De disclaimer: according to Lois
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?
Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.
We willen graag dat jullie het "hoe gaat het met de moeders" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)
quote:Dat doe ik dan weer wel, maar dan is het meer om te zien hoe leuk hij meteen gaat spelen, en dan neem ik ff vijf minuutjes om te genieten van hoe goed eli zich daar voelt en hoe lief hij daar speelt.Op woensdag 15 oktober 2008 17:34 schreef Troel het volgende:
[..]
Ik word eigenlijk een beetje kriegel als ik snel naar mijn werk door wil en er staat een moeder vijf minuten te knuffelen met een kind wat al op de armen van de leidster zit terwijl ik alleen maar te melden heb dat er geen bijzonderheden zijn, maar nee, dan moet er naar de deur gelopen worden en gezwaaid worden en dan kan ik mijn zegje doen.
Dus nu zet ik Ruben met een speeltje op de grond, ik zet zijn fles klaar en ik geef aan dat er geen bijzonderheden zijn, ik zeg "veel plezier" en ik ben weg.
quote:Ja, maar doe je dat terwijl hij zichzelf vermaakt of terwijl de leidster met hem bezig isOp woensdag 15 oktober 2008 19:57 schreef DaviniaHR het volgende:
[..]
Dat doe ik dan weer wel, maar dan is het meer om te zien hoe leuk hij meteen gaat spelen, en dan neem ik ff vijf minuutjes om te genieten van hoe goed eli zich daar voelt en hoe lief hij daar speelt.
quote:Ik heb Sasha ook nooit zielig gevonden. Hij heeft zich daar altijd prima vermaakt. Ik heb me ook echt nog nooit 1 seconde zorgen gemaakt. En schuldig al helemaal niet.Op woensdag 15 oktober 2008 17:23 schreef Troel het volgende:
Ik heb gewoon elke keer Ruben daar gedumpt en haal hem weer op zonder een traan te laten. Het klinkt heel hard, maar hij was 2,5 maand toen hij er voor het eerst heenging en had toen echt geen besef van wat en hoe. En als ik zie hoe leuk hij aan het spelen is met de andere kindjes, dan hoef ik me daar echt geen zorgen over te maken hoor
Misschien ben ik wel een rare moeder, maar ik heb me nog nooit schuldig gevoeld ofzo (en ja, daar voel ik me dan wel weer schuldig over, want je schijnt je schuldig te moeten voelen).
Ik vind alleen mezelf heel zielig.
En ben jaloers op die meiden. Zij mogen heel de dag met mijn kleine prullekje spelen, terwijl ik op mijn werk zit. Ik vind hem gewoon zo leuk en het is ook gewoon super leuk om met hem bezig te zijn. 
quote:Wen er maar aan, straks in gr. 1 is het soms nog erger, 4 huilende kinderen om en aan de juf en jij wil even iets doorgeven... kan soms lang duren.Op woensdag 15 oktober 2008 19:59 schreef Troel het volgende:
[..]
Ja, maar doe je dat terwijl hij zichzelf vermaakt of terwijl de leidster met hem bezig is
quote:Dat denk ik ook Belana.
Maar de mensen van het kdv vinden het ook best leuk als je even blijft in plaats van je kind neer te zetten en weg te gaan hoor. ik snap juist niet dat de meeste mensen dat doen. door even te blijven laat je ook aan je kind zien dat het een fijne plek is, dat jij er ook graag bent. je laat zien dat je een goeie verhouding hebt met de leidsters. Is heel belangrijk voor je kind denk ik.
Alhoewel ik ook denk dat hier geen 'goed' of 'fout' bij is, maar ik vind het zelf ook fijn even te kletsen met de leidsters, je krijgt dan ook wat beter beeld van hen.
Zeker nu Simon op een nieuwe groep zit.
quote:ExactOp woensdag 15 oktober 2008 20:14 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Ik heb Sasha ook nooit zielig gevonden. Hij heeft zich daar altijd prima vermaakt. Ik heb me ook echt nog nooit 1 seconde zorgen gemaakt. En schuldig al helemaal niet.
Ik vind alleen mezelf heel zielig.
! Tis allemaal zelfmedelijden, dat gejank van mij 
.Zo maar weg gaan doe ik sowieso niet, om precies de reden die Belana aan geeft.
quote:Natuurlijk niet, ik denk dat zo'n eerste paar keer je kind wegbrengen best moeilijk is. Maar na een tijdje went dat heus wel. Je hormonen gieren nog door je lijf en ik denk dat iedereen daar wel last van heeft. (de één wat meer dan de ander.) Ik stond ook op het schoolplein te janken omdat Sander naar school ging. Nou en!Op woensdag 15 oktober 2008 20:53 schreef Madelieve het volgende:
Exact
En ja sommige kindjes blijven wel eens huilen tot mama de deur uit is. Maar daarna is het echt snel over. (vaak wel)
Met baby's is dat natuurlijk een heel ander verhaal. Vergeet niet dat ze op een kdv heus wel weten hoe jij je voelt (althans dat mag ik aannemen). Dmv een creche-boekje/of dagboekje kunnen ze bijhouden hoe het met je kindje gaat. Komt echt wel goed hoor!
Oh en Madelieve, nu maak je het weer negatief. Ik probeerde het nou juist naar iets positiefs te draaien.
We (ik en veel anderen) snappen prima dat het, zeker in het begin, helemaal niet leuk is om je kindje ergens anders achter te moeten laten. Dat je best wel weet dat het goed zal gaan, maar dat je gewoon vele malen liever zelf thuis zou blijven.
Ja, het is tijdrovend. Zeker als je vlak ervoor er ook nog eentje op school afgeleverd hebt, die ook graag heeft dat je nog even blijft.
Het hoort er hier gewoon bij. En ook al hou ik altijd nauwlettend de klok in de gaten, want time is money, kindjes vinden het prettig en het is ook wel gezellig om te zien hoe ze aanklooien met hun vriendjes en vriendinnetjes.
Ik blijf ook bij het wegbrengen en ophalen nog even praten met de leidsters, vind ik zelf erg prettig en dan ga ik met een geruster gevoel weg
quote:En als zij ;s ochtends eerder open gaan zou ik dat misschien aangrijpen om te doen, nu ben ik er 's middags altijd wat langerOp woensdag 15 oktober 2008 20:50 schreef Belana het volgende:
Maar de mensen van het kdv vinden het ook best leuk als je even blijft in plaats van je kind neer te zetten en weg te gaan hoor. ik snap juist niet dat de meeste mensen dat doen. door even te blijven laat je ook aan je kind zien dat het een fijne plek is, dat jij er ook graag bent. je laat zien dat je een goeie verhouding hebt met de leidsters. Is heel belangrijk voor je kind denk ik.
quote:Om 7:30Op woensdag 15 oktober 2008 23:22 schreef bixister het volgende:
hoe vroeg kunnen jullie er terecht? wij om 7.30u. ik vind 't altijd wel erg vroeg maar 't is wel fijn dat het kan.
Als ik met de tram ga, dan gaat die om 7.34 Ik zou die van .45 wel kunnen pakken, maar dan moet ik me 's middags behoorlijk gaan haasten om ook weer op tijd terug te zijn om Ruben op te halen, want om 18:00 uur gaan ze weer dicht. Tja, en ik moet ook gewoon mijn 8 uur op een dag maken Op het moment dat het echt niet lukt kan Bert Ruben ook wel ophalen en brengen, maar dat is voor hem veel meer gedoe dan voor mij, de opvang zit naast mijn tramhalte en Bert moet totaal de andere kant op.
Begin november de 1e ouderavond. Ben benieuwd.quote:O dan heb je mijn reactie verkeerd opgevat want ik kon me juist echt helemaal vinden in jouw omschrijvingOp woensdag 15 oktober 2008 21:14 schreef Brighteyes het volgende:
Oh en Madelieve, nu maak je het weer negatief. Ik probeerde het nou juist naar iets positiefs te draaien.
We (ik en veel anderen) snappen prima dat het, zeker in het begin, helemaal niet leuk is om je kindje ergens anders achter te moeten laten. Dat je best wel weet dat het goed zal gaan, maar dat je gewoon vele malen liever zelf thuis zou blijven.
! Wat is dat toch af en toe lastig met smileys en als je de toon niet hoort en mensen niet heel goed kent! Ben heel blij met jullie reacties, krijg alweer vochtige ogen. En ik weet ook wel dat die meiden op het kdv wel gewend zijn dat er een moeder wel eens een traantje laat maar ik ben dan bang dat het niet bij 1 prachtig rollende traan blijft maar dat het een echt gesnotter word met gierende uithalen enzo en dat ik dan helemaal niet meer kan stoppen
. Dat had ik vanmiddag een beetje, lief wist helemaal niet wat hij ermee uitmoest .Ik kom de leidsters van "mijn" KDV namelijk regelmatig tegen op straat (of de snackbar
) met een groepje kids....aan de ene kant wil ik niet te overbezorgd zijn maar aan de andere kant staat het me tegen, als ik mijn kind aflever ergens weet ik dat ie dáár is, en niet ergens in een winkelcentrum, zeg maar. Of overdrijf ik?
Met hoeveel kindertjes op 1 begeleidster, waar zijn ze naartoe (speeltuin vind ik wat anders dan de snackbar), weten de ouders ervan (je zal er inderhaast heenrijden omdat er iets is en je kind is niet op de afgesproken plek), en mag het uberhaupt wel: is het bijv. verzekeringstechnisch okee of zijn zij alleen verantwoordelijk voor jouw kindje binnen hun eigen muren?
Er zijn wel altijd meerdere leidsters, en ze doen het alleen als er maar een klein groepje kindjes is voor zover ik weet. Dus laten we zeggen een hooguit kind of 8 en dan minimaal 2 a 3 leidsters.
Ik kwam ze idd een keertje tegen bij de blokker omdat ze een wasrekje gingen halen, en daarna gingen ze door naar het speelveldje. Maar vanmiddag zag ik ze zitten (compleet met de eigenaresse) op het terras van de smulhoek en kregen ze allemaal frietjes.
Dat vind ik dan weer niet kunnen. Je gaat toch uit van een fruithap en een boterham. En dat sommige kindjes misschien best friet mogen, soit, maar daar kan je toch niet van uitgaan?
.En ik vind wel meer dingen raar, zo zijn er bijvoorbeeld geen 10 minuten gesprekjes enzo.
Maar een nieuwe plek op een andere opvang duurt natuurlijk weer eeuwen en deze eigenaresse ken ik ook nog eens persoonlijk en ze is heel flexibel geweest altijd met me...dilemma, dilemma
.En dan ook wel naar de winkels ofzo. Vind ik juist wel fijn dat ze niet altijd de hele dag in dat gebouw zitten.
Al vind ik die snackbar echt niet kunnen, zeker niet voor zomaar tussendoor.
Als ze bij ons weg zijn van de locatie dan hangt er een volledig ingevuld formulier met wie, waarheen, tot hoe laat en noodtelefoonnummers.
Moeilijke situatie voro je. Ik zou er in elk geval iets van zeggen en even naar de verzekering vragen. Hier wordt bij de intake gevraagd of de kinderen van het terrein afmogen.
En qua wegbrengen en halen.... Hier een gastouder dus qua tijden geen probleem en ik drink altijd een kop koffie voordat ik ga werken. En met het halen kletsen we altijd de dag even door, ookal is het dan spitsuur, ze maakt voor elke moeder even tijd om te vertellen hoe het geweest is die dag.
Maar ja...de snackbar is wel iets anders, inderdaad.
Waarom vraag je niet een gesprek aan ? En als de juf dan zegt dat ze geen mogelijkheid ziet om 1 op 1 (zonder kinderen in de buurt) met je te praten, dan zou ik tegen haar zeggen dat je toch met wat vragen zit. Dan is er toch niets mee als je even naar de manager van het KDV loopt om je vragen te stellen ??
En ja als je met vragen zit, zou ik gewoon even een gesprek aanvragen. Misschien dat je dan meer duidelijkheid krijgt dan dat je met vragen en misschien wel onnodig zorgen zit.
Chacama, ik ben zelf ook gastouder en ik vind het zelf ook erg belangrijk om even een praatje te maken met de ouders. Sommige nemen meer tijd dan andere maar een praatje per dag zit er zeker wel in. Ik praat zelf ook af en toe met de juf van Sander om te vragen hoe het gaat op school.
Snackbarbezoekje zou ik ook een beetje raar vinden...
Ik vond het op de PSZ altijd wel fijn als ouders hun kind kwamen brengen en daar dan wel even de tijd voor namen. En dat betekent niet eens altijd blijven hangen ofzo. Maar wel even rustig je kind de klas in brengen, soms even op gang helpen met spelen, afscheid nemen en rustig weggaan.
Als een ouder haast heeft voelt het kind dat ook en vaak is het afscheid dan lastiger dan wanneer je er wel even tijd voor neemt (is mijn ervaring). Overigens als je kind heel veel moeite heeft met afscheid nemen is het ook niet altijd handig om lang te blijven plakken... Maar dat verschilt per kind denk ik..
Een leidster van de NSO is zangeres en die is eens met René en nog een meisje de stad in geweest voor wat spullen voor op de NSO en toen hebbenz e meteen even geshopt voor een jurkje voor de begeleidster. Ik vind dat niet zo'n probleem, René vond het erg gaaf dat ze mee mocht beslissen wat het mooiste was. Ze gaan wel altijd lopend of met de auto van de NSO, zodat het goed zit met de verzekeringen áls er wat gebeurt. Dat heb ik dan weer wel nagevraagd.
Zo gaan ze in de vakantie ook met zijn alle naar een ballenbak in de buurt en idd, patatjes er bij. zolang er genoeg begeleiding is klaag ik niet.
Soms koken ze bij het kdv ook. Dan eten ze bv pasta, pannenkoeken, macaroni of soep. Dat maken de leidsters dan. Maar dat weet je eigenlijk nooit van tevoren. Ligt o.a. aan hoeveel kindjes er zijn en hoe druk ze het hebben. Maar patat is toch wel van een iets andere orde hoor. Of het moet een keertje gebeuren i.v.m. jarige leidster ofzo
Ik blijf trouwens altijd veeel te lang plakken als ik Linde ga brengen
Maar ja bij mij op 't werk kijken ze niet zo naar de uren die je maakt, maar meer naar of alles goed gaat/ af is enzo. Dus dat scheelt. Even lekker spelen en soms andere kindjes een boekje voorlezen of helpen met een puzzel. Dan lees ik eerst Linde voor, maar die heeft er genoeg van en piept ertussenuit om lekker te gaan spelen. Maar ja de andere aangeschoven kindjes willen wel weten hoe het afloopt Wat een raar uitje Patatjes eten is wel eens gebeurd hier op het KDV, dat was geloof ik idd omdat het 'feest' was. Ik vind dat ook niet zo'n probleem. Het is in 3 jaar tijd volgens mij 1 of 2 keer gebeurd.
Dat verbaast me wel eigenlijk
Ik zou niet weten waar ik het over zou moeten hebben in de meeste gevallen
Plus dat je een uitgebreide overdracht naar ouders toe doet, en dat zou toch voldoende moeten zijn?
Bij afwijkend gedrag is het een ander verhaal. Dan wordt er aan de ouders toestemming gevraagd om het kind te mogen observeren, en wordt het met de ouders besproken. (en er evt wat mee gedaan indien nodig)
Uitstapjes naar de snackbar vind ik ook een apart uitje....
Bij ons vallen uitstapjes met de bolderkar/wandeltouw/kinderwagen tot de routine, maar voor uitstapjes waarbij auto's moeten rijden vragen we toestemming van de ouders.
En zijn knakworstjes nou echt zo erg???
Als het nou hamburgers waren?
Bij ons doen we niet zo vaak knakworstjes, maar dat heeft ook als reden dat er veel buitenlandse kindjes op zitten, die dat niet mogen hebben ivm geloof.
Maar in de vakantie wil het weleens voorkomen, net als koekjes bakken/cake maken dat soort dingen.
Ze hebben bij ons ook best een streng voedingsbeleid. Ben ik wel blij mee. Krijgt Jetske in ieder geval een aantal dagen per week gezonde dingen binnen 10 minuten gesprekje vond ik wel prettig omdat we zo in een heel kort overzicht even alles op een rijtje konden bekijken. En ook omdat wij een paar dingen aan konden geven die zo genotuleerd konden worden, dat gaat toch een beetje anders dan dat het tussen neus en lippen door bij het ophalen gezegd wordt.
Uitstapjes vind ik aan de ene kant niet erg, zo lang het bij een rondje wandelen blijft maar écht prettig kan ik het niet vinden. Er is genoeg te doen voor ze op de groep en ze hebben een lekker buitenterrein om te spelen.
Naar een andere locatie of in een auto ergens naar toe zou ik niet willen zonder dat ik het op die dag zelf nog even gehoord heb (en er (waarschijnlijk geen
)toestemming voor heb gegeven). Ik wil weten waar mijn kind is quote:Bij ons kan je van 06.45 tot 19.00 terecht. Maar je mag je kind maar max 11 uur daar laten.
hoe vroeg kunnen jullie er terecht? wij om 7.30u. ik vind 't altijd wel erg vroeg maar 't is wel fijn dat het kan.
Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee of ze wel eens met ze weg gaan.
Ons KDV heeft een hele grote tuin, dus buiten is daar gewoon bij Bommelsteijn zelf.
Vorige week toevallig het nieuwe 'handboek' gekregen en daar stond in dat er altijd toestemming gevraagd wordt als men met de kinderen weg wil, maar of dat alleen voor grotere uitstapjes als de kinderboerderij geldt weet ik eigenlijk niet.
quote:Op donderdag 16 oktober 2008 10:21 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Bij ons kan je van 06.45 tot 19.00 terecht. Maar je mag je kind maar max 11 uur daar laten.
Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee of ze wel eens met ze weg gaan.
Ons KDV heeft een hele grote tuin, dus buiten is daar gewoon bij Bommelsteijn zelf.
Vorige week toevallig het nieuwe 'handboek' gekregen en daar stond in dat er altijd toestemming gevraagd wordt als men met de kinderen weg wil, maar of dat alleen voor grotere uitstapjes als de kinderboerderij geldt weet ik eigenlijk niet.
Dat lijkt me echt superhandig! Ik heb al eens gezegd, al zijn ze maar een kwartiertje eerder open, dan scheelt mij dat 's ochtends ontzettend veel
Volgens 'de regels' is het volgens mij zo, dat bij uitstapjes buiten de deur er één volwassene moet zijn, op twee kinderen. Hier ging de leidster ook wel eens even een boodschapje doen en dan nam ze twee kindjes mee naar de winkel. En soms kochten ze dan ook wel eens zak snoep of chips oid om op vrijdagmiddag op te peuzelen met z'n allen (al was dat alleen op de peutergroep dus 2+ jaar).
Knakworstjes bij de lunch of 's middags ofzo zou ik geen problemen mee hebben trouwens
En echte uitstapjes naar Ballorig oid (kwam wel eens voor in vakantieperiodes) werd altijd een handtekening gevraagd.
Hier gaan ze ook regelmatig met een paar kindjes naar buiten. De kinderboerderij is een paar minuten lopen bijv. Ook gaan ze regelmatig met een paar kindjes naar het andere pand. Dat heeft oa ermee te maken dat de kinderen de andere leid(st)ers leren kennen, mochten die een keer moeten invallen. En ze hebben op die andere locatie ook een 3+ groep.
quote:Op donderdag 16 oktober 2008 12:31 schreef chacama het volgende:
Heb je echt lang genoeg gekoeld Troel? Als er nog hitte in zit, dan gewoon blijven koelen. Lauw water... niet ijskoud. En heb je toevallig coolingspray in huis (is van bepanthem). Bij blaasjes naar de HA!! Sterkte.
ja, mijn collega heeft er bijgestaan en heeft de tijd bijgehouden. na 17 minuten zijn we gestopt. We hebben hier helaas geen lauw water, alleen een koudwater kraan.
Ik heb er net glyverinecreme opgesmeerd, maar dat werkt ook niet echt denderend. Geen blaasjes en ook geen spray helaas. Ik ga zo de verbandtrommel maar eens doorzoeken
En toch nog even dit ivm met de glycerine:
Raak een brandwond zo min mogelijk aan, om de kans op een infectie klein te houden. Smeer geen zalf op de brandwonden. Een droge, rode plek hoeft u niet af te dekken. Als de wond open is of als er blaren zijn, doe er dan verband, een schone theedoek of een schoon laken op, zodat er geen vuil bij kan komen.
en nogmaals sterkte
Ik ken het gevoel, bij mij kwamen de blaren pas na een half uur oid opzetten. En toen ook meteen goed. Houd het nog ff in de gaten dus!
Succes!
Dat verlicht een hoop
Hou het goed in de gaten
.Anna eet ongeveer 2 keer per jaar frietjes op het kdv en eens per jaar pannenkoeken. Die ik zelf zou bakken als ik daar talent voor had.
Soms gaat ze boodschappen doen, het winkelcentrum is vlak bij. De kinderboerderij ligt naast het kdv, dus daar komen ze ook regelmatig met de grotere kindjes. Dat zal wel veranderen als ze naar het nieuwe kdv gaat, daar is niks in de buurt. De oudergesprekken vind ik erg nuttig. De leidsters houden een lijst bij hoe Anna's ontwikkeling gaat. Zeker omdat ik via mijn werk veel bezig ben met voorschoolse educatie vind ik het leuk om dat allemaal terug te horen.
brandwonden zijn behoorlijk pijnlijk 
wil je dat ik straks die Bepanthen meeneem?
hier zie je nog altijd mn ovenavontuur van n half jaar geleden op mijn hand
quote:Troel, er goed iets op doen en in de gaten houden moet je doen hoor. ik heb nog steeds een knalrode vlek op mijn buik van driekwart jaar terug toen er kokend water over mijn (zwnagere) buik heen ging!Op donderdag 16 oktober 2008 15:25 schreef Ynske het volgende:
Troel, hoe is het nu?
wil je dat ik straks die Bepanthen meeneem?
hier zie je nog altijd mn ovenavontuur van n half jaar geleden op mijn hand
quote:Ik zou ook niet weten wat ik moest met 10 minuten, laat staan met 2x 10....Op donderdag 16 oktober 2008 10:04 schreef XXXKarinXXX het volgende:
Hebben jullie als ouders zijnde echt behoefte aan 10 min gesprekjes???
Dat verbaast me wel eigenlijk
Ik zou niet weten waar ik het over zou moeten hebben in de meeste gevallen
Plus dat je een uitgebreide overdracht naar ouders toe doet, en dat zou toch voldoende moeten zijn?
Bij afwijkend gedrag is het een ander verhaal. Dan wordt er aan de ouders toestemming gevraagd om het kind te mogen observeren, en wordt het met de ouders besproken. (en er evt wat mee gedaan indien nodig)
En zijn knakworstjes nou echt zo erg???
Als het nou hamburgers waren?
Bij ons doen we niet zo vaak knakworstjes, maar dat heeft ook als reden dat er veel buitenlandse kindjes op zitten, die dat niet mogen hebben ivm geloof.
Maar in de vakantie wil het weleens voorkomen, net als koekjes bakken/cake maken dat soort dingen.
Wel belangrijk dat de mogelijkheid er is, trouwens.
En knakworsten zijn niet erg, hamburgers ook niet.
Koekjes bakken is alleen maar gezellig.
De 10 minutengesprekken vind ik fijn, omdat Luuke er dan niet bij is en ook geen andere kinderen. Prettig vind ik.
En ik ben een vreselijke plak-ouder. Ik blijf bij het wegbrengen meestal wel 10 minuten, ik vind dat juist belangrijk. Ik leer de juffen een beetje kennen, zie naar welke juffen de kinderen toetrekken en ik vind het ook gewoon gezellig. Ik ga daarvoor ook iets eerder van huis. Ik vind het ook prettig dat de juffen mij een beetje kennen. 1 juf leek mij bijvoorbeeld best een aso, en dat is zo´n leuk meisje. Die is zo dol op de kinderen. Fijn om te zien.
En knakworstjes, hamburgers en friet, ik vind het allemaal oke, zo heel af en toe. In het gebouw zit bij ons ook een keuken voor een andere instelling, en de kinderen en juffen worden rond feestdagen getrakteerd op geweldige lunches. Lekker sjiek, met alles erop en eraan. Grappig toch?
Hier gaan de kinders niet van het terrein dacht ik, er is een speeltuin op de binnenplaats.
En ik vind het erg fijn binnenkort een 10-minutengesprekje te hebben. De leidsters observeren mijn kind, ik vind het altijd goed iemands mening dan te horen.
1 keer per jaar een gesprek en dat is ook leuk, ze hebben dan ene heel verslag gemaakt en dat wordt besproken. Over de ontwikkelingen en leuke verhaaltjes en indien nodig natuurlijk minder leuke dingen.
Ik vind dat leuk, daaruit spreekt enorm de betrokkenheid van de leidsters bij mijn kind
Uitjes doen ze hier ook, zo zijn ze van de zomer naar de kermis geweest, of ze gaan de stad in met een andere activiteit. Leuk vind ik dat, lekker veel buiten zijn ze. Naar de snackbar, tja, das op zich een beetje vreemd, al zou ik er geen punt van maken. Ook niet van knakworstjes, zo lang het af en toe is en dat is het. Ze hebben hier vanuit de stichting een serieus voedingsbeleid.
Hoe gaat het nu met je hand? Jakkes, dat kan zo pijn doen! En Chaca, hoe is het om weer thuis te zijn? Hoe gaat het?
ikzelf vind frietjes geen probleem, maar ik kan heel goed begrijpen dat er ouders zijn die dat wel vinden, en dan is het wel raar dat het niet even gevraagd wordt vantevoren..
Op het dagverblijf waar ik stage liep maakten we vaak tosti's, maar zijn we ook wel eens met lekker weer naar het strandje geweest en frietjes gegeten. Ik denk dat de leidsters er écht niet bij stilstaan wat de ouders er van vinden, bij wel meer dingen trouwens.
Ik vind het leuk als max met de PSZ kastanjes gaat zoeken, of met de groep gaat kijken bij de circusdieren bij de tent die er staat
ze doen het hier alleen als de groep klein is, en er genoeg vrijwilligers meegaan, maar ik vind het echt tof quote:Lief dat je er naar vraagt!Op vrijdag 17 oktober 2008 09:14 schreef Webkim het volgende:
Ja Troel, is de brand er ondertussen uit? Ik hoop het maar.
En Chaca, hoe is het om weer thuis te zijn? Hoe gaat het?
En een goede vraag. Vond het heerlijk om thuis te komen. Vind het fantastisch om F. te zien. En het heerlijk om te zien hoe lekker thuis de kinderen zijn.
Maar daar waar ik 5 dagen geen hoofdpijn of spanning heb gevoeld, sta ik nu weer met een stijve nek, een bonkende koppijn en een knoop in mijn maag op 'mijn werk'. Ik blijf het moeilijk vinden. We hebben een eigen bedrijf, een bedrijf dat nog moet groeien. Ik heb er al 4 jaar in geinvesteerd en nu zitten we bijna break-even, maar het vergt veel van me. Soms te veel en wanneer ik dan op de rem trap of aan bel trek, dan merk F. dat niet altijd op tijd. Dan ga ik door het lint, zie ik alles negatief en duurt het lang voordat ik ergens weer wat licht zie verschijnen. Alle cijfers zijn duidelijk het kan allemaal, maar het heeft tijd nodig. En als ik het in moet schatten is dat tijd die niet een jaar is of misschien 2, maar meer. En op dit moment weet ik ook niet of ik die tijd nog op kan brengen. Maar de keerzijde van de medaille durf ik nog niet te bekijken. Daar hangen nog teveel gevolgen aanvast die ik niet durf te overzien.
De feiten liggen nu op tafel en de keuze is gemaakt. Zowel door F. als door mijzelf. De winkel blijft, ookal levert die nog niets op. We hebben er teveel in geinvesteerd om dat zomaar van tafel te vegen ook door mezelf en falen is iets wat ik niet graag doe. F. blijft full-time buiten de winkel werken en ik zal in de winkel blijven draaien. Uiteindelijk doel: F. winkel en ik een leuke baan voor 3 dagen waarbij het voor de extra's is en niet een basisinkomen en meer huismoeder zijn. Maar vraag niet wanneer dat gaat zijn. Ik weet welke omzet er voor nodig is....en die hebben we nu nog niet.
Dus in het kort: fijn om thuis te zijn, minder fijn om weer met alles geconfronteerd te worden, maarja weglopen van je
En ik hou me nu dan ook maar vast aan een uitspraak van een oud-collega van me:
als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Troel, hoe is het met je hand?
chacama hoop dat jullie toekomstplan zo snel mogelijk zich aandientquote:....Op vrijdag 17 oktober 2008 10:53 schreef chacama het volgende:
En een goede vraag. Vond het heerlijk om thuis te komen. Vind het fantastisch om F. te zien. En het heerlijk om te zien hoe lekker thuis de kinderen zijn.
Maar daar waar ik 5 dagen geen hoofdpijn of spanning heb gevoeld, sta ik nu weer met een stijve nek, een bonkende koppijn en een knoop in mijn maag op 'mijn werk'.
quote:...En als ik het in moet schatten is dat tijd die niet een jaar is of misschien 2, maar meer.
quote:...En op dit moment weet ik ook niet of ik die tijd nog op kan brengen. Maar de keerzijde van de medaille durf ik nog niet te bekijken. Daar hangen nog teveel gevolgen aanvast die ik niet durf te overzien.
quote:Maar vraag niet wanneer dat gaat zijn.
chacama, ga je dit redden? Je weet wat ik wil zeggen he?
We spreken elkaar morgen wel.
Yppy, dat is iets dat ik nog moet uitzoeken. Ik zou het op zich wel willen, maar dat brengt ook weer zowel financiele gevolgen als tijdsbestedings gevolgen met zich mee. Het is wel iets dat in mijn hoofd meetelt. Maar er zijn ook kleine dingen die me ook blij kunnen maken en waar ik aan wil werken. Simpele dingen als een keuken die meer keuken is en minder kamperen. Of de zolder aan kant en daar een fijne 'snoezel'- kamer van maken. Gewoon kleine tastbare dingen waar ik behoefte aan heb.
En als ik heel eerlijk ben vind ik het ook best eng om weer te gaan studeren. Wat nou als ik het helemaal ben verleerd
Morgen kletsen we verder, misschien kan ik dan met wat verdere input nog meer positieve energie uit ideen halen.
Ik vind 'vechten voor zijn droom en hopen dat ik ooit aan mijn eigen dromen toekom' een trieste uitspraak...
Het motto dat jou op de been houdt (ik ken hem zo: "Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan) kun je ook nét andersom interpreteren, naar jóuw kant toe.
Járenlang je eigen behoeften aan de kant schuiven is imo too much. Je fysieke klachten zullen alleen maar erger worden als je zo doorgaat.
Nog een uitspraak, waar Bar een variant van in haar sig heeft staan:
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen.
Maar dan ook met vólle overtuiging. Jij blijft net tussen alles in hangen...
Het is voor mij nu zaak om naast F. en kids ook mezelf een plekje te geven in mijn leven. Met mijn dromen en wensen. Dat dit tijd nodig heeft, is iets dat een feit is. Alleen al vanwege het feit dat ik het moet leren me eigen te maken. Dat ik weer moet leren om te durven kiezen voor de dingen die ik wil. En in dit geval dan binnen de grenzen die er liggen. Dat dit uitziet als 'er tussen inhangen' zou kunnen.
Het accepteren van de dingen die ik niet kan veranderen, daar ben ik druk mee bezig. Want het veranderen van de die dingen die ik niet kan accepteren, hebben dusdanige gevolgen dat ik ze liever leer accepteren dan ze te veranderen. Pfffff, zo dat is dan ook gezegd. En of dat goed of slecht is, dat kan alleen de tijd leren en mijn lichaam me aangeven.
Ik wil dat het gaat lukken. Ik weet dat ik mijn gezin in tact wil houden en ik weet dat ik met mijn gezin gelukkig ben. Dat ik minder gelukkig ben met de zaak en de effecten die ze op mij hebben, is iets dat ik moeten weten om te zetten. Ik moet durven om mijn beeld van het ideale huishouden bij te stellen, naar gelukkig zijn met wat ik heb en wat de toekomst mij kan brengen.
En, he.... wie weet kan ik over een jaar wel roepen dat ik er helemaal naast zat en dat de zaak draait als een tierelier dat ik een leuke baan heb en dat we een nieuwe keuken hebben besteld. Zou toch ook kunnen?
quote:NEEOp vrijdag 17 oktober 2008 09:14 schreef Webkim het volgende:
Ja Troel, is de brand er ondertussen uit? Ik hoop het maar.
En Chaca, hoe is het om weer thuis te zijn? Hoe gaat het?
Nathouden met compressen en pijnstillers, maar alle nattigheid erop laat me gewoon door de grond gaan. Ben vandaag dan ook maar thuisgebleven van kantoor, heb een snipperdag opgenomen (eerste ziektedag wordt niet betaald)
Je voelt het gelukkig wel nog....
, maar niet op je hand want dat zal wel te pijn doen. voor op je hand. Hopelijk geneest het voorspoedig en snel.Chaca, ik ken de situatie niet, maar het klinkt erg heftig allemaal wat je voelt.
Wat ik niet duidelijk uit je verhaal haal is voor wie die winkel is.
Is het een idee van F. waar jij nu voor aan het vechten bent, of is het jullie idee, jullie "kindje" samen?
En niet onbelangrijk, steun je het zelf ook volledig? (Ongeacht hoe het idee is ontstaan.)
Of is het voor jou een manier om de tijd te overbruggen tot je "aan jezelf kunt gaan denken"?
Moet je dat wel willen?
Nogmaals, ik ga enkel af op wat ik nu hier lees, ik ken de situatie niet, maar deze vragen borrelen zo in me op, en ik hoop dat je er iets mee kan, in de zin van dat het je gedachtes (wellicht cirkels, je bent een vrouw
) kan sturen, danwel vormgeven dat het een concrete richting uit gaat.Als ik de plank compleet mis of per ongeluk kwetsende dingen zeg, alvast sorry.
Het is in ieder geval heel duidelijk dat het je hoog zit en dat er iets moet gebeuren. Fysiek, danwel bij jou in je hoofd/gedachtes. Dit is slopend.
Het mooiste zou zijn om bij de winkel te wonen, maar ja het huisje wat erbij zit, is al na de geboorte van Fleur zeer terrecht door de HA afgekeurd als zijnde een woonruimte voor een gezin (keuken, kamer, slaapkamer). Om over de hoeveelheid vocht maar te zwijgen.
Zijn logische vragen Davina. Vragen die ook in mijn hoofd spelen en rondcirkelen
. Het is F. zijn droom, maar wel een droom waar ik 'ja' tegen gezegd heb. We hebben het er toen heel uitgebreid over gehad. Alleen had ik toen een baan van mezelf. Die baan heb ik vier jaar geleden opgegeven. Omdat er een keuze gemaakt moest worden voor het bedrijf. Of ik zou de winkel inkomen of er moest iemand aangenomen worden, zodat F. de winkel zou kunnen gaan doen en dan zou de andere persoon het hovenierswerk op zich gaan nemen. Gevolg was dat ik voor de zaak heb gekozen. Mijn argumenten toen waren dat ik het wel kon opbrengen om 3 uur per dag te reizen voor mijn eigen gezin en daar het basisinkomen voor te verzorgen, maar dat ik dat niet op kon brengen voor het gezin van een ander. Want daar zou het dan op neer komen. Ik zou dan gaan werken om het extra personeel te betalen. En als ik dit nu lees, is dat ontzettend krom geredeneerd. Maar, goed..... Als ik nu dus eigenlijk terugkijk, had ik toen moeten zeggen: F. blijft hovenieren en vanuit dat geld moet en het personeel en een deel van het huishoudgeld komen. Ik blijf werken voor mijn plezier en de extra centen en de zaak moet zijn eigen hoofd boven water zien te houden. Punt toen was alleen dat de winkel nog absoluut niet self-supporting was en dat zowel een deel van mijn inkomen als dat vanuit het hovenieren gebruikt moest worden om de zaak sluitend te krijgen.
En nu ik dit bovenstaande lees, is het wel iets waar we naar toe zouden moeten kunnen gaan werken. Zo is dat ff een fantastische zin, die rechtstreeks uit mijn communicatieboeken had kunnen komen. Punt/uitdaging is dan wel om iemand te vinden die de zaak zo zou kunnen draaien als wij zouden willen. Maar goed. Als er iemand is die het leuk vind, om 3,5 dag te werken....dan weet je me te vinden
[ Bericht 45% gewijzigd door chacama op 17-10-2008 14:01:10 (reactie op davina) ]
quote:Met 'er tussen in hangen' bedoelde ik dus bovenstaande.Op vrijdag 17 oktober 2008 13:36 schreef chacama het volgende:
Het accepteren van de dingen die ik niet kan veranderen, daar ben ik druk mee bezig. Want het veranderen van de die dingen die ik niet kan accepteren, hebben dusdanige gevolgen dat ik ze liever leer accepteren dan ze te veranderen. Pfffff, zo dat is dan ook gezegd. En of dat goed of slecht is, dat kan alleen de tijd leren en mijn lichaam me aangeven.
En je lichaam geeft al heel veel aan dunkt me.
Ik heb net de kamer geweild, en ondertussen bleef jij maar door mijn kop spoken. Aan de ene kant heb ik met je te doen, het lijkt alsof je vast zit, er geen andere keuze is. Aan de andere kant ben je natuurlijk een volwassen vrouw met een goed stel hersens die haar eigen keuzes maakt. Uit je bovenstaande post klinkt (weer!) dat jij gewoon heel goed weet waar de schoen wringt.
Je beeld van 'het ideale huishouden' bijstellen is natuurlijk prima. Idealen zijn vaak niet helemaal realistisch. Ik vind alleen de kloof tussen jouw ideaal en je werkelijke situatie erg groot.
Nah, ik heb wel weer genoeg/te veel (?) gezegd.
ik zou dolblij zijn met een baan voor een paar dagen in de week
quote:Ah, die reacte had de mijne gekruist.Op vrijdag 17 oktober 2008 14:02 schreef chacama het volgende:
Zeker niet teveel moonah, maar lees mijn reactie op Davina even. Die heeft er voor gezorgd dat er nog een ander licht op de zaak kan schijnen....
Ik heb je wel eens vaker gezegd, sorry dat ik zo kort door de bocht/zwart-wit reageer. Maar het raakt me.
Ik duim voor jullie. helpt dat?
voor chacama.Erg moeilijk maar zoals ik het lees is het echt tijd om een knoop door te hakken hoe moelijk het ook zal zijn.
Sterkte!!
En vergeet vooral jezelf niet! Zeker niet voor zo'n lange periode. Dat houd geen mens vol.
Ik ben vanmiddag bij mijn hoogleraar geweest.. Hij had maar even tijd, dus heb hem heel kort alles op zijn bordje gegooid. Hij was het met me eens dat stoppen eigenlijk geen fatsoenlijk optie was, en doorgaan met de huidige opdracht was ook heel erg lastig. Maar laat hij nou net wat contacten aan het opbouwen zijn bij een andere faculteit, die voor mij interessante dingen doet. Dus we gaan op korte termijn kijken of daar opties zijn voor een nieuwe opdracht. Ik ga dit weekend kijken wat ze daar precies doen, en mogelijk opdrachten bedenken, hij ging vanmiddag toch al met iemand praten van die faculteit, en dinsdag praten we verder..
Dus er zit vooruitgang in..
ik voel me helemaal niet meer fijn met mijn lijf
ik ben magerder dan eerst en nog steeds niet klaar met afvallen blijkbaar
en mijn borsten zijn kleiner, maar ook slapper. ik snap niet hoe ik toch zo af blijf vallen. toegegeven, ik vergeet regelmatig te lunchen omdat dat precies flesje-tijd is, maar verder eet ik normaal. vroeger was ik mollig tot dik, nu ben ik normaal qua postuur. leuk hoor, maar tis even wennen en omdat ik zo ziek ben geweest ben ik ook wat wantrouwend.
Chaca
Chacama, ook ik ben maar een buitenstaander van het geheel maar ik hoop wel dat je er echt uit komt. Vooral voor jezelf, want niet 100% gelukkig zijn kan van enorme invloed zijn op je man en kids. Dus bij deze dan maar een
Dan nog even een
voor me zelf want na 9 weken ongesteld zijn ben ik dan eindelijk een hele dag NIET ongesteld Chacama, er zijn al veel wijze woorden genoemd, ook door jezelf. Succes met alles!
Simmu, sterkte. Wat owlet zegt zou ik zeker rekening mee houden.
Sombi, ook dat herken ik. En ik heb het ook al een paar keer geroepen. Waarom ik het dus niet doe? Tja, dat heeft dan weer te maken met houden van en het feit dat ik er ooit ja tegen heb gezegd. Misschien toen niet de juiste beslissing, maar wel een die ik genomen heb. En of ik dat in de toekomst nog kan veranderen op een dusdanige manier dat ik me niet rot ga voelen of schuldig, dat is waar ik nu dus druk mee bezig ben.
Heb de cijfers voor het in dienst nemen van iemand bekeken en dat gaat hem helaas niet worden. In elk geval niet komend jaar, maar het ligt wel in de planning.
*gaat nu lekker ontspannen slapen* Dankjulliewel voor het meedenken en de opbouwende kritiek. Ik heb er echt veel aan gehad.
voor LL!Wanneer kwam bij jullie de menstruatie eigenlijk weer terug? Leander is nu 8 weken en nog geen teken te bekennen
Ik kom aan
Ik ben sinds de bevalling 4 KG aangekomen en ben nu 70 KG
Voor de zwangerschap was ik 65 en dat was best prima. Ik krijg het aankomen nu alleen geen halt toegeroepen Ik ben 90 KG geweest een jaar of 3 geleden en ik had mezelf beloofd nooit meer boven de 70 te komen. Nu is een zwangerschap en de achterblijf-kilo's natuurlijk een uitzondering, maar ik baal er wél van!ik weet nu wel eindelijk waar eisprongpijn op lijkt: weeen!
valt dus zelfs nog wel weg te puffen
Ik denk dat mijn omgeving raar kijkt als ik een eisprong ga wegpuffen
.Ik hoop dat het bij jou langer wegblijft
.Hebben jullie ook dat je dan fijn al het werk (proefwerken nakijken ed) dat je in het begin van de herfstvakantie wel even zou doen, dus toch weer op de laatste twee dagen nog moet doen? Blèh. Ben blij dat ik straks gewoon de hele verdere middag heb afgesproken, want het is net alsof ik al weer aan het werk ben
. [ Bericht 13% gewijzigd door Guuzewuus op 18-10-2008 11:21:01 ]
just my 2 cents.
quote:Vier jaar wordt gezien als een normale periode om het break-even point te bereiken voor een opstartende onderneming. De investering van de afgelopen vier jaar heeft op zich dus voldoende opgeleverd.Op zaterdag 18 oktober 2008 12:26 schreef Belana het volgende:
chaca, ik begrijp dat de zaak na al die jaren nog steeds niet erg loopt? hebben jullie ook een termijn gesteld waarin dat wel moet gebeuren? een droom van een ander waar proberen te maken is leuk, maar er zit blijkbaar een grens aan (jouw kunnen). Ik vind het erg ver gaan allemaal. bewondering voor je dat je dat allemaal voor je man over hebt. Me wel afvragend waarom je man niet zegt "dit gaat te ver, jij gaat er aan onderdoor, dat is het niet waard"
just my 2 cents.
Maar tot welke prijs... Ik ben het met Belana eens (inclusief de bewondering
). Er moet een duidelijke grens gesteld worden aan wat je nog van (en niet ten koste van) jezelf kan/gaat investeren in de zaak, en je partner zou je moeten helpen je daar aan te houden.kan me wel voorstellen dat als je nu break even draait dat je nog even door wilt zetten trouwens.
maar de rest van mijn vraagtekens blijven wel staan.
intussen een
voor je, want ik snap echt wel dat het allemaal niet makkelijk is.En na de gevoerde gesprekken vandaag met een aantal moeders, ben ik alleen maar meer aan het denken gezet. Waar liggen mijn prioriteiten, wat maakt mij gelukkig. Hoe kan ik er voor zorgen dat we zowel mijn als zijn dromen uit kunnen laten komen. Want alleen maar leven en werken voor zijn droom, is te doen voor een paar jaar, maar niet voor de 4 dat ik het nu doe en zeker niet als het er nog eens 4 (of meer) zouden kunnen gaan worden. Dus het is voor mij zaak om eens op een rijtje te zetten wat ik zo verschrikkelijk vind aan wat ik nu doe en hoe ik nu leef. Om daarna te bekijken hoe ik dat kan veranderen om gelukkig te worden. En dit moet ik doen zonder tijdens het nadenken al meteen concessies te doen.
Na vanmiddag heb ik even terug zitten lezen. Ergens zegt Moonah het al tegen je: Je weet goed te verwoorden waar de schoen wringt. Je laatste zin is een erg goede. Denk maar eens over dat ideale leven en ideale gezin, hoe zou dat er uit zien. Wat is er voor nodig. En dan pas op het laatst: wat is er nu nodig en wat kan wachten (of hoeft niet echt). Dan heb je m.i. een mooie prioriteitenlijst
quote:Ja! Hier ook. Ik roep ook al steeds dat ik opvliegers hebOp maandag 20 oktober 2008 13:24 schreef k_i_m het volgende:
Even een rare vraag tussendoor; ik dacht dat ik alweer redelijk afgekickt was van de hormonen, maar de laatste weken heb ik er toch weer wat last van. Ook zweet ik me rot. Ik werd afgelopen nacht zo drijfnat wakker dat het matras er echt vochtig van was. Komt dat bekend voor?
Het wordt nu na 2 maanden wel minder frequent (de eerste maand echt elke nacht) maar het is nog wel aanwezig! Volgens mij idd nog hormonen? Al had ik het in de zwangerschap niet.. Maar gezien het feit dat ik overal om kon janken vorige week, én ik ongesteld moet worden neigt het toch erg naar hormonen....quote:Nee, dat willen we inderdaad niet horenOp maandag 20 oktober 2008 16:58 schreef debuurvrouw het volgende:
ja, nou ja, 9 maanden op en 9 maanden af. Ik voelde me pas na een jaar weer mijzelf.Maar dat wil je vast niet horen
quote:Nou, ik hoor liever dat ontzwangerende vrouwen ook weer ineens last kunnen krijgen van een drijfnat gezweet bed dan dat ik Google moet geloven en een andere enge ziekte heb hoorOp maandag 20 oktober 2008 16:58 schreef debuurvrouw het volgende:
ja, nou ja, 9 maanden op en 9 maanden af. Ik voelde me pas na een jaar weer mijzelf.Maar dat wil je vast niet horen
.quote:Pijn is gelukkig een heeeeel stuk minder. Het doet nu echt alleen nog maar zeer als je eraan zit. Ook douchen en dergelijke doet nu gelukkig geen pijn meer, dat was van het weekend wel anders. Dan zeggen ze dat je het nat moet houden enzo, maar water erop was echt idioot pijnlijk.Op maandag 20 oktober 2008 17:09 schreef LovelyLady het volgende:
Troel hoe is het met je brandwond? En de pijn?
Plek begint ook kleiner te worden en gelukkig kan ik weer gewoon typen zonder dat het pijn doet
Dank je voor je belangstelling
.KIM ik had het in het begin ook nog...zeg maar tot een maand of 14 na de bevalling.
Zelf een gebroken nacht achter de rug. Maud huilend om half 1 wakker. F. er naar toe. En toen om kwart voor vijf. Een klein gloeispiraaltje had ik vast. Bij me in bed genomen, maar toen d'r zus om half zes erbij kroop was er geen slapen meer bij. F stond om kwart over zes op dus ik zat om half zeven beneden met twee kindjes op de bank, waarvan eentje nu piepend op schoot bij me...
Verder in gedachten druk bezig met alles. Maar ik ben er postiever onder. Het gaat de goede kant op.
Inmiddels ben ik op mijn werk en heb ik Maud in de zeer verzorgende handen van de oppas achter gelaten. En ik zei gisteren nog op een bijeenkomst van gast-/vraagouders: 'het grote voordeel van mijn gastouder is dat ik de kinderen er ook kan brengen als ze ziek zijn...' Niet met de intentie dat ik inderdaad de ochtend erna een ziek kindjes af zou leveren.... Stomme Murphy!!!
[ Bericht 25% gewijzigd door chacama op 21-10-2008 11:24:19 (Zo dan, nu moet het weer Nederlands zijn.) ]
.Fijn om te horen dat het de goede kant op gaat!
quote:Beter zo dan pjipent schrijven als ik piepend bedoel. Maar, goed ik zal het stukje nu even op mijn gemakje corrigeren....
Ik geloof dat mn moeder het door heeft
Geen idee wat de doorslag heeft gegeven, maar ik ben blij
Dana is zaterdag de hele middag dag geweest (wij waren naar Derek Oglivie
) en het is super goed gegaan Als hij volgende keer wat meer in onze buurt is ga ik zeker weer!
ow en hij kan trouwens ook nog goed zingen ook, deed ie als afsluiter
Troel, wat heerlijk dat je hand minder pijn doet. Brandwonden zijn zo vervelend.
quote:*knikt* ook nog eens. Tis een echte entertainerOp dinsdag 21 oktober 2008 13:41 schreef Bla_Bla_Bla het volgende:
ow en hij kan trouwens ook nog goed zingen ook, deed ie als afsluiter
Either way
Is je hand weer min of meer in orde, of gaat dat niet zo snel?
Bla, fijn dat je moeder het heeft begrepen. Laat het grote genieten beginnen
quote:Ik las het in het babietjes topic.Op woensdag 22 oktober 2008 16:17 schreef Troel het volgende:
Iemand nog een leuke baan in de aanbieding?
Je bent ook vroeger naar huis gegaan dus?quote:Ja, ik zit nu op kosten van de baas thuisOp woensdag 22 oktober 2008 16:38 schreef TearSong het volgende:
[..]
Ik las het in het babietjes topic.
Ik kan hele verhalen typen, maar weet niet of dat verstandig is op dit moment, dus ik houd het maar even kort.
Ik heb net behoorlijk zitten janken en heb mijn teamleider met een vervelend gevoel opgezadeld omdat ik nu natuurlijk rustig kon melden dat ik een miskraam heb gehad.
Da's niet leuk Troel.
Als ik iets kan doen, hoor ik het wel he?Zo was het waarschijnlijk niet bedoeld, maar het komt hard aan zeg
Meike is nogal mama-minded. nu zegt de wvk dat dat komt doordat ikzelf als kind te weinig aandacht heb gehad, doordat ik een zwaar gehandicapte zus had, en dat ik Meike daardoor overvoer met liefde zeg maar.
quote:Weet je, het was ws niet eens als kritiek bedoeld, maar zo voelt het wel.Op woensdag 22 oktober 2008 20:53 schreef Deepfreeze het volgende:
Karin, wat naar dat je zo kritiek hebt gehad.. Kun je wel iets met haar tips?
Ze zei ook wel dat het het oerinstinct van een moeder was.
Ze had als tip dat ik een kookwekker moet zetten, tegen Meike moet zeggen dat mama even gaat lezen en dat ze even zelf gaat spelen. Totdat de wekker afloopt mag ik haar geen aandacht geven.
Ik moet het nog proberen, vanmiddag was ze wel een poosje zelf aan het spelen, en dus vond ik het niet nodig om ook nog eens die wekker te gaan zetten
Wat ik vooral moeilijk vind, als Meike zich niet lekker voelt, hoe ik dan met haar om moet gaan.
Want als ze lekker in dr vel zit is er eigenlijk niks aan de hand, maar zoals nu, komt er een tand door, en is ze gewoon jengeliger en wil ze meer bij me zijn. Nou negeer dat maar eens, dat kan ik dus niet he.
Mijn vriend doet dat dus wel, en zo liep ik eergister de deur uit om te gaan sporten, en Meike was helemaal hysterisch. Ik ging met een knoop in mijn maag weg hoor.
Weet nog dat wij 2 jaar geleden geweest zijn met Djulian (proef van RTL om te kijken wat hij nu werkelijk kon) maar toenb heeft hij zulke rake dingen gezegd en nog lopen we soms van hey dus daar had hij het over. Super vent!Troel lieverd
een hele dikke knuffel voor jou!!!Op het kdv zal ze vast vaak op haar beurt moeten wachten, thuis hoeft dat zelden (soms moet mama echt even iets doen en dan heeft ze even pech)
quote:Maar dat lijkt me toch ook heel normaal? Juist als ze niet lekker is is het toch enorm fijn om dicht mij mama te zijn? Waarom zou je dat moeten negeren? Zoals ik het zie zijn die oerinstincten er niet voor niets. Als jij gewoon dicht bij je kindje wil zijn en je gevoel zegt dat, lekker doen toch? Het heeft geen nut om afstand te nemen en je ondertussen op te zitten vreten omdat het tegen je gevoel in gaat en je het dus liever niet doet.Op woensdag 22 oktober 2008 21:00 schreef XXXKarinXXX het volgende:
[..]
Wat ik vooral moeilijk vind, als Meike zich niet lekker voelt, hoe ik dan met haar om moet gaan.
Want als ze lekker in dr vel zit is er eigenlijk niks aan de hand, maar zoals nu, komt er een tand door, en is ze gewoon jengeliger en wil ze meer bij me zijn. Nou negeer dat maar eens, dat kan ik dus niet he.
En als je dan heel verschillend handelt, maakt het er niet makkelijk op.
Ik zou dan toch ook je vriend iets aansporen om toch af en toe wat extra aandacht te geven op zulke moeilijke momenten (voor jou en Meike). Dan trekt ze misschien iets minder automatisch naar jou toe, waardoor jij je niet direct aangesproken voelt? Al klinkt dat nu wel erg simpel..
Dan doe ik ook nog even een updateje op studiegebied:
Inmiddels hebben de hoogleraar en ik besloten dat een nieuwe opdracht het beste idee is om mijn studie afgerond te krijgen. Het mooiste zou een opdracht zijn die wat aansluit bij wat ik nu deed, maar dan kom ik weer in een schemergebied terecht. Een ezel stoot zich niet 2 keer aan dezelfde steen!
Gelukkig had de hoogleraar ook nog wel 2 hele andere projecten liggen. Die mij ook allebei interesseren.
De ene is het ontwerpen van een ademhaling-myofeedback systeem voor COPD patienten. Die ademen soms niet goed, en met myofeedback krijgen ze dan signalen als ze verkeerd ademen.
De andere is een onderzoek naar "false labor"oftewel, valse starten van bevallingen. En dan kijken of het mogelijk is om bijvoorbeeld met een ctg of emg's te kijken of er een verschil te zien is tussen de echte en de nep/voorweeen.
Beide heel interessant, de tweede spreekt me net iets meer aan, maar is wel wat lastiger. Dus nu even een afspraak plannen met de coordinator van deze projecten. En de details bespreken Krijg er weer helemaal zin in
Mijn vriend heeft Meike de afgelopen periode ook wat meer aandacht gegeven, en betrokken bij dingen die hij doet, en dat heeft een goede uitwerking...tis alleen een probleem als ze niet lekker in dr vel zit, dan trekt ze automatisch naar mij, en dan kan hij er weinig mee beginnen. Maandag toen ik wegging had hij wel geprobeerd om Meike bij zich te nemen maar dat wil ze dan niet. In zulke gevallen wil ze alleen haar mama
.Karin, kan me voorstellen dat ze graag bij mama wil zijn als ze niet lekker is.
En ik vind de opmerking van Sjak ook wel mooi!
Dan zou ik me er namelijk niet heel druk om maken, de meeste kinderen hebben wel eens een periode dat ze meer naar de een of naar de ander trekken. En dat is vaak de 'prime-carer', jij dus. Daar doe je niet veel aan...
Ik denk dat de wvk het ook niet rot bedoelde, maar ik kan me voorstellen dat het niet leuk was om te horen.
Deepfreeze, wat fijn dat er nu weer schot in de zaak lijkt te komen. Ook al is het helemaal opnieuw beginnen, volgens mij wel een fijn gevoel!
Dus het kan best kloppen wat jij zegt, maar volgens de wvk moeten we daar wel wat mee doen, want als ze 2 jaar was dan werd het al heel moeilijk om het de kop in te drukken.
Het lijkt zo te zijn dat Meike het juist bij mij probeert, omdat ze weet dat mijn vriend er niet op reageert, en ik toch wel zwicht voor dr.
DF dat klinkt goed! Wat studeer je eigenljik?Ik heb afgelopen maandag tentamen gedaan, maar durf niet te checken of ik het gehaald heb
(Multiple gok en de sleutel staat op blackboard)Karin, tis idd een ingewikkelde situatie.
Het enige wat ik me kan bedenken (naast een draagdoek, waar ik inmiddels bij zweer, want hij zit tegen je aan, vindt het heerlijk. is dus stil, en ik kan mijn eigen ding doen, win-win dus) is dat er verschillende soorten aandacht zijn. Wellicht is fysieke aanwezigheid voldoende. Dus naast meike zitten terwijl ze speelt, en dat jij een boekje leest of zo.
Het belangrijkste is iig dat jij en je vriend op 1 lijn blijven en samen blijven communiceren. zeker als je hopelijk snel zwanger ben van nr 2, zal e.e.a. drastisch veranderen.
Heel veel succes iig!
edit voor davinia:
Ik studeer biomedische technologie.
quote:Maar wat moet er de kop in gedrukt worden dan? Wil jij dat zelf? Mss heb ik eroverheen gelezen, maar ik vroeg me af voor wie dit een probleem is, voor het cb of voor jou/jullie.
BE, als ik weg ben is het zo weer over! (na een paar minuten geeft ze het al op)
Dus het kan best kloppen wat jij zegt, maar volgens de wvk moeten we daar wel wat mee doen, want als ze 2 jaar was dan werd het al heel moeilijk om het de kop in te drukken.
Het lijkt zo te zijn dat Meike het juist bij mij probeert, omdat ze weet dat mijn vriend er niet op reageert, en ik toch wel zwicht voor dr.
Als het eerste, dan zou ik het lekker nog even laten gaan, als het laatste, ja, dan moet je idd zelf iets sterker/strenger zijn. En dan voor jezelf bepalen wanneer, bij niet lekker kan ik me voorstellen dat je minder streng bent dan als ze zich wel prima voelt.
Maar eigenlijk klinkt het nog niet als een enorm probleem. Er zijn volgens mij meer kinderen die dit hebben en dat gaat vanzelf wel weer een keer over toch?
Oh, en wat Davinia zegt is idd ook nog eens zo, als er een broertje of zusje bij komt zal ze toch vanzelf wel gaan leren dat ze aandacht zal moeten delen...
Verder was het idd het probleem van het CB
We gaan er in ieder geval wel mee verder, je ergens van bewust zijn is al heel wat.
We zien wel hoe het verder gaat. Over 3 weken komt de wvk weer terug.
Het kwam alleen erg rot op mij over, net alsof ik haar helemaal verpest had.
Mijn vriend zei ook wel dat dat helemaaaaal niet de bedoeling was, en niet zo is, maar het voelt gewoon zo. moet even een paar daagjes overheen gaan en dan is het ws al heel wat beter.
Ik vind het niet gek hoor. Jij bent toch ook degene die het meest voor haar zorgt. Het is dan iets vrijwel natuurlijks lijkt mij.
Maar leuk is niet voor de ander idd, dat kan ik me wel voorstellen.
Sterkte Troel! Rot voor jullie.
Lastig Karin, zeker als de wvk er zo over begint.
Leander is 's nachts best veel wakker momenteel, is dan we vrolijk, maar houdt me wel wakker, slaapt overdag wel veel, maar alléén in de draagdoek.
Bedje is dikke paniek en hij houdt écht niet meer op met huilen (volgens CB gaat het ook niet lukken met dat bedje voorlopig en is paniek een goede reden om het niet al te veel te pushen).
Ik heb kloven aan één kant
Bij onze bovenburen wordt nog stééds getimmerd, het liefst met een heleboel lawaai als Leander bijna slaapt of net drinkt. En morgen moeten ze om 8:00 's ochtends ook in ónze douche bezig, omdat er iets met het doucheputje van de bovenburen is.
TARA is aan het leren, op college óf op zijn werk (vanaf volgende weer minder colleges, dan wordt het weer normaler, hoezee) Zodat we elkaar regelmatig alleen maar in bed zien.
Ik slaap slecht, dus heb het overdag koud, dus ga eten, dus ik kom als een gek aan
Mijn haar is vet, want ik heb al 4 dagen niet kunnen douchen, omdat TARA niet lang genoeg thuis is op momenten dat ik wakker ben om Leander met de draagdoek over te nemen. Nu zou ik morgen kunnen douchen, want TARA is eindelijk een dag thuis, gaan ze dus breken in de douche
En toch, als ik nu naar beneden kijk en op borsthoogte dat knulletje zie hangen issie zo lief
Tevreden slapend koppie, handje uit de doek bungelend, helemaal tevreden en comfortabel En tussen borst één en twee in met drinken doet hij altijd zo vrolijk en hij lacht nu heel veel en lief!Samenvatting: Hij is zo tof, maar het is wel behoorlijk zwaar allemaal.
Kan je Leander niet even in een wasmand op een berg handdoeken in de badkamer erbij zetten? Dat hij jou kan zien als je aan het douchen bent?
Ik kom ff klagen op deze vroege ochtend:
Ik lag gisteravond rillend in me tuiggie... sokken aan, joggingbroek, tshirt en mijn flanellen pyjama met lange mouwen erover heen onder het dekbed. En nog had ik het koud
En alles doet zeer vooral me nek en mijn schouders.
De wereld is mooi Gewoon voor de bouwvakkers aan mijn bed uitgesneaked, Leander lekker laten slapen bij TARA en onder de douche gesprongen. Dan kost het me maar een kwartiertje slaap, ik voel me een stuk beter.
En hij zit nu al een half uur in de wipstoel
Het is gewoon wel erg intensief zo'n hummeltje dat niet in een bedje wil, maar hey, ook dat gaat vast wel weer over
Jammer dat je haar observatie/advioezen als kritiek interpreteert, hoewel ik me kan voorstellen dat het heel gevoelig ligt.
Succes ermee!
Ik ben echt zo super super super blij met mijn onderzoeksplek. Zit echt mega goed op mijn plekje hier!
Enorme mazzel dat ik hier in deeltijd mijn onderzoek kan doen, met flexibele werktijden.
Maar ook het onderzoek zelf is zo leuk. Ik mag van alles, over allerlei dingen (mee)beslissen, en mijn mening wordt ook daadwerkelijk gewaardeerd en gerespecteerd.
Heel grootschalig grof onderzoek, in een vakgebied waar nog maar weinig van bekend is.
Echt zo geweldig, en hier niets van de hierarchie die je bij sommige ziekenhuisafdelingen veel ziet.
Kan gewoon bij de proffessor naar binnenlopen van, goh heb je vanmiddag even tijd om dit of dat te bespreken
Vanochtend presentatie gegeven over mijn onderzoeksopzet en dat ging helemaal super, kreeg zelfs de vraag of ik al eens een presentatiecursus gevolgd heb ofzo
(en dat voor iemand die op de middelbare school echt hopeloos was in presentaties) wat fijn p_iglet! Fijn dat je ff hebt kunnen douchen Freecell!! En idd, eventueel Leander in de wipstoel of in een wasmand zoals BE zei. Dan maar ff 5 minuutjes huilen maar je moet ook af en toe ff voor jezelf zorgen hoor!Freecell, een douche doet wonderen he?!
en een wipstoeltje idd ook !!!
quote:Dat klinkt mooi maar ik zie elk jaar in mijn klas voorbeelden van kinderen die verwend zijn. Deze kinderen zijn zo gewend dat altijd aan hun verlangens tegemoet gekomen wordt, dat ze niet met teleurstelling, frustraties of simpelweg uitgestelde aandacht om kunnen gaan. Dat is vervelend voor de andere kinderen in de klas (en voor de juf
Karin, ik hoorde laatst een opmerking die ik in mijn oren heb geknoopt. Beter verwend dan verwaarloosd. Laat ze toch. Jij doet het op jouw manier. En liefde kun je echt niet teveel geven.
) maar vooral voor het kind zelf. Het kind is dan vaak snel boos. Als ze klein zijn, wordt daar door anderen nog wel vergoeilijkend op gereageerd. Echter, hoe ouder ze worden hoe minder dat gedrag geaccepteerd wordt, met alle gevolgen vandien. Dat wil je niet voor je kind, hoor. Volgens mij is het dus echt iets om goed in de gaten te houden, dat je je kinderen niet te veel verwent, hoewel het me vreselijk moeilijk lijkt om daar de balans in te vinden.
voor Troel.En een
voor DF. Heerlijk schot in de zaak. Lijken me allebei hele leuke opdrachten. En over de laatste. Ik heb zelf oefenweeen gehad en aan de ctg gelegen op dat moment. je zit dan wel activiteit, maar het is echt een andere golf dan bij een echte wee. Misschien helpt dit al een beetje. En voor Karin... succes ermee. Lijkt me moeiljk om dit gezegd te krijgen. Je probeert je hart te volgen, maar in dit geval voelde je zelf al aan dat het niet helemaal klopte. Misschien toch even laten bezinken en nadenken wat je er mee kunt doen.
Freecell ook een zware tijd.
Is het alleen overdag dat Leander niet in zijn eigen bedje wilt slapen? Weet dat zowel Maud als Fleur het bed te groot vonden. Die hebben beide lange tijd in de wandelwagenbak in het bedje geslapen. Bij je in de doek is wel lekker veilig en vertrouwd. Wat ik bij Maud ook veel deed was ze al slapend in de doek in haar bedje leggen. Dan had ze de geur en het gevoel van de doek nog om zich heen en sliep dan wel beter en langer in haar bedje. Gewoon tips...En ik heb weer eens nagedacht. En stilletjes in mijn hoofd met mama gesproken. Ben tot de conclusie gekomen dat er een knop omgaat. Waarom....Toen ik acht was, kreeg mijn vader een unieke kans om naar Taiwan te gaan voor zijn werk. Dit was echt een enorme uitdaging. Mama had daar heel veel twijfels bij. Ze moest haar vertrouwde leventje opgeven, dat van ons op de kop zetten en daar weer helemaal opnieuw beginnen. Als ik daar aan terugdenk en de eeste periode in Taiwan herken ik nu veel dingen van die ik toen zag. 'waarom heb ik dit gedaan?' Wat doe ik mijn kinderen aan? En kan ik dit allemaal wel aan? Haar antwoorden: Ik doe het voor J., omdat dit iets is wat hij ontzettend graag wil. Mijn kinderen zijn flexibel en zullen hier veel van leren. En tuurlijk kan ik dit aan. Ik heb een man die van me houdt en ik ga er voor zorgen dat ik hier net zoveel plezier heb in de dingen die ik als toen we nog in Nederland waren.
Tuurlijk is het niet allemaal helemaal met elkaar te verglijken. Maar het feit dat mama sterk genoeg was om haar eigen leventje te veranderen om voor papa's keuze mee te kiezen, liet mij inzien dat ik moet stoppen met doemdenken. En eindelijk eens leren om te zeggen: Dit kan ik, dit ben ik en dit ga ik doen. En in dit geval ga ik voor de volle 100% voor de winkel. Ik ga zorgen dat die zaak gaat draaien. Geen smoesje meer, maar gewoon doen. Ben verdorie HBO-er. Weet echt wel hoe ik iets moet managen. En in dit geval manage ik een winkel met al bijkomende functie: pr en communicatie. Nou, wat is er mooier dan je eigen product op de markt te mogen brengen en te verkopen.
Ben zo blij En heel eerlijk gezegd ook best trots op mezelf.En Karin, ik kan me voorstellen dat je je zo voelt nu. Laat het een paar dagen bezinken, bespreek het met je vriend en kijk dan nog eens wat je er van op kunt pikken en waar je liever niets mee doet.
Ik zit hier ook niet zo super in mijn vel. Ik ben lichamelijk gezien nog steeds erg moe, maar heb verder nergens last van. Ik had een paar weken terug een mid-year review met mijn baas en dat was ook geen echt leuk gesprek (ook omdat hij niet weet of we nou links- of rechtsaf moeten met de afdeling). En toen heb ik ook maar gelijk gezegd dat ik zwanger ben en dat ik per 1 januari weer 4 dagen wil gaan werken.
Maar eigenlijk wil ik gewoon wat anders. Ik zit hier nu 10 jaar (1 november krijg ik mijn gouden armbandje en een half maandsalaris
) en ik heb het wel gezien. Het verdient heel goed hier, maar wat is geld wanneer je je niet 100% op je plek voelt? Ik zit voor mijn gevoel nu echt op een punt dat ik moet gaan kiezen tussen mijn carriere bij dit bedrijf en meer op mijn kind(eren) gericht zijn. Ik weet het gewoon niet. En Chaca: dat klinkt goed! Ga ervoor!
Ik kom met een huilende Tijn naar beneden, hoor Nienke in de box een raar geluid maken en zie hoe ze d'r hele maaginhoud naar buiten aan het werken is. Tijn neergezet, Nienke opgetild zodat ze er niet in gaat liggen..
Ik probeer dus nu een kind te troosten, wat niet getroost wil worden, een ander kind moet verschoond worden (toch niet helemaal schoon gebleven), box moet schoon.....
En ik moet straks met het hele spul lang in de auto om Saskia op te halen
Ik voel me momenteel in staat om Tijn mee te huilen
O leuk.. Nienke begint nu ook te huilen
echt een rampen-ochtend
succes
daar zit je net niet op te wachten dan idd... zo alles tegelijk. Chaca, nu positief vooruit dan he!
Memmel, ik herken het gevoel, alleen kan ik die stap dus nog niet zetten en blijf waar ik ben.
Sterkte met puzzelen!
LoverlyL ook beterschap. Het heerst volgens mij he, ik ben ook enorm verkouden en als ik te lang rechtop sta draait alles en het is kouuud.
Freecell fijn dat je in elk geval ff hebt kunnen douchen
lijkt me erg vermoeiend idd die gebroken nachten. Ik ben al kapot moe als de hond ons een nachtje wakker houd als die bang is voor onweer ofzo Ik hoop dat je snel weer een beetje kunt bijslapen!
voor de rest van de dag. Tijn heb ik een paracetamol gegeven, een hele strijd altijd bij hem
Dat joch krijgt het voor elkaar om dat ding steeds weer naar buiten te werken. Hij hangt nu op de bank de sprookjesboom te kijken. Ik zal zo eens kijken of NIenke in d'r slaap bij mij wil drinken (sowieso maar even een paar dagen alleen maar bv, zodat d'r maag goed tot rust kan komen), zodat ze 1,5 uur in de auto doorkomt. En ik baal er even van dat ik op dit moment geen andere opties heb om Saskia te (laten) halen.
En we zaten daarnet met z'n drietjes in koor te huilen hier op de bank
(en ik kan zo weer beginnen)Ik ben helaas niet vrij, anders had ik me nog wel als oppas ofzo aan willen bieden...
).Freecell, vervelend dat je niet kunt douchen als niemand Leander vasthoudt ... misschien moet ie soms dan toch maar even een vervelend kwartiertje overbruggen. ik weet nog een goede tip van poemojn ooit, die erop neer kwam dat het soms makkelijker is om te bedenken dat wanneer het een tweede (of derde) kindje was, hij ook wel eens even moest wachten of tegen z'n zin in bed of box. ik bedoel: uiteindelijk zal ook Leander om moeten leren gaan met het feit dat de wereld niet helemaal om hem draait, (aansluitend bij sombie's opmerkingen over 'verwende' kinderen
). niet dat ik denk dat je 'm nu al kunt verwennen, en net als sjak denk ik dat je altijd nog beter kunt verwennen dan verwaarlozen, maar af en toe even merken dat hij niet alles naar z'n hand kan zetten is helemaal niet erg. daar heeft hij (en jij) uiteindelijk zelfs alleen maar baat bij. succes! hopelijk zijn de verbouw-perikelen snel achter de rug.Chaca, wat heerlijk dat je nu kunt
over je situatie. You go girl ET, wat een ochtend.. Hopelijk trekt het in de loop van de dag weer wat bij!
Memmel, een dubbele situatie, in ieder geval succes met kiezen!
Chaca, maar wist je het verschil ook op het moment dat je de voorweeen had? Of pas achteraf? Er is al wat onderzoek gedaan, en het wordt redelijk ingewikkeld met ctg's en zoeken naar verschillen. De voorgaande studenten hebben nog geen duidelijk verschil ontdekt..
Het is trouwens voor vrouwen die te vroeg dreigen te bevallen. Voorheen moesten deze dames in het ziekenhuis plat blijven liggen. Nu krijgen ze regelmatig iemand thuis op bezoek om een ctg te laten maken, en bij activiteit worden ze opgenomen. Het zou fijn zijn als je de voorweeen eruit kunt halen, zodat die aanstaande moeders toch nog wat langer thuis kunnen blijven. Want in het ziekenhuis liggen is toch niet echt geweldig.
Eigenlijk is dat wel gek.. Ik moet helemaal opnieuw beginnen, en dat is toch een opluchting. Ik ga misschien zo alle "rommel" eens in een doos gooien, en met oud-en-nieuw ritueel verbranden
Bedankt voor alle
quote:op het moment zelf niet, omdat ik vond dat ik weeen had en wilde dat het kindje gewoon kwam. Maaaaaar, als ik toen gewoon logisch had nagedacht, had ik het kunnen weten. Geen regelmaat, niet in komen en gaan, niet in sterkte. En toen ik eenmaal echt weeen had, toen kon ik inderdaad zeggen dat die eerste niet echt waren. Ik denk dat het te onderzoeken is en dat ze te onderscheiden zijn, maar dat is eigenlijk alleen gebaseerd op mijn eigen ervaring.Op donderdag 23 oktober 2008 12:53 schreef Deepfreeze het volgende:
- knip -
Chaca, maar wist je het verschil ook op het moment dat je de voorweeen had? Of pas achteraf? Er is al wat onderzoek gedaan, en het wordt redelijk ingewikkeld met ctg's en zoeken naar verschillen. De voorgaande studenten hebben nog geen duidelijk verschil ontdekt..
Het is trouwens voor vrouwen die te vroeg dreigen te bevallen. Voorheen moesten deze dames in het ziekenhuis plat blijven liggen. Nu krijgen ze regelmatig iemand thuis op bezoek om een ctg te laten maken, en bij activiteit worden ze opgenomen. Het zou fijn zijn als je de voorweeen eruit kunt halen, zodat die aanstaande moeders toch nog wat langer thuis kunnen blijven. Want in het ziekenhuis liggen is toch niet echt geweldig.
-knip-
En dan meteen een vraag: zijn oefenween van echte weeen te onderscheiden, omdat de baarmoedermond nog dicht zit? Gewoon een gedachtesprong van mijn kant...... En zijn het oefenweeen op het moment dat ze niet aanhouden of te wel zoals bij mij alleen 's ochtends er waren en de rest van de dag niet? Hebben weeënremmers effect op oefenweeën of niet?
Al met al lijkt het me een moeilijk, maar wel leuk project om uit te kunnen werken. De vraag is inderdaad alleen is het meetbaar. Want iedereen is anders... elke wee voelt anders voor verschillende zwangeren...moeilijk.
quote:Is het niet een optie haar vanavond op te halen?
Nienke heeft nog een paar keer gespuugd, tot groene gal aan toe en is nu in diepe slaap gevallen. Ik had 'r de hele tijd op schoot, zittend, en zo viel ze ook in slaap. Ze ziet ook helemaal wit
Tijn heb ik een paracetamol gegeven, een hele strijd altijd bij hem
Ik zal zo eens kijken of NIenke in d'r slaap bij mij wil drinken (sowieso maar even een paar dagen alleen maar bv, zodat d'r maag goed tot rust kan komen), zodat ze 1,5 uur in de auto doorkomt. En ik baal er even van dat ik op dit moment geen andere opties heb om Saskia te (laten) halen.
En we zaten daarnet met z'n drietjes in koor te huilen hier op de bank
ik voel met je mee...
quote:Het is een grootschalig onderzoek binnen een consortium van 4 gehandicapten zorginstellingen naar 'gezond ouder met een verstandelijke beperking'. Een onderzoek waarvoor alle 50+ clienten van die zorginstellingen worden uitgenodigd (totaal 2150 mensen, ze verwachten 50-75% deelname). Onderzoek op het gebied van "angst, depressie en cognitie", "mobilieit en fitheid", "voeding & voedingstoestand" & "gezondheidsbevorderende dagprogamma's". Per deelgebied is 1 promovendus, waarvan er 3 ook een onderzoeksstudent hebben. Ik help bij het deelgebied "voeding & voedingstoestand" en doe specifiek onderzoek naar de toepasbaarheid en betrouwbaarheid van een screeningsinstrument voor ondervoeding tijdens de pilot metingen in november.
Piglet, wat fijn dat je zo'n fijne onderzoeksplek hebt! Wat voor onderzoek ben je mee bezig?
Chaca, ik ga dinsdag eens horen wat de details zijn. Een horen wat er al gedaan is. En mezelf dit weekend iets inlezen in het onderwerp. Als het huidige onderzoek allemaal door 23-jarige mannelijke studenten is gedaan, dan heb ik hoop dat ik nog wat nieuws kan vinden
Hij heeft er al 2x een half uur in gezeten. Als dat zo blijft kan dat idd ook prima als ik wil douchen Ik vind het heerlijk als hij zo vrolijk in de wipstoel zit! En hij wordt er lekker moe van zodat hij weer beter slaapt in de doek. Dank jullie voor de tips verder. Leander slaapt trouwens 's nachts bij ons en overdag wil hij ook niet in de kinderwagenbak slapen. Volgens het CB zijn kinderen die te vroeg geboren zijn wel vaker zo heel plakkerig en kan je er verder iets aan veranderen, gewoon accepteren en draagdoeken kopen
voor DF! Was ik straks vergeten.Chaca, goed dat je een keuze hebt gemaakt.
ET...
En Sombie, ik onderschrijf je post volledig.
gewoon bahOf althans, vandaag zo met de datum is het natuurlijk helemaal niet gek, maar ik bedoel meer dat het vaker gebeurd dat mensen zich heel goed voelen, en dan ineens...
* Brighteyes schaamt zich...
Heb er niet eens aan gedacht.
Wat gaat de tijd toch verschrikkelijk snel.
evenstarverder heb ik een beetje een crossover mbt het kleine babietjes topic. over het 1-2-3 speentje, wat we van iedereen (de kraamhulp, de verloskundige, de arts bij het CB, de wijkzuster en de kinderarts. het was het enige waar ze het allemaal over eens waren en zijn: selene moet een 1-2-3 speentje en sangdrax werd erop uit gestuurd om er een te kopen!) moeten gebruiken omdat selene zo gulzig drinkt. in het andere topic was het al besproken, en voor de volledigheid had ik difrax gemaild, aangezien die een "stel hier je vraag aan een deskundige" service hebben. en wat blijkt: die 1-2-3 speentjes zijn idd helemaal niet geschikt!
ik ben het echt zo vreselijk beu aan het worden. ze lieten mij wekenlang met een in- en uitwendige ontsteking rondlopen terwijl ik echt duidelijk al in de kraamweek aangaf steeds dat er iets niet goed zat, nu dit gedoe weer met het speentje, waarvan ik ook echt al 3 x aangegeven heb dat het niet lekker gaat. ik weet nu echt niet meer wat ik moet geloven en wat ik moet doen. tot nu toe klopt er gewoon allemaal steeds geen zak van. hoe moet je vertrouwen op die lui bij het CB als ze gewoon onzin verkondigen? je wordt erop aangekeken als je hun adviezen niet volgt, je krijgt continu te horen dat ze het beste weten wat goed is voor je kindje, maar dit was gewoon gel*l.
het is de datum denk ik idd p_iglet fijn dat je het zo naar je zin hebt! En voeding klinkt intressant en is iets wat jou ook ligt!
E.T.
een dag om snel te vergeten dus simmu het enige wat ik kan zeggen ga op je eigen gevoel af, dat is vaak het beste!
Hier een omslag in alles. Het is eindelijk bekend waarom mijn lijf niks wil en mijn kop van alles. Ik loop bij diverse artsen, maar communicatie met elkaar is er niet, terwijl ze zo alles in de computer op kunnen zoeken. Dus huisart zegt darme moeten eerst goed zijn, leverarts gooit een boel zooi naar binnen ivm AIH en middenrifbreuk, pijnarts geeft medicatie voor de pijn en huisarts probeert ook nog eens mijn kop rustig te houden. Omdat we al dat lang elkaar heen gelul zat waren zijn we op advies van verschillede mensen naar een iriscopist geweest. Die vond van alles en alles was terug te brengen naar mijn maag en darmen die niks don. die verteren niet meersmerig detail, maar alles komt eruit als het er in gaat We gaan dus aan de slag met mijn darmen en maag dat die weer gaan werken en mijn hoofd rustiger word. Het is een heel lang verhaal maar in het kort vergiftig ik dus mijn eigen lichaam omdat ik de stoffen niet uit mij lichaam krijg. Ben op een streng dieet gezet, met medicatie om de darmflora weer wakker te krijgen.
Maar er is ook goed nieuws
ik krijg 1 december een boven gebit Ze gaan dan onder narcose het afgebrande dorp zoals mijn tandarts het noemde eruit halen en protese plaatsen Dan mag ik weer volop lachen heb er nu al zin in!ET, lekker zo'n dag! Jen is al huilerig vanaf gisternacht. Ze heeft vanacht het hele huis wakker gehouden en vandaag doet ze ook alleen maar mopperen... En dan stel ik me dat 2x voor bij jou.
Simmu, gewoon je eigen gevoel volgen. Jen drinkt juist heel slecht uit een fles, daarom heb ik de grootste spenen zodat ze iedere keer wel een paar flinke slokken neemt. Vanaf het begin hebben wij de flesjes en dus ook spenen van tommee tippee. Ik ben steeds overgestapt naar een grotere speen als dat kon volgens de verpakking.
Wat een dag zo. Ik ben echt doodop. Ik ga zo Jen in bad doen en dan hoop ik dat ze zich snel gewonnen geeft. Ik ben de strijd vandaag zoooo zat. Het hele niet willen slapen ook. Waarom gaat ze niet gewoon slapen als ze moe is. Jen is ook doodop, maar slapen ho maar. En dan is ze te moe om te slapen en dan is het helemaal drama.
Anitra, wat ontzettend fijn dat er een oplossing lijkt te zijn. Ik hoop dat de medicatie & dieet goed hun werk gaan doen, en je weer met een mooie glimlach rond kunt lopen
Tico, naar he, zo'n baaldag. Hopelijk slaapt ze inmiddels, en ben jij lekker aan het ontspannen.
quote:Er is niet altijd tijd voor, maar zou je overdag niet samen een tukkie kunnen doen. Ga bijvoorbeeld in jullie bed liggen, als ze ziet dat jij je ogen dicht heeft misschien gaat ze dan ook slapen?Op donderdag 23 oktober 2008 19:13 schreef Ticootje het volgende:
Wat een dag zo. Ik ben echt doodop. Ik ga zo Jen in bad doen en dan hoop ik dat ze zich snel gewonnen geeft. Ik ben de strijd vandaag zoooo zat. Het hele niet willen slapen ook. Waarom gaat ze niet gewoon slapen als ze moe is. Jen is ook doodop, maar slapen ho maar. En dan is ze te moe om te slapen en dan is het helemaal drama.
Het is maar een ideetje, het heeft ook geholpen bij Sander die een tijdje 's avonds niet in slaap kon komen.
quote:En terecht zeg, kan me goed voorstellen dat je af en toe gebroken bent. Lastig hoor zo'n klein spookje in huisOp donderdag 23 oktober 2008 20:48 schreef Ticootje het volgende:
Nee, daar was vandaag gewoon geen tijd voor. Maar inderdaad doe ik dat wel eens als ze zo aan het nachtbraken is geweest.
Eerst een virtuele hug voor ET, wat een ellende zo op de ochtend! Hoe gaat het nu met allemaal?
Heb je de rit nog enigzins fatsoenlijk kunnen overbruggen?
Freecel, het lijkt me best een probleem hoor, dat Leander alleen maar in die doek wil slapen. Heb het met Meike meegemaakt, (niet in een doek, maar wou alleen maar in mijn buurt zijn) dat resulteerde in een oververmoeid kind dat maar halve flessen dronk omdat ze ze moe was, vervolgens in slaap viel, en daardoor weer veel te vroeg wakker door honger. Toen wij hier regelmaat in hebben gebracht ging het veel beter.
In bed, wakker=drinken, even knuffelen, spelen in de box/wipstoel, en weer slapen.
P_iglet, wat fijn dat je een leuke plek hebt gevonden en een interessant onderzoek!
Memmel, lastig zo'n keuze, maar het lijkt me dat je eigen geluk(en daardoor ook dat van je gezin) voor de centen gaat. Maar volgens mij was jij daar ook al achter.
Moonah, wij hebben niet zelf aan de bel getrokken, ik was op controle bij het CB waar ze vroegen hoe het ging, en ik vertelde dat ze best wel aan mij plakte, toen hebben zij gezegd dat dit geen gezonde situatie was, en gevraagd of het handig was als de wvk langs zou komen. En weet je, ze hebben gelijk hoor, maar het komt zo hard aan! Je wilt het beste voor je kind, en denkt dat ook te geven, en dan is dat niet het geval. Het maakt je onzeker. Maar ik wil absoluut ook geen verwend kind, dus we gaan er het beste van maken! Ik wil in ieder geval bereiken dat ze een poosje alleen kan spelen, heb daar tips voor gekregen en die gaan we maar eens in de praktijk brengen.
Gelukkig is er sinds het CBbezoek van sept al veel veranderd in positieve zin. En dan vooral het contact tussen vader en dochter, eigenlijk gaat dat al heel goed nu (behalve dus als Meike niet lekker is, dan verkiest ze mama boven papa)
Wat dat betreft zie ik het vandaag al weer zonniger in als gisteren.
Ik begrijp er echt helemaal nog steeds niets van dat ze het allemaal zeiden. Ik vraag me af of ze uberhaupt wel geluisterd hebben dan naar wat het probleem was bij selene. Heb je nu al een andere speen gehaald? Ik ben benieuwd of het dan nu snel beter gaat.
Voor wat het cb betreft, je kan het goed treffen of slecht treffen, wellicht heb je straks na je verhuizing een beter gevoel. Iig ben je dan bij deze mensen weg en zou je een frisse start kunnen maken.
En verder... ja... toch een beetje vertrouwen hebben (je moet ergens beginnen) en je eigen gezonde verstand en instinct verder gebruiken.
Tijn had ook een paracetamol-opleving en was dus best te pruimen.. De files op de terugweg waren wat minder, zeker in combinatie met het slaapgebrek van afgelopen nacht (toen kwam Nienke ook al elke 2 uur
) en komende nacht zal ze ook wel wat vaker komen om wat eten in te halen.. IK ga zo naar bed (eerst is ze nu wakker en ga ik voeden)..
sterkte nog met alles petje af hoor!evenstar, een hele maand geleden alweer...
sterkte weer, juist zo na de eerste heftige weken kan ik me voorstellen dat er voor jou/jullie ook terugslagen komen. Na al die hectiek is er nu misschien ruimte om eea echt door te laten dringen.
Sterkte hoor.
Anitra, succes met je dieet. Hopelijk helpt het je.
Evenstar
. Een maand. Tuurlijk sta je daar bij stil.Anitra, fijn dat er nu eindelijk duidelijkheid is wat je lichaam doet en dat er aan gewerkt wordt. Succes met het dieet.
Simmu, ook jij nog een
en Ticootje ook.Alle vitamines (ok, er misten er nog een paar, maar daar verwacht hij geen schokkende dingen) waren prima in orde
Ook mijn calcium was prima in orde, dus ik mag stoppen met een aantal medicijnen Alleen mijn ijzer was veel te laag, dus ik mag nu twee weken pillen proberen en anders toch inderdaad aan het ijzerinfuus.
quote:Beetje wel
Anitra, wat een gedoe zeg... Is het een zwaar dieet?
Ik ben geen vis eter en moet dat nu wel worden. Vlees mag gevogelte of lam max 2x in de week, fruit en groente mag alles, olie mag allen olijf, walnoot en raapolie, melkprodukten minderen liefst geit en soja produkten, geen frisdranken, smeerkaas en maggie mag dus niet en dingen met toevoegingen: E338, E341, E621, E235 ook niet. en alles volkoren, dus geen witmeel meer.
Maar ja als het gaat werken, graag!
Troel dat is goed
balen van het ijzer.E.T. heb je vandaag een betere dag?
katjes moeten nog ff ingeent worden (die mogen ook mee naar het huisje naar het schijnt), ik mocht een griepprik (ik kwakkel nog steeds vrolijk door, zonder enige vindbare oorzaak blijf ik maar koorts hebben) het g/w/l moet geregeld worden, er moet voor komende dinsdag een oppas komen vanweg het afscheid van sangdrax op het oude werk (etentje!!!) en ik neem afscheid voorlopig van mijn vriendinnen. schoonfamilie kwam al 3 x per week langs, en kermen nu helemaal over de meest idiote dingen (heeft dat huis geen verborgen gebreken: "nee, en wat dan nog, we huren. zit er geen asbest onder het oude zeil "nee, dat zou dan wel heel oud moeten wezen en dan is het zo degelijk dat het niet weg hoeft en we blijven maar 3 jaar wonen daar max". de katten zullen weglopen, de katten zullen de buren afmaken, de katten moeten weg. een verhuisbedrijf maakt je spullen zoek/stuk...blahblahblah.)
gelukkig geen gezeur tegen mij (want ik snoei dat direct af) maar nu zijn ze bezig tegen sangdrax, die geen verstand heeft van zulke dingen en dus nu totaal in de stress geschoten is! ik heb schoonpa al teruggefloten ("sangdrax heeft rust nodig om zn thesis af te maken rot op!") maar ik heb minder succes bij schoonma & zus. nog een weekje
en dan zet ik mijn mobiel dus mooi uit 
Normaal schrik ik uiteraard al behoorlijk met dit soort dingen, maar mèn, je schrikt nog veel meer als je samen een zo'n klein hummeltje hebt!
Hem mankeert trouwens niets, hij zat als bijrijder voorin (aan de kant vanaf waar de voorkant eraf gereden is) en een halve meter verder en we hadden wél een probleem gehad...
Pffff.....
* freecell haalt diep adem
Gelukkig is alles goed met TARA.....
hoe gebeurde dit? Zij sloegen af en letten niet op, van de andere kant kwam op dezelfde weg een auto veel te hard aan die hun voorkant eraf reed
Die auto ramde vervolgens een lantarenpaal en wel zo hard dat de paal een paar meter verderop lag.
Met die bestuurder ook helemaal niks aan de hand.
TARA heeft echt geen schrammetje of spierpijn of wat dan ook. Het scheelt wrs ook dat ze het echt niet zagen aankomen, dan span je ook niet aan. Terwijl de vastgesjorde curverbakken achter hun in de auto helemaal vervormd waren. Dat geeft wel de kracht weer zeg maar.
Maar mèn, 3 jaar van m'n leven
* freecell mag wel een keer extra op de knieën vanavond
jemig, daar is iedereen goed vanaf gekomen zeg !!! ! Ik zie hier die BX die in elkaar zit, check daarna nog even het Citroën-forum (ben fan ) en daar staat dus dezelfde foto! Tis een klein wereldje....quote:Niet dezelfde foto, kijk maar goed. Mijn foto's hebben de deuren dicht.
Dat is ook toevallig
Ik was met 2cv (Elmer) op weg naar een BX tourtocht in Hilversum, hij had geen navigator en ik had aangeboden dan met hem mee te gaan om te navigeren. De halve BX club heeft foto's lopen maken, die staan dus op dat forum. 2cv is tevens hier op FOK! actief, waar ik hem weer van ken (via een gezamelijke vriendin, ook een FOK!ster), terwijl ik nog nooit op dat Citroen forum was geweest
Anyway, het was voornamelijk schrik en blikschade gelukkig. Maar ik moet er niet aan denken wat er was gebeurd als we een meter verder waren gereden.
En idd, als je een kind hebt voel je je nog eens 10x zo kwetsbaar.
Pfffff, freecell wat schrikken
quote:Sinds ik kinderen heb, rijd ik ook echt 10x zo voorzichtig volgens mijOp zondag 26 oktober 2008 08:08 schreef Moonah het volgende:
Mijn hemel, die auto.
En idd, als je een kind hebt voel je je nog eens 10x zo kwetsbaar.
Tara, wat een geluk zeg. Materiele schade is niet zo erg.
Pfff Tara, gelukkig alleen de auto in puin.Kennen jullie trouwens dat je een paar weken na de bevalling opeens volledig onder de blauwe plekken zit? Of moet ik toch ff de dokter bellen?
Gelukkig dat er alleen maar blikschade is!
Oef, die zit goed in elkaar. Wat een geluk dat Tara er goed uitgekomen is. En wat zal je geschrokken zijn freecell.Die blauwe plekken lijken me niet normaal zonder aanleiding
dus ik zou zeker even langs de huisarts gaan.En hier gaat het lekker: vannacht maakte
me wakker omdat Isis d'r sonde er half uitgetrokken had, dus we mochten fijn midden in de nacht de thuiszorg bellen. Tegen de tijd dat die er was en de sonde er weer in zat, was Finn ook wakker (lang leve de wintertijd), dus het was een lekker kort nachtje. En vandaag zouden m'n ouders komen. Die wonen aan de andere kant van het land en m'n opa lag op sterven dus die hadden Isis nog niet thuis gezien. Maar net belde m'n moeder dus: opa is vanochtend vroeg overleden en vandaag komen ze dus ook niet want er moet vanalles geregeld worden Waar is de zon als je die even nodig hebt...
Gecondoleerd met je opa en heel veel sterkte vandaag!
Jojo gecondoleerd met je opa
En wat een schrik Freecell en Tara
Gelukkig blijft het bij spierpijn en blikschade. Maar wat een schrik...quote:Damn Tara
TARA zat vanmorgen hier in:
[ afbeelding ]
Normaal schrik ik uiteraard al behoorlijk met dit soort dingen, maar mèn, je schrikt nog veel meer als je samen een zo'n klein hummeltje hebt!
Hem mankeert trouwens niets, hij zat als bijrijder voorin (aan de kant vanaf waar de voorkant eraf gereden is) en een halve meter verder en we hadden wél een probleem gehad...
Pffff.....
* freecell haalt diep adem
!!!hoe voel je je nu?
houd t wel in de gaten als je bv ineens wel last van nek/spieren krijgt hoor
hier werd t eerst afgedaan met t is niets, zit inmiddels alweer 8 maanden thuis
Jojo, gecondoleerd. Verdrietig. Ik hoop dat je ouders snel wel kunnen komen, begrijp dat je dat even nodig hebt.
Hoelang moet Isis de sonde nog, of is daar niks over bekend?
en ook freecell wat een schrik Jojo gecondoleerd, ik hoop dat dat zonnetje echt heel snel bij jullie komt
quote:Totdat ze voldoende zelf drinkt. Ze krijgt nu 560 op een dag en moet minimaal 500 zelf drinken. Tot nu toe haalt ze max 300 zelf dus we hebben nog wel even te gaan vrees ik. 's Nachts en 's ochtends is ze gewoon niet goed wakker en drinkt ze ook niet in d'r slaap. De rest van de dag gaat het wel goed(nu ze verkouden is ook even minder, maar dat gaat vanzelf weer over) en drinkt ze de meeste flessen helemaal zelf leeg. Maarja, ze is gewoon nog te klein om zonder nachtvoeding te mogen en het verschil in volume is te groot om alles overdag en 's avonds te geven als ze wel drinkt.Op zondag 26 oktober 2008 10:01 schreef Lishe het volgende:
Hoelang moet Isis de sonde nog, of is daar niks over bekend?
Vrijdag naar de kinderarts, misschien dat zij nog briljante ideeén heeft.
Allemachtig, die auto is klaar voor de schroot!
Wat fijn dat iedereen er heelhuids uit is gekomen!Wat een schrik zo!
quote:
wat lief dat je het vraagt, en wat moeilijk.Na vier weken is de lichttherapie eindelijk aangeslagen, ben ik iig uit de diepste put en kan ik weer wat functioneren. Met de orthomoleculaire ad ben ik gestopt omdat er een te grote kloof tussen lichaam en geest kwam, waardoor ik mezelf ging uitputten. Nu is het doorwankelen tot ergens in maart ofzo, met goede en veel minder goede momenten. Gelukkig heb ik weer veel meer geduld met m'n dames. En functioneer ik op internet best goed, alleen heb ik soms wat tijd nodig voor het formuleren van een goed antwoord
Jeetje Freecell & TARA, wat zullen jullie geschrokken zijn!! Macka
ik vind dat je het goed geformuleerd hebt en hoop dat de lente snel komt. Dikke knuffel.quote:Aanvankelijk helemaal niets aan de hand, maar vanochtend wel wat spierpijn bij mijn schouders. Maar dat is ook niet zo heel vreemd. Het scheelt dat wij amper snelheid hadden
[..]
Damn Tara
hoe voel je je nu?
houd t wel in de gaten als je bv ineens wel last van nek/spieren krijgt hoor
hier werd t eerst afgedaan met t is niets, zit inmiddels alweer 8 maanden thuis
quote:houd t toch maar in de gaten
[..]
Aanvankelijk helemaal niets aan de hand, maar vanochtend wel wat spierpijn bij mijn schouders. Maar dat is ook niet zo heel vreemd. Het scheelt dat wij amper snelheid hadden
Gecondoleerd Jojo en wat erg dat je ouders Isis nu thuis niet kunnen zien. Zoiets wil je toch delen en in het ziekenhuis is het heel anders.
Macka, heb je dit elk jaar? Wat lang duurt het dan nog tot het weer voorjaar is.
Macka
Jojo, gecondoleerd en veel sterkte. Ik hoop dat je ouders toch snel kunnen komen om Isis in haar eigen omgeving te bewonderen.
Ja, ik heb ieder jaar last van winterdepressie. De zwaarte verschilt per jaar.
SPOILERHet weten dat er iig weer een omslag naar de goede kant gaat komen is wel een voordeel van dit type depressieIk kon met een combinatie van lichttherapie* en voedingssupplementen etc. mijn depressie aardig 'verlichten', resultaat van jaren zoeken en uitproberen. Maar nu mijn ene netvlies naar de gallemiezen is werkt iig de lichttherapie zoals ik het deed niet meer en moet ik opnieuw uitvinden wat wel goed kan werken.
*Een theorie is dat licht via receptoren in het netvlies wordt opgenomen en doorgeseind naar de hypofyse, waar het ondermeer de aanmaak van serotonine (stemmingsbepalend) en melatonine (slaaphormoon) gunstig beinvloedt. Bij iemand met winterdepressie is dat verstoord. Met een lichtbox kun je snel extra licht tot je nemen. Maar dan moet je netvlies het licht wel op kunnen nemen dus...
De reguliere gezondheidszorg heeft als enige antwoord op falende lichttherapie het voorschrijven van anti-depressiva. Geen onverdeeld goed antwoord, want a.d. pakken maar een deel van de verschijnselen aan en versterken juist een ander deel (bijv.overmatige moeheid en overmatige behoefte aan snelle koolhydraten).
[ Bericht 15% gewijzigd door Macka66 op 26-10-2008 15:02:25 (ik wil zelf het verhaal niet steeds weer zien) ]
Jojo, gecondoleerd. Het weer laat je inderdaad ook in de steek op zo'n dag.
Hopelijk kunnen je ouders binnenkort toch even bij je komen, klinkt inderdaad alsof je ze wel even nodig hebt!
Wow, Tara, ik geloof dat je inderdaad heel veel geluk gehad hebt!
Freecell
Jeetje Tara en Freecell, wat een schrik! Gelukkig is het daarbij gebleven!
En helemaal de lichttherapie onvoldoende aanslaat.
Het helpt niets, maar toch erg veel sterkte gewenst.
Ik weet hoe afgrijselijk je je kunt voelen...Tara
Wat een godswonder dat het zo goed is afgelopen, er zat zeker een engeltje op je schouder!Macka wat rot. Zou een zonvakantie in deze periode dan geen goede therapie zijn, of helpt dat te weinig 2 weekjes zon?
quote:Ja dat. Ik heb zelf van die apparatuur.Op zondag 26 oktober 2008 18:43 schreef _evenstar_ het volgende:
Macka ik weet van Dm dat hij toen een soort lichtbak thuis gehad heeft x aantal jaartjes terug.. en dan moest die daar x- aantal uurtjes voor zitten is dat de licht therapie die jij krijgt ?
En zonvakantie helpt alleen zolang je in de zon bent, jammergenoeg sla je het zonlicht niet op
(Ik heb wel eens van een winterdepressieve journaliste gehoord dat ze 's winters naar India ging en dan vanuit daar haar opinieartikelen over Nederlandse aangelegenheden doormailde naar een Nederlands blad
)Macka, balen wat een gedoe met die zon zeg
Hier een hectische week. Bij mij is eindelijk de dom ontploft richting schoonzusje. Gisteren bleek dat zij een aantal dingen voor mij besloten had, waar ze dus echt helemaal verkeerd zit en vandaag bleek bovendien dat een aantal dingen die ze gisteren zei simpelweg gelogen waren. Kortom, niet eens een druppel, maar weer een flinke plens water in de emmer. Tja, en dan met mijn achtergrond van de afgelopen weken vind ik het niet raar dat bij mij de emmer dan een keer overloopt. Ik heb dus vandaag enkel mijn zwager gefeliciteerd met de doop van mijn nichtje, ik heb haar niet gesproken. Heb ook hem mijn excuses aangeboden voor het feit dat ik per direct een aantal door hun geleende dingen terugwilde en hij daarvoor het feestje tijdelijk moest verlaten. Schoonpa heeft nog wel zijn best gedaan dat uit mijn hoofd te praten, maar ik heb aangegeven dat ik het al veel te vaak en veel te veel uitgesteld heb. Heb simpelweg aangegeven dat ik haar de komende tijd niet wil zien of spreken. Dus het familieweekendje van over twee weken zal een stuk korter zijn als zij er is
Ik voel me opgelucht, blij dat ik eindelijk de bom heb laten barsten. Raar is dat. En aan de andere kant baal ik, want ik ontneem Ruben wel zijn enige tante. Maarja, aan een moeder die zowat in staat is om zijn tante te slaan heeft hij ook niet echt wat
Oja, en voor de mensen die zeggen "ja, maar wat als ze dit leest". Da's dan erg fijn voor haar, als het goed is heeft ze het uitgebreide verhaal al van mijn zwager gehoord
Macka, wat vervelend dat de lichttherapie niet zo aan kan slaan. Het is inderdaad prettig dat je weet dat het half maart weer wat beter zal gaan maar toch...heel veel sterkte komende tijd!
Jojo, gecondoleerd.
oef, tara, dat ziet er pittig uit. En wat raar freecell, dat jij de blauwe plekken krijgt die je bij hem zou verwachten
Ik denk ook dat het niet zo goed is en dat je even langs de huisarts moet (ik zou zo snel niet weten wat dat zou kunnen zijn)Evenstar, je komt zo sterk en moedig over. Pas jij ook een beetje op.
Ik stuur jullie allemaal wat zonnestraaltjes!
quote:Ze hadden ook gewoon iemand anders kunnen sturen he, dat hij uiteindelijk zelf gaat is zijn eigen keuze geweestOp zondag 26 oktober 2008 20:55 schreef dutchie het volgende:
Troel, ik weet niet precies wat er allemaal gebeurd is afgelopen week en het zal ongetwijfeld heel ellendig zijn geweest. En wat ik nu ga zeggen zal je helemaal niet leuk vinden, maar je zwager dwingen het doopfeestje van zijn dochter te verlaten vind ik nogal wat hoor. Je stelt dan je eigen problemen boven het feestje van je nichtje. Had ik een ander moment voor gekozen. Maar kennelijk is dat stadium voor jou allang gepasseerd.
Schoonzusje had tegen Bert gezegd dat het klaar stond, ik heb zelf voorgesteld dat Bert het eventueel kon halen ofzo Op ons doopfeestje kon zij ook alle aandacht naar zich toe trekken door te vertellen dat ze zwanger was, dus hoe dan ook moet ze niet zeuren
Dus ja, dat stadium zijn we allang voorbij Dutchie, hoe gaat het met je bedrijf? Heb je daar je 'roeping' nu in gevonden?
Heftig Troel, jullie hebben wel erg lastige familieverhoudingen. Ik hoop dat er toch eens rust in komt, vooral voor Ruben. Ik ben opgegroeid in een (halve) familie van strijd en vind dat nog steeds lastig.
ik heb nu regelmatig mot met mijn schoonfamilie, en ik vind het vreselijk. ik zou veel liever zien dat ze gewoon leuk deden. maar dat doen ze niet. ik probeer gewoon om dat niet op mezelf te betrekken, en te bedenken dat het hun verlies is hoor. vooralsnog ben ik redelijk meegaand, maar da's alleen omdat we zaterdag naar (letterlijk!!!) een hutje op de hei vertrekken
je weet toch nooit hoe dingen gegaan zouden zijn als je iets anders aangepakt zou hebben. en je kan wel tot in den treuren aardig & lief & begripvol blijven doen, maar als die mensen daar dan zelf niks mee doen houdt het op een gegeven moment gewoon op. wellicht dat ruzie dan de lucht klaart. maar leuk is anders. maar beter dat je in ieder geval jezelf trouw bent en voor jezelf opkomt.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.
quote:tsja, het is ofwel toestaan dat ze dingen doen met selene die ik echt niet wil of maken dat ik wegkom, danwel ruzie. en die ruzie vermijd ik nu dus gewoon. ik maak dat ik wegkom, blij toe hoor. maar dat probeerde ik dus te zeggen: soms heb je gewoon vrij weinig keus, en alleen rotkeuzes. het enige wat je dan kan doen is proberen om dan maar te doen wat het beste past voor je gezin.Op zondag 26 oktober 2008 22:29 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het wel wat typisch hoor Simmu, het klinkt mij in de oren als 'de appel valt niet ver van de boom'.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.
Ik bedoel dit niet als belerend vingertje, maar bekijk gewoon ook een keer de andere kant. Lief werd op een gegeven moment mijn gezeur erover zo zat. Het zijn zijn ouders, mensen waar hij (en ik ondertussen ook) heel veel van houdt. Dat kwetst om daar altijd maar negatief over te zijn.
Ik wist eigenlijk niet zo goed wat te zeggen. Behalve dat ik het dus opvallend vind bij jullie, Simmu. Tenminste, op je posts afgaand. Je vertelt regelmatig over allerlei strubbelingen. En ik bedoel het niet lullig, maar waar je mee opgroeit neem je toch mee...
quote:Hier ook altijd familie strijd gehad aan de kant van mijn vader, nu is er totaal geen contact meer (niet mijn keuze overigens, ik brak alleen met mn pa, de rest bleef weg, reageerde niet meer op mijn toenadering enz erg vervelend en vooral emotioneel zwaar)Op zondag 26 oktober 2008 21:40 schreef YPPY het volgende:
Heftig Troel, jullie hebben wel erg lastige familieverhoudingen. Ik hoop dat er toch eens rust in komt, vooral voor Ruben. Ik ben opgegroeid in een (halve) familie van strijd en vind dat nog steeds lastig.
En ik vind het ook nog steeds lastig net als jij YPPY.
Familie hoeft niet meteen "vriendjes zijn" te betekenen maar wederzijds respect en goed contact is wel heel erg fijn zeker voor de kinderen en (schoon)ouders en bovenal jezelf en je partner.
Ik ben bv geen vriendinnen met mijn schoonzusje we schelen teveel van karakter/interesses/leeftijd enz enz maar gaan wel prettig met elkaar om, een vertrouwsband is er dus totaal niet en dat is soms wel jammer maar ben vooral blij dat we elkaar het beste toe wensen.
Over mijn schoonouders kan ik echt niets slechts bedenken, die mensen staan altijd voor me klaar als ik ze nodig heb, soms zelfs meer als mijn eigen ouders die momenteel hun eigen problemen kennen.
en eerlijk is eerlijk Simmu grootouders willen straks (nog meer als nu) graag leuke dingen met hun kleinkinderen gaan doen, en geloof me jou kind wil dat straks ook, wat ga je dan doen? het verbieden?
Jojo gecondoleerd.
Macka sterkte ik hoop echt dat ook jij de zon snel weer ziet schijnen
gelukkig weet ik niet hoe vervelend je je moet voelen, maar ik hoop dat er snel een oplossing voor je komt.
Freecell tjeemig die auto, ga voor de zekerheid naar de dokter met die blauwe plekken. Beter voorkomen als genezen hé.
Iets wat ik zelf nooit gewild heb, en eigenlijk ook niet goed snap waardoor dit nu precies ontstaan is, maar weet wel dat mijn moeder eigenlijk altijd de fam altijd wel beetje bij elkaar hield.
Toen Thijs overleed kwamen we weer samen, snel daarna geen contackt meer, maar wij namen ook weinig tot geen contackt met hun op, denk doordat wij zo in rouw waren.
En nu dit jaar overleed aan hun kant van de fam mijn nichtje, en toen was er weer die verbondenheid, vooral ook omdat wij natuurlijk als geen ander weten hoe is het helaas is om een kind te moeten verliezen.
Maar weet al deze jaren nu dus alweer 8 dat de deur eigenlijk altijd wel open staat voor ons mocht er iets zijn.
Of het ooit weer helemaal als vanouds word zou ik dat fijn vinden maar ook moeilijk.
Dames sterkte
dat is flink schrikken! Wat Ynske zegt wel goedin de gaten houden, vaak zie (voel) je dingen pas een tijdje later.Jojo gecondoleerd
Macka heftig die depressies. En helemaal moeilijk dat lichttherapie nu niet werkt zoals het moet. En het overwinteren in warme landen is niet voor niets uitgevonden
sterkte! Troel, heftig, maar soms is het emmertje ineens vol en constant doen alsof er niks aan de hand is, is ook niet goed
Nee ik ga inderdaad niet graag naar mn schoonouders. En ja het zijn M. zn ouders en ja hij houdt natuurlijk van ze. Maar ik heb het er gewoon erg moeilijk mee dat altijd alles van onze kant moet komen, ze hebben geen enkele keer contact met ons opgenomen toen ik zwanger was. Ze menen zich met alles te moeten bemoeien in de opvoeding van de kinderen, tot ruzie aan toe omdat ze vindt dat ze gelijkt heeft.
En misschien ligt het inderdaad aan mij, misschien dat ik niet meer zo vriendelijk overkom. Maar kom op he, het moet wel van 2 kanten komen.
Jojo, gecondoleerd...
Zo te lezen is de relatie die ik met mijn schoonouders heb redelijk te vergelijken met zoals het bij anderen is. (ik word gedoogd zeg maar
) Waar zou dat gevoel nou toch vandaan komen? En hoe voorkom je dat je later ook lekker gaat lopen oordelen over de keuze van je kind(eren)....quote:Op maandag 27 oktober 2008 10:03 schreef Ticootje het volgende:
M. heeft ook hele lieve schoonouders....
Bert vind gelukkig ook dat hij heel lieve schoonouders heeft
Ik heb eigenlijk een prima schoonfamilie
Echt een heleboel lieve ooms en tantes en leuke neefjes en nichtjes, ik zie ze vaker dan mijn eigen familie. Mijn schoonvader is echt gewoon een toffe man, dat is een echte goedzak. Mijn schoonmoeder is ook een schat, die staat echt wel altijd voor je klaar als je wat nodig hebt, maar soms kan ze nogal pijnlijke opmerkingen maken, ook al zal ze dat lang niet altijd zo bedoelen quote:Ja, maar dat vind ik dus het bijzondereOp maandag 27 oktober 2008 10:10 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik hoop alleen maar heel hard dat ik later niet net zo erg wordt.....
Zo te lezen is de relatie die ik met mijn schoonouders heb redelijk te vergelijken met zoals het bij anderen is. (ik word gedoogd zeg maar
Ik weet dat ik toen ik een jaar of wat wat met Bert had een keer een flinke ruzie heb gehad toen we bij mijn ouders waren (ruzie tussen Bert en mij dus he) en dat mijn vader naar boven kwam om mij op mijn kop te geven, want ik zat er echt naast en ik stond op het punt mijn relatie op het spel te zetten voor iets knulligs Ik ben nog steeds blij dat mijn vader het niet, ook al was ik het niet met hem eens Het gaf mij wel aan dat ze toen al Bert volledig geaccepteerd hadden en hem graag als schoonzoon wilden Tegenwoordig is mijn Oma nog de enige die 'de boel bij elkaar houdt'. Dat wil zeggen, we zien elkaar met haar verjaardag, praten doen mijn oom en tante nog steeds niet.
Ik heb dit geval dus als 'voorbeeld' gehad, maar wil nu niets liever dan een hechte band met mijn zusjes behouden. Dat lukt vrij goed gelukkig!
Een 'voorbeeld' hoeft er dus niet altijd voor te zorgen dat je zelf ook zo in het leven gaat staan. Bij mij zorgt het er juist voor dat ik er alles aan wil doen om zulke situaties te voorkomen. Ik heb er juist van geleerd, in de goede zin van het woord.
Neemt niet weg dat ik een doopfeest nu ook niet echt een gelegenheid vind om ruzie te maken..
En in Simmu's situatie zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen, gewoon weg gaan.
Mijn eigen ouders gaan ook heel normaal met hun schoonkinderen om, daar zijn ook nooit problemen of frictie geweest eigenlijk.
Maar het lijkt me moeilijk als het anders is. En wat nou inderdaad als mijn dochter later met een ongelooflijke bal thuiskomt??
quote:Dat doet mijn moeder ookOp maandag 27 oktober 2008 09:50 schreef Ticootje het volgende:
Als ik bij mijn schoonouders op visite ga dan krijgt iedereen een kus behalve ik en bij mij wordt alleen Jen meteen uit mn armen gerukt....
. En dan na een half uur zegt ze mij gedag, want daar was ze nog niet aan toe gekomen 
.Ik heb geen probleem met mijn schoonouders. Vlak na de bevalling kon ik ze wel achter het behang plakken, maar mijn eigen ouders ook wel. Ik denk dat ik iedereen wel achter het behang kon plakken door de hormonen
.Vind het voor mijn man wel klote dat hij zulke schoonouders heeft, we hebben de laatste 3 jaar namelijk nogal wat narigheid te verduren gehad vanuit hun (inmiddels gescheiden) kamp, en daar voelde ik me af en toe best schuldig om, zeker omdat zijn ouders bijna te perfect zijn.
Maar voorbeeld:
Schoonmoeder negeert tot 3 keer toe mijn vraag om dochterlief geen chocolade te geven. Uiteindelijk vind mijn schoonzusje het ook geen goed idee, dus chocolade gaat van tafel.
Mijn moeder heeft zonder te vragen mijn dochter ijs gegeven. Ik denk: "nouja, die ene keer."
En eerder zou ik me dood ergeren, lief overladen klaagzang over schoonouders. Nu vind ik het vooral oneerlijk van mezelf, zo met 2 maten meten. En natuurlijk moet ik nog regelmatig slikken, maar he, het zijn mijn ouders niet. (En als ik ze nodig heb zijn ze er meteen, da's heel wat ergernis waard vind ik)
En ook met schoonmoeder heb ik eens een heel eerlijk gesprek gehad, over mijn gevoel. En dat verhelderde zoveel. Fijn vind ik.
ik ben erg blij dat hier alles zonder noemenswaardige strubbelingen verloopt met familie & schoonfamilie. nou ja, gewone kleine irritaties zijn er heus wel es natuurlijk, maar al met al verloopt 't allemaal heel prettig en harmonieus. het scheelt inderdaad een boel als je in elk geval probéért het perspectief van de ander te zien en begrijpen.
Mijn broertje en ik hadden opa en oma en andere opa en oma. En andere opa en oma zijn dus de ouders van mijn vader waar we nooit graag heen gingen (nog niet). En opa en oma woonde (en wonen) een straat verderop bij mijn ouders. Daar liepen we de deur plat.
quote:Applaus.Op zondag 26 oktober 2008 22:29 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het wel wat typisch hoor Simmu, het klinkt mij in de oren als 'de appel valt niet ver van de boom'.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.
En idd het zinnetje "Ik heb liever ook dat ZIJ gewoon leuk doen". Hand en boezem enzo?
Met mijn ouders is het contact super. Djeez voelt zich er 100% thuis. Ze zijn stapelgek op Kim. En we kunnen altijd bij ze terecht. Ze wonen op zo'n 15 minuten fietsen, erg handig. En mijn vader brengt me vaak naar de verloskundige bijvoorbeeld. Is zo'n 35/45 min fietsen. Toch handig dat ik dan met de auto kan. En ook weleens naar de stad enzo. Ook oppassen en soms logeren is geen probleem. We gaan ook regelmatig gewoon even langs.
Ik ben blij met mijn ouders!
quote:goed, meestal negeer ik dit soort opmerkingen, maar deze keer eens niet.Op maandag 27 oktober 2008 11:05 schreef Vivi het volgende:
[..]
Applaus.
En idd het zinnetje "Ik heb liever ook dat ZIJ gewoon leuk doen". Hand en boezem enzo?
ik accepteer dat mijn schoonfamilie 3 x per week over de vloer komt, ik negeer de rotopmerkingen. als er iets gedaan wordt met selene wat ik niet wil vraag ik netjes en beleefd of ze dat willen laten. als ik dan eerst 3 x genegeerd wordt vraag ik het nog 3 x. ik blijf beleefd. als mij gevraagd wordt om een webcam op mijn kindje te zetten leg ik vriendelijk uit dat ik dat geen goed idee vind. dat heb ik tot nu toe 6 x gedaan. inmiddels hebben we al een webcam 'kado' gekregen. als ze blijven plakken tot laat in de avond ga ik zelf naar bed, en negeer dan de verontwaardigde mail de andere dag. het gekibbel tussen de gescheiden opa en oma negeer ik ook. ik weiger ook om partij te kiezen.
ik wil namelijk geen ruzie. ik heb iets gezegd over dat ik daar zelf mee opgegroeid ben. het was niet mijn moeder die zo naar deed hoor: het was een andere tante die bijvoorbeeld toen ik 10 was tegen mij zei dat ik nooit goed op kon groeien met zo'n werkende moeder (het werd anders gezegd, maar dergelijke taal is niet echt netjes). dergelijke dingen wens ik te vermijden. ik ga echter ook niet blind akkoord met elk idioot ideetje (zoals bv het webcam planntje) om de familie maar te vriend te houden. dus ik balanceer constant tussen vriendelijk en aardig blijven maar niet zomaar akkoord gaan met die dingen.
maar goed vivi: jij vind dus blijkbaar dat ik maar 24/7 een webcam op mijn kindje moet plaatsen, want ik moet toch begrijpen dat die mensen dat leuk vinden? zou jij het zo'n geweldig idee vinden om een webcam te plaatsen op je kindje? en hoe zou jij het vinden om als je dat al 3 x met uitleg over de kwetsbaarheid van privacy op internet besproken hebt om dan voor de 4de keer op 2 weken tijd dat nogmaals uit te moeten leggen? en dat je dan na die uitleg een webcam in je handen geduwd krijgt?
hand & boezem.
"