Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders #67

Jojo, gecondoleerd.

Jeetje Freecell & TARA, wat zullen jullie geschrokken zijn!!

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 09:41 schreef Ynske het volgende:

[..]

Damn Tara !!!

hoe voel je je nu?
houd t wel in de gaten als je bv ineens wel last van nek/spieren krijgt hoor
^{hier werd t eerst afgedaan met t is niets, zit inmiddels alweer 8 maanden thuis}

Aanvankelijk helemaal niets aan de hand, maar vanochtend wel wat spierpijn bij mijn schouders. Maar dat is ook niet zo heel vreemd. Het scheelt dat wij amper snelheid hadden

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 13:11 schreef TARAraboemdijee het volgende:

[..]

Aanvankelijk helemaal niets aan de hand, maar vanochtend wel wat spierpijn bij mijn schouders. Maar dat is ook niet zo heel vreemd. Het scheelt dat wij amper snelheid hadden

houd t toch maar in de gaten

Wat eng Tara! Gelukkig maar dat het zo goed is afgelopen.

Gecondoleerd Jojo en wat erg dat je ouders Isis nu thuis niet kunnen zien. Zoiets wil je toch delen en in het ziekenhuis is het heel anders.

Macka, heb je dit elk jaar? Wat lang duurt het dan nog tot het weer voorjaar is.

Jojo, gecondoleerd

Macka

TARA, poehee, wat is dat goed afgelopen!

Jojo, gecondoleerd en veel sterkte. Ik hoop dat je ouders toch snel kunnen komen om Isis in haar eigen omgeving te bewonderen.

Ja, ik heb ieder jaar last van winterdepressie. De zwaarte verschilt per jaar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het weten dat er iig weer een omslag naar de goede kant gaat komen is wel een voordeel van dit type depressie

[ Bericht 15% gewijzigd door Macka66 op 26-10-2008 15:02:25 (ik wil zelf het verhaal niet steeds weer zien) ]

Tara, wat ziet dat er heftig uit zeg! Met een sisser afgelopen gelukkig.
Jojo, gecondoleerd. Het weer laat je inderdaad ook in de steek op zo'n dag.

Jojo gecondoleerd

Jojo gecondoleerd met je opa!
Hopelijk kunnen je ouders binnenkort toch even bij je komen, klinkt inderdaad alsof je ze wel even nodig hebt!

Wow, Tara, ik geloof dat je inderdaad heel veel geluk gehad hebt!
Freecell

Jojogirl, dat is inderdaad wel even alles bij elkaar geen fijne tijd! Gecondoleerd!

Jeetje Tara en Freecell, wat een schrik! Gelukkig is het daarbij gebleven!

Macka, wat naar dat je er telkens zo'n last van hebt.
En helemaal de lichttherapie onvoldoende aanslaat.
Het helpt niets, maar toch erg veel sterkte gewenst. Ik weet hoe afgrijselijk je je kunt voelen...

Gecondoleerd Jojo.

Tara Wat een godswonder dat het zo goed is afgelopen, er zat zeker een engeltje op je schouder!

Macka wat rot. Zou een zonvakantie in deze periode dan geen goede therapie zijn, of helpt dat te weinig 2 weekjes zon?

Macka ik weet van Dm dat hij toen een soort lichtbak thuis gehad heeft x aantal jaartjes terug.. en dan moest die daar x- aantal uurtjes voor zitten is dat de licht therapie die jij krijgt ?

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 18:43 schreef _evenstar_ het volgende:
Macka ik weet van Dm dat hij toen een soort lichtbak thuis gehad heeft x aantal jaartjes terug.. en dan moest die daar x- aantal uurtjes voor zitten is dat de licht therapie die jij krijgt ?

Ja dat. Ik heb zelf van die apparatuur.
En zonvakantie helpt alleen zolang je in de zon bent, jammergenoeg sla je het zonlicht niet op
(Ik heb wel eens van een winterdepressieve journaliste gehoord dat ze 's winters naar India ging en dan vanuit daar haar opinieartikelen over Nederlandse aangelegenheden doormailde naar een Nederlands blad )

Hoi. Ik heb niet echt teruggelezen. Ik zag dat Jojo's opa overleden is, sterke Jo!
Macka, balen wat een gedoe met die zon zeg

Hier een hectische week. Bij mij is eindelijk de dom ontploft richting schoonzusje. Gisteren bleek dat zij een aantal dingen voor mij besloten had, waar ze dus echt helemaal verkeerd zit en vandaag bleek bovendien dat een aantal dingen die ze gisteren zei simpelweg gelogen waren. Kortom, niet eens een druppel, maar weer een flinke plens water in de emmer. Tja, en dan met mijn achtergrond van de afgelopen weken vind ik het niet raar dat bij mij de emmer dan een keer overloopt. Ik heb dus vandaag enkel mijn zwager gefeliciteerd met de doop van mijn nichtje, ik heb haar niet gesproken. Heb ook hem mijn excuses aangeboden voor het feit dat ik per direct een aantal door hun geleende dingen terugwilde en hij daarvoor het feestje tijdelijk moest verlaten. Schoonpa heeft nog wel zijn best gedaan dat uit mijn hoofd te praten, maar ik heb aangegeven dat ik het al veel te vaak en veel te veel uitgesteld heb. Heb simpelweg aangegeven dat ik haar de komende tijd niet wil zien of spreken. Dus het familieweekendje van over twee weken zal een stuk korter zijn als zij er is

Ik voel me opgelucht, blij dat ik eindelijk de bom heb laten barsten. Raar is dat. En aan de andere kant baal ik, want ik ontneem Ruben wel zijn enige tante. Maarja, aan een moeder die zowat in staat is om zijn tante te slaan heeft hij ook niet echt wat

Oja, en voor de mensen die zeggen "ja, maar wat als ze dit leest". Da's dan erg fijn voor haar, als het goed is heeft ze het uitgebreide verhaal al van mijn zwager gehoord

Nou nou Troel, je hebt inderdaad een weekje achter de rug. Doe je een beetje voorzichtig!
Macka, wat vervelend dat de lichttherapie niet zo aan kan slaan. Het is inderdaad prettig dat je weet dat het half maart weer wat beter zal gaan maar toch...heel veel sterkte komende tijd!
Jojo, gecondoleerd.
oef, tara, dat ziet er pittig uit. En wat raar freecell, dat jij de blauwe plekken krijgt die je bij hem zou verwachten Ik denk ook dat het niet zo goed is en dat je even langs de huisarts moet (ik zou zo snel niet weten wat dat zou kunnen zijn)
Evenstar, je komt zo sterk en moedig over. Pas jij ook een beetje op.

Ik stuur jullie allemaal wat zonnestraaltjes!

*troost* aan de dames (en heren) die het nodig hebben! boel gebeurd als ik het zo lees. voor allemaal geldt wel: "zorg goed voor jezelf"

Troel, ik weet niet precies wat er allemaal gebeurd is afgelopen week en het zal ongetwijfeld heel ellendig zijn geweest. En wat ik nu ga zeggen zal je helemaal niet leuk vinden, maar je zwager dwingen het doopfeestje van zijn dochter te verlaten vind ik nogal wat hoor. Je stelt dan je eigen problemen boven het feestje van je nichtje. Had ik een ander moment voor gekozen. Maar kennelijk is dat stadium voor jou allang gepasseerd.

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 20:55 schreef dutchie het volgende:
Troel, ik weet niet precies wat er allemaal gebeurd is afgelopen week en het zal ongetwijfeld heel ellendig zijn geweest. En wat ik nu ga zeggen zal je helemaal niet leuk vinden, maar je zwager dwingen het doopfeestje van zijn dochter te verlaten vind ik nogal wat hoor. Je stelt dan je eigen problemen boven het feestje van je nichtje. Had ik een ander moment voor gekozen. Maar kennelijk is dat stadium voor jou allang gepasseerd.

Ze hadden ook gewoon iemand anders kunnen sturen he, dat hij uiteindelijk zelf gaat is zijn eigen keuze geweest Schoonzusje had tegen Bert gezegd dat het klaar stond, ik heb zelf voorgesteld dat Bert het eventueel kon halen ofzo
Op ons doopfeestje kon zij ook alle aandacht naar zich toe trekken door te vertellen dat ze zwanger was, dus hoe dan ook moet ze niet zeuren Dus ja, dat stadium zijn we allang voorbij

Wat ontzettend moeilijk moet dat zijn Macka. En dan helemaal omdat die lichttherapie niet goed werkt. En dan te weten dat het elk jaar, in meer of mindere mate, terugkomt. Fjew. Ik ben zelf zo blij dat het steeds minder slecht gaat. Lijkt me moeilijk zo, als het elk jaar zo sterk is.

Dutchie, hoe gaat het met je bedrijf? Heb je daar je 'roeping' nu in gevonden?

Heftig Troel, jullie hebben wel erg lastige familieverhoudingen. Ik hoop dat er toch eens rust in komt, vooral voor Ruben. Ik ben opgegroeid in een (halve) familie van strijd en vind dat nog steeds lastig.

mwach, ik denk dat het scheelt hoe de ouder omgaat met de strijd. als kind had mijn ma altijd mot met de rest van de familie, maar daar had ik nauwelijks of geen last van. dat werd niet in mijn bijzijn gewdaan. toen ik ouder werd en dingen beter doorkreeg werd het nu en dan wel lastig. nu ik volwassen ben het nog steeds doorgaat is het gewoon irritant.

ik heb nu regelmatig mot met mijn schoonfamilie, en ik vind het vreselijk. ik zou veel liever zien dat ze gewoon leuk deden. maar dat doen ze niet. ik probeer gewoon om dat niet op mezelf te betrekken, en te bedenken dat het hun verlies is hoor. vooralsnog ben ik redelijk meegaand, maar da's alleen omdat we zaterdag naar (letterlijk!!!) een hutje op de hei vertrekken

je weet toch nooit hoe dingen gegaan zouden zijn als je iets anders aangepakt zou hebben. en je kan wel tot in den treuren aardig & lief & begripvol blijven doen, maar als die mensen daar dan zelf niks mee doen houdt het op een gegeven moment gewoon op. wellicht dat ruzie dan de lucht klaart. maar leuk is anders. maar beter dat je in ieder geval jezelf trouw bent en voor jezelf opkomt.

Ik vind het wel wat typisch hoor Simmu, het klinkt mij in de oren als 'de appel valt niet ver van de boom'.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 22:29 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het wel wat typisch hoor Simmu, het klinkt mij in de oren als 'de appel valt niet ver van de boom'.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.

tsja, het is ofwel toestaan dat ze dingen doen met selene die ik echt niet wil of maken dat ik wegkom, danwel ruzie. en die ruzie vermijd ik nu dus gewoon. ik maak dat ik wegkom, blij toe hoor. maar dat probeerde ik dus te zeggen: soms heb je gewoon vrij weinig keus, en alleen rotkeuzes. het enige wat je dan kan doen is proberen om dan maar te doen wat het beste past voor je gezin.

Wat mij geholpen heeft (een miljoen keer) makkelijker om te gaan met mijn schoondouders is om de schuld niet steeds bij hen te zoeken, maar eens te kijken hoe ik overkom op hun. En daarbij hou ik er rekening mee dat zij mijn ouders niet zijn, dus dat het sowieso moeilijker voelt kritiek van hen op te vangen. Tel daarbij een heeeel erg verbeterde relatie met schoonzusje (we hebben alles uitgeproken, gehuild en nog meer gepraat) en nu gaat het hartstikke goed.

Ik bedoel dit niet als belerend vingertje, maar bekijk gewoon ook een keer de andere kant. Lief werd op een gegeven moment mijn gezeur erover zo zat. Het zijn zijn ouders, mensen waar hij (en ik ondertussen ook) heel veel van houdt. Dat kwetst om daar altijd maar negatief over te zijn.

Lies, ik ben blij dat jij zo constructief reageert.
Ik wist eigenlijk niet zo goed wat te zeggen. Behalve dat ik het dus opvallend vind bij jullie, Simmu. Tenminste, op je posts afgaand. Je vertelt regelmatig over allerlei strubbelingen. En ik bedoel het niet lullig, maar waar je mee opgroeit neem je toch mee...

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 21:40 schreef YPPY het volgende:
Heftig Troel, jullie hebben wel erg lastige familieverhoudingen. Ik hoop dat er toch eens rust in komt, vooral voor Ruben. Ik ben opgegroeid in een (halve) familie van strijd en vind dat nog steeds lastig.

Hier ook altijd familie strijd gehad aan de kant van mijn vader, nu is er totaal geen contact meer (niet mijn keuze overigens, ik brak alleen met mn pa, de rest bleef weg, reageerde niet meer op mijn toenadering enz erg vervelend en vooral emotioneel zwaar)
En ik vind het ook nog steeds lastig net als jij YPPY.

Familie hoeft niet meteen "vriendjes zijn" te betekenen maar wederzijds respect en goed contact is wel heel erg fijn zeker voor de kinderen en (schoon)ouders en bovenal jezelf en je partner.
Ik ben bv geen vriendinnen met mijn schoonzusje we schelen teveel van karakter/interesses/leeftijd enz enz maar gaan wel prettig met elkaar om, een vertrouwsband is er dus totaal niet en dat is soms wel jammer maar ben vooral blij dat we elkaar het beste toe wensen.
Over mijn schoonouders kan ik echt niets slechts bedenken, die mensen staan altijd voor me klaar als ik ze nodig heb, soms zelfs meer als mijn eigen ouders die momenteel hun eigen problemen kennen.

en eerlijk is eerlijk Simmu grootouders willen straks (nog meer als nu) graag leuke dingen met hun kleinkinderen gaan doen, en geloof me jou kind wil dat straks ook, wat ga je dan doen? het verbieden?

Jojo gecondoleerd.

Macka sterkte ik hoop echt dat ook jij de zon snel weer ziet schijnen
gelukkig weet ik niet hoe vervelend je je moet voelen, maar ik hoop dat er snel een oplossing voor je komt.

Freecell tjeemig die auto, ga voor de zekerheid naar de dokter met die blauwe plekken. Beter voorkomen als genezen hé.

Fammillie perikelen.... sinds dat mijn moeder in 2000 overleden is, is er sindsdien een "kloof"ontstaan, tussen de fam leden, soms werd het weer beter maar ook regelmatig is er weinig tot geen contakt.

Iets wat ik zelf nooit gewild heb, en eigenlijk ook niet goed snap waardoor dit nu precies ontstaan is, maar weet wel dat mijn moeder eigenlijk altijd de fam altijd wel beetje bij elkaar hield.

Toen Thijs overleed kwamen we weer samen, snel daarna geen contackt meer, maar wij namen ook weinig tot geen contackt met hun op, denk doordat wij zo in rouw waren.

En nu dit jaar overleed aan hun kant van de fam mijn nichtje, en toen was er weer die verbondenheid, vooral ook omdat wij natuurlijk als geen ander weten hoe is het helaas is om een kind te moeten verliezen.

Maar weet al deze jaren nu dus alweer 8 dat de deur eigenlijk altijd wel open staat voor ons mocht er iets zijn.

Of het ooit weer helemaal als vanouds word zou ik dat fijn vinden maar ook moeilijk.

Dames sterkte

Tara dat is flink schrikken! Wat Ynske zegt wel goedin de gaten houden, vaak zie (voel) je dingen pas een tijdje later.

Jojo gecondoleerd

Macka heftig die depressies. En helemaal moeilijk dat lichttherapie nu niet werkt zoals het moet. En het overwinteren in warme landen is niet voor niets uitgevonden sterkte!

Troel, heftig, maar soms is het emmertje ineens vol en constant doen alsof er niks aan de hand is, is ook niet goed

Als ik bij mijn schoonouders op visite ga dan krijgt iedereen een kus behalve ik en bij mij wordt alleen Jen meteen uit mn armen gerukt....

Nee ik ga inderdaad niet graag naar mn schoonouders. En ja het zijn M. zn ouders en ja hij houdt natuurlijk van ze. Maar ik heb het er gewoon erg moeilijk mee dat altijd alles van onze kant moet komen, ze hebben geen enkele keer contact met ons opgenomen toen ik zwanger was. Ze menen zich met alles te moeten bemoeien in de opvoeding van de kinderen, tot ruzie aan toe omdat ze vindt dat ze gelijkt heeft.

En misschien ligt het inderdaad aan mij, misschien dat ik niet meer zo vriendelijk overkom. Maar kom op he, het moet wel van 2 kanten komen.

Altijd fijn om te lezen dat het niet alleen hier zo is maar overal

Jojo, gecondoleerd...

Niet overal hoor Rocka, ik heb schatten van schoonouders!

M. heeft ook hele lieve schoonouders....

Mij zul je niet meer horen klagen over de mijne, hoor. Ik denk een beetje als Lishe. Ze zullen het wel goed met ons voor hebben. Soms vlamt het wel eens op door nare steken en geklaag over ons maar ik probeer er boven te staan.

Ik hoop alleen maar heel hard dat ik later niet net zo erg word.....

Zo te lezen is de relatie die ik met mijn schoonouders heb redelijk te vergelijken met zoals het bij anderen is. (ik word gedoogd zeg maar ) Waar zou dat gevoel nou toch vandaan komen? En hoe voorkom je dat je later ook lekker gaat lopen oordelen over de keuze van je kind(eren)....

quote:

Op maandag 27 oktober 2008 10:03 schreef Ticootje het volgende:
M. heeft ook hele lieve schoonouders....

Bert vind gelukkig ook dat hij heel lieve schoonouders heeft
Ik heb eigenlijk een prima schoonfamilie Echt een heleboel lieve ooms en tantes en leuke neefjes en nichtjes, ik zie ze vaker dan mijn eigen familie. Mijn schoonvader is echt gewoon een toffe man, dat is een echte goedzak. Mijn schoonmoeder is ook een schat, die staat echt wel altijd voor je klaar als je wat nodig hebt, maar soms kan ze nogal pijnlijke opmerkingen maken, ook al zal ze dat lang niet altijd zo bedoelen

quote:

Op maandag 27 oktober 2008 10:10 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik hoop alleen maar heel hard dat ik later niet net zo erg wordt.....

Zo te lezen is de relatie die ik met mijn schoonouders heb redelijk te vergelijken met zoals het bij anderen is. (ik word gedoogd zeg maar ) Waar zou dat gevoel nou toch vandaan komen? En hoe voorkom je dat je later ook lekker gaat lopen oordelen over de keuze van je kind(eren)....

Ja, maar dat vind ik dus het bijzondere Ik weet dat ik toen ik een jaar of wat wat met Bert had een keer een flinke ruzie heb gehad toen we bij mijn ouders waren (ruzie tussen Bert en mij dus he) en dat mijn vader naar boven kwam om mij op mijn kop te geven, want ik zat er echt naast en ik stond op het punt mijn relatie op het spel te zetten voor iets knulligs Ik ben nog steeds blij dat mijn vader het niet, ook al was ik het niet met hem eens Het gaf mij wel aan dat ze toen al Bert volledig geaccepteerd hadden en hem graag als schoonzoon wilden

In de familie van mijn vader is ook al-tijd ruzie.. Als kind al zaten wij daar altijd tussenin. Mijn oom (vaders broer), tante en 4 neefjes en nichtjes verhuisden zelfs, omdat ze ruzie met mijn ouders hadden (en met veel familie van mijn tante).
Tegenwoordig is mijn Oma nog de enige die 'de boel bij elkaar houdt'. Dat wil zeggen, we zien elkaar met haar verjaardag, praten doen mijn oom en tante nog steeds niet.

Ik heb dit geval dus als 'voorbeeld' gehad, maar wil nu niets liever dan een hechte band met mijn zusjes behouden. Dat lukt vrij goed gelukkig!

Een 'voorbeeld' hoeft er dus niet altijd voor te zorgen dat je zelf ook zo in het leven gaat staan. Bij mij zorgt het er juist voor dat ik er alles aan wil doen om zulke situaties te voorkomen. Ik heb er juist van geleerd, in de goede zin van het woord.


Neemt niet weg dat ik een doopfeest nu ook niet echt een gelegenheid vind om ruzie te maken..
En in Simmu's situatie zou ik waarschijnlijk hetzelfde doen, gewoon weg gaan.

Ik heb dat helemaal niet met mijn schoonouders. Nooit gehad ook eigenlijk, met geen enkele schoonouder. Ja, natuurlijk zijn het niet mijn eigen ouders, maar ik heb helemaal geen moeite met ze.
Mijn eigen ouders gaan ook heel normaal met hun schoonkinderen om, daar zijn ook nooit problemen of frictie geweest eigenlijk.

Maar het lijkt me moeilijk als het anders is. En wat nou inderdaad als mijn dochter later met een ongelooflijke bal thuiskomt??

quote:

Op maandag 27 oktober 2008 09:50 schreef Ticootje het volgende:
Als ik bij mijn schoonouders op visite ga dan krijgt iedereen een kus behalve ik en bij mij wordt alleen Jen meteen uit mn armen gerukt....

Dat doet mijn moeder ook . En dan na een half uur zegt ze mij gedag, want daar was ze nog niet aan toe gekomen .

Ik heb geen probleem met mijn schoonouders. Vlak na de bevalling kon ik ze wel achter het behang plakken, maar mijn eigen ouders ook wel. Ik denk dat ik iedereen wel achter het behang kon plakken door de hormonen .

Heb over het algemeen meer moeite met mijn eigen ouders als met mijn schoonfamilie.
Vind het voor mijn man wel klote dat hij zulke schoonouders heeft, we hebben de laatste 3 jaar namelijk nogal wat narigheid te verduren gehad vanuit hun (inmiddels gescheiden) kamp, en daar voelde ik me af en toe best schuldig om, zeker omdat zijn ouders bijna te perfect zijn.

Daar zeg je wat buurvrouw. Ik ben ook benieuwd hoe dat later bij ons gaat.
Maar voorbeeld:
Schoonmoeder negeert tot 3 keer toe mijn vraag om dochterlief geen chocolade te geven. Uiteindelijk vind mijn schoonzusje het ook geen goed idee, dus chocolade gaat van tafel.
Mijn moeder heeft zonder te vragen mijn dochter ijs gegeven. Ik denk: "nouja, die ene keer."

En eerder zou ik me dood ergeren, lief overladen klaagzang over schoonouders. Nu vind ik het vooral oneerlijk van mezelf, zo met 2 maten meten. En natuurlijk moet ik nog regelmatig slikken, maar he, het zijn mijn ouders niet. (En als ik ze nodig heb zijn ze er meteen, da's heel wat ergernis waard vind ik)
En ook met schoonmoeder heb ik eens een heel eerlijk gesprek gehad, over mijn gevoel. En dat verhelderde zoveel. Fijn vind ik.

ik moet ook nog zien of ik vermijden kan "de vreselijke schoonmoeder" te worden.

ik ben erg blij dat hier alles zonder noemenswaardige strubbelingen verloopt met familie & schoonfamilie. nou ja, gewone kleine irritaties zijn er heus wel es natuurlijk, maar al met al verloopt 't allemaal heel prettig en harmonieus. het scheelt inderdaad een boel als je in elk geval probéért het perspectief van de ander te zien en begrijpen.

Wij gaan nog elke week een keer eten bij mijn ouders. En ik ben er als ik vrij ben, ben ik er heel vaak te vinden. Ik heb echt een supergoede band met mijn ouders. Daar ben ik echt heel blij mee, dat is voor Jen ook wel leuk. Maar ik zie wel duidelijk herhaling van het verleden.

Mijn broertje en ik hadden opa en oma en andere opa en oma. En andere opa en oma zijn dus de ouders van mijn vader waar we nooit graag heen gingen (nog niet). En opa en oma woonde (en wonen) een straat verderop bij mijn ouders. Daar liepen we de deur plat.

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 22:29 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het wel wat typisch hoor Simmu, het klinkt mij in de oren als 'de appel valt niet ver van de boom'.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.

Applaus.

En idd het zinnetje "Ik heb liever ook dat ZIJ gewoon leuk doen". Hand en boezem enzo?

Vivi! Hoe is het met jou?

Met de schoonouders gaat het hier wel goed. Wel nog steeds weinig contact. We zien ze niet vaak. We hebben zelf geen auto en ze wonen op bjina 1,5 uur rijden. Dus kunnen we sowieso niet makkelijk langs gaan. Maar gelukkig geen ruzie.

Met mijn ouders is het contact super. Djeez voelt zich er 100% thuis. Ze zijn stapelgek op Kim. En we kunnen altijd bij ze terecht. Ze wonen op zo'n 15 minuten fietsen, erg handig. En mijn vader brengt me vaak naar de verloskundige bijvoorbeeld. Is zo'n 35/45 min fietsen. Toch handig dat ik dan met de auto kan. En ook weleens naar de stad enzo. Ook oppassen en soms logeren is geen probleem. We gaan ook regelmatig gewoon even langs.
Ik ben blij met mijn ouders!

quote:

Op maandag 27 oktober 2008 11:05 schreef Vivi het volgende:

[..]

Applaus.

En idd het zinnetje "Ik heb liever ook dat ZIJ gewoon leuk doen". Hand en boezem enzo?

goed, meestal negeer ik dit soort opmerkingen, maar deze keer eens niet.

ik accepteer dat mijn schoonfamilie 3 x per week over de vloer komt, ik negeer de rotopmerkingen. als er iets gedaan wordt met selene wat ik niet wil vraag ik netjes en beleefd of ze dat willen laten. als ik dan eerst 3 x genegeerd wordt vraag ik het nog 3 x. ik blijf beleefd. als mij gevraagd wordt om een webcam op mijn kindje te zetten leg ik vriendelijk uit dat ik dat geen goed idee vind. dat heb ik tot nu toe 6 x gedaan. inmiddels hebben we al een webcam 'kado' gekregen. als ze blijven plakken tot laat in de avond ga ik zelf naar bed, en negeer dan de verontwaardigde mail de andere dag. het gekibbel tussen de gescheiden opa en oma negeer ik ook. ik weiger ook om partij te kiezen.

ik wil namelijk geen ruzie. ik heb iets gezegd over dat ik daar zelf mee opgegroeid ben. het was niet mijn moeder die zo naar deed hoor: het was een andere tante die bijvoorbeeld toen ik 10 was tegen mij zei dat ik nooit goed op kon groeien met zo'n werkende moeder (het werd anders gezegd, maar dergelijke taal is niet echt netjes). dergelijke dingen wens ik te vermijden. ik ga echter ook niet blind akkoord met elk idioot ideetje (zoals bv het webcam planntje) om de familie maar te vriend te houden. dus ik balanceer constant tussen vriendelijk en aardig blijven maar niet zomaar akkoord gaan met die dingen.

maar goed vivi: jij vind dus blijkbaar dat ik maar 24/7 een webcam op mijn kindje moet plaatsen, want ik moet toch begrijpen dat die mensen dat leuk vinden? zou jij het zo'n geweldig idee vinden om een webcam te plaatsen op je kindje? en hoe zou jij het vinden om als je dat al 3 x met uitleg over de kwetsbaarheid van privacy op internet besproken hebt om dan voor de 4de keer op 2 weken tijd dat nogmaals uit te moeten leggen? en dat je dan na die uitleg een webcam in je handen geduwd krijgt?

hand & boezem.

"De hele wereld is gek, behalve ik "

Oh ja, ik en mijn schoonouders. Gaat best, maar ik heb er toch wel een aardig tijdje over gedaan om ze te leren kennen en zij mij en nu snappen we elkaars gebruiksaanwijzing een beetje. Ik kom bijv. sinds een half jaar denk ik af en toe zelf met de kinderen bij ze, gewoon even een bakkie doen, niet te lang en dat is goed zo