Er wordt geschreven en gezegd dat hij zo eerlijk is en mensen (over het algemeen) liefkozend naar hem kijken. Nu heb ik beide delen achter elkaar gekeken, deel 1 was al even geleden dus heb ik hem opnieuw gezien. Viel me op dat deel 1 bij de publieke zenders was en deel 2 bij de commerciële. Ik heb een interview gekeken met Monique Nolte, de documentairemaker. Zij zei 'Ik heb zo weinig verdiend aan deel 1 via de publieke omroep, dat ik nu heb gekozen voor de commerciële.' Ze gaf ook aan 7 jaar met deel 1 te zijn bezig geweest, en daar maar 25.000 euro voor te hebben gekregen. Terwijl ze, vlak ervoor, heeft gezegd 'elke documentairemaker heeft er wat naast, je kan niet enkel van dit leven'. Met andere woorden, ze heeft dus 7 jaar gedaan om het eindproduct op de markt te brengen, maar er geen 7 jaren aan gewerkt. Daarnaast blijft ze doorgaan op de authentiek, maar heeft ze een man die een mentale handicap heeft, zoals Kees zelf zegt, uitgebuit om zelf goed te verdienen. Deel 3 is al onderweg.
Daarnaast zie ik in de eerste 2 documentaires een man die zeer zeker anders denkt dan gemiddeld, maar door moederlief wel heel erg klein gehouden is. Hij heeft nooit een nee gehoord, nog steeds niet, geen enkele nee, alles en iedereen moet zich aanpassen aan hem. Moeder verantwoord zich voor een nies, een kuch of een hoest. Of een tocht waardoor de deur dichtwaait. Broer Jasper, duidelijk een intelligent type die zijn eigen leven leeft, wordt nog even doodleuk gevraagd om met partner daar te gaan wonen als 'pappie en mammie' (ja echt waar), niet meer leven. Of hij ook iedere avond even wil uitleggen hoe het weer in elkaar steekt.
Ellen. Dat was duidelijk een hulpverlener. Ik heb haar opgezocht en inderdaad, ze is een afgestudeerd arts en gespecialiseerd in autisme. Die werd wel heel erg dom en zwak neergezet door Monique Nolte, terwijl Kees, die echt denkt dat alles om hem draait, enorm werd opgehemeld. Want oh, wat is hij eerlijk. Zo eerlijk, dat hij enkel om zichzelf geeft als zijn moeder, na een herseninfarct, niet meer uit haar woorden kan komen. Zegt Kees 'ik krijg minder liefde, alles is anders'. Na de ziekenhuisopname van zijn vader was hij helemaal erg. Hij en moeder, zei hij, voelde zich veel beter nu vader weg was. Vader komt thuis, Kees roept blij 'wat fijn om je weer te zien'. Hij bespeelt de boel gewoon.
Zijn leven is drastisch kapot als een neef langer blijkt te zijn gegroeid dan hij had ingeschat. Hij krijgt een prachtwoning op 50 meter afstand van zijn oude, maar vertikt er om te gaan wonen. Moeder wil het liever ook niet. Ben ik de enige die denkt dat Kees veel erger vastzit dan nodig in zichzelf, omdat mammielief hem nooit heeft gestimuleerd om voor zichzelf te denken? Kees is niet dom, integendeel. Hij is super intelligent. Maar als je klein gehouden wordt, al meer dan 50 jaar, dan ga je nooit meer enigszins functioneren zonder hulp.
Mijn complimenten aan Jasper en vader, die zich heel goed hebben weten te houden op sommige momenten voor de camera, kan me voorstellen dat ze het af en toe ook weleens zat zijn.
Zelf heb ik een heel ander beeld bij autisme, degene die ik ken hebben allemaal hun eigen 'gekkigheden' en je kan niemand vergelijken, maar zij doen hun best mee te draaien in de maatschappij en niet de maatschappij om hen te laten draaien.
Laatste punt, het overleg met de woningstichting over 'vrijstaande' huurhuizen. 'Dat is een paradijs voor autistische mensen.' En voor de rest ook. Maar daar draait het natuurlijk niet om, want die heten geen Kees.
?Dit is denk ik al wel de 20ste docu
Ouders zijn altijd een beetje te lief geweest voor kees.
Waardoor er nu een probleem ontstaan is.
Ze hebben de wereld iets teveel om kees laten draaien waardoor hij geworden is zoals hij is. vroeger bij sommige dingen meer op de rem moeten trappen minder gelijk moeten geven dan had kees ook ergens prima hoogleraar kunnen worden.
Maar het niet kunnen afleren/uitzetten van die 'dingen' is juist wat autisme is. en ja zijn moeder helpt niet, maar zelfs met ouders die hem meer zouden stimuleren zijn eigen dingen te doen zou er weinig anders zijn aan Kees.
Nu zei Kees bij BEAU trouwens dat hij nu wel echt een goede hulpverlener heeft: Mieke. Zijn ouders zijn nu echt te oud, hij ziet ze bijna niet meer. Mieke helpt hem nu.
Dusdanig dat ik er wel een maandje Videoland voor over heb.
Heb deel 1 gezien en vond deze heel aandoenlijk.
Is het een volledige documentaire of wordt het een serie met diverse delen trouwens?
Nee, het is net als deel 1, een documentaire van uit mijn hoofd, een uur of anderhalf. Er komt nog een deel aan, zal ook zoiets zijn. Dus geen serie, maar wel meerdere docufilms.quote:Op maandag 3 april 2023 14:30 schreef Tomatenboer het volgende:
Zeer benieuwd naar deze nieuwe documentaire!
Dusdanig dat ik er wel een maandje Videoland voor over heb.
Heb deel 1 gezien en vond deze heel aandoenlijk.
Is het een volledige documentaire of wordt het een serie met diverse delen trouwens?
[ Bericht 0% gewijzigd door TomDooley op 03-04-2023 14:52:46 (typefoutje) ]
Dat laatste wist ik nog niet, dat zou enorm fijn zijn voor Kees, zijn ouders en broers. Bedankt voor je aanvulling, je hebt een goed punt, hij kan sorry zeggen en zien dat hij verkeerd zit.quote:
Die broer Jasper komt om hem te helpen, en Kees wil eigenlijk zijn ouders vervangen door zijn broer en diens vrouw. Dan begint Kees ook nog verontwaardigd te doen en zegt dat Jasper hem belachelijk maakt. Jasper zegt dan hey ik kom hier om te helpen, dan moet je ook uitgaan van mijn goede intenties. Kees zegt dan wel oké sorry ja. Dus bij een beetje tegengas dimt hij ook wel in. Die ouders geven hem nooit tegengas, die zouden zeggen: sorry Kees. Zo creëren ze wel iemand waarbij echt alles helemaal om Kees draait. Het beste voor Kees inderdaad, en alles staat in dienst van Kees. Een hulpverlener als Ellen kan dat niet overnemen. Zij houdt niet van Kees zoals zijn mammie, dit is haar werk. Zij fietst naar huis en denkt jongens jongens ik heb het weer overleefd. Mammie is niet te vervangen. Maarja, dat is voor iedereen zo denk ik. Die moederlijke warmte en genegenheid vind je dan later eventueel bij je eigen gezin (vrouw, kinderen, etc).
Nu zei Kees bij BEAU trouwens dat hij nu wel echt een goede hulpverlener heeft: Mieke. Zijn ouders zijn nu echt te oud, hij ziet ze bijna niet meer. Mieke helpt hem nu.
Ik begrijp je standpunt, maar ik vind het juist simplistisch om iemand die anders denkt, volledig naar zijn (of haar) zin te maken en daarmee geen ruggengraat creëert bij die persoon, autisme of niet. De hele documentaire zegt Kees ook dat hij iemand als zijn mammie wil. Ik ken autistische mensen die een stuk jonger zijn, werk hebben, hun ouders als een volwassene aanspreken en ook heel veel moeite hebben met overprikkelingen. Maar die functioneren nog ergens en leren het zichzelf aan om het zich zo makkelijk mogelijk te maken. Kees is niet het type die niet kan communiceren, integendeel, hij communiceert de hele dag door, hij begrijpt genoeg en is intelligent. Ik heb ook moeite met prikkels en de samenleving, sterker nog, er zijn veel mensen die dat hebben, maar als ik was opgevoed zoals Kees, dan had ik geen schijn van kans gehad. Hoop dat je me iets beter begrijpt nu.quote:
Vindt je uitleg wel erg simplistisch waarbij je zijn autisme volledig lijkt te vergeten, de helft van de situaties die je beschrijft en zijn gedrag daarbij is juist dat autisme. Als het allemaal zo makkelijk zou zijn, zou die geen autisme hebben. Als iedereen zich maar over zijn 'dingen' heen zou kunnen zetten of leren te zetten zou er ook geen autisme bestaan.
Maar het niet kunnen afleren/uitzetten van die 'dingen' is juist wat autisme is. en ja zijn moeder helpt niet, maar zelfs met ouders die hem meer zouden stimuleren zijn eigen dingen te doen zou er weinig anders zijn aan Kees.
Wat een geweldige OPquote:
Gisteren verscheen de tweede documentaire over Kees Momma, een autistische man van 50 plus die bij zijn ouders woont.
Er wordt geschreven en gezegd dat hij zo eerlijk is en mensen (over het algemeen) liefkozend naar hem kijken. Nu heb ik beide delen achter elkaar gekeken, deel 1 was al even geleden dus heb ik hem opnieuw gezien. Viel me op dat deel 1 bij de publieke zenders was en deel 2 bij de commerciële. Ik heb een interview gekeken met Monique Nolte, de documentairemaker. Zij zei 'Ik heb zo weinig verdiend aan deel 1 via de publieke omroep, dat ik nu heb gekozen voor de commerciële.' Ze gaf ook aan 7 jaar met deel 1 te zijn bezig geweest, en daar maar 25.000 euro voor te hebben gekregen. Terwijl ze, vlak ervoor, heeft gezegd 'elke documentairemaker heeft er wat naast, je kan niet enkel van dit leven'. Met andere woorden, ze heeft dus 7 jaar gedaan om het eindproduct op de markt te brengen, maar er geen 7 jaren aan gewerkt. Daarnaast blijft ze doorgaan op de authentiek, maar heeft ze een man die een mentale handicap heeft, zoals Kees zelf zegt, uitgebuit om zelf goed te verdienen. Deel 3 is al onderweg.
Daarnaast zie ik in de eerste 2 documentaires een man die zeer zeker anders denkt dan gemiddeld, maar door moederlief wel heel erg klein gehouden is. Hij heeft nooit een nee gehoord, nog steeds niet, geen enkele nee, alles en iedereen moet zich aanpassen aan hem. Moeder verantwoord zich voor een nies, een kuch of een hoest. Of een tocht waardoor de deur dichtwaait. Broer Jasper, duidelijk een intelligent type die zijn eigen leven leeft, wordt nog even doodleuk gevraagd om met partner daar te gaan wonen als 'pappie en mammie' (ja echt waar), niet meer leven. Of hij ook iedere avond even wil uitleggen hoe het weer in elkaar steekt.
Ellen. Dat was duidelijk een hulpverlener. Ik heb haar opgezocht en inderdaad, ze is een afgestudeerd arts en gespecialiseerd in autisme. Die werd wel heel erg dom en zwak neergezet door Monique Nolte, terwijl Kees, die echt denkt dat alles om hem draait, enorm werd opgehemeld. Want oh, wat is hij eerlijk. Zo eerlijk, dat hij enkel om zichzelf geeft als zijn moeder, na een herseninfarct, niet meer uit haar woorden kan komen. Zegt Kees 'ik krijg minder liefde, alles is anders'. Na de ziekenhuisopname van zijn vader was hij helemaal erg. Hij en moeder, zei hij, voelde zich veel beter nu vader weg was. Vader komt thuis, Kees roept blij 'wat fijn om je weer te zien'. Hij bespeelt de boel gewoon.
Zijn leven is drastisch kapot als een neef langer blijkt te zijn gegroeid dan hij had ingeschat. Hij krijgt een prachtwoning op 50 meter afstand van zijn oude, maar vertikt er om te gaan wonen. Moeder wil het liever ook niet. Ben ik de enige die denkt dat Kees veel erger vastzit dan nodig in zichzelf, omdat mammielief hem nooit heeft gestimuleerd om voor zichzelf te denken? Kees is niet dom, integendeel. Hij is super intelligent. Maar als je klein gehouden wordt, al meer dan 50 jaar, dan ga je nooit meer enigszins functioneren zonder hulp.
Mijn complimenten aan Jasper en vader, die zich heel goed hebben weten te houden op sommige momenten voor de camera, kan me voorstellen dat ze het af en toe ook weleens zat zijn.
Zelf heb ik een heel ander beeld bij autisme, degene die ik ken hebben allemaal hun eigen 'gekkigheden' en je kan niemand vergelijken, maar zij doen hun best mee te draaien in de maatschappij en niet de maatschappij om hen te laten draaien.
Laatste punt, het overleg met de woningstichting over 'vrijstaande' huurhuizen. 'Dat is een paradijs voor autistische mensen.' En voor de rest ook. Maar daar draait het natuurlijk niet om, want die heten geen Kees.
Trainman was de 1e maar die kon ik nergens meer vinden.
Het beste voor Kees was deel 2 dan en Kees vliegt uit de 3e.
Ik irriteer me aan die moeder die Kees zó heeft verwend door hem zijn zin te geven dat hij niet in staat is mee te komen, al is het uiteraard begleid, met de normale wereld, ook al heeft hij autisme. Het bijzondere vind ik dan weer om te zien dat broer Jasper en zijn andere broer wél succesvol zijn in het leven. Is Kees buiten zijn autisme ook het jongste kind? Dat de houding van moeders te verklaren is doordat eventueel bang was voor een empty nest en daarom kees nooit tegengas heeft gegeven omdat zij hem klein wilde houden en zij steeds maar voor hem zou kunnen zorgen? Wat me ook opviel aan die filmpjes van vroeger tussendoor was dat Kees áltijd aan zijn moeder hing terwijl de broers vrij aan het rondlopen waren. Nu is er ineens paniek dat ze te oud is en kan Kees het niet handelen, simpelweg omdat hij in ieder geval van zijn ouders nooit tegengas heeft gehad, wat broer Jasper wél doet en waarvan Kees het wel accepteert. Hij kan het dus wel. Ook schrijnend om te zien dat hij naar een vervanger voor zijn moeder op zoek is en niemand hem schijnbaar tot nu toe verteld heeft dat je een moeder niet kán vervangen, en al helemaal niet in die mate. Uiteraard hoop ik voor Kees dat het niet snel gaat plaatsvinden, maar ik ben benieuwd in wat voor gat hij gaat vallen als die moeder eenmaal overleden is. En die hulpverleenster wegjagen omdat zij een koude reactie geeft, hou toch op zeg. Hij heeft schijnbaar bij Beau aangegeven dat hij nu wel een lieve, warme hulpverleenster heeft. Dan ben ik geneigd te denken, ja totdat die hulpverleenster weer een reactie geeft waar hij niet mee kan omgaan en dan is zij ook weer exit.
De docu wekte bij mij nogal wat irritatie op en als ik sommige reacties op twitter zie ben ik niet de enige die me aan bovengenoemde dingen irriteert.
*Toevoeging: ik ken trouwens genoeg mensen met autisme in de mate die Kees heeft, vanuit speciaal onderwijn waar mijn boer met autisme ook zat. Die mensen met autisme hebbennouders gehad die hun stimuleerden in hun ontwikkeling en die hebben ervoor gezorgd dat hun kinderen nu ook allemaal begeleid op zichzelf wonen en in die zin gewoon zelfstandig zijn. Het kán dus gewoon.
[ Bericht 1% gewijzigd door girlnextdoor. op 03-04-2023 18:04:19 ]
ik krijg bij Kees het idee dan financieel ook alles maar kan/kon, waardoor zijn kijk op het normale leven nog slechter is.
Ik denk er ook zo over. Het kan bijna niet anders dat moeders haar jongste niet kon laten gaan en zijn ietwat afwijkende gedrag heeft gebruikt als excuus. Wat een eigen leven is gaan leiden waardoor Kees de enige in deze wereld ijs waar alles op zijn manier gaat. En daarom denk ik net als jou dat die hulpverleners een komen en gaan zijn, bij ieder momentje dat het niet naar Kees zijn zin is, zal er weer een ander ingezet worden.quote:Op maandag 3 april 2023 17:57 schreef girlnextdoor. het volgende:
Ik wil graag ook mijn gedachten delen over Kees vliegt uit.
Ik irriteer me aan die moeder die Kees zó heeft verwend door hem zijn zin te geven dat hij niet in staat is mee te komen, al is het uiteraard begleid, met de normale wereld, ook al heeft hij autisme. Het bijzondere vind ik dan weer om te zien dat broer Jasper en zijn andere broer wél succesvol zijn in het leven. Is Kees buiten zijn autisme ook het jongste kind? Dat de houding van moeders te verklaren is doordat eventueel bang was voor een empty nest en daarom kees nooit tegengas heeft gegeven omdat zij hem klein wilde houden en zij steeds maar voor hem zou kunnen zorgen? Wat me ook opviel aan die filmpjes van vroeger tussendoor was dat Kees áltijd aan zijn moeder hing terwijl de broers vrij aan het rondlopen waren. Nu is er ineens paniek dat ze te oud is en kan Kees het niet handelen, simpelweg omdat hij in ieder geval van zijn ouders nooit tegengas heeft gehad, wat broer Jasper wél doet en waarvan Kees het wel accepteert. Hij kan het dus wel. Ook schrijnend om te zien dat hij naar een vervanger voor zijn moeder op zoek is en niemand hem schijnbaar tot nu toe verteld heeft dat je een moeder niet kán vervangen, en al helemaal niet in die mate. Uiteraard hoop ik voor Kees dat het niet snel gaat plaatsvinden, maar ik ben benieuwd in wat voor gat hij gaat vallen als die moeder eenmaal overleden is. En die hulpverleenster wegjagen omdat zij een koude reactie geeft, hou toch op zeg. Hij heeft schijnbaar bij Beau aangegeven dat hij nu wel een lieve, warme hulpverleenster heeft. Dan ben ik geneigd te denken, ja totdat die hulpverleenster weer een reactie geeft waar hij niet mee kan omgaan en dan is zij ook weer exit.
De docu wekte bij mij nogal wat irritatie op en als ik sommige reacties op twitter zie ben ik niet de enige die me aan bovengenoemde dingen irriteert.
*Toevoeging: ik ken trouwens genoeg mensen met autisme in de mate die Kees heeft, vanuit speciaal onderwijn waar mijn boer met autisme ook zat. Die mensen met autisme hebbennouders gehad die hun stimuleerden in hun ontwikkeling en die hebben ervoor gezorgd dat hun kinderen nu ook allemaal begeleid op zichzelf wonen en in die zin gewoon zelfstandig zijn. Het kán dus gewoon.
Vond het vooral treurig om te zien, ze hebben een soort onomkeerbare afhankelijkheid van elkaar gecreëerd die je nu niet zomaar meer corrigeert.
[ Bericht 0% gewijzigd door TheVulture op 03-04-2023 22:37:43 ]
"Hij heeft het zo zwaar!" "Wat hebben zijn ouders het zwaar!" "Wat een mooie man is het, zo puur"
Kees is naar mijn mening een groot verwend kind.
Hij komt mij meer over dat hij meer een verstandelijke beperking heeft samen met autisme dan autisme alleen. Die ouders hebben hem volledig verkloot.
En door dit soort figuren media aandacht te geven gaat het grote publiek denken dat iedereen met autisme zo is.
Alle autisten die ik ken hebben ook een schijthekel aan Kees momma
Hmm hmm…quote:
Ik kots altijd een beetje bij die Facebook reacties onder reclames van de documentaire over kees.
"Hij heeft het zo zwaar!" "Wat hebben zijn ouders het zwaar!" "Wat een mooie man is het, zo puur"
Kees is naar mijn mening een groot verwend kind.
Hij komt mij meer over dat hij meer een verstandelijke beperking heeft samen met autisme dan autisme alleen. Die ouders hebben hem volledig verkloot.
En door dit soort figuren media aandacht te geven gaat het grote publiek denken dat iedereen met autisme zo is.
Alle autisten die ik ken hebben ook een schijthekel aan Kees momma
De ene is de andere niet. Het spectrum is erg breed. Contact krijgen met personen met autisme is lastig. Het vertrouwen is vaak afwezig en moet stukje bij beetje gewonnen worden, zelfs door ouders, om de meest onschuldige dingen te kunnen laten doen.
Zou je geen hmm hmm willen zeggen?quote:
Briljantquote:
Wat mij het meest vertelde van dat stuk, is dat moeder overal bij was of op reageerde, behalve dat ene moment. Ik had haar mening nu weleens willen horen, maar ja, alles ter bescherming van Kees Mo(a)mma.quote:
Trouwens nog vergeten: ik vind het ronduit schokkend dat hij klaarblijkelijk nog steeds zijn moeder slaat als er niet niet naar zijn zin gaat/iemand teveel herrie maakt. En dan zeggen ja ik vond het ook erg dat het gebeurd is. Hoe dan?
Jammer dat zijn ouders nooit hebben beseft dat ze Kees enorm benadeeld hebben door nooit tegengas te geven. Goed dat hij eindelijk uit huis gaat. Het had alleen 30 jaar eerder gemoeten 
Al met al deel ik absoluut niet de meningen die ik op Facebook voorbij zag komen; dat Kees een aandoenlijke man is. Eerder een verwende man die ontzettend beperkt is door zijn ouders. En dat is sneu
Hier heb je wel een heel goed punt.quote:
Heb hem net afgekeken. Ergens is het erg sneu voor Kees dat zijn ouders (en dan met name moeder) hem zo beperkt hebben gehouden. Nu komen ze op een punt waar ze Kees niet voor klaargestoomd hebben: zij gaan als ouders met de tijd wegvallen en dit zorgt (logischerwijs) voor erg veel stress bij Kees. Mama lijkt het allemaal een beetje weg te lachen door te zeggen dat ze het gezellig vind met hem thuis en dat ze het in het nu bekijken. Maar wanneer zij er niet meer zijn, wie moet dan Kees onder zijn/haar hoede nemen? Kees is daar logischerwijs over aan het nadenken en heeft zijn broer en diens vrouw in gedachten. Ik vind het erg egoïstisch van hun ouders door dit probleem naar hun kinderen af te schuiven. Ze hebben niet alleen Kees waar alles voor moet wijken. Hun andere 2 zoons hebben ook gewoon recht op hun eigen privé leven.
Al met al deel ik absoluut niet de meningen die ik op Facebook voorbij zag komen; dat Kees een aandoenlijke man is. Eerder een verwende man die ontzettend beperkt is door zijn ouders. En dat is sneu
Hij heeft jaren de mogelijkheid gehad om permanent in zijn vrijstaande bungalow te gaan wonen. Notabene op steenworp afstand van zijn ouders, maar ja nu is het in feite te laat om nog op een normale manier lost te komen van zijn ouders, die zullen binnen afzienbare tijd sterven. De ouders zijn intussen ook zwaar afgetakeld, moeder lijkt redelijk dement en vader heeft ook een flinke tik gehad. Ze zijn intussen ook 92 en 89 meende ik.
Ik heb mij altijd enorm verbaasd over Kees Momma en hoe er met deze man om gegaan wordt.
Hij is stront verwend en alles is altijd goed gevonden en onder het tapijt geschoven onder het mom van : ach die arme Kees is nu eenmaal autistisch en weet niet beter.
Zo werkt het niet. Je kunt autistisch zijn maar niet het hele leven draait om jou.
Zijn ouders hebben hem enorm klein gehouden en beperkt. Er had zoveel meer in deze man gezeten.
Ja hij is begaafd om bepaalde gebieden maar hij gedraagt zich ook vaak onuitstaanbaar en dat hij autisme heeft is geen excuus.
Ik heb er vaak discussies over met collegas en pedagogen. Er wordt altijd maar gedacht van: ach die arme client is beperkt en of autistisch. Hij kan er niets aan doen, we moeten er begrip voor hebben,
Maar heel vaak is het onuitstaanbare gedrag niet door het autisme of de beperking vd client, maar om hoe de hele wereld die persoon met gouden handschoentjes aan pakt.
Altijd maar pleasen, doodsbang dat de persoon uit zijn dak gaat met alle gevolgen van dien.
Als je zo iemand van kleins af aan begrenst dan kan je er echt nog wat van maken
Kees had zoals mijn clienten van af zijn 20/30 er jaren naar een woon voorziening moeten gaan.
Waar hij alle vrijheid heeft maar wel regels vh groeps wonen.
Dit geeft veiligheid structuur en duidelijkheid. Ook met ambulante begeleiding in een eigen appartementje had Kees het prima kunnen redden. Maar daarvoor in de plaats kiezen zijn ouders er voor om hem klein te houden en zijn leven enorm te beperken. Zo dat hij nu nooit meer zal kunnen wennen aan een andere oplossing / woonvorm.
Sommige van mijn clienten kwamen binnen met de verwende gedragingen die Kees heeft, maar zijn nu een stuk beter begeleidbaar.
Als ouders van een kind met een beperking moet je hem / haar er op voor bereiden dat jij er niet eeuwig voor hem kan zijn en hem voor bereiden op een leven in een andere woon setting met de juiste begeleiding voor hem.
Net als elk ander kind moet een kind met een beperking ook leren dat hij een toekomst heeft en zo zelfstandig mogelijk zou moeten / kunnen leven.
Zo lijkt hij af en toe onuitstaanbaar in de omgang. Maar zijn paniekaanvallen vind ik wel serieus te nemen en ook zielig.
Amenquote:
Ik ben werkzaam in geestelijke gezondheidszorg en heb veel clienten met oa Asperger / Autisme met vaak ook een lichte beperking.
Ik heb mij altijd enorm verbaasd over Kees Momma en hoe er met deze man om gegaan wordt.
Hij is stront verwend en alles is altijd goed gevonden en onder het tapijt geschoven onder het mom van : ach die arme Kees is nu eenmaal autistisch en weet niet beter.
Zo werkt het niet. Je kunt autistisch zijn maar niet het hele leven draait om jou.
Zijn ouders hebben hem enorm klein gehouden en beperkt. Er had zoveel meer in deze man gezeten.
Ja hij is begaafd om bepaalde gebieden maar hij gedraagt zich ook vaak onuitstaanbaar en dat hij autisme heeft is geen excuus.
Ik heb er vaak discussies over met collegas en pedagogen. Er wordt altijd maar gedacht van: ach die arme client is beperkt en of autistisch. Hij kan er niets aan doen, we moeten er begrip voor hebben,
Maar heel vaak is het onuitstaanbare gedrag niet door het autisme of de beperking vd client, maar om hoe de hele wereld die persoon met gouden handschoentjes aan pakt.
Altijd maar pleasen, doodsbang dat de persoon uit zijn dak gaat met alle gevolgen van dien.
Als je zo iemand van kleins af aan begrenst dan kan je er echt nog wat van maken
Kees had zoals mijn clienten van af zijn 20/30 er jaren naar een woon voorziening moeten gaan.
Waar hij alle vrijheid heeft maar wel regels vh groeps wonen.
Dit geeft veiligheid structuur en duidelijkheid. Ook met ambulante begeleiding in een eigen appartementje had Kees het prima kunnen redden. Maar daarvoor in de plaats kiezen zijn ouders er voor om hem klein te houden en zijn leven enorm te beperken. Zo dat hij nu nooit meer zal kunnen wennen aan een andere oplossing / woonvorm.
Sommige van mijn clienten kwamen binnen met de verwende gedragingen die Kees heeft, maar zijn nu een stuk beter begeleidbaar.
Als ouders van een kind met een beperking moet je hem / haar er op voor bereiden dat jij er niet eeuwig voor hem kan zijn en hem voor bereiden op een leven in een andere woon setting met de juiste begeleiding voor hem.
Net als elk ander kind moet een kind met een beperking ook leren dat hij een toekomst heeft en zo zelfstandig mogelijk zou moeten / kunnen leven.
Dikgedrukt stuk is overigens ook precies waar het misgaat met mijn autistische broer en mijn ouders (moeder inmiddels overleden)Ik geloof dat dit stukje in de maatschappij best wat meer bekendheid mag krijgen ipv het geplease van mensen binnen het ASS spectrum.
Als jij stopt met dat sardonische lachje.quote:
Ook voor de broers en zussen is een kind met een beperking in het gezin een 'drama' omdat altijd alles om broer of zus draait en ouders altijd maar willen pleasen , wat je heel erg bij Kees ziet.quote:
[..]
Amen
Ik geloof dat dit stukje in de maatschappij best wat meer bekendheid mag krijgen ipv het geplease van mensen binnen het ASS spectrum.
Ouders bedoelen het echt goed en ze doen het uit liefde maar dit is niet goed voor de persoon met een beperking. Die wordt zo klein gehouden en wordt niet zoals dat zou moeten voor bereid om een leven in de maatschappij.
Dat Kees autisme heeft wil niet zeggen dat hij niet in de maatschappij kan leven of een zo zelfstandig mogelijk leven zou kunnen leiden.
Kees verdient beter dan dit en zijn broers verdienen ook rust. Die moeten nu voor de puinhoop opdraaien die zijn ouders gecreeerd hebben. Ook als broers en zussen houdt het leven rond om je beperkte zus of broer wel eens op.
Ik zie het gebeuren in het werkveld en wat met Kees gebeurd is heel klassiek en geldt helaas voor veel van zulk soort gezinnen.
Kees zijn verhaal laat vooral zien hoe het NIET moet...
Arme Kees is hier de dupe van en dat had niet gehoeven..
Nou ging het in de tijd dat Kees’ autisme werd ontdekt nog niet eenvoudig. Het waren in de jaren ‘60 nog ‘ijskastmoeders’ die hun kinderen ‘te weinig liefde gaven’. Kun je van de familie Momma niet zeggen.quote:
[..]
Amen
Ik geloof dat dit stukje in de maatschappij best wat meer bekendheid mag krijgen ipv het geplease van mensen binnen het ASS spectrum.
Toen kwam de tegenpool, het beschermen van kinderen met autisme. Dat is ongeveer de enige behandeling geweest en nog steeds doen sommigen niet anders.
Ik heb ooit als mentor een leerling gehad met een behoorlijke vorm van autisme. Doe dat maar eens in een reguliere derde klas havo. Moeder laaiend enthousiast dat haar kind ‘door de klas was opgenomen’ (lees: niet gepest), terwijl intussen de leerling geen straf mocht krijgen in verband met ontploffingsgevaar, de helft van het lesuur de aandacht niet naar 29 andere kinderen ging en een team van orthopedagogen de leerling overeind hield. Ik gun iedereen een plek in de maatschappij en wilde deze leerling zeker een plek gunnen in de klas, maar niet ten koste van de rest van de klas, die aan handen en voeten gebonden was om hun klasgenoot geen overprikkeling te bezorgen.
Ik heb verschillende clienten die altijd bij moeders hebben gewoond, vader jong overleden en de client nam als het ware de rol van vader over lijkt het wel.
Moeders kookt en zorgt, de zoon werkt op de werkplaats en verdient het geld voor beiden. Ze gaan samen op vakantie, maken busreisjes en leven een harmonieus leven, bijna alsof ze getrouwd zijn.
Zo heb ik dat redelijk vaak gezien, een enkele keer met moeder en dochter maar veel vaker bij moeder en zonen.
Een client van mij kwam in de woonvoorziening wonen toen moeder redelijk onverwacht overleed, zonder enige voorbereiding hier op of zonder dat moeder, hij of de broers en zussen hier ooit echt over gesproken hadden.
Toen overleed moeder en belande die zoon in een woonverziening, als noodbed plaatsing omdat er geen andere oplossing was.
Die client was toen al in de 50, ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
Bereid de persoon voor op een leven zonder pa en of ma.
Heel vaak zie je ze ook opbloeien omdat ze eindelijk onder het juk van ouders uit zijn en een 'eigen zelfstandige ' leven gaan leiden als alle anderen dat doen.
Maar begin er op tijd mee en wacht vooral niet tot er geen keuze meer is of tot dat de ouders dood zijn want dan is het te laat en dan is er geen keuze meer en wordt iemand ergens gedwongen geplaatst.
edit: ik geloof trouwens niet dat Kees alleen maar autisme heeft. Hij heeft mijn inziens ook een duidelijke beperking. Er zijn genoeg mensen met autisme die redelijk normaal kunnen functioneren in de maatschappij maar bij Kees gaat zijn gedrag, angsten en stroornissen veel verder dan dat. Hij is begaafd op bepaalde gebieden maar op andere gebieden veel meer beperkt dan je van iemand met slechts autisme zou verwachten.
[ Bericht 11% gewijzigd door ZanneG op 04-04-2023 18:25:04 ]
Ik heb niet het idee dat de broers van Kees het niet geprobeerd hebben, maar als zowel de ouders als het kind met zorgvraag het liefst met de vingers in de oren "la la la la la la la" zingen, en dat iedere keer weer, dan houdt het wel een keer op.quote:
[..] ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
En zo zullen er veel gevallen zijn.
Dat gaat lastig als ouders niet naar de broers of zussen luisteren of geen tegenspraak dulden op hun overbeschermd gedrag. Dat kan ik uit ervaring zeggen: vaak genoeg aangehaald dat dit niet gezond was voor mijn broer dat thuis blijven wonen. Maar dan kreeg ik naar mijn hoofd dat ik een puber was die nooit uit de puberteit ging en altijd de discussie aanging. Dit soort gesprekken hebben plaatsgevonden toen ik tussen de 20 en 27 was. Daarna heb ik het opgegeven. Met andere woorden: de ouders in kwestie moeten er ook voor open staan. Dat zie ik bij de moeder van Kees niet echt terug. De vader komt er niet echt tussen: een doodgoede man met wie ik te doen heb omdat de band tussen moeder en zoon te sterk is geworden. Ik schat in dat, als hij het onderwerp woonverziening al ter sprake heeft gebracht, dit is weggewuifd door moeders.quote:
Die client was toen al in de 50, ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
Bereid de persoon voor op een leven zonder pa en of ma.
Klopt ja, zo heb ik dat ook regelmatig gezien.quote:
[..]
Dat gaat lastig als ouders niet naar de broers of zussen luisteren of geen tegenspraak dulden op hun overbeschermd gedrag. Dat kan ik uit ervaring zeggen: vaak genoeg aangehaald dat dit niet gezond was voor mijn broer dat thuis blijven wonen. Maar dan kreeg ik naar mijn hoofd dat ik een puber was die nooit uit de puberteit ging en altijd de discussie aanging. Dit soort gesprekken hebben plaatsgevonden toen ik tussen de 20 en 27 was. Daarna heb ik het opgegeven. Met andere woorden: de ouders in kwestie moeten er ook voor open staan. Dat zie ik bij de moeder van Kees niet echt terug. De vader komt er niet echt tussen: een doodgoede man met wie ik te doen heb omdat de band tussen moeder en zoon te sterk is geworden. Ik schat in dat, als hij het onderwerp woonverziening al ter sprake heeft gebracht, dit is weggewuifd door moeders.
Er wordt simpelweg niet over gesproken en ouders kappen elk onderwerp daar over af.
Gezinnen kunnen daar door echt uit elkaar vallen
Wat ik fout vind bij Kees is dat Kees zo verwend is, dat hij echt is behandeld en is gaan geloven dat hij en hij alleen het middelpunt is vd hele wereld
Zijn broers tellen niet echt mee, over een toekomst zonder ouders wordt niet gesproken en Kees wordt altijd de hand boven het hoofd gehouden.
Terwijl als hij van jongs af aan was begrenst net als ieder ander kind, dan was hij niet zo onuitstaanbaar geweest.
Autisme is geen excuus om je als een ongeleid projectiel te gedragen, Ook autisten zijn kneedbaar maar je moet ze niet met fluwelen handschoentjes aanpakken.
Dat Kees niet graag met zijn vader praat vind ik ook veel zeggen.
Gaan die ouders met Kees en die begeleidster uit eten, moeten zijn ouders aan een andere tafel zitten terwijl ze allemaal uit eten zijn om Kees zijn verjaardag te vieren.
Zodra die begeleidster voorstelt dat Kees misschien naar therapie zou kunnen gaan word ze de deur uit gezet. Tis duidelijk, hij zoekt een enabler, niet iemand die de situatie misschien beter kan maken.
En dan nog de hele tijd volhouden hoe zwaar Kees het wel niet heeft, hoe gehandicapt hij toch wel niet is, hoe hij toch te lijden heeft onder alles.
Schrijnend ja, en exemplarisch voor het pamperen van de ouders. Dit en het feit dat hij blijkbaar zo kan doordraaien dat hij z'n moeder mishandelt zonder dat het consequenties heeft (voor zover het lijkt althans in die docu) vond ik wel echt heftig om te zien.quote:
Paar dingen trouwens die me nog enorm stoorde in die docu. Die moeder is echt bang voor hem. Ze word helemaal zenuwachtig als er iets gebeurd wat Kees niet leuk vind of wat de reactie van iets op Kees zal zijn.
Dat Kees niet graag met zijn vader praat vind ik ook veel zeggen.
Gaan die ouders met Kees en die begeleidster uit eten, moeten zijn ouders aan een andere tafel zitten terwijl ze allemaal uit eten zijn om Kees zijn verjaardag te vieren.
Dit.quote:
Autisme is geen excuus om je als een ongeleid projectiel te gedragen, Ook autisten zijn kneedbaar maar je moet ze niet met fluwelen handschoentjes aanpakken.
Kijk maar naar zijn reactie als zijn broer aangeeft dat hij niet gediend is van het gedrag van Kees. Dan is het snel verontschuldigen. Die ouders zijn verantwoordelijk voor zijn gedrag.
Hij kan best dingen zelf. Hij heeft gewoon een schop onder zn reet nodig, dan kan hij best alleen wonen. Het is ook exemplarisch dat er geen reet is verandert. Hij woont nog altijd thuis en zal zo blijven tot zijn ouders dood neervallen.
https://rheden.nieuws.nl/(...)tz-65-jaar-getrouwd/
Wat is er rijk aan deze mensenquote:
Die familie is trouwens van adel of zo? Rijke mensen.
Ik heb vele clienten met een autisme vorm maar zo autistisch als Kees met zoveel eigenaardigheden zie je niet.
Een client van mij was eens naar Kees aan het kijken en herkend dit als 'anders' maar niet zoals hij zelf.
Ik ken ook geen enkele autistische persoon die zich zo gedraagt als Kees.
ik ben er van overtuigd dat zijn gedragingen vooral heel erg opvoeding, bescherming, betutteling en pamperen is en maar een deel autisme.
Kees is altijd op een voetstuk gezet en heeft altijd alle veren in de reet gestoken gekregen ipv dat hij een schop onder de kont kreeg.
Helaas zijn zijn ouders de oorzaak van zijn gedragingen en niet zijn autisme alleen.
Het is te makkelijk om het op het autisme te gooien, want dat is het niet alleen
ik denk hun grote gooische villa?quote:
maar verder zien ze er uit als bescheiden simpele mensen
Een Gooische villa in Velp?quote:
[..]
ik denk hun grote gooische villa?
maar verder zien ze er uit als bescheiden simpele mensen
Duidelijk een gezin dat het altijd bovengemiddeld goed heeft gehad.
Woon in de omgeving van Velp en het is echt niet zo dat zo'n huis daar gemiddeld is. Ik denk dat paps vooral goed is geweest om de centen binnen te harken, wel met de kanttekening dat dat vroeger natuurlijk de klassieke rolverdeling was. Overigens een rondje googlen gedaan en zoon Jasper is algemeen directeur en zoon Berend is organisatie adviseur, dus op werkgebied ook slimme mensen lijkt me.quote:
[..]
Een Gooische villa in Velp?
Duidelijk een gezin dat het altijd bovengemiddeld goed heeft gehad.
Vind die vader echt heel erg sneu, lijkt me een erg lieve man.
Nee, ik ken Velp, punt is vooral dat Velp niet eens in de buurt van t Gooi ligt, dus is het geen Gooische villa.quote:
[..]
Woon in de omgeving van Velp en het is echt niet zo dat zo'n huis daar gemiddeld is. Ik denk dat paps vooral goed is geweest om de centen binnen te harken, wel met de kanttekening dat dat vroeger natuurlijk de klassieke rolverdeling was. Overigens een rondje googlen gedaan en zoon Jasper is algemeen directeur en zoon Berend is organisatie adviseur, dus op werkgebied ook slimme mensen lijkt me.
Vind die vader echt heel erg sneu, lijkt me een erg lieve man.
Overigens lijkt vader sneuer dan hij is, anders heb je geen diverse directiefuncties achter de rug, een "zielige/sneue/lieve" directeur zit er niet lang.
En ja, ik ken er genoeg (privé) om dat te kunnen weten.
Deze mensen zijn rond de 90, zij groeide op in een huishouden dat in de jaren 40 al een vakantiehuisje op Texel had, ze hebben beiden getennist, er werd gehockeyd, dan praten we echt wel over zeer ruim bovengemiddeld qua inkomen.
Dat merk je ook aan alles, het complete gebrek aan realiteitszin om te beginnen al... vrijstaande sociale huur
Structuur, regelmaat en zo weinig mogelijk verandering helpt wel. Dat zullen de ouders van Kees ook gedacht hebben. Ik vind het daarom onterecht om die hoogbejaarde ouders nu nog aan te vallen, zijn vader heeft nog voor de meeste druk op verandering bij Kees gezorgd.
Mijn neef raakte regelmatig in psychoses, zo te zien Kees ook met zijn paniek voor het weer.
[ Bericht 4% gewijzigd door Firuze60 op 06-04-2023 20:35:31 ]
Niet mee eens. Psychoses, geestelijke ziektes en autisme kun je inderdaad weinig aan doen, echter hangt ook een heel groot deel af van hoe een ouder ermee omgaat. Heb alquote:
Ergens herken ik de gezinsdynamiek wel op de een of andere manier. In de jaren '70 werd een apart kind (ook soms pas raar gedrag vertonen na de pubertijd, schizofreen of manisch-depressief genoemd) vaak gezien als dat het aan de opvoeding lag. En de ouders, voornamelijk de moeder, kregen de schuld. Kees gaf al toe dat hij 'honderden' therapeuten had versleten, daarom schoot het advies van zijn laatste begeleidster zo in het verkeerde keelgat bij hem en kapte hij het contact direct af. Mijn schizofrene (ooit als slimme student van het padje geraakt) neef is in de 50 en woont met veel moeite en begeleiding toch al jarenlang op zichzelf. Mijn tante kreeg inderdaad het voor haar kiezen dat ze een ijskoningin zou zijn geweest.
Structuur, regelmaat en zo weinig mogelijk verandering helpt wel. Dat zullen de ouders van Kees ook gedacht hebben. Ik vind het daarom onterecht om die hoogbejaarde ouders nu nog aan te vallen, zijn vader heeft nog voor de meeste druk op verandering bij Kees gezorgd.
Mijn neef raakte regelmatig in psychoses, zo te zien Kees ook met zijn paniek voor het weer.
eerder benoemd dat ik mensen kenndie autisme in dezefde mate hebben als Kees maar wel begeleid op zichzef wonen. Hier is duidelijk zichtbaar dat Kees gewoon nooit tegenspraak heeft gekregen en moeders wellicht wat moeite had Kees te laten gaan. Laat ik het eens omdraaien: waar Berend en Jasper wel een eigen leven hebben uitgebouwd is Kees, omdat hij het probleemkind was, door moeders dichtbij gehouden, want zielig en hij heeft wat. Berend en Jasper zijn zichzelf op een natuurlijke manier gaan ontwikkelen en moeders kon Kees dichtbij houden omdat Kees dat niet op een natuurlijke manier deed vanwege zijn autisme. Het natuurlijk instinct van de moeder maar dat is omgeslagen naar een erg ongezonde situatie. Wat ik eerder ook zag: autistische zoon krijgt commentaar van iemand en vlucht naar moeders en moeders verteld dat het aan de grote boze buitenwereld ligt. Dit deed moeders altijd waardoor zoonlief én opgesloten zit in zijn eigen wereld én niet met kritiek kan omgaan én inmiddels nog steeds bij moeders thuis woont omdat zij hem met dat gedrag angstig heeft gemaakt voor die boze buitenwereld. Opvoeding doet er zeker wel toe, maar een psychische aandoening of ASS, daar kan ze niets aan doen.
Ik ken jouw tante niet maar ik ben al blij dat ze, ondanks het veel moeite kostte, jouw neef begeleid heeft kunnen laten wonen. Ik zou haar alleen om dat gegeven al een goede moeder noemen. Ze nam haar verantwoordelijkheid en laat het niet op een onhoudbare situatie aankomen. Dat zouden alle ouders moeten doen, inclui die van Kees. Dan was uit huis gaan na zijn 50ste niet zo'n drama geweest.
Hoezo? Waar en wanneer blijkt uit de documentaire dat moeders aan haar zoon vertelt dat er een grote boze buitenwereld is? Nergens!!! Het enige dat ze deed is geruststellen. Het valt wel mee, lieve jongen, maak je niet ongerust. Werkelijk nergens in die hele doc heb ik gezien dat zij haar zoon ophitst tegen de boze buitenwereld.quote:Het natuurlijk instinct van de moeder maar dat is omgeslagen naar een erg ongezonde situatie. Wat ik eerder ook zag: autistische zoon krijgt commentaar van iemand en vlucht naar moeders en moeders verteld dat het aan de grote boze buitenwereld ligt. Dit deed moeders altijd waardoor zoonlief én opgesloten zit in zijn eigen wereld én niet met kritiek kan omgaan én inmiddels nog steeds bij moeders thuis woont omdat zij hem met dat gedrag angstig heeft gemaakt voor die boze buitenwereld.
Ik ben het er ook niet mee eens.quote:
Ergens herken ik de gezinsdynamiek wel op de een of andere manier. In de jaren '70 werd een apart kind (ook soms pas raar gedrag vertonen na de pubertijd, schizofreen of manisch-depressief genoemd) vaak gezien als dat het aan de opvoeding lag. En de ouders, voornamelijk de moeder, kregen de schuld. Kees gaf al toe dat hij 'honderden' therapeuten had versleten, daarom schoot het advies van zijn laatste begeleidster zo in het verkeerde keelgat bij hem en kapte hij het contact direct af. Mijn schizofrene (ooit als slimme student van het padje geraakt) neef is in de 50 en woont met veel moeite en begeleiding toch al jarenlang op zichzelf. Mijn tante kreeg inderdaad het voor haar kiezen dat ze een ijskoningin zou zijn geweest.
Structuur, regelmaat en zo weinig mogelijk verandering helpt wel. Dat zullen de ouders van Kees ook gedacht hebben. Ik vind het daarom onterecht om die hoogbejaarde ouders nu nog aan te vallen, zijn vader heeft nog voor de meeste druk op verandering bij Kees gezorgd.
Mijn neef raakte regelmatig in psychoses, zo te zien Kees ook met zijn paniek voor het weer.
Geloof mij ik heb honderden clienten gezien in de afgelopen 25 jaar waarvan velen met een autisme stoornis en ook met een andere beperking.
Ouders houden in het algemeen hun beperkte kinderen heel klein, zeker in die generatie.
Ze spreken van pappie en mammie en van vingertjes en teentjes, alsof je tegen een peuter praat.
Het is echt het beste voor de persoon met een autisme stoornis of andere beperking om op tijd na te gaan denken over een andere beschermde en begeleide woonvorm.
Wacht niet totdat het te laat is en ouders dood zijn, dan ben je te laat.
In het geval van Kees en in vele andere gevallen die ik heb gezien hebben ouders, opvoeding wel degelijk een grote rol gespeeld in hoe de persoon is geworden.
Altijd maar pamperen en pleasen en 'gevaren' altijd uit de weg gaan is niet de juiste methode.
Ik blijf er bij dat Kees niet zo had hoeven zijn als hij is, als hij niet zo enorm klein was gehouden.
Het is ook zeker de tijdsgeest van toen maar op deze manier is Kees ook veel ontnomen.
Het is namelijk niet waar dat een autist per definitie niet met anderen kan om gaan en zich zoals een Kees moet gedragen.
Ik zie regelmatig clienten in een psychose en zeker mensen met een autisme stoornis zijn gevoelig voor angsten en een psychose ligt zeker op de loer.
Maar ook dit is begeleidbaar.
Ik uit het wat lomp, ik bedoelde meer dat ik dat het zo bij iemand anders heb gezien, niet bij de moeder van Kees per se.quote:
[..]
Hoezo? Waar en wanneer blijkt uit de documentaire dat moeders aan haar zoon vertelt dat er een grote boze buitenwereld is? Nergens!!! Het enige dat ze deed is geruststellen. Het valt wel mee, lieve jongen, maak je niet ongerust. Werkelijk nergens in die hele doc heb ik gezien dat zij haar zoon ophitst tegen de boze buitenwereld.
En ik weet zeker dat Kees zijn ouders ook de psychoses van Kees goed hebben begeleid. Je kunt echt niet beweren dat Kees een ander persoon zou zijn geworden als ie al 20 jaar een begeleid wonen traject achter de rug had gehad.quote:
[..]
Ik ben het er ook niet mee eens.
Geloof mij ik heb honderden clienten gezien in de afgelopen 25 jaar waarvan velen met een autisme stoornis en ook met een andere beperking.
Ouders houden in het algemeen hun beperkte kinderen heel klein, zeker in die generatie.
Ze spreken van pappie en mammie en van vingertjes en teentjes, alsof je tegen een peuter praat.
Het is echt het beste voor de persoon met een autisme stoornis of andere beperking om op tijd na te gaan denken over een andere beschermde en begeleide woonvorm.
Wacht niet totdat het te laat is en ouders dood zijn, dan ben je te laat.
In het geval van Kees en in vele andere gevallen die ik heb gezien hebben ouders, opvoeding wel degelijk een grote rol gespeeld in hoe de persoon is geworden.
Altijd maar pamperen en pleasen en 'gevaren' altijd uit de weg gaan is niet de juiste methode.
Ik blijf er bij dat Kees niet zo had hoeven zijn als hij is, als hij niet zo enorm klein was gehouden.
Het is ook zeker de tijdsgeest van toen maar op deze manier is Kees ook veel ontnomen.
Het is namelijk niet waar dat een autist per definitie niet met anderen kan om gaan en zich zoals een Kees moet gedragen.
Ik zie regelmatig clienten in een psychose en zeker mensen met een autisme stoornis zijn gevoelig voor angsten en een psychose ligt zeker op de loer.
Maar ook dit is begeleidbaar.
En tegelijkertijd voel je wel echt de warmte bij beide ouders en ergens raakt me dat ook wel. Ik geef het je te doen, zo'n zoon. Zou voor iedere ouder een enorme last zijn.
We zullen het nooit weten neequote:
[..]
En ik weet zeker dat Kees zijn ouders ook de psychoses van Kees goed hebben begeleid. Je kunt echt niet beweren dat Kees een ander persoon zou zijn geworden als ie al 20 jaar een begeleid wonen traject achter de rug had gehad.
Maar van wat ik van vele anderen heb gezien zie ik dat ze opbloeien, socialer worden, aktiviteiten gaan ondernemen
Feit is dat geen enkel kind met een beperking voor eeuwig bij ouders kan blijven en als je van je kind houdt dan moet je ook leren los laten en aan zijn toekomst denken.
Denk aan het kind zijn / haar toekomst. Gun hem/ haar een zo zelfstandig mogelijk leven.
Ouders bedoelen het goed en hebben het gedaan zoals zij in die tijdsgeest dachten dat het goed was maar dit was niet het beste voor Kees of voor de ontwikkeling van Kees.
Met Kees zijn er vele anderen, Hij is zeker niet uniek.
Ik denk niet dat ouders van een beperkt kind dat echt als een last zien, ik ken er genoeg die het als een verrijking zien. Of dat in ieder geval beweren.quote:
Ik ben geen expert maar snap wel de kritiek op de opvoeding van de ouders. Niet handig aangepakt maar komen ook uit een andere tijd.
En tegelijkertijd voel je wel echt de warmte bij beide ouders en ergens raakt me dat ook wel. Ik geef het je te doen, zo'n zoon. Zou voor iedere ouder een enorme last zijn.
Last is een verkeerd woord denk ik, maar zwaar is het zeker.quote:
[..]
Ik denk niet dat ouders van een beperkt kind dat echt als een last zien, ik ken er genoeg die het als een verrijking zien. Of dat in ieder geval beweren.
Mee eens, hoor, maar daarom vind ik dat jij achteraf hard oordeelt. Zijn ouders hebben alles gedaan wat ze konden doen in het belang van hun zoon.quote:
[..]
Ik denk niet dat ouders van een beperkt kind dat echt als een last zien, ik ken er genoeg die het als een verrijking zien. Of dat in ieder geval beweren.
Het is geen oordeel, het is een constateringquote:
[..]
Mee eens, hoor, maar daarom vind ik dat jij achteraf hard oordeelt. Zijn ouders hebben alles gedaan wat ze konden doen in het belang van hun zoon.
Niet alleen bij kees, maar ook uit jaren van ervaring.
Ik heb ook gezien hoe het fout gaat als kinderen tot hun 50s worden klein gehouden.
Als ouders onverwacht overlijden, dan is er geen keuze meer en het is veel moeilijker om op je 50e aan een andere situatie te wennen dan als je 25 bent en nog veel kneedbaarder.
Bij Kees krijg je het idee dat Kees nu eenmaal zo is en niet meer kneedbaar is, dus mag hij zich zo gedragen als hij doet, maar ook met een autisme vorm kan iemand zich tot op zekere hoogte aanpassen, maar dan moet je hem dat wel als kind aan leren. En niet zijn hele leven pamperen en pleasen.
Autisme is geen excuus voor onaangepaste gedragingen.
Welkom in het oosten van Nederland. Daar wonen heel veel mensen zo, en echt niet alleen van adel.quote:
Die familie is trouwens van adel of zo? Rijke mensen.
Wat doe je voor werk als ik vragen mag? Uit je posts kan ik herleiden dat je kennis hebt, op professioneel gebied, maar ben benieuwd in welke vorm?quote:
[..]
Het is geen oordeel, het is een constatering
Niet alleen bij kees, maar ook uit jaren van ervaring.
Ik heb ook gezien hoe het fout gaat als kinderen tot hun 50s worden klein gehouden.
Als ouders onverwacht overlijden, dan is er geen keuze meer en het is veel moeilijker om op je 50e aan een andere situatie te wennen dan als je 25 bent en nog veel kneedbaarder.
Bij Kees krijg je het idee dat Kees nu eenmaal zo is en niet meer kneedbaar is, dus mag hij zich zo gedragen als hij doet, maar ook met een autisme vorm kan iemand zich tot op zekere hoogte aanpassen, maar dan moet je hem dat wel als kind aan leren. En niet zijn hele leven pamperen en pleasen.
Autisme is geen excuus voor onaangepaste gedragingen.
Ook weer mee eens, hoor. Ik denk dat Kees als het werkelijk moet (zie bijv het excuus naar zijn broer) zich prima kan aanpassen aan een nieuwe situatie.quote:
[..]
Het is geen oordeel, het is een constatering
Niet alleen bij kees, maar ook uit jaren van ervaring.
Ik heb ook gezien hoe het fout gaat als kinderen tot hun 50s worden klein gehouden.
Als ouders onverwacht overlijden, dan is er geen keuze meer en het is veel moeilijker om op je 50e aan een andere situatie te wennen dan als je 25 bent en nog veel kneedbaarder.
Bij Kees krijg je het idee dat Kees nu eenmaal zo is en niet meer kneedbaar is, dus mag hij zich zo gedragen als hij doet, maar ook met een autisme vorm kan iemand zich tot op zekere hoogte aanpassen, maar dan moet je hem dat wel als kind aan leren. En niet zijn hele leven pamperen en pleasen.
Autisme is geen excuus voor onaangepaste gedragingen.
Het voorbeeld heb ik zelf, mijn hoogbejaarde moeder wilde van haar leven niet naar een verpleeghuis, was ze liever dood, nu zit ze er al anderhalf jaar en vindt de aandacht en verzorging prima.
Kees is al een stuk of 4 keer in talkshows geweest met extreem veel prikkels waar hij zich prima kon verwoorden.quote:
[..]
Ook weer mee eens, hoor. Ik denk dat Kees als het werkelijk moet (zie bijv het excuus naar zijn broer) zich prima kan aanpassen aan een nieuwe situatie.
Het voorbeeld heb ik zelf, mijn hoogbejaarde moeder wilde van haar leven niet naar een verpleeghuis, was ze liever dood, nu zit ze er al anderhalf jaar en vindt de aandacht en verzorging prima.
Zegt ook wel wat, veel is inderdaad verwennerij.Klopt, de man is veel flexibeler dan het lijkt.quote:
[..]
Kees is al een stuk of 4 keer in talkshows geweest met extreem veel prikkels waar hij zich prima kon verwoorden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Firuze60 op 06-04-2023 22:23:12 ]
Een vermoeide geest.quote:
Iemand die weet wat voor ziekte de moeder heeft? Ene moment lijkt ze zwaar dement, andere moment rijdt ze auto.
Ik werk in een zorginstelling/ woonvoorziening met clienten met een psychiatrische en/of autisme stoornis.quote:
[..]
Wat doe je voor werk als ik vragen mag? Uit je posts kan ik herleiden dat je kennis hebt, op professioneel gebied, maar ben benieuwd in welke vorm?
Soms ook met een andere beperking maar voornamelijk met autisme / psychoses of een andere psychiatrische stoornis.
Ik vind het mooi om te zien hoe clienten in veel gevallen opbloeien, als ze eenmaal hun 'eigen' leven kunnen leiden. Ze hebben er niet voor gekozen om met elkaar te wonen maar toch doet het ze vaak goed.
Er is duidelijkheid, veiligheid, veel structuur en het geeft ze het gevoel dat ze een zelfstandig leven leiden.
Natuurlijk zijn er ook regelmatig ruzies/ agressie verbaal of fysiek naar elkaar of naar ons als personeel gericht, maar dat is ook het 'normale' leven.
Onze clienten hebben ieder hun eigen kleine appartementje en zij eten met 5 personen en 1 begeleiding op de groep of ze koken voor zichzelf op hun appartement, dat kan ook.
Wij begeleiden hun leven,maar zij voeren de regie zoveel mogelijk van hun eigen leven.
Ik zal verder niet teveel uitweiden, want dit staat ver van Kees af dus terug naar Kees
En Kees wil dat alles zo blijft als het nu is. Welk mens wil dat niet? Als kind zeker. Met treintjes en tekeningen maken. Zo herkenbaar voor elk mens vind ik.quote:
Achja de tragiek van het ouder worden (ook zonder autisme) wordt ook wel mooi in beeld gebracht. Het gaat helaas niet lang meer duren voor Henriëtte en Willem zullen overlijden vrees ik.
Ik vermoedde al zoiets, bedankt voor je reactie! Heb een groot hart voor mensen als jullie, sterker nog, om op Kees terug te komen, zijn ouders hadden de wijsheid en kennis van iemand als jou nodig voor het uit de hand liep.quote:
[..]
Ik werk in een zorginstelling/ woonvoorziening met clienten met een psychiatrische en/of autisme stoornis.
Soms ook met een andere beperking maar voornamelijk met autisme / psychoses of een andere psychiatrische stoornis.
Ik vind het mooi om te zien hoe clienten in veel gevallen opbloeien, als ze eenmaal hun 'eigen' leven kunnen leiden. Ze hebben er niet voor gekozen om met elkaar te wonen maar toch doet het ze vaak goed.
Er is duidelijkheid, veiligheid, veel structuur en het geeft ze het gevoel dat ze een zelfstandig leven leiden.
Natuurlijk zijn er ook regelmatig ruzies/ agressie verbaal of fysiek naar elkaar of naar ons als personeel gericht, maar dat is ook het 'normale' leven.
Onze clienten hebben ieder hun eigen kleine appartementje en zij eten met 5 personen en 1 begeleiding op de groep of ze koken voor zichzelf op hun appartement, dat kan ook.
Wij begeleiden hun leven,maar zij voeren de regie zoveel mogelijk van hun eigen leven.
Ik zal verder niet teveel uitweiden, want dit staat ver van Kees af dus terug naar Kees
Er zijn zat mensen die enigszins moeite hebben met veranderingen ten aanzien van hun jeugd. Ik ben er ook 1. Op een gegeven moment hoort dit wel over te gaan. Je mag best terugkijken met weemoed of iets, maar wat Kees doet is niet normaal. Ook kan je niet zeggen dat hij bijvoorbeeld mentaal tot 8 jaar gekomen is, want hij kan en weet veel te veel daar voor. Dit is gewoon een volwassen man die anders denkt en kapot gepamperd is. Ze zeggen niks voor niks dat een kind teveel verwennen niet goed doet.quote:
[..]
En Kees wil dat alles zo blijft als het nu is. Welk mens wil dat niet? Als kind zeker. Met treintjes en tekeningen maken. Zo herkenbaar voor elk mens vind ik.
Dank je dat is lief van jequote:
[..]
Ik vermoedde al zoiets, bedankt voor je reactie! Heb een groot hart voor mensen als jullie, sterker nog, om op Kees terug te komen, zijn ouders hadden de wijsheid en kennis van iemand als jou nodig voor het uit de hand liep.
Als professional is Kees interessant om te volgen, maar hij is niet uniek.
Ik vind het jammer om te zien, omdat ik denk dat er echt meer in hem had gezeten maar het is wat het is.
Hopelijk kan hij uiteindelijk aan een nieuwe situatie wennen, want dat dit niet eeuwig zal duren dat is wel zeker.
Enkele van mijn clienten met autisme zijn toch op hun manier toch echt wel sociaal en leuk in de omgang, het kan dus echt wel. Ze kunnen gewoon in de groep mee eten, ondanks dat geruzie en iets dat anders dan anders gaat voor drift buien kan zorgen, maar daar speel je dan op in en dan is het vaak zo weer uit de lucht.
Als je er maar niet teveel aan toe geeft. Je moet een middenweg vinden door veel veiligheid structuur en nabijheid te bieden, maar niet die persoon klein te houden. Alsof hij nog steeds een kleuter is.
Ben het met je eens en hoop het voor Kees ook, maar vooral zijn broers, die zullen toch het opvangnet gaan worden ben ik bang. Maar wie weet pakken die het iets beter aan en kan Kees alsnog voor zichzelf, eventueel met hulp van een Mieke, functioneren. Hij kan namelijk ook alleen met de trein naar Amsterdam om een cliënt te bezoeken, dat geeft in mijn niet-professionele ogen aan dat hij wel genoeg functioneert om zonder begeleiding drukke constructies en obstakels aan te kunnen. Al gaat het met moeite, hij kan het wel, anders had hij dat niet gedaan.quote:
[..]
Ik vind het jammer om te zien, omdat ik denk dat er echt meer in hem had gezeten maar het is wat het is.
Hopelijk kan hij uiteindelijk aan een nieuwe situatie wennen, want dat dit niet eeuwig zal duren dat is wel zeker.
Tussen verwennen en verwaarlozen zit een enorm verschil. Ik denk zelf dat Kees niet verwend is geweest in zijn jeugd met alles krijgen (aan objecten) en alleen maar met fysieke cadeau's blij werd. Maar misschien wel gepamperd in dat opzicht en zuinig ook daar op. Ik heb ook nergens het idee gekregen dat zijn ouders ooit dachten, goh, onze Kees is wel een doc waard voor de teevee. Puur vanuit de buitenwereld zijn ze er in betrokken geraakt. Daarom blijf ik zijn ouders verdedigen, het beste voor hun kind, dat wil elke ouder.quote:
[..]
Er zijn zat mensen die enigszins moeite hebben met veranderingen ten aanzien van hun jeugd. Ik ben er ook 1. Op een gegeven moment hoort dit wel over te gaan. Je mag best terugkijken met weemoed of iets, maar wat Kees doet is niet normaal. Ook kan je niet zeggen dat hij bijvoorbeeld mentaal tot 8 jaar gekomen is, want hij kan en weet veel te veel daar voor. Dit is gewoon een volwassen man die anders denkt en kapot gepamperd is. Ze zeggen niks voor niks dat een kind teveel verwennen niet goed doet.
toevoeging en dan helemaal dat gezeik van die truthola die te weinig ontving van de npo voor haar vervolg van de doc, geen woorden voor. Het leven gaat ook heus door zonder een vervolg van het volgen van een autist en met laarzen aan een van zijn dierbaarste vliegtuigjes in elkaar trappen. Schijnheilige troela.
[ Bericht 5% gewijzigd door Firuze60 op 06-04-2023 23:45:55 ]
😬. Je hebt geen idee waar je over praat. Gelukkig maar voor jou.quote:
Ik heb helemaal niets met die Kees. Je kunt duizend keer autisme hebben, maar iedereen weet heel goed dat je je moet gedragen. Iedereen uitvloeken en uitschelden heeft helemaal niets met autisme te maken, maar alles met onbeschoftheid. Dan kan iedereen medelijden hebben met die jongen, maar die Kees moet eens een keer een flinke schop onder zijn reet hebben.
Hij scheldt, anderen staan de boel kort en klein. Het leven kan onvoorspelbaar zijn. Zeker voor mensen met ASS.
De wereld is complex. De samenleving is complex en sociale interacties zijn complex.
Kees is m.i. in een bubbel geplaatst door zijn ouders. Hij is (te) beschermd om uitbarstingen te voorkomen. Het leven is om hem heen 'gemaakt' om uitbarstingen te beperken.
Ik heb geen Videoland, dus documentaire nog niet gezien, dus ik weet niet of er een scène in zit dat Kees zijn haar kamt.
In het verleden (de allereerste documentaire) hingen de spiegels in huis zo laag dat Kees zichzelf niet hoefde te zien. Je had als ouder ook kunnen zeggen: "Vervelend voor je, maar de spiegels blijven op 'normale' hoogte hangen."
Kees is niet dom. Hij heeft bepaalde interesses (kent de NS dienstregeling uit zijn hoofd). Hij moeite met geluid, sociale interacties etc etc. Sommige dingen zullen ook gegroeid zijn zoals dat schelden op Duitsers? Wat natuurlijk geweldige tv was. Hoevaak zou hij dit doen?
Wat had je gewild dat zijn moeder deed? Buiten hem verbaal corrigeren en meen mij te herinneren dat ze dit ook doet.
Pak op zijn broek? Voor straf naar zijn kamer? Het is een volwassen man.
Hoeveel mensen schelden er niet in een auto als de andere partij iets verkeerd doet? Dit is een tandje 'erger' dan mensen meestal doen.
Iedereen weet goed hoe zich te gedragen? Feyenoord hooligans gooien ook met aanstekers naar spelers van de tegenpartij. Je zou zeggen dat iedereen weet dat dit niet normaal is. De collega's van de man zeggen het vreemd te vinden en toch deed hij het. Nee, helaas weet niet iedereen zich te gedragen.
Mij maak je niet wijs dat die Feyenoord-hooligans niet weten dat je geen aanstekers naar een ander moet gooien. Dat weet iedere imbeciel.quote:
[..]
😬. Je hebt geen idee waar je over praat. Gelukkig maar voor jou.
Hij scheldt, anderen staan de boel kort en klein. Het leven kan onvoorspelbaar zijn. Zeker voor mensen met ASS.
De wereld is complex. De samenleving is complex en sociale interacties zijn complex.
Kees is m.i. in een bubbel geplaatst door zijn ouders. Hij is (te) beschermd om uitbarstingen te voorkomen. Het leven is om hem heen 'gemaakt' om uitbarstingen te beperken.
Ik heb geen Videoland, dus documentaire nog niet gezien, dus ik weet niet of er een scène in zit dat Kees zijn haar kamt.
In het verleden (de allereerste documentaire) hingen de spiegels in huis zo laag dat Kees zichzelf niet hoefde te zien. Je had als ouder ook kunnen zeggen: "Vervelend voor je, maar de spiegels blijven op 'normale' hoogte hangen."
Kees is niet dom. Hij heeft bepaalde interesses (kent de NS dienstregeling uit zijn hoofd). Hij moeite met geluid, sociale interacties etc etc. Sommige dingen zullen ook gegroeid zijn zoals dat schelden op Duitsers? Wat natuurlijk geweldige tv was. Hoevaak zou hij dit doen?
Wat had je gewild dat zijn moeder deed? Buiten hem verbaal corrigeren en meen mij te herinneren dat ze dit ook doet.
Pak op zijn broek? Voor straf naar zijn kamer? Het is een volwassen man.
Hoeveel mensen schelden er niet in een auto als de andere partij iets verkeerd doet? Dit is een tandje 'erger' dan mensen meestal doen.
Iedereen weet goed hoe zit te gedragen? Feyenoord hooligans gooien ook met aanstekers naar spelers van de tegenpartij. Je zou zeggen dat iedereen weet dat dit niet normaal is. De collega's van de man zeggen het vreemd te vinden en toch deed hij het. Nee, helaas weet niet iedereen zich te gedragen.
En wat de moeder van Kees moest doen toen hij Duitsers met wel heel erg lelijke woorden uit zat te schelden in de auto? Ik weet niet of je het filmpje hebt gezien, maar die moeder zat gewoon te lachen. Toen dacht ik ook: die moeder is geen haar beter en bij haar ligt de schuld dat die Kees zich zo misdraagt.
Als ik zoiets doe bij mijn ouders zouden ze geschokt zijn.
Dit is echt zon Facebook reactie man. Gelijk ervanuit gaan dat mensen die tegengeluid hebben niet weten hoe autisme is en blablabla.quote:
[..]
😬. Je hebt geen idee waar je over praat. Gelukkig maar voor jou.
Hij scheldt, anderen staan de boel kort en klein. Het leven kan onvoorspelbaar zijn. Zeker voor mensen met ASS.
De wereld is complex. De samenleving is complex en sociale interacties zijn complex.
Kees is m.i. in een bubbel geplaatst door zijn ouders. Hij is (te) beschermd om uitbarstingen te voorkomen. Het leven is om hem heen 'gemaakt' om uitbarstingen te beperken.
Ik heb geen Videoland, dus documentaire nog niet gezien, dus ik weet niet of er een scène in zit dat Kees zijn haar kamt.
In het verleden (de allereerste documentaire) hingen de spiegels in huis zo laag dat Kees zichzelf niet hoefde te zien. Je had als ouder ook kunnen zeggen: "Vervelend voor je, maar de spiegels blijven op 'normale' hoogte hangen."
Kees is niet dom. Hij heeft bepaalde interesses (kent de NS dienstregeling uit zijn hoofd). Hij moeite met geluid, sociale interacties etc etc. Sommige dingen zullen ook gegroeid zijn zoals dat schelden op Duitsers? Wat natuurlijk geweldige tv was. Hoevaak zou hij dit doen?
Wat had je gewild dat zijn moeder deed? Buiten hem verbaal corrigeren en meen mij te herinneren dat ze dit ook doet.
Pak op zijn broek? Voor straf naar zijn kamer? Het is een volwassen man.
Hoeveel mensen schelden er niet in een auto als de andere partij iets verkeerd doet? Dit is een tandje 'erger' dan mensen meestal doen.
Iedereen weet goed hoe zich te gedragen? Feyenoord hooligans gooien ook met aanstekers naar spelers van de tegenpartij. Je zou zeggen dat iedereen weet dat dit niet normaal is. De collega's van de man zeggen het vreemd te vinden en toch deed hij het. Nee, helaas weet niet iedereen zich te gedragen.
De hooligans weten dat ze niet mogen/ moeten gooien, maar doen het toch.quote:
[..]
Mij maak je niet wijs dat die Feyenoord-hooligans niet weten dat je geen aanstekers naar een ander moet gooien. Dat weet iedere imbeciel.
En wat de moeder van Kees moest doen toen hij Duitsers met wel heel erg lelijke woorden uit zat te schelden in de auto? Ik weet niet of je het filmpje hebt gezien, maar die moeder zat gewoon te lachen. Toen dacht ik ook: die moeder is geen haar beter en bij haar ligt de schuld dat die Kees zich zo misdraagt.
Als ik zoiets doe bij mijn ouders zouden ze geschokt zijn.
Dat geldt ongetwijfeld ook voor Kees.
Hij heeft echt wel manieren van huis meegekregen. Hij is welbespraakt.
Weet jij wat er achteraf besproken is? Ik niet. Wie weet heeft zijn moeder thuis wel gezegd dat ze het niet op prijs stelt omdat ze de ervaring heeft dat het op dat moment niet verstandig was.
Natuurlijk is zijn gedrag op sommige momenten onacceptabel. Niet alles is op te lossen met een schop onder zijn komt. En autisme is zeker geen vrijbrief voor onacceptabel gedrag. Soms wordt de weg van de minste weerstand gekozen en is niet altijd de beste weg.
[ Bericht 9% gewijzigd door Irri-tante op 08-04-2023 20:36:27 ]
Hij heeft 100 stappen verderop een huis, en in plaats van hem stimuleren daar volledig te gaan wonen houdt ze dat door haar opmerkingen min of meer tegen tot ze zelf zo slecht is dat Kees haar "niet willen begrijpen" zoals hij het zelf noemt, zo zat is dat hij idd steeds meer in zijn eigen huis gaat wonen, maar dan valt er door moeder niets meer te begeleiden omdat zij dat niet meer kan.
En dus moeten broer en partner dan maar klaarstaan, het liefst door ook om de hoek te komen wonen.
Precies dit. Jij omschrijft zoals ik zat te denken.quote:
Eergisteren "Het beste voor Kees" nog een keer gekeken, vanavond "Kees vliegt uit" gekeken, maar ondanks het feit dat ze steeds slechter is heb ik het wel steeds moeilijker met de moeder van Kees, wat een manipulatief gedoe... hem ook iedere keer vertellen dat hij nog niet zonder hen kan, en zij niet zonder hem.
Hij heeft 100 stappen verderop een huis, en in plaats van hem stimuleren daar volledig te gaan wonen houdt ze dat door haar opmerkingen min of meer tegen tot ze zelf zo slecht is dat Kees haar "niet willen begrijpen" zoals hij het zelf noemt, zo zat is dat hij idd steeds meer in zijn eigen huis gaat wonen, maar dan valt er door moeder niets meer te begeleiden omdat zij dat niet meer kan.
En dus moeten broer en partner dan maar klaarstaan, het liefst door ook om de hoek te komen wonen.
Haar hele leven draait al 50 jaar om Kees, als dat wegvalt heeft ze niks te doenquote:
Eergisteren "Het beste voor Kees" nog een keer gekeken, vanavond "Kees vliegt uit" gekeken, maar ondanks het feit dat ze steeds slechter is heb ik het wel steeds moeilijker met de moeder van Kees, wat een manipulatief gedoe... hem ook iedere keer vertellen dat hij nog niet zonder hen kan, en zij niet zonder hem.
Hij heeft 100 stappen verderop een huis, en in plaats van hem stimuleren daar volledig te gaan wonen houdt ze dat door haar opmerkingen min of meer tegen tot ze zelf zo slecht is dat Kees haar "niet willen begrijpen" zoals hij het zelf noemt, zo zat is dat hij idd steeds meer in zijn eigen huis gaat wonen, maar dan valt er door moeder niets meer te begeleiden omdat zij dat niet meer kan.
En dus moeten broer en partner dan maar klaarstaan, het liefst door ook om de hoek te komen wonen.
Ze lijkt me dementerend en op haar laatste benen te lopen. Die gaat geen 10 jaar meer mee. Misschien maar beter ook (voor haar in ieder geval) dat ze het verval van Kees niet meer gaat zien.quote:
[..]
Haar hele leven draait al 50 jaar om Kees, als dat wegvalt heeft ze niks te doen
En hij hij uit die auto stapt "dag Ellen" *deur dicht*
Dat Kees vertelde over de aanvaring met z'n moeder schrok ik ook wel van trouwens, hoe haal je het in je hoofd uberhaupt een vrouw, laat staan je moeder van dik in de 80 te slaan
:xOverigens was Ellen de deur wijzen echt een van de domste dingen die hij had kunnen doen:')_____! Wat een schat van een vrouw.
Documentaire ben ik bijna klaar mee, nog een half uurtje.
Ja, volgens mij werd daar ook heel even kort over gesproken. Iets met euthanasie als hij het echt niet meer zou trekken.quote:
Als zijn ouders overlijden zal Kees een einde aan zn leven maken gok ik zo
Om dat te voorkomen hadden zijn ouders hem veel eerder los moeten laten, zijn vader begrijpt dat, zijn moeder heeft dat nooit willen begrijpen.quote:
[..]
Ja, volgens mij werd daar ook heel even kort over gesproken. Iets met euthanasie als hij het echt niet meer zou trekken.
Het is ook bijzonder dat hij ineens samen met moeder eet als vader in het ziekenhuis ligt, alsof hij met zijn vader strijdt om de aandacht van zijn moeder, en waarschijnlijk is dat ook zo.
Zou mij niets verbazen. Best wel triest.quote:
Als zijn ouders overlijden zal Kees een einde aan zn leven maken gok ik zo
Maar het kan ook zo maar zijn dat een persoon met autisme het prima zal doen, na het overlijden van ouders en dat hij misschien zelfs op zal bloeien als hij onder het juk van ouders uit is.
Vaak geeft het wel duidelijkheid, het is juist de onzekerheid die het heel moeilijk maakt.
Maar wanneer het eenmaal is gebeurd dan is het duidelijk en dan kan die persoon ook verder met zijn leven.
Je ziet in alles dat Kees de sociale ontwikkeling heeft van een peuter. Sinds zijn derde staat die ontwikkeling dus helemaal stil, terwijl de verbale en cognitieve ontwikkeling op een relatief normaal volwassen niveau liggen.quote:
Ik heb helemaal niets met die Kees. Je kunt duizend keer autisme hebben, maar iedereen weet heel goed dat je je moet gedragen. Iedereen uitvloeken en uitschelden heeft helemaal niets met autisme te maken, maar alles met onbeschoftheid. Dan kan iedereen medelijden hebben met die jongen, maar die Kees moet eens een keer een flinke schop onder zijn reet hebben.
Een peuter is niet bij machte om te begrijpen dat bepaald gedrag ongepast is. Honderd schoppen onder zijn reet helpen dus niet, aangezien dit ongeveer Kees’ maximaal haalbare niveau is.
Hem iets aanleren is ook lastig (peuters nemen ook niet van elke volwassene iets aan). Alleen mensen die hij vertrouwt, kunnen hem een repertoire van sociaal wenselijk gedrag bijbrengen.
Het grote probleem van mensen met een beperking en Kees heeft een ernstige beperking is dat hun cognitieve niveau ver af ligt van hun sociaal emotionele ontwikkeling.quote:
[..]
Je ziet in alles dat Kees de sociale ontwikkeling heeft van een peuter. Sinds zijn derde staat die ontwikkeling dus helemaal stil, terwijl de verbale en cognitieve ontwikkeling op een relatief normaal volwassen niveau liggen.
Een peuter is niet bij machte om te begrijpen dat bepaald gedrag ongepast is. Honderd schoppen onder zijn reet helpen dus niet, aangezien dit ongeveer Kees’ maximaal haalbare niveau is.
Hem iets aanleren is ook lastig (peuters nemen ook niet van elke volwassene iets aan). Alleen mensen die hij vertrouwt, kunnen hem een repertoire van sociaal wenselijk gedrag bijbrengen.
Ze kunnen wel heel veel maar ze kunnen niet heel veel aan.
Veel van mijn clienten hebben een sociaal emotionele ontwikkelingsniveau van soms slechts anderhalf.
MAAR autisme of een andere beperking is GEEN excuus voor eindeloos gevloek, gescheld en agressie.
Al onze pedagogen roepen altijd van Ja maar zijn emotionele ontwikkelingsniveau is maar 2 jaar dus hij weet niet beter, maar dat is gewoon niet zo.
Ik ben er echt van overtuigd dat het gros van mijn clienten echt wel beter weet, dan eindeloos gevloek en getier en verbale agressie.
Het is vooral actie reactie dan dat ze echt niet anders kunnen.
Het is ook wel echt hoe je daar van kleins af aan mee om gaat.
Een vriendin van mij heeft een autistische zoon van nu 13 jaar en hij zit op normaal onderwijs en komt goed mee.
Zijn gedrag is nu al een heel stuk beter dan het was toen hij een aantal jaar jonger was.
Zij zegt ook: ik wil hem niet als autistisch kind grootbrengen, met alle excuses voor zijn gedrag.
Dan krijgt hij ook zo n stempel opgeplakt.
Van kleins af aan heeft ze zijn negatieve gedrag begrenst en zijn positieve gedrag beloont. De drift buien die hij als klein kind had heeft hij nauwelijks meer. Zijn leven moet heel voorspelbaar zijn maar als het nu even anders dan anders gaat dan kan hij dat nu handelen.
Zo kan je je autistische kind ook proberen groot te brengen.
Kees is gewoon te lang klein gehouden. Waardoor je nu een man van bijna 60 hebt die op zichzelf gaat wonen in een kast van een huis, en toch liever bij z'n ouders eet/slaapt.quote:
Als je je kind met een beperking zo opvoedt met het idee dat hij een einde aan zijn leven maakt als jij er niet meer bent, dan heb je het wel heel erg fout gedaan.
Maar het kan ook zo maar zijn dat een persoon met autisme het prima zal doen, na het overlijden van ouders en dat hij misschien zelfs op zal bloeien als hij onder het juk van ouders uit is.
Vaak geeft het wel duidelijkheid, het is juist de onzekerheid die het heel moeilijk maakt.
Maar wanneer het eenmaal is gebeurd dan is het duidelijk en dan kan die persoon ook verder met zijn leven.
Er is altijd nog iemand die zich daaraan stoort.quote:
Ik stoor mij vooral aan die kale plek op Kees zijn hoofd. Misschien moet iemand het daar eens op attenderen?
Ergens is het wel schaamteloos ja.quote:
Het blijft gewoon gefascineerd apies kijken.
Ken meer mensen met autisme maar die zijn echt wel anders deze vloekende en scheldende Kees wat niets met autisme te maken heeft, hij heeft gewoon geen grenzen geleerd in zijn op opvoeding waar blijkbaar alles mocht want hij was zieligquote:
Ik heb helemaal niets met die Kees. Je kunt duizend keer autisme hebben, maar iedereen weet heel goed dat je je moet gedragen. Iedereen uitvloeken en uitschelden heeft helemaal niets met autisme te maken, maar alles met onbeschoftheid. Dan kan iedereen medelijden hebben met die jongen, maar die Kees moet eens een keer een flinke schop onder zijn reet hebben.
Hopelijk ook een spiegel.quote:
Het blijft gewoon gefascineerd apies kijken.
Ik denk meer dat ze bang voor hem waren en hem altijd hebben gepleased zodat hij niet 1 van zijn beruchte woede aanvallen zou krijgen. Hij heeft zelfs zijn eigen lieve oude moedertje geslagen. Iedereen om hem heen heeft altijd op eieren gelopen om hem te pleasen en gerust te stellen.quote:
[..]
Ken meer mensen met autisme maar die zijn echt wel anders deze vloekende en scheldende Kees wat niets met autisme te maken heeft, hij heeft gewoon geen grenzen geleerd in zijn op opvoeding waar blijkbaar alles mocht want hij was zielig
Ze zullen hem vast ook erg zielig hebben gevonden: het arme gehandicapte zielige kindje zoals dat in die tijden heette, waarin autisme nog niet bekend was. Maar ik denk dat het ook een stukje angst voor nieuwe woede aanvallen was en helaas nog steeds is.
Dat denk ik ook. Als professioneel hulpverlener kijk jij er uiteraard anders en met meer afstand tegen aan. Maar vind jij ook niet dat dit aspect er wel enorm uitgelicht wordt in die documentaire? Voelt toch als sensatieteevee. Hoeveel jaren is Kees juist gestimuleerd door zijn ouders om te kunnen doen waar hij talent voor heeft? Was dat ook in een tehuis met strikte grenzen tot bloei gekomen?quote:
[..]
Ik denk meer dat ze bang voor hem waren en hem altijd hebben gepleased zodat hij niet 1 van zijn beruchte woede aanvallen zou krijgen. Hij heeft zelfs zijn eigen lieve oude moedertje geslagen. Iedereen om hem heen heeft altijd op eieren gelopen om hem te pleasen en gerust te stellen.
Ze zullen hem vast ook erg zielig hebben gevonden: het arme gehandicapte zielige kindje zoals dat in die tijden heette, waarin autisme nog niet bekend was. Maar ik denk dat het ook een stukje angst voor nieuwe woede aanvallen was en helaas nog steeds is.
Dit. Ik ken ook mensen met autisme. Iemand op het werk liet zich ook zo gaan en hij kreeg een officiële waarschuwing per brief. Het was direct afgelopen. Hij is gewoon heel slecht opgevoed. Feyenoorders die de boel slopen, ik zou hun vader ook niet graag willen ontmoeten. Appel valt nooit ver van de boom. Toen ik die moeder zo zag lachen in de auto nadat Kees Duitsers voor arschloch uitmaakte, wist ik gelijk dat de schuld niet bij Kees lag, maar bij moederlief die nooit grenzen heeft aangeduid bij het opgroeien van haar zoon.quote:
[..]
Ken meer mensen met autisme maar die zijn echt wel anders deze vloekende en scheldende Kees wat niets met autisme te maken heeft, hij heeft gewoon geen grenzen geleerd in zijn op opvoeding waar blijkbaar alles mocht want hij was zielig
Daarom is hij zo geworden. Als hij vanaf klein jongen was geleerd hoe hij zich moest gedragen, was dit nooit gebeurd.
Kees is een monster hierdoor geworden, en dat heeft niets met autisme te maken.
Op maandag 10 april 2023 16:11 schreef Firuze60 het volgende:[..]
Dat denk ik ook. Als professioneel hulpverlener kijk jij er uiteraard anders en met meer afstand tegen aan. Maar vind jij ook niet dat dit aspect er wel enorm uitgelicht wordt in die documentaire? Voelt toch als sensatieteevee. Hoeveel jaren is Kees juist gestimuleerd door zijn ouders om te kunnen doen waar hij talent voor heeft? Was dat ook in een tehuis met strikte grenzen tot bloei gekomen?
[/quote]
De ouderwetse tehuizen/ gvt s bestaan bijna niet meer.
Ik heb vroeger in een ouderwets gvt gewerkt maar dat is wel uit de tijd.
De visie vd organisatie waar ik werk is om heel erg uit te gaan vd client, zijn wensen te respecteren en aan doelen te werken. Vooral heel erg stimulerend ipv afremmend.
Wat ik wel eens lastig vind, want regelmatig begin je aan een doel onder het mom van 'alles moet maar mogelijk zijn' maar dat is niet altijd realistisch.
Ik wil ook wel eens iets, wat niet mogelijk of realistisch is, dat geldt ook voor clienten.
In een woonvoorziening had Kees wellicht minder zijn grote teken talent kunnen ontplooien maar was er een betere kans geweest dat hij iets socialer was geweest en de het gedrag minder erg dan het nu is.
Of het hem had goed gedaan of niet weten we niet, maar ik vind het wel kwalijk dat er niet aan zijn toekomst is gewerkt. Nu woont hij in feite nog steeds bij zijn ouders en is hij nog geen stap verder.
Ouders en of andere hulpverleners hadden hem moeten voor bereiden op een toekomst zonder hen en dat wat hij gewend is niet voor eeuwig zal duren, zoals dat voor ons allemaal geldt.
Snap ik helemaal, maar de aanvallen op zijn (inmiddels misschien oude verwarde demente ) moeder vind ik onterecht, en ja, misschien moest ze lachen om zijn mondelinge woedeaanvallen, zoals met de anti Duitsers repliek. Heeft ze haar hele leven geprobeerd om zijn woedeaanvallen te sederen met zorgen voor een ontspannen omgeving en lachen. Meebewegen noem je dat, kent elke hulpverlener. Dus ik vind die aanvallen op zijn moeder heel erg onterecht.quote:
[..]
[/b]
De ouderwetse tehuizen/ gvt s bestaan bijna niet meer.
Ik heb vroeger in een ouderwets gvt gewerkt maar dat is wel uit de tijd.
De visie vd organisatie waar ik werk is om heel erg uit te gaan vd client, zijn wensen te respecteren en aan doelen te werken. Vooral heel erg stimulerend ipv afremmend.
Wat ik wel eens lastig vind, want regelmatig begin je aan een doel onder het mom van 'alles moet maar mogelijk zijn' maar dat is niet altijd realistisch.
Ik wil ook wel eens iets, wat niet mogelijk of realistisch is, dat geldt ook voor clienten.
In een woonvoorziening had Kees wellicht minder zijn grote teken talent kunnen ontplooien maar was er een betere kans geweest dat hij iets socialer was geweest en de het gedrag minder erg dan het nu is.
Of het hem had goed gedaan of niet weten we niet, maar ik vind het wel kwalijk dat er niet aan zijn toekomst is gewerkt. Nu woont hij in feite nog steeds bij zijn ouders en is hij nog geen stap verder.
Ouders en of andere hulpverleners hadden hem moeten voor bereiden op een toekomst zonder hen en dat wat hij gewend is niet voor eeuwig zal duren, zoals dat voor ons allemaal geldt.
Oeps! Ik loop ook al wat jaartjes te lurken hier en ja, Tong is een aandachttrekker tot sint-juttemis en uiteindelijk een ban, kennelijk is ie van de alcohol af ofso en kreeg een herkansing met zijn 10 mil one-liners. Maar dan nog, jij laat je toch niet kwetsen door zo'n halve gare, ook jij hebt je grenzen toch?quote:
De tong figuur is precies de reden waarom ik in jaren van lurken nooit enige behoefte voelde om hier te gaan posten en waarom ik pas na 1 jaar na mn registratie de eerste post maakte.
Hoe werkt de negeer functie hier en waar kan ik die vinden?
Alleen door het lezen overslaan.quote:
[..]
ik zeg niet dat ik weg ga, ik wil alleen weten waar de negeer knop hier zit ,zoals dat op alle forums waar ik ben geweest aanwezig is.
ik heb helemaal geen zin om met deze puber enige discussie aan te gaan.
kan iemand mij vertellen hoe je iemand op dit forum moet negeren?
meen je dat nou?quote:
is hier geen negeer functie / knop zoals op forums gebruikelijk is?
waarom niet?
Goed plan! Kun je ook nog aardig tekenen? Kees wel.quote:
[..]
Dat wordt de titel van m'n biografie. De onverbeterlijke bestseller.
Ik heb dit weekend "Kees vliegt uit" gekeken en de dag erna "Het Beste voor Kees".
Ik wilde eigenlijk niet kijken omdat het een beetje dichtbij kwam omdat ik ook een autistische zoon heb. Heel anders weer dan Kees natuurlijk, maar toch...
Ik herkende ook wel wat van mezelf in de moeder van Kees. Confrontaties uit de weg gaan, woede-uitbarstingen proberen te voorkomen en dingen gladstrijken en begrip vragen van mijn man en mijn dochter om de zaken niet op de spits te drijven.
Choose your battles noem ik het. Accepteren dat hij binnenshuis zijn nukken en buien heeft, maar er op hameren dat hij buitenshuis de confrontaties uit de weg gaat door weg te lopen als het hem te veel dreigt te worden. Accepteren dat hij lelijk kan doen tegen mij, maar nooit accepteren dat hij de katten pijn doet bijvoorbeeld.
Ik kan me zo voorstellen dat het zo ook een beetje gegaan is tussen Kees en zijn moeder met het verschil dat binnenshuis nu voor iedereen zichtbaar was in de documentaire, waar dat normaal natuurlijk juist niet zo is.
Ik vond het niet makkelijk om te zien en kon ook eerlijk gezegd helemaal niet lachen om Kees. Ik vond het allemaal vooral pijnlijk.
Mijn zoon heeft meegekeken trouwens en begreep Kees heel goed, vooral in de scene waar zijn moeder zo in de war was met die treintijden en Kees boos werd op haar.
Tegelijkertijd begreep mijn zoon niet dat Kees er niet gewoon voor koos om vanaf het station naar huis te lopen, ook al was dat drie kwartier lopen. In die zin vond hij Kees ook wel erg verwend.
moet je abonnement kopen, dan kun je wel blokkeren.quote:
[..]
meen je dat nou?
is hier geen negeer functie / knop zoals op forums gebruikelijk is?
waarom niet?
Interessante reflectie, ook van je zoon.quote:
Ik ga ondanks de vervelende sfeer die hier nu heerst ontopic en persoonlijk proberen te reageren.
Ik heb dit weekend "Kees vliegt uit" gekeken en de dag erna "Het Beste voor Kees".
Ik wilde eigenlijk niet kijken omdat het een beetje dichtbij kwam omdat ik ook een autistische zoon heb. Heel anders weer dan Kees natuurlijk, maar toch...
Ik herkende ook wel wat van mezelf in de moeder van Kees. Confrontaties uit de weg gaan, woede-uitbarstingen proberen te voorkomen en dingen gladstrijken en begrip vragen van mijn man en mijn dochter om de zaken niet op de spits te drijven.
Choose your battles noem ik het. Accepteren dat hij binnenshuis zijn nukken en buien heeft, maar er op hameren dat hij buitenshuis de confrontaties uit de weg gaat door weg te lopen als het hem te veel dreigt te worden. Accepteren dat hij lelijk kan doen tegen mij, maar nooit accepteren dat hij de katten pijn doet bijvoorbeeld.
Ik kan me zo voorstellen dat het zo ook een beetje gegaan is tussen Kees en zijn moeder met het verschil dat binnenshuis nu voor iedereen zichtbaar was in de documentaire, waar dat normaal natuurlijk juist niet zo is.
Ik vond het niet makkelijk om te zien en kon ook eerlijk gezegd helemaal niet lachen om Kees. Ik vond het allemaal vooral pijnlijk.
Mijn zoon heeft meegekeken trouwens en begreep Kees heel goed, vooral in de scene waar zijn moeder zo in de war was met die treintijden en Kees boos werd op haar.
Tegelijkertijd begreep mijn zoon niet dat Kees er niet gewoon voor koos om vanaf het station naar huis te lopen, ook al was dat drie kwartier lopen. In die zin vond hij Kees ook wel erg verwend.
[ Bericht 1% gewijzigd door Jeroboam op 11-04-2023 00:07:58 ]
Toen er een groep jongeren langsfietste had hij het er over dat ze hem op Facebook volgen.... ik heb geen Facebook dus dat is wat lastig zoeken, maar dat zou betekenen dat hij internet heeft.quote:
Heeft Kees internet? Is bekend of hij reviews op gaat zoeken en wat dat met hem doet? De verhalen zijn deze keer niet zo mooi natuurlijk (heb zelf nog niet gelezen).
Vent is bijna 60! En het is oprecht alsof ik mijn neefje van 8 hoor soms. Die ouders zijn/waren echt schuldig aan het huidige gedrag van Kees. Die hebben hem veel te lang ongelofelijk klein gehouden. Hadden ze hem rond z'n 30e - 35e naar een begeleid wonen traject gebonjourd en waren ze 2x per week langsgekomen dan had er nu 100% een hele andere kees gezeten.
Ik kan de volledige docu helaas niet vinden trouwens, jammer vind ik zelf wel. Toentertijd was hij 32 en ik was benieuwd om te zien hoe hij toen was en zeker in vergelijking met nu.
[ Bericht 0% gewijzigd door proud_mami op 11-04-2023 01:25:17 ]
Hoezo? in principe is autisme toch heel breed en je kan ook helemaal niet functioneren bij autisme. Zeg maar wat vroeger klassiek autisme was?quote:
Ik denk ook wel eens dat met name de moeders er van genieten om hun zoon met een beperking zo lang mogelijk om zich heen te hebben.
Ik heb verschillende clienten die altijd bij moeders hebben gewoond, vader jong overleden en de client nam als het ware de rol van vader over lijkt het wel.
Moeders kookt en zorgt, de zoon werkt op de werkplaats en verdient het geld voor beiden. Ze gaan samen op vakantie, maken busreisjes en leven een harmonieus leven, bijna alsof ze getrouwd zijn.
Zo heb ik dat redelijk vaak gezien, een enkele keer met moeder en dochter maar veel vaker bij moeder en zonen.
Een client van mij kwam in de woonvoorziening wonen toen moeder redelijk onverwacht overleed, zonder enige voorbereiding hier op of zonder dat moeder, hij of de broers en zussen hier ooit echt over gesproken hadden.
Toen overleed moeder en belande die zoon in een woonverziening, als noodbed plaatsing omdat er geen andere oplossing was.
Die client was toen al in de 50, ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
Bereid de persoon voor op een leven zonder pa en of ma.
Heel vaak zie je ze ook opbloeien omdat ze eindelijk onder het juk van ouders uit zijn en een 'eigen zelfstandige ' leven gaan leiden als alle anderen dat doen.
Maar begin er op tijd mee en wacht vooral niet tot er geen keuze meer is of tot dat de ouders dood zijn want dan is het te laat en dan is er geen keuze meer en wordt iemand ergens gedwongen geplaatst.
edit: ik geloof trouwens niet dat Kees alleen maar autisme heeft. Hij heeft mijn inziens ook een duidelijke beperking. Er zijn genoeg mensen met autisme die redelijk normaal kunnen functioneren in de maatschappij maar bij Kees gaat zijn gedrag, angsten en stroornissen veel verder dan dat. Hij is begaafd op bepaalde gebieden maar op andere gebieden veel meer beperkt dan je van iemand met slechts autisme zou verwachten.
Ik heb ook wel een beetje moeite met de tendens in dit topic trouwens. Aan de ene kant vind ik de kritiek terecht en is het in principe juist hoopvol dat met betere begrenzing mensen met autisme aangename mensen kunnen zijn voor zichzelf en hun omgeving. Tegelijkertijd vind ik het ook wel individualistisch allemaal, erg Westers denken. Broers en zussen moeten bijv. vooral hun eigen leven leiden en niet worden beperkt door hun sibling met beperking. Ben je gek. Zorgen voor een ander doen we alleen tegen betaling.
Nou ja een werknemer van zo'n begeleide woonvorm hier zegt al dat zijn tekentalenten niet zo waren ontwikkeld in zo'n traject, geen idee waarom overigens maar goed. Dus ja wat voor een Kees was het geweest, dat weet je ook niet.quote:
Mijn god, dat ge-pappie/mammie van 'm.
Vent is bijna 60! En het is oprecht alsof ik mijn neefje van 8 hoor soms. Die ouders zijn/waren echt schuldig aan het huidige gedrag van Kees. Die hebben hem veel te lang ongelofelijk klein gehouden. Hadden ze hem rond z'n 30e - 35e naar een begeleid wonen traject gebonjourd en waren ze 2x per week langsgekomen dan had er nu 100% een hele andere kees gezeten.
Je weet niet of zijn tekentalent wel of niet even goed was ontwikkeld als hij op een normale leeftijd de deur was uit gegaan.quote:
[..]
Nou ja een werknemer van zo'n begeleide woonvorm hier zegt al dat zijn tekentalenten niet zo waren ontwikkeld in zo'n traject, geen idee waarom overigens maar goed. Dus ja wat voor een Kees was het geweest, dat weet je ook niet.
Ik denk dat de kans groter was dat het minder goed ontwikkeld zou worden, omdat hij in een begeleid wonen-project meer prikkels en afleiding zou krijgen, misschien had hij dan een gedetacheerde baan gehad en dus minder tijd om zijn talent te ontwikkelen en de kans was groter dat hij iets van een sociaal leven had op kunnen bouwen met meer afspraken en sociale activiteiten zoals dat in een groepswoning vaker gebruikelijk is.
Er is meer aanbod en aandacht om activiteiten te ondernemen, dus daar kom je eerder mee in aanraking dan wanneer je thuis woont en geen idee hebt vd buitenwereld en wat daar te doen is.
Een verhuizing naar een woonvoorziening hád zijn teken talent in de weg kunnen staan maar dat hoeft natuurlijk niet. We weten het niet hoe het had kunnen verlopen. Maar bij ouders heeft hij alle tijd om hele dagen in stilte en rust te tekenen en zich alleen hier op te focussen, dat had in een woon project waarschijnlijk lastiger geweest.
Maar wanneer hij op dat moment al beroeps tekenaar was geweest dan had hij dat ook in een woon voorziening kunnen doen en dan had het hem niet in de weg gezeten, dan had hij dat ook in zijn nieuwe woonvorm kunnen doen.
Het ligt er aan op welke leeftijd zijn talent was ontwikkeld en wanneer hij beroeps tekenaar werd.
Sowieso had Kees ws (ook als hij wel op een jongere leeftijd de deur was uit gegaan) niet in een begeleid wonen project gaan wonen maar eerder semi zelfstandig met ambulante begeleiding.
Echt in een groepswoning wonen, lijkt mij ook niet geschikt voor hem, maar hij had met ambulante begeleiding en professionele hulpverlening en ook wat mantelzorg in zijn eigen huisje een zelfstandig leven kunnen leiden, maar dat is helaas nooit gebeurd.
Bij ouders heeft hij een fijn veilig leven waar hij naar hartenlust kan tekenen en doen waar hij zin in heeft, maar nu zijn ouders in de 90 en moet er nood gedwongen naar een andere oplossing gezocht worden.
Dat is wat hier niet helemaal goed is gegaan. Om je kind te beschermen moet je hem op tijd voorbereiden op een andere woonvorm, in welke vorm dat dan ook is en tijdig los laten.
Wachten totdat je zelf oud en dement bent en er straks geen keuze meer is, is niet dé oplossing.
Kees is niet uniek, dit zie je veel vaker gebeuren.
[ Bericht 6% gewijzigd door ZanneG op 11-04-2023 08:59:42 ]
Ja klopt autisme is niet 1 vorm en heel breed. Ik denk persoonlijk dat Kees meer heeft dan alleen autisme maar ook psychische stoornissen die in feite los staan van zijn autisme. Maar dat is natuurlijk geen diagnose he, dat is wat ik denk na zijn docu s gezien te hebben en wat ik uit ervaring heb gezien maar we kunnen er geen etiket opplakken natuurlijk.quote:
[..]
Hoezo? in principe is autisme toch heel breed en je kan ook helemaal niet functioneren bij autisme. Zeg maar wat vroeger klassiek autisme was?
Ik heb ook wel een beetje moeite met de tendens in dit topic trouwens. Aan de ene kant vind ik de kritiek terecht en is het in principe juist hoopvol dat met betere begrenzing mensen met autisme aangename mensen kunnen zijn voor zichzelf en hun omgeving. Tegelijkertijd vind ik het ook wel individualistisch allemaal, erg Westers denken. Broers en zussen moeten bijv. vooral hun eigen leven leiden en niet worden beperkt door hun sibling met beperking. Ben je gek. Zorgen voor een ander doen we alleen tegen betaling.
Vind jij dat je broers en zussen kunt verplichten om voor hun beperkte broer/zus te blijven zorgen en er hun hele leven lang achter na te blijven lopen?
Ik denk niet dat het de verantwoording van broers en zussen is en zij er ook niet achter na hoeven te lopen.
Je vraagt nogal wat van hen.
Zij hebben vaak hun eigen leven, fulltime baan, gezin en dan ook nog je beperkte broer of zus moeten verzorgen en bij staan?
Ik zou dat niet doen en ook niet aanraden.
Het leven met de beperkte broer of zus is ook niet altijd zo leuk, vaak draait alles om die ene persoon en hangen broers en zusjes er maar een beetje bij. Hun jeugd wordt bepaald door hun gehandicapte broer/ zus en hoe de ouders die vaak hebben voorgetrokken en als het middelpunt van het gezin hebben gemaakt. Waar zij altijd rekening mee moesten houden en al waren zij jaren jonger: voor moesten zorgen.
Mijn moeders oudste zus was gehandicapt, waarschijnlijk geen autisme maar ze was wel erg beperkt en alles in dat gezin draaide om haar. Ook toen de andere kinderen de deur uit waren en eigen gezinnen hadden werd er van hen verwacht dat ze grote zus overal heen brachten en ophaalden en hun vrije tijd spendeerden aan haar ipv het eigen gezin. Daar was eigenlijk niet echt over te praten; het werd geeist.
Bij mijn opa en later alleen oma draaide alles in het leven om die gehandicapte dochter en dat eisten zij ook vd andere volwassen kinderen. Het weekend was er om heen gebouwd om haar naar al haar clubjes en hobbys te rijden, dat hebben ze ook gedaan tot mijn oma overleed en pas toen is zij ook in een ouderwets GVT beland.
Ze was toen zeker al midden 40. Ik was te klein om dit allemaal bewust mee gemaakt te hebben, maar ik heb wel altijd gehoord wat een impact en verantwoordelijkheid mijn moeder en haar andere zussen ondervonden en dit ook wel echt als een last ervoeren. Vanaf het moment dat ze in het GVT woonde gingen ze eens in de maand langs, verdeeld over 4 zussen maar hun leven bestond toen niet meer uit het 'zorgen voor' de gehandicapte zus.
Mijn tante is in het GVT opgebloeid, werd socialer, minder agressief en heeft er tot haar dood gewoond.
quote:
Heeft Kees internet? Is bekend of hij reviews op gaat zoeken en wat dat met hem doet? De verhalen zijn deze keer niet zo mooi natuurlijk (heb zelf nog niet gekeken).
Volgens mij heeft hij zelf geen internet maar er is een FB pagina, 'Het beste voor Kees'. Die wordt beheerd door die documentairemaakster. Daar plaatst zij de linken naar de brieven/e-mails die Kees naar haar schrijft.quote:
[..]
Toen er een groep jongeren langsfietste had hij het er over dat ze hem op Facebook volgen.... ik heb geen Facebook dus dat is wat lastig zoeken, maar dat zou betekenen dat hij internet heeft.
Vond je dat werkelijk? Zij stelde zich heel neutraal op. Ze bakte zijn lievelingstaartjes. Koud vond ik haar allesbehalve. Ze kreeg bij hun eerste ontmoeting al een sneer van Kees dat ze niet mocht hummen. Daar heeft ze zich op aangepast. Daarom weer, het is de beeldvorming die gemaakt is door de documentairemaakster.quote:Op dinsdag 11 april 2023 16:37 schreef Soury het volgende:
Ik heb dit topic een beetje door gescrolled. Maar ik zie niemand iets zeggen over Ellen wat een kouwe muts, die moet je toch niet hebben bij een Kees
Ik weet het niet ze kwam wat geergerd over met alles, kan ook de aanwezigheid van de camera geweest kunnen zijn.quote:
[..]
Vond je dat werkelijk? Zij stelde zich heel neutraal op. Ze bakte zijn lievelingstaartjes. Koud vond ik haar allesbehalve. Ze kreeg bij hun eerste ontmoeting al een sneer van Kees dat ze niet mocht hummen. Daar heeft ze zich op aangepast. Daarom weer, het is de beeldvorming die gemaakt is door de documentairemaakster.
Verder vond ik het vooral verdrietig allemaal, voor iedereen.
Ik ook, wat een ellendig verdrietig vervolg op de eerste documentaire. Vooral voor zijn ouders. Dat in beeld brengen van een bewolkte hemel tussendoor ergerde mij juist, ja mens, iemand die in een angstpsychose zit, ziet zulke zaken, als kijker vond ik dat overbodige dramatiek.quote:
Ik begreep niet steeds de herhaling van die beelden van t weer en vroeger. Vond het niks toevoegen na de 3e keer. Bonus klacht: ook die tijdssprongen, zet gewoon het jaartal erbij, ik wil niet zelf rekenen.
Verder vond ik het vooral verdrietig allemaal, voor iedereen.
[ Bericht 5% gewijzigd door Firuze60 op 11-04-2023 17:05:55 ]
Dat is wel goed om te horen! Het is ook niet zo zwart-wit natuurlijk, maar soms merk ik dat in deze maatschappij het heel gemakkelijk wordt om alles maar af te schuiven op professionele hulpverlening. Ik vond het ook wel tekenend bijvoorbeeld dat die Ellen hem weer verwees naar therapeuten na zijn brief over het weer terwijl hij heel duidelijk aangeeft wat hij nodig heeft, geruststelling en warmte.quote:
[..]
Ja klopt autisme is niet 1 vorm en heel breed. Ik denk persoonlijk dat Kees meer heeft dan alleen autisme maar ook psychische stoornissen die in feite los staan van zijn autisme. Maar dat is natuurlijk geen diagnose he, dat is wat ik denk na zijn docu s gezien te hebben en wat ik uit ervaring heb gezien maar we kunnen er geen etiket opplakken natuurlijk.
Vind jij dat je broers en zussen kunt verplichten om voor hun beperkte broer/zus te blijven zorgen en er hun hele leven lang achter na te blijven lopen?
Ik denk niet dat het de verantwoording van broers en zussen is en zij er ook niet achter na hoeven te lopen.
Je vraagt nogal wat van hen.
Zij hebben vaak hun eigen leven, fulltime baan, gezin en dan ook nog je beperkte broer of zus moeten verzorgen en bij staan?
Ik zou dat niet doen en ook niet aanraden.
Het leven met de beperkte broer of zus is ook niet altijd zo leuk, vaak draait alles om die ene persoon en hangen broers en zusjes er maar een beetje bij. Hun jeugd wordt bepaald door hun gehandicapte broer/ zus en hoe de ouders die vaak hebben voorgetrokken en als het middelpunt van het gezin hebben gemaakt. Waar zij altijd rekening mee moesten houden en al waren zij jaren jonger: voor moesten zorgen.
Mijn moeders oudste zus was gehandicapt, waarschijnlijk geen autisme maar ze was wel erg beperkt en alles in dat gezin draaide om haar. Ook toen de andere kinderen de deur uit waren en eigen gezinnen hadden werd er van hen verwacht dat ze grote zus overal heen brachten en ophaalden en hun vrije tijd spendeerden aan haar ipv het eigen gezin. Daar was eigenlijk niet echt over te praten; het werd geeist.
Bij mijn opa en later alleen oma draaide alles in het leven om die gehandicapte dochter en dat eisten zij ook vd andere volwassen kinderen. Het weekend was er om heen gebouwd om haar naar al haar clubjes en hobbys te rijden, dat hebben ze ook gedaan tot mijn oma overleed en pas toen is zij ook in een ouderwets GVT beland.
Ze was toen zeker al midden 40. Ik was te klein om dit allemaal bewust mee gemaakt te hebben, maar ik heb wel altijd gehoord wat een impact en verantwoordelijkheid mijn moeder en haar andere zussen ondervonden en dit ook wel echt als een last ervoeren. Vanaf het moment dat ze in het GVT woonde gingen ze eens in de maand langs, verdeeld over 4 zussen maar hun leven bestond toen niet meer uit het 'zorgen voor' de gehandicapte zus.
Mijn tante is in het GVT opgebloeid, werd socialer, minder agressief en heeft er tot haar dood gewoond.
Tsja als ik jouw verhaal lees dan denk ik niet gelijk ; oh wat zielig voor de broers en zussen. Het eerste wat ik denk is; wow wat een liefde voor de gehandicapte zus. Ik ken door het werk van mn zusje ook hele andere verhalen, mensen die worden weggestopt in een instelling en waarbij niemand hen komt opzoeken. Maar wellicht had er een iets betere balans moeten zijn. Ik snap ook zeker dat het moeilijk moet zijn geweest. En dat het als een verantwoordelijkheid en als een last wordt ervaren. Maar ja, voor die gehandicapte zus zal het leven ook wel een last zijn geweest af en toe. Dat is nu eenmaal het gevolg van een handicap. Het is niet verkeerd om die last te delen.
Ik denk dat het niet echt uit liefde was maar meer uit plichtsbesef of het gevoel hebben om gedwongen te worden om altijd naar zus uit te blijven kijken of je wilde of niet.quote:
[..]
Dat is wel goed om te horen! Het is ook niet zo zwart-wit natuurlijk, maar soms merk ik dat in deze maatschappij het heel gemakkelijk wordt om alles maar af te schuiven op professionele hulpverlening. Ik vond het ook wel tekenend bijvoorbeeld dat die Ellen hem weer verwees naar therapeuten na zijn brief over het weer terwijl hij heel duidelijk aangeeft wat hij nodig heeft, geruststelling en warmte.
Tsja als ik jouw verhaal lees dan denk ik niet gelijk ; oh wat zielig voor de broers en zussen. Het eerste wat ik denk is; wow wat een liefde voor de gehandicapte zus. Ik ken door het werk van mn zusje ook hele andere verhalen, mensen die worden weggestopt in een instelling en waarbij niemand hen komt opzoeken. Maar wellicht had er een iets betere balans moeten zijn. Ik snap ook zeker dat het moeilijk moet zijn geweest. En dat het als een verantwoordelijkheid en als een last wordt ervaren. Maar ja, voor die gehandicapte zus zal het leven ook wel een last zijn geweest af en toe. Dat is nu eenmaal het gevolg van een handicap. Het is niet verkeerd om die last te delen.
Ik heb het zelf niet heel bewust mee gemaakt, ik ken meer de praktijkvoorbeelden uit het werkveld.
Mijn tante had niet het niveau of besef om zichzelf tot een last te zien, het leven draaide om haar en ze was erg verwend.
Maar bij clienten zie ik wel depressie en stoornissen, zij hebben wel het besef dat hun leven anders is dan van bv broes en zussen of van begeleiding en dat hun leven ook nooit normaal zal worden.
Dat besef kan heel frustrerend zijn en een enkele clienten hebben een doodswens.
Gelukkig is er niet serieus iets gebeurd maar die wens is er wel bijna dagelijks.
Dat is triest voor hem en moeilijk om te begeleiden en altijd positief om te buigen
Vond de eerste wel mooi, hier vooral irritatie.
Dat zn ouders (vooral zn moeder) hem altijd zn zin lijken te geven, beetje klein en afhankelijk houden.
Dat is zo geirriteerd reageerde toen die Ellen niet tegen hem zei dat "het weer" wel meeviel.
Überhaupt dat eeuwige gejank over het weer.
Dat ie verwacht dat zn broer daar komt wonen.
Pfff, wat een mannetje, die hadden ze echt wel anders kunnen opvoeden als ze hadden gewild.
Ik zie Kees als een egoïstische teringlijer die een pass krijgt omdat hij autistisch is. Je kan prima "normaal" doen met die aandoening.quote:
Pfff, wat een mannetje, die hadden ze echt wel anders kunnen opvoeden als ze hadden gewild.
Ik snap die verheerlijking over hem op het net ook niet. Het is gewoon een vreselijke kerel.
De lovende woorden op YT/ social media hoe puur, geweldig, fantastisch en perfect Nederlands Kees spreekt vind k zwaar overdreven.
Hij heeft een akelig randje aan zijn verwende karakter en ik geloof niet dat dit puur en alleen door zijn autisme komt maar vooral om hoe hij is 'gemaakt'
Dit gedrag was allemaal niet nodig geweest. Ook mensen met een beperking en of autisme kunnen prima leren hoe zich te gedragen en dat niet alles maar geaccepteerd wordt.
Als je geen grenzen stelt en dan walst Kees daar zo overheen.
Met die weer obsessie kan je ook gewoon stoppen met hem gerust stellen en zeggen: dat zien we morgen wel weer of zoek het weer voor morgen zelf maar op op weer.nl
Ik zou er vooral niet op in gaan en ook geen tijd verspillen met hem constant gerust te stellen, want wat je ook zegt het is nooit wat hij wilt horen.
Ik heb het ook weer gekeken. Om eerlijk te zijn is de nieuwe docu niet heel veel anders.quote:
Ik heb deze ook maar gekeken https://www.npostart.nl/2doc/02-06-2014/KN_1658125 (Het beste voor Kees) Hier is wel duidelijk hoe en wat zijn band met zijn ouders is. Vader doet zijn best maar krijgt toch wel weerstand van zijn vrouw. Soms pijnlijk om te zien.
Nou ik vond in de eerste wel duidelijk naar voren komen hoe de relatie met zijn ouders tot stand is gekomen. En dan ben ik wat negatief over de moeder.quote:
[..]
Ik heb het ook weer gekeken. Om eerlijk te zijn is de nieuwe docu niet heel veel anders.
Dat ja.quote:
Trouwens nog vergeten: ik vind het ronduit schokkend dat hij klaarblijkelijk nog steeds zijn moeder slaat als er niet niet naar zijn zin gaat/iemand teveel herrie maakt. En dan zeggen ja ik vond het ook erg dat het gebeurd is. Hoe dan?
Hij is kinderlijk en eloquent en dat maakt hem vertederend, maar hij is echt immens dwingend, en buiten beeld gaat dat kennelijk dus nog veel verder.
En moeders stimuleert het allemaal maar, en vaders is al decennia geleden uitgecheckt.
Echt, ik hoop zó enorm dat die vader een geile minnares heeft ofzo, want die man heeft anders echt geen leven.
Als hij niet zo'n interessante eloquente savant was maar gewoon een 13-in-een-dozijnautist zou tv-kijkend Nederland geen fuck om hem geven.quote:
Ik vind hem niet perse een egoistische teringlijer maar ik snap de hype en verheerlijking rond om Kees ook niet.
De lovende woorden op YT/ social media hoe puur, geweldig, fantastisch en perfect Nederlands Kees spreekt vind k zwaar overdreven.
Ik vraag mij af of hij een savant is.quote:
[..]
Als hij niet zo'n interessante eloquente savant was maar gewoon een 13-in-een-dozijnautist zou tv-kijkend Nederland geen fuck om hem geven.
Hij kan heel goed tekenen en heeft veel typisch auti trekjes maar nu ook weer niet heel bijzonder.
Afgezien van zijn tekentalent dat hij met grote precisie doet verschilt hij niet zoveel van sommige clienten die ik heb of heb gehad.
De media maakt hem heel bijzonder maar zoals Kees heb ik ze wel vaker gezien.
Ah, jij zat er ook al aan te twijfelen?quote:
[..]
Ik vraag mij af of hij een savant is.
Hij kan heel goed tekenen en heeft veel typisch auti trekjes maar nu ook weer niet heel bijzonder.
Afgezien van zijn tekentalent dat hij met grote precisie doet verschilt hij niet zoveel van sommige clienten die ik heb of heb gehad.
De media maakt hem heel bijzonder maar zoals Kees heb ik ze wel vaker gezien.
Kees is een bijzonder man en zijn tekeningen zijn echt heel mooi gemaakt, met alle precisiewerk van iemand met autisme.quote:
[..]
Ah, jij zat er ook al aan te twijfelen?
Ik ken een autist die niet kan lezen maar wel heel goed uit zijn hoofd kan rekenen en dan ook grote bedragen en zonder na te denken. Hij ziet de cijfers en weet direct het antwoord. Hij weet ook de lotto uitslagen van dat jaar. Die schrijft hij als ze gevallen zijn in een schrift en dan kan hij zo uit zijn hoofd opnoemen wanneer welke getallen vielen.
Een andere autist die ik ken weet van elke datum op welke dag dat viel of valt in de toekomst en als je dat dan checkt dan klopt dat altijd. Ook zonder daar over na te denken. Zeg je 24 oktober 2004 dan weet hij op welke dag dat viel.
Ik weet niet hoe hij dat doet en hij kan het ook niet uit leggen, hij weet het gewoon. Maar of zulke eigenaardigheden waarin iemand enorm uitblinkt iemand nu tot een savant maakt?
Het is denk ik eerder dat bij iemand in het autisme spectrum vaak 1 gebied enorme interesse heeft en dit op 1 of andere manier heel erg is ontwikkeld en hier enorm in uitblinkt. maar op andere gebieden kunnen ze juist heel erg onderontwikkeld zijn.
Dat zie je bij Kees ook. Ik vind hem niet zó bijzonder. Ik ken wel meer autisten die een beetje zoals hem zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door ZanneG op 27-04-2023 16:21:06 ]
Ik vraag me al die jaren af wie die vader is. Een zwijgende schim in de schaduw van drie documentaires.quote:
[..]
Dat ja.
Hij is kinderlijk en eloquent en dat maakt hem vertederend, maar hij is echt immens dwingend, en buiten beeld gaat dat kennelijk dus nog veel verder.
En moeders stimuleert het allemaal maar, en vaders is al decennia geleden uitgecheckt.
Echt, ik hoop zó enorm dat die vader een geile minnares heeft ofzo, want die man heeft anders echt geen leven.
Kees is wel typerend voor iemand met autisme maar of dat hem nu savant maakt vraag ik mij af.
Mensen met een groot talent kunnen hun talent en grote interesse heel goed door ontwikkelen omdat ze hier volledig op gefocussed zijn, dat zie je bij veel meer mensen die geen autisme hebben ook.
Kees heeft zijn talent ook heel knap ontwikkelt maar is dat nu echt zo veel bijzonderder dan elk ander die ook heel knap kan tekenen?
[ Bericht 12% gewijzigd door ZanneG op 27-04-2023 16:13:16 ]
Duidelijk de woorden van een deskundige.quote:
[..]
Kees is een bijzonder man en zijn tekeningen zijn echt heel mooi gemaakt, met alle precisiewerk van iemand met autisme.
Ik ken een autist die niet kan lezen maar wel heel goed uit zijn hoofd kan rekenen en dan ook grote bedragen en zonder na te denken. Hij ziet de cijfers en weet direct het antwoord. Hij weet ook de lotto uitslagen van dat jaar. Die schrijft hij als ze gevallen zijn in een schrift en dan kan hij zo uit zijn hoofd opnoemen wanneer welke getallen vielen.
Een andere autist die ik ken weet van elke datum op welke dag dat viel of valt in de toekomst en als je dat dan checkt dan klopt dat altijd. Ook zonder daar over na te denken. Zeg je 24 oktober 2004 dan weet hij op welke dag dat viel.
Ik weet niet hoe hij dat doet en hij kan het ook niet uit leggen, hij weet het gewoon. Maar of zulke eigenaardigheden waarin iemand enorm uitblinkt iemand nu tot een savant maakt?
Het is denk ik eerder dat bij iemand in het autisme spectrum vaak 1 gebied enorme interesse is dit op 1 of andere manier heel erg is ontwikkeld en hier enorm in uitblinkt. maar op andere gebieden kunnen ze juist heel erg onderontwikkeld zijn.
Dat zie je bij Kees ook. Ik vind hem niet zó bijzonder. Ik ken wel meer autisten die een beetje zoals hem zijn.
Ben het met je eens. Je kunt zo zien dat Kees zich helemaal heeft verloren in het tekenen. Die werd nooit in z'n werk onderbroken en dat laat hij maar al te makkelijk zien.
Dit is geen mening van een deskundige hoor, ik ken Kees niet persoonlijk natuurlijk , heb geen dossier gelezen dus ik doe het ook maar met de observaties die ik maak van tvbeelden en wat ik uit persoonlijke ervaring bij anderen autisten zie of heb gezien.quote:
[..]
Duidelijk de woorden van een deskundige.
Ben het met je eens. Je kunt zo zien dat Kees zich helemaal heeft verloren in het tekenen. Die werd nooit in z'n werk onderbroken en dat laat hij maar al te makkelijk zien.
Maar ik vraag mij meer af wat iemand nu tot een savant maakt en of Kees dat perse is?
Hij heeft alle tijd gehad om zijn teken talent te ontwikkelen omdat hij geen job buitenshuis heeft, dus hier hele dagen mee bezig kan zijn.
Maar een tekenaar zonder autisme heeft ook bijzonder talent dus waarom zou Kees daarin bijzonderder zijn dan een 'normale' tekenaar? Die wellicht veel meer moeite moest doen om zijn talent te door ontwikkelen omdat die fulltime aan het werk moest?
Alsof Kees zoveel tijd heeft?quote:
Op 
Kees is de hele dag druk met tekenen en japense tekens schrijven, die heeft geen tijd voor een fulltime baan op fok
Misschien was Kees wel een hele goede architect geweest.quote:
[..]
Dit is geen mening van een deskundige hoor, ik ken Kees niet persoonlijk natuurlijk , heb geen dossier gelezen dus ik doe het ook maar met de observaties die ik maak van tvbeelden en wat ik uit persoonlijke ervaring bij anderen autisten zie of heb gezien.
Maar ik vraag mij meer af wat iemand nu tot een savant maakt en of Kees dat perse is?
Hij heeft alle tijd gehad om zijn teken talent te ontwikkelen omdat hij geen job buitenshuis heeft, dus hier hele dagen mee bezig kan zijn.
Maar een tekenaar zonder autisme heeft ook bijzonder talent dus waarom zou Kees daarin bijzonderder zijn dan een 'normale' tekenaar? Die wellicht veel meer moeite moest doen om zijn talent te door ontwikkelen omdat die fulltime aan het werk moest?
Een architect moet ook sociale vaardigheden hebben eb acquisitie kunnen plegen. Beetje offtopic, maar er is een interessante docu over francine houben.quote:
[..]
Misschien was Kees wel een hele goede architect geweest.
Bedoelde dat ook als Kees "normaal" was geweest eh.quote:
[..]
Een architect moet ook sociale vaardigheden hebben eb acquisitie kunnen plegen. Beetje offtopic, maar er is een interessante docu over francine houben.
Docu ken ik niet. Waar gaat dat over?
Wat zou 'ie gedaan hebben voor de kost? Ze zijn bepaald niet onbemiddeld.quote:
[..]
Ik vraag me al die jaren af wie die vader is. Een zwijgende schim in de schaduw van drie documentaires.
* GEVONDEN
Tevens....quote:VELP – Op woensdag 29 september [2021, P_M] bracht burgemeester Carol van Eert een bezoek aan het echtpaar Momma-Muntz in Velp ter gelegenheid van hun 65-jarig huwelijk.
De heer Willem Carel Momma is geboren op 18 oktober 1930 in Amersfoort en mevrouw Henriëtte Muntz is geboren op 29 januari 1934 in Rotterdam.
Het paar heeft elkaar in de zomervakantie van 1949 ontmoet in het zomerhuisje van de familie Muntz op Texel. In 1956 zijn ze getrouwd in Rotterdam. Het paar heeft ook in Hattem en Wassenaar gewoond en is in 1986 verhuisd naar Velp.
De heer Momma is zijn carrière begonnen als verkoopleider in Brouwerij d’Oranjeboom. Ook was hij partner bij Messa Electronics, marketing manager bij de Koninklijke Berghuizer Papier Fabriek en directielid bij de Nederlandse Dagblad Unie. Tot aan zijn pensionering heeft hij gewerkt als directielid bij NV Audet. Mevrouw Momma-Muntz nam de zorg voor de kinderen op zich. Uit het huwelijk zijn 3 zonen geboren en inmiddels hebben ze 6 kleinkinderen.
Na hun pensionering vulden ze hun dagen graag met sport (hockey en beiden tennis), maar dat gaat nu niet meer. Ze zijn nog steeds erg gelukkig met elkaar.
quote:Willem Momma richtte samen met andere ouders in 1978 de NVA op, vanwege het - in die tijd onbegrepen - autisme van zijn jongste zoon Kees (geboren in 1965). Hij was de eerste voorzitter van de NVA.
'De kwaliteit van de hulpverlening voor mensen met autisme is mijn grootste zorg. Daarom is het belangrijk dat de NVA een echte oudervereniging zal blijven, met ouders die op de barricaden voor hun kind blijven gaan. De organisatie moet zichzelf voortdurend evalueren op doeltreffendheid en alert blijven op nieuwe ontwikkelingen. Geen genade met bureaucratische elementen!'
Zeker weten! De familie Momma heeft gewoon centen zat en daardoor ook zeker de mogelijkheden om "Het beste voor Kees" te doen. Ze richten zelfs een BV met die naam op die vervolgens een huis in dezelfde straat in Velp voor hem koopt. Dat is dus wel mooi een vrijstaande woning met 5 kamers en een behoorlijke tuin in een villabuurt, waar Kees kan in z'n uppie kan genieten van alle rust en ruimte. De WOZ-waarde van het 'huisje' dat ze voor Kees gekocht hebben ligt momenteel rond de 6 ton. Volgens deze BV betaalt Kees naar draagkracht huurgelden aan die BV. Goed geregeld allemaal, ongetwijfeld ook belastingtechnisch ook slim doordacht. Zo hoeft Kees niet op de wachtlijst te staan voor een huurwoning / regulier begeleid wonen project (zoals al die andere mensen met autisme of beperking met een minder rijke familie).quote:Duidelijk een gezin dat het altijd bovengemiddeld goed heeft gehad.
Heel eerlijk: dat vind ik dan wel weer mooi, dat dit geregeld kan worden. Ik gun iedereen zijn rijkdom en vader is duidelijk een slimme man. Alleen jammer dat Kees in het begin zo ondankbaar was om er niet te gaan wonen, pas toen pa en ma echt afgeschreven waren. Hij heeft door die rijkdom (die kennelijk ook al in de verdere familie zit) nooit weet gehad van de echte wereld, daarom is hij zoals hij is.quote:
[..]
Zeker weten! De familie Momma heeft gewoon centen zat en daardoor ook zeker de mogelijkheden om "Het beste voor Kees" te doen. Ze richten zelfs een BV met die naam op die vervolgens een huis in dezelfde straat in Velp voor hem koopt. Dat is dus wel mooi een vrijstaande woning met 5 kamers en een behoorlijke tuin in een villabuurt, waar Kees kan in z'n uppie kan genieten van alle rust en ruimte. De WOZ-waarde van het 'huisje' dat ze voor Kees gekocht hebben ligt momenteel rond de 6 ton. Volgens deze BV betaalt Kees naar draagkracht huurgelden aan die BV. Goed geregeld allemaal, ongetwijfeld ook belastingtechnisch ook slim doordacht. Zo hoeft Kees niet op de wachtlijst te staan voor een huurwoning / regulier begeleid wonen project (zoals al die andere mensen met autisme of beperking met een minder rijke familie).
Waar moeder dan weer aan toe gaf ipv de angsten professioneel te begeleiden gingen ze het liever uit de weg.
Met de verwachtte erfenis zal Kees met hulp van zijn broers voldoende particuliere zorg in kunnen kopen, die luxe hebben idd veel anderen in deze zelfde situatie niet.
Als hij het echt niet gekund had dan had hij er ook nu niet gewoond. Ik noem het ondankbaar in de zin van: altijd zó in zijn comfortzone gehouden (zoals je zelf aangeeft, moeder gaf er wederom aan toe) dat hij een mogelijkheid die hem wordt aangeboden waar heel veel andere mensen een moord voor zouden doen gewoon niet aanneemt. Maar als pa en ma niet meer kunnen doen wat hij wil gaat het allemaal ineens wel.quote:
Was het echt ondankbaarheid of is het vooral veel angst voor het onbekende voor Kees?
Waar moeder dan weer aan toe gaf ipv de angsten professioneel te begeleiden gingen ze het liever uit de weg.
Met de verwachtte erfenis zal Kees met hulp van zijn broers voldoende particuliere zorg in kunnen kopen, die luxe hebben idd veel anderen in deze zelfde situatie niet.
Ik denk dat gevoelens als dankbaarheid/ ondankbaarheid etc heel erg zijn aangeleerd bij mensen met autisme stoornis. Hij voelt het gewoon niet en dat zal ook niet gaan komen denk ik?quote:
[..]
Als hij het echt niet gekund had dan had hij er ook nu niet gewoond. Ik noem het ondankbaar in de zin van: altijd zó in zijn comfortzone gehouden (zoals je zelf aangeeft, moeder gaf er wederom aan toe) dat hij een mogelijkheid die hem wordt aangeboden waar heel veel andere mensen een moord voor zouden doen gewoon niet aanneemt. Maar als pa en ma niet meer kunnen doen wat hij wil gaat het allemaal ineens wel.
Het egocentrische zit er heel erg in maar dat wordt zeker ook versterkt met hoe de omgeving in dit geval moeder er altijd mee is omgegaan en altijd is mee gegaan in zijn egocentrische denkwijze.
Zolang Kees maar rustig en tevreden is, is het goed..
[ Bericht 0% gewijzigd door ZanneG op 28-04-2023 14:21:13 ]
Ik had dat gemist maar is dat huis van Kees zo groot? 5 kamers en vrijstaand? Waarom zo groot, hoe moet hij dat overzien schoonmaken en onderhouden? Een 2 kamer appartementje of studio lijkt mij groot genoeg en voor hem te overzien.quote:
[..]
Zeker weten! De familie Momma heeft gewoon centen zat en daardoor ook zeker de mogelijkheden om "Het beste voor Kees" te doen. Ze richten zelfs een BV met die naam op die vervolgens een huis in dezelfde straat in Velp voor hem koopt. Dat is dus wel mooi een vrijstaande woning met 5 kamers en een behoorlijke tuin in een villabuurt, waar Kees kan in z'n uppie kan genieten van alle rust en ruimte. De WOZ-waarde van het 'huisje' dat ze voor Kees gekocht hebben ligt momenteel rond de 6 ton. Volgens deze BV betaalt Kees naar draagkracht huurgelden aan die BV. Goed geregeld allemaal, ongetwijfeld ook belastingtechnisch ook slim doordacht. Zo hoeft Kees niet op de wachtlijst te staan voor een huurwoning / regulier begeleid wonen project (zoals al die andere mensen met autisme of beperking met een minder rijke familie).
Waarom zou je hem als ouders opzadelen met een 5 kamer villa?
[ Bericht 0% gewijzigd door ZanneG op 28-04-2023 14:21:57 ]
Ik denk dat er in de buurt niet zoveel kleiners te vinden was. Ik begrijp die ouders trouwens wel hoor. Als ik geld genoeg had zou ik wellicht hetzelfde voor mijn zoon hebben gedaan. Ik zou het wel een veilig gevoel vinden dat hij in ieder geval een plek had om te wonen.quote:
[..]
Ik had dat gemist maar is dat huis van Kees zo groot? 5 kamers en vrijstaand? Waarom zo groot, hoe moet hij dat overzien schoonmaken en onderhouden? Een 2 kamer appartementje of studio lijkt mij groot genoeg en voor hem te overzien.
Waarom zou je hem als ouders opzadelen met een 5 kamer villa?
En hoeveel ouders kopen er geen huis voor hun studerende kinderen waar ze een studentenhuis van maken? Ik kende er uit mijn studententijd best veel.
Het probleem is dat de ouders van Kees daar min of meer gestopt zijn. Ze hadden hem ook verder moeten begeleiden richting wat meer zelfstandigheid, denk ik. Maar ik geloof ook best wel dat ze die energie niet meer hadden. En bovendien wordt het ook steeds moeilijker naarmate je kind volwassener wordt.
Sorry hoor, maar ben jij een zorgverlener voor mensen met autisme? Dan veel sterkte gewenst aan die mensen/slachtoffers..quote:
[..]
Ik denk dat gevoelens als dankbaarheid/ ondankbaarheid etc heel erg zijn aangeleerd bij mensen met autisme stoornis. Hij voelt het gewoon niet en dat zal ook niet gaan komen denk ik?
Het egocentrische zit er heel erg in maar dat wordt zeker ook versterkt met hoe de omgeving in dit geval moeder er altijd mee is omgegaan en altijd is mee gegaan in zijn egocentrische denkwijze.
Zolang Kees maar rustig en tevreden is, is het goed..
Als je denkt dat dankbaar/ondankbaarheid is aangeleerd bij mensen met autisme
Ik ben zelf gediagnosticeerd met autisme en geloof me, ik ken ondankbaar zeker wel. En daardoor ook dankbaarheid, en dat is niet aangeleerd. Net zoals liefde, verdriet, hoop, plezier en alle andere emoties.. Autisten lijken best wel een beetje op mensen.
Toen zijn vader terugkwam uit het ziekenhuis was zijn welkom wel hartverwarmend vond ik. Een liefde die ik bij Kees nog nooit zo had gezien. En dan noemde hij die vrouw die weleens bij hem kwam te kil en te weinig open. Terwijl Kees zelf juist niet erg open en behoorlijk kil kan zijn.quote:
[..]
Dat ja.
Hij is kinderlijk en eloquent en dat maakt hem vertederend, maar hij is echt immens dwingend, en buiten beeld gaat dat kennelijk dus nog veel verder.
En moeders stimuleert het allemaal maar, en vaders is al decennia geleden uitgecheckt.
Echt, ik hoop zó enorm dat die vader een geile minnares heeft ofzo, want die man heeft anders echt geen leven.
Er is dan ook geen standaard autist en net als gewone mensen is de ene de andere niet 🙄 wat voor velen geldt geldt niet voor iedereen natuurlijk.quote:
[..]
Sorry hoor, maar ben jij een zorgverlener voor mensen met autisme? Dan veel sterkte gewenst aan die mensen/slachtoffers..
Als je denkt dat dankbaar/ondankbaarheid is aangeleerd bij mensen met autisme
Ik ben zelf gediagnosticeerd met autisme en geloof me, ik ken ondankbaar zeker wel. En daardoor ook dankbaarheid, en dat is niet aangeleerd. Net zoals liefde, verdriet, hoop, plezier en alle andere emoties.. Autisten lijken best wel een beetje op mensen.
Kees is een heel klassiek autist. Wat voor hem geldt hoeft niet voor jou te gelden.
Autisme heb je in vele gradaties. Ik heb cliënten met autisme maar ook een collega. Zij is in staat om goed en zelfstandig te functioneren en zij heeft haar typisch autistische gedragingen onder controle itt toen ze nog een kind was maar ik zie dat ze ook error krijgt wanneer er teveel te snel gebeurd en zij dat niet kan handelen maar haar autisme is geen handicap zoals dat voor de cliënten wel is.
Jij hebt er blijkbaar ook minder last van.
Gelukkig maar
Heel veel mensen hebben autistische aanverwante gedragingen. Vooral wat dwangmatigheid betreft. Ik net zo goed
Zanne, als hulpverlener mag jij nooit zo stellig kunnen zeggen dat Kees een heel klassiek autist is. Dan gooi ik de bal terug, ik vind jou een erg klassieke hulpverlener waarvan ik hoop die nooit tegen te komen.quote:
[..]
Er is dan ook geen standaard autist en net als gewone mensen is de ene de andere niet 🙄 wat voor velen geldt geldt niet voor iedereen natuurlijk.
Kees is een heel klassiek autist. Wat voor hem geldt hoeft niet voor jou te gelden.
Autisme heb je in vele gradaties. Ik heb cliënten met autisme maar ook een collega. Zij is in staat om goed en zelfstandig te functioneren en zij heeft haar typisch autistische gedragingen onder controle itt toen ze nog een kind was maar ik zie dat ze ook error krijgt wanneer er teveel te snel gebeurd en zij dat niet kan handelen maar haar autisme is geen handicap zoals dat voor de cliënten wel is.
Jij hebt er blijkbaar ook minder last van.
Gelukkig maar
Heel veel mensen hebben autistische aanverwante gedragingen. Vooral wat dwangmatigheid betreft. Ik net zo goed
Haha, jij bent juist degene die alle autisten op een hoop gooide door te zeggen dat "dankbaarheid/ondankbaarheid door autisten is aangeleerd"..quote:
[..]
Er is dan ook geen standaard autist en net als gewone mensen is de ene de andere niet 🙄 wat voor velen geldt geldt niet voor iedereen natuurlijk.
Kees is een heel klassiek autist. Wat voor hem geldt hoeft niet voor jou te gelden.
Autisme heb je in vele gradaties. Ik heb cliënten met autisme maar ook een collega. Zij is in staat om goed en zelfstandig te functioneren en zij heeft haar typisch autistische gedragingen onder controle itt toen ze nog een kind was maar ik zie dat ze ook error krijgt wanneer er teveel te snel gebeurd en zij dat niet kan handelen maar haar autisme is geen handicap zoals dat voor de cliënten wel is.
Jij hebt er blijkbaar ook minder last van.
Gelukkig maar
Heel veel mensen hebben autistische aanverwante gedragingen. Vooral wat dwangmatigheid betreft. Ik net zo goed
Er zijn wel dingen die ik mezelf heb aangeleerd. Mensen in de ogen aankijken bijvoorbeeld. Toen ik heel jong was kreeg ik te horen "je staart te veel, ik vind dat eng" en toen heb 12 jaar niemand in de ogen aangekeken. Pas sinds korte tijd probeer ik dat weer.
Maar om te stellen dat autisten dankbaarheid/ondankbaarheid is aangeleerd, dat is iedereen over 1 kam scheren.. En ja, welke gedragingen van de mens (autist en niet autist) of emoties zijn niet aangeleerd?
Maar Kees Vliegt Uit is schrijnend... Waar ze in deel 2 het beste voor hem wilden, blijkt dat in deel 3 niet gelukt te zijn. Hij is niet uitgevlogen en woont nog steeds in het chalet. Enige verschil is dat ie er nu een riante "recreatiewoning" bij heeft. Dit alles wordt gefaciliteerd door zijn moeder, die hem keer op keer op het hart drukt dat Kees nog niet zonder zijn ouders kan (en zij niet zonder hem). Vader zou het wel willen en brengt dat zelfs een keer ter sprake door te zeggen dat ie er veel voor geregeld heeft, dus dat het wel fijn zou zijn dat Kees er wat mee gaat doen. Weerstand! Logisch ook, want hij kan het niet. Mammie zegt dat immers. En vader druipt weer af...
Schrijnend ook omdat ik meer dan eerder de angst voor Kees voelde, vooral bij de moeder. Ook logisch, want we zien vooral de min of meer gezellige momenten, maar zo gezellig is Kees niet. Hij krijgt in de media het stempel mooi, puur en uniek, maar dat is niet het hele verhaal. Daarom wel goed dat het slaan-incident in de docu zat, want het is niet alleen maar gezellige treinbaantjes en tekeningen van huizen. Die ouders houden zielsveel van 'm, maar zijn bang.
Daarmee is het te makkelijk om te roepen dat die ouders het allemaal fout gedaan hebben, op basis van een documentaire. Wel denk ik dat dit een waarschuwing moet zijn voor mensen in dezelfde situatie. Kees heeft onomstotelijk autisme, maar er lijkt veel meer aan de hand. Zijn ouders hebben hem in álles voorzien en daarmee hebben ze hem totaal afhankelijk gemaakt én gelaten. Kees weet niet anders dan dat de wereld om hem draait en en in alles wordt dat bevestigd. Hij weet zijn ouders feilloos te bespelen. Gaat het niet naar zijn zin, dan wordt hij agressief (richting z'n moeder, dus ik snap haar angst wel) of stuurt ie mensen weg (Ellen). Opvallend is dat als zijn broer hem aanspreekt op zijn gedrag, hij wel in staat is om in te binden. Kort, weliswaar. Direct 'zand erover' en door naar Kees.
Iets anders wat me opviel is het totale struisvogelgedrag van met name moeder. Op de vraag hoe het verder moet met Kees als zij er niet meer zijn, geen antwoord. Op de vraag wanneer Kees echt vliegt, geen antwoord. Ze ontwijkt het onderwerp steeds opnieuw. Ze leeft in het hier en nu, en ik snap dat. Het is geen leuk iets om over na te moeten denken, want ik denk dat ze deep down wel weet dat het niks gaat worden... Maar aan de andere kant schreeuwt Kees om duidelijkheid. En dat snap ik ook, hij heeft die duidelijkheid zo nodig.
Omdat het door zijn ouders op alle mogelijke manieren doodgezwegen wordt, wordt Kees angstiger en angstiger... Typisch dat zijn moeder dat niet ziet. Of wil/kan zien, want ik denk dat ze ook gewoon niet meer in staat is om het nog op te brengen. De arme vrouw is inmiddels hoogbejaard
Ik weet niet, ik heb er een naar, unheimlich gevoel aan overgehouden. Dit gaat niet goed eindigen...
https://www.vprogids.nl/d(...)nen-leert-staan.html
Deze man is echt heel erg vertroetelt en klein gehouden en dat zie je nu jammer genoeg in hem terug. Hadden ze 'm wat vaker laten ontdekken en goed hard op z'n plaat laten gaan was het een hele andere vent geweest en hadden we (en dat was misschien maar beter ook...) deze documentaires niet gehad. Ik heb ze met veel interesse gekeken en ben ook wel benieuwd naar deze nieuwste, maar denk dat het vooral veel van hetzelfde zal zijn. Al hoop ik wel dat Kees er wat sympathieker van af komt dan de vorige docu...
En nu wieberen! Weg!quote:
Ik vind deze Kees een beetje over het paard getild mannetje, weinig sympathiek.
quote:
Klassieser. Meer informatie ?quote:
Ja en er komt dus nog een deel. "Kees solo". Hij heeft geen contact meer met zijn vader.
Christus te paard.quote:
Ja en er komt dus nog een deel. "Kees solo". Hij heeft geen contact meer met zijn vader.
Ik begin steeds een ergere hekel te krijgen aan Kees. Door dit soort figuren krijgen anderen met autisme gelijk zon stempel alsof iedereen automatisch zon idioot is.
Staat in datzelfde linkje. En hij schijnt bij Humberto daarover een uitspraak te hebben gedaan.quote:
https://www.nu.nl/317466/(...)-niet-meer-ziet.html
Het is mongolen tv. Of armoedzaaiers. Of verslaafden. Laat Ellie Lust er op los en de tv begint te janken........quote:
[..]
Christus te paard.
Ik begin steeds een ergere hekel te krijgen aan Kees. Door dit soort figuren krijgen anderen met autisme gelijk zon stempel alsof iedereen automatisch zon idioot is.
Ah, hij kan wel mooi tekenen.quote:
[..]
Christus te paard.
Ik begin steeds een ergere hekel te krijgen aan Kees. Door dit soort figuren krijgen anderen met autisme gelijk zon stempel alsof iedereen automatisch zon idioot is.
Kun je een samenvatting geven? Ik heb nu niet de mogelijkheid te luisterenquote:Op woensdag 11 juni 2025 15:07 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Staat in datzelfde linkje. En hij schijnt bij Humberto daarover een uitspraak te hebben gedaan.
https://www.nu.nl/317466/(...)-niet-meer-ziet.html
Ik heb het ook nog niet gekeken.quote:
[..]
Kun je een samenvatting geven? Ik heb nu niet de mogelijkheid te luisteren
Die ouders hebben hun leven lang op hun tenen gelopen en nooit echt goede begeleiding gekregen hoe om te gaan met Kees.
Ook een generatieding hoor.
[ Bericht 2% gewijzigd door Blues op 11-06-2025 18:29:13 ]
Mwah, vergis je niet in het jongste kind syndroom, en het belang van moeder om hem afhankelijk te houden (zodat iemand haar nodig zou blijven hebben).quote:
Die vader irriteerde hem ook al in het eerste deel.
Die ouders hebben hun leven lang op hun tenen gelopen en nooit echt goede begeleiding gekregen hoe om te gaan met Kees.
Ook een generatieding hoor.
Het is niet alleen een generatieding, hier hebben de ouders (lees: vooral de moeder) echt wel geprobeerd het kind maar vooral niet zelfstandig te laten zijn.
En toch blijf ik het opnemen voor die moeder, het was een symbiotische relatie met haar jongste en moeilijkste zoon, ze bleef geduldig in alle facetten. Mij viel in deze laatste doc op dat Kees echt het vloeken van zijn vader heeft geleerd of overgenomen.quote:
[..]
Mwah, vergis je niet in het jongste kind syndroom, en het belang van moeder om hem afhankelijk te houden (zodat iemand haar nodig zou blijven hebben).
Het is niet alleen een generatieding, hier hebben de ouders (lees: vooral de moeder) echt wel geprobeerd het kind maar vooral niet zelfstandig te laten zijn.
We waren er niet bij al die kind-jaren.
Het zit echt allemaal veel complexer in elkaar.
Dat al sowieso. Ik heb ook eigenlijk geen idee wat de documentaire maakster hier voor doel had. Integer een doc maken over een speciaal iemand of een typische autist?quote:
Wij vielen er toch pas in met de docu's toen Kees al volwassen was?
We waren er niet bij al die kind-jaren.
Het zit echt allemaal veel complexer in elkaar.
een paar jaar geleden had ik dat niet verwacht.
Toen hij bij de buurvrouw zat te kletsen en zij een andere definitie had over het verloop van dementie en hij opstond om te vertrekken slikte hij een "irriteert" in.
En ze had gewoon gelijk natuurlijk maar Kees kan niet anders dan de strakke lijntjes hanteren die hij heeft onthouden van de definitie.
Maar goed, hij doet waarmee hij wegkomt en hij begrijpt prima dat hij bij de buurvrouw niet wegkomt met een het/je irriteert me.