Jdee schreef:
quote:Jelief schreef:* Jdee komt even neus laten zien.
Waren een paar verschrikkelijk heftige weken. moeder begin feb uitbehandeld, 2 weken later met spoed naar ziekenhuis en wonder boven wonder het weekend gehaald, en sterker nog, ze mocht naar huis. Om te sterven, dat wel, maar toch . Dat is nu anderhalve week geleden, waarin ik (de eerste week met Ela) bij mn ouders bleef. Ela helemaal van slag, sliep niet meer, at niet goed meer, wilde alleen nog maar bij mij op schoot zitten. dat ging dus niet, dus zij weer naar huis toe, overdag kdv en ik overdag mantelzorgen, mijn moeder verzorgen (ze moet nu met alles geholpen worden, zit onder de morfine, maar is als ze wakker is nog wel goed bij gelukkig), en weer een beetje boven water komen na 2 weken paniekvoetbal. Vooralsnog gaat het eigenlijk nog wel ok. ze gaat wel achteruit, maar we doen t per dag. En we krijgen dus elke keer weer meer tijd, om bijvoorbeeld ook eens samen sudoko's te maken, of over de belastingaangifte en de wereld te praten. En dat is echt super. Ik heb geen idee hoelang het nog duurt, ik heb in ieder geval zorgverlof opgenomen, en ben nu dochter bij mijn ouders, moeder thuis en, gelukkig, lukt het me ook nog af en toe Jdee te zijn. En ik wilde jullie allemaal nog even bedanken voor de steun die ik de afgelopen tijd van jullie heb mogen ervaren... We gaan nog even deze laatste rit beleven en uitzitten en het is naar dat t zal eindigen maar ik tel mn zegeningen en ben blij met dat ik nu met haar dit mag en kan doormaken.
Dank dus, en nu duik ik weer effe in de lurkstand. heb nog een boel te doen vanavond (nachtwaakdienst vanacht).
quote:Deze moeder is ook moe. Ik vind het nog steeds verschrikkelijk moeilijk dat ik moet werken. Emma drinkt nog steeds niet goed genoeg uit een fles. Gisteren belde ik naar het kdv hoe het met Emma ging en toen had ze om 15.00 pas 100 ml op. Toen ik opgehangen had even zitten grienen. Van mijn collega mocht ik wel naar huis (en van de baas ook) maar ik ben niet gegaan. Emma moet uit de fles drinken onder de knie krijgen en haar elke keer eerder ophalen helpt dan ook niet. Daarbij komt ook nog dat mijn vrije uren dan wel erg snel op zijn.
Ik heb besloten dat ik ander werk wil, maar ben nog niet zo ver dat ik heel actief aan het zoeken ben. Mijn huidige werk vraagt teveel van mijn lichaam en het lijkt mij ook wel wat om halve dagen te werken.
Ik zat door het slotje heen. Jdee, ik krijg kippevel van je verhaal.
Heel veel sterkte!
quote:Uit de dop drinken is idd de volgende stap die ik wil proberen. We gaan eerst deze week ook op de dagen dat ik thuis ben ook een flesje aanbieden. Dat waren we al eerder van plan maar is er bij ingeschoten. Antilektuit voor avent heb ik al eens geprobeerd maar was toen geen succes, wellcht nu wel, ze is alweer een maand ouder.Op zondag 5 maart 2006 00:01 schreef Jdee het volgende:
[..]
Je kan het, Emma kan het ook, en Mike ook. Jullie doen t geweldig nu, en volhouden betekent ook jezelf toestaan af en toe toe te geven. Dat mag. Hup hup!
vast al gemeld, wellicht ten overvloede dus, vergeef me: probeer het eens uit de dop van een aventfles (oid), of uit een tuitbeker-met-of-zonder ventiel. wellicht lukt dat wel
t komt allemaal goed. echt.
Emma had gister trouwens niets uit de flesgedronken
Jelief, wat moet het moeilijk zijn om op zo'n manier je werk en het moederschap te moeten combineren. Succes met de drinktraining!
en ik moet nog steeds wat opsturen quote:Ik heb wel gewerkt na Joshua en nee toen vond ik het ook heel moeilijk. Maar ik was natuurlijk al vrij snel weer zwanger en had voor die tijd ook nog een PDS.Lewis, nadat Joshua geboren was werkte jij toch ook? Is het nu moeilijker geworden?
Ik vind het helemaal niet raar trouwens dat Randa zich zo voelt. Ik voelde me ook zo onrustig en vond het ontzettend moeilijk om een ritme te vinden. Bijvoorbeeld s'avonds als mijn man thuis kwam kreeg ik het niet voor elkaar om te koken voor die tijd. Had ik geen tijd voor
Mijn systeem was zo in de war en soms zat ik echt een lange tijd voor me uit te staren en te bedenken wat ik nou eerst moest doen. Het is niet uit te leggen en veel mensen vinden het ook vaak maar raar. Het krijgen van een kind zet je leven op zijn kop en voor de 1 valt dat veel zwaarder dan voor de ander. Je hebt gewoon tijd nodig Randa om dat ritme te vinden. Kben het wel eens met iedereen dat je toch goed moet gaan eten. En dat maakt ook wel degelijk uit voor de bv. Tenminste dat is hier de informatie die je krijgt. Pasta's en bananen, rijst, aardappelen zijn juist goed voor jezelf en de bv.
- Jij moedige sterke vrouw!Lewis, we zijn weer wat daagjes verder, en dus hoe gaat het met het slapen van Joshua?
Het is nog niks niet beter, maar ik voel me ondertussen lichamelijk ook beroerd. Als ik me beter voel komt de rest vanzelf ook weer. Toch? Jdee Ik wil jou je gezin en je fam veel kracht, moed en sterkte toewensen, geniet van alle momenten samen koester ieder detail hoe klein ook.
Hier gaat het dus echt super met me.
Geniet met volle teugen van het terug aan het werk zijn, Ga weer helemaal op in het maken van broodjes, het vullen van koffiekannen, het verstrekken van voedsel voor het ziekenhuispersoneel
En als je dan ook nog eens leuke complimenten krijgt dan geniet ik nog meer.
okay het is momenteel best wel heavy aangezien de inwerk periode nog duurt tot eind Maart en wat inhoud dat ik een baan heb momenteel van +/- 36 uur en dat in combi met gezin en huishouden is heavy.
Daarbij zullen wij de aankomende weken geregeld op en neer moeten gaan Rijden van hier naar Zeist, Marco zijn moeder ligt in het ziekenhuis en het is tot heden nog steeds een raadsel wat er nu precies aan de hand is, en aangezien je dat niet zomaar op een avond doet, word dat gedaan in de weekenden.
Voor Thijs is het ook een behoorlijke omschakeling, van alle dagen lekker gezellig bij mama te zijn, zit hij nu de tijd dat ik werk in het kdv, en aangezien ik best wel rottige uren heb, is Thijs vaak de eerste (6.45) en ook vaak de laatste die opgehaald word (17.00 uur)
Dan mag ik hem ook echt niet meer loslaten tot we thuis zijn en dan weer bij me op schoot nemen.
Gelukkig went hij gemakkelijk en is het een rustig kereltje en gaat het prima op het kdv.
Misschien ook wel een logisch reactie van je lichaam. Als het mentaal wat minder gaat, uit zich dat vaak ook lichamelijk.
Geeft je misschien wel een reden om het echt even lekker rustig aan te doen en tijd voor jezelf te nemen
Bar, wat lekker dat het werken goed bevalt
Sterkte meissie!!!
EW hoe gaat het nu met jou? Kom je nog een beetje tot rust na alles wat jullie de afgelopen dagen hebben meegemaakt?
Ik geef maar gewoon toe aan mijn bui en vanaf morgen ga ik weer mijn best doen. Ik vind jullie reacties echt heel erg lief! Heerlijk toch een pyamadagje, vind Luuke vast ook
Komt allemaal goed
stop eerst maar eens met dat schuldig voelen, je hebt alle reden om nu lekker thuis te zijn.quote:Genieten joh van zo'n pyamadagOp maandag 6 maart 2006 16:15 schreef Lishe het volgende:
Nou, op dit moment zijn Luuke en ik nog steeds in pyama. Ik heb een deken op de bank en madam schaarelt rond. Ik voel me wel een beetje schuldig, maar ik ben ook wel blij dat we vandaag lekker niks hoeven doen. Ze is nu druk in de weer met een sjaal, die moet om en af. Wolk, kijk uit.... nog even en ik zit er weer op.
quote:slopend is het, al ging het vandaag weer wat beter.graag! Anders pastze het niet meer!Op zondag 5 maart 2006 12:19 schreef m@x het volgende:
Jelief, wat moet het moeilijk zijn om op zo'n manier je werk en het moederschap te moeten combineren. Succes met de drinktraining!
)Jelief je zal het al wel kennen maar er is een speen die heel erg op de moederborst lijkt, heb je die al geprobeerd ? Ik zal even kijken of ik er een plaatje van kan vinden.
Het is de breastbottle nurser.jdee, wat een heftige superintensieve tijd voor jou en je familie, en wat ben je dapper in hoe je ermee omgaat. ben echt diep onder de indruk. heel veel sterkte gewenst en probeer ook nog een beetje voor jezelf te zorgen.
jelief ik hoop echt dat emma snel beter uit de fles drinkt. wat rot dat het zo moeizaam gaat, dat maakt het 100x moeilijker om de zorg voor haar uit handen te geven!
Bix, ik herken je verhaal heel erg! En dat evenwicht... je moet weer helemaal in je rol groeien met alle moeilijkheden van dien. Collega's met onbegrip, een partner die niet snapt dat je even helemaal moeder bent, en (ik spreek voor mezelf) niet echt een geliefde. Mijn rol als dochter daarintegen is beter dan ooit, misschien een compliment naar mijn eigen moeder toe.
fijn! 
Ik zit nu echt niet lekker in mijn vel.
Randa succes bij de internist!
Jdee, wat een verhaal...wat lijkt me dat moeilijk. Ik wens je heel veel sterkte toe, ook voor Ela, die toch haar moeder nu ook moet missen een tijdje.
Geniet van de laatste momenten met je moeder...het is erg herkenbaar voor mij (ik heb m'n vader verloren aan kanker toen ik 13 was, wel een verschil natuurlijk, maar het sterfproces duurde erg lang en ik kon dus echt afscheid nemen) ... ik hoop dat je dat kunt (dat genieten) en het lijkt er ook wel op als ik het zo lees. Echt, heel veel sterkte! Jelief, hopelijk gaat het met de alternatieve middelen wel lukken om uit de fles te gaan drinken... Emma zet 'm op! Kan me voorstellen dat je soms een potje kunt janken om zoiets...
Bix en Lishe, sterkte met het vinden van jullie 'evenwicht' in het leven met alle verschillende rollen. Het is ook allemaal niet makkelijk. Maar het moeder-zijn is ook iets moois, geniet daar ook van!!!
Al die mooie momenten blijven mij het meeste bij vind ik persoonlijk. Ik vind het wel best moeilijk om voor twee zulke kleine kinderen fulltime te zorgen, maar het feit dat ze allebei zo schattig zijn maakt het allemaal wel goed.
Moet wel zeggen dat ik niet zo goed voor mezelf zorg ook sinds ik kinderen heb, mijn conditie is echt nul komma noppes en dat merk ik wel. Voel me niet fit en ben vaak moe. Ik denk dat ik maar een hometrainer ga bestellen en dan hopelijk wat beter in m'n vel ga zitten (wat nog een beetje los hangt bij de buik vooral
) ... quote:Wou hier nog even op reageren...Op woensdag 8 maart 2006 13:05 schreef Lishe het volgende:
Mijn rol als dochter daarintegen is beter dan ooit, misschien een compliment naar mijn eigen moeder toe.
Dat heb ik ook! Ben mijn moeder erg dankbaar voor wat ze vroeger allemaal voor ons heeft gedaan en ga het nu meer dan ooit waarderen. Als tiener waardeerde ik het bijna niet en daar schaam ik me echt diep voor...
Hele simpele dingen waarderen, zoals een schommel en een zandbak in de tuin (en nee, die heeft Myrthe nog niet )./edit
En nu ben ik bovenaan de pagina begonnen
..Jdee, heel veel sterkte, en hopelijk veel geluksmomenten samen nog, de komende tijd
quote:Die hebben we afgelopen donderdag gekocht (nouja Mike) Vrijdag hebben ze hem op het kdv geprobeerd zonder succes. Maandag heeft mijnmoeder het nog eens geprobeerd en vondt dat er te weinig melk uit kwam dus ik vertelde overde telefoon dat ze er dan één puntje af kon knippen...Op dinsdag 7 maart 2006 22:52 schreef Ladybos het volgende:
[afbeelding] Het is de breastbottle nurser.
Heeft ze er twee afgeknipt en nu komt er dus te veel uit.
fles die kunnen we dus voorlopig niet gebruiken 
Uiteindelijk hadze wel ruim 200 ml gedronken over de dag. Niet veel maar genoeg om haar bloedsuiker niette ver te laten zakken. En bij mij haalt ze de schade dan wel weer in.Ik doe nu heel hard mijn best om het allemaal een beetje los te laten, het heeft geen zin om me er heel druk om te maken. * Jelief probeert echt heel hard positief te blijven.
Ikzelf ben nog steeds erg moe en ik heb veel pijn (fibromylgie gerelateerd). Maar weer vroeg naar bed vanavond
Gelukkig gaan we over twee weekjes een weekje met vakantie Er is natuurlijk een kans dat het wegtrekt maar het kan ook zo blijven. Als je het weet zie je het wel goed bij mij maar eigenlijk valt het nog niet eens zo op. Ik heb gewoon een dikke nek.
Gelukkig was de internist een fijne man. Ben benieuwd hoe dit af gaat lopen. Ik zit niet lekker in m'n vel. Ik ben mijn baan meer dan zat, maar heb geen diploma's (ging naar school toen ik zwanger werd van Sara). Ik vind het supermoeilijk om iets anders te vinden. Afgelopen week hebben liev en ik er over gepraat en gekeken naar wat ik nou echt wil. Ik heb besloten na de zomer een MBO opleiding te gaan volgen, verpleegkunde nivaeu 4, BBL,. Ik ben dus nu druk aan het solliciteren. Da's op zich fijn, het geeft wat uitzicht en ik ga doen wat ik altijd al heb willen doen.
Maar op dit moment valt alles me gewoon vreselijk zwaar... Naar school gaan betekent ook de komende 4 jaar geen zusje of broertje voor Sara, iets wat ik wel heel graag zou willen, aan de andere kant is het ook niet prettig als ik niet gelukkig ben in m'n baan.
Ik heb echt zo;n gevoel dat alles z'n plekje moet vinden en dat schiet niet echt op... Voorjaarsdip ofzo..
Kan ook echt overal om janken ... Succes. moeilijk hoor.. en zoals lishe aangaf het feit dat je er mee bezig bent is al een hele goed estap in de juiste richting Veel pelzier
ik krijg 3 vriendinnen te logerne hier vanuit enschede
heb er zo;n zin in men wat mis ik die meiden Ik schrok alleen wel toen we weer bij mijn schoonmoeder kwamen omdat ze slapende Merlijn in haar armen had, was al bang dat hij de hele avond had liggen huilen. Heeft ze hem gewoon vanaf 21.30 in haar armen gehad, slapend omdat ze het zo gezellig vond. Rond 23.30 waren we weer thuis met Merlijn.Randa, fijn dat jullie zo'n leuke avond hebben gehad!
ben niet meer zo sociaal, niet dat ik sociaal kan zijn zonder iemand in de buurt, maar goed.
nog ff doorbijten en wachten tot beeb 2 oud genoeg is om met papa te blijven (of eigenlijk totdat papa het aankan om met 2 kids alleen te blijven
). dwz dus nog een hele poos thuisblijven. maar ach, heb wel een mooi kindje om me heen, en straks nog 1. eventjes aan hun denken en dan kom ik wel weer een x aan de beurt
randa, leuk dat je zo'n leuke avond gehad hebt. ik las elders van die pijnlijke plek in je borst, da's minder. succes maandag met je gesprek!
fuente, wat rot. sterkte ermee, en je plan klinkt goed. en wat betreft je wens voor een eventueel tweede kindje: die twee plannen hoeven elkaar niet per se uit te sluiten, al kan ik me voorstellen dat het wel zwaar is. succes eerst maar met solliciteren!
Ik werk zelf nu ook 24 uur en vind het precies goed, aan de ene kant zou ik soms ook wel een dagje minder willen werken, maar aan de andere kant met 3 dagen per week 'draai' je nog echt een beetje mee....
Vervelend Fuente dat je het niet naar je zin hebt op je werk en goed dat je plannen hebt om er iets aan te doen!
Ik merk wel dat het sociale leven idd anders is sinds er een kindje is. Nou was het voor mij ook al anders geworden omdat ik ook niet meer in de woonplaats woon waar mijn vriendinnen wel wonen. Ookal is het niet ver er vandaan, het is maar een km of 30, maar als ik de auto niet heb wordt t al gauw heel lastig. Dus koffieleuten zit er hier idd ook niet in. Ik woon wat dat betreft best in een k*tdorp qua OV. Ook niet al mijn vriendinnen hebben een auto, helaas. Maar ik merk ook dat ik er soms veel minder behoefte aan heb, aan een heel druk sociaal leven, en die rust eigenlijk wel heel prettig vind.
quote:Dit is bij mijn werkgever een ongeschreven regel. Maar ik wilde per se minder werken (16 uur).Op zaterdag 18 maart 2006 18:43 schreef Igraine het volgende:
Bij ons op het werk 'mag' je in ieder geval niet minder dan 24 uur per week werken (dwz een contract hebben van 24 uur pw).
Voor mijn zwangerschap werkte ik 32 uur en aansluitend op mijn zwangerschap maximaal ouderschasverlof opgenomen (50% van je uren gedurende een half jaar). En aan het einde van m'n ouderschapsverlof een parttimecontract voor die uren aangevraagd. Dat mag je werkgever nooit weigeren (tenzij er zwaarwegende belangen zijn etc).
En dus ben ik nu een van de twee mensen met een 16-uur contract
(op 800 werknemers). [ Bericht 0% gewijzigd door bixister op 18-03-2006 22:46:21 ]
quote:ik zou van 40 uur p/w naar 16 p/w gaan, en indd heeft mijn oude werkgever het zo dusdanig zuur gemaakt dat ik zelf weg ben gegaanOp zaterdag 18 maart 2006 22:56 schreef Leah het volgende:
Ik ging van 32 uur naar 16 uur (idd, je werkgever mag dat niet weigeren). Het vervelende was dat ze het dan wel niet mogen weigeren, maar ze je wel het leven dusdanig zuur kunnen maken dat je zelf weggaat..
daarom zit ik nu dus niet geheel vrijwillig thuis.
parttime werken wil ik straks wel weer doen, maar denk niet dat het nu zin heeft om te gaan zoeken, ben alweer ruim 6 maanden zwanger, is dan toch maar ff weer. ik wacht wel tot de grootste bv periode voorbij is met beeb 2 en dan ga ik wel een x kijken naar iets
Heb een contrackt van 18 uur, maar werk tussen de 32 en 36 uur per week.
En dat vind ik enorm veel in combinatie met gezin en huishouden.
Na 3 dagen proberen om een gesprek met leidinggevende te krijgen is het mij dan uiteindelijk gelukt om a.s. Maandag na het werk met de leidinggevende te praten over de uren.
En dan kijken wat mogelijk is,
Want wat ze eerder wilden met mij vind ik niet zo een goede regel.
3 weken 32/36 uur werken en dan een maandje thuis, dan weer 3 weken 32/36 uur werken enz enz
hopelijk komt er maandag iets uitgerold en anders is het jammer maar dan mogen ze iemand anders gaan zoeken
Ik wil ook graag 24 uur werken, of misschien zelfs wel minder, ben niet zo gemotiveerd meer... maar op de huidige afdeling "mag" het wel, maar dan verdeeld over 4 dagen en dat wil ik echt niet. Max 3 dagen. Maar dan moet ik dus naar een andere afdeling en tja, er is momenteel geen andere functie voor me.... Ik zie het allemaal wel na mijn verlof. Ik neem eerst nog wel ff lekker ouderschapsverlof (waar ook al moeilijk over gedaan wordt tegenwoordig) en dan zien we wel. Zodra mogelijk ander werk zoeken iig. Maar parttime werk vinden is tegenwoordig niet zo makkelijk als je het mij vraagt. Het lijkt me wel gedoe straks met 2 kinderen die naar de oppas moeten, daar kan ik nu al tegenop zien.
.Thnx allemaal voor de opbeurende woorden..
Ik vind het veel te veel en veel te lang voor Thijs, maar ik heb verder geen ouders om op terug te vallen.
Marco werkt onregelmatige uren en dus ook niet echt makkelijk in te plannen.
Het is voornamelijk voor mij rennen en vliegen.
Op contrackt staat 18 uur maar in werkelijkheid maak ik dus tussen de 32/36 uur...
Maar Maandag ga ik het er over hebben en hoop ik dat er iets geregeld kan worden, want ik ben aan het eind van de week helemaal kapot op.
quote:Helaas Jessie Mammoet uren die zijn amper bij te houden/volgen.Op zondag 19 maart 2006 23:01 schreef jessie het volgende:
Maar doordat Marco onregelmatig werkt kan hij dan toch juist ook Thijs af en toe halen en brengen?
Hij is heel erg afhankelijk van de boten die geladen en gelost moeten worden, en die varen niet op vaste tijden.
Als Marco smorgens om 8 uur begint wilt hij zo nu en dan Thijs wel weg brengen, maar in de meeste gevallen begint Marco om 6 uur tot ??? (dat varrieert nogal eens op een dag helaas)
Halen kan alleen als Marco toevallig een nacht gewerkt heeft of heel vroeg thuis is alleen dat vroege thuis zijn kan ik om 1 hand tellen.
Ik dacht dat hij regelmatig onregelmatig werkte
Geer werkt onregelmatig maar zijn rooster staat voor een jaar vast zeg maar. En hij is dus overdag best vaak vrij. Ik dacht eigenlijk dat het bij hem meer zo was.
Maar dan werken jullie allebei vrij veel zeg.
Nou je hebt een contract van 18 uur en als je die 18 uur wilt werken moet dat geen probleem zijn dan toch. Gewoon goed aangeven. Maar als je misschien te veel van je afbijt denken ze o die doet het toch wel. Ff goed je tanden laten zien hoor!
gemiddeld maakt Marco 65/70 uur en soms nog langer.
2 weken terug heeft hij zelf een keertje 22 uur gewerkt
word je zelf ook niet vrolijk van overgens.
Voor de rest gaat het prima met me, ben alleen moe aan het eind van de week
Als ik wat te klagen heb ga ik dit topic maar eens vaker lezen denk ik
Vanmiddag het sollicitatiegesprek. Ik heb al zitten kijken hoe het zit met een KDV en omdat het op universiteitsterrein ligt, zit er een KDV, die gewoon tijdens kantooruren open is voor kindjes tot 4 jaar. Ben benieuwd. Op mijn werk moet er een groepdicht ivm bezuinigingen, ik heb aangegeven dat ik toch weg wil en dan wel vrijwillig ontslag wil maar dan wel met een leuke bonus
, daar wordt nu naar gekeken. Dat zou betekenen dat ik een paar maanden niet perse hoef te werken en dus extra tijd heb voor Emma, die vrije tijd kan ik dan ook gebruiken om een andere baan te zoeken, en vind ik niks dan ga ik wel tijdelijk achter de kassa werken ofzo.Nu nog bedenken wat ik wil en waar enzo
Ik denk dat je collega's ook wel blij zijn dat jij hier eerlijk in bent en dat aangeeft.
Randa, hoe was je sollicitatiegesprek?
ik heb het inderdaad nog moeilijk. als ik het niet trek ga ik ook vrij pakken.. een sporadische (halve) dag verlof moet toch kunnen denk ik zo
bedankt voor je bezorgdheid, dat doet me goed! (Ik heb vaak het idee dat ik overal alleen voor sta en dat niemand aan mij denkt, hoewel dat natuurlijk onzin is)
Ik was even bang dat het bemoeizuchtig en 'makkelijk gezegd' over kwam maar zo is het iig niet bedoeld.
Ladylike, het is ook erg belangrijk aanjezelf te denken, want dat schiet er bij het moeder-zijn nogal eens bij in
Ik snap trouwens wel je bezorgdheid dat je contract niet verlengd wordt, maar aan de andere kant heb je gewoon recht op die uren en dat zou dus helemaal niet mee moeten wegen in de beslissing om jou wel of niet een vast contract aan te bieden. Maarja, je moet doen wat jou goed lijkt, ik sta niet in jouw schoenen
Succes ermee! Randa, hoe ging je gesprek??
Hier gaat het de goede kant op
Robin slaapt de nachten weer door ik werk de uren die ik zou moeten werken en het ritme begint te komen. Wat een rust kan dat geven zeg quote:Had ik al in op sollicitatiegesprek!!!!Graag enkelijk tips! gepost.Op maandag 20 maart 2006 18:36 schreef Randa_v het volgende:
Ik heb een heel gemoedelijk gesprek gehad met twee dames, stelde eigenlijk weinig voor. Ik voelde me totaal niet overdressed, had wel een jasje aan maar dat was van linnen gemaakt dus ook een casual te noemen. Van dit gesprek hong bij nader inzien maar weinig af, het tweede gesprek is belangrijk omdat dat met de echte bazen gaat. De twee dames worden de collega's als ik wordt aangenomen. Is ook maar een heel klein bedrijfje dat volop groeiende is.
Heb er op zich wel een goed gevoel over. Wordt een baan van in beginsel 16 uur die later uit te breiden is.
Het tweede gesprek komt er zowieso. Vandaag krijg ik als het goed is bericht.
bah wat voel ik me elendig..
het is dat ik moet blijven werken (ben kostwinnaar) omdat mn vriend niet kan maar jezus, hoe houden jullie het vol om te blijven werken met een kind..
*heeft het ff zwaar*
ach ja, gelukkig doet mn vriend wel alles wat ik zou doen als ik thuis was en is ie een geweldige pappa (soms denk ik zelfs dat ie om de een of andere reden een sterkere band met Randall heeft).
Maar jouw band met Randall is vast net zo sterk als die van je vriend, dat weet ik wel zeker.
Heel veel sterkte
doe rustig aan meid! ik prbeer aan mezelf te denken, maar soms is dat even moeilijk ik merk wel dat het werken voor mij ook een soort van opluchting is (bah wat klinkt dat slecht) zodat ik me even niet druk hoef te maken om voedingen en luiers...Het geeft me toch een soort ontspanning
quote:Op donderdag 23 maart 2006 19:08 schreef Randa_v het volgende:
4 april mag ik weer opgesprek bij hetzelfde bedrijf. Ditmaal bij de bazen.
In het mailtje stond dat ze het een prettig gesprek hebben gevonden.
Ladylike alles is al gezegd
hier beginnen de zenuwen toe te slaan voor de heupecho, zal alles wel goed zijn en wat dan, had ik het kunnen voorkomen.. zoveel vragen en nog zo weinig antwoorden..
je weet dat als ze iets vinden ze er nu op tijd bij zijn en tuurlijk alles wat helpt wordt gedaan.. maar toch...
misschien ben ik wle veel te pessimistisch.. ik vind het moeilijk.. en tegelijkertijd denk ik mens waar maak je je druk om.. neem plupphy en haar man.. ze heb net hun prachtknul verloren.. en dan maak ik me hier druk om
bah moeilijk...
.. verder gaat het wel goed hoor 
Hier nog steeds ff wat minder. Vorige week is de oom van mijn mannetje overleden, afgelopen dinsdag begrafenis gehad. Vanmorgen is mijn tante overleden, ze had longkanker, afgelopen vrijdag was ze 'opgegeven' qua behandeling, ze zou nog een paar maand hebben, vanmorgen is ze overleden, ze was 61. Mijn oma (haar moeder) leeft nog, is 90 en helemaal stuk. Zware weken...
wat is de wereld soms zo klote en oneerlijk he.. sterkte aan de familie en directe en indirecte betrokkenen en speciaal voor oma.. dat zullen zware dagen zijn, sterkte! Evenstar, ik had datzelfde schuld gevoel...wat nou maak ik me druk om Jordy, wat nou was ik bang dat hij niet meer wakker zou worden uit die narcose... maar niet vergeten dat je pijn niet met pijn kunt vergelijken.
Alles wat je kind aangaat treft je gewoon, en soms erg hard!
Ik kan me heel erg goed voorstellen hoe jij je voelt maar meissie het komt allemaal goed, wat de uitslag ook is
Jullie kleine Arwen is een moedig meissie .... komt goed !Deze moeder is echt heel trots op haar zoontje. Zo mooi, ik had gelezen dat Merlijn op de voorkant van de Telegraaf zou kunnen staan met de borstvoedingsrecordpoging op de negen maanden beurs. Maar tegen de tijd dat ik daar achter kwam was de krant niet meer te krijgen bij ons in de supermarkt. Gelukkig had het café waar ik vergadering had vanavond de krant wel nog liggen en daar stond mijn Hollands Welvaren ook nog mooi op de foto. Aan iedereen die het ook maar zien wou heb ik de foto/voorkant laten zien. Zo trots was ik. Kijk... kijk dat is mijn zoontje. Jeeh zo trots was ik nog nooit geweest. Wat een heerlijk gevoel.
Fuente gecondoleerd
Randa, wat leuk!
Deze mama zit er weere even doorheen na de ellende van gister (zie kleine baby topic).
Fuente, heel veel sterkte...
Vicky, dikke zoen.
Randa, ik zag de foto.... leuk!!
Deze mama heeft deze week de schrik van haar leven gehad. Ik ontdekte dinsdag een knobbel in mijn nek. Ik had het al eens eerder gevoeld, maar geen aandacht aan besteed. Om een lang verhaal kort te maken; na 3 dagen huilen, hele erge angst en verdriet, bleek gisteren dat het in orde was. Ik ben werkeleijk waar nog nooit zo bang geweest. Maar heel gelukkig is er uiteindelijk niks aan de hand.
Fuente.. gecondoleerd
Randa: de foto is leuk voor later!! wat een ervaring
Lishe: gelukkig is er niets aan de hand
Vicky: ik weet niet wat ik moet zeggen behalve het cliché: Sterkte!!!
* Ladylike geeft amber dikke beterschapskus op buik kom op meisie...
quote:Lieve lieve Lishe, wat een schrik!Op vrijdag 24 maart 2006 09:34 schreef Lishe het volgende:
Deze mama heeft deze week de schrik van haar leven gehad. Ik ontdekte dinsdag een knobbel in mijn nek. Ik had het al eens eerder gevoeld, maar geen aandacht aan besteed. Om een lang verhaal kort te maken; na 3 dagen huilen, hele erge angst en verdriet, bleek gisteren dat het in orde was. Ik ben werkeleijk waar nog nooit zo bang geweest. Maar heel gelukkig is er uiteindelijk niks aan de hand.
Ik miste je al op Fok , maar durfde ook niet te mailen, aangezien ik je ook niet op msn zag en je er misschien geen behoefte aan zou hebben.
Ik kan me erg goed voorstellen hoe jij je gevoeld moet hebben en jemig, net die oppepper die je nodig had zeg
Maar gelukkig heb je gelijk goed nieuws te melden, wat heb je dan trouwens lekker snel de uitslag gekregen!
Ik heb besloten dat het NU eens afgelopen moet zijn. Ik stuur een grote zware wolk vol geluk en gezondheid jullie kant op en laat hem daar helemaal leeg stromen.
Ik heb niet op een uitslag hoeven wachten, alleen op tijd van de dokter. Dinsdag heb ik gebeld, kon pas donderdag terrecht. Hij heeft gevoeld, en gevoeld en gevoeld (Ik was totaal in paniek en duurde even voor ik ontspande) en hij zei dat het een klier is. (Toen ik me ontspande werd het gelijk een stuk kleiner.)
Githa, je bent een lieve schat
Fuente, gecondoleerd en veel sterkte
Vicky, jij ook veel sterkte en als je je ei ff kwijt moet, weet je me te vinden hè?
Lishe wat zul jij doodsangsten uitgestaan hebben. Gelukkig bleek het loos alarm.
Sara is vannacht voor het eerst uit logeren geweest. Papa en mama hadden een concert (Depeche Mode, was helemaal geweldig!). Tcoh voelde ik me op de een of andere manier zo ontzettend schuldig. Dacht telkens, wat nou als ze wakker wordt? Wat nou als ze ons dan 'roept' en wij komen niet? Kon wel janken toen we vannacht thuiskwamen! Vanmorgen dus gebeld en het was echt supergegaan. Ze heeft de hele nacht doorgeslapen, geen 1 keer gehuild, maar ja, opa en oma zijn ook heel vertrouwd, die passen elke dag minstens 1 dag op
.Vanavond gaan we haar halen, we moeten zo beiden eerst werken tot 22:00, maar deze mama kan eigenlijk niet wachten! Wil d'r weer lekker knuffelen, snuffelen, kletsen
quote:Oh erg is dat hè. Ik heb dat ook weleens gehad, had ik ineens een "ei" in m'n nek zitten. Nou ja, niet zo groot natuurlijk, meer het idee van een klein paas-eitjeOp vrijdag 24 maart 2006 11:13 schreef Lishe het volgende:
Dank jullie wel
Ik heb niet op een uitslag hoeven wachten, alleen op tijd van de dokter. Dinsdag heb ik gebeld, kon pas donderdag terrecht. Hij heeft gevoeld, en gevoeld en gevoeld (Ik was totaal in paniek en duurde even voor ik ontspande) en hij zei dat het een klier is. (Toen ik me ontspande werd het gelijk een stuk kleiner.)
Githa, je bent een lieve schat
Toen zei de dokter ook dat het een klier was.. Ik: Weet u dat wel zeker???? Ik was er maar niks gerust op
Fijn Fuente, dat alles goed is gegaan, spannend hè? En Depeche Mode
Met deze moeder alles goed, onze kleine meid is van de week ook oor het eerst een hele nacht uit logeren geweest. Wij gingen naar een concert in Amsterdam dus het was eigenlijk geen doen om haar nog op te gaan halen zodra we thuis zouden komen. Mits ze zou slapen natuurlijk... Maar ze heeft het hartstikke goed gedaan, lekker doorgeslapen en door opa en oma naar het kinderdagverblijf gebracht 's morgens. Het was wel heel vreemd om 's morgens wakker te worden terwijl ze er niet was, ik had steeds het gevoel dat ik iets vergat.
Over 2 1/2 week mag ze weer een keertje, dan gaan we weer naar een concert...
Oh en zondag was ze precies 8 maanden, het gaat zo ontzettend hard!!
Houdt het dan nooit op?
ik geef je bij deze een hele dikke knuffel en een dikke kus!
woorden schieten even tekort bij deze.. sterkte voor jou en je mannetje en de directe en indirecte betrokennen
Nogmaals heel veel sterkte !! Heb gister ook even lekker een potje zitten janken. De ene ellende volgt zich op de andere ellende..Gelukkig heb ik morgen een relaxdagje. Ga een dagje beautyen, heb ik wel verdiend!
Jeetje Fuente, jij krijgt ook alles tegelijkertijd
Helaas vanavond te horen gekregen dat mijn vriendin het ziekenhuis in is gegaan en er dit keer niet meer uit zal komen. Ze wil ook niet meer onderzocht worden, alleen maar pijnstillers. Even aan de telefoon gehad en samen gehuild. En om dan te horen; jammer dat ik nooit met Jolie naar de film heb gekund, zorg goed voor haar, ze is alle toekomst. Dan probeer ik alles maar weer te relativeren, iemand gaat zo jong al sterven maar aan de andere kant is er hier een prachtig kind en dat is inderdaad de toekomst. Maar toch maar toch, het is wel heel erg oneerlijk allemaal.
Vicky, hopelijk worden jouw 2 zieken snel weer beter!
Luchtbel, wat ontzettend ongelooflijk moeilijk. Wat fijn dat je nog zulke gesprekken met je vriendin kunt hebben. Maar ook; wat moeilijk. Heel veel sterkte...
veel sterkte sterkte Ontzettend veel sterkte! Ik weet wat je doormaakt!!
Luchtbel ook sterkte
Luchtbel, wat vreselijk moedig van je vriendin om zo te kunnen denken en praten, Jolie is ook de toekomst en wat voor een toekomst
maar ik kan me heel goed voorstellen dat die waarom vraag blijft hangen, het is ook oneerlijk!Ook voor jou heel veel sterkte
[ Bericht 5% gewijzigd door Luchtbel op 03-04-2006 16:05:09 ]
Ze klinkt altijd zo lief als je het over haar hebt. Of dat nou komt door hoe zij is of door hoe ze voor jou is.
Een dikke kus van die andere.
Ik heb van de week wel ff een offweek gehad. Eerst een klein meisje dat het uitgilt van de pijn omdat ze niet kan poepen en dan nu een virusje heeft waardoor de luiers niet aan te slepen zijn....
Heb me vandaag lekekr laten verwennen. Massage, gezichtbehandeling, sauna, zoutbaden, lunch, tea complet, cocktail, voetreflexmassage, bubbelbad... zalig!! Ben doodop!!
Heel veel sterkte...(even voor achtergrond-informatie: Het lijkt jong om te sterven, 37... maar voor haar conditie en de complicaties die ze (al jaren lang) heeft gehad is ze nog erg oud geworden. Ze is geboren met spina bifida (een open rug) en te laat geopereerd omdat de artsen dachten dat ze het zowiezo niet zouden redden, mijn ouders hebben toen voor haar moeten vechten om haar behandeld te krijgen. Tot haar elfde heeft ze nog met krukken en beenbeugels kunnen 'lopen' maar daarna heeft ze altijd in een rolstoel gezeten. De laatste tijd zelfs constant in bed. Ze is uiteindelijk gestorven aan nierfalen, haar hele leven heeft ze ook last gehad van blaasontstekingen, nierbekkenontstekingen etc. En dat is nog niet eens de helft... wat zij allemaal heeft meegemaakt, hoeveel operaties zij heeft gehad en hoe vaak ze in het ziekenhuis heeft gelegen met VEEL pijn, dat gun je je ergste vijand (als je die zou hebben) nog niet eens.
Luchtbel, hoe is het nu met jouw vriendin, leeft ze nog?
Ik vind dat iedereen hier echt nare dingen meemaakt. Waar is het zonnetje voor iedereen?
Suzanna
heftig hoor, en straks komt het besef....sterkte! . Heel veel sterkte de komende tijd, ook voor de rest van je familie. met een dikke knuf erbij! Deze moeder mag vanaf 1 mei weer gaan werken. 16 uur per week op de woensdag en de vrijdag. Vandaag mijn laatste gresprek gehad en dus ook het aanbod. Moet alleen nog tekenen.
Nu moet ik dus ook nog de opvang voor Merlijn gaan regelen.
Dat is het enige dat toch wel een beetje pijn doet. Merlijn 2 dagen wegsturen. Maar ja, dat zal ook wel wennen. gefeli zal wel ff wennen zijn 2 dagen zonder Merlijn, maar ik denk ook wel lekker. het zal idd even wennen zijn. maar je kunt het Dutchie: ik denk dat je gelijk hebt... verstandelijk gezien heb ik zoiets van: 'ze wilde graag af zijn van dit lichaam, en ze had zoveel meegemaakt' maar ik wil haar helemaal niet missen. Dat is wel heel dubbel...
Gecondoleerd en heel, heel veel sterkte.
Randa gefeli met je baan !
Mijn vriendin is al overleden, een week geleden al.maak me soms een beetje zorgen om je. Is misschien stom maar kan er niks aan doen
Lief maar het is echt niet nodig
*loslaten*Djen heeft tot ze 5 was bij mij op de kamer geslapen
zijn er nog meer van die gekken die dat doen?en als ik naar bed ga, ga ik altijd even kijken.
zo ook als ik iets hoor wat ik niet kan plaatsen.
Luchtbel
Maar als ik naar bed ga ga ik wel even bij Thijs kijken en die hoor ik boven zoiezo erg goed, er zit geen deur tussen de kamertjes
Pfff, even te veel zorgen.......
rustig aan vandaag en geniet van je mannetje ....quote:*Uit lurkstandOp maandag 10 april 2006 11:47 schreef Suzanna het volgende:
Ik heb hier net ook zoiets 'achter de rug'.... vrijdag waren we erachter dat m'n zus nu toch écht op sterven lag...ik heb nog met haar kunnen praten, mijn familie is er bij gebleven en ze is met hen erbij gestorven. En nog steeds is het niet helemaal doorgedrongen bij mij. Ik was er ook niet bij natuurlijk...en dat is toch erg onwerkelijk dan. Ze was 37 jaar oud (mijn op één na oudste zus was ze, ben de jongste van acht kinderen, vandaar het grote leeftijdsverschil)...
(even voor achtergrond-informatie: Het lijkt jong om te sterven, 37... maar voor haar conditie en de complicaties die ze (al jaren lang) heeft gehad is ze nog erg oud geworden. Ze is geboren met spina bifida (een open rug) en te laat geopereerd omdat de artsen dachten dat ze het zowiezo niet zouden redden, mijn ouders hebben toen voor haar moeten vechten om haar behandeld te krijgen. Tot haar elfde heeft ze nog met krukken en beenbeugels kunnen 'lopen' maar daarna heeft ze altijd in een rolstoel gezeten. De laatste tijd zelfs constant in bed. Ze is uiteindelijk gestorven aan nierfalen, haar hele leven heeft ze ook last gehad van blaasontstekingen, nierbekkenontstekingen etc. En dat is nog niet eens de helft... wat zij allemaal heeft meegemaakt, hoeveel operaties zij heeft gehad en hoe vaak ze in het ziekenhuis heeft gelegen met VEEL pijn, dat gun je je ergste vijand (als je die zou hebben) nog niet eens.
Luchtbel, hoe is het nu met jouw vriendin, leeft ze nog?
Suzanna ik wil je even veel sterkte wensen.
Ik ben (toevallig) de assistente van de huisarts van je zus.
Ik zag jullie namen op de rouwkaart staan en toen dacht ik dat zou wel heel toevallig zijn als dat dezelfde is als van fok!
Maar (helaas) ben je het dus wel.
Sterkte met het verlies en sterkte morgen !!
*Kruipt weer in lurkstand
Om 11.30 ga ik hem weer ophalen en maak ik kennis met de tweede zorgleidster van hem.
Die paar uurtjes vallen denk ik wel mee, maar morgen ga ik tussendoor wel even naar het KDV bellen om te vragen hoe het gaat. Hoezo bezorgde moeder.Ik heb hem gruwelijk gemist, maar wel lekker misbruik gemaakt daarvan door lekker in bad te gaan liggen.
Morgen ga ik zeker tussendoor even bellen. Blij was ik toen ik hem weer op mocht halen. .In September begin ik, eerst een jaartje naar school en dan werken. Heb er verschrikkelijk veel zin in!
Nu nog 4,5 maand werken bij het ^&*$ bedrijf waar ik sinds kort zit en dan kan ik daar ook weg
Volgens mij heb ik hier niet vermeld dat hubs dus overspannen is, in het kort, wij werkten bij hetzelfde bedrijf, altijd een boel gezeik en we werkten beiden vaan 3 of 4 avonden, en dan wisselend, en ik dan weer in het weekend, dus we zagen elkaar amper. Vorige maand storte manlief in, zit sindsdien thuis, een week later werd ik ineens ontslagen (ik was uitzendkracht).
Heel gedoe dus. Inmiddels zit hubs nog steeds thuis, hij gaat maandag weer halve dagen werken en 'moet' van de verzuimconsulent volgende week weer 40 uur werken. Dat gebeurt dus niet, hij's gewoon 'stuk'...
Dus dit wordt nog een lang traject denk ik, maar iig heb ik vast iets leuks in 't vooruitzicht!
quote:Wat toevallig inderdaad! Ja, dat heb je als je geen 'nickname' gebruikt maar je eigen naam...Op donderdag 13 april 2006 11:43 schreef massy het volgende:
[..]
*Uit lurkstand
Suzanna ik wil je even veel sterkte wensen.
Ik ben (toevallig) de assistente van de huisarts van je zus.
Ik zag jullie namen op de rouwkaart staan en toen dacht ik dat zou wel heel toevallig zijn als dat dezelfde is als van fok!
Maar (helaas) ben je het dus wel.
Sterkte met het verlies en sterkte morgen !!
*Kruipt weer in lurkstand
aan de andere kant ga ik hier zowiezo uit principe ook niets plaatsen waarvan ik niet wil dat anderen het zien. Wel lief dat je reageerde, ik had je berichtje nog helemaal niet gezien, te druk gehad eerst en daarna het topic uit het oog verloren. Kende je mijn zus ook?
maakt die 4 en een halve maand wel wat makkelijker door te komen sterkte voor bjorn
quote:Een verzuimconsulent, sjah, eigenlijk wat er staatOp zaterdag 13 mei 2006 21:39 schreef Belana het volgende:
wat is in vredesnaam een verzuimconsulent? Is er geen bedrijfsarts fuente? Laat je niet gek maken iig! Veel sterkte voor je man! En gefeliciteerd met je nieuwe baan, das iig positief!
(ik had er nog nooit eerder van gehoord) Wij dachten dat hij een afspraak bij een bedrijfsarts zou hebben, maar het bleek een verzuimconsulent. Kort gezegd was het in dit geval: een man achter een PC, druk bezig met andere dingen, af en toe hum hum zeggen tegen Bjorn en ondertussen verdertypen en aan het einde ongeinteresseerd melden dattie weel fulltime aan de slag moet.Nu maakt hij dus een afspraak bij de echte bedrijfsarts
Gelukkig staat onze HA finaal achter manlief, just in case dat we dat nog nodig hebben. Thnx!Evenstar, thnx
! )Het lijkt me helemaal niets als je man thuis zit omdat hij overspannen is...heel veel sterkte!! Wat raar trouwens dat jij ineens ontslagen werd toen hij overspannen werd...heeft het met elkaar te maken denk je?
quote:Ja dat heeft er zeker mee te maken. De reden dat mijn man overspannen werd is de hoge werkdruk, en de vele avonddiensten die wij draaiden. Toen we daar eenmaal een gesprek over aangingen werden we zo mogelijk nog meer avonden ingedeeld.Op zondag 14 mei 2006 08:29 schreef Suzanna het volgende:
Wow, Fuente, dat klinkt echt als een heftige tijd (ik had helemaal over je post heen gelezen
Het lijkt me helemaal niets als je man thuis zit omdat hij overspannen is...heel veel sterkte!! Wat raar trouwens dat jij ineens ontslagen werd toen hij overspannen werd...heeft het met elkaar te maken denk je?
Toen ik zwanger was van Sara was het allemaal geen probleem, ze zouden er wat rekening mee houden enz. In de praktijk leek het tegenovergestelde te gebeuren. Toen manlief thuis zat en ik op werk 't daar met collega's overhad (mijn broertje werkt er, mijn beste vriendin ook) vloog ik er met een onduidelijke reden uit.
Maar goed, ik was uitzendkracht, geen poot om op te staan. Manlief krabbelt langzaam op, maar meteen fulltime aan de slag geen is geen optie.
Het is ook gewoon een druk jaar geweest, we gingen samenwonen, trouwen, kregen een kind, boel werkstress...
Thnx meiden. Hubs gaat iig een gesprek met de arboarts aan komende week, en dat moet idd een neutraal persoon zijn
. ). Hopelijk gaat het gesprek met de arboarts goed. Sterkte!
Hier een oververmoeide moeder
... had het wel verwacht hoor, maar toch...had verwacht ook wat meer te kunnen uitrusten al is dat in de afgelopen maanden ook helemaal niet reëel gebleken. Altijd (nou ja, op twee keer na) sinds de geboorte van Emma wordt er één schatje wakker als ik net besluit naar bed te gaan óf wil er eentje ineens niet slapen. Of (die dagen zijn er zo mogelijk nog meer) slapen ze om en om, dus als ik de één in bed leg is de ander wakker en andersom. Noa heeft nog twee slaapjes op een dag nodig, zeker nu ze 's nachts niet goed slaapt, maar dat zorgt niet voor meer 'kansen' voor mij helaas.
Dus het gaat me nu echt opbreken, zegmaar. Ik word zelfs boos op de meiden als ik weer eens écht aan m'n bed toe ben 's middags en er weer eentje wakker wordt. Gelukkig gebeurt er verder niets ofzo, ik kan het wel controleren, maar tis wel heel vervelend. Meestal ga ik dan even op de bank liggen, maar Noa komt er altijd bovenop gekropen en natuurlijk wil Emma op dat moment meestal aandacht en vastgehouden worden.
Ik houd mezelf dan maar altijd voor dat ze het niet expres doen en dat helpt een hoop. Als je zo moe bent kun je soms echt niet meer goed logisch nadenken.
Gisteren een gesprek met de wijkverpleegkundige gehad, ze maakte zich nogal zorgen over me en wilde graag thuis langskomen. Ik had laten vallen dat Emma zo onrustig is en vaak niet goed slaapt en hoewel dat nu 's nachts wel beter gaat, is dat overdag nog steeds zo.
Ze zei dat ik zelfs thuiszorg zou kunnen krijgen als het me echt niet meer lukt ofzo. Verder niet over doorgevraagd omdat ik het overdreven vind, maar gelukkig krijg ik vanaf morgen (als het klikt) een hulp in de huishouding voor 1 keer in de week. Dat scheelt al een hoop stress denk ik...
Voel me wel raar als ik dit hier nu opschrijf, je deelt het toch liever niet met anderen als je het moeilijk hebt ofzo. Heb toch vaak het idee dat mensen zoiets hebben van: 'het is je eigen schuld, moest je maar niet zo snel op elkaar kinderen krijgen'. Tegenwoordig is dat gewoon bijna niet meer zo dat je zo snel zwanger wordt na elkaar...en wordt het dus ook niet normaal gevonden.
Misschien dat het al wat helpt als ik af en toe iemand laat oppassen op de meiden, dat zal wel wat rust geven. Ik heb alleen niet echt vertrouwen in andere mensen als ze op mijn kinderen passen...
raar is dat. Misschien komt het ook wel omdat Emma slecht slaapt...als ze makkelijkere slapertjes waren zou het een hoop schelen. 'Hup in bed en slapen' ofzo...Tis nogal een lang verhaal geworden en was niet bedoeld om te klagen, hopelijk komt het ook niet zo over. Misschien hebben jullie nog tips...en anders...ben ik het gewoon even kwijt! Lucht wel een beetje op om zoiets van je af te schrijven.
en een dikke knuffel!Hier gaat helaas ook niet lekker. Manlief is dus sinds maandag weer halve dagen aan het werk. Zijn manager heeft een afspraak voor volgende week woensdag bij de arboarts. De arboarts heeft gezegd tot het gesprek het besluit van de consulent aan te houden, dus komende maandag, dinsdag en woensdag moet manlief gewoon 8 uur op een dag werken, waarvan (jaja) 2 diensten tot 22:00 's avonds zijn.
Wij zien het momenteel niet meer zitten. Ikzelf ben ronduit woest, zo ontzettend kwaad, manlief is het vooral gewoon teveel. Die ging van de week al over de zeik omdat we een zak aardappels kwijt waren (nou vraag ik je
). Het maakt alles heel gespannen. Tussen ons gaat het goed, maar prettig is anders.Heeft iemand tips wat we het beste kunnen doen? Dit mag toch niet zomaar? Ik heb geen idee wat we moeten doen...
Ten eerste wil ik even zeggen dat je absoluut niet zeurt, kleine kinderen zijn gewoon vermoeiend. Zeker als het allemaal altijd net even anders gaat dan dat je zou willen, zo gaat het meestal, maar als je moe bent is dat gewoon ronduit kut. Ik weet niet of je familie in de buurt hebt wonen? Of een goede vriendin ofzo? Misschien is het iets om af en toe één van de kinderen een middagje bij iemand te brengen. Meer kans dat je zelf even kan uitrusten en vaak worden ze van die één-op-één aandacht ook een stukje minder aandachtvragend. Tenminste dat heb ik altijd zo gezien bij de kinderen van een kennis van mij, vier in zeven jaar tijd.
Over die reacties, 'men' is het inderdaad niet meer gewend. Het is niet leuk als mensen je daarom veroordelen, of er iets over zeggen. Van mij geen oordeel, ik wens jullie alleen maar veel geluk. Misschien is het niet zo zeer het feit dat je weer zwanger bent maar gewoon dat men zich er niets bij kan voorstellen, hoe het moet zijn, om drie kinderen kort op elkaar te krijgen. Ik kan me er wel een beeld bij vormen omdat ik toevallig iemand ken maar anders geen idee. En dan nog, hoe het nou echt is, weet ik niet. Doordat het niet zo vaak voorkomt schrikt men misschien automatisch en ik vraag me wel eens af of vrouwen dat uberhaupt nog wel kunnen. Vroeger was je moeder en raapte je s ochtends de eieren en dat was het. Nu willen 'we' zelf ook nog van alles, het wordt ook van je verwacht. Het lijkt me moeilijk om je zo aan te passen aan een leven met drie kinderen. Dat het kan dat weet ik ook wel, hoewel het me heftig lijkt in deze tijd, en ik weet zeker dat jij gaat laten zien dat het juist heel mooi kan zijn
Vraag hulp als je dit nodig hebt, schrijf het hier van je af als dat helpt, hang in there, het wordt beter, het komt goed en daarna is het alleen maar mooi
Edit: Jeetje ET heb je nou je hele post ge-edit? Helemaal weggehaald gewoon?
Ik vond het ook erg pittig het eerste jaar. Ik had vaak het gevoel dat ik nooit meer zou kunnen slapen en heb regelmatig op instorten gestaan. Gelukkig heb ik een lieve partner die me regelmatig een paar dagen wegstuurde om bij te slapen.
Neem alle hulp aan die je kunt krijgen en probeer de minder relevante en belangrijke dingen te laten liggen. Stof loopt niet weg, ongestreken kleren zitten ook best lekker, bezoek mag je rustig afzeggen en je bent echt geen slechte moeder als je je kinderen eens voor de tv zet zodat jij even op de bank kunt liggen.
Belangrijkste is dat jij tot rust kunt komen. En het zal je nu wel worst zijn, maar het wordt echt beter. Thomas is nu anderhalf en ik heb af en toe dagen dat ik zomaar een uur een boek kan lezen terwijl mijn monsters lief aan het spelen zijn in de tuin. En af en toe slapen ze nog allebei een nacht door ook!!!!!
Maar voor nu: veel sterkte en rust gewenst.
Edit: ik had je berichte niet helemaal goed doorgelezen en had dus over het hoofd gezien dat nummer 3 onderweg is. Wat een drukte en het zal inderdaad wel pittig zijn. Probeer er maar gewoon van te genieten en neem die huishoudelijke hulp gewoon aan. Over een paar jaar ben je heeel erg trots op jezelf en heb je drie geweldige peuters!
[ Bericht 13% gewijzigd door Tinkepink op 17-05-2006 20:30:40 ]
quote:als het in normale bewoordingen op het scherm staat en niet mijn eerste primitieve ingevingen.Op woensdag 17 mei 2006 20:19 schreef Luchtbel het volgende:
Wanneer is het wel postwaardig dan? Als niemand meer kan lezen hoe je er echt over denkt?
Je kunt hetzelfde op verschillende manier zeggen zonder de inhoud te veranderen, maar wel de toon anders te laten zijn.
En aangezien ik de afgelopen week op de een of andere manier iedereen tegen me in het harnas jaag (irl) (waarschijnlijk door de hormonen ofzo) doe ik het dus op een andere manier dan normaal.
Fuente, wat een rotsituatie. Tips heb ik niet voor jullie, hooguit dat je man het beste op zoek kan gaan naar een andere baan aangezien zijn huidige werkgever een rare manier van omgaan met zijn personeel heeft. Kunnen jullie niet een gesprek met jullie huisarts aangaan om te kijken wat die van de situatie vindt? MIsschien is de huisarts ook wel van mening dat fulltime werken nu nog niet mogelijk is. Dan staan jullie in ieder geval wat sterker mocht dit vervelende verhaal nog een staartje krijgen. Jullie ook succes
quote:Heel politiek correct antwoordOp woensdag 17 mei 2006 20:24 schreef E.T. het volgende:
[..]
als het in normale bewoordingen op het scherm staat en niet mijn eerste primitieve ingevingen.
Je kunt hetzelfde op verschillende manier zeggen zonder de inhoud te veranderen, maar wel de toon anders te laten zijn.
En aangezien ik de afgelopen week op de een of andere manier iedereen tegen me in het harnas jaag (irl) (waarschijnlijk door de hormonen ofzo) doe ik het dus op een andere manier dan normaal.
quote:De huisarts is manlief vorige week geweest, die staat volledig achter hem en is van mening van fulltime werken voorlopig geen optie is. Solliciteren issie druk mee bezig, hopelijk wordt dat wat.Op woensdag 17 mei 2006 20:34 schreef m@x het volgende:
Ik vind het zeker geen klagen hoor Suzanna. Meerdere mensen hebben het geloof ik al gezegd, maar ik vind dat je sinds de geboorte van Noa bent gegroeid tot een soort van oermoeder. Sterke, nuchtere posts en handige tips voor anderen. Maar ook een oermoeder kan niet eindeloos doorgaan. Slapeloze nachten, drukke dagen en 2 kleine meisjes die al je aandacht opeisen breken je op. Dat is helemaal niet raar en dat mag je best af en toe toegeven. Pak zoals Tinkepink ook al zegt alle hulp die je aangeboden krijgt aan en probeer af en toe wat tijd voor jezelf te reserveren. Succes
Fuente, wat een rotsituatie. Tips heb ik niet voor jullie, hooguit dat je man het beste op zoek kan gaan naar een andere baan aangezien zijn huidige werkgever een rare manier van omgaan met zijn personeel heeft. Kunnen jullie niet een gesprek met jullie huisarts aangaan om te kijken wat die van de situatie vindt? MIsschien is de huisarts ook wel van mening dat fulltime werken nu nog niet mogelijk is. Dan staan jullie in ieder geval wat sterker mocht dit vervelende verhaal nog een staartje krijgen. Jullie ook succes
Zojuist heeft hij een mail gestuurd naar zijn manager om aan te geven dat het 'm niet lekker zit dat hij 1) toch fulltime aan de slag moet, terwijl het gewoon echt niet goed gaat en 2) meteen weer 2 avonden tot 22:00 vastzit.
Sjah.. maar afwachten
Suzanna, ik had even niet begrepen dat nummer 3 onderweg is, gefeliciteerd!
Suzanna, ik kan me alleen maar aansluiten bij de rest hier
Mocht je je gelijk krijgen dan krijg je zowel loon als het bedrag van de arbo arts terug betaald.
Hoe dan ook niet een geweldige oplossing
Ik zou idd nog eens een goed gesprek met de manager hebben om zo toch tot een oplossing te komen, want als je je manager tegen hebt heb je tegenwoordig vrij weinig meer te zeggen.Sterkte, moeilijk allemaal
voor jou!Suzanna, net als anderen met mij vind ik niet dat je klaagt. Ik kan me heel goed voorstellen dat j moe bent. Neem inderdaad alle hulp aan die je kan krijgen, en, hoe moeilijk het misschien is, een van de kids een dagje naar ouders/schoonouders/vrienden is misschien ook wel eens lekker... Kom je toch een beetje tot rust. Ik vond het ook supermoeilijk om Amber naar mijn (schoon)ouders te brengen, maar nu gaat dat hartstikke goed.
Ik ga vanaf 7 juni weer langzaam beginnen met werken. Eerst 5x een halve dag (over 2 weken verspreid), dan een week met 1 hele en 2 halve, week daarna 2 hele en 1 halve en week daarna 3 hele... nou ja, we gaan het proberen.
Aan de ene kant vind ik het wel lekker om weer wat te gaan doen ,maar aan de andere kant ook wel weer moeilijk.. nou ja, we zien wel hoe het gaat.
quote:yep, je hebt iets gemistOp vrijdag 19 mei 2006 09:00 schreef Brighteyes het volgende:
Heb jij extra verlof gehad dan Vicky? Heb ik iets gemist?
Deeltje terug ofzo.. Heb een lichte postnatale depressie gehad waardoor ik in de zw gezeten heb. Gemist. ), maakt dat het niet minder makkelijk. Dus klagen mag echt wel hoor! Mensen die vinden dat het niet mag, hebben wrs zelf geen kinderen. Iedereen zit er wel een keer doorheen! Neem idd alle hulp aan die je kan krijgen en vergeet niet te genieten van al je kindjes Fuente, tegenwoordig mogen bedrijven een deel van het ziekteverzuimproces zelf afhandelen, daar komt waarschijnlijk die verzuimconsulent vandaan. Heeft je man dan zelf nog niet gesproken met de arbo-arts? Wat Vicky zegt, ik zou hem dan zelf een afspraak met die arts laten maken en erop aandringen dat die ook contact op neemt met je huisarts.
Vicky, gewoon rustig aan doen en goed aangeven wat wel en niet lukt. Het gaat vast wel goed
Hier gaat het redelijk. De nachten zijn niet zo denderend en ik maak me behoorlijk zorgen om ons ventje die zo langzaam een medicijnfabriekje aan het worden is
Ik probeer vol te houden, maar Robin hoest al 5 weken en is eigenlijk sinds eind februari nog geen moment gezond geweest, dus het moet nu maar eens afgelopen zijn en ik vind 't geen kwestie van 'eigen schuld'. Ik bedoelde meer: je was er wel zelf bij toen je zwanger raakte (dus eigen schuld), maar dat betekent niet dat je geen recht heb om af en toe eens te klagen als het niet zo lekker gaat. Sommige mensen hebben dan zo'n houding van: sja, had je maar geen kinderen moet nemen. Nou, zo werkt dat dus niet. Zelfs één kindje kan veel van je vragen, dus zeker 3!(heb nu dus geen tijd om te reageren, maar dat komt nog wel)
[ Bericht 12% gewijzigd door Suzanna op 19-05-2006 15:58:36 ]
Wennie, ik kan me je onmacht over je zieke ventje goed voorstellen, hopelijk knapt 'ie snel op
Suzanna, jij ook beterschap meis!
Manlief is vanmorgen weer bij de HA geweest, goed gesprek gehad en HA staat 100 % achter hem. Woensdag moet hij naar de bedrijfsarts en tot woensdag blijft hij halve dagen werken, op advies van de HA.
Thnx allemaal voor het meeleven en meedenken!
Toen ik las dat je zwanger was dacht ik meteen, jeetje ik zou er toch zelf niet aan moeten denken, en jij gaat het super zwaar krijgen! Maar ja jouw keuze en jij wil graag veel kindjes. En je hebt toch ook gewoon recht erop om die keuze te maken. Wat me een beetje tegenviel is dat je er gelijk bij vertelde dat je nogal geschrokken was van de uitslag van de test. Waarom? Ik heb een beetje het idee dat je jezelf daarmee probeerde te rechtvaardigen dat je weer zwanger bent tegenover iedereen. Dat hoeft er toch niet bij. Je wilt zelf nog meer kindjes en als anderen het daar niet mee eens zijn dan rotten ze maar lekker op. Jouw probleem niet.
En dat je het nu zwaar hebt, kan ik me heel goed voorstellen. Toen ik zwanger was van Chantel, viel ik om van de slaap omdat ik nog steeds bv gaf aan Joshua. En Joshua is een kind vol energie, die klimt, die springt en die staat nooit stil. Dus zwanger zijn met 2 kinderen die zo verschrikkelijk jong zijn dat moet helemaal zwaar zijn. Meid ik wens je sterkte en neem alle hulp aan die aangeboden wordt. Probeer je daar nou overheen te zetten dat je anderen niet vertrouwd met jouw kinderen. Echt anders is het volgens mij niet vol te houden
En mijn hele verhaal is niet negatief bedoeld hoor en ik wil hier ook beslist geen rel mee uitlokken!
quote:Ehh ik kijk nog elke avond bij al mijn kids of ze nog ademenOp dinsdag 11 april 2006 21:17 schreef Luchtbel het volgende:
Ja ik denk het ook wel maar ik kijk nu om het uur nog of ze wel lekker ligt te slapen als ik boven zit s avonds. Kan er niks aan doen
terwijl Connor al 6 jaar is quote:Omdat ze wel anticonceptie gebruikten.Op vrijdag 19 mei 2006 19:19 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Toen ik las dat je zwanger was dacht ik meteen, jeetje ik zou er toch zelf niet aan moeten denken, en jij gaat het super zwaar krijgen! Maar ja jouw keuze en jij wil graag veel kindjes. En je hebt toch ook gewoon recht erop om die keuze te maken. Wat me een beetje tegenviel is dat je er gelijk bij vertelde dat je nogal geschrokken was van de uitslag van de test. Waarom? Ik heb een beetje het idee dat je jezelf daarmee probeerde te rechtvaardigen dat je weer zwanger bent tegenover iedereen. Dat hoeft er toch niet bij. Je wilt zelf nog meer kindjes en als anderen het daar niet mee eens zijn dan rotten ze maar lekker op. Jouw probleem niet.
Je bent gewoon niet zo`n berekenend persoon( ben ik zelf ook niet trouwens). Sommige mensen willen alles 100 keer uitgedacht hebben, de financien op orde(lees nog drie keer per jaar op vakantie kunnen) carriere gemaakt hebben enz. Je wordt tegenwoordig gewoon raar aangekeken als je mensen duidelijk maakt dat je voornaamste ambitie is een goede moeder te zijn Das toch heel saai enzo? Saai
, nou ik kan je wel vertellen dat moeder zijn van drie jonge kinderen echt niet saai is!!! Toen ze alledrie nog wat jonger waren, waande ik mij af en toe echt weer in het ziekenhuis: wie het eerste te wassen, wie moet wat aan, die moest dit medicijntje, de andere moest dat zalfje... Nu wordt de lichamelijke verzorging minder, maar gaan we meer op de "geestelijke" verzorging over. De trucendoos moet zeer regelmatig open, want: de heren maken ruzie, er wordt er 1 gepest op school, die wil z`n schoenen niet aan naar school, de ander wil niet uit z`n bed komen, middelste wil lekker zingen en druk doen terwijl de oudste graag stilte heeft. Man ik word af en toe echt gillend gek Wat nou geen carriere, dit is mijn carriere!!! Die 10 uurtjes per week bij die duffe Bloedbank zijn voor mij om bij te komen, niet dat ik daar op mijn luie gat ga zitten, ik werk keihard en ik vind het heerlijk, ik kom weer opgeladen thuis!!!Maar goed wat wilde ik eigenlijk zeggen
Pak lekker alle hulp die je kunt krijgen, schijt aan wat mensen daar van zouden moeten denken!!! Het is geen falen, zo moet je het zeker niet zien, ik zou het gewoon heel verstandig van je vinden. Meid wij helpen de vergrijzing van Nederland tegen te gaan, mogen wij er dan een heel klein beetje steun voor terug krijgen? quote:als de anticonceptie gebruikt wordt wat is er dan eigen schuld aanOp vrijdag 19 mei 2006 21:21 schreef Loena-tik- het volgende:
Suzanna ik vind het wel een kwestie van eigen schuld, eerlijk is eerlijk zwanger word je niet van lucht
Das toch heel saai enzo? Saai
Maar goed wat wilde ik eigenlijk zeggen
de pil mag niet ivm bv dus andere manieren , bedoel dan zou ze de hele tijd der benen bij mekaar moeten houden dan is het niet eigen schuld? ik snap je even niet zo goed hoor. Maar inderdaad alle hulp aannemen en probeer et genieten
(neem ik aan ) maar dat wil niet zeggen dat het je bedoeling is zwanger te worden. Ik werd zwanger van Sara dwars door de pil heen, ik was er geen 1 vergeten, niet ziek geweest enz enz. En daar heb ik ontzettend aan moeten wennen destijds. En als iemand toen gezegd had dat het m'n eigen schuld was dan was ik waarschijnlijk erg pissig geworden.Zal waarschijnlijk niet zo bedoelt worden, maar kdenk niet dat Suzanna hier nou echt iets aan heeft, dit soort opmerkingen.
No offence verder want iedereen geeft verder goede tips aan d'r, maar wou het toch even kwijt.
zo was het toch?
quote:er bestaat toch iets als een condoomOp vrijdag 19 mei 2006 22:02 schreef Martineke het volgende:
en ik dacht dat Suzanna geen anti conceptie had gebruikt?? kreeg ze toch niet van de ha omdat ze borstvoeding geeft? en toen had ze iets van dr zus gekregen uit een ander land, maar daar was ze huiverig voor, dus ook niet gebruikt.
zo was het toch?
volgens mij mag je die met bv wel gewoon quote:Wat een topic wordt dit zoOp vrijdag 19 mei 2006 22:08 schreef _evenstar_ het volgende:
er bestaat toch iets als een condoom
DIe dingen scheuren nog wel eens, dat rubber is niet zo bestand tegen bijv schimmelinfecties, en dat is dacht ik weer niet algemeen bekend Minipil mag ook maar is minder effectief dan een normale pil (en heb je bijv regelmatig diarree oid dan werkt dat natuurlijk ook al niet goed meer). Koperspiraaltje mag ook maar daar kun je ethische bezwaren tegen hebben. En je hebt nog Natural Family Planning ed natuurlijke methoden, maar die leunen nog vrij sterk op onthouding en/of condoomgebruik (zeker de eerste maanden na de bevalling). LAM-methode is er nog maar werkt voor Suzanne duidelijk niet. Ehm.. verder weet ik 't zo 1-2-3 niet meer.
/edit
Oja, de femcap bestaat ook nog natuurlijk, is alleen wat minder betrouwbaar (mn als je al een bevalling hebt gehad dacht ik, wel meer dan 70% ook dan nog) maar kan wel samen met borstvoeding.. alleen te gebruiken als je nog wel een keer weer kinderen wilt.
[ Bericht 4% gewijzigd door poemojn op 19-05-2006 22:30:16 ]
niemand heeft iets rot bedoeld met enige post hier, gaan we nu hier ook al spijkers op laag waer zoeken? nee toch he?
quote:Evenstar, ten eerste vind ik dat je wederom heel erg stemmingmakend bezig bent, jammer omdat ik deze post erg goed bedoelde. Ten tweede denk je nu echt dat er geen manieren zijn om niet zwanger te raken? Misschien een idee om het eens aan een moeder van drie kinderen te vragen, een moeder en ook nog eens eentje die al zwanger wordt van (bij wijze van spreken met haar man in bad gaan zwanger werdOp vrijdag 19 mei 2006 21:44 schreef _evenstar_ het volgende:
[..]
als de anticonceptie gebruikt wordt wat is er dan eigen schuld aan
Maar inderdaad alle hulp aannemen en probeer et genieten
). Sorry van mijn ongenuanceerde post, maar je zeikt mij in mijn ogen echt enorm af, waardoor daar natuurlijk weer mensen op gaan reageren. En bedankt!!![ Bericht 2% gewijzigd door Five_Horizons op 20-05-2006 12:12:08 ]
quote:Lekker naar Evenstar luisteren en niet de rest van de post lezen...Op vrijdag 19 mei 2006 21:48 schreef Fuente het volgende:
Nou ik vind 'eigen schuld' wel heel cru gezegd. Natuurlijk weet iedereen dat je van sex zwanger kan worden
Zal waarschijnlijk niet zo bedoelt worden, maar kdenk niet dat Suzanna hier nou echt iets aan heeft, dit soort opmerkingen.
No offence verder want iedereen geeft verder goede tips aan d'r, maar wou het toch even kwijt.
maar hoop er toch nog op te kunnen gaan reageren...Even globaal...ik vind zwanger worden (gewenst of ongewenst) nooit een kwestie van schuld als je uiteindelijk het kindje accepteert (en in dit geval zelfs blij mee bent). Een kindje is geen fout in mijn optiek, dus er is geen kwestie van 'schuld'. Maarrrrr het is wel je eigen verantwoordelijkheid, die je neemt als je met elkaar naar bed gaat! Er is altijd een mogelijkheid dat daar een kindje uit voortkomt en die heb ik ook niet uitgesloten. Blijkbaar ben ik ook nog eens erg vruchtbaar etc. Maar goed...
Loena, ik had jouw post ook helemaal niet negatief opgevat, snap ook niet waarom anderen dat wel deden eerlijk gezegd. Ik vond hem leuk om te lezen, en ben het met je eens als je zegt dat ik niet ik niet iemand ben die alles strikt wil controleren en haar leven volgens regels leeft. En dan nog... als je dat wel doet (en de pil neemt omdat je niet zwanger wilt worden) dan kun je nóg zwanger worden, zoals Fuente... Dat soort dingen heeft mij ook geleerd dat je toch niet altijd kunt controleren hoe je leven loopt.
Eigenlijk was mijn post in dit topic ook helemaal niet bedoeld om over mijn zwangerschap te gaan, ik vind dat meer een plek hebben in het Z&G topic, waar er ook over gepraat is toen. Het was mijn bedoeling zowiezo helemaal niet om een discussie op te rakelen over anticonceptie-eigen schuld-etc...het ging gewoon niet expliciet om de zwangerschap. Volgens mij heb ik dat woord niet eens genoemd...
(edit: ik heb aan het einde van m'n post wel iets gezegd over 'zwanger zijn' idd...sorry)
Ik ga even zoeken of mijn man misschien de post van gisteren (die niet afgemaakt was maar wel heel lang) heeft opgeslagen, hopelijk is dat zo. Anders krijgt hij ervan langs
[ Bericht 4% gewijzigd door Suzanna op 20-05-2006 10:06:28 ]
Lewis:
Jij zei:
quote:Ik kan me voorstellen dat het zo overkwam, maar dat was niet mijn gedachte daarachter. Het had wel goed gekund overigens, dus ik snap je opmerking. De reden dat ik ervan was geschrokken, is dat ik nog helemaal geen puf heb in wéér een zwangerschap, zeker ook omdat de vorige zwangerschappen niet bepaald een pretje waren. Ik durf zelfs te zeggen dat ik de zwangerschap een stuk zwaarder vond dan de bevalling. Ik had tijdens mijn zwangerschap van Noa erge last van misselijkheid, ik kon nauwelijks iets anders doen dan op bed liggen en hield niets binnen. Tijdens de zwangerschap van Emma had ik dat weer een stuk minder, misschien ook doordat ik nog een kindje had rondlopen, maar had ik vanaf 20 weken weer steeds meer last van mijn bekken. Dat was erg zwaar en daar zie ik nu heel erg tegenop...dat schijnt ook erger te worden als je snel achter elkaar zwanger werd.Wat me een beetje tegenviel is dat je er gelijk bij vertelde dat je nogal geschrokken was van de uitslag van de test. Waarom? Ik heb een beetje het idee dat je jezelf daarmee probeerde te rechtvaardigen dat je weer zwanger bent tegenover iedereen. Dat hoeft er toch niet bij. Je wilt zelf nog meer kindjes en als anderen het daar niet mee eens zijn dan rotten ze maar lekker op. Jouw probleem niet.
Het is dus niet het feit dát ik weer een kindje ga krijgen, maar de zwangerschap waar ik tegenop zie. Ik kijk zelfs uit naar dit kindje omdat ik weet dat ik er weer net zoveel van zal houden als van Noa en Emma. Ik was de hele zwangerschap van Emma bang dat ik nooit zoveel van een tweede zou kunnen houden, en dat er geen enkel kindje zo lief en mooi en schattig kon zijn als Noa. Nou, Emma proves me wrong...
we genieten net zo van haar en zijn erg blij met haar. Ook al is het wel vaak zwaar, zeker nu. Luchtbel, ik vond jouw post ook erg lief en vond je tip erg goed (en daarna die van anderen) om de kinderen eens ergens onder te brengen. Ik heb nu al ideeën...ik heb een zus die in de buurt woont en die net verloofd is (nog geen kinderen) en die is dol op m'n kinderen, dus die wil ik uitnodigen om te komen eten op een vrijdagavond en dan 's avonds op de kinderen te passen zodat wij een avondje weg kunnen. Dat lijkt me al heerlijk! en misschien een weekendje Noa bij de éne oma en Emma bij de andere onderbrengen kan natuurlijk ook. Maar ja, dat is wel een hoop geregel natuurlijk en het lijkt me zo onrustig voor de kinderen. Dat komt ook omdat ik het helemaal niet gewend ben en misschien ook wel niet zo goed durf. Allebei de oma's hebben geen partner meer dus dat maakt het wat lastiger om te vragen of er één op allebei de kinderen kan passen.
M@x, wat grappig dat je vindt dat mijn posts sterk overkomen. Zelf voel ik me vaak onzeker over wat ik neerzet, omdat de mensen op dit forum, hoewel de meesten het vaak echt goed bedoelen, best scherp over kunnen komen. Dat ben ik nooit gewend geweest dus dan is het best even wennen. Maar vaak ook best leerzaam
... Ik denk dat ik daarom wel vaak niet veel van mezelf laat zien in mijn posts (behalve die in dit topic dan) omdat dat ook kwetsbaarheid geeft. Ofzo. Genuivere, ook bedankt voor je reactie. Ik vond het leuk om te lezen en denk zeker dat jij het best zwaar moet hebben gehad zeker toen je kinderen nog niet doorsliepen. Opzich is Noa normaalgesproken ook een goede slaper, maar volgens het consultatiebureau kan het komen dat ze nu eng droomt, dat ze vaak wakker wordt 's nachts. Maar een hele tijd moest ik er alleen maar uit voor Emma gelukkig. Jouw twee jongste kinderen schelen ook maar weinig trouwens, die van mij schelen 11 maanden dus dat is maar 1 maand minder... lijkt me niets uitmaken eigenlijk!
Martineke:
Jij zei
quote:Dat klopt wel ja, maar daarnaast hadden we wel condooms gebruikt, ik wist niet eens dat ik dat op dit forum had gepost
en ik dacht dat Suzanna geen anti conceptie had gebruikt?? kreeg ze toch niet van de ha omdat ze borstvoeding geeft? en toen had ze iets van dr zus gekregen uit een ander land, maar daar was ze huiverig voor, dus ook niet gebruikt.
zo was het toch?
maar goed, lekker boeiend. Het heeft dus niet geholpen in mijn geval ... Poemojn, het klopt idd dat ik geen spiraaltje wilde gebruiken omdat dat eigenlijk een abortus provocatus (in heel vroeg stadium, maar toch abortus) is. Maar de pil is eigenlijk ook een soort van abortus natuurlijk...weet niet precies hoe het werkt, maar in ieder geval ben ik er persoonlijk niet zó voor omdat het een hoop troep in je lijf geeft. De pil van m'n zus uit Frankrijk schijnt dat niet te hebben, maar alleen het 'borstvoedingseffect te verhogen' o.i.d. Bij haar hielp het goed, en volgens mij kreeg ze niet eens bijbloedingen, dus geen ongesteldheid.
Ik weet overigens niet of Cerazette ook zo werkt, maar die mocht zij wel gebruiken met borstvoeding, terwijl mijn huisarts dat niet wilde voorschrijven eigenlijk. Ik vind het maar vreemd.
quote:Hey meis! Ik zet er toch duidelijk bij dat het mij om die opmerking ging en dat ik de rest juist goed vond ivm de tips en het meeleven enzo! Geldt ook voor jou dat je mijn post ook wat verder zou kunnen lezen dan het eerste gedeelte! Ik geef alleen aan hoe het destijds op mij overkwam en misschien ook op Suzanna kan overkomen. Dus vat mijn post aub niet als kritiek naar jou persoonlijk op of wat dan ook, zo was het absoluut niet bedoelt, ik geef alleen aan dat dergelijke opmerkingen MIJ raken.Op vrijdag 19 mei 2006 22:50 schreef Loena-tik- het volgende:
[..]
Lekker naar Evenstar luisteren en niet de rest van de post lezen...
quote:Misschien ook eens naar de PI kijken voordat je in jouw ogen negatieve reacties uit een post vist? Trouwens als je zin in een rel hebt kun je ook gewoon zelf een rotopmerking maken naar iemand en eens een keer proberen het niet in de schoenen van een ander te duwen...Op vrijdag 19 mei 2006 23:42 schreef _evenstar_ het volgende:
loenatik leer zelf ook eerst lezen, ik shcreef dat ik je niet volgde.. en ik ook met de rest van je post het kon vinden.. maar goed ik wou geen stemming makerij doen.. alleen mijn bewoording is anders.. sorry hoor
quote:Ok misschien reageerde ik wat fel, maar probeerde het hier even voor te zijn, je weet wel die rollende bende vrouwen die elkaar verdringen om iemand terecht te wijzen. Dat terwijl ik ècht goede bedoelingen had naar Suzanna toe en die eerste opmerking ècht meer als gein bedoeld wasOp zaterdag 20 mei 2006 10:13 schreef Fuente het volgende:
[..]
Hey meis! Ik zet er toch duidelijk bij dat het mij om die opmerking ging en dat ik de rest juist goed vond ivm de tips en het meeleven enzo! Geldt ook voor jou dat je mijn post ook wat verder zou kunnen lezen dan het eerste gedeelte! Ik geef alleen aan hoe het destijds op mij overkwam en misschien ook op Suzanna kan overkomen. Dus vat mijn post aub niet als kritiek naar jou persoonlijk op of wat dan ook, zo was het absoluut niet bedoelt, ik geef alleen aan dat dergelijke opmerkingen MIJ raken.
achter die eerste regel van Loena nam ik dat al helemaal niet aanvallend maar met een dosis humor! Maar goed, ik ga me hier niet in mengen verders! zal er de komende maanden eens meer info over zoeken. Je had de naam al gegeven he? ik zie het helemaal voor me.
het lijkt me een heerlijk huishouden van jan steen bij jou thuis.
quote:Suzanna, jij wilt dus een heel jong embryo laten leven. De normale pil heeft inderdaad een drievoudige werking: sperma vermoorden, eisprong onderdrukken en innesteling (wat jij dus vervelend vindt) onmogelijk maken. Cerazette bevat alleen desorgestrel, een hormoon dat voornamelijk eisprongremmend is. Andere progestageenpillen bevatten hormonen die juist het baarmoederslijmvlies minder toegankelijk maken en dus die vroege abortus in de hand werken. Met jouw argumenten zou Cerazette dus een heel prettige pil zijn: eisprongremmend, minder invloed op een embryo, en geschikt voor vrouwen die borstvoeding geven. Alleen die "troep" in je lijf, dat houd je.Op zaterdag 20 mei 2006 10:05 schreef Suzanna het volgende:
Maar de pil is eigenlijk ook een soort van abortus natuurlijk...weet niet precies hoe het werkt, maar in ieder geval ben ik er persoonlijk niet zó voor omdat het een hoop troep in je lijf geeft. De pil van m'n zus uit Frankrijk schijnt dat niet te hebben, maar alleen het 'borstvoedingseffect te verhogen' o.i.d. Bij haar hielp het goed, en volgens mij kreeg ze niet eens bijbloedingen, dus geen ongesteldheid.
Ik weet overigens niet of Cerazette ook zo werkt, maar die mocht zij wel gebruiken met borstvoeding, terwijl mijn huisarts dat niet wilde voorschrijven eigenlijk. Ik vind het maar vreemd.
Bron: http://www.nvsh.nl/anticonceptie/ontwikkelingen.htm en http://www.organon.nl/products/Algemeen/contraception/Cerazette.asp?ComponentID=25306&SourcePageID=79910#2
Poemojn, de naam is 'Mylligynon' als ik me niet vergis.
quote:Ik denk milligynon, met die eerste y kent google 'm niet...Op zaterdag 20 mei 2006 19:11 schreef Suzanna het volgende:
Bedankt voor je reactie, innovative! dat is wel verhelderend, de huisarts had het een stuk minder duidelijk uitgelegd, anders had ik waarschijnlijk toch voor Cerazette gekozen. Eerlijk gezegd komt zij vaker over als iemand die niet goed weet waar ze over praat, want ze haalt er altijd een groot boek bij (medicijnen-naslagwerk ofzo) en daar zoekt ze dan dingen in op.
Poemojn, de naam is 'Mylligynon' als ik me niet vergis.
Het bevat het hormoon Noréthistéron, wat in Nederland vooral bekend is als werkzame stof in primolut en enkele menopauzemiddelen. Het voorkomt de eisprong, net als cerazette, en is ook een "minipil": er zit alleen progesteron in, 0,6 mg per pil.
Meer kon ik niet vinden, het is idd dus echt alleen in franstalige landen te krijgen, en zo goed is mijn Frans nou ook weer niet...
quote:M'n opmerking was ook niet alleen naar jou bedoelt meis. Ik snap nu wat je bedoelt en het spijt me dat ik er ook zo fel op reageerde. Vriendjes?Op zaterdag 20 mei 2006 12:29 schreef Loena-tik- het volgende:
[..]
Ok misschien reageerde ik wat fel, maar probeerde het hier even voor te zijn, je weet wel die rollende bende vrouwen die elkaar verdringen om iemand terecht te wijzen. Dat terwijl ik ècht goede bedoelingen had naar Suzanna toe en die eerste opmerking ècht meer als gein bedoeld was
Soms komen dingen op internet verkeerd over, ik begreep jou verkeerd (vatte het te letterlijk op) en jij zag mijn post als aanvallend, zo was het niet bedoelt, sorry daarvoor.
(ach en inderdaad, who cares...tis nu al gebeurd )quote:Ok duidelijkOp zaterdag 20 mei 2006 21:48 schreef Fuente het volgende:
[..]
M'n opmerking was ook niet alleen naar jou bedoelt meis. Ik snap nu wat je bedoelt en het spijt me dat ik er ook zo fel op reageerde. Vriendjes?
Soms komen dingen op internet verkeerd over, ik begreep jou verkeerd (vatte het te letterlijk op) en jij zag mijn post als aanvallend, zo was het niet bedoelt, sorry daarvoor.
Ik ben al met Robin naar de dokter geweest, moet zo naar de oogarts voor Robin, de apotheek en naar het Cb. En dat terwijl ik zelf strontverkouden ben en m'n longen uit m'n lijf hoest
Ik wil m'n bed in Beterschap. Succes met uitrusten! ik neem aan dat j enu lekker thuis bent.
ik heb ook ooit hulp gehad in de huishouding, maar ik heb er nooit aan kunnen wennen. als het mens moest komen zorgde ik juist dat het huis schoon was omdat ik bang was dat ze me een smeerpoets zou vinden.
ik heb een zilverend speldje gekregen van de bloedbank vanavond.
ik word de laatste keren steeds zo slap na het bloedgeven, ik ga er steeds meer tegenop zien.
en mijn bloeddruk was ook al aan de lage kant. maar ik had geen bloedarmoede.
volgens de dokter moet ik toch mijn bloed eens na laten kijken omdat ik steeds duizelig en moe ben.
ik hou het op stress, maar ja een check kan natuurlijk nooit kwaad.
nu nog moed verzamelen...want ik durf niet zo naar de dokter....
Suzanna, fijn dat je hulp hebt! Dat geeft je ook weer een goed gevoel hè, een lekker schoon huis
Lady-wrb, gewoon naar de dokter gaan hoor. Je zo waardeloos voelen is ook niks
) flauwviel, en dat bijna altijd doet. Ik kan zeker niet tegen bloed...irritant is dat. Maar idd, wat Wennie zegt, ik zou ook gewoon naar de dokter gaan!! Het kan toch geen kwaad om je bloed te laten onderzoeken. Ik denk trouwens dat er wel veel mensen zijn die een hekel hebben om naar de dokter te gaan. Raar is dat eigenlijk he, die mensen zijn er om je te helpen...ik hou er ook helemaal niet van om naar ze toe te gaan, maar als het heeft geholpen ben ik er toch weer heel blij mee!
Over die hulp in de huishouding, het scheelt wie het is denk ik. Dit is een meisje van mijn leeftijd die studentenhuizen gewend is, en ze vond het bij ons erg netjes
...haha. Dat scheelt dan weer he! Wat ik wel van tevoren doe is opruimen, zodat ze alleen maar hoeft schoon te maken. Scheelt ook tijd en dat schoonmaken is juist waar ik niet aan toekom, dat opruimen lukt nog wel. Over je duizelingen en moeheid: ik ben járen terug daar eens mee naar de huisarts gegaan en toen bleek dat mijn bloeddruk aan de lage kant was. Dat werd zo extreem soms dat ik er een paar keer van flauw gevallen ben. Er werd me geadviseerd rustiger aan te doen, geen grote inspanningen en na een tijd is het ook wel weer beter geworden. Dropjes eten helpt overigens, daardoor stijgt je bloeddruk. Kan ook zijn dat je hb aan de lage kant is en dan zou extra ijzer helpen. Waarschijnlijk is het niets ernstigs, dus gewoon mee naar de arts gaan. Heeft die man ook niet voor niets zijn huiswerk gemaakt!
Over bloed, ik ben -zoals ik net al zei- een ruime 5 weken terug bevallen en toen is er na de bevalling een stuk placenta blijven zitten. Ik ben meteen de OK ingegaan om die manueel te laten verwijderen en het bloedverlies was inmiddels al gestopt. Nu bloed ik weer, met stolselverlies en het lijkt of ik alweer ongesteld ben geworden. Toch lijkt me dit al erg snel. Hoe snel kwam dit bij jullie weer op gang?
Mijn angst is dat er alsnog een stukje moederkoek is blijven zitten en dat ik gecureteerd moet worden. Dit is na mijn eerste bevalling ook na 5 weken het geval geweest. Aan de andere kant kwam toen mijn menstruatie ook alweer vlot op gang: 4 weken na de curetage al. Hoe dan ook, ik zal gewoon een paar dagen afwachten zolang het bloedverlies niet extreem wordt en aan de bel trekken als het na het weekend nog niet minder is. (Het is dinsdag begonnen.) Denk ook dat ik een beetje panisch ben door alle ernstige bloedingen tijdens mijn laatste zwangerschap.
als je je zorgen maakt zou ik inderdaad om een extra check vragen hoor. zeker als je 't al eerder gehad hebt en het gevoel hebt dat het weer dezelfde kant op gaat. succes!
quote:de reden dat ik donor geworden ben is dat ik zag hoe mijn vader destijds opknapte van een paar zakken bloed. (hij had kanker) ik heb me toen voorgenomen om donor te worden als hij zou beter worden. helaas is hij toch overleden, maar heb ik toch de knoop doorgehakt.Op vrijdag 26 mei 2006 14:58 schreef Mammietje het volgende:
Lady-wrb... petje af voor dat bloed geven. Ik kan wel tegen bloed maar niet tegen naalden en zeker niet als ik zelf geprikt word, dus dat heeft mij altijd tegen gehouden. Nu heb ik na mijn bevalling 5,5 weken terug zelf 3 zakken bloed nodig gehad om me er bovenop te houden, dus ik ben er met een ander perspectief naar gaan kijken. Misschien dat ik in de toekomst ook bloed ga geven.
Over je duizelingen en moeheid: ik ben járen terug daar eens mee naar de huisarts gegaan en toen bleek dat mijn bloeddruk aan de lage kant was. Dat werd zo extreem soms dat ik er een paar keer van flauw gevallen ben. Er werd me geadviseerd rustiger aan te doen, geen grote inspanningen en na een tijd is het ook wel weer beter geworden. Dropjes eten helpt overigens, daardoor stijgt je bloeddruk. Kan ook zijn dat je hb aan de lage kant is en dan zou extra ijzer helpen. Waarschijnlijk is het niets ernstigs, dus gewoon mee naar de arts gaan. Heeft die man ook niet voor niets zijn huiswerk gemaakt!
Over bloed, ik ben -zoals ik net al zei- een ruime 5 weken terug bevallen en toen is er na de bevalling een stuk placenta blijven zitten. Ik ben meteen de OK ingegaan om die manueel te laten verwijderen en het bloedverlies was inmiddels al gestopt. Nu bloed ik weer, met stolselverlies en het lijkt of ik alweer ongesteld ben geworden. Toch lijkt me dit al erg snel. Hoe snel kwam dit bij jullie weer op gang?
Mijn angst is dat er alsnog een stukje moederkoek is blijven zitten en dat ik gecureteerd moet worden. Dit is na mijn eerste bevalling ook na 5 weken het geval geweest. Aan de andere kant kwam toen mijn menstruatie ook alweer vlot op gang: 4 weken na de curetage al. Hoe dan ook, ik zal gewoon een paar dagen afwachten zolang het bloedverlies niet extreem wordt en aan de bel trekken als het na het weekend nog niet minder is. (Het is dinsdag begonnen.) Denk ook dat ik een beetje panisch ben door alle ernstige bloedingen tijdens mijn laatste zwangerschap.
ik vind het nog steeds doodeng, maar ik ben best heel trots op mezelf dat ik me over mijn angst heen zet (nog steeds iedere keer hoor
) en het toch doe. en het idee dat ik wat goeds doe voor een ander vind ik ook wel prettig.maar is het heel raar als ik zeg dat ik zelf van zijn langzalzeleven geen bloedtransfusie wil? ik moet er niet aan denken iets van een ander in mijn lijf te hebben, ook al is het maar daadwerkelijk een week of 7 in mijn lichaam.
Bedankt voor de reacties, Bix, Belana en Fuente.... Ik heb namelijk ook geen goed vergelijkingsmateriaal: na de eerste bevalling bleek ik veel te veel te hebben gebloed vanwege dat achtergebleven stukje placenta (wat overigens niet altijd problemen hoeft te geven als het een klein stukje is, maar dat was bij mij gaan ontsteken) en deze keer is er dus manueel een stuk verwijderd en volgens mij hebben ze me daarbij goed schoongemaakt, want ik heb geen stolsels verloren na de bevalling en ook heel weinig gevloeid... Tot nu dus. Maar ondanks problemen van de vorige keer was ik na 6,5 maanden weer zwanger en ben evengoed 4 keer ongesteld geweest in die tijd. Dus denk ik dat mijn lichaam het toch wel snel weer op zal pakken. Maar wat jullie zeggen, herken ik wel, dat je idd een paar dagen nauwelijks vloeit en dan ineens wel weer. Nou ja... zoals gezegd kijk ik het gewoon een paar dagen aan en als ik twijfel ga ik gewoon naar de huisarts. Of ik bel het ziekenhuis of mijn controleafspraak vervroegd kan worden. Volgens mij heb ik die over een week of 2. Dan heb ik sowieso zekerheid.
quote:je maakt gewoon veel mee.Op vrijdag 26 mei 2006 21:50 schreef Mammietje het volgende:
Waarom zijn mijn verhalen toch altijd zoveel langer dan die van anderen... ben ik dan echt zo'n kletskous?
quote:"Geinig" om te lezen, ik vond het namelijk altijd doodeng om te geven dat bloed( ik bleef er ook altijd bij tot een paar minuten nadat het eerste bloed de aanprikplek was gepasseerd) ik had altijd het idee dat de meeste dames daar niet zo bij stilstonden bij het ontvangen van het bloed. Brrr ik zou het ook liever niet ontvangen( maar goed dat heb je niet altijd voor het zeggen)Op vrijdag 26 mei 2006 21:48 schreef Mammietje het volgende:
Lady-rwb: Ik vond het zelf ook een heel naar idee om een bloedtransfusie te krijgen, dat vreemde bloed dat in je ader stroomt. Met name ook omdat je om de 10 minuten gecontroleerd wordt op allerlei lichaamsfuncties, zodat ze meteen in zouden kunnen grijpen als het bloed toch verkeerd reageerde met die van mijzelf. Maar ook zonder die onderbrekingen zou ik de hele nacht (zolang duurde het) geen oog dicht hebben gedaan omdat ik het geen prettig idee vond. Ik heb na die 3 zakken (het maximale wat je in één keer mag krijgen) ook het infuus er uit laten halen omdat ik niet meer wou ook al zou dat beter voor me zijn. Ondanks het feit dat ik me ieder uur meer mens ging voelen.
quote:Om "vertroebeling" van het systeem te voorkomen. Als ik het goed heb zit er bv bloed van 5 verschillende donoren in één EC( ErytrocytenConcentraat) stel dat de ontvanger van dat bloed later gaat doneren. Heeft de de ontvanger van dát bloed 5 keer meer kans om iets op te lopen en ga zo maar door als die ontvanger weer gaat doneren. Helaas zijn er nog steeds ziektes in de omloop die niet aantoonbaar zijn in het bloed( ik noem een Creutzfeld Jacob) of ziektes met een lange incubatietijd(AIDS)Op vrijdag 26 mei 2006 23:17 schreef Belana het volgende:
en wat is de reden dan?
Maar goed dit wordt best off-topic eigenlijk... er is een topic over Bloed geven (3)
quote:Dat is inderdaad balen; nu ik het zelf heb meegemaakt hoe plotseling het ook mij kan overkomen dat ik een bloeddonor nodig had, ga je er beter bij stilstaan hoe belangrijk het is dat er bloeddonoren zijn en ben je dús sneller geneigd om ook te gaan geven. Kan me goed voorstellen dat dat voor anderen ook geldt. Dusss... manlief maar aanzetten tot bloed geven!Op vrijdag 26 mei 2006 23:04 schreef Loena-tik- het volgende:
Mammietje, helaas kun je geen bloeddonor worden omdat je zelf bloed hebt ontvangen. Is een nieuwe regel bij de Bloedbank. Echt zo balen is dat omdat juist donoren die het van zó dichtbij hebben meegemaakt hoe belangrijk die donatie is nu niet (meer) mogen geven!!!
Maar okee.... das een discussie die niet in dit topic thuishoort.
Ik ben gisteren weer gestopt met vloeien en vandaag plotseling weer begonnen.... Zal dus toch nog wel naweeën van de bevalling zijn... hou het in de gaten.
quote:Huh? Wat raar!Op vrijdag 26 mei 2006 23:07 schreef E.T. het volgende:
Sterker nog, als je ooit bloed hebt ontvangen mag je tegenwoordig ook niet meer meedoen met Moeders voor Moeders.
quote:Ik moest vorige week een hele vragenlijst invullen. (waaronder bloedtransfusie en Creutzfeld-Jacob stonden.. bij een 'ja' op een van de vragen ging het hele feest niet door.. Ik had gelukkig allemaal 'nee'tjes' )
quote:Dat is dan echt sinds kort, want ik mocht gewoon meedoen en heb in het verleden bloed ontvangen. Stom hoor!Op zaterdag 27 mei 2006 22:18 schreef E.T. het volgende:
[..]
Ik moest vorige week een hele vragenlijst invullen. (waaronder bloedtransfusie en Creutzfeld-Jacob stonden.. bij een 'ja' op een van de vragen ging het hele feest niet door.. Ik had gelukkig allemaal 'nee'tjes' )
Ikdenk dat ik te lang heb gedacht ach het komt wel weer goed, en ik verwachtte eigenlijk ook dat ik eerder dat aanbod zou krijgen, nu sleept dat maar voort. Ik vind het zo moeilijkom op het werk duidelijk te maken dat ik dus niet kan werken. De zorg voor Emma valt me nu al zwaar dus werken poeh...
OW en dit is niet bedoeld om zielig te zijn maar meer als update-achtig iets.
Natuurlijk is het niet bedoelt om zielig te zijn. Probeer wat rust te nemen en volg vooral het doktersadvies op!
sterkte er meeZiek melden, doen
Gister wel een avondje weggeweest. Zijn naar Musicals in Ahoy geweest. Dat was echt super!
ik ben vandaag ook een extra dagje thuis, maar dan loop ik ook al een hele tijd te spugen, maar ook hier is er een hoop wat door mijn hoofdje spookt waardoor ik niet echt lekker in staat ben om goed te presteren
\Vicky
Hoe vast ik gister zat in de hele situatie hoe open de toekomst nu voor mij ligt, heerlijk!
Sterkte Vicky
Vicky, sterkte meid!
Vicky, hopelijk gaat het weer wat beter met jou. Wat voor musicals waren het trouwens? Had ik op msn gevraagd maar toen wist je het niet, nu zal je het wel weten
quote:Er werden liedjes gezongen uit heel veel musicals. Onder andere: The Phantom of the Opera, Mary Poppins, The Lion King, Tarzan, My Fair Lady, The Wiz, Aida, Wicked, De Jantjes, Saturdaynight Fever en nog veel meer.Op woensdag 31 mei 2006 10:57 schreef Suzanna het volgende:
Vicky, hopelijk gaat het weer wat beter met jou. Wat voor musicals waren het trouwens? Had ik op msn gevraagd maar toen wist je het niet, nu zal je het wel weten
Er waren heel veel bekenden.. o.a. Joke de Kruijf, Chantal Janzen, Nurlaila Karim, Vanessa Williams, Antje Monteiro, Kim-Lian van der Meij en Anita Meijer, Hans Klok, Jamai, Danny de Munck, WIbi Soerjadi en nog een zooi... Volgend jaar gaan we weer
Verder gaat het hier wel goed. Amber en Michel zijn allebei weer een beetje beter. Amber is alleen 's nachts nog wel aan het spoken, maar ze eet en drinkt een stuk beter.
Dit weekend gaan we een lekker lang weekendje weg (van vrijdag tot dinsdag). Mijn ouders hadden gevraagd of we zin hadden om mee te gaan.. Lekker even een weekendje relaxen en dan mag ik woensdag weer langzaam aan het werk.
Jelief, kan me voorstellen dat er een last van je schouders valt!
quote:Ik heb niet echt een idee, ik wil iig iets dat fysiek minder zwaar is. Misschien wel een kantoorbaantje ofzo of achter de kassa bij de hema. Liefst wil ik twee dagen gaan werken ipv drie eventueel twee-en een halve dag maar geen drie meer dat vind ik echt te veel. Tegen de tijd dat Emma(en eventuele tweede) naar school gaat ga ik wel weer meer werken.Op woensdag 31 mei 2006 10:57 schreef Suzanna het volgende:
Oeh Jelief, ik kan bijna jouw opluchting voelen. Kan me voorstellen dat je daar blij mee bent...gelukkig krijg je ook nog betaald tot 15 juli, dan zit je niet gelijk zonder extra inkomsten. Wat voor baan ga je straks zoeken?
Jelief, kan me voorstellen dat je minder wilt werken, ik vind drie dagen ook aardig veel! Maar goed, ik ben dan ook een 'thuisblijfmoeder' he
... Wij gaan het weekend van 15 juli een weekendje weg zonder de kinderen
!!!!! Mijn schoonmoeder heeft aangeboden om hier thuis op de kinderen te passen en dat is echt heerlijk. Voor het eerst weer eens écht vakantie, al is het maar een weekendje. Ik zal de meisjes wel gaan missen, maar ik denk dat het wel goed is om eens met z'n tweetjes eruit te zijn. Oeh... zou ik ook wel eens willen, een weekendje zonder Juul, ha ha. Nou ja, komt vast wel..... een vakantie met Juul is ook leuk (en da's al bijna... 
).Tis gewoon best lastig om echt op vakantie te gaan met twee van die kleintjes. Emma is een baby natuurlijk, en Noa is eigenlijk nog bijna-baby...en als ze iets ouder zijn hebben we er weer een baby bij
dus t blijft even schipperen. Maar we zijn wel van plan om ook met hen op vakantie te gaan, want dat is vooral voor Noa natuurlijk wel geweldig. En thuisblijfmoeder, wat zou ik dat graag doen! Helaas laten de financiën dat niet toe. Ik wil wel oppasmoeder worden in mijn eigen huis maar danmoeten we wel een ander huis hebben en daar hebbenwe weer een extra inkomen voor nodig
.Zal dat met stress en verhuizing te maken kunnen hebben, denken jullie?
Kim is de laatste tijd om 4.00/5.00 wakker en dan moet je er echt naartoe. Gelukkig slaapt ze meestel wel weer snel verder.
En bah, Djeez komt thuis en klaagt over de troep. Terwijl ik juist heel druk bezig was om alles op te ruimen, uit te zoeken enzo. Aangezien we nog niet op orde zijn.
Nou, dan is de lol er wel vanaf. Ik ben al moe en ben dus ook nog eens druk bezig en dan krijg je dit gezeur. Gelukkig was Kim wel heel lief en vrolijk en ging ze tussendoor lekker slapen.
sorry, moest het ff kwijt!
Hoe is het met alle moeders? ik moet hier maar eens vaker komen
quote:Valt wel mee hoor. Tenzij er in Nederland niet zo een tekort is als hier.Op donderdag 1 juni 2006 12:00 schreef texelonia het volgende:
Oppasmoeder/gastouder, daar heb ik ook aan zitten denken om te gaan doen. Op zich hebben we er nu wel wat ruimte voor. Maar volgens mij moet ik dan wel heel veel oppassen/kinderen hebben om hetzelfde te verdienen als wat ik nu verdien, laat staan meer. En dat leek me weer zo onzeker en eng...
quote:Dat wel dikwijls; Maar als ze slapen of leuk samen aan het spelen zijn heb je tijd genoeg om andere dingen te doen die je niet kan doen moest je op kantoor zitten.Op donderdag 1 juni 2006 12:07 schreef bixister het volgende:
en druk!
Ingrid, idd behoorlijk druk, maar komt vanzelf allemaal weer goed! Gewoon rustig aan doen en alles op z;n tijd hoor.
Pff moet zo nog strijken maar ik heb geen zin.. Maar ja, ik moet wel anders heb ik geen broeken om mee te nemen (gaan morgen lekker lang weekendje weg)
quote:Ja, komt ook wel goed. Een goed gesprek met Djeez gehad. Maar soms zit je er ff doorheen.Op donderdag 1 juni 2006 20:28 schreef Vicky het volgende:
Ingrid, idd behoorlijk druk, maar komt vanzelf allemaal weer goed! Gewoon rustig aan doen en alles op z;n tijd hoor.
Pff moet zo nog strijken maar ik heb geen zin.. Maar ja, ik moet wel anders heb ik geen broeken om mee te nemen (gaan morgen lekker lang weekendje weg)
waar gaan jullie heen vicky?
quote:Ja dat zeker. Ook als je fysiek niet zo zwaar werk wil doen. Ik denk dat je echt veel in huis moet hebben om echt een goede gastouder te zijn. Ik hoor het regelmatig van vrouwen die tegen een burn-out, overspannen aanzitten dat ze gastouder willen worden. Ik kan me niet voorstellen bij zo'n keuze. Krampjes, niet kunnen slapen kinderen, gillen gillen gillen, elkaar verrot slaan, speelgoed afpakken, drie peuters tegelijk brood laten eten en dan is er niemand bij die iets even van je kan overnemen.....Op donderdag 1 juni 2006 12:07 schreef bixister het volgende:
en druk!
Ik moet er overigens ook niet aan denken hoor. Het lijkt me gigantisch druk en ik hou er niet zo van om mijn werk mee naar huis te nemen. Hier heb je geen keuze, je werkt thuis.
quote:Hier is het gemiddeld vier per dag, max. 8 per dag. Je eigen kindjes onder de drie tellen ook wel mee.Op vrijdag 2 juni 2006 10:29 schreef Belana het volgende:
je mag dan ook (iig hier) max 4 kindjes per dag hebben. Ik moet er niet aan denken persoonlijk...
quote:Ja, daar moet je wel voor zorgen. Traphekjes, beveiliging voor het vuur, geen giftige planten en produkten...Op vrijdag 2 juni 2006 11:17 schreef m@x het volgende:
Ik weet dat de gastouderopvang in Rotterdam er zelf voor zorgt dat de huizen van de gastouders geschikt zijn voor de opvang van kindjes (traphekjes, stopcontactbeveiliging e.d.).
[ Bericht 100% gewijzigd door Bass-Miss op 02-06-2006 12:27:46 ]
Mij lijkt het ook leuk om te doen. Vraag me af wat de eisen zijn.
maar waarschijnlijk kan ik dan ook wel ander werk vinden Hier ff een update van deze kant. Vorige week maandag ziojn we weer bij de chirurg geweest en de operatie is definitief mislukt. De pijn is niet minder en mijn rechterbil heeft geen gevoel meer in de huid doordat ze daar het vet weg gehaald hadden om de cyste mee vast te zetten.
Nu moet er een MRI gemaakt gaan worden om te kijken hoe het nu zit en dan gaan pijnbestrijding en neurochirurgie samenwerken. Er word nu vanuit gegaan dat ik een pijncatether in mijn lichaam krijg en dus constante medicijnen op de plek waar de pijn begint.
Maar omdat de medicijnen niet meer goed werken die ik nu heb moest ik met de huisarts om de tafel gaan zitten om die tijd te overbruggen. Maar op de 1 of andere manier kan ik niet met mijn huisarts praten en ik kwam dus thuis met een recept voor naproxen wat je zo bij de drogist kan halen
Ik was behoorlijk over de zeik heen en Rick heeft de arts terug gebeld en hij kan wel met die vent praten. Dus ik ben nu terug op mijn medicijnen voor de operatie en dan hogere dosis en slaappillen voor in het weekend zodat ik dan iig ff wat energie op kan doen voor de rest van de week.quote:Op vrijdag 2 juni 2006 17:35 schreef Anitra het volgende:
Ik zou het niet kunnen, ondanks dat ik gek ben op kindern en hoe meer hoe beter.
Hier ff een update van deze kant. Vorige week maandag ziojn we weer bij de chirurg geweest en de operatie is definitief mislukt. De pijn is niet minder en mijn rechterbil heeft geen gevoel meer in de huid doordat ze daar het vet weg gehaald hadden om de cyste mee vast te zetten.
Nu moet er een MRI gemaakt gaan worden om te kijken hoe het nu zit en dan gaan pijnbestrijding en neurochirurgie samenwerken. Er word nu vanuit gegaan dat ik een pijncatether in mijn lichaam krijg en dus constante medicijnen op de plek waar de pijn begint.
Maar omdat de medicijnen niet meer goed werken die ik nu heb moest ik met de huisarts om de tafel gaan zitten om die tijd te overbruggen. Maar op de 1 of andere manier kan ik niet met mijn huisarts praten en ik kwam dus thuis met een recept voor naproxen wat je zo bij de drogist kan halen
en alle andere die het kunnen gebruiken.Ik merk dat ik niet meer zo goed tegen plotsklapse veranderingen kan
beetje een dip, maar komt goed die verschrikkelijke trots op Arwen maakt zoveel goed. Evenstar
, hopelijk voel je je snel beter!Wel mooi dat ze straks die constante pijnstilling kunnen regelen. Hopelijk gaat dat snel gebeuren.