R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met mediteren om het dwangmatige denken te verzachten zit je in de goede richting alleen is het eigenlijk symptoombestrijding op die manier. Er is ook nog een bepaald inzicht nodig in de werking van je verstand.
Mensen moeten zich goed beseffen dat hun verstand een INSTRUMENT is dat wij hebben "gekregen" van de evolutie. Een slang heeft zijn gif, een luipaard zijn snelheid en wij hebben ons verstand.
Verstand = instrument
Dit instrument is het meest machtige instrument dat de evolutie ooit heeft voortgebracht. Het stelde ons in staat om de wereld om ons heen te begrijpen en om taal te ontwikkelen waardoor wij beter konden samenwerken en (ingewikkelde) ideeën konden overdragen op de volgende generatie.
Het verstand heeft ons apen naar de maan gebracht, het verstand heeft allerlei geheimen van het universum ontrafeld (bijv. E=mc2). Het verstand neemt dus nogal een belangrijke rol in, in ons leven. Zonder het waren wij nog apen. Dit is erg belangrijk. Wij onderscheiden ons DOOR het verstand, maar wij zijn NIET ons verstand.
In de loop der tijd heeft zich een "gevoel van jezelf" ontwikkeld IN je verstand, in je geheugen. Informatie wordt opgeslagen in je hersenen of verstand en aan de hand daarvan vormen wij een beeld van de wereld om ons heen, maar wij vormen zo ook een beeld van ons zelf, met de nadruk op BEELD van ONSZELF.
Dit beeld van onszelf noemen wij het ego. Van het woord ego zijn meerdere interpretaties, ik bedoel hier: ego = een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf.
Het ego
Het verstand produceert gedachten, dat is de manier waarop het de wereld kan bevatten. Nadat wij een ego hadden ontwikkeld, leek het voor ons of de gedachten werden geproduceerd door het ego, dus door onszelf! Maar bedenk je dus goed dat jij NIET je ego bent. Het ego is een BEELD van jezelf, het is niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Veel mensen geloven dat ze niet kunnen ophouden met denken omdat je niet zou kunnen functioneren zonder gedachten. Ik denk dus ik besta zeg maar. DIT IS ONZIN. Jij bent veel meer dan je gedachten. Je hebt je gedachten niet constant nodig bij alles wat je doet. Minstens 80% van je gedachten zijn totaal niet constructief en productief. Toch denken we de hele dag door, een verslaving.
Dit gebeurt omdat het verstand een instrument is gegeven aan ons door de evolutie om te OVERLEVEN. Inmiddels hebben wij in het westen voldaan aan onze primaire levensbehoeften. Dus wat voor overleven praten we dan over? In dit geval het overleven van ons ego, het beeld dat wij van onszelf hebben en wat in grote mate wordt beïnvloed door wat anderen van ons denken.
Dat machtige instrument het verstand is zijn doel dus voorbijgeschoten en is gedegradeerd tot het levend houden van ons zelfbeeld, niet de levende mens achter dat zelfbeeld. We denken ons soms suf over totaal nutteloze dingen.
De oplossing hiervoor is meer leven in het nu. Genieten van het moment is belangrijk, piekeren over iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren niet. Natuurlijk is het belangrijk om te plannen, maar lang obsessief nadenken over kleine dingen die geen invloed hebben op jouw overleven in de echte wereld, dat is uiteraard kansloos.
Het probleem ligt hem in onze identificatie met het ego en onze gedachten. Gedachten zijn middelen om de wereld te begrijpen. Deze worden op hun beurt weer geproduceerd door het verstand. Het verstand is dus een instrument en een gedachtengenerator, maar het is NIET wie jij bent!!
De observeerder
Jij bent de observeerder van je gedachten, DAAR ligt je ware identiteit. Datgene wat de gedachten voorbij ziet komen en ze hoort, dat is de observeerder en DAT ben jij. Zo gauw die observeerder niet observeert maar "naar de gedachte toespringt" en zich ermee identificeert, dan hou jij op de observeerder te zijn en word jij je ego.
Het ego en de observeerder zijn dus twee verschillende dingen: het ego is een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf, voornamelijk geïnteresseerd in het "overleven" in een wereld waar we allang overleven. Het houdt zich bezig met: is dit de juiste kleur eyeliner, is deze broek hip genoeg, gedraag ik me wel precies zoals anderen dat willen zien, enz.
De observeerder dat is je ware natuur en de observeerder hoort het verstand te gebruiken, niet andersom! De observeerder hoort helemaal niet de sprong naar de gedachte te maken en zich ermee te identificeren. De observeerder moet van een afstandje kijken naar de gedachten en hoort zich er niet mee te identificeren. Het verstand is immers een instrument.... een instrument dat gebruikt moet worden door JOU en niet andersom.
Het verstand heeft het ego voortgebracht en het is dit ego dat de macht heeft overgenomen VAN JOU! Zie het als een computervirus dat de macht heeft overgenomen van de computer. Maar hoe komen wij af van dit virus? Dat moeten we doen door te beseffen dat wij onze gedachten niet zijn. Hou op met de identificatie met je verstand! Ook al produceert het gedachten die beginnen met "ik"....
Wanneer er in jouw hoofd een gedachte voorbijkomt waarin het woordje "ik" zit, dan gaat het niet over jou, maar die "ik" is dus het ego, het op het verstand gebaseerde gevoel van jezelf. Dit is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar vraag wanneer iemand zegt:
"Ik word zo moe van mezelf", "Ik kan niet meer leven met mezelf".....
Wie zijn dan die ik en die zelf? Wie is die ik die met zichzelf moet leven? Zijn bovenstaande zinnen misschien gedachten waarbij onze ware natuur even naar boven komt? Je echte ik, de observeerder, die samen moet zien te leven met de eeuwige kwelgeest, het ego?
We zullen de identificatie moeten doorbreken om jezelf echt te vinden. Ik snap dat ik hier in deze post niet goed duidelijk kan maken hoe het nou precies in elkaar zit... Maar misschien dat je iets herkent of dat je het wel interessant vindt. Goede boeken om te lezen zijn "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle of "Radical Honesty" van Brad Blanton. Het eerste boek is het meest diepe maar wanneer je het gewoon niet ziet, kan het snel totaal oninteressant worden. Dan kan het tweede boek erg goed zijn omdat het meer gebruikt maakt van een praktische aanpak. Ongetwijfeld zullen er veel meer boeken zijn, maar ik raad toch iedereen aan om De kracht van het nu op z'n minst te proberen.
De Kracht van het Nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik m'n hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsessieve denken? Het was verdomme m'n eigen hoofd!! Ik heb m'n hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op z'n minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht van het Nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die m'n leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij m'n tenen, eindigend in m'n hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen (
) aangezien ik nog nooit in m'n leven een mentaal orgasme had gehad.Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof m'n hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich als het ware "genesteld" had in m'n hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet m'n ego, hoewel m'n ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met m'n gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft m'n ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat klote gevoel vandaan komt: De identificatie met m'n ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creëert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
Ik kan tegenwoordig m'n gedachten gewoon stopzetten. In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij i.p.v. de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Radical Honesty
In de vorige topics kwam het boek Radical Honesty ook regelmatig naar voren. Eerlijk zijn is ook een manier om jezelf te verlichten van je ego. Dit wordt in dit boek geniaal uiteengezet. Een heerlijk bot boek met een ongelooflijk veel wijsheid geschreven. Het idee erachter is ongeveer uit te leggen op deze manier:
Veel van je energie gaat zitten in het hooghouden van een zelfbeeld, je ego. Veel mensen spiegelen zich aan anderen, aan wat de maatschappij zogenaamd van hen verwacht. Wanneer je dus probeert te voldoen aan een bepaald beeld, wat bijna altijd een beeld van perfectie is en dus niet haalbaar, zul je hier en daar moeten liegen of in ieder geval informatie moeten achterhouden.
Ook zul je serieuzer met niet belangrijke dingen omgaan. Je denkt dan nl. dat het bereiken van dat ideaalbeeld je geluk zal opbrengen. Er zal dus veel energie gaan zitten in het opbouwen en in stand houden van dat zelfbeeld. Eerlijkheid is dan juist eerder gevaarlijk. Niemand zal voldoen aan het ideaalbeeld als ze eerlijk zijn over zichzelf, gewoon puur omdat niemand perfect is. Dat ideaalbeeld bestaat alleen in Hollywood en glamourbladen en is compleet subjectief uiteraard.
Door eerlijk te zijn saboteer je je eigen ego in zijn doel om het perfecte ideaalbeeld te bereiken. Vandaar dat eerlijkheid een grote rol kan spelen in verlichting. Het is nl. een manier om veel macht van je ego te ontnemen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Deel 9 alweer dus. Inmiddels zijn er al heel wat levens positief beïnvloed door de Kracht van het Nu, de wereldwijde bestseller geschreven door Eckhart Tolle. Dit zie ik in mijn persoonlijke leven gebeuren en ook hier op het forum zijn er steeds meer mensen die er baat bij hebben
Hier nog even een link naar een geweldig youtube filmpje (met dank aan DaneV). In dit filmpje wordt een beeld geschetst van een ervaring die parallellen vertoont met de stof die wordt behandeld in De Kracht vh Nu. Dit wordt allemaal heel helder uitgelegd door een wetenschapper dus misschien dat dat de "zweverigheid" van dit topic wat wegneemt voor sommige mensen:
How it feels to have a stroke
Sam Harris over de materie die besproken wordt in dit topic
Voor degenen die Sam Harris nog niet kennen, hij heeft een PhD. in de neurowetenschap en is een van de meest intelligente mensen die we op dit moment hebben op onze planeet. Deze man weet zijn betogen en argumenten zo ongelofelijk helder te verwoorden dat het werkelijk een genot is om naar hem te luisteren. Voor velen is hij een voorvechter van het atheisme, maar Harris zelf zal zich nooit op die manier beschrijven.
Hij is een man van de wetenschap, die ook doet aan subjectieve waarheidszoeking met name door meditatie. Mede hierdoor krijgt hij zoveel helderheid in zijn denken dat hij een fenomeen is in de wetenschappelijke wereld. Neem bijvoorbeeld zijn boek "The Moral Landscape" waarin hij uitlegt hoe de wetenschap wel degelijk iets kan zeggen over moraliteit.
The Moral Landscape - How science can determine human values
http://www.samharris.org/site/full_text/the-moral-landscape/
Sam Harris breathes intellectual fire into an ancient debate. Reading this thrilling, audacious book, you feel the ground shifting beneath your feet. Reason has never had a more passionate advocate.
— Ian McEwan, author of Atonement, winner of the Man Booker Prize for Amsterdam.
A lively, provocative, and timely new look at one of the deepest problems in the world of ideas. Harris makes a powerful case for a morality that is based on human flourishing and thoroughly enmeshed with science and rationality. It is a tremendously appealing vision, and one that no thinking person can afford to ignore.
— Steven Pinker, Professor of Psychology at Harvard University, author of How the Mind Works and The Blank Slate.
I was one of those who had unthinkingly bought into the hectoring myth that science can say nothing about morals. The Moral Landscape has changed all that for me. Moral philosophers, too, will find their world exhilaratingly turned upside down, as they discover a need to learn some neuroscience. As for religion, and the preposterous idea that we need God to be good, nobody wields a sharper bayonet than Sam Harris.
— Richard Dawkins, author of The Selfish Gene, The God Delusion, and The Greatest Show On Earth
Reading Sam Harris is like drinking water from a cool stream on a hot day. He has the rare ability to frame arguments that are not only stimulating, they are downright nourishing, even if you don’t always agree with him! In this new book he argues from a philosophical and a neurobiological perspective that science can and should determine morality. As was the case with Harris’ previous books, readers are bound to come away with previously firm convictions about the world challenged, and a vital new awareness about the nature and value of science and reason in our lives.
— Lawrence M. Krauss, theoretical physicist, Director of the Origins Project at Arizona State University, author of The Physics of Star Trek and Quantum Man: Richard Feynman’s Life in Science.
Mocht je ooit in een discussie geraken over de zin of onzin van verlichting en introspectie, laat dan die persoon die niet op 1 lijn zit met je de volgende filmpjes bekijken. Het zijn ook met name de atheïstische rationalisten die de materie uit dit topic onder de noemer religie of zweverigheid willen plaatsen en laat nou net Sam Harris 1 van de grote helden zijn van deze groep mensen.
De volgende lezing is zeer de moeite waard en ik raad iedereen dan ook aan deze lezing te kijken. Vanaf 23:50 wordt het echt interessant omdat het perfect raakt aan de materie uit dit topic en het commentaar van de critici op dit topic:
Links naar vorige delen
R&P / Teveel nadenken - waarom?
R&P / Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het nu #3
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #4
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #5
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #6
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #7
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #8
Overige links
Hier ook nog een link naar een lezing van Eckhart Tolle - The flowering of Human Consciousness:
The flowering of Human Consciousness
En nog een link naar een helder geschreven artikel van een succesvolle zakenman. Iemand die zegt waar het op staat en geen zweverige termen gebruikt om de succesvolle toepassing van de Kracht van het Nu uit te leggen:
http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/the-power-of-now/
Recensies
Verder krijgt De Kracht van het Nu veel goede recensies van lezers:
Recensies op [url=www.bol.com]bol.com[/url]
Recensies op amazon.com
Recensies Radical Honesty:
Recensies op Amazon.com
Recensies Ontwaken in de Droom:
Recensies op [url=www.bol.com]bol.com[/url]
Recensies op amazon.com (engelse versie)
Disclaimer:
Dit topic is bedoeld om een idee te delen met anderen, dus niet om mensen meteen te overtuigen van een bepaalde denkwijze. Psychologie is een interessant en waardevol iets en mocht je de ideeën in deze reeks interessant vinden ga dan vooral zelf op onderzoek uit!
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Laatste post:
Maar hoe kan ik die constructief benaderen? Anders gezegd; stel ik ga even zitten en denken, hoe kan ik deze negatieve zaken het beste aanpakken?
Ik snap waar je heen wilt. Die gedachtes waar ik het over heb zijn inderdaad "slechte" gedachtes. Onzekerheden, angsten, wat dan ook. Niet allemaal gegrond,overigens, dat terzijde.quote:Dat is wat ik bedoel, er zit een bepaalde ongemakkelijk gevoel achter, namelijk onzekerheid/angst. Ik zeg ook niet dat denken negatief is. Ik maak het ook soms mee dat ik ga piekeren, maar door juist te zitten (en 'soms' afleiding te zoeken) kan ik het terugvoeren naar een gevoel zoals angst of onzekerheid. Dan is de volgende stap bij mij om met die onzekerheid/angst te zitten. Ik laat het gevoel dan voorzichtig toe om met mij te zijn, en blijf zelf gewoon stil en rustig, ik veroordeel het niet en blijf het respecteren om zo de aard van het gevoel te achterhalen. Gevoelens kunnen je echt een verhaal vertellen (als je er met liefde/geduld mee zou kunnen zitten) over waar ze vandaan komen en waarom ze er zijn. Op deze manier krijgen gevoelens zoals angst de kans om op te lossen. Maar het is een proces wat niet gemakkelijk is.
Maar hoe kan ik die constructief benaderen? Anders gezegd; stel ik ga even zitten en denken, hoe kan ik deze negatieve zaken het beste aanpakken?
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Door het er te laten zijn maar het niet te verder te voeden met je aandacht.quote:Op maandag 24 februari 2014 20:13 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Maar hoe kan ik die constructief benaderen? Anders gezegd; stel ik ga even zitten en denken, hoe kan ik deze negatieve zaken het beste aanpakken?
Je wilt weten hoe je een bepaalde gedachte aan pakt, daar heb je dan al als uitgangspunt genomen dat die gedachte iets is wat je aan zou moeten pakken en door in die gedachte (dus dat gedachte dat een gedachte iets is waar je iets mee/aan/tegen moet doen) te geloven geef je die gedachte momentum. Gedachten hebben alles macht als je ze die geeft.
Je gebruikt het woord negatief, is het werkelijk iets negatiefs of ben jij er negatief over? Dat is dan al een oordeel in de vorm van gedachte. Je maakt het negatief.
Het antwoord op al deze vragen is eigenlijk heel 'simpel'; je hebt er geen probleem meer mee zodra je er geen probleem meer van maakt. Er vanaf willen komen is het versterken, het bevestigen met je aandacht. In je eentje in een (donkere) kamer zitten en stil worden is prettig maar je zal er niet veel aan hebben als het gaat om een leven leven want dat is niet stil of rustig. Je hebt er veel meer aan te leren volledig aanwezig te zijn juist wanneer het heel druk is, in het leven en in je hoofd, zolang je zelf maar je aandacht in het hier en nu houdt. Als je veel mediteert wordt het verschil kwa ervaring van mediteren en het echte leven alleen maar heftiger en als je oordeelt ''het is beter als m'n hoofd stil is'' dan is dat een valkuil waar je in trapt, een trucje van het ego om je alsnog klein te houden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Geniaal
When the senses perceive, or the mind perceives through the senses, without desire, without judgement, without projection, without interpretation, then it perceives cleanly. That which is as it is. Because it's not doing it with a motif, it doesn't want to take something out of it, it is not personal.
So that seeing is clean, it does not leave any registration inside the consciousness, pure perception.
As soon as there is interest and attraction for any particular item, a relationship is created, and as a relationship is created, then there is potency in the object and in the perceiver of the object, so if the perceiver of the object is interested in the object that perceiver is also quality, and quality is not self perceiving .
My god, let me finish. So both the perceiver of quality and the perceived quality are two aspects of one thing. They are both manifestations in consciousness. The consciousness which perceives them both; meaning that perceives the object of perception, and the apparent subject of the perception, which then turns out to be itself an object. Assuming subjective position, are both objects in consciousness.
And the consciousness which sees this is completely immaterial.
When the senses perceive, or the mind perceives through the senses, without desire, without judgement, without projection, without interpretation, then it perceives cleanly. That which is as it is. Because it's not doing it with a motif, it doesn't want to take something out of it, it is not personal.
So that seeing is clean, it does not leave any registration inside the consciousness, pure perception.
As soon as there is interest and attraction for any particular item, a relationship is created, and as a relationship is created, then there is potency in the object and in the perceiver of the object, so if the perceiver of the object is interested in the object that perceiver is also quality, and quality is not self perceiving .
My god, let me finish. So both the perceiver of quality and the perceived quality are two aspects of one thing. They are both manifestations in consciousness. The consciousness which perceives them both; meaning that perceives the object of perception, and the apparent subject of the perception, which then turns out to be itself an object. Assuming subjective position, are both objects in consciousness.
And the consciousness which sees this is completely immaterial.
The ONE is all.
-
And the ALL are ONE.
-
-
And the ALL are ONE.
-
Allereerst wil ik hier niet beweren dat ik weet wat de oplossing is in jou geval, ik kan alleen spreken uit persoonlijke ervaring. Er is naar mijn mening niet echt een “formule” waarmee je alles kan aanpakken. Wat ik wel weet is dat welke aanpak ik ook kies, als ik terugkijk lijkt de rode draad in deze altijd “Liefde/Barmhartigheid” te zijn (die je overigens op verschillende manieren tot uiting kan brengen).quote:
Laatste post:
[..]
Ik snap waar je heen wilt. Die gedachtes waar ik het over heb zijn inderdaad "slechte" gedachtes. Onzekerheden, angsten, wat dan ook. Niet allemaal gegrond,overigens, dat terzijde.
Maar hoe kan ik die constructief benaderen? Anders gezegd; stel ik ga even zitten en denken, hoe kan ik deze negatieve zaken het beste aanpakken?
“Negatieve” gedachten kunnen verschillende oorzaken hebben. Ze kunnen voortkomen uit gevoelens (zoals angst, pijn, woede, etc.), het ego, of ze zijn het resultaat van gedachten die je in het verleden zo vaak hebt gebezigd waardoor ze een soort eigen leven zijn gaan leiden. Dan komen ze soms je aandacht eisen zodat je er wat aan kan doen (zoals loslaten).
Wat ik doe is altijd eerst met veel geduld nagaan waar de “negatieve” gedachten vandaan komen. Als ik die kan terugvoeren naar een gevoel (zoals angst, pijn of woede), dan ga ik met het betreffende gevoel zitten. Door het gevoel te ‘verwerken’ verdwijnen de “negatieve” gedachten vanzelf. Dus ik kijk naar de wortel.
Zo heb jij bijvoorbeeld te maken met angst/onzekerheid, die negatieve gedachten veroorzaakt. Jij kijkt naar/observeert die negatieve gedachten, maar ik heb geleerd om die angst/onzekerheid (de bron van die gedachten) op te merken, te observeren en daarmee barmhartigheid te hebben. De angst krijgt dus niet meer de kans om in negatieve gedachten te veranderen, maar wordt juist getransformeerd in barmhartigheid/liefde.
Ik heb het idee behoorlijke stappen in het 'loslaten' te maken. Een paar grote angsten die ik had, heb ik de afgelopen weken goed los kunnen laten door de angst gewoon te accepteren. Erkennen dat het er is en verder niks. Telkens als dan de impuls om erover te piekeren opkwam, werd er meteen een stempel op gedrukt, 'angst' en dan bleef ik er verder niet in hangen. Ik herkende het gewoon als angst en ik ging door met wat ik deed.
Nu las ik gisteren een stuk uit het boek door en daar stond ook in dat je na een bepaalde periode van acceptatie deze dingen niet meer op zouden moeten komen in je. Dit vond ik nogal vreemd. Er werd gesteld dat door telkens zaken te accepteren, je uiteindelijk zou 'weten' dat er niks aan de hand is als het ware en dit zorgt er op zijn beurt weer voor dat deze gedachten niet opkomen. Maar is dit wel realistisch, want angst kan gewoon opkomen. Betekent het dat als je heel lang je angst gewoon accepteert en ze nog steeds opkomen, dat je dan iets fout doet? Het is immers toch niet gek als angsten opkomen, alleen maar menselijk. Zo lang je de angst maar ziet als angst en niks meer of minder en er verder niks mee doet.
Mijn faalangst heeft er als het ware een topic van gemaakt om hier nu weer over te willen piekeren. 'Wat als ik dit niet krijg', 'Waarom heb ik het nog niet', 'doe ik het nu fout?' etc.
Nu las ik gisteren een stuk uit het boek door en daar stond ook in dat je na een bepaalde periode van acceptatie deze dingen niet meer op zouden moeten komen in je. Dit vond ik nogal vreemd. Er werd gesteld dat door telkens zaken te accepteren, je uiteindelijk zou 'weten' dat er niks aan de hand is als het ware en dit zorgt er op zijn beurt weer voor dat deze gedachten niet opkomen. Maar is dit wel realistisch, want angst kan gewoon opkomen. Betekent het dat als je heel lang je angst gewoon accepteert en ze nog steeds opkomen, dat je dan iets fout doet? Het is immers toch niet gek als angsten opkomen, alleen maar menselijk. Zo lang je de angst maar ziet als angst en niks meer of minder en er verder niks mee doet.
Mijn faalangst heeft er als het ware een topic van gemaakt om hier nu weer over te willen piekeren.
'Wat als ik dit niet krijg', 'Waarom heb ik het nog niet', 'doe ik het nu fout?' etc.
Ignorance is bliss
Accepteren is niet doen alsof het er niet is, dat is negeren. Accepteren is het een plaats gunnen, het durven aankijken en verwerken, zodat het geen ruimte meer nodig zal hebben. Angsten zijn niet slecht; ze spelen hun eigen rol in ons bestaan. Die ontkennen is een deel van je ervaring ontkennen. De truc zit 'm in het aangrijpen van je angsten zonder van je voetstuk te geraken.
Dat is zo. Ik merk ook dat ik heel nerveus kan worden als ik zie dat wat er in het boek staat me (nog?) niet lukt. Dan heb ik mijn initiële angst leren accepteren en de bijgaande piekerimpulsen gewoon laten opkomen, maar dan merk ik vervolgens dat wanneer ik iets lees wat me nog niet lukt, ik hier weer over ga piekeren.quote:Op vrijdag 7 maart 2014 11:54 schreef Gray het volgende:
Accepteren is niet doen alsof het er niet is, dat is negeren. Accepteren is het een plaats gunnen, het durven aankijken en verwerken, zodat het geen ruimte meer nodig zal hebben. Angsten zijn niet slecht; ze spelen hun eigen rol in ons bestaan. Die ontkennen is een deel van je ervaring ontkennen. De truc zit 'm in het aangrijpen van je angsten zonder van je voetstuk te geraken.
Ik durf met vrij veel zekerheid te zeggen dat de reden hierachter de angst voor het piekeren zelf is. Angst voor angst. Ik hoop dat wanneer ik deze angst ook niet langer uit de weg ga en gewoon erken en accepteer, ik deze ook gewoon een plek kan geven.
Het boek zit vol met goede dingen, al zet ik mijn vraagtekens bij de mate waarin iedereen 'verlicht' kan raken. Is het verlangen om van angst en onzekerheid verlost te zijn niet immers ook een angst die we vervullen door 'verlicht' te worden.
Ignorance is bliss
Laat die hele verwachting van verlichting maar varen, evenals die van piekermomenten. Zo'n verlangen is nog steeds een projectie naar de toekomst, omdat dit moment niet goed genoeg zou zijn. Het is niet erg om te piekeren, het is okay om niet okay te zijn.quote:
[..]
Dat is zo. Ik merk ook dat ik heel nerveus kan worden als ik zie dat wat er in het boek staat me (nog?) niet lukt. Dan heb ik mijn initiële angst leren accepteren en de bijgaande piekerimpulsen gewoon laten opkomen, maar dan merk ik vervolgens dat wanneer ik iets lees wat me nog niet lukt, ik hier weer over ga piekeren.
Ik durf met vrij veel zekerheid te zeggen dat de reden hierachter de angst voor het piekeren zelf is. Angst voor angst. Ik hoop dat wanneer ik deze angst ook niet langer uit de weg ga en gewoon erken en accepteer, ik deze ook gewoon een plek kan geven.
Het boek zit vol met goede dingen, al zet ik mijn vraagtekens bij de mate waarin iedereen 'verlicht' kan raken. Is het verlangen om van angst en onzekerheid verlost te zijn niet immers ook een angst die we vervullen door 'verlicht' te worden.
Point taken. Het is echt enorm lastig om alles gewoon te accepteren, over je heen te laten komen, zonder het te gaan analyseren of er over te gaan denken.quote:Op zondag 9 maart 2014 10:29 schreef Gray het volgende:
[..]
Laat die hele verwachting van verlichting maar varen, evenals die van piekermomenten. Zo'n verlangen is nog steeds een projectie naar de toekomst, omdat dit moment niet goed genoeg zou zijn. Het is niet erg om te piekeren, het is okay om niet okay te zijn.
Ignorance is bliss
Blijven oefenen.quote:
[..]
Point taken. Het is echt enorm lastig om alles gewoon te accepteren, over je heen te laten komen, zonder het te gaan analyseren of er over te gaan denken.
Paar minuutjes mediteren per dag helpt hierbij. En blijf oefenen op aandacht hebben voor wat je doet. Ben je aan het eten en raak je verloren in gedachten? Richt je dan opnieuw op het proeven, voelen en ruiken van je eten, want dat is je bezigheid van het moment. Wanneer je met aandacht iets doet kan een gedachte zonder probleem langs komen waaien.
Ik snap het. Wanneer ik door het proberen aanwezig te zijn alsnog ga piekeren heb ik de neiging er toch tegenin te gaan. Soms heb ik even een momentje waarop ik heb van 'het moment is perfect zoals deze is, omdat elk moment uniek is', ik blijf er aan werken.quote:
[..]
Blijven oefenen.
Paar minuutjes mediteren per dag helpt hierbij. En blijf oefenen op aandacht hebben voor wat je doet. Ben je aan het eten en raak je verloren in gedachten? Richt je dan opnieuw op het proeven, voelen en ruiken van je eten, want dat is je bezigheid van het moment. Wanneer je met aandacht iets doet kan een gedachte zonder probleem langs komen waaien.
Ik weet in ieder geval dat het accepteren en erkennen van een paar grote persoonlijke angsten me tot nu toe geen windeieren heeft gelegd, dus ik geloof in deze weg. Hoe gespannen, moe, energiek, blij, hoe ik me ook mag voelen, het is zoals het is.
Ignorance is bliss
En dát is een waarheid waar niemand onderuit kan. Daar wil ik nog aan toevoegen dat wat kan zijn, kan zijn. Het is dus niet simpelweg een kwestie je maar neer te leggen bij alles dat gebeurt en maar alles over je heen te laten komen/lopen. Een slechte situatie waar je aan kan werken, kan je aan werken. Dat is dan ook zoals het is. Hoe dan ook, heb vrede met wat speelt. Of dat nou goed slecht, constant of veranderend is.quote:
[..]
Ik snap het. Wanneer ik door het proberen aanwezig te zijn alsnog ga piekeren heb ik de neiging er toch tegenin te gaan. Soms heb ik even een momentje waarop ik heb van 'het moment is perfect zoals deze is, omdat elk moment uniek is', ik blijf er aan werken.
Ik weet in ieder geval dat het accepteren en erkennen van een paar grote persoonlijke angsten me tot nu toe geen windeieren heeft gelegd, dus ik geloof in deze weg. Hoe gespannen, moe, energiek, blij, hoe ik me ook mag voelen, het is zoals het is.
Dat klopt. Ik voel ook wanneer ik niet pieker en ik mijn leven gewoon kan leven en problemen gewoon aan kan pakken wanneer deze zich voordoen.quote:
[..]
En dát is een waarheid waar niemand onderuit kan. Daar wil ik nog aan toevoegen dat wat kan zijn, kan zijn. Het is dus niet simpelweg een kwestie je maar neer te leggen bij alles dat gebeurt en maar alles over je heen te laten komen/lopen. Een slechte situatie waar je aan kan werken, kan je aan werken. Dat is dan ook zoals het is. Hoe dan ook, heb vrede met wat speelt. Of dat nou goed slecht, constant of veranderend is.
Ignorance is bliss
Leer je concentreren op het leven dat je leeft en de problemen situaties die zich voordoen. Het piekeren zal afnemen als gevolg.quote:
[..]
Dat klopt. Ik voel ook wanneer ik niet pieker en ik mijn leven gewoon kan leven en problemen gewoon aan kan pakken wanneer deze zich voordoen.
Oke. Een goede vraag uit het boek was ook: 'Heb ik nu op dit moment een probleem?'. Ik zit nu gewoon op de bank voetbal te kijken, er is dus totaal geen probleem buiten mijn hoofd. Ik voel me wel wat gespannen, maar wat kan ik daar aan doen. Als ik die spanning gewoon zie als spanning en er geen label aan plak, wat blijft er dan nog over?quote:
[..]
Leer je concentreren op het leven dat je leeft en de problemen situaties die zich voordoen. Het piekeren zal afnemen als gevolg.
Ignorance is bliss
De banks.quote:
[..]
Oke. Een goede vraag uit het boek was ook: 'Heb ik nu op dit moment een probleem?'. Ik zit nu gewoon op de bank voetbal te kijken, er is dus totaal geen probleem buiten mijn hoofd. Ik voel me wel wat gespannen, maar wat kan ik daar aan doen. Als ik die spanning gewoon zie als spanning en er geen label aan plak, wat blijft er dan nog over?
Waarom voel je je gespannen?
Banks?quote:
Aan de ene kant vanwege de fase waar ik nu in zit. Ik maak steeds meer werkuren op stage en dat is sinds ik overspannen ben ff wennen. Vaak sta ik daardoor wat op scherp in de vorm van spanning. Aan de andere kant doordat ik wat pieker, hierdoor wordt dat gejaagde erger en heb ik voortdurend het idee dat iets fout doe. Doordat ik mentaal al wat moe ben is die 'focus' op het nu extra lastig, dat kost energie die ik eigenlijk door te rusten zou moeten verkrijgen.
Ignorance is bliss
Bank.quote:
Ik had het laatst ook met een nieuwe baan. Wat ik deed was lijstjes maken en die afwerken; aan het eind van de dag checkte ik of ik alles gedaan had en wat nog later kon, maar ik op het moment zelf niet meer aan kon werken. Dat hielp al wat spanning te verlichten. Verder accepteerde ik dat die spanning er blijkbaar moest zijn en dat die uiteindelijk weer zou afnemen. En dat hielp nog meer. Nu is het weg.quote:Aan de ene kant vanwege de fase waar ik nu in zit. Ik maak steeds meer werkuren op stage en dat is sinds ik overspannen ben ff wennen. Vaak sta ik daardoor wat op scherp in de vorm van spanning. Aan de andere kant doordat ik wat pieker, hierdoor wordt dat gejaagde erger en heb ik voortdurend het idee dat iets fout doe. Doordat ik mentaal al wat moe ben is die 'focus' op het nu extra lastig, dat kost energie die ik eigenlijk door te rusten zou moeten verkrijgen.
Ah oke ik dacht al, nieuwe spelling.quote:
[..]
Bank.
[..]
Ik had het laatst ook met een nieuwe baan. Wat ik deed was lijstjes maken en die afwerken; aan het eind van de dag checkte ik of ik alles gedaan had en wat nog later kon, maar ik op het moment zelf niet meer aan kon werken. Dat hielp al wat spanning te verlichten. Verder accepteerde ik dat die spanning er blijkbaar moest zijn en dat die uiteindelijk weer zou afnemen. En dat hielp nog meer. Nu is het weg.
Dat is ook zo. Wanneer ik gewoon niet veel denk en op gevoel de dingen in het moment doe, dan wordt die spanning vanzelf minder.
Wat het ook is met dat leven in het nu, soms doen we het al. Voor ik overspannen werd was ik totaal niet met dit soort dingen bezig, ik leefde gewoon m'n leven en deed de dingen die ik op dat moment deed. Het piekeren over 'in het nu leven' en angsten accepteren deed ik niet omdat én die angsten er niet waren en ik al bezig was met leven in het moment, of het nou huiswerk, eten, vrienden of sporten was. Pas sinds ik me er van bewust ben leef ik eigenlijk minder in het nu.
Dit gevoel wordt versterkt door wat ik zie als ik objectief naar mezelf kijk. Buiten de alledaagse dingen die ik doe en de gerelateerde praktische zaken is er niks anders. Alle 'problemen' die ik heb bestaan enkel in mijn hoofd. Mijn autmatisch vermogen om niet bang te zijn en in het moment te leven zijn als het ware weggenomen door de angst en het WILLEN leven in het momemt, terwijl ik dit onbewust altijd al deed.
Ignorance is bliss
Dat is een valkuil bij het beoefenen van mindfulness: stilstaan bij mindful moeten zijn en daarmee uit het moment te stappen. Wat dus niet mindful is, maar eerder de andere kant van de medaille. Aan de ene kant is onbewust leven, aan de andere kant leven in je gedachten ipv de wereld.quote:
[..]
Ah oke ik dacht al, nieuwe spelling.
Dat is ook zo. Wanneer ik gewoon niet veel denk en op gevoel de dingen in het moment doe, dan wordt die spanning vanzelf minder.
Wat het ook is met dat leven in het nu, soms doen we het al. Voor ik overspannen werd was ik totaal niet met dit soort dingen bezig, ik leefde gewoon m'n leven en deed de dingen die ik op dat moment deed. Het piekeren over 'in het nu leven' en angsten accepteren deed ik niet omdat én die angsten er niet waren en ik al bezig was met leven in het moment, of het nou huiswerk, eten, vrienden of sporten was. Pas sinds ik me er van bewust ben leef ik eigenlijk minder in het nu.
Dit gevoel wordt versterkt door wat ik zie als ik objectief naar mezelf kijk. Buiten de alledaagse dingen die ik doe en de gerelateerde praktische zaken is er niks anders. Alle 'problemen' die ik heb bestaan enkel in mijn hoofd. Mijn autmatisch vermogen om niet bang te zijn en in het moment te leven zijn als het ware weggenomen door de angst en het WILLEN leven in het momemt, terwijl ik dit onbewust altijd al deed.
Mindfulness, zoals Tolle omschrijft, ligt ergens in het midden. Het is bewust zijn, bewust handelen, bewust leven, bewust denken ook. Wanneer je kijkt, wees bewust dat je kijkt. Wanneer je ademt, realiseer dat je ademt.
En ben je dat een keer niet, geen probleem. Rinse and repeat.
Ik denk dat het praktisch vertalen van de betekenis naar de praktijk het moeilijkste onderdeel is. Met stof als dat van Tolle is het makkelijk om te zweverig te worden en te graag te willen. Ik denk dat het een kwestie is van af en toe stilstaan bij wat je doet en eens objectief naar je eigen handelen en denken te kijken. Kom je hier dan bepaalde psychische knikjes zoals angst of onzekerheid bij tegen, laat ze dan gewoon zitten, accepteer ze als wat ze zijn en ga verder met je leven.quote:
[..]
Dat is een valkuil bij het beoefenen van mindfulness: stilstaan bij mindful moeten zijn en daarmee uit het moment te stappen. Wat dus niet mindful is, maar eerder de andere kant van de medaille. Aan de ene kant is onbewust leven, aan de andere kant leven in je gedachten ipv de wereld.
Mindfulness, zoals Tolle omschrijft, ligt ergens in het midden. Het is bewust zijn, bewust handelen, bewust leven, bewust denken ook. Wanneer je kijkt, wees bewust dat je kijkt. Wanneer je ademt, realiseer dat je ademt.
En ben je dat een keer niet, geen probleem. Rinse and repeat.
Ignorance is bliss
Tolle hult mindfulness in zoete woorden, enerzijds omdat hij zo is, anderzijds omdat dit aanslaat bij mensen. Maar mindfulness kan een heel droge methode zijn, heel nuchter. Volgens sommigen geldt dit ook voor verlichting.quote:
[..]
Ik denk dat het praktisch vertalen van de betekenis naar de praktijk het moeilijkste onderdeel is. Met stof als dat van Tolle is het makkelijk om te zweverig te worden en te graag te willen. Ik denk dat het een kwestie is van af en toe stilstaan bij wat je doet en eens objectief naar je eigen handelen en denken te kijken. Kom je hier dan bepaalde psychische knikjes zoals angst of onzekerheid bij tegen, laat ze dan gewoon zitten, accepteer ze als wat ze zijn en ga verder met je leven.
Hoe zou jij je idee erover beschrijven? Richting Tolle zijn bewoording of meer als enigszins opmerkzaam leven?quote:
[..]
Tolle hult mindfulness in zoete woorden, enerzijds omdat hij zo is, anderzijds omdat dit aanslaat bij mensen. Maar mindfulness kan een heel droge methode zijn, heel nuchter. Volgens sommigen geldt dit ook voor verlichting.
Ignorance is bliss
Leven in aandacht zou ik het noemen. Heel simpel eigenlijk.quote:
[..]
Hoe zou jij je idee erover beschrijven? Richting Tolle zijn bewoording of meer als enigszins opmerkzaam leven?
Vat het wel mooi samen denk ik. Gewoon je leven leiden, alleen met meer aandacht dan de gemiddelde mens.quote:
[..]
Leven in aandacht zou ik het noemen. Heel simpel eigenlijk.
Ignorance is bliss
Leven als meditatie.quote:
[..]
Vat het wel mooi samen denk ik. Gewoon je leven leiden, alleen met meer aandacht dan de gemiddelde mens.
Mindfullness volgens de intense, briljante en bloedmooie kunstenares Marina Abramovic 
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Ik vind dit boek van Tolle helemaal niet zweverig eerlijk gezegd.
Word er ook gewoon zen van als ik het lees, zijn woorden lezen zorgt voor instant meditatie / mindfull state lijkt wel.
Word er ook gewoon zen van als ik het lees, zijn woorden lezen zorgt voor instant meditatie / mindfull state lijkt wel.
Rustig aan.
Je bent altijd volkomen zen, je kan alleen zo in je hoofd zitten dat je de ervaring creert dat je het niet bent
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dit is een stuk uit het boek waar ik nogal moeite mee heb:
"When you have been practicing acceptance for a while, as you have, there comes a point when you need to go on to the next stage, where those negative emotions are not created anymore. If you don't, your "acceptance" just becomes a mental label that allows your ego to continue to indulge in unhappiness and so strenghten its sense of separation from other people, your surroundings, your here and now. As you know, separation is the basis for the ego's sense of identity. True acceptance would transmute those feelings at once. And if you really knew that everything is "okay", as you put it, and which of course is true, then would you have those feelings in the first place? Without judgement, without resistance to what it, they would not arise."
Dit vind ik gewoon wat te ver gaan. Je kunt niet zeggen door iets gewoon maar volledig te accepteren, je nooit meer negatieve emoties zult hebben. Sommige zaken ZIJN gewoon negatief en die mag je best als zo ervaren. Je hoeft er niet naar te handelen, maar doen alsof ze niet negatief zijn lijkt me behoorlijk ongezond.
"When you have been practicing acceptance for a while, as you have, there comes a point when you need to go on to the next stage, where those negative emotions are not created anymore. If you don't, your "acceptance" just becomes a mental label that allows your ego to continue to indulge in unhappiness and so strenghten its sense of separation from other people, your surroundings, your here and now. As you know, separation is the basis for the ego's sense of identity. True acceptance would transmute those feelings at once. And if you really knew that everything is "okay", as you put it, and which of course is true, then would you have those feelings in the first place? Without judgement, without resistance to what it, they would not arise."
Dit vind ik gewoon wat te ver gaan. Je kunt niet zeggen door iets gewoon maar volledig te accepteren, je nooit meer negatieve emoties zult hebben. Sommige zaken ZIJN gewoon negatief en die mag je best als zo ervaren. Je hoeft er niet naar te handelen, maar doen alsof ze niet negatief zijn lijkt me behoorlijk ongezond.
Ignorance is bliss
Is dat stuk van tolle? Dit is een beetje de kern van waarom ik geen fan meer ben van hem. Dit stuk zegt gewoon dat je na genoeg oefening ergens komt en dan naar een volgend level gaat, terwijl hij zichzelf daarin vaak tegenspreekt.
Tony parsons zei een keer "the now is just another concept"
Tony parsons zei een keer "the now is just another concept"
:')
Dat stuk komt rechtstreeks uit het boek. Ik vind het vreemd omdat hij nu begint over het labelen van negativiteit als slecht en dat je het door acceptatie weg kan krijgen, terwijl het hele boek vol staat met dat je juist alles moet accepteren en voelen voor wat het is.quote:Op dinsdag 11 maart 2014 11:49 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Is dat stuk van tolle? Dit is een beetje de kern van waarom ik geen fan meer ben van hem. Dit stuk zegt gewoon dat je na genoeg oefening ergens komt en dan naar een volgend level gaat, terwijl hij zichzelf daarin vaak tegenspreekt.
Tony parsons zei een keer "the now is just another concept"
Ignorance is bliss
Deze dat hij het hier heeft over het geconditioneerde denken wat zo negatief geconditioneerd kan zijn dat het zich steeds op negatieve zaken richt, dingen negatief benadert en zo negativiteit creëert. Conditionering is opgebouwd door het telkens te bevestigen, als je meer aanwezig wordt en het (geconditioneerde) denken minder aandacht krijgt dan verdwijnt de conditionering, sterft het af en creëert het automatisch minder automatische negativiteit. Conditionering is opgebouwd uit lagen die met de tijd en bewust aanwezig zijn afgepeld worden. Dan voel je je (opeens) anders, sta je anders tegenover bepaalde zaken, en daar nu al over nadenken heeft weinig zin omdat je het nu bekijkt vanuit waar je nu nog bent.quote:
Dit is een stuk uit het boek waar ik nogal moeite mee heb:
"When you have been practicing acceptance for a while, as you have, there comes a point when you need to go on to the next stage, where those negative emotions are not created anymore. If you don't, your "acceptance" just becomes a mental label that allows your ego to continue to indulge in unhappiness and so strenghten its sense of separation from other people, your surroundings, your here and now. As you know, separation is the basis for the ego's sense of identity. True acceptance would transmute those feelings at once. And if you really knew that everything is "okay", as you put it, and which of course is true, then would you have those feelings in the first place? Without judgement, without resistance to what it, they would not arise."
Dit vind ik gewoon wat te ver gaan. Je kunt niet zeggen door iets gewoon maar volledig te accepteren, je nooit meer negatieve emoties zult hebben. Sommige zaken ZIJN gewoon negatief en die mag je best als zo ervaren. Je hoeft er niet naar te handelen, maar doen alsof ze niet negatief zijn lijkt me behoorlijk ongezond.
Als je iets negatief noemt maak je het tot dat, of beter gezegd dan heb je het al tot dat gemaakt. Als je zegt ''ik accepteer dat het negatief is'' terwijl daaraan vooraf gaat dat je het als negatief bestempeld dan wordt het een soort van symptoombestrijding. Zelfde geldt voor emoties; zijn het wat je noemt negatieve emoties of zijn het emoties maar je negatief over bent (in je hoofd)?. Als je bijv angst en verdriet met dezelfde open armen zou ontvangen als plezier en genot, zijn ze dan nog een probleem? Uiteindelijk is een negatief iets geen probleem, pas als je negatief bent over dat het negatief is en dus vind dan het anders zou moeten zijn dan het is is het een probleem. Dat is verzet ertegen. Je kan van iets wat rot is niet verwachten dat het niet rot is, het is gewoon rot, maar je rot voelen over dat het rot is is een ik-toevoeging in je hoofd daar omheen en dat stuk, het lijden, is niet nodig.
Ik zou me over al deze dingen trouwens niet druk maken want erover nadenken is slechts conditionering erover heen projecteren. Je kunt je wel afvragen hoe kun je nu al met zekerheid kunt stellen dat je met volledige acceptatie geen negatieve emoties meer zult ervaren als je daar nog niet bent.
Als je wat 'het is' op een bepaade manier ervaart door het te labelen dan heb je het al gemaakt tot iets. Dan ervaar je een zelfgemaakte creatie die je dan accepteert, terwijl het creëren/benoemen/labelen wat eraan voorafging niet hoeft.quote:
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Maar dan behandel je angst en verdriet op dezelfde manier als vreugde. Moet je dat wel willen? Vreugde is immers iets wat je een goed gevoel geeft, terwijl wanneer er iets naars is gebeurd, je je niet zo goed voelt. Om een extreem voorbeeld te nemen. Stel, je moeder overlijd. De emoties die hieruit voortkomen zijn dan negatief (pijn, verdriet) omdat de gebeurtenis als negatief te bestempelen is. Iemand die dierbaar voor je is is immers overleden.quote:
[..]
Deze dat hij het hier heeft over het geconditioneerde denken wat zo negatief geconditioneerd kan zijn dat het zich steeds op negatieve zaken richt, dingen negatief benadert en zo negativiteit creëert. Conditionering is opgebouwd door het telkens te bevestigen, als je meer aanwezig wordt en het (geconditioneerde) denken minder aandacht krijgt dan verdwijnt de conditionering, sterft het af en creëert het automatisch minder automatische negativiteit. Conditionering is opgebouwd uit lagen die met de tijd en bewust aanwezig zijn afgepeld worden. Dan voel je je (opeens) anders, sta je anders tegenover bepaalde zaken, en daar nu al over nadenken heeft weinig zin omdat je het nu bekijkt vanuit waar je nu nog bent.
Als je iets negatief noemt maak je het tot dat, of beter gezegd dan heb je het al tot dat gemaakt. Als je zegt ''ik accepteer dat het negatief is'' terwijl daaraan vooraf gaat dat je het als negatief bestempeld dan wordt het een soort van symptoombestrijding. Zelfde geldt voor emoties; zijn het wat je noemt negatieve emoties of zijn het emoties maar je negatief over bent (in je hoofd)?. Als je bijv angst en verdriet met dezelfde open armen zou ontvangen als plezier en genot, zijn ze dan nog een probleem? Uiteindelijk is een negatief iets geen probleem, pas als je negatief bent over dat het negatief is en dus vind dan het anders zou moeten zijn dan het is is het een probleem. Dat is verzet ertegen. Je kan van iets wat rot is niet verwachten dat het niet rot is, het is gewoon rot, maar je rot voelen over dat het rot is is een ik-toevoeging in je hoofd daar omheen en dat stuk, het lijden, is niet nodig.
Ik zou me over al deze dingen trouwens niet druk maken want erover nadenken is slechts conditionering erover heen projecteren. Je kunt je wel afvragen hoe kun je nu al met zekerheid kunt stellen dat je met volledige acceptatie geen negatieve emoties meer zult ervaren als je daar nog niet bent.
[..]
Als je wat 'het is' op een bepaade manier ervaart door het te labelen dan heb je het al gemaakt tot iets. Dan ervaar je een zelfgemaakte creatie die je dan accepteert, terwijl het creëren/benoemen/labelen wat eraan voorafging niet hoeft.
Waarom zouden we een rot gevoel NIET als negatief mogen bestempelen? Wat is het dan? Rot is immers een ander gevoel dan verheugd, net als dat pijn een andere (meer onprettige) sensatie is dan een lichte aanraking?
Ignorance is bliss
Waarom niet?quote:
Maar dan behandel je angst en verdriet op dezelfde manier als vreugde. Moet je dat wel willen?
Een gevoel volledig uitnodigen, je niet verzetten, laat dat gevoel z'n natuurlijk beloop hebben, pas als je gaat verzetten blijft het hangen. De beste manier om verdrietig te zijn is je tegen verdriet te verzetten bijv.
Omdat dat allemaal ego is wat zegt ''het 1 (plezier) wil ik wel en het ander (pijn) niet'' terwijl beiden er zijn. Dat is de onmogelijke taak waar ego zichzelf mee opzadelt; van het ene meer willen en het andere vermijden en in je hoofd de illusie creëren dat dat mogelijk is. Dan leef je niet meer dan leef je een verhaal uit op basis van geconditioneerde ja's en nee's ipv tegen alles ja te zeggen en je aan leven over te geven.quote:Vreugde is immers iets wat je een goed gevoel geeft, terwijl wanneer er iets naars is gebeurd, je je niet zo goed voelt. Om een extreem voorbeeld te nemen. Stel, je moeder overlijd. De emoties die hieruit voortkomen zijn dan negatief (pijn, verdriet) omdat de gebeurtenis als negatief te bestempelen is. Iemand die dierbaar voor je is is immers overleden.
Is pijn en verdriet negatief? Als je er geen label op plakte, wat zouden ze dan zijn?
Stel je moeder overlijdt, wat je op de 1e plaats natuurlijk niet wilt, maar als het gebeurt, wie doe je dan een plezier met niet willen dat de gevoelens die daarbij horen er niet zijn? Je kan niet willen van mensen houden en niet bang zijn om ze te verliezen, dat gaat hand in hand.
Rot is anders dan verheugd maar is het daarom negatief? Er bestaat mensen die negatief zijn over verheugd zijn en gek zijn op rot, wie heeft er dan gelijk? Of bestaat dat gelijk niet omdat oordelen, verhalen in je hoofd ergens over, niet meer dan illusies zijn? Even los van fysieke pijn natuurlijk, die ga je niet voelen om het voelen ervan terwijl je medische behandeling nodig hebt.quote:Waarom zouden we een rot gevoel NIET als negatief mogen bestempelen? Wat is het dan? Rot is immers een ander gevoel dan verheugd, net als dat pijn een andere (meer onprettige) sensatie is dan een lichte aanraking?
Dingen zijn niet negatief of positief, je bent er negatief of positief over en dat is een afspiegeling van hoe je in het leven staat. Vandaar dat negativiteit zo'n goede leermeester is, het laat je precies zien wat je niet accepteert
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dus welk gevoel je ook hebt als gevolg van een bepaalde gebeurtenis, geef je er gewoon aan over? Label het niet, of het je nou energiek, opgewekt, gestresst of futloos doet voelen. Je hoeft iets niet anders te ervaren dan dat je het ervaart, oordeel er alleen niet over, want oordeel creëert een label en dat zorgt op zijn beurt voor verzet en dus pijn waar dit niet nodig is.quote:
[..]
Waarom niet?
Een gevoel volledig uitnodigen, je niet verzetten, laat dat gevoel z'n natuurlijk beloop hebben, pas als je gaat verzetten blijft het hangen. De beste manier om verdrietig te zijn is je tegen verdriet te verzetten bijv.
[..]
Omdat dat allemaal ego is wat zegt ''het 1 (plezier) wil ik wel en het ander (pijn) niet'' terwijl beiden er zijn. Dat is de onmogelijke taak waar ego zichzelf mee opzadelt; van het ene meer willen en het andere vermijden en in je hoofd de illusie creëren dat dat mogelijk is. Dan leef je niet meer dan leef je een verhaal uit op basis van geconditioneerde ja's en nee's ipv tegen alles ja te zeggen en je aan leven over te geven.
Is pijn en verdriet negatief? Als je er geen label op plakte, wat zouden ze dan zijn?
Stel je moeder overlijdt, wat je op de 1e plaats natuurlijk niet wilt, maar als het gebeurt, wie doe je dan een plezier met niet willen dat de gevoelens die daarbij horen er niet zijn? Je kan niet willen van mensen houden en niet bang zijn om ze te verliezen, dat gaat hand in hand.
[..]
Rot is anders dan verheugd maar is het daarom negatief? Er bestaat mensen die negatief zijn over verheugd zijn en gek zijn op rot, wie heeft er dan gelijk? Of bestaat dat gelijk niet omdat oordelen, verhalen in je hoofd ergens over, niet meer dan illusies zijn? Even los van fysieke pijn natuurlijk, die ga je niet voelen om het voelen ervan terwijl je medische behandeling nodig hebt.
Dingen zijn niet negatief of positief, je bent er negatief of positief over en dat is een afspiegeling van hoe je in het leven staat. Vandaar dat negativiteit zo'n goede leermeester is, het laat je precies zien wat je niet accepteert
Verzet schept onnodige pijn bovenop de emotie of het gevoel zoals deze er simpelweg IS?
Ignorance is bliss
Denk dat het er in de kern om gaat dat willen dat iets er niet is kwa gevoel/emoties niks doet aan het feit dat het er is. Gevoelens komen en gaan als je ze laat komen en gaan, als je het gevecht met hoe je je voelt opgeeft.quote:
Dus welk gevoel je ook hebt als gevolg van een bepaalde gebeurtenis, geef je er gewoon aan over? Label het niet, of het je nou energiek, opgewekt, gestresst of futloos doet voelen. Je hoeft iets niet anders te ervaren dan dat je het ervaart, oordeel er alleen niet over, want oordeel creëert een label en dat zorgt op zijn beurt voor verzet en dus pijn waar dit niet nodig is.
Verzet schept onnodige pijn bovenop de emotie of het gevoel zoals deze er simpelweg IS?
Oordeel en label vind ik hetzelfde en oordelen op zich kan al voor verzet zorgen. Stel je voelt iets, gaat mee in de gedachte ''ik vind dat dit er niet hoort'' en dan is er volgens opeens een ik die zit met een gevoel wat er niet zou moeten zijn en daar dus vanaf 'moet'. Er is geen probleem totdat er wordt gelooft in een ik die er iets van vind, die er over oordeelt. Terwijl als je feitelijk naar die situatie kijkt er niks aan de hand is, er is gewoon een gevoel.
Voorbeeld met angst, als je in een bepaalde situatie bent en er ontstaat angst is er nog geen probleem, ook de enge gedachtes die erbij opkomen zijn geen probleem pas wanneer je er in 1 gelooft, je die gedachte 'word', is er een probleem.
Als je iets doet op een manier dat je er gestrest van wordt doe je jezelf geen plezier mee om op die manier door te gaan, dan kan je je afvragen wat je doet wat stress veroorzaakt en vervolgens kijken hoe het anders kan, meer aanwezig en minder in je hoofd bijv. Als je futloos voelt kan het heel praktisch zijn even iets te doen om je energie op te krikken, bijv als je iets af moet hebben, echter jezelf langdurig forceren om energiek te zijn terwijl je het niet bent gaat je opbreken. Het gaat om balans hebben en ik denk hoe minder je bezig bent met het verzetten tegen wat dan ook hoe meer ruimte er is om je met die balans bezig te houden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Door je negatieve-emoties te ‘verwerken’ kun je ‘achter’ die negatieve-emoties kijken en dan, alleen dan, zie je in dat ze eigenlijk niet “negatief” zijn. Neem bijvoorbeeld woede, in eerste instantie ‘lijkt’ het negatief. Ga je er echter mee zitten en het niet veroordelen, maar het zegenen, accepteren dat het is opgekomen, vergeven en het in jezelf koesteren, dan gaat dit gedeelte zich op zijn gemak bij je voelen en zich aan je openen waardoor je erachter kan kijken. Je ziet in dit geval dan een angstige gedeelte van jezelf dat zich oprecht zorgen maakt om je overleving. Is dit negatief? Het is gewoon een gedeelte dat oprecht om je geeft en je wakker schudt.quote:
Dit is een stuk uit het boek waar ik nogal moeite mee heb:
"When you have been practicing acceptance for a while, as you have, there comes a point when you need to go on to the next stage, where those negative emotions are not created anymore. If you don't, your "acceptance" just becomes a mental label that allows your ego to continue to indulge in unhappiness and so strenghten its sense of separation from other people, your surroundings, your here and now. As you know, separation is the basis for the ego's sense of identity. True acceptance would transmute those feelings at once. And if you really knew that everything is "okay", as you put it, and which of course is true, then would you have those feelings in the first place? Without judgement, without resistance to what it, they would not arise."
Dit vind ik gewoon wat te ver gaan. Je kunt niet zeggen door iets gewoon maar volledig te accepteren, je nooit meer negatieve emoties zult hebben. Sommige zaken ZIJN gewoon negatief en die mag je best als zo ervaren. Je hoeft er niet naar te handelen, maar doen alsof ze niet negatief zijn lijkt me behoorlijk ongezond.
Door dit gedeelte in jezelf steeds in het licht te houden en lief te hebben, zal de energie ervan niet alleen vrij door je kunnen stromen, maar ook datgene wat buiten je die woede triggerde transformeren in een object van liefde. Het object bood je immers de kans om dit ‘ongewenste’ gedeelte van jezelf te omarmen en te vergeven en daardoor compleet te zijn.
De emoties 'lijken' "negatief", totdat je ze met veel geduld en liefde blootlegt.
Ik denk dat je wel moet oppassen dingen overpositief te maken. Dingen zijn wat ze zijn in hun essentie, het verdraaien van de emotie naar hun feitelijke tegenpool brengt je wellicht op precies dezelfde plek.quote:
[..]
Door je negatieve-emoties te ‘verwerken’ kun je ‘achter’ die negatieve-emoties kijken en dan, alleen dan, zie je in dat ze eigenlijk niet “negatief” zijn. Neem bijvoorbeeld woede, in eerste instantie ‘lijkt’ het negatief. Ga je er echter mee zitten en het niet veroordelen, maar het zegenen, accepteren dat het is opgekomen, vergeven en het in jezelf koesteren, dan gaat dit gedeelte zich op zijn gemak bij je voelen en zich aan je openen waardoor je erachter kan kijken. Je ziet in dit geval dan een angstige gedeelte van jezelf dat zich oprecht zorgen maakt om je overleving. Is dit negatief? Het is gewoon een gedeelte dat oprecht om je geeft en je wakker schudt.
Door dit gedeelte in jezelf steeds in het licht te houden en lief te hebben, zal de energie ervan niet alleen vrij door je kunnen stromen, maar ook datgene wat buiten je die woede triggerde transformeren in een object van liefde. Het object bood je immers de kans om dit ‘ongewenste’ gedeelte van jezelf te omarmen en te vergeven en daardoor compleet te zijn.
De emoties 'lijken' "negatief", totdat je ze met veel geduld en liefde blootlegt.
Erkennen als wat het is, acceptatie en focus op de daadwerkelijke realiteit is in mijn ogen al een hele stap.
Ignorance is bliss
Zo ervaar ik dat niet hoor, dat ik die emoties verdraai en overpositief maak. Ik ervaar het juist als het ‘mogen’ doordringen in die emoties tot hun bron. En bij dit proces doe ik eigenlijk zelf niets dan er simpelweg voor de emoties zijn door dicht bij mij eigen bron/essentie te blijven. Ik blijf er met liefde op reageren.quote:
[..]
Ik denk dat je wel moet oppassen dingen overpositief te maken. Dingen zijn wat ze zijn in hun essentie, het verdraaien van de emotie naar hun feitelijke tegenpool brengt je wellicht op precies dezelfde plek.
Erkennen als wat het is, acceptatie en focus op de daadwerkelijke realiteit is in mijn ogen al een hele stap.
Wat versta jij onder acceptatie?
Ik versta er niet onder dat ik bijvoorbeeld gewoon ‘denk’: “Dat is angst, ik accepteer dat.” Dat is eigenlijk “(h)erkennning” van de emotie, wat een grote stap is, maar toch slechts een begin naar acceptatie. Acceptatie betekent voor mij tijd en ruimte maken om met bijvoorbeeld die angst te gaan zitten, het niet veroordelen en het voorzichtig toelaten om met mij te zijn. Dan kan ik de aard van die angst vinden en het ‘begrijpen’ waardoor het kan oplossen. Ik heb dan een ‘gevoel’ van dat ik het geaccepteerd heb, het is dan geen ‘gedachte’.
Wellicht heb je gelijk, al kun je het herkenning noemen of acceptatie. Ik denk dat herkenning de eerste stap is, je ziet dat het angst/woede/verdriet/frustratie etc. is en je laat het gewoon toe. Je voelt het zonder te oordelen. Ik weet niet of het iets is wat je op kunt lossen, omdat het immers, oordeel erover vellen of niet, iets is wat toch op zal blijven komen.quote:
[..]
Zo ervaar ik dat niet hoor, dat ik die emoties verdraai en overpositief maak. Ik ervaar het juist als het ‘mogen’ doordringen in die emoties tot hun bron. En bij dit proces doe ik eigenlijk zelf niets dan er simpelweg voor de emoties zijn door dicht bij mij eigen bron/essentie te blijven. Ik blijf er met liefde op reageren.
Wat versta jij onder acceptatie?
Ik versta er niet onder dat ik bijvoorbeeld gewoon ‘denk’: “Dat is angst, ik accepteer dat.” Dat is eigenlijk “(h)erkennning” van de emotie, wat een grote stap is, maar toch slechts een begin naar acceptatie. Acceptatie betekent voor mij tijd en ruimte maken om met bijvoorbeeld die angst te gaan zitten, het niet veroordelen en het voorzichtig toelaten om met mij te zijn. Dan kan ik de aard van die angst vinden en het ‘begrijpen’ waardoor het kan oplossen. Ik heb dan een ‘gevoel’ van dat ik het geaccepteerd heb, het is dan geen ‘gedachte’.
Wat bedoel je precies met 'toelaten'?
Ignorance is bliss
In geval van angst? Ik kan het moeilijk beschrijven, het is meer een toestand. Let wel op: Het is geen versterking van de angst of het disrespecteren ervan. Laat ik het beschrijven vanuit hoe ik het ervaar:quote:
[..]
Wellicht heb je gelijk, al kun je het herkenning noemen of acceptatie. Ik denk dat herkenning de eerste stap is, je ziet dat het angst/woede/verdriet/frustratie etc. is en je laat het gewoon toe. Je voelt het zonder te oordelen. Ik weet niet of het iets is wat je op kunt lossen, omdat het immers, oordeel erover vellen of niet, iets is wat toch op zal blijven komen.
Wat bedoel je precies met 'toelaten'?
Als ik met mijn angst ga zitten dan is er in het begin een soort verzet/weerstand tegen de ervaring van angst, een gevoel van het niet willen, een ongemakkelijk gevoel. Ik herinner mezelf eraan om gewoon met de angst te zitten en het niet te veroordelen. Ik laat het dan gedurende 15-20 minuten voorzichtig toe, zoals je een deur steeds stukje voor stukje open doet om met datgene daarbuiten te zijn. Door gedurende die tijd stil en rustig te blijven en met die angst te zijn, begin ik de aard ervan te begrijpen. Door begrip ontstaat er barmhartigheid, de angst neemt af en het wordt acceptabel om die angst, een samengetrokken staat, te laten wegsmelten.
Misschien dat anderen het beter kunnen uitleggen.
Haha, geen zorgen je hebt het goed uitgelegd, ik begrijp het.quote:
[..]
In geval van angst? Ik kan het moeilijk beschrijven, het is meer een toestand. Let wel op: Het is geen versterking van de angst of het disrespecteren ervan. Laat ik het beschrijven vanuit hoe ik het ervaar:
Als ik met mijn angst ga zitten dan is er in het begin een soort verzet/weerstand tegen de ervaring van angst, een gevoel van het niet willen, een ongemakkelijk gevoel. Ik herinner mezelf eraan om gewoon met de angst te zitten en het niet te veroordelen. Ik laat het dan gedurende 15-20 minuten voorzichtig toe, zoals je een deur steeds stukje voor stukje open doet om met datgene daarbuiten te zijn. Door gedurende die tijd stil en rustig te blijven en met die angst te zijn, begin ik de aard ervan te begrijpen. Door begrip ontstaat er barmhartigheid, de angst neemt af en het wordt acceptabel om die angst, een samengetrokken staat, te laten wegsmelten.
Misschien dat anderen het beter kunnen uitleggen.
Hoe ik het nu probeer is zo. Wanneer ik angst, emotie, een gevoel of gedachten voel, trek ik me kort terug in stilte om die gedachten of gevoelens te voelen en te ontdekken welke basale emotie (en de bron van deze) er achter zit. Vaak herken ik dan dat het iets is uit het verleden en ik laat deze sensatie vervolgens toe.
Ik vind de vergelijking met een bang kind en angst altijd mooi. Een bang kind veroordeel je ook niet, die troost je en accepteer je zodat deze kan kalmeren en zich langzaam weer op zijn gemak kan voelen.
Ik merk tevens de laatste paar dagen ook dat ik steeds meer in de rust 'achter' die gedachten, gevoelens en emoties kan komen. Bij vlagen dringt er dan gewoon door dat 'ik ben' en alle zaken rondom slechts vergankelijk zijn.
Ignorance is bliss
Ik heb maandag voor het eerst 'gemediteerd'. Het was voor mij helemaal nieuw. Languit relaxed gaan zitten, letten op de ademhaling en volledig ontspannen. Daarna voelde ik me echt relaxed en ik denk dat ik me er nu nog steeds veel ontspannener door voel. Ik ben nog niet in het diepe bewustzijn ofzo geweest denk ik maar ik weet wel dat ik hiermee verder ga, ook om de negatieve gedachten die ik in het begin van dit topic beschreef een plek te geven.
Wellicht is het allemaal placebo maar zolang ik er baat bij heb vind ik het mooi.
Wellicht is het allemaal placebo maar zolang ik er baat bij heb vind ik het mooi.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Angst komt in veel vormen voor, waardoor sommige situaties inderdaad om een andere aanpak kunnen vragen die beter aansluit bij wat er speelt. Soms moet je inderdaad tijdens het zitten gaan graven in het verleden, je sporen nagaan, waar als het ware het knikje is ontstaan en angst is opgekomen, om vervolgens die situatie opnieuw her te beleven, maar nu met meer aandacht voor dat wezen die daar verstrikt is geraakt. Hoe je het aanpakt is heel herkenbaar. Ben je er zelf op gekomen om het op die manier te proberen? In ieder geval veel succes en moed toegewenst.quote:
[..]
Haha, geen zorgen je hebt het goed uitgelegd, ik begrijp het.
Hoe ik het nu probeer is zo. Wanneer ik angst, emotie, een gevoel of gedachten voel, trek ik me kort terug in stilte om die gedachten of gevoelens te voelen en te ontdekken welke basale emotie (en de bron van deze) er achter zit. Vaak herken ik dan dat het iets is uit het verleden en ik laat deze sensatie vervolgens toe.
Ik vind de vergelijking met een bang kind en angst altijd mooi. Een bang kind veroordeel je ook niet, die troost je en accepteer je zodat deze kan kalmeren en zich langzaam weer op zijn gemak kan voelen.
Ik merk tevens de laatste paar dagen ook dat ik steeds meer in de rust 'achter' die gedachten, gevoelens en emoties kan komen. Bij vlagen dringt er dan gewoon door dat 'ik ben' en alle zaken rondom slechts vergankelijk zijn.
Gedeeltelijk zelf, gedeeltelijk door veel (op dit forum) te praten met mensen over het onderwerp. Ik denk dat de techniek in essentie veelal hetzelfde is, maar het effect dat het per persoon heeft kan denk ik verschillen. Daarom brengt iedereen zijn eigen draai er aan. Ik vind het in ieder geval prettig dat ik nu beter mijn gevoelens en emoties kan achterhalen en ze niet langer probeer op te lossen of weg te denken. Het innerlijke conflict wat hier uit voorkwam was een echte boosdoener.quote:
[..]
Angst komt in veel vormen voor, waardoor sommige situaties inderdaad om een andere aanpak kunnen vragen die beter aansluit bij wat er speelt. Soms moet je inderdaad tijdens het zitten gaan graven in het verleden, je sporen nagaan, waar als het ware het knikje is ontstaan en angst is opgekomen, om vervolgens die situatie opnieuw her te beleven, maar nu met meer aandacht voor dat wezen die daar verstrikt is geraakt. Hoe je het aanpakt is heel herkenbaar. Ben je er zelf op gekomen om het op die manier te proberen? In ieder geval veel succes en moed toegewenst.
Iets waar ik sinds kort ook mee bezig ben is EFT. Ik ben nog een beginner qua kennis, maar het is iets wat in hangt tussen de oosterse geneeskunde en je eigen emoties. Bij EFT gaat men er van uit dat veel lichamelijke klachten (pijn, spanning etc.) hun oorsprong hebben in een emotionele bron. Om mijzelf als voorbeeld te nemen. Ik heb enorm last van spanning en stress en dit niveau stijgt behoorlijk snel sinds ik weer dagelijks werk (overspannen geweest). Nu is het zo dat ik mezelf altijd moeilijk heb kunnen vergeven voor dat het zo ver is gekomen en daarmee kon ik het verleden niet accepteren. EFT gaat vervolgens te werk door op verschillende drukpunten te kloppen (zelfde idee als acupunctuur of acupressuur) en tegelijkertijd tot de kern van de emotie door te dringen door deze op te noemen. In mijn geval was het op deze punten kloppen en voortdurend te herhalen dat ik mijzelf en mijn verleden accepteer en mijzelf vergeef voor mijn verleden. De spanning werd ineens drastisch minder en dat zware gevoel op de borst verdween bijna geheel.
Ik wil nog niet zeggen dat het perfect werkt, maar door die (onbewuste) emotie op die wijze naar de oppervlakte te brengen en tegelijkertijd je energiebanen vrij te maken lijkt het echt te minderen. Maarja, ik blijf sceptisch met dit soort dingen dus ik moet het nog maar zien. Maar het feit dat ik deze emotie en gedachten ontdekt heb stelt me nu in staat ze te zien, voelen en accepteren (in vergeving). Voor een beter uitleg van EFT verwijs ik je even door naar YouTube!
Ignorance is bliss
Uiteindelijk zou het echter allemaal op hetzelfde uit moeten komen, namelijk dat men de aandacht naar binnen richt. Heel simpel eigenlijk en iedereen doet het wel eens. Sommigen zijn er alleen wat actiever mee bezig, zoals de mensen hier.quote:
Ik denk dat de techniek in essentie veelal hetzelfde is, maar het effect dat het per persoon heeft kan denk ik verschillen. Daarom brengt iedereen zijn eigen draai er aan.
Ja dat klopt. De essentie is gewoon hetzelfde, het 'zien' van wat er zich in je afspeelt zonder oordeel. Het klinkt zo makkelijk, maar oh wat is het lastig te beheersen.quote:
[..]
Uiteindelijk zou het echter allemaal op hetzelfde uit moeten komen, namelijk dat men de aandacht naar binnen richt. Heel simpel eigenlijk en iedereen doet het wel eens. Sommigen zijn er alleen wat actiever mee bezig, zoals de mensen hier.
Ignorance is bliss
Een tijdje terug al gepost. Mooi filmpje wel, leuk geëdit en een prima monoloog van Harris. Hij heeft een leuke, ietwat aarzelende vertelstem, alsof hij het zo uit z'n mouw schudt.quote:
Leuk om te zien hoe hij in principe aanstuurt op hetzelfde concept als veel spirituele goeroe's, alleen er gewoon tracht een hele rationele verklaring voor te geven. Dit schemert mooi door in zijn debat met Deepak Chopra.quote:
[..]
Een tijdje terug al gepost. Mooi filmpje wel, leuk geëdit en een prima monoloog van Harris. Hij heeft een leuke, ietwat aarzelende vertelstem, alsof hij het zo uit z'n mouw schudt.
Ignorance is bliss
Heb je niet door dat je iets zelf labelt als 'negatief'?quote:
[..]
Dat stuk komt rechtstreeks uit het boek. Ik vind het vreemd omdat hij nu begint over het labelen van negativiteit als slecht en dat je het door acceptatie weg kan krijgen, terwijl het hele boek vol staat met dat je juist alles moet accepteren en voelen voor wat het is.
Dat ik het zelf soms doe heb ik zeker door. Ik heb ook door dat door iets gewoon te laten zijn je het label er enigszins af kan halen. Wat ik alleen zeg is dat het labelen van negativiteit als iets wat onwenselijk is ook labelen is.quote:
[..]
Heb je niet door dat je iets zelf labelt als 'negatief'?
Ignorance is bliss
Oeh nieuw topic ontdekt Ik ben een tijdje bezig met een mindfulness cursus en ik lees al geruime tijd Freedom from the known van Krishnamurti
ik zit al op de 5e week van de cursus en alsnog kan ik niet elke dag mediteren. Herkenbaar voor iemand?
Ik ben een tijdje bezig met een mindfulness cursus en ik lees al geruime tijd Freedom from the known van Krishnamurti ik zit al op de 5e week van de cursus en alsnog kan ik niet elke dag mediteren. Herkenbaar voor iemand?
When all else fails, you always have delusion.
Waarom kan je niet elke dag mediteren?quote:
Oeh nieuw topic ontdekt
ik zit al op de 5e week van de cursus en alsnog kan ik niet elke dag mediteren. Herkenbaar voor iemand?
Het blijft nog altijd iets wat ik vooruit schuifquote:
En op een gegeven moment is het tijd om naar bed te gaan. Ik merk ook dat mijn problemen vooral liggen in het door drukte niks doen ipv aan het werk te gaan. Een van de redenen dat ik met de cursus begon. Als ik dan op een dag weinig gedaan heb, dan voel ik de drang om iets nuttigs te doen. En dan lijkt het alsof ik dát weer vooruit schuif als ik besluit om op dat moment 45 min stil te zitten op een stoel Maar nu ik dit zo schrijf bedenk ik me dat ik zometeen aan het werk moet en voor de rest van de middag/avond geen tijd voor mezelf zal hebben, dus ik ga nu maar even mediteren
When all else fails, you always have delusion.
Lekker 5 minuutjes zitten of liggen, daarna aan het werk. Met aandacht allemaal, dat is waar t om gaat.
Het is net gelukt voor 15 min ofzo De oefeningen duren 45 min maar dat lukt me bijna nooit.
De oefeningen duren 45 min maar dat lukt me bijna nooit.
When all else fails, you always have delusion.
Ik weet niet wat voor oefeningen dat zijn, maar weet wel dat ook meditatie geleerd moet worden. Of beter gezegd, je moet afleren niet andere dingen te willen doen dan hetgeen je mee bezig bent. En meditatie is daar een goede oefening voor.quote:
Het is net gelukt voor 15 min ofzo
Ja precies. Dan heb ik dus dat als het me wel lukt om 30 of 45 min te liggen of zitten, dat ik tussendoor wel vaak de intentie heb om op te staan en iets anders te doen.quote:
[..]
Ik weet niet wat voor oefeningen dat zijn, maar weet wel dat ook meditatie geleerd moet worden. Of beter gezegd, je moet afleren niet andere dingen te willen doen dan hetgeen je mee bezig bent. En meditatie is daar een goede oefening voor.
Het zijn overigens een aantal mp3's met zit, lig en stameditaties, en bodyscans.
When all else fails, you always have delusion.
Geen punt om iets anders te willen, maar je hoeft er niet naar te handelen. Merk het willen op, en stuur je aandacht weer terug. Zelf doe ik samadhi meditatie en probeer dit de hele dag toe te passen.quote:
[..]
Ja precies. Dan heb ik dus dat als het me wel lukt om 30 of 45 min te liggen of zitten, dat ik tussendoor wel vaak de intentie heb om op te staan en iets anders te doen.
Het zijn overigens een aantal mp3's met zit, lig en stameditaties, en bodyscans.
In mijn ogen hoeft meditatie niet per se zittend of liggend met je lichaam. Het is niet je lichaam dat moet zitten, maar je geest.
Denk voor de wat gevorderden hier wel een interessant artikel.
http://higherperspective.(...)e.html?utm_source=HP
http://higherperspective.(...)e.html?utm_source=HP
Bronquote:12 WAYS TO CALM THE OVERACTIVE MIND
1. Eliminate the clutter
The easiest way is to eliminate the clutter. What are the themes to your overactive thoughts? Many of these thoughts are related to money issues and our economic subservience to the system of control. Perhaps it’s time for a change in jobs or to find a job that you truly love to do? The easiest way to determine this is to ask yourself, “If there was no such thing as money, then what would I be doing with my life?” After having fun or traveling, you would eventually do something you love to do. At this point, try to find ways of doing this, even if it means working a job that you hate while doing this new activity on the side. The worst case scenario is that you spent time doing something you love to do and helped to eliminate the clutter from the overactive mind. The best case scenario is that you will find ways to make an income from it and will be able to quit your present job.
2. Stop watching TV
The television is the biggest form of mind control and plays a large part on what we think and how we perceive life. In the United States, the entire mainstream media (TV, radio, newspapers, magazines, text books, etc…) is owned by 6 corporations, all of which have Zionist connections. Is it remotely possible that there is an agenda behind their “programming”? Ask yourself this: During World War II, Precott Bush was arrested for funding both sides of the war, yet we never learned this in school. Why? Do you think his son, George H.W. or grandson, George W. would have been elected president if we were taught this in school?
Your entire thought process of who you are, what you should wear, what you listen to, what you eat or drink, etc… is being manipulated through the mainstream media. Your overactive mind will continue to process, judge, compare and contrast that which you are being sold as “reality” to what is actually real. If you continue to watch TV, then you will continue to buy into a false sense of reality which, in turn, will reinforce your current thought processes and inability to fall asleep peaceably at night. Even when you fall asleep, your dreams will be affected by that of which predominates your thought patterns. Once you learn how to declutter your mind, you will find that your dreams are no longer fear based and at times, will be prophetic.
3. Meditate
One of the biggest excuses that people will give as to why they do not meditate is they don’t have the time.
According the the Bureau of Labor Statistics, “Watching TV was the leisure activity that occupied the most time (2.8 hours per day), accounting for about half of leisure time, on average, for those age 15 and over. Socializing, such as visiting with friends or attending or hosting social events, was the next most common leisure activity, accounting for nearly three-quarters of an hour per day.”
What this statistic is saying is that people would much rather be programmed by TV than to visit friends and neighbors. It also says that they would much rather be, literally, programmed than to use that time constructively, meditating.
Another excuse of why people don’t meditate is that they have an overactive mind and have difficulty clearing their predominant thoughts.
There are many different styles of meditation, so one should experiment with as many as possible and either find a method that is conducive to eliminating the clutter or to create one where they are able to find that “inner peace”.
The meditation that I recommend to those with an overactive mind is called an “Open Eye Meditation” where you place two objects approximately 6 feet away from you and each other. (See Amazing Open Eye Meditation). While trying to focus on these objects, your mind will not be able to process any other thoughts. I also suggest to try this technique for more than 5 minutes, as many people will easily give up too quickly.
4. Remove the ego
Many people will live their entire lives never knowing who they truly are while pretending to be what society expects them to be. Once again, these irrational thoughts are reinforced by the mainstream media. Ultimately, we are spiritual beings having a human experience and our bodies are just shells for our souls. Once you begin to accept this concept, you will then begin to realize how we are all connected.
A good way to learn how to remove the ego is to practice empathy by envisioning how other people may feel.
Through empathy, you will see how our egos help to keep us separated as individuals instead of a collective consciousness. For example, many people are too detached from worldwide atrocities, such as famine and starvation in third world countries. They may think to themselves, “If it doesn’t affect me, then it doesn’t exist.” What if it was YOU who was starving? Would you want others to know or care or would you prefer to have people say to themselves, “If it doesn’t affect me, then it doesn’t exist.” The truth is that we are all in this together and if one person is suffering, then we all suffer.
5. Your body is your temple
Diets that are high in sugar and caffeine content may affect your thought processes. Fluoridated water has been proven to calcify the pineal gland (your 3rd eye). GMO’s have been proven to cause tumors in laboratory testing of rats. Too much alcohol will generally magnify any issues you are thinking about, so try to avoid excessive alcohol consumption if you have an overactive mind. Avoid stimulants.
Be conscious about what you are eating and drinking because these all play into your vibratory level and will in turn, affect how you think or what you’re thinking about.
Most importantly, listen to your body. If you are experiencing heartburn, then eat more high alkaline foods instead of taking an antacid. On your day off, if you are tired, take a nap no matter what time of the day it is. Your body will always tell you when it is out of synch, so listen to it!
6. Exercise
They say a healthy body is a healthy mind, so if you are physically able to, then find ways to integrate exercise into your daily routine.
7. Escape time
On your day(s) off, learn how to escape time. Time keeps us locked into the constructs of the “work week” so on your day off, don’t look at your cell phone, don’t watch TV (TV is all scheduled on “time”) and just “wing it” in regard to any activities for that day. Try not to place any time constraints on this particular day’s activities.
By escaping time, you are also getting away from the matrix that keeps us all entrapped as economic slaves to the system, so this will help to eliminate the overactive mind’s thought process by giving it one less thing to think about.
The next time you have a week vacation, try listening to your body as to when to go to sleep for the entire week. If you feel like taking a nap at 3PM, do it! Stay up as late as you want and go to bed when your body tells you that it is time to sleep. You’ll find that you will be able to fall asleep easier and much faster when you listen to your body.
8. Have fun!
Start doing things that you truly enjoy to do. Let your mind focus on fun instead of trivial items that are out of your ability to control. You’ll find that your thought patterns will change drastically when you are doing things you enjoy.
9. Release the need to control everything
Many people with overactive minds have the need to remain in control of most everything in their lives. it is very difficult for a controlling person to relinquish control because they might feel that if they do not have control over their circumstances, then they have no control over themselves, which is not true. Events will come and go whether you control them or not. All you need to be is responsible for your own actions. When you begin to start controlling other people, you are creating more things to be concerned about which in turn will feed the overactive mind.
10. Start a journal and/or dream diary
One way to release the constant flow of thoughts is to start a journal or dream diary. By simply putting it in writing, you can provide yourself with a simple outlet to help eliminate the clutter in your mind.
11. Live in the “now”
The overactive mind is constantly thinking about the past or future. By living in the now you will be able to release that of which you cannot control. This doesn’t mean that you instantly become unaware of what has happened or what is about to happen. It is more of a realization that the past cannot change and the future hasn’t occurred, so why waste time thinking about either?
12. Connect with nature
Find the time to connect with nature, whether it’s taking a long walk in the woods or at the beach or where ever brings you inner peace while being immersed in nature. While in nature, try not to think about “every day life” and simply appreciate what nature provides. Try listening to the cadence of the wind or from a babbling brook. What animal or bird sounds do you hear?
BALANCE
An overactive mind is a sign of imbalance and can be corrected but one must want to see the change within themselves in order for this to occur. There is a saying, “As within, so without”. If your body needs rest, then so does your mind. If your mind is constantly processing activities, events and possible scenarios, it will resist sleep by continuing this process, despite your body telling you that you are tired. This is why it is so important to listen to your body.
By eliminating the clutter, you will find that in the worst case scenario, you will continue using your overactive mind in a positive way without fear or the need to control others. You will also have an increased sense of intuition, an easier time falling asleep and your dreams will become more prophetic.
Lambo of Rekt
Hier gestopt met lezen.quote:Op donderdag 12 juni 2014 13:53 schreef EggsTC het volgende:
In the United States, the entire mainstream media (TV, radio, newspapers, magazines, text books, etc…) is owned by 6 corporations, all of which have Zionist connections.
Citaatje uit "Fuck It" van John Parkin om het topic weer tot leven te wekken. Vind dit wel een mooie voor iedereen die het lastig vindt om constant bezig te zijn met mindfulness.quote:There is something that bothers me majorly about any form of communication: as soon as you say one thing, you exclude all the others. That is the nature of words – they define. If I tell you that relaxation is good for you, I immediately create a judgment of all that is not relaxation. Then whenever you feel stressed, as well as feeling stressed, you now think that you are doing badly. If I tell you that living in the moment is a great thing, then not living in the moment starts to become a bad thing, to be avoided.
(...) It is practically impossible to mention an idea without creating a tension in people. If I talk about the beauty of not trying, then everyone sets off trying not to try. That is beautiful and also totally unavoidable.
zouden jullie het engels boek "the power of now" of toch liever de nederlandse vertaling "de kracht van het nu" aanraden?
De NL-vertaling is goed. Dus aan jou de keuze of je liever in het Engels of Nederlands leest.quote:
zouden jullie het engels boek "the power of now" of toch liever de nederlandse vertaling "de kracht van het nu" aanraden?
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
De 'Wie ben ik?' vraag tijdens meditatie is in mijn ervaring niet zo'n beste.
Mijn denken gaat daar voortdurend mee aan de haal. Het is een cirkel zonder eind.
Betere vragen zijn 'Waar vindt dit 'weten' dat ik besta in vredesnaam plaats? 'Wie of wat weet dat 'ik' besta?'
'Wie of wat kijkt er door deze ogen?' 'Wie of wat proeft en ruikt en hoort? 'Wie of wat ervaart hier eigenlijk?'
Immers; niets dat je is wijsgemaakt - door je ouders, of je school, of je opvoeding of wie of wat dan ook in je godsganse leven heeft er iets mee van doen. En da's zo'n beetje je complete identiteit. En laat dat 'zo'n beetje' maar achterwege.
Het is om die reden dat meditatie 'n nogal pijnlijk en confronterend proces kan zijn.
Angst is het obstakel. Het eerste. Het laatste. Het enige. Angst voor niets. Letterlijk; het 'niet iets zijn'.
Sterven in absolute stilte. Het vraagteken voorbij. Het antwoord schuldig blijven.
Leeg. Niets. Niemand.
Gaat er maar aan staan, mensen.
Mijn denken gaat daar voortdurend mee aan de haal. Het is een cirkel zonder eind.
Betere vragen zijn 'Waar vindt dit 'weten' dat ik besta in vredesnaam plaats? 'Wie of wat weet dat 'ik' besta?'
'Wie of wat kijkt er door deze ogen?' 'Wie of wat proeft en ruikt en hoort? 'Wie of wat ervaart hier eigenlijk?'
Immers; niets dat je is wijsgemaakt - door je ouders, of je school, of je opvoeding of wie of wat dan ook in je godsganse leven heeft er iets mee van doen. En da's zo'n beetje je complete identiteit. En laat dat 'zo'n beetje' maar achterwege.
Het is om die reden dat meditatie 'n nogal pijnlijk en confronterend proces kan zijn.
Angst is het obstakel. Het eerste. Het laatste. Het enige. Angst voor niets. Letterlijk; het 'niet iets zijn'.
Sterven in absolute stilte. Het vraagteken voorbij. Het antwoord schuldig blijven.
Leeg. Niets. Niemand.
Gaat er maar aan staan, mensen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Waarom zou je die vraag denken?quote:Op dinsdag 22 juli 2014 04:08 schreef DO2 het volgende:
De 'Wie ben ik?' vraag tijdens meditatie is in mijn ervaring niet zo'n beste.
Mijn denken gaat daar voortdurend mee aan de haal. Het is een cirkel zonder eind.
Betere vragen zijn 'Waar vindt dit 'weten' dat ik besta in vredesnaam plaats? 'Wie of wat weet dat 'ik' besta?'
'Wie of wat kijkt er door deze ogen?' 'Wie of wat proeft en ruikt en hoort? 'Wie of wat ervaart hier eigenlijk?'
Immers; niets dat je is wijsgemaakt - door je ouders, of je school, of je opvoeding of wie of wat dan ook in je godsganse leven heeft er iets mee van doen. En da's zo'n beetje je complete identiteit. En laat dat 'zo'n beetje' maar achterwege.
Het is om die reden dat meditatie 'n nogal pijnlijk en confronterend proces kan zijn.
Angst is het obstakel. Het eerste. Het laatste. Het enige. Angst voor niets. Letterlijk; het 'niet iets zijn'.
Sterven in absolute stilte. Het vraagteken voorbij. Het antwoord schuldig blijven.
Leeg. Niets. Niemand.
Gaat er maar aan staan, mensen.
Ramana Maharshi stelde dat het een intuitieve zoektocht zou moeten zijn, die in woorden kan worden samengevat in de vraag "Wie ben ik?". Daaronder vallen ook de andere vragen die je aanbrengt.
Naar mijn ervaring is angst inderdaad de drempel om aan voorbij te gaan. Constant, altijd. Belangrijker echter, is de wil 'los te laten'.
Dat zeg ik. Je moet de juiste vragen stellen. De vragen die je liever vermijdt zijn de juiste.
De vragen die je niet durft te stellen - omdat je hele wezen vreest voor het antwoord.
Anders blijft het gewoon een oppervlakkig spelletje dat je met jezelf speelt.
Dat spelletje kan je jarenlang volhouden. Maar je schiet er weinig tot niets mee op.
Wie mediteert er uberhaupt? Wie is het, hier, die de vragen stelt en de antwoorden vreest?
En als er een dood is, wie is het dan die sterft? Werkelijk. Wie?
We willen/moeten de 'dood' in de ogen durven kijken, opdat we eindelijk durven leven.
De vragen die je niet durft te stellen - omdat je hele wezen vreest voor het antwoord.
Anders blijft het gewoon een oppervlakkig spelletje dat je met jezelf speelt.
Dat spelletje kan je jarenlang volhouden. Maar je schiet er weinig tot niets mee op.
Wie mediteert er uberhaupt? Wie is het, hier, die de vragen stelt en de antwoorden vreest?
En als er een dood is, wie is het dan die sterft? Werkelijk. Wie?
We willen/moeten de 'dood' in de ogen durven kijken, opdat we eindelijk durven leven.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik denk dat ik wat dat betreft geluk heb (of zo); ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de waarheid. Maakt verder niet uit wat dat voor x of y betekent. Ik ben bereid alles overhoop te gooien als dat me tot de waarheid brengt. Het zal ongetwijfeld ook een stukje een spelletje van mijn ego zijn, maar het maakt het wel een stuk makkelijker om in ieder geval die vragen te stellen. Ik ervaar het ook niet als eng, of wat dan ook. Ik ervaar het alleen maar als mooi. Geweldig zelfs, hoe wij een zijn met alles. En geweldig te weten dat ik me dit nog niet volledig realiseer, en het nu al zo mooi vind
Dan wordt het misschien tijd om dieper down the rabbit hole te gaan. Sterkte:quote:
Ik ben bereid alles overhoop te gooien als dat me tot de waarheid brengt.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Wow. Dit is vrij down the rabbit hole ja. Maar helemaal niet waarheid, juist complete onzin.quote:
[..]
Dan wordt het misschien tijd om dieper down the rabbit hole te gaan. Sterkte:
Over die eerste 2 minuten (en ja je kan dit zelf ook bedenken als je gewoon even je best deed Jezus): 'er gebeurt niks zonder dat er een intelligentie is' stelt ze. Op het moment van de oerknal was er nog geen leven voor zover wij weten (en jij of zij heeft ook geen idee of er wel leven was met een aantal miljard graden boven 0). Maar toch is het gebeurt volgens de wetenschap.
Dat je iets niet observeert betekent niet dat het niet gebeurt.
En als jij en zij willen stellen dat dat niet het geval is (om haar bewering kloppend te maken) moeten jullie aantonen dat het niet het geval is. Niet de wetenschap die juist bewezen heeft dat dit het geval is (en ga nu niet het double split argument aanhalen alsjeblieft xd).
Afgezien dat het totaal gelul in de ruimte is van haar in de zin dat het helemaal niet onderbouwd is ben ik wel benieuwd wat jou (of jullie, voor wie haar ook aanhangt) reden of redenen zijn om dit te geloven.
Doet me denken aan de keer dat ik iemand moest uitleggen waarom het holografisch universum geen reeele optie is met de huidige kennis en inzichten.
Er is geen tijd, spelletjesman. Alle 'tijd' is een mentale constructie. Daar komt het op neer.
Of kan jij aantonen waar de tijd - buiten het idee tijd - werkelijk is...? Is het tastbaar?
Wat en waar is tijd? Niets dan een idee, niet?
Zonder een brein dat het een aan het ander koppelt, kan je onmogelijk spreken van tijd.
Maar hoe valt dat te bevatten door het denkend brein - dat er onlosmakelijk mee verbonden is?
Ons verstand kan er niet bij. Da's het dilemma.
-
Of kan jij aantonen waar de tijd - buiten het idee tijd - werkelijk is...? Is het tastbaar?
Wat en waar is tijd? Niets dan een idee, niet?
Zonder een brein dat het een aan het ander koppelt, kan je onmogelijk spreken van tijd.
Maar hoe valt dat te bevatten door het denkend brein - dat er onlosmakelijk mee verbonden is?
Ons verstand kan er niet bij. Da's het dilemma.
-
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Is tijd niet datgene wat alle gebeurtenissen scheidt? Zonder tijd zouden toch alle gebeurtenissen in één keer hebben plaatsgevonden?quote:
Er is geen tijd, spelletjesman. Alle 'tijd' is een mentale constructie. Daar komt het op neer.
Of kan jij aantonen waar de tijd - buiten het idee tijd - werkelijk is...? Is het tastbaar?
Wat en waar is tijd? Niets dan een idee, niet?
Einstein alert!quote:
[..]
Is tijd niet datgene wat alle gebeurtenissen scheidt? Zonder tijd zouden toch alle gebeurtenissen in één keer hebben plaatsgevonden?
Oh ja ben wel bekend met dit soort gedachtegoeden.quote:
[..]
Dan wordt het misschien tijd om dieper down the rabbit hole te gaan. Sterkte:
Wat leuke dingen voor youtube:
science & nonduality (conference)
Who's driving the dream bus?
Buddha at the gas pump (interviews met bekende en minder bekende personen binnen aan nondualiteit gerelateerde spirituele bewegingen door iemand die zich al 30+ jaar bezighoudt met het onderwerp en zelf meditatiecursussen (TM) heeft gegeven)
Tony Parsons die ik hier ook al genoemd zie worden
Mooji
Rupert Spira (persoonlijk erg fan van deze man -- zijn aanpak werkt voor mij)
Lisa Cairns
en vast nog heel veel meer
Oh ja Scott Kiloby en Tim Freke mogen ook niet ontbreken.
En dan nog een leuk interview van BatGaP met een PhD in (kwantum) natuurkunde:
Kortom, voor mij is het rabbit hole inmiddels geen rabbit hole meer. Ik heb zoveel gat gevonden dat er nog alleen maar ruimte overblijft
Nu ja, ik ken al die namen en filmpjes ook van binnen en van buiten. Ze kennen zegt natuurlijk niet zoveel.
Maar het is duidelijk dat je door hetzelfde virus bent aangestoken,.
Maar het is duidelijk dat je door hetzelfde virus bent aangestoken,
.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Zegt helemaal niks zelfs. Je kunt er decennia puur intellectueel mee bezig zijn.quote:
Nu ja, ik ken al die namen en filmpjes ook van binnen en van buiten. Ze kennen zegt natuurlijk niet zoveel.
Maar het is duidelijk dat je door hetzelfde virus bent aangestoken,
Maar who cares anyway, ik heb lol met erover lezen en horen, en uiteindelijk kun je toch alleen je eigen pad nemen. Wat ik dan ook doe zal vast het goede zijn op dit moment.
Ik doelde op dat het een uitspraak/citaat is van Einstein.quote:
[..]
Het spijt me dat ik niet zo slim ben als jou, maar ik mag het toch wel vragen?
O, op zo'n manier. Ik wist niet dat Einstein zo'n uitspraak had gedaan. Ik begrijp gewoon die vrouw in het filmpje van DO2 niet zo goed.quote:
[..]
Ik doelde op dat het een uitspraak/citaat is van Einstein.
Ik vind haar ook nogal onduidelijk en vaag babbelen. Vibration going back to source. What the hell does that even mean. Er zijn veel betere uitleggen te vinden op youtube. Of in ieder geval, uitleggen die enig 'sense' maken (voor mij, op dit moment). In hoeverre iets 'waar' is zul je toch zelf moeten ervaren.quote:
[..]
O, op zo'n manier. Ik wist niet dat Einstein zo'n uitspraak had gedaan. Ik begrijp gewoon die vrouw in het filmpje van DO2 niet zo goed.
Ik wil mijn negatieve mindset omzetten naar een positieve, mijn negatieve inslag heeft mij meer meer ontnomen dan het gebracht heeft. Tevens wil ik stoppen met piekeren en mijn zelfvertrouwen opkrikken.
Iemand tips hiervoor? (Behalve positief denken?)
Iemand tips hiervoor? (Behalve positief denken?
)
Het piekeren liet ik meestal uitrazen door de gedachten toe te laten, maar geen gevolg te geven. Dus maak je niet druk over denken zelf, want dan ga je juist meer denken. Richt je dan juist op je ademhaling, en stuur zachtjes, met een glimlach, je aandacht weer richting het ademen.quote:
Ik wil mijn negatieve mindset omzetten naar een positieve, mijn negatieve inslag heeft mij meer meer ontnomen dan het gebracht heeft. Tevens wil ik stoppen met piekeren en mijn zelfvertrouwen opkrikken.
Iemand tips hiervoor? (Behalve positief denken?
Voor een positieve mindset kan je ongeveer hetzelfde doen, namelijk door geen gevolg geven aan negatief denken. Een oefening als iets positiefs bedenken voor elke negatieve gedachte kan helpen. Handel verder wel naar positieve gedachten en niet de slechte.
Qua zelfvertrouwen kan je breder denken, namelijk door sporten, jezelf goed verzorgen en bezigen met interessant lesmateriaal. Beoefen een hobby. Kijk in de spiegel en moedig jezelf aan, of noem drie pluspunten van jezelf. En maak je niet druk om hoe je leven lopen zal, maar zie hoe het ervoor staat.
Weet je wat ik wel lastig blijf vinden aan het niet-piekeren (mindful zijn, het er laten zijn)?
Het voelt als ontwijking / doen alsof er geen problemen zijn. Oké, in absolute zin zijn die er wellicht ook niet, maar voor de meeste mensen is die ervaring heel anders. Dat maakt voor mij dat ik niet altijd mindful wil zijn. Omdat het dus voelt als een vorm van blokkeren of weglopen of negeren.
Het voelt als ontwijking / doen alsof er geen problemen zijn. Oké, in absolute zin zijn die er wellicht ook niet, maar voor de meeste mensen is die ervaring heel anders. Dat maakt voor mij dat ik niet altijd mindful wil zijn. Omdat het dus voelt als een vorm van blokkeren of weglopen of negeren.
Als het een probleem is dat je op dat moment op kan lossen, door denken of doen, dan los je het op. Zo niet, zoek het dan niet op door erover te piekeren. Een ding dat je sowieso altijd moet doen is ademen, dus daar kan je je altijd op richten.quote:
Weet je wat ik wel lastig blijf vinden aan het niet-piekeren (mindful zijn, het er laten zijn)?
Het voelt als ontwijking / doen alsof er geen problemen zijn. Oké, in absolute zin zijn die er wellicht ook niet, maar voor de meeste mensen is die ervaring heel anders. Dat maakt voor mij dat ik niet altijd mindful wil zijn. Omdat het dus voelt als een vorm van blokkeren of weglopen of negeren.
Ik herken je punt maar ben het niet met je eens. Als ik mediteer heb ik juist het idee dat ik elke vorm van niet-constructieve gedachten kan laten opkomen en wegvloeien. Zonder meditatie heb je eigenlijk geen ruimte voor die denkbeelden en stop je ze weg (ontwijking). Als ik mediteer laat ik dit soort dingen opkomen en kan ik het rationeel benaderen of in ieder geval aanpakken en van mij af laten vloeien.quote:
Weet je wat ik wel lastig blijf vinden aan het niet-piekeren (mindful zijn, het er laten zijn)?
Het voelt als ontwijking / doen alsof er geen problemen zijn. Oké, in absolute zin zijn die er wellicht ook niet, maar voor de meeste mensen is die ervaring heel anders. Dat maakt voor mij dat ik niet altijd mindful wil zijn. Omdat het dus voelt als een vorm van blokkeren of weglopen of negeren.
Ik dwing mezelf eigenlijk om de negativiteit op te zoeken en aan te pakken, of in ieder geval los te laten. En dan kun je schoon schip maken als het ware.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Je hebt geen ruimte voor die denkbeelden alleen wanneer je ze (bewust) blokkeert. Dat ligt helemaal aan je persoonlijkheid en conditionering. Dit is jouw ervaring; mijn ervaring is dat ik erg ga piekeren, en dan krijgen die gedachten heel veel (veel teveel) ruimte Rationeel de gedachten en emoties benaderen gaat in die gevallen bij mij vaak niet, omdat de emoties het rationele afstandelijke denken nagenoeg onmogelijk maken. Het vervormd en vertekent je/mijn beeld op de werkelijkheid. Dus eerst moet er rust komen, en dan kun je achteraf rationeel ernaar kijken wanneer je weer rustig bent. Echter, die stap nemen om mindful om te gaan met wat er op dat moment gebeurt en niet meegesleept te worden in je gedachten, en ook te accepteren dat dit ' weer zo een moment is, en het nu echt beter is het gewoon even los te laten ' dat is vind ik lastig. Dat voelt dan als ontwijkingsgedrag, ondanks dat het dat eigenlijk niet is. En dat voelt dan weer zo omdat mijn rationele denken negatief beinvloed wordt door de emoties.
Rationeel de gedachten en emoties benaderen gaat in die gevallen bij mij vaak niet, omdat de emoties het rationele afstandelijke denken nagenoeg onmogelijk maken. Het vervormd en vertekent je/mijn beeld op de werkelijkheid. Dus eerst moet er rust komen, en dan kun je achteraf rationeel ernaar kijken wanneer je weer rustig bent. Echter, die stap nemen om mindful om te gaan met wat er op dat moment gebeurt en niet meegesleept te worden in je gedachten, en ook te accepteren dat dit ' weer zo een moment is, en het nu echt beter is het gewoon even los te laten ' dat is vind ik lastig. Dat voelt dan als ontwijkingsgedrag, ondanks dat het dat eigenlijk niet is. En dat voelt dan weer zo omdat mijn rationele denken negatief beinvloed wordt door de emoties.
Zeer interessant artikel wel, over hoe het brein reageert op gedachten en hoe het verandert. Past hier wel imo.
Lambo of Rekt
Hmm beetje te hoog pseudoscience gehalte voor mij.quote:
Zeer interessant artikel wel, over hoe het brein reageert op gedachten en hoe het verandert. Past hier wel imo.
De essentie van de boodschap is echter wel correct maar kan veel korter weergegeven worden: Gedachtepatronen zijn als diepe groeven in een grammofoonplaat, het kost moeite er niet in terug te vallen; maar hoe meer je oefent, hoe verder die groeven zich opvullen totdat je eerder geneigd bent in nieuwe zelfgevormde groeven te vallen waarin je terecht wil komen. Het is een vorm van zelf-conditionering, niet veel meer.
De laatste tijd heb ik Hans Laurentius weer een beetje (her)ontdekt aan de hand van zijn youtube filmpjes, en zijn recente boekje Rozengeur en Prikkeldraad. Zijn no-nonsense stijl spreekt mij erg aan, omdat het voor mij veel helderheid brengt.
Andere boeken en leraren die ik over dit thema heb gehoord of gelezen geven zeker interessante informatie, maar blijven vaak wat vaag en ook vaak gericht op methoden of handvaten: het iets moeten doen voor verlichting ("loslaten", "waarnemen", "accepteren"). Bij de meeste teksten en boeken blijft het gericht op een persoon die iets moet doen of in zijn gedrag moet veranderen. Laurentius spreekt mij zeer aan omdat hij hier doorheen weet te prikken en de vinger op de zere plek legt, wat voor mij zelf het beste werkt Wellicht voor meer mensen een eye-opener
Andere boeken en leraren die ik over dit thema heb gehoord of gelezen geven zeker interessante informatie, maar blijven vaak wat vaag en ook vaak gericht op methoden of handvaten: het iets moeten doen voor verlichting ("loslaten", "waarnemen", "accepteren"). Bij de meeste teksten en boeken blijft het gericht op een persoon die iets moet doen of in zijn gedrag moet veranderen. Laurentius spreekt mij zeer aan omdat hij hier doorheen weet te prikken en de vinger op de zere plek legt, wat voor mij zelf het beste werkt
Wellicht voor meer mensen een eye-opener
Leuke talk van Alan Watts over het 'ik'.
Je hoeft 'm niet per se helemaal te luisteren. Het begin is al best inzichtverlenend afhankelijk van je achtergrond. En wie weet luister je 'm voor je weet helemaal af
Je hoeft 'm niet per se helemaal te luisteren. Het begin is al best inzichtverlenend afhankelijk van je achtergrond. En wie weet luister je 'm voor je weet helemaal af
![Alan Watts - Myth of Myself [Full]](http://i.ytimg.com/vi/n9gwnV7gSaM/default.jpg)
Chiropractor turned neurowetenschapper? Hij heeft een goed punt, zeker i.v.m. neuroplasticiteit, alleen bij dit soort figuren heb ik altijd wel mijn twijfels.quote:
[..]
Hmm beetje te hoog pseudoscience gehalte voor mij.
De essentie van de boodschap is echter wel correct maar kan veel korter weergegeven worden: Gedachtepatronen zijn als diepe groeven in een grammofoonplaat, het kost moeite er niet in terug te vallen; maar hoe meer je oefent, hoe verder die groeven zich opvullen totdat je eerder geneigd bent in nieuwe zelfgevormde groeven te vallen waarin je terecht wil komen. Het is een vorm van zelf-conditionering, niet veel meer.
Ignorance is bliss
Wat ik dan wel weer interessant vind, waarom willen 'we' (kan alleen voor mezelf spreken) zo graag onze gedachten veranderen? Dat geeft eigenlijk aan dat er iets mis is met onze gedachten.
En uit eigen ervaring weet ik dat je beter positief dan negatief kunt denken, maar uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het er veel meer om gaat dat je balans krijgt in je denken en dat je leert accepteren dat je überhaupt geen controle hebt over je gedachten. De gedachten komen op en gaan weer of blijven doorgaan, al naar gelang je er in mee gaat, ze probeert tegen te houden of ze gewoon rustig observeert.
Wat dat betreft heb ik in een moeilijke periode veel gehad aan een opmerking van een vriend. Ik had hem namelijk gevraagd hoe hij zijn gedachten stopte. Hij stelde toen: waarom zou je je gedachten willen stoppen? Is het niet veel eenvoudiger om je gedachten tot rust te brengen?
En daar komt voor mij tegenwoordig meditatie, mindfulness etc weer om de hoek kijken
En uit eigen ervaring weet ik dat je beter positief dan negatief kunt denken, maar uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het er veel meer om gaat dat je balans krijgt in je denken en dat je leert accepteren dat je überhaupt geen controle hebt over je gedachten. De gedachten komen op en gaan weer of blijven doorgaan, al naar gelang je er in mee gaat, ze probeert tegen te houden of ze gewoon rustig observeert.
Wat dat betreft heb ik in een moeilijke periode veel gehad aan een opmerking van een vriend. Ik had hem namelijk gevraagd hoe hij zijn gedachten stopte. Hij stelde toen: waarom zou je je gedachten willen stoppen? Is het niet veel eenvoudiger om je gedachten tot rust te brengen?
En daar komt voor mij tegenwoordig meditatie, mindfulness etc weer om de hoek kijken
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Jac O' Keeffe is misschien iets te hardcore voor velen. Mezelf incluis.quote:
[..]
Ik vind haar ook nogal onduidelijk en vaag babbelen. Vibration going back to source. What the hell does that even mean. Er zijn veel betere uitleggen te vinden op youtube. Of in ieder geval, uitleggen die enig 'sense' maken (voor mij, op dit moment). In hoeverre iets 'waar' is zul je toch zelf moeten ervaren.
Ze valt in de categorie Tony Parsons en Lisa Cairns. Ze bieden je niets. Niets om je achter te verschuilen.
Maar het is een ongelooflijk interessante vrouw die duidelijk weet waar ze het over heeft.
- En tevens dus een enorme bedreiging voor het idee 'ik'.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Het gaat niet over het wel of niet iets bieden. Tony Parsons of Lisa Cairns kan ik nog wel luisteren (Lisa kan er ook wat van, en is ook wat te reductionistisch in haar antwoorden soms. Prima als je het zo beleeft, maar dan praat ook niet met mensen erover, want je kunt ze inderdaad niets bieden. Soms kan ze dat gelukkig wel). Het probleem bij deze vrouw vind ik dat ze van alles zegt dat totaal niet te begrijpen valt, en wat ze om die reden dus net zo goed niet kan zeggen. Als je iets wil uitleggen, leg het dan ook uit, in plaats van interessant te doen met vage statements. Dat doet Tony Parsons bijvoorbeeld beter (ik ben zelf meer fan van mensen als Rupert Spira).
Ik ga trouwens desondanks wel de video even bekijken die je daar post.
Ik ga trouwens desondanks wel de video even bekijken die je daar post.
Ik kan haar prima volgen, hoor. Zo vaag is ze helemaal niet. Begrijp het probleem niet, eigenlijk.
Duidelijker dan dit wordt het niet:
Duidelijker dan dit wordt het niet:
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Ik heb het niet over het filmpje van SAND dat je net hebt gepost. Ik vond dat andere filmpje maar vaag, waarin ze het had over "vribrations going back to source." Dergelijk woordgebruik vind ik irritant en onnodig vaag.
Ik heb nu een stukje gekeken van die video "before nonduality" en dat is gewoon duidelijk (en in normale taal)
Ik heb nu een stukje gekeken van die video "before nonduality" en dat is gewoon duidelijk (en in normale taal)
Dat is geen vage taal. Dat is letterlijk wat er gaande is.
Alles ( gedachten/ideeen/overtuigingen) is letterlijk terug te brengen tot niets dan energie/vibratie die zich manifesteert in niets.
In diepe slaap, bv, komt al die vibratie tot absolute rust. ( Of in diepe meditatie. ) Het idee 'ik' is daar niet meer. En die absolute rust of stilte is 'the source' waar ze het over heeft.
Alles ( gedachten/ideeen/overtuigingen) is letterlijk terug te brengen tot niets dan energie/vibratie die zich manifesteert in niets.
In diepe slaap, bv, komt al die vibratie tot absolute rust. ( Of in diepe meditatie. ) Het idee 'ik' is daar niet meer. En die absolute rust of stilte is 'the source' waar ze het over heeft.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
En hoe weet jij dat dat zo is?quote:
Dat is geen vage taal. Dat is letterlijk wat er gaande is.
Alles ( gedachten/ideeen/overtuigingen) is letterlijk terug te brengen tot niets dan energie/vibratie die zich manifesteert in niets.
In diepe slaap, bv, komt al die vibratie tot absolute rust. ( Of in diepe meditatie. ) Het idee 'ik' is daar niet meer. En die absolute rust of stilte is 'the source' waar ze het over heeft.
Naar natuurkunde of onze kennis van de meest fundamentele deeltjes kunnen we in ieder geval niet refereren in deze context. Dan denken we immers vanuit onze perceptie, en die kunnen we niet gebruiken als we iets willen weten over echte waarheid. Ik zie echter geen manier om buitenom onze zintuigen aan te tonen dat er zoiets is als vibraties en een bron.
Ik moet trouwens zeggen dat ik na nog wat meer van haar te luisteren haar wel begin te mogen. Ik weet niet of ze 'mijn taal spreekt', het is nu eenmaal zo dat de ene 'leraar' een betere klik met je maakt dan de andere, maar de weerstand die ik tegen haar voelde in eerste instantie is er niet meer.
[ Bericht 11% gewijzigd door Gestiech op 17-08-2014 12:56:59 ]
Overigens werd in een boek dat ik las gesteld dat Mindfulness een combinatie is van enerzijds filosofie en anderzijds boedisme. Hoe denken jullie hierover?
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Mindfulness is ook een onderdeel van de boeddhistische leer, dus dat vind ik best een aparte stelling.quote:
Overigens werd in een boek dat ik las gesteld dat Mindfulness een combinatie is van enerzijds filosofie en anderzijds boedisme. Hoe denken jullie hierover?
Bovendien is boeddhisme naast een religie vooral ook een filosofie, namelijk de filosofie van mindful leven. Dus inderdaad een aparte stelling .
.
Ik heb overigens nog wel een kwestie waar ik persoonlijk mee zit. Ik kan het gedrag herkennen en benoemen, ik weet alleen niet hoe ik het aan moet pakken.
Via meditatie en het inlezen over filosofie kan ik momenteel aardig zelfbewustzijn leven en kan ik het piekeren tot een minimum beperken, wat erg fijn is. Nadeel is echter dat ik recent een nieuw probleem ben tegen gekomen.
Als mensen bijvoorbeeld foto's laten zien of vertellen over een leuk iets dat ze is overkomen dan voel ik soms een vervelend gevoel. Liefst zou ik op zo'n moment gewoon weglopen. Ik weet niet exact waar het vandaan komt. Ik kan niet precies bepalen of het afgunst is of jaloezie. Het zijn vaak mensen die mij dierbaar zijn en toch kan ik mij er aan ergeren. Het zijn altijd leuke dingen die ze vertellen die ik vaak niet mee heb gemaakt (en die ik vaak ook niet mee wíl maken) en toch komt dat gevoel omhoog.
Heeft iemand tips over hoe ik hiermee om kan gaan?
Via meditatie en het inlezen over filosofie kan ik momenteel aardig zelfbewustzijn leven en kan ik het piekeren tot een minimum beperken, wat erg fijn is. Nadeel is echter dat ik recent een nieuw probleem ben tegen gekomen.
Als mensen bijvoorbeeld foto's laten zien of vertellen over een leuk iets dat ze is overkomen dan voel ik soms een vervelend gevoel. Liefst zou ik op zo'n moment gewoon weglopen. Ik weet niet exact waar het vandaan komt. Ik kan niet precies bepalen of het afgunst is of jaloezie. Het zijn vaak mensen die mij dierbaar zijn en toch kan ik mij er aan ergeren. Het zijn altijd leuke dingen die ze vertellen die ik vaak niet mee heb gemaakt (en die ik vaak ook niet mee wíl maken) en toch komt dat gevoel omhoog.
Heeft iemand tips over hoe ik hiermee om kan gaan?
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Als ik het zo lees, lukt het je dus steeds beter om je gedachten gewoon te laten voor wat ze zijn er geen extra aandacht aan te geven - door je er tegen te verzetten of er juist in mee te gaan. Klopt dat een beetje?quote:
Ik heb overigens nog wel een kwestie waar ik persoonlijk mee zit. Ik kan het gedrag herkennen en benoemen, ik weet alleen niet hoe ik het aan moet pakken.
Via meditatie en het inlezen over filosofie kan ik momenteel aardig zelfbewustzijn leven en kan ik het piekeren tot een minimum beperken, wat erg fijn is. Nadeel is echter dat ik recent een nieuw probleem ben tegen gekomen.
Heb je al eens geprobeerd het vervelende gevoel er gewoon te laten zijn en je desondanks toch te focussen op wat er met je gedeeld wordt? Probeer eens gewoon oprecht blij te zijn voor de ander. Er is niets mis met het geluk van een ander, tenzij je er voor jezelf een probleem van maakt.quote:
Heeft iemand tips over hoe ik hiermee om kan gaan?
Misschien is het een oud patroon, waarbij je een ander niet gunt wat je zelf niet hebt? Of misschien zit er iets anders achter.
Een goede oefening hierbij zou kunnen zijn dit gevoel bewust op te roepen en er bij te blijven zonder er over te oordelen. Kijk eens wat het gevoel allemaal in je oproept. Zijn er bv associaties met het verleden, bepaalde gedachten oid? Ga eens op ontdekkingsreis in je eigen lichaam en geest; je draagt alle kennis al in je.
Vind het zelf moedig en goed dat je er zo mee bezig bent! Gewoon doorzetten en vooral ook jezelf de rust en ruimte gunnen! Jij mag er zijn, precies zoals je bent. Ook dit gaat over, zolang je je er niet tegen verzet of er voor wegvlucht. Gewoon aanvaarden en blijven ademen
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Misschien voel je je zo omdat wat ze je vertellen egocentrisch op je overkomt, waardoor je eigen ego zich bedreigd voelt?quote:
Ik heb overigens nog wel een kwestie waar ik persoonlijk mee zit. Ik kan het gedrag herkennen en benoemen, ik weet alleen niet hoe ik het aan moet pakken.
Via meditatie en het inlezen over filosofie kan ik momenteel aardig zelfbewustzijn leven en kan ik het piekeren tot een minimum beperken, wat erg fijn is. Nadeel is echter dat ik recent een nieuw probleem ben tegen gekomen.
Als mensen bijvoorbeeld foto's laten zien of vertellen over een leuk iets dat ze is overkomen dan voel ik soms een vervelend gevoel. Liefst zou ik op zo'n moment gewoon weglopen. Ik weet niet exact waar het vandaan komt. Ik kan niet precies bepalen of het afgunst is of jaloezie. Het zijn vaak mensen die mij dierbaar zijn en toch kan ik mij er aan ergeren. Het zijn altijd leuke dingen die ze vertellen die ik vaak niet mee heb gemaakt (en die ik vaak ook niet mee wíl maken) en toch komt dat gevoel omhoog.
Heeft iemand tips over hoe ik hiermee om kan gaan?
[ Bericht 0% gewijzigd door Tevik op 27-08-2014 18:29:48 ]
Ik kan inderdaad goed mee omgaan inmiddels, het piekeren is tot een minimum beperkt en mijn zelfbewustzijn is enorm toegenomen. Vooral dat laatste is erg prettig.quote:
[..]
Als ik het zo lees, lukt het je dus steeds beter om je gedachten gewoon te laten voor wat ze zijn er geen extra aandacht aan te geven - door je er tegen te verzetten of er juist in mee te gaan. Klopt dat een beetje?
Kan me, zo snel nadenkend, geen ervaring oid uit het verleden oproepen die hiervoor als aanleiding kan fungeren.quote:[..]
Heb je al eens geprobeerd het vervelende gevoel er gewoon te laten zijn en je desondanks toch te focussen op wat er met je gedeeld wordt? Probeer eens gewoon oprecht blij te zijn voor de ander. Er is niets mis met het geluk van een ander, tenzij je er voor jezelf een probleem van maakt.
Misschien is het een oud patroon, waarbij je een ander niet gunt wat je zelf niet hebt? Of misschien zit er iets anders achter.
Een goede oefening hierbij zou kunnen zijn dit gevoel bewust op te roepen en er bij te blijven zonder er over te oordelen. Kijk eens wat het gevoel allemaal in je oproept. Zijn er bv associaties met het verleden, bepaalde gedachten oid? Ga eens op ontdekkingsreis in je eigen lichaam en geest; je draagt alle kennis al in je.
Dank je wel voor je advies! Doet me altijd goed, ben blij dat ik hier met lotgenoten kan praten. Zo ben ik toch al een eind gekomen.quote:Vind het zelf moedig en goed dat je er zo mee bezig bent! Gewoon doorzetten en vooral ook jezelf de rust en ruimte gunnen! Jij mag er zijn, precies zoals je bent. Ook dit gaat over, zolang je je er niet tegen verzet of er voor wegvlucht. Gewoon aanvaarden en blijven ademen
Hier kan ik me goed in herkennen. Mensen delen hun ervaring, iets dat op zichzelf uiteraard positief is. Ik kan dan een oordeel vormen, maar dan puur op basis van die ervaring, nog niet eens zozeer op de persoon zelf.quote:
[..]
Misschien voel je je zo omdat wat ze je vertellen egocentrisch op je overkomt, waardoor je eigen ego zich bedreigd voelt?
Waar ik me dan meer aan erger is het ego eromheen. Maar terugberedenerend staat dit los van de ervaring van die persoon. Waar ik dan vooral moeite mee is het feit dat de andere persoon zich inderdaad beter voelt. "Goh, iedereen moet dit doen", "je hebt echt wat gemist" terwijl het naar mijn mening gewoon populistische trends zijn. Snap je? Men plaatst zich dan (naar mijn idee!) boven mij omdat ze iets hebben gedaan dan ik niet heb gedaan of wil doen. En dan is het ook gek dat ik het niet wil of ga doen.
Mensen spreken over zoiets, vanuit mijn oogpunt, uit egocentrisme. Dit zal in de praktijk ongetwijfeld niet van toepassing zijn maar dit is het label dat ik er op plak. En als ik zo nadenk is dat hetgeen wat anders moet bij mij.
Ik las laatst in de filosofie iets over patronen. Het patroon is nu herkenbaar: men vertelt over een ervaring vanuit een egocentrisch perspectief en mijn eerste reactie daarop is "daar gaan we weer, hier heb ik geen zin". Als ik jullie meningen zo interpreteer moet ik dit patroon doorbreken en er voor zorgen dat de ervaringen die met mij gedeeld worden mij niks meer doen en ik me niet meer erger. Meer gaan negeren of gewoon niet oordelen? Het is toch lastig.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Ik herken me heel sterk in je verhaal, en volgens mij zit het als volgt, zoals Tevik ook al suggereerde.
Als je met deze materie aan de slag gaat word je steeds bewuster van eigen gedrag dat slechts voort komt uit het angstige ego. Hier herken je inderdaad zekere patronen in en lukt het wellicht steeds beter om dit te doorbreken en los te laten.
Echter, je gaat het patroon ook heel goed bij anderen herkennen (soms terecht, soms misschien onterecht). Je brein roept dan heel hard 'Oh, dit gedrag komt enkel voort uit zijn ego, ik praat slechts met een masker.' of iets dergelijks. Begrijpelijk, je interacties voelen daardoor een stuk minder 'echt' en menselijk. Daarbij confronteert het je misschien ook met je eigen ego-gedrag, wat je weerstand versterkt.
Belangrijk hierbij is denk ik in te zien dat dit óók slechts gedrag is van je ego. Het is je ego die vindt dat het anders moet, en zichzelf misschien wel beter voelt dan de ander omdat jij / je ego - in tegenstelling tot de andere persoon - niet vanuit het ego zou handelen (hah, de ironie ). Om met je eigen woorden te spreken, 'Goh, iedereen moet dit (mindfulness, bewust worden van het zelf, whatever) doen", "je hebt echt wat gemist", etc.
Ofwel, je ego heeft weer een achterdeur in je gedrag gevonden en manifesteert zich nog steeds even hard als tevoren, enkel op een andere manier. Dit is natuurlijk helemaal niet erg, dit is simpelweg wat het ego doet en altijd zal blijven doen.
Wat je wel kan doen is, zoals Boswachtertje als zei, de weerstand er gewoon te laten zijn en je te focussen op de interactie, en te realiseren waar de weerstand vandaan komt. Met de tijd gaat het dan misschien beter om die weerstand gewoon te zien voor wat het is en voorbij te laten drijven (dus zonder heel graag te willen dat die weerstand er niet is ).
Als je met deze materie aan de slag gaat word je steeds bewuster van eigen gedrag dat slechts voort komt uit het angstige ego. Hier herken je inderdaad zekere patronen in en lukt het wellicht steeds beter om dit te doorbreken en los te laten.
Echter, je gaat het patroon ook heel goed bij anderen herkennen (soms terecht, soms misschien onterecht). Je brein roept dan heel hard 'Oh, dit gedrag komt enkel voort uit zijn ego, ik praat slechts met een masker.' of iets dergelijks. Begrijpelijk, je interacties voelen daardoor een stuk minder 'echt' en menselijk. Daarbij confronteert het je misschien ook met je eigen ego-gedrag, wat je weerstand versterkt.
Belangrijk hierbij is denk ik in te zien dat dit óók slechts gedrag is van je ego. Het is je ego die vindt dat het anders moet, en zichzelf misschien wel beter voelt dan de ander omdat jij / je ego - in tegenstelling tot de andere persoon - niet vanuit het ego zou handelen (hah, de ironie
). Om met je eigen woorden te spreken, 'Goh, iedereen moet dit (mindfulness, bewust worden van het zelf, whatever) doen", "je hebt echt wat gemist", etc.Ofwel, je ego heeft weer een achterdeur in je gedrag gevonden en manifesteert zich nog steeds even hard als tevoren, enkel op een andere manier
. Dit is natuurlijk helemaal niet erg, dit is simpelweg wat het ego doet en altijd zal blijven doen.Wat je wel kan doen is, zoals Boswachtertje als zei, de weerstand er gewoon te laten zijn en je te focussen op de interactie, en te realiseren waar de weerstand vandaan komt. Met de tijd gaat het dan misschien beter om die weerstand gewoon te zien voor wat het is en voorbij te laten drijven (dus zonder heel graag te willen dat die weerstand er niet is
).
Volgens mij plaatst men zich niet ‘boven’ je (zoals je aangeeft), maar is het je ego dat zich ‘onder’ hen geplaatst voelt. Wanneer je dit gevoel in jezelf kan lokaliseren (dmv de tips die je van Boswachterje en Hammet hebt gekregen), en achterhaalt wanneer en waarom het opkomt, dan zal wat de anderen doen/zeggen geen effect op je hebben. Je ervaart dan op dat moment dat je ego zich ‘onder’ hen geplaatst voelt, maar je kan het dan herkennen, omarmen en zodoende met je meetrekken op hetzelfde niveau als de anderen. Tegelijkertijd zal je ook het ego achter de anderen zien dat zich ‘boven’ je wil plaatsen en het ‘begrijpen’, omdat je jezelf begrijpt. Wat je dan krijgt is dat je niet ongemakkelijk of bedreigd voelt door wat de anderen doen/zeggen, maar het hen juist gunt en er alles over wil weten. Dit is dan niet iets wat vanuit je verstand/weten komt, maar vanuit je hart omdat je tot inzicht bent gekomen wat er innerlijk in je afspeelt en dus wat er zich in anderen afspeelt. Het gaat er volgens mij dus niet om hoe je op de anderen reageert, maar dat je weet wat er zich in je afspeelt en dat je daarop "reageert" (door begrip het te laten zijn).quote:
[..]
Hier kan ik me goed in herkennen. Mensen delen hun ervaring, iets dat op zichzelf uiteraard positief is. Ik kan dan een oordeel vormen, maar dan puur op basis van die ervaring, nog niet eens zozeer op de persoon zelf.
Waar ik me dan meer aan erger is het ego eromheen. Maar terugberedenerend staat dit los van de ervaring van die persoon. Waar ik dan vooral moeite mee is het feit dat de andere persoon zich inderdaad beter voelt. "Goh, iedereen moet dit doen", "je hebt echt wat gemist" terwijl het naar mijn mening gewoon populistische trends zijn. Snap je? Men plaatst zich dan (naar mijn idee!) boven mij omdat ze iets hebben gedaan dan ik niet heb gedaan of wil doen. En dan is het ook gek dat ik het niet wil of ga doen.
Mensen spreken over zoiets, vanuit mijn oogpunt, uit egocentrisme. Dit zal in de praktijk ongetwijfeld niet van toepassing zijn maar dit is het label dat ik er op plak. En als ik zo nadenk is dat hetgeen wat anders moet bij mij.
Ik las laatst in de filosofie iets over patronen. Het patroon is nu herkenbaar: men vertelt over een ervaring vanuit een egocentrisch perspectief en mijn eerste reactie daarop is "daar gaan we weer, hier heb ik geen zin". Als ik jullie meningen zo interpreteer moet ik dit patroon doorbreken en er voor zorgen dat de ervaringen die met mij gedeeld worden mij niks meer doen en ik me niet meer erger. Meer gaan negeren of gewoon niet oordelen? Het is toch lastig.
[ Bericht 0% gewijzigd door Tevik op 01-09-2014 11:10:39 ]
Goed verhaal. Lijkt de kern van het probleem te zijn. Ego dus, dus toch.
Mijn doel is dan om het ego, met om te beginnen mijn eigen ego, beter te leren begrijpen. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Zou hier graag meer over willen leren om het beter te kunnen begrijpen. Zodra ik dan mijn eigen ego kan doorgronden kan ik inderdaad het ego van anderen beter begrijpen en hun reacties en acties waarschijnlijk ook beter plaatsen.
Het onderwaarderen van mijn eigen ego (om het zo maar te noemen), oftewel het boven mij plaatsen van andere ego's, zou ik dat nog kunnen aanpakken? Mijn bewustzijn zegt "denk niet aan anderen, denk aan jezelf" want als je jezelf met anderen gaat vergelijken dan trek je altijd wel aan het kortste eind. Immers, geluk is gedeeltelijk ook het uitblijven van smart en leed en het waarderen van de dingen die je wél hebt. Maar kennelijk is er onbewust toch een stuk in mij (ego?) dat zich meet aan anderen. Ik zou het niet op een andere manier kunnen uitleggen.
Mijn doel is dan om het ego, met om te beginnen mijn eigen ego, beter te leren begrijpen. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Zou hier graag meer over willen leren om het beter te kunnen begrijpen. Zodra ik dan mijn eigen ego kan doorgronden kan ik inderdaad het ego van anderen beter begrijpen en hun reacties en acties waarschijnlijk ook beter plaatsen.
Het onderwaarderen van mijn eigen ego (om het zo maar te noemen), oftewel het boven mij plaatsen van andere ego's, zou ik dat nog kunnen aanpakken? Mijn bewustzijn zegt "denk niet aan anderen, denk aan jezelf" want als je jezelf met anderen gaat vergelijken dan trek je altijd wel aan het kortste eind. Immers, geluk is gedeeltelijk ook het uitblijven van smart en leed en het waarderen van de dingen die je wél hebt. Maar kennelijk is er onbewust toch een stuk in mij (ego?) dat zich meet aan anderen. Ik zou het niet op een andere manier kunnen uitleggen.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Het eigen ego proberen te begrijpen is als een hond die zijn staart najaagt; eindeloos.quote:
Goed verhaal. Lijkt de kern van het probleem te zijn. Ego dus, dus toch.
Mijn doel is dan om het ego, met om te beginnen mijn eigen ego, beter te leren begrijpen. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Zou hier graag meer over willen leren om het beter te kunnen begrijpen. Zodra ik dan mijn eigen ego kan doorgronden kan ik inderdaad het ego van anderen beter begrijpen en hun reacties en acties waarschijnlijk ook beter plaatsen.
Het onderwaarderen van mijn eigen ego (om het zo maar te noemen), oftewel het boven mij plaatsen van andere ego's, zou ik dat nog kunnen aanpakken? Mijn bewustzijn zegt "denk niet aan anderen, denk aan jezelf" want als je jezelf met anderen gaat vergelijken dan trek je altijd wel aan het kortste eind. Immers, geluk is gedeeltelijk ook het uitblijven van smart en leed en het waarderen van de dingen die je wél hebt. Maar kennelijk is er onbewust toch een stuk in mij (ego?) dat zich meet aan anderen. Ik zou het niet op een andere manier kunnen uitleggen.
Begrip is iets van het ego. Besef daarentegen, dat is een samenloop van omstandigheden; je kan het niet afdwingen. Het ego doorzien doe je niet door met het ego te kijken, maar met 'het derde oog', wat beter bekend staat in de materie van Tolle als awareness. Het is dat wat kijkt naar gedachten. Het is dat wat hoort wat jouw bewustzijn zegt. Het is dat wat licht schijnt in de ruimte die je je geest noemt.
En waar awareness van zichzelf aware wordt, is verlichting.
Dus je zegt in feite dat het een kwestie is van continue zo rationaal mogelijk naar het eigen handelen kijken (herkennen van patronen) om op die manier de patronen te kunnen doorbreken?quote:
[..]
Het eigen ego proberen te begrijpen is als een hond die zijn staart najaagt; eindeloos.
Begrip is iets van het ego. Besef daarentegen, dat is een samenloop van omstandigheden; je kan het niet afdwingen. Het ego doorzien doe je niet door met het ego te kijken, maar met 'het derde oog', wat beter bekend staat in de materie van Tolle als awareness. Het is dat wat kijkt naar gedachten. Het is dat wat hoort wat jouw bewustzijn zegt. Het is dat wat licht schijnt in de ruimte die je je geest noemt.
En waar awareness van zichzelf aware wordt, is verlichting.
De uitspraken van Tolle zijn inspirerend:
"The moment you become aware of the ego in you, it is strictly speaking no longer the ego, but just an old, conditioned mind-pattern. Ego implies unawareness. Awareness and ego cannot coexist.”
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Wat ik zeg is simpelweg kijken.quote:
[..]
Dus je zegt in feite dat het een kwestie is van continue zo rationaal mogelijk naar het eigen handelen kijken (herkennen van patronen) om op die manier de patronen te kunnen doorbreken?
De uitspraken van Tolle zijn inspirerend:
"The moment you become aware of the ego in you, it is strictly speaking no longer the ego, but just an old, conditioned mind-pattern. Ego implies unawareness. Awareness and ego cannot coexist.”
Voor ratio is denken nodig, en het ego is denken. Denken is een raamwerk aanleggen, een raamwerk vereist een muur om in te hangen. Door een muur kan je niet kijken, het perkt in. Het creeert unawareness.
Vreemd dat deze link nog niet in het OP staat, zo langzamerhand echt wel verplichte kost, me dunkt.
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Sam Harris is niet echt een autoriteit. De man heeft een phd, das waar, maar dat is ook alles wat hij heeft bereikt. The Moral Landdcape werd unaniem neergesabeld door critici. Niet teveel waarde hechten aan zijn adviezen. Verder erg boeiend. Mn kop maakt zelf ook continu overuren, maar dan juist over het verleden. De toekomst zit ik niet zo mee. Wat ook niet gezond is.
Unaniem neergesabeld is enigszins overdreven. En waarom zouden we niet teveel moeten hechten aan zijn adviezen?quote:
Sam Harris is niet echt een autoriteit. De man heeft een phd, das waar, maar dat is ook alles wat hij heeft bereikt. The Moral Landdcape werd unaniem neergesabeld door critici. Niet teveel waarde hechten aan zijn adviezen. Verder erg boeiend. Mn kop maakt zelf ook continu overuren, maar dan juist over het verleden. De toekomst zit ik niet zo mee. Wat ook niet gezond is.
Wat centraal staat in dit topic is dat je uiteindelijk alleen vooruit kunt komen door zelf te gaan proberen. Het gaat er hier niet zo zeer om dat je precies doet wat Tolle, Hartong, Krishnamurti, Harris enz. zeggen. Deze mensen hebben allemaal veelvuldig gemediteerd en weten daardoor uit ervaring waar ze over praten. Welke van deze mensen je aanspreekt, dat is natuurlijk persoonlijk.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Het werd wrggelachen. Critici waren echt negatief. Hij komt op me over als een kwakzalverquote:
[..]
Unaniem neergesabeld is enigszins overdreven. En waarom zouden we niet teveel moeten hechten aan zijn adviezen?
Wat centraal staat in dit topic is dat je uiteindelijk alleen vooruit kunt komen door zelf te gaan proberen. Het gaat er hier niet zo zeer om dat je precies doet wat Tolle, Hartong, Krishnamurti, Harris enz. zeggen. Deze mensen hebben allemaal veelvuldig gemediteerd en weten daardoor uit ervaring waar ze over praten. Welke van deze mensen je aanspreekt, dat is natuurlijk persoonlijk.
Er waren zowel positieve als negatieve reacties op zijn boek. Dus unaniem weggelachen is complete onzin.quote:
[..]
Het werd wrggelachen. Critici waren echt negatief. Hij komt op me over als een kwakzalver
En Sam Harris een kwakzalver... dat is een mening die niet door veel mensen gedeeld zal worden.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
quote:
[..]
Er waren zowel positieve als negatieve reacties op zijn boek. Dus unaniem weggelachen is complete onzin.
En Sam Harris een kwakzalver... dat is een mening die niet door veel mensen gedeeld zal worden.
Lambo of Rekt
Wat ik zo mooi vind aan de ideeën van Sam Harris, is dat hij een van de weinigen is die het concept van het observeren van je eigenlijke innerlijke wereld niet verbindt aan conclusies over hoe de rest van de werkelijkheid in elkaar zit. Hij ziet het meer als processen in de hersenen en complexe geconstrueerde mentale projecties van onszelf. Allemaal binnen het rijk van het materiële.
Ignorance is bliss
Als ik tijd heb even kijkenquote:
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Precies. En daarmee maakt hij het toegankelijker voor een grote groep mensen.quote:
Wat ik zo mooi vind aan de ideeën van Sam Harris, is dat hij een van de weinigen is die het concept van het observeren van je eigenlijke innerlijke wereld niet verbindt aan conclusies over hoe de rest van de werkelijkheid in elkaar zit. Hij ziet het meer als processen in de hersenen en complexe geconstrueerde mentale projecties van onszelf. Allemaal binnen het rijk van het materiële.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
What Does Mindfulness Meditation Do to Your Brain?
As you read this, wiggle your toes. Feel the way they push against your shoes, and the weight of your feet on the floor. Really think about what your feet feel like right now – their heaviness.
If you’ve never heard of mindfulness meditation, congratulations, you’ve just done a few moments of it. More people than ever are doing some form of this stress-busting meditation, and researchers are discovering it has some quite extraordinary effects on the brains of those who do it regularly.
Originally an ancient Buddhist meditation technique, in recent years mindfulness has evolved into a range of secular therapies and courses, most of them focused on being aware of the present moment and simply noticing feelings and thoughts as they come and go.
It’s been accepted as a useful therapy for anxiety and depression for around a decade, and mindfulness websites like GetSomeHeadSpace.com are attracting millions of subscribers. It’s being explored by schools, pro sports teams and military units to enhance performance, and is showing promise as a way of helping sufferers of chronic pain, addiction and tinnitus, too. There is even some evidence that mindfulness can help with the symptoms of certain physical conditions, such as irritable bowel syndrome, cancer, and HIV.
Yet until recently little was known about how a few hours of quiet reflection each week could lead to such an intriguing range of mental and physical effects. Now, as the popularity of mindfulness grows, brain imaging techniques are revealing that this ancient practice can profoundly change the way different regions of the brain communicate with each other – and therefore how we think – permanently.
No fear
MRI scans show that after an eight-week course of mindfulness practice, the brain’s “fight or flight” center, the amygdala, appears to shrink. This primal region of the brain, associated with fear and emotion, is involved in the initiation of the body’s response to stress.
As the amygdala shrinks, the pre-frontal cortex – associated with higher order brain functions such as awareness, concentration and decision-making – becomes thicker.
The “functional connectivity” between these regions – i.e. how often they are activated together – also changes. The connection between the amygdala and the rest of the brain gets weaker, while the connections between areas associated with attention and concentration get stronger.
The scale of these changes correlate with the number of hours of meditation practice a person has done, says Adrienne Taren, a researcher studying mindfulness at the University of Pittsburgh.
“The picture we have is that mindfulness practice increases one’s ability to recruit higher order, pre-frontal cortex regions in order to down-regulate lower-order brain activity,” she says.
In other words, our more primal responses to stress seem to be superseded by more thoughtful ones.
Lots of activities can boost the size of various parts of the pre-frontal cortex – video games, for example – but it’s the disconnection of our mind from its “stress center” that seems to give rise to a range of physical as well as mental health benefits, says Taren.
“I’m definitely not saying mindfulness can cure HIV or prevent heart disease. But we do see a reduction in biomarkers of stress and inflammation. Markers like C-reactive proteins, interleukin 6 and cortisol – all of which are associated with disease.”
Feel the pain
Things get even more interesting when researchers study mindfulness experts experiencing pain. Advanced meditators report feeling significantly less pain than non-meditators. Yet scans of their brains show slightly more activity in areas associated with pain than the non-meditators.
“It doesn’t fit any of the classic models of pain relief, including drugs, where we see less activity in these areas,” says Joshua Grant, a postdoc at the Max Plank Institute for Human Cognitive and Brain Sciences in Leipzig, Germany. The expert mindfulness meditators also showed “massive” reductions in activity in regions involved in appraising stimuli, emotion and memory, says Grant.
Again, two regions that are normally functionally connected, the anterior cingulate cortex (associated with the unpleasantness of pain) and parts of the prefrontal cortex, appear to become “uncoupled” in meditators.
“It seems Zen practitioners were able to remove or lessen the aversiveness of the stimulation – and thus the stressing nature of it – by altering the connectivity between two brain regions which are normally communicating with one another,” says Grant. “They certainly don’t seem to have blocked the experience. Rather, it seems they refrained from engaging in thought processes that make it painful.”
Feeling Zen
It’s worth noting that although this study tested expert meditators, they were not in a meditative state – the pain-lessening effect is not something you have to work yourself up into a trance to achieve; instead, it seems to be a permanent change in their perception.
“We asked them specifically not to meditate,” says Grant. “There is just a huge difference in their brains. There is no question expert meditators’ baseline states are different.”
Other studies on expert meditators – that is, subjects with at least 40,000 hours of mindfulness practice under their belt – discovered that their resting brain looks similar, when scanned, to the way a normal person’s does when he or she is meditating.
At this level of expertise, the pre-frontal cortex is no longer bigger than expected. In fact, its size and activity start to decrease again, says Taren. “It’s as if that way of thinking has becomes the default, it is automatic – it doesn’t require any concentration.”
There’s still much to discover, especially in terms of what is happening when the brain comprehends the present moment, and what other effects mindfulness might have on people. Research on the technique is still in its infancy, and the imprecision of brain imaging means researchers have to make assumptions about what different regions of the brain are doing.
Both Grant and Taren, and others, are in the middle of large, unprecedented studies that aim to isolate the effects of mindfulness from other methods of stress-relief, and track exactly how the brain changes over a long period of meditation practice.
“I’m really excited about the effects of mindfulness,” says Taren. “It’s been great to see it move away from being a spiritual thing towards proper science and clinical evidence, as stress is a huge problem and has a huge impact on many people’s health. Being able to take time out and focus our mind is increasingly important.”
Perhaps it is the new age, quasi-spiritual connotations of meditation that have so far prevented mindfulness from being hailed as an antidote to our increasingly frantic world. Research is helping overcome this perception, and ten minutes of mindfulness could soon become an accepted, stress-busting part of our daily health regimen, just like going to the gym or brushing our teeth.
http://blogs.scientificam(...)on-do-to-your-brain/
As you read this, wiggle your toes. Feel the way they push against your shoes, and the weight of your feet on the floor. Really think about what your feet feel like right now – their heaviness.
If you’ve never heard of mindfulness meditation, congratulations, you’ve just done a few moments of it. More people than ever are doing some form of this stress-busting meditation, and researchers are discovering it has some quite extraordinary effects on the brains of those who do it regularly.
Originally an ancient Buddhist meditation technique, in recent years mindfulness has evolved into a range of secular therapies and courses, most of them focused on being aware of the present moment and simply noticing feelings and thoughts as they come and go.
It’s been accepted as a useful therapy for anxiety and depression for around a decade, and mindfulness websites like GetSomeHeadSpace.com are attracting millions of subscribers. It’s being explored by schools, pro sports teams and military units to enhance performance, and is showing promise as a way of helping sufferers of chronic pain, addiction and tinnitus, too. There is even some evidence that mindfulness can help with the symptoms of certain physical conditions, such as irritable bowel syndrome, cancer, and HIV.
Yet until recently little was known about how a few hours of quiet reflection each week could lead to such an intriguing range of mental and physical effects. Now, as the popularity of mindfulness grows, brain imaging techniques are revealing that this ancient practice can profoundly change the way different regions of the brain communicate with each other – and therefore how we think – permanently.
No fear
MRI scans show that after an eight-week course of mindfulness practice, the brain’s “fight or flight” center, the amygdala, appears to shrink. This primal region of the brain, associated with fear and emotion, is involved in the initiation of the body’s response to stress.
As the amygdala shrinks, the pre-frontal cortex – associated with higher order brain functions such as awareness, concentration and decision-making – becomes thicker.
The “functional connectivity” between these regions – i.e. how often they are activated together – also changes. The connection between the amygdala and the rest of the brain gets weaker, while the connections between areas associated with attention and concentration get stronger.
The scale of these changes correlate with the number of hours of meditation practice a person has done, says Adrienne Taren, a researcher studying mindfulness at the University of Pittsburgh.
“The picture we have is that mindfulness practice increases one’s ability to recruit higher order, pre-frontal cortex regions in order to down-regulate lower-order brain activity,” she says.
In other words, our more primal responses to stress seem to be superseded by more thoughtful ones.
Lots of activities can boost the size of various parts of the pre-frontal cortex – video games, for example – but it’s the disconnection of our mind from its “stress center” that seems to give rise to a range of physical as well as mental health benefits, says Taren.
“I’m definitely not saying mindfulness can cure HIV or prevent heart disease. But we do see a reduction in biomarkers of stress and inflammation. Markers like C-reactive proteins, interleukin 6 and cortisol – all of which are associated with disease.”
Feel the pain
Things get even more interesting when researchers study mindfulness experts experiencing pain. Advanced meditators report feeling significantly less pain than non-meditators. Yet scans of their brains show slightly more activity in areas associated with pain than the non-meditators.
“It doesn’t fit any of the classic models of pain relief, including drugs, where we see less activity in these areas,” says Joshua Grant, a postdoc at the Max Plank Institute for Human Cognitive and Brain Sciences in Leipzig, Germany. The expert mindfulness meditators also showed “massive” reductions in activity in regions involved in appraising stimuli, emotion and memory, says Grant.
Again, two regions that are normally functionally connected, the anterior cingulate cortex (associated with the unpleasantness of pain) and parts of the prefrontal cortex, appear to become “uncoupled” in meditators.
“It seems Zen practitioners were able to remove or lessen the aversiveness of the stimulation – and thus the stressing nature of it – by altering the connectivity between two brain regions which are normally communicating with one another,” says Grant. “They certainly don’t seem to have blocked the experience. Rather, it seems they refrained from engaging in thought processes that make it painful.”
Feeling Zen
It’s worth noting that although this study tested expert meditators, they were not in a meditative state – the pain-lessening effect is not something you have to work yourself up into a trance to achieve; instead, it seems to be a permanent change in their perception.
“We asked them specifically not to meditate,” says Grant. “There is just a huge difference in their brains. There is no question expert meditators’ baseline states are different.”
Other studies on expert meditators – that is, subjects with at least 40,000 hours of mindfulness practice under their belt – discovered that their resting brain looks similar, when scanned, to the way a normal person’s does when he or she is meditating.
At this level of expertise, the pre-frontal cortex is no longer bigger than expected. In fact, its size and activity start to decrease again, says Taren. “It’s as if that way of thinking has becomes the default, it is automatic – it doesn’t require any concentration.”
There’s still much to discover, especially in terms of what is happening when the brain comprehends the present moment, and what other effects mindfulness might have on people. Research on the technique is still in its infancy, and the imprecision of brain imaging means researchers have to make assumptions about what different regions of the brain are doing.
Both Grant and Taren, and others, are in the middle of large, unprecedented studies that aim to isolate the effects of mindfulness from other methods of stress-relief, and track exactly how the brain changes over a long period of meditation practice.
“I’m really excited about the effects of mindfulness,” says Taren. “It’s been great to see it move away from being a spiritual thing towards proper science and clinical evidence, as stress is a huge problem and has a huge impact on many people’s health. Being able to take time out and focus our mind is increasingly important.”
Perhaps it is the new age, quasi-spiritual connotations of meditation that have so far prevented mindfulness from being hailed as an antidote to our increasingly frantic world. Research is helping overcome this perception, and ten minutes of mindfulness could soon become an accepted, stress-busting part of our daily health regimen, just like going to the gym or brushing our teeth.
http://blogs.scientificam(...)on-do-to-your-brain/
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Help trouwens even onthouden dat de OP een klein beetje ge-update moet worden. Ik heb een aantal woorden dikgedrukt en in hoofdletters neergezet en als ik dat zo teruglees komt dat vrij irritant over 
Ook bovenstaand artikel kan worden toegevoegd aan de OP.
Ook bovenstaand artikel kan worden toegevoegd aan de OP.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Showgirls had ook een enkele positieve reacties gekregen destijds.. een merendeel van de recenties waren echt negatief. Harris zou verouderde theorieën, al eeuwen afgeschreven door namen als Freud, weer leven in hebben geblazen. Hij doet aannames zonder die te onderbouwen en trekt vergezochte conclusies. Je moet The Moral Landscape eens opentrekken en bijhouden hoe vaak hij termen als 'must have', 'obviously', 'should', enz, gebruikt. Het is echt een matig boek.quote:
[..]
Er waren zowel positieve als negatieve reacties op zijn boek. Dus unaniem weggelachen is complete onzin.
En Sam Harris een kwakzalver... dat is een mening die niet door veel mensen gedeeld zal worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door rarevugel op 15-12-2014 13:41:17 ]
Heeft iemand het nieuwe boek van Sam Harris al gelezen?
http://www.amazon.com/Wak(...)p&pebp=1418983955831
Als ik de inhoudsopgave zo bekijk dan is het niet veel nieuws onder de zon, maar ik ben wel benieuwd.
http://www.amazon.com/Wak(...)p&pebp=1418983955831
Als ik de inhoudsopgave zo bekijk dan is het niet veel nieuws onder de zon, maar ik ben wel benieuwd
.
Nee, maar die komt wel op mijn lijstje.quote:
Heeft iemand het nieuwe boek van Sam Harris al gelezen?
http://www.amazon.com/Wak(...)p&pebp=1418983955831
Als ik de inhoudsopgave zo bekijk dan is het niet veel nieuws onder de zon, maar ik ben wel benieuwd
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
(+ zwaar enhanced)quote:
Mindfullness volgens de intense, briljante en bloedmooie kunstenares Marina Abramovic
Hoe blijf je sane in een omgeving waarin anderen zich blijven identificeren met hun gedachten? Ik merk dat het krijgen van inzicht in en het loslaten van mijn eigen denkpatronen er vaak toe leidt dat ik meer afstand creëer tussen 'mijzelf' en de werkelijkheid, terwijl ik juist het tegenovergestelde wil bereiken. Het besef dat je niet je denken bent is daarmee weer voeding voor het ego en creëert een nieuwe identiteit (op basis van gedachten over bewustzijn) in plaats van dat je daadwerkelijk bent. Dit is voor mij de grootste valkuil.
Ben nu net over de helft.... Het boek geeft een interessante, op wetenschap gebaseerde benadering van het "ego" en legt op diezelfde wijze uit waarom het een illusie is. Voor mij zeker een toegevoegde waarde op andere stof over dit onderwerp, omdat deze voor mij vaak toch te veel uit (voor mij althans) vage concepten bestaat.quote:
Heeft iemand het nieuwe boek van Sam Harris al gelezen?
http://www.amazon.com/Wak(...)p&pebp=1418983955831
Als ik de inhoudsopgave zo bekijk dan is het niet veel nieuws onder de zon, maar ik ben wel benieuwd
P.S. De E-Book is al te vinden op diverse torrentsites
[ Bericht 4% gewijzigd door DaneV op 08-01-2015 00:46:59 ]
Ik heb de audio versie al meerdere x beluisterd, het heeft mijn respect voor hem en zijn ideeen alleen maar vergroot. Alles wat hij verkondigt onderbouwd hij vanuit zijn achtergrond als neuro-wetenschapper en persoonlijke decennia lange ervaring met meditatie en aanverwante disciplines. Dit laatste had ik niet verwacht van hem aangezien zijn vorige schrijfsels waren zo fel anti-theistisch waren, maar goed theisme heeft dan ook niets met spiritualiteit van doen en dit moeten we vooral zo houden, dit benadrukt hij zelf ookquote:
[..]
Ben nu net over de helft.... Het boek geeft een interessante, op wetenschap gebaseerde benadering van het "ego" en legt op diezelfde wijze uit waarom het een illusie is. Voor mij zeker een toegevoegde waarde op andere stof over dit onderwerp, omdat deze voor mij vaak toch te veel uit (voor mij althans) vage concepten bestaat.
P.S. De E-Book is al te vinden op diverse torrentsites
Wat mij wel beetje stoorde was dat hij de verhalen/parabelen uit Zen letterlijk nam terwijl ze duidelijk niet zo bedoelt waren en daarom is Zen slecht en Vipassana (wat hij zelf beoefend) goed..kom op zeg Harris hoe kun je dit nou niet weten?.[ Bericht 1% gewijzigd door Hitch_Slap op 01-04-2015 17:45:37 ]
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Kun je iets uitgebreider aangeven wat hij precies beschrijft omtrent het ego? Ik wil me daar ook in verdiepen om het meer te kunnen begrijpen, vooral waarom mensen bepaalde dingen doen if zeggen. Ik denk namelijk dat het uit hun ego komt.quote:
[..]
Ben nu net over de helft.... Het boek geeft een interessante, op wetenschap gebaseerde benadering van het "ego" en legt op diezelfde wijze uit waarom het een illusie is. Voor mij zeker een toegevoegde waarde op andere stof over dit onderwerp, omdat deze voor mij vaak toch te veel uit (voor mij althans) vage concepten bestaat.
P.S. De E-Book is al te vinden op diverse torrentsites
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Voor velen is dat een valkuil. Het is voor je verstand onbegrijpelijk dat je niet bestaat, en dat zal ook nooit op een dergelijk intellectuele manier gesnapt worden. Dit is een filosofie zonder zingeving.. in tegenstelling tot theïsme.quote:
Hoe blijf je sane in een omgeving waarin anderen zich blijven identificeren met hun gedachten? Ik merk dat het krijgen van inzicht in en het loslaten van mijn eigen denkpatronen er vaak toe leidt dat ik meer afstand creëer tussen 'mijzelf' en de werkelijkheid, terwijl ik juist het tegenovergestelde wil bereiken. Het besef dat je niet je denken bent is daarmee weer voeding voor het ego en creëert een nieuwe identiteit (op basis van gedachten over bewustzijn) in plaats van dat je daadwerkelijk bent. Dit is voor mij de grootste valkuil.
Wat je zegt: meer afstand tussen anderen en 'jezelf'. De westerse samenleving is zo erg verankert met het verstand dat bijna niemand er ook maar aan twijfelt aan het bestaan van een 'ik'. Gek toch? Je denkt, dus je bent niet. Volkomen onlogisch.
De verbondenheid op intellectueel niveau lijkt anders. Misschien voel je je ook heel anders. Hoe lang geleden ben je in aanraking gekomen met nondualiteit? Alles 'went' op het gegeven moment. Ik pak mijn momenten: in de trein, voor het slapen, tijdens het opstaan, tijdens het eten. Er is werkelijk altijd een moment om je te herinneren aan 'de kracht van het nu', met uitzondering op momenten waar je op heel korte termijn een knoop moet doorhakken (bv. binnen 2 minuten uitzoeken vanaf welk perron je trein gaat).
Ik neem aan dat je werkt: daar is je verstand voor nodig, de hele dag. Daarnaast heb je contact met collega's en vrienden, gezin of huisgenoten, moeten er knopen worden doorgehakt, moet je uitzoeken welke trein je moet nemen bij vertraging enz.
Waar Tolle en consorten op doelen is de kwaliteit van aandacht in contact met mensen anders is. Van hoger niveau om maar zo te zeggen (al is in deze leer geen spraken van slechter of beter). Maar... om je heen veranderen de mensen niet. In deze tijd van smartphones enz is er juist steeds minder aandacht voor elkaar in het echt leven.
Dat zij zo leven, is aan hen. Je hebt met de situatie te dealen. Waarom zou je insane worden van anderen? Waarom verwacht je dat het tegenovergestelde gebeurt? Je zet je verlangens op je doel maar daardoor komen nu weer twijfels.
:')
Alles wat we doen, zeggen en denken komt inderdaad uit het ego zoals deze vaak wordt beschreven, waaronder door Harris. Wat het boek van Harris uniek maakt is dat het dieper ingaat in de neurologische/fysieke processen die volgens hem verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van dit ego. Ook beschrijft hij voorbeelden waarbij een verstoring in deze processen kan leiden tot veranderingen in ons "ik". Daarmee "bewijst" hij op een wetenschappelijke manier dat wij meer dan ons ego zijn.quote:
[..]
Kun je iets uitgebreider aangeven wat hij precies beschrijft omtrent het ego? Ik wil me daar ook in verdiepen om het meer te kunnen begrijpen, vooral waarom mensen bepaalde dingen doen if zeggen. Ik denk namelijk dat het uit hun ego komt.
Ik zou dit boek niet per se aanraden voor iemand die net met deze stof begint, maar meer voor iemand die de basis kent en hier graag een rationele verklaring voor wil hebben. Hoewel deze maar deels kan worden gegeven, omdat de wetenschap (momenteel) niet in staat is om alles te verklaren.
Omdat ik de laatste tijd weer erg ben afgevaren van "in het nu zijn", ben ik op Youtube naar de lezingen van Ajahn Brahm aan het kijken. Hij legt de zaken op een erg fijne en toegankelijke manier uit, die voor een westerling goed zijn te begrijpen èn zijn toe te passen. Het kijkt lekker weg, ook voor beginners, zonder dat het diep filosofisch wordt zoals bijvoorbeeld Alan Watts wel doet.
Dat is m.i. de kracht van Ajahn Brahm. Het spontane karakter van de lezingen verbaast en inspireert me. En daarbij helpt zijn Engelse no nonsense mentaliteit ook goedquote:
[..]Omdat ik de laatste tijd weer erg ben afgevaren van "in het nu zijn", ben ik op Youtube naar de lezingen van Ajahn Brahm aan het kijken. Hij legt de zaken op een erg fijne en toegankelijke manier uit, die voor een westerling goed zijn te begrijpen èn zijn toe te passen. Het kijkt lekker weg, ook voor beginners, zonder dat het diep filosofisch wordt zoals bijvoorbeeld Alan Watts wel doet.
En uiteindelijk is dat voor mij persoonlijk de kracht van het boeddhisme. Het ware inzicht in de realiteit kan ik zelf onderzoeken en controleren. De leraar laat het pad zien, ik mag het volgen..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Heeft iemand dit boek als ebook? Of weet iemand waar ik het (gratis?) kan lezen, je hebt tegenwoordig honderden van die gratis ebooks alleen deze kan ik niet vinden?
Try to save myself but myself keeps slipping away
Welk boek?quote:
Heeft iemand dit boek als ebook? Of weet iemand waar ik het (gratis?) kan lezen, je hebt tegenwoordig honderden van die gratis ebooks alleen deze kan ik niet vinden?
Op
Zou ik niet kopen (Tolle zowieso niet), er is veel betere gratis lectuur te vinden (e-books) en youtube is je vriend, genoeg lezingen van o.a Ajahn Brahm, Adyashanti, Alan Watts, Krishnamurti, Sam Harris, Tolle etc. Ook zijn de uitzendingen van BOS erg inzichtelijk.quote:
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Kracht van het Nu is echt makkelijk te vinden op torrentsites hoor, ook in het Nederlands.
De titel van dit topic is eigenlijk een beetje misleidend want de meeste gebruikers hier hebben het volgens mij voornamelijk over advaita. Daaronder kunnen we Tolles werk niet echt onder scharen.
De titel van dit topic is eigenlijk een beetje misleidend want de meeste gebruikers hier hebben het volgens mij voornamelijk over advaita. Daaronder kunnen we Tolles werk niet echt onder scharen.
Ik zit met een probleem. Alhoewel, een dierbare zit met een probleem en ik lig er maar om te malen. Punt is dat diegene het probleem niet erkent en er ondertussen niks aan doet en er dus aan onderdoor gaat. Uiteindelijk heb ik daarvan tijdens de omgang ook last van.
Ik weet dat het enige dat ik vanuit mijn positie alleen maar het probleem kan aankaarten. Meer kan ik niet doen, het is niet mijn leven. Maar ondertussen maak ik me wel veel zorgen over. Hoe kan ik dit uit mijn hoofd zetten? Ik voel me namelijk machteloos en wil graag helpen, maar dat kan kennelijk niet. Ik zit in de luxepositie dat ik in mijn eigen leven weinig zorgen heb dus van daar dat ik me met andere dingen bezig ga houden.
Meditatie helpt beperkt, afleiding is leuk maar ik probeer het, ook in het dagelijks leven, zoveel mogelijk uit de weg te gaan. Dit uit zich vooral in negeren. Maar ik probeer het nu vooral uit mijn hoofd te zetten, hoe kan ik dat het beste aanpakken?
Ik weet dat het enige dat ik vanuit mijn positie alleen maar het probleem kan aankaarten. Meer kan ik niet doen, het is niet mijn leven. Maar ondertussen maak ik me wel veel zorgen over. Hoe kan ik dit uit mijn hoofd zetten? Ik voel me namelijk machteloos en wil graag helpen, maar dat kan kennelijk niet. Ik zit in de luxepositie dat ik in mijn eigen leven weinig zorgen heb dus van daar dat ik me met andere dingen bezig ga houden.
Meditatie helpt beperkt, afleiding is leuk maar ik probeer het, ook in het dagelijks leven, zoveel mogelijk uit de weg te gaan. Dit uit zich vooral in negeren. Maar ik probeer het nu vooral uit mijn hoofd te zetten, hoe kan ik dat het beste aanpakken?
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
Accepteren. Als de weerstand blijft dan ook de weerstand accepteren.quote:
Ik zit met een probleem. Alhoewel, een dierbare zit met een probleem en ik lig er maar om te malen. Punt is dat diegene het probleem niet erkent en er ondertussen niks aan doet en er dus aan onderdoor gaat. Uiteindelijk heb ik daarvan tijdens de omgang ook last van.
Ik weet dat het enige dat ik vanuit mijn positie alleen maar het probleem kan aankaarten. Meer kan ik niet doen, het is niet mijn leven. Maar ondertussen maak ik me wel veel zorgen over. Hoe kan ik dit uit mijn hoofd zetten? Ik voel me namelijk machteloos en wil graag helpen, maar dat kan kennelijk niet. Ik zit in de luxepositie dat ik in mijn eigen leven weinig zorgen heb dus van daar dat ik me met andere dingen bezig ga houden.
Meditatie helpt beperkt, afleiding is leuk maar ik probeer het, ook in het dagelijks leven, zoveel mogelijk uit de weg te gaan. Dit uit zich vooral in negeren. Maar ik probeer het nu vooral uit mijn hoofd te zetten, hoe kan ik dat het beste aanpakken?
Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, uiteraard.
Als je echt een trucje wilt heb ik nog wel eentje van een 'zelfhulphypnotiseur', om het zo maar even te noemen. Hij stelt dat de dingen die ons bezig houden ons zoveel bezighouden omdat het plaatje in de hersenen zo overweldigend veel ruimte inneemt en zo felgekleurd is. Dus focus je op het mentale plaatje dat je in je hoofd krijgt als je denkt aan je probleem. Allereerst doe je een stap terug en verklein je dat plaatje. Daarna haal je alle kleur eruit zodat het een oude, vage foto wordt met barsten en scheuren. Dan neem je het plaatje denkbeeldig tussen duim en wijsvinger en verklein je het tot het een piepklein puntje is geworden.
Zo vaak herhalen als het beeld terugkomt. Bij mij werkte dit wel, maar ik denk ook veel in beelden. Misschien dat anderen er geen reet aan hebben. Het blijft een trucje (dwz. weerstand), maar goed.
Luisteren er hier nog mensen de podcast van Paul Smit en Patrick Kicken?
www.waarheid.com ?
www.waarheid.com ?
GA EENS WERKEN/UITKERING TREKKEN IPV OP FOK ZITTEN!
Speklap3000 is mijn maatje en DTS winnaar februari!
Speklap3000 is mijn maatje en DTS winnaar februari!
Afgelopen week had ik een nogal bijzondere ervaring na het lezen van dit topic en andere topics uit deze reeks, en ik zou graag willen begrijpen wat er precies gebeurde. Als iemand hier een idee over heeft, hoor ik het graag!
In de middag heb ik e.e.a. gelezen over "de kracht van het nu", wat filmpjes bekeken, en jullie teksten hebben mijn interesse gewekt. Ik merkte dat ik al opvallend kalm en rustig later de auto in stapte, en op de snelweg veranderde er iets in mij toen ik een liedje hoorde op de radio. Ik was me op een bijzondere manier compleet bewust van hoe ik in m'n autostoel zat, hoe m'n handen het stuur vast hadden, het dashboard, en de omgeving buiten de auto. Ook had ik geen enkele gedachte. Dat bleef even zo totdat ik voor m'n gevoel bijna over een "drempel" heen ging van (on?)bewustzijn. Toen het liedje was afgelopen en de reclame begon werd ik abrupt uit deze staat gerukt, en het is me sindsdien niet meer gelukt om hier in terug te keren. Één ding weet ik wel; ik wil er meer van.
Aan de kenners in dit topic: Wat kan hier aan de hand geweest zijn? Is dit waar men naar refereert als een staat van "Zijn"?
In de middag heb ik e.e.a. gelezen over "de kracht van het nu", wat filmpjes bekeken, en jullie teksten hebben mijn interesse gewekt. Ik merkte dat ik al opvallend kalm en rustig later de auto in stapte, en op de snelweg veranderde er iets in mij toen ik een liedje hoorde op de radio. Ik was me op een bijzondere manier compleet bewust van hoe ik in m'n autostoel zat, hoe m'n handen het stuur vast hadden, het dashboard, en de omgeving buiten de auto. Ook had ik geen enkele gedachte. Dat bleef even zo totdat ik voor m'n gevoel bijna over een "drempel" heen ging van (on?)bewustzijn. Toen het liedje was afgelopen en de reclame begon werd ik abrupt uit deze staat gerukt, en het is me sindsdien niet meer gelukt om hier in terug te keren. Één ding weet ik wel; ik wil er meer van.
Aan de kenners in dit topic: Wat kan hier aan de hand geweest zijn? Is dit waar men naar refereert als een staat van "Zijn"?
Da's een ontwakening, ja. In feite zitten we altijd in ons hoofd. Zodanig dat we ons niet meer realiseren dat we buiten onze eindeloze gedachtes bestaan. Kortom: je hele zijn ontleent z'n bestaansrecht aan de gedachtenstroom/droom in je hoofd. Wanneer die waanzin plots wegvalt, kan dat n enorme impact hebben. Het is hier meerdere keren voorgevallen dat die 'tijdloze stilte' op de voorgrond trad, en ik - met m'n hele leven - daarna weer terugkwam. Het is lastig uit te leggen. Maar wanneer het zich voordoet, is het alsof de hemelpoort zich voor even opent. Die rust in je - en om je - is als thuiskomen, na heel lang verdwaald te zijn geweest.quote:
Afgelopen week had ik een nogal bijzondere ervaring na het lezen van dit topic en andere topics uit deze reeks, en ik zou graag willen begrijpen wat er precies gebeurde. Als iemand hier een idee over heeft, hoor ik het graag!
In de middag heb ik e.e.a. gelezen over "de kracht van het nu", wat filmpjes bekeken, en jullie teksten hebben mijn interesse gewekt. Ik merkte dat ik al opvallend kalm en rustig later de auto in stapte, en op de snelweg veranderde er iets in mij toen ik een liedje hoorde op de radio. Ik was me op een bijzondere manier compleet bewust van hoe ik in m'n autostoel zat, hoe m'n handen het stuur vast hadden, het dashboard, en de omgeving buiten de auto. Ook had ik geen enkele gedachte. Dat bleef even zo totdat ik voor m'n gevoel bijna over een "drempel" heen ging van (on?)bewustzijn. Toen het liedje was afgelopen en de reclame begon werd ik abrupt uit deze staat gerukt, en het is me sindsdien niet meer gelukt om hier in terug te keren. Één ding weet ik wel; ik wil er meer van.
Aan de kenners in dit topic: Wat kan hier aan de hand geweest zijn? Is dit waar men naar refereert als een staat van "Zijn"?
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
De afgelopen twee jaar en eigenlijk het grootste deel van mijn leven heb ik altijd problemen gehad met sociale contacten. Hierdoor werd ik onzeker. Ik wilde vrienden, maar vrienden wilde mij niet. Hier had ik echt heel veel problemen en moeite mee.
Tot ik dankzij mijn psycholoog tot een openbaring kwam: ik zit veel te veel in mijn hoofd. Ik moet niet dagdromen, niet nadenken over wat ik zometeen wil zeggen, maar just: go with the flow.
Ik heb me denk ik nog nooit zo goed gevoeld. Van de een op de andere dag kon ik tenminste goed met mensen praten.
Dus: niet nadenken. Gewoon leven in het moment en gesprekken lopen echt veel makkelijker! Al je mentale energie richt je dan op dat moment op het gesprek.
Tot ik dankzij mijn psycholoog tot een openbaring kwam: ik zit veel te veel in mijn hoofd. Ik moet niet dagdromen, niet nadenken over wat ik zometeen wil zeggen, maar just: go with the flow.
Ik heb me denk ik nog nooit zo goed gevoeld. Van de een op de andere dag kon ik tenminste goed met mensen praten.
Dus: niet nadenken. Gewoon leven in het moment en gesprekken lopen echt veel makkelijker! Al je mentale energie richt je dan op dat moment op het gesprek.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Is hiearchy een gevolg van het ego? Zorgt het ego ervoor dat we elkaar als "hoger" of "lager" gaan zien in "Rang" voor zover deze er uberhaupt is. Ik speel al even met deze gedachten. Aangezien het ook bij dieren voor komt (leider van de groep) lijkt het me niet geheel ego-based echter, zit er dan misschien toch ook een stukje ego (/trots) in dieren waardoor er een hiearchy gebouwd wordt?
Dan nog iets; is het luisteren naar stilte, stilte proberen te horen... een manier om bewuster te worden van jezelf?
Edit; gister had ik weer een doorbraak met dit. Een helder moment. Alles lijkt ook zó stil te worden ineens om me heen (ik besef me goed dat dat m'n mind is die stil staat op dat moment, dat het daarom zo stil is).... vandaar de vraag, of naar "stilte luisteren" zin heeft?
Dan nog iets; is het luisteren naar stilte, stilte proberen te horen... een manier om bewuster te worden van jezelf?
Edit; gister had ik weer een doorbraak met dit. Een helder moment. Alles lijkt ook zó stil te worden ineens om me heen (ik besef me goed dat dat m'n mind is die stil staat op dat moment, dat het daarom zo stil is).... vandaar de vraag, of naar "stilte luisteren" zin heeft?
Lambo of Rekt
Zonder stilte geen geluid. Zonder 'niets' kan 'iets' niet bestaan. Zonder 'ruimte' geen 'vorm'.quote:
Is hiearchy een gevolg van het ego? Zorgt het ego ervoor dat we elkaar als "hoger" of "lager" gaan zien in "Rang" voor zover deze er uberhaupt is. Ik speel al even met deze gedachten. Aangezien het ook bij dieren voor komt (leider van de groep) lijkt het me niet geheel ego-based echter, zit er dan misschien toch ook een stukje ego (/trots) in dieren waardoor er een hiearchy gebouwd wordt?
Dan nog iets; is het luisteren naar stilte, stilte proberen te horen... een manier om bewuster te worden van jezelf?
Edit; gister had ik weer een doorbraak met dit. Een helder moment. Alles lijkt ook zó stil te worden ineens om me heen (ik besef me goed dat dat m'n mind is die stil staat op dat moment, dat het daarom zo stil is).... vandaar de vraag, of naar "stilte luisteren" zin heeft?
Naar de stilte luisteren vraagt meer aandacht dan naar geluiden luisteren en heeft als gevolg dat je ook een innerlijke stilte creëert.
Het geluid van een tibetaanse bel die wegsterft demonstreert dit. In het begin kost het weinig moeite om het geluid te horen, maar naarmate het wegsterft kost het meer en meer aandacht, maar brengt ook meer en meer innerlijke stilte. Ik zou zeggen dat het dus zeker nut heeft om naar de stilte te luisteren.
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2015 18:47:02 ]
Laat dat 'er meer van willen' niet omslaan in een bepaalde staat 'willen' bereiken. Je creëert daarmee weer een scheiding tussen wie, wat en waar je nu bent en wie, wat en waar je zou willen zijn om je weer compleet te voelen. Een soort 'moeten'. Dat 'zoeken' naar die staat was voor mij juist datgene wat me tegenhield.quote:
Afgelopen week had ik een nogal bijzondere ervaring na het lezen van dit topic en andere topics uit deze reeks, en ik zou graag willen begrijpen wat er precies gebeurde. Als iemand hier een idee over heeft, hoor ik het graag!
In de middag heb ik e.e.a. gelezen over "de kracht van het nu", wat filmpjes bekeken, en jullie teksten hebben mijn interesse gewekt. Ik merkte dat ik al opvallend kalm en rustig later de auto in stapte, en op de snelweg veranderde er iets in mij toen ik een liedje hoorde op de radio. Ik was me op een bijzondere manier compleet bewust van hoe ik in m'n autostoel zat, hoe m'n handen het stuur vast hadden, het dashboard, en de omgeving buiten de auto. Ook had ik geen enkele gedachte. Dat bleef even zo totdat ik voor m'n gevoel bijna over een "drempel" heen ging van (on?)bewustzijn. Toen het liedje was afgelopen en de reclame begon werd ik abrupt uit deze staat gerukt, en het is me sindsdien niet meer gelukt om hier in terug te keren. Één ding weet ik wel; ik wil er meer van.
Aan de kenners in dit topic: Wat kan hier aan de hand geweest zijn? Is dit waar men naar refereert als een staat van "Zijn"?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2015 19:18:23 ]
Ik zal mezelf even voorstellen. Mijn naam is kapiteintje en ik ben na wat turbulente jaren in aanraking gekomen met mindfulness, heb mij een tijdje 'fanatiek' met meditatie bezig gehouden waarna er weer een rustigere periode aanbrak. Hierdoor verslofte het mediteren en werd ik onbewust weer meegezogen in de dagelijkse hectiek met het gevolg dat ik weer terug bij af was. Ik besefte me dat ik nog heel veel vragen had over het leven met aandacht en hoe om te gaan met bepaalde situaties. Het zoeken naar antwoorden hierop leidde mij weer naar Eckhart Tolle, wiens boek en videos ik met grote regelmaat bestudeer. Ik merk dat zijn manier van uitleggen bij mij heel erg binnenkomt en verhelderend werkt, maar het beste werkt het zelf ervaren.
De stille momenten zijn heerlijk voor iemand die altijd in zijn hoofd heeft geleefd. Het vermindert bij mij psychische en fysieke klachten en wanneer je het meeneemt in je dagelijkse leven maakt het je scherp, zelfverzekerder en productief.
Ik wil hier graag bijdragen en leren van anderen.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2015 19:40:53 ]
De stille momenten zijn heerlijk voor iemand die altijd in zijn hoofd heeft geleefd. Het vermindert bij mij psychische en fysieke klachten en wanneer je het meeneemt in je dagelijkse leven maakt het je scherp, zelfverzekerder en productief.
Ik wil hier graag bijdragen en leren van anderen.
[ Bericht 6% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2015 19:40:53 ]
Ben ik niet met je eens, ook in het boek van Tolle staat prima en vrij basic uitgelegd aan de hand van een vraag en antwoord format hoe ons denken ons vaak weerhoudt van gelukkig zijn. In mijn ogen heb je eerst een basaal inzicht en erkenning in je eigen doen en laten nodig. 'Dit is wat ik mezelf aan doe' en wat er gebeurt met mij. Vervolgens kun je met dat herkennen gaan werken in de vorm van mediteren.quote:
[..]
Zou ik niet kopen (Tolle zowieso niet), er is veel betere gratis lectuur te vinden (e-books) en youtube is je vriend, genoeg lezingen van o.a Ajahn Brahm, Adyashanti, Alan Watts, Krishnamurti, Sam Harris, Tolle etc. Ook zijn de uitzendingen van BOS erg inzichtelijk.
Wel ben ik van mening dat wanneer je echt wilt gaan praktiseren een workshop of app op je telefoon wel handig is. Gebruik zelf Mindfulness Basis (Pro).
quote:
Hoe blijf je sane in een omgeving waarin anderen zich blijven identificeren met hun gedachten? Ik merk dat het krijgen van inzicht in en het loslaten van mijn eigen denkpatronen er vaak toe leidt dat ik meer afstand creëer tussen 'mijzelf' en de werkelijkheid, terwijl ik juist het tegenovergestelde wil bereiken. Het besef dat je niet je denken bent is daarmee weer voeding voor het ego en creëert een nieuwe identiteit (op basis van gedachten over bewustzijn) in plaats van dat je daadwerkelijk bent. Dit is voor mij de grootste valkuil.
Tolle zegt daar ook over dat je deze mensen moet aanspreken op hun gedrag, vanuit een bewuste staat of wanneer je dit niet doet het gewoonweg moet accepteren. Het niet doen en er gek van worden geeft eigenlijk aan dat je wilt dat de situatie anders is dan hij is. Er is dus geen sprake van acceptatie en je creërt daarmee weer een wie/wat/waar/hoe die je wilt bereiken die anders is dan het NU.quote:
[..]
Voor velen is dat een valkuil. Het is voor je verstand onbegrijpelijk dat je niet bestaat, en dat zal ook nooit op een dergelijk intellectuele manier gesnapt worden. Dit is een filosofie zonder zingeving.. in tegenstelling tot theïsme.
Wat je zegt: meer afstand tussen anderen en 'jezelf'. De westerse samenleving is zo erg verankert met het verstand dat bijna niemand er ook maar aan twijfelt aan het bestaan van een 'ik'. Gek toch? Je denkt, dus je bent niet. Volkomen onlogisch.
De verbondenheid op intellectueel niveau lijkt anders. Misschien voel je je ook heel anders. Hoe lang geleden ben je in aanraking gekomen met nondualiteit? Alles 'went' op het gegeven moment. Ik pak mijn momenten: in de trein, voor het slapen, tijdens het opstaan, tijdens het eten. Er is werkelijk altijd een moment om je te herinneren aan 'de kracht van het nu', met uitzondering op momenten waar je op heel korte termijn een knoop moet doorhakken (bv. binnen 2 minuten uitzoeken vanaf welk perron je trein gaat).
Ik neem aan dat je werkt: daar is je verstand voor nodig, de hele dag. Daarnaast heb je contact met collega's en vrienden, gezin of huisgenoten, moeten er knopen worden doorgehakt, moet je uitzoeken welke trein je moet nemen bij vertraging enz.
Waar Tolle en consorten op doelen is de kwaliteit van aandacht in contact met mensen anders is. Van hoger niveau om maar zo te zeggen (al is in deze leer geen spraken van slechter of beter). Maar... om je heen veranderen de mensen niet. In deze tijd van smartphones enz is er juist steeds minder aandacht voor elkaar in het echt leven.
Dat zij zo leven, is aan hen. Je hebt met de situatie te dealen. Waarom zou je insane worden van anderen? Waarom verwacht je dat het tegenovergestelde gebeurt? Je zet je verlangens op je doel maar daardoor komen nu weer twijfels.
Wat mij helpt is in zo'n situatie volledig bewust zijn van de emoties en gedachten die in me opkomen, je ademhaling, je voeten op de grond, het gevoel in je lichaam, de geluiden. Beseffen dat jij niet je gedachten bent. Er later nog eens over nadenken: 'Wat gebeurde er nu precies in mij?'
Ben het wel met je eens dat het lastig is, je bent immers je hele leven zo geconditioneerd.
Maar geef jezelf een schouderklopje dat je al zo ver bent gekomen. Wat andere mensen met hun leven doen is aan hun. Je daar druk over maken is niets anders dan een controle willen hebben over iets wat je niet kunt controleren.[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 30-12-2015 19:40:10 ]
Is het een goed idee om mezelf hier ook "te melden"?
Geen idee, ik denk iig dat als ik met jullie wedstrijdje piekeren zou gaan doen. Ik belachelijk hoog zou eindigen.
Nee, dat is geen compliment.
Het geen waar ik over pieker:
-Liefde (vooral naar echt...een leuke dame... ook de gene die ik nu date).
-Werk.
-Studie.
-Die laatste 2 maken het piekeren voor een eigen woning ook nog eens krachtig.
Geen idee, ik denk iig dat als ik met jullie wedstrijdje piekeren zou gaan doen. Ik belachelijk hoog zou eindigen.
Nee, dat is geen compliment.
Het geen waar ik over pieker:
-Liefde (vooral naar echt...een leuke dame... ook de gene die ik nu date).
-Werk.
-Studie.
-Die laatste 2 maken het piekeren voor een eigen woning ook nog eens krachtig.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Welkomquote:
Is het een goed idee om mezelf hier ook "te melden"?
Geen idee, ik denk iig dat als ik met jullie wedstrijdje piekeren zou gaan doen. Ik belachelijk hoog zou eindigen.
Nee, dat is geen compliment.
Het geen waar ik over pieker:
-Liefde (vooral naar echt...een leuke dame... ook de gene die ik nu date).
-Werk.
-Studie.
-Die laatste 2 maken het piekeren voor een eigen woning ook nog eens krachtig.
Heb je al eens wat boeken gelezen over psychologie?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
365dagensuccesvolquote:
[..]
Welkom
Heb je al eens wat boeken gelezen over psychologie?
.Was op zich wel een goed boek maar hielp mij niet van het piekeren af.
Sinds afgelopen Dinsdag heb ik werk waar ik verwacht dat het echt leuk, interessant en uitdagend gaat worden. Dus daar pieker ik ook niet over (meer dan je best kan je niet doen).
Liefdes leven maak ik mij ook een stuk minder druk om. maand geleden gedatet met een meisje,op elk vlak klikte het... alleen mistte de chemie.. erg jammer. Maar er zijn meer vrouwen dan kerken
.En op mezelf gebeurt toch pas over dik een jaar (sparen, wachtlijst etc).
Dus ik pieker een stuk minder
.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Ik ben al een lange tijd niet goed meer aanwezig ,over veel dingen die totaal helemaal niet belangrijk zijn ga ik zitten te piekeren en analyseren.Bijvoorbeeld over muziek :wat voor een soort muziek is dit pop of rock ? ,of hoe oud is iemand ?dit slaat totaal nergens op.Ik wil gewoon alles weten.Het is ontzettend vervelend want het gebeurd vaak ongelegen,ook als ik in gezelschap ben van mensen.De onderwerpen zijn altijd het zelfde.De automatische piloot schakelt dan over naar piekeren en analyseren.Ik ga dan dwangmatig aan de gang.Ik wil graag mijn gevoel volgen zonder in detail over alles gaan zitten piekeren.Door dit alles ben ik helemaal afwezig.Wat is dit ,is dit het aangewezen topic om hier van af te raken ?hebben jullie in het kort nog wat tips?
mvg Rico.
mvg Rico.
Het niet onder controle hebben van je gedachten, dat is inderdaad waar dit topic over gaat.quote:
Ik ben al een lange tijd niet goed meer aanwezig ,over veel dingen die totaal helemaal niet belangrijk zijn ga ik zitten te piekeren en analyseren.Bijvoorbeeld over muziek :wat voor een soort muziek is dit pop of rock ? ,of hoe oud is iemand ?dit slaat totaal nergens op.Ik wil gewoon alles weten.Het is ontzettend vervelend want het gebeurd vaak ongelegen,ook als ik in gezelschap ben van mensen.De onderwerpen zijn altijd het zelfde.De automatische piloot schakelt dan over naar piekeren en analyseren.Ik ga dan dwangmatig aan de gang.Ik wil graag mijn gevoel volgen zonder in detail over alles gaan zitten piekeren.Door dit alles ben ik helemaal afwezig.Wat is dit ,is dit het aangewezen topic om hier van af te raken ?hebben jullie in het kort nog wat tips?
mvg Rico.
Heb je al eens wat boeken gelezen die bijv. in de OP worden vermeld?
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja, dat was één van mijn allereerste boeken die ik ooit heb gekocht op dit terrein.quote:
Iemand ervaring met 'Denk je sterk'?
Ik zie dit topic nu pas. Leuk om te lezen!
Reageer wel vaker op topics over meditatie hier, maar die vallen vervolgens dan allemaal weer dood.
Maar hier dateren de reacties ook allemaal van vorig jaar, helaas.
"A leader must be a terror to the few who are evil in order to protect the lives and well-being of the many who are good"
nee heb nog geen boeken gelezen ,het lijkt mij wel een gevecht deze gedachten te verbannen.Ik wordt sterk door die gedachten aangetrokken.quote:
[..]
Het niet onder controle hebben van je gedachten, dat is inderdaad waar dit topic over gaat.
Heb je al eens wat boeken gelezen die bijv. in de OP worden vermeld?
Bij mij is het een periode van nu al 15 jaar dat ik hiermee bezig ben en ik moet zeggen dat ik aan het winnen ben nu.quote:
[..]
nee heb nog geen boeken gelezen ,het lijkt mij wel een gevecht deze gedachten te verbannen.Ik wordt sterk door die gedachten aangetrokken.
Het is voor mij persoonlijk een kwestie geweest van boeken lezen en er veel over nadenken. De oplossing zal voor de meesten wat tijd gaan kosten. Het gaat hier om het aanleren van een nieuwe manier van het omgaan met je gedachten. Dat zal je niet zo 1,2,3 kunnen aanpassen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik dacht dat ik de enigste was met dit probleem ,wat voor boeken bedoel je over omgaan met je gedachten ?
Het doel is niet om je gedachten te verbannen. Dat lukt niemand, ook de monniken die 10 uur per dag zitten te mediteren niet.quote:
[..]
nee heb nog geen boeken gelezen ,het lijkt mij wel een gevecht deze gedachten te verbannen.Ik wordt sterk door die gedachten aangetrokken.
Het gaat in eerste instantie om, om de betrekkelijkheid van je gedachten in te zien door je er niet mee te identificeren.
DaneV ,sorry met verbannen bedoel ik wegschuiven of loslaten ,het zijn gedachtes die ongelegen komen, en het gekke is het zijn hele onbenullige gedachtes die niets te betekenen hebben.In een gezelschap wil ik kunnen schakelen naar het heden.
Dat kan wel, je gedachten helemaal uitzetten.. maar dat is voor beperkte tijd, want je hebt het ook nodig bij het functioneren.quote:
[..]
Het doel is niet om je gedachten te verbannen. Dat lukt niemand, ook de monniken die 10 uur per dag zitten te mediteren niet.
Het gaat in eerste instantie om, om de betrekkelijkheid van je gedachten in te zien door je er niet mee te identificeren.
Kwestie van trainen, maar dit kan erg lang duren omdat old habits die slow. Nieuwe hersenvebindingen worden in een dag of 17 aangelegd zodra je iets trained met je mind. Maar je moet het veel langer volhouden dan alleen die 17 dagen, want ga je daarna terug naar je oude patronen dan wordt het andere (oude) hersen-path weer gestimuleerd..quote:
DaneV ,sorry met verbannen bedoel ik wegschuiven of loslaten ,het zijn gedachtes die ongelegen komen, en het gekke is het zijn hele onbenullige gedachtes die niets te betekenen hebben.In een gezelschap wil ik kunnen schakelen naar het heden.
Meditatie is een goed begin, maar je moet dat volhouden, elke dag eigenlijk.
Lambo of Rekt
Zolang je het als een gevecht ervaart zul je de spanning blijven voelen die jouw weerstand tegen je gedachten/gevoelens op dat moment oproept. Dat vreet energie, waardoor je in een vicieuze cirkel terechtkomt waarin je nog meer gaat nadenken.quote:
[..]
nee heb nog geen boeken gelezen ,het lijkt mij wel een gevecht deze gedachten te verbannen.Ik wordt sterk door die gedachten aangetrokken.
Het enige 'gevecht' wat je aan zult moeten gaan is het jezelf steeds sneller opmerken wanneer je in die gedachtenachtbaan komt te zitten, zodanig dat je op een gegeven moment uit dat karretje kunt stappen voordat hij vertrekt.
Persoonlijk was voor mij een eye-opener dat je tijdens meditaties beetje bij beetje meer open kunt gaan staan voor wat je voelt en denkt, zonder dat je hiervan schrikt en een weerstand oproept die tot spanningen en piekeren leidt. Maar dit is een gevoel/ervaring die je zelf zult moeten meemaken adhv 'training' door aandachtsoefeningen.
Misschien kun je al eens beginnen met jezelf een paar keer per dag afvragen: 'Wat voel ik nu op dit moment? Wat zie ik? Wat voor gedachte heb ik? Wat voor lichaamsensatie ervaar ik?' Door dit regelmatig te doen creeer je die awareness bij jezelf ook op andere momenten van de dag.
Op deze manier ben je weerstand aan het bieden tegen wat je op dit moment denkt en voelt. Natuurlijk wil je dit níet denken en voelen, in de zin dat het bij jou een zekere vorm van 'pijn' oproept, en dat kán ook, zodra je het inzicht en de ervaring krijgt dat niemand je verplicht om van die gedachten een drama te maken. Ze zijn alleen vijandig, omdat jij ze zelf als zodanig benadert. Zie het als een wals, in plaats van als en gevecht.quote:
DaneV ,sorry met verbannen bedoel ik wegschuiven of loslaten ,het zijn gedachtes die ongelegen komen, en het gekke is het zijn hele onbenullige gedachtes die niets te betekenen hebben.In een gezelschap wil ik kunnen schakelen naar het heden.
[ Bericht 5% gewijzigd door #ANONIEM op 11-02-2016 13:38:51 ]
Wat bij mij wel eens wil werken is diep door de neus te ademen 3 min en te luisteren naar die ademhaling ,en tegelijk een plaatje in gedachten nemen.
Dat noemen ze mediteren.quote:
Wat bij mij wel eens wil werken is diep door de neus te ademen 3 min en te luisteren naar die ademhaling ,en tegelijk een plaatje in gedachten nemen.
Lambo of Rekt
Oké ,heb mediteren altijd saai gevonden en niet echt in verdiept. Maar als dit werkt ga ik er zeker mee door.Het zal wel allemaal draaien om het verleggen van je gedachten.
Tijdens het denken praat ik en gebruik ik mijn innerlijke stem (ik praat niet echt maar in gedachte) die stem hoor ik dan in mijn hoofd,Dus stel ik denk over het eten wat niet smaakt dan praat ik in gedachten en hoor:heb ik teveel zout of te weinig kruiden gebruikt ? en zo gaat dat praten dan door.Ik wil heel graag weten of dit normaal is en of je ook kan denken zonder die innerlijke stem.Kan dit ?
Ja dat is normaal, tenzij je hem daadwerkelijk auditief gaat waarneemtquote:
Tijdens het denken praat ik en gebruik ik mijn innerlijke stem (ik praat niet echt maar in gedachte) die stem hoor ik dan in mijn hoofd,Dus stel ik denk over het eten wat niet smaakt dan praat ik in gedachten en hoor:heb ik teveel zout of te weinig kruiden gebruikt ? en zo gaat dat praten dan door.Ik wil heel graag weten of dit normaal is en of je ook kan denken zonder die innerlijke stem.Kan dit ?
Nee daar gaat het niet zozeer om; althans dat is niet het acute doel van meditatie. Het doel is om je gedachten te kunnen observeren en ze verder met rust te laten. Niet meegaan in de stroom van gedachten, maar ook niet wegdrukken of proberen te verleggen.quote:Het zal wel allemaal draaien om het verleggen van je gedachten.
Om Alan Watts te quoten:
"In order to have something to think about, there are times you simply must stop thinking. Well how do you do that? The first rule is: Don't try to! Because if you do you will be like someone trying to make rough waters smooth water with a flat iron, and all that will do is stir it up. So in the same way as a muddy turbulent pool quiets itself when left alone, you have to know how to leave your mind alone, it will quiet itself"
[ Bericht 6% gewijzigd door DaneV op 16-02-2016 01:01:13 ]
Bedankt ,ik had er ook over gelezen het wordt ook je interne dialoog genoemd en dat het juist goed is.Alleen komt het bij mij teveel voor .Mijn gedachten vaker met rust laten is wat ik echt nodig heb.
Kijk uit dat je je niet gaat frustreren erom, en als dat wel gebeurt is dat heel normaal. Zeker in het begin, omdat je het toch "gaat proberen" waardoor het water meer troebel wordt. Dit hoort bij het proces. Die dialoog gaat vanzelf weg, probeer de omgeving om je heen "te voelen" tijdens je meditatie, dat is mijn methode om het water stil te krijgen.quote:
Bedankt ,ik had er ook over gelezen het wordt ook je interne dialoog genoemd en dat het juist goed is.Alleen komt het bij mij teveel voor .Mijn gedachten vaker met rust laten is wat ik echt nodig heb.
Lambo of Rekt
Dat saai vinden is juist weer een gedachte: 'Ik vind hier niets aan' 'Dit duurt te lang' etc.quote:
Oké ,heb mediteren altijd saai gevonden en niet echt in verdiept. Maar als dit werkt ga ik er zeker mee door.Het zal wel allemaal draaien om het verleggen van je gedachten.
Er is niets saais aan mediteren op zichzelf. Hetgene wat het 'saai' maakt is je compulsieve gedachtepatroon dat je iets te doen moet hebben om je 'normaal' te voelen. Op het moment dat je het gewoon als een gedachte zou bekijken in plaats van het geforceerd leuk moeten vinden (wederom een gedachte/verwachting en niet accepteren van wat is) denk ik dat je een prima volgende stap kunt maken.
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 02-03-2016 15:04:47 ]
Hier is gewoon aan te werken hoor, door regelmatig je gedachten te observeren en herkennen. Je bent al enorm ver door uberhaupt te beseffen dat je compulsieve gedachten hebt. Je bent je als het ware al bewust dat je gedachten niet je identiteit zijn, want ze roepen wrijving bij je op.quote:
Bedankt ,ik had er ook over gelezen het wordt ook je interne dialoog genoemd en dat het juist goed is.Alleen komt het bij mij teveel voor .Mijn gedachten vaker met rust laten is wat ik echt nodig heb.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 02-03-2016 15:07:50 ]
Trucje hiervoor: BEN - breath, energy, now. Op een van de drie concentreren, of vanzelf laten overgaan want er zit een wisselwerking inquote:
[..]
Misschien kun je al eens beginnen met jezelf een paar keer per dag afvragen: 'Wat voel ik nu op dit moment? Wat zie ik? Wat voor gedachte heb ik? Wat voor lichaamsensatie ervaar ik?' Door dit regelmatig te doen creeer je die awareness bij jezelf ook op andere momenten van de dag.
:')
Bedankt sinterklaaskapoentje en kapiteintje ,de reacties helpen me echt ,ik heb altijd gedacht nu nog soms dat alles wat door mijn hoofd spookt,dat ik dat ben.Vaak als ik iets ontdek ga ik er bij piekeren en analyseren over dingen die totaal onbelangrijk zijn.Deze week kon ik iets loslaten ik begon wel met piekeren maar koos voor mijn gevoel en toen heb ik er een punt achter gezet,Meestal begint een gesprek met een gevoel dat gevoel geeft een seintje af naar mijn gedachten en die gaan er mee op de loop.Er is nog werk aan de winkel zodat mijn gedachten niet telkens op de loop gaan.
Je kunt heel veel gedachten hebben die eigenlijk het gevolg zijn van 1 basis-gedachte, die jij zelf misschien als 'gevoel' omschrijft, maar waarbij dat gevoel in eerste instantie pas begint wanneer de basis-gedachte zich heeft voorgedaan of wanneer dat gevoel eigenlijk een gedachte is! Klinkt ingewikkeld, maar ik zal het proberen uit te leggen:quote:
Bedankt sinterklaaskapoentje en kapiteintje ,de reacties helpen me echt ,ik heb altijd gedacht nu nog soms dat alles wat door mijn hoofd spookt,dat ik dat ben.Vaak als ik iets ontdek ga ik er bij piekeren en analyseren over dingen die totaal onbelangrijk zijn.Deze week kon ik iets loslaten ik begon wel met piekeren maar koos voor mijn gevoel en toen heb ik er een punt achter gezet,Meestal begint een gesprek met een gevoel dat gevoel geeft een seintje af naar mijn gedachten en die gaan er mee op de loop.Er is nog werk aan de winkel zodat mijn gedachten niet telkens op de loop gaan.
Een voorbeeld van een stroom gedachten: Gesprekken in je hoofd voeren over hoe je gaat reageren/had moeten reageren.
sub-gedachte: Want ik wil dat het goed gaat.
tweede sub-gedachte: Want anders worden mensen boos op mij/wijzen mij af
basis-gedachte: Als ik afgewezen wordt ben ik niet goed genoeg
Je kunt je boos, schuldig, gelukkig, vrolijk voelen. Maar je niet goed genoeg voelen is geen gevoel, maar een gedachte die je ongelukkig doet voelen.
Trucje wat ik geleerd heb: Op het moment dat je er 'dat' achter kunt zetten is het een gedachte en geen gevoel. Het is wel heel belangrijk om die twee uit elkaar te houden.
'Ik heb het gevoel dat ik niet goed genoeg ben' is dus de gedachte 'Ik ben niet goed genoeg' en níet een gevoel. Met een gedachte kun je dus actief aan de slag voor wat betreft observeren en er niet in meegaan. Hierdoor zal het ongelukkige gevoel uiteindelijk minder worden/voorkomen of zelfs verdwijnen.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 04-03-2016 22:35:31 ]
Realiseren dat alles nep is gaat gepaard met een verschrikkelijke angst. Ik kijk om me heen en zie alle spullen, realiserende dat het mijn brein is die er enige betekenis aan geeft. Deze realisatie opwekken is bijna niet te doen. Het lijkt wel of ik doodga.
Oja schopje
Oja schopje
Dat is toch gewoon uit de weggaan van wat is?quote:
voor wat betreft observeren en er niet in meegaan. Hierdoor zal het ongelukkige gevoel uiteindelijk minder worden/voorkomen of zelfs verdwijnen.
:')
Nep?quote:Op maandag 18 juli 2016 16:37 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Realiseren dat alles nep is gaat gepaard met een verschrikkelijke angst. Ik kijk om me heen en zie alle spullen, realiserende dat het mijn brein is die er enige betekenis aan geeft. Deze realisatie opwekken is bijna niet te doen. Het lijkt wel of ik doodga.
Oja schopje
[..]
Dat is toch gewoon uit de weggaan van wat is?
1 + 1 = blauw
Het verschijnt ook zonder jou.quote:
[..]
Nouja, alles verschijnt in mij. Nep is een beetje een raar woord
1 + 1 = blauw
Ik heb al wat jaren geleden het audioboek van The Power of Now geluisterd nadat ik er via dit blog over zelfverbetering/mindfulness-achtige dingen over las. Ik vond zelf de inzichten van Eckhart Tolle ook zeer leerzaam en het heeft me zeker geholpen om onderscheid te maken tussen gedachten en de werkelijkheid (Iets wat ik ook al eerder tijdens mijn zoektocht was tegengekomen, in de filosofie van de Stoïcijnen, waar CBT, cognitieve gedragstherapie, deels op is gebaseerd [bron]. Voor mensen die meer willen weten over de Stoïcijnen kan ik dit boek trouwens van harte aanbevelen.)
Maar ik moet zeggen dat het het eigenlijk 'net niet' was. Ik vond zijn verhaal altijd een beetje te vaag, te ongedefinieerd, net iets te new age. Met bepaalde metaforen als bijvoorbeeld "the pain body" kon ik eigenlijk niets, omdat het wel een fenomeen beschreef, maar niet (neurologisch) verklaarde. En de personificatie van je ego als een onafhankelijk iets dat in je gedachten leeft en ten koste van jou in leven wil blijven vond ik een beetje ongeloofwaardig. Ook vond ik dat het geen concrete instructies bevatte om écht en blijvend een verandering in denkpatronen te bewerkstelligen (ik moet wel zeggen dat ik geen andere boeken van hem heb gelezen, dus ik weet niet of die meer praktisch houvast bieden).
Maar mede door het eerdergenoemde blog ben ik geïnteresseerd geraakt in meditatie en zo dan op het spoor gekomen van MBCT, dat cognitieve gedragstherapie combineert met mindfulness. Het is een relatief nieuwe therapie, maar goed wetenschappelijk onderlegd, praktisch toepasbaar, en succesvol. Mede dankzij wat literatuur over MBCT (en van Sam Harris) weet ik nu bijvoorbeeld dat Eckharts "pain body" eigenlijk gaat over de amygdala die de rechter frontale cortex overstuur jaagt. Nu ben ik recent begonnen aan het lezen van dit boek, waarvan één van de auteurs (Mark Williams) ook de grondlegger is van MBCT, en ik ben van plan om binnenkort aan het programma van 8 weken dat erin staat te beginnen
Hier trouwens nog een leuke video van Ruby Wax, die jaren met depressie kampte, deels over de MBCT cursus die zij bij Mark Williams gevolgd heeft:
[ Bericht 2% gewijzigd door Thorír op 21-07-2016 14:39:34 ]
(Iets wat ik ook al eerder tijdens mijn zoektocht was tegengekomen, in de filosofie van de Stoïcijnen, waar CBT, cognitieve gedragstherapie, deels op is gebaseerd [bron]. Voor mensen die meer willen weten over de Stoïcijnen kan ik dit boek trouwens van harte aanbevelen.)Maar ik moet zeggen dat het het eigenlijk 'net niet' was. Ik vond zijn verhaal altijd een beetje te vaag, te ongedefinieerd, net iets te new age. Met bepaalde metaforen als bijvoorbeeld "the pain body" kon ik eigenlijk niets, omdat het wel een fenomeen beschreef, maar niet (neurologisch) verklaarde. En de personificatie van je ego als een onafhankelijk iets dat in je gedachten leeft en ten koste van jou in leven wil blijven vond ik een beetje ongeloofwaardig. Ook vond ik dat het geen concrete instructies bevatte om écht en blijvend een verandering in denkpatronen te bewerkstelligen (ik moet wel zeggen dat ik geen andere boeken van hem heb gelezen, dus ik weet niet of die meer praktisch houvast bieden).
Maar mede door het eerdergenoemde blog ben ik geïnteresseerd geraakt in meditatie en zo dan op het spoor gekomen van MBCT, dat cognitieve gedragstherapie combineert met mindfulness. Het is een relatief nieuwe therapie, maar goed wetenschappelijk onderlegd, praktisch toepasbaar, en succesvol. Mede dankzij wat literatuur over MBCT (en van Sam Harris) weet ik nu bijvoorbeeld dat Eckharts "pain body" eigenlijk gaat over de amygdala die de rechter frontale cortex overstuur jaagt. Nu ben ik recent begonnen aan het lezen van dit boek, waarvan één van de auteurs (Mark Williams) ook de grondlegger is van MBCT, en ik ben van plan om binnenkort aan het programma van 8 weken dat erin staat te beginnen
Hier trouwens nog een leuke video van Ruby Wax, die jaren met depressie kampte, deels over de MBCT cursus die zij bij Mark Williams gevolgd heeft:
[ Bericht 2% gewijzigd door Thorír op 21-07-2016 14:39:34 ]
Vraagje je Ego kan die ook vragen stellen ?
Ik wil dit heel graag weten omdat ik over onbenullige dingen mezelf vragen ga stellen ,en daardoor dus mijn verstand over de toeren gaat.Het lijkt vaak zo te zijn dat mijn ego dat doet (vragen stellen) om zo piekeren uit te lokken.
van de andere kant gezien zou je zeggen nee ,omdat ik het instrument opdracht geef om te gaan denken.Bijv. zal ik morgen met de fiets of de auto naar het werk gaan ?
Wie kan hier een antwoord op geven ?
Ik wil dit heel graag weten omdat ik over onbenullige dingen mezelf vragen ga stellen ,en daardoor dus mijn verstand over de toeren gaat.Het lijkt vaak zo te zijn dat mijn ego dat doet (vragen stellen) om zo piekeren uit te lokken.
van de andere kant gezien zou je zeggen nee ,omdat ik het instrument opdracht geef om te gaan denken.Bijv. zal ik morgen met de fiets of de auto naar het werk gaan ?
Wie kan hier een antwoord op geven ?
Ik ga hier een tijdje rondhangen.
Tenslotte ben ik erg bezig met het onderzoeken/zo veel mogelijk toepassen Hoe piekeren werkt.
Bij mij werkt piekeren op diverse manieren (heb ik diverse "series"? Van piekeren)
Ernstig/overmatig piekeren: relaties of een situatie wat heeft plaats gevonden maar waar ik tot-aal geen invloed op heb.
Zoals relaties: mijn echte en tevens relatie van 4 jaar geleden ging eigenlijk uit omdat ik continue doodsbang was dat een van de 2 vreemd zou gaan. Terwijl hier absoluut geen spraken van was (bindingsangst).
Door dat ik nog altijd het gevoel heb dat het dus mijn schuld is. Durf ik niet eens meer te daten omdat ik er bang voor ben dat het weer precies het zelfde liedje wordt. Vooral niet leuk voor haar.
Rustig piekeren: nieuwe uitdagingen of bijv gesprekken met toch wel invloed op de toekomst.
Zo heb ik inmiddels een andere baan en piekerde ik hier en daar iets Hoe ik het aan (nu nog) mn teamleider moest vertellen.
Dit is dan een stuk makkelijker situatie maar vooralsnog voor dat moment best wat piekeren waard
Ik heb inmiddels aardig wat boeken hier over gekocht en daar stonden aardig wat interessante en praktische dingen in.
Tenslotte ben ik erg bezig met het onderzoeken/zo veel mogelijk toepassen Hoe piekeren werkt.
Bij mij werkt piekeren op diverse manieren (heb ik diverse "series"? Van piekeren)
Ernstig/overmatig piekeren: relaties of een situatie wat heeft plaats gevonden maar waar ik tot-aal geen invloed op heb.
Zoals relaties: mijn echte en tevens relatie van 4 jaar geleden ging eigenlijk uit omdat ik continue doodsbang was dat een van de 2 vreemd zou gaan. Terwijl hier absoluut geen spraken van was (bindingsangst).
Door dat ik nog altijd het gevoel heb dat het dus mijn schuld is. Durf ik niet eens meer te daten omdat ik er bang voor ben dat het weer precies het zelfde liedje wordt. Vooral niet leuk voor haar.
Rustig piekeren: nieuwe uitdagingen of bijv gesprekken met toch wel invloed op de toekomst.
Zo heb ik inmiddels een andere baan en piekerde ik hier en daar iets Hoe ik het aan (nu nog) mn teamleider moest vertellen.
Dit is dan een stuk makkelijker situatie maar vooralsnog voor dat moment best wat piekeren waard
Ik heb inmiddels aardig wat boeken hier over gekocht en daar stonden aardig wat interessante en praktische dingen in.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Kan je een wat concreter voorbeeld geven?quote:
Vraagje je Ego kan die ook vragen stellen ?
Ik wil dit heel graag weten omdat ik over onbenullige dingen mezelf vragen ga stellen ,en daardoor dus mijn verstand over de toeren gaat.Het lijkt vaak zo te zijn dat mijn ego dat doet (vragen stellen) om zo piekeren uit te lokken.
van de andere kant gezien zou je zeggen nee ,omdat ik het instrument opdracht geef om te gaan denken.Bijv. zal ik morgen met de fiets of de auto naar het werk gaan ?
Wie kan hier een antwoord op geven ?
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Je moet eens wat werk van Dr. Dan Siegel opzoeken. Die combineert diverse wetenschappelijke velden en gaat uit van een meer integratieve approach, waarbij de behandelmethodes wel wetenschappelijk en neurologisch onderbouwd zijn, maar gaat in principe altijd uit van het bewust maken van mensen van de werking van de eigen hersenen/mind.quote:
Ik heb al wat jaren geleden het audioboek van The Power of Now geluisterd nadat ik er via dit blog over zelfverbetering/mindfulness-achtige dingen over las. Ik vond zelf de inzichten van Eckhart Tolle ook zeer leerzaam en het heeft me zeker geholpen om onderscheid te maken tussen gedachten en de werkelijkheid
Maar ik moet zeggen dat het het eigenlijk 'net niet' was. Ik vond zijn verhaal altijd een beetje te vaag, te ongedefinieerd, net iets te new age. Met bepaalde metaforen als bijvoorbeeld "the pain body" kon ik eigenlijk niets, omdat het wel een fenomeen beschreef, maar niet (neurologisch) verklaarde. En de personificatie van je ego als een onafhankelijk iets dat in je gedachten leeft en ten koste van jou in leven wil blijven vond ik een beetje ongeloofwaardig. Ook vond ik dat het geen concrete instructies bevatte om écht en blijvend een verandering in denkpatronen te bewerkstelligen (ik moet wel zeggen dat ik geen andere boeken van hem heb gelezen, dus ik weet niet of die meer praktisch houvast bieden).
Maar mede door het eerdergenoemde blog ben ik geïnteresseerd geraakt in meditatie en zo dan op het spoor gekomen van MBCT, dat cognitieve gedragstherapie combineert met mindfulness. Het is een relatief nieuwe therapie, maar goed wetenschappelijk onderlegd, praktisch toepasbaar, en succesvol. Mede dankzij wat literatuur over MBCT (en van Sam Harris) weet ik nu bijvoorbeeld dat Eckharts "pain body" eigenlijk gaat over de amygdala die de rechter frontale cortex overstuur jaagt. Nu ben ik recent begonnen aan het lezen van dit boek, waarvan één van de auteurs (Mark Williams) ook de grondlegger is van MBCT, en ik ben van plan om binnenkort aan het programma van 8 weken dat erin staat te beginnen
Hier trouwens nog een leuke video van Ruby Wax, die jaren met depressie kampte, deels over de MBCT cursus die zij bij Mark Williams gevolgd heeft:
(http://www.drdansiegel.com/)
Het ego is niet het nadenken zelf, maar meer het fenomeen dat veel mensen zichzelf identificeren áls de constante gedachtenstroom. Ze beseffen niet eens dat ze constant maar nadenken. Op het moment dat je jezelf deze vraag stelde, begon je eigenlijk al in een soort verwijderde positie naar je denkpatroon te kijken! Een heel goed begin.quote:
Vraagje je Ego kan die ook vragen stellen ?
Ik wil dit heel graag weten omdat ik over onbenullige dingen mezelf vragen ga stellen ,en daardoor dus mijn verstand over de toeren gaat.Het lijkt vaak zo te zijn dat mijn ego dat doet (vragen stellen) om zo piekeren uit te lokken.
van de andere kant gezien zou je zeggen nee ,omdat ik het instrument opdracht geef om te gaan denken.Bijv. zal ik morgen met de fiets of de auto naar het werk gaan ?
Wie kan hier een antwoord op geven ?
Denken is heel nuttig en ook gezond, zolang je het als een gereedschap gebruikt wat je ook weer kunt wegleggen. Helaas beseffen veel mensen niet dat ze hun gedachten ook kunnen wegleggen, omdat ze niet beseffen dat er een tweede laag zit achter het denken: het pure (gedachteloze) waarnemen, oftewel 'bewustzijn'. Dit kun je bereiken (al is bereiken een verkeerd woord, omdat het er altijd al is) door je focus te trainen d.m.v. meditatie. In plaats van je gedachte alle kanten op laten gaan en oplossingen te laten bedenken voor elk bestaand en niet bestaand probleem wat zich aandient, leer je om de gedachte op te merken, te benoemen, te ervaren en terug te gaan naar je ankerpunt. (Dit kan zijn je ademhaling, gevoel in je lichaam, etc)
Denk dat je terug moet naar de basis:quote:
Ik ga hier een tijdje rondhangen.
Tenslotte ben ik erg bezig met het onderzoeken/zo veel mogelijk toepassen Hoe piekeren werkt.
Bij mij werkt piekeren op diverse manieren (heb ik diverse "series"? Van piekeren)
Ernstig/overmatig piekeren: relaties of een situatie wat heeft plaats gevonden maar waar ik tot-aal geen invloed op heb.
Zoals relaties: mijn echte en tevens relatie van 4 jaar geleden ging eigenlijk uit omdat ik continue doodsbang was dat een van de 2 vreemd zou gaan. Terwijl hier absoluut geen spraken van was (bindingsangst).
Door dat ik nog altijd het gevoel heb dat het dus mijn schuld is. Durf ik niet eens meer te daten omdat ik er bang voor ben dat het weer precies het zelfde liedje wordt. Vooral niet leuk voor haar.
Rustig piekeren: nieuwe uitdagingen of bijv gesprekken met toch wel invloed op de toekomst.
Zo heb ik inmiddels een andere baan en piekerde ik hier en daar iets Hoe ik het aan (nu nog) mn teamleider moest vertellen.
Dit is dan een stuk makkelijker situatie maar vooralsnog voor dat moment best wat piekeren waard
Ik heb inmiddels aardig wat boeken hier over gekocht en daar stonden aardig wat interessante en praktische dingen in.
Terugkerende gedachten zijn imo altijd terug te leiden naar een bepaald beeld/overtuiging die jij over jezelf hebt. Hoe die daar komt, dat kan een goede psycholoog je prima je vast vertellen. Ik weet niet of mindfulness daar het antwoord op is, al kan het wel een belangrijk gereedschap zijn om jezelf bewust te worden van de gedachten en lichaamssensaties die je hebt.
Je hersenen hebben zich over de jaren heen op een bepaalde manier gevormd. Je bent eigenlijk gehardwired doordat je telkens dezelfde neurologische paden hebt bewandeld. (Dit is wetenschappelijk bewezen)Dat kan diverse oorzaken hebben, maar vast staat dat je in ieder geval niet hebt geleerd om dit op een gezonde manier op te merken, te verwerken en de juiste reactie te geven. Mindfulness is een manier op je gedachten op te merken, maar misschien niet de beste manier om te leren omgaan met die gedachte.
Ik denk dat een psycholoog of psychotherapeut je hier heel erg bij kan helpen. Ik denk dat cognitieve gedragstherapie wonderen kan verrichten bij je.
Ik zou daar ook niet te zwaar over doen, gewoon eens gaan praten en het als een coach zien.[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 28-09-2016 15:38:37 ]
Hmm gedragstherapie... Ik ben juist bij een psycholoog geweest en TOEN ging het echt uit met m'n ex. Goede herinneringen heb ik daar dus niet aanquote:
[..]
Denk dat je terug moet naar de basis:
Terugkerende gedachten zijn imo altijd terug te leiden naar een bepaald beeld/overtuiging die jij over jezelf hebt. Hoe die daar komt, dat kan een goede psycholoog je prima je vast vertellen. Ik weet niet of mindfulness daar het antwoord op is, al kan het wel een belangrijk gereedschap zijn om jezelf bewust te worden van de gedachten en lichaamssensaties die je hebt.
Je hersenen hebben zich over de jaren heen op een bepaalde manier gevormd. Je bent eigenlijk gehardwired doordat je telkens dezelfde neurologische paden hebt bewandeld. (Dit is wetenschappelijk bewezen)Dat kan diverse oorzaken hebben, maar vast staat dat je in ieder geval niet hebt geleerd om dit op een gezonde manier op te merken, te verwerken en de juiste reactie te geven. Mindfulness is een manier op je gedachten op te merken, maar misschien niet de beste manier om te leren omgaan met die gedachte.
Ik denk dat een psycholoog of psychotherapeut je hier heel erg bij kan helpen. Ik denk dat cognitieve gedragstherapie wonderen kan verrichten bij je.
.Maar eens met een ander in gesprek gaan kan geen kwaad indd.
Verder moet ik eens NLP boeken gaan lezen
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Ik heb het idee dat ik aan een soort piekpuntpiekeren doe.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Deze pieker gedachten is dan een paar minuten zeer extreem (voelt als paar uur) en lijkt zich op een bepaald punt over te lopen en dat het dan ff stopt. Lastig uit te leggen maar het vreet verdomd veel energie
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Wat betekent bewust je gedachten ervaren in mindfullnes ? wie kan dit aan de hand van een voorbeeld uitleggen ? zit hiermee in de knoop.
gr.Rico
gr.Rico
Alsof je op een heuveltje op de heide de wolken langs ziet zwieren.quote:
Wat betekent bewust je gedachten ervaren in mindfullnes ? wie kan dit aan de hand van een voorbeeld uitleggen ? zit hiermee in de knoop.
gr.Rico
1 + 1 = blauw
quote:
Ik heb het idee dat ik aan een soort piekpuntpiekeren doe.Is het dan niet een kwestie om uit te vogelen waarom je daar zo bang voor bent?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Deze pieker gedachten is dan een paar minuten zeer extreem (voelt als paar uur) en lijkt zich op een bepaald punt over te lopen en dat het dan ff stopt. Lastig uit te leggen maar het vreet verdomd veel energieJa, die met de ballen in de bek.
Dat als je bijvoorbeeld onder de douche staat, dat je dan niet gaat denken over wat je vandaag allemaal nog moet doen, maar dat je je gedachten houdt bij het gevoel van het water op je huid, het geluid dat het maakt, de temperatuur. Dus de bewustwording van je zintuigen.quote:
Wat betekent bewust je gedachten ervaren in mindfullnes ? wie kan dit aan de hand van een voorbeeld uitleggen ? zit hiermee in de knoop.
gr.Rico
En door je gedachten daarnaartoe te sturen, kun je ervaren dat je je gedachten onder controle kan houden. Word je je bewust van de gedachten die je hebt.
Zoiets denk ik.
Ja, die met de ballen in de bek.
Bedankt Allemaal ,klopt je moet de gedachten waarnemen (observeren) zonder oordelen ,je gaat dan beseffen dat het maar gedachtes zijn ,hierdoor schiet je gedachten niet op de automatische pistool.De gedachten zijn dus net als wolken die voorbij komen daarachter schijnt de zon .Maar toch vind ik het heel lastig om met een gedachte geconfronteerd te worden je hebt dan snel de neiging om te gaan piekeren.Een ademhalingsoefening op dat moment vind ik effectiever
Angst voor kinderen waar ik helemaal niet aan toe/klaar voor ben. Laat staan of ik die ooit "wil"quote:
[..]
Is het dan niet een kwestie om uit te vogelen waarom je daar zo bang voor bent?
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Nee. Echt niet.quote:
[..]
Dat als je bijvoorbeeld onder de douche staat, dat je dan niet gaat denken over wat je vandaag allemaal nog moet doen, maar dat je je gedachten houdt bij het gevoel van het water op je huid, het geluid dat het maakt, de temperatuur. Dus de bewustwording van je zintuigen.
En door je gedachten daarnaartoe te sturen, kun je ervaren dat je je gedachten onder controle kan houden. Word je je bewust van de gedachten die je hebt.
Zoiets denk ik.
1 + 1 = blauw
Ben me eigen vraag aan het beantwoorden hi ,nog een aanvulling we vergeten dat de gedachtes er mogen zijn hoe gek ,serieus ze ook zijn ,er tegen in gaan lukt niet ,gedachtes komen gewoon vanzelf.We moeten er alleen niets mee doen.Ik begin me er nu van te overtuigen ,het is alleen even wennen.quote:
Bedankt Allemaal ,klopt je moet de gedachten waarnemen (observeren) zonder oordelen ,je gaat dan beseffen dat het maar gedachtes zijn ,hierdoor schiet je gedachten niet op de automatische pistool.De gedachten zijn dus net als wolken die voorbij komen daarachter schijnt de zon .Maar toch vind ik het heel lastig om met een gedachte geconfronteerd te worden je hebt dan snel de neiging om te gaan piekeren.Een ademhalingsoefening op dat moment vind ik effectiever
Soort van mindfulnessquote:
[..]
Dat als je bijvoorbeeld onder de douche staat, dat je dan niet gaat denken over wat je vandaag allemaal nog moet doen, maar dat je je gedachten houdt bij het gevoel van het water op je huid, het geluid dat het maakt, de temperatuur. Dus de bewustwording van je zintuigen.
En door je gedachten daarnaartoe te sturen, kun je ervaren dat je je gedachten onder controle kan houden. Word je je bewust van de gedachten die je hebt.
Zoiets denk ik.
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=26EP0ght2kI" target="_blank" rel="nofollow">But I want more...</a>
Je mag er best wat mee doen. Gedachten mogen er prima zijn; ze hebben een belangrijke rol in ons bestaan.quote:
[..]
Ben me eigen vraag aan het beantwoorden hi ,nog een aanvulling we vergeten dat de gedachtes er mogen zijn hoe gek ,serieus ze ook zijn ,er tegen in gaan lukt niet ,gedachtes komen gewoon vanzelf.We moeten er alleen niets mee doen.Ik begin me er nu van te overtuigen ,het is alleen even wennen.
1 + 1 = blauw
Van nature hoort het eigenlijk niet, dat is meer het ding. Van nature hoor je je gedachten te gebruiken zodra het nodig is, en niet dagen lang verslaafd zijn aan malende gedachten. Thats what its all about.quote:
[..]
Je mag er best wat mee doen. Gedachten mogen er prima zijn; ze hebben een belangrijke rol in ons bestaan.
Lambo of Rekt
Als iemand zegt in de context van mensen zegt "van nature" gaan mijn haren altijd een beetje overeind staan. Want wat bedoel je daar dan mee? En wie bepaalt dat? Of hoe weet je dit?quote:
[..]
Van nature hoort het eigenlijk niet, dat is meer het ding. Van nature hoor je je gedachten te gebruiken zodra het nodig is, en niet dagen lang verslaafd zijn aan malende gedachten. Thats what its all about.
Als ik denk 'van nature', dan denk ik in de trant van het is zoals het is. De natuur geeft niets om wat wij ergens van vinden.
1 + 1 = blauw
De natuur heeft niet bedacht dat wij hele dagen nadenken. Ik heb gezien wat er gebeurt als je gedachten stil staan, compleet stil. Compleet egoloos. Wij zijn doorgeslagen in ons nadenken. En in principe hoef je dat niet te geloven, want misschien zit ik er heel ver naast, maar ik heb gezien wat dat inhoudt, niet nadenken. En dat voelt veel natuurlijker dan wel hele dagen nadenken.quote:
[..]
Als iemand zegt in de context van mensen zegt "van nature" gaan mijn haren altijd een beetje overeind staan. Want wat bedoel je daar dan mee? En wie bepaalt dat? Of hoe weet je dit?
Als ik denk 'van nature', dan denk ik in de trant van het is zoals het is. De natuur geeft niets om wat wij ergens van vinden.
Daar baseer ik dat op. Waarom? het voelt veel natuurlijker aan, het voelt vele malen beter dan wél nadenken de hele dag. Het is doorgeslagen vanwege de maatschappij, vanwege het nadenken "nodig hebben" hele dagen lang. Voor mij lijkt het een doorgeslagen iets. Een leeuw, zoals in de OP staat, heeft ook niet hele dagen z'n klauwen nodig om iets te vangen, zo hebben wij ook niet hele dagen onze hersenen nodig. Het is een tool, geen must.
Lambo of Rekt
De natuur heeft de mens zo gemaakt, en dat lijkt mij heel natuurlijk.quote:
[..]
De natuur heeft niet bedacht dat wij hele dagen nadenken. Ik heb gezien wat er gebeurt als je gedachten stil staan, compleet stil. Compleet egoloos. Wij zijn doorgeslagen in ons nadenken. En in principe hoef je dat niet te geloven, want misschien zit ik er heel ver naast, maar ik heb gezien wat dat inhoudt, niet nadenken. En dat voelt veel natuurlijker dan wel hele dagen nadenken.
Het heeft die klauwen niet nodig, maar het laat ze ook niet in z'n hol. Net als gedachten.quote:Daar baseer ik dat op. Waarom? het voelt veel natuurlijker aan, het voelt vele malen beter dan wél nadenken de hele dag. Het is doorgeslagen vanwege de maatschappij, vanwege het nadenken "nodig hebben" hele dagen lang. Voor mij lijkt het een doorgeslagen iets. Een leeuw, zoals in de OP staat, heeft ook niet hele dagen z'n klauwen nodig om iets te vangen, zo hebben wij ook niet hele dagen onze hersenen nodig. Het is een tool, geen must.
Vrijheid zit niet in de afwezigheid van gedachten, maar in het vrij voelen in de aanwezigheid ervan.
1 + 1 = blauw
De natuur heeft niet bedacht dat wij een 9 tot 5 baan aanhangen. De natuur heeft geen geld bedacht. De natuur heeft niet bedacht dat wij rechtbanken hebben, of politie. Dat hebben mensen zelf bedacht. De mens is doorgeslagen in onzin.quote:
[..]
De natuur heeft de mens zo gemaakt, en dat lijkt mij heel natuurlijk.
[..]
Het heeft die klauwen niet nodig, maar het laat ze ook niet in z'n hol. Net als gedachten.
Vrijheid zit niet in de afwezigheid van gedachten, maar in het vrij voelen in de aanwezigheid ervan.
Vrijheid zit wel degelijk in het afwezig zijn van gedachten. Je kan je niet vrij voelen zonder ego, dat is slechts schijn vrijheid, althans, niet op de manier zoals je je voelt zonder ego. Ego komt voort uit gedachten, een bedacht iets.
Lambo of Rekt
Dat hebben wij bedacht ja. Met onze gedachten. Die we van de natuur hebben gekregen. Heel natuurlijk.quote:
[..]
De natuur heeft niet bedacht dat wij een 9 tot 5 baan aanhangen. De natuur heeft geen geld bedacht. De natuur heeft niet bedacht dat wij rechtbanken hebben, of politie. Dat hebben mensen zelf bedacht. De mens is doorgeslagen in onzin.
Zonder ego is er niemand om te denken en voelen. Je zei zelf dit:quote:Vrijheid zit wel degelijk in het afwezig zijn van gedachten. Je kan je niet vrij voelen zonder ego, dat is slechts schijn vrijheid, althans, niet op de manier zoals je je voelt zonder ego. Ego komt voort uit gedachten, een bedacht iets.
quote:
Ik heb gezien wat er gebeurt als je gedachten stil staan, compleet stil. Compleet egoloos.
Geheelonthouding is makkelijk, maar leven met mate, dat is de uitdaging.
1 + 1 = blauw
Nee, dat is de crux, we zijn doorgeslagen in onze intelligentie. Zo kan je ook zeggen alle drugs die er is is natuurlijk, want we hebben het zelf chemisch uitgevonden, dus natuurlijk.... Onzin. Het is een verzinsel en brouwsel van ons doorgeslagen brein.quote:
[..]
Dat hebben wij bedacht ja. Met onze gedachten. Die we van de natuur hebben gekregen. Heel natuurlijk.
Edit;
En makkelijk om zonder gedachten te leven? Dat is de grootste uitdaging die ik heb gefaced in de afgelopen 32 jaar. En nog lukt het me niet altijd. Ergo; het lukt me slechts op bepaalde substanties.
[ Bericht 12% gewijzigd door EggsTC op 30-11-2016 20:07:53 ]
Lambo of Rekt
Van nature hoor je je gedachten te gebruiken zodra het nodig is klopt zoals bijvoorbeeld een kind helpen met oversteken i.p.v drugs fabriceren om je lekker te voelen.Bij dieren gaat dat vanzelf zij beschermen ook hun jongeren.In de dierenwereld zie je geen gekkigheid.We moeten daar een voorbeeld aan nemen ,misschien minder gemakkelijk omdat wij een geavanceerd geheugen systeem bezitten.Het geheugen bij dieren zit makkelijker in elkaar en ze volgen hun instinct ,Wij moeten meer onze intuïtie gaan volgen.
Dat jouw brein is doorgeslagen zegt niets over die van de maatschappij. De meeste mensen hebben nergens last van, anderen raken er snel overheen, en enkelen doen er 30 jaar tot heel hun leven over.quote:
[..]
Nee, dat is de crux, we zijn doorgeslagen in onze intelligentie. Zo kan je ook zeggen alle drugs die er is is natuurlijk, want we hebben het zelf chemisch uitgevonden, dus natuurlijk.... Onzin. Het is een verzinsel en brouwsel van ons doorgeslagen brein.
Edit;
En makkelijk om zonder gedachten te leven? Dat is de grootste uitdaging die ik heb gefaced in de afgelopen 32 jaar. En nog lukt het me niet altijd. Ergo; het lukt me slechts op bepaalde substanties.
Lichamelijk zijn we weinig veranderd in de afgelopen honderdduizend jaar.
Een holistische manier van kijken naar de mens is deze zien als deel van de natuur. Net als alles dat hij doet. Een beverdam is immers ook natuurlijk.
1 + 1 = blauw
Je begrijpt er duidelijk niets van van wat ik probeer te zeggen. No offence.quote:
[..]
Dat jouw brein is doorgeslagen zegt niets over die van de maatschappij. De meeste mensen hebben nergens last van, anderen raken er snel overheen, en enkelen doen er 30 jaar tot heel hun leven over.
Lichamelijk zijn we weinig veranderd in de afgelopen honderdduizend jaar.
Een holistische manier van kijken naar de mens is deze zien als deel van de natuur. Net als alles dat hij doet. Een beverdam is immers ook natuurlijk.
99% van de mensen heeft last van het ego (including me), het is een geestelijke ziekte, en het ergste is; men heeft het niet eens door, zoals jij ook niet. Dat kan ik ook niemand kwalijk nemen, want ik verdiep me al dik 10 jaar hierin. Als heel weinig mensen last er van hadden, had de wereld er héél wat anders uit gezien, trust me. Lichamelijk zijn we niet veranderd nee, geestelijk zijn we duizenden malen verder. Veelste ver zelfs.
Ik zo zeggen, lees de column eens die ik geschreven heb hierover, dan krijg je wat meer inzicht in wat ik bedoel.
Nogmaals; no offence, dit is dan ook bijzonder complexe materie. De geest, je gedachten en je bewustzijn. Alles is zwaar dynamisch en moeilijk een vinger op te leggen.
Zie de column hier.
Lambo of Rekt
EggsTC,
Het Ego is het zelfbeeld wat je van jezelf hebt afkomstig uit allerlei gedachten stromen .Vaak zijn de gedachten meer negatief dan postitief , ook een vertekend zelfbeeld.Er zijn ook veel positieve dingen voort gekomen uit ons denken bijv. de Deltawerken die ons beschermen dat Nederland niet onder water loopt.Is dit ook een ego eigenschap ? Voor mij is het Ego dat bestaat uit hersenspinsels die niet helemaal kloppen en dat jij die aan blijft nemen.Je echte zelf gebruikt het verstand op een goeie manier de uitkomsten hiervan zijn geen Ego eigenschappen .Wat vind jij hiervan en bedoel jij met Ego alles wat voort komt uit je denken ?Volgens mij wordt hier altijd verschillend over gedacht ,ik ga je column ook lezen.
Het Ego is het zelfbeeld wat je van jezelf hebt afkomstig uit allerlei gedachten stromen .Vaak zijn de gedachten meer negatief dan postitief , ook een vertekend zelfbeeld.Er zijn ook veel positieve dingen voort gekomen uit ons denken bijv. de Deltawerken die ons beschermen dat Nederland niet onder water loopt.Is dit ook een ego eigenschap ? Voor mij is het Ego dat bestaat uit hersenspinsels die niet helemaal kloppen en dat jij die aan blijft nemen.Je echte zelf gebruikt het verstand op een goeie manier de uitkomsten hiervan zijn geen Ego eigenschappen .Wat vind jij hiervan en bedoel jij met Ego alles wat voort komt uit je denken ?Volgens mij wordt hier altijd verschillend over gedacht ,ik ga je column ook lezen.
Deze materie begrijp ik maar al te goed. Daarom plagen mijn gedachten me al heel lang niet meer. Maar daarom zie ik ook geen reden meer om naar de buitenwereld te kijken voor eventuele onvrede.quote:
[..]
Je begrijpt er duidelijk niets van van wat ik probeer te zeggen. No offence.
99% van de mensen heeft last van het ego (including me), het is een geestelijke ziekte, en het ergste is; men heeft het niet eens door, zoals jij ook niet. Dat kan ik ook niemand kwalijk nemen, want ik verdiep me al dik 10 jaar hierin. Als heel weinig mensen last er van hadden, had de wereld er héél wat anders uit gezien, trust me. Lichamelijk zijn we niet veranderd nee, geestelijk zijn we duizenden malen verder. Veelste ver zelfs.
Ik zo zeggen, lees de column eens die ik geschreven heb hierover, dan krijg je wat meer inzicht in wat ik bedoel.
Nogmaals; no offence, dit is dan ook bijzonder complexe materie. De geest, je gedachten en je bewustzijn. Alles is zwaar dynamisch en moeilijk een vinger op te leggen.
Zie de column hier.
Met gedachten is niets mis. Ze stellen ons in staat onszelf te bevrijden.
1 + 1 = blauw
Het gaat ook niet om plagende gedachten, het gaat om het hebben van een ego. En die is heel vaak onbewust aanwezig.quote:
[..]
Deze materie begrijp ik maar al te goed. Daarom plagen mijn gedachten me al heel lang niet meer. Maar daarom zie ik ook geen reden meer om naar de buitenwereld te kijken voor eventuele onvrede.
Met gedachten is niets mis. Ze stellen ons in staat onszelf te bevrijden.
Lambo of Rekt
Niets mis mee.quote:
[..]
Het gaat ook niet om plagende gedachten, het gaat om het hebben van een ego. En die is heel vaak onbewust aanwezig.
1 + 1 = blauw
De laatste tijd dat ik met het Hier en Nu bezig ben ,ben ik eigenlijk met het tegenovergestelde bezig.Mijn verstand is meer destructief .Dit komt omdat ik er alleen maar mee bezig ben ,en zit mij zelf constant te controleren of ik het goed doe.Ben niet meer productief hier door.Wie kan mij helpen ?
Dan nog.quote:
[..]
Ligt eraan hoe groot dat is. Als het minimaal is, is er weinig mis mee idd.
1 + 1 = blauw
Ik heb inmiddels een stuk meer rust in mn kop .
Geen idee hoe ik dit ga volhouden, gelukkig heb ik oefeningen geleerd om rustgevend adem te halen en ben ik meer bezig met dingen te onderzoeken in de zin van werk en studie, dan dat ik bezig ben met "waarom" ik overmatig pieker.
.Geen idee hoe ik dit ga volhouden, gelukkig heb ik oefeningen geleerd om rustgevend adem te halen en ben ik meer bezig met dingen te onderzoeken in de zin van werk en studie, dan dat ik bezig ben met "waarom" ik overmatig pieker.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Je bent jezelf aan het veroordelen als ik het zo lees. Meeste van dat soort veroordelende gedachten zijn negatief, niet constructief. Dit hoef je overigens ook niet te veroordelen dat je jezelf aan het veroordelen bentquote:
De laatste tijd dat ik met het Hier en Nu bezig ben ,ben ik eigenlijk met het tegenovergestelde bezig.Mijn verstand is meer destructief .Dit komt omdat ik er alleen maar mee bezig ben ,en zit mij zelf constant te controleren of ik het goed doe.Ben niet meer productief hier door.Wie kan mij helpen ?
, heb barmhartigheid, het verstand doet wat het geconditioneerd is om te doen. Wat belangrijk is is dat je gewoon opmerkt/bewust bent van dat je dat aan het doen bent, dan zal die gewoonte over tijd geleidelijk verzwakken.
Inderdaad veroordeel ik me dat ,ik moet er gewoon mee stoppen met mezelf continu in de gaten te houden.In mijn achterhoofd weet ik hoe ik hoor te leven,het is meer een kwestie mijn intuïtie volgen maar in de praktijk kan het dus lastig zijn. Niet in het hier en nu te zijn veroordeel ik mezelf niet ,als het maar niet op ongelegen momenten geschied.quote:
[..]
Je bent jezelf aan het veroordelen als ik het zo lees. Meeste van dat soort veroordelende gedachten zijn negatief, niet constructief. Dit hoef je overigens ook niet te veroordelen dat je jezelf aan het veroordelen bent
Nee.. Dat is ook geen doel, ego is onlosmakelijk verbonden met je overlevingsmechanisme.quote:
Echt egoloos leven bestaat dat ? zelf denk ik niet wel in mindere maten.
:')
Het bestaat niet, en hoeft ook niet. Merk alleen op wanneer het ego je gedachten en emoties voorschotelt die je niet verder helpen, en keer terug naar het moment van nu. Door je aandacht terug te brengen naar één van je zintuigen, of door met je aandacht naar de ademhaling te gaan zet je het ego buitenspel, en keer je terug naar het Nu.quote:
Echt egoloos leven bestaat dat ? zelf denk ik niet wel in mindere maten.
Waarom hebben we in de Westerse maatschappij behoorlijk veel zelfmoorden en waarom is het gebruik van anti-depressiva dan zo enorm gestegen?quote:
[..]
Dat jouw brein is doorgeslagen zegt niets over die van de maatschappij. De meeste mensen hebben nergens last van, anderen raken er snel overheen, en enkelen doen er 30 jaar tot heel hun leven over.
Niet iedereen heeft een probleem nee, maar laten we dit niet gaan bagatelliseren.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Met gedachten op zich is niets mis. Dat staat ook in de OP. Gedachten geven de mens de mogelijkheid om wetenschap te bedrijven bijv.quote:
Met gedachten is niets mis. Ze stellen ons in staat onszelf te bevrijden.
Maar obsessief denken is wel degelijk een probleem voor een grote groep mensen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Wat bedoel je met dan nog? Dat elk ego okay is, of het nou groot is of klein?quote:
Het losbreken van de identificatie met mijn ego heeft in ieder geval mijn leven honderd keer beter gemaakt.
Misschien moet je voor jezelf proberen te praten en niet voor anderen.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Mij lukt dat in ieder geval nog niet helemaal, ik verlies mezelf nog steeds in oude gewoontes. Maar met de tijd word ik er wel steeds beter in.quote:
Echt egoloos leven bestaat dat ? zelf denk ik niet wel in mindere maten.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dit is echt zo'n mooi topic...
We gaan het erover hebben dat we te veel nadenken..
Daar gaan we hier over nadenken
We gaan het erover hebben dat we te veel nadenken..
Daar gaan we hier over nadenken
Kun jij je gedachten stilzetten?quote:
Dit is echt zo'n mooi topic...
We gaan het erover hebben dat we te veel nadenken..
Daar gaan we hier over nadenken
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dat weet ik niet, weet jij het?quote:
[..]
Waarom hebben we in de Westerse maatschappij behoorlijk veel zelfmoorden en waarom is het gebruik van anti-depressiva dan zo enorm gestegen?
Niet iedereen heeft een probleem nee, maar laten we dit niet gaan bagatelliseren.
1 + 1 = blauw
quote:
[..]
Wat bedoel je met dan nog? Dat elk ego okay is, of het nou groot is of klein?
Het losbreken van de identificatie met mijn ego heeft in ieder geval mijn leven honderd keer beter gemaakt.
Misschien moet je voor jezelf proberen te praten en niet voor anderen.
[ Bericht 7% gewijzigd door Kamina op 22-12-2016 10:53:15 ]
1 + 1 = blauw
Ja ik weet dat wel. Ik lees wel eens boeken en artikelen en ik praat wel eens met mensen die problemen hebben en die anti-depressiva gebruiken of die zelfmoordgedachtes hebben.quote:
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
90% van de mensen die zelfmoord willen plegen willen niet dood, maar willen niet meer het leven leven wat ze op dat moment hebben.quote:
[..]
Ja ik weet dat wel. Ik lees wel eens boeken en artikelen en ik praat wel eens met mensen die problemen hebben en die anti-depressiva gebruiken of die zelfmoordgedachtes hebben.
Misschien moeten bepaalde groepen mensen eens grondiger naar hun gedrag kijken en aanpassen.
Emoties beter sturen door middel van anders denken/ handelen in plaats van het beïnvloeden van stofjes in het hoofd.
Hell To The Liars
Er zijn diverse manieren om de cyclus te doorbreken. Als ademhaling beter werkt voor jou kun je daar mee beginnen.quote:
Bedankt Allemaal ,klopt je moet de gedachten waarnemen (observeren) zonder oordelen ,je gaat dan beseffen dat het maar gedachtes zijn ,hierdoor schiet je gedachten niet op de automatische pistool.De gedachten zijn dus net als wolken die voorbij komen daarachter schijnt de zon .Maar toch vind ik het heel lastig om met een gedachte geconfronteerd te worden je hebt dan snel de neiging om te gaan piekeren.Een ademhalingsoefening op dat moment vind ik effectiever
Je zou eens kunnen beginnen om elke controlerende gedachte ook te beschouwen. Probeer je gedachten niet te zien als iets wat 'afgerond' moet worden. Je kunt een gedachte-cyclus ook prima halverwege of in het begin stoppen door een van je aandachtsoefeningen te doen.quote:
De laatste tijd dat ik met het Hier en Nu bezig ben ,ben ik eigenlijk met het tegenovergestelde bezig.Mijn verstand is meer destructief .Dit komt omdat ik er alleen maar mee bezig ben ,en zit mij zelf constant te controleren of ik het goed doe.Ben niet meer productief hier door.Wie kan mij helpen ?
Exact. Je bent je bewust van je eerste laag gedachten, maar plakt er direct een tweede laag 'ik doe het niet goed genoeg' gedachten bovenop.quote:
[..]
Je bent jezelf aan het veroordelen als ik het zo lees. Meeste van dat soort veroordelende gedachten zijn negatief, niet constructief. Dit hoef je overigens ook niet te veroordelen dat je jezelf aan het veroordelen bent
Door te blijven oefenen zul je meer inzicht krijgen in dat proces en het makkelijker herkennen. Blijven volhouden.quote:
[..]
Inderdaad veroordeel ik me dat ,ik moet er gewoon mee stoppen met mezelf continu in de gaten te houden.In mijn achterhoofd weet ik hoe ik hoor te leven,het is meer een kwestie mijn intuïtie volgen maar in de praktijk kan het dus lastig zijn. Niet in het hier en nu te zijn veroordeel ik mezelf niet ,als het maar niet op ongelegen momenten geschied.
Dat geloof ik zeker, de eerste keer dat ik die doorbraak had stond ik ook met tranen in mn ogen. En wat je zegt is niets gelogen, ook ik kreeg zware mentale orgasmen. Zo voelt het echt ja. XTC gebruiken is er niets bij.quote:
[..]
Wat bedoel je met dan nog? Dat elk ego okay is, of het nou groot is of klein?
Het losbreken van de identificatie met mijn ego heeft in ieder geval mijn leven honderd keer beter gemaakt.
Misschien moet je voor jezelf proberen te praten en niet voor anderen.
Ik ben nog niet goed in staat geweest om deze indentificatie te doorbreken zonder bepaalde substanties. Slechts 2 keer is het me heel even gelukt. Ik kan mijn gedachten nog niet stil zetten. Soms frustreert dat, maar ook dat moet ik proberen te accepteren, en daar ligt de hele paradox. Binnekort ga ik weer de boeken erover lezen. Je onderbewuste moet er ook goed klaar voor zijn denk ik.
Lambo of Rekt
Ja maar jij bent dan ook een end-boss van de eerste ordequote:Op maandag 23 januari 2017 07:53 schreef Kamina het volgende:
Ik moet juist moeite doen om m'n gedachten in beweging te krijgen.
Lambo of Rekt
Integendeel, ik ben een doodnormale vent. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn, of bijzonder.quote:
[..]
Ja maar jij bent dan ook een end-boss van de eerste orde
1 + 1 = blauw
Nou als je deze materie prima snapt vind ik je geen doodnormale vent hoor, dan ben je wel een endboss, zeker als je al zo ver bent dat je moeite hebt je gedachten uberhaupt op gang te krijgenquote:
[..]
Integendeel, ik ben een doodnormale vent. Het hoeft allemaal niet zo ingewikkeld te zijn, of bijzonder.
Lambo of Rekt
Vind wat je wil; het leven blijft evengoed een bende.quote:
[..]
Nou als je deze materie prima snapt vind ik je geen doodnormale vent hoor, dan ben je wel een endboss, zeker als je al zo ver bent dat je moeite hebt je gedachten uberhaupt op gang te krijgen
1 + 1 = blauw
Dan begrijp je de materie toch niet zo goed als ik dachtquote:
[..]
Vind wat je wil; het leven blijft evengoed een bende.
Of je brengt het niet in praktijk , dat kan ook natuurlijk!
Lambo of Rekt
Deze post zegt meer over jouw begrip dan het mijne.quote:
[..]
Dan begrijp je de materie toch niet zo goed als ik dacht
Sorry voor jouw post.
1 + 1 = blauw
Sorry dat ik hem niet goed begrijp dan!quote:
[..]
Deze post zegt meer over jouw begrip dan het mijne.
Sorry voor jouw post.
Lambo of Rekt
Geen probleem, door de vele bomen kijkt niemand meer naar de eikels.quote:
[..]
Sorry dat ik hem niet goed begrijp dan!
1 + 1 = blauw
Nou ik zie het gehele bos niet eens meer.quote:
[..]
Geen probleem, door de vele bomen kijkt niemand meer naar de eikels.
Lambo of Rekt
Ga dan zitten.quote:
[..]
Nou ik zie het gehele bos niet eens meer.
1 + 1 = blauw
Zitten in meditatie; met je hoofd, niet per se met je bips.quote:
[..]
Deze begrijp ik ook niet... maar dat zal ook aan mij liggen.
1 + 1 = blauw
Ook die gebruik je bij een bodyscan meditatie.quote:Op maandag 23 januari 2017 16:04 schreef Kamina het volgende:
[..]
Zitten in meditatie; met je hoofd, niet per se met je bips.
Lambo of Rekt
In dat geval gebruik je je hoofd voor focus.quote:
[..]
Ook die gebruik je bij een bodyscan meditatie.
1 + 1 = blauw
Alles zit in m'n hoofd, er bestaat niks anders dan m'n perceptie.quote:
[..]
In dat geval gebruik je je hoofd voor focus.
Lambo of Rekt
Behalve dat wat ziet en dat wat gezien wordt.quote:
[..]
Alles zit in m'n hoofd, er bestaat niks anders dan m'n perceptie.
Alles komt in drieën.
1 + 1 = blauw
Nu weet ik niet zeker of ik de context juist interpreteer, maar ook zien doe je met je brein. En mijn perceptie is voor mij, het enige wat er bestaat. Misschien verzin ik jullie allemaal wel, de hele wereld.quote:
[..]
Behalve dat wat ziet en dat wat gezien wordt.
Alles komt in drieën.
Edit; lees dit boek eens, is wel wat voor jou denk ik;
Bijzonder complex, maar aangezien je ook heel goed thuis bent in deze materie naar eigen zeggen, zal het niet té complex zijn.
Lambo of Rekt
Dat heet solipsisme.quote:
[..]
Nu weet ik niet zeker of ik de context juist interpreteer, maar ook zien doe je met je brein. En mijn perceptie is voor mij, het enige wat er bestaat. Misschien verzin ik jullie allemaal wel, de hele wereld.
Edit; lees dit boek eens, is wel wat voor jou denk ik;
[ afbeelding ]
Bijzonder complex, maar aangezien je ook heel goed thuis bent in deze materie naar eigen zeggen, zal het niet té complex zijn.
En dat maakt alles zinloos.
Echter, aangezien je zegt dat je ziet met je brein, spreek je al van twee. En dan is nog hetgeen dat gezien wordt, dus drie.
1 + 1 = blauw
Wat goed om dit topic te herontdekken en door te lezen! Interessant.
Ik mediteer nu een paar jaartjes dagelijks. Eerst gewoon mindfulness. Nu ben ik dat meer aan het omploegen naar Vipassana (dus met het boeddhistische kader erbij).
Lukt me steeds beter en constanter om de hele tijd gewaar te zijn. Het lijkt zo simpel, 'gewoon in het hier en nu zijn', maar het is zo een ontwaken eigenlijk. Je komt er pas achter hoe je dagelijks je leven in een soort droomtoestand doorbracht als je het begint te zien. Doordat je steeds meer bewust, met gewaarzijn in ieder moment aanwezig bent.
Maar het is nog steeds wel best vaak mezelf in zelf-herinnering brengen. Zeker in contact met andere mensen is het soms nog best een hele uitdaging om niet in de automatische mechanismes te schieten, het zogenaamde geconditioneerde gedrag en denken. Maar dat is tegelijkertijd een leuke uitdaging. Ik geniet momenteel van de ontwikkeling die ik daarin ervaar!
[ Bericht 0% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 25-01-2017 01:20:15 ]
Ik mediteer nu een paar jaartjes dagelijks. Eerst gewoon mindfulness. Nu ben ik dat meer aan het omploegen naar Vipassana (dus met het boeddhistische kader erbij).
Lukt me steeds beter en constanter om de hele tijd gewaar te zijn. Het lijkt zo simpel, 'gewoon in het hier en nu zijn', maar het is zo een ontwaken eigenlijk. Je komt er pas achter hoe je dagelijks je leven in een soort droomtoestand doorbracht als je het begint te zien. Doordat je steeds meer bewust, met gewaarzijn in ieder moment aanwezig bent.
Maar het is nog steeds wel best vaak mezelf in zelf-herinnering brengen. Zeker in contact met andere mensen is het soms nog best een hele uitdaging om niet in de automatische mechanismes te schieten, het zogenaamde geconditioneerde gedrag en denken. Maar dat is tegelijkertijd een leuke uitdaging. Ik geniet momenteel van de ontwikkeling die ik daarin ervaar!
[ Bericht 0% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 25-01-2017 01:20:15 ]
Ik lees hier een hele discussie over dat denken niet goed zou zijn, of dat je je gedachten stil moet zetten, en weet ik 't allemaal.quote:
Ik kan mijn gedachten nog niet stil zetten. Soms frustreert dat, maar ook dat moet ik proberen te accepteren, en daar ligt de hele paradox. Binnekort ga ik weer de boeken erover lezen. Je onderbewuste moet er ook goed klaar voor zijn denk ik.
Dit aspect heeft mij ook een tijdje in verwarring gebracht. Maar uiteindelijk is het wat mij betreft heel simpel: je moet niet van je gedachtes af (hell no!). Je moet helemaal nergens vanaf. Waar je alleen waarschijnlijk vanaf wilt, is het automatische, mechanische denken!
Dat type denken dat van de ene associatie naar de andere gaat en als een trein doordendert van het ene vreemde station naar het andere, waarbij je tijdens de reis slaapt (niet opmerkzaam bent).
Dat type denken is geconditioneerd denken.
Bewust denken, denken terwijl je tegelijkertijd ook je er bewust van bent dat je denkt en wat je denkt (je bent je er gewaar van in het moment) is heel anders. Dan ben je heel helder en kun je bewust kiezen of je meegaat in je automatische associaties en aangeleerde denkpatronen.
Met dat laatste is niets mis. Dat is gezond. Heb je ook nog eens nodig om inzicht te verwerken. En denken moet je verder helemaal niet op willen geven. Je wilt toch niet als een kip zonder kop door het leven gaan?
Denken is ook praten met je zelf. Wordt wel een saaie boel hoor in je hoofd als je dat niet meer doet. En lekker filosoferen en zo, dat is toch ook gewoon leuk? Denken is niet probleem. Gebrek aan opmerkzaamheid in het moment is het probleem.
Een keer over straat heen lopen zonder dat er direct 100Den gedachtes of fantasieën los geslagen, heen en weer keren.quote:
[..]
Ik lees hier een hele discussie over dat denken niet goed zou zijn, of dat je je gedachten stil moet zetten, en weet ik 't allemaal.
Dit aspect heeft mij ook een tijdje in verwarring gebracht. Maar uiteindelijk is het wat mij betreft heel simpel: je moet niet van je gedachtes af (hell no!). Je moet helemaal nergens vanaf. Waar je alleen waarschijnlijk vanaf wilt, is het automatische, mechanische denken!
Dat type denken dat van de ene associatie naar de andere gaat en als een trein doordendert van het ene vreemde station naar het andere, waarbij je tijdens de reis slaapt (niet opmerkzaam bent).
Dat type denken is geconditioneerd denken.
Bewust denken, denken terwijl je tegelijkertijd ook je er bewust van bent dat je denkt en wat je denkt (je bent je er gewaar van in het moment) is heel anders. Dan ben je heel helder en kun je bewust kiezen of je meegaat in je automatische associaties en aangeleerde denkpatronen.
Met dat laatste is niets mis. Dat is gezond. Heb je ook nog eens nodig om inzicht te verwerken. En denken moet je verder helemaal niet op willen geven. Je wilt toch niet als een kip zonder kop door het leven gaan?
Denken is niet probleem. Gebrek aan opmerkzaamheid in het moment is het probleem.
Dat zou ik best een prettig vinden.
Ik kan mij niet heugen dat ik het de afgelopen 5 jaar net zo extreem had als in mij jeugd.
Tevens ben ik er achter gekomen dat deze gedachtes met alchoop heel weinig tot niet aanwezig zijn. En met wiet de gedachtes een stuk kortere "loop" heeft
Mindfullnes heb ik geprobeert, echter is mijn concentratie vermogen op dat moment net zo hoog als die van een goudvis.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Dan moet je het vaker doen dan drugs en alcohol.quote:
Mindfulness heb ik geprobeerd, echter is mijn concentratie vermogen op dat moment net zo hoog als die van een goudvis.
1 + 1 = blauw
ik blow hooguit 1 keer in het halfjaar. Al zou alcohol wel een stap zijn.quote:
[..]
Dan moet je het vaker doen dan drugs en alcohol.
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Dat is niet zo gek; alcohol verdoven de hersenen...quote:
Een keer over straat heen lopen zonder dat er direct 100Den gedachtes of fantasieën los geslagen, heen en weer keren.
Dat zou ik best een prettig vinden.
Ik kan mij niet heugen dat ik het de afgelopen 5 jaar net zo extreem had als in mij jeugd.
Tevens ben ik er achter gekomen dat deze gedachtes met alchoop heel weinig tot niet aanwezig zijn. En met wiet de gedachtes een stuk kortere "loop" heeft
Mindfullnes heb ik geprobeert, echter is mijn concentratie vermogen op dat moment net zo hoog als die van een goudvis.
Concentratievermogen is iets dat je moet ontwikkelen. Dat is er niet standaard zomaar even. Ik heb het ook moeten leren.
Het duurt gemiddeld ongeveer een maand tot 3 maanden (dagelijks) voordat een degelijk concentratievermogen is bereikt die nodig is om observerend te kunnen mediteren.
Het is altijd in het begin, beginnen met letten op de ademhaling, en steeds weer terugkeren als je afdwaalt. In het begin kun je het nog niet eens een paar seconde. Steeds een stapje meer. Je hersenen moeten als het ware bepaalde hersenverbindingen leggen.
Ze noemen dat ook wel 'het temmen van de wilde olifant' (mind).
Ik zou als ik jou was een boek aanschaffen ervoor die je erbij kan helpen. 'meditatie in alle eenvoud' is een goeie. Of 'mindfulness' van Joseph Goldstein.
Of ergens een cursus volgen...
goede tips! thxquote:
[..]
Dat is niet zo gek; alcohol verdoven de hersenen...
Concentratievermogen is iets dat je moet ontwikkelen. Dat is er niet standaard zomaar even. Ik heb het ook moeten leren.
Het duurt gemiddeld ongeveer een maand tot 3 maanden (dagelijks) voordat een degelijk concentratievermogen is bereikt die nodig is om observerend te kunnen mediteren.
Het is altijd in het begin, beginnen met letten op de ademhaling, en steeds weer terugkeren als je afdwaalt. In het begin kun je het nog niet eens een paar seconde. Steeds een stapje meer. Je hersenen moeten als het ware bepaalde hersenverbindingen leggen.
Ze noemen dat ook wel 'het temmen van de wilde olifant' (mind).
Ik zou als ik jou was een boek aanschaffen ervoor die je erbij kan helpen. 'meditatie in alle eenvoud' is een goeie. Of 'mindfulness' van Joseph Goldstein.
Of ergens een cursus volgen...
The bearded man: “So many good tunes, I didn't have time to shave!”
Het is inderdaad een kwestie van geduld. Ik ken wel mensen die bij het begin zeggen 'het lukte niet'. En dan stoppen. Dat is onzin want er is geen sprake van wel of niet lukken, dat is niet de mentaliteit waar mee je er in moet stappen. Die mentaliteit is overigens wel logisch in onze westerse prestatiecultuur. In tegenstelling tot hardlopen zijn resultaten niet meetbaar (uitgezonderd hersenonderzoek). Dit is DE valkuil van veel mensen. Mindfulness gaat niet over prestatie. Het is heel lastig om jezelf niet af te straffen als je weer eens afgeleid bent (godver alweer!!). Heb na 8 jaar mediteren ook nog steeds. Die vooruitgang van concentratievermogen komt vanzelf, streef het niet na.quote:
[..]
Dat is niet zo gek; alcohol verdoven de hersenen...
Concentratievermogen is iets dat je moet ontwikkelen. Dat is er niet standaard zomaar even. Ik heb het ook moeten leren.
Het duurt gemiddeld ongeveer een maand tot 3 maanden (dagelijks) voordat een degelijk concentratievermogen is bereikt die nodig is om observerend te kunnen mediteren.
Het is altijd in het begin, beginnen met letten op de ademhaling, en steeds weer terugkeren als je afdwaalt. In het begin kun je het nog niet eens een paar seconde. Steeds een stapje meer. Je hersenen moeten als het ware bepaalde hersenverbindingen leggen.
Ze noemen dat ook wel 'het temmen van de wilde olifant' (mind).
Ik zou als ik jou was een boek aanschaffen ervoor die je erbij kan helpen. 'meditatie in alle eenvoud' is een goeie. Of 'mindfulness' van Joseph Goldstein.
Of ergens een cursus volgen...
Concentratievermogen van een vis heeft iedereen bij het begin. Iedereen denkt altijd, de hele tijd. Dat je je bewust bent van je gedachten is de oefening. Als je je 80x per meditatie realiseert dat je (weer) afgedwaald bent, dat is normaal. Dan ben je juist op het goede pad
Persoonlijk vind ik geleide meditaties goed werken omdat je telkens bij de les wordt gehouden en een rustige begeleidende stem kalmeert mij. Anderen worden weer nerveus van semi-esoterisch gezever. Ik zou eens proberen of het wat voor je is. Er staan er heel veel op youtube.
Alcohol en drugs verdoven vanzelfsprekend. En eisen ook hun tol later, wegens kater en slechte slaap onder invloed van alcohol.
:')
Ik "moest" verplicht mindfullness doen.
"Zet je gedachten op het bootje en laat ze varen"
Nou de eerste 5 keer hoefde ik niet de hele 10 minuten mee te doen, als ik het maar probeerde.
Na 20x kon ik 10 minuten lang de oefeningen volhouden en ja het werkte voor mij wel.
Die 10 minuten waren trouwens onderdeel van een grotere behandeling, dus met 10 minuten mindfullness alleen waren mijn gedachten niet getemd geweest.
"Zet je gedachten op het bootje en laat ze varen"
Nou de eerste 5 keer hoefde ik niet de hele 10 minuten mee te doen, als ik het maar probeerde.
Na 20x kon ik 10 minuten lang de oefeningen volhouden en ja het werkte voor mij wel.
Die 10 minuten waren trouwens onderdeel van een grotere behandeling, dus met 10 minuten mindfullness alleen waren mijn gedachten niet getemd geweest.
Hell To The Liars
Exact!quote:
Het is inderdaad een kwestie van geduld. Ik ken wel mensen die bij het begin zeggen 'het lukte niet'. En dan stoppen. Dat is onzin want er is geen sprake van wel of niet lukken, dat is niet de mentaliteit waar mee je er in moet stappen. Die mentaliteit is overigens wel logisch in onze westerse prestatiecultuur. In tegenstelling tot hardlopen zijn resultaten niet meetbaar (uitgezonderd hersenonderzoek). Dit is DE valkuil van veel mensen. Mindfulness gaat niet over prestatie. Het is heel lastig om jezelf niet af te straffen als je weer eens afgeleid bent (godver alweer!!). Heb na 8 jaar mediteren ook nog steeds. Die vooruitgang van concentratievermogen komt vanzelf, streef het niet na.
Ik had het in het begin ook wel hoor, dat ik me ging irriteren aan mezelf als het dan 'niet lukte'. Maar juist dat is één van de dingen die je gaat leren: NIET oordelen over wat er in je opkomt. Niet te denken in succes/faillure. En vooral ook: leren omgaan met negatieve gevoelens en gedachtes. En één van zulke gedachtes/gevoelens is natuurlijk 'het lukt niet', 'ik kan er weer niks van' etc. Dat zijn allemaal geconditioneerde reflexen die je gaat onderzoeken waardoor ze op den duur hun grip op je zullen verliezen.
Als je een boek leest ben je dan ook in het hier en nu ? en hoe zit dat met een brief schrijven ? zelf dacht ik van niet omdat je met je hoofd bezig bent.Bij mindfulness ligt dit iets anders.
Als het goed is wel. Want als je aan andere dingen gaan denken tijdens het typen/lezen dan krijg je, wat je misschien wel kent, dat je andere woorden gaat typen die je op dat moment denkt. En bij lezen, lees je dan tig keer dezelfde zin waarvan je na zoveel keer nog niet weet wat er nou eigenlijk stond.quote:
Als je een boek leest ben je dan ook in het hier en nu ? en hoe zit dat met een brief schrijven ? zelf dacht ik van niet omdat je met je hoofd bezig bent.Bij mindfulness ligt dit iets anders.
Bedankt ,ben nu de kracht van het nu aan het lezen ,zit met één uitdrukking in de knoop hier even een citaat:
De denker hier is dat nu je verstand of je ego ? Als ik een rekensom uitreken mijn ware ik is dan toch de denker ? met andere woorden mijn ware ik kan ook de denker zijn ,zie ik dit goed ?quote:Als je de denker objectief waarneemt, zonder enig oordeel, ontstaat het besef dat jij naar de denker luistert, dat het denken eigenlijk niets met jezelf als bewust-zijn te maken heeft. Het besef van “ik ben” ontstaat (en je beseft dat de denker niet je ware zelf is, maar iets dat is opgebouwd sinds je geboren werd), dit is geen gedachte, het gaat het verstand en het denken te boven
Het ego is het idee van het 'ik'. Het gedeelte dat zichzelf gescheiden ervaart van de rest. Dat daarom de behoefte voelt zichzelf te verdedigen en te beschermen etc. In de dagelijkse praktijk heeft het z'n functie. Zeker wanneer je nog jong bent moet je niet proberen van het ego 'af te komen' (dat kan overigens ook niet). Een gezond, stabiel ego is belangrijk om eerst te ontwikkelen.
Het is alleen in absolute zin een verkeerde identificatie (maar in relatieve zin niet, maar goed, dat wordt te ingewikkeld, so forget this for now). In het denken komen voortduren allerlei gedachtes op. Vele gaan onbewust. Die gedachtes komen in principe gewoon op en verdwijnen weer. Gedachtes kunnen worden gezien. Wie/wat ziet de gedachten komen en gaan? Dat wat de gedachten kan zien komen en gaan, komt niet op en verdwijnt niet. Het is het bewustzijn - dat je werkelijk bent - waarin die gedachtes komen en gaan. Maar wat doen wij doorgaans de hele tijd: er komt een gedachte op, en als de gedachte interessant is, dan raken we in een fractie van een seconde gehypnotiseerd door een gedachte en we wórden dan als het ware die gedachte: we identificeren ons volledig met dat vluchtige wat in ons bewustzijn verschijnt.
Op die manier wordt de gedachte (of emotie) van energie voorzien en gaat het een eigen leven leiden. De ene gedachte leidt tot de andere, en zo schiet het van associatie naar associatie, en zo kunnen we hele dag bezig zijn.
We identificeren ons dan volledig met onze gedachten. Dat identificeren wat we de hele tijd doen, daaruit ontstaan overtuigingen over wie of wat we zouden zijn.
De essentie van de bewustzijnservaring is 'Ik ben'. Maar doordat we ons zo identificeren met onze gedachten (en gevormde geloofsovertuigingen) wordt die essentie van 'ik ben' ingevuld met: 'Ik ben dit, ik ben dat, ik ben zus, ik ben zo'. En zo hebben we een heel systeem opgebouwd van binnen met allerlei overtuigingen over onszelf, voortkomend uit al die identificaties.
Dat is het ego: het idee we de persoon zijn die al die overtuigingen omvat.
Het verstand is het vermogen, the ability, om te denken. Om ideeën te bevatten. Om te kunnen redeneren. Dingen af te wegen enzovoorts. Met andere woorden: een hele handige en onmisbare tool.
Hopelijk is het duidelijk zo en niet te moeilijk uitgelegd?
[ Bericht 0% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 14-02-2017 01:25:49 ]
Het is alleen in absolute zin een verkeerde identificatie (maar in relatieve zin niet, maar goed, dat wordt te ingewikkeld, so forget this for now). In het denken komen voortduren allerlei gedachtes op. Vele gaan onbewust. Die gedachtes komen in principe gewoon op en verdwijnen weer. Gedachtes kunnen worden gezien. Wie/wat ziet de gedachten komen en gaan? Dat wat de gedachten kan zien komen en gaan, komt niet op en verdwijnt niet. Het is het bewustzijn - dat je werkelijk bent - waarin die gedachtes komen en gaan. Maar wat doen wij doorgaans de hele tijd: er komt een gedachte op, en als de gedachte interessant is, dan raken we in een fractie van een seconde gehypnotiseerd door een gedachte en we wórden dan als het ware die gedachte: we identificeren ons volledig met dat vluchtige wat in ons bewustzijn verschijnt.
Op die manier wordt de gedachte (of emotie) van energie voorzien en gaat het een eigen leven leiden. De ene gedachte leidt tot de andere, en zo schiet het van associatie naar associatie, en zo kunnen we hele dag bezig zijn.
We identificeren ons dan volledig met onze gedachten. Dat identificeren wat we de hele tijd doen, daaruit ontstaan overtuigingen over wie of wat we zouden zijn.
De essentie van de bewustzijnservaring is 'Ik ben'. Maar doordat we ons zo identificeren met onze gedachten (en gevormde geloofsovertuigingen) wordt die essentie van 'ik ben' ingevuld met: 'Ik ben dit, ik ben dat, ik ben zus, ik ben zo'. En zo hebben we een heel systeem opgebouwd van binnen met allerlei overtuigingen over onszelf, voortkomend uit al die identificaties.
Dat is het ego: het idee we de persoon zijn die al die overtuigingen omvat.
Het verstand is het vermogen, the ability, om te denken. Om ideeën te bevatten. Om te kunnen redeneren. Dingen af te wegen enzovoorts. Met andere woorden: een hele handige en onmisbare tool.
Hopelijk is het duidelijk zo en niet te moeilijk uitgelegd?
[ Bericht 0% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 14-02-2017 01:25:49 ]
Het ego bestaat helemaal niet, joh.quote:
Het ego is het idee van het 'ik'. Het gedeelte dat zichzelf gescheiden ervaart van de rest. Dat daarom de behoefte voelt zichzelf te verdedigen en te beschermen etc. In de dagelijkse praktijk heeft het z'n functie. Zeker wanneer je nog jong bent moet je niet proberen van het ego 'af te komen' (dat kan overigens ook niet). Een gezond, stabiel ego is belangrijk om eerst te ontwikkelen.
Het is alleen in absolute zin een verkeerde identificatie (maar in relatieve zin niet, maar goed, dat wordt te ingewikkeld, so forget this for now). In het denken komen voortduren allerlei gedachtes op. Vele gaan onbewust. Die gedachtes komen in principe gewoon op en verdwijnen weer. Gedachtes kunnen worden gezien. Wie/wat ziet de gedachten komen en gaan? Dat wat de gedachten kan zien komen en gaan, komt niet op en verdwijnt niet. Het is het bewustzijn - dat je werkelijk bent - waarin die gedachtes komen en gaan. Maar wat doen wij doorgaans de hele tijd: er komt een gedachte op, en als de gedachte interessant is, dan raken we in een fractie van een seconde gehypnotiseerd door een gedachte en we wórden dan als het ware die gedachte: we identificeren ons volledig met dat vluchtige wat in ons bewustzijn verschijnt.
Op die manier wordt de gedachte (of emotie) van energie voorzien en gaat het een eigen leven leiden. De ene gedachte leidt tot de andere, en zo schiet het van associatie naar associatie, en zo kunnen we hele dag bezig zijn.
We identificeren ons dan volledig met onze gedachten. Dat identificeren wat we de hele tijd doen, daaruit ontstaan overtuigingen over wie of wat we zouden zijn.
De essentie van de bewustzijnservaring is 'Ik ben'. Maar doordat we ons zo identificeren met onze gedachten (en gevormde geloofsovertuigingen) wordt die essentie van 'ik ben' ingevuld met: 'Ik ben dit, ik ben dat, ik ben zus, ik ben zo'. En zo hebben we een heel systeem opgebouwd van binnen met allerlei overtuigingen over onszelf, voortkomend uit al die identificaties.
Dat is het ego: het idee we de persoon zijn die al die overtuigingen omvat.
Het verstand is het vermogen, the ability, om te denken. Om ideeën te bevatten. Om te kunnen redeneren. Dingen af te wegen enzovoorts. Met andere woorden: een hele handige en onmisbare tool.
Hopelijk is het duidelijk zo en niet te moeilijk uitgelegd?
1 + 1 = blauw
Meneertje flapdrol :
Dit komt er dus op neer dat als je jezelf laat leiden door je verstand dat je dan leeft vanuit je Ego ?
Meestal zijn we negatief over het Ego ,maar als er bijv gedachten komen dat je op moet passen voor gladheid op de weg dan is dit positief ,je kunt dan ook geleid worden door je verstand weet niet of dit ook met het Ego te maken heeft.
Kamina: Het ego bestaat helemaal niet, joh. : natuurlijk in de zin dat het ego Fake is niet je echte leven nep. Maar we noemen het zo
Dit komt er dus op neer dat als je jezelf laat leiden door je verstand dat je dan leeft vanuit je Ego ?
Meestal zijn we negatief over het Ego ,maar als er bijv gedachten komen dat je op moet passen voor gladheid op de weg dan is dit positief ,je kunt dan ook geleid worden door je verstand weet niet of dit ook met het Ego te maken heeft.
Kamina: Het ego bestaat helemaal niet, joh. : natuurlijk in de zin dat het ego Fake is niet je echte leven nep. Maar we noemen het zo
Nee imo niet. Het verstand is een van je grootste geschenken als mens die je onderscheidt van het dierenrijk. Je ego kan het verstand wel gebruiken of misbruiken. Verstand zelf is gewoon een bepaald vermogen van je geest. Het ego is een geconstrueerd zelf-idee of zelfbeeld.quote:
Meneertje flapdrol :
Dit komt er dus op neer dat als je jezelf laat leiden door je verstand dat je dan leeft vanuit je Ego ?
Meestal zijn we negatief over het Ego ,maar als er bijv gedachten komen dat je op moet passen voor gladheid op de weg dan is dit positief ,je kunt dan ook geleid worden door je verstand weet niet of dit ook met het Ego te maken heeft.
Kamina: Het ego bestaat helemaal niet, joh. : natuurlijk in de zin dat het ego Fake is niet je echte leven nep. Maar we noemen het zo
DIt ja.quote:
[..]
Nee imo niet. Het verstand is een van je grootste geschenken als mens die je onderscheidt van het dierenrijk. Je ego kan het verstand wel gebruiken of misbruiken. Verstand zelf is gewoon een bepaald vermogen van je geest. Het ego is een geconstrueerd zelf-idee of zelfbeeld.
Het ego kan jou besturen, of jij het ego.
Jij bestuurt je gedachten, of je gedachten besturen jou.
Lambo of Rekt
Om het aanschouwelijk te maken: iemand heeft 'jou' voor je gevoel iets aangedaan. Je voelt de behoefte om dat diegene betaald te zetten. Daar kun je dan een uitvoerig uitgekookt plan voor smeden om dat ik praktijk te brengen.
Dit gehele proces verloopt door middel van je ego-identificatie: ten eerste het idee dat iemand jou iets aangedaan heeft. En ten tweede het verstand dat wordt gebruikt om diegene terug te pakken.
Het verstand is hierbij het op zich neutrale middel, bevrediging van wat je in je ego-identificatie voelt, het doel...
Dit gehele proces verloopt door middel van je ego-identificatie: ten eerste het idee dat iemand jou iets aangedaan heeft. En ten tweede het verstand dat wordt gebruikt om diegene terug te pakken.
Het verstand is hierbij het op zich neutrale middel, bevrediging van wat je in je ego-identificatie voelt, het doel...
Je kan ook zeggen dat een stoel niet bestaat, door te zeggen: nee, het is gewoon een verzameling plankjes en onderdelen in een bepaalde volgorde, en dat noemen we dat 'stoel'. Je kan dan zelfs weer zeggen: 'er bestaan geen plankjes en geen volgorde' etc. etc.quote:
Sorry als ik te veel vraag ,bij het te veel denken speelt mijn innerlijke stem ook een rol ,die stem noem ik de verteller het kan je ego zijn maar ook je ware zelf.Zelf word ik knetter gek van die stem.Volgens mij gaan alle gedachtes samen met die stem (verteller) Waar ik volgens mij nu achter kom is dat als je zelf innerlijk zorgt dat je niet vertelt komen er niet gemakkelijk nieuwe gedachtes .Bijv. in je hoofd een weekplanning maken zonder je innerlijke stem lukt dit ?
Door vragen te stellen blijft het topic lekker levendig, stel je wellicht vragen waar anderen ook mee zitten en het kan voor anderen weer een uitdaging zijn om te kijken of ze een vraag kunnen beantwoorden...quote:
Sorry als ik te veel vraag ,bij het te veel denken speelt mijn innerlijke stem ook een rol ,die stem noem ik de verteller het kan je ego zijn maar ook je ware zelf.Zelf word ik knetter gek van die stem.Volgens mij gaan alle gedachtes samen met die stem (verteller) Waar ik volgens mij nu achter kom is dat als je zelf innerlijk zorgt dat je niet vertelt komen er niet gemakkelijk nieuwe gedachtes .Bijv. in je hoofd een weekplanning maken zonder je innerlijke stem lukt dit ?
De innerlijke praatjesmaker of 'commentator' is bij vele erg actief. Ook bij mij vaak. Heb ooit eens iemand in een interview horen zeggen: het is de ondertiteling van de film van het dagelijks leven. Die vond ik wel grappig en treffend...
Wat mijzelf is opgevallen is dat het erg kan helpen als je er met je aandacht goed bij bent. Dus dat je je gewaar bent van dat denken, of 'dat stemmetje'. Vaak gaat het onbewust, en dan schiet je van associatie naar associatie en ratelt het maar door. Als je er bewuste aandacht voor hebt, verdwijnt het vaak. Of niet, maar dan kun je gewoon ook in alle bewustheid dat stemmetje zelf besturen zeg maar. Dan ga je lekker praten met jezelf, want blijkbaar heb je daar dan gewoon effe zin in. Blijkbaar zijn er effe onderwerpen die besproken moeten worden. Geen probleem. Je zult zien dat, als je dat dan met bewuste aandacht doet, het vanzelf rustiger wordt en het minder onzinnig geblaat wordt.
Mijn persoonlijke ervaring is dat denken, over praktische zaken, of filosoferen over een onderwerp, in bewustheid uiteindelijk wel leuk kan zijn. Dan kun je je mentale energie daar gewoon in kwijt.
En als je er tegen gaat vechten, je er aan gaat irriteren en het 'weg wil hebben', wordt het meestal alleen maar erger. Dat werkt niet.
Als ik merk dat ik daar last van heb zeg ik altijd in mezelf 'wees gewaar'. Dat is mijn trucje om onmiddellijk in het moment aandacht te krijgen voor het hier en nu en uit de onbewustheid van het gepieker te komen. Misschien heb je daar ook wat aan. Een simpele kleine mantra die je weer bij de les brengt.
Wordt ook vaak aangeraden om je lichaam als instrument te gebruiken voor aandachtigheid. Probeer zo veel mogelijk je voetstappen op de grond te voelen. De temperatuur van de wind langs je huid, je ademhaling etc. allemaal bruikbaar.
[ Bericht 21% gewijzigd door Meneertje_flapdrol op 14-02-2017 16:04:32 ]
Oké ,ja soms kunnen er ook hele nuttige idieeen te voorschijn komen uit die bovenkamer ,dit gebeurd het gemakkelijkst als je aan het wandelen bent,soms laat ik dan mijn gedachtes helemaal gaan.Maar meestal word ik er knetter knetter gek van ,zie nu in dat dit abnormaal is.Dus dit kan niet je ware zelf zijn ,vooral aangezien de chaos in je bovenkamer geproduceerd wordt wat eigenlijk alleen maar gereedschap is.Die bovenkamer zie ik nu ook als de spreker die vaak aanwezig is.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |