Geen contact maken met anderen (onbekenden) maar wel willen.

i second that.

weet je wat ook het probleem kan zijn, je gaat gewoon met de foute mensen om. je kunt niet eeuwig over school blijven praten en als uitgaan en winkelen je niet ligt, zit je met een probleem. bij de dansschool is het wel altijd heel gezellig voor mij want daar komen mensen met dezelfde interesses als ik. alleen kun je niet zomaar bij een sportclub die je niet leuk vindt, want dan is dat geen interesse van jou en dan kun je er ook niet echt over praten. ja, kun je wel, maar dan kost het dus heel veel energie.


en voor die negatieve gedachtes:
http://www.tangledmoon.org/affirmations.htm

over negatieve gedachten gesproken:

hoe blij bent u met uw emoties?

ga gewoon in de pauze bij de mensen staan die je leuk vindt (er zal toch wel iemand zijn die je mag) dan komt er vanzelf wel een gesprek op gang en de rest gaat vanzelf...suc6

als je tot die tijd nog wat wil doen is het misschien een idee om eens wat boeken te kopen of te lenen in de bibliotheek die je aanspreken.

bijv. 'verlegen' van p. dijkstra (isbn 9027479518)
beschrijving van dat boek: je opgelaten voelen in gezelschap, blozen, een blackout krijgen tijdens een speech of sollicitatiegesprek. het zijn allemaal vormen van verlegenheid en sociale angst. wat kun je ertegen doen en hoe kom je er van af?
pieternel dijkstra legt in heldere, bondige taal uit waar verlegenheid, faalangst en sociale angst vandaan komen. ze geeft veel tips, oefeningen en tests die zullen helpen om verlegenheid en sociale angst te overwinnen, meer zelfvertrouwen te krijgen en beter met 'enge' situaties om te leren gaan.

sommige mensen zijn gewoon arrogant of contactgestoord. als jij niet onder die noemer valt is er nog hoop voor je.

heb je al gesprekken gehad met een therapeut?

je angsten overwinnen zul je ooit moeten. moeten, kun je zien als willen of als doel zien. gaat niet over 1 dag ijs. oefenen. en schijt eraan. angst overwinnen. je kracht gebruiken die in je zit. en ga zo door.

anders denken. wat kun je verliezen? je leven op deze manier is ook kut, dus neem eens risico. durf eens stappen te ondernemen. en als anderen niet reageren zoals je verwacht dan zoek je andere slachtoffers uit slachtoffers bedoel ik niet maar er lopen meer mensen rond dan 10.

je hoeft het niet te haasten en te forceren, zolang je maar blijft proberen. een berg beklimmen en de top bereiken kan ook op je dooie gemak, zolang je maar de top bereikt en tevreden boven staat.

quote:

op donderdag 13 januari 2005 09:32 schreef martydekale het volgende:

[..]

jah, inderdaad. in dat topic wordt vooral algemeen geantwoord en niet specifiek naar mijn probleem.
[..]

ik kom wel veel mensen tegen met dezelfde hobbies. ik doe nu aan bridge, squash, judo en tafeltennis. het punt is dat ik niet echt contact maak met anderen. gisteravond had ik bijvoorbeeld een borrel met de tafeltennisvereniging, heel leuk, maar ik heb weinig gezegd. bovendien op de universiteit is het probleem eigenlijk dat ik ook niemand aanspreek en het dus best logisch is dat ik geen hangmaatje(s) heb.

je kan uren praten en nix zeggen
je kan ook weinig praten en veel zeggen....

probeer eens een paar open vragen te stellen? meestal komt er wel een verhaal uit...
jij hoeft niet te praten, je kan ook luisteren?
en aan de hand van wat je gesprektpartner zegt kun je weer een openvraag stellen...

(vraag iets waar hij/zei geen ja en nee op kan antwoorden)

suc6!

ik kan totaal geen medelijden met je hebben als ik dit zo lees. je weet zelf de problemen maar net zo goed aan te geven, je zoekt alleen niet zelf naar oplossingen maar vraagt het anderen.

een eventuele tip die ik je kan geven is het contact verbeteren met studiegenoten. je zegt zelf al dat je wel met een aantal mensen bent wezen stappen/drinken van je studie. dan is mijn vraag, waarom versterk je dat contact niet en ga je eens wat vaker met die jongens/meiden doen?

bel ze eens op, vraag ze om langs te komen, als je student bent dan willen ze vast wel een keer een hapje komen eten. als je zelf maar genoeg inzet toont valt er wel vriendschap op te bouwen. en als je met die mensen van je studie vrienden wordt dan laten die je wel weer vrienden worden met hun vrienden. het is een spiraal, leer een paar mensen goed kennen, en zo leer je een hoop nieuwe mensen kennen.

het klinkt mij in de oren dat de problemen zeker van jouw kant komen, ik gok dat die van je studie jou hebben uitgenodigd de eerste keer om wat te gaan drinken??! je zult ze waarschijnlijk 1x hebben gevraagd om wat te drinken daarna, en daar is het bij gebleven. kwestie van gebrek aan initiatief van jouw kant als ik het zo hoor. dat is heel simpel op te lossen, vraag ze eens langs of spreek eens wat af, zelfs al ben je super verlegen, dat valt nog te doen lijkt mij...

succes!

ja en de illusie dat het snel makkelijker gaat en leuk wordt, zet dat ook maar even uit je hoofd.
ik heb vorig jaar september via mijn allerbeste (en enige) vriendin 3 nieuwe meiden ontmoet, en hoe graag ik ook bevriend wilde zijn, het heeft tot april dit jaat geduurd eer het allemaal eens gewoon soepel liep en ik me niet de hele tijd liep af te vragen of ze me nu leuk vonden of me alleen meevroegen omdat ik een zielig geval was, wanneer ik nu eens initiatief moest nemen met bellen/sms/uitnodigen voor het 1 of ander.

in augustus ga ik met 1 ervan op vakantie, aan de ene kant doodeng (ga ik dr niet een week doodvervelen?!) aan de andere superleuk (hee, ik ben tof genoeg om mee te gaan op vakantie).

ja therapie rules ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar ik ben dan wel al oud dus je hebt nog tien jaar voordat het echt penibel wordt _{had ik al verteld dat ik nog steeds thuis woon?}

je had toch vorige week met a. in de drie gezusters afgesproken? zoals ik het begreep van haar had jij haar gevraagd om eens wat te gaan drinken........gaat toch de goede kant dan op toch?jullie zijn waarschijnlijk in gesprek gekomen bij dát ene vak.;) door a. die tegen iedereen "hoe gaat het ? " roept........handig duwtje?

quote:

op maandag 11 juli 2005 09:01 schreef martydekale het volgende:

hoe komt het toch dat opeens iedereen weet wat ik allemaal doe??
het is inderdaad een stap de goede kant op.

lekker anoniem, hè, internet .

nou jah ik 'ken' martijn wel. zie als je onder de mensen komt, word er ook over gepraat;)

quote:

op maandag 11 juli 2005 18:37 schreef martydekale het volgende:

[..]

dan vraag ik me nog af van jij (of dennis) het heeft gehoord.

maar ff back on topic: vanochtend weer bij de psycholoog geweest. soort oefenplan opgesteld en een afspraak voor volgende week gemaakt.

wat bedoel je nou? ik zei toch dat ik a. was tegengekomen bij de supermarkt, en dat ze vertelde dat zij die avond wat met jou ging drinken............

quote:

op zondag 10 juli 2005 23:52 schreef petrav het volgende:
je had toch vorige week met a. in de drie gezusters afgesproken? zoals ik het begreep van haar had jij haar gevraagd om eens wat te gaan drinken........gaat toch de goede kant dan op toch?jullie zijn waarschijnlijk in gesprek gekomen bij dát ene vak.;) door a. die tegen iedereen "hoe gaat het ? " roept........handig duwtje?

ik zeg hier toch dat ik met haar heb gesproken;) beter opletten hoor

quote:

op donderdag 28 juli 2005 09:39 schreef martydekale het volgende:
ik kan er niet meer goed tegen om zoveel alleen te zijn, maar ik ken niet echt mensen om wat mee te gaan doen. help

http://www.zylom.com en http://www.lexa.nl

voor de rest is het even tanden op mekaar en volhouden.
mij hielp het wel om vakantiewerk te gaan doen trouwens, dan heb je toch een ritme in je dag.

quote:

op donderdag 28 juli 2005 09:56 schreef martydekale het volgende:

[..]

computerspellen trekken mij veel minder dan vroeger (ik vind het gewoon minder leuk), ik kom er ook niet mee in contact met anderen. lexa heb ik welleens ingeschreven gestaan (gratis), maar dat werd ook niets.

nee als gratis member kom je daar niet ver, zeker niet als man zijnde.

dan blijft alleen de optie zielig als een pannenkoek in je bed liggen over dus.

quote:

op donderdag 28 juli 2005 10:01 schreef syrena het volgende:

[..]

dan blijft alleen de optie zielig als een pannenkoek in je bed liggen over dus.

quote:

op donderdag 28 juli 2005 14:00 schreef martydekale het volgende:

[..]

thanx, das een goede tip waarom kwam ik daar nou niet op

ben nu af en toe fok aan het checken en bezig met sit-ups

je wil gewoon niks! daar is niks mis mee, maar ga dan niet zo verschrikkelijk liggen meuten dat je zielig bent!

je lijkt mij wel in mijn slechte tijd overigens hebben sportscholen veel kortingsacties in deze tijd kun je ook sit-uppen (en je bent student = nog meer korting).

marty.. je moet niet teveel van jezelf verwachten. je bent niet de enige die dit soort problemen heeft. er zijn heel veel mensen die niet zomaar op een vreemde durven afstappen.

je moet zoiezo begrijpen dat je niet in 1 keer een soort magische oplossing vind die alles oplost. het zal wel langzaam beter worden, puur omdat je met deze situatie niet tevreden bent. geef het alleen genoeg tijd. misschien duurt het wel een paar jaar voordat je het niveau bereikt heb waar je wilt zitten.. en dat zal je gewoon moeten accepteren, want dat kan je nou eenmaal niet veranderen.

wat ik wel als tip kan geven.. is om anderen te 'bestuderen' als je daar de kans voor krijgt. als je ziet dat iemand op een vreemde afstapt, let dan op hoe ze praten en waarover, hoe ze zich gedragen. dan kom je er misschien achter hoe die persoon denkt en hoe die persoon de situatie benadert, iets wat jou misschien kan helpen.

een ander idee is om iets met creatieve mensen te doen.. bv. een toneelcursus/vereniging. dit soort mensen hebben meestal totaal geen problemen om anderen aan te spreken, en kan je dus veel van hen leren. verder heb je kans dat deze mensen je meetrekken, aangezien ze zelf zo extravert zijn. overigens is toneelspelen ook een hele goede manier om meer over jezelf te weten te komen, omdat het je forceert om bepaalde emoties te uiten, of om bijvoorbeeld sociaal te zijn. echter, in toneelspel is het natuurlijk minder erg als je een domme fout maakt, het beinvloed niet meteen je werkelijke leven

hou ons in elk geval op de hoogte van je vorderingen en we zijn benieuwd naar de resultaten van de therapie.. of in elk geval ik.

ik heb niet het hele topic doorgelezen, maar ik herken wel sommige verhalen.

in mijn woonplaats heb ik gelukkig een grote en hechte vriendengroep, de meesten ken ik al vanaf de middelbare school (ben nu inmiddels 23)

op zich heb ik daarom een goed sociaal leven, maar het lukt mij totaal niet om vrienden te maken met collega's op mijn werk in een andere woonplaats. er zijn er wel wat die ik redelijk ken, maar het blijft heel erg oppervlakkig. ik kan ook totaal geen gesprek met collega's voeren op mijn huidige werk. ik weet simpelweg niet waarover ik moet beginnen te praten.

binnenkort heb ik wellicht een andere baan, ik ga zeker mijn best doen om vanaf het begin af een betere band op te bouwen met collega's.

jaja ik ga zodra "die leuke jongen" weer bij mij in de bus zit erop afstappen... (als we uitstappen dan he) ik weet gelukkig al wat ik kan zeggen en ook al is t dom.. so what.. als hij mij ziet zitten vindt hij dat vast wel schattig ofzo... ik kan namelijk of de hele tijd afvragen: oh zal hij me leuk vinden. dan heb ik misschien valse hoop. als hij me totaaal niet ziet zitten merk je dat snel genoeg en weet je dat je geen moeite meer voor hem hoeft te doen... ik hou van duidelijkheid

uit het gesloten topic maar heb het niets voor jan *u* getikt natuurlijk.

probeer actueel te zijn. lees de krant, lees tijdschriften, kijk het journaal/rtl-nieuws, kijk "opinie"-programma's(nova,netwerk, editie nl), studio sport, rtl-blvd en dergelijke. luister cd/radio, kijk naar films. koop eens wat cd's/dvd's. een gespreek gaande houden gaat makkelijker als je wat meer weet. je hoeft geen expert te zijn op alles, maar kompleet wereldvreemd werkt altijd in je nadeel. het stellen van wedervragen zal makkelijker zijn als je meer weet. je kan ook vergelijkingen maken met de actualiteit en zo een nieuw onderwerp aansnijden.

kortom ; zorg dat je iets weet!

ik ook nog maar een keer dan.

begin met jezelf voorstellen ofzo, dat is lekker neutraal. als je eenmaal het eerste zinnetje gezegd hebt, is de druk van het aanspreken een beetje weg. toon wat interesse, vraag wat hij/zij zoal doet in het dagelijks leven, hobby's, werk, school, etc etc. vaak gaat een gesprekje zo vanzelf wel lopen. kijk iemand regelmatig aan, dat is wat persoonlijker.

oh, en vaak doen, dan wordt het op den duur makkelijker.

ik zit zowat met hetzelfde probleem. in onze maatschappij is dat inderdaad een probleem. ik heb het ook heel lastig met onbekenden aan te spreken, dat is zelfs zo gewoon aan de kassa of receptie ergens wat lastig voor mij vanbinnen. ik heb mezelf zo niet gemaakt en ik probeer hier al erg lang iets aan te doen, zolang ik het besef, maar nog steeds is het verre van de 'doorsnee' mens.
ik zit ook niet in een of andere club of vereniging, nooit echt gezeten, dit helpt uiteraard niet maar denk niet dat dit een oorzaak is, eerder een gevolg van karakter.
sinds ik van school weg ben wordt het er niet beter op, een vast werk is denk ik een goede start, maar dit is ook niet meer eenvoudig te vinden in deze tijd.
er lopen echt wel nog veel meer mensen zoals ons rond, maar het probleem is uiteraard dat we die nooit gaan weten vinden ... al is het internet hier wel een hulp in dit geval (maar dat kan langs 2 kanten snijden en het ook tegenwerken).
verlegenheid kan je niet wegkrijgen denk ik, ik vind dat zelfs een schoonheid in deze tijd.

quote:

op maandag 1 augustus 2005 23:17 schreef xaran het volgende:
uit het gesloten topic maar heb het niets voor jan *u* getikt natuurlijk.

probeer actueel te zijn. lees de krant, lees tijdschriften, kijk het journaal/rtl-nieuws, kijk "opinie"-programma's(nova,netwerk, editie nl), studio sport, rtl-blvd en dergelijke. luister cd/radio, kijk naar films. koop eens wat cd's/dvd's. een gespreek gaande houden gaat makkelijker als je wat meer weet. je hoeft geen expert te zijn op alles, maar kompleet wereldvreemd werkt altijd in je nadeel. het stellen van wedervragen zal makkelijker zijn als je meer weet. je kan ook vergelijkingen maken met de actualiteit en zo een nieuw onderwerp aansnijden.

kortom ; zorg dat je iets weet!

cultuur- en wetenschapsstudies gaan studeren, like me. je kan er naderhand geen ruk mee (zeker niet als je na 10 jaar de handdoek in de ring gooit, again: like me) maar je kan wel iedereen onder de tafel inlullen als het moet ik heb in de periodes dat ik zelf als een pannenkoek in bed lag (ja dat zei ik niet zomaar...) heul veul tv gekeken en dan ook echt alles. en heel veel gelezen.

oja en uiteindelijk toch maar professionele hulp gezocht carriere van menselijke pannenkoek zag ik toch ook niet meer zo zitten...

ik leuter nu ook gewoon tegen kassamensen/baliemensen/buschauffeurs aan. en we hebben nu een hond, niet te geloven hoeveel mensen met je gaan praten als je dat beest uitlaat! zelfs mijn vader praat nu met mensen uit de buurt! (ja erfelijk belast ben ik ook nog). als je moeite hebt met het aankijken van mensen is een hond ook handig in het begin, die moet je dan gewoon in de gaten houden en ondertussen beetje praten met degeen die je tegenkomt.

leen ergens een hond is dus ook een idee. tip: geen beagle, die luisteren voor geen meter en je loopt meer te rennen dan wat anders. ze zijn wel superlief trouwens vooral de mijne maar je kan beter iets bejaards nemen. met een hoge aaibaarheidsfactor

hoi martijn,

vertel, wat zijn je hobbies, wat doe je graag, wat eet je graag, drink je graag, wat lust je niet, waar droom je van, waar ben je bang voor, wat lijkt je leuk, wat lijkt je niet leuk, van wat voor soort muziek hou je, waar moet je om lachen, waar moet je om huilen, en als je een wens mocht doen, wat zou die wens dan zijn?

om maar eens een cliche uit de kast te halen:
do not try and bend the spoon. that's impossible. instead... only try to realize the truth. - there is no spoon. (uit de film the matrix).

oftewel: er is geen beperking om iemand aan te spreken. je kan gewoon naar een meisje toelopen, of, als ze naast je staat, meteen wat zeggen. hoi, hoe is het, moet je eens kijken hoe die-en-die eruit ziet, bla bla bla...

de enige beperking die bestaat, die zit in je hoofd, en bestaat niet in het echt. ga maar na: alle redenen die je kent (ze zal me raar vinden, als ik wat zeg dan moet ik ook meteen iets grappigs en zinnigs zeggen, mensen die kijken gaan me uitlachen, etc.) heb je niet ondervonden, die heb je beredeneerd. je denkt dat er dit-en-dat gebeurt op het moment dat je een bepaalde opmerking maakt, maar je hebt het nog nooit uitgeprobeerd.

doe eens gek en lever mij eens bewijs dat ik verkeerd zit. spreek een meisje aan met de intentie om op je bek te gaan. dan heb je niets meer te verliezen, sterker nog, als ze je negeert of afwijst dan is je missie geslaagd en kan je volmondig verkondigen dat je gelijk had.

tvp...

hoi martijn,

vertel, wat zijn je hobbies, wat doe je graag, wat eet je graag, drink je graag, wat lust je niet, waar droom je van, waar ben je bang voor, wat lijkt je leuk, wat lijkt je niet leuk, van wat voor soort muziek hou je, waar moet je om lachen, waar moet je om huilen, en als je een wens mocht doen, wat zou die wens dan zijn?

(i'm serious)

haha was ook mijn gedachte! . zoek wat interessantere hobby's en probeer een beetje een muzieksmaak te creeeren.

quote:

op donderdag 19 mei 2005 21:00 schreef étoile het volgende:
er zijn hier nu al zo enorm veel tips gegeven. we zijn alweer een aantal maanden verder en het lukt je nog niet om er zelf uit te komen.

lijkt de beste en enige optie eens naar de huisarts gaan om een verwijzing naar een therapeut te krijgen. hoe verder je wegzakt in je negatieve gedachten hoe moeilijker het zal worden om het contact met anderen te verbeteren.

anderen kan je niet veranderen, jezelf wel.

school heeft ook een psycholoog daar kun je zonder verwijzing langs.. en vertrouwenspersonen etc. ga die drempel over en prat er eens over.. dat is het werk van die mensen dus hebben ze vast wel tips

_{ookal quote ik eenoude post.. geld nogsteeds}

[ Bericht 7% gewijzigd door Peter op 25-08-2005 17:18:08 ]

quote:

op donderdag 25 augustus 2005 20:40 schreef martydekale het volgende:
als je de rest van het topic had gelezen, wist je dat ik nu al enkele maanden de studentenpsycholoog bezoek.

geweldig dat ik het laatste stuk niet bijgelezen heb he

martijn had mij gesmst om wat af te spreken, maar voor deze week zit ik al vol, mede omdat de introductieactiviteiten van psychologie mijn agenda vullen & ik moet ook werken......
dus dat wordt ff een andere keer.......volgens mij zit ik volgende week ook al vol. (2e week intro)
pff ik word er soms zelf niet echt vrolijk van, van afspraak --> afspraak.

wat vertelt zo'n psycho je eigenlijk? ik kan me nooit voorstellen dat ze je echt dingen kunnen vertellen die je nog niet hebt gehoord van anderen over je situatie.

quote:

op dinsdag 30 augustus 2005 19:34 schreef martydekale het volgende:

[..]

probleem waar ik de laatste tijd vaker op stuit nu ik zo ver ben dat ik durf te proberen met anderen (ook mensen die ik minder goed ken) afspraken te maken. iedereen is altijd maar druk druk druk.

dat komt mij ook bekend voor ja. soms geloof ik het ook niet helemaal maarja dat is misschien ook omdat ik het mezelf niet kan voorstellen, ik zou m'n angenda nooit helemaal volstorten ik heb altijd tijd voor mezelf nodig ook.

quote:

op dinsdag 30 augustus 2005 19:38 schreef zero2nine het volgende:

[..]

dat komt mij ook bekend voor ja. soms geloof ik het ook niet helemaal maarja dat is misschien ook omdat ik het mezelf niet kan voorstellen, ik zou m'n angenda nooit helemaal volstorten ik heb altijd tijd voor mezelf nodig ook.

in mijn begintijd op fok heb ik hier eens een topic over geopend, omdat ik daar ook tegen aan loop. iedereen is maar druk druk druk. ik kan dat niet voorstellen, maar ja met mijn sociale leventje is dat ook niet zo verwonderlijk. ik heb ook wel dat het gewoon een smoes is hoor, maar ja.

quote:

op dinsdag 30 augustus 2005 19:36 schreef zero2nine het volgende:
wat vertelt zo'n psycho je eigenlijk? ik kan me nooit voorstellen dat ze je echt dingen kunnen vertellen die je nog niet hebt gehoord van anderen over je situatie.

bij de mijne moet ik voornamelijk vertellen
en soms zie je dan dat je verkeerde dingen denkt, of de verkeerde verwachtingen hebt, of bepaalde rituelen in stand houdt waarvan je niet eens wist dat je ze had.

de meeste dingen wist ik ook wel, maar als je dan zo'n rijtje moet invullen van 'wanneer vindt je iemand zelfstandig' en dan blijkt dat je iedereen contstant hoger inschat dan jezelf, en je psych vraagt waarom je zo streng bent voor jezelf en niet voor anderen.. dat was voor mij wel zoiets van: wtf inderdaad.

enzovoorts

vragen stellen, vragen stellen, en nog eens vragen stellen, en de meesten beginnen met "waarom?".

vragen die je jezelf volgens mij ook prima kunt stellen, of niet syrena?

en je hebt geen externe guru nodig hoor, je guru zit in jezelf, alleen moet je er wel naar luisteren, naar dat stemmetje.

oef, wat een klucht he, en je wist de meeste dingen eigenlijk al lang, life is full of jokes, isn't it?

uhm, volgens mij zou het voor jou anders ook niet slecht zijn geloof ik

quote:

op zondag 4 september 2005 23:08 schreef syrena het volgende:
uhm, volgens mij zou het voor jou anders ook niet slecht zijn geloof ik

het is nooit voor niemand slecht, dacht ik?

de vraag is wanneer het voor iemand noodzakelijk is.

raad je 't me aan?

nou, vandaag anders gelezen dat het dus ook heel verkeerd kan uitpakken (merckelbach & jelicic, hoe een cia-agent zijn geheugen terugvond, hoofdstuk 10, p. 173)

maar goed. mij helpt het prima, had 't alleen jaaaaaaaaaaaaren eerder moeten doen, toen ik bv. 18 was zoals marty.

ik heb eigenlijk ook niet echt veel vrienden. komt misschien ook wel omdat ik totaal geen interesse heb in de meeste mensen. er zijn een aantal mensen wie mij interesseren en die geef ik dan ook veel aandacht. de rest kan mij eigenlijk geen moer schelen.

ik zit sinds kort bij een nieuwe voetbal vereniging, en slap lullen met mn team genoten gaat me best goed af, maar soms kap ik gewoon, zonder dat ik het door heb een conversatie af, omdat het mij gewoon niets, maar dan ook helemaal niets interesseert hoe het met diegene gaat.

ook heb ik een jaar geleden een flinke dip gehad, en ben daardoor vrienden verloren. ik had geen tijd voor ze. en nu zij geen tijd meer voor mij. ook ben ik sinds een maand weer single. ik zag hier erg tegenop. vooral het idee om alleen te zijn deed mij huiveren

gelukkig kwam ik al snel een nieuw meisje tegen, welke me wel interesseerde.

zij vertelde mij wel dat ik een wat vaag persoon was. omdat ik zo weinig van mezelf los liet. ik heb het nu eenmaal niet graag over mijn eigen persoontje.
ik snap ook niets van mensen die praten om te praten. mensen die koste wat het kost jou de meest persoonlijke dingen moeten vertellen. zien zij dit als vrienden maken..?

quote:

op maandag 3 oktober 2005 17:30 schreef martydekale het volgende:

[..]

mensen hebben soms ook de behoefte om dingen kwijt te kunnen. je hebt vast ook wel eens gehad van dat moet ik aan iemand vertellen.

jawel, maar dan vertel ik het aan iemand van wie ik weet dat het hem of haar interesseert. niet aan een vage bekende of verre vriend.
ik walg dan ook van praatgrage types. volk wat tegen je aan gaat zitten lullen terwijl ze echt wel kunnen raden dat je er niet op zit te wachten.

kruisweg, joepie zeg! daar ga je zeker vrienden maken, ahum.......

quote:

op maandag 24 oktober 2005 23:07 schreef martydekale het volgende:
de overstap van eens een praatje maken met iemand naar vrienden maken blijkt toch wel lastig.

de verhouding tussen praatjes maken en vrienden ligt bij mij ong op 50:1

soms probeer ik vrienden te zijn met die praatjesmakers maar dan krijg ik er alleen maar een naar gevoel van.. voel me dan niet op me gemak bij ze. zijn maar weinig mensen waarbij ik me echt op me gemak voel.

quote:

op woensdag 24 augustus 2005 18:23 schreef martydekale het volgende:
waar ik van droom: een leven waarin ik mijn problemen niet meer heb.
bang voor ben: dat ik mijn problemen altijd zal houden en alleen zal eindigen.
wat me leuk lijkt: een leuke vriendin krijgen
wat me niet leuk lijkt: mijn vrienden verliezen

het klinkt - met alle respect - een beetje wanhopig. terwijl de oplossing waarschijnlijk heel simpel is: stoppen met tobben!

een leven waarin je je problemen niet meer hebt - ach, als déze problemen zijn opgelost, komen er helemaal vanzelf andere, nieuwe problemen voor in de plaats, bereid je daar maar vast op voor, dus het beste is om gewoon te leven met je problemen. iedereen heeft problemen. jij ook. de kunst is om er niet te zwaar aan te tillen.

dat je alleen zult eindigen - dat lijkt me ook een beangstigende gedachte. maar waarom zou je eigenlijk? niet veel mensen eindigen alleen. je moet het zelfs behoorlijk bont maken om alleen te eindigen, dus houd je daar aan vast. (kijk om je heen: hoeveel van je familieleden/oudere vrienden/kennissen zijn alleen geëindigd? nou dan.)

een leuke vriendin krijgen is inderdaad, nou ja: leuk. maar de kans is groot dat die leuke vriendin ook graag een leuke vriend wil. dat zou jij dus moeten zijn, ideaal gezien. het helpt om niet teveel te tobben. de dagelijkse problemen moet je even van je afzetten, hoe moelijk dat ook is, en daarna ga je vol gas vooruit - want om het leuk te hebben, met twee mensen, moet je er allebei wel een beetje zin in hebben.

je vrienden verliezen is inderdaad niet het leukste wat je kunt bedenken. waarom zou je in godsnaam je vrienden verliezen? ik vind het een vreemde gedachte. zet het van je af - je vrienden blijven gewoon je vrienden, klaar.

wat mij het meeste opvalt aan je bericht, is het gebrek aan levensvreugde. misschien bén je wel heel vrolijk, in de dagelijkse omgang, maar zo kom je - hier tenminste - niet echt over. terwijl je wél heel duidelijk plezier & lol wil hebben. nou: doe dat dan! als je zelf het goede voorbeeld geeft, volgt de rest vanzelf. oók die leuke vriendin.

quote:

op maandag 24 oktober 2005 23:07 schreef martydekale het volgende:
de overstap van eens een praatje maken met iemand naar vrienden maken blijkt toch wel lastig.

vrienden maken moet je ook niet van te voren willen, het gebeurt gewoon. je spreekt elkaar vaker, steeds persoonlijker en op een gegeven moment krijg je het gevoel dat diegene om je geeft, en dat is wederzijds.

quote:

op woensdag 26 oktober 2005 17:40 schreef martydekale het volgende:

[..]

komt ook omdat ik niet goed weet wat ik wil. ben vorig jaar bij enkele sportverenigingen gegaan enzo, heel leuk en zo af en toe ook best sociaal. maar ik heb nog steeds teveel tijd over en geen idee wat ik er mee moet doen.

tip: ga 1 sport doen dat je leuk vindt en dan gelijk goed, 3x per week ofzo. als je alles maar een beetje doet ben je nergens op gefocust en vallen de contacten ook tegen.

ik had het over leuke sporten. .

neej maar ik zie dat je in groningen woont, ze hebben daar een hele leuke klimwand . volg gewoon zo'n beginnerscursus en probeer beetje contact te maken met de mede-cursisten. vraag naar opleiding etc. klimmen is een hele leuke sport om 2 of 3x per week te doen en je kunt dr leuke contacten aan over houden .

naja pas op dat het niet verslavend gaat werken want dan word je net als ik (topppunt was 8 uur reizen om 3 uurtjes te klimmen.)

quote:

op woensdag 12 januari 2005 19:31 schreef martydekale het volgende:
een beetje op navolging van het topic: probleem met sociaal contact
ik maak geen contact met nieuwe mensen, terwijl ik dat eigenlijk wel zou willen. ik ben ook wel een erg stil type. vooral het maken van nieuwe vrienden/kennisen van leeftijdsgenoten lijkt een probleem te zijn. als ik een vraag heb, heb ik geen moeite om die na het hoorcollege nog aan een docent te stellen.
ik ben sinds september aan mijn studie begonnen aan de universiteit. maar ik kan niet echt zeggen dat ik al wat mensen al een beetje heb leren kennen (een paar, maar niet echt goed). er zijn ook geen mensen waar ik echt mee rondhang (mee optrek, regelmatig mee omga). ik wel redelijk wat sporten aan de universiteit: squash, tafeltennis. maar het lijkt erop dat ik daar een beetje hetzelfde probleem heb.
die paar vrienden die ik op de middelbare school had zie ik niet zo vaak meer (ongeveer een keer per maand nog wel), maar dus niet meer dagelijks. ik begin me soms toch eenzaam te voelen. hebben meer mensen dit probleem (gehad) en tips om er van af te komen. dus wel contact maken met anderen.

we zijn nu 10 maanden verder !!!
sorry ik vind het eigenlijk wel tijd dat dit topic gesloten wordt. "marty" heeft heel veel adviezen gekregen, daar ging het ten slotte om. het is nu aan hem om er wat mee te doen. er zit nog niet extreem veel schot in de zaak; maar om dat nou elke keer aan te horen in een topic-schopje......


ik zou je schot-in-de-zaak verhalen niet in dit topic posten maar in een web-log! dat is meer het dagboekidee.

k heb het idee dat die marty een beetje de boel loopt te flashen..

quote:

op zondag 13 november 2005 23:55 schreef sport_life het volgende:
k heb het idee dat die marty een beetje de boel loopt te flashen..

hijs een potloodventer geworden?

quote:

op zondag 13 november 2005 23:54 schreef #ANONIEM het volgende:

[..]

hij heeft zelf alweer een nieuw topic gestart... schopje was dus eigenlijk ook niet nodig.

en wat is het nieuwe topic? ik heb ineens heel veel vrienden??

waarom bump je dit topic ? het gaat nu toch goed met je? je geeft feestjes waarop je veel te dronken wordt naar verluidt haha.......en nu geef je weer een nieuw feestje? dan heb je llijkt me sociale contacten!

nou dan heeft hij een streepje voor.............er is momenteel niemand die mij leuk vindt hahaha.

quote:

op zondag 2 juli 2006 12:17 schreef petrav het volgende:
nou dan heeft hij een streepje voor.............er is momenteel niemand die mij leuk vindt hahaha.

als je foto's post, misschien ik dan wel

ik bedoel op het liefdesfront haha, ik heb genoeg vrienden..........

als je goed zoekt ben ik op hyves te vinden haha

ik denk dat zeer veel studenten op kot, maar ook anderen, het probleem van eenzaamheid wel eens ervaren. oftewel, in eenzaamheid ben je nooit alleen - maar daar heb je natuurlijk niets aan.

ik was vroeger zeer stil en verlegen, een kwestie van weinig zelfvertrouwen. dat is gaandeweg beter gegaan: ik spreek geregeld af met mijn vriendenkring van het middelbaar, ik heb ongeveer een vriendenkring in leuven, al ga ik maar heel af en toe iets met hen doen, ze hebben namelijk elk nog wel een andere kring in leuven, of ze hebben het altijd te druk met studeren.
ik ben er dus nog altijd niet. ik heb vrienden waar ik veel waarde aan hecht, maar die komen niet uit de lucht vallen, en ik tover er niet zomaar mensen bij. zomaar vrienden maken... dat heb ik nooit helemaal begrepen. meestal wordt als antwoord op zo'n vraag gezegd, ga naar een sportvereniging of zo. maar sporten is ook weer niet helemaal mijn ding.

wat ik zeer graag doe is op café gaan. bieren proeven enzo, of me gewoon lekker gezellig zat drinken met anderen. ik heb de behoefte om dit elke week te doen, soms zelfs twee maal per week. maar vaak moet ik me enorm inspannen om aan afspraakjes te komen en dan ben ik al content als ik elke week één avondje op stap kan. dat gaat nog erger worden nu een maat van bij mij op kot weggaat.
ik heb momenteel twee plannen, waar ik eventueel wel wat advies op zou willen.

het eerste is om op fora mensen te leren kennen met dezelfde interesses, zodat ik misschien nog mensen vind die in leuven tijd te veel hebben en wel eens willen afspreken. ik weet op voorhand dat dit de easy way is, ik ervaar mezelf als een redelijke losse gast, die hooguit wat moeite heeft om op gang te komen als hij iemand niet kent, maar die al gauw de zot uithangt. msn'en enzo, dat doe ik ook best graag, dus daarmee is de kous af en zou het via internet aanleggen van contacten niet al te moeilijk moeten zijn.

het tweede plan is om, in plaats van zo afhankelijk te zijn en altijd uren te zoeken naar iemand die de avond vrij heeft, gewoon zélf de deur uit te gaan, op mijn ukkie. ik heb dat al lang gewild maar ik durf nooit echt. hoe vaak kom je een café binnen en zie je een student in zijn eentje aan de toog zitten? ik heb ergens het gevoel dat dat meer iets is voor oudere mensen of zo, kweeni. zouden de mensen me niet raar aankijken als ik in mijn eentje ergens binnenwandel en mij een leffe bestel? ik heb het althans nog nooit geprobeerd, want naast de angst om nagekeken te worden ben ik vooral bang dat de avond op niets uitdraait, dat ik (wat zeer waarschijnlijk is) toch wel geen contacten kan leggen op zo'n avondje alleen in 't café. hooguit leer ik de stamgasten wat kennen, want als je zat bent, dan praat je toch. maar ik zou er meer aan hebben andere studenten te kennen.

enfin, ik weet het niet :-) ik kan ook af en toe gewoon de fakbar eens afschuimen, ik ken tenslotte toch ook wat mensen van mijn faculteit. het enge vind ik alleen, vooral in de aula, dat je iedereen hun gezicht kent, maar zij allemaal ook het jouwe! ik weet niet goed waarom me dat zo beklemt, maar het voelt aan alsof iedereen wiens gezicht ik ken, maar waar ik nog nooit naar heb omgezien of een woord tegen gezegd, dat die me een vreemde vinden of zo. dat ze een verkeerde indruk hebben of dat er roddels rond gaan of weet ik wat... het is voor een groot deel een soort paranoia, maar toch. als ik al langs iemand 'vreemd' ga zitten in de aula, dan zeg ik daar geen woord tegen, dan houd ik me enkel bezig met de les en tijdens de pauzes lees ik wat of ga ik wat met kameraden babbelen of zo. ik zou het raar vinden, om zomaar tijdens de pauze degene naast mij lastig te vallen met conversation starters als 'pff, saaie les he' of 'ja die professor x toch...' of 'amai, snapt gij daar iets van?'. of misschien doe ik dat gewoon niet omdat ik weinig hoop koester dat er toch uit zo'n opener een fatsoenlijk gesprek of zelfs een verworven kennis voortvloeit.

hoe dan ook, ik sta zeker open voor raad of advies, en wil het een en ander zeker eens proberen, maar ergens zit er bij mij nog een muur die ik moeilijk kan doorbreken (de reden waarom ik niet als een flapuit tegen een vreemde begin te klappen in de les, de reden waarom ik nog nooit alleen een café binnen ben gewandeld, etc.). en ik probeer liefst eerst de gemakkelijke weg te bewandelen dan te proberen door die muur te beuken. angsten overwinnen is leuk en spannend, maar als het niet nodig is dan doe ik het liever niet. ik ben niét wanhopig

alvast bedankt

ik ken het wel darko, wat je allemaal zegt.
het komt er volgens mij op neer dat je geen zelfvertrouwen hebt. je durft geen gesprek te beginnen, omdat je denkt dat je niks te zeggen hebt.
dat denk je dus maar, want je hebt ooit wel vrienden gemaakt.
je kan dat dus weer doen en vrienden maken.
natuurlijk moet je niet gaan sporten om vrienden te maken, als je niet van sporten houdt.
maar het is wel een goed idee om iets te gaan doen waar je echt van houdt. ten eerste heb je een leuke hobby, ten tweede zou je daar mensen kunnen ontmoeten die je liggen.

wow, topic uit 2005.

ik dacht al... hebben ze nou alweer een topic volgebaggerd vannacht.. maar nee

hehe, wist niet dat het een oud topic was:-)
je bent aan het googl'en en plots zie je eens iets interessants;-)

anyway, aan zelfvertrouwen kan het natuurlijk liggen, al heb ik, zoals ik al zei, een stuk meer zelfvertrouwen dan enkele jaren terug. het is wel waar dat ik soms schrik heb voor de reacties van mensen die ik niet ken.
"wat als dat nu net een botterik is of zo."
men zegt wel eens "je moet je voorstellen dat die naast je misschien wel net zo'n behoefte aan nieuwe contacten heeft als jij", maar ik heb de grootste moeite daarmee. vooral omdat de meesten zich hebben genesteld in een vriendenkringetje, en omdat de uitzonderingen, die alleen zitten in een hoekje, er zelden uitzien alsof ze contact zoeken (m.a.w. een beetje zonderling, nors gezicht, fervent aan het noteren etc.).

het is dus een beetje een vrees voor negatieve reactie. ik ben altijd iemand geweest die conflicten mijd, om het zacht uit te drukken.

zeg, weten iemand anders geen leuke fora die erop gericht zijn mensen te leren kennen uit je omgeving?
(klinkt misschien een beetje raar om op een forum te vragen naar leuke fora ;p).
ik heb het me vaak afgevraagd: dat moet toch bestaan? als ik meestal al eens zoiets tegenkom dan is het een nl's forum (nu zie ik het net, dit is er ook een van nl :p).

ik heb gisteren alvast facebook gedownload, op aanraden van wat kameraden. dat is ook zo'n hype tegenwoordig, dus ik dacht ik zal maar eens zien wat het allemaal om het lijf heeft.

alvast bedankt voor de reacties, sorry om zo'n oud topic weer boven te halen :-)