[CENTRAAL] PvdA #14 - John Leerdam: "Did I do that?"

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2016 10:12 schreef Sloggi het volgende:
Dooie boel hier.

Hoe wordt het verkiezingsprogramma hier ontvangen?


Wat speerpunten:[..]

quote:

WOENSDAG 27 MAART 2019, 16:50
DEEL DIT ARTIKEL:

Jaar Haagse raad: Partijen laten PvdA volkomen links liggen

DEN HAAG - Tientallen jaren zwaaide de PvdA de scepter op het stadhuis van Den Haag. Maar sinds de partij vorig jaar tot de oppositiebankjes werd veroordeeld, is van deze politieke macht weinig meer over. De partij diende het afgelopen jaar veel voorstellen in. Maar het overgrote deel hiervan, 86 procent, werd weggestemd door de gemeenteraad. Dat blijkt uit een inventarisatie van Omroep West.

GESCHREVEN DOOR
Lot van Bree
Politiek verslaggever
Onafgebroken zatide PvdA na de Tweede Wereldoorlog in het college van Den Haag en draaide daardoor meer dan zeventig jaar aan de bestuurlijk knoppen. Tot de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart 2018. De partij halveerde en heeft nog maar drie zetels over.

Het is een dieptepunt van een daling die sinds 2010 aan de gang is. In 2006 haalde de PvdA nog 15 zetels, vier jaar later daalde de partij naar tien en weer vier jaar later, in 2014, zakte de partij verder naar zes. Daarna kelderde de PvdA dus naar drie zetels.

Oppositiebankjes
Het gevolg is dat de partij aan de zijlijn stond bij het vormen van een nieuwe coalitie. De vier grootste partijen Hart voor Den Haag/Groep de Mos, VVD, D66 en GroenLinks slaagden er deze zomer in, om een coalitieakkoord te schrijven. De PvdA is daardoor in de oppositiebankjes terecht gekomen. Deze rol is wennen voor de sociaaldemocraten en blijkt nog weinig effectief.

Omroep West bekeek hoeveel moties en amendementen de partijen hebben ingediend in de periode april 2018 tot en met 14 maart 2019, en hoeveel daarvan zijn aangenomen. Moties en amendementen zijn voorstellen van politieke partijen waarover de gemeenteraad tijdens raadsvergaderingen stemt. Hiervoor hebben we gebruik gemaakt van de gegevens op de website van de gemeente Den Haag.

Aangenomen
Uit deze gegevens blijkt dat de PvdA het afgelopen jaar tachtig moties en amendementen heeft ingediend. Hiervan heeft slechts veertien procent (11 voorstellen) voldoende steun van de rest van de raad gekregen.

Zo is er een actieplan aangenomen om de positie van Haagse huurders in de vrije sector te versterken, stemde een meerderheid voor het PvdA-voorstel om de gedenksteen te behouden van de in 1392 vermoorde Aleid van Poelgeest en komt er op verzoek van de PvdA een onderzoek naar het instellen van betaalde vrijwilligerscoördinatoren in bibliotheken voor kinderen die huiswerkbegeleiding hebben.

PvdA scoort slechter
Maar het grootste deel van de PvdA-voorstellen haalde het niet. Ruim 86 procent (69 voorstellen) werd door de gemeenteraad weggestemd. Daarmee scoort de PvdA slechter dan oppositiepartijen Haagse Stadspartij en het CDA die beiden drie zetels hebben, net zoveel als de PvdA.

De Haagse Stadspartij haalde 27 procent (12 voorstellen) van de voorstellen binnen en keeg 73 procent (32 voorstellen) niet door de raad. Het CDA sleepte 41 procent (7 voorstellen) binnen en kreeg geen meerderheid voor 59 procent (10 voorstellen).

Verrechtsing college
PvdA-fractievoorzitter Martijn Balster wijt het gebrek aan steun voor zijn voorstellen, aan de verrechtsing van het college. 'Vooral op sociaal-economisch gebied. De echte VVD-agenda regeert. Groep de Mos volgt deze agenda en de rest sluit zich erbij aan', zegt Balster.

Balster heeft ook kritiek op de houding van de coalitie. 'Die mag wel wat opener zijn. Je ziet dat de vier partijen elkaar ontzettend goed vasthouden, waarschijnlijk omdat ze zo verschillend zijn. Maar hierdoor is er weinig ruimte.'

Onverzoenlijk
Collegepartij VVD heeft juist kritiek op de opstelling van de PvdA. De VVD heeft jarenlang samen met de PvdA in het Haagse college gezeten maar vindt dat de sociaaldemocraten zijn veranderd. 'Ik vind het treurig', reageert VVD-fractievoorzitter Frans de Graaf. 'We hebben lang samen gewerkt en ik ken de PvdA als een partij die water bij de wijn kan doen en compromissen kan sluiten. Nu is de PvdA onverzoenlijk. Ze dienen moties in waarvan ze weten dat ze niet aangenomen worden. Dat is jammer.'

Balster ontkent dit. 'Natuurlijk weet je van sommige moties dat ze het niet halen, maar van sommige verwacht je toch steun en die krijgen we niet. Toch blijven we proberen om met goede voorstellen te komen zodat het beleid progressiever en linkser wordt.'

Constructieve pet
De Graaf heeft een oproep aan de PvdA. 'Zet die constructieve pet weer op. De coalitie heeft een uitgestoken hand. Kijk maar naar de Haagse Stadspartij en het CDA. Die krijgen meer aangenomen dan de PvdA.'

Ondanks de slechte score is Balster optimistisch. 'Ik klaag niet. Het debat op het gebied van betaalbaar wonen verschuift in ons voordeel. Dat is winst.'

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 09:56 schreef ijs_beer het volgende:
Interessante dag voor de PvdA vandaag. Met Frans Timmermans hebben ze een zwaargewicht (ja, ook letterlijk) in de strijd gegooid voor Europese verkiezingen. Volgens de peilingen maken ze de kans om de grootste NL partij te worden, zou dit dan het begin van de weg naar boven zijn voor de partij?

quote:

Op donderdag 23 mei 2019 09:56 schreef ijs_beer het volgende:
Interessante dag voor de PvdA vandaag. Met Frans Timmermans hebben ze een zwaargewicht (ja, ook letterlijk) in de strijd gegooid voor Europese verkiezingen. Volgens de peilingen maken ze de kans om de grootste NL partij te worden, zou dit dan het begin van de weg naar boven zijn voor de partij?

quote:

Op zondag 22 september 2019 14:36 schreef ijs_beer het volgende:
3e partij in de peilingen en Asscher de beste debater tijdens de algemene beschouwingen. Langzaamaan gaat het weer de goede kant op.

quote:

ZONDAG 26 APRIL 2020, 14:16
DEEL DIT ARTIKEL:

Eerste vrouwelijke PvdA-wethouder van Den Haag overleden

Een foto van Fré Vooys uit 2013 | Foto: Vera de Kok (Flickr)Een foto van Fré Vooys uit 2013 | Foto: Vera de Kok (Flickr)
DEN HAAG - Fré Vooys, de eerste vrouwelijke PvdA-wethouder in Den Haag, is zaterdag op 93-jarige leeftijd overleden. Dat meldt mediapartner Den Haag FM. Vooys werd in 1982 wethouder voor emancipatie, personeelszaken, organisatie en productiebedrijven.
Tijdens haar wethouderschap (1982-1990) heeft ze zich onder andere ingezet voor ouderschapsverlof voor vrouwen en mannen, afschaffing van het bordeelverbod in Den Haag en voorlichting over homoseksualiteit binnen het openbaar onderwijs.

In 1986 trad Vooys toe tot het eerste linkse college in Den Haag. Constant Martini, in die tijd politiek leider van de Haagse PvdA en collega-wethouder, heeft allereerst herinneringen aan haar als zijn oud-lerares rechten op de middelbare school. Hij beschrijft haar als 'een sociaaldemocraat van de stempel van Drees'. Martini: 'Het ging haar om het langzaam maar zeker verheffen van de mensen. Ze was bezig om de mensen beter op te leiden en weerbaarder maken. Ze moesten ruimte krijgen om zich te ontwikkelen. In de tumultueuze jaren zeventig en tachtig in de Haagse politiek, was ze een rustpunt en zekerheid. Het was was een bijzonder vriendelijke vrouw.'

'Bijzonder mens"
De huidig politiek leider, Martijn Balster, noemt haar 'een icoon'. Hij kent haar niet uit haar rechtstreeks functioneren, maar hij kwam haar elk jaar op 1 mei, de Dag van de Arbeid, tegen. 'Dan zat ze altijd vooraan en zag je haar enorme betrokkenheid bij de sociaaldemocratie. Dat was van haar gezicht af te lezen', vertelt hij. 'Ze was een bijzonder mens, maar ook op een andere manier bijzonder omdat ze onze eerste vrouwelijke wethouder in Den Haag was. Ze heeft bijzondere verdiensten op het gebied van emancipatie. Ze zeggen altijd dat we op schouders van reuzen staan. Zij is er één. Ze was echt een sociaaldemocraat, we gaan haar missen', aldus Balster.

De laatste maanden van haar leven zat Vooys in een verpleeghuis waar een aantal weken geleden een geval van corona is vastgesteld. Of Vooys ook is overleden aan de gevolgen van het coronavirus, is onduidelijk.

quote:

Op donderdag 14 januari 2021 09:38 schreef ijs_beer het volgende:
Asscher weg als lijsttrekker. Wie wordt de opvolger?

quote:

In haar voortbestaan bedreigd

31 december 2021, column J.Th.J. van den Berg

De grote teleurstelling voor de Partij van de Arbeid van 2021 was een verkiezingsuitslag waarbij zij dezelfde sneue negen zetels verwierf als in 2017. Natuurlijk, daar droegen factoren aan bij als de coronapandemie die de aandacht exclusief vestigde op regeringspartijen, de VVD in het bijzonder. Wat ook niet hielp was dat de beoogde lijsttrekker, Lodewijk Asscher, de kinderopvangtoeslagenaffaire niet overleefde en in een laat stadium moest worden vervangen door de relatief onbekende Lilianne Ploumen.

Maar dan nog, de eertijds grote volkspartij die doorgaans goed was voor een aanhang van een kwart tot een derde van alle kiezers, werd opnieuw een van de vele kleine partijen in het land. Opmerkelijk was trouwens dat geen van de andere linkse partijen, zoals GroenLinks en SP, van deze tweede opeenvolgende nederlaag wist te profiteren. ‘Links’ is niet en vogue in Nederland: GroenLinks en de SP zakten evenzeer weg. Hoeveel kritiek er sedertdien ook is geleverd op de trage kabinetsformatie, het coronabeleid en zelfs op premier Mark Rutte in persoon, het werd er voor ‘links’ in de peilingen niet beter op.

Een uiterst informatief artikel van Roderik Rekker en Sarah de Lange in S&D1) laat zien waar het probleem ligt, althans voor de PvdA. Het blijkt een partij geworden die letterlijk met uitsterven wordt bedreigd. De grootste groep kiezers op de PvdA blijkt rond de 65 jaar oud te zijn: zij haalt die in hoofdzaak uit de groep van ‘babyboomers’ en de generatie daarvoor, geboren tijdens of vóór de jaren veertig. Die leeftijdscategorie is bezig geleidelijk te verdwijnen en de PvdA met haar.

Het doet denken aan de geschiedenis van de CPN die onmiddellijk na 1945, gegeven haar verzetsverleden, tien zetels haalde in een parlement van honderd leden. Gedurende de jaren vijftig kwijnde zij steeds verder weg omdat haar electoraat bezig was uit te sterven en er geen jongere kiezers meer voor in de plaats kwamen. Tijdelijk leefde zij op in de jaren zeventig, maar na 1981 was het definitief afgelopen. In 1986 haalde zijn geen enkele zetel meer.
Er is niets dat erop wijst dat het lot van de PvdA veel beter zal zijn. Ook zij is afhankelijk van een uitstervende generatie kiezers en ook zij heeft onder jongere generaties nauwelijks aantrekkingskracht. Zij deelt dat lot overigens met het CDA, die andere eertijds machtige volkspartij, en met de SP, de andere partij van links. GroenLinks doet het onder jonge kiezers een stuk beter en hetzelfde geldt voor Volt, de Partij voor de Dieren, DENK en D66. Die generaties kiezen weer sterk versnipperd.

Daar komt bij dat geen enkele partij meer kan rekenen op de ‘automatische’ stem van een bepaalde klasse of levensbeschouwing. Stemmen wordt bepaald door politieke issues waarbij het de kunst is te worden gezien als ‘eigenaar’ van bepaalde vraagstukken en aspiraties. Nu zijn klimaat, Europese integratie en diversiteit kwesties die aan de linkerkant door jongeren belangrijk worden gevonden, maar bij zulke kwesties scoort de PvdA niet of nauwelijks. Zij moet het hebben van inkomensverdeling, werkgelegenheid en volkshuisvesting. Die kunnen in de toekomst weer belangrijker worden, maar dat vergt aansluiting bij de nieuwste kiezersgeneratie die nog geen vaste keuze heeft gemaakt.

Tot 2012 had de PvdA nog wel een voordeel dat ook jongere generaties aansprak: haar machtspositie als grote partij. Als verkiezingen gingen draaien om de machtsvraag – wie levert straks de premier? – dan staken kiezers gemakkelijk over van ‘klein links’ naar Partij van de Arbeid. In 2012 gebeurde dit voor het laatst. Maar, een partijtje van negen zetels kan geen machtsvraag meer opwerpen.

Rekker en De Lange laten goed zien dat de PvdA moet ophouden zich te gedragen alsof het nog een grote partij is, gericht op het bestuur van het land. Zij is een kleine partij, vergelijkbaar met de ChristenUnie, en zij moet het dus hebben van een zowel uitgesproken als sterk samenhangend programma en een dienovereenkomstig leiderschap. Dat lukt haar in de steden her en der beter dan nationaal.

Misschien is dat ook de troost: de sociaaldemocratie is groot geworden in de lokale democratie. Gegeven de grote sociale problemen daar – armoede, woningnood, sociale ongelijkheid – liggen daar haar grootste kansen. Maar, dan moet de partij zich daar ook op concentreren.
1)
Roderik Dekker en Sarah de Lange, ‘De vergrijzing van de PvdA; oorzaken en oplossingen’, in: S&D, 78, 6 (2021), 14 – 24.