ik zou van 40 uur p/w naar 16 p/w gaan, en indd heeft mijn oude werkgever het zo dusdanig zuur gemaakt dat ik zelf weg ben gegaanquote:Op zaterdag 18 maart 2006 22:56 schreef Leah het volgende:
Ik ging van 32 uur naar 16 uur (idd, je werkgever mag dat niet weigeren). Het vervelende was dat ze het dan wel niet mogen weigeren, maar ze je wel het leven dusdanig zuur kunnen maken dat je zelf weggaat..
Helaas Jessie Mammoet uren die zijn amper bij te houden/volgen.quote:Op zondag 19 maart 2006 23:01 schreef jessie het volgende:
Maar doordat Marco onregelmatig werkt kan hij dan toch juist ook Thijs af en toe halen en brengen?
Had ik al in op sollicitatiegesprek!!!!Graag enkelijk tips! gepost.quote:Op maandag 20 maart 2006 18:36 schreef Randa_v het volgende:
Ik heb een heel gemoedelijk gesprek gehad met twee dames, stelde eigenlijk weinig voor. Ik voelde me totaal niet overdressed, had wel een jasje aan maar dat was van linnen gemaakt dus ook een casual te noemen. Van dit gesprek hong bij nader inzien maar weinig af, het tweede gesprek is belangrijk omdat dat met de echte bazen gaat. De twee dames worden de collega's als ik wordt aangenomen. Is ook maar een heel klein bedrijfje dat volop groeiende is.
Heb er op zich wel een goed gevoel over. Wordt een baan van in beginsel 16 uur die later uit te breiden is.
quote:Op donderdag 23 maart 2006 19:08 schreef Randa_v het volgende:
4 april mag ik weer opgesprek bij hetzelfde bedrijf. Ditmaal bij de bazen.Dus ik moet dan mijn beste beentje voor zetten.
Komt allemaal goed.
In het mailtje stond dat ze het een prettig gesprek hebben gevonden.
Lieve lieve Lishe, wat een schrik!quote:Op vrijdag 24 maart 2006 09:34 schreef Lishe het volgende:
Deze mama heeft deze week de schrik van haar leven gehad. Ik ontdekte dinsdag een knobbel in mijn nek. Ik had het al eens eerder gevoeld, maar geen aandacht aan besteed. Om een lang verhaal kort te maken; na 3 dagen huilen, hele erge angst en verdriet, bleek gisteren dat het in orde was. Ik ben werkeleijk waar nog nooit zo bang geweest. Maar heel gelukkig is er uiteindelijk niks aan de hand.
Oh erg is dat hè. Ik heb dat ook weleens gehad, had ik ineens een "ei" in m'n nek zitten. Nou ja, niet zo groot natuurlijk, meer het idee van een klein paas-eitjequote:Op vrijdag 24 maart 2006 11:13 schreef Lishe het volgende:
Dank jullie wel![]()
Ik heb niet op een uitslag hoeven wachten, alleen op tijd van de dokter. Dinsdag heb ik gebeld, kon pas donderdag terrecht. Hij heeft gevoeld, en gevoeld en gevoeld (Ik was totaal in paniek en duurde even voor ik ontspande) en hij zei dat het een klier is. (Toen ik me ontspande werd het gelijk een stuk kleiner.)
Githa, je bent een lieve schat![]()
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |