De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"Relationships are like glass. Sometimes it’s better to leave them broken than try to hurt yourself putting it back together."
quote:De kunst van het loslaten van je ex, een goede topic titel..
Na een relatie van 1,5 jaar ben ik nu alweer een maandje single. Dit was mijn eerste echte liefde.
Zij gaf aan op de dag dat ze het uitmaakte dat ik wel de perfecte match was, maar dat de relatie niet meer werkte. Omdat ik daar precies hetzelfde over denk, kan ik dat maar niet loslaten.
Loslaten gaat bij mij maar erg moeizaam. Het verwerken van een relatie/scharrel deed ik normaal gesproken altijd door onbewust boos te worden en negatief over iemand te denken, en de persoon verder uit mijn leven te wissen. Dit keer probeer ik het positief te zien, en de tijd die wij samen hebben gedeeld te zien als een mooie periode. Het probleem is alleen dat ik het niet echt kan doseren, en dat is vaak erg energieverslindend.
Werkt deze methode wel, of ben ik nu tegen beter weten in aan het romantiseren?
Iedereen verwerkt liefdesverdriet op een andere manier. Ik zie het ook als een mooie periode in m'n leven, maar ik ben wel degelijk boos (en verdrietig). Daarnaast wil ik de persoon ook niet uit m'n leven bannen, maar gewoon proberen om normaal contact te blijven houden.. ondertussen wel verder gaand met ons leven.
Ik heb overigens een heerlijke avond gehad! Ben nu twee weken vrijgezel ongeveer, en ik heb een goede avond gehad met de nieuwe vereniging waar ik bij zit. Ik realiseer me nu, dat er zoveel meer is dan hem en ik heb zoveel zin om allemaal nieuwe ervaringen op de doen en mezelf te ontwikkelen. Ga me vast nog wel kut voelen de komende tijd, maar dit voelt echt als iets fijns!!!! Toch fijn dat ik me even fijn kan voelen.
De ene keer heb je weken nergens last van, en vandaag denk ik er weer heel sterk aan. En dan alleen maar aan de leuke dingen van m'n ex. Terwijl ik vlak voordat het uitging ook wel redelijk op haar was uitgekeken.
Maar toch mis ik haar weer een beetje, geen pijnlijk gevoel maar wel heel erg vervelend. Gelukkig heb ik mezelf onder controle en ga ik haar niet bellen/smsen of whatever.
We hebben trouwens helemaal geen contact meer gehad vanaf de break ruim 2 maanden geleden. Dat vind ik nog het moeilijkste van alles eigelijk. Ik zou het erg op prijs stellen als ik een belletje van haar zou krijgen, ookal is het alleen maar om te vragen hoe het gaat. Want zo vreselijk erg zijn we niet uit elkaar gegaan.
Ik ga volgende week zondag daten met een nieuw meisje, maar toch heb ik het gevoel dat ik er nog niet echt aan toe ben. Maar goed we zullen zien.
[ Bericht 19% gewijzigd door Jackson5 op 16-09-2011 09:02:46 ]
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Wat opzich mijn eigen schuld is denk ik, want na ons laatste contact hadden we 3 maanden totaal radiostilte, waarna zij afgelopen april nog contact met me opnam gewoon met een simpele sms hey hoe is het, wat doe je zoal doe de groetjes thuis etc...
Daar heb ik op geantwoord, maar na haar antwoord vervolgens nooit meer iets van me laten horen... In principe ben ik denk ik dus degene waardoor er nu geen contact meer is, anderzijds is zij degene die het heeft uitgemaakt...
Blijf jezelf maar lekker voor de gek houden, Bartje. Als je ex totaal geen rol meer speelt in leven, waarom zit je dan nog steeds elke keer dat je hier post te emmeren over haar?quote:Op dinsdag 20 september 2011 10:44 schreef Bartinhoo het volgende:
Ik voel me opeens ook weer een beetje vreemd, terwijl mijn ex over het algemeen totaal geen rol meer speelt in mijn leven...
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Als je je afvraagt hoe het met haar is dan moet je gewoon eens contact opnemen ipv steeds haar gedachten proberen in te vullen. Ik snap wel waarom jij nog single bent want dat is echt een irritante eigenschap. Waarom moet zij per sé contact opnemen met jou ipv andersom???
Vent, ga eens werken aan die onzekerheid. Vrouwen vallen doorgaans niet zo op mannen die alles moeten analyseren en tot op het bot toe moeten ontleden. Je lijkt wel een wijf...
Dat soort dingen haalt de tijd met haar altijd weer iets dichterbij waar het normaal al zo lang geleden lijkt, waardoor ik wat meer aan haar moet denken...
Wat de vrouwen betreft heb ik overigens niets te klagen de laatste tijd dus heb niet het idee dat ik naar buiten nog heel erg onzeker overkom wat vrouwen betreft
Durf echter wel toe te geven dat er kennelijk ergens heus nog wel gevoel voor mijn ex zit, en dat is ook de reden waarom ik geen contact met haar wil opnemen, maar stiekem wel hoop dat zij dit bij mij doet...
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
Dus? Zoals ik het heb gelezen toendertijd had je dat ook aan jezelf te danken.quote:
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
En als je niets te klagen hebt wat vrouwen betreft, waarom heb je dan nog geen nieuwe vriendin?
Volgens mij zoek jij gewoon een vervanging van je ex.
Geloof me en niet om stoer te doen, ik heb meerdere kansen gehad, en zelfs ook op dit moment...
Toen het net over was had ik eerst een hele lange periode dat ik haar terug wou, toen kwam er een tijd dat ik echt wanhopig een relatie wilde, omdat ik doorhad dat ik mijn ex niet meer terug kon krijgen maar wel enorm een relatie miste...
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen. Heb daardoor een beetje het gevoel dat ik momenteel geen zin heb om er moeite in te steken, en ik mis het eerlijk gezegd ook niet
Maar toch zou ik contact of enige interesse van mijn ex wel fijn vinden ja, en dat hoeft echt niet een heel gesprek te zijn een sms' je van hey hoe is het vind ik al genoeg maar helaas zit zelfs dat er niet meer in....
Momenteel is dat voor mij echt een voorbeeld waarom ik nu denk wat moet ik in godsnaam met een relatie, ergens is het allemaal gebakken lucht..
Ik moet zeggen dat ik het hier mee eens ben.quote:
[..]
Dus? Zoals ik het heb gelezen toendertijd had je dat ook aan jezelf te danken.
En als je niets te klagen hebt wat vrouwen betreft, waarom heb je dan nog geen nieuwe vriendin?
Volgens mij zoek jij gewoon een vervanging van je ex.
Vorig jaar juni postte ik hier ook een hoop, toen had ik het uitgemaakt met m'n toenmalige relatie. Bart postte hier ook, en wat hij nu - ruim een jaar later - post, is echt precies hetzelfde als toen.
Je houdt jezelf voor de gek jongen. Je blijft maar herhalen dat je er niet mee zit, maar je zit er duidelijk nog steeds (erg) mee, iets in je kan het niet verwerken. Ga anders voor de grap eens posts van je lezen die je vorig jaar hebt gepost.
Dit is geen persoonlijke aanval, maar ga eens reflecteren op je eigen situatie. Bedenk je of je wel echt over haar heen bent. Ik zeg van niet.
Je doet alsof het iets vanzelfsprekends is dat men een tweede kans behoort te krijgen wanneer het uitgaat. Als die relatie die je nu helemaal zit op te hemelen zo te gek super fantastisch was, waarom is het nu dan uit?quote:
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen.
En ik verwacht hier ook heus geen antwoorden van arme jongen oid..
Maar af en toe voel ik nog wel eens de behoefte om hier te posten, en echt wel een stuk minder dan voorheen. Ik ben op alle fronten doorgegaan en heb nooit meer contact met haar. Heb een heel ander leven op kamers, andere studie, studentenvereniging etc etc, en het overgrote deel van de tijd lijkt ''onze'' relatie ook al heel lang geleden en voelt de afstand hoe die er nu is fijn...
Maar soms gebeurt er iets ( en dat hoeft maar iets heel kleins te zijn zoals een bezoek aan de efteling waar ik voor het laatst met haar was ) , en dan lijkt het opeens weer heel dicht bij te komen allemaal en vind ik het weer ff vreemd hoe het allemaal gelopen is...
En het is uit omdat we totaal niet bij elkaar pasten, maar toch heb ik gevoelens voor haar heel vreemd..
Maar als ik nu terugdenk aan hoe ik toen leefde dan schaam ik me een beetje, want dat was absoluut niet goed.
Ik deed de dingen omdat ze vertrouwd voor me voelde, maar ging geen stap vooruit. Daarom bleef ik ook bij haar, terwijl toch twijfelde.
Daarom heb ik wel eens, in tijden zoals nu, met veel ''spannende'' dingen op het programma : presentaties, sollicitatie, tentamens, veel samenwerken met nieuwe mensen etc..., dat ik een beetje terugverlang naar de tijd met haar wat eigenlijk alleen maar bestond uit sporten, samen op mij kamer hangen of een beetje winkelen oid. Terwijl dit leven mij toch veel meer brengt dan destijds met haar, toen ik alleen maar geld uitgaf en mijn opleiding niet haalde etc...
Ook nog steeds intensief contact.. Als ze op stage zit belt en smst ze me regelmatig (ik werk thuis) en ook nodigt ze me vaak uit om naar haar toe te komen om een filmpje te kijken ofzo. Meestal kruipt ze dan dicht tegen me aan en kroelt door mn haar of iets dergelijks. Uiteraard doe ik dat ook bij haar. Af en toe zoent ze me spontaan en passioneel. We lijken wel een stel, maar toch wil ze geen relatie met me. Ik snap het aan de ene kant totaal niet, maar aan de andere kant heb ik zoiets van "lekker genieten van wat ik heb".Zij wil de lusten en niet de lasten.quote:
Een jaar verder en ik heb nog steeds seks met mn ex..
Of zat je stiekem toch nog op meer te hopen toen jullie zo'n lol hadden saampjes?
Wat die ex vriendin doet zou ze dan zelf grotendeels moeten weten, maar wat me wel pijn zou doen is dat die maat er met haar vandoor gaat. Die had op zijn minst even kunnen vragen of je er problemen mee zou hebben ...
Nog even iets over die ''scharrel'' waar ik het een tijdje geleden over had. Jullie weten waarschijnlijk niet meer waarover ik het heb maargoed...
Had aan het begin niet echt gevoelens voor haar, maar ze ziet er gewoon leuk uit, en ze is lief
Zij nam/neemt vaak het initiatief om langs te komen. Soms zegt ze dat ze langskomt, maar als ik toevallig alleen thuis ben dan is ze altijd uit op seks. Ik had ( en heb ) vaak het gevoel dat ik echt twijfel. Objectief gezien is ze gewoon leuk, en is ze een verbeterde versie van mijn ex (ze lijkt er niet op, maar wel op veel punten beter) maar de gevoelens zijn er gewoon niet, en soms zegt en doet ze dingen waar ik gewoon op afknap..
Zo was er vorige week een verjaardag van een vriend van mij, en zij mocht ook komen samen met een vriendin. Nu zijn wij studenten en geven we nooit belachelijk dure cadeaus, zij had die vriend nog maar een paar keer gezien, en komt aanzetten met een cadeau van (70!! ) euro..
Ik schaamde me dood, ze had zelfs nog een duurder cadeau dan zijn eigen vriendin. Zelf vond ze het hardstikke stoer dat zij het duurste cadeau had, al was het totaal ongepast...
Ze wil graag in onze groep passen en ik vind het lief dat ze het probeert, maar het is allemaal een beetje over de top, tot het genante toe..
Aan het begin dacht ik nog, je moet haar niet nu al aan de kant zetten. Had het idee dat ik haar alleen maar vergeleek met mijn ex en dat ik haar daardoor minder leuk vond. Ik vond dat ik maar even door moest gaan, want dat zou vast wel veranderen..
Inmiddels zit ik er dus aardig diep in, al heeft zij godzijdank ook nog nooit het woord relatie in haar mond genomen.
Ik vind echter dat ze totaal geen karakter heeft. Ze is het klakkeloos eens met wat ik zeg, lijkt geen eigen mening te hebben, en op 9 vd 10 dingen die ik tegen haar zeg krijg ik als antwoord ''hahahaha''...
Als ik haar vraag wat ze aan het doen is dan kan ze doodleuk vertellen dat ze in haar huis is dat wordt verbouwd, waar dus allemaal bouwvakkers rondlopen. Waar ze dan ook nog maar even bescheiden over zichzelf aan toevoegd dat die bouwvakkers het geweldig vinden dat zij er rondloopt.. Beetje een afknapper... Toch blijft het lastig, ze is wel aardig, zelfs een goedzak...
Gister weer eens iets met een ander, leuker meisje gedaan en dat sluit echt het boek van mijn ex ik heb niet veel van jou gelezen, maar als jij denkt dat je over je ex heen bent dan zit je echt in een droomwereld hoor! Als ik over een jaar nog zo over mijn ex aan het praten ben dan klopt er echt iets niet.quote:
Tja weet je, ik zie mijn tijd met haar nog altijd als een soort ''veilige'' en vertrouwde tijd waar ik nog altijd een fijn gevoel bij krijg.
Maar als ik nu terugdenk aan hoe ik toen leefde dan schaam ik me een beetje, want dat was absoluut niet goed.
Ik deed de dingen omdat ze vertrouwd voor me voelde, maar ging geen stap vooruit. Daarom bleef ik ook bij haar, terwijl toch twijfelde.
Daarom heb ik wel eens, in tijden zoals nu, met veel ''spannende'' dingen op het programma : presentaties, sollicitatie, tentamens, veel samenwerken met nieuwe mensen etc..., dat ik een beetje terugverlang naar de tijd met haar wat eigenlijk alleen maar bestond uit sporten, samen op mij kamer hangen of een beetje winkelen oid. Terwijl dit leven mij toch veel meer brengt dan destijds met haar, toen ik alleen maar geld uitgaf en mijn opleiding niet haalde etc...
Als je er overheen zou zijn, dan zou je namelijk een soort vrede en berusting in de situatie moeten hebben, en niet bij elke scheet die je aan haar doet denken weer gaan zitten denken aan hoe het vroeger was.
Dus ik zou eerst ff een lesje loslaten doen voordat je weer roept dat je er overheen bent. Ik vind het dan weer wel wijs van je dat je geen zin hebt in een nieuwe relatie. Blijkbaar weet je (gezien de onderbouwing die je geeft bij het niet willen van een relatie) diep van binnen dus wel dat je er nog niet overheen bent.
@JiggyJ, ze moet inderdaad zelf weten wat ze doet. Maar om dan vervolgens met mijn beste vriend te gaan daten ging mij toch iets te ver. Hij was al een broer voor me en ken hem echt al 14 jaar. Punt is dat hij gewoon niet eerlijk is geweest en ik dit totaal niet zag aankomen! En ik heb er totaal geen behoefte aan om hun samen te zien.
En áls je dan onverhoopt toch verliefd wordt op de ex van je beste vriend (of op de beste vriend van je ex) wees er dan vanaf het begin eerlijk over (die vriend moet dat dus doen, je ex niet denk ik). Zo ineens iemand voor een voldongen feit gaan zetten vind ik niet netjes. En het lijkt me ook niet leuk, ook niet als je al over de betreffende ex heen bent
Top man! Heel veel plezier, geluk en alles wat er maar te wensen valt voor de komende tijd!!quote:Op vrijdag 23 september 2011 12:31 schreef Cocktailprikker het volgende:
dat was het voor mij
Misschien heb je gelijk.quote:
[..]
ik heb niet veel van jou gelezen, maar als jij denkt dat je over je ex heen bent dan zit je echt in een droomwereld hoor! Als ik over een jaar nog zo over mijn ex aan het praten ben dan klopt er echt iets niet.
Als je er overheen zou zijn, dan zou je namelijk een soort vrede en berusting in de situatie moeten hebben, en niet bij elke scheet die je aan haar doet denken weer gaan zitten denken aan hoe het vroeger was.
Dus ik zou eerst ff een lesje loslaten doen voordat je weer roept dat je er overheen bent. Ik vind het dan weer wel wijs van je dat je geen zin hebt in een nieuwe relatie. Blijkbaar weet je (gezien de onderbouwing die je geeft bij het niet willen van een relatie) diep van binnen dus wel dat je er nog niet overheen bent.
Opmerkingen als dit:
Lijken gewoon niet echt op mij van toepassing. Ik weet wel van mezelf dat de pijn die toen constant in mijn lichaam zat weg is, maar soms nog in een mildere vorm voor een dagje oid boven komt drijven...quote:
dat was het voor mij
Het is toch telkens als ik haar zie of van haar hoor dat ik me weer bedenk dat ik van de een op andere dag aan de kant ben gezet en dat ze nu een nieuwe vriend heeft, terwijl ze altijd tot een week van tevoren heeft gezegd ''ik zou het nooit uitmaken met jou'' etc dat ik denk hmm vaag eigenlijk... Maarja..
Ik kan dan niet over haar denken als zijnde een vreemde, en vergeten hoe hard ze me toen aan de kant heeft gezet oid...
Ik heb dat slachtoffer-gevoel soms ook nog, maar het is al veel minder dan het was. Ik ben mezelf gaan afvragen: ben ik onverwacht zo behandeld, of had ik het wel kunnen voorspellen? Wat zegt dit over mij? Waar moet ik op letten tijdens een evt volgende relatie om niet weer in dezelfde situatie te belanden?
De antwoorden op deze vragen zijn confronterend, maar ik voel me nu een stuk sterker. En het gevoel van: alle mannen zijn klootzakken en de volgende gaat me weer pijn doen, is minder, omdat ik weet dat ik veel meer invloed hierop heb dan ik dacht.
Dat zegt niet dat ik het verkeerd heb gedaan (en jij ook niet), maar wel dat ik voortaan wat meer op sommige signalen moet letten (en naar mijn gevoel moet luisteren) ipv te denken dat een ander het beter weet dan ik.
Hangt van de inhoud af lijkt me.quote:
Fuck, mailtje van mijn ex.. Gisteren.. Wat moet je daar nu mee..
Dat dus. Verstandigste ongeacht de inhoud is even paar dagen wachten met een eventuele reactiequote:
[..]
Hangt van de inhoud af lijkt me.
Blijf nuchter, reageer niet direct met je gevoel maar ook met je verstand 
En ga weer door met leven
Afspreken vanuit mijn initiatief zal nooit meer gaan lukken, want nog altijd zal ze ervan genieten om mij als een zoort van 2e keer af te wijzen denk ik.... Verder heb je helemaal gelijk!quote:
Misschien moet je daar eens mee leren omgaan. Mensen worden gedumpt en dat is nooit leuk, maar hoe jij je hebt gedragen naar haar toe in de relatie had je daar op kunnen wachten dat ze er een keer een punt achter zou zetten. Trek er lering uit en blijf niet hangen bij wat er in het verleden is gezegd, daar heb je nu niks meer aan en dat soort dingen worden nou eenmaal gezegd wanneer je verliefd bent. Feit is dat ze nu weer de status van vreemde heeft. Als je dat niet wilt dan moet je niet hier gaan zitten janken dat ze vervreemdt van je, maar wat met haar afspreken voor zover dat nog nut heeft.
Zo ga ik proberen te denken! Ik had het denk ik ook wel kunnen verwachten enerzijds. Anderzijds bleef ze maar zeggen dat ik HEt helemaal was voor haar. Ik zie haar nog zitten hier in de woonkamer een week voordat ze het uitmaakte helemaal doen of alles geweldig was. Dat was toen natuurlijk al niet meer zo...quote:
Probeer voor jezelf een manier te vinden om te accepteren dat het zo is gelopen en je geen slachtoffer te voelen van de situatie. Zolang je die gevoelens hebt dat het jou 'is aangedaan' kom je niet echt verder.
Ik heb dat slachtoffer-gevoel soms ook nog, maar het is al veel minder dan het was. Ik ben mezelf gaan afvragen: ben ik onverwacht zo behandeld, of had ik het wel kunnen voorspellen? Wat zegt dit over mij? Waar moet ik op letten tijdens een evt volgende relatie om niet weer in dezelfde situatie te belanden?
De antwoorden op deze vragen zijn confronterend, maar ik voel me nu een stuk sterker. En het gevoel van: alle mannen zijn klootzakken en de volgende gaat me weer pijn doen, is minder, omdat ik weet dat ik veel meer invloed hierop heb dan ik dacht.
Dat zegt niet dat ik het verkeerd heb gedaan (en jij ook niet), maar wel dat ik voortaan wat meer op sommige signalen moet letten (en naar mijn gevoel moet luisteren) ipv te denken dat een ander het beter weet dan ik.
Ik voel me inderdaad ook nog steeds heel erg slachtoffer zoals jullie wel zien aan mijn manier van posten...
Wat natuurlijk wel zo is, is dat veel mensen claimen over hun ex heen te zijn, terwijl deze persoon in feite natuurlijk altijd een zwak punt blijft. Zie hierboven joycie, haar heb ik hier ook al een tijd niet meer gezien. Maar nu krijgt ze een mailtje van haar ex en dan loopt ze er toch weer mee in haar hoofd. Dat soort dingen heeft iedereen imo.
Het komt er op neer dat hij erg spijt heeft van wat hij heeft gedaan, en dat hij zich dat steeds meer gaat beseffen..quote:
[..]
Hangt van de inhoud af lijkt me.
Hij mailde ook om me te feliciteren met mijn woning, en dat hij blij voor me was dat ik nu eindelijk een plekje voor mezelf had.. (Geen idee hoe hij weet dat ik een nieuwe woning heb maar goed..)
dan inderdaad het contact zo houden (dus geen contact)quote:
[..]
Afspreken vanuit mijn initiatief zal nooit meer gaan lukken, want nog altijd zal ze ervan genieten om mij als een zoort van 2e keer af te wijzen denk ik.... Verder heb je helemaal gelijk!
[..]
Zo ga ik proberen te denken! Ik had het denk ik ook wel kunnen verwachten enerzijds. Anderzijds bleef ze maar zeggen dat ik HEt helemaal was voor haar. Ik zie haar nog zitten hier in de woonkamer een week voordat ze het uitmaakte helemaal doen of alles geweldig was. Dat was toen natuurlijk al niet meer zo...
Ik voel me inderdaad ook nog steeds heel erg slachtoffer zoals jullie wel zien aan mijn manier van posten...
Wat natuurlijk wel zo is, is dat veel mensen claimen over hun ex heen te zijn, terwijl deze persoon in feite natuurlijk altijd een zwak punt blijft. Zie hierboven joycie, haar heb ik hier ook al een tijd niet meer gezien. Maar nu krijgt ze een mailtje van haar ex en dan loopt ze er toch weer mee in haar hoofd. Dat soort dingen heeft iedereen imo.
sja en dat slachtoffergevoel is dus erg bekend.
mijn ex riep ook altijd dat hij niet nog eens zomaar weg zou lopen (had hij al eerder gedaan), en op een vrijdagavond begon hij te zeuren dat ie toch wel twijfels had, dus wij daarover gesproken. eind van het gesprek was dat hij niet wilde dat ik weg zou gaan.
Volgende dag begon ie weer en toen was het uit
en daarna wilde hij me weer terug... ja daaaag! daar trap ik dus niet meer in. (wel even geprobeerd nog maar ik schrok zelfs smorgens wakker met gedachten als: waar ben ik nou eigenlijk mee bezig). Dus toen zei ik hem dat ik niet meer wilde proberen bij elkaar te komen. zegt hij doodleuk: ja maar ik ga dat niet meer doen hoor, weglopen. ik weet nu toch dat je dat niet wil?
toen heb ik gezegd: ja dat heb je me vaker gezegd, wie zegt me dat je dat nu meent?
dat was einde gesprek
ga lekker ergens anders kinderachtig zitten wezen.
maargoed, dit had ik dus kunnen zien aankomen want:
- hij had het vaker gedaan
- hij was altijd al zo manipulatief als wat (ruzies konden nooooooit eraan liggen dat hij wat verkeerd deed; en nu met dat uitmaken vond hij ook dat hij niks verkeerd had gedaan)
- tegen andere mensen is hij gewoon een asociale klootzak: wraakzuchtig, mensen (ouders, hele goede vrienden) laat hij zonder reden en zonder kennisgeving regelmatig 3 maanden links liggen en daarna biedt hij niet eens excuses aan)
- en zo is er vast nog wel meer
Van zo iemand weet ik dus dat ik niet meer moet denken dat die het beste met me voorhebben. Die hebben namelijk maar met 1 iemand het beste voor, namelijk met zichzelf.
(murmeli is soms een beetje naief
)Ja dat bedoel ik dus...hij is totaal niet eerlijk geweest en gaat nu vrolijk door met daten. Weet ik ook precies waar ik aan toe ben en gaat hij maar zijn gang zonder mij. Houdt niet echt rekening met mij gezien ik het nogal moeilijk heb gehad om mijn ex los te laten. Nu is het gewoon verder gaan, hoe moeilijk dat af en toe ook is!quote:
In vind eigenlijk ook dat je van de ex van je beste vriend moet afblijven.
En áls je dan onverhoopt toch verliefd wordt op de ex van je beste vriend (of op de beste vriend van je ex) wees er dan vanaf het begin eerlijk over (die vriend moet dat dus doen, je ex niet denk ik). Zo ineens iemand voor een voldongen feit gaan zetten vind ik niet netjes. En het lijkt me ook niet leuk, ook niet als je al over de betreffende ex heen bent
Dit. Doe hier wat mee Bart!!quote:
Misschien moet je daar eens mee leren omgaan. Mensen worden gedumpt en dat is nooit leuk, maar hoe jij je hebt gedragen naar haar toe in de relatie had je daar op kunnen wachten dat ze er een keer een punt achter zou zetten. Trek er lering uit en blijf niet hangen bij wat er in het verleden is gezegd, daar heb je nu niks meer aan en dat soort dingen worden nou eenmaal gezegd wanneer je verliefd bent. Feit is dat ze nu weer de status van vreemde heeft. Als je dat niet wilt dan moet je niet hier gaan zitten janken dat ze vervreemdt van je, maar wat met haar afspreken voor zover dat nog nut heeft.
Om het even (kort) op mij te betrekken: Ik denk ook nog vaak (te vaak) aan mijn ex. Dat komt denk ik puur door de leuke tijd die we hadden, en hoort deels nog bij het verwerken van. Ik voel me er al lang niet meer kut onder, die tijd is zo ongeveer wel geweest. Af en toe kleine momentjes. Niet zoals bij Bart. Ik ben wat dat betreft een heel stuk verder. Ik kan oprecht zeggen dat ik open sta voor iemand anders. Ik ben er alleen nog niet zo (actief) mee bezig.
Wat ik bij Bart lees is echter niet goed. Niks mis met hier je verhaal neerzetten, je ei even kwijt willen, dat heb ik ook allemaal gedaan. Maar er staat keer op keer hetzelfde verhaal, en het lijkt alsof je gewoon geen stap verder komt. Zoek een manier om het achter je te laten, of zoek professionele hulp. Misschien dat je het dan beter kunt verwerken. Want eerlijk is eerlijk, over een half jaar staat hier waarschijnlijk nog steeds hetzelfde verhaal...
Ik lees hier lang niet meer iedere dag, en ik reageer ook nog maar zelden, maar ik lees wel alles mee. En het blijft maar hetzelfde verhaal bij Bart..
Het leven gaat verder, er komt heus weer een ander. Kan alleen even duren. En zolang jij zo met je ex bezig blijft, gaat er geen ander komen. Of je krijgt een nieuwe vriendin, terwijl je in je achterhoofd nog steeds met je ex bezig bent.
heeft iemand daar ervaring mee? Ik kan me echt absoluut niet voorstellen hoe iemand anders, hoe geleerd en deskundig dan ook, dat gevoel bij jezelf kan uitschakelen. Zo'n psycholoog kan nog zo goed praten maar het is toch geen rationeel iets, je gevoel luistert niet naar redenatie en tegeltjes wijsheden als "het leven gaat wel verder en je houd nu alleen jezelf tegen", dat weet je zelf ook wel. En medicatie voorschrijven om gevoelens af te vlakken lijkt me helemaal geen oplossing. Wat dan wel? Tijd en die gevoelens uitzitten, ook al kan het heel lang duren (zie Barts verhaal..)quote:
[..]
Wat ik bij Bart lees is echter niet goed. Niks mis met hier je verhaal neerzetten, je ei even kwijt willen, dat heb ik ook allemaal gedaan. Maar er staat keer op keer hetzelfde verhaal, en het lijkt alsof je gewoon geen stap verder komt. Zoek een manier om het achter je te laten, of zoek professionele hulp. Misschien dat je het dan beter kunt verwerken. Want eerlijk is eerlijk, over een half jaar staat hier waarschijnlijk nog steeds hetzelfde verhaal...
En hoe lang is het al uit tussen jou en je ex?quote:
[..]
Ja dat bedoel ik dus...hij is totaal niet eerlijk geweest en gaat nu vrolijk door met daten. Weet ik ook precies waar ik aan toe ben en gaat hij maar zijn gang zonder mij. Houdt niet echt rekening met mij gezien ik het nogal moeilijk heb gehad om mijn ex los te laten. Nu is het gewoon verder gaan, hoe moeilijk dat af en toe ook is!
Dit kan natuurlijk een poging van zijn kant zijn om het contact te hervatten en wellicht hoopt 'ie op meer, dus als jij het niet ziet zitten dan zou ik die mail lekker negeren en wellicht zijn mailadres blokkeren.quote:
[..]
Het komt er op neer dat hij erg spijt heeft van wat hij heeft gedaan, en dat hij zich dat steeds meer gaat beseffen..
Hij mailde ook om me te feliciteren met mijn woning, en dat hij blij voor me was dat ik nu eindelijk een plekje voor mezelf had.. (Geen idee hoe hij weet dat ik een nieuwe woning heb maar goed..)
Medicatie lijkt me geen oplossing. Een psycholoog kan helpen, je moet er wel open voor staan. Verder ben ik het met je eens hoor. Ik bedoel het ook absoluut niet lullig tegenover hem, we weten allemaal hoe het voelt. Maar het feit dat er (mijns inziens) geen echte vooruitgang in z'n posts zit, baart me wel zorgen. Daarom deze suggestie.quote:
[..]
heeft iemand daar ervaring mee? Ik kan me echt absoluut niet voorstellen hoe iemand anders, hoe geleerd en deskundig dan ook, dat gevoel bij jezelf kan uitschakelen. Zo'n psycholoog kan nog zo goed praten maar het is toch geen rationeel iets, je gevoel luistert niet naar redenatie en tegeltjes wijsheden als "het leven gaat wel verder en je houd nu alleen jezelf tegen", dat weet je zelf ook wel. En medicatie voorschrijven om gevoelens af te vlakken lijkt me helemaal geen oplossing. Wat dan wel? Tijd en die gevoelens uitzitten, ook al kan het heel lang duren (zie Barts verhaal..)
Ik heb zelf ook hulp gezocht. Maar dat kwam omdat bij mij zo ongeveer alles wat even mis kon gaan, ook mis ging. Relatie, opleiding, werk... het was even teveel. Ik kan beamen dat je het zelf moet doen. Mijn ervaring is ook dat ik wel wist wat de psycholoog me vertelde, maar dat het verschil tussen gevoel en verstand iets is waar ze me niet mee konden helpen. Dat het bij mij geen baat heeft gehad (ik ben er wel uitgekomen hoor!) wil echter niet zeggen dat het bij iemand anders ook niet werkt...
Misschien heb ik het wat te zwart/wit geschetst in m'n vorige post.
En met de kennis die je daarmee opdoet kan je zelf als het goed is stappen zetten. Die je evt samen met de psych bedenkt.
Ik heb daar vaak wel wat aan. Het kost alleen tijd. Soms los je in 1 gesprek een paar dingen op. Een andere keer kom ik thuis en dan denk ik: zonde van mijn tijd. Dus: je kunt wat aan een psych hebben, mits je hem/haar en jezelf de tijd gunt.
Waar veel mensen de fout maken is door te denken dat een psycholoog je problemen wel even oplost. Een psycholoog legt de vinger op de zere plek, stelt de juiste vragen, stelt een diagnose op (met jou) en geeft je handvatten om eraan te werken. Je zult het uiteindelijk zelf moeten doen. En als die veranderingen doordringen tot de kern van wat jij bent, dan gaan die veranderingen langzaam (jaren). De wil om iets te veranderen moet er ook zijn.
Soms kun je ook niks veranderen. Dan ga je met de psycholoog leren om iets te accepteren en om er (op een normale manier) mee om te gaan.
Een psycholoog is er voor inzichten. Zelf sta je nooit stil bij wat je doet of denkt, omdat het hoort bij je vaste gedachtenpatroon. Net zoals je niet stilstaat bij ademen. Een psycholoog (soms ook gewoon anderen; vrienden, familie etc.) wijzen je erop en zetten je tot denken. Dan ga je denken...waarom doe ik dit zo? Waarom reageer ik zo? Waar komt dat vandaan?
En dan, dan is de beer los. Als je dan de motivatie hebt om het te veranderen, dan is dat de belangrijkste stap die je tot die tijd hebt kunnen maken m.b.t. het werken aan jezelf. Dat is de moeilijkste stap, erkenning.
Ik besef dat wanneer ik me verveel ik niet meteen moet gaan denken aan hoe het met de ex was, want ik schiet er geen flikker mee op en ben zelf toch tig leuker, zij is enkel nog leuk als pno om eerlijk te zijn.quote:
Lekker een dagje vrij nemen met zonneschijn.. hele dag aan haar gedacht omdat ik weinig te doen had verder. Stop dat ook een keer?
[ Bericht 6% gewijzigd door trekeennummertje op 30-09-2011 12:02:45 ]
Update?quote:
[..]
Het komt er op neer dat hij erg spijt heeft van wat hij heeft gedaan, en dat hij zich dat steeds meer gaat beseffen..
Hij mailde ook om me te feliciteren met mijn woning, en dat hij blij voor me was dat ik nu eindelijk een plekje voor mezelf had.. (Geen idee hoe hij weet dat ik een nieuwe woning heb maar goed..)
Ondanks we nog net geen 2 maanden bij elkaar zijn, toch daarvoor ook een zeer leuke tijd samen gehad wat uiteindelijk
werd. Sinds een maand is ze echter verhuisd naar een andere stad, waar ze een traineeship volgt en zodoende tot over haar oren in het werk zit. Afgelopen weekend niet afgesproken omdat ze rust nodig had van al het werk en alle nieuwe dingen (waaronder relatie) werden haar teveel. Vandaag belletje gekregen dat ze twijfelt, en zaterdag langs komt om er over te praten. * beertenderrr is alvast begonnen met het verwerkingsproces
we hadden het zo leuk samen
Moet zeggen dat ik een beetje schrik van de hoeveelheid mensen die hier nog regelmatig komen. Uiteraard verwerkt niet iedereen de dingen even snel, maar dat het op zo'n grote schaal was had ik niet verwacht.
Ikzelf krijg wel redelijk wat aandacht van meiden en het is allemaal heel leuk en aardig
Soms denk ik nog wel eens aan haar 'zou ik haar een kort mailtje sturen hoe het met d'r gaat?', maar een dag later peins ik er niet meer over en laat ik het gaan.
Het gaat dus vrij goed met me en ik hoop dat dat hier met iedereen ook zo is/gauw gaat gebeuren
Beetje vreemde situatie de laatste week..
Het is alweer bijna anderhalf jaar geleden.. dat mijn ex het uitmaakte met mij (Mei 2010)
Aan het begin erg moeilijk mee gehad, smeken of ze me terugwou etc etc. Aan het begin stond ze nog wel open voor contact en kwam ze ook nog weleens langs, maar aan het eind van de zomervakantie was ook dat opeens over....
Sindsdien eigenlijk NOOIT meer gesproken, al woont ze in dezelfde plaats als ik. Gelukkig ook echt al maanden niet gezien. In maart kreeg ze een nieuwe vriend, waar ze nog steeds mee heeft, en ergens rond die tijd stuurde ze me nog eens een sms over hoe het met me ging...
Inmiddels ging het alweer helemaal goed met me, was niet meer met haar bezig, had een heel ander leven gekregen.
Alleen nu droom ik ineens al 5 nachten achter elkaar over haar, waardoor ze overdag weer in mn kop zit :S Snap er helemaal niets van waarom het ineens weer komt ''bovendrijven'' oid...
Merk ook dat ik stiekem weer zin heb om haar weer eens een keer te zien / spreken, maar wil geen contact met haar opnemen omdat zij mij heeft gedumpt en ik toen ook al zo achter haar aan heb gelopen...
Dat contact opnemen kun je beter niet doen, mijn ex heeft het ook uitgemaakt 3 maanden geleden. En ik heb haar daarna niet meer gesproken of gezien, ik heb nog wel een keer naar huis gebeld maar daar kreeg ik te horen van haar stiefmoeder dat ze (voorlopig) geen contact wilde. Maarja na 3 maanden denk ik ook niet meer dat dat nog zal gebeuren.quote:
Hello
Beetje vreemde situatie de laatste week..
Het is alweer bijna anderhalf jaar geleden.. dat mijn ex het uitmaakte met mij (Mei 2010)
Aan het begin erg moeilijk mee gehad, smeken of ze me terugwou etc etc. Aan het begin stond ze nog wel open voor contact en kwam ze ook nog weleens langs, maar aan het eind van de zomervakantie was ook dat opeens over....
Sindsdien eigenlijk NOOIT meer gesproken, al woont ze in dezelfde plaats als ik. Gelukkig ook echt al maanden niet gezien. In maart kreeg ze een nieuwe vriend, waar ze nog steeds mee heeft, en ergens rond die tijd stuurde ze me nog eens een sms over hoe het met me ging...
Inmiddels ging het alweer helemaal goed met me, was niet meer met haar bezig, had een heel ander leven gekregen.
Alleen nu droom ik ineens al 5 nachten achter elkaar over haar, waardoor ze overdag weer in mn kop zit :S Snap er helemaal niets van waarom het ineens weer komt ''bovendrijven'' oid...
Merk ook dat ik stiekem weer zin heb om haar weer eens een keer te zien / spreken, maar wil geen contact met haar opnemen omdat zij mij heeft gedumpt en ik toen ook al zo achter haar aan heb gelopen...
Het is normaal dat je er af en toe nog aan denkt, dat betekent dat je een normaalmens bent en geen harteloos figuur.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jackson5 op 04-10-2011 09:18:10 ]
Een ervaringsdeskundige dus, nog tips?quote:
Na een hele lange tijd niet meer hier te zijn geweest nam ik eens een kijkje.
Moet zeggen dat ik een beetje schrik van de hoeveelheid mensen die hier nog regelmatig komen. Uiteraard verwerkt niet iedereen de dingen even snel, maar dat het op zo'n grote schaal was had ik niet verwacht.
Ikzelf krijg wel redelijk wat aandacht van meiden en het is allemaal heel leuk en aardig
Soms denk ik nog wel eens aan haar 'zou ik haar een kort mailtje sturen hoe het met d'r gaat?', maar een dag later peins ik er niet meer over en laat ik het gaan.
Het gaat dus vrij goed met me en ik hoop dat dat hier met iedereen ook zo is/gauw gaat gebeuren
Ben ook niet van plan contact met haar op te nemen, al zou ik het stiekem wel leuk vinden/waarderen als zij ooit nog eens prive iets van zich laat horen...quote:
[..]
Dat contact opnemen kun je beter niet doen, mijn ex heeft het ook uitgemaakt 3 maanden geleden. En ik heb haar daarna niet meer gesproken of gezien, ik heb nog wel een keer naar huis gebeld maar daar kreeg ik te horen van haar stiefmoeder dat ze (voorlopig) geen contact wilde. Maarja na 3 maanden denk ik ook niet meer dat dat nog zal gebeuren.
Het is normaal dat je er af en toe nog aan denkt, dat betekent dat je een normaalmens bent en geen harteloos figuur.
Het is echt al een tijdje uit, maar ze was destijds wel erg gek op me ( en ik ook op haar ) . Toch maakte ze het vrij onverwachts uit. De reden was voor haar dat zij een stuk serieuzer in onze relatie stond dan ik, en van mij niet kreeg wat ze in een relatie zocht, en dat klopt opzich ook wel. Ik snap dus uiteinderlijk ook wel dat ze die keuze heeft gemaakt.
We zijn op een hele goede manier uit elkaar gegaan, en juist daarom vind ik het vreemd dat we totaal geen contact meer hebben, vooral omdat we zo dicht bij elkaar wonen.
Het hoeft van mij absoluut niet veel te zijn, maar zo heel heel af en toe eens een teken van leven geven, het zou leuk zijn... Ik doe/durf het niet omdat ik de gedumpte partij ben, en als ik nu iets van me zou laten horen gaat ze misschien weer denken dat ik weer achter haar aan zit.....
We hadden altijd een soort slagzinnetje dat we in bepaalde situaties gebruiken, en ik ging er eigenlijk vanuit dat ze mij / dit soort dingen al lang vergeten was, maar zag haar vorige week toevallig juist dit zinnetje voor de grap posten als reactie op een facebook update van mn zusje. Dat deed me toch wel even denken van hey, misschien denkt ze toch nog wel eens terug aan onze tijd samen. Geeft me toch wel een goed gevoel...
Lastig, elke break-up is in mijn ogen uniek omdat het altijd tussen mensen gaan en niemand is hetzelfde in zijn of haar opvattingen.quote:
[..]
Een ervaringsdeskundige dus, nog tips?
In het allereerste begin luisterde ik veel radio, zodat je naar iets luistert dat niet zo zeer met je verdriet te maken heeft.
Hou geen contact. Dit zorgt alleen voor valse hoop. Je kunt eventueel na een aantal maanden wel een afsluitend gesprek met hem/haar plannen, maar nog wat later zul je beseffen dat zo'n gesprek niet nodig is.
Nog later moet je jezelf toch openstellen voor anderen, daardoor krijg je aandacht van mannen/vrouwen. Daarmee distantieer je je automatisch van je ex, waarvan je deze aandacht gewend was (en dat is hetgene wat je mist na een break-up)
Kortom: je leven stopt niet, hoe erg je dat in het begin ook denkt.
Ik ben 2 keer in een heel diep gat gevallen. Note bene door dezelfde meid
Maar hoe diep dat gat ook was, ik heb nu een mooi leven, zonder haar. Ik weet voor mezelf ook dat tijd elke wond kan helen.Heel cliche dit allemaal, maar toch wel werkelijkheid. Ik hoop dat het iemand zal helpen
Dat tijd elke wond kan helen dat besef ik zelf ook al te goed. Dit probeer ik ook elke keer te herinneren. Het ging net na mijn breakup (nu 2 maanden geleden) best goed. Alleen de laatste week komen er opeens veel momenten naar boven, en kan ik het maar niet loslaten.quote:
[..]
Lastig, elke break-up is in mijn ogen uniek omdat het altijd tussen mensen gaan en niemand is hetzelfde in zijn of haar opvattingen.
In het allereerste begin luisterde ik veel radio, zodat je naar iets luistert dat niet zo zeer met je verdriet te maken heeft.
Hou geen contact. Dit zorgt alleen voor valse hoop. Je kunt eventueel na een aantal maanden wel een afsluitend gesprek met hem/haar plannen, maar nog wat later zul je beseffen dat zo'n gesprek niet nodig is.
Nog later moet je jezelf toch openstellen voor anderen, daardoor krijg je aandacht van mannen/vrouwen. Daarmee distantieer je je automatisch van je ex, waarvan je deze aandacht gewend was (en dat is hetgene wat je mist na een break-up)
Kortom: je leven stopt niet, hoe erg je dat in het begin ook denkt.
Ik ben 2 keer in een heel diep gat gevallen. Note bene door dezelfde meid
Heel cliche dit allemaal, maar toch wel werkelijkheid. Ik hoop dat het iemand zal helpen
Dit was mijn eerste serieuze relatie, misschien dat dat ook wel meespeelt? Ik probeer het allemaal gefaseerd 'een plek te geven'. En ben ook wel blij dat ik een mooie periode heb gehad, en ik weet dat het beter kan..
Het openstellen naar andere mensen herken ik wel. Probeer het ook wel te doen. Vaak merk ik dan wel dat het allemaal nog te vers is.
Ook heb ik vaak de behoefte om alleen te zijn, terwijl ik juist helemaal niet zo ben.
Kan je je ex loslaten maar toch ook terugkijken op een mooie periode?
Ik heb zelfs nu (bijna 11 maanden na de break-up) soms nog wel een emotioneel uurtje erbij zitten. Accepteer die momenten, maar ga daarna verder.quote:
[..]
Dat tijd elke wond kan helen dat besef ik zelf ook al te goed. Dit probeer ik ook elke keer te herinneren. Het ging net na mijn breakup (nu 2 maanden geleden) best goed. Alleen de laatste week komen er opeens veel momenten naar boven, en kan ik het maar niet loslaten.
Dit was mijn eerste serieuze relatie, misschien dat dat ook wel meespeelt? Ik probeer het allemaal gefaseerd 'een plek te geven'. En ben ook wel blij dat ik een mooie periode heb gehad, en ik weet dat het beter kan..
Het openstellen naar andere mensen herken ik wel. Probeer het ook wel te doen. Vaak merk ik dan wel dat het allemaal nog te vers is.
Ook heb ik vaak de behoefte om alleen te zijn, terwijl ik juist helemaal niet zo ben.
Kan je je ex loslaten maar toch ook terugkijken op een mooie periode?
Jij zit pas op 2 maanden. Toen ik zover was postte ik hier veel, maar dat kwam omdat ik veel toenadering zocht met m'n ex. Dat is een valkuil waar ik en vele anderen intrappen.
Het klinkt heel vreemd, maar je moet in het begin gewoon leren op eigen benen te staan en niet meer te steunen op de schouders van je ex.
Dat je na 2 maanden nog niet helemaal open bent naar buiten toe en soms helemaal alleen wilt zijn is ook niet gek, maar schiet er niet in door.
Elk moment dat je alleen bent vul je op met gedachtes. En omdat de break-up zo vers is zullen de gedachtes over je break-up gaan. Doe dus ook voldoende dingen met anderen, zodat je gedachtes ook met leuke dingen bezig zijn.
Ikzelf kijk terug met een gemengd gevoel naar m'n relatie. Vlak na de break-up zag ik alleen maar wat voor iets moois er aan duigen viel. Nu kijk ik daar wel iets anders tegenaan. De mooie momenten moet je koesteren. De slechte dingen moet je van leren
edit: en dat het je eerste relatie is speelt heel erg mee. Mijn eerste en tweede serieuze relatie waren met dezelfde meid. De eerste keer dat het uitging heeft me echt bizar veel pijn gedaan. De tweede keer een stuk minder, hoewel die relatie wel veel intiemer was.
Als je straks verder bent met verwerken zul je zien dat je leven niet stopt na een break-up. Als je dat eenmaal hebt meegemaakt, neem je dat onderbewust denk ik toch mee in je nieuwe relatie.
Op woensdag 5 oktober 2011 23:23 schreef guybrusche het volgende:[..]
[ Bericht 89% gewijzigd door Mister_Bojangles op 06-10-2011 10:25:22 ]
Dit. Vorig jaar ging m'n eerste relatie uit. Nu een maand geleden ging m'n 2e relatie uit. Door de verwerking van die eerste relatie en de daarbij behorende periode gaat de verwerking van de 2e een stuk beter/sneller. Je weet welke moties/emoties je gaat doorlopen, je weet dat er na regen zonneschijn is en je weet dat je leven gewoon doorgaat. Het is beter te relativeren (ook al doet het pijn). Je weet dat je even moet doorbijten.quote:
Als je straks verder bent met verwerken zul je zien dat je leven niet stopt na een break-up. Als je dat eenmaal hebt meegemaakt, neem je dat onderbewust denk ik toch mee in je nieuwe relatie.
Dus ja, een eerste break-up is goed voor de komende break-ups (mochten die er komen). Als je er maar iets van leert. Probeer van elke break-up te leren, en word er completer door.
Ik ben blij om dit te horen...quote:
[..]
Dit. Vorig jaar ging m'n eerste relatie uit. Nu een maand geleden ging m'n 2e relatie uit. Door de verwerking van die eerste relatie en de daarbij behorende periode gaat de verwerking van de 2e een stuk beter/sneller. Je weet welke moties/emoties je gaat doorlopen, je weet dat er na regen zonneschijn is en je weet dat je leven gewoon doorgaat. Het is beter te relativeren (ook al doet het pijn). Je weet dat je even moet doorbijten.
Dus ja, een eerste break-up is goed voor de komende break-ups (mochten die er komen). Als je er maar iets van leert. Probeer van elke break-up te leren, en word er completer door.
Mijn eerste relatie is nu iets langer dan een jaar over. De eerste 2 maanden waren klote, maar daarna ging het een jaar lang goed. Nu droom ik echter voor de 7e nacht achter elkaar over haar... Daardoor lijken de gevoelens oid weer een beetje terug te komen, heel vervelend.. Opeens vanuit het niets allemaal...
Het versterkt zich ook een beetje denk ik, ik droom over haar waardoor ik overdag meer aan haar denk, daardoor ga ik ' s nachts weer over haar dromen, heel irritant..
Maargoed zij was dus ook mijn eerste, en tot nu toe het enige meisje waar ik ooit zulke gevoelens voor heb gehad. Ik was al haar 4e vriend, daarom dat zij misschien een stuk makkelijker door kan gaan. Kan me bij mezelf ook wel voorstellen dat, mocht mijn volgende relatie overgaan, ik nu weet dat het allemaal wel goed komt...
Vooral na je eerste denk je dat die gevoelens nooit overgaan, je nooit weer zo'n meisje vindt, je nooit weer verliefd wordt etc. Na de 2e weet je dat dat gewoon onzin is, je weet dat het je emoties zijn die met je spelen. Je bent dus ervaringsdeskundigequote:
[..]
Ik ben blij om dit te horen...
Mijn eerste relatie is nu iets langer dan een jaar over. De eerste 2 maanden waren klote, maar daarna ging het een jaar lang goed. Nu droom ik echter voor de 7e nacht achter elkaar over haar... Daardoor lijken de gevoelens oid weer een beetje terug te komen, heel vervelend.. Opeens vanuit het niets allemaal...
Het versterkt zich ook een beetje denk ik, ik droom over haar waardoor ik overdag meer aan haar denk, daardoor ga ik ' s nachts weer over haar dromen, heel irritant..
Maargoed zij was dus ook mijn eerste, en tot nu toe het enige meisje waar ik ooit zulke gevoelens voor heb gehad. Ik was al haar 4e vriend, daarom dat zij misschien een stuk makkelijker door kan gaan. Kan me bij mezelf ook wel voorstellen dat, mocht mijn volgende relatie overgaan, ik nu weet dat het allemaal wel goed komt...
De eerste 2,5 dag hebben we veel aan elkaar gehad, er was immers niemand anders met wie ik het zou willen delen. Daarna vluchtte ze en ontweek ze me, omdat ze vond dat ik haar meer kwaad dan goed deed.
Op het moment dat het weer iets beter ging, ging ze naar bed met een vriend van haar, wat ik al een week van te voren aan zag komen. Ze vertelde het niet, maar ik kwam er achter. Ik ben een week lang alleen maar boos geweest en besloot dat ze totaal niet meer om mij gaf, ondanks haar woorden.
Gister kwam ze haar spullen inpakken voor de verhuizing en ik had het een beetje moeilijk met sommige dingen. Net als vroeger probeerde ze me weer te troosten en op het moment dat ik weet iets van een band begon te voelen, trapt ze me weer helemaal de grond in. Niet bewust waarschijnlijk, maar ik ben enorm boos geworden.
Ik heb haar verteld dat ze me de afgelopen 2 weken als stront heeft behandeld en dat ik niks geloof van enige gevoelens. Ik heb bijna alles in ons huis in haar verhuisdozen gegooid en ben een wandeling gaan maken.
In het gesprek daarna was uiteraard alles mijn schuld en mijn huis treurig leeg. Spartaans en vies door verwaarlozing. Ik heb een lijst van dingen die ik moet kopen, maar daar heb ik eigenlijk geen geld voor. Ik moest immers de vaste lasten van 2 personen nu in mijn eentje opbrengen.
Ik voel me nu verdrietig en boos, maar tegelijkertijd leeg. Ik ben een stapje verder dan dat ik 20 jaar geleden was. Ik heb nu een eigen huurhuisje in plaats van een kamertje bij mijn ouders.
Dat is toch wel een van de meest vreemde dingen die ik gehoord heb, dat je relatie uitgaat en dat je vervolgens troost zoekt bij je ex
Natuurlijk begrijp ik dat je het belangrijk vindt om een bepaalde band te blijven voelen, maar in jouw situatie is je ex voorlopig even iemand waarbij je zo ver mogelijk vandaan moet blijven de komende weken / maanden..
We zijn beide verdrietig om dezelfde redenen en ik heb veel gehad aan de eerste 2 dagen met haar.
Nu echter voel ik helemaal niks meer met haar en ik kan me niet voorstellen dat ik haar ooit nog zie.
Valkuil nummer 1. Je moet nu gewoon geen contact met elkaar hebben. Je bent beide verdrietig om dezelfde reden, en je houdt elkaar beide in dat verdriet als je nog met elkaar blijft omgaan voorlopig.quote:Op vrijdag 7 oktober 2011 11:19 schreef Kaneelstokje het volgende:
Ik begrijp het prima. Dat 2 mensen geen liefdesrelatie met elkaar delen omdat dit niet goed werkt, wil niet zeggen dat ze elkaar haten.
We zijn beide verdrietig om dezelfde redenen en ik heb veel gehad aan de eerste 2 dagen met haar.
Nu echter voel ik helemaal niks meer met haar en ik kan me niet voorstellen dat ik haar ooit nog zie.
Contact blijven houden kan werken, maar niet vanaf 't begin.
Damn please, het is je ex! Wat ik zeg heeft helemaal niets met haat te maken, maar als je met ELKAAR een relatie verbreekt is het echt heel raar om vervolgens bij elkaar steun te gaan zoeken. Doe dan niet moeilijk en laat het gewoon aan...quote:
Ik begrijp het prima. Dat 2 mensen geen liefdesrelatie met elkaar delen omdat dit niet goed werkt, wil niet zeggen dat ze elkaar haten.
We zijn beide verdrietig om dezelfde redenen en ik heb veel gehad aan de eerste 2 dagen met haar.
Nu echter voel ik helemaal niks meer met haar en ik kan me niet voorstellen dat ik haar ooit nog zie.
Jullie lijken wel op een bevriend stelletje van mij, na 3 jaar relatie hadden ze een paar weken gezeur, en op een gegeven moment was het uit. Dat hielden ze welgeteld 2 dagen vol, toen werd het idee van een leven zonder elkaar te heftig en waren ze weer bij elkaar..
Nu gaat dat al 1.5 jaar zo door, met veel ruzie, gehuil en 2 ongelukkige mensen. Na zo' n lange periode samen zijn is het misschien eng om je ex los te laten, want je staat er opeens alleen voor. Niet meer die ene speciale persoon die je altijd even op kunt bellen als je iets kwijt moet, of waar je altijd naartoe kunt als je niets te doen hebt..., maar als je elkaar eenmaal LOS hebt gelaten, dan kun je op zoek naar iemand die wel bij je past...., alleen juist dat durven heel veel mensen niet...
Heb je er zelf soms nare ervaringen ermee, dat je zo reageert?quote:
[..]
Damn please, het is je ex! Wat ik zeg heeft helemaal niets met haat te maken, maar als je met ELKAAR een relatie verbreekt is het echt heel raar om vervolgens bij elkaar steun te gaan zoeken. Doe dan niet moeilijk en laat het gewoon aan...
Jullie lijken wel op een bevriend stelletje van mij, na 3 jaar relatie hadden ze een paar weken gezeur, en op een gegeven moment was het uit. Dat hielden ze welgeteld 2 dagen vol, toen werd het idee van een leven zonder elkaar te heftig en waren ze weer bij elkaar..
Nu gaat dat al 1.5 jaar zo door, met veel ruzie, gehuil en 2 ongelukkige mensen. Na zo' n lange periode samen zijn is het misschien eng om je ex los te laten, want je staat er opeens alleen voor. Niet meer die ene speciale persoon die je altijd even op kunt bellen als je iets kwijt moet, of waar je altijd naartoe kunt als je niets te doen hebt..., maar als je elkaar eenmaal LOS hebt gelaten, dan kun je op zoek naar iemand die wel bij je past...., alleen juist dat durven heel veel mensen niet...
Ik zie nou niet echt wat Kaneelstokje verkeerd doet. En ja, in sommige gevallen is het vrij normaal dat, wanneer je zonder ruzie uit elkaar gaat, nog steeds troost zoekt bij elkaar. Een relatie van 4,5 jaar zet je niet zo uit je hoofd.
Dat zijn ex-vriendin daarna met de eerste de beste sukkel het bed induikt (zwak moment, aandacht tekort, kan/wil niet alleen zijn?) is voor Kaneelstokje alleen maar een goeie aansporing om voorlopig het contact op een laag pitje te zetten en zijn eigen plan te trekken.
Ga op stap met maten, en richt je vizier op de toekomst in plaats van krampachtig vast te houden aan iets dat waarschijnlijk heel gauw verleden tijd wordt.
Dat was ook wat mij destijds door vrienden werd aangeraden ( want ja ik heb er ervaring mee met maar troost en aandacht bij mn ex blijven zoeken ). Uiteinderlijk heeft me dat echt pijn gedaan, en begon het verwerken pas echt toen ik haar een flinke tijd niet had gezien en gesproken...
Aan het begin was het echt een kwelling om uit te gaan met vrienden die lol hebben en volop achter de meiden aan zitten, waar ik toen nog helemaal geen zin in had. Maar het moest van hen, omdat ze wisten dat ik mezelf anders thuis helemaal gek ging lopen maken, of erger nog : Mijn ex weer bellen en contact zoeken..
Daar zou ze dan als het haar uitkwam op reageren door langs te komen, om vervolgens weer een week lang alles van mijn kant te negeren of inderdaad voor mijn gezicht met een andere jongen gaan zoenen...
Zelf was ik destijds te stom om dat in te zien dat ze het er gewoon om deed om mij te kwellen, nu ben ik blij dat die gasten me toen mee op stap sleurden...
Maak je eigen plek van je huis, zet de dingen die je bijv voor je ex uit huis/de woonkamer/de slaapkamer heb gezet weer terug (dat deed mijn ex ook zodra ik de deur uit was, en hoewel het confronterend was, ik vond het fijn om te zien dat hij weer zijn eigen plekje had gemaakt, waar hij zich lekker voelt).
Je komt er wel, en we sleuren je er anders een beetje door.
Hier gaat het wel ok qua ex. Dwz: ik mis hem wel, das best klote, maar ik heb nog geen neiging om terug te willen oid. 1 van ons zou dan een ander persoon moeten worden en dat kan niet. Op zich is het missen zelf niet tof, maar beter kan kwaad zijn. Vorige week zag ik hem lopen, was er wel even van slag door, maar gelukkig maar n uurtje ofzo. Ik zal er toch aan moeten wennen om hem te zien, want we werken voor dezelfde toko (wel een grote toko gelukkig)
Damn dat is wel erg lang geledenquote:Op zaterdag 8 oktober 2011 15:51 schreef GroenerDanGras het volgende:
Ik zag gister me ex zitten in een bushokje.. het is al bijna 10 jaar uit maar toch voelde ik me weer even kut.. ernstig..
Zit zelf een beetje in een dilemma, loopt de laatste tijd een beetje met een meisje af te spreken en te doen, en objectief is ze leuker dan mijn ex : Voor uiterlijk doet ze niet voor mijn ex onder, ze heeft een beter figuur, is hoog opgeleid en dus intelligenter, en is echt een verschrikkelijke lieverd...
Maar toch zegt mijn gevoel nee op bepaalde momenten. Aan het begin dacht ik nog vaak, geef haar toch een kans want je vergelijkt haar met je ex en dat is niet eerlijk. Maar nu scharrelen we al een tijdje met elkaar, maar nog steeds heb ik niet het gevoel voor haar te willen gaan... Voor geen een meisje sinds mijn ex dat gevoel meer gehad overigens...
Waarom dat gevoel echter nee zegt heb ik geen flauw idee van. Misschien is ze te lief voor me en wil ik een beetje tegengas, maar zo was mijn ex ook en daar werd ik wel gek op. Ben soms maar bang dat ik zo' n type ben dat maar eens in de 10 jaar verliefd kan worden oid.
helaas uitgekomen, faalquote:Op maandag 3 oktober 2011 21:57 schreef beertenderrr het volgende:
Vanaf zaterdag mag ik me hier waarschijnlijk ook gaan melden
Ondanks we nog net geen 2 maanden bij elkaar zijn, toch daarvoor ook een zeer leuke tijd samen gehad wat uiteindelijk
* beertenderrr is alvast begonnen met het verwerkingsproces
we hadden het zo leuk samen
Sterkte man maarja als je aan de kant geschoven wordt voor werk dan was ze waarschijnlijk niet veel meer moeite waard geweest..quote:
Thnx. We hebben het er net over gehad en vinden elkaar gewoon heel erg leuk, nog steeds. Ze twijfelde wel alleen over een paar dingetjes, maar denk dat het voornamelijk door de stress van haar werk komt. Draait misschien nog wel een keer bij. Zo niet dan niet, ben blij om in ieder geval te weten waar ik aan toe ben. Ik ga haar sowieso missen, maar ze zal altijd een speciaal plekje blijven houdenquote:
[..]
Sterkte man maarja als je aan de kant geschoven wordt voor werk dan was ze waarschijnlijk niet veel meer moeite waard geweest..
Als ik haar tegen kom (wat nog wel gaat gebeuren gelukkig) krijgt ze gewoon een kus op de mond en een knuffel, maar verder ga ik door met mijn leven. Het ergste heb ik al achter de rug, namelijk de twijfel. Tijd om vooruit te kijken.Next!
De tijd van een relatie is geen graadmeter voor het verwerkingsproces ervan.quote:
Ach ja, gelukkig is het maar twee maanden. Die ben je over twee weken weer vergeten.
Zo was mijn vorige relatie in een veel kortere periode veel intenser dan mijn relatie daarvoor, die veel langer duurde.
Dan heb je je ex nog niet compleet verwerkt. Met andere woorden: werk eerst aan jezelf voordat je je weer in een relatie stort.quote:
[..]
Damn dat is wel erg lang geleden
Zit zelf een beetje in een dilemma, loopt de laatste tijd een beetje met een meisje af te spreken en te doen, en objectief is ze leuker dan mijn ex : Voor uiterlijk doet ze niet voor mijn ex onder, ze heeft een beter figuur, is hoog opgeleid en dus intelligenter, en is echt een verschrikkelijke lieverd...
Maar toch zegt mijn gevoel nee op bepaalde momenten. Aan het begin dacht ik nog vaak, geef haar toch een kans want je vergelijkt haar met je ex en dat is niet eerlijk. Maar nu scharrelen we al een tijdje met elkaar, maar nog steeds heb ik niet het gevoel voor haar te willen gaan... Voor geen een meisje sinds mijn ex dat gevoel meer gehad overigens...
Waarom dat gevoel echter nee zegt heb ik geen flauw idee van. Misschien is ze te lief voor me en wil ik een beetje tegengas, maar zo was mijn ex ook en daar werd ik wel gek op. Ben soms maar bang dat ik zo' n type ben dat maar eens in de 10 jaar verliefd kan worden oid.
Er zijn hier mensen met een erger verhaal denk ik, al blijft het een flink gemiste kans.
Ze is wel lief en aardig enzo, maar ik begin toch steeds meer te twijfelen of ik wel met haar door wil gaan.
Want volgens mij heeft ze helemaal niet echt eigen vriendinnen namelijk, en hoe lief ze ook is, dat vind ik toch een beetje een afknapper
Sociaal is ze absoluut niet onhandig ofzo, maar ze heeft 2 jaar een vriend gehad in zweden waar ze elke vakantie heenging, soms wel voor 8 weken in de zomer bijvoorbeeld. En tsja als je altijd je vrije tijd bij je vriend 1300 km verderop zit dan stort je sociale leven hier in NL nogal in...
En ik heb nu een beetje het idee dat ze in mij weer een nieuwe vriend zoekt om haar sociale leven weer wat meer invulling te geven...
Maar in haar gesprekken hoor ik haar altijd alleen maar praten over haar kleine broertje die zo schattig is waar ze samen mee playstation heeft gespeeld, dat ze met haar vader mee naar zijn werk is geweest of met haar moeder naar de sportschool.
Is helemaal niets verkeerd mee, maar ik zie mezelf steeds al zitten daar op de bank, met haar vaders en moeders mee op stap naar volendam ofzo
Terechte klacht of gezeik?Ik ga nu niet lopen verkondigen dat ik zelf een super interessant leven heb, maar ik sport 2 x in de week met mijn team, zit bij een studentenvereniging en heb zelf ook nog een vaste groep vrienden vanuit de kleuterklas om het zo maar te zeggen...
Het komt dus ook regelmatig voor dat ik haar vanalles zit te vertellen over hoe mijn week is geweest, maar dat ze zelf eigenlijk helemaal niets heeft meegemaakt..
Ik veroordeel dat absoluut niet, want iedereen moet leven zoals hij of zij zelf wil, maar als ik haar bijvoorbeeld 3 keer in de week zie, dan heb ik er de eerste keer zin in, de tweede keer vind ik wel leuk, maar als ze voor de derde keer belt dan denk ik altijd tja daar heb ik eigenlijk niet zo veel zin in...
Vind het wel lastig want het is echt een enorme lieverd, maar ik ben bang dat als ik te veel naar haar toe trek dat ze te veel aan me gaat hangen.
Ze kan ook ELKE zaterdagavond met ons mee, heeft nooit zelf eens iets leuks bijvoorbeeld.. Best jammer....
Hier gaat het uitstekend. Een nieuwe liefde en aan alle kanten beter, mooier, liever en leuker dan de vorige waar ik zo'n verdriet om had. Eind goed al goed zou je kunnen zeggen
Dat er af en toe nog eens gedacht wordt aan de vorige bevreemd me niets. Dat was een intense relatie met een nog intensere en weirdo psycho-break-up.
Ik voel er geen verdriet meer om. Soms een tikkeltje boosheid dat ze zoveel stront heeft gebruikt naar mij terwijl alles te wijten was aan de psycho-shit in haar hoofd. Maar ja, dan denk ik maar weer aan een prachtige quote "We don't see things as they are. We see things as we are" en is alles gezegd wat gezegd moet worden.
Voor velen hier kan die quote misschien ook helpen. Je ex doet je geen pijn. Je doet jezelf pijn als je je ex niet los kunt laten. Velen pakken dat gelukkig binnen een aantal maanden feilloos op. Sommigen blijven te lang hangen in de pijn en het zelfmedelijden. Jammer. Daar doe je jezelf idd geen goed mee.
Ninja-edit: @Bartinhoo: Dat van jou heeft niets meer met je ex te maken. Dit heeft te maken met iets in jou. Je blijft hangen in je achteruit en komt geen meter naar voren op die manier. Werk aan de winkel kerel, maar niet met geklets of bespiegelingen over je ex
Het is niet zo dat ik er niets aan doe om haar echt te vergeten... Ik zit bij een studentenvereniging, sport vaak, opleiding, woon op kamers etc etc..
Maar ondanks dat mis ik haar toch nog steeds af en toe..
Imo. is dat eigenlijk best normaal, als het je maar niet teveel in de weg zit in je dagelijkse activiteiten...
We zijn uit elkaar gegaan, en ik vond dat toen erg. Nu een stuk minder maar zou haar nog steeds graag wel eens zien...Tijd heelt een hoop maar niet alles, gevoelen blijven nu eenmaal gevoelens en als die echt waren gaan die imo. niet meer weg...
Er zijn mensen die na 10 jaar hun ex tegenkomen en dan helemaal de weg kwijt zijn...
En daar gaan we weer.quote:
Tja iets in mij, dat klinkt nogal abstact..
Het is niet zo dat ik er niets aan doe om haar echt te vergeten... Ik zit bij een studentenvereniging, sport vaak, opleiding, woon op kamers etc etc..
Maar ondanks dat mis ik haar toch nog steeds af en toe..
Imo. is dat eigenlijk best normaal, als het je maar niet teveel in de weg zit in je dagelijkse activiteiten...
We zijn uit elkaar gegaan, en ik vond dat toen erg. Nu een stuk minder maar zou haar nog steeds graag wel eens zien...Tijd heelt een hoop maar niet alles, gevoelen blijven nu eenmaal gevoelens en als die echt waren gaan die imo. niet meer weg...
Er zijn mensen die na 10 jaar hun ex tegenkomen en dan helemaal de weg kwijt zijn...
Daarnaast is het echt niet zo dat ik nog vaak huilie huilie loop te doen over mijn ex. Die posts in de eerste pagina' s van dit topic zijn alweer 3 weken geleden, een paar dagen waarin ik geen reet te doen had en het slecht weer was...
Uit verveling ga ik dan maar weer een beetje over mn ex na lopen denken..
Maar verder heb ik inmiddels al een tijd een ''scharrel'' waarmee ik me prima vermaak, maar ik merk daardoor wel dat ik voorlopig absoluut geen zin heb in een nieuwe relatie... Ben dus echt geen verstokte zure vrijgezel oid...
Net even door mijn posthistorie heen zitten bladeren. Tarot heette die gast. Lees zijn berichten maar eens en pas op dat je niet ook zo wordt. Het zal me overigens niets verbazen als Tarot een trein heeft gekopt o.i.d...
Haha, zo te zien zat jij toen ook al in dat topic!
Ofwel, zitten, ik kijk hier over het algemeen een keer per maand oid... Ik vind de vergelijking een beetje overtrokken maarja
Het is nu overigens een maandje uit na bijna twee jaar relatie, en daarvoor was het ook een paar maanden... vreemd. Hij dacht dat onze problemen niet konden veranderen, maar wilde het toch nog een kans geven alleen dan rustig aan. Hij gaf toen zijn ongelijk aan, dat het nu echt goed ging, maar zei er ook bij dat zijn gevoelens nu niet meer genoeg waren. Hij vindt me nog steeds leuk, houdt van me, maar niet genoeg dus. Maar ondertussen wil hij me ook in zijn leven houden. Tsja. Hij was ook niet al te blij toen ik vertelde (checkte dat hij het niet erg vond) dat ik op een feestje met een klasgenote was, maar ook met zijn beste vriend en zijn neef. Was gewoon zo uitgekomen, kon het altijd goed met die jongens vinden, natuurlijk nooit dingen gebeurd en nu natuurlijk ook niet... Maar echt relaxt vond hij het evengoed niet, al zei hij later dat hij het niet relaxt vond dat ik erover vroeg ("wat boeit mij dat nou") en later was er niets meer aan de hand en vroeg hij dus of ik af wilde spreken.
Ondertussen ook alweer op date gevraagd en wat aan het praten met een andere jongen, maar zeker niet om hem jaloers te maken. En ik heb die date ook netjes afgekapt, dat wil ik nu nog niet. Het liefst zou ik ook willen dat het weekend ons tot nieuwe inzichten brengt en het toch meer richting die relatie gaat... Ook al zou ik hem niet meteen weer terugnemen (dat ga ik hem ook vertellen) en is het dan nog een tijdje aanpoten. De fysieke aantrekkingskracht is er ook zeker nog, ik merkte dat ook in hoe hij tegen me praatte, en hij is niet het type om me daarvoor te gebruiken. Hij was een maand geleden zelfs degene die zei dat seks niet slim is.
Maar ik ben benieuwd, hopelijk gaat het goed en kunnen we goed praten wat we gaan doen, en als hij het niet eens is met wat ik zeg (al had ik het dus als het ware al gezegd en was hij het er volgens mij wel mee eens) dan zal ik zelf de knoop maar door moeten hakken...
Komt omdat ze morgen jarig is denk ik, zou het anders niet weten... Spreek haar echt never meer, misschien dat ik het daarom ook wel zo raar vind...
Gewoon dat idee dat ik ontelbare nachten naast die meid heb geslapen, bij haar heb gegeten, wel alles van elkaar wisten tot voor een jaar geleden, en nu heeft ze het super geweldig met haar nieuwe vriend
9 vd 10 keer heb ik wel een ''fuck it, life goes on'' instelling, maar soms komt de waarheid toch wel ff hard om de hoek zetten en dan bedenk ik me : Het is en blijft zo dat ik toch maar mooi gedumpt ben, terwijl ik haar heel graag terug wou, daar is ze daar voor geen meter op in is gegaan...
Ze heeft nu ook echt never nooit meer de behoefte aan contact, zelfs niet een korte hoe is het met je, terwijl ze weet dat ik het er moeilijk mee heb gehad...
Komt er ook ooit een moment dat zelfs dat idee je niet meer kwetst?
Een ding brengt mn ego dan nog wel troost, en dat is het feit dat zij aan het begin in ieder geval degene was die alle initiatieven nam en mij ook vroeg voor een relatie... En achteraf doen alsof ze absoluut niet kan begrijpen dat er meisjes zijn die het wel in me zien zitten...
Best wel knap lullig eigenlijk
maarja niets meer aan te veranderen...[ Bericht 6% gewijzigd door Mister_Bojangles op 11-10-2011 19:31:14 ]
Twee weken lang heeft ze me dus met rust gelaten, tot gister. Kreeg ineens een willekeurig tekentje op whatsapp, waarna ze uiteraard deed alsof dat per ongeluk was. Nog even gepraat, maar uiteindelijk zei ik dat ik dacht dat het niet per ongeluk was. Ze gaf ook toe dat het niet per ongeluk was, maar dat ze me heel graag wil zien en spreken en dat dit een moment van zwakte was.
Ik heb aangegeven dat het nog steeds beter is dat ik tijd krijg, en dat vond ze ook. Ze zei sorry voor haar 'moment van zwakte'.
Wat moet ik daar nou mee.
Is uiteraard ook zo, ik was ook niet anders van plan. Het was meer even een klaagzang op deze vroege ochtendquote:
Niks. Doorgaan met waar je mee bezig was.
Haha, kijk dat is nou de "kunst" van het loslaten van je ex. Gewoon een leukere vriendin zoekenquote:
Hier gaat het uitstekend. Een nieuwe liefde en aan alle kanten beter, mooier, liever en leuker dan de vorige waar ik zo'n verdriet om had. Eind goed al goed zou je kunnen zeggen
Maar ik ben blij dat ik er van af ben. De hele nasleep heeft net zo lang geduurd als de relatie zelf. Zo'n 2,5 jaar. Ik kan het niemand aanraden. Ik kan het ook niet meer oproepen. Het doorslaggevend gevoel op het moment dat het echt tot je door dringt dat het klaar is. Een absolute hel. Constante mindfucks en geen zelfrespect meer.
Tis allemaal wel goed zo. Ook al weer een dikke negen maanden dat ik er goed mee ben. En niks is beter dan er helemaal klaar mee zijn. Met je hoofd, je gevoel, alles.
Verder gaan met je leven en je zelf er bij neer leggen. Eenmaal geaccepteerd is het mooi geweest.
Maar dat neemt niet weg dat je ex ooit deel heeft uitgemaakt van je leven en dat het dus in je geheugen gegriefd staat.
Het enige waar ik nog benieuwd naar ben is het moment dat ik hoor dat ze een ander heeft en wat mijn reactie daarop zal zijn. Maar goed, dat zien we dan wel.
Mijn tip btw, aan iedereen. Op het moment dat de kogel door de kerk is, hou de eer aan je zelf en verbreek direct al het contact. Geen extreem openhartige brieven of mails, ook niet als het van twee kanten komt. Geen openhartige gesprekken. Het leidt tot niks. Eerst alle gevoelens een plek geven zodat je helder kan denken. En in de tussentijd veel sporten, gekke dingen doen, pak de trein naar weetikveelwaar, bezoek feestjes, spreek af met mensen. Zoek afleiding.
Welja.. Succes er mee..
Bwah, ik zou vooral niet hard op zoek gaan. Helemaal niet als het recent uit is gegaan met je vorige.quote:
[..]
Haha, kijk dat is nou de "kunst" van het loslaten van je ex. Gewoon een leukere vriendin zoeken
Mooi om te horen dat het zo goed met je gaat! (Al wist ik dat natuurlijk al wel een beetjequote:
Zelf ondertussen een 'oudgediende'. Eind vorig jaar, net zoals Neo en Joycie een aantal maanden hier getreurd. Ook toen was Bartinhoo (of moet ik zeggen "al" of "nog steeds"...?) actief.
Hier gaat het uitstekend. Een nieuwe liefde en aan alle kanten beter, mooier, liever en leuker dan de vorige waar ik zo'n verdriet om had. Eind goed al goed zou je kunnen zeggen
Dat er af en toe nog eens gedacht wordt aan de vorige bevreemd me niets. Dat was een intense relatie met een nog intensere en weirdo psycho-break-up.
Ik voel er geen verdriet meer om. Soms een tikkeltje boosheid dat ze zoveel stront heeft gebruikt naar mij terwijl alles te wijten was aan de psycho-shit in haar hoofd. Maar ja, dan denk ik maar weer aan een prachtige quote "We don't see things as they are. We see things as we are" en is alles gezegd wat gezegd moet worden.
Voor velen hier kan die quote misschien ook helpen. Je ex doet je geen pijn. Je doet jezelf pijn als je je ex niet los kunt laten. Velen pakken dat gelukkig binnen een aantal maanden feilloos op. Sommigen blijven te lang hangen in de pijn en het zelfmedelijden. Jammer. Daar doe je jezelf idd geen goed mee.
Ninja-edit: @Bartinhoo: Dat van jou heeft niets meer met je ex te maken. Dit heeft te maken met iets in jou. Je blijft hangen in je achteruit en komt geen meter naar voren op die manier. Werk aan de winkel kerel, maar niet met geklets of bespiegelingen over je ex
)Ik heb even stukje 'bold' gemaakt in je quote.. Hiermee sla je echt de spijker op zijn kop. Het is jammer dat ik me dit nooit eerder heb beseft, tot een paar maanden geleden.
Op dit moment gaat het dan ook goed met me. Ik zal niet zeggen dat ik nooit meer aan m'n ex denk, want dat doe ik echt nog wel. Logisch, ik heb twee fantastische jaren met haar gehad, en die mooie herinneringen zal ik blijven houden.
Maar om dat even op een weegschaal te leggen: Het afgelopen half jaar was ook fantastisch, hetzij op een hele andere manier. Ik heb een aantal mensen leren kennen waarmee ik het ontzettend naar m'n zin heb. Een totaal ander sociaal leven. Waar ik vorig jaar eens in de twee of drie maanden een avondje ging stappen (wel vaker naar de bios o.i.d. samen) ga ik nu bijna iedere week wel een avondje weg. Veel meer mensen leren kennen, en wat dat betreft misschien ook wel wat 'losser' geworden.
Eerlijk is eerlijk, ik mis het leuke, het samenzijn met 'je' vriendin wel. Maar desondanks ben ik ook weer niet echt op zoek. Ik besef dat dat erg tegenstrijdig klinkt, maar zo is het wel. Het is bijna een jaar geleden dat het uit is gegaan, en in die tijd is er nog niks, maar dan ook écht niks, met een andere meid gebeurd. Ik heb er m'n best niet voor gedaan, maar ik heb volgens mij ook niet echt 'een kans' gehad om het te proberen. Dat vind ik soms weleens jammer, maar aan de andere kant: Het gaat zoals het gaat. Blijkbaar ben ik er nog niet klaar voor (?).
Ondanks dat negatieve laatste stukje, gaat het dus gewoon weer goed hier.
@Bartinhoo: Eigenlijk is het niet zo heel normaal wat jij doetquote:
Tja iets in mij, dat klinkt nogal abstact..
Het is niet zo dat ik er niets aan doe om haar echt te vergeten... Ik zit bij een studentenvereniging, sport vaak, opleiding, woon op kamers etc etc..
Maar ondanks dat mis ik haar toch nog steeds af en toe..
Imo. is dat eigenlijk best normaal, als het je maar niet teveel in de weg zit in je dagelijkse activiteiten...
We zijn uit elkaar gegaan, en ik vond dat toen erg. Nu een stuk minder maar zou haar nog steeds graag wel eens zien...Tijd heelt een hoop maar niet alles, gevoelen blijven nu eenmaal gevoelens en als die echt waren gaan die imo. niet meer weg...
Er zijn mensen die na 10 jaar hun ex tegenkomen en dan helemaal de weg kwijt zijn...
Met alle respect kerel, maar het aanhalen van normale dingen als bij een studentenvereniging zitten en dergelijke...is dat wat jij ziet als bewijs dat je het goed doet qua verwerking?
Je kijkt naar de verkeerde dingen waarmee je jezelf en je gedrag wilt goedpraten en juist datgene wat opvalt zie je niet, pfff....
Start eens met te beseffen dat je er zelf (het zijn je eigen woorden) voor het grootste gedeelte de oorzaak van bent dat je ex je gedumpt heeft (klinkt wat anders dan "We zijn uit elkaar gegaan" toch?
Dan dat stukje tekst van je waar ik bijna kriegelig van word, dat gezemel van je over "gevoelens blijven nu eenmaal gevoelens en als die echt waren gaan die imo. niet meer weg..." Dacht je dat Neo, MrMyst, Mint_Clansell, JOycie en noem ze allemaal maar op - dus ik ook! - geen echte gevoelens hebben gehad? Hier moet je jezelf eens duidelijk gaan maken dat je afwijkt(!) van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als jij. Ook die mensen hebben gevochten voor iets maar hebben uiteindelijk ingezien dat ze moeten loslaten als ze verder willen. Stuk voor stuk zijn ze verder gegaan. Jij niet.....
Dan wat je in een andere post schrijft over die scharrel van je. Alleen al hoe je haar typeert en wat je er verder over schrijft maakt een hoop duidelijk. Zij wordt het niet en het wordt het niet. Je kunt je nog lang niet binden want ergens ben je nog steeds bezig en zit je nog steeds vast in die achteruitversnelling. Krijg je daar nou geen stijve nek van, van dat steeds maar achterom kijken?
Met "iets in je" bedoel ik dat je het bij jezelf moet zoeken. Het is niet abstract maar de harde waarheid. Bartinhoo kan zijn ex nog (steeds) niet loslaten. Bartinhoo wil nog steeds graag zijn ex eens zien. Bartinhoo mist haar af en toe nog steeds.....
Niemand kan jou hier helpen Bartinhoo. En ik vraag me langzamerhand ook af of je dat wel wilt want het lijkt wel of het het bijna prettig vindt dat gehang naar wat er was maar niet meer bestaat. (Lees vooral die drie laatste woorden ok?
)Succes ermee. Ik hoop dat je nu wat meer jezelf gaat kicken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Wanderingwhy op 13-10-2011 14:36:01 ]
Mn ex en ik zijn als goede vrienden uit elkaar gegaan, maar spreken elkaar al ruim een jaar niet meer, nooit meer..
Alles wat er ooit tussen ons was, is weg, zelfs een miniscule vriendschap is er niet meer tussen ons, echt 100 % strangers voor elkaar... eerGisteren was ze jarig, en ik vond zelfs een persoonlijk sms' je al te ver gaan, dus ik feliciteerde haar via Facebook, en kreeg (uiteraard) net als de anderen gewoon een ''vind ik leuk'' als reatie...
En dat terwijl ik wel weet dat er ergens in haar kast nog 2 hele fotoalbums staan van onze vakanties samen. De laatste had ze zelfs nog laten maken toen het al uit was tussen ons, als leuke herinnering zei ze...
Gewoon dat verschil tussen dat er nu gewoon helemaal niets meer is tussen ons, maar anderzijds dat ze wel 100 + foto' s van me/ons ergens in haar kast heeft liggen vind ik best wel vreemd...
Je kent elkaar totaal niet meer, maar toch ook weer heel erg goed zeg maar
Moest het gewoon even kwijt, totaal geen boodschap verder
Luister nou eens, wat jij hier nu beschrijft, heb ik eigelijk precies hetzelfde. Mijn breuk is 3 maanden geleden (18 juli als ik het goed heb). Sinds die datum heb ik ook 0,0 contact met haar gehad terwijl haar hele kamer ook vol hangt met foto's en dergelijke.quote:
Best wel raar eigenlijk, ex' en...
Mn ex en ik zijn als goede vrienden uit elkaar gegaan, maar spreken elkaar al ruim een jaar niet meer, nooit meer..
Alles wat er ooit tussen ons was, is weg, zelfs een miniscule vriendschap is er niet meer tussen ons, echt 100 % strangers voor elkaar... eerGisteren was ze jarig, en ik vond zelfs een persoonlijk sms' je al te ver gaan, dus ik feliciteerde haar via Facebook, en kreeg (uiteraard) net als de anderen gewoon een ''vind ik leuk'' als reatie...
En dat terwijl ik wel weet dat er ergens in haar kast nog 2 hele fotoalbums staan van onze vakanties samen. De laatste had ze zelfs nog laten maken toen het al uit was tussen ons, als leuke herinnering zei ze...
Gewoon dat verschil tussen dat er nu gewoon helemaal niets meer is tussen ons, maar anderzijds dat ze wel 100 + foto' s van me/ons ergens in haar kast heeft liggen vind ik best wel vreemd...
Je kent elkaar totaal niet meer, maar toch ook weer heel erg goed zeg maar
Moest het gewoon even kwijt, totaal geen boodschap verder
Blijf niet hopen dat ze er naar kijkt en denkt.. ik mis die tijd. Dat gaat echt niet gebeuren, leg je er gewoon bij neer dat het over is, als je jezelf valse hoop gaat geven maak je het alleen maar erger.
Ik heb alleen de eerste week op haar blog zitten kijken, maar van msn en facebook hebben we elkaar geblokkeerd. Daarna nooit meer naar haar gezocht op internet, maar goed ook. Je maakt jezelf gek als je gaat zitten kijken wat ze aan het doen is.
Natuurlijk denk ik ook vaak nog aan de leuke tijd die ik met haar heb gehad, maar denk bij jezelf dat het gewoon zo heeft moeten zijn. Je leert er weer van en kan zo een volgende relatie misschien wel succesvol maken.
Cut the crap, and go on.
Maar het is gewoon het idee dat ik wel vreemd vind, dat ik wel dingen over haar weet die bijna niemand anders over haar weet, en dat we wel een heel persoonlijk verleden hebben, maar als we elkaar nu tegenkomen (wat heeeel zelden gebeurt) dan is het hoi/doei en lopen we beiden zo snel mogelijk weer door...
Daardoor heb ik er nu eerlijk gezegd een beetje moeite mee weer motivatie te vinden om een nieuwe relatie te beginnen. Het is zo enorm alles of niets allemaal, en het kan van de een op andere dag over zijn..
Ik was op vakantie met mijn ex, waar ze nog riep dat ik het helemaal voor haar was, en 1.5 maand later maakte ze het uit, zonder ooit nog bedenkingen te hebben... Tja dan sta je wel even te denken..
Ik schommel inmiddels wel heel erg tussen wat ik wil... Mocht hij afzeggen dan hoeft het van mij in ieder geval helemaal niet meer, dat afspreken. En als hij dan niet instemt met kijken of het richting relatie nog wat wordt zonder het te forceren dan denk ik dat ik ook beter afstand kan nemen. Want vriendschap... Hij wil dat wel graag als het verder niet meer werkt, maar ik denk niet dat ik het kan.
En misschien wil hij wel naar de kroeg die zaterdagavond en daar heb ik totaal geen problemen mee, ga regelmatig naar de kroeg (vroeger ook met hem), alleen ik maak me een beetje zorgen wat er gebeurt als we bekenden van hem tegenkomen... Die ik dus allemaal niet ken omdat hij nu ergens anders woont. Ik heb niet zoveel zin om na twee maanden elkaar niet gezien te hebben alleen maar rond te hangen daar met mensen die ik niet ken.
Goed dat ik nog twee weekjes heb om na te denken wat ik zou doen...
Ik heb ook de foto's maar weg gehaald na een vrij lange relatie (>3 jaar). Ik krijg het niet voor elkaar om het weg te gooien, ik heb alles wel gewoon bewaard. Als ik op de PC weer foto's terug zie dan voelt dat toch raar, net zoals jullie beschijven, je mist toch wat.quote:
[..]
Luister nou eens, wat jij hier nu beschrijft, heb ik eigelijk precies hetzelfde. Mijn breuk is 3 maanden geleden (18 juli als ik het goed heb). Sinds die datum heb ik ook 0,0 contact met haar gehad terwijl haar hele kamer ook vol hangt met foto's en dergelijke.
Blijf niet hopen dat ze er naar kijkt en denkt.. ik mis die tijd. Dat gaat echt niet gebeuren, leg je er gewoon bij neer dat het over is, als je jezelf valse hoop gaat geven maak je het alleen maar erger.
Ik heb alleen de eerste week op haar blog zitten kijken, maar van msn en facebook hebben we elkaar geblokkeerd. Daarna nooit meer naar haar gezocht op internet, maar goed ook. Je maakt jezelf gek als je gaat zitten kijken wat ze aan het doen is.
Natuurlijk denk ik ook vaak nog aan de leuke tijd die ik met haar heb gehad, maar denk bij jezelf dat het gewoon zo heeft moeten zijn. Je leert er weer van en kan zo een volgende relatie misschien wel succesvol maken.
Cut the crap, and go on.
Ik spreek/sms haar nog wel eens, maar het gaat niet altijd ven soepel. Blijkbaar zit er toch nog iets... Inmiddels is de relatie al weer een half jaar over.
), maar vreemd genoeg ben ik van "ik zou voor haar sterven" naar "ach, we horen gewoon niet bij elkaar, ik vind ooit wel iets beters" gegaan.Waarom zou je voor iemand willen sterven als die persoon niet hetzelfde voor jou zou doen. Dat maakt je geen held, maar een aandachtsjunk. My point being: als het niet compleet wederzijds is, is het doodzonde van je tijd.
[ Bericht 7% gewijzigd door trekeennummertje op 15-10-2011 22:22:18 ]
Vanmorgen mijn ex toevallig weer voor het eerst langer dan 10 seconden gesproken voor het eerst sinds 7 maanden.
Ik was altijd wel benieuwd hoe ze tegen me zou doen nadat ze het uit had gemaakt. Ze nam nooit meer contact met me op dus ik had eigenlijk verwacht dat ze erg ongeïnteresseerd en arrogant / afstandelijk tegen me zou doen...
Maar ze was heel erg spontaan, liep me de hele tijd plagerig aan te raken en was erg geïnteresseerd, als ze geen vriend had gehad dan zou ik bijna denken dat ze met me stond te flirten
Ik dacht echt even waar komt dit opeens vandaan. Zo zie je maar dat het verstandig is om na een breuk elkaar los te laten, want nu kunnen we tenminste normaal en vriendelijk met elkaar praten, terwijl toen we vlak na de breuk maar (geforceerd) af bleven spreken liepen we elkaar constant naar beneden te halen en te irriteren...
Heb nog steeds gevoelens voor die meid merkte ik maar weer des te meer toen ik haar weer eens in de ogen aankeek, maar helaas zal een relatie tussen ons toch niet werken, ook niet bij een tweede keer... Wel jammer dat ik haar zo weinig zie, merk aan mezelf dat ik het jammer vind als ik denk dat het wel weer eens maanden kan duren voor ik haar opnieuw spreek...
Maargoed vanavond een date met een meisje waar ik al een tijdje langer mee ''ga''.. Ga er wat van maken
Het is meer om een beeld te schetsen wat voor waarde je aan die persoon hecht; dat het ooit echt gaat gebeuren ga je nooit van uit.quote:
Dat zijn ook wel erg vergaande gedachten natuurlijk, persoonlijk zou ik voor niemand sterven, behalve misschien voor mijn evt. toekomstige kinderen...
Natuurlijk zorgt een overdosis aan idealisme en het 'liefdesgevoel' ervoor dat je rare dingen gaat denken, maar net zoals jij zou ik voor niemand sterven, behalve voor vaderland (twijfelgevalletje) of evt. toekomstige kinderen.
Ik hoop dat er een touw aan vast te knopen valt..Maar moest het echt even van me af schrijven. Afgelopen woensdag kreeg ik het bericht dat het helemaal klaar is nu. Ik ben te makkelijk, geen uitdaging geen verliefdheid en dus geen relatie., Ik moest het even van me afschrijven omdat ik zo graag wil dat het vanaf nu anders gaat, anders moet. Ik ga hier keihard aan onderdoor. Leef in een illusie en ben gewoon zielig in mijn hoop op haar.
Resultaat? We gaan komende week afspreken om te kijken of er nog 'iets' is tussen ons, de klik of de vonk I guess. We gaan precies hetzelfde doen als waar de 'relatie' ooit mee 'begon'.
Ik heb geen idee waar ik mee bezig ben, ik heb dit nog nooit eerder gedaan. Altijd koos ik voor de veilige weg en dat was het negeren, wegstoppen en geen risico nemen. Ik neem nu een idioot risico. De kans is heel groot dat ik zwaar op m'n bek zal gaan. Ik heb kennelijk dat risico geaccepteerd, want ik doe 't.SPOILERTussen neus en lippen door heb ik van een vriend die haar heel goed en lang kent gehoord dat zij twijfelde. Ik wilde geen contact opnemen en vroeg haar dat ook niet te doen. Zij wilde uiteindelijk toch contact opnemen omdat ze zegt dat ze weet of ze een fout heeft gemaakt als ze me weer ziet.
Op de schaal van domheid, sta ik ergens bovenaan dunkt me.
De relatie is nu bijna 7 weken uit geloof ik.
Vrouwen die je aan het lijntje houden moet je links laten liggen en eigenlijk ook geen contact meer mee opnemen. Maar jij wil graag een deurmat zijn voor haar geloof ik. Get some self-respect dude.quote:
Heel verhaal zonder alinea's enzo
Zelfs voor het vaderland niet hier hoorquote:
[..]
Het is meer om een beeld te schetsen wat voor waarde je aan die persoon hecht; dat het ooit echt gaat gebeuren ga je nooit van uit.
Natuurlijk zorgt een overdosis aan idealisme en het 'liefdesgevoel' ervoor dat je rare dingen gaat denken, maar net zoals jij zou ik voor niemand sterven, behalve voor vaderland (twijfelgevalletje) of evt. toekomstige kinderen.
Maar ik begrijp wat je bedoelt !Ik vraag me dat inderdaad wel eens af, zijn er ook mensen die echt totaal geen waarde meer hechten aan hun ex ?
Heel vaak zie je mensen een vrij grote mond over hun ex hebben met woorden als '' Hij/ zij kan de schijt krijgen etc etc'', maar in 9 vd 10 gevallen is dit slechts grootspraak...
Bedoel mijn ex heeft mij ook wel pijn gedaan toen ze het uitmaakte en afstand nam door niet meer op me te reageren die eerste weken. Maar nu inmiddels ruim een jaar later respecteer ik die beslissing, en als ik haar nu in moeilijkheden oid zou zien dan zou ik haar veel eerder helpen dan een willekeurig persoon, met andere woorden ik heb voor haar nog altijd ongeveer even veel over als voor mijn vrienden ( ookal spreken we elkaar nooit meer )... Al zie ik haar niet meer als persoon die dicht bij me staat...
En dat is niet met de hoop haar terug te krijgen oid, maar dat komt gewoon voort uit de relatie / dingen die we samen hebben meegemaakt. Maar bij veel mensen lees je of hoor je dat ze altijd maar blijven hopen dat hun ex op allerlei manieren op zijn/haar bek gaat... Zelf heb ik dat juist niet...
Met mij gaat het eigenlijk heel goed.. Na heel wat ups en downs wat betreft het loslaten heb ik volgens mij op dit moment de goede balans gevonden..
Na het laatste mailtje dat hij stuurde 3 weken geleden nu denk ik ongeveer heb ik hem wel een reactie gestuurd.. Omdat ik nu eenmaal zo in elkaar zat. En in dat mailtje ben ik heel eerlijk geweest. Waarvan ik eerst bang was wat de gevolgen zouden zijn..
Hij omschreef zichzelf als een lul in het mailtje en dat hij begreep dat ik niet zou reageren omdat ik boos was..
Maar weet je boos zijn heeft mij meer verdriet gedaan dan dat ik hebben kan.. Zolang ik boos ben laat ik niet los. En dat heb ik hem toen ook gezegd.. Heb eigenlijk heel mijn gevoel blootgelegd, en dit was een bevrijding.
Hij heeft hier nog op gereageerd en ik nog op hem. Maar het is klaar..
De balans die ik nu heb ik goed.. Ik heb geen contact met hem maar ik heb hem ook niet afgeschermd van mijn leven.
Ik weet niet of dit iemand helpt, maar vind een balans.. Die goed voelt, dan pas kun je loslaten. Wat ik nu dus zelf echt heb gedaan..
Laat je boosheid niet de overhand nemen, want je boosheid zorgt er voor dat je het nooit af kunt sluiten..
Euhm....weet je wel welke vraag jij hier stelt? Ik struikelde er iig over. Dus jij wilt graag weten hoe je dat allemaal kan laten gebeuren en kan accepteren?quote:
Mijn situatie is eigenlijk heel vreemd....
Kortom hoe accepteer je dat je gewoon misbruikt word ........
Ik moest het even van me afschrijven omdat ik zo graag wil dat het vanaf nu anders gaat, anders moet. Ik ga hier keihard aan onderdoor. Leef in een illusie en ben gewoon zielig in mijn hoop op haar.
Ook voor jou: die meid heeft jou alleen de eerste keer pijn gedaan. De andere 9 jaar ben je dat zelf gaan doen.
Ik heb 't echt 6 maanden met haar geprobeerd, alles uit de kast getrokken om het te laten werken, maar het werd me gewoon te veel en een toekomst zat er al helemaal niet in.
Echt een klote weekend achter de rug met sms bommen, gemiste oproepen, huilende ex aan de telefoon die dreigde 'naar de keukenla te gaan', en als ze zich wat aan deed, het mijn schuld was.
Ben geen jongen die snel huilt, maar dit deed me echt heel veel pijn, maar heb 't naast me neer weten te leggen gelukkig, al voel ik me nog niet trots ofzo.
Ze chanteerde me nog dat als ik niet zou opnemen, dat ze naar me toe zou komen, waar ik al helemaal niet op zat te wachten.
Ik hoop dat 't nu wat rustiger wordt nu ze weer aan het werk moet en in d'r ritme komt.
Maar goddamn, wat kan zoiets kut zijn en je pijn doen, al weet ik dat ik er niet schuldig aan ben.
Zij heeft tenslotte ook al die tijd mijn gevoelens genegeerd, en als ik d'r mee verder ga, ga ik er uiteindelijk zelf aan onder door.
Help.
Ik denk dat dit me nog wel even gaat achtervolgen.
Dit.quote:
[..]
Vrouwen die je aan het lijntje houden moet je links laten liggen en eigenlijk ook geen contact meer mee opnemen. Maar jij wil graag een deurmat zijn voor haar geloof ik. Get some self-respect dude.
Blijkbaar heb je zo'n waardeloos zelfbeeld dat je denkt dat je niet beter kan krijgen. Dus misschien moet je ff wat aan dat zelfbeeld doen. Dan kom je er vanzelf achter dat dit geen type vrouw is waar je oud mee wil worden
Het gaat om meer dan een mogelijk waardeloos zelfbeeld. Ook het beeld van wat wel- en niet 'normaal' is in een relatie en het daarbij bewaken van je eigen grenzen. Dat laatste komt nadrukkelijk naar voren als er geschreven wordt over het accepteren van misbruik = het niet bewaken van die eigen grenzen. Bijna logisch dat je zelfbeeld na 10 jaar(!) volledig ten onder gaat dan.... ;')
Hetzelfde zal gelden voor LePoo; sterkte ermee LePoo, je hebt het enige juiste gedaan en je zult heel snel merken dat je in rustiger vaarwater gaat komen. Het belangrijkste voor jou is om niet toe te gaan geven mocht ze zich weer melden. Daar is Nevertobecontinued jaren en jaren geleden de fout mee ingegaan....
daar heb je wel gelijk in, dat het ook met beeld van wat normaal is in een relatie te maken heeft.quote:
@Murmeli,
Het gaat om meer dan een mogelijk waardeloos zelfbeeld. Ook het beeld van wat wel- en niet 'normaal' is in een relatie en het daarbij bewaken van je eigen grenzen. Dat laatste komt nadrukkelijk naar voren als er geschreven wordt over het accepteren van misbruik = het niet bewaken van die eigen grenzen. Bijna logisch dat je zelfbeeld na 10 jaar(!) volledig ten onder gaat dan.... ;')
Hetzelfde zal gelden voor LePoo; sterkte ermee LePoo, je hebt het enige juiste gedaan en je zult heel snel merken dat je in rustiger vaarwater gaat komen. Het belangrijkste voor jou is om niet toe te gaan geven mocht ze zich weer melden. Daar is Nevertobecontinued jaren en jaren geleden de fout mee ingegaan....
in ieder geval klinkt het mij serieus (ernstig) genoeg om er echt eens goed bij stil te gaan staan (desnoods er met iemand over te praten), want dit is echt niet gezond en heel erg jammer van de persoon nevertobecontinued.
Je hebt ook gelijk, ik kan gewoon niet anders.quote:
Hetzelfde zal gelden voor LePoo; sterkte ermee LePoo, je hebt het enige juiste gedaan en je zult heel snel merken dat je in rustiger vaarwater gaat komen. Het belangrijkste voor jou is om niet toe te gaan geven mocht ze zich weer melden. Daar is Nevertobecontinued jaren en jaren geleden de fout mee ingegaan....
Maar ik maak me zo een zorgen om haar welzijn en haar toekomst...
Wie neemt dit meisje straks? Wie kan hier wel mee om gaan? En hoe gaat ze van d'r schulden af komen die ze door een gebrekkige opvoeding heeft opgelopen?
Ik moet het gewoon los laten, maar het is ook nog eens een beste vriendin van de vriendin van een maat van me.. er is een hechte band vanuit meerdere kanten.
Ik ga d'r sowieso de komende maanden ontlopen, als zij dat al niet doet.
Maar ik voel me er schuldig om, terwijl ik dat eigenlijk niet moet zijn, bah...
Het feit dat het uit ging en ik haar weinig meer zag deed mij aanvankelijk nog niet eens zoveel pijn, maar dat we na onze breuk bijna 9 maanden totaal geen contact meer hadden deed me erg veel zeer.
En dat deed ik mezelf aan. Ik haalde beelden in mijn hoofd dat ze een enorme hekel aan me had, vervelende dingen over me zei en niets meer van me moest hebben, terwijl we in mijn ogen toch op een hele vriendschappelijke manier uit elkaar zijn gegaan...
Aan de kant gezet worden is 1 ding, maar mijn ex die NOOIT meer iets van zich liet horen zelfs niet de kleinste interesse van hoe is het met je deed me toch wel veel zeer...
Maar afgelopen zondag haar voor het eerst sinds al die maanden weer eens gesproken, en ze deed heel anders tegen me dan verwacht. Ze was erg aardig en geinteresseerd, en zei zelfs geen contact met mij te hebben gezocht omdat ze dacht dat ik daar misschien helemaal geen behoefte aan had.
Voor mijn gevoel is het nu pas goed afgesloten, en mijn gevoel over onze hele relatie destijds is een stuk beter omdat ik nu weet dat ze me juist nog graag mag ipv dat ze me een kansloze vent vindt...
Het is echt niet zo dat ik nu weer hoop heb oid, maar ik voel nu in ieder geval toch gewoon het respect en de waardering van haar naar mijn kant, terwijl ik er al die tijd vanuit ging dat ze heel negatief over me dacht... Nu pas kan ik dat laatste beetje wrok/ haatgevoel jegens mijn ex laten varen en gewoon denken het was een leuke tijd samen, het is een toffe meid maar life goes on.
Heb ook veel meer zin om zelf dingen te gaan ondernemen en heb veel meer zin in mijn eigen leven ipv constant terug kijken waarom het toch allemaal zo is gelopen.., omdat ik me helemaal niet zo' n faalhaas die als oud vuil is neergegooid meer voel... Kennelijk had mijn ex toch nog een grote invloed op mijn dagelijks denken het afgelopen jaar...
Ik zou graag willen zeggen dat mijn zelfbeeld niet zo slecht is, maar wanneer ik er goed over na denk en eerlijk ben tegenover mezelf dan is dat simpelweg niet zo. De periodes waarin ik geen contact met haar onderhield ging ik altijd voor de makkelijke tijdelijke oplossingen. Waarin ik die vrouwen niet eens echt de kans gaf maar ze gewoon gebruikte om mezelf weer even goed te voelen. Terwijl ik ondertussen altijd nog hoop had op die ééne vrouw.quote:
[..]
Dit.
Blijkbaar heb je zo'n waardeloos zelfbeeld dat je denkt dat je niet beter kan krijgen. Dus misschien moet je ff wat aan dat zelfbeeld doen. Dan kom je er vanzelf achter dat dit geen type vrouw is waar je oud mee wil worden
Voorgaande keren zorgde ik er ook altijd voor dat we met een knallende ruzie uit elkaar gingen. Ik verweet haar dingen en zij dingen waarmee ik haar kwetste puur om te hopen dat hetgeen ik voelde dicht in de buurt zou komen wat zij doormaakte. Maar uiteindelijk kan ik geen andere conclusie trekken dan dat ik degene ben die met de puinhoop blijft zitten terwijl zij doorgaat met haar leven.
De gedachte dat het ooit misschien wel een keer lukt was altijd hetgeen dat me ervan weerhield om verder te gaan. Maar 10 jaar lijkt me een verdomd goed moment om daar mee te stoppen. Het is gewoon waanzin en zielig voor mezelf.
Deze keer ben ik in elk geval eerlijk geweest tegenover de mensen om me heen geen smoesjes meer waarom het deze keer niet lukte maar gewoon keihard gezegd wat er gebeurd was en waarom het niks geworden is. Ik merk alleen aan mezelf dat ik nu al de troost zoek in een andere vrouw, even een one night stand om me weer goed te voelen, ook al weet ik dat dit waarschijnlijk totaal geen zin heeft.
Ik weet gewoon niet goed wat ik nu moet doen om ervoor te zorgen dat dit me niet weer overkomt. Op dit moment ben ik niet eens zo heel verdrietig er meer om en heb ik het idee dat ik het nu anders ga doen. Maar wat is DE manier om er nu eens daadwerkelijk overheen te komen. Ik weet dat ik zelf degene ben die ervoor zorgt dat het niet over is. Bij elk contact dat ze opneemt ga ik er maar al te graag op in. Meestal omdat er dan weer een behoorlijke tijd verstreken is waarin ik weer wat opgeknapt ben en het allemaal niet zo pijnlijk meer vind.
Is het bijvoorbeeld slim om haar nog een keer een mail te sturen met wat ik allemaal voel en wat het met me doet? Of is de weg die ik nu ingeslagen heb van niet meer reageren, geen verwijten maken, gewoon niks meer van me laten horen, de beste? Ik weet gewoon niet goed hoe ik hier een punt achter moet zetten. Ik moet echt tegen mezelf in bescherming genomen worden om niet weer de fout in te gaan. Ik ben denk ik gewoon bang om verder te gaan zonder haar, ook al word ik met haar alleen maar diep ongelukkig na een tijdje. Het is net alsof er een soort destructieknop in me zit die ervoor zorgt dat ik telkens dezelfde fouten maak.
Ik heb voor het eerst er eens goed om kunnen huilen, iets wat ik nog nooit eerder heb meegemaakt. Ik hoop dat dit een teken is dat ik de goede voornemens die ik heb een keer waarmaak.. Alle tips en harde meningen zijn zeer gewenst! Ik krijg te vaak van vrienden te horen dat het uiteindelijk wel goedkomt, dat we zo'n leuk stel zijn. Ze begrijpen niet dat ik dat niet moet horen, ik kan dat niet langer geloven. Mag het niet langer geloven.
Bedankt voor de reacties!
Bedoel je hiermee dat ik professionele hulp zou moeten zoeken? Voor het eerst heb ik er namelijk met men moeder hierover gepraat en volkomen eerlijk geweest. Op de een of andere manier heb ik het al die tijd een beetje ''verborgen'' gehouden voor men ouders en andere mensen. Net alsof ik me er voor schaamde dat het weer niet liep zoals ik hoopte. Altijd maar de schone schijn ophouden dat het allemaal wel meeviel ed. Ik hoop dat het eerlijk zijn tegenover iedereen me het juiste zetje in de goede richting geeft. Ik kies altijd voor de makkelijke weg, het verdringen van men gevoelens en verdriet in de hoop dat het wel goedkomt. Wat zou het toch heerlijk zijn als er gewoon een bepaald pad was dat je kon volgen waardoor je het echt achter je kan laten. Waarom ben ik zo'n stom rund dat ik het mezelf keer op keer aandoe.quote:
[..]
daar heb je wel gelijk in, dat het ook met beeld van wat normaal is in een relatie te maken heeft.
in ieder geval klinkt het mij serieus (ernstig) genoeg om er echt eens goed bij stil te gaan staan (desnoods er met iemand over te praten), want dit is echt niet gezond en heel erg jammer van de persoon nevertobecontinued.
Nadat ik haar al die jaren heb gesteund door haar ziekteproces heen en alles. Ben ik aan de kant gezet..
Wat is het leven toch kut..
******** scheld
Hoe lang duurt het gemiddeld voor je over het verlies heen ben? Ik val echt in een zwart gat, had alles opgegeven voor haar. Vrienden alles...
En is het gewoon stom om je vrienden op te geven voor een meid.
Het komt nooit meer goed, vertrouwen is beschaamd en weg. Maar de pijn.. het gemis.. Jezus ik wordt er atm gek van
Is dit ook een ik word gek van mn.. ex topic?
Mee eensquote:
Laat je boosheid niet de overhand nemen, want je boosheid zorgt er voor dat je het nooit af kunt sluiten..
Bij mij veranderde het gevoel van 'begrip hebben' in boosheid/onbegrip en veel gescheld en gevloek als herinneringen weer boven kwamen en berichten op FB verschenen. Maar je moet het gewoon loslaten.Inmiddels heb ik ook een andere jongen ontmoet, waar ik smoor op ben. Hij is ook net uit een relatie en we doen het nu vrij rustig; zien wel waar het eindigt. In ieder geval is dit niet 'zomaar'.
Mijn ex heeft door dat ik het zat ben. En nu overlaad ie me met lieve woordjes... tja, jammer.
Zie zovaak mensen die uit een relatie komen van wat langere tijd. Dat gaat dan vervolgens uit en dan komen ze echt na een paar weken alweer iemand tegen waar ze ''helemaal verliefd'' op zijn...
Sommige mensen lijken wel op iedereen verliefd te kunnen worden, als ze maar iemand hebben om ' s avonds tegenaan te kruipen en hun vrije tijd mee te delen...
Mijn ex was ook zo' n type. Bij haar duurde het 5 maanden nadat ze een nieuwe vriend kreeg dat verbaasde me nog, maar sommige mensen lijken zo onzeker te worden zonder relatie dat ze meteen denken iemand anders nodig te hebben....
Zelf ben ik al ruim een jaar vrijgezel en ik vind het heerlijk. Ten eerste omdat ik het zelf fijn vind en ik eigenlijk zelden de juiste gevoelens voor iemand krijg, ten tweede omdat ik niet iemand wil zijn die vanuit de een meteen een anders' armen inloopt...
Vreemd, want dit topic heeft toch erg lang gelopen als een trein.. Goed nieuws natuurlijk, maar lijkt me toch iets van alledag dat relaties uitgaan....
Zelf ben ik eigenlijk zo goed als over mijn ex heen, heb al bijna een nieuwe vriendin zelfs, maar hoe meer dat dichterbij komt hoe meer ik begin te twijfelen
Vind het eigenlijk wel fijn zo, voel me totaal niet eenzaam, zat dingen te doen, maar ook genoeg tijd voor mezelf en daar hou ik wel van!
Als ik zin heb bel ik die meid op, en gaan we even wat drinken of eten of een filmpje pakken ofzo en op die manier vind ik het wel prima, en zij volgens mij ook. Is wel een sitiuatie die niet jaren zo door kan gaan denk ik maargoed ik zie wel...
Heb trouwens wel bij sommige dingen die met mijn ex te maken hebben dat ik ze niet kwijt wil raken ofzo...
Portemonnee met haar gekocht tijdens een weekendje weg in antwerpen, maar ding is aan vervanging toe.. Dan denk ik toch wel ff 2 x na of ik hem echt weg wil doen.. Er zit wel een leuk verhaal / herinnering achter zeg maar
Niet dat ik haar nog terug wil oid hoor, maar het is een beetje net zoals met een souvenirtje van vakantie Ellenlange persoonlijke mailtjes, sms'jes en liefdevolle ontmoetingen...maar het klikte toch persoonlijk uiteindelijk minder als verwacht, zeker aan haar kant. Verwachtingen van een relatie en het inhoud geven daaraan liepen sterk uiteen waardoor de afgelopen 3 maanden een rollercoaster aan gevoelens voor mij waren. Ik heb nog nooit zo vaak afwisselende en turbulente stemmingen meegemaakt. Van dagen vol vreugde tot dagen van gruwelijk verdriet, van adembenemende passie en liefde tot ruzie en boosheid, ik heb elke emotie wel intens en uitputtend ervaren in de afgelopen tijd.
Het heeft mij op de rand van geestelijke uitputting gebracht. ben ook echt stuk nu maar het was het toch waard. Ik ben desondanks alles blij haar gekend te hebben, zou haar niet hebben willen missen. Wat verder mij rest zijn de fijne herinneringen aan haar die ik altijd zal koesteren, de tijd doet de slechte vergeten.
Vaarwel C., je zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben en houden...
Maar wat ik nu heb met hem is echt bijzonder. Het klikt bijzonder goed. Ze zeggen ook altijd dat je iemand tegen komt op 't moment dat je het niet verwacht en/of wilt. Zoals ik al zei, ga ik het uiteraard niet overhaasten...
Fijn in ieder geval dat het goed met je gaat!!
@ JiggyJ: fijn ook dat het goed gaat met jou!!!
En doe het lekker rustig aan, als er echt iets in zit komt dat vanzelf wel. Het is duidelijk dat je al heel ver bent in je verwerkingsproces, omdat je de portemonnee kan zien als een leuke herinnering! Het is ook helemaal niet erg om die herinnering niet 'weg te gooien' (you get me).
@foreverman: Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, heel veel sterkte met de verwerking! Geef jezelf de tijd en probeer het langzamerhand te zien als een mooie herinnering/ervaring!!
Daar hebben ze een mooi woord voor: rebound. Die mensen roepen vaak ook het hardst dat het absoluut geen rebound is, maar iets bijzonders.quote:
Ik snap dat eerlijk gezegd nooit zo goed...
Zie zovaak mensen die uit een relatie komen van wat langere tijd. Dat gaat dan vervolgens uit en dan komen ze echt na een paar weken alweer iemand tegen waar ze ''helemaal verliefd'' op zijn...
Sommige mensen lijken wel op iedereen verliefd te kunnen worden, als ze maar iemand hebben om ' s avonds tegenaan te kruipen en hun vrije tijd mee te delen...
Mijn ex was ook zo' n type. Bij haar duurde het 5 maanden nadat ze een nieuwe vriend kreeg dat verbaasde me nog, maar sommige mensen lijken zo onzeker te worden zonder relatie dat ze meteen denken iemand anders nodig te hebben....
Zelf ben ik al ruim een jaar vrijgezel en ik vind het heerlijk. Ten eerste omdat ik het zelf fijn vind en ik eigenlijk zelden de juiste gevoelens voor iemand krijg, ten tweede omdat ik niet iemand wil zijn die vanuit de een meteen een anders' armen inloopt...
Het is gewoon het emotionele gemis in je lichaam/geest dat (on)bewust de overhand neemt, je wilt niet alleen zijn. Je kunt simpelweg niet binnen 2 maanden over een relatie heen zijn die ook maar enigszins een emotionele betekenis had voor iemand, hoe 'anders' je ook denkt te zijn. Emoties blijven lang hangen, en het enige wat helpt is tijd.
Niet dat ik het die mensen niet gun hoor, maar het is gewoon jezelf voor de gek houden en absoluut niet 'goed' tegenover de 'nieuwe' partner.
Het kan wel, maar dan heb je gewoon geen emotionele band gehad met je vorige partner of je bent het verwerken al lang begonnen (dat doen vrouwen nogal eens in een relatie).
Ik zie het om me heen ook zo vaak gebeuren, stelletjes die al LANG uit elkaar hadden moeten gaan maar het gewoon te eng vinden om er weer helemaal alleen voor komen te staan..
Zoveel lafaards die een relatie uitmaken onder het motto van" even een pauze", maar het enige wat dat inhoudt is even kijken hoe het is om alleen te zijn om als het te eenzaam is snel naar je ex'je terug te keren..
Dat is echt een ding waardoor ik mn ex eigenlijk nu des te meer waardeer.. Zij maakte het uit en ik stelde me op een manier op dat ze altijd bij me terug kon komen, ze kon me makkelijk aan het lijntje houden als ze had gewild... Hoorde achteraf van haar zus dat ze destijds regelmatig moeite ermee had dat ze het uit had gemaakt en me(of iemand) miste maarze wist wel zeker dat het zo beter voor haar was, en heeft me niet gebruikt door mij op te bellen en aan het lijntje te houden als ze het er ff moeilijk mee had...
het is ook een lastige situatie aangezien we zakelijk nog met elkaar omgaan. Probeer het wel te vermijden maar dat lukt niet altijd. Het vreemde is dat het dan wel leuk en gezellig kan zijn door de telefoon maar in de vrije uren word ik genegeerd heb er best wel moeite mee soms... Maar ach als ik de verhalen hier lees moet het goed komen, gewoon de tijd voor nemen 
Mooi hè die drogreden ja ik ben verliefd op een anderquote:
Pas een aantal weken geleden, na behoorlijk wat jaren. Beweerde dat het goed zat tussen ons maar toch voor een ander gevallen. Woond er zelfs. Probeer te begrijpen hoe dat kan, tevreden zijn over een relatie maar toch in een oogwenk (in vergelijking met de duur van onze relatie) besluiten dat je voor iemand anders gaat. En iedereen die maar roept dat je ooit weer gelukkig zult zijn. Nou ik voel het nog niet. Bestond er maar zoiets als in die film; 'eternal sunshine of the spotless mind' denk ik soms. Wil in ieder geval iedereen hier sterkte wensen.
zomaar van de een op de andere dag in mijn geval heeft ze het nog zelf opgezocht ook, altijd lekker die trap na maarja komt wel goed, blijkbaar had het zo moeten zijn! Jij ook sterkte iig 
Hoe moet ik nou verder zonder haar!?
Je denkt natuurlijk dat ze de enige voor je is/was maar be real: dat is natuurlijk niet zo
Adem voor adem. Het lijkt alsof je niet zonder elkaar kunt, maar dat is natuurlijk niet zo.quote:
Wat een kut leven...
Hoe moet ik nou verder zonder haar!?
Wat ook erg helpt: ga je er niet tegen verzetten. Denk niet 'ik voel me kut, ik wil dat dit ophoudt en wel nu. Wanneer houdt het op?'. Maar denk 'Ik voel me kut, het zij zo. Ik heb geen idee wanneer het ophoudt en ik zal me nog wel een tijd kut voelen.' Acceptatie van je emoties en gemoedstoestand is essentieel voor je verwerkingsproces als je het mij vraagt.
Er is geen wondermiddel, onderga het gewoon. Het paradoxale aan emoties (en eigenlijk heel veel dingen in het leven): hoe harder je je ertegen verzet, hoe harder het terugkomt. Als je accepteert dat het er is en het een plekje geeft, het je af en toe laat overkomen dan merk je dat het echt 'veel makkelijker' wegebt. Als ik me nu bijvoorbeeld nog kut voel om m'n afgelopen relatie (nu 7 weken uit en het gaat eigenlijk prima met me) denk ik 'Goh, ik voel me kut. Ik heb schijnbaar ff zin om verdrietig te zijn'. Dan sta ik daar, ben ik ff verdrietig en ga ik verder met wat ik wilde doen.
Je moet dus geen tweestrijd in je hoofd gaan voeren. Niet denken 'gvd wanneer gaat dit kutgevoel weg?' Het gaat voorlopig niet weg, dus leg je er maar bij neer. Wees blij dat je nog gewoon leeft en ga je richten op andere dingen
Bedankt, heb wat een je stukje gehad!quote:
[..]
Adem voor adem. Het lijkt alsof je niet zonder elkaar kunt, maar dat is natuurlijk niet zo.
Wat ook erg helpt: ga je er niet tegen verzetten. Denk niet 'ik voel me kut, ik wil dat dit ophoudt en wel nu. Wanneer houdt het op?'. Maar denk 'Ik voel me kut, het zij zo. Ik heb geen idee wanneer het ophoudt en ik zal me nog wel een tijd kut voelen.' Acceptatie van je emoties en gemoedstoestand is essentieel voor je verwerkingsproces als je het mij vraagt.
Er is geen wondermiddel, onderga het gewoon. Het paradoxale aan emoties (en eigenlijk heel veel dingen in het leven): hoe harder je je ertegen verzet, hoe harder het terugkomt. Als je accepteert dat het er is en het een plekje geeft, het je af en toe laat overkomen dan merk je dat het echt 'veel makkelijker' wegebt. Als ik me nu bijvoorbeeld nog kut voel om m'n afgelopen relatie (nu 7 weken uit en het gaat eigenlijk prima met me) denk ik 'Goh, ik voel me kut. Ik heb schijnbaar ff zin om verdrietig te zijn'. Dan sta ik daar, ben ik ff verdrietig en ga ik verder met wat ik wilde doen.
Je moet dus geen tweestrijd in je hoofd gaan voeren. Niet denken 'gvd wanneer gaat dit kutgevoel weg?' Het gaat voorlopig niet weg, dus leg je er maar bij neer. Wees blij dat je nog gewoon leeft en ga je richten op andere dingen
Baal er van dat na 5 jaar en alle steun die ik haar gegeven heb door ziekte proces zo aan de kant geschoven ben. Door alle steun die ik aan haar gegeven heb, ben ik mijn contacten redelijkerwijs kwijt geraakt. Je zit nu extra in zo zwart gat.. Maar het is inderdaad zo en ik moet het accepteren.
Ik leef inderdaad nog en ik ben gezond. Moet maar weer is hobby's proberen op te pakken..
Gewoon weer rustig je leven oppakken inderdaad. Ga nieuwe dingen doen als je daar behoefte toe hebt, je merkt snel genoeg dat dat echt helpt.quote:
[..]
Bedankt, heb wat een je stukje gehad!
Baal er van dat na 5 jaar en alle steun die ik haar gegeven heb door ziekte proces zo aan de kant geschoven ben. Door alle steun die ik aan haar gegeven heb, ben ik mijn contacten redelijkerwijs kwijt geraakt. Je zit nu extra in zo zwart gat.. Maar het is inderdaad zo en ik moet het accepteren.
Ik leef inderdaad nog en ik ben gezond. Moet maar weer is hobby's proberen op te pakken..
O, en als je je verdrietig voelt: ga gewoon even zitten, staan of whatever en onderga het. Ga ook niks inhouden, maar ga desnoods tranen 'forceren' (als het niet makkelijk gaat). En laat je echt helemaal gaan, ga lekker luidop tegen jezelf praten en stel jezelf vragen. Waarom? Waarom overkomt mij dit?
Het bijzondere is dat je aanvankelijk denkt dat je jezelf kwelt door deze vragen te stellen, maar het is gewoon een uiting van je emoties. Antwoorden ga je niet krijgen, hoogstens zelf theorieën formuleren. Maar geloof me, als je na 5 of 10 of whatever minuten bent uitgejankt voel je je echt leeg, compleet leeg. Dat waren de momenten waarop ik echt ff helemaal rust in m'n kop had.
Na m'n eerste relatie verzette ik me er ook hevig tegen. Die verwerking duurde van ook veel langer.
Nu is m'n 2e relatie al 7 weken uit, en het gaat echt gewoon dik prima met me. Heb ik zin om verdrietig te zijn? (je lichaam/geest/gemoedstoestand/whatever geeft dat gewoon aan), dan onderga ik 't.
Klinkt hard maar ik heb het zelf tot nu toe altijd toegepast (ook als ik degene was die werd gedumpt) en ik was altijd vervolgens degene die als eerst weer m'n leven op de rails had
En dit inderdaad. Contact verbreken.quote:
Het enige wat echt helpt om je ex zo snel mogelijk te vergeten is sowieso meteen alle contact verbreken. En liefst ook alle banden.
Klinkt hard maar ik heb het zelf tot nu toe altijd toegepast (ook als ik degene was die werd gedumpt) en ik was altijd vervolgens degene die als eerst weer m'n leven op de rails had
Dat werkt niet voor iedereen zo.. Voor mij werkte dat niet. Toen ik al het contact verbrak en onmogelijk had gemaakt bleef ik in mijn boosheid naar hem.. Nu ik wel contact met hem kan hebben maar dit lang niet altijd het geval is heb ik veel meer rust in me en kan ik het allemaal veel beter van me afzetten, en ook echt door met mijn leven..quote:
Het enige wat echt helpt om je ex zo snel mogelijk te vergeten is sowieso meteen alle contact verbreken. En liefst ook alle banden.
Klinkt hard maar ik heb het zelf tot nu toe altijd toegepast (ook als ik degene was die werd gedumpt) en ik was altijd vervolgens degene die als eerst weer m'n leven op de rails had
Heel erg veel sterkte!quote:
ik mag me ook melden hier. Sinds gister na ruim 1.5 jaar uit elkaar omdat bij haar het gevoel/de vonk/ verliefdheid er niet meer was. Allebei met veel tegenzin en huilend afscheid genomen. Voel me nu gewoon zwaar klote.
*geeft dikke knuffel*
Welkom bij de club, al hadden we je hier liever niet gehad.. Heel veel sterkte ermee. En lees de posts hierboven, ik had er veel aan!quote:
ik mag me ook melden hier. Sinds gister na ruim 1.5 jaar uit elkaar omdat bij haar het gevoel/de vonk/ verliefdheid er niet meer was. Allebei met veel tegenzin en huilend afscheid genomen. Voel me nu gewoon zwaar klote.
Sterkte dudequote:
ik mag me ook melden hier. Sinds gister na ruim 1.5 jaar uit elkaar omdat bij haar het gevoel/de vonk/ verliefdheid er niet meer was. Allebei met veel tegenzin en huilend afscheid genomen. Voel me nu gewoon zwaar klote.
Er is iig 1 tip die ik je wil geven : ga uit het feit dat ze kennelijk ''huilde'' bij jullie afscheid geen hoop halen dat het weer goed gaat komen...
Mijn ex moest ook vrij erg huilen toen ZIJ het uitmaakte en zei dat ze het een van de moeilijkste dingen vond die ze ooit had gedaan. Dat vertaalde ik in mijn hoofd naar hoopvolle zinnen dat het wel weer goed zou komen... Mooi niet dus...
Ik ga stuk van verdriet...aaarrrgghhhhhhhh!
Dit is één van de moeilijkste periodes, net na de breuk. Inmiddels ben ik weer een week alleen na vijf jaar intense liefde. Ik kijk ook nog steeds continue op haar FB terwijl ik dat NIET moet doen.. Maar je moet jezelf niet tegen het verdriet verzetten, zoals de Fokker! op de volgende pagina tegen mij zei. Accepteren, het is zo..quote:
Het is net over maar waarom...waarom kan ik het toch niet laten om haar facebook te bekijken en haar foto's. Is het een soort zelfkwelling? Ik moet mij inhouden om haar niet een SMS of mail te sturen. Uit alle macht probeer ik haar uit mijn gedachten te krijgen maar het lukt gewoon niet. Van haar natuurlijk niets meer gehoord.
Ik ga stuk van verdriet...aaarrrgghhhhhhhh!
Verbreek het contact (probeer ik ook, lukt niet zo goed ..) en als het je met de vferwerking helpt om op haar FB te kijken prima. Maar ga haar niet in de gaten houden, je moet haar los laten..
Sterkte..
Lees de post op de vorige pagina even, hielp mij ook erg.
Om je even gerust te stellen, alles wat je hier beschrijft is normaal. Iedereen maakt dit wel eens mee. Het einde van de wereld is het niet.quote:
Het is net over maar waarom...waarom kan ik het toch niet laten om haar facebook te bekijken en haar foto's. Is het een soort zelfkwelling? Ik moet mij inhouden om haar niet een SMS of mail te sturen. Uit alle macht probeer ik haar uit mijn gedachten te krijgen maar het lukt gewoon niet. Van haar natuurlijk niets meer gehoord.
Ik ga stuk van verdriet...aaarrrgghhhhhhhh!
Zoek geen vergelijkings materiaal qua breuken op dit forum, elke breuk is anders. Praat jezelf geen schuldgevoel aan en romantiseer de leuke tijden niet! Je hebt vast ook een lijstje met negatieve dingen aan je ex. Koester die!
Het klinkt weer als vanouds, maar zoek afleiding, pak je oude hobby's op die je waarschijnlijk hebt verwaarloosd voor je ex. Ga niet opzoek naar een vervanger, mocht het op je pad komen is het leuk, maar ga niet hopeloos op rare sites naar een vervanger zoeken.
Ga voor je zelf ook niet bepalen hoe lang je erover mag doen om dit te verwerken. Werkelijk voor iedereen is dit anders, het ligt helemaal aan de situatie. Mocht je erachter komen dat je ex een nieuwe partner heeft, ga je dan niet afvragen of in je hoofd halen dat jij dat dan ook moet.
Kortom, pak je leven op. Ga als een gek sporten, zorg dat je er weer helemaal top uitziet, ga andere muziek luisteren, koop nieuwe kleren, gooi je leven om!
En de gouden regel: Verbreek letterlijk al het contact! En ga vooraal geen smeekbrieven/mails sturen. Houd je gewoon stil.
It works!
Het is dan wel niet het einde van de wereld, maar zo voelt het wel. Toch wel apart dat je zo heen en weer geslingerd wordt tussen het het diep trieste gevoel van 'ik zie het niet meer zitten, ik kan niet zonder haar leven, ik ga een trein koppen' zoals hier ergens zo treffend is omschreven (bij wijze van spreken dan he) en op het andere moment ben je weer boos en wens je je ex naar een ander universum toe. En kan je dus weer de hele wereld aan want je kan het prima zonder haar. Diepe dalen naast summiere toppen <zucht>
Maar die opmerkingen van 'geen contact' komt wel over. Op tanden bijten, volhouden en het van dag tot dag aan zien...zet voorlopig mijn mobiel maar uit denk ik. Mijzelf van facebook gooien duurt 14 dagen....
Voor degene die zich afvragen waar ik het in vredesnaam over heb: ja, halsoverkop volkomen absoluut verblind verpletterend verliefd geweest....liefde op eerste gezicht...ingeslagen bliksem, beierende kerkklokken, aan grond genageld etc. Alle cliché's kloppen en zijn van toepassing. Ik heb dat nog nooit meegemaakt.
Kids, trouwen..nooit mee bezig geweest maar voor haar...alles over...<zucht nogmaals diep>
Maar ik hoop maar niet dat zij ooit weer contact opneemt, op wat voor manier dan ook, want ik ga dan weer voor de bijl...helemaal...
Ik ben intussen een maand of twee, drie verder, alles redelijk doorstaan. Volgens mij leest ze mee, allemaal even zwaaien
quote:Op maandag 24 oktober 2011 17:23 schreef Inkomen het volgende:
Ik ben intussen een maand of twee, drie verder, alles redelijk doorstaan. Volgens mij leest ze mee, allemaal even zwaaien
quote:
Je kunt mensen van Facebook blokkeren. Dat scheelt vaak een hoop - je komt ze nergens tegen dus kom je ook niet in de verleiding.
Ik ben intussen een maand of twee, drie verder, alles redelijk doorstaan. Volgens mij leest ze mee, allemaal even zwaaien
Dus niet, integendeel zelfs.
Het is nog niets eens een week uit. Net gekeken op FB en er staat al een foto op van haar met een andere jongen, innig omarmd en wel. Pas gemaakt, dit weekeinde.
Dus zo voelt het als er een mes tussen je ruggewervels wordt gedrukt en heen en weer wordt gedrukt.
Geeft wel aan dat ze er al veel eerder klaar mee was. Heeft wat wij samen hadden dan niets betekend als je zo snel iemand anders hebt? Heeft het uberhaupt wel iets betekend?
Ik zwelg in zelfmedelijden.
Accepteer het verdriet en stop met dat kijken bij FB! Verwijder/blockeer haar dan kan je niet meer kijken.quote:
Dat facebook is echt een living hell. Ik kan gewoon niet voorkomen dat ik daar af en toe op kijk bij haar. Al is het alleen maar om te kijken of ze net zo in de put zit als ik.
Dus niet, integendeel zelfs.
Het is nog niets eens een week uit. Net gekeken op FB en er staat al een foto op van haar met een andere jongen, innig omarmd en wel. Pas gemaakt, dit weekeinde.
Dus zo voelt het als er een mes tussen je ruggewervels wordt gedrukt en heen en weer wordt gedrukt.
Geeft wel aan dat ze er al veel eerder klaar mee was. Heeft wat wij samen hadden dan niets betekend als je zo snel iemand anders hebt? Heeft het uberhaupt wel iets betekend?
Ik zwelg in zelfmedelijden.
Er is geen hoop meer laat dat doordringen.. hoe zwaar en moeilijk het ook is. Verdriet hebben is oke, je houd echt van dr en ze mist wat aan jou. Je vind wel iemadn waar je het WEL van terug krijgt.
Laat haar los..
Facade. Weglopen voor het eigen verdriet / problemen en voor de buitenwereld heel 'stoer' proberen over te komen door aan te geven hoe sociaal/leuk je wel niet bezig bent op FB. Laat je er niet door in de put zetten, want het is allemaal uiterlijke schijn.quote:
Dat facebook is echt een living hell. Ik kan gewoon niet voorkomen dat ik daar af en toe op kijk bij haar. Al is het alleen maar om te kijken of ze net zo in de put zit als ik.
Dus niet, integendeel zelfs.
Het is nog niets eens een week uit. Net gekeken op FB en er staat al een foto op van haar met een andere jongen, innig omarmd en wel. Pas gemaakt, dit weekeinde.
Dus zo voelt het als er een mes tussen je ruggewervels wordt gedrukt en heen en weer wordt gedrukt.
Geeft wel aan dat ze er al veel eerder klaar mee was. Heeft wat wij samen hadden dan niets betekend als je zo snel iemand anders hebt? Heeft het uberhaupt wel iets betekend?
Ik zwelg in zelfmedelijden.
Mijn ex postte de dag nadat ze het had uitgemaakt foto's van zichzelf op FB terwijl ze op stap was met vriendinnen. Hoe hard ze ook op die foto's probeerde te lachen, die ogen spraken boekdelen. Zo verdrietig als de pest. Het was gewoon 'afleiding' voor haar. Ik hoorde namelijk toch via haar directe kring dat zij het er ook gewoon moeilijk mee had. Hell, zij was de eerste die weer (steeds) contact met me opnam.
M.a.w. het is een (andere) vorm van stoerdoenerij. Niet op letten.
Nu is dit niet direct om meneer- of mevrouw de ex een hak te zetten. Het is redelijk normaal gedrag om je niet te willen laten kennen in mindere tijden en je beter voor te doen dan je je daadwerkelijk voelt. Ook dat is een manier van verwerken
Ik heb gelukkig vrienden die zo met me begaan zijn dat ze haar zonder pardon uit hun lijst hebben verwijderd. Op alle mogelijke manieren probeer ik ervoor te zorgen dat ik haar niet tegenkom. Ben zelfs op de een of andere manier angstig om uit te gaan.. De gedachte dat ik haar misschien tegenkom in een club met haar nieuwe vlam is ondragelijk. Maar aan de andere kant, moet je je zo laten beinvloeden? het voelt alsof zij wint als ik dingen ga laten om maar niet het risico te lopen om haar tegen te komen.. Don't know what to do!quote:
nieuwste updates van facebook maken het wel wat lastiger om helemaal niks meer mee te krijgen. Heb ook tijdelijk wat gezamelijke vrienden moeten blokkeren om niet via via de foto's te zien van haar o zo perfecte vriendje..
en daar is helaas geen enkele oplossing voor. Om in dezelfde termen te blijven; in beide gevallen 'verlies' je op een bepaalde manier. Tijd is echt het enige wat gaat helpen. Ooit maakt het je niet (veel) meer uit of je haar gaat tegenkomen met nieuwe vlam of niet.quote:
[..]
Ik heb gelukkig vrienden die zo met me begaan zijn dat ze haar zonder pardon uit hun lijst hebben verwijderd. Op alle mogelijke manieren probeer ik ervoor te zorgen dat ik haar niet tegenkom. Ben zelfs op de een of andere manier angstig om uit te gaan.. De gedachte dat ik haar misschien tegenkom in een club met haar nieuwe vlam is ondragelijk. Maar aan de andere kant, moet je je zo laten beinvloeden? het voelt alsof zij wint als ik dingen ga laten om maar niet het risico te lopen om haar tegen te komen.. Don't know what to do!
Probeer je eens wat te vermannen, waar heb je het over? Sta jij als een trillend rietje als je haar evt tegen zou komen? No offence dude, maar je maakt op mij een wat vreemde indruk. Logisch dat je verdrietig bent maar je doet wel heel hard je best je erin te verzuipen alsof je het slachtoffer bent van iets wat nog nooit iemand heeft meegemaakt. Raad eens?quote:
[..]
Ik heb gelukkig vrienden die zo met me begaan zijn dat ze haar zonder pardon uit hun lijst hebben verwijderd. Op alle mogelijke manieren probeer ik ervoor te zorgen dat ik haar niet tegenkom. Ben zelfs op de een of andere manier angstig om uit te gaan.. De gedachte dat ik haar misschien tegenkom in een club met haar nieuwe vlam is ondragelijk. Maar aan de andere kant, moet je je zo laten beinvloeden? het voelt alsof zij wint als ik dingen ga laten om maar niet het risico te lopen om haar tegen te komen.. Don't know what to do!
je hebt op zich wel gelijk. maar stond jij als snel vrolijk lachend haar te feliciteren met haar nieuwe vriend?quote:
[..]
Probeer je eens wat te vermannen, waar heb je het over? Sta jij als een trillend rietje als je haar evt tegen zou komen? No offence dude, maar je maakt op mij een wat vreemde indruk. Logisch dat je verdrietig bent maar je doet wel heel hard je best je erin te verzuipen alsof je het slachtoffer bent van iets wat nog nooit iemand heeft meegemaakt. Raad eens?
Ik heb niet het gevoel dat ik graag wil verzuipen in zelfmedelijden alleen zit ik er niet op te wachten het lastiger voor mezelf te maken dan nodig. Dat betekend in mijn geval dat ik geen trek heb om haar tegen te komen. Als dat bij jou anders is dan zou ik er blij mee zijn. Die gave zou ik wel even willen lenen van je.quote:
@Bittere_Bal; er zit een heleboel ruimte tussen iemand lachend feliciteren en verzuipen in zelfmedelijden
Als jij haar op de block gooit dan heb je nergens last meer van, want dan komt ze ook niet meer bij je vriendjes in hun timeline, noch zul je hun replies aan haar zien.quote:
nieuwste updates van facebook maken het wel wat lastiger om helemaal niks meer mee te krijgen. Heb ook tijdelijk wat gezamelijke vrienden moeten blokkeren om niet via via de foto's te zien van haar o zo perfecte vriendje..
aha, maar ik kreeg nog wel haar reacties te zien op foto's/prikboordberichten van gezamelijke vrienden...maar zoals hierboven al werd gezegd, het wordt ook wel eens tijd om wat ballen te kweken en het mij niet meer aan te trekken.quote:
[..]
Als jij haar op de block gooit dan heb je nergens last meer van, want dan komt ze ook niet meer bij je vriendjes in hun timeline, noch zul je hun replies aan haar zien.
Wel het rottige van die social media icm een zwakke ruggegraat, je gaat zelfs die kleine opmerkingen in reacties analyseren en daar haar hele gemoedsrust aan ophangen..
Niet dat ik er nog wakker van kan liggen ofzo, maar word er op de een of andere manier liever toch niet mee geconfronteerd.. Vooral het feit dat ze het met mij s 8 maanden volhield en het met deze knuppel nu al bijna een jaar uithoudt is niet erg egostrelend natuurlijk
Liefde is goed, en er voor elkaar zijn is belangrijk, maar als je liefje kennelijk zoveel van je vraagt dat je zelf niet meer je eigen leven kunt leiden dan moet je je echt gaan afvragen of dit wel de juiste is...
Zo veel vrienden van mij zitten gewoon helemaal onder de plak, en op de een of andere manier is in elke van die relaties hun vriendin de baas...
Mensen die gewoon weten, dat als hun relatie overgaat ze niets meer over hebben, maar toch alleen maar blijven investeren in hun vriendin in plaats van een eigen sociaal leven op te bouwen...
Een collega van mij hetzelfde, elke pauze belt hij met zijn vriendin, maar laatst hadden ze een wat slechtere periode en zocht hij meer contact met ''ons''.. Vaker voetbal kijken samen etc.. Maar het duurde gvd nog geen 3 dagen of hij vroeg of zijn vriendin de volgende keer ook mee mocht komen...
Soms bellen we hem nog wel eens op als er een leuke wedstrijd op is, maar 9 van de 10 keer wil/kan hij alleen komen als zijn vriendin mee mag.. En als ze er samen zijn zitten ze alleen maar tegen elkaar te praten, en staan ze bij het laatste fluitsignaal op om weer naar huis te gaan:+
Wat heb je aan dat soort mensen...
veel mensen zijn gewoon doodsbang om alleen te zijn..zo komt het iig op mij vaak over. Vriend van mij ook, maakt het halsoverkop uit met zijn vriendin, hele verhalen dat ie zich nog nooit zo opgelucht en vrij heeft gevoeld en eindelijk niet meer op zijn tenen hoeft te lopen. Binnen een week al wat gedaan met een andere meid, dat ook weer afgekapt en na een weekje op zichzelf doet hij nu weer alle moeite om bij zijn ex terug te komen die dat nog accepteert ook. Begrijp daar weinig van maar misschien komt dat ook dat ik nooit in die situatie ben geweest.quote:
Ik blijf me daar ook echt over verbazen, hoezeer mensen zichzelf kunnen wegcijferen voor hun partner om de relatie maar in stand te houden...
Liefde is goed, en er voor elkaar zijn is belangrijk, maar als je liefje kennelijk zoveel van je vraagt dat je zelf niet meer je eigen leven kunt leiden dan moet je je echt gaan afvragen of dit wel de juiste is...
Zo veel vrienden van mij zitten gewoon helemaal onder de plak, en op de een of andere manier is in elke van die relaties hun vriendin de baas...
Mensen die gewoon weten, dat als hun relatie overgaat ze niets meer over hebben, maar toch alleen maar blijven investeren in hun vriendin in plaats van een eigen sociaal leven op te bouwen...
Een collega van mij hetzelfde, elke pauze belt hij met zijn vriendin, maar laatst hadden ze een wat slechtere periode en zocht hij meer contact met ''ons''.. Vaker voetbal kijken samen etc.. Maar het duurde gvd nog geen 3 dagen of hij vroeg of zijn vriendin de volgende keer ook mee mocht komen...
Soms bellen we hem nog wel eens op als er een leuke wedstrijd op is, maar 9 van de 10 keer wil/kan hij alleen komen als zijn vriendin mee mag.. En als ze er samen zijn zitten ze alleen maar tegen elkaar te praten, en staan ze bij het laatste fluitsignaal op om weer naar huis te gaan:+
Wat heb je aan dat soort mensen...
Wat is er mis met even alleen alles op een rijtje zetten wat je nu echt wil, maar bepaalde mensen hebben altijd in een relatie gezeten en kunnen echt bijna niet meer zonder. Grappige is dat zij dan ook veel makkelijker verliefd worden en dat dan ook vaak wederzijds is...waarschijnlijk is het er voor open staan toch wel een belangrijke factor...
Moet eerlijk toegeven dat ik ook zo was, ik vond het ook best wel ''eng'' toen mijn ex bij me wegging, er alleen voorstaan, vertrouwd gevoel bla bla...
Maar nu ben ik echt blij dat het zo is gelopen. We pasten totaal niet bij elkaar, en teruggaan naar haar zou een keuze zijn voor het vertrouwde in plaats van het goede...
Vind het daarom soms echt pijnlijk om te zien dat sommige mensen elkaar niet los durven te laten, terwijl het vele malen beter zou zijn...
Inmiddels wil ik niet eens meer een relatie voorlopig, ik vind het heerlijk zo.
Een kennis van mij ook, heeft al 9 jaar achtereen een relatie. Niet met dezelfde, maar met 3 meisjes. Hij heeft het nu al 2 keer zo gespeeld, dat hij een relatie niet uitmaakt, maar op ''pauze'' zet, om in de tussentijd te kunnen kijken of het serieus kan worden met het meisje waar hij mee bezig is. Zodra hij die zekerheid heeft durft hij het pas uit te maken en stapt hij meteen over naar de nieuwe vriendin...
Nu is hij echter 2 weken geleden onverwachts gedumpt, en heeft hij voor het eerst in jaren helemaal niemand. Hij is helemaal wanhopig en stiekem geniet ik ervan..
Ik laat mijn ex ook lekker op de block en als ze zich aanmeldt op een social site waar ik ook actief ben dan is het eerste wat ik doe haar daar ook blokkeren. Totaal geen behoefte eraan om haar nog te zien of spreken. Maar dat heeft ook wel een beetje te maken met wat er allemaal is gebeurd in de relatie. Althans, Ik realiseerde me pas nadat het uit was wat een sukkel ik ben geweest en wat een psycho zij was.quote:
Hier werkt dat facebook blokkeren echt perfect.... Is inmiddels eigenlijk niet meer echt nodig, maar laat het toch maar zo... Over een paar weekjes heeft ze een jaar met haar huidige vriend, dat wordt uiteraard groots aangekondigd via facebook....
Niet dat ik er nog wakker van kan liggen ofzo, maar word er op de een of andere manier liever toch niet mee geconfronteerd.. Vooral het feit dat ze het met mij s 8 maanden volhield en het met deze knuppel nu al bijna een jaar uithoudt is niet erg egostrelend natuurlijk
Jij was toch met de ex die door haar examens geen tijd had voor je of zit ik er naast?quote:
.. Dat loslaten gaat makkelijk als je erachter komt dat mevrouw nadat ze iemand twee weken kent al zwanger is haha. Blij dat ik daar niet in ben getrapt.
Maargoed, vorig jaar zomervakantie (2010) heb ik een meid ontmoet. Het klikte eigenlijk vrij snel, we waren met een aantal bevriende gezinnen, en zij was bij 1 van die gezinnen...
Leuke tijd gehad, en hoewel er veel meiden waren trok ze toch het meeste naar mij toe. Zij is bij nader inzien ook het enige meisje ooit in mijn leven waarmee ik gewoon ongerept uren kan en heb zitten praten, zonder constant in mijn achterhoofd te denken god waar moeten we het nu weer over gaan hebben, of hoe kom ik zo subtiel mogelijk van haar af...
Na de vakantie vroeg ze mn nummer en hebben we echt maaanden lang dagelijks elkaar de oren van het hoofd ge whats appt.. Ergens vorig jaar november kwam ze zelfs langs met een vriendin bij mij thuis, maar er is niets gebeurd...
Ik zat nog best wel met mijn ex in mijn hoofd en had nog niet zo' n zin in een wild romance. Maar het contact ging door, maar de laatste keer dat ik haar heb gezien was koninginnedag. Het contact is gebleven, maar is steeds minder en minder geworden. Nu spreken we elkaar zo eens in de 2 weken....
Maar de laatste tijd zit ik er toch wel steeds meer aan te denken wat voor een meid ik momenteel laat lopen. Ze is echt buitengewoon knap, intelligent, lang, slank en brunette
Redelijk mijn droomvrouw dus... Echter juist door ons lange verleden met contact over de telefoon, en doordat ik in het verleden wel enkele subtiele versierpogingen van haar kant ontweken heb, vind ik het best lastig om nu ineens na bijna anderhalf jaar ineens een stap te zetten...
Iemand misschien een hint of een handige manier om het contact toch weer wat intensiever te maken en hoe aan haar duidelijk te maken dat ik nu wel open sta om wat verder te gaan dan alleen sms'en ed? Zonder opdringerig over te komen...
Doe wat jou het lekkerst zit. :p
Stuur dan een willekeurig smsje met iets dat jullie gemeenschappelijk delen, zeg dat je dat zag ofzo en weer aan haar dacht.
maar ik vind het zeg maar best lastig om nu, na anderhalf jaar ''normaal'' contact opeens over te gaan naar hints geven enzo
wat dat betreft is het makkelijker als je iemand net kent..
Dat schaar ik onder durvenquote:
Mja ik durf haar best te sms' en,
maar ik vind het zeg maar best lastig om nu, na anderhalf jaar ''normaal'' contact opeens over te gaan naar hints geven enzo
wat dat betreft is het makkelijker als je iemand net kent..
.Er valt weinig op te zeggen behalve doen, en het contact eventueel weer uitbouwen.
Klopt.quote:
[..]
Jij was toch met de ex die door haar examens geen tijd had voor je of zit ik er naast?
Daarna een relatie gehad voor 4 maanden met een ander ( waar het verhaal over gaat). Die nadat de relatie voorbij was, een aantal weken later zwanger is van d'r nieuwe vriendje. Bij mij was ze ook al de eerste maand ( en daarna ) aan het 'zeuren' over een kind. Deze jongeman trapt er blijkbaar wel in, na twee weken.
Gisteren eigenlijk gemerkt dat ik het toch na meer dan een jaar nog best lastig vind om mijn ex helemaal los te laten....
Het is natuurlijk lang niet zo erg meer als voorheen, maar waar de meeste gedumpte mensen na een paar maanden kunnen zeggen '' Okay, so be it, ik ga door en ik vergeet het gewoon, ga op zoek naar een nieuwe relatie en dan komt het weer helemaal goed'', heb ik dat niet...
Heb absoluut geen zelfmedelijden ofzo, maar bijvoorbeeld bij evt. nieuwe relaties blijf ik toch denken aan het feit dat mijn ex me flink aan de kant heeft gezet, waardoor ik me eigenlijk niet kan voorstellen dat er andere meiden zijn die het wel in me zien zitten... Voel me een beetje....tweedehands ofzo
Ook trek ik me nog te veel aan van de dingen die mijn ex dezer dagen nog doet. Haar huidige vriend heeft ook vrienden, die allemaal een vriendin hebben. Wat daar dus ontstaat is een kliek van allemaal stelletjes, die leuke dingen samen doen, uit eten gaan etc etc...
Ik vind het dan best pijnlijk dat ik mijn ex ( of een toekomstige vriendin ) zoiets niet kan bieden. Ik heb genoeg vrienden, maar mijn vrienden studeren allemaal nog, terwijl zijn vrienden veelal na het MBO een baan hebben gevonden ( no offence ) . Mijn vrienden feesten dus nog volop, de meesten hebben nog geen vriendin, en diegenen die wel een vriendin hebben zijn lid van het Corps, dus die hebben eigenlijk geen tijd/zin om buiten dat nog vaak andere dingen te ondernemen...
Ik weet dat ik niet moet vergelijken enzo, maar het voelt wel een beetje kut eigenlijk...
Aaaargh waarom moet ze zo snel over me heen zijn :(
Heb haar net een hele lange mail gestuurd dat ik helemaal geen contact meer wil. En ga morgen mijn telefoon op mijn werk achterlaten zodat ik zelf geen contact meer kan zoeken, ook al wil ik t eigenlijk heel graag.. Pff wat een kut tijd is dit.
Nee ik heb er daar zelf ook niet echt zin in hoor, althans het is niet zo dat ik denk goh wat zou ik dat graag willen...quote:Op zaterdag 29 oktober 2011 15:10 schreef Catkiller het volgende:
Heb jij daar zelf wel zin in dan, met allemaal stelletjes leuke dingen doen en uit eten gaan? Zolang je dat niet hebt is er helemaal niks aan de hand namelijk, en die eventuele vriendin die zal niet vragen of je vrienden wel allemaal een vriendin hebben zodat jullie gezellig met hun op pad kunnen
Maar wat ik wel vind is dat het leuk is om via je vriend / vriendin nieuwe mensen te leren kennen. Mijn zus heeft met een jongen en inmiddels na 3 jaar relatie is ze helemaal in zijn vriendengroep opgenomen met nog een paar vriendinnen...
Mijn ex gaat met de vrienden van haar huidige vriend en vriendinnen regelmatig wat leuks doen...
Maar bij mijn vriendengroep werkt dat niet zo, en zie ik dat voorlopig ook niet gebeuren. We doen wel veel leuke dingen samen, maar als we een avond erop uit gaan is het eigenlijk niet gebruikelijk dat mensen hun vriendin meenemen, dat wordt nogal afgekeurd zelfs eigenlijk
Vrienden die wel een vriendin hebben doen veel dingen op zichzelf op relatiegebied...
Ergens is het best chill dat het nog zo is, want als iedereen nu al overal zijn vriendin mee naartoe sleurt wordt het wel een beetje burgerlijk, aan de andere kant hoop ik wel dat het ooit zal veranderen, want het is toch ook leuk dat je stelletjes hebt om een keer mee uit eten te gaan of een weekendje weg te doen oid..
Als ik nu een relatie zou krijgen zou ik echt geen idee hebben met wie ik dat moet doen, al heb ik zelf vrienden zat...
Heb binnenkort een grote presentatie en zit de laatste tijd een beetje in een overgangsfase qua leefstijl: Nieuwe baan, nieuwe kamer etc... En als ik dan iets ''spannends'' heb waartegen ik opzie kan ik heel emotioneel worden en ga ik terugdenken aan die ''heerlijke, veilige tijd'' die ik met mijn ex had, maar die ook al anderhalf jaar vervlogen zijn...
Op de een of andere manier vind ik het dan heerlijk om me met dat soort gedachten terug te trekken, aan de andere kant is het gewoon diep triest omdat we elkaar nooit meer spreken, zij allang een nieuwe vriend heeft en ik notabene al een paar maanden iemand heb wat tegen een vriendin aanzit.
Maar op de een of andere manier blijft mijn ex ''vertrouwd'', en blijft mijn huidige scharrel/vriendin ''nieuw''... En ik ben iemand die het verleden altijd erg kan overromantiseren...
Ik weet precies wat je bedoeld, vlak na dat het uitging moest ik heel veel dingen doen waar ik normaal steun van haar bij had, maar nu ineens niet meer. Moest veel belanrijke dingen regelen, solliciteren. Maar het doet je goed als die dingen gewoon goed gaan, en je merkt dat je die dingen hoe dan ook had moeten doen, met of zonder vriendin.quote:
Ik merk dat ik de laatste tijd alleen onder bepaalde omstandigheden aan mijn ex denk, en dat is vooral als ik iets spannends heb...
Heb binnenkort een grote presentatie en zit de laatste tijd een beetje in een overgangsfase qua leefstijl: Nieuwe baan, nieuwe kamer etc... En als ik dan iets ''spannends'' heb waartegen ik opzie kan ik heel emotioneel worden en ga ik terugdenken aan die ''heerlijke, veilige tijd'' die ik met mijn ex had, maar die ook al anderhalf jaar vervlogen zijn...
Op de een of andere manier vind ik het dan heerlijk om me met dat soort gedachten terug te trekken, aan de andere kant is het gewoon diep triest omdat we elkaar nooit meer spreken, zij allang een nieuwe vriend heeft en ik notabene al een paar maanden iemand heb wat tegen een vriendin aanzit.
Maar op de een of andere manier blijft mijn ex ''vertrouwd'', en blijft mijn huidige scharrel/vriendin ''nieuw''... En ik ben iemand die het verleden altijd erg kan overromantiseren...
Het romantiseren van het verleden is een normaal verschijnsel, heb ik ook last van gehad. Nu bijna niet meer. Af en toe nog terugdenken aan de leuke tijden, maar goed het moest maar zo lopen. Niks aan te doen.
Wel kan ik het niet laten om tussendoor haar FB nog wel eens te bekijken (ze zet er vaak nwe foto's op), maar ik kan nu tenminste naar haar kijken zonder die snijdende pijn te voelen.
Heb mijzelf op een datingsite gezet, ook mede om de gedachten een beetje te verzetten en kijken hoe 'ik in de markt' lig, en daar zijn een paar contacten uit voortgekomen. Het valt mij op dat het (mail)contact met andere vrouwen wel helpt bij het verwerken van de vorige relatie. Je hebt weer iets om naar uit te kijken en de gedachten zijn nu niet constant meer bij mijn ex.
A.s. vrijdag een 'kopje koffie' afspraak met 1 van de dames...gewoon zonder bijbedoelingen of verwachtigen..even gezellig kletsen.
Dit klinkt grotendeels heel bekend. Sinds een aantal weken weer single. Niet na een erg lange relatie, dus dat scheelt alweer, maar toch is het lastig.quote:
De grootste in-de-put fase is hier nu inderdaad wel voorbij, iedereen had wel gelijk hier, uiteindelijk slijt het ergste wel. Je moet wat gaan doen (oude hobby opgepakt) om de zinnen te verzetten en niet in die vicieuze cirkel te blijven. Goede tips waren dat.
Wel kan ik het niet laten om tussendoor haar FB nog wel eens te bekijken (ze zet er vaak nwe foto's op), maar ik kan nu tenminste naar haar kijken zonder die snijdende pijn te voelen.
Heb mijzelf op een datingsite gezet, ook mede om de gedachten een beetje te verzetten en kijken hoe 'ik in de markt' lig, en daar zijn een paar contacten uit voortgekomen. Het valt mij op dat het (mail)contact met andere vrouwen wel helpt bij het verwerken van de vorige relatie. Je hebt weer iets om naar uit te kijken en de gedachten zijn nu niet constant meer bij mijn ex.
A.s. vrijdag een 'kopje koffie' afspraak met 1 van de dames...gewoon zonder bijbedoelingen of verwachtigen..even gezellig kletsen.
Ik kan het inderdaad ook niet laten om af en toe even op haar FB te kijken. Afgelopen weekend een boel nieuwe foto's van een redelijk grote happening in haar leven waar ik in eerste instantie voor uitgenodigd was. En oh wat is het dan moeilijk als je die vrolijke foto's ziet.
Op dit moment zijn er nog veel kleine dingetjes die me aan haar doen denken en waardoor ik haar mis. Ik probeer inderdaad ook om veel dingen te gaan doen zodat ik afleiding heb. Met mensen praten en zo af en toe even een update kunnen geven van hoe het er nu voor staat is fijn.
Dat inderdaad! Als het dan inderdaad lukt geeft dat alleen maar meer motivatie om in je eentje door te gaan en te denken het komt allemaal wel goed met mij...quote:
[..]
Ik weet precies wat je bedoeld, vlak na dat het uitging moest ik heel veel dingen doen waar ik normaal steun van haar bij had, maar nu ineens niet meer. Moest veel belanrijke dingen regelen, solliciteren. Maar het doet je goed als die dingen gewoon goed gaan, en je merkt dat je die dingen hoe dan ook had moeten doen, met of zonder vriendin.
Het romantiseren van het verleden is een normaal verschijnsel, heb ik ook last van gehad. Nu bijna niet meer. Af en toe nog terugdenken aan de leuke tijden, maar goed het moest maar zo lopen. Niks aan te doen.
Maar zelf moet ik oppassen dat ik niet bepaalde dingen ga ontlopen omdat ik me er niet goed bij voel. Zit de laatste tijd bij een studentenvereniging, en hoewel het leuke is dat ik merk dat ik niet eens zo slecht in de markt lig, zijn in mijn huidige wereld van denken die nieuwe meiden ''eng en vreemd'' in plaats van een leuke nieuwe mogelijkheid...
Ik merk soms zelfs dat ik er met tegenzin heenga, vooral als ik dan aan de tijd met mijn ex terugdenk. Dat zou ik op die momenten zo graag terugwillen. Maar om ooit weer zo iets te krijgen zal ik toch weer door die spannende en nieuwe dingen heenmoeten anders blijf ik forever alone ;P
Vooral omdat ze ook zo anders zijn als mijn ex, die was meer huisje boompje beestje en deze meiden zijn toch meer van het studentenleven. Het is zo anders als dat ik gewend ben zeg maar...
Je zit min of meer in dezelfde situatie als ik. Ik denk heel veel aan haar, maar ik merk dat het langzaam iets makkelijker wordt om vervolgens niet over van alles en nog wat na te gaan denken waardoor ik haar alleen maar meer zou missen.quote:
ruim een maand geleden, voelt als vorige week. Wisseld per dag, wat zeg ik per uur. Veel in bioscoop gezeten. Mis van alles, zelfs minder leuke dingen. Mis over mijn dag te kunnen praten. Ben de enige in mijn vriendengroep zonder relatie. GIngen vaak met alle stelletjes op pad. Hoor om me heen dat ze plannen maken voor de komende feestdagen. Verheugen op kerst en oud & nieuw? Zou het liefst December over slaan.
Wie opent er even een poll voor het overslaan van december?
Weer is fijn gedroomd dat het allemaal goed kwam afgelopen nacht. Lekker is dat.... Een halfjaar lang voel ik me al klote en zij zit lekker de slet uit te hangen. Pfff..... Inderdaad, laten we december maar overslaan, want zoals vorig jaar wordt het bij lange na niet:(
Wat mis ik dat:(
Wees sterk. Laat jouw geluk niet beinvloeden door een ander. Waarschijnlijk is ze niet eens de reden van jouw ongeluk; ga het bij jezelf na. Wat mis je in je leven?quote:
Waarom kom ik niet over haar heen:(:(
Weer is fijn gedroomd dat het allemaal goed kwam afgelopen nacht. Lekker is dat.... Een halfjaar lang voel ik me al klote en zij zit lekker de slet uit te hangen. Pfff..... Inderdaad, laten we december maar overslaan, want zoals vorig jaar wordt het bij lange na niet:(
Wat mis ik dat:(
Als het antwoord toch echt liefde is.. Liefde begint bij jezelf. Acceptatie en houden van wie jij bent. Gun jezelf een gelukkig leven, fack that bitch. Live goes on.
(trusten alvast iedereen)
Thanks voor je support man.quote:
[..]
Wees sterk. Laat jouw geluk niet beinvloeden door een ander. Waarschijnlijk is ze niet eens de reden van jouw ongeluk; ga het bij jezelf na. Wat mis je in je leven?
Als het antwoord toch echt liefde is.. Liefde begint bij jezelf. Acceptatie en houden van wie jij bent. Gun jezelf een gelukkig leven, fack that bitch. Live goes on.
(trusten alvast iedereen)
Wat is er mis in mijn leven... Ik weet het niet.. Liefde? Eenzaamheid? Ik ben best onzeker en voel me graag geaccepteerd in groepen. Het liefst ben ik altijd omringd door mensen.
Ik heb vanavond bijvoorbeeld niks te doen en dan ga ik zitten denken. Kijken op facebook wat anderen aan het doen zijn enzovoort. Toen ik met haar had was ik nooit alleen, was ik altijd geaccepteerd, had ik altijd iemand met wie ik kon praten. Zij was er ALTIJD. Ookal was ze er niet belde we vaak, ook midden in de nacht om te praten over onzin.
Shit man... ik mis dat gewoon
Vorige december was het vet gezellig. Samen cadeautjes kopen voor kerst voor iedereen. Samen families afgaan met kerstdiner's die wij kooktte. Noem maar op, sinterklaas, oud en nieuw, wat niet. Waarom kom ik er nu pas achter hoe chill het is om als je gaat slapen met een mooie chick naast je die van je houdt weer wakker te worden.
Lekker hopeloos dit
Das eigenlijk je eigen schuld ook he. De valkuil waar veel mensen in vallen, alles gaat in een relatie voor......dat moet je niet doen. Je moet ook je eigen sociale leven ernaast houden. Als je dat had gedaan, had je dit niet (of in mindere mate) gehad.quote:
[..]
Thanks voor je support man.
Wat is er mis in mijn leven... Ik weet het niet.. Liefde? Eenzaamheid? Ik ben best onzeker en voel me graag geaccepteerd in groepen. Het liefst ben ik altijd omringd door mensen.
Ik heb vanavond bijvoorbeeld niks te doen en dan ga ik zitten denken. Kijken op facebook wat anderen aan het doen zijn enzovoort. Toen ik met haar had was ik nooit alleen, was ik altijd geaccepteerd, had ik altijd iemand met wie ik kon praten. Zij was er ALTIJD. Ookal was ze er niet belde we vaak, ook midden in de nacht om te praten over onzin.
Shit man... ik mis dat gewoon
Vorige december was het vet gezellig. Samen cadeautjes kopen voor kerst voor iedereen. Samen families afgaan met kerstdiner's die wij kooktte. Noem maar op, sinterklaas, oud en nieuw, wat niet. Waarom kom ik er nu pas achter hoe chill het is om als je gaat slapen met een mooie chick naast je die van je houdt weer wakker te worden.
Lekker hopeloos dit
Dat is het probleem niet. Ik ga nogsteeds om met mijn oude vrienden, heb zelfs wat nieuwe vrienden gemaakt. Maar alsnog is het een gevoel van eenzaamheid dat achter blijft.quote:
[..]
Das eigenlijk je eigen schuld ook he. De valkuil waar veel mensen in vallen, alles gaat in een relatie voor......dat moet je niet doen. Je moet ook je eigen sociale leven ernaast houden. Als je dat had gedaan, had je dit niet (of in mindere mate) gehad.
Inderdaad. Ik betrap mezelf nog steeds op momenten waarvan ik denk: oh, dat wil ik straks met mijn vriendin delen, dat vindt ze vast leuk. Maar dan besef ik me dat dit niet meer kan.quote:
Had/heb een sociaal leven ernaast. Maar als je 14 jaar lang naast iemand wakker word, tegelijk naar bed gaat, interesses deelt, dan val je wel in een diep gat. Als je tijdens het avondeten gewent bent naar elkaars dag te informeren, altijd iemand had aan wie je je ei kwijt kon. Dan maakt het niet uit of je wel of geen sociaal leven hebt. De persoon met wie je je leven deelde, de meest intieme momenten... is niet meer bij je.
Ik ga mezelf in December opsluiten met veel eten en een nieuwe game denk ik. Schijtmaand.
Ik heb steeds de neiging een sms te sturen of een mailtje. Heb gelukkig vrienden waar ik naar toe kwam, maar denk dat de kerstspullen dit jaar op zolder blijven en goede voornemens? waarom zou ik de moeite doen goede voornemens te hebben. (ok eentje dan, dit verdriet te boven komen)quote:
[..]
Inderdaad. Ik betrap mezelf nog steeds op momenten waarvan ik denk: oh, dat wil ik straks met mijn vriendin delen, dat vindt ze vast leuk. Maar dan besef ik me dat dit niet meer kan.
Ik ga mezelf in December opsluiten met veel eten en een nieuwe game denk ik. Schijtmaand.
ruim 6 jaar samen, 4,5 jaar samen gewoon en 3 jaar getrouwd.... na mn uitzending in afghanistan vorig jaar ging t bergafwaarts en nu dus over....
We gaan wel goed uitelkaar, das positief maar verder is het knap klote!
Lol.quote:
Jongens zijn net als typex, eerst je type dan je EX hahaha
Ik heb bijna 3 maanden verkering gehad met het leukste meisje dat ik ooit gekend heb. 3 maanden is natuurlijk niet zo lang, maar lees even verder. Na een geweldige 2enhalve maand samen ging het een weekje wat minder. De eerste verliefdheid is er een klein beetje af, en je begint ook minder leuke dingen van elkaar te zien. Ik denk dan, we gaan hierna weer verder en we gaan samen zorgen dat het weer geweldig wordt. Zij denkt, zonder het er met mij over te hebben, dit wordt hem niet meer, dus ze maakt het uit.
Op de avond dat ze het uit maakte drong het nog niet goed tot me door, ik begon na een half uurtje met haar te praten alweer grapjes te maken en ik heb er die avond geen traan om gelaten. Na mijn vorige relaties van 3 jaar en van een half jaar heb ik (we) een avond liggen janken. De reden die ik mijzelf hiervoor gaf was de duur van de relatie. Dit was maar een paar maanden dus daarom vind ik het minder erg.
De reden die zij mij gaf toen ze het uitmaakte was 'het gevoel is een beetje weg'. Als we net een paar geweldige maanden hebben gehad dan ben ik er van overtuigd dat dat gevoel niet in een weekje weg kan zijn, en als dat wel zo is dan kan het ook weer terug komen. Zij kon niet echt verklaren waarom ze er geen moeite voor wilde doen. Verklaring die ik haar gaf: je vindt mij gewoon niet leuk genoeg. Haar antwoord: ik vind je wel heel leuk, maar het gevoel is gewoon een beetje weg. Ik, als iemand die dingen graag rationeel verklaart, was hier niet echt tevreden mee en daarmee kon ik het niet echt afsluiten. De 2 dagen daarna heb ik nog wat met haar gepraat via msn. Ook toen kon ze geen verklaring geven waar ik tevreden mee was. Ik weet van mezelf dat ik vaak door zeur over dingen, dus op het moment dat ik dat door kreeg ben ik gestopt.
De 3 weken daarna heb ik geen woord meer tegen haar gezegd omdat het niet zo handig is om door de zeuren. Zij heeft ook geen woord tegen mij gesproken. Ik heb het er die weken erg moeilijk mee gehad. Veel kleine dingetjes deden mij aan haar denken en ik heb haar erg gemist. Na mijn vorige relaties, 3 jaar en een half jaar, werd het liefdesverdriet gedurende de eerste weken minder. Nu wordt het niet minder. Ik mis haar nog net zo als dat ik een paar weken terug deed.
Ik heb haar ontmoet op een camping waar we beiden deze zomer gewerkt hebben. Inmiddels werken we er niet meer, maar vandaag was er een personeelsdag als afsluiting van het jaar. Deze hele avond heb ik nog geen hoi gezegd of gekregen en we hebben niet één blik uitgewisseld. Daar ben ik zeker mede schuldig aan omdat ik mijn avond niet wilde verpesten door moeilijk te gaan doen over haar. Toch baal ik er verschrikkelijk van dat zij niets liet blijken. Aan de ene kant denk ik dan dat het haar niets meer kan schelen, dat ze er klaar mee is. Aan de andere kant hoop ik dat ze een vergelijkbare reden heeft als ik.
Na mijn vorige relaties die een stuk langer duurden werd het na een paar weken langzaam aan beter. Nu is dat absoluut niet het geval. Ik wil haar terug. Zij gedraagt zich alsof ze nooit meer aan me denkt. Ik heb het er ongelofelijk moeilijk mee en dat verward me omdat ik dat na vorige, langere, diepere relaties niet had.
Ik wil binnenkort vragen of ze een keer met me wil afspreken. Ik moet dit aan haar kwijt en ik moet weten wat zij denkt. Ik hoop natuurlijk dat zij een zelfde gevoel heeft, maar ik acht de kans vrij groot dat dat absoluut niet zo is. Hoe dan ook, ik moet dit aan haar kwijt. Als zij dan keihard zegt ik ben klaar met je, dan zij dat zo. Dan weet ik in ieder geval echt hoe het zit.
Tips, gedachten, meningen of wil je me even goed de waarheid zeggen? Graag.
[ Bericht 100% gewijzigd door Sephael op 06-11-2011 00:34:18 ]
Hoe je het gaat doen en wat je gaat zeggen is eigenlijk moeilijk voor ons te beslissen.
Ik zou zeggen.. wees tijdens het gesprek open, eerlijk, charmant, bedroefd.. Laat in ieder geval jezelf zien en stel jezelf bloot (niet te letterlijk opvatten). Meer heb ik eigenlijk niet te zeggen.
Dank voor je reactiequote:
Net je verhaal gelezen. Persoonlijk zou ik inderdaad nog proberen te praten, maar zie het echt als een laatste kans / redmiddel.
Hoe je het gaat doen en wat je gaat zeggen is eigenlijk moeilijk voor ons te beslissen.
Meer heb ik eigenlijk niet te zeggen.
Gelukkig kan ik mij best goed bloot stellen en kan ik goed over mijn gevoelens praten. Ik ben bang dat deze laatste kans maar een erg kleine kans is, maar nogmaals, als ik maar duidelijkheid heb dan kan ik verder. Dat maakt het er niet makkelijker op, maar dan kan ik het afsluiten.
Ik denk dat ze een leuker exemplaar is tegengekomen en je nu uit alle macht probeert te ontwijken, voordat je er zelf achterkomt.
Als na drie maanden het gevoel al weg is dan moet je er ook geen moeite meer insteken.
Al geprobeerd van een viaduct of een hoge brug?quote:
als iemand tips heeft voor het loslaten van de liefde van je leven... Shoot!
Over nagedacht en min of meer uitgesloten. Ze is er het type niet naar, waarschijnlijk zou ze het vertellen en ik zou het viavia gehoord hebben.quote:
@Sephael
Ik denk dat ze een leuker exemplaar is tegengekomen en je nu uit alle macht probeert te ontwijken, voordat je er zelf achterkomt.
Als na drie maanden het gevoel al weg is dan moet je er ook geen moeite meer insteken.
Als dat gevoel echt weg is dan gaat het niet meer om de relatie. Het gaat dan even om mij en het feit dat ik het gewoon af wil sluiten in plaats van er nog tijden mee te zitten. Daar wil ik dan best even wat moeite voor doen.
Hmmzzzz, Nee zover ben ik nog niet. Als ik eenmaal zover ben weet ik een flat in Rijswijk waar je van de 10e verdieping voor de trein kan springenquote:
[..]
Al geprobeerd van een viaduct of een hoge brug?
Maar jij hebt in dit geval niks te willen. Het feit dat zij geen contact zoekt met jou zegt al genoeg. Leuke vakantieliefde, meer niet. Jij moet afsluiten, dat heeft zij kennelijk al gedaan.quote:
[..]
Over nagedacht en min of meer uitgesloten. Ze is er het type niet naar, waarschijnlijk zou ze het vertellen en ik zou het viavia gehoord hebben.
Als dat gevoel echt weg is dan gaat het niet meer om de relatie. Het gaat dan even om mij en het feit dat ik het gewoon af wil sluiten in plaats van er nog tijden mee te zitten. Daar wil ik dan best even wat moeite voor doen.
Dat is inderdaad knap klote.. Goed uit elkaar gaan betekend niet dat het niet moeilijk is..quote:
* Bouke-p is na 6 jaar ook single
ruim 6 jaar samen, 4,5 jaar samen gewoon en 3 jaar getrouwd.... na mn uitzending in afghanistan vorig jaar ging t bergafwaarts en nu dus over....
We gaan wel goed uitelkaar, das positief maar verder is het knap klote!
Sterktequote:
* Bouke-p is na 6 jaar ook single
ruim 6 jaar samen, 4,5 jaar samen gewoon en 3 jaar getrouwd.... na mn uitzending in afghanistan vorig jaar ging t bergafwaarts en nu dus over....
We gaan wel goed uitelkaar, das positief maar verder is het knap klote!
In mijn omgeving vind ik het altijd zo verbazingwekkend als dit soort lange relaties overgaan. Na 3+ jaar al kan ik me bij die mensen eigenlijk al niet meer voorstellen dat ze ooit uit elkaar gaan...
Een collega - stelletje van mij ook, tot voorheen altijd samen, hij kwam haar altijd ophalen van werk (
) altijd leuk en aardig en opeens was het uit dat is toch best raar eigenlijk Zelf merk ik dat ik na ruim 1.5 jaar single ook wel weer echt behoefte krijg aan een vaste relatie Zit al een tijdje met een scharrel, maar ben er van de week achter gekomen dat dit voor mij echt niets gaat worden.
Eerst moet ik dat dus nog even netjes afsluiten en dan kan ik weer op zoek. Vind het echt een vervelend idee dat er momenteel gewoon 0,0 meisjes zijn in mijn leven waar ik aanknopingspunten mee heb oid...
Mijn vaste motto, iets nemen met je ex is hetzelfde als een cadeautje voor de 2e keer uitpakken.quote:
Tips, gedachten, meningen of wil je me even goed de waarheid zeggen? Graag.
Of in jouw geval, waarom zou je haar je nog een keer pijn laten doen?
Waarom zou het als ze ja zegt nu ineens wel langer duren dan een paar weken?
Ander vast motto, een relatie is net een vaas, breek je hem, dan kun je het wel lijmen, maar het wordt nooit meer die originele vaas zonder barsten er in.
Verschrikkelijk cliché ik weet het. Nadeel van cliché's is, vaak zijn ze waar.
Dat zeiden onze vrienden ook. maar na 18 jaar toch over.quote:
[..]
Sterkte
In mijn omgeving vind ik het altijd zo verbazingwekkend als dit soort lange relaties overgaan. Na 3+ jaar al kan ik me bij die mensen eigenlijk al niet meer voorstellen dat ze ooit uit elkaar gaan...
Speciaal voor Bouke ( en de rest natuurlijk ook );quote:
* Bouke-p is na 6 jaar ook single
ruim 6 jaar samen, 4,5 jaar samen gewoon en 3 jaar getrouwd.... na mn uitzending in afghanistan vorig jaar ging t bergafwaarts en nu dus over....
We gaan wel goed uitelkaar, das positief maar verder is het knap klote!
Heb het destijds zelf een beetje verknald en die meid ging echt voor mij, maar als ik eens op haar facebook kijk heeft ze echt een heel leuk leven..
Zelf was ik tijdens die relatie nog wel eens chagerijnig omdat ik vond dat ze me te veel claimde en zelf te weinig met vriendinnen omging, waardoor ze altijd meewou met mij en mn maten, te veel aan mij ''hing'' zeg maar...
Maar nu heeft ze echt in de 1.5 jaar dat het uit is enorm veel contacten opgedaan, van de hockeyclub waar ze bij is gegaan, met haar nieuwe vriend hebben ze een hele vriendenclub van stelletjes en haar eigen vriendinnen ziet ze ook weer veel vaker.
Ik wil haar dit natuurlijk gewoon gunnen, maar stiekem zie ik haar ergens nog steeds graag op haar bek gaan en dat wil ik eigenlijk helemaal niet .
Maargoed ik moet haar dat natuurlijk gunnen, want als er iets triest is dan is het natuurlijk wel hopen dat je ex ongelukkig wordt oid.. Maar soms voel ik toch nog wel eens wat revanchegevoelens zo kan ik er altijd nog niet goed tegen als ik haar met haar vriend tegen kom en ik loop alleen in de supermarkt en ik kom ze tegen oid
Maargoed ergens kan ik het nog steeds niet zo goed hebben dat ze inmiddels een heel nieuw leven heeft met nieuwe mensen en 99,9 % zeker nooit meer aan mij denkt en dat vind ik best triest van mezelf maar het is toch een gevoel dat telkens weer opkomt, dat wou ik hier gewoon ff kwijt, weet ook niet waarom
Maar ik heb telkens dat als het te dicht bij een relatie komt dat ik afhaak oid...
[ Bericht 99% gewijzigd door MrManuel op 08-11-2011 21:22:47 ]
Of kan je ook iemand loslaten zonder dit te doen?
Ja.quote:Op dinsdag 8 november 2011 22:15 schreef Isis20 het volgende:
Is het 'noodzakelijk' om het contact, sowieso voor een tijd, te verbreken met je ex om over hem/haar heen te komen?
Of kan je ook iemand loslaten zonder dit te doen?
Anders blijf je in het 'vertrouwde' hangen, terwijl dat 'vertrouwde' weg is. Je houdt jezelf dus een beetje in de illusie.
Toch is het fijn om te zien dat diegene die hier al langer lopen, de nieuwere helpen.
Ik denk dat het er een beetje aan ligt hoe je uit elkaar gaat.quote:
Is het 'noodzakelijk' om het contact, sowieso voor een tijd, te verbreken met je ex om over hem/haar heen te komen?
Of kan je ook iemand loslaten zonder dit te doen?
Gaat het met ruzie of houdt de ene nog van de ander, dan kun je beter al het contact (tijdelijk) verbreken.
Mocht je goed uit elkaar gegaan zijn en geen frustraties of verwijten meer zijn, is het best mogelijk om contact te houden. Maar vooral geen frustraties meer hebben is lastig, zeker voor diegene die gedumpt is.
Van dumpen is niet zo zeer sprake.
Ik zou persoonlijk zeggen: verbreek het contact tijdelijk.quote:
Geen ruzie, van beide kanten nog gevoelens...
Van dumpen is niet zo zeer sprake.
Of zou je het nog een kans willen geven?
Vrijwel altijd heeft één van de twee nog gevoelens. Ze houden nooit precies tegelijkertijd op.quote:
[..]
Ik denk dat het er een beetje aan ligt hoe je uit elkaar gaat.
Gaat het met ruzie of houdt de ene nog van de ander, dan kun je beter al het contact (tijdelijk) verbreken.
Mocht je goed uit elkaar gegaan zijn en geen frustraties of verwijten meer zijn, is het best mogelijk om contact te houden. Maar vooral geen frustraties meer hebben is lastig, zeker voor diegene die gedumpt is.
QFTquote:
Had/heb een sociaal leven ernaast. Maar als je 14 jaar lang naast iemand wakker word, tegelijk naar bed gaat, interesses deelt, dan val je wel in een diep gat. Als je tijdens het avondeten gewent bent naar elkaars dag te informeren, altijd iemand had aan wie je je ei kwijt kon. Dan maakt het niet uit of je wel of geen sociaal leven hebt. De persoon met wie je je leven deelde, de meest intieme momenten... is niet meer bij je.
Zou ik niet moeten willen nee...quote:
[..]
Ik zou persoonlijk zeggen: verbreek het contact tijdelijk.
Of zou je het nog een kans willen geven?
Gisteravond is ook bekend geworden dat een directe collega niet meer uit het ziekenhuis gaat komen nadat hij vorige week voor een pijntje ff naar het ziekenhuis ging. Nu heb ik vandaag een 'samenkomen' op mijn werk om over de trieste gebeurtenis te praten. Wat een dag!Zo gaat alles ok en zo is ineens alles klote :| wtf
Ik haat t ik haat t ik haat t.. Waarom voel ik alles opnieuw terwijl het zo goed ging..
. Wat jij nu hebt had ik een paar weken geleden, idd net als vorig jaar. Komt vanzelf weer goed meis Dank je wel.. Jij ook!quote:
Zaterdagavond heb ik al wel een kroegentocht op het programma staan, maar dat verandert niets aan het feit dat ik daarna in mijn eentje thuiskom in 'ons' huisje
[ Bericht 0% gewijzigd door Cocosmacroon op 11-11-2011 08:30:01 (d/t 's.. leer het ook nooit) ]
Dank je wel.. Jij ook!quote:
Sterkte , kan me inderdaad voorstellen dat het behoorlijk klote voeltquote:
We hebben gister afgesproken om vanavond de laatste avond te houden en zaterdag alles in te pakken en dan drop ik haar bij haar ouders. Het gaat verder best ok maar op sommige momenten doet het bijna fysiek pijn. Als ik de startpost mag geloven hoort het er allemaal bij en moet ik daar ff doorheen
Zaterdagavond heb ik al wel een kroegentocht op het programma staan, maar dat verandert niets aan het feit dat ik daarna in mijn eentje thuiskom in 'ons' huisje
Altijd als ik dat soort posts lees dan denk ik : Blij dat ik geen relatie heb, en dat ik alweer bijna anderhalf jaar van mijn ex af ben en momenteel helemaal nergens in zit..
Dat wil ik voorlopig zo houden ook op de een of andere manier.. Mocht ik de komende 2 jaar een relatie krijgen dan moet dat echt een meid zijn die op mij af stapt ben ik bang...
Ook naar jou geldt dat je niet uniek bent in je ervaring. Maar maak jezelf nu niet zeldzaam in hoe je ermee omgaat
(iets met paarden en er vanaf vallen en zorgen dat je er weer op moet komen...)
Vorig jaar op ditzelfde moment leefde ik op hoop... Octagon verjaart morgen en dacht toen "Ik zal haar wel horen" en ook iets met een mooi verjaardagscadeau en zo. Soit, het lijkt allemaal zo lang geledenquote:
Wat een rotdag.. Vandaag precies een jaar geleden.. Lijkt net of ik al het gevoel opnieuw beleef..
Hopelijk voel je je vandaag alweer hoe je je eergisteren voelde !
ww
Zodra er een leuker exemplaar in beeld komt ben je je ex zo vergeten.
@MC; morgen pas!quote:
Gefeliciteerd alvast!
Zodra er een leuker exemplaar in beeld komt ben je je ex zo vergeten.
Liefde is gewoon klote, maar zonder kan je ook niet...
meid heeft het destijds met me uitgemaakt, ok fair enough..
Maar ze was aan het begin zelf degene die echt totaal vanuit het niets op mij afkwam en er alles aan deed om een relatie met mij te krijgen.. Lees: mn telefoonnummer regelen zonder dat ik die zelf ooit gegeven had, honderduit sms' en, me direct aan iedereen van haar familie voorstellen etc. Uiteinderlijk heeft ze me ook gevraagd voor de relatie.
Nu hoor ik dus de laatste tijd links en rechts allemaal verhalen dat ze kennelijk in het verleden heeft rondgebazuind dat ik een triest mannetje ben die haar gesmeekt heeft een relatie met me te nemen
Natuurlijk zou je moeten denken ach laat gaan en sta erboven, maar het is wel een dorp weet je, ik wil geen imago hebben waar ik misschien nooit meer vanaf kom..
Ik heb even een nieuw account aangemaakt voor deze post..
Wil toch graag iets van mij afschrijven..
Ongeveer 4 weken geleden zijn mijn toenmalige vriendin (23) en ik (24) uit elkaar gegaan. Op dat moment hadden we 2 jaar een relatie en het plan was om halverwege volgend jaar samen te gaan wonen. We hebben het enorm naar ons zin gehad en hebben veel leuke dingen gedaan, toch is het uitgegaan. Zo waren er de nodige irritaties af en toe... maar dat viel nog wel mee (al waren dat druppels die de emmer in liepen die uiteindelijk is overgelopen!)
Ook zijn er naar mijn mening een aantal dingen geweest die een scheur sloegen in onze relatie. Zo loog ze over haar ex qua contact. Mijn ex was redelijk naïef en bekeek de wereld door een te roze bril en dacht dat alles wel prima was.
Zo is er namelijk na 1,5 jaar weer iets gebeurd. Ze had veel contact met een jongen maar ze zei dat er niks mee aan de hand was en dat het gewoon een vriend was. Uiteindelijk kwam ik erachter dat hij erotische sms'jes/foto's stuurde wat mijn vriendin verzweeg.. daar heb ik ook zelf achter moeten komen.
Nu is mijn mening dat als je een relatie hebt je altijd eerlijk en open naar elkaar kan zijn en dat soort dingen niet hoeft te verzwijgen (natuurlijk iedereen heeft wel wat.. maar dat soort sms'jes etc. lijkt me toch handig om te vertellen). Doordat er steeds dingen werden verzwegen kreeg ik een bepaald wantrouwen. Ik vertrouwde het niet meer omdat er steeds gelogen werd over bepaalde dingen. Dit had z'n nodige nasleep op de relatie omdat er dus simpelweg geen vertrouwen was.
Nu hebben we het wel geprobeerd te redden.. maar dat lukte simpelweg niet in zo'n korte tijd. Nu is zij altijd erg jaloers geweest en heb ik het nodige geduld gehad om steeds te vertellen dat andere vrouwen er echt niet toe deden.
Ondanks dat er dus veel gebeurd is.. mis ik haar wel enorm. Ik ga wel naar vrienden toe maar het blijft gewoon "knagen". Wellicht is het punt ook wel dat zij mijn eerste lange relatie is geweest. . Wanneer ik nu wat leuks aan het doen ben dan denk ik altijd terug dat "zij" dit ook wel leuk zou vinden. Ook ben ik nog steeds erg verdrietig.. er is namelijk veel gebeurd maar ze was ondanks dat alles toch een erg leuke meid. Op dit moment zou ik niets liever willen dan haar terug hebben ondanks dat er enorm veel gebeurd is..
Ik verwacht hier geen medelijden.. maar wil gewoon graag iets van me afschrijven.
Jaloers of achterdochtig? Gezien wat ze verzwijgt en dan het spreekwoord "zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten...." is het ook geen vraag. Gewoon achterdocht vanwege haar eigen acties
@Mint_Clansell
Nou dat heb ik dus ook.. alleen word het zo gedraaid dat ik wel de schuld krijg.. want ik zou boos zijn geworden als ze het gezegd zou hebben. En ik krijg de schuld vanwege het feit dat ik niet kan zeggen "Ach kan gebeuren zand erover" maar dat gewoon even moet verwerken.. maar dat duurt te lang volgens haar..
Over dat naïeve, dat is ze wel.. als je 5x zegt "Jij kan dat echt niet.. jij bent dit en dat.." dan geloofd ze het ook. Zodoende zocht ze er niet veel achter bij die sms'jes (met dat ik dit tik denk ik wie hou ik voor de gek
) @Wanderingwhy
Klopt.. heeft toch bijna 3-4 maanden geduurd eer ik het er bij haar uit kreeg dat ik echt niemand anders leuk vind.
Wellicht krijg ik inderdaad de schuld vanwege haar eigen acties..
@ all of you
Zit inmiddels nogal in de wraakzuchtige fase. wil het liefst zoals in de reclame alle spullen op straat smijten, maar ja daar kun je problemen mee krijgen dus doe het niet. Best een goed alternatief voor therapie dit.
Altijd maar die mooie praatjes van dat ze moet nadenken en wel contact wilt houden... We zijn nu 4-5 maanden verder en er verandert helemaal niets ik kies voor mezelf! Val dan maar lekker dood! Als je elke kans verprutst verdien je mij niet 
Viel niet op hè? Raad eens?
Ik hoorde vorig jaar precies hetzelfde verhaal.
Wtf? ben ik te lief ofzo?
[ Bericht 0% gewijzigd door Self-Catering op 13-11-2011 10:29:43 ]
@nicknicknickname: knap hoor! het is soms heel moeilijk om voor jezelf te kiezen, maar uiteindelijk schiet je daar alleen maar op.. omdat je uitgesteld verdriet niet nóg langer uitstelt!
Kon ik maar knopen doorhakken. Heb met mijn ex afgesproken dat we het de komende tijd weer gaan proberen, maar dat we elkaar gewoon minder vaak zien. Niet meer naar elkaars ouders gaan etc. Gewoon alles op de rit proberen te krijgen. Hij ziet het als een relatie, maar dan geen vastigheid... terwijl ik dus niks met een andere jongen mag doen. Ik ben dus niet vrijgezel. Terwijl dit voor mijn gevoel gewoon niet werkt en dat heb ik hem al tientallen keren gezegd. En dat ik dus ook voor mijn gevoel vrijgezel ben.
Toch lijkt het alsof meneer er geen flikker voor wil doen. Alleen als het hem uitkomt. Als ik er over wil praten, dan zeur ik dus moet ik m'n snater houden. Over dingen die ik eerst in de relatie niet prettig vond mag ik niet praten, want ook dan zeur ik.
Dat frustreert me enorm. Hij doet verder ook kortaf en behandelt me eigenlijk als shit.
Ik haat knopen doorhakken. Vooral als het om personen gaat die voor heel veel positieve veranderingen in je leven hebben gezorgd.
Je omschrijft precies wat "wij" probeerden! Geloof me, het gaat niet werken... Vergeet het en durf een besluit te nemen, hoe eerder hoe beter! Voel me er nu ontzettend klote onder maar hoop dat het de komende dagen wel wegtrekt
Sorry dat ik het zeg, maar bovenstaand laat je je toch niet aanleunen ?quote:
@Self-Catering: kan ook een onderliggend probleem bij het meisje zijn.. wat het ook is.
@nicknicknickname: knap hoor! het is soms heel moeilijk om voor jezelf te kiezen, maar uiteindelijk schiet je daar alleen maar op.. omdat je uitgesteld verdriet niet nóg langer uitstelt!
Kon ik maar knopen doorhakken. Heb met mijn ex afgesproken dat we het de komende tijd weer gaan proberen, maar dat we elkaar gewoon minder vaak zien. Niet meer naar elkaars ouders gaan etc. Gewoon alles op de rit proberen te krijgen. Hij ziet het als een relatie, maar dan geen vastigheid... terwijl ik dus niks met een andere jongen mag doen. Ik ben dus niet vrijgezel. Terwijl dit voor mijn gevoel gewoon niet werkt en dat heb ik hem al tientallen keren gezegd. En dat ik dus ook voor mijn gevoel vrijgezel ben.
Toch lijkt het alsof meneer er geen flikker voor wil doen. Alleen als het hem uitkomt. Als ik er over wil praten, dan zeur ik dus moet ik m'n snater houden. Over dingen die ik eerst in de relatie niet prettig vond mag ik niet praten, want ook dan zeur ik.
Dat frustreert me enorm. Hij doet verder ook kortaf en behandelt me eigenlijk als shit.
Ik haat knopen doorhakken. Vooral als het om personen gaat die voor heel veel positieve veranderingen in je leven hebben gezorgd.
quote:
Vorig jaar rond deze tijd was ik hier ook (zou het aan de maanden liggen?). Toentertijd ging ik met een leuk/mooi/lief meisje maar dat ging uit. In Juni een ontmoete ik een nieuw meisje. Er was een klik en hebben tm nu een leuke tijd gehad. Tot we vanavond bij elkaar zaten en het over 'ons' hadden. Zij vertelde dat ze zich niet helemaal kon geven en dat ik beter verdiende dan haar.
Raad eens?
Ik hoorde vorig jaar precies hetzelfde verhaal.
Wtf? ben ik te lief ofzo?
Ik wilde graag een soort van horen wat anderen hierover denken. Pagina 11 onderaan gaat dat niet gebeuren. Beetje triest misschien, maar goedquote:
Ben je het met haar eens? Of is zij alles wat je in een mogelijke partner zoekt?quote:
[..]
Ik wilde graag een soort van horen wat anderen hierover denken. Pagina 11 onderaan gaat dat niet gebeuren. Beetje triest misschien, maar goed
Alles.. Wat is alles?quote:
[..]
Ben je het met haar eens? Of is zij alles wat je in een mogelijke partner zoekt?
Ja, ik kon het goed met haar vinden en ze past prima bij mij en dat geeft zij ook toe. Sterker nog, ze zegt dat ik perfect ben voor haar. Wat is het dan?
Ze hoeft niets voor jou te doen. Je bent er toch wel. Jij kost haar geen moeitequote:
[..]
Alles.. Wat is alles?
Ja, ik kon het goed met haar vinden en ze past prima bij mij en dat geeft zij ook toe. Sterker nog, ze zegt dat ik perfect ben voor haar. Wat is het dan?
Niets is een groot woord. Ik ben van mijzelf makkelijk inderdaad..quote:
[..]
Ze hoeft niets voor jou te doen. Je bent er toch wel. Jij kost haar geen moeite
Haha, dat klinkt als een stabiele, gezonde relatie!quote:
@Self-Catering: kan ook een onderliggend probleem bij het meisje zijn.. wat het ook is.
@nicknicknickname: knap hoor! het is soms heel moeilijk om voor jezelf te kiezen, maar uiteindelijk schiet je daar alleen maar op.. omdat je uitgesteld verdriet niet nóg langer uitstelt!
Kon ik maar knopen doorhakken. Heb met mijn ex afgesproken dat we het de komende tijd weer gaan proberen, maar dat we elkaar gewoon minder vaak zien. Niet meer naar elkaars ouders gaan etc. Gewoon alles op de rit proberen te krijgen. Hij ziet het als een relatie, maar dan geen vastigheid... terwijl ik dus niks met een andere jongen mag doen. Ik ben dus niet vrijgezel. Terwijl dit voor mijn gevoel gewoon niet werkt en dat heb ik hem al tientallen keren gezegd. En dat ik dus ook voor mijn gevoel vrijgezel ben.
Toch lijkt het alsof meneer er geen flikker voor wil doen. Alleen als het hem uitkomt. Als ik er over wil praten, dan zeur ik dus moet ik m'n snater houden. Over dingen die ik eerst in de relatie niet prettig vond mag ik niet praten, want ook dan zeur ik.
Dat frustreert me enorm. Hij doet verder ook kortaf en behandelt me eigenlijk als shit.
Ik haat knopen doorhakken. Vooral als het om personen gaat die voor heel veel positieve veranderingen in je leven hebben gezorgd.
Dumpen en een beter exemplaar uitzoeken. Er zijn er genoeg.
Ja en?quote:
Ik was heel goed bezig m'n ex te vergeten, tot dat hij voor de 2e keer in een week smste...
Het ligt niet aan zijn smsjes maar aan de wijze waarop jij reageert....
Vertel?
Kon? Het is al uit of?quote:
[..]
Alles.. Wat is alles?
Ja, ik kon het goed met haar vinden en ze past prima bij mij en dat geeft zij ook toe. Sterker nog, ze zegt dat ik perfect ben voor haar. Wat is het dan?
Als mijn vriendin zegt dat ik iemand beters verdien dan haar dan is ze bang dat ze niet aan mijn verwachtingen kan voldoen aan daardoor erg onzeker is. Je zou haar gerust kunnen stellen dat zij precies is wat je zoekt, dat schijn bedriegt en jij helemaal niet zo perfect/goed/geweldig bent als dat zij het nu voor doet komen.
Blijk je toch weer terug te zitten bij de woede..
Afgelopen weekend na 4 jaar de knoop doorgehakt en besloten dat we beter uit elkaar kunnen gaan.
Je hebt altijd terugvalletjes.quote:
En dan denk je dat je ondertussen al een stuk verder bent in het verwerken..
Blijk je toch weer terug te zitten bij de woede..
Ze was vandaag jarig en ik heb haar gefeliciteerd via whatsapp, kreeg een erg enthousiaste reactie terug. Nummer meteen weer verwijderd omdat dat beter is. Ik ben weer helemaal van slag door het contact an sich, maargoed dat hoort er (helaas) allemaal bij.
Afwachten en uitzitten, nothing else you can do.
Herkenbaar. Hier ook een lichte terugval. Ik had nieuwe foto's op mijn FB gezet en kreeg gelijk een enthousiaste reactie van haar. Dus ik daarop weer gereageerd met mijn stomme kop...want eerste contact sinds tijden...gelijk weer doodse stilte en zit wederom ik als een puber weer dagen te wachten op een reactie die hoogstwaarschijnlijk niet komt.quote:
En dan denk je dat je ondertussen al een stuk verder bent in het verwerken..
Blijk je toch weer terug te zitten bij de woede..
En intussen natuurlijk wel reageren bij anderen.
Ze speelt een spelletje met me waar ik aan kapot ga
Maar het zal wel bij genoeg mensen helaas niet werken,of gaan zoals het moet zoals bij mezelf.
Ik was de mijne ook kwijt,en het leuke was,ze belde me op toen ik op oefening in Duitsland was,ongveer 700km van huis,dus kon niet 123 naar haar toe.
In het begin met wat maten/collegas erover gehad,en ik had zoeits vn okeej,fuck haar,geen hand vol,maar een land vol,maar k verandere al snel van die gedachten,vooral als ik bed lag,of als ik andere stelletjes zag.
En dan kan ik als beroep wel militair zijn,maar god wat heb ik me zielig,ellendig,alleen gevoeld.
er was niet over van dat stoere soldaatje.
Ik heb me een week ziek gemeld,omdat ik depressief was,geen puf meer had,al zal dat ook zijn gekomen door het weinig eten,waar ik plots geen zin meer in had.
Ik wist dat het beter was om geen contact met haar te hebben,en toch hield ik haar op ping,whatsaap,msn,mail.
en als zij mij wou verwijderen van die dingen,werd ik zo boos,dat ik ging dreigen,puur omdat ik bang was totaal geen contact meer met haar te hebben.
Ik werd zelfs zo gek,dat ik savonds om 10 uur,3 kwartier terug reed vanuit de kazerne,naar haar huis,en daar bij de deur bleef wachten totdat ze kwam praten.
en ik was zelfs in staat de voorruit in te slaan als ze niet opkwam dagen.
en op een zaterdag ging ze indrinke bij vrindinne,en daarna na stad.
Maar ik wou met haar praten,maar zijn niet,dus ben ik voor haar vrindins huis gaan staan,en gewacht tot ze kwam,maar ze kwam niet.
en wat een lol dat ze had,en ik had zoeits van,hoe kan ze lol hebben,ik ga hier kapot,en zij lacht en weet k veel.
Dus ben ik het balkon (1e etage) opgeklommen,en zo dat huis binnengelopen,al snel waren er mensen die dat niet waardeerden,maar na wat gescheld en en geschreeuw,heb ik vrijwillig het pand verlaten.
Dit had dus niet gewerkt.
een week later,ben ik weer na haar huis gereden,en op haar gewacht want ze was t fitnisse.
Ik zag haar aan komen fietsen,en ze keek al een beetje verschrikt,ik keek naar haar,ik keek ff snel naar links,toen zag ik daar een of andere kneus staan,ja nu was ik om te ploffen,ik vroeg haar 3 x wie dat was,maar ze reageerde niet,toen ben ik uitgestapt,en haar nog een keer gevraagd,toen gaf ze antwoord,maar het was al te laat,het werd zwart voor me ogen,en heb haar vastgepakt,en over haar eigen fiets heen gegooid,en heb me omgedraaid naar die jongen,en die een paar klappen gegeven,iedereen was in rep en roer,zij was t schreeuwen,die kneus rende weg,haar vader kwam uit zun huis gestormd,en wou me wat aandoen,maar toen barste ik in tranen uit,want ik besefte dt ik zwaar iets fouts had gedaan,en dit niet kon.
Uiteindelijk naar huis gereden,ibuprofen,para's,diclofenac en weet k wat in me huig gewerkt,in een mix met amaretto,maar t enigste wat ik kreeg was buikpijn,en ben inmiddels immuun voor die pillen,ibu's tog wal,want heb op die pillen de vierdaagse uitgelopen.
maargoed,ik besefte dus dat ik goed fout zat,en zei vertelde me,dat die jongen haar alleen naar huis fietse,omdat het al 11 uur was,nou,ik denk me eigen ding erover,want een jonge brengt een meisje niet voor niets naar huis,als je degene pas 2 dagen kent.Maar met haar verklaring zal ik dus moeten leven.
tijdje rust gehad van elkaar,en toen heb ik besloten om het goed te maken,en ofcourse,omdat ik haar terug wou,haar een weekendje mee te nemen naar scheveningen.
daar nog wat kaarsjes etc uitgezet,leuke tijd gehad,maar de klik was er niet zo,zoals het hoorde.
wel veel gepraat daar,want ik heb best veel fouten gemaakt in onze relatie,vreemdgegaan,flirte met andere etc,het klinkt cliche,maar als ik haar kwijt ben,weet k pas wat k heb,en dat was slecht.
Uiteindelijk,zijn we weer bij elkaar,en werken we allebei aan onze mindere kanten,ik moet voornamelijk haar vertrouwen weer terug winnen,want dat was de reden dat ze bij me wegging.
en ja dat agressief gedrag wat ik vertoont heb,tja,t wordt me dagelijks aangeleerd,met oefeningen,trainingen etc,alleen ik gebruik ze buiten en binne het werk,dus moet iets me de scheiding gaan leggen tussen werk en prive.Dus ook daar ben k me best voor t doen.
Zo zie je maar weer dat liefde erg gek kan lopen,met de dag verloor ik de hoop,maar uiteindelijk heb ik haar weer terug,en kan ik me geluk niet op,en heb ik geleerd van me eigen fouten.
Ik zou ook niet willen weten waar t was geeindigd als ik haar niet terug kreeg.
de gedachte alleen al,om je ex met iemand anders te zien,terwijl je weet dat jij meer te bieden hebt,maakt me al gek,en agressief.
Nou,een half boek geschreven,maargoed,met mijn gedrag dat k vertoond heb,mag ik van geluk spreken dat ik me liefde weer terug heb.
En over werk betreft,wat wel gunstig is uitgepakt is dat je moet vechten voor je leven,voor wat je wil,en dat heb ik soms iets te letterlijk gedaan,maarja
Greetingzz
[ Bericht 1% gewijzigd door Twijfel90 op 15-11-2011 14:51:24 (beter) ]
BAM..
Been there, handled it... got the t-shirtquote:
En nog geen 6 weken later heeft je ex een nieuw vriendje..
BAM..
Heb het zelfs meegemaakt dat het geen 6 dagen later was... het is moeilijk, maar aan dood gaan doe je niet
We gaan er in ieder geval allebei alles aan doen om niet terug te vallen in beloftes dat we gaan veranderen en alles beter gaan doen. Die tijd is voorbij en we moeten het nu gewoon allebei alleen gaan doen.
quote:
En nog geen 6 weken later heeft je ex een nieuw vriendje..
BAM..
Dan zou ik bij mijzelf denken: Zou dat niet al langer gespeeld hebben? Zo ja, zie het als een verlossing, want ze zoekt het op terwijl ze een relatie heeft. Die nieuwe vriend ruilt ze ook weer in als ze iemand tegenkomt die weer voor even spannend is, omdat het nieuw is.quote:
[..]
Been there, handled it... got the t-shirt
Heb het zelfs meegemaakt dat het geen 6 dagen later was... het is moeilijk, maar aan dood gaan doe je niet