Het opgroeien in armoede heeft mij gevormd en ik ben ontzettend voorzichtig geworden met geld uitgeven. Misschien iets te voorzichtig, aangezien ik alleen geld uitgeef aan dingen die ik echt noodzakelijk vind. In mijn tienerjaren ging ik bijvoorbeeld zelden uit omdat ik het geld er niet (echt) voor had. Onder andere dat heeft tot gevolg gehad dat ik tegenwoordig vrijwel geen vrienden meer heb. Het opgroeien in armoede is niet de oorzaak, maar het heeft er wel sterk aan bijgedragen.
Opgroeien in armoede leert je meer waardering op te brengen voor kleinere dingen in het leven. Dingen die anderen misschien niet opvallen of niet interessant (meer) vinden. Helaas is de keerzijde hiervan dat je ook weinig binding hebt met gebruikelijke dingen zoals naar de bioscoop gaan of even een patatje halen. Ik ben ik mijn jeugd ook nog nooit echt op vakantie geweest (afgezien van hier en daar een weekje kamperen bij een boer).
Tegenwoordig kijk ik met enige frustratie terug op mijn jeugd. Ik neem het mijn moeder erg kwalijk dat ze mij heeft laten opgroeien in de situatie waarin ik ben opgegroeid. Vooral omdat het deels aan haar laksheid lag. Soms denk ik wel eens dat ze er bewust voor kiest om zo min mogelijk te doen. (Dit speelt nog steeds).
Ik ben opgegroeid in een klimaat waarin de verwachtingen niet al te hoog waren. Ook niet zo raar als er vrijwel geen geld is en er dus niets kan. Ik heb daardoor een bepaalde fatalistische houding gekregen, waardoor ik op de dag ben gaan leven/mezelf heb laten leven. Een aantal jaren terug ben ik door een emotionele tegenvaller ontzettend veranderd in en aan het denken gezet over het leven dat ik leidde. Sindsdien ben ik aan mijzelf gaan werken en weer terug naar school gegaan. Mijn houding is toen volledig omgeslagen door juist niet naar het minimale te verlangen, maar het maximale. Helaas is de weg die ik moet gaan nog lang, maar ik ben in ieder geval op weg.
Ik ben eigenlijk benieuwd hoe anderen het hebben ervaren om op te groeien in een arm (éénouder)gezin, of dit het fundament van hun leven heeft beïnvloed en of ze er vandaag de dag nog iets van merken.
Ook opgegroeid in 'armoede'. Mijn ouders ontvingen een bijstandsuitkering van 1300 gulden en daar moesten we met 4 van rondkomen. Dus huur, g/w/l eten en drinkne. Een van de meest frustrerende dingen voor mij was, dat mijn broertje en ik samen een hele week met 3 flessen 3es (1 cola, 1 sinas en 1 7 up) moesten doen, waar mijn ouders er minimaal 1 fles wijn èn een krat bier per dag doorheen joegen. Ik vond dat vreselijk oneerlijk.
Anyways, het heeft bij mij precies het omgekeerd resultaat gehad. Ik geef elk dubbeltje het liefst meteen na ontvangs uit. Ik koop het duurste eten en drinken, haal ook vaak eten ipv koken enz. Geef op die manier regelmatig veel te veel uit. Gelukkig heb ik een leuke, goedverdienende baan. Maar welbeschouwd gooi ik per maand zomaar 500 euro over de boeg die ik ook had kunnen sparen of aan andere dingen had kunnen uitgeven. In mijn geval is het een soort anti-reactie geworden, omdat mijn ouders de (voor wat mogelijk was) duurder eten kochten en veel drank, waar wij het met 3es moesten doen en alleen ham of kaas of pindakaas kregen.
[/genoegpersoonlijkgebeuren]
naja, zo dus.
Mensen die 60 jaar geleden opgroeiden zijn ook niet 'gierig' geworden en mensen in arme landen ook niet. Ik denk eerder dat het een karaktertrek van jezelf is, die je misschien ook wel onder andere omstandigheden had ontwikkeld.
Ik betaal de ''luxe'' producten
De nodige dingen kan mijn moeder nog net betalen zoals huur/gas water licht & de nodige boodschappen.
Voor de rest betaal ik alles -> Tv,internet,telefoon auto verzekering benzine dierenarts etc etc
Ook als we nieuwe kleding of bijv een nieuwe stofzuiger nodig hebben betaal ik dat.
Ik vind het af en toe wel moeilijk omdat wij altijd meer geld hadden en we met mate konden doen en laten wat wij wouden.
Maar zo gaan die dingen en ik heb het geaccepteerd.
Soms heb ik er wel moeite mee. Maar het is op dit moment eenmaal niet anders
Dus je leert er mee leven ja.
Ik waardeer alles wel meer.
Als mensen lopen te zeuren hoe klein hun woning wel niet is terwijl ze in een ruime eengezinswoning wonen. Of de verkeerde pindakaas is gehaald en gelijk gaan lopen huilen.
Merkkleding heb ik nooit gedragen dus daar heb ik weinig last van
Maar het gaat allemaal prima
We hebben gelukkig geen voedselbank nodig
Mijn ouders waren niet arm ofzo. Maar wij kregen toch ook enkel in het weekeinde cola. Dat was echt heel normaal toen. En alleen ham, kaas of pindakaas krijgen? Wat is daar dan mis mee? Ham en kaas zijn toch zeker niet goedkoop! Ik heb 'vroeger' ook nooit anders gehad hoor!quote:Op woensdag 18 mei 2011 20:51 schreef BrandX het volgende:
*meld.
Ook opgegroeid in 'armoede'. Mijn ouders ontvingen een bijstandsuitkering van 1300 gulden en daar moesten we met 4 van rondkomen. Dus huur, g/w/l eten en drinkne. Een van de meest frustrerende dingen voor mij was, dat mijn broertje en ik samen een hele week met 3 flessen 3es (1 cola, 1 sinas en 1 7 up) moesten doen, waar mijn ouders er minimaal 1 fles wijn èn een krat bier per dag doorheen joegen. Ik vond dat vreselijk oneerlijk.
Anyways, het heeft bij mij precies het omgekeerd resultaat gehad. Ik geef elk dubbeltje het liefst meteen na ontvangs uit. Ik koop het duurste eten en drinken, haal ook vaak eten ipv koken enz. Geef op die manier regelmatig veel te veel uit. Gelukkig heb ik een leuke, goedverdienende baan. Maar welbeschouwd gooi ik per maand zomaar 500 euro over de boeg die ik ook had kunnen sparen of aan andere dingen had kunnen uitgeven. In mijn geval is het een soort anti-reactie geworden, omdat mijn ouders de (voor wat mogelijk was) duurder eten kochten en veel drank, waar wij het met 3es moesten doen en alleen ham of kaas of pindakaas kregen.
[/genoegpersoonlijkgebeuren]
naja, zo dus.
Wel leuk dat jij precies tegenovergesteld erop gereageerd hebt.
dat heb ik idd ook heel sterk. Merkkleding doet me niets, en ik eet net zo gemakkelijk huismerk als merk-merk. Het moet gewoon lekker zijn. Schaam me daar ook niet voor.quote:Op woensdag 18 mei 2011 20:53 schreef Pixie. het volgende:
Ik zit nu in die situatie
Ik betaal de ''luxe'' producten
De nodige dingen kan mijn moeder nog net betalen zoals huur/gas water licht & de nodige boodschappen.
Voor de rest betaal ik alles -> Tv,internet,telefoon auto verzekering benzine dierenarts etc etc
Ook als we nieuwe kleding of bijv een nieuwe stofzuiger nodig hebben betaal ik dat.
Ik vind het af en toe wel moeilijk omdat wij altijd meer geld hadden en we met mate konden doen en laten wat wij wouden.
Maar zo gaan die dingen en ik heb het geaccepteerd.
Soms heb ik er wel moeite mee. Maar het is op dit moment eenmaal niet anders
Dus je leert er mee leven ja.
Ik waardeer alles wel meer.
Als mensen lopen te zeuren hoe klein hun woning wel niet is terwijl ze in een ruime eengezinswoning wonen. Of de verkeerde pindakaas is gehaald en gelijk gaan lopen huilen.
Merkkleding heb ik nooit gedragen dus daar heb ik weinig last van
Maar het gaat allemaal prima
We hebben gelukkig geen voedselbank nodig
Ik zou ook nooit merkkleding kopen ook al had ik er wel het geld voorquote:
[..]
dat heb ik idd ook heel sterk. Merkkleding doet me niets, en ik eet net zo gemakkelijk huismerk als merk-merk. Het moet gewoon lekker zijn. Schaam me daar ook niet voor.
wij kopen nu onze kleding 2ehands spijkerbroeken voor 3 euro en het ziet er nog goed uit ook
Kijk ondergoed en topjes etc wel gewoon nieuw
maar hoger dan 15 euro voor een kleding stuk daar houd het wel mee op
Ik begrijp dat armoede altijd relatief is. In mijn geval speelt er meer mee dan alleen de armoede, maar ik wil niet teveel in detail treden. Het is zo dat ik van mezelf erg perfectionistisch ben. Dat ben ik altijd al geweest. Ik wil mijn geld uitgeven aan de verkeerde dingen, aangezien ik bang ben dat ik het later nog nodig ga hebben.quote:
Ik weet niet in hoeverre jouw jeugd met je gedrag nu te maken heeft. Relatief gezien (ten opzichte van Nederland 60 jaar terug of vele andere landen) ben je helemaal niet arm opgegroeid. Het was enkel in vergelijking met je omgeving.
Mensen die 60 jaar geleden opgroeiden zijn ook niet 'gierig' geworden en mensen in arme landen ook niet. Ik denk eerder dat het een karaktertrek van jezelf is, die je misschien ook wel onder andere omstandigheden had ontwikkeld.
ach, als je alleen maar anderhalve liter (3 gedeeld door 2) frisdrank in de week krijgt, en verder alleen maar brood met kaas/pindakaas of ham eet, wordt het best een triest verhaal vind ik zelf.quote:
[..]
Mijn ouders waren niet arm ofzo. Maar wij kregen toch ook enkel in het weekeinde cola. Dat was echt heel normaal toen. En alleen ham, kaas of pindakaas krijgen? Wat is daar dan mis mee? Ham en kaas zijn toch zeker niet goedkoop! Ik heb 'vroeger' ook nooit anders gehad hoor!
Wel leuk dat jij precies tegenovergesteld erop gereageerd hebt.
En toentertijd, ham en kaas van dirk van den broek? Heeeeeel goedkoop.
Kleding? Dat was uitsluitend zeeman, maar het liefst 2e hands van de zwarte markt. Leuk joh, op school... Not.
Spullen? die vond je bij het grofvuil (wat toen nog gewoon op straat gezet kon/mocht worden).
We hadden serieus weinig geld, en daarbij legden mijn ouders de prio bij hun drank
Ik zal zelf ook niet snel geld uitgeven aan iets wat ik nutteloos vind. Gewoon niet uit principe. De kerstkaarten in mijn eigen dorp breng ik altijd even met de fiets rond. Dan heb ik weer wat te doen, terwijl ik die 5 euro die ik daarmee uitspaar echt niet zal missen. Ook ga ik nooit met de auto boodschappen doen. Waarom? Niet eens zozeer uit gierigheid, maar wel uit gewoonte.quote:
[..]
Ik begrijp dat armoede altijd relatief is. In mijn geval speelt er meer mee dan alleen de armoede, maar ik wil niet teveel in detail treden. Het is zo dat ik van mezelf erg perfectionistisch ben. Dat ben ik altijd al geweest. Ik wil mijn geld uitgeven aan de verkeerde dingen, aangezien ik bang ben dat ik het later nog nodig ga hebben.
Ik kan ook zo 40 euro uitgeven om ergens echt lekker op een mooie plek te gaan brunchen. Dat vind ik dat wel weer zinvol.
ik koop wel merkkleding, maar alleen als ik het tof/mooi/gaaf vind. Ik loop rustig met een mix van zeeman, Esprit en C&A rond. I don't care, ik vind het leuk en het zit lekker.quote:
[..]
Ik zou ook nooit merkkleding kopen ook al had ik er wel het geld voor
wij kopen nu onze kleding 2ehands spijkerbroeken voor 3 euro en het ziet er nog goed uit ook
Kijk ondergoed en topjes etc wel gewoon nieuw
maar hoger dan 15 euro voor een kleding stuk daar houd het wel mee op
Ik geef geen achterlijk geld uit aan kleding. Een broek van 250 euro? NEe, dat vind ik echt onzin en nergens voor nodig.
MIjn uitgavepatroon heeft zich vooral geuit in het eten en drinken wat ik koop. Daar bezuinig ik niet op, koop uitsluitend wat ik lekker vind en wat de gemak dient. Ik kook alleen als ik zin heb. Dat kan rustig weken achter elkaar zijn, om vervolgens weken achter elkaar eten te halen of uit eten te gaan
.Ik koop alleen kleding als ik niets meer heb om te dragen/alles kapot is.quote:
[..]
ik koop wel merkkleding, maar alleen als ik het tof/mooi/gaaf vind. Ik loop rustig met een mix van zeeman, Esprit en C&A rond. I don't care, ik vind het leuk en het zit lekker.
Ik geef geen achterlijk geld uit aan kleding. Een broek van 250 euro? NEe, dat vind ik echt onzin en nergens voor nodig.
MIjn uitgavepatroon heeft zich vooral geuit in het eten en drinken wat ik koop. Daar bezuinig ik niet op, koop uitsluitend wat ik lekker vind en wat de gemak dient. Ik kook alleen als ik zin heb. Dat kan rustig weken achter elkaar zijn, om vervolgens weken achter elkaar eten te halen
Ik doe gemiddeld drie jaar met twee spijkerbroeken.nah, ik moet er in mijn werk representatief uitzien, dus dat gaat wel wat snellerquote:
[..]
Ik koop alleen kleding als ik niets meer heb om te dragen/alles kapot is.
Maar ik koop niet veel kleding en wat ik heb doe ik zuinig mee. Dat dan weer wel.
.Herkenbaar. Terwijl er wel geld was om de hele dag door te roken in mijn geval.quote:
@LXIV: met het brood met ham/kaas/pindakaas verhaal bedoel ik dus dat we geen warm eten kregen omdat dat te duur was
Dit heb ik ook trouwens wel een beetje..quote:Tegenwoordig kijk ik met enige frustratie terug op mijn jeugd. Ik neem het mijn moeder erg kwalijk dat ze mij heeft laten opgroeien in de situatie waarin ik ben opgegroeid. Vooral omdat het deels aan haar laksheid lag. Soms denk ik wel eens dat ze er bewust voor kiest om zo min mogelijk te doen. (Dit speelt nog steeds).
Mijn vader is van nature heel lui en laks
trekt al voor zolang ik besta en weet een uitkering en heeft nergens zin in
Hij staat ook heel negatief in het leven.
Maar het is wel mijn vader en toch hou k van hem
Ik merk wel nu ik ouder word ik steeds meer eigenschappen van mezelf in mijn vader terug zie
Ik maak nooit iets af waar ik aan begin. Ben heeeeel lui lig het liefst de hele dag op de bank
En zie eerder het negatieve van het positieve.
Terwijl mijn moeder juist het tegenovergestelde is
Maar ik kan hem weinig kwalijk nemen als hij zo in elkaar zit eigenlijk
Ok, dat is duidelijk.quote:
@LXIV: met het brood met ham/kaas/pindakaas verhaal bedoel ik dus dat we geen warm eten kregen omdat dat te duur was
Lag het dan helemaal aan de prijs van warm eten? Want zelfs tegenwoordig nog kun je met een gezin voor 8 euro fatsoenlijk warm eten. Of hadden je ouders geen zin om de boodschappen te doen en te gaan koken?
Het zal in je karakter zitten hoe je op je omstandigheden reageert. Hoe het ook zij ben je nu volwassen vrij om te worden hoe je wil zijn
jah roken was ook een issue iddquote:
[..]
Herkenbaar. Terwijl er wel geld was om de hele dag door te roken in mijn geval.
de een camel en de ander zware van Nelle
Ik leek helaas heel erg op mijn moeder (en een beetje op mijn vader). Maar ik heb er inmiddels voor gekozen om niet dezelfde kansloze kant op te gaan als hen en hard te werken voor mijn toekomst.quote:
[..]
Dit heb ik ook trouwens wel een beetje..
Mijn vader is van nature heel lui en laks
trekt al voor zolang ik besta en weet een uitkering en heeft nergens zin in
Hij staat ook heel negatief in het leven.
Maar het is wel mijn vader en toch hou k van hem
Ik merk wel nu ik ouder word ik steeds meer eigenschappen van mezelf in mijn vader terug zie
Ik maak nooit iets af waar ik aan begin. Ben heeeeel lui lig het liefst de hele dag op de bank
En zie eerder het negatieve van het positieve.
Terwijl mijn moeder juist het tegenovergestelde is
Maar ik kan hem weinig kwalijk nemen als hij zo in elkaar zit eigenlijk
Dat argument "het blijven toch je ouders" geloof ik niet in en ik heb ze inmiddels de rug toegekeerd.
Kloptquote:
[..]
Ik leek helaas heel erg op mijn moeder (en een beetje op mijn vader). Maar ik heb er inmiddels voor gekozen om niet dezelfde kansloze kant op te gaan als hen en hard te werken voor mijn toekomst.
Dat argument "het blijven toch je ouders" geloof ik niet in en ik heb ze inmiddels de rug toegekeerd.
Maar ik ken jou hele situatie niet dus ik kan daar ook niet over oordelen
Maar mijn vader naja hij bedoeld het allemaal goed
maar het komt er allemaal zo kut uit
Het ligt niet zozeer aan het geld. Het ligt aan de mate waarin prioriteiten worden gesteld. Mijn moeder vond gezond eten minder belangrijk dat chips, frisdrank en rookwaar en had geen zin om alles zelf te moeten doen. Consequentie was dus dat bewerkt eten te duur was en onbewerkt te veel moeite.quote:
[..]
Ok, dat is duidelijk.
Lag het dan helemaal aan de prijs van warm eten? Want zelfs tegenwoordig nog kun je met een gezin voor 8 euro fatsoenlijk warm eten. Of hadden je ouders geen zin om de boodschappen te doen en te gaan koken?
Drum. En dan eens in de tijd een goedkoop merk van de Aldi proberen, wat dan toch niet beviel.quote:
[..]
jah roken was ook een issue idd
de een camel en de ander zware van Nelle
Mijn ouders zijn slim genoeg om dingen goed te doen, maar ze waren gewoon te laks.quote:
[..]
Klopt
Maar ik ken jou hele situatie niet dus ik kan daar ook niet over oordelen
Maar mijn vader naja hij bedoeld het allemaal goed
maar het komt er allemaal zo kut uit
Ja, dat is lastig. Overigens denk ik dat het voor de gezondheid niet eens zo gek veel uitmaakt. Wel voor de smaakontwikkeling en de geborgenheid, regelmaat, discipline. Dat soort dingen.quote:
[..]
Het ligt niet zozeer aan het geld. Het ligt aan de mate waarin prioriteiten worden gesteld. Mijn moeder vond gezond eten minder belangrijk dat chips, frisdrank en rookwaar en had geen zin om alles zelf te moeten doen. Consequentie was dus dat bewerkt eten te duur was en onbewerkt te veel moeite.
Maar ook hier zul je zien dat sommige kinderen uit zulke gezinnen later heel succesvol en gedisciplineerd worden en mensen die juist in meer gestructureerde gezinnen opgroeien falen.
mjah, beetje en-en denk ik als ik terugkijk. Ze waren beiden alcoholist, dus tja, daar gaat het beetje geld wat er is aan op. Wat we wel aten waren pakken bami van 4 gulden (van die kleine platte, zoals de bami bij de chinees) en ik vond die vreselijk goor. En echt vreselijk. Het was wat zurig, dus ik wilde het niet vreten. Dus tja, hup in de douche zitten met je bord tot je het op had, want eten weggooien was not-done.quote:
[..]
Ok, dat is duidelijk.
Lag het dan helemaal aan de prijs van warm eten? Want zelfs tegenwoordig nog kun je met een gezin voor 8 euro fatsoenlijk warm eten. Of hadden je ouders geen zin om de boodschappen te doen en te gaan koken?
Gevleugelde uitspraak: de biaffra kindjes hebben niets, wees dankbaar
. Heb daar een aardig trauma aan over gehouden 
. Als ik die bami alleen al zie ga ik over mijn nek 
Je kan die pakken nog steeds kopen, ook in macaroni en spagettivorm, nu 4 euro Mijn vader kòn wel heel goed koken! De heerlijkste indische rijsttafel kon hij maken, daar was hij dan een kleine week mee bezig. Dat deed hij een keer per jaar. Vrat mijn vingers er bij op
maar goed, het was dus vooral vaak gewoon brood. Want dat was goedkoper dan warm eten, al helemaal wanneer je zou spreken over verse groente of vlees.
Heel herkenbaar idd. Verkeerde prioriteiten.quote:
[..]
Het ligt niet zozeer aan het geld. Het ligt aan de mate waarin prioriteiten worden gesteld. Mijn moeder vond gezond eten minder belangrijk dat chips, frisdrank en rookwaar en had geen zin om alles zelf te moeten doen. Consequentie was dus dat bewerkt eten te duur was en onbewerkt te veel moeite.
Tuurlijk. Het verschilt heel erg. De opvoeding op zich is natuurlijk ook bepalend. Ik ken daar een levend voorbeeld van...quote:
[..]
Ja, dat is lastig. Overigens denk ik dat het voor de gezondheid niet eens zo gek veel uitmaakt. Wel voor de smaakontwikkeling en de geborgenheid, regelmaat, discipline. Dat soort dingen.
Maar ook hier zul je zien dat sommige kinderen uit zulke gezinnen later heel succesvol en gedisciplineerd worden en mensen die juist in meer gestructureerde gezinnen opgroeien falen.
Die pakken hadden wij bijna wekelijks.quote:
[..]
mjah, beetje en-en denk ik als ik terugkijk. Ze waren beiden alcoholist, dus tja, daar gaat het beetje geld wat er is aan op. Wat we wel aten waren pakken bami van 4 gulden (van die kleine platte, zoals de bami bij de chinees) en ik vond die vreselijk goor. En echt vreselijk. Het was wat zurig, dus ik wilde het niet vreten. Dus tja, hup in de douche zitten met je bord tot je het op had, want eten weggooien was not-done.
Gevleugelde uitspraak: de biaffra kindjes hebben niets, wees dankbaar
Mijn smaakzin is daardoor volledig verziekt geraakt.Dat argument over kindjes in Afrika komt mij inmiddels de neus uit.
ook dit klopt. Voor een groot deel heeft het ook te maken met je eigen karakter. Ik had twee hele intelligente ouders, doch zij waren niet bij machte om er wat mee te doen.Nou was dat in hun tijd ook erg moeilijk. Recessie jaren '70, beiden geen diploma's, mijn vader al rond de vijftig (hij kreeg mij toen hij 40 was en mijn broertje 2 jaar daarna) en fysiek door zijn circusachtergrond nog maar tot weinig in staat. Mijn moeder had een dramatische jeugd achter de rug en kon niet goed meer lopen en nog wat zaken.quote:
[..]
Ja, dat is lastig. Overigens denk ik dat het voor de gezondheid niet eens zo gek veel uitmaakt. Wel voor de smaakontwikkeling en de geborgenheid, regelmaat, discipline. Dat soort dingen.
Maar ook hier zul je zien dat sommige kinderen uit zulke gezinnen later heel succesvol en gedisciplineerd worden en mensen die juist in meer gestructureerde gezinnen opgroeien falen.
Dus tja, nuchter en objectief beschouwd snap ik dat de dingen voor een deel gelopen zijn zoals ze gelopen zijn, maar ben ik voor een deel ook heel boos hoe ze er mee om zijn gegaan.
handje schudden?quote:
Zeer herkenbaar allemaal, Moest vroeger altijd in 2e handskleding lopen (van mijn neven) altijd maar het goedkoopste van het goedkoopste moeten hebben, maar zuipen en roken konden ze wel. met als gevolg dat ik door al die trauma`s echt als een god in frankrijk ben gaan leven. heb een goed betaalde baan en geef makelijk 1000 euro per week uit aan lekker eten, jkeding en zinloze bullshit. en sparen was dat?
dat doe ik ook te vaak is puur nog steeds, na al die jaren, een antireactie 
Over die gezondheid gesproken. Ik heb nooit geleerd om fruit te eten (hadden we zelden) en ik ben veel te dik geworden door al het slechte eten.quote:
[..]
Ja, dat is lastig. Overigens denk ik dat het voor de gezondheid niet eens zo gek veel uitmaakt. Wel voor de smaakontwikkeling en de geborgenheid, regelmaat, discipline. Dat soort dingen.
Maar ook hier zul je zien dat sommige kinderen uit zulke gezinnen later heel succesvol en gedisciplineerd worden en mensen die juist in meer gestructureerde gezinnen opgroeien falen.
ja maar hoe kom je er vanaf?quote:
[..]
handje schudden?
Ik ken dus iemand die in de AOW terecht is gekomen en met gigantische schulden zat opgescheept. Toch heeft ze haar dochter alles gegeven dat ze nodig had, waardoor ze een gezonde en stabiele persoon is geworden. Dat heeft mij overigens heel erg aan het denken gezet over mijn opvoeding.quote:
[..]
Dus tja, nuchter en objectief beschouwd snap ik dat de dingen voor een deel gelopen zijn zoals ze gelopen zijn, maar ben ik voor een deel ook heel boos hoe ze er mee om zijn gegaan.
mijn eye-opener was een sabbatical van vier maanden in de Italiaanse bergen. Ik leefde op een vakantiekamp waar we bergtochten maakten. We leefden in een tent waar we alleen in sliepen en hadden een hele grote gezamelijke keukentent waar ook de gasten gewoon zaten. We hadden niets, alleen eten en bier (:D). Geen internet, geen gadgets, alleen muziek uit een oude Creative Zen. En weet je wat? het was de gelukkigste tijd in mijn leven ooit!quote:
Dat heeft gerelativeerd. Ik ben nu een stuk rustiger in mijn uitgaven. Nog lang niet daar waar ik wezen wil, maar wel een eind op weg.
Ik denk trouwens dat ik ook wel meer zou uitgeven als geld genoeg had. Maar zit momenteel ook niet echt ruim in het geld...quote:
Zeer herkenbaar allemaal, Moest vroeger altijd in 2e handskleding lopen (van mijn neven) altijd maar het goedkoopste van het goedkoopste moeten hebben, maar zuipen en roken konden ze wel. met als gevolg dat ik door al die trauma`s echt als een god in frankrijk ben gaan leven. heb een goed betaalde baan en geef makelijk 1000 euro per week uit aan lekker eten, jkeding en zinloze bullshit. en sparen was dat?
ik zit gewoon te denken om een of andere cursus ervoor te gaan volgen, of anders maar een jaartje weg te gaan even back to basic. aangezien dit niet goed blijft gaan als ik zo doorga ben nog maar 26 en moet en zal altijd alles tot aan de laatste cent opmaken terwijl mensen die het daar in tegen niet zo breed hebben, het wel voorelkaar krijgen om te sparen en gelukkig te zijn met wat ze hebben. bijvoorbeeld ik koop een nieuwe auto en ben er een week later al weer zat van en doe hem weg voor een andere.quote:
[..]
mijn eye-opener was een sabbatical van vier maanden in de Italiaanse bergen. Ik leefde op een vakantiekamp waar we bergtochten maakten. We leefden in een tent waar we alleen in sliepen en hadden een hele grote gezamelijke keukentent waar ook de gasten gewoon zaten. We hadden niets, alleen eten en bier (:D). Geen internet, geen gadgets, alleen muziek uit een oude Creative Zen. En weet je wat? het was de gelukkigste tijd in mijn leven ooit!
Dat heeft gerelativeerd. Ik ben nu een stuk rustiger in mijn uitgaven. Nog lang niet daar waar ik wezen wil, maar wel een eind op weg.
Heb je niet gewoon een koopverslaving?quote:
[..]
ik zit gewoon te denken om een of andere cursus ervoor te gaan volgen, of anders maar een jaartje weg te gaan even back to basic. aangezien dit niet goed blijft gaan als ik zo doorga ben nog maar 26 en moet en zal altijd alles tot aan de laatste cent opmaken terwijl mensen die het daar in tegen niet zo breed hebben, het wel voorelkaar krijgen om te sparen en gelukkig te zijn met wat ze hebben. bijvoorbeeld ik koop een nieuwe auto en ben er een week later al weer zat van en doe hem weg voor een andere.
kan, maar ik herken het wel, en ik vind van mezelf zeer zeker niet dat ik koopverslaafd ben. Ik ga neit wekelijks de stad in voor nieuwe dingen enzo.quote:
[..]
Heb je niet gewoon een koopverslaving?
Heb inmiddels ook geleerd blij te zijn met wat ik heb. Combinatie van ouder worden (ik ben bijna 40) en de sabbatical.
kan gewoon niet sparen!quote:
[..]
Heb je niet gewoon een koopverslaving?
hey, baat het niet schaadt het niet. En je kan jezelf daarbij de vraag stellen: waarom koop je het? Wie wil je de loef af steken? Koop je het voor jezelf, of voor anderen, dat zij zien wat je nu wel hebt (omdat je het vroeger niet had)? Dat laatste had ik vroeger last vanquote:
[..]
ik zit gewoon te denken om een of andere cursus ervoor te gaan volgen, of anders maar een jaartje weg te gaan even back to basic. aangezien dit niet goed blijft gaan als ik zo doorga ben nog maar 26 en moet en zal altijd alles tot aan de laatste cent opmaken terwijl mensen die het daar in tegen niet zo breed hebben, het wel voorelkaar krijgen om te sparen en gelukkig te zijn met wat ze hebben. bijvoorbeeld ik koop een nieuwe auto en ben er een week later al weer zat van en doe hem weg voor een andere.
Laat dan gewoon iedere maand 500 euro rechtstreeks van je salaris afschrijven richting een spaarrekening waar je het niet kan opnemen. Die 500 euro mis je echt niet.quote:
Toch loopt zo'n bedrag over de jaren aardig op dan.
sowieso, drugsquote:
ik heb ook soms wel hele slechte eigenschappen, beste bult drugs ophalen en dan alles in een keer opmaken. maar dat is nou van de baan aangezien ik mn nieuwe auto in de prak gereden heb en een aantal gebroken ribben heb.
.Dat is gelukkig een vloek waar ik ver van heb kunnen blijven. Dan heb ik het niet over alcohol, want ik lust graag een wijntje/biertje/whiskey, maar drugs als wiet, coke, hasj, whatever gelukkig nooit. Zonde van mijn geld en mijzelf.
heb wat dat betreft een hele erge tijd gehad (speed) 5 jaar terug was dat ongeveer. maar heb nog wel af en toe coke gebruikt en, ik ben dan iemand die geen grenzen meer heeft. das met drank ook netzo bij mij 1 fles is nooit voldoende maakt niet uit wat het isquote:
[..]
sowieso, drugs
Dat is gelukkig een vloek waar ik ver van heb kunnen blijven. Dan heb ik het niet over alcohol, want ik lust graag een wijntje/biertje/whiskey, maar drugs als wiet, coke, hasj, whatever gelukkig nooit. Zonde van mijn geld en mijzelf.
Misschien eens naar de dokter gaan?quote:
[..]
heb wat dat betreft een hele erge tijd gehad (speed) 5 jaar terug was dat ongeveer. maar heb nog wel af en toe coke gebruikt en, ik ben dan iemand die geen grenzen meer heeft. das met drank ook netzo bij mij 1 fles is nooit voldoende maakt niet uit wat het is
zelfs met boodschappen heb moeite mee terwijl dat bij lange na niet nodig is... auto's heb ik iets minder moeite mee omdat ik dat gebruik voor werk enzo. behoorlijk serieus probleem
ik blokkeer volledig om zelf iets aan me te geven.das meer een probleem van 1x in de maand of minder. lijkt me niet iets om mee naar de dokter te gaan.quote:
Mijn dokter ging al helemaal stuiteren toen ik zei dat ik regelmatig een fles wijn leegdronk.quote:
[..]
das meer een probleem van 1x in de maand of minder. lijkt me niet iets om mee naar de dokter te gaan.
regelmatig in de vorm van 3x per week?quote:
[..]
Mijn dokter ging al helemaal stuiteren toen ik zei dat ik regelmatig een fles wijn leegdronk.
Zoiets ja.quote:
[..]
regelmatig in de vorm van 3x per week?
Sorry, maar je kan niet alles afwentelen. Ik weet niet hoe oud je bent maar je kan lezen, jezelf informeren, je weet nu dat fruit handig is dus dan kan je gaan afvallen enzovoorts.quote:
[..]
Over die gezondheid gesproken. Ik heb nooit geleerd om fruit te eten (hadden we zelden) en ik ben veel te dik geworden door al het slechte eten.
Vind het echt flauwekul. Ik kom uit een welvarend gezin maar mijn moeder kookte zeer slecht, als er al groente waren kookte ze die tot moes, ik kende het snackbarmenu uit mijn hoofd. Ik kookte vanaf mijn 14 voo rhet gezin om nog wat fatsoenlijks binnen te krijgen! En ik ben niet te dik.
Kleren droeg ik van mijn broer. Ken mensen uit een heel rijk gezin en die kregen op vakantie geeneens een ijsje, vond hun vader zonde van het geld, ze moesten maar water drinken op de wc.
Je zit gewoon onwijs te klagen. Je zal het ongetwijfeld zwaar hebben gehad maar dat zal eerder aan de verdere gezinssituatie hebben gelegen dan aan de financiële situatie per sé. Je geeft zelf al aan dat de moeder van een vriendinnetje met WAO en schulden wél goed voor haar kind kon zorgen.
Snap gewoon niet waarom je je focused op zaken als cola en eten terwijl het hem daar helemaal niet in zit.
dat lijkt mij ook niet gezond. maar ik kan daar niet over oordelen. als ik los ga is het altijd in het weekendquote:
Waar zit het hem dan in volgens jou?quote:
[..]
Sorry, maar je kan niet alles afwentelen. Ik weet niet hoe oud je bent maar je kan lezen, jezelf informeren, je weet nu dat fruit handig is dus dan kan je gaan afvallen enzovoorts.
Vind het echt flauwekul. Ik kom uit een welvarend gezin maar mijn moeder kookte zeer slecht, als er al groente waren kookte ze die tot moes, ik kende het snackbarmenu uit mijn hoofd. Ik kookte vanaf mijn 14 voo rhet gezin om nog wat fatsoenlijks binnen te krijgen! En ik ben niet te dik.
Kleren droeg ik van mijn broer. Ken mensen uit een heel rijk gezin en die kregen op vakantie geeneens een ijsje, vond hun vader zonde van het geld, ze moesten maar water drinken op de wc.
Je zit gewoon onwijs te klagen. Je zal het ongetwijfeld zwaar hebben gehad maar dat zal eerder aan de verdere gezinssituatie hebben gelegen dan aan de financiële situatie per sé. Je geeft zelf al aan dat de moeder van een vriendinnetje met WAO en schulden wél goed voor haar kind kon zorgen.
Snap gewoon niet waarom je je focused op zaken als cola en eten terwijl het hem daar helemaal niet in zit.
Gebrek aan liefde, aandacht en regelmaat.quote:
[..]
Waar zit het hem dan in volgens jou?
Je bent niet de enige, ik herken het bij mijn moeder. Alhoewel die niet in armoede is opgegroeid en mijn ouders ook niet arm zijn, heeft mijn moeder enorm veel moeite om geld aan haarzelf uit te geven, maar aan mijn vader en mij vindt ze het geen probleem.quote:
ik leef in ''armoede'' en heb de grootste moeite om ook maar een cent aan me eigen uit te geven maar ja geef wel weer een smak geld uit om een kennis een nieuwe auto voor zijn verjaardag te kopen
zelfs met boodschappen heb moeite mee terwijl dat bij lange na niet nodig is... auto's heb ik iets minder moeite mee omdat ik dat gebruik voor werk enzo. behoorlijk serieus probleem
Het is nog wiedes dat ouders die geen geld over hebben voor gezond eten en een beetje leuk leven voor hun kinderen, niet bepaald liefde en aandacht aan hun kinderen schenkt. Ooit van de Piramide van Maslow gehoord? In mijn geval was alleen de eerste trap echt van toepassing.quote:
[..]
Gebrek aan liefde, aandacht en regelmaat.
ik vind het een pure geld verspilling om wat dan ook voor me te kopen al gaat het iets beter en uiteraard speelt wat er in mijn jeugd gebeurt is daarin een grote rol in.quote:
[..]
Je bent niet de enige, ik herken het bij mijn moeder. Alhoewel die niet in armoede is opgegroeid en mijn ouders ook niet arm zijn, heeft mijn moeder enorm veel moeite om geld aan haarzelf uit te geven, maar aan mijn vader en mij vindt ze het geen probleem.
Die hadden gewoon kutouders?quote:
Kan me voorstellen dat dat voor jou minder clear cut is dan voor mensen die met geld opgroeiden maar de rest van de pyramide ook niet kregen, die weten logischerwijs dat het geld niks betekent.
Zaten dus in de situatie dat mishandeling vaker wel dan niet voorkwam op een dag.
We hebben toen eerst een jaar in een vrouwenopvang gezeten, amper geld voor iets en hebben later 4 hoog in een achterstandswijk gewoond en toen hadden we ook niet bepaald breed, geen geld voor speelgoed, siroop kreeg ik enkel in het weekend een glaasje, een zakje chips hetzelfde verhaal, kleding via via en ga zo maar door.
Was zeker geen makkelijke tijd, maar ik had niet willen weten hoe ik er anders nu bij had gezeten.
En natuurlijk heeft me dat gevormd, besef ik de waarde van geld meer en hoeveel meer het belangrijk is om gewoon te kunnen genieten, van elkaar, de omgeving, de liefde, vrienden, dingen doen.
Ik geef tegenwoordig gerust honderden euro's uit voor hobbies, maar tegelijkertijd zet ik wel de verwarming uit en pak ik een trui als het fris in huis is, gooi ik dingen die enige waarde hebben niet zomaar weg ook al gebruiken we het niet, koop ik geen dure merkkleding, haal ik de bank van Marktplaats, word ik 'boos' wanneer we weer allerlei voedsel kunnen weggooien omdat het over de datum is en ga zo maar door.
Uiteindelijk blijft dat zuinige er dan wel inzitten als je altijd op de kleintjes moest letten vroeger.
We hadden dan wel amper geld, maar ik heb nooit het gevoel gehad dat ik tekort kwam, iets dat ik later wel ervoer toen ze met mijn stiefvader iets kreeg.
Toen kwam er een hoop geld in het laatje, maar tegelijkertijd werd er minder gedaan, spelcomputer werd gekocht, nieuwe TV's, bergen speelgoed, internet, een computer, complete kledingkasten en ga zo maar door, maar het 'leuke dingen doen' werd steeds minder, geen spelletjes meer aan de keukentafel, niet meer met de trein (was toen gratis) op zoek naar dingen om te doen die weinig/niets kostte, niet meer naar het park, geen balletje meer trappen etc.
We hadden veel meer in huis, konden meer uitgeven maar ik werd er niet gelukkiger van en heb geregeld gedacht, was het maar gewoon nog zoals toen.
Dat heb ik ook, ik geef graag aan de mensen om me heen waar ik om geef, maar mezelf "vergeet" ik.quote:
ik leef in ''armoede'' en heb de grootste moeite om ook maar een cent aan me eigen uit te geven maar ja geef wel weer een smak geld uit om een kennis een nieuwe auto voor zijn verjaardag te kopen
Precies! Net als jij gewoon kutouders hebt. Je hebt kutouders met geld en kutouders zonder geld. Het blijven kutouders en je krijgt er allemaal een knauw van mee.quote:
quote:
[..]
Dat heb ik ook, ik geef graag aan de mensen om me heen waar ik om geef, maar mezelf "vergeet" ik.
Ik heb juist het omgekeerde. Het liefste zou ik zelfs geen belasting betalen. Elke cent wil ik voor mezelf houden.Ik heb echt moeten leren om te delen. Toen ik een jaartje of 15 was ging ik bij een jeugdvereniging en toen merkte ik hoe egoïstisch ik eigenlijk was. Niet dat ik er toen mee zat... Uiteindelijk er maar voor gekozen om gewoon niets mee te nemen/te kopen zodat ik het ook niet hoefde te delen.
Dat zal het dan wel zijn.quote:
[..]
Precies! Net als jij gewoon kutouders hebt. Je hebt kutouders met geld en kutouders zonder geld. Het blijven kutouders en je krijgt er allemaal een knauw van mee.
Ik ben ook een foutje. Dat wordt al tegen me gezegd sinds ik in de pubertijd zit.Ik heb dan wel niet dat meegemaakt wat jij hier vertelt maar ken wel soortgelijk verhalen.quote:
Mijn ouders zijn rond mijn achtste gescheiden en vanaf toen heb ik bij mijn moeder gewoond tot ik het huis uit ging. Mijn moeder heeft eerst kort gewerkt en is vervolgens in de bijstand terechtgekomen. Later is ze doorgestroomd naar de WAO. Ik ben dus opgegroeid in een vrij armoedige omgeving. Er was eigenlijk nooit ergens geld voor en als de wasmachine of auto kapot ging, was er altijd paniek in de tent. Ik heb zelfs een keer op mijn donder gehad toen ik een boterham met hagelslag aan een buurtgenootje gaf.
Het opgroeien in armoede heeft mij gevormd en ik ben ontzettend voorzichtig geworden met geld uitgeven. Misschien iets te voorzichtig, aangezien ik alleen geld uitgeef aan dingen die ik echt noodzakelijk vind. In mijn tienerjaren ging ik bijvoorbeeld zelden uit omdat ik het geld er niet (echt) voor had. Onder andere dat heeft tot gevolg gehad dat ik tegenwoordig vrijwel geen vrienden meer heb. Het opgroeien in armoede is niet de oorzaak, maar het heeft er wel sterk aan bijgedragen.
Opgroeien in armoede leert je meer waardering op te brengen voor kleinere dingen in het leven. Dingen die anderen misschien niet opvallen of niet interessant (meer) vinden. Helaas is de keerzijde hiervan dat je ook weinig binding hebt met gebruikelijke dingen zoals naar de bioscoop gaan of even een patatje halen. Ik ben ik mijn jeugd ook nog nooit echt op vakantie geweest (afgezien van hier en daar een weekje kamperen bij een boer).
Tegenwoordig kijk ik met enige frustratie terug op mijn jeugd. Ik neem het mijn moeder erg kwalijk dat ze mij heeft laten opgroeien in de situatie waarin ik ben opgegroeid. Vooral omdat het deels aan haar laksheid lag. Soms denk ik wel eens dat ze er bewust voor kiest om zo min mogelijk te doen. (Dit speelt nog steeds).
Ik ben opgegroeid in een klimaat waarin de verwachtingen niet al te hoog waren. Ook niet zo raar als er vrijwel geen geld is en er dus niets kan. Ik heb daardoor een bepaalde fatalistische houding gekregen, waardoor ik op de dag ben gaan leven/mezelf heb laten leven. Een aantal jaren terug ben ik door een emotionele tegenvaller ontzettend veranderd in en aan het denken gezet over het leven dat ik leidde. Sindsdien ben ik aan mijzelf gaan werken en weer terug naar school gegaan. Mijn houding is toen volledig omgeslagen door juist niet naar het minimale te verlangen, maar het maximale. Helaas is de weg die ik moet gaan nog lang, maar ik ben in ieder geval op weg.
Ik ben eigenlijk benieuwd hoe anderen het hebben ervaren om op te groeien in een arm (éénouder)gezin, of dit het fundament van hun leven heeft beïnvloed en of ze er vandaag de dag nog iets van merken.
Ik hoop iig dat je die doelen die je voor jezelf hebt gesteld behaalt, en als je echt nog steeds moet bikkelen voor weinig,ga eens langs in het subfora Fokkers helpen Fokkers want daar geven fokkers onderling weleens bepaalde dingen gratis weg.
Gaat wel goed komen. Met een beetje mazzel begin ik in september aan een studie Wiskunde o.i.d. op de universiteit. Gelukkig heeft mijn vriendin genoeg geld om voorlopig even door te gaan en ik zelf ook wel spaargeld, want oppotten kan ik als de beste.quote:Op donderdag 19 mei 2011 13:52 schreef rubje het volgende:
[..]
Ik heb dan wel niet dat meegemaakt wat jij hier vertelt maar ken wel soortgelijk verhalen.
Ik hoop iig dat je die doelen die je voor jezelf hebt gesteld behaalt, en als je echt nog steeds moet bikkelen voor weinig,ga eens langs in het subfora Fokkers helpen Fokkers want daar geven fokkers onderling weleens bepaalde dingen gratis weg.
Raar, de meeste Nederlanders zijn juist verzot op het afdragen van belasting. Ook ik ben pas gelukkig als een flink percentage van mijn loon ingehouden wordt voor het algemeen belang.quote:
[..]
Sarcast.quote:Op donderdag 19 mei 2011 14:31 schreef Ryon het volgende:
[..]
Raar, de meeste Nederlanders zijn juist verzot op het afdragen van belasting. Ook ik ben pas gelukkig als een flink percentage van mijn loon ingehouden wordt voor het algemeen belang.
Persoonlijk vind ik dat niet echt armoede.nadat mijn vader overleden was ging mijn moeder er behoorlijk op achteruit. Geen pretje. Maar mijn moeder is van nature vrij zuinig. Maar verder kwamen wij eigenlijk verder nooit iets tekort.
Er is een verschil tussen het niet breed hebben en in armoede leven.
Jij hebt 20 jaar in Afrika doorgebracht en weet wat het is om 3 weken lang zonder eten naar bed te gaan?quote:Op donderdag 19 mei 2011 16:11 schreef paintmeester het volgende:
Niet op vakantie, de hele week doen met 3 flessen frisdrank en alleen maar ham, kaas en pindakaas op je brood! Hier hebben mensen in totale armoe geleefd.
Er is een verschil tussen het niet breed hebben en in armoede leven.
Armoede in Nederland bestaat. Ouders zijn er vaak de oorzaak van en de kinderen vaak de dupe. Geen kleding, speelgoed, frisdrank, broodbeleg, televisie, computer, schoolreisje, voetbalclub, muziekinstrument etc. kunnen betalen mag dan wel geen hongersnood zijn, maar het zijn wel tekenen van armoede en de gevolgen voor de ontwikkeling van het kind zijn vaak duidelijk zichtbaar.
Je leeft in armoede als je niet kunt voorzien in je primaire levensbehoefte. Geen vakantie, geen speelgoed, goedkoop broodbeleg en geen muziekinstrument zijn geen primaire levensbehoeften.
Dat is slechts een definitie van armoede. Er bestaan er wel meer. De 1 dollar a day definitie gaat bijvoorbeeld voor Nederland ook niet op.quote:
Dat is geen armoede.
Je leeft in armoede als je niet kunt voorzien in je primaire levensbehoefte.
Toen ik twee jaar oud was zijn mijn ouders gescheiden. Mijn moeder is toen in dezelfde maanden werkeloos geraakt door een reorganisatie en is dat gebleven totdat ik ongeveer 12 was.
In die 10 jaar hebben we het natuurlijk niet breed gehad. Helaas heeft mijn moeder toen door een aantal verkeerde beslissingen hoge schulden opgebouwd. Dus dan zit je in de bijstand en heb je (ja, wel door eigen schuld ja) nog minder over elke maand door veels te veel aan schulden.
Maar een slechte jeugd? Nee. Zeker niet. Ik heb vooral leuke herinneringen aan mijn jeugd. Ik weet dat mijn moeder en ik een heel sociaal leven hadden. Veel kennissen, vrienden, goede relatie met buren en ik natuurlijk met de kinderen van eerdergenoemden.
Natuurlijk was het niet leuk om in de kleren rond te lopen van een neef of een zoon van een kennis die er uit was gegroeid. Maarja, het was gratis. En je hoefde natuurlijk niet in kleren van de Wibra rond te lopen. Wat natuurlijk geen schande is, maarja, laten we eerlijk zijn, als kind heb je het op school gewoon wat makkelijker met merkkleding (hoe idioot dat ook moge zijn natuurlijk).
Auto hadden we natuurlijk niet, meubels te weinig en vaak gratis gekregen van iemand die ze weg wouden gooien. Alle andere zaken kwamen uit kringloopwinkels. Eten kwam uit de Aldi, Basismarkt, de markt etc. Echt slechte herinneren heb ik niet aan het eten. Ja, alles was eigen merk en we aten ook heel erg vaak brood (met alleen suiker of boter omdat er geen geld meer voor ander beleg was, soms). En dat dus ook voor het avondeten. Of alleen aardappelen met bonen (heeel vaak gegeten). Maar als je dan eens iets 'lekkers' at, dan waardeerde je dat zo veel meer...
Ik kan niet zeggen dat ik getekend ben door hoe ik ben opgegroeid eigenlijk. Het enige wat ik mij extreem heb aangetrokken is dat mijn moeder altijd zei "we zijn geboren als een dubbeltje en zullen nooit een kwartje worden". Dat heb ik tot mijn levensmotto gemaakt, alleen dan: "ik ben geboren als een dubbeltje, maar kan makkelijk nog zelfs meer dan een kwartje worden".
Ik ben niet heel erg zuinig nu, ik geef ook niet alles meteen uit. Ik ben gewoon 'normaal'. Ik denk ook niet dat je door een dergelijke opvoeding extra zuinig of andersom wordt. Dat moet altijd al tussen je oren hebben gezeten, rijk of arm. Ik denk dat je met name een werkinstelling meekrijgt. Ik heb sinds heel jong geleerd dat geld nooit zomaar op je afkomt. Je moet er altijd wat voor doen. En daardoor heb ik de instelling dat je hard moet werken voor je geld. En nu verdien ik net geen 3x modaal. Best goed dus, zo'n opvoeding.
Zo zie je dat het meer gaat om de aandacht en de regelmaat dan om het geld zelf.quote:
Hmm "armoede"...
Toen ik twee jaar oud was zijn mijn ouders gescheiden. Mijn moeder is toen in dezelfde maanden werkeloos geraakt door een reorganisatie en is dat gebleven totdat ik ongeveer 12 was.
In die 10 jaar hebben we het natuurlijk niet breed gehad. Helaas heeft mijn moeder toen door een aantal verkeerde beslissingen hoge schulden opgebouwd. Dus dan zit je in de bijstand en heb je (ja, wel door eigen schuld ja) nog minder over elke maand door veels te veel aan schulden.
Maar een slechte jeugd? Nee. Zeker niet. Ik heb vooral leuke herinneringen aan mijn jeugd. Ik weet dat mijn moeder en ik een heel sociaal leven hadden. Veel kennissen, vrienden, goede relatie met buren en ik natuurlijk met de kinderen van eerdergenoemden.
Natuurlijk was het niet leuk om in de kleren rond te lopen van een neef of een zoon van een kennis die er uit was gegroeid. Maarja, het was gratis. En je hoefde natuurlijk niet in kleren van de Wibra rond te lopen. Wat natuurlijk geen schande is, maarja, laten we eerlijk zijn, als kind heb je het op school gewoon wat makkelijker met merkkleding (hoe idioot dat ook moge zijn natuurlijk).
Auto hadden we natuurlijk niet, meubels te weinig en vaak gratis gekregen van iemand die ze weg wouden gooien. Alle andere zaken kwamen uit kringloopwinkels. Eten kwam uit de Aldi, Basismarkt, de markt etc. Echt slechte herinneren heb ik niet aan het eten. Ja, alles was eigen merk en we aten ook heel erg vaak brood (met alleen suiker of boter omdat er geen geld meer voor ander beleg was, soms). En dat dus ook voor het avondeten. Of alleen aardappelen met bonen (heeel vaak gegeten). Maar als je dan eens iets 'lekkers' at, dan waardeerde je dat zo veel meer...
Ik kan niet zeggen dat ik getekend ben door hoe ik ben opgegroeid eigenlijk. Het enige wat ik mij extreem heb aangetrokken is dat mijn moeder altijd zei "we zijn geboren als een dubbeltje en zullen nooit een kwartje worden". Dat heb ik tot mijn levensmotto gemaakt, alleen dan: "ik ben geboren als een dubbeltje, maar kan makkelijk nog zelfs meer dan een kwartje worden".
Ik ben niet heel erg zuinig nu, ik geef ook niet alles meteen uit. Ik ben gewoon 'normaal'. Ik denk ook niet dat je door een dergelijke opvoeding extra zuinig of andersom wordt. Dat moet altijd al tussen je oren hebben gezeten, rijk of arm. Ik denk dat je met name een werkinstelling meekrijgt. Ik heb sinds heel jong geleerd dat geld nooit zomaar op je afkomt. Je moet er altijd wat voor doen. En daardoor heb ik de instelling dat je hard moet werken voor je geld. En nu verdien ik net geen 3x modaal. Best goed dus, zo'n opvoeding.
) hoewel mijn ouders absoluut geen schulden hadden en vooral m'n moeder me geleerd heeft "geef niet meer uit dan je hebt" en dankzij dat principe blijf ik altijd uit de schulden, wat niet wil zeggen dat ik ook niet af en toe uitgaven doe die pure luxe zijn. Ach volgens mij was het in het verleden heel gebruikelijk om nog in goede conditie verkerende kinderkleding door te geven aan familie of vrienden. Dat gebeurde in mijn familie ook, en bij ons in de straat gebeurde het ook veel. Als je nagaat is het eigenlijk ook helemaal niet zo raar, een kind onder de 10 groeit heel snel uit zijn goede kleding.quote:
Hmm "armoede"...
Natuurlijk was het niet leuk om in de kleren rond te lopen van een neef of een zoon van een kennis die er uit was gegroeid. Maarja, het was gratis. En je hoefde natuurlijk niet in kleren van de Wibra rond te lopen. Wat natuurlijk geen schande is, maarja, laten we eerlijk zijn, als kind heb je het op school gewoon wat makkelijker met merkkleding (hoe idioot dat ook moge zijn natuurlijk).
En er gaat ook vaak iets kapot, dus wij liepen rond met van die plakkaten op de kleding. Bij mijn moeder was vooral fruit favoriet
Tot mijn 14e zijn mijn ouders bezig geweest dat af te betalen. Ze hadden weinig geld, maar daar hebben wij als kinderen nooit wat van gemerkt. Mijn vader had 's avonds nog een bijbaan om extra geld te verdienen, mijn moeder zorgde voor ons. Hoewel wij nooit op vakantie gingen toen en niet in merkkleding liepen zoals andere kinderen, zorgde mijn moeder er altijd voor dat we goed te eten hadden, op schoolreisjes konden en dat soort dingen.
Inmiddels is dit alweer jaren geleden, wonen mijn ouders in een kast van een huis en lijken ze zelf vergeten te zijn dat ze het ooit minder goed hebben gehad. Maar ik heb er in ieder geval van geleerd dat je, als je wil, met weinig geld alsnog een goed en leuk leven kan hebben. Ook al verdiend dat uiteraard niet mijn voorkeur en ben ik me er terdege van bewust dat leven zonder geldzorgen een heel stuk prettiger leeft.
Owja die gruwelijke lapjes. Daar heb ik ook nog mee rondgelopen...quote:
[..]
Ach volgens mij was het in het verleden heel gebruikelijk om nog in goede conditie verkerende kinderkleding door te geven aan familie of vrienden. Dat gebeurde in mijn familie ook, en bij ons in de straat gebeurde het ook veel. Als je nagaat is het eigenlijk ook helemaal niet zo raar, een kind onder de 10 groeit heel snel uit zijn goede kleding.
En er gaat ook vaak iets kapot, dus wij liepen rond met van die plakkaten op de kleding. Bij mijn moeder was vooral fruit favoriet
Nu zouden ze zeggen die is vast arm. Ik woonde in mijn jeugd in een normale 2 onder 1 kap buurt en eigenlijk had iedereen wel een kledingstuk met een lapje.quote:
[..]
Owja die gruwelijke lapjes. Daar heb ik ook nog mee rondgelopen...
quote:
Nu zouden ze zeggen die is vast arm. Ik woonde in mijn jeugd in een normale 2 onder 1 kap buurt en eigenlijk had iedereen wel een kledingstuk met een lapje.
Mijn vader had een goed inkomen en ook ik liep vnl in door mijn moeder gemaakte kleding incl reparatielapjes Ik denk dat we nu gewoon allemaal veel te verwend zijn en dingen direct weggooien als ze een beetje kapot zijn.
Daarbij, zoals al eerder in dit topic vermeld: armoede is wel heel erg relatief hè
De wegwerpmaatschappij begint inderdaad steeds meer de overhand te krijgen.quote:
[..]
Ik denk dat we nu gewoon allemaal veel te verwend zijn en dingen direct weggooien als ze een beetje kapot zijn.
En vooral als je met wat minder bent opgegroeid, dan heb je pas goed door wat de waarde van dat alles is. Mijn moeder kwam bijv uit een redelijk arm gezin, geboren vlak na de oorlog etc. Dus zij wist nog wel wat zuinigheid was en heeft dat altijd in haar eigen gezin ook doorgevoerd terwijl we op zich best geld hadden.quote:
De wegwerpmaatschappij begint inderdaad steeds meer de overhand te krijgen.
Ik heb eigenlijk van de amroede niks bewust doorgehad tot op mijn 17e toen ik het huis uitging en elders bij mensen thuiskwam. En merkte dat verschil in kwaliteit van leven wel erg groot was ten opzichte van wat ik gewend was. En dat waren pas gemiddelde gzinnen. Toen viel alles op zn plaats. Ik heb tot dan altijd het idee gehad dat mijn familie zelf gemiddeld was, met een gemiddeld inkomen. Maar toen begreep ik hoe erg mijn ouders wel niet hebben moeten worstelen. ik heb het mijn oudersnooit kwalijk genomen voor de situatie waarin zij zaten. Wat niet wegneemt dat ik ze nogsteeds niet mag nog kan luchten. Maar dat heeft niets met alle armoede te maken.
Het meest rotte is dat je op latere leeftijd, de omgeving waarin je bent opgegroeid en de kwaliteit ervan, meeneemt naar je eigen woonsituatie. Omdat je, denk ik, onbewust toch je prioriteiten elders neerlegt dan een mooie vloer of een gezellig ingerichte huiskamer. Verder ben ik toch wel mensen tegengekomen die ondanks de armoede toch altijd in een leuk huis zijn opgegroeid en dat stukje kwaliteit ook meenamen naar hun eigen woonsituatie later. Al gaat dat stukje kwaliteit van leven altijd gepaard met forse schulden bij Wehkamp enzo. Maar sinds ik dit doorheb, dat je dat toch kunt vewranderen. Ben ik de laatste tijd toch wel aan het denken om ook mijn eigen stekkie wat leuker in te richten. Beetje bij beetje moet lukken. Zal wel twee jaar overheen gaan, maar moet lukken.
[ Bericht 4% gewijzigd door Schenkstroop op 20-05-2011 09:05:09 ]
Dat herken ik en heb ik nog steeds. Ik heb altijd in krakkemikkige huurwoningen gewoond waar alles minimaal was. Toen ik voor het eerst bij mijn vriendin over de vloer kwam moest ik wel even wennen aan het feit dat ze een aanrecht hadden dat groter dan 1.5m2 was, een bad hadden, een thermostaatkraan hadden, twee wc's in huis.quote:
...
Ik heb eigenlijk van de amroede niks bewust doorgehad tot ik op mijn 17e het huis uitging en elders bij mensen thuiskwam. En merkte dat verschil in kwaliteit van leven wel erg groot was ten opzichte van wat ik gewend was. En dat waren pas gemiddelde gezinnen.
...
Er is daar altijd frisdrank in de koelkast (en helaas amper melk). In het begin dacht ik dat haar ouders heel veel geld hadden (groot huis, grote tuin) maar ze hebben gewoon veel geluk gehad en er hard voor gewerkt. Helaas zijn het wel PVDA'ers. Ja ik herken dat. Nadat ik een paar keer bij een klasgenoot thuis was geweest en zag hoe ander shet was bij hem. En omdat zijn 'oma' daar een beetje hielp met het huishouden (wat ik niet doorhad). Dacht ik dat zij een huishoudster hadden. Dit zei ik dus zo tegen mijn moeder. En die kan nooit dr mond houden, dus die vraagt dat zo bij de eerste de beste kans die ze kreeg, aan de moeder van mijn vriend. En toen werd ik als 8 jarig jochie even toegesproken.. Ik schaamde mij behoorlijk voor die misverstandquote:
[..]
Dat herken ik en heb ik nog steeds. Ik heb altijd in krakkemikkige huurwoningen gewoond waar alles minimaal was. Toen ik voor het eerst bij mijn vriendin over de vloer kwam moest ik wel even wennen aan het feit dat ze een aanrecht hadden dat groter dan 1.5m2 was, een bad hadden, een thermostaatkraan hadden, twee wc's in huis.
Maar dat was dus omdat ik dacht dat zij rijk waren. Zij woonden gewoon in een rijtjeshuis.
Hoe zij kon rondkomen van de bijstand is mij nogsteeds een raadsel, en ze gingen dan wel nooit echt op vakantie maar verder heeft hij nooit echt last gehad van het feit dat er geen geld was.
Hij droeg de oude kleren van zn broer en kon niet mee naar de bioscoop met vriendjes maar hij heeft nooit honger gehad.
Zo ken ik nog wel meer vrienden die opgegroeid zijn in trailerparken en naar de voedselbank moesten maar stuk voor stuk zijn het sterke mensen geworden die weten wat ze willen en bereid zijn daar hard voor te knokken. Ze waarderen wat ze hebben, of dat nou veel of weinig is, en en beseffen wat hun zelfverdiende geld waard is.
Dat zij hier mee om kunnen gaan zonder verzuurd te raken en goeie mensen zijn geworden maakt dat ik veel respect hem voor hun ouders, dat ze ondanks hun ellende toch liefde konden geven en een goede opvoeding.
quote:
[..]
...
Maar dat was dus omdat ik dacht dat zij rijk waren. Zij woonden gewoon in een rijtjeshuis.
Mijn vriendin woonde in een vrijstaand huis, dus die gedachte was niet helemaal vreemd.Mijn vader heeft ook nooit alimentatie betaald, omdat hij (volgens mijn moeder) mijn moeder niet vertrouwde met het geld. Wat ik overigens ook een beetje moet beamen. Daar kwam bij dat er geen rechtelijke dwang in het spel was, dus mijn moeder moest het doen van een uitkering (en diverse leningen). Ik weet nog dat ze vaak boodschappen bij de Aldi betaalde met ongedekte cheques.quote:
Mijn vriend is opgevoed door alleen zijn moeder. Hij heeft een oudere broer en zus en zn vader ging vrij snel na zijn geboorte weg en heeft ook nooit alimentatie betaald.
Hoe zij kon rondkomen van de bijstand is mij nogsteeds een raadsel, en ze gingen dan wel nooit echt op vakantie maar verder heeft hij nooit echt last gehad van het feit dat er geen geld was.
Hij droeg de oude kleren van zn broer en kon niet mee naar de bioscoop met vriendjes maar hij heeft nooit honger gehad.
Het stomme was overigens wel dat we altijd een auto hebben gehad, terwijl die helemaal niet nodig was.Je wordt er inderdaad wel redelijk hard van m.a.w. je leert dat je overal voor zult moeten werken in het leven. Aan de andere kant is verzuurt raken natuurlijk ook snel gebeurd als er maar genoeg dingen tegenzitten. Er zijn vast een hoop mensen die zich helemaal opvreten over het feit dat hun leven zo bepaald is door hun afkomst. Ik snap dat wel, aangezien ik dat ook wel heb.quote:
...
Dat zij hier mee om kunnen gaan zonder verzuurd te raken en goeie mensen zijn geworden maakt dat ik veel respect hem voor hun ouders, dat ze ondanks hun ellende toch liefde konden geven en een goede opvoeding.
Ik snap dat om eerlijk te zijn juist niet zo goed.quote:
[..]
Je wordt er inderdaad wel redelijk hard van m.a.w. je leert dat je overal voor zult moeten werken in het leven. Aan de andere kant is verzuurt raken natuurlijk ook snel gebeurd als er maar genoeg dingen tegenzitten. Er zijn vast een hoop mensen die zich helemaal opvreten over het feit dat hun leven zo bepaald is door hun afkomst. Ik snap dat wel, aangezien ik dat ook wel heb.
Natuurlijk kan het moeilijk zijn, maar ik zie om mij heen veel mensen die met heel weinig begonnen zijn en gevochten hebben voor een opleiding of juist met een stom baantje begonnen zijn en zich omhoog hebben gewerkt. De boosheid om het verleden kan ook motiverend werken om het beste uit jezelf te halen.
Je neerleggen bij je afkomst en denken dat dat de rest van je leven moet bepalen ligt helemaal bij jezelf. Ik beweer niet dat het makkelijk is, maar dat zegt imo niet dat je het niet aan jezelf verschuldig bent om te proberen.
Dat had ik ook. Ik ben daar nog steeds boos over, want alles wat ik verdiende ging op de grote hoop. Zo kun je als jong volwassene nooit een leven opbouwen als je minimumloon verdiend en de helft mag inleveren. Ik sta daar wel anders in dan jij denk ik, want ik wilde gewoon een leven opbouwen voor mezelf en niet voortdurend lijden onder mijn moeders falen.quote:Op vrijdag 20 mei 2011 09:28 schreef BeffJeck het volgende:
Vanaf mijn zestiende bij mijn moeder gewoond die op het bestaansminimum zat en invalide was. Ik zat nog op school werkte er veel bij. Ik kon sowieso een gedeelte van salaris inleveren bij mijn moeder. Want de sociale dienst zag dit als een extra inkomen. Huursubsidie verviel ook. Dus dat kon ik ook rechtrekken. ...
Dat is hier het geval inderdaad, ik had mezelf voorgenomen om nooit in een dergelijke situatie te komen waarbij ik moest rondkomen van enkele euro's en alles ging prima tot er op mijn 19e ineens een chronische ziekte aan het licht kwam, ik m'n studie moest afkappen en ineens in de bijstand terecht kwam en rond mocht komen van 1200 euro incl. alle toeslagen met z'n tweetjes.quote:
[..]
Natuurlijk kan het moeilijk zijn, maar ik zie om mij heen veel mensen die met heel weinig begonnen zijn en gevochten hebben voor een opleiding of juist met een stom baantje begonnen zijn en zich omhoog hebben gewerkt. De boosheid om het verleden kan ook motiverend werken om het beste uit jezelf te halen.
Dat hielp de geestelijke gezondheid ook niet echt wanneer je van talentvol sporter ineens met moeite de trap op en af kunt en een boterham moet laten smeren voor je omdat het gewoon lichamelijk niet meer gaat.
Dan kun je wel bij de pakken neer gaan zitten en afgeven op alles en iedereen, maar je kunt er ook wat van proberen te maken en er gewoon voor gaan.
Het is zo makkelijk en verleidelijk om in de slachtofferrol te zitten, maar daar schiet je verdomd weinig mee op, niemand wilde mij hebben als werknemer omdat ik gewoon teveel mankeerde en dus ben ik begonnen met wat simpele baantjes om de rekeningen te betalen en uiteindelijk gewoon voor mezelf begonnen en i.p.v tekorten aan het eind van de maand hebben we nu geld over en het loopt met de maand beter en kan ik inmiddels ook gewoon m'n ouders een keertje op vakantie sturen of m'n broertjes wat extra's geven om zo iets terug te doen nu zij in de hoek zitten waar de klappen vallen.
Ik snap het wel maar keur het ten zeerste af. Mijn moeder doet dat namelijk wel. Die heeft nooit echt de moeite gedaan om iets te maken van haar leven, terwijl ze slim genoeg is. Ze werkt nu in deeltijd bij een werkvoorziening en laat haar inkomen gewoon aanvullen door de WAO, terwijl ze makkelijk voltijd kan werken. Ze heeft daar alleen geen zin in, aangezien ze dan haar "hobby's" niet kan uitoefenen.quote:
[..]
Ik snap dat om eerlijk te zijn juist niet zo goed.
Natuurlijk kan het moeilijk zijn, maar ik zie om mij heen veel mensen die met heel weinig begonnen zijn en gevochten hebben voor een opleiding of juist met een stom baantje begonnen zijn en zich omhoog hebben gewerkt. De boosheid om het verleden kan ook motiverend werken om het beste uit jezelf te halen.
Je neerleggen bij je afkomst en denken dat dat de rest van je leven moet bepalen ligt helemaal bij jezelf. Ik beweer niet dat het makkelijk is, maar dat zegt imo niet dat je het niet aan jezelf verschuldig bent om te proberen.
wat een huilie topic, jullie zijn niet in armoede opgegroeid. Jullie ouders hadden gewoon minder te besteden.In Nederland kennen we bijna geen echte armoede, zolang je nog te vreten hebt en een dak boven je hoofd hebt en je naar school kunt, heb je geen armoede.
Dat er geen geld is voor een vaatwasser of dat de auto niet gerepareerd kan worden is GEEN armoede!!!
Ik wil deze discussie eigenlijk niet eens aangaan, maar toch doe ik het...quote:
Kom nou zeg
In Nederland kennen we bijna geen echte armoede, zolang je nog te vreten hebt en een dak boven je hoofd hebt, heb je geen armoede, dat er geen geld is voor een vaatwasser of dat de auto niet gerepareerd kan worden is GEEN armoede!!!
Armoede is relatief. Is het niet zo dat in een rijk land zoals Nederland waar het sociale stelsel zo goed is, armoede gekenmerkt wordt als het minder goed hebben? Natuurlijk verhonger je niet, maar dat deden mensen in de jaren 50 ook niet massaal. Het gaat om relatieve armoede en niet om verhongeren.
Even een quote voor je:quote:
[..]
Ik wil deze discussie eigenlijk niet eens aangaan, maar toch doe ik het...
Armoede is relatief. Is het niet zo dat in een rijk land zoals Nederland waar het sociale stelsel zo goed is, armoede gekenmerkt wordt als het minder goed hebben? Natuurlijk verhonger je niet, maar dat deden mensen in de jaren 50 ook niet massaal. Het gaat om relatieve armoede en niet om verhongeren.
Zwevers die ik op straat tegen kom, dat is pas armoede. Dat jij een paar speelgoedjes niet kon krijgen en dat armoede noemt ligt toch echt aan jou.quote:Armoede is volgens de definitie van de Verenigde Naties het niet kunnen voorzien in de eerste levensbehoeften. Zij ontstaat wanneer een persoon of een groep mensen onvoldoende betaal- en of ruilmiddelen heeft om in de primaire levensbehoeften te kunnen voorzien. De bestaansmiddelen hiervoor zijn wel aanwezig, maar ze kunnen als gevolg van schaarste onbetaalbaar worden. Primaire levensbehoeften omvatten zaken als schoon en drinkbaar water, voedsel, kleding, huisvesting en gezondheidszorg. Zij gelden als noodzakelijk om een menswaardig leven te kunnen leiden.
Hoe ben jij opgegroeid?quote:Op vrijdag 20 mei 2011 09:40 schreef Patrickovik het volgende:
Kom nou zeg
In Nederland kennen we bijna geen echte armoede, zolang je nog te vreten hebt en een dak boven je hoofd hebt en je naar school kunt, heb je geen armoede.
Dat er geen geld is voor een vaatwasser of dat de auto niet gerepareerd kan worden is GEEN armoede!!!
Gut gut. Ik zal het omwille van jouw ego dan geen armoede meer noemen.quote:
[..]
Even een quote voor je:
[..]
Zwevers die ik op straat tegen kom, dat is pas armoede. Dat jij een paar speelgoedjes niet kon krijgen en dat armoede noemt ligt toch echt aan jou.
Mijn ouders hadden het ook moeilijk, maar om nu te zeggen dat we echte armoede hadden....quote:
Waarom is dat armoede, ze kunnen een uitkering krijgen, goedkoop een slaapplaats, dito met eten, gratis kleding ...quote:
[..]
Even een quote voor je:
[..]
Zwevers die ik op straat tegen kom, dat is pas armoede. Dat jij een paar speelgoedjes niet kon krijgen en dat armoede noemt ligt toch echt aan jou.
Jij denkt zeker dat je in dit land nog steeds een uitkering kan krijgen bij een pakje boter. Paars is al voorbij hoorquote:
[..]
Waarom is dat armoede, ze kunnen een uitkering krijgen, goedkoop een slaapplaats, dito met eten, gratis kleding ...
) geduurd, maar ik weet nog goed hoe matig dat allemaal was. Blij dat pa doorzettingsvermogen heeft en mijn moeder na jaren d'r principes opzij kon zetten. Scheelt dat het nog steeds goede vrienden zijn enzo. Maar die 8 jaren 'armoede' heeft er wel voor gezorgd dat ik geld spendeer aan alles waar ik op dat moment zin in heb. Ik spaar geen cent, met in het achterhoofd dat mocht het mis gaan ik wel bij pa aan kan kloppen, niet erg volwassen, terwijl ik genoeg verdien om mijn eigen boontjes te doppen, maargoed. Een beetje zoals BrandX in haar eerste post zegt, alles uitgeven terwijl ik het ook had kunnen sparen.
Ik zou juist nooit geld van mijn ouders lenen. Mijn moeder heeft geen spaargeld en mijn vader wil ik het niet van lenen, want dat is een te grote zeikerd.quote:
...
Maar die 8 jaren 'armoede' heeft er wel voor gezorgd dat ik geld spendeer aan alles waar ik op dat moment zin in heb. Ik spaar geen cent, met in het achterhoofd dat mocht het mis gaan ik wel bij pa aan kan kloppen, niet erg volwassen, terwijl ik genoeg verdien om mijn eigen boontjes te doppen, maargoed. Een beetje zoals BrandX in haar eerste post zegt, alles uitgeven terwijl ik het ook had kunnen sparen.
Pa die verdien(de) genoeg, en die heeft ook genoeg. Ik heb om een of andere reden de debiele gedachte in mijn hoofd, 'Jij hebt me op de wereld geneukt, beter zorg je er dan ook maar voor dat ik het er leuk heb, dat is jouw verantwoordelijkheid.' Een gedachte die door velen als vreemd wordt beschouwd. Plus dat ik een goede band heb met allebei mijn ouders, misschien anders als in jouw situatie.quote:
[..]
Ik zou juist nooit geld van mijn ouders lenen. Mijn moeder heeft geen spaargeld en mijn vader wil ik het niet van lenen, want dat is een te grote zeikerd.
Ik weet niet of het zo vreemd is dat je bepaalde verwachtingen hebt van je ouders? Even je handje ophouden is natuurlijk niet echt netjes, maar je mag toch wel verwachten dat ze zorgen dat je normaal naar school kan enzovoorts.quote:
[..]
Pa die verdien(de) genoeg, en die heeft ook genoeg. Ik heb om een of andere reden de debiele gedachte in mijn hoofd, 'Jij hebt me op de wereld geneukt, beter zorg je er dan ook maar voor dat ik het er leuk heb, dat is jouw verantwoordelijkheid.' Een gedachte die door velen als vreemd wordt beschouwd. Plus dat ik een goede band heb met allebei mijn ouders, misschien anders als in jouw situatie.
Tja, jij zegt dan weer dat het niet netjes is, in mijn hoofd heb ik het zo verdraaid dat als je dat bij je ouders doet het niet zo erg is. Maar goed, waarschijnlijk ben ik gewoon een verwende klootzak. Ondanks die periode van 'armoede'. Toen ik ging studeren hebben ze me ook ontzettend goed ondersteund, ook financieel.quote:
[..]
Ik weet niet of het zo vreemd is dat je bepaalde verwachtingen hebt van je ouders? Even je handje ophouden is natuurlijk niet echt netjes, maar je mag toch wel verwachten dat ze zorgen dat je normaal naar school kan enzovoorts.
Wat is dat nou voor een houding?quote:
[..]
Even een quote voor je:
[..]
Zwevers die ik op straat tegen kom, dat is pas armoede. Dat jij een paar speelgoedjes niet kon krijgen en dat armoede noemt ligt toch echt aan jou.
jouw quote:
Weet je waarom mensen in de armoede in Nederland niet verhongeren? Omdat alles wat een normaal gemiddeld huishouden besteedt aan kleine uitjes en kadotjes en meubulair ed, allemaal opgaat aan eten in een amroedig gezin.. Daarom is er bij mij thuis nooit veel kerst, sinterklaas of verjaardagen gevierd. in die zin is dat dus wél armoede vind ik. Want je komt al bijna niet aan die eerste levensbehoeften (eten) tenzij je de rest, wat anderen vanzelfsprekend vinden, laat.quote:Armoede is volgens de definitie van de Verenigde Naties het niet kunnen voorzien in de eerste levensbehoeften. Zij ontstaat wanneer een persoon of een groep mensen onvoldoende betaal- en of ruilmiddelen heeft om in de primaire levensbehoeften te kunnen voorzien. De bestaansmiddelen hiervoor zijn wel aanwezig, maar ze kunnen als gevolg van schaarste onbetaalbaar worden. Primaire levensbehoeften omvatten zaken als schoon en drinkbaar water, voedsel, kleding, huisvesting en gezondheidszorg. Zij gelden als noodzakelijk om een menswaardig leven te kunnen leiden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Schenkstroop op 20-05-2011 10:33:40 ]
Wees er blij mee. Mijn ouders heeft het nooit echt veel geboeid. Ik moet mezelf ook in de schulden steken om naar de universiteit te gaan. Mijn moeder interesseert het allemaal niet zoveel en mijn vader ziet me liever aan het werk gaan. Maar ik wil ook iets van mijn leven maken en doen wat ik leuk vind, dus ik wil gewoon studeren en iets leren dat me ligt en niet de rest van mijn leven kutbaantjes hebben en net zo als mijn ouders worden.quote:
[..]
Tja, jij zegt dan weer dat het niet netjes is, in mijn hoofd heb ik het zo verdraaid dat als je dat bij je ouders doet het niet zo erg is. Maar goed, waarschijnlijk ben ik gewoon een verwende klootzak. Ondanks die periode van 'armoede'. Toen ik ging studeren hebben ze me ook ontzettend goed ondersteund, ook financieel.
Het is trouwens ook vrij discutabel wat in Nederland onder een "menswaardig" leven wordt verstaan.quote:
[..]
Weet je waarom mensen in de armoede in Nederland niet verhongeren? Omdat alles wat een normaal gemiddeld huishouden besteedt aan kleine uitjes en kadotjes en meubulair ed, allemaal opgaat aan eten in een amroedig gezin.. Daarom is er bij mij thuis nooit veel kerst, sinterklaas of verjaardagen gevierd. in die zin is dat dus wél armoede vind ik. Want je komt al bijna niet aan die eerste levensbehoeften (eten) tenzij je de rest, wat anderen vanzelfsprekend vinden, laat.
Hoe is je relatie nu met je ouders dan? Ik vind dat verhaal van jou en BrandX wel redelijk schocking; dat er heel weinig geld is maar mensen het wel uit gaan geven aan dingen die ze helemaal niet nodig hebben.quote:
Herkenbaar. Terwijl er wel geld was om de hele dag door te roken in mijn geval.
Aggus, heb je hem weer. Zo'n verkapt "kijk mij eens zielig zijn" post. Je mist voor het gemak even compleet dat je in Nederland naast eten ook een DAK boven je hoofd krijgt van de staat en gezondheidszorg. Ik vind het walgelijk hypochriet dat je doet alsof dat niet genoeg is en mensen maar alles van de staat moeten krijgen. 90% van de wereldbevolking woont in landen waar ze het niet zo luxe hebben. Niemand in Nederland hoeft honger te lijden of op straat te leven. Als je luxe wil (en dat zijn cadeau's en uitjes gewoon) zul je daarvoor moeten werken.quote:
Weet je waarom mensen in de armoede in Nederland niet verhongeren? Omdat alles wat een normaal gemiddeld huishouden besteedt aan kleine uitjes en kadotjes en meubulair ed, allemaal opgaat aan eten in een amroedig gezin.. Daarom is er bij mij thuis nooit veel kerst, sinterklaas of verjaardagen gevierd. in die zin is dat dus wél armoede vind ik. Want je komt al bijna niet aan die eerste levensbehoeften (eten) tenzij je de rest, wat anderen vanzelfsprekend vinden, laat.
Schokkend? Ik ben het gewend om eerlijk te zijn. Zo gaat dat namelijk bij veel gezinnen/alleenstaanden met weinig geld.quote:
[..]
Hoe is je relatie nu met je ouders dan? Ik vind dat verhaal van jou en BrandX wel redelijk schocking; dat er heel weinig geld is maar mensen het wel uit gaan geven aan dingen die ze helemaal niet nodig hebben.
De relatie met mijn ouders? Die is nooit goed geweest en is tegenwoordig helemaal bekoeld. Om eerlijk te zijn ben ik vervreemd van mijn vader en heb ik een hekel aan mijn moeder.
Vraag niet wat voor dak, maar het is inderdaad een dak. Ik heb jaren in een huis gewoond wat aan alle kanten tochtte en behoorlijk oud was. (Was een vooroorlogse woning die in de jaren 80 gerenoveerd was). Ik ben dus allang blij dat ik nu in een huis woon dat niet tochtig is.quote:
[..]
Aggus, heb je hem weer. Zo'n verkapt "kijk mij eens zielig zijn" post. Je mist voor het gemak even compleet dat je in Nederland naast eten ook een DAK boven je hoofd krijgt van de staat en gezondheidszorg. Ik vind het walgelijk hypochriet dat je doet alsof dat niet genoeg is en mensen maar alles van de staat moeten krijgen. 90% van de wereldbevolking woont in landen waar ze het niet zo luxe hebben. Niemand in Nederland hoeft honger te lijden of op straat te leven. Als je luxe wil (en dat zijn cadeau's en uitjes gewoon) zul je daarvoor moeten werken.
Die van mij al bijna 20 jaar perfect! Zo lang heb ik al geen contact meer met ze.quote:
[..]
Hoe is je relatie nu met je ouders dan? Ik vind dat verhaal van jou en BrandX wel redelijk schocking; dat er heel weinig geld is maar mensen het wel uit gaan geven aan dingen die ze helemaal niet nodig hebben.
(overigens zijn ze beiden inmiddels overleden, de een 'n paar jaar geleden en de ander ong. 10 jaar terug)
Klinkt heel sarcastisch en zo ook bedoeld.
Wat hierboven eerder werd gezegd klopt idd. Enerzijds is armoede relatief, anderzijds kan je ondanks 'armoede' toch een prima en gelukkig leven hebben, maar - iig in mijn geval - gooit de opvoeding van je ouders roet in het eten. Als mijn ouders wel voldoende geld hadden gehad, had mn jeugd niet veel beter geweest.
Enige wat ik aangeef is dat ik door hun kromme uitgeefbeleid ik nu de tic heb om alles te kopen waar ik zin in heb, ongeacht prijs, terwijl ik het vaak niet nodig heb en het verstandiger zou zijn het te sparen. En ja dat is aan de ene kant karakterfalen, aan de andere kant het eigenwijze van: ik wil niets hoeven laten. Toen ik 21 werd heb ik besloten dat tot en met mijn 40ste te doen, en daarna diverse zaken regelen (zoals aanvullend pensioen enz). Verstandig? wsch niet. Heb ik spijt van hoe ik geleefd heb tot nu toe? Dat zeer zeker niet.
En definities zijn ook maar verzonnen en zullen in de praktijk absoluut niet een hele lading dekken. Al is het doel van definities om dat wel te pogen. Zwart-wit van definities uitgaan is niet altijd mogelijk.Zoiezo is het merkwaardig om een ander, met een andere levensvisie, voor anderen te laten bepalen wat wel of niet is. Maargoed precies wat je zegt aan discussie onderhevig.quote:
[..]
Het is trouwens ook vrij discutabel wat in Nederland onder een "menswaardig" leven wordt verstaan.
mjah, helaas bestond voor een deel mijn 'dak' uit een vervallen caravannetje met gaten in het dak en enkele weken ook uit dozen. Maar goed.quote:
[..]
Hoe is je relatie nu met je ouders dan? Ik vind dat verhaal van jou en BrandX wel redelijk schocking; dat er heel weinig geld is maar mensen het wel uit gaan geven aan dingen die ze helemaal niet nodig hebben.
[..]
Aggus, heb je hem weer. Zo'n verkapt "kijk mij eens zielig zijn" post. Je mist voor het gemak even compleet dat je in Nederland naast eten ook een DAK boven je hoofd krijgt van de staat en gezondheidszorg. Ik vind het walgelijk hypochriet dat je doet alsof dat niet genoeg is en mensen maar alles van de staat moeten krijgen. 90% van de wereldbevolking woont in landen waar ze het niet zo luxe hebben. Niemand in Nederland hoeft honger te lijden of op straat te leven. Als je luxe wil (en dat zijn cadeau's en uitjes gewoon) zul je daarvoor moeten werken.
Zo makkelijk om te oordelen van achter je beelscherm natuurlijk
Dat hoeft dus niet in nederland. Begrijp me niet verkeerd, maar ik vind het gewoon irritant als een uitvreter als Schenkstroop zit te klagen dat hij het allemaal zo erg heeft. Waar hij straks mee aan gaat komen is dat 't komt omdat hij een kleine chinees is die niks gegund wordt.quote:
mjah, helaas bestond voor een deel mijn 'dak' uit een vervallen caravannetje met gaten in het dak en enkele weken ook uit dozen. Maar goed.
Zo makkelijk om te oordelen van achter je beelscherm natuurlijk
Ik heb zelf een vriendinnetje gehad die in eigenlijk exact de situatie van de TS gezeten heeft, en ik weet ook hoe zulke dingen gaan, maar je hoeft in NL echt niet in een doos te wonen. Dat jou dat wel overkomen is, lag waarschijnlijk toch wel voor een groot deel aan je ouders. Ja je woont dan waarschijnlijk wel in een dorp in een rijtjeshuis, maar dat is stukken beter dan waar zo'n groot deel van de wereldbevolking in zit.
Dus ik geloof echt wel dat je hierdoor een kutjeugd hebt gehad en vind dat oprecht klote voor je, maar ik kan het niet zo goed hebben dat mensen hier klagen over alle uitkeringen en sociale zekerheid die we hebben.
Maar vind jij dat "wel okay" dan? Ik zou waarschijnlijk naderhand goed kwaad zijn geweest. Roken is gewoon enorm duur.quote:
Schokkend? Ik ben het gewend om eerlijk te zijn. Zo gaat dat namelijk bij veel gezinnen/alleenstaanden met weinig geld.
Hehe. Toen ik op school vertelde dat ik ben opgegroeid in een bijstandsgezin was het wel even stil. Niemand in mijn klas had daar ervaring mee, aangezien ze allemaal uit goede families kwamen. Ze hadden spontaan een soort respect ervoor, gelukkig waren dat allemaal redelijk sociale mensen. Oordelen is makkelijk, helemaal als je niet weet waar je over praat.quote:
[..]
...
Zo makkelijk om te oordelen van achter je beelscherm natuurlijk
Nee natuurlijk niet. Ik neem mijn moeder het roken op meerdere vlakken kwalijk. Ten eerste heeft ze lekker door zitten paffen tijdens haar zwangerschap van mij, ten tweede heeft ze mijn hele jeugd door in mijn buurt zitten roken en ten derde had ze dat geld beter kunnen besteden. Ik hoop van harte dat ze ooit nog eens longkanker of zoiets krijgt, want dat heeft ze wel verdiend.quote:
[..]
Maar vind jij dat "wel okay" dan? Ik zou waarschijnlijk naderhand goed kwaad zijn geweest. Roken is gewoon enorm duur.
oh interpreteer mijn post goed, ik klaag niet over de sociale voorzieningen. Daarin geef ik je volkomen gelijk. Ook ben ik volledig met je eens dat je niet moet afwachten, maar zelf actie moet ondernemen, hoe beperkt je mss ook bent. Elke actie is beter dan geen c.q. afwachten. Maar in de jaren '70 was het zeer zeker wel mogelijk dat je letterlijk op straat leefdequote:
[..]
Dat hoeft dus niet in nederland. Begrijp me niet verkeerd, maar ik vind het gewoon irritant als een uitvreter als Schenkstroop zit te klagen dat hij het allemaal zo erg heeft. Waar hij straks mee aan gaat komen is dat 't komt omdat hij een kleine chinees is die niks gegund wordt.
Ik heb zelf een vriendinnetje gehad die in eigenlijk exact de situatie van de TS gezeten heeft, en ik weet ook hoe zulke dingen gaan, maar je hoeft in NL echt niet in een doos te wonen. Dat jou dat wel overkomen is, lag waarschijnlijk toch wel voor een groot deel aan je ouders. Ja je woont dan waarschijnlijk wel in een dorp in een rijtjeshuis, maar dat is stukken beter dan waar zo'n groot deel van de wereldbevolking in zit.
Dus ik geloof echt wel dat je hierdoor een kutjeugd hebt gehad en vind dat oprecht klote voor je, maar ik kan het niet zo goed hebben dat mensen hier klagen over alle uitkeringen en sociale zekerheid die we hebben.
En nee gelukkig was dat niet lang, een paar weken. Maar het was wel een gegeven. Uit huis gezet, en nergens naar toe kunnen. En och, vast door verkeerde beslissingen van mijn ouders. Vast. Maar daarom niet minder waar en minder gebeurt. Je kan in NL wel degelijk op straat terecht komen. Toen zeker. Nu durf ik het je niet te zeggen, want gelukkig ben ik verre van zo'n situatie.
Ik vind het wel wat jammer dat dan de conclusie is dat ik "oordeel". Ik geloof echt wel dat je een kutjeugd hebt gehad hoor, en dat was ook oneerlijk. Maar ik vind het irritant als mensen "de staat" daar de schuld van geven. We hebben het hier in NL relatief t.o.v. de wereld erg goed. Ik snap dat je daarmee de schade niet ongedaan maakt, ik vind dat er ook meer toezicht moet komen als ouder de zorg van hun kinderen niet goed oppakken. Dat je ouders die in de bijstand zitten het beetje geld dat ze overhebben uitgeven aan drank of sigaretten is m.i. echt extreem kwalijk. Je kunt voor dat geld ook gewoon met je kids naar de speeltuin.quote:
Hehe. Toen ik op school vertelde dat ik ben opgegroeid in een bijstandsgezin was het wel even stil. Niemand in mijn klas had daar ervaring mee, aangezien ze allemaal uit goede families kwamen. Ze hadden spontaan een soort respect ervoor, gelukkig waren dat allemaal redelijk sociale mensen. Oordelen is makkelijk, helemaal als je niet weet waar je over praat.
Ach, wie weet ben je er hierdoor wel veel sterker uitgekomen en heb je juist een flinke drive om het beter te doen omdat je niet zo wil worden als je ouders. Dus misschien is dat dan hun 'goeie' invloed op jouquote:
En nee gelukkig was dat niet lang, een paar weken. Maar het was wel een gegeven. Uit huis gezet, en nergens naar toe kunnen. En och, vast door verkeerde beslissingen van mijn ouders. Vast. Maar daarom niet minder waar en minder gebeurt. Je kan in NL wel degelijk op straat terecht komen. Toen zeker. Nu durf ik het je niet te zeggen, want gelukkig ben ik verre van zo'n situatie.
Nope, is niet okay. Verre van. Maar gebeurt te vaak helaas. En niet achteraf boos, toen al. Daarom ook zodra het kon gebroken met mijn ouders.quote:
Maar vind jij dat "wel okay" dan? Ik zou waarschijnlijk naderhand goed kwaad zijn geweest. Roken is gewoon enorm duur.
Doet mij dan ook altijd goed gezinnen te zien/mee te maken die het niet breed hebben maar wel alle liefde voor en van elkaar. Dat is 90% van je opvoeding, zoniet 100%. Maar goed, in mijn geval was er wel wat meer aan de hand dan armoede.
De staat heeft er weinig mee te maken gehad. Helaas. Hoewel ik wel onder toezicht heb gestaan van bureau jeugdzorg, maar dat was omdat ik sociale problemen had als kind.quote:
[..]
Ik vind het wel wat jammer dat dan de conclusie is dat ik "oordeel". Ik geloof echt wel dat je een kutjeugd hebt gehad hoor, en dat was ook oneerlijk. Maar ik vind het irritant als mensen "de staat" daar de schuld van geven. We hebben het hier in NL relatief t.o.v. de wereld erg goed. Ik snap dat je daarmee de schade niet ongedaan maakt, ik vind dat er ook meer toezicht moet komen als ouder de zorg van hun kinderen niet goed oppakken. Dat je ouders die in de bijstand zitten het beetje geld dat ze overhebben uitgeven aan drank of sigaretten is m.i. echt extreem kwalijk. Je kunt voor dat geld ook gewoon met je kids naar de speeltuin.
Tja, ik zie niet hoe je in zo'n situatie geen sociale problemen kan ontwikkelen.quote:
De staat heeft er weinig mee te maken gehad. Helaas. Hoewel ik wel onder toezicht heb gestaan van bureau jeugdzorg, maar dat was omdat ik sociale problemen had als kind.
Tja......quote:
[..]
Herkenbaar. Terwijl er wel geld was om de hele dag door te roken in mijn geval.
Ook al hebben jullie het niet breed, dan nog heeft het meer met de wijze van besteden te maken dan met daadwerkelijke armoede. Kwestie van prioriteiten stellen dus.
Zij ging zwart poetsen om ons ook eens leuk blousje te geven of een extra stuk vlees op bord waarvan zij dan vaak zei, ik heb al gehad hoor eet maar lekker.
Mijn eigen vader die nooit een stuiver voor on sbetaald heeft gaf mn moeders zwart werken nog aan.
Dat zal ik hem altijd kwalijk blijven nemen.
Er was armoede met mn moeder en sommige dingen konden niet maar mijn moeder ging wel met 6 vriendjes en vriendinnetjes van mij op vakantie in een caravan, ik kan me maar 2 vakanties heugen maar die vakanties waren wel top.
Toen ik 16 werd stond er toch een puch maxi in d ekamer, oke hij was tweedehand maar boeide mij dat???
Mijn moeder liet haar kinderen altijd voorgaan ten koste van haar zelf.
Dat zijn nou de zwartwerkers waar ik alleen maar respect voor heb. Oh, en je pa is een lul, maar dat wist je al vermoed ik.quote:
Wij groeiden na scheiding van pa en ma op in armoede alleen had mijn moeder de kunst dat niet aan ons te laten merken.
Zij ging zwart poetsen om ons ook eens leuk blousje te geven of een extra stuk vlees op bord waarvan zij dan vaak zei, ik heb al gehad hoor eet maar lekker.
Mja. Mijn ouders zijn met met vette ruzie uit elkaar gegaan en het gezin is opgebroken toen. Mijn moeder heeft zelf gigantische sociale problemen, dus dat nam ik mooi van haar over. Ik heb een heleboel gebruikelijke dingen in mijn tienerjaren pas geleerd. Simpele dingen zoals mensen in de ogen kijken als je tegen ze praat of iemand groeten/bedanken. Ik heb er nog steeds veel moeite mee, maar het is al beter dan vroeger.quote:
[..]
Tja, ik zie niet hoe je in zo'n situatie geen sociale problemen kan ontwikkelen.
quote:
[..]
... Oh, en je pa is een lul, maar dat wist je al vermoed ik.
Het klinkt inderdaad als een kinderachtige hufter. Dan heb je blijkbaar geen leven als je je gaat verlagen tot zoiets.
toch heb ik geen contact meer met ma en zus en wel met mn pa, maar dit kan ik hem niet vergeven en dat weet hij ook.quote:
[..]
Dat zijn nou de zwartwerkers waar ik alleen maar respect voor heb. Oh, en je pa is een lul, maar dat wist je al vermoed ik.
er is contact, we gaan er regelmatig op bezoek maar meer dan dat is het niet.
mijn kinderen hebben een opa en oma voor de vorm en thats it.
mn pa leeft sinds lange tijd niet in armoede maar dat hij mn moeder nooit geholpen heeft en haar aangaf en ons als kinderen nooit geholpen heeft doet me wel zeer.
je gaat trouwen en je krijgt 50 euro van je vader.
ik heb wel geleerd nooit op je ouders te rekenen
Dat vind ik dan weer iets wat doodnormaal is. Veel mensen klagen over dat ze geen geld krijgen van paps en mams om te gaan studeren en voor zichzelf een beter leven op te bouwen. Of dat ze niet kunnen gaan studeren omdat er geen geld is. In Nederland is een fantastisch systeem waarbij je studiefinanciering krijgt en bij kunt lenen zodat eigenlijk iedereen wel kan studeren. Ja je houdt er een schuld aan over, maar die kun je vervolgens als je een goeie baan hebt langzaamaan aflossen en dan is er niets aan de hand.quote:
[..]
Wees er blij mee. Mijn ouders heeft het nooit echt veel geboeid. Ik moet mezelf ook in de schulden steken om naar de universiteit te gaan. Mijn moeder interesseert het allemaal niet zoveel en mijn vader ziet me liever aan het werk gaan. Maar ik wil ook iets van mijn leven maken en doen wat ik leuk vind, dus ik wil gewoon studeren en iets leren dat me ligt en niet de rest van mijn leven kutbaantjes hebben en net zo als mijn ouders worden.
Mijn ouders hebben wel geld maar hebben mij nooit iets zomaar gegeven. Als ik vond dat ik meer nodig had dan ik kreeg moest ik daar maar iets voor doen, eerst in de vorm van klusjes thuis en daarna al heel jong een bijbaantje. Ook mijn studie betaal ik zelf, en dat vind ik helemaal geen probleem.
Ben mn ouders heel dankbaar dat ze mij goed met geld om hebben leren gaan, er zijn zat mensen uit 'rijke' gezinnen die dat niet kunnen, en daar heb je net zo goed de rest van je leven last van.
Als ik studenten hoor klagen dat ze geen geld hebben om uit te gaan terwijl hun collegegeld, zorgverzekering en huur betaald worden door papa en mama kan ik daar heel boos van worden.
Wees blij met wat je hebt, of dat nou veel of weinig is. En als je er niet blij mee kan zijn, vecht er dan voor om het beter te maken.
Sorry hoor maar dit vind ik dus echt weer zo'n typische ondoordachte kutreactie. Misschien dat je niet de tijd heb genomen om het hele topic te lezen, maar ik woon niet thuis meer dus moet alles zelf betalen. Dat maakt het allemaal wat lastiger en duurder. En het is gewoon oneerlijk dat ik nu (eind 20) een studie moet oppakken omdat mijn ouders hun uiterste best hebben gedaan om mijn leven te vergallen. Ik heb al problemen op school sinds de scheiding van mijn ouders. Mijn moeder interesseerde het allemaal niks en mijn vader deed er ook niet echt moeite voor. Het is dus in feite hun schuld dat ik me nu in de schulden moet steken. Ik heb er wel eens over zitten denken om mijn ouders voor de rechter te slepen om er een schadevergoeding uit te slepen. Helaas leven we niet in de VS en is dat vrijwel kansloos.quote:
[..]
Dat vind ik dan weer iets wat doodnormaal is. Veel mensen klagen over dat ze geen geld krijgen van paps en mams om te gaan studeren en voor zichzelf een beter leven op te bouwen. Of dat ze niet kunnen gaan studeren omdat er geen geld is. In Nederland is een fantastisch systeem waarbij je studiefinanciering krijgt en bij kunt lenen zodat eigenlijk iedereen wel kan studeren. Ja je houdt er een schuld aan over, maar die kun je vervolgens als je een goeie baan hebt langzaamaan aflossen en dan is er niets aan de hand.
Mijn ouders hebben wel geld maar hebben mij nooit iets zomaar gegeven. Als ik vond dat ik meer nodig had dan ik kreeg moest ik daar maar iets voor doen, eerst in de vorm van klusjes thuis en daarna al heel jong een bijbaantje. Ook mijn studie betaal ik zelf, en dat vind ik helemaal geen probleem.
Ben mn ouders heel dankbaar dat ze mij goed met geld om hebben leren gaan, er zijn zat mensen uit 'rijke' gezinnen die dat niet kunnen, en daar heb je net zo goed de rest van je leven last van.
Als ik studenten hoor klagen dat ze geen geld hebben om uit te gaan terwijl hun collegegeld, zorgverzekering en huur betaald worden door papa en mama kan ik daar heel boos van worden.
Wees blij met wat je hebt, of dat nou veel of weinig is. En als je er niet blij mee kan zijn, vecht er dan voor om het beter te maken.
Sorry als je het zo leest maar zo is het helemaal niet bedoeld.quote:
[..]
Sorry hoor maar dit vind ik dus echt weer zo'n typische ondoordachte kutreactie. Misschien dat je niet de tijd heb genomen om het hele topic te lezen, maar ik woon niet thuis meer dus moet alles zelf betalen. Dat maakt het allemaal wat lastiger en duurder. En het is gewoon oneerlijk dat ik nu (eind 20) een studie moet oppakken omdat mijn ouders hun uiterste best hebben gedaan om mijn leven te vergallen. Ik heb al problemen op school sinds de scheiding van mijn ouders. Mijn moeder interesseerde het allemaal niks en mijn vader deed er ook niet echt moeite voor. Het is dus in feite hun schuld dat ik me nu in de schulden moet steken. Ik heb er wel eens over zitten denken om mijn ouders voor de rechter te slepen om er een schadevergoeding uit te slepen. Helaas leven we niet in de VS en is dat vrijwel kansloos.
Ik ben zelf door problemen met mijn ouders heel jong het huis uit gegaan en heb me kapot gewerkt om dat te kunnen financieren en ik steek me ondertussen ook flink in de schulden om een studie af te ronden. Daarnaast heb ik nog lichamelijke problemen waardoor ik een tijd lang niet tot amper naast mijn studie heb kunnen werken en dan is de maximale lening bij de IB van ¤800,- in de maand ook niet voldoende om alle lasten van te betalen, laat staan iets leuk daar naast doen.
Maar dat heeft allemaal niets te maken met of mijn ouders al dan niet geld hebben.
En als je het je nog kan herinneren heb ik op de vorige pagina ook al meegepraat dus deze reactie komt niet uit de blauwe lucht.
Wat dat betreft vind ik het wel raar geregeld in Nederland dat pas op zo'n laat stadium een kind onder toezicht komt te staan. Ik vind juist dat ouders als blijkt dat kinderen zich sociaal slecht ontwikkelen een 'coach' moeten krijgen omdat in veel gevallen nu de opvoeding alleen op school gebeurt. M'n vriendin werkt bij een school met kinderen met allerhande sociale problemen en afgezien van een paar autisten komen de meeste problemen voort uit issues in de opvoeding of relatie met de ouders.quote:
Mja. Mijn ouders zijn met met vette ruzie uit elkaar gegaan en het gezin is opgebroken toen. Mijn moeder heeft zelf gigantische sociale problemen, dus dat nam ik mooi van haar over. Ik heb een heleboel gebruikelijke dingen in mijn tienerjaren pas geleerd. Simpele dingen zoals mensen in de ogen kijken als je tegen ze praat of iemand groeten/bedanken. Ik heb er nog steeds veel moeite mee, maar het is al beter dan vroeger.
Ik zag gister toevallig voor het eerst dat SIRE spotjes heeft over het effect van scheidingen op kinderen. Goed initiatief.
Ik krijg het idee dat je reacties hier een stuk negatiever interpreteert dan ze bedoeld zijn.quote:
Sorry hoor maar dit vind ik dus echt weer zo'n typische ondoordachte kutreactie.
quote:
[..]
...
En als je het je nog kan herinneren heb ik op de vorige pagina ook al meegepraat dus deze reactie komt niet uit de blauwe lucht.
Oké, ik snap je standpunt. Maar ik ben van mening dat ouders verantwoordelijk zijn voor de opleiding van hun kind en zoals mijn ouders er mee omgegaan zijn frustreert mij heel erg. Vandaar dat ik er niet zo goed tegen kan dat ik mij in de schulden moet steken.
Ik heb ook een studieschuld hoor. Ik geloof best dat jij een stuk minder support hebt gekregen dan anderen maar het is niet abnormaal dat ouders die (boven)modaal verdienen hun kind niet of nauwelijks financieel bijstaan in de studie.quote:
Oké, ik snap je standpunt. Maar ik ben van mening dat ouders verantwoordelijk zijn voor de opleiding van hun kind en zoals mijn ouders er mee omgegaan zijn frustreert mij heel erg. Vandaar dat ik er niet zo goed tegen kan dat ik mij in de schulden moet steken.
Mja. Ik ben gewoon gevoelig voor discussies over geld en helemaal als het om schulden gaat die ik moet opbouwen door het falen van mijn ouders.quote:
[..]
Ik krijg het idee dat je reacties hier een stuk negatiever interpreteert dan ze bedoeld zijn.
Over dat toezicht. Ons gezin had uitvoerige problemen en ik verwonder mij er weleens over dat er niet meer gedaan is.
Mijn vader heeft geld genoeg. Maar daar wil ik ook geen cent van hebben omdat ik me niet verplicht wil voelen/zijn om contact met hem te houden.quote:
[..]
Ik heb ook een studieschuld hoor. Ik geloof best dat jij een stuk minder support hebt gekregen dan anderen maar het is niet abnormaal dat ouders die (boven)modaal verdienen hun kind niet of nauwelijks financieel bijstaan in de studie.
In plaats van klagen en boos zijn zou je ook trots op jezelf kunnen zijn dat je het alleen voor elkaar boxt!quote:
[..]
Mja. Ik ben gewoon gevoelig voor discussies over geld en helemaal als het om schulden gaat die ik moet opbouwen door het falen van mijn ouders.
Over dat toezicht. Ons gezin had uitvoerige problemen en ik verwonder mij er weleens over dat er niet meer gedaan is.
[..]
Mijn vader heeft geld genoeg. Maar daar wil ik ook geen cent van hebben omdat ik me niet verplicht wil voelen/zijn om contact met hem te houden.
Dat doe ik niet. Ik leun op mijn vriendin en haar ouders.quote:
[..]
In plaats van klagen en boos zijn zou je ook trots op jezelf kunnen zijn dat je het alleen voor elkaar boxt!
Moet ook wel, want anders lukt het helemaal niet.Maar als je dat weet van jezelf moet je daar juist stil bij staan, even adem halen, en dan reageren. Iedereen heeft bepaalde karaktertrekken die je kunnen belemmeren, pas als je dat onderkent en juist je best doet om dat te voorkomen kun je echt succesvol worden.quote:
Mja. Ik ben gewoon gevoelig voor discussies over geld en helemaal als het om schulden gaat die ik moet opbouwen door het falen van mijn ouders.
Ja, dat zou m.i. beter geregeld moeten worden. Nu wordt er vooral als ouders het echt te bont maken ingegrepen door de kinderen daar weg te halen. Je zou eigenlijk eerder in moeten grijpen. Maarja, ik vraag me af in hoeverre je moeder zou zijn gestopt met roken bijvoorbeeld.quote:Over dat toezicht. Ons gezin had uitvoerige problemen en ik verwonder mij er weleens over dat er niet meer gedaan is.
Kan ik me voorstellen.quote:Mijn vader heeft geld genoeg. Maar daar wil ik ook geen cent van hebben omdat ik me niet verplicht wil voelen/zijn om contact met hem te houden.
Ik weet uit eerste hand (iemand die bij jeugdzorg werkt) dat kinderen eerst bijna dood moeten zijn voordat er wordt ingegrepen.quote:
[..]
Ja, dat zou m.i. beter geregeld moeten worden. Nu wordt er vooral als ouders het echt te bont maken ingegrepen door de kinderen daar weg te halen. Je zou eigenlijk eerder in moeten grijpen.
Persoonlijk vind ik dat het recht van iedereen om maar een kind op de wereld te zetten wel eens onder de loep mag worden genomen. Als ik het hier zo lees vraag ik me echt af waarom sommige mensen in vredesnaam kinderen nemen.quote:
[..]
Wat dat betreft vind ik het wel raar geregeld in Nederland dat pas op zo'n laat stadium een kind onder toezicht komt te staan. Ik vind juist dat ouders als blijkt dat kinderen zich sociaal slecht ontwikkelen een 'coach' moeten krijgen omdat in veel gevallen nu de opvoeding alleen op school gebeurt. M'n vriendin werkt bij een school met kinderen met allerhande sociale problemen en afgezien van een paar autisten komen de meeste problemen voort uit issues in de opvoeding of relatie met de ouders.
Mijn vader is jong overleden, ik was bijna 13. Door omstandigheden bleef mijn moeder met weinig achter. Maar ze heeft toen altijd keihard gewerkt en is noot bij de pakken neer gaan zitten. Toen zag ik dat niet zo in, nu begrijp ik beter hoe zwaar ze het soms heeft gehad.
Mijn studie, rijbewijs, vakanties heb ik zelf betaald.
Ik kan mijn moeder ook niets kwalijk nemen voor de keuzes die ze heeft gemaakt, het was niet echt een vrijwillige keuze om twee jonge kinderen alleen op te voeden. Maar ik weet zeker dat ze 200% haar best heeft gedaan en daar ben ik haar altijd dankbaar voor.
! ) en dure cadeautjes waren er echt niet bij. Daardoor heb ik wel meer geleerd wat de waarde van dingen is, ik vind 100 gulden (45 euro) voor schoenen nog steeds duur bv
en koop nog altijd geen merkkleding. Dankzij zakgeld heb ik leren sparen voor dingen , en reken er maar niet op dat mijn ouders zeiden dat ze de rest wel even bij zouden leggen als ik iets wilde. En wilde ik héle dure dingen dan zeiden ze doodleuk: dan ga je maar werken En op was op, ik gaf toen ik net zakgeld kreeg het geld echt té snel uit aan kleine dingetjes maar op een gegeven moment wil je toch duurdere dingen en dan moet je gaan sparen, gaf je je geld tussentijds uit aan wat anders dan kon je weer opnieuw beginnen.Ik heb een vrij korte tijd vrij uitbundig geleefd toen ik net een fulltime baantje had maar dat is inmiddels ook al lang weer voorbij. Vooral toen ik op mezelf ging wonen werd ik met een vrij laag salaris en een vrij stevige hypotheek weer eens met de neus op de feiten gedrukt dat geld echt geen vanzelfsprekendheid was en ben ik weer gaan sparen.
Nu leef ik momenteel behoorlijk zuinig en ik vind dat wel best. Ik koop iets als ik het echt nodig heb maar ik spaar liever dan dat ik uitgeef. En die mentaliteit zorgt er wel voor dat ik altijd geld achter de hand heb en gewoon niet in de financiele problemen terecht kom. Daarvoor ben ik mijn ouders erg dankbaar! Ook voel ik me behoorlijk rijk met de dingen die ik wél heb. Tevreden zijn met wat je hebt is een groot goed
Moet zeggen dat ik niet helemaal begrijp hoe dat niet zou lukken. Het lukt mij ook. Maargoed ik kan natuurlijk niet over jouw exacte situatie beoordelen.quote:
[..]
Dat doe ik niet. Ik leun op mijn vriendin en haar ouders.
Neem aan dat je je vriendin en haar ouders flink dankbaar bent dat ze het dan toch mogelijk maken. Dat is toch een mooi iets. Je familie heb je niet voor het uitzoeken, het kan zomaar gebeuren dat ze je niet liggen. Gelukkig kun je er zelf voor zorgen dat je je omringt met mensen waar je wel iets aan hebt, en zo te lezen is dat je gelukt
2e hand dus, 1e hand is die van jezelfquote:
Ik weet uit eerste hand (iemand die bij jeugdzorg werkt) dat kinderen eerst bijna dood moeten zijn voordat er wordt ingegrepen.
Een vriendin van me werkt als jurist bij de kinderbescherming dus ik heb ook een hoop verhalen gehoord waarvan je zo iets hebt van "WTF, dat dat kan in Nederland" (Alberto modus). Helaas is een overheid een vrij log ambtelijk apparaat als het gaat om dit soort dingen.
Zelfredzaamheid is iets wat ik wel gekregen door mijn afkomst. Ik doe eigenlijk alles zelf omdat het goedkoper (en vaak ook sneller) is dan het uitbesteden en inmiddels wel weet dat veel dingen makkelijker zijn dan ze op het eerste gezicht lijken.quote:
...
Nu leef ik momenteel behoorlijk zuinig en ik vind dat wel best. Ik koop iets als ik het echt nodig heb maar ik spaar liever dan dat ik uitgeef. En die mentaliteit zorgt er wel voor dat ik altijd geld achter de hand heb en gewoon niet in de financiele problemen terecht kom. Daarvoor ben ik mijn ouders erg dankbaar! Ook voel ik me behoorlijk rijk met de dingen die ik wél heb. Tevreden zijn met wat je hebt is een groot goed
Nouja dankbaar is een groot woord. Ik wil niet de profiteur uithangen, dus als het even kan vertegenwoordig ik mijn aandeel. Maar ze hebben wel iets meer begrip voor het feit dat ik gewoon naar de universiteit wil. Mijn schoonouders zijn oprecht geïnteresseerd in mij en het feit dat ik wil studeren. Mijn moeder kwam nooit verder dan domme grappen erover maken en heeft naar mijn herinnering nog nooit gevraagd hoe het op school gaat/ging.quote:
[..]
Moet zeggen dat ik niet helemaal begrijp hoe dat niet zou lukken. Het lukt mij ook. Maargoed ik kan natuurlijk niet over jouw exacte situatie beoordelen.
Neem aan dat je je vriendin en haar ouders flink dankbaar bent dat ze het dan toch mogelijk maken. Dat is toch een mooi iets. Je familie heb je niet voor het uitzoeken, het kan zomaar gebeuren dat ze je niet liggen. Gelukkig kun je er zelf voor zorgen dat je je omringt met mensen waar je wel iets aan hebt, en zo te lezen is dat je gelukt
Mijn werkgever is iemand die ook in armoede is opgegroeid maar die is echt compleet de andere kant op gegaan. Heeft nu geld genoeg en geeft ook héél veel (zo niet alles) wat ie heeft weer uit. Zijn kinderen worden ook verwend tot en met dus je zou zeggen prima. Maar hij is erg vaak op de zaak, gaat bijna nooit op vakantie en koopt zijn liefde voor zijn kinderen blijkbaar af met dure televisies, spelcomputers en andere nutteloze troep. Zouden die kinderen daar nou erg blij van worden? Die zijn compleet alle waarde van dingen uit het oog verloren, zien hun vader bijna niet, doen nauwelijks dingen als gezinnetje en als ze op vakantie gaan doet hij dat het liefst dichtbij zodat ie tussendoor nog naar huis kan
sorry hoor. Als ik dan moest kiezen dan kies ik zonder ook maar 1 seconde na te denk voor mijn eigen situatie. geld is ook niet alles.
Mijn ouders deden namelijk echt alles om het ons naar de zin te maken, ondanks dat er geen enorme hoeveelheid geld was. Dure spullen voor zichzelf kopen deden mijn ouders echt nauwelijks maar als er geld was voor een gezinsuitje dan deden we dat.
Een goed gezinsleven is véél belangrijker en ik denk dat TS dat vooral heeft gemist.
Nou ik heb andere ervaringen. Een kennis van mijn ouders is slechthorend (bijna doof) dus als die wel eens tegen haar kinderen praat of misschien vermanend toespreekt kan dat best hard klinken.quote:
[..]
Ik weet uit eerste hand (iemand die bij jeugdzorg werkt) dat kinderen eerst bijna dood moeten zijn voordat er wordt ingegrepen.
Hoe vaak daar al niet klachten over kindermishandeling door buren zijn ingediend en er politie / jeugdzorg op de stoep heeft gestaan....
Ja. Dat wist ik al, maar door alles wat ik hier lees wordt ik extra met mijn neus op de feiten gedrukt.quote:
[..]
Een goed gezinsleven is véél belangrijker en ik denk dat TS dat vooral heeft gemist.
Dat ligt vooral aan de buren en de maatschappij waarin wij leven. Jeugdzorg is wat dat betreft hartstikke krom af en toe.quote:
[..]
Nou ik heb andere ervaringen. Een kennis van mijn ouders is slechthorend (bijna doof) dus als die wel eens tegen haar kinderen praat of misschien vermanend toespreekt kan dat best hard klinken.
Hoe vaak daar al niet klachten over kindermishandeling door buren zijn ingediend en er politie / jeugdzorg op de stoep heeft gestaan....
Ja, en het kloterige is dat je dat deel van je leven niet ff over kunt doen. Kan me best voorstellen dat je daar kwaad over bent. Maar pas op dat je dat niet af gaat reageren op de verkeerde mensen.quote:
Ja. Dat wist ik al, maar door alles wat ik hier lees wordt ik extra met mijn neus op de feiten gedrukt.
Het verschil is dat jij door je ouders werd verzorgd en dat ik op zestienjarige leeftijd financieel voor mijn moeder en broer moest zorgen. Ik heb geen honger gehad. Maar het was wel elk uurtje werken en hele vakanties werken om het huishouden draaiend te houden. Hierin heb ik vanwege loyaliteits gevoelens de juiste keuzes of keuzes die in mijn belang waren niet kunnen maken.quote:
[..]
Mijn ouders hadden het ook moeilijk, maar om nu te zeggen dat we echte armoede hadden....
Ik denk dat hierin ook de angel zit voor TS. Het is vooral emotionele armoede wat TS heeft meegemaakt. Niet gesteund door ouders of wie dan ook. TS is aan zijn / haar lot overgelaten en moest roeien met die riemen die hij / zij had zonder dat TS geleerd werd hoe het wel moest.
TS doe wat met die woede! Geschiedenis kan je niet veranderen maar jouw ouders hebben nog steeds invloed op jou! Het zit er gewoon ingekankerd.quote:
[..]
Sorry hoor maar dit vind ik dus echt weer zo'n typische ondoordachte kutreactie. Misschien dat je niet de tijd heb genomen om het hele topic te lezen, maar ik woon niet thuis meer dus moet alles zelf betalen. Dat maakt het allemaal wat lastiger en duurder. En het is gewoon oneerlijk dat ik nu (eind 20) een studie moet oppakken omdat mijn ouders hun uiterste best hebben gedaan om mijn leven te vergallen. Ik heb al problemen op school sinds de scheiding van mijn ouders. Mijn moeder interesseerde het allemaal niks en mijn vader deed er ook niet echt moeite voor. Het is dus in feite hun schuld dat ik me nu in de schulden moet steken. Ik heb er wel eens over zitten denken om mijn ouders voor de rechter te slepen om er een schadevergoeding uit te slepen. Helaas leven we niet in de VS en is dat vrijwel kansloos.
?quote:
[..]
TS doe wat met die woede! Geschiedenis kan je niet veranderen maar jouw ouders hebben nog steeds invloed op jou! Het zit er gewoon ingekankerd.
Denk er maar over na! Je bent nog steeds met je ouders bezig maar je bent nu volwassen. Eigen keuzes maken en verantwoording over jezelf nemen!quote:
mijn kinderen krijgen nooit frisdrank. Alleen als na een verjaardag wat over is. Verder alleen ranja en water en een glas sinasappelsap per dag. Niks mis mee.quote:
[..]
ach, als je alleen maar anderhalve liter (3 gedeeld door 2) frisdrank in de week krijgt, en verder alleen maar brood met kaas/pindakaas of ham eet, wordt het best een triest verhaal vind ik zelf.
Dat is wel erg triest.quote:.........................................., en daarbij legden mijn ouders de prio bij hun drank
Kom op zeg, ga lekker je eigen knaken verdienen en het beter doen i.p.v. van neuzelen over de tekortkomingen van je moeke.
Dat doet ie ook. Zijn eigen weg inslaan komt daarna.quote:
[..]
Denk er maar over na! Je bent nog steeds met je ouders bezig maar je bent nu volwassen. Eigen keuzes maken en verantwoording over jezelf nemen!
Dit is niet zo..!!! TS heeft zijn hele jeugd in de rotzooi van zijn ouders gezeten. Zijn hele jeugd in de zorgen / spanning gezeten. En emotioneel verwaarloost door zijn ouders. Het gaat hier niet om een paar klote centen.quote:Op zaterdag 21 mei 2011 01:23 schreef Staal het volgende:
Geestelijk is TS in mijn ogen in ieder geval een verwend nest.
Kom op zeg, ga lekker je eigen knaken verdienen en het beter doen i.p.v. van neuzelen over de tekortkomingen van je moeke.
Waarom blijf je dan doorzeiken over dat geld en dat je zo zielig bent omdat je laat kan studeren en een studieschuld krijgt?quote:
[..]
Ja. Dat wist ik al, maar door alles wat ik hier lees wordt ik extra met mijn neus op de feiten gedrukt.
Je bent de enige niet hoor die volledig zelf verantwoordelijk is om er wat van te maken (én dat zelf te bekostigen) omdat hun ouders die verantwoordelijkheid niet namen of aankonden! Ik heb ook een kutjeugd gehad en velen anderen, ook grote studieschuld en het helemaal zelf moeten doen en woonde al noodgedwongen op kamers op de middelbare school. Niet omdat het zo leuk was. Maar ik had wel een paard en we woonden in een villawijk....
Als we leed gaan vergelijken dan kunnen we nog wel even en dan kom jij ook echt niet in de top 3 hoor!
Je bent GVD eind 20 en pakt een studie op! Good for you! Maak er wat van, deal met je jeugd of ga in therapie maar grow the fuck up!
Dat gezeik over geld wekt echt een ongelovige antipathie op en zal je gaan belemmeren in het leven. Als jij denkt dat iedereen die met geld is opgegroeid beter af is dan jij en jij oh zo zielig slachtoffer bent dan zal je weinig vrienden maken in de categorie mensen die met geld zijn opgegroeid en dan blijf je dus door je eigen gedrag in je oude milieu hangen en wordt je nooit beter dan je ouders! Met jouw houding wordt je namelijk overal anders uitgekotst. Slachtoffergedrag
Voel je je tekort gedaan? Sjongejonge ik wist niet dat rijke mensen zo ongelukkig konden zijn.quote:
[..]
Waarom blijf je dan doorzeiken over dat geld en dat je zo zielig bent omdat je laat kan studeren en een studieschuld krijgt?
Je bent de enige niet hoor die volledig zelf verantwoordelijk is om er wat van te maken (én dat zelf te bekostigen) omdat hun ouders die verantwoordelijkheid niet namen of aankonden! Ik heb ook een kutjeugd gehad en velen anderen, ook grote studieschuld en het helemaal zelf moeten doen en woonde al noodgedwongen op kamers op de middelbare school. Niet omdat het zo leuk was. Maar ik had wel een paard en we woonden in een villawijk....
Als we leed gaan vergelijken dan kunnen we nog wel even en dan kom jij ook echt niet in de top 3 hoor!
Je bent GVD eind 20 en pakt een studie op! Good for you! Maak er wat van, deal met je jeugd of ga in therapie maar grow the fuck up!
Dat gezeik over geld wekt echt een ongelovige antipathie op en zal je gaan belemmeren in het leven. Als jij denkt dat iedereen die met geld is opgegroeid beter af is dan jij en jij oh zo zielig slachtoffer bent dan zal je weinig vrienden maken in de categorie mensen die met geld zijn opgegroeid en dan blijf je dus door je eigen gedrag in je oude milieu hangen en wordt je nooit beter dan je ouders! Met jouw houding wordt je namelijk overal anders uitgekotst. Slachtoffergedrag
doe ff normaal, lijkt wel of je jezelf projecteert, niet iedereen reageert hetzelfde op een kut jeugd, dat is niet voor iedereen met een knip met de vingers weg, de verbittering in je post lijkt me hier niet gepast.quote:
[..]
Waarom blijf je dan doorzeiken over dat geld en dat je zo zielig bent omdat je laat kan studeren en een studieschuld krijgt?
Je bent de enige niet hoor die volledig zelf verantwoordelijk is om er wat van te maken (én dat zelf te bekostigen) omdat hun ouders die verantwoordelijkheid niet namen of aankonden! Ik heb ook een kutjeugd gehad en velen anderen, ook grote studieschuld en het helemaal zelf moeten doen en woonde al noodgedwongen op kamers op de middelbare school. Niet omdat het zo leuk was. Maar ik had wel een paard en we woonden in een villawijk....
Als we leed gaan vergelijken dan kunnen we nog wel even en dan kom jij ook echt niet in de top 3 hoor!
Je bent GVD eind 20 en pakt een studie op! Good for you! Maak er wat van, deal met je jeugd of ga in therapie maar grow the fuck up!
Dat gezeik over geld wekt echt een ongelovige antipathie op en zal je gaan belemmeren in het leven. Als jij denkt dat iedereen die met geld is opgegroeid beter af is dan jij en jij oh zo zielig slachtoffer bent dan zal je weinig vrienden maken in de categorie mensen die met geld zijn opgegroeid en dan blijf je dus door je eigen gedrag in je oude milieu hangen en wordt je nooit beter dan je ouders! Met jouw houding wordt je namelijk overal anders uitgekotst. Slachtoffergedrag
[ Bericht 68% gewijzigd door iwannabehigh op 21-05-2011 19:57:52 ]
De prijs die je betaalt voor niet kunnen vervolgen van je ouders is het zonder problemen voor een lage prijs kunnen volgen van een studie, ik denk dat we met zekerheid kunnen zeggen dat je een stuk slechter was afgeweest in de VS.quote:
[..]
Sorry hoor maar dit vind ik dus echt weer zo'n typische ondoordachte kutreactie. Misschien dat je niet de tijd heb genomen om het hele topic te lezen, maar ik woon niet thuis meer dus moet alles zelf betalen. Dat maakt het allemaal wat lastiger en duurder. En het is gewoon oneerlijk dat ik nu (eind 20) een studie moet oppakken omdat mijn ouders hun uiterste best hebben gedaan om mijn leven te vergallen. Ik heb al problemen op school sinds de scheiding van mijn ouders. Mijn moeder interesseerde het allemaal niks en mijn vader deed er ook niet echt moeite voor. Het is dus in feite hun schuld dat ik me nu in de schulden moet steken. Ik heb er wel eens over zitten denken om mijn ouders voor de rechter te slepen om er een schadevergoeding uit te slepen. Helaas leven we niet in de VS en is dat vrijwel kansloos.
armoede is relatief natuurlijk. HIer wordt bedoeld in vergelijk met de standaard van het land Nederlandquote:
Armoede? Armoede is in Afrika, ik vind wat jij beschrijft geen armoede. Overigens had je vanaf je veertiende ook zelf je geld kunnen verdienen d.m.v. bijbaantjes (winkels, kratnenwijkje). Ik vind dat je overdrijft aangezien een uitkering altijd gebaseerd is op de hoeveelheid gezinsleden, de omstandigheden (en dit weet ik en kan ik met zekerheid zeggen vanwege m'n opleiding) - het moet dus echt wel genoeg zijn geweest, dat kan niet anders. Voor de kinderen worden allerlei dingen betaald (buiten de uitkering om!) zoals zwemles, nieuwe computers voor school en al die praktische dingen. Soms komen mensen met een uitkering juist beter uit dan een gezin met ouders die wel gewoon werken.
.daarbij: a) dan moeten je ouders wel moeite willen doen om achter al die extra zaken aan te willen gaan;
b) in de jaren '70 waren veel van die dingen niet mogelijk. Nederland zat zwaar in de recessie. Daar is die van nu een lachertje bij
.c) in die tijd bijbaantjes als 14-jarige? Nah nee. Die kreeg je niet omdat die er simpelweg niet waren. Hell, er was werkeloosheid van +800.000 mensen. Dat was er wel.
d) en zoals je in het topic hebt kunnen lezen wordt vooral ook bedoelt de combi geen cent te makken - ouders die verkeerde prio's stellen.
Van een uitkering kan je op zich goed rondkomen als je de juiste keuzes maakt. Maar ouders met schulden en die dan veel drank en/of sigaretten kopen en toch graag ook nog een auto houden? Dan wordt het wel erg karig voor de kinderen. Helaasquote:
d) en zoals je in het topic hebt kunnen lezen wordt vooral ook bedoelt de combi geen cent te makken - ouders die verkeerde prio's stellen.
Blijft nog steeds verantwoordelijkheid van de ouders. Wil jedaarwat aan doen, dan moet je echt gquote:
[..]
Van een uitkering kan je op zich goed rondkomen als je de juiste keuzes maakt. Maar ouders met schulden en die dan veel drank en/of sigaretten kopen en toch graag ook nog een auto houden? Dan wordt het wel erg karig voor de kinderen. Helaas
Het geboorterechte recht ter discussie stellen, anders is elke discussie nutteloos.
'Goed' is wat overdreven. Ook toen, in mijn jeugd, mijn moeder niet al haar geld opmaakte aan alcohol en weet ik veel wat, was er amper geld over om 'normaal ' eten en drinken te kunnen kopen, om 'normaal' te leven.quote:
[..]
Van een uitkering kan je op zich goed rondkomen als je de juiste keuzes maakt. Maar ouders met schulden en die dan veel drank en/of sigaretten kopen en toch graag ook nog een auto houden? Dan wordt het wel erg karig voor de kinderen. Helaas
Als je al niet 'depri' bent, wordt je het waarschijnlijk wel wanneer je niet in staat bent te werken door ziekte en een levenslang uitzicht op een uitkering hebt.
Persoonlijk denk ik dat opgroeien in armoede op zich niet heel slecht hoeft te zijn als het verder goed zit in het gezin qua hechte banden, emotie's enz. Helaas valt dergelijke armoede vaak samen met allerlei andere ellende.
Ik zou maar wat beter je best doen op die school van jouw, want wat je nu zegt is toch echt wel lomp. Het is wel zo dat een alleenstaande met kinderen iets meer krijgt, dan een alleenstaande. Maar om nou te zeggen dat die ruim 1000 euro per maand een vetpot is. En voor mij werd er toevallig niks betaald. Ik weet niet sinds wanneer dat is, maar zo simpel was het niet. Ik weet toevallig dat je vroeger kon aankloppen voor bijzondere bijstand als je wasmachine kapot was en dat je dan bij Gods gratie een paar honderd gulden kreeg. School moesten we helemaal zelf betalen en een computer ook. Tegenwoordig is dat (gelukkig) iets beter geregeld, want om nou te zeggen dat het goed is om een schoolkeuze te maken puur op financiële gronden. Je moet niet denken dat het sociale stelsel er is om mensen werkschuw of lui te maken, het is alleen bedoelt om mensen te behoeden van echte armoede.quote:
Armoede? Armoede is in Afrika, ik vind wat jij beschrijft geen armoede. Overigens had je vanaf je veertiende ook zelf je geld kunnen verdienen d.m.v. bijbaantjes (winkels, kratnenwijkje). Ik vind dat je overdrijft aangezien een uitkering altijd gebaseerd is op de hoeveelheid gezinsleden, de omstandigheden (en dit weet ik en kan ik met zekerheid zeggen vanwege m'n opleiding) - het moet dus echt wel genoeg zijn geweest, dat kan niet anders. Voor de kinderen worden allerlei dingen betaald (buiten de uitkering om!) zoals zwemles, nieuwe computers voor school en al die praktische dingen. Soms komen mensen met een uitkering juist beter uit dan een gezin met ouders die wel gewoon werken.
Wat betreft die bijbaantjes. Ik heb mijn hele leven bijbaantjes gehad. Ik moest wel als ik iets leuks wilde kopen voor mezelf. En dan bedoel ik geen scooter of zoiets, maar gewoon simpele dingen zoals fatsoenlijke kleding of een diskman (toen iedereen in mijn klas er allang eentje had). En weet je wat juist daar zou lullig aan was? Toen ik achttien werd verdiende ik met borden wassen 100 euro in de maand en kon vervolgens 50 euro in de maand inleveren bij de zorgverzekering. Maar hier mag ik niet over klagen geloof ik.
Ik ben voor het invoeren van een strenge psychologische keuring van aanstaande ouders. Indien ongeschikt dan abortus of doodstraf.quote:
[..]
Blijft nog steeds verantwoordelijkheid van de ouders. Wil jedaarwat aan doen, dan moet je echt g
Het geboorterechte recht ter discussie stellen, anders is elke discussie nutteloos.
Helaas is geboortebeperking totaal niet te handhaven, dus we kunnen er beter niet aan beginnen.Als toen ik ergens de schurft in had, dan waren het wel mensen die er voor " geleerd " hadden. Nog nooit enige tegenslag gehad, ja dat de hond dood ging, maar vervolgens jou gingen uitleggen hoe het allemaal moest. Ik zou zeggen.doe enige praktijkervaring op. En ga voor 3 jaar met 900quote:
Armoede? Armoede is in Afrika, ik vind wat jij beschrijft geen armoede. Overigens had je vanaf je veertiende ook zelf je geld kunnen verdienen d.m.v. bijbaantjes (winkels, kratnenwijkje). Ik vind dat je overdrijft aangezien een uitkering altijd gebaseerd is op de hoeveelheid gezinsleden, de omstandigheden (en dit weet ik en kan ik met zekerheid zeggen vanwege m'n opleiding) - het moet dus echt wel genoeg zijn geweest, dat kan niet anders. Voor de kinderen worden allerlei dingen betaald (buiten de uitkering om!) zoals zwemles, nieuwe computers voor school en al die praktische dingen. Soms komen mensen met een uitkering juist beter uit dan een gezin met ouders die wel gewoon werken.
euro een gezin onderhouden.Dan zorg ik er wel voor dat de rest van jouw buurt jou met de nek aankijkt.
Ik begrijp Ts heel goed. Ik verdiende toen met bijbaantjes zo'n 800 gulden per maand. Ik werkte toen naast mijn school zo'n 32 tot 38 uur per week. Zo'n 300 gulden kon ik gelijk afdragen aam de socialedienst. Dan ging er nog 250 gulden kostgeld naar mijn moeder voor het vervallen van de huursubsidie en bijzondere bijstand. Was er was immers iemand in het gezin die een inkomen had (ik was 16). De rest van het geld had ik nodig voor boodschappen en andere dingen.
Het was een klote tijd. Stond overal alleen voor.
omg, één van mijn eerste grote frustraties op geldgebied! Ik had een leuk bijbaantje, verdiende wel het minimum, maar toch leuk zo'n baantje. Toch? Neeeee, ik moest meer dan de helft van mijn verdiende salaris per maand betalen aan het ziekenfondsquote:
Toen ik achttien werd verdiende ik met borden wassen 100 euro in de maand en kon vervolgens 50 euro in de maand inleveren bij de zorgverzekering. Maar hier mag ik niet over klagen geloof ik.
Wat vond ik dat oneerlijk zeg. Nu is dat gelukkig voor de jeugd nu niet meer zo. Ik heb overigens jarenlang ver onder het minimum geleefd (met als dieptepunt nog net geen 500 euro inkomen in de maand voor 2 personen), maar ik kan erg goed rondkomen van weinig en geld interesseert me niet zo heel veel. Het enige wat op den duur bij mij ging frustreren is dat zelfs iets simpels als een avondje bioscoop niet kan en een vriendin opzoeken die 60 km verder op woont kan je ook niet betalen. Maar goed, ik heb nu een leuke baan en al verdient het niet super (iedereen op de werkvloer klaagt zich kapot) voor mij is het lekker veel geld
Ik vind kostgeld betalen als je ouders het heel slecht hebben niet echt raar hoor, daar ben je heus niet uniek in. Alleen dat geld afdragen aan de sociale dienst en dat de huursubsidie van je moeder vervalt vind ik niet kloppen voor kinderenquote:
Ik begrijp Ts heel goed. Ik verdiende toen met bijbaantjes zo'n 800 gulden per maand. Ik werkte toen naast mijn school zo'n 32 tot 38 uur per week. Zo'n 300 gulden kon ik gelijk afdragen aam de socialedienst. Dan ging er nog 250 gulden kostgeld naar mijn moeder voor het vervallen van de huursubsidie en bijzondere bijstand. Was er was immers iemand in het gezin die een inkomen had (ik was 16). De rest van het geld had ik nodig voor boodschappen en andere dingen.
Maar we mochten niet te veel wc papier gebruiken, er werd ons zelfs getoond hoeveel velletjes wel acceptabel was. En dan was het al van dat schurende Aldi-papier.
Niet te veel broodbeleg op brood, want dat kostte te veel. Vooral met kaas moest je zuinig zijn want dat was zo duur.. Tegenwoordig eet ik dus wel eens met plezier een broodje met extra kaas
Vanmorgen bedacht ik me, nadat ik gisteren het topic al had gelezen.. Dat wanneer de shampoo half vol was, deze werd aangevuld met water!
Het leek ook niet helemaal eerlijk, omdat m'n pa gewoon nog aan het gokken was, en m'n ma naar concerten ging. Ook altijd meer dan zat bier in huis.
Kleding moest gerecycled worden, die werd soms door alle 3 de kinderen gedragen. Een groot feest wanneer je naar de middelbare school gaat en je kan je geen leuke kleding veroorloven.
Ik geef geld makkelijk uit, en we hebben gelukkig genoeg hier. Boodschappen doen bij de Aldi peins ik niet over, ik wil gewoon lekker eten. Verder doen we waar we zin in hebben en dat lukt altijd aardig.
Mijn ouders hebben nu wel meer geld. Het huis ziet er helaas nog net zo slecht uit als vroeger, ze dragen geen leuke kleding, sterker nog schaam ik me vaak nog voor wat ze dragen.
Kostgeld is niets mis mee!quote:
[..]
Ik vind kostgeld betalen als je ouders het heel slecht hebben niet echt raar hoor, daar ben je heus niet uniek in. Alleen dat geld afdragen aan de sociale dienst en dat de huursubsidie van je moeder vervalt vind ik niet kloppen voor kinderen
Mijn moeder is dan ook een enorme krent die elke stuiver het liefst 10x omdraait. Hoewel ik me daar heel mijn leven aan dood heb geïrriteerd, heb ik inmiddels iets meer begrip. Er is altijd bewust besloten om het geld aan het huis, auto en voedsel te spenderen en nooit aan vakanties of iets dergelijks. Echt op vakantie gingen wij nooit, een dagje Efteling was het hoogtepunt van het jaar. Eigenlijk deden we alles een 'beetje'.
- Er was altijd genoeg, maar alles kwam wel van de Aldi.
- Chips, koeken, e.d. alleen in het weekend.
- Ik mocht op voetbal, maar kreeg wel de goedkoopste voetbalschoenen.
- We vierden elk jaar sinterklaas, maar je kreeg cadeaus voor max.50 gulden.
- Met je verjaardag kreeg je echt iets leuks (Nintendo of iets dergelijks), maar daar moest je vervolgens wel het hele jaar mee doen.
- Overbodige luxe (Canal +, internet, DVD-speler, computer, etc.) kwam niet of pas toen zo ongeveer heel Nederland het had.
- De wasmachine, TV, videorecorder, etc. worden pas vervangen als ze echt stuk zijn.
- Altijd voldoende en goede kleding, maar wel van de simpele merken.
- Etc.
Als ik het zo terugkijk, helemaal prima! Hoewel ik destijds toch wel eens baalde. De omgeving waar wij woonde was dan ook een wat 'higher class'. Mijn beste vriendje zijn vader werkte op de beurs van berlage in Amsterdam en hadden meerdere auto's, een vrijstaand huis naast een groot meer met boten, een privé voetbalveld, altijd de meest luxe computers en andere apparatuur, meerdere vakanties per jaar, ontzettend veel speelgoed (uit Japan, had papa meegenomen van een 'businesstrip'). Ik kwam daar dagelijks over de vloer en als kind denk je dan dat je eigen ouders arm zijn.
Toen ik zelf goed ging verdienen heb ik wel even echt 'geleefd', maar toen ik meer verdiende dan mijn vader en toch na een tegenvaller geld moest vragen voor benzine om naar mijn werk te kunnen heb ik het roer omgegooid en als ik niet op pas wordt ik nog net zo krent als mijn moeder.
Herkenbaar verhaal. Ik ben ook bijna mijn hele leven gepest omdat ik in sloeberkleding rondliep.quote:Op zondag 22 mei 2011 11:29 schreef Pannenkoekenmix het volgende:
...
Kleding moest gerecycled worden, die werd soms door alle 3 de kinderen gedragen. Een groot feest wanneer je naar de middelbare school gaat en je kan je geen leuke kleding veroorloven.
Op zich zat ik er niet zo mee want ik was toch al een buitenbeentje. Wat ik vooral het probleem vind, is dat je door de situatie van je ouders net zo hard in de probleemhoek gezet wordt. Als je je halve inkomen moet inleveren omdat je ouders te arm zijn, kun je niets opbouwen voor jezelf. Ik heb heel lang amper kunnen sparen en bepaalde aankopen niet kunnen doen. Zo wilde ik een brommer toen ik 16 was, maar daar had ik geen geld voor. En toen ik 18 was en een kutbaantje had bij een warenhuis, werkte ik alleen maar om mijn rijbewijs te kunnen betalen. Het geld ging daar namelijk grotendeels aan op. Achteraf geen spijt van, maar ik werkte me toen helemaal kapot voor een paar euro per uur.quote:
[..]
Ik vind kostgeld betalen als je ouders het heel slecht hebben niet echt raar hoor, daar ben je heus niet uniek in. Alleen dat geld afdragen aan de sociale dienst en dat de huursubsidie van je moeder vervalt vind ik niet kloppen voor kinderen
En toch is het wel degelijk de waarheid, niks lomp. Ik weet niet hoe 't vroeger was, ik ben zelf in de jaren 90 geboren, maar nu is het echt wel zo. Zo staat 't in de studie boeken. Kinderen krijgen gewoon een computer van de sociale dienst als de ouders 't niet kunnen betalen, een nieuwe fiets/step, een kinderwagen, zwemlessen worden betaald, met andere woorden; alles wordt betaald voor de kinderen.. en dat buiten het geld om wat je sowieso al krijgt. Dus ik zeg je; sommige mensen komen écht beter uit met een uitkering dan bepaalde mensen die wel gewoon werken tegenwoordig.quote:
[..]
Ik zou maar wat beter je best doen op die school van jouw, want wat je nu zegt is toch echt wel lomp. Het is wel zo dat een alleenstaande met kinderen iets meer krijgt, dan een alleenstaande. Maar om nou te zeggen dat die ruim 1000 euro per maand een vetpot is. En voor mij werd er toevallig niks betaald. Ik weet niet sinds wanneer dat is, maar zo simpel was het niet. Ik weet toevallig dat je vroeger kon aankloppen voor bijzondere bijstand als je wasmachine kapot was en dat je dan bij Gods gratie een paar honderd gulden kreeg. School moesten we helemaal zelf betalen en een computer ook. Tegenwoordig is dat (gelukkig) iets beter geregeld, want om nou te zeggen dat het goed is om een schoolkeuze te maken puur op financiële gronden. Je moet niet denken dat het sociale stelsel er is om mensen werkschuw of lui te maken, het is alleen bedoelt om mensen te behoeden van echte armoede.
Wat betreft die bijbaantjes. Ik heb mijn hele leven bijbaantjes gehad. Ik moest wel als ik iets leuks wilde kopen voor mezelf. En dan bedoel ik geen scooter of zoiets, maar gewoon simpele dingen zoals fatsoenlijke kleding of een diskman (toen iedereen in mijn klas er allang eentje had). En weet je wat juist daar zou lullig aan was? Toen ik achttien werd verdiende ik met borden wassen 100 euro in de maand en kon vervolgens 50 euro in de maand inleveren bij de zorgverzekering. Maar hier mag ik niet over klagen geloof ik.
[..]
Ik ben voor het invoeren van een strenge psychologische keuring van aanstaande ouders. Indien ongeschikt dan abortus of doodstraf.
Nu moeten jongeren ook hun zorgverzekering betalen hoor (130 euro volgens mij?) en als jij 18 bent verdien je ook maar iets van 150 of zo, denk ik, dus houd je ook niet veel over van je zuurverdiende geld (behalve de studiefinanciering, maar dat kan ook weinig zijn omdat je anders normaal verdienen), dus beter word je d'r tegenwoordig ook niet van. Het geluk dat sommige jongeren hebben, waaronder ik - is dat mijn ouders dat nog steeds betalen en ik wel de zorgtoeslag + studiefinanciering binnenkrijg. Ik kom financieel dus beter uit.
[ Bericht 1% gewijzigd door iwannabehigh op 22-05-2011 13:57:56 ]
Je noemt hier wel 'toevallig' dingen die gewoon noodzakelijk of verplicht zijn. De mensen met een uitkering die wel breed zitten werken meestal zwart.quote:
En toch is het wel degelijk de waarheid, niks lomp. Ik weet niet hoe 't vroeger was, ik ben zelf in de jaren 90 geboren, maar nu is het echt wel zo. Zo staat 't in de studie boeken. Kinderen krijgen gewoon een computer van de sociale dienst als de ouders 't niet kunnen betalen, een nieuwe fiets/step, een kinderwagen, zwemlessen worden betaald, met andere woorden; alles wordt betaald voor de kinderen.. en dat buiten het geld om wat je sowieso al krijgt. Dus ik zeg je; sommige mensen komen écht beter uit met een uitkering dan bepaalde mensen die wel gewoon werken tegenwoordig.
Wat wil je d'r mee zeggen? Dan hebben mensen met een uitkering momenteel toch niks te klagen, vind ik. Vooral voor de kinderen is dat goed geregeld.quote:
[..]
Je noemt hier wel 'toevallig' dingen die gewoon noodzakelijk of verplicht zijn. De mensen met een uitkering die wel breed zitten werken meestal zwart.
Tegenwoordig heb je twee inkomens nodig om een huishouden met zes man draaiende te houden.
Helaas heb ik een tijdje rond het sociaal minimum geleefd, moest ik nog op de centen gaan letten ook.
aar gelukkig heb ik nu een leuke baan. Desondanks komt het minimumloon voor mij nog steeds over als een redelijk inkomen. Je raadt het al: ik ga over het algemeen vrij zuinig met geld om.
Petje af dat je al zo vroeg begonnen bent. Met de Nederlandse jeugdschalen is het behelpen (maar je vindt wel vrij gemakkelijk werk).quote:
[..]
Als toen ik ergens de schurft in had, dan waren het wel mensen die er voor " geleerd " hadden. Nog nooit enige tegenslag gehad, ja dat de hond dood ging, maar vervolgens jou gingen uitleggen hoe het allemaal moest. Ik zou zeggen.doe enige praktijkervaring op. En ga voor 3 jaar met 900
euro een gezin onderhouden.Dan zorg ik er wel voor dat de rest van jouw buurt jou met de nek aankijkt.
Ik begrijp Ts heel goed. Ik verdiende toen met bijbaantjes zo'n 800 gulden per maand. Ik werkte toen naast mijn school zo'n 32 tot 38 uur per week. Zo'n 300 gulden kon ik gelijk afdragen aam de socialedienst. Dan ging er nog 250 gulden kostgeld naar mijn moeder voor het vervallen van de huursubsidie en bijzondere bijstand. Was er was immers iemand in het gezin die een inkomen had (ik was 16). De rest van het geld had ik nodig voor boodschappen en andere dingen.
Het was een klote tijd. Stond overal alleen voor.
Je stelt dat je meteen 550 euro kon inleveren. Zit ik er nu ver naast als ik stel dat je vooral voor de overheid hebt gewerkt?
Je kunt op zich prima overleven, mits je ouders het geld niet verbrassen. Maar een luxe leventjes met vakanties naar Frankrijk zit er niet in.quote:
Wat wil je d'r mee zeggen? Dan hebben mensen met een uitkering momenteel toch niks te klagen, vind ik. Vooral voor de kinderen is dat goed geregeld.
Als je berekend nadenkt en verder geen problemen hebt is het prima overleven met een uitkering. Alleen is de kans groot dat je in dat geval geen uitkering hebt, maar gewoon een baan.quote:
[..]
Je kunt op zich prima overleven, mits je ouders het geld niet verbrassen. Maar een luxe leventjes met vakanties naar Frankrijk zit er niet in.
Vaak spelen er meer factoren mee als een huishouden in een uitkeringssituatie zit. De kinderen kunnen er dan niet vanuit gaan dat de ouders op de meest effectieve of ideale manier met de beschikbare tijd, mogelijkheden (qua extra ondersteuning) en middelen omgaan. Met alle vervelende en negatieve gevolgen van dien.
Dat is waar, maar ik snap sowieso niet waarom je kinderen neemt als je d'r eigenlijk geen geld voor hebt en in ''armoede'' leeft (vroeger dan). Denk logisch na en doe niet zo egoistisch, maar blijkbaar kunnen sommige mensen niet zo logisch nadenken. Helaas.quote:
[..]
Je kunt op zich prima overleven, mits je ouders het geld niet verbrassen. Maar een luxe leventjes met vakanties naar Frankrijk zit er niet in.
Veel mensen nemen geen kinderen, maar krijgen die. Vaak ook nog eens op een relatief jonge leeftijd (16 - 22 jaar). Ondoordacht of gewoon nalatig misschien. Maar daar hebben die kinderen vaak weinig aan.quote:
[..]
Dat is waar, maar ik snap sowieso niet waarom je kinderen neemt als je d'r eigenlijk geen geld voor hebt en in ''armoede'' leeft (vroeger dan). Denk logisch na en doe niet zo egoistisch, maar blijkbaar kunnen sommige mensen niet zo logisch nadenken. Helaas.
Joh.quote:
Dat is waar, maar ik snap sowieso niet waarom je kinderen neemt als je d'r eigenlijk geen geld voor hebt en in ''armoede'' leeft (vroeger dan). Denk logisch na en doe niet zo egoistisch, maar blijkbaar kunnen sommige mensen niet zo logisch nadenken. Helaas.
Joh.quote:
Same here, helaas..quote:
*meld.
Ook opgegroeid in 'armoede'. Mijn ouders ontvingen een bijstandsuitkering van 1300 gulden en daar moesten we met 4 van rondkomen. Dus huur, g/w/l eten en drinkne. Een van de meest frustrerende dingen voor mij was, dat mijn broertje en ik samen een hele week met 3 flessen 3es (1 cola, 1 sinas en 1 7 up) moesten doen, waar mijn ouders er minimaal 1 fles wijn èn een krat bier per dag doorheen joegen. Ik vond dat vreselijk oneerlijk.
Anyways, het heeft bij mij precies het omgekeerd resultaat gehad. Ik geef elk dubbeltje het liefst meteen na ontvangs uit. Ik koop het duurste eten en drinken, haal ook vaak eten ipv koken enz. Geef op die manier regelmatig veel te veel uit. Gelukkig heb ik een leuke, goedverdienende baan. Maar welbeschouwd gooi ik per maand zomaar 500 euro over de boeg die ik ook had kunnen sparen of aan andere dingen had kunnen uitgeven. In mijn geval is het een soort anti-reactie geworden, omdat mijn ouders de (voor wat mogelijk was) duurder eten kochten en veel drank, waar wij het met 3es moesten doen en alleen ham of kaas of pindakaas kregen.
[/genoegpersoonlijkgebeuren]
naja, zo dus.
Was toen nog guldens. Mijn moeder was invalide. Zij kreeg een hele kleine WAO uitkering en de rest werd aangevuld via de sociale dienst. Ik zat zelf op het VWO en leer heel makkelijk. Elk uurtje wat ik vrij had ging ik werken. Gewoon in een supermarkt na school en de weekenden. Ik had ook nog een krantenwijk.quote:
Mijn ouders hadden ook vier kinderen, vader had een prima baan en was kostwinner; moeder zorgde voor de kinderen. We woonden in een mooi, ruim huis. Dit alles was mogelijk omdat de huizen toen nog betaalbaar waren. We gingen elk jaar met vakantie. Mijn ouders dachten goed na voordat ze in luxe investeerden en spaarden ook.
Tegenwoordig heb je twee inkomens nodig om een huishouden met zes man draaiende te houden.
Helaas heb ik een tijdje rond het sociaal minimum geleefd, moest ik nog op de centen gaan letten ook.
aar gelukkig heb ik nu een leuke baan. Desondanks komt het minimumloon voor mij nog steeds over als een redelijk inkomen. Je raadt het al: ik ga over het algemeen vrij zuinig met geld om.
[..]
Petje af dat je al zo vroeg begonnen bent. Met de Nederlandse jeugdschalen is het behelpen (maar je vindt wel vrij gemakkelijk werk).
Je stelt dat je meteen 550 euro kon inleveren. Zit ik er nu ver naast als ik stel dat je vooral voor de overheid hebt gewerkt?
Omdat er in ons huishouden in inkomen was( mijn inkomen ondanks dat ik 16 was) werd mijn moeder gekort op haar uitkering. Dat tekort moest natuurlijk aangevuld worden. Dus van mijn salaris. Dankzij mijn salaris werd verviel ook de huursubsidie. Dus die kon ik ook aanvullen.
De controle op de uitkering was streng. Mijn moeder moest om de zoveel tijd haar afschriften laten zien zodat de sociale dienst kon controleren of er niet stiekem geld op haar rekening werd gestort. Ik was een keer mijn pinpas vergeten en vroeg aan mijn moeder of ik even 10 gulden kon lenen. Dit heb ik later op haar rekening teruggestort. Prompt werd haar uitkering stop gezet.
Als je van het minimumloon leeft heb je ook niet de luze om alles te doen waar je zin in hebt. Zou toch wat worden als je van je uitkering de ruimte zou hebben om lekker een week weg te gaan. Dan zouden toch veel mensen spontaan in de bijstand gaan lijkt me.quote:
[..]
Je kunt op zich prima overleven, mits je ouders het geld niet verbrassen. Maar een luxe leventjes met vakanties naar Frankrijk zit er niet in.
Nog ff een reactie op wat je eerder in dit topic vermeldde: natuurlijk is de armoede zoals wij dat hier kennen niet te vergelijken met armoede in afrika of andere landen. Maar het feit dat het altijd erger kan doet niks af aan het leed dat er nu kan zijn. Als je een dikke villa hebt, 3 auto's, een leuke en goedbetaalde baan en je krijgt ineens een ernstige ziekte is dat verschrikkelijk. Natuurlijk kan het altijd erger maar het doet niks af aan het leed van de ziekte. Als we in dat soort gradaties gaan vergelijken mag niemand meer klagen behalve de 8-jarige meisjes in india die dagelijks 20 keer verkracht en mishandeld worden door sekstoeristen terwijl er geen vooruitzicht is op een betere situatie.
Ben zelf niet opgegroeid in armoede maar ik heb wel vanaf mijn 15e alles voor mezelf moeten betalen. Op huur, gas, water, licht na dan. Kleding, school, verzekering vanaf mn 18e, mn eigen shampoo e.d. cadeautjes. Mijn moeder heeft het na de scheiding niet makkelijk gehad op financieel gebied en een slechte investering met mijn vader tijdens het huwelijk zorgde ervoor dat al het spaargeld op was. Er zijn een paar jaar geweest dat er weinig ruimte was voor dingen maar ik heb altijd een dak boven mn hoofd gehad. Ik neem het mijn moeder wel kwalijk dat ze in hetzelfde dure koophuis is blijven wonen waardoor het grootste gedeelte van haar mini inkomen opging aan de vaste lasten. Zeker toen ze na een paar jaar een vriend kreeg en weer dezelfde financiele afhankelijkheid creeerde die ze bij mn pa ook had.
Wat ik wel mijn beide ouders kwalijk neem is dat er soms heel weinig ruimte was maar dat er wel altijd sigaretten en drank in huis was... Dat lijkt me toch het eerste waar je op bezuinigd lijkt me.
En ondanks dat ik het geluk heb gehad geen armoede meegemaakt te hebben heeft ook mijn achtergrond veel invloed gehad op hoe ik nu ben. Ik kan me voorstellen dat je een jeugd in armoede niet zomaar achter je laat. Of het nou 'echte' armoede was of niet, de ervaring verandert er niet door.
Natuurlijk moet je wel altijd zelf je best blijven doen, je kan niet thuis op de bank blijven hangen en de overheid de schuld geven dat je een kutleven hebt omdat je uitkering niet hoger is. Je kan altijd zelf iets aan je situatie veranderen, je moet alleen wel zelf willen. En ik denk dat dat voor veel mensen in dit topic de frustratie oplevert bij de ouders. De armoede was niet nodig geweest als de ouders hun prioriteiten anders hadden gesteld of beter hun best hadden gedaan...
Minimumloon is geen uitkering, die is nog lager in principe.quote:
[..]
Als je van het minimumloon leeft heb je ook niet de luze om alles te doen waar je zin in hebt. Zou toch wat worden als je van je uitkering de ruimte zou hebben om lekker een week weg te gaan. Dan zouden toch veel mensen spontaan in de bijstand gaan lijkt me.
...
Dat herken ik wel. Het was bij ons een heel gedoe als er spontaan ergens geld vandaan kwam. Dat moest dan verdoezelt worden, want stel dat de sociale dienst erachter kwam.quote:
[..]
...
De controle op de uitkering was streng. Mijn moeder moest om de zoveel tijd haar afschriften laten zien zodat de sociale dienst kon controleren of er niet stiekem geld op haar rekening werd gestort. Ik was een keer mijn pinpas vergeten en vroeg aan mijn moeder of ik even 10 gulden kon lenen. Dit heb ik later op haar rekening teruggestort. Prompt werd haar uitkering stop gezet.
Wat een ellende was dat zeg. En dat ging dat over bedragen van een paar tientjes.Mensen die arm zijn hebben misschien minder kansen dan 'rijkere' mensen.
Als je discipline hebt en er ECHT voor wil gaan kan zelfs de domste persoon op aarde echt rijk zijn.
Dus stop a.u.b. met janken dat er te weinig kansen zijn. Me ma is bijv begonnen als werktuig bouwster naar project manager bij Saoudi Aramco world.
Gadverdamme ik walg van zulk soort mensen
Gadverdamme.
mensen die niet kunnen werken aangezien ze echt chronisch ziek zijn (no offense)
Bart ik heb nu geld nodig.
Ik denk dat ik in lachen zou uitbarsten. Ik denk niet dat die dag ooit zal gaan komen.
Jammer eigenlijk want dan zou ik meer verdienen als me ma
quote:
Als ik dit zo lees zie ik dat sommige mensen echt een kut jeugd hebben gehad. Ik kan me niet voorstellen als me ma nu binnenkomt en vraagt.
Bart ik heb nu geld nodig.
Ik denk dat ik in lachen zou uitbarsten. Ik denk niet dat die dag ooit zal gaan komen.
Jammer eigenlijk want dan zou ik meer verdienen als me ma
Kom je aandacht tekort?
Ik heb mijn moeder meermaals geld geleend om een auto te kunnen kopen. En ze snapte niet hoe ik aan dat geld kwam. Sparen is blijkbaar moeilijk.
Zal toch wat zijn als je ouders geld van je willen lenen, ik kan het me ook echt niet voorstellen..
En mensen die zeuren dat ze te weinig kunnen spenderen vanwege de uitkering maar verder wel gezond zijn en kunnen werken, daar heb ik ook écht geen respect voor..
Wil je rijk worden/een goed leven hebben; moet je daar (in de meeste gevallen) wat voor doen.
voor een heel groot deel mee eens, doch moet wel in gedachten gehouden worden dat, zoals ik zei, het in de jaren 70, begin jaren 80 niet zo makkelijk was als je nu zegt.quote:
Ik ben 't volledig eens met Bartcoah.
Zal toch wat zijn als je ouders geld van je willen lenen, ik kan het me ook echt niet voorstellen..
En mensen die zeuren dat ze te weinig kunnen spenderen vanwege de uitkering maar verder wel gezond zijn en kunnen werken, daar heb ik ook écht geen respect voor..
Wil je rijk worden/een goed leven hebben; moet je daar (in de meeste gevallen) wat voor doen.
Geen geld, geen opleiding (en hiervoor dus ook niet kunnen betalen, en de overheid betaalde vanwege de crisis niets) en +800.000 werkelozen, èn ruim boven de 40 zijn... Nee zo makkelijk was het neit om te werken toentertijd.
Toen ik 19 werd, kreeg mijn moeder een melkertbaan. Betaalde een paar tientjes meer dan de uitkering, maar ze heeft die job met plezier gedaan, heel veel plezier. Want ze heeft nooit thuis willen zitten. Nooit.
Ieder mens heeft wel een klein beetje creativiteit in zich. Dacht je werkelijk dat al die rijken mensen allemaal rijk warenquote:
[..]
voor een heel groot deel mee eens, doch moet wel in gedachten gehouden worden dat, zoals ik zei, het in de jaren 70, begin jaren 80 niet zo makkelijk was als je nu zegt.
Geen geld, geen opleiding (en hiervoor dus ook niet kunnen betalen, en de overheid betaalde vanwege de crisis niets) en +800.000 werkelozen, èn ruim boven de 40 zijn... Nee zo makkelijk was het neit om te werken toentertijd.
Toen ik 19 werd, kreeg mijn moeder een melkertbaan. Betaalde een paar tientjes meer dan de uitkering, maar ze heeft die job met plezier gedaan, heel veel plezier. Want ze heeft nooit thuis willen zitten. Nooit.
Mooi voorbeeld ook.
De bedenker van Nike. Nike was eerst een heren schoen. Hij begon in zijn eigen garage. Kijk wat hij nu is..
Hij was ook heel arm had geen opleiding en kijk nu. He's making millions a minute.
Nee alleen zo'n discussie kan het bloed onder me nagels vandaan halen, omdat ik toch wel in een welvarend gezin woon. Die het hebben verdient door te leren leren en te werken.quote:
[..]
Kom je aandacht tekort?
Ik heb mijn moeder meermaals geld geleend om een auto te kunnen kopen. En ze snapte niet hoe ik aan dat geld kwam. Sparen is blijkbaar moeilijk.
quote:
[..]
Ieder mens heeft wel een klein beetje creativiteit in zich. Dacht je werkelijk dat al die rijken mensen allemaal rijk waren
Mooi voorbeeld ook.
De bedenker van Nike. Nike was eerst een heren schoen. Hij begon in zijn eigen garage. Kijk wat hij nu is..
Hij was ook heel arm had geen opleiding en kijk nu. He's making millions a minute.
ook echt een vergelijking. Als het zo makkelijk was deed iedereen dat wel, is het niet? Waar blijven jouw miljoenen en miljoenenproducten?
Weer zo'n mooi voorbeeld.quote:
[..]
Ieder mens heeft wel een klein beetje creativiteit in zich. Dacht je werkelijk dat al die rijken mensen allemaal rijk waren
Mooi voorbeeld ook.
De bedenker van Nike. Nike was eerst een heren schoen. Hij begon in zijn eigen garage. Kijk wat hij nu is..
Hij was ook heel arm had geen opleiding en kijk nu. He's making millions a minute.
Daar ben ik mee bezigquote:
[..]
Als het zo makkelijk was deed iedereen dat wel, is het niet? Waar blijven jouw miljoenen en miljoenenproducten?
Kan helaas nog niet vertellen wat hoop wel dat het door breekt Succesquote:
[..]
Daar ben ik mee bezig
.Dank je wel! Ik hoop echt zo dat het gaat lukken hahahaquote:
Hopen? Je zei net dat iedereen het zomaar kon met wat creativiteitquote:
[..]
Dank je wel! Ik hoop echt zo dat het gaat lukken hahaha
.Je hebt ook wel een klein beetje geluk nodigquote:
[..]
Hopen? Je zei net dat iedereen het zomaar kon met wat creativiteit
.ah dus het is toch allemaal niet zo simpelquote:Op zondag 22 mei 2011 19:14 schreef Bartcoah het volgende:
[..]
Je hebt ook wel een klein beetje geluk nodig
.Maar ik meen het wel: heel veel succes, ik gun iedereen zijn of haar geluk
.n.b.: moet je wel ff laten weten als het gelukt is, wat het was
Mag ook via PM .Je zal echt wel merken als het is gelukt. Dan kom ik in het nieuws met me aviator en me bloesie en me dikke lambo onder me ass hahahaha. sowieso lambo voor de Bartquote:
[..]
ah dus het is toch allemaal niet zo simpel
Maar ik meen het wel: heel veel succes, ik gun iedereen zijn of haar geluk
n.b.: moet je wel ff laten weten als het gelukt is, wat het was
Welke van de 2 bedoel je nou?quote:
[..]
Minimumloon is geen uitkering, die is nog lager in principe.
Mag toch hopen dat een uitkering lager is dan het minimumloon, zou toch wat zijn als je meer 'verdient' door niet te werken dan door een 40-urige werkweek. Denk dat dan spontaan veel mensen een uitkering aan zouden vragen.
Mag toch ook hopen dat als je een uitkering hebt(even de chronisch zieken en bijzondere gevallen buiten gelaten) dat je zo snel mogelijk weer van je uitkering af wilt. Het is een steuntje in de rug om een periode door te komen waarna je weer voor jezelf gaat zorgen. Sommige mensen zien het als hun vaste inkomen waardoor ze lekker niet meer hoeven te werken maar wel kunnen zeuren over dat ze er niet rond van kunnen komen en wat de overheid hen allemaal nog meer aan doet (voor de duidelijkheid: ik heb het hier over de tokkies die hun kids op hun 18e als verjaardagsuitje meenemen naar het uwv om een uitkering aan te vragen).
Maar goed, ik wil de discussie over uitkeringen niet in dit topic op gang brengen dus verder ga ik weer ontopic
Het tegendeel is waar.quote:
[..]
Welke van de 2 bedoel je nou?
Mag toch hopen dat een uitkering lager is dan het minimumloon, zou toch wat zijn als je meer 'verdient' door niet te werken dan door een 40-urige werkweek. Denk dat dan spontaan veel mensen een uitkering aan zouden vragen.
Mag toch ook hopen dat als je een uitkering hebt(even de chronisch zieken en bijzondere gevallen buiten gelaten) dat je zo snel mogelijk weer van je uitkering af wilt. Het is een steuntje in de rug om een periode door te komen waarna je weer voor jezelf gaat zorgen. Sommige mensen zien het als hun vaste inkomen waardoor ze lekker niet meer hoeven te werken maar wel kunnen zeuren over dat ze er niet rond van kunnen komen en wat de overheid hen allemaal nog meer aan doet (voor de duidelijkheid: ik heb het hier over de tokkies die hun kids op hun 18e als verjaardagsuitje meenemen naar het uwv om een uitkering aan te vragen).
Maar goed, ik wil de discussie over uitkeringen niet in dit topic op gang brengen dus verder ga ik weer ontopic
Uitkering is idd hoger dan het minimum loon
Als er kinderen in het spel zijn.. Maar ergens is dat ook niet meer dan logisch. Dat de moeder faalt zou niet hoeven betekenen dat de kinderen geen kans zouden moeten krijgen op een fatsoenlijk leven.quote:
[..]
Het tegendeel is waar.
Uitkering is idd hoger dan het minimum loon
Dit gevoel kan ik me inderdaad ook goed voorstellen.quote:
Mijn ervaring is dat het niet om het weinige geld gaat maar continue het gevoel hebben dat je het gezin moet dragen. Altijd zorgen hebben en een gevoel van onzekerheid hebben. Je wist nooit wat je te wachten stond. Ik vind dat een kind van 16 een redelijk onbezorgd bestaan moet hebben en niet de verantwoording of de angst moet hebben dat de huur misschien niet/wel betaald kan worden.
Ik kan me dat gevoel uit de jaartjes dat wij het wat minder hadden ook nog wel goed voor de geest halen. Nergens om durven te vragen omdat je weet dat het dan ten koste gaat van iets anders. Alles wat jij kreeg ging ten koste van de rest van het gezin.
Weet zelfs dat mijn ma een keer tegen me zei:'prima, ik koop die schoolspullen voor je maar dan mag jij aan je broertjes uitleggen waarom we geen lekkers kunnen halen in het weekend'. Terwijl het echt om nodige schoolspullen ging en ik verder eigenlijk nooit ergens om vroeg. Ik zal dat nooit vergeten, kan nog zó boos worden als ik eraan denk.
Zet moeders aan het werk.quote:
[..]
Als er kinderen in het spel zijn.. Maar ergens is dat ook niet meer dan logisch. Dat de moeder faalt zou niet hoeven betekenen dat de kinderen geen kans zouden moeten krijgen op een fatsoenlijk leven.
Ohja en voor de echte die hard moeders heb je altijd nog prostitutie. Ik heb echt moeilijk veel respect voor die vrouwen. Die het doen om het geld om hun gezin te kunnen onderhouden
Dat zijn moeders met ballz of steel. Die verkopen hun eigen lichaam voor hun kinderen.
Kunnen nog heel veel ouders wat van leren.
walgelijke moeders die thuis sjekkies roken en klagen.Als ze dat willen voorkomen moeten ze bijvoorbeeld de regeling afschaffen waarbij kids vanaf 16 met een bijbaan als inkomen gezien worden. Alleen als kinderen los van hun ouders gezien worden bij het verdienen van een eigen inkomen geef je kids de kans om zelf uit de armoede van het gezin te klimmen. Moet je natuurlijk wel op toezien dat ouders hun kids niet verplichten om het verdiende geld aan hen te geven. Das natuurlijk weer de andere kant van het verhaal..quote:
[..]
Als er kinderen in het spel zijn.. Maar ergens is dat ook niet meer dan logisch. Dat de moeder faalt zou niet hoeven betekenen dat de kinderen geen kans zouden moeten krijgen op een fatsoenlijk leven.
De meeste ouders zouden dat niet doen denk ik. Het is vaak puur overmacht.quote:
[..]
... Moet je natuurlijk wel op toezien dat ouders hun kids niet verplichten om het verdiende geld aan hen te geven. Das natuurlijk weer de andere kant van het verhaal..
Uitkeringen worden in Nederland beschouwd als een uiterst vangnet. Alleen als het niet anders kan. Veel burgers zien dat echter anders, wat nog wel eens tot onbegrip leidt. De strenge controles en het letten op gezinsinkomen zijn onderdeel van het bestuurlijk beeld op uitkeringen. Als er leden van het huishouden instaat zijn om geld te verdienen, dan hoeft dat niet door de gemeente te worden uitgekeerd.quote:
[..]
Als ze dat willen voorkomen moeten ze bijvoorbeeld de regeling afschaffen waarbij kids vanaf 16 met een bijbaan als inkomen gezien worden. Alleen als kinderen los van hun ouders gezien worden bij het verdienen van een eigen inkomen geef je kids de kans om zelf uit de armoede van het gezin te klimmen. Moet je natuurlijk wel op toezien dat ouders hun kids niet verplichten om het verdiende geld aan hen te geven. Das natuurlijk weer de andere kant van het verhaal..
Er bestaat een maatschappelijke discussie die stelt dat (zwart) werken tot een zekere hoogte gedoogd moet worden om het werken te stimuleren. Ene Pim is daar een kleine 10 jaar geleden nog groot mee geworden. Maar aangezien dit niet strookt met het beeld dat bestaat m.b.t uitkeringen zal dit geen doorgang vinden.
Een uitkering krijgen omdat je niet instaat bent om genoeg te vangen met vast werk is eigenlijk een bevestiging dat je gefaald hebt in het leven. Je krijgt een erg sterk stigma opgeplakt en het heeft behoorlijke (bestuurlijk) stigma opgeplakt. Je wordt beschouwd als een derde rangs burger. Daarnaast is het beeld over uitkeringtrekkers binnen de samenleving ongelooflijk negatief. Je wordt dus door de hele samenleving beschouwd als een parasiet die niet gemist wordt. Daar word je ook niet vrolijk van en heeft een negatief effect op iemands sociale leven. Al met al valt het zeer aan te raden om er zover mogelijk weg van te blijven.
De vraag is of iemand van zestien financieel verantwoordelijk voor een huishouden moet zijn?quote:
[..]
Uitkeringen worden in Nederland beschouwd als een uiterst vangnet. Alleen als het niet anders kan. Veel burgers zien dat echter anders, wat nog wel eens tot onbegrip leidt. De strenge controles en het letten op gezinsinkomen zijn onderdeel van het bestuurlijk beeld op uitkeringen. Als er leden van het huishouden instaat zijn om geld te verdienen, dan hoeft dat niet door de gemeente te worden uitgekeerd.
Er bestaat een maatschappelijke discussie die stelt dat (zwart) werken tot een zekere hoogte gedoogd moet worden om het werken te stimuleren. Ene Pim is daar een kleine 10 jaar geleden nog groot mee geworden. Maar aangezien dit niet strookt met het beeld dat bestaat m.b.t uitkeringen zal dit geen doorgang vinden.
Een uitkering krijgen omdat je niet instaat bent om genoeg te vangen met vast werk is eigenlijk een bevestiging dat je gefaald hebt in het leven. Je krijgt een erg sterk stigma opgeplakt en het heeft behoorlijke (bestuurlijk) stigma opgeplakt. Je wordt beschouwd als een derde rangs burger. Daarnaast is het beeld over uitkeringtrekkers binnen de samenleving ongelooflijk negatief. Je wordt dus door de hele samenleving beschouwd als een parasiet die niet gemist wordt. Daar word je ook niet vrolijk van en heeft een negatief effect op iemands sociale leven. Al met al valt het zeer aan te raden om er zover mogelijk weg van te blijven.
Achteraf gezien had ik beter één grote bende van alles kunnen maken. Jeugdcrimineeltje kunnen worden. Dan hadden er vele instanties klaar gestaan. Had de maatschappij ook meer geld gekost. Maar dan had ik wel gebruik kunnen maken van een rits subsidies.
Overigens heb ik ook de angst bij de medewerkers van de sociale dienst gezien. Mensen met een grote smoel en die de boel intimideerde werden min of meer met rust gelaten. Ook kregen zij meer " hulp " aangeboden. Zolang zij de medewerkers maar met rust lieten. Hun regels golden wel voor een invalide vrouw en haar zestienjarige zoon met broertje. Dit zal mij altijd bijblijven. De lafheid en kruiperigheid van deze " ambtenaren ".
Dan had je nog van die idioten die dachten dat mijn moeder wel kon werken. Zij had MS en zat in een rolstoel. " Maar zij kan dan toch wel een kantoorbaan hebben", " Dan kost het ons minder geld".
Zoals ik al eerder schreef. Het gebrek aan geld was niet het probleem maar de omgeving die ons gezin zag als een parasiet en het altijd maar hebben van zorgen. Ondanks dat ik mijzelf een slag in de rondte werkte. En ja, soms was het zuur wanneer mijn vrienden op vakantie gingen en ik zes dagen per week, in de vakantie, aan het werk was met de wetenschap dat ik meer dan de helft weer kon inleveren.
Ik weet niet hoe oud je exact bent, maar ik ben opgegroeid in de jaren 70 - 80 en toen waren de meeste zaken die jij noemt eigenlijk gewoon gebruikelijk bij het merendeel van de mensen.quote:
- Er was altijd genoeg, maar alles kwam wel van de Aldi.
- Chips, koeken, e.d. alleen in het weekend.
- Ik mocht op voetbal, maar kreeg wel de goedkoopste voetbalschoenen.
- We vierden elk jaar sinterklaas, maar je kreeg cadeaus voor max.50 gulden.
- Met je verjaardag kreeg je echt iets leuks (Nintendo of iets dergelijks), maar daar moest je vervolgens wel het hele jaar mee doen.
- Overbodige luxe (Canal +, internet, DVD-speler, computer, etc.) kwam niet of pas toen zo ongeveer heel Nederland het had.
- De wasmachine, TV, videorecorder, etc. worden pas vervangen als ze echt stuk zijn.
- Altijd voldoende en goede kleding, maar wel van de simpele merken.
- Etc.
Hoewel er toen nog geen Aldi's waren bij ons in de buurt. Canal+ hadden wij in onze jeugd ook niet, hell, ik kan me nog herinneren dat de tv pas om 18:00 begon en dat we twee kanalen hadden. Had je eens in de maand op woensdagmiddag de hele middag jeugd tv, daar bleef je dan voor binnen. Ik kreeg alleen frisdrank en chips in de weekenden, maar wij waren daar niet de enigen in. Ook waren mensen veel minder met merkkleding bezig. Op het voortgezet onderwijs begon ik me pas druk te maken om merkkleding. Toen vond mijn moeder het tijd voor kleedgeld, dan moest ik zelf maar de keuze maken tussen veel goedkopere kleding of enkele dure items. Die keuze wou zij niet maken voor mij.
En zelf vervang ik ook pas dingen als ze stuk zijn, dat is me aangeleerd van huis uit. Ik kijk nog steeds op een ouderwetse breedbeeld tv, niet omdat ik geen nieuwe flatscreen kan betalen, maar zolang het ding nog werkt vind ik het zonde om een nieuwe te kopen. Andere dingen vervang ik ook pas als ze stuk zijn, wat is daar eigenlijk vreemd aan?
Blijkbaar heet dat allemaal nu 'opgroeien in armoede'quote:
Ik weet niet hoe oud je exact bent, maar ik ben opgegroeid in de jaren 70 - 80 en toen waren de meeste zaken die jij noemt eigenlijk gewoon gebruikelijk bij het merendeel van de mensen.
Hoewel er toen nog geen Aldi's waren bij ons in de buurt. Canal+ hadden wij in onze jeugd ook niet, hell, ik kan me nog herinneren dat de tv pas om 18:00 begon en dat we twee kanalen hadden. Had je eens in de maand op woensdagmiddag de hele middag jeugd tv, daar bleef je dan voor binnen. Ik kreeg alleen frisdrank en chips in de weekenden, maar wij waren daar niet de enigen in. Ook waren mensen veel minder met merkkleding bezig. Op het voortgezet onderwijs begon ik me pas druk te maken om merkkleding. Toen vond mijn moeder het tijd voor kleedgeld, dan moest ik zelf maar de keuze maken tussen veel goedkopere kleding of enkele dure items. Die keuze wou zij niet maken voor mij.
En zelf vervang ik ook pas dingen als ze stuk zijn, dat is me aangeleerd van huis uit. Ik kijk nog steeds op een ouderwetse breedbeeld tv, niet omdat ik geen nieuwe flatscreen kan betalen, maar zolang het ding nog werkt vind ik het zonde om een nieuwe te kopen. Andere dingen vervang ik ook pas als ze stuk zijn, wat is daar eigenlijk vreemd aan?
Ik heb ook zo'n jeugd gehad hoor en mijn ouders waren heus niet arm. Was heel gewoon idd en ik ben er niet anders om geworden. Het verschil is dat het toen bijna bij iedereen thuis er zo aan toe ging en nu heb ik het idee dat er veel meer verschil is tussen kinderen uit een gezin waar bijna geen geld is en kinderen die met dure merkkleding en spelcomputers worden overladen.Precies, ik vind het sowieso vreemd dat iedereen het bezit van merkkleding zo verheerlijkt bij jonge kinderen. Het is toch eigenlijk van de zotte dat we kinderen in kleding stoppen die twee keer zo duur is als merkloze kleding, waar ze binnen een jaar weer uitgegroeid zijn en waarvan de kans groot is dat ze uit een bijna identiek aan elkaar Chinese sweatshop komen, waarbij het enige verschil het labeltje met het merk is. En dan mogen we het tegenwoordig niet eens doorgeven aan famillie of bekenden, want dan ben je ook arm.quote:
[..]
Blijkbaar heet dat allemaal nu 'opgroeien in armoede'
Echt ik kreeg geregeld kleding van mijn neef die 1,5 jaar ouder was, waar hij uitgegroeid was maar die verder nog prima was. Als je nagaat is het gewoon logisch om dat door te geven, vooral als het wat duurdere kwaliteit kleding was. Ik was er ook binnen enkele maanden weer uit gegroeid.
Ik denk dat het in Nederland heel gebruikelijk is om goede kleding door te geven binnen het gezin of de familie. Zonde om een mooie broek weg te gooien als een 10-jarig neefje er nog wat aan heeft.quote:
[..]
Precies, ik vind het sowieso vreemd dat iedereen het bezit van merkkleding zo verheerlijkt bij jonge kinderen. Het is toch eigenlijk van de zotte dat we kinderen in kleding stoppen die twee keer zo duur is als merkloze kleding, waar ze binnen een jaar weer uitgegroeid zijn en waarvan de kans groot is dat ze uit een bijna identiek aan elkaar Chinese sweatshop komen, waarbij het enige verschil het labeltje met het merk is. En dan mogen we het tegenwoordig niet eens doorgeven aan famillie of bekenden, want dan ben je ook arm.
Echt ik kreeg geregeld kleding van mijn neef die 1,5 jaar ouder was, waar hij uitgegroeid was maar die verder nog prima was. Als je nagaat is het gewoon logisch om dat door te geven, vooral als het wat duurdere kwaliteit kleding was. Ik was er ook binnen enkele maanden weer uit gegroeid.
Het wordt anders als dat de enige bron is van kleding. Dan krijg je kinderen die in versleten en te grote kleding rondlopen van hun broer omdat mama te arm is om nieuwe te halen. Dat ziet er slonzig en verwaarloosd uit.
Ik ben opgegroeid in de jaren 90, dus wel een andere periode.quote:
[..]
Ik weet niet hoe oud je exact bent, maar ik ben opgegroeid in de jaren 70 - 80 en toen waren de meeste zaken die jij noemt eigenlijk gewoon gebruikelijk bij het merendeel van de mensen.
Hoewel er toen nog geen Aldi's waren bij ons in de buurt. Canal+ hadden wij in onze jeugd ook niet, hell, ik kan me nog herinneren dat de tv pas om 18:00 begon en dat we twee kanalen hadden. Had je eens in de maand op woensdagmiddag de hele middag jeugd tv, daar bleef je dan voor binnen. Ik kreeg alleen frisdrank en chips in de weekenden, maar wij waren daar niet de enigen in. Ook waren mensen veel minder met merkkleding bezig. Op het voortgezet onderwijs begon ik me pas druk te maken om merkkleding. Toen vond mijn moeder het tijd voor kleedgeld, dan moest ik zelf maar de keuze maken tussen veel goedkopere kleding of enkele dure items. Die keuze wou zij niet maken voor mij.
En zelf vervang ik ook pas dingen als ze stuk zijn, dat is me aangeleerd van huis uit. Ik kijk nog steeds op een ouderwetse breedbeeld tv, niet omdat ik geen nieuwe flatscreen kan betalen, maar zolang het ding nog werkt vind ik het zonde om een nieuwe te kopen. Andere dingen vervang ik ook pas als ze stuk zijn, wat is daar eigenlijk vreemd aan?
En ik geeft nergens aan dat ik in 'armoede' ben opgegroeid. Ik vind het zelfs leven in luxe, met mate. En het is in mijn ogen prima om op te groeien met enige zuinigheid.
Zuinigheid?quote:
[..]
Ik ben opgegroeid in de jaren 90, dus wel een andere periode.
En ik geeft nergens aan dat ik in 'armoede' ben opgegroeid. Ik vind het zelfs leven in luxe, met mate. En het is in mijn ogen prima om op te groeien met enige zuinigheid.
Vorige week zag je de schaduwzijde van het volproppen van jonge kinderen met allerlei zoetigheid, de tandartsen schijnen tegenwoordig veel melkgebitten te trekken omdat ze gewoon aan het wegrotten zijn met alle gevolgen van dien. het belooft ook leuk te worden met de jeugd die ik af en toe een lunch zie halen bij de lokale supermarkt. Zakken chips en energy drinks. Waar zijn de gesmeerde boterhammen van thuis gebleven? Dat is zeker ook te min voor de jeugd van tegenwoordig.
En de toename van suikerziekte patienten?
Al die "luxe" heeft schijnbaar toch vervelende bijwerkingen
Niks, het is raar dat mensen dingen wegdoen die nog prima werken. Alleen voor dingen die echt verouderen zoals PC's vind ik het nog acceptabel om af en toe een nieuwe te kopen terwijl de oude nog werkt. (anders zat ik nu nog achter een commodore 64 te werken) Al doe ik zelf ook wel een stuk langer met pc's dan vroeger. Vroeger kocht ik om de 2 jaar maximaal een nieuwe pc, nu is dat minimaal om de 3 jaar (laptops) en desktops om de 6 jaar.quote:
En zelf vervang ik ook pas dingen als ze stuk zijn, dat is me aangeleerd van huis uit. Ik kijk nog steeds op een ouderwetse breedbeeld tv, niet omdat ik geen nieuwe flatscreen kan betalen, maar zolang het ding nog werkt vind ik het zonde om een nieuwe te kopen. Andere dingen vervang ik ook pas als ze stuk zijn, wat is daar eigenlijk vreemd aan?
Heb zelf ook nog een CRT kanon staan, wel een breedbeeld en 100hz ding maar hoe mooi die nieuwe plasma en LCD schermen ook zijn, die komt er pas als deze om zeep is
en hoop dat ie nog heel lang meegaat ivm mijn oude spelcomputers die er niet uitzien op nieuwe tv's Eigenlijk is iedereen tegenwoordig verwend tot op het bot als je erover nadenkt. Om de zoveel maanden een nieuw mobieltje, tv's vervangen omdat er een nieuw type uit is, kleding repareer je niet maar gooi je weg (ik repareer het nog wel eens
) , schoenen laat je niet maken maar gooi je weg, nutteloze gadgets zijn enorm populair en minstens een keer of 2 - 3 per jaar op vakantie. En als je in de bijstand zit en je kan niet op vakantie dan leef je in armoe
sorry hoor, zelfs werkenden konden vroeger niet altijd op vakantie. Ja , naar Drenthe ofzo. Mensen, we zijn echt enorm verwend en we beseffen het niet eens.
Wat "grappig". Ik had dat besef ook ineens pas jaren later! Al hadden mijn ouders wel allebei een baan, maar beiden eigenlijk gewoon laaggeschoold werk in van die typische uitknijpberoepen. Dus er was gewoon weinig geld. Hoe weinig realiseerde ik me pas toen mijn ouders me vorig jaar vroegen hen te helpen met een ardbeidsconflict dat mijn vader had en ik dus ook zijn loonstrookjes moest inzien. Mijn vader, +60, verdiende evenveel als ik op dat moment (29) en ik weet dat ik niet zo gek veel verdien tov leeftijdsgenoten... Ik kan me dus alleen maar voorstellen hoe weinig hij 25 jaar geleden verdiende, met 2 opgroeiende kinderen... Mijn moeder werkte ook parttime, maar ook niet een baan die echt fatsoenlijk verdiende...quote:
IWat ik daarvan gemerkt heb? Niks, noppes, nakkes, nada, niente. Ik begin pas de laatste jaren, sinds ik op mijzelf woon en een idee heb van geld en inkomen, te realiseren dat mijn ouders een laag inkomen hadden.
Mijn moeder was (en is) supergestructureerd met geld en wij hadden een aantal mazzeltjes. Zo kon mijn vader zeer regelmatig echt heel goed eten meenemen van zijn werk, omdat het anders toch weggegooid werd. Wij zaten dus regelmatig aan de biefstuk en hadden regelmatig 2 keer per weekend super de luxe ontbijt met broodjes en sapjes en de hele rambam. (Zure is dat dat soort dingen tegenwoordig niet eens meer zouden mogen, bureaucratie etc...) En mijn oma woonde aan het strand. Mijn vader riep altijd iets in de trant van "waarom naar een buitenlands strand, wanneer het mooiste strand van de wereld hier in de achtertuin ligt?" Later realiseerde ik me pas dat we gewoon NOOIT naar het buitenland hadden gekund. Een auto huren om naar mijn oma te kunnen rijden was al een flinke aanslag op het budget van mijn ouders.
Het was absoluut niet zo krap zoals sommige mensen het in dit topic beschrijven, maar ik realiseerde me pas later dat mijn ouders het ook absoluut niet ruim hadden. Vroeger dacht ik dat mijn moeder gewoon streng met geld en zuinig was en een soort van "voor niets gaat de zon op" instelling bij ons wilde bijbrengen. Ik realiseerde me veel later pas dat het geld er gewoon echt niet was. Eigenlijk ben ik ze daar best dankbaar voor.
Ik denk ook wel dat er een waarheid zit in dat het niet gaat om opgroeien met of zonder geld, maar om opgroeien met "goede" of "slechte" ouders. En slechte ouders komen helaas in all shapes and sizes... En met alle maten bankrekening