De kunst van het loslaten van je ex #173

Pff en maar contact met mij zoeken... had dat zaterdag bedacht!
Is dit ook een ik word gek van mn.. ex topic?

Blokkeren die handel. Waarom zoekt ze contact met jou als ze een ander heeft?

quote:

Op zondag 16 oktober 2011 18:19 schreef J0ycie88 het volgende:
Laat je boosheid niet de overhand nemen, want je boosheid zorgt er voor dat je het nooit af kunt sluiten..

Mee eens Bij mij veranderde het gevoel van 'begrip hebben' in boosheid/onbegrip en veel gescheld en gevloek als herinneringen weer boven kwamen en berichten op FB verschenen. Maar je moet het gewoon loslaten.

Ik ben inmiddels bijna 2 maanden verder. Eigenlijk gaat het heel goed met me. In het begin voelde ik me erg rot, vooral de eerste week was hels. Echt hels. Hij hield me ontzettend aan het lijntje; het leek alsof hij nog mijn vriend was alleen was er geen naam meer aan gekoppeld. Ik heb hem gezegd dat we het dan toch maar weer moesten gaan proberen, en elkaar gewoon wat minder te zien. Daar ging hij mee akkoord en we hadden afspraken gemaakt. Afspraken kwam meneer niet na. Hij reageerde erg droog, nam weinig initiatief tot contact. Totdat we elkaar weer zagen... meneer ging weer lief doen. Toen was het al te laat... ik was hem zat en eigenlijk is dat gevoel niet meer weggegaan. Dat heb ik hem ook verteld en ik wilde een grote stap terug doen. Later had hij zijn excuses aangeboden, maar voor mij hoefde het eigenlijk niet meer.

Inmiddels heb ik ook een andere jongen ontmoet, waar ik smoor op ben. Hij is ook net uit een relatie en we doen het nu vrij rustig; zien wel waar het eindigt. In ieder geval is dit niet 'zomaar'.

Mijn ex heeft door dat ik het zat ben. En nu overlaad ie me met lieve woordjes... tja, jammer.

Ik snap dat eerlijk gezegd nooit zo goed...

Zie zovaak mensen die uit een relatie komen van wat langere tijd. Dat gaat dan vervolgens uit en dan komen ze echt na een paar weken alweer iemand tegen waar ze ''helemaal verliefd'' op zijn...

Sommige mensen lijken wel op iedereen verliefd te kunnen worden, als ze maar iemand hebben om ' s avonds tegenaan te kruipen en hun vrije tijd mee te delen...

Mijn ex was ook zo' n type. Bij haar duurde het 5 maanden nadat ze een nieuwe vriend kreeg dat verbaasde me nog, maar sommige mensen lijken zo onzeker te worden zonder relatie dat ze meteen denken iemand anders nodig te hebben....

Zelf ben ik al ruim een jaar vrijgezel en ik vind het heerlijk. Ten eerste omdat ik het zelf fijn vind en ik eigenlijk zelden de juiste gevoelens voor iemand krijg, ten tweede omdat ik niet iemand wil zijn die vanuit de een meteen een anders' armen inloopt...

Het is hier wel extreem dood de laatste tijd trouwens

Vreemd, want dit topic heeft toch erg lang gelopen als een trein.. Goed nieuws natuurlijk, maar lijkt me toch iets van alledag dat relaties uitgaan....

Zelf ben ik eigenlijk zo goed als over mijn ex heen, heb al bijna een nieuwe vriendin zelfs, maar hoe meer dat dichterbij komt hoe meer ik begin te twijfelen

Vind het eigenlijk wel fijn zo, voel me totaal niet eenzaam, zat dingen te doen, maar ook genoeg tijd voor mezelf en daar hou ik wel van!

Als ik zin heb bel ik die meid op, en gaan we even wat drinken of eten of een filmpje pakken ofzo en op die manier vind ik het wel prima, en zij volgens mij ook. Is wel een sitiuatie die niet jaren zo door kan gaan denk ik maargoed ik zie wel...

Heb trouwens wel bij sommige dingen die met mijn ex te maken hebben dat ik ze niet kwijt wil raken ofzo...
Portemonnee met haar gekocht tijdens een weekendje weg in antwerpen, maar ding is aan vervanging toe.. Dan denk ik toch wel ff 2 x na of ik hem echt weg wil doen.. Er zit wel een leuk verhaal / herinnering achter zeg maar Niet dat ik haar nog terug wil oid hoor, maar het is een beetje net zoals met een souvenirtje van vakantie

Hier iemand in de put na een stormachtige relatie van 3 maanden. Gezamelijk een punt achter gezet. In de eerste instantie een 'match made in heaven', zeker vanuit mijn oogpunt. Ik (late dertiger) geloof niet dat ik in mijn leven zo ontzettend verliefd op een vrouw ben geweest als op deze (wat jongere) prachtdame. Ik was door de bliksem getroffen toen ik haar zag. Liefde op het eerste gezicht, het bestaat echt.

Ellenlange persoonlijke mailtjes, sms'jes en liefdevolle ontmoetingen...maar het klikte toch persoonlijk uiteindelijk minder als verwacht, zeker aan haar kant. Verwachtingen van een relatie en het inhoud geven daaraan liepen sterk uiteen waardoor de afgelopen 3 maanden een rollercoaster aan gevoelens voor mij waren. Ik heb nog nooit zo vaak afwisselende en turbulente stemmingen meegemaakt. Van dagen vol vreugde tot dagen van gruwelijk verdriet, van adembenemende passie en liefde tot ruzie en boosheid, ik heb elke emotie wel intens en uitputtend ervaren in de afgelopen tijd.

Het heeft mij op de rand van geestelijke uitputting gebracht. ben ook echt stuk nu maar het was het toch waard. Ik ben desondanks alles blij haar gekend te hebben, zou haar niet hebben willen missen. Wat verder mij rest zijn de fijne herinneringen aan haar die ik altijd zal koesteren, de tijd doet de slechte vergeten.

Vaarwel C., je zal altijd een speciaal plekje in mijn hart hebben en houden...

@Mister_Bojanglas: Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat denkt. Voorheen heb ik ook relaties gehad waarbij ik dat ook echt had, gewoon om even iemand te hebben. Toen genoot ik ook zeker niet van mijn vrijgezellenleven. Nu vind ik het heerlijk! Ook vooral omdat mijn ex nooit mee wilde naar mijn vrienden, ik hem alleen in 't weekend zie en mn goede vrienden bij m'n ouders wonen. Je snapt me wel.
Maar wat ik nu heb met hem is echt bijzonder. Het klikt bijzonder goed. Ze zeggen ook altijd dat je iemand tegen komt op 't moment dat je het niet verwacht en/of wilt. Zoals ik al zei, ga ik het uiteraard niet overhaasten...

Fijn in ieder geval dat het goed met je gaat!!

@ JiggyJ: fijn ook dat het goed gaat met jou!!!
En doe het lekker rustig aan, als er echt iets in zit komt dat vanzelf wel. Het is duidelijk dat je al heel ver bent in je verwerkingsproces, omdat je de portemonnee kan zien als een leuke herinnering! Het is ook helemaal niet erg om die herinnering niet 'weg te gooien' (you get me).

@foreverman: Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, heel veel sterkte met de verwerking! Geef jezelf de tijd en probeer het langzamerhand te zien als een mooie herinnering/ervaring!!

quote:

Op donderdag 20 oktober 2011 09:01 schreef Mister_Bojangles het volgende:
Ik snap dat eerlijk gezegd nooit zo goed...

Zie zovaak mensen die uit een relatie komen van wat langere tijd. Dat gaat dan vervolgens uit en dan komen ze echt na een paar weken alweer iemand tegen waar ze ''helemaal verliefd'' op zijn...

Sommige mensen lijken wel op iedereen verliefd te kunnen worden, als ze maar iemand hebben om ' s avonds tegenaan te kruipen en hun vrije tijd mee te delen...

Mijn ex was ook zo' n type. Bij haar duurde het 5 maanden nadat ze een nieuwe vriend kreeg dat verbaasde me nog, maar sommige mensen lijken zo onzeker te worden zonder relatie dat ze meteen denken iemand anders nodig te hebben....

Zelf ben ik al ruim een jaar vrijgezel en ik vind het heerlijk. Ten eerste omdat ik het zelf fijn vind en ik eigenlijk zelden de juiste gevoelens voor iemand krijg, ten tweede omdat ik niet iemand wil zijn die vanuit de een meteen een anders' armen inloopt...

Daar hebben ze een mooi woord voor: rebound. Die mensen roepen vaak ook het hardst dat het absoluut geen rebound is, maar iets bijzonders.

Het is gewoon het emotionele gemis in je lichaam/geest dat (on)bewust de overhand neemt, je wilt niet alleen zijn. Je kunt simpelweg niet binnen 2 maanden over een relatie heen zijn die ook maar enigszins een emotionele betekenis had voor iemand, hoe 'anders' je ook denkt te zijn. Emoties blijven lang hangen, en het enige wat helpt is tijd.

Niet dat ik het die mensen niet gun hoor, maar het is gewoon jezelf voor de gek houden en absoluut niet 'goed' tegenover de 'nieuwe' partner.

Het kan wel, maar dan heb je gewoon geen emotionele band gehad met je vorige partner of je bent het verwerken al lang begonnen (dat doen vrouwen nogal eens in een relatie).

Klopt, maar ik kan daar zo slecht tegen he.. Mensen die de gemakkelijkste weg kiezen..

Ik zie het om me heen ook zo vaak gebeuren, stelletjes die al LANG uit elkaar hadden moeten gaan maar het gewoon te eng vinden om er weer helemaal alleen voor komen te staan..

Zoveel lafaards die een relatie uitmaken onder het motto van" even een pauze", maar het enige wat dat inhoudt is even kijken hoe het is om alleen te zijn om als het te eenzaam is snel naar je ex'je terug te keren..

Dat is echt een ding waardoor ik mn ex eigenlijk nu des te meer waardeer.. Zij maakte het uit en ik stelde me op een manier op dat ze altijd bij me terug kon komen, ze kon me makkelijk aan het lijntje houden als ze had gewild... Hoorde achteraf van haar zus dat ze destijds regelmatig moeite ermee had dat ze het uit had gemaakt en me(of iemand) miste maarze wist wel zeker dat het zo beter voor haar was, en heeft me niet gebruikt door mij op te bellen en aan het lijntje te houden als ze het er ff moeilijk mee had...

Ik weet niet of ik het ooit kan loslaten, het is nu 4 maanden voorbij denk ik, maar denk nog meerdere keren per dag aan haar het is ook een lastige situatie aangezien we zakelijk nog met elkaar omgaan. Probeer het wel te vermijden maar dat lukt niet altijd. Het vreemde is dat het dan wel leuk en gezellig kan zijn door de telefoon maar in de vrije uren word ik genegeerd heb er best wel moeite mee soms... Maar ach als ik de verhalen hier lees moet het goed komen, gewoon de tijd voor nemen

Pas een aantal weken geleden, na behoorlijk wat jaren. Beweerde dat het goed zat tussen ons maar toch voor een ander gevallen. Woond er zelfs. Probeer te begrijpen hoe dat kan, tevreden zijn over een relatie maar toch in een oogwenk (in vergelijking met de duur van onze relatie) besluiten dat je voor iemand anders gaat. En iedereen die maar roept dat je ooit weer gelukkig zult zijn. Nou ik voel het nog niet. Bestond er maar zoiets als in die film; 'eternal sunshine of the spotless mind' denk ik soms. Wil in ieder geval iedereen hier sterkte wensen.

quote:

Op zaterdag 22 oktober 2011 01:24 schreef QEX het volgende:
Pas een aantal weken geleden, na behoorlijk wat jaren. Beweerde dat het goed zat tussen ons maar toch voor een ander gevallen. Woond er zelfs. Probeer te begrijpen hoe dat kan, tevreden zijn over een relatie maar toch in een oogwenk (in vergelijking met de duur van onze relatie) besluiten dat je voor iemand anders gaat. En iedereen die maar roept dat je ooit weer gelukkig zult zijn. Nou ik voel het nog niet. Bestond er maar zoiets als in die film; 'eternal sunshine of the spotless mind' denk ik soms. Wil in ieder geval iedereen hier sterkte wensen.

Mooi hè die drogreden ja ik ben verliefd op een ander zomaar van de een op de andere dag in mijn geval heeft ze het nog zelf opgezocht ook, altijd lekker die trap na maarja komt wel goed, blijkbaar had het zo moeten zijn! Jij ook sterkte iig

Ze kan zoveel beweren, ze wist wel beter maar dat ging ze jou niet vertellen voordat ze een ander slachtoffer had gevonden

Waarschijnlijk was ze er al maanden mee bezig.

Wat een kut leven...
Hoe moet ik nou verder zonder haar!?

Gewoon blijven denken : Het is en blijft maar een meid, waarvan er nog miljoenen rondlopen...

Je denkt natuurlijk dat ze de enige voor je is/was maar be real: dat is natuurlijk niet zo

quote:

Op zondag 23 oktober 2011 13:57 schreef Jurgaah het volgende:
Wat een kut leven...
Hoe moet ik nou verder zonder haar!?

Adem voor adem. Het lijkt alsof je niet zonder elkaar kunt, maar dat is natuurlijk niet zo.

Wat ook erg helpt: ga je er niet tegen verzetten. Denk niet 'ik voel me kut, ik wil dat dit ophoudt en wel nu. Wanneer houdt het op?'. Maar denk 'Ik voel me kut, het zij zo. Ik heb geen idee wanneer het ophoudt en ik zal me nog wel een tijd kut voelen.' Acceptatie van je emoties en gemoedstoestand is essentieel voor je verwerkingsproces als je het mij vraagt.

Er is geen wondermiddel, onderga het gewoon. Het paradoxale aan emoties (en eigenlijk heel veel dingen in het leven): hoe harder je je ertegen verzet, hoe harder het terugkomt. Als je accepteert dat het er is en het een plekje geeft, het je af en toe laat overkomen dan merk je dat het echt 'veel makkelijker' wegebt. Als ik me nu bijvoorbeeld nog kut voel om m'n afgelopen relatie (nu 7 weken uit en het gaat eigenlijk prima met me) denk ik 'Goh, ik voel me kut. Ik heb schijnbaar ff zin om verdrietig te zijn'. Dan sta ik daar, ben ik ff verdrietig en ga ik verder met wat ik wilde doen.

Je moet dus geen tweestrijd in je hoofd gaan voeren. Niet denken 'gvd wanneer gaat dit kutgevoel weg?' Het gaat voorlopig niet weg, dus leg je er maar bij neer. Wees blij dat je nog gewoon leeft en ga je richten op andere dingen

quote:

Op zondag 23 oktober 2011 14:52 schreef Maharbal het volgende:

[..]

Adem voor adem. Het lijkt alsof je niet zonder elkaar kunt, maar dat is natuurlijk niet zo.

Wat ook erg helpt: ga je er niet tegen verzetten. Denk niet 'ik voel me kut, ik wil dat dit ophoudt en wel nu. Wanneer houdt het op?'. Maar denk 'Ik voel me kut, het zij zo. Ik heb geen idee wanneer het ophoudt en ik zal me nog wel een tijd kut voelen.' Acceptatie van je emoties en gemoedstoestand is essentieel voor je verwerkingsproces als je het mij vraagt.

Er is geen wondermiddel, onderga het gewoon. Het paradoxale aan emoties (en eigenlijk heel veel dingen in het leven): hoe harder je je ertegen verzet, hoe harder het terugkomt. Als je accepteert dat het er is en het een plekje geeft, het je af en toe laat overkomen dan merk je dat het echt 'veel makkelijker' wegebt. Als ik me nu bijvoorbeeld nog kut voel om m'n afgelopen relatie (nu 7 weken uit en het gaat eigenlijk prima met me) denk ik 'Goh, ik voel me kut. Ik heb schijnbaar ff zin om verdrietig te zijn'. Dan sta ik daar, ben ik ff verdrietig en ga ik verder met wat ik wilde doen.

Je moet dus geen tweestrijd in je hoofd gaan voeren. Niet denken 'gvd wanneer gaat dit kutgevoel weg?' Het gaat voorlopig niet weg, dus leg je er maar bij neer. Wees blij dat je nog gewoon leeft en ga je richten op andere dingen

Bedankt, heb wat een je stukje gehad!

Baal er van dat na 5 jaar en alle steun die ik haar gegeven heb door ziekte proces zo aan de kant geschoven ben. Door alle steun die ik aan haar gegeven heb, ben ik mijn contacten redelijkerwijs kwijt geraakt. Je zit nu extra in zo zwart gat.. Maar het is inderdaad zo en ik moet het accepteren.

Ik leef inderdaad nog en ik ben gezond. Moet maar weer is hobby's proberen op te pakken..

quote:

Op zondag 23 oktober 2011 15:06 schreef Jurgaah het volgende:

[..]

Bedankt, heb wat een je stukje gehad!

Baal er van dat na 5 jaar en alle steun die ik haar gegeven heb door ziekte proces zo aan de kant geschoven ben. Door alle steun die ik aan haar gegeven heb, ben ik mijn contacten redelijkerwijs kwijt geraakt. Je zit nu extra in zo zwart gat.. Maar het is inderdaad zo en ik moet het accepteren.

Ik leef inderdaad nog en ik ben gezond. Moet maar weer is hobby's proberen op te pakken..

Gewoon weer rustig je leven oppakken inderdaad. Ga nieuwe dingen doen als je daar behoefte toe hebt, je merkt snel genoeg dat dat echt helpt.

O, en als je je verdrietig voelt: ga gewoon even zitten, staan of whatever en onderga het. Ga ook niks inhouden, maar ga desnoods tranen 'forceren' (als het niet makkelijk gaat). En laat je echt helemaal gaan, ga lekker luidop tegen jezelf praten en stel jezelf vragen. Waarom? Waarom overkomt mij dit?

Het bijzondere is dat je aanvankelijk denkt dat je jezelf kwelt door deze vragen te stellen, maar het is gewoon een uiting van je emoties. Antwoorden ga je niet krijgen, hoogstens zelf theorieën formuleren. Maar geloof me, als je na 5 of 10 of whatever minuten bent uitgejankt voel je je echt leeg, compleet leeg. Dat waren de momenten waarop ik echt ff helemaal rust in m'n kop had.

Na m'n eerste relatie verzette ik me er ook hevig tegen. Die verwerking duurde van ook veel langer.
Nu is m'n 2e relatie al 7 weken uit, en het gaat echt gewoon dik prima met me. Heb ik zin om verdrietig te zijn? (je lichaam/geest/gemoedstoestand/whatever geeft dat gewoon aan), dan onderga ik 't.

Het enige wat echt helpt om je ex zo snel mogelijk te vergeten is sowieso meteen alle contact verbreken. En liefst ook alle banden.

Klinkt hard maar ik heb het zelf tot nu toe altijd toegepast (ook als ik degene was die werd gedumpt) en ik was altijd vervolgens degene die als eerst weer m'n leven op de rails had

quote:

Op zondag 23 oktober 2011 17:26 schreef _Lily_ het volgende:
Het enige wat echt helpt om je ex zo snel mogelijk te vergeten is sowieso meteen alle contact verbreken. En liefst ook alle banden.

Klinkt hard maar ik heb het zelf tot nu toe altijd toegepast (ook als ik degene was die werd gedumpt) en ik was altijd vervolgens degene die als eerst weer m'n leven op de rails had

En dit inderdaad. Contact verbreken.

quote:

Op zondag 23 oktober 2011 17:26 schreef _Lily_ het volgende:
Het enige wat echt helpt om je ex zo snel mogelijk te vergeten is sowieso meteen alle contact verbreken. En liefst ook alle banden.

Klinkt hard maar ik heb het zelf tot nu toe altijd toegepast (ook als ik degene was die werd gedumpt) en ik was altijd vervolgens degene die als eerst weer m'n leven op de rails had

Dat werkt niet voor iedereen zo.. Voor mij werkte dat niet. Toen ik al het contact verbrak en onmogelijk had gemaakt bleef ik in mijn boosheid naar hem.. Nu ik wel contact met hem kan hebben maar dit lang niet altijd het geval is heb ik veel meer rust in me en kan ik het allemaal veel beter van me afzetten, en ook echt door met mijn leven..

ik mag me ook melden hier. Sinds gister na ruim 1.5 jaar uit elkaar omdat bij haar het gevoel/de vonk/ verliefdheid er niet meer was. Allebei met veel tegenzin en huilend afscheid genomen. Voel me nu gewoon zwaar klote.

quote:

Op zondag 23 oktober 2011 20:29 schreef hoerezooi het volgende:
ik mag me ook melden hier. Sinds gister na ruim 1.5 jaar uit elkaar omdat bij haar het gevoel/de vonk/ verliefdheid er niet meer was. Allebei met veel tegenzin en huilend afscheid genomen. Voel me nu gewoon zwaar klote.

Heel erg veel sterkte!

*geeft dikke knuffel*