ik maak geen contact met nieuwe mensen, terwijl ik dat eigenlijk wel zou willen. ik ben ook wel een erg stil type. vooral het maken van nieuwe vrienden/kennisen van leeftijdsgenoten lijkt een probleem te zijn. als ik een vraag heb, heb ik geen moeite om die na het hoorcollege nog aan een docent te stellen.
ik ben sinds september aan mijn studie begonnen aan de universiteit. maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat mensen al een beetje heb leren kennen (een paar, maar niet echt goed). er zijn ook geen mensen waar ik echt mee rondhang (mee optrek, regelmatig mee omga). ik wel redelijk wat sporten aan de universiteit: squash, tafeltennis. maar het lijkt erop dat ik daar een beetje hetzelfde probleem heb.
die paar vrienden die ik op de middelbare school had zie ik niet zo vaak meer (ongeveer een keer per maand nog wel), maar dus niet meer dagelijks. ik begin me soms toch eenzaam te voelen. hebben meer mensen dit probleem (gehad) en tips om er van af te komen. dus wel contact maken met anderen.
sluit toch prima aan?
quote:doe's niet zo simpel, laffer!op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
*knip*
[ Bericht 14% gewijzigd door Copycat op 13-01-2005 09:19:41 ]
al is het alleen maar om het even te uiten, prachtig, of raad je 'm dan toch liever aan om te gaan schilderen?
martydekale, zoek mensen met dezelfde interesses, van samen doen komt samen zijn, en duik de bieb eens in en lees wat meer van datgene dat je denkt nodig te hebben.
weet je niet wat je interesses zijn? of heb je geen hobbies o.i.d.? leer jezelf dan eerst eens beter kennen. het is altijd goed om te weten hoe 't gereedschap werkt voordat je het gebruikt.
quote:jah, inderdaad. in dat topic wordt vooral algemeen geantwoord en niet specifiek naar mijn probleem.op woensdag 12 januari 2005 23:53 schreef hallulama het volgende:
lieve darkelf, misschien wil hij wat persoonlijker te woord worden gestaan. dat kan, en dat mag, toch?
quote:ik kom wel veel mensen tegen met dezelfde hobbies. ik doe nu aan bridge, squash, judo en tafeltennis. het punt is dat ik niet echt contact maak met anderen. gisteravond had ik bijvoorbeeld een borrel met de tafeltennisvereniging, heel leuk, maar ik heb weinig gezegd. bovendien op de universiteit is het probleem eigenlijk dat ik ook niemand aanspreek en het dus best logisch is dat ik geen hangmaatje(s) heb.martydekale, zoek mensen met dezelfde interesses, van samen doen komt samen zijn, en duik de bieb eens in en lees wat meer van datgene dat je denkt nodig te hebben.
de enige echte vriendschap die ik ooit heb gesloten na mijn 20e is met een vriend uit new york, die ik hier in nl op een festival ontmoette. een hele rare vent, maar eigenlijk heel aardig. en dan nog draaien onze ontmoetingen hoofdzakelijk om seks, en komen de goede gesprekken op de 2e plaats.
als je weinig vrienden hebt gemaakt in je jeugd, vrees ik dat er weinig kans is dat je later veel nieuwe vrienden maakt, aan hoeveel sociale activiteiten je ook deelneemt. de meeste mensen zijn gewoon al voorzien, en klagen met hun huidige vriendenkring al dat ze zo weinig tijd hebben om hun sociale contacten te onderhouden. daar hebben ze een punt, moet ik zeggen, maar ik vind het wel jammer. ik zou graag nieuwe 'echte' vrienden maken, niet omdat ik er nu niet genoeg heb, maar omdat het je leven verrijkt. als het met iemand goed klikt is dat bovendien een prettig gevoel.
quote:hoe herkenbaar, idem hierzo.op donderdag 13 januari 2005 12:00 schreef merdeka het volgende:
stuk tekst enzo
ik heb een jaar alleen in een vreemde stad gewoond waar ik verder niemand kende. eigenlijk snel samengevat qua sociaal leven een weggegooid jaar. aan de ene kant wel jammer, maar aan de andere kant wel een eye-opener dat andere mensen echt niet op jou zitten te wachten.
quote:dit ervaar ik ook zo. ik zeg ook altijd maar dat het steeds moeilijker wordt om nieuwe (diepgaandere) vriendschappen te sluiten als je boven de 20 bent. iedereen heeft al vrienden, hecht clubje en dan is er geen behoefte aan nieuwe vrienden.op donderdag 13 januari 2005 12:00 schreef merdeka het volgende:
met mensen die ik na mijn 20e ben tegengekomen krijg ik geen hechte band, het contact blijft wat aan de oppervlakte. iedereen is al lang en breed voorzien van een kring echte vrienden, en het lijkt wel of mensen er dan weinig interesse in tonen om nieuwe vrienden te maken. op de sportschool is iedereen alleen maar met zichzelf bezig, een praatje kan er heus wel af maar that's all. collega's idem dito, men zoekt enkel oppervlakkig en geen diepgaand conact. vooral mensen vinden om mee uit te gaan kan lastig zijn denk ik, want de meeste mensen gaan toch stappen met een vaste groep vrienden.
je moet dus maar bedenken dat je niet de enige bent met het 'probleem', misschien helpt dat. gewoon de dingen doen, die jij leuk vindt. geen vrienden hebben hoeft zeker niet te betekenen dat je saai bent.
quote:tja, als iedereen er zo over denkt, dan kun je net zo goed geen moeite doen.op donderdag 13 januari 2005 12:37 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
dit ervaar ik ook zo. ik zeg ook altijd maar dat het steeds moeilijker wordt om nieuwe (diepgaandere) vriendschappen te sluiten als je boven de 20 bent. iedereen heeft al vrienden, hecht clubje en dan is er geen behoefte aan nieuwe vrienden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Krullehoofd op 13-01-2005 13:56:41 ]
ik ben 7,5 jaar geleden verhuist naar een stad waar we totaal niemand kenden. ik was zelf net 14. maar mijn ouders waren begin 40. ondanks dat heeft vooral mn moeder veel nieuwe vrienden kunnen maken van haar eigen leeftijd mn vader houd het wel meer bij de oude vooral door tijdgebrek). ze is wel vaker verhuit naar vreemde plaatsen na haar 20e en heeft overal wel wat vrienden overgehouden. het kan dus wel.
het kost wel wat meer moeite om je ergens tussen te wurmen en het moet ook altijd wel klikken. maar onmogelijk is het zeker niet. wel is ze heel actief. ze doet deeltijdwerk en heeft allerlei cursussen gevolgt.
vriendengroepen blijven niet tot in lengte van dagen hetzelfde. en aandacht naar bepaalde personen/groepen kan veranderen. je moet wel mensen tegenkomen die openstaan voor nieuwe dingen en niet in een dichtgetikt wereldje zitten. die mensen die niet op nieuwe vrienden/contacten zitten te wachten zijn overwegend toch dodelijk saai.
quote:op zich zijn studenten (zeker op de universiteit) vrij relaxt en gedragen zich niet dichtgetikt of kinderachtig. je kunt vrij makkelijk goede gesprekken krijgen.op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
een beetje op navolging van het topic: probleem met sociaal contact
ik maak geen contact met nieuwe mensen, terwijl ik dat eigenlijk wel zou willen. ik ben ook wel een erg stil type. vooral het maken van nieuwe vrienden/kennisen van leeftijdsgenoten lijkt een probleem te zijn. als ik een vraag heb, heb ik geen moeite om die na het hoorcollege nog aan een docent te stellen.
ik ben sinds september aan mijn studie begonnen aan de universiteit. maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat mensen al een beetje heb leren kennen (een paar, maar niet echt goed). er zijn ook geen mensen waar ik echt mee rondhang (mee optrek, regelmatig mee omga). ik wel redelijk wat sporten aan de universiteit: squash, tafeltennis. maar het lijkt erop dat ik daar een beetje hetzelfde probleem heb.
die paar vrienden die ik op de middelbare school had zie ik niet zo vaak meer (ongeveer een keer per maand nog wel), maar dus niet meer dagelijks. ik begin me soms toch eenzaam te voelen. hebben meer mensen dit probleem (gehad) en tips om er van af te komen. dus wel contact maken met anderen.
wat kan helpen is een vereniging. daar hoor je allemaal bij als lid zijnde en dat kan je een duwtje in de rug geven. iedere studie heeft wel een eigen studievereniging en er zijn ook vast genoeg sportverenigingen. je kan in het begin van je 2e jaar ook bij een studentenvereniging gaan maar dat moet je dan ook echt willen.
andere tip is mischien om op kamers te gaan. (als je niet al in je studiestad woont) dat is een stuk makkelijker als je er een sociaal leven wil opbouwen.
maar goed, mensen die geen tijd voor je hebben, zijn het niet waard. helaas is dat een groeiende groep, want 'de carriere' gaat voor alles. op een universiteit schijnt het wat makkelijker te zijn vrienden te maken, dus doe je er voordeel mee. hexagon hierboven gaf al tips.
later als je van school bent wordt het allemaal wat lastiger, weet ik uit ervaring.
quote:dit betekent ook niet dat ik geen moeite doe. maar moet je wel moeite doen als het om vriendschappen gaat? is het niet een natuurlijk proces wat plaatsvind? natuurlijk moet je er tijd en energie insteken, maar je hoeft ook niet als een wilde iedereen te achtervolgen, zodat ze maar vriendjes met je worden. dat werkt averechts.op donderdag 13 januari 2005 13:51 schreef krullehoofd het volgende:
[..]
tja, als iedereen er zo over denkt, dan kun je net zo goed geen moeite doen.
het valt mij juist op dat ook al doe je "moeite" dat het gewoon moeilijker is dan voorheen (middelbare school e.d.).
quote:maar soms heeft het natuurlijke proces een steuntje in de rug nodig. en als je al genoeg steuntjes hebt gegeven zonder dat daar een respons opvolgt, ga je je natuurlijk wel afvragen waarom je al die moeite doet en wat het waard is.op donderdag 13 januari 2005 14:32 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
dit betekent ook niet dat ik geen moeite doe. maar moet je wel moeite doen als het om vriendschappen gaat? is het niet een natuurlijk proces wat plaatsvind? natuurlijk moet je er tijd en energie insteken, maar je hoeft ook niet als een wilde iedereen te achtervolgen, zodat ze maar vriendjes met je worden. dat werkt averechts.
het valt mij juist op dat ook al doe je "moeite" dat het gewoon moeilijker is dan voorheen (middelbare school e.d.).
mee eens. ik denk dat je je onschuld verliest naarmate je volwassener wordt. vroeger dacht ik "hmm leuk gesprek, babbeltje", nu denk ik "wat moet die persoon van me ?"
quote:ja dat is waar op de universiteit lukte het me vrij makkeijk een groepje mensen te vormen, mensen voelden toch wel dat ze niet alleen aan hun oude vrienden vast konden plakken ook gezien de afstand end at iedereen een andere kant opgaat.op donderdag 13 januari 2005 14:30 schreef pheno het volgende:
helaas niet overdreven hexagon.
maar goed, mensen die geen tijd voor je hebben, zijn het niet waard. helaas is dat een groeiende groep, want 'de carriere' gaat voor alles. op een universiteit schijnt het wat makkelijker te zijn vrienden te maken, dus doe je er voordeel mee. hexagon hierboven gaf al tips.
later als je van school bent wordt het allemaal wat lastiger, weet ik uit ervaring.
quote:daarom ga ik er ook geen energie en tijd meer insteken. ga al genoeg op mijn bek.op donderdag 13 januari 2005 15:14 schreef krullehoofd het volgende:
[..]
maar soms heeft het natuurlijke proces een steuntje in de rug nodig. en als je al genoeg steuntjes hebt gegeven zonder dat daar een respons opvolgt, ga je je natuurlijk wel afvragen waarom je al die moeite doet en wat het waard is.
quote:denk dat het een verkeerde instelling van jezelf is. niet iedereen wilt wat van je. het is nog steeds toegestaan om een babbeltje te maken (heel zwart-wit gezien) en dat hoeft niet meteen te betekenen dat er een achterliggende gedachte bij is.mee eens. ik denk dat je je onschuld verliest naarmate je volwassener wordt. vroeger dacht ik "hmm leuk gesprek, babbeltje", nu denk ik "wat moet die persoon van me ?"
quote:true, maar het is natuurlijk wel zo dat zulke praatjes geen substituut zijn voor vriendschap. zulke praatjes heb je zo gemaakt, maar ik heb niet het idee dat je ze hard nodig hebt.op donderdag 13 januari 2005 15:25 schreef sabrina1981 het volgende:
denk dat het een verkeerde instelling van jezelf is. niet iedereen wilt wat van je. het is nog steeds toegestaan om een babbeltje te maken (heel zwart-wit gezien) en dat hoeft niet meteen te betekenen dat er een achterliggende gedachte bij is.
quote:trueop donderdag 13 januari 2005 15:36 schreef zero2nine het volgende:
[..]
true, maar het is natuurlijk wel zo dat zulke praatjes geen substituut zijn voor vriendschap. zulke praatjes heb je zo gemaakt, maar ik heb niet het idee dat je ze hard nodig hebt.
ik praat ook zat, ken veel mensen, dus dat is op zich een vervanging ervan denk ik. misschien dat ik daarom in werk en hobby 'doceer', dan kan ik tenminste mijn klep opendoen
mara het belangrijkste is dat je in ieder geval hobbies hebt waarin je je kan verliezen. je leeft uiteindelijk, hoe egoistisch het ook klinkt, voor jezelf.
quote:een bekende uitspraak is "to be or not to be", ik denk dat deze vorm meer van toepassing is "you are or you are not".op donderdag 13 januari 2005 15:25 schreef sabrina1981 het volgende:
daarom ga ik er ook geen energie en tijd meer insteken. ga al genoeg op mijn bek.
quote:dat denk ik niet. ik vind juist dat je in zulk soort situaties wat voorzichtiger moet zijn. je moet tegenwoordig op allerlei situaties kunnen anticiperen. vaak gebeurt datgene wat je het minst verwacht.denk dat het een verkeerde instelling van jezelf is. niet iedereen wilt wat van je. het is nog steeds toegestaan om een babbeltje te maken (heel zwart-wit gezien) en dat hoeft niet meteen te betekenen dat er een achterliggende gedachte bij is.
[ Bericht 0% gewijzigd door Krullehoofd op 13-01-2005 17:05:58 ]
quote:ja dat is wel waar. je wil natuurlijk niet echt in een isolement komen, maar ik bedoel meer gesprekjes op straat ofzo, iemand aanspreken bij de bushalte ofzo denk dat je daar goed zonder kunt, maar over je hobby kunnen praten is belangrijk denk ik wel.op donderdag 13 januari 2005 15:47 schreef pheno het volgende:
als je geen vrienden hebt, heb je die gesprekken wel nodig denk ik. je wil geen kluizenaar zijn
ik praat ook zat, ken veel mensen, dus dat is op zich een vervanging ervan denk ik. misschien dat ik daarom in werk en hobby 'doceer', dan kan ik tenminste mijn klep opendoen
mara het belangrijkste is dat je in ieder geval hobbies hebt waarin je je kan verliezen. je leeft uiteindelijk, hoe egoistisch het ook klinkt, voor jezelf.
quote:inderdaad, zulk soort gesprekken heb je echt niet nodig. vaak doe je ze af met een korte reactie en een glimlach, om beleefd te blijven. maar daarentegen gesprekken waarbij je dingen van jezelf kwijt kan, heb je wel nodig. die heb je ook nodig om realistisch te blijven en je beide benen op de grond te houden.op donderdag 13 januari 2005 17:45 schreef zero2nine het volgende:
[..]
ja dat is wel waar. je wil natuurlijk niet echt in een isolement komen, maar ik bedoel meer gesprekjes op straat ofzo, iemand aanspreken bij de bushalte ofzo denk dat je daar goed zonder kunt, maar over je hobby kunnen praten is belangrijk denk ik wel.
quote:mij lukt het niet om een groepje te vormen of bij een bestaand groepje te komen. volgens mij ligt het probleem niet echt aan de rest, maar vooral aan mij. ik stap niet op anderen af om een praatje te maken in de gang voor een college. ik ga meestal gewoon ergens alleen staan. als ik naast iemand zit voor een college begin ik geen gesprek. tijdens werkcolleges praat ik eigenlijk met niemand, behalve de docent om vragen te stellen. ik heb het gevoel dat ik gewoon een switch moet omzetten en gewoon wel met anderen een gesprek moet beginnen, maar om onduidelijke redenen doe ik het niet. kan iemand mij helpenop donderdag 13 januari 2005 15:25 schreef zero2nine het volgende:
ja dat is waar op de universiteit lukte het me vrij makkeijk een groepje mensen te vormen, mensen voelden toch wel dat ze niet alleen aan hun oude vrienden vast konden plakken ook gezien de afstand end at iedereen een andere kant opgaat.
?maar ja, de meesten hier vallen niet in die categorie....
het is de maatschappij, te carrieregericht, ik ben voor onthaasting
ik ben 41 en ik kom nieuwe vrienden tegen. dat begint juist met een opmerking tegen iemand die je tegenkomt. natuurlijk heb je eerst een gesprek over alledaagse dingen. maar daarna komen er andere dingen ter sprake en merk je of het klikt.
naar mijn mening helpt het als je je kan inleven in wat andere mensen denken. vraag eens wat ze bedoelen als ze het over een onderwerp hebben waar je niks van weet.
ik was ook heel verlegen, maar dat ging over toen ik merkte dat mensen graag vertellen over iets wat ze interesseert. en vaak kunnen mensen daar boeiend over vertellen.
quote:heb je mijn 2e post gelezen
quote:precies, mn moeder is 48 en zit ook niet immer vastgeroest in haar kringetje. en die overkomt hetzelfde als jij. (ze is dan ook wel een allesbehalve verlegen iemand)op donderdag 13 januari 2005 23:50 schreef krakkemieke het volgende:
ik ben het niet eens met het idee dat alledaagse gesprekjes niks toevoegen.
ik ben 41 en ik kom nieuwe vrienden tegen. dat begint juist met een opmerking tegen iemand die je tegenkomt. natuurlijk heb je eerst een gesprek over alledaagse dingen. maar daarna komen er andere dingen ter sprake en merk je of het klikt.
naar mijn mening helpt het als je je kan inleven in wat andere mensen denken. vraag eens wat ze bedoelen als ze het over een onderwerp hebben waar je niks van weet.
ik was ook heel verlegen, maar dat ging over toen ik merkte dat mensen graag vertellen over iets wat ze interesseert. en vaak kunnen mensen daar boeiend over vertellen.
quote:heel herkenbaar.. maar blijkbaar lopen er dus ook genoeg mensen rond die wel interesse hebben in nieuwe vriendschappen.op donderdag 13 januari 2005 12:37 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
dit ervaar ik ook zo. ik zeg ook altijd maar dat het steeds moeilijker wordt om nieuwe (diepgaandere) vriendschappen te sluiten als je boven de 20 bent. iedereen heeft al vrienden, hecht clubje en dan is er geen behoefte aan nieuwe vrienden.
je moet alleen wat meer moeite doen om ze te vinden
quote:je hebt in ieder geval 20 jaar de tijd om ervaring op te doen...op vrijdag 14 januari 2005 09:14 schreef pheno het volgende:
misschien dat het weer wat beter wordt als je 40 bent
14 jaar geen verplichtingen zullen we maar denken. ik hoef niet eens verjaardagskaartjes te versturen, op een kaartje naar mijn oma na
zolang ik me vermaak is er geen probleem, dus ik maak er nu geen probleem van.
quote:ja hoever moet je gaan he om moeite te doen. eens is het op.op vrijdag 14 januari 2005 10:13 schreef faithlesz het volgende:
[..]
heel herkenbaar.. maar blijkbaar lopen er dus ook genoeg mensen rond die wel interesse hebben in nieuwe vriendschappen.
je moet alleen wat meer moeite doen om ze te vinden
overigens is het ook wel een beetje een kwestie van geluk. maar het heeft ook wel met geduld en verwachtingen te maken.
). bij mij heeft het niets met verlegenheid te maken, ik trek mijn mond wel open. blijkbaar heb ik een klote karakter quote:of ze vinden je interessant of niet. mensen die het saai vinden om met mij te praten mogen van mij linea recta doorlopen naar iemand die ze niet saai vinden. zonde van je tijd...op vrijdag 14 januari 2005 11:28 schreef pheno het volgende:
bij mij heeft het niets met verlegenheid te maken, ik trek mijn mond wel open. blijkbaar heb ik een klote karakter
quote:ja daar kom je op een gegeven moment wel achter. betekent niet dat het altijd dat het leuk is natuurlijk.op vrijdag 14 januari 2005 11:18 schreef hexagon het volgende:
tja je kunt er voor kiezen geen moeite voor te doen. dan weet je in ieder geval zeker dat het niets word.
quote:precies. de een vindt een bepaald onderwerp of hobby saai, nou ja, dan zijn we snel uitgepraat daarover. het belangrijkste is dat je jezelf niet saai vindt. en gelukkig vind ik mezelf dat niet, het merendeel van mijn omgeving blijkbaar wel. heb ik daar net even schijt aan, ik kom toch al tijd tekort met mijn hobbies en vriendinop vrijdag 14 januari 2005 11:51 schreef krullehoofd het volgende:
[..]
of ze vinden je interessant of niet. mensen die het saai vinden om met mij te praten mogen van mij linea recta doorlopen naar iemand die ze niet saai vinden. zonde van je tijd...
als je stil bent dan vind iedereeen je saai of denken ze dat je niks te melden hebt. dus je zult een beetje moeten bewijzen dat je wel anders bent denk ik?
quote:je hoeft er zelf niet perse enorm veel moeite voor te doen, maar ik denk wel dat jeop vrijdag 14 januari 2005 11:08 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
ja hoever moet je gaan he om moeite te doen. eens is het op.
je nog steeds moet openstellen voor nieuwe vriendschappen.
ik krijg bij jou een b-tje het idee dat je je er helemaal voor afsluit
quote:eigenlijk geef je het antwoord zelf al een beetje. niet iedereen heeft nou eenmaal jouw interesses.op vrijdag 14 januari 2005 12:13 schreef pheno het volgende:
[..]
precies. de een vindt een bepaald onderwerp of hobby saai, nou ja, dan zijn we snel uitgepraat daarover. het belangrijkste is dat je jezelf niet saai vindt. en gelukkig vind ik mezelf dat niet, het merendeel van mijn omgeving blijkbaar wel. heb ik daar net even schijt aan, ik kom toch al tijd tekort met mijn hobbies en vriendin
als ik naar mijn interesses kijk: (dance)muziek, dames, versieren en sex, politiek, speciaalbier, sigaren, strips, schrijven, studentenverenigingen, uitgaan in de betere tenten, informatica, internetfora
al mijn vrienden/goede kennissen hebben wel enkele van deze interesses met mij gemeen. en ik zal altijd geïnteresseerd zijn in nieuwe mensen die hier iets interessants over te melden hebben. sommige mensen kunnen me totaal oninteressant vinden om mijn interesses maar ik weet zelf ook wel dat ik een verre van saai persoon ben.
zet je interesses op een rij en probeer daarmee nieuwe mensen te ontmoeten. daarbij is het internet een zeer mooi hulpmiddel. lang was er niemand bij mn vrienden waarmee ik diepgaande gesprekken over dancemuziek kon voeren. door het net is dat verandert en ken ik nu ook mensen die op het zelfde nivo zitten wat dat betreft.
belangrijks is alleen dat je in gesprekken doordringt tot dit soort interesses. je kunt mensen aftasten en mischien kom je tot de ontdekking dat je interesses deelt. als je zoiets ontdekt moet je daar op af gaan. deel die interesse zo goed mogelijk. stel ik kom iemand op school tegen die veel van strips houd. dan vraag ik zeker zijn msn om daar verder te kunnen praten en zal hem ook mischien eens uitnodigen om naar mijn verzameling te kijken. op een gegeven moment zullen dan ook personlijkere zaken in een relatie met een persoon naar boven komen.
kennelijk zijn er in jouw omgeving geen mensen die jouw interesses ook hebben. of ze weten het niet. dan moet je van omgeving veranderen. je bent pas saai als je een stompzinnig figuur zou zijn zonder interesses en diepgang. maar ik ga er vanuit dat je dat niet bent.
quote:zeker niet sabrinaop vrijdag 14 januari 2005 12:02 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
ja daar kom je op een gegeven moment wel achter. betekent niet dat het altijd dat het leuk is natuurlijk.
maar het opgeven lijkt me ook geen alternatief. zeker niet op jouw jonge leeftijd. want volgens mij ben je geen vervelend iemand. mischien begrijp je bepaalde dingen niet helemaal.
wat voor interesses in de dingen des levens heb jij? (zie ook mn laatste reply op pheno) zet dat eens op een rijtje. dat moet je toch met mensen kunnen delen? je moet ze dan wel kunnen treffen (desnoods op internet).
quote:ik stel me open voor nieuwe vriendschappen. natuurlijk vermaak ik me in mijn eentje, maar het is ook leuk om in gezelschap wat leuks te doen. ik heb via een ander forum wle een aantal personen leren kennen, maar elke keer moet het van mij afkomen en daar pas ik voor. (beginnende) vriendschap moet van twee kanten komen en niet van eentje. ik toon interesse zat, maar als het niet wederzijds houd het een keertje op (hoe jammer het in sommige gevallen ook is).op vrijdag 14 januari 2005 13:39 schreef faithlesz het volgende:
[..]
je hoeft er zelf niet perse enorm veel moeite voor te doen, maar ik denk wel dat je
je nog steeds moet openstellen voor nieuwe vriendschappen.
ik krijg bij jou een b-tje het idee dat je je er helemaal voor afsluit
quote:op vrijdag 14 januari 2005 13:52 schreef hexagon het volgende:
[..]
zeker niet sabrina
maar het opgeven lijkt me ook geen alternatief. zeker niet op jouw jonge leeftijd. want volgens mij ben je geen vervelend iemand. mischien begrijp je bepaalde dingen niet helemaal.
ik geef ook niet op, maar eens is het op. graag of helemaal niet in zo geval. wat snap ik volgens jou dan niet?
wat voor interesses in de dingen des levens heb jij? (zie ook mn laatste reply op pheno) zet dat eens op een rijtje. dat moet je toch met mensen kunnen delen? je moet ze dan wel kunnen treffen (desnoods op internet). [/quote]
internet net is geen optie zie ook mijn reactie op faitlesz.
ik heb eens een topic aangemaakt over het niet hebben van vriendinnen, misschien is het een optie om dat door te lezen, want dit is een beetje een herhaling van dat.
quote:ik had dat bij mijn tweede studie ook, zat ook nog op kamers in een vreemde stad in het buitenland dus dat was een behoorlijk treurig jaar..op donderdag 13 januari 2005 18:21 schreef martydekale het volgende:
[..]
mij lukt het niet om een groepje te vormen of bij een bestaand groepje te komen. volgens mij ligt het probleem niet echt aan de rest, maar vooral aan mij. ik stap niet op anderen af om een praatje te maken in de gang voor een college. ik ga meestal gewoon ergens alleen staan. als ik naast iemand zit voor een college begin ik geen gesprek. tijdens werkcolleges praat ik eigenlijk met niemand, behalve de docent om vragen te stellen. ik heb het gevoel dat ik gewoon een switch moet omzetten en gewoon wel met anderen een gesprek moet beginnen, maar om onduidelijke redenen doe ik het niet. kan iemand mij helpen
nu bij m'n volgende studie gaat het wel een stuk beter. heb zo veel van die 'losse' kennisjes, kom in de bieb altijd wel 3 mensen tegen, alleen is het dan meestal gewoon alleen maar heel enthousiast een hallo en soms een klein praatje maar dat is dan alles.. dat worden niet echt diepe vriendschappen ofzo, en ik denk dat dat bij veel mensen op de uni wel zo is?
weet je trouwens niet goed waarover je moet beginnen bij een klein gesprekje ofzo? ik weet het zelf ook nooit zo goed, meestal begin ik wel over de stof ofzo (lekker origineel
) maargoed, dat heb je in ieder geval met elkaar gemeen of over een docent, een bepaald college, over mede-studenten, dat het zo vroeg is, dat het nog zo donker is, dat het koud is... mja... en soms dan blijft dat bij een enkele opmerking (wat ook niet erg is, ze weten iig dat je aardig bent) en soms dan praat je er ff over door. je moet gewoon die knoop voor jezelf doorhakken. ik bedoel, je kunt de komende vier jaar van je studie alleen naar de uni blijven gaan of je kunt er ietwat gezelligs van maken. wat kan er nu helemaal gebeuren? ze zullen alleen maar kunnen denken van 'och, hij is toch niet zo stil, warempel, hij kan ook nog eens aardig/gezellig zijn!!'. en als er eens iemand raar of onvriendelijk reageert als je een gesprek begint of geen moeite/inzet toont dan zegt dat meer over die persoon dan over jou. ga er voor! (en laat het ff weten als je je eerste gesprekje hebt ondernomen!)duiken, reizen, ik doceer java in een bedrijf, ik assisteer duiklessen als hobby. op mijn werk zit ik ook in de organisatie van de personeelsvereniging. dus stil kun je me niet noemen. ik maak ook makkelijk een praatje, maar vriendschappen maak ik daar niet mee. ik ken zat mensen, en die mensen kennen mij, maar een stapje meer. ik zou dus niet weten wat ik fout doe. maar zoals gezegd, ik heb het druk zat, dus ik vraag me af als ik wel vrienden zou hebben waar ik ze moet "inplannen".
quote:oef, ook zo herkenbaar! veel meegemaakt de laatste jaren. maar wat me opvalt bij die personen is dat ze vaak geen (lange) vriendschappen kunnen vasthouden. dat zie je wel aan hun 'vriendenkring'.op vrijdag 14 januari 2005 14:45 schreef sabrina1981 het volgende:
(beginnende) vriendschap moet van twee kanten komen en niet van eentje. ik toon interesse zat, maar als het niet wederzijds houd het een keertje op (hoe jammer het in sommige gevallen ook is).
maar ach, ik blijf positief
. het punt is dat ik gewoon heel snel in een sociale situatie in een passieve houding val. eergisteren had ik bijvoorbeel een borrel met de tafeltennisvereniging, heel leuk en gezellig, maar ik heb volgens mij wel het mist gezegd van iedereen. een studentenvereniging is denk ik niets voor mij, ik heb het zeker wel overwogen, maar in een groep val ik juist heel snel in een passieve houding. ik woon op het moment al in mijn studentenstad (wel thuis), maar ik wil wel over een tijdje (voor de zomerdrukte zeg maar) op kamers gaan.quote:in een grote groep alleen? of in een klein groepje van 3/4 mensen ook al? en hoe komt dat? ik bedoel, het zou kunnen dat je het gesprek niet kunt volgen wegens slechthorenheid, weet je niks te zeggen? of durf je gewoon niks te zeggen?op vrijdag 14 januari 2005 18:40 schreef martydekale het volgende:
volgens mij is mijn probleem iets erger dan de meeste mensen hier denken. ik ben altijd een stil type geweest, trok nooit veel met mensen op of in een passieve houding. doe ik eigenlijk nog steeds wel. soms denk ik ook wel, volgens mij ben ik op sociaal vlak gewoon defect
voor als je op kamers gaat, zorg dan dat je in ieder geval in een leuk studentenhuis terechtkomt, misschien lost het 'probleem' zich dan wel vanzelf op.
als iemand dan zegt: ken ik niet. kan je altijd vragen wat de ander leuk vindt.
quote:vandaar dat ik dat inplannen tussen quotes deedop vrijdag 14 januari 2005 20:54 schreef krakkemieke het volgende:
vrienden plan je niet, daar maak je tijd voor.
quote:maar wat is nu eigenlijk de échte doelstelling die je voor ogen hebt met het maken van contact?op vrijdag 14 januari 2005 07:54 schreef martydekale het volgende:
ik hoef ook niet meteen de beste vrienden met mensen te worden, maar dat ik gewoon wat contact met mensen maak. dat ik wat kan kletsen met iemand in de gang, ipv dat ik daar de hele tijd alleen sta.
of wil je gewoon maar wat 'tijd doden' met nutteloos geblaat? ik bedoel... het hoeft echt niet altijd over heftige dingen te gaan, maar echt het uitbraken van willekeurige zinnen kan ik je ook niet aanbevelen.
mensen beginnen vaak de stomste en meest nutteloze gesprekken vanuit ongemakkelijke situaties. waar wil je het dan over hebben met een onbekende? in de situatie waarin jij zit, zul je niet de ballen hebben om zeer ongebruikelijke gesprekken te beginnen. die zijn echter wél het leukst. maar je moet wel durven, want er zijn zat mensen die zó geprogrammeerd zijn met de standaard gesprekspatronen, dat ze het niet kunnen bevatten en zullen denken dat je van een andere planeet komt. dat moet je dan geen ruk uitmaken.
anders is zo'n gesprek zo ontzettend overbodig. dan is het echt alleen maar een manier om je ongemak of de eenzaamheid te verdrijven, en ik zal je vertellen: een ongemakkelijke uitstraling is besmettelijk en van nature zéér goed aanvoelbaar door anderen. een nerveuze uitstraling bezorgt je geen vrienden. een krampachtige zoektocht naar de verlossers van je eenzaamheid evenmin.
but don't take my word for it.
quote:ik herken alles van wat je zegt(heb ook net het hele topic gelezen!)op zaterdag 15 januari 2005 01:08 schreef martydekale het volgende:
in een kleine groep neig ik ook al snel naar een passieve houding, maar hoe meer mensen hoe sneller het gebeurt. het is vaak een combinatie van niks weten en niks durven te zeggen. als ik iets bedenk om te zeggen, is het groepsgesprek al vaak weer op een nieuw onderwerp beland en zeg ik het niet. vaak ga ik ook vaak lang over dingen nadenken voordat ik ze zeg, vaak ook met het gevolg dat het onderwerp voorbij gaat zonder dat ik iets heb gezeg, dat lijkt me vooral iets niet durven te zeggen.
je had mijn topic ook gezien zag ik, en ik dacht dat het beter ging en dat ging het ook 1 weekje. maar nu ben ik gewoon weer terug bij af. ik weet ook niet wat ik ermee aan moet, en voel me ook moedeloos. opzich ben ik niet a-sociaal. mijn conclusie is een beetje geworden dat ik nooit mensen echt "leuk"vind. en onbewust of bewust iedereen afkeur. en dat inclusief mezelf.
@sabrina, jij had een meeting geoorganiseerd een tijdje terug, je vond het gezellig zij je toen.
waarom heb je daar geen contacten opgedaan? je vond het gezellig, de mensen die er waren hadden allemaal hetzelfde "probleem",maar je vond niemand echt interessant waarschijnlijk?
quote:ik merk wel aan mezelf dat ik tegenwoordig veel hogere eisen stel aan een vriendschap en potentiele vrienden.op vrijdag 14 januari 2005 21:04 schreef nozem het volgende:
toen ik 16 was maakte ik enorm snel vrienden en vrienden van vrienden werden ook snel vrienden. dat is niet meer zo.
kan me voorstellen dat anderen dit ook hebben. en dat maakt het er weer niet gemakkelijker op..
quote:wie zegt dat ik er geen contacten heb opgedaan? ik heb met een aantal personen aardig wat contact en dat is harstikke leuk. ik hoop dat zij dat ook zo ervaren.op zaterdag 15 januari 2005 15:24 schreef toktoktok het volgende:
@sabrina, jij had een meeting geoorganiseerd een tijdje terug, je vond het gezellig zij je toen.
waarom heb je daar geen contacten opgedaan? je vond het gezellig, de mensen die er waren hadden allemaal hetzelfde "probleem",maar je vond niemand echt interessant waarschijnlijk?
het was alleen een aardig grote groep, dus helaas heb ik niet iedereen even lang kunnen spreken en dat is dan wel een nadeel. het moet uitwijzen of je hier op verder kan borduren.
quote:waarom stel je hogere eisen en wat zijn die eisen?op zaterdag 15 januari 2005 15:48 schreef faithlesz het volgende:
[..]
ik merk wel aan mezelf dat ik tegenwoordig veel hogere eisen stel aan een vriendschap en potentiele vrienden.
kan me voorstellen dat anderen dit ook hebben. en dat maakt het er weer niet gemakkelijker op..
quote:mmm geen leuk vooruitzicht voor mij als dit zo zou zijnop donderdag 13 januari 2005 19:03 schreef mymoodfentje het volgende:
meeste vrienden maak je toch op een jonge leeftijd. hoe ouder je word hoe moeilijker dit word, het zullen dan meestal toch wel oppervlakkige relaties blijven. uitzonderingen niet meegeteld dan.
ik ken heel veel mensen maar ben ook slecht in vrienden "houden". vaak heb ik met iemand ongeveer een jaar heel goed contact waarna het standaard verwaterd. nu ga ik over 2 weken naar amsterdam verhuizen en hoop daar toch wel weer wat vrienden te maken. denk dat het wel gaat lukken want er komen daar zoveel niet amsterdammers wonen, die gaan toch ook op zoek naar vrienden..? lijkt mij...
quote:dan denk ik dat "het"of "je"probleem ergens anders light. je heb de mensen om een vriendschap mee aan te gaan, maar..?op zaterdag 15 januari 2005 15:50 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
wie zegt dat ik er geen contacten heb opgedaan? ik heb met een aantal personen aardig wat contact en dat is harstikke leuk. ik hoop dat zij dat ook zo ervaren.
het was alleen een aardig grote groep, dus helaas heb ik niet iedereen even lang kunnen spreken en dat is dan wel een nadeel. het moet uitwijzen of je hier op verder kan borduren.
quote:hoho moet altijd van twee kanten komen he en dat ik ze maar kort gesproken heb en nu veelal spreek op msn is anders dan irl. je kan nog helemaal niet zeggen of er vriendschappen van komen.op zaterdag 15 januari 2005 16:03 schreef toktoktok het volgende:
[..]
dan denk ik dat "het"of "je"probleem ergens anders light. je heb de mensen om een vriendschap mee aan te gaan, maar..?
quote:ja dat is ook zo, ik bedoel het trouwens niet onaardig hoor, misschien kom ik nogal onaardig over?op zaterdag 15 januari 2005 16:06 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
hoho moet altijd van twee kanten komen he en dat ik ze maar kort gesproken heb en nu veelal spreek op msn is anders dan irl. je kan nog helemaal niet zeggen of er vriendschappen van komen.
maar wat denk jij nu, dat het komt doordat er weinig mensen zijn van boven de 20 die nieuwe vrienden zoeken of door jou zelf,dat je iets "verkeerd"doet?
(natuurlijk spelen er nog wel meer dingen mee, maar om ff kortaf te zeggen)
quote:ik weet niet waar het aanligt. er wordt namelijk niet gezegd waarom ze geen vrienden willen zijn. er zijn genoeg contacten die verwateren, maar een reden hoor je gewoon niet. het is makkelijker om niks meer te laten horen dan uitleg moeten te geven.op zaterdag 15 januari 2005 16:10 schreef toktoktok het volgende:
[..]
ja dat is ook zo, ik bedoel het trouwens niet onaardig hoor, misschien kom ik nogal onaardig over?
maar wat denk jij nu, dat het komt doordat er weinig mensen zijn van boven de 20 die nieuwe vrienden zoeken of door jou zelf,dat je iets "verkeerd"doet?
(natuurlijk spelen er nog wel meer dingen mee, maar om ff kortaf te zeggen)
en verder blijf ik erbij dat mensen meestal genoeg vrienden hebben en niet op nieuwe zitten te wachten, ja losse babbeltjes of zo. ze hebben goede vrienden, vrienden waar ze mee gaan stappen en ga zo maar door.
quote:omdat ik in het verleden teleurgesteld ben door mensen waarvan ik dacht dat het mijn vrienden waren. in een vriendschap zoek ik betrouwbaarheid, eerlijkheid en oprechtheid. al is iemand nog zo gezellig, als ik aan die eigenschappen twijfel zal ik niet de moeite nemen iets op te bouwen.op zaterdag 15 januari 2005 15:51 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
waarom stel je hogere eisen en wat zijn die eisen?
vroeger was iedereen mijn vriend, tegenwoordig heb ik kenissen en vrienden
sociaal contact is dood vermoeiend ook. isolement is saai maar kan tot rust leidden
in mijn eigen geval zie ik mezelf niet met jan en alleman aanpappen, 
word al moe als ik eraan denk. en de toegevoegde waarde is nihil.quote:dat is ook wel een beetje logisch want hun hebben geen reden om nieuwe vrienden te zoeken, want die hebben ze al. en jij ,en ik ook hoor hebben wel een reden.op zaterdag 15 januari 2005 16:14 schreef sabrina1981 het volgende:
[..]
ik weet niet waar het aanligt. er wordt namelijk niet gezegd waarom ze geen vrienden willen zijn. er zijn genoeg contacten die verwateren, maar een reden hoor je gewoon niet. het is makkelijker om niks meer te laten horen dan uitleg moeten te geven.
en verder blijf ik erbij dat mensen meestal genoeg vrienden hebben en niet op nieuwe zitten te wachten, ja losse babbeltjes of zo. ze hebben goede vrienden, vrienden waar ze mee gaan stappen en ga zo maar door.
maar toch zijn er echt wel veel mensen die nieuwe vrienden "zoeken", in iedergeval zich er niet voor afsluiten, en als je nou met iemand kennis maakt met al een grote vrienden groep zal je al snel uitgenodigd worden en maak je meteen kennis met de vrienden groep van je huidige kennis. en heb je in een klap een groep vrienden.
maar het is natuurlijk niet zo makkelijk, nouja eigenlijk wel, maar voor mij in iedergeval niet. ik kan gewoon niet sociaal doen en makkelijk doen door op zulke uitnodigingen in te gaan, en met iedereen gezellig te doen. ik bekijk het liever eerst allemaal van een afstandje voordat ik actie onderneem.
maar voor mij light het probleem ook niet bij dat ik geen vrienden vinden kan, ik bedoel de mensen zijn er wel. maar ik spoor gewoon niet helemaal
quote:niet zonodig met vreemden, maar ik wil gewoon nieuwe mensen leren kennen. graag ook een paar van mijn opleiding waar ik dan wat mee zou kunnen optrekken.op zaterdag 15 januari 2005 16:23 schreef dromenvanger het volgende:
waarom zonodig contact met vreemden? zelf heb ik het ook wel, alsof het een verplichting is op de een of andere manier. het begint al als je bij het kruidvat tandpasta koopt, hoe de kassiere je op een belachelijk vrolijk idiote manier benaderd. sociaal contact, tis niet makkelijk maar ook niet primair qua levensbehoefte hoewel het vaak opgedrongen wordt. uitermate lastig voor mensen die op rust gesteld zijn.
sociaal contact is dood vermoeiend ook. isolement is saai maar kan tot rust leidden
quote:maar wat ga je daar nu aan doen?op zaterdag 15 januari 2005 17:13 schreef martydekale het volgende:
[..]
niet zonodig met vreemden, maar ik wil gewoon nieuwe mensen leren kennen. graag ook een paar van mijn opleiding waar ik dan wat mee zou kunnen optrekken.
quote:dat weet ik ook wel, maar mijn probleem is eigenlijk ook dat ik nooit met iemand begin een praatje te maken. daardoor leer ik niemand kennen, gevolg is dat ik geen nieuwe vrienden maak. ik ben al een hele tijd zo passief zeg maar, ik ben toen ook enkele vrienden uit het zicht verloren. nu onderhou ik mijn contacten wel beter, maar ik zou graag ook enkele nieuwe contacten maken.op zaterdag 15 januari 2005 17:39 schreef hexagon het volgende:
vrienden maak je ook niet omdat je er beide toevallig naar zoekt. vrienden maak je gewoon ook al was je niet van plan ze te maken. het zal inderdaad zo zijn dat als ik bijvoorbeeld een cursus ga volgen veel mensen daar niet zijn om vrienden te maken. toch zou je er dan best vrienden mee kunnen worden. je moet dan alleen wel wat hebben aan beide kanten wat het interessant maakt.
quote:begin dan op de uni om gesprekjes aan te knopen. er is dan altijd wel gespreksstof lijkt mij.op zaterdag 15 januari 2005 18:05 schreef martydekale het volgende:
[..]
dat weet ik ook wel, maar mijn probleem is eigenlijk ook dat ik nooit met iemand begin een praatje te maken. daardoor leer ik niemand kennen, gevolg is dat ik geen nieuwe vrienden maak. ik ben al een hele tijd zo passief zeg maar, ik ben toen ook enkele vrienden uit het zicht verloren. nu onderhou ik mijn contacten wel beter, maar ik zou graag ook enkele nieuwe contacten maken.
ja is makkelijker gezegd dan gedaan, maar daar liggen wel de "kansen" denk ik zo.
quote:het is inderdaad een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. ik zit al jaren in een passief patroon, vroeger kon het me gewoon niets schelen en was ik wel tevreden met mezelf. maar nu kan het me wel schelen, maar blijf ik vaststeken. op het moment is mijn plan om veel aan sociale activiteiten mee te doen (van de verenigingen waar ik bij zit vooral), zodat ik in ieder geval bij die mensen mijn passiviteit kwijtraak. zo wil ik mijn algemene verlegenheid verlagen, zodat ik wel met onbekenden een gesprek begin.op zaterdag 15 januari 2005 21:56 schreef sabrina1981 het volgende:
begin dan op de uni om gesprekjes aan te knopen. er is dan altijd wel gespreksstof lijkt mij.
ja is makkelijker gezegd dan gedaan, maar daar liggen wel de "kansen" denk ik zo.
op msn kan ik juist wel gewoon open zijn en met mensen contact maken, in het echt gaat het gewoon niet zo makkelijk
.knoop een praatje aan met je buurman, etc.. etc..
quote:geeft in ieder geval aan dat je dus toch altijd wel wat weet te zeggen... alleen die durf om het irl ook te zeggen moet er nog bij! geeft goede hoop in ieder geval!op zondag 16 januari 2005 00:40 schreef martydekale het volgende:
[..]
op msn kan ik juist wel gewoon open zijn en met mensen contact maken, in het echt gaat het gewoon niet zo makkelijk
quote:niet altijd hoor, soms zijn het ook een beetje van die standaard msn gesprekken.op maandag 17 januari 2005 00:23 schreef _guinevere_ het volgende:
geeft in ieder geval aan dat je dus toch altijd wel wat weet te zeggen... alleen die durf om het irl ook te zeggen moet er nog bij! geeft goede hoop in ieder geval!
quote:op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
een beetje op navolging van het topic: probleem met sociaal contact
ik maak geen contact met nieuwe mensen, terwijl ik dat eigenlijk wel zou willen. ik ben ook wel een erg stil type. vooral het maken van nieuwe vrienden/kennisen van leeftijdsgenoten lijkt een probleem te zijn. als ik een vraag heb, heb ik geen moeite om die na het hoorcollege nog aan een docent te stellen.
ik ben sinds september aan mijn studie begonnen aan de universiteit. maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat mensen al een beetje heb leren kennen (een paar, maar niet echt goed). er zijn ook geen mensen waar ik echt mee rondhang (mee optrek, regelmatig mee omga). ik wel redelijk wat sporten aan de universiteit: squash, tafeltennis. maar het lijkt erop dat ik daar een beetje hetzelfde probleem heb.
die paar vrienden die ik op de middelbare school had zie ik niet zo vaak meer (ongeveer een keer per maand nog wel), maar dus niet meer dagelijks. ik begin me soms toch eenzaam te voelen. hebben meer mensen dit probleem (gehad) en tips om er van af te komen. dus wel contact maken met anderen.
me too man 
quote:sv asjeblieft post normale reaties, waar iemand wat aan heeft..
je begint al aardig mijn irritatiegrens te bereiken..
quote:op zaterdag 15 januari 2005 16:20 schreef faithlesz het volgende:
[..]
omdat ik in het verleden teleurgesteld ben door mensen waarvan ik dacht dat het mijn vrienden waren. in een vriendschap zoek ik betrouwbaarheid, eerlijkheid en oprechtheid. al is iemand nog zo gezellig, als ik aan die eigenschappen twijfel zal ik niet de moeite nemen iets op te bouwen.
vroeger was iedereen mijn vriend, tegenwoordig heb ik kenissen en vrienden
same here dudequote:op donderdag 20 januari 2005 19:32 schreef hel1tjuhh het volgende:
[..]
sv asjeblieft post normale reaties, waar iemand wat aan heeft..
je begint al aardig mijn irritatiegrens te bereiken..
wat is jouw probleem?quote:probeer het anders gewoon in de collegezalen of zo. .gewoo met je buurman.op zondag 16 januari 2005 00:40 schreef martydekale het volgende:
[..]
het is inderdaad een stuk makkelijker gezegd dan gedaan. ik zit al jaren in een passief patroon, vroeger kon het me gewoon niets schelen en was ik wel tevreden met mezelf. maar nu kan het me wel schelen, maar blijf ik vaststeken. op het moment is mijn plan om veel aan sociale activiteiten mee te doen (van de verenigingen waar ik bij zit vooral), zodat ik in ieder geval bij die mensen mijn passiviteit kwijtraak. zo wil ik mijn algemene verlegenheid verlagen, zodat ik wel met onbekenden een gesprek begin.
op msn kan ik juist wel gewoon open zijn en met mensen contact maken, in het echt gaat het gewoon niet zo makkelijk
ik heb er zelf ook altijd heel vele moeite mee gehad. nooit denken dat ik iets te melden had en dat mensen niet op me zaten te wachten.
dat doen ze ook niet.. tot dat men je wat beter leert kennen.
ik neem aan dat als je weinig zegt, je veel luisterd. zoek 1 of 2 extraverte mensen op.. die je interessant lijken. luister waar ze het over hebben en zoek een onderwerp waar je zelf ook veel van weet.
en durf maar op je bek te gaan. daa rkun je alleen maar van leren.. je zal merken hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het wordt.
wa tik ook zag in je eerste post was hoe sportief je bent met tafeltennis en squash. praat met je tegenstanders. ga een biertje met ze drinken. misschien opent dat al heel veel.
of probeer achter msn adressen van studiegenootjes te komen als je meer into msn bent. lul daar een paar keer tegen ze.. ook al ben jij in het echte leven niet zo open, zij misschien wel en dan trekken ze je in de echte wereld vanzelf mee..
groet van iemand die het ook gehad heeft.. maar zich heeft aangepast.. een lange weg.. maa rje komt er wel..
je weet al dat je er een probleem mee hebt.. stap 1 is gezet..
en nog maar een cliche.. zelfkennis is de begin van alle wijsheid.
mijn situatie:
- nog steeds erg passief
- woon nu uit huis (28 feb verhuisd)
- contacten schiet nog steeds niet echt op
quote:ik heb hetzelfde gehad in de periode dat ik nog les had op de universiteit. ik heb er nooit iets aan gedaan en pas nu krijg ik daar echt spijt van. ik heb dus een sociale fobie ontwikkeld, en daar heb ik nu hulp voor gezocht, ik had het echt gehad, ik wil normaal met mensen kunnen omgaan en met ze praten zonder om de 5 seconden te denken dat ze me raar vinden of niet op me zitten te wachten.op zondag 23 januari 2005 17:53 schreef martydekale het volgende:
ik ben al redelijk bezig om te integreren in de tafeltennisvereniging (laatst een bbq) en de squashvereniging (gisteren toernooi, diner en borrel), maar ik blijf gewoon zo'n stil type. hoe maak ik nou goed contact? iemand in de collegezalen gewoon aanspreken, om een of andere reden doe ik het niet, heb ik er geen zin in, of durf ik het niet. studiegenoten via msn spreken doe ik af en toe al, maar dat maakt het in het echt niet makkelijker om op ze af te stappen.
ik heb nu drie nieuwe vriendinnen (ontmoet via mijn enige en allerbeste vriendin) en ondanks dat ik regelmatig wanhopig ben (moet ik nu bellen? moet ik nu eens voorstellen of we naar de bios gaan? ben ik niet te saai voor hun? vragen ze me alleen me uit medelijden??) gaat het steeds beter. ik moet mezelf wel af en toe dwingen hoor, en ik amuseer me niet altijd als we aan het stappen zijn, maar volgens de psych is dat normaal omdat het *nu* nog allemaal vrij stressvol voor me is. ik moet echt afleren om negatief over mezelf en het contact met anderen te denken.
deze week werd trouwens gevraagd of ik mee op vakantie ga. ik heb enthousiast ja geroepen, terwijl op vakantie voor mij dus een beetje een nachtmerrie is...
die sociale fobie heb ik trouwens gekregen omdat ik een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis heb.
ik functioneer wel normaal, heb gestudeerd (maar nog niet afgestudeerd door die stoornis, enorme faalangst gekregen op het end) en ik heb nu een baan van 32 uur in de week (onder mijn niveau, wederom faalangst...) maar ik kan het goed vinden met mijn collega's.
het is nogal moeilijk uit te leggen, maar ik herken wel veel in je verhaal. de kunst is om toch gewoon mensen aan te spreken, al is het dan met knikkende knieen. ik vind het echt goed van je dat je bij meerdere verenigingen bent gegaan.
alleen zit de cd nog in mijn tas...hoezo ontwijken...
das nu 10 jaar ongeveer. daarvoor ging ik met iedereen om en was ik bijdehand en spontaan en brutaal, zat toen ook op voetbal en was ook erg leuk
toen brak puberteit aan en kwam de harde middelbare school eraan. de omgeving werd een stuk harder. mensen scholden, deden soms eg gemeen tegen elkaar enzo zelfs gewoon je vrienden enzo. zelf was ik dus heel zacht en kon me daar dus niet tegen verweren en grote mond enzo terug geven. iedereen ging grenzen opzoeken en leerde ook de harde liefde kennen, meisjes die met gevoelens speelde en logen en dat soort dingen.
ik ben toen heel onzeker, verlegen en terughoudend geworden.... omdat het niet altijd erg leuk was allemaal en ook met de dames nie eg leuke ervaringen had.
had in op middelbare school wel een groepje met aantal vrienden maar iedereeen was
eigenlijk totaal anders: de een was player, de ander was game en voetbal freak, de ander was hard en grof, weer een ander was nooit serieus en altijd gek aan doen en ik zelf ben vrij rustig.
kon soms wel leuk zijn en soms gingen we ook wel eens dingen doen enzo maar echte vrienden konden het niet zijn omdat iedereen totaal anders was en ze zaten elkaar ook vaak af te zeiken en kon niet op ze rekenen enzo
na de middelbare school bleef dus ook weinig van die vriendschap over. iedereen ging zijn eigen weg alleen dat gamefreak ventje zie ik nog wel eens maar die is echt helemaal op voetbal, games em films gericht... en zelf vind ik die dingen ook wel leuk maar wil ook andere dingen doen maar die vind hij niet leuk en heeft hij geen zin in...
op de universiteit heb ik nu in 1,5 jaar helemaal niemand leren kennen. doe dit jaar dan wel weer andere studie dan vorig jaar, maar ik ben niet echt goed in contacten leggen vanwege dus die onzekerheid en verlegenheid waardoor ik soms gewoon niet op gemak voel en bang ben ook denk ik zomaar met iemand contact te maken (via internet heb ik dat helemaal niet, alleen op internet kom je vooral minder eerlijke en lieve mensen tegen dus daar heb ik niets aan)
ik heb tussendoor nog wel mijn eerste liefde mogen ervaren toen ik ondertussen alweer 21 was. ik was echt super gelukkig. was echt een droom voor mij die uit kwam en was zo fijn gevoel.
helaas heeft dat meisje me na 9 maanden erg veel verdriet gedaan, maar dat is beetje offtopic allemaal denk maar daardoor ben ik helemaal in een diep eenzaam gat gevallen.
alleen via msn enzo heb ik nog contact met andere mensen en met dat gameventje in het echt soms en dat maakt me niet bepaald gelukkiger. vooral nu ik de liefde mis en me ook erg verdrietig en pijn voel, nadat mijn relatie zomaar plotseling beeindigd is voelt het erg rot allemaal en is het alleen maar moeilijker geworden om nog contact te maken enzo omdat ik me niet fijn voel.
ik heb het zelf ook gehad en heb het nog steeds gedeeltelijk. ik ben altijd heel stil en afgesloten geweest. op de basisschool is het me op een of andere manier gelukt om vriendjes te maken maar die vrienden zijn ook de enige echte vrienden die ik ooit gehad heb, en gelukkig nog steeds heb. op de middelbare school werd ik veel gepest en dus ook geen vrienden gemaakt. na de middelbare school ben ik thuis gaan zitten. ik werd langzaam maar zeker een echte kluizenaar, het kwam wel eens voor dat ik een maand lang het huis niet uit ging. door drugs en een enorm slaaptekort heb ik een psychose gekregen en ben ik uiteindelijk in een kliniek voor jongeren met psychische problemen terechtgekomen.
toen ik in de kliniek kwam was ik 19 en ben ik voor het eerst in m'n leven echt gaan inzien dat ik qua sociale vaardigheden een wrak was. hier ben ik met assistentie van psychologen e.d. gaan werken aan mezelf. zo moest ik bijvoorbeeld in het begin van de opname proberen om 3 keer per week het initiatief nemen om een praatje te maken met iemand anders uit de groep. in het begin was dat moeilijk maar na een maand ging het al wat beter. na 6 maanden ging ik met ontslag, ondertussen was ik voor de eerste keer in mijn leven uitgegaan en voor de eerste keer een vriendinnetje gehad, en was ik er op sociaal gebied (ook op andere gebieden maar dat is offtopic) erg op vooruit gegaan.
in de kliniek is zijn o.a. de diagnoses asperger syndroom en net zoals syrena een ontwijkende persoonlijkheid stoornis gesteld. een van de kenmerken van mensen met asperger is dat ze qua sociale vaardigheden niet zo goed zijn. asperger is een chronische aandoening dus ik denk dat ik altijd een handicap zal blijven hebben. want nog steeds heb ik een beetje moeitje met het initiatief nemen tot het maken van contact met een vreemde, hoewel ik het nu, in tegenstelling tot voor de opname, wel af en toe daadwerkelijk doe en heb ondertussen wat kennissen in de kroeg opgedaan. maar zoals ik al zei, ik zal waarschijnlijk mijn hele leven lang rekening moeten blijven houden met mijn beperking. maar ik ben echt iedere dag nog bezig met mezelf proberen te verbeteren, en nog steeds merk ik, al is het maar beetje bij beetje, een vooruitgang.
trouwens, het passief zijn in groepen mensen heb ik ook, met een bepaald iemand een gesprek voeren lukt aardig, maar in groepen klap ik helemaal dicht. hierin heb ik nauwelijks vooruitgang beleefd sinds ik aan mezelf ben gaan werken. misschien dat het nog komt, ik weet het niet.
goed, ik zit niet voor niks een heel verhaal over mezelf op te hangen. wat ik hiermee duidelijk wil maken is ten eerste dat jezelf veranderen, op wat voor gebied dan ook, heel of zelfs extreem langzaam gaat. je hebt de eerste stap al genomen; realiseren dat je een probleem hebt en hulp zoeken, al is het maar op een forum.
wat ik jou wil aanraden is om héél langzaam een stapje verder te gaan. gewoon de volgende keer dat je in de buurt van mensen bent iets zeggen tegen iemand terwijl je dat anders niet zou doen. praat tegen een bejaard vrouwtje in de supermarkt in plaats van iemand van je eigen leeftijd op de universiteit als je dat gemakkelijker vind. het voelt natuurlijk onnatuurlijk om te gaan praten wanneer je dat normaal niet zou doen. maar dit is wel de eerste stap in het veranderen van jezelf. als je dit hebt gedaan moet je trots op jezelf zijn. je hebt nu immers toch iets gedaan wat je normaal niet zou durven of doen. blijf een paar weken doorgaan hiermee. twee of drie keer per week iemand aanspreken en iedere keer trots op jezelf zijn. als je denkt te merken dat je vooruitgaat, vooral niet overmoedig worden. want ik dacht soms ook vooruitgang te merken en dan wilde ik ineens 20 keer per dag een gesprek met iemand aangaan om aan mezelf te bewijzen dat ik ook echt vooruit was gegaan. maar dit resulteerde altijd weer in een teleurstelling omdat ik erachter kwam dat ik maar een beetje in plaats van veel vooruit was gegaan. na die paar weken kun je weer wat verder gaan, door mensen wat vaker aan te spreken dan je eerst deed bijvoorbeeld. enzovoorts. zoals ik al zei, persoonlijkheidsverandering is een ontzettend traag proces. je zult echt geduld moeten hebben en genoeg doorzettingsvermogen. doorzettingsvermogen moet je mede hebben door het feit dat je ook wel eens tegenslagen zult krijgen zoals iemand die je uitlacht omdat je onzeker en gespannen overkomt. maar uiteindelijk zul je er wel komen.
dit advies dat ik je geef is allemaal gebaseerd op mijn eigen ervaringen en tips van psychologen en andere hulpverleners. maar ik kan het natuurlijk allemaal gruwelijk fout hebben hoor, ik ben immers geen psycholoog. daarom zou ik mijn advies maar eventueel met een korrel zout nemen als je jezelf er niet helemaal in kan vinden. ik wil je immers niet nog dieper in de problemen helpen. ik raad je aan, vooral als je er zelf niet uitkomt, om professionele hulp te zoeken. je huisarts kan je doorverwijzen naar het riagg. en je hoeft je niet te schamen om professionele hulp te zoeken hoor. er zijn zat mensen die dat doen. er zijn mensen die naar de dokter gaan als je verkouden zijn en dat is gewoon normaal, dan zou het vreemd zijn als je niet hulp zocht om een mogelijk gigantisch struikelblok in je leven als een sociale stoornis te verhelpen.
bij een instantie als het riagg kan ook een diagnose gesteld worden om vervolgens daarmee een geschikt behandelplan voor jou op te stellen. ik haalde het ook niet voor niets aan dat ik de diagnose asperger syndroom heb gekregen. wellicht heb jij dit ook. als je deze diagnose krijgt weet je dat je misschien nooit sociaal gezien perfect zal worden en daar ook niet op moet hopen. maar nu begeef ik me op glad ijs, ik weet verder niets van je af en heb er ook niet genoeg verstand van dus diagnoses stellen en uitleg over aandoeningen geven laat ik aan een profesionele hulpverlener over.
ik hoop dat ik je een beetje uitleg en inzicht heb kunnen geven.
wat je ook doet, blijf niet stilzitten met je probleem maar doe iets eraan, op wat voor manier dan ook. volgens je profiel ben je nog jong, nu kan je er nog iets aan doen, over 20 jaar gaat dat allemaal een stuk moeizamer. als je echt wil kom je er wel.
succes ermee!
toen ik voor het eerst in een club kwam, heb ik me ook voorgenomen om niet bij het clubje 'bekenden' te blijven hangen, maar elke keer met een nieuw iemand te praten. weliswaar heb ik niet zo veel moeite met contact maken, maar om dat vermogen een beetje bij te houden, zeg maar.......
en idd wat zwareshag zegt, 1 stapje per keer.
succes!
quote:misschien is het makkelijker als je een excuus hebt om iemand aan te spreken? dus verzin gewoon iets (mag ik je aantekeningen van vorige week lenen want die ben ik kwijt blabla)op dinsdag 8 maart 2005 21:17 schreef martydekale het volgende:
vandaag niet echt een succes, terwijl ik tijdens het 2e hoorcollege vlak bij enkele personen zit die ik weleens heb gesproken (waardoor het dus makkelijker is). maar met beide personen geen gesprek gestart. wat is er toch mis met mij.
..goh, wat een saai college..
..heb jij misschien een pen?..
..wil je ook een dropje?..
quote:die heb ik gisteren gebruikt (ik was ook mijn pennen vergeten, stom van me), maar het is niet echt tot een gesprek gekomen. "ja, hoor" en na het college, ik geef de pen terug "nog bedankt".op woensdag 9 maart 2005 21:58 schreef faithlesz het volgende:
..heb jij misschien een pen?..
ik denk dat je als eerste de angst om voor lul te staan onder ogen moet zien en dat proberen te veranderen. ik had vroeger ook altijd het gevoel dat wat ik zei niet leuk, interessant, ed was en wachtte dan ook te lang met antwoorden zodat het onderwerp was verstreken voordat ik eindelijk de moed had gevonden om mijn porem open te trekken.
wat mij heel erg heeft geholpen is dat een vriend ooit aan mij vroeg of ik wel doorhad hoe weinig mensen het iets kon schelen wat ik zei... klinkt misschien gek maar dat was voor mij echt een eyeopener. je hoeft niet altijd gelijk leuk, interessant ed te zijn. gewoon spontaan iets eruit flappen is oprechter dan lang over dingen moeten nadenken. zoals iemand anders al zei, onzekerheid merk je en dat werkt een beetje afstotend.
en geef gewoon jezelf zonder iets terug te verwachten. je zult merken dat als je iets terugkrijgt het spontaan is ipv geforceerd...
quote:nadeel is dat ik niet supermakkelijk met contacten leggen ben, gecombineerd met mijn afwachtendheid zorgt het er voor dat je maar heel weinig sociaal contact hebt.op vrijdag 11 maart 2005 09:00 schreef d1 het volgende:
moet zeggen toch een herkenbaar bericht. het probleem wat jij schetst heb ik ook tot op zekere hoogte gehad. op zich ben ik supermakkelijk met contacten leggen maar in sommige situaties ben ik toch afwachtend.
quote:klinkt een beetje precies naar mijn situatie. op 't internet is 't geen probleem, maar in het leven... ik weet het niet, het lukt gewoon totaal niet.op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
een beetje op navolging van het topic: probleem met sociaal contact
ik maak geen contact met nieuwe mensen, terwijl ik dat eigenlijk wel zou willen. ik ben ook wel een erg stil type. vooral het maken van nieuwe vrienden/kennisen van leeftijdsgenoten lijkt een probleem te zijn. als ik een vraag heb, heb ik geen moeite om die na het hoorcollege nog aan een docent te stellen.
ik ben sinds september aan mijn studie begonnen aan de universiteit. maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat mensen al een beetje heb leren kennen (een paar, maar niet echt goed). er zijn ook geen mensen waar ik echt mee rondhang (mee optrek, regelmatig mee omga). ik wel redelijk wat sporten aan de universiteit: squash, tafeltennis. maar het lijkt erop dat ik daar een beetje hetzelfde probleem heb.
die paar vrienden die ik op de middelbare school had zie ik niet zo vaak meer (ongeveer een keer per maand nog wel), maar dus niet meer dagelijks. ik begin me soms toch eenzaam te voelen. hebben meer mensen dit probleem (gehad) en tips om er van af te komen. dus wel contact maken met anderen.
het rare is dat ik blijkbaar extravert op mensen overkom - ook in 't echte leven. terwijl ik dus allesbehalve extravert ben. :s
quote:mischien heb je wat weinig fantasie om een gesprek te starten.op dinsdag 8 maart 2005 21:17 schreef martydekale het volgende:
vandaag niet echt een succes, terwijl ik tijdens het 2e hoorcollege vlak bij enkele personen zit die ik weleens heb gesproken (waardoor het dus makkelijker is). maar met beide personen geen gesprek gestart. wat is er toch mis met mij.
je zou een eerste gesprek gewoon puur over je studie laten kunnen gaan. dat gaat iedereen bij jullie wel aan.
bijvoorbeeld hoe moeilijk/simpel een module wel niet is of wat voor irritante docent je hebt en of hij die ook zo irritant vind. en dus wat hij fout doet en welke docenten stukken beter uitleggen. want echt het vak is goed te doen maar gewoon zo slecht gedoceerd. want eigenlijk vind je het ook best interessant. in je vrije tijd doe je er dit en dat mee. al gaat dat wat moeilijk nu want je zit op kamers. hebben jullie dta ook of woon je nog thuis? ik vind het wel relaxt zo. etc. bla bla bla bla
vervolgens haak je in een volgens gesprek op ongevere dezelfde onderwerpen aan en bedenk je dingen die hen wellicht ook aangaan.
snap je mn voorbeeld
quote:je komt dus bij elk college in je eentje binnen begrijp ik. waar ga je dan zitten? ga je ergens aan de rand zitten in je eentje, of ga je naast iemand zitten die je niet (of vaag) kent? als je alleen aan de rand van een rij gaat zitten, zal er niemand bij je komen zitten waarschijnlijk. probeer dan gewoon naast iemand anders te gaan zitten en begin gewoon met: 'hoi, vind je het goed als ik naast je kom zitten' of 'hoi, zit hier al iemand?' zeer waarschijnlijk dat hij of zij het goed vind als je daar gaat zitten, als hij of zij ook alleen is.op vrijdag 11 maart 2005 08:15 schreef martydekale het volgende:
[..]
die heb ik gisteren gebruikt (ik was ook mijn pennen vergeten, stom van me), maar het is niet echt tot een gesprek gekomen. "ja, hoor" en na het college, ik geef de pen terug "nog bedankt".
ik kan me voorstellen dat je dat niet goed durft, maar probeer het gewoon. als je een positief antwoord terug krijgt, geeft dat toch een goed gevoel. tuurlijk kan je ook een harde 'nee' terugkrijgen, maar dan weet je voor een volgende keer dat je het bij hem of haar niet nog een keer hoeft te vragen. het is niet erg als je daardoor op je bek gaat (om het zo maar even te zeggen),
een volgende keer kan het wel gewoon goed gaan.
als je dan eenmaal naast diegene zit, kan je voordat het college begint, het even hebben over de stof, docent, tentamen, opdracht enz. die ander zal hierop reageren en zal waarschijnlijk vragen gaan stellen aan jou. tijdens het college gewoon opletten en aantekeningen maken, maar als je iets niet goed verstaan hebt: vraag het even aan die buurman/vrouw.
aan het eind van het college heb je denk ik wel een idee of hij/zij jou mag. ga dan gewoon bij een volgend college weer naast hem/haar zitten.
het is misschien eng om het te doen en je zal niet gelijk succes hebben, maar als je blijft proberen lukt het vanzelf wel. je moet het alleen wel doen!
quote:ik ga meestal gewoon op een (vaak lege, omdat ik meestal redelijk vroeg ben) rij, redelijk vooraan zitten, in het midden, zodat ik het goed kan zien. maar of ik wel of niet naast iemand zit (en ook al ken ik diegene wel een beetje), begin ik meestal toch geen gesprek. ik weet niet wat het is.op zondag 13 maart 2005 11:29 schreef carport het volgende:
[..]
je komt dus bij elk college in je eentje binnen begrijp ik. waar ga je dan zitten? ga je ergens aan de rand zitten in je eentje, of ga je naast iemand zitten die je niet (of vaag) kent? als je alleen aan de rand van een rij gaat zitten, zal er niemand bij je komen zitten waarschijnlijk. probeer dan gewoon naast iemand anders te gaan zitten en begin gewoon met: 'hoi, vind je het goed als ik naast je kom zitten' of 'hoi, zit hier al iemand?' zeer waarschijnlijk dat hij of zij het goed vind als je daar gaat zitten, als hij of zij ook alleen is.
ik kan me voorstellen dat je dat niet goed durft, maar probeer het gewoon. als je een positief antwoord terug krijgt, geeft dat toch een goed gevoel. tuurlijk kan je ook een harde 'nee' terugkrijgen, maar dan weet je voor een volgende keer dat je het bij hem of haar niet nog een keer hoeft te vragen. het is niet erg als je daardoor op je bek gaat (om het zo maar even te zeggen),
een volgende keer kan het wel gewoon goed gaan.
als je dan eenmaal naast diegene zit, kan je voordat het college begint, het even hebben over de stof, docent, tentamen, opdracht enz. die ander zal hierop reageren en zal waarschijnlijk vragen gaan stellen aan jou. tijdens het college gewoon opletten en aantekeningen maken, maar als je iets niet goed verstaan hebt: vraag het even aan die buurman/vrouw.
aan het eind van het college heb je denk ik wel een idee of hij/zij jou mag. ga dan gewoon bij een volgend college weer naast hem/haar zitten.
het is misschien eng om het te doen en je zal niet gelijk succes hebben, maar als je blijft proberen lukt het vanzelf wel. je moet het alleen wel doen!
maar deze week wel een beetje vooruitgang gemaakt, voorafgaant aan het hc van een vak in de collegezaal gesproken met iemand naast me (zij begon het gesprek), maar toch.
en een keertje wezen poolen met een medestudent die wel een beetje ken, maar niet zo vaak zie, omdat hij naar andere werkcolleges gaat.
begin gewoon over iets, wat een kutweer he... wat een lekker weer he? druk he? hoi! weetikveel wat iets wat op dat moment toepasselijk is. een gesprek vormt zich dan (vaak) vanzelf.
het niet beginnen van zo'n gesprek is gewoon ook een vorm van angst (was het bij mij iig) en over een angst kom je alleen heen door jezelf ermee te confronteren ipv het te ontlopen. bekijk het positief, je hebt nog niet veel contacten met die mensen gelegd. waarschijnlijk hebben ze dus ook nog geen mening over jou gevormt. je hebt nog alle kans om vrienden te maken en je studietijd al feestend door te gaan brengen.
quote:herkenbaar...op zondag 13 maart 2005 02:42 schreef sessy het volgende:
klinkt een beetje precies naar mijn situatie. op 't internet is 't geen probleem, maar in het leven... ik weet het niet, het lukt gewoon totaal niet.
het rare is dat ik blijkbaar extravert op mensen overkom - ook in 't echte leven. terwijl ik dus allesbehalve extravert ben. :s
dus ook al ben je normaal gesproken een heel introvert persoon, als je iedereen openlijk en vriendelijk begroet, en begint (puur uit fake stoerheid) een gesprek met iemand, dan zal men binnen 30 seconden een beeld van je hebben dat je een open persoon bent die aangenaam is in de omgang.
daarna moet je natuurlijk nog wel zien dat beeld te handhaven, maar dat is dan eigenlijk geen probleem meer, omdat mensen zich automatisch meer open tegenover jou zullen opstellen. ze verwachten dan dat jij een open persoon bent, en zolang je je gedrag niet 180 graden draait zal dat beeld blijven hangen.
het is lastig om dit gevoel duidelijk te omschrijven (en het is ook al een tijd terug toen ik dat "aha-moment" voor het eerst had), maar dit is ongeveer het basisidee
eigenlijk zou je het gewoon eens uit moeten proberen, kijken wat het je oplevert.
quote:wat jij zegt had ik een tijdje geleden ook "ontdekt". ik was eerst nogal verlegen en op n gegeven moment is dat wat minder geworden, en ben ik opener geworden. in het begin verbaasde ik me gewoon af en toe wat sommige mensen bezielde mij aan te spreken..op zaterdag 19 maart 2005 00:09 schreef henryhill het volgende:
het rare is dat, als je je in gezelschap bevind van overwegend mensen die je niet heel goed kennen (dus niet alleen je vrienden), dat je ter plekke je beeld van wat mensen over je hebben kunt vormen.
dus ook al ben je normaal gesproken een heel introvert persoon, als je iedereen openlijk en vriendelijk begroet, en begint (puur uit fake stoerheid) een gesprek met iemand, dan zal men binnen 30 seconden een beeld van je hebben dat je een open persoon bent die aangenaam is in de omgang.
daarna moet je natuurlijk nog wel zien dat beeld te handhaven, maar dat is dan eigenlijk geen probleem meer, omdat mensen zich automatisch meer open tegenover jou zullen opstellen. ze verwachten dan dat jij een open persoon bent, en zolang je je gedrag niet 180 graden draait zal dat beeld blijven hangen.
het is lastig om dit gevoel duidelijk te omschrijven (en het is ook al een tijd terug toen ik dat "aha-moment" voor het eerst had), maar dit is ongeveer het basisidee
eigenlijk zou je het gewoon eens uit moeten proberen, kijken wat het je oplevert.
. voor mijn gevoel was ik nog steeds die verlegen persoon, maar de buitenwereld dacht daar blijkbaar anders over . quote:met gewoon je angst weg te drukken, denken: dikke schijt als ze me raar vinden, ik ben tenminste begonnen met een gesprekje te voeren of een opmerking te maken. ik sta nog regelmatig te soppen in mijn sokken bij sociale dingen, maar ik doe inderdaad gewoon faken dat ik me op m'n gemak voel.op vrijdag 25 maart 2005 14:00 schreef martydekale het volgende:
hoe begin je met opener worden, hoe pak je dat aan. ik wil het wel, maar ik doe het niet.
ik heb wel steeds het idee dat ik raar doe of sta te stuntelen, maar anderen merken er niks van.
mij helpt het trouwens enorm dat ik nu therapie heb, 1x in de twee weken. kan ik even mijn verhaal kwijt, en we praten over wat er goed ging en wat niet, en ook hoe je contact moet zoeken. dat je bv. mensen moet aankijken en niet wegkijken.
op mijn werk knoop ik ook wel praatjes aan met studenten of mensen, geen lange gesprekken, maar gewoon een paar opmerkingen van: goh lekker weer krijgen we he, of hoe gaat het met je werkstuk etc.
ik heb ook ontspanningsoefeningen gekregen, want meestal als je je voorneemt om iets te gaan doen (iemand aanspreken) drijf je voor jezelf vantevoren de spanning zo hoog op dat je op het moment supreme zeg maar, zo gespannen bent dat je gaat afhaken en vermijden. het gevoel dus van ik wil wel, maar ik doe het niet.
therapie is iets wat ik wel overweeg soms, maar uiteindelijk zal ik toch degene zijn die wat doet. ik moet iets ondernemen, ik weet niet of therapie daarbij helpt.
quote:die heb ik gisteren gebruikt (ik was ook mijn pennen vergeten, stom van me), maar het is niet echt tot een gesprek gekomen. "ja, hoor" en na het college, ik geef de pen terug "nog bedankt".op vrijdag 18 maart 2005 17:56 schreef martydekale het volgende:
situatie 1:
[quote] ..heb jij misschien een pen?..
situatie 2:
en een keertje wezen poolen met een medestudent die wel een beetje ken, maar niet zo vaak zie, omdat hij naar andere werkcolleges gaat.
[/quote]
porbeer wat meer situatie zoals de 2de te creeren. dat kan bijvoorbeeld door situatie 1 beter te benutten of door bij een borrel oid meer tegen anderen te zeggen.
vergeet niet de eerste dingen die je vaak tegen iemand zegt vergeten mensen toch snel, dat is gewoon om kennis met elkaar te maken, schaam je dan ook niet om standaard dingen te zeggen en leer van mij part wat openingszinnen uit je hoofd en/of bedenk van te voren antwoorden/'reacties die weer tot een reactie bij hen kan uitlokken' die je kan geven op standaard zinnen. probeer ook een grappige/leuke situatie in het gesprek te gooien dat maakt et wat luchtiger en maakt het voor de ander ook makkelijker om zijn 'belevenissen' met jou te delen waardoor een gesprek wat makkelijker op gang komt. (kies gesprekpartners waarvan je verwacht dat ze makkelijk praten, dat scheelt jou een hoop werk)
als je het lastig vindt kan je misschien ook vragen stellen die ervoor zorgen dat de ander meer aan het woord is.
standaard gesprek emt iemand die al een kamer heeft:
hey op kamers?
waar woon je? -> o dat klinkt wel relaxt
hoe ben je eraan gekomen? -> o interesant ben zelf ook opzoek naar een kamer, et liefste voor de zomer want dan komen alle nieuwe eerste jaars die een kamer zoeken. blabla (je kan zelfs over de woningnood beginnen
en zeg er iig bij dat je wel in de stad woont(bij je ouders))hobby's? o interresant, ik hou van dit en dat
ga je vaak uit?
waar?
o cool kom ik ook wel eens of o ligt dat niet daar (als je fout gokt verbeterd de ander je vast wel
) ga je daar deze week nog heen? (met een btje mazzel vraagt ie of jij der wel eens komt en dan kan je altijd zeggen nee maar lijkt me wel leuk, alleen mn vrienden gaan niet zo vaak uit... met nog meer mazzel vraagt hij/zij je een keer mee wat al de goede richting voor een vriendschap gaat) bewaar et uitgaan verhaal et liefst voor op et einde van je gesprek als je echt niks meer weet te vertellen.zorg er dus voor dat je wat gesprekstof klaar hebt liggen waar je met iedereen wel over kan praten. heb je iets meegemaakt? bedenk van te voren hoe je van een standaard gesprek dat wat je meegemaakt hebt te vertellen, waardoor de kans groot is dat de ander ook iets zegt van "goh ik had laats dit of dat."
als je al een redelijk gesprekje zo hebt en je denkt dat et wel een btje klikt en dat de ander vast wel iets wilt afspreken meot je dit natuurlijk doen. voor waar je dan ook afspreekt de volgende keer (poolen of wat dan ook) zorg dat je weer wat praatstof klaar hebt liggen als et te lang doodvalt kan je altijd nog zeggen dat je naar de wc moet en dan heb je weer 5 minuten om over nieuwe tekst te praten.
en als laatste als je op kamers gaat, ga nooit alleen wonen maar met huisgenoten, daar ben je bijna verplicht om wel eens wat tegen ze te zeggen, al is et maar tijdens et eten. als je niet samen eet/kookt is het altijd makkelijk om dat eens voor te stellen (heb ik iig een redelijk goede vriend uit mijn huis uit
). en studentenverenigingen bevorderen ook vriendschappen succes!quote:in therapie gaan is ook iets ondernemenop zaterdag 26 maart 2005 00:21 schreef martydekale het volgende:
soms lukt het wel, maar vaak ook niet om een gesprek te beginnen. dan weet ik gewoon niets te zeggen en blijft ik stil.
therapie is iets wat ik wel overweeg soms, maar uiteindelijk zal ik toch degene zijn die wat doet. ik moet iets ondernemen, ik weet niet of therapie daarbij helpt.
ik zeg niet dat je moet hoor, je moet het echt zelf beslissen, want als je niet gemotiveerd bent heeft het volgens mij niet veel zin.
ik ben gegaan omdat ik jaaaaaaaaaaaaren hiermee loop, en dan echt al vanaf kleuterleeftijd. bij mij spelen ook andere dingen mee, scriptie die maar niet afkomt, relaties die niet echt willen. en vooral het gevoel dat er iets 'mis' was, dat ik me niet lekker in mijn vel voelde, contstant heel erg gespannen etc. vorig jaar zat ik thuis na het verbreken van een relatie, en ik voelde me zoooo kut dat ik er echt genoeg van had. ik wilde weten of het klopte dat ik me niet gewoon voelde, en zo ja, dan wilde ik er iets aan gaan doen.
ik wil gewoon een leuk leven, een sociaal leven, en dan zonder dat ik me elke minuut af vraag of ik niet raar overkom, of ze wel met me willen omgaan. en de kracht om mezelf te blijven in een relatie in plaats van me helemaal aan te passen aan iemand omdat hij me leuk moet blijven vinden.
therapie is mijn steuntje in de rug, ik kan met mijn psych bespreken hoe ik me voel als ik iets doe wat rot vind (gesprek beginnen, vrienden aanspreken iets te ondernemen, ergens voor het eerst naar toe gaan) samen analyseren we dan wat er is gebeurd, en dat iets beter of gemakkelijker kan, of soms ook gewoon dat het goed ging.
kijk, in mijn eentje kan ik echt wel gesprekken voeren met mensen en vriendschappen onderhouden, het kost me alleen zo ontzettend veel energie. ten eerste al om je ertoe te zetten (zoals jij aangeeft) en het onderhouden is ook moeilijk voor mij. en dat hoort in mijn ogen niet zo te zijn, het hoort juist leuk en ontspannend te zijn. en daarom heb ik hulp gezocht.
quote:gewoon door te doen!op vrijdag 25 maart 2005 14:00 schreef martydekale het volgende:
hoe begin je met opener worden, hoe pak je dat aan. ik wil het wel, maar ik doe het niet.
laatst moest ik in de trein ergens heen en ik zat naast een wat ouder stel en een vrouw van 30. toen ze binnen kwamen zette ik mn muziek al af en ik keek de oude mensen aan toen ze gingen zitten waarna die oude man al vrij snel wat begon te zeggen
(geloof iets over het weer ofzo) . het gesprek begon te lopen en er kwam nog iemand bijzitten (die jongere vrouw). naja we hebben nog een uur staan kletsen, over van alles en nog wat, alsof we elkaar al jaaren kende
. en dat alleen maar doordat ik die man aankeek en ik me blijkbaar genoeg "open" stelde
. wil niet zeggen dat je altijd zo aangesproken wordt, maar een beetje "aasen" is wel het minst wat je kunt doen als je niks durft te zeggen . maar het beste is gewoon door iets te zeggen.. begin over het weer ofzo wat maakt het uit .quote:dat is het probleem, ik doe het niet. ik stel mezelf niet open, ik heb eerder de neiging mensen van me weg te duwen. hoe dwing ik mezelf open te stellen??op vrijdag 1 april 2005 01:16 schreef beroepsgokker het volgende:
gewoon door te doen!
quote:eerst afvragen waarom je dat niet doet. bij mij was dat oa. : ze zitten niet op me te wachten, denken vast dat ik dom ben, ze vinden me niet aardig en ga maar door. vervolgens probeer je na te gaan of die gedachten reeël zijn (nee dus). daarna standaard zinnetjes verzinnen die je kunt gebruiken (koud he, mag ik je pen lenen, ik kom even naast je zitten het is zo saai alleen, hoe vind je het blok tot nu toe) verzin antwoorden die mensen je kunnen geven en hoe je daarop verder kunt gaan. als ze echt niet met je willen praten dan merk je dat snel genoeg.op vrijdag 1 april 2005 11:58 schreef martydekale het volgende:
[..]
dat is het probleem, ik doe het niet. ik stel mezelf niet open, ik heb eerder de neiging mensen van me weg te duwen. hoe dwing ik mezelf open te stellen??
en zo ga je steeds verder, als je eenmaal contact hebt moet je dat ook onderhouden etc.
quote:bij mij was dat een kwestie van zelfvertrouwen krijgen en vooral heel veel willen en doorzettenop vrijdag 1 april 2005 11:58 schreef martydekale het volgende:
[..]
dat is het probleem, ik doe het niet. ik stel mezelf niet open, ik heb eerder de neiging mensen van me weg te duwen. hoe dwing ik mezelf open te stellen??
. niet tevreden zijn met wat je bent, dus ga je manieren zoeken waar je vrolijk van wordt, en in mijn geval was dat gezelligheid, met mensen omgaan, etc . en dat is bij ieder persoon, daar ben jij geen uitzondering op. je moet het alleen ff ontdekken . dit topic is dus bijvoorbeeld al een hele goede stap in de juiste richting, het geeft iig al aan dat je wel wil! . ik plaats mezelf wel in situaties waar ik sociaal moet zijn, maar ben het meestal dan niet. voorbeeld: borrels van de tafeltennisvereniging of de squashvereniging, ik ga er wel vaak heen, maar zeg dan weinig en maak niet echt contact met anderen.
quote:tja zo was ik dus ook ruim 2 jaar geledenop vrijdag 1 april 2005 23:36 schreef martydekale het volgende:
tussen iets willen en iets doen zit bij mij helaas een groot gat. ik ben in het algemeen al niet zo'n ondernemend type en kwa sociale contacten al helemaal niet. mijn probleem heb ik een tijd geleden (ongeveer een half jaar terug) al wel echt erkend (eerst zag ik het niet echt als een probleem, zo was ik gewoon vond ik) en ik probeer er sindsdien ook wel wat aan te doen, maar het lukt niet echt.
ik plaats mezelf wel in situaties waar ik sociaal moet zijn, maar ben het meestal dan niet. voorbeeld: borrels van de tafeltennisvereniging of de squashvereniging, ik ga er wel vaak heen, maar zeg dan weinig en maak niet echt contact met anderen.
. tnx god is dat inmiddels wat veranderd . probeer ondanks je gebrek aan ondernemend vermogen toch nieuwe dingen te ontdekken, die mensen van je tafeltennis vereniging "kennen" je inmiddels en het is niet makkelijk dat beeld te veranderen (is nogal wat zelfvertrouwen voor nodig en dan nog zullen ze je voor het grootste deel nogsteeds die "onzekere/verlegen" persoon vinden).
ga dus nieuwe dingen doen (fitness, andere sport, dammen/schaken etc) waar je nieuwe mensen tegen komt die jou nog niet kennen en "doe" spontaan (dwz groeten, interessant doen/dingen vragen etc). ga er niet heen om vrienden te maken, maar ga er heen om ervaring op te doen.
ik studeer zelf ook en herken wel een aantal dingen die je beschrijft. ik heb ook 1 a 2 jaar amper contact gehad met medestudenten, zat alleen bij hoorcolleges en werkgroepen. kortom, beetje dezelfde situatie als jij. op een gegeven moment vond ik dat steeds vervelender worden en begreep ook niet waarom mensen nooit een gesprek met mij aanknoopten. ik probeerde dan wel eens, maar het was idd 'bedankt' 'doei' en de volgende keer liepen ze je straal voorbij.
nu pas zie ik in dat ik toen ook best een wanhopige en negatieve uitstraling had. ik ging bij voorbaat er vanuit dat het niets werd, wilde graag aardig gevonden worden en dat pikken mensen onderbewust op.
op een gegeven moment besloot ik dat het me ook niet zoveel meer kon schelen. er zaten genoeg mensen alleen, veel lawaaierige 'contacten' die ik zag leken me niet eens leuke mensen. en doordat ik er zelf relaxter heen ging, ging het ineens gemakkelijker! nu kwamen een aantal van die mensen zomaar op mij af! maar belangrijker was dat ik mezelf niet meer zat te ondermijnen met negatieve gedachten. elke keer jezelf stom vinden omdat je niets zegt of niet meepraat zorgt er ook voor dat je een negatievere uitstraling hebt. probeer wat minder op jezelf te focussen, maar meer op positieve dingen. is de les interessant? heb je toch iets gezegd? probeer jezelf wat schouderklopjes te geven als je iets wel deed. er zijn ook mensen die bijvoorbeeld niet eens een vraag in een werkgroep durven te stellen! dat doe je toch maar mooi wel!
en wat betreft de verenigingen waar je in zit. het is ook best moeilijk zomaar te kletsen, maar zou je niet in een commissie kunnen gaan? door je wat actiever in te zetten heb je automatisch een onderwerp om over te praten. je kan gewoon beginnen door bij de actieve leden een keer te laten vallen dat je best mee wilt helpen. dat komt altijd positief over
en je hebt dan automatisch een onderwerp (het regelen van iets, hoe het met de club gaat etc) en dat maakt de weg naar andere gesprekken ook makkelijker. dit zou je misschien ook bij je studie kunnen doen? dus niet een studentenvereniging, maar een studievereniging. helpen met organiseren van excursies, beheren van een website, feesten organiseren, er is vaak genoeg te doen. de meeste verenigingen zijn altijd hard op zoek naar nieuwe leden en flyeren regelmatig voor leuke (leerzame) events. ik begrijp dat het makkelijker gezegd is dan gedaan, maar misschien heb je toch iets aan mn (lange) verhaal. kleine stapjes die je wel neemt mag je gewoon heel trots op zijn en er volgen er vanzelf meer!
quote:het tafeltennisen en squashen doe ik pas een half jaar (sinds ik met mijn studie ben begonnen) en ik doe nu wel genoeg dingen, vind ik. bovendien kennen volgens mij niet veel mensen me echt, aangezien ik zo'n gesloten persoon ben.op vrijdag 1 april 2005 23:46 schreef beroepsgokker het volgende:
probeer ondanks je gebrek aan ondernemend vermogen toch nieuwe dingen te ontdekken, die mensen van je tafeltennis vereniging "kennen" je inmiddels en het is niet makkelijk dat beeld te veranderen (is nogal wat zelfvertrouwen voor nodig en dan nog zullen ze je voor het grootste deel nogsteeds die "onzekere/verlegen" persoon vinden).
ga dus nieuwe dingen doen (fitness, andere sport, dammen/schaken etc) waar je nieuwe mensen tegen komt die jou nog niet kennen en "doe" spontaan (dwz groeten, interessant doen/dingen vragen etc). ga er niet heen om vrienden te maken, maar ga er heen om ervaring op te doen.
quote:ik zit al in de toernooicommissie van de tafeltennisvereniging, niet echt een zeer actieve commissie moet ik toegeven. volgens mij is het probleem niet dat ik teweinig doe aan activiteiten, maar vooral dat ik een te passiefe houding heb ten opzichte van anderen. ik stap niet op mensen af, begin geen praatje.op zondag 3 april 2005 12:58 schreef étoile het volgende:
en wat betreft de verenigingen waar je in zit. het is ook best moeilijk zomaar te kletsen, maar zou je niet in een commissie kunnen gaan? door je wat actiever in te zetten heb je automatisch een onderwerp om over te praten. je kan gewoon beginnen door bij de actieve leden een keer te laten vallen dat je best mee wilt helpen. dat komt altijd positief over
friends do not exist
quote:ik geloof niet dat dat het geval is, volgens mij kan ik er nog wel uitkomen.op dinsdag 5 april 2005 17:54 schreef fayakill het volgende:
sluit je op en blijf heel je leven lang fokken, enige manier voor jou om nog enig "sociaal" contakt te krijgen
de afgelopen dagen gaat het wel iets beter. gisteren met een vriend uitgeweest, wezen poolen. vrijdag is goede vriend langsgeweest, ff wat getafeltennisd. een afspraak gemaakt voor volgend weekend met een jongen van mijn studie die ik niet echt goed ken (alleen af en toe spreek op msn).
volgens mij ga ik wel vooruit, maar ik ga nog steeds naar die afspraak komende dinsdag. ik ben er zeker nog niet, als ik niet zou gaan ben ik zo weer terug bij af denk ik.
(en laat je niet gek maken, ook niet door die studenten, de meeste psychologen hebben zelf een psycholoog nodig, mark my words)
naar mijn idee zit hem het verschil in keuzes. op de basisschool werd je meer naar elkaar toe gedreven, je zat bij elkaar aan een bureautje, moest uit de kast komen omdat dat van je wordt verlangd zowel in de klas als op het schoolplein. daar begint de ontwikkeling tot wie je nu bent.
hoe ouder je wordt hoe meer je zelf gaat bepalen met wie je wel en niet wil omgaan, en dat doen anderen dus ook! dat betekend dat er keuzes gemaakt worden. lullig genoeg zijn er dus mensen die bij iedereen wel een beetje in de smaak vallen, en mensen die iets meer moeite moeten doen om zich te profileren of te vestigen in bepaalde kringen; om het zo algemeen mogelijk uit te drukken.
in alle gevallen zal je een soort onzekerheid van je af moeten schudden en gewoon.. praten!
vooral niet bang zijn om niet in de smaak te vallen of afgewezen te worden, dat helpt echt niet mee. mensen zeggen vaakd, wees gewoon jezelf; " maar wat nu als ik nu van mezelf gewoon stil ben?" vraag je je dan af... da's natuurlijk onzin, een mens kan wat ingetogen zijn maar van nature uit is de mens een geboren blater wat dat betreft.
dat wetende ben je blijkbaar over iets van jezelf niet tevreden. ik kan me niet voorstellen dat je totaal geen zin hebt om met mensen te praten, er zijn vast wel bezigheden/hobby's idd die je deelt met mensen waar je van kan leren enz.
goed van je dat je hulp gaat zoeken, succes ermee iig!
quote:inderdaad, dat is zeker iets waar ik aan moet werken. ik straal zelf onzekerheid uit waardoor mensen niet snel op mij afstappen en zelf stap ik niet snel op anderen af.op maandag 18 april 2005 02:24 schreef sander_k het volgende:
hoe ouder je wordt hoe meer je zelf gaat bepalen met wie je wel en niet wil omgaan, en dat doen anderen dus ook! dat betekend dat er keuzes gemaakt worden. lullig genoeg zijn er dus mensen die bij iedereen wel een beetje in de smaak vallen, en mensen die iets meer moeite moeten doen om zich te profileren of te vestigen in bepaalde kringen; om het zo algemeen mogelijk uit te drukken.
in alle gevallen zal je een soort onzekerheid van je af moeten schudden en gewoon.. praten!
vooral niet bang zijn om niet in de smaak te vallen of afgewezen te worden, dat helpt echt niet mee. mensen zeggen vaakd, wees gewoon jezelf; " maar wat nu als ik nu van mezelf gewoon stil ben?" vraag je je dan af... da's natuurlijk onzin, een mens kan wat ingetogen zijn maar van nature uit is de mens een geboren blater wat dat betreft.
wegens ziekte is de afspraak met de studentenpsycholoog verschoven naar morgen.
oproep aan: prrr / tsss55, iemand die mijn topic leest en me had toegevoegd op msn. hij heeft een beetje hetzelfde als ik, maar heeft hier geen account, omdat hij posten niet nuttig vind. alles goed jongen? ik heb je na die ene keer nooit meer on-line gezien
je maakt geen contact zeg je... weet je ook waarom?
je bent een stil type zeg je... maar dat hoeft geen belemmering te zijn.
ben je mischien onzeker of bang dat mensen je niet zullen mogen?
ga je wel eens stappen of de kroeg in? contact maken is denk ik meer gewoon zomaar een praatje maken met iemand. begint met gewoon hallo te zeggen. en als diegene er op reageert kun je zeggen bijv. leuke sport is dit he en ik doe het zo en zo lang... hoe lang doe jij het al... ik noem maar ff wat. contact maken is je intresse in iemand tonen en dan merk je zelf wel snel genoeg of diegene daar van gedient is of niet. en als diegene het niet is... nou ja dan niet toch. en zo ja dan is dat mooi meegenomen toch. ik lul soms ook wel gewoon tegen iemand die ook op de tram wacht... "pff wat duurt het lang hé?!" en als die zijn kop omdraait.. dan doe je dat toch lekker...
het is meer een kwestie van druven en waarom niet.. je heb toch nix te verliezen.
en of het vriendschap word ja of nee.. dat zie je dan wel.. zolang je geen hoge verwachtingen heb komt het wel goed.
sterkte! en komt wel goed!
quote:volgens mij ook welop dinsdag 5 april 2005 18:46 schreef martydekale het volgende:
[..]
ik geloof niet dat dat het geval is, volgens mij kan ik er nog wel uitkomen.
.. duurt alleen nog wel ongeveer een maand voordat mijn gesprekkensessies kunnen beginnen (vanwege wachtlijst).
quote:martijn wat nou als je met hen gaat optrekken want je bent met hen in contact gekomen en vervolgens gedragen ze zich alsnog heel anders, denk je dan zomaar bij die groep gaat passen? bedoel je kan je wel richten op dat sociale gedoe dat je met hen in contact wil komen maar wat als (in het extreme geval) ze jou nou bijvoorbeeld geen ene zak aanvinden..?op zaterdag 15 januari 2005 17:13 schreef martydekale het volgende:
niet zonodig met vreemden, maar ik wil gewoon nieuwe mensen leren kennen. graag ook een paar van mijn opleiding waar ik dan wat mee zou kunnen optrekken.
ik zeg: richt je niet op het sociale contact maar op andere dingen waardoor je wat lef krijgt e.d.
jij zegt: dat heeft geen zin ik moet alleen maar zien in contact met hen te komen.
ik zeg: oke, succes ermee hoop voor je dat het lukt
punt is dus dat ik erbij blijf dat jij gewoon wat ballen moet krijgen en dat saaie tafeltennis gedoe wat links moet laten liggen en wat meer moet gaan drinken en meer met de bestaande mensen waarmee je omgaat moet uitgaan e.d. doe gewoon es een keer wat zowat ieder persoon doet in plaats van je als een bezetene op het sociale contact te richten.
gaat niet werken namelijk want jij hebt niks leuks te vertellen en dan maak je contact en dan is dat saai en dan krijg je minder zelfvertrouwen en kan je nog minder goed contact leggen.
ga gewoon es jezelf uitleven zoals je bent in plaats van de hele tijd erover te praten dat je wil veranderen en ondertussen jezelf alleen maar minder goed gaat voelen.
proberen om contact te maken, gewoon blijven oefenen dan komt het wel goed, je krijgt over het algemeen toch wel postieve respons en wat heb je te verliezen?
ik maak het ook wekelijks mee mensen, die contact met mij of met vrienden proberen te maken, gewoon even een praatje te houden. ik doe ook altijd vriendelijk terug, waarom anderen niet?
quote:dat saaie tafeltennisgedoe heeft trouwens wel enkele keren voor een aardige hoeveelheid alcoholcomsumptie gezorgd, dus dat links laten liggenop woensdag 20 april 2005 19:41 schreef #ANONIEM het volgende:
punt is dus dat ik erbij blijf dat jij gewoon wat ballen moet krijgen en dat saaie tafeltennis gedoe wat links moet laten liggen en wat meer moet gaan drinken en meer met de bestaande mensen waarmee je omgaat moet uitgaan e.d. doe gewoon es een keer wat zowat ieder persoon doet in plaats van je als een bezetene op het sociale contact te richten.
, dan werk ik je andere ideeën tegen.quote:leen weet dus duidelijk niet waar hij over praat...op donderdag 21 april 2005 17:33 schreef martydekale het volgende:
[..]
dat saaie tafeltennisgedoe heeft trouwens wel enkele keren voor een aardige hoeveelheid alcoholcomsumptie gezorgd, dus dat links laten liggen
quote:hehe, nee hoor je hebt gelijk. succes martijn, vooral dit soort jongens blijven volgen wheheop donderdag 21 april 2005 17:35 schreef sport_life het volgende:
leen weet dus duidelijk niet waar hij over praat...
sport life goede adviezen blijven geven jongen, jij kent martijn gelukkig zo goed en weet wat goed voor hem is. ps: misschien heb ik wel verrekte meer kennis op deze gebieden dan jou en ken ik martijn ook een stuk beter dan jou. maar goed... sterkte.
quote:met wie moet ie gaan drinken dan? wat ik uit dit topic begrijp heeft ie ook niet veel goede vrienden..op donderdag 21 april 2005 18:00 schreef #ANONIEM het volgende:
[..]
hehe, nee hoor je hebt gelijk. succes martijn, vooral dit soort jongens blijven volgen whehe
quote:neem jij 'm toch een keer mee de kroeg in..ps: misschien heb ik wel verrekte meer kennis op deze gebieden dan jou en ken ik martijn ook een stuk beter dan jou. maar goed... sterkte.
quote:wel enkele goede vrienden, daar ga ik ook wel eens mee drinken. alleen niet zo vaak en ik dan gaan we meestal gewoon wat kletsen, dan leer ik geen nieuwe mensen kennen.op donderdag 21 april 2005 21:18 schreef sport_life het volgende:
[quote]
met wie moet ie gaan drinken dan? wat ik uit dit topic begrijp heeft ie ook niet veel goede vrienden..
quote:heeft ie ook welleens gedaan.neem jij 'm toch een keer mee de kroeg in..
dit topic is trouwens niet bedoelt zodat jij en leen elkaar kunnen afzeiken (dat geldt ook voor jou leen).
de topicstarter mag vervolgens zelf bepalen wat hem het beste lijkt en het is onze taak om hem daarin te begeleiden en waar nodig bij te sturen en extra informatie te geven die goed gefundeerd zijn met beredereerbare en bewezen argumenten en feiten.
laten we dit topic voortzetten
heb ff geen zin in praten met iemand.. en als zij mij niet aanspreken dan gaat het contact dus verloren..
iemand dáár nog tips voor?
quote:je zin niet doordrijven en gewoon gaan praten?op zaterdag 23 april 2005 13:57 schreef petre86 het volgende:
en dan ga je een paar keer met iemand om.. dan komt bij mij het probleem dat het contact verwaterd..
heb ff geen zin in praten met iemand.. en als zij mij niet aanspreken dan gaat het contact dus verloren..
iemand dáár nog tips voor?
quote:de ander een keer bellen of mee gaan praten als het jouw uitkomt.op zaterdag 23 april 2005 13:57 schreef petre86 het volgende:
en dan ga je een paar keer met iemand om.. dan komt bij mij het probleem dat het contact verwaterd..
heb ff geen zin in praten met iemand.. en als zij mij niet aanspreken dan gaat het contact dus verloren..
iemand dáár nog tips voor?
persoonlijke update: laatst een avondje bij een studiegenoot geweest. was wel leuk, veel gepraat enzo, elkaar wel een beetje leren kennen.
maar mijn probleem is nog steeds niet opgelost: iedere dag die ik alleen doorbreng zorgt voor een depressievere houding van mij.
quote:martijn hou toch es op met je zelfmedelijden en begin es echt met aanpakken van je probleem. maar goed mijn manier ga je daarvoor toch niet gebruiken want dat helpt niet volgens jou..op maandag 25 april 2005 10:56 schreef martydekale het volgende:
persoonlijke update: laatst een avondje bij een studiegenoot geweest. was wel leuk, veel gepraat enzo, elkaar wel een beetje leren kennen.
maar mijn probleem is nog steeds niet opgelost: iedere dag die ik alleen doorbreng zorgt voor een depressievere houding van mij.
lijkt de beste en enige optie eens naar de huisarts gaan om een verwijzing naar een therapeut te krijgen. hoe verder je wegzakt in je negatieve gedachten hoe moeilijker het zal worden om het contact met anderen te verbeteren.
anderen kan je niet veranderen, jezelf wel.
[ Bericht 1% gewijzigd door Etoile op 19-05-2005 21:09:43 (typo) ]
en voor die negatieve gedachtes:
http://www.tangledmoon.org/affirmations.htm
hoe blij bent u met uw emoties?
quote:zoals ik eerder in het topic heb gezegd, heb ik contact gemaakt met de studentenpsycholoog. over een tijdje kan ik daar terecht voor mijn eerste gesprek(ken).op donderdag 19 mei 2005 21:00 schreef étoile het volgende:
er zijn hier nu al zo enorm veel tips gegeven. we zijn alweer een aantal maanden verder en het lukt je nog niet om er zelf uit te komen.
lijkt de beste en enige optie eens naar de huisarts gaan om een verwijzing naar een therapeut te krijgen. hoe verder je wegzakt in je negatieve gedachten hoe moeilijker het zal worden om het contact met anderen te verbeteren.
anderen kan je niet veranderen, jezelf wel.
quote:ik zit al bij enkele sportclubs (die ik ook leuk vind), maar ik maak nog niet goed contact met die mensen. het gaat al wel iets beter, maar niet genoeg.op donderdag 19 mei 2005 23:36 schreef sessy het volgende:
weet je wat ook het probleem kan zijn, je gaat gewoon met de foute mensen om. je kunt niet eeuwig over school blijven praten en als uitgaan en winkelen je niet ligt, zit je met een probleem. bij de dansschool is het wel altijd heel gezellig voor mij want daar komen mensen met dezelfde interesses als ik. alleen kun je niet zomaar bij een sportclub die je niet leuk vindt, want dan is dat geen interesse van jou en dan kun je er ook niet echt over praten. ja, kun je wel, maar dan kost het dus heel veel energie.
en voor die negatieve gedachtes:
http://www.tangledmoon.org/affirmations.htm
als je tot die tijd nog wat wil doen is het misschien een idee om eens wat boeken te kopen of te lenen in de bibliotheek die je aanspreken.
bijv. 'verlegen' van p. dijkstra (isbn 9027479518)
beschrijving van dat boek: je opgelaten voelen in gezelschap, blozen, een blackout krijgen tijdens een speech of sollicitatiegesprek. het zijn allemaal vormen van verlegenheid en sociale angst. wat kun je ertegen doen en hoe kom je er van af?
pieternel dijkstra legt in heldere, bondige taal uit waar verlegenheid, faalangst en sociale angst vandaan komen. ze geeft veel tips, oefeningen en tests die zullen helpen om verlegenheid en sociale angst te overwinnen, meer zelfvertrouwen te krijgen en beter met 'enge' situaties om te leren gaan.
quote:arrogant ben ik zeker niet, echt contactgestoord volgens mij ook niet. er is dus nog wel hoop voor me. ik moet gewoon wat ondernemender worden.op vrijdag 20 mei 2005 16:58 schreef jpg97 het volgende:
sommige mensen zijn gewoon arrogant of contactgestoord. als jij niet onder die noemer valt is er nog hoop voor je.
anders denken. wat kun je verliezen? je leven op deze manier is ook kut, dus neem eens risico. durf eens stappen te ondernemen. en als anderen niet reageren zoals je verwacht dan zoek je andere slachtoffers uit
slachtoffers bedoel ik niet maar er lopen meer mensen rond dan 10. je hoeft het niet te haasten en te forceren, zolang je maar blijft proberen. een berg beklimmen en de top bereiken kan ook op je dooie gemak, zolang je maar de top bereikt en tevreden boven staat.
quote:je kan uren praten en nix zeggenop donderdag 13 januari 2005 09:32 schreef martydekale het volgende:
[..]
jah, inderdaad. in dat topic wordt vooral algemeen geantwoord en niet specifiek naar mijn probleem.
[..]
ik kom wel veel mensen tegen met dezelfde hobbies. ik doe nu aan bridge, squash, judo en tafeltennis. het punt is dat ik niet echt contact maak met anderen. gisteravond had ik bijvoorbeeld een borrel met de tafeltennisvereniging, heel leuk, maar ik heb weinig gezegd. bovendien op de universiteit is het probleem eigenlijk dat ik ook niemand aanspreek en het dus best logisch is dat ik geen hangmaatje(s) heb.
je kan ook weinig praten en veel zeggen....
probeer eens een paar open vragen te stellen? meestal komt er wel een verhaal uit...
jij hoeft niet te praten, je kan ook luisteren?
en aan de hand van wat je gesprektpartner zegt kun je weer een openvraag stellen...
(vraag iets waar hij/zei geen ja en nee op kan antwoorden)
suc6!
quote:als ik eenmaal in gesprek ben red ik me meestal wel. maar het punt is hoe met iemand in gesprek te komen. ik stap niet snel op iemand af om een praatje te maken (en mensen ook niet snel op mij trouwens, volgens mij komt dat door mijn uitstraling).op woensdag 6 juli 2005 19:01 schreef koktailsaus het volgende:
je kan uren praten en nix zeggen
je kan ook weinig praten en veel zeggen....
probeer eens een paar open vragen te stellen? meestal komt er wel een verhaal uit...
jij hoeft niet te praten, je kan ook luisteren?
en aan de hand van wat je gesprektpartner zegt kun je weer een openvraag stellen...
(vraag iets waar hij/zei geen ja en nee op kan antwoorden)
suc6!
een eventuele tip die ik je kan geven is het contact verbeteren met studiegenoten. je zegt zelf al dat je wel met een aantal mensen bent wezen stappen/drinken van je studie. dan is mijn vraag, waarom versterk je dat contact niet en ga je eens wat vaker met die jongens/meiden doen?
bel ze eens op, vraag ze om langs te komen, als je student bent dan willen ze vast wel een keer een hapje komen eten. als je zelf maar genoeg inzet toont valt er wel vriendschap op te bouwen. en als je met die mensen van je studie vrienden wordt dan laten die je wel weer vrienden worden met hun vrienden. het is een spiraal, leer een paar mensen goed kennen, en zo leer je een hoop nieuwe mensen kennen.
het klinkt mij in de oren dat de problemen zeker van jouw kant komen, ik gok dat die van je studie jou hebben uitgenodigd de eerste keer om wat te gaan drinken??! je zult ze waarschijnlijk 1x hebben gevraagd om wat te drinken daarna, en daar is het bij gebleven. kwestie van gebrek aan initiatief van jouw kant als ik het zo hoor. dat is heel simpel op te lossen, vraag ze eens langs of spreek eens wat af, zelfs al ben je super verlegen, dat valt nog te doen lijkt mij...
succes!
ik heb vorig jaar september via mijn allerbeste (en enige) vriendin 3 nieuwe meiden ontmoet, en hoe graag ik ook bevriend wilde zijn, het heeft tot april dit jaat geduurd eer het allemaal eens gewoon soepel liep en ik me niet de hele tijd liep af te vragen of ze me nu leuk vonden of me alleen meevroegen omdat ik een zielig geval was, wanneer ik nu eens initiatief moest nemen met bellen/sms/uitnodigen voor het 1 of ander.
in augustus ga ik met 1 ervan op vakantie, aan de ene kant doodeng (ga ik dr niet een week doodvervelen?!) aan de andere superleuk (hee, ik ben tof genoeg om mee te gaan op vakantie).
ja therapie rules
ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar ik ben dan wel al oud dus je hebt nog tien jaar voordat het echt penibel wordt had ik al verteld dat ik nog steeds thuis woon? quote:hoe komt het toch dat opeens iedereen weet wat ik allemaal doe??op zondag 10 juli 2005 23:52 schreef petrav het volgende:
je had toch vorige week met a. in de drie gezusters afgesproken? zoals ik het begreep van haar had jij haar gevraagd om eens wat te gaan drinken........gaat toch de goede kant dan op toch?jullie zijn waarschijnlijk in gesprek gekomen bij dát ene vak.;) door a. die tegen iedereen "hoe gaat het ? " roept........handig duwtje?
het is inderdaad een stap de goede kant op.
quote:lekker anoniem, hè, internetop maandag 11 juli 2005 09:01 schreef martydekale het volgende:
hoe komt het toch dat opeens iedereen weet wat ik allemaal doe??
het is inderdaad een stap de goede kant op.
. quote:dan vraag ik me nog af van jij (of dennis) het heeft gehoord.op maandag 11 juli 2005 12:58 schreef petrav het volgende:
nou jah ik 'ken' martijn wel. zie als je onder de mensen komt, word er ook over gepraat;)
maar ff back on topic: vanochtend weer bij de psycholoog geweest. soort oefenplan opgesteld en een afspraak voor volgende week gemaakt.
quote:wat bedoel je nou? ik zei toch dat ik a. was tegengekomen bij de supermarkt, en dat ze vertelde dat zij die avond wat met jou ging drinken............op maandag 11 juli 2005 18:37 schreef martydekale het volgende:
[..]
dan vraag ik me nog af van jij (of dennis) het heeft gehoord.
maar ff back on topic: vanochtend weer bij de psycholoog geweest. soort oefenplan opgesteld en een afspraak voor volgende week gemaakt.
quote:ik zeg hier toch dat ik met haar heb gesproken;) beter opletten hoorop zondag 10 juli 2005 23:52 schreef petrav het volgende:
je had toch vorige week met a. in de drie gezusters afgesproken? zoals ik het begreep van haar had jij haar gevraagd om eens wat te gaan drinken........gaat toch de goede kant dan op toch?jullie zijn waarschijnlijk in gesprek gekomen bij dát ene vak.;) door a. die tegen iedereen "hoe gaat het ? " roept........handig duwtje?
helpquote:http://www.zylom.com en http://www.lexa.nlop donderdag 28 juli 2005 09:39 schreef martydekale het volgende:
ik kan er niet meer goed tegen om zoveel alleen te zijn, maar ik ken niet echt mensen om wat mee te gaan doen.
voor de rest is het even tanden op mekaar en volhouden.
mij hielp het wel om vakantiewerk te gaan doen trouwens, dan heb je toch een ritme in je dag.
quote:computerspellen trekken mij veel minder dan vroeger (ik vind het gewoon minder leuk), ik kom er ook niet mee in contact met anderen. lexa heb ik welleens ingeschreven gestaan (gratis), maar dat werd ook niets.op donderdag 28 juli 2005 09:51 schreef syrena het volgende:
http://www.zylom.com en http://www.lexa.nl
voor de rest is het even tanden op mekaar en volhouden.
mij hielp het wel om vakantiewerk te gaan doen trouwens, dan heb je toch een ritme in je dag.
quote:nee als gratis member kom je daar niet ver, zeker niet als man zijnde.op donderdag 28 juli 2005 09:56 schreef martydekale het volgende:
[..]
computerspellen trekken mij veel minder dan vroeger (ik vind het gewoon minder leuk), ik kom er ook niet mee in contact met anderen. lexa heb ik welleens ingeschreven gestaan (gratis), maar dat werd ook niets.
dan blijft alleen de optie zielig als een pannenkoek in je bed liggen over dus.
quote:thanx, das een goede tipop donderdag 28 juli 2005 10:01 schreef syrena het volgende:
dan blijft alleen de optie zielig als een pannenkoek in je bed liggen over dus.
waarom kwam ik daar nou niet op ben nu af en toe fok aan het checken en bezig met sit-ups
[ Bericht 24% gewijzigd door Martydekale op 28-07-2005 14:40:01 ]
quote:op donderdag 28 juli 2005 10:01 schreef syrena het volgende:
[..]
dan blijft alleen de optie zielig als een pannenkoek in je bed liggen over dus.
quote:je wil gewoon niks! daar is niks mis mee, maar ga dan niet zo verschrikkelijk liggen meuten dat je zielig bent!op donderdag 28 juli 2005 14:00 schreef martydekale het volgende:
[..]
thanx, das een goede tip
ben nu af en toe fok aan het checken en bezig met sit-ups
je lijkt mij wel in mijn slechte tijd
overigens hebben sportscholen veel kortingsacties in deze tijd kun je ook sit-uppen (en je bent student = nog meer korting).quote:gewoon erop inslaan martijnop vrijdag 29 juli 2005 13:41 schreef martydekale het volgende:
ik weet niet echt wat ik wil, das ook een beetje het probleem.
je moet zoiezo begrijpen dat je niet in 1 keer een soort magische oplossing vind die alles oplost. het zal wel langzaam beter worden, puur omdat je met deze situatie niet tevreden bent. geef het alleen genoeg tijd. misschien duurt het wel een paar jaar voordat je het niveau bereikt heb waar je wilt zitten.. en dat zal je gewoon moeten accepteren, want dat kan je nou eenmaal niet veranderen.
wat ik wel als tip kan geven.. is om anderen te 'bestuderen' als je daar de kans voor krijgt. als je ziet dat iemand op een vreemde afstapt, let dan op hoe ze praten en waarover, hoe ze zich gedragen. dan kom je er misschien achter hoe die persoon denkt en hoe die persoon de situatie benadert, iets wat jou misschien kan helpen.
een ander idee is om iets met creatieve mensen te doen.. bv. een toneelcursus/vereniging. dit soort mensen hebben meestal totaal geen problemen om anderen aan te spreken, en kan je dus veel van hen leren. verder heb je kans dat deze mensen je meetrekken, aangezien ze zelf zo extravert zijn. overigens is toneelspelen ook een hele goede manier om meer over jezelf te weten te komen, omdat het je forceert om bepaalde emoties te uiten, of om bijvoorbeeld sociaal te zijn. echter, in toneelspel is het natuurlijk minder erg als je een domme fout maakt, het beinvloed niet meteen je werkelijke leven
hou ons in elk geval op de hoogte van je vorderingen en we zijn benieuwd naar de resultaten van de therapie.. of in elk geval ik.
quote:das jou oplossing overal voor hé, ga toch op een boksclub man.
quote:ja nou jaop maandag 1 augustus 2005 17:35 schreef martydekale het volgende:
das jou oplossing overal voor hé, ga toch op een boksclub man.
maar goed ik zal wel tips proberen te verzinnen oke. en dan post ik ze hier 
in mijn woonplaats heb ik gelukkig een grote en hechte vriendengroep, de meesten ken ik al vanaf de middelbare school (ben nu inmiddels 23)
op zich heb ik daarom een goed sociaal leven, maar het lukt mij totaal niet om vrienden te maken met collega's op mijn werk in een andere woonplaats. er zijn er wel wat die ik redelijk ken, maar het blijft heel erg oppervlakkig. ik kan ook totaal geen gesprek met collega's voeren op mijn huidige werk. ik weet simpelweg niet waarover ik moet beginnen te praten.
binnenkort heb ik wellicht een andere baan, ik ga zeker mijn best doen om vanaf het begin af een betere band op te bouwen met collega's.
quote:dat heb ik dus niet. ik heb ga nog steeds met mijn vrienden van de middelbare school om, maar echt vaak zie ik hen ook niet. er zijn maar weinig mensen waar ik met regelmaat mee omga, das denk ik een groot onderdeel van mijn probleem. vroeger keek ik veel tv en speelde ik veel computerspelletjes, maar die dingen vind ik tegenwoordig gewoon minder leuk. daar zit je dan met een kleine kenniskring en zeer beperkte sociale vaardigheden.op maandag 1 augustus 2005 17:46 schreef ronaldsen het volgende:
ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar ik herken wel sommige verhalen.
in mijn woonplaats heb ik gelukkig een grote en hechte vriendengroep, de meesten ken ik al vanaf de middelbare school (ben nu inmiddels 23)
quote:marcel vaker uitnodigen... ben je ooit weleens bij marcel geweest zelf? ga eens naar hem toe dan... zoek contact met die oud-klasgenoot met wie we aan het poolen waren laatst... zorg dat hij een keer met je gaat poolen en leer hem beter kennen. lijkt me niet zo'n probleem om dat te doen toch?op maandag 1 augustus 2005 19:14 schreef martydekale het volgende:
dat heb ik dus niet. ik heb ga nog steeds met mijn vrienden van de middelbare school om, maar echt vaak zie ik hen ook niet. er zijn maar weinig mensen waar ik met regelmaat mee omga, das denk ik een groot onderdeel van mijn probleem. vroeger keek ik veel tv en speelde ik veel computerspelletjes, maar die dingen vind ik tegenwoordig gewoon minder leuk. daar zit je dan met een kleine kenniskring en zeer beperkte sociale vaardigheden.
voor de rest vaker naar de flatline
gaan en daar toch proberen met wat flatgenoten in contact te komen. zorg ook eens voor een betere band met je zusje zij kan later ook een goede bron van vriendinnen zijn als je vanaf nu wat beter met haar leert omgaan... en doe iets waardoor jij wat uit gaat blinken... gewoon een echte hobbie zoeken waarin je je echt kan verdiepen. van mijn part porno zoeken op het internet ofzo
maar dat je gewoon echt tegen een meid daarover wat kan lullen (mits interessant) en op forums ook gemakkelijker met mensen met dezelfde interesses in contact komt. je voegt wel mensen van fok! toe maar je hebt eigenlijk niks met ze gemeen omdat ze je niet echt kennen, maak hen duidelijk wie je bent en ga je specialiseren in iets.en zorg dat je meer met meiden in contact komt om te oefenen, via chatbox, via je sporten, via school maakt niks uit, als je maar wat leert praten met hen via internet want dat is het begin... en zorg er ook voor dat je ze ergens naar kan verwijzen als je ze via chat leert kennen, een website ofzo...
ow shit nu begint mijn chatervaring weer op te doemen. maar goed wat tips die je (relatief) gemakkelijk kan uitvoeren. zet hem op martijn
probeer actueel te zijn. lees de krant, lees tijdschriften, kijk het journaal/rtl-nieuws, kijk "opinie"-programma's(nova,netwerk, editie nl), studio sport, rtl-blvd en dergelijke. luister cd/radio, kijk naar films. koop eens wat cd's/dvd's. een gespreek gaande houden gaat makkelijker als je wat meer weet. je hoeft geen expert te zijn op alles, maar kompleet wereldvreemd werkt altijd in je nadeel. het stellen van wedervragen zal makkelijker zijn als je meer weet. je kan ook vergelijkingen maken met de actualiteit en zo een nieuw onderwerp aansnijden.
kortom ; zorg dat je iets weet!
begin met jezelf voorstellen ofzo, dat is lekker neutraal. als je eenmaal het eerste zinnetje gezegd hebt, is de druk van het aanspreken een beetje weg. toon wat interesse, vraag wat hij/zij zoal doet in het dagelijks leven, hobby's, werk, school, etc etc. vaak gaat een gesprekje zo vanzelf wel lopen. kijk iemand regelmatig aan, dat is wat persoonlijker.
oh, en vaak doen, dan wordt het op den duur makkelijker.
ik zit ook niet in een of andere club of vereniging, nooit echt gezeten, dit helpt uiteraard niet maar denk niet dat dit een oorzaak is, eerder een gevolg van karakter.
sinds ik van school weg ben wordt het er niet beter op, een vast werk is denk ik een goede start, maar dit is ook niet meer eenvoudig te vinden in deze tijd.
er lopen echt wel nog veel meer mensen zoals ons rond, maar het probleem is uiteraard dat we die nooit gaan weten vinden ... al is het internet hier wel een hulp in dit geval (maar dat kan langs 2 kanten snijden en het ook tegenwerken).
verlegenheid kan je niet wegkrijgen denk ik, ik vind dat zelfs een schoonheid in deze tijd.
quote:scherpe vraag, misschien heeft hij die niet en dan is jouw situatie dus wel lastiger dan die van hemop dinsdag 2 augustus 2005 15:16 schreef martydekale het volgende:
maar _leto_ heb je wel vrienden en kennisen waar je regelmatig mee omgaat?
scherp, scherp, scherp
quote:cultuur- en wetenschapsstudies gaan studeren, like me. je kan er naderhand geen ruk mee (zeker niet als je na 10 jaar de handdoek in de ring gooit, again: like me) maar je kan wel iedereen onder de tafel inlullen als het moetop maandag 1 augustus 2005 23:17 schreef xaran het volgende:
uit het gesloten topic maar heb het niets voor jan *u* getikt natuurlijk.
probeer actueel te zijn. lees de krant, lees tijdschriften, kijk het journaal/rtl-nieuws, kijk "opinie"-programma's(nova,netwerk, editie nl), studio sport, rtl-blvd en dergelijke. luister cd/radio, kijk naar films. koop eens wat cd's/dvd's. een gespreek gaande houden gaat makkelijker als je wat meer weet. je hoeft geen expert te zijn op alles, maar kompleet wereldvreemd werkt altijd in je nadeel. het stellen van wedervragen zal makkelijker zijn als je meer weet. je kan ook vergelijkingen maken met de actualiteit en zo een nieuw onderwerp aansnijden.
kortom ; zorg dat je iets weet!
ik heb in de periodes dat ik zelf als een pannenkoek in bed lag (ja dat zei ik niet zomaar...) heul veul tv gekeken en dan ook echt alles. en heel veel gelezen.oja en uiteindelijk toch maar professionele hulp gezocht
carriere van menselijke pannenkoek zag ik toch ook niet meer zo zitten...ik leuter nu ook gewoon tegen kassamensen/baliemensen/buschauffeurs aan. en we hebben nu een hond, niet te geloven hoeveel mensen met je gaan praten als je dat beest uitlaat!
zelfs mijn vader praat nu met mensen uit de buurt! (ja erfelijk belast ben ik ook nog). als je moeite hebt met het aankijken van mensen is een hond ook handig in het begin, die moet je dan gewoon in de gaten houden en ondertussen beetje praten met degeen die je tegenkomt.leen ergens een hond is dus ook een idee. tip: geen beagle, die luisteren voor geen meter en je loopt meer te rennen dan wat anders. ze zijn wel superlief trouwens
vooral de mijne maar je kan beter iets bejaards nemen. met een hoge aaibaarheidsfactor quote:contact met meiden krijg ik in het zwembad anders redelijk gemakkelijk. en hen ken ik ook niet. geheel onbekenden soms waarmee ik gewoon toevallig aan de praat kom.op donderdag 4 augustus 2005 12:56 schreef martydekale het volgende:
ik heb niets met dieren, dus die hond wordt niets. op een andere studie overschakelen lijkt me ook wat overdreven. ik probeer wel meer contact met mensen te maken, maar met mijn beperkte kenniskring is het lastig.
quote:meestal ben ik daar te verlegen voor, maar misschien dat ik op vakantie in bulgarije wat losser ben.op donderdag 4 augustus 2005 14:10 schreef #ANONIEM het volgende:
contact met meiden krijg ik in het zwembad anders redelijk gemakkelijk. en hen ken ik ook niet. geheel onbekenden soms waarmee ik gewoon toevallig aan de praat kom.
vertel, wat zijn je hobbies, wat doe je graag, wat eet je graag, drink je graag, wat lust je niet, waar droom je van, waar ben je bang voor, wat lijkt je leuk, wat lijkt je niet leuk, van wat voor soort muziek hou je, waar moet je om lachen, waar moet je om huilen, en als je een wens mocht doen, wat zou die wens dan zijn?
do not try and bend the spoon. that's impossible. instead... only try to realize the truth. - there is no spoon. (uit de film the matrix).
oftewel: er is geen beperking om iemand aan te spreken. je kan gewoon naar een meisje toelopen, of, als ze naast je staat, meteen wat zeggen. hoi, hoe is het, moet je eens kijken hoe die-en-die eruit ziet, bla bla bla...
de enige beperking die bestaat, die zit in je hoofd, en bestaat niet in het echt. ga maar na: alle redenen die je kent (ze zal me raar vinden, als ik wat zeg dan moet ik ook meteen iets grappigs en zinnigs zeggen, mensen die kijken gaan me uitlachen, etc.) heb je niet ondervonden, die heb je beredeneerd. je denkt dat er dit-en-dat gebeurt op het moment dat je een bepaalde opmerking maakt, maar je hebt het nog nooit uitgeprobeerd.
doe eens gek en lever mij eens bewijs dat ik verkeerd zit. spreek een meisje aan met de intentie om op je bek te gaan. dan heb je niets meer te verliezen, sterker nog, als ze je negeert of afwijst dan is je missie geslaagd en kan je volmondig verkondigen dat je gelijk had.
quote:maar vanavond heb je wel een dateop dinsdag 23 augustus 2005 22:40 schreef martydekale het volgende:
weer terug van vakantie (geen contact gehad met meiden in het zwembad), zo te zien, niets gepost in mijn topic.
ook al heeft ze al een jaar verkering, kan je je sociale vaardigheden wat verbeteren en ik heb wel vertrouwen in je hoor je moet alleen uit je schulp treden en gewoon een keer iemand voor de bek slaan quote:ik zou het geen date noemen. waarom associeer jij meer sociaal contact toch altijd met geweld??op woensdag 24 augustus 2005 02:10 schreef #ANONIEM het volgende:
maar vanavond heb je wel een date
vertel, wat zijn je hobbies, wat doe je graag, wat eet je graag, drink je graag, wat lust je niet, waar droom je van, waar ben je bang voor, wat lijkt je leuk, wat lijkt je niet leuk, van wat voor soort muziek hou je, waar moet je om lachen, waar moet je om huilen, en als je een wens mocht doen, wat zou die wens dan zijn?
(i'm serious)
wat ik graag drink: vruchtensap en water. bij het uitgaan: cola light of bier.
waar ik van droom: een leven waarin ik mijn problemen niet meer heb.
bang voor ben: dat ik mijn problemen altijd zal houden en alleen zal eindigen.
wat me leuk lijkt: een leuke vriendin krijgen
wat me niet leuk lijkt: mijn vrienden verliezen
muziek houdt ik niet van
waar ik om moet lachen: herman finkers
waar ik om moet huilen: ik huil niet vaak
. zoek wat interessantere hobby's en probeer een beetje een muzieksmaak te creeeren.quote:dat is maar een grapje van dat voor de bek slaan hoorop woensdag 24 augustus 2005 10:38 schreef martydekale het volgende:
ik zou het geen date noemen. waarom associeer jij meer sociaal contact toch altijd met geweld??
cirsten temt me goed ik begin al minder druk te worden goed he quote:school heeft ook een psycholoogop donderdag 19 mei 2005 21:00 schreef étoile het volgende:
er zijn hier nu al zo enorm veel tips gegeven. we zijn alweer een aantal maanden verder en het lukt je nog niet om er zelf uit te komen.
lijkt de beste en enige optie eens naar de huisarts gaan om een verwijzing naar een therapeut te krijgen. hoe verder je wegzakt in je negatieve gedachten hoe moeilijker het zal worden om het contact met anderen te verbeteren.
anderen kan je niet veranderen, jezelf wel.
daar kun je zonder verwijzing langs.. en vertrouwenspersonen etc. ga die drempel over en prat er eens over.. dat is het werk van die mensen dus hebben ze vast wel tips ookal quote ik eenoude post.. geld nogsteeds
[ Bericht 7% gewijzigd door Peter op 25-08-2005 17:18:08 ]
quote:geweldig dat ik het laatste stuk niet bijgelezen heb heop donderdag 25 augustus 2005 20:40 schreef martydekale het volgende:
als je de rest van het topic had gelezen, wist je dat ik nu al enkele maanden de studentenpsycholoog bezoek.
dus dat wordt ff een andere keer.......volgens mij zit ik volgende week ook al vol. (2e week intro)
pff ik word er soms zelf niet echt vrolijk van, van afspraak --> afspraak.
quote:probleem waar ik de laatste tijd vaker op stuit nu ik zo ver ben dat ik durf te proberen met anderen (ook mensen die ik minder goed ken) afspraken te maken. iedereen is altijd maar druk druk druk.op dinsdag 30 augustus 2005 18:51 schreef petrav het volgende:
martijn had mij gesmst om wat af te spreken, maar voor deze week zit ik al vol, mede omdat de introductieactiviteiten van psychologie mijn agenda vullen & ik moet ook werken......
dus dat wordt ff een andere keer.......volgens mij zit ik volgende week ook al vol. (2e week intro)
pff ik word er soms zelf niet echt vrolijk van, van afspraak --> afspraak.
quote:dat komt mij ook bekend voor ja. soms geloof ik het ook niet helemaal maarja dat is misschien ook omdat ik het mezelf niet kan voorstellen, ik zou m'n angenda nooit helemaal volstorten ik heb altijd tijd voor mezelf nodig ook.op dinsdag 30 augustus 2005 19:34 schreef martydekale het volgende:
[..]
probleem waar ik de laatste tijd vaker op stuit nu ik zo ver ben dat ik durf te proberen met anderen (ook mensen die ik minder goed ken) afspraken te maken. iedereen is altijd maar druk druk druk.
quote:in mijn begintijd op fok heb ik hier eens een topic over geopend, omdat ik daar ook tegen aan loop. iedereen is maar druk druk druk. ik kan dat niet voorstellen, maar ja met mijn sociale leventje is dat ook niet zo verwonderlijk. ik heb ook wel dat het gewoon een smoes is hoor, maar ja.op dinsdag 30 augustus 2005 19:38 schreef zero2nine het volgende:
[..]
dat komt mij ook bekend voor ja. soms geloof ik het ook niet helemaal maarja dat is misschien ook omdat ik het mezelf niet kan voorstellen, ik zou m'n angenda nooit helemaal volstorten ik heb altijd tijd voor mezelf nodig ook.
quote:bij de mijne moet ik voornamelijk vertellenop dinsdag 30 augustus 2005 19:36 schreef zero2nine het volgende:
wat vertelt zo'n psycho je eigenlijk? ik kan me nooit voorstellen dat ze je echt dingen kunnen vertellen die je nog niet hebt gehoord van anderen over je situatie.
en soms zie je dan dat je verkeerde dingen denkt, of de verkeerde verwachtingen hebt, of bepaalde rituelen in stand houdt waarvan je niet eens wist dat je ze had.
de meeste dingen wist ik ook wel, maar als je dan zo'n rijtje moet invullen van 'wanneer vindt je iemand zelfstandig' en dan blijkt dat je iedereen contstant hoger inschat dan jezelf, en je psych vraagt waarom je zo streng bent voor jezelf en niet voor anderen.. dat was voor mij wel zoiets van: wtf inderdaad.
enzovoorts
vragen die je jezelf volgens mij ook prima kunt stellen, of niet syrena?
en je hebt geen externe guru nodig hoor, je guru zit in jezelf, alleen moet je er wel naar luisteren, naar dat stemmetje.
oef, wat een klucht he, en je wist de meeste dingen eigenlijk al lang, life is full of jokes, isn't it?
quote:het is nooit voor niemand slecht, dacht ik?op zondag 4 september 2005 23:08 schreef syrena het volgende:
uhm, volgens mij zou het voor jou anders ook niet slecht zijn geloof ik
de vraag is wanneer het voor iemand noodzakelijk is.
raad je 't me aan?
maar goed. mij helpt het prima, had 't alleen jaaaaaaaaaaaaren eerder moeten doen, toen ik bv. 18 was zoals marty.
quote:dat is goed om te horen.op dinsdag 13 september 2005 00:41 schreef martydekale het volgende:
ik moet zeggen tot nu toe gaat de eerste week best goed.
ik zit sinds kort bij een nieuwe voetbal vereniging, en slap lullen met mn team genoten gaat me best goed af, maar soms kap ik gewoon, zonder dat ik het door heb een conversatie af, omdat het mij gewoon niets, maar dan ook helemaal niets interesseert hoe het met diegene gaat.
ook heb ik een jaar geleden een flinke dip gehad, en ben daardoor vrienden verloren. ik had geen tijd voor ze. en nu zij geen tijd meer voor mij. ook ben ik sinds een maand weer single. ik zag hier erg tegenop. vooral het idee om alleen te zijn deed mij huiveren
gelukkig kwam ik al snel een nieuw meisje tegen, welke me wel interesseerde.
zij vertelde mij wel dat ik een wat vaag persoon was. omdat ik zo weinig van mezelf los liet. ik heb het nu eenmaal niet graag over mijn eigen persoontje.
ik snap ook niets van mensen die praten om te praten. mensen die koste wat het kost jou de meest persoonlijke dingen moeten vertellen. zien zij dit als vrienden maken..?
quote:mensen hebben soms ook de behoefte om dingen kwijt te kunnen. je hebt vast ook wel eens gehad van dat moet ik aan iemand vertellen.op maandag 3 oktober 2005 16:05 schreef gallorini het volgende:
ik snap ook niets van mensen die praten om te praten. mensen die koste wat het kost jou de meest persoonlijke dingen moeten vertellen. zien zij dit als vrienden maken..?
als ik in sociale situaties ben, kan ik me tegenwoordig wel redelijk redden. maar vanwege mijn eigen passiviteit creër ik bijna nooit sociale situaties.
quote:jawel, maar dan vertel ik het aan iemand van wie ik weet dat het hem of haar interesseert. niet aan een vage bekende of verre vriend.op maandag 3 oktober 2005 17:30 schreef martydekale het volgende:
[..]
mensen hebben soms ook de behoefte om dingen kwijt te kunnen. je hebt vast ook wel eens gehad van dat moet ik aan iemand vertellen.
ik walg dan ook van praatgrage types. volk wat tegen je aan gaat zitten lullen terwijl ze echt wel kunnen raden dat je er niet op zit te wachten.
quote:zaterdag bij mij veel drank drinken en dan in de kruisweg gaan stampuhhh !!!op dinsdag 4 oktober 2005 19:03 schreef martydekale het volgende:
maar je hebt nog steeds goede vrienden en je klinkt tevreden. heb je nog tips, suggesties?
[ Bericht 2% gewijzigd door #ANONIEM op 05-10-2005 10:36:58 ]
quote:update: we zijn niet gegaan omdat ik en mijn vriendin niet meer wouden (want nu kon ze bij me blijven slapen en dan bleven we liever thuis). was wel een mooie avond en ochtend en deel van de middagop zondag 9 oktober 2005 22:15 schreef petrav het volgende:
kruisweg, joepie zeg! daar ga je zeker vrienden maken, ahum.......
en met risk is cirsten the best en martijn is nu gaan douchen en slapen een half uur geleden... (hij is weer thuis). quote:de verhouding tussen praatjes maken en vrienden ligt bij mij ong op 50:1op maandag 24 oktober 2005 23:07 schreef martydekale het volgende:
de overstap van eens een praatje maken met iemand naar vrienden maken blijkt toch wel lastig.
soms probeer ik vrienden te zijn met die praatjesmakers maar dan krijg ik er alleen maar een naar gevoel van.. voel me dan niet op me gemak bij ze. zijn maar weinig mensen waarbij ik me echt op me gemak voel.
quote:het klinkt - met alle respect - een beetje wanhopig. terwijl de oplossing waarschijnlijk heel simpel is: stoppen met tobben!op woensdag 24 augustus 2005 18:23 schreef martydekale het volgende:
waar ik van droom: een leven waarin ik mijn problemen niet meer heb.
bang voor ben: dat ik mijn problemen altijd zal houden en alleen zal eindigen.
wat me leuk lijkt: een leuke vriendin krijgen
wat me niet leuk lijkt: mijn vrienden verliezen
een leven waarin je je problemen niet meer hebt - ach, als déze problemen zijn opgelost, komen er helemaal vanzelf andere, nieuwe problemen voor in de plaats, bereid je daar maar vast op voor, dus het beste is om gewoon te leven met je problemen. iedereen heeft problemen. jij ook. de kunst is om er niet te zwaar aan te tillen.
dat je alleen zult eindigen - dat lijkt me ook een beangstigende gedachte. maar waarom zou je eigenlijk? niet veel mensen eindigen alleen. je moet het zelfs behoorlijk bont maken om alleen te eindigen, dus houd je daar aan vast. (kijk om je heen: hoeveel van je familieleden/oudere vrienden/kennissen zijn alleen geëindigd? nou dan.)
een leuke vriendin krijgen is inderdaad, nou ja: leuk. maar de kans is groot dat die leuke vriendin ook graag een leuke vriend wil. dat zou jij dus moeten zijn, ideaal gezien. het helpt om niet teveel te tobben. de dagelijkse problemen moet je even van je afzetten, hoe moelijk dat ook is, en daarna ga je vol gas vooruit - want om het leuk te hebben, met twee mensen, moet je er allebei wel een beetje zin in hebben.
je vrienden verliezen is inderdaad niet het leukste wat je kunt bedenken. waarom zou je in godsnaam je vrienden verliezen? ik vind het een vreemde gedachte. zet het van je af - je vrienden blijven gewoon je vrienden, klaar.
wat mij het meeste opvalt aan je bericht, is het gebrek aan levensvreugde. misschien bén je wel heel vrolijk, in de dagelijkse omgang, maar zo kom je - hier tenminste - niet echt over. terwijl je wél heel duidelijk plezier & lol wil hebben. nou: doe dat dan! als je zelf het goede voorbeeld geeft, volgt de rest vanzelf. oók die leuke vriendin.
quote:komt ook omdat ik niet goed weet wat ik wil. ben vorig jaar bij enkele sportverenigingen gegaan enzo, heel leuk en zo af en toe ook best sociaal. maar ik heb nog steeds teveel tijd over en geen idee wat ik er mee moet doen.op dinsdag 25 oktober 2005 02:29 schreef nadine26 het volgende:
wat mij het meeste opvalt aan je bericht, is het gebrek aan levensvreugde. misschien bén je wel heel vrolijk, in de dagelijkse omgang, maar zo kom je - hier tenminste - niet echt over. terwijl je wél heel duidelijk plezier & lol wil hebben. nou: doe dat dan! als je zelf het goede voorbeeld geeft, volgt de rest vanzelf. oók die leuke vriendin.
quote:vrienden maken moet je ook niet van te voren willen, het gebeurt gewoon. je spreekt elkaar vaker, steeds persoonlijker en op een gegeven moment krijg je het gevoel dat diegene om je geeft, en dat is wederzijds.op maandag 24 oktober 2005 23:07 schreef martydekale het volgende:
de overstap van eens een praatje maken met iemand naar vrienden maken blijkt toch wel lastig.
quote:tip: ga 1 sport doen dat je leuk vindt en dan gelijk goed, 3x per week ofzo. als je alles maar een beetje doet ben je nergens op gefocust en vallen de contacten ook tegen.op woensdag 26 oktober 2005 17:40 schreef martydekale het volgende:
[..]
komt ook omdat ik niet goed weet wat ik wil. ben vorig jaar bij enkele sportverenigingen gegaan enzo, heel leuk en zo af en toe ook best sociaal. maar ik heb nog steeds teveel tijd over en geen idee wat ik er mee moet doen.
. neej maar ik zie dat je in groningen woont, ze hebben daar een hele leuke klimwand
. volg gewoon zo'n beginnerscursus en probeer beetje contact te maken met de mede-cursisten. vraag naar opleiding etc. klimmen is een hele leuke sport om 2 of 3x per week te doen en je kunt dr leuke contacten aan over houden .naja pas op dat het niet verslavend gaat werken want dan word je net als ik
(topppunt was 8 uur reizen om 3 uurtjes te klimmen.) de sportcursus die ik op het moment volg is een klimcursus. leek me lijk om eens te doen en dat is het ook zeker. ben van plan na de cursus regelmatig met een oud-klasgenoot te gaan klimmen. quote:we zijn nu 10 maanden verder !!!op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
een beetje op navolging van het topic: probleem met sociaal contact
ik maak geen contact met nieuwe mensen, terwijl ik dat eigenlijk wel zou willen. ik ben ook wel een erg stil type. vooral het maken van nieuwe vrienden/kennisen van leeftijdsgenoten lijkt een probleem te zijn. als ik een vraag heb, heb ik geen moeite om die na het hoorcollege nog aan een docent te stellen.
ik ben sinds september aan mijn studie begonnen aan de universiteit. maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat mensen al een beetje heb leren kennen (een paar, maar niet echt goed). er zijn ook geen mensen waar ik echt mee rondhang (mee optrek, regelmatig mee omga). ik wel redelijk wat sporten aan de universiteit: squash, tafeltennis. maar het lijkt erop dat ik daar een beetje hetzelfde probleem heb.
die paar vrienden die ik op de middelbare school had zie ik niet zo vaak meer (ongeveer een keer per maand nog wel), maar dus niet meer dagelijks. ik begin me soms toch eenzaam te voelen. hebben meer mensen dit probleem (gehad) en tips om er van af te komen. dus wel contact maken met anderen.
sorry ik vind het eigenlijk wel tijd dat dit topic gesloten wordt. "marty" heeft heel veel adviezen gekregen, daar ging het ten slotte om. het is nu aan hem om er wat mee te doen. er zit nog niet extreem veel schot in de zaak; maar om dat nou elke keer aan te horen in een topic-schopje......
ik zou je schot-in-de-zaak verhalen niet in dit topic posten maar in een web-log! dat is meer het dagboekidee.
quote:hij heeft zelf alweer een nieuw topic gestart... schopje was dus eigenlijk ook niet nodig.op zondag 13 november 2005 23:10 schreef petrav het volgende:
we zijn nu 10 maanden verder !!!
sorry ik vind het eigenlijk wel tijd dat dit topic gesloten wordt. "marty" heeft heel veel adviezen gekregen, daar ging het ten slotte om. het is nu aan hem om er wat mee te doen. er zit nog niet extreem veel schot in de zaak; maar om dat nou elke keer aan te horen in een topic-schopje......
ik zou je schot-in-de-zaak verhalen niet in dit topic posten maar in een web-log! dat is meer het dagboekidee.
quote:hijs een potloodventer geworden?op zondag 13 november 2005 23:55 schreef sport_life het volgende:
k heb het idee dat die marty een beetje de boel loopt te flashen..
quote:en wat is het nieuwe topic? ik heb ineens heel veel vrienden??op zondag 13 november 2005 23:54 schreef #ANONIEM het volgende:
[..]
hij heeft zelf alweer een nieuw topic gestart... schopje was dus eigenlijk ook niet nodig.
quote:eigenlijk meer van hetzelfde, maar het gaat al beter met me. het is gewoon een kwestie van iets minder nadenken en meer doen. maar echt nieuwe vrienden maken is lastig.op maandag 14 november 2005 10:30 schreef petrav het volgende:
en wat is het nieuwe topic? ik heb ineens heel veel vrienden??
dit topic kan ook wel weer dicht.
quote:edit what the fock... ik zweer dat deze zonet bovenaan mijn active topic lijst stond en zie nu dat er staat november... ik dacht echt dat ik op een topic kick van marty reageerde... zie nu dat de fout erin lag dat ik in de topic lijst van marty keek in plaats van die van mij waardoor dit topic zo hoog stond, mijn excuses.op woensdag 16 november 2005 11:58 schreef martydekale het volgende:
eigenlijk meer van hetzelfde, maar het gaat al beter met me. het is gewoon een kwestie van iets minder nadenken en meer doen. maar echt nieuwe vrienden maken is lastig.
dit topic kan ook wel weer dicht.
[ Bericht 19% gewijzigd door #ANONIEM op 25-01-2006 14:51:38 ]
quote:en hij heeft zijn rijbewijs, gaat op vakantie, een meid vind hem leuk misschien en hij poolt vaker e.d. en heeft werk op school.op zondag 25 juni 2006 13:37 schreef petrav het volgende:
waarom bump je dit topic ? het gaat nu toch goed met je? je geeft feestjes waarop je veel te dronken wordt naar verluidt haha.......en nu geef je weer een nieuw feestje? dan heb je llijkt me sociale contacten!
quote:als je foto's post, misschien ik dan welop zondag 2 juli 2006 12:17 schreef petrav het volgende:
nou dan heeft hij een streepje voor.............er is momenteel niemand die mij leuk vindt hahaha.
quote:ik heb nooit gezegd dat ik jou niet leuk vindt.op zondag 2 juli 2006 12:17 schreef petrav het volgende:
nou dan heeft hij een streepje voor.............er is momenteel niemand die mij leuk vindt hahaha.
quote:dat bedoeld hij ook..op vrijdag 7 juli 2006 23:05 schreef petrav het volgende:
ik bedoel op het liefdesfront haha, ik heb genoeg vrienden..........
ik was vroeger zeer stil en verlegen, een kwestie van weinig zelfvertrouwen. dat is gaandeweg beter gegaan: ik spreek geregeld af met mijn vriendenkring van het middelbaar, ik heb ongeveer een vriendenkring in leuven, al ga ik maar heel af en toe iets met hen doen, ze hebben namelijk elk nog wel een andere kring in leuven, of ze hebben het altijd te druk met studeren.
ik ben er dus nog altijd niet. ik heb vrienden waar ik veel waarde aan hecht, maar die komen niet uit de lucht vallen, en ik tover er niet zomaar mensen bij. zomaar vrienden maken... dat heb ik nooit helemaal begrepen. meestal wordt als antwoord op zo'n vraag gezegd, ga naar een sportvereniging of zo. maar sporten is ook weer niet helemaal mijn ding.
wat ik zeer graag doe is op café gaan. bieren proeven enzo, of me gewoon lekker gezellig zat drinken met anderen. ik heb de behoefte om dit elke week te doen, soms zelfs twee maal per week. maar vaak moet ik me enorm inspannen om aan afspraakjes te komen en dan ben ik al content als ik elke week één avondje op stap kan. dat gaat nog erger worden nu een maat van bij mij op kot weggaat.
ik heb momenteel twee plannen, waar ik eventueel wel wat advies op zou willen.
het eerste is om op fora mensen te leren kennen met dezelfde interesses, zodat ik misschien nog mensen vind die in leuven tijd te veel hebben en wel eens willen afspreken. ik weet op voorhand dat dit de easy way is, ik ervaar mezelf als een redelijke losse gast, die hooguit wat moeite heeft om op gang te komen als hij iemand niet kent, maar die al gauw de zot uithangt. msn'en enzo, dat doe ik ook best graag, dus daarmee is de kous af en zou het via internet aanleggen van contacten niet al te moeilijk moeten zijn.
het tweede plan is om, in plaats van zo afhankelijk te zijn en altijd uren te zoeken naar iemand die de avond vrij heeft, gewoon zélf de deur uit te gaan, op mijn ukkie. ik heb dat al lang gewild maar ik durf nooit echt. hoe vaak kom je een café binnen en zie je een student in zijn eentje aan de toog zitten? ik heb ergens het gevoel dat dat meer iets is voor oudere mensen of zo, kweeni. zouden de mensen me niet raar aankijken als ik in mijn eentje ergens binnenwandel en mij een leffe bestel? ik heb het althans nog nooit geprobeerd, want naast de angst om nagekeken te worden ben ik vooral bang dat de avond op niets uitdraait, dat ik (wat zeer waarschijnlijk is) toch wel geen contacten kan leggen op zo'n avondje alleen in 't café. hooguit leer ik de stamgasten wat kennen, want als je zat bent, dan praat je toch. maar ik zou er meer aan hebben andere studenten te kennen.
enfin, ik weet het niet :-) ik kan ook af en toe gewoon de fakbar eens afschuimen, ik ken tenslotte toch ook wat mensen van mijn faculteit. het enge vind ik alleen, vooral in de aula, dat je iedereen hun gezicht kent, maar zij allemaal ook het jouwe! ik weet niet goed waarom me dat zo beklemt, maar het voelt aan alsof iedereen wiens gezicht ik ken, maar waar ik nog nooit naar heb omgezien of een woord tegen gezegd, dat die me een vreemde vinden of zo. dat ze een verkeerde indruk hebben of dat er roddels rond gaan of weet ik wat... het is voor een groot deel een soort paranoia, maar toch. als ik al langs iemand 'vreemd' ga zitten in de aula, dan zeg ik daar geen woord tegen, dan houd ik me enkel bezig met de les en tijdens de pauzes lees ik wat of ga ik wat met kameraden babbelen of zo. ik zou het raar vinden, om zomaar tijdens de pauze degene naast mij lastig te vallen met conversation starters als 'pff, saaie les he' of 'ja die professor x toch...' of 'amai, snapt gij daar iets van?'. of misschien doe ik dat gewoon niet omdat ik weinig hoop koester dat er toch uit zo'n opener een fatsoenlijk gesprek of zelfs een verworven kennis voortvloeit.
hoe dan ook, ik sta zeker open voor raad of advies, en wil het een en ander zeker eens proberen, maar ergens zit er bij mij nog een muur die ik moeilijk kan doorbreken (de reden waarom ik niet als een flapuit tegen een vreemde begin te klappen in de les, de reden waarom ik nog nooit alleen een café binnen ben gewandeld, etc.). en ik probeer liefst eerst de gemakkelijke weg te bewandelen dan te proberen door die muur te beuken. angsten overwinnen is leuk en spannend, maar als het niet nodig is dan doe ik het liever niet. ik ben niét wanhopig
alvast bedankt
het komt er volgens mij op neer dat je geen zelfvertrouwen hebt. je durft geen gesprek te beginnen, omdat je denkt dat je niks te zeggen hebt.
dat denk je dus maar, want je hebt ooit wel vrienden gemaakt.
je kan dat dus weer doen en vrienden maken.
natuurlijk moet je niet gaan sporten om vrienden te maken, als je niet van sporten houdt.
maar het is wel een goed idee om iets te gaan doen waar je echt van houdt. ten eerste heb je een leuke hobby, ten tweede zou je daar mensen kunnen ontmoeten die je liggen.
je bent aan het googl'en en plots zie je eens iets interessants;-)
anyway, aan zelfvertrouwen kan het natuurlijk liggen, al heb ik, zoals ik al zei, een stuk meer zelfvertrouwen dan enkele jaren terug. het is wel waar dat ik soms schrik heb voor de reacties van mensen die ik niet ken.
"wat als dat nu net een botterik is of zo."
men zegt wel eens "je moet je voorstellen dat die naast je misschien wel net zo'n behoefte aan nieuwe contacten heeft als jij", maar ik heb de grootste moeite daarmee. vooral omdat de meesten zich hebben genesteld in een vriendenkringetje, en omdat de uitzonderingen, die alleen zitten in een hoekje, er zelden uitzien alsof ze contact zoeken (m.a.w. een beetje zonderling, nors gezicht, fervent aan het noteren etc.).
het is dus een beetje een vrees voor negatieve reactie. ik ben altijd iemand geweest die conflicten mijd, om het zacht uit te drukken.
zeg, weten iemand anders geen leuke fora die erop gericht zijn mensen te leren kennen uit je omgeving?
(klinkt misschien een beetje raar om op een forum te vragen naar leuke fora ;p).
ik heb het me vaak afgevraagd: dat moet toch bestaan? als ik meestal al eens zoiets tegenkom dan is het een nl's forum (nu zie ik het net, dit is er ook een van nl :p).
ik heb gisteren alvast facebook gedownload, op aanraden van wat kameraden. dat is ook zo'n hype tegenwoordig, dus ik dacht ik zal maar eens zien wat het allemaal om het lijf heeft.
alvast bedankt voor de reacties, sorry om zo'n oud topic weer boven te halen :-)