Indie Bad (Indie Central CCLXXIX)

Die nieuwe Waxahatchee geluisterd. Had oprecht het gevoel dat ik Ilse de Lange had opgezet

quote:

Op maandag 30 maart 2020 11:26 schreef Norrage het volgende:
Die nieuwe Waxahatchee geluisterd. Had oprecht het gevoel dat ik Ilse de Lange had opgezet

Ah, ben dus toch niet alleen

quote:

Op maandag 30 maart 2020 11:26 schreef Norrage het volgende:
Die nieuwe Waxahatchee geluisterd. Had oprecht het gevoel dat ik Ilse de Lange had opgezet

Kom aan...

quote:

Op maandag 30 maart 2020 11:19 schreef EP3 het volgende:

[..]

[..]

Simple Minds hebben natuurlijk ook veel toffere dingen gemaakt dan Don't You en the Belfast Child, misschien ook wel in je straatje:

Nieuwe Nicolas Jaar is wel weer pretentieus zeg

Hou eens op met dat ingewikkelde gedoe en maak gewoon mooie platen

Geen idee of het album van Keeley Forsyth hier al gepasseerd is?


Dit is het soort duistere folk (Ahnohni, scott walker, Karen Dalton) waar ik helemaal weg van ben prachtig.

Als we het dan toch over Anohni / Antony hebben.... Wat is jullie favoriete nummer van deze bijzondere artiest?

quote:

Op maandag 30 maart 2020 12:51 schreef Slobeend het volgende:

[..]

Kom aan...

DAt ene nummer, Lilacs geloof ik, dat had door Ilse gezongen kunnen zijn. Ik hoorde het toevallig op de radio vandaag, en dacht dat dus ook
Sowieso vind ik het wel heel erg poppy, en kan ik er nauwelijks naar luisteren. Terwijl ik vorige albums van haar wel erg fijn vond!

quote:

Op maandag 30 maart 2020 13:18 schreef Mansjester het volgende:
Nieuwe Nicolas Jaar is wel weer pretentieus zeg

Hou eens op met dat ingewikkelde gedoe en maak gewoon mooie platen

Dit...

quote:

Op maandag 30 maart 2020 16:15 schreef Norrage het volgende:

[..]

DAt ene nummer, Lilacs geloof ik, dat had door Ilse gezongen kunnen zijn. Ik hoorde het toevallig op de radio vandaag, en dacht dat dus ook
Sowieso vind ik het wel heel erg poppy, en kan ik er nauwelijks naar luisteren. Terwijl ik vorige albums van haar wel erg fijn vond!

Dat kan. Ik heb een totaal tegenovergestelde mening .

Nico is prima, hadden wat mij betreft wel een paar nummers tussenuit gekund, maar leuk dat hij iets anders probeert.

Waxahatchee kan ik echt helemaal niks mee.

Holy shit, Madlib en Pusha T zijn blijkbaar samen aan een album aan het werken, daar kan ik niet op wachten.

quote:

Op woensdag 1 april 2020 21:47 schreef EP3 het volgende:
Toch wel bijzonder, dat '8D'.

8D Audio Pentatonix - Billie Eilish - Ilomilo (Use headphones - whatsapp audio)

Ik vind het echt dom.

Een reverbje en wat pannen? Wat is hier nou zo bijzonder aan?

Ik word een beetje zeeziek van dat 8D. Dat op en neer golfen van het geluid is echt totaal niet aan mij besteed.

Het is wel een grappig effectje, maar dit is toch al een techniek zo oud als koptelefoons?

Ik word weer heel erg blij van de nieuwe Melt Yourself Down. Gelukkig is het festival waar ik ze zou gaan zien niet gecancelled maar verplaatst naar oktober..

quote:

Op donderdag 2 april 2020 10:24 schreef Gehenna het volgende:
Het is wel een grappig effectje, maar dit is toch al een techniek zo oud als koptelefoons?

Adam Schlesinger (Fountains of Wayne) op 52-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van het coronavirus....

Clem snide met nieuw werk. Waar is de tijd.

Deze is mooi:

quote:

Op woensdag 1 april 2020 21:56 schreef Xrenity het volgende:

[..]

Ik vind het echt dom.

Een reverbje en wat pannen? Wat is hier nou zo bijzonder aan?

Niks. Het is rotzooi.

Ze zijn eigenlijk 15 jaar geleden gestopt met muziek maken. Sinds First Impressions of Earth ben ik wel afgehaakt. Toch klinkt dit wel weer fris.


Al ben ik er wel klaar mee. Geef sterk de voorkeur aan de indie-garde die de laatste 15 jaar continu hebben gepresteert, zoals Elbow.

[ Bericht 5% gewijzigd door Moody op 03-04-2020 22:06:51 ]

quote:

Op maandag 30 maart 2020 15:27 schreef methodmich het volgende:
Anohni / Antony

Zeker bijzonder. Al ken ik hem/haar voornamelijk uit de tijd met The Johnsons.

Deze nummers blijven eeuwig....


Perfume Genius past(te) in dit kastje:


Al gaat hij nu weer de mannelijke kant op.


Mooi hoe dit soort onzekerheden leidt tot geweldige nummers.

[ Bericht 9% gewijzigd door Moody op 03-04-2020 22:46:48 ]

Ik zit met smart op de nieuwe plaat van Perfume Genius te wachten.

quote:

Op vrijdag 3 april 2020 22:46 schreef Z het volgende:
Ik zit met smart op de nieuwe plaat van Perfume Genius te wachten.

Heb een lijntje met Michiel, maar wil bij Kink niet lukken. Moet een edit komen van Describe om airplay te krijgen. Indie-zender me reet

Terwijl veel artiesten hun releases uitstellen doet Laura Marling net het omgekeerde. Vrijdag komt haar plaat uit, in plaats van in Augustus.

https://pitchfork.com/new(...)lBW6igagm2F2zJt__Oz8

Mooi album James Righton (ex-Klaxons): The Performer, an album by James Righton on Spotify

Wat zijn nu de beste albums volgens jullie van Q1? Nu ik 100% van thuis werk heb ik extra veel tijd om muziek te luisteren.

Voor mij
**** keeley Forsyth
*** Pinegrove, Califone
** Frazey Ford, Nadia Reid, Six organs of Admittance

Q1 albums:

***** Best Coast
****½ Grimes
**** Waxahatchee/The Orielles/Pearl Jam/Zalagasper

Eigenlijk heb ik in jaren niet zo weinig albums beluisterd als dit jaar tot nu toe. Veel meer spotify en dan geselecteerde nummers in playlists, zowel nieuw als oud.

Roosbeef en Eefje

Eefje voor mij toch wel duidelijk.

Een uitgebreid lijstje vind ik wat lastig, maar Marcus King // Soccer Mommy // Klangstof // José James // Waxahatchee // Tennis bevielen ook wel meer dan. Tame Impala heeft een aantal fijne trackjes zoals Is It True en Breathe Deeper, maar ook veel waar ik niets mee kan.

Jose James ook goed ja, en verder Tennis, Klangstof, Lewsberg, US Girls, School is Cool, Cocorosie en Destroyer.

Maar overall is het jara nog mara een beetje matigjes...Nog geen echte uitschieter.

**** Brian Fallon - Local Honey, Drive-By Truckers - The Unraveling
*** Nada Surf - Never not together, The Weeknd - After Hours, Eefje de Visser - Bitterzoet
** Pearl Jam - Gigaton

Van de albums die ik het meeste geluisterd heb tot nu toe

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 11:10 schreef Norrage het volgende:

Maar overall is het jara nog mara een beetje matigjes...Nog geen echte uitschieter.

Eens.

Mijn meest gedraaide albums dit jaar:

A Happy Ending - Songdog
Waxing Moon - Rebecca Foon
Snapshot of a Beginner - Nap Eyes
The Archer - Alexandra Savior
See you tomorrow - The Innocence Mission
Traditional Techniques - Stephen Malkmus
The Neon Skyline - Andy Shauf
I Was Born Swimming - Squirrel Flower
A Beginner's Guide to Bravery - David Keenan

Ik kan eigenlijk alleen Against All Logic noemen als album dat ik echt goed vind en vaker luister.

Daarnaast:
King Krule
Moses Sumney
Klangstof
Horse Lords
Nicolas Jaar
Four Tet

Nieuwe Nathan Fake klinkt goed op het eerste gehoor.

Pantha Du Prince, Andy Shauf, The Innocence Mission, Jeff Parker en Tony Allen/Hugh Masekela staan hier veelvuldig op. Nog niet écht een uitschieter dit jaar inderdaad.

De nieuwe Thundercat bevalt me ook goed, alleen die moet ik nog wat vaker luisteren.

Tja, als niemand Best Coast luistert
en ook geen Grimes liefhebbers hier?

Oja, Lewsberg, die moet ik nog een keer draaien. Eerste luisterbeurt maakte minder indruk dan de vorige eigenlijk.

Ook weer veel te weinig gedraaid. Porridge Radio vind ik wel leuk, zeker voor een hypebandje.


Oh ja en SLS natuurlijk.


en RAP Ferreira bij vlagen.



[ Bericht 27% gewijzigd door pipster op 07-04-2020 15:03:26 ]

Hier tot nu toe Dua Lipa, Tame Impala, Tennis, Moses Sumney, Dan Deacon, tricot wat ik zeer plezierig vond. Verder nog weinig, maar moet nog veel proberen ook nog.

Verwacht dat de nieuwe Strokes plaat er ook bij zal komen, tering wat zijn al die nieuwe singles goed.

Bij mij denk ik, nog in redelijk willekeurige volgorde:

Destroyer
Grimes
Roosbeef
U.S. Girls
Puss N Boots
Matt Watts
CocoRosie
Soccer Mommy
Waxahatchee

***** Klangstof
**** Destroyer, Nadia Reid
*** Yumi Zouma, Bonny Light Horseman, Four Tet
** Alice Boman, Eefje, soccer mommy, Waxahatchee, Caribou
* Jose James, Frazey Ford, Tennis, Caroline Rose, Andy Shauf, Tame Impala, Bill Fay, Lewsberg, Nada Surf, Ultraísta

Nieuw nummer van Brutus

Ik wist helemaal niet dat er een nieuwe Roosbeef was.

Oei, ja. Goede van Slobeend. Caribou was ik bijna vergeten!

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 16:00 schreef Slobeend het volgende:
* Andy Shauf

quote:

Op dinsdag 7 april 2020 17:54 schreef Maxerazzi het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Ik vind dit zijn minste tot nu toe , alsnog wel goed maar ik luister 'em niet zo vaak meer.

Porridge radio vond ik ook fijn. Tegengekomen via zo een quarantaineconcertje op instagram.

Thx voor de lijstjes

Deze nummers vielen me deze week op....

Nieuwe Strokes gelekt, zo eens aanslingeren.

quote:

Op donderdag 9 april 2020 21:57 schreef Kerftminister het volgende:
Nieuwe Strokes gelekt, zo eens aanslingeren.

Dan moet je dit effe negeren:

quote:

Op vrijdag 3 april 2020 21:52 schreef Moody het volgende:
Ze zijn eigenlijk 15 jaar geleden gestopt met muziek maken. Sinds First Impressions of Earth ben ik wel afgehaakt. Toch klinkt dit wel weer fris. [..]

The Strokes zijn inderdaad amper nog een functionerende band geweest in de afgelopen 15 jaar, die anno 2020 maximaal een laten we zeggen Franz Ferdinand-spot zouden verdienen. Door hun in begin jaren ’00 verkregen status is een album-release van The Strokes in Amerika (huidige situatie even buiten beschouwing latend) nog altijd een heel evenement. Hoe anders is het in Europa.

Het goede nieuws is dat de liedjes op het nieuwe album beter zijn dan op die deprimerende EP van 4 jaar terug, die ze van ellende hebben uitgebracht zodat ze weer wat liedjes hadden om in de greatest hits-sets te verwerken, backstage voor het eerst in een jaar herenigd. En ze weten zelf ook hoe de kaarten geschud zijn. Toen ik ze in de zomer van 2016 op Splendour In The Grass zag, op The Who na een van de saaiste en minst bezielde rock-headliners waar ik ooit doorheen heb moeten zitten (ook nog eens 20 minuten te laat, grotere hits skippend vanwege tijdsgebrek), werd een van de liedjes van die EP afgekondigd met, parafraserend, een cynisch “die spelen we dus nooit meer”.

Ik heb anno 2020 veel meer interesse in nieuw materiaal van The Voidz dan van The Strokes, maar heb Albert Hammond Jr. hoog genoeg zitten dat je toch de hoop mag houden dat er een wederopstanding gaat plaatsvinden. En warempel, de opener ‘The Adults Are Talking’ is veelbelovend, een riff die iets aan ‘Reptilia’ doet denken als intro, maar met plots een soulvolle vocaal in de coupletten, ondersteund door een drumcomputer. Best goed. Liedje daarna ‘Selfless’ zijn ook wel goede momenten in te ontdekken. Zou dit album de kwaliteit krijgen die Julian Casablancas tegenwoordig in zijn band The Voidz stopt?

Snel wordt pijnlijk duidelijk dat die hoop ijdel was. ’t is allemaal voldoende, maar alles lijmt aan elkaar, wéér datzelfde trappetje in de akkoorden, wéér een solo ipv een goed refrein. En al staan er niet zoveel fillers op als hun bij elkaar geschraapte albums uit de jaren ’10, met 9 liedjes is dat amper een prestatie te noemen. Toch klinkt de band wel weer als functionerende band, in plaats van alsof de bandleden elkaar vanuit hun mansions aan verschillende kusten van het land stukjes hebben doorgestuurd. Dit lijken ze zelf ook wel echt te willen benadrukken, met de studio sessie-snippets aan het eind van ‘The Adults Are Talking’ en ‘Why Are Sunday's So Depressing’. We moeten eerlijk zijn, ‘Bad Decisions’ is bijvoorbeeld best door te komen, maar wie zet deze single (!) op ipv ‘Someday’, ‘Last Nite’, ‘Take It Or Leave It’ of zelfs een van de 2/3 aardige liedjes van het tweede album, laat staan het beste materiaal van hun derde album?

Als je even vergeet dat dit The Strokes moeten zijn brengt ‘Eternal Summer’ een rooskleurig perspectief. Het sluit kant A af, en begint zo goed omdat het gelijk een beetje prikkelt in plaats van “er gewoon is” zoals de liedjes daarvoor. Net even wat anders door de totaal andere vocalen van Julian Casablancas. Helaas moet ik oók hier op de helft (een dikke 3 minuten in het liedje) mijn enthousiasme een beetje teleurgesteld indammen, beseffend dat het ook hier niet echt mee gaat gebeuren. Een sterk couplet, mooie geluiden en verschillende tonen in de gitaren, een ritme in een fijne groove. Maar een brug die niet sterk genoeg is, weer niet echt een refrein, weer eindeloze herhaling en het is weer terug bij af en begint opnieuw. Het geforceerde “Tame Impala als ghetto VST”-outro is dan ook niet wat ik zoek.

En het komt niet meer goed op Kant B. ‘At The Door’ is toch niet waarmee je als muzikant kan terugkomen na zo’n lange tijd? Wat hebben zij de laatste 10 jaar toch veel drakerige melodielijnen geschreven, zoals de coupletten hier welke niet hadden misstaan als jaren ’70-smartlap. Dat voorspelbare verloopje kan ik niet meer aan. Het is niet erg als een band een andere sound krijgt. Integendeel. Maar het is wat, The Orwells schreven al jaren Strokes-liedjes waar de originele Strokes alleen nog maar van konden dromen na 2006, zelfs nog op hun laatste uitgave met nooit afgemaakte ruwe demo’s waar ze mee bezig waren voordat ze uit elkaar gereten werden door SJW’s. Af en toe steekt dat (de goede riffs dan, niet het vermeend wangedrag lol) ook bij The Strokes zelf weer de kop op bij dit album. Maar het is zo sporadisch, spaarzame momenten. En dit album is nota bene door Rick Rubin geproduceerd. Je zou toch denken dat hij ze echt tot hun grens heeft weten op te porren. Dat stemt triest.

Lichtpuntje lijkt te komen bij ‘Why Are Sunday's So Depressing’, wat tof begint omdat het zo’n eerder genoemde ouderwetse Strokes-riff heeft, maar dan afgewisseld met een moderner geluid in de vorm van af en toe interessante effecten op de gitaarpartijen. Maar helaas, dat liedje heeft eindelijk weer zo’n akkoorden-progressie die je van mijlenver voelt aankomen.

En ook dit album verzandt aan het eind weer in druilerige inkoppertjes met ‘Not The Same Anymore’ en ‘Ode To The Mets’. Eindeloze coupletten, een half afgemaakt of helemaal geen refrein, blokje solo’s, weer de eindeloze coupletten, en zo gaat het 2 keer 6 minuten door. Al met al klinken ze in ieder geval niet meer op automatische piloot en zo tergend ongeïnspireerd als in de afgelopen 10 jaar. Maar over 20 jaar zal niemand dit album aanstippen als een nieuw hoogtepunt in hun catalogus, vrees ik.

Leuke review, staat ondertussen al op Spotify ook.

Maar eerst Laura

De nieuwe plaat van Laura Marling bevalt me goed. Erg mooie arrangementen.

quote:

Op donderdag 9 april 2020 23:07 schreef EP3 het volgende:
Ik zie dat ze een schilderij van Basquiat hebben gebruikt als hoes. Dat getuigt ook niet echt van originaliteit.

Ik heb daar ook m'n bedenkingen bij. Wel een mooie Basquiat.

Na een luisterbeurt vooralsnog zeer positief erover. Maar heb er nog wel een paar nodig voordat ik wat uitgebreider iets nuttigs erover kan zeggen. At the Door vooralsnog mijn favoriet, maar die had in eerste instantie ook een tijd nodig voordat het kwartje bij me viel.

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 08:58 schreef EP3 het volgende:
Laura! !

Ik vind Laura tegenwoordig zo eentonig....
Wel weer prachtig, maar echt ontroeren doet het me niet echt...maar miscshien luister ik te slecht naar de teksetn...

En nieuwe Hamilton Leithauser

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 10:49 schreef Norrage het volgende:
En nieuwe Hamilton Leithauser

Ja leuke plaat!

Jeetje, itt de communis opinio vond ik Comedown Machine best een leuk album, maar met The New Abnormal kan ik vrij weinig. Op naar Leithauser. Oh en die van Marling is inderdaad mooi .

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 08:58 schreef EP3 het volgende:
Laura! !

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 10:41 schreef Kerftminister het volgende:
Na een luisterbeurt vooralsnog zeer positief erover. Maar heb er nog wel een paar nodig voordat ik wat uitgebreider iets nuttigs erover kan zeggen. At the Door vooralsnog mijn favoriet, maar die had in eerste instantie ook een tijd nodig voordat het kwartje bij me viel.

Ook positief verrast. Van begin tot het eind hetzelfde niveau. Is ook wel eens anders geweest.

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 11:40 schreef Slobeend het volgende:
Jeetje, itt de communis opinio vond ik Comedown Machine best een leuk album, maar met The New Abnormal kan ik vrij weinig. Op naar Leithauser. Oh en die van Marling is inderdaad mooi .

'Comedown Machine' had tenminste nog 'Partners In Crime', 'Welcome To Japan', '50/50' en 'Call It Fate, Call It Karma'.

quote:

Op donderdag 9 april 2020 22:20 schreef Aisumasen het volgende:

[..]

Dan moet je dit effe negeren:
[..]

The Strokes zijn inderdaad amper nog een functionerende band geweest in de afgelopen 15 jaar, die anno 2020 maximaal een laten we zeggen Franz Ferdinand-spot zouden verdienen. Door hun in begin jaren ’00 verkregen status is een album-release van The Strokes in Amerika (huidige situatie even buiten beschouwing latend) nog altijd een heel evenement. Hoe anders is het in Europa.

Het goede nieuws is dat de liedjes op het nieuwe album beter zijn dan op die deprimerende EP van 4 jaar terug, die ze van ellende hebben uitgebracht zodat ze weer wat liedjes hadden om in de greatest hits-sets te verwerken, backstage voor het eerst in een jaar herenigd. En ze weten zelf ook hoe de kaarten geschud zijn. Toen ik ze in de zomer van 2016 op Splendour In The Grass zag, op The Who na een van de saaiste en minst bezielde rock-headliners waar ik ooit doorheen heb moeten zitten (ook nog eens 20 minuten te laat, grotere hits skippend vanwege tijdsgebrek), werd een van de liedjes van die EP afgekondigd met, parafraserend, een cynisch “die spelen we dus nooit meer”.

Ik heb anno 2020 veel meer interesse in nieuw materiaal van The Voidz dan van The Strokes, maar heb Albert Hammond Jr. hoog genoeg zitten dat je toch de hoop mag houden dat er een wederopstanding gaat plaatsvinden. En warempel, de opener ‘The Adults Are Talking’ is veelbelovend, een riff die iets aan ‘Reptilia’ doet denken als intro, maar met plots een soulvolle vocaal in de coupletten, ondersteund door een drumcomputer. Best goed. Liedje daarna ‘Selfless’ zijn ook wel goede momenten in te ontdekken. Zou dit album de kwaliteit krijgen die Julian Casablancas tegenwoordig in zijn band The Voidz stopt?

Snel wordt pijnlijk duidelijk dat die hoop ijdel was. ’t is allemaal voldoende, maar alles lijmt aan elkaar, wéér datzelfde trappetje in de akkoorden, wéér een solo ipv een goed refrein. En al staan er niet zoveel fillers op als hun bij elkaar geschraapte albums uit de jaren ’10, met 9 liedjes is dat amper een prestatie te noemen. Toch klinkt de band wel weer als functionerende band, in plaats van alsof de bandleden elkaar vanuit hun mansions aan verschillende kusten van het land stukjes hebben doorgestuurd. Dit lijken ze zelf ook wel echt te willen benadrukken, met de studio sessie-snippets aan het eind van ‘The Adults Are Talking’ en ‘Why Are Sunday's So Depressing’. We moeten eerlijk zijn, ‘Bad Decisions’ is bijvoorbeeld best door te komen, maar wie zet deze single (!) op ipv ‘Someday’, ‘Last Nite’, ‘Take It Or Leave It’ of zelfs een van de 2/3 aardige liedjes van het tweede album, laat staan het beste materiaal van hun derde album?

Als je even vergeet dat dit The Strokes moeten zijn brengt ‘Eternal Summer’ een rooskleurig perspectief. Het sluit kant A af, en begint zo goed omdat het gelijk een beetje prikkelt in plaats van “er gewoon is” zoals de liedjes daarvoor. Net even wat anders door de totaal andere vocalen van Julian Casablancas. Helaas moet ik oók hier op de helft (een dikke 3 minuten in het liedje) mijn enthousiasme een beetje teleurgesteld indammen, beseffend dat het ook hier niet echt mee gaat gebeuren. Een sterk couplet, mooie geluiden en verschillende tonen in de gitaren, een ritme in een fijne groove. Maar een brug die niet sterk genoeg is, weer niet echt een refrein, weer eindeloze herhaling en het is weer terug bij af en begint opnieuw. Het geforceerde “Tame Impala als ghetto VST”-outro is dan ook niet wat ik zoek.

En het komt niet meer goed op Kant B. ‘At The Door’ is toch niet waarmee je als muzikant kan terugkomen na zo’n lange tijd? Wat hebben zij de laatste 10 jaar toch veel drakerige melodielijnen geschreven, zoals de coupletten hier welke niet hadden misstaan als jaren ’70-smartlap. Dat voorspelbare verloopje kan ik niet meer aan. Het is niet erg als een band een andere sound krijgt. Integendeel. Maar het is wat, The Orwells schreven al jaren Strokes-liedjes waar de originele Strokes alleen nog maar van konden dromen na 2006, zelfs nog op hun laatste uitgave met nooit afgemaakte ruwe demo’s waar ze mee bezig waren voordat ze uit elkaar gereten werden door SJW’s. Af en toe steekt dat (de goede riffs dan, niet het vermeend wangedrag lol) ook bij The Strokes zelf weer de kop op bij dit album. Maar het is zo sporadisch, spaarzame momenten. En dit album is nota bene door Rick Rubin geproduceerd. Je zou toch denken dat hij ze echt tot hun grens heeft weten op te porren. Dat stemt triest.

Lichtpuntje lijkt te komen bij ‘Why Are Sunday's So Depressing’, wat tof begint omdat het zo’n eerder genoemde ouderwetse Strokes-riff heeft, maar dan afgewisseld met een moderner geluid in de vorm van af en toe interessante effecten op de gitaarpartijen. Maar helaas, dat liedje heeft eindelijk weer zo’n akkoorden-progressie die je van mijlenver voelt aankomen.

En ook dit album verzandt aan het eind weer in druilerige inkoppertjes met ‘Not The Same Anymore’ en ‘Ode To The Mets’. Eindeloze coupletten, een half afgemaakt of helemaal geen refrein, blokje solo’s, weer de eindeloze coupletten, en zo gaat het 2 keer 6 minuten door. Al met al klinken ze in ieder geval niet meer op automatische piloot en zo tergend ongeïnspireerd als in de afgelopen 10 jaar. Maar over 20 jaar zal niemand dit album aanstippen als een nieuw hoogtepunt in hun catalogus, vrees ik.

Comeback 2.0. Geweldig album. Niet verwacht.

The Adults Are Talking is het prijsnummer.

Ode To The Mets =

Mooie nieuw platen deze week: Laura Marling, Luca Nieri, Vic Willems en Cowboy Junkies

Hamilton Leithauser en the Strokes moet ik nog luisteren.

Die openingstrack van the strokes is echt super. Maar daarna gaat het steil bergaf.

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 23:25 schreef Moody het volgende:

[..]


Comeback 2.0. Geweldig album. Niet verwacht.

The Adults Are Talking is het prijsnummer.

The Strokes - The Adults Are Talking (Audio)

Als dat het prijsnummer is dan ga ik het verder niet luisteren. Was deze middelmaat al zat voordat ik op de helft zat Ik snap ook nooit zo goed hoe deze bands nog relevant zijn na zo lang consequent rommel uit te brengen.

Die Laura Marling klinkt wel aardig, denk dat het niet mijn favoriet van haar gaat worden ik houd er van als ze wat meer rockt als het ware.

Wel lekker dat zoveel artiesten streamen nu.
Kom je dit soort pareltjes tenminste tegen.

quote:

Op vrijdag 10 april 2020 23:54 schreef Slobeend het volgende:
Ode To The Mets =

Anastacia - Left Outside Alone (Music Video)

En 'Eternal Summer' =


Maar die pikken dan ook netjes een graantje mee op de credits.

quote:

Op zondag 12 april 2020 00:00 schreef Lord-Ronddraai het volgende:

[..]


Die Laura Marling klinkt wel aardig, denk dat het niet mijn favoriet van haar gaat worden ik houd er van als ze wat meer rockt als het ware.

Het is wel duidelijk dat ze goed naar Jackson Frank (die ze eerder dit jaar ook coverde) heeft geluisterd, vooral kwa gitaarspel. Ik vind het een prettig album, geen absolute topper inderdaad, maar wel fijn.

Tijdje niet meer binnen geweest hier, maar ik heb zojuist deze band ontdekt en die wilde ik toch even met jullie delen: The Wants

Misschien kennen jullie het al maar soit

Nieuwe Dream Syndicate ook fijn! Heb ze nooit echt gevolgd, maar die plaats is echt lekker!

quote:

Op dinsdag 14 april 2020 16:33 schreef Norrage het volgende:
Nieuwe Dream Syndicate ook fijn! Heb ze nooit echt gevolgd, maar die plaats is echt lekker!

Days of wine and roses is een klassieker, maar die laatste albums zijn zeker ook OK

quote:

Op maandag 6 april 2020 15:09 schreef Aisumasen het volgende:
Mooi album James Righton (ex-Klaxons): The Performer, an album by James Righton on Spotify

Devil Is Loose

Goede tip dit!

Ik had dit gemist, maar blijkbaar is Travis Nelsen, de voormalige drummer van Okkervil River, vorige week overleden.

Hier een erg mooi artikel over hem.
https://aquariumdrunkard.(...)83KXi8KVkv3bR3PiZYc0

quote:

Op woensdag 15 april 2020 07:39 schreef Beregd het volgende:
Ik had dit gemist, maar blijkbaar is Travis Nelsen, de voormalige drummer van Okkervil River, vorige week overleden.

Hier een erg mooi artikel over hem.
https://aquariumdrunkard.(...)83KXi8KVkv3bR3PiZYc0

Ja

Ben bij elke dode weer benieuwd of deze dan is overleden aan corona? Maar kan dat niet vinden. Desalniettemin heel triest.

Toe maar, Hooivork geeft de nieuwe Fiona Apple een 10.

Een 10, jeetje.

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 09:27 schreef EP3 het volgende:
En hij gaat hier zeker op repeat, vandaag.

Hier niet, Fiona valt niet in mijn straatje.

Fiona nog nooit wat gevonden, ben benieuwd

Ik heb ook niet zoveel met Fiona normaliter, maar vind deze wel leuk (zo na een anderhalve luisterbeurt).

Ik heb hem nu opstaan, best leuk, denk ik

Ik kan niet zoveel met Fiona Apple. Ben me er zeer bewust van dat je soms moet wennen aan bepaalde elementen en een bepaalde sound, anders was ik nooit bij dit topic beland, maar deze vorm daarvan heb ik gewoon geen geduld/tolerantie voor.

Krijgt wel hele hoge beoordelingen idd, ben bang dat het niet iets voor mij is, maar moet toch mee kunnen praten.

Heb nu de nieuwe Strokes ondertussen een aantal keer geluisterd en vind hem echt heel plezierig. Zit van alles in. Ga daar nog veel lol aan beleven.

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 10:33 schreef Leonos het volgende:
Nog nooit gehoord van Fiona, maar even aanzetten dan maar.
Het perfecte album

Ik ken eerlijk gezegd maar een stuk of 10 "perfecte albums", en daar is dit er geen van

quote:

Op vrijdag 17 april 2020 10:55 schreef viagraap het volgende:
Ik kan niet zoveel met Fiona Apple. Ben me er zeer bewust van dat je soms moet wennen aan bepaalde elementen en een bepaalde sound, anders was ik nooit bij dit topic beland, maar deze vorm daarvan heb ik gewoon geen geduld/tolerantie voor.

Exact dit inderdaad.