R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hier verder!
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"Relationships are like glass. Sometimes it’s better to leave them broken than try to hurt yourself putting it back together."
De 5 fasen van liefdesverdriet
Iedereen krijgt er wel een keer mee te maken. Misschien maar één keer, misschien wat vaker. De één verwerkt het anders dan de ander, maar we weten allemaal dat het niet leuk is: liefdesverdriet!
Ineens alleen
Samen zijn jullie erachter gekomen dat jullie niet zo'n fantastisch koppel zijn als jullie dachten. Als er een einde komt aan je relatie is dit erg vervelend. Degene met wie je altijd alles deelde is ineens weg. Je bent je beste maatje kwijt. Bij veel mensen resulteert dit besef in liefdesverdriet.
In eerste instantie zal je denken en voornamelijk hopen dat het allemaal wel goed komt. Jullie waren toch zon fantastisch koppel? De ontkenningsfase is de eerste fase die liefdeverdriet kent. Je bent er bijna helemaal zeker van dat jullie in de toekomst toch weer samen komen.
Uit je dak gaan
Na een tijdje ga je inzien dat jullie toch niet samen komen. Je komt dan in de fase waarin je erg boos kan worden. Bij mannen gaat dit ook vaak gepaard met veel agressie. In deze fase worden de meeste mensen ook erg losbollig, gaan veel stappen en sjansen met anderen. Voornamelijk om het zelfvertrouwen op te krikken.
Tot inkeer komen
Na dit gedrag kom je snel weer tot jezelf. Zoveel zelfvertrouwen geven die one night stands je echt niet, als je erachter komt dat het toch allemaal maar voor één nachtje is. Je gaat je eenzaam voelen. Je krijgt het gevoel alsof niemand je meer wil, je voelt je lelijk en alleen. Waarschijnlijk zal je zelfs gaan denken dat je voor altijd een hopeloze single blijft!
Achter de wolken schijnt de zon!
Gelukkig ga je langzamerhand realistisch worden. Dit is de vierde fase van je liefdesverdriet. Je gaat merken dat je leven echt niet alleen maar draait om de liefde. Je gaat je oude liefde loslaten en je eigen leven leven. Natuurlijk heb je het nog af en toe moeilijk, maar het komt allemaal wel goed. Veel vrouwen gaan in deze fase zichzelf helemaal opknappen. Ze nemen een nieuw verfje in hun haren, gaan flink shoppen met vriendinnen en besteden veel aandacht aan hun uiterlijk. Mannen gaan veel met vrienden ondernemen en leuke dingen doen.
Jezelf en de situatie accepteren
In de laatste fase ga je accepteren dat je liefde met je ex-lover echt helemaal over is. Je gaat inzien dat een leven als single helemaal niet zo slecht is. Het heeft natuurlijk ook zo zijn voordelen. Geen vieze haren in het doucheputje, geen gore sokken, lekker stappen en sjansen met mooie andere mensen, noem maar op!
Natuurlijk verwerkt iedereen op zijn eigen manier zijn liefdesverdriet. Soms doorloop je alle fasen en soms maar een paar en sla je er eentje over. In ieder geval weten we één ding zeker: Het komt allemaal goed!
"Relationships are like glass. Sometimes it’s better to leave them broken than try to hurt yourself putting it back together."
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
De Lapo maakte maar geen nieuwe open 
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
Lapo:
quote:De kunst van het loslaten van je ex, een goede topic titel..
Na een relatie van 1,5 jaar ben ik nu alweer een maandje single. Dit was mijn eerste echte liefde.
Zij gaf aan op de dag dat ze het uitmaakte dat ik wel de perfecte match was, maar dat de relatie niet meer werkte. Omdat ik daar precies hetzelfde over denk, kan ik dat maar niet loslaten.
Loslaten gaat bij mij maar erg moeizaam. Het verwerken van een relatie/scharrel deed ik normaal gesproken altijd door onbewust boos te worden en negatief over iemand te denken, en de persoon verder uit mijn leven te wissen. Dit keer probeer ik het positief te zien, en de tijd die wij samen hebben gedeeld te zien als een mooie periode. Het probleem is alleen dat ik het niet echt kan doseren, en dat is vaak erg energieverslindend.
Werkt deze methode wel, of ben ik nu tegen beter weten in aan het romantiseren?
Hearing voices from afar, Join the madness when the curtain falls.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
We are the ones, To ignite the darkened skies.
Boos worden is een onderdeel van het verwerken van je liefdesverdriet. Het is niet meer dan normaal om eerst boos te worden, om er vervolgens over een tijdje op een normale, positieve en fijne manier op terug te kijken. Iedereen wordt op een gegeven moment wel boos. Al is het maar boosheid, omdat je terug verlangt op de een of andere manier en dit niet mogelijk is. Die mooie momenten ga je vanzelf koesteren, ook al kost dat soms wat tijd. Voor de een is dat een paar maanden en voor de ander een paar jaar, afhankelijk van de omstandigheden.
Iedereen verwerkt liefdesverdriet op een andere manier. Ik zie het ook als een mooie periode in m'n leven, maar ik ben wel degelijk boos (en verdrietig). Daarnaast wil ik de persoon ook niet uit m'n leven bannen, maar gewoon proberen om normaal contact te blijven houden.. ondertussen wel verder gaand met ons leven.
Ik heb overigens een heerlijke avond gehad! Ben nu twee weken vrijgezel ongeveer, en ik heb een goede avond gehad met de nieuwe vereniging waar ik bij zit. Ik realiseer me nu, dat er zoveel meer is dan hem en ik heb zoveel zin om allemaal nieuwe ervaringen op de doen en mezelf te ontwikkelen. Ga me vast nog wel kut voelen de komende tijd, maar dit voelt echt als iets fijns!!!! Toch fijn dat ik me even fijn kan voelen.
Iedereen verwerkt liefdesverdriet op een andere manier. Ik zie het ook als een mooie periode in m'n leven, maar ik ben wel degelijk boos (en verdrietig). Daarnaast wil ik de persoon ook niet uit m'n leven bannen, maar gewoon proberen om normaal contact te blijven houden.. ondertussen wel verder gaand met ons leven.
Ik heb overigens een heerlijke avond gehad! Ben nu twee weken vrijgezel ongeveer, en ik heb een goede avond gehad met de nieuwe vereniging waar ik bij zit. Ik realiseer me nu, dat er zoveel meer is dan hem en ik heb zoveel zin om allemaal nieuwe ervaringen op de doen en mezelf te ontwikkelen. Ga me vast nog wel kut voelen de komende tijd, maar dit voelt echt als iets fijns!!!! Toch fijn dat ik me even fijn kan voelen.
Wat een schijtdag.
De ene keer heb je weken nergens last van, en vandaag denk ik er weer heel sterk aan. En dan alleen maar aan de leuke dingen van m'n ex. Terwijl ik vlak voordat het uitging ook wel redelijk op haar was uitgekeken.
Maar toch mis ik haar weer een beetje, geen pijnlijk gevoel maar wel heel erg vervelend. Gelukkig heb ik mezelf onder controle en ga ik haar niet bellen/smsen of whatever.
We hebben trouwens helemaal geen contact meer gehad vanaf de break ruim 2 maanden geleden. Dat vind ik nog het moeilijkste van alles eigelijk. Ik zou het erg op prijs stellen als ik een belletje van haar zou krijgen, ookal is het alleen maar om te vragen hoe het gaat. Want zo vreselijk erg zijn we niet uit elkaar gegaan.
Ik ga volgende week zondag daten met een nieuw meisje, maar toch heb ik het gevoel dat ik er nog niet echt aan toe ben. Maar goed we zullen zien.
[ Bericht 19% gewijzigd door Jackson5 op 16-09-2011 09:02:46 ]
De ene keer heb je weken nergens last van, en vandaag denk ik er weer heel sterk aan. En dan alleen maar aan de leuke dingen van m'n ex. Terwijl ik vlak voordat het uitging ook wel redelijk op haar was uitgekeken.
Maar toch mis ik haar weer een beetje, geen pijnlijk gevoel maar wel heel erg vervelend. Gelukkig heb ik mezelf onder controle en ga ik haar niet bellen/smsen of whatever.
We hebben trouwens helemaal geen contact meer gehad vanaf de break ruim 2 maanden geleden. Dat vind ik nog het moeilijkste van alles eigelijk. Ik zou het erg op prijs stellen als ik een belletje van haar zou krijgen, ookal is het alleen maar om te vragen hoe het gaat. Want zo vreselijk erg zijn we niet uit elkaar gegaan.
Ik ga volgende week zondag daten met een nieuw meisje, maar toch heb ik het gevoel dat ik er nog niet echt aan toe ben. Maar goed we zullen zien.
[ Bericht 19% gewijzigd door Jackson5 op 16-09-2011 09:02:46 ]
Ik voel me opeens ook weer een beetje vreemd, terwijl mijn ex over het algemeen totaal geen rol meer speelt in mijn leven...
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Nee daar heb je helemaal gelijk in, en het feit dat ik daar dus aan twijfel geeft misschien toch aan dat ik het nog altijd niet kan hebben dat ze nooit meer contact met me opneemt..
Wat opzich mijn eigen schuld is denk ik, want na ons laatste contact hadden we 3 maanden totaal radiostilte, waarna zij afgelopen april nog contact met me opnam gewoon met een simpele sms hey hoe is het, wat doe je zoal doe de groetjes thuis etc...
Daar heb ik op geantwoord, maar na haar antwoord vervolgens nooit meer iets van me laten horen... In principe ben ik denk ik dus degene waardoor er nu geen contact meer is, anderzijds is zij degene die het heeft uitgemaakt...
Wat opzich mijn eigen schuld is denk ik, want na ons laatste contact hadden we 3 maanden totaal radiostilte, waarna zij afgelopen april nog contact met me opnam gewoon met een simpele sms hey hoe is het, wat doe je zoal doe de groetjes thuis etc...
Daar heb ik op geantwoord, maar na haar antwoord vervolgens nooit meer iets van me laten horen... In principe ben ik denk ik dus degene waardoor er nu geen contact meer is, anderzijds is zij degene die het heeft uitgemaakt...
Blijf jezelf maar lekker voor de gek houden, Bartje. Als je ex totaal geen rol meer speelt in leven, waarom zit je dan nog steeds elke keer dat je hier post te emmeren over haar?quote:Op dinsdag 20 september 2011 10:44 schreef Bartinhoo het volgende:
Ik voel me opeens ook weer een beetje vreemd, terwijl mijn ex over het algemeen totaal geen rol meer speelt in mijn leven...
Bedacht me juist dat het alweer twee jaar geleden is dat we iets kregen, en alweer ruim een jaar geleden is dat het uit is gegaan..
Ze maakt totaal geen deel meer uit van mijn leven, we hebben totaal geen contact meer en de enige ''link'' die er nog tussen ons is, is dat we nog vrienden zijn op facebook..
Soms vraag ik me wel eens af of ze echt helemaal niets meer met me te maken wil hebben, of dat we gewoon beiden niet de eerste willen zijn die contact op willen nemen.
Zag zojuist weer eens wat fotos van haar op facebook en het deed niet meer echt pijn om ze te zien, maar het voelt nog altijd heel erg vreemd... Ze is over 3 dagen jarig en aan de ene kant zit ik eraan te denken om helemaal niets van me te laten horen om haar gewoon zo voor mezelf helemaal compleet af te stoten, maar aan de andere kant denk ik ook dat ik dit niet kan maken...
Als je je afvraagt hoe het met haar is dan moet je gewoon eens contact opnemen ipv steeds haar gedachten proberen in te vullen. Ik snap wel waarom jij nog single bent want dat is echt een irritante eigenschap. Waarom moet zij per sé contact opnemen met jou ipv andersom???
Vent, ga eens werken aan die onzekerheid. Vrouwen vallen doorgaans niet zo op mannen die alles moeten analyseren en tot op het bot toe moeten ontleden. Je lijkt wel een wijf...
Ach het komt en gaat met buien... Moest gisteren voor werk toevallig iets afleveren bij de efteling, en de laatste keer dat ik daar was, was met haar
Dat soort dingen haalt de tijd met haar altijd weer iets dichterbij waar het normaal al zo lang geleden lijkt, waardoor ik wat meer aan haar moet denken...
Wat de vrouwen betreft heb ik overigens niets te klagen de laatste tijd dus heb niet het idee dat ik naar buiten nog heel erg onzeker overkom wat vrouwen betreft
Durf echter wel toe te geven dat er kennelijk ergens heus nog wel gevoel voor mijn ex zit, en dat is ook de reden waarom ik geen contact met haar wil opnemen, maar stiekem wel hoop dat zij dit bij mij doet...
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
Dat soort dingen haalt de tijd met haar altijd weer iets dichterbij waar het normaal al zo lang geleden lijkt, waardoor ik wat meer aan haar moet denken...
Wat de vrouwen betreft heb ik overigens niets te klagen de laatste tijd dus heb niet het idee dat ik naar buiten nog heel erg onzeker overkom wat vrouwen betreft
Durf echter wel toe te geven dat er kennelijk ergens heus nog wel gevoel voor mijn ex zit, en dat is ook de reden waarom ik geen contact met haar wil opnemen, maar stiekem wel hoop dat zij dit bij mij doet...
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
en ze heeft toch al een poos een nieuwe vriend? Die is waarschijnlijk echt niet meer met jou bezig op de manier waarop jij aan haar denkt. Hard maar waar en daar gaat een initiatief van jou helaas niets aan veranderen. Als je heel eerlijk bent hoop je dan niet een heel klein beetje dat ze je weer terug wil? En dat jij dan in de postie bent om haar terug te nemen/af te wijzen?
Hope is the first step on the road to dissapointment
Dus? Zoals ik het heb gelezen toendertijd had je dat ook aan jezelf te danken.quote:
Ik ben namelijk degene die gedumpt is, terwijl zij juist degene was die aan het begin een relatie met mij bijna forceerde...
En als je niets te klagen hebt wat vrouwen betreft, waarom heb je dan nog geen nieuwe vriendin?
Volgens mij zoek jij gewoon een vervanging van je ex.
Ik heb nog geen nieuwe vriendin omdat een relatie op het moment wel het laatste is waar ik zin in heb, ook met mijn ex...
Geloof me en niet om stoer te doen, ik heb meerdere kansen gehad, en zelfs ook op dit moment...
Toen het net over was had ik eerst een hele lange periode dat ik haar terug wou, toen kwam er een tijd dat ik echt wanhopig een relatie wilde, omdat ik doorhad dat ik mijn ex niet meer terug kon krijgen maar wel enorm een relatie miste...
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen. Heb daardoor een beetje het gevoel dat ik momenteel geen zin heb om er moeite in te steken, en ik mis het eerlijk gezegd ook niet
Maar toch zou ik contact of enige interesse van mijn ex wel fijn vinden ja, en dat hoeft echt niet een heel gesprek te zijn een sms' je van hey hoe is het vind ik al genoeg maar helaas zit zelfs dat er niet meer in....
Momenteel is dat voor mij echt een voorbeeld waarom ik nu denk wat moet ik in godsnaam met een relatie, ergens is het allemaal gebakken lucht..
Geloof me en niet om stoer te doen, ik heb meerdere kansen gehad, en zelfs ook op dit moment...
Toen het net over was had ik eerst een hele lange periode dat ik haar terug wou, toen kwam er een tijd dat ik echt wanhopig een relatie wilde, omdat ik doorhad dat ik mijn ex niet meer terug kon krijgen maar wel enorm een relatie miste...
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen. Heb daardoor een beetje het gevoel dat ik momenteel geen zin heb om er moeite in te steken, en ik mis het eerlijk gezegd ook niet
Maar toch zou ik contact of enige interesse van mijn ex wel fijn vinden ja, en dat hoeft echt niet een heel gesprek te zijn een sms' je van hey hoe is het vind ik al genoeg maar helaas zit zelfs dat er niet meer in....
Momenteel is dat voor mij echt een voorbeeld waarom ik nu denk wat moet ik in godsnaam met een relatie, ergens is het allemaal gebakken lucht..
Ik moet zeggen dat ik het hier mee eens ben.quote:
[..]
Dus? Zoals ik het heb gelezen toendertijd had je dat ook aan jezelf te danken.
En als je niets te klagen hebt wat vrouwen betreft, waarom heb je dan nog geen nieuwe vriendin?
Volgens mij zoek jij gewoon een vervanging van je ex.
Vorig jaar juni postte ik hier ook een hoop, toen had ik het uitgemaakt met m'n toenmalige relatie. Bart postte hier ook, en wat hij nu - ruim een jaar later - post, is echt precies hetzelfde als toen.
Je houdt jezelf voor de gek jongen. Je blijft maar herhalen dat je er niet mee zit, maar je zit er duidelijk nog steeds (erg) mee, iets in je kan het niet verwerken. Ga anders voor de grap eens posts van je lezen die je vorig jaar hebt gepost.
Dit is geen persoonlijke aanval, maar ga eens reflecteren op je eigen situatie. Bedenk je of je wel echt over haar heen bent. Ik zeg van niet.
Je doet alsof het iets vanzelfsprekends is dat men een tweede kans behoort te krijgen wanneer het uitgaat. Als die relatie die je nu helemaal zit op te hemelen zo te gek super fantastisch was, waarom is het nu dan uit?quote:
Nu zit ik echter in een fase dat ik er absoluut niet aan moet denken... Dat heeft misschien ook een beetje te maken met die laatste relatie waarin ik helemaal te gek, super en alles was maar het wel opeens uitging zonder ooit een 2e kans te krijgen.
Weet ik dat het geen persoonlijke aanval is
En ik verwacht hier ook heus geen antwoorden van arme jongen oid..
Maar af en toe voel ik nog wel eens de behoefte om hier te posten, en echt wel een stuk minder dan voorheen. Ik ben op alle fronten doorgegaan en heb nooit meer contact met haar. Heb een heel ander leven op kamers, andere studie, studentenvereniging etc etc, en het overgrote deel van de tijd lijkt ''onze'' relatie ook al heel lang geleden en voelt de afstand hoe die er nu is fijn...
Maar soms gebeurt er iets ( en dat hoeft maar iets heel kleins te zijn zoals een bezoek aan de efteling waar ik voor het laatst met haar was ) , en dan lijkt het opeens weer heel dicht bij te komen allemaal en vind ik het weer ff vreemd hoe het allemaal gelopen is...
En het is uit omdat we totaal niet bij elkaar pasten, maar toch heb ik gevoelens voor haar heel vreemd..
En ik verwacht hier ook heus geen antwoorden van arme jongen oid..
Maar af en toe voel ik nog wel eens de behoefte om hier te posten, en echt wel een stuk minder dan voorheen. Ik ben op alle fronten doorgegaan en heb nooit meer contact met haar. Heb een heel ander leven op kamers, andere studie, studentenvereniging etc etc, en het overgrote deel van de tijd lijkt ''onze'' relatie ook al heel lang geleden en voelt de afstand hoe die er nu is fijn...
Maar soms gebeurt er iets ( en dat hoeft maar iets heel kleins te zijn zoals een bezoek aan de efteling waar ik voor het laatst met haar was ) , en dan lijkt het opeens weer heel dicht bij te komen allemaal en vind ik het weer ff vreemd hoe het allemaal gelopen is...
En het is uit omdat we totaal niet bij elkaar pasten, maar toch heb ik gevoelens voor haar heel vreemd..
Ik krijg bij jou een beetje het idee dat die hele vooruitgang waar je het over hebt slechts een spiegel is die je jezelf voorhoudt en dat wanneer ze je terug zou vragen je dat meteen zou doen.
Tja weet je, ik zie mijn tijd met haar nog altijd als een soort ''veilige'' en vertrouwde tijd waar ik nog altijd een fijn gevoel bij krijg.
Maar als ik nu terugdenk aan hoe ik toen leefde dan schaam ik me een beetje, want dat was absoluut niet goed.
Ik deed de dingen omdat ze vertrouwd voor me voelde, maar ging geen stap vooruit. Daarom bleef ik ook bij haar, terwijl toch twijfelde.
Daarom heb ik wel eens, in tijden zoals nu, met veel ''spannende'' dingen op het programma : presentaties, sollicitatie, tentamens, veel samenwerken met nieuwe mensen etc..., dat ik een beetje terugverlang naar de tijd met haar wat eigenlijk alleen maar bestond uit sporten, samen op mij kamer hangen of een beetje winkelen oid. Terwijl dit leven mij toch veel meer brengt dan destijds met haar, toen ik alleen maar geld uitgaf en mijn opleiding niet haalde etc...
Maar als ik nu terugdenk aan hoe ik toen leefde dan schaam ik me een beetje, want dat was absoluut niet goed.
Ik deed de dingen omdat ze vertrouwd voor me voelde, maar ging geen stap vooruit. Daarom bleef ik ook bij haar, terwijl toch twijfelde.
Daarom heb ik wel eens, in tijden zoals nu, met veel ''spannende'' dingen op het programma : presentaties, sollicitatie, tentamens, veel samenwerken met nieuwe mensen etc..., dat ik een beetje terugverlang naar de tijd met haar wat eigenlijk alleen maar bestond uit sporten, samen op mij kamer hangen of een beetje winkelen oid. Terwijl dit leven mij toch veel meer brengt dan destijds met haar, toen ik alleen maar geld uitgaf en mijn opleiding niet haalde etc...
Tja, zolang die gedachten 'het terug mijmeren naar vroeger' niet uit de hand lopen is het eigenlijk niet een heel groot probleem dunkt me?
Een jaar verder en ik heb nog steeds seks met mn ex.. 
Ook nog steeds intensief contact.. Als ze op stage zit belt en smst ze me regelmatig (ik werk thuis) en ook nodigt ze me vaak uit om naar haar toe te komen om een filmpje te kijken ofzo. Meestal kruipt ze dan dicht tegen me aan en kroelt door mn haar of iets dergelijks. Uiteraard doe ik dat ook bij haar. Af en toe zoent ze me spontaan en passioneel. We lijken wel een stel, maar toch wil ze geen relatie met me. Ik snap het aan de ene kant totaal niet, maar aan de andere kant heb ik zoiets van "lekker genieten van wat ik heb".
Ook nog steeds intensief contact.. Als ze op stage zit belt en smst ze me regelmatig (ik werk thuis) en ook nodigt ze me vaak uit om naar haar toe te komen om een filmpje te kijken ofzo. Meestal kruipt ze dan dicht tegen me aan en kroelt door mn haar of iets dergelijks. Uiteraard doe ik dat ook bij haar. Af en toe zoent ze me spontaan en passioneel. We lijken wel een stel, maar toch wil ze geen relatie met me. Ik snap het aan de ene kant totaal niet, maar aan de andere kant heb ik zoiets van "lekker genieten van wat ik heb".
Zij wil de lusten en niet de lasten.quote:
Een jaar verder en ik heb nog steeds seks met mn ex..
Friend with benefits inderdaad.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ben ik eindelijk helemaal over mijn ex heen en hebben we nog lol gehad laatst samen gaat ze ineens daten met mijn beste vriend............hoe bedoel je akward. Ik hoef hem echt niet meer te spreken en haar eigenlijk ook niet ;/
Waarom niet, uit is uit. Je bent er toch overheen? Doe niet zo kinderachtig.
Of zat je stiekem toch nog op meer te hopen toen jullie zo'n lol hadden saampjes?
Of zat je stiekem toch nog op meer te hopen toen jullie zo'n lol hadden saampjes?
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ik kan het me wel een beetje voorstellen hoor Ro.. Je kunt eroverheen zijn, maar zoiets blijft altijd pijnlijk tenzij het een vriendinnetje van de kleuterklas betreft oid...
Wat die ex vriendin doet zou ze dan zelf grotendeels moeten weten, maar wat me wel pijn zou doen is dat die maat er met haar vandoor gaat. Die had op zijn minst even kunnen vragen of je er problemen mee zou hebben ...
Nog even iets over die ''scharrel'' waar ik het een tijdje geleden over had. Jullie weten waarschijnlijk niet meer waarover ik het heb maargoed...
Had aan het begin niet echt gevoelens voor haar, maar ze ziet er gewoon leuk uit, en ze is lief Zij nam/neemt vaak het initiatief om langs te komen. Soms zegt ze dat ze langskomt, maar als ik toevallig alleen thuis ben dan is ze altijd uit op seks.
Ik had ( en heb ) vaak het gevoel dat ik echt twijfel. Objectief gezien is ze gewoon leuk, en is ze een verbeterde versie van mijn ex (ze lijkt er niet op, maar wel op veel punten beter) maar de gevoelens zijn er gewoon niet, en soms zegt en doet ze dingen waar ik gewoon op afknap..
Zo was er vorige week een verjaardag van een vriend van mij, en zij mocht ook komen samen met een vriendin. Nu zijn wij studenten en geven we nooit belachelijk dure cadeaus, zij had die vriend nog maar een paar keer gezien, en komt aanzetten met een cadeau van (70!! ) euro..
Ik schaamde me dood, ze had zelfs nog een duurder cadeau dan zijn eigen vriendin. Zelf vond ze het hardstikke stoer dat zij het duurste cadeau had, al was het totaal ongepast...
Ze wil graag in onze groep passen en ik vind het lief dat ze het probeert, maar het is allemaal een beetje over de top, tot het genante toe..
Aan het begin dacht ik nog, je moet haar niet nu al aan de kant zetten. Had het idee dat ik haar alleen maar vergeleek met mijn ex en dat ik haar daardoor minder leuk vond. Ik vond dat ik maar even door moest gaan, want dat zou vast wel veranderen..
Inmiddels zit ik er dus aardig diep in, al heeft zij godzijdank ook nog nooit het woord relatie in haar mond genomen.
Ik vind echter dat ze totaal geen karakter heeft. Ze is het klakkeloos eens met wat ik zeg, lijkt geen eigen mening te hebben, en op 9 vd 10 dingen die ik tegen haar zeg krijg ik als antwoord ''hahahaha''...
Als ik haar vraag wat ze aan het doen is dan kan ze doodleuk vertellen dat ze in haar huis is dat wordt verbouwd, waar dus allemaal bouwvakkers rondlopen. Waar ze dan ook nog maar even bescheiden over zichzelf aan toevoegd dat die bouwvakkers het geweldig vinden dat zij er rondloopt.. Beetje een afknapper... Toch blijft het lastig, ze is wel aardig, zelfs een goedzak...
Wat die ex vriendin doet zou ze dan zelf grotendeels moeten weten, maar wat me wel pijn zou doen is dat die maat er met haar vandoor gaat. Die had op zijn minst even kunnen vragen of je er problemen mee zou hebben ...
Nog even iets over die ''scharrel'' waar ik het een tijdje geleden over had. Jullie weten waarschijnlijk niet meer waarover ik het heb maargoed...
Had aan het begin niet echt gevoelens voor haar, maar ze ziet er gewoon leuk uit, en ze is lief
Zij nam/neemt vaak het initiatief om langs te komen. Soms zegt ze dat ze langskomt, maar als ik toevallig alleen thuis ben dan is ze altijd uit op seks. Ik had ( en heb ) vaak het gevoel dat ik echt twijfel. Objectief gezien is ze gewoon leuk, en is ze een verbeterde versie van mijn ex (ze lijkt er niet op, maar wel op veel punten beter) maar de gevoelens zijn er gewoon niet, en soms zegt en doet ze dingen waar ik gewoon op afknap..
Zo was er vorige week een verjaardag van een vriend van mij, en zij mocht ook komen samen met een vriendin. Nu zijn wij studenten en geven we nooit belachelijk dure cadeaus, zij had die vriend nog maar een paar keer gezien, en komt aanzetten met een cadeau van (70!! ) euro..
Ik schaamde me dood, ze had zelfs nog een duurder cadeau dan zijn eigen vriendin. Zelf vond ze het hardstikke stoer dat zij het duurste cadeau had, al was het totaal ongepast...
Ze wil graag in onze groep passen en ik vind het lief dat ze het probeert, maar het is allemaal een beetje over de top, tot het genante toe..
Aan het begin dacht ik nog, je moet haar niet nu al aan de kant zetten. Had het idee dat ik haar alleen maar vergeleek met mijn ex en dat ik haar daardoor minder leuk vond. Ik vond dat ik maar even door moest gaan, want dat zou vast wel veranderen..
Inmiddels zit ik er dus aardig diep in, al heeft zij godzijdank ook nog nooit het woord relatie in haar mond genomen.
Ik vind echter dat ze totaal geen karakter heeft. Ze is het klakkeloos eens met wat ik zeg, lijkt geen eigen mening te hebben, en op 9 vd 10 dingen die ik tegen haar zeg krijg ik als antwoord ''hahahaha''...
Als ik haar vraag wat ze aan het doen is dan kan ze doodleuk vertellen dat ze in haar huis is dat wordt verbouwd, waar dus allemaal bouwvakkers rondlopen. Waar ze dan ook nog maar even bescheiden over zichzelf aan toevoegd dat die bouwvakkers het geweldig vinden dat zij er rondloopt.. Beetje een afknapper... Toch blijft het lastig, ze is wel aardig, zelfs een goedzak...
dat was het voor mij Gister weer eens iets met een ander, leuker meisje gedaan en dat sluit echt het boek van mijn ex
Gister weer eens iets met een ander, leuker meisje gedaan en dat sluit echt het boek van mijn ex
ik heb niet veel van jou gelezen, maar als jij denkt dat je over je ex heen bent dan zit je echt in een droomwereld hoor! Als ik over een jaar nog zo over mijn ex aan het praten ben dan klopt er echt iets niet.quote:
Tja weet je, ik zie mijn tijd met haar nog altijd als een soort ''veilige'' en vertrouwde tijd waar ik nog altijd een fijn gevoel bij krijg.
Maar als ik nu terugdenk aan hoe ik toen leefde dan schaam ik me een beetje, want dat was absoluut niet goed.
Ik deed de dingen omdat ze vertrouwd voor me voelde, maar ging geen stap vooruit. Daarom bleef ik ook bij haar, terwijl toch twijfelde.
Daarom heb ik wel eens, in tijden zoals nu, met veel ''spannende'' dingen op het programma : presentaties, sollicitatie, tentamens, veel samenwerken met nieuwe mensen etc..., dat ik een beetje terugverlang naar de tijd met haar wat eigenlijk alleen maar bestond uit sporten, samen op mij kamer hangen of een beetje winkelen oid. Terwijl dit leven mij toch veel meer brengt dan destijds met haar, toen ik alleen maar geld uitgaf en mijn opleiding niet haalde etc...
Als je er overheen zou zijn, dan zou je namelijk een soort vrede en berusting in de situatie moeten hebben, en niet bij elke scheet die je aan haar doet denken weer gaan zitten denken aan hoe het vroeger was.
Dus ik zou eerst ff een lesje loslaten doen voordat je weer roept dat je er overheen bent. Ik vind het dan weer wel wijs van je dat je geen zin hebt in een nieuwe relatie. Blijkbaar weet je (gezien de onderbouwing die je geeft bij het niet willen van een relatie) diep van binnen dus wel dat je er nog niet overheen bent.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hmm quote knop werkt niet, maar @Goofy uit is inderdaad uit, hoef verder ook niks meer met haar. Gaat mij meer om mijn beste vriend die nooit iets heeft gezegd dat hij haar leuk vindt en nu ineens pats boem raak....
@JiggyJ, ze moet inderdaad zelf weten wat ze doet. Maar om dan vervolgens met mijn beste vriend te gaan daten ging mij toch iets te ver. Hij was al een broer voor me en ken hem echt al 14 jaar. Punt is dat hij gewoon niet eerlijk is geweest en ik dit totaal niet zag aankomen! En ik heb er totaal geen behoefte aan om hun samen te zien.
@JiggyJ, ze moet inderdaad zelf weten wat ze doet. Maar om dan vervolgens met mijn beste vriend te gaan daten ging mij toch iets te ver. Hij was al een broer voor me en ken hem echt al 14 jaar. Punt is dat hij gewoon niet eerlijk is geweest en ik dit totaal niet zag aankomen! En ik heb er totaal geen behoefte aan om hun samen te zien.
In vind eigenlijk ook dat je van de ex van je beste vriend moet afblijven.
En áls je dan onverhoopt toch verliefd wordt op de ex van je beste vriend (of op de beste vriend van je ex) wees er dan vanaf het begin eerlijk over (die vriend moet dat dus doen, je ex niet denk ik). Zo ineens iemand voor een voldongen feit gaan zetten vind ik niet netjes. En het lijkt me ook niet leuk, ook niet als je al over de betreffende ex heen bent
En áls je dan onverhoopt toch verliefd wordt op de ex van je beste vriend (of op de beste vriend van je ex) wees er dan vanaf het begin eerlijk over (die vriend moet dat dus doen, je ex niet denk ik). Zo ineens iemand voor een voldongen feit gaan zetten vind ik niet netjes. En het lijkt me ook niet leuk, ook niet als je al over de betreffende ex heen bent
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Top man! Heel veel plezier, geluk en alles wat er maar te wensen valt voor de komende tijd!!quote:Op vrijdag 23 september 2011 12:31 schreef Cocktailprikker het volgende:
dat was het voor mij
Misschien heb je gelijk.quote:
[..]
ik heb niet veel van jou gelezen, maar als jij denkt dat je over je ex heen bent dan zit je echt in een droomwereld hoor! Als ik over een jaar nog zo over mijn ex aan het praten ben dan klopt er echt iets niet.
Als je er overheen zou zijn, dan zou je namelijk een soort vrede en berusting in de situatie moeten hebben, en niet bij elke scheet die je aan haar doet denken weer gaan zitten denken aan hoe het vroeger was.
Dus ik zou eerst ff een lesje loslaten doen voordat je weer roept dat je er overheen bent. Ik vind het dan weer wel wijs van je dat je geen zin hebt in een nieuwe relatie. Blijkbaar weet je (gezien de onderbouwing die je geeft bij het niet willen van een relatie) diep van binnen dus wel dat je er nog niet overheen bent.
Opmerkingen als dit:
Lijken gewoon niet echt op mij van toepassing. Ik weet wel van mezelf dat de pijn die toen constant in mijn lichaam zat weg is, maar soms nog in een mildere vorm voor een dagje oid boven komt drijven...quote:
dat was het voor mij
Het is toch telkens als ik haar zie of van haar hoor dat ik me weer bedenk dat ik van de een op andere dag aan de kant ben gezet en dat ze nu een nieuwe vriend heeft, terwijl ze altijd tot een week van tevoren heeft gezegd ''ik zou het nooit uitmaken met jou'' etc dat ik denk hmm vaag eigenlijk... Maarja..
Ik kan dan niet over haar denken als zijnde een vreemde, en vergeten hoe hard ze me toen aan de kant heeft gezet oid...
Misschien moet je daar eens mee leren omgaan. Mensen worden gedumpt en dat is nooit leuk, maar hoe jij je hebt gedragen naar haar toe in de relatie had je daar op kunnen wachten dat ze er een keer een punt achter zou zetten. Trek er lering uit en blijf niet hangen bij wat er in het verleden is gezegd, daar heb je nu niks meer aan en dat soort dingen worden nou eenmaal gezegd wanneer je verliefd bent. Feit is dat ze nu weer de status van vreemde heeft. Als je dat niet wilt dan moet je niet hier gaan zitten janken dat ze vervreemdt van je, maar wat met haar afspreken voor zover dat nog nut heeft.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Probeer voor jezelf een manier te vinden om te accepteren dat het zo is gelopen en je geen slachtoffer te voelen van de situatie. Zolang je die gevoelens hebt dat het jou 'is aangedaan' kom je niet echt verder.
Ik heb dat slachtoffer-gevoel soms ook nog, maar het is al veel minder dan het was. Ik ben mezelf gaan afvragen: ben ik onverwacht zo behandeld, of had ik het wel kunnen voorspellen? Wat zegt dit over mij? Waar moet ik op letten tijdens een evt volgende relatie om niet weer in dezelfde situatie te belanden?
De antwoorden op deze vragen zijn confronterend, maar ik voel me nu een stuk sterker. En het gevoel van: alle mannen zijn klootzakken en de volgende gaat me weer pijn doen, is minder, omdat ik weet dat ik veel meer invloed hierop heb dan ik dacht.
Dat zegt niet dat ik het verkeerd heb gedaan (en jij ook niet), maar wel dat ik voortaan wat meer op sommige signalen moet letten (en naar mijn gevoel moet luisteren) ipv te denken dat een ander het beter weet dan ik.
Ik heb dat slachtoffer-gevoel soms ook nog, maar het is al veel minder dan het was. Ik ben mezelf gaan afvragen: ben ik onverwacht zo behandeld, of had ik het wel kunnen voorspellen? Wat zegt dit over mij? Waar moet ik op letten tijdens een evt volgende relatie om niet weer in dezelfde situatie te belanden?
De antwoorden op deze vragen zijn confronterend, maar ik voel me nu een stuk sterker. En het gevoel van: alle mannen zijn klootzakken en de volgende gaat me weer pijn doen, is minder, omdat ik weet dat ik veel meer invloed hierop heb dan ik dacht.
Dat zegt niet dat ik het verkeerd heb gedaan (en jij ook niet), maar wel dat ik voortaan wat meer op sommige signalen moet letten (en naar mijn gevoel moet luisteren) ipv te denken dat een ander het beter weet dan ik.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Fuck, mailtje van mijn ex.. Gisteren.. Wat moet je daar nu mee..
Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben.
Hangt van de inhoud af lijkt me.quote:
Fuck, mailtje van mijn ex.. Gisteren.. Wat moet je daar nu mee..
Dat dus. Verstandigste ongeacht de inhoud is even paar dagen wachten met een eventuele reactiequote:
[..]
Hangt van de inhoud af lijkt me.
Blijf nuchter, reageer niet direct met je gevoel maar ook met je verstand 
En ga weer door met leven
Afspreken vanuit mijn initiatief zal nooit meer gaan lukken, want nog altijd zal ze ervan genieten om mij als een zoort van 2e keer af te wijzen denk ik.... Verder heb je helemaal gelijk!quote:
Misschien moet je daar eens mee leren omgaan. Mensen worden gedumpt en dat is nooit leuk, maar hoe jij je hebt gedragen naar haar toe in de relatie had je daar op kunnen wachten dat ze er een keer een punt achter zou zetten. Trek er lering uit en blijf niet hangen bij wat er in het verleden is gezegd, daar heb je nu niks meer aan en dat soort dingen worden nou eenmaal gezegd wanneer je verliefd bent. Feit is dat ze nu weer de status van vreemde heeft. Als je dat niet wilt dan moet je niet hier gaan zitten janken dat ze vervreemdt van je, maar wat met haar afspreken voor zover dat nog nut heeft.
Zo ga ik proberen te denken! Ik had het denk ik ook wel kunnen verwachten enerzijds. Anderzijds bleef ze maar zeggen dat ik HEt helemaal was voor haar. Ik zie haar nog zitten hier in de woonkamer een week voordat ze het uitmaakte helemaal doen of alles geweldig was. Dat was toen natuurlijk al niet meer zo...quote:
Probeer voor jezelf een manier te vinden om te accepteren dat het zo is gelopen en je geen slachtoffer te voelen van de situatie. Zolang je die gevoelens hebt dat het jou 'is aangedaan' kom je niet echt verder.
Ik heb dat slachtoffer-gevoel soms ook nog, maar het is al veel minder dan het was. Ik ben mezelf gaan afvragen: ben ik onverwacht zo behandeld, of had ik het wel kunnen voorspellen? Wat zegt dit over mij? Waar moet ik op letten tijdens een evt volgende relatie om niet weer in dezelfde situatie te belanden?
De antwoorden op deze vragen zijn confronterend, maar ik voel me nu een stuk sterker. En het gevoel van: alle mannen zijn klootzakken en de volgende gaat me weer pijn doen, is minder, omdat ik weet dat ik veel meer invloed hierop heb dan ik dacht.
Dat zegt niet dat ik het verkeerd heb gedaan (en jij ook niet), maar wel dat ik voortaan wat meer op sommige signalen moet letten (en naar mijn gevoel moet luisteren) ipv te denken dat een ander het beter weet dan ik.
Ik voel me inderdaad ook nog steeds heel erg slachtoffer zoals jullie wel zien aan mijn manier van posten...
Wat natuurlijk wel zo is, is dat veel mensen claimen over hun ex heen te zijn, terwijl deze persoon in feite natuurlijk altijd een zwak punt blijft. Zie hierboven joycie, haar heb ik hier ook al een tijd niet meer gezien. Maar nu krijgt ze een mailtje van haar ex en dan loopt ze er toch weer mee in haar hoofd. Dat soort dingen heeft iedereen imo.
Het komt er op neer dat hij erg spijt heeft van wat hij heeft gedaan, en dat hij zich dat steeds meer gaat beseffen..quote:
[..]
Hangt van de inhoud af lijkt me.
Hij mailde ook om me te feliciteren met mijn woning, en dat hij blij voor me was dat ik nu eindelijk een plekje voor mezelf had.. (Geen idee hoe hij weet dat ik een nieuwe woning heb maar goed..)
Je kunt tegenwoordig zoveel worden, dat ik maar gewoon blijf wie ik ben.
dan inderdaad het contact zo houden (dus geen contact)quote:
[..]
Afspreken vanuit mijn initiatief zal nooit meer gaan lukken, want nog altijd zal ze ervan genieten om mij als een zoort van 2e keer af te wijzen denk ik.... Verder heb je helemaal gelijk!
[..]
Zo ga ik proberen te denken! Ik had het denk ik ook wel kunnen verwachten enerzijds. Anderzijds bleef ze maar zeggen dat ik HEt helemaal was voor haar. Ik zie haar nog zitten hier in de woonkamer een week voordat ze het uitmaakte helemaal doen of alles geweldig was. Dat was toen natuurlijk al niet meer zo...
Ik voel me inderdaad ook nog steeds heel erg slachtoffer zoals jullie wel zien aan mijn manier van posten...
Wat natuurlijk wel zo is, is dat veel mensen claimen over hun ex heen te zijn, terwijl deze persoon in feite natuurlijk altijd een zwak punt blijft. Zie hierboven joycie, haar heb ik hier ook al een tijd niet meer gezien. Maar nu krijgt ze een mailtje van haar ex en dan loopt ze er toch weer mee in haar hoofd. Dat soort dingen heeft iedereen imo.
sja en dat slachtoffergevoel is dus erg bekend.
mijn ex riep ook altijd dat hij niet nog eens zomaar weg zou lopen (had hij al eerder gedaan), en op een vrijdagavond begon hij te zeuren dat ie toch wel twijfels had, dus wij daarover gesproken. eind van het gesprek was dat hij niet wilde dat ik weg zou gaan.
Volgende dag begon ie weer en toen was het uit
en daarna wilde hij me weer terug... ja daaaag! daar trap ik dus niet meer in. (wel even geprobeerd nog maar ik schrok zelfs smorgens wakker met gedachten als: waar ben ik nou eigenlijk mee bezig). Dus toen zei ik hem dat ik niet meer wilde proberen bij elkaar te komen. zegt hij doodleuk: ja maar ik ga dat niet meer doen hoor, weglopen. ik weet nu toch dat je dat niet wil?
toen heb ik gezegd: ja dat heb je me vaker gezegd, wie zegt me dat je dat nu meent?
dat was einde gesprek
ga lekker ergens anders kinderachtig zitten wezen.
maargoed, dit had ik dus kunnen zien aankomen want:
- hij had het vaker gedaan
- hij was altijd al zo manipulatief als wat (ruzies konden nooooooit eraan liggen dat hij wat verkeerd deed; en nu met dat uitmaken vond hij ook dat hij niks verkeerd had gedaan)
- tegen andere mensen is hij gewoon een asociale klootzak: wraakzuchtig, mensen (ouders, hele goede vrienden) laat hij zonder reden en zonder kennisgeving regelmatig 3 maanden links liggen en daarna biedt hij niet eens excuses aan)
- en zo is er vast nog wel meer
Van zo iemand weet ik dus dat ik niet meer moet denken dat die het beste met me voorhebben. Die hebben namelijk maar met 1 iemand het beste voor, namelijk met zichzelf.
(murmeli is soms een beetje naief
)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Ja dat bedoel ik dus...hij is totaal niet eerlijk geweest en gaat nu vrolijk door met daten. Weet ik ook precies waar ik aan toe ben en gaat hij maar zijn gang zonder mij. Houdt niet echt rekening met mij gezien ik het nogal moeilijk heb gehad om mijn ex los te laten. Nu is het gewoon verder gaan, hoe moeilijk dat af en toe ook is!quote:
In vind eigenlijk ook dat je van de ex van je beste vriend moet afblijven.
En áls je dan onverhoopt toch verliefd wordt op de ex van je beste vriend (of op de beste vriend van je ex) wees er dan vanaf het begin eerlijk over (die vriend moet dat dus doen, je ex niet denk ik). Zo ineens iemand voor een voldongen feit gaan zetten vind ik niet netjes. En het lijkt me ook niet leuk, ook niet als je al over de betreffende ex heen bent
Dit. Doe hier wat mee Bart!!quote:
Misschien moet je daar eens mee leren omgaan. Mensen worden gedumpt en dat is nooit leuk, maar hoe jij je hebt gedragen naar haar toe in de relatie had je daar op kunnen wachten dat ze er een keer een punt achter zou zetten. Trek er lering uit en blijf niet hangen bij wat er in het verleden is gezegd, daar heb je nu niks meer aan en dat soort dingen worden nou eenmaal gezegd wanneer je verliefd bent. Feit is dat ze nu weer de status van vreemde heeft. Als je dat niet wilt dan moet je niet hier gaan zitten janken dat ze vervreemdt van je, maar wat met haar afspreken voor zover dat nog nut heeft.
Om het even (kort) op mij te betrekken: Ik denk ook nog vaak (te vaak) aan mijn ex. Dat komt denk ik puur door de leuke tijd die we hadden, en hoort deels nog bij het verwerken van. Ik voel me er al lang niet meer kut onder, die tijd is zo ongeveer wel geweest. Af en toe kleine momentjes. Niet zoals bij Bart. Ik ben wat dat betreft een heel stuk verder. Ik kan oprecht zeggen dat ik open sta voor iemand anders. Ik ben er alleen nog niet zo (actief) mee bezig.
Wat ik bij Bart lees is echter niet goed. Niks mis met hier je verhaal neerzetten, je ei even kwijt willen, dat heb ik ook allemaal gedaan. Maar er staat keer op keer hetzelfde verhaal, en het lijkt alsof je gewoon geen stap verder komt. Zoek een manier om het achter je te laten, of zoek professionele hulp. Misschien dat je het dan beter kunt verwerken. Want eerlijk is eerlijk, over een half jaar staat hier waarschijnlijk nog steeds hetzelfde verhaal...
Ik lees hier lang niet meer iedere dag, en ik reageer ook nog maar zelden, maar ik lees wel alles mee. En het blijft maar hetzelfde verhaal bij Bart..
Het leven gaat verder, er komt heus weer een ander. Kan alleen even duren. En zolang jij zo met je ex bezig blijft, gaat er geen ander komen. Of je krijgt een nieuwe vriendin, terwijl je in je achterhoofd nog steeds met je ex bezig bent.
heeft iemand daar ervaring mee? Ik kan me echt absoluut niet voorstellen hoe iemand anders, hoe geleerd en deskundig dan ook, dat gevoel bij jezelf kan uitschakelen. Zo'n psycholoog kan nog zo goed praten maar het is toch geen rationeel iets, je gevoel luistert niet naar redenatie en tegeltjes wijsheden als "het leven gaat wel verder en je houd nu alleen jezelf tegen", dat weet je zelf ook wel. En medicatie voorschrijven om gevoelens af te vlakken lijkt me helemaal geen oplossing. Wat dan wel? Tijd en die gevoelens uitzitten, ook al kan het heel lang duren (zie Barts verhaal..)quote:
[..]
Wat ik bij Bart lees is echter niet goed. Niks mis met hier je verhaal neerzetten, je ei even kwijt willen, dat heb ik ook allemaal gedaan. Maar er staat keer op keer hetzelfde verhaal, en het lijkt alsof je gewoon geen stap verder komt. Zoek een manier om het achter je te laten, of zoek professionele hulp. Misschien dat je het dan beter kunt verwerken. Want eerlijk is eerlijk, over een half jaar staat hier waarschijnlijk nog steeds hetzelfde verhaal...
Hope is the first step on the road to dissapointment
En hoe lang is het al uit tussen jou en je ex?quote:
[..]
Ja dat bedoel ik dus...hij is totaal niet eerlijk geweest en gaat nu vrolijk door met daten. Weet ik ook precies waar ik aan toe ben en gaat hij maar zijn gang zonder mij. Houdt niet echt rekening met mij gezien ik het nogal moeilijk heb gehad om mijn ex los te laten. Nu is het gewoon verder gaan, hoe moeilijk dat af en toe ook is!
Dit kan natuurlijk een poging van zijn kant zijn om het contact te hervatten en wellicht hoopt 'ie op meer, dus als jij het niet ziet zitten dan zou ik die mail lekker negeren en wellicht zijn mailadres blokkeren.quote:
[..]
Het komt er op neer dat hij erg spijt heeft van wat hij heeft gedaan, en dat hij zich dat steeds meer gaat beseffen..
Hij mailde ook om me te feliciteren met mijn woning, en dat hij blij voor me was dat ik nu eindelijk een plekje voor mezelf had.. (Geen idee hoe hij weet dat ik een nieuwe woning heb maar goed..)
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Medicatie lijkt me geen oplossing. Een psycholoog kan helpen, je moet er wel open voor staan. Verder ben ik het met je eens hoor. Ik bedoel het ook absoluut niet lullig tegenover hem, we weten allemaal hoe het voelt. Maar het feit dat er (mijns inziens) geen echte vooruitgang in z'n posts zit, baart me wel zorgen. Daarom deze suggestie.quote:
[..]
heeft iemand daar ervaring mee? Ik kan me echt absoluut niet voorstellen hoe iemand anders, hoe geleerd en deskundig dan ook, dat gevoel bij jezelf kan uitschakelen. Zo'n psycholoog kan nog zo goed praten maar het is toch geen rationeel iets, je gevoel luistert niet naar redenatie en tegeltjes wijsheden als "het leven gaat wel verder en je houd nu alleen jezelf tegen", dat weet je zelf ook wel. En medicatie voorschrijven om gevoelens af te vlakken lijkt me helemaal geen oplossing. Wat dan wel? Tijd en die gevoelens uitzitten, ook al kan het heel lang duren (zie Barts verhaal..)
Ik heb zelf ook hulp gezocht. Maar dat kwam omdat bij mij zo ongeveer alles wat even mis kon gaan, ook mis ging. Relatie, opleiding, werk... het was even teveel. Ik kan beamen dat je het zelf moet doen. Mijn ervaring is ook dat ik wel wist wat de psycholoog me vertelde, maar dat het verschil tussen gevoel en verstand iets is waar ze me niet mee konden helpen. Dat het bij mij geen baat heeft gehad (ik ben er wel uitgekomen hoor!) wil echter niet zeggen dat het bij iemand anders ook niet werkt...
Misschien heb ik het wat te zwart/wit geschetst in m'n vorige post.
Wat een psych kan doen is je helpen erachter te komen waarom je in hetzelfde cirkeltje blijft draaien met je gedachten. Hij/zij kan je met jezelf confronteren door de juiste vragen te stellen.
En met de kennis die je daarmee opdoet kan je zelf als het goed is stappen zetten. Die je evt samen met de psych bedenkt.
Ik heb daar vaak wel wat aan. Het kost alleen tijd. Soms los je in 1 gesprek een paar dingen op. Een andere keer kom ik thuis en dan denk ik: zonde van mijn tijd. Dus: je kunt wat aan een psych hebben, mits je hem/haar en jezelf de tijd gunt.
En met de kennis die je daarmee opdoet kan je zelf als het goed is stappen zetten. Die je evt samen met de psych bedenkt.
Ik heb daar vaak wel wat aan. Het kost alleen tijd. Soms los je in 1 gesprek een paar dingen op. Een andere keer kom ik thuis en dan denk ik: zonde van mijn tijd. Dus: je kunt wat aan een psych hebben, mits je hem/haar en jezelf de tijd gunt.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Precies.
Waar veel mensen de fout maken is door te denken dat een psycholoog je problemen wel even oplost. Een psycholoog legt de vinger op de zere plek, stelt de juiste vragen, stelt een diagnose op (met jou) en geeft je handvatten om eraan te werken. Je zult het uiteindelijk zelf moeten doen. En als die veranderingen doordringen tot de kern van wat jij bent, dan gaan die veranderingen langzaam (jaren). De wil om iets te veranderen moet er ook zijn.
Soms kun je ook niks veranderen. Dan ga je met de psycholoog leren om iets te accepteren en om er (op een normale manier) mee om te gaan.
Een psycholoog is er voor inzichten. Zelf sta je nooit stil bij wat je doet of denkt, omdat het hoort bij je vaste gedachtenpatroon. Net zoals je niet stilstaat bij ademen. Een psycholoog (soms ook gewoon anderen; vrienden, familie etc.) wijzen je erop en zetten je tot denken. Dan ga je denken...waarom doe ik dit zo? Waarom reageer ik zo? Waar komt dat vandaan?
En dan, dan is de beer los. Als je dan de motivatie hebt om het te veranderen, dan is dat de belangrijkste stap die je tot die tijd hebt kunnen maken m.b.t. het werken aan jezelf. Dat is de moeilijkste stap, erkenning.
Waar veel mensen de fout maken is door te denken dat een psycholoog je problemen wel even oplost. Een psycholoog legt de vinger op de zere plek, stelt de juiste vragen, stelt een diagnose op (met jou) en geeft je handvatten om eraan te werken. Je zult het uiteindelijk zelf moeten doen. En als die veranderingen doordringen tot de kern van wat jij bent, dan gaan die veranderingen langzaam (jaren). De wil om iets te veranderen moet er ook zijn.
Soms kun je ook niks veranderen. Dan ga je met de psycholoog leren om iets te accepteren en om er (op een normale manier) mee om te gaan.
Een psycholoog is er voor inzichten. Zelf sta je nooit stil bij wat je doet of denkt, omdat het hoort bij je vaste gedachtenpatroon. Net zoals je niet stilstaat bij ademen. Een psycholoog (soms ook gewoon anderen; vrienden, familie etc.) wijzen je erop en zetten je tot denken. Dan ga je denken...waarom doe ik dit zo? Waarom reageer ik zo? Waar komt dat vandaan?
En dan, dan is de beer los. Als je dan de motivatie hebt om het te veranderen, dan is dat de belangrijkste stap die je tot die tijd hebt kunnen maken m.b.t. het werken aan jezelf. Dat is de moeilijkste stap, erkenning.
Lekker een dagje vrij nemen met zonneschijn.. hele dag aan haar gedacht omdat ik weinig te doen had verder. Stop dat ook een keer?
Ik besef dat wanneer ik me verveel ik niet meteen moet gaan denken aan hoe het met de ex was, want ik schiet er geen flikker mee op en ben zelf toch tig leuker, zij is enkel nog leuk als pno om eerlijk te zijn.quote:
Lekker een dagje vrij nemen met zonneschijn.. hele dag aan haar gedacht omdat ik weinig te doen had verder. Stop dat ook een keer?
[ Bericht 6% gewijzigd door trekeennummertje op 30-09-2011 12:02:45 ]
Update?quote:
[..]
Het komt er op neer dat hij erg spijt heeft van wat hij heeft gedaan, en dat hij zich dat steeds meer gaat beseffen..
Hij mailde ook om me te feliciteren met mijn woning, en dat hij blij voor me was dat ik nu eindelijk een plekje voor mezelf had.. (Geen idee hoe hij weet dat ik een nieuwe woning heb maar goed..)
Vanaf zaterdag mag ik me hier waarschijnlijk ook gaan melden
Ondanks we nog net geen 2 maanden bij elkaar zijn, toch daarvoor ook een zeer leuke tijd samen gehad wat uiteindelijk
werd. Sinds een maand is ze echter verhuisd naar een andere stad, waar ze een traineeship volgt en zodoende tot over haar oren in het werk zit. Afgelopen weekend niet afgesproken omdat ze rust nodig had van al het werk en alle nieuwe dingen (waaronder relatie) werden haar teveel. Vandaag belletje gekregen dat ze twijfelt, en zaterdag langs komt om er over te praten.
* beertenderrr is alvast begonnen met het verwerkingsproces
we hadden het zo leuk samen
Ondanks we nog net geen 2 maanden bij elkaar zijn, toch daarvoor ook een zeer leuke tijd samen gehad wat uiteindelijk
werd. Sinds een maand is ze echter verhuisd naar een andere stad, waar ze een traineeship volgt en zodoende tot over haar oren in het werk zit. Afgelopen weekend niet afgesproken omdat ze rust nodig had van al het werk en alle nieuwe dingen (waaronder relatie) werden haar teveel. Vandaag belletje gekregen dat ze twijfelt, en zaterdag langs komt om er over te praten. * beertenderrr is alvast begonnen met het verwerkingsproces
we hadden het zo leuk samen
A "Nederlands restaurant" is a 'contradictio in terminus'.
If it don't matter to you, it don't matter to me
If it don't matter to you, it don't matter to me
