[CENTRAAL] PvdA #14 - John Leerdam: "Did I do that?"

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 05:51 schreef Oldie57 het volgende:
De PvdA is misschien wel de meest ongeloofwaardige partij van de afgelopen 50 jaar.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 05:51 schreef Oldie57 het volgende:
De PvdA is misschien wel de meest ongeloofwaardige partij van de afgelopen 50 jaar.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 05:51 schreef Oldie57 het volgende:
De PvdA is misschien wel de meest ongeloofwaardige partij van de afgelopen 50 jaar.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 07:59 schreef Nielsch het volgende:

[..]

Nee, dat die die extreme kutpartij PVV. En de SP is nog een stukje ongeloofwaardiger.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 13:15 schreef rubbereend het volgende:
Over elke grote partij valt veel te zeiken, niet zozeer alleen de PvdA. Alleen is dat hip tegenwoordig

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 08:08 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Want...? Je kunt zeggen wat je wilt van de SP, maar vergeleken bij de meeste andere partijen zijn ze een stuk consequenter in hun standpunten.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 08:08 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Je kunt zeggen wat je wilt van de SP, maar vergeleken bij de meeste andere partijen zijn ze een stuk consequenter in hun standpunten.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 08:08 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Want...? Je kunt zeggen wat je wilt van de SP, maar vergeleken bij de meeste andere partijen zijn ze een stuk consequenter in hun standpunten.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 08:06 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Oh jee, nee hoor. Misschien net in de Top 10, maar je kunt over de afgelopen 50 jaar genoeg partijen aanwijzen die erger zijn.

quote:

Op vrijdag 6 april 2012 20:27 schreef Zeeland het volgende:
Tja, die Leerdam. Ik vind dat die blunder ook afstraalt op Lutz Jacobi en dat zij ook moet wieberen. Geen idee waarom, maar weg ermee.

quote:

Op dinsdag 10 april 2012 20:49 schreef n00b13 het volgende:
Hebben jullie het PvdA bijeenskomst dingetje gezien?

Ik had er een topic voor gemaakt:
"Keuzes voor de toekomst van NL" oftewel feestje open deuren intrappen

Wat vinden jullie ervan?

quote:

Op dinsdag 10 april 2012 21:29 schreef remlof het volgende:

[..]

Ik vind de titel al behoorlijk suggestief.

quote:

Op dinsdag 10 april 2012 20:49 schreef n00b13 het volgende:
Hebben jullie het PvdA bijeenskomst dingetje gezien?

Ik had er een topic voor gemaakt:
"Keuzes voor de toekomst van NL" oftewel feestje open deuren intrappen

Wat vinden jullie ervan?

quote:

Op dinsdag 10 april 2012 23:02 schreef n00b13 het volgende:
Ik vond het eigenlijk nogal een herhaling van zetten. Het meeste wisten we al. En echte hervormingen mis ik wel een beetje.

Ook is het jammer dat er geen doorrekening van het CPB is. En ik vraag me af wat nu werkelijk het nut hiervan is. MP markje laat zich echt niet uit het torentje zetten nu de PvdA eens wat hersenspinsels op papier heeft gezet.

Hij gaat sowieso de PvdA pakken op de, in zijn ogen, inadequate manier van bezuinigen en dat daardoor de 3% niet wordt gehaald.

Kanonnenvoer voor de coalitie! Dom van de PvdA.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 11:13 schreef poepa het volgende:
Ik hoorde gisteren dat Kok en Wallage als commissaris van TNT post hadden ingestemd met enorme salarisverhogingen en bonussen aan de top van het bedrijf, terwijl het personeel op straat wordt gedumpt. Kok had het kunstje al eerder bij ING al laten zien.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 11:29 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Waarom zou bij ontslag van het lager personeel de top altijd mee moeten lijden (sowieso, is ontslag lijden?)?

quote:

Ontslag van personeel kan noodzakelijk om kosten te beperken bijvoorbeeld in het geval van teruglopende vraag naar het product dat wordt geproduceerd. Het is juist de taak van de top om het bedrijf soepel die aanpassing te laten doorstaan. Een succesvolle reorganisatie is wel wat extra salaris waard, zelfs als daar ontslag bij vallen.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 11:34 schreef poepa het volgende:
Ontslag is reden om feest te vieren? Zeker als werknemers betreffen die al op leeftijd zijn, is ontslag geen reden voor een feestje. De kans dat een 45+ nog werk vind is nl. nihil.

quote:

Een reorganisatie kan nodig zijn. Maar het past gewoon niet om dan niet om de top dan extra te belonen. Hoe strookt zoiets met je geweten?

quote:

Op woensdag 11 april 2012 11:40 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Ontslag is natuurlijk geen feest, maar ook niet het drama wat links georiënteerde personen en partijen er wel eens van maken. Ontslag is ook juist een kans, een kans om je carrière te heroriënteren en te evalueren. Verder voorkomt het dat mensen hun hele leven slijten in dezelfde functie of bedrijf.

quote:

[..]

Het strookt prima met mijn geweten. Een succesvolle reorganisatie komt echt niet zomaar uit de lucht vallen en kan erg belangrijk zijn voor de toekomst van de onderneming. Ik vind continuiteit en productiviteit belangrijker dan werkgelegenheid en als het management een reorganisatie succesvol volbrengt mag het daar best extra voor beloond worden. Sterker nog, ik vind het dan meer op z'n plaats dan de haast standaard bonussen die je wel eens ziet.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 11:46 schreef poepa het volgende:
Dat klinkt nogal idealistisch. Je weet toch ook wel dat een oudere gewoon geen kans meer maakt op ander werk?

quote:

Een bonus om het personeelsbestand flink te laten slinken vind ik echt pervers om maar iets te noemen. Ik zou het niet over m'n hart kunnen krijgen. Maar managers hebben vaak niet zo last van hun geweten, ze worden er gewoon op geselecteerd.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 11:50 schreef Papierversnipperaar het volgende:
[insert foto van bejaarde postbesteller] "Ontslag geeft mij mogelijkheden op een nieuwe loopbaan!"

quote:

Op woensdag 11 april 2012 11:54 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Mijn moeder is op haar 58ste weer gaan werken, en wel gewoon in een echte baan.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:17 schreef poepa het volgende:

[..]

Voor het minimumloon of een heel klein beetje erboven?

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:19 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Volgens mij tussen de 2500 en 3000 Euro per maand. Wel heeft ze enige jaren als vrijwilliger gewerkt voordat ze aan deze baan kwam, dus dat moet je er dan eigenlijk weer vanaf trekken.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:23 schreef Bolkesteijn het volgende:
Wat vindt jij er schandalig aan?

quote:

Op zondag bij Eva Jinek

PvdA-partijleider Diederik Samsom is te gast op de paarse bank van Eva Jinek. Deze week presenteerde hij zijn nieuwe strategie. Hoe realistisch is de nieuwe koers van de PvdA? Wat zijn zijn politieke ambities? Hoe kijkt hij naar de onderhandelingen in het Catshuis? Eva vraagt het hem.

quote:

Op woensdag 11 april 2012 12:23 schreef Bolkesteijn het volgende:
Wat vindt jij er schandalig aan?

quote:

Op zondag 15 april 2012 09:10 schreef eriksd het volgende:

[..]

Die -dt.

quote:

Eva Jinek: 150.000 euro per jaar is 'middeninkomen'

WNL-ster blijkt op andere planeet te leven

Eva Jinek, ster van de Telegraaf-omroep WNL, verkeert in de overtuiging dat je een 'middeninkomen' hebt als je anderhalve ton per jaar verdient. Dat bleek tijdens een interview met PvdA-leider Diederik Samsom. De zichtbaar verbaasde politicus maakt de presentatrice duidelijk dat een 'hoger middeninkomen' in werkelijkheid ongeveer een derde van dat bedrag is. Jinek blijft ondertussen vasthouden aan haar waanidee. Het zal de vroege ochtend geweest zijn...

Bekijk als je tijd over hebt hier het hele interview waarin Jinek, ooit een veelbelovend talent, een hele reeks aanvallende vragen op Samsom afvuurt maar helemaal niets weet te raken.

quote:

Op maandag 16 april 2012 09:59 schreef yyyentle het volgende:

[..]

http://www.joop.nl/show/d(...)ar_is_middeninkomen/

quote:

Op maandag 16 april 2012 09:59 schreef yyyentle het volgende:

[..]

http://www.joop.nl/show/d(...)ar_is_middeninkomen/

quote:

Op maandag 16 april 2012 13:54 schreef Arolsen het volgende:
De PvdA zou heel wat geloofwaardigheid terugwinnen als per direct Wim Kok en Jaques Wallage uit de partij getrapt zouden worden. Hun goedkeuring van het mensonterende beleid van Post.nl heeft laten zien dat ze geheel niets meer wensen te betekenen voor de kleine man.

quote:

Op maandag 16 april 2012 11:42 schreef voetbalmanager2 het volgende:
Joop.nl

[..]

Joop.nl is dan ook wel de meest kortzichtigste en stigmatiserende weblog die Nederland rijk (of kan ik beter arm) is. Als je daar je 'nieuws' af moet halen dan is er iets goed verkeerd.

quote:

Op maandag 16 april 2012 11:42 schreef voetbalmanager2 het volgende:
Joop.nl

[..]

Joop.nl is dan ook wel de meest kortzichtigste en stigmatiserende weblog die Nederland rijk (of kan ik beter arm) is. Als je daar je 'nieuws' af moet halen dan is er iets goed verkeerd.

quote:

Op maandag 16 april 2012 11:42 schreef voetbalmanager2 het volgende:
Joop.nl

[..]

Joop.nl is dan ook wel de meest kortzichtigste en stigmatiserende weblog die Nederland rijk (of kan ik beter arm) is. Als je daar je 'nieuws' af moet halen dan is er iets goed verkeerd.

quote:

Vernietigend boek over PvdA

DEN HAAG - De PvdA krijgt vernietigende kritiek vanuit eigen gelederen. De sociaaldemocraten hebben geen visie over integratie, proberen vooral allochtone kiezers niet voor het hoofd te stoten en lopen weg voor problemen.

Dat constateert voormalig PvdA-Kamerlid Samira Bouchibti, die tot 2010 parlementariër was voor de partij. Ze haalt in het boek De Islam, de moslims en ik, dat woensdag verschijnt, hard uit naar haar vroegere collega’s.
Vooral op integratiegebied slaan de sociaaldemocraten volgens haar de plank volledig mis. "Hun taboes en vooringenomenheid staan een realistische aanpak van veel problemen in de weg”, schrijft ze. "De PvdA ziet niet dat de meerderheid van de allochtonen zich ook doodergert aan klaplopers onder de allochtone bevolking."

quote:

Op zaterdag 21 april 2012 13:37 schreef Ronnie_bravo het volgende:

[..]

Nee echt?? Goh dit is toch een echte openbaring zeg.......benieuwd hoe lang men het nu nog durft te ontkennen hier

quote:

Op maandag 23 april 2012 09:32 schreef Ronnie_bravo het volgende:
Dus eerst roepen ze': Wij zijn overal tegen, wij stemmen overal tegen.

NU: wij willen wel meedenken hoor, we moeten snel met zijn allen aan de slag.

Als ze maar op het pluche kunnen zitten.....je zou maar stemmen op dit soort droeftoeters.

quote:

Op maandag 23 april 2012 09:34 schreef Scorpie het volgende:
Dit is toch wel het mooiste staaltje draaikonterij, binnen 6 weken 180 graden draaien:

Samsom bereid tot regeren met Rutte (23-04-2012)
Samsom wil niet met VVD in kabinet (08-03-2012)

Alles voor dat pluche ?

quote:

Op maandag 23 april 2012 09:36 schreef FTWO het volgende:

[..]

Begrijpend lezen is ook een vak blijkbaar...

quote:

Op maandag 23 april 2012 09:56 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Ah, dus die artikelen spreken elkaar niet tegen?

quote:

Op maandag 23 april 2012 10:24 schreef Elfletterig het volgende:
Nee, dit is een staaltje onbegijpend lezen. Samsom heeft herhaaldelijk aangegeven dat hij weinig ziet in samenwerking met "deze VVD", doelend op de conservatieve, populistisch-rechtse koers. Hij heeft ook herhaaldelijk gesteld dat hij meer op had de "groene", sociaal-liberale Rutte.

En feitelijk zegt -ie nu nog steeds hetzelfde: partijen zullen over hun eigen schaduw heen moeten springen. Vrij vertaald: partijen zullen water bij de wijn moeten doen, moeten veranderen, toenadering moeten zoeken. En in het geval van de VVD betekent toenadering dus automatisch een beweging in sociaal-liberale richting.

Kortom: de beide uitspraken zijn volledig in lijn met elkaar, maar ja: om dat te snappen, moet je wat meer doen dan alleen simplistisch koppensnellen met als hoofddoel PvdA'tje bashen.

quote:

Op maandag 23 april 2012 10:27 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Lijkt me nogal stug dat de VVD nu binnen een paar dagen een enorme ommezwaai gaat maken om met de PvdA overweg te kunnen denk je niet .

quote:

Dat Samson gaat roepen dat elke partij water bij de wijn moet doen is simplistisch en populistisch gebral van iemand die inziet dat het pluche voor het grijpen ligt. De verkiezingen zijn dus gewoonweg al begonnen, en zijn praatje steekt hij overal in de media graag af. Niet serieus te nemen.

quote:

Samson heeft een hoop noten op zijn zang maar vergeet dat hij links ingehaald wordt door de SP en straks gevangen zit tussen 2 machtsblokken; de VVD en de SP. Ben benieuwd hoeveel toenadering de andere partijen willen gaan zoeken met de PvdA, zeker als blijkt dat er een kabinet gevormd kan gaan worden zonder hen.

quote:

Op maandag 23 april 2012 10:27 schreef Scorpie het volgende:

[..]

Lijkt me nogal stug dat de VVD nu binnen een paar dagen een enorme ommezwaai gaat maken om met de PvdA overweg te kunnen denk je niet .

Dat Samson gaat roepen dat elke partij water bij de wijn moet doen is simplistisch en populistisch gebral van iemand die inziet dat het pluche voor het grijpen ligt. De verkiezingen zijn dus gewoonweg al begonnen, en zijn praatje steekt hij overal in de media graag af. Niet serieus te nemen.

quote:

Op maandag 23 april 2012 10:39 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Ik zal het je beter vertellen: de VVD had in 2010 al veel meer water bij de wijn moeten doen. Ze hadden moeten inzien dat ze weliswaar de grootste partij waren, maar dat de grootste partij nog nooit zo weinig zetels had (31) en dat het verschil met de tweede partij (30) nihil was. De kiezer sprak zich duidelijk uit voor een centrumkabinet van danwel VVD-PvdA met D66 en GroenLinks, danwel met het CDA. Dat waren de enige twee werkbare coalities met een ruime meerderheid.

Maar nee, in plaats van een breed gedragen meerderheidskabinet in een tijd van economische crisis, moest de VVD zonodig over rechts, waarvoor nauwelijks mandaat was, met ook nog eens een populistische, dubieuze en onbetrouwbare gedoogpartner. We zijn anderhalf jaar gesteggel en gezeik verder. Zelfs als je fan bent van rechts beleid, moet je vaststellen dat het beleid hopeloos faalt en dat deze regering alleen maar zorgt voor nog meer stilstand.

De VVD zal na de volgende verkiezingen niet over rechts kunnen regeren. Als men opnieuw de grootste wordt, zal men in zee moeten met partijen die linkser zijn dan de VVD (welke partijen dat ook zijn). Dat partijen "water bij de wijn moeten doen" is overigens mijn vertaling van Samsoms woorden.

Verder druipt de rancune af van je tekst. De verkiezingen zijn niet door toedoen van de PvdA begonnen, maar omdat VVD en CDA zonodig in zee wilden met een onbetrouwbare gedoogpartner die willens en wetens de boel laat klappen. Lees anders dit bericht eens:
http://www.powned.tv/nieu(...)lang_interessee.html

De PvdA wil op het pluche Goh, je meent het. Ken je politieke partijen die geen macht of invloed ambiëren?

Wat de verkiezingsuitslag wordt, is koffiedik kijken. Peilingen zijn momentopnames. Alleen de uitslag in september telt echt. Er is nog van alles denkbaar. En de maatregelen die partijen de komende tijd in de Tweede Kamer nemen (en steunen) zullen ook van invloed zijn op het stemgedrag.

Overigens zegt "voorbijgestreefd worden" of "gehalveerd worden" helemaal niks. Het CDA werd bij de vorige verkiezingen gehalveerd, maar regeerde doodleuk verder. De SP stond in 2006 met 25 zetels aan de kant. De PvdA op dit moment met 30 zetels. Eind jaren '70 was de PvdA zelfs de grootste partij, maar gingen CDA en VVD samen regeren. Ook zulke constructies zijn anno 2012 denkbaar: VVD en PVV (als de VVD überhaupt nog met de PVV wil regeren) zullen nooit groot genoeg zijn. Meer dan 60 zetels worden het echt niet. Blijven er dus nog 90 over. Er is wellicht wel een centrum-links kabinet te vormen waarbij de VVD als grootste partij buitenspel staat.

quote:

Op maandag 23 april 2012 10:44 schreef KoosVogels het volgende:

[..]

En dat jij vindt dat de PvdA niet serieus is te nemen, mag natuurlijk nauwelijks een verrassing heten. Je bent nu spijkers op laag water aan het zoeken en komt over als een wereldvreemd figuur dat voor het eerst van zn leven kennismaakt met politiek.

quote:

Op maandag 23 april 2012 10:44 schreef KoosVogels het volgende:

[..]

Gast, de verkiezingsstrijd begon al op het moment dat Verhagen zaterdag zn bek opentrok. Ik weet dus niet in wat voor naieve droomwereld jij leeft, maar elke partijleider zal zich zo nodig in bochten wringen om te winnen.

quote:

En dat jij vindt dat de PvdA niet serieus is te nemen, mag natuurlijk nauwelijks een verrassing heten. Je bent nu spijkers op laag water aan het zoeken en komt over als een wereldvreemd figuur dat voor het eerst van zn leven kennismaakt met politiek.

quote:

Op maandag 23 april 2012 11:32 schreef Ronnie_bravo het volgende:

[..]

Jij voelt jezelf weer beter dan de rest??

quote:

Op maandag 23 april 2012 11:39 schreef KoosVogels het volgende:

[..]

Oh, nee hoor. Ik denk eerlijk gezegd dat Scorpie dondersgoed weet hoe het politieke spelletje werkt. Hij houdt zich echter van de domme om zo de PvdA in het verdomhoekje te kunnen plaatsen.

quote:

Kunduz-akkoord is valse start
op 26 april 2012

Er lag een unieke kans op een nieuwe start voor Nederland waarmee het begrotingstekort op orde gebracht had kunnen worden en de pijn die daarmee gepaard gaat eerlijk verdeeld had kunnen worden. Dit is niet die nieuwe start. Dit is een valse start.

Dit pakket zet leraren en politieagenten op de nullijn, jaagt VUT’ters de bijstand in, maakt de dagelijkse boodschappen procenten duurder, vermindert de kansen op een baan voor ouderen en vraagt vrijwel niets van de hoogste inkomens. De lasten eerlijk delen zou betekenen dat er eindelijk van hen ook een extra bijdrage wordt gevraagd.

De PvdA is dus teleurgesteld. Nederland had een nieuwe start kunnen maken. Maar nog meer dan teleurgesteld zijn wij strijdbaar. Zolang het pakket niet definitief is zullen wij iedere kans blijven grijpen om ervoor te zorgen dat het oplossen van de financiële problemen op een eerlijke en verantwoorde manier gebeurt.

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 09:20 schreef Oldie57 het volgende:
De PvdA heeft dus gekozen voor een extremistische koers. Met de SP en de PVV wordt het dringen aan de populistische flank van het politiek spectrum. De PvdA geeft dus aan geen verantwoordelijkheid te willen nemen. Tja het kan verkeren, Samsong en Wilders die eendrachtig het kabinet gaan bestrijden.

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 09:20 schreef Oldie57 het volgende:
Samsong.

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 09:36 schreef Quarant het volgende:
Diederik,u draait en u bent niet eerlijk.

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 09:55 schreef Paul het volgende:
Hou op jullie
PVDA is de beste partij van NL

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 10:18 schreef Lord_Vetinari het volgende:

Maar die kans acht ik erg klein.

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 10:25 schreef Oldie57 het volgende:

[..]

Dat denk ik ook. De PvdA is niet meer geinteresseerd in cijfers en feiten maar laat zijn oor hangen naar Roemer die niet wil bezuinigen en wil blijven doorgaan met het uitgeven van geld dat we niet hebben.

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 09:55 schreef Paul het volgende:
Hou op jullie
PVDA is de beste partij van NL

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 15:45 schreef remlof het volgende:

[..]

Ik ben ook teleurgesteld in de PvdA dat ze dit akkoord niet gesteund hebben. Maar ik zie nu dat ik niet alleen sta. Het zal vast een interessante ledenraad worden morgen Paul

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 15:58 schreef rubbereend het volgende:
Samsom had gewoon zo snel mogelijk aan moeten haken. Maar het drietal oppositiepartijen dat de basis vormde was al tijden samen bezig, daar haak je ook niet heel makkelijk bij aan.

quote:

MSTERDAM – De PvdA verliest maar liefst 5 zetels na het aannemen van het begrotingsakkoord waarbij de partij niet betrokken was.

Foto: ANP
Dat blijkt uit een peiling die Maurice de Hond vrijdag hield onder 5000 kiezers.
Afgelopen zondag stond de partij onder leiding van Diederik Samsom nog op 24 zetels, dat waren er zes minder dan bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2010. Nu houdt de partij nog 19 zetels over.

Toch vindt slechts 35 procent van de PvdA-kiezers het niet verstandig dat de PvdA niet heeft ingestemd met het akkoord dat VVD, CDA, D66, GroenLinks en ChristenUnie hebben gesmeed. Van alle kiezers vindt 58 procent dat een onverstandige beslissing.
PvdA en PVV worden door alle kiezers als grootste verliezers gezien van de afgelopen week, met respectievelijk 58 en 66 procent. Tot de grootste winnaars worden D66 (51 procent) en GroenLinks (44 procent) gerekend.
De Jager
Een krappe meerderheid van alle deelnemers aan de peiling is positief (24 procent) of vrij positief (27 procent) over de inhoud van het akkoord.
Volgens verreweg de meeste mensen (49 procent) is dat in de eerste plaats te danken aan demissionair minister Jan Kees de Jager (Financiën). Hij voerde sinds woensdag overleggen met verschillende partijen om te horen wat hun wensen en ideeën waren.
Slechts 7 procent van de kiezers denkt in de eerste plaats aan demissionair premier Mark Rutte. Van de fractievoorzitters die bij de onderhandelingen zaten, wordt Alexander Pechtold (D66) met 8 procent het meest genoemd, gevolgd door Jolande Sap (GroenLinks) met 4 procent en Arie Slob (ChristenUnie) met 2 procent.
De fractievoorzitters van VVD en CDA, Stef Blok en Sybrand van Haersma Buma, worden helemaal niet genoemd. En 24 procent denkt aan ‘niemand in de eerste plaats’.
PVV
Een overgrote meerderheid van alle kiezers (79 procent) is achteraf bezien blij dat de PVV haar steun aan de regering van VVD en CDA heeft ingetrokken. Opvallend daarbij is dat van de VVD-kiezers slechts 59 procent daar blij mee is, tegenover 90 procent van de CDA-kiezers. Van de eigen PVV-aanhang staat 70 procent achter het besluit.
In de peiling verliest de PVV opnieuw 2 zetels en komt daarmee uit op 17 zetels. De partij van Geert Wilders, die vorige week de Catshuisonderhandelingen liet klappen, staat daarmee op het laagste punt sinds de Tweede Kamerverkiezingen.
SP
De SP was ook niet bij het akkoord betrokken, maar wint wel 1 zetel en is daarmee opnieuw samen met de VVD de grootste partij (beiden 31 zetels) in de peilingen.
Grootste winnaar is deze week GroenLinks, die met 3 zetels meer uitkomt op 8 zetels (tegenover nu 10 in de Tweede Kamer). CDA en D66 winnen beiden 2 zetels en staan daarmee op respectievelijk 13 en 17 zetels.
Daarmee staat de zogenaamde 'Kunduz-coalitie', de partijen die deze week tot een akkoord kwamen en eerder instemden met de Kunduz-missie komt daarmee in totaal op 76 zetels (tegen 77 zetels in de huidige Kamer). Dat is 6 zetels meer dan vorige week.

quote:

Op vrijdag 27 april 2012 17:50 schreef Breekfast het volgende:

[..]

Was te verwachten. Vind de tactiek van de PvdA onbegrijpelijk. Met deze linkse koers hebben ze besloten te concurreren met de SP en de PVV, 2 partijen waar ze weinig zetels weg zullen halen.

Samsom had gewoon zonder voorwaarden direct zich in de onderhandelingen moeten opdringen.

quote:

'Alexander, we moeten in beweging komen'
Laatste update: 27 april 2012 15:14 info
DEN HAAG - Het begon allemaal met een belletje afgelopen maandagochtend. "Alexander, volgens mij moeten we in beweging komen."

Foto: ANP
Het was ChristenUnie-fractievoorzitter Arie Slob die belde met D66-leider Alexander Pechtold.

Het zou het begin blijken van een turbulente week, waarin uiteindelijk GroenLinks, ChristenUnie en D66 samen met het demissionaire kabinet tot een noodpakket kwamen om het begrotingstekort in 2013 terug te dringen.

Slob is met zijn adequate optreden misschien wel dé held van de week. Een unicum, voor een politicus die in feite zojuist akkoord is gegaan met miljardenbezuinigingen waarbij niemand gespaard wordt.

In een interview met NU.nl, doet hij zijn verhaal.

Dat sluit mooi op elkaar aan: na zo’n spetterende week bent u vrijdag voorgedragen als lijsttrekker voor de ChristenUnie. Toeval?

"Ja, want ik heb zondag besloten beschikbaar te zijn en daar zou donderdagavond het bestuur zich over buigen, met dus dit resultaat."
"In toeval geloof ik natuurlijk niet, maar het is wel heel bijzonder."

Voor we vooruitblikken, een terugblik op de week. Hoe heeft u die ervaren?

"Het was wel emotioneel, dat mag je best weten. Dit gaat veel dieper dan het zoveelste debatje. Deze week ging het er even écht om. Ik denk ook dat het een ijkpunt was voor de parlementaire geschiedenis, maar dat zal moeten blijken."

De week begon ermee dat u na de val van het kabinet in feite de enige was die PVV-leider Wilders in het debat bekritiseerde. Waarom?

"Ik weet echt niet waarom ik de enige was. Deze man heeft Nederland in een chaos terecht laten komen. Dan kan het toch niet zijn dat hij niet ter verantwoording wordt geroepen? Ik heb geprobeerd naar boven te krijgen wat Wilders bewogen heeft."

Waarom liet de rest van de oppositie dat na denkt u?

"Daar gaan ze zelf over. Ik heb niet de tijd gehad om er met ze over te praten. Ik heb wel begrepen dat dit niet zo georganiseerd was, want dat dacht ik even. Dat had me ook heel onverstandig geleken."

Had u toen al het idee dat het land nog uit bestuurlijke en economische verlamming kon worden getrokken?

"Ook politieke verlamming. We zitten in een economische crisis die zich alleen maar verder verdiepte. Daar kwam nog eens een politieke crisis overheen. Dan ben je wel op de bodem beland van wat je met elkaar aan kunt."

Wanneer en vanuit welke hoek kwam deze week het eerste voorstel om eens samen met GroenLinks, D66 en ChristenUnie rond de tafel te gaan?

"Ik heb maandagochtend Alexander Pechtold (D66) gebeld: 'Alexander, volgens mij moeten we nu in beweging komen.' We noemden ook meteen GroenLinks, waarop Alexander contact zocht met Jolande Sap."
"We waren altijd al gedrieën met elkaar bezig als het op crisisaanpak aankwam. Wij hadden ook al in oktober 2011 een motie ingediend waarin we zeiden: als er bezuinigd moet worden, doen we mee, maar dan wel met hervormingen. En dat hebben we nu opgepakt."

En de PvdA dan?

"We gingen in eerste instantie dus even met z’n drieën zitten. Ook omdat we het crisisplan van de PvdA kenden, en dat in heel veel opzichten veel afwijkt van waar wij voor staan."
"Bijvoorbeeld op het gebied van zorg, gaan zij weer terug naar voor het jaar 2000, met de hogere wachtlijsten enzo. Dat is terug, en je moet vooruit."
"Op de arbeidsmarkt en de woningmarkt zagen we bij die partij weliswaar wél bewegingen, maar over de 3 procent begrotingstekort werd dan weer in allerlei bewoordingen gezegd dat het niet van de PvdA hoefde."

En de SGP dan?

"Die heeft geen crisisaanpak. Er lag niets van hen. En ze waren ook getalsmatig nog niet nodig."
"Daarbij kwam dat de partij de afgelopen tijd het kabinet op een aantal punten heeft gesteund, waar wij juist correcties wilden."

Wist minister Jan Kees de Jager (Financiën) woensdag dat u daar met z’n drieën op de kamer van Pechtold hem op zat te wachten?

"Jazeker. We hadden hem al ingelicht over onze gezamenlijke aanpak. Dat vond hij volgens mij prima."

Had u toen al het idee dat dit plan ook ging lukken?

"Nee, dat weet je echt pas op het moment dat zo’n akkoord bezegeld is."

Wat is precies de rol van De Jager geweest?

"Verkennen. Hij heeft naar ons moeten luisteren, hij heeft ons ook bevraagd op wat wij wilden. En we konden van hem informatie krijgen over de mogelijkheden."
"Ook deed hij suggesties en fungeerde hij als verbinding met het kabinet. Echt een verbinder. De minister van Financiën is daar denk ik ook bij uitstek geschikt voor."

Op welk punt heeft u voor uw gevoel met name over uw schaduw heen moeten springen?

"We hebben op heel veel terreinen bewegingen gemaakt die niet in ons verkiezingsprogramma zitten, maar die noodzakelijk zijn vanwege de crisis."
"De kritiek uit de achterban is vooralsnog beperkt. Ik denk dat het langer doorwerken bij mensen wel hard aankomt."

Eén punt van kritiek bleef gister evenwel hangen. Hoe houdbaar is dit akkoord?

"We moeten nu handelen. 12 september zijn verkiezingen, dat is democratie. Ik hoop dat partijen verantwoordelijkheidsbesef hebben, dat straks niet alles weer wordt omgegooid. En als na de verkiezingen nog een paar correcties kunnen worden toegepast, hoeft dat helemaal geen probleem te zijn. Maar het hart staat er: dat zijn de hervormingen."
"Het zou doodzonde zijn als na 12 september een heel grote SP en een heel grote PVV samen aan de macht komen en alles weer terug gaan draaien."

Acht u het waarschijnlijk dat VVD, CDA, GroenLinks, D66 en ChristenUnie ook na de verkiezingen samen verder gaan?

"Dit akkoord is inderdaad niet zonder betekenis. Maar als je een kabinet gaat smeden, komen er ook andere onderwerpen op tafel waar we het niet altijd met elkaar over eens zijn. Daar wil ik niet voor weglopen, dat zou ik nooit doen, maar dat moeten we nog even zien."
Met welke boodschap gaat u nu de verkiezingen in?

"Ook in crisistijd kunnen er nog idealen zijn."

quote:

Op zaterdag 28 april 2012 09:48 schreef betyar het volgende:

[..]

[..]

Welke tactiek? Slob geeft hier toe dat ze de PvdA erbuiten hebben gehouden.

quote:

Er zijn oprechte pogingen geweest om de PvdA erbij te halen, maar de partij lag zelf dwars. Dat zeiden de fractievoorzitters van D66, GroenLinks en ChristenUnie, de drie partijen die gisteren met VVD en CDA een nieuw akkoord vormden, vandaag bij Pauw en Witteman.

Bij het zogenoemde 'wandelgangenakkoord' is de PvdA niet betrokken. Maar volgens Alexander Pechtold (D66), Jolande Sap (GroenLinks) en Arie Slob (GroenLinks) hebben ze de partij niet vanaf het begin genegeerd. Sap: 'PvdA gaf alleen aan wat ze niet wilden.' Slob: 'Op een gegeven moment moesten we gewoon door.'

Volgens Pechtold is het best begrijpelijk dat de PvdA 'aarzelde'. 'Mijn gevoel is dat niemand woensdagavond nog dacht dat het zou lukken. Dat is niemand kwalijk te nemen. Voor de PvdA is het best een gok om hieraan mee te doen.'

Sap wil graag een zo progressief mogelijke coalitie vormen na de verkiezingen. 'Als de verkiezingsuitslag het toelaat, zou ik graag de VVD of het CDA willen wippen voor de PvdA.'

quote:

Op zaterdag 28 april 2012 09:50 schreef Lord_Vetinari het volgende:

[..]

Bij P&W zei hij wat anders:

[..]

http://www.volkskrant.nl/(...)wel-bij-hebben.dhtml

quote:

Boze Van der Staaij verwijt Pechtold 'gezwam'

Video SGP-leider Van der Staaij is geirriteerd dat D66-fractievoorzitter Pechtold de SGP niet heeft gevraagd om mee aan tafel te zitten.

quote:

Op zaterdag 28 april 2012 10:02 schreef yyyentle het volgende:
Diederik Samsom lijkt te zijn getackeld door het oprechte drietal.

De SGP is, heel toevallig, naar eigen zeggen ook buitengesloten.

[..]

http://nos.nl/video/36696(...)pechtold-gezwam.html

quote:

En de SGP dan?

"Die heeft geen crisisaanpak. Er lag niets van hen. En ze waren ook getalsmatig nog niet nodig."
"Daarbij kwam dat de partij de afgelopen tijd het kabinet op een aantal punten heeft gesteund, waar wij juist correcties wilden."

quote:

Op maandag 30 april 2012 09:01 schreef kossikvassik2 het volgende:
Ik heb een vriendin die heel actief is voor de PVDA,
maar elke keer als ik haar vraag of ze blij/tevreden is met hoe de PVDA iets aanpakt heeft ze altijd kritiek xd

quote:

Op maandag 30 april 2012 11:02 schreef 99.999 het volgende:

[..]

Dit gedoe is natuurlijk minstens zo sneu als dat elke keer verbasteren tot Samsong/Samson

quote:

Op woensdag 2 mei 2012 12:17 schreef borisz het volgende:
We krijgen een nieuwe kamervoorzitter. Gerdy Verbeet verlaat in september de tweede kamer.

quote:

Op donderdag 3 mei 2012 12:25 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Nee, je bent iemand goedkoop aan het neersabelen, ook nog eens op basis van een voorbarige en ongefundeerde aanname, namelijk dat het maar goed is dat ze geen fractievoorzitter is geworden. Als ze dat wél was geworden, was ze daar volledig voor gegaan.

Ze is dat echter niet geworden, ze heeft over haar toekomst nagedacht en verlaat na (maar liefst) 14 jaar de Haagse politiek. Dat maakt ze vóór de verkiezingen kenbaar; niet pas achteraf, om eerst nog even flink wat Turkse kiezers voor de PvdA binnen te slepen en dan pas te vertrekken.

quote:

Op donderdag 3 mei 2012 12:22 schreef Elfletterig het volgende:
In other news:

[..]

Het is een verbetering ten opzichte van de vorige keer, maar ik vind het nog steeds geforceerd. Je moet gewoon de beste mensen op de beste plekken zetten. Er zijn nogal wat vrouwen opgestapt of aan het twijfelen. Je moet dan wel goede, volwaardige kandidaten hebben om hoog op de lijst te zetten.

Ik ben benieuwd welke vrouwen straks hoger op de lijst zullen staan. Eijsink lijkt me trouwens wel een goede. Verder is het een prima zaak dat de PvdA meer aandacht gaat besteden aan regionale spreiding. Een Overijsselse kandidaat hoger op de lijst lijkt me meer dan welkom.

quote:

Op donderdag 3 mei 2012 17:11 schreef borisz het volgende:
Hamer & Jacobi gaan door.

quote:

Op donderdag 3 mei 2012 17:11 schreef borisz het volgende:
Hamer & Jacobi gaan door.

quote:

Hoe wordt Samsom premier? In Elsevier sprak Diederik Samsom deze week duidelijk de ambitie uit premier te willen worden. Op dit moment zal binnen de Partij van de Arbeid dan ook hard nagedacht worden over de juiste strategie om dit te bereiken. Eerst werd het Lente akkoord niet ondersteund en deze week flirtte Samsom openlijk met de SP. Passen deze stappen in de route naar de Heilige Graal van het premierschap?

Eigenlijk is de opdracht voor Samsom heel simpel. Hij moet het meest geloofwaardige alternatief zijn voor Mark Rutte en het beleid dat hij vertegenwoordigt. De kiezer krijgt graag een heldere keuze voorgelegd. Geloof ik in stevige bezuinigingsbeleid als oplossing voor de crisis dan is Rutte mijn man. Zie ik dat beleid niet zitten dan wil ik een logisch en sterk alternatief. Als het de PvdA lukt om Samsom en de partij te presenteren als dit logische alternatief dan zullen zij als een magneet veel van de stemmen uit de linkerflank van het electoraat naar zich toe weten te trekken en de grootste partij worden.

Als je het zo bekijkt dan was het niet steunen van het Lente akkoord een strategisch slimme zet. Stel dat de PvdA wel was aangehaakt. Dit zou het voor Samsom heel moeilijk hebben gemaakt om Rutte tijdens de campagne hard aan te vallen. Zie de worsteling die D66, GroenLinks en de ChristenUnie nu doormaken. Emile Roemer zou spekkoper geweest zijn en de meest natuurlijke leider op links.

Daar waar vrijwel iedereen riep dat het missen van de Kunduz-boot een blunder was zal blijken dat dit juist in de race naar het premierschap een verstandige keuze was. De PvdA moet de komende maanden zo geloofwaardig mogelijk hard kunnen schoppen tegen het huidige beleid. Hiervoor moet Samsom ver verwijderd staan van Rutte.

En dan de liefdesverklaring aan de SP. Inhoudelijk voor veel PvdA-ers een gruwel. Maar toch een slimme zet. Emile Roemer is voor Samsom op weg naar het Catshuis een grotere vijand dan Rutte. Met 27 zetels in de laatste peiling zit een goed deel van de kiezers die de PvdA nodig heeft bij de buren. Waarom? Omdat bij de protestpartij SP een duidelijk en hard geluid tegen alle bezuinigingen wordt verkondigd. Een gevoel dat door veel mensen gedeeld wordt. Door nu tegen de SP aan te schuren laat hij zien deze gevoelens te delen.

Maar ongetwijfeld zullen er af en toe ook plaagstootjes uitgedeeld gaan worden richting de socialisten op het gebied van realiteitszin en haalbaarheid. De zwakke plek van de SP. Samsom zal gaan uitstralen, of in ieder geval dat gaan proberen, dat linkse idealen de meeste kans van slagen hebben door te stemmen op de PvdA. Een electorale knuffel met de SP kan veel meer stemmen opleveren op dit moment dan een avance met D66 en GroenLinks. Verstandig dus.

Roderik van Grieken is directeur van het Nederlands Debat Instituut

quote:

Op donderdag 3 mei 2012 18:15 schreef Oldie57 het volgende:

[..]

Hamer, het symbool van de onaantrekkelijkheid van de PvdA.

quote:

Op dinsdag 29 mei 2012 00:49 schreef remlof het volgende:
Ik vond Samsom het verdomd goed doen tegen Blok in K&vdB vanavond.

Hopelijk een voorproefje voor morgen

quote:

Op donderdag 21 juni 2012 13:02 schreef Elfletterig het volgende:

[..]

Lea Bouwmeester dus niet. Staat verrassend genoeg slechts op plaats 18:

[..]

Bron: http://www.volkskrant.nl/(...)12-van-de-PvdA.dhtml

quote:

Maar na het debat van woensdag zijn wij van mening dat er voldoende garanties zijn gegeven om in dit langdurige en lastige dossier een volgende stap te zetten. Dit toestel past bij de modernisering van de luchtmacht die nodig is om een breed inzetbare krijgsmacht te behouden. Zoals gebruikelijk blijven we het project kritisch volgen.

Voor de PvdA zijn de eisen van de politieke ledenraad van groot belang. Daarom stonden we tijdens het debat uitgebreid stil bij de wensen en vragen van de PvdA-leden. De betrokken ministers zegden in reactie op onze wensen en vragen toe dat het kabinet:
•de inspanningsverplichting op zich neemt om de ambitie op het gebied van onderhoud te realiseren; er moet zoveel mogelijk werk dat met de JSF te maken heeft naar Nederland komen.
•zich extra inspant om de kennis die mede met Nederlands geld binnen het JSF project wordt ontwikkeld ter beschikking wordt gesteld aan Nederlandse opleidingsinstituten om zodoende het onderwijs van een verdere impuls te voorzien.
•de Kamer halfjaarlijks rapporteert over de voortgang en gerealiseerde omzet/werkgelegenheid.
•op zeer korte termijn overgaat tot het benoemen een Bijzonder Vertegenwoordiger benoemd om extra inspanning te verrichten om de toezeggingen te realiseren.
•bij de vervanging van de F-16 vasthoudt aan strakke financiële kaders om de financiële risico’s af te dekken. Het kabinet heeft het zogenaamde verwervingsbudget (¤4,5 miljard in totaal) en het exploitatiebudget (¤270 miljoen per jaar) gemaximeerd. Beide bedragen zijn inclusief een veiligheidsmarge van 10%, die de minister kan gebruiken bij tegenvallers. Dit is dus het bedrag waarmee de minister het moet doen.
•zich gaat inspannen om geluidsoverlast zoveel mogelijk te voorkomen. Om de garanties met betrekking tot het geluid zo goed mogelijk vast te leggen diende ik deze motie (pdf) in.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 18:06 schreef 99.999 het volgende:
Ze hebben vorig jaar al afgesproken dat ze mee zouden werken. Dat was onderdeel van het regeerakkoord. Dan is er weinig anders mogelijk dan voor de vorm tegensputteren.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 18:29 schreef Wespensteek het volgende:

[..]

Volgens mij hebben ze steeds als ze regeerden protesterend meegedaan en als ze in de oppositie zaten steeds overal tegen gestemd. Dit wordt dus weer een grote mislukking waar de PvdA verantwoordelijk voor is omdat ze niet de ballen hebben om voor hun standpunt te staan.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 18:31 schreef rubbereend het volgende:

[..]

Net zoals de PVV, CDA, D66 en de VVD dat zijn. De PVV deed net zo hard tegen hun zin in mee.

Het verdriet van de PVDA

quote:

De Partij van de Arbeid beleeft een politiek koningsdrama. Na een bijzondere landelijke verkiezingscampagne (2012) onder leiding van Diederik Samsom met een prachtig resultaat, keren kiezers zich nog geen twee jaar later massaal van de PvdA af. In de peilingen stevenen ze af op niet meer dan twee zetels in het Europees Parlement, drie maanden geleden behaalden ze een historische verkiezingsnederlaag bij de gemeenteraadsverkiezingen en volgens de peilingen zouden ze bij landelijke verkiezingen nog slechts 10-13 van de huidige 38 Tweede Kamerzetels behalen.

Een van de absolute machtspartijen van ons land hangt aan een zijden draadje. Is dat erg? Staat de erfenis van Domela Nieuwenhuis, Willem Drees en Joop den Uyl op het spel? Waarom zijn kiezers zo teleurgesteld geraakt in de PvdA? Is er nog toekomst denkbaar voor de sociaal-democratie?

Een avond over verleden (en toekomst?) van de PvdA. Over geplukte ideologische veren, kroonprinsen en de zittende coalitie. Een afscheid? Of een nieuw begin?

Met bijdragen van Monika Sie, directeur van het wetenschappelijk bureau van de PvdA; Paul Kalma oud-Kamerlid voor de partij, Thijs Niemantsverdriet, NRC journalist, PvdA watcher en auteur van De Vechtpartij; Ewald Engelen, publicist en hoogleraar financiële geografie; en Fatiyah Abdi, de Jonge Socialisten. Onder leiding van Wouke van Scherrenburg.

Dit programma vindt plaats in een Lagerhuis-opstelling, waardoor er uitgebreid ruimte is voor inbreng van het publiek.

Paul Kalma: 'Sociaal-democraten horen een duidelijke opvatting te hebben over de inrichting en de grenzen van de economie.

quote:

De lokale politici van de PvdA krijgen de landelijke koers van de partij niet meer uitgelegd aan de kiezers. Vrijwilligers in de partij worden steeds ouder. Afdelingen werken gebrekkig samen. Jonge aanwas voelt zich niet gehoord. Lokale aanvoerders zijn vaak niet herkenbaar als PvdA-lijsttrekker. 'Zonder nadere bezinning zal in 2018 weinig overblijven van de unieke positie die de PvdA in Fryslân bekleedt.'

Het interne partijrapport De PvdA en de toekomst van het Rode Noorden. Samen sterk naar 2018! slaat alarm over de toestand in de PvdA. Hoewel het over Friesland gaat, leest het als een lichtbeeld bij de landelijke situatie waarin de partij verkeert. Het beschrijft een algeheel gebrek aan elan. Hard ingrijpen is nodig, wil de PvdA na het verlies van de grote steden niet ook haar machtspositie in het laatste rode bolwerk verspelen.

Het rapport is opgesteld naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2014 in Friesland. De auteurs zijn Nieske Ketelaar (lijsttrekker en wethouder in Smallingerland), Remco van Maurik (voorzitter van de Friese PvdA-fractie in Provinciale Staten en gemeentesecretaris van Weststellingwerf) en Jacques Monasch, Tweede Kamerlid uit Sneek. Monasch is een gelouterde campaigner in de PvdA. Hij was in 1994 een van de mannen achter Wim Kok, de laatste PvdA-leider die landelijke verkiezingen won. Ook in 2002 was hij betrokken bij de (minder succesvolle) campagne voor de Kamerverkiezingen.

De gemeenteraadsverkiezingen van maart waren voor de PvdA de slechtste sinds de oorlog, stellen de auteurs. De partij haalde landelijk slechts 10,2 procent van de stemmen. In Friesland lag dat percentage weliswaar hoger (17,8 procent), maar dat was nog altijd een verlies van 12,9 procent (7.000 kiezers) ten opzichte van vier jaar eerder.

Daarvoor zijn vier oorzaken. De eerste is dat de campagne-organisatie te wensen over laat. 'Canvassen, de inzet van sociale media en de organisatie van een permanente campagne moeten nog in veel afdelingen gemeengoed worden.' Een PvdA-politicus is daarbij te vaak een 'anonieme bestuurder'. 'De routine van 'wie is er nu aan de beurt op basis van anciënniteit en partijdienstjaren', houdt de partij onvoldoende scherp en dynamisch.'

Ten derde heeft de PvdA veel concurrentie. Bij de gemeenteraadsverkiezingen deden niet alleen de lokale partijen het goed, ook SP, D66 en CDA zijn bezig aan een opmars. 'De bredere kracht van de SP bedreigt de relatief sterke positie van de PvdA in Fryslân.'

Tenslotte heeft de PvdA veel last van de landelijke trend. 'Het verliezen van je eigen gezicht door het regeren met de VVD' is volgens de opstellers van het rapport cruciaal geweest in de nederlaag. 'De invloed en landelijke staat van de partij is de voornaamste reden voor het verlies geweest.'

Oplossingen geeft het rapport ook. Hoge verwachtingen hebben de opstellers van wat zij noemen 'De Rode Werkplaats'. Dat moet 'een nieuw politiek en bestuurlijk zenuwcentrum' worden, waarin de beste mensen van de PvdA een agenda opstellen voor Friesland en de partij op moderne leest organiseren.

Een andere rekrutering van kandidaten voor politieke functies is hoognodig. 'De gemiddelde leeftijd op een lijst moet rond de 45 liggen, de helft van de vertegenwoordigers moet vrouw zijn en ten minste 25 procent van de lijst moet bestaan uit vertegenwoordigers werkzaam in het bedrijfsleven.'

PvdA-leider Diederik Samsom kende dinsdag de inhoud van het rapport nog niet. Voorzitter Hans Spekman liet weten dat hij in het rapport goede aanbevelingen leest.

quote:

Voorzitters van de lokale PvdA-fracties in Flevoland vinden dat zij ruim voldoende op straat en op de werkvloer te vinden zijn. Ze reageren daarmee op de aanbevelingen uit een intern rapport van de partij. Een onderzoekscommissie oordeelt daarin dat het beleid van de PvdA weer meer van onderaf, dus uit de samenleving zou moeten komen.

Fractievoorzitter Jan Klop van PvdA/GroenLinks in Zeewolde zegt zich totaal niet aangesproken te voelen. De Zeewolder fractie staat volgens hem geregeld op de markt, legt allerlei werkbezoeken af en zoekt waar nodig mensen thuis op. Hij vindt de oproep om meer de straat op te gaan een schoffering van raadsleden in het algemeen. Volgens Klop zijn alle raadsfracties in Zeewolde zeer betrokken bij de samenleving.

Suzanne Stoop uit Dronten plaatste demonstratief vanaf de straat een bericht en foto op Twitter. In een andere tweet suggereert ze dat vooral PvdA-partijvoorzitter Spekman eens wat vaker de straat op zou moeten gaan.

Haar collega Rien van der Velde spreekt van een flapdrol-opmerking. Hij denkt dat bij elke partij wel een paar politici rondlopen die van de samenleving vervreemd zijn. PvdA/Groenlinks in Noordoostpolder weet volgens hem heel goed wat er lokaal speelt.

quote:

Op vrijdag 16 januari 2015 09:56 schreef Ajacied422 het volgende:
http://nos.nl/artikel/201(...)-nieuwe-zorgwet.html

Dit weekend een PVDA-congres.

quote:

Aanpak ABN is goedkope manier om links te zijn

Het is een enorme overwinning in de strijd tegen onverantwoorde beloningen van bankiers dat de ABN-top afziet van hogere salarissen.

Mark van Dam is historicus en jurist 31 maart 2015, 02:05

Het is een aanmoediging voor diegenen die in reactie op de financiële crisis de nadruk hebben gelegd op de toenemende ongelijkheid en het ontsporen van de bovenkant van het salarisgebouw. Het heeft bovendien als niet onaanzienlijk gevolg dat minder dan tien mensen een flinke stijging van hun inkomsten aan zich voorbij zien gaan.

Tegelijkertijd leven er in Nederland per 2013 volgens de armoedesignalering 2014 van het Sociaal Cultureel Planbureau ongeveer 400 duizend kinderen in armoede. Alle ophef over hoge salarissen levert deze kinderen niets op.

Fundamentele discussie

Ik vind een te grote ongelijkheid slecht voor een maatschappij. Maar ik snap niet dat links, waartoe ik mijzelf reken, die fundamentele discussie bijna uitsluitend tot uiting brengt in een telkens oplaaiend oproer over een klein aantal mensen dat te veel verdient. Het lijkt zinvoller de nadruk te leggen op de vele mensen die te weinig hebben.

Wetten die de rijken proberen in te perken zijn zelden succesvol. Niemand in de top van de ABN Amro vindt het terecht dat deze salarisverhoging geen doorgang vindt. Je kunt op je vingers natellen dat deze discussie de komende tienjaar in een permanente herhaling op de buis gaat komen. En al die tijd gaat deze discussie geen arme sloeber een stuiver opleveren.

Je vraagt je af waarom een linkse strateeg met zo'n klassieke nederlagenstrategie is gekomen. Wellicht is er een simpele reden voor: het kost niets. Terwijl een maatregel die iets aan de armoede van die 400 duizend kinderen doet wel het nodige zal kosten.

Dat zal de reden zijn dat de PvdA in het regeerakkoord wel politiek kapitaal heeft ingezet voor een beperking van de bankbonussen tot 20 procent van de vaste salarissen, maar dat niet heeft gedaan om bij voorbeeld de grofweg 800 miljoen euro aan versobering van de kindregelingen die dit kabinet heeft ingevoerd tegen te houden. Dankzij het debat over topinkomens kan de PvdA toch laten zien dat ze links is.

Peanuts
In het debat over de topsalarissen wordt altijd gezegd: if you pay peanuts, you get monkeys. Het echte probleem van beloningen is juist het omgekeerde: als je monkeys hebt gekregen moet je ze enkel peanuts betalen. En peanuts is niet wat de bankiers die medeverantwoordelijk waren voor de financiële crisis hebben gekregen.

Het fundamentele probleem van de banken is dat als zij economische schade veroorzaken de bankiers die ervoor verantwoordelijk zijn er weinig van merken en anderen de schade moeten dragen.

Ironisch genoeg is dat nu precies hoe de opstelling van links in dit debat voelt. Die linkse politici met hun verontwaardiging en hoge woorden, die uitkijken naar de volgende verkiezing, dat zijn de monkeys. En die 400 duizend arme kindertjes, die krijgen peanuts.

http://www.volkskrant.nl/(...)ks-te-zijn~a3936246/

quote:

PvdA-elite staat lijnrecht tegenover gewone man

OPINIE Asielbeleid Dat de PvdA het VVD-asielplan volstrekt onaanvaardbaar vindt, is een signaal naar de gewone man: stem niet op ons!

Door: Luc Holleman, actief PvdA-lid en was beleidsadviseur Integratie gemeente Amsterdam. 3 april 2015, 02:00

Als ervaringsdeskundige op de Dappermarkt in Amsterdam-Oost weet ik dat je bij het rozen uitdelen tijdens campagnes - naast sympathie - regelmatig boze reacties krijgt. Kern van het boze betoog: 'Ik heb tientallen jaren op de PvdA gestemd en wat krijg ik als dank? Het was een keurige buurt met nette mensen maar nu zijn er bijna alleen maar buitenlanders, rotzooi en criminaliteit. En als er een huurwoning vrij komt, gaat die naar een asielzoeker of wordt die verkocht aan yuppen.'

Het is niet moeilijk om deze man weg te zetten als een maatschappelijke verliezer met een veel te rooskleurig beeld van het verleden of, nog makkelijker, als racist. De sociaal-democratie is echter schatplichtig aan een lange traditie van samenwerking tussen de intelligentsia en het gewone volk.

De partij sloeg decennia lang een brug tussen de 'arbeidersklasse' en een sociaal voelende progressieve elite van leerkrachten, wetenschappers en kunstenaars. Gezamenlijk werd gestreden voor maatschappelijke vooruitgang en culturele verheffing.

Belangrijke kwesties

De tijden zijn veranderd. De achterban in de volksbuurten staat bij belangrijke kwesties - de Europese eenwording, de bezuinigingen op sociale zekerheden en het multiculturele debat - lijnrecht tegenover een progressieve elite die het kader van de PvdA vormt. Deze elite van goed opgeleide en breed georiënteerde mensen voelt zich moreel aan de goede kant staan als het om deze onderwerpen gaat. Daarom liet ze zich weinig gelegen liggen aan het verzet. Ze hadden het immers bij het 'juiste eind'.

Het pregnantste voorbeeld van het morele superioriteitsgevoel van de intelligentsia is aan de orde bij het integratie- en migratievraagstuk. Dat veel mensen met lage inkomens niet zitten te wachten op de instroom van nieuwkomers is niet verwonderlijk. De nieuwe immigranten uit Oost-Europa en vanuit de brandhaarden in de wereld concurreren met de middelbaar tot laaggeschoolde mensen om banen, betaalbare woningen en goede scholen voor de kinderen.

Hoger opgeleiden hebben daarentegen juist belang bij die concurrentie, want die zorgt voor lagere prijzen bij reparaties van bijvoorbeeld de auto en door de loodgieter. Daarbij wonen de hoger opgeleiden in koophuizen in relatief witte buurten met weinig hangjongeren en criminaliteit. Hun postcode verschaft ze toegang tot de beste scholen voor hun kroost. Kortom, ze zijn uitstekend in staat de nadelen van de multiculturele samenleving op veilige afstand te houden.

Tweedeling

Aan de andere kant van deze tweedeling staan mensen in Amsterdam jaren op de wachtlijst om in aanmerking te komen voor een flatje in een impopulaire eentonige buitenwijk. Vluchtelingen daarentegen krijgen, als ze eenmaal statushouder zijn, direct een woning toegewezen, inclusief een budget voor de inrichting. Dit is verdedigbaar vanuit een internationaal perspectief, maar ronduit oneerlijk in de ogen van veel gewone Amsterdammers.

Na een reeks beslissingen in hun nadeel stemmen veel gewone Amsterdammers geen PvdA meer, maar SP of PVV. PVV-stemmers zijn al lang niet meer louter xenofobe mensen uit roomblanke dorpen. Juist mensen uit buurten met veel bewoners met een niet-westerse achtergrond stemmen PVV.

Mensen dus die weten hoe lastig het is om tussen andere culturen te moeten wonen en leven. Mensen die vroeger vaak trouw op de PvdA hebben gestemd, en zich nu bekocht voelen door die partij. En dat reageren ze dan soms af op iemand die ze een roos wil geven in campagnetijd. Geef ze eens ongelijk.

Ook in de andere Europese landen geven veel mensen met een stem op een extreem-rechtse partij aan dat hun geduld met de traditionele partijen op is. Zelfs in Duitsland, waar het taboe op nationalisme nog groot is, is met de Pergida-beweging een nieuwe politieke stroming in opkomst. En of die groei van extreem-rechts snel ten einde komt, is maar de vraag. Europa staat voor een nieuwe immigratiegolf. Het aantal asielzoekers in de wereld ligt, vooral door de vele Syrische en Iraakse vluchtelingen, op het hoogste niveau in 22 jaar en stijgt nog steeds, aldus de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNCHR).

Wachtlijst

Gevolg voor Nederland is dat er niet alleen te weinig opvangplaatsen voor asielzoekers zijn, maar ook dat voor de statushouders te weinig vrije sociale huurwoningen beschikbaar komen. Amsterdam alleen al heeft een wachtlijst van 1.100 statushouders die eigenlijk per direct een woning toegewezen zouden moeten krijgen. Het zou betekenen dat de komende maand alle vrijgekomen sociale huurwoningen aan voormalige asielzoekers worden toegekend.

Vanuit de ogen van de vluchteling is de keuze helder. Als je huis en haard hebt moeten verlaten, ga je op zoek naar een goed land voor je gezin. Dan is de keuze voor Europa snel gemaakt. Maar waarom zou Nederland Somaliërs op moeten vangen als dat ook in de regio kan?

Die vraag stellen mag geen taboe zijn. Juist daarom verdiende het voorstel van de VVD om te kiezen voor vluchtelingen uit de regio en voor de mensen daarbuiten een veilige haven te organiseren meer steun dan 'onacceptabel'. Dat 'de PvdA' of in ieder geval de PvdA-fractie dit standpunt 'volstrekt onaanvaardbaar' vindt, is een nieuw signaal naar de volksbuurten en de man die de roos weigert: 'stem niet op ons!'

Waarom niet gereageerd met: we willen er serieus naar kijken of het mogelijk is mensen veilige opvang te bieden in de regio, ook om te voorkomen dat migratiestromen te groot worden. We pleiten daarom voor groei van het budget voor Ontwikkelingssamenwerking - ook Europees - om daadwerkelijk het verschil te kunnen maken. Maar de deur voor vluchtelingen sluiten voordat we die veilige havens kunnen garanderen, dat gaat ons te ver.

http://www.volkskrant.nl/(...)gewone-man~a3943525/

quote:

Felix Rottenberg gaat de commissie leiden die op zoek gaat naar PvdA-kandidaten voor de Tweede Kamer. Dat maakte partijvoorzitter Hans Spekman dinsdag bekend. De verkiezingen staan pas gepland voor maart 2017.

Rottenberg is oud-voorzitter van de partij. Zijn aanstelling moet ervoor zorgen dat het advies van de kandidatencommissie “in lijn zal zijn met aangescherpte sociaaldemocratische koers van de PvdA”, aldus Spekman.

Ook is Rottenberg bekend van het televisieprogramma DWDD (Vara, NPO).

In de commissie zit verder onder anderen Ruud Vreeman, tot voor kort waarnemend burgemeester van Groningen, en Max van den Berg, commissaris van de koning in Groningen.

quote:

Duivesteijn: PvdA-top moet juist leren van Jeremy Corbyn

Adri Duivesteijn − 16/09/15, 14:09

Zou zo'n radicale koerswijziging als bij het Britse Labour zich ook kunnen voordoen in Nederland? Adri Duivensteijn - inmiddels bijna de Wiegel van de PvdA - vindt dat de PvdA juist moet leren van de verkiezing van Jeremy Corbyn. Hij bepleit een terugkeer naar de werkelijke waarden van de sociaal-democratie.

Voor Engelse sociaal-democraten scheen afgelopen zaterdag weer de zon. Met een overweldigende meerderheid kozen de leden voor het leiderschap van de linkse Jeremy Corbyn en sloten daarmee een tijdperk af waarin de koers van de partij gedomineerd werd door (neo)liberale opvattingen. Hoe is zo'n radicale koerswijziging te verklaren en zou die zich ook kunnen voordoen in Nederland?

Vervreemding van het leiderschap
Er zijn twee redenen waarom de leden van Labour massaal opteerden voor een authentiek leider met een klassiek sociaal-democratisch gedachtengoed: de vervreemding van het leiderschap van haar achterban en haar medewerking aan de erosie van politiek, overheid en publieke sector.

Sociaal-democratie was klassiek een politieke strijd waarbij maatschappelijke bewegingen en de politieke vertegenwoordigers hand in hand optrokken. Met het vervagen van de klassieke en voelbare tegenstellingen tussen rijk en arm, de wijziging van de westerse economie van maakindustrie naar dienstensector en de opkomst van een brede, en sterk verdeelde middenklasse is het politieke speelveld complexer geworden. Dit alles heeft de politiek ingrijpend veranderd.

De vanzelfsprekende band tussen sociaal-democratie en maatschappelijke vernieuwingsbewegingen, buitenparlementaire strijd en parlementaire actie, zijn evident twee werelden geworden die nauwelijks nog met elkaar communiceren. De kloof tussen PvdA en de FNV is daarvan in ons land slechts één illustratie. De politiek, zou je kunnen zeggen, heeft zich verzelfstandigd en is een klasse apart geworden.

Partijlidmaatschap als politieke daad
Zonder die structurele relatie is het vooral de conjunctuur van de dag die bepalend lijkt te worden voor de uitkomst van een verkiezing. Voor veel kiezers is dat misschien nog wel voldoende, maar voor leden van een sociaal-democratische partij is deze non-participatie minder vanzelfsprekend. Immers, hun partijlidmaatschap zelf is al een politieke daad. Het drukt betrokkenheid uit met een bepaald gedachtengoed en een politieke wil tot verandering. Daarin past activiteit, betrokkenheid en een gemeenschappelijke strijd.

En wanneer leiders bij regelingsdeelname, zonder dat leden dat ook zelf werkelijk verinnerlijken, de sociaal-democratische waarden naar eigen inzicht veronachtzamen, tasten zij daarmee ook de trots en eer van hun leden aan.

Charmes van het neoliberalisme
De kloof wordt nog nadrukkelijker wanneer de sociaal-democratische voormannen en vrouwen hun grip op het eigen gedachtegoed kwijtraken. Aangestoken door de charmes van het neoliberalisme, pragmatisme en een al te technocratisch handelen werkten sociaal-democraten in Europa mee aan de erosie van de rol en de positie van de politiek, de overheid en de publieke sector.

Mede door toedoen van sociaal-democraten zijn zo politiek én overheid in veel kwesties gemarginaliseerd tot regisseur en toezichthouder. Veel bij uitstek publieke taken zijn geoutsourcet, op afstand gezet of geprivatiseerd.

De burger werd hierdoor consument en object van een felle onderlinge concurrentiestrijd van wat voorheen 'onze' publieke diensten waren. Waar de politiek hoge verwachtingen had van de calculerende burger, zien wij dat dit juist bij de brede middenklasse heeft bijgedragen aan een toenemend gevoel van onbehagen.

In eigen huis ontheemd
En leden van sociaal-democratische partijen kregen het gevoel in eigen huis ontheemd te zijn. Jeremy Corbyn, zelf exponent van een geloof in sociaal-democratische waarden, voelde dat goed aan. Hij droeg als geen ander uit dat Labour moet staan voor waarden die niet geruild kunnen worden maar die per definitie, in een strijd die verder gaat dan het moment van vandaag, keer op keer op de gevestigde belangen bevochten moeten worden.

Met de keuze van Corbyn maakten de leden van Labour duidelijk dat een terugkeer naar de werkelijke waarden van de sociaal-democratie een must is en de politieke strijd niet als verloren behoeft te worden beschouwd. Zowel de leiders als de leden van de PvdA kunnen er hun voordeel meedoen.

Adri Duivesteijn is oud-Eerste en Tweede Kamerlid PvdA. Hij schreef dit artikel als opiniebijdrage voor Trouw.

quote:

Het partijbestuur heeft bekendgemaakt wie het PvdA-programma voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2017 gaan schrijven. De commissie zal worden geleid door Wim Meijer (76), voormalig commissaris van de Koningin in Drenthe, voormalig fractievoorzitter van de PvdA Tweede Kamerfractie en voormalig staatssecretaris in het kabinet Den Uyl.

De commissie gaat ruim voor de Tweede Kamerverkiezingen aan de slag met het opstellen van een document dat moet leiden tot het verkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen van 2017. De commissie zal het komende jaar in gesprek gaan met leden, netwerken en maatschappelijke organisaties. Op basis van de resoluties Van Waarde, De bakens verzetten (commissie Melkert) en Politiek Van Waarde (commissie Hamming) worden thema’s uitgewerkt met de daarbij behorende voorstellen en maatregelen.

De vaststelling van het verkiezingsprogramma zal plaatsvinden op het congres van eind 2016/begin 2017.

Leden van de programmacommissie (alfabetische volgorde)

Martijn van Dam (37)
Vicefractievoorzitter Tweede Kamerfractie PvdA

Bas van Drooge (53)
Lid van de commissie Melkert, directeur van een reïntegratiebedrijf

Adri Duivesteijn (65)
Voormalig Eerste - en Tweede Kamerlid namens de PvdA

Jet Grimbergen (58)
Bestuurder FNV Bondgenoten

Menno Hurenkamp (44)
Werkzaam bij de Wiardi Beckmanstichting, het wetenschappelijk instituut voor de sociaaldemocratie, en hoofdredacteur van het blad “Socialisme en Democratie”

Kirsten Meijer (35)
Internationaal Secretaris van de PvdA

Wim Meijer (76, voorzitter)
Voormalig commissaris van de Koningin in Drenthe, voormalig fractievoorzitter van de PvdA Tweede Kamerfractie en voormalig staatssecretaris in het kabinet Den Uyl

Marinka Mulder (26)
Fractievoorzitter van de PvdA in Culemborg

Henk Nijboer (32)
Adviserend lid van de commissie, financieel woordvoerder in de Tweede Kamerfractie PvdA

Wanda Ottens (34)
Lid van Provinciale Staten in Friesland namens de PvdA

Diederik Samsom (44)
Politiek Leider / voorzitter Tweede Kamerfractie PvdA

Jan Smeets (70)
Directeur en een van de oprichters van popfestival Pinkpop

Hans Spekman (49)
Partijvoorzitter en voormalig Tweede Kamerlid namens de PvdA

Saskia J. Stuiveling (70)

Yasin Torunoglu (33)
Wethouder wonen, wijken, ruimte en burgerparticipatie in Eindhoven

Nelleke Vedelaar (38)
Wethouder zorg, sociale zaken en wonen in Zwolle

Naomi Woltring (31)
Projectleider bij het Centrum voor Lokaal Bestuur, afgevaardigd in de commissie namens de Jonge Socialisten

Jan van Zijl (62)
Voorzitter van de MBO-raad, voormalig Tweede Kamerlid

Lianne Raap (politiek adviseur Tweede Kamerfractie)
Hubert Schakenbos (ondersteuning)
Pieter Paul Slikker (campagnemanager)
Christiaan Winkel (secretaris)

quote:

'De tijd vraagt om een omslag in denken en doen'

Lodewijk Asscher over een rechtvaardige toekomst voor Nederland en hoe die te realiseren ... 'Naar een nieuw sociaal contract: over de waarde van de middenklasse'

Dit is de tekst van de Dreeslezing die minister Lodewijk Asscher (PvdA) van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) donderdag hield in Den Haag.

Dames en heren,

Dit is een kopvoeter.



(Tekening gemaakt door jongste zoon minister Asscher)

Zo’n vertederende tekening die peuters maken als ze een mens tekenen. Zonder romp. Met armen en benen direct aan het hoofd. Dat is ook het beeld dat sommigen schetsen van de samenleving waar we door globalisering en robotisering heen dreigen te gaan: een samenleving waaruit de middenklasse langzaamaan verdwijnt. Met een bovenklasse, een onderklasse, maar zónder verbindende middenklasse.

Een kopvoetermaatschappij.
Als kindertekening vertederend, als maatschappijbeeld afschrikwekkend. Zeker voor sociaaldemocraten. Want voor ons heeft de middenklasse een speciale betekenis. Voor ons is het 't hart, de romp van onze ideale samenleving. Dat komt doordat onze middenklasse maatschappij de uitkomst is van een strijd. Een strijd tegen een maatschappij waarin sommigen alles, en anderen niets hadden.

Ideaal
De middenklasse-samenleving is een maatschappij die gebouwd is op onze kernwaarden: solidariteit, emancipatie en gelijke kansen. Een maatschappij waar de onderlinge verschillen niet bizar groot zijn, waar hard werken en je best doen beloond wordt. Waarin elk individu de kans heeft om vooruit te komen en waarin je, in het geval van pech, kunt rekenen op een vangnet.
En bij dat ideaal hoort ook de sociaal-democratische ambitie om er voor te zorgen dat mensen vooruit kunnen komen. De ambitie om er voor te zorgen dat iedereen een fatsoenlijke woning heeft, en een goede school voor je kinderen, en dat goed werk voor iedereen bereikbaar is. Of je vader nou bankwerker of bankier is. Of je nu Fatima of Annemiek heet. Met een mooi woord uit de tijd van Drees: De ambitie om mensen te verheffen.
De sociaal democratie moet in nieuwe tijden die oude belofte waarmaken: voor iedereen een plaats aan de tafel van de middenklasse. En die opdracht wordt steeds groter. Omdat er nu meer mensen zijn die vanuit de middenklasse afzakken dan mensen die vanuit de lage inkomens doorgroeien naar de middenklasse. En dat bedreigt de hele samenleving. Zoals Thijs Wöltgens ooit mooi schreef: de stemming van de middenklasse is de barometer voor het humeur van de samenleving.
In de ontwikkelde economieën staat dat ideaal onder druk. Joe Sixpack, Otto Normalverbraucher en onze eigen Jan Modaal hebben het moeilijk. Dat komt onder andere omdat de crisis van de afgelopen jaren de middenklasse heel hard heeft geraakt. Joe, Otto en Jan zagen de waarde van hun huis, hun koopkracht en hun kansen op de arbeidsmarkt dalen.

Teleurstelling
Neem bijvoorbeeld Wim, een vriendelijke man uit het Noorden van het land die ik ontmoette toen ik net begonnen was als minister. Na jaren in de een bouwwinkel gewerkt te hebben, was hij net zijn baan kwijt geraakt en maakte zich grote zorgen. Sinds zijn ontslag, op zijn 57e, probeert hij samen met zijn vrouw de eindjes aan elkaar te knopen. Nu, bijna 3 jaar later, is hij nog steeds op zoek naar een baan. Met als resultaat: teleurstelling na teleurstelling. Geen uitnodiging voor een gesprek, omdat hij 'toch niets meer zou kunnen leren'. Überhaupt geen reactie op zijn brieven, omdat hij te oud is.
Of neem Yvet, die als logopedist werkt en van het ene contractje naar het andere moet hoppen. Een paar uur hier, een paar uur daar. 4 dagen in de week beschikbaar moeten zijn, maar niet meer dan 8 uur werk krijgen. En toen ze er wat over zei, kreeg ze het verwijt dat ze onprofessioneel was.
Het zijn alledaagse voorbeelden, we kennen er allemaal meer. Soms werken ze in beroepen die verdwijnen. Soms houden ze het hoofd boven water met flexbaantjes onder hun niveau. Vaak hebben ze een koophuis dat onder water staat.
Tijdens deze crisis zijn ook veel mensen uit de middengroepen hun baan kwijtgeraakt. Bij eerdere crises werden vooral de lager opgeleiden werkloos en wisten de middelbaar en hoger opgeleiden de dans goeddeels te ontspringen. Maar deze keer is het anders: nu volgt de middengroep het patroon van de onderkant, zo laat een recente studie van het CPB (1) ons zien. En voor hen is er weinig om op terug te vallen. Ze komen niet in aanmerking voor veel toeslagen en andere ondersteuning.
We zijn van oudsher gericht op het opkomen voor en beschermen van de onderklasse. Op het scheppen van mogelijkheden en kansen voor mensen om hun leven te verbeteren. Om vooruit te komen. Om hen te verheffen, juist zodat ze tot de middenklasse kunnen opklimmen. Maar dat streven is gedoemd te mislukken in een kopvoetersamenleving. Langdurige werkloosheid bedreigt nu ook de middengroepen.

Onzekerheid
In de woorden van Keynes (2) is 'de vloek van werkloosheid' de bron van alle kwaad van de vrije markteconomie. Die vloek is voelbaar. Banen worden onzekerder. Mensen worden gedwongen banen aan te nemen onder hun niveau en drukken daardoor weer anderen weg. Dat werkloosheid een vloek is, betwijfelt niemand. Ik ken weinig mensen die genieten van de zee aan vrije tijd die werkloosheid biedt. Ze dreigen er eerder in te verdrinken. Het is fundamentele onzekerheid. Bestaansonzekerheid en bestemmingsonzekerheid.
Werk is veel meer dan een bron van inkomen. Het biedt levensinvulling, maatschappelijke betrokkenheid, status, regelmaat. Volgens sommigen moeten we het oplossen van de werkloosheid vooral aan de markt overlaten. Onze vrije markt economie is een bron van vrijheid en welvaart, maar 'de markt' is ook anoniem en onverschillig. Voorbeeldje? Martin Shkreli die de rechten kocht van aidsmedicijn Daraprim en de prijs met 5500 procent verhoogde… van 13 dollar naar 750. De vrije markt is als een wilde hengst, die eerst getemd moet worden, zodat we zijn kracht in ons voordeel kunnen gebruiken.
Het was Willem Drees die ooit zei dat het nodig is om de markt te ‘breidelen.’ Om werknemers – toen nog gewoon arbeiders genoemd – meer welvaart, meer zekerheid en gelijke rechten te kunnen bieden. En de eeuwige vraag is dan of de overheid de vrije markt niet te veel en te strak beteugelt. Voor mij is dat de paard-of-ruiter-vraag. Hadden de paarden Bonfire en Salinero amazone Anky van Grunsven aan drie gouden medailles op de Olympische Spelen geholpen als ze die ruinen volledig vrij had gelaten? Ik denk dat zelfs de meest verstokte liberaal deze vraag met nee zal beantwoorden. Het lijkt paradoxaal, maar vrije markten werken efficiënt en eerlijk als ze door de overheid in toom worden gehouden.

Sociaal contract
Zo hebben we in Nederland ook een sociale markteconomie opgebouwd volgens het Rijnlandse model, waar het belang van alle belanghebbenden centraal staat, in plaats van dat de aandeelhouder voorop staat. En het is die sociale markt economie die nu hard aan een renaissance toe is. Vooral het sociale.
De basis van onze sociale markteconomie is een impliciet sociaal contract. De afspraak dat we de markt zijn welvaartsbrengende werk laten doen, maar er daarbij wel voor zorgen dat die welvaart ten goede komt aan iedereen. Dat we mensen zo goed mogelijk behoeden voor de scherpe kant van de markt, zoals ontslag en werkloosheid. Dat we niet vergeten dat werknemers mensen zijn die waarde toevoegen en niet een getal in een schema dat geld kost.
Dit sociale contract is nauw verbonden met het ideaal van de middenklasse. Het is dus niet toevallig dat de sociale Scandinavische landen van alle ontwikkelde economieën de grootste middenklasse hebben. Amerika had een grote middenklasse, maar die is fors aan het krimpen. En landen als Rusland en Mexico hebben al jaren een kleine middenklasse. (3)
Als je mocht kiezen in welk land je geboren wordt, maar je weet niet of je ouders rijk of arm zullen zijn, welk land zou jij dan kiezen…? Scandinavische landen hebben ook de grootste intergenerationele mobiliteit. Anders gezegd: in Scandinavië hebben dubbeltjes de beste kans om een kwartje te worden. In de VS is die kans juist gedaald. The American dream van gelijke kansen voor iedereen, wordt vernietigd door een werkelijkheid van ongelijke uitkomsten. Het is aan ons die droom in Europa en Nederland levend te houden.

Bijbenen
Bij zowel de opkomst als het verval van de middenklasse spelen twee grote trends een belangrijke rol: technologische vooruitgang en globalisering. De middenklasse groeit sterk in de periode na de Tweede Wereldoorlog tot ongeveer 1980. Een periode waarin technologie en globalisering veel zwaar, vuil en fysiek werk overbodig maakt. Werk werd overgenomen door machines of door werknemers in lagelonenlanden. In deze periode komen kennisintensievere banen in de dienstensector op, en werden we steeds hoger opgeleid. Arbeiderskinderen kregen toegang tot goed onderwijs en daarmee de kans om vooruit te komen in het leven. Om een kwartje te worden.
Het is ook de periode waarin ons sociale contract vorm kreeg door de opbouw van een beschermend systeem van arbeidsrecht en sociale zekerheid. Veel daarvan hebben we te danken aan ‘vadertje’ Drees die de wind in de rug had doordat steeds meer mensen zich gingen organiseren en de invloed van de vakbonden toenam.
In de afgelopen 20 jaar veranderde die dynamiek. Nog steeds maakten globalisering en techniek (nu in de vorm van digitalisering, robotisering) bestaande banen overbodig. De banen die erbij kwamen vroegen om vaardigheden en kennis die schaars was. Terwijl we met zijn allen nog nooit eerder zo hoog opgeleid waren, kon het onderwijs die ontwikkelingen niet meer bijbenen. En gingen de mensen die wel konden voldoen aan de hedendaagse eisen steeds meer verdienen.
Een deel van de banen bleef gewoon bestaan, omdat het minder makkelijk viel te automatiseren of te verplaatsen naar het buitenland. Denk bijvoorbeeld aan schoonmakers en pakketbezorgers. Die groepen kwamen wel onder druk te staan doordat flexibilisering voor grote onzekerheid zorgde en beloningen deels onder druk kwamen te staan. Maar juist in de middenberoepen verdwenen er heel veel banen. In Nederland is het werkgelegenheidsaandeel van middenberoepen met 7% afgenomen vanaf 1993. Terwijl de middenberoepen afkalfden nam het aantal goed betaalde en slecht betaalde banen toe. In andere ontwikkelde landen is deze tendens nog veel sterker te zien. (4)
Door het afnemende aantal middenbanen dreigt de middenklasse te splijten. Sommigen weten de sprong naar boven te maken en aansluiting te vinden bij de bovenkant. Een ander deel verliest de aansluiting en ziet zijn kansen afnemen. Door de toenemende concurrentie om banen aan de onderkant, staan de lonen daar onder druk en groeit het aantal flexbanen. Op die manier krijgt de onderkant de rekening gepresenteerd van de malaise in de middenklasse.
Het resultaat is een sterker gesegmenteerde arbeidsmarkt, met een toenemende kloof tussen ‘goede’ en ‘mindere’ banen. En dat is ook duidelijk te zien als je kijkt naar de inkomensverdeling. We zien excessieve welvaartsgroei van een kleine elite van bankiers en super-managers. (5)

Precariaat
Maar er is meer aan de hand. Volgens een recent OESO rapport heeft de onderste 40% van de bevolking in rijke landen in de afgelopen decennia niet of nauwelijks geprofiteerd van de economische groei. (6) In sommige gevallen zijn ze er zelfs op achteruit gegaan. (7)
Het SCP onderscheidt twee kwetsbare groepen, namelijk de ‘onzekere werkenden’ en het ‘precariaat’. Samen zijn deze twee groepen goed voor 30 procent van onze samenleving. De afstand in kapitaal tussen deze twee groepen en de rest van de bevolking is groot. Het SCP spreekt van 'een cesuur' waarbij het precariaat en de onzekere werkenden aan de verkeerde en de andere groepen aan de goede kant van de lijn staan. In Nederland is de toenemende kwetsbaarheid van delen van de middenklasse misschien wel het duidelijkst te zien in de toename van flexibel werk.
Inmiddels werkt 35% van alle werkenden als ZZP-er of op basis van een flex-contract. En die toename van flex-contracten zie je vooral bij de jongere generaties middelbaar opgeleiden. Daarmee is de tijd voorbij dat flex alleen voorkwam bij starters, de onderkant van de arbeidsmarkt en freelancers. Flexwerken is de praktijk van alle dag geworden voor grote delen van Nederland.
Teken van onze tijd is dat we vooral de individuele verantwoordelijkheid van werklozen zijn gaan benadrukken. Nog meer prikkels, nog meer duwen. Monika Sie beschreef dit fenomeen in haar fraaie Den Uyl-lezing. De golven van technologisering en globalisering gaan zo hoog dat geen mens alleen er een dijk tegen kan opwerpen om veilig te zijn.
Het is een te grote groep die niet meeprofiteert van de welvaartsgroei. Zoveel mensen die steeds meer in twijfel leven over hun baan. Die zich een vervangbaar radertje voelen in de machinerie van de wereldeconomie. En die helaas maar al te vaak bevestigd worden in dit gevoel.

Wilde hengst
Als je het zo achter elkaar staat te vertellen zou de moed je haast in de schoenen zakken. Maar je kunt er ook voor kiezen juist extra strijdbaar te worden. Als u het mij vraagt is dat geen keus maar een plicht. De wilde hengst van de vrije markteconomie moet de goede kant op gestuurd worden.
Nu zullen er altijd mensen zijn die zeggen dat dit niet kan. Dat Nederland een kleine open economie is die mee moet veren met de rest van de wereld. Dat als marktkrachten leiden tot meer ongelijkheid, we niets anders kunnen dan dat accepteren. Economisch determinisme. Aan dergelijk fatalisme heb ik geen boodschap.
En dat het kan, blijkt ook uit stabiele inkomensverdeling in Nederland. Want ook in ons land zijn de lonen de afgelopen decennia ongelijker geworden. De loonongelijkheid in ons land is niet kleiner dan in de VS. (8) Maar door scherpe keuzes te maken en door gerichte herverdeling hebben we een groot deel van die ongelijkheid weer teniet gedaan. (9)
Het is een van de belangrijkste taken van de overheid om te zorgen voor een rechtvaardige verdeling van onze welvaart. We moeten voorkomen dat ’te veel naar te weinig gaat’, vatte Willem Drees dat ooit kort en krachtig samen.
Er zijn mensen die denken dat herverdelen economisch schadelijk is. Hoe meer de overheid herverdeelt, hoe minder mensen worden geprikkeld om het beste uit zichzelf te halen, is de redenering. En die klopt. Tot op zekere hoogte. Tot de verdeling te ongelijk wordt. Als lager opgeleiden hun kinderen onvoldoende kansen kunnen bieden, dan gaat er waardevol talent verloren en wordt het verschil tussen arm en rijk ongewenst groter.
Volgens een recente studie van de OESO is dit omslagpunt in de meeste rijke landen inmiddels bereikt. De OESO rekent de rijke landen voor dat het achterblijven van hun onderste veertig procent vijf procent welvaart heeft gekost (tussen 1990 en 2010). (10) Anders gezegd: met een meer gelijke verdeling hadden de inwoners van deze landen vijf procent rijker kunnen zijn.

Trouwen
Maar het gaat niet alleen om geld. Herverdelen is ook sociaal van belang. Als de inkomensverschillen tussen mensen te snel toenemen, groeien ook hun leefwerelden uit elkaar. Helemaal als die inkomensverschillen samenhangen met het onderwijsniveau en etniciteit. Een meer evenwichtige inkomensverdeling heeft tot gevolg dat mensen uit verschillende groepen bij elkaar in de straat wonen, hun kinderen naar een zelfde school laten gaan, misschien met elkaar trouwen.
We zien al dat de inkomensverschillen tussen de verschillende onderwijsniveaus toenemen en dat hoger opgeleiden steeds vaker met hoger opgeleiden trouwen. We zien ook dat arm en rijk verder uit elkaar gaan wonen. Eerlijk delen is nodig om te voorkomen dat de kloof tussen arm en rijk te groot wordt.
Als je Nederlanders vraagt naar de gewenste inkomensverschillen tussen een geschoolde arbeider en een directeur van een grote onderneming, zeggen ze gemiddeld dat de directeur zo’n 5 keer (5,4) meer mag verdienen, en vermoeden ze dat het in de praktijk wel 11 (11.4) keer zoveel zal zijn. In werkelijkheid verdient die directeur 17 keer zoveel. (11) Dat is dus drie keer meer dan wat mensen gewenst vinden.
Er zijn dus goede economische en sociale redenen voor een eerlijke inkomensverdeling. Maar mensen voelen daar niets voor als ze het gevoel hebben dat zij de rekening voor anderen moeten betalen en zelf in de kou komen te staan als het mis gaat. Het is daarom ook onverstandig om alles inkomensafhankelijk te maken. Als je nergens meer voordeel van hebt, dan vergaat je al snel de zin om een bijdrage te leveren. Maar dat de bereidheid om er voor anderen te zijn en de behoefte aan saamhorigheid onverminderd groot is zie je ook nu, juist nu, overal om je heen.
Ik weet zeker dat mensen, ook in de middenklasse, het belang inzien van de moderne verzorgingsstaat en daar aan bij willen dragen. Omdat we uiteindelijk allemaal beseffen dat er een moment kan komen dat wij - of onze ouders of onze kinderen - noodgedwongen een beroep moeten en dan ook willen doen op de voorzieningen van de verzorgingsstaat. Op een vangnet. En omdat we uiteindelijk allemaal beseffen dat het niet plezierig leven is in een land waar de welvaart onredelijk en onrechtvaardig verdeeld is, waar het voor sommige mensen uitzichtloos is en waar andere mensen zich alleen nog veilig voelen in een huis met hoge hekken en camerabewaking voor de deur.

Elite
Maar om het draagvlak voor een rechtvaardige herverdeling te vergroten, te versterken, moeten we wel wat doen. Allereerst moeten we streng zijn tegen fraude en zorgen dat iedereen zich aan de regels houdt. Niet alleen de gewone belastingbetaler, maar ook de grote bonusverdieners en bedrijven. De afgelopen decennia hebben vooral kapitaalverschaffers, bedrijven en een kleine elite van bankiers en super-managers geprofiteerd van de wereldwijde welvaartsgroei. Internationale ondernemingen betalen vaak niet of nauwelijks vennootschapsbelasting. Juist de rijke bovenlaag is in staat om via listige constructies nationale belastingen te ontwijken. Een gemeenschappelijk aanpak van belastingontwijking en -ontduiking binnen Europa moet voor een eerlijkere belasting van bedrijfswinsten en topinkomens zorgen. Daardoor kan de lastendruk van de middenklasse omlaag. Als de vuile truc van Volkswagen die deze week aan het licht kwam, kenmerkend is voor het gedrag van winstbeluste bedrijven, dan moeten we de fiscale speurhonden maar eens flink aan het werk zetten.
En het gaat niet alleen om een rechtvaardige verdeling van inkomen. Het gaat ook een rechtvaardige verdeling van zekerheid en een rechtvaardige verdeling van kansen via het onderwijs. Bij een rechtvaardige verdeling van zekerheid gaat het onder meer een rechtvaardige verdeling van wettelijke bescherming.
In Nederland zijn we zoals gezegd dan wel relatief succesvol geweest met het beperken van de inkomensverschillen. Bij ons is de onzekerheid door flexwerk een grotere bedreiging van de middenklasse. Flexwerk is enorm toegenomen, juist onder laagbetaalden en de onderkant van de middenklasse. Nederland koppelt een relatief gelijke inkomensverdeling met een relatief grote ongelijkheid in zekerheid.
Daarom heb ik samen met werkgevers en werknemers de strijd aangebonden met ongereguleerd flexwerk en schimmige schijnconstructies. De Wet Werk en Zekerheid staat voor een kentering: het laat zien dat we bereid zijn de wet in te zetten om zekerheid te bevorderen en de arbeidsmarkt te temmen. En als het hier nog onvoldoende mee lukt, passen we niet het doel aan, maar de middelen.

Vaste baan
Het splijten van de middenklasse en het achterblijven van de onderste veertig procent stelt ons voor fundamentele uitdagingen. Voor sommige mensen, vaak met een hogere opleiding en een hoog inkomen, is flexibiliteit geen gevaar, maar een kans. Zij hebben geen behoefte aan een overheid die hun vrijheid inperkt. Maar het is een misverstand dat hoogopgeleiden geen vaste baan zouden willen. Onlangs bleek nog dat 75% van de afgestudeerde hbo’ers en academici een vaste baan wil. (12) Ook voor hen is te veel flexibiliteit een bron van onzekerheid, die hen verhindert om ergens wortel te schieten en door te groeien. Maar ten opzichte van laag- en middelbaar opgeleiden hebben hoogopgeleiden wel het vaakst een vast contract. En dat terwijl zij nog beter in staat zijn om zichzelf te wapenen tegen de onzekerheid.
Het beschermen van werknemers blijft cruciaal. Of het nu gaat om de bescherming tegen willekeur bij ontslag of het langdurig aangewezen zijn op onzekere flex-contracten. Juist nu het adagium ‘voor jou tien anderen’ aan kracht wint onder sommige werkgevers zijn bescherming via het arbeidsrecht en nieuwe zekerheden relevant. En dat kan ook. Naast de wet zelf bijvoorbeeld door afspraken in cao’s over de inzet van zzp’ers. Door mensen van werk naar werk, van verdwijnende baan naar nieuwe baan te begeleiden. Door bedrijven die in hun mensen investeren. Die hun personeel zien als hun kapitaal. En dat dit gewoon geld op kan leveren laat bijvoorbeeld het distributiecentrum van Nissan in Nederland zien. Nissan Nederland wil graag medewerkers die intrinsiek gemotiveerd zijn. Zij zijn dan minder afhankelijk van hun werkgever, nemen zelf initiatief, halen uit hun werk wat ze nodig hebben voor hun eigen ontwikkeling. De flexibele schil bij Nissan is met 15%, ruim twee keer zo klein als bij soortgelijke bedrijven. Maar Nissan Nederland heeft de hoogste productiviteit van alle Nissan vestigingen.

Sociaal kapitaal
Voor de toekomst van onze werkgelegenheid en welvaart moeten we het niet hebben van ondernemers die alleen de snelle winst najagen en niks van vaste contracten moeten hebben. Als ze vanmiddag horen dat ze in Lagelonië meer kunnen verdienen, hebben ze vanavond de verhuisdozen al gepakt. Wij moeten het hebben van werkgevers die zich, samen met hun werknemers, richten op het voortbestaan van hun bedrijf op langere termijn. Ondernemers die bereid zijn in hun mensen, hun sociaal kapitaal, te investeren.
Veel Nederlandse bedrijven, vaak familiebedrijven, zijn daar traditioneel sterk in. Ze geven hun vakmensen het vertrouwen, de autonomie en de zekerheid, waar in een voortdurend veranderende wereld behoefte aan is. Dat biedt werknemers de kans zich te ontwikkelen tot zelfverzekerde vakmensen die soepel in weten te spelen op nieuwe ontwikkelingen. Dat zijn de werknemers – en de werkgevers – waar we in de toekomst behoefte aan hebben.
En er is een generatie nieuwe ondernemers aan het opstaan: jonge energieke ondernemers die en winst willen maken en willen bijdragen aan de samenleving. Met oog voor sociale verhoudingen en voor de planeet. In start-ups en in nieuwe verbanden zijn zij de werkgevers van de toekomst en dat biedt vertrouwen. Hen moeten we vooral de ruimte bieden.

Liberale marktwalhalla
Het is een uitdaging voor de komende jaren om te ruimte te bieden voor flexibiliteit voor de mensen die dat kunnen dragen. En ook de ruimte te bieden om flexibel te zijn binnen een bedrijf maar zeker te zijn van werk door mogelijkheden te bieden je verder te ontwikkelen. Er gaan – liberale – stemmen op om het in de toekomst zonder werknemersverzekeringen te doen. Te duur, te log. Met fatsoenlijke voorzieningen als de bijstand komen we er ook wel toch? Daarbij past het pleidooi om werknemersverzekeringen om te zetten in een voorziening. Waarmee het van een recht een gunst wordt.
Of de aanval van met name liberale partijen op het algemeen verbindend verklaren van cao´s, waardoor sommige werkgevers hun mensen onder de cao kunnen betalen. Werknemers zijn dan niet langer elkaar collega´s, maar worden elkaars concurrenten in een ´rat race´ naar zo laag mogelijke lonen met steeds beperktere bescherming.
Het is een aanval op de middenklasse, een aanval in de rug bovendien.
De keuze is bijzonder scherp en ligt nu voor. Gaan we naar het liberale marktwalhalla van een land zonder cao, zonder werknemersverzekering, zonder lastig arbeidsrecht? Proberen goedkoper te worden dan de Chinezen? Zeventien miljoen eenlingen in een schraal land met heus wel wat voorzieningen voor mensen die “echt” niet voor zichzelf kunnen zorgen. Of kiezen we voor een land waarin we samen vooruit komen door risico’s te delen en kansen voor iedereen te scheppen. Door de menselijke waarden voorop te stellen en samen te werken. Waar de ondernemer beloond wordt die wel investeert in zijn mensen.

Multinationals
Om een samenleving te bouwen waarin iedereen vooruit kan komen moeten we ons organiseren. En niet alleen in politieke partijen. Juist werknemers hebben belang bij representatie. Bij gezamenlijke strijd. Het NVV maakte ooit met de SDAP het Plan van de Arbeid. Vandaag de dag schuurt het, soms stevig. Maar de PvdA en de FNV mogen zich niet langer uiteen laten spelen. Want we hebben misschien niet altijd het zelfde belang, we hebben wel altijd het zelfde doel: Een sterke middenklassensamenleving met goed werk voor iedereen.
Ook op het terrein van de internationale medezeggenschap is nog veel te winnen. Multinationals gaan over grenzen heen. Nederlandse werknemers kunnen worden ontslagen door een besluit van een hoofdkantoor in een ander Europees land. Maar de Nederlandse ondernemingsraad kan alleen spreken met de Nederlandse directie, die zelf de beslissing niet genomen heeft. Dus moeten we zeggenschap van mensen goed organiseren, met name in multinationals. Ze verdienen een stem in de beslissingen van het bedrijf. Bijvoorbeeld over de topbeloningen.
Ook de strijd voor goed werk wordt niet alleen binnen de landsgrenzen gevoerd. Deze eindigt niet bij Oldenzaal en Breda. Die strijd voer ik ook in Europa. De Europese Unie heeft zijn belangrijkste wortels in het creëren van vrij verkeer van personen, goederen, diensten en geld tussen de lidstaten. Dit heeft Europa, en zeker ook Nederland, veel welvaart gebracht. Maar die welvaart lijkt vooral terecht te komen bij mensen die het al goed hebben. Landen die daar iets aan willen doen ervaren Europa eerder als sta in de weg dan als een motor voor verandering.
Dat ervoer ik toen ik een paar jaar geleden Code Oranje afkondigde. Om de schijnwerper te zetten op de schaduwzijden van het vrij verkeer. Om op te komen voor al die mensen die moeten concurreren tegen goedkopere arbeidskrachten uit Oost Europa. Om te strijden tegen oneerlijke concurrentie. Europa stond op zijn achterste benen. Ik werd uitgemaakt voor xenofoob. Begrijp me goed, ik heb niets tegen die Pool die graag een beter leven voor zijn gezin wil. Ik heb wel iets tegen die werkgevers die met schimmige constructies mensen onder het minimumloon willen betalen. Die een verdienmodel maken over de ruggen van mensen.
Met de Wet Aanpak Schijnconstructies hebben we een belangrijke stap gezet op weg naar gelijke behandeling van alle werknemers en komen malafide werkgevers en opdrachtgevers niet meer weg bij uitbuiting. Met die wet in de hand heeft de FNV laatst bij de rechter afgedwongen dat 53 Hongaarse ijzervlechters hun achterstallig loon moeten krijgen. (13)
En ook in Europa begint men bij te draaien. Samen met zes andere landen streef ik naar meer waarborgen voor de rechten van werknemers bij detachering. Daarbij is het kernpunt: gelijk loon voor gelijk werk. Daarmee wordt oneerlijke concurrentie voorkomen en wordt de middenklasse beter beschermd.

Diploma-inflatie
Tot slot zullen we moeten werken aan de school voor de toekomst. De bron van de achterstand van de middenklasse ligt in het onderwijs. Jan Tinbergen zei al dat toenemende ongelijkheid de uitkomst is van de race tussen onderwijs en technologie. Als het onderwijs achterblijft bij het tempo van de technologische ontwikkeling, dan neemt de ongelijkheid toe. Schoolgaande jongeren moeten daarom met de juiste vaardigheden de school te verlaten om aan de slag te kunnen.
Dat betekent veel meer dan alleen het streven naar een zo hoog mogelijk opleidingsniveau. Dat blijkt ook wel uit het probleem van de diploma-inflatie: voor een groeiende groep mensen ligt hun beroepsniveau lager dan hun opleidingsniveau. Het wordt ook zichtbaar in het tekort aan vakkrachten, zoals bijvoorbeeld loodgieters. We lijken zo druk bezig onze kinderen het meest cognitieve onderwijs te laten volgen, dat we vergeten dat we net zo hard mensen nodig hebben met praktische vaardigheden en twee rechterhanden.
Een diploma alleen biedt geen garantie voor de toekomst. Het is allang niet meer zo dat je met de kennis en vaardigheden die je rond je 20e hebt opgedaan 40 tot 50 jaar vooruit kunt. Het gaat er om dat je die kennis en vaardigheden hebt die je in de praktijk kunt toepassen. Dat je de kans krijgt en pakt om continu bij te leren.
Hoog opgeleid zijn moet betekenen dat je bent voorbereid om mee te doen. Klaar voor het werk van de toekomst. Dat je talent gezien wordt en dat je dat hebt kunt ontwikkelen. Dat je wordt klaargestoomd om iets toe te voegen in een snel veranderende wereld. Laat dat onze definitie van hoogopgeleid zijn en laten we dan iedereen hoog opleiden! Dat betekent dat scholen anders moeten gaan werken. Met meer aandacht voor dat soort vaardigheden. Velen doen dat gelukkig ook al.
Met herwaardering van vakmanschap en meer aandacht voor de veelheid van talenten die kinderen en jongeren kunnen hebben. De vraag moet niet zijn hoe we zoveel mogelijk kennis genereren, maar hoe we zo veel mogelijk mensen de kans geven hun talenten te ontdekken en benutten. Dat betekent ook dat mensen die andere talenten hebben niet geforceerd de afvalrace om het hoogste opleidingsniveau worden ingeduwd. Dus moet niet het vak waar je het minst goed in bent je niveau bepalen en moeten jongeren opleidingen kunnen stapelen, zodat ze niet gedwongen worden om meteen de goede keuze voor de juiste opleiding en het juiste niveau te maken. Sommige mensen komen nou eenmaal via een omweg op hun bestemming.

Middenklassesamenleving
Met het verlaten van school vervalt het belang van scholing niet. En juist hier schieten we nog vaak te kort. Vooral omdat het beleid te sterk gericht is op het vinden van nieuw werk binnen je eigen sector. Terwijl de grenzen tussen sectoren onder invloed van de digitale revolutie juist steeds meer vervagen.
We kunnen veel leren van het buitenland. In Oostenrijk is het Weense 'Employment Promotion Fund' een voorbeeld van succesvolle van-werk-naar-werk-begeleiding. Dit fonds zorgt ervoor dat sectoren die groeien maar waar te weinig mensen zijn worden gekoppeld aan gemotiveerd personeel dat ergens anders ontslagen dreigt te worden. En met geld om een opleiding te volgen die deze overstap mogelijk maakt. Met de brug-WW, die het vergemakkelijkt om je om te scholen, heeft Nederland een vergelijkbare stap gezet.
Zijn we op weg naar een kopvoetermaatschappij? Niet als we dat niet willen. We zijn niet machteloos. We kunnen voorkomen dat de middenklasse verdwijnt. We kunnen voorkomen dat onze idealen worden weggeveegd en weggevaagd. Door ons krachtig in te zetten voor een solidaire samenleving waarin iedereen gelijke kansen krijgt. Met elkaar. Voor elkaar. Nationaal en internationaal. Met een opgewekte strijd voor fatsoenlijk werk en voor toekomstgericht onderwijs. Met een onverzettelijke strijd tegen foute flex en valse concurrentie op de arbeidsmarkt.
Die strijd moeten we met elkaar voeren. Hand in hand, schouder aan schouder. Zo hebben mensen in het verleden ook met succes gestreden voor fatsoenlijke arbeidstijden, voor gezond werk, voor gelijke kansen in het onderwijs. En als we dat nu weer doen kan de toekomst van de Nederlandse arbeidsmarkt een hele andere zijn dan de kopvoeter. Dan gaan we naar een samenleving waar we de technologie omarmen en ons onderscheiden door creativiteit en toegevoegde waarde. Waar Nederland de economische kansen grijpt en werkt aan de oplossing voor de problemen van morgen. Waar werknemers vaak van baan veranderen en zelden in een uitkering terecht komen omdat ze in zichzelf investeren en doordat werkgevers standaard in hen investeren. Doordat ontwikkeling voorop staat en daarmee het aanpassingsvermogen van de economie. Waarin winsten gedeeld worden en duurzaamheid voor mens en planeet uitgangspunt zijn. Waarin ondernemerschap leidt tot nieuwe oplossingen en snelle vooruitgang in plaats van snelle winst en lak aan de anderen. Waarin samenwerken beloond wordt en je je als individu ontwikkelt. Waarin arbeid en zorg gecombineerd worden zodat werkplezier, waardering en persoonlijk geluk samen kunnen gaan. Waarin we de werkloosheid terugdringen door werk op waarde te schatten en door de internationale concurrentie aan te gaan niet op loonkosten maar op wat we mooier en beter maken. Waarin we ons veilig voelen om risico te nemen omdat we weten dat we elkaar beschermen. Waarin de beste zorg ter wereld voor iedereen beschikbaar blijft en de scholen van de toekomst onze kinderen op pad helpen. Waarin we niet wegkijken als mensen niet meekomen maar ze de hand toesteken. Waarin we samen vooruit komen. Inderdaad: een middenklassensamenleving.

Omslag
De tijd vraagt om een omslag in ons denken. En een omslag in ons doen. Niet alleen bij de overheid, maar overal. In ondernemingen, in het onderwijs, in de opvoeding. Van mij, van u, van jou, van ons. Wij willen niet dat de kansen van kinderen afhangen van de afkomst en de achternaam van hun ouders. Zonder te kijken naar hun talent. Wij willen niet dat onze kinderen en kleinkinderen straks van los baantje naar los baantje over de arbeidsmarkt moeten zwerven. Zonder zekerheid. Wij willen niet dat de generaties na ons op moeten groeien in een standenmaatschappij, met een rijke bovenkant en een kansarme onderkant. Zonder verbindende middenklasse.
Het is onze plicht ons onvermoeibaar in te zetten om het perspectief voor de generaties na ons te verbeteren. Ik heb er ook alle vertrouwen in dat het ons gaat lukken. Het is onze ouders en grootouders ook gelukt. Onze ouders zeiden: ‘Wij willen dat onze kinderen het beter krijgen (dan wij).’ Dat gevoel gaf ze de kracht om zich, onvermoeibaar en onvoorwaardelijk, in te zetten voor een betere toekomst voor hun kinderen. Dát was de stille motor voor de economische en sociale vooruitgang in het naoorlogse Nederland.
En het is ze gelukt. Hun kinderen en kleinkinderen hebben het beter gekregen. Veel beter. Mijn generatie is opgegroeid in vrede en veiligheid. In één van de meest welvarende landen van de wereld. Met goede gezondheidszorg, sociale zekerheid en onderwijs voor kinderen uit alle lagen van de bevolking, van arbeidersdochter tot advocatenzoon.
Waarom zou het de ouders van nu niet meer lukken? We hebben de kracht in ons. We hebben een betere uitgangspositie dan zij hadden. In de dagen dat Willem Drees minister van Sociale Zaken was, zong Nederland optimistisch: ‘Cheerio, cheerio, in Holland daar zingen we zo: weg met de zorgen en weg met verdriet, we komen er wel, ook al zijn we er nog niet.’
Ik kies nu liever voor een eigentijds nummer van De Dijk. ‘Het moet en het zal op een dag in het najaar, met een lucht zo mooi als je nog nooit hebt gezien, een oude hit uit een raam, de ruis in de bomen, en opeens dat gevoel: het kan nog misschien. Alles komt terecht, we zijn er nog niet, maar we zijn onderweg.’

1) CPB, 2015, Berekeningen en achtergrondinformatie over baanpolarisatie in Nederland.
2) Keynes, Complete Works, Volume XXVI (CWK XXVI:16).
3) Atkinson en Bandolini, 2011, On the identification of the middle class.
4) Goos, Manning and Salomons, 2014, Explaining Job Polarization: Routine-Biased Technological Change and Offshoring, American Economic Review 2014, 104(8): 2509–2526.
5) Als je op het niveau van de hele wereld kijkt, betekent het dat als die groei doorzet de rijkste 1% volgend jaar samen meer geld hebben dan de hele rest van de wereldbevolking bij elkaar.
6) OECD, 2015, In It Together: Why Less Inequality Benefits All.
7) Nederland staat er op dit punt een stuk beter voor dan veel andere landen, maar ook de WRR wijst met een waarschuwende vinger naar de ontwikkeling van de laagste 40%. Volgens de WRR ligt het reële inkomen van de onderste 40% van alle huishoudens 3 tot 7 procent lager in vergelijking met het jaar 1977. Voor de bovenste 60% is er sprake van duidelijke stijgingen van de koopkracht.
8) WRR, 2014, Hoe ongelijk is Nederland?
9) Caminada e.a., 2014, De ontwikkeling van inkomensongelijkheid en inkomensherverdeling in Nederland 1990-2012.
10) OECD, 2015, In It Together: Why Less Inequality Benefits All.
11) SCP, 2013, Burgerperspectieven 2013 No 3.
12) http://www.elsevier.nl/Ec(...)-werk-graag-1775462W
cc-foto: Sven Wildschut

http://www.joop.nl/opinie(...)g_in_denken_en_doen/

quote:

Op zaterdag 19 september 2015 17:24 schreef borisz het volgende:

[..]

twitter:

Terphuis twitterde op dinsdag 20-10-2015 om 20:38:48 Hele goede bespreking gehad met een aantal partijgenoten over kandidatuur partijvoorzitter #PvdA. reageer retweet

quote:

Niemand wil het tegen Spekman opnemen

Opstandige PvdA'ers zochten de afgelopen weken naar een serieuze rivaal om partijvoorzitter Hans Spekman van de troon te stoten. Niemand hapte toe.

Door: Frank Hendrickx 2 november 2015, 06:12
Niemand wil het tegen Spekman opnemen
© ANP
Een uitdager om Hans Spekman als PvdA-voorzitter te vervangen, kan zich officieel nog tot vandaag 10.00 uur melden bij het partijbureau. Gezocht wordt 'een verbindende schakel' die de 'verbeterslag en vitaliseringsslag van de vereniging' gaat leiden, aldus de vacature.

Niemand verwacht dat het er nog van gaat komen. Heel wat namen circuleerden de afgelopen weken in het geruchtencircuit, van ex-Kamerlid Myrthe Hilkens tot Kamerlid Jacques Monasch, maar bij navraag blijken ze allemaal één ding gemeen te hebben: PvdA-voorzitter? Nee, dank u.

Gemiste kans
Pogingen zijn er genoeg geweest. Enkele afdelingen en de interne protestbeweging Linksom! hebben lijntjes uitgegooid. Een groepje rond het kritische lid Sander Terphuis benaderde eveneens potentiële kandidaten. 'Maar het is blijkbaar geen populaire vacature,' aldus Gerard Bosman van Linksom! 'Een gemiste kans voor de partij,' meent Terphuis. 'Het zou goed zijn voor Hans om het debat aan te gaan.'

Volgens de critici valt er genoeg af te dingen op het voorzitterschap van Spekman. De laatste drie verkiezingen gingen verloren, de ambitie om het ledenaantal te verdubbelen is niet waargemaakt (duizenden leden haakten af) en het hoofdkantoor zetelt nog steeds aan de Amsterdamse Herengracht en niet in 'een gewone wijk', zoals Spekman bij zijn vorige campagne beloofde.

Toch kan Spekman bij veel PvdA'ers op steun rekenen. Kamerlid Lutz Jacobi - zij werd terloops gepolst - is 'fan van Hans'. Mary Fiers, een Eindhovense ex-wethouder wier naam ook circuleerde, vindt dat Spekman het 'heel erg goed doet'. De Utrechtenaar zou nog steeds een 'breed draagvlak' hebben binnen de partij, ondanks de electorale neergang.

Tegenstanders ondervonden ook een andere complicatie in hun zoektocht: de partij wil naar links, maar er zijn weinig kandidaten te bedenken met een linkser profiel dan Spekman. 'Wat zou het mooi zijn: een Jeremy Corbyn voor de PvdA,' mijmert één PvdA'er die anoniem wil blijven. 'Jammer dat het er niet van komt.'

Spekman moet de partij er de komende vier jaar weer bovenop helpen. Nu er geen rivaal is gevonden, krijgt hij ook van critici 'het voordeel van de twijfel' om 'zijn beloftes en idealen alsnog waar te maken'. 'Hij moet een serieus links geluid gaat laten horen als partijvoorzitter', staat er in een verklaring opgesteld door Terphuis. 'Weg uit Den Haag, weg bij Samsom, en weg bij het kabinetsbeleid.'

Of dat gaat gebeuren, is twijfelachtig. Spekman vormt in de partijtop een hecht blok met partijleider Diederik Samsom, minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem en vicepremier Lodewijk Asscher. 'We laten ons niet uit elkaar spelen,' verkondigde Dijsselbloem afgelopen september, nadat oud-voorzitter Felix Rottenberg kritiek had geuit op de partijkoers.

Volgend jaar wacht een nieuwe test voor het viertal aan de PvdA-top. Dan moet blijken wie zich kandidaat stelt voor het lijsttrekkerschap bij de volgende verkiezingen.

quote:

Op dinsdag 9 februari 2016 13:05 schreef borisz het volgende:
Nou gefeliciteerd he. Met de 70-jarig bestaan.

quote:

Pvda-partijleider Diederik Samsom is niet de man die de partij uit het moeras kan trekken. Het land en de PvdA hebben een lijsttrekker nodig van statuur. Dat zegt Jacques Monasch, Tweede Kamerlid en oud-campagnestrateeg van de partij.

Monasch gooit hiermee de knuppel in het hoenderhok. Alleen Ahmed Aboutaleb of Eberhard van der Laan kunnen de PvdA nog redden. Ze zouden 'een geschenk zijn voor de partij', vindt Monasch. De huidige partijtop vindt hij niet geschikt.

Monasch ziet tot zijn leedwezen dat 'de Haagse Vier' (Samsom, Dijsselbloem, Spekman en Asscher) de rijen hebben gesloten en hij maakt zich 'grote zorgen' over de toekomst. Het Tweede Kamerlid uit zijn kritiek op de partijlijn op de dag van het landelijke partijcongres in Amersfoort.

De partij viert er haar 70-jarig bestaan, maar staat er in de peilingen met 12 zetels slechter voor dan ooit. Dat komt volgens Monasch omdat de PvdA niet meer de brede volkspartij voor de gewone man is. Hij stelt dat de meesten hun lidmaatschap 'zo kunnen inruilen voor Groen Links'. ,,We zijn te veel een bestuurderspartij geworden. Wij zijn een partij geworden voor de hoogopgeleide politiek correcte medemens.

Kwartetten
Dat ging volgens Monasch al bij de formatie van het huidige kabinet mis. De PvdA verloor daarbij teveel kleur. ,,Dat was een soort kwartetten''. Volgens Monasch kan iemand zoals Aboutaleb wél het tij keren. ,,Aboutaleb durft te benoemen wat je wel en niet kunt tolereren. Daar heeft dit land behoefte aan.''

Politiek correct
Hij roemt de toespraak van Aboutaleb na Charlie Hebdo ('Als het je hier niet bevalt, dan rot je toch op'). ,, Het politiek correcte deel hier in Den Haag kreeg het de strot niet uit, maar Aboutalebs woorden hadden een ongelooflijk zegenende werking.'' Hij vraagt zich wel af of Aboutaleb of Van der Laan hun burgemeesterschap van Rotterdam en Amsterdam zouden opgegeven om lijsttrekker in Den Haag te worden. ,,Ik hoop dat ze zich als burgemeester niet te groot voelen om mee te doen.''

twitter:

kajleers twitterde op vrijdag 12-02-2016 om 23:47:07 Een Kamerlid van n regeringsfractie die na 4 jaar zegt t allemaal niks te vinden. Na de oorlog zat iedereen in het verzet. reageer retweet

quote:

Op zaterdag 13 februari 2016 10:54 schreef borisz het volgende:
Congreslivestream http://www.pvda.nl/congres#

quote:

Op vrijdag 20 januari 2017 21:46 schreef borisz het volgende:
En ondertussen kondigt Marjolein Moorman haar kandidaatstelling aan voor het lijsttrekkerschap in Amsterdam. Ze kan de eerste vrouwelijke lijsttrekker worden van de PVDA in de hoofdstad.

quote:

Uiterst rechtse politici als Geert Wilders en Thierry Baudet hebben meer dan eens hun mond vol over de westerse cultuur die beschermd moet worden. Maar als er iemand is die zich inzet voor die westerse normen en waarden, dan is het Frans Timmermans wel. Meer dan Wilders en Baudet ooit in hun leven zullen doen. Het met hand en tand verdedigen van de liberale democratie en de rechtsstaat is bij uitstek iets wat hoort bij het beschermen hiervan. De PVV en het FvD lijken eerder de omgekeerde weg te willen bewandelen.

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 10:12 schreef Sloggi het volgende:
Dooie boel hier.

Hoe wordt het verkiezingsprogramma hier ontvangen?


Wat speerpunten:[..]

quote:

WOENSDAG 27 MAART 2019, 16:50
DEEL DIT ARTIKEL:

Jaar Haagse raad: Partijen laten PvdA volkomen links liggen

DEN HAAG - Tientallen jaren zwaaide de PvdA de scepter op het stadhuis van Den Haag. Maar sinds de partij vorig jaar tot de oppositiebankjes werd veroordeeld, is van deze politieke macht weinig meer over. De partij diende het afgelopen jaar veel voorstellen in. Maar het overgrote deel hiervan, 86 procent, werd weggestemd door de gemeenteraad. Dat blijkt uit een inventarisatie van Omroep West.

GESCHREVEN DOOR
Lot van Bree
Politiek verslaggever
Onafgebroken zatide PvdA na de Tweede Wereldoorlog in het college van Den Haag en draaide daardoor meer dan zeventig jaar aan de bestuurlijk knoppen. Tot de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart 2018. De partij halveerde en heeft nog maar drie zetels over.

Het is een dieptepunt van een daling die sinds 2010 aan de gang is. In 2006 haalde de PvdA nog 15 zetels, vier jaar later daalde de partij naar tien en weer vier jaar later, in 2014, zakte de partij verder naar zes. Daarna kelderde de PvdA dus naar drie zetels.

Oppositiebankjes
Het gevolg is dat de partij aan de zijlijn stond bij het vormen van een nieuwe coalitie. De vier grootste partijen Hart voor Den Haag/Groep de Mos, VVD, D66 en GroenLinks slaagden er deze zomer in, om een coalitieakkoord te schrijven. De PvdA is daardoor in de oppositiebankjes terecht gekomen. Deze rol is wennen voor de sociaaldemocraten en blijkt nog weinig effectief.

Omroep West bekeek hoeveel moties en amendementen de partijen hebben ingediend in de periode april 2018 tot en met 14 maart 2019, en hoeveel daarvan zijn aangenomen. Moties en amendementen zijn voorstellen van politieke partijen waarover de gemeenteraad tijdens raadsvergaderingen stemt. Hiervoor hebben we gebruik gemaakt van de gegevens op de website van de gemeente Den Haag.

Aangenomen
Uit deze gegevens blijkt dat de PvdA het afgelopen jaar tachtig moties en amendementen heeft ingediend. Hiervan heeft slechts veertien procent (11 voorstellen) voldoende steun van de rest van de raad gekregen.

Zo is er een actieplan aangenomen om de positie van Haagse huurders in de vrije sector te versterken, stemde een meerderheid voor het PvdA-voorstel om de gedenksteen te behouden van de in 1392 vermoorde Aleid van Poelgeest en komt er op verzoek van de PvdA een onderzoek naar het instellen van betaalde vrijwilligerscoördinatoren in bibliotheken voor kinderen die huiswerkbegeleiding hebben.

PvdA scoort slechter
Maar het grootste deel van de PvdA-voorstellen haalde het niet. Ruim 86 procent (69 voorstellen) werd door de gemeenteraad weggestemd. Daarmee scoort de PvdA slechter dan oppositiepartijen Haagse Stadspartij en het CDA die beiden drie zetels hebben, net zoveel als de PvdA.

De Haagse Stadspartij haalde 27 procent (12 voorstellen) van de voorstellen binnen en keeg 73 procent (32 voorstellen) niet door de raad. Het CDA sleepte 41 procent (7 voorstellen) binnen en kreeg geen meerderheid voor 59 procent (10 voorstellen).

Verrechtsing college
PvdA-fractievoorzitter Martijn Balster wijt het gebrek aan steun voor zijn voorstellen, aan de verrechtsing van het college. 'Vooral op sociaal-economisch gebied. De echte VVD-agenda regeert. Groep de Mos volgt deze agenda en de rest sluit zich erbij aan', zegt Balster.

Balster heeft ook kritiek op de houding van de coalitie. 'Die mag wel wat opener zijn. Je ziet dat de vier partijen elkaar ontzettend goed vasthouden, waarschijnlijk omdat ze zo verschillend zijn. Maar hierdoor is er weinig ruimte.'

Onverzoenlijk
Collegepartij VVD heeft juist kritiek op de opstelling van de PvdA. De VVD heeft jarenlang samen met de PvdA in het Haagse college gezeten maar vindt dat de sociaaldemocraten zijn veranderd. 'Ik vind het treurig', reageert VVD-fractievoorzitter Frans de Graaf. 'We hebben lang samen gewerkt en ik ken de PvdA als een partij die water bij de wijn kan doen en compromissen kan sluiten. Nu is de PvdA onverzoenlijk. Ze dienen moties in waarvan ze weten dat ze niet aangenomen worden. Dat is jammer.'

Balster ontkent dit. 'Natuurlijk weet je van sommige moties dat ze het niet halen, maar van sommige verwacht je toch steun en die krijgen we niet. Toch blijven we proberen om met goede voorstellen te komen zodat het beleid progressiever en linkser wordt.'

Constructieve pet
De Graaf heeft een oproep aan de PvdA. 'Zet die constructieve pet weer op. De coalitie heeft een uitgestoken hand. Kijk maar naar de Haagse Stadspartij en het CDA. Die krijgen meer aangenomen dan de PvdA.'

Ondanks de slechte score is Balster optimistisch. 'Ik klaag niet. Het debat op het gebied van betaalbaar wonen verschuift in ons voordeel. Dat is winst.'

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 09:56 schreef ijs_beer het volgende:
Interessante dag voor de PvdA vandaag. Met Frans Timmermans hebben ze een zwaargewicht (ja, ook letterlijk) in de strijd gegooid voor Europese verkiezingen. Volgens de peilingen maken ze de kans om de grootste NL partij te worden, zou dit dan het begin van de weg naar boven zijn voor de partij?

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 09:56 schreef ijs_beer het volgende:
Interessante dag voor de PvdA vandaag. Met Frans Timmermans hebben ze een zwaargewicht (ja, ook letterlijk) in de strijd gegooid voor Europese verkiezingen. Volgens de peilingen maken ze de kans om de grootste NL partij te worden, zou dit dan het begin van de weg naar boven zijn voor de partij?

quote:

Op zondag 22 september 2019 14:36 schreef ijs_beer het volgende:
3e partij in de peilingen en Asscher de beste debater tijdens de algemene beschouwingen. Langzaamaan gaat het weer de goede kant op.

quote:

ZONDAG 26 APRIL 2020, 14:16
DEEL DIT ARTIKEL:

Eerste vrouwelijke PvdA-wethouder van Den Haag overleden

Een foto van Fré Vooys uit 2013 | Foto: Vera de Kok (Flickr)Een foto van Fré Vooys uit 2013 | Foto: Vera de Kok (Flickr)
DEN HAAG - Fré Vooys, de eerste vrouwelijke PvdA-wethouder in Den Haag, is zaterdag op 93-jarige leeftijd overleden. Dat meldt mediapartner Den Haag FM. Vooys werd in 1982 wethouder voor emancipatie, personeelszaken, organisatie en productiebedrijven.
Tijdens haar wethouderschap (1982-1990) heeft ze zich onder andere ingezet voor ouderschapsverlof voor vrouwen en mannen, afschaffing van het bordeelverbod in Den Haag en voorlichting over homoseksualiteit binnen het openbaar onderwijs.

In 1986 trad Vooys toe tot het eerste linkse college in Den Haag. Constant Martini, in die tijd politiek leider van de Haagse PvdA en collega-wethouder, heeft allereerst herinneringen aan haar als zijn oud-lerares rechten op de middelbare school. Hij beschrijft haar als 'een sociaaldemocraat van de stempel van Drees'. Martini: 'Het ging haar om het langzaam maar zeker verheffen van de mensen. Ze was bezig om de mensen beter op te leiden en weerbaarder maken. Ze moesten ruimte krijgen om zich te ontwikkelen. In de tumultueuze jaren zeventig en tachtig in de Haagse politiek, was ze een rustpunt en zekerheid. Het was was een bijzonder vriendelijke vrouw.'

'Bijzonder mens"
De huidig politiek leider, Martijn Balster, noemt haar 'een icoon'. Hij kent haar niet uit haar rechtstreeks functioneren, maar hij kwam haar elk jaar op 1 mei, de Dag van de Arbeid, tegen. 'Dan zat ze altijd vooraan en zag je haar enorme betrokkenheid bij de sociaaldemocratie. Dat was van haar gezicht af te lezen', vertelt hij. 'Ze was een bijzonder mens, maar ook op een andere manier bijzonder omdat ze onze eerste vrouwelijke wethouder in Den Haag was. Ze heeft bijzondere verdiensten op het gebied van emancipatie. Ze zeggen altijd dat we op schouders van reuzen staan. Zij is er één. Ze was echt een sociaaldemocraat, we gaan haar missen', aldus Balster.

De laatste maanden van haar leven zat Vooys in een verpleeghuis waar een aantal weken geleden een geval van corona is vastgesteld. Of Vooys ook is overleden aan de gevolgen van het coronavirus, is onduidelijk.

quote:

Op donderdag 14 januari 2021 09:38 schreef ijs_beer het volgende:
Asscher weg als lijsttrekker. Wie wordt de opvolger?

quote:

In haar voortbestaan bedreigd

31 december 2021, column J.Th.J. van den Berg

De grote teleurstelling voor de Partij van de Arbeid van 2021 was een verkiezingsuitslag waarbij zij dezelfde sneue negen zetels verwierf als in 2017. Natuurlijk, daar droegen factoren aan bij als de coronapandemie die de aandacht exclusief vestigde op regeringspartijen, de VVD in het bijzonder. Wat ook niet hielp was dat de beoogde lijsttrekker, Lodewijk Asscher, de kinderopvangtoeslagenaffaire niet overleefde en in een laat stadium moest worden vervangen door de relatief onbekende Lilianne Ploumen.

Maar dan nog, de eertijds grote volkspartij die doorgaans goed was voor een aanhang van een kwart tot een derde van alle kiezers, werd opnieuw een van de vele kleine partijen in het land. Opmerkelijk was trouwens dat geen van de andere linkse partijen, zoals GroenLinks en SP, van deze tweede opeenvolgende nederlaag wist te profiteren. ‘Links’ is niet en vogue in Nederland: GroenLinks en de SP zakten evenzeer weg. Hoeveel kritiek er sedertdien ook is geleverd op de trage kabinetsformatie, het coronabeleid en zelfs op premier Mark Rutte in persoon, het werd er voor ‘links’ in de peilingen niet beter op.

Een uiterst informatief artikel van Roderik Rekker en Sarah de Lange in S&D1) laat zien waar het probleem ligt, althans voor de PvdA. Het blijkt een partij geworden die letterlijk met uitsterven wordt bedreigd. De grootste groep kiezers op de PvdA blijkt rond de 65 jaar oud te zijn: zij haalt die in hoofdzaak uit de groep van ‘babyboomers’ en de generatie daarvoor, geboren tijdens of vóór de jaren veertig. Die leeftijdscategorie is bezig geleidelijk te verdwijnen en de PvdA met haar.

Het doet denken aan de geschiedenis van de CPN die onmiddellijk na 1945, gegeven haar verzetsverleden, tien zetels haalde in een parlement van honderd leden. Gedurende de jaren vijftig kwijnde zij steeds verder weg omdat haar electoraat bezig was uit te sterven en er geen jongere kiezers meer voor in de plaats kwamen. Tijdelijk leefde zij op in de jaren zeventig, maar na 1981 was het definitief afgelopen. In 1986 haalde zijn geen enkele zetel meer.
Er is niets dat erop wijst dat het lot van de PvdA veel beter zal zijn. Ook zij is afhankelijk van een uitstervende generatie kiezers en ook zij heeft onder jongere generaties nauwelijks aantrekkingskracht. Zij deelt dat lot overigens met het CDA, die andere eertijds machtige volkspartij, en met de SP, de andere partij van links. GroenLinks doet het onder jonge kiezers een stuk beter en hetzelfde geldt voor Volt, de Partij voor de Dieren, DENK en D66. Die generaties kiezen weer sterk versnipperd.

Daar komt bij dat geen enkele partij meer kan rekenen op de ‘automatische’ stem van een bepaalde klasse of levensbeschouwing. Stemmen wordt bepaald door politieke issues waarbij het de kunst is te worden gezien als ‘eigenaar’ van bepaalde vraagstukken en aspiraties. Nu zijn klimaat, Europese integratie en diversiteit kwesties die aan de linkerkant door jongeren belangrijk worden gevonden, maar bij zulke kwesties scoort de PvdA niet of nauwelijks. Zij moet het hebben van inkomensverdeling, werkgelegenheid en volkshuisvesting. Die kunnen in de toekomst weer belangrijker worden, maar dat vergt aansluiting bij de nieuwste kiezersgeneratie die nog geen vaste keuze heeft gemaakt.

Tot 2012 had de PvdA nog wel een voordeel dat ook jongere generaties aansprak: haar machtspositie als grote partij. Als verkiezingen gingen draaien om de machtsvraag – wie levert straks de premier? – dan staken kiezers gemakkelijk over van ‘klein links’ naar Partij van de Arbeid. In 2012 gebeurde dit voor het laatst. Maar, een partijtje van negen zetels kan geen machtsvraag meer opwerpen.

Rekker en De Lange laten goed zien dat de PvdA moet ophouden zich te gedragen alsof het nog een grote partij is, gericht op het bestuur van het land. Zij is een kleine partij, vergelijkbaar met de ChristenUnie, en zij moet het dus hebben van een zowel uitgesproken als sterk samenhangend programma en een dienovereenkomstig leiderschap. Dat lukt haar in de steden her en der beter dan nationaal.

Misschien is dat ook de troost: de sociaaldemocratie is groot geworden in de lokale democratie. Gegeven de grote sociale problemen daar – armoede, woningnood, sociale ongelijkheid – liggen daar haar grootste kansen. Maar, dan moet de partij zich daar ook op concentreren.
1)
Roderik Dekker en Sarah de Lange, ‘De vergrijzing van de PvdA; oorzaken en oplossingen’, in: S&D, 78, 6 (2021), 14 – 24.