R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Punt b is zo herkenbaarquote:Op zaterdag 21 december 2013 23:20 schreef AgLarrr het volgende:
Verzamel topic voor
a) mannen die belazerd zijn en een breuk niet zagen aankomen
b) vrouwen die roepen dat ze heul veul singaaltjes hebben afgegeven en er nooit doorgevraagd werd dus dat het achteraf allemaal best wel logisch was geweest als hij "de optelsom" maar gemaakt had (en maar roepen dat ze zo goed zijn in communiceren met zijn allen)
Evenzogoed: houd vol TS, er komt een punt dat je jezelf, je gejank, en je gemok spuugzat bent. Dát is het keerpunt, daarna heb je de wind emotioneel weer in de rug. Eerst langzaam, maar daarna...
Tot die tijd: sterkte.
RED ONS HENNIEGOD
Ja antwoord b) komt me ook heel bekend voor.
Zo van die vrouwen die plots twijfels over hun relatie krijgen en daar dan maandenlang in hun eentje mee blijven rondlopen zonder hun partner daarover in te lichten, ondertussen dan al wel ongemerkt afscheid nemen van hun relatie en tegelijkertijd al hun bedje voor nadien reserveren zodat ze niet te lang met de eenzaamheid en het verdriet hoeven te leven. Is het dan zo normaal om te blijven zwijgen in plaats van gewoon te zeggen dat je over de relatie aan het nadenken bent?
Vervolgens gaat die relatie richting afgrond terwijl de andere partner nog onwetend is en volop in de relatie investeert. En dat terwijl voor haar die relatie al maanden is opgebrand, maar dan ondertussen wel blijven volhouden dat ze samen een exotische reis gaan maken, een appartement wil kopen,...
Waarom behandel je degene zo die zoveel van je houdt? Om te sparen? Wel, sparen doe je er niet mee want het is alleen maar nog pijnlijker om nadien te ontdekken dat alles al lange tijd één grote leugen was.
Komt daar nog bij dat we er zelf moeten achterkomen dat er al geruime tijd iemand anders is. Hoeft nog niet over "vreemdgaan" te gaan, maar het feit dat je je al emotioneel aan iemand anders gebonden hebt, is minstens even pijnlijk.
Is het zo moeilijk om open en fair te zijn? Dat het gevoel voorbij is, kan iedereen overkomen maar dat wil niet zeggen dat je het met leugens en smoesjes moet gaan beëindingen.
Just my 2 cents...
Zo van die vrouwen die plots twijfels over hun relatie krijgen en daar dan maandenlang in hun eentje mee blijven rondlopen zonder hun partner daarover in te lichten, ondertussen dan al wel ongemerkt afscheid nemen van hun relatie en tegelijkertijd al hun bedje voor nadien reserveren zodat ze niet te lang met de eenzaamheid en het verdriet hoeven te leven. Is het dan zo normaal om te blijven zwijgen in plaats van gewoon te zeggen dat je over de relatie aan het nadenken bent?
Vervolgens gaat die relatie richting afgrond terwijl de andere partner nog onwetend is en volop in de relatie investeert. En dat terwijl voor haar die relatie al maanden is opgebrand, maar dan ondertussen wel blijven volhouden dat ze samen een exotische reis gaan maken, een appartement wil kopen,...
Waarom behandel je degene zo die zoveel van je houdt? Om te sparen? Wel, sparen doe je er niet mee want het is alleen maar nog pijnlijker om nadien te ontdekken dat alles al lange tijd één grote leugen was.
Komt daar nog bij dat we er zelf moeten achterkomen dat er al geruime tijd iemand anders is. Hoeft nog niet over "vreemdgaan" te gaan, maar het feit dat je je al emotioneel aan iemand anders gebonden hebt, is minstens even pijnlijk.
Is het zo moeilijk om open en fair te zijn? Dat het gevoel voorbij is, kan iedereen overkomen maar dat wil niet zeggen dat je het met leugens en smoesjes moet gaan beëindingen.
Just my 2 cents...
Die vrouwen zijn in die tijd vooral met zichzelf bezig, zodat ze gelijk als het over is een frisse start kunnen maken. Ik zou je ex dan ook wel duidelijk maken dat je daar geen genoegen mee neemt (ook al danst ze nu op een andere paal).
@ Mint_Clansell:
Heb niet het gevoel dat haar dit duidelijk maken nog iets gaat opleveren, heb ondertussen alle contact met haar verbroken. Ik hoef trouwens niet geconfronteerd te worden met haar nieuwe geluk, is sowieso al pijnlijk genoeg dat ze me na 8 jaar plots laat vallen als een baksteen en dan na amper 1,5 maand blijkbaar alweer een nieuwe vriend heeft.
Ik zal ermee moeten leven dat ik nooit alle antwoorden zal krijgen. Het blijft een smerige streek van haar om nooit haar mond open te doen en mij vervolgens als een donderslag bij heldere hemel in de steek te laten, maar het lijkt me beter om dit schip te laten varen en er verder geen energie meer aan te verspillen… Mocht ze ooit terug aan m’n deur staan, zien we wel wat er gebeurt maar van die gedachte kan ik best niet uitgaan (hoewel ik daar momenteel nog wel op hoop)...
Heb niet het gevoel dat haar dit duidelijk maken nog iets gaat opleveren, heb ondertussen alle contact met haar verbroken. Ik hoef trouwens niet geconfronteerd te worden met haar nieuwe geluk, is sowieso al pijnlijk genoeg dat ze me na 8 jaar plots laat vallen als een baksteen en dan na amper 1,5 maand blijkbaar alweer een nieuwe vriend heeft.
Ik zal ermee moeten leven dat ik nooit alle antwoorden zal krijgen. Het blijft een smerige streek van haar om nooit haar mond open te doen en mij vervolgens als een donderslag bij heldere hemel in de steek te laten, maar het lijkt me beter om dit schip te laten varen en er verder geen energie meer aan te verspillen… Mocht ze ooit terug aan m’n deur staan, zien we wel wat er gebeurt maar van die gedachte kan ik best niet uitgaan (hoewel ik daar momenteel nog wel op hoop)...
Nu woont ze voorlopig terug bij haar ouders (15km hier vandaan), maar heb onlangs gehoord dat ze een leuk appartementje heeft gekocht in m'n buurt.
Ik zal ze dus sowieso nog wel eens tegen het lijf lopen, maar als ik haar eerst zie zal ik haar wel ontwijken zodat ik haar niet hoef te spreken. Waarom is het belangrijk waar ze woont?
Ik zal ze dus sowieso nog wel eens tegen het lijf lopen, maar als ik haar eerst zie zal ik haar wel ontwijken zodat ik haar niet hoef te spreken. Waarom is het belangrijk waar ze woont?
Zou ondertussen wel kunnen. Ik weet dat ze na de break-up onmiddellijk terug naar haar ouders is vertrokken, maar waar ze nu rondhangt weet ik niet precies... Wellicht dikwijls bij hem, tenminste dat zou ik toch doen als ik opnieuw verliefd was.
Dan haalt ze haar schouders op.quote:
Die vrouwen zijn in die tijd vooral met zichzelf bezig, zodat ze gelijk als het over is een frisse start kunnen maken. Ik zou je ex dan ook wel duidelijk maken dat je daar geen genoegen mee neemt (ook al danst ze nu op een andere paal).
Neem je verlies als een kerel. Drink bier, word geen zuurpruim en laat tijd de wonden helen.
Zo herkenbaar.quote:
Mijn god, wat mis ik jou ontzettend hard. Er gaat geen dag, geen uur, zelfs geen kwartier voorbij of ik denk aan jou. Mijn gevoel blijft zich vastklampen aan wat er ooit was, terwijl mijn verstand goed genoeg weet dat ik mezelf er alleen maar meer schade mee berokken. Maar die heimwee en die herinneringen die in m’n hoofd rondspoken zijn oncontroleerbaar, zo erg dat ik van radeloosheid vaak niet meer weet waar ik het moet zoeken. Het klinkt als pure zelfdestructie. Emotioneel ben ik een wrak, verscheurd door liefdesverdriet en wanhopig op zoek naar dat ene lichtje aan het einde van die lange tunnel.
Van de ene op de andere dag werd alles waar ik voor leefde tot een stukje puinhoop herleid, alsof m’n wereld op dat moment volledig instortte. Geen zekerheden meer, elk toekomstbeeld dat ik voor ogen had werd plots als een stuk afval op straat gegooid. Zonder aarzeling werd ik kansloos aan de deur gezet met de boodschap “relatie geannuleerd”. Sinds die dag voel ik me als een stuk drijfhout in de oceaan, eenzaam en stuurloos al dobberend op de golven van mijn emoties tussen verdriet en angst. Verdriet om het gemis wat er tussen ons nooit meer zal zijn. En angst om het onbekende en de vrees dat ik nooit meer hetzelfde zal ervaren als wat ik met jou beleefd heb.
Ik verdrink nog steeds in mijn wanhoop en ben gewoonweg een ramp voor mezelf. Ik wou dat ik kon zeggen dat alles oké met me gaat, maar dat is het niet. Ik voel me allesbehalve hetzelfde zonder jou. Een stuk van mezelf is afgescheurd en heb je voorgoed meegenomen. En datgene wat achterblijft is een immense leegte, een eindeloos gevoel van gemis naar jou. Elke dag nog voel ik me misselijk en smaakt mijn eten niet. Wanneer ik voetstappen in de gang hoor, denk ik instinctief nog dat jij thuiskomt. Onbewust kijk ik nog uit het raam in de hoop dat jij er staat. ’s Nachts word ik wakker en mis ik jouw warmte naast me in dat grote bed. Dan besef ik telkens dat het allemaal voorgoed voorbij is. Niks is nog hetzelfde zonder jou.
Al maanden leef ik op automatische piloot van bed naar bureau en terug. Met alle macht probeer ik om jou uit m’n hoofd te krijgen, maar geen enkel medicijn helpt. Het gemis is zo sterk dat het m’n leven domineert. Waarom kan ik jou niet loslaten? Waarom lopen mijn gedachten en gevoelens niet parallel met de realiteit? Zowat iedereen zegt me dat ik van m’n hart een steen moet maken en er definitief een punt achter zetten, maar ik heb geen flauw idee hoe dat moet... Alsof jou loslaten zo gemakkelijk is. Was het maar zo simpel. Kon ik jou maar gewoon beschouwen als een aangenaam hoofdstuk uit het boek dat “mijn leven” heet.
Daarbij komt nog het ongeloof en de machteloosheid dat jij al met iemand anders samen bent. Ik voel me zo vervangbaar en waardeloos, als een wegwerpproduct aan de kant geschoven. Jij bent terug gelukkig terwijl ik nog elke dag met de grootste moeite van de wereld probeer om m’n gebroken hart te lijmen. De gedachte dat jij nu naast iemand anders in slaap valt is een regelrechte kwelling. Ik geraak maar niet gewend aan het idee dat wij niet samen oud gaan worden, dat we nooit samen kinderen zullen krijgen. Dat je dit allemaal gaat beleven met iemand anders. Die gedachte maakt me knettergek en is tegelijk o zo hartverscheurend.
Ik wil geloven dat er voor mij ook nog een betere toekomst wacht, maar voor mij ben je nog steeds de enige en weet ik niet of ik nog zoveel van iemand kan houden. Het heeft geen zin om te smeken of je nog wil terugkomen, maar als je er opnieuw zou staan laat ik je zonder twijfel opnieuw binnen in m’n leven. Ik wil niet wachten en hopen, maar stiekem doe ik dat toch. Ik besef dat het zo niet door kan gaan, maar jou loslaten staat gelijk aan mijn liefde voor jou opgeven. En da’s misschien wel het moeilijkste wat ik ooit al heb moeten doen…
Hoe maak ik me los van jou?
Ja ik ken het hele verhaal .Twee maanden geleden hetzelfde meegemaakt maar dan een relatie van twintig jaar nooit geen vuiltje aan de lucht geweest en opeens ging het niet meer.Nooit geen woord ruzie gehad op twintig jaar .nooit 1 woord gepraat over een probleem en dan krijg je zo iets te horen .Ik ken het gevoel waar je nu mee zit . Maar je mag er niet meer op hopen en de knop om draaien en verder gaan met zoeken naar een nieuw leven .Alvast veel sterkte
Wat mij er door hielp toen het mij overkwam is a. Heel veel vrienden b. Tijd heelt alle wonden en c. Mijn zelfvertrouwen terugwinnen door veel vrouwen te verslijten. Nu, jaren later, ben ik gelukkig getrouwd en kan ik inzien dat die relatie mijn persoonlijke ontwikkeling enorm heeft geremd. Eigenlijk was ik net zo boos op haar voor haar laffe acties, als op mijzelf dat ik het zover heb laten komen.
Jesus saves but death prevails.
Wat heel veel mannen vergeten is dat een vrouw ook graag na het strikken zo nu en dan speciaal en begerenswaardig wil worden gevonden. Maar de meeste mannen vragen redelijk kort na de huwelijksvoltrekking of het samenlevingscontract alleen nog maar dingen als: wat eten we vanavond, of: waar zijn mijn zwarte sokken.
(een ervaringsdeskundige)
(een ervaringsdeskundige)
1 probleem voor de meeste mannen : als je door een dergelijke actie je zelfvertrouwen kwijt bent is het lastig dat terug te krijgen. Laat staan om (veel) vrouwen te verslijten.quote:
Wat mij er door hielp toen het mij overkwam is a. Heel veel vrienden b. Tijd heelt alle wonden en c. Mijn zelfvertrouwen terugwinnen door veel vrouwen te verslijten. Nu, jaren later, ben ik gelukkig getrouwd en kan ik inzien dat die relatie mijn persoonlijke ontwikkeling enorm heeft geremd. Eigenlijk was ik net zo boos op haar voor haar laffe acties, als op mijzelf dat ik het zover heb laten komen.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Met alleen andere vrouwen krijg je je vertrouwen denk ik ook niet terug, daar is tijd voor nodig. En met veel uitgaan, en met vrienden dingen doen, komen die dames vanzelf.quote:
[..]
1 probleem voor de meeste mannen : als je door een dergelijke actie je zelfvertrouwen kwijt bent is het lastig dat terug te krijgen. Laat staan om (veel) vrouwen te verslijten.
Jesus saves but death prevails.
Daar heb ik tot nu toe weinig van gemerkt. Ja, genoeg aanspraak, weinig concrete resultaten.quote:
[..]
Met alleen andere vrouwen krijg je je vertrouwen denk ik ook niet terug, daar is tijd voor nodig. En met veel uitgaan, en met vrienden dingen doen, komen die dames vanzelf.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Twintig jaar?quote:
Ja ik ken het hele verhaal .Twee maanden geleden hetzelfde meegemaakt maar dan een relatie van twintig jaar nooit geen vuiltje aan de lucht geweest en opeens ging het niet meer.Nooit geen woord ruzie gehad op twintig jaar .nooit 1 woord gepraat over een probleem en dan krijg je zo iets te horen .Ik ken het gevoel waar je nu mee zit . Maar je mag er niet meer op hopen en de knop om draaien en verder gaan met zoeken naar een nieuw leven .Alvast veel sterkte
Vriendin heeft het op 3e kerstdag op een laffe manier uitgemaakt na 1,5 jaar en dat vind ik al klote.
Ook nooit problemen gehad ofzo, nu wil ze niets meer van me weten.
Op mijn vragen antwoord ze niet meer, want ''het doet er niet meer toe''.
Twee dagen verdrietig geweest, sinds vanmorgen is dat overgegaan naar boosheid.
Dit is een goed topic dat goed aangeeft dat het futiel is om te zoeken naar "echte" vrienden of de "ware" liefde. Alleen zijn is zoveel beter zijn dan gekwetst worden. Je kan natuurlijk wel "vrienden" gebruiken maar altijd in de context van dat je hun kan gebruiken om jezelf populairder te maken of mooie facebookimago te promoten. Ook kun jeje partnerkeuze goed kiezen. Als je downdate kun je je partner beter controleren, je hebt dan de macht. Als je update dan is je relatie als een droom en kan je geloven in de illusie van ware liefde. Wat doet zon mooie meid met een lelijke man als ik?! Nooit je standaarden verlagen, je verdient het beste leven dat je kan krijgen, want je bent geweldig. 
Haha tactisch..quote:
[..]
Twintig jaar?
Vriendin heeft het op 3e kerstdag op een laffe manier uitgemaakt na 1,5 jaar en dat vind ik al klote.
Ook nooit problemen gehad ofzo, nu wil ze niets meer van me weten.
Op mijn vragen antwoord ze niet meer, want ''het doet er niet meer toe''.
Twee dagen verdrietig geweest, sinds vanmorgen is dat overgegaan naar boosheid.
Nog wel even jouw Kerstkado's scoren natuurlijk
Maar ze gaf geen reden dan?
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Dat had ze eigenlijk nog tegoed van me.quote:Op zaterdag 28 december 2013 21:46 schreef Godshand het volgende:
[..]
Haha tactisch..
Nog wel even jouw Kerstkado's scoren natuurlijk
Maar ze gaf geen reden dan?
Ze kon de liefde die ik gaf niet beantwoorden.
OK. Dan was het voor haar gewoon over...quote:
[..]
Dat had ze eigenlijk nog tegoed van me.
Ze kon de liefde die ik gaf niet beantwoorden.
Tsja, shit happens..
Sterkte
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Lijkt me verdomd klote. Kan me er ook helemaal niets bij voorstellen (en wil dat ook niet); ben nu zelf 8 jaar samen met mijn (inmiddels) man, en ik zou niet weten waar ik 't zou moeten zoeken als het ineens afgelopen zou zijn (ander, over, wat dan ook). Sterkte de komende tijd!
Ja doei.
ik heb geluk gehad dat ik vrienden en familie had anders waren er zeker slachtoffers gevallen.
Want vroeger als ik op het nieuws zag van iemand die het geweer pakte en ze door de kop knalde, dacht ik wat een gestoorde moet je daar wel voor zijn . Maar als ik dat nu zo zien zo ik zeggen, ik begrijp dat. Als je geen kalm karakter en of hulp heb en ze zeggen u zo iets dan kan zo iets gebeuren Maar je moet gewoon de knop omdraaien (al is dat niet gemakkelijk ) en doorgaan met een nieuw leven te zoeken. Ik zit ook nog zelf aan het zoeken wat ik nu met mijn leven wil doen, maar de tijd zal dat wel uitwijzen. Veel geluk ermee en denk eraan profiteer ervan want het leven is al kort genoeg.
Want vroeger als ik op het nieuws zag van iemand die het geweer pakte en ze door de kop knalde, dacht ik wat een gestoorde moet je daar wel voor zijn . Maar als ik dat nu zo zien zo ik zeggen, ik begrijp dat. Als je geen kalm karakter en of hulp heb en ze zeggen u zo iets dan kan zo iets gebeuren Maar je moet gewoon de knop omdraaien (al is dat niet gemakkelijk ) en doorgaan met een nieuw leven te zoeken. Ik zit ook nog zelf aan het zoeken wat ik nu met mijn leven wil doen, maar de tijd zal dat wel uitwijzen. Veel geluk ermee en denk eraan profiteer ervan want het leven is al kort genoeg.
|
|
