als reactie op wat is dit?quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:21 schreef Jenny-VK het volgende:
Het is een zelfstandige man die veel waarde hecht aan vrijheid
Ja dat kan alleen zal het geen blijvende verandering zijn denk ik, mogelijk kan hij zich laten castreren?quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:14 schreef Jenny-VK het volgende:
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:20 schreef DirtyDaniel het volgende:
Hou het voor de kinderen nog een paar jaartjes vol zou ik zeggen en kijk tegelijk of hij echt veranderd is. Denk dat geen van beide die 23 jaar weg willen gooien.Hij zal veel moeten doen om jou vertrouwen terug te winnen iig.
Nee. Het zou je eindeloos naïef maken. Maak hem duidelijk dat dit nou niet hét ideaalbeeld is dat puberende kinderen (sowieso een lastige fase van kinderen) van hun vader zouden moeten zien. (Je kinderen zijn ongetwijfeld niet dom en voelen de spanning ook wel)quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:14 schreef Jenny-VK het volgende:
Hallo,
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets. Hij heeft een zeer goede baan, maar is door zijn drukke baan weinig thuis.
Hij is in het verleden wel eens vreemdgegaan, ik heb mijn ogen toen gesloten, een soort van gedoogd beleid. 6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid. Hij heeft mij nooit slecht behandeld en hij is een heel goede vader.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij waarschijnlijk bijna 3.5 jaar iets heeft met een jongere vrouw van zijn werk. Ik ben mijn man gevolgd na wat vermoedens, hij ging naar een hotel. Ik heb ze toen zien weggaan.
Ik heb hem thuis opgewacht, ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Er zijn nu bijna 2 maanden voorbij. Hij wilt me terug. Hij lijkt echt veranderd te zijn, hij geeft aan dat hij stuk gaat zonder mij. Dat hij niet ons hele huwelijk wilt weggooien. Hij heeft spijt, hij schrijft me nu ineens gedichten stuurt mij cadeaus. Hij heeft alles opgebiecht en hij wilt een schone lei, dat we opnieuw beginnen. De kinderen willen ook graag dat we bij elkaar komen.
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
De kinderen willen juist dat we bij elkaar komenquote:Op dinsdag 30 september 2014 21:26 schreef Gedachtenstroom het volgende:
[..]
Nee. Het zou je eindeloos naïef maken. Maak hem duidelijk dat dit nou niet hét ideaalbeeld is dat puberende kinderen (sowieso een lastige fase van kinderen) van hun vader zouden moeten zien. (Je kinderen zijn ongetwijfeld niet dom en voelen de spanning ook wel)
quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:22 schreef Jenny-VK het volgende:
Yiwei, ik heb hem uit huis gezet, dat heeft hem gebroken. Hij wilt mij en de kinderen terug
Je spreekt jezelf anders wel tegen hier.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:14 schreef Jenny-VK het volgende:
ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Dus moet je het maar pikken dat iemand je zo belazert? Zeker gezien het niet de eerste keer is.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:25 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.
23 jaar getrouwd zijn is niet mis, dan heb je al de nodige dingen meegemaakt met elkaar. En alleen is ook maar alleen.
Maar hoe vaak blijf je zijn vreemdgaan pakken? Na een tweede keer is de 'grap' ('Oh! Het spijt me! Sorry, ik zal het nooit meer doen') er toch wel af? Hij heeft waarschijnlijk zijn kans gegrepen bij de collega die niet bij haar partner terecht kon. En hij komt ook iets tekort dat hij niet met jou kan bespreken.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:28 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
De kinderen willen juist dat we bij elkaar komen
Logisch maar dat wil niet zeggen dat het verstandig is en ook niet dat je daarom verplicht bent dat te doen. Eerlijk gezegd denk ik dat de verandering niet meer is dan spijt dat hij betrapt is want hij lijkt mij niet zo dom dat hij van te voren de gevolgen niet kon inschatten.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:28 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
De kinderen willen juist dat we bij elkaar komen
Waarom kan het niet alleen de sex zijn?quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:24 schreef Jenny-VK het volgende:
Madelief, reactie op waarom hij vreemd is gegaan, dat hij zich niet gebonden wilt voelen? Dat is wat ik denk, hij zegt dat het alleen om de sex ging, maar zo simpel kan het niet zijn
gaat mij om die 3.5 jaar. denk te naief dat dan alleen sex is.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:35 schreef admiraal_anaal het volgende:
[..]
Waarom kan het niet alleen de sex zijn?
quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:29 schreef LompeHork het volgende:
[..]
[..]
Je spreekt jezelf anders wel tegen hier.
Wat is er nu echt aan de hand? Lijkt me dat het vertrouwen sowieso weg is.
Hij heeft besteedt nu al zijn tijd aan mij en aan de kinderen. we praten nu meer, wat we al lange tijd niet deden. wat ik al zei hij lijkt een andere persoon, iemand die beseft dat hij niet zonder ons gezin kan en alles op alles wilt zetten om het te laten werken.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:29 schreef LompeHork het volgende:
[..]
[..]
Je spreekt jezelf anders wel tegen hier.
Wat is er nu echt aan de hand? Lijkt me dat het vertrouwen sowieso weg is.
Het blijft jouw keuzequote:Op dinsdag 30 september 2014 21:40 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
Hij heeft besteedt nu al zijn tijd aan mij en aan de kinderen. we praten nu meer, wat we al lange tijd niet deden. wat ik al zei hij lijkt een andere persoon, iemand die beseft dat hij niet zonder ons gezin kan en alles op alles wilt zetten om het te laten werken.
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende. en natuurlijk nog wel van hem houden. maar het sein wat ik afgeef als ik terug ga, is idd dat ie dan alles kan flikkenquote:Op dinsdag 30 september 2014 21:43 schreef LompeHork het volgende:
[..]
Het blijft jouw keuze
Persoonlijk zou ik hem weren, gezien z'n historie en wat hij heeft geflikt. "Doe wat je gevoel zegt" is echt te cliché in zo'n situatie.
Op zich is het ook raar; ik vermoed dat hij rond de 50 jaar is. Welk vrouw wilt nou vrijwillig een getrouwde man van in de 50quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:35 schreef admiraal_anaal het volgende:
[..]
Waarom kan het niet alleen de sex zijn?
wat is dit?...t geld meenemenquote:Op dinsdag 30 september 2014 21:43 schreef Yiwei het volgende:
Maar eerst scheiden en zijn geld meenemen. Dan komt de rest. Hij mag wel terugkomen en proberen, maar gewoon eerst juridisch gescheiden en het geld nemen.
zou je verbazen hoeveel jonge vrouwen zich werpen op mannen met status. Hij gaf aan dat ze gek op hem was. bij hem ging het om de sex zegt hijquote:Op dinsdag 30 september 2014 21:51 schreef Yiwei het volgende:
[..]
Op zich is het ook raar; ik vermoed dat hij rond de 50 jaar is. Welk vrouw wilt nou vrijwillig een getrouwde man van in de 50Tenzij zij ook in die leeftijds categorie zit of hij eruit ziet als een hunk. Maar ik denk het niet. M.a.w. hoogstwaarschijnlijk heeft hij gewoon werk van haar gemaakt over een langere periode.
Meestal zijn mensen getrouwd in gemeenschap van goederen, dus gewoon minstens de helft van het hele vermogen op je eigen naam zetten. Dit geldt als enige compensatie in een materiële vorm. Daarnaast weet hij dan ook echt dat je kan gaan wanneer je wilt. Maar als je echt een kans wilt geven, blijf samenwonen na scheiding i.c.m. relatietherapie. Ga niet apart wonen, want dan wurmt een mokkel weer bij hem. Kinderen willen ouders bij elkaar, nou ouders zijn bij elkaar. Alleen op papier niet meer en zij heeft wat meer geld. Mocht het goed gaan in de komende jaren, dan kunnen ze alsnog weer trouwenquote:Op dinsdag 30 september 2014 21:51 schreef madeliefff het volgende:
[..]
wat is dit?...t geld meenemen
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Gaat om adoratie en narcisme.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:55 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
zou je verbazen hoeveel jonge vrouwen zich werpen op mannen met status. Hij gaf aan dat ze gek op hem was. bij hem ging het om de sex zegt hij
Dat kan natuurlijk wel zo simpel zijn, maar dat terzijde.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:24 schreef Jenny-VK het volgende:
Madelief, reactie op waarom hij vreemd is gegaan, dat hij zich niet gebonden wilt voelen? Dat is wat ik denk, hij zegt dat het alleen om de sex ging, maar zo simpel kan het niet zijn
bedankt ds4 dat had ik nodigquote:Op dinsdag 30 september 2014 22:30 schreef DS4 het volgende:
[..]
Dat kan natuurlijk wel zo simpel zijn, maar dat terzijde.
Je zegt dat jullie uit elkaar gegroeid zijn nadat je hem de eerste keer had betrapt. Dat zul je je ook op dat moment gerealiseerd hebben. Het lijkt dat daar een onderliggend probleem zit waar jullie beiden verantwoordelijk voor zijn.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat het des foks is om heel erg te kijken naar het vreemdgaan, maar relatieproblemen zijn zelden zo simplistisch en alleen daar naar kijken maakt dat je niet oplost wat opgelost moet worden.
Op dit moment overweeg je om hem een nieuwe kans te geven. Om dan niet over een bepaalde tijd in dezelfde situatie te zitten moet er iets veranderen bij jullie. Ik lees nl dat jullie ook ten tijde van de eerste keer vreemdgaan niet echt de juiste keuzes maakten. Ik haal dat uit het feit dat jij spreekt over gedoogbeleid... Kennelijk liet je ook toen problemen links liggen. Dan komt er vanzelf een moment dat het echt goed fout gaat.
Kortom: als je het een kans wil geven moeten jullie daar iets aan doen. Problemen aanpakken en dus beter communiceren, bijsturen in plaats van negeren, enz.
Zelden lukt dat vanaf de positie waar jullie nu lijken te staan zonder hulp van buitenaf.
En dat zal best een paar vervelende gesprekken op gaan leveren die uiteindelijk ook de conclusie kunnen kennen: dit is niet meer te redden...
Ja duhhh!quote:Op dinsdag 30 september 2014 22:30 schreef DS4 het volgende:
Ik haal dat uit het feit dat jij spreekt over gedoogbeleid... Kennelijk liet je ook toen problemen links liggen. Dan komt er vanzelf een moment dat het echt goed fout gaat.
Hoe was jullie seksleven?quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:55 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
zou je verbazen hoeveel jonge vrouwen zich werpen op mannen met status. Hij gaf aan dat ze gek op hem was. bij hem ging het om de sex zegt hij
goed verwoord. ik vroeg ook al of ze hadden uitgezocht wat er precies mis was gegaan de eerste keer maar er kwam niet veel uit. Wss omdat ze t niet echt hebben uitgezocht iddquote:Op dinsdag 30 september 2014 22:30 schreef DS4 het volgende:
[..]
Dat kan natuurlijk wel zo simpel zijn, maar dat terzijde.
Je zegt dat jullie uit elkaar gegroeid zijn nadat je hem de eerste keer had betrapt. Dat zul je je ook op dat moment gerealiseerd hebben. Het lijkt dat daar een onderliggend probleem zit waar jullie beiden verantwoordelijk voor zijn.
Wat ik daarmee wil zeggen is dat het des foks is om heel erg te kijken naar het vreemdgaan, maar relatieproblemen zijn zelden zo simplistisch en alleen daar naar kijken maakt dat je niet oplost wat opgelost moet worden.
Op dit moment overweeg je om hem een nieuwe kans te geven. Om dan niet over een bepaalde tijd in dezelfde situatie te zitten moet er iets veranderen bij jullie. Ik lees nl dat jullie ook ten tijde van de eerste keer vreemdgaan niet echt de juiste keuzes maakten. Ik haal dat uit het feit dat jij spreekt over gedoogbeleid... Kennelijk liet je ook toen problemen links liggen. Dan komt er vanzelf een moment dat het echt goed fout gaat.
Kortom: als je het een kans wil geven moeten jullie daar iets aan doen. Problemen aanpakken en dus beter communiceren, bijsturen in plaats van negeren, enz.
Zelden lukt dat vanaf de positie waar jullie nu lijken te staan zonder hulp van buitenaf.
En dat zal best een paar vervelende gesprekken op gaan leveren die uiteindelijk ook de conclusie kunnen kennen: dit is niet meer te redden...
Maar wanneer hij niet gepakt zou zijn, was hij niet tot dat 'besef' gekomen. Ik snap dat het moeilijk is hoor, maar wat hebben je kinderen aan ouders die vol wrok zitten?quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:17 schreef Jenny-VK het volgende:
Faux je bedoelt wat hij nu anders doet? Ik herken hem niet terug, hij lijkt gebroken, dat hij nu beseft wat hij heeft gedaan.
Misschien een wat stomme gedachte. Maar als je man zin heeft (seksueel) in andere vrouwen. En vanuit liefde voor jou, dit ergens wel wil laten. Maar anderzijds, toch niet goed met die drang (en verlangens) kan omgaan, zou het dan geen oplossing zijn, om bv samen eens naar een parenclub te gaan, contact te leggen (seksueel) met andere mensen, etc. Hoe je het doet en wat er precies mogelijk is, daar moeten jullie zelf zien uit te komen (via een GOED en OPEN gesprek). Kan van alles zijn. Op die manier kun je wel jullie relatie terug een kans geven. Begrijp je ?quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:14 schreef Jenny-VK het volgende:
Hallo,
Ik ben 23 jaar getrouwd met mijn man, we hebben 2 kinderen (12 en 13) ik heb een goed leven met hem, het ontbreekt ons aan niets. Hij heeft een zeer goede baan, maar is door zijn drukke baan weinig thuis.
Hij is in het verleden wel eens vreemdgegaan, ik heb mijn ogen toen gesloten, een soort van gedoogd beleid. 6 jaar geleden heb ik hem een ultimatum gesteld toen ik bewijs had van een slippertje. We zijn bij elkaar gebleven, maar we zijn eigenlijk meer uit elkaar gegroeid. Hij heeft mij nooit slecht behandeld en hij is een heel goede vader.
Nu ben ik er achter gekomen dat hij waarschijnlijk bijna 3.5 jaar iets heeft met een jongere vrouw van zijn werk. Ik ben mijn man gevolgd na wat vermoedens, hij ging naar een hotel. Ik heb ze toen zien weggaan.
Ik heb hem thuis opgewacht, ik was zo kwaad, hij is diezelfde dag meteen uit huis gegaan.
Er zijn nu bijna 2 maanden voorbij. Hij wilt me terug. Hij lijkt echt veranderd te zijn, hij geeft aan dat hij stuk gaat zonder mij. Dat hij niet ons hele huwelijk wilt weggooien. Hij heeft spijt, hij schrijft me nu ineens gedichten stuurt mij cadeaus. Hij heeft alles opgebiecht en hij wilt een schone lei, dat we opnieuw beginnen. De kinderen willen ook graag dat we bij elkaar komen.
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
mischien wel misschien niet...quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:14 schreef Jenny-VK het volgende:
Ik weet niet wat te doen. Kan het zijn dat hij nu echt veranderd is? Dat hij tot inkeer is gekomen nu hij weet wat hij mist?
Ondanks je laatste zin wil ik toch even reageren.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 10:23 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Misschien een wat stomme gedachte. Maar als je man zin heeft (seksueel) in andere vrouwen. En vanuit liefde voor jou, dit ergens wel wil laten. Maar anderzijds, toch niet goed met die drang (en verlangens) kan omgaan, zou het dan geen oplossing zijn, om bv samen eens naar een parenclub te gaan, contact te leggen (seksueel) met andere mensen, etc. Hoe je het doet en wat er precies mogelijk is, daar moeten jullie zelf zien uit te komen (via een GOED en OPEN gesprek). Kan van alles zijn. Op die manier kun je wel jullie relatie terug een kans geven. Begrijp je ?
Bijvoorbeeld, als je samen op jacht gaat of die avonturen samen beleefd, dan ben je in die ervaring terug samen OOK een koppel. Voor veel mensen werkt dit. Zeker bij oudere koppels.
Andere optie, is een oogje dicht te doen. Je hebt zelf geen interesse hierin mee te gaan.
Nog een andere optie, is je grenzen scherp te stellen. Hij houdt er zich aan en/of mag gaan.
Wat denk je zelf hierover ?
(niet wat denken/vinden anderen hiervan)
Klopt. De grootste wonde in heel dat "vreemdgaan", is psychisch, die breuk van vertrouwen. Beseffen ergens geleefd te hebben in een soort leugen. Dat is hard. En het is maar de vraag, of je dergelijke vertrouwensbreuk boven komen kan.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 10:27 schreef snakelady het volgende:
Voor mij zou in deze relatie het probleem liggen in het vertrouwen, Hij heeft 3.5 jaar lang een soort van dubbelleven gehad. Vreemdgaan ansich zou ik persoonlijk nog wel overheen kunnen komen, maar niet het liegen en bedriegen achteraf, het niet eerlijk zijn en je vertrouwen beschamen. Dat zou ik nooit kunnen vergeven.
Dit.quote:Op dinsdag 30 september 2014 22:04 schreef Lienekien het volgende:
Misschien moet je met hem afspreken dat hij het de volgende keer beter verbergt.
Vrouwen denken anders.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 10:28 schreef PBateman1978 het volgende:
Hij is nu 2 keer vreemdgegaan en had blijkbaar de 2e keer zelfs 3,5 jaar lang een affaire..
Ik zou het wel weten hoor...
Als de omstandigheden hetzelfde blijven is dat inderdaad het meest waarschijnlijk.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 10:26 schreef Craptacular het volgende:
Mensen veranderen niet. Hij zal je blijven bedriegen.
Dan ga je uit elkaar en niet je vrouw jarenlang bedriegen.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 11:09 schreef DS4 het volgende:
Uit wat TS schrijft volgt dat ze uit elkaar gegroeid zijn. Dat is een hele goede voedingsbodem voor vreemdgaan. Die voedingsbodem moet dus weg gehaald worden.
Ga van het weekend stappen en zoek een leuke kerel.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:17 schreef Jenny-VK het volgende:
Faux je bedoelt wat hij nu anders doet? Ik herken hem niet terug, hij lijkt gebroken, dat hij nu beseft wat hij heeft gedaan.
Kennelijk ligt dat in de praktijk heel erg veel genuanceerder.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 11:12 schreef Craptacular het volgende:
Dan ga je uit elkaar en niet je vrouw jarenlang bedriegen.![]()
Wie zegt dat hij op haar is uitgekeken? Je moet geen dingen invullen waar je helemaal niets over kan zeggen. Wie is daar nou toch mee geholpen?quote:Als TS haar man terugneemt heeft hij een ideale situatie. Lekker beetje rondneuken en ondertussen nog fijn het gezinsleven ernaast hebben met je vrouw op wie je al lang en breed uitgekeken bent.
Slechte reden.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:48 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende.
Vandaar dat je man nu ook zo gebroken is. Dit is ie ook niet gewend..quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:48 schreef Jenny-VK het volgende:
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende
Als de voornaamste reden waarom mijn vrouw bij mij blijft 'gewoonte en gewenning' zou zijn, zou ik er ook over gaan nadenken eens vreemd te gaanquote:Op dinsdag 30 september 2014 21:48 schreef Jenny-VK het volgende:
[..]
tis ook gewoonte en gewenning waarom ik niet wil opgeven. Het alleen zijn, bang voor het onbekende. en natuurlijk nog wel van hem houden. maar het sein wat ik afgeef als ik terug ga, is idd dat ie dan alles kan flikken
quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:20 schreef DirtyDaniel het volgende:
Hou het voor de kinderen nog een paar jaartjes vol zou ik zeggen
Als kind van gescheiden ouders kan ik zeggen dat dit niet altijd goed is. Puur bij elkaar blijven voor de kinderen levert op den duur een hoop ellende op. Juist voor de kinderen. Onderschat niet hoe goed ze kunnen aanvoelen dat er spanningen zijn en dat er iets mis is tussen hun ouders. Ook dat veroorzaakt een hoop onzekerheden.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:25 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.
23 jaar getrouwd zijn is niet mis, dan heb je al de nodige dingen meegemaakt met elkaar. En alleen is ook maar alleen.
Je kunt het ook omdraaien: in plaats van voor een echtscheiding te kiezen, alsnog je verantwoordelijkheid te nemen als ouders om te kijken of het tóch nog kan werken. Middels therapie bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk óók een optie. Een echtscheiding is voor kinderen bijna altijd traumatisch.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:06 schreef Fera het volgende:
[..]
[..]
Als kind van gescheiden ouders kan ik zeggen dat dit niet altijd goed is. Puur bij elkaar blijven voor de kinderen levert op den duur een hoop ellende op. Juist voor de kinderen. Onderschat niet hoe goed ze kunnen aanvoelen dat er spanningen zijn en dat er iets mis is tussen hun ouders. Ook dat veroorzaakt een hoop onzekerheden.
Tevens zijn mijn ouders beiden ten positieve veranderd sinds ze uit elkaar zijn. Dat huwelijk was achteraf giftig voor allebei en voor ons (mijn broertje en ik).
Ze heeft een prima leven met hem en het ontbreekt haar aan niets....letterlijke quote uit de OP.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:17 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
Fijn dat jullie kinderen willen dat jullie bij elkaar blijven maar jij als mens bestaat ook nog.
Ja het lijkt me heel prettig als je continu bang bent dat je vent je weer aan het besodemieteren is. Er is meer nodig voor een goed huwelijk dan geld een huis enzovoorts. Vertrouwen is er daar een van. En dat is momenteel ver te zoeken. En lijkt mij nadat je twee keer (En dat zijn dan de keren waarvan ze het weet) besodemietert bent dat ver te zoeken is.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:26 schreef Kingstown het volgende:
[..]
Ze heeft een prima leven met hem en het ontbreekt haar aan niets....letterlijke quote uit de OP.
Hoezo zou ze als mens dan niet meer bestaan?
Het is niet dat zo dat ze afgetuigd wordt en in een kelder opgesloten zit met een droge boterham.
Klinkt juist alsof ze een prima leven heeft....nu nog leren het don't ask, don't tell principe onder de knie te krijgen en dan kunnen ze nog makkelijk 40 jaar samen vooruit.
Ultimatums stellen zou ik ook niet meer doen....dat werkt meestal contra-productief.
Bizarre manier van denken in mijn ogen, 3,5 jaar lang belazerd worden en dan het ''don't ask don't tell'' principe onder de knie krijgen?quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:26 schreef Kingstown het volgende:
[..]
Ze heeft een prima leven met hem en het ontbreekt haar aan niets....letterlijke quote uit de OP.
Hoezo zou ze als mens dan niet meer bestaan?
Het is niet dat zo dat ze afgetuigd wordt en in een kelder opgesloten zit met een droge boterham.
Klinkt juist alsof ze een prima leven heeft....nu nog leren het don't ask, don't tell principe onder de knie te krijgen en dan kunnen ze nog makkelijk 40 jaar samen vooruit.
Ultimatums stellen zou ik ook niet meer doen....dat werkt meestal contra-productief.
True. Denk dat TS de eer aan haar zelf houdt ivm geld en het huis. In een flatje 10 hoog in een achterbuurt ziet ze wellicht niet zitten.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:34 schreef Thinkk-Pinkk het volgende:
[..]
Ja het lijkt me heel prettig als je continu bang bent dat je vent je weer aan het besodemieteren is. Er is meer nodig voor een goed huwelijk dan geld een huis enzovoorts. Vertrouwen is er daar een van. En dat is momenteel ver te zoeken. En lijkt mij nadat je twee keer (En dat zijn dan de keren waarvan ze het weet) besodemietert bent dat ver te zoeken is.
gezien de afweging die de TS maakt is ze juist daarin al een end op weg... het willen 'vergeven' van haar partner, niet zozeer uit liefde of omdat de relatie goed is, maar vooral omdat ze eraan 'gewend' is en het zo praktisch is en haar man verder goed voor de kinderen is.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:36 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Bizarre manier van denken in mijn ogen, 3,5 jaar lang belazerd worden en dan het ''don't ask don't tell'' principe onder de knie krijgen?
Is het niet hetzelfde principe als een man die zijn vrouw slaat (of omgekeerd)? Die vragen ook -tig keer vergiffenis maar ophouden, nee.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:59 schreef -Strawberry- het volgende:
Je stelt de verkeerde vraag. Garanties heb je niet in het leven en de vraag of hij veranderd is kan niet worden beantwoord, ook niet door hemzelf. Alleen de tijd zal het leren. Je moet jezelf afvragen of je hem die kans wil gunnen. Hoe zie jij je eigen toekomst? Zelfs al blijft hij je nu trouw; wil je een relatie met iemand die jouw vertrouwen zo enorm beschadigd heeft?
Ja uiteraard, gelukkig maar ook, ik wil voor iemand anders geen keuze maken.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 12:55 schreef RM-rf het volgende:
Kan best zijn dat de meesten haar aanraden om gewoon voor zichzelf te kiezen en die partner te dumpen... enkel moet _zij_ die keuze dan maken en dan kan ze zich niet verschuilen achter: 95% van de Fok!-usertjes vonden dat ik dat moest doen
Ja inderdaad, hoe TS voelt of is doet vooral niet ter zake. Het gaat er om dat haar man zo af en toe best wel wat rond mag neuken.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:25 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Ja, dit. Voor de kinderen is het absoluut geen pretje, gescheiden ouders, zeker niet in hun leeftijd waar onzekerheden sowieso al de boventoon voeren.
23 jaar getrouwd zijn is niet mis, dan heb je al de nodige dingen meegemaakt met elkaar. En alleen is ook maar alleen.
Ik geloof best dat mensen kunnen veranderen, maar zelfs dan zou ik mezelf meer gunnen dan iemand die zo willens mijn vertrouwen heeft beschaamd en pas berouw toont als er wat voor hem op het spel staat.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 13:00 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
Is het niet hetzelfde principe als een man die zijn vrouw slaat (of omgekeerd)? Die vragen ook -tig keer vergiffenis maar ophouden, nee.
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 13:03 schreef Deckard het volgende:
[..]
Ja inderdaad, hoe TS voelt of is doet vooral niet ter zake. Het gaat er om dat haar man zo af en toe best wel wat rond mag neuken.
Wat problemen is wat anders dan een jarenlange affaire en tig andere 'slippertjes'...quote:Op woensdag 1 oktober 2014 13:15 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.
Ik stoor me er aan dat er zo snel gezegd wordt: scheiden met die handel.
Als je als stel steken hebt laten vallen (uit elkaar bent gegroeid, zoiets doen ze toch echt zelf) dan is het een legitieme vraag of je niet alsnog alles op alles kunt zetten om de boel te redden.
Een huwelijk is hard werken. Niet blijven zitten tot er iets fout gaat om dan te verkassen.
Inderdaad.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 13:17 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Wat problemen is wat anders dan een jarenlange affaire en tig andere 'slippertjes'...
klopt, ik zou dat zelf ook een verkeerde keuze vinden... (zeker dat uitgangspunt van 'uitgaan van de gewenning' en erkennen dat de relatie eigenlijk al uit elkaar gegroeid is en dan denken dat het hooguit aankomt op een 'belofte' van zijn kant en alsof 'hij' de enige is die moet veranderen)quote:Op woensdag 1 oktober 2014 13:01 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Ja uiteraard, gelukkig maar ook, ik wil voor iemand anders geen keuze maken.
Maar ik kan er persoonlijk echt niet bij dat je om ''gewenning'' en 'hij is zo'n goede vader'' bij elkaar zou blijven in deze situatie. Bij een slippertje? Ja dan misschien wel, maar 3,5 jaar lang belazerd worden vind ik echt heel erg lang hoor, dat zou altijd aan me blijven vreten, dan kies ik toch echt uiteindelijk voor mezelf.
Zo simpel kan het wel degelijk zijn.quote:Op dinsdag 30 september 2014 21:24 schreef Jenny-VK het volgende:
Madelief, reactie op waarom hij vreemd is gegaan, dat hij zich niet gebonden wilt voelen? Dat is wat ik denk, hij zegt dat het alleen om de sex ging, maar zo simpel kan het niet zijn
De reactie is echter dat de gevoelens van TS of wie ze is totaal niet aan bod komen. Er wordt eerst gekeken naar de dader en de kinderen. Terwijl het andersom moet zijn. Haar is iets aangedaan waar zij niet om heeft gevraagd. En niet iets kleins dan een stomme actie.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 13:15 schreef Boca_Raton het volgende:
[..]
In elk huwelijk komen er problemen. Is het dit niet is niet het wel weer wat anders. Maar dat wil niet zeggen dat je dan onmiddellijk je biezen moet pakken, of mensen moet adviseren onmiddellijk hun biezen te pakken. Je hebt ook met je kinderen te maken en als je samen 23 jaar bij elkaar bent, heb je ook wat te verliezen daarmee. Het is aan het stel zelf om de keuze te maken.
Als een relatie niet loopt dan is zo'n uitspraak gegrond. In dit geval...quote:Ik stoor me er aan dat er zo snel gezegd wordt: scheiden met die handel.
Nee.quote:Als je als stel steken hebt laten vallen (uit elkaar bent gegroeid, zoiets doen ze toch echt zelf) dan is het een legitieme vraag of je niet alsnog alles op alles kunt zetten om de boel te redden.
Het is duidelijk dat beiden dat niet kunnen.quote:Een huwelijk is hard werken. Niet blijven zitten tot er iets fout gaat om dan te verkassen.
Misschien zijn ze het wel.quote:Op woensdag 1 oktober 2014 06:03 schreef Re het volgende:
klinkt als mijn ouders, uiteindelijk totdat mijn zusje 18 werd zijn ze na 25 jaar getrouwd te zijn uit elkaar gegaan
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |