TV Televisie
Kookprogramma's, Actualiteitenprogramma's, Spelprogramma's en Documentaires. Praat er gezellig over mee, live of achteraf!
Gisteren verscheen de tweede documentaire over Kees Momma, een autistische man van 50 plus die bij zijn ouders woont.
Er wordt geschreven en gezegd dat hij zo eerlijk is en mensen (over het algemeen) liefkozend naar hem kijken. Nu heb ik beide delen achter elkaar gekeken, deel 1 was al even geleden dus heb ik hem opnieuw gezien. Viel me op dat deel 1 bij de publieke zenders was en deel 2 bij de commerciële. Ik heb een interview gekeken met Monique Nolte, de documentairemaker. Zij zei 'Ik heb zo weinig verdiend aan deel 1 via de publieke omroep, dat ik nu heb gekozen voor de commerciële.' Ze gaf ook aan 7 jaar met deel 1 te zijn bezig geweest, en daar maar 25.000 euro voor te hebben gekregen. Terwijl ze, vlak ervoor, heeft gezegd 'elke documentairemaker heeft er wat naast, je kan niet enkel van dit leven'. Met andere woorden, ze heeft dus 7 jaar gedaan om het eindproduct op de markt te brengen, maar er geen 7 jaren aan gewerkt. Daarnaast blijft ze doorgaan op de authentiek, maar heeft ze een man die een mentale handicap heeft, zoals Kees zelf zegt, uitgebuit om zelf goed te verdienen. Deel 3 is al onderweg.
Daarnaast zie ik in de eerste 2 documentaires een man die zeer zeker anders denkt dan gemiddeld, maar door moederlief wel heel erg klein gehouden is. Hij heeft nooit een nee gehoord, nog steeds niet, geen enkele nee, alles en iedereen moet zich aanpassen aan hem. Moeder verantwoord zich voor een nies, een kuch of een hoest. Of een tocht waardoor de deur dichtwaait. Broer Jasper, duidelijk een intelligent type die zijn eigen leven leeft, wordt nog even doodleuk gevraagd om met partner daar te gaan wonen als 'pappie en mammie' (ja echt waar), niet meer leven. Of hij ook iedere avond even wil uitleggen hoe het weer in elkaar steekt.
Ellen. Dat was duidelijk een hulpverlener. Ik heb haar opgezocht en inderdaad, ze is een afgestudeerd arts en gespecialiseerd in autisme. Die werd wel heel erg dom en zwak neergezet door Monique Nolte, terwijl Kees, die echt denkt dat alles om hem draait, enorm werd opgehemeld. Want oh, wat is hij eerlijk. Zo eerlijk, dat hij enkel om zichzelf geeft als zijn moeder, na een herseninfarct, niet meer uit haar woorden kan komen. Zegt Kees 'ik krijg minder liefde, alles is anders'. Na de ziekenhuisopname van zijn vader was hij helemaal erg. Hij en moeder, zei hij, voelde zich veel beter nu vader weg was. Vader komt thuis, Kees roept blij 'wat fijn om je weer te zien'. Hij bespeelt de boel gewoon.
Zijn leven is drastisch kapot als een neef langer blijkt te zijn gegroeid dan hij had ingeschat. Hij krijgt een prachtwoning op 50 meter afstand van zijn oude, maar vertikt er om te gaan wonen. Moeder wil het liever ook niet. Ben ik de enige die denkt dat Kees veel erger vastzit dan nodig in zichzelf, omdat mammielief hem nooit heeft gestimuleerd om voor zichzelf te denken? Kees is niet dom, integendeel. Hij is super intelligent. Maar als je klein gehouden wordt, al meer dan 50 jaar, dan ga je nooit meer enigszins functioneren zonder hulp.
Mijn complimenten aan Jasper en vader, die zich heel goed hebben weten te houden op sommige momenten voor de camera, kan me voorstellen dat ze het af en toe ook weleens zat zijn.
Zelf heb ik een heel ander beeld bij autisme, degene die ik ken hebben allemaal hun eigen 'gekkigheden' en je kan niemand vergelijken, maar zij doen hun best mee te draaien in de maatschappij en niet de maatschappij om hen te laten draaien.
Laatste punt, het overleg met de woningstichting over 'vrijstaande' huurhuizen. 'Dat is een paradijs voor autistische mensen.' En voor de rest ook. Maar daar draait het natuurlijk niet om, want die heten geen Kees.
Er wordt geschreven en gezegd dat hij zo eerlijk is en mensen (over het algemeen) liefkozend naar hem kijken. Nu heb ik beide delen achter elkaar gekeken, deel 1 was al even geleden dus heb ik hem opnieuw gezien. Viel me op dat deel 1 bij de publieke zenders was en deel 2 bij de commerciële. Ik heb een interview gekeken met Monique Nolte, de documentairemaker. Zij zei 'Ik heb zo weinig verdiend aan deel 1 via de publieke omroep, dat ik nu heb gekozen voor de commerciële.' Ze gaf ook aan 7 jaar met deel 1 te zijn bezig geweest, en daar maar 25.000 euro voor te hebben gekregen. Terwijl ze, vlak ervoor, heeft gezegd 'elke documentairemaker heeft er wat naast, je kan niet enkel van dit leven'. Met andere woorden, ze heeft dus 7 jaar gedaan om het eindproduct op de markt te brengen, maar er geen 7 jaren aan gewerkt. Daarnaast blijft ze doorgaan op de authentiek, maar heeft ze een man die een mentale handicap heeft, zoals Kees zelf zegt, uitgebuit om zelf goed te verdienen. Deel 3 is al onderweg.
Daarnaast zie ik in de eerste 2 documentaires een man die zeer zeker anders denkt dan gemiddeld, maar door moederlief wel heel erg klein gehouden is. Hij heeft nooit een nee gehoord, nog steeds niet, geen enkele nee, alles en iedereen moet zich aanpassen aan hem. Moeder verantwoord zich voor een nies, een kuch of een hoest. Of een tocht waardoor de deur dichtwaait. Broer Jasper, duidelijk een intelligent type die zijn eigen leven leeft, wordt nog even doodleuk gevraagd om met partner daar te gaan wonen als 'pappie en mammie' (ja echt waar), niet meer leven. Of hij ook iedere avond even wil uitleggen hoe het weer in elkaar steekt.
Ellen. Dat was duidelijk een hulpverlener. Ik heb haar opgezocht en inderdaad, ze is een afgestudeerd arts en gespecialiseerd in autisme. Die werd wel heel erg dom en zwak neergezet door Monique Nolte, terwijl Kees, die echt denkt dat alles om hem draait, enorm werd opgehemeld. Want oh, wat is hij eerlijk. Zo eerlijk, dat hij enkel om zichzelf geeft als zijn moeder, na een herseninfarct, niet meer uit haar woorden kan komen. Zegt Kees 'ik krijg minder liefde, alles is anders'. Na de ziekenhuisopname van zijn vader was hij helemaal erg. Hij en moeder, zei hij, voelde zich veel beter nu vader weg was. Vader komt thuis, Kees roept blij 'wat fijn om je weer te zien'. Hij bespeelt de boel gewoon.
Zijn leven is drastisch kapot als een neef langer blijkt te zijn gegroeid dan hij had ingeschat. Hij krijgt een prachtwoning op 50 meter afstand van zijn oude, maar vertikt er om te gaan wonen. Moeder wil het liever ook niet. Ben ik de enige die denkt dat Kees veel erger vastzit dan nodig in zichzelf, omdat mammielief hem nooit heeft gestimuleerd om voor zichzelf te denken? Kees is niet dom, integendeel. Hij is super intelligent. Maar als je klein gehouden wordt, al meer dan 50 jaar, dan ga je nooit meer enigszins functioneren zonder hulp.
Mijn complimenten aan Jasper en vader, die zich heel goed hebben weten te houden op sommige momenten voor de camera, kan me voorstellen dat ze het af en toe ook weleens zat zijn.
Zelf heb ik een heel ander beeld bij autisme, degene die ik ken hebben allemaal hun eigen 'gekkigheden' en je kan niemand vergelijken, maar zij doen hun best mee te draaien in de maatschappij en niet de maatschappij om hen te laten draaien.
Laatste punt, het overleg met de woningstichting over 'vrijstaande' huurhuizen. 'Dat is een paradijs voor autistische mensen.' En voor de rest ook. Maar daar draait het natuurlijk niet om, want die heten geen Kees.
Ik heb de documentaire gezien.
Ouders zijn altijd een beetje te lief geweest voor kees.
Waardoor er nu een probleem ontstaan is.
Ze hebben de wereld iets teveel om kees laten draaien waardoor hij geworden is zoals hij is. vroeger bij sommige dingen meer op de rem moeten trappen minder gelijk moeten geven dan had kees ook ergens prima hoogleraar kunnen worden.
Ouders zijn altijd een beetje te lief geweest voor kees.
Waardoor er nu een probleem ontstaan is.
Ze hebben de wereld iets teveel om kees laten draaien waardoor hij geworden is zoals hij is. vroeger bij sommige dingen meer op de rem moeten trappen minder gelijk moeten geven dan had kees ook ergens prima hoogleraar kunnen worden.
They wish to cure us. But I say to you, WE are the cure!
"WHAT IF YOU'RE RIGHT AND THEY'RE WRONG?"
R.I.P DTS.
"WHAT IF YOU'RE RIGHT AND THEY'RE WRONG?"
R.I.P DTS.
Ergens vind ik hem wel aandoenlijk.
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Vindt je uitleg wel erg simplistisch waarbij je zijn autisme volledig lijkt te vergeten, de helft van de situaties die je beschrijft en zijn gedrag daarbij is juist dat autisme. Als het allemaal zo makkelijk zou zijn, zou die geen autisme hebben. Als iedereen zich maar over zijn 'dingen' heen zou kunnen zetten of leren te zetten zou er ook geen autisme bestaan.
Maar het niet kunnen afleren/uitzetten van die 'dingen' is juist wat autisme is. en ja zijn moeder helpt niet, maar zelfs met ouders die hem meer zouden stimuleren zijn eigen dingen te doen zou er weinig anders zijn aan Kees.
Maar het niet kunnen afleren/uitzetten van die 'dingen' is juist wat autisme is. en ja zijn moeder helpt niet, maar zelfs met ouders die hem meer zouden stimuleren zijn eigen dingen te doen zou er weinig anders zijn aan Kees.
Die broer Jasper komt om hem te helpen, en Kees wil eigenlijk zijn ouders vervangen door zijn broer en diens vrouw. Dan begint Kees ook nog verontwaardigd te doen en zegt dat Jasper hem belachelijk maakt. Jasper zegt dan hey ik kom hier om te helpen, dan moet je ook uitgaan van mijn goede intenties. Kees zegt dan wel oké sorry ja. Dus bij een beetje tegengas dimt hij ook wel in. Die ouders geven hem nooit tegengas, die zouden zeggen: sorry Kees. Zo creëren ze wel iemand waarbij echt alles helemaal om Kees draait. Het beste voor Kees inderdaad, en alles staat in dienst van Kees. Een hulpverlener als Ellen kan dat niet overnemen. Zij houdt niet van Kees zoals zijn mammie, dit is haar werk. Zij fietst naar huis en denkt jongens jongens ik heb het weer overleefd. Mammie is niet te vervangen. Maarja, dat is voor iedereen zo denk ik. Die moederlijke warmte en genegenheid vind je dan later eventueel bij je eigen gezin (vrouw, kinderen, etc).
Nu zei Kees bij BEAU trouwens dat hij nu wel echt een goede hulpverlener heeft: Mieke. Zijn ouders zijn nu echt te oud, hij ziet ze bijna niet meer. Mieke helpt hem nu.
Nu zei Kees bij BEAU trouwens dat hij nu wel echt een goede hulpverlener heeft: Mieke. Zijn ouders zijn nu echt te oud, hij ziet ze bijna niet meer. Mieke helpt hem nu.
Denk onbegrensd en kijk verder dan je kan zien
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Zeer benieuwd naar deze nieuwe documentaire! 
Dusdanig dat ik er wel een maandje Videoland voor over heb.
Heb deel 1 gezien en vond deze heel aandoenlijk.
Is het een volledige documentaire of wordt het een serie met diverse delen trouwens?
Dusdanig dat ik er wel een maandje Videoland voor over heb.
Heb deel 1 gezien en vond deze heel aandoenlijk.
Is het een volledige documentaire of wordt het een serie met diverse delen trouwens?
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Nee, het is net als deel 1, een documentaire van uit mijn hoofd, een uur of anderhalf. Er komt nog een deel aan, zal ook zoiets zijn. Dus geen serie, maar wel meerdere docufilms.quote:Op maandag 3 april 2023 14:30 schreef Tomatenboer het volgende:
Zeer benieuwd naar deze nieuwe documentaire!
Dusdanig dat ik er wel een maandje Videoland voor over heb.
Heb deel 1 gezien en vond deze heel aandoenlijk.
Is het een volledige documentaire of wordt het een serie met diverse delen trouwens?
[ Bericht 0% gewijzigd door TomDooley op 03-04-2023 14:52:46 (typefoutje) ]
Dat laatste wist ik nog niet, dat zou enorm fijn zijn voor Kees, zijn ouders en broers. Bedankt voor je aanvulling, je hebt een goed punt, hij kan sorry zeggen en zien dat hij verkeerd zit.quote:
Die broer Jasper komt om hem te helpen, en Kees wil eigenlijk zijn ouders vervangen door zijn broer en diens vrouw. Dan begint Kees ook nog verontwaardigd te doen en zegt dat Jasper hem belachelijk maakt. Jasper zegt dan hey ik kom hier om te helpen, dan moet je ook uitgaan van mijn goede intenties. Kees zegt dan wel oké sorry ja. Dus bij een beetje tegengas dimt hij ook wel in. Die ouders geven hem nooit tegengas, die zouden zeggen: sorry Kees. Zo creëren ze wel iemand waarbij echt alles helemaal om Kees draait. Het beste voor Kees inderdaad, en alles staat in dienst van Kees. Een hulpverlener als Ellen kan dat niet overnemen. Zij houdt niet van Kees zoals zijn mammie, dit is haar werk. Zij fietst naar huis en denkt jongens jongens ik heb het weer overleefd. Mammie is niet te vervangen. Maarja, dat is voor iedereen zo denk ik. Die moederlijke warmte en genegenheid vind je dan later eventueel bij je eigen gezin (vrouw, kinderen, etc).
Nu zei Kees bij BEAU trouwens dat hij nu wel echt een goede hulpverlener heeft: Mieke. Zijn ouders zijn nu echt te oud, hij ziet ze bijna niet meer. Mieke helpt hem nu.
Ik begrijp je standpunt, maar ik vind het juist simplistisch om iemand die anders denkt, volledig naar zijn (of haar) zin te maken en daarmee geen ruggengraat creëert bij die persoon, autisme of niet. De hele documentaire zegt Kees ook dat hij iemand als zijn mammie wil. Ik ken autistische mensen die een stuk jonger zijn, werk hebben, hun ouders als een volwassene aanspreken en ook heel veel moeite hebben met overprikkelingen. Maar die functioneren nog ergens en leren het zichzelf aan om het zich zo makkelijk mogelijk te maken. Kees is niet het type die niet kan communiceren, integendeel, hij communiceert de hele dag door, hij begrijpt genoeg en is intelligent. Ik heb ook moeite met prikkels en de samenleving, sterker nog, er zijn veel mensen die dat hebben, maar als ik was opgevoed zoals Kees, dan had ik geen schijn van kans gehad. Hoop dat je me iets beter begrijpt nu.quote:
Vindt je uitleg wel erg simplistisch waarbij je zijn autisme volledig lijkt te vergeten, de helft van de situaties die je beschrijft en zijn gedrag daarbij is juist dat autisme. Als het allemaal zo makkelijk zou zijn, zou die geen autisme hebben. Als iedereen zich maar over zijn 'dingen' heen zou kunnen zetten of leren te zetten zou er ook geen autisme bestaan.
Maar het niet kunnen afleren/uitzetten van die 'dingen' is juist wat autisme is. en ja zijn moeder helpt niet, maar zelfs met ouders die hem meer zouden stimuleren zijn eigen dingen te doen zou er weinig anders zijn aan Kees.
Wat een geweldige OPquote:
Gisteren verscheen de tweede documentaire over Kees Momma, een autistische man van 50 plus die bij zijn ouders woont.
Er wordt geschreven en gezegd dat hij zo eerlijk is en mensen (over het algemeen) liefkozend naar hem kijken. Nu heb ik beide delen achter elkaar gekeken, deel 1 was al even geleden dus heb ik hem opnieuw gezien. Viel me op dat deel 1 bij de publieke zenders was en deel 2 bij de commerciële. Ik heb een interview gekeken met Monique Nolte, de documentairemaker. Zij zei 'Ik heb zo weinig verdiend aan deel 1 via de publieke omroep, dat ik nu heb gekozen voor de commerciële.' Ze gaf ook aan 7 jaar met deel 1 te zijn bezig geweest, en daar maar 25.000 euro voor te hebben gekregen. Terwijl ze, vlak ervoor, heeft gezegd 'elke documentairemaker heeft er wat naast, je kan niet enkel van dit leven'. Met andere woorden, ze heeft dus 7 jaar gedaan om het eindproduct op de markt te brengen, maar er geen 7 jaren aan gewerkt. Daarnaast blijft ze doorgaan op de authentiek, maar heeft ze een man die een mentale handicap heeft, zoals Kees zelf zegt, uitgebuit om zelf goed te verdienen. Deel 3 is al onderweg.
Daarnaast zie ik in de eerste 2 documentaires een man die zeer zeker anders denkt dan gemiddeld, maar door moederlief wel heel erg klein gehouden is. Hij heeft nooit een nee gehoord, nog steeds niet, geen enkele nee, alles en iedereen moet zich aanpassen aan hem. Moeder verantwoord zich voor een nies, een kuch of een hoest. Of een tocht waardoor de deur dichtwaait. Broer Jasper, duidelijk een intelligent type die zijn eigen leven leeft, wordt nog even doodleuk gevraagd om met partner daar te gaan wonen als 'pappie en mammie' (ja echt waar), niet meer leven. Of hij ook iedere avond even wil uitleggen hoe het weer in elkaar steekt.
Ellen. Dat was duidelijk een hulpverlener. Ik heb haar opgezocht en inderdaad, ze is een afgestudeerd arts en gespecialiseerd in autisme. Die werd wel heel erg dom en zwak neergezet door Monique Nolte, terwijl Kees, die echt denkt dat alles om hem draait, enorm werd opgehemeld. Want oh, wat is hij eerlijk. Zo eerlijk, dat hij enkel om zichzelf geeft als zijn moeder, na een herseninfarct, niet meer uit haar woorden kan komen. Zegt Kees 'ik krijg minder liefde, alles is anders'. Na de ziekenhuisopname van zijn vader was hij helemaal erg. Hij en moeder, zei hij, voelde zich veel beter nu vader weg was. Vader komt thuis, Kees roept blij 'wat fijn om je weer te zien'. Hij bespeelt de boel gewoon.
Zijn leven is drastisch kapot als een neef langer blijkt te zijn gegroeid dan hij had ingeschat. Hij krijgt een prachtwoning op 50 meter afstand van zijn oude, maar vertikt er om te gaan wonen. Moeder wil het liever ook niet. Ben ik de enige die denkt dat Kees veel erger vastzit dan nodig in zichzelf, omdat mammielief hem nooit heeft gestimuleerd om voor zichzelf te denken? Kees is niet dom, integendeel. Hij is super intelligent. Maar als je klein gehouden wordt, al meer dan 50 jaar, dan ga je nooit meer enigszins functioneren zonder hulp.
Mijn complimenten aan Jasper en vader, die zich heel goed hebben weten te houden op sommige momenten voor de camera, kan me voorstellen dat ze het af en toe ook weleens zat zijn.
Zelf heb ik een heel ander beeld bij autisme, degene die ik ken hebben allemaal hun eigen 'gekkigheden' en je kan niemand vergelijken, maar zij doen hun best mee te draaien in de maatschappij en niet de maatschappij om hen te laten draaien.
Laatste punt, het overleg met de woningstichting over 'vrijstaande' huurhuizen. 'Dat is een paradijs voor autistische mensen.' En voor de rest ook. Maar daar draait het natuurlijk niet om, want die heten geen Kees.
Nee, het leven spaart je niet. Geloof me.
Dit is eigenlijk deel 3 toch?
Trainman was de 1e maar die kon ik nergens meer vinden.
Het beste voor Kees was deel 2 dan en Kees vliegt uit de 3e.
Trainman was de 1e maar die kon ik nergens meer vinden.
Het beste voor Kees was deel 2 dan en Kees vliegt uit de 3e.
"You know, boys, a nuclear reactor is a lot like a woman. You just have to read the manual and press the right buttons."
Ja jammer dat Trainman niet op Videoland staat
Denk onbegrensd en kijk verder dan je kan zien
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Ik wil graag ook mijn gedachten delen over Kees vliegt uit.
Ik irriteer me aan die moeder die Kees zó heeft verwend door hem zijn zin te geven dat hij niet in staat is mee te komen, al is het uiteraard begleid, met de normale wereld, ook al heeft hij autisme. Het bijzondere vind ik dan weer om te zien dat broer Jasper en zijn andere broer wél succesvol zijn in het leven. Is Kees buiten zijn autisme ook het jongste kind? Dat de houding van moeders te verklaren is doordat eventueel bang was voor een empty nest en daarom kees nooit tegengas heeft gegeven omdat zij hem klein wilde houden en zij steeds maar voor hem zou kunnen zorgen? Wat me ook opviel aan die filmpjes van vroeger tussendoor was dat Kees áltijd aan zijn moeder hing terwijl de broers vrij aan het rondlopen waren. Nu is er ineens paniek dat ze te oud is en kan Kees het niet handelen, simpelweg omdat hij in ieder geval van zijn ouders nooit tegengas heeft gehad, wat broer Jasper wél doet en waarvan Kees het wel accepteert. Hij kan het dus wel. Ook schrijnend om te zien dat hij naar een vervanger voor zijn moeder op zoek is en niemand hem schijnbaar tot nu toe verteld heeft dat je een moeder niet kán vervangen, en al helemaal niet in die mate. Uiteraard hoop ik voor Kees dat het niet snel gaat plaatsvinden, maar ik ben benieuwd in wat voor gat hij gaat vallen als die moeder eenmaal overleden is. En die hulpverleenster wegjagen omdat zij een koude reactie geeft, hou toch op zeg. Hij heeft schijnbaar bij Beau aangegeven dat hij nu wel een lieve, warme hulpverleenster heeft. Dan ben ik geneigd te denken, ja totdat die hulpverleenster weer een reactie geeft waar hij niet mee kan omgaan en dan is zij ook weer exit.
De docu wekte bij mij nogal wat irritatie op en als ik sommige reacties op twitter zie ben ik niet de enige die me aan bovengenoemde dingen irriteert.
*Toevoeging: ik ken trouwens genoeg mensen met autisme in de mate die Kees heeft, vanuit speciaal onderwijn waar mijn boer met autisme ook zat. Die mensen met autisme hebbennouders gehad die hun stimuleerden in hun ontwikkeling en die hebben ervoor gezorgd dat hun kinderen nu ook allemaal begeleid op zichzelf wonen en in die zin gewoon zelfstandig zijn. Het kán dus gewoon.
[ Bericht 1% gewijzigd door girlnextdoor. op 03-04-2023 18:04:19 ]
Ik irriteer me aan die moeder die Kees zó heeft verwend door hem zijn zin te geven dat hij niet in staat is mee te komen, al is het uiteraard begleid, met de normale wereld, ook al heeft hij autisme. Het bijzondere vind ik dan weer om te zien dat broer Jasper en zijn andere broer wél succesvol zijn in het leven. Is Kees buiten zijn autisme ook het jongste kind? Dat de houding van moeders te verklaren is doordat eventueel bang was voor een empty nest en daarom kees nooit tegengas heeft gegeven omdat zij hem klein wilde houden en zij steeds maar voor hem zou kunnen zorgen? Wat me ook opviel aan die filmpjes van vroeger tussendoor was dat Kees áltijd aan zijn moeder hing terwijl de broers vrij aan het rondlopen waren. Nu is er ineens paniek dat ze te oud is en kan Kees het niet handelen, simpelweg omdat hij in ieder geval van zijn ouders nooit tegengas heeft gehad, wat broer Jasper wél doet en waarvan Kees het wel accepteert. Hij kan het dus wel. Ook schrijnend om te zien dat hij naar een vervanger voor zijn moeder op zoek is en niemand hem schijnbaar tot nu toe verteld heeft dat je een moeder niet kán vervangen, en al helemaal niet in die mate. Uiteraard hoop ik voor Kees dat het niet snel gaat plaatsvinden, maar ik ben benieuwd in wat voor gat hij gaat vallen als die moeder eenmaal overleden is. En die hulpverleenster wegjagen omdat zij een koude reactie geeft, hou toch op zeg. Hij heeft schijnbaar bij Beau aangegeven dat hij nu wel een lieve, warme hulpverleenster heeft. Dan ben ik geneigd te denken, ja totdat die hulpverleenster weer een reactie geeft waar hij niet mee kan omgaan en dan is zij ook weer exit.
De docu wekte bij mij nogal wat irritatie op en als ik sommige reacties op twitter zie ben ik niet de enige die me aan bovengenoemde dingen irriteert.
*Toevoeging: ik ken trouwens genoeg mensen met autisme in de mate die Kees heeft, vanuit speciaal onderwijn waar mijn boer met autisme ook zat. Die mensen met autisme hebbennouders gehad die hun stimuleerden in hun ontwikkeling en die hebben ervoor gezorgd dat hun kinderen nu ook allemaal begeleid op zichzelf wonen en in die zin gewoon zelfstandig zijn. Het kán dus gewoon.
[ Bericht 1% gewijzigd door girlnextdoor. op 03-04-2023 18:04:19 ]
With love :*
Ben benieuwd naar de premium column van Angela de Jong.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
los van zijn ouders, speelt geld ook geen rol?
ik krijg bij Kees het idee dan financieel ook alles maar kan/kon, waardoor zijn kijk op het normale leven nog slechter is.
ik krijg bij Kees het idee dan financieel ook alles maar kan/kon, waardoor zijn kijk op het normale leven nog slechter is.
Ik denk er ook zo over. Het kan bijna niet anders dat moeders haar jongste niet kon laten gaan en zijn ietwat afwijkende gedrag heeft gebruikt als excuus. Wat een eigen leven is gaan leiden waardoor Kees de enige in deze wereld ijs waar alles op zijn manier gaat. En daarom denk ik net als jou dat die hulpverleners een komen en gaan zijn, bij ieder momentje dat het niet naar Kees zijn zin is, zal er weer een ander ingezet worden.quote:Op maandag 3 april 2023 17:57 schreef girlnextdoor. het volgende:
Ik wil graag ook mijn gedachten delen over Kees vliegt uit.
Ik irriteer me aan die moeder die Kees zó heeft verwend door hem zijn zin te geven dat hij niet in staat is mee te komen, al is het uiteraard begleid, met de normale wereld, ook al heeft hij autisme. Het bijzondere vind ik dan weer om te zien dat broer Jasper en zijn andere broer wél succesvol zijn in het leven. Is Kees buiten zijn autisme ook het jongste kind? Dat de houding van moeders te verklaren is doordat eventueel bang was voor een empty nest en daarom kees nooit tegengas heeft gegeven omdat zij hem klein wilde houden en zij steeds maar voor hem zou kunnen zorgen? Wat me ook opviel aan die filmpjes van vroeger tussendoor was dat Kees áltijd aan zijn moeder hing terwijl de broers vrij aan het rondlopen waren. Nu is er ineens paniek dat ze te oud is en kan Kees het niet handelen, simpelweg omdat hij in ieder geval van zijn ouders nooit tegengas heeft gehad, wat broer Jasper wél doet en waarvan Kees het wel accepteert. Hij kan het dus wel. Ook schrijnend om te zien dat hij naar een vervanger voor zijn moeder op zoek is en niemand hem schijnbaar tot nu toe verteld heeft dat je een moeder niet kán vervangen, en al helemaal niet in die mate. Uiteraard hoop ik voor Kees dat het niet snel gaat plaatsvinden, maar ik ben benieuwd in wat voor gat hij gaat vallen als die moeder eenmaal overleden is. En die hulpverleenster wegjagen omdat zij een koude reactie geeft, hou toch op zeg. Hij heeft schijnbaar bij Beau aangegeven dat hij nu wel een lieve, warme hulpverleenster heeft. Dan ben ik geneigd te denken, ja totdat die hulpverleenster weer een reactie geeft waar hij niet mee kan omgaan en dan is zij ook weer exit.
De docu wekte bij mij nogal wat irritatie op en als ik sommige reacties op twitter zie ben ik niet de enige die me aan bovengenoemde dingen irriteert.
*Toevoeging: ik ken trouwens genoeg mensen met autisme in de mate die Kees heeft, vanuit speciaal onderwijn waar mijn boer met autisme ook zat. Die mensen met autisme hebbennouders gehad die hun stimuleerden in hun ontwikkeling en die hebben ervoor gezorgd dat hun kinderen nu ook allemaal begeleid op zichzelf wonen en in die zin gewoon zelfstandig zijn. Het kán dus gewoon.
Tja wat moet je hier op zeggen na het zien van die docu. Aan de ene kant respect voor die ouders dat ze zo met het autisme van Kees om kunnen gaan. Aan de andere kant heeft met name moeder door zo weinig tegengas te geven Kees alleen maar meer in die aandoening gezet. Elke vorm voor tegenspraak en onzekerheid roept bij Kees nu angsten en weerstand op, en als iemand niet aardig genoeg in zijn ogen reageert wordt ie afgedankt (net zoals Ellen). Vond het wel goed dat die broer hem nog corrigeert, want dat iemand autistisch is betekent niet dat je alles maar goed moet praten en als excuus moet zien.
Vond het vooral treurig om te zien, ze hebben een soort onomkeerbare afhankelijkheid van elkaar gecreëerd die je nu niet zomaar meer corrigeert.
[ Bericht 0% gewijzigd door TheVulture op 03-04-2023 22:37:43 ]
Vond het vooral treurig om te zien, ze hebben een soort onomkeerbare afhankelijkheid van elkaar gecreëerd die je nu niet zomaar meer corrigeert.
[ Bericht 0% gewijzigd door TheVulture op 03-04-2023 22:37:43 ]
Op maandag voel ik me als Robinson Crusoë: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Ik kots altijd een beetje bij die Facebook reacties onder reclames van de documentaire over kees.
"Hij heeft het zo zwaar!" "Wat hebben zijn ouders het zwaar!" "Wat een mooie man is het, zo puur"
Kees is naar mijn mening een groot verwend kind.
Hij komt mij meer over dat hij meer een verstandelijke beperking heeft samen met autisme dan autisme alleen. Die ouders hebben hem volledig verkloot.
En door dit soort figuren media aandacht te geven gaat het grote publiek denken dat iedereen met autisme zo is.
Alle autisten die ik ken hebben ook een schijthekel aan Kees momma
"Hij heeft het zo zwaar!" "Wat hebben zijn ouders het zwaar!" "Wat een mooie man is het, zo puur"
Kees is naar mijn mening een groot verwend kind.
Hij komt mij meer over dat hij meer een verstandelijke beperking heeft samen met autisme dan autisme alleen. Die ouders hebben hem volledig verkloot.
En door dit soort figuren media aandacht te geven gaat het grote publiek denken dat iedereen met autisme zo is.
Alle autisten die ik ken hebben ook een schijthekel aan Kees momma
Twiddel
Trouwens nog vergeten: ik vind het ronduit schokkend dat hij klaarblijkelijk nog steeds zijn moeder slaat als er niet niet naar zijn zin gaat/iemand teveel herrie maakt. En dan zeggen ja ik vond het ook erg dat het gebeurd is. Hoe dan?
With love :*
Hmm hmm…quote:
Ik kots altijd een beetje bij die Facebook reacties onder reclames van de documentaire over kees.
"Hij heeft het zo zwaar!" "Wat hebben zijn ouders het zwaar!" "Wat een mooie man is het, zo puur"
Kees is naar mijn mening een groot verwend kind.
Hij komt mij meer over dat hij meer een verstandelijke beperking heeft samen met autisme dan autisme alleen. Die ouders hebben hem volledig verkloot.
En door dit soort figuren media aandacht te geven gaat het grote publiek denken dat iedereen met autisme zo is.
Alle autisten die ik ken hebben ook een schijthekel aan Kees momma
De ene is de andere niet. Het spectrum is erg breed. Contact krijgen met personen met autisme is lastig. Het vertrouwen is vaak afwezig en moet stukje bij beetje gewonnen worden, zelfs door ouders, om de meest onschuldige dingen te kunnen laten doen.
Zou je geen hmm hmm willen zeggen?quote:
Denk onbegrensd en kijk verder dan je kan zien
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Wat mij het meest vertelde van dat stuk, is dat moeder overal bij was of op reageerde, behalve dat ene moment. Ik had haar mening nu weleens willen horen, maar ja, alles ter bescherming van Kees Mo(a)mma.quote:
Trouwens nog vergeten: ik vind het ronduit schokkend dat hij klaarblijkelijk nog steeds zijn moeder slaat als er niet niet naar zijn zin gaat/iemand teveel herrie maakt. En dan zeggen ja ik vond het ook erg dat het gebeurd is. Hoe dan?
Ik ben net begonnen met kijken. Had wel eens TikTok filmpjes gezien van Kees. Ben net bij het stukje dat Kees eindelijk gaat intrekken in zijn eigen huis. Maar Kees en z’n moeder wekken al aardig irritatie bij me op Jammer dat zijn ouders nooit hebben beseft dat ze Kees enorm benadeeld hebben door nooit tegengas te geven. Goed dat hij eindelijk uit huis gaat. Het had alleen 30 jaar eerder gemoeten 
Jammer dat zijn ouders nooit hebben beseft dat ze Kees enorm benadeeld hebben door nooit tegengas te geven. Goed dat hij eindelijk uit huis gaat. Het had alleen 30 jaar eerder gemoeten
And so the lion fell in love with the lamb
Heb hem ook gezien, maar kan maar niet los komen van het idee dat net is of ik naar een sketch docu van Van Kooten en de Bie aan het kijken ben... 
Allemaal cabaretteketet!
Heb hem net afgekeken. Ergens is het erg sneu voor Kees dat zijn ouders (en dan met name moeder) hem zo beperkt hebben gehouden. Nu komen ze op een punt waar ze Kees niet voor klaargestoomd hebben: zij gaan als ouders met de tijd wegvallen en dit zorgt (logischerwijs) voor erg veel stress bij Kees. Mama lijkt het allemaal een beetje weg te lachen door te zeggen dat ze het gezellig vind met hem thuis en dat ze het in het nu bekijken. Maar wanneer zij er niet meer zijn, wie moet dan Kees onder zijn/haar hoede nemen? Kees is daar logischerwijs over aan het nadenken en heeft zijn broer en diens vrouw in gedachten. Ik vind het erg egoïstisch van hun ouders door dit probleem naar hun kinderen af te schuiven. Ze hebben niet alleen Kees waar alles voor moet wijken. Hun andere 2 zoons hebben ook gewoon recht op hun eigen privé leven.
Al met al deel ik absoluut niet de meningen die ik op Facebook voorbij zag komen; dat Kees een aandoenlijke man is. Eerder een verwende man die ontzettend beperkt is door zijn ouders. En dat is sneu
Al met al deel ik absoluut niet de meningen die ik op Facebook voorbij zag komen; dat Kees een aandoenlijke man is. Eerder een verwende man die ontzettend beperkt is door zijn ouders. En dat is sneu
And so the lion fell in love with the lamb
Hier heb je wel een heel goed punt.quote:
Heb hem net afgekeken. Ergens is het erg sneu voor Kees dat zijn ouders (en dan met name moeder) hem zo beperkt hebben gehouden. Nu komen ze op een punt waar ze Kees niet voor klaargestoomd hebben: zij gaan als ouders met de tijd wegvallen en dit zorgt (logischerwijs) voor erg veel stress bij Kees. Mama lijkt het allemaal een beetje weg te lachen door te zeggen dat ze het gezellig vind met hem thuis en dat ze het in het nu bekijken. Maar wanneer zij er niet meer zijn, wie moet dan Kees onder zijn/haar hoede nemen? Kees is daar logischerwijs over aan het nadenken en heeft zijn broer en diens vrouw in gedachten. Ik vind het erg egoïstisch van hun ouders door dit probleem naar hun kinderen af te schuiven. Ze hebben niet alleen Kees waar alles voor moet wijken. Hun andere 2 zoons hebben ook gewoon recht op hun eigen privé leven.
Al met al deel ik absoluut niet de meningen die ik op Facebook voorbij zag komen; dat Kees een aandoenlijke man is. Eerder een verwende man die ontzettend beperkt is door zijn ouders. En dat is sneu
“A wizard is never late, nor is he early .He arrives precisely when he means to.”
Ik vond deze documentaire best wel tragisch, omdat Kees letterlijk geen stap verder komt. Aan het einde woont hij nog steeds vrijwel volledig bij zijn ouders. En dat heeft hij natuurlijk grotendeels aan zichzelf te danken, ondanks zijn handicap. En natuurlijk veel te veel gepamperd door met name zijn moeder.
Hij heeft jaren de mogelijkheid gehad om permanent in zijn vrijstaande bungalow te gaan wonen. Notabene op steenworp afstand van zijn ouders, maar ja nu is het in feite te laat om nog op een normale manier lost te komen van zijn ouders, die zullen binnen afzienbare tijd sterven. De ouders zijn intussen ook zwaar afgetakeld, moeder lijkt redelijk dement en vader heeft ook een flinke tik gehad. Ze zijn intussen ook 92 en 89 meende ik.
Hij heeft jaren de mogelijkheid gehad om permanent in zijn vrijstaande bungalow te gaan wonen. Notabene op steenworp afstand van zijn ouders, maar ja nu is het in feite te laat om nog op een normale manier lost te komen van zijn ouders, die zullen binnen afzienbare tijd sterven. De ouders zijn intussen ook zwaar afgetakeld, moeder lijkt redelijk dement en vader heeft ook een flinke tik gehad. Ze zijn intussen ook 92 en 89 meende ik.
٩๏̯͡๏)۶
Ik ben werkzaam in geestelijke gezondheidszorg en heb veel clienten met oa Asperger / Autisme met vaak ook een lichte beperking.
Ik heb mij altijd enorm verbaasd over Kees Momma en hoe er met deze man om gegaan wordt.
Hij is stront verwend en alles is altijd goed gevonden en onder het tapijt geschoven onder het mom van : ach die arme Kees is nu eenmaal autistisch en weet niet beter.
Zo werkt het niet. Je kunt autistisch zijn maar niet het hele leven draait om jou.
Zijn ouders hebben hem enorm klein gehouden en beperkt. Er had zoveel meer in deze man gezeten.
Ja hij is begaafd om bepaalde gebieden maar hij gedraagt zich ook vaak onuitstaanbaar en dat hij autisme heeft is geen excuus.
Ik heb er vaak discussies over met collegas en pedagogen. Er wordt altijd maar gedacht van: ach die arme client is beperkt en of autistisch. Hij kan er niets aan doen, we moeten er begrip voor hebben,
Maar heel vaak is het onuitstaanbare gedrag niet door het autisme of de beperking vd client, maar om hoe de hele wereld die persoon met gouden handschoentjes aan pakt.
Altijd maar pleasen, doodsbang dat de persoon uit zijn dak gaat met alle gevolgen van dien.
Als je zo iemand van kleins af aan begrenst dan kan je er echt nog wat van maken
Kees had zoals mijn clienten van af zijn 20/30 er jaren naar een woon voorziening moeten gaan.
Waar hij alle vrijheid heeft maar wel regels vh groeps wonen.
Dit geeft veiligheid structuur en duidelijkheid. Ook met ambulante begeleiding in een eigen appartementje had Kees het prima kunnen redden. Maar daarvoor in de plaats kiezen zijn ouders er voor om hem klein te houden en zijn leven enorm te beperken. Zo dat hij nu nooit meer zal kunnen wennen aan een andere oplossing / woonvorm.
Sommige van mijn clienten kwamen binnen met de verwende gedragingen die Kees heeft, maar zijn nu een stuk beter begeleidbaar.
Als ouders van een kind met een beperking moet je hem / haar er op voor bereiden dat jij er niet eeuwig voor hem kan zijn en hem voor bereiden op een leven in een andere woon setting met de juiste begeleiding voor hem.
Net als elk ander kind moet een kind met een beperking ook leren dat hij een toekomst heeft en zo zelfstandig mogelijk zou moeten / kunnen leven.
Ik heb mij altijd enorm verbaasd over Kees Momma en hoe er met deze man om gegaan wordt.
Hij is stront verwend en alles is altijd goed gevonden en onder het tapijt geschoven onder het mom van : ach die arme Kees is nu eenmaal autistisch en weet niet beter.
Zo werkt het niet. Je kunt autistisch zijn maar niet het hele leven draait om jou.
Zijn ouders hebben hem enorm klein gehouden en beperkt. Er had zoveel meer in deze man gezeten.
Ja hij is begaafd om bepaalde gebieden maar hij gedraagt zich ook vaak onuitstaanbaar en dat hij autisme heeft is geen excuus.
Ik heb er vaak discussies over met collegas en pedagogen. Er wordt altijd maar gedacht van: ach die arme client is beperkt en of autistisch. Hij kan er niets aan doen, we moeten er begrip voor hebben,
Maar heel vaak is het onuitstaanbare gedrag niet door het autisme of de beperking vd client, maar om hoe de hele wereld die persoon met gouden handschoentjes aan pakt.
Altijd maar pleasen, doodsbang dat de persoon uit zijn dak gaat met alle gevolgen van dien.
Als je zo iemand van kleins af aan begrenst dan kan je er echt nog wat van maken
Kees had zoals mijn clienten van af zijn 20/30 er jaren naar een woon voorziening moeten gaan.
Waar hij alle vrijheid heeft maar wel regels vh groeps wonen.
Dit geeft veiligheid structuur en duidelijkheid. Ook met ambulante begeleiding in een eigen appartementje had Kees het prima kunnen redden. Maar daarvoor in de plaats kiezen zijn ouders er voor om hem klein te houden en zijn leven enorm te beperken. Zo dat hij nu nooit meer zal kunnen wennen aan een andere oplossing / woonvorm.
Sommige van mijn clienten kwamen binnen met de verwende gedragingen die Kees heeft, maar zijn nu een stuk beter begeleidbaar.
Als ouders van een kind met een beperking moet je hem / haar er op voor bereiden dat jij er niet eeuwig voor hem kan zijn en hem voor bereiden op een leven in een andere woon setting met de juiste begeleiding voor hem.
Net als elk ander kind moet een kind met een beperking ook leren dat hij een toekomst heeft en zo zelfstandig mogelijk zou moeten / kunnen leven.
Helemaal mee eens, ZanneG! Wat ik dan weer opvallend vond was dat Kees wel feedback kon ontvangen van zijn oudere broer. Kennelijk is hij dat wel gewend van hem, hoe voorzichtig ook de kritiek op zijn gedrag werd gesteld. Het blijven natuurlijk momentopnames en de keus van de documentairemaker om juist die fragmenten te monteren.
Zo lijkt hij af en toe onuitstaanbaar in de omgang. Maar zijn paniekaanvallen vind ik wel serieus te nemen en ook zielig.
Zo lijkt hij af en toe onuitstaanbaar in de omgang. Maar zijn paniekaanvallen vind ik wel serieus te nemen en ook zielig.
Amenquote:
Ik ben werkzaam in geestelijke gezondheidszorg en heb veel clienten met oa Asperger / Autisme met vaak ook een lichte beperking.
Ik heb mij altijd enorm verbaasd over Kees Momma en hoe er met deze man om gegaan wordt.
Hij is stront verwend en alles is altijd goed gevonden en onder het tapijt geschoven onder het mom van : ach die arme Kees is nu eenmaal autistisch en weet niet beter.
Zo werkt het niet. Je kunt autistisch zijn maar niet het hele leven draait om jou.
Zijn ouders hebben hem enorm klein gehouden en beperkt. Er had zoveel meer in deze man gezeten.
Ja hij is begaafd om bepaalde gebieden maar hij gedraagt zich ook vaak onuitstaanbaar en dat hij autisme heeft is geen excuus.
Ik heb er vaak discussies over met collegas en pedagogen. Er wordt altijd maar gedacht van: ach die arme client is beperkt en of autistisch. Hij kan er niets aan doen, we moeten er begrip voor hebben,
Maar heel vaak is het onuitstaanbare gedrag niet door het autisme of de beperking vd client, maar om hoe de hele wereld die persoon met gouden handschoentjes aan pakt.
Altijd maar pleasen, doodsbang dat de persoon uit zijn dak gaat met alle gevolgen van dien.
Als je zo iemand van kleins af aan begrenst dan kan je er echt nog wat van maken
Kees had zoals mijn clienten van af zijn 20/30 er jaren naar een woon voorziening moeten gaan.
Waar hij alle vrijheid heeft maar wel regels vh groeps wonen.
Dit geeft veiligheid structuur en duidelijkheid. Ook met ambulante begeleiding in een eigen appartementje had Kees het prima kunnen redden. Maar daarvoor in de plaats kiezen zijn ouders er voor om hem klein te houden en zijn leven enorm te beperken. Zo dat hij nu nooit meer zal kunnen wennen aan een andere oplossing / woonvorm.
Sommige van mijn clienten kwamen binnen met de verwende gedragingen die Kees heeft, maar zijn nu een stuk beter begeleidbaar.
Als ouders van een kind met een beperking moet je hem / haar er op voor bereiden dat jij er niet eeuwig voor hem kan zijn en hem voor bereiden op een leven in een andere woon setting met de juiste begeleiding voor hem.
Net als elk ander kind moet een kind met een beperking ook leren dat hij een toekomst heeft en zo zelfstandig mogelijk zou moeten / kunnen leven.
Dikgedrukt stuk is overigens ook precies waar het misgaat met mijn autistische broer en mijn ouders (moeder inmiddels overleden)Ik geloof dat dit stukje in de maatschappij best wat meer bekendheid mag krijgen ipv het geplease van mensen binnen het ASS spectrum.
With love :*
Ook voor de broers en zussen is een kind met een beperking in het gezin een 'drama' omdat altijd alles om broer of zus draait en ouders altijd maar willen pleasen , wat je heel erg bij Kees ziet.quote:
[..]
Amen
Ik geloof dat dit stukje in de maatschappij best wat meer bekendheid mag krijgen ipv het geplease van mensen binnen het ASS spectrum.
Ouders bedoelen het echt goed en ze doen het uit liefde maar dit is niet goed voor de persoon met een beperking. Die wordt zo klein gehouden en wordt niet zoals dat zou moeten voor bereid om een leven in de maatschappij.
Dat Kees autisme heeft wil niet zeggen dat hij niet in de maatschappij kan leven of een zo zelfstandig mogelijk leven zou kunnen leiden.
Kees verdient beter dan dit en zijn broers verdienen ook rust. Die moeten nu voor de puinhoop opdraaien die zijn ouders gecreeerd hebben. Ook als broers en zussen houdt het leven rond om je beperkte zus of broer wel eens op.
Ik zie het gebeuren in het werkveld en wat met Kees gebeurd is heel klassiek en geldt helaas voor veel van zulk soort gezinnen.
Kees zijn verhaal laat vooral zien hoe het NIET moet...
Arme Kees is hier de dupe van en dat had niet gehoeven..
Nou ging het in de tijd dat Kees’ autisme werd ontdekt nog niet eenvoudig. Het waren in de jaren ‘60 nog ‘ijskastmoeders’ die hun kinderen ‘te weinig liefde gaven’. Kun je van de familie Momma niet zeggen.quote:
[..]
Amen
Ik geloof dat dit stukje in de maatschappij best wat meer bekendheid mag krijgen ipv het geplease van mensen binnen het ASS spectrum.
Toen kwam de tegenpool, het beschermen van kinderen met autisme. Dat is ongeveer de enige behandeling geweest en nog steeds doen sommigen niet anders.
Ik heb ooit als mentor een leerling gehad met een behoorlijke vorm van autisme. Doe dat maar eens in een reguliere derde klas havo. Moeder laaiend enthousiast dat haar kind ‘door de klas was opgenomen’ (lees: niet gepest), terwijl intussen de leerling geen straf mocht krijgen in verband met ontploffingsgevaar, de helft van het lesuur de aandacht niet naar 29 andere kinderen ging en een team van orthopedagogen de leerling overeind hield. Ik gun iedereen een plek in de maatschappij en wilde deze leerling zeker een plek gunnen in de klas, maar niet ten koste van de rest van de klas, die aan handen en voeten gebonden was om hun klasgenoot geen overprikkeling te bezorgen.
Ik denk ook wel eens dat met name de moeders er van genieten om hun zoon met een beperking zo lang mogelijk om zich heen te hebben.
Ik heb verschillende clienten die altijd bij moeders hebben gewoond, vader jong overleden en de client nam als het ware de rol van vader over lijkt het wel.
Moeders kookt en zorgt, de zoon werkt op de werkplaats en verdient het geld voor beiden. Ze gaan samen op vakantie, maken busreisjes en leven een harmonieus leven, bijna alsof ze getrouwd zijn.
Zo heb ik dat redelijk vaak gezien, een enkele keer met moeder en dochter maar veel vaker bij moeder en zonen.
Een client van mij kwam in de woonvoorziening wonen toen moeder redelijk onverwacht overleed, zonder enige voorbereiding hier op of zonder dat moeder, hij of de broers en zussen hier ooit echt over gesproken hadden.
Toen overleed moeder en belande die zoon in een woonverziening, als noodbed plaatsing omdat er geen andere oplossing was.
Die client was toen al in de 50, ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
Bereid de persoon voor op een leven zonder pa en of ma.
Heel vaak zie je ze ook opbloeien omdat ze eindelijk onder het juk van ouders uit zijn en een 'eigen zelfstandige ' leven gaan leiden als alle anderen dat doen.
Maar begin er op tijd mee en wacht vooral niet tot er geen keuze meer is of tot dat de ouders dood zijn want dan is het te laat en dan is er geen keuze meer en wordt iemand ergens gedwongen geplaatst.
edit: ik geloof trouwens niet dat Kees alleen maar autisme heeft. Hij heeft mijn inziens ook een duidelijke beperking. Er zijn genoeg mensen met autisme die redelijk normaal kunnen functioneren in de maatschappij maar bij Kees gaat zijn gedrag, angsten en stroornissen veel verder dan dat. Hij is begaafd op bepaalde gebieden maar op andere gebieden veel meer beperkt dan je van iemand met slechts autisme zou verwachten.
[ Bericht 11% gewijzigd door ZanneG op 04-04-2023 18:25:04 ]
Ik heb verschillende clienten die altijd bij moeders hebben gewoond, vader jong overleden en de client nam als het ware de rol van vader over lijkt het wel.
Moeders kookt en zorgt, de zoon werkt op de werkplaats en verdient het geld voor beiden. Ze gaan samen op vakantie, maken busreisjes en leven een harmonieus leven, bijna alsof ze getrouwd zijn.
Zo heb ik dat redelijk vaak gezien, een enkele keer met moeder en dochter maar veel vaker bij moeder en zonen.
Een client van mij kwam in de woonvoorziening wonen toen moeder redelijk onverwacht overleed, zonder enige voorbereiding hier op of zonder dat moeder, hij of de broers en zussen hier ooit echt over gesproken hadden.
Toen overleed moeder en belande die zoon in een woonverziening, als noodbed plaatsing omdat er geen andere oplossing was.
Die client was toen al in de 50, ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
Bereid de persoon voor op een leven zonder pa en of ma.
Heel vaak zie je ze ook opbloeien omdat ze eindelijk onder het juk van ouders uit zijn en een 'eigen zelfstandige ' leven gaan leiden als alle anderen dat doen.
Maar begin er op tijd mee en wacht vooral niet tot er geen keuze meer is of tot dat de ouders dood zijn want dan is het te laat en dan is er geen keuze meer en wordt iemand ergens gedwongen geplaatst.
edit: ik geloof trouwens niet dat Kees alleen maar autisme heeft. Hij heeft mijn inziens ook een duidelijke beperking. Er zijn genoeg mensen met autisme die redelijk normaal kunnen functioneren in de maatschappij maar bij Kees gaat zijn gedrag, angsten en stroornissen veel verder dan dat. Hij is begaafd op bepaalde gebieden maar op andere gebieden veel meer beperkt dan je van iemand met slechts autisme zou verwachten.
[ Bericht 11% gewijzigd door ZanneG op 04-04-2023 18:25:04 ]
Ik heb niet het idee dat de broers van Kees het niet geprobeerd hebben, maar als zowel de ouders als het kind met zorgvraag het liefst met de vingers in de oren "la la la la la la la" zingen, en dat iedere keer weer, dan houdt het wel een keer op.quote:
[..] ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
En zo zullen er veel gevallen zijn.
Dat gaat lastig als ouders niet naar de broers of zussen luisteren of geen tegenspraak dulden op hun overbeschermd gedrag. Dat kan ik uit ervaring zeggen: vaak genoeg aangehaald dat dit niet gezond was voor mijn broer dat thuis blijven wonen. Maar dan kreeg ik naar mijn hoofd dat ik een puber was die nooit uit de puberteit ging en altijd de discussie aanging. Dit soort gesprekken hebben plaatsgevonden toen ik tussen de 20 en 27 was. Daarna heb ik het opgegeven. Met andere woorden: de ouders in kwestie moeten er ook voor open staan. Dat zie ik bij de moeder van Kees niet echt terug. De vader komt er niet echt tussen: een doodgoede man met wie ik te doen heb omdat de band tussen moeder en zoon te sterk is geworden. Ik schat in dat, als hij het onderwerp woonverziening al ter sprake heeft gebracht, dit is weggewuifd door moeders.quote:
Die client was toen al in de 50, ik begrijp nooit hoe je als ouder en als broers en zussen dit kan laten gebeuren.
Zo n situatie moet je altijd zien te voor komen.
Bereid de persoon voor op een leven zonder pa en of ma.
With love :*
K
Er wordt simpelweg niet over gesproken en ouders kappen elk onderwerp daar over af.
Gezinnen kunnen daar door echt uit elkaar vallen
Wat ik fout vind bij Kees is dat Kees zo verwend is, dat hij echt is behandeld en is gaan geloven dat hij en hij alleen het middelpunt is vd hele wereld
Zijn broers tellen niet echt mee, over een toekomst zonder ouders wordt niet gesproken en Kees wordt altijd de hand boven het hoofd gehouden.
Terwijl als hij van jongs af aan was begrenst net als ieder ander kind, dan was hij niet zo onuitstaanbaar geweest.
Autisme is geen excuus om je als een ongeleid projectiel te gedragen, Ook autisten zijn kneedbaar maar je moet ze niet met fluwelen handschoentjes aanpakken.
Klopt ja, zo heb ik dat ook regelmatig gezien.quote:
[..]
Dat gaat lastig als ouders niet naar de broers of zussen luisteren of geen tegenspraak dulden op hun overbeschermd gedrag. Dat kan ik uit ervaring zeggen: vaak genoeg aangehaald dat dit niet gezond was voor mijn broer dat thuis blijven wonen. Maar dan kreeg ik naar mijn hoofd dat ik een puber was die nooit uit de puberteit ging en altijd de discussie aanging. Dit soort gesprekken hebben plaatsgevonden toen ik tussen de 20 en 27 was. Daarna heb ik het opgegeven. Met andere woorden: de ouders in kwestie moeten er ook voor open staan. Dat zie ik bij de moeder van Kees niet echt terug. De vader komt er niet echt tussen: een doodgoede man met wie ik te doen heb omdat de band tussen moeder en zoon te sterk is geworden. Ik schat in dat, als hij het onderwerp woonverziening al ter sprake heeft gebracht, dit is weggewuifd door moeders.
Er wordt simpelweg niet over gesproken en ouders kappen elk onderwerp daar over af.
Gezinnen kunnen daar door echt uit elkaar vallen
Wat ik fout vind bij Kees is dat Kees zo verwend is, dat hij echt is behandeld en is gaan geloven dat hij en hij alleen het middelpunt is vd hele wereld
Zijn broers tellen niet echt mee, over een toekomst zonder ouders wordt niet gesproken en Kees wordt altijd de hand boven het hoofd gehouden.
Terwijl als hij van jongs af aan was begrenst net als ieder ander kind, dan was hij niet zo onuitstaanbaar geweest.
Autisme is geen excuus om je als een ongeleid projectiel te gedragen, Ook autisten zijn kneedbaar maar je moet ze niet met fluwelen handschoentjes aanpakken.
Paar dingen trouwens die me nog enorm stoorde in die docu. Die moeder is echt bang voor hem. Ze word helemaal zenuwachtig als er iets gebeurd wat Kees niet leuk vind of wat de reactie van iets op Kees zal zijn.
Dat Kees niet graag met zijn vader praat vind ik ook veel zeggen.
Gaan die ouders met Kees en die begeleidster uit eten, moeten zijn ouders aan een andere tafel zitten terwijl ze allemaal uit eten zijn om Kees zijn verjaardag te vieren.
Zodra die begeleidster voorstelt dat Kees misschien naar therapie zou kunnen gaan word ze de deur uit gezet. Tis duidelijk, hij zoekt een enabler, niet iemand die de situatie misschien beter kan maken.
En dan nog de hele tijd volhouden hoe zwaar Kees het wel niet heeft, hoe gehandicapt hij toch wel niet is, hoe hij toch te lijden heeft onder alles.
Dat Kees niet graag met zijn vader praat vind ik ook veel zeggen.
Gaan die ouders met Kees en die begeleidster uit eten, moeten zijn ouders aan een andere tafel zitten terwijl ze allemaal uit eten zijn om Kees zijn verjaardag te vieren.
Zodra die begeleidster voorstelt dat Kees misschien naar therapie zou kunnen gaan word ze de deur uit gezet. Tis duidelijk, hij zoekt een enabler, niet iemand die de situatie misschien beter kan maken.
En dan nog de hele tijd volhouden hoe zwaar Kees het wel niet heeft, hoe gehandicapt hij toch wel niet is, hoe hij toch te lijden heeft onder alles.
Twiddel
Schrijnend ja, en exemplarisch voor het pamperen van de ouders. Dit en het feit dat hij blijkbaar zo kan doordraaien dat hij z'n moeder mishandelt zonder dat het consequenties heeft (voor zover het lijkt althans in die docu) vond ik wel echt heftig om te zien.quote:
Paar dingen trouwens die me nog enorm stoorde in die docu. Die moeder is echt bang voor hem. Ze word helemaal zenuwachtig als er iets gebeurd wat Kees niet leuk vind of wat de reactie van iets op Kees zal zijn.
Dat Kees niet graag met zijn vader praat vind ik ook veel zeggen.
Gaan die ouders met Kees en die begeleidster uit eten, moeten zijn ouders aan een andere tafel zitten terwijl ze allemaal uit eten zijn om Kees zijn verjaardag te vieren.
Op maandag voel ik me als Robinson Crusoë: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Ik vraag me wel af of hij écht tegenover Ellen heeft zitten eten, aan één tafel. Kees eet volgens mij nooit met andere mensen aan tafel, kan niet tegen smak- en eetgeluiden. Zie ook bij 5:13 :
Denk onbegrensd en kijk verder dan je kan zien
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Wij zijn unlimited barrières kennen we niet
Denk unlimited
Fijn om te lezen dat er meer mensen zo over denken, heb een paar goede aanvullingen gezien en hoop dan ook dat deel 3, die ik uiteraard ga kijken, meer draait om het echte uitvliegen. Want de titel van de documentaire is natuurlijk niet geheel waar, Kees zit nog midden in zijn nest.
Dit.quote:
Autisme is geen excuus om je als een ongeleid projectiel te gedragen, Ook autisten zijn kneedbaar maar je moet ze niet met fluwelen handschoentjes aanpakken.
Kijk maar naar zijn reactie als zijn broer aangeeft dat hij niet gediend is van het gedrag van Kees. Dan is het snel verontschuldigen. Die ouders zijn verantwoordelijk voor zijn gedrag.
Hij kan best dingen zelf. Hij heeft gewoon een schop onder zn reet nodig, dan kan hij best alleen wonen. Het is ook exemplarisch dat er geen reet is verandert. Hij woont nog altijd thuis en zal zo blijven tot zijn ouders dood neervallen.
Volgens mij niet. “Gewoon”, goede baan gehad. Directielid.
https://rheden.nieuws.nl/(...)tz-65-jaar-getrouwd/
https://rheden.nieuws.nl/(...)tz-65-jaar-getrouwd/
Wat is er rijk aan deze mensenquote:
Die familie is trouwens van adel of zo? Rijke mensen.
Ik heb nog wat stukjes op YT bekeken over Kees en hoewel hij qua tekenen echt heel begaafd is, is hij op alle andere vlakken bijna zwakbegaafd / beperkt.
Ik heb vele clienten met een autisme vorm maar zo autistisch als Kees met zoveel eigenaardigheden zie je niet.
Een client van mij was eens naar Kees aan het kijken en herkend dit als 'anders' maar niet zoals hij zelf.
Ik ken ook geen enkele autistische persoon die zich zo gedraagt als Kees.
ik ben er van overtuigd dat zijn gedragingen vooral heel erg opvoeding, bescherming, betutteling en pamperen is en maar een deel autisme.
Kees is altijd op een voetstuk gezet en heeft altijd alle veren in de reet gestoken gekregen ipv dat hij een schop onder de kont kreeg.
Helaas zijn zijn ouders de oorzaak van zijn gedragingen en niet zijn autisme alleen.
Het is te makkelijk om het op het autisme te gooien, want dat is het niet alleen
Ik heb vele clienten met een autisme vorm maar zo autistisch als Kees met zoveel eigenaardigheden zie je niet.
Een client van mij was eens naar Kees aan het kijken en herkend dit als 'anders' maar niet zoals hij zelf.
Ik ken ook geen enkele autistische persoon die zich zo gedraagt als Kees.
ik ben er van overtuigd dat zijn gedragingen vooral heel erg opvoeding, bescherming, betutteling en pamperen is en maar een deel autisme.
Kees is altijd op een voetstuk gezet en heeft altijd alle veren in de reet gestoken gekregen ipv dat hij een schop onder de kont kreeg.
Helaas zijn zijn ouders de oorzaak van zijn gedragingen en niet zijn autisme alleen.
Het is te makkelijk om het op het autisme te gooien, want dat is het niet alleen
Een Gooische villa in Velp?quote:
[..]
ik denk hun grote gooische villa?
maar verder zien ze er uit als bescheiden simpele mensen
Duidelijk een gezin dat het altijd bovengemiddeld goed heeft gehad.
Woon in de omgeving van Velp en het is echt niet zo dat zo'n huis daar gemiddeld is. Ik denk dat paps vooral goed is geweest om de centen binnen te harken, wel met de kanttekening dat dat vroeger natuurlijk de klassieke rolverdeling was. Overigens een rondje googlen gedaan en zoon Jasper is algemeen directeur en zoon Berend is organisatie adviseur, dus op werkgebied ook slimme mensen lijkt me.quote:
[..]
Een Gooische villa in Velp?
Duidelijk een gezin dat het altijd bovengemiddeld goed heeft gehad.
Vind die vader echt heel erg sneu, lijkt me een erg lieve man.
With love :*
Nee, ik ken Velp, punt is vooral dat Velp niet eens in de buurt van t Gooi ligt, dus is het geen Gooische villa.quote:
[..]
Woon in de omgeving van Velp en het is echt niet zo dat zo'n huis daar gemiddeld is. Ik denk dat paps vooral goed is geweest om de centen binnen te harken, wel met de kanttekening dat dat vroeger natuurlijk de klassieke rolverdeling was. Overigens een rondje googlen gedaan en zoon Jasper is algemeen directeur en zoon Berend is organisatie adviseur, dus op werkgebied ook slimme mensen lijkt me.
Vind die vader echt heel erg sneu, lijkt me een erg lieve man.
Overigens lijkt vader sneuer dan hij is, anders heb je geen diverse directiefuncties achter de rug, een "zielige/sneue/lieve" directeur zit er niet lang.
En ja, ik ken er genoeg (privé) om dat te kunnen weten.
Deze mensen zijn rond de 90, zij groeide op in een huishouden dat in de jaren 40 al een vakantiehuisje op Texel had, ze hebben beiden getennist, er werd gehockeyd, dan praten we echt wel over zeer ruim bovengemiddeld qua inkomen.
Dat merk je ook aan alles, het complete gebrek aan realiteitszin om te beginnen al... vrijstaande sociale huur
Ergens herken ik de gezinsdynamiek wel op de een of andere manier. In de jaren '70 werd een apart kind (ook soms pas raar gedrag vertonen na de pubertijd, schizofreen of manisch-depressief genoemd) vaak gezien als dat het aan de opvoeding lag. En de ouders, voornamelijk de moeder, kregen de schuld. Kees gaf al toe dat hij 'honderden' therapeuten had versleten, daarom schoot het advies van zijn laatste begeleidster zo in het verkeerde keelgat bij hem en kapte hij het contact direct af. Mijn schizofrene (ooit als slimme student van het padje geraakt) neef is in de 50 en woont met veel moeite en begeleiding toch al jarenlang op zichzelf. Mijn tante kreeg inderdaad het voor haar kiezen dat ze een ijskoningin zou zijn geweest.
Structuur, regelmaat en zo weinig mogelijk verandering helpt wel. Dat zullen de ouders van Kees ook gedacht hebben. Ik vind het daarom onterecht om die hoogbejaarde ouders nu nog aan te vallen, zijn vader heeft nog voor de meeste druk op verandering bij Kees gezorgd.
Mijn neef raakte regelmatig in psychoses, zo te zien Kees ook met zijn paniek voor het weer.
[ Bericht 4% gewijzigd door Firuze60 op 06-04-2023 20:35:31 ]
Structuur, regelmaat en zo weinig mogelijk verandering helpt wel. Dat zullen de ouders van Kees ook gedacht hebben. Ik vind het daarom onterecht om die hoogbejaarde ouders nu nog aan te vallen, zijn vader heeft nog voor de meeste druk op verandering bij Kees gezorgd.
Mijn neef raakte regelmatig in psychoses, zo te zien Kees ook met zijn paniek voor het weer.
[ Bericht 4% gewijzigd door Firuze60 op 06-04-2023 20:35:31 ]
Niet mee eens. Psychoses, geestelijke ziektes en autisme kun je inderdaad weinig aan doen, echter hangt ook een heel groot deel af van hoe een ouder ermee omgaat. Heb alquote:
Ergens herken ik de gezinsdynamiek wel op de een of andere manier. In de jaren '70 werd een apart kind (ook soms pas raar gedrag vertonen na de pubertijd, schizofreen of manisch-depressief genoemd) vaak gezien als dat het aan de opvoeding lag. En de ouders, voornamelijk de moeder, kregen de schuld. Kees gaf al toe dat hij 'honderden' therapeuten had versleten, daarom schoot het advies van zijn laatste begeleidster zo in het verkeerde keelgat bij hem en kapte hij het contact direct af. Mijn schizofrene (ooit als slimme student van het padje geraakt) neef is in de 50 en woont met veel moeite en begeleiding toch al jarenlang op zichzelf. Mijn tante kreeg inderdaad het voor haar kiezen dat ze een ijskoningin zou zijn geweest.
Structuur, regelmaat en zo weinig mogelijk verandering helpt wel. Dat zullen de ouders van Kees ook gedacht hebben. Ik vind het daarom onterecht om die hoogbejaarde ouders nu nog aan te vallen, zijn vader heeft nog voor de meeste druk op verandering bij Kees gezorgd.
Mijn neef raakte regelmatig in psychoses, zo te zien Kees ook met zijn paniek voor het weer.
eerder benoemd dat ik mensen kenndie autisme in dezefde mate hebben als Kees maar wel begeleid op zichzef wonen. Hier is duidelijk zichtbaar dat Kees gewoon nooit tegenspraak heeft gekregen en moeders wellicht wat moeite had Kees te laten gaan. Laat ik het eens omdraaien: waar Berend en Jasper wel een eigen leven hebben uitgebouwd is Kees, omdat hij het probleemkind was, door moeders dichtbij gehouden, want zielig en hij heeft wat. Berend en Jasper zijn zichzelf op een natuurlijke manier gaan ontwikkelen en moeders kon Kees dichtbij houden omdat Kees dat niet op een natuurlijke manier deed vanwege zijn autisme. Het natuurlijk instinct van de moeder maar dat is omgeslagen naar een erg ongezonde situatie. Wat ik eerder ook zag: autistische zoon krijgt commentaar van iemand en vlucht naar moeders en moeders verteld dat het aan de grote boze buitenwereld ligt. Dit deed moeders altijd waardoor zoonlief én opgesloten zit in zijn eigen wereld én niet met kritiek kan omgaan én inmiddels nog steeds bij moeders thuis woont omdat zij hem met dat gedrag angstig heeft gemaakt voor die boze buitenwereld. Opvoeding doet er zeker wel toe, maar een psychische aandoening of ASS, daar kan ze niets aan doen.
Ik ken jouw tante niet maar ik ben al blij dat ze, ondanks het veel moeite kostte, jouw neef begeleid heeft kunnen laten wonen. Ik zou haar alleen om dat gegeven al een goede moeder noemen. Ze nam haar verantwoordelijkheid en laat het niet op een onhoudbare situatie aankomen. Dat zouden alle ouders moeten doen, inclui die van Kees. Dan was uit huis gaan na zijn 50ste niet zo'n drama geweest.
With love :*
Hoezo? Waar en wanneer blijkt uit de documentaire dat moeders aan haar zoon vertelt dat er een grote boze buitenwereld is? Nergens!!! Het enige dat ze deed is geruststellen. Het valt wel mee, lieve jongen, maak je niet ongerust. Werkelijk nergens in die hele doc heb ik gezien dat zij haar zoon ophitst tegen de boze buitenwereld.quote:Het natuurlijk instinct van de moeder maar dat is omgeslagen naar een erg ongezonde situatie. Wat ik eerder ook zag: autistische zoon krijgt commentaar van iemand en vlucht naar moeders en moeders verteld dat het aan de grote boze buitenwereld ligt. Dit deed moeders altijd waardoor zoonlief én opgesloten zit in zijn eigen wereld én niet met kritiek kan omgaan én inmiddels nog steeds bij moeders thuis woont omdat zij hem met dat gedrag angstig heeft gemaakt voor die boze buitenwereld.
Ik ben het er ook niet mee eens.quote:
Ergens herken ik de gezinsdynamiek wel op de een of andere manier. In de jaren '70 werd een apart kind (ook soms pas raar gedrag vertonen na de pubertijd, schizofreen of manisch-depressief genoemd) vaak gezien als dat het aan de opvoeding lag. En de ouders, voornamelijk de moeder, kregen de schuld. Kees gaf al toe dat hij 'honderden' therapeuten had versleten, daarom schoot het advies van zijn laatste begeleidster zo in het verkeerde keelgat bij hem en kapte hij het contact direct af. Mijn schizofrene (ooit als slimme student van het padje geraakt) neef is in de 50 en woont met veel moeite en begeleiding toch al jarenlang op zichzelf. Mijn tante kreeg inderdaad het voor haar kiezen dat ze een ijskoningin zou zijn geweest.
Structuur, regelmaat en zo weinig mogelijk verandering helpt wel. Dat zullen de ouders van Kees ook gedacht hebben. Ik vind het daarom onterecht om die hoogbejaarde ouders nu nog aan te vallen, zijn vader heeft nog voor de meeste druk op verandering bij Kees gezorgd.
Mijn neef raakte regelmatig in psychoses, zo te zien Kees ook met zijn paniek voor het weer.
Geloof mij ik heb honderden clienten gezien in de afgelopen 25 jaar waarvan velen met een autisme stoornis en ook met een andere beperking.
Ouders houden in het algemeen hun beperkte kinderen heel klein, zeker in die generatie.
Ze spreken van pappie en mammie en van vingertjes en teentjes, alsof je tegen een peuter praat.
Het is echt het beste voor de persoon met een autisme stoornis of andere beperking om op tijd na te gaan denken over een andere beschermde en begeleide woonvorm.
Wacht niet totdat het te laat is en ouders dood zijn, dan ben je te laat.
In het geval van Kees en in vele andere gevallen die ik heb gezien hebben ouders, opvoeding wel degelijk een grote rol gespeeld in hoe de persoon is geworden.
Altijd maar pamperen en pleasen en 'gevaren' altijd uit de weg gaan is niet de juiste methode.
Ik blijf er bij dat Kees niet zo had hoeven zijn als hij is, als hij niet zo enorm klein was gehouden.
Het is ook zeker de tijdsgeest van toen maar op deze manier is Kees ook veel ontnomen.
Het is namelijk niet waar dat een autist per definitie niet met anderen kan om gaan en zich zoals een Kees moet gedragen.
Ik zie regelmatig clienten in een psychose en zeker mensen met een autisme stoornis zijn gevoelig voor angsten en een psychose ligt zeker op de loer.
Maar ook dit is begeleidbaar.
Ik uit het wat lomp, ik bedoelde meer dat ik dat het zo bij iemand anders heb gezien, niet bij de moeder van Kees per se.quote:
[..]
Hoezo? Waar en wanneer blijkt uit de documentaire dat moeders aan haar zoon vertelt dat er een grote boze buitenwereld is? Nergens!!! Het enige dat ze deed is geruststellen. Het valt wel mee, lieve jongen, maak je niet ongerust. Werkelijk nergens in die hele doc heb ik gezien dat zij haar zoon ophitst tegen de boze buitenwereld.
With love :*
En ik weet zeker dat Kees zijn ouders ook de psychoses van Kees goed hebben begeleid. Je kunt echt niet beweren dat Kees een ander persoon zou zijn geworden als ie al 20 jaar een begeleid wonen traject achter de rug had gehad.quote:
[..]
Ik ben het er ook niet mee eens.
Geloof mij ik heb honderden clienten gezien in de afgelopen 25 jaar waarvan velen met een autisme stoornis en ook met een andere beperking.
Ouders houden in het algemeen hun beperkte kinderen heel klein, zeker in die generatie.
Ze spreken van pappie en mammie en van vingertjes en teentjes, alsof je tegen een peuter praat.
Het is echt het beste voor de persoon met een autisme stoornis of andere beperking om op tijd na te gaan denken over een andere beschermde en begeleide woonvorm.
Wacht niet totdat het te laat is en ouders dood zijn, dan ben je te laat.
In het geval van Kees en in vele andere gevallen die ik heb gezien hebben ouders, opvoeding wel degelijk een grote rol gespeeld in hoe de persoon is geworden.
Altijd maar pamperen en pleasen en 'gevaren' altijd uit de weg gaan is niet de juiste methode.
Ik blijf er bij dat Kees niet zo had hoeven zijn als hij is, als hij niet zo enorm klein was gehouden.
Het is ook zeker de tijdsgeest van toen maar op deze manier is Kees ook veel ontnomen.
Het is namelijk niet waar dat een autist per definitie niet met anderen kan om gaan en zich zoals een Kees moet gedragen.
Ik zie regelmatig clienten in een psychose en zeker mensen met een autisme stoornis zijn gevoelig voor angsten en een psychose ligt zeker op de loer.
Maar ook dit is begeleidbaar.
Ik ben geen expert maar snap wel de kritiek op de opvoeding van de ouders. Niet handig aangepakt maar komen ook uit een andere tijd.
En tegelijkertijd voel je wel echt de warmte bij beide ouders en ergens raakt me dat ook wel. Ik geef het je te doen, zo'n zoon. Zou voor iedere ouder een enorme last zijn.
En tegelijkertijd voel je wel echt de warmte bij beide ouders en ergens raakt me dat ook wel. Ik geef het je te doen, zo'n zoon. Zou voor iedere ouder een enorme last zijn.
We zullen het nooit weten neequote:
[..]
En ik weet zeker dat Kees zijn ouders ook de psychoses van Kees goed hebben begeleid. Je kunt echt niet beweren dat Kees een ander persoon zou zijn geworden als ie al 20 jaar een begeleid wonen traject achter de rug had gehad.
Maar van wat ik van vele anderen heb gezien zie ik dat ze opbloeien, socialer worden, aktiviteiten gaan ondernemen
Feit is dat geen enkel kind met een beperking voor eeuwig bij ouders kan blijven en als je van je kind houdt dan moet je ook leren los laten en aan zijn toekomst denken.
Denk aan het kind zijn / haar toekomst. Gun hem/ haar een zo zelfstandig mogelijk leven.
Ouders bedoelen het goed en hebben het gedaan zoals zij in die tijdsgeest dachten dat het goed was maar dit was niet het beste voor Kees of voor de ontwikkeling van Kees.
Met Kees zijn er vele anderen, Hij is zeker niet uniek.
Ik denk niet dat ouders van een beperkt kind dat echt als een last zien, ik ken er genoeg die het als een verrijking zien. Of dat in ieder geval beweren.quote:
Ik ben geen expert maar snap wel de kritiek op de opvoeding van de ouders. Niet handig aangepakt maar komen ook uit een andere tijd.
En tegelijkertijd voel je wel echt de warmte bij beide ouders en ergens raakt me dat ook wel. Ik geef het je te doen, zo'n zoon. Zou voor iedere ouder een enorme last zijn.
Last is een verkeerd woord denk ik, maar zwaar is het zeker.quote:
[..]
Ik denk niet dat ouders van een beperkt kind dat echt als een last zien, ik ken er genoeg die het als een verrijking zien. Of dat in ieder geval beweren.
Mee eens, hoor, maar daarom vind ik dat jij achteraf hard oordeelt. Zijn ouders hebben alles gedaan wat ze konden doen in het belang van hun zoon.quote:
[..]
Ik denk niet dat ouders van een beperkt kind dat echt als een last zien, ik ken er genoeg die het als een verrijking zien. Of dat in ieder geval beweren.
Het is geen oordeel, het is een constateringquote:
[..]
Mee eens, hoor, maar daarom vind ik dat jij achteraf hard oordeelt. Zijn ouders hebben alles gedaan wat ze konden doen in het belang van hun zoon.
Niet alleen bij kees, maar ook uit jaren van ervaring.
Ik heb ook gezien hoe het fout gaat als kinderen tot hun 50s worden klein gehouden.
Als ouders onverwacht overlijden, dan is er geen keuze meer en het is veel moeilijker om op je 50e aan een andere situatie te wennen dan als je 25 bent en nog veel kneedbaarder.
Bij Kees krijg je het idee dat Kees nu eenmaal zo is en niet meer kneedbaar is, dus mag hij zich zo gedragen als hij doet, maar ook met een autisme vorm kan iemand zich tot op zekere hoogte aanpassen, maar dan moet je hem dat wel als kind aan leren. En niet zijn hele leven pamperen en pleasen.
Autisme is geen excuus voor onaangepaste gedragingen.
Welkom in het oosten van Nederland. Daar wonen heel veel mensen zo, en echt niet alleen van adel.quote:
Die familie is trouwens van adel of zo? Rijke mensen.
Wat doe je voor werk als ik vragen mag? Uit je posts kan ik herleiden dat je kennis hebt, op professioneel gebied, maar ben benieuwd in welke vorm?quote:
[..]
Het is geen oordeel, het is een constatering
Niet alleen bij kees, maar ook uit jaren van ervaring.
Ik heb ook gezien hoe het fout gaat als kinderen tot hun 50s worden klein gehouden.
Als ouders onverwacht overlijden, dan is er geen keuze meer en het is veel moeilijker om op je 50e aan een andere situatie te wennen dan als je 25 bent en nog veel kneedbaarder.
Bij Kees krijg je het idee dat Kees nu eenmaal zo is en niet meer kneedbaar is, dus mag hij zich zo gedragen als hij doet, maar ook met een autisme vorm kan iemand zich tot op zekere hoogte aanpassen, maar dan moet je hem dat wel als kind aan leren. En niet zijn hele leven pamperen en pleasen.
Autisme is geen excuus voor onaangepaste gedragingen.
Ook weer mee eens, hoor. Ik denk dat Kees als het werkelijk moet (zie bijv het excuus naar zijn broer) zich prima kan aanpassen aan een nieuwe situatie.quote:
[..]
Het is geen oordeel, het is een constatering
Niet alleen bij kees, maar ook uit jaren van ervaring.
Ik heb ook gezien hoe het fout gaat als kinderen tot hun 50s worden klein gehouden.
Als ouders onverwacht overlijden, dan is er geen keuze meer en het is veel moeilijker om op je 50e aan een andere situatie te wennen dan als je 25 bent en nog veel kneedbaarder.
Bij Kees krijg je het idee dat Kees nu eenmaal zo is en niet meer kneedbaar is, dus mag hij zich zo gedragen als hij doet, maar ook met een autisme vorm kan iemand zich tot op zekere hoogte aanpassen, maar dan moet je hem dat wel als kind aan leren. En niet zijn hele leven pamperen en pleasen.
Autisme is geen excuus voor onaangepaste gedragingen.
Het voorbeeld heb ik zelf, mijn hoogbejaarde moeder wilde van haar leven niet naar een verpleeghuis, was ze liever dood, nu zit ze er al anderhalf jaar en vindt de aandacht en verzorging prima.
Kees is al een stuk of 4 keer in talkshows geweest met extreem veel prikkels waar hij zich prima kon verwoorden.quote:
[..]
Ook weer mee eens, hoor. Ik denk dat Kees als het werkelijk moet (zie bijv het excuus naar zijn broer) zich prima kan aanpassen aan een nieuwe situatie.
Het voorbeeld heb ik zelf, mijn hoogbejaarde moeder wilde van haar leven niet naar een verpleeghuis, was ze liever dood, nu zit ze er al anderhalf jaar en vindt de aandacht en verzorging prima.
Zegt ook wel wat, veel is inderdaad verwennerij.
Klopt, de man is veel flexibeler dan het lijkt.quote:
[..]
Kees is al een stuk of 4 keer in talkshows geweest met extreem veel prikkels waar hij zich prima kon verwoorden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Firuze60 op 06-04-2023 22:23:12 ]
Iemand die weet wat voor ziekte de moeder heeft? Ene moment lijkt ze zwaar dement, andere moment rijdt ze auto.
Een vermoeide geest.quote:
Iemand die weet wat voor ziekte de moeder heeft? Ene moment lijkt ze zwaar dement, andere moment rijdt ze auto.
Achja de tragiek van het ouder worden (ook zonder autisme) wordt ook wel mooi in beeld gebracht. Het gaat helaas niet lang meer duren voor Henriëtte en Willem zullen overlijden vrees ik.
Ik werk in een zorginstelling/ woonvoorziening met clienten met een psychiatrische en/of autisme stoornis.quote:
[..]
Wat doe je voor werk als ik vragen mag? Uit je posts kan ik herleiden dat je kennis hebt, op professioneel gebied, maar ben benieuwd in welke vorm?
Soms ook met een andere beperking maar voornamelijk met autisme / psychoses of een andere psychiatrische stoornis.
Ik vind het mooi om te zien hoe clienten in veel gevallen opbloeien, als ze eenmaal hun 'eigen' leven kunnen leiden. Ze hebben er niet voor gekozen om met elkaar te wonen maar toch doet het ze vaak goed.
Er is duidelijkheid, veiligheid, veel structuur en het geeft ze het gevoel dat ze een zelfstandig leven leiden.
Natuurlijk zijn er ook regelmatig ruzies/ agressie verbaal of fysiek naar elkaar of naar ons als personeel gericht, maar dat is ook het 'normale' leven.
Onze clienten hebben ieder hun eigen kleine appartementje en zij eten met 5 personen en 1 begeleiding op de groep of ze koken voor zichzelf op hun appartement, dat kan ook.
Wij begeleiden hun leven,maar zij voeren de regie zoveel mogelijk van hun eigen leven.
Ik zal verder niet teveel uitweiden, want dit staat ver van Kees af dus terug naar Kees
En Kees wil dat alles zo blijft als het nu is. Welk mens wil dat niet? Als kind zeker. Met treintjes en tekeningen maken. Zo herkenbaar voor elk mens vind ik.quote:
Achja de tragiek van het ouder worden (ook zonder autisme) wordt ook wel mooi in beeld gebracht. Het gaat helaas niet lang meer duren voor Henriëtte en Willem zullen overlijden vrees ik.
Ik vermoedde al zoiets, bedankt voor je reactie! Heb een groot hart voor mensen als jullie, sterker nog, om op Kees terug te komen, zijn ouders hadden de wijsheid en kennis van iemand als jou nodig voor het uit de hand liep.quote:
[..]
Ik werk in een zorginstelling/ woonvoorziening met clienten met een psychiatrische en/of autisme stoornis.
Soms ook met een andere beperking maar voornamelijk met autisme / psychoses of een andere psychiatrische stoornis.
Ik vind het mooi om te zien hoe clienten in veel gevallen opbloeien, als ze eenmaal hun 'eigen' leven kunnen leiden. Ze hebben er niet voor gekozen om met elkaar te wonen maar toch doet het ze vaak goed.
Er is duidelijkheid, veiligheid, veel structuur en het geeft ze het gevoel dat ze een zelfstandig leven leiden.
Natuurlijk zijn er ook regelmatig ruzies/ agressie verbaal of fysiek naar elkaar of naar ons als personeel gericht, maar dat is ook het 'normale' leven.
Onze clienten hebben ieder hun eigen kleine appartementje en zij eten met 5 personen en 1 begeleiding op de groep of ze koken voor zichzelf op hun appartement, dat kan ook.
Wij begeleiden hun leven,maar zij voeren de regie zoveel mogelijk van hun eigen leven.
Ik zal verder niet teveel uitweiden, want dit staat ver van Kees af dus terug naar Kees
Er zijn zat mensen die enigszins moeite hebben met veranderingen ten aanzien van hun jeugd. Ik ben er ook 1. Op een gegeven moment hoort dit wel over te gaan. Je mag best terugkijken met weemoed of iets, maar wat Kees doet is niet normaal. Ook kan je niet zeggen dat hij bijvoorbeeld mentaal tot 8 jaar gekomen is, want hij kan en weet veel te veel daar voor. Dit is gewoon een volwassen man die anders denkt en kapot gepamperd is. Ze zeggen niks voor niks dat een kind teveel verwennen niet goed doet.quote:
[..]
En Kees wil dat alles zo blijft als het nu is. Welk mens wil dat niet? Als kind zeker. Met treintjes en tekeningen maken. Zo herkenbaar voor elk mens vind ik.
Dank je dat is lief van jequote:
[..]
Ik vermoedde al zoiets, bedankt voor je reactie! Heb een groot hart voor mensen als jullie, sterker nog, om op Kees terug te komen, zijn ouders hadden de wijsheid en kennis van iemand als jou nodig voor het uit de hand liep.
Als professional is Kees interessant om te volgen, maar hij is niet uniek.
Ik vind het jammer om te zien, omdat ik denk dat er echt meer in hem had gezeten maar het is wat het is.
Hopelijk kan hij uiteindelijk aan een nieuwe situatie wennen, want dat dit niet eeuwig zal duren dat is wel zeker.
Enkele van mijn clienten met autisme zijn toch op hun manier toch echt wel sociaal en leuk in de omgang, het kan dus echt wel. Ze kunnen gewoon in de groep mee eten, ondanks dat geruzie en iets dat anders dan anders gaat voor drift buien kan zorgen, maar daar speel je dan op in en dan is het vaak zo weer uit de lucht.
Als je er maar niet teveel aan toe geeft. Je moet een middenweg vinden door veel veiligheid structuur en nabijheid te bieden, maar niet die persoon klein te houden. Alsof hij nog steeds een kleuter is.
Ben het met je eens en hoop het voor Kees ook, maar vooral zijn broers, die zullen toch het opvangnet gaan worden ben ik bang. Maar wie weet pakken die het iets beter aan en kan Kees alsnog voor zichzelf, eventueel met hulp van een Mieke, functioneren. Hij kan namelijk ook alleen met de trein naar Amsterdam om een cliënt te bezoeken, dat geeft in mijn niet-professionele ogen aan dat hij wel genoeg functioneert om zonder begeleiding drukke constructies en obstakels aan te kunnen. Al gaat het met moeite, hij kan het wel, anders had hij dat niet gedaan.quote:
[..]
Ik vind het jammer om te zien, omdat ik denk dat er echt meer in hem had gezeten maar het is wat het is.
Hopelijk kan hij uiteindelijk aan een nieuwe situatie wennen, want dat dit niet eeuwig zal duren dat is wel zeker.
|
|
