R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Beste forumleden,
sinds twee weken heeft m'n vriendin me verlaten, na een relatie van 8 jaar en 5 jaar samenwonen heeft zij een punt gezet achter onze relatie.
Ik zat vrijdagavond na m’n werk gewoon thuis op haar te wachten, toen ze plots huilend binnenkwam en me vertelde dat “het niet meer ging”. Ik dacht eerst dat het om haar job ging dus zei ik dat ze maar even rustig moest gaan zitten en vroeg wat er precies aan de hand was. Toen zei ze dat ze onze relatie niet meer zag zitten daarom had besloten om uit elkaar te gaan.
Ik stond natuurlijk perplex aangezien ik dit totaal niet had verwacht, ik voelde de wereld onder m’n voeten wegzakken. Geen enkele ruzie, geen enkel signaal of diepgaand gesprek dat hieraan vooraf was gegaan. Ik heb nog geprobeerd om op haar in te praten door te zeggen dat we aan alles kunnen werken, maar ze was vastbesloten en had de beslissing voor haar gemaakt. Daarna heeft ze haar kleren gepakt en is terug bij haar ouders gaan wonen.
De belangrijkste reden voor haar is dat onze karakters te veel van elkaar verschillen. Raar dat je dit na 8 jaar ineens beseft... Bovendien vond ze dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt in onze relatie, het zat volgens haar in een dip. Zo waren we bijvoorbeeld al lange tijd op zoek naar een appartement / huisje om samen te kopen (we zijn allebei 28), maar tot nu toe hadden we nog niets gevonden dat we allebei leuk vonden. Zo was onze zoektocht het laatste half jaar wat op de achtergrond geraakt.
Ze zei ook dat ze al een tijdje ongelukkig rondliep en dat ze geen energie meer heeft om het nog een kans te geven, het is volgens haar te ver gekomen, te laat... Ze zegt dat onze relatie misschien een jaar geleden nog wel een kans had als ze er allemaal over had gepraat, maar dit heeft ze nooit gedaan en ze beseft dat dit haar fout is geweest, maar dat het in-the-end op hetzelfde neerkomt dat onze karakters voor haar te ver uit elkaar liggen om nog samen door het leven te gaan. Ze had de laatste tijd het gevoel gekregen dat onze relatie een strijd was geworden, heb ik zelf nooit iets van gemerkt... Want door dit nooit met mij te bespreken had ik geen flauw idee dat zij zich zo voelde... Ze zegt dat "het gevoel" voor haar weg is.
Voor mij is dit allemaal zo plots en onbegrijpelijk en valt me natuurlijk enorm zwaar. M’n hart is helemaal gebroken en het gemis is ondraaglijk. En ondanks het feit dat ze aangeeft er zeker van te zijn dat het nooit meer goedkomt, leef ik elke dag nog met zoveel hoop dat alles gewoon terug wordt zoals vroeger.
Wat denken jullie? Kan deze relatie nog gered worden of heb ik gewoon valse hoop? Heeft het zin om te hopen dat ze me toch gaat missen? Zijn er mensen die ook ooit hun relatie met zekerheid hebben verbroken en nadien toch spijt kregen van hun beslissing? Kwam het ooit nog goed? Wat zijn jullie ervaringen en wat kan ik best wel of juist niet doen?
Bedankt voor al jullie reacties.
sinds twee weken heeft m'n vriendin me verlaten, na een relatie van 8 jaar en 5 jaar samenwonen heeft zij een punt gezet achter onze relatie.
Ik zat vrijdagavond na m’n werk gewoon thuis op haar te wachten, toen ze plots huilend binnenkwam en me vertelde dat “het niet meer ging”. Ik dacht eerst dat het om haar job ging dus zei ik dat ze maar even rustig moest gaan zitten en vroeg wat er precies aan de hand was. Toen zei ze dat ze onze relatie niet meer zag zitten daarom had besloten om uit elkaar te gaan.
Ik stond natuurlijk perplex aangezien ik dit totaal niet had verwacht, ik voelde de wereld onder m’n voeten wegzakken. Geen enkele ruzie, geen enkel signaal of diepgaand gesprek dat hieraan vooraf was gegaan. Ik heb nog geprobeerd om op haar in te praten door te zeggen dat we aan alles kunnen werken, maar ze was vastbesloten en had de beslissing voor haar gemaakt. Daarna heeft ze haar kleren gepakt en is terug bij haar ouders gaan wonen.
De belangrijkste reden voor haar is dat onze karakters te veel van elkaar verschillen. Raar dat je dit na 8 jaar ineens beseft... Bovendien vond ze dat we de laatste jaren geen vooruitgang meer hadden gemaakt in onze relatie, het zat volgens haar in een dip. Zo waren we bijvoorbeeld al lange tijd op zoek naar een appartement / huisje om samen te kopen (we zijn allebei 28), maar tot nu toe hadden we nog niets gevonden dat we allebei leuk vonden. Zo was onze zoektocht het laatste half jaar wat op de achtergrond geraakt.
Ze zei ook dat ze al een tijdje ongelukkig rondliep en dat ze geen energie meer heeft om het nog een kans te geven, het is volgens haar te ver gekomen, te laat... Ze zegt dat onze relatie misschien een jaar geleden nog wel een kans had als ze er allemaal over had gepraat, maar dit heeft ze nooit gedaan en ze beseft dat dit haar fout is geweest, maar dat het in-the-end op hetzelfde neerkomt dat onze karakters voor haar te ver uit elkaar liggen om nog samen door het leven te gaan. Ze had de laatste tijd het gevoel gekregen dat onze relatie een strijd was geworden, heb ik zelf nooit iets van gemerkt... Want door dit nooit met mij te bespreken had ik geen flauw idee dat zij zich zo voelde... Ze zegt dat "het gevoel" voor haar weg is.
Voor mij is dit allemaal zo plots en onbegrijpelijk en valt me natuurlijk enorm zwaar. M’n hart is helemaal gebroken en het gemis is ondraaglijk. En ondanks het feit dat ze aangeeft er zeker van te zijn dat het nooit meer goedkomt, leef ik elke dag nog met zoveel hoop dat alles gewoon terug wordt zoals vroeger.
Wat denken jullie? Kan deze relatie nog gered worden of heb ik gewoon valse hoop? Heeft het zin om te hopen dat ze me toch gaat missen? Zijn er mensen die ook ooit hun relatie met zekerheid hebben verbroken en nadien toch spijt kregen van hun beslissing? Kwam het ooit nog goed? Wat zijn jullie ervaringen en wat kan ik best wel of juist niet doen?
Bedankt voor al jullie reacties.
Ik denk dat je niet meer op haar moet hopen. Ze heeft voor zichzelf besloten niet meer te willen, en de kans is klein dat ze zich bedenkt.
Probeer verder te gaan, de eerste tijd zal moeilijk zijn, 8 jaar is natuurlijk niet zomaar iets. Maar het zal elke dag iets makkelijker gaan, en af en toe mag je best heimwee hebben naar wat jullie hadden.
Herinner je de mooie momenten met haar, en laat haar los.
Veel succes!
Probeer verder te gaan, de eerste tijd zal moeilijk zijn, 8 jaar is natuurlijk niet zomaar iets. Maar het zal elke dag iets makkelijker gaan, en af en toe mag je best heimwee hebben naar wat jullie hadden.
Herinner je de mooie momenten met haar, en laat haar los.
Veel succes!
Het is over, het feit dat er geen ruzies of andere tekenen waren lijkt mij erop duiden dat ze er al lange tijd mee zit en er goed over nagedacht heeft. Dat soort relaties zijn niet meer te redden.
Was het nu een breakup na een flinke ruzie waarbij alle frustraties ineens teveel waren, dan kan er nog wel een bezinning komen, maar nu is de breuk veel te groot al.
Was het nu een breakup na een flinke ruzie waarbij alle frustraties ineens teveel waren, dan kan er nog wel een bezinning komen, maar nu is de breuk veel te groot al.
You can't convince a believer of anything; for their belief is not based on evidence, it's based on a deep seated need to believe
C. Sagan
C. Sagan
Het blijven labiele wezens die altijd meer willen, waarschijnlijk kom je er na een maand achter dat ze een ander neukt en dat het indirect jouw schuld is.
'Als de vis gaat stinken moet je bij de kop beginnen' - Aad300
klinkt als de 'seven year itch' maar dan wat verlaat. Hoewel ze wel rond die tijd begon te twijfelen. typisch toch wel
Alpha kenny one
Hier ben ik het mee eens en ook even een stukje van mijn eigen ervaring.quote:Op zondag 22 september 2013 13:34 schreef Meirami het volgende:
Ik denk dat je niet meer op haar moet hopen. Ze heeft voor zichzelf besloten niet meer te willen, en de kans is klein dat ze zich bedenkt.
Probeer verder te gaan, de eerste tijd zal moeilijk zijn, 8 jaar is natuurlijk niet zomaar iets. Maar het zal elke dag iets makkelijker gaan, en af en toe mag je best heimwee hebben naar wat jullie hadden.
Herinner je de mooie momenten met haar, en laat haar los.
Mijn ex maakte het vorig jaar ook ineens uit na een relatie van 9 jaar met als reden "Ik hou gewoon niet meer van je", meer kon hij me gewoon niet vertellen. In het begin begreep ik het niet maar als ik op dit moment terugkijk dan zie ik dat er meer speelde wat ik gewoon niet wou zien en als jij straks wat meer over je liefdesverdriet heen bent zal je vast ook dingen ontdekken.
Uiteindelijk ben ik er zelf ook beter door geworden. Het enigste wat ik tot op de dag van vandaag nog steeds jammer vind is dat niet alleen de relatie verbroken is maar gelijk het hele contact.
Inderdaad jammer dat ze nooit haar mond heeft opengedaan over haar gevoelens, krijg jij het wel erg rauw op je dak. 
Ik zou haar inderdaad ook laten gaan en eerst nu aan jezelf denken om het geheel te verwerken. Sterkte de komende tijd. 
Ik zou haar inderdaad ook laten gaan en eerst nu aan jezelf denken om het geheel te verwerken. Sterkte de komende tijd.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Kijk niet raar op als ze over een maand in een mooi appartement zit met een gozer en vies veel geld.
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Gatverdamme, dat overdreven gejank van vrouwen , afschuwelijk. Zij koos toch om er een punt achter te zetten? Waarom dan janken.. beetje manipuleren en de boel bagataliseren uit angst dat TS boos zal worden en juist er nonchalant op reageert zonder enigzins verdriet te hebben.
Walgelijk.
Walgelijk.
Omdat je degene bent die er een punt achter zet wil niet zeggen dat het je niks doet natuurlijk. Zeker niet na 8 jaar.quote:
Gatverdamme, dat overdreven gejank van vrouwen , afschuwelijk. Zij koos toch om er een punt achter te zetten? Waarom dan janken.. beetje manipuleren en de boel bagataliseren uit angst dat TS boos zal worden en juist er nonchalant op reageert zonder enigzins verdriet te hebben.
Walgelijk.
Kom op zeg als je zelf een punt zet, moet je ook niet janken. Ze lijkt wel Toine van Peperstraten.Kiest zelf met volle verstand voor het geld en dan janken dat die weggaat terwijl hij nog gewoon kon blijven.quote:Op zondag 22 september 2013 14:04 schreef Royco1 het volgende:
[..]
Omdat je degene bent die er een punt achter zet wil niet zeggen dat het je niks doet natuurlijk. Zeker niet na 8 jaar.
Een keuze maken om iets achter te laten wil dus zeggen dat het je niks mag doen?quote:
[..]
Kom op zeg als je zelf een punt zet, moet je ook niet janken. Ze lijkt wel Toine van Peperstraten.Kiest zelf met volle verstand voor het geld en dan janken dat die weggaat terwijl hij nog gewoon kon blijven.
Nee je hebt gelijk. Zo denk ik ook hoor. Alleen vind het walgelijk alleen....want ik vind het anderzijds zo krom.quote:
[..]
Een keuze maken om iets achter te laten wil dus zeggen dat het je niks mag doen?
Ik zou het veel walgelijker vinden als het haar niks zou doen en het zou lijken alsof die 8 jaar niks voor haar betekend hebben en ze er geen enkele moeite mee heeft.quote:
[..]
Nee je hebt gelijk. Zo denk ik ook hoor. Alleen vind het walgelijk alleen....want ik vind het anderzijds zo krom.
't Hopen gaat je opbreken als je niet op past.
Dat jij niks gemerkt hebt is wel raar trouwens. Je merkt toch wel aan je vriendin of er iets niet goed zit ?
Dat jij niks gemerkt hebt is wel raar trouwens. Je merkt toch wel aan je vriendin of er iets niet goed zit ?
Maar dat zou evengoed het geval kunnen zijn wanneer de tranen geveinsd zijn. Dat weet je dus niet.quote:
[..]
Ik zou het veel walgelijker vinden als het haar niks zou doen en het zou lijken alsof die 8 jaar niks voor haar betekend hebben en ze er geen enkele moeite mee heeft.
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.quote:Op zondag 22 september 2013 13:47 schreef johnnyblaze11 het volgende:
Ze zal wel een ander hebben, de vuige slet.
I've got 99 problems, but a bitch ain't one.
Vrouwen 
"We are all atheists about most of the gods that humanity has ever believed in. Some of us just go one god further." - Richard Dawkins
Hebben, hebben, vaak wel dat ze verliefd zijn, wil niet zeggen dat ze al met hun kontje omhoog gezeten hebben natuurlijk..quote:Op zondag 22 september 2013 14:21 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.
You can't convince a believer of anything; for their belief is not based on evidence, it's based on a deep seated need to believe
C. Sagan
C. Sagan
Ik heb het meegamaakt met een ex, wel niet na 8 jaar pas, vind ik wel erg extreem. Ik zou gewoon een gesprek eisen, waarin ze eerlijk moet zijn. Van de releatie is toch niks meer te redden.quote:
[..]
Klinkt bot, maar dat is wel vaak de aap die aan het eind van het verhaal / topic uit de mouw komt.
Heeft ze een ander, trommel een paar maten op en ga even langs, want 8 jaar is niet niks.
Wat 'n holbewoner-reacties weer zeg. Relaties gaan wel eens stuk, ze worden wel vaker beëindigd op precies dezelfde wijze door mannen of vrouwen. En dat is crisis (tijdelijk) voor beide personen, ook voor de persoon die het beëindigt. Zuur voor TS dat het zo rauw op je dak komt, maar dit valt natuurlijk niemand aan te rekenen. Een relatie komt niet met rechten en plichten, is heel persoonlijk en valt nu eenmaal niet zo netjes uit te stippelen of te analyseren, shit happens.
Maar het klinkt weinig hoopvol, TS, en het is sowieso wijzer om er niet aan vast te blijven klampen. Jullie zijn nog jong, na een tijdje zul je er wellicht zelf ook wel weer lol in krijgen om een beetje te daten en om je heen te kijken. Zoek 'n beetje naar de voordelen en zoek vooral veel afleiding.
Maar het klinkt weinig hoopvol, TS, en het is sowieso wijzer om er niet aan vast te blijven klampen. Jullie zijn nog jong, na een tijdje zul je er wellicht zelf ook wel weer lol in krijgen om een beetje te daten en om je heen te kijken. Zoek 'n beetje naar de voordelen en zoek vooral veel afleiding.
|
|
