Kleine wetenschappelijke vragen waar geen (weinig) discussie over mogelijk is.
Zoals: \"Waarom is de lucht blauw?\" of \"Waarom geeft een xenonzaklamp met een blauw lampje geen blauwe kleur licht af? \"
Al je kleine wetenschappelijke vragen dus.
Vorige delen:
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6
quote:Ik speel een quiz, en zit in tijdsnood, daarom wil ik hier vragen om mij te helpen met mijn natuurkunde vraag (moet je dat hier neerzetten:P):
Op de grens bij maastricht met Belgie staat een ouderwetse slagboom om de grens aan te geven. Deze slagboom staat op 1 paal/poot. De slagboom is 1,50 m lang en weegt 40 kg. De poot staat 30 cm van de linkerkant vandaan. Een slagboom mag natuurlijk niet omvallen. Om hiervoor te zorgen wordt bij deze paal aan het linkeruiteinde een gewicht gehangen. Hoe zwaar moet dit gewicht minimaal zijn om ervoor te zorgen dat de slagboom niet omvalt ?
Hopelijk kunnen jullie mij verder helpen, want voor mij is het al weer een tijdje geleden dat ik natuurlunde heb gehad
edit: hier moet je het dus niet neerzetten! maar waar dan wel
M1 = F1 * r1 = M2 = F2 * r2
Waarbij M staat voor moment in Newton per meter, F voor de kracht in Newton en r voor de lengte van de arm in meters.
We gebruiken voor F de zwaartekracht, dus dan wordt de formule:
M1 =m1 9,81 * r1 = M2 = m2 * 9,81 * r2
Waarbij m staat voor massa (9,81 is de gravitatieconstante).
Aangezien het er niet bij vermeld is, mag je ervan uitgaan dat de slagboom homogeen (dat betekent dat het gewicht overal in de slagboom gelijk is) is en dat het gewicht geen lengte toevoegt aan de arm van de slagboom. Aan de linkerkant van de poot zit 30cm van de slagboom, aan de rechterkant 150-30=120 cm. Links zit dus 20% van het gewicht, rechts 80%. De totale slagboom weegt 40 kg, dus het linkerdeel weegt 8kg, rechts 32kg. Als we deze gegevens in de formule invoeren krijgen we dit:
(8+x) * 9,81 * 0,3 = 32 * 9,81 * 1.2
Hierbij is x het gewicht van het blok dat aan de slagboom gehangen wordt. Als je dit uitrekent komt er dit uit:
(8+x) * 2,943 = 376,704
Oftewel:
23,544 + (2,943*x) = 376,704
Oftewel:
2,943*x = 353,16
Antwoord:
Het benodigde gewicht = x = 120 kg.
32 * 9,81 * 60 = 8 * 9,81 * 15 + x * 9,81 * 30 (het gewicht X zit wel op het uiteinde) -->
32 * 60 = 8 * 15 + x * 30
1920 = 120 + x * 30
x = 1800 / 30
x = 60 kg.
Reken de massa van de slagboom geconcentreerd in het zwaartepunt dat is op 75 cm van het uiteinde dus 45 cm rechts van het draaipunt.
De massa M zit dus 30 cm links van het draaipunt, er volgt:
M x 30 = 40 x 45
M = 40 x 45 / 30 = 60 kg.
Door mixen (snel), en diffusie (langzaam)quote:Op dinsdag 20 september 2011 00:37 schreef Paxcon het volgende:
Hoe komt het dat bij het roeren van suiker deze "eerlijk" over het kopje verdeeld wordt?
Weergave van mixen:
Full size pic: 2,000 × 12,797 pixels
Diffusie maakt het mengsel eveneens homogeen, zonder roeren. Maar verloopt veel trager.
Diffusie is een proces ten gevolge van de willekeurige beweging van deeltjes. Deze willekeurige beweging is het gevolg van de kinetische energie die deze deeltjes bezitten. Bij verschillen in concentratie leidt diffusie tot een netto verplaatsing van deeltjes van plaatsen met een hoge concentratie naar plaatsen met een lage concentratie.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Diffusie
Vraagje: wanneer heb je sneller een liter water aan de kook: in een pan met een grote diameter of in een pan met een kleine diameter?
[ Bericht 0% gewijzigd door Bravebart op 14-07-2012 22:44:47 ]
Je hebt dan ook weer een groter oppervlak wat warmte kwijtraakt aan de bovenkant. Dus dan maakt het ook nog uit of er een deksel op zit, en wat het volume van de lucht is tussen deksel en water.quote:Op zaterdag 14 juli 2012 15:17 schreef Bravebart het volgende:
In een pan met een grote diameter heb je een soort pannenkoek van water, dus een groter oppervlak dat verwarmt wordt (deel van het water dat de bodem van de pan raakt), dus dan kookt een liter water sneller lijkt me.
Zolang de gaspit aan de onderkant niet zijn vlammen laat lekken via de zijkant, zal er zo ongeveer dezelfde warmte aan de pan toegevoegd worden, dus zal het ook net zo snel koken.
Ja ok, als je inderdaad dezelfde hoeveelheid warmte toevoegt aan een pan zal het ongeveer even snel gaan, dan ligt het aan het verschil in warmteverlies tussen de 2 situaties. Ik ging er stiekem al vanuit dat je met een pan met groter bodemoppervlak ook een grotere vlam kan gebruiken, maar dat is voor de vergelijking natuurlijk niet helemaal eerlijkquote:
[..]
Je hebt dan ook weer een groter oppervlak wat warmte kwijtraakt aan de bovenkant. Dus dan maakt het ook nog uit of er een deksel op zit, en wat het volume van de lucht is tussen deksel en water.
Zolang de gaspit aan de onderkant niet zijn vlammen laat lekken via de zijkant, zal er zo ongeveer dezelfde warmte aan de pan toegevoegd worden, dus zal het ook net zo snel koken.
Ik heb wel een vraag waar ik al een tijdje mee rondloop. Wat is jeuk? (Dus hoe wordt het veroorzaakt?)
http://www.huidinfo.nl/jeuk.htmlquote:
Leuk topic
Ik heb wel een vraag waar ik al een tijdje mee rondloop. Wat is jeuk? (Dus hoe wordt het veroorzaakt?)
Edit: Dit had volgens mij ook iets te maken met de string theorie maar dit was wel echt gelukt.
Weet iemand wat ik bedoel?
thnx
Je bedoelt quantumverstrengeling en snaartheorie?quote:Op donderdag 19 juli 2012 23:19 schreef Visionair20 het volgende:
Ik heb een keer het een en ander gelezen op fok over wetenschappers die bepaalde fotonen A en B op 50km afstand van elkaar hebben, vervolgens C aan A hebben "gekoppeld", waarna A en B verdwenen en bij B, C "ontstond". .
Edit: Dit had volgens mij ook iets te maken met de string theorie maar dit was wel echt gelukt.
Weet iemand wat ik bedoel?
thnx
En waarom wel/niet?
Interstellair zijn er alleen krachtenlijnen die eventueel eea aan elkaar verbindt.
De uitdijing van het universum is alleen significant op kosmische schalen.
De ruimte tussen de maan en aarde dan?quote:
Nee. Neem de Hubble constante, schat wat de uitdijing van het universum zou zijn op de schaal van kilometers, en vergelijk dit met de zwaartekracht hier op aarde. Die laatste is vele malen groter.
De uitdijing van het universum is alleen significant op kosmische schalen.
Hetzelfde argumentquote:Op donderdag 20 september 2012 20:29 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
De ruimte tussen de maan en aarde dan?
zo uit m'n hoofd is de hubbleconstante in de orde van 100 km/seconde per Megaparsec. Een megaparsec is zo'n 10^16 kilometer. Reken maar es uit wat dit voor een afstand van honderdduizenden kilometers betekent Even uitrekenen. Over 100 megaparsec jaar terugquote:
[..]
Hetzelfde argument
Merkbaar...maar dat bedoel ik niet. Net als met tijd..iemand in auto en iemand die stil staatquote:
Het is een kwestie van twee getallen op elkaar delen. In dit geval krijg je dus een uitdijing van iets als 10^-9 m/s voor de afstand aarde-maan, zo uit mn hoofd. Nou kun je hubble's wet niet toepassen op deze schaal, maar het geeft een indicatie waarom de uitdijing alleen op kosmische schaal merkbaar is
Ik denk niet veel, maar ik speel de vraag door naar benedenquote:
Wat zou er gebeuren als het 1/1000000000000000 seconde 1.000.000 graden celcius is op aarde?
quote:
Wat zou er gebeuren als het 1/1000000000000000 seconde 1.000.000 graden celcius is op aarde?
Ik denk dat het gezegde "Eén gek kan meer vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden" hier van toepassing is.quote:
[..]
Ik denk niet veel, maar ik speel de vraag door naar beneden
Het kan natuurlijk niet, maar: stel.
Alle auto's stijgen even van de grond en vallen direct weer terug op de weg.... Het meeste gaat goed natuurlijk, enkele auto's zullen in een slip raken en crashen.
Water in een tuinvijver wordt even een waar golfslagbad.
Een paar eetborden op tafel zullen misschien stukvallen, je computer valt om, hier en daar komen stoelen en meubels - terugvallend op aarde - een beetje scheef te staan....
Hardlopers die door de plotselinge opstijging een stap half missen en mogelijk daardoor struikelend op de grond terecht komend.
Soms heb je van die gekke ideeen.
Niet alleen hardlopersquote:
Hardlopers die door de plotselinge opstijging een stap half missen en mogelijk daardoor struikelend op de grond terecht komend.
Soms heb je van die gekke ideeen.
Ik heb een tijdje geleden m'n enkelspieren gescheurd omdat ik over een borduur viel.
Waarschijnlijk miste ik die ene stap half
Weet ik ook niet, maar volgens mij klopt dat wel. (hoewel er in een halve seconde niet veel op te stijgen valt)quote:Op vrijdag 21 september 2012 23:24 schreef Nieuwschierig het volgende:
Auto's die een bocht rijden hebben een halve seconde geen grip meer en zullen uit de bocht vliegen. Waarom zouden ze opstijgen?
Omdat alles gaat zweven?quote:
Ik denk dat door de traagheid van massa er amper wat zal gebeuren in maar een halve seconde, qua opstijgen en vallen etc. Wel is natuurlijk alles op en met de aarde beïnvloed door zwaartekracht, dus er zullen heel veel dingen gebeuren in die halve secondequote:
Nouja, zo zat ik wel eens te denken wat er zou gebeuren als er voor bv 0.5 seconde de zwaartekracht even helemaal weg zou zijn.
Het kan natuurlijk niet, maar: stel.
Alle auto's stijgen even van de grond en vallen direct weer terug op de weg.... Het meeste gaat goed natuurlijk, enkele auto's zullen in een slip raken en crashen.
Water in een tuinvijver wordt even een waar golfslagbad.
Een paar eetborden op tafel zullen misschien stukvallen, je computer valt om, hier en daar komen stoelen en meubels - terugvallend op aarde - een beetje scheef te staan....
Hardlopers die door de plotselinge opstijging een stap half missen en mogelijk daardoor struikelend op de grond terecht komend.
Soms heb je van die gekke ideeen.
He, word ik hier nu zomaar voor gek uitgemaaktquote:
[..]
[..]
Ik denk dat het gezegde "Eén gek kan meer vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden" hier van toepassing is.
Door welke kracht gaan dingen dan zweven?quote:
Alleen als je je afzet zal je dus een beetje hoger springen dan normaal. Als de zwaartekracht helemaal weg zou gaan (er van uitgaande dat dat overal gebeurt dan) dan zou je een hele tijd omhoog gaan, totdat je zo weinig snelheid meer hebt (luchtwrijving) dat je stil komt te staan.
De aarde zou trouwens ook een stukje rechtdoorgaan ipv om de zon heen draaien. Net als de maan en alle andere planeten. Als dat maar goed gaat...
De mensheid loopt blauw aan en binnen een paar minuten leggen alle zoogdieren behalve duikers met een volle fles en onderzeebootbemanningen het loodje.
Alhoewel, het water zal ook wel gaan borrelen of zo.
Maar de aarde staat niet plots stil, die draait gewoon door. Evenals alles wat er op staat blijft door bewegen totdat er een externe kracht op wordt uitgeoefend.quote:
Omdat de aarde ronddraait met een snelheid van 40.000 km in 24 uur (aan de evenaar) word je bij het uitvallen van de zwaartekracht van de aarde in rechte lijn in horizontale richting weggeslingerd.
Het is juist de zwaartekracht die je in de cirkelbaan houdt, als die kracht wegvalt vlieg je in de richting van de raaklijn weg.quote:
[..]
Maar de aarde staat niet plots stil, die draait gewoon door. Evenals alles wat er op staat blijft door bewegen totdat er een externe kracht op wordt uitgeoefend.
Net zo als een steen aan een touwtje gaat doen als de steen rondgedraaid wordt en als het touw breekt.
Die is achterhaalt, het is niet constant, het neemt toequote:
Dat weet ik maar de snelheid van de plek waar je staat is net zo hoog als jezelf. Dus zul je hooguit ietsje recht omhoog gaanquote:
[..]
Het is juist de zwaartekracht die je in de cirkelbaan houdt, als die kracht wegvalt vlieg je in de richting van de raaklijn weg.
Net zo als een steen aan een touwtje gaat doen als de steen rondgedraaid wordt en als het touw breekt.
v=3572 x (wortel H)
v=1500 km/uur
wortel H = 3572/1500
H=5,6km/uur
Wat bereken je nu en hoe? Die 1500 km/h is de omwentelingssnelheid van de aarde neem ik aan?quote:
[..]
Dat weet ik maar de snelheid van de plek waar je staat is net zo hoog als jezelf. Dus zul je hooguit ietsje recht omhoog gaan
v=3572 x (wortel H)
v=1500 km/uur
wortel H = 3572/1500
H=5,6km/uur
De plek onder je voeten blijft in de cirkelbaan doordraaien, zelf ga je in een rechte lijn verder.quote:
[..]
Dat weet ik maar de snelheid van de plek waar je staat is net zo hoog als jezelf. Dus zul je hooguit ietsje recht omhoog gaan
v=3572 x (wortel H)
v=1500 km/uur
wortel H = 3572/1500
H=5,6km/uur
De afstand wordt dus steeds groter
Vergelijk het met druppels water die uit een ronddraaiende centrifugetrommel uit het wasgoed wegschieten.
De berekening is afgeleid van het berekenen van de afstand tot de horizon op een bepaalde hoogte
Op 5,6 km hoogte ligt de horizon op 1500 km
Ik snap heel goed wat je bedoeld. Daarom probeer ik ook uit te rekenen wat de snelheid dan wordt.quote:
[..]
De plek onder je voeten blijft in de cirkelbaan doordraaien, zelf ga je in een rechte lijn verder.
De afstand wordt dus steeds groter
Vergelijk het met druppels water die uit een ronddraaiende centrifugetrommel uit het wasgoed wegschieten.
Ik denk dat je dan met een snelheid van 5,6 km/h recht omhoog gaat.
Wat ik trouwens niet had bedacht toen ik hierboven ergens veronderstelde dat auto's gewoon op de weg bleven staan.
Ja, ik snap dat deze van de tijd afhangt, maar het ding wordt nog steeds "constante" genoemd. Zo spreken we b.v. ook van "koppelingsconstanten" in het standaardmodel (zoals e, de koppelingsconstante die de sterkte van de elektromagnetische interactie weergeeft) terwijl dit functies van de energie zijn (de elektromagnetische interactie wordt sterker bij hogere energieën, in tegenstelling tot de sterke kernkracht).quote:
[..]
Die is achterhaalt, het is niet constant, het neemt toe
Dat was overigens al vrij vlot duidelijk; het volgt immers uit de Friedmanvergelijkingen.
Dat lijkt me best een aardige vraag voor http://what-if.xkcd.comquote:
Nouja, zo zat ik wel eens te denken wat er zou gebeuren als er voor bv 0.5 seconde de zwaartekracht even helemaal weg zou zijn.
Het kan natuurlijk niet, maar: stel.
Zo had ik het helemaal niet bekeken.quote:
Ik denk dat je dan met een snelheid van 5,6 km/h recht omhoog gaat.
Maar dat betekent dus dat je in een halve seconde 5600/3600 * 0.5 = 0.77 meter opstijgt.
Komt de zwaartekracht dan terug, val je met 9.1m/sec2 terug. Niet te moeilijk denken, maar dat is dan iets van 1/12 seconde dat het duurt dat je op je benen terugploft...
Alles dat ruim een halve meter stijgt en weer zo hard terugvalt, dat zal echt gigantisch veel schade geven.
Alleen dingen als mobiele telefoons en afstandsbedieningen die voor zulke valhoogtes gebouwd zijn, blijven heel.
Uitgaande van deze experimenten, klopt het dat de realiteit die je niet met je ogen ziet er totaal anders uitziet dan de wereld die je wel ziet? Oftewel als ik mijn ogen dicht doe bestaat dan de laptop die voor me staat uit een soep van golven en wanneer ik mijn ogen weer open doe, springt de realiteit snel weer terug naar de bekende "atomische" realiteit?
Nee, alleen op kleine lengteschalen zijn zulke effecten zichtbaar. In de klassieke limiet (dus op lengteschalen die voor ons zichtbaar zijn) treedt decoherentie op, wat ervoor zorgt dat wij geen systemen zien die in superpositie van verschillende toestanden zijn.quote:
Naar aanleiding van het double slit experiment (http://en.wikipedia.org/wiki/Double-slit_experiment) en het quantum eraser experiment (http://en.wikipedia.org/wiki/Quantum_eraser_experiment) zit ik met deze vraag:
Uitgaande van deze experimenten, klopt het dat de realiteit die je niet met je ogen ziet er totaal anders uitziet dan de wereld die je wel ziet? Oftewel als ik mijn ogen dicht doe bestaat dan de laptop die voor me staat uit een soep van golven en wanneer ik mijn ogen weer open doe, springt de realiteit snel weer terug naar de bekende "atomische" realiteit?
Dat is dan op de evenaar. Op de polen blijft elke ijsbeer en pinguin met de voeten op het ijs.quote:
[..]
Zo had ik het helemaal niet bekeken.
Maar dat betekent dus dat je in een halve seconde 5600/3600 * 0.5 = 0.77 meter opstijgt.
Komt de zwaartekracht dan terug, val je met 9.1m/sec2 terug. Niet te moeilijk denken, maar dat is dan iets van 1/12 seconde dat het duurt dat je op je benen terugploft...
Alles dat ruim een halve meter stijgt en weer zo hard terugvalt, dat zal echt gigantisch veel schade geven.
Alleen dingen als mobiele telefoons en afstandsbedieningen die voor zulke valhoogtes gebouwd zijn, blijven heel.
Bedankt voor je antwoord.quote:
[..]
Nee, alleen op kleine lengteschalen zijn zulke effecten zichtbaar. In de klassieke limiet (dus op lengteschalen die voor ons zichtbaar zijn) treedt decoherentie op, wat ervoor zorgt dat wij geen systemen zien die in superpositie van verschillende toestanden zijn.
Dit keer vroeg ik mij het volgende af. Is het theoretisch mogelijk dat het centrum van een sterrenstelsel (het zwarte gat) uit een zeer zwaar "dubbelster" systeem van antimaterie kan bestaan?
[ Bericht 2% gewijzigd door Robus op 19-10-2012 23:26:55 ]
http://www.learnerstv.com/
Nee, volgens mij niet, aangezien het zwarte gat materie opslurpt, zou alle materie en antimaterie omgezet worden in energie.quote:
Toch een handig topic dit!
Dit keer vroeg ik mij het volgende af. Is het theoretisch mogelijk dat het centrum van een sterrenstelsel (het zwarte gat) uit een zeer zwaar "dubbelster" systeem van antimaterie kan bestaan?
Op dit moment wordt aangenomen dat het heelal versneld uitdijt. De verste sterrenstelsels bewegen zich het snelst van ons vandaan. Dit geeft de roodverschuiving in het licht aan. Althans, zo lijkt het. In het vroege heelal begon het heelal steeds doorzichtiger te worden naarmate de tijd vorderde. Is het mogelijk dit proces nog steeds aan de gang is en het heelal steeds helderder en helderder wordt? Dan zou dat kunnen betekenen dat de afstand tussen ons en de verre sterrenstelsels groter is dan wordt aangenomen en dat het heelal niet versneld uitdijt maar constant.
Hoe bedoel je, het heelal wordt helderder? Meer sterrenlicht? Of een verschuiving van rood naar wit licht?
Het is de enige verklaring voor de waarnemingenquote:
Waarschijnlijk weer een hele domme vraag hoor...
Op dit moment wordt aangenomen dat het heelal versneld uitdijt. De verste sterrenstelsels bewegen zich het snelst van ons vandaan.
Dat wordt niet waargenomenquote:Dit geeft de roodverschuiving in het licht aan. Althans, zo lijkt het. In het vroege heelal begon het heelal steeds doorzichtiger te worden naarmate de tijd vorderde. Is het mogelijk dit proces nog steeds aan de gang is en het heelal steeds helderder en helderder wordt?
Dat zou ik niet uit je hypothese concluderenquote:Dan zou dat kunnen betekenen dat de afstand tussen ons en de verre sterrenstelsels groter is dan wordt aangenomen en dat het heelal niet versneld uitdijt maar constant.
Als je materie tot een bepaald punt verhit komen de elektronen los van de atoomkern en is het in de plasma staat en een plasma laat heel moeilijk fotonen door.quote:
Waarschijnlijk weer een hele domme vraag hoor...
Op dit moment wordt aangenomen dat het heelal versneld uitdijt. De verste sterrenstelsels bewegen zich het snelst van ons vandaan. Dit geeft de roodverschuiving in het licht aan. Althans, zo lijkt het. In het vroege heelal begon het heelal steeds doorzichtiger te worden naarmate de tijd vorderde.
nu was het vroege universum zo heet dat alle materie in die staat verkeerde maar toen het eenmaal vergenoeg afgekoeld was werd het heelal "ineens" doorzichtig
quote:Is het mogelijk dit proces nog steeds aan de gang is en het heelal steeds helderder en helderder wordt? Dan zou dat kunnen betekenen dat de afstand tussen ons en de verre sterrenstelsels groter is dan wordt aangenomen en dat het heelal niet versneld uitdijt maar constant.
Het gaat niet echt om "helderder worden". Het gaat er vooral om of fotonen gewoon vrij kunnen reizen of tegengewerkt worden door het medium waarin ze zitten (door interacties met de elektronen van het medium; in dit geval is dat medium een plasma). Je voelt natuurlijk op je klompen aan dat deze interactie afhangt van de dichtheid van het medium; hoe lager de dichtheid, des te minder elektronen (die voor een plasma overigens niet in een rooster zitten, maar vrij door het medium kunnen bewegen!) per volume waarmee de fotonen kunnen interacteren. Op een gegeven moment zakte die dichtheid beneden een bepaald punt door de uitdijing van het universum. Hierdoor "ontkoppelden" de fotonen van het medium. Om hier een goed beeld van te krijgen zou je denk ik de gemiddelde vrije afstand waarover een foton kan reizen voordat het verstrooit wordt in een medium, uit moeten zetten tegen de dichtheid. Je zult dan zien (tenminste, dit heb ik alleen kwalitatief uitgelegd gekregen) dat voor een plasma voorbij een bepaalde dichtheid die vrije afstand vrij snel toeneemt en uiteindelijk naar oneindig gaat. Het zal in elk geval een soort van inverse relatie moeten zijn. Maar echt "helderder" wordt het universum niet meer; fotonen konden al snel (ca. 380.000 jaar na de BB) "vrij" bewegen door het universum.quote:
Waarschijnlijk weer een hele domme vraag hoor...
Op dit moment wordt aangenomen dat het heelal versneld uitdijt. De verste sterrenstelsels bewegen zich het snelst van ons vandaan. Dit geeft de roodverschuiving in het licht aan. Althans, zo lijkt het. In het vroege heelal begon het heelal steeds doorzichtiger te worden naarmate de tijd vorderde. Is het mogelijk dit proces nog steeds aan de gang is en het heelal steeds helderder en helderder wordt? Dan zou dat kunnen betekenen dat de afstand tussen ons en de verre sterrenstelsels groter is dan wordt aangenomen en dat het heelal niet versneld uitdijt maar constant.
Ik heb zelf niet van dit soort plotjes gezien, maar ze moeten vast ergens beschikbaar zijn
Donkere materie is een theoretische aanname om het model kloppend te maken. Het universum bevat namelijk veel te weinig materie (zover we kunnen waarnemen)quote:
Het concept 'donkere materie' intrigeert mij nogal, begrijp ik het goed dat het bestaan hiervan niet bewezen kan worden maar slechts afgeleid ? Dit betekend dat men een aanname doet obv huidige theorieen, wat als deze theorieen niet kloppen cq niet volledig zijn ?. Dit wordt zelfs ronduit onderkend dat het quantum model en zwaartekracht model onvolledig zijn, dan nog klampt men zich hier aan vast als een hardnekkig bijgeloof, net als de snaartjes theorie.
Er zijn indirecte waarnemingen die er op wijzen dat het daadwerkelijk bestaat
Men vult een 'niets' op met 'iets' om de waarneming maar aan het model te laten voldoen, ik heb hier moeite mee. Uit het huidig model zou ook moeten volgen dat het universum steeds langzamer uitdijt, guess what, dat doet het niet! Toen heeft men donkere materie bedachtquote:
[..]
Donkere materie is een theoretische aanname om het model kloppend te maken. Het universum bevat namelijk veel te weinig materie (zover we kunnen waarnemen)
Er zijn indirecte waarnemingen die er op wijzen dat het daadwerkelijk bestaat
Klopt, het universum versneld in het uitdijen.quote:
[..]
Men vult een 'niets' op met 'iets' om de waarneming maar aan het model te laten voldoen, ik heb hier moeite mee. Uit het huidig model zou ook moeten volgen dat het universum steeds langzamer uitdijt, guess what, dat doet het niet! Toen heeft men donkere materie bedacht
Maar wat je probleem met donkere materie?
Misschien een aardig voorbeeld wanneer waarnemingen afwijken van je theorie (anomalieën):quote:
[..]
Men vult een 'niets' op met 'iets' om de waarneming maar aan het model te laten voldoen, ik heb hier moeite mee.
Een paar eeuwen geleden, toen men een handvol planeten kende, kwam men erachter dat de beweging van die planeten in hun banen niet exact overeen kwam met wat mensen als Newton (en Keppler) voorspelden.
Een eeuw geleden zat men met het probleem dat die banen zelf ook niet helemaal overeenkwamen met wat Newton voorspelde: de baan van bijvoorbeeld Mercurius draait zelf ook rond als een spirograaf, iets wat we "precessie" noemen.
Dan heb je twee mogelijkheden (of een combinatie van deze twee):
• Je observatie klopt niet: er zijn objecten die je nog niet hebt waargenomen, maar die wel hun interactie uitoefenen op datgene wat je wel waarneemt.
• Je theorie is niet volledig: er zijn andere krachten in het spel, je begrip van zwaartekracht is niet goed, etc.
De eerste situatie had de eerste verklaring: er waren andere planeten die nog niet waren waargenomen. In de tweede situatie dacht men eerst ook dat er wellicht een andere planeet bij Mercurius in de buurt was: Vulcanus. Echter, Einstein liet zien dat het begrip van zwaartekracht niet goed was door zijn algemene rel.theorie te poneren. Deze voorspelt inderdaad de precessie van Mercurius.
Er is geen garantie hoe je anomalieën moet oplossen. De wetenschap geeft daar geen eenduidige handleiding voor. In het geval van donkere materie speelt hetzelfde. We vinden weer anomalieën, en dus hebben we weer de eerder genoemde twee opties. Misschien moet de algemene rel.theorie aangepast worden. Dat is lastig, want er zijn enorme theoretische en experimentele restricties op extensies van deze theorie (een voorbeeld is om het graviton een kleine massa mee te geven, Newtons constante G variabel te maken of hogere orde termen in je bewegingsvergelijkingen te introduceren).
De andere mogelijkheid is om te denken dat er wellicht weer materie is wat we nog niet direct hebben waargenomen. Is dat zo vreemd? Nee, verre van, want we kunnen maar een heel klein energiespectrum aan deeltjes hier op aarde direct waarnemen. Er kan van alles zijn wat we nog niet direct hebben waargenomen. Dus ook al lijkt donkere materie nogal ad hoc, het is zeker geen gek idee. Sterker nog, het past eigenlijk prima in extensies van het standaardmodel, bijvoorbeeld in supersymmetrie.
De toekomst zal uitwijzen wat de oplossing zal zijn
Je haalt zaken door elkaarquote:Uit het huidig model zou ook moeten volgen dat het universum steeds langzamer uitdijt, guess what, dat doet het niet! Toen heeft men donkere materie bedacht
Donkere materie wordt hier gemotiveerd. Onze kosmologische modellen "voorspellen" niet of het universum sneller of langzamer uitdijt; dat ligt aan de parameters in de theorie, en die moet je waarnemen. Donkere energie kun je echter aangeven als verklaring voor de versnelde uitdijing van het universum. Maar donkere energie (oftewel: de kosmologische constante!) en donkere materie zijn twee verschillende dingen, wat enigszins verwarrend kan zijn.[ Bericht 3% gewijzigd door Haushofer op 09-11-2012 14:34:39 ]
Over snaartheorie kun je hier lezen, wat hoop ik ook de motivatie ervan duidelijker maakt.quote:
Het concept 'donkere materie' intrigeert mij nogal, begrijp ik het goed dat het bestaan hiervan niet bewezen kan worden maar slechts afgeleid ? Dit betekend dat men een aanname doet obv huidige theorieen, wat als deze theorieen niet kloppen cq niet volledig zijn ?. Dit wordt zelfs ronduit onderkend dat het quantum model en zwaartekracht model onvolledig zijn, dan nog klampt men zich hier aan vast als een hardnekkig bijgeloof, net als de snaartjes theorie.
Supersymmetrie kwam net even ter sprake. Bestaat donkere materie dan niet gewoon uit die LSP (Lightest Supersymmetric Partner) deeltjes?
Een LSP deeltje vervalt niet (vanuit ons perspectief) dus heeft het altijd bestaan en zal het altijd blijven bestaan. Dit komt overeen met ons beeld van het heelal. De LSP deeltjes vormen een stroming van energie in de ruimte welke wij niet kunnen waarnemen omdat ons bewustzijn uit dezelfde energie bestaat. Het heelal (wij) neemt zichzelf waar (bewustzijn) d.m.v het herkennen van patronen (materie) in dit één en hetzelfde medium.
Ik hoor het wel als dit te zweverig wordt en niet in W&T thuishoort
Niet alles wat je verzint is een theoriequote:
Bedankt voor jullie antwoorden!
Supersymmetrie kwam net even ter sprake. Bestaat donkere materie dan niet gewoon uit die LSP (Lightest Supersymmetric Partner) deeltjes?
Een LSP deeltje vervalt niet (vanuit ons perspectief) dus heeft het altijd bestaan en zal het altijd blijven bestaan. Dit komt overeen met ons beeld van het heelal. De LSP deeltjes vormen een stroming van energie in de ruimte welke wij niet kunnen waarnemen omdat ons bewustzijn uit dezelfde energie bestaat. Het heelal (wij) neemt zichzelf waar (bewustzijn) d.m.v het herkennen van patronen (materie) in dit één en hetzelfde medium.
Ik hoor het wel als dit te zweverig wordt en niet in W&T thuishoort
Kan iemand dit in het kort samenvatten?
Misschien. Maar we weten nog niet eens of supersymmetrie daadwerkelijk iets is wat in de natuur voorkomt. Zo ja, dan is het sowieso (spontaan) gebroken, want we vinden geen superdeeltjes met dezelfde massa als b.v. het elektron, quarks, fotonen etc.quote:
Bedankt voor jullie antwoorden!
Supersymmetrie kwam net even ter sprake. Bestaat donkere materie dan niet gewoon uit die LSP (Lightest Supersymmetric Partner) deeltjes?
Het geeft echter zulke elegante eigenschappen aan het standaardmodel, en het lijkt zo'n natuurlijke stap gezien de enorm belangrijke rol van symmetrieën in de natuur, dat het mij persoonlijk zou verbazen als het niet voorkomt. Maar er zijn meer voorbeelden bekend van wiskundige elegantie die niet door de natuur lijkt te worden benut; google maar es op SU(5) unificatie
Die eerste zin niet, daarna wordt het wat wazigquote:Een LSP deeltje vervalt niet (vanuit ons perspectief) dus heeft het altijd bestaan en zal het altijd blijven bestaan. Dit komt overeen met ons beeld van het heelal. De LSP deeltjes vormen een stroming van energie in de ruimte welke wij niet kunnen waarnemen omdat ons bewustzijn uit dezelfde energie bestaat. Het heelal (wij) neemt zichzelf waar (bewustzijn) d.m.v het herkennen van patronen (materie) in dit één en hetzelfde medium.
Ik hoor het wel als dit te zweverig wordt
Kwantumverstrengeling houdt in dat twee deeltjes "intiem met elkaar verbonden zijn", ongeacht de onderlinge afstand. Een meting op deeltje 1, wat daardoor in een bepaalde toestand vervalt, bepaalt ook de toestand van deeltje 2. Dit is een eigenschap van de QM en de manier waarop je toestanden beschrijft (in dit geval als een tensorproduct in je Hilbertruimte). De QM wordt daarom ook wel "niet-lokaal" genoemd, wat betekent dat twee systemen die ruimtelijk (zie b.v. http://oldwww.phys.washin(...)s/544-04matrices.pdf) van elkaar verwijderd zijn elkaar toch lijken te beïnvloeden.quote:
http://arstechnica.com/sc(...)ments=1#comments-bar
Kan iemand dit in het kort samenvatten?
Een mogelijke verklaring zou zijn dat de deeltjes op de een of andere manier toch "informatie uitwisselen, sneller dan het licht" (het moet wel sneller dan het licht zijn gezien de experimentele restricties!). Voorheen werd gedacht dat dat toch de relativiteitstheorie niet zou tegenspreken, maar het resultaat van het paper wat je aanhaalt laat zien dat dit toch zo is.
Dat is wat ik er van maak
Aha...dat is bizarquote:
Een mogelijke verklaring zou zijn dat de deeltjes op de een of andere manier toch "informatie uitwisselen, sneller dan het licht" (het moet wel sneller dan het licht zijn gezien de experimentele restricties!). Voorheen werd gedacht dat dat toch de relativiteitstheorie niet zou tegenspreken, maar het resultaat van het paper wat je aanhaalt laat zien dat dit toch zo is.
Is dat de reden waarom wormholes mogelijk kunnen bestaan?quote:
Een mogelijke verklaring zou zijn dat de deeltjes op de een of andere manier toch "informatie uitwisselen, sneller dan het licht" (het moet wel sneller dan het licht zijn gezien de experimentele restricties!). Voorheen werd gedacht dat dat toch de relativiteitstheorie niet zou tegenspreken, maar het resultaat van het paper wat je aanhaalt laat zien dat dit toch zo is.
Volgens mij spreekt hij zich zojuist tegen. In het begin zei hij dat ons sterrenstelsel en het dichtstbij zijnde stelsel (Andromeda nevel) over miljoenen jaren in elkaar opgaan.
Maar later zei hij dat de sterrenstelsels verder uit elkaar worden gedreven omdat de ruimte uitdijt.
Maakt hij nu een fout of begreep ik hem verkeerd?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-11-2012 21:06:42 ]
Jij begrijpt hem verkeerdquote:
Op Ned3 nu DWDD University presents: De oerknal door Robert Dijkgraaf.
Volgens mij spreekt hij zich zojuist tegen. In het begin zei hij dat ons sterrenstelsel en het dichtstbij zijnde stelsel (Andromeda nevel) over miljoenen jaren in elkaar opgaan.
Maar later zei hij dat de sterrenstelsels verder uit elkaar worden gedreven omdat de ruimte uitdijt.
Maakt hij nu een fout of begreep ik hem verkeerd?
Leg uit...quote:
Het universum expandeerd, waardoor sterrenstelsels verder uit elkaar komen te liggen, maar ze bewegen ook tov elkaar, en kunnen ook samenkomen.quote:
Maar kun je vanuit de speciale relativiteitstheorie niet stellen dat de waarnemer in een van de auto's die 100 rijdt in zijn eigen referentiestelsel stilstaat? En dat hij de ander met 200 ziet rijden?
Maar qua kinetische energie klopt dit niet. Kortom, waarop bepalen wij het stelsel dat in rust is. Is het puur vanuit de aarde bekeken? Dit is toch in 'strijd' met de SRT:?
quote:
[..]
Het universum expandeerd, waardoor sterrenstelsels verder uit elkaar komen te liggen, maar ze bewegen ook tov elkaar, en kunnen ook samenkomen.
Iets met zwaartekracht enzo.quote:
Kijken naar het massamiddelpunt van het systeem (de 2 auto's)?quote:
Wanneer 2 auto's op elkaar knallen met elk 100km/uur is de impact minder groot dan wannneer eentje 150 rijdt en de ander 50, of wanneer eentje stilstaat en de ander 200.
Maar kun je vanuit de speciale relativiteitstheorie niet stellen dat de waarnemer in een van de auto's die 100 rijdt in zijn eigen referentiestelsel stilstaat? En dat hij de ander met 200 ziet rijden?
Maar qua kinetische energie klopt dit niet. Kortom, waarop bepalen wij het stelsel dat in rust is. Is het puur vanuit de aarde bekeken? Dit is toch in 'strijd' met de SRT:?
Wie zegt dat we leven in een 3-dimensionale ruimte?quote:
Misschien een beetje een aparte vraag hoor. :p Ik interesseer me heel erg in natuurkunde en ben bezig met een HBO-opleiding met oa natuurkunde, maar waarom leven we in een 3-dimensionale ruimte en niet een 4 of hoger dimensionale ruimte? Waarom zijn die hogere dimensies eigenlijk opgekrult op kwantumschaal??
Waarom nemen wij maar 3 dimensies waar? (x,y,z). waarom zijn die overige dimensies opgekruld op kwantumschaal? ( wat ik uit vele documantaires, boeken etc. concludeer ) :pquote:
[..]
Wie zegt dat we leven in een 3-dimensionale ruimte?
er zit geen verschil in impact tussen je voorbeeldenquote:
Wanneer 2 auto's op elkaar knallen met elk 100km/uur is de impact minder groot dan wannneer eentje 150 rijdt en de ander 50, of wanneer eentje stilstaat en de ander 200.
Maar kun je vanuit de speciale relativiteitstheorie niet stellen dat de waarnemer in een van de auto's die 100 rijdt in zijn eigen referentiestelsel stilstaat? En dat hij de ander met 200 ziet rijden?
Maar qua kinetische energie klopt dit niet. Kortom, waarop bepalen wij het stelsel dat in rust is. Is het puur vanuit de aarde bekeken? Dit is toch in 'strijd' met de SRT:?
Niet? De kinetische energie van een auto die 200 rijdt is toch groter dan de kinetische energie van beide auto's die 100 rijden opgeteld?quote:
[..]
er zit geen verschil in impact tussen je voorbeelden
Oh ja?quote:
[..]
Niet? De kinetische energie van een auto die 200 rijdt is toch groter dan de kinetische energie van beide auto's die 100 rijden opgeteld?
Ja?quote:
Je neemt ook tijd waar, das vier.quote:
[..]
Waarom nemen wij maar 3 dimensies waar? (x,y,z). waarom zijn die overige dimensies opgekruld op kwantumschaal? ( wat ik uit vele documantaires, boeken etc. concludeer ) :p
Volgens mij niet.quote:
Ekin=1/2mv2quote:
Die verdubbeling van de snelheid zorgt voor een viervoudiging van de Ekin
Nee, dat heeft een hele andere reden.quote:
[..]
Is dat de reden waarom wormholes mogelijk kunnen bestaan?
Wanneer je ruimtetijd bekijkt in de ART, dan wil je coordinaten gebruiken die op een zo groot mogelijk ruimtetijdgebied toepasbaar zijn. Dat coordinaten "beperkt" bruikbaar zijn, kun je b.v. zien bij pool of bol-coordinaten in de vlakke ruimte: wanneer je voor de straal r de waarde r=0 neemt, dan referen alle hoeken naar hetzelfde punt. Terwijl coordinaten nou juist bedoeld zijn als labeltjes die voor verschillende waarden verschillende punten aangeven! Het punt r=0 is dus problematisch, en wordt niet "gedekt" door je coordinaten. Wanneer je dit punt wilt meenemen in je berekeningen, dan zul je andere coordinaten moeten gebruiken, wat natuurlijk geen probleem is.
Voor zwarte gaten heb je een soortgelijk fenomeen. Bolcoordinaten zorgen ervoor dat je denkt dat er op de Schwarzschildstraal r=2M iets heel bijzonders gebeurt; de metriek blaast daar op. Echter, zoiets noemen we een "coordinatensingulariteit" en is gelijk aan het voorbeeld wat ik zonet besprak voor het geval r=0. Wanneer je andere coordinaten kiest, zul je zien dat deze coordinatensingulariteit verdwijnt. Een waarnemer die langs die waarnemershorizon scheert merkt niets bijzonders op de waarnemershorizon (in tegenstelling tot een waarnemer buiten het zwarte gat, die zal zien dat de tijd daar ophoudt te bestaan en licht niet voorbij de horizon kan; maar dat ligt aan de waarnemer, en dus aan de coordinaten!). *
De manier om dit te doen, en zodanig zo'n groot mogelijk gebied van de ruimtetijd waarin zich een zwart gat bevindt te beschrijven, noemen we een analytische extentie.
Wanneer je dit nou doet, dan zul je zien dat zo'n extentie je als oplossing voor je ruimtetijd twee gebieden geeft die vrijwel identiek lijken, en die "verbonden" kunnen zijn. Dat is een eerste hint voor een wormgat. Het ene gebied bevat we een "zwart gat", het andere gebied een "wit gat".
Dit is in het kort een theoretische motivatie voor het verschijnsel "wormgat"
* Merk trouwens op dat voor een zwart gat de singulariteit ligt op het punt r=0. In tegenstelling tot ons vorige voorbeeld van de vlakke ruimte, is voor een zwart gat het punt r=0 geen coordinatensingulariteit meer; het probleem dat hier dingen opblazen kun je niet oplossen door andere coordinaten te kiezen! Dat betekent dat elke waarnemer zal meten dat in dit punt de zaken opblazen, en dit noemen we een "fysische singulariteit". Het is een punt waar de ART domweg niet meer geldig is, en het punt behoort ook niet tot de ruimtetijd.
De ruimtetijd expansie gebeurt op de schaal van tientallen/honderden miljoenen lichtjaren. De melkweg en het andromedastelsen zo'n twee miljoen lichtjaar verwijdert. De onderlinge snelheid wordt dus bepaald door hun onderlinge aantrekking en de uitdijing van de ruimtetijd tussen de twee stelsels. Bij deze onderlinge afstand is echter de onderlinge aantrekking groter, en dus komen ze op elkaar afquote:
Op Ned3 nu DWDD University presents: De oerknal door Robert Dijkgraaf.
Volgens mij spreekt hij zich zojuist tegen. In het begin zei hij dat ons sterrenstelsel en het dichtstbij zijnde stelsel (Andromeda nevel) over miljoenen jaren in elkaar opgaan.
Maar later zei hij dat de sterrenstelsels verder uit elkaar worden gedreven omdat de ruimte uitdijt.
Maakt hij nu een fout of begreep ik hem verkeerd?
Zie, nooit te oud zijn om even de binas na te slaan.quote:
[..]
Ekin=1/2mv2
Die verdubbeling van de snelheid zorgt voor een viervoudiging van de Ekin
Als we snaartheorie mogen geloven zijn er 10 of 11 dimensies. Dat is ook gelijk de enige theorie die het aantal ruimtetijd dimensies voorspelt. In de algemene rel.theorie bijvoorbeeld neem je het domweg aan. Wat overigens mensen niet belemmert om b.v. algemene rel.theorie te beschrijven in 3 ruimtetijd dimensies.quote:
Misschien een beetje een aparte vraag hoor. :p Ik interesseer me heel erg in natuurkunde en ben bezig met een HBO-opleiding met oa natuurkunde, maar waarom leven we in een 3-dimensionale ruimte en niet een 4 of hoger dimensionale ruimte? Waarom zijn die hogere dimensies eigenlijk opgekrult op kwantumschaal??
Echter, op "macroscopische schaal" lijkt het alsof we in 3 ruimtelijke dimensies leven, dus extra dimensies moeten opgekruld (gecompactificeerd) zijn. Een echt goede theoretische reden is hiervoor nog niet, ook niet in snaartheorie. Dat is ook gelijk een "probleem": het blijkt een enorme puzzel te zijn hoe je precies van 10 naar 4 dimensies kunt gaan, aangezien de mogelijkheden legio zijn. Er is (nog) geen mechanisme bekend wat de ene mogelijkheid boven de andere verkiest. Sommige mensen vinden dat juist prima, zoals Bert Schellekens.
Het feit dat we heel lang geloofd hebben dat er slechts 3 ruimtelijke dimensies zijn, kan een artefact zijn van het feit dat op bepaalde lengteschalen leven. Dat zegt natuurlijk weinig, zoals b.v. de algemene rel.theorie en de QM hebben aangetoond de afgelopen eeuw.
het gaat om de hoeveelheid kinetisch energie die vrijkomt niet om de energie die potentieel vrij kan komen.quote:
[..]
Niet? De kinetische energie van een auto die 200 rijdt is toch groter dan de kinetische energie van beide auto's die 100 rijden opgeteld?
Als een object vertraagt van 100 km/u naar 0 komt er evenveel energie vrij als bij een object wat vertraagt van 150 km/u naar 50 km/u.
Maar als een auto met 200 tegen een muur aanrijdt dan is de hoeveelheid kinetische energie die vrijkomt groter dan wanneer 2 auto's met 100 tegen elkaar aanrijden.quote:
[..]
het gaat om de hoeveelheid kinetisch energie die vrijkomt niet om de energie die potentieel vrij kan komen.
Als een object vertraagt van 100 km/u naar 0 komt er evenveel energie vrij als bij een object wat vertraagt van 150 km/u naar 50 km/u.
Zie b.v. ook dit topic op physicsforums.quote:
[..]
Maar als een auto met 200 tegen een muur aanrijdt dan is de hoeveelheid kinetische energie die vrijkomt groter dan wanneer 2 auto's met 100 tegen elkaar aanrijden.
Thnx, maar de oorspronkelijke vraag ging met name om of die twee gevallen niet identiek zijn.quote:
[..]
Zie b.v. ook dit topic op physicsforums.
Immers, de bestuurder van een auto die 100 rijdt kan stellen dat hij stil staat en de andere met 200 op hem afkomt. Dus vergelijkbaar met een auto die met 200 tegen een stilstaande auto of muur rijdt. Maar de energieën zijn wel verschillend. Heeft dit te maken met (in)variantie en de gekozen intertiaalstelsels?
Bij twee exact gelijke auto's zal in dat geval bij auto 1 de snelheid van 200 naar 100 gaan en de snelheid van auto 2 van 0 naar -100.quote:Op zaterdag 10 november 2012 11:08 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Thnx, maar de oorspronkelijke vraag ging met name om of die twee gevallen niet identiek zijn.
Immers, de bestuurder van een auto die 100 rijdt kan stellen dat hij stil staat en de andere met 200 op hem afkomt. Dus vergelijkbaar met een auto die met 200 tegen een stilstaande auto of muur rijdt. Maar de energieën zijn wel verschillend. Heeft dit te maken met (in)variantie en de gekozen intertiaalstelsels?
De energie die dan vrijkomt is niet die van 1 auto die met 200 op een muur knalt maar de energie van 2 auto's die met 100km/u op een muur botsen.
Door te kijken naar de verandering van de snelheid van beide objecten maakt het niet uit vanuit welk perspectief je het bekijkt
Ekin=1/2M*V2 geld alleen als een object een muur of de grond raakt en meteen stilstaat anders is het
Ekin=1/2M*(V1-V2)2
Stom, wet van behoud van impuls idd. De stilstaande auto wordt natuurlijk afgeschoten met 100.quote:
[..]
Bij twee exact gelijke auto's zal in dat geval bij auto 1 de snelheid van 200 naar 100 gaan en de snelheid van auto 2 van 0 naar -100.
De energie die dan vrijkomt is niet die van 1 auto die met 200 op een muur knalt maar de energie van 2 auto's die met 100km/u op een muur botsen.
Door te kijken naar de verandering van de snelheid van beide objecten maakt het niet uit vanuit welk perspectief je het bekijkt
Thnx.
Ja. Kinetische energie wordt (niet-rel.) gegeven door het kwadraat van de snelheid. Snelheid is waarnemersafhankelijk. Dus de kinetische energie is geen scalair.quote:
[..]
Thnx, maar de oorspronkelijke vraag ging met name om of die twee gevallen niet identiek zijn.
Immers, de bestuurder van een auto die 100 rijdt kan stellen dat hij stil staat en de andere met 200 op hem afkomt. Dus vergelijkbaar met een auto die met 200 tegen een stilstaande auto of muur rijdt. Maar de energieën zijn wel verschillend. Heeft dit te maken met (in)variantie en de gekozen intertiaalstelsels?
Als ik meereis met een object meet ik dat dat object geen kinetische energie heeft, dat lijkt me duidelijk. Echter, de totale energie en impuls tijdens een botsing is behouden in alle inertiaalstelsels.
Het is een vrij directe consequentie van de manier waarop je met kwantummechanica toestanden beschrijft. Het heeft te maken met het feit dat voor de meting een systeem zich in superpositie bevindt. Als zo'n systeem dan bijvoorbeeld vervalt in twee subsystemen (b.v., 1 deeltje vervalt in 2 deeltjes) dan zeggen behoudswetten dat bepaalde grootheden van deze subsystemen gerelateerd zijn.In klassiek mechanica heb je zoiets niet, omdat de meting niet de toestand bepaalt. In de QM is dit wel zo: een meting laat je systeem van superpositie in een zgn. "eigentoestand van de desbetreffende grootheid" vervallen.
Ja oke, maar ik bedoel wat concreter. Hoe het kan dat deeltjes elkaar onmiddelijk beinvloeden om lichtjaren afstand. Of is dat niet in normale taal te beschrijven?quote:
t is een vrij directe consequentie van de manier waarop je met kwantummechanica toestanden beschrijft. Het heeft te maken met het feit dat voor de meting een systeem zich in superpositie b
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.quote:
[..]
Ja oke, maar ik bedoel wat concreter. Hoe het kan dat deeltjes elkaar onmiddelijk beinvloeden om lichtjaren afstand. Of is dat niet in normale taal te beschrijven?
Stel, ik doe een blauwe knikker en een rode knikker elk in een doos. Ik geef jou een doos mee, en ik neem de andere doos mee, en we gaan 10 lichtjaar uit elkaar. Ik open mijn doos, en zie een rode knikker. Dan weet ik instantaan dat jij de blauwe knikker hebt. Andersom net zo goed, natuurlijk. Daar vinden we niks geks aan, en we nemen aan dat ik de hele tijd al de rode knikker had, en jij de blauwe.
Volgens het QM-equivalent van dit experiment echter zitten in onze dozen een superpositie van rood en blauw. Zolang ik de doos niet open, gebeurt er niks. Pas als ik de doos open, vervalt het systeem van superpositie naar rood of blauw. En weet ik plotseling dat de kans om bij jou de andere kleur te vinden, 100% is: ik heb met mijn meting jouw systeem, 10 lichtjaar verderop, ook laten vervallen!
Kwantumverstrengeling komt dus omdat er voor de meting volgens de QM geen eenduidige toestand is zoals in het klassieke geval, maar een superpositie. De ultieme reden is dus de statistische beschrijving van de QM (tegenover een deterministische beschrijving in de klassieke fysica)
Aha!quote:
[..]
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.
Stel, ik doe een blauwe knikker en een rode knikker elk in een doos. Ik geef jou een doos mee, en ik neem de andere doos mee, en we gaan 10 lichtjaar uit elkaar. Ik open mijn doos, en zie een rode knikker. Dan weet ik instantaan dat jij de blauwe knikker hebt. Andersom net zo goed, natuurlijk. Daar vinden we niks geks aan, en we nemen aan dat ik de hele tijd al de rode knikker had, en jij de blauwe.
Volgens het QM-equivalent van dit experiment echter zitten in onze dozen een superpositie van rood en blauw. Zolang ik de doos niet open, gebeurt er niks. Pas als ik de doos open, vervalt het systeem van superpositie naar rood of blauw. En weet ik plotseling dat de kans om bij jou de andere kleur te vinden, 100% is: ik heb met mijn meting jouw systeem, 10 lichtjaar verderop, ook laten vervallen!
Kwantumverstrengeling komt dus omdat er voor de meting volgens de QM geen eenduidige toestand is zoals in het klassieke geval, maar een superpositie. De ultieme reden is dus de statistische beschrijving van de QM (tegenover een deterministische beschrijving in de klassieke fysica)
bazenuitlegquote:
[..]
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.
Stel, ik doe een blauwe knikker en een rode knikker elk in een doos. Ik geef jou een doos mee, en ik neem de andere doos mee, en we gaan 10 lichtjaar uit elkaar. Ik open mijn doos, en zie een rode knikker. Dan weet ik instantaan dat jij de blauwe knikker hebt. Andersom net zo goed, natuurlijk. Daar vinden we niks geks aan, en we nemen aan dat ik de hele tijd al de rode knikker had, en jij de blauwe.
Volgens het QM-equivalent van dit experiment echter zitten in onze dozen een superpositie van rood en blauw. Zolang ik de doos niet open, gebeurt er niks. Pas als ik de doos open, vervalt het systeem van superpositie naar rood of blauw. En weet ik plotseling dat de kans om bij jou de andere kleur te vinden, 100% is: ik heb met mijn meting jouw systeem, 10 lichtjaar verderop, ook laten vervallen!
Kwantumverstrengeling komt dus omdat er voor de meting volgens de QM geen eenduidige toestand is zoals in het klassieke geval, maar een superpositie. De ultieme reden is dus de statistische beschrijving van de QM (tegenover een deterministische beschrijving in de klassieke fysica)
Blijft alleen de vraag hoe je dan weet welke twee deeltjes bij elkaar horen
.Het gaat hier om b.v. 1 deeltje wat uiteenvalt in 2 deeltjes. Net zoals de kleuren van de knikkers gerelateerd zijn, zijn grootheden zoals energie en impuls van de 2 deeltjes gerelateerd door behoudswetten.quote:
bazenuitleg
Blijft alleen de vraag hoe je dan weet welke twee deeltjes bij elkaar horen
Ja maar ik bedoel, stel dat je dit zou gebruiken voor communicatie. Ik beïnvloed deeltje A1 waardoor het zeg maar een bitje verstuurt naar de ontvangende zijde A2. Hoe weet je aan de andere kant welk deeltje nou precies A2 is, in plaats van deeltje B of C?quote:
[..]
Het gaat hier om b.v. 1 deeltje wat uiteenvalt in 2 deeltjes. Net zoals de kleuren van de knikkers gerelateerd zijn, zijn grootheden zoals energie en impuls van de 2 deeltjes gerelateerd door behoudswetten.
En zijn die deeltjes verplaatsbaar? Kan ik zegmaar een deeltje A2 van mijn werk mee naar huis nemen in een of andere doos, waardoor ik vanaf huis verder kan communiceren? Of is dit veel te simpel gedacht en absoluut onmogelijk?
Dit soort experimenten worden in vacua uitgevoerd, waardoor je deeltjes makkelijker kunt traceren. Anders heb je een probleem natuurlijk; dan weet je idd niet of het deeltje A2 of B of C isquote:
[..]
Ja maar ik bedoel, stel dat je dit zou gebruiken voor communicatie. Ik beïnvloed deeltje A1 waardoor het zeg maar een bitje verstuurt naar de ontvangende zijde A2. Hoe weet je aan de andere kant welk deeltje nou precies A2 is, in plaats van deeltje B of C?
Zolang je het systeem niet verstoort en het in de superpositie blijft, kan dat, maar dat zijn technische aspecten die ik niet goed ken. Je zou es op "decoherence" kunnen googlenquote:En zijn die deeltjes verplaatsbaar? Kan ik zegmaar een deeltje A2 van mijn werk mee naar huis nemen in een of andere doos, waardoor ik vanaf huis verder kan communiceren? Of is dit veel te simpel gedacht en absoluut onmogelijk?
quote:
[..]
Dit soort experimenten worden in vacua uitgevoerd, waardoor je deeltjes makkelijker kunt traceren. Anders heb je een probleem natuurlijk; dan weet je idd niet of het deeltje A2 of B of C is
[..]
Zolang je het systeem niet verstoort en het in de superpositie blijft, kan dat, maar dat zijn technische aspecten die ik niet goed ken. Je zou es op "decoherence" kunnen googlen
Verstrengeling kan niet gebruikt worden voor (sneller dan licht) communicatie. Het resultaat van een meting is niet te voorspellen of te beinvloeden. Het is als een munt opgooien, je krijgt een willekeurige reeks van kruis of munt, maakt niet uit dat de "ontvanger" telkens het tegengestelde resultaat krijgt, het blijft een willekeurige reeks. Zie No-communication theoremquote:
[..]
Ja maar ik bedoel, stel dat je dit zou gebruiken voor communicatie. Ik beïnvloed deeltje A1 waardoor het zeg maar een bitje verstuurt naar de ontvangende zijde A2. Hoe weet je aan de andere kant welk deeltje nou precies A2 is, in plaats van deeltje B of C?
En zijn die deeltjes verplaatsbaar? Kan ik zegmaar een deeltje A2 van mijn werk mee naar huis nemen in een of andere doos, waardoor ik vanaf huis verder kan communiceren? Of is dit veel te simpel gedacht en absoluut onmogelijk?
He da's wel jammerquote:
[..]
Verstrengeling kan niet gebruikt worden voor (sneller dan licht) communicatie. Het resultaat van een meting is niet te voorspellen of te beinvloeden. Het is als een munt opgooien, je krijgt een willekeurige reeks van kruis of munt, maakt niet uit dat de "ontvanger" telkens het tegengestelde resultaat krijgt, het blijft een willekeurige reeks. Zie No-communication theorem
. In de Mass Effect gamereeks kan het nochtans wel .Veroorzaakt dit golven in het zwaartekrachtveld? Ik kan mij voorstellen dat de aarde direct wordt "aangezogen" naar het gebied waar de maan zich bevond, net zoals een bal in de branding van een zee wordt aangezogen voordat er een golf aan komt, en na 1,3 seconden (afstand tussen maan en aarde in lichtseconden) het hoogtepunt van de zwaartekrachtsgolf de aarde heeft bereikt waardoor deze ingezette beweging weer verdwijnt en de aarde zijn oorspronkelijke snelheid weer aanneemt. Dit heeft wel als gevolg dat de dag langer duurt, tijd is uitgerekt. Klopt dit of werkt het totaal anders?
Naief zou je zeggen dat na 1,nogwat seconde de aarde het gemis van de maan pas zou merken, en dat het massamiddelpunt van het systeem een beetje zou veranderen waardoor de aarde wat zou kunnen gaan schommelen.
In dat geval heb je wel een medium te pakken waarin informatie sneller dan het licht (1,3 lichtseconden) kan reizen
De informatie dat er even verderop een maan zweeft is al op de aarde aanwezig voordat het licht van de maan ons bereikt heeft.[ Bericht 5% gewijzigd door Robus op 18-11-2012 03:54:44 ]
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
Is het tegenwoordig niet zo dat sigaretten uit zichzelf uitgaan? Was dat niet verplicht geworden?quote:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
Overigens denk ik zelf in de rechtse positie.
De rechtse waarschijnlijk, hete gassen stijgen, dus wordt in de rechtse stand de meeste warmte doorgegeven aan nog niet verbrand materiaal. Maar wil je zeker zijn, dan kost het je slechts drie sigaretten om erachter te komen.quote:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
Dat plaatje klopt niks vanquote:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
Neem een stel sigaretten en ga experimenterenquote:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
Wat zuigt die planeten dan naar binnen? Als de zon "vingerknip" weg is dan is de zwaartekracht weg.quote:
De zwaartekrachtsgolf zelf hoeft niet sneller dan licht te gaan op die manier. Wanneer je de zon spontaan weg zou nemen dan kunnen alle planeten in een baan om de zon misschien ook eerst (direct) naar binnen worden gezogen (de binnenste planeten het snelst). De lege ruimte waar de zon eerst stond wordt direct opgevuld met het alom aanwezige zwaartekrachtsveld en sleurt planeten in die beweging mee. Eerst is er een (directe) negatieve stroming van zwaartekracht, gevolgd door een tegengestelde golf die de versnelling weer ongedaan maakt. Een soort vertraagd implosie - explosie effect.
Bij Newton trekken massa's elkaar aan en zou bij het verdwijnen van de zon de aarde metaan uit zijn baan vliegen.quote:
[..]
Wat zuigt die planeten dan naar binnen? Als de zon "vingerknip" weg is dan is de zwaartekracht weg.
Maar bij Einstein trekken massa's elkaar niet aan maar vervormt een massa de ruimte en volgen objecten de kromming van de ruimte die daardoor wordt veroorzaakt.
Die kromming verdwijnt niet ineens als de bron verdwijnt, dus blijft de aarde die kromming volgen tot het moment dat de zwaartekrachtgolf veroorzaakt door het verdwijnen van de zon hier aankomt en de ruimte zijn nieuwe kromming aanneemt.
Als je op straat een dode vrouw vindt met 11 vingerafdrukken in haar nek weet je al een hoop, maar hoe komen ze in godsnaam op 11 dimensies als men niet eens begrijpt hoe dat kan of waar ze zijn
[ Bericht 57% gewijzigd door Parafernalia op 04-04-2013 12:22:45 ]
Klopt, maar als de zon ineens verdwijnt vliegt de Aarde niet ineens naar het voormalige middelpunt van de zon. Hij zal dezelfde beweging maken als ie altijd al deed, alleen zal deze beweging steeds minder snel gaat totdat hij uit zijn baan vliegt. Als de Aarde naar binnen gezogen zou worden zoals Robus beweerde, waarom gebeurt dat dan niet als de zon er nog wel is? Zodra een zwaartekrachtveld verdwijnt zal een andere massa zich juist van het voormalige zwaartekrachtsveld verwijderen. De massa heeft, doordat deze werd aangetrokken door de andere massa, een snelheid gekregen en zal om de andere massa heen draaien totdat deze massa er niet meer is. Als die massa verdwijnt zal ook de aantrekking verdwijnen en zal de nog bestaande massa in een rechte baan verder gaan, wat dus betekent dat deze zich van de voormalige massa verwijdert.quote:
Bij Newton trekken massa's elkaar aan en zou bij het verdwijnen van de zon de aarde metaan uit zijn baan vliegen.
Maar bij Einstein trekken massa's elkaar niet aan maar vervormt een massa de ruimte en volgen objecten de kromming van de ruimte die daardoor wordt veroorzaakt.
Die kromming verdwijnt niet ineens als de bron verdwijnt, dus blijft de aarde die kromming volgen tot het moment dat de zwaartekrachtgolf veroorzaakt door het verdwijnen van de zon hier aankomt en de ruimte zijn nieuwe kromming aanneemt.
Om de theorie kloppend te krijgen zijn er 11 dimensies nodig. Als er minder dimensies zijn, kloppen de formules niet maar in 11 dimensies (of nog meer zelfs dacht ik) wel. Een voorbeeld:quote:
Ze zeggen altijd dat stringtheorie 'voorspelt' dat er 11 dimensies zijn. Maar hoezo dan? Hoe komen ze daar dan bij?
Als je op straat een dode vrouw vindt met 11 vingerafdrukken in haar nek weet je al een hoop, maar hoe komen ze in godsnaam op 11 dimensies als men niet eens begrijpt hoe dat kan of waar ze zijn
Stel je hebt een tweedimensionaal wezen, zoals een stripfiguur en hij wil het gewicht van een object (een massieve, homogene kubus) in zijn wereld berekenen. Hij istweedimensionaal dus hij ziet dit object als een vierkant.
Hij heeft van dit object een stuk af gehaald, wat nu een ander object (object 2) is met dezelfde lengte-breedte verhouding als het grote object.
Wat hij niet weet is dat dit eigenlijk een driedimensionaal object is. Toen hij een stuk van het object af haalde, bleef de hoogte van het object gelijk aan de originele kubus. Het nieuwe object is dus een kubus die in de hoogte uitgerekt is.
Hij weegt nu het kleine object apart en het grote object met het kleine samen (om het originele object te krijgen). Het kleine object, wat in zowel de lengte als in de breedte de helft van de afmetingen van het originele object had, heeft een oppervlakte van 25% van het origineel (0.5*0.5). Dit zou dus betekenen dat het kleine object ook een gewicht moet hebben dat 25% is van het origineel, aangezien de stripfiguur in 2 dimensies denkt en niet weet dat de objecten in drie dimensies niet gelijk zijn en deze berekening dus niet klopt.
Hij heeft beide objecten nu dus gewogen en wat blijkt? Het kleine object weegt meer dan 25% van het originele object. Dit kan echter alleen als er in de berekening rekening gehouden wordt met 3 dimensies in plaats van 2. Hij kan deze dimensie dus niet direct waarnemen, maar door berekeningen kan hij wel laten zien dat deze bestaat.
quote:
[..]
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.
Stel, ik doe een blauwe knikker en een rode knikker elk in een doos. Ik geef jou een doos mee, en ik neem de andere doos mee, en we gaan 10 lichtjaar uit elkaar. Ik open mijn doos, en zie een rode knikker. Dan weet ik instantaan dat jij de blauwe knikker hebt. Andersom net zo goed, natuurlijk. Daar vinden we niks geks aan, en we nemen aan dat ik de hele tijd al de rode knikker had, en jij de blauwe.
Volgens het QM-equivalent van dit experiment echter zitten in onze dozen een superpositie van rood en blauw. Zolang ik de doos niet open, gebeurt er niks. Pas als ik de doos open, vervalt het systeem van superpositie naar rood of blauw. En weet ik plotseling dat de kans om bij jou de andere kleur te vinden, 100% is: ik heb met mijn meting jouw systeem, 10 lichtjaar verderop, ook laten vervallen!
Kwantumverstrengeling komt dus omdat er voor de meting volgens de QM geen eenduidige toestand is zoals in het klassieke geval, maar een superpositie. De ultieme reden is dus de statistische beschrijving van de QM (tegenover een deterministische beschrijving in de klassieke fysica)
Misschien snap ik je uitleg niet helemaal, maar het gewicht van het kleine object is volgens mij wel degelijk 25% van het gewicht van het originele object?quote:Op donderdag 4 april 2013 13:11 schreef Devolution het volgende:
[..]
Om de theorie kloppend te krijgen zijn er 11 dimensies nodig. Als er minder dimensies zijn, kloppen de formules niet maar in 11 dimensies (of nog meer zelfs dacht ik) wel. Een voorbeeld:
Stel je hebt een tweedimensionaal wezen, zoals een stripfiguur en hij wil het gewicht van een object (een massieve, homogene kubus) in zijn wereld berekenen. Hij istweedimensionaal dus hij ziet dit object als een vierkant.
[ afbeelding ]
Hij heeft van dit object een stuk af gehaald, wat nu een ander object (object 2) is met dezelfde lengte-breedte verhouding als het grote object.
[ afbeelding ]
Wat hij niet weet is dat dit eigenlijk een driedimensionaal object is. Toen hij een stuk van het object af haalde, bleef de hoogte van het object gelijk aan de originele kubus. Het nieuwe object is dus een kubus die in de hoogte uitgerekt is.
Hij weegt nu het kleine object apart en het grote object met het kleine samen (om het originele object te krijgen). Het kleine object, wat in zowel de lengte als in de breedte de helft van de afmetingen van het originele object had, heeft een oppervlakte van 25% van het origineel (0.5*0.5). Dit zou dus betekenen dat het kleine object ook een gewicht moet hebben dat 25% is van het origineel, aangezien de stripfiguur in 2 dimensies denkt en niet weet dat de objecten in drie dimensies niet gelijk zijn en deze berekening dus niet klopt.
Hij heeft beide objecten nu dus gewogen en wat blijkt? Het kleine object weegt meer dan 25% van het originele object. Dit kan echter alleen als er in de berekening rekening gehouden wordt met 3 dimensies in plaats van 2. Hij kan deze dimensie dus niet direct waarnemen, maar door berekeningen kan hij wel laten zien dat deze bestaat.
Wat zou er gebeuren als een mens door een zwart gat word opgeslokt?
Hele mooie, dank!quote:
[..]
Klopt, maar als de zon ineens verdwijnt vliegt de Aarde niet ineens naar het voormalige middelpunt van de zon. Hij zal dezelfde beweging maken als ie altijd al deed, alleen zal deze beweging steeds minder snel gaat totdat hij uit zijn baan vliegt. Als de Aarde naar binnen gezogen zou worden zoals Robus beweerde, waarom gebeurt dat dan niet als de zon er nog wel is? Zodra een zwaartekrachtveld verdwijnt zal een andere massa zich juist van het voormalige zwaartekrachtsveld verwijderen. De massa heeft, doordat deze werd aangetrokken door de andere massa, een snelheid gekregen en zal om de andere massa heen draaien totdat deze massa er niet meer is. Als die massa verdwijnt zal ook de aantrekking verdwijnen en zal de nog bestaande massa in een rechte baan verder gaan, wat dus betekent dat deze zich van de voormalige massa verwijdert.
[..]
Om de theorie kloppend te krijgen zijn er 11 dimensies nodig. Als er minder dimensies zijn, kloppen de formules niet maar in 11 dimensies (of nog meer zelfs dacht ik) wel. Een voorbeeld:
Stel je hebt een tweedimensionaal wezen, zoals een stripfiguur en hij wil het gewicht van een object (een massieve, homogene kubus) in zijn wereld berekenen. Hij istweedimensionaal dus hij ziet dit object als een vierkant.
[ afbeelding ]
Hij heeft van dit object een stuk af gehaald, wat nu een ander object (object 2) is met dezelfde lengte-breedte verhouding als het grote object.
[ afbeelding ]
Wat hij niet weet is dat dit eigenlijk een driedimensionaal object is. Toen hij een stuk van het object af haalde, bleef de hoogte van het object gelijk aan de originele kubus. Het nieuwe object is dus een kubus die in de hoogte uitgerekt is.
Hij weegt nu het kleine object apart en het grote object met het kleine samen (om het originele object te krijgen). Het kleine object, wat in zowel de lengte als in de breedte de helft van de afmetingen van het originele object had, heeft een oppervlakte van 25% van het origineel (0.5*0.5). Dit zou dus betekenen dat het kleine object ook een gewicht moet hebben dat 25% is van het origineel, aangezien de stripfiguur in 2 dimensies denkt en niet weet dat de objecten in drie dimensies niet gelijk zijn en deze berekening dus niet klopt.
Hij heeft beide objecten nu dus gewogen en wat blijkt? Het kleine object weegt meer dan 25% van het originele object. Dit kan echter alleen als er in de berekening rekening gehouden wordt met 3 dimensies in plaats van 2. Hij kan deze dimensie dus niet direct waarnemen, maar door berekeningen kan hij wel laten zien dat deze bestaat.
Niet als het kleiner object ook een kubus (wat 2de pesoontje dus niet kan zien) dan is het kleinere object 12,5% van het gewicht. Het deduceren van de dimensionaliteit blijft hetzelfde. (met andere woorden de theoretische formules kloppen alleen in en 11 dimensionale omgeving)quote:
[..]
Misschien snap ik je uitleg niet helemaal, maar het gewicht van het kleine object is volgens mij wel degelijk 25% van het gewicht van het originele object?
Waarom zou de aarde überhaupt naar het punt van de voormalige zon toevliegen? Het lijkt me dat de aarde z'n circelbaan verlaat en een rechte lijn gaat volgen omdat de zon de aardbaan niet meer afbuigt.quote:
[..]
Klopt, maar als de zon ineens verdwijnt vliegt de Aarde niet ineens naar het voormalige middelpunt van de zon. Hij zal dezelfde beweging maken als ie altijd al deed, alleen zal deze beweging steeds minder snel gaat totdat hij uit zijn baan vliegt. Als de Aarde naar binnen gezogen zou worden zoals Robus beweerde, waarom gebeurt dat dan niet als de zon er nog wel is? Zodra een zwaartekrachtveld verdwijnt zal een andere massa zich juist van het voormalige zwaartekrachtsveld verwijderen. De massa heeft, doordat deze werd aangetrokken door de andere massa, een snelheid gekregen en zal om de andere massa heen draaien totdat deze massa er niet meer is. Als die massa verdwijnt zal ook de aantrekking verdwijnen en zal de nog bestaande massa in een rechte baan verder gaan, wat dus betekent dat deze zich van de voormalige massa verwijdert.
Of dat dan na 8 minuten of onmiddenlijk is wil ik vanaf zijn maar rechtdoor gaat ie. denk ik.
Edit: wacht even, je zegt het zelfde.
geloof ikDie kromming heft zich vanaf het centrum met de snelheid van het licht op, de aarde blijft dus nog een minuut of 6 in haar baan, waarna ze rechtdoor gaat het voormalige zonnestelsel waarschijnlijk verlatend en bevriezend.quote:
[..]
Bij Newton trekken massa's elkaar aan en zou bij het verdwijnen van de zon de aarde metaan uit zijn baan vliegen.
Maar bij Einstein trekken massa's elkaar niet aan maar vervormt een massa de ruimte en volgen objecten de kromming van de ruimte die daardoor wordt veroorzaakt.
Die kromming verdwijnt niet ineens als de bron verdwijnt, dus blijft de aarde die kromming volgen tot het moment dat de zwaartekrachtgolf veroorzaakt door het verdwijnen van de zon hier aankomt en de ruimte zijn nieuwe kromming aanneemt.
Hoe dichter je bij de "rand" (event horizon) van het zwarte gat komt, hoe verder je uitgerekt wordt. Je beweegt steeds dichter naar het centrum van het zwarte gat en tegelijkertijd wordt de zwaartekracht steeds groter. Het uitrekken zal dus steeds sneller gaan en je verandert in een spaghettisliert die steeds langer wordt. Geen happy ending dusquote:
Misschien een domme vraag maar op internet vind ik het vaag..
Wat zou er gebeuren als een mens door een zwart gat word opgeslokt?
Bij een supermassief zwart gat kan je overleven tot voorbij de event horizon; bij kleinere haal je dat punt nietquote:Op donderdag 4 april 2013 21:31 schreef Devolution het volgende:
[..]
Hoe dichter je bij de "rand" (event horizon) van het zwarte gat komt, hoe verder je uitgerekt wordt. Je beweegt steeds dichter naar het centrum van het zwarte gat en tegelijkertijd wordt de zwaartekracht steeds groter. Het uitrekken zal dus steeds sneller gaan en je verandert in een spaghettisliert die steeds langer wordt. Geen happy ending dus
Ik denk omdat bij een supergroot gat het verloop van de zwaartekracht (de kromming) minder groot is, zodat de krachten op je lichaam minder verschillen van hoofd tot tenen.quote:
yep,quote:
[..]
Ik denk omdat bij een supergroot gat het verloop van de zwaartekracht (de kromming) minder groot is, zodat de krachten op je lichaam minder verschillen van hoofd tot tenen.
gravitatiekracht is evenredig met M*r-2. Dus Schwarzschild straal is evenredig met M1/2.
Getijdeneffect is evenredig met de gradient ( ie afgeleide ) van gravitatiekracht. maw evenredig met M*r-3. Dus de "kritieke" afstand is evenredig met M1/3. Deze waarde stijgt minder snel dan de Schwarzschild straal.
Stel je maakt een onvoorstelbaar lang touw (van het sterkste materiaal dat er is, nanobuisjes (?)) enje maakt deze 1 lichtjaar lang midden in de ruimte met zo'n min mogelijk zwaartekracht in de buurt. Stel je trekt aan dat touw, dan zal dat aan de andere kant van het touw direct gemerkt worden, terwijl pas 1 jaar later gezien wordt dat er aan het touw getrokken wordt. Ga je dan een soort van sneller dan het licht?
En waar we het ook over hadden is de oerknal. Men zegt dat dit het begin was van alles, maar wat was daarvoor? Kan het zijn dat na de uitdijing van het heelal alles weer dmv zwaartekracht naar een centraal punt getrokken wordt tot de dichtheid en warmte zo hoog wordt dat je een nieuwe oerknal krijgt? Zoja, dan zou dat dus betekenen dat er voor de oerknal ook al wat was. Een soort cyclus zonder begin en eind? Als dat zo is, waar komt dan alle materie vandaan?
Heeft iemand hier misschien een antwoord op of weet iemand een goeie documentaire hierover?
De andere kant van het touw merkt het pas een jaar later.quote:
Gister met wat vrienden lopen filosoferen over van alles en nogwat en hier kwamen eigenlijk 2 grappige dingen naar boven.
Stel je maakt een onvoorstelbaar lang touw (van het sterkste materiaal dat er is, nanobuisjes (?)) enje maakt deze 1 lichtjaar lang midden in de ruimte met zo'n min mogelijk zwaartekracht in de buurt. Stel je trekt aan dat touw, dan zal dat aan de andere kant van het touw direct gemerkt worden, terwijl pas 1 jaar later gezien wordt dat er aan het touw getrokken wordt. Ga je dan een soort van sneller dan het licht?
Je zal het aan de andere kant niet direct merken, beweging van het touw zal zich als een longitudinale drukgolf voortplanten. Voor staal bvb is de snelheid van een longitudinale golf 5km/sec; de snelheid voor een transversale is 3.1 km/s; (de geluidssnelheid in staal ligt er tussenin: 4.5 km/s). Bij aardbevingen bvb zijn de p-waves veel sneller dan de s-waves.quote:
Gister met wat vrienden lopen filosoferen over van alles en nogwat en hier kwamen eigenlijk 2 grappige dingen naar boven.
Stel je maakt een onvoorstelbaar lang touw (van het sterkste materiaal dat er is, nanobuisjes (?)) enje maakt deze 1 lichtjaar lang midden in de ruimte met zo'n min mogelijk zwaartekracht in de buurt. Stel je trekt aan dat touw, dan zal dat aan de andere kant van het touw direct gemerkt worden, terwijl pas 1 jaar later gezien wordt dat er aan het touw getrokken wordt. Ga je dan een soort van sneller dan het licht?
Daar bestaan theoriën over, al is ideeën misschien een beter woord. We weten het niet, simpelweg. Penrose heeft een alternatief voor de inflatie voorgesteld, waarbij je sporen van voor de big bang zou kunnen zien in het huidige heelal: http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-11837869 past in zijn Conformal Cyclic Cosmology theorie die stelt dat het heelal eindigt met een nieuwe big bang..quote:En waar we het ook over hadden is de oerknal. Men zegt dat dit het begin was van alles, maar wat was daarvoor? Kan het zijn dat na de uitdijing van het heelal alles weer dmv zwaartekracht naar een centraal punt getrokken wordt tot de dichtheid en warmte zo hoog wordt dat je een nieuwe oerknal krijgt? Zoja, dan zou dat dus betekenen dat er voor de oerknal ook al wat was. Een soort cyclus zonder begin en eind? Als dat zo is, waar komt dan alle materie vandaan?
Heeft iemand hier misschien een antwoord op of weet iemand een goeie documentaire hierover?
Iemand anders goede bronnen?
Ik las laatst een artikel in de .... (hoe heet t nou weer) hoe dan ook:
Je leest daar: "toen dit licht vertrok waren er nog geen sterren (of planeten)"
Nu zijn sterren voor zover ik weet de enige dingen in het universum die licht geven. Wat heeft er dan voor gezorgd dat er al licht was vóór het ontstaan van sterren?
De oerknal, alleen was het heelal zo heet dat alle materie in een staat van plasma(elektronen zijn gescheiden van atoomkernen) was en dat is even doorzichtig als een muur. pas 380.000 jaar na de oerknal koelde het heelal af tot 3000K koud genoeg om complete atomen te vormen en werd het heelal doorzichtig en dat is het moment dat wij nu nog kunnen zienquote:
(dacht dat ik t onderstaande vandaag of gister al had gepost, maar kan t niet terugvinden, dus...)
Ik las laatst een artikel in de .... (hoe heet t nou weer) hoe dan ook:
[ afbeelding ]
Je leest daar: "toen dit licht vertrok waren er nog geen sterren (of planeten)"
Nu zijn sterren voor zover ik weet de enige dingen in het universum die licht geven. Wat heeft er dan voor gezorgd dat er al licht was vóór het ontstaan van sterren?
Hoe groot was het universum na die 380.000 jaar vraag ik me afquote:
[..]
De oerknal, alleen was het heelal zo heet dat alle materie in een staat van plasma(elektronen zijn gescheiden van atoomkernen) was en dat is even doorzichtig als een muur. pas 380.000 jaar na de oerknal koelde het heelal af tot 3000K koud genoeg om complete atomen te vormen en werd het heelal doorzichtig en dat is het moment dat wij nu nog kunnen zien
Dat is net zo makkelijk te beantwoorden als de vraag hoe groot is het universum nu.quote:
[..]
Hoe groot was het universum na die 380.000 jaar vraag ik me af
Dat licht zat dus als het waren opgesloten, maar het blijft dan wel bestaan? En zodra de omstandigheden het toelieten, ging dat licht er alsnog vandoor?quote:
[..]
De oerknal, alleen was het heelal zo heet dat alle materie in een staat van plasma(elektronen zijn gescheiden van atoomkernen) was en dat is even doorzichtig als een muur. pas 380.000 jaar na de oerknal koelde het heelal af tot 3000K koud genoeg om complete atomen te vormen en werd het heelal doorzichtig en dat is het moment dat wij nu nog kunnen zien
wat we waarnemen als licht zijn fotonen.quote:
[..]
Dat licht zat dus als het waren opgesloten, maar het blijft dan wel bestaan? En zodra de omstandigheden het toelieten, ging dat licht er alsnog vandoor?
fotonen ontstaan bijvoorbeeld als een elektron van een hoge energie staat terugvalt naar een lage energie staat.
De big bang heeft voor de energie gezorgd om onder andere elektronen in die hoge staat te krijgen zodat ze fotonen kunnen vrijgeven op het moment dat ze weer in hun lage stand terugvallen.
Foton verdwijnen weer als ze een ander deeltje raken, maar tijdens die 380.000 jaar verschijnen constant andere fotonen weer die voor korte of langere tijd in het plasma gevangen zitten.
Dus het grootste deel van het licht komt niet direct van de big bang op misschien een heel klein deel na, maar dat kan je niet zien omdat we enkel het moment kunnen zien waarop het heelal doorzichtig werd.
http://image.gsfc.nasa.gov/poetry/ask/a11354.htmlquote:How long does it take light to get out from the inside of the Sun?
According to the famous 'drunkard's walk' problem, the distance a drunk, making random left and right turns, gets from the lamp post is his typical step size times the square root of the number of steps he takes. For the sun, we know how far we want to go to get out....696,000 kilometers, we just need to know how far a photon travels between emission and absorption, and how long this step takes. This requires a bit of physics!
The interior of the sun is a seathing plasma with a central density of over 100 grams/cc. The atoms, mostly hydrogen, are fully stripped of electrons so that the particle density is 10^26 protons per cubic centimeter. That means that the typical distance between protons or electrons is about (10^26)^1/3 = 2 x 10^-9 centimeters. The actual 'mean free path' for radiation is closer to 1 centimeter after electromagnetic effects are included. Light travels this distance in about 3 x 10^-11 seconds. Very approximately, this means that to travel the radius of the Sun, a photon will have to take (696,000 kilometers/1 centimeter)^2 = 5 x 10^21 steps. This will take, 5x10^21 x 3 x10^-11 = 1.5 x 10^11 seconds or since there are 3.1 x 10^7 seconds in a year, you get about 4,000 years. Some textbooks refer to 'hundreds of thousands of years' or even 'several million years' depending on what is assumed for the mean free patch. Also, the interior of the sun is not at constant density so that the steps taken in the outer half of the sun are much larger than in the deep interior where the densities are highest. Note that if you estimate a value for the mean free path that is a factor of three smaller than 1 centimeter, the time increases a factor of 10!
Typical uncertainties based on 'order of magnitude' estimation can lead to travel times 100 times longer or more. Most astronomers are not too interested in this number and forgo trying to pin it down exactly because it does not impact any phenomena we measure with the exception of the properties of the core region right now. These estimates show that the emission of light at the surface can lag the production of light at the core by up to 1 million years.
The point of all this is that it takes a LONG time for light to leave the sun's interior!!
Omdat de schokgolf zich door het hele glas verplaatst, daarbij op spanningsvlakken en op de plekken waar de golfpieken elkaar raken het materiaal het niet aankan en barstquote:
Waarom valt een glas in duizenden stukjes als je het laat vallen, en breekt het niet in twee stukken ofzo? Wellicht heel simpel uit te leggen, maar ik kom er toch niet uit. Het maakt het ook altijd extra frustrerend als zulks plaatsvindt. :p
Zelfs hierop is nauwelijks te zien wat er precies gebeurt en waarom. Het glas lijkt nog steeds op alle plaatsen min of meer precies tegelijk te breken, van een schokgolf is niets te zien. (Hoewel dat plausibel klinkt.)quote:
Op Zo'n schokgolf gaat met de geluidssnelheid (~17 km/s in glas).. om 10cm af te leggen heeft het slechts 10/17000000 seconden, ofwel minder dan een microseconde nodig. Om dat te kunnen zien moet je filmen met meer dan een miljoen FPS ipv 7000 FPS. Gaat niet lukken, helaas.quote:
[..]
Zelfs hierop is nauwelijks te zien wat er precies gebeurt en waarom. Het glas lijkt nog steeds op alle plaatsen min of meer precies tegelijk te breken, van een schokgolf is niets te zien. (Hoewel dat plausibel klinkt.)
Maar je ziet wel goed hoe het glas bij impact al (bijna) geheel 'verbrijzelt'. En idd dat het zelfs bij 7000 FPS instantaan lijkt.
Het inspireert me gelijk voor een nieuwe vraag; wat maakt glas zo breekbaar als materiaal?
Daarna zijn jullie hopelijk van me af.
Er is trouwens heel erg sterk glas, gorillaglasquote:
Bedankt allen, ook voor de achtergrondinformatie!
Het inspireert me gelijk voor een nieuwe vraag; wat maakt glas zo breekbaar als materiaal?
Daarna zijn jullie hopelijk van me af.
Maar om op je vraag terug te komen over materiaalsterkte, dat ligt aan de molecuulstructuur.
Kristallijn koolstof is keihard en vreselijk sterk, heeft een zeshoekige driedimensionale kristalstructuur
(diamant), grafiet heeft een andere kristalstructuur, zeshoekig, tweedimensionaal, en is een van de zachtste elementaire materialen.
Glas heeft geen ordelijk grote oppervlak kristalstructuur, daarom is het zo breekbaar. Als dit wel zo zijn was het als een plaat staal.
Physicus?
En dan heb je dus een gebrokenglas.quote:
Glas heeft geen ordelijk grote oppervlak kristalstructuur, daarom is het zo breekbaar. Als dit wel zo zijn was het als een plaat staal.
Nee, interim manager.quote:
Maar natuurkunde vond ik altijd leuk, en rekenen ook.
Het grappige is dat de ontwikkeling van glas eerst voornamelijk voor optiek was, toen kwam isolerende eigenschappen erbij, en nu er een noodzaak is voor tablets en smartphones komt er een ontwikkeling in heel sterk glas.quote:
[..]
En dan heb je dus een gebrokenglas.
Gorillaglas, of liever zijn voorgangers, begon als een oplossing voor een probleem dat niet bestond, men had een product waar geen markt voor was. Dit veranderde door de iphone en later de ipad. inmiddels maakt dit een stormachtige ontwikkeling door. Welllicht wordt het nog wel eens zo sterk als staal
Ik hoop het. 't is flink balen als ik - ondanks enorm voorzichtig zijn - alweer een nieuw krasje in het scherm van mn mobiel zie zitten.quote:
[..]
Het grappige is dat de ontwikkeling van glas eerst voornamelijk voor optiek was, toen kwam isolerende eigenschappen erbij, en nu er een noodzaak is voor tablets en smartphones komt er een ontwikkeling in heel sterk glas.
Gorillaglas, of liever zijn voorgangers, begon als een oplossing voor een probleem dat niet bestond, men had een product waar geen markt voor was. Dit veranderde door de iphone en later de ipad. inmiddels maakt dit een stormachtige ontwikkeling door. Welllicht wordt het nog wel eens zo sterk als staal
Plastic fantastic?quote:
[..]
Ik hoop het. 't is flink balen als ik - ondanks enorm voorzichtig zijn - alweer een nieuw krasje in het scherm van mn mobiel zie zitten.
Oh, weet ik niet. gehard glas ofzo is het. Ik zal eens kijken naar de specs.quote:
EDIT: het is waarachtig Gorilla glass (Sony Xperia). Maar goed 't is niet perfect.
Dus toch maar zoveel mogelijk zonder iets anders erbij (zoals sleutels, het muntje voor het winkelkarretje, of een ander mobiel) in een broekzak.
[ Bericht 13% gewijzigd door gebrokenglas op 17-07-2013 23:54:38 ]
Een bros materiaal ondergaat geen plastische vervorming voordat het breekt; als je de brokstukken kleeft krijg je de oorspronkelijke vorm terug, en de breuklijnen passen perfect aaneen. Plastische vervorming kan meer energie opvangen dan elastische, daarom heeft zelfs een zeer sterk materiaal als diamant slechts een matige taaiheid. Plastische vervorming maakt het verschil tussen een deuk of een breuk zeg maar.
figuur: de energie is evenredig met de oppervlakte onder de curve.
Glas breekt dus makkelijk omdat het bros is. Maar waarom barsten zich verder zetten in glas, daarover is men het nog niet eens. Op een workshop in 2005 werden 3 verschillende theorieën gepresenteerd
http://phys.org/news7864.htmlquote:After 2,000 years of making and breaking glass, one might think there would be a definitive answer. But at the Third International Workshop on the Flow and Fracture of Advanced Glasses, held Oct. 2 to 5 at The Penn Stater Conference Center Hotel, 50 or so of the world's top glass scientists scratched their heads as researchers presented sharply conflicting views on the topic.
This image shows a simulation of glass shattering. Image courtesy of Matt Sprinsky, MRI
Glass is a versatile material that is ideally suited for any number of medical and optical uses in addition to its wide application in the building and automotive trades, said Carlo Pantano, director of Penn State's Materials Research Institute and one of the conference's organizers. Glass products, from microscope slides to optical fibers to space telescopes, are a $22 billion contributor to the U.S. economy. Glass is beautiful, but fragile.
"An understanding of the basic structure of glass, including how and why it breaks and how it can be strengthened to lessen its fragility, will extend the functionality of glass into new areas," Pantano said.
In the workshop's opening session, American Sheldon Wiederhorn of the National Institute of Standards and Technology disputed the findings of French glass scientists who, in 2003, published research proposing that glass fractures through submicroscopic cavities that form ahead of the crack tip. Wiederhorn and colleague Jean-Pierre Guin had compared fracture surfaces using an atomic force microscope, an exceedingly sensitive instrument that measures peaks and valleys at the atomic level with a tiny probe, and found no indication of the cavities that should appear if the French researchers were correct.
As Pantano recounted, "Wiederhorn argued in favor of the classical model, which says that glass fractures through the stretching and breaking of individual inter-atomic bonds one after another, and that this process is accelerated by the condensation of water at the tip of the crack."
Not so, replied the program's next speaker, Elizabeth Bouchaud of CEA, a French government-funded research organization in Saclay, France. A subscriber to the cavity model, Bouchard presented experimental evidence that both common silicate glasses and newly developed metallic glasses, as well as some ceramics, fracture via cavities that form and flow together ahead of the crack tip. The size of the cavities she observed ranged from a few nanometers in fast-moving cracks, to hundreds of nanometers in ultra-slow stress fractures, she said.
Wiederhorn interrupted: "If there are cavities, then they should be found in high concentration along the fracture surface." He had found none.
"Our difference is in how we measure the fractures," Bouchaud rejoindered, suggesting that a little more precision might set Wiederhorn straight.
"If experimentalists cannot solve their differences, then computer modelers and their simulations will have to come in," exclaimed Rajiv Kalia of the University of Southern California. Using video animations of molecular dynamics simulations conducted on ultra-fast computers, Kalia described how atoms under pressure slide across one another, causing friction and giving rise to cracks. In Kalia's model, these cracks extend through "nanovoids," cavities so small that they can be closed up or "healed" by the same pressure that caused the glass to fracture in the first place. Maybe this healing masks the true fracture process, he suggested.
Or is there another mechanism entirely, as J.J. Mecholsky Jr. of the University of Florida contended? "Mecholsky showed the fracture process as a series of changes in the atomic bonds at the crack tip," said Pantano. "His simulations showed the glass's atomic structure pulling apart like stretched rubber bands through the rearrangement of atoms -- not the rupture of bonds -- to propagate the growing crack."
A potential international fracas was averted during a coffee break, when Wiederhorn approached Bouchaud and complimented her on her eloquent presentation. Bouchaud, in turn, suggested collaboration between the two groups to settle their dispute experimentally.
Pending the results of this joint effort, they can always fall back on the empirical data. Some of the things that make glass break, after all, are beyond dispute. Just for starters, how about baseballs, broom handles and bricks?
Uit de material specs van Corning (http://www.corning.com/do(...)/pisheets/PI2317.pdf):quote:
[..]
Oh, weet ik niet. gehard glas ofzo is het. Ik zal eens kijken naar de specs.
EDIT: het is waarachtig Gorilla glass (Sony Xperia). Maar goed 't is niet perfect.
Dus toch maar zoveel mogelijk zonder iets anders erbij (zoals sleutels, het muntje voor het winkelkarretje, of een ander mobiel) in een broekzak.
Vickers Hardness (200g load):
Un-strengthened 622 kgf/mm2
Strengthened 701 kgf/mm2
Vergelijk dat met bvb quartz: 1161 kgf/mm2
http://www.cidraprecisionservices.com/mohs-conversion.html
Gorilla glas is getemperd, daarom is het sterk. Maar temperen zal de hardheid weinig beinvloeden. Getemperd glas wordt snel afgekoeld waardoor de buitenkant meteen vast wordt terwijl de binnenkant nog vloeibaar is. Op het moment dat de binnenlaag onder 602° (annealing punt) daalt ligt de structuur vast, de lagen kunnen niet meer tov elkaar bewegen. Maar de binnenkant is op dat moment nog steeds heter dan de buitenkant, en zal krimpen als het verder afkoelt. Daardoor wordt de buitenlaag die eraan vast zit in elkaar gedrukt, en het is die hoge compressie die voor de stevigheid van het glas zorgt.
Vergelijk het met beton: dat kan geen hoge trekkrachten (en dus geen buigkrachten) aan maar wel grote compressiekrachten; daarom worden bruggen met voorgespannen beton gemaakt: het beton wordt gegoten rond opgespannen kabels, als het beton hard is maakt men de kabels los en komt de spanning op het beton te staan. Het beton blijft nu steeds onder druk, trekkrachten zullen enkel de druk verlagen, en dat heeft geen invloed op de sterkte ervan.
Je krijgt dus dun glas dat heel stevig is, maar geen krasvrij glas...
Blijkbaar heerst er nogal wat verwarring daaromtrent, op een xda-developers forum bvb:
Nee, zegt een volgende,quote:Misconception about Gorilla Glass
..
Gorilla Glass is reported to have a hardness of 7 (some say it is as high as 9. I've reached out to Corning for their "official" value, since they only use Vickers to measure hardness) in the Mohs scale,
De waarde 9 komt van http://chemistry.about.co(...)Is-Gorilla-Glass.htmquote:Mohs scale:
Gorilla Glass - 9
Random metals - 0.2 to 8
Tungsten - 9 to? 9.5
Titanium - 9.5 to? 10
Diamond - 10
Quartz (SiO2) - 7
En tenslotte post iemand:
http://forum.xda-developers.com/showthread.php?t=1866049quote:True, ignorance is bliss. Please post comments on screen protectors in the do we really need a screen protector thread mentionrd by the op.
And @ OP. Please throughly rethink your article...
Or at least mention that sand mainly contains quartz which is 7 (gorilla glass is 9 and cant logically be 7, because else we would use normal glass which is mainly quarz + additives and it's a bit under 7), and sand in general has 7 to 10 depending on composition.
een Vickers hardheid van 701 kgf/mm2 is net iets meer dan 5.5 Mohs, geen 7 en zeker geen 9 (9 komt overeen met 2035 kgf/mm2)
Blijk weeral eens hoe onbetrouwbaar .about.com is. En wikipedia heeft ruim 16000 links naar die site...
Weet iemand welke platinum chloride hij bedoelde, PtCl2 of PTCl4? In die tijd waren ze nogal vaag met hun benamingen...quote:Another suggestion made by Daniell to improve the cell was to replace the copper with platinum and copper sulfate with platinum chloride, but he remarks "such an arrangement would be perfect, but too costly for ordinary applications".
Er bestaat zelfs Pt6+:
http://en.wikipedia.org/wiki/Hexachloroplatinate
Of Pt2- zelfs, in het bariumzout Ba2Pt:
http://www.chemtik.com/pro_result/285046/
[ Bericht 28% gewijzigd door Perrin op 28-11-2013 08:01:27 ]
Maar dan zou het zink gereduceerd worden en de platina elektrode in oplossing gaan?quote:
PtCl4 zo te googlen.. Pt2+ oxideert volgens mij redelijk snel verder naar Pt4+.
Er bestaat zelfs Pt6+:
http://en.wikipedia.org/wiki/Hexachloroplatinate
[ afbeelding ]
Of Pt2- zelfs, in het bariumzout Ba2Pt:
http://www.chemtik.com/pro_result/285046/
Ik zocht naar oplossingen waarbij Pt gereduceerd werd
Met PtCl2 is het simpel:
Zn2++2e- <->Zn(s) -0.76V
Pt2++2e- <->Pt(s) +1.188V
tesamen Zn+Pt2+ --> Zn2++Pt(s) +1.948V
Dat kan toch niet spontaan in de omgekeerde richting gaan?
PtCl62- + 2e- --> PtCl42- + 2Cl- +0.68
PtCl42- + 2e- --> Pt(s) + 4Cl-+0.73
Waarom verandert water bij hoge watervallen uiteindelijk in nevel en gebeurt dat bij regen niet?
Filmpje van het water van de waterval ter ondersteuning van mijn vraag:
Bij hoge watervallen dendert een grote hoeveelheid water met een rotsnelheid naar beneden, waarbij de straal wordt opgebroken door interactie met de (opwaartse) luchtstroom. Volgens mij wordt het dan een mengelmoesje van waterdeeltjes met verschillende grootte en niet alleen mist.
Je ziet in het filmpje ook helemaal onderaan de waterval dat een groot deel van het water nog steeds met grote snelheid neerwaarts beweegt. Echte neveldeeltjes zweven en bewegen opwaarts met de luchtstroom mee. Alles wat je dus nog ziet vallen kun je onder de categorie 'druppels' rekenen.
Zie bijv de nevel van de Victoria Falls:
Dus kortom: het grootste verschil tussen die twee is dat bij de een kleine deeltjes samenklonteren en bij de ander een enorme massa water door dynamische effecten wordt opgebroken.
De waterstroom van de rots raakt in vrije val zonder oppervlaktespanning.
De snelheid wordt tijdens de val steeds hoger terwijl het het water in vrije val ook gewichtsloos is.
Omdat het eerder vallende water altijd uitloopt op het later vallende water krijg je een soort big bang theorie met als volgende overeenkomst dat de nevel uiteindelijk weer samenklontert tot druppels.
1. Alles versnelt hetzelfde als het valt, behalve als er krachten werken zoals luchtweerstand (er is dan geen sprake meer van "vrije val"). Water op aarde is dus eigenlijk nooit in vrije val (want er is altijd luchtweerstand zodra het water enige snelheid heeft).quote:
Alle water valt toch in principe min of meer even snel? En hoe komt water in vrije val opeens gewichtloos?
2. Je ervaart zwaartekracht als je stilstaat of een constante snelheid hebt. Maar als je versnelt in een zwaartekrachtsveld, telt de zwaartekracht bij die versnelling op. Als je bijvoorbeeld in een opstijgende raket zit die in opwaardse richting versnelt, voel je meer zwaartekracht. Maar het omgekeerde is ook waar: als je in neerwaartse richting versnelt, voel je minder zwaartekracht. Als je in vrije val bent versnel je precies met de versnelling van de plaatselijke zwaartekracht, en is het resultaat nul. Je voelt dan dus geen zwaartekracht. Daarom is water in vrije val gewichtloos (immers gewicht = zwaartekrachtsversnelling * massa). Let wel, het is niet ineens massaloos!.
Interessant is trouwens de constatering dat je het verschil niet kan voelen tussen 1) in versnelling zijn en 2) je in een zwaartekrachtsveld bevinden. Dit is de basis van de algemene relativiteitstheorie.
Wat ik bedoel met dat het niet even snel valt is dat de snelheid (uiteraard) afhankelijk is van de valhoogte.quote:
Alle water valt toch in principe min of meer even snel? En hoe komt water in vrije val opeens gewichtloos?
Op het moment dat het water zich over de rand van de rots stort is de verticale snelheid 0
Maar 10 meter verder is de snelheid Wortel(2xgxh) =wortel (2 x10x10)=wortel 200=14m/s
En na 10,01 meter is de snelheid weer iets hoger
Dus elke druppel loopt uit op de druppel die ietsje later valt en wordt de onderlinge samenhang steeds minder.
Beetje laat, maar alsnog. Bedankt voor het antwoordquote:
Regen is nevel waarvan de neveldeeltjes botsen en samenklonteren en zo zwaarder worden, waardoor ze te zwaar worden om te kunnen blijven zweven in de lucht..
Bij hoge watervallen dendert een grote hoeveelheid water met een rotsnelheid naar beneden, waarbij de straal wordt opgebroken door interactie met de (opwaartse) luchtstroom. Volgens mij wordt het dan een mengelmoesje van waterdeeltjes met verschillende grootte en niet alleen mist.
Je ziet in het filmpje ook helemaal onderaan de waterval dat een groot deel van het water nog steeds met grote snelheid neerwaarts beweegt. Echte neveldeeltjes zweven en bewegen opwaarts met de luchtstroom mee. Alles wat je dus nog ziet vallen kun je onder de categorie 'druppels' rekenen.
Zie bijv de nevel van de Victoria Falls:
Dus kortom: het grootste verschil tussen die twee is dat bij de een kleine deeltjes samenklonteren en bij de ander een enorme massa water door dynamische effecten wordt opgebroken.
Toen vroeg ik me af of windmolens automatisch naar de wind draaien of dat dat door iemand ingesteld moet worden oid. Weet iemand hoe dat werkt?
Hoe moet ik me dat voorstellen? Er zitten sensoren in die registreren vanwaar de wind komt en dan draait hij zelf die richting op, of zoiets?quote:
Gaat automatisch. Evenals de stand van de bladen, afhankelijk van de windsterkte.
.Zelfdiscipline is belangrijker, volgens een studie: "Self-Discipline Outdoes IQ in Predicting Academic Performance of Adolescents" ( pdf link)quote:
Hoe belangrijk is het hebben van een hoog iq/slim zijn (vs hard werken, doorzettingsvermogen etc.) belangrijk bij een wetenschappelijke carriere? bijv bij het halen van een phd.
Een andere studie suggereert dat werkgeheugen de beste predictor is: http://sharpbrains.com/bl(...)mic-success-than-iq/
Het helpt allemaal...
maw. Waarm zien we alleen op aarde daglicht, en niet op bijv. de maan?
Hoe kom je erbij dat er op de maan geen daglicht is, hoe denk je dat deze foto gemaakt is?quote:
waarom schijnt de zon niet in de hemel?
maw. Waarm zien we alleen op aarde daglicht, en niet op bijv. de maan?
Zonder atmosfeer is er geen verstrooiing van het licht, als dat is wat je bedoelt.quote:
waarom schijnt de zon niet in de hemel?
maw. Waarm zien we alleen op aarde daglicht, en niet op bijv. de maan?
Studiolampen natuurlijkquote:
[..]
Hoe kom je erbij dat er op de maan geen daglicht is, hoe denk je dat deze foto gemaakt is?
[ afbeelding ]
Er zijn hele slimme mensen die het niet aankunnen, er zijn ook niet slimme mensen die het niet aan kunnenquote:
Hoe belangrijk is het hebben van een hoog iq/slim zijn (vs hard werken, doorzettingsvermogen etc.) belangrijk bij een wetenschappelijke carriere? bijv bij het halen van een phd.
Omdat er 2 atomen aluminium en 3 atomen zuurstof in één molecuul Aluminiumoxide zittenquote:
Waarom is de formule voor Aluminiumoxide Al2O3 en niet AlO2?
Ja, dat begrijp ik. Maar waarom is dat dan zo?quote:
[..]
Omdat er 2 atomen aluminium en 3 atomen zuurstof in één molecuul Aluminiumoxide zitten
Door gebruik te maken van spectroscopie kan je licht analyseren. Ieder element heeft een eigen kleurspectrum en absorbtielijnen.quote:
Hoe weten we uit welke stoffen andere planeten bestaan, wat hun massa is en alle andere dingen die we ervan weten terwijl we er nooit zijn geweest.. Oké van Mars kan ik het begrijpen omdat daar robots zijn geweest maar Saturnus, Jupiter, Uranus en alle andere planeten dan?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Spectroscopie
Door de electronenconfiguratie van de atomen, geen scheikunde gehad op school? Of is dit je huiswerk?quote:
[..]
Ja, dat begrijp ik. Maar waarom is dat dan zo?
Wel gehad, maar ik snapte daar dus geen ene moer van zeg maar.quote:
[..]
Door de electronenconfiguratie van de atomen, geen scheikunde gehad op school? Of is dit je huiswerk?
En het binnenste van planeten dan?quote:
[..]
Door gebruik te maken van spectroscopie kan je licht analyseren. Ieder element heeft een eigen kleurspectrum en absorbtielijnen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Spectroscopie
[ afbeelding ]
Tja, dat ga je niet ff inhalen hier.quote:
[..]
Wel gehad, maar ik snapte daar dus geen ene moer van zeg maar.
Hoeft ook niet, gelukkig heb ik die shit niet nodigquote:
[..]
Tja, dat ga je niet ff inhalen hier.
Massaberekeningen volgens mij, en nogal wat slim giswerkquote:
[..]
En het binnenste van planeten dan?
quote:
[..]
Massaberekeningen volgens mij, en nogal wat slim giswerk
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jupiter_(planeet)quote:''De rotsachtige kern van Jupiter heeft een diameter van 14.000 km, bestaat deels uit nikkel-ijzer (een mengsel van circa 90% ijzer en circa 8% nikkel) en deels uit gesteente en heeft een temperatuur van 25.000 K.''
Hoe weten we dat de kern van Jupiter uit nikkel-ijzer bestaat?
Magneetveld waarschijnlijkquote:
[..]
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jupiter_(planeet)
Hoe weten we dat de kern van Jupiter uit nikkel-ijzer bestaat?
Ik denk dat je dan sowieso een supernova in ons eigen melkwegstelsel zou moeten hebben.quote:
Wanneer is een supernova gevaarlijk voor de aarde ? m.a.w. hoeveel lichtjaar afstand moet er zijn tussen een ontploffende ster en de aarde wil er niet de kans bestaan dat bijna al het leven in een klap weg is ?
Edit: Er is blijkbaar zelfs een naam voor
http://en.wikipedia.org/wiki/Near-Earth_supernova
100 lichtjaar
[ Bericht 16% gewijzigd door nikao op 23-01-2014 18:28:20 ]
Betelgeuze, de ster linksboven van Orion kan elk moment een supenova worden.quote:
Wanneer is een supernova gevaarlijk voor de aarde ? m.a.w. hoeveel lichtjaar afstand moet er zijn tussen een ontploffende ster en de aarde wil er niet de kans bestaan dat bijna al het leven in een klap weg is ?
Die staat geloof ik iets van 800 lichtjaren van ons vandaan dus het kan ook al 500 jaar geleden gebeurd zijn of zo
"'Ieder moment' is overigens op astronomische schaal, het kan ook nog wel enige tienduizenden jaren duren"quote:
[..]
Betelgeuze, de ster linksboven van Orion kan elk moment een supenova worden.
Die staat geloof ik iets van 800 lichtjaren van ons vandaan dus het kan ook al 500 jaar geleden gebeurd zijn of zo
Kan, maar het kan ook vanavondquote:
[..]
"'Ieder moment' is overigens op astronomische schaal, het kan ook nog wel enige tienduizenden jaren duren"
In een eerdere versie van dat artikel stond er iets anders:quote:
[..]
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jupiter_(planeet)
Hoe weten we dat de kern van Jupiter uit nikkel-ijzer bestaat?
De engelstalige wikipedia zegt weinig over de samenstelling van de kern, en geeft een temperatuur van 36000 K.quote:De kern van Jupiter heeft een diameter van 14.000 km, bestaat uit gekristalliseerd NiSiO3 gesteente en heeft een temperatuur van 25.000 K. Daar omheen bevindt zich een ongeveer 40.000 km dikke laag van metallische waterstof (90%) en helium (10%).
Een computersimulatie uit 2008 voorspelde een aanzienlijk grotere kern (twee maal de massa) dan tot dan toe aangenomen.
http://www.berkeley.edu/news/media/releases/2008/11/25_core.shtmlquote:The simulation predict the properties of hydrogen-helium mixtures at the extreme pressures and temperatures that occur in Jupiter's interior, which cannot yet be studied with laboratory experiments. Applying techniques originally developed to study semiconductors, UC Berkeley's Burkhard Militzer, an assistant professor of earth and planetary science and astronomy, calculated the properties of hydrogen and helium for temperature, density and pressure at the surface all the way to the planet's center.
Coauthor William B. Hubbard, professor of planetary sciences at the University of Arizona's Lunar and Planetary Laboratory in Tucson, used the theoretical data to build a new model for Jupiter's interior.
A comparison of this model with the planet's known mass, radius, surface temperature, gravity and equatorial bulge implies that Jupiter's core is an Earth-like rock 14 to 18 times the mass of Earth, or about one-twentieth of Jupiter's total mass, Militzer said. Previous models predicted a much smaller core of only 7 Earth masses, or no core at all.
The simulation suggests that the core is made of layers of metals, rocks and ices of methane, ammonia and water, while above it is an atmosphere of mostly hydrogen and helium. At the center of the rocky core is probably a metallic ball of iron and nickel, just like Earth's core.
"Our simulations show there is a big rocky object in the center surrounded by an ice layer and hardly any ice elsewhere in the planet," Militzer said. "This is a very different result for the interior structure of Jupiter than other recent models, which predict a relatively small or hardly any core and a mixture of ices throughout the atmosphere."
"Basically, Jupiter's interior resembles that of Saturn, with a Neptune or Uranus at the center," he said. Neptune and Uranus have been called "ice giants" because they also appear to have a rocky core surrounded by icy hydrogen and helium, but without the gas envelope of Jupiter and Saturn.
Niet meer dan de veronderstelling dat de kern vergelijkbaar is met deze van de aarde. De samenstelling van de kern van de aarde is gebaseerd op seismologische metingen, de samenstelling van de aardkorst, het magnetisch veld ( dat ontstaat in de vloeibare buitenste kern), en berekeningen, simulaties en aannames...
Filmpje ter demonstratie:
Hmm, heb net een stuk of 12 één voor één doorgebroken en 2 keer was het in 2 stukken.quote:
Waarom breekt spaghetti nooit in 2 stukken?
Filmpje ter demonstratie:
Kom op zeg, eerste hit op Google:quote:
Waarom breekt spaghetti nooit in 2 stukken?
Filmpje ter demonstratie:
http://www.lmm.jussieu.fr(...)ch_fragmentation.pdf
Samengevat: als je spaghetti buigt tot het op een bepaalde plaats breekt, dan zullen de vrije uiteinden zich strekken maar dichter bij de ingeklemde kanten ontstaat tijdelijk een hogere kromming die de spaghetti nogmaals kan breken.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 14:59 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Kom op zeg, eerste hit op Google:
http://www.lmm.jussieu.fr(...)ch_fragmentation.pdf
sorry, zag dit op me mobiel, hou daar niet zo van op googlelenquote:
[..]
Kom op zeg, eerste hit op Google:
http://www.lmm.jussieu.fr(...)ch_fragmentation.pdf
Thanks voor de samenvatting!quote:
[..]
Samengevat: als je spaghetti buigt tot het op een bepaalde plaats breekt, dan zullen de vrije uiteinden zich strekken maar dichter bij de ingeklemde kanten ontstaat tijdelijk een hogere kromming die de spaghetti nogmaals kan breken.
Dat wordt allemaal indirect bepaald (of eigenlijk geschat) aan de hand van de sterkte van magneetvelden, invloed van de zwaartekracht, omvang, massa, dichtheid... Op basis van wat bekend is over hoe planeten in het algemeen werken (wat natuurkunde betreft dan), kan je vervolgens afleiden wat de meest waarschijnlijke compositie van zo'n planeet zou moeten zijn wil het juist die specifieke eigenschappen hebben.quote:
[..]
En het binnenste van planeten dan?
Zoals alle eigenschappen van dieren zijn eieren geleidelijk ontstaan. En een kalkschaal werkt niet echt zolang het geen volledige schaal is. Daar is dat materiaal veel te bros voor.quote:
Waarvoor hebben de eiren van reptielen een leerachtige schaal?
Een leren schaal is echter iets dat geleidelijk kan ontwikkelen, veel meer dan een uitgedroogd membraan zal het in het begin niet zijn geweest. Dat kan daarna weer doorevolueren tot een kalkschaal zoals we die van vogels kennen.
Tresspassing on Einstein's Lawn (in romanvorm)
Revolutions in Twentieth-Century Physics (als lesboek)
Lectures:
Grote natuurkundige theorieën van Vincent Icke
[ Bericht 2% gewijzigd door Perrin op 21-02-2014 19:33:19 ]
Een flanellen deken voelt veel warmer aan dan (laten we zeggen een stuk metaal als je die aanraakt. Ook al hebben ze beide eenzelfde temperatuur van laten we zeggen 20 graden celcius.
Ben ik de enige die dat heeft en moet ik me zorgen maken ?
Als meer mensen er last van hebben , hoe werkt dat dan ?
metaal is een goede geleider van warmte een flanellen deken is een goede isolator van warmte.quote:
Vraag :
Een flanellen deken voelt veel warmer aan dan (laten we zeggen een stuk metaal als je die aanraakt. Ook al hebben ze beide eenzelfde temperatuur van laten we zeggen 20 graden celcius.
Ben ik de enige die dat heeft en moet ik me zorgen maken ?
Als meer mensen er last van hebben , hoe werkt dat dan ?
metaal geleid daardoor de warmte van je hand weg als je een stuk metaal vasthoud en je huid afkoelt
de flanellen deken neemt heel moeilijk je warmte over waardoor je de warmte in je lichaam houd en je huid warm blijft.
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?quote:
[..]
metaal is een goede geleider van warmte een flanellen deken is een goede isolator van warmte.
metaal geleid daardoor de warmte van je hand weg als je een stuk metaal vasthoud en je huid afkoelt
de flanellen deken neemt heel moeilijk je warmte over waardoor je de warmte in je lichaam houd en je huid warm blijft.
correctquote:
[..]
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?
Yep. En andersom werkt het ook: als de omgevingstemperatuur hoger is dan 37 graden dan voelt metaal warmer aan dan fluweel.quote:
[..]
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?
De leugenaars-paradox snap ik wel, maar bij de onvolledigheidsstellingen lukt het mij niet echt om er een touw aan vast te knopen.
Wat gebeurt daar precies?
Je kunt juistheid van wiskunde niet compleet beschrijven, want of de leugenaars paradox wordt erin beschreven en dan is het niet juist, of de leugenaars paradox kan er niet in beschreven worden en dan is het dus niet compleet.quote:
Niet echt een puur wetenschappelijke vraag, maar is er iemand die mij zo simpel mogelijk Gödel's onvolledigheidsstellingen uit kan leggen?
De leugenaars-paradox snap ik wel, maar bij de onvolledigheidsstellingen lukt het mij niet echt om er een touw aan vast te knopen.
(zo heb ik het altijd begrepen misschien een beetje kort door de bocht
)Kookvertraging... je hebt een soort van oneffenheid nodig in de vloeistof waar de eerste bel zich vormt als die bel gevormd is dan kunnen andere bellen vormen aan het oppervlakte van die bel enz. Zo kan het dus voorkomen dat in een heel gladde container (meestal glas) de vloeistof pas gaat "koken" als iets de eerste bel triggert, zoals een beweging.quote:
Ok... ik had net een vreemd effect: kopje koffie (met melk) opgewarmd in de magnetron (ja vers is beter, ik ben lui). Toen ik het kopje uit de magnetron haalde kookte het niet. Pas toen ik het kopje op tafel zette (ik vermoed door de schok van het neerzetten) begon het zaakje ineens te koken.
Wat gebeurt daar precies?
Duidelijk.quote:Op woensdag 9 juli 2014 11:36 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Kookvertraging... je hebt een soort van oneffenheid nodig in de vloeistof waar de eerste bel zich vormt als die bel gevormd is dan kunnen andere bellen vormen aan het oppervlakte van die bel enz. Zo kan het dus voorkomen dat in een heel gladde container (meestal glas) de vloeistof pas gaat "koken" als iets de eerste bel triggert, zoals een beweging.
Het was inderdaad een mok van gekleurd glas. Bij zuivere vloeistoffen komt het veel voor, in zoiets als koffie zal het zeldzaam zijn omdat meestal de bellen zich wel vormen aan de slecht opgeloste stoffen.quote:
[..]
Duidelijk.
Of kooksteentjesquote:
Daarom kun je beter een metalen lepeltje in een vloeistof die je opwarmt zetten.
zo heb ik het altijd geleerd op de laboratorium school Kooksteentjes in de koffie, moet je er niet uit vergeten te halenquote:
[..]
Of kooksteentjes
Idd je kunt ook een roervlo gebruiken.. maar sowieso koffie opwarmen in de magnetron ik moet er niet aan denken brrrrquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:38 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Kooksteentjes in de koffie, moet je er niet uit vergeten te halen
Ik zou geen lepeltje in de magnetron doen.quote:
Daarom kun je beter een metalen lepeltje in een vloeistof die je opwarmt zetten.
Gaat prima hoor. Sterker nog, dat is (een van) de punten waarop fabrikanten hun magnetron testen; een poosje een glas water met een lepeltje in de magnetron laten draaienquote:
[..]
Ik zou geen lepeltje in de magnetron doen.
God straft jequote:
Ok... ik had net een vreemd effect: kopje koffie (met melk) opgewarmd in de magnetron (ja vers is beter, ik ben lui). Toen ik het kopje uit de magnetron haalde kookte het niet. Pas toen ik het kopje op tafel zette (ik vermoed door de schok van het neerzetten) begon het zaakje ineens te koken.
Wat gebeurt daar precies?
quote:
Apart, ik deed ooit een keer per ongeluk een metalen bakje in m'n magnetron en dat begon dusdanig te vonken en knisperen dat ik met een sprong de deur weer zo snel mogelijk opende.quote:Op woensdag 9 juli 2014 16:05 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Gaat prima hoor. Sterker nog, dat is (een van) de punten waarop fabrikanten hun magnetron testen; een poosje een glas water met een lepeltje in de magnetron laten draaien
Een metalen bakje is wat anders dan een lepeltje in een glas waterquote:
[..]
Apart, ik deed ooit een keer per ongeluk een metalen bakje in m'n magnetron en dat begon dusdanig te vonken en knisperen dat ik met een sprong de deur weer zo snel mogelijk opende.
Was dat niet toevallig een aluminium bakje, zo'n heel dunnetje? Daar heb je het wel bij, net als bij die pakjes boter die in aluminium zijn verpaktquote:
[..]
Apart, ik deed ooit een keer per ongeluk een metalen bakje in m'n magnetron en dat begon dusdanig te vonken en knisperen dat ik met een sprong de deur weer zo snel mogelijk opende.
Dat vonkt lekker!In aanvulling op de reacties hierboven, Siemens raadt het zelfs aan om een lepeltje in een vloeistof te zetten. Zie onderaan deze pagina: http://www.gebruikershand(...)64884.html?page=0008quote:
[..]
Ik zou geen lepeltje in de magnetron doen.
Ik heb wel eens een deken van aluminiumoxide vastgehouden, die meer dan 100 graden Celsius warm was. Geen enkel probleem. Dat spul heeft een hele lage geleidingscoefficient. Andersom doen je vingers pijn als je een blokje koper van 41 graden Celsius vastpakt.quote:
Vraag :
Een flanellen deken voelt veel warmer aan dan (laten we zeggen een stuk metaal als je die aanraakt. Ook al hebben ze beide eenzelfde temperatuur van laten we zeggen 20 graden celcius.
Ben ik de enige die dat heeft en moet ik me zorgen maken ?
Als meer mensen er last van hebben , hoe werkt dat dan ?
Maar niet het lepeltje vastpakken dan. Toen ik 10 jaar was ofzo heb ik een keer een metalen lepeltje in een mok melk (voor warme choco) laten zitten, pakte het daarna vast om de poeder er doorheen te roeren, schroeiden mijn halve vinger weg volgens mij zo gloeiend heet was dat ding. Ik had gelijk de les geleerd om geen metaal in de magnetron te stoppen...quote:
[..]
In aanvulling op de reacties hierboven, Siemens raadt het zelfs aan om een lepeltje in een vloeistof te zetten. Zie onderaan deze pagina: http://www.gebruikershand(...)64884.html?page=0008
Als ik echter bij zo'n lamp zeer snel mijn ogen van links naar rechts beweeg, zie ik ineens wel de afzonderlijke kleuren. Hoe komt dat?
Dit is het stroboscopisch effect, de ledjes branden op de netfrequentie, ze gaan dus snel aan en uit.quote:
De meeste led lampen van bepaalde kleur zijn vaak en samenstelling van meerdere lampjes, paars licht komt van rode en blauwe lampjes en dat in combinatie met en diffuse kap produceert paars licht zonder dat je de aparte kleuren kan zien.
Als ik echter bij zo'n lamp zeer snel mijn ogen van links naar rechts beweeg, zie ik ineens wel de afzonderlijke kleuren. Hoe komt dat?
Als je de led op een draaiende schijf plaatst in een donkere kamer kun je het effect goed waarnemen.
Wat gebeurd er als alle fossiele brandstoffen op raken zonder dat we voldoende alternatieven hebben. Dus een tekort van minimaal 50% hebben?
dan gaat het licht uitquote:
Een minder wiskundige vraag:
Wat gebeurd er als alle fossiele brandstoffen op raken zonder dat we voldoende alternatieven hebben. Dus een tekort van minimaal 50% hebben?
Wat denk je dat er gebeurt?quote:
Een minder wiskundige vraag:
Wat gebeurd er als alle fossiele brandstoffen op raken zonder dat we voldoende alternatieven hebben. Dus een tekort van minimaal 50% hebben?
Ik dacht altijd dat je snelheden mocht optellen en dus het effect krijgt alsof je met 200km per uur tegen een muur rijdt, maar laatst las ik ergens (met wiskundige berekeningen erbij) dat het geen zak uitmaakt en het effect hetzelfde is.
Iemand een idee?
Het is het verschil in tempo dat ontstaat door de botsing dat het meeste effect heeft. Als je met een auto met 100 km/u tegen een muur aan botst is dat verschil 100 km/u (namelijk van 100 naar 0) als je tegen een auto die 100 km/u rijdt botst dan oefen je allebei evenveel kracht uit en kom je dus ook tot stilstand het verschil is dan 100 km/u (namelijk van 100 naar 0)quote:
Als ik met 100km per uur frontaal tegen een auto rij die ook 100 rijdt, is dat dan dezelfde impact als ik met 100km per uur tegen een stilstaand object rij?
Ik dacht altijd dat je snelheden mocht optellen en dus het effect krijgt alsof je met 200km per uur tegen een muur rijdt, maar laatst las ik ergens (met wiskundige berekeningen erbij) dat het geen zak uitmaakt en het effect hetzelfde is.
Iemand een idee?
als je met een auto die 100 rijdt tegen een auto aanbots die 50 rijdt dan duw je de andere auto terug en is de klap effectief een klein beetje minder (van 100 naar 5 (ofzo))
natuurlijk maar volgensmij gaat het in deze hypothetische situaties altijd om dezelfde auto met dezelfde snelheid etc.quote:
Ah oke. Dan maakt het volgens mij niet uit nee.quote:
[..]
natuurlijk maar volgensmij gaat het in deze hypothetische situaties altijd om dezelfde auto met dezelfde snelheid etc.
Ja, zoiets kwam in die berekeningen ook aan de orde: je eindsnelheid e.d.quote:
[..]
Het is het verschil in tempo dat ontstaat door de botsing dat het meeste effect heeft. Als je met een auto met 100 km/u tegen een muur aan botst is dat verschil 100 km/u (namelijk van 100 naar 0) als je tegen een auto die 100 km/u rijdt botst dan oefen je allebei evenveel kracht uit en kom je dus ook tot stilstand het verschil is dan 100 km/u (namelijk van 100 naar 0)
als je met een auto die 100 rijdt tegen een auto aanbots die 50 rijdt dan duw je de andere auto terug en is de klap effectief een klein beetje minder (van 100 naar 5 (ofzo))
Thx!
Op de lange termijn gebeurd er veel. Maar hoe erg is de schade? (huishoudens, bedrijven, overheid, etc)quote:
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-07-2014 16:37:44 ]
Ja enorm natuurlijk. Aardolie bijvoorbeeld wordt niet alleen gebruikt als brandstof, maar ook als grondstof voor gigantisch veel dingen. Energietechnisch is het allemaal wel te doen, zelfs met de technieken die we nu al gebruiken (denk aan een klein stukje Sahara vol zetten met zonnepanelen en je hebt genoeg voor de hele wereld, als voorbeeld).quote:
[..]
Op de lange termijn gebeurd er veel. Maar hoe erg is de schade? (huishoudens, bedrijven, overheid, etc)
Probleem is dat je die stroom niet ff op kan slaan voor snachtsquote:
[..]
Ja enorm natuurlijk. Aardolie bijvoorbeeld wordt niet alleen gebruikt als brandstof, maar ook als grondstof voor gigantisch veel dingen. Energietechnisch is het allemaal wel te doen, zelfs met de technieken die we nu al gebruiken (denk aan een klein stukje Sahara vol zetten met zonnepanelen en je hebt genoeg voor de hele wereld, als voorbeeld).
Kan wel, water verplaatsen naar een hoger punt bijvoorbeeld. Maar het is handiger om gewoon een paar flinke kabels te leggen over de aarde verspreid. Het is immers altijd wel ergens lichtquote:
[..]
Probleem is dat je die stroom niet ff op kan slaan voor snachts
Sowieso kan je natuurlijk altijd gebruik maken van getijde-energie. Maar het was ook maar een voorbeeld
Je kan dit ook op de volgende manier visualiseren:quote:
Als ik met 100km per uur frontaal tegen een auto rij die ook 100 rijdt, is dat dan dezelfde impact als ik met 100km per uur tegen een stilstaand object rij?
Ik dacht altijd dat je snelheden mocht optellen en dus het effect krijgt alsof je met 200km per uur tegen een muur rijdt, maar laatst las ik ergens (met wiskundige berekeningen erbij) dat het geen zak uitmaakt en het effect hetzelfde is.
Iemand een idee?
Bij een botsing van 100km/h op een muur gaat alle energie (=schade) in die ene auto zitten.
Met 2 auto's die elk 100km/h rijden wordt de schade ook over 2 auto's verdeeld.
quote:
Vraag :
Een flanellen deken voelt veel warmer aan dan (laten we zeggen een stuk metaal als je die aanraakt. Ook al hebben ze beide eenzelfde temperatuur van laten we zeggen 20 graden celcius.
Ben ik de enige die dat heeft en moet ik me zorgen maken ?
Als meer mensen er last van hebben , hoe werkt dat dan ?
Ook een leuk experiment is het opwarmen van een ijsblokje op de 2 materialen. Het metaal voelt kouder aan, maar het ijsblokje op het metaal smelt sneller dan op een deken. Zie het filmpje van Veritasium:quote:
[..]
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?
Bij LED lampen waarvan je de kleur en lichtsterkte kan veranderen wordt normaal pwm (pulse width modulation) gebruikt: de leds branden niet continu, ze knipperen bvb 100 keer per seconde aan en uit, en een led die 9 msec aan en 1 msec uit is lijkt feller te branden dan één die maar 1 msec aan is (per periode van 10 msec). Dit is makkelijker/goedkoper (want digitaal) dan de stroom door de led te verhogen of verlagen, en bovendien is bij bepaalde blauwe en groene leds de kleurtint (de golflengte van het licht) afhankelijk van de stroomsterkte: met pwm is de stroom bij het branden steeds dezelfde dus behoud je dezelfde kleur, als je het licht dimt.quote:
De meeste led lampen van bepaalde kleur zijn vaak en samenstelling van meerdere lampjes, paars licht komt van rode en blauwe lampjes en dat in combinatie met en diffuse kap produceert paars licht zonder dat je de aparte kleuren kan zien.
Als ik echter bij zo'n lamp zeer snel mijn ogen van links naar rechts beweeg, zie ik ineens wel de afzonderlijke kleuren. Hoe komt dat?
De reden waarom je bij een snelle beweging de afzonderlijke kleuren ziet, is waarschijnlijk omdat er steeds slechts één van de kleuren brandt. Zoals op de figuur hier: (negeer de getallen)
Het voordeel van zo'n werkwijze is dat de schakeling eenvoudiger is dan wanneer ze alledrie op hetzelfde moment zouden aangaan (en bvb rood 5 msec, blauw 4 msec en groen 1 msec zou aanblijven) en bij het design mag je ietsje "slordiger" zijn (qua lengte, breedte van de koperbanen, plaatsing van de componenten etc), in het andere geval moet je er bvb voor zorgen dat het uitgaan van een led (waardoor je plots minder stroom trekt) geen spanningsstijging over een andere led veroorzaakt.
Het lijkt op het eerste zicht dat je lamp op deze manier slechts maximaal één derde van z'n maximale lichtsterkte kan leveren, omdat de leds hoogstens één derde van de totale tijd branden, maar dat is niet zo: je kan namelijk een grotere stroomsterkte gebruiken dan wanneer de leds continu branden: het is te hoge temperatuur (zolang de stroom binnen bepaalde grenzen blijft) waardoor een led kapot gaat bij te hoge stroom, maar als je snel genoeg schakelt zal een led van 1 Watt ook 1/3 van de tijd 3 Watt aankunnen, de geproduceerde warmte is dezelfde.
En bovendien lijkt licht (door de manier waarop onze ogen werken...) feller wanneer het gepulsd is, ook al is de totale hoeveelheid licht hetzelfde.
bij een snelle oogbeweging is de lamp bvb links wanneer de rode led brandt, in het midden van je gzichtsveld als de blauwe brandt enz... dus zie je de afzonderlijke kleuren.
Leuk experiment.quote:
De kreukelzone kun je ook als de remweg beschouwen, maar die zal niet al te groot kunnen zijn.
Ik snap dat het heelal versneld uitdijdt onder invloed van donkere energie. Ik snap alleen niet hoe ik dat krimp gedeelte zou moeten zien. Ik dacht dat zwaartekracht enkel een (gevolg van) vervorming van ruimte/tijd was maar bij de "Big Crunch" theorie lijkt men te zeggen dat zwaartekracht ruimte/tijd (het heelal) kan absorberen of doen laten krimpen?
Lastige vragen vooralsnog lijkt het er toch meer op alsof het heelal altijd uitdijt en steeds meer afkoelt?quote:
Ik zat gisteren een aflevering van "Through the wormhole" te kijken waarin het ging over het uiteindelijke lot van ons heelal. Er werd o.a. uitgelegd hoe de "Big Crunch" theorie werkt, dat het heelal eerst (vanuit een punt) een versnelde groei doormaakt om vervolgens weer in een punt te verdwijnen. Een omgekeerde oerknal zogezegd.
Ik snap dat het heelal versneld uitdijdt onder invloed van donkere energie. Ik snap alleen niet hoe ik dat krimp gedeelte zou moeten zien. Ik dacht dat zwaartekracht enkel een (gevolg van) vervorming van ruimte/tijd was maar bij de "Big Crunch" theorie lijkt men te zeggen dat zwaartekracht ruimte/tijd (het heelal) kan absorberen of doen laten krimpen?
Hoe het met ons heelal afloopt lijkt me er dan ook niet één in de categorie "kleine wetenschappelijke vragen"
Nuancequote:
De kracht die iemand in een botsende auto ondervindt hang ook af van de kreukelzone, hoe langer de kreukelzone hoe kleiner de kracht. Hoe meer energie deze absorbeert, hoe kleiner de energie die in de berijder/passagier terecht komt.
De kreukelzone kun je ook als de remweg beschouwen, maar die zal niet al te groot kunnen zijn.
Ik begreep inderdaad ook dat het er nu op lijkt dat het heelal zal blijven uitdijen. De vraag gaat dus eigenlijk over zwaartekracht. Heeft deze kracht de mogelijkheid om ruimte/tijd te laten doen verdwijnen?quote:
[..]
Lastige vragen vooralsnog lijkt het er toch meer op alsof het heelal altijd uitdijt en steeds meer afkoelt?
Hoe het met ons heelal afloopt lijkt me er dan ook niet één in de categorie "kleine wetenschappelijke vragen"
Ik vond het wel een kleine (lees: korte) vraag die hier het meest paste eigenlijk
Verdwijnen? Wat bedoel je daar precies mee? In het kader van het uitdijen; uiteindelijk zal het een grote leegte worden wellicht, maar dat is dan nog wel een lege ruimte/tijd.quote:
[..]
Ik begreep inderdaad ook dat het er nu op lijkt dat het heelal zal blijven uitdijen. De vraag gaat dus eigenlijk over zwaartekracht. Heeft deze kracht de mogelijkheid om ruimte/tijd te laten doen verdwijnen?
Ik vond het wel een kleine (lees: korte) vraag die hier het meest paste eigenlijk
Al is het op zich boeiend om je af te vragen of je het dan nog tijd kan noemen als de entropie maximaal is... hmmm.. maar das geen kleine vraag
Is er dan nog ruimte? Tijd?
edit: te snelquote:
Stel de zwaartekracht wint het van de uitdijing, stel, en uiteindelijk komen alle sterrenstelsels weer in een big crunch bij elkaar, dan krijg je één singulariteit waar de zwaartekracht een super zwart gat maakt.
Is er dan nog ruimte? Tijd?
Dan bedoel ik het tegenovergestelde van uitdijing. Ik kan het beter krimpen noemen, dat komt nog het meest in de buurt.quote:
[..]
Verdwijnen? Wat bedoel je daar precies mee?
Erg interessant ja. In dat programma werd gezegd dat de ruimte/tijd dan uiteindelijk zal oplossen. Bizar.quote:In het kader van het uitdijen; uiteindelijk zal het een grote leegte worden wellicht, maar dat is dan nog wel een lege ruimte/tijd.
Al is het op zich boeiend om je af te vragen of je het dan nog tijd kan noemen als de entropie maximaal is... hmmm.. maar das geen kleine vraag
4 of 6 geeft toch meer rendement?
Een wiek verstoort de luchtstroom voor de volgende wiek, wat het rendement juist verlaagt. Minder is dus beter.quote:
Waarom hebben moderne windmolens maar 3 wieken?
4 of 6 geeft toch meer rendement?
Het was iets met een moeder die niks van natuurkunde weet. Die moest een lezing geven over natuurkunde. Wetenschapper reisde dan naar de toekomst, gaf een briefje/boek ofzo met uitleg. Maar verder kom ik niet...iemand die het weet?
Wat ik me ook afvraag: waarom staan die dingen zover uit elkaar? Dat kan toch wel met minder ruimte ertussen?quote:
Waarom hebben moderne windmolens maar 3 wieken?
4 of 6 geeft toch meer rendement?
Ik bedoel vooral die dingen in Duitsland - her en der staat er dan zo'n windmolen maar vaak met honderden meters ertussen.
Dat heeft te maken met de afname in windsnelheid achter de molen. Zou je ze dichter bij elkaar zetten ondervinden ze invloed van elkaar. Ook is de windrichting variabel.quote:
[..]
Wat ik me ook afvraag: waarom staan die dingen zover uit elkaar? Dat kan toch wel met minder ruimte ertussen?
Ik bedoel vooral die dingen in Duitsland - her en der staat er dan zo'n windmolen maar vaak met honderden meters ertussen.
De precieze optimale afstand weet ik niet.
De optimale afstand is nog een stuk groter dan tegenwoordig gebruikelijk is. "For optimal wind turbine spacing, the figure of merit that has been used here is the total power extracted for a given geostrophic wind velocity. Depending on the ratio of land-surface costs and turbine costs, different optimal spacings have been obtained. For realistic cost ratios, we find that the optimal average turbine spacing may be considerably higher (∼15D) then conventionally used in current wind-farm implementations (∼7D)." Voor een windmolen met wieken van 50 meter komt dit neer op een optimale afstand van 1500 meter.quote:
[..]
Dat heeft te maken met de afname in windsnelheid achter de molen. Zou je ze dichter bij elkaar zetten ondervinden ze invloed van elkaar. Ook is de windrichting variabel.
De precieze optimale afstand weet ik niet.
Denk dat de optimale afstand erg afhangt van de lokatie. Op plekken waar de wind constant uit dezelfde richting waait met een constante snelheid is die anders dan een plek met sterk wisselende winden.quote:
[..]
De optimale afstand is nog een stuk groter dan tegenwoordig gebruikelijk is. "For optimal wind turbine spacing, the figure of merit that has been used here is the total power extracted for a given geostrophic wind velocity. Depending on the ratio of land-surface costs and turbine costs, different optimal spacings have been obtained. For realistic cost ratios, we find that the optimal average turbine spacing may be considerably higher (∼15D) then conventionally used in current wind-farm implementations (∼7D)." Voor een windmolen met wieken van 50 meter komt dit neer op een optimale afstand van 1500 meter.
Ergens in de Eifel zal het geheel anders zijn dan op Fuerte Ventura
Volgens mij gaat het er in de toekomst zo uit zien.quote:
[..]
Wat ik me ook afvraag: waarom staan die dingen zover uit elkaar? Dat kan toch wel met minder ruimte ertussen?
Ik bedoel vooral die dingen in Duitsland - her en der staat er dan zo'n windmolen maar vaak met honderden meters ertussen.
http://www.altaerosenergies.com/
Is er zoiets als een albino flamingo?
Zo ja, verkleuren die alsnog roze door het eten van garnalen?
Ik google me een ongeluk, maar kan er heel weinig over vinden.
Blijkbaar krijgen ze speciaal voedsel in dierentuinen verrijkt met pigment zodat ze mooi roze blijven. Het pigment (zowel het natuurlijke pigment in het wild als dat in dierentuinen) lost op in vet, en zet af in groeiende veren. Als ze dus ander voedsel (zonder pigment) eten, zullen nieuwe veren geen roze/oranje kleur hebben, en andersom.quote:
Ok, hier kom ik even niet uit...
Is er zoiets als een albino flamingo?
Zo ja, verkleuren die alsnog roze door het eten van garnalen?
Ik google me een ongeluk, maar kan er heel weinig over vinden.
http://www.webexhibits.org/causesofcolor/7D.html
Ja, dat de kleur samenhangt met het voedsel en dat ze wit worden als ze voedsel zonder pigment eten was me wel duidelijk. Maar dat was eigenlijk niet echt mijn vraag.quote:
[..]
Blijkbaar krijgen ze speciaal voedsel in dierentuinen verrijkt met pigment zodat ze mooi roze blijven. Het pigment (zowel het natuurlijke pigment in het wild als dat in dierentuinen) lost op in vet, en zet af in groeiende veren. Als ze dus ander voedsel (zonder pigment) eten, zullen nieuwe veren geen roze/oranje kleur hebben, en andersom.
http://www.webexhibits.org/causesofcolor/7D.html
Naja, je vraag ging over albinoflamingo's. Albino's worden (normaal gesproken) gekenmerkt door afwezigheid van pigment. Maar het pigment van flamingo's komt alleen uit hun voedsel, dus in feite zijn alle flamingo's albino, aangezien ze zelf geen pigment produceren.quote:
[..]
Ja, dat de kleur samenhangt met het voedsel en dat ze wit worden als ze voedsel zonder pigment eten was me wel duidelijk. Maar dat was eigenlijk niet echt mijn vraag.
Ja, dat vroeg ik me nou precies af... moet ik nu alle flamingo's zien als albino's, of is albinisme een specifieke afwijking die ook specifieke flamingo's kunnen hebben?quote:
[..]
Naja, je vraag ging over albinoflamingo's. Albino's worden (normaal gesproken) gekenmerkt door afwezigheid van pigment. Maar het pigment van flamingo's komt alleen uit hun voedsel, dus in feite zijn alle flamingo's albino, aangezien ze zelf geen pigment produceren.
Vanzelfsprekend zou zoiets bij flamingo's vermoedelijk minder opvallen dan bij andere diersoorten.
http://www.montereyherald(...)-rare-black-flamingo
Hier lees ik - min of meer - uit dat we inderdaad alle flamingo's moeten zien als albino's, en dat daar dus een zeldzame uitzondering loopt die dat niet is.
Een konijn is geen flamingo.quote:
Betekent dit dat als je je albinokonijn speciaal voer geeft, dat je dan een roze konijn kunt maken? Of zet zo'n pigment zich alleen in veren af, en niet in haren?
Bij vissen komt het ook in het vlees, zalm is roze ook door hun dieet.quote:
Betekent dit dat als je je albinokonijn speciaal voer geeft, dat je dan een roze konijn kunt maken? Of zet zo'n pigment zich alleen in veren af, en niet in haren?
Als dat een planeet is van een andere ster kan dat soieso niet want dat is dan 4 lichtjaren verderop.quote:
Stel je gaat uit van de beste radiotelescoop die we hebben, hoe ver kan dan een zender met het vermogen van bv Lopik zijn (op een andere planeet) verwijderd waarbij dan de radiotelescoop het signaal nog kan onderscheiden van de ruis?
Wat de theoretisch haalbare afstand is weet ik niet maar met de astand wordt het signaal snel minder sterk. Het is net wifi thuis
het is een gedachten experiment, gaat er om hoe ver intelligente radio signalen nog hoorbaar zijn die niet gefocused gezonden wordenquote:
[..]
Als dat een planeet is van een andere ster kan dat soieso niet want dat is dan 4 lichtjaren verderop.
Sterkte van signaal neemt af met het kwadraat van de afstand.quote:Wat de theoretisch haalbare afstand is weet ik niet maar met de astand wordt het signaal snel minder sterk. Het is net wifi thuis
Op twee meter is het signaal nog een kwart van wat het is op een meter. Op vier meter 1/16.
Bij de landing van Apollo 11 op de maan lukte het niet om de straalzender op de aarde gericht te houden. De laatste 5 of 10 minuten is er spraak en data gecommuniceerd via een gewone (rond)zender.quote:
[..]
het is een gedachten experiment, gaat er om hoe ver intelligente radio signalen nog hoorbaar zijn die niet gefocused gezonden worden
[..]
Sterkte van signaal neemt af met het kwadraat van de afstand.
Op twee meter is het signaal nog een kwart van wat het is op een meter. Op vier meter 1/16.
Dus je kunt een redelijk eind komen. Misschien wel tweemiljoen kilometer.
Dat zal ervan afhangen hoe scherp gepiekt de frequentieband is die uitgezonden wordt.quote:
Stel je gaat uit van de beste radiotelescoop die we hebben, hoe ver kan dan een zender met het vermogen van bv Lopik zijn (op een andere planeet) verwijderd waarbij dan de radiotelescoop het signaal nog kan onderscheiden van de ruis?
Hoe scherper gepiekt hoe beter te onderscheiden want de achtergrondstraling is niet gepiekt en zal, in het geval dat de ontvangstapparatuur is afgestemd op een voldoende kleine bandbreedte, willekeurig klein worden.
Een scherpe piek is echter alleen maar te bereiken door de informatie die wordt uitgezonden te beperken tot zeer lage frequenties (de draaggolf zelf mag gerust een hogere frequentie hebben), en lage frequenties hebben als consequentie dat er heel lang gewacht moet worden voordat enige relevante informatie is uitgezonden of ontvangen.
Als het voldoende is alleen maar te kunnen constateren dat er een draaggolf wordt uitgezonden, die verder geen informatie bevat, kan de bandbreedte theoretisch willekeurig klein worden, en de reikwijdte theoretisch willekeurig groot.
In dat geval zou men dan moeten kunnen uitsluiten dat deze draaggolf geen natuurlijke oorzaak heeft, want mij ook nog niet eenvoudig lijkt.
Dacht ik
Het hele punt natuurlijk, hoe ver is een signaal dat wijst op intelligent leven nog te onderscheiden van de achtergrondruis. (Insert flauwe grappen over hoe intelligent 3FM dan is)