Hier ben ik het mee eens en ook even een stukje van mijn eigen ervaring.quote:Op zondag 22 september 2013 13:34 schreef Meirami het volgende:
Ik denk dat je niet meer op haar moet hopen. Ze heeft voor zichzelf besloten niet meer te willen, en de kans is klein dat ze zich bedenkt.
Probeer verder te gaan, de eerste tijd zal moeilijk zijn, 8 jaar is natuurlijk niet zomaar iets. Maar het zal elke dag iets makkelijker gaan, en af en toe mag je best heimwee hebben naar wat jullie hadden.
Herinner je de mooie momenten met haar, en laat haar los.Veel succes!
Omdat je degene bent die er een punt achter zet wil niet zeggen dat het je niks doet natuurlijk. Zeker niet na 8 jaar.quote:Op zondag 22 september 2013 13:59 schreef -Spaghetti- het volgende:
Gatverdamme, dat overdreven gejank van vrouwen , afschuwelijk. Zij koos toch om er een punt achter te zetten? Waarom dan janken.. beetje manipuleren en de boel bagataliseren uit angst dat TS boos zal worden en juist er nonchalant op reageert zonder enigzins verdriet te hebben.
Walgelijk.
Kom op zeg als je zelf een punt zet, moet je ook niet janken. Ze lijkt wel Toine van Peperstraten.Kiest zelf met volle verstand voor het geld en dan janken dat die weggaat terwijl hij nog gewoon kon blijven.quote:Op zondag 22 september 2013 14:04 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Omdat je degene bent die er een punt achter zet wil niet zeggen dat het je niks doet natuurlijk. Zeker niet na 8 jaar.
Een keuze maken om iets achter te laten wil dus zeggen dat het je niks mag doen?quote:Op zondag 22 september 2013 14:08 schreef -Spaghetti- het volgende:
[..]
Kom op zeg als je zelf een punt zet, moet je ook niet janken. Ze lijkt wel Toine van Peperstraten.Kiest zelf met volle verstand voor het geld en dan janken dat die weggaat terwijl hij nog gewoon kon blijven.
Nee je hebt gelijk. Zo denk ik ook hoor. Alleen vind het walgelijk alleen....want ik vind het anderzijds zo krom.quote:Op zondag 22 september 2013 14:10 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Een keuze maken om iets achter te laten wil dus zeggen dat het je niks mag doen?
Ik zou het veel walgelijker vinden als het haar niks zou doen en het zou lijken alsof die 8 jaar niks voor haar betekend hebben en ze er geen enkele moeite mee heeft.quote:Op zondag 22 september 2013 14:11 schreef -Spaghetti- het volgende:
[..]
Nee je hebt gelijk. Zo denk ik ook hoor. Alleen vind het walgelijk alleen....want ik vind het anderzijds zo krom.
Maar dat zou evengoed het geval kunnen zijn wanneer de tranen geveinsd zijn. Dat weet je dus niet.quote:Op zondag 22 september 2013 14:13 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Ik zou het veel walgelijker vinden als het haar niks zou doen en het zou lijken alsof die 8 jaar niks voor haar betekend hebben en ze er geen enkele moeite mee heeft.
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.quote:Op zondag 22 september 2013 13:47 schreef johnnyblaze11 het volgende:
Ze zal wel een ander hebben, de vuige slet.
Hebben, hebben, vaak wel dat ze verliefd zijn, wil niet zeggen dat ze al met hun kontje omhoog gezeten hebben natuurlijk..quote:Op zondag 22 september 2013 14:21 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.
Ik heb het meegamaakt met een ex, wel niet na 8 jaar pas, vind ik wel erg extreem. Ik zou gewoon een gesprek eisen, waarin ze eerlijk moet zijn. Van de releatie is toch niks meer te redden.quote:Op zondag 22 september 2013 14:21 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.
Gebeurt vaak inderdaad.quote:Op zondag 22 september 2013 14:21 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.
Helemaal mee eens.quote:Op zondag 22 september 2013 15:08 schreef Taurus het volgende:
Wat 'n holbewoner-reacties weer zeg. Relaties gaan wel eens stuk, ze worden wel vaker beëindigd op precies dezelfde wijze door mannen of vrouwen. En dat is crisis (tijdelijk) voor beide personen, ook voor de persoon die het beëindigt.
Niet mee eens. Dit valt haar wel degelijk aan te rekenen. (Al heeft het er niets mee te maken dat ze een vrouw is.) Niet zozeer dat de relatie eindigt, maar wel de manier waarop. Als je een goede relatie wil heb je ook gewoon de verantwoordelijkheid dit soort dingen eerder te bespreken. Dat heeft ze nagelaten en daarmee zelf enige mogelijkheid op een goede relatie, de nek omgedraaid. Daarmee zeg ik niet dat ze ongelijk heeft in haar redenen of dat het anders wel goed afgelopen zou zijn, maar wel dat ze hier eenzijdig en egoïstisch handelt en daardoor dus ook dit specifieke einde helemaal en alleen aan haar te wijten is.quote:Zuur voor TS dat het zo rauw op je dak komt, maar dit valt natuurlijk niemand aan te rekenen. Een relatie komt niet met rechten en plichten, is heel persoonlijk en valt nu eenmaal niet zo netjes uit te stippelen of te analyseren, shit happens.
Mee eens. Probeer het eerst (in ieder geval een groot stuk) emotioneel te verwerken, en dan wellicht eens samen te praten over waarom het nou precies niet lukte. Want ik kan begrijpen dat je daar benieuwd naar bent. Al zullen op dit moment emoties teveel in de weg staan.quote:Maar het klinkt weinig hoopvol, TS, en het is sowieso wijzer om er niet aan vast te blijven klampen. Jullie zijn nog jong, na een tijdje zul je er wellicht zelf ook wel weer lol in krijgen om een beetje te daten en om je heen te kijken. Zoek 'n beetje naar de voordelen en zoek vooral veel afleiding.
wtf?!quote:Op zondag 22 september 2013 13:37 schreef Abed het volgende:
Het blijven labiele wezens die altijd meer willen, waarschijnlijk kom je er na een maand achter dat ze een ander neukt en dat het indirect jouw schuld is.
Soms weten vrouwen ineens wie goed bij ze passen.quote:Op zondag 22 september 2013 13:54 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Kijk niet raar op als ze over een maand in een mooi appartement zit met een gozer en vies veel geld.
waarom gaat iedereen ervan uit dat ze een ander heeft?quote:Op zondag 22 september 2013 17:34 schreef Panzermaus het volgende:
[..]
Soms weten vrouwen ineens wie goed bij ze passen.
Laat het gaan TS, ze heeft een ander. Kutje gezien, kastje dicht. En als er uberhaupt nog wat te redden viel, dan had ze die ander nooit gewild. Heel triest natuurlijk.
Te plotseling. Maar het kan natuurlijk ook dat ze al een halfjaar met dit gevoel zit, en na een goed gesprek met een familielid/vriendin/mannelijke lekkere collega uiteindelijk de knoop doorhakt en vanaf daar 'hard voor zichzelf gaat zijn' en korte metten maakt met de relatie, voordat ze zich bedenkt of spijt kan gaan krijgen.quote:Op zondag 22 september 2013 17:49 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
waarom gaat iedereen ervan uit dat ze een ander heeft?
mwa, ik weet niet of vrienden/familie zal aanraden om iets nieuws te gaan zoeken, je hoort ook vaak genoeg dat mensen júist aanraden om een tijdje alleen te blijven.quote:Op zondag 22 september 2013 17:53 schreef Panzermaus het volgende:
[..]
Te plotseling. Maar het kan natuurlijk ook dat ze al een halfjaar met dit gevoel zit, en na een goed gesprek met een familielid/vriendin/mannelijke lekkere collega uiteindelijk de knoop doorhakt en vanaf daar 'hard voor zichzelf gaat zijn' en korte metten maakt met de relatie, voordat ze zich bedenkt of spijt kan gaan krijgen.
Either way, TS is fucked en kan op zoek naar iets nieuws. Zij heeft de keuze al gemaakt en zit op aanraden van familie en vrienden binnen een week op lexa.nl of in de kroeg voor iets nieuws.
quote:Op zondag 22 september 2013 13:43 schreef falling_away het volgende:
klinkt als de 'seven year itch' maar dan wat verlaat. Hoewel ze wel rond die tijd begon te twijfelen. typisch toch wel
heeeeel vaak klinkt behoorlijk als 'in de meeste gevallen'.quote:Op maandag 23 september 2013 20:30 schreef johanicd het volgende:
Ik zeg ook niet dat het in de meeste gevallen zo is... Maar het gebeurd wel heeeel vaak ;-) !
Ik denk dat er veel te weinig gecommuniceerd word vandaag de dag in relaties.quote:Wat denken jullie?
Met een paar vrienden de kroeg in en je finaal tegen de klippen van de hel op zuipen.quote:en wat kan ik best wel of juist niet doen?
Dit is absoluut waar.quote:Op zondag 22 september 2013 14:14 schreef LelijKnap het volgende:
't Hopen gaat je opbreken als je niet op past.
Ook dit is helaas vaak waar.quote:Op zondag 22 september 2013 14:21 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.
Nou ja, een ander cliché wil dat mannen het niet uitmaken maar een minnares zoeken (en vinden) en dat zie ik in mijn omgeving ook wel gebeuren.quote:Op maandag 23 september 2013 21:11 schreef Impossibruuu het volgende:
Het is inderdaad wel typisch iets voor vrouwen, om er zo uit het niets mee aan te komen dat de relatie niet meer werkt, niet meer te redden valt, je niet meer bij elkaar past, dat je in een 'sleur' leeft, enzovoorts. Ik hoor het zo vaak, en ook mijzelf is het overkomen. In mijn ex haar geval was het ook, zoals zoveel vrouwen die dit flikken doen, pure zelfrelativering en bagatellisering want achteraf bleek dat ze al weken voordat het uit ging met een ander het nest in dook.
Misschien wel cliché TS, maar je komt er wel weer bovenop en uiteindelijk ga je er alleen maar op vooruit, met een meid die wél eerlijk is en je betrekt. Zo'n oneerlijk en achterbaks gleufdier is een topic op Fok! niet waard.
Daarom blijf ik fijn 'ouderwets'.quote:Op maandag 23 september 2013 23:00 schreef jaha het volgende:
Ik vind dat mensen (in zijn algemeenheid) meer moeten vechten voor hun relaties. Maar ja, dat is anno 2013 erg uncool. Waarom zou je dat doen als je via internet zo weer een ander gevonden hebt?
Dat is het hedonistische tijdperk waar we in leven...
Wat is er mis met 'gewoon wat praten' in een relatie over ditjes en datjes? Betreft het niet holbewoner gedrag om te vertellen, ja als we eerder hadden gepraat was er misschien nog wat te redden?quote:Op zondag 22 september 2013 15:08 schreef Taurus het volgende:
Wat 'n holbewoner-reacties weer zeg. Relaties gaan wel eens stuk, ze worden wel vaker beëindigd op precies dezelfde wijze door mannen of vrouwen. En dat is crisis (tijdelijk) voor beide personen, ook voor de persoon die het beëindigt. Zuur voor TS dat het zo rauw op je dak komt, maar dit valt natuurlijk niemand aan te rekenen. Een relatie komt niet met rechten en plichten, is heel persoonlijk en valt nu eenmaal niet zo netjes uit te stippelen of te analyseren, shit happens.
Maar het klinkt weinig hoopvol, TS, en het is sowieso wijzer om er niet aan vast te blijven klampen. Jullie zijn nog jong, na een tijdje zul je er wellicht zelf ook wel weer lol in krijgen om een beetje te daten en om je heen te kijken. Zoek 'n beetje naar de voordelen en zoek vooral veel afleiding.
Dit. Irriteer me dood aan dat gedragquote:Op zondag 22 september 2013 13:59 schreef -Spaghetti- het volgende:
Gatverdamme, dat overdreven gejank van vrouwen , afschuwelijk. Zij koos toch om er een punt achter te zetten? Waarom dan janken.. beetje manipuleren en de boel bagataliseren uit angst dat TS boos zal worden en juist er nonchalant op reageert zonder enigzins verdriet te hebben.
Walgelijk.
Het blijft weglopen van je verantwoordelijkheden en als je dan ook nog rare smeekbedes en sorry's zegt en er dan van door gaat ben je gewoon wel een beetje een (grote) eikhol.quote:Op dinsdag 24 september 2013 13:07 schreef AlwaysHappy het volgende:
Hoezo vinden het mensen hier het raar dat ze het uitmaakt omdat ze qua karakter niet meer overeen komen? Dat kan toch prima? Je leert elkaar kennen, en je komt er achter dat je goed bij elkaar past. Maar in 7 jaar kan een persoon vrij aardig veranderen, en als dat niet aansluit bij de ander....dan kan het gebeuren dat de een de ander niet meer ligt. Ik geloof dan ook prima dat dat ook de echte reden is waarom ze het uitmaakt. Het komt voor TS als plotseling, maar zoals hij het uitlegt zit zij er al 1 jaar mee...dus het is geen plotseling besluit geweest voor haar.
Ja, het was beter geweest als ze er eerder over had gepraat, maar dat geeft ze zelf toe, toch? Mensen maken fouten. Feit blijft dat het nu te laat was. Dat kan gebeuren. Zeer zuur voor TS, maar het gebeurd. Dat mensen het vervolgens walgelijk vinden dat zij ook een paar tranen laat vind ik dan weer walgelijk van die betreffende mensen...heeft iemand die het uitmaakt geen recht op gevoelens, soms? Ja, diegene maakt het besluit, maar dan kan het alsnog zeer pijnlijk zijn, helemaal na 8 jaar.
En ja, sommige mensen maken het uit omdat er een ander in het spel is, maar dat is lang niet altijd zo, dus om daar maar weer meteen vanuit te gaan is net zo triest. Soms gaat het uit, omdat de gevoelens er gewoon niet meer zijn of omdat je elkaar niet meer ligt...tja, dat kan gebeuren. Niet iedereen is zo cliche dat ze maar weer zijn vreemdgegaan of al een ander hebben.
Sterkte TS, en ik heb verder geen tips naast de standaard ''probeer door te gaan met je leven - zoek afleiding '' tip. Zelf nooit in een afgebroken relatie gezeten ( gelukkig ) dus weet niet hoe het voelt, en wat er helpt.
Dus als ik je goed begrijp is het in elk geval waarbij iemand het normaal uitmaakt ( er zijn geen gevoelens meer ) een tekort aan verantwoordelijkheidsgevoel? Dat slaat toch nergens op? En degene die het uitmaakt mag geen gevoelens meer hebben / dat toonbaar maken?quote:Op dinsdag 24 september 2013 13:13 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Het blijft weglopen van je verantwoordelijkheden en als je dan ook nog rare smeekbedes en sorry's zegt en er dan van door gaat ben je gewoon wel een beetje een (grote) eikhol.
Ze had eerder moeten praten inderdaad. Dat vind ik persoonlijk laf en achterbaks. Het ging me er om dat vriendin in TS geval als een emotionele zeurkous overkwam, karakters te ver van elkaar vandaan, maar ook niet willen praten maar dan wel emoties blijven tonen. Had dan eerder gepraat. Nu loopt ze en weg, heeft ze hem niet de kans gegeven, heeft ze de relatie dood laten bloeden, en hem ook nog eens met deze emoties opgezadeld.quote:Op dinsdag 24 september 2013 13:23 schreef AlwaysHappy het volgende:
[..]
Dus als ik je goed begrijp is het in elk geval waarbij iemand het normaal uitmaakt ( er zijn geen gevoelens meer ) een tekort aan verantwoordelijkheidsgevoel? Dat slaat toch nergens op? En degene die het uitmaakt mag geen gevoelens meer hebben / dat toonbaar maken?
Als je bedoelt dat ze het eerder had moeten laten weten, dan ben ik het er mee eens, maar ja, iedereen maakt wel eens een ( grote ) fout. Betekent niet meteen dat ze geen gevoelens meer mag tonen. Vind ik dan.
Zoals gezegd ben ik het helemaal met je eens als je zegt dat ze het veel eerder aan had moeten geven, helemaal gezien ze er een jaar geleden al mee zat. Bedoelde puur te zeggen dat het nu toch niet meer terug te draaien is. Erg kut voor TS. Maar dat haalt niet weg dat TS zijn vriendin best wat gevoelens mag tonen, ook al zat ze fout. Liever dat dan dat je niet kunt zien of het haar ook wat doet.quote:Op dinsdag 24 september 2013 13:26 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Ze had eerder moeten praten inderdaad. Dat vind ik persoonlijk laf en achterbaks. Het ging me er om dat vriendin in TS geval als een emotionele zeurkous overkwam, karakters te ver van elkaar vandaan, maar ook niet willen praten maar dan wel emoties blijven tonen. Had dan eerder gepraat. Nu loopt ze en weg, heeft ze hem niet de kans gegeven, heeft ze de relatie dood laten bloeden, en hem ook nog eens met deze emoties opgezadeld.
Dit had ze toch beter kunnen oplossen? Gevoelens zijn niet binnen 24 uur anders. Dit zie je aankomen...
Toch?
Ja, dat je dat niet ruiktquote:Op dinsdag 24 september 2013 13:42 schreef oLexie het volgende:
Hoe kun je nou niet gezien hebben dat ze niet goed in haar vel zat? Teveel met jezelf bezig geweest wellicht?
In 8 jaar relatie ken je elkaar voldoende om te merken, zonder woorden, dat er iets niet pluis is. Echt de grootste autist zou zoiets nog doorhebben, tenzij een persoon dus teveel met zichzelf bezig is en geen interesse toont in het (gevoels)leven van de ander.quote:
Een week valt nog mee.quote:Op zondag 22 september 2013 17:53 schreef Panzermaus het volgende:
[..]
Te plotseling. Maar het kan natuurlijk ook dat ze al een halfjaar met dit gevoel zit, en na een goed gesprek met een familielid/vriendin/mannelijke lekkere collega uiteindelijk de knoop doorhakt en vanaf daar 'hard voor zichzelf gaat zijn' en korte metten maakt met de relatie, voordat ze zich bedenkt of spijt kan gaan krijgen.
Either way, TS is fucked en kan op zoek naar iets nieuws. Zij heeft de keuze al gemaakt en zit op aanraden van familie en vrienden binnen een week op lexa.nl of in de kroeg voor iets nieuws.
Ach, na anderhalf jaar samenwonen had m'n ex ook niet in de gaten dat 't allemaal kut met peren was. Dat ik er een einde aan maakte kwam voor haar ook als donderslag bij heldere hemel.quote:Op dinsdag 24 september 2013 15:23 schreef oLexie het volgende:
[..]
In 8 jaar relatie ken je elkaar voldoende om te merken, zonder woorden, dat er iets niet pluis is. Echt de grootste autist zou zoiets nog doorhebben, tenzij een persoon dus teveel met zichzelf bezig is en geen interesse toont in het (gevoels)leven van de ander.
Mij maak je echt niet wijs dat dit echt als een gigantische klap komt, helemaal bij samenwonen zijn daar echt wel duidelijke voortekenen van.
Wat dat laatste betreft:quote:Op zondag 22 september 2013 13:45 schreef Ashira het volgende:
[..]
Hier ben ik het mee eens en ook even een stukje van mijn eigen ervaring.
Mijn ex maakte het vorig jaar ook ineens uit na een relatie van 9 jaar met als reden "Ik hou gewoon niet meer van je", meer kon hij me gewoon niet vertellen. In het begin begreep ik het niet maar als ik op dit moment terugkijk dan zie ik dat er meer speelde wat ik gewoon niet wou zien en als jij straks wat meer over je liefdesverdriet heen bent zal je vast ook dingen ontdekken.
Uiteindelijk ben ik er zelf ook beter door geworden. Het enigste wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds jammer vind is dat niet alleen de relatie verbroken is maar gelijk het hele contact.
Het kan natuurlijk zijn dat ze nooit goed in haar vel heeft gezeten en daar nu TS (verkapt) de schuld van geeft.quote:Op dinsdag 24 september 2013 13:42 schreef oLexie het volgende:
Hoe kun je nou niet gezien hebben dat ze niet goed in haar vel zat? Teveel met jezelf bezig geweest wellicht?
quote:Op dinsdag 24 september 2013 16:30 schreef Godshand het volgende:
Nou TS.
Je kan weer bier drinken wanneer je wil, overwerken zonder gezeik en eindelijk je buurmeid ketsen
quote:Op dinsdag 24 september 2013 15:23 schreef oLexie het volgende:
[..]
In 8 jaar relatie ken je elkaar voldoende om te merken, zonder woorden, dat er iets niet pluis is. Echt de grootste autist zou zoiets nog doorhebben, tenzij een persoon dus teveel met zichzelf bezig is en geen interesse toont in het (gevoels)leven van de ander.
Mij maak je echt niet wijs dat dit echt als een gigantische klap komt, helemaal bij samenwonen zijn daar echt wel duidelijke voortekenen van.
Ja, sorry, maar dan leef je toch echt ontzettend langs elkaar heen en kijk je niet naar elkaar om?quote:
Dit dusquote:Op dinsdag 24 september 2013 20:40 schreef Greye het volgende:
Tja kut, maar geef het op. Het verbreken van contact was voor mij juist een grote stap voorwaards..
Ik snap een deel van de verontwaardiging wel; na 7 jaar (8 jaar min een jaar peinzen) mag je toch wel van elkaar verwachten dat je problemen benoemt zodra ze er zijn. Dus TS; zeker niet jouw schuld, wel jouw pobleem. En ja, wat nu? Zoek afleiding, bereid je voor op een moeilijke periode.
Aawquote:Op zaterdag 28 september 2013 03:10 schreef nicknicknickname het volgende:
[..]
Dit dus![]()
En ga vooral door met je leven. Hoe kut het nu ook klinkt, je komt wel weer iemand tegen die veel leuker is. Vooral als je het niet verwacht!! Spreek uit ervaring. Toen ik er totaal doorheen zat kwam ik echt een lief meisje tegen
Van een meid die een jarenlange relatie (ter waarde van een 8) 'zo maar' weggooit om met een "9" verder te gaan zou ik ook bindingsangst krijgen. Want oh wee als die "10" ooit eens komt kijken...quote:Op zaterdag 28 september 2013 09:54 schreef Zigger het volgende:
Tja, ik heb het laatst andersom gedaan. Ik was het die na vele jaren er opeens geen zin meer in had. Zonder vooraankondiging in een verder prima relatie. Ik kwam iemand anders tegen en dacht: dat is de vrouw waar ik al mijn hele leven op wacht. Relatie verbroken, opnieuw begonnen met de "nieuwe" en dit gaat al enkele maanden goed.
Alleen lijkt ze last te hebben van bindingsangst - praten over de toekomst, of over bij mij komen wonen - dat zit er niet in. Misschien wel nooit ben ik bang. Heel erg gehecht aan een eigen leven, met eigen vriendinnen en een eigen plek.
In de afwikkeling met mijn ex mis ik nu juist het "saaie" stabiele, vertrouwde, financieel zekere leven..... Ben bang dat ik over een tijd alleen in mijn huis zit en dat de "nieuwe" zich nooit echt gaat verbinden met me in een echte relatie als in samenwonen.
Een teken van de tijd is dat de druk in de maatschappij zo hoog is (tenminste dat ervaar ik zo) dat iedereen alles uit het leven wil of moet halen om zich happy te voelen. En ik ben daar ook schuldig aan. Een relatie met rapportcijfer 8 weggooien in de hoop een 9 te kunnen vinden. En mijn "nieuwe" die naast een fijne relatie ook nog een heel eigen leven wil. Het is gecompliceerd.
Maar hoe lang is het geleden dat je het uitmaakte? Als dat minder dan een jaar is, dan vermoed ik je dat je gewoon nog in een rouwfase zit.quote:Op zaterdag 28 september 2013 10:04 schreef Zigger het volgende:
Dat is zo erg qua gevoel (ook voor mij), dat ik me nu ook afvraag waar ik aan begonnen ben. Ik zeg het eerlijk.
Hallmark, dat zijn wijze woorden denk ik. Bedankt.quote:Op zaterdag 28 september 2013 10:14 schreef Hallmark het volgende:
[..]
Maar hoe lang is het geleden dat je het uitmaakte? Als dat minder dan een jaar is, dan vermoed ik je dat je gewoon nog in een rouwfase zit.
Verbreken van een hechte relatie is natuurlijk een half leven bij die ander laten. Dat laat een gat, dat vul je niet op met een nieuwe relatie. Als ik naar mezelf kijk, is dat gewoon eerst tot rust komen en een leven opbouwen dat je zelf hebt gemaakt.
Ik geef je nieuwe liefde helemaal gelijk dat zij niet als purschuim gaat functioneren om het gat van jouw oude relatie op te vullen. Het is veel verstandiger om het even tijd te geven, en over een jaar of twee dan kun jij dat zelf ook beoordelen. Maar nu nog niet, denk ik.
Opvallend dat je dat zegt, veel van die gedachten gingen een paar jaar geleden ook door mij heen. En met name op het financiele heb ik moeten accepteren dat ik er met mijn nieuwe vriendin gewoon alleen voor sta, en eigenlijk: alleen voor blijf staan. Die wil de last van een hypotheek helemaal niet, dat gaan we dus nooit samen delen.quote:Op zaterdag 28 september 2013 10:42 schreef Zigger het volgende:
Het is idd moeilijk om er na 12 jaar weer alleen voor te staan. Ben soms gewoon bang, ga ik het financieel redden, word ik niet eenzaam, vind ik wat ik zoek?
Want op beurzen daar worden veel vrouwen beurs gepaald?quote:Op donderdag 26 september 2013 22:20 schreef BansheeBoy het volgende:
Ik geloof niks van haar verhaal. Alles wijst er op dat er iemand anders in het spel is.
Komt ze veel op beurzen voor haar werk?²
Tja ik weet het ook niet, maar soms gebeurt het wel eens dat een TS niet meer terugkomt als hij/zij niet te horen krijgt dat hij/zij had willen horen.quote:Op donderdag 3 oktober 2013 14:31 schreef AlmightyArjen het volgende:
Volgens mij heeft TS zelfmoord gepleegd
geregistreerd op: zondag 22 september 2013 @ 13:17
laatste bezoek: 8 dagen, 17 uur geleden.
aantal posts: 1 (gemiddeld 1 per dag)
Klopt... In de OP was al te merken dat TS eigenlijk wilde horen dat er nog een grote kans was dat het nog goed zou komen. En als de meesten dan reageren met "dat komt nooit meer goed", dan is dat natuurlijk niet echt tofquote:Op vrijdag 4 oktober 2013 11:36 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:
[..]
Tja ik weet het ook niet, maar soms gebeurt het wel eens dat een TS niet meer terugkomt als hij/zij niet te horen krijgt dat hij/zij had willen horen.
Van wat ik lees zat er kennelijk iets héél erg mis met die relatie als zij in de problemen zat en jij van mening was 'dat alles lekker liep'...quote:Op zondag 22 september 2013 13:27 schreef Hamlet117 het volgende:
Wat denken jullie? Kan deze relatie nog gered worden of heb ik gewoon valse hoop?
Ik vind het zelf juist typisch iets voor mannen. En jij als vrouw dan steeds maar vragen wat er is en of alles tussen jullie nog goed zit.. En hij dan maar "ja natuurlijk schat" zeggen.. maar ondertussen..quote:Op maandag 23 september 2013 21:11 schreef Impossibruuu het volgende:
Het is inderdaad wel typisch iets voor vrouwen, om er zo uit het niets mee aan te komen dat de relatie niet meer werkt, niet meer te redden valt, je niet meer bij elkaar past, dat je in een 'sleur' leeft, enzovoorts. Ik hoor het zo vaak, en ook mijzelf is het overkomen
Ja, zeker met iemand die zegt dat alles goed gaat ook als het niet zo is.quote:Op dinsdag 24 september 2013 15:23 schreef oLexie het volgende:
[..]
In 8 jaar relatie ken je elkaar voldoende om te merken, zonder woorden, dat er iets niet pluis is. Echt de grootste autist zou zoiets nog doorhebben, tenzij een persoon dus teveel met zichzelf bezig is en geen interesse toont in het (gevoels)leven van de ander.
Mij maak je echt niet wijs dat dit echt als een gigantische klap komt, helemaal bij samenwonen zijn daar echt wel duidelijke voortekenen van.
Welk geld? TS had het helemaal niet over geld.quote:Op zondag 22 september 2013 14:08 schreef -Spaghetti- het volgende:
[..]
Kom op zeg als je zelf een punt zet, moet je ook niet janken. Ze lijkt wel Toine van Peperstraten.Kiest zelf met volle verstand voor het geld en dan janken dat die weggaat terwijl hij nog gewoon kon blijven.
En daar zit dus de clou van mijn post. Je moet geen signaaltjes geven of steekjes laten vallen maar gewoon direct zijn. Als je een probleem in je relatie hebt dan moet je daarover gewoon kunnen praten, maar niet achteraf met slap gezwets aankomen dat je het al tijden niet meer ziet zitten maar dat je dat echt wel met signaaltjes, steekjes, hints of wat dan ook wel eens hebt laten merken hoor.quote:Op vrijdag 4 oktober 2013 13:41 schreef Ouder1 het volgende:
Vrouwen geven ook signalen dat het niet goed gaat, dat ze niet gelukkig zijn... maar veel mannen hebben daarin gewoon een plaat voor hun kop en merken niet dat het vlammetje bij haar dooft.
In mijn eerste langere relatie waren er behoorlijk wat 'dingetjes' en die kaartte ik ook steeds weer aan maar zonder effect. Hij had een houding van 'als je het niet aanstaat dan ga je toch?' Toch was hij stom verbaasd dat ik na het zoveelste akkefietje echt vertrok omdat ik daar nooit mee gedreigd had. Moet je dan steeds weer aangeven dat zo iets voor jou uiteindelijk de druppel kan zijn?quote:Op zaterdag 5 oktober 2013 11:17 schreef Impossibruuu het volgende:
En daar zit dus de clou van mijn post. Je moet geen signaaltjes geven of steekjes laten vallen maar gewoon direct zijn. Als je een probleem in je relatie hebt dan moet je daarover gewoon kunnen praten, maar niet achteraf met slap gezwets aankomen dat je het al tijden niet meer ziet zitten maar dat je dat echt wel met signaaltjes, steekjes, hints of wat dan ook wel eens hebt laten merken hoor.
En wat wil je met die maten doen dan? Haar nieuwe vriend in elkaar slaan/bedreigen, of haar in elkaar slaan/bedreigen? Neanderthaler. Die nieuwe vriend kan er niets aan doen en met een ploegje een meid in elkaar slaan is ook niet echt iets om trots op te zijn.quote:Op zondag 22 september 2013 14:39 schreef johnnyblaze11 het volgende:
[..]
Ik heb het meegamaakt met een ex, wel niet na 8 jaar pas, vind ik wel erg extreem. Ik zou gewoon een gesprek eisen, waarin ze eerlijk moet zijn. Van de releatie is toch niks meer te redden.
Heeft ze een ander, trommel een paar maten op en ga even langs, want 8 jaar is niet niks.
Het zit nog diep bij je...quote:Op zaterdag 5 oktober 2013 13:04 schreef Henno het volgende:
Die heeft zich al even laten douwen door een ander, maar durft daar niet voor uit te komen dus is het zelf uitmaken met een kutsmoes een veiligere optie. Prototype vreemdgaan scenario dit man.
Ik vergeleek het met Toine van Peperstraten die voor het geld koos.quote:Op vrijdag 4 oktober 2013 19:57 schreef beterschap het volgende:
[..]
Welk geld? TS had het helemaal niet over geld.
Je laat je eigen frustraties een loopje met je fantasie nemen.
Ik denk dat weten dat ze een ander heeft te pijnlijk is en sowieso niet zo veel zin heeft.quote:Op donderdag 14 november 2013 19:41 schreef Hamlet117 het volgende:
Hey iedereen, ik ben niet van de radar verdwenen hoor. Ik kreeg gewoon geen melding dat er nieuwe berichten werden gepost en ik ben een tijdje druk bezig geweest met mezelf. Bedankt voor al jullie reacties, dat helpt me enorm.
Ik heb het contact momenteel ook wat verbroken, ik wil er eerst wat bovenop geraken vooraleer ik haar nog eens ontmoet voor een gesprek. Nu zouden er nog te veel emoties mee gepaard gaan, en het lijkt me niet verstandig om in een open wonde nog extra te liggen peuteren. Ik wil eerst gewoon terug wat stabiliteit in m'n leven creëren en terug op m'n positieve komen, zodat ik binnen enkele maanden misschien wel wat meer afstand heb kunnen nemen en de zaken nuchterder bekijk.
Maar het blijft verdomme wel pijnlijk elke dag... Het feit dat haar gevoel weg is, dat voor haar onze karakters te verschillend zijn, dat ze vindt dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt, etc. zal ik op termijn nog wel leren aanvaarden, maar wat ik écht niet begrijp is dat ze iets waar ze al maanden mee rondloopt tot de laatste dag verzwijgt en dan plots komt vertellen dat het allemaal niet meer gaat en daarna haar kleren inpakt en voorgoed vertrekt. Daar kan ik echt geen respect voor opbrengen en vind ik zo egoïstisch. Dat heeft nog de grootste impact op mij gehad en daar heb ik het nog elke dag moeilijk mee...
Ik vind dat je een relatie van 8 jaar niet op zo’n manier afsluit. Maar ik leid daaruit af dat het voor haar waarschijnlijk allemaal niks meer betekende... Dus vraag ik me terecht af hoe ik nu op die 8 jaar moet terugkijken, want wat was er dan nog wel echt? Ze heeft me zo lang in de waan gelaten, tot de laatste dag had ik niks door en heeft ze nooit over uw twijfels gesproken, waarom heeft ze al die tijd gezwegen? Daar zal ik wellicht nooit een deftig antwoord op krijgen...
Nu probeer ik gewoon m'n eigen leven terug wat op de rails te krijgen. Focus behouden op m'n job, appartementje herinrichten, afspreken met vrienden,... Maar het blijft moeilijk. Ik zal nooit te weten komen wat er precies in haar kopje speelde en hoe lang dit al aan de gang was en wat er dan precies allemaal niet goed was. Het enige wat ik momenteel kan doen is de situatie proberen te aanvaarden, het is nu eenmaal toch gebeurd...
En geloof me dat ik zeg dat er geen signalen waren of voorafgaande gesprekken or ruzietjes, ze heeft alles maar lopen opkroppen en in haar eentje willen uitzoeken. Dus nee: een vrouw laat zeker niet altijd iets merken voor ze zo'n radicale beslissing neemt. Ze is nochtans wel spraakvaardig want als er problemen waren met een collega op haar werk, of met haar broer of met wie dan ook, moest ze dit altijd even kwijt en had ze er nood aan om dit met mij even te bespreken. Ik had er daarom ook wel het volste vertrouwen in dat ze elk probleem in onze relatie ook wel zou aankaarten, blijkbaar niet dus... Zo onbegrijpelijk dat ze haar mond nooit heeft open gedaan en dan achteraf met tranen komen vertellen dat ze het al een tijdje niet meer ziet zitten. Ik ben ermee akkoord dat ze wegloopt van haar verantwoordelijkheden, ze had gewoon eerder moeten praten. Nu is ze vertrokken, heeft ze me niet de kans gegeven om me te verdedigen of bepaalde problemen op te lossen. In plaats daarvan heeft ze de relatie in stilte laten dood bloeden. Niet per se mijn schuld, maar nu wel m'n pobleem. Ik had ook gehoopt dat er nog gevochten kon worden voor onze relatie, maar tegenwoordig wordt een relatie die niet 100% meer is nogal snel aan de kant geschoven.
Ik geloofde trouwens niet dat er een ander in het spel is, maar aan jullie vele reacties te zien begin ik daar toch over te twijfelen. Misschien komt dit nog te boven van zodra de grootste schokken wat zijn gaan liggen en ze ineens met iemand nieuw op de proppen komt. Om die reden alleen al zou ik alle contact nu voor een tijdje willen verbreken. Gewoon even focussen op mezelf en terug m'n weg wat vinden, maar makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk...
Niet afwachten. Alle hoop die je hebt met alle macht uit je hoofd zetten. (is lastig ja)quote:Op vrijdag 15 november 2013 10:44 schreef Telong het volgende:
Het enige wat je kan doen is de situatie afwachten indien je nog hoop hebt. Aan de andere kant zou ik niet te lang wachten kans is er dat ze je niet terug wil.
Serieus?quote:Op vrijdag 15 november 2013 15:11 schreef Miss_paraplu het volgende:
Even tussendoor hoor, op hoeveel forums zet je dit neer? Ik zag dat je het ook al op viva forum dit verhaal had gedaan...
Je hebt groot gelijk. Steek je energie in andere dingen *spreekt uit ervaring*.quote:Een vriendin van haar zei me dat ik het haar te gemakkelijk maak, maar ik heb geen zin om het nog eens een tweede keer in m'n gezicht te krijgen. Haar woorden waren duidelijk: "m'n gevoel is weg en het komt nooit meer goed". Extreem hard om dat plots in je gezicht te krijgen, ik hoef me dat geen tweede keer te laten vertellen en bovenop nog eens zien hoe zij al lekker verder gaat met haar leuke nieuwe leventje. Tuurlijk wil ik er nog voor vechten, maar niet als de energie maar van één kant komt. Die energie kan ik misschien maar beter in andere dingen steken.
TS trekt al sinds de breuk.quote:Op zaterdag 16 november 2013 23:54 schreef quirina het volgende:
Hoop uit je hoofd krijgen?
Een vriend van mij ging trekken in Australië na zijn relatiebreuk.
Grappig detail tussen al die backpackers zat zijn ware liefde.
Dat is echt hilarisch.quote:Op donderdag 14 november 2013 20:23 schreef Godshand het volgende:
Ik kom soms bij mijn vriendin en dan zeg ik "Relatie evaluatie!".
Kan best, maar het werkt welquote:
Oh, ik geloof best dat het werkt. En ik bedoelde het niet eens om af te kraken. Het werkt alleen op mijn lachspieren.quote:Op maandag 18 november 2013 18:33 schreef Godshand het volgende:
[..]
Kan best, maar het werkt wel![]()
Op zo'n losse manier brengen, klapt ze tenminste ook niet dicht...
Vrouwen hebben het altijd over de ware, die bestaat toch echt niet, ja er zitten een paar leuke jaren in een relatie maar daarna ziet het gras bij de buren er groener uit.quote:Op zaterdag 16 november 2013 23:54 schreef quirina het volgende:
Hoop uit je hoofd krijgen?
Een vriend van mij ging trekken in Australië na zijn relatiebreuk.
Grappig detail tussen al die backpackers zat zijn ware liefde.
Dat wil je graag. Dat is alleen niet zo.quote:Op donderdag 5 december 2013 00:47 schreef Hamlet117 het volgende:
want een relatie gaat nu eenmaal gepaard met een aantal verantwoordelijkheden. En zeker in een relatie van bijna 8 jaar, dat lijkt me toch evident.
Uiteindelijk, altijd. Blijkt maar weer uit de laatste gegevens van TSquote:
jammer dat ze géén ander had alleen...quote:Op donderdag 5 december 2013 05:23 schreef Godshand het volgende:
[..]
Uiteindelijk, altijd. Blijkt maar weer uit de laatste gegevens van TS
Fuck man... dat is echt mooi klote!quote:Op zondag 22 september 2013 13:27 schreef Hamlet117 het volgende:
Beste forumleden,
sinds twee weken heeft m'n vriendin me verlaten, na een relatie van 8 jaar en 5 jaar samenwonen heeft zij een punt gezet achter onze relatie.
Ik zat vrijdagavond na m’n werk gewoon thuis op haar te wachten, toen ze plots huilend binnenkwam en me vertelde dat “het niet meer ging”. Ik dacht eerst dat het om haar job ging dus zei ik dat ze maar even rustig moest gaan zitten en vroeg wat er precies aan de hand was. Toen zei ze dat ze onze relatie niet meer zag zitten daarom had besloten om uit elkaar te gaan.
Ik stond natuurlijk perplex aangezien ik dit totaal niet had verwacht, ik voelde de wereld onder m’n voeten wegzakken. Geen enkele ruzie, geen enkel signaal of diepgaand gesprek dat hieraan vooraf was gegaan. Ik heb nog geprobeerd om op haar in te praten door te zeggen dat we aan alles kunnen werken, maar ze was vastbesloten en had de beslissing voor haar gemaakt. Daarna heeft ze haar kleren gepakt en is terug bij haar ouders gaan wonen.
De belangrijkste reden voor haar is dat onze karakters te veel van elkaar verschillen. Raar dat je dit na 8 jaar ineens beseft... Bovendien vond ze dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt in onze relatie, het zat volgens haar in een dip. Zo waren we bijvoorbeeld al lange tijd op zoek naar een appartement / huisje om samen te kopen (we zijn allebei 28), maar tot nu toe hadden we nog niets gevonden dat we allebei leuk vonden. Zo was onze zoektocht het laatste half jaar wat op de achtergrond geraakt.
Ze zei ook dat ze al een tijdje ongelukkig rondliep en dat ze geen energie meer heeft om het nog een kans te geven, het is volgens haar te ver gekomen, te laat... Ze zegt dat onze relatie misschien een jaar geleden nog wel een kans had als ze er allemaal over had gepraat, maar dit heeft ze nooit gedaan en ze beseft dat dit haar fout is geweest, maar dat het in-the-end op hetzelfde neerkomt dat onze karakters voor haar te ver uit elkaar liggen om nog samen door het leven te gaan. Ze had de laatste tijd het gevoel gekregen dat onze relatie een strijd was geworden, heb ik zelf nooit iets van gemerkt... Want door dit nooit met mij te bespreken had ik geen flauw idee dat zij zich zo voelde... Ze zegt dat "het gevoel" voor haar weg is.
Voor mij is dit allemaal zo plots en onbegrijpelijk en valt me natuurlijk enorm zwaar. M’n hart is helemaal gebroken en het gemis is ondraaglijk. En ondanks het feit dat ze aangeeft er zeker van te zijn dat het nooit meer goedkomt, leef ik elke dag nog met zoveel hoop dat alles gewoon terug wordt zoals vroeger.
Wat denken jullie? Kan deze relatie nog gered worden of heb ik gewoon valse hoop? Heeft het zin om te hopen dat ze me toch gaat missen? Zijn er mensen die ook ooit hun relatie met zekerheid hebben verbroken en nadien toch spijt kregen van hun beslissing? Kwam het ooit nog goed? Wat zijn jullie ervaringen en wat kan ik best wel of juist niet doen?
Bedankt voor al jullie reacties.
quote:Op donderdag 5 december 2013 07:55 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
jammer dat ze géén ander had alleen...
quote:M’n ex-vriendin die het dus 3 maanden geleden (begin september) plotseling gedaan maakte nadat we bijna 8 jaar samen waren, heeft sinds enkele weken alweer een nieuwe vriend
Heel toevallig inderdaad.quote:Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd.
het kan best zijn dat je relatie door hoe een ander met je praat/je behandelt in een stroomversnelling terecht komt.quote:Op donderdag 5 december 2013 09:13 schreef Scorpie het volgende:
[..]
[..]
[..]
Heel toevallig inderdaad.
Tuurlijk vind je die aanname gewoon stom, maar de kans is natuurlijk levensgroot dat die ander haar een keer gepord heeft terwijl ze nog een relatie met TS had.quote:Op donderdag 5 december 2013 09:21 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
het kan best zijn dat je relatie door hoe een ander met je praat/je behandelt in een stroomversnelling terecht komt.
Dat betekent dus níet dat ze 'een ander had'. Dat je iemand kent, wil niet zeggen dat je er iets mee hebt. Er zijn ook nog gewoon mensen die níet vreemdgaan.
Vind die aanname gewoon stom.
nee, dat is hij nietquote:Op donderdag 5 december 2013 09:22 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Tuurlijk vind je die aanname gewoon stom, maar de kans is natuurlijk levensgroot dat die ander haar een keer gepord heeft terwijl ze nog een relatie met TS had.
quote:Op zondag 22 september 2013 16:17 schreef JaniesBrownie het volgende:
Al die mensen die roepen dat ze wel een ander zal hebben ook![]()
Ja, dat kan, de kans is net zo groot dat dat niet zo is. Of groter nog.
Waarheid is hard.quote:Op zondag 22 september 2013 16:11 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
wtf?!
@TS: denk dat je de hoop op moet geven, zoals ze zelf zegt, heeft ze er lang over nagedacht en loopt ze er al een hele tijd mee rond. Wel heel erg zuur dat ze niet eerdeer wat gezegd heeft en dat het je zo rauw op je dak valt...
quote:Op donderdag 5 december 2013 09:44 schreef JaniesBrownie het volgende:
[..]
ze hád alleen geen ander...
Ik vind het ook zwaar oneerlijk dat ze al die tijd dat ze ging twijfelen er gewoon niet over gepraat heeft. Opeens als voor haar de druppel bereikt is pats boem het is voorbij na 8 jaar. Maar ja communicatie is voor heel veel mensen moeilijk. Zonde. Je Kan nog proberen met haar te praten over wat er nou precies is gebeurd zodat je voor jezelf misschien wat meer duidelijkheid krijgt. Maar verder is het gewoon klote en zul je verder moeten met je leven. En het zal even duren voordat je er overheen bent. Wees niet te hard voor jezelf en stel je langzaam weer open voor anderen.quote:Op zondag 22 september 2013 13:59 schreef -Spaghetti- het volgende:
Gatverdamme, dat overdreven gejank van vrouwen , afschuwelijk. Zij koos toch om er een punt achter te zetten? Waarom dan janken.. beetje manipuleren en de boel bagataliseren uit angst dat TS boos zal worden en juist er nonchalant op reageert zonder enigzins verdriet te hebben.
Walgelijk.
Als deels ervaringsdeskundige (mijn ex-vrouw is nu getrouwd met mijn collega, die ze leerde kennen tijdens ons huwelijk en waar ze, tot aan het ondertekenen van de scheidingspapieren aan toe beweerde dat er niks gebeurd was -- later bleek ze al diverse romantische ontmoetingen gehad te hebben) zeg ik dat ze tegen zichzelf en tegen jou niet heel eerlijk is.quote:Op donderdag 5 december 2013 00:47 schreef Hamlet117 het volgende:
Er is toch nog een staartje aan m’n verhaal gekomen:
Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd. Enkel vriendschappelijk contact maar wel onmiddellijk gemerkt dat ze veel dingen gemeenschappelijk hebben. Ze beweert dat hij niks met de breuk te maken heeft, want dat ze sowieso in de periode ervoor al in vlagen aan het twijfelen was over onze relatie (bron voor deze twijfel waren voor haar “karakterverschillen”, zoals jullie al wisten…). Dit is voor haar ook de reden waarom ze haar twijfels steeds verzwegen heeft, omdat ze zelf moest beslissen of ze dit nu zocht in een relatie of niet (iemands karakter veranderen lukt toch niet…).
En misschien is dat maar goed ook, toch? Ik zou ook niet alsnog een schop na willen.quote:Op donderdag 5 december 2013 11:00 schreef Ordos20 het volgende:
zeg ik dat ze tegen zichzelf en tegen jou niet heel eerlijk is.
Kweenie, voor mij was het beter om te weten hoe lang ik al bedrogen was. Behoedde me voor nog meer gemanipuleer, en had ik een terechte plek voor mijn boosheid. En die schop leerde mij veel meer, daarbij ik heb de emoties niet meegenomen in een nieuwe relatie (als in, ik ben er niet extreem jaloers of achterdochtig van geworden). Ik heb veel schoppen in mijn leven gehad, en van elke heb ik geleerd en ben ik uiteindelijk alleen maar beter geworden.quote:Op donderdag 5 december 2013 12:06 schreef Hallmark het volgende:
[..]
En misschien is dat maar goed ook, toch? Ik zou ook niet alsnog een schop na willen.
Serieus, hoe deal met je dit soort gevoelens? Een soort van 'suck it up'? Don't be a bitch about it en gewoon verder gaan? Als mij zoiets zou overkomen dan krijg ik misschien wel losse handjes bij zo'n collega ..quote:Op donderdag 5 december 2013 11:00 schreef Ordos20 het volgende:
[..]
Als deels ervaringsdeskundige (mijn ex-vrouw is nu getrouwd met mijn collega, die ze leerde kennen tijdens ons huwelijk en waar ze, tot aan het ondertekenen van de scheidingspapieren aan toe beweerde dat er niks gebeurd was -- later bleek ze al diverse romantische ontmoetingen gehad te hebben) zeg ik dat ze tegen zichzelf en tegen jou niet heel eerlijk is.
Elke kerel die in het verleden aan de kant is gezet door een meid die 'opeens' minder gevoelens had, het gevoel zou hebben in een broer-zus relatie te zitten, spanning miste, en één of andere generieke bullshit cliché reden, weet dat die aanname alles behalve 'stom' is.quote:
In veel gevallen is het helemaal niet zo 'opeens' als wel gezegd wordt.quote:Op donderdag 5 december 2013 12:54 schreef Impossibruuu het volgende:
[..]
Elke kerel die in het verleden aan de kant is gezet door een meid die 'opeens' minder gevoelens had, het gevoel zou hebben in een broer-zus relatie te zitten, spanning miste, en één of andere generieke bullshit cliché reden, weet dat die aanname alles behalve 'stom' is.
Och, over nagedacht, maar gerealiseerd dat het juist erger zou worden (want er was nog een kind in het spel, dus dan ga je het niet extra moeilijk maken: die mag nooit en te nimmer lijden onder een scheiding).quote:Op donderdag 5 december 2013 12:37 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Serieus, hoe deal met je dit soort gevoelens? Een soort van 'suck it up'? Don't be a bitch about it en gewoon verder gaan? Als mij zoiets zou overkomen dan krijg ik misschien wel losse handjes bij zo'n collega ..
Geloof me, zelfs als je al zes jaar samenwoont (in een relatie van 7 jaar) kan zoiets uit het niets gebeuren. Ik heb dat zelf (helaas) ook meegemaakt begin dit jaar. Nooit enige klachten gehad over dat het minder ging, er minder gevoel was etc. En uit het niets kwam de mededeling dat 'het gevoel weg was'. De enige voortekenen die ik (achteraf gezien) had was dat ze de laatste weken voor de break-up meer met haar vriendinnen afsprak en haar telefoon niet meer liet slingeren...quote:Op dinsdag 24 september 2013 15:23 schreef oLexie het volgende:
[..]
In 8 jaar relatie ken je elkaar voldoende om te merken, zonder woorden, dat er iets niet pluis is. Echt de grootste autist zou zoiets nog doorhebben, tenzij een persoon dus teveel met zichzelf bezig is en geen interesse toont in het (gevoels)leven van de ander.
Mij maak je echt niet wijs dat dit echt als een gigantische klap komt, helemaal bij samenwonen zijn daar echt wel duidelijke voortekenen van.
Nou, kom maar op met die leuke meid! Ik ben er ook wel weer een keer aan toe...quote:Op zaterdag 28 september 2013 03:10 schreef nicknicknickname het volgende:
[..]
Dit dus![]()
En ga vooral door met je leven. Hoe kut het nu ook klinkt, je komt wel weer iemand tegen die veel leuker is. Vooral als je het niet verwacht!! Spreek uit ervaring. Toen ik er totaal doorheen zat kwam ik echt een lief meisje tegen
quote:Op donderdag 5 december 2013 13:52 schreef yats het volgende:
[..]
Nou, kom maar op met die leuke meid! Ik ben er ook wel weer een keer aan toe...
Er zit niets anders op dan het over je heen te laten komen, je hebt er zelf toch geen invloed meer op.quote:Op zaterdag 7 december 2013 17:11 schreef craftyvirus het volgende:
Zo.. redelijk vierkante ogen doordat ik alle posts gelozen heb...
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
Tja contact verbreken.. ik hoor dat vaker voorbij komen... maar daar ben ik nu echt nog niet aan toe... dat kan ik niet.... in 1 klap alle toekomst dromen, plannen enz weggooien... Dat kan toch niet?quote:Op zaterdag 7 december 2013 18:22 schreef Gauner het volgende:
[..]
Er zit niets anders op dan het over je heen te laten komen, je hebt er zelf toch geen invloed meer op.
Probeer je leven zo snel als mogelijk weer op te pakken en verbreek daarbij alle contact. Dat dit uitermate pijnlijk en keihard is ervaar ik nu zelf, maar het is de enige juiste methode.
Er zit niets anders op vriend. Ik kende in het begin ook blinde paniek, je hele wereld die van de ene op de andere dag in elkaar stort. Maar toch zul je jezelf bij elkaar moeten vegen en verder moeten gaan.quote:Op zondag 8 december 2013 11:34 schreef craftyvirus het volgende:
[..]
Tja contact verbreken.. ik hoor dat vaker voorbij komen... maar daar ben ik nu echt nog niet aan toe... dat kan ik niet.... in 1 klap alle toekomst dromen, plannen enz weggooien... Dat kan toch niet?
Tja... misschien heb je ook wel gelijk... Clichéquote:Op zondag 8 december 2013 11:40 schreef Gauner het volgende:
[..]
Er zit niets anders op vriend. Ik kende in het begin ook blinde paniek, je hele wereld die van de ene op de andere dag in elkaar stort. Maar toch zul je jezelf bij elkaar moeten vegen en verder moeten gaan.
Zolang je contact met elkaar blijft hebben kom je geen stap verder. Die toekomstplannen waar je het over hebt heeft zij al voor je aan de kant gezet, daar verander je toch niks meer aan. En mochten jullie bij elkaar horen dan komen jullie weer bij elkaar. Heel cliché, maar het is wel zo.
Maar alle toekomstdromen, plannen enzovoort gaan toch ook niet meer gebeuren? Niet met je ex in elk geval.quote:Op zondag 8 december 2013 11:34 schreef craftyvirus het volgende:
[..]
Tja contact verbreken.. ik hoor dat vaker voorbij komen... maar daar ben ik nu echt nog niet aan toe... dat kan ik niet.... in 1 klap alle toekomst dromen, plannen enz weggooien... Dat kan toch niet?
Voor zover ik weet ben ik niet voor een ander verlaten.... dat zou t misschien iets makkelijker maken...quote:Op zondag 8 december 2013 11:48 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:
[..]
Maar alle toekomstdromen, plannen enzovoort gaan toch ook niet meer gebeuren? Niet met je ex in elk geval.
Het is echt ongelofelijk kut om voor een ander verlaten te worden (het overkwam mij ook), maar het heeft geen zin om er bewust in te blijven hangen.
Het gaat even duren, maar de pijn word minder en je gaat vanzelf weer een toekomst voor je zien waar je ex niet in voorkomt.
Wat was haar reden van de breuk?quote:Op zondag 8 december 2013 11:54 schreef craftyvirus het volgende:
[..]
Voor zover ik weet ben ik niet voor een ander verlaten.... dat zou t misschien iets makkelijker maken...
Helaas weet ik precies hoe je je voelt. Dit had ik een jaar geleden ook waarbij het eerst begon met 'misschien kunnen we de trouwerij beter even uitstellen' tot ongeveer twee weken later 'ik wil er helemaal mee stoppen'. Zodra je dat hoort terwijl je zelf denkt dat het nog best ok gaat is dat echt letterlijk een klap in je gezicht en heb je minimaal een paar maanden nodig om dat een beetje te verwerken.quote:Op zaterdag 7 december 2013 17:11 schreef craftyvirus het volgende:
Zo.. redelijk vierkante ogen doordat ik alle posts gelozen heb...
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
@ Aristai: bedankt voor je reactie, jouw verhaal geeft me terug goede moed. Ik zal je tips meenemen naar een volgende relatie. Laten we hopen dat m'n ex ook nog eens een keertje gedumpt wordt, dan weet ze hoe het voelt. Hopelijk ben ik dan alweer een heel eind verder in m'n leven zodat het me geen bal meer kan schelen... Dan weet ik dat ik op de goede weg ben.quote:Op donderdag 5 december 2013 01:14 schreef Aristai het volgende:
'T is dat ik daarna wel iemand tegen kwam die te vertrouwen was en die wel wist wat loyaliteit en werken voor je relatie inhield, want door de ervaring had ik me al voorgenomen vrouwen nooit meer te vertrouwen en ze gewoon te bedriegen als ik daar zin in zou hebben. Hou vriendinnen dus verliefd op je en check hun integriteit/loyaliteit, hebben ze het laatste niet dan mag je doen wat je wilt. En een opsteker, die ex van je wordt zelf ook gedumpt straks en straks is ze ook oud en hoeft geen enkele vent haar meer. Sterkte!
Zoals Gauner zegt, er is maar één manier om het te verwerken en da's gewoon over je heen laten komen. Het is nu eenmaal gebeurd, je kunt er momenteel toch niks meer aan veranderen.quote:Op zaterdag 7 december 2013 17:11 schreef craftyvirus het volgende:
Zo.. redelijk vierkante ogen doordat ik alle posts gelozen heb...
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
Dit is wel een hele goeie tip! Die ga ik zeker onthouden. Vooral belangrijk om samen kritisch te kijken naar je relatie, en als er dan iets mis is dat weet je tenminste waar het aan ligt en dan kun je er samen aan werken in plaats van alles in je eentje op te kroppen. Maar ik denk dat goede communicatie in een relatie één van de moeilijkste dingen is, je wil vaak de dingen niet over-dramatiseren of je minimaliseert misschien zelf het probleem of je maakt jezelf wijs dat er geen probleem is. Dan ben je fout bezig natuurlijk. Nu begin ik ook stilaan in te zien waar het probleem bij ons lag, en dat is dat we niet voldoende met elkaar communiceerden. Wel over gewone dagelijkse dingen, veel plezier maken, etc. Maar als je beide conflict-vermijdend bent dan slik je elke ergernis of probleem in, en dan krijg je het uiteindelijk toch als een boemerang in je gezicht terug. En dan is het natuurlijk veel te laat... Zo gaan er veel relaties stuk, terwijl het vaak niet hoeft als je tijdig met elkaar over je problemen zou spreken... Zeer kut in mijn geval dat m'n ex liever wegloopt dan de relatie aanpakt, en nu na 2 maanden alweer een nieuwe vriend heeft...quote:Op donderdag 14 november 2013 20:23 schreef Godshand het volgende:
Ik kom soms bij mijn vriendin en dan zeg ik "Relatie evaluatie!". Soms heeft ze geen zin in zo'n gesprek maar het feit alleen al dat je het roept doet haar daar over nadenken en komt ze er later mee. Dan bijkt alles goed of niet goed genoeg. Dan bespreken we wat we er aan kunnen doen.
Uit persoonlijke ervaring (beste vriend die lag blijkbaar mijn vriendin te neuken een kamer naast waar ik sliep) kan ik zeggen dat je op zo'n moment daar helemaal niet aan denkt. Je voelt je verslagen, vernederd en wilt het liefst gewoon wegkruipen waar niemand je kan zien. Later komt het besef en de woede pas, maar dan is het (naar mijn gevoel) al te laat om diegene nog eens flink onder handen te nemen. De maatschappij vindt je dan kinderachtig en iedereen vindt maar dat je het moet accepteren.quote:Op donderdag 5 december 2013 12:37 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Serieus, hoe deal met je dit soort gevoelens? Een soort van 'suck it up'? Don't be a bitch about it en gewoon verder gaan? Als mij zoiets zou overkomen dan krijg ik misschien wel losse handjes bij zo'n collega ..
Dat zou ik dan totaal anders brengen. Gewoon het gesprek naar dat onderwerp sturen. Dat arme meisje is zich van geen kwaad bewust, zit lekker d'r wijvenserietje op de bank te kijken. Komt 'coach' Hamlet even het even verpesten door als persoonlijke trainer ' Relatieevaluatie' te roepen. Haha. Krijg er echt braakneigingen van. Ik zou gelijk een punt hebben die niet in het voordeel van partner uit zou pakkenquote:Op zondag 8 december 2013 21:24 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
Dit is wel een hele goeie tip! Die ga ik zeker onthouden.
Je moet het niet zo zwart-wit zien.quote:Op maandag 9 december 2013 09:06 schreef Dokkertje het volgende:
[..]
Dat zou ik dan totaal anders brengen. Gewoon het gesprek naar dat onderwerp sturen. Dat arme meisje is zich van geen kwaad bewust, zit lekker d'r wijvenserietje op de bank te kijken. Komt 'coach' Hamlet even het even verpesten door als persoonlijke trainer ' Relatieevaluatie' te roepen. Haha. Krijg er echt braakneigingen van. Ik zou gelijk een punt hebben die niet in het voordeel van partner uit zou pakken
Hoe zou jij het doen dan? Gewoon de boel maar zijn gang laten gaan zoals TS en een huiltopic hier openen als het fout gaat?quote:Op maandag 9 december 2013 11:55 schreef Impossibruuu het volgende:
'Evaluatie' gesprekken beginnen met je partner? WTF? Zoiets doe je maar op je werk... Kan me geen vrouw voorstellen die dáár op zit te wachten zeg. Ik zelf ook niet overigens.
Als het gebeurt, dan gebeurt het toch. En als dat gebeurt dan is dat zeker klote. Echter breng je daar met geforceerde gesprekjes echt geen verandering in. An sich niks verkeerds om serieus met je partner over de relatie te praten, maar kom op zeg, een heus relatie evaluatie gesprek daarvoor inplannen? Hoezo formeel.quote:Op maandag 9 december 2013 13:43 schreef Godshand het volgende:
Hoe zou jij het doen dan? Gewoon de boel maar zijn gang laten gaan zoals TS en een huiltopic hier openen als het fout gaat?
Ik vind het idee erachter wel goed. Al is het maar om jezelf achteraf niet te kunnen verwijten dat je dit soort situaties niet hebt geprobeerd te voorkomen. Maar ik denk inderdaad ook dat zoiets niet echt kunt voorkomen want je hebt altijd nog van die partners die altijd beweren dat het wel goed zit, ook als dat niet zo is.quote:Op maandag 9 december 2013 15:06 schreef Impossibruuu het volgende:
[..]
Als het gebeurt, dan gebeurt het toch. En als dat gebeurt dan is dat zeker klote. Echter breng je daar met geforceerde gesprekjes echt geen verandering in. An sich niks verkeerds om serieus met je partner over de relatie te praten, maar kom op zeg, een heus relatie evaluatie gesprek daarvoor inplannen? Hoezo formeel.
Uit elkaar gegroeid... Heeft vaker dingen aangegeven die moesten veranderen, ook van haar zelf, maar ik was "blind" ofzo... ik deed er niks mee.. was passief aan het leven.. ik leefde reactief in de relatie en op mijn werk..quote:
Dat doe je nog steeds, dat bewijzen de post in dit topic wel van je.quote:Op maandag 9 december 2013 16:50 schreef craftyvirus het volgende:
[..]
Ik leef reactief, doe niks aan sport, blijf hangen in tragische gebeurtenissen in het verleden , en voel me vaak "aangevallen" of "afgekeurd" als mensen iets zeggen.
naja, tis nog geen week gelegen gebeurd... ik had het meer over echt hele lastige familie toestanden waar ik mee te maken heb gehad... dat pakte ik vast om maar niet te ontwikkelen..quote:Op maandag 9 december 2013 19:18 schreef Godshand het volgende:
[..]
Dat doe je nog steeds, dat bewijzen de post in dit topic wel van je.
Zij kan vinden dat je "geen helikopterview hebt, en weinig veranderd", maar wil je dat zelf ook? Als je het alleen voor haar gaat doen, verloochen jezelf een beetje. En uiteindelijk zeg je na jaren tegen jezelf "Waar de neuk ben ik mee bezig, dit ben ik helemaal niet?!".
Veranderen hoeft niet verkeerd te zijn, mits je het echt voor jezelf doet.
Misschien passen jullie gewoon niet bij elkaar.
Dan moet dat wel lukken...quote:
quote:Op zaterdag 14 december 2013 21:49 schreef AMangold het volgende:
pff.. ik ben maar gestopt met het lezen van de reacties..
Het is teleurstellend dat de meesten (vooral mannen als ik het zo zie) gelijk denken dat er een ander in het spel is.. Want dat komt zogezegd zoveel voor, het lijkt gewoon zoveel voor te komen omdat zulke situaties de aandacht trekken boys
Niet zo negatief over ons denkenquote:Op donderdag 5 december 2013 00:47 schreef Hamlet117 het volgende:
M’n ex-vriendin die het dus 3 maanden geleden (begin september) plotseling gedaan maakte nadat we bijna 8 jaar samen waren, heeft sinds enkele weken alweer een nieuwe vriend.
Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd.
Alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, dat gaat een fijne periode worden als je die dagen in je eentje moet doorkomen.quote:
Schrijf dit in een dagboek ofzo, kijk er over een jaar weer naar en schaam je dood voor wat je hebt geschreven. Verdriet is logisch, verwerken kost tijd, maar dit zwelgen in zelfmedelijden kun je beter in een besloten dagboek schrijven. Hopelijk ben je snel door deze fase heen.quote:
Dit dus.quote:Op zondag 22 september 2013 13:54 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Kijk niet raar op als ze over een maand in een mooi appartement zit met een gozer en vies veel geld.
Ik neem aan dat hij gewoon bij zijn eigen familie terecht kan? Alleen zonder haar er bij...quote:Op zondag 15 december 2013 00:07 schreef karton2 het volgende:
[..]
Alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, dat gaat een fijne periode worden als je die dagen in je eentje moet doorkomen.
Bel een paar vrienden/vriendinnen op en vraag of jullie samen iets kunnen afspreken voor die dagen.
Wat heb jij gedaan?quote:Op zaterdag 14 december 2013 21:49 schreef AMangold het volgende:
pff.. ik ben maar gestopt met het lezen van de reacties..
Het is teleurstellend dat de meesten (vooral mannen als ik het zo zie) gelijk denken dat er een ander in het spel is.. Want dat komt zogezegd zoveel voor, het lijkt gewoon zoveel voor te komen omdat zulke situaties de aandacht trekken boys
Maare ts. het komt wel goedJe voelt jezelf nu zwaar kut, maar dat word minder.. Ikzelf ben begin dit jaar "gedumpt" na 4 jaar en 2 maanden, oké wel iets korter, maar ik zie nu wel dat ik weer begin te genieten van de dingen die ik meemaak. Zie het voor jezelf als een nieuw begin.. Ga de dingen aan die je voorheen misschien niet deed omdat je rekening hield met je vriendin. (een reis, een baan noem maar op)
Je bent op meerdere manieren keihard genaaid door je ex en het maakt haar ook helemaal niets uit hoe jij je voelt of wat jouw wensen en verlangens hierin zijn; Verdriet oke maar wordt nou ook eens boos en blij dat je dat egocentrische wijf kwijt bent he! Boos worden en ergens blij erom zijn zijn ook passend voor je situatie, niet meteen maar vandaar uit zal het dan beter gaan, wordt boos (en blij)!quote:Hoe maak ik me los van jou?
Nou ik zat in mijn eindstage toen, dus ik ben deze zomer aan een nieuwe opleiding begonnen, verhuizen, nieuwe baanquote:
Dank je wel Aristai, je geeft me weer wat energie om het op een andere manier te bekijken. Thanks!quote:Op zondag 15 december 2013 15:44 schreef Aristai het volgende:
Je bent op meerdere manieren keihard genaaid door je ex en het maakt haar ook helemaal niets uit hoe jij je voelt of wat jouw wensen en verlangens hierin zijn; Verdriet oke maar wordt nou ook eens boos en blij dat je dat egocentrische wijf kwijt bent he! Boos worden en ergens blij erom zijn zijn ook passend voor je situatie, niet meteen maar vandaar uit zal het dan beter gaan, wordt boos (en blij)!
Godverdomme man, is jouw enter kapot?quote:Op maandag 16 december 2013 00:36 schreef Aristai het volgende:
Graag gedaan en logisch dat je ermee zit, je bent plotseling in de steek gelaten door degene die je het meest vertrouwde, je bent kwijt wat je dierbaar was, je kreeg de breuk als donderslag bij heldere hemel door achter gehouden informatie en geen echte 'goedmaak'-kans, en je kreeg leugens en drogredenen gevoerd. Erg verwarrend en pijnlijk, dus logisch dat je van slag bent, wel iets dat mannenbroeders voor je ook eerder hebben meegemaakt als je Fok erop naslaat. Maar ja, zie dus ook dat er onbehoorlijk met je is omgegaan, ook al was jullie relatie voor haar niet meer goed dan had ze het toch met open vizier mogen (proberen te) beeindigen als respect en helderheid naar jou en de 8 jaar die jullie hadden. En zie ook dat degene waarmee je de relatie had niet echt (meer) was wie je dacht dat zij was. En zo'n persoon ben je liever kwijt dan rijk toch? En man, je bent 28 en jong genoeg, elke minuut die je verspild aan je exheks is er een teveel want ze is je aandacht en gedachten niet waard, leer van de ervaring en zoek een leuke nieuwe meid die wel echt om je geeft en die wel moeite voor je wil doen (zelfs in moeilijke tijden) want die bestaan ook, en ga verder met je leven los van je ex. Zij had haar redenen om het te beeindigen, jij had haar nog kans gegeven maar nu dan jouw redenen om haar niet meer te willen. En als therapie, steek af en toe je middelvingers op naar je ex als ze niet/wel echt voor je staat en voel je beter!!!
Soort functioneringsgesprek, klinkt wel.. apart.quote:Op maandag 9 december 2013 11:55 schreef Impossibruuu het volgende:
'Evaluatie' gesprekken beginnen met je partner? WTF? Zoiets doe je maar op je werk... Kan me geen vrouw voorstellen die dáár op zit te wachten zeg. Ik zelf ook niet overigens.
Op fok ben je nooit alleenquote:Op zaterdag 21 december 2013 20:37 schreef Parkietjes het volgende:
God, ik heb dit ook net meegemaakt. Ik lees ook even met jouw topic mee, zodat ik me niet alleen voel.
Punt b is zo herkenbaarquote:Op zaterdag 21 december 2013 23:20 schreef AgLarrr het volgende:
Verzamel topic voor
a) mannen die belazerd zijn en een breuk niet zagen aankomen
b) vrouwen die roepen dat ze heul veul singaaltjes hebben afgegeven en er nooit doorgevraagd werd dus dat het achteraf allemaal best wel logisch was geweest als hij "de optelsom" maar gemaakt had (en maar roepen dat ze zo goed zijn in communiceren met zijn allen)
Evenzogoed: houd vol TS, er komt een punt dat je jezelf, je gejank, en je gemok spuugzat bent. Dát is het keerpunt, daarna heb je de wind emotioneel weer in de rug. Eerst langzaam, maar daarna...
Tot die tijd: sterkte.
Dan haalt ze haar schouders op.quote:Op zondag 22 december 2013 23:11 schreef Mint_Clansell het volgende:
Die vrouwen zijn in die tijd vooral met zichzelf bezig, zodat ze gelijk als het over is een frisse start kunnen maken. Ik zou je ex dan ook wel duidelijk maken dat je daar geen genoegen mee neemt (ook al danst ze nu op een andere paal).
Zo herkenbaar.quote:Op zaterdag 14 december 2013 12:25 schreef Hamlet117 het volgende:
Mijn god, wat mis ik jou ontzettend hard. Er gaat geen dag, geen uur, zelfs geen kwartier voorbij of ik denk aan jou. Mijn gevoel blijft zich vastklampen aan wat er ooit was, terwijl mijn verstand goed genoeg weet dat ik mezelf er alleen maar meer schade mee berokken. Maar die heimwee en die herinneringen die in m’n hoofd rondspoken zijn oncontroleerbaar, zo erg dat ik van radeloosheid vaak niet meer weet waar ik het moet zoeken. Het klinkt als pure zelfdestructie. Emotioneel ben ik een wrak, verscheurd door liefdesverdriet en wanhopig op zoek naar dat ene lichtje aan het einde van die lange tunnel.
Van de ene op de andere dag werd alles waar ik voor leefde tot een stukje puinhoop herleid, alsof m’n wereld op dat moment volledig instortte. Geen zekerheden meer, elk toekomstbeeld dat ik voor ogen had werd plots als een stuk afval op straat gegooid. Zonder aarzeling werd ik kansloos aan de deur gezet met de boodschap “relatie geannuleerd”. Sinds die dag voel ik me als een stuk drijfhout in de oceaan, eenzaam en stuurloos al dobberend op de golven van mijn emoties tussen verdriet en angst. Verdriet om het gemis wat er tussen ons nooit meer zal zijn. En angst om het onbekende en de vrees dat ik nooit meer hetzelfde zal ervaren als wat ik met jou beleefd heb.
Ik verdrink nog steeds in mijn wanhoop en ben gewoonweg een ramp voor mezelf. Ik wou dat ik kon zeggen dat alles oké met me gaat, maar dat is het niet. Ik voel me allesbehalve hetzelfde zonder jou. Een stuk van mezelf is afgescheurd en heb je voorgoed meegenomen. En datgene wat achterblijft is een immense leegte, een eindeloos gevoel van gemis naar jou. Elke dag nog voel ik me misselijk en smaakt mijn eten niet. Wanneer ik voetstappen in de gang hoor, denk ik instinctief nog dat jij thuiskomt. Onbewust kijk ik nog uit het raam in de hoop dat jij er staat. ’s Nachts word ik wakker en mis ik jouw warmte naast me in dat grote bed. Dan besef ik telkens dat het allemaal voorgoed voorbij is. Niks is nog hetzelfde zonder jou.
Al maanden leef ik op automatische piloot van bed naar bureau en terug. Met alle macht probeer ik om jou uit m’n hoofd te krijgen, maar geen enkel medicijn helpt. Het gemis is zo sterk dat het m’n leven domineert. Waarom kan ik jou niet loslaten? Waarom lopen mijn gedachten en gevoelens niet parallel met de realiteit? Zowat iedereen zegt me dat ik van m’n hart een steen moet maken en er definitief een punt achter zetten, maar ik heb geen flauw idee hoe dat moet... Alsof jou loslaten zo gemakkelijk is. Was het maar zo simpel. Kon ik jou maar gewoon beschouwen als een aangenaam hoofdstuk uit het boek dat “mijn leven” heet.
Daarbij komt nog het ongeloof en de machteloosheid dat jij al met iemand anders samen bent. Ik voel me zo vervangbaar en waardeloos, als een wegwerpproduct aan de kant geschoven. Jij bent terug gelukkig terwijl ik nog elke dag met de grootste moeite van de wereld probeer om m’n gebroken hart te lijmen. De gedachte dat jij nu naast iemand anders in slaap valt is een regelrechte kwelling. Ik geraak maar niet gewend aan het idee dat wij niet samen oud gaan worden, dat we nooit samen kinderen zullen krijgen. Dat je dit allemaal gaat beleven met iemand anders. Die gedachte maakt me knettergek en is tegelijk o zo hartverscheurend.
Ik wil geloven dat er voor mij ook nog een betere toekomst wacht, maar voor mij ben je nog steeds de enige en weet ik niet of ik nog zoveel van iemand kan houden. Het heeft geen zin om te smeken of je nog wil terugkomen, maar als je er opnieuw zou staan laat ik je zonder twijfel opnieuw binnen in m’n leven. Ik wil niet wachten en hopen, maar stiekem doe ik dat toch. Ik besef dat het zo niet door kan gaan, maar jou loslaten staat gelijk aan mijn liefde voor jou opgeven. En da’s misschien wel het moeilijkste wat ik ooit al heb moeten doen…
Hoe maak ik me los van jou?
1 probleem voor de meeste mannen : als je door een dergelijke actie je zelfvertrouwen kwijt bent is het lastig dat terug te krijgen. Laat staan om (veel) vrouwen te verslijten.quote:Op zaterdag 28 december 2013 17:11 schreef Shivo het volgende:
Wat mij er door hielp toen het mij overkwam is a. Heel veel vrienden b. Tijd heelt alle wonden en c. Mijn zelfvertrouwen terugwinnen door veel vrouwen te verslijten. Nu, jaren later, ben ik gelukkig getrouwd en kan ik inzien dat die relatie mijn persoonlijke ontwikkeling enorm heeft geremd. Eigenlijk was ik net zo boos op haar voor haar laffe acties, als op mijzelf dat ik het zover heb laten komen.
Met alleen andere vrouwen krijg je je vertrouwen denk ik ook niet terug, daar is tijd voor nodig. En met veel uitgaan, en met vrienden dingen doen, komen die dames vanzelf.quote:Op zaterdag 28 december 2013 18:21 schreef yats het volgende:
[..]
1 probleem voor de meeste mannen : als je door een dergelijke actie je zelfvertrouwen kwijt bent is het lastig dat terug te krijgen. Laat staan om (veel) vrouwen te verslijten.
Daar heb ik tot nu toe weinig van gemerkt. Ja, genoeg aanspraak, weinig concrete resultaten.quote:Op zaterdag 28 december 2013 20:12 schreef Shivo het volgende:
[..]
Met alleen andere vrouwen krijg je je vertrouwen denk ik ook niet terug, daar is tijd voor nodig. En met veel uitgaan, en met vrienden dingen doen, komen die dames vanzelf.
Twintig jaar?quote:Op zaterdag 28 december 2013 14:23 schreef stefke1974 het volgende:
Ja ik ken het hele verhaal .Twee maanden geleden hetzelfde meegemaakt maar dan een relatie van twintig jaar nooit geen vuiltje aan de lucht geweest en opeens ging het niet meer.Nooit geen woord ruzie gehad op twintig jaar .nooit 1 woord gepraat over een probleem en dan krijg je zo iets te horen .Ik ken het gevoel waar je nu mee zit . Maar je mag er niet meer op hopen en de knop om draaien en verder gaan met zoeken naar een nieuw leven .Alvast veel sterkte
Haha tactisch..quote:Op zaterdag 28 december 2013 21:28 schreef Fred0w het volgende:
[..]
Twintig jaar?
Vriendin heeft het op 3e kerstdag op een laffe manier uitgemaakt na 1,5 jaar en dat vind ik al klote.
Ook nooit problemen gehad ofzo, nu wil ze niets meer van me weten.
Op mijn vragen antwoord ze niet meer, want ''het doet er niet meer toe''.
Twee dagen verdrietig geweest, sinds vanmorgen is dat overgegaan naar boosheid.
Dat had ze eigenlijk nog tegoed van me.quote:Op zaterdag 28 december 2013 21:46 schreef Godshand het volgende:
[..]
Haha tactisch..
Nog wel even jouw Kerstkado's scoren natuurlijk
Maar ze gaf geen reden dan?
OK. Dan was het voor haar gewoon over...quote:Op zaterdag 28 december 2013 21:48 schreef Fred0w het volgende:
[..]
Dat had ze eigenlijk nog tegoed van me.
Ze kon de liefde die ik gaf niet beantwoorden.
Waarom? Er zijn wel leukere/interessantere enzo te vinden.quote:Op zondag 29 december 2013 16:53 schreef Godshand het volgende:
Nominatie hѐt R&P topic van 2013 wat mij betreft!
Klote, sterkte.quote:Op zaterdag 14 december 2013 12:25 schreef Hamlet117 het volgende:
Mijn god, wat mis ik jou ontzettend hard. Er gaat geen dag, geen uur, zelfs geen kwartier voorbij of ik denk aan jou. Mijn gevoel blijft zich vastklampen aan wat er ooit was, terwijl mijn verstand goed genoeg weet dat ik mezelf er alleen maar meer schade mee berokken. Maar die heimwee en die herinneringen die in m’n hoofd rondspoken zijn oncontroleerbaar, zo erg dat ik van radeloosheid vaak niet meer weet waar ik het moet zoeken. Het klinkt als pure zelfdestructie. Emotioneel ben ik een wrak, verscheurd door liefdesverdriet en wanhopig op zoek naar dat ene lichtje aan het einde van die lange tunnel.
Van de ene op de andere dag werd alles waar ik voor leefde tot een stukje puinhoop herleid, alsof m’n wereld op dat moment volledig instortte. Geen zekerheden meer, elk toekomstbeeld dat ik voor ogen had werd plots als een stuk afval op straat gegooid. Zonder aarzeling werd ik kansloos aan de deur gezet met de boodschap “relatie geannuleerd”. Sinds die dag voel ik me als een stuk drijfhout in de oceaan, eenzaam en stuurloos al dobberend op de golven van mijn emoties tussen verdriet en angst. Verdriet om het gemis wat er tussen ons nooit meer zal zijn. En angst om het onbekende en de vrees dat ik nooit meer hetzelfde zal ervaren als wat ik met jou beleefd heb.
Ik verdrink nog steeds in mijn wanhoop en ben gewoonweg een ramp voor mezelf. Ik wou dat ik kon zeggen dat alles oké met me gaat, maar dat is het niet. Ik voel me allesbehalve hetzelfde zonder jou. Een stuk van mezelf is afgescheurd en heb je voorgoed meegenomen. En datgene wat achterblijft is een immense leegte, een eindeloos gevoel van gemis naar jou. Elke dag nog voel ik me misselijk en smaakt mijn eten niet. Wanneer ik voetstappen in de gang hoor, denk ik instinctief nog dat jij thuiskomt. Onbewust kijk ik nog uit het raam in de hoop dat jij er staat. ’s Nachts word ik wakker en mis ik jouw warmte naast me in dat grote bed. Dan besef ik telkens dat het allemaal voorgoed voorbij is. Niks is nog hetzelfde zonder jou.
Al maanden leef ik op automatische piloot van bed naar bureau en terug. Met alle macht probeer ik om jou uit m’n hoofd te krijgen, maar geen enkel medicijn helpt. Het gemis is zo sterk dat het m’n leven domineert. Waarom kan ik jou niet loslaten? Waarom lopen mijn gedachten en gevoelens niet parallel met de realiteit? Zowat iedereen zegt me dat ik van m’n hart een steen moet maken en er definitief een punt achter zetten, maar ik heb geen flauw idee hoe dat moet... Alsof jou loslaten zo gemakkelijk is. Was het maar zo simpel. Kon ik jou maar gewoon beschouwen als een aangenaam hoofdstuk uit het boek dat “mijn leven” heet.
Daarbij komt nog het ongeloof en de machteloosheid dat jij al met iemand anders samen bent. Ik voel me zo vervangbaar en waardeloos, als een wegwerpproduct aan de kant geschoven. Jij bent terug gelukkig terwijl ik nog elke dag met de grootste moeite van de wereld probeer om m’n gebroken hart te lijmen. De gedachte dat jij nu naast iemand anders in slaap valt is een regelrechte kwelling. Ik geraak maar niet gewend aan het idee dat wij niet samen oud gaan worden, dat we nooit samen kinderen zullen krijgen. Dat je dit allemaal gaat beleven met iemand anders. Die gedachte maakt me knettergek en is tegelijk o zo hartverscheurend.
Ik wil geloven dat er voor mij ook nog een betere toekomst wacht, maar voor mij ben je nog steeds de enige en weet ik niet of ik nog zoveel van iemand kan houden. Het heeft geen zin om te smeken of je nog wil terugkomen, maar als je er opnieuw zou staan laat ik je zonder twijfel opnieuw binnen in m’n leven. Ik wil niet wachten en hopen, maar stiekem doe ik dat toch. Ik besef dat het zo niet door kan gaan, maar jou loslaten staat gelijk aan mijn liefde voor jou opgeven. En da’s misschien wel het moeilijkste wat ik ooit al heb moeten doen…
Hoe maak ik me los van jou?
Holy crap, ga daar ff een issue van maken... Wat een mutsquote:Op zondag 29 december 2013 17:00 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Waarom? Er zijn wel leukere/interessantere enzo te vinden.
wat de neuk?!quote:Op zondag 29 december 2013 18:12 schreef sly-nl het volgende:
[..]
Klote, sterkte.
Kleine pleister op den wonde:
Ze heeft weinig empathie in haar lijf en een geweten dat verre van optimaal is. Waarschijnlijk een hechtingsprobleem thuis.![]()
Zo makkelijk als ze switcht en doorgaat met haar leven wijst erop dat ze erg egoistisch is. Wil je daar iets mee? "Nein"
Alleen zeer naar dat je niet eerder hebt gemerkt dat dus haar liefde niet speciaal voor jou gereserveerd was, maar inwisselbaar als dit uit zou komen.
Alles komt goed, duurt alleen wel een tijdje.
Groet en sterkte,
Je pro deo shrink en ervaringsdeskundige
Sowieso, Facebookquote:Op maandag 30 december 2013 10:44 schreef craftyvirus het volgende:
Facebook is funest voor het loslaten van je ex. Nu al 3 x geconfronteerd met het feit dat ze gewoon doorgaat met haar leven alsof het niks is. Leert weer gasten kennen, en ook gasten met wie ze eerder heeft aangepapt. Het idee dat daar wat gebeurd maakt me kapot.. misselijk.. alles!
Ik heb haar maar van Facebook afgehaald... het heeft geen zin meer, dus kan ik beter proberen te vergeten.... Maar mennnn wat heb ik het er zwaar mee. Ze is toch van mij? Niet van andere!
Goed topic trouwens. "Fijn" om te lezen dat er meer mensen zijn die weten hoe het voelt.. hoop herkenbare gevoelens.
Ik was altijd facebookquote:
Kerol, jij MOET echt ZSM afleiding gaan zoeken. Serieus, ik snap dat het kut is, maar dit kan zo niet langer. Je moet eruit, je moet iets gaan doen, je moet je zinnen gaan verzetten, je moet ergens anders aan gaan denken.quote:Op maandag 23 december 2013 11:12 schreef Hamlet117 het volgende:
Nu woont ze voorlopig terug bij haar ouders (15km hier vandaan), maar heb onlangs gehoord dat ze een leuk appartementje heeft gekocht in m'n buurt.
Ik zal ze dus sowieso nog wel eens tegen het lijf lopen, maar als ik haar eerst zie zal ik haar wel ontwijken zodat ik haar niet hoef te spreken. Waarom is het belangrijk waar ze woont?
Dit is zo herkenbaar, alsof het hun geen reet doet en ze simpel door kunnen gaan met hun leven terwijl je zelf nog een beetje de wonden aan het aflikken bent. Facebook is sowieso kut, dan zit je een beetje mee te genieten met hoe je ex verder gaat met haar leven terwijl je dat helemaal niet wilt weten.quote:Op maandag 30 december 2013 10:44 schreef craftyvirus het volgende:
Facebook is funest voor het loslaten van je ex. Nu al 3 x geconfronteerd met het feit dat ze gewoon doorgaat met haar leven alsof het niks is. Leert weer gasten kennen, en ook gasten met wie ze eerder heeft aangepapt. Het idee dat daar wat gebeurd maakt me kapot.. misselijk.. alles!
Ik heb haar maar van Facebook afgehaald... het heeft geen zin meer, dus kan ik beter proberen te vergeten.... Maar mennnn wat heb ik het er zwaar mee. Ze is toch van mij? Niet van andere!
Goed topic trouwens. "Fijn" om te lezen dat er meer mensen zijn die weten hoe het voelt.. hoop herkenbare gevoelens.
Precies... daarom heb ik haar ook van mijn facebook afgehaald...dat gaat tegen mijn gevoel in omdat ik graag bij haar leven betrokken blijf, weet wat haar bezighoud enz, maar ik weet dat het beter is. Anders gaat afstand nemen hem echt niet worden..quote:Op maandag 30 december 2013 14:45 schreef sander212 het volgende:
[..]
Dit is zo herkenbaar, alsof het hun geen reet doet en ze simpel door kunnen gaan met hun leven terwijl je zelf nog een beetje de wonden aan het aflikken bent. Facebook is sowieso kut, dan zit je een beetje mee te genieten met hoe je ex verder gaat met haar leven terwijl je dat helemaal niet wilt weten.
Jij hebt zo gelijk... maar het is tegelijk zo moeilijk om die stap te zetten. Je vervalt makkelijk in het op de bank zitten en alleen maar bezig zijn met jezelf zielig vinden, en jezelf gek maken door hersenspinsels..quote:Op maandag 30 december 2013 14:42 schreef Nielsch het volgende:
[..]
Kerol, jij MOET echt ZSM afleiding gaan zoeken. Serieus, ik snap dat het kut is, maar dit kan zo niet langer. Je moet eruit, je moet iets gaan doen, je moet je zinnen gaan verzetten, je moet ergens anders aan gaan denken.
Hier is een taak voor vanavond:
- Zoek op welke sportclubs er in jouw woonplaats zijn;
- Kies een sport uit die je leuk vindt;
- Neem contact op om te kijken wanneer je een keer mee kan komen trainen.
Taak volbracht? Heel goed!
Hier is je taak voor morgen:
- Ga de stad in en koop de materialen die je nodig hebt voor je nieuwe sport
Gaat hem niet worden, er zijn nogal wat sport clubs gesloten vanwege de vakantie. Zit de eigenaar met zijn reet op Tenerife...quote:Op maandag 30 december 2013 14:42 schreef Nielsch het volgende:
[..]
Kerol, jij MOET echt ZSM afleiding gaan zoeken. Serieus, ik snap dat het kut is, maar dit kan zo niet langer. Je moet eruit, je moet iets gaan doen, je moet je zinnen gaan verzetten, je moet ergens anders aan gaan denken.
Hier is een taak voor vanavond:
- Zoek op welke sportclubs er in jouw woonplaats zijn;
- Kies een sport uit die je leuk vindt;
- Neem contact op om te kijken wanneer je een keer mee kan komen trainen.
Taak volbracht? Heel goed!
Hier is je taak voor morgen:
- Ga de stad in en koop de materialen die je nodig hebt voor je nieuwe sport
Inderdaad zeer herkenbaar. Op zich heb ik er geen moeite mee dat ze verder gaat met haar leven, maar als je eigen leven nog niet zo loopt zoals je zou willen is dat wel zuur. Daar heb ik de eerste maanden erg mee gezeten. Inmiddels is het echter een beetje andersom, ik heb het weer redelijk op orde (alleen een leuke partner ontbreekt nog) en hoor ik van haar broer dat ze nu toe twijfelt of ze indertijd de juiste beslissing genomen heeft. Tough luck, ik hoef haar nu niet meer terug...quote:Op maandag 30 december 2013 14:45 schreef sander212 het volgende:
[..]
Dit is zo herkenbaar, alsof het hun geen reet doet en ze simpel door kunnen gaan met hun leven terwijl je zelf nog een beetje de wonden aan het aflikken bent. Facebook is sowieso kut, dan zit je een beetje mee te genieten met hoe je ex verder gaat met haar leven terwijl je dat helemaal niet wilt weten.
Ondertussen heb je deze mening al vanaf september. Elke keer als je wat post komt datzelfde zinnetje weer terug "ik begrijp het niet"quote:Op maandag 6 januari 2014 14:40 schreef Hamlet117 het volgende:
kan nog steeds niet begrijpen dat je zomaar een relatie van 8 jaar achter je laat zonder daar ooit maar één keer over gepraat te hebben. Ik begrijp heel goed dat gevoelens kunnen veranderen of dat mensen uit elkaar groeien, maar is het dan zo eenvoudig om iemand aan de kant te zetten, de deur achter je dicht te trekken en een nieuw leven te beginnen?
Hier ben ik het niet mee eens...quote:Op maandag 30 december 2013 16:11 schreef craftyvirus het volgende:
[..]
Jij hebt zo gelijk... maar het is tegelijk zo moeilijk om die stap te zetten. Je vervalt makkelijk in het op de bank zitten en alleen maar bezig zijn met jezelf zielig vinden, en jezelf gek maken door hersenspinsels..
Je staat in de kroeg, je ziet een leuk meisje. Paar keer oogcontact, erop af stappen babbeltje maken. Nummer regelen en later bellen (ja BELLEN, dus niet Whatsappen!!!!!!!!) en een date voorstellen. Easy peasy.quote:Op maandag 6 januari 2014 16:02 schreef yats het volgende:
Ik vraag me altijd af, hoe regelt iedereen zo makkelijk dates?
Ow, is dat het? Toch gek dat het mij zoveel moeite kost dat ik in het jaar vrijgezel zijn welgeteld 0 dates gehad heb...quote:Op maandag 6 januari 2014 16:07 schreef fathank het volgende:
[..]
Je staat in de kroeg, je ziet een leuk meisje. Paar keer oogcontact, erop af stappen babbeltje maken. Nummer regelen en later bellen (ja BELLEN, dus niet Whatsappen!!!!!!!!) en een date voorstellen. Easy peasy.
Niet zoveel moeite gedaan als je 0 dates hebt gehad... Als je ze via het stappen niet kunt krijgen kun je altijd nog gewoon via dating sites kijken he.. Ik ben echt niet de knapste jongen, maar ik had al 3 dates kunnen hebben.. heb er alleen twee niet gedaan omdat het voor mijn gevoel niet goed zat qua klik.quote:Op maandag 6 januari 2014 16:12 schreef yats het volgende:
[..]
Ow, is dat het? Toch gek dat het mij zoveel moeite kost dat ik in het jaar vrijgezel zijn welgeteld 0 dates gehad heb...
Hoevaak heb je het geprobeerd?quote:Op maandag 6 januari 2014 16:12 schreef yats het volgende:
[..]
Ow, is dat het? Toch gek dat het mij zoveel moeite kost dat ik in het jaar vrijgezel zijn welgeteld 0 dates gehad heb...
De een doet er langer over dan de ander. We zijn inmiddels een ruime maand verder en ik begin ergens in de verte een heel klein lichtpuntje te zien. Ik begin ook te doen dat het niet allemaal rozengeur en maneschijn was. Daaraan vast houden ipv alleen maar de positieve dingen te zien, en het dus extra zwaar te hebben, lijkt me de juiste weg.quote:Op maandag 6 januari 2014 15:49 schreef MaikelS het volgende:
[..]
Hier ben ik het niet mee eens...
3,5 maanden geleden heeft mijn ex-partner mij verlaten naar 9,5 jaar.. Ieder verwerkt het op zijn eigen manier, ik ben iemand die een week lang helemaal niets meer kan, heel de dag jank, van alles door mijn hoofd haal etc... en naar een week ging er een knop om.. Ook ik zag het niet aankomen in het begin.. maar als ik nu terugkijk naar het afgelopen jaar, dan ja... zie ik zeker dingen die van mijn kant fout waren, maar ook vanuit haar kant. Twee minpunten naar het uit elkaar gaan.. we hebben twee kinderen, en die zie ik nu minder dan voorheen.. maar om deze niet de dupe te laten worden van onze breking, hebben we allebei het beste met de kinderen voor. Het andere was de eerste 2 maanden nog lastig.. ze was mijn maatje... iemand waar ik mijn ei kwijt kon, iemand die er was als ik thuis kwam etc etc etc.. Dat was wel wennen.. Maar nu.. ik zie nu de ware X van haar.. Ze is omgeslagen als een bom, gedraagt zich als een bitch, komt afspraken niet altijd naar etc.. Ik kan uit het diepst van mijn hart zeggen dat ik blij ben dat de relatie ten einde is gekomen. Ja ik mis nog altijd de goede en leuke dingen uit mijn vorige relatie, maar die ga ik in de toekomst ook wel hebben.
Ik ben begonnen met hardlopen om uiteindelijk ~20 kilo af te vallen.. nu 3 maanden verder zijn er 9KG af en still going strong! Daarnaast heb ik de gitaar van de zolder gehaald en ben ik begonnen met het leren spelen. Ik heb vrienden gemaakt, zie mensen die ik voorheen niet zag en bevalt me prima! Daarnaast een Xbox gekocht om zo nu en dan ff lekker te niksen.. Vooral in de avonden als de kinderen thuis zijn en ze om 19.15 in bed liggen en ik al mijn zaken klaar heb.
Tevens heb ik inschrijfformulier gehaald bij mijn lokale voetbalclub, en heb ik besloten lager te beginnen en mijn weg vanaf het laagst terug naar de top te krijgen. Om daar te komen moeten er eerst nog meer kilo's af, maar ach... op dit tempo haal ik mijn doelstelling van mei 2014 wel! En voetballend komt het wel goed, heb altijd hoofdklasse gespeeld.
Ook heb ik inmiddels een date gehad waar het enorm mee klikt. We hebben plezier, genieten van de momenten samen en doen het lekker rustig aan. We hebben beiden een langere relatie achter de rug en we zien wel waar het schip strand. De klik is er, en ach.. misschien word het wat, misschien niet.
Meest belangrijke is dat ik geleerd heb van mijn vorige relatie. Ik houd weer van mezelf, van het leven.. Ik geniet, ben mezelf en merk ook dat ik dat uitstraal naar anderen.. Ik ben weer de gezellige ik.. en niet de saaie ik die nergens zin en puf in had!
Ik heb een membership gehad op een datingsite, maar dat leidde nooit tot wat meer dan kletsen via de chat. Veel vrouwen zijn toch behoorlijk terughoudend om af te spreken heb ik het idee. Zelf ben ik ook zeker niet de allerknapste (tussen de 6 en de 7 zou ik mezelf geven), wel aardig slim en kan op zich prima ouwehoeren maar toch leid het tot nu toe nergens toe. Ik ben er inmiddels achter dat het via het stappen niet lukt omdat ik niet direct genoeg durf te zijn, maar als je dat op een datingsite wel bent hoor je nooit meer iets van de bewuste vrouw.quote:Op maandag 6 januari 2014 16:15 schreef MaikelS het volgende:
[..]
Niet zoveel moeite gedaan als je 0 dates hebt gehad... Als je ze via het stappen niet kunt krijgen kun je altijd nog gewoon via dating sites kijken he.. Ik ben echt niet de knapste jongen, maar ik had al 3 dates kunnen hebben.. heb er alleen twee niet gedaan omdat het voor mijn gevoel niet goed zat qua klik.
Ken dat gevoel volledig. Toen ik enkele dagen na de breakup nog eens met m'n ex afsprak, klonk ze zo nuchter en koelbloedig. Probeer niet de denken dat je ex al verder staat, ze zit gewoon op een ander spoor dan jij. Mijn ex had na 1,5 maand alweer een nieuwe vriend en kocht nog eens een maand later een eigen appartement. Men kan zeggen dat ze verder staat, maar wat haalt het uit om te vergelijken? Ik heb nu m'n eigen leven, en dat doe ik op m'n eigen tempo. Ik wil wel eens zien hoe m'n ex reageert als zij ooit gedumpt wordt, ik heb nu eenmaal nog een aantal dingen te verwerken terwijl zij al maanden geleden afscheid nam.quote:Op maandag 6 januari 2014 16:20 schreef craftyvirus het volgende:
Wat ik persoonlijk extra lastig vind is dat ze zoveel verder is als dat ik ben. En dus ook makkelijker haar gewone leven oppakt, en koelbloedig over kan praten. Scheelt wel dat ze in mijn geval helemaal niet is omgeslagen in een bitch, en we totaal geen ruzie of frictie hebben. Het enige wat is veranderd is dat we geen relatie meer hebben.
Ik probeer het contact maar zoveel mogelijk te beperken. Ik heb haar gezegd dat dat nu belangrijk voor me is om haar los te kunnen laten. Dat begreep ze volkomen en ze gaat er goed mee om.
Het blijft kut, zwaar kut. Maar ergens komt het moment dat het beter gaat, jammer alleen dat dat zo lang duurt...
Het regelen van een date is aan de ene kant niet zo moeilijk, aan de andere kant lijkt het onmogelijk voor sommigen. Als het niet lukt zijn er vaak twee redenen: 1. verkeerde 'target', te hoog gegrepen, te anders, te jong, niet open voor relatie etc, en 2. je wil te graag. Onthou dat daten een spelletje is en als het overduidelijk is dat je jezelf al gewonnen hebt gegeven is er voor de ander niks aan. Je moet een beetje een klootzak zijn, want in doetjes zijn vrouwen niet geinteresseerd. Je uiterlijk doet er niet zo heel veel toe, je instelling wel.quote:Op maandag 6 januari 2014 18:07 schreef yats het volgende:
[..]
Ik heb een membership gehad op een datingsite, maar dat leidde nooit tot wat meer dan kletsen via de chat. Veel vrouwen zijn toch behoorlijk terughoudend om af te spreken heb ik het idee. Zelf ben ik ook zeker niet de allerknapste (tussen de 6 en de 7 zou ik mezelf geven), wel aardig slim en kan op zich prima ouwehoeren maar toch leid het tot nu toe nergens toe. Ik ben er inmiddels achter dat het via het stappen niet lukt omdat ik niet direct genoeg durf te zijn, maar als je dat op een datingsite wel bent hoor je nooit meer iets van de bewuste vrouw.
Punt 1 is het zeker niet. Ik ga nooit voor de fotomodeltypes maar juist puur voor de 'next door girls'. Ik zoek iemand met inhoud, en niet puur met alleen looks. Wel is het zo dat ik meestal achter vrouwen aan zit die net iets jonger zijn dan mij (tussen de 20 en de 27).quote:Op maandag 6 januari 2014 20:06 schreef Shivo het volgende:
[..]
Het regelen van een date is aan de ene kant niet zo moeilijk, aan de andere kant lijkt het onmogelijk voor sommigen. Als het niet lukt zijn er vaak twee redenen: 1. verkeerde 'target', te hoog gegrepen, te anders, te jong, niet open voor relatie etc, en 2. je wil te graag. Onthou dat daten een spelletje is en als het overduidelijk is dat je jezelf al gewonnen hebt gegeven is er voor de ander niks aan. Je moet een beetje een klootzak zijn, want in doetjes zijn vrouwen niet geinteresseerd. Je uiterlijk doet er niet zo heel veel toe, je instelling wel.
Je hebt ooit een relatie gekregen, dus toen is het ook gelukt. En vrouwen tussen de 27 en 35 zijn veel gemakkelijker te versieren dan jongere meiden, maar je moet wel relaxt zijn anders wordt het niks.
Dat mijn ex ook vrij snel weer een nieuwe partner had, was (achteraf gezien) het beste wat me in die situatie kon overkomen: eindelijk werd voor mezelf ook duidelijk dat het niets meer ging worden en kon ik weer door met mijn leven. Daarvoor heb ik toch wel vaak het gevoel gehad dat het nog wel eens goed zou kunnen komen (dat gevoel dat mijn ex ineens een ander persoon was, heb ik gelukkig nooit gehad). Daarna kon ik me weer op een andere toekomst focussen.quote:Op maandag 6 januari 2014 18:45 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
Ken dat gevoel volledig. Toen ik enkele dagen na de breakup nog eens met m'n ex afsprak, klonk ze zo nuchter en koelbloedig. Probeer niet de denken dat je ex al verder staat, ze zit gewoon op een ander spoor dan jij. Mijn ex had na 1,5 maand alweer een nieuwe vriend en kocht nog eens een maand later een eigen appartement. Men kan zeggen dat ze verder staat, maar wat haalt het uit om te vergelijken? Ik heb nu m'n eigen leven, en dat doe ik op m'n eigen tempo. Ik wil wel eens zien hoe m'n ex reageert als zij ooit gedumpt wordt, ik heb nu eenmaal nog een aantal dingen te verwerken terwijl zij al maanden geleden afscheid nam.
Best is om gewoon nog zo weinig mogelijk contact met haar te hebben, je wil niet geconfronteerd worden met haar geluk / nieuwe leven. Focus je op jezelf, en neem de tijd daarvoor. Da's tenminste wat ik probeer te doen...
Bedankt voor de goeie moed Jackie-Treehom. Ik geloof er trouwens nog wel in dat ik ooit opnieuw een hele leuke meid ga tegenkomen die wellicht zelfs nog beter is dan de vorige, maar het is nu gewoon een lastige periode waar ik door moet... En hoe lang die nog gaat duren weet niemand.quote:Op maandag 6 januari 2014 20:43 schreef Jackie-Treehorn het volgende:
Joh, ik zat 2 weken met m'n ex in ons nieuwe koophuis terwijl we druk bezig waren om kinderen te krijgen toen ik na een relatie van 5 jaar op zaterdagochtend over de pistoletjes met kaas en een gekookt eitje vanuit het niets te horen kreeg dat ze het niet meer zag zitten en het niet meer goed zou komen. Ik dacht dat ik überhaupt nooit meer van een ander zou kunnen houden, in ieder geval niet op die manier, dat ik erin zou blijven van verdriet enz. enz.
4 jaar later, een topwijf tegengekomen die ook voor mij door het vuur gaat en weer minstens net zo gelukkig als toen. Misschien nog wel gelukkiger.
Het gaat echt over. Even doorbijten, blokkeren op facebook, niet meer sms'en en doorgaan met je leven. Het komt uiteindelijk allemaal wel weer goed.
Hoe het echt is weet ik niet, maar je lijkt tussen de regels door toch een klein beetje verder in je rouwproces:quote:Op maandag 6 januari 2014 23:37 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
Bedankt voor de goeie moed Jackie-Treehom. Ik geloof er trouwens nog wel in dat ik ooit opnieuw een hele leuke meid ga tegenkomen die wellicht zelfs nog beter is dan de vorige, maar het is nu gewoon een lastige periode waar ik door moet... En hoe lang die nog gaat duren weet niemand.
De feestdagen waren natuurlijk niet zo prettig, maar gelukkig zijn die alweer voorbij!quote:Op dinsdag 7 januari 2014 00:03 schreef Godshand het volgende:
Hoe het echt is weet ik niet, maar je lijkt tussen de regels door toch een klein beetje verder in je rouwproces:
-meer bezig met het achterlaten
-meer bezig met oppakken van je eigen leven
Hoewel ik ook kan begrijpen dat je nu nog dagelijks of misschien maar wekelijks aan haar denkt.
Hoe ben je de feestdagen doorgekomen?
Ik was ook gedumpt na 5 jaar waarvan 3 jaar samenwonen. Het viel rauw op mijn dak, waarschijnlijk had ze zich al maanden lang van me los gemaakt. Ik heb 3 weken achter haar aan ge-sms't, gemaild (nooit doen!!!) etc. en toen ik vernam dat ze een nieuwe lover had alle contact verbroken.quote:Op woensdag 8 januari 2014 10:21 schreef Killaht het volgende:
TS, ik heb hetzelfde ooit meegemaakt, jarenlange relatie en alles opgebouwd samen voor een stabiele toekomst. Ineens is alles weg, je hele fundering wordt onder je vandaan getrokken.
Ik weet hoe zwaar het is en hoe klote jij je nogsteeds voelt. Je moet begrijpen dat dit een rouwproces is, je doorgaat hetzelfde proces als wanneer iemand overlijd. Er bestaat een leven ook buiten haar, ook al wil of wilde je dat eerst niet geloven. Voel je je kut laat het gaan, maar richt je zelf ook op. Zij is hier allang overheen en is haar leven allang op iemand anders gaan richten. Doe hetzelfde, vergeet haar. Nieuw hoofdstuk, jij.
Focus je komende tijd op jezelf. Wat wil jij? Je moet je leven opnieuw inrichten en tuurlijk heeft dat tijd nodig maar. De wereld ligt voor je open, je kunt doen en laten wat je wilt. Niemand aan wie je verantwoordelijkheid hoeft af te dragen, hoe heerlijk is dat.
Je komt er alleen door naar de toekomst te kijken en te doen. Bouw je sociale contacten uit, onderneem dingen en voor je het weet heb je een heel nieuw en beter leven. En geloof me er zijn nog 1000en vrouwen die beter bij je passen, ook al geloof je dat nu nog niet.
(PS:In mijn geval wilde ze me een paar maanden alleen uiteindelijk terug, toen heb ik haar de deur gewezen. Heerlijk.)
quote:Op woensdag 8 januari 2014 10:21 schreef Killaht het volgende:
(PS:In mijn geval wilde ze me een paar maanden alleen uiteindelijk terug, toen heb ik haar de deur gewezen. Heerlijk.)
Oh ik kan me inbeelden hoe heerlijk het moet voelen om je ex dan de deur te wijzen, toch een klein overwinningsgevoel tegenover haar!quote:Op donderdag 9 januari 2014 00:04 schreef TeenWolf het volgende:
Ik ben er toen wel een tijdje echt ziek van geweest, maar wel sterk genoeg om na 5 maanden haar de deur te wijzen nadat ze gedumpt was door haar zogenaamde 'lover'....KARMA
Ik denk dat als je het overwinningsgevoel eenmaal hebt, je allang je ex achter de rug hebt. Je hebt jezelf dan overwonnen (in de zin van dat je haar niet te veel meer mist om alleen verder te kunnen gaan).quote:Op donderdag 9 januari 2014 13:35 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
[..]
Oh ik kan me inbeelden hoe heerlijk het moet voelen om je ex dan de deur te wijzen, toch een klein overwinningsgevoel tegenover haar!
Ik hoorde gisteren toevallig van een gemeenschappelijke vriendin dat ze nog steeds blij is met haar beslissing, dus de kans dat ze ooit terugkomt is in mijn geval klein maar dat lijkt me op vandaag ook wel logisch nu alles in haar leven zo perfect in orde is (nieuwe vriend, net eigen appartement gekocht,...).
Misschien verandert het ooit wel als ze ook plots gedumpt zou worden, maar het kan even goed dat het nooit gebeurt... Alleszins zal ik dan ook sterk genoeg moeten staan om ze ook af te wijzen!
Er lopen wellicht nog wel veel betere vrouwen rond, jammer dat ik ze nog moet tegenkomen... Zo'n overwinningsgevoel op je ex zou me wel veel kracht geven om door te gaan!
quote:Op donderdag 9 januari 2014 00:04 schreef TeenWolf het volgende:
[..]
Ik was ook gedumpt na 5 jaar waarvan 3 jaar samenwonen. Het viel rauw op mijn dak, waarschijnlijk had ze zich al maanden lang van me los gemaakt. Ik heb 3 weken achter haar aan ge-sms't, gemaild (nooit doen!!!) etc. en toen ik vernam dat ze een nieuwe lover had alle contact verbroken.
Ik ben er toen wel een tijdje echt ziek van geweest, maar wel sterk genoeg om na 5 maanden haar de deur te wijzen nadat ze gedumpt was door haar zogenaamde 'lover'....KARMA
Dit alles was een jaar of 6 geleden gebeurd, sinds een paar jaar heb ik een dame die oprecht veel van me houdt ontmoet en waarbij het veel beter voelt dan mijn ex, zij daarentegen heeft daarna nooit meer een goed werkende relatie gehad.
Ben trots op je Teenwolfquote:Op donderdag 9 januari 2014 13:35 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
[..]
Oh ik kan me inbeelden hoe heerlijk het moet voelen om je ex dan de deur te wijzen, toch een klein overwinningsgevoel tegenover haar!
Ik hoorde gisteren toevallig van een gemeenschappelijke vriendin dat ze nog steeds blij is met haar beslissing, dus de kans dat ze ooit terugkomt is in mijn geval klein maar dat lijkt me op vandaag ook wel logisch nu alles in haar leven zo perfect in orde is (nieuwe vriend, net eigen appartement gekocht,...).
Misschien verandert het ooit wel als ze ook plots gedumpt zou worden, maar het kan even goed dat het nooit gebeurt... Alleszins zal ik dan ook sterk genoeg moeten staan om ze ook af te wijzen!
Er lopen wellicht nog wel veel betere vrouwen rond, jammer dat ik ze nog moet tegenkomen... Zo'n overwinningsgevoel op je ex zou me wel veel kracht geven om door te gaan!
Thx killaht en jij bent ook goed bezig!quote:Op donderdag 9 januari 2014 14:38 schreef Killaht het volgende:
[..]
[..]
Ben trots op je Teenwolf![]()
Precies, zodra ze het vertellen hebben ze al een gespreid bedje ergens anders klaar staan. Het gehele proces zijn ze een half jaar geleden al doorgegaan, vaak bij die andere persoon. En vrouwen zijn dan erg aanvankelijk voor ander mannelijk aandacht en zorg. Het gras lijkt dan ook groener bij de buren en maken de keuze uiteindelijk bekend.
Het komt dan voor jou TS rauw op je dak en zit nu volledig in dat proces. Maar zet je eroverheen, ze is allang weg. Hoe eerder je dat erkend en je ook stappen maakt naar je eigen toekomst hoe beter. Het is ook niks krachtigers en aantrekkelijkers dan een man die gewoon zijn leven weer oppakt alsof je haar niet gemist hebt. Daarnaast ga daten, vrouwelijke aandacht heb je dan ook nodig. ik had al snel contact met diverse vrouwen en dat helpt goed om je eroverheen te zetten en de klap te verwerken (zelfvertrouwen geschaad, ben ik niet goed genoeg blabla).
Nou komt het vaak komen ze na een paar maanden erachter dat het gras niet perse groener is bij de buren en dat wat ze had eigenlijk helemaal niet slecht was! (zoals bij mij en Teenwolf). (Ze houd je ook wel in de gaten hoor en als ze ziet dat jij ook met je leven bent doorgegaan en met diverse vrouwen in contact bent, vreet dat aan haar)
Maar wil je dan nog met die persoon zijn, die je zonder contact of gevoel zo heeft achtergelaten. Zie je daar nog een toekomst in? Is ze uberhaupt te vertrouwen nog?
Ik zeg niet dat dit altijd zo is, maar het kan zo verder verlopen.
Het was op dat moment meer een gevoel van echte bezinning. Rationeel denken dat deze relatie in de toekomst toch niet weer zou werken en ik toch uiteindelijk weer dezelfde problemen tegen zou komen. Uiteraard hielp het gevoel dat ze snel na mij een nieuwe 'lover' had gevonden erg mee.quote:Op donderdag 9 januari 2014 13:35 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
[..]
Oh ik kan me inbeelden hoe heerlijk het moet voelen om je ex dan de deur te wijzen, toch een klein overwinningsgevoel tegenover haar!
Mijn ex vertelde 3 weken nadat ze mij had gedumpt in mijn laatste telefoongesprek aan haar ook dat ze 'gelukkiger was dan ooit' en de beslissing om mij te verlaten de beste beslissing was dat ze ooit had gemaakt.quote:Ik hoorde gisteren toevallig van een gemeenschappelijke vriendin dat ze nog steeds blij is met haar beslissing, dus de kans dat ze ooit terugkomt is in mijn geval klein maar dat lijkt me op vandaag ook wel logisch nu alles in haar leven zo perfect in orde is (nieuwe vriend, net eigen appartement gekocht,...).
Misschien verandert het ooit wel als ze ook plots gedumpt zou worden, maar het kan even goed dat het nooit gebeurt... Alleszins zal ik dan ook sterk genoeg moeten staan om ze ook af te wijzen!
Vervang 'wellicht' maar door 'zeker'quote:Er lopen wellicht nog wel veel betere vrouwen rond, jammer dat ik ze nog moet tegenkomen... Zo'n overwinningsgevoel op je ex zou me wel veel kracht geven om door te gaan!
Ben ik het volledig mee eens. Bedankt aan al diegenen die hier hun ervaring al gepost hebben, het helpt om in te zien dat ik lang niet de enige ben... Beschouw het maar als mijn soort van verwerking, en als anderen er ook iets uit halen vind ik het natuurlijk prima. Voor mijn part blijft dit een open topic voor iedereen die met een gelijkaardige situatie te maken krijgt. Heb het gevoel dat mijn verhaal ook nog niet uit is, en dat zal bij anderen wellicht ook nog niet zo zijn...quote:Op vrijdag 10 januari 2014 09:38 schreef craftyvirus het volgende:
Hulde voor alle mensen in dit topic die met goede adviezen en meningen komen. Het werk verhelderend om te horen dat je niet de enige bent die met rondloopt waarvan je niet weet hoe je er mee om moet gaan!
TS, het is jou topic en jou gevoel. Ik heb gedurende het topic er regelmatig doorheen gelopen. Hoop niet dat je dat verkeerd ziet. Maar zoals het jou wellicht ook opviel, is het allemaal herkenbaar, en zijn er genoeg mensen met goede adviezen doordat ze dezelfde ervaring hebben.
Goed om te zien dat je er zo goed uit bent gekomen.quote:Op donderdag 9 januari 2014 00:04 schreef TeenWolf het volgende:
[..]
Dit alles was een jaar of 6 geleden gebeurd, sinds een paar jaar heb ik een dame die oprecht veel van me houdt ontmoet en waarbij het veel beter voelt dan mijn ex, zij daarentegen heeft daarna nooit meer een goed werkende relatie gehad.
Het gaat denk ik niet om het dumpen per se, maar dat ze er zelf al veel langer mee bezig waren en vaak zelfs al verwerkt hebben.quote:Op vrijdag 10 januari 2014 11:34 schreef Fes1-2 het volgende:
Waarom zit iedereen hier zo te zeiken zeg? Stinkende wonden helen niet. Oftewel als je vriend / of vriendin jouw dumpt en gelijk al het contact verbreekt is dat naar mijn idee het meest eerlijk. Het is over en voor hem/haar ligt dat aan jou en zal het dus ook niet meer goedkomen. Ja dat heb je maar te accepteren maar volgens de meeste mensen in dit topic is dat zwaar verschrikkelijk? Een relatie dood laten bloeden het vervolgens uitmaken en daarna je ex nog een paar maanden als neukertje houden dat is pas verschrikkelijk. Ik snap dat jullie je kut voelen hoor maar je ex had je geen betere start kunnen geven om weer zonder hem/haar verder te leven.
quote:Ze zei ook dat ze al een tijdje ongelukkig rondliep en dat ze geen energie meer heeft om het nog een kans te geven, het is volgens haar te ver gekomen, te laat... Ze zegt dat onze relatie misschien een jaar geleden nog wel een kans had als ze er allemaal over had gepraat, maar dit heeft ze nooit gedaan en ze beseft dat dit haar fout is geweest.
Hmmmm moeilijk uit te leggen, het is meer het 'gevoel' dat je beter bij elkaar past.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 06:02 schreef Drxx het volgende:
[..]
Goed om te zien dat je er zo goed uit bent gekomen.
Ik heb echter wel één vraag. Hoe weet je dat het met je nieuwe vriendin helemaal anders is? Je zegt dat ze wel oprecht veel van je houdt, maar wat zie je nu dat er wel is wat in je vorige 6(!!!)-jarige relatie ontbrak? Misschien voorbeelden?
Duidelijkquote:Op zaterdag 11 januari 2014 07:49 schreef TeenWolf het volgende:
[..]
Hmmmm moeilijk uit te leggen, het is meer het 'gevoel' dat je beter bij elkaar past.
Er zijn er minder vaak irritaties tussen elkaar.
Ik voel me meer 'begrepen' dan mijn ex vriendin en dit geldt ook voor mijn huidige vriendin.
We zeggen ook na jaren out of the blue nog af en toe na elkaar diep in de ogen te hebben gekeken dat we van elkaar houden, waarna een innige omhelzing volgt. Dat was in mijn vorige relatie niet zo.Het is iets kleins maar van grote waarde.
Ik kan beter met haar ouders opschieten en die kiezen ook niet automatisch de kant van hun dochter, vooral mijn ex schoonmoeder had hier 'last' van.Na bijna elke ruzie merkte ik dat ze had gebeld met haar moeder (redial functie op de tel) en nadat ze weg was had ze ook gezegd dat haar moeder erg blij was dat ze weg was.(pikant detail, haar moeder liet haar man verbaal vaak alle hoeken van de kamer zien)
En vooral; het knagende gevoel dat er iets mis was en altijd aanwezig was in mijn vorige relatie is er gelukkig niet meer.
Belangrijk voor TS, weet wat je wilt in een relatie, als je iemand hebt ontmoet kijk dan goed of je daarmee een leven lang samen wilt/kunt zijn. Investeer vervolgens in je relatie en vermijd vooral dames die geen respect voor je hebben, zonder wederzijds respect geen leuke/succesvolle relatie.![]()
Natuurlijk is diegene daar al langer mee bezig en die zal vast al wel vrede hebben met single zijn. Logisch toch ook? Een relatie, en zeker een die 8 jaar duurt, verbreek je toch niet in een impuls?quote:Op zaterdag 11 januari 2014 06:02 schreef Drxx het volgende:
[..]
Het gaat denk ik niet om het dumpen per se, maar dat ze er zelf al veel langer mee bezig waren en vaak zelfs al verwerkt hebben.
Het komt ook erg vaak voor dat ze bij je blijven terwijl ze al aan het 'shoppen' zijn voor een nieuwe vriend slachtoffer, bijvoorbeeld omdat het ze een dak boven het hoofd geeft. Dat is op zijn zachtst gezegd niet netjes, ronduit hoerig eigenlijk. Dus ik begrijp de woede wel.
TS geeft het een en ander ook al aan in zijn OP:
[..]
Wiequote:Op zaterdag 11 januari 2014 10:24 schreef GeneraalAdmiraal het volgende:
ik denk dat ze depri is en naar een psycholoog moet
Je stelt zeker een goed punt, maar dan vind ik het alsnog niet netjes om het zolang verborgen te houden voor je vriend. Die heeft die tijd niet gehad om te rouwen/verwerken en die krijgt ineens de deksel op de pan.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 15:21 schreef Fes1-2 het volgende:
[..]
Natuurlijk is diegene daar al langer mee bezig en die zal vast al wel vrede hebben met single zijn. Logisch toch ook? Een relatie, en zeker een die 8 jaar duurt, verbreek je toch niet in een impuls?
De gedachte dat je de relatie nog had kunnen redden indien ze er maar eerder wat over gezegd had is ook niets meer dan een illusie waarmee je jezelf onnodig aan het kwellen bent. Nutteloos om zo in het verleden te blijven hangen.
Als ze al voor een ander aan het shoppen zijn is dat inderdaad hoerig ja. Maar als ik het verhaal van TS lees is hij gewoon 'netjes gedumpt' en zit ie zich nu in zijn eigen verdriet te verdrinken. TS moet dus nodig een keer wakker worden.
quote:Op zaterdag 11 januari 2014 23:03 schreef saaw het volgende:
Ik hoorde van de week dat mijn ex, die me een half jaar geleden na bijna 8 jaar plots aan de kant zette omdat hij gevoelens dacht te hebben voor een ander [die hem uiteindelijk niet moest overigens], het me heel serieus kwalijk neemt dat ik 'zo snel' (na 2 maanden) sex had met iemand anders na onze break
Goed topic dit overigens, weet precies hoe je TS zich gevoeld heeft en ben blij te lezen dat het wat beter gaat!
Ah nee ik lees al een paar jaar mee, is dat uitquote:Op zaterdag 11 januari 2014 23:03 schreef saaw het volgende:
Ik hoorde van de week dat mijn ex, die me een half jaar geleden na bijna 8 jaar plots aan de kant zette omdat hij gevoelens dacht te hebben voor een ander [die hem uiteindelijk niet moest overigens], het me heel serieus kwalijk neemt dat ik 'zo snel' (na 2 maanden) sex had met iemand anders na onze break
Goed topic dit overigens, weet precies hoe je TS zich gevoeld heeft en ben blij te lezen dat het wat beter gaat!
Je hebt in ieder geval wel een soort 'ultieme wraak'. Hij is jou kwijt en word vervolgens zelf afgewezen, en jij hebt vrij snel na de break up blijkbaar een leuke vent ontmoet waar je mee het bed in gedoken bent. Ik zou willen dat ik het je na kon zeggen, helaas moet ik het met berichten via via doen dat ze nu aan het twijfelen is of ze indertijd de goede keus gemaakt om de relatie te verbreken. Ik wil haar sowieso niet terug dus dat kan ze vergeten, maar het zou wel fijn zijn om ook zo'n 'ultieme wraak' te hebben.quote:Op zaterdag 11 januari 2014 23:03 schreef saaw het volgende:
Ik hoorde van de week dat mijn ex, die me een half jaar geleden na bijna 8 jaar plots aan de kant zette omdat hij gevoelens dacht te hebben voor een ander [die hem uiteindelijk niet moest overigens], het me heel serieus kwalijk neemt dat ik 'zo snel' (na 2 maanden) sex had met iemand anders na onze break
Goed topic dit overigens, weet precies hoe je TS zich gevoeld heeft en ben blij te lezen dat het wat beter gaat!
Over de break-up an sich gaat het me inderdaad niet om, zij heeft immer het recht om niet langer met mij verder te willen en ik kan me inbeelden dat zij rationeel gezien ook liever had gehad dat het anders was gelopen, maar als ze geen gevoelens meer heeft is er ook geen reden meer om de relatie nog verder te zetten. Simple as that...quote:Op zaterdag 11 januari 2014 21:11 schreef Drxx het volgende:
Je stelt zeker een goed punt, maar dan vind ik het alsnog niet netjes om het zolang verborgen te houden voor je vriend. Die heeft die tijd niet gehad om te rouwen/verwerken en die krijgt ineens de deksel op de pan.
Ze zegt nota bene dat het goed had kunnen komen als ze eerder/beter had gehandeld. Daarmee geeft ze toch al een beetje aan dat ze niet de juiste beslissingen nam?
Ja, natuurlijk moet hij het proberen te verwerken en verdergaan. Maar dat hij heel boos en verdrietig is begrijp ik daarom wel.
Nooit officieel, maar wat ze precies uitgespookt hebben weet ik niet.quote:Op zondag 12 januari 2014 00:22 schreef Drxx het volgende:
[..]![]()
![]()
Priceless
Maar waren ze wel eerst bij elkaar, of heeft ze hem gelijk afgewezen?
Blijkt toch maar weer dat vrouwen beter zijn in 'shoppen' dan mannen
Jup. Moet eerlijk toegeven dat ik er flink kapot van was, maar ondertussen maakt hij zulke domme beslissingen dat ik heel blij ben er niets meer mee te maken te hebbenquote:Op zondag 12 januari 2014 02:13 schreef Probability het volgende:
[..]
Ah nee ik lees al een paar jaar mee, is dat uit?
Jij maakt feiten van dingen die geen feit zijn. Ze gaf aan dat de relatie een jaar geleden misschien nog wel te redden viel. Een gekke opmerking misschien maar besef wel dat ze dus al een JAAR speelt met de gedachte om het uit te maken ja of nee. Had je het fijner gevonden als dit maar EEN MAAND geweest zou zijn? Jij veronderstelt dat ze niet heeft nagedacht over :quote:Op zondag 12 januari 2014 21:45 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
Over de break-up an sich gaat het me inderdaad niet om, zij heeft immer het recht om niet langer met mij verder te willen en ik kan me inbeelden dat zij rationeel gezien ook liever had gehad dat het anders was gelopen, maar als ze geen gevoelens meer heeft is er ook geen reden meer om de relatie nog verder te zetten. Simple as that...
Maar ik baal gewoon enorm van de manier waarop ik het voorgeschoteld kreeg en ze me zo'n lange tijd in het ongewisse heeft gelaten terwijl zij ondertussen alles netjes heeft kunnen verwerken en nadenken over haar nieuwe toekomst.
Voor mij heeft het namelijk toch wel een serieuze deuk gegeven: ik ben een groot stuk zelfvertrouwen kwijt, voel me momenteel nog enorm teleurgesteld in het leven en in de liefde en vind het enorm moeilijk om te genieten van leuke dingen. Ik veronderstel dat ze daar allemaal niet heeft over nagedacht...
Het feit dat ze tijdens de relatie zelf al lang afscheid had genomen en kort daarna met iemand anders iets begon die ze nota bene al had leren kennen tijdens onze relatie, vind ik ronduit egoïstisch. Bij mij gaat m'n onbegrip, woede en verdriet vooral daarover, niet om het dumpen per se...
maar het feit is dat ze er een fucking jaar over heeft nagedacht! Zou ze dat gedaan hebben indien je niks voor haar betekende? Blijkbaar ben je in die andere 7 jaar toch een goede partner geweest. Je kan die tijd beter koesteren dan nu gaan denken dat je niks waard bent. Ze heeft het gewoon uitgemaakt omdat jij voor haar niet meer de juiste bent.quote:Voor mij heeft het namelijk toch wel een serieuze deuk gegeven: ik ben een groot stuk zelfvertrouwen kwijt, voel me momenteel nog enorm teleurgesteld in het leven en in de liefde en vind het enorm moeilijk om te genieten van leuke dingen. Ik veronderstel dat ze daar allemaal niet heeft over nagedacht...
Ik geloof best dat ze er wel heel lang en grondig over nagedacht heeft, maar het gaat er me vooral om dat ze een jaar lang gezwegen heeft en mij nooit betrokken heeft in haar beslissing. Het is namelijk een relatieprobleem, iets wat beide personen in een relatie aangaat en na 8 jaar had ik toch meer respect verwacht...quote:Op maandag 13 januari 2014 17:28 schreef Fes1-2 het volgende:
Jij maakt feiten van dingen die geen feit zijn. Ze gaf aan dat de relatie een jaar geleden misschien nog wel te redden viel. Een gekke opmerking misschien maar besef wel dat ze dus al een JAAR speelt met de gedachte om het uit te maken ja of nee. Had je het fijner gevonden als dit maar EEN MAAND geweest zou zijn?
Maar jij hebt er ook nooit naar gevraagd!quote:Op dinsdag 14 januari 2014 08:14 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
Ik geloof best dat ze er wel heel lang en grondig over nagedacht heeft, maar het gaat er me vooral om dat ze een jaar lang gezwegen heeft en mij nooit betrokken heeft in haar beslissing. Het is namelijk een relatieprobleem, iets wat beide personen in een relatie aangaat en na 8 jaar had ik toch meer respect verwacht...
Nu kan ik enkel maar van een afstand aanzien hoe zij verder gaat met haar leven terwijl ik er zelf nog steeds kapot van ben. Dat machteloze gevoel is slopend me en maakt me zo verdrietig en ongelukkig.
Maar ik besef gelukkig al dat alles draait om acceptatie: accepteren dat je terug single bent, accepteren dat er geen enkele kans meer is, accepteren dat zij ondertussen al terug gelukkig is met een ander, accepteren dat je zelf nog volop in verwerking zit, accepteren dat je geen invloed meer hebt,...
Ik hoop van harte dat ik haar snel uit m'n hoofd krijg en haar kan loslaten, het zou m'n leven een stuk relaxter maken. Van zodra ik dit allemaal heb aanvaard zal het loslaten ook wel vanzelf komen.
Je gaat er hier wel heel bind van uit dat zulke dingen nooit gezegd zijn, terwijl het me juist logischer lijkt dat dat soort uitspraken wel gedaan zijn. Anders was het vast ook niet zo'n verrassing voor TS geweest denk ik zo.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 14:23 schreef Godshand het volgende:
[..]
Maar jij hebt er ook nooit naar gevraagd!
Hoeft niet door "relatie evaluatie" te roepen, maar een simpele verzuchting als "Wat ben ik blij met jou", "Leuk hebben we het samen, he?" of "Ik hou van jou!" zou toch op zijn minst een reactie van haar moeten ontlokken.
Als ze dan mooi weer speelt, tsja dan valt jou inderdaad niets te verwijten. Maar als er lang over een antwoord moet worden nagedacht, niks terug wordt gezegd of alleen maar een glimlach terug gegeven wordt en daarna weggelopen wordt, zou je door moeten vragen...
Ik val ook in herhalingen, ik heb het hier al eerder over gehad eerder in het topic.quote:Op dinsdag 14 januari 2014 15:04 schreef saaw het volgende:
[..]
Je gaat er hier wel heel bind van uit dat zulke dingen nooit gezegd zijn, terwijl het me juist logischer lijkt dat dat soort uitspraken wel gedaan zijn. Anders was het vast ook niet zo'n verrassing voor TS geweest denk ik zo.
Klopt, we zeiden juist wél tegen elkaar dat we het samen leuk hadden, etc. En dat bevestigde ze trouwens ook tegen haar beste vriendin door te zeggen dat ze veel geluk had met mij. Die vriendin kwam natuurlijk ook uit de lucht vallen toen ze het nieuws hoorde, ze begreep er ook niks van want ze had er nooit een woord over gerept...quote:Op dinsdag 14 januari 2014 15:04 schreef saaw het volgende:
[..]
Je gaat er hier wel heel bind van uit dat zulke dingen nooit gezegd zijn, terwijl het me juist logischer lijkt dat dat soort uitspraken wel gedaan zijn. Anders was het vast ook niet zo'n verrassing voor TS geweest denk ik zo.
Nee dat lijkt me ook niet. Dat is nu voor mij nog de enige echte knauw die ik aan mijn vorige relatie heb overgehouden, denken iemand zo goed te kennen na al die jaren en dat dan blijkt dat je echt geen idee had hoe diegene kennelijk eigenlijk in elkaar zit of mee bezig is. Kon hij dan zo goed toneel spelen of had ik zo'n groot bord voor mn kop?quote:Op dinsdag 14 januari 2014 15:22 schreef Hamlet117 het volgende:
[..]
Klopt, we zeiden juist wél tegen elkaar dat we het samen leuk hadden, etc. En dat bevestigde ze trouwens ook tegen haar beste vriendin door te zeggen dat ze veel geluk had met mij. Die vriendin kwam natuurlijk ook uit de lucht vallen toen ze het nieuws hoorde, ze begreep er ook niks van want ze had er nooit een woord over gerept...
Ik hoef trouwens toch niet telkens te vragen of er iets scheelt als er in mijn ogen geen aanleiding toe is? Die verantwoordelijkheid lag toch bij haar om erover te beginnen, of ben ik daar compleet fout in? Langs mijn kant was er namelijk geen probleem, zij hoefde haar mond maar open te doen... Anders was het inderdaad niet meer zo onverwacht, wat dus nu wel het geval is.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |