Relatie na 8 jaar plots gedaan

quote:

Op zaterdag 28 september 2013 04:08 schreef KwadeAfdronk het volgende:

[..]

Aaw

🙈

Tja, ik heb het laatst andersom gedaan. Ik was het die na vele jaren er opeens geen zin meer in had. Zonder vooraankondiging in een verder prima relatie. Ik kwam iemand anders tegen en dacht: dat is de vrouw waar ik al mijn hele leven op wacht. Relatie verbroken, opnieuw begonnen met de "nieuwe" en dit gaat al enkele maanden goed.

Alleen lijkt ze last te hebben van bindingsangst - praten over de toekomst, of over bij mij komen wonen - dat zit er niet in. Misschien wel nooit ben ik bang. Heel erg gehecht aan een eigen leven, met eigen vriendinnen en een eigen plek.

In de afwikkeling met mijn ex mis ik nu juist het "saaie" stabiele, vertrouwde, financieel zekere leven..... Ben bang dat ik over een tijd alleen in mijn huis zit en dat de "nieuwe" zich nooit echt gaat verbinden met me in een echte relatie als in samenwonen.

Een teken van de tijd is dat de druk in de maatschappij zo hoog is (tenminste dat ervaar ik zo) dat iedereen alles uit het leven wil of moet halen om zich happy te voelen. En ik ben daar ook schuldig aan. Een relatie met rapportcijfer 8 weggooien in de hoop een 9 te kunnen vinden. En mijn "nieuwe" die naast een fijne relatie ook nog een heel eigen leven wil. Het is gecompliceerd.

quote:

Op zaterdag 28 september 2013 09:54 schreef Zigger het volgende:
Tja, ik heb het laatst andersom gedaan. Ik was het die na vele jaren er opeens geen zin meer in had. Zonder vooraankondiging in een verder prima relatie. Ik kwam iemand anders tegen en dacht: dat is de vrouw waar ik al mijn hele leven op wacht. Relatie verbroken, opnieuw begonnen met de "nieuwe" en dit gaat al enkele maanden goed.

Alleen lijkt ze last te hebben van bindingsangst - praten over de toekomst, of over bij mij komen wonen - dat zit er niet in. Misschien wel nooit ben ik bang. Heel erg gehecht aan een eigen leven, met eigen vriendinnen en een eigen plek.

In de afwikkeling met mijn ex mis ik nu juist het "saaie" stabiele, vertrouwde, financieel zekere leven..... Ben bang dat ik over een tijd alleen in mijn huis zit en dat de "nieuwe" zich nooit echt gaat verbinden met me in een echte relatie als in samenwonen.

Een teken van de tijd is dat de druk in de maatschappij zo hoog is (tenminste dat ervaar ik zo) dat iedereen alles uit het leven wil of moet halen om zich happy te voelen. En ik ben daar ook schuldig aan. Een relatie met rapportcijfer 8 weggooien in de hoop een 9 te kunnen vinden. En mijn "nieuwe" die naast een fijne relatie ook nog een heel eigen leven wil. Het is gecompliceerd.

Van een meid die een jarenlange relatie (ter waarde van een 8) 'zo maar' weggooit om met een "9" verder te gaan zou ik ook bindingsangst krijgen. Want oh wee als die "10" ooit eens komt kijken...

Je hebt gelijk. Ik ben een grote lul, dat klopt gewoon. Heb mij ex vrouw zoveel pijn aangedaan door te kiezen voor een ander. Dat is zo erg qua gevoel (ook voor mij), dat ik me nu ook afvraag waar ik aan begonnen ben. Ik zeg het eerlijk. Maar inmiddels zit ik maanden in een relatie met de nieuwe en zet ik onomkeerbare stappen met het huis.

Ben stapelverliefd op de "nieuwe" maar ben ook zo bang dat ze nooit definitief / volledig voor mij zal gaan kiezen. Hoe leuk het nu ook is en hoe fijn ook zij zegt dat het nu is.

quote:

Op zaterdag 28 september 2013 10:04 schreef Zigger het volgende:
Dat is zo erg qua gevoel (ook voor mij), dat ik me nu ook afvraag waar ik aan begonnen ben. Ik zeg het eerlijk.

Maar hoe lang is het geleden dat je het uitmaakte? Als dat minder dan een jaar is, dan vermoed ik je dat je gewoon nog in een rouwfase zit.

Verbreken van een hechte relatie is natuurlijk een half leven bij die ander laten. Dat laat een gat, dat vul je niet op met een nieuwe relatie. Als ik naar mezelf kijk, is dat gewoon eerst tot rust komen en een leven opbouwen dat je zelf hebt gemaakt.

Ik geef je nieuwe liefde helemaal gelijk dat zij niet als purschuim gaat functioneren om het gat van jouw oude relatie op te vullen. Het is veel verstandiger om het even tijd te geven, en over een jaar of twee dan kun jij dat zelf ook beoordelen. Maar nu nog niet, denk ik.

quote:

Op zaterdag 28 september 2013 10:14 schreef Hallmark het volgende:

[..]

Maar hoe lang is het geleden dat je het uitmaakte? Als dat minder dan een jaar is, dan vermoed ik je dat je gewoon nog in een rouwfase zit.

Verbreken van een hechte relatie is natuurlijk een half leven bij die ander laten. Dat laat een gat, dat vul je niet op met een nieuwe relatie. Als ik naar mezelf kijk, is dat gewoon eerst tot rust komen en een leven opbouwen dat je zelf hebt gemaakt.

Ik geef je nieuwe liefde helemaal gelijk dat zij niet als purschuim gaat functioneren om het gat van jouw oude relatie op te vullen. Het is veel verstandiger om het even tijd te geven, en over een jaar of twee dan kun jij dat zelf ook beoordelen. Maar nu nog niet, denk ik.

Hallmark, dat zijn wijze woorden denk ik. Bedankt.

Het is idd moeilijk om er na 12 jaar weer alleen voor te staan. Ben soms gewoon bang, ga ik het financieel redden, word ik niet eenzaam, vind ik wat ik zoek?

En ik kan ook wel begrijpen dat de "nieuwe" zich niet 1-2-3 geheel wil vastleggen met mij. En het gaat goed, zo lang zij haar ruimte krijgt. Ze is echt gek op me, en ik op haar. Alleen ben ik bang dat als je altijd veel ruimte voor jezelf wilt hebben, dat je dan gewoon niet toe bent aan een "echte" relatie. Maar misschien kijkt ze ook een beetje de kat uit de boom, en wil ze eerst zien dat ik volledig ben losgeweekt van mijn ex (wonen nog tijdelijk in een huis totdat het van mij is), of heeft gewoon meer tijd nodig.

Ik moet maar sterk proberen te zijn en mijn eigen weg weer vinden in het leven. Ook al heb ik zelf de keuze gemaakt, het doet ontzettend veel pijn. Pijn om mijn ex te zien die dit niet wou, pijn van alles wat ooit was en niet meer is, angst en onzekerheid voor de toekomst..... allemaal heftige gevoelens. Tegelijkertijd ook verliefd zijn.

Vraag haar oprecht of ze wil meewerken aan een DNA test. Jij hebt ook recht op antwoorden.

²

quote:

Op zaterdag 28 september 2013 10:42 schreef Zigger het volgende:
Het is idd moeilijk om er na 12 jaar weer alleen voor te staan. Ben soms gewoon bang, ga ik het financieel redden, word ik niet eenzaam, vind ik wat ik zoek?

Opvallend dat je dat zegt, veel van die gedachten gingen een paar jaar geleden ook door mij heen. En met name op het financiele heb ik moeten accepteren dat ik er met mijn nieuwe vriendin gewoon alleen voor sta, en eigenlijk: alleen voor blijf staan. Die wil de last van een hypotheek helemaal niet, dat gaan we dus nooit samen delen.

Het is een nieuwe relatie, met hele nieuwe kanten. Dat "vergroeid" met elkaar zijn, ik denk dat dat niet meer op dezelfde manier terugkomt. Als het uberhaupt al terugkomt. En ook dat heeft positieve kanten

Ze moet je wel gaan missen lijkt me. Na 8 jaar een relatie te hebben kan ze er niet plots overheen zijn? Of het goed komt weet ik niet, maar geloof me ze denkt nog aan je. Zij heeft het er ook moeilijk mee.

quote:

Op donderdag 26 september 2013 22:20 schreef BansheeBoy het volgende:
Ik geloof niks van haar verhaal. Alles wijst er op dat er iemand anders in het spel is.

Komt ze veel op beurzen voor haar werk?

²

Want op beurzen daar worden veel vrouwen beurs gepaald?

Volgens mij heeft TS zelfmoord gepleegd

geregistreerd op: zondag 22 september 2013 @ 13:17
laatste bezoek: 8 dagen, 17 uur geleden.
aantal posts: 1 (gemiddeld 1 per dag)

Een maand geleden maakte mijn vriend er na 10 jaar een einde aan. Er was wel een ruzie aan vooraf gegaan, maar toen het gedaan was zei hij dat hij er al langer over nadacht en de ruzie was de druppel. Langer over had nagedacht? Een maand eerder waren we een appartement beginnen verbouwen en twee weken op voorhand hadden we het er nog over hoe wij onze toekomstige verloving zouden delen met vrienden en familie. Maar goed het was zijn keuze, vreemd genoeg kon ik mij er ergens in vinden ondanks ik verscheurd was van verdriet. Na een tijdje kwam hij wel terug aankloppen. Jammer genoeg om er een dag later opnieuw op terug te komen. Ik zou niet meer hopen. Ik heb gehoopt en gehoopt en mijzelf ervan overtuigd dat ik heel wat dingen zou veranderen want ik wou hem zo graag terug. Maar nadat hij maar liefst vier maal terug was komen smeken en ik het uiteindelijk niet meer kon verdragen dat hij zo vaak wisselde, zei ik dat het voor gedaan was. twaalf uur later kondigde hij aan dat er iemand anders was. Of die er van tevoren was heb ik niet gevraagd, ik wou het gewoon niet weten. Ik moet wel zeggen, sinds ik dat weet gaat het beter met mij. Het bewijst dat hij mij niet waard is. Het doet zeker nog pijn, vooral het weten dat hij nu gewoon verder gaat en ik niet. Maar toch heb ik nu meer het gevoel dat ik ook ooit verder zal kunnen. Er hebben zich al rebounds aangeboden maar dat is echt niks voor mij. Voorlopig zal ik dus op mijn eentje verder gaan, en misschien is dat zo slecht nog niet.

quote:

Op donderdag 3 oktober 2013 14:31 schreef AlmightyArjen het volgende:
Volgens mij heeft TS zelfmoord gepleegd

geregistreerd op: zondag 22 september 2013 @ 13:17
laatste bezoek: 8 dagen, 17 uur geleden.
aantal posts: 1 (gemiddeld 1 per dag)

Tja ik weet het ook niet, maar soms gebeurt het wel eens dat een TS niet meer terugkomt als hij/zij niet te horen krijgt dat hij/zij had willen horen.

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2013 11:36 schreef Sick_Little_Monkey het volgende:

[..]

Tja ik weet het ook niet, maar soms gebeurt het wel eens dat een TS niet meer terugkomt als hij/zij niet te horen krijgt dat hij/zij had willen horen.

Klopt... In de OP was al te merken dat TS eigenlijk wilde horen dat er nog een grote kans was dat het nog goed zou komen. En als de meesten dan reageren met "dat komt nooit meer goed", dan is dat natuurlijk niet echt tof

quote:

Op zondag 22 september 2013 13:27 schreef Hamlet117 het volgende:
Wat denken jullie? Kan deze relatie nog gered worden of heb ik gewoon valse hoop?

Van wat ik lees zat er kennelijk iets héél erg mis met die relatie als zij in de problemen zat en jij van mening was 'dat alles lekker liep'...

wie daar dan schuld aan heeft is niet zo interessant.. enkel, op jouw vraag van of zoiets te reddden is, heb ik de neiging negatief te antwoorden als jij eigenlijk niet weet waarom de relatie uit is, en het voor haar een gedane zaak is... op dat moment bestaat er al een enorme en moeilijk te overbruggen afstand tussen jullie.
Dat los je niet zomaar op

Als je zou hopen op een 'uitpraten', zou je toch minimaal een idee moeten hebben wàt je bij dat uitpraten kan bespreken.
Maar dat heb je niet.
Enkel dat jij haar mist is geen echte grond een gesprek aan te gaan, omdat dat vooral bevestigd dat je enkel eet wat jij voelt, maar niks blijkt te weten nu van de gevoelens van je ex

Vorige week uitgegaan na een 4 jarige relatie, weliswaar 'samen' gedaan, maar de doorgevende stap was van haar. Ook ik heb het hier moeilijk mee en mis haar zeker. Ik denk dat het wel goed komt, misschien niet nu maar over een lange tijd. Ik ben wel wat jonger dan jij, maar je kan de optie altijd openhouden dat het nog goedkomt. Organiseer iets, of verras haar. Mocht het dan nog niet uitkomen dan heb je er in ieder geval alles aan gedaan. Move on!

quote:

Op maandag 23 september 2013 21:11 schreef Impossibruuu het volgende:
Het is inderdaad wel typisch iets voor vrouwen, om er zo uit het niets mee aan te komen dat de relatie niet meer werkt, niet meer te redden valt, je niet meer bij elkaar past, dat je in een 'sleur' leeft, enzovoorts. Ik hoor het zo vaak, en ook mijzelf is het overkomen

Ik vind het zelf juist typisch iets voor mannen. En jij als vrouw dan steeds maar vragen wat er is en of alles tussen jullie nog goed zit.. En hij dan maar "ja natuurlijk schat" zeggen.. maar ondertussen..
En het dan ineens, zonder waarschuwing uitmaken. Ik heb het zelf gelukkig niet meegemaakt maar wel veel om me heen gezien.

Vrouwen geven ook signalen dat het niet goed gaat, dat ze niet gelukkig zijn... maar veel mannen hebben daarin gewoon een plaat voor hun kop en merken niet dat het vlammetje bij haar dooft.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:23 schreef oLexie het volgende:

[..]

In 8 jaar relatie ken je elkaar voldoende om te merken, zonder woorden, dat er iets niet pluis is. Echt de grootste autist zou zoiets nog doorhebben, tenzij een persoon dus teveel met zichzelf bezig is en geen interesse toont in het (gevoels)leven van de ander.

Mij maak je echt niet wijs dat dit echt als een gigantische klap komt, helemaal bij samenwonen zijn daar echt wel duidelijke voortekenen van.

Ja, zeker met iemand die zegt dat alles goed gaat ook als het niet zo is. Of als iemand in de war zit met werk en daarnaast ook met de relatie, en er niet over spreekt. Hoe moet je dat dan merken dat het ook over de relatie gaat? Wat jij zegt is simpelweg niet waar, dat het altijd duidelijk is. Een langere relatie heeft altijd wel wat pieken en dalen. Soms kan wat een normaal dalletje lijkt ineens het einde zijn.

Mij is eens iets vergelijkbaars als TS overkomen, lange relatie, samenwonend en het ging ineens heel snel over. Ja, en velen hebben het al gezegd en het klinkt cliché, maar ze was verliefd op een ander. Ik denk dus dat dat bij TS ook zo is, puur gebaseerd op mijn ervaring.

Maar hé, TS, het leven gaat door. Ik was er snel bovenop en ik weet zeker dat jij dat ook kan! Je hebt haar niet nodig.

[ Bericht 1% gewijzigd door rijsttafel op 04-10-2013 15:49:53 ]

quote:

Op zondag 22 september 2013 14:08 schreef -Spaghetti- het volgende:

[..]

Kom op zeg als je zelf een punt zet, moet je ook niet janken. Ze lijkt wel Toine van Peperstraten.Kiest zelf met volle verstand voor het geld en dan janken dat die weggaat terwijl hij nog gewoon kon blijven.

Welk geld? TS had het helemaal niet over geld.

Je laat je eigen frustraties een loopje met je fantasie nemen.

quote:

Op vrijdag 4 oktober 2013 13:41 schreef Ouder1 het volgende:
Vrouwen geven ook signalen dat het niet goed gaat, dat ze niet gelukkig zijn... maar veel mannen hebben daarin gewoon een plaat voor hun kop en merken niet dat het vlammetje bij haar dooft.

En daar zit dus de clou van mijn post. Je moet geen signaaltjes geven of steekjes laten vallen maar gewoon direct zijn. Als je een probleem in je relatie hebt dan moet je daarover gewoon kunnen praten, maar niet achteraf met slap gezwets aankomen dat je het al tijden niet meer ziet zitten maar dat je dat echt wel met signaaltjes, steekjes, hints of wat dan ook wel eens hebt laten merken hoor.

quote:

Op zaterdag 5 oktober 2013 11:17 schreef Impossibruuu het volgende:
En daar zit dus de clou van mijn post. Je moet geen signaaltjes geven of steekjes laten vallen maar gewoon direct zijn. Als je een probleem in je relatie hebt dan moet je daarover gewoon kunnen praten, maar niet achteraf met slap gezwets aankomen dat je het al tijden niet meer ziet zitten maar dat je dat echt wel met signaaltjes, steekjes, hints of wat dan ook wel eens hebt laten merken hoor.

In mijn eerste langere relatie waren er behoorlijk wat 'dingetjes' en die kaartte ik ook steeds weer aan maar zonder effect. Hij had een houding van 'als je het niet aanstaat dan ga je toch?' Toch was hij stom verbaasd dat ik na het zoveelste akkefietje echt vertrok omdat ik daar nooit mee gedreigd had. Moet je dan steeds weer aangeven dat zo iets voor jou uiteindelijk de druppel kan zijn?

Ze ging waarschijnlijk al een jaar vreemd, maar wist het goed te verbergen.

quote:

Op zondag 22 september 2013 14:39 schreef johnnyblaze11 het volgende:

[..]

Ik heb het meegamaakt met een ex, wel niet na 8 jaar pas, vind ik wel erg extreem. Ik zou gewoon een gesprek eisen, waarin ze eerlijk moet zijn. Van de releatie is toch niks meer te redden.

Heeft ze een ander, trommel een paar maten op en ga even langs, want 8 jaar is niet niks.

En wat wil je met die maten doen dan? Haar nieuwe vriend in elkaar slaan/bedreigen, of haar in elkaar slaan/bedreigen? Neanderthaler. Die nieuwe vriend kan er niets aan doen en met een ploegje een meid in elkaar slaan is ook niet echt iets om trots op te zijn.

Die heeft zich al even laten douwen door een ander, maar durft daar niet voor uit te komen dus is het zelf uitmaken met een kutsmoes een veiligere optie. Prototype vreemdgaan scenario dit man.

quote:

Op zaterdag 5 oktober 2013 13:04 schreef Henno het volgende:
Die heeft zich al even laten douwen door een ander, maar durft daar niet voor uit te komen dus is het zelf uitmaken met een kutsmoes een veiligere optie. Prototype vreemdgaan scenario dit man.

Het zit nog diep bij je...