Last hebben van een verzakking kan een grote negatieve invloed hebben op het dagelijks leven. In dit topic kunnen ervaringen en tips worden uitgewisseld.
Wat is een verzakking/genitale prolaps?
Bij een vaginale verzakking is het steunweefsel in de vaginawand verslapt, zoals bij een uitgerekt elastiek. Hierdoor bijvoorbeeld kan de blaas, baarmoeder of endeldarm van zijn plaats raken en via de schede naar buiten zakken. Hoewel je al snel zegt: 'ik heb een verzakking' is daarmee niet bekend welk orgaan naar beneden zakt. Zo kunnen de volgende organen of delen daarvan naar beneden komen:
• de blaashals
• de blaas
• de endeldarm
• de dunne darm
• de baarmoeder
• de top van de vagina (als de baarmoeder verwijderd is)
• een combinatie van meerdere organen
• inzakken van de darm in de darm zelf (intussusceptie)
bron: Thuisarts
Klachten die kenmerkend zijn voor een verzakking:
• het zien en/of voelen van een balletje in de vagina
• de klachten zijn in de ochtend nauwelijks aanwezig, maar nemen in de loop van de dag toe
• de klachten verminderen als je een poosje gaat liggen
bron: Bekkenbodemonline, Leeftijdloze Schoonheid en Patient1
Zelf aan de slag
Pioniers unite!
[ Bericht 8% gewijzigd door Suikertante op 28-08-2013 10:51:26 ]
Ik ben in april bevallen en zag al snel dat er iets uit mijn vagina hing. Eigenlijk werd de in-/uitgang geblokkeerd door de voorwand. De huisarts vond dat ik er vroeg bij was. Ik was daar erg verbaasd over, want ik was me rot schrokken en ik kon me niet voorstellen dat andere vrouwen ermee blijven lopen, maar blijkbaar voelen veel vrouwen na de bevalling niet aan hun vagina. Ik deed dat wel omdat ik benieuwd was hoe de ruptuur genas.
Sindsdien ben ik bij verschillende specialisten geweest: Allantvrouw (gespecialiseerd in bekkenklachten), een cesartherapeut en een bekkenfysio. Samengevat kan het ontzwangeren een jaar duren (dan zijn de spieren normaliter niet meer verslapt) en kan ik in de tussentijd oefeningen doen om de versterking van de spieren te verbeteren. Ook heb ik een pessarium gekregen dat de baarmoedermond en blaas wat beter op de goede plek moet houden.
Het leven thuis gaat eigenlijk goed, ik ga regelmatig even liggen en doe mijn spannings- en ontspanningsoefeningen. Ik kan niet ver fietsen of lopen, ik kan niet naar de bios, maar ik kan een klein ommetje maken met baby
en ik kan boodschappen doen, ik voel me licht beperkt maar niet ernstig. Door het pessarium voelt het niet meer alsof ik continu moet plassen. Ik ben nog wel licht incontinent en als ik moet poepen moet ik ook snél een wc vinden. Scheten kan ik ook bar slecht ophouden, hier krijg ik het nog wel eens warm van in gezelschap 
Ik werk thuis en daarnaast 20 uur per week in een winkel. Hier moet ik staan. Dat is zo pijnlijk dat ik dat niet volhoud. Ik heb geprobeerd drie keer per week een uur te werken, maar daardoor kreeg ik continu pijn in het gebied rond mijn stuitje en in mijn rug. Overmorgen ga ik naar de bedrijfsarts. Ik heb een jaarcontract en hoewel ik een goede band heb met mijn werkgever kan ik niet verwachten dat hij dit verlengt als de verwachting is dat ik er nog maanden uit lig.
Het gedeelte met mijn werk vind ik het moeilijkst van de hele verzakking. Ik heb het gevoel dat ik ze continu uitleg verschuldigd ben en dat ik er zodra ik me beter voel mee bezig moet zijn. Dat terwijl ik als ik me goed voel natuurlijk liever een klein stukje zou fietsen, want mijn conditie wordt steeds slechter. Of ik zou wel eens uit eten willen zonder pijn van de stoelen daar, of met mijn kleine in de wagen een boswandeling maken. Dit alles ligt totaal niet aan mijn werkgever want die is heel begripvol. Maar ik vind de positie waarin ik verkeer gewoon stom. De balans neigt nu de hele tijd naar de verkeerde kant. Ik twijfel zelfs om ontslag te nemen, zodat ik rustig kan herstellen. Qua inkomen zou dat geen probleem zijn, maar ik voel me dan wel een verwend nest. Goed beschouwd krijg ik nu geld voor het op de hoogte houden van mijn werkgever en dat vind ik al teveel moeite. Dis is wat zwartwit gezien natuurlijk, maar zo voelt het soms.
Verder blijft iedereen zeggen dat het allemaal goed gaat komen en dat het helemaal niet zo'n ernstige verzakking is (blaas tweedegraads, baarmoeder eerstegraads), intussen verga ik van de pijn en moet ik mezelf steeds vertellen dat ik me niet aanstel.
Deze laatste twee alinea's zitten vooral tussen mijn oren, maar ik merk dat het wel wat met je doet als je niet normaal kunt functioneren met een behoorlijk vage aandoening.
Ik ben benieuwd of en zoja hoe andere mensen hun klachten hebben kunnen verminderen en hoe anderen met hun werk omgaan. Ook ben ik gewoon benieuwd naar andere verhalen! Hoewel veel vrouwen er last van schijnen te hebben kom ik alleen mensen van mijn eigen moeders leeftijd tegen en die leiden een totaal ander leven waardoor de invloed van een verzakking heel anders is.
Als niemand hier reageert ben ik waarschijnlijk de enige die behoefte heeft aan het uitwisselen van ervaringen
[ Bericht 1% gewijzigd door Suikertante op 27-08-2013 12:32:32 ]
, sterkte TS. 
Tnx!ik vermoed al een tijdje dat ik een kleine verzakking heb, welke ik alleen merk als ik, euhm, "nummer 2" moet. Als ik zo de plaatjes zie denk ik dat het dan de endeldarm is.
Reden dat ik er niets mee doe, is omdat ik er eigenlijk geen last van heb. Een deel van de kenmerken die ik erbij lees, heb ik niet.
Ik ben het wel met je eens dat het vreemd is dat maar zo weinig vrouwen er iets mee doen, helemaal als ze er wel last van hebben.
Sterkte met je herstel!
Na mijn bevalling was ik al vrij snel op de been. Liep vanaf dag één al heen en weer naar de neonatal care afdeling. En vanaf dag drie maakte ik al behoorlijke wandelingen rondom het ziekenhuis. Ik voelde me ook prima.
En dat bleef zo. Ondanks veel hechtingen ging dat allemaal prima. Zo goed dat ik (na ik denk twee maanden of zo?) eens probeerde om een klein stukje hard te lopen. Heel minimaal allemaal drie keer een minuutje of zo. Later die week nog eens gedaan. En toen voelde ik iets.
Bij het douchen controleerde ik inderdaad ook even en het voelde niet helemaal goed zeg maar. Ook meteen naar de dokter en die constateerde ook een prolaps. En haar woorden: "pretty serious". Verder was ze vrij relaxed. Gewoon na m'n laatste kind even laten opereren.
Hoewel ik er vrij snel daarna niks meer van merkte en ook het constant moeten plassen was vrij snel weg.
Of het komt door de bodembekkenspieroefeningen die ik wekenlang trouw gedaan heb, ik weet het niet. Het lijkt ook allemaal weer ok. Misschien binnenkort de huisarts eens laten beoordelen.
Nou zoals je ziet Suiker, jij hebt waarschijnlijk niks aan mijn verhaal. Maar zie het maar als moral support.
En misschien volgen er meer want gezien de cijfers is dit weer zo'n dingetje waar iedereen collectief z'n mond over houdt.
En ik vind het superkut voor je en ik kan me voorstellen dat dit soort belemmerende en pijnlijke klachten op een gegeven moment ook psychisch lastig kunnen worden.
Ik word flink aangemoedigd om veel oefeningen te doen inderdaad. Maar helaas helpt het mij dus niet echt.Ik had trouwens wel een fijne bevalling maar voor de bekkenbodem was hij behoorlijk zwaar (nog lang blijven persen omdat de placenta niet kwam en die is toen ook nog manueel verwijderd). En ik was ook supersnel weer op de been want alles voelde zo goed! Ben weinig gaan liggen enzo, dat schijnt wel invloed te hebben. Maar of dat zo lang voor problemen kan zorgen betwijfel ik eigenlijk..
Na mijn laatste kind laten opereren is hier wel als last resort genoemd maar ik weet helemaal niet wie mijn laatste kind is
En als hij er nog niet is weet ik ook niet wanneer hij zich aandient! En of ik er wel zo lang mee wil lopen.. dus misschien moet ik dan eerder bedenken hoeveel kinderen ik wil. Maar daar ben ik nog even niet aan toe hoor.Theeleuter bij die endeldarm voelt het dan alsof je moet maar dan hoef je helemaal niet, heb ik begrepen. Maar het kan ook zijn dat er iets achter blijft omdat er een soort 'om het hoekje' is ontstaan.
Hier heb ik gelukkig geen last van. Ik denk dat je het ook wel had gemerkt als het bij jou het geval was.SPOILERSorry, dit is echt smerig. Maar je kunt dat dus via je vagina naar buiten duwen.
Maar dit soort nare dingen kunnen dus wel gebeuren door een verzakking! En deze tip werd mij ook met een stalen gezicht gegeven.
Jou lichamelijke klachten qua lopen, staan etc komen me bekend voor alleen heb ik geen verzakking. (had tijdens mijn zw.schap ook al last van mijn bekken) maar door het lange persen (2uur 15min) heeft alles wel een extra klap gehad. Nu na bijna 16mnd heb ik er nog last van.
Kan me heel erg goed voorstellen hoe rot het voor je is
en ook qua werk enzo.Denk goed om jezelf/je lijf want je moet er nog langer mee.
Als je dan ontslag moet nemen om voor jezelf te zorgen (en je red het financieel) is het helemaal niet verwend maar naar mijn idee juist verstandig.
Ik denk dat je per kind moet bekijken wat de klachten zijn/blijven. Kan er niet meerdere malen een verzakking worden geopereerd? Of vraag ik nu iets raars?
Maar als je denkt dat je geen kinderen wil en je komt erop terug dan laten ze je niet zo rondlopen gelukkig
Ja Suiker, mijn huisarts was inderdaad heel nuchter over een operatie.
Ze wierp er een blik op en constateerde een verzakking. Vervolgens vroeg ze of ik nog meer kinderen wilde en dat ik dan na m'n laatste kind me moest laten opereren. Ze deed er heel luchtig over.
Oefeningen zouden uiteindelijk niet écht werken.
Maar aangezien ik werkelijk nergens last van heb (ik heb niet meer gerend als activiteit op zich, maar sprintjes naar de bus, lopen, fietsen, zwemmen is allemaal geen probleem) zou ik als dit wel mijn laatste kind zou zijn me nu zeker niet laten opereren.
Na een evt volgende bevalling blijf ik met m'n benen omhoog liggen voor een maandje of zo.
En korter persen zou ook wel relaxed zijn. Sowieso wel.Heel veel sterkte en ik hoop dat het steeds een beetje beter gaat. Misschien niet snel en misschien 2 stapjes vooruit en eentje terug maar als het maar wel vooruit gaat
+1quote:Op dinsdag 27 augustus 2013 14:33 schreef Kyara het volgende:
Ik heb er natuurlijk wel het een en ander van mee gekregen maar als je het zo in zijn geheel weer leest: heftig.
Waarschijnlijk valt het gewoon niet zo op omdat je hier zo'n happy camper bent. Maar ik vind het ook nogal wat.
Bij een vaginale verzakking is het steunweefsel in de vaginawand verslapt, zoals bij een uitgerekt elastiek. Hierdoor kan de blaas, baarmoeder of endeldarm van zijn plaats raken en via de schede naar buiten zakken. De organen verzakken dus omdat de vaginawant slap is, zal dit even toevoegen in de OP. Dankquote:Op dinsdag 27 augustus 2013 13:52 schreef danic het volgende:
Ik ga zo de reacties lezen, maar je mag nog wat toevoegen aan organen die kunnen verzakken: de vaginawand (kan zowel voor- als achterkant zijn).
En ben benieuwd naar je verhaal, wist al dat jij er ook mee kampte inderdaad (ik herinner me een scène op een parkeerterrein in Utrecht...
)Aan de andere kant schijnt mijn gigapersactie, in 25 minuten was F er en ik heb hem gelanceerd, het ook niet echt beter te hebben gemaakt.. hoe dan ook gun ik je een superkorte persfase!quote:Op dinsdag 27 augustus 2013 14:24 schreef Gulara het volgende:
Ja ik heb ook 2 uur 15 min geperst. En ik denk dat het zo snel op de been zijn misschien ook niet heeft bijgedragen.
quote:
Dankjewel!quote:
Het is gewoon gek dat de ene dag eigenlijk heel normaal verloopt en de andere dag een drama is. En door al dat getherapie en contact met werkgever en verzekering enzo ben je er ook veel meer mee bezig dan je zou willen.
Ik hoopte met dit topic eigenlijk ook andere mensen een hart onder de riem te steken, krijg zelf soms het gevoel dat dokters dit haast niet zien (zeggen dat het meevalt terwijl je zit te creperen) terwijl het volgens mij echt best vaak voorkomt!
Ik sluit me aan bij de andere. Je klinkt altijd zo positief waardoor ik niet wist dat het zo heftig is.
En dan nog vind je het, het vervelendst voor je werkgever. Volgens mij doe je het meer dan netjes.
Ik heb geen tips en ervaringen voor je. Beide keren een snelle bevalling en snel te been met alles gewoon weer doen en nergens last van.
Kan je dus alleen stertkte wensen en hopen dat er toch snel verbetering komt.
Voorwandverzakking. Zes weken na de bevalling zat ik bij de huisarts die het eens was en me doorverwees. Ook de gyn deelde de diagnose en deed het af met een receptje bekkenbodemoefeningen, want ik was wel heel erg snel na de bevalling. Normale bevalling, half uur geperst (dus geen lancering, maar ook zeker niet langdurig). Inmiddels vier jaar later nog steeds stressincontinentie waarbij ik regelmatig m'n broek kan verschonen. Zwangerschap doet het idd geen goed. Overigens hier wel familiair.
Wupwup heb je ook (nog) pijn (gehad)?
Ik bedoelde met lanceren trouwens dat er geen geen hoofdje heeft gestaan maar dat het hele uitwerpen in één pers gebeurd is. Maar begrijp intussen dat dat dus geen (hoofd)oorzaak is.
En ook niet gescheurd. Pijn heb ik gelukkig niet meer, dat is wel overgegaan. Durf niet te zeggen op welke termijn.Sterkte suiker
Getuige de DM's/PM's die ik ontvang is de behoefte om er in het openbaar over te praten misschien inderdaad niet zo heel groot. Maar ik hoop nog steeds op meer ervaringen. Van danic bijvoorbeeld!
Je bent een topper!
Haaaallelujah! 
Haha sorry, ik kreeg bij mijn eigen post dat gevoel een beetje, alsof ik tot emancipatie oproep haha
maar serieus, het komt inderdaad zo vaak voor en ik moet toch zo vaak uitleggen wat er gebeurt. En dat ik het dus niét normaal vind om net te doen alsof er niks aan de hand is!Rocka dank je
Ik heb er na de bevalling van de oudste wat last van gehad, niet direct maar na een paar weken en vooral met wandelen. Dat bal gevoel vooral. Toen wat meer gelet op de bekkenbodemspier oefeningen en na een tijdje (en de oefeningen te vaak vergeten) was het eigenlijk ook wel weer over. Wat het nu geweest is?
Bij de jongste geen klachten gehad gelukkig.
Bij vijftig procent ook joh.
Nooit geweten. Naast mn hazenlip merk ik dat ik meer last heb van mn menstruatie. Vlak voordat ik het moet worden, voelt mn onderkant mega zwaar. Alsof ie er elk moment uit kan donderen of al op m'n knieën hangt.
Maar da's direct over zodra ik ongesteld ben.Voor mn zwangerschap had ik dit nooit.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Spring op 27-08-2013 23:19:13 ]
En het is dus best lang, tot een jaar. En dat is eigenlijk heel normaal wordt me nu door de huisarts, gyn en fysio verteld. En door het te overbelasten duurt het alleen maar langer. Dan blijft er druk op die banden en spieren staan waardoor ze geen kans krijgen om te herstellen.
Spring ik ben nog niet ongesteld geweest dus of het dan erger wordt weet ik nog niet! Klinkt niet fijn.. En begrijp ik nou goed dat je dan ook meer last hebt van je lip?!
), ik vind het alleen niet mooi. Na een eventuele tweede ga ik naar een plastisch chirurg.
Of bedoel je een andere lip?
Die heeft me ook geleerd hoe ik F moet tillen, hoe ik moet staan zitten en lopen, dat soort dingen inderdaad. Ik heb ook het idee dat ik daar het meest aan heb tot nu toe. (Aan de rest ook hoor! Maar wat je zegt: doe je zo je best met oefenen en dan zou je het verprutsen in het dagelijks leven)Incontinentie dan weer wel, zag ik laatst ook een geniaal youtube filmpje over
Dit herken ik wel! En inderdaad is de pijn over zodra ik echt ongesteld ben, maar de tijd dat het pijn doet, moet ik er vaak ibuprofen voor slikken, anders kan ik niet staan of lopen.quote:
My god, Suiker.
Bij vijftig procent ook joh.
Naast mn hazenlip merk ik dat ik meer last heb van mn menstruatie. Vlak voordat ik het moet worden, voelt mn onderkant mega zwaar. Alsof ie er elk moment uit kan donderen of al op m'n knieën hangt.
Voor mn zwangerschap had ik dit nooit.
Soms voelt het ook alsof er zoveel bloed heen stroomt dat ik bijna ontplof. Alsof je heel lang hebt gefietst en dan afstapt, maar dan erger. (terwijl ik gewoon sta te koken ofzo).
Toch wen je er wel redelijk aan! Er zijn meer dagen dat ik geen pijnstillers neem dan dagen dat ik ze wel neem. En toen ik die ring kreeg besefte ik pas hoe irritant dat plasgevoel is en dat het ook pijnlijk was, alsof je zo nodig moet en er is geen wc. En dat de hele dag. Dat is dus wel weg met dat pessarium. Wat een verademing! Het is trouwens best een groot ding.
Die van mij is lichtroze en 7 cm in doorsnede (!)
Ben ik de enige hier die zo'n ding draagt? Ik kan hem intussen wel pijnloos in- en uitdoen, dat doe ik dus ook als ik naar bed ga en weer opsta.
Zoals iemand al zei: het is een van de best bewaarde geheimen van vrouwen. Nergens voor nodig, toch?
Tof filmpje!quote:
Zoals iemand al zei: het is een van de best bewaarde geheimen van vrouwen. Nergens voor nodig, toch?
"Do about ten double unders: I'm standing in a puddle"
ja he, ik vond hem ook tof!quote:
[..]
Tof filmpje!
"Do about ten double unders: I'm standing in a puddle"
Met glitters?quote:
Anyway, meld.
Ik heb het ooit al eens eerder in een topic gemeld, maar omdat ik voor doorbreken van het taboe ben ook hier maar weer even. Geen pijn, gelukkig. Tenminste, niet in het dagelijks leven.
Tijdens de seks is het echter oppassen en voorzichtig doen.
Mijn baarmoeder is verzakt en daardoor is mijn vagina normaliter nog maar anderhalf vingerkootje diep. Bij bepaalde houdingen doet het echt heel erg pijn, bij andere standjes gaat het redelijk goed. Maar gewoon ouderwets er tegenaan is er niet meer bij... Ik heb (ivm ruptuur en incontinentie) therapie gehad bij een bekkenbodemspecialist en mijn gyn vindt het niet nodig om er verder iets aan te doen. Dus tja, acceptatie en aanpassen. Maar wellicht ga ik toch maar eens voor een second opinion. Oh, en trampoline springen...
SPOILERIk kan knijpen en aanspannen wat ik wil, het voelt alsof 'de voering' eruit zakt.
Ik weet niet waar je woont, maar Allantvrouw is echt een hele specialistische zorginstelling. De huisarts kan je verwijzen en dan wordt het vergoed.
Trampoline springen dat ga ik nog maar even niet proberen!SPOILERIk heb voor de zwangerschap heel lang problemen gehad met aanspannen en ik vind de seks nu dus echt een openbaring omdat ik eindelijk kan ontspannen (of eigenlijk niet meer kan aanspannen
Gheghe, elluk voordeel hep se nadeel!quote:
(of eigenlijk niet meer kan aanspannen
Ik vind het ook gek dat mijn gyn (over wie ik altijd erg tevreden was) er zo laconiek over deed. Maar ze zei dat erg veel vrouwen een verzakking hebben na hun bevalling en dat was het. Ik was eigenlijk te flabbergasted om er verder op te reageren (en dat gebeurt me niet vaak!). Maar (mede door dit topic!
) ga ik maar eens naar een andere gyn (jouw linkje is uit de buur). (wat een hoop haakjes
).Schiet me nog te binnen, mijn gyn heeft me ook nog geopereerd omdat ik te strak was gehecht en dat ook pijn deed tijdens seks (ik scheurde elke keer opnieuw uit.quote:
Mijn gyn wilde zelfs opereren om een nieuw litteken te maken als mijn litteken pijn bleef doen tijdens seks. Omdat ze dat wel belangrijk vond voor de kwaliteit van leven
). Dus het lijkt me niet dat ze seksuele 'beperkingen' niet serieus neemt.Pfff, ik ben weer eens in een (te) openhartige bui...
Ik verga van de pijn trut!En jij bent dus ook al behoorlijk lang bezig met deze stomme dingen zeg. Is zo'n operatie te doen? En heeft het geholpen? Nu je toch in een openhartige bui bent
Hier is het bij alles "na je laatste kind".
Het lijkt erop dat ik nog 8 maanden moet kijken of het vanzelf en met oefenen beter gaat en dan willen/ kunnen ze pas verder kijken. Vind ik best lang nog..
Eerst had ik een PPD, dus mijn hoofd stond totaal niet naar seks. Toen dat wel weer een onderdeel van mijn leven werd, duurde het een poosje alvorens ik er mee naar mijn gyn ben gegaan. Eerst probeer je van alles uit, wil je het even aankijken, bekijken of het beter wordt want 'we hebben het al zo lang niet meer gedaan'. Vorig jaar dan die hersteloperatie. Maar inmiddels is mijn zoon (de eerste en de laatste
) al bijna 7... Tel uit je winst. Ik ben gelukkig gezegend met een erg geduldige totaal niet drammerige man. Want dit heeft voor hem natuurlijk ook forse consequenties (gehad).
Ik snap wel dat je zo boos wordt. Wellicht moeten 'we' assertiever worden, op dit vlak. Ik ga dat iig proberen! Tnx again voor je topic.
Hou je me op de hoogte?
Oh trouwens, dat pessarium is dus wel om de baarmoeder wat beter op z'n plek te houden. en je kunt hem ook inhouden tijdens de seks! Hier helpt het.
SPOILERHij valt om de baarmoedermond heen zeg maar, waardoor die wat minder ver naar beneden zakt.
Waarom zou jouw pijngrens laag liggen? Bij mij gaat het alleen om pijn bij seks, bij jou is het tijdens je gehele dagelijkse leven. Dat lijkt me nog beperkender.quote:
Heel graag gedaan en jij ook voor je ervaringen! 7 jaar, mijn hemel. Misschien ligt mijn pijngrens laag maar ik ga zo gewoon echt niet 8 uur staand werk verrichten.
Ik ga morgen een afspraak maken, en ik vraag ook naar die ring. Wél eentje met glitters!
Glitters én discolampjes Lampjes als je klaarkomt!quote:
Dan kun je nooit meer fakenquote:
Na de geboorte van Eva merkte ik al gauw onder de douche dat er "iets zat wat er niet hoorde". Ik vermoedde een verzakking en ben daarmee naar de huisarts gegaan. Deze heeft niet gekeken, maar ging uit van mijn verhaal en vertelde me dat er drie fases van verzakkingen zijn, waarbij fase 1 de minst erge is, fase 2 de fase is die ik heb en waarbij alles tegen de in-/uitgang aan zit en de 3e fase, waarbij de boel naar buiten komt.
Doorverwezen naar een bekkenbodemfysio, maar ondanks dat ik merkte dat de oefeningen goed deden, wilde ik ook graag nog het oordeel van een specialist. Dus een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog.
Deze bevestigde het verhaal van de huisarts en vertelde me dat ik een voorwandverzakking heb. Mijn andere ingewanden (blaas/ baarmoeder/ endeldarm) zaten nog op zijn plek. 'Bekkenbodemfysio' was inderdaad het advies.
Een bandje kon geplaatst worden, maar dan moest ik er zeker van zijn dat ik geen kinderwens meer had. De reden hiervan is dat tijdens een zwangerschap dat bandje opgerekt wordt en (net als bij elastiek) de rek eruit is na de geboorte. Het bandje verliest dan zijn functie en moet dan vervangen worden. Dus opnieuw een operatie.
Ook zou de bevalling middels een keizersnee gebeuren.
Omdat ik zeker wist dat we nog een kindje wilde, heb ik besloten door te gaan met de fysio. Ook zorgde het ervoor dat we niet teveel tijd wilden tussen beide kindjes. Hoewel mijn vriend al na 6 maanden stond te trappelen, gaf ik aarzelend toe toen Eva 13 maanden was. Een maand later was ik zwanger
De bevalling van Eva ging goed en met een gemiddelde snelheid. Van de eerste wee tot de geboorte 10,5 uur met daarin een uur persen.
In de kraamweek heb ik een verblijfskatheter gehad omdat ik niet kon plassen (achteraf gezien heeft Eva waarschijnlijk een rare draai gemaakt en mijn blaas gekneusd) en constateerde de verloskundige bij een nacontrole een heftige zwelling aan de linkerkant. Die kon slinken of klappen zei ze. Waar de zwelling vandaan kwam weten we niet. Toen deze weg was (geslonken godzijdank), begon de verzakking zijn plek te zoeken.
Het voelde alsof ik met een sinaasappel tussen mijn benen liep en als ik moest niesen of hoesten, ik die sinaasappel naar buiten perste
Alles behalve aangenaam.Tijdens de zwangerschap van Rosalie verdween de verzakking voor een deel. De uitleg hiervoor was dat tijdens de zwangerschap je baarmoeder groeit en meer omhoog in je buik gaat zitten. Hierdoor verdwijnt de druk op je vaginawand, dus ook de verzakking.
Rosalie was er in 3 persweeën. Ik grap altijd dat ze naar buiten is komen vallen.
Toch merk ik dat de verzakking erger is (soms toch deels naar buiten) en dat herstel langer duurt. Pijn heb ik gelukkig amper, meer ongemak.
Ik ben niet (licht) incontinent gelukkig.
Nu dus de vraag, wat voor ingreep en wanneer? Mijn vriend is duidelijk klaar met kindjes krijgen en vindt 2 mooi geweest. Ik voor nu ook, maar ik merk dat ik de deur niet helemaal kan sluiten. Mijn verstand zegt dat het goed is zo, maar mijn hart niet.
Ik vind dit zoooooooo moeilijk
Maar aan de andere kant ben ik nu zwaar overtijd, en niet zwanger, maar ben ik er toch ongerust op. Mijn vriend is dan voor een abortus, iets wat ik (denk ik) niet kan. Ik zie het ook niet zitten om iedere maand met die stomme condooms te klooien en dan de onzekerheid of het wel goed gegaan is.
Vragen staat vrij, ik ben er heel open in.
Veel sterkte en beterschap voor jullie. Xx
Wat Kwisted zegt.
Niet vergeten hoor!quote:
Ik had na de geboorte van Eli idd wel last van dat zware gevoel tijdens / vlak voor de menstruatie en lichtelijk stress-incontinent.
Na de bevalling van Aviva heb ik nergens last meer van, dus ik ben er helemaal blij mee.
Sterkte voor de dames die er last van hebben!
Tnx for reminding me. Afspraak staat.quote:
(pas over 2 maanden was er plek...).
Danic ik wist helemaal niet dat dat ook kon, alleen een verzakking van de wand zelf. Ik dacht dat door de verslapping van de wand de organen gingen verzakken maar dat is dus niet altijd het geval!quote:
Oké, beetje verlaat, maar niks kan op tegen een kotsend gezin toch?
Na de geboorte van Eva...
Ik weet in elk geval dat als je zegt dat je geen kinderen meer wilt en zo'n bandje laat plaatsen, en je krijgt spijt, dan mag je gewoon weer zwanger worden hoor. Het is natuurlijk niet wenselijk maar het is niet zo definitief als je hele baarmoeder laten verwijderen ofzo. Misschien dat die wetenschap je iets meer rust kan geven?
Die zwelling klinkt trouwens reuzegriezelig!
Gelukkig is het geslonken.En ik vind het fijn om te lezen dat je tijdens de zwangerschap juist minder last krijgt. Ik heb daar wel over na zitten denken. Het is me wel verteld, dat het geen probleem is om zwanger te zijn met een verzakking, maar jouw uitleg is duidelijker!
Ik ben er eigenlijk altijd heel openhartig over geweest en vind dat ook helemaal niet raar. Iedereen vertelt te pas en te onpas hoeveel hechtingen ze wel niet hebben gekregen, maar dat spieren dan uitlubberen is ineens taboe, ik snap dat gewoon niet! Maar ik ben wel heel blij om hier wat ervaringen van anderen te lezenquote:
Ik vind het heel knap dat iedereen er hier zo openhartig over praat.
Nou zeg dat is laat. Maar, je afspraak staat!quote:
[..]
Tnx for reminding me. Afspraak staat.
(pas over 2 maanden was er plek...).
Ze heeft me inwendig onderzocht en ik blijk behalve een voorwandverzakking (inc blaas en bm) waarschijnlijk ook een achterwandverzakking te hebben (inc endeldarm). Verder bleek ik heel goed alles omhoog te kunnen trekken door aan te spannen, maar ik kan niet dichtspannen. Beetje lastig uitleggen.
Dit helpt niet echt mee en als je gewoon loopt, staat etc ga je toch je bekkenbodemspieren automatisch aanspannen. Het enige gedeelte dat ik kan aanspannen zit achterin en dat span ik dus heel hard aan en dat staat nu helemaal strak gespannen. Dit gedeelte van de spier zit vast aan het stuitje en daarom heb ik daar zo'n pijn.SPOILERze stak twee vingers naar binnen en die bewoog ze uit elkaar en dan moest ik ze weer naar elkaar knijpen
Ze heeft de spier en mijn stuitje geprobeerd te masseren/los te maken. Dit was zeer onaangenaam
Dit deed ze van binnenuit, via de meest logische route, juist ja Ze hoopt dat ik hierdoor vanavond/morgenochtend minder last heb, ik merk nu nog geen verlichting.Ze vindt dat ik minimaal een maand niet eens aan werk mag denken en waarschijnlijk kan ik nog veel langer niet werken. Ze heeft me de naam van een specifieke gyn gegeven bij Allantvrouw naar wie ik moet vragen. En ik moet nog meer rusten en toch een balans vinden waarbij ik iets kan doen zonder dat ik verga van de pijn. Het drukgevoel moet ik sowieso voorkomen want als ik dat voel weet ik zeker dat ik de spier ook weer overbelast.
Het is natuurlijk niet echt geweldig nieuws maar ik ben toch heel blij dat de pijn nu aanwijsbaar is ofzo. Dat iemand die er verstand van heeft nu heeft gezien waarom het pijn doet en het serieus neemt (ik kon haar wel zoenen)!
Ga je goed naar haar luisteren?quote:
Ze vindt dat ik minimaal een maand niet eens aan werk mag denken en waarschijnlijk kan ik nog veel langer niet werken. Ze heeft me de naam van een specifieke gyn gegeven bij Allantvrouw naar wie ik moet vragen. En ik moet nog meer rusten en toch een balans vinden waarbij ik iets kan doen zonder dat ik verga van de pijn. Het drukgevoel moet ik sowieso voorkomen want als ik dat voel weet ik zeker dat ik de spier ook weer overbelast.
En fijn ja, dat gewroet in allerlei holtes.
Waarom is dat de eerste vraag die iedereen stelt? Ehm.... Omdat je wat streng voor jezelf overkomt? Ik ken je eerlijk gezegd alleen van dit topic, maar je legt de lat best hoog voor jezelf heb ik het idee. Je hebt een hoog arbeidsethos. Prima, maar niet ten koste van je gezondheid. Werk is nu blijkbaar het laatste dat goed voor je is. Dus ga eerst maar goed herstellen, dan leuke dingen doen, en daarna is werk aan de beurt. Lullig voor je werkgever, maar als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.quote:
Ik ben best een lui varken hoor, maar er zijn een paar dingen die ik lastig vind ja, waaronder dat werkgebeuren. Tegelijk geniet ik er best van dat ik verplicht op de bank moet liggen
Maar ik doe het wel te weinig. Het is dat jij een afspraak hebt, anders zou ik iets zeggen over 7 jaar..
quote:
Ik ben best een lui varken hoor, maar er zijn een paar dingen die ik lastig vind ja, waaronder dat werkgebeuren. Tegelijk geniet ik er best van dat ik verplicht op de bank moet liggen
Het is dat jij een afspraak hebt, anders zou ik iets zeggen over 7 jaar..
Heb je OP echt met stijgende verbazing gelezen; dat je er zóveel pijn van hebt komt in het babytopic inderdaad niet echt over.
Oh en ik snap ook niet het taboe dat hierover heerst
Juist omdat iedereen wel over alle bevallingsdetails praat ja! 
Maar het idee dat ik dat dus nog een keer moet/mag ondergaan vind ik minder. Ik moet er wel even aan wennen hoor LB dat dus!!
Je went er gelukkig vast wel (een beetje) aan, en het helpt!
Zou dit zijn waarom mijn favoriete standje sind de laatste bevalling superzeer doet en dus niet meer gaat? 
Dat is, naast incontinentie bij inspanning het enige dat ik ervan merk, dus geen superverzakking verder.
SPOILER: ander probleemWel moet ik terug naar de bekkenbodemfysio voor oefeningen want die incontinentie lijkt weer eerder erger te worden dan minder en dan met name rond eisprong en menstruatie is het prut. Dan zelfs soms ook de achterkant zeg maar.
BE wat balen dat het verslechterd.
Ik heb ook een verzakking. Meestal aan de achterwand. En dat wordt verergerd door medicijnen. Rond menstruatie ook altijd het gevoel dat mijn bekkenbodemspier tussen mijn knieën hangt. Wat doet dat zeer steeds.
Ik heb het gevoel dat mijn stuit naar binnen wordt getrokken, gaan staan/gaan zitten/gaan lopen is momenteel heel erg pijnlijk, het voelt alsof mijn stuit als een harmonica in- of uitelkaar getrokken wordt bij het opstarten. Daarbij (of daardoor) gebruik ik ook mijn bekkenbodemspier verkeerd wat het tegenwerkt en zet ik daardoor weer mijn heupspieren op slot. Net als BE heb ik last van lichte incontinentie bij rennen/springen/niezen. Ik heb het alleen nog niet gelinkt aan mijn cyclus.
Oorzaak bij mij, want het gíng heel goed, was zitten op een houten bankje tijdens afzwemmen. Daarna tuinstoelen, bankje in een dierentuin/sauna... Allemaal triggers voor mij.
Volgende week afspraak maken bij de chiropractor.
Oh en BE standjes tijdens sex??? Meervoud???? Er is er maar 1 mogelijk hier, als ik wild doe 2, maar het gevolg is dat ik dan (bijna letterlijk) de volgende dag niet meer kan lopen. Dat doen we dus alleen als we alletwee de volgende dag vrij zijn.
Je spoiler is trouwens ook herkenbaar. Vervelend zeg dat je daar nog steeds last van hebt. Hopelijk gaan de oefeningen helpen!!
Ik heb geen incontinentie bij inspanning maar juist als ik niet op let en gewoon zit of loop. Ik merk het niet maar het gebeurt blijkbaar wel.
Ohja voor de incontinente dames. Ik ben verliefd op Tena Mini Magic. Je voelt het niet, het irriteert niet. Het enige nadeel is dat ze niet in een string passen.
Saffier, wat stom dat even op een bankje zitten het probleem alweer kan doen opvlammenSPOILER
Ik raak daar zelf heel gefrustreerd van. Dan zit ik een uur achter mijn computer, best wel een mijlpaal, en dan geef ik de fles op de verkeerde stoel en kan ik weer gaan liggen. Die standjes
Daar heb ik dus geen last van, maar ik denk dat dat misschien door die ring komt. Daar kan ie gewoon langs en die houdt de BM-mond omhoog (dit klinkt niet zo geyl, maar ik probeer er gewoon niet over na te denken )Ik ga zeker vragen naar de chiropractor! De fysio begon nog over een manueel therapeut, dat dat misschien ook een mogelijkheid was (en die zit één deur verder dus dat zou wel makkelijk zijn).
Kom net bij de bedrijfsarts vandaan, zal het niet te uitgebreid verslaan: het was het raarste gesprek ooit, eerst dacht ik dat hij op alle fronten tegen mij was, maar de conclusie was dat ik op mijn strepen moest gaan staan bij de gyn en een duidelijk behandelplan moest eisen en dat ik in de tussentijd alleen een uurtje moest gaan werken als ik dacht dat het kon en dan nog moet ik elk kwartier iets anders gaan doen. Dus eigenlijk was hij al die tijd stiekem pro-Suikertante. En toen ik wegging drukte hij me nog even op het hart dat ik me niet schuldig moest voelen.
Ik draag ze al sinds halverwege de zwangerschap continu, en heb nergens last van. Omdat het is om urine op te vangen en dus geen maandverband is, zit er niet van die zooi in die eigenlijk het vocht uit je zuigt.
dat je van die ingevallen wangetjes krijgt mijn gynaecoloog zei dat het geven van borstvoeding niet helpt bij het steviger worden van je vagina en spieren. De hormonen houden de boel slap en week.quote:
Volgens mij moeten bij elke vrouw de spieren na de bevalling een half jaar tot een jaar aansterken. Dus ook zonder oefeningen verbetert er wel iets! Maar helaas niet bij iedereen genoeg..
En het is dus best lang, tot een jaar. En dat is eigenlijk heel normaal wordt me nu door de huisarts, gyn en fysio verteld. En door het te overbelasten duurt het alleen maar langer. Dan blijft er druk op die banden en spieren staan waardoor ze geen kans krijgen om te herstellen.
Spring ik ben nog niet ongesteld geweest dus of het dan erger wordt weet ik nog niet! Klinkt niet fijn.. En begrijp ik nou goed dat je dan ook meer last hebt van je lip?!
Speelde wel mee bij mijn beslissing om na tien weken te stoppen met zelf voeden en weer met de pil te beginnen.
Ik heb twee maanden na de bevalling ook wat sessies bij de bekkenbodemfysio gedaan. Gek genoeg kan ik me niet meer goed herinneren waarom. Ik geloof niet dat het woord verzakking gevallen was. Maar ik weet nog wel dat de therapeut bij de eerste sessie (maar nogal wiedes als je net bevallen bent) niet veel spanning voelde met haar vinger. Dat was na een paar maanden gelukkig wel weer het geval. Ik heb doostechnisch geen klachten (meer). Ik kan plaa prima ophouden en staan en rennen kan ik gewoon. Wel is plassen en poepen anders merk ik. Volgens mij ligt mijn plasbuis anders (ik moet regelmatig plas opvangen ik een beker voor onderzoek, dus dat merkte ik meteen). En ontlasting..beetje gênant verhaal maar het is soms net of het er niet allemaal uit is. Dit had ik voor de bevalling echt nooit. Hier een vacuum met knip en 1:40 geperst maar geen idee of dat iets te maken heeft met klachten.
.Maar ja, net zoals ik me aanpas en de mankementen in mijn huis, pas ik me ook aan aan de mankementen van mijn lichaam.
Best een prettige levenshouding .SPOILERHier geen pijn, gelukkig! Maar ik had bij de jongste een bijnatotaalruptuur, met de vraag of de darm was ingescheurd? Ze dachten van niet, maar ik denk daar geloof ik anders over
En een beetje incontinent met niesen enzo herken ik ook wel.
.Blijkbaar stoort het me niet erg genoeg.
[ Bericht 6% gewijzigd door Suikertante op 30-08-2013 14:39:42 ]
Hier kun je een beetje zien wat ik bedoel:
(Middelste plaatje, waar het rode streepje wijst kan dus wat achterblijven)
Maar goed, ik kan er ook helemaal naast zitten natuurlijk!
[ Bericht 32% gewijzigd door Suikertante op 30-08-2013 14:33:03 ]
Maarja, dan nog, wat dan?
Dit kun je doen zonder hulp van buitenaf. Verder kun je oefeningen krijgen om je spieren daar sterker te maken zodat ze het orgaan in kwestie op z'n plek houden, maar of dat hier ook bij helpt weet ik niet, en tenslotte kun je geopereerd worden.
Het is natuurlijk maar hoeveel last je ervan hebt en wat je ervoor over hebt om er vanaf te komen.
Dit bedoel je vast gewoon goed maar hoewel ik normaal ook probeer te leven en laten leven, wil ik de situatie waar ik nu in zit echt niet zomaar accepteren (en gelukkige hoeft dat ook niet).quote:
Maar ja, net zoals ik me aanpas en de mankementen in mijn huis, pas ik me ook aan aan de mankementen van mijn lichaam.
Ik betrek het weer even helemaal op mezelf vandaag
(tis inderdaad normaal gesproken wel een prettige levenshouding )[ Bericht 9% gewijzigd door Suikertante op 30-08-2013 14:52:40 ]
En zelfs met mijn klacht zou ik het niet gek vinden als mensen naar de huisarts zouden gaan. Maar ik vermoed dat er weinig aan te doen is en heb geen zin 'het aan te gaan', zeg maar.
Nu ik die plaatjes zie, besef ik me dat ik toch stiekem 'mazzel' heb met m'n endometriose
! Die cyste zit precies op dat dunne tussenwandje tussen vagina en endeldarm (vult die ruimte ook op) en zorgt ervoor dat dat wandje nu niet meer soepel maar stevig is. Geen verzakking daar mogelijk dus (lijkt mij). Geluk bij een ongeluk Het is verder wel een heel naar iets zeg, fijn dat er hier gewoon open over gepraat wordt!
Euh, je kunt dus oefeningen doen, maar het beste onder begeleiding van een bekkenfysio!
quote:
Je hebt gelijk
Euh, je kunt dus oefeningen doen, maar het beste onder begeleiding van een bekkenfysio!
En net als Aventura merk ik ook bij het plassen dat er iets aangespannen moet worden, alsof het in zithouding niet uit zichzelf stroomt zeg maar. Ik visualiseer dan meestal dat het via vele detours de uitgang moet vinden in de chaos daarbinnen
Hier is.sinds bevalling #3 ook van alles nog losser en slapper geraakt. Bukken, niezen, springen... As ik dat gedachteloos doe, dus zonder aan te spannen, dan loopt het er zo uit.
Maar mijn sluitspier heeft het tijdens de zwangerschap al opgegeven eigenlijk, bij elke keer kokhalzen en overgeven verloor ik druppels. De hele dag door dus. Als ik niet te erg uitgedroogd was tenminste
Het lijkt me heel ellendig om zoveel pijn te hebben steeds.
Sterkte dames, hopelijk komt het gauw weer goed
Ik leg de aandacht nu zelf niet echt bij de incontinentie eigenlijk, want daar zou ik nog wel mee kunnen leven. Maar vervelend is het natuurlijk wel!
Naar dat "aanduwen" bij het plassen vragen trouwens alle dokters/specialisten tot nu toe, dus ik denk dat dat best wel een veel voorkomende klacht is.
Ik heb ook rond ongesteldheid zo'n zwaar, drukkend gevoel van onderen. Pijn in mijn stuitje, pijn in mijn vagina en het gevoel alsof mijn baarmoeder van lood is. Gelukkig door de maand verder geen last daarvan. Nooit een link gelegd met evt verzakking.
Wel allerlei ander gemuts met mijn bekken en bekkenbodem, daarvoor heb ik nog regelmatig manuele therapie (zou ik eerder aanraden dan een chiropractor, hierbij word je niet alleen gekraakt maar ook houding en oefeningen meegenomen) en een paar keer een bekkenbodemfysio gezien. Die laatste heeft me vooral geleerd minder aan te spannen, dat scheelde enorm in het herstel van alle andere bekkenklachten (waaronder lichte incontinentie). Ik heb laatst zelfs een paar minuten op een trampoline gestaan zonder dat het misging (voor en na plassen en heftig spannen, dat wel).
Weet niet wat ik hier precies mee probeer bij te dragen, maar ach...
Wat denk je van het doorbreken van het taboe?quote:
Weet niet wat ik hier precies mee probeer bij te dragen, maar ach...
Enne, welkom hoor, join the club!
quote:
[..]
Wat denk je van het doorbreken van het taboe?
Enne, welkom hoor, join the club!
Ik stond op een trampoline, ik hoor hier niet hoor
Stáán ja, maar heb je ook gespróngen?quote:
[..]
Ik stond op een trampoline, ik hoor hier niet hoor
Heb ik ook.quote:
Dat was idd ook mijn probleem vlgs de bekkenbodemfysio Vanyel, dat ik altijd aanspan waardoor ik niet meer aan kan spannen als het echt nodig is. Zodra ik er aan denk dan laat ik idd los, maar ongemerkt span ik het dan toch weer aan.
Het gaat dus ook niet om keihard spannen nu maar om de middenweg vinden tussen spanning en ontspanning en op welke momenten.
Vanyel toch goed om te lezen hoor, en vooral je tip over manuele therapie. Daar had ik ook al een prettiger gevoel bij dan bij de chiropractor en jij verwoordt nu waarom.
Hier is het alleen na de 2e bevalling juist beter geworden. Alsof er met die bevalling iets is "rechtgezet?
Dat zware gevoel had ik na de eerste elke menstruatie tot anderhalf jaar, en daarna af en toe. Maar dat was een totaalruptuurtje, dus dat was al een brakke start. Bij de 2e is het bij dat af en toe gebleven. Eens in de 3-4 menstruaties, en dat is ook de keren dat mijn humeur tot het dieptepunt is gezakt. Hormonale kwestie denk ik?
Incontinentie bij springen en rennen soms een beetje, rond de menstruatie ook iets meer. Maar gelukkig ook dagen geen probleem. Kan alleen niet zo best tegen inlegkruisjes, misschien die tena toch eens proberen..
SPOILEREn het zou ook het probleem met dat ene leuke standje kunnen verklaren
quote:
[..]
Stáán ja, maar heb je ook gespróngen?
Dat filmpje in de OP gaat daar dus overquote:
Fijn topic! Ik ga denk ik ook maar eens naar de huisarts om een doorverwijzing te vragen. Ik heb er in het dagelijks leven geen last van, en met sporten zelfs ook niet. Maar nu ik ben begonnen met touwtje springen merk ik dat mijn bekkenbodem dat niet aankan. Na een keer of 10 springen houd ik het niet meer.
Volgens mij is dat ongeveer de grootste belasting die je kunt vragen. (Vanyel jij bikkel )Van voor naar achter van links naar rechts werkt hier best wel goed en ook dit:quote:
Hmmm, ik denk dat ik ook niet ongeschonden ben.hier is vooral het probleem dat ik niet meer goed kan plassen, zit lang, bekken kantelen en moet echt moeite doen om te plassen. Hier geen inc, eerste maanden na bevalling wel gehad... En ik kan volleyballen en fitnessen zonder urineverlies inmiddels. Maar dat plassen blijft anders....
op een uitademing je bekkenbodemspieren helemaal intrekken en dan op de inademing weer helemaal los laten, even wachten, dan komen bij mij de laatste druppels.
En als het er niet allemaal uit wil, op een gegeven moment stoppen met proberen anders zakt alles steeds verder naar beneden.
Dat is hier he, ik weet niet of het voor jou ook werkt
En Gulara
Ja, iemand had het filmpje eerder al in het dieettopic laten zien. Gek genoeg hielp het me echt om m'n probleem in perspectief te zien.quote:
[..]
Dat filmpje in de OP gaat daar dus over
Ik weet ook wel dat ik er in vergelijking met vele anderen goed vanaf kom, maar tot ik ging touwtje springen dacht ik eigenlijk dat ik min of meer schadevrij door de bevallingen heen was gekomen. Dat is klaarblijkelijk niet zo. Nu kan ik natuurlijk prima leven zonder touwtje te springen, maar ik wil het gewoon kunnen.
Ik denk dat ik dat voorlopig nog wel even hoor in mijn hoofd als ik ga plassen! En Claudia ik kan me dat wel voorstellen eigenlijk, soms hebben andere dingen prioriteit en dan ineens realiseer je er klaar voor bent om ergens iets aan te doen. Ik heb het bijvoorbeeld ook met naar de kapper gaan
Je laatste opmerking!quote:
Haha het werkt echt hoor!
En Claudia ik kan me dat wel voorstellen eigenlijk, soms hebben andere dingen prioriteit en dan ineens realiseer je er klaar voor bent om ergens iets aan te doen. Ik heb het bijvoorbeeld ook met naar de kapper gaan
Ja, dat is dus ook zo. Ik ben er echt klaar voor om meer met mezelf bezig te zijn en ik wil niet zomaar genoegen nemen met een kwaaltje (want voor mij is het niet meer dan dat). Misschien zal ik dat uiteindelijk wel moeten en dat is dan maar zo, maar waarom zou ik er niet op z'n minst advies over inwinnen bij de huisarts of een bekkenbodemtherapeut? Die weet veel beter wat er mogelijk is. Ik heb mezelf voorgenomen minder aan zelfdiagnose te doen.
Ja, ik denk toch dat ik ook in deze categorie thuis hoor. Tijdens het plaatsen van mijn spiraaltje 4 jaar geleden ben ik bijkans aangerand omdat mijn baarmoeder achterover of opzij ligt. Nou ben ik niet verbaast opzich. 3 dikke kinderen die er in no time uit waren. Die organen hadden ook alle vrijheid om zich te herpositioneren
Maar wat ik merk is dat plassen geen automatisme meer is en 'ontlasten' meestal een horde lijkt te moeten nemen. Tenzij ik bijna ongesteld moet worden. Dan gaat t weer a-okay. (Dit kwartje viel pas geleden pas hoor. Ik luister blijkbaar noet zo geweldig naar mijn lijf
)T lijkt nu trouwens langzaam beter te worden. (Na verwijderen van spiraal) Pijn die ik had bij zitten op een harde stoel, of fietsen (van die diepe pijn
) is nu weg. Blijkbaar stak dat stokje dan via mijn baarmoeder in mijn darm ofzo.Maar t is dus niet normaal dat je een verschoning aanmoet na overgeven?
of na 3 keer niezen? Of lopen en niezen tegelijk? Ik heb het eigenlijk een beetje andersom. Voordat ik zwanger was bedacht ik dat ik striae best kon accepteren, dat ik over een beetje een slappe buik ook wel heen zou komen, dat ik het niet erg vond om wat minder attent te worden doordat ik meer aan mijn baby zou denken. Als ik dan nu bedenk wat er allemaal is gebeurd en hoe ik me nu voel, dan krijg ik het er benauwd van.
Eigenlijk vind ik dat ik mezelf nu een schop onder mijn hol moet geven, mijn benen moet epileren, naar de kapper moet gaan, mijn kleding wat beter uit moet zoeken zodat ik niet continu in dezelfde twee jurkjes loop, mijn agenda wat beter bij moet gaan houden, zodat die verzakking het enige jammere gevolg is nog!SPOILERDan heb ik mijn benen al een maand niet geepileerd, ben ik nog steeds even zwaar als een week na de bevalling, ben ik nog erg vergeetachtig, pis ik dagelijks een beetje in mijn broek, laat ik de hele dag scheten omdat ik ze niet op kan houden en laat ik me vrijwillig anaal vingeren door de fysio.
En Buuf, nee dat heeft niet iedereen
En dat spiraaltje klinkt nasty zeg Nou ja, het is niks vergeleken elke dag pijn en andere beperkingen. Dus in die zin is het gewoon een kwaaltje. Zo vaak hoef ik niet over te geven zeg maar.
Maar al je ingewanden weer op z'n plek. Kan dat eenvoudig? Of ben je dan verplicht een matje te nemen ofzo?
Zelf draag ik nu een pessarium (met een gat in het midden, een donut dus) die de blaas beter op zijn plek houdt. Dit zorgt er bij mij voor dat ik niet de hele tijd het gevoel heb dat ik moet plassen, en dat het plassen zelf ook wat beter lukt.
Ik liep gisteren in de stad en moest niezen en dan ga ik dus echt stil staan en toen ging het net goed. Meestal kan ik van te voren vrij goed aanvoelen of ik mijn benen wel of niet over elkaar moet slaan, en ja, dat doe ik dan ook meestal maar in het openbaar want het alternatief is niet veel beter.quote:
Maar t is dus niet normaal dat je een verschoning aanmoet na overgeven?
Oh en suiker... Die scheten.
Ik kan doen wat ik wil, maar uiteindelijk gaat dat toch mis. Die opgebouwde druk he... Nooit daaraan gelinkt! En ik stel opnieuw naar de fysio al tijden uit want druk, en als ik af val gaat dat vast ook een stuk beter enzo...
Nu tijdens mijn zwangerschap is spugen en hoesten echt een uitdaging. De ene keer is er niks aan de hand en de andere keer is het foute boel.
Ow, dat heb ik dus nog wel. Als ik merk dat iets heel fout valt en het eruit moet, ga ik altijd eerst snel plassenquote:
Maar t is dus niet normaal dat je een verschoning aanmoet na overgeven?
ja eerst plassen en danquote:Op zondag 1 september 2013 20:56 schreef Troel het volgende:
[..]
Ow, dat heb ik dus nog wel. Als ik merk dat iets heel fout valt en het eruit moet, ga ik altijd eerst snel plassen
lukt helaas niet altijdHopelijk trekt het bij jou weer bij na de bevalling. Het plassen én het spugen
ik heb een spuugemmer. Heel erg maar het is echt waar. soms wordt hij meegenomen door Ean en dan mis ik hem wel.quote:
Haha ferrari, ik zie jou al met de brokkels in je mond op de wc zitten, geen goed idee!
Hopelijk trekt het bij jou weer bij na de bevalling. Het plassen én het spugen
Ja, die optie is echt beter. Toen ik laatst buikgriep had deed ik t ook. En mijn schone ondergoed was op.quote:
[..]
ik heb een spuugemmer. Heel erg maar het is echt waar. soms wordt hij meegenomen door Ean en dan mis ik hem wel.
Al is mikken soms ook een kunst.
Smeerlapje.je moet ook gewoon zo je hele bakkes in die emmer steken.quote:
Als kind zat ik met een spuugbakje in de auto proberen te mikken. en nu dus op de wc. Maw niks verandert bij mij dus.
Al is mikken soms ook een kunst.
het is geen gewone emmer. zo'n kleintje ooit gekregen bij het fruit van de plus.quote:
[..]
je moet ook gewoon zo je hele bakkes in die emmer steken.
Na de zwangerschap gaat hij ook weg. Hij was eigenlijk als schepemmer voor de kat maar die oenen van ons zijn te zwaar waardoor de emmer omkiept als ze op het randje gingen staan. Met als gevolg een boze kat die zeiknat zijn beklag kwam doen.
En daar blijkt dan een gaatje ofzo in te zitten.quote:
Of een plastic zak aan je mond zetten
ik heb genoeg gespuugd vandaag houd je vieze praat maar bij je.quote:
Moet je wat minder water drinken, dan blijft er wel een klontje hangen.
Schijnt ook erg pijnlijk te zijn toch? Vervelend
nee ik voel ze niet, als t pijn doet is het al een heel fikse ontsteking.. Wat als gevolg heeft dat ze erg lang sluimeren en mijn weerstand eraan gaat. Voor mijn zwangerschap een 9mnd onderhouds antibiotica gehad en sinds zwanger zijn geweest laat ik t bij t minste of geringste controlerenEn toen moest ik lachenquote:
[..]
je moet ook gewoon zo je hele bakkes in die emmer steken.
Wat trouwens ook niet lekker is. Ik heb zo'n fijne figuurcorrigerende body gekocht. Heb er ook hempjes van. Maar als ik die aan heb voelt het alsof het de boel naar byitendrukt.
Oh simpele tip trouwens. Wisten jullie dat het beter is om iets op te tillen als je uitademt? Watje memeestal doet als je iets (zwaars) tilt, is inademen. Maar daarmee zet he veel meer druk op je bekkenbodemspier.
Die body, dat zou best kunnen danic!
Alles wat kan verzakken, is hier verzakt. Als ik een dag veel gedaan heb hangt er een bal tussen mijn benen die ik echt weer omhoog kan duwen
Spugen kan ik niet zonder op de wc te zitten, dat wordt echt pootjebaden..dat blijft niet bij een paar druppels. Als ik heel nodig moet, kan ik vaak niet plassen. Ik moet me dan echt concentreren om die plas naar beneden en eruit te krijgen.
Ik zou eens naar een specialist moeten, maar ik zie al zoveel specialisten dat de fut me ontbreekt
Weet je wat ook heel erg is? Persen. Als ik van de fysio of gyn moet persen om voor te doen hoever het dan verzakt, dan blijft het daar de hele dag hangen
Als ik nodig moet kan ik ook niet plassen maar dat heb ik eigenlijk altijd al, je omschrijft het precies zoals het voelt inderdaad, dat je dan eigenlijk met je gedachten moet sturen waar die plas heen moet.
Je hoeft niet per se elke week naar zo'n fysio he. Misschien dat de gyn je doorstuurt en dat je dan oefeningen krijgt en elke maand een keertje langs kunt ofzo. Dan doe je in elk geval iéts, dat is al beter dan dit misschien? En zeker zo'n ring, ik ben echt fan van die ring. En dat kost helemaal geen moeite!
Helaas
maargoed, eerst de boel eens een keer echt laten beoordelen voor ik in de stress schiet. Voorlopig kan ik me met wat kunst en vliegwerk zo ook wel redden. En ik heb er geen pijn aan, dat scheelt
hopelijk kunnen ze je er toch mee helpen met niet téveel moeite.[ Bericht 26% gewijzigd door Suikertante op 04-09-2013 11:15:17 ]
*zwaait*
Ik kan niet sporten zonder Tena. Sprintje trekken, niesen, hoesten, hard lachen.. ik pies geheid inmijn broek.
Als ik moet kotsen ga ik op de wc zitten met een emmer...
Heb wel keelontsteking gehad, hoesten is ook geen aanrader. Qua plassen ging het nog wel maar met elk kuchje voelde het alsof mijn ingewanden een stukje zakten
Allen voor Tena en Tena voor iedereen!
quote:Op maandag 2 september 2013 19:25 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Team 'dweilen met de kraan open'
Op zich niet zo vreemd, denk als ik dit topic zo lees dat ik mijn handjes mag knijpen dat dit de enige "schade" is na 2 zwangerschappen kort op elkaar en waarvan 1 tweelingzwangerschap
ik ben alleen als de dood dus dat er geen verbetering komt en dan? wat hebben ze tegen jou gezegd dat ze kunnen doen? ik moet morgen weer naar de gyn en heb dr nu al nachtmerries van.
Sowieso een
voor alle dames hier. En het is gewoon echt een taboe en nodig om dat door te breken. Hoe vaak je geen vrouwen op nacontrole ziet "kun je je urine goed ophouden?"
ja hoor! nouja. meestal wel. maar klein beetje hoort erbij toch.? Tsja.
Nu is het een klein beetje, maar je hoopt ook ooit nog een keertje 50 te worden natuurlijk.
Ik heb doorgaans geen last van inco, wel een milde voorwand verzakking waarvoor ik zo af en toe oefeningen. En doorgaans geen last, afgelopen januari had ik een longontsteking waar ik te lang mee door was gelopen en toen heb ik tijdens hoestaanvallen wel last gehad. Maar dat waren dan weer wel hoestaanvallen uit de categorie 'bang dat je erin blijft'
niezen, sporten etc gaat gelukkig goed.Nou, ik denk dat wij in hetzelfde schuitje zitten, ben jij ook je stuitje aan het terroriseren of heb je daar geen last van?quote:
ik ben alleen als de dood dus dat er geen verbetering komt en dan? wat hebben ze tegen jou gezegd dat ze kunnen doen? ik moet morgen weer naar de gyn en heb dr nu al nachtmerries van.
Ik mag eigenlijk niet vooruitdenken vinden huisarts, gyn, fysio én bedrijfsarts, maar als ik het wel doe dan kunnen ze verschillende operaties uitvoeren om de boel te verbeteren. Ze kunnen bijvoorbeeld de voorwand op de goede plek hangen dmv hechtingen, ze kunnen ook de spieren naar elkaar toe brengen geloof ik of je baarmoeder verwijderen. Nouja, er zijn dus opties, maar dat willen ze alleen doen als je geen kinderen meer wilt (bij het verwijderen van je bm nogal logisch
maar bij de rest dus ook).Ik zou altijd bij de huisarts beginnen en die verwijst je dan, anders wordt er sowieso niets vergoed. Je kunt inderdaad naar de bekkenfysio maar het kan nooit kwaad om je ook een keer door een gyn te laten onderzoeken. Die kan dan kijken of het inderdaad om een verzakking gaat en je oefeningen eventueel toespitsen op de soort verzakking.quote:
Hele suffe vraag waarschijnlijk en misschien is het al voorbij gekomen: met dit soort klachten (urineverlies) moet je toch bij een bekkenfysio zijn? En heb je per se een verzakking als je daar last van hebt of kan het ook zonder verzakking? Ze hebben tegen mij niks gezegd over een verzakking, voor zover ik me kan herinneren. Ze hebben wel gezegd dat ik wel wist waar ik terecht moest als ik last kreeg/zou hebben van urineverlies, maar eigenlijk wist ik dat helemaal niet zo goed.
Oh, bekkenfysio kan zonder verwijzing. Deze kan ook verzakkingen vaststellen.
Oh, dan loop ik achter! Goed geregeldquote:
Het is toch zo dat je nu altijd zonder verwijzing naar een fysio kan. Deze voert je aanvraag en diagnose dan in en stuurt hem naar je verzekeraar.
Dat hangt toch van de soort operatie af lijkt me. Als je baarmoeder wordt verwijderd komt hij er echt niet meer uit zetten na 15 jaarquote:
Even een vraagje....wat werd er gezegd over de houdbaarheid van een operatie? Volgens mijn gyn is dat ongeveer 15 jaar.
Ik heb geen idee, maar ik heb volgende week een afspraak dus dan kan ik het vragen.
Dat kan wel, maar mijn verzekeraar doet het daar niet voor. Zonder verwijzing geen betaling.quote:
Het is toch zo dat je nu altijd zonder verwijzing naar een fysio kan. Deze voert je aanvraag en diagnose dan in en stuurt hem naar je verzekeraar.
Als je baarmoeder weggehaald wordt, is er kans op andere verzakkingen ja...quote:
Maar daar hebben ze bij alant niks over gezegd? Zij vertelde dat vrouwen na 15 jaar terugkomen met een nieuwe verzakking
De spookuterusquote:
[..]
Oh, dan loop ik achter! Goed geregeld
[..]
Dat hangt toch van de soort operatie af lijkt me. Als je baarmoeder wordt verwijderd komt hij er echt niet meer uit zetten na 15 jaar
Nee dus, maar wel de vaginatop
Nee, ik in almelo
Oke misschien steek ik mijn kop in het zand.. probeer ook niet té ver vooruit te kijken. En dan vind ik nog steeds de wiljenogeenkindofnietvraag (en zojawanneerenwaar) het moeilijkst..
Hier klaar met kinderen.
Hoop alleen zo dat t vanzelf nog verbetert. Ik dacht ook dat als er een operatie zou moeten plaatsvinden, er maar een kleine kans zou zijn op een nieuwe verzakking.
Je lichaam verandert al door de zwangerschap en als bonus kun je dan als je eindelijk je baby hebt nog hard aan de bak om later met hem/haar op een trampoline ed te kunnen springen.
Tijdens de menstruatie en ervoor, fikse pijn bij vooral langer staan. Alsof er enorme druk in mijn vagina zit en de zwaartekracht goed meehelpt. Niezen vind ik doodeng, dan moet ik echt alles aanspannen en geplast hebben.
Maar vooral die pijn is naar, heb het ook vaak rond de eisprong, ik dacht dat het gewoon iets was dat na de bevalling hoorde eigenlijk... Geen zware bevalling gehad, 5 uur weeen, 1 uur persen, maar ze is er wel hardhandig uitgetrokken omdat haar schouder vast zat. De vaginawand zeg maar, voelt ook anders aan. Lastig uit te leggen. Misschien toch maar eens langs de dokter gaan ofzo.
Maar die druk klinkt wel alsof oefeningen al iets kunnen doen!
Bij mijn derde bevalling bleek een stukje vaginawand niet helemaal goed te zitten, ik bleek toch niet helemaal goed gehecht te zijn bij de tweede... bij de 3e bevalling zat er een 'vliesje' in de weg en dat is geknipt. Na de bevalling is het toen wel goed gehecht en sindsdien heb ik die klachten niet meer.
(daar had ik lichte spanning over, ahum).jep, dat vertelde mijn gyn inderdaad ook. Stoppen met borstvoeding helpt ook.quote:
Tip: volgens gyn kan de pil ook bijdragen aan herstel door de hormonen. Dus gaan we maar weer mee beginnen.
Ja, het is ergerquote:
maar dat komt denk ik door de menstruatie. Wie weet als ik de pil wat langer slik!Dat is een fabeltje. Hardnekkig wel, hij wordt ook ingezet bij bekken(botten)klachten. De hormonen die een rol spelen bij borstvoeding zijn oxytocine en prolactine. Hebben niks te maken met verweking of verslapping.quote:
[..]
jep, dat vertelde mijn gyn inderdaad ook. Stoppen met borstvoeding helpt ook.
Oeps, nieuwe pagina...
Ik heb zo ver ik weet geen verzakking maar heb wel vanaf de geboorte van O.
een stuitje gehad wat net niet helemaal goed stond en deels ook door de bekkenbodem niet te kunnen ontspannen heel veel pijn deed.
Herstel duurde lang, veel te lang
Een jaar thuis gezeten met veel pijn en veel bekkenbodemfysio.
Ik heb wel een inwendig onderzoek gehad maar die inwendige massage klinkt als redelijke horror.
Ik zocht restaurants uit op hun stoelen
vooral niet te hard. Fietsen doe ik nog steeds niet en in de auto zitten is ook nog steeds niet geweldig.Koken etc, lang stil staan dus was ook een ramp maar daar heeft de hersteloperatie veel opgelost (dezelfde als moonah)
Ik ga wel nog even verder lezen want ook nog wat andere kwaaltjes die ik hier lees herken ik.
Bij de huisarts geweest en die constateerde een lichte achterwand verzakking.
Ik ven toen naar de bekkenfysio gegaan en die constateerd een voor en achterwand verzakking.
Ik schijn blijkbaar al heel lang mijn bekkenspieren onnodig aan te spannen, waardoor de spieren "moe" zijn geworden.. En de bevalling was er nog eens n klap bovenop.
Ik heb er verder geen pijn door, moet alleen nog steeds te vaak plassen.
Ik lees later de rest.
ik had wat problemen met plassen en met plas ophouden maar nu is alles weer in orde. 2 jaar geleden bevallen en sinds 1 jaar is alles weer zo goed als vanouds.quote:
Nou, dat bedoelde ik dus. Mijn gyn bagatelliseerde het ook zo.quote:
Suikertante, mij is door de ha ook verteld dat meer mensen dit hebben dan je denkt. Ha vobd zelfs dat je bij mij amper wat zag, nou ik zag duidelijk iets wat er eerst niet was!
Maar het is eigenlijk van de zotte! Feit dat het bij een ander veel erger kan zijn maakt mijn klachten toch niet minder legitiem?
Bij de fysio zegt ze: iemand kan een hele erge verzakking hebben, maar geen klachten. Iemand kan een verzakking hebben hebben waarvan zij denken.. Dit is niks, maar heeft diegene juist wel klachten.
Bij mij zeggen ze dat ik me er niet zo druk om moet maken :0 nou...vind je t gek dat ik dat doe. Loop er nu al vijf maanden mee.
Hier ook een bijna-totaal ruptuur en nu met name een endeldarmverzakking. Maar ik heb helemaal niets te klagen, afgezien van 'dat bochtje', en de genoemde problemen met name met overgeven. Touwtje springrn is ook niet waanzinnig, maar 50 keer haalde ik nog net. Goede reden om niet meer te springen
Vind t trouwens zo frustrerend dat je na n jaar, dus nog 7 mnd pas weet of t verbeterd is. Heb elke dag de meest nare gedachten erover. Herken je dat?
Ik moet nog naar Alant, dacht volgende week!
Mag wel gewoon dingen doen als even de stad in ofzo,maar niet te lang en regelmatig zitten tussendoor. Maar ja, niet zwaar tillen, oppassen met bukken, bekkembodemoef etc. Dus beïnvloedt echt wel je dagelijks leven.
werken doe ik nu ook niet. Ziektewet.de tweede keer dat ik daar kwam had ik uit nieuwsgierigheid met een spiegel es gekeken hoe alles er nu uitzag, het voelde onder de douche wat vreemd. En zag een bult.
Fysio kijken, j een blaasverzakking. ZE geloofde me volgens mij niet toen ik zei dat ik geen last van incontinentie had, sterker nog, ik kon toen en nu nog erg goed en lang ophouden.
inwendig onderzoek, mijn bekkenbodemspieren konden wel wat oefening gebruiken. Daar kwam ook de pijn in mijn stuitje vandaan.
Inwendige massage heb im ook gehad, en idd Suiker, geen pretje is een understaitment.
ondertussen zijn we een half jaar verder en kan ik zeggen dat de klachten afgenomen zijn, en beheersbaar door de oefeningen. De verzakking zit er nog, ik ga daar in januari weer mee verder als daar nog klachten vandaan komen. Dan is Tobias ruim een jaar, en train ik de spieren ook alweer bijna een jaar.
nu geen fysio meer trouwens.
lang op een harde stoel,zitten kan ik nog steeds niet.
als ik het topic zo doorlees heb ik nog best weinig klachten.. Sterkte dames, ik vind het een hele nare pijn met flinke belemmeringen..
Jippie, ook in de ziektewet, stom is het he? Daardoor vragen veel mensen ook "oh wat heb je dan?". Ik ben er heel open over maar de helft heeft volgens mij spijt van de vraag als ik heb geantwoord
Maar ook vrienden van mijn ouders ofzo, die zitten misschien niet echt te wachten op uitgezakte vaginawanden maar vragen zo specifiek door dat we daarna allemaal even naar de krekels luisteren voor de dag weer verder gaat
quote:
naar de krekels luisteren voor de dag weer verder gaat
Ik zei indertijd (ik was uitgescheurd naar alle kanten, had een subtotaalruptuur en was fecaal incontinent) dat ik veel fysieke schade had opgelopen tijdens de bevalling. En toen ik ben geopereerd heb ik tegen mijn baas gezegd dat ik een hersteloperatie kreeg. Details zijn echt voor intimi hoor (nou ja, en voor op Foki
).Des te beter. Dan is het af te doen als dronkevrouwspraat.quote:
Na, die hadden we niet. Het zal waarschijnlijk een borrel geweest zijn
Herkenbaar hoor. Maar mensen stellen ook gewoon hele intieme vragen! En ik vind het niet erg om er eerlijk over te zijn, maar soms blijken ze het antwoord helemaal niet te willen horen. Tja..
Het klinkt trouwens wel heel naar zeg
Ben jij goed hersteld?Jippie ik heb er nog wel vertrouwen in maar ik heb wel geaccepteerd dat het lang gaat duren.
Vriendinnen hadden niet verwacht dat ik ooit nog een tweede zou krijgen. Die is er wel gekomen, twee jaar later. Oudste is nu 11. Die gescheurde scheur is een krappe twee maanden later hersteld. Bij de tweede ben ik nauwelijks gescheurd. En zoals ik al schreef: wel wat verzakt, maar ik kan er goed mee leven.quote:
Haha dat bedoel ik dus Gaoxing!
Herkenbaar hoor. Maar mensen stellen ook gewoon hele intieme vragen! En ik vind het niet erg om er eerlijk over te zijn, maar soms blijken ze het antwoord helemaal niet te willen horen. Tja..
Het klinkt trouwens wel heel naar zeg
En een tweede bevalling kan dus echt anders zijn!
Misschien zijn het allemaal inkoppers en ik kom er alleen denk ik ook wel uit, maar ik ben wel benieuwd en wie weet komt ze nog met gouden tips.
Oh wacht, dat heeft natuurlijk niks met verzakken te maken.SPOILER: off-topicIk zie het topic omhoog komen en dat is meteen een note aan mezelf om toch nog eens bij een fysio langs te gaan.
Ik heb zaterdag een 10km gelopen en dat ging op zich prima, maar sindsdien heb ik dus ineens weer last van mijn schaambeen.
Dacht dat de tt iets in de richting van 'na lang nog klachten' was oid. Het valt denk ik onder bekkenpijn/-instabiliteit? Maar sowieso is een afspraak maken met de fysio geen slecht idee denk ik. Hier n paar keer n psych geweest omdat ik zo down ben. Maar had er weinig aan.
O en het ging eerder over springen. Ik ben erachter dat ik het best kan, zolang ik het uur ervoor maar niet naar de wc geweest ben. Als ik eenmaal geweest ben, lijkt het wel of ik elk drupje in mijn blaas voel en meteen moet.
Ik kreeg een paar weken geleden heel veel last van mijn stuitje. Ik kon gelukkig dezelfde dag nog bij mijn werkgeefster op de behandelbank
(veel voordelen die nieuwe baan). Toen we daarmee gestart waren meteen besloten het maar goed aan te pakken ook, dus wekelijks bij de chiropractor op de tafel. Gister voelde ik ineens 'iets'.... Doordat mijn bekken nu langzaam weer in originele positie komt en alle spieren anders aan het werk moeten is de verzakking verergerd. Het advies was om meteen bij een bb-fysio aan te kloppen. Morgen kan ik terecht. Denk eens aan een chiropractor. Die kunnen ook veel met het bekkengebied. Vaak in samenwerking met een bekken fysio.quote:
oh jeetje, dat is niet leuk. Gelukkig kun je er morgen al heen. Hier ga ik voor n second opinion. Het is iets verbeterd, maar nog niet genoeg om er zo mee door te willen lopen. Ik weet, heb nog n half jaar herstel, maar of het realistisch is dat t nog n stuk terugtrekt?
Ik heb gister uitgebreide anamnese gehad. Vanaf volgende week hopelijk behandelen, afhankelijk van de duur van het lichamelijk onderzoek. Ze heeft me al voorbereid op uitgebreid inwendig onderzoek en inwendige massages.
Ik ben bij een manueel therapeut geweest en ik stapte van de tafel en ik zweer het: 50 % van de pijn weg! Blijkt toch dat mijn stuitje de boosdoener is en dat heeft niets met de verzakking te maken
Dus ik ben heel erg gelukkig. Werk nu 2 uur per week, volgende week 3 uur, en zo bouwen we het weer op. Ik heb afgelopen weekend een boswandeling gemaakt 
Ben meteen gestopt me die snertmedicatie (lyrica) en ik voel me psychisch ook weer een stuk beter. Nu de pijn grotendeels weg is (want het lijkt steeds meer te zakken) kan ik me ook weer beter concentreren, het is allemaal nog niet als vanouds maar het gaat in elk geval eindelijk weer de goede kant op!
Nu moet ik wel weer gaan oefenen want door de blijdschap heb ik de verzakking een beetje laten eh.. verzakken
Doordat ik meer ontspan is het wel iets erger geworden... (klinkt een beetje zoals bij jou Saffier). Vooral de endeldarm zorgt nu voor wat problemen, maar het is allemaal geweldig vergeleken met die contstante pijn Jippie, ga zeker voor een second opinion! Ik had steeds het gevoel dat het niet goed ging en ik geloofde er niet in. Maar alle experts bleven maar zeggen dat ik moest wachten. Ik baal er nu een beetje van dat ik niet eerder met mijn vuist op tafel geslagen heb. Ik heb een half jaar voor jan doedel met zoveel pijn rondgelopen.
quote:
Ik moet binnenkort naar mn revalidatiearts, zal het daar eens voorleggen. Dat kan wel even in het loopje mee
quote:
[..]
Tnx for reminding me. Afspraak staat.
(pas over 2 maanden was er plek...).
Hoe gaat het met jullie?quote:
[..]
Waarom zou ik er niet op z'n minst advies over inwinnen bij de huisarts of een bekkenbodemtherapeut? Die weet veel beter wat er mogelijk is. Ik heb mezelf voorgenomen minder aan zelfdiagnose te doen.
En hier euhm..nou de hond heeft mijn huiswerk opgegeten en het dekbed wilde me vanmorgen niet loslaten en euhm
Ik ben nog niet geweest bij de arts, dus
Maarrr...ik ben gestopt met fysio en heb nu niet meer zoveel verschuivingen in mijn bekken. Dus dat is ook wel positief De fsyio die ik had was veel te grof bezig waardoor de boel te veel te verduren kreeg. Ik ga nu op zoek naar een andere fysio. Een die met mijn hypermobiliteit uit de voeten kan en ook qua bekkenbodem. zal wel weer een onmogelijke opgave worden
Oh ik kan me voorstellen dat je daar tegenop ziet Taartjesfee. Het is echt lastig om precies iemand te vinden die bij je past en de juiste expertise heeft. Ik heb echt geluk gehad dat naast mijn fysio net een manueel therapeut zit die gespecialiseerd is in het stuitje. Als dat niet het geval was denk ik niet dat ik er ooit achter gekomen was dat dat kon helpen.quote:
Wat een goed nieuws suikertante!
En hier euhm..nou de hond heeft mijn huiswerk opgegeten en het dekbed wilde me vanmorgen niet loslaten en euhm
Ik ben nog niet geweest bij de arts, dus
De fsyio die ik had was veel te grof bezig waardoor de boel te veel te verduren kreeg. Ik ga nu op zoek naar een andere fysio. Een die met mijn hypermobiliteit uit de voeten kan en ook qua bekkenbodem. zal wel weer een onmogelijke opgave worden
Hopelijk kan je via via toch iemand vinden, misschien via een gespecialiseerde arts of andere hypermobiele mensen?
Dat is een goed idee van buufquote:
Taart, mijn manueel therapeute was opgeleid bij het spine and joint center in Rotterdam (schrijf je dat zo?) da's niet zo ver van waar jouw huis woont wellicht? En daar zitten de experts. Die hebben vast ook kijk op hypermobiel.
He, licht off-topic, maar ging dat in een keer goed? Ik neem het vanwege een stel hernia's en moet er eerdaags vanaf, maar ik heb een beetje de kriebels na allerlei horrorverhalen over stoppen met lyrica.quote:
Ben meteen gestopt me die snertmedicatie (lyrica) en ik voel me psychisch ook weer een stuk beter. Nu de pijn grotendeels weg is (want het lijkt steeds meer te zakken) kan ik me ook weer beter concentreren, het is allemaal nog niet als vanouds maar het gaat in elk geval eindelijk weer de goede kant op!
Daar moet jij echt contact mee opnemen, taartjesfee!! Ik ken daar echt goede verhalen van!quote:
Taart, mijn manueel therapeute was opgeleid bij het spine and joint center in Rotterdam (schrijf je dat zo?) da's niet zo ver van waar jouw huis woont wellicht? En daar zitten de experts. Die hebben vast ook kijk op hypermobiel.
Ik stuur je even een PM!quote:
[..]
Dat is een goed idee van buuf
[..]
He, licht off-topic, maar ging dat in een keer goed? Ik neem het vanwege een stel hernia's en moet er eerdaags vanaf, maar ik heb een beetje de kriebels na allerlei horrorverhalen over stoppen met lyrica.
En ik heb weinig goede ervaringen met bahamdelaars die daar een stage hebben gevolgd. Diegene die ík tegenkwam waren alsnog veel te grof en wilden te snel te veel.
Ik ben een beetje sceptisch geworden tegenover behandelaars tegenwoordig
van leuren langs alle therapeuten word ik ook niet blij. En mijn zorgverzekering ook niet gok ik Terwijl ik de module therapieën heb. Wel balen..
Ik heb geen pijn, dus een manueel therapeut zal niks voor me kunnen doen. Het is alleen zo dat hoe goed ik m'n bekkenbodemoefeningen ook doe, er verbetert qua verzakking weinig helaas. Dus ik wil graag van een ander weten wat dan straks eventueel de oplossingen zijn. Vandaar de second opinion.
waar woon je?quote:
Ik heb al een revalidatietraject bij Spine&Joint zelf achter de rug. 8 jaar terug. En daar mag je maar 1x terecht. En het traject daar zou voormij nu echt veel te zwaar zijn.
En ik heb weinig goede ervaringen met bahamdelaars die daar een stage hebben gevolgd. Diegene die ík tegenkwam waren alsnog veel te grof en wilden te snel te veel.
Ik ben een beetje sceptisch geworden tegenover behandelaars tegenwoordig
mijn zus ook hypermobiel+bekkenproblemen heeft een goede bekkenfysio gevonden.
Westlandquote:
[..]
waar woon je?
mijn zus ook hypermobiel+bekkenproblemen heeft een goede bekkenfysio gevonden.
Als een bekkenbodemfysio je niet of niet voldoende kan helpen stuurt ze je naar de gyn door die je eventueel kan opereren.quote:
Maarre, wie weet wat er gedaan kan worden als n verzakking niet verbetert? Tips anyone?
Dat wordt hem dan niet. Of je moet er een fikse reistijd voor over hebben,quote:
Ik kan je wel hun gegevens geven dat je vontact opneemt om te vragen of ze iemand bij jou in de buurt kennen.
Vorig jaar heb ik een tijd bij de bekkenfysio gelopen voor een gespannen bekkenbodem. Mijn ontlasting komt meestal in 3 keer kort na elkaar. Heel vervelend als je op het punt staat om wegte gaan. Dit is meestal als ik met de auto weg moet en er staat file. Ik heb aan mijn eerste bevalling een kleine verzakking overgehouden. Nu ondertussen hoogzwanger van mijn 2de kind. Veel blaasontstekingen en mn gestel is erg snel vermoeid. Lang staan of zitten gaat niet. De uitstulping in vagina is nu weg. Maar bij de anus blijven de skintags helaas wel. Aambeien ben ik ook heel gevoelig voor geworden sinds mijn eerste bevalling. Ben zeer benieuwd hoe ik uit deze bevalling kom. Ik weet wel dat ik nu veel eerder aan de bel trek om de problemen sneller te kunnen aanpakken
En het laatste wat je zegt is herkenbaar.. Dat neem ik me ook voor voor de (eventueel) volgende bevalling.
Hier begin ik nu de pijn van mijn stuitje deels weg valt de verzakking weer steeds meer te voelen. Ik ben dus weer gedisciplineerder aan 't oefenen!
heb zelf na mijn zw.schap fysio gehad van iemand die ook bij het S&J cursus oid had gedaan. Aan haar heb ik heelveel gehad. Zal morgen eens langslopen of ze daar nog zit. Ben haar naam vergeten (is inmiddels alweer bijna 13 jaar geledenquote:
) Delft is toch te doen voor je? Ben ff vergeten welke plaats je woont (jaren geleden heb je voor de verjaardag van mijn dochter Hello Kitty-cupcakes gemaakt )Ik hoop het ook niet voor jequote:
@saffier hope not! Maar goed, zo wil ik ook niet doorlopen. Hoop bv dat anders n ring kan. Iig tot dat de kindjes ouder zijn.
Ik 'mag' morgen. Jippie
Ik had me voor vorige week al ingesteld op lichamelijk onderzoek maar toen was het alleen de anamnese. Morgen uitgebreid lichamelijk dus.Terug naar de bekkenbodemtherapeut of gynaecoloog en daar om oefeningen vragen, maar ze vooral niet zelf gaan proberen.quote:
Ik ben blij dat ik dit forum heb gevonden om iets op te steken van andere dames die gelijkaardig euvel hebben ondervonden. Zelf ben ik half september een koets moeten gaan halen die geen normale opstap had. Ik heb toen 1 been op de grond gezet en het andere been in de koetsiersbak en dan moest ik veel druk uifoefenen om boven te raken. 'S avonds bij mijn stoelgang (die altijd zwaar en slechts 1 x per week was) heb ik zoals altijd veel kracht gezet en toen had ik een raar gevoel in de vaginastreek. ik ben dan met een spiegel gaan kijken en schrok mij een aap omdat ik diep erin een balvormig ding zag. Ik was zo angstig en beefde van schrik, want zoiets wordt ons nooit verteld. 's anderdaags naar de huisdokter die mij naar de uroloog stuurde en die stuurde mij door naar de nieuwe bekkenbodembank bij ons. Die 2 artsen (1 gyneacoloog samen met 1 uroloog) hebben mij fantastisch geholpen en gerust gesteld. Bleek dat ik een urineblaasverzakking fase 1 had en dat ik niets moest doen. Bij mijn vraag aan die man of ik terug mijn beroep in de paarden mocht uitoefenen zegde hij :" je mag alles doen, zelfs op je kop staan".Ik had die man wel kunnen kussen. Ondertussen heb ik zoveel mogelijk informatie op internet opgezocht en ook oefeningen gevonden om de bekkenbodem te versterken en ik heb de indruk dat ik op die korte tijd toch een lichte verbetering zie en voel. Kunnen jullie mij nog raad geven ?
Echt heel lastig. Dan loop je te winkelen en dan moet je af en toe op het karretje hangen en je benen bij elkaar knijpen omdat het gevoel tussen je benen anders té vervelend is . Bij is het begonnen na mijn miskraam (nu een jaar geleden, vruchtje met 8w5 dgn overleden, paar weken laten mk opgewekt). Natuurlijk lang niet zo heftig voor je lichaam als een bevalling, maar schijnbaar dus toch wel genoeg om de boel in je bekken wat minder stabiel te maken. Na de geboorte van onze dochter (9 jaar geleden) had ik nergens last van qua bekkenbodem, maar na de mk dus wel.
Maar ik hoop dat het nu wegblijft
.Inwendig onderzoek op deze manier is nooit tof, maar we zijn heel wat wijzer. Er is behoorlijk wat 'schade' in het bekkenbodemgebied. Verzakking van de achterwand, blaas én baarmoederquote:
@saffier en hoe ging het vandaag? Ik moet 7 november dus weer nd gyn, ben benieuwd wat ze dan zegt.
. Daarbij een hypergevoelige bb die continue onder spanning staat, behalve wanneer dat moet (zoals bij hoesten of niezen) 2 littekens van de bevallingen die niet mooi genoeg hersteld zijn, bb die à-symmetrisch aanspant, en die nauwelijks conditie heeft, ik kan net aan 5 seconden aanspannen terwijl het er minimaal 15 moeten zijn. Beter nog 30. Ik ben een grensgeval of ik doorgestuurd moet worden naar de gyn of niet. Dus eerst zelf aan de oefeningen en masseren van het litteken. Als het niet voldoende herstelt toch naar de gyn die dan waarschijnlijk een ring voorschrijft die je standaard moet dragen. Opereren zal de gyn zo lang mogelijk uitstellen ivm mijn leeftijd. Tijdens het dragen mag je de ring niet voelen. Dat is op dit moment onmogelijk omdat mijn bb hypergevoelig is.
Positief: ik had genoeg kracht tijdens het aanspannen in mijn bb
Ik dacht serieus dat het niet zo heftig zou zijn allemaal en al helemaal niet dat ik een grensgeval voor naar de gyn zou zijn.
Werk aan de winkel dus.
Heb je er veel last van? Je hoort over rugpijn en buikpijn ed, dat heb ik allemaal niet, alleen een rotgevoel, je voelt dat t allemaal niet goed ziet daar.
30 seconden? Nou, dat kan ik ook echt niet. Kom rond de 10 en op halve kracht 15 sec. Bij niezen etc ben ik ook elke keer te laat met aanspannen. Dat is echt erg moeilijk.
Maar hoe kom je dan van een hypergevoelige bekkenbodem af?
Hopelijk wordt je bb minder gevoelig want ik heb zóveel baat bij die ring. Dat drukkende gevoel en de neiging om elke vijf minuten te plassen is daardoor bijna weg. Ik heb een maand gewacht nadat ze het voorstelden, omdat mijn huid en de littekens nog heel gevoelig waren. Maar nu voel ik hem inderdaad niet zitten, het is als een goed zittende tampon. Ik doe hem elke avond uit en 's morgens weer in.
Jippie ik ben 30 en ik heb wel buik- en rugpijn. Ik probeer het vervelende gevoel wel te verminderen door mijn houding aan te passen en dat geldt al helemaal voor de pijn (die dus niets met de verzakking te maken blijkt te hebben).
Maar ik vind dat het na een drukke dag wel zo gevoelig is dat het bijna pijn genoemd kan worden. Het is dan echt een drukkend gevoel, maar tegen het scherpe aan. En ook het gevoel dat ik mijn poep heel hard probeer op te houden, niet aangenaam. Maar dat is misschien meer de endeldarmverzakking.
welshcob, nog bedankt voor je DM. Fijn dat je hier steun vindt! Je oefeningen klinken wel als plausibele bekkenbodemoefeningen, maar je kunt het toch beter onder begeleiding doen dan op eigen houtje. Zoals je hier leest zijn er hele verschillende verzakkingen. Ik kan bijvoorbeeld het achterste gedeelte van de spier niet goed aanspannen en het voorste gedeelte wel. Als ik nu oefeningen doe die op het voorste gedeelte focussen kan het zijn dat ik daarmee het achterste gedeelte wel compenseer, maar dat het voorste gedeelte veel te gespannen wordt, wat op termijn weer voor pijn en ongewenste spanning kan zorgen.
Kortom, van mij ook het advies om bij de fysio langs te gaan. In één afspraak kan ze je al wat basisoefeningen laten zien.
Daarom doe ik die oefeningen en na 1 week begint het goed te voelen - probeer niet te overdrijven
Zo, ben bij mijn gyn geweest. Eea uitgebreid besproken, ze nam mijn klacht over pijn bij penetratie ook echt serieus. Zowel baarmoeder als blaas verzakt. Echter, zij vertelde me dat een ring door veel stellen bij de seks juist wordt verwijderd omdat men het niet prettig vindt. Combinatie van verzakking en feit dat mijn man 2 m lang is met een bijbehorend geslacht maakt het wrs pijnlijk. Plus ik zit volop in de overgang (HUUUUUUquote:
[..]
Tnx for reminding me. Afspraak staat.
(pas over 2 maanden was er plek...).
) en dat verergert het verzakkingsprobleem ivm verweking van bindweefsel. Over een aantal jaar gaan we het verder bekijken. Vooralsnog roeien met de riemen die we hebben, het hoort voor mij blijkbaar bij de fase waarin ik nu zit. Da's wel erg shit zeg… Geen enkele optie qua hulp? Een hersteloperatie of bekkentherapie bijv.?ps. mag ik je teunisbloem aanraden vwb de overgangsproblemen die je wellicht hebt?
Tja, kwestie van jammer maar helaas. Bekkenoefeningen zijn altijd goed zei ze, maar helpen niet specifiek hiertegen. En een operatie is nu nog geen optie, maar als het tzt verergert bekijken we het weer.quote:
Och, het valt me best mee, gelukkig. Het is alleen zo'n gek idee!quote:ps. mag ik je teunisbloem aanraden vwb de overgangsproblemen die je wellicht hebt?
Wel echt balen, Moonah, dat er neits aan gedaan kan worden.
Nou, ik zei ook dat dat natuurlijk erg persoonlijk zou zijn (ik had me immers voorgenomen om echt assertief te zijn!). Zij vertelde dat het haar ervaring is dat het merendeel van de stellen seks heeft zonder die ring. Tegen de blaasproblemen zou de ring dan weer wel helpen, maar daar ben ik inmiddels zo aan gewend, ik bracht het in eerste instantie niet eens in verband met een verzakking.quote:
Ik vind die ring niet in de weg zitten bij seks eigenlijk,
Gheghe.... Da's eigenlijk wel erg offtopic he?!quote:
Hoe merk je dat je in de overgang bent?
Maar een veranderende cyclus is één van de eerste verschijnselen. En verder moet je maar eens googlen.
Ik zit er echt al een aantal jaren in, maar had er gelukkig dermate weinig last van dat ik niet aan de overgang dacht. Pas toen ik al die verschijnselen bij elkaar zag telde ik 1 en 1 op.Ik wil er helemaal niet op googlenquote:
[..]
Nou, ik zei ook dat dat natuurlijk erg persoonlijk zou zijn (ik had me immers voorgenomen om echt assertief te zijn!). Zij vertelde dat het haar ervaring is dat het merendeel van de stellen seks heeft zonder die ring. Tegen de blaasproblemen zou de ring dan weer wel helpen, maar daar ben ik inmiddels zo aan gewend, ik bracht het in eerste instantie niet eens in verband met een verzakking.
[..]
Gheghe.... Da's eigenlijk wel erg offtopic he?!
Maar een veranderende cyclus is één van de eerste verschijnselen. En verder moet je maar eens googlen.
Het is niet mijn bedoeling om je te pushen, dat dat even duidelijk is. Maar ik wil toch even mijn ervaring delen: toen ik die ring ging passen (want je moet zelf voelen welke maat het beste zit) was ik echt helemaal overdonderd van het effect. Inderdaad het gevoel dat ik moest plassen, dat was ineens weg. Maar ook een zwaar gevoel waarvan ik eigenlijk al niet eens meer door had dat het er was. Aan de ene kant wees het me op de klachten waar ik me niet eens meer bewust van was, maar het was ook een enorme opluchting dat ik ineens een soort ontspanning voelde die ik bijna niet meer kende.quote:
[..]
Nou, ik zei ook dat dat natuurlijk erg persoonlijk zou zijn (ik had me immers voorgenomen om echt assertief te zijn!). Zij vertelde dat het haar ervaring is dat het merendeel van de stellen seks heeft zonder die ring. Tegen de blaasproblemen zou de ring dan weer wel helpen, maar daar ben ik inmiddels zo aan gewend, ik bracht het in eerste instantie niet eens in verband met een verzakking.
Ja, ik ben fan
ze heeft drie kinderen gebaard dus dat kan wel.
Ik doe ondertussen dagelijks de 2 soorten oefeningen om de bekkenbodemspieren te versterken en ook de wijze waarop ik dan moet stappen en ik mag niet klagen. Alleen als ik bij het optillen van het bekken bij een van de oefeningen soms te hoog ga dan heb ik later wat ongemak in de spieren maar dat gaat over bij het bewegen. (Ben 67 jaar en ik werk nog dagelijks met paarden en bij het opleren van de jonge paarden moet ik soms met kracht de longe houden bij het longeren en heb ik nadien ook wat spierpijn als ik stil zit - dus moeilijk voor mij om in te schatten wat normaal is en wat niet). Ik ondervind nu ook dat als ik 's avonds nà 20 u. niet meer drink, ik slechts éénmaal in de vroege morgen moet plassen. Het hangt dus ook af van mijn levenswijze en mijn drinkgewoonte.