Israel - Hamas de oorlog deel 31 - Einde in zicht?

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 18:37 schreef Sargon het volgende:
Palestijnen met elkaar slaags:

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 18:48 schreef deedeetee het volgende:

[..]

Onzin
Veroorzaakt door mensen met een kort lontje die liever vechten dan praten

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 18:57 schreef Zero2Nine het volgende:

[..]

Wat ik me wel afvraag. Waarom steunt, het toch overwegend sjiitische, Iran een soennitisch islamistische partij als Hamas?

quote:

Waarom Teheran het geweld in Gaza opstookt

06/01/2009 - Israël overvalt de infrastructuur van Hamas en verstoort gelijk met de troepbewegingen rond Gaza de beschietingen op Israël door die organisatie, maar het was zeker niet verrassend. Droevig is het niet de eerste keer dat wij deze beelden gezien hebben.

Tragisch; zeven jaar na 11 september schijnen verbanden te zijn met het gelijke bloedvergieten in Mosul, Kaboel en Bombay.

Zelfs wanneer beide partijen in het huidige Gaza conflict aandringen, dat hun confrontatie aan het midden van de wereld is, in realiteit is het niet zo. Autobommen en raketten in Beiroet, Bagdad en Islamabad zijn alle ontstellende. Maar waarom is deze escalatie zo dramatisch? Wie vuurde het aan dit bijzondere moment af. Wat kunnen wij in deze toestand vooruitgaan?

Na decennia van constante haat, hebben Israël en de PLO in 1993 een overeenkomst bereikt onder het sponsorschap van de Verenigde Staten: De Oslo overeenkomst. Maar medio jaren 90’ begon de door Syrisch-Iraans "as" (en sommige Wahhabi kwartalen) gesteunde Hamas het proces te "zinken". Israëli's en Palestijnen stelden elkaar verantwoordelijk voor zelfmoordaanslagen en luchtaanvallen op de Palestijnse gebieden. Samengevat, het is een strijd tussen het nieuwe vredesproces en een Iraanse strategie geweest om het te vernietigen.

Ondanks het spervuur door de "as" via Hamas tegen de Israëlisch-Palestijns resolutie, werden kleine stappen bereikt. In 2005 trok Israël zich van de Gazastrook terug en de Palestijnse Autoriteit (PA) was dichter bij soevereiniteit dan ooit. Maar Hamas, die in januari 2006 de Palestijnse verkiezingen won, bedankte de massieve Iraanse steun en weigerde de koers van het Kamp David proces te volgen. Als het ideologisch gezien het bestaan van een "Joodse staat" niet kan erkennen, is Hamas dus eenvoudigweg nog geen deel van de Palestijnse politiek. Het is een jihadist organisatie met een helder doel: vestigt een "emiraat" in Palestijn (geen seculiere Palestijnse staat). Het zou gelijkaardig zijn met welke Al Qaeda wereldwijd wil vestigen - maar met een veel betere internationale reputatie.

In juni 2007 organiseerde Hamas een bloedige staatsgreep tegen het presidentschap van Mahmoud Abbas, met de executie en foltering van honderden Palestijnen en vestigde een "regime" in Gaza. Twee "Palestijnen" doken op: De door Iran- gesteunde entiteit in de enclave en de krijgshaftige Palestijnse Autoriteit in de Westelijke Jordaan oever. Sindsdien belemmerde Hamas de onderhandelingen, terwijl overige gebieden richting normalisatie gingen. Ondertussen legde Israël een blokkade op Gaza op. Vorige week beëindigde de radicale beweging het staakt-het-vuren, dat duidelijk deze oorlog opstak.

Het Westen is met de film van zogenaamde "Arabische straat" overweldigd, een term dat door regimes en ideologen in de Arabische Wereld is gemaakt om te beweren dat het "gebied" als een geheel een stem heeft, een stelling van gevoelens, wanneer men het over het Arabisch-Israëlisch conflict heeft en alle kwesties hadden betrekking op de "Umma" (Arabier of Islamitische natie). Inderdaad weerspiegelt de "straat" in voornamelijk niet-democratisch maatschappijen de gewenste agenda van zowel regimes als ideologen. Maar onder de oppervlakte van deze sterke ideologische macht, die de politieke cultuur domineert, is er een verdeeld gebied aangaande Gaza. Syrië, Soedan, Hezbollah, de Wahhabis, Qatar en het Iraanse regime steunen Hamas. Maar Egypte, Jordanië, Koeweit en de meeste Golven Staten zijn zenuwachtig over de invloed van Iran in de enclave.

Aangezien de beslissingen van Hamas in Teheran worden gemaakt, heeft Israël drie opties: een luchtcampagne gevolgd door het staakt-het-vuren, plaatsen van grond troepen aan de randen van Gaza om de capaciteit van Hamas te wijzigen om Israël te bestoken, of lanceren van een volslagen aanval in de enclave. Zijn doel schijnt een Libanon-achtige schikking met een de VN te zijn –gesteund met veiligheidsschikking om het militaire landschap in Gaza te veranderen.

Het huidige conflict is echt geen klassieke Arabisch-Israëlisch proces, dat tussen Israël en de Palestijnse Autoriteit kan hervatten wanneer dan ook het wordt niet geblokkeerd is. Het Gaza gevecht gaat over de confrontatie van Iran met Israël en misschien met de Verenigde Staten. Een strategische lezing toont dat - precies zoals wij in Libanon in 2006 zagen - Teheran de touwtjes heel slim door trekt. Door Hamas een einde te laten maken aan het staakt-het-vuren tussen twee Amerikaans presidentschappen, dachten de mullahs, dat zij Israël in de strijd zouden provoceren op een Iraanse tijdschema, en een "straat"-vertoning van woede zouden teweegbrengen, die door de jihadist propagandamachine in het gebied met alle gebruikelijke vertakkingen in het Westen wordt opgehitst.

De scherpzinnige Iraanse beweging wil Israël genoeg in de modder van Gaza slepen om het land internationaal aan te klagen, zodat potentiële Israëlische aanvallen op het nucleaire programma van Iran als rampzalig gezien worden. Teheran projecteert Hamas om deze ronde te winnen en dat de Obama regering zijn "gesprekken" met Iran van een minderwaardige positie zal beginnen (aangezien Israël voor het geweld verantwoordelijk zal worden gesteld in plaats van de jihadisten in Gaza). Maar het spel heeft veel risico's, inclusief de mogelijkheid dat Hamas zijn bekwaamheid om militaire avonturiers te zijn kan verliezen, nadat deze campagne voorbij is.

Bron: The Washington Times , door Walid Phares.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 19:09 schreef Wheelgunner het volgende:

[..]

Maar dat beantwoordt nog niet waarom Iran Hamas steunt, het is inderdaad opvallend dat een streng Sjiitisch land een Soenitische beweging helpt.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 19:12 schreef Wheelgunner het volgende:

[..]

Maar dan zou het toch geloofwaardiger zijn als ze dit spelletje via Hezbollah zouden spelen?

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 19:15 schreef Wheelgunner het volgende:

[..]

En nogmaals, daar ben ik het niet mee eens. Die twee stromingen hebben onverenigbare fundamentele verschillen in hun geloof, en staan volgens mij ook buiten Irak niet op goede voet.