Waarom? Er zijn wel leukere/interessantere enzo te vinden.quote:Op zondag 29 december 2013 16:53 schreef Godshand het volgende:
Nominatie hѐt R&P topic van 2013 wat mij betreft!
Klote, sterkte.quote:Op zaterdag 14 december 2013 12:25 schreef Hamlet117 het volgende:
Mijn god, wat mis ik jou ontzettend hard. Er gaat geen dag, geen uur, zelfs geen kwartier voorbij of ik denk aan jou. Mijn gevoel blijft zich vastklampen aan wat er ooit was, terwijl mijn verstand goed genoeg weet dat ik mezelf er alleen maar meer schade mee berokken. Maar die heimwee en die herinneringen die in m’n hoofd rondspoken zijn oncontroleerbaar, zo erg dat ik van radeloosheid vaak niet meer weet waar ik het moet zoeken. Het klinkt als pure zelfdestructie. Emotioneel ben ik een wrak, verscheurd door liefdesverdriet en wanhopig op zoek naar dat ene lichtje aan het einde van die lange tunnel.
Van de ene op de andere dag werd alles waar ik voor leefde tot een stukje puinhoop herleid, alsof m’n wereld op dat moment volledig instortte. Geen zekerheden meer, elk toekomstbeeld dat ik voor ogen had werd plots als een stuk afval op straat gegooid. Zonder aarzeling werd ik kansloos aan de deur gezet met de boodschap “relatie geannuleerd”. Sinds die dag voel ik me als een stuk drijfhout in de oceaan, eenzaam en stuurloos al dobberend op de golven van mijn emoties tussen verdriet en angst. Verdriet om het gemis wat er tussen ons nooit meer zal zijn. En angst om het onbekende en de vrees dat ik nooit meer hetzelfde zal ervaren als wat ik met jou beleefd heb.
Ik verdrink nog steeds in mijn wanhoop en ben gewoonweg een ramp voor mezelf. Ik wou dat ik kon zeggen dat alles oké met me gaat, maar dat is het niet. Ik voel me allesbehalve hetzelfde zonder jou. Een stuk van mezelf is afgescheurd en heb je voorgoed meegenomen. En datgene wat achterblijft is een immense leegte, een eindeloos gevoel van gemis naar jou. Elke dag nog voel ik me misselijk en smaakt mijn eten niet. Wanneer ik voetstappen in de gang hoor, denk ik instinctief nog dat jij thuiskomt. Onbewust kijk ik nog uit het raam in de hoop dat jij er staat. ’s Nachts word ik wakker en mis ik jouw warmte naast me in dat grote bed. Dan besef ik telkens dat het allemaal voorgoed voorbij is. Niks is nog hetzelfde zonder jou.
Al maanden leef ik op automatische piloot van bed naar bureau en terug. Met alle macht probeer ik om jou uit m’n hoofd te krijgen, maar geen enkel medicijn helpt. Het gemis is zo sterk dat het m’n leven domineert. Waarom kan ik jou niet loslaten? Waarom lopen mijn gedachten en gevoelens niet parallel met de realiteit? Zowat iedereen zegt me dat ik van m’n hart een steen moet maken en er definitief een punt achter zetten, maar ik heb geen flauw idee hoe dat moet... Alsof jou loslaten zo gemakkelijk is. Was het maar zo simpel. Kon ik jou maar gewoon beschouwen als een aangenaam hoofdstuk uit het boek dat “mijn leven” heet.
Daarbij komt nog het ongeloof en de machteloosheid dat jij al met iemand anders samen bent. Ik voel me zo vervangbaar en waardeloos, als een wegwerpproduct aan de kant geschoven. Jij bent terug gelukkig terwijl ik nog elke dag met de grootste moeite van de wereld probeer om m’n gebroken hart te lijmen. De gedachte dat jij nu naast iemand anders in slaap valt is een regelrechte kwelling. Ik geraak maar niet gewend aan het idee dat wij niet samen oud gaan worden, dat we nooit samen kinderen zullen krijgen. Dat je dit allemaal gaat beleven met iemand anders. Die gedachte maakt me knettergek en is tegelijk o zo hartverscheurend.
Ik wil geloven dat er voor mij ook nog een betere toekomst wacht, maar voor mij ben je nog steeds de enige en weet ik niet of ik nog zoveel van iemand kan houden. Het heeft geen zin om te smeken of je nog wil terugkomen, maar als je er opnieuw zou staan laat ik je zonder twijfel opnieuw binnen in m’n leven. Ik wil niet wachten en hopen, maar stiekem doe ik dat toch. Ik besef dat het zo niet door kan gaan, maar jou loslaten staat gelijk aan mijn liefde voor jou opgeven. En da’s misschien wel het moeilijkste wat ik ooit al heb moeten doen…
Hoe maak ik me los van jou?
Holy crap, ga daar ff een issue van maken... Wat een mutsquote:Op zondag 29 december 2013 17:00 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Waarom? Er zijn wel leukere/interessantere enzo te vinden.
wat de neuk?!quote:Op zondag 29 december 2013 18:12 schreef sly-nl het volgende:
[..]
Klote, sterkte.
Kleine pleister op den wonde:
Ze heeft weinig empathie in haar lijf en een geweten dat verre van optimaal is. Waarschijnlijk een hechtingsprobleem thuis.![]()
Zo makkelijk als ze switcht en doorgaat met haar leven wijst erop dat ze erg egoistisch is. Wil je daar iets mee? "Nein"
Alleen zeer naar dat je niet eerder hebt gemerkt dat dus haar liefde niet speciaal voor jou gereserveerd was, maar inwisselbaar als dit uit zou komen.
Alles komt goed, duurt alleen wel een tijdje.
Groet en sterkte,
Je pro deo shrink en ervaringsdeskundige
Sowieso, Facebookquote:Op maandag 30 december 2013 10:44 schreef craftyvirus het volgende:
Facebook is funest voor het loslaten van je ex. Nu al 3 x geconfronteerd met het feit dat ze gewoon doorgaat met haar leven alsof het niks is. Leert weer gasten kennen, en ook gasten met wie ze eerder heeft aangepapt. Het idee dat daar wat gebeurd maakt me kapot.. misselijk.. alles!
Ik heb haar maar van Facebook afgehaald... het heeft geen zin meer, dus kan ik beter proberen te vergeten.... Maar mennnn wat heb ik het er zwaar mee. Ze is toch van mij? Niet van andere!
Goed topic trouwens. "Fijn" om te lezen dat er meer mensen zijn die weten hoe het voelt.. hoop herkenbare gevoelens.
Ik was altijd facebookquote:
Kerol, jij MOET echt ZSM afleiding gaan zoeken. Serieus, ik snap dat het kut is, maar dit kan zo niet langer. Je moet eruit, je moet iets gaan doen, je moet je zinnen gaan verzetten, je moet ergens anders aan gaan denken.quote:Op maandag 23 december 2013 11:12 schreef Hamlet117 het volgende:
Nu woont ze voorlopig terug bij haar ouders (15km hier vandaan), maar heb onlangs gehoord dat ze een leuk appartementje heeft gekocht in m'n buurt.
Ik zal ze dus sowieso nog wel eens tegen het lijf lopen, maar als ik haar eerst zie zal ik haar wel ontwijken zodat ik haar niet hoef te spreken. Waarom is het belangrijk waar ze woont?
Dit is zo herkenbaar, alsof het hun geen reet doet en ze simpel door kunnen gaan met hun leven terwijl je zelf nog een beetje de wonden aan het aflikken bent. Facebook is sowieso kut, dan zit je een beetje mee te genieten met hoe je ex verder gaat met haar leven terwijl je dat helemaal niet wilt weten.quote:Op maandag 30 december 2013 10:44 schreef craftyvirus het volgende:
Facebook is funest voor het loslaten van je ex. Nu al 3 x geconfronteerd met het feit dat ze gewoon doorgaat met haar leven alsof het niks is. Leert weer gasten kennen, en ook gasten met wie ze eerder heeft aangepapt. Het idee dat daar wat gebeurd maakt me kapot.. misselijk.. alles!
Ik heb haar maar van Facebook afgehaald... het heeft geen zin meer, dus kan ik beter proberen te vergeten.... Maar mennnn wat heb ik het er zwaar mee. Ze is toch van mij? Niet van andere!
Goed topic trouwens. "Fijn" om te lezen dat er meer mensen zijn die weten hoe het voelt.. hoop herkenbare gevoelens.
Precies... daarom heb ik haar ook van mijn facebook afgehaald...dat gaat tegen mijn gevoel in omdat ik graag bij haar leven betrokken blijf, weet wat haar bezighoud enz, maar ik weet dat het beter is. Anders gaat afstand nemen hem echt niet worden..quote:Op maandag 30 december 2013 14:45 schreef sander212 het volgende:
[..]
Dit is zo herkenbaar, alsof het hun geen reet doet en ze simpel door kunnen gaan met hun leven terwijl je zelf nog een beetje de wonden aan het aflikken bent. Facebook is sowieso kut, dan zit je een beetje mee te genieten met hoe je ex verder gaat met haar leven terwijl je dat helemaal niet wilt weten.
Jij hebt zo gelijk... maar het is tegelijk zo moeilijk om die stap te zetten. Je vervalt makkelijk in het op de bank zitten en alleen maar bezig zijn met jezelf zielig vinden, en jezelf gek maken door hersenspinsels..quote:Op maandag 30 december 2013 14:42 schreef Nielsch het volgende:
[..]
Kerol, jij MOET echt ZSM afleiding gaan zoeken. Serieus, ik snap dat het kut is, maar dit kan zo niet langer. Je moet eruit, je moet iets gaan doen, je moet je zinnen gaan verzetten, je moet ergens anders aan gaan denken.
Hier is een taak voor vanavond:
- Zoek op welke sportclubs er in jouw woonplaats zijn;
- Kies een sport uit die je leuk vindt;
- Neem contact op om te kijken wanneer je een keer mee kan komen trainen.
Taak volbracht? Heel goed!
Hier is je taak voor morgen:
- Ga de stad in en koop de materialen die je nodig hebt voor je nieuwe sport
Gaat hem niet worden, er zijn nogal wat sport clubs gesloten vanwege de vakantie. Zit de eigenaar met zijn reet op Tenerife...quote:Op maandag 30 december 2013 14:42 schreef Nielsch het volgende:
[..]
Kerol, jij MOET echt ZSM afleiding gaan zoeken. Serieus, ik snap dat het kut is, maar dit kan zo niet langer. Je moet eruit, je moet iets gaan doen, je moet je zinnen gaan verzetten, je moet ergens anders aan gaan denken.
Hier is een taak voor vanavond:
- Zoek op welke sportclubs er in jouw woonplaats zijn;
- Kies een sport uit die je leuk vindt;
- Neem contact op om te kijken wanneer je een keer mee kan komen trainen.
Taak volbracht? Heel goed!
Hier is je taak voor morgen:
- Ga de stad in en koop de materialen die je nodig hebt voor je nieuwe sport
Inderdaad zeer herkenbaar. Op zich heb ik er geen moeite mee dat ze verder gaat met haar leven, maar als je eigen leven nog niet zo loopt zoals je zou willen is dat wel zuur. Daar heb ik de eerste maanden erg mee gezeten. Inmiddels is het echter een beetje andersom, ik heb het weer redelijk op orde (alleen een leuke partner ontbreekt nog) en hoor ik van haar broer dat ze nu toe twijfelt of ze indertijd de juiste beslissing genomen heeft. Tough luck, ik hoef haar nu niet meer terug...quote:Op maandag 30 december 2013 14:45 schreef sander212 het volgende:
[..]
Dit is zo herkenbaar, alsof het hun geen reet doet en ze simpel door kunnen gaan met hun leven terwijl je zelf nog een beetje de wonden aan het aflikken bent. Facebook is sowieso kut, dan zit je een beetje mee te genieten met hoe je ex verder gaat met haar leven terwijl je dat helemaal niet wilt weten.
Ondertussen heb je deze mening al vanaf september. Elke keer als je wat post komt datzelfde zinnetje weer terug "ik begrijp het niet"quote:Op maandag 6 januari 2014 14:40 schreef Hamlet117 het volgende:
kan nog steeds niet begrijpen dat je zomaar een relatie van 8 jaar achter je laat zonder daar ooit maar één keer over gepraat te hebben. Ik begrijp heel goed dat gevoelens kunnen veranderen of dat mensen uit elkaar groeien, maar is het dan zo eenvoudig om iemand aan de kant te zetten, de deur achter je dicht te trekken en een nieuw leven te beginnen?
Hier ben ik het niet mee eens...quote:Op maandag 30 december 2013 16:11 schreef craftyvirus het volgende:
[..]
Jij hebt zo gelijk... maar het is tegelijk zo moeilijk om die stap te zetten. Je vervalt makkelijk in het op de bank zitten en alleen maar bezig zijn met jezelf zielig vinden, en jezelf gek maken door hersenspinsels..
Je staat in de kroeg, je ziet een leuk meisje. Paar keer oogcontact, erop af stappen babbeltje maken. Nummer regelen en later bellen (ja BELLEN, dus niet Whatsappen!!!!!!!!) en een date voorstellen. Easy peasy.quote:Op maandag 6 januari 2014 16:02 schreef yats het volgende:
Ik vraag me altijd af, hoe regelt iedereen zo makkelijk dates?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |