quote:
Op vrijdag 17 oktober 2008 09:14 schreef Webkim het volgende:Ja Troel, is de brand er ondertussen uit? Ik hoop het maar.
En Chaca, hoe is het om weer thuis te zijn? Hoe gaat het?
Lief dat je er naar vraagt!
En een goede vraag. Vond het heerlijk om thuis te komen. Vind het fantastisch om F. te zien. En het heerlijk om te zien hoe lekker thuis de kinderen zijn.
Maar daar waar ik 5 dagen geen hoofdpijn of spanning heb gevoeld, sta ik nu weer met een stijve nek, een bonkende koppijn en een knoop in mijn maag op 'mijn werk'. Ik blijf het moeilijk vinden. We hebben een eigen bedrijf, een bedrijf dat nog moet groeien. Ik heb er al 4 jaar in geinvesteerd en nu zitten we bijna break-even, maar het vergt veel van me. Soms te veel en wanneer ik dan op de rem trap of aan bel trek, dan merk F. dat niet altijd op tijd. Dan ga ik door het lint, zie ik alles negatief en duurt het lang voordat ik ergens weer wat licht zie verschijnen. Alle cijfers zijn duidelijk het kan allemaal, maar het heeft tijd nodig. En als ik het in moet schatten is dat tijd die niet een jaar is of misschien 2, maar meer. En op dit moment weet ik ook niet of ik die tijd nog op kan brengen. Maar de keerzijde van de medaille durf ik nog niet te bekijken. Daar hangen nog teveel gevolgen aanvast die ik niet durf te overzien.
De feiten liggen nu op tafel en de keuze is gemaakt. Zowel door F. als door mijzelf. De winkel blijft, ookal levert die nog niets op. We hebben er teveel in geinvesteerd om dat zomaar van tafel te vegen
ook door mezelf en falen is iets wat ik niet graag doe. F. blijft full-time buiten de winkel werken en ik zal in de winkel blijven draaien. Uiteindelijk doel: F. winkel en ik een leuke baan voor 3 dagen
waarbij het voor de extra's is en niet een basisinkomen en meer huismoeder zijn. Maar vraag niet wanneer dat gaat zijn. Ik weet welke omzet er voor nodig is....en die hebben we nu nog niet.
Dus in het kort: fijn om thuis te zijn, minder fijn om weer met alles geconfronteerd te worden, maarja weglopen van je
problemen uitdagingen is niet de oplossing.
En ik hou me nu dan ook maar vast aan een uitspraak van een oud-collega van me:
als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Troel, hoe is het met je hand?