelijke toekomst 100% uitsluit.quote:
[..]
dat is de vraag. nu lijkt het erop dat hij het wilt laten werken, wil ik ook! maar ik wil niet naief zijn, zonder het vreemgaan is het al veel wat er tussen ons moet veranderen. maar het vreemgaan heeft nog meer stuk gemaakt, kan ik niet nog een keer aan. en het respect of beter gezegd het gebrek er aan, alleen maar van elkaar houden is niet genoeg! dat ik zwak ben als het op hem aankomt is duidelijk, komen zoveel dingen bij kijken
Maar ik snap dus al niet, hoe jij kan denken/volhouden dat hij (echt) van jou houdt, als hij jou 3,5 jaar lang belogen en bedrogen heeft (ook nog eens nadat je hem al die nieuwe kans gegeven had)...quote:
[..]
dat is de vraag. nu lijkt het erop dat hij het wilt laten werken, wil ik ook! maar ik wil niet naief zijn, zonder het vreemgaan is het al veel wat er tussen ons moet veranderen. maar het vreemgaan heeft nog meer stuk gemaakt, kan ik niet nog een keer aan. en het respect of beter gezegd het gebrek er aan, alleen maar van elkaar houden is niet genoeg! dat ik zwak ben als het op hem aankomt is duidelijk, komen zoveel dingen bij kijken
Klopt. Ik trapte in de mooie verhalen en een dik jaar later heb ik haar weer betrapt op vreemd gaan. Speelde alweer maanden zei ze.quote:
[..]
Jij ging terug naar je partner? leek ook echt veranderd? Maar ging daarna niet goed?
Misschien lavger, want eerlijk is ze dus niet
Hier ben ik.quote:
De vraag rijst of een man vanaf zijn 20e trouw aan één vrouw kan zijn.
Die vraag kan met ja beantwoord worden.
Noem mij ouderwets, of whatever, boeit mij allemaal niet. Maar ik voel mij gewoon het fijnst als ik met mijn partner in bed lig, haar recht in de ogen kan kijken en weten dat ik elke vraag kan beantwoorden zonder leugens of problemen.
Ach een scheve schaats heb ik weleens gereden.quote:
[..]
Hier ben ik.
Die vraag kan met ja beantwoord worden.
Noem mij ouderwets, of whatever, boeit mij allemaal niet. Maar ik voel mij gewoon het fijnst als ik met mijn partner in bed lig, haar recht in de ogen kan kijken en weten dat ik elke vraag kan beantwoorden zonder leugens of problemen.
En jij bent... 21?quote:
Dank jequote:
42
Is dat oud genoeg om mijn antwoord als serieus te beschouwen?
En ja ik ben ook enige jaren getrouwd geweest.
Ah okéquote:
Was grapje omdat de vraag was De vraag rijst of een man vanaf zijn 20e trouw aan één vrouw kan zijn.
En nog nooit achter andere mokkel aangegaan?quote:
klopt.quote:
[..]
Ah oké
Was grapje omdat de vraag was De vraag rijst of een man vanaf zijn 20e trouw aan één vrouw kan zijn.
Maar niemand gaf een antwoord, laat ik dan maar de eerste zijn.
Niet binnen een relatie.quote:Op donderdag 2 oktober 2014 01:00 schreef Piet_Piraat het volgende:
[..]
En nog nooit achter andere mokkel aangegaan?
Welk antwoord? Mannen houden van afwisseling en vrouwen zeuren.quote:
[..]
klopt.
Maar niemand gaf een antwoord, laat ik dan maar de eerste zijn.
cliche'squote:
[..]
Welk antwoord? Mannen houden van afwisseling en vrouwen zeuren.
Genoeg vrouwen die ook van afwisseling houden, en genoeg mannen die ook dom zeuren (Fok! zit er vol mee)
Wat ik wel typisch vrouwelijk vind is de volgende situatie.
We gaan slapen, de man doet zijn ogen dicht en slaapt bijna waarop de vrouw een serieus gesprek begint, al slaperig geeft de man antwoord, een gesprek ontstaat en na vijf minuten slaapt de vrouw terwijl de man nog een half uur klaar wakker in bed ligt. Dit moet toch ook herkenbaar zijn voor anderen.
Nee ik lul mijn muts nog steeds in slaap.quote:
[..]
cliche's
Genoeg vrouwen die ook van afwisseling houden, en genoeg mannen die ook dom zeuren (Fok! zit er vol mee)
Wat ik wel typisch vrouwelijk vind is de volgende situatie.
We gaan slapen, de man doet zijn ogen dicht en slaapt bijna waarop de vrouw een serieus gesprek begint, al slaperig geeft de man antwoord, een gesprek ontstaat en na vijf minuten slaapt de vrouw terwijl de man nog een half uur klaar wakker in bed ligt. Dit moet toch ook herkenbaar zijn voor anderen.
Enige jaren getrouwd is toch anders als 20 plus jaren getrouwd zijn geweest.quote:
[..]
Dank je
42
Is dat oud genoeg om mijn antwoord als serieus te beschouwen?
En ja ik ben ook enige jaren getrouwd geweest.
Dan heb je een andere situatie en andere afwegingen. Niet dat het iets af doet van de serieusheid van je antwoord btw. Daarnaast speelt karakter ook nog een rol.
Van Piet weet ik dat hij trouwens al bijna 100 jaar getrouwd is.
Ja, dit is misschien een beetje een raar scenario, maar ik dacht ik gooi er nog even een andere visie in
.Elk (lang) huwelijk (en elke (lange) relatie) heeft inderdaad zijn dipjes, dat heb ik zelf ook een keer mogen ervaren. En in principe ga je dan met zijn tweeën (ja, met zijn tweeën) daaraan werken om te kijken of je gezamenlijk uit dat dipje kunt komen. Dat is een logisch gevolg van het aangaan van een relatie (of bij een huwelijk letterlijk gezien de huwelijksbelofte).quote:
[..]
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.
Ik stoor me er aan dat er zo snel gezegd wordt: scheiden met die handel.
Als je als stel steken hebt laten vallen (uit elkaar bent gegroeid, zoiets doen ze toch echt zelf) dan is het een legitieme vraag of je niet alsnog alles op alles kunt zetten om de boel te redden.
Een huwelijk is hard werken. Niet blijven zitten tot er iets fout gaat om dan te verkassen.
Er zijn echter grenzen, zelfs als je kinderen hebt en lang bij elkaar bent. Een keer vreemdgaan zou ik eventueel nog kunnen accepteren van een partner, maar iemand die na een eerdere confrontatie vervolgens nog een keer 3,5 jaar lang een dubbelleven leid met een 'partner ernaast' zou ik niet meer accepteren als partner. Dan ben je echt te ver de grens over gegaan.
Mee eens. Tuurlijk zijn er dips en natuurlijk kunnen er fouten worden gemaakt. Maar de zelfde fout herhalen en dan ook nog 3,5 jaar volhouden in plaats van het gesprek er over te beginnen is toch echt wel over een grens.quote:
[..]
Elk (lang) huwelijk (en elke (lange) relatie) heeft inderdaad zijn dipjes, dat heb ik zelf ook een keer mogen ervaren. En in principe ga je dan met zijn tweeën (ja, met zijn tweeën) daaraan werken om te kijken of je gezamenlijk uit dat dipje kunt komen. Dat is een logisch gevolg van het aangaan van een relatie (of bij een huwelijk letterlijk gezien de huwelijksbelofte).
Er zijn echter grenzen, zelfs als je kinderen hebt en lang bij elkaar bent. Een keer vreemdgaan zou ik eventueel nog kunnen accepteren van een partner, maar iemand die na een eerdere confrontatie vervolgens nog een keer 3,5 jaar lang een dubbelleven leid met een 'partner ernaast' zou ik niet meer accepteren als partner. Dan ben je echt te ver de grens over gegaan.
Ik ken iemand die een vrouw en kinderen heeft en 2 jaar lang is vreemd gegaan met een meid.
Toen dat uiteindelijk uitkwam was hij er doodziek van wat hij zijn vrouw heeft aangedaan en wilde haar niet kwijt. Hij at niet meer, viel 10 kilo af, moest dagelijks overgeven uit schuldgevoel voor wat hij gedaan heeft. Hij zou het NOOIT meer doen.
En toen, zo'n 3 jaar later, is hij toch weer teruggekomen bij die meid waar hij eerder die 2 jaar mee is vreemd gegaan.
Zoals ik het uit jouw verhaal opmaak, is jouw man een nog ergere vreemdganger omdat hij dit al meerdere malen gedaan heeft. Ik betwijfel of je erop kunt vertrouwen dat hij het nooit meer doet.
Waarom denk jij dat?quote:
Ik denk altijd: eens vreemdgegaan, is altijd vreemdgaan.
Omdat ik denk dat als je eenmaal vreemdgaat, je dat in je hebt zitten of je niet genoeg geeft om je huidige partner. Anders ga jij niet zomaar vreemd.quote:
Dus iemand die op z'n 20-ste vreemd gaat, die doet dat op z'n 80-ste nog steeds? Altijd?quote:
[..]
Omdat ik denk dat als je eenmaal vreemdgaat, je dat in je hebt zitten of je niet genoeg geeft om je huidige partner. Anders ga jij niet zomaar vreemd.
Nee, want iemand van 80 komt überhaupt veel moeilijker aan sex en om vreemd te kunnen gaan moet je zelfs TWEE sexpartners hebben tegelijkertijd.quote:
[..]
Dus iemand die op z'n 20-ste vreemd gaat, die doet dat op z'n 80-ste nog steeds? Altijd?
De kans is groot dat ie het vaker zal doen bij de huidige partner.quote:
[..]
Dus iemand die op z'n 20-ste vreemd gaat, die doet dat op z'n 80-ste nog steeds? Altijd?
Ik geloof dan weer niet dat als iemand t bij de ene doet. Hij y ook bij een volgende partner automatisch weer doet.
Bedankt. En ja, hier ben ik het mee eens.quote:
[..]
De kans is groot dat ie het vaker zal doen bij de huidige partner.
Ik geloof dan weer niet dat als iemand t bij de ene doet. Hij y ook bij een volgende partner automatisch weer doet.
En dit inderdaad. Of je partner vreemd gaat heeft ten dele ook met jou1 te maken, want als je partner makkelijk beter kan krijgen zullen de mensen dit toch willen materialiseren2. Dat is namelijk de essentie van darwinistische reproductie: sex hebben met een zo goed/aantrekkelijk mogelijke partner.quote:
[..]
De kans is groot dat ie het vaker zal doen bij de huidige partner.
Ik geloof dan weer niet dat als iemand t bij de ene doet. Hij y ook bij een volgende partner automatisch weer doet.
1 Lees: je bent een stuk minder aantrekkelijk dan je partner.
2 uiteraard zal niet iedereen dit doen. Een stabiele relatie is namelijk ook wat waard.
Ik denk dat je de leeftijdsfactor mee moet nemen in het verhaal. Had een heel verhaal getypt, maar laat ook maar, want uiteindelijk kwam Patty Brard er zelfs in voor en dat is wel erg off-topic.quote:
[..]
De kans is groot dat ie het vaker zal doen bij de huidige partner.
Ik geloof dan weer niet dat als iemand t bij de ene doet. Hij y ook bij een volgende partner automatisch weer doet.
Dus nee, je moet hem niet terugnemen. Kies voor jezelf. Het is rot voor je kinderen, maar ga je zelf eens na : Denk je dat je kinderen gelukkiger zijn om jaren lang in een leugen geleefd te hebben? Namelijk dat papa mama keihard bedonderde? Of dat ze door de zure appel heen moeten die een scheiding heet, maar niet in een schijnwereld hebben geleefd.
Daar komt nog eens bij dat je ook voor je zelf moet kiezen. Je verdient beter dan als een stuk vuil te worden behandeld.
Just my thoughts.
Nu kan ze nog een nieuw leven opbouwen, nog jong zat voor.quote:
Als ie 2 keer vreemd gaat, zal ie dat de 3e keer ook doen. Hij wil je niet terug, hij wil terug naar de situatie waarin voor hem alles koek en ei was. Namelijk dat jij een moeder bent voor zijn kinderen, 2 keer per jaar op vakantie kunnen en dat het voor de buitenwereld allemaal perfect lijkt. Maar dat ie ondertussen wel buiten de deur kan neuken.
Dus nee, je moet hem niet terugnemen. Kies voor jezelf. Het is rot voor je kinderen, maar ga je zelf eens na : Denk je dat je kinderen gelukkiger zijn om jaren lang in een leugen geleefd te hebben? Namelijk dat papa mama keihard bedonderde? Of dat ze door de zure appel heen moeten die een scheiding heet, maar niet in een schijnwereld hebben geleefd.
Daar komt nog eens bij dat je ook voor je zelf moet kiezen. Je verdient beter dan als een stuk vuil te worden behandeld.
Just my thoughts.
Straks blijf je bij elkaar en flikt ie het weer maar ben je al tegen de 60, dan heb je spijt denk ik...
Je bent geen 24 meer, maar ook nog niet zo oud dat je helemaal geen keuze meer hebt.
Misschien is een langere uittijd zonder of met minimaal contact een mogelijkheid voor jullie twee om uit te vinden wat jullie echt nog aan elkaar hebben. De uitkomst kan dan wel zijn dat de een nog verder wil en de ander eigenlijk al afscheid heeft genomen.
En toen je nog niets over de affaire wist, voelde je toen al te kort gedaan, of kon jouw man de aandacht redelijk goed verdelen?
Het lijkt voor velen vrij zwart wit, maar met de jaren spelen misschien andere aspecten een grotere rol en wat is dan meer waard, de gouden kooi, mooi weer spelen, tevreden zijn met wat je wel hebt in de relatie, of de eer aan jezelf houden. Kijk naar jezelf en niet te veel naar de ander, jij moet met je eigen leven verder en achter jouw keuze kunnen staan.
[ Bericht 1% gewijzigd door Zana op 02-10-2014 22:06:44 ]
Jaren terug had ik gelezen dat verhoogde concentratie oxytocine meer afstand creëerde tussen man en vrouw-die-niet-de-partner-is. Dit gold alleen voor bezette mannen. En verhoogde oxytocine concentratie is te bereiken middels aanrakingen, zoals knuffels, hand op de schouder, etc.quote:
Dat is namelijk de essentie van darwinistische reproductie: sex hebben met een zo goed/aantrekkelijk mogelijke partner.
Misschien was dit het:
http://www.sciencedaily.com/releases/2012/11/121113174712.htm
[ Bericht 1% gewijzigd door Yiwei op 02-10-2014 19:48:19 ]
Ah, de man van TS kan er dus niets aan doen. Hij maakt gewoon te weinig oxytocine aanquote:
[..]
Jaren terug had ik gelezen dat verhoogde concentratie oxytocine meer afstand creëerde tussen man en vrouw. Dit gold alleen voor bezette mannen. En verhoogde oxytocine concentratie is te bereiken middels aanrakingen, zoals knuffels, hand op de schouder, etc.
Misschien was dit het:
http://www.sciencedaily.com/releases/2012/11/121113174712.htm
Een beetje in hetzelfde straatje is onderzoek naar het testosteronniveau bij mannen met een vaste partner. Het blijkt dat de hoeveelheid testosteron in je bloed substantieel afneemt naarmate je langer in een vaste relatie zit en helemaal als er kinderen komen*.
Het is dus wetenschappelijk bewezen dat je een watje wordt als je een vriendin hebt. Het is dus je eigen schuld als je als vrouw je vriend minder stoer en aantrekkelijk vindt worden na verloop van tijd
* Ik meen me te herinneren dat het testosteronniveau al afnam door alleen het hebben van een vaste partner en dus niet pas bij het krijgen van een kind, maar het kan dat ik dat verkeerd heb.
Heb jij ooit in je leven iets fout gedaan? Jezelf, of je eigen belangen/verlangens, onterecht boven die van een ander geplaatst?quote:
[..]
Omdat ik denk dat als je eenmaal vreemdgaat, je dat in je hebt zitten of je niet genoeg geeft om je huidige partner. Anders ga jij niet zomaar vreemd.
Volgens jouw logica zal je die fouten dus voor de rest van je leven blijven maken. Men kan immers niet veranderen.
Een behoefte is wat anders dan een fout.quote:
[..]
Heb jij ooit in je leven iets fout gedaan? Jezelf, of je eigen belangen/verlangens, onterecht boven die van een ander geplaatst?
Volgens jouw logica zal je die fouten dus voor de rest van je leven blijven maken. Men kan immers niet veranderen.
Vreemdgaan is niet altijd een fout.quote:
[..]
Heb jij ooit in je leven iets fout gedaan? Jezelf, of je eigen belangen/verlangens, onterecht boven die van een ander geplaatst?
Volgens jouw logica zal je die fouten dus voor de rest van je leven blijven maken. Men kan immers niet veranderen.
Een affaire van 3.5 jaar is een doelbewuste keuze, geen fout, mafklapper.quote:
[..]
Heb jij ooit in je leven iets fout gedaan? Jezelf, of je eigen belangen/verlangens, onterecht boven die van een ander geplaatst?
Volgens jouw logica zal je die fouten dus voor de rest van je leven blijven maken. Men kan immers niet veranderen.
Dat De ouders van iemand in mijn omgeving zijn ook ondanks alles nog bij elkaar. Twee mensen die in hetzelfde huis wonen. Samen kinderen hebben, maar verder elkaar totaal niks meer te vertellen hebben. Vrouw in dit stel is ook vreemd gegaan in het verleden. Kinderen hebben zulke dingen heel snel door. Je hoeft je kinderen niet voor te liegen dat je nog van hun vader houdt.quote:
[..]
Een affaire van 3.5 jaar is een doelbewuste keuze, geen fout, mafklapper.
Vraag me trouwens bij affaires van zo'n lange periode hoe dat in zijn werk gaat. Hij was duidelijk nog in een relatie. Was zijn minnares ook in een relatie of was zij vrijgezel. Ik vermoed het eerste. Na een jaar affaire met een vrijgezelle dame begint de dame toch ook wel eens over de gang van zaken. Die heeft misschien ook gevoelens en wil die beantwoord zien.
Klopt, helemaal mee eens. Geen goed woord voor over.quote:
[..]
Een affaire van 3.5 jaar is een doelbewuste keuze, geen fout, mafklapper.
Maar ik reageerde op iemand die stelde "eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger". Waar ik het dus niet mee eens ben.
Dat deze kerel het grondig blijft verneuken staat buiten kijf.
Vooruit, je mag blijven.quote:
[..]
Klopt, helemaal mee eens. Geen goed woord voor over.
Maar ik reageerde op iemand die stelde "eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger". Waar ik het dus niet mee eens ben.
Dat deze kerel het grondig blijft verneuken staat buiten kijf.
Zelf geen behoefte om eens flink de bloemetjes buiten de deur te zetten?quote:
[..]
dat is de vraag. nu lijkt het erop dat hij het wilt laten werken, wil ik ook! maar ik wil niet naief zijn, zonder het vreemgaan is het al veel wat er tussen ons moet veranderen. maar het vreemgaan heeft nog meer stuk gemaakt, kan ik niet nog een keer aan. en het respect of beter gezegd het gebrek er aan, alleen maar van elkaar houden is niet genoeg! dat ik zwak ben als het op hem aankomt is duidelijk, komen zoveel dingen bij kijken
Die man was niet doodziek om wat hij zijn vrouw had aangedaan maar omdat hij betrapt werd.quote:
Moet je hem terugnemen? Tja, ik weet het niet...
Ik ken iemand die een vrouw en kinderen heeft en 2 jaar lang is vreemd gegaan met een meid.
Toen dat uiteindelijk uitkwam was hij er doodziek van wat hij zijn vrouw heeft aangedaan en wilde haar niet kwijt. Hij at niet meer, viel 10 kilo af, moest dagelijks overgeven uit schuldgevoel voor wat hij gedaan heeft. Hij zou het NOOIT meer doen.
En toen, zo'n 3 jaar later, is hij toch weer teruggekomen bij die meid waar hij eerder die 2 jaar mee is vreemd gegaan.
Zoals ik het uit jouw verhaal opmaak, is jouw man een nog ergere vreemdganger omdat hij dit al meerdere malen gedaan heeft. Ik betwijfel of je erop kunt vertrouwen dat hij het nooit meer doet.
Eigenlijk denk ik ook dat dát het probleem isquote:
[..]
Die man was niet doodziek om wat hij zijn vrouw had aangedaan maar omdat hij betrapt werd.
Wat zijn de gevolgen van een scheiding voor die man, zijn ze in gemeenschap van goederen
getrouwd? Moet hij alimentatie betalen en dat soort dingen...
Waarschijnlijk, ik zeg waarschijnlijk omdat ik die vent natuurlijk ook niet ken, is hij niet
zo best af met een scheiding, meer sex en misschien wel betere sex dat wel, maar ja, dat
duurt meestal ook niet eeuwig.
Een keer vreemdgaan in, wat was het? 23 jaar? Tja, kan gebeuren, valt over te praten natuurlijk,
ligt helemaal aan de situatie hoef je niet meteen de tent af te breken, maar 3.5 jaar lang liegen
en bedriegen is wel lang hoor....
Dan ben je best een ijskouwe als je dat kan en of je zo iemand nou nog moet/kan vertrouwen?
Als ik voor mezelf spreek denk ik dat ik dat niet zou kunnen, maar jah,, iedere relatie is anders
denk ik.
Ik heb ook van dit soort onorthodoxe oplossingen in mijn hoofd. Voor TS dan hè, aangezien die niet wil scheiden...quote:
Kun je hem niet gewoon doen denken dat het over is? Dus gewoon wel die scheiding in gang zetten en dan kijken hoe hij reageert? En dan niet meteen direct, maar in de afwikkeling van die scheiding (dus middellange en lange termijn). Wil hij je nog steeds terug, of is het zodra je de scheiding doorzet 'verloren zaak' en is hij er vandoor met een ander? Mocht hij echt verandert zijn (ik ben er sceptisch over) en ervoor blijven vechten dan kun je hem alsnog vergeven en een relatie hebben, maar dan ongetrouwd. Blijft hij je trouw kun je over een x aantal jaar altijd weer hertrouwen mocht je dat willen.
Ja, dit is misschien een beetje een raar scenario, maar ik dacht ik gooi er nog even een andere visie in
Ik lees hier dat sommige mensen denken dat het voor mannen veel moeilijker is om vanaf jonge leeftijd een relatie met dezelfde partner gehad te hebben en dus sneller in vreemdgaan zullen vervallen, maar ben het daar niet erg mee eens. Het excuus 'hij is een man, het is voor hem heel moeilijk' kan wat mij betreft van tafel. Heb jij nooit behoefte gehad aan seks met een andere man, TS? En dan bedoel ik niet dat je dat ook echt wilde doen maar dat je misschien eens hebt gedacht: ik had eigenlijk wel wat meer van mijn vrijgezellenleven willen genieten voordat ik me bond. Excuses verzinnen omdat hij een man is en veel meer behoefte aan seks (met andere vrouwen dan die vrouw met wie hij al 23 jaar samen is) zou hebben? Wat een kwats. Lekker makkelijk ook.
En nog iets: ik weet dat een scheiding soms (of vaak) traumatisch voor kinderen kan zijn. In ieder geval even vervelend. Ik weet echter ook dat opgroeien in een gezin waarin ouders 'voor de kinderen bij elkaar blijven' evenzo veel schade toe kan brengen. Er is altijd nog de betere keuze, namelijk scheiden en 'normaal' met elkaar om blijven gaan omwille van de kinderen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Grunge. op 10-10-2014 04:43:19 ]