Niet dat het zo slecht loopt tussen ons, al zijn er altijd verbeterpunten.
Haar zoon, (puber/autist,) zorgt voor spanningen bij de overigen, (bij mij, onze 2 kinderen van nog geen 10 en mijn partner.)
Haar zoon heeft omdat hij zijn zin niet kreeg, al meerdere doodsverwensingen naar ons hoofd geslingerd en uitgemaakt voor dingen, die ik niet wens te herhalen. Vandaag was ik volgens hem een niemand, en hoopte hij dat ik een verkeersongeluk kom te overlijden.
Vervolgens is hij naar zijn vader vertrokken. Voorgaande voorvallen kwam zoonlief terug als het hem uitkwam(lees; hij had zelf een reden om naar 'huis' te komen vanwege een feestje van een vriend ofzo. Hij zegt +/- sorry en daarmee was de kous af. ik heb tegen mijn partner gezegd dat zoonlief er niet inkomt als het hem goed uitkomt, maar wacht ÷/- een week. Om hem te laten voelen dat wat hij dit x gedaan heeft, echt niet kan.
Gek genoeg denkt mijn partner daar heel anders over, die heeft het over dat ze haar kind niet op straat laat staan. (wat ik ook niet zei) Maar intussen lijkt het ook dat ze besloten heeft, mij te verlaten.
Omdat ik geen ruimte in mijn leven voor haar zoon heb. Ik heb geen ruimte voor mensen die mij meermaals schofferen en doodwensen, en nota bene veel voor gedaan heb.
Maar goed, ik heb niet gezegd dat zoonlief op straat moet staan, ik heb alleen gezegd dat als hij naar huis wenst te komen, we dat een paar dagen uit kunnen stellen zodat hij er geen belang meer bij heeft.
Op dit moment baal ik vooral voor mijn kinderen, want die gun ik geen leven met gescheiden ouders, en voor mijn ouders die deze ellende wellicht nog mee moeten maken.
Ik weet eigenlijk niet goed wat het punt van deze topic is. Mss ben ik toch radelozer dan ik dacht.
Ben ik nu zo onredelijk? Iemand tips/tricks?
Zolang die afspraken er niet zijn is het niet aan jou om hem de toegang tot zijn huis te ontzeggen.
Kan ze wel grenzen stellen en consequenties verbinden als die grenzen overschreden worden?
Overigens vind ik dit wel een heftige. Je hebt ooit voor haar gekozen en hij hoort daarbij. Deal with it.quote:Op woensdag 16 oktober 2019 22:46 schreef lunko1979 het volgende:
Omdat ik geen ruimte in mijn leven voor haar zoon heb.
Afspraken tussen die 2 lukt al een tijdje niet.
Heb mijn partner vertelt dat haar zoon haar als deurmat gebruikt. Verrotschelden, doodwensen, roepen dat het een slechte opvoeding was en vervolgens alles met de mantel der liefde bedekken, en dooooorr...
Ik vind dat zo iemand best even mag bloeden, onze 2 kinderen krijgen deze bagger gewoon mee. En wat houden die er aan over, of wat pikken ze er van op?
Je hebt het over een kind, hoor. 'Geen ruimte voor hem'. 'Hij mag wel even bloeden'. Kom op zeg, wat als eentje van jou zelf straks ook een horrorpuber wordt die nachtjes wegblijft en met pupillen als jetsers om acht uur 's morgens thuiskomt? Laat je hem dan ook een weekje afkoelen?quote:Op woensdag 16 oktober 2019 23:04 schreef lunko1979 het volgende:
De vader van haar kind is 40+ en woont bij zijn ouders thuis. Is niet gediagnosticeerd maar heeft wel degelijk 'ergens' last van.
Afspraken tussen die 2 lukt al een tijdje niet.
Heb mijn partner vertelt dat haar zoon haar als deurmat gebruikt. Verrotschelden, doodwensen, roepen dat het een slechte opvoeding was en vervolgens alles met de mantel der liefde bedekken, en dooooorr...
Ik vind dat zo iemand best even mag bloeden, onze 2 kinderen krijgen deze bagger gewoon mee. En wat houden die er aan over, of wat pikken ze er van op?
Maar dat zeg ik ook niet, maar ik vind het ronduit debiel dat meneer weer binnen kan lopen omdat school weer begint. Je kunt niet iemand een mes in zijn ribben steken en met een simpele "sorry" alles teniet doen.quote:
Dat ze hem niet zomaar buiten de deur houdt snap ik wel. Daar zullen eerst duidelijke afspraken over gemaakt moeten worden.
Kan ze wel grenzen stellen en consequenties verbinden als die grenzen overschreden worden?
[..]
Overigens vind ik dit wel een heftige. Je hebt ooit voor haar gekozen en hij hoort daarbij. Deal with it.
Of boeit het haar niet wat ze naar haar hoofd krijgt?
Als het lastig wordt dan vlucht hij in plaats van problemen op te lossen. Een weekje bloeden staat gelijk aan op de blaren zitten.quote:
[..]
Je hebt het over een kind, hoor. 'Geen ruimte voor hem'. 'Hij mag wel even bloeden'. Kom op zeg, wat als eentje van jou zelf straks ook een horrorpuber wordt die nachtjes wegblijft en met pupillen als jetsers om acht uur 's morgens thuiskomt? Laat je hem dan ook een weekje afkoelen?
Ik als "bonus"vader hoef toch niet zo maar alles te pikken? Die "snotneus" bedreigt zijn moeder en mij waar onze kinderen bij zijn. En dan moet ik respect opbrengen en hem normaal behandelen. Ik ben ook gewoon een mens met gevoelens en emoties.
Dat ben ik er iig wel mee opgeschoten, ik moet met mijn partner een duidelijke lijn hebben, hoe lossen we dit op.quote:
Maar: kan ze wel grenzen stellen en consequenties verbinden als die grenzen overschreden worden?
Of boeit het haar niet wat ze naar haar hoofd krijgt?
De laatste keren kwam ik thuis van werk en was alles al opgelost.
Volgens mij moet je partner een duidelijke lijn hebben met de vader van haar zoon, jij bent in deze niet echt een partij.,quote:
[..]
Dat ben ik er iig wel mee opgeschoten, ik moet met mijn partner een duidelijke lijn hebben, hoe lossen we dit op.
Bijna 18, mede daardoor begrijp ik het ook niet goed.quote:
Hoe oud is de zoon van je vriendin?
Vader heeft geen gezag, dus die heeft letterlijk niks te zeggen. Over een maand of is hij 18 en kan hij gaan en staan waar hij wil.
Hij heeft een laag iq, desondanks lijkt hij slim genoeg om niet definitief bij zijn vader in te trekken.
Eens.quote:
[..]
Volgens mij moet je partner een duidelijke lijn hebben met de vader van haar zoon, jij bent in deze niet echt een partij.,
Blijkbaar komt dit gedrag niet uit de lucht vallen en is dit vaker gebeurd.quote:
[..]
Dat ben ik er iig wel mee opgeschoten, ik moet met mijn partner een duidelijke lijn hebben, hoe lossen we dit op.
De laatste keren kwam ik thuis van werk en was alles al opgelost.
Klinkt als rijkelijk laat eerlijk gezegd als je nu nog een puber bijna volwassene moet gaan opvoeden.
(de leeftijd kwam tijdens het typen door)Mwah zijn kinderen zitten er ook tussen en hebben er ook last van. Bovendien heeft hij al gezegd dat daar geen afspraken mee te maken zijn.quote:
[..]
Volgens mij moet je partner een duidelijke lijn hebben met de vader van haar zoon, jij bent in deze niet echt een partij.,
Hoe lang zijn jij en je vriendin al samen? Hoe lang zijn de problemen er al?quote:
Hij heeft niks te maken met de opvoeding van haar oudste. Hij is niet zijn vader en heeft er dus gewoon niks over te zeggen. TS maakt ook gewoon duidelijk onderscheid tussen de zoon van zijn vriendin en de kinderen van hun samen. Dit is iets wat een kind heel duidelijk merkt en dat heeft 9/10x een negatief effect op de relaties onderling.quote:
[..]
Blijkbaar komt dit gedrag niet uit de lucht vallen en is dit vaker gebeurd.
Klinkt als rijkelijk laat eerlijk gezegd als je nu nog een puber bijna volwassene moet gaan opvoeden.
[..]
Mwah zijn kinderen zitten er ook tussen en hebben er ook last van. Bovendien heeft hij al gezegd dat daar geen afspraken mee te maken zijn.
Ja; hij kan dus beslissingen maken voor zijn kinderen, bijvoorbeeld door ervoor te kiezen dan maar even met die kinderen weg te gaan, Hij kan het echt niet maken om voor zijn geliefde te besluiten dat die dan zoon maar buiten de deur moet houden. Niet zijn kind, niet zijn beslissing.quote:
[..]
Mwah zijn kinderen zitten er ook tussen en hebben er ook last van. Bovendien heeft hij al gezegd dat daar geen afspraken mee te maken zijn.
Voor de beeldvorming, we wonen al 11 jaar samen, en ken de puber vanaf zijn 4/5 jaar.
Ik ben meer vader voor hem, dan zijn vader. Alleen zijn vader is meer een maatje, eten tijdens 3 weken zomervakantie alleen mac/shoarma/pizza. En als hij weekends naar papa gaat dan gaat vanaf binnenkomst de computer aan. Gamen ze tot de volgende ochtend, worden wakker in de middag avond en gamen weer verder. Tot zover de opvoeding van vader.
quote:
[..]
Bijna 18, mede daardoor begrijp ik het ook niet goed.
Vader heeft geen gezag, dus die heeft letterlijk niks te zeggen. Over een maand of is hij 18 en kan hij gaan en staan waar hij wil.
Hij heeft een laag iq, desondanks lijkt hij slim genoeg om niet definitief bij zijn vader in te trekken.
Eenzijdig besluiten dat ie er niet meer in komt lijkt me in ieder geval niet handig en los van of je 'gelijk' hebt of niet snap ik wel dat je vriendin zich daarmee ook een soort van aangevallen voelt en alsof ze moet kiezen voor haar zoon. Je pakt het gewoon niet heel handig aan om dat zo als een soort van feit op te werpen
Je bent zijn vader niet en dat zul je ook nooit worden.quote:
3 maanden terug werden er ook doodsverwensingen geuit.
Voor de beeldvorming, we wonen al 11 jaar samen, en ken de puber vanaf zijn 4/5 jaar.
Ik ben meer vader voor hem, dan zijn vader. Alleen zijn vader is meer een maatje, eten tijdens 3 weken zomervakantie alleen mac/shoarma/pizza. En als hij weekends naar papa gaat dan gaat vanaf binnenkomst de computer aan. Gamen ze tot de volgende ochtend, worden wakker in de middag avond en gamen weer verder. Tot zover de opvoeding van vader.
Maar oké, je zorgt dus al 11jaar voor die jongen. Het is pas sinds kort dat hij zich agressief gedraagt naar jullie?
Ik vind dat je houding tov de zoon van je vriendin, waar je al 11 jaar voor zorgt, wel erg achterdochtig en beschuldigend. Die jongen heeft hulp nodig, een stabiele basis. Niet een stiefvader die wel even denkt te kunnen vertellen dat hij niet welkom is thuis.quote:
Je voelt zijn gedrag als jouw falen en daar moet hij voor boeten, lees ik dat zo goed?quote:
Het stoort me dat als je zo respectloos bent, en met een nihile sorry, gewoon weer door kunt gaan. Dat voelt oprecht als een nederlaag. Terwijl ik een prima eigen zaak heb, en hij nu 55% van de 100% aanwezig op niveau 1, daarnaast weigert hij bijbaantjes want dat vindt hij niks, maar heeft wel geld om te roken.🤷♂️
Waar moet ie dan verblijven? Bij zijn vader? Of dat ook geen optie?
Waar ben ik achterdochtig en beschuldigend? En ik heb dit geopperd in een 1 op 1 gesprek met mijn partner.quote:
[..]
Ik vind dat je houding tov de zoon van je vriendin, waar je al 11 jaar voor zorgt, wel erg achterdochtig en beschuldigend. Die jongen heeft hulp nodig, een stabiele basis. Niet een stiefvader die wel even denkt te kunnen vertellen dat hij niet welkom is thuis.
Hij heeft een stabiele basis gehad, hij was nota bene gemiddeld 12 van de 14 dagen bij een m.i. prima gezin. Persoonlijk vind ik als je zo door het lint gaat over een paar luttele euros(aanleiding), dat hij zichzelf onmogelijk maakt thuis. Ik heb hem niet gezegd dat hij niet welkom is.
quote:
[..]
Waar ben ik achterdochtig en beschuldigend?
quote:Als het lastig wordt dan vlucht hij in plaats van problemen op te lossen.
Da's aardig beschuldigend en achterdochtig tegelijk; het leest alsof jij denkt dat hij dit expres doet. Heb je al eens naar zijn kant van het geheel gekeken?quote:Hij heeft een laag iq, desondanks lijkt hij slim genoeg om niet definitief bij zijn vader in te trekken.
Een nederlaag? Serieus? Jij voelt het als een soort wedstrijd? Hoe oud ben je? 10?quote:
Het stoort me dat als je zo respectloos bent, en met een nihile sorry, gewoon weer door kunt gaan. Dat voelt oprecht als een nederlaag. Terwijl ik een prima eigen zaak heb, en hij nu 55% van de 100% aanwezig op niveau 1, daarnaast weigert hij bijbaantjes want dat vindt hij niks, maar heeft wel geld om te roken.🤷♂️
Gedraag je als een volwassene en zoek een manier om hem te helpen ipv dwars te zitten..
Hij is een puber.. dat soort gedrag hoort nou eenmaal bij pubers..quote:
[..]
Waar ben ik achterdochtig en beschuldigend? En ik heb dit geopperd in een 1 op 1 gesprek met mijn partner.
Hij heeft een stabiele basis gehad, hij was nota bene gemiddeld 12 van de 14 dagen bij een m.i. prima gezin. Persoonlijk vind ik als je zo door het lint gaat over een paar luttele euros(aanleiding), dat hij zichzelf onmogelijk maakt thuis. Ik heb hem niet gezegd dat hij niet welkom is.
Dat jij hem zo afwijst vind ik echt heel erg triest.. Je beschadigd hem enorm met jouw gedrag.
Iemand die ik samen met zijn moeder al jarenlang onderhoud verdienen het niet om zo geschoffeerd te worden. Hij mag toch best gestraft worden, voor absurd gedrag?quote:
[..]
Je voelt zijn gedrag als jouw falen en daar moet hij voor boeten, lees ik dat zo goed?
Onze jongste zit regelmatig op de trap.
Ik kan me niet vinden in jouw stelling
Het lijkt me heel verstandig als jij hulp gaat zoeken voor de manier hoe je hem ziet en met hem omgaat.quote:
[..]
Iemand die ik samen met zijn moeder al jarenlang onderhoud verdienen het niet om zo geschoffeerd te worden. Hij mag toch best gestraft worden, voor absurd gedrag?
Onze jongste zit regelmatig op de trap.
Ik kan me niet vinden in jouw stelling
Als je al 11 jaar onderscheid maakt tussen hem en je biologische kinderen dan vind ik zijn gedrag niet eens zo vreemd. Het is heel moeilijk om nergens bij te horen, je ongeliefd te voelen, je tweederangs te voelen als kind/puber/jong volwassene. Dat veroorzaakt mogelijk allerlei psychologische problemen. De oplossing voor het probleem zal mogelijk liggen in jouw gevoelens over hem en jouw band met hem verbeteren.
Bovendien kun je een kind niet op dezelfde manier verantwoordelijk houden voor gedrag. Zeker niet als je hem nooit hebt geleerd om met verantwoordelijkheden om te gaan.
Ik stelde niets, ik probeerde te vertalen wat je schreef:quote:
[..]
Ik kan me niet vinden in jouw stelling
Verplaats je eens in dat kind! Hij schreeuwt om aandacht.quote:
ik [heb] een prima eigen zaak , en hij is nu 55% van de 100% aanwezig op niveau 1, daarnaast weigert hij bijbaantjes want dat vindt hij niks, maar heeft wel geld om te roken.
Het lijkt misschien een strijd tussen mij en hem, maar voor het gros zit ik op 1 lijn met zijn moeder. Als hij zich niet aan onze huisregels conformeert horen daar sancties bij. Net als bij alle kinderen in huis.quote:
[..]
[..]
[..]
Da's aardig beschuldigend en achterdochtig tegelijk; het leest alsof jij denkt dat hij dit expres doet. Heb je al eens naar zijn kant van het geheel gekeken?
Dit.quote:
Klinkt alsof de situatie jullie boven d doet groeit. Er zijn instanties die hierbij kunnen helpen natuurlijm
We hebben een peloton aan hulpverleners over de vloer gehad, en zijn vader erkent de storing niet eens. We willen hem overal bij helpen, maar hij weigert elke vorm van hulp.quote:
[..]
Ik stelde niets, ik probeerde te vertalen wat je schreef:
[..]
Verplaats je eens in dat kind! Hij schreeuwt om aandacht.
Is ze inmiddels gekalmeerd en wil ze bij je blijven?
Dat hoort ook zo. Pnt is alleen dat dit niet jouw kind is en de afspraken hierover in eerste instantie met de vader moeten worden gemaakt. Pas als die helder zijn en kind weet welke plek hij mag innemen in jullie gezin kan er op sancties worden ingezet. Nu is er teveel ruimte, kan kind moeder onder druk zetten door naar vader te vluchten en is er ruis in de communicatie. Bovendien heb jij geen ruimte voor hem, dat voelt hij haarfijn aan en dat zet hij, bewust dan wel onbewust, in in de strijd die hij tegen jou voert om zijn moeders aandacht.quote:
[..]
Het lijkt misschien een strijd tussen mij en hem, maar voor het gros zit ik op 1 lijn met zijn moeder. Als hij zich niet aan onze huisregels conformeert horen daar sancties bij. Net als bij alle kinderen in huis.
JIJ bent degene die hier veranderingen kan bewerkstelligen (wow opeens hoor ik Bwian uit DGK, heeft iets te maken met het jubileum denk ik), JIJ bent degene die het zo goed weet, met de eigen zaak en de goede opvoeding en de hoge intelligentie. Hij of zij is een kind met een lagere mentale leeftijd dan fysiek en hij of zij heeft jullie sturing heel erg hard nodig.
Ga je best doen, je kan het echt!
Hm dit slaat nergens op sorry, je moet het ten eerste niet zien als strijd en ten tweede boeit het geen fluit wat voor werk je nou helemaal doet.quote:
Het stoort me dat als je zo respectloos bent, en met een nihile sorry, gewoon weer door kunt gaan. Dat voelt oprecht als een nederlaag. Terwijl ik een prima eigen zaak heb, en hij nu 55% van de 100% aanwezig op niveau 1, daarnaast weigert hij bijbaantjes want dat vindt hij niks, maar heeft wel geld om te roken.🤷♂️
Waar wijs ik hem af?quote:
[..]
Hij is een puber.. dat soort gedrag hoort nou eenmaal bij pubers..
Dat jij hem zo afwijst vind ik echt heel erg triest.. Je beschadigd hem enorm met jouw gedrag.
quote:
Omdat ik geen ruimte in mijn leven voor haar zoon heb.
Het was niet mijn bedoeling om mezelf op te hemelen ten faveure van. De rest van je verhaal beschouw ik als nuttig.quote:
[..]
Dat hoort ook zo. Pnt is alleen dat dit niet jouw kind is en de afspraken hierover in eerste instantie met de vader moeten worden gemaakt. Pas als die helder zijn en kind weet welke plek hij mag innemen in jullie gezin kan er op sancties worden ingezet. Nu is er teveel ruimte, kan kind moeder onder druk zetten door naar vader te vluchten en is er ruis in de communicatie. Bovendien heb jij geen ruimte voor hem, dat voelt hij haarfijn aan en dat zet hij, bewust dan wel onbewust, in in de strijd die hij tegen jou voert om zijn moeders aandacht.
JIJ bent degene die hier veranderingen kan bewerkstelligen (wow opeens hoor ik Bwian uit DGK, heeft iets te maken met het jubileum denk ik), JIJ bent degene die het zo goed weet, met de eigen zaak en de goede opvoeding en de hoge intelligentie. Hij of zij is een kind met een lagere mentale leeftijd dan fysiek en hij of zij heeft jullie sturing heel erg hard nodig.
Ga je best doen, je kan het echt!
Wat mij betreft is het een samenhangend relaas. Inmiddels slaapt het, dus ik heb werkelijk geen idee.quote:
Dit topic gaat meer over de moeder toch? Je bent bang haar te verliezen?
Is ze inmiddels gekalmeerd en wil ze bij je blijven?
De moeder en ik vinden het al 2 jaar noodzakelijk dat hij een bijbaantje gaat zoeken, dat vertikt hij. Dus heeft zijn moeder het zakgeld stop gezet. Want van vader hoefde hij niet te werken want papa betaald alles. Puber had vandaag geld nodig, en papa met een fulltime baan en nauwelijks lasten had geen geld. Dat was de aanleiding.quote:
Wat is er eigenlijk gebeurd waardoor het escaleerde?
Had ik al verteld dat dit tijdens het eten even voorbij kwam waardoor weglopen met kindjes niet heel makkelijk was?
Puber weet veel beter dan jij de momenten te kiezen waarop hij zijn bommen laat ontploffen.
Feitelijk hadden moeder en zoon het met elkaar aan de stok, en heb ik voor zover ik me kan herinneren achter haar geschaard. Haar zoon heeft feitelijk niet aan tafel gezeten omdat de warzone bij aanvang van het eten al in aanvang was.quote:
Nee dat had je niet verteld. Ook niet dat je toen puber van tafel gestuurd hebt omdat je geen behoefte hebt aan dat soort praat aan tafel. Oh wacht.
Puber weet veel beter dan jij de momenten te kiezen waarop hij zijn bommen laat ontploffen.
Draai draai draai. Ruzie tussen hem en jou wordt woordenwisseling tijdens het eten wordt warzone tussen moeder en zoon voor aanvang van het diner.quote:
[..]
Feitelijk hadden moeder en zoon het met elkaar aan de stok, en heb ik voor zover ik me kan herinneren achter haar geschaard. Haar zoon heeft feitelijk niet aan tafel gezeten omdat de warzone bij aanvang van het eten al in aanvang was.
Het spijt me zeer meer maar als ik het al niet begrijp, hoe moet een bijna 18 jarige met een mentale leeftijd van een jonge tiener dat dan doen?
Puber heeft kortsluiting als je aan de Wi-Fi/Netflix komt, of als ie geld nodig heeft.
Dus we kunnen alle escalatie voorkomen, zolang we de puber zijn zin geven. Volgens ons werkt opvoeding niet zo. Evenals dreigen om met een elleboog de tanden uit mijn mond te meppen.
Ik heb het uitgelegd, puber wilde geld moeder gaf het niet. Puber boos, ik schaar me achter de moeder. Ik geef aan dat ze dat na 17 jaar opvoeding niet verdient. Ik krijg de volle laag.quote:
[..]
Draai draai draai. Ruzie tussen hem en jou wordt woordenwisseling tijdens het eten wordt warzone tussen moeder en zoon voor aanvang van het diner.
Het spijt me zeer meer maar als ik het al niet begrijp, hoe moet een bijna 18 jarige met een mentale leeftijd van een jonge tiener dat dan doen?
Puber? Ik hoop dat je hem niet zo noemt als hij je hoort.quote:
Puber heeft geen plan wat betreft zijn bommen.
Puber heeft kortsluiting als je aan de Wi-Fi/Netflix komt, of als ie geld nodig heeft.
Dus we kunnen alle escalatie voorkomen, zolang we de puber zijn zin geven. Volgens ons werkt opvoeding niet zo. Evenals dreigen om met een elleboog de tanden uit mijn mond te meppen.
Hmmm, ok, ik denk dat er meer achter zit, anders had je hem wel zoon/stiefzoon genoemd.quote:
Uiteraard niet. Is voor duiding alhier.
Het is een kind...quote:
Ik heb geen ruimte voor mensen die mij meermaals schofferen en doodwensen, en nota bene veel voor gedaan heb.
Dus je klacht is dat zij nu bij je weg gaat omdat je niet met het kind overweg kan..
En jij vind dat je geen ruimte voor haar kind hebt?
Nou dan ben je er toch?
Verder zeur je nog wat over kinderen en gescheiden ouders.. Geloof me, het is kutter als je ouders bij elkaar blijven en er altijd gedoe is..
Wat zou je doen als het wèl biologisch jouw kind was?
Niet leuk, maar dit doen pubers. Echt niet genoeg om uit je eigen huis gezet te worden en geweigerd te worden uit je eigen gezin. Je maakt het echt alleen maar erger. Je duwt hem weg, ontkent hem, zegt dat hij alleen onder voorwaarden onderdeel is van het gezinquote:
Vanuit dat oogpunt steunde ik de moeder, dat zij het niet verdiende om voor ******hoer uitgemaakt te worden, dat ik niks voor hem betekende en dat hij een waardeloze opvoeding heeft gehad. En of ik graag heel snel met mijn auto tegen een boom wilde rijden.
Had ik al verteld dat dit tijdens het eten even voorbij kwam waardoor weglopen met kindjes niet heel makkelijk was?
Waarschijnlijk ben je zelf onderdeel van het probleem, sorry
Zoek hulp met het hele gezin, voor je hele gezin. Liever gisteren dan vandaag.
blijkbaar is hij totaal niet 'eigen' maar een last en zitten moeder en zoon bij de eerste fout sowieso op de schopstoel. Je hebt niet bepaald een veilig thuis gecreëerd. Autistisch of niet, natuurlijk is opstandige puber het resultaatquote:
Wat ook niet meehelpt in dit verhaal, is dat ik 2/3de van onze uitgaven binnenhark, en voor een groot gedeelte haar autistische zoon onderhoud. Dat doen we natuurlijk samen. Maar ook dat levert bij tijd en wijlen een hoop gezeik op. Misschien kan ik mijn geld beter besteden aan mezelf en aan mijn kinderen.
[ Bericht 28% gewijzigd door Allures op 17-10-2019 04:49:13 ]
Tussen mijn partner en mij is vrijwel nooit gedoe, als er al gedoe is haat het over de puber.quote:Op donderdag 17 oktober 2019 02:15 schreef Zolderkamer het volgende:
[..]
Het is een kind...
Dus je klacht is dat zij nu bij je weg gaat omdat je niet met het kind overweg kan..
En jij vind dat je geen ruimte voor haar kind hebt?
Nou dan ben je er toch?
Verder zeur je nog wat over kinderen en gescheiden ouders.. Geloof me, het is kutter als je ouders bij elkaar blijven en er altijd gedoe is..
Omdat we hem een zelfstandig bestaan gunnen, een plekje binnen de maatschappij. Als de puber 8 van de 24 maanden thuis kan zitten om alleen maar te gamen/netflixen. En simpelweg de waarde van geld niet leert te kennen.quote:
Waarom maken jullie je in godsnaam druk over of die knul nou wel of geen bijbaantje heeft? Er zijn genoeg andere dingen gaande om je druk over te maken.
De moeder heeft lang volgehouden dat puber niet capabel genoeg was voor een baantje, ik was een andere mening toegedaan.
Deze week gaf de puber aan niet te willen werken omdat hij niet voor ¤3,25 per uur wilde werken. En hij staat wel met pakjes sigaretten in de tuin a ¤8,00.
Binnenkort wordt hij 18 en hij heeft geen idee waarom hij zou moeten werken, hij kan toch ook zijn hand ophouden?
Als het kind een paar dagen ergens tot rust komt, en op zaterdag thuiskomt vanwege een feestje , dan zou ik zeggen dan kom zondag maar terug. Net als bij de puber. Zo vreemd vind ik dat niet.quote:
Pubers. Ja, die kunnen zo doen, hoeft niet persoonlijk te zijn.
Wat zou je doen als het wèl biologisch jouw kind was?
Dat het een puber is, is geen excuus voor zijn gedrag.quote:
Pubers. Ja, die kunnen zo doen, hoeft niet persoonlijk te zijn.
Wat zou je doen als het wèl biologisch jouw kind was?
Hij heeft toch ook gewoon gelijk hierin?quote:
Je bent het halve topic aan het uitleggen waarom je gelijk hebt.
Ik had hem de toegang tot mijn huis ontzegd, en zijn moeder kan wat mij betreft ook mee. Kom maar terug als jullie normaal kunnen doen. Hem onderhouden zou ik al helemaal niet doen.quote:
Puber heeft geen plan wat betreft zijn bommen.
Puber heeft kortsluiting als je aan de Wi-Fi/Netflix komt, of als ie geld nodig heeft.
Dus we kunnen alle escalatie voorkomen, zolang we de puber zijn zin geven. Volgens ons werkt opvoeding niet zo. Evenals dreigen om met een elleboog de tanden uit mijn mond te meppen.
Hoe denk je dat het doorgaans werkt bij een samengesteld gezin?quote:
[..]
Ik had hem de toegang tot mijn huis ontzegd, en zijn moeder kan wat mij betreft ook mee. Kom maar terug als jullie normaal kunnen doen. Hem onderhouden zou ik al helemaal niet doen.
Als hij onder mijn dak leeft heeft hij zich te houden aan mijn regels en in dit geval zijn biologische moeder.
En blijkbaar zaten die op 1 lijn, dus het argument “geen partij” is onzin.
Ik heb zelf ook een samengesteld gezin maar de puber wordt door mij wel terug gefloten als ze te ver gaat. Jouw vrouw laat het zo te horen allemaal maar gebeuren.quote:
[..]
Hoe denk je dat het doorgaans werkt bij een samengesteld gezin?
Intussen wil z'n vrouw er vandoor, dus misschien moet hij meer met haar in overleg en minder ons overtuigen dat hij gelijk heeft.quote:
[..]
Hij heeft toch ook gewoon gelijk hierin?
Ik denk dat er al jaren van overleg opzitten. Blijkbaar heeft zij ook geen zin om toe te geven.quote:
[..]
Intussen wil z'n vrouw er vandoor, dus misschien moet hij meer met haar in overleg en minder ons overtuigen dat hij gelijk heeft.
Een vriend van me heeft de vriendjes van z'n moeder structureel weggejaagd. Voor mannen geven stiefzonen meer wrijving dan stiefdochters, voor vrouwen is dit precies omgekeerd.quote:
[..]
Hoe denk je dat het doorgaans werkt bij een samengesteld gezin?
Ik denk dat TS niet zo goed is in overleggen en beter in uitleggen (waarom hij gelijk heeft).quote:
[..]
Ik denk dat er al jaren van overleg opzitten. Blijkbaar heeft zij ook geen zin om toe te geven.
En wat dat aangaat, niet alle pubers zijn gelijk. En pubers met autisme is nog meer bijzonder...😶
hahah inderdaadquote:
Je bent het halve topic aan het uitleggen waarom je gelijk hebt.
Je zegt "rot op je hoort hier niet" maar verwacht wel respect van zijn kant. Jij bent echt misselijkmakend bezig met een kwetsbaar kind (alleen al dat zijn ouders zijn gescheiden!). Lees wat Allure hierboven schreef.quote:
[..]
Als het kind een paar dagen ergens tot rust komt, en op zaterdag thuiskomt vanwege een feestje , dan zou ik zeggen dan kom zondag maar terug. Net als bij de puber. Zo vreemd vind ik dat niet.
Je hebt al jaren te maken met de opvoeding, want je woont in hetzelfde huis, maar jou inbreng is nogal negatief: "je hoort niet in dit gezin". En dan verbaasd zijn dat iemand zich zo gedraagt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lunatiek op 17-10-2019 08:34:50 ]
Nee, maar wel een deel van de oorzaak. TS gaat het nog zwaar krijgen als zijn eigen koters ook zo heftig gaan puberen, want dan gelden zijn argumenten niet meer (blijf bij je biologische vader, ik besteed mijn geld liever aan mijn eigen bloedjes).quote:
[..]
Dat het een puber is, is geen excuus voor zijn gedrag.
Jullie zijn wel degene die hem zo hebben gemaakt. Dat gedrag komt niet uit de lucht vallen en had al jaren eerder gecorrigeerd moeten worden, óók door jou.quote:
Puber heeft geen plan wat betreft zijn bommen.
Puber heeft kortsluiting als je aan de Wi-Fi/Netflix komt, of als ie geld nodig heeft.
Dus we kunnen alle escalatie voorkomen, zolang we de puber zijn zin geven. Volgens ons werkt opvoeding niet zo. Evenals dreigen om met een elleboog de tanden uit mijn mond te meppen.
Als hij zich aan de huisregels houdt die zijn moeder en ik samen hebben opgesteld is er geen enkel probleem. Waaruit blijkt dat ik negatief ben? De vrouw heeft inmiddels aangegeven dat ik haar niet mocht steunen aangezien zoonlief dan verder flipt. Ik begrijp oprecht niet wat mijn negatieve rol hierin is.quote:
[..]
Je zegt "rot op je hoort hier niet" maar verwacht wel respect van zijn kant. Jij bent echt misselijkmakend bezig met een kwetsbaar kind (alleen al dat zijn ouders zijn gescheiden!). Lees wat Allure hierboven schreef.
Je hebt al jaren te maken met de opvoeding, want je woont in hetzelfde huis, maar jou inbreng is nogal negatief: "je hoort niet in dit gezin". En dan verbaasd zijn dat ienabd zich zo gedraagt.
Dit is wel erg kort door de bocht.quote:
[..]
Jullie zijn wel degene die hem zo hebben gemaakt. Dat gedrag komt niet uit de lucht vallen en had al jaren eerder gecorrigeerd moeten worden, óók door jou.
Dreigen leert hij zo te lezen van jullie ook. Hij krijgt voorgeleefd dat als een ander niet doet wat je wil, je dreigt met sancties zoals internettoegang afnemen. Hij heeft minder macht dan jullie, en dreigt dus dan maar met iets anders.quote:
Puber heeft geen plan wat betreft zijn bommen.
Puber heeft kortsluiting als je aan de Wi-Fi/Netflix komt, of als ie geld nodig heeft.
Dus we kunnen alle escalatie voorkomen, zolang we de puber zijn zin geven. Volgens ons werkt opvoeding niet zo. Evenals dreigen om met een elleboog de tanden uit mijn mond te meppen.
Het feit dat je het hebt over "een peloton zorgverleners" geeft tevens aan dat dit een kwetsbare jongen is. Zijn vader lijkt dan degene die hem verwend, omdat hij hem altijd zijn zin geeft, maar uiteindelijk is hij geen vaderfiguur voor hem. Degene die dat had kunnen zijn, roept na 11 jaar nog steeds dat hij er niet bij hoort, maar dat hij wel voor zijn kosten opdraait.
Hoe gaan gesprekken over geld bij jullie? Krijgt hij soms wel en soms niet geld als hij daarom vraagt? Moet daar iets tegenover staan, zoals klusjes of goed gedrag? Denken jullie dat hij nu met geld leert omgaan, zoals het nu gaat?
Het is een puber, die zal zich van tijd tot tijd echt niet aan de regels houden.quote:
Als hij zich aan de huisregels houdt die zijn moeder en ik samen hebben opgesteld is er geen enkel probleem
Enig begrip daarvoor lijkt me ook wel op z'n plaats.
Natuurlijk zijn doodverwensingen niet goed, maar daar zit wel wat achter. Zelden dat iemand je dan ook echt dood wil, maar meer bepaalde woordkeuze en woede
Wat zijn de huisregels en hoe passend zijn die met een bijna meerderjarig kind in huis? Hebben jullie over die huisregels ook eens gesproken met jullie kinderen?quote:
[..]
Als hij zich aan de huisregels houdt die zijn moeder en ik samen hebben opgesteld is er geen enkel probleem. Waaruit blijkt dat ik negatief ben? De vrouw heeft inmiddels aangegeven dat ik haar niet mocht steunen aangezien zoonlief dan verder flipt. Ik begrijp oprecht niet wat mijn negatieve rol hierin is.
Dit heb ik niet gezegd, ik heb alleen gezegd, dat hij niet binnen moet komen lopen om meteen door te gaan naar een feestje. 2 dagen eerder is prima, 1 dag erna prima. 15 minuten voordat hij weer doorgaat naar een feestje, dat niet. In de volwassen wereld worden dingen uitgesproken.quote:
[..]
Nee, maar wel een deel van de oorzaak. TS gaat het nog zwaar krijgen als zijn eigen koters ook zo heftig gaan puberen, want dan gelden zijn argumenten niet meer (blijf bij je biologische vader, ik besteed mijn geld liever aan mijn eigen bloedjes).
En hij verblijft anders bij zijn pa?quote:
. 2 dagen eerder is prima, 1 dag erna prima.
Hij is nog niet volwassen. Hij is een puber met ASS met gescheiden ouders in een samengesteld gezin waar hij door de vaderfiguur niet echt gewenst lijkt.quote:
[..]
Dit heb ik niet gezegd, ik heb alleen gezegd, dat hij niet binnen moet komen lopen om meteen door te gaan naar een feestje. 2 dagen eerder is prima, 1 dag erna prima. 15 minuten voordat hij weer doorgaat naar een feestje, dat niet. In de volwassen wereld worden dingen uitgesproken.
Pubers houden zich niet aan regels, dat is de essentie van puberen.quote:
[..]
Als hij zich aan de huisregels houdt die zijn moeder en ik samen hebben opgesteld is er geen enkel probleem. Waaruit blijkt dat ik negatief ben? De vrouw heeft inmiddels aangegeven dat ik haar niet mocht steunen aangezien zoonlief dan verder flipt. Ik begrijp oprecht niet wat mijn negatieve rol hierin is.
Dat je negatief bent blijkt uit hoe je over hem praat. Alsof hij niet in het gezin hoort. Hij moet het maar accepteren dat jij z'n moeder neukt en verder z'n bek houden, hij mag je op je knieën danken dat hij überhaupt zijn moeder nog mag zien. Althans, zo kom jij over. Je maakt je geen moment zorgen over de puber, terwijl dat juist nu echt zal moeten.
Hele normale regels, bedtijd, ga naar school, zoek een baantje. Veel meer is het niet. En natuurlijk bespreken we dit ook met de anderen.quote:
[..]
Wat zijn de huisregels en hoe passend zijn die met een bijna meerderjarig kind in huis? Hebben jullie over die huisregels ook eens gesproken met jullie kinderen?
"veel meer is het niet". Dat klinkt nogal vaag.quote:
[..]
Hele normale regels, bedtijd, ga naar school, zoek een baantje. Veel meer is het niet. En natuurlijk bespreken we dit ook met de anderen.
Maar goed, laat dit het zijn: hoe strak ga je een bijna 18-jarige houden met bedtijd? Waarom moet hij een baantje zoeken? Geen baantje = geen of weinig (beetje zakgeld is toch wel normaal) geld. Eigen keuze. Als hij niet naar school gaat, krijgt hij problemen met school.
De verantwoordelijkheid voor zijn keuzes bij hemzelf leggen.
Iemand die als hij zijn zin niet krijgt, (een paar fukking euro), heel zijn opvoeding afkeurd, zijn moeder uitscheld en fysiek bedreigd. Dan maak ik me meer zorgen om de veiligheid in ons huis, dan om het welzijn van een op hol geslagen puber.quote:
[..]
Pubers houden zich niet aan regels, dat is de essentie van puberen.
Dat je negatief bent blijkt uit hoe je over hem praat. Alsof hij niet in het gezin hoort. Hij moet het maar accepteren dat jij z'n moeder neukt en verder z'n bek houden, hij mag je op je knieën danken dat hij überhaupt zijn moeder nog mag zien. Althans, zo kom jij over. Je maakt je geen moment zorgen over de puber, terwijl dat juist nu echt zal moeten.
zichzelf overschreeuwend met dat er regels zijn waaraan ik me heb te houden, maar ondertussen de aanwijzing missen dat ik eigenlijk alleen maar behoefte heb aan een oprechte 'hey, hoe gaat het met jou?' of 'ik zie je'.Wat is de bedtijd dan voor een 18-jarige?quote:
[..]
Hele normale regels, bedtijd, ga naar school, zoek een baantje. Veel meer is het niet. En natuurlijk bespreken we dit ook met de anderen.
Wat voor school doet hij momenteel?
Heeft hij een baantje?
Je moet niet luisteren naar wat hij zegt, je moet je afvragen waarom hij zo reageert.quote:
Iemand die als hij zijn zin niet krijgt, (een paar fukking euro), heel zijn opvoeding afkeurd, zijn moeder uitscheld en fysiek bedreigd. Dan maak ik me meer zorgen om de veiligheid in ons huis, dan om het welzijn van een op hol geslagen puber.
En dat gaat niet om die paar euro, ja dat is nu de aanleiding, maar het kan niet anders dan dat er veel meer speelt.
Hij reageert heftig, dat klopt. Maar dat is meer een schreeuw om aandacht.
Zie ook de post van Postbus100 zie ik net.
Problemen met school? Vorig jaar had hij 50 aantekeningen en 2 gesprekken met zo'n ambtenaar. Thats it.quote:
[..]
"veel meer is het niet". Dat klinkt nogal vaag.
Maar goed, laat dit het zijn: hoe strak ga je een bijna 18-jarige houden met bedtijd? Waarom moet hij een baantje zoeken? Geen baantje = geen of weinig (beetje zakgeld is toch wel normaal) geld. Eigen keuze. Als hij niet naar school gaat, krijgt hij problemen met school.
De verantwoordelijkheid voor zijn keuzes bij hemzelf leggen.
Puber klaagt dat hij vaak moe is, en moet om 11 uur in bed liggen. Zakgeld krijgt hij niet omdat hij geen baantje wil zoeken. Waarom zou hij ook, hij krijgt geld van zijn papa. Alleen als hij geld nodig heeft, en papa heeft het niet dan zijn wij de lul.
Postbus 100?quote:Op donderdag 17 oktober 2019 08:47 schreef Cue_ het volgende:
[..]
Je moet niet luisteren naar wat hij zegt, je moet je afvragen waarom hij zo reageert.
En dat gaat niet om die paar euro, ja dat is nu de aanleiding, maar het kan niet anders dan dat er veel meer speelt.
Hij reageert heftig, dat klopt. Maar dat is meer een schreeuw om aandacht.
Zie ook de post van Postbus100 zie ik net.
quote:
quote:
Oef, je klinkt als mijn vader
Voor de rest snap ik wel dat als hij gaat schelden en dreigen je er snel klaar mee bent. Een autist weet prima wat wel en niet ok is. Als je eenmaal in een vicieuze cirkel zit van straffen & belonen als zijnde opvoeding dan kom je daar lastig uit. Dat werkt voor iedereen frustrerend.
Regelmaat, rust & reinheid, terug naar de basis lijkt mij. En geef hem liefde op momenten dat hij het op zijn minst verwacht.
Lastig, veel succes.
De user, deze post dus:quote:
Verder weinig toe te voegen. Ik lees een hoop pijn, onbegrip en verdriet. Bij alle partijen.quote:
Oef, je klinkt als mijn vader
Eerste stap lijkt me om écht op één lijn met je vriendin te gaan zitten, want daar zijn jullie nog lang niet, als ik het zo lees.
Als 18 jarige kun je de verantwoordelijkheid niet volledig bij het kind leggen, zeker niet als het een autistisch kind is.quote:
[..]
"veel meer is het niet". Dat klinkt nogal vaag.
Maar goed, laat dit het zijn: hoe strak ga je een bijna 18-jarige houden met bedtijd? Waarom moet hij een baantje zoeken? Geen baantje = geen of weinig (beetje zakgeld is toch wel normaal) geld. Eigen keuze. Als hij niet naar school gaat, krijgt hij problemen met school.
De verantwoordelijkheid voor zijn keuzes bij hemzelf leggen.
Jullie zijn nu in een machtsstrijd verwikkeld met hem en newsflash: die ga je niet winnen. Hij zoekt duidelijk liefde en aandacht, en die krijgt hij niet. Hij krijgt alleen aandacht als hij zijn kont tegen de krib gooit, dus doet hij dat.quote:
[..]
Problemen met school? Vorig jaar had hij 50 aantekeningen en 2 gesprekken met zo'n ambtenaar. Thats it.
Puber klaagt dat hij vaak moe is, en moet om 11 uur in bed liggen. Zakgeld krijgt hij niet omdat hij geen baantje wil zoeken. Waarom zou hij ook, hij krijgt geld van zijn papa. Alleen als hij geld nodig heeft, en papa heeft het niet dan zijn wij de lul.
Je bent je er van bewust dat hij een puber is met ASS met gescheiden ouders en leeft in een samengesteld gezin waarin hij eigenlijk het onderdeel "samengesteld" in zijn eentje vorm geeft. Gezien je het had over dat je jongste nog regelmatig op de trap zit (ik neem aan als straf bedoeld?) dat jullie andere twee kinderen een heel stuk jonger zijn?
Niet alle verantwoordelijkheid, maar wel de verantwoordelijkheid voor de consequenties van de eigen keuzes. Geen werk, is niet veel geld, is er zo een. Ik zou zelf wel zakgeld geven, alleen hem voor het meerdere de eigen verantwoordelijkheid geven.quote:
[..]
Als 18 jarige kun je de verantwoordelijkheid niet volledig bij het kind leggen, zeker niet als het een autistisch kind is.
Is ook zo. Ik begin langzamerhand ook wel in te zien dat het bij hem ook wel machteloosheid is (deels met zichzelf). En dat ik zelf ook niet per se open sta voor die vraag van 'hey hoe gaat het met je'. Dus die moet ie ook niet stellen want dan gooit 'ie olie op het vuurquote:
[..]
De user, deze post dus:
[..]
Verder weinig toe te voegen. Ik lees een hoop pijn, onbegrip en verdriet. Bij alle partijen.
(nu nog even. Ik ben bezig met wonden helen). Maar mij serieus nemen en normaal met mij omgaan, dat doet de boel wel goed. Dus wat meer focussen op het positieve/het normale, en wat meer het destructieve laten gaan. (ik ben inmiddels een stuk ouder. Bij pubers werkt het natuurlijk anders, maar ook toen zou dit me erg geholpen hebben. In ieder geval niet op alle irrelevante slakken zout leggen, omdat jij je punt /wil erdoorheen wil drukken (=zeuren over werk). Kijk nou eens naar wat hij zegt. Wat is voor hem belangrijk? Welk punt maakt ie? Wat wil hij? Probeer eens wat aansluiting te vinden /je te verdiepen in hem. Misschien kan je dan een aanknopingspunt vinden. ).
Ik zou het niet pikken en hem een klap op zijn bek verkopen, maar wie ben ik, ben gewoon iemand die stoer doet op een forum en heb al die tijd niet geïnvesteerd in hen...
Er wordt met puber net zo omgegaan als die andere 2 (van 7 & 8). Autist is in zichzelf gekeerd, zit complete dagen boven achter schermpjes.quote:
Als ik vraag hoe gaat het; is het standaard antwoord; "goed"
Nog iets gedaan ; "nee"
Converseren met puber zit er simpelweg niet nauwelijks in.
Hieraan is niets vreemds.quote:
[..]
Er wordt met puber net zo omgegaan als die andere 2 (van 7 & 8). Autist is in zichzelf gekeerd, zit complete dagen boven achter schermpjes.
Als ik vraag hoe gaat het; is het standaard antwoord; "goed"
Nog iets gedaan ; "nee"
Converseren met puber zit er simpelweg niet nauwelijks in.
Refereer je vaker aan hem als puber of autist? Of andere namen dan zijn eigen naam?
Klinkt als normaal pubergedrag eigenlijk. Dat converseren lastig gaat betekent niet perse dat hij er geen behoefte aan heeft.quote:
[..]
Er wordt met puber net zo omgegaan als die andere 2 (van 7 & 8). Autist is in zichzelf gekeerd, zit complete dagen boven achter schermpjes.
Als ik vraag hoe gaat het; is het standaard antwoord; "goed"
Nog iets gedaan ; "nee"
Converseren met puber zit er simpelweg niet nauwelijks in.
Met eigen kinderen is het makkelijker, die kun je namelijk gewoon straffen als dat nodig is. Je stiefkind accepteert dat niet.quote:
[..]
Nee, maar wel een deel van de oorzaak. TS gaat het nog zwaar krijgen als zijn eigen koters ook zo heftig gaan puberen, want dan gelden zijn argumenten niet meer (blijf bij je biologische vader, ik besteed mijn geld liever aan mijn eigen bloedjes).
Zeldenquote:
[..]
Hieraan is niets vreemds.
Refereer je vaker aan hem als puber of autist? Of andere namen dan zijn eigen naam?
Dit iddquote:
[..]
Met eigen kinderen is het makkelijker, die kun je namelijk gewoon straffen als dat nodig is. Je stiefkind accepteert dat niet.
Huh? Zij zegt dat ze het niet wil en staat nu met haar koffers klaarquote:
En blijkbaar zaten die op 1 lijn, dus het argument “geen partij” is onzin.
Hoezo op 1 lijn?
Eehm.. ze wil bij je weg..quote:
Tussen mijn partner en mij is vrijwel nooit gedoe, als er al gedoe is haat het over de puber.
Je wilt haar kind niet..
Maar er is nooit gedoe..
bizar. Want het is een duidelijke schreeuw van die puber die zegt 'hallo ik ben niet gelukkig'quote:
[..]
Iemand die als hij zijn zin niet krijgt, (een paar fukking euro), heel zijn opvoeding afkeurd, zijn moeder uitscheld en fysiek bedreigd. Dan maak ik me meer zorgen om de veiligheid in ons huis, dan om het welzijn van een op hol geslagen puber.
Ik vind jou heel egoïstisch over komen, ook als ik je andere topic heb gelezen
maar ja, dit probleem was er vermoedelijk niet geweest als er OF een echte behandeling voor autisme was geweest incl genetisch onderzoek ed OF er geen privileges voor autisten werden gegeven. Nu gaat hij zijn hand ophouden, omdat het kan. Schuld van de mensen die tegen autisten aankijkem als door hun beperkinh geprivilegieerde mensen die niet de verplichtingen hoeven te hebben als een "normaal" persoon, niet van dit individu. Al snap ik niet waarom de ts nog bij die vrouw is. De seks is goed zeker.[ Bericht 2% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 17-10-2019 10:53:53 ]
Bloeden nog wel...quote:
De vader van haar kind is 40+ en woont bij zijn ouders thuis. Is niet gediagnosticeerd maar heeft wel degelijk 'ergens' last van.
Afspraken tussen die 2 lukt al een tijdje niet.
Heb mijn partner vertelt dat haar zoon haar als deurmat gebruikt. Verrotschelden, doodwensen, roepen dat het een slechte opvoeding was en vervolgens alles met de mantel der liefde bedekken, en dooooorr...
Ik vind dat zo iemand best even mag bloeden, onze 2 kinderen krijgen deze bagger gewoon mee. En wat houden die er aan over, of wat pikken ze er van op?
Je spreekt over onze 2 kinderen en haar zoon waar je geen ruimte voor hebt.
Heb je weleens nagedacht over waarom die jongen zich zo voelt?
Want uit je woorden spreekt niet echt dat je hem ziet als een gezinslid van jou. Je praat over hem alsof hij een buitenstaander is. Er niet bijhoort.
Weleens aan therapie gedacht? Niet alleen voor hem, maar voor het familie systeem?
Jouw kinderen zijn rond de 10, hem zie je nu nogsteeds niet als hoort bij jou.
Hij leeft dus al minimaal 10 jaar met iemand die hem niet echt accepteert. Met een afstand die pijnlijk is voor een kind.
Nu hij een puber is laat hij dat op de kutste manier ooit weten. Daar zijn pubers goed in.
Jij bent de volwassene in dit verhaal, jij bent een opvoeder. Wat heb jij gedaan om hem beter te benaderen?
Jij, jullie, kunnen best wat hulp gebruiken.
Dit gedrag komt niet uit de lucht vallen. Je bent al lang genoeg in zijn leven om zeker te zijn dat jij hier een bijdrage in hebt.
Het is niet alsof je twee gezinnen probeert te verenigen, in die beginfase zit. Je bent al 10+ jaar deel van dit gezin, waar hij ook toebehoort. Dat kind waarvoor je geen ruimte hebt. Die je afstoot ipv opneemt (vanuit liefde en zorgen, deel van jouw gezin. Ipv niet mijn kind, is naar voor mijn gezin).
Waarom ga je het zelfde om met iemand van 7 en 17? En iemand met en zonder stoornis? Lijkt je dat oprecht handig?quote:
[..]
Er wordt met puber net zo omgegaan als die andere 2 (van 7 & 8).
Als ik stiefouder van een puber was zou ik sowieso wat boeken lezen over pubers (die je dan al hadden uitgelegd dat pubers regels breken en niet naar de lange termijn kunnen kijken etc) en als het er een met ASS was zat ik zelf waarschijnlijk bij een coach of iets dergelijks voor begeleiding in hoe hier mee om te gaan
Je bent serieus een breekbaar kind nog verder aan het slopen
In elk woord wat je hier schrijft.quote:
Nergens zeg je ik zie groen en geel van zorgen om dit kind waar ik zoveel om geef.
Het gaat fout en ik weet niet hoe ik hem moet helpen.
Je zegt kind is 'dom', kind is naar, kind is niet mijn kind. Heb geen ruimte voor hem. Toegeven is een nederlaag voor me, bloeden zal dat kreng.
Je bent boos, niet bezorgt. Zo kom je hier over iig.
Ik heb nog geen greintje liefde in je woorden gelezen.
Misschien is het er wel hoor, het geschrevene is maar beperkt. Maar besef je hoe dit overkomt als je dit ook naar hem door laat schemeren.
Bloeden is een figure of speech, op de blaren zitten idem. Alsof ie zijn billen echt heeft verbrandt.quote:
[..]
Bloeden nog wel...
Je spreekt over onze 2 kinderen en haar zoon waar je geen ruimte voor hebt.
Heb je weleens nagedacht over waarom die jongen zich zo voelt?
Want uit je woorden spreekt niet echt dat je hem ziet als een gezinslid van jou. Je praat over hem alsof hij een buitenstaander is. Er niet bijhoort.
Weleens aan therapie gedacht? Niet alleen voor hem, maar voor het familie systeem?
Jouw kinderen zijn rond de 10, hem zie je nu nogsteeds niet als hoort bij jou.
Hij leeft dus al minimaal 10 jaar met iemand die hem niet echt accepteert. Met een afstand die pijnlijk is voor een kind.
Nu hij een puber is laat hij dat op de kutste manier ooit weten. Daar zijn pubers goed in.
Jij bent de volwassene in dit verhaal, jij bent een opvoeder. Wat heb jij gedaan om hem beter te benaderen?
Jij, jullie, kunnen best wat hulp gebruiken.
Dit gedrag komt niet uit de lucht vallen. Je bent al lang genoeg in zijn leven om zeker te zijn dat jij hier een bijdrage in hebt.
Het is niet alsof je twee gezinnen probeert te verenigen, in die beginfase zit. Je bent al 10+ jaar deel van dit gezin, waar hij ook toebehoort. Dat kind waarvoor je geen ruimte hebt. Die je afstoot ipv opneemt (vanuit liefde en zorgen, deel van jouw gezin. Ipv niet mijn kind, is naar voor mijn gezin).
Ik heb al talloze keren aangegeven dat er voor hem wel ruimte is, maar dat hij het uit komt praten omdat ie een half uur later een feestje heeft, en dus een slaapplek moet hebben komt over als puur eigenbelang. Familietherapie hebben we gehad, jaren geleden, daar is niet veel uitgekomen.
Hij accepteert mijn rol niet, en lapt alle hele normale regels aan zijn laars.
Hij heeft een lange tijd aangegeven niet te kunnen werken omdat (insert smoes). Hij kon geen krantjes gooien, want stel dat er iemand met hem ging praten. Vakkenvuller idem. Ik heb altijd aangegeven dat hij het wel kon maar simpelweg niet wilde, want autisme.quote:
[..]
Waarom ga je het zelfde om met iemand van 7 en 17? En iemand met en zonder stoornis? Lijkt je dat oprecht handig?
Als ik stiefouder van een puber was zou ik sowieso wat boeken lezen over pubers (die je dan al hadden uitgelegd dat pubers regels breken en niet naar de lange termijn kunnen kijken etc) en als het er een met ASS was zat ik zelf waarschijnlijk bij een coach of iets dergelijks voor begeleiding in hoe hier mee om te gaan
Je bent serieus een breekbaar kind nog verder aan het slopen
Afgelopen week gaf hij aan niet te gaan werken voor ¤ 3.50 per uur want zo weinig. Sowieso doordeweeks ging hij naar school en dan ging hij 's avonds echt niet werken, en in het weekend gaat hij naar zijn vader en gaat hij dus echt niet werken. Dat hij met pakkies peuken in de tuin staat a ¤ 8,00 de stuk.....
Waarom 7 en 17 dezelfde regels hebben? Dat geldt voor iedereen, als ik te hard rijd krijg ik een boete. Oorzaak -> gevolg -> consequentie.
Er zijn ook mensen die hun tekortkoming uitbuiten. slechte resultaten op school ligt aan autisme, niet dat hij tot 4 uur 's nachts Netflix ligt te kijken. Snel geirriteerd zijn de volgende dag -> autisme.
Toen we samen gingen wonen, was er nog geen autisme vastgesteld. Dat ik daarna in familietherapie ben geweest, bijeenkomsten heb bijgewoond en boeken heb gelezen is een feit.
Dat ik hem aan het slopen ben lijkt me onjuist.
Er is vrijwel nooit gedoe, maar je bent bang dat jullie gaan scheiden?quote:
[..]
Tussen mijn partner en mij is vrijwel nooit gedoe, als er al gedoe is haat het over de puber.
[..]
Omdat we hem een zelfstandig bestaan gunnen, een plekje binnen de maatschappij. Als de puber 8 van de 24 maanden thuis kan zitten om alleen maar te gamen/netflixen. En simpelweg de waarde van geld niet leert te kennen.
De moeder heeft lang volgehouden dat puber niet capabel genoeg was voor een baantje, ik was een andere mening toegedaan.
Deze week gaf de puber aan niet te willen werken omdat hij niet voor ¤3,25 per uur wilde werken. En hij staat wel met pakjes sigaretten in de tuin a ¤8,00.
Binnenkort wordt hij 18 en hij heeft geen idee waarom hij zou moeten werken, hij kan toch ook zijn hand ophouden?
Is allemaal de schuld van haar (!!!!!) kind?
Toe nou zeg... Hoe oud ben je, want als een 16 jarige dit zo schreeg zou ik niet verbaasd geweest zijn.
hij is een puber. Dat doen ze. Boeken wel goed gelezen?quote:
[..]
Bloeden is een figure of speech, op de blaren zitten idem. Alsof ie zijn billen echt heeft verbrandt.
Ik heb al talloze keren aangegeven dat er voor hem wel ruimte is, maar dat hij het uit komt praten omdat ie een half uur later een feestje heeft, en dus een slaapplek moet hebben komt over als puur eigenbelang. Familietherapie hebben we gehad, jaren geleden, daar is niet veel uitgekomen.
Hij accepteert mijn rol niet, en lapt alle hele normale regels aan zijn laars.
[..]
waarom begin je tegen mij over baantjes en regels? Ik heb het over je kinderen benaderen als mensquote:Hij heeft een lange tijd aangegeven niet te kunnen werken omdat (insert smoes). Hij kon geen krantjes gooien, want stel dat er iemand met hem ging praten. Vakkenvuller idem. Ik heb altijd aangegeven dat hij het wel kon maar simpelweg niet wilde, want autisme.
Afgelopen week gaf hij aan niet te gaan werken voor ¤ 3.50 per uur want zo weinig. Sowieso doordeweeks ging hij naar school en dan ging hij 's avonds echt niet werken, en in het weekend gaat hij naar zijn vader en gaat hij dus echt niet werken. Dat hij met pakkies peuken in de tuin staat a ¤ 8,00 de stuk.....
Waarom 7 en 17 dezelfde regels hebben? Dat geldt voor iedereen, als ik te hard rijd krijg ik een boete. Oorzaak -> gevolg -> consequentie.
Er zijn ook mensen die hun tekortkoming uitbuiten. slechte resultaten op school ligt aan autisme, niet dat hij tot 4 uur 's nachts Netflix ligt te kijken. Snel geirriteerd zijn de volgende dag -> autisme.
Toen we samen gingen wonen, was er nog geen autisme vastgesteld. Dat ik daarna in familietherapie ben geweest, bijeenkomsten heb bijgewoond en boeken heb gelezen is een feit.
Dat ik hem aan het slopen ben lijkt me onjuist.
Ik vind het lastig om iemand die mij meerdere malen dood wenst, schoffeert en weet ik veel wat doet, en dat ook met zijn bloedeigen moeder doet. Om daar liefde voor te tonen.quote:
[..]
In elk woord wat je hier schrijft.
Nergens zeg je ik zie groen en geel van zorgen om dit kind waar ik zoveel om geef.
Het gaat fout en ik weet niet hoe ik hem moet helpen.
Je zegt kind is 'dom', kind is naar, kind is niet mijn kind. Heb geen ruimte voor hem. Toegeven is een nederlaag voor me, bloeden zal dat kreng.
Je bent boos, niet bezorgt. Zo kom je hier over iig.
Ik heb nog geen greintje liefde in je woorden gelezen.
Misschien is het er wel hoor, het geschrevene is maar beperkt. Maar besef je hoe dit overkomt als je dit ook naar hem door laat schemeren.
Daarnaast accepteert hij mij niet, en ik kan niet genoeg zeggen dat er wel ruimte voor hem is. Maar wel onder onze voorwaarden.
Dat heb je ook met je eigen kinderen hoor.quote:
Tja, dat heb je met andermans kinderen helaas.
Ik zou het niet pikken en hem een klap op zijn bek verkopen, maar wie ben ik, ben gewoon iemand die stoer doet op een forum en heb al die tijd niet geïnvesteerd in hen...
Ook daar zit je weleens met je handen in het haar, weet je even niet hoe nu verder.
Denk je gvd fuck this shit. Zeker met pubers.
Alleen denk of uit je dan niet je bent geen deel van mijn gezin. Is erbij horen vanzelfsprekend ipv onder voorwaarden.
En zoals de ts hier schrijft zit daar een heel stevig euvel.
En je eigen kinderen dan?quote:
Daarnaast accepteert hij mij niet, en ik kan niet genoeg zeggen dat er wel ruimte voor hem is. Maar wel onder onze voorwaarden.
Als die niet luisteren / zich niet aan jou voorwaarden houden, is daar dan ook geen ruimte meer voor?
Wellicht verkeerd gequote, mijn excuses. En ja ik heb de boeken goed gelezen.quote:
[..]
hij is een puber. Dat doen ze. Boeken wel goed gelezen?
[..]
waarom begin je tegen mij over baantjes en regels? Ik heb het over je kinderen benaderen als mens
Er is wel ruimte voor, en nu ga ik dat niet meer verdedigen.quote:
[..]
En je eigen kinderen dan?
Als die niet luisteren / zich niet aan jou voorwaarden houden, is daar dan ook geen ruimte meer voor?
Je zegt "er is ruimte.. maar onder voorwaarden "quote:
Er is wel ruimte voor, en nu ga ik dat niet meer verdedigen.
Ik vraag me af of je dit dus ook voor je eigen kinderen zo ziet. Of dat daar een 'onverwoordelijk' aspect bij zit. Waardoor je hen dus anders behandeld qua gedrag of sowieso qua gevoel dan 'de puber'
Is dat zelden tegenover hem of in communicatie naar anderen?quote:
Want hier lijkt het een 'natuurlijke' keuze te zijn voor je. Lijk je moeite te hebben hem anders te benoemen.
Als je met je beste maat over hem spreekt nu het zo lastig is, hoe noem je hem dan?
Komt puber/autist dan ook veelvuldig voor? Als extra benoeming bij zijn naam (die je hier natuurlijk niet wil noemen waardoor deze andere benaderingen de boventoon voeren)?
[ Bericht 0% gewijzigd door Cause_Mayhem op 17-10-2019 11:47:10 ]
Dat vind ik niet.quote:
[..]
Volgens mij moet je partner een duidelijke lijn hebben met de vader van haar zoon, jij bent in deze niet echt een partij.,
Kind woont in 1 huis met TS, dat betekent dat hij ook wat te zeggen heeft imo.
Hij gilt dat hij jou niet accepteert idd.quote:
[..]
Ik vind het lastig om iemand die mij meerdere malen dood wenst, schoffeert en weet ik veel wat doet, en dat ook met zijn bloedeigen moeder doet. Om daar liefde voor te tonen.
Daarnaast accepteert hij mij niet, en ik kan niet genoeg zeggen dat er wel ruimte voor hem is. Maar wel onder onze voorwaarden.
Maar hij is echt nog een kind. Ook al is hij bijna 18.
Dit komt niet uit de lucht vallen, is niet gisteren pas ineens spontaan gebeurd. Jj bent niet vorige maand in zijn leven gekomen.
De vraag is dus accepteer jij hem? Heb jij hem werkelijk geaccepteerd in je leven?
Hij spiegelt op een extreme manier. Dat doen pubers, zelfs degene zonder andere problemtiek.
Je vrouw denkt eraan bij je weg te gaan. Je bijna volwassen gezinslid stuitert aan alle kanten.
Maar jou treft geen blaam? Komt allemaal door dat lastige kutkind?
Hoe gaat het met jouw bloedjes eigenlijk?
Wanneer heb je hem voor het laatst een compliment gemaakt? Of oprecht gevraagd hoe hij zich voelt?
Niet om zijn gedrag goed te praten, maar ik maak vooral op dat zowel jij als moeders steken laten vallen en dat die jongen daar zwaar de dupe van is/wordt.
Dit kun je echt niet maken tegenover hem...quote:
[..]
Ik vind het lastig om iemand die mij meerdere malen dood wenst, schoffeert en weet ik veel wat doet, en dat ook met zijn bloedeigen moeder doet. Om daar liefde voor te tonen.
Daarnaast accepteert hij mij niet, en ik kan niet genoeg zeggen dat er wel ruimte voor hem is. Maar wel onder onze voorwaarden.
Doe een schietspel, kan hij je echt even vermoorden en zijn frustratie op jou kwijt.
En kap met je constant zo blind aan die regels van je te houden. Als je per se zo graag die regels van je wilt, laat hem de regels dicteren binnen het gangbare natuurlijk.Waarom kunnen er geen voorwaarden en regels zijn voor stiefkinderen zoals deze er ook zijn voor de andere kinderen?quote:
[..]
Dit kun je echt niet maken tegenover hem...
Wat niet? Dat hij zich aan onze thuisgeldende regeltjes moet houden? Als hij de keuken rommelig achter laat, dat hij dit op moet ruimen?quote:
[..]
Dit kun je echt niet maken tegenover hem...
Er gelden regels voor iedereen, niemand wordt anders behandeld. Als er iemand over de schreef gaat, hangen daar consequenties aan. Kinderen stuur je naar hun kamer of op de trap, een half uurtje eerder naar bed, of vandaag niet afspreken of verminderen van schermtijd.quote:
[..]
Waarom kunnen er geen voorwaarden en regels zijn voor stiefkinderen zoals deze er ook zijn voor de andere kinderen?
Sorry, maar dat geloof ik niet. Ik wil best geloven dat jij denkt dat je afspraken en regels consequent toepast voor je hele huishouden.quote:
[..]
Er gelden regels voor iedereen, niemand wordt anders behandeld. Als er iemand over de schreef gaat, hangen daar consequenties aan. Kinderen stuur je naar hun kamer of op de trap, een half uurtje eerder naar bed, of vandaag niet afspreken of verminderen van schermtijd.
Maar in vrijwel al je posts heb je het over ‘onze kinderen’ en ‘haar zoon’. Haar zoon kreeg je erbij toen je 11 (?) jaar geleden en relatie met haar aanging. Al helemaal als de biologische vader geen gezag heeft.
Jullie oudste zoon stond aan de bakermat van jullie gezin. Hij is er al langer bij dan de jongere kinderen.
Gezien jullie verleden en zijn problematiek zal hij niet de gemakkelijkste zijn in de omgang.
Maar zolang jij hem als haar kind blijft zien en niet jullie kind, gaat hij zich nooit geaccepteerd voelen. Hoe hard je ook roept dat voor iedereen dezelfde regels gelden. Gaat hij alleen maar harder tegenaan schoppen, want hij hoort er toch al niet bij dus hij heeft weinig te verliezen.
Besef je je eigenlijk wel waarom hij zijn faalvader zo simpel bekijkt?
Dat hij daar minder shit neerlegt? Waarom dat zo is? Wat dat hele grappig om even heen te gaan (omdat hij boos is), maar nooit om te blijven is?
Besef je je wel dat een kind onder de 4/5 zich geen ene kut herinnert?
Praat eens met peuter/kleuter leidsters(leiders). De kleintjes hebben een paar jaar later geen idee meer. Juf wie?
Voor hem ben jij er altijd al geweest in die rol als opvoeder.
Dit kind ziet jou als zijn vader figuur, zijn gezindslid.
Je hoeft daar niet meer door te knokken. Je hoeft je niet afgewezen te voelen. Te denken dat je minder voorstelt voor hem.
Pubers doen enkel zo naar de mensen die het belangrijkste zijn voor ze.
Denk eens vanuit dat ventje dat je in bed stopte, die jou nodig had.
Die jongen is 17, volgens mij spelen "normale" kinderen dan ook niet meer met ouders. Zijn moeder gamet ook niet met hem. Is daar een rol voor mij weggelegd? Zou zijn moeder dat niet eerder moeten doen dan? Sterker nog, beneden staat een Wii en daar wordt met regelmaat samen op gegamed. Als er een bordspel wordt gedaan doe ik dat met hem en zijn vrienden.quote:
Je zegt dat hij een gamer is, nou, hoppa, ingang. Ga met hem gamen. Ook al interesseert het je zelf geen ene moer. Of ga desnoods bier zuipen met hem. Kijk Netflix met hem. Leef je in in zijn wereld zonder dat je met hem hoeft te praten.
Doe een schietspel, kan hij je echt even vermoorden en zijn frustratie op jou kwijt.
Wij willen dat hij mee kan draaien binnen de maatschappij. Waarom hebben al zijn kennissen/vrienden wel een bijbaan en hij niet? We stellen echt geen absurde eisen.
Je hebt een 17-jarige op het strafbankje gezet? Really?quote:
[..]
Er gelden regels voor iedereen, niemand wordt anders behandeld. Als er iemand over de schreef gaat, hangen daar consequenties aan. Kinderen stuur je naar hun kamer of op de trap, een half uurtje eerder naar bed, of vandaag niet afspreken of verminderen van schermtijd.
Je hebt vast boeken gelezen maar ik denk niet dat je er wat van begrepen hebt.
Als je vrouw het er niet mee eens is moet ze dan ook een uur eerder naar bed?
Mijn broer heeft wss iets van een diagnose in het spectrum, maar nooit laten testen.quote:
Wij willen dat hij mee kan draaien binnen de maatschappij. Waarom hebben al zijn kennissen/vrienden wel een bijbaan en hij niet? We stellen echt geen absurde eisen.
Hij heeft heel veel problemen met een baan te vinden. Het lukt hem niet, of om die baan te behouden.
Mijn vader steunt hem gigantisch met een baan te zoeken / voor hem te regelen etc.
Maar hij heeft geen begrip voor hoe mijn broer denkt of in elkaar steeks.
Sommige zaken kan hij (mijn broer goed), maar zaken regelen of idd werkethos, is er niet. Dan zegt hij dingen niet te willen, maar het lukt hem gewoon niet of hij denkt er gewoon niet aan.
Het is zo'n andere denkwijze, dat die zaken die jij 'normaal' vindt, voor hem heel moeilijk kunnen zijn. Dus ja, in die zin vraag je misschien wel te veel van hem.
Of allicht op de verkeerde manier/methode
Dat weet ik natuurlijk ook niet 100% zeker, maar wat ik wel weet is dat positieve aandacht, en daar valt je inleven in zijn wereld onder, vele malen beter werkt dan het strafkamp wat je nu hanteert. Het is het leger niet. En over dat gamen, dat was ik ook en ik vond het soms leuk om mijn vader de pan in te hakken, ja. Ik weet niet of dat voor hem werkt. En tussen spelen en gamen zit natuurlijk wel een wereld van verschil.quote:
[..]
Die jongen is 17, volgens mij spelen "normale" kinderen dan ook niet meer met ouders. Zijn moeder gamet ook niet met hem. Is daar een rol voor mij weggelegd? Zou zijn moeder dat niet eerder moeten doen dan? Sterker nog, beneden staat een Wii en daar wordt met regelmaat samen op gegamed. Als er een bordspel wordt gedaan doe ik dat met hem en zijn vrienden.
Wij willen dat hij mee kan draaien binnen de maatschappij. Waarom hebben al zijn kennissen/vrienden wel een bijbaan en hij niet? We stellen echt geen absurde eisen.
Ik ben docent op het mbo en ik werk ook met zulke probleemgevallen. Over dingen praten, je inleven, niet alleen maar vasthouden aan strakke regels (desnoods samen de regels bepalen en opschrijven), ergens anders even afkoelen, etc., werken over het algemeen beter om jongeren op het rechte pad te houden dan je kont tegen de krib te gooien en ze alleen maar te vertellen wat ze niet goed doen. We kunnen niet iedereen helpen, maar wellicht helpt het om jouw houding t.o.v. hem te veranderen.
[ Bericht 5% gewijzigd door DjVero op 17-10-2019 12:32:17 ]
Laat ik het dan heel cru stellen:quote:
[..]
Ik vind het lastig om iemand die mij meerdere malen dood wenst, schoffeert en weet ik veel wat doet, en dat ook met zijn bloedeigen moeder doet. Om daar liefde voor te tonen.
Daarnaast accepteert hij mij niet, en ik kan niet genoeg zeggen dat er wel ruimte voor hem is. Maar wel onder onze voorwaarden.
Zolang jij die liefde voor hem niet toont, gaat hij je echt sowieso nooit accepteren.
Klinkt oneerlijk, want je zou inderdaad verwachten dat daar tussen normale en volwassen mensen een bepaalde wederkerigheid bij komt kijken. Maar hij is een puber met psychosociale problematiek, uit een gebroken gezin. En met deze 'hij moet (ook) stappen zetten voordat ik ..'-houding, kan je wachten tot je een ons weegt. Gaat de wig alleen maar groter maken.
Die hele 'voor wat hoort wat'-modus waar je in zit gaat nevernooitniet werken. Niet bij hem. Niet met zijn issues. Iig nu niet meer, daar zijn jullie jaren te laat voor.
[ Bericht 3% gewijzigd door probeer op 17-10-2019 13:05:43 ]
Ik denk niet dat ik de enige ben die een probleem heeft. Als je dit serieus meent.quote:
[..]
Je hebt een 17-jarige op het strafbankje gezet? Really?
Je hebt vast boeken gelezen maar ik denk niet dat je er wat van begrepen hebt.
Als je vrouw het er niet mee eens is moet ze dan ook een uur eerder naar bed?
Ook de aantijgingen van een strafkamp snijden geen hout. Doordeweeks om 23.00 uur naar bed, omdat je de volgende dag naar school moet is geen strafkamp. 's weekends zijn deze grenzen er niet. onze kinderen gaan doordeweeks om 19.00 uur naar bed. 's weekends wordt dit ook opgerekt.
Ik heb ergens onderweg de zin opgepikt; bijt niet in de hand die je voedt.quote:
[..]
Laat ik het dan heel cru stellen:
Zolang jij die liefde voor hem niet toont, gaat hij je echt sowieso nooit accepteren.
Klinkt oneerlijk, want je zou inderdaad verwachten dat daar tussen normale en volwassen mensen een bepaalde wederkerigheid bij komt kijken. Maar hij is een puber met psychosociale problematiek, uit een gebroken gezin. En met deze 'hij moet (ook) stappen zetten voordat ik ..'-houding, kan je wachten tot je een ons weegt. Gaat de wig alleen maar groter maken.
Die hele 'voor wat hoort wat'-modus waar je in zit gaat nevernooitniet werken. Niet bij hem. Niet met zijn issues. Iig nu niet meer, daar zijn jullie jaren te laat voor.
En heb respect, en natuurlijk mag je boos zijn en een keer iets roepen waar je niet volledig achter staat. Dan koel je even af, denk je er over na, bied je je excuses aan, en gaan we weer door.
Voor wat hoort wat, is helemaal niet het issue.
Waarom is alles een onderhandeling tussen ouder en (stief)kind volgens jou?quote:
[..]
Laat ik het dan heel cru stellen:
Zolang jij die liefde voor hem niet toont, gaat hij je echt sowieso nooit accepteren.
Klinkt oneerlijk, want je zou inderdaad verwachten dat daar tussen normale en volwassen mensen een bepaalde wederkerigheid bij komt kijken. Maar hij is een puber met psychosociale problematiek, uit een gebroken gezin. En met deze 'hij moet (ook) stappen zetten voordat ik ..'-houding, kan je wachten tot je een ons weegt. Gaat de wig alleen maar groter maken.
Die hele 'voor wat hoort wat'-modus waar je in zit gaat nevernooitniet werken. Niet bij hem. Niet met zijn issues. Iig nu niet meer, daar zijn jullie jaren te laat voor.
Ik zeg niet dat alles een onderhandeling tussen ouder en kind is, integendeel, dat lijkt me in een goede ouder-kind relatie niet vaak nodig. Maar dat is wel een houding die ik bij TS denk te bespeuren.quote:
[..]
Waarom is alles een onderhandeling tussen ouder en (stief)kind volgens jou?
Als je daar van uitgaat, dan maakt het m.i. niet uit wat hij met zijn overige tijd doet, zolang hij er niet de wet mee overtreed.
En heb je enig idee welke dingen je zoon belangrijk vindt?quote:
Eigenlijk vind ik 3 dingen belangrijk voor de puberleeftijd; Dat hij vrienden heeft, dat hij een baantje heeft en daarmee de waarde van geld leert, en dat hij naar school gaat. Om heel kort te gaan.
Als je daar van uitgaat, dan maakt het m.i. niet uit wat hij met zijn overige tijd doet, zolang hij er niet de wet mee overtreed.
Hij heeft vast andere prioriteiten. En daar kun je van alles van vinden (en ik kan je daar waarschijnlijk best voor een stuk in volgen), maar zolang jij vasthoudt aan wat JIJ belangrijk vindt, gaat hij zich afzetten en vasthouden aan wat HIJ belangrijk vindt. En dat is best logisch. Want dat doe jij hier ook.
Je zegt echt letterlijk:quote:
[..]
Ik heb ergens onderweg de zin opgepikt; bijt niet in de hand die je voedt.
En heb respect, en natuurlijk mag je boos zijn en een keer iets roepen waar je niet volledig achter staat. Dan koel je even af, denk je er over na, bied je je excuses aan, en gaan we weer door.
Voor wat hoort wat, is helemaal niet het issue.
Voor wat (ruimte voor hem om er te zijn, om deel van het gezin te mogen zijn, om van jou liefde te krijgen, om gelijkwaardig te zijn aan je biologische kinderen, om door jou geaccepteerd te worden) hoort wat (dat hij jou accepteert, dat hij zich houdt aan jullie voorwaarden, dat hij na een ruzie op de door jou gewenste manier handelt).quote:Ik vind het lastig om iemand die mij meerdere malen dood wenst, schoffeert en weet ik veel wat doet, en dat ook met zijn bloedeigen moeder doet. Om daar liefde voor te tonen.
Daarnaast accepteert hij mij niet, en ik kan niet genoeg zeggen dat er wel ruimte voor hem is. Maar wel onder onze voorwaarden.
En tsja ... het mag je hopelijk inmiddels toch wel duidelijk zijn dat hij er dan dus niet voor lijkt te kiezen om te voldoen aan wat jij van hem vraagt. Daarom dus mijn observatie dat je huidige aanpak en achterliggende manier van denken niet lijkt te werken. En mijn (en van velen hier) gevolgtrekking dat het dat in de toekomst dan ook niet zal doen.
Het is imo al hartstikke veelzeggend dat je hem constant 'de puber' noemt, in plaats van naar hem te refereren als volwaardig persoon, of zelfs gebruik te maken van enige voornaamwoorden die een onderlinge relatie aanduiden (bv mijn stiefzoon, onze zoon, zijn moeder, etc.). Je ontmenselijkt hem al in je teksten naar ons. Want 'duiding' in dit topic naar ons is belangrijker of zo. Alsof wij hier geen normaal Nederlands begrijpen en elk ander R&P-topic met normaal taalgebruik voor de doorsnee lezer een ware worsteling met onbegrip is. En dan kan je wel zeggen dat je dat in het echt natuurlijk niet doet, maar het geeft wel degelijk aan hoe je hem ziet. Er zit een enorme afstandelijkheid in. Iets wat blijkbaar zijn moeder, jouw vriendin, op enig niveau ook niet ontgaan is, en me dunkt dat hij het (al dan niet onbewust) ook wel door heeft.
En dat komt echt niet puur en alleen door die ene suggestie die jij onderling naar haar maakte over er een dag of wat 'het huis niet meer in komen'.quote:
[..] Maar intussen lijkt het ook dat ze besloten heeft, mij te verlaten. Omdat ik geen ruimte in mijn leven voor haar zoon heb. [..]
Toevoeging: Ik vind je verwachtingen / voorwaarden / huisregels an sich ook helemaal niet onrechtvaardig, onredelijk of te veel gevraagd hoor. Bedtijd, met geld om leren gaan, studie, een stukje algemene waardering/respect richting ouders (puberen daargelaten), dikke prima, hartstikke normaal. Maar in zijn geval dus blijkbaar erg onrealistisch. Omdat hij pubert. Omdat hij ondanks dat hij bijna volwassen is waarschijnlijk de emotionele en sociale ontwikkeling heeft van iemand die toch nog wat jonger is. Omdat hij waarschijnlijk de afgelopen 10 jaar geen gezonde relatie met een ouderfiguur gehad heeft (wellicht zijn moeder, gedeeltelijk. Al staat zijn bio-vader daar dan weer recht tegenover). En dan kan jij wel met dezelfde instelling door willen blijven gaan, maar praktijk wijst uit dat dat niet werkt en dan zal jij als de volwassene/ouder toch degene moeten zijn die zijn instelling/aanpak bijstelt. En dat staat dan nog eigenlijk helemaal los van je vriendin en haar rol en invloed (die vanzelfsprekend erg groot is, of hoort te zijn).
[ Bericht 3% gewijzigd door probeer op 17-10-2019 14:05:11 ]
Je houdt er hierbij ook rekening mee dat hij geen 'normale' puber is? Als in, hij heeft een stoornis.quote:
Eigenlijk vind ik 3 dingen belangrijk voor de puberleeftijd; Dat hij vrienden heeft, dat hij een baantje heeft en daarmee de waarde van geld leert, en dat hij naar school gaat. Om heel kort te gaan.
Als je daar van uitgaat, dan maakt het m.i. niet uit wat hij met zijn overige tijd doet, zolang hij er niet de wet mee overtreed.
Misschien moet je eens wat meer gaan redeneren vanuit zijn perspectief en dst van jezelf loslaten.
Het is toch ook gewoon haar kind? Regels gelden er overal, waarom moeten er voor deze jongen uitzonderingen worden gemaakt? Dat de biologische vader geen gezag heeft wil niet zeggen dat ts dat wel heeft.quote:
[..]
Sorry, maar dat geloof ik niet. Ik wil best geloven dat jij denkt dat je afspraken en regels consequent toepast voor je hele huishouden.
Maar in vrijwel al je posts heb je het over ‘onze kinderen’ en ‘haar zoon’. Haar zoon kreeg je erbij toen je 11 (?) jaar geleden en relatie met haar aanging. Al helemaal als de biologische vader geen gezag heeft.
Jullie oudste zoon stond aan de bakermat van jullie gezin. Hij is er al langer bij dan de jongere kinderen.
Gezien jullie verleden en zijn problematiek zal hij niet de gemakkelijkste zijn in de omgang.
Maar zolang jij hem als haar kind blijft zien en niet jullie kind, gaat hij zich nooit geaccepteerd voelen. Hoe hard je ook roept dat voor iedereen dezelfde regels gelden. Gaat hij alleen maar harder tegenaan schoppen, want hij hoort er toch al niet bij dus hij heeft weinig te verliezen.
Onzin want net loop je nog te zeuren over zn rookgedrag...quote:
Eigenlijk vind ik 3 dingen belangrijk voor de puberleeftijd; Dat hij vrienden heeft, dat hij een baantje heeft en daarmee de waarde van geld leert, en dat hij naar school gaat. Om heel kort te gaan.
Als je daar van uitgaat, dan maakt het m.i. niet uit wat hij met zijn overige tijd doet, zolang hij er niet de wet mee overtreed.
Ik zie je nu al als ontzettend zeurend figuur.. Ik denk dat het kind dat nog tig keer erger ervaart..
Heb je hobby's en vrienden waar je je ei in kwijt kan?
Ik heb geen idee waar je dit vandaan haalt.quote:
[..]
Waarom kunnen er geen voorwaarden en regels zijn voor stiefkinderen zoals deze er ook zijn voor de andere kinderen?
Dat je hem helemaal niet wil, maar alleen tolereert omdat hij nu eenmaal de zoon is van je vrouw...quote:
[..]
Wat niet? Dat hij zich aan onze thuisgeldende regeltjes moet houden? Als hij de keuken rommelig achter laat, dat hij dit op moet ruimen?
Je eigen kinderen krijgen deze selectiviteit ook echt wel mee, hoe hard je die ook ontkent.
Zoals ik het lees is het een draak van een kind, dat heeft niets te maken met hem niet willen maar meer vanwege het feit dat ts een prettige leefomgeving en omgang voor zichzelf en de andere gezinsleden wil. De jongen is een grote stoorzender in zijn ogen en geef hem eens ongelijk. Overal gelden nou eenmaal regels. En hij krijgt in deze wel heel erg de zwarte piet toegespeeld. Moeders doet er kennelijk niet zoveel aan terwijl het nota bene haar kind is.quote:
[..]
Dat je hem helemaal niet wil, maar alleen tolereert omdat hij nu eenmaal de zoon is van je vrouw...
Welke selectiviteit? Ik begrijp dat niet.
Oh dus ze moeten helemaal niet met geld leren omgaan.. Jij bepaalt wat ze ermee moeten doen..quote:
Dat roken is niet ideaal, maar dat verbied ik hem niet, sterker nog ik zeg daar nooit iets over. Ik kan me alleen niet voorstellen dat ik mijn kinderen geld ga geven om sigaretten te halen. Als ze gaan roken prima, maar er dan ook voor werken.
Welke selectiviteit? Ik begrijp dat niet.
Je kinderen EN de puber... Die selectiviteit
Je praat er het hele topic over alsof het een hondje is...
Zelfs als dat zo is, staat TS nu voor een ultimatum want hij lijkt zijn vriendin (en de moeder van zijn andere twee kinderen, dus naar ik aanneem een groot deel van die prettige leefomgeving die hij wilt behouden) niet te behouden zonder haar zoon.quote:
[..]
Zoals ik het lees is het een draak van een kind, dat heeft niets te maken met hem niet willen maar meer vanwege het feit dat ts een prettige leefomgeving en omgang voor zichzelf en de andere gezinsleden wil. De jongen is een grote stoorzender in zijn ogen en geef hem eens ongelijk. Overal gelden nou eenmaal regels. En hij krijgt in deze wel heel erg de zwarte piet toegespeeld. Moeders doet er kennelijk niet zoveel aan terwijl het nota bene haar kind is.
Dan kan hij dus kiezen voor 1) met dezelfde instelling doorgaan, uiteindelijk geen vriendin meer hebben en die prettige leefomgeving voor zijn andere kinderen alsnog flink verstoord zien worden, of 2) zijn instelling aanpassen en er iets van proberen te maken (met zijn vriendin, en uiteindelijk hopelijk ook zijn stiefzoon).
Waar bij keuze voor 1, waarschijnlijk de eerste en belangrijkste stap is om met zijn vriendin op één lijn te komen. Het liefst een zeer pro-actieve, met professionele ondersteuning (al is het alleen maar voor jullie zelf).
Dat hij in jouw ogen niet gelijkwaardig is aan je andere kinderen.quote:
Dat roken is niet ideaal, maar dat verbied ik hem niet, sterker nog ik zeg daar nooit iets over. Ik kan me alleen niet voorstellen dat ik mijn kinderen geld ga geven om sigaretten te halen. Als ze gaan roken prima, maar er dan ook voor werken.
Welke selectiviteit? Ik begrijp dat niet.
Zelfs als jij dat niet ziet, vrijwel iedereen in dit topic denkt het op basis van een handjevol posts al te zien. En veel belangrijker, je vriendin denkt het te zien en dat heeft gevolgen voor jullie relatie. Dat vereist dan toch actie? Van een ander soort dan wat je tot nu toe hebt laten zien (en wat je dus mede in deze situatie heeft doen belanden)?
Ze zegt echt bijna letterlijk 'als jij op deze manier doorgaat (mbt de behandeling van mijn zoon) dan gaat onze relatie geen stand houden'. I mean ..
Ja daar houd ik rekening mee, maar autisme is een ongrijpbaar iets. Ik denk dat hij tot best veel in staat is. Alleen schort het aan doorzettingsvermogen. Zijn moeder denkt dat hij een hele grote autist is, en ik denk dat dat meevalt, dat hij iets mankeert is duidelijk. De waarheid ligt vermoedelijk ergens in het midden.quote:
[..]
Je houdt er hierbij ook rekening mee dat hij geen 'normale' puber is? Als in, hij heeft een stoornis.
Misschien moet je eens wat meer gaan redeneren vanuit zijn perspectief en dst van jezelf loslaten.
Maar wat jullie dénken doet er niet zo veel toe. Zo lang jij je niet kunt verplaatsen in zijn belevingswereld, kun je nog zo veel denken, maar blijf je de plank misslaan. En dat geldt ook voor zijn moeder.quote:
[..]
Ja daar houd ik rekening mee, maar autisme is een ongrijpbaar iets. Ik denk dat hij tot best veel in staat is. Alleen schort het aan doorzettingsvermogen. Zijn moeder denkt dat hij een hele grote autist is, en ik denk dat dat meevalt, dat hij iets mankeert is duidelijk. De waarheid ligt vermoedelijk ergens in het midden.
Serieus, regel professionele hulp. Accepteer voor nu die jongen zoals hij is, met zijn stoornis, en ga werken aan een positieve relatie, hoe moeilijk ook. Hij is ook jouw 'zoon'! En van daaruit ga je kijken naar wat hij daadwerkelijk kán in plaats van jouw denkbeeld van wat hij moet kunnen op te dringen en te handelen wanneer dat niet lukt.
Heb je al eens gedacht aan een burn out bij hem? Of een depressie? Sleep m eens naar de specialisten voor handvatten, zoek hulp.
kinderen willen altijd tijd met hun ouders en gezien worden. Of ze nu 7, 17 of 37 zijnquote:
[..]
Die jongen is 17, volgens mij spelen "normale" kinderen dan ook niet meer met ouders. Zijn moeder gamet ook niet met hem. Is daar een rol voor mij weggelegd? Zou zijn moeder dat niet eerder moeten doen dan? Sterker nog, beneden staat een Wii en daar wordt met regelmaat samen op gegamed. Als er een bordspel wordt gedaan doe ik dat met hem en zijn vrienden.
Wij willen dat hij mee kan draaien binnen de maatschappij. Waarom hebben al zijn kennissen/vrienden wel een bijbaan en hij niet? We stellen echt geen absurde eisen.
Ik ga nog steeds dingen doen alleen met mijn moeder en vind dat fijn.
Je bent niet klaar omdat ie 17 is (En wat is 17 in hemelsnaam? Nog steeds een kind, al doen ze alsof ze volwassen zijn)
Maak positief contact. Zie hem. Gamen kan een ingang zijn
Als ik het over hem heb met vrienden/kennissen/familie gebruik ik gewoon zijn naam.
Ik noem hem gewoon bij zijn naam. Om in dit topic duiding te geven noem ik hem puber zodat iedereen weet wie ik bedoel.
Maar ik wil hem ook best Unicorn noemen als dat voor tal van jullie beter overkomt, voor mij is daar geen verschil.
Goeie postquote:
[..]
Je zegt echt letterlijk:
[..]
Voor wat (ruimte voor hem om er te zijn, om deel van het gezin te mogen zijn, om van jou liefde te krijgen, om gelijkwaardig te zijn aan je biologische kinderen, om door jou geaccepteerd te worden) hoort wat (dat hij jou accepteert, dat hij zich houdt aan jullie voorwaarden, dat hij na een ruzie op de door jou gewenste manier handelt).
En tsja ... het mag je hopelijk inmiddels toch wel duidelijk zijn dat hij er dan dus niet voor lijkt te kiezen om te voldoen aan wat jij van hem vraagt. Daarom dus mijn observatie dat je huidige aanpak en achterliggende manier van denken niet lijkt te werken. En mijn (en van velen hier) gevolgtrekking dat het dat in de toekomst dan ook niet zal doen.
Het is imo al hartstikke veelzeggend dat je hem constant 'de puber' noemt, in plaats van naar hem te refereren als volwaardig persoon, of zelfs gebruik te maken van enige voornaamwoorden die een onderlinge relatie aanduiden (bv mijn stiefzoon, onze zoon, zijn moeder, etc.). Je ontmenselijkt hem al in je teksten naar ons. Want 'duiding' in dit topic naar ons is belangrijker of zo. Alsof wij hier geen normaal Nederlands begrijpen en elk ander R&P-topic met normaal taalgebruik voor de doorsnee lezer een ware worsteling met onbegrip is. En dan kan je wel zeggen dat je dat in het echt natuurlijk niet doet, maar het geeft wel degelijk aan hoe je hem ziet. Er zit een enorme afstandelijkheid in. Iets wat blijkbaar zijn moeder, jouw vriendin, op enig niveau ook niet ontgaan is, en me dunkt dat hij het (al dan niet onbewust) ook wel door heeft.
[..]
En dat komt echt niet puur en alleen door die ene suggestie die jij onderling naar haar maakte over er een dag of wat 'het huis niet meer in komen'.
Toevoeging: Ik vind je verwachtingen / voorwaarden / huisregels an sich ook helemaal niet onrechtvaardig, onredelijk of te veel gevraagd hoor. Bedtijd, met geld om leren gaan, studie, een stukje algemene waardering/respect richting ouders (puberen daargelaten), dikke prima, hartstikke normaal. Maar in zijn geval dus blijkbaar erg onrealistisch. Omdat hij pubert. Omdat hij ondanks dat hij bijna volwassen is waarschijnlijk de emotionele en sociale ontwikkeling heeft van iemand die toch nog wat jonger is. Omdat hij waarschijnlijk de afgelopen 10 jaar geen gezonde relatie met een ouderfiguur gehad heeft (wellicht zijn moeder, gedeeltelijk. Al staat zijn bio-vader daar dan weer recht tegenover). En dan kan jij wel met dezelfde instelling door willen blijven gaan, maar praktijk wijst uit dat dat niet werkt en dan zal jij als de volwassene/ouder toch degene moeten zijn die zijn instelling/aanpak bijstelt. En dat staat dan nog eigenlijk helemaal los van je vriendin en haar rol en invloed (die vanzelfsprekend erg groot is, of hoort te zijn).
Bovendien wil zijn gefrustreerde seksloze stiefpa blijkbaar erg graag dat hij een bijbaan neemt. Genoeg reden om het als puber uit principe niet te willen en daar heel hardnekkig in te zijn. En stiekem zit er misschien nog wel een stukje faalangst achter, want als je moeder denkt dat je te retarded bent voor een bijbaan en daarom de bijbaandiscussie sust voel je dat als puber ook wel.
Als zij aangeeft te overwegen de relatie te verbreken, dan loopt het misschien slechter dan je denkt of zou willen toegeven.quote:
Ik en partner zitten al een tijdje in een soort van huwelijkscrisis.
Niet dat het zo slecht loopt tussen ons, al zijn er altijd verbeterpunten.
Ik lees hieronder vooral over je stiefzoon en de situatie rondom hem. Dat kan logischerwijs een zware wissel trekken op jullie relatie, maar door hem zo de focus te geven laat je je geliefde misschien wel pijnlijk duidelijk merken dat hij niet het probleem en dus ook niet ook de oplossing kan zijn. Je praat over hem tegen haar en wat zij direct zegt over de relatie met jou is hier riant ondergeschikt aan zo te lezen.
Heftige situatie en niet verwonderlijk dat je emotioneel reageert. Ik vraag me wel af in hoeverre het alleen gaat om zijn zin niet krijgen. Is hij ivm zijn autisme misschien niet ook enigszins gehecht aan bepaalde dingen, situaties en structuren? Doorbreek je een bepaalde gewoonte niet ineens, die voor een soort kortsluiting kan zorgen, omdat het op een bepaalde manier aan zijn basis tornt?quote:Haar zoon, (puber/autist,) zorgt voor spanningen bij de overigen, (bij mij, onze 2 kinderen van nog geen 10 en mijn partner.)
Haar zoon heeft omdat hij zijn zin niet kreeg, al meerdere doodsverwensingen naar ons hoofd geslingerd en uitgemaakt voor dingen, die ik niet wens te herhalen. Vandaag was ik volgens hem een niemand, en hoopte hij dat ik een verkeersongeluk kom te overlijden.
Ik snap je gedachte erachter, maar komt zo een boodschap ook daadwerkelijk zo over? Als hij gewoon is tussen de huizen heen en weer te kunnen gaan, snijd je hem misschien eerder af van een waardevolle gewoontetrouw dan dat hij het als straf ervaart? Als hij daar lekker zijn gang kan gaan enzo, straf je hem niet echt en laat je hem eigenlijk zijn verantwoordelijkheden ontlopen.quote:Vervolgens is hij naar zijn vader vertrokken. Voorgaande voorvallen kwam zoonlief terug als het hem uitkwam(lees; hij had zelf een reden om naar 'huis' te komen vanwege een feestje van een vriend ofzo. Hij zegt +/- sorry en daarmee was de kous af. ik heb tegen mijn partner gezegd dat zoonlief er niet inkomt als het hem goed uitkomt, maar wacht ÷/- een week. Om hem te laten voelen dat wat hij dit x gedaan heeft, echt niet kan.
Daarnaast trek jij een strakke scheidslijn naar je partner. Begrijpelijk aan een kant, maar vanuit haar snap ik ook wel dat zij geen teamgevoel ervaart op deze manier.
Je was misschien minder verrast geweest als je het beter besproken had met je partner. Nu stel je haar voor een soort ultimatum, wat ook een sterk signaal af kan geven in hoeverre je openstaat voor haar kant.quote:Gek genoeg denkt mijn partner daar heel anders over, die heeft het over dat ze haar kind niet op straat laat staan. (wat ik ook niet zei) Maar intussen lijkt het ook dat ze besloten heeft, mij te verlaten.
Omdat ik geen ruimte in mijn leven voor haar zoon heb. Ik heb geen ruimte voor mensen die mij meermaals schofferen en doodwensen, en nota bene veel voor gedaan heb.
Maar goed, ik heb niet gezegd dat zoonlief op straat moet staan, ik heb alleen gezegd dat als hij naar huis wenst te komen, we dat een paar dagen uit kunnen stellen zodat hij er geen belang meer bij heeft.
Op straat is dan misschien ook overdrachtelijker bedoelt, want voor haar gevoel staat hij op straat als zij hem niet binnen laat en dat staat los van zijn eventuele alternatieven. Dat kan zijn hoe zij het ervaart en zolang jij geen begrip lijkt te tonen voor hoe zij een en ander ervaart, benadruk je die gapende kloof tussen jullie. Omgekeerd zal ze zich ook minder uitgenodigd voelen tot inleven in jouw situatie zo, als je voor haar gevoel ook niet in haar in wil leven. (Laat staan haar zoon)
Ik denk dat je emoties hier niet helemaal onredelijk zijn, maar dat je wel een beetje moet oppassen dat ze niet zo de overhand nemen in je uiten en handelen dat anderen zoals je partner minder tot geen ruimte meer ervaren.quote:Op dit moment baal ik vooral voor mijn kinderen, want die gun ik geen leven met gescheiden ouders, en voor mijn ouders die deze ellende wellicht nog mee moeten maken.
Ik weet eigenlijk niet goed wat het punt van deze topic is. Mss ben ik toch radelozer dan ik dacht.
Ben ik nu zo onredelijk? Iemand tips/tricks?
Het gaat mij ook te ver dat mensen hier suggereren dat je als niet bio-ouder niets te zeggen zou hebben. Je bent een verzorger als het goed is en dat al geruime tijd onder één dak, dan lijkt het mij zelfs ongezond als je niets in de melk te brokkelen zou hebben. Dat is echter niet hetzelfde als gelijk moeten krijgen, komen we zo op terug.
Ook lijkt het mij niet raar om te willen dat hij een baantje zoekt en zelfstandiger leert te worden. Echter denk ik dat je door de psychosociale problematiek ook sterk rekening moet houden dat zijn ontwikkeling anders was, is en zal zijn. Hem voor jouw gevoel zijn gang laten gaan is misschien niet per se debet aan zijn puberneigingen, want wie weet ontwikkelt hij zich sowieso trager. Bot gezegd, misschien heeft hij vooralsnog gewoon niet de tools in hoofd en handen om te snappen dat als zijn speeltjes (sigaretten en andere vrijheden) afgepakt worden hij zelf aan de bak kan en ook moet. Als hij dat overzicht normaliter al niet heeft, dan heeft hij het waarschijnlijk ook niet sneller te pakken als je zijn gewoontes onder hem vandaan trekt en hem in het diepe gooit.
Sterker nog, je faciliteert misschien angst en motief om juist zo lang mogelijk aan de huidige situatie vast te willen houden. Zeker als je bedenkt dat er buitenshuis misschien ook wel flinke veranderingen op komst lijken. Als hij 18 wordt verandert zijn juridische status (als hij dat door heeft is de toegang tot huis ontzeggen misschien extra explosief).
En hoe zit het met zijn school? Zit hij daar tegen het einde aan? Dan verandert zijn dagelijkse leven en sociale netwerk straks enorm. Vragen als vervolgopleiding en wel of niet thuis blijf wonen etc., komen die al weleens ter sprake? Is het niet vanuit hemzelf, misschien hoort hij dan wel een en ander om zich heen.
En dan zit je nog met je geliefde en jullie kinderen..
Wat me opvalt is dat je hier wel aangeeft dat je het het ergste voor jullie kinderen vindt, maar je vraagt niet hoe je het voor hen makkelijker zou kunnen maken. Ze krijgen hier een ondergeschikte rol. Je spreekt vooral verbazing uit over je partners standpunt en wil benadrukken dat het verder wel redelijk zou lopen, maar zeg je daarmee niet juist dat je haar gevoelens ook niet zo serieus neemt? Ondanks dat ze nota bene zegt te overwegen de relatie en jullie gezin te willen verbreken en terwijl jij je net zo goed klote voelt omdat je voor je gevoel te weinig begrip ervaart.
Ik hoop voor jou dat dit gewoon emotioneel je hart luchten is om goed stoom af te kunnen blazen. Heel begrijpelijk en af en toe broodnodig. Maar als jij dat doet, dan zal je de ander dat ook moeten gunnen. Gelukkig hoef je het niet per se eens te worden om je toch gehoord te kunnen voelen en vice versa. Alleen hoe ervaren jullie dat?
Ga eens in gesprek over hoe jullie samen meer een front kunnen vormen. Wat heeft zij nodig om niet de stekker eruit te hoeven trekken ten behoeve van haar zoon (en haarzelf, want wellicht ben jij niet de enige die zich onbegrepen en niet gesteund voelt)? Wat heb jij nodig om enige rust te kunnen waarborgen voor jullie kinderen? Hoe zouden jullie willen dat de ander reageert, ook al verschillen jullie van mening?
Hoe reageren jullie in stressvolle situaties? Moet de een eerst stoom af blazen? Bespreek hoe een time out aan te geven en ga dan pas in gesprek samen hoe jullie er tegen aan kijken en waarom. Probeer daar dan een middenweg in te zoeken samen. Houd het functioneel en praktisch door te kijken naar hoe jullie bepaalde dingen willen zien en voor elkaar zouden willen krijgen.
Zeker met een anders in elkaar zittend kind is het niet altijd handig vanuit je eigen logica en emoties een verwachtingspatroon aan te willen houden.. Kijk naar kleinere stappen en hapklare brokken. Blijven uitnodigen kan bloedvermoeiend zijn, maar door kortsluiting actief te helpen voorkomen kun je wellicht wel meer harmonie en meewerkendheid genereren. Is het niet bij stiefzoon, dan hopelijk wel bij de rest en dat is reuze belangrijk voor een gezinsbasis.
Voor jou lijkt me een belangrijk thema hoe jij begrip kan ervaren als zij anders reageert dan jou zou willen mbt haar zoon. Dat zij in een andere aanpak gelooft betekent niet per se dat ze jou en jouw gevoelens niet serieus neemt. Het kan helpen dat nog eens goed door te spreken, zodat je niet blijft hangen in het idee van een zogenaamde tweestrijd waarin ze nooit voor jou lijkt te kiezen zolang ze niet mee gaat in jouw plan van aanpak.
Je stiefzoon als competitie zien is geen gezonde situatie, voor niemand. En in willen zetten op partij kiezen kan heel verleidelijk zijn, maar dat is niet hoe je je gezin samen houdt. Zeker niet als je stiefzoon vooral jouw partner als betrouwbare waarde heeft en jullie gezamenlijke kinderen jou ook nog hebben. Vergeet niet: jij bent de volwassene en hij is haar (zorgen)kind, ook al is ie bijna 18 enzo, dus dat is geen goede wedstrijd waarbij er alleen maar verliezers zullen zijn.
Ook als je stiefzoon geen hulp wil, dan nog kunnen jullie samen die wel aannemen. Al is het alleen maar voor jullie zelf en hoe jullie met elkaar omgaan. Misschien kun je ook eens een balletje opgooien in OUD, waar meer (stief)ouders met autistische kinderen zullen zijn.
Ik wens jullie veel sterkte en wijsheid
Het is ook lastig om liefdevol met iemand om te gaan die je doodwenst en behandelt op de manier waarop jullie zoon dat doet, ik vind het heel herkenbaar, ik heb zelf een autistische zoon die zo'n beetje hetzelfde gedrag vertoonde als jullie oudste zoon toen hij die leeftijd had. Hij heeft een paar jaar het gezin geterroriseerd met mijn zijn gescheld en agressie. Mijn voordeel is/was dat zijn vader en ik wel samen waren en het voor elkaar kregen om samen één lijn te trekken, dat is zo belangrijk, voor je zoon, maar vooral voor jullie relatie.quote:
[..]
Ik vind het lastig om iemand die mij meerdere malen dood wenst, schoffeert en weet ik veel wat doet, en dat ook met zijn bloedeigen moeder doet. Om daar liefde voor te tonen.
Daarnaast accepteert hij mij niet, en ik kan niet genoeg zeggen dat er wel ruimte voor hem is. Maar wel onder onze voorwaarden.
Je neemt alles te persoonlijk denk ik, zijn gedrag is niet specifiek tegen jou gericht, maar tegen de mensen die hem na staan, blijkbaar is de jongen heel ongelukkig in zijn situatie en uit hij dit op deze manier, wat niet betekent dat jullie alles maar goed hoeven te vinden, want je zoon heeft juist duidelijke grenzen en regels nodig.
Misschien is het een goed idee om met je zoon af te spreken dat als hij naar zijn vader "vlucht" dit dan voor een bepaald aantal dagen is, dan weet je zoon wat er van hem verwacht wordt, weten jullie wat je kan verwachten en hebben jullie even lucht.
Ik wens jullie heel veel sterkte.
Dennis? Ben jij dat?quote:
[..]
Het is toch ook gewoon haar kind? Regels gelden er overal, waarom moeten er voor deze jongen uitzonderingen worden gemaakt? Dat de biologische vader geen gezag heeft wil niet zeggen dat ts dat wel heeft.
Herkenbaar, Deissy. Ik heb groene sneeuw gezien met mijn ASSpuber. Maar toen ik het bekeek zoals het (volgens sommige studies dan) is, namelijk dat een autistisch brein extreem mannelijk is en daarmee minder empathisch en dat in de pubertijd een jongetje een overdosis testosteron krijgt waardoor hij sowieso al minder geneigd is om zaken vanuit andermans standpunt te bezien kon ik er mee omgaan. Ik heb honderden malen in mezelf tot zesmiljoentachtig geteld voor ik reageerde en hem talloze malen uitgelegd wat zijn reactie deed met mij en wat dat 'in de grote boze buitenwereld' voor gevolgen zou kunnen hebben.quote:
[..]
Het is ook lastig om liefdevol met iemand om te gaan die je doodwenst en behandelt op de manier waarop jullie zoon dat doet, ik vind het heel herkenbaar, ik heb zelf een autistische zoon die zo'n beetje hetzelfde gedrag vertoonde als jullie oudste zoon toen hij die leeftijd had. Hij heeft een paar jaar het gezin geterroriseerd met mijn zijn gescheld en agressie. Mijn voordeel is/was dat zijn vader en ik wel samen waren en het voor elkaar kregen om samen één lijn te trekken, dat is zo belangrijk, voor je zoon, maar vooral voor jullie relatie.
Je neemt alles te persoonlijk denk ik, zijn gedrag is niet specifiek tegen jou gericht, maar tegen de mensen die hem na staan, blijkbaar is de jongen heel ongelukkig in zijn situatie en uit hij dit op deze manier, wat niet betekent dat jullie alles maar goed hoeven te vinden, want je zoon heeft juist duidelijke grenzen en regels nodig.
Misschien is het een goed idee om met je zoon af te spreken dat als hij naar zijn vader "vlucht" dit dan voor een bepaald aantal dagen is, dan weet je zoon wat er van hem verwacht wordt, weten jullie wat je kan verwachten en hebben jullie even lucht.
Ik wens jullie heel veel sterkte.
Jouw voorstel over het maken van afspraken heb ik ergens eerder ook al gedaan: moeder en vader moeten duidelijk maken aan kind wat acceptabel is en wat niet, pas daarná kan stiefvader zijn regels gaan doorvoeren.
[ Bericht 0% gewijzigd door mspoez op 17-10-2019 20:52:31 ]
He, verrek. Kan haast niet missen.quote:
Denk het niet... jongen, geen jong.quote:
En pohi klopt ook niet, te weinig topics gestart
100% zekerquote:
[..]
He, verrek. Kan haast niet missen.
Jong = kind, niet jongen.quote:
[..]
Denk het niet... jongen, geen jong.
En pohi klopt ook niet, te weinig topics gestart
Of misschien is het hem wel. Maar daar is TS niet mee geholpen.quote:
Laten we maar weer ontopic gaan idd.quote:
[..]
Of misschien is het hem wel. Maar daar is TS niet mee geholpen.
Dat is ergens je goed recht, anderzijds is het misschien beter om minder het gevecht met hem aan te gaan.quote:
Omdat ik geen ruimte in mijn leven voor haar zoon heb. Ik heb geen ruimte voor mensen die mij meermaals schofferen en doodwensen, en nota bene veel voor gedaan heb.
Hier heb je het al over 'haar zoon' en jullie kinderen. Misschien blijkt die tweedeling ook wel onbewust in je uitstraling naar hem toe en de manier waarop je hem benadert. Kinderen zijn daar ontzettend gevoelig voor.
Misschien ziet hij jou - niet helemaal onterecht wellicht - wel als degene die zijn moeder en hem heel erg uit elkaar drijven en voelt hij zich ontzettend ongewenst. Dat heeft heel veel impact. Terwijl hij al e.e.a. achter de rug heeft gok ik waar hij al niet echt mee overweg kan en voelt hij zich daar bovenop ook nog eens ongewenst...
Het is en blijft wel haar zoon. Vaak is structureel grensoverschrijdend gedrag van kinderen een signaal dat er achter de voordeur iets niet goed gaat. Zou het überhaupt wel veilig voor hem voelen? En zo nee, kun je zorgen dat het dat wel wordt?
Hij is denk ik niet degene die in beweging moet komen, dat ben jij en voor een deel je partner.
[ Bericht 0% gewijzigd door Xa1pt op 17-10-2019 21:32:18 ]
Je praat behoorlijk afstandelijk en denigrerend over hem.
Dan kan TS wel gelijk willen krijgen, maar het gaat hem niet aan de door hem gewenste uitkomst brengen.
Ik ben het met je eens. Ik vind de reacties in dit topic heel raar. Het kan best zijn dat je afstandelijk overkomt maar schelden enz. goedpraten en alles met de mantel der liefde bedekken omdat hij een beperking heeft , geen moeite doen om regels te hoeven handhaven want hij is toch een puber tja... Dan kan zelfs ik een kind opvoeden, als het zo makkelijk is.quote:
Bloeden is een figure of speech, op de blaren zitten idem. Alsof ie zijn billen echt heeft verbrandt.
Ik heb al talloze keren aangegeven dat er voor hem wel ruimte is, maar dat hij het uit komt praten omdat ie een half uur later een feestje heeft, en dus een slaapplek moet hebben komt over als puur eigenbelang. Familietherapie hebben we gehad, jaren geleden, daar is niet veel uitgekomen.
Hij accepteert mijn rol niet, en lapt alle hele normale regels aan zijn laars.
Hij heeft een lange tijd aangegeven niet te kunnen werken omdat (insert smoes). Hij kon geen krantjes gooien, want stel dat er iemand met hem ging praten. Vakkenvuller idem. Ik heb altijd aangegeven dat hij het wel kon maar simpelweg niet wilde, want autisme.
Afgelopen week gaf hij aan niet te gaan werken voor ¤ 3.50 per uur want zo weinig. Sowieso doordeweeks ging hij naar school en dan ging hij 's avonds echt niet werken, en in het weekend gaat hij naar zijn vader en gaat hij dus echt niet werken. Dat hij met pakkies peuken in de tuin staat a ¤ 8,00 de stuk.....
Waarom 7 en 17 dezelfde regels hebben? Dat geldt voor iedereen, als ik te hard rijd krijg ik een boete. Oorzaak -> gevolg -> consequentie.
Er zijn ook mensen die hun tekortkoming uitbuiten. slechte resultaten op school ligt aan autisme, niet dat hij tot 4 uur 's nachts Netflix ligt te kijken. Snel geirriteerd zijn de volgende dag -> autisme.
Toen we samen gingen wonen, was er nog geen autisme vastgesteld. Dat ik daarna in familietherapie ben geweest, bijeenkomsten heb bijgewoond en boeken heb gelezen is een feit.
Dat ik hem aan het slopen ben lijkt me onjuist.
Het punt is dat veel erop wijst dat TS zelf (samen met de andere volwassenen: de moeder en de bioogische vader) de oorzaak van het gedrag van de puber is. En dat ze volharden in hun mislukte opvoeding, zodat de boel blijft escaleren. De puber is daar het slachtoffer van, de reacties van de puber zijn gezien die achtergrond volkomen voorspelbaar. Het is wat dat betreft goed dat de moeder een eind aan de relatie wil maken, dat kan de puber nog een veilig thuis bieden, anders escaleert dit makkelijk verder naar drugsmisbruik (heroïne) en gerelateerde ellende, of zelfmoordpogingen en zo.quote:
[..]
Ik ben het met je eens. Ik vind de reacties in dit topic heel raar. Het kan best zijn dat je afstandelijk overkomt maar schelden enz. goedpraten en alles met de mantel der liefde bedekken omdat hij een beperking heeft , geen moeite doen om regels te hoeven handhaven want hij is toch een puber tja... Dan kan zelfs ik een kind opvoeden, als het zo makkelijk is.
Maar ja TS vind regeltjes en zijn eigen kinderen meer gunnen belangrijker dan het leven van zijn stiefzoon die alleen maar geld kost.
Only on the foks
Ja die stiefzoon heeft toch twee ouders? Degene die hier de grootste steken laten vallen zijn de biologische ouders.quote:
[..]
Het punt is dat veel erop wijst dat TS zelf (samen met de andere volwassenen: de moeder en de bioogische vader) de oorzaak van het gedrag van de puber is. En dat ze volharden in hun mislukte opvoeding, zodat de boel blijft escaleren. De puber is daar het slachtoffer van, de reacties van de puber zijn gezien die achtergrond volkomen voorspelbaar. Het is wat dat betreft goed dat de moeder een eind aan de relatie wil maken, dat kan de puber nog een veilig thuis bieden, anders escaleert dit makkelijk verder naar drugsmisbruik (heroïne) en gerelateerde ellende, of zelfmoordpogingen en zo.
Maar ja TS vind regeltjes en zijn eigen kinderen meer gunnen belangrijker dan het leven van zijn stiefzoon die alleen maar geld kost.
Wat een tenenkrommende reactie dit. Je bent alles in hokjes aan het plaatsen.quote:
[..]
Die jongen is 17, volgens mij spelen "normale" kinderen dan ook niet meer met ouders. Zijn moeder gamet ook niet met hem. Is daar een rol voor mij weggelegd? Zou zijn moeder dat niet eerder moeten doen dan? Sterker nog, beneden staat een Wii en daar wordt met regelmaat samen op gegamed. Als er een bordspel wordt gedaan doe ik dat met hem en zijn vrienden.
Wij willen dat hij mee kan draaien binnen de maatschappij. Waarom hebben al zijn kennissen/vrienden wel een bijbaan en hij niet? We stellen echt geen absurde eisen.
- Een jongen van 17 hoort niet te gamen met zijn ouders (wtf?), heb je wel door dat je je kind dus gewoon "abnormaal" noemt als hij wel met zijn ouders zou gamen? Het lijkt mij fantastisch om samen met mn zoontje over een paar jaar samen te gamen, leuk toch??
- Zijn moeder gamet niet met hem, dus ik hoef dat ook niet te doen. Je bent toch verdomme zijn "vader"? Verschuil je niet elke keer achter het feit dat het niet jouw echte kind is, je bent gewoon zijn vader, punt.
- Een jongen van 17 hoort een bijbaan te hebben, want iedereen om hem heen heeft het ook.
Je probeert een kind van 17 te vormen naar jouw beeld van hoe een 17-jarige moet zijn. Je hebt het zelfs over eisen die je stelt. Uberhaupt het woordje eisen stellen aan je kind.. Het enige wat jij als ouder kunt doen is je kind bewust maken van het nut van bepaalde dingen, zoals werken voor eigen geld, maar je kunt dat niet van hem eisen.
Verder krijg ik de indruk dat je je echt alleen maar irriteert aan je pleegkind en alleen maar bezig bent met de irritatiepunten eruit te pikken (geen baantje, roken etc.).. Zoek de gezamenlijke interesses op, praat er over met je zoon wat hij graag wil en ga leuke dingen doen om de band te verbeteren/versterken. Dat is je nummer 1 prio, de rest komt vanzelf.
De ene is zelf niet ok zo te lezen (en bemoeit zich niet met de opvoeding) en de andere woont samen met TS. Ik vraag me af of de moeder het eens is met die regels, of dat ze onder druk van TS heeft toegestemd.quote:
[..]
Ja die stiefzoon heeft toch twee ouders? Degene die hier de grootste steken laten vallen zijn de biologische ouders.
Als TS niks met de opvoeding heeft te maken, heeft de puber natuurlijk ook niks met de door TS opgelegde regels te maken.
Natuurlijk heeft de jongen zich aan de regels te houden die in het huis van ts gelden. Vreemd dat gewoon ronduit vervelend gedrag door de mantel der liefde moet worden bedekt.quote:
[..]
De ene is zelf niet ok zo te lezen (en bemoeit zich niet met de opvoeding) en de andere woont samen met TS. Ik vraag me af of de moeder het eens is met die regels, of dat ze onder druk van TS heeft toegestemd.
Als TS niks met de opvoeding heeft te maken, heeft de puber natuurlijk ook niks met de door TS opgelegde regels te maken.
Dat de vader zich niet met de opvoeding bemoeit is niet ts zijn pakkie an.
Oh ja aan je eigen kind kun je jezelf niet dood ergeren natuurlijkquote:Op vrijdag 18 oktober 2019 09:40 schreef iScream. het volgende:
[..]
Wat een tenenkrommende reactie dit. Je bent alles in hokjes aan het plaatsen.
- Een jongen van 17 hoort niet te gamen met zijn ouders (wtf?), heb je wel door dat je je kind dus gewoon "abnormaal" noemt als hij wel met zijn ouders zou gamen? Het lijkt mij fantastisch om samen met mn zoontje over een paar jaar samen te gamen, leuk toch??
- Zijn moeder gamet niet met hem, dus ik hoef dat ook niet te doen. Je bent toch verdomme zijn "vader"? Verschuil je niet elke keer achter het feit dat het niet jouw echte kind is, je bent gewoon zijn vader, punt.
- Een jongen van 17 hoort een bijbaan te hebben, want iedereen om hem heen heeft het ook.
Je probeert een kind van 17 te vormen naar jouw beeld van hoe een 17-jarige moet zijn. Je hebt het zelfs over eisen die je stelt. Uberhaupt het woordje eisen stellen aan je kind.. Het enige wat jij als ouder kunt doen is je kind bewust maken van het nut van bepaalde dingen, zoals werken voor eigen geld, maar je kunt dat niet van hem eisen.
Verder krijg ik de indruk dat je je echt alleen maar irriteert aan je pleegkind en alleen maar bezig bent met de irritatiepunten eruit te pikken (geen baantje, roken etc.).. Zoek de gezamenlijke interesses op, praat er over met je zoon wat hij graag wil en ga leuke dingen doen om de band te verbeteren/versterken. Dat is je nummer 1 prio, de rest komt vanzelf.
Natuurlijk wel, maar tegen je eigen kind door bloed kun je gewoon boos worden als het nodig is, het stiefkind verdient kennelijk een speciale behandeling. Ik had allang mijn handen er vanaf getrokken en had vooral zijn moeder aan haar kop gezeurd dat ze haar zoon op moet voeden. Hoe zouden jullie het zelf vinden als je verplicht een draak van een kind mee moet opvoeden? En daar helemaal niks voor terug krijgt.
En ja, het is niet zijn kind, maar hij heeft voor haar en dus voor hem gekozen en woont al 11 jaar bij hem.
Maar die jongen voelt perfect dat hij toch niet zo heel gewenst is door ts. Waarschijnlijk is dat al heel lang geleden begonnen toen zijn eigen kindjes er kwamen en toen hij zag hoe hij hun omging. En toen heeft hij als jong kind al conclusies getrokken. Met zijn ASS kan en kon hij dit ook niet plaatsen en kan/kon hij zich niet op een gezonde manier uiten en nu ben je aan het punt belandt dat de emmer over gaat lopen.
Oh en over dat baantje... Laat die jongen toch met rust! Als hij meer geld wil zal hij zelf wel iets gaan zoeken. Bijbaantjes zijn ook zo Nederlands he
. Hier in België is dat helemaal niet zo. Je gaat in de zomervakantie een maand werken en verdient daar erg goed je geld (2500-3000 euro als je slim zoekt naar een fabriek met posten) waar je het hele jaar mee door kan. Ik dacht zelfs dat ze zakgeld als een recht voor kinderen wilden maken? En hij krijgt geen zakgeld als 17-jarige! Geen wonder dat er ruzie is over een paar euro! Als hij een paar euro zou hebben, zou hij zelf kunnen leren hoe ermee om te gaan, met veel vallen en opstaan!
Ik kan het allemaal niet zo goed verwoorden maar ik voel de frustratie van die jongen tot hier! En dan ts die gelijk een klein kind er tegenop zit te schoppen! Jij bent de volwassene, de persoon zonder ASS! Gebruik je verstand man.
Het is een verplichting die je vrijwillig aangaat toen je met de moeder ging samenwonen. Omdat je met je stiefkind in één huis woont, ben je medeverantwoordelijk voor de opvoeding, in elk geval je gedrag en je uitgesproken opvattingen zullen het kind helpen vormen, of je wilt of niet. Als het een draak van een kind wordt, is dat deels ook de schuld van jouw aanwezigheid. Bovendien heb je de taak je partner in de opvoeding te steunen, dat is tenminste het idee van samenleven.quote:
Hoe zouden jullie het zelf vinden als je verplicht een draak van een kind mee moet opvoeden? En daar helemaal niks voor terug krijgt.
Je kunt er veel voor terug krijgen als je er emotioneel in investeert, namelijk een leuk kind (die jou als vader gaat zien en je later trouw zal zijn als je bejaard en hulpbehoevend bwnt), een fijn gezin, een tevreden partner, een omgeving die ziet dat je een goede vader bent.
Het is veelzeggend dat de moeder haar oudste kind wil redden (en de twee jongere misschien ook) door bij TS weg te willen. Dat laat al enigszins zien waar het probleem zit.
Natuurlijk niet. TS mag/wil zich immers niet met de opvoding bemoeien. Dan heb je dus geen macht om regels op te leggen of te handhaven: dat grijpt allemaal in op de opvoeding.quote:
[..]
Natuurlijk heeft de jongen zich aan de regels te houden die in het huis van ts gelden. Vreemd dat gewoon ronduit vervelend gedrag door de mantel der liefde moet worden bedekt.
Dat de vader zich niet met de opvoeding bemoeit is niet ts zijn pakkie an.
Als bij TS thuis dat duidelijk is uitgesproken ("ik ben je vader niet" en dergelijke), is er een machtsvacuüm waar de puber misbruik van maakt, maar tevens het slachtoffer van is, want zonder de afstandelijke rol van TS was het waarschijnlijk nooit zover gekomen. Puber had een warm thuis en onvoorwaardelijke liefde nodig van ouders, kreeg dat niet bij de scheiding, en kreeg dat nog minder van zijn stiefvader.
Ja, laten we die jongen vooral nog meer verwennen en totaal niet voorbereiden op een normaal functioneren in de maatschappij.quote:
Sinds wanneer moet je iets terugkrijgen van je kinderen? Je hebt er toch zelf voor gekozen? Sinds wanneer zijn er voorwaarden aan het verzorgen van een kind? Telt net vooral bij een kind onvoorwaardelijke liefde niet? Sinds wanneer telt zelfs bij kinderen: bijt niet in de hand die je voedt? Man man...
En ja, het is niet zijn kind, maar hij heeft voor haar en dus voor hem gekozen en woont al 11 jaar bij hem.
Maar die jongen voelt perfect dat hij toch niet zo heel gewenst is door ts. Waarschijnlijk is dat al heel lang geleden begonnen toen zijn eigen kindjes er kwamen en toen hij zag hoe hij hun omging. En toen heeft hij als jong kind al conclusies getrokken. Met zijn ASS kan en kon hij dit ook niet plaatsen en kan/kon hij zich niet op een gezonde manier uiten en nu ben je aan het punt belandt dat de emmer over gaat lopen.
Oh en over dat baantje... Laat die jongen toch met rust! Als hij meer geld wil zal hij zelf wel iets gaan zoeken. Bijbaantjes zijn ook zo Nederlands he
Ik dacht zelfs dat ze zakgeld als een recht voor kinderen wilden maken? En hij krijgt geen zakgeld als 17-jarige! Geen wonder dat er ruzie is over een paar euro! Als hij een paar euro zou hebben, zou hij zelf kunnen leren hoe ermee om te gaan, met veel vallen en opstaan!
Ik kan het allemaal niet zo goed verwoorden maar ik voel de frustratie van die jongen tot hier! En dan ts die gelijk een klein kind er tegenop zit te schoppen! Jij bent de volwassene, de persoon zonder ASS! Gebruik je verstand man.
Je hebt een verschil tussen regels in het huis waarin je leeft en je hebt regels die te maken hebben met je opvoeding. Je hoeft het echt niet te pikken als iemand, wie dan ook, je in je eigen huis verrot scheld omdat hij geen geld krijgt om zijn eigen hobby te bekostigen terwijl hij te lamlendig is om een poot uit te steken in de vorm van een bijbaan, hou toch gauw op zeg. Dat jij je als een deurmat wil laten gebruiken door ieder figuur die uit zijn plaat gaat is niet TS zijn probleem.quote:
[..]
Natuurlijk niet. TS mag/wil zich immers niet met de opvoding bemoeien. Dan heb je dus geen macht om regels op te leggen of te handhaven: dat grijpt allemaal in op de opvoeding.
Als bij TS thuis dat duidelijk is uitgesproken ("ik ben je vader niet" en dergelijke), is er een machtsvacuüm waar de puber misbruik van maakt, maar tevens het slachtoffer van is, want zonder de afstandelijke rol van TS was het waarschijnlijk nooit zover gekomen. Puber had een warm thuis en onvoorwaardelijke liefde nodig van ouders, kreeg dat niet bij de scheiding, en kreeg dat nog minder van zijn stiefvader.
Ja is allemaal heel vervelend voor het kind, maar degenen die hem zo gemaakt hebben zijn toch echt zijn ouders. Waarom probeer je ts de schuld in de schoenen te schuiven. Kind heeft kennelijk een moeder die over 0 opvoedkundige kwaliteiten beschikt en een vader die zo mogelijk nog triester is maar in jouw ogen is het allemaal de schuld van ts. Hoor jij ook hoe krom dat klinkt? Dat je voor een vrouw met kind hebt gekozen wil niet zeggen dat je een wandelende pinautomaat en tevens boksbal hoeft te zijn in je eigen huis waar jouw regels gelden.quote:
[..]
Natuurlijk niet. TS mag/wil zich immers niet met de opvoding bemoeien. Dan heb je dus geen macht om regels op te leggen of te handhaven: dat grijpt allemaal in op de opvoeding.
Als bij TS thuis dat duidelijk is uitgesproken ("ik ben je vader niet" en dergelijke), is er een machtsvacuüm waar de puber misbruik van maakt, maar tevens het slachtoffer van is, want zonder de afstandelijke rol van TS was het waarschijnlijk nooit zover gekomen. Puber had een warm thuis en onvoorwaardelijke liefde nodig van ouders, kreeg dat niet bij de scheiding, en kreeg dat nog minder van zijn stiefvader.
Dit dus. De rol van de moeder vind ook maar een slap excuus voor een moeder.quote:Op vrijdag 18 oktober 2019 11:03 schreef JeSuisDroppie het volgende:
[..]
Je hebt een verschil tussen regels in het huis waarin je leeft en je hebt regels die te maken hebben met je opvoeding. Je hoeft het echt niet te pikken als iemand, wie dan ook, je in je eigen huis verrot scheld omdat hij geen geld krijgt om zijn eigen hobby te bekostigen terwijl hij te lamlendig is om een poot uit te steken in de vorm van een bijbaan, hou toch gauw op zeg. Dat jij je als een deurmat wil laten gebruiken door ieder figuur die uit zijn plaat gaat is niet TS zijn probleem.
TS is al 11 jaar de mede-opvoeder. Dus er zijn drie mensen die er opvoedkundig niet helemaal lekker in zitten.quote:
[..]
Ja is allemaal heel vervelend voor het kind, maar degenen die hem zo gemaakt hebben zijn toch echt zijn ouders. Waarom probeer je ts de schuld in de schoenen te schuiven. Kind heeft kennelijk een moeder die over 0 opvoedkundige kwaliteiten beschikt en een vader die zo mogelijk nog triester is maar in jouw ogen is het allemaal de schuld van ts. Hoor jij ook hoe krom dat klinkt? Dat je voor een vrouw met kind hebt gekozen wil niet zeggen dat je een wandelende pinautomaat en tevens boksbal hoeft te zijn in je eigen huis waar jouw regels gelden.
En pa en ma vinden het wel best allemaal dus nu is ts de kwaaie piet?quote:
[..]
TS is al 11 jaar de mede-opvoeder. Dus er zijn drie mensen die er opvoedkundig niet helemaal lekker in zitten.
Nee, dat zijn ze met drieen.quote:
[..]
En pa en ma vinden het wel best allemaal dus nu is ts de kwaaie piet?
Buiten dat klinkt TS in dit topic ontzettend liefdeloos als het om zijn stiefzoon gaat. Dat is wel verkeerd en mede reden voor een slechte verstandhouding met de stiefzoon En dat heeft ook echt wel invloed op het gedrag van de stiefzoon, die tevens puber is.
Aangezien zij een historie heeft met moeilijk opvoedbare en uit huis geplaatste kinderen afgestudeerd en een aantal jaar werkervaring in die branche.
Echter is er bij zulks vaak maatwerk, bij de 1 werkt een aanpak goed, en bij de ander met dezelfde klachten vergt het een iets andere aanpak. Als het niet je eigen kind is komen er andere dingen kijken, dan dat iets zakelijk/werkgerelateerd is.
Ons inziens proberen we hem klaar te stomen voor de toekomst, zodat hij op eigen benen kan en gaat staan. Op zijn vader kunnen wij geen invloed uitoefenen. Want dat zou dingen veel eenvoudiger maken. Maar dat is nu eenmaal niet.
Dat ik in sommige dingen anders sta als zij, zal altijd wel zo blijven.
In veel posten staan echt wel nuttige dingen waar ik iets mee kan. Bedankt so far!
Hij staat er verder vanaf en moet met de stiefzoon dealen. En die klinkt nu niet echt de gemakkelijkste. Daar zou de moeder in moeten grijpen want die komt nu over als een bang muisje. Maar het moet niet kunnen dat een kind van 17 jaar dreigt met geweld, en daar hoort de moeder de grens te trekken, ts doet dat al zo te lezen.quote:
[..]
Nee, dat zijn ze met drieen.
Buiten dat klinkt TS in dit topic ontzettend liefdeloos als het om zijn stiefzoon gaat. Dat is wel verkeerd en mede reden voor een slechte verstandhouding met de stiefzoon En dat heeft ook echt wel invloed op het gedrag van de stiefzoon, die tevens puber is.
Hij moet gewoon niet blijven doen wat blijkbaar al jarenlang niet werkt. Heeft verder niet zoveel met 'gelijk hebben' te maken.quote:
[..]
Ik ben het met je eens. Ik vind de reacties in dit topic heel raar. Het kan best zijn dat je afstandelijk overkomt maar schelden enz. goedpraten en alles met de mantel der liefde bedekken omdat hij een beperking heeft , geen moeite doen om regels te hoeven handhaven want hij is toch een puber tja... Dan kan zelfs ik een kind opvoeden, als het zo makkelijk is.
Niemand zegt dat hij meer verwend moet worden. Wel dat TS' aanpak overduidelijk niet werkt. En wordt die jongen nu wel voorbereid op een normaal functioneren in de maatschappij dan?quote:
[..]
Ja, laten we die jongen vooral nog meer verwennen en totaal niet voorbereiden op een normaal functioneren in de maatschappij.
Fijn om te horen.quote:
Bij de openingspost zat flink wat emotie, en mede door miscommunicatie liggen de vrouw en ik weer redelijk op 1 lijn.
In veel posten staan echt wel nuttige dingen waar ik iets mee kan. Bedankt so far!
Dit.quote:
[..]
Oh ja aan je eigen kind kun je jezelf niet dood ergeren natuurlijk
Natuurlijk wel, maar tegen je eigen kind door bloed kun je gewoon boos worden als het nodig is, het stiefkind verdient kennelijk een speciale behandeling. Ik had allang mijn handen er vanaf getrokken en had vooral zijn moeder aan haar kop gezeurd dat ze haar zoon op moet voeden. Hoe zouden jullie het zelf vinden als je verplicht een draak van een kind mee moet opvoeden? En daar helemaal niks voor terug krijgt.
En iedereen zegt dat hij de vader moet zijn. Als TS het ouderschap heeft toegeschoven gekregen van de rechter (niemand die nog gevraagd heeft hoe dit zit) zou ik het nu terug geven aan de biologische vader.
Die doet geen hol!!!!!
Laat hem lekker opdonderen naar zijn biologische vader, laat die vader eens vader voelen. Nu heeft hij het lekker makkelijk, die denkt: "Mijn ex met die klootzak waar ze mee vandoor ging lossen het mooi op.. Als hij perse geld wil".
Daarnaast snap ik de autistische zoon ook wel. Autisten kunnen niet tegen verandering dus vanaf dag 1 is nieuwe mijnheer die zijn moeder neukt Persona Non Grata nummer 1. Die moet weg, hoe maakt niet uit. Dood, permanent in een inrichting opgenomen of dat hij weg gaat. In het laatste kan je natuurlijk zelf hulp bieden, net zo lang etteren tot die 2 uit elkaar gaan. Dat plan was blijkbaar bijna geslaagd
Vaak loopt de ontwikkeling allemaal wat trager en hebben ze meer tijd nodig om tot dezelfde stappen te komen als een 'gewone' puber.quote:
[..]
Ja, laten we die jongen vooral nog meer verwennen en totaal niet voorbereiden op een normaal functioneren in de maatschappij.
Hij is op papier misschien 17, maar mentaal kan het zijn dat hij eerder 14-15 is ofzo. Dan pak je het gewoon anders aan!
Het gaat hier niet over een doorsnee, gezonde, vervelende puber maar over een jongen met een mentale achterstand (volgens ts) en autisme. De aanpak hoort dus idd op maat en niet zoals het maar gewoon hoort! Wie weet is hij pas klaar voor die stappen op 22. So what? In de tussentijd zorg je voor een stabiel en liefdevol thuisfront.
Begrijp me niet verkeerd: ik geloof echt wel dat hij het bloed onder de nagels haalt en dat je 500.000 keer op je tong moet bijten om hem niet de kop in te slaan. Maar je bent de volwassene en je hoort te begrijpen waar het vandaan komt en je hoort erboven te staan.
Jij zou je laten dreigen met geweld in je eigen huis waar je andere twee kinderenquote:
[..]
Vaak loopt de ontwikkeling allemaal wat trager en hebben ze meer tijd nodig om tot dezelfde stappen te komen als een 'gewone' puber.
Hij is op papier misschien 17, maar mentaal kan het zijn dat hij eerder 14-15 is ofzo. Dan pak je het gewoon anders aan!
Het gaat hier niet over een doorsnee, gezonde, vervelende puber maar over een jongen met een mentale achterstand (volgens ts) en autisme. De aanpak hoort dus idd op maat en niet zoals het maar gewoon hoort! Wie weet is hij pas klaar voor die stappen op 22. So what? In de tussentijd zorg je voor een stabiel en liefdevol thuisfront.
Begrijp me niet verkeerd: ik geloof echt wel dat hij het bloed onder de nagels haalt en dat je 500.000 keer op je tong moet bijten om hem niet de kop in te slaan. Maar je bent de volwassene en je hoort te begrijpen waar het vandaan komt en je hoort erboven te staan.
bij zijn?
Koekoek.
Ik denk niet dat die jongen dat bewust aan het doen is, of zelfs maar aan het proberen is. Er is niets gezegd over express uit elkaar willen drijven en al helemaal niet over echte agressie. Alleen verbaal flipt hij wel eens uit zo te lezen.quote:
[..]
Daarnaast snap ik de autistische zoon ook wel. Autisten kunnen niet tegen verandering dus vanaf dag 1 is nieuwe mijnheer die zijn moeder neukt Persona Non Grata nummer 1. Die moet weg, hoe maakt niet uit. Dood, permanent in een inrichting opgenomen of dat hij weg gaat. In het laatste kan je natuurlijk zelf hulp bieden, net zo lang etteren tot die 2 uit elkaar gaan. Dat plan was blijkbaar bijna geslaagd
Ach komaan... Dat zijn maar woorden! Ik heb mijn ouders ook verwenst vroeger en heb bij sommige mensen ook al gedacht dat ze beter kunnen verdwijnen. Maar ik heb nooit een vinger uitgestoken naar iemand!quote:
[..]
Jij zou je laten dreigen met geweld in je eigen huis waar je andere twee kinderen
bij zijn?
Koekoek.
Iedereen kent de puberale tirades vol haat en zelfhaat!
Zo te lezen heeft de jongen nooit echt iets gedaan.
Niet gelezen nee.quote:
[..]
Ik denk niet dat die jongen dat bewust aan het doen is, of zelfs maar aan het proberen is. Er is niets gezegd over express uit elkaar willen drijven en al helemaal niet over echte agressie. Alleen verbaal flipt hij wel eens uit zo te lezen.
Maar ik zou zo'n nieuwe vent die met zijn poten aan je moeder komt niet zomaar 1-2-3 accepteren. Je doet alsof, als je moeder boos tegen je wordt omdat je onvriendelijk doet tegen de nieuwe mijnheer. Zo'n houding kan lang door sluimeren en onbewust voor de jongen doorgaan.
Met een bijbaan? Jazeker. Met regels en consequenties verbonden aan het overtreden van de regels? Jazeker. Met leren je eigen broek op te houden als je iets wilt kopen ? Jazeker.quote:
[..]
Niemand zegt dat hij meer verwend moet worden. Wel dat TS' aanpak overduidelijk niet werkt. En wordt die jongen nu wel voorbereid op een normaal functioneren in de maatschappij dan?
Als je vroeger zo tegen de leraar praatte kreeg je thuis een extra mep op je harses. Tegenwoordig voelt het kind zich "niet begrepen" en "hij reageert alleen maar op de negatieve houding van de ouders".quote:
Als mijn pubers dit zouden doen, ongeacht psychische problemen, dan kunnen ze hun bul pakken en een nachtje ergens anders verblijven. Maar ik lees dat iedereen dit kindermishandeling vind. Als ik vroeger zo tegen mijn ouders zou praten zou ik het hele huis doorgeslagen zijn. Ik zou dat uiteraard nooit doen, maar als mijn kind (en als jij een kind al 11 jaar opvoed is het ook jouw kind) gaat roepen dat zijn moeder een kankerhoer is en dat hij een slechte opvoeding heeft gehad en wenst dat jij overreden wordt... Dan zou ik hem direct zijn spullen laten pakken en hem naar zijn biologische vader sturen voor een paar nachtjes.
Weekdierengeklaag.
quote:
[..]
Ach komaan... Dat zijn maar woorden!
"Dat zijn maar woorden" nou mooi toch, dan weet hij gelijk wat hij wel en niet kan zeggen en hoe hij zich moet gedragen. Regels = regels.
Op mijn 14e kreeg ik gewoon mijn eerste bijbaantje hoor, krantenbezorgen. En ook op die leeftijd hoorde ik dat ik moest werken als ik wat wilde kopen. Niks nieuws.quote:
[..]
Vaak loopt de ontwikkeling allemaal wat trager en hebben ze meer tijd nodig om tot dezelfde stappen te komen als een 'gewone' puber.
Hij is op papier misschien 17, maar mentaal kan het zijn dat hij eerder 14-15 is ofzo. Dan pak je het gewoon anders aan!
Het gaat hier niet over een doorsnee, gezonde, vervelende puber maar over een jongen met een mentale achterstand (volgens ts) en autisme. De aanpak hoort dus idd op maat en niet zoals het maar gewoon hoort! Wie weet is hij pas klaar voor die stappen op 22. So what? In de tussentijd zorg je voor een stabiel en liefdevol thuisfront.
Begrijp me niet verkeerd: ik geloof echt wel dat hij het bloed onder de nagels haalt en dat je 500.000 keer op je tong moet bijten om hem niet de kop in te slaan. Maar je bent de volwassene en je hoort te begrijpen waar het vandaan komt en je hoort erboven te staan.
Waarbij TS de enige is die regels consequent wil handhaven, iets dat autisten over het algemeen behoorlijk goed kunnen handelen.quote:
[..]
TS is al 11 jaar de mede-opvoeder. Dus er zijn drie mensen die er opvoedkundig niet helemaal lekker in zitten.
Heeft hij een bijbaan dan? Volgens mij niet. Kan hij die consequenties makkelijk ontlopen? Ja. Leert hij momenteel zijn eigen broek op te houden wanneer hij iets wil kopen? Nee.quote:
[..]
Met een bijbaan? Jazeker. Met regels en consequenties verbonden aan het overtreden van de regels? Jazeker. Met leren je eigen broek op te houden als je iets wilt kopen ? Jazeker.
En ja, toegegeven, dat komt voornamelijk omdat hij kan vluchten naar zijn bio-vader. Maar dan nog, dat strenge gedoe werkt dan dus alsnog niet.
Daarbij doet dit er ook eigenlijk niet zo toe, daar TS' vriendin het blijkbaar niet laat gebeuren dat haar zoon haar huis niet meer binnen mag. Of zou jij dan ook zeggen van 'nou, als zij zich niet kan vinden in mijn strenge aanpak, dan ben ik haar ook liever kwijt dan rijk'?
Dat hij geen bijbaan heeft komt vooral door zijn eigen lakmoedige houding, niet door TS.quote:
[..]
Heeft hij een bijbaan dan? Volgens mij niet. Kan hij die consequenties makkelijk ontlopen? Ja. Leert hij momenteel zijn eigen broek op te houden wanneer hij iets wil kopen? Nee.
En ja, toegegeven, dat komt voornamelijk omdat hij kan vluchten naar zijn bio-vader. Maar dan nog, dat strenge gedoe werkt dan dus alsnog niet.
Daarbij doet dit er ook eigenlijk niet zo toe, daar TS' vriendin het blijkbaar niet laat gebeuren dat haar zoon haar huis niet meer binnen mag. Of zou jij dan ook zeggen van 'nou, als zij zich niet kan vinden in mijn strenge aanpak, dan ben ik haar ook liever kwijt dan rijk'?
Als ik samen met mijn vriendin niet op 1 lijn zit voor de opvoeding van onze kinderen, dan zou ik inderdaad serieus gaan nadenken of we nog wel een match zijn. Niet iedere man heeft zijn ballen in het nachtkastje achtergelaten en is geboren met een rubberen ruggengraat die meebuigt met alles wat het vrouwtje ervan vindt.
Maar hij is geen nieuwe vent, hij loopt er al 11 jaar rond dus de zoon was 8 jaar en over het algemeen worden nieuwe partners nog redelijk goed aangenomen op die leeftijd.quote:
[..]
Niet gelezen nee.
Maar ik zou zo'n nieuwe vent die met zijn poten aan je moeder komt niet zomaar 1-2-3 accepteren. Je doet alsof, als je moeder boos tegen je wordt omdat je onvriendelijk doet tegen de nieuwe mijnheer. Zo'n houding kan lang door sluimeren en onbewust voor de jongen doorgaan.
Ik denk eerder dat toen de eigen kinderen er kwamen dat hij in zijn begin pubertijd wel begon te zien dat zij toch net iets meer geliefd werden dan hij, op een echte onvoorwaardelijke manier. Wat misschien ook niet onnatuurlijk is, het is tenslotte echt je eigen kind maar het kan wel hard aankomen evenzeer.
Dat hij naar zijn vader kan vluchten en zodoende leert dat hij geen consequenties van zijn gedrag hoeft te ondervinden ook niet. Dat hij geld en uiterst verkeerde voorbeelden van die man meekrijgt ook niet. Dat hij autistisch is ook niet.quote:
[..]
Dat hij geen bijbaan heeft komt vooral door zijn eigen lakmoedige houding, niet door TS.
Als ik samen met mijn vriendin niet op 1 lijn zit voor de opvoeding van onze kinderen, dan zou ik inderdaad serieus gaan nadenken of we nog wel een match zijn. Niet iedere man heeft zijn ballen in het nachtkastje achtergelaten en is geboren met een rubberen ruggengraat die meebuigt met alles wat het vrouwtje ervan vindt.
Maar tot nu toe lijkt die strenge aanpak dus niet te werken. Inderdaad voor een aardig deel door redenen die buiten TS' schuld of macht liggen. En mede daarom denk ik dat nóg meer inzetten op die strengheid niet gaat werken. Ofnouja, de problemen van die jongen (binnen het gezin) niet op gaat lossen.
Opmerkelijk trouwens; jij hebt het tenminste over 'onze kinderen'. Ik heb TS nog niet één keer naar die jongen zien refereren als 'mijn of onze (stief)zoon'.
En zijn autisme hindert zijn begrip niet, wel de beheersing van zijn emoties. Hij heeft jullie niet de dood in willen wensen, hij kan zijn emoties niet kwijt op een gezonde manier en roept daarom dingen. Zaak aan jullie om dit niet serieus te nemen, maar wel om de pijn achter de pijn te vinden.
Wel zou ik zaken niet meer “zomaar” over laten zijn. Oorzaak gevolg is ook voor en autist prima aan te leren en er mag achteraf best een gesprek over gevoerd worden. Boventoon moet wel zijn dat er altijd van hen gehouden wordt en dat hij altijd een thuis zal hebben.
Als je bang bent dat er niet van je gehouden wordt, ga je mensen testen. En hij voelt terecht aan dat jij hem niet als je eigen ziet.
Lukt het je om de mens los te zien van het gedrag? Dan kan je het gedrag afwijzen, maar de persoon omarmen.
Ik zou hopen dat ik tijdens die situatie zelf, echt volledig kalm en rustig kan blijven en dat ook uitstralen. Mede omdat mijn andere kinderen ook niet hoeven zien hoe hun vader in een situatie waarin een loze bedreiging geuit wordt, de boel verder escaleert.quote:
[..]
Jij zou je laten dreigen met geweld in je eigen huis waar je andere twee kinderen
bij zijn?
Koekoek.
En daarna met mijn andere kinderen praten over wat er gebeurd is. Ze vragen of zij zich onveilig voelen. Ze uitleggen dat er (overduidelijk) ernstige problemen zijn tussen hun stiefbroer en zijn moeder en mij, en dat we die heel erg graag op willen lossen en er alles aan zullen doen om er aan te werken. Ze beloven dat ook hun veiligheid voor ons het allerbelangrijkste is, dat we niet denken dat die in het geding is (maar ze het ons absoluut kunnen vertellen wanneer zij dat wel denken of voelen, zodat wij daar iets mee kunnen) en we die altijd zullen bewaken.
Al lijken ze me daar nog wat jong voor, dus in TS' geval lijkt me dat zoiets dan wat minder een serieus gesprek is, en wat meer neer komt op gerust stellen, liefde tonen, wellicht troosten.
[ Bericht 2% gewijzigd door probeer op 18-10-2019 15:14:43 ]
Als TS de enige is die die regels handhaaft, dan zullen die regels vanuit het perspectief van die jongen dus niet consequent gehandhaafd worden. Iets dat autisten over het algemeen behoorlijk slecht kunnen handelen.quote:
[..]
Waarbij TS de enige is die regels consequent wil handhaven, iets dat autisten over het algemeen behoorlijk goed kunnen handelen.
Mooi, dan zijn we het eindelijk eens dat TS een goed gesprek moet hebben met de ouders over hun lakse manier van opvoeden en het ontbreken van regels, iets dat volledig buiten de schuld om van TS is gebeurd.quote:
[..]
Als TS de enige is die die regels handhaaft, dan zullen die regels vanuit het perspectief van die jongen dus niet consequent gehandhaafd worden. Iets dat autisten over het algemeen behoorlijk slecht kunnen handelen.
Hij moet zeker met zijn vriendin praten over wat ze samen! moeten doen en uitdragen. Die pa lijkt nergens voor open te staan dus dat gaat hem niet worden. Wat op zijn beurt TS en vriendin dus weer aardig beperkt in hun opties. Daarbij komt ook nog eens dat die jongen bijna 18 is.quote:
[..]
Mooi, dan zijn we het eindelijk eens dat TS een goed gesprek moet hebben met de ouders over hun lakse manier van opvoeden en het ontbreken van regels
Weet ik niet. Zoals TS hier over die jongen praat, lijkt er wel degelijk iets mis met zijn houding naar, en acceptatie van zijn stiefzoon in de afgelopen 11 jaar. Maar echte, harde schuld klinkt ook wat veel. Meer een soort gedeelde verantwoordelijkheid in hoe de situatie nu is zoals hij is. Ruimte voor verbetering en zulks. Veel meer moet je niet doen met zo'n schuldvraag, dat zou alleen maar zorgen voor meer verwijten.quote:iets dat volledig buiten de schuld om van TS is gebeurd.
Eigenlijk wel gewoon dit..quote:
Een autistische jongen met een laag iq en problemen op school moet van jou maar een bijbaantje zoeken om wat eigen geld te hebben omdat je hem 0 zakgeld wil geven?
Heel kort gezegd
De eerste keren gaat dat vast prima.quote:
[..]
Ik zou hopen dat ik tijdens die situatie zelf, echt volledig kalm en rustig kan blijven en dat ook uitstralen. Mede omdat mijn andere kinderen ook niet hoeven zien hoe hun vader in een situatie waarin een loze bedreiging geuit wordt, de boel verder escaleert.
En daarna met mijn andere kinderen praten over wat er gebeurd is. Ze vragen of zij zich onveilig voelen. Ze uitleggen dat er (overduidelijk) ernstige problemen zijn tussen hun stiefbroer en zijn moeder en mij, en dat we die heel erg graag op willen lossen en er alles aan zullen doen om er aan te werken. Ze beloven dat ook hun veiligheid voor ons het allerbelangrijkste is, dat we niet denken dat die in het geding is (maar ze het ons absoluut kunnen vertellen wanneer zij dat wel denken of voelen, zodat wij daar iets mee kunnen) en we die altijd zullen bewaken.
Al lijken ze me daar nog wat jong voor, dus in TS' geval lijkt me dat zoiets dan wat minder een serieus gesprek is, en wat meer neer komt op gerust stellen, liefde tonen, wellicht troosten.
Dat je eigen kinderen lijden onder de spanning die hun veel oudere halfbroer veroorzaakt moeten ze maar voor lief nemen, want ja autisme, gescheiden ouders, dan moet je natuurlijk alles maar accepteren. Ook als je eigen kind er last van heeft. Papa probeert het probleempje met halfbroer wel op te lossen. Jammer van jullie jeugd kindjes, maar hij is sowieso belangrijk want hij is niet mijn eigen kind maar die van mama die het allemaal wel voor zoete koek slikt en de opvoedkundige kwaliteiten van niks heeft.
Door op een liefdevolle manier om te aan met de oudste zoon laat je ook aan je jongere kinderen zien dat ook al is het gedrag afkeurenswaardig, de liefde van je ouders verdwijnt niet zomaar. Ook al gedraag je je nog zo vervelend, dan nog wordt er van je gehouden. Dat is essentieel voor kinderen, dat te voelen en te weten.quote:
[..]
De eerste keren gaat dat vast prima.
Dat je eigen kinderen lijden onder de spanning die hun veel oudere halfbroer veroorzaakt moeten ze maar voor lief nemen, want ja autisme, gescheiden ouders, dan moet je natuurlijk alles maar accepteren. Ook als je eigen kind er last van heeft. Papa probeert het probleempje met halfbroer wel op te lossen. Jammer van jullie jeugd kindjes, maar hij is sowieso belangrijk want hij is niet mijn eigen kind maar die van mama die het allemaal wel voor zoete koek slikt en de opvoedkundige kwaliteiten van niks heeft.
En natuurlijk is het van het grootste belang dat de andere kinderen veilig zijn, maar vooralsnog lees ik niets over agressie in hun richt, of in het algemeen, maar vooral veel machteloos geschreeuw en dreigementen dit niet tegen hen gericht zijn.
En hoe denk je dat hun andere kinderen gebaat zijn bij deze situatie, of begrijpen die ook dat het machteloos geschreeuw en dreigementen zijn? Lees jij zelf wat je schrijft? Kinderen uitleggen dat ze niet bang hoeven te zijn voor die dreigementen vind ik nog veel schadelijker. Dan ben ik misschien een grote klootzak als pa maar ik zou nooit mijn kinderen laten lijden onder dreigementen. En ze al helemaal niet vertellen dat ze niet bang hoeven te zijn terwijl het gewoon dreigend overkomt. Je leert ze dat ze alles maar moeten accepteren van hun halfbroer. Lekkere relatie zo inderdaad.quote:
[..]
Door op een liefdevolle manier om te aan met de oudste zoon laat je ook aan je jongere kinderen zien dat ook al is het gedrag afkeurenswaardig, de liefde van je ouders verdwijnt niet zomaar. Ook al gedraag je je nog zo vervelend, dan nog wordt er van je gehouden. Dat is essentieel voor kinderen, dat te voelen en te weten.
En natuurlijk is het van het grootste belang dat de andere kinderen veilig zijn, maar vooralsnog lees ik niets over agressie in hun richt, of in het algemeen, maar vooral veel machteloos geschreeuw en dreigementen dit niet tegen hen gericht zijn.
Veiligheid zit hem niet alleen in de aanwezigheid van agressie of loze dreigingen of inconsequente regels, maar ook in het je gewenst en geliefd voelen. Hij zal zich eerder een blok aan het been voelen waar men zo snel mogelijk vanaf wil. Terwijl hij al feitelijk in een andere positie zit dan zijn jongere gezinsleden en niet een 'eigen' kind is maar een stiefkind.quote:
[..]
Door op een liefdevolle manier om te aan met de oudste zoon laat je ook aan je jongere kinderen zien dat ook al is het gedrag afkeurenswaardig, de liefde van je ouders verdwijnt niet zomaar. Ook al gedraag je je nog zo vervelend, dan nog wordt er van je gehouden. Dat is essentieel voor kinderen, dat te voelen en te weten.
En natuurlijk is het van het grootste belang dat de andere kinderen veilig zijn, maar vooralsnog lees ik niets over agressie in hun richt, of in het algemeen, maar vooral veel machteloos geschreeuw en dreigementen dit niet tegen hen gericht zijn.
Dat is echt allesbehalve veilig.
Een kind opvoeden van een ander is zwaar, maar het is ontzettend belangrijk om niet te laten merken dat je eigen kinderen toch echt voorgaan en belangrijker zijn dan je stiefkind.quote:
[..]
De eerste keren gaat dat vast prima.
Dat je eigen kinderen lijden onder de spanning die hun veel oudere halfbroer veroorzaakt moeten ze maar voor lief nemen, want ja autisme, gescheiden ouders, dan moet je natuurlijk alles maar accepteren. Ook als je eigen kind er last van heeft. Papa probeert het probleempje met halfbroer wel op te lossen. Jammer van jullie jeugd kindjes, maar hij is sowieso belangrijk want hij is niet mijn eigen kind maar die van mama die het allemaal wel voor zoete koek slikt en de opvoedkundige kwaliteiten van niks heeft.
In dit geval lijkt het erop dat stiefkind dat heel goed merkt. Dat is schadelijk.
Jij lijkt totaal niet te begrijpen dat hij net zo belangrijk is als zijn halfbroertjes/-zusjes.
Daarom heb ik ervoor gekozen om zelf mijn kind op te voeden en niet te verwachten dat haar stiefmoeder dat gaat doen. Als die een probleem heeft met mijn kind kan ze mij daarop aanspreken, en dan zoek ik een oplossing.quote:
[..]
Een kind opvoeden van een ander is zwaar, maar het is ontzettend belangrijk om niet te laten merken dat je eigen kinderen toch echt voorgaan en belangrijker zijn dan je stiefkind.
In dit geval lijkt het erop dat stiefkind dat heel goed merkt. Dat is schadelijk.
Jij lijkt totaal niet te begrijpen dat hij net zo belangrijk is als zijn halfbroertjes/-zusjes.
Waarom? Omdat stiefmoeder het kind niet belangrijk genoeg vindt? Ik snap niet wat je probeert te zeggen.quote:
[..]
Daarom heb ik ervoor gekozen om zelf mijn kind op te voeden en niet te verwachten dat haar stiefmoeder dat gaat doen. Als die een probleem heeft met mijn kind kan ze mij daarop aanspreken, en dan zoek ik een oplossing.
Dacht het niet hoor. Jij krijgt de zwarte piet toegeschoven. Zelfs nu lees je nog selectief.quote:
Mijn partner krijgt hier een beetje de zwarte piet toegeschoven, ik denk niet dat dat helemaal terecht is.
Het ligt vooral niet aan hem en hoe hij dingen aanpakt. Het ligt allemaal aan 'puber' en zijn vader. Hij, zijn kinderen en partner zijn eigenlijk alleen maar slachtoffer van alles.quote:
[..]
Dacht het niet hoor. Jij krijgt de zwarte piet toegeschoven. Zelfs nu lees je nog selectief.
Bij een lager iq, trager lijkende ontwikkeling en mogelijke problemen met veranderingen in situaties/structuren moet je wel rekening houden met het idee dat druk op de ketel zetten het niet verduidelijkt en zelfs kan bemoeilijken.
Issues op andere vlakken zijn niet per se een teken van overbelasting en een signaal om niet uit te breiden of misschien te vervangen. Niet iedereen kan floreren op school, ook niet als dat de enige taak is waar op gericht hoeft te worden. Dan is het soms juist ondersteunder om daar buiten om ook iets te hebben, waar je misschien wel beter tot je recht kan komen. Een prikkelarme en meer gestructureerde omgeving dan een school kan misschien dan juist wel een stukje zelfvertrouwen en/of rust meegeven. Ook de belasting kan verminderd ervaren worden als het positief ervaren wordt en het mentaal ook geen huiswerk geeft zoals school wel doet.
Is het iq van de stiefzoon ook daadwerkelijk gemeten? Dat geeft misschien ook wat meer duidelijkheid in hoeverre hij cognitief bepaalde dingen op kan leren pakken. Impulsbeheersing is misschien wel verminderd aanwezig bijvoorbeeld. Dat maakt zo'n scheldpartij natuurlijk niet minder naar, maar wel begrijpelijker.
Plus, het zou ook meer begrip over en weer met je partner kunnen creëren. Als er meer smaakjes verkrijgbaar zijn dan het gevoel te hebben dat zij alles met de mantel der liefde probeert te bedekken, dan is er misschien ook meer ruimte om te bespreken in hoeverre haar opleidingsachtergrond en beroepskennis een rol spelen. Dat kan meer begrip geven en ook laten ervaren over en weer, waardoor ze meer teamgevoel houden en het minder kiezen voor een persoon faciliteren lijkt.
Wat ik ook lees: jij houdt niet van die jongen. Hij is je eigenlijk tot last. Als je heel eerlijk bent, klopt dat?
En hoe werkt dat in de praktijk?quote:
[..]
Daarom heb ik ervoor gekozen om zelf mijn kind op te voeden en niet te verwachten dat haar stiefmoeder dat gaat doen. Als die een probleem heeft met mijn kind kan ze mij daarop aanspreken, en dan zoek ik een oplossing.
Bij ons werkt deze aanpak niet, het leidt tot juist tot frustratie omdat mijn vriend dan het gevoel krijgt dat hij z'n dochters moet beschermen tegen mij. Dus hij gaat via de achterkant dingetjes regelen waarbij ik niet betrokken ben. Dat voelen ze natuurlijk, want kinderen voelen alles. Mijn conclusie is dat aanspreken op gedrag gewoon van mij uit kan komen in het moment. In mijn eigen huis kan dat prima, zolang ik dat op volwassen manier doe (dus geen ruzie, gewoon praten).
Dat moet ook gewoon kunnen, maar als jouw stiefkinderen in antwoord op jouw aanspreken je vertellen dat je een kankerhoer bent en dreigen met geweld is het uiteraard wel fijn dat je met vriend op een lijn zit en niet dat hij dat gedrag gaat vergoelijken en vind dat je het allemaal maar toe moet staan want insert niet relevante redenen. In geval van stiefkinderen is het imo wel van belang dat de stiefouder en de biologische ouder op een lijn zitten. En dat lijkt hier niet echt het geval te zijn. Zonder steun van de biologische ouder heeft de stiefouder geen poot om op te staan.quote:Op zaterdag 19 oktober 2019 08:49 schreef Seven. het volgende:
[..]
En hoe werkt dat in de praktijk?
Bij ons werkt deze aanpak niet, het leidt tot juist tot frustratie omdat mijn vriend dan het gevoel krijgt dat hij z'n dochters moet beschermen tegen mij. Dus hij gaat via de achterkant dingetjes regelen waarbij ik niet betrokken ben. Dat voelen ze natuurlijk, want kinderen voelen alles. Mijn conclusie is dat aanspreken op gedrag gewoon van mij uit kan komen in het moment. In mijn eigen huis kan dat prima, zolang ik dat op volwassen manier doe (dus geen ruzie, gewoon praten).
Als stiefouder heb je ook de macht om iets te doen. Als stiefouder ben je ook deel van het gezinssysteem. Als stiefouder heb je net zo goed een zware verantwoordelijkheid om te zorgen voor veiligheid.quote:
[..]
Dat moet ook gewoon kunnen, maar als jouw stiefkinderen in antwoord op jouw aanspreken je vertellen dat je een kankerhoer bent en dreigen met geweld is het uiteraard wel fijn dat je met vriend op een lijn zit en niet dat hij dat gedrag gaat vergoelijken en vind dat je het allemaal maar toe moet staan want insert niet relevante redenen. In geval van stiefkinderen is het imo wel van belang dat de stiefouder en de biologische ouder op een lijn zitten. En dat lijkt hier niet echt het geval te zijn. Zonder steun van de biologische ouder heeft de stiefouder geen poot om op te staan.
Dat kan. Maar als de biologische ouder de stiefouder niet bijstaat en het gedrag goed gaat praten valt er niet zoveel te doen, hoe je het ook draait, jouw stiefkinderen worden nooit jouw eigen kinderen, jij bent meer een aanvulling op het leven van de kinderen. De biologische ouders blijven dus sowieso verantwoordelijk voor de opvoedingquote:Op zaterdag 19 oktober 2019 09:03 schreef Seven. het volgende:
[..]
Als stiefouder heb je ook de macht om iets te doen. Als stiefouder ben je ook deel van het gezinssysteem. Als stiefouder heb je net zo goed een zware verantwoordelijkheid om te zorgen voor veiligheid.
Ik krijg steeds meer de indruk dat de puber met zijn gedrag een voorbeeld neemt aan TS.quote:
[..]
Ik denk niet dat die jongen dat bewust aan het doen is, of zelfs maar aan het proberen is. Er is niets gezegd over express uit elkaar willen drijven en al helemaal niet over echte agressie. Alleen verbaal flipt hij wel eens uit zo te lezen.
Bewust een minderjarige die onder jouw gezag valt op straat zetten is bij mijn weten strafbaar.quote:
Als mijn pubers dit zouden doen, ongeacht psychische problemen, dan kunnen ze hun bul pakken en een nachtje ergens anders verblijven. Maar ik lees dat iedereen dit kindermishandeling vind. Als ik vroeger zo tegen mijn ouders zou praten zou ik het hele huis doorgeslagen zijn. Ik zou dat uiteraard nooit doen, maar als mijn kind (en als jij een kind al 11 jaar opvoed is het ook jouw kind) gaat roepen dat zijn moeder een kankerhoer is en dat hij een slechte opvoeding heeft gehad en wenst dat jij overreden wordt... Dan zou ik hem direct zijn spullen laten pakken en hem naar zijn biologische vader sturen voor een paar nachtjes.
Je kunt hooguit overleggen met de vader of hij daar terecht kan.
Kind valt niet onder het gezag van ts dus die vlieger gaat niet op.quote:
[..]
Bewust een minderjarige die onder jouw gezag valt op straat zetten is bij mijn weten strafbaar.
Je kunt hooguit overleggen met de vader of hij daar terecht kan.
Met leren dat volwassenen onbetrouwbare klootzakken zijn, die je niet willen onderhouden ala ze er zelf niets voor terugzien? Dat je kinderen willekeurig uit huis kan zetten als je er geen zin meer in hebt? Dat je als man zomaar een kind van zijn moeder weg mag trappen?quote:
[..]
Met een bijbaan? Jazeker. Met regels en consequenties verbonden aan het overtreden van de regels? Jazeker. Met leren je eigen broek op te houden als je iets wilt kopen ? Jazeker.
Dacht het niet.
"Als mijn pubers dit zouden doen" - lees de quote.quote:
[..]
Kind valt niet onder het gezag van ts dus die vlieger gaat niet op.
En lees terug. Als de puber niet onder gezag staat van TS, hoeft hij helemaal niet naar TS te luisteren. En dat is juist het probleem: TS laat duidelijk weten dat dat kind er niet hoort. Nu het kind zich daarnaar gedraagt, begint TS te janken.
Kind is 17 hè. Een bijbaan is heel normaal en ik ga ervan dat hij thuis gewoon eten en drinken krijgt dus hij wordt gewoon onderhouden. Alles wat ie extra wil gaat ie maar voor werken. Zal ie op zijn 18e sowieso moeten.quote:
[..]
Met leren dat volwassenen onbetrouwbare klootzakken zijn, die je niet willen onderhouden ala ze er zelf niets voor terugzien? Dat je kinderen willekeurig uit huis kan zetten als je er geen zin meer in hebt? Dat je als man zomaar een kind van zijn moeder weg mag trappen?
Dacht het niet.
Dat ts geen gezag heeft betekent niet dat er in zijn huis niet gewoon regels voor iedereen gelden, en zeker niet dat hij alles maar moet tolereren. Een school heeft ook geen gezag over jouw kind maar wel het recht om je kind te weigeren bij wangedrag.quote:
[..]
"Als mijn pubers dit zouden doen" - lees de quote.
En lees terug. Als de puber niet onder gezag staat van TS, hoeft hij helemaal niet naar TS te luisteren. En dat is juist het probleem: TS laat duidelijk weten dat dat kind er niet hoort. Nu het kind zich daarnaar gedraagt, begint TS te janken.
Alleen woont ts onder één dak met de wel gezaghebbende en nog twee kids die onder hun gezamenlijke gezag vallen..quote:
[..]
Kind valt niet onder het gezag van ts dus die vlieger gaat niet op.
De ene 17-jarige is de andere niet, zeker niet als er bepaalde problematiek speelt. Kun je heel logisch proberen te beredeneren, maar mensen gaan doorgaans niet ineens vanaf hun 18e verjaardag automagisch ineens volwassener kunnen zijn en bepaalde dingen plotsklaps wel begrijpen en ook uitvoeren. Laat staan als ze simpelweg niet de hersencapaciteit daarvoor hebben.quote:
[..]
Kind is 17 hè. Een bijbaan is heel normaal en ik ga ervan dat hij thuis gewoon eten en drinken krijgt dus hij wordt gewoon onderhouden. Alles wat ie extra wil gaat ie maar voor werken. Zal ie op zijn 18e sowieso moeten.
Tevens blijf je financieel (mede-) verantwoordelijk tot hun 21e als ik me niet vergis.
Vandaar dat ik vind dat de moeder wel wat meer mag optreden.quote:
[..]
Alleen woont ts onder één dak met de wel gezaghebbende en nog twee kids die onder hun gezamenlijke gezag vallen..
[..]
De ene 17-jarige is de andere niet, zeker niet als er bepaalde problematiek speelt. Kun je heel logisch proberen te beredeneren, maar mensen gaan doorgaans niet ineens vanaf hun 18e verjaardag automagisch ineens volwassener kunnen zijn en bepaalde dingen plotsklaps wel begrijpen en ook uitvoeren. Laat staan als ze simpelweg niet de hersencapaciteit daarvoor hebben.
Tevens blijf je financieel (mede-) verantwoordelijk tot hun 21e als ik me niet vergis.
En ja vanaf hun 18e moeten ze ineens van alles zelf gaan betalen, dan is een bijbaan wel makkelijk.
Dat is lekker makkelijk bedenken vanaf de zijlijn, maar we weten niet in hoeverre pa in de positie blijft om een en ander te blijven sponsoren. En ook als de centjes wegvallen is het geen garantie dat het kind oorzaak en gevolg en verantwoording nemen wel gaat leren.quote:
[..]
Vandaar dat ik vind dat de moeder wel wat meer mag optreden.
En ja vanaf hun 18e moeten ze ineens van alles zelf gaan betalen, dan is een bijbaan wel makkelijk.
Daarnaast impliceert het ook dat ma nu niks of niet genoeg zou doen. We lezen niet zozeer wat ze allemaal wel doet, maar vooral wat ts graag zou zien en logisch vindt. Genoeg doen is misschien ook helemaal niet af te meten aan hoe zo een kind reageert en doet, dus dan is het ook niet zo realistisch om vast te houden aan zo een rigide poot stijf houden alsof dat de quick fix gaat zijn.
Beter zoeken ze verbinding op wat ze beide gemeen hebben: een veilig thuis voor hun kinderen willen creëren en behouden. Dat geeft een gemeenschappelijk doel en een betere basis om vanaf en ergens naartoe te kunnen werken.
Is eten en drinken echt genoeg in jouw ogen om een kind te onderhouden?quote:
[..]
Kind is 17 hè. Een bijbaan is heel normaal en ik ga ervan dat hij thuis gewoon eten en drinken krijgt dus hij wordt gewoon onderhouden. Alles wat ie extra wil gaat ie maar voor werken. Zal ie op zijn 18e sowieso moeten.
En waarom moet ie ineens gaan werken op 18? Deze jongen loopt sowieso geen normaal levenspad, dus er moet rekening mee gehouden worden dat niet alles gewoon zo gaat lopen zoals het normaal meestal wel loopt.
Eten, drinken en dak boven zijn hoofd is voldoende. Als hij wil roken zie ik niet in waarom de ouders dat zouden moeten bekostigen.quote:
[..]
Is eten en drinken echt genoeg in jouw ogen om een kind te onderhouden?
En waarom moet ie ineens gaan werken op 18? Deze jongen loopt sowieso geen normaal levenspad, dus er moet rekening mee gehouden worden dat niet alles gewoon zo gaat lopen zoals het normaal meestal wel loopt.
Vanaf je 18e moet je bijvoorbeeld zelf je ziektekostenverzekering betalen, val je niet meer onder allerlei verzekeringen waar je bij je ouders wel onder viel
Misschien.quote:
[..]
Maar hij is geen nieuwe vent, hij loopt er al 11 jaar rond dus de zoon was 8 jaar en over het algemeen worden nieuwe partners nog redelijk goed aangenomen op die leeftijd.
Waarom gaan jullie klakkeloos er vanuit dat puber/autist zomaar TS als de reddende engel gaat aan nemen?
Gaat ie niet. Wordt hard werken. Daarom word ook heel vaak gezegd dat ze hulp moeten zoekenquote:
[..]
Misschien.
Waarom gaan jullie klakkeloos er vanuit dat puber/autist zomaar TS als de reddende engel gaat aan nemen?
omdat je juridisch, als land, gewoon ergens 1 lijn moet trekkenquote:
[..]
Vanaf je 18e moet je bijvoorbeeld zelf je ziektekostenverzekering betalen, val je niet meer onder allerlei verzekeringen waar je bij je ouders wel onder viel
dat wil niet zeggen dat elk kind op zijn 18e af is. Vooral niet een kind met een rugzakje
Hij moet begeleid gaan wonen, tenminste als hij wil. Zou het beste zijn, zelfstandig en dan paar maal per week een begeleider aan zijn deur die hem helpt met financiën en dergelijke.quote:
[..]
omdat je juridisch, als land, gewoon ergens 1 lijn moet trekken
dat wil niet zeggen dat elk kind op zijn 18e af is. Vooral niet een kind met een rugzakje
Maar dat moeten zijn biologische ouders regelen vind ik. Bio papa neemt zijn verantwoordelijkheid maar eens.
Waarom? Hij ijs 17. Waarom kan ie niet gewoon thuis wonen?quote:
[..]
Hij moet begeleid gaan wonen, tenminste als hij wil. Zou het beste zijn, zelfstandig en dan paar maal per week een begeleider aan zijn deur die hem helpt met financiën en dergelijke.
Maar dat moeten zijn biologische ouders regelen vind ik. Bio papa neemt zijn verantwoordelijkheid maar eens.
Dat laatste is natuurlijk onzin, als bio pa dat niet wil/kan en dus niet doet, kun je vinden dat hij dingen moet tot je een ons weegt, maar dan gebeurt het gewoon niet.quote:
[..]
Hij moet begeleid gaan wonen, tenminste als hij wil. Zou het beste zijn, zelfstandig en dan paar maal per week een begeleider aan zijn deur die hem helpt met financiën en dergelijke.
Maar dat moeten zijn biologische ouders regelen vind ik. Bio papa neemt zijn verantwoordelijkheid maar eens.
Dat zou het leukste zijn ja, maar het is geenszins praktisch advies zolang dat dus niet gebeurd.quote:
Bio papa neemt zijn verantwoordelijkheid maar eens.
En hoe realistisch is het om zoiets te verwachten na zoveel jaar? Schreef ts niet dat pa iets vergelijkbaars leek te hebben, ook weer geruime tijd onder de vleugel van zijn paps en mams bivakkeert en het zo te lezen dus niet alleen bij zoon maar ook bij zichzelf niet erkent?
Hij is dus bijna 18, dan wettelijk volwassen, loopt tegen zijn thuis situatie op maar heeft wel hulp nodig.quote:
[..]
Waarom? Hij ijs 17. Waarom kan ie niet gewoon thuis wonen?
Ik denk dat het heel wat scheelt: TS een zorg minder, mijnheer de puberautist hoeft niet te dealen met zijn stiefpapa en hij kan met hulp voor zichzelf zorgen en verder gaan met scholing ed. Win-win voor alle partijen
Heeft TS met al die dingen gedreigd dan? Nee. Je verzint hele verhalen erbij om een loos standpunt proberen te valideren, helaas gaat die vlieger niet op.quote:
[..]
Met leren dat volwassenen onbetrouwbare klootzakken zijn, die je niet willen onderhouden ala ze er zelf niets voor terugzien? Dat je kinderen willekeurig uit huis kan zetten als je er geen zin meer in hebt? Dat je als man zomaar een kind van zijn moeder weg mag trappen?
Dacht het niet.
"Ineens"quote:
[..]
Is eten en drinken echt genoeg in jouw ogen om een kind te onderhouden?
En waarom moet ie ineens gaan werken op 18? Deze jongen loopt sowieso geen normaal levenspad, dus er moet rekening mee gehouden worden dat niet alles gewoon zo gaat lopen zoals het normaal meestal wel loopt.
Hij is 2 jaar later dan de gemiddelde leeftijd waarop iemand een bijbaan neemt. Hou-op-hoor met dat pappen en nathouden.
Nuja misschien dat dat voor mij vreemd klinkt. Zoals al gezegd is dit iets heel Nederlands. Hier in België werkt het zo niet echt. Er zijn best wel studentenbaantjes maar dan zijn ze al ouder en ze worden niet zo achterlijk afgezet zoals bij jullie met hongerloontjes.quote:
[..]
"Ineens"
Hij is 2 jaar later dan de gemiddelde leeftijd waarop iemand een bijbaan neemt. Hou-op-hoor met dat pappen en nathouden.
Ja wat dat betreft heeft hij heel wat op de hals gehaald met zijn vriendin.quote:
[..]
Dat zou het leukste zijn ja, maar het is geenszins praktisch advies zolang dat dus niet gebeurd.
En hoe realistisch is het om zoiets te verwachten na zoveel jaar? Schreef ts niet dat pa iets vergelijkbaars leek te hebben, ook weer geruime tijd onder de vleugel van zijn paps en mams bivakkeert en het zo te lezen dus niet alleen bij zoon maar ook bij zichzelf niet erkent?
Blij dat ik een vriendin heb zonder kinderen en niet hoef te dealen met het autistische kind van een vader die alleen maar gamet bij zijn ouders
Vind ik véél te makkelijk gedacht. Ik pas het hier dan ook niet toe. Als ik niet op 1 lijn lig met mijn partner, dan praat ik net zo lang tot we een oplossing hebben. Die verantwoordelijkheid ligt net zo goed bij mij als bij hem. En als de oplossing is dat ik me actief bemoei met de opvoeding, dan is dat zo. Eigenlijk ben ik door de jaren heen juist actiever geworden in opvoeden, en de band met onze meiden wordt mede daardoor steeds sterker. Ik verwacht overigens wel dat er ook een tijd komt dat ik een stap terug zal moeten doen omdat ze ouder worden.quote:
[..]
Dat kan. Maar als de biologische ouder de stiefouder niet bijstaat en het gedrag goed gaat praten valt er niet zoveel te doen, hoe je het ook draait, jouw stiefkinderen worden nooit jouw eigen kinderen, jij bent meer een aanvulling op het leven van de kinderen. De biologische ouders blijven dus sowieso verantwoordelijk voor de opvoeding
Het is wel redelijk duidelijk dat TS z'n stiefzoon daar nog niet aan toe is. Zolang dat joch nog woede-aanvallen heeft, kan van semi-zelfstandig wonen geen sprake zijn.quote:
[..]
Hij is dus bijna 18, dan wettelijk volwassen, loopt tegen zijn thuis situatie op maar heeft wel hulp nodig.
Ik denk dat het heel wat scheelt: TS een zorg minder, mijnheer de puberautist hoeft niet te dealen met zijn stiefpapa en hij kan met hulp voor zichzelf zorgen en verder gaan met scholing ed. Win-win voor alle partijen
Eens, het is behoorlijk Nederlands dat pubers een bijbaantje hebben. In de UK ook niet de gewoonste zaak van de wereld.quote:
[..]
Nuja misschien dat dat voor mij vreemd klinkt. Zoals al gezegd is dit iets heel Nederlands. Hier in België werkt het zo niet echt. Er zijn best wel studentenbaantjes maar dan zijn ze al ouder en ze worden niet zo achterlijk afgezet zoals bij jullie met hongerloontjes.
Hij wordt zo'n beetje het huis uit getrapt, "zoek het verder maar uit met je biologische vader". Dat kun je niet maken met minderjarigen.quote:
[..]
Kind is 17 hè. Een bijbaan is heel normaal en ik ga ervan dat hij thuis gewoon eten en drinken krijgt dus hij wordt gewoon onderhouden. Alles wat ie extra wil gaat ie maar voor werken. Zal ie op zijn 18e sowieso moeten.
Dan moet hij zich maar gedragen.quote:
[..]
Hij wordt zo'n beetje het huis uit getrapt, "zoek het verder maar uit met je biologische vader". Dat kun je niet maken met minderjarigen.
Ja, want jij hebt een gezonde houding tov je familie(leven).quote:
[..]
Dan moet hij zich maar gedragen.
(Dennis toch?)
Dat werd hier als een plan voorgesteld door TS.quote:
[..]
Heeft TS met al die dingen gedreigd dan? Nee. Je verzint hele verhalen erbij om een loos standpunt proberen te valideren, helaas gaat die vlieger niet op.
Zo werkt opvoeden niet. Althans niet volgens de wet. Je mag een minderjarige niet op straat zetten.quote:
[..]
Dan moet hij zich maar gedragen.
Hij kan gewoon naar zijn vader.quote:
[..]
Zo werkt opvoeden niet. Althans niet volgens de wet. Je mag een minderjarige niet op straat zetten.
Die zit er ook niet op te wachten blijkbaar. En woont bij zijn ouders als ik het goed gelezen heb.quote:
[..]
Hij kan gewoon naar zijn vader.
Ts zit er ook niet echt op te wachten heb ik het idee. En als de situatie niet meer houdbaar is voor de andere kinderen zou zijn pa best een stapje vooruit kunnen doen. Het kind is niet alleen de verantwoordelijkheid van ts en de moeder.quote:
[..]
Die zit er ook niet op te wachten blijkbaar. En woont bij zijn ouders als ik het goed gelezen heb.
Zijn partner ook niet op de invloed die TS heeft op de situatie en de manier waarop hij met 'háár lastige zoon' omgaat. Dat is wel een makkelijke manier om je handen er vanaf te trekken. En betrouwbaar ook wel als je oud wil worden met elkaar en kinderen op wil voeden. Zodra het moeilijk wordt worden de verhoudingen op scherp gezet en is het 'háár' zoon.quote:
[..]
Ts zit er ook niet echt op te wachten heb ik het idee.
Het is ook haar zoon. En ik kan me bijna niet voorstellen dat de moeder van de zoon het gedrag van haar zoon waardeert. En wat ik al eerder zei, als de biologische ouder niet op een lijn zit met de stiefouder blijft dit zo. Kijk als zij alles maar goed blijft praten verandert er niets.quote:
[..]
Zijn partner ook niet op de invloed die TS heeft op de situatie en de manier waarop hij met 'háár lastige zoon' omgaat. Dat is wel een makkelijke manier om je handen er vanaf te trekken. En betrouwbaar ook wel als je oud wil worden met elkaar en kinderen op wil voeden. Zodra het moeilijk wordt worden de verhoudingen op scherp gezet en is het 'háár' zoon.
Heel strikt technisch gezien wellicht, maar dat maakt verder helemaal niks uit. Hij wil kennelijk met haar samen zijn en dan heb je verder niet echt te kiezen voor waar je je voor verantwoordelijk acht. En op de lange termijn wil je uiteindelijk ook dat de verhoudingen goed zijn en hij zich net zo goed een zoon voelt van zijn stiefvader.quote:
Als je dat als argument gebruikt zou het veel waardevoller zijn als hij op een meer vrijblijvende manier een band aan probeert te gaan met 'háár zoon'. Maar goed dan neem je meer een therapeutische rol op je en daar moet je ook maar net zin in hebben. Maar nu geeft TS als stiefvader hem zeer waarschijnlijk het gevoel heeft dat hij ongewenst is. Hij zit al in een positie dat de jongere gezinsleden 'van hen allebei' zijn. Er lijkt heel weinig ruimte te zijn voor een inlevingsvermogen in het perspectief van de oudste zoon.
Ongetwijfeld dat ook dat belangrijk zou zijn, maar zowel TS als zijn partner moeten iets veranderen als hij wil dat ze bij elkaar blijven. Alleen maar zinnen op wat je formele rechten en plichten zijn afmeten wie wat hoort of moet te doen helpt niet.quote:En ik kan me bijna niet voorstellen dat de moeder van de zoon het gedrag van haar zoon waardeert. En wat ik al eerder zei, als de biologische ouder niet op een lijn zit met de stiefouder blijft dit zo. Kijk als zij alles maar goed blijft praten verandert er niets.
Wie weet accepteert die zoon ts al 11 jaar niet echt. De zoon van 17 doet ook echt niet moeite om de zaak te verbeteren.quote:
[..]
Heel strikt technisch gezien wellicht, maar dat maakt verder helemaal niks uit. Hij wil kennelijk met haar samen zijn en dan heb je verder niet echt te kiezen voor waar je je voor verantwoordelijk acht. En op de lange termijn wil je uiteindelijk ook dat de verhoudingen goed zijn en hij zich net zo goed een zoon voelt van zijn stiefvader.
Als je dat als argument gebruikt zou het veel waardevoller zijn als hij op een meer vrijblijvende manier een band aan probeert te gaan met 'háár zoon'. Maar goed dan neem je meer een therapeutische rol op je en daar moet je ook maar net zin in hebben. Maar nu geeft TS als stiefvader hem zeer waarschijnlijk het gevoel heeft dat hij ongewenst is. Hij zit al in een positie dat de jongere gezinsleden 'van hen allebei' zijn. Er lijkt heel weinig ruimte te zijn voor een inlevingsvermogen in het perspectief van de oudste zoon.
[..]
Ongetwijfeld dat ook dat belangrijk zou zijn, maar zowel TS als zijn partner moeten iets veranderen als hij wil dat ze bij elkaar blijven. Alleen maar zinnen op wat je formele rechten en plichten zijn afmeten wie wat hoort of moet te doen helpt niet.
meen je dit nu serieus?quote:
[..]
hij zich net zo goed een zoon voelt van zijn stiefvader.
die jongen heeft al een vader, waarschijnlijk zit die helemaal niet te wachten op iemand die denkt zijn vader te kunnen spelen. Hij wordt/is hoogstens de nieuwe vriend/echtgenoot van zijn moeder.
Dat eerste is juist (deel van) het probleem.quote:
[..]
Ts zit er ook niet echt op te wachten heb ik het idee. En als de situatie niet meer houdbaar is voor de andere kinderen zou zijn pa best een stapje vooruit kunnen doen. Het kind is niet alleen de verantwoordelijkheid van ts en de moeder.
En dat laatste klopt, maar als bio pa niet wil/doet/kan, gebeurt het simpelweg niet.
Nou fijn dat bio pa er zo gemakkelijk vanaf komt, natuurlijk is hij zich niks verschuldigd tegenover zijn bloedeigen zoon, en uiteraard is ts een slechte surrogaat vader als zijn stiefzoon hem uitscheldt, bedreigd en verwenst. Dat ts al 11 jaar de taak van surrogaat vader op zowel het gebied van opvoeding en financiën wbt stiefzoon op zich neemt hoor ik niemand over. En dat de stiefzoon zich gewoon ronduit misdraagt komt uiteraard ook allemaal door ts zijn surrogaat vaderschap.quote:
[..]
Dat eerste is juist (deel van) het probleem.
En dat laatste klopt, maar als bio pa niet wil/doet/kan, gebeurt het simpelweg niet.
Tuurlijk.
omdat er een surrogaat vader is.
[ Bericht 51% gewijzigd door probeer op 21-10-2019 04:42:02 ]
Niemand zegt dat bio pa hem niets verschuldigd is. Alleen kun je hem niet dwingen. Zou wel gemakkelijk zijn.quote:
[..]
Nou fijn dat bio pa er zo gemakkelijk vanaf komt, natuurlijk is hij zich niks verschuldigd tegenover zijn bloedeigen zoon, en uiteraard is ts een slechte surrogaat vader als zijn stiefzoon hem uitscheldt, bedreigd en verwenst. Dat ts al 11 jaar de taak van surrogaat vader op zowel het gebied van opvoeding en financiën wbt stiefzoon op zich neemt hoor ik niemand over. En dat de stiefzoon zich gewoon ronduit misdraagt komt uiteraard ook allemaal door ts zijn surrogaat vaderschap.
Tuurlijk.
omdat er een surrogaat vader is.
Als de manier waarop je iets doet niet werkt, is het enige dat je kunt veranderen de manier waarop je het doet. Jíj kan iets veranderen, je kan (en mag) best vanalles verwachten van andere mensen, maar die verandering kun je (helaas) niet afdwingen.
Dat is wat hier gezegd wordt.
Oh ja joh? Hoe weet je dat die thuis is?quote:
[..]
Hij kan gewoon naar zijn vader.
En waarom denk je dat gescheiden ouders een omgangsregeling hebben? Om als het ze even niet uitkomt daarvan af te wijken en het kind bij de andere ouder te dumpen?
Dat staat letterlijk in de OPquote:
[..]
Oh ja joh? Hoe weet je dat die thuis is?
En waarom denk je dat gescheiden ouders een omgangsregeling hebben? Om als het ze even niet uitkomt daarvan af te wijken en het kind bij de andere ouder te dumpen?
Nee, want dit ging niet over TS, maar een hypothetische situatie.quote:
[..]
Dat staat letterlijk in de OP
Waarom zou ik op jouw hypothetische situatie moeten reageren? Verzin zelf maar een hypothetische oplossing voor je hypothetische situatie.quote:
[..]
Nee, want dit ging niet over TS, maar een hypothetische situatie.
Het is een minderjarige. Als dat je bezighoudt en belet om iets op te bouwen kun je beter niet aan kinderen beginnen.quote:
[..]
Wie weet accepteert die zoon ts al 11 jaar niet echt. De zoon van 17 doet ook echt niet moeite om de zaak te verbeteren.
Beter zoeken jullie een structurele oplossing voor het gedrag van die jongen. Is hij trouwens wel echt autistisch?
Mocht je dit laatste ook verzonnen hebben snap ik waarom ze jou wilt verlaten. En waarom je eerste vrouw ook pleite ging.
Minderjarig staat niet gelijk aan misdraag jezelf wanneer het je uitkomt. En ts is ook niet zelf aan dit kind begonnen, z'n vrouw en haar ex wel. En van een 17 jarige mag je echt wel iets verwachten.quote:
[..]
Het is een minderjarige. Als dat je bezighoudt en belet om iets op te bouwen kun je beter niet aan kinderen beginnen.
Hebben hem verzocht een cursus Anger Management er tegenaan te gooien, omdat dit ons wenselijk lijkt. Dit werd heel resoluut afgewezen, met de boodschap over 2 maanden ben ik hier weg en dan zoeken jullie het maar uit.
Vervolgens werd er weer met verwijten gesmeten richting mij. Inmiddels zijn er weer gesprekken met sociaal werkers, weet ik dat ik de politie kan bellen in geval van escalatie.
@Fushia2 Middels onderzoeken is er PDDNOS geconstateerd. Geef even aan wat ik verzonnen heb. Bedankt.
En nogmaals bedankt voor de mensen die wel de moeite nemen behulpzaam te reageren.
Waarom stop jij niet met belabberd advies geven?quote:
Waarom zeg je dan niet dat hij nu meteen wel kan vertrekken als hij toch over twee maanden weg is?
Waarom de boel nog verder op scherp zetten? En sowieso, de jongen is nu nog minderjarig he...quote:
Waarom zeg je dan niet dat hij nu meteen wel kan vertrekken als hij toch over twee maanden weg is?
Hoe kijken jij en zijn moeder daar tegenaan? Weet hij zelf al hoe hij dat aan gaat pakken, zo zonder enige bereidheid om te werken?quote:
Zoon is inmiddels thuisgekomen sinds zondag, gisteravond even gesproken met zoon, moeder et moi.
Hebben hem verzocht een cursus Anger Management er tegenaan te gooien, omdat dit ons wenselijk lijkt. Dit werd heel resoluut afgewezen, met de boodschap over 2 maanden ben ik hier weg en dan zoeken jullie het maar uit.
Vervolgens werd er weer met verwijten gesmeten richting mij. Inmiddels zijn er weer gesprekken met sociaal werkers, weet ik dat ik de politie kan bellen in geval van escalatie.
@:Fushia2 Middels onderzoeken is er PDDNOS geconstateerd. Geef even aan wat ik verzonnen heb. Bedankt.
En nogmaals bedankt voor de mensen die wel de moeite nemen behulpzaam te reageren.
Waarom stop jij niet gewoon met op mij te reageren dan?quote:
[..]
Waarom stop jij niet met belabberd advies geven?