R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik moet wel lachen om die anti-vrouwen reacties. Vrouwen huilen nou eenmaal sneller. Om aandacht. Om een punt te maken. Om de druk eraf te halen. Vrouwen huilen te veel, mannen praten te weinig. Laten we het daarop houden.
Liefde is lastig. Ik snap best dat je in een (sociaal) gat valt als je relatie van een hoop jaar ineens wegvalt.
Zeker als het van 1 kant afkomt.
Tijd zal laten zien of het nog goedkomt. Misschien mist ze je na een maand wel zo erg, dat ze met hangende pootjes terugkomt.
Misschien komt in er in je eigen leven wel ineens een mooi persoon voorbij die de gedachte aan haar helemaal laat verdwijnen.
Liefdesverdriet is kut. Je kan het niet controleren. Maar het zal langzaamaan beter gaan.
Ik denk dat je het beste afleiding kan zoeken, haar niet moet gaan zitten stalken met smsjes/telefoontjes maar haar de tijd/ruimte geven om jou te missen.
Succes !
Liefde is lastig. Ik snap best dat je in een (sociaal) gat valt als je relatie van een hoop jaar ineens wegvalt.
Zeker als het van 1 kant afkomt.
Tijd zal laten zien of het nog goedkomt. Misschien mist ze je na een maand wel zo erg, dat ze met hangende pootjes terugkomt.
Misschien komt in er in je eigen leven wel ineens een mooi persoon voorbij die de gedachte aan haar helemaal laat verdwijnen.
Liefdesverdriet is kut. Je kan het niet controleren. Maar het zal langzaamaan beter gaan.
Ik denk dat je het beste afleiding kan zoeken, haar niet moet gaan zitten stalken met smsjes/telefoontjes maar haar de tijd/ruimte geven om jou te missen.
Succes !
There is always some madness in love, but there is also always some reason in madness..
Ik vergeleek het met Toine van Peperstraten die voor het geld koos.quote:Op vrijdag 4 oktober 2013 19:57 schreef beterschap het volgende:
[..]
Welk geld? TS had het helemaal niet over geld.
Je laat je eigen frustraties een loopje met je fantasie nemen.
Hey iedereen, ik ben niet van de radar verdwenen hoor. Ik kreeg gewoon geen melding dat er nieuwe berichten werden gepost en ik ben een tijdje druk bezig geweest met mezelf. Bedankt voor al jullie reacties, dat helpt me enorm.
Ik heb het contact momenteel ook wat verbroken, ik wil er eerst wat bovenop geraken vooraleer ik haar nog eens ontmoet voor een gesprek. Nu zouden er nog te veel emoties mee gepaard gaan, en het lijkt me niet verstandig om in een open wonde nog extra te liggen peuteren. Ik wil eerst gewoon terug wat stabiliteit in m'n leven creëren en terug op m'n positieve komen, zodat ik binnen enkele maanden misschien wel wat meer afstand heb kunnen nemen en de zaken nuchterder bekijk.
Maar het blijft verdomme wel pijnlijk elke dag... Het feit dat haar gevoel weg is, dat voor haar onze karakters te verschillend zijn, dat ze vindt dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt, etc. zal ik op termijn nog wel leren aanvaarden, maar wat ik écht niet begrijp is dat ze iets waar ze al maanden mee rondloopt tot de laatste dag verzwijgt en dan plots komt vertellen dat het allemaal niet meer gaat en daarna haar kleren inpakt en voorgoed vertrekt. Daar kan ik echt geen respect voor opbrengen en vind ik zo egoïstisch. Dat heeft nog de grootste impact op mij gehad en daar heb ik het nog elke dag moeilijk mee...
Ik vind dat je een relatie van 8 jaar niet op zo’n manier afsluit. Maar ik leid daaruit af dat het voor haar waarschijnlijk allemaal niks meer betekende... Dus vraag ik me terecht af hoe ik nu op die 8 jaar moet terugkijken, want wat was er dan nog wel echt? Ze heeft me zo lang in de waan gelaten, tot de laatste dag had ik niks door en heeft ze nooit over uw twijfels gesproken, waarom heeft ze al die tijd gezwegen? Daar zal ik wellicht nooit een deftig antwoord op krijgen...
Nu probeer ik gewoon m'n eigen leven terug wat op de rails te krijgen. Focus behouden op m'n job, appartementje herinrichten, afspreken met vrienden,... Maar het blijft moeilijk. Ik zal nooit te weten komen wat er precies in haar kopje speelde en hoe lang dit al aan de gang was en wat er dan precies allemaal niet goed was. Het enige wat ik momenteel kan doen is de situatie proberen te aanvaarden, het is nu eenmaal toch gebeurd...
En geloof me dat ik zeg dat er geen signalen waren of voorafgaande gesprekken or ruzietjes, ze heeft alles maar lopen opkroppen en in haar eentje willen uitzoeken. Dus nee: een vrouw laat zeker niet altijd iets merken voor ze zo'n radicale beslissing neemt. Ze is nochtans wel spraakvaardig want als er problemen waren met een collega op haar werk, of met haar broer of met wie dan ook, moest ze dit altijd even kwijt en had ze er nood aan om dit met mij even te bespreken. Ik had er daarom ook wel het volste vertrouwen in dat ze elk probleem in onze relatie ook wel zou aankaarten, blijkbaar niet dus... Zo onbegrijpelijk dat ze haar mond nooit heeft open gedaan en dan achteraf met tranen komen vertellen dat ze het al een tijdje niet meer ziet zitten. Ik ben ermee akkoord dat ze wegloopt van haar verantwoordelijkheden, ze had gewoon eerder moeten praten. Nu is ze vertrokken, heeft ze me niet de kans gegeven om me te verdedigen of bepaalde problemen op te lossen. In plaats daarvan heeft ze de relatie in stilte laten dood bloeden. Niet per se mijn schuld, maar nu wel m'n pobleem. Ik had ook gehoopt dat er nog gevochten kon worden voor onze relatie, maar tegenwoordig wordt een relatie die niet 100% meer is nogal snel aan de kant geschoven.
Ik geloofde trouwens niet dat er een ander in het spel is, maar aan jullie vele reacties te zien begin ik daar toch over te twijfelen. Misschien komt dit nog te boven van zodra de grootste schokken wat zijn gaan liggen en ze ineens met iemand nieuw op de proppen komt. Om die reden alleen al zou ik alle contact nu voor een tijdje willen verbreken. Gewoon even focussen op mezelf en terug m'n weg wat vinden, maar makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk...
Ik heb het contact momenteel ook wat verbroken, ik wil er eerst wat bovenop geraken vooraleer ik haar nog eens ontmoet voor een gesprek. Nu zouden er nog te veel emoties mee gepaard gaan, en het lijkt me niet verstandig om in een open wonde nog extra te liggen peuteren. Ik wil eerst gewoon terug wat stabiliteit in m'n leven creëren en terug op m'n positieve komen, zodat ik binnen enkele maanden misschien wel wat meer afstand heb kunnen nemen en de zaken nuchterder bekijk.
Maar het blijft verdomme wel pijnlijk elke dag... Het feit dat haar gevoel weg is, dat voor haar onze karakters te verschillend zijn, dat ze vindt dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt, etc. zal ik op termijn nog wel leren aanvaarden, maar wat ik écht niet begrijp is dat ze iets waar ze al maanden mee rondloopt tot de laatste dag verzwijgt en dan plots komt vertellen dat het allemaal niet meer gaat en daarna haar kleren inpakt en voorgoed vertrekt. Daar kan ik echt geen respect voor opbrengen en vind ik zo egoïstisch. Dat heeft nog de grootste impact op mij gehad en daar heb ik het nog elke dag moeilijk mee...
Ik vind dat je een relatie van 8 jaar niet op zo’n manier afsluit. Maar ik leid daaruit af dat het voor haar waarschijnlijk allemaal niks meer betekende... Dus vraag ik me terecht af hoe ik nu op die 8 jaar moet terugkijken, want wat was er dan nog wel echt? Ze heeft me zo lang in de waan gelaten, tot de laatste dag had ik niks door en heeft ze nooit over uw twijfels gesproken, waarom heeft ze al die tijd gezwegen? Daar zal ik wellicht nooit een deftig antwoord op krijgen...
Nu probeer ik gewoon m'n eigen leven terug wat op de rails te krijgen. Focus behouden op m'n job, appartementje herinrichten, afspreken met vrienden,... Maar het blijft moeilijk. Ik zal nooit te weten komen wat er precies in haar kopje speelde en hoe lang dit al aan de gang was en wat er dan precies allemaal niet goed was. Het enige wat ik momenteel kan doen is de situatie proberen te aanvaarden, het is nu eenmaal toch gebeurd...
En geloof me dat ik zeg dat er geen signalen waren of voorafgaande gesprekken or ruzietjes, ze heeft alles maar lopen opkroppen en in haar eentje willen uitzoeken. Dus nee: een vrouw laat zeker niet altijd iets merken voor ze zo'n radicale beslissing neemt. Ze is nochtans wel spraakvaardig want als er problemen waren met een collega op haar werk, of met haar broer of met wie dan ook, moest ze dit altijd even kwijt en had ze er nood aan om dit met mij even te bespreken. Ik had er daarom ook wel het volste vertrouwen in dat ze elk probleem in onze relatie ook wel zou aankaarten, blijkbaar niet dus... Zo onbegrijpelijk dat ze haar mond nooit heeft open gedaan en dan achteraf met tranen komen vertellen dat ze het al een tijdje niet meer ziet zitten. Ik ben ermee akkoord dat ze wegloopt van haar verantwoordelijkheden, ze had gewoon eerder moeten praten. Nu is ze vertrokken, heeft ze me niet de kans gegeven om me te verdedigen of bepaalde problemen op te lossen. In plaats daarvan heeft ze de relatie in stilte laten dood bloeden. Niet per se mijn schuld, maar nu wel m'n pobleem. Ik had ook gehoopt dat er nog gevochten kon worden voor onze relatie, maar tegenwoordig wordt een relatie die niet 100% meer is nogal snel aan de kant geschoven.
Ik geloofde trouwens niet dat er een ander in het spel is, maar aan jullie vele reacties te zien begin ik daar toch over te twijfelen. Misschien komt dit nog te boven van zodra de grootste schokken wat zijn gaan liggen en ze ineens met iemand nieuw op de proppen komt. Om die reden alleen al zou ik alle contact nu voor een tijdje willen verbreken. Gewoon even focussen op mezelf en terug m'n weg wat vinden, maar makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk...
Contact verbreken is inderdaad het beste maat, hoe kut het ook is. Geniet van het leven, kies voor jezelf, drink vodka, eet kebab, chill met je vrienden en life will be good soon.
En altijd het laatste woord.
Ik denk dat weten dat ze een ander heeft te pijnlijk is en sowieso niet zo veel zin heeft.quote:
Hey iedereen, ik ben niet van de radar verdwenen hoor. Ik kreeg gewoon geen melding dat er nieuwe berichten werden gepost en ik ben een tijdje druk bezig geweest met mezelf. Bedankt voor al jullie reacties, dat helpt me enorm.
Ik heb het contact momenteel ook wat verbroken, ik wil er eerst wat bovenop geraken vooraleer ik haar nog eens ontmoet voor een gesprek. Nu zouden er nog te veel emoties mee gepaard gaan, en het lijkt me niet verstandig om in een open wonde nog extra te liggen peuteren. Ik wil eerst gewoon terug wat stabiliteit in m'n leven creëren en terug op m'n positieve komen, zodat ik binnen enkele maanden misschien wel wat meer afstand heb kunnen nemen en de zaken nuchterder bekijk.
Maar het blijft verdomme wel pijnlijk elke dag... Het feit dat haar gevoel weg is, dat voor haar onze karakters te verschillend zijn, dat ze vindt dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt, etc. zal ik op termijn nog wel leren aanvaarden, maar wat ik écht niet begrijp is dat ze iets waar ze al maanden mee rondloopt tot de laatste dag verzwijgt en dan plots komt vertellen dat het allemaal niet meer gaat en daarna haar kleren inpakt en voorgoed vertrekt. Daar kan ik echt geen respect voor opbrengen en vind ik zo egoïstisch. Dat heeft nog de grootste impact op mij gehad en daar heb ik het nog elke dag moeilijk mee...
Ik vind dat je een relatie van 8 jaar niet op zo’n manier afsluit. Maar ik leid daaruit af dat het voor haar waarschijnlijk allemaal niks meer betekende... Dus vraag ik me terecht af hoe ik nu op die 8 jaar moet terugkijken, want wat was er dan nog wel echt? Ze heeft me zo lang in de waan gelaten, tot de laatste dag had ik niks door en heeft ze nooit over uw twijfels gesproken, waarom heeft ze al die tijd gezwegen? Daar zal ik wellicht nooit een deftig antwoord op krijgen...
Nu probeer ik gewoon m'n eigen leven terug wat op de rails te krijgen. Focus behouden op m'n job, appartementje herinrichten, afspreken met vrienden,... Maar het blijft moeilijk. Ik zal nooit te weten komen wat er precies in haar kopje speelde en hoe lang dit al aan de gang was en wat er dan precies allemaal niet goed was. Het enige wat ik momenteel kan doen is de situatie proberen te aanvaarden, het is nu eenmaal toch gebeurd...
En geloof me dat ik zeg dat er geen signalen waren of voorafgaande gesprekken or ruzietjes, ze heeft alles maar lopen opkroppen en in haar eentje willen uitzoeken. Dus nee: een vrouw laat zeker niet altijd iets merken voor ze zo'n radicale beslissing neemt. Ze is nochtans wel spraakvaardig want als er problemen waren met een collega op haar werk, of met haar broer of met wie dan ook, moest ze dit altijd even kwijt en had ze er nood aan om dit met mij even te bespreken. Ik had er daarom ook wel het volste vertrouwen in dat ze elk probleem in onze relatie ook wel zou aankaarten, blijkbaar niet dus... Zo onbegrijpelijk dat ze haar mond nooit heeft open gedaan en dan achteraf met tranen komen vertellen dat ze het al een tijdje niet meer ziet zitten. Ik ben ermee akkoord dat ze wegloopt van haar verantwoordelijkheden, ze had gewoon eerder moeten praten. Nu is ze vertrokken, heeft ze me niet de kans gegeven om me te verdedigen of bepaalde problemen op te lossen. In plaats daarvan heeft ze de relatie in stilte laten dood bloeden. Niet per se mijn schuld, maar nu wel m'n pobleem. Ik had ook gehoopt dat er nog gevochten kon worden voor onze relatie, maar tegenwoordig wordt een relatie die niet 100% meer is nogal snel aan de kant geschoven.
Ik geloofde trouwens niet dat er een ander in het spel is, maar aan jullie vele reacties te zien begin ik daar toch over te twijfelen. Misschien komt dit nog te boven van zodra de grootste schokken wat zijn gaan liggen en ze ineens met iemand nieuw op de proppen komt. Om die reden alleen al zou ik alle contact nu voor een tijdje willen verbreken. Gewoon even focussen op mezelf en terug m'n weg wat vinden, maar makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk...
Vroeger of later komt ze iemand tegen.
Je hoeft haar niet te vergeten, maar wel je gevoelens voor haar kalmeren, en je energie in je leven blijven steken. Nog steeds leuke meiden zat uiteraard.
Wellicht was deze relatie ook een wijze les voor je: zij heeft nooit gezegd hoe ze de relatie vond maar jij of zij hebben er ook nooit naar gevraagd? Of wel? Als dat laatste wel zo is en zij zegt " Ik heb het fijn met jou" valt je inderdaad niets te verwijten..
Ik kom soms bij mijn vriendin en dan zeg ik "Relatie evaluatie!". Soms heeft ze geen zin in zo'n gesprek maar het feit alleen al dat je het roept doet haar daar over nadenken en komt ze er later mee. Dan bijkt alles goed of niet goed genoeg. Dan bespreken we wat we er aan kunnen doen.
Mocht het dan later uitgaan, dan weet ik tenminste waarom en dat ik het er tenminste ooit over heb gehad.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Het enige wat je kan doen is de situatie afwachten indien je nog hoop hebt. Aan de andere kant zou ik niet te lang wachten kans is er dat ze je niet terug wil.
''Deugd is weten, de deugdzame is gelukkig er wordt alleen gezondigd uit onwetendheid'' Socrates.
Wees maar blij dat er geen vooruitgang in zat, want met zo'n vrouw wil je niet eindigen als je je huisje weer kunt gaan verkopen omdat mevrouw alweer zolang tegen die sleur aanloopt die ze zelf nooit heeft aangekaart..
Alles moet vooruitgang zijn, stabiliteit is een vies woord geworden, het leven zit vol met gemiste kansen en zo verder. Altijd maar weer vooruit.
Lullig om daar zo achter te komen natuurlijk, maar onvermijdbaar soms.
Niet te lang om treuren en weer je eigen leven opbouwen, zielige jankavondjes met fotootjes van toen jullie het samen zo leuk hadden (maar eigenlijk de sleur al wel was waargenomen door mevrouw) zijn ook niet echt aan te bevelen, en wees dankbaar dat er nog geen kinderen in het spel waren.
Je ego is een beetje gekrenkt, en terecht, maar hoe eerder je weer op je voeten staat hoe beter het is! Niets uit het nu verleden kan jou nog iets bieden van waarde, alleen het nu en de toekomst.
Succes in ieder geval!
[ Bericht 0% gewijzigd door Opnieuw-energie op 16-11-2013 11:19:16 ]
Alles moet vooruitgang zijn, stabiliteit is een vies woord geworden, het leven zit vol met gemiste kansen en zo verder. Altijd maar weer vooruit.
Lullig om daar zo achter te komen natuurlijk, maar onvermijdbaar soms.
Niet te lang om treuren en weer je eigen leven opbouwen, zielige jankavondjes met fotootjes van toen jullie het samen zo leuk hadden (maar eigenlijk de sleur al wel was waargenomen door mevrouw) zijn ook niet echt aan te bevelen, en wees dankbaar dat er nog geen kinderen in het spel waren.
Je ego is een beetje gekrenkt, en terecht, maar hoe eerder je weer op je voeten staat hoe beter het is! Niets uit het nu verleden kan jou nog iets bieden van waarde, alleen het nu en de toekomst.
Succes in ieder geval!
[ Bericht 0% gewijzigd door Opnieuw-energie op 16-11-2013 11:19:16 ]
“When there is no desire, all things are at peace.”
Niet afwachten. Alle hoop die je hebt met alle macht uit je hoofd zetten. (is lastig ja)quote:Op vrijdag 15 november 2013 10:44 schreef Telong het volgende:
Het enige wat je kan doen is de situatie afwachten indien je nog hoop hebt. Aan de andere kant zou ik niet te lang wachten kans is er dat ze je niet terug wil.
Die meid is al een jaar verder in het verwerkingsproces dan TS, die komt echt niet terug.
Even tussendoor hoor, op hoeveel forums zet je dit neer? Ik zag dat je het ook al op viva forum dit verhaal had gedaan...
Maargoed wat betreft je verhaal, ja klote... na 8 jaar..maar wat wel meer mensen zeggen waarschijnlijk had zij al een tijdje er geen vertrouwen meer in..wel wat achterbaks van haar om dat voor zich te houden, een relatie heb je met z´n tweeën toch?
Nouja klinkt misschien raar, maar ik denk dat je beter af bent zonder haar, waarom zou je op haar wachten als ze toch niet eerlijk is in de relatie? Dan kun je toch wel beter krijgen?
Maargoed wat betreft je verhaal, ja klote... na 8 jaar..maar wat wel meer mensen zeggen waarschijnlijk had zij al een tijdje er geen vertrouwen meer in..wel wat achterbaks van haar om dat voor zich te houden, een relatie heb je met z´n tweeën toch?
Nouja klinkt misschien raar, maar ik denk dat je beter af bent zonder haar, waarom zou je op haar wachten als ze toch niet eerlijk is in de relatie? Dan kun je toch wel beter krijgen?
Waarom altijd maar meteen de makkelijke weg kiezen? Als je wat langer nadenkt, kom je misschien tot een verstandigere conclusie..
Serieus?quote:
Even tussendoor hoor, op hoeveel forums zet je dit neer? Ik zag dat je het ook al op viva forum dit verhaal had gedaan...
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Het is nu ongeveer 2,5 maand geleden en heb haar sindsdien na één gesprek niet meer gehoord of gezien, enkel een paar mails om wat praktische zaken af te handelen. Ze belt of sms't me niet, dus nee ze zoekt geen contact meer. Ik denk dat ze dit voor zichzelf doet, want zo kan zij lekker verder met haar leventje zonder nog te moeten terugdenken aan het verleden. En vooral aan het feit dat ze zou moeten toegeven dat ze het misschien toch beter anders had aangepakt.
Een vriendin van haar zei me dat ik het haar te gemakkelijk maak, maar ik heb geen zin om het nog eens een tweede keer in m'n gezicht te krijgen. Haar woorden waren duidelijk: "m'n gevoel is weg en het komt nooit meer goed". Extreem hard om dat plots in je gezicht te krijgen, ik hoef me dat geen tweede keer te laten vertellen en bovenop nog eens zien hoe zij al lekker verder gaat met haar leuke nieuwe leventje. Tuurlijk wil ik er nog voor vechten, maar niet als de energie maar van één kant komt. Die energie kan ik misschien maar beter in andere dingen steken.
Maar het blijft super klote... Oké de manier waarop is inderdaad achterbaks maar toch zie ik haar nog graag en mis ik haar enorm hard. Mocht ik kiezen wil ik liefst van al dat ze terugkomt, maar zoals het er nu naar uitziet zal dat nooit gebeuren... Maar hoe zet je die verdomde hoop uit je hoofd?
Een vriendin van haar zei me dat ik het haar te gemakkelijk maak, maar ik heb geen zin om het nog eens een tweede keer in m'n gezicht te krijgen. Haar woorden waren duidelijk: "m'n gevoel is weg en het komt nooit meer goed". Extreem hard om dat plots in je gezicht te krijgen, ik hoef me dat geen tweede keer te laten vertellen en bovenop nog eens zien hoe zij al lekker verder gaat met haar leuke nieuwe leventje. Tuurlijk wil ik er nog voor vechten, maar niet als de energie maar van één kant komt. Die energie kan ik misschien maar beter in andere dingen steken.
Maar het blijft super klote... Oké de manier waarop is inderdaad achterbaks maar toch zie ik haar nog graag en mis ik haar enorm hard. Mocht ik kiezen wil ik liefst van al dat ze terugkomt, maar zoals het er nu naar uitziet zal dat nooit gebeuren... Maar hoe zet je die verdomde hoop uit je hoofd?
Je hebt groot gelijk. Steek je energie in andere dingen *spreekt uit ervaring*.quote:Een vriendin van haar zei me dat ik het haar te gemakkelijk maak, maar ik heb geen zin om het nog eens een tweede keer in m'n gezicht te krijgen. Haar woorden waren duidelijk: "m'n gevoel is weg en het komt nooit meer goed". Extreem hard om dat plots in je gezicht te krijgen, ik hoef me dat geen tweede keer te laten vertellen en bovenop nog eens zien hoe zij al lekker verder gaat met haar leuke nieuwe leventje. Tuurlijk wil ik er nog voor vechten, maar niet als de energie maar van één kant komt. Die energie kan ik misschien maar beter in andere dingen steken.
Wel een rare opmerking van haar vriendin dat jij het haar te gemakkelijk maakt. Alsof JIJ nog iets moet ondernemen of doen richting haar. Alsof jij ergens een verplichting zou hebben je kostbare energie weer opnieuw in haar te steken. Kom nou.
Sterkte in de komende tijd.
Hoop uit je hoofd krijgen?
Een vriend van mij ging trekken in Australië na zijn relatiebreuk.
Grappig detail tussen al die backpackers zat zijn ware liefde.
Een vriend van mij ging trekken in Australië na zijn relatiebreuk.
Grappig detail tussen al die backpackers zat zijn ware liefde.
TS trekt al sinds de breuk.quote:Op zaterdag 16 november 2013 23:54 schreef quirina het volgende:
Hoop uit je hoofd krijgen?
Een vriend van mij ging trekken in Australië na zijn relatiebreuk.
Grappig detail tussen al die backpackers zat zijn ware liefde.
Dat is echt hilarisch.quote:Op donderdag 14 november 2013 20:23 schreef Godshand het volgende:
Ik kom soms bij mijn vriendin en dan zeg ik "Relatie evaluatie!".
Kan best, maar het werkt welquote:
Op zo'n losse manier brengen, klapt ze tenminste ook niet dicht...
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Oh, ik geloof best dat het werkt. En ik bedoelde het niet eens om af te kraken. Het werkt alleen op mijn lachspieren.quote:
[..]
Kan best, maar het werkt wel
Op zo'n losse manier brengen, klapt ze tenminste ook niet dicht...
Waarschijnlijk waren de tranen van het vreemdgaan/schuldgevoel, ze doen immers pas de oude schoenen weg als de nieuwe goed zitten.
Vrouwen hebben het altijd over de ware, die bestaat toch echt niet, ja er zitten een paar leuke jaren in een relatie maar daarna ziet het gras bij de buren er groener uit.quote:
Hoop uit je hoofd krijgen?
Een vriend van mij ging trekken in Australië na zijn relatiebreuk.
Grappig detail tussen al die backpackers zat zijn ware liefde.
Er is toch nog een staartje aan m’n verhaal gekomen:
M’n ex-vriendin die het dus 3 maanden geleden (begin september) plotseling gedaan maakte nadat we bijna 8 jaar samen waren, heeft sinds enkele weken alweer een nieuwe vriend. Dit nieuws kreeg ik dit weekend van m’n beste vriend te horen, nota bene nog niet eens van haar. Eigenlijk kwam dit heel toevallig aan het licht, maar da’s nu te uitgebreid om hier te vertellen (doet er eigenlijk ook niet toe)…
Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd. Enkel vriendschappelijk contact maar wel onmiddellijk gemerkt dat ze veel dingen gemeenschappelijk hebben. Ze beweert dat hij niks met de breuk te maken heeft, want dat ze sowieso in de periode ervoor al in vlagen aan het twijfelen was over onze relatie (bron voor deze twijfel waren voor haar “karakterverschillen”, zoals jullie al wisten…). Dit is voor haar ook de reden waarom ze haar twijfels steeds verzwegen heeft, omdat ze zelf moest beslissen of ze dit nu zocht in een relatie of niet (iemands karakter veranderen lukt toch niet…).
Ze zegt dat het zonder hem sowieso ook gedaan zou zijn geraakt tussen ons, misschien dan wel een paar maanden langer aangesleept maar het eindresultaat zou hetzelfde zijn. Maar door die nieuwe jongen te leren kennen was dat voor haar een versterkende factor om diep na te denken over wat ze in de toekomst van een relatie wil en of dat mogelijk was in de relatie die wij hadden. Nadat we dan uiteen zijn gegaan begin september, heeft ze opnieuw contact met hem opgenomen en nu zijn ze dus blijkbaar al enkele weken samen.
Wat me kapot vreet vanbinnen is dat ze er op geen enkel moment met mij over gesproken heeft. Ongeacht of het nu gaat om twijfels over te verschillende karakters, storend gedrag, ergernissen, geen gevoelens meer, iemand leuk ontmoet of whatever,... ik had het recht om dat op dat moment te weten. In eender welke relatie is dat een plicht ten opzichte van de andere persoon, want een relatie gaat nu eenmaal gepaard met een aantal verantwoordelijkheden. En zeker in een relatie van bijna 8 jaar, dat lijkt me toch evident. Als er iets niet meer klopt of er wringt iets, dan moet daarover gepraat worden. Zwijgen en geheimhouden is altijd de slechtste keuze, en dat heeft ze juist wel gedaan tot de allerlaatste dag…
Ik kan me nochtans genoeg momenten herinneren waarop ze dat wel ter sprake had kunnen brengen. En dat terwijl ze me nog volop liet dromen over een toekomst samen. Nu was ik me tot de laatste dag van geen kwaad bewust en krijg ik grofweg te horen dat ze al maandenlang twijfelt en uiteindelijk op haar eentje besloten heeft om er definitief een punt achter te zetten. Ze heeft mij kansloos aan de deur gezet en dat voelt echt aan als een rake slag in m’n gezicht. Alsof m’n wereld op dat moment instortte. De toekomst die ik met haar voor ogen had werd voor mij plotseling als een stuk afval op straat gegooid. Het had al lange tijd geen enkele waarde meer voor haar en ik wist totaal van niks. Dit had ik nooit van haar verwacht en ik kan nog altijd niet begrijpen dat ze ervoor gekozen heeft om het op zo’n botte manier te beëindigen en nooit de moeite te hebben genomen om er met mij op voorhand over te praten.
Wat ik ook zo vreemd vind is dat ze er 7 jaar lang niet over kraait, en nu ineens dat als hoofdreden aanhaalt. Maar ja, het verandert nu toch niks meer aan de zaak… Ik moet dus alle personen hier op het forum gelijk geven die beweerden dat er iemand anders in het spel was.
Zij al prettig verder met haar leven, ik nog steeds elke dag afzien van liefdesverdriet… Geen idee hoe ik dit ooit te boven kom.
M’n ex-vriendin die het dus 3 maanden geleden (begin september) plotseling gedaan maakte nadat we bijna 8 jaar samen waren, heeft sinds enkele weken alweer een nieuwe vriend. Dit nieuws kreeg ik dit weekend van m’n beste vriend te horen, nota bene nog niet eens van haar. Eigenlijk kwam dit heel toevallig aan het licht, maar da’s nu te uitgebreid om hier te vertellen (doet er eigenlijk ook niet toe)…
Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd. Enkel vriendschappelijk contact maar wel onmiddellijk gemerkt dat ze veel dingen gemeenschappelijk hebben. Ze beweert dat hij niks met de breuk te maken heeft, want dat ze sowieso in de periode ervoor al in vlagen aan het twijfelen was over onze relatie (bron voor deze twijfel waren voor haar “karakterverschillen”, zoals jullie al wisten…). Dit is voor haar ook de reden waarom ze haar twijfels steeds verzwegen heeft, omdat ze zelf moest beslissen of ze dit nu zocht in een relatie of niet (iemands karakter veranderen lukt toch niet…).
Ze zegt dat het zonder hem sowieso ook gedaan zou zijn geraakt tussen ons, misschien dan wel een paar maanden langer aangesleept maar het eindresultaat zou hetzelfde zijn. Maar door die nieuwe jongen te leren kennen was dat voor haar een versterkende factor om diep na te denken over wat ze in de toekomst van een relatie wil en of dat mogelijk was in de relatie die wij hadden. Nadat we dan uiteen zijn gegaan begin september, heeft ze opnieuw contact met hem opgenomen en nu zijn ze dus blijkbaar al enkele weken samen.
Wat me kapot vreet vanbinnen is dat ze er op geen enkel moment met mij over gesproken heeft. Ongeacht of het nu gaat om twijfels over te verschillende karakters, storend gedrag, ergernissen, geen gevoelens meer, iemand leuk ontmoet of whatever,... ik had het recht om dat op dat moment te weten. In eender welke relatie is dat een plicht ten opzichte van de andere persoon, want een relatie gaat nu eenmaal gepaard met een aantal verantwoordelijkheden. En zeker in een relatie van bijna 8 jaar, dat lijkt me toch evident. Als er iets niet meer klopt of er wringt iets, dan moet daarover gepraat worden. Zwijgen en geheimhouden is altijd de slechtste keuze, en dat heeft ze juist wel gedaan tot de allerlaatste dag…
Ik kan me nochtans genoeg momenten herinneren waarop ze dat wel ter sprake had kunnen brengen. En dat terwijl ze me nog volop liet dromen over een toekomst samen. Nu was ik me tot de laatste dag van geen kwaad bewust en krijg ik grofweg te horen dat ze al maandenlang twijfelt en uiteindelijk op haar eentje besloten heeft om er definitief een punt achter te zetten. Ze heeft mij kansloos aan de deur gezet en dat voelt echt aan als een rake slag in m’n gezicht. Alsof m’n wereld op dat moment instortte. De toekomst die ik met haar voor ogen had werd voor mij plotseling als een stuk afval op straat gegooid. Het had al lange tijd geen enkele waarde meer voor haar en ik wist totaal van niks. Dit had ik nooit van haar verwacht en ik kan nog altijd niet begrijpen dat ze ervoor gekozen heeft om het op zo’n botte manier te beëindigen en nooit de moeite te hebben genomen om er met mij op voorhand over te praten.
Wat ik ook zo vreemd vind is dat ze er 7 jaar lang niet over kraait, en nu ineens dat als hoofdreden aanhaalt. Maar ja, het verandert nu toch niks meer aan de zaak… Ik moet dus alle personen hier op het forum gelijk geven die beweerden dat er iemand anders in het spel was.
Zij al prettig verder met haar leven, ik nog steeds elke dag afzien van liefdesverdriet… Geen idee hoe ik dit ooit te boven kom.
Dat wil je graag. Dat is alleen niet zo.quote:
want een relatie gaat nu eenmaal gepaard met een aantal verantwoordelijkheden. En zeker in een relatie van bijna 8 jaar, dat lijkt me toch evident.
Niemand hoeft verantwoording aan je af te leggen. Ook niet in relaties van 40 jaar. Het blijft je eigen feestje. Gaat de relatie kut en wil je weg, dan 'kan dat zo maar'. Het is niet netjes, maar je hebt nu eenmaal van dit soort mensen.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Tja veel vrouwen fladderen achter hun gevoel aan naar een ander (mannen lopen iets anders achterna) en als er een ander is vertellen ze dat niet (wie wel?) en komen ze met allemaal onzin aan waardoor je over jezelf gaat twijfelen, maar dat doen ze alleen als ze niet meer verliefd zijn op je. Zelf ook meegemaakt met een van mn exen en toen stond ik op straat. En ook ik was knetterboos over de non-loyaliteit na al die geinvesteerde jaren. 'T is dat ik daarna wel iemand tegen kwam die te vertrouwen was en die wel wist wat loyaliteit en werken voor je relatie inhield, want door de ervaring had ik me al voorgenomen vrouwen nooit meer te vertrouwen en ze gewoon te bedriegen als ik daar zin in zou hebben. Hou vriendinnen dus verliefd op je en check hun integriteit/loyaliteit, hebben ze het laatste niet dan mag je doen wat je wilt. En een opsteker, die ex van je wordt zelf ook gedumpt straks en straks is ze ook oud en hoeft geen enkele vent haar meer. Sterkte!
Het is waanzinnig klote voor je maar sommige vrouwen/mannen blijven in een relatie hangen omdat ze niet alleen kunnen zijn of omdat ze denken dat de maatschappij verwacht dat ze een relatie moeten hebben. Die relatie blijft dan maar door gaan tot ze iemand tegen komen die in hun ogen meer te bieden heeft. Klinkt hard maar als je 8 jaar samen bent merk je toch wat in de laatste periode of verdiend ze een oscar voor haar acteerwerk?
Je geeft aan dat je het er heel moeilijk mee heb maar het is lastig advies te geven op een forum omdat niemand weet wat voor persoon je bent. Je kan ook iemand zijn die er absoluut niet tegen kan om alleen te zijn en dan is dingen zeggen als ga leuke dingen doen ook vrij kansloos. Ik zou haar proberen uit je hoofd te zetten maar dat zal echt nog een tijd duren en een zwakke plek blijven. Schrijf je anders in bij een datingsite en ga gezellig wat drinken en leer nieuwe mensen kennen.Hoeft niks te worden maar is voor de je ex een signaal dat je wel over haar bent na haar klote streek. Zo van jij gaat verder met je leven en ik ook ook al is het niet helemaal waar.
Maar het zijn vrouwen zelfde geldt date ze met die gast om jou jaloers te maken en hoopt ze dat je in actie komt. (zelf weleens meegemaakt)
Je geeft aan dat je het er heel moeilijk mee heb maar het is lastig advies te geven op een forum omdat niemand weet wat voor persoon je bent. Je kan ook iemand zijn die er absoluut niet tegen kan om alleen te zijn en dan is dingen zeggen als ga leuke dingen doen ook vrij kansloos. Ik zou haar proberen uit je hoofd te zetten maar dat zal echt nog een tijd duren en een zwakke plek blijven. Schrijf je anders in bij een datingsite en ga gezellig wat drinken en leer nieuwe mensen kennen.Hoeft niks te worden maar is voor de je ex een signaal dat je wel over haar bent na haar klote streek. Zo van jij gaat verder met je leven en ik ook ook al is het niet helemaal waar.
Maar het zijn vrouwen zelfde geldt date ze met die gast om jou jaloers te maken en hoopt ze dat je in actie komt. (zelf weleens meegemaakt)
Uiteindelijk, altijd. Blijkt maar weer uit de laatste gegevens van TSquote:
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
jammer dat ze géén ander had alleen...quote:Op donderdag 5 december 2013 05:23 schreef Godshand het volgende:
[..]
Uiteindelijk, altijd. Blijkt maar weer uit de laatste gegevens van TS
compact en kleverig.
Fuck man... dat is echt mooi klote!quote:
Beste forumleden,
sinds twee weken heeft m'n vriendin me verlaten, na een relatie van 8 jaar en 5 jaar samenwonen heeft zij een punt gezet achter onze relatie.
Ik zat vrijdagavond na m’n werk gewoon thuis op haar te wachten, toen ze plots huilend binnenkwam en me vertelde dat “het niet meer ging”. Ik dacht eerst dat het om haar job ging dus zei ik dat ze maar even rustig moest gaan zitten en vroeg wat er precies aan de hand was. Toen zei ze dat ze onze relatie niet meer zag zitten daarom had besloten om uit elkaar te gaan.
Ik stond natuurlijk perplex aangezien ik dit totaal niet had verwacht, ik voelde de wereld onder m’n voeten wegzakken. Geen enkele ruzie, geen enkel signaal of diepgaand gesprek dat hieraan vooraf was gegaan. Ik heb nog geprobeerd om op haar in te praten door te zeggen dat we aan alles kunnen werken, maar ze was vastbesloten en had de beslissing voor haar gemaakt. Daarna heeft ze haar kleren gepakt en is terug bij haar ouders gaan wonen.
De belangrijkste reden voor haar is dat onze karakters te veel van elkaar verschillen. Raar dat je dit na 8 jaar ineens beseft... Bovendien vond ze dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt in onze relatie, het zat volgens haar in een dip. Zo waren we bijvoorbeeld al lange tijd op zoek naar een appartement / huisje om samen te kopen (we zijn allebei 28), maar tot nu toe hadden we nog niets gevonden dat we allebei leuk vonden. Zo was onze zoektocht het laatste half jaar wat op de achtergrond geraakt.
Ze zei ook dat ze al een tijdje ongelukkig rondliep en dat ze geen energie meer heeft om het nog een kans te geven, het is volgens haar te ver gekomen, te laat... Ze zegt dat onze relatie misschien een jaar geleden nog wel een kans had als ze er allemaal over had gepraat, maar dit heeft ze nooit gedaan en ze beseft dat dit haar fout is geweest, maar dat het in-the-end op hetzelfde neerkomt dat onze karakters voor haar te ver uit elkaar liggen om nog samen door het leven te gaan. Ze had de laatste tijd het gevoel gekregen dat onze relatie een strijd was geworden, heb ik zelf nooit iets van gemerkt... Want door dit nooit met mij te bespreken had ik geen flauw idee dat zij zich zo voelde... Ze zegt dat "het gevoel" voor haar weg is.
Voor mij is dit allemaal zo plots en onbegrijpelijk en valt me natuurlijk enorm zwaar. M’n hart is helemaal gebroken en het gemis is ondraaglijk. En ondanks het feit dat ze aangeeft er zeker van te zijn dat het nooit meer goedkomt, leef ik elke dag nog met zoveel hoop dat alles gewoon terug wordt zoals vroeger.
Wat denken jullie? Kan deze relatie nog gered worden of heb ik gewoon valse hoop? Heeft het zin om te hopen dat ze me toch gaat missen? Zijn er mensen die ook ooit hun relatie met zekerheid hebben verbroken en nadien toch spijt kregen van hun beslissing? Kwam het ooit nog goed? Wat zijn jullie ervaringen en wat kan ik best wel of juist niet doen?
Bedankt voor al jullie reacties.
.Ik denk dat je het beter kan laten gaan en kijken of ze eventueel later terug komt.. (MAAR NIET TE VEEL HOPEN OF EROP WACHTEN!) zou het misschien ook kunnen zijn omdat je vanaf jongs af aan samen bent geweest, dat ze toch uiteindelijk meer dan een man wilt?.
Een vriend van me had het zelfde, hij had dan weliswaar geen relatie van 8 jaar.. maar na 2,5 jaar was zij er ook van de ene op de andere dag klaar mee
..Ook al is het moeilijk om verder te gaan, zul je toch door de zure appel heen moeten bijten. ik raad je dan ook aan om veel dingen te doen die jij leuk vindt zodat je gedachtes ergens anders zijn.
Waz met jou!
quote:
[..]
jammer dat ze géén ander had alleen...
quote:M’n ex-vriendin die het dus 3 maanden geleden (begin september) plotseling gedaan maakte nadat we bijna 8 jaar samen waren, heeft sinds enkele weken alweer een nieuwe vriend
Heel toevallig inderdaad.quote:Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd.
[ Bericht 12% gewijzigd door #ANONIEM op 05-12-2013 09:17:24 ]
het kan best zijn dat je relatie door hoe een ander met je praat/je behandelt in een stroomversnelling terecht komt.quote:Op donderdag 5 december 2013 09:13 schreef Scorpie het volgende:
[..]
[..]
[..]
Heel toevallig inderdaad.
Dat betekent dus níet dat ze 'een ander had'. Dat je iemand kent, wil niet zeggen dat je er iets mee hebt. Er zijn ook nog gewoon mensen die níet vreemdgaan.
Vind die aanname gewoon stom.
compact en kleverig.
Tuurlijk vind je die aanname gewoon stom, maar de kans is natuurlijk levensgroot dat die ander haar een keer gepord heeft terwijl ze nog een relatie met TS had.quote:
[..]
het kan best zijn dat je relatie door hoe een ander met je praat/je behandelt in een stroomversnelling terecht komt.
Dat betekent dus níet dat ze 'een ander had'. Dat je iemand kent, wil niet zeggen dat je er iets mee hebt. Er zijn ook nog gewoon mensen die níet vreemdgaan.
Vind die aanname gewoon stom.
nee, dat is hij nietquote:Op donderdag 5 december 2013 09:22 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Tuurlijk vind je die aanname gewoon stom, maar de kans is natuurlijk levensgroot dat die ander haar een keer gepord heeft terwijl ze nog een relatie met TS had.
(De meeste mensen gaan nl niet vreemd, kans is dus groter dat dat níet gebeurd is)
compact en kleverig.
quote:
Al die mensen die roepen dat ze wel een ander zal hebben ook
Ja, dat kan, de kans is net zo groot dat dat niet zo is. Of groter nog.
Waarheid is hard.quote:
[..]
wtf?!
@TS: denk dat je de hoop op moet geven, zoals ze zelf zegt, heeft ze er lang over nagedacht en loopt ze er al een hele tijd mee rond. Wel heel erg zuur dat ze niet eerdeer wat gezegd heeft en dat het je zo rauw op je dak valt...
Tsja, dit is nou eenmaal het leven. Ik had ook heel snel een neukertje toen mijn relatie over was, hoor. Dat betekent niet dat ik niet moest rouwen om het verlies van de vorige relatie.
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
quote:
[..]
ze hád alleen geen ander...
Ik vind het ook zwaar oneerlijk dat ze al die tijd dat ze ging twijfelen er gewoon niet over gepraat heeft. Opeens als voor haar de druppel bereikt is pats boem het is voorbij na 8 jaar. Maar ja communicatie is voor heel veel mensen moeilijk. Zonde. Je Kan nog proberen met haar te praten over wat er nou precies is gebeurd zodat je voor jezelf misschien wat meer duidelijkheid krijgt. Maar verder is het gewoon klote en zul je verder moeten met je leven. En het zal even duren voordat je er overheen bent. Wees niet te hard voor jezelf en stel je langzaam weer open voor anderen.quote:
Gatverdamme, dat overdreven gejank van vrouwen , afschuwelijk. Zij koos toch om er een punt achter te zetten? Waarom dan janken.. beetje manipuleren en de boel bagataliseren uit angst dat TS boos zal worden en juist er nonchalant op reageert zonder enigzins verdriet te hebben.
Walgelijk.
Als deels ervaringsdeskundige (mijn ex-vrouw is nu getrouwd met mijn collega, die ze leerde kennen tijdens ons huwelijk en waar ze, tot aan het ondertekenen van de scheidingspapieren aan toe beweerde dat er niks gebeurd was -- later bleek ze al diverse romantische ontmoetingen gehad te hebben) zeg ik dat ze tegen zichzelf en tegen jou niet heel eerlijk is.quote:
Er is toch nog een staartje aan m’n verhaal gekomen:
Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd. Enkel vriendschappelijk contact maar wel onmiddellijk gemerkt dat ze veel dingen gemeenschappelijk hebben. Ze beweert dat hij niks met de breuk te maken heeft, want dat ze sowieso in de periode ervoor al in vlagen aan het twijfelen was over onze relatie (bron voor deze twijfel waren voor haar “karakterverschillen”, zoals jullie al wisten…). Dit is voor haar ook de reden waarom ze haar twijfels steeds verzwegen heeft, omdat ze zelf moest beslissen of ze dit nu zocht in een relatie of niet (iemands karakter veranderen lukt toch niet…).
MIO DIOS!!! ESTA CIENCIA ES DIABOLICO!!!
En misschien is dat maar goed ook, toch? Ik zou ook niet alsnog een schop na willen.quote:
zeg ik dat ze tegen zichzelf en tegen jou niet heel eerlijk is.
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Kweenie, voor mij was het beter om te weten hoe lang ik al bedrogen was. Behoedde me voor nog meer gemanipuleer, en had ik een terechte plek voor mijn boosheid. En die schop leerde mij veel meer, daarbij ik heb de emoties niet meegenomen in een nieuwe relatie (als in, ik ben er niet extreem jaloers of achterdochtig van geworden). Ik heb veel schoppen in mijn leven gehad, en van elke heb ik geleerd en ben ik uiteindelijk alleen maar beter geworden.quote:
[..]
En misschien is dat maar goed ook, toch? Ik zou ook niet alsnog een schop na willen.
Maar goed, een ieder is anders. En het is een openbaar forum dus een ieder mag zijn visie neerknallen.
MIO DIOS!!! ESTA CIENCIA ES DIABOLICO!!!
Serieus, hoe deal met je dit soort gevoelens? Een soort van 'suck it up'? Don't be a bitch about it en gewoon verder gaan? Als mij zoiets zou overkomen dan krijg ik misschien wel losse handjes bij zo'n collega ..quote:
[..]
Als deels ervaringsdeskundige (mijn ex-vrouw is nu getrouwd met mijn collega, die ze leerde kennen tijdens ons huwelijk en waar ze, tot aan het ondertekenen van de scheidingspapieren aan toe beweerde dat er niks gebeurd was -- later bleek ze al diverse romantische ontmoetingen gehad te hebben) zeg ik dat ze tegen zichzelf en tegen jou niet heel eerlijk is.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Elke kerel die in het verleden aan de kant is gezet door een meid die 'opeens' minder gevoelens had, het gevoel zou hebben in een broer-zus relatie te zitten, spanning miste, en één of andere generieke bullshit cliché reden, weet dat die aanname alles behalve 'stom' is.quote:
Mijn ex waar ik bijna 8 jaren mee samen was heeft het ook geflikt. Die ging zich van de één op de andere dag opeens hartstikke raar gedragen. Afstandelijk, constant depri, nergens zin in, om het gering boos, overdramatisch, noem maar op. Dat ging zo maandenlang door, zelfs haar eigen ouders en vriendinnen vroegen zich af wat er met d'r aan de hand was en kregen totaal geen hoogte meer van haar. Uiteindelijk is de relatie op de klippen gelopen en het heeft minder dan 4 weken geduurd voordat ze opeens een nieuw vriendje had; een klasgenoot waar ze de voorgaande maanden inderdaad wel érg veel mee optrok, waar ze constant mee zat te whatsappen (dat moest voor de projecten op school!
) en waar ze wel erg veel over vertelde en van af wist. Maar er was écht niks aan de hand toen wij nog samen waren hoor. En ik was uiteindelijk nog de slechterik in het verhaal ook, want toen ik de pikante gesprekjes op haar telefoon had gevonden (waarvoor ze erg haar best had gedaan om die te verstoppen...) was ík nota bene de klootzak omdat ik zomaar in haar telefoon had zitten snuffelen.
Achteraf overigens te horen gekregen dat ze al leuke uitstapjes met die gast had lopen maken toen wij nog samen waren. En ik het maar raar vinden dat ze opeens zo veel projectjes en college's op school had... @TS: Zuur, deze nieuwe ontwikkeling, maar wel oh zo voorspelbaar. Dat blijkt wel uit de vele andere reacties in dit topic. Mijn advies: neem het er lekker van, geniet van je vrijgezel zijn en ga rondscharrelen. Je komt op den duur vanzelf wel een meid tegen die veel leuker is dan dat gedrocht dat je nu bedonderd heeft.
In veel gevallen is het helemaal niet zo 'opeens' als wel gezegd wordt.quote:
[..]
Elke kerel die in het verleden aan de kant is gezet door een meid die 'opeens' minder gevoelens had, het gevoel zou hebben in een broer-zus relatie te zitten, spanning miste, en één of andere generieke bullshit cliché reden, weet dat die aanname alles behalve 'stom' is.
Ik heb járen aangegeven dat er dingen moesten veranderen omdat ik het niet meer trok allemaal, mijn zusje is ook een jaar bezig geweest met hem proberen duidelijk te maken dat het zo niet werkte voor haar. Vriendin van me heeft pas haar vriend gedumpt nadat ze een half jaar lang wekelijks heeft aangegeven dat ze niet om kon gaan met zijn bijna dagelijkse drugsgebruik.
8enhalf, 3enhalf en 2 jaar een relatie.
Die mannen waren alledrie compleet verbouwereerd, kwam hen rauw op hun dak vallen en ze begrepen er niks van.
We hadden geen van drieën een ander overigens
De rest van je verhaal... tja, dat kan idd óók gebeuren, ik geloof echter niet dat dat in de meeste gevallen zo is. En áls er al een andere man is waardoor ze gaat twijfelen, wil dat ook nog niet zeggen dat ze daar iets mee doet.
compact en kleverig.
Och, over nagedacht, maar gerealiseerd dat het juist erger zou worden (want er was nog een kind in het spel, dus dan ga je het niet extra moeilijk maken: die mag nooit en te nimmer lijden onder een scheiding).quote:
[..]
Serieus, hoe deal met je dit soort gevoelens? Een soort van 'suck it up'? Don't be a bitch about it en gewoon verder gaan? Als mij zoiets zou overkomen dan krijg ik misschien wel losse handjes bij zo'n collega ..
Maar ja, de suck it up houding, en het maakt het verwerken wel makkelijk. Want er is geen vage, maar juist een duidelijk omlijnde reden
MIO DIOS!!! ESTA CIENCIA ES DIABOLICO!!!
Geloof me, zelfs als je al zes jaar samenwoont (in een relatie van 7 jaar) kan zoiets uit het niets gebeuren. Ik heb dat zelf (helaas) ook meegemaakt begin dit jaar. Nooit enige klachten gehad over dat het minder ging, er minder gevoel was etc. En uit het niets kwam de mededeling dat 'het gevoel weg was'. De enige voortekenen die ik (achteraf gezien) had was dat ze de laatste weken voor de break-up meer met haar vriendinnen afsprak en haar telefoon niet meer liet slingeren...quote:
[..]
In 8 jaar relatie ken je elkaar voldoende om te merken, zonder woorden, dat er iets niet pluis is. Echt de grootste autist zou zoiets nog doorhebben, tenzij een persoon dus teveel met zichzelf bezig is en geen interesse toont in het (gevoels)leven van de ander.
Mij maak je echt niet wijs dat dit echt als een gigantische klap komt, helemaal bij samenwonen zijn daar echt wel duidelijke voortekenen van.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Nou, kom maar op met die leuke meid! Ik ben er ook wel weer een keer aan toe...quote:
[..]
Dit dus
En ga vooral door met je leven. Hoe kut het nu ook klinkt, je komt wel weer iemand tegen die veel leuker is. Vooral als je het niet verwacht!! Spreek uit ervaring. Toen ik er totaal doorheen zat kwam ik echt een lief meisje tegen
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
quote:
[..]
Nou, kom maar op met die leuke meid! Ik ben er ook wel weer een keer aan toe...
Zo trots op mijn twee kleine jongens !!!!
Zo.. redelijk vierkante ogen doordat ik alle posts gelozen heb...
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
Maar een goed begin is maar de helft
Er zit niets anders op dan het over je heen te laten komen, je hebt er zelf toch geen invloed meer op.quote:
Zo.. redelijk vierkante ogen doordat ik alle posts gelozen heb...
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
Probeer je leven zo snel als mogelijk weer op te pakken en verbreek daarbij alle contact. Dat dit uitermate pijnlijk en keihard is ervaar ik nu zelf, maar het is de enige juiste methode.
[ Bericht 1% gewijzigd door Gauner op 07-12-2013 18:45:19 ]
Tja contact verbreken.. ik hoor dat vaker voorbij komen... maar daar ben ik nu echt nog niet aan toe... dat kan ik niet.... in 1 klap alle toekomst dromen, plannen enz weggooien... Dat kan toch niet?quote:
[..]
Er zit niets anders op dan het over je heen te laten komen, je hebt er zelf toch geen invloed meer op.
Probeer je leven zo snel als mogelijk weer op te pakken en verbreek daarbij alle contact. Dat dit uitermate pijnlijk en keihard is ervaar ik nu zelf, maar het is de enige juiste methode.
Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
Maar een goed begin is maar de helft
Er zit niets anders op vriend. Ik kende in het begin ook blinde paniek, je hele wereld die van de ene op de andere dag in elkaar stort. Maar toch zul je jezelf bij elkaar moeten vegen en verder moeten gaan.quote:
[..]
Tja contact verbreken.. ik hoor dat vaker voorbij komen... maar daar ben ik nu echt nog niet aan toe... dat kan ik niet.... in 1 klap alle toekomst dromen, plannen enz weggooien... Dat kan toch niet?
Zolang je contact met elkaar blijft hebben kom je geen stap verder. Die toekomstplannen waar je het over hebt heeft zij al voor je aan de kant gezet, daar verander je toch niks meer aan. En mochten jullie bij elkaar horen dan komen jullie weer bij elkaar. Heel cliché, maar het is wel zo.
Tja... misschien heb je ook wel gelijk... Clichéquote:
[..]
Er zit niets anders op vriend. Ik kende in het begin ook blinde paniek, je hele wereld die van de ene op de andere dag in elkaar stort. Maar toch zul je jezelf bij elkaar moeten vegen en verder moeten gaan.
Zolang je contact met elkaar blijft hebben kom je geen stap verder. Die toekomstplannen waar je het over hebt heeft zij al voor je aan de kant gezet, daar verander je toch niks meer aan. En mochten jullie bij elkaar horen dan komen jullie weer bij elkaar. Heel cliché, maar het is wel zo.
blinde paniek is een goede omschrijving.... ik lijk wel een wijf.... ik hoef het er maar over te hebben met iemand en ik jank...
Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
Maar een goed begin is maar de helft
Maar alle toekomstdromen, plannen enzovoort gaan toch ook niet meer gebeuren? Niet met je ex in elk geval.quote:
[..]
Tja contact verbreken.. ik hoor dat vaker voorbij komen... maar daar ben ik nu echt nog niet aan toe... dat kan ik niet.... in 1 klap alle toekomst dromen, plannen enz weggooien... Dat kan toch niet?
Het is echt ongelofelijk kut om voor een ander verlaten te worden (het overkwam mij ook), maar het heeft geen zin om er bewust in te blijven hangen.
Het gaat even duren, maar de pijn word minder en je gaat vanzelf weer een toekomst voor je zien waar je ex niet in voorkomt.
Voor zover ik weet ben ik niet voor een ander verlaten.... dat zou t misschien iets makkelijker maken...quote:
[..]
Maar alle toekomstdromen, plannen enzovoort gaan toch ook niet meer gebeuren? Niet met je ex in elk geval.
Het is echt ongelofelijk kut om voor een ander verlaten te worden (het overkwam mij ook), maar het heeft geen zin om er bewust in te blijven hangen.
Het gaat even duren, maar de pijn word minder en je gaat vanzelf weer een toekomst voor je zien waar je ex niet in voorkomt.
Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
Maar een goed begin is maar de helft
Wat was haar reden van de breuk?quote:
[..]
Voor zover ik weet ben ik niet voor een ander verlaten.... dat zou t misschien iets makkelijker maken...
Helaas weet ik precies hoe je je voelt. Dit had ik een jaar geleden ook waarbij het eerst begon met 'misschien kunnen we de trouwerij beter even uitstellen' tot ongeveer twee weken later 'ik wil er helemaal mee stoppen'. Zodra je dat hoort terwijl je zelf denkt dat het nog best ok gaat is dat echt letterlijk een klap in je gezicht en heb je minimaal een paar maanden nodig om dat een beetje te verwerken.quote:
Zo.. redelijk vierkante ogen doordat ik alle posts gelozen heb...
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
Ondanks dat mijn ex en ik als vrienden uit elkaar gegaan zijn ging mijn emotie de eerste drie maanden van verdriet, naar boos op mezelf, naar woest op haar, weer naar boos op mezelf en uiteindelijk weer naar verdriet.
Om eerlijk te zijn, pas als je accepteert dat het voorbij is kun je zelf verder en kun je zelf weer gelukkig worden. En ja, daar zullen vast weer terugslagen bij zitten (die had ik vorige week bijvoorbeeld nog toen ik hoorde dat mijn ex een nieuwe vriend had terwijl ik verdomd veel moeite moet doen om überhaupt een date te regelen). Ik probeer er gewoon niet teveel aan te denken dat er nu een andere man is waar ik ooit was en probeer gewoon zelf mijn leven op orde te krijgen...
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
@ Aristai: bedankt voor je reactie, jouw verhaal geeft me terug goede moed. Ik zal je tips meenemen naar een volgende relatie. Laten we hopen dat m'n ex ook nog eens een keertje gedumpt wordt, dan weet ze hoe het voelt. Hopelijk ben ik dan alweer een heel eind verder in m'n leven zodat het me geen bal meer kan schelen... Dan weet ik dat ik op de goede weg ben.quote:
'T is dat ik daarna wel iemand tegen kwam die te vertrouwen was en die wel wist wat loyaliteit en werken voor je relatie inhield, want door de ervaring had ik me al voorgenomen vrouwen nooit meer te vertrouwen en ze gewoon te bedriegen als ik daar zin in zou hebben. Hou vriendinnen dus verliefd op je en check hun integriteit/loyaliteit, hebben ze het laatste niet dan mag je doen wat je wilt. En een opsteker, die ex van je wordt zelf ook gedumpt straks en straks is ze ook oud en hoeft geen enkele vent haar meer. Sterkte!
Zoals Gauner zegt, er is maar één manier om het te verwerken en da's gewoon over je heen laten komen. Het is nu eenmaal gebeurd, je kunt er momenteel toch niks meer aan veranderen.quote:
Zo.. redelijk vierkante ogen doordat ik alle posts gelozen heb...
afgelopen woensdag is mij het zelfde overkomen na een relatie van 7.5 jaar. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het bij ons al een tijdje "niet lekker liep". Ik ben al die tijd blind geweest, en nu het zover is zie ik in dat ik steken heb laten vallen, en niet heb tegengehouden dat we uit elkaar groeide.
Ik ben er ook zwaar kapot van, zeker omdat ik nog heb geprobeerd haar te overtuigen van het feit dat het goed zit, en ik daar ook echt van overtuigt ben. Maar helaas.. Mijn dagen zijn een ware hel, je hele toekomst ligt ineens overhoop.
Waar ik benieuwd naar ben is of er ervaringsdeskundigen zijn die me kunnen vertellen hoe ze omgaan met het idee van "haar met een ander" of het feit dat ze niet met mij kindjes krijgt, maar met een ander. "De ander zal haar dan wel gelukkig maken" "de ander zal beter zijn" De gedachten alleen is al misselijk makend en brengt een hoop paniek bij me naar boven.
Iemand?
Ik heb het ook nog elke dag enorm moeilijk en er gaat geen kwartier voorbij of ik denk nog aan haar, terwijl m'n ex nu ook al een andere vriend heeft en zich op haar roze wolk bevindt. Maar probeer daar allemaal zo weinig mogelijk aan te denken. Contact verbreken is de beste manier, geen Facebook meer, gsm-nummer wissen,... In het begin heel moeilijk, maar je merkt snel dat het je vooruit helpt.
Focus nu vooral op jezelf en probeer jezelf niet in de slachtoffer rol te plaatsen. Natuurlijk heb je enorm veel verloren en dat laat een leegte achter, maar probeer rationeel te achterhalen waarom het precies fout liep (kunnen kleine dingen zijn...) zodat je eruit kan leren naar een volgende relatie toe. Uit elke ervaring (hoe pijnlijk ook) haal je wel iets positief. Misschien kom je erachter dat je zelf aan iets moet werken? In mijn geval was het bijvoorbeeld m'n pessimisme dat ze niet langer aankom, dus heb me nu voorgenomen om positiever te denken, eventueel nog een cursus doen ofzo zodat het me geen tweede keer meer voorkomt in een volgende relatie. Het leven is soms zwaar klote, maar probeer jezelf wat op te peppen en bouw je leven terug wat uit. Ik ben daar nu ook nog volop mee bezig, en dat is helemaal niet gemakkelijk, maar beetje bij beetje komt het wel weer in orde... Maar hou er gewoon rekening mee dat het wel een tijdje nodig heeft en dat het doodnormaal is dat je je nog heel kut voelt. Laat het gewoon toe en wees niet te hard voor jezelf.
Dit is wel een hele goeie tip! Die ga ik zeker onthouden. Vooral belangrijk om samen kritisch te kijken naar je relatie, en als er dan iets mis is dat weet je tenminste waar het aan ligt en dan kun je er samen aan werken in plaats van alles in je eentje op te kroppen. Maar ik denk dat goede communicatie in een relatie één van de moeilijkste dingen is, je wil vaak de dingen niet over-dramatiseren of je minimaliseert misschien zelf het probleem of je maakt jezelf wijs dat er geen probleem is. Dan ben je fout bezig natuurlijk. Nu begin ik ook stilaan in te zien waar het probleem bij ons lag, en dat is dat we niet voldoende met elkaar communiceerden. Wel over gewone dagelijkse dingen, veel plezier maken, etc. Maar als je beide conflict-vermijdend bent dan slik je elke ergernis of probleem in, en dan krijg je het uiteindelijk toch als een boemerang in je gezicht terug. En dan is het natuurlijk veel te laat... Zo gaan er veel relaties stuk, terwijl het vaak niet hoeft als je tijdig met elkaar over je problemen zou spreken... Zeer kut in mijn geval dat m'n ex liever wegloopt dan de relatie aanpakt, en nu na 2 maanden alweer een nieuwe vriend heeft...quote:
Ik kom soms bij mijn vriendin en dan zeg ik "Relatie evaluatie!". Soms heeft ze geen zin in zo'n gesprek maar het feit alleen al dat je het roept doet haar daar over nadenken en komt ze er later mee. Dan bijkt alles goed of niet goed genoeg. Dan bespreken we wat we er aan kunnen doen.
Je ex is er natuurlijk ook al maanden mee bezig geweest, voordat ze haar biezen pakte. Die heeft alles dus al verwerkt en begint nu weer met een 'schone' lei, terwijl jij alles nog moet verwerken.
Uit persoonlijke ervaring (beste vriend die lag blijkbaar mijn vriendin te neuken een kamer naast waar ik sliep) kan ik zeggen dat je op zo'n moment daar helemaal niet aan denkt. Je voelt je verslagen, vernederd en wilt het liefst gewoon wegkruipen waar niemand je kan zien. Later komt het besef en de woede pas, maar dan is het (naar mijn gevoel) al te laat om diegene nog eens flink onder handen te nemen. De maatschappij vindt je dan kinderachtig en iedereen vindt maar dat je het moet accepteren.quote:
[..]
Serieus, hoe deal met je dit soort gevoelens? Een soort van 'suck it up'? Don't be a bitch about it en gewoon verder gaan? Als mij zoiets zou overkomen dan krijg ik misschien wel losse handjes bij zo'n collega ..
Dat zou ik dan totaal anders brengen. Gewoon het gesprek naar dat onderwerp sturen. Dat arme meisje is zich van geen kwaad bewust, zit lekker d'r wijvenserietje op de bank te kijken. Komt 'coach' Hamlet even het even verpesten door als persoonlijke trainer ' Relatieevaluatie' te roepen. Haha. Krijg er echt braakneigingen van. Ik zou gelijk een punt hebben die niet in het voordeel van partner uit zou pakkenquote:
[..]
Dit is wel een hele goeie tip! Die ga ik zeker onthouden.
'Evaluatie' gesprekken beginnen met je partner? WTF? Zoiets doe je maar op je werk... Kan me geen vrouw voorstellen die dáár op zit te wachten zeg. Ik zelf ook niet overigens.
Een langdurige relatie is natuurlijk geen garantie voor levenslang samen gelukkig zijn. Het ligt misschien ook aan de tijd nu, een vrouw is niet meer zo gebonden aan haar man zoals vroeger, omdat ze vaak over eigen geld beschikt en zelfstandiger is.
Het lijkt nu een verzameltopic voor verlaten mannen te zijn, maar bij het
verhaal van TS zat ik ook een beetje aan de leeftijd te denken, 28 en relatie van 8 jaar. Vaak is dat een leeftijd waar men gaat trouwen en sommige vrouwen willen ook voor hun 30 moeder worden, zeg maar de volgende stap in een relatie zetten. Het is logisch dat een vrouw dan nadenkt, of dat met haar huidige partner kan. Jullie konden het al niet eens worden om de plek waar jullie wilden gaan wonen...en dat zij niet over haar gevoelens vooraf gepraat heeft...tja ik lees ook niet dat je erna gevraagd hebt. Niet iedereen valt het ook makkelijk om in een relatie echt te gaan praten.
Maar ja, jij had nu geen keuze meer, de beslissing werd voor jou genomen en dat is best zuur, maar het gebeurd zo vaak. Er zijn nog genoeg dames over en over een tijdje heb je daar misschien ook weer oog voor. Je moet gewoon door een rouwprocess heen en dat heeft ook tijd nodig. Hou je niet teveel met haar bezig, hoe minder contact hoe beter, je moet niet willen dat je steeds weer met haar nieuw geluk geconfronteerd wordt. Het leven gaat door ook voor jou. Koester de mooie momenten die jullie hadden, die kun je een levenlang met je mee dragen.
Het lijkt nu een verzameltopic voor verlaten mannen te zijn, maar bij het
verhaal van TS zat ik ook een beetje aan de leeftijd te denken, 28 en relatie van 8 jaar. Vaak is dat een leeftijd waar men gaat trouwen en sommige vrouwen willen ook voor hun 30 moeder worden, zeg maar de volgende stap in een relatie zetten. Het is logisch dat een vrouw dan nadenkt, of dat met haar huidige partner kan. Jullie konden het al niet eens worden om de plek waar jullie wilden gaan wonen...en dat zij niet over haar gevoelens vooraf gepraat heeft...tja ik lees ook niet dat je erna gevraagd hebt. Niet iedereen valt het ook makkelijk om in een relatie echt te gaan praten.
Maar ja, jij had nu geen keuze meer, de beslissing werd voor jou genomen en dat is best zuur, maar het gebeurd zo vaak. Er zijn nog genoeg dames over en over een tijdje heb je daar misschien ook weer oog voor. Je moet gewoon door een rouwprocess heen en dat heeft ook tijd nodig. Hou je niet teveel met haar bezig, hoe minder contact hoe beter, je moet niet willen dat je steeds weer met haar nieuw geluk geconfronteerd wordt. Het leven gaat door ook voor jou. Koester de mooie momenten die jullie hadden, die kun je een levenlang met je mee dragen.
Je moet het niet zo zwart-wit zien.quote:
[..]
Dat zou ik dan totaal anders brengen. Gewoon het gesprek naar dat onderwerp sturen. Dat arme meisje is zich van geen kwaad bewust, zit lekker d'r wijvenserietje op de bank te kijken. Komt 'coach' Hamlet even het even verpesten door als persoonlijke trainer ' Relatieevaluatie' te roepen. Haha. Krijg er echt braakneigingen van. Ik zou gelijk een punt hebben die niet in het voordeel van partner uit zou pakken
Ik roep dat wel eens letterlijk, maar ook niet dagelijks. Soms als mij iets dwars zit breng ik het gewoon op een rustig moment (als er geen serietjes gekeken worden) van "Waarom doe je zus of zo." of "Ik ben niet blij met de manier waarop..". In sommige gevallen heeft ze inderdaad geen zin in zo'n gesprek, dan komt 1 van beiden er meestal wel later op terug.
En dan kan je er om gaan lachen, mocht het ooit uit gaan, kan ik niet zeggen dat ik nooit problemen ter berde heb gebracht en met een goed geweten de spiegel in kijken.
Hoe zou jij het doen dan? Gewoon de boel maar zijn gang laten gaan zoals TS en een huiltopic hier openen als het fout gaat?quote:
'Evaluatie' gesprekken beginnen met je partner? WTF? Zoiets doe je maar op je werk... Kan me geen vrouw voorstellen die dáár op zit te wachten zeg. Ik zelf ook niet overigens.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Als het gebeurt, dan gebeurt het toch. En als dat gebeurt dan is dat zeker klote. Echter breng je daar met geforceerde gesprekjes echt geen verandering in. An sich niks verkeerds om serieus met je partner over de relatie te praten, maar kom op zeg, een heus relatie evaluatie gesprek daarvoor inplannen? Hoezo formeel.quote:Op maandag 9 december 2013 13:43 schreef Godshand het volgende:
Hoe zou jij het doen dan? Gewoon de boel maar zijn gang laten gaan zoals TS en een huiltopic hier openen als het fout gaat?
Hoe gepassioneerd was ze in bed?
Isn't it ironic, don't you think
Het had een stuk slechter kunnen zijn.
Het had een stuk slechter kunnen zijn.
Ik vind het idee erachter wel goed. Al is het maar om jezelf achteraf niet te kunnen verwijten dat je dit soort situaties niet hebt geprobeerd te voorkomen. Maar ik denk inderdaad ook dat zoiets niet echt kunt voorkomen want je hebt altijd nog van die partners die altijd beweren dat het wel goed zit, ook als dat niet zo is.quote:
[..]
Als het gebeurt, dan gebeurt het toch. En als dat gebeurt dan is dat zeker klote. Echter breng je daar met geforceerde gesprekjes echt geen verandering in. An sich niks verkeerds om serieus met je partner over de relatie te praten, maar kom op zeg, een heus relatie evaluatie gesprek daarvoor inplannen? Hoezo formeel.
Uit elkaar gegroeid... Heeft vaker dingen aangegeven die moesten veranderen, ook van haar zelf, maar ik was "blind" ofzo... ik deed er niks mee.. was passief aan het leven.. ik leefde reactief in de relatie en op mijn werk..quote:
Zij deed er juist wel wat mee voor zich zelf... en dan ontstaan er verschillen..
De breuk is een werkelijke eye-opener voor mij geweest.. Sinds dat moment ben ik me 100% gaan realiseren dat de manier waarop ik in het leven sta geen hele goede is voor mij. Ik leef reactief, doe niks aan sport, blijf hangen in tragische gebeurtenissen in het verleden, en voel me vaak "aangevallen" of "afgekeurd" als mensen iets zeggen. De helikopter-view ontbreekt, waardoor ik mezelf niet ga afvragen Waarom iemand iets zegt, met welke rede, en wat het gevolg kan zijn van mijn reactie...
Daarnaast had ik geen toekomst beeld, vroeg ik me niet af waarom ik eigenlijk naar werk ga, en waarom ik aan een studie doe. Ik vroeg me ook niet meer af waarom ik mijn vriendin eigenlijk leuk vond, of wat ze voor me betekent... Weerstand betekende vechten in plaats van reflecteren..
Zelf reflectie is mijn woord van 2014...
Nu in 2013 orde op zaken stellen. De dingen die ik heb laten versloffen weer oppakken. De eerste rondjes heb ik al hardgelopen om mijn conditie op peil te brengen. Mijn studeerkamer was een teringzooi, omdat ik simpelweg niet zag wat een blokkade het opwierp in de studie, die ga ik morgen opruimen.
enz enz....
Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
Maar een goed begin is maar de helft
Dat doe je nog steeds, dat bewijzen de post in dit topic wel van je.quote:
[..]
Ik leef reactief, doe niks aan sport, blijf hangen in tragische gebeurtenissen in het verleden , en voel me vaak "aangevallen" of "afgekeurd" als mensen iets zeggen.
Zij kan vinden dat je "geen helikopterview hebt, en weinig veranderd", maar wil je dat zelf ook? Als je het alleen voor haar gaat doen, verloochen jezelf een beetje. En uiteindelijk zeg je na jaren tegen jezelf "Waar de neuk ben ik mee bezig, dit ben ik helemaal niet?!".
Veranderen hoeft niet verkeerd te zijn, mits je het echt voor jezelf doet.
Misschien passen jullie gewoon niet bij elkaar.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
naja, tis nog geen week gelegen gebeurd... ik had het meer over echt hele lastige familie toestanden waar ik mee te maken heb gehad... dat pakte ik vast om maar niet te ontwikkelen..quote:
[..]
Dat doe je nog steeds, dat bewijzen de post in dit topic wel van je.
Zij kan vinden dat je "geen helikopterview hebt, en weinig veranderd", maar wil je dat zelf ook? Als je het alleen voor haar gaat doen, verloochen jezelf een beetje. En uiteindelijk zeg je na jaren tegen jezelf "Waar de neuk ben ik mee bezig, dit ben ik helemaal niet?!".
Veranderen hoeft niet verkeerd te zijn, mits je het echt voor jezelf doet.
Misschien passen jullie gewoon niet bij elkaar.
Misschien passen we inderdaad niet bij elkaar....
Een goed begin is het halve werk
Maar een goed begin is maar de helft
Maar een goed begin is maar de helft
Mijn god, wat mis ik jou ontzettend hard. Er gaat geen dag, geen uur, zelfs geen kwartier voorbij of ik denk aan jou. Mijn gevoel blijft zich vastklampen aan wat er ooit was, terwijl mijn verstand goed genoeg weet dat ik mezelf er alleen maar meer schade mee berokken. Maar die heimwee en die herinneringen die in m’n hoofd rondspoken zijn oncontroleerbaar, zo erg dat ik van radeloosheid vaak niet meer weet waar ik het moet zoeken. Het klinkt als pure zelfdestructie. Emotioneel ben ik een wrak, verscheurd door liefdesverdriet en wanhopig op zoek naar dat ene lichtje aan het einde van die lange tunnel.
Van de ene op de andere dag werd alles waar ik voor leefde tot een stukje puinhoop herleid, alsof m’n wereld op dat moment volledig instortte. Geen zekerheden meer, elk toekomstbeeld dat ik voor ogen had werd plots als een stuk afval op straat gegooid. Zonder aarzeling werd ik kansloos aan de deur gezet met de boodschap “relatie geannuleerd”. Sinds die dag voel ik me als een stuk drijfhout in de oceaan, eenzaam en stuurloos al dobberend op de golven van mijn emoties tussen verdriet en angst. Verdriet om het gemis wat er tussen ons nooit meer zal zijn. En angst om het onbekende en de vrees dat ik nooit meer hetzelfde zal ervaren als wat ik met jou beleefd heb.
Ik verdrink nog steeds in mijn wanhoop en ben gewoonweg een ramp voor mezelf. Ik wou dat ik kon zeggen dat alles oké met me gaat, maar dat is het niet. Ik voel me allesbehalve hetzelfde zonder jou. Een stuk van mezelf is afgescheurd en heb je voorgoed meegenomen. En datgene wat achterblijft is een immense leegte, een eindeloos gevoel van gemis naar jou. Elke dag nog voel ik me misselijk en smaakt mijn eten niet. Wanneer ik voetstappen in de gang hoor, denk ik instinctief nog dat jij thuiskomt. Onbewust kijk ik nog uit het raam in de hoop dat jij er staat. ’s Nachts word ik wakker en mis ik jouw warmte naast me in dat grote bed. Dan besef ik telkens dat het allemaal voorgoed voorbij is. Niks is nog hetzelfde zonder jou.
Al maanden leef ik op automatische piloot van bed naar bureau en terug. Met alle macht probeer ik om jou uit m’n hoofd te krijgen, maar geen enkel medicijn helpt. Het gemis is zo sterk dat het m’n leven domineert. Waarom kan ik jou niet loslaten? Waarom lopen mijn gedachten en gevoelens niet parallel met de realiteit? Zowat iedereen zegt me dat ik van m’n hart een steen moet maken en er definitief een punt achter zetten, maar ik heb geen flauw idee hoe dat moet... Alsof jou loslaten zo gemakkelijk is. Was het maar zo simpel. Kon ik jou maar gewoon beschouwen als een aangenaam hoofdstuk uit het boek dat “mijn leven” heet.
Daarbij komt nog het ongeloof en de machteloosheid dat jij al met iemand anders samen bent. Ik voel me zo vervangbaar en waardeloos, als een wegwerpproduct aan de kant geschoven. Jij bent terug gelukkig terwijl ik nog elke dag met de grootste moeite van de wereld probeer om m’n gebroken hart te lijmen. De gedachte dat jij nu naast iemand anders in slaap valt is een regelrechte kwelling. Ik geraak maar niet gewend aan het idee dat wij niet samen oud gaan worden, dat we nooit samen kinderen zullen krijgen. Dat je dit allemaal gaat beleven met iemand anders. Die gedachte maakt me knettergek en is tegelijk o zo hartverscheurend.
Ik wil geloven dat er voor mij ook nog een betere toekomst wacht, maar voor mij ben je nog steeds de enige en weet ik niet of ik nog zoveel van iemand kan houden. Het heeft geen zin om te smeken of je nog wil terugkomen, maar als je er opnieuw zou staan laat ik je zonder twijfel opnieuw binnen in m’n leven. Ik wil niet wachten en hopen, maar stiekem doe ik dat toch. Ik besef dat het zo niet door kan gaan, maar jou loslaten staat gelijk aan mijn liefde voor jou opgeven. En da’s misschien wel het moeilijkste wat ik ooit al heb moeten doen…
Hoe maak ik me los van jou?
Van de ene op de andere dag werd alles waar ik voor leefde tot een stukje puinhoop herleid, alsof m’n wereld op dat moment volledig instortte. Geen zekerheden meer, elk toekomstbeeld dat ik voor ogen had werd plots als een stuk afval op straat gegooid. Zonder aarzeling werd ik kansloos aan de deur gezet met de boodschap “relatie geannuleerd”. Sinds die dag voel ik me als een stuk drijfhout in de oceaan, eenzaam en stuurloos al dobberend op de golven van mijn emoties tussen verdriet en angst. Verdriet om het gemis wat er tussen ons nooit meer zal zijn. En angst om het onbekende en de vrees dat ik nooit meer hetzelfde zal ervaren als wat ik met jou beleefd heb.
Ik verdrink nog steeds in mijn wanhoop en ben gewoonweg een ramp voor mezelf. Ik wou dat ik kon zeggen dat alles oké met me gaat, maar dat is het niet. Ik voel me allesbehalve hetzelfde zonder jou. Een stuk van mezelf is afgescheurd en heb je voorgoed meegenomen. En datgene wat achterblijft is een immense leegte, een eindeloos gevoel van gemis naar jou. Elke dag nog voel ik me misselijk en smaakt mijn eten niet. Wanneer ik voetstappen in de gang hoor, denk ik instinctief nog dat jij thuiskomt. Onbewust kijk ik nog uit het raam in de hoop dat jij er staat. ’s Nachts word ik wakker en mis ik jouw warmte naast me in dat grote bed. Dan besef ik telkens dat het allemaal voorgoed voorbij is. Niks is nog hetzelfde zonder jou.
Al maanden leef ik op automatische piloot van bed naar bureau en terug. Met alle macht probeer ik om jou uit m’n hoofd te krijgen, maar geen enkel medicijn helpt. Het gemis is zo sterk dat het m’n leven domineert. Waarom kan ik jou niet loslaten? Waarom lopen mijn gedachten en gevoelens niet parallel met de realiteit? Zowat iedereen zegt me dat ik van m’n hart een steen moet maken en er definitief een punt achter zetten, maar ik heb geen flauw idee hoe dat moet... Alsof jou loslaten zo gemakkelijk is. Was het maar zo simpel. Kon ik jou maar gewoon beschouwen als een aangenaam hoofdstuk uit het boek dat “mijn leven” heet.
Daarbij komt nog het ongeloof en de machteloosheid dat jij al met iemand anders samen bent. Ik voel me zo vervangbaar en waardeloos, als een wegwerpproduct aan de kant geschoven. Jij bent terug gelukkig terwijl ik nog elke dag met de grootste moeite van de wereld probeer om m’n gebroken hart te lijmen. De gedachte dat jij nu naast iemand anders in slaap valt is een regelrechte kwelling. Ik geraak maar niet gewend aan het idee dat wij niet samen oud gaan worden, dat we nooit samen kinderen zullen krijgen. Dat je dit allemaal gaat beleven met iemand anders. Die gedachte maakt me knettergek en is tegelijk o zo hartverscheurend.
Ik wil geloven dat er voor mij ook nog een betere toekomst wacht, maar voor mij ben je nog steeds de enige en weet ik niet of ik nog zoveel van iemand kan houden. Het heeft geen zin om te smeken of je nog wil terugkomen, maar als je er opnieuw zou staan laat ik je zonder twijfel opnieuw binnen in m’n leven. Ik wil niet wachten en hopen, maar stiekem doe ik dat toch. Ik besef dat het zo niet door kan gaan, maar jou loslaten staat gelijk aan mijn liefde voor jou opgeven. En da’s misschien wel het moeilijkste wat ik ooit al heb moeten doen…
Hoe maak ik me los van jou?
Dan moet dat wel lukken...quote:
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
pff.. ik ben maar gestopt met het lezen van de reacties..
Het is teleurstellend dat de meesten (vooral mannen als ik het zo zie) gelijk denken dat er een ander in het spel is.. Want dat komt zogezegd zoveel voor, het lijkt gewoon zoveel voor te komen omdat zulke situaties de aandacht trekken boys
Maare ts. het komt wel goed Je voelt jezelf nu zwaar kut, maar dat word minder.. Ikzelf ben begin dit jaar "gedumpt" na 4 jaar en 2 maanden, oké wel iets korter, maar ik zie nu wel dat ik weer begin te genieten van de dingen die ik meemaak. Zie het voor jezelf als een nieuw begin.. Ga de dingen aan die je voorheen misschien niet deed omdat je rekening hield met je vriendin. (een reis, een baan noem maar op)
Het is teleurstellend dat de meesten (vooral mannen als ik het zo zie) gelijk denken dat er een ander in het spel is.. Want dat komt zogezegd zoveel voor, het lijkt gewoon zoveel voor te komen omdat zulke situaties de aandacht trekken boys
Maare ts. het komt wel goed
Je voelt jezelf nu zwaar kut, maar dat word minder.. Ikzelf ben begin dit jaar "gedumpt" na 4 jaar en 2 maanden, oké wel iets korter, maar ik zie nu wel dat ik weer begin te genieten van de dingen die ik meemaak. Zie het voor jezelf als een nieuw begin.. Ga de dingen aan die je voorheen misschien niet deed omdat je rekening hield met je vriendin. (een reis, een baan noem maar op)
Nou ja, bij mij was een ander niet de reden waarom het uiteindelijk mis ging. Het heeft voor haar ook een maand of 10 geduurd voordat ze een nieuwe vriend had, maar dat maakt het niet minder pijnlijk natuurlijk. Inmiddels ben ik daar (gelukkig) overheen, en datzelfde zal ook ooit voor TS gelden ook al ziet hij dat nu nog niet in...
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
quote:
pff.. ik ben maar gestopt met het lezen van de reacties..
Het is teleurstellend dat de meesten (vooral mannen als ik het zo zie) gelijk denken dat er een ander in het spel is.. Want dat komt zogezegd zoveel voor, het lijkt gewoon zoveel voor te komen omdat zulke situaties de aandacht trekken boys
Niet zo negatief over ons denkenquote:
M’n ex-vriendin die het dus 3 maanden geleden (begin september) plotseling gedaan maakte nadat we bijna 8 jaar samen waren, heeft sinds enkele weken alweer een nieuwe vriend.
Blijkbaar heeft ze die jongen al leren kennen toen we nog samen waren (periode april / mei), maar is er toen nog niks gebeurd.
we dan
Alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, dat gaat een fijne periode worden als je die dagen in je eentje moet doorkomen.quote:
Bel een paar vrienden/vriendinnen op en vraag of jullie samen iets kunnen afspreken voor die dagen.
Schrijf dit in een dagboek ofzo, kijk er over een jaar weer naar en schaam je dood voor wat je hebt geschreven. Verdriet is logisch, verwerken kost tijd, maar dit zwelgen in zelfmedelijden kun je beter in een besloten dagboek schrijven. Hopelijk ben je snel door deze fase heen.quote:
Ze heeft een ander gevonden en jou in de steek gelaten. Aan jou de keuze: wil je er snel overheen komen, dan mijd je dingen die met haar te maken hebben, verwijder je haar van FB/whatsapp/whatever en zoek je afleiding op momenten dat je verleid wordt te liefdevol aan haar te denken. Tuurlijk mag je goede herinneringen bewaren, maar als je erin blijft hangen, duurt jouw liefdesverdriet alleen maar langer.
Dit dus.quote:Op zondag 22 september 2013 13:54 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
Kijk niet raar op als ze over een maand in een mooi appartement zit met een gozer en vies veel geld.
Ура для россии
Ik neem aan dat hij gewoon bij zijn eigen familie terecht kan? Alleen zonder haar er bij...quote:
[..]
Alvast fijne kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, dat gaat een fijne periode worden als je die dagen in je eentje moet doorkomen.
Bel een paar vrienden/vriendinnen op en vraag of jullie samen iets kunnen afspreken voor die dagen.
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Wat heb jij gedaan?quote:
pff.. ik ben maar gestopt met het lezen van de reacties..
Het is teleurstellend dat de meesten (vooral mannen als ik het zo zie) gelijk denken dat er een ander in het spel is.. Want dat komt zogezegd zoveel voor, het lijkt gewoon zoveel voor te komen omdat zulke situaties de aandacht trekken boys
Maare ts. het komt wel goed
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Je bent op meerdere manieren keihard genaaid door je ex en het maakt haar ook helemaal niets uit hoe jij je voelt of wat jouw wensen en verlangens hierin zijn; Verdriet oke maar wordt nou ook eens boos en blij dat je dat egocentrische wijf kwijt bent he! Boos worden en ergens blij erom zijn zijn ook passend voor je situatie, niet meteen maar vandaar uit zal het dan beter gaan, wordt boos (en blij)!quote:Hoe maak ik me los van jou?
Nou ik zat in mijn eindstage toen, dus ik ben deze zomer aan een nieuwe opleiding begonnen, verhuizen, nieuwe baanquote:
dus aantal nieuwe dingen voor mij 
Dank je wel Aristai, je geeft me weer wat energie om het op een andere manier te bekijken. Thanks!quote:
Je bent op meerdere manieren keihard genaaid door je ex en het maakt haar ook helemaal niets uit hoe jij je voelt of wat jouw wensen en verlangens hierin zijn; Verdriet oke maar wordt nou ook eens boos en blij dat je dat egocentrische wijf kwijt bent he! Boos worden en ergens blij erom zijn zijn ook passend voor je situatie, niet meteen maar vandaar uit zal het dan beter gaan, wordt boos (en blij)!
Graag gedaan en logisch dat je ermee zit, je bent plotseling in de steek gelaten door degene die je het meest vertrouwde, je bent kwijt wat je dierbaar was, je kreeg de breuk als donderslag bij heldere hemel door achter gehouden informatie en geen echte 'goedmaak'-kans, en je kreeg leugens en drogredenen gevoerd. Erg verwarrend en pijnlijk, dus logisch dat je van slag bent, wel iets dat mannenbroeders voor je ook eerder hebben meegemaakt als je Fok erop naslaat. Maar ja, zie dus ook dat er onbehoorlijk met je is omgegaan, ook al was jullie relatie voor haar niet meer goed dan had ze het toch met open vizier mogen (proberen te) beeindigen als respect en helderheid naar jou en de 8 jaar die jullie hadden. En zie ook dat degene waarmee je de relatie had niet echt (meer) was wie je dacht dat zij was. En zo'n persoon ben je liever kwijt dan rijk toch? En man, je bent 28 en jong genoeg, elke minuut die je verspild aan je exheks is er een teveel want ze is je aandacht en gedachten niet waard, leer van de ervaring en zoek een leuke nieuwe meid die wel echt om je geeft en die wel moeite voor je wil doen (zelfs in moeilijke tijden) want die bestaan ook, en ga verder met je leven los van je ex. Zij had haar redenen om het te beeindigen, jij had haar nog kans gegeven maar nu dan jouw redenen om haar niet meer te willen. En als therapie, steek af en toe je middelvingers op naar je ex als ze niet/wel echt voor je staat en voel je beter!!!
Godverdomme man, is jouw enter kapot?quote:
Graag gedaan en logisch dat je ermee zit, je bent plotseling in de steek gelaten door degene die je het meest vertrouwde, je bent kwijt wat je dierbaar was, je kreeg de breuk als donderslag bij heldere hemel door achter gehouden informatie en geen echte 'goedmaak'-kans, en je kreeg leugens en drogredenen gevoerd. Erg verwarrend en pijnlijk, dus logisch dat je van slag bent, wel iets dat mannenbroeders voor je ook eerder hebben meegemaakt als je Fok erop naslaat. Maar ja, zie dus ook dat er onbehoorlijk met je is omgegaan, ook al was jullie relatie voor haar niet meer goed dan had ze het toch met open vizier mogen (proberen te) beeindigen als respect en helderheid naar jou en de 8 jaar die jullie hadden. En zie ook dat degene waarmee je de relatie had niet echt (meer) was wie je dacht dat zij was. En zo'n persoon ben je liever kwijt dan rijk toch? En man, je bent 28 en jong genoeg, elke minuut die je verspild aan je exheks is er een teveel want ze is je aandacht en gedachten niet waard, leer van de ervaring en zoek een leuke nieuwe meid die wel echt om je geeft en die wel moeite voor je wil doen (zelfs in moeilijke tijden) want die bestaan ook, en ga verder met je leven los van je ex. Zij had haar redenen om het te beeindigen, jij had haar nog kans gegeven maar nu dan jouw redenen om haar niet meer te willen. En als therapie, steek af en toe je middelvingers op naar je ex als ze niet/wel echt voor je staat en voel je beter!!!
Soort functioneringsgesprek, klinkt wel.. apart.quote:
'Evaluatie' gesprekken beginnen met je partner? WTF? Zoiets doe je maar op je werk... Kan me geen vrouw voorstellen die dáár op zit te wachten zeg. Ik zelf ook niet overigens.
Dat gelul dat trouwens die 'karakters' niet zo goed zouden passen bij elkaar of dat 'er geen vooruitgang meer in zat', zijn natuurlijk de rationalisaties van haar achteraf. De werkelijkheid is meestal iets minder complex. Waarschijnlijk had ze al langer twijfels over de relatie (lastig om deze kenbaar te maken zonder je hele relatie op het spel te zetten) en werden deze twijfels versterkt door die nieuwe kerel. Dat ze plots huilend thuiskomt, duidt waarschijnlijk op vreemdgaan (die ander gezoend hebben). Zal me niks verbazen als ze per abuis zo'n slippertje heeft gemaakt, wat uiteindelijk een doorslaggevende handeling is geweest om er een punt achter te zetten.
Maar goed, natuurlijk blijft dit alles nogal speculatief. Rationeel gezien is het het beste om haar uit je leven te verwijderen en afleiding te zoeken in allerlei zaken. En het laten slijten.
Verder moet je het denk ik niet al te persoonlijk opvatten dat ze het uit heeft gemaakt. Dat klinkt nogal raar wellicht (relaties zijn immers het meest persoonlijke wat men overkomt), maar ik vraag me af in hoeverre je deze afloop had kunnen beïnvloeden met een 'beter' karakter. Deze dingen overkomen mensen gewoon en er is soms maar weinig wat je eraan kunt doen.
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 16-12-2013 02:55:58 ]
Maar goed, natuurlijk blijft dit alles nogal speculatief. Rationeel gezien is het het beste om haar uit je leven te verwijderen en afleiding te zoeken in allerlei zaken. En het laten slijten.
Verder moet je het denk ik niet al te persoonlijk opvatten dat ze het uit heeft gemaakt. Dat klinkt nogal raar wellicht (relaties zijn immers het meest persoonlijke wat men overkomt), maar ik vraag me af in hoeverre je deze afloop had kunnen beïnvloeden met een 'beter' karakter. Deze dingen overkomen mensen gewoon en er is soms maar weinig wat je eraan kunt doen.
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 16-12-2013 02:55:58 ]
God, ik heb dit ook net meegemaakt. Ik lees ook even met jouw topic mee, zodat ik me niet alleen voel.
Op fok ben je nooit alleenquote:
God, ik heb dit ook net meegemaakt. Ik lees ook even met jouw topic mee, zodat ik me niet alleen voel.
we dan
Verzamel topic voor
a) mannen die belazerd zijn en een breuk niet zagen aankomen
b) vrouwen die roepen dat ze heul veul singaaltjes hebben afgegeven en er nooit doorgevraagd werd dus dat het achteraf allemaal best wel logisch was geweest als hij "de optelsom" maar gemaakt had (en maar roepen dat ze zo goed zijn in communiceren met zijn allen
)
Evenzogoed: houd vol TS, er komt een punt dat je jezelf, je gejank, en je gemok spuugzat bent. Dát is het keerpunt, daarna heb je de wind emotioneel weer in de rug. Eerst langzaam, maar daarna...
Tot die tijd: sterkte.
a) mannen die belazerd zijn en een breuk niet zagen aankomen
b) vrouwen die roepen dat ze heul veul singaaltjes hebben afgegeven en er nooit doorgevraagd werd dus dat het achteraf allemaal best wel logisch was geweest als hij "de optelsom" maar gemaakt had (en maar roepen dat ze zo goed zijn in communiceren met zijn allen
)Evenzogoed: houd vol TS, er komt een punt dat je jezelf, je gejank, en je gemok spuugzat bent. Dát is het keerpunt, daarna heb je de wind emotioneel weer in de rug. Eerst langzaam, maar daarna...
Tot die tijd: sterkte.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
|
|
