Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders #67

Jojo, gecondoleerd.

Jeetje Freecell & TARA, wat zullen jullie geschrokken zijn!!

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 09:41 schreef Ynske het volgende:

[..]

Damn Tara !!!

hoe voel je je nu?
houd t wel in de gaten als je bv ineens wel last van nek/spieren krijgt hoor
^{hier werd t eerst afgedaan met t is niets, zit inmiddels alweer 8 maanden thuis}

Aanvankelijk helemaal niets aan de hand, maar vanochtend wel wat spierpijn bij mijn schouders. Maar dat is ook niet zo heel vreemd. Het scheelt dat wij amper snelheid hadden

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 13:11 schreef TARAraboemdijee het volgende:

[..]

Aanvankelijk helemaal niets aan de hand, maar vanochtend wel wat spierpijn bij mijn schouders. Maar dat is ook niet zo heel vreemd. Het scheelt dat wij amper snelheid hadden

houd t toch maar in de gaten

Wat eng Tara! Gelukkig maar dat het zo goed is afgelopen.

Gecondoleerd Jojo en wat erg dat je ouders Isis nu thuis niet kunnen zien. Zoiets wil je toch delen en in het ziekenhuis is het heel anders.

Macka, heb je dit elk jaar? Wat lang duurt het dan nog tot het weer voorjaar is.

Jojo, gecondoleerd

Macka

TARA, poehee, wat is dat goed afgelopen!

Jojo, gecondoleerd en veel sterkte. Ik hoop dat je ouders toch snel kunnen komen om Isis in haar eigen omgeving te bewonderen.

Ja, ik heb ieder jaar last van winterdepressie. De zwaarte verschilt per jaar.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het weten dat er iig weer een omslag naar de goede kant gaat komen is wel een voordeel van dit type depressie

[ Bericht 15% gewijzigd door Macka66 op 26-10-2008 15:02:25 (ik wil zelf het verhaal niet steeds weer zien) ]

Tara, wat ziet dat er heftig uit zeg! Met een sisser afgelopen gelukkig.
Jojo, gecondoleerd. Het weer laat je inderdaad ook in de steek op zo'n dag.

Jojo gecondoleerd

Jojo gecondoleerd met je opa!
Hopelijk kunnen je ouders binnenkort toch even bij je komen, klinkt inderdaad alsof je ze wel even nodig hebt!

Wow, Tara, ik geloof dat je inderdaad heel veel geluk gehad hebt!
Freecell

Jojogirl, dat is inderdaad wel even alles bij elkaar geen fijne tijd! Gecondoleerd!

Jeetje Tara en Freecell, wat een schrik! Gelukkig is het daarbij gebleven!

Macka, wat naar dat je er telkens zo'n last van hebt.
En helemaal de lichttherapie onvoldoende aanslaat.
Het helpt niets, maar toch erg veel sterkte gewenst. Ik weet hoe afgrijselijk je je kunt voelen...

Gecondoleerd Jojo.

Tara Wat een godswonder dat het zo goed is afgelopen, er zat zeker een engeltje op je schouder!

Macka wat rot. Zou een zonvakantie in deze periode dan geen goede therapie zijn, of helpt dat te weinig 2 weekjes zon?

Macka ik weet van Dm dat hij toen een soort lichtbak thuis gehad heeft x aantal jaartjes terug.. en dan moest die daar x- aantal uurtjes voor zitten is dat de licht therapie die jij krijgt ?

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 18:43 schreef _evenstar_ het volgende:
Macka ik weet van Dm dat hij toen een soort lichtbak thuis gehad heeft x aantal jaartjes terug.. en dan moest die daar x- aantal uurtjes voor zitten is dat de licht therapie die jij krijgt ?

Ja dat. Ik heb zelf van die apparatuur.
En zonvakantie helpt alleen zolang je in de zon bent, jammergenoeg sla je het zonlicht niet op
(Ik heb wel eens van een winterdepressieve journaliste gehoord dat ze 's winters naar India ging en dan vanuit daar haar opinieartikelen over Nederlandse aangelegenheden doormailde naar een Nederlands blad )

Hoi. Ik heb niet echt teruggelezen. Ik zag dat Jojo's opa overleden is, sterke Jo!
Macka, balen wat een gedoe met die zon zeg

Hier een hectische week. Bij mij is eindelijk de dom ontploft richting schoonzusje. Gisteren bleek dat zij een aantal dingen voor mij besloten had, waar ze dus echt helemaal verkeerd zit en vandaag bleek bovendien dat een aantal dingen die ze gisteren zei simpelweg gelogen waren. Kortom, niet eens een druppel, maar weer een flinke plens water in de emmer. Tja, en dan met mijn achtergrond van de afgelopen weken vind ik het niet raar dat bij mij de emmer dan een keer overloopt. Ik heb dus vandaag enkel mijn zwager gefeliciteerd met de doop van mijn nichtje, ik heb haar niet gesproken. Heb ook hem mijn excuses aangeboden voor het feit dat ik per direct een aantal door hun geleende dingen terugwilde en hij daarvoor het feestje tijdelijk moest verlaten. Schoonpa heeft nog wel zijn best gedaan dat uit mijn hoofd te praten, maar ik heb aangegeven dat ik het al veel te vaak en veel te veel uitgesteld heb. Heb simpelweg aangegeven dat ik haar de komende tijd niet wil zien of spreken. Dus het familieweekendje van over twee weken zal een stuk korter zijn als zij er is

Ik voel me opgelucht, blij dat ik eindelijk de bom heb laten barsten. Raar is dat. En aan de andere kant baal ik, want ik ontneem Ruben wel zijn enige tante. Maarja, aan een moeder die zowat in staat is om zijn tante te slaan heeft hij ook niet echt wat

Oja, en voor de mensen die zeggen "ja, maar wat als ze dit leest". Da's dan erg fijn voor haar, als het goed is heeft ze het uitgebreide verhaal al van mijn zwager gehoord

Nou nou Troel, je hebt inderdaad een weekje achter de rug. Doe je een beetje voorzichtig!
Macka, wat vervelend dat de lichttherapie niet zo aan kan slaan. Het is inderdaad prettig dat je weet dat het half maart weer wat beter zal gaan maar toch...heel veel sterkte komende tijd!
Jojo, gecondoleerd.
oef, tara, dat ziet er pittig uit. En wat raar freecell, dat jij de blauwe plekken krijgt die je bij hem zou verwachten Ik denk ook dat het niet zo goed is en dat je even langs de huisarts moet (ik zou zo snel niet weten wat dat zou kunnen zijn)
Evenstar, je komt zo sterk en moedig over. Pas jij ook een beetje op.

Ik stuur jullie allemaal wat zonnestraaltjes!

*troost* aan de dames (en heren) die het nodig hebben! boel gebeurd als ik het zo lees. voor allemaal geldt wel: "zorg goed voor jezelf"

Troel, ik weet niet precies wat er allemaal gebeurd is afgelopen week en het zal ongetwijfeld heel ellendig zijn geweest. En wat ik nu ga zeggen zal je helemaal niet leuk vinden, maar je zwager dwingen het doopfeestje van zijn dochter te verlaten vind ik nogal wat hoor. Je stelt dan je eigen problemen boven het feestje van je nichtje. Had ik een ander moment voor gekozen. Maar kennelijk is dat stadium voor jou allang gepasseerd.

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 20:55 schreef dutchie het volgende:
Troel, ik weet niet precies wat er allemaal gebeurd is afgelopen week en het zal ongetwijfeld heel ellendig zijn geweest. En wat ik nu ga zeggen zal je helemaal niet leuk vinden, maar je zwager dwingen het doopfeestje van zijn dochter te verlaten vind ik nogal wat hoor. Je stelt dan je eigen problemen boven het feestje van je nichtje. Had ik een ander moment voor gekozen. Maar kennelijk is dat stadium voor jou allang gepasseerd.

Ze hadden ook gewoon iemand anders kunnen sturen he, dat hij uiteindelijk zelf gaat is zijn eigen keuze geweest Schoonzusje had tegen Bert gezegd dat het klaar stond, ik heb zelf voorgesteld dat Bert het eventueel kon halen ofzo
Op ons doopfeestje kon zij ook alle aandacht naar zich toe trekken door te vertellen dat ze zwanger was, dus hoe dan ook moet ze niet zeuren Dus ja, dat stadium zijn we allang voorbij

Wat ontzettend moeilijk moet dat zijn Macka. En dan helemaal omdat die lichttherapie niet goed werkt. En dan te weten dat het elk jaar, in meer of mindere mate, terugkomt. Fjew. Ik ben zelf zo blij dat het steeds minder slecht gaat. Lijkt me moeilijk zo, als het elk jaar zo sterk is.

Dutchie, hoe gaat het met je bedrijf? Heb je daar je 'roeping' nu in gevonden?

Heftig Troel, jullie hebben wel erg lastige familieverhoudingen. Ik hoop dat er toch eens rust in komt, vooral voor Ruben. Ik ben opgegroeid in een (halve) familie van strijd en vind dat nog steeds lastig.

mwach, ik denk dat het scheelt hoe de ouder omgaat met de strijd. als kind had mijn ma altijd mot met de rest van de familie, maar daar had ik nauwelijks of geen last van. dat werd niet in mijn bijzijn gewdaan. toen ik ouder werd en dingen beter doorkreeg werd het nu en dan wel lastig. nu ik volwassen ben het nog steeds doorgaat is het gewoon irritant.

ik heb nu regelmatig mot met mijn schoonfamilie, en ik vind het vreselijk. ik zou veel liever zien dat ze gewoon leuk deden. maar dat doen ze niet. ik probeer gewoon om dat niet op mezelf te betrekken, en te bedenken dat het hun verlies is hoor. vooralsnog ben ik redelijk meegaand, maar da's alleen omdat we zaterdag naar (letterlijk!!!) een hutje op de hei vertrekken

je weet toch nooit hoe dingen gegaan zouden zijn als je iets anders aangepakt zou hebben. en je kan wel tot in den treuren aardig & lief & begripvol blijven doen, maar als die mensen daar dan zelf niks mee doen houdt het op een gegeven moment gewoon op. wellicht dat ruzie dan de lucht klaart. maar leuk is anders. maar beter dat je in ieder geval jezelf trouw bent en voor jezelf opkomt.

Ik vind het wel wat typisch hoor Simmu, het klinkt mij in de oren als 'de appel valt niet ver van de boom'.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.

quote:

Op zondag 26 oktober 2008 22:29 schreef Moonah het volgende:
Ik vind het wel wat typisch hoor Simmu, het klinkt mij in de oren als 'de appel valt niet ver van de boom'.
Wat wil je Selene meegeven? Want ook al zeg je dat je het niet leuk vindt en het liever niet zou doen (ruzie hebben met (schoon)familie), het is wél het voorbeeld dat je dochter krijgt.

tsja, het is ofwel toestaan dat ze dingen doen met selene die ik echt niet wil of maken dat ik wegkom, danwel ruzie. en die ruzie vermijd ik nu dus gewoon. ik maak dat ik wegkom, blij toe hoor. maar dat probeerde ik dus te zeggen: soms heb je gewoon vrij weinig keus, en alleen rotkeuzes. het enige wat je dan kan doen is proberen om dan maar te doen wat het beste past voor je gezin.

Wat mij geholpen heeft (een miljoen keer) makkelijker om te gaan met mijn schoondouders is om de schuld niet steeds bij hen te zoeken, maar eens te kijken hoe ik overkom op hun. En daarbij hou ik er rekening mee dat zij mijn ouders niet zijn, dus dat het sowieso moeilijker voelt kritiek van hen op te vangen. Tel daarbij een heeeel erg verbeterde relatie met schoonzusje (we hebben alles uitgeproken, gehuild en nog meer gepraat) en nu gaat het hartstikke goed.

Ik bedoel dit niet als belerend vingertje, maar bekijk gewoon ook een keer de andere kant. Lief werd op een gegeven moment mijn gezeur erover zo zat. Het zijn zijn ouders, mensen waar hij (en ik ondertussen ook) heel veel van houdt. Dat kwetst om daar altijd maar negatief over te zijn.