quote:

Op maandag 22 april 2019 13:27 schreef Keep_Walking het volgende:
https://www.volkskrant.nl(...)0Q7BrATLmaVCidzrv0vU

Trauma’s blijven in de ggz geregeld onopgemerkt en (bewust) onbehandeld. En dat terwijl bekend is welke twee therapiëen de beste resultaten boeken - al vragen die het uiterste van de patiënt.

Ik heb eigenlijk nooit gesnapt waarom er nooit iets aan gedaan is. Je zou denken dat psychologen en psychiaters zouden snappen dat traumabehandeling belangrijk is, zeker bij psychiatrische patiënten.

quote:

Tot een aantal jaar geleden stond het in elk protocol: geen traumatherapie voor patiënten met psychoses. Waarom niet? Omdat behandelaars bang waren dat patiënten dan volledig zouden ontsporen en zichzelf in het ergste geval iets zouden aandoen.

quote:

Op maandag 22 april 2019 13:49 schreef phoenyx het volgende:

[..]

Nou ja als je je eigen bron zou lezen (niet selectief alleen de kop lezen)
[..]

Dat is 1 reden.

Op deze manier houd je je eigen werkelijkheid heel goed in stand, gewoon alleen opslaan wat jou goed uitkomt en de rest negeren. Als je dan naar jouw idee niet goed geholpen wordt dan klopt dat, je hebt het immers gelezen dat het niet goed gedaan wordt (in de eerste paar regels van een heel artikel). Hoef je nooit aan jezelf te gaan twijfelen wat dat stukje betreft

quote:

Op maandag 22 april 2019 13:59 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ik heb alles gelezen hoor. Sterker nog, ik heb meegedaan aan de T.TIP onderzoek. Ik wist al wat ze dachten.

Maar eigenlijk vind ik het onzin. Ik denk dat de meeste ggz instellingen het gewoon te zwaar/intensief vinden. Ze vinden het eng.

quote:

Op maandag 22 april 2019 14:11 schreef phoenyx het volgende:

[..]

Jij hebt geestelijke problematiek toch? Is het voor jou niet logisch dat mensen die geleerd hebben ervoor beter weten wat kan en wat niet kan dan jij dat kan beoordelen? Bedoel ik begrijp dat het niet logisch voor jou is, anders zou je niet telkens dit soort topics openen, maar je kan toch begrijpen vanuit een 3e persoon dat het niet echt logisch is?

Net als een drankverslaafde die gaat stellen dat drank een goed medicijn is tegen zijn verslaving en stelt dat anderen onzin verkondigen. En nee zelfs alcoholverslaafden gaan niet zoiets doms zeggen. Maar je ziet toch zeker wel de paralel met jouw idee/verhaal?

quote:

Op maandag 22 april 2019 13:59 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ik heb alles gelezen hoor. Sterker nog, ik heb meegedaan aan de T.TIP onderzoek. Ik wist al wat ze dachten.

Maar eigenlijk vind ik het onzin. Ik denk dat de meeste ggz instellingen het gewoon te zwaar/intensief vinden. Ze vinden het eng.

quote:

Op maandag 22 april 2019 14:18 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Je praat onzin, en verder ken je me niet. Ik heb wel een geestelijke kwetsbaarheid die inmiddels wel onder controle is. Daarnaast heb ik een moeilijke studie afgerond, ik woon zelfstandig, heb goede complexe banen gehad en heb sindskort weer een goede functie bij een hoog aangeschreven organisatie.

Geestelijke problemen hebben betekent niet dat ik compleet inadequate ben of mijn eigen problemen niet kan inschatten. Jouw voorbeeld over alcoholverslaving slaat de plank volledig mis.

Je hebt honderdduizenden mensen in Nederland alleen met ernstige psychiatrische problemen die heel slecht geholpen worden. Bijvoorbeeld met het feit dat ze geen traumabehandeling krijgen.

En nee, ik denk niet dat een hulpverlener perse beter weet dan ik wat beter voor me is, in ieder geval niet voor mezelf. Omdat ik ernstig psychiatrisch problemen heb gehad in het verleden, haalt niet weg dat ik bovengemiddeld presteer als het goed met me gaat. Ik kan prima voor mezelf inschatten wat ik nodig heb om te beter te voelen en worden. Dat kunnen veel mensen met psychische problemen. Het is vaak de omgeving die niet meewerkt.

quote:

Op maandag 22 april 2019 14:19 schreef phoenyx het volgende:
8 •

quote:

Op maandag 22 april 2019 14:22 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Ja, dat snap ik wel. Maar de groep psychiatrische patiënten moet ook gewoon beter naar geluisterd worden. Dat is jarenlang (eigenlijk eeuwen) gewoon niet gedaan. Blijft uiteindelijk toch de grootste slachtoffers in de samenleving.

quote:

Op maandag 22 april 2019 14:27 schreef phoenyx het volgende:

[..]

Tijdens therapie heb jij niet kunnen vertellen wat je wil?
Kijk alles kan altijd beter. Ik wil best geloven dat het niet zo goed gaat in de psychiatrische zorg, niet omdat men niet wil (die er werkt) maar bijvoorbeeld vanwege personeelstekorten. Het punt is een beetje denk ik dat ze wel naar jullie kunnen luisteren maar niet alles kunnen doorvoeren waarvan jullie denken dat het gaat helpen. Meestal omdat het jullie niet helpt, ook al denken jullie van wel.

Stel iemand zit op een gesloten instelling dan wil hij graag naar een open instelling. Hij denkt dat het beter voor hem is want hij kan zogenaamd met vrijheid omgaan nu en de gesloten instelling maakt hem alleen maar erger en dit en dat. Hij zit niet voor niets in een gesloten instelling, dat komt omdat hij geestelijk helemaal van het padje af is, hij begrijpt de wereld/realiteit niet ook al denkt hij van wel (voor hem is het immers normaal, het enige wat hij kent, net als dat een dom persoon nooit van zichzelf doorheeft dat hij of zij dom is).

Probeer wat meer vanuit de 3e persoon ernaar te kijken en je eigen ervaringen wat los te laten, want die zijn niet objectief (jij in de 3e persoon ook niet maar de kans dat je er dan wat objectiever naar kijkt is dan wel wat groter).

quote:

Op maandag 22 april 2019 13:27 schreef Keep_Walking het volgende:
https://www.volkskrant.nl(...)0Q7BrATLmaVCidzrv0vU

Trauma’s blijven in de ggz geregeld onopgemerkt en (bewust) onbehandeld. En dat terwijl bekend is welke twee therapiëen de beste resultaten boeken - al vragen die het uiterste van de patiënt.

Ik heb eigenlijk nooit gesnapt waarom er nooit iets aan gedaan is. Je zou denken dat psychologen en psychiaters zouden snappen dat traumabehandeling belangrijk is, zeker bij psychiatrische patiënten.

quote:

Op maandag 22 april 2019 14:56 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Het gaat al geruime tijd niet alleen (vooral?) meer over wat behandelaars nou het beste lijkt voor hun patiënten denk ik. Verzekeraars bakenen een en ander met hun DBC's of hoe het tegenwoordig ook mag heten behoorlijk af. Vraag me ook af in hoeverre de vragenlijsten ingesteld zijn om trauma te inventariseren. De zorg heeft niet alleen last van de financiële prikkel voor efficiëntie ipv maatwerk, maar is denk ik dankzij invloed van media e.d. trendgevoeliger geworden. Dat kan misschien ook wat tunnelvisie met zich meebrengen, omdat er dan meer aandacht (trainingen, protocollen, richtlijnen en testen, medicatie (met bijbehorende promotie, etc.) voor bepaalde dingen kan zijn waardoor andere dingen weer wat makkelijker weg zakken ofzo. Eenmaal in de funnel van een andere diagnose is er denk ik o.a. met het oog op x aantal vergoede behandelingen voor x diagnose wellicht ook te weinig ruimte om trauma ook aan te pakken.

Ik denk wel dat er goede redenen kunnen zijn om niet meteen bij iedereen een traumabehandeling in te zetten. Juist omdat het dus het uiterste kan vergen. Kan me voorstellen dat het wenselijk is om eerst wat beter aan elkaar te wennen, zodat je bepaalde signalen ook beter kan (leren) interpreteren om ze de behandeling beter te kunnen optimaliseren.

quote:

Op maandag 22 april 2019 14:27 schreef phoenyx het volgende:
Tijdens therapie heb jij niet kunnen vertellen wat je wil?
Kijk alles kan altijd beter. Ik wil best geloven dat het niet zo goed gaat in de psychiatrische zorg, niet omdat men niet wil (die er werkt) maar bijvoorbeeld vanwege personeelstekorten. Het punt is een beetje denk ik dat ze wel naar jullie kunnen luisteren maar niet alles kunnen doorvoeren waarvan jullie denken dat het gaat helpen. Meestal omdat het jullie niet helpt, ook al denken jullie van wel.

Stel iemand zit op een gesloten instelling dan wil hij graag naar een open instelling. Hij denkt dat het beter voor hem is want hij kan zogenaamd met vrijheid omgaan nu en de gesloten instelling maakt hem alleen maar erger en dit en dat. Hij zit niet voor niets in een gesloten instelling, dat komt omdat hij geestelijk helemaal van het padje af is, hij begrijpt de wereld/realiteit niet ook al denkt hij van wel (voor hem is het immers normaal, het enige wat hij kent, net als dat een dom persoon nooit van zichzelf doorheeft dat hij of zij dom is).

Probeer wat meer vanuit de 3e persoon ernaar te kijken en je eigen ervaringen wat los te laten, want die zijn niet objectief (jij in de 3e persoon ook niet maar de kans dat je er dan wat objectiever naar kijkt is dan wel wat groter).

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 09:07 schreef Yiwei het volgende:
Je verwacht iets wat principieel goed klinkt, maar niet waar te maken valt.

En het wordt alleen maar erger, steeds meer mensen hebben GGZ nodig terwijl aanbod niet (met dezelfde mate) meestijgt. Daarom is zelfzorg heel belangrijk als blijkt dat 1/5 van de NL bevolking GGZ heeft gehad en/of ooit in hun leven te maken mee zal krijgen.

quote:

Op maandag 22 april 2019 22:22 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Dit is precies wat hij bedoelt. Dat mensen als imbecielen worden beschouwd/behandeld omdat ze een psychiatrische diagnose hebben. Dat dit als een acceptabele benadering wordt gezien vind ik weerzinwekkend.

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 10:14 schreef phoenyx het volgende:

[..]

Ik zeg toch niet dat jullie imbecielen zijn. Ik zeg alleen dat psychiatrische patiënten misschien bepaalde dingen minder goed in kunnen schatten en zich daarvan minder bewust zijn.. Dat lijkt me niet een rare/onrealistische stelling.. En ja dan moet je je wat minder van hun wil/adviezen aantrekken inderdaad...

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 12:18 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Is wel een rare/onrealistische stelling.

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 10:14 schreef phoenyx het volgende:

[..]

Ik zeg toch niet dat jullie imbecielen zijn. Ik zeg alleen dat psychiatrische patiënten misschien bepaalde dingen minder goed in kunnen schatten en zich daarvan minder bewust zijn.. Dat lijkt me niet een rare/onrealistische stelling.. En ja dan moet je je wat minder van hun wil/adviezen aantrekken inderdaad...

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 16:38 schreef Crystal86 het volgende:

[..]

In sommige gevallen zal dat kunnen kloppen. Maar naar mijn mening is het idee dat hulpverleners altijd weten wat het beste is voor iemand, niet terecht. Dat ze 'ervoor geleerd hebben' zegt ook vrij weinig over hoe objectief ze werkelijk kunnen zijn en in hoeverre ze de problematiek ook werkelijk begrijpen. Je zult als patiënt ook kritisch moeten zijn daarin, maar veel hulpverleners in de GGZ kunnen met die feedback niet omgaan en zien alles als een onderdeel van de problematiek van de patiënt.
Ik weet niet in hoeverre er aandacht aan wordt besteed in de opleidingen, maar kunnen leren van de feedback van patiënten (en het dus serieus nemen, uitzonderingen daargelaten) en kritisch kunnen kijken naar het eigen handelen lijkt me enorm belangrijk voor hulpverleners. Fouten kunnen toegeven is ook in het belang van de patiënt, maar ik geloof dat dat vrij weinig gebeurt.

Heb hebben van psychische klachten, en in hoeverre je daarmee wel of niet goed kunt functioneren, zegt verder niet altijd iets over iemands beoordelingsvermogen.

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 12:33 schreef ElDinosaur het volgende:
Twee posts hier boven staat wel een goed voorbeeld.

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 18:29 schreef phoenyx het volgende:
Kijk, hoe ik naar jouw post kijk:
Nou ja jij kan in ieder geval beseffen dat het in sommige gevallen kan kloppen, dat is al een stap verder dan veel mensen die hier zeggen dat het pure onzin is etc.
Je trekt het vermogen van mensen die ervoor geleerd hebben in twijfel. Ik zie geen reden behalve je eigen twijfel erover.
Je stelt dat veel hulpverleners niet met feedback om kunnen gaan en het beschouwen als onderdeel van de problematiek van de patient. Ik zie geen reden van jou waarom dat ook niet het geval zou zijn. Waarom zou de feedback van hen waardevol zijn? Bedoel iedereen die feedback geeft denkt dat het nuttig is omdat ze zelf geloven dat het zo is, wat nou als de meer geleerde mensen er weinig/niks mee doen omdat ze juist weten dat het gewoon niks helpt voor de patient.
Daarna stel je dat bepaalde dingen heel belangrijk zijn, ben ik het mee eens.
Fouten worden volgens jou weinig toegegeven, misschien omdat ze weinig gemaakt worden naar verhouding. De patient denkt altijd dat er fouten worden gemaakt als hun zeer waardevolle en zeer goed onderbouwde mening niet serieus wordt genomen, maar dat is niet zo. Het zijn geen fouten, het is gewoon niet wat de patient wil.
En ja het zegt niet altijd iets over iemands beoordelingsvermogen. Vaak wel. Vandaar ook dat psychiaters het zo doen als ze doen. Feedback niet altijd het volgens de patient zelf gewenste resultaat heeft voor hem/haar etc etc.

Lees ook maar eens de reacties hier terug. Geen (realistische) onderbouwing. Het is raar. Het klopt niet. 1 artikel aanhalen en op basis daarvan een betoogje houden. Iedereen weet heel goed hoe het wel moet maar hun eigen leven is een puinhoop enzovoort. Als ze vanuit de 3e persoon zouden kunnen nadenken over dat soort zaken zouden ze zoveel kunnen leren maar ja dat kunnen ze niet, dat is vaak ook onderdeel van hun stoornissen o.a.

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 20:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Je geeft zelf anders ook niet echt bronnen over wat 'beoordelingsvermogen' uberhaupt inhoudt, waar dat precies zit in de hersenen, wat het bewijs is dat mensen die werkzaam zijn in de GGZ dat wel hebben, heb je hun hersenscans gezien?
Daarnaast vraag ik me ook af waar jij denkt dat de GGZ uberhaupt voor bedoeld is en wanneer ze geslaagd zijn in de doelen die ze moeten halen om bestaansrecht te hebben?

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 22:11 schreef phoenyx het volgende:
Zie je wat je nu doet? Je beantwoordt geen vragen, je stelt gewoon vragen als antwoord op de vragen. Kan jij, als dame zijnde, eerst antwoord geven op de vragen die ik stel? Dan geef ik daarna antwoord op jouw vragen. Dat is hoe het hoort te werken toch? Als jij vraagt aan iemand wat beoordelingsvermogen inhoudt zou jij ook heel raar staan te kijken als je geen antwoord krijgt maar een vraag als 'Wat vind jij dat beoordelingsvermogen inhoudt'. Nou onder diezelfde noemer, geef eens gewoon antwoord op de vragen in plaats van altijd maar uitvluchten te zoeken. In dit geval reageer gewoon op wat ik in de post stel op zo'n manier dat je wat antwoorden geeft, ik beloof je dat ik dan ook gewoon op jouw vragen/posts antwoord geef en dan komen we tot een gezonde dialoog. Niet dit wat jij nu probeert te doen zonder het misschien bewust door te hebben zelfs

quote:

Op woensdag 24 april 2019 09:12 schreef Scary_Mary het volgende:
Ik zie wel een trend waarin de cliënten en patiënten veel meer ruimte krijgen om een mening te vormen en uit te spreken en ook de regie (mede) in handen te krijgen van hun eigen behandeling. Dat zie ik echter niet per se als positief, want niet iedereen heeft voldoende zelfinzicht of inzicht in de behandeling, protocollen, e.d. om dat zo te kunnen beoordelen. Laat staan dat iedereen daar mondig genoeg voor is, ook niet als er wel naar gevraagd wordt.
Van die gestandaardiseerde evaluaties gaan ook gewoon een computer in en geven dan de basis voor een contactuurtje waarin het als leidraad gebruikt kan worden om een en ander te bespreken, maar wat er dan van komt is sterk afhankelijk van wat er dan verder genoteerd wordt en bij wie dat terecht komt. Die standaardevaluatievragenlijstjes zijn er mede door de verzekeraars volgens mij en die zetten dat in mijn ogen niet zo neutraal in voor verbeterde zorg, maar vooral voor besparende cq goedkopere zorg. Test je dan wel echt de effectiviteit van bepaalde dingen? En laten we hulpverleners nog wel de ruimte om echt te kunnen doen waar ze voor opgeleid zijn?

Daarnaast hangt de effectiviteit van een behandeling denk ik ook samen met een zekere klik met je behandelaars. Het is mensenwerk en je hebt niet altijd de beste combinaties bij de hand. Zou je ergens ook niet moeten willen, want het kan bepaalde mensen sterken in hun ontwijkend gedrag wat ze dan zouden kunnen wijten aan niet de juiste behandelaar te hebben gekregen. Daarnaast zit je bijvoorbeeld ook met overdracht, die de beoordeling van een behandelaar danig in de weg kunnen zetten en ook gewoon een onderdeel van het ziektebeeld kunnen zijn. Net zoals wantrouwen. Dat zijn allemaal dingen die je denk ik niet kan voorkomen en wel mee moet nemen in evaluaties.

Kortom, ik denk dat dit zeer complexe materie is waar je niet een klip en klaar antwoord op kan krijgen. Dan is schiften en kaders maken wel nodig om ergens een standaardisatie aan te kunnen leggen. Het is nobel om te streven naar iets wat voor iedereen werkt, maar niet iedereen kan gered worden en dat lig niet alleen de kwaliteit van de hulpverlening denk ik. Daarom moeten we denk ik naast kritisch ook realistisch blijven wat betreft verwachtingen naar elkaar toe.

quote:

Op woensdag 24 april 2019 11:30 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Heb je op mijn laatste link geklikt? Het brein is ook niet makkelijk te begrijpen en toch doen hulpverleners geen poging, maar bieden ze schijnoplossingen voor iets waarvan ze de mogelijk fysieke oorzaak compleet negeren. Ik krijg niet de indruk dat ze uberhaupt nog onderzoeken over hun vakgebied lezen, ik wist er 1 relevante die mijn hulpverlener niet wist. En dan nog dit soort oordelen. Tyfuszooi

quote:

Op woensdag 24 april 2019 20:25 schreef Scary_Mary het volgende:

Ik heb zojuist je laatste link gelezen. Apart dat ze niet zeker is van haar eigen brein, maar wel zeker meent te weten dat het per se fysiek zou moeten zijn.

quote:

Ik denk dat we hulpverleners niet moeten verwarren met onderzoekers. Die doen onderzoeken enzo, daar rollen resultaten uit en daar wordt al dan niet wat mee gedaan op behandelingsniveau. Dat hangt niet alleen van hulpverleners zelf af, maar ook van beleidsmakers die richtlijnen e.d. maken en de financiële factor zoals verzekeraars. Die kijken als het goed is ook niet alleen naar 1 onderzoek, maar ook naar vervolgstudies en in hoeverre bepaalde behaalde resultaten gedupliceerd kunnen worden voor het landelijk doorgevoerd wordt. Even kort door de bocht uitgelegd, want dit is niet mijn vakgebied.

quote:

Schijnoplossingen vind ik iets te snel geroepen. Ja, er gaat het nodige mis, maar er gaat ook het nodige goed. Er zijn ook heel veel mensen wel gebaat bij de nu beschikbare opties. Die positieve ervaringen kom je echter minder snel tegen dan negatieve ervaringen, ook daar zijn onderzoeken naar gedaan hoe dat in elkaar steekt.

quote:

Daarnaast kan niet iedere hulpverlener oordelen of er een fysieke oorzaak zou kunnen zijn. Je psycholoog zal dat niet geheel onlogisch doorgaans dan ook ter beoordeling overlaten aan je huisarts. En die zou als het goed is een goede reden hebben om je naar een psycholoog te sturen ipv medisch specialist zeg maar. Natuurlijk gaat dat niet altijd goed, maar omgekeerd kun je net zo goed shit krijgen als een niet medische hulpverlener wel op de stoel van de dokter meent te kunnen gaan zitten. Het lijkt zo mooi ja, maar in de praktijk kan de effectiviteit echter vies tegenvallen.

quote:

En dan zit je nog met de vraag wat voor fysieke oorzaak het zou moeten zijn? De wetenschap is er nog niet achter, dus wat moet een hulpverlener dan onderzoeken als de onderzoeker het vooralsnog niet kan aantonen?

quote:

Waarom zijn hulpverleners niet allemaal op dezelfde hoogte van ontwikkelingen binnen hun vakgebied? Daar zijn verschillende redenen voor. Ten eerste de kwaliteit van een enkel onderzoek hoeft nog niet veelzeggend en dus nuttig te zijn, totdat het verder onderzocht en/of gedupliceerd is. Tot die tijd heeft het dus wellicht ook helemaal niet zo een prioriteit om daar boven op te zitten, zolang behandelaars nog niet weten wat ze er daadwerkelijk mee moeten kunnen doen. Zeker niet als ze al een drukke baan hebben, waarbij management en/of verzekeraars ook weinig ruimte bieden voor meer kennis vergaren buiten de huidige richtlijnen om. Hun kerntaak is dan ook behandelen en niet potentiële behandelingen onderzoeken. Tenzij er trials worden opgezet, maar ook daar zit niet voor niks een strak protocol op die o.a. de ethiek dient te bewaken. Zie bijvoorbeeld de berichtgeving over het stop gezette onderzoek in het AMC van een potentiële kankerbehandeling aan de lever of galweg o.i.d. Je kan niet zomaar even lukraak aan de hand van een onderzoekje even gaan zitten experimenteren met een patiënt/cliënt en dat is maar goed ook..

Het is heel verleidelijk om te denken dat we vanachter ons computertje het beter weten dan hulpverleners. Maar dan gaan we aan een aantal dingen voorbij. Ten eerste hebben hulpverleners over het algemeen een basis en een referentiekader ontwikkeld d.m.v. opleidingen die wij als leken missen. Dat halen we niet zo ff in met wat pubmed browsen.
Ten tweede zijn hulpverleners ook gewoon mensen met een baan. Die hebben ook familie, vrienden en hobby's die ze naast hun werk ook nodig hebben om te kunnen blijven functioneren. We kunnen niet verwachten dat zij net als wij in hun vrije tijd net zoveel gaan zitten researchen.
En last but not least, onderzoeken opzetten en uitvoeren is denk ik net als ze correct kunnen interpreteren wel echt een vak. Niet iedere hulpverlener, laat staan iedere leek is in staat hier toe. Voorzichtigheid daarmee lijkt me dan ook geen overbodige luxe.

quote:

En nu we het toch over statistieken hebben, hoeveel hulpverleners heb jij gehad en hoeveel zijn er in totaal in Nederland werkzaam denk je?

quote:

Op woensdag 24 april 2019 22:54 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Het blijft ingewikkeld. Dit is typisch een situatie die je niet zwartwit kan benaderen.

Als ik een opleiding ga volgen om psycholoog te worden, dan zal ik misschien best wel een goede kunnen worden, want ik kan mensen vaak wel goed aanvoelen. Maar ook dan en met de allerbeste opleidingen zal ik vast weleens de plank misslaan of te kortzichtig zijn om iemand zijn situatie te kunnen begrijpen. Ik ben ook maar een mens en alle andere psychologen en psychiaters zijn dat ook. Als ik bij de GGZ zou werken, ik zie per week 30 cliënten en ik moet daarbij ook nog een hele rompslomp aan administratie regelen met betrekking tot zorgverzekeraars ... dan kan ik niet iedereen dezelfde zorg en aandacht geven die ze nodig hebben.

Daarbij doet de hele samenleving een groot beroep op de psychische hulpverlening. Psychologen en psychiaters moeten het allemaal maar oplossen, want in deze samenleving moet iedereen gelukkig zijn en voor 100% in staat zijn te werk. Zo werkt het leven niet. De één heeft nou eenmaal wat meer pech in het leven dan de ander. Soms heb je een heel leven nodig om erachter te komen waarom je vastloopt met jezelf. Het kan ook tragischer aflopen, namelijk dat je het leven niet meer aankan en besluit het te beëindigen. Het blijft moeilijk: je moet daarom je best blijven doen in het leven, je niet klein laten krijgen en proberen er het beste van te maken. Ik weet zelf hoe verdomd moeilijk dat kan zijn, vooral in zo'n luxe-samenleving als Nederland waarin zoveel mensen lack of backbone hebben.

Ik weet echt niet wat ik wat dit onderwerp betreft moet vinden. Ik vind ook dat het veel beter zou moeten, maar ja ... kan dat ook?

quote:

Op woensdag 24 april 2019 22:54 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Het blijft ingewikkeld. Dit is typisch een situatie die je niet zwartwit kan benaderen.

Als ik een opleiding ga volgen om psycholoog te worden, dan zal ik misschien best wel een goede kunnen worden, want ik kan mensen vaak wel goed aanvoelen. Maar ook dan en met de allerbeste opleidingen zal ik vast weleens de plank misslaan of te kortzichtig zijn om iemand zijn situatie te kunnen begrijpen. Ik ben ook maar een mens en alle andere psychologen en psychiaters zijn dat ook. Als ik bij de GGZ zou werken, ik zie per week 30 cliënten en ik moet daarbij ook nog een hele rompslomp aan administratie regelen met betrekking tot zorgverzekeraars ... dan kan ik niet iedereen dezelfde zorg en aandacht geven die ze nodig hebben.

Daarbij doet de hele samenleving een groot beroep op de psychische hulpverlening. Psychologen en psychiaters moeten het allemaal maar oplossen, want in deze samenleving moet iedereen gelukkig zijn en voor 100% in staat zijn te werk. Zo werkt het leven niet. De één heeft nou eenmaal wat meer pech in het leven dan de ander. Soms heb je een heel leven nodig om erachter te komen waarom je vastloopt met jezelf. Het kan ook tragischer aflopen, namelijk dat je het leven niet meer aankan en besluit het te beëindigen. Het blijft moeilijk: je moet daarom je best blijven doen in het leven, je niet klein laten krijgen en proberen er het beste van te maken. Ik weet zelf hoe verdomd moeilijk dat kan zijn, vooral in zo'n luxe-samenleving als Nederland waarin zoveel mensen lack of backbone hebben.

Ik weet echt niet wat ik wat dit onderwerp betreft moet vinden. Ik vind ook dat het veel beter zou moeten, maar ja ... kan dat ook?

quote:

Op woensdag 24 april 2019 22:23 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ze doet onderzoek naar de hersenen. Daarnaast kun je datzelfde argument gebruiken om te beweren dat hulpverleners binnen de GGZ het niet zeker weten waar het vandaan komt maar wel zeker denken te weten dat het niet puur fysiek is. Dat drugs en hersenletsel tijdelijke of blijvende psychiatrische symptomen kunnen opwekken in (voorheen) gezonde mensen lijkt me eerlijk gezegd bewijs genoeg.

quote:

[..]

Ja, maar daarmee hoeft het nog niet klakkeloos aangenomen te worden. Alleen maar omdat het beleid is dat al uitgevoerd wordt en men geen tijd heeft om zich in alternatieven te verdiepen.

quote:

[..]

Voor mij hielp het niet. Oplossingen is even snel geroepen dan schijnoplossingen. Als ik genuanceerd moet doen dan moet iedereen die de psychiatrie aanbid hier dat ook.

quote:

[..]

Dat is het nou juist... er wordt op dit moment te weinig te weinig fysiek onderzocht naar aanleiding van psychische klachten. Standaard bloedonderzoek is vaak het hoogst haalbare. Als daar niks uitkomt wordt gezegd dat het wel tussen de oren moet zitten. Maar voor hetzelfde geld is de oorzaak wel fysiek alleen is die nog niet ontdekt. Denk aan verstoringen op hormoon gebied, bacteriën in het lichaam, bepaalde genmutaties.

quote:

[..]

Test van hormoonwaarden, onderzoek naar darmaandoeningen zoals ziekte van crohn, diabetes, genetisch onderzoek, hersenscans. Ik weet het ook niet precies maar ik vind iig de huidige methode van onderzoek , alleen maar bloedonderzoek vrij weinig als je bedenkt wat allemaal iemands denkvermogen kan beïnvloeden waar ze nog steeds onderzoek naar doen.
En als daaruit niet genoeg concrete onderzoeksmethoden komen, kan de huidige hulpverlening en de mensen die deze aanbidden misschien in ieder geval stoppen met zo zeker te weten dat de klachten een stoornis zijn die door de client zelf wordt veroorzaakt door het denken of genetisch is en nooit overgaat terwijl er nooit genetisch onderzoek is gedaan?

quote:

[..]

Oh, dus eerst wisten ze het allemaal beter omdat ze daarvoor geleerd hadden en nu is de werkdruk en dagelijkse praktijk ineens een excuus voor dat ze de feiten niet kennen? Een opleiding van 10 jaar geleden is niet meer zo actueel.

quote:

Dat van die trials heb je wel gelijk in, maar bij bijvoorbeeld onderzoek naar een bepaalde behandeling worden er ook als kanttekeningen risico's gezet. Zoals: de behandeling heeft geen effect en de client is daarna nog minder geneigd om hulp te aanvaarden. Nou, zo'n uitkomst had ik dus, maar dan is het ineens wel weer mijn eigen schuld ipv een fout van de behandeling, omdat deze is wel na de trials is goedgekeurd

quote:

Ik vind het niet maar goed ook als uit een onderzoek blijkt dat een hele onschuldige aanpak tot verbeteringen kan leiden en dat onbekend is; dan experimenteer ik liever zelf op mezelf waaruit eventueel blijkt dat het niet helpt maar baat het niet dan schaad het niet in plaats van dat een ander betaald krijgt om me te vertellen dat er niets aan mijn probleem te doen is en ik het moet accepteren.

quote:

[..]

Ik heb in totaal hulp van 14 personen gehad. 17750. Maar je zegt zelf dat het GGZ werkt volgens protocollen. Jij geeft als argument dat ze gebonden zijn aan een vast protocol van behandelingen vanwege de veiligheid maar tegelijkertijd dat ik geen oordeel mag hebben omdat ik er nog niet genoeg heb geprobeerd alsof ze allemaal een andere aanpak zouden hebben? Ik snap dit niet.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 12:27 schreef HostiMeister het volgende:
Kortom; 'het is niet mijn schuld, maar da schuld van alle andere mensen. '

Puik.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 12:24 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
@:geeninspiratie1235

Ik wil wel graag zeggen... Dat mensen het niet helemaal eens zijn met jou wat betreft de psychische hulpverlening, betekent niet dat ze zich niet willen voorstellen dat jij het erg moeilijk heb gehad en nu een gevoel van wantrouwen hebt naar alles wat met psychiatrie.

Het is heel kut als je bij meerdere instanties hebt aangeklopt voor hulp en elke keer krijg je een andere diagnose en altijd voel je je niet serieus genomen.

Wat het maar zo makkelijk dat je bij de eerste de beste psych kan aankloppen en hij helpt je van al je onzekerheden en worstelingen met jezelf af.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 13:19 schreef Lunatiek het volgende:
Toch blijf ik het idee houden dat er een verkeerd beeld is van wat de psychiatrie kan doen. Denken dat ze je kunnen genezen is denk ik de grootste fout: in veel gevallen bestaat de "genezing" uit een gedragsverandering van de patiënt, al dan niet ondersteund door medicijnen. Het gaat, zoals eerder ook al genoemd, voor een groot deel om leren omgaan met wie je bent. Zowel die gedragsverandering als dat omgaan met (en accepteren van) kunnen alleen maar uit jezelf komen. En dat is ontzettend moeilijk, daarom proberen ze je met therapie te helpen.

Ik krijg echter ook het idee dat enkelen niet willen werken aan hun eigen genezing, geen acceptatie, geen omgaan met en al helemaal geen gedragsverandering. Ze willen genezen worden. Dat is dus op zijn minst naïef.
Door op het fysieke en medicatie te focussen kijk je weg van het feit dat je jezelf in moet zetten voor je eigen genezing.

Als je het vergelijkt met andere kwalen, zeg een gebroken been, dan komt de oplossing helemaal van de arts, die zet het been, doet er gips om. Je krijgt pijnstillers. Daarna hooguit wat fysiotherapie: massage en oefeningen volgens voorschrift en onder begeleiding. Je hoeft jezelf niet permanent te veranderen, die maand in het gips is immers maar tijdelijk.
Bij psychotherapie is er geen gips of zoiets. Het komt puur neer op je eigen bereidheid te veranderen in je denken en gedrag (en als je te ver heen bent, ook het gedrag van je omgeving).

Nogmaals: dat is moeilijk. Maar op het moment is dat het enige dat er wordt geboden om klachten te verlichten.
Daarom kan ik me de OP wel voorstellen: het kan voor sommige patiënten te confronterend zijn.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 13:36 schreef dop het volgende:

[..]

Voor een deel wel met je eens. Wel de kanttekening dat een goede psycholoog wel zo zijn manieren heeft om je hier bij te helpen, en om je te laten inzien dat je zelf een behoorlijke rol hebt in je (genezing) verandering.
De inzet moet niet zijn "jij moet veranderen".
Meer van "wij gaan je helpen met verwerken en oplossen".

quote:

Op donderdag 25 april 2019 13:19 schreef Lunatiek het volgende:
Toch blijf ik het idee houden dat er een verkeerd beeld is van wat de psychiatrie kan doen. Denken dat ze je kunnen genezen is denk ik de grootste fout: in veel gevallen bestaat de "genezing" uit een gedragsverandering van de patiënt, al dan niet ondersteund door medicijnen. Het gaat, zoals eerder ook al genoemd, voor een groot deel om leren omgaan met wie je bent. Zowel die gedragsverandering als dat omgaan met (en accepteren van) kunnen alleen maar uit jezelf komen. En dat is ontzettend moeilijk, daarom proberen ze je met therapie te helpen.

Ik krijg echter ook het idee dat enkelen niet willen werken aan hun eigen genezing, geen acceptatie, geen omgaan met en al helemaal geen gedragsverandering. Ze willen genezen worden. Dat is dus op zijn minst naïef.
Door op het fysieke en medicatie te focussen kijk je weg van het feit dat je jezelf in moet zetten voor je eigen genezing.

Als je het vergelijkt met andere kwalen, zeg een gebroken been, dan komt de oplossing helemaal van de arts, die zet het been, doet er gips om. Je krijgt pijnstillers. Daarna hooguit wat fysiotherapie: massage en oefeningen volgens voorschrift en onder begeleiding. Je hoeft jezelf niet permanent te veranderen, die maand in het gips is immers maar tijdelijk.
Bij psychotherapie is er geen gips of zoiets. Het komt puur neer op je eigen bereidheid te veranderen in je denken en gedrag (en als je te ver heen bent, ook het gedrag van je omgeving).

Nogmaals: dat is moeilijk. Maar op het moment is dat het enige dat er wordt geboden om klachten te verlichten.
Daarom kan ik me de OP wel voorstellen: het kan voor sommige patiënten te confronterend zijn.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 02:38 schreef Yiwei het volgende:

Dit impliceert alsof de situatie buiten hun eigen handelen ligt, terwijl dit niet zo is. M.a.v. verschuiving van verantwoordelijkheid.

Elk aangemelde weet dat ze nr. X zijn in de week, want anders waren ze allang al aan de beurt. Dus als een hulpverlener dit expliciet durft te zeggen, dan getuige dit van geen fatsoen normen. Immers de patient met allerlei problematiek hoeft niet nog een trap na te krijgen door zoiets aan te horen alsof diegene het niet weet.

Daarnaast mogen met name GGZ ballen tonen door zichzelf ook nederig op te stellen. Iedereen weet dat er verschil van meningen zullen vallen, discussies kunnen ontstaan en als het uit de hand loopt: een conflict in het leven. Net als iedereen in het normale leven is het rekening met elkaar houden; goed uitleggen, mee denken, compassie tonen, enz. Dit zijn algemene elementen die in de GGZ juist versterkt aanwezig zouden moeten zijn.

M.a.w. naar de kwaliteit van het personeel mag ook gekeken worden: hoe geef ik toe dat iets niet gegaan is zoals het zou moeten, en hoe zorg ik ervoor dat er door gebruik van de lastige situatie alsnog iets positiefs uitkomt zoals toenadering naar elkaar. Dat de hulpverlener eigen emoties toegeeft is belangrijk, zoals excuses aanbieden. Helaas is de Nederlandse cultuur niet zo. Voor een gemiddelde hulpverlener is het te hoog gegrepen.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 03:28 schreef Lunatiek het volgende:
Als patiënt zie je alleen de behandelkamer, het loket, de balie. Je hebt geen idee wat daarachter allemaal gebeurt, wie er allemaal met jou en je problematiek bezig is. Je hebt ook geen idee waarom het team iets besluit over jou.
Dat laatste kunnen ze wel proberen, maar als patiënt heb je niet alle relevante informatie om dat te begrijpen.

quote:

Het is ook zonde van je behandeltijd om aan dat soort details te gaan besteden, want dat werkt niet mee aan je behandeling.
Ik ken dat uit een andere richting (ruimtelijke inrichting), mensen die zich overal mee willen bemoeien, overal een mening over hebben, bakken vol verbeterpunten hebben, maar totaal geen besef hebben waarom bepaalde beslissingen worden genomen, en als je het probeert uit te leggen dan schuiven ze eeuwenlang onderzoek aan de kant, want zij weten toch zeker wel wat het beste is voor hun omgeving? In mijn geval is dat vrij basale natuurkunde en wiskunde, dus niks zweverigs of controversieels. Toch wordt het genegeerd en is de eigen mening van "de patiënt" belangrijker voor henzelf dan keiharde feiten.

quote:

Iets anders: een diagnose is alleen te stellen op basis van wat de patiënt vertelt, de behandeling ook. Je kunt niet meten hoe iemand zich voelt of wat hij droomt en dergelijke, daar kom je alleen met gesprekken achter.
Nu kan ik me heel goed voorstellen dat mensen die wantrouwig zijn over de ggz niet alles vertellen door dat wantrouwen... en daarmee is de cirkel rond: onvoldoende of verkeerde informatie voor een goede diagnose, dus ook gebrekkige behandeling.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 09:38 schreef Scary_Mary het volgende:

Dit is 1 onderzoeker in dat gebied. Dat is een begin en vooralsnog geen onderzochte dan wel bewezen theorie. Waar dan je ook nog moet gaan kijken naar wat je daar mee gaat kunnen in de praktijk.

quote:

Eens dat ze in de GGZ ook niet uit kunnen sluiten dat het fysiek zou kunnen zijn, dat heb ik hierboven ook aangekaart. Wel denk ik dat we moeten nuanceren, omdat het ook over kan komen alsof ze er niet aan willen terwijl het ook simpelweg hun vakgebied danwel taak is.

quote:

Dan moet je jezelf ook afvragen wat je komt doen bij de GGZ als je het per se over fysieke oorzaken wil hebben, zonder te kijken naar wat de GGZ wel te bieden zou kunnen hebben daar buiten om. Ook als er wel fysieke oorzaken zijn, zou een psychische behandeling van waarde kunnen zijn. Misschien niet als dè oplossing, maar wel om met een en ander beter te leren verwerken en om te leren te gaan. De acceptance and commitment is daar denk ik een voorbeeld van.
Die ruimte krijg je echter als hulpverlener niet als het gesprek met de cliënt over dingen blijft gaan, die de hulpverlener niet kan onderzoeken of helpen fixen.

quote:

Sowieso kan de hulpverlener niets fixen (tenzij het gaat om medicijnen die bijvoorbeeld je chemie helpen te balanceren, maar die worden ook specifiek door medisch onderlegden voorgeschreven en dus niet door iedere hulpverlener), en is het dus vooral ondersteunen eigenlijk.

quote:

Om als beleid uitgevoerd te mogen worden is er al enige bewijsvoering opgebouwd, dus daar is al geen sprake van klakkeloos aannemen. Tel daar het punt van Lunatiek bij op, wat ik ook al aanhaalde en dan is het ook niet zo raar dat er niet zo snel gereageerd wordt op eventuele nieuwe ontwikkelingen tot die zich wat beter bewezen hebben en ook daadwerkelijk in de praktijk gestandaardiseerd toepasbaar geformuleerd zijn. Zonder dat ben je gewoon aan in het wilde weg aan het experimenteren op microniveau en mis je teveel context. Ethisch onverantwoord.

quote:

Ja en zoals je kan lezen geef ik ook aan dat je niet de enige daarin bent. Maar zo te horen maakt de tijd en energie die ik wel steek in het enigszins nuanceren en onderbouwen van mijn betoog, geen reet uit zolang de rest dat ook niet doet. Jammer..

quote:

Als jij serieus genomen wil worden in zo een discussie, dan moet je ook hard kunnen maken wat je beweert. Denken dat alle hulpverleners niks bijhouden op vakgebied is een onnodig ongenuanceerd argument dat je niet kan onderbouwen.

quote:

Dat zijn we eens, maar is dus niet iets wat we vooral hulpverleners aan kunnen rekenen. Zolang deze onderzoeken niet gefinancieerd worden, kunnen onderzoekers hier niet mee aan de slag om te kijken wat dit voor therapeutische waarde op individueel niveau zou kunnen hebben. En fysiek loopt veelal via medici en niet de GGZ.

quote:

En dan nog sluit een fysieke oorzaak niet uit, dat een psychische behandeling wel degelijk van waarde zou kunnen zijn. Zie bijvoorbeeld ook de SOLK, waar wel enig onderzoek wordt gedaan naar wat fysieke uitingen in stand zou kunnen houden.

quote:

Om meten is weten na te streven heb je een referentiekader nodig ter interpretatie. Zolang dit referentiekader er nog onvoldoende is, is het dus helemaal niet zo veelzeggend om te meten wat bepaalde hormoonwaarden zijn. Vitamine d bijvoorbeeld is een hormoon pre-cursor, maar kijkend naar de praktijk kunnen we constateren dat lang niet iedereen klachten ervaart bij een laag- of zelfs subnormale waarde. Omgekeerd zijn er ook mensen die wel flinke klachten ervaren bij een laag-normale waarde. Dat geeft te denken over de waarde van deze marker, want hoe veelzeggend is de waarde t.o.v. de klachten dan? En hoe moet je dat therapeutisch toepassen?

quote:

Daarom is het denk ik ook niet handig om vanuit zowel hulpverleners als cliënten blind te blijven staren op wat vooralsnog niet toepasbaar is of binnen een redelijke periode gaat zijn. Die stelligheid aan beide kanten is veelal niet functioneel en geeft mensen ook een excuus om uit de weg te blijven van wat er wel mogelijk en misschien niet oplossend, maar wel nuttig zou kunnen zijn.

quote:

Een opleiding is natuurlijk meer dan alleen inhoudelijke kennis mbt het vakgebied. Daarnaast is de zorg ook daadwerkelijk een stuk veranderd en nog bezig te veranderen. Onlangs nog in het nieuws dat ze nu weer wat aan die administratieve druk gaan doen, zodat ze weer meer hulp kunnen gaan verlenen ipv zoveel administreren.
En wat vakinhoudelijke kennis betreft, zoals hierboven al aangegeven is de waarde van een bepaald onderzoek niet meteen nuttig toepasbaar op hulpverleningsniveau.

quote:

Ik zou het risico van minder geneigd tot hulp aanvaarden eerder als een logisch vervolg zien en niet per se de schuld van de cliënt. Echter kan ik me gezien je verwoording hier ook wel voorstellen dat het wel zo overkomt op jou, terwijl de hulpverlener ook een beetje klem zit met wat die jou wel zou kunnen bieden en dat ligt denk ik aan meerdere factoren dan de hulpverlener in kwestie en de GGZ in het algemeen.

quote:

Het betalen lijkt me ook voor enige inventarisatie en ondersteuning bij zoiets te leren accepteren en niet alleen voor helaas pindakaas. Nu weet ik dat het in de praktijk wel voorkomt, maar dat is dus niet bij iedereen het geval. Daarnaast is het denk ook mensenwerk en kan niet iedereen goed levellen met wie er tegenover zit en inschatten hoe een en ander overkomt.

quote:

Zonder onderzoek en degelijke basis voor interpretatie weten we ook niet zo goed wat een onschuldige aanpak is en in hoeverre dat op iedereen toepasbaar is. Onderzoek dient aan te tonen dat het voor een aanzienlijk deel zou moeten gelden. Niet alleen ivm bepaalde risico's, maar bijvoorbeeld ook om het economisch rendabel te maken en te houden zeg maar. Iets waar je als hulpverlener toch meer een eindgebruiker in bent, omdat deze bal bij anderen ligt.

quote:

Baat het niet dan schaad het niet kan in de praktijk best wel tegenvallen.

quote:

Ik begrijp prima dat het heft in eigen handen nemen prettiger is, maar ook dan meet je niet per se de werkzaamheid van je tactiek. Je beter voelen kan absoluut van therapeutische waarde zijn, maar bot gezegd ook enorm subjectief zijn.

quote:

Zie het bekende placebo-effect. En bijvoorbeeld ook drugs, die je eerst beter kunnen doen voelen, maar later juist destructief kunnen blijken.
Als jij bereid bent om bepaalde risico's te nemen, dan moet jij dat weten. Maar je mag denk ik niet verwachten dat een hulpverlener net zo bereid is zulke risico's te nemen met een cliënt.

quote:

En ook niet geheel onbelangrijk, als je alles in eigen beheer doet, kun je waardevolle feedback missen. Het kenniskader wat een hulpverlener vanuit zijn of haar opleiding heeft meegekregen, maar bijvoorbeeld ook hoe bepaald gedrag op anderen overkomt. Je onttrekken aan een dynamiek met anderen kan functioneel dus werken, omdat je bepaalde symptomen simpelweg ontloopt en niet meer toetst aan de realiteit. Dat maakt het echter nog niet hetzelfde als een oplossing.

quote:

Wat voor percentage levert 14 van de 17750 op?

quote:

Protocollen zijn richtlijnen, waar tot op zekere hoogte van afgeweken zou kunnen worden. Denk maar aan door de verzekeraar opgestelde preferente medicijnen, waarbij de arts of psychiater op basis van bijwerkingen bijvoorbeeld wel het originele merk vergoed kunnen voorschrijven indien nodig. Die richtlijn zou er zijn om het zo goedkoop en dus toegankelijk mogelijk te houden, maar wel te kunnen voldoen aan mensen die bijvoorbeeld allergisch zijn voor een hulpstof in het goedkopere medicijn. Gluten moeten nu wettelijk verplicht worden vermeld, dat is gekomen voor mensen met bijvoorbeeld coeliakie en niet de door voedselfabrikanten aangejaagde glutenhype. Dat is dus een zekere vorm van op meerdere gebieden veiligheid na proberen te streven.

quote:

Dat ik kanttekeningen zet bij jouw mening en hoe je die onderbouwt, is niet hetzelfde als vinden dat jij geen mening mag hebben. Als jij stelt dat in jouw ervaring alle hulpverleners geen vakliteratuur bijhouden, dan ben ik benieuwd naar waar je dat op baseert en nodig ik je uit tot verdere onderbouwing. Net zoals jij omgekeerd ook terug vraagt.
Een gevoel is subjectief en slecht meetbaar, een percentage kan dan een waardevolle toevoeging zijn die een betere onderbouwing en context geeft. Als ik je mening niet relevant zou vinden, dan zou ik niet zoveel terug typen. Daarnaast ben ik net zo goed kritisch op de GGZ en zeur ik dus niet alleen over hoe jij een en ander verwoordt, maar gewoon in het algemeen op van alles.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 13:19 schreef Lunatiek het volgende:
Toch blijf ik het idee houden dat er een verkeerd beeld is van wat de psychiatrie kan doen. Denken dat ze je kunnen genezen is denk ik de grootste fout: in veel gevallen bestaat de "genezing" uit een gedragsverandering van de patiënt, al dan niet ondersteund door medicijnen. Het gaat, zoals eerder ook al genoemd, voor een groot deel om leren omgaan met wie je bent. Zowel die gedragsverandering als dat omgaan met (en accepteren van) kunnen alleen maar uit jezelf komen. En dat is ontzettend moeilijk, daarom proberen ze je met therapie te helpen.

Ik krijg echter ook het idee dat enkelen niet willen werken aan hun eigen genezing, geen acceptatie, geen omgaan met en al helemaal geen gedragsverandering. Ze willen genezen worden. Dat is dus op zijn minst naïef.
Door op het fysieke en medicatie te focussen kijk je weg van het feit dat je jezelf in moet zetten voor je eigen genezing.

Als je het vergelijkt met andere kwalen, zeg een gebroken been, dan komt de oplossing helemaal van de arts, die zet het been, doet er gips om. Je krijgt pijnstillers. Daarna hooguit wat fysiotherapie: massage en oefeningen volgens voorschrift en onder begeleiding. Je hoeft jezelf niet permanent te veranderen, die maand in het gips is immers maar tijdelijk.
Bij psychotherapie is er geen gips of zoiets. Het komt puur neer op je eigen bereidheid te veranderen in je denken en gedrag (en als je te ver heen bent, ook het gedrag van je omgeving).

Nogmaals: dat is moeilijk. Maar op het moment is dat het enige dat er wordt geboden om klachten te verlichten.
Daarom kan ik me de OP wel voorstellen: het kan voor sommige patiënten te confronterend zijn.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 17:13 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Ik zie dat een beetje anders.

Ik denk dat de meeste mensen met psychische problemen echt wel begrijpen dat ze er zelf vooral hard aan moeten werken. En ik denk dat ze dat ook willen. Als ik voor mezelf spreek: ik zou liever mijn eigen boontjes doppen dan dat anderen het voor mij doen.

Maar met psychische problemen voel je je machteloos en radeloos. Het is vooral de samenleving die pretendeert dat de psycholoog het voor jou gaat oplossen. Kijk maar eens naar artikelen over psychiatrie in de media. Alles moet maakbaar zijn.

Maar ook mensen uit de omgeving spelen er vaak een rol in. Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen roepen "joh, met zulke problemen moet je wel hulp zoeken hoor!". Het is ook gemakzucht, want daarmee hoeven ze zich niet schuldig te voelen dat ze zelf niks voor de ander doen. Je wordt geleefd.

quote:

Op donderdag 25 april 2019 17:13 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Ik zie dat een beetje anders.

Ik denk dat de meeste mensen met psychische problemen echt wel begrijpen dat ze er zelf vooral hard aan moeten werken. En ik denk dat ze dat ook willen. Als ik voor mezelf spreek: ik zou liever mijn eigen boontjes doppen dan dat anderen het voor mij doen.

Maar met psychische problemen voel je je machteloos en radeloos. Het is vooral de samenleving die pretendeert dat de psycholoog het voor jou gaat oplossen. Kijk maar eens naar artikelen over psychiatrie in de media. Alles moet maakbaar zijn.

Maar ook mensen uit de omgeving spelen er vaak een rol in. Hoe vaak gebeurt het niet dat mensen roepen "joh, met zulke problemen moet je wel hulp zoeken hoor!". Het is ook gemakzucht, want daarmee hoeven ze zich niet schuldig te voelen dat ze zelf niks voor de ander doen. Je wordt geleefd.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 06:14 schreef Lunatiek het volgende:
Ja, dat ook. Maar er zitten bepaalde mensen op dit forum die eisen dat de ggz mensen geneest. Ook als die mensen niet ziek zijn.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 06:14 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Ja, dat ook. Maar er zitten bepaalde mensen op dit forum die eisen dat de ggz mensen geneest. Ook als die mensen niet ziek zijn.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 09:30 schreef HostiMeister het volgende:
Wederom, het is de schuld van iedereen behalv ik?

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 09:52 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Het is wederom de schuld van niemand behalve van de client zelf! Want de meeste bevooroordeelde meningen worden als de waarheid gezien. Dat weet jij ook.
Hoe zie jij de GGZ , als een strafkamp om de schuld aan mensen zoals jij, die natuurlijk heel erg veel overlast ondervinden in hun dagelijks leven van mensen met psychische problemen, af te lossen?

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 10:08 schreef Californium het volgende:
Zo zwart-wit is het niet en bedoelt niemand het. Psychische problemen zijn vaak(niet altijd!) niemands schuld maar een ongelukkige samen loop van dingen. Maar er is werkelijk niemand anders die de problemen kan oplossen dan de patient zelf. Met goede ondersteuning is dat makkelijker. Maar de hersenen zijn een raar iets en geen pleister van buitenaf die alles opeens Kan stoppen.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 10:19 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Heb jij die ondersteuning zelf gehad?
Uit ervaring zeg ik zelf: met ondersteuning van buitenaf is het helemaal niet makkelijker. Soms eerder moeilijker, omdat je advies krijgt wat je allang met moeite uitvoert of tegen vooroordelen van hulpverleners aanloopt.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 10:19 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Heb jij die ondersteuning zelf gehad?
Uit ervaring zeg ik zelf: met ondersteuning van buitenaf is het helemaal niet makkelijker. Soms eerder moeilijker, omdat je advies krijgt wat je allang met moeite uitvoert of tegen vooroordelen van hulpverleners aanloopt.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 09:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als er mensen na verwijzing door de huisarts en 8 jaar onderzoek in het ziekenhuis pas te horen krijgen dat ze niet ziek zijn, wordt dat ook niet als normaal gezien.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 09:30 schreef HostiMeister het volgende:

[..]

Wederom, het is de schuld van iedereen behalv ik?

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 09:52 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Het is wederom de schuld van niemand behalve van de client zelf! Want de meeste bevooroordeelde meningen worden als de waarheid gezien. Dat weet jij ook.
Hoe zie jij de GGZ , als een strafkamp om de schuld aan mensen zoals jij, die natuurlijk heel erg veel overlast ondervinden in hun dagelijks leven van mensen met psychische problemen, af te lossen?

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 10:30 schreef Californium het volgende:
Ja.

En ik ben nogsteeds elke dag in gevecht met mezelf. Maar ik heb iemand getroffen die mij ondersteuning geeft en de handvatten om elke dag weer mijn bed uit te komen. Geen oordeel. Soms Dan laat ze me ook even goed in de Spiegel kijken...en dat is niet altijd leuk maar daar leer ik wel van.

Maar een gevecht blijft het wel helaas. Maar ik ben bezig met accepteren dat ik niet genezen Kan worden

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 10:53 schreef dop het volgende:

hoe moet ik dit nu lezen?
Niemand kan je helpen, en je kunt het beter alleen doen?

Spreek je nu over je eigen ervaring, of geld dit volgens jouw voor de GGZ in het algemeen?

Wat mij betreft is geen behandelaar heilig en worden er ook zeker fouten gemaakt.
Je zult in de GGZ ook doorgaans niet de beste psychologen treffen. Maar dat wil niet zeggen dat het allemaal niet werkt en dat je het dan maar alleen moet gaan oplossen.
Ik denk dat het voor heel veel mensen wel nuttig is. En ja soms kost het tijd en moeite voor je ergens op je plek bent. En soms lukt dat gewoonweg niet.
Kan heel veel uiteenlopende oorzaken hebben.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 11:37 schreef Lunatiek het volgende:
Waar slaat dat nou weer op?

Ik bedoel, mensen met ass zijn niet ziek. Adhd en aanverwanten: niet ziek. Angststoornissen: de symptomen lijken op ziekte te wijzen, de stoornis is dat niet. Allemaal dingen die met denken en gedrag te maken hebben, je zult je moeten aanpassen als je van de klachten af wilt.
Depressie: wel ziek.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 11:41 schreef Lunatiek het volgende:
Het gaat niet om schuld.
De patiënt heeft een probleem. Om van het probleem af te komen, moet de patiënt zelf zijn gedachten en gedrag aanpassen - niemand anders kan dat. Hoe je dat kunt doen vertelt de ggz.
Dat je dat moet doen is niet omdat je er zelf schuld aan hebt. Het zou voor iedereen beter zijn als het met een glaajhaokla te verhelpen zou zijn, maar zo'n ding bestaat niet. En ik hoop dat het nooit uitgevonden gaat worden ook, want als je het denken en gedrag van psychische patiënten kunt aanpassen, kun je dat ook bij neurotypische mensen die "verkeerd denken".

quote:

Op donderdag 25 april 2019 23:54 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]

Het is een heel onderzoeksgebied, ze is niet de enige neuro wetenschapper. Dingen die de GGZ in de praktijk kan was voor mij ook niks, dus voor mij maakt dit niet uit.

quote:

[..]

Het zijn wel de symptomen die ze behandelen die overlappen.

quote:

[..]

Ten eerste was mijn eerste ervaring met de GGZ dat ik er verplicht heen was gestuurd. In eerste instantie kwam ik er dus zelf niks doen. Ten tweede heb je het steeds over de hulpverlener en de ruimte die diegene moet krijgen, maar ik heb wel altijd braaf gedaan wat ze zeiden en mijn huiswerk gedaan voor ze , altijd op komen dagen, met hoop totdat die eventueel verging, jarenlang. En dan zouden hulpverleners "niet genoeg ruimte van mijn hebben gekregen".

quote:

[..]

Niet iedereen heeft die ondersteuning nodig. Persoonlijk lees ik liever zelf de tips die zij geven in een werkboek voor een stoornis, dan dat ik met hun vooroordelen hoef te dealen.

quote:

[..]

Ja zal allemaal wel, maar geef dan informatie hoe het beleid is ontstaan en waarom jij het zo goed onderbouwd vindt.

quote:

[..]

Waarom verdedig je de GGZ zo trouw? Je zegt dat je zelf ook kritiek hebt, als je advocaat van de duivel speelt doe je dat wel heel geloofwaardig. Maar je plaatst geen bronnen en dat vind ik jammer.

quote:

[..]

Nee dat kan ik ook niet. Ik geef simpelweg aan waar ik ervaring mee heb.

quote:

[..]

Er wordt zat onderzoek gedaan naar de mentale invloed van ziektes. Dat laatste is juist waar ik kritiek op heb. Dat het gescheiden vakgebieden zijn waarvan ik niet vind dat dat zo moet zijn.

quote:

[..]

Beide aanpakken tegelijkertijd is iets anders dan zonder onderzoek maar gelijk concluderen dat de oorzaak niet fysiek is.

quote:

[..]

Door te screenen op dat soort dingen en kijken of behandeling tot verbetering leidt. Nu geef je nog een voorbeeld waarvan de behandeling een geval van baat het niet dan schaadt het niet zou zijn. En vitamines worden ook allang aangeraden door psychiaters als er een bestaand tekort is. Maar ze stellen zelf niet voor om het te testen, en als het bij vitamines blijft is dat nogal beperkt.

quote:

[..]

Zoals ik al schreef heb ik zelf dus geen goede ervaring met wat wel mogelijk is.

quote:

[..]

Kan best zijn dat een onderzoek niet toepasbaar is. Maar als ik een voor mijn probleem heel relevant onderzoek heb gevonden wat die ander wiens vakgebied het is niet eens kent, dan verwacht ik wel een argumentatie waarom niet. En dan kunnen jullie dan wel zeggen dat ik dat toch niet begrijp omdat ik simpel ben of een leek, maar ik vind dat ik gewoon recht heb op de uitleg van die hulpverlener of ik het nou begrijp of niet, en anders ben ik er klaar mee.

quote:

Het idee dat ik verplicht in therapie moet blijven waar ik klaar mee ben omdat ik toevallig psychische problemen ervaar omdat ik die "verplichting" heb naar de maatschappij voelt alsof ik behandeld wordt als zwaar gehandicapt. Het zou me niets verbazen als mij en andere mensen met psychische problemen door jullie ook verplicht uit voorzorg een bewindvoerder en vertegenwoordiger wordt aangeraden of zo.

quote:

[..]

Niet per se de schuld van de client, maar ook niet van de hulpverlener. Terwijl je het daarvoor had over hoe verantwoordelijk ze wel niet zijn dat ze behandelingen pas invoeren als deze helemaal goedgekeurd zijn. Als hulpverleners toch voor het grootste gedeelte niet verantwoordelijk zijn voor het resultaat, waarom dan überhaupt de behandelingen testen?

quote:

[..]

Het is hun beroep! Dit zijn mensen die sociale vaardigheden cursussen geven!

quote:

[..]

Ja, omdat het zo duur is dat niemand het zonder verzekering kan betalen. Cliënten zijn verplicht afhankelijk. Kostenbesparing, bijv door e-diagnoses of beter nog, alles standaard digitaal en anoniem maken tenzij de client elders aangeeft zou ik echt een stap vooruit vinden. Maar misschien kost dat nog veel meer qua beveiliging, dat weet ik niet.

quote:

[..]

De activiteit in kwestie waarvan het onderzoek aantoonde dat het hielp bij mijn probleem was de equivalent van (want ik ga het precieze ding niet zeggen ivm herkenbaarheid) een kleed patchworken. Als aan zoiets al een risico zit, dan zit aan alles een risico.

quote:

[..]

Wat? Dus als ik bij de GGZ ben omdat ik mezelf beter wil voelen en ik neem het heft in eigen handen en voel me daarna beter, dan is dat niet van therapeutische waarde? Dezelfde onbegrijpelijke gedachtengang als waarom hulpverleners protesteren tegen het meten van uitkomsten op basis van ROM resultaten denk ik.

quote:

[..]

Het is gebaseerd op een onderzoek waaruit dus al is gebleken dat het effect ervan niet placebo is. Er zijn ook onderzoeken waaruit blijkt dat medicijnen veel sneller effect hebben dan gedragstherapie. Of dat het niet heel veel uitmaakt of deze therapie wordt gegeven door een daarvoor getrainde hulpverlener of een leek. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3052992/ Sterker nog, er is ook gebleken uit andere onderzoeken dat cliënten soms meer aannemen van een ervaringsdeskundige.

quote:

[..]

Dat dit soms waardevol is ontken ik ook niet. Maar als het geen oplossing biedt, dan zijn die paar inzichten weliswaar mooi maar verbetert het mijn situatie niet concreet. En als ik oneindig te leven had dan zou het me niks uitmaken om jarenlang uren per maand te verspillen aan iets dat geen concreet resultaat oplevert. Maar dat heb ik niet.

quote:

[..]

Ja, 0,08%. Je kunt dat in 1 seconde via procentenberekenen.nl opzoeken. Maar hoe lang moet ik volgens jou dan zoeken naar de juiste, voordat mijn mening op basis van ervaring niet meer wordt afgedaan als een verkeerde inschatting? Stel de 17750ste helpt mij pas. Vind je dat dan acceptabel of zo?

quote:

[..]

Ja maar wat mij dan interesseert is welk percentage van de behandeling is richtlijn en welke eigen inbreng van de hulpverlener.

quote:

[..]

Ik ben ook blij dat je lange berichten plaatst. De meesten schrijven alleen maar korte reacties als ze het niet met mij eens zijn zonder onderbouwing. Dat zorgt ook niet voor een discussie terwijl dat juist is waarom ik op een forum ben.

quote:

[..]

Het doel van de normale medische zorg is nog altijd wel genezen en als er dan alleen fysiotherapie kan worden gegeven is het alsnog wel met het doel dat de klachten verminderen of niet erger worden maar dan is het voor de omgeving duidelijk dat genezen niet lukte en diegene zijn/haar best doet. Als je het daarmee vergelijkt, dan zou psychologische behandeling daar niet het equivalent van zijn, maar van een huisarts die bij het eerste gesprek zegt: "U heeft rugpijn? Dit gaat nooit meer over, accepteer het maar want de oorzaak is genetisch en omdat u te veel denkt dat uw rug pijn doet. Ik maak alvast een afspraak voor fysiotherapie".

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 15:37 schreef Scary_Mary het volgende:

Ik vind dit verwarrend worden, want ik dacht dat dit artikel vooral over deze ene wetenschapper ging en dat haar mening en ervaring vooralsnog weinig gemeengoed is t.o.v. van het hele onderzoekersveld.

quote:

Daarnaast is de GGZ best breed en ook aan verandering onderhevig. Dat het voor nou niks betekent heeft, is echt heel vervelend. Maar denk ik niet alleszeggend over de GGZ in het geheel, als je niet alles hebt kunnen proberen en er ook al een aantal jaren weg bent.

quote:

Dat is waar ja, maar symptoombestrijding is niet per se afhankelijk van oorzaaksvinding dan wel oplossing. Mindfulness is niet voor niets zo een hype, het helpt een heleboel mensen zonder dat het nou per se de stressoorzaken oplost.

quote:

Waar ik je schreef, bedoelde ik niet per se jou. Ten tweede heb ik ook de nodige teksten getypt over de ruimte die hulpverleners krijgen door andere factoren. Het is dus niet alleen cliënt afhankelijk, maar ook in hoeverre er tijd beschikbaar en vergoed wordt. En in hoeverre er protocollen zijn die opgevolgd dienen te worden of waar er wellicht met bepaalde onderbouwing wel enigszins van afgeweken kan worden.

quote:

Niet iedereen nee, maar bij een doorverwijzing mogen we er toch wel vanuit gaan dat er een reden is vanuit de persoon zelf of de omgeving.
Persoonlijk denk jij er nu zo over, maar misschien was dat anders geweest als je met een andere verwoording niet zo een vooroordelen had ervaren?

quote:

En dit is waarom nuance belangrijk is in zo een discussie. Ik vind onderbouwing goed, niet per se de onderbouwing van individuele standpunten die je me nu in de mond probeert te leggen. Net als jij ben ik net zo goed kritisch, echter niet volledig negatief. Toch krijg ik zo het gevoel alsof ik je tegenstander zou moeten zijn ofzo, terwijl ik dat in mijn ogen niet ben omdat we nota bene een overlap hebben.

Ik denk dat het misschien beter is als we Bosbeetle's vraag me raak inventarisatie op gaan zoeken en daar vragen of er misschien iemand is die inhoudelijk op zo een beleidsvorming in zou kunnen gaan.

quote:

Ik zeg het niet alleen, ik typ hier ook de nodige kritiek en ben dus geen trouwe volgeling van de GGZ. Wat voor bronnen zou je willen zien?

quote:

Waarom verwoordt je het dan alsof je het over alle hulpverleners hebt en je de hele GGZ af kan schrijven op basis daarvan?

quote:

We kunnen constateren dat er de nodige (kwantitatief dus) onderzoeken gedaan worden, maar dat hoeft an sich nog niet zoveel te zeggen over de kwalitatieve toepasbaarheid. Zeker niet als we een specifieke kwaliteit willen zien, zoals zo een overlap van medisch en psychisch.

quote:

Eens, met de kanttekening dat er in de praktijk ook niet voor niks voor wordt gekozen om het juist niet tegelijkertijd aan te pakken. Zie bijvoorbeeld revalidatie en/of chronische pijnpatiëntenprogramma's, waarin ook aan acceptatie gewerkt wordt. Dat lijkt effectiever te zijn als het niet allemaal tegelijk is en er fysiek nog behandeld wordt, waardoor het ook nog niet duidelijk is wat er dan over blijft om te accepteren.

quote:

Moet je wel weten wat dat soort dingen zijn dan en hoe je kan meten dat het de behandeling is die aanslaat. En dat is dus niet zo simpel als het lijkt, laat staan dat alle psychiaters even goed op de hoogte zijn van actuele algemene kennis. Als het gaat om specifieke cliëntinformatie, zou er bij de intake gekeken moeten worden naar wat de huisarts wel of niet onderzocht heeft, lijkt me.

Vitamine d is echt wel iets dat kan schaden en dus ook meer een hormoon ipv een vitamine. Overschotten komen dan wel niet zo vaak voor, maar ze bestaan wel degelijk. Een van de mensen die met die gevolgen moet leven heeft een blog vol geschreven over hoe complex dit soort vraagstukken zijn. http://b12vitaminetekortp(...)-125d-zijn_6367.html laat denk ik goed zien hoe belangrijk interpretatie kan zijn, zowel in het algemeen als in bepaalde gevallen in het bijzonder.
Daarnaast is duidelijk dat supplementatie dus niet alleen effect op de vitamine d waarden zelf, maar ook samenhangt met andere hormonen en calcium o.a. Daarmee kun je dus een sneeuwbaleffect in werking stellen, waardoor het nog moeilijker kan worden om oorzaak, gevolg en daarmee ook behandeling of zelfs oplossing te kunnen vinden. Hoe brengen we de werking dan nog in kaart, als we niet zeker weten dat een te laag vitamine d ook echt een tekort is en dus de oorzaak is van bepaalde klachten? En hoe willen we meten of de supplementatie dan werkt?

quote:

Met dit artikel en de vele anderen op dat blog, geeft het denk ik al een bredere blik die wellicht ook kan verduidelijken hoe beleid op dit gebied tot stand kan komen, wat er zoal meespeelt. Tel daar het financiële plaatje bij op door te kijken naar de prijslijsten van ziekenhuizen en de vergoedingen van verzekeraars, dan kun je zien wat het kost om zoveel in kaart te willen brengen.

quote:

Ja, daar ben je zeer duidelijk over. Ik heb het dus over algemenere ervaringen in deze algemene discussie. Daar vallen natuurlijk net zo goed jouw ervaringen ook onder, maar ik trek het dus breder naar de gehele GGZ en alle mogelijkheden en niet alleen wat er destijds bij jou mogelijk was.

Ik ben er natuurlijk niet bij geweest, maar ik meen op het forum ook op te merken dat je vrij snel dingen negatief en persoonlijk op kan vatten die dat niet zo bedoelt zijn. Dat vind ik best begrijpelijk na alle shit die je hebt meegemaakt, dat kan ik niet oplossen voor je. Wel kan ik proberen een en ander uit te leggen, zodat het misschien begrijpelijker wordt voor jou hoe zulke dingen kunnen gebeuren. Dat bedoel ik dus niet om jouw ervaringen te willen downplayen, maar juist om een beter inzicht te geven dat het dus niet allemaal aan jou zou hoeven liggen.

De wet WGBO zou ervoor moeten zorgen dat de hulpverlener duidelijke en heldere informatie verschaft m.b.t. de behandeling, zodat het voor de cliënt/patiënt begrijpelijk is. Dat is dus verplicht.
Een onderzoek dat in het werkveld is gedaan kan interessant zijn, maar dat maakt het niet per se ook een kwalitatief onderzoek op zichzelf. Daarvoor zou de hulpverlener het eerst moeten beoordelen en dat kost tijd die doorgaans niet valt onder de ingeboekte behandeling. Mocht het wel gelezen zijn, dan moet het nog besproken worden en dat kan misschien best lang duren om opkomende vragen proberen te beantwoorden en een en ander begrijpelijk te maken voor de cliënt. Als het meer vragen oproept dan het beantwoord, dan blijkt het contra-productief.
En ook dat gaat af van de ter beschikking gestelde tijd die dus niet aan de behandeling zelf besteed kan worden. Dat kan moeilijk te verantwoorden zijn, omdat het dus niet onder de behandeling zelf valt en dus onnodig tijd en geld kost zonder een aannemelijke winst op het gebied van effectiviteit.
Het kan tevens ook enorm moeilijk zijn om weer terug te keren naar de behandeling zelf en een blijvende stoorzender blijven. Zeker ook omdat bepaalde mensen (niet jij) het in kunnen zetten als bliksemafleider of als een soort chantagemiddel. Dat is vooraf niet altijd goed in te schatten en daarom wellicht ook een reden om het zoveel mogelijk bij het kerndoel van de geplande behandeling te willen houden.

quote:

Ik zou het vooral willen aanraden als men overzicht kwijtraakt en om (verdere) financiële problemen te voorkomen, omdat het onmeunig stressvol en klote is om daar weer uit te komen en bepaalde shit ook gewoon significant vergergerd. Zonde, zeker als het enigszins te voorkomen is. Daar hoef je echt niet per se een psychische diagnose voor te hebben, zulke ondersteuning kan in andere situaties ook gewoon heel prettig zijn.

Tevens denk ik dat de maatschappij ook echt achterlijk ingewikkeld aan het worden is, als de hulpverlening zelf ook door de bomen het bos niet meer kan vinden soms. Dan kun je als leek, laat staan in een bijzondere situatie, best wel gebaat zijn bij ondersteuning. Dat vind ik namelijk ook wel een verplichting van onze maatschappij in het algemeen en niet vooral van mensen die moeite hebben om "normaal" daarin mee te komen. De maatschappij is te log en aan andere factoren onderhevig om bepaalde veranderingen nog te kunnen doen. Daarom is het verstandiger om op individueel proberen te ondersteunen tot het zoveel mogelijk mee kunnen komen indien gewenst. Zeker als je nog iets van maatwerk wil aan kunnen brengen, dat lijkt me op macroniveau echt te moeilijk.

quote:

Nee, ik omschreef een en ander echt wel wat genuanceerder. Wellicht te genuanceerd.

Onderzoeken dienen een bepaalde werkzaamheid aan te tonen, voor het overwogen wordt om geïmplementeerd te kunnen worden in de brede praktijk. Dat is doorgaans bewijs dat een bepaalde theorie ondersteunt en dus ook enigszins meetbaar zou moeten zijn. Daarnaast zou het ook haalbaar in de praktijk moeten zijn, want een dure richtlijn zonder bijbehorende infrastructuur heeft ook weinig effect lijkt me.

Zoals jij het verwoordt, lijk je te hopen of te vinden dat men iets vindt dat 100% zou moeten werken. Maar dat gaat dus niet in deze complexe materie. Men onderzoekt dus iets voor wat veel mensen zou kunnen werken cq voor een zeker aantal mensen al heeft gewerkt.
Dan heb je een door onderzoekers geformuleerde tactiek ahw, die vervolgens nog uitgevoerd dient te worden door de hulpverleners op cliëntniveau. En dan krijg je dus te maken met meerdere factoren dan alleen die tactiek/behandeling zelf, die zo een uitkomst ook kunnen beïnvloeden. Het is dus niet alleen de verantwoording van de hulpverlener of iets werkt en ook niet die van de patiënt/cliënt.

quote:

Ik meen dat hier ook meer oog voor is tegenwoordig. Niet alleen schrijft de verzekeraar volgens mij ook een periodieke evaluatie voor, organisaties lijken binnen evaluaties ook meer te kijken naar de eigen rollen. Nu hoeft die aandacht niet per se iets op te leveren, maar vroeger werd er denk ik überhaupt niet zo gevraagd naar of het wel klikte met je behandelaar en of je je wel voldoende op je gemak voelde enzo. It's a start, maar zeker nog geen mooie finish denk ik..

quote:

Hun beroep is hulpverlenen en dat doen ze. Dat het niet voor iedereen werkt is klote, maar ook niet alleen hun schuld, zolang onderzoekers ook nog geen 100% werkende procedures uitgevogeld hebben.

quote:

We hebben helaas geen vergelijkingsmateriaal hoe het zijn zonder de verzekeraars. Ergens zou ik hopen dat door het als overheidstaak te hebben gehouden, het goedkoper zou kunnen zijn geweest. Aan de andere kant heeft de overheid ook vaak genoeg laten zien dat ze niet adequaat zijn. Zeker niet op ict-gebied en dat vind ik in de zorg echt een mega heikel punt.

Ten eerste moeten we kijken naar het zo optimaal mogelijk inrichten voor het stellen van e-diagnoses. Daarvoor zul je moeten onderzoeken hoe je zoveel mogelijk mensen zo goed mogelijk kan diagnosticeren.

quote:

Dan moet je nog kijken hoe je een en ander digitaliseert en ook zo efficiënt mogelijk inricht voor alle gebruikers. Infrastructuur moet aangepast worden, dus denk aan data-opslag inclusief back up, security, etc. Moeten de patiënten en cliënten ook een zekere standaard hebben in die zin dat ze in staat zijn om mentaal, fysiek, financieel en technisch gebruik te kunnen maken van zo een systeem. En iedereen moet op zijn of haar niveau dus een bepaalde investering doen en ook blijven doen om daar gebruik van te kunnen blijven maken.

quote:

Klinkt leuk in beginsel, maar dit is niet iets wat snel opgezet kan worden. Moet je ook niet willen met zulke complexe en vooral ook heel gevoelige materie. Echt een pokkedure onderneming ook, waarvan het nog maar afwachten is in hoeverre dit in de praktijk daadwerkelijk effectiever gaat zijn wat betreft beter diagnosticeren etc. Zeker als we technisch zo door blijven ontwikkelen, er is nu al moeite om bij te blijven met een fucking browser of een actueler windows besturingssysteem dus dit zie ik enigszins cynisch in eerlijk gezegd..

quote:

Ik denk dat je het risico dan ook niet alleen kunt bepalen op basis van de activiteit zelf. Hierboven heb ik al wat getypt over wat de impact kan zijn op de vast gestelde tijd en daarmee ook de behandeling. Zulk tijdverlies kan gezien worden als risico.

quote:

Ik stel dat de ervaring van je beter voelen niet gelijk staat aan daadwerkelijk ook beter zijn. Als ik me beter voel als mijn hulpverlener mij in alles gelijk zou geven, welk probleem lossen we dan op?
Als mijn probleem was dat niemand mij geloofde, dan is dat misschien wel opgelost nu er 1 iemand wel in mij gelooft. Misschien is dat het begin om een en ander te kunnen verwerken of geeft dat voldoende vertrouwen om ook weer wat meer open te staan voor iets anders dan wat ik vooral zou willen horen op dat moment. Dat is van therapeutische waarde dan.

Echter schiet ik er dus geen kut mee op als ik gewoon graag gelijk krijg en niks wil veranderen. Dan loop ik de deur uit en ervaar ik nog steeds dezelfde shit. Terug gaan naar mijn betaalde gelijkgever is dan een lapje voor het bloeden en houd eigenlijk hetzelfde gedrag in stand, omdat het dan acceptabel genoeg is. Dan voel ik me wel beter, maar heeft het dus geen therapeutische waarde eigenlijk.

quote:

Dit is me te kort door de bocht. 1 onderzoek hoeft nog niet zoveel te zeggen. Als we meten dat medicijnen veel sneller effect hebben, dan moeten we ook formuleren waarop en in hoeverre dat wenselijk is t.o.v. gedragstherapie.
Stel, we hebben het over depressies, dan lijken pillen misschien wel het beste als het doel is om snel weer meer te kunnen functioneren. Maar dan gaan we wellicht voorbij aan de oorzaak, want is het een toevallig ontstane chemische disbalans of komt het misschien door een bepaalde lifestyle? Slik je die chemie weer recht of houd je de boel zo in stand, maar heb je er gewoon minder last van? Krijg je er helaas soms wel gratis bijwerkingen bij en je pist dat ook weer het milieu in, maar ja wel goedkoper en minder confronterend dan gedragstherapie misschien. Tenminste, goedkoper weten we eigenlijk ook niet lijkt me. Dat is sterk afhankelijk van de periode waar je het over bekijkt en dan zit je nog met factoren die ook weer van invloed kunnen zijn.

Kortom, ik denk dat positief uitvallende onderzoeken heel leuk zijn, maar wat ze echt zeggen is sterk afhankelijk van de context en die reikt verder dan alleen de opzet van het onderzoek zelf.

quote:

Snap ik ja, herkenbaar ook wel. Alleen is het ook een beetje zoals met die onderzoeken enzo, het kan ontzettend veel schelen als een en ander duidelijk geformuleerd en daarmee meetbaar is of kan worden. Dan ben je minder afhankelijk van gevoel cq ervaringen en kun je ook concreter zoeken naar zo een verbetering en de signalen daarvan. Ook in je contact met anderen kan het helderheid geven en daarmee effectiviteit.

Dan doe je een aanname wat mijn doel zou zijn met al deze tekst.
Ik probeer dingen in een groter perspectief te plaatsen en denk mee waarom bepaalde dingen wel of niet zouden moeten kunnen werken of zo gelopen zijn zoals ze gelopen zijn. Dat kun je als negatief jegens jou ervaren, maar je zou ook kunnen denken dat ik de tijd en moeite neem om onderbouwd op je te reageren. Wat een signaal zou kunnen zijn dat ik jou en je denkbeelden serieus genoeg neem om er niet alleen tegen in te gaan, maar ook aan te vullen en proberen te verhelderen. In mijn ogen is dat zeg maar discussiëren en de meerwaarde daarvan..

Dat begint met het in kaart proberen te brengen van hoe je dat zou kunnen meten. Ik vraag me af in hoeverre zoiets mogelijk zou kunnen zijn, het lijkt me moeilijk een standaard hiervoor te vinden.
En in de praktijk zou er toch enige flexibiliteit blijven denk ik, juist ook omdat een hulpverlener soms meer en soms minder zal moeten inbrengen t.o.v. de cliënt/patiënt enzo.

quote:

Maar wat zegt het uiteindelijk? Gaan we dan uit van het idee dat we een richtlijn moeten kunnen vinden die iedereen zou moeten kunnen passen? Dat we zo minder afhankelijk zijn van de kwaliteit van de individuele hulpverlener ofzo?
Ik ben benieuwd wat je hier functioneel mee zou willen zeg maar.

quote:

Genoeg mensen die geen trek hebben in lange teksten ja, maar dat is niet alleen in het algemeen en soms ook afhankelijk van wat er gepost wordt en hoe dat dan verwoord wordt. Daar zit een dynamiek in en dan vind ik het soms net als jij moeilijk te peilen wat nou het doel is van bepaalde reacties. Soms heb ik moeite om te zien dat je wel blij bent met mijn reacties, dus fijn dat je het zegt

quote:

Ik denk dat het niet zo duidelijk voor de omgeving is eerlijk gezegd. Wel dat men het kan denken, maar ondertussen kan dat best tegen vallen. Wie ziet het in hoeverre je je aan de richtlijnen houdt? Mensen staan niet met hun neus er bovenop als je alleen naar de fysio gaat en het vertikt om je oefeningen daar buiten om te doen. Of dat er veels te ruig gedaan wordt ondanks rustig moeten houden.
Dit is ook weer zo een perceptiedingetje en daar kan zo een beetje iedere fysiek gemankeerde bij wie het visueel niet goed zichtbaar is over meepraten ben ik bang..

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 09:18 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nee, anders zouden mensen niet onderzoeken wat de invloed is van hersenafwijkingen op mentale klachten
[..]

Misschien niet nee. "Niets betekent". Als het dat maar was. Helaas heeft het mij opgezadeld met een boosheid waar ik nog iedere dag last van heb en nergens kwijt kan.
[..]

Daar denk ik zelf anders over als ik vind dat de meeste van die symptoombestrijdingen te makkelijk zijn en te vanzelfsprekend, zodat je net zo goed zelf je slaappatroon aan kunt passen of tegen jezelf kunt zeggen dat je tot 10 moet tellen als je boos bent. Daar hoeft iemand geen opleiding voor te hebben gevolgd, verspilling van de tijd om op zoiets te focussen wat klanten makkelijk zelf kunnen opzoeken en vaak al gedaan hebben of wat common sense is vind ik. Maar dat ben ik.
[..]

Je hebt het over protocollen en dat daar enigszins vanaf geweken kan worden. Niet helemaal dus. Hoe kwam jij dan tot de conclusie dat als ik andere therapeuten zou proberen de hulp heel anders zou zijn?
[..]

Misschien maar ja dat zal ik nooit weten
[..]

Dat is wel interessant. Maar misschien dat het vanzelf een keer aan bod komt.
[..]

Hm nu je het zegt. Niet dat behandelingen helpen, want naast dat sommigen hebben ontdekt dat het placebo kan zijn , is er ook veel onderzoek gedaan naar dat ze vinden dat cbt helpt. Dat weet ik al. Maar eerder naar hoe dat beleid tot stand komt dus idd.
[..]

Omdat zoals jij zegt er protocollen zijn waar ze zich allemaal aan moeten houden. Echter zijn er inderdaad dingen die ik niet afschrijf, maar dat zijn dingen die niet standaard worden vergoed. Dieptepsychologie en biologische psychologie.
[..]

Nee maar het zegt al meer dan niks. Maar ja, ik ben idd afhankelijk van verder onderzoek hierin.
[..]

Vaak is het toch wel alles volgens psychologen. Maar net alsof mensen dat nog nooit hebben bedacht. Het is niet moeilijk om te zeggen dat iemand iets moet accepteren, je hoeft er ook geen opleiding voor te hebben gevolgd. Maar degene die de acceptatie moet doen zit ermee, die doet zelf ook het werken eraan.
[..]

Simpel, iemand koopt vitamine d en neemt het. Als na herstel van vitamine d waarden de klachten waarvoor diegene naar een psycholoog ging verminderd/over zijn heeft het geholpen . Anders niet.
[..]

Daarom moeten psychiaters zelf ook kunnen selecteren wat van belang is qua medisch onderzoek en wat niet en hun argumentatie kunnen uitleggen.
[..]

Ja, als het zo moet hoeft het voor mij inderdaad ook niet. Maanden wachten om officieel goed of afkeuring te krijgen voor een behandelsuggestie die ik zelf in een half uur kan proberen en dan direct weet of het mij helpt.
[..]

Klopt, maar ik vind het een uiterste maatregel die mensen hun vrijheid/zelfstandigheid en waardigheid afneemt. Daarnaast is het echt walgelijk als je bedenkt dat sommigen door bewindvoerders nog verder in de schulden zijn gekomen maar deze bewindvoerders gewoon weer overnieuw kunnen beginnen.
[..]

Tja, als ik dit zo lees heb ik helemaal geen zin om hulpverlening af te nemen. Niemand is verantwoordelijk is dan komt er niet automatisch een grote kans op goed resultaat. Maar ieder z'n ding.
[..]

Gelukkig wel ja. Ben daar ontzettend blij mee.
[..]

Hulpverlenen is te breed. De sociale vaardigheden die zij leren bevatten ook op de ander afstemmen en empathie tonen. Als zij dat zelf niet kunnen moeten ze zo'n cursus niet geven.
[..]

Simpel: met dsm vragenlijsten en de uitslagen vergelijken met resultaten van anderen en gezonde mensen uit onderzoeken.
[..]

Ik heb geen verstand van ict maar kom op. Zelfs tachtigjarigen kunnen vaak overweg met het internet, zij het soms met moeite maar dit is niet de doelgroep van de ggz. Dat zijn vooral jongeren. Het zijn geen zwaar beperkte jongeren verstandelijk als ze ook formulieren in kunnen vullen ter diagnose.
[..]

Ik niet maar we zullen zien
[..]

Ik heb liever dat er tijd wordt besteed aan wat ik wil in een behandeling dan aan wat de therapeut denkt dat het beste voor mij is terwijl dat voor mij niet zo voelt. Maar ja, kan me wel voorstellen dat zij het als tijdsverlies zien.
[..]

Nu verwar je aan jezelf werken en fouten inzien met je beter voelen. Kan zijn dat dit met elkaar te maken heeft maar hoeft niet.
Ik denk zelf dat er niet zo moeilijk over gedaan moet worden en dat als iemand komt om zich beter te voelen door therapie en zich daarna beter voelt dat de therapie dan geslaagd is en anders niet. Maakt niet uit of diegene gelijk wordt gegeven of niet. Het is geen taakstraf die inhoudt dat iemand mentaal moet boeten of zo. Als dat wel zo is dan lijkt het me dat helemaal weinig mensen vrijwillig gaan. Je moet mentaal al genoeg door het stof kruipen voor anderen buiten therapie om. Dat jij denkt dat mensen kennelijk altijd gelijk wordt gegeven behalve door de therapeut zegt eerder iets over hoe optimistisch je bent.
[..]

Ze hadden toch geen tijd om al te veel bij dingen stil te staan?
[..]

Maar hoe denk jij dan dat je het kunt meten? En wat heeft dat percentage ermee te maken?
[..]

Ja klopt. Als jij werkelijk beweert dat de aanpakken zo erg verschillen dat het in theorie mogelijk zou zijn dat een client pas na 1000 hulpverleners of meer de juiste vind, dan vinden veel nooit de juiste. Aan de andere kant is 1 aanpak voor iedereen niet realistisch. Dus wat ik zelf vind dat moet gebeuren is beter in kaart brengen wie wat doet en waar gespecialiseerd in is en deze kennis digitaal beschikbaar maken of zo snel mogelijk doorverwijzen.
[..]

Ik heb er zelf ook moeite mee, maar meer omdat ik zelf vaak niet de essentie weet te vatten. Het scheelt mensen tijd als ik dat wel kan dus ik werk eraan. Het is misschien moeilijk om te peilen of ik blij ben met de reacties omdat ik vaak denk: waar gaat het heen. Ik plaats lange betogen waar niemand in gelooft behalve ikzelf. Ik ben er uren mee kwijt, verspilling van tijd want ik krijg alleen maar minachting van types als Lunatiek. Jij bent de enige die er serieus op ingaat en dat waardeer ik. Maar ik dacht gisteren dat ik gebanned was en toen voelde ik me teleurgesteld maar ook opgelucht alsof er een last van mijn schouders was. Dat was de drang om telkens maar argumenten te verzinnen waarvan ik weet dat ik er op jou na alleen maar gezeik voor terugkrijg van anderen.
[..]

Ja daar heb je gelijk in. Alles wat mensen niet kunnen zien wordt bij voorbaat niet serieus genomen totdat het escaleert en dan vind iedereen het ineens erg. Als pijn en negatieve emoties konden worden gezien op scans, zou de mensheid al een stuk vooruit zijn.

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 15:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:


Niemand heeft er iets aan als jij een onderscheid maakt zonder daar bronnen bij te plaatsen hoor, je schreef zelf dat je niet in de hulpverlening werkzaam bent dus als ik als leek het bij voorbaat fout hebt omdat ik een leek ben geldt dat ook voor jou.

quote:

Hoe je dat kunt doen vertelt de GGZ maar de GGZ kan het gedrag niet aanpassen, denk je dat mensen die bij de GGZ komen analfabeet zijn die voorgelezen moeten worden of zo en niet zelf ook het advies kunnen opzoeken wat ze bij de GGz geven

quote:

Simpel: met dsm vragenlijsten en de uitslagen vergelijken met resultaten van anderen en gezonde mensen uit onderzoeken.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 09:18 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nee, anders zouden mensen niet onderzoeken wat de invloed is van hersenafwijkingen op mentale klachten.

quote:

[..]

Misschien niet nee. "Niets betekent". Als het dat maar was. Helaas heeft het mij opgezadeld met een boosheid waar ik nog iedere dag last van heb en nergens kwijt kan.

quote:

[..]

Daar denk ik zelf anders over als ik vind dat de meeste van die symptoombestrijdingen te makkelijk zijn en te vanzelfsprekend, zodat je net zo goed zelf je slaappatroon aan kunt passen of tegen jezelf kunt zeggen dat je tot 10 moet tellen als je boos bent. Daar hoeft iemand geen opleiding voor te hebben gevolgd, verspilling van de tijd om op zoiets te focussen wat klanten makkelijk zelf kunnen opzoeken en vaak al gedaan hebben of wat common sense is vind ik. Maar dat ben ik.

quote:

[..]

Je hebt het over protocollen en dat daar enigszins vanaf geweken kan worden. Niet helemaal dus. Hoe kwam jij dan tot de conclusie dat als ik andere therapeuten zou proberen de hulp heel anders zou zijn?

quote:

[..]

Misschien maar ja dat zal ik nooit weten

quote:

[..]

Dat is wel interessant. Maar misschien dat het vanzelf een keer aan bod komt.

quote:

[..]

Hm nu je het zegt. Niet dat behandelingen helpen, want naast dat sommigen hebben ontdekt dat het placebo kan zijn , is er ook veel onderzoek gedaan naar dat ze vinden dat cbt helpt. Dat weet ik al. Maar eerder naar hoe dat beleid tot stand komt dus idd.

quote:

[..]

Omdat zoals jij zegt er protocollen zijn waar ze zich allemaal aan moeten houden. Echter zijn er inderdaad dingen die ik niet afschrijf, maar dat zijn dingen die niet standaard worden vergoed. Dieptepsychologie en biologische psychologie.

quote:

[..]

Nee maar het zegt al meer dan niks. Maar ja, ik ben idd afhankelijk van verder onderzoek hierin.

quote:

[..]

Vaak is het toch wel alles volgens psychologen. Maar net alsof mensen dat nog nooit hebben bedacht. Het is niet moeilijk om te zeggen dat iemand iets moet accepteren, je hoeft er ook geen opleiding voor te hebben gevolgd. Maar degene die de acceptatie moet doen zit ermee, die doet zelf ook het werken eraan.

quote:

[..]

Simpel, iemand koopt vitamine d en neemt het. Als na herstel van vitamine d waarden de klachten waarvoor diegene naar een psycholoog ging verminderd/over zijn heeft het geholpen . Anders niet.

quote:

[..]

Daarom moeten psychiaters zelf ook kunnen selecteren wat van belang is qua medisch onderzoek en wat niet en hun argumentatie kunnen uitleggen.

quote:

[..]

Ja, als het zo moet hoeft het voor mij inderdaad ook niet. Maanden wachten om officieel goed of afkeuring te krijgen voor een behandelsuggestie die ik zelf in een half uur kan proberen en dan direct weet of het mij helpt.

quote:

[..]

Klopt, maar ik vind het een uiterste maatregel die mensen hun vrijheid/zelfstandigheid en waardigheid afneemt. Daarnaast is het echt walgelijk als je bedenkt dat sommigen door bewindvoerders nog verder in de schulden zijn gekomen maar deze bewindvoerders gewoon weer overnieuw kunnen beginnen.

quote:

[..]

Tja, als ik dit zo lees heb ik helemaal geen zin om hulpverlening af te nemen. Niemand is verantwoordelijk is dan komt er niet automatisch een grote kans op goed resultaat. Maar ieder z'n ding.

quote:

[..]

Gelukkig wel ja. Ben daar ontzettend blij mee.

quote:

[..]

Hulpverlenen is te breed. De sociale vaardigheden die zij leren bevatten ook op de ander afstemmen en empathie tonen. Als zij dat zelf niet kunnen moeten ze zo'n cursus niet geven.

quote:

[..]

Simpel: met dsm vragenlijsten en de uitslagen vergelijken met resultaten van anderen en gezonde mensen uit onderzoeken.

quote:

[..]

Ik heb geen verstand van ict maar kom op. Zelfs tachtigjarigen kunnen vaak overweg met het internet, zij het soms met moeite maar dit is niet de doelgroep van de ggz. Dat zijn vooral jongeren. Het zijn geen zwaar beperkte jongeren verstandelijk als ze ook formulieren in kunnen vullen ter diagnose.

quote:

[..]

Ik niet maar we zullen zien

quote:

[..]

Ik heb liever dat er tijd wordt besteed aan wat ik wil in een behandeling dan aan wat de therapeut denkt dat het beste voor mij is terwijl dat voor mij niet zo voelt. Maar ja, kan me wel voorstellen dat zij het als tijdsverlies zien.

quote:

[..]

Nu verwar je aan jezelf werken en fouten inzien met je beter voelen. Kan zijn dat dit met elkaar te maken heeft maar hoeft niet.
Ik denk zelf dat er niet zo moeilijk over gedaan moet worden en dat als iemand komt om zich beter te voelen door therapie en zich daarna beter voelt dat de therapie dan geslaagd is en anders niet. Maakt niet uit of diegene gelijk wordt gegeven of niet. Het is geen taakstraf die inhoudt dat iemand mentaal moet boeten of zo. Als dat wel zo is dan lijkt het me dat helemaal weinig mensen vrijwillig gaan. Je moet mentaal al genoeg door het stof kruipen voor anderen buiten therapie om. Dat jij denkt dat mensen kennelijk altijd gelijk wordt gegeven behalve door de therapeut zegt eerder iets over hoe optimistisch je bent.

quote:

[..]

Ze hadden toch geen tijd om al te veel bij dingen stil te staan?

quote:

[..]

Maar hoe denk jij dan dat je het kunt meten? En wat heeft dat percentage ermee te maken?

quote:

[..]

Ja klopt. Als jij werkelijk beweert dat de aanpakken zo erg verschillen dat het in theorie mogelijk zou zijn dat een client pas na 1000 hulpverleners of meer de juiste vind, dan vinden veel nooit de juiste. Aan de andere kant is 1 aanpak voor iedereen niet realistisch. Dus wat ik zelf vind dat moet gebeuren is beter in kaart brengen wie wat doet en waar gespecialiseerd in is en deze kennis digitaal beschikbaar maken of zo snel mogelijk doorverwijzen.

quote:

[..]

Ik heb er zelf ook moeite mee, maar meer omdat ik zelf vaak niet de essentie weet te vatten. Het scheelt mensen tijd als ik dat wel kan dus ik werk eraan. Het is misschien moeilijk om te peilen of ik blij ben met de reacties omdat ik vaak denk: waar gaat het heen. Ik plaats lange betogen waar niemand in gelooft behalve ikzelf. Ik ben er uren mee kwijt, verspilling van tijd want ik krijg alleen maar minachting van types als Lunatiek. Jij bent de enige die er serieus op ingaat en dat waardeer ik. Maar ik dacht gisteren dat ik gebanned was en toen voelde ik me teleurgesteld maar ook opgelucht alsof er een last van mijn schouders was. Dat was de drang om telkens maar argumenten te verzinnen waarvan ik weet dat ik er op jou na alleen maar gezeik voor terugkrijg van anderen.

quote:

[..]

Ja daar heb je gelijk in. Alles wat mensen niet kunnen zien wordt bij voorbaat niet serieus genomen totdat het escaleert en dan vind iedereen het ineens erg. Als pijn en negatieve emoties konden worden gezien op scans, zou de mensheid al een stuk vooruit zijn.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 10:48 schreef dop het volgende:
Als ik je verhaal lees, krijg ik sterk het gevoel dat je zelf lijkt (denkt) te weten wat het beste voor je is.
Waarom dan geen vrij gevestigde psycholoog die met methode werkt die je aanspreekt. In GGZ land ga je niet zo gemakkelijk van de een naar de ander tot je gevonden hebt wat je nodig hebt. Bij vrij gevestigde psycholoog kun je vrij snel zelf kiezen of je verder gaat of een ander zoekt.

Jij lijkt te denken dat bijna iedereen gemakkelijk wat zelfdiagnose kan doen (of ik begrijp je verkeerd) denk zelf dat heel veel mensen dat juist helemaal niet doen of kunnen in eerste instantie.
En ja in GGZ land ga je dan wat meer de malle molen in, en word er soms misschien wat teveel voor je gedacht, en gekozen. Dat systeem kan zeker beter.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 12:30 schreef Cockwhale het volgende:
Als de behandeling veel geld kost is dat waarschijnlijk de echte reden. Er wordt schrijnend veel bezuinigd in de geestelijke zorgverlening, vooral onder druk van de zorgverzekeringen.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 13:38 schreef Lunatiek het volgende:

Het is een feit dat mensen met autisme niet ziek zijn. Daarom kunnen ze niet genezen worden.
Depressie is (meestal) een (tijdelijke) onbalans in chemische stofjes en is te genezen met antidepressiva (die helaas nog veel nare bijwerkingen hebben).
Kun je allemaal weten als je veel leest, dingen goed uitzoekt, met mensen praat die er verstand van hebben, en een basis van biologische kennis.

quote:

Het is ook zo dat veel autisten zoveel voordelen hebben van autisme dat ze niet eens "genezen" willen worden als dat zou kunnen. Denk aan hoog concentratievermogen, goede planners, erg accurate mensen.

Sowieso zitten in de hoek van de psychiatrie veel mensen met gaven die in deze wereld niet of nauwelijks worden gebruikt. Denk aan agressieve mensen: die waren vroeger hard nodig om de stam te verdedigen of het biotoop uit te breiden door andere stammen aan te vallen. Ook handig voor jagers, agressiviteit.
Nu mag je niet meer vechten en is het een stoornis.

quote:

De mensen die bij de ggz terecht komen, hebben niet het zelfinzicht om de behandeling te vinden waarbij hun unieke persoonlijkheid baat bij heeft. Konden ze dat wel, zaten ze niet bij de ggz en hadden ze ook geen problemen.

quote:

Mensen van de ggz doen die testen en proberen wat alternatieven om uit te zoeken wat voor soort behandeling het beste bij jou gaat passen. Het is maatwerk, een boek of internetpagina niet.

quote:

Bovendien kun je bij jezelf geen diagnose stellen. Zo verwarren sommige mensen een (tijdelijk) laag libido met aseksualiteit. Die gaan dus niet op zoek naar tips om iets aan dat libido te doen, maar pronken met een onterechte seksuele geaardheid.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 14:11 schreef Lunatiek het volgende:
@:geeninspiratie1235
Je snapt niet wat DSM is, of hoe het werkt. Waar het bij die DSM om draait, en dat is de allerbelangrijkste vraag, is
"Ondervindt u of uw omgeving last?"
"Gezonde" mensen ondervinden geen last en daar heeft de omgeving geen last van. Alle overige vragen zijn bedoeld om uit te zoeken hoe dat "last ervaren" in elkaar zit.

Stel bij een vraag als "weinig zin in het doen van dingen in de afgelopen twee weken": als je daar verder geen last van hebt, kun je wel "ja" antwoorden, maar hoor je niks met de ggz te maken te hebben. De vraag is bedoelt om als je last/klachten hebt, systematisch te kijken van wat voor aard die klachten zijn. Het zegt ook niks over de oorzaak of welke behandeling het beste is.
Het is een meetinstrument. Net als een lineaal. Dat iets 40 cm is bij twee mensen, kan lastig zijn voor de een en de ander vindt het prima. Degene die er last van heeft kan hulp krijgen, de ander vindt dat niet nodig. Bij de een kan de omgeving het prima vinden, bij de ander heeft de omgeving er last van en zal proberen de persoon te laten behandelen.

Overigens "doe ik zo negatief" omdat dit een openbaar forum is en ik niet wil dat mensen hier onzin (buiten ONZ) lezen, zonder weerwoord, zeker niet als het om schadelijke beweringen gaat.
Als jij een lofzang op de ggz zou geven, zou ik evengoed tegengas geven.

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 15:18 schreef Scary_Mary het volgende:

Volgens mij zitten we soms niet op hetzelfde punt in de discussie. Ik heb moeite met te volgen wanneer je het macro of micro bedoelt zeg maar.

Nuance ook, ik denk dat er überhaupt naar de werking van de hersenen onderzocht wordt en niet alleen op afwijkingen.

quote:

Niets van therapeutische waarde is misschien een betere verwoording.

Die boosheid is wel duidelijk ja, het komt veelvuldig boven zo te lezen. Dan vraag ik me af in hoeverre het voor jou werkt om dat hier te blijven uiten, omdat je ook aangeeft dat je het eigenlijk meer lijkt te kosten (door weer negatieve reacties daar op te krijgen en waar je je dan geroepen voelt om tegen in te gaan cq te verdedigen) dan dat het je oplevert (verwerking). Is dit dan wel de juiste copingsmechaniek voor je?

quote:

Of het misschien een trauma is, dat kan ik als niet-professional natuurlijk niet beoordelen. Maar misschien is het wel interessant om daar wat meer over te gaan lezen, omdat het ook gaat verwerken enzo? Ik heb zelf een boek van Peter Levine op de nog te lezen stapel liggen, op youtube kun je ook een en ander vinden over TRE.
Op diezelfde boekenstapel ligt Mood Mapping: Plot your way to emotional health and happiness van dr Liz Miller, wellicht ook interessant?

Fysiek is sporten misschien wel een optie voor je als je dat nog niet deed? Ook al is het maar een uurtje in de week, even lekker op een bokszak rossen kan best opluchten.

quote:

Volgens mij heb ik je eerder ook zien schrijven dat het je verbaasde dat men niet ook de lifestyle mee nam. Ik denk dat het niet voor niks is dat men hier toch naar vraagt, al is het alleen maar om een en ander uit te sluiten. Jammer als het denigrerend over kan komen naar je, maar het zal je verbazen hoe makkelijk dit soort no brainers soms compleet over het hoofd gezien worden. Ergens ook niet geheel onlogisch, want als iemand al jaren maar 3 uur per nacht slaapt is het misschien inmiddels zo een gewoonte geworden dat het niet meer opkomt dat dit niet normaal hoeft te zijn. Plus, kan een slaaptekort cognitief ook gewoon zo in de weg zitten dat het de logica aantast.

quote:

Voor dit soort dingen hoef je misschien geen opleiding gevolgd te hebben, maar de opleiding gaat over een bredere hulpverlening natuurlijk. Daar maken zulke tips onderdeel van uit, omdat ze instrumenteel kunnen zijn.
Daarnaast heeft niet iedereen een omgeving waarmee er gespard kan worden over zulke dingen of misschien wil men het niet van de omgeving aannemen om allerhande redenen.

quote:

Kan ik dat niet beter aan jou vragen?
Dit is een algemene verwoording, die dus niet per se op jou hoeft te slaan. Ik zit hier veel meer in het algemene grijs t.o.v. jouw zwart-wit. Ik schrijf dan ook zou kunnen. Dat ik iets niet uit wil sluiten, omdat ik geen professional ben, geen ervaring heb met de algehele GGZ en geen inhoudelijke kennis van jouw diagnose en dossier heb, staat dus niet gelijk aan beweren dat iets voor jou per se zo zou moeten zijn.

quote:

Inderdaad ja, we zullen het nooit meer weten en derhalve dus ook niet totaal uit kunnen sluiten.

Maybe schmaybe, gewoon geopperd: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie.

quote:

Die bronnen heb ik ook niet echt bij de hand helaas. Wat ik wel weet en hier uit heb geprobeerd te leggen is door de jaren heen ontstaan op basis van gesprekken met mensen die werkzaam zijn of waren in het veld.

quote:

Ik trek het dan wel naar het algemene, maar ik ben hier niet degene die het zwart-wit veralgemeniseert. Mijn punt is juist dat we dat zowel positief als negatief 100% score cq beoordelen niet kunnen doen en ook niet zouden moeten willen ivm de realistische haalbaarheid enzo.

Wat je nu niet af zegt te schrijven zijn onderdelen van de psychologie zelf, die ook tot op zekere hoogte beïnvloedt kunnen worden door hoe ze in de praktijk uitgevoerd mogen (protocol/richtlijn) en kunnen (hulpverlener in relatie tot cliënt).

quote:

Zonder context weten we gewoon te weinig. Ik snap je hoop op onderzoeken, maar staar je asjeblieft niet teveel blind daar op. Uitslagen zijn vooral uitslagen in eerste instantie.

Ik denk dat je veel plezier kan hebben van je meer verdiepen in het onderzoeken zelf. Dat kan je meer begrip opleveren waardoor je beter kan leren interpreteren van wat zulke uitslagen nou eigenlijk echt zeggen. Het verschil tussen een correlatie en een causaliteit bijvoorbeeld.

quote:

Ja, dat houd je sowieso dat men zelf eraan moet werken. En er gebeurt echt wel wat meer op dat gebied dan alleen nou deal with it te roepen in zulke programma's en bijvoorbeeld een ACT. Anders zou ook geen enkele verzekering zich willen branden aan zulke trajecten, waar ook de nodige kosten aan vast zitten enzo.

quote:

Dit is te kort door de bocht, want hoe lang moet je wachten op herstel van de waarden in het bloed? Hoe weet je dat je in de tussentijd niet overdoseert of de verhouding met andere stofjes door de war schopt? Moet je afhankelijk van de dosering van de vitamine d, niet ook calcium innemen? Is de waarde in het bloed wel alles zeggend over hoe het elders in het lichaam functioneert? Wat als de waarde niet hoog blijft, omdat de patiënt binnen blijft zitten (en wat door de psych juist aangepakt had kunnen worden d.m.v. gedragstherapie?

quote:

Ik zou zeggen lees dat blog nog eens wat verder door, zeker wat de b12 betreft. Dat is een prima praktijkvoorbeeld, waarbij het allemaal toch een stuk ingewikkelder lijkt te liggen dan even de waarde weer omhoog jagen en je al dan niet tijdelijk wat beter voelen.
Dat is iets makkelijk lijkt, maakt het niet per se een goede tactiek.

quote:

Dan zeg je dus ook dat ze daar toe in staat moeten zijn. Dat zal in de praktijk niet zo haalbaar zijn, omdat ze wel een medische achtergrond hebben maar niet zo gespecialiseerd zijn zoals een internist (hematoloog/endocrinoloog) en een neuroloog dat bijvoorbeeld wel zijn. Streven naar een overlap, d.m.v. een multidisciplinair team lijkt me dan verstandiger zodat men hun kennis kan bundelen en ze niet op elkaars stoel hoeven te gaan zitten.
Echter zit je dan met een kostenplaatje waarbij het sowieso onhaalbaar gaat zijn om dit als standaard voor iedereen die zich meld met psychische klachten in te voeren. Dan moet er wel flink iets aan de hand zijn voor er met zo een team aan de slag kan worden gegaan denk ik.

In de VS is de dual diagnose in opkomst, dus dat zal vanzelf hier ook wel wat overwaaien denk ik.

quote:

Dat is jouw keuze, maar in de algemene discussie gaat het niet alleen over jou.

Verder zijn er ook onderzoeken die aantonen dat voor bepaalde veranderingen er minimaal zes weken nodig zijn. Dat jij het in 30 minuten wel denkt te kunnen bepalen, hoeft dus niet zoveel te zeggen over de werkzaamheid er van bij anderen.

quote:

Dat is walgelijk ja, maar waar gehakt wordt vallen nu eenmaal spaanders. Je kan nooit voorkomen dat niet alles voor iedereen goed gaat helaas.
Daarnaast kan ook echt niet iedere falende bewindvoerder gewoon vrolijk door blijven gaan. Er is wel degelijk enige controle in die sector, maar dat kan je beter in WGR navragen als je daar dieper op in wil. Daar zit minimaal een user die actief is in dat veld en die je dat veel beter en diepgaander kan uitleggen.

quote:

Zoals ik je posts al geruime tijd lees, had je daar sowieso al heel weinig trek in. Wat ik verder best begrijpelijk vind, maar niet omdat niemand verantwoordelijk zou zijn of überhaupt gehouden zou kunnen worden buiten de cliënt/patiënt zelf. Dat is ook niet wat ik schrijf als ik meer duidelijkheid probeer te verschaffen in hoe complex dit soort dingen liggen.

quote:

Ik kan me niet aan het idee onttrekken dat jouw boosheid een rol speelt in hoe je bepaalde informatie en/of communicatie oppakt. Je kan je meer in gaan lezen inhoudelijk, maar als je zulke emoties hebt mbt de zorg (die nogmaals, ik echt wel begrijpelijk vind) moet je denk ik ook realistisch zijn in hoeverre dat je blik beïnvloedt. Dan is er het gevaar dat je naast als leek bepaalde kennis ontbeert, je ook niet objectief genoeg bepaalde informatie tot je neemt of kan nemen. Zo een confirmation bias of zelfs tunnelvisie kan zelf-behandeling onnodig bemoeilijken en zelfs gevaarlijk zijn. Ik hoop dat je daar wel alert op bent en ook blijft.

quote:

In eerste instantie word ik er ook wel blij van, maar aan de andere kant ben ik net zo goed cynisch omdat dit ook misbruikt kan worden natuurlijk. Niet alleen hoe je zo een inventarisatie opstelt, maar ook hoe je door een gebrekkig inzicht de hulpverlener of de organisatie gevoelsmatig verantwoordelijk zou kunnen houden voor iets wat wellicht helemaal niet of maar gedeeltelijk hun pakkie an is.
Je zal maar net een confronterend stukje therapie geprobeerd hebben (wat soms gewoon ook echt nodig is) en daar een slechte beoordeling op krijgen. Of de wachtlijsten waar je een organisatie op af zou kunnen rekenen, terwijl het denk ik wel de vraag is of daar niet veel meer in mee speelt. Afijn, het idee is leuk, maar ik heb vooralsnog twijfels bij de toepassing zullen we maar zeggen.

quote:

Dan hebben we geen hulpverleners meer denk ik, want heel weinig mensen kunnen vrijwel iedereen bereiken als het ware. Daarnaast hangt het kunnen bereiken niet alleen van skills af, maar ook van de beschikbare tijd. Die tijd is iets waar je als hulpverlener ook maar beperkt invloed op uit kan oefenen, dus vind ik het niet helemaal eerlijk om hen daar volledig verantwoordelijk voor te houden aangezien organisaties en verzekeraars dat mede bepalen.

quote:

Dan ga je uit van dat die dsm vragenlijsten en de controlegroep wel optimaal opgesteld zijn als functionele markers, dat zou ik niet zomaar durven stellen. Daar heb ik denk ik inmiddels wel genoeg over getypt, zie ook correlatie en causalisatie enzo.

quote:

Heb je cijfers van het percentage bejaarden dat actief is online? En heb je dat ook afgezet tegen de cybercriminaliteit, voor zover men het überhaupt zelf door heeft en aangifte heeft gedaan enzo? ICT is echt wel even iets meer dan een beetje kunnen facebooken met je kleinkinders natuurlijk. Functioneel ermee overweg kunnen hoeft weinig te zeggen over de veiligheid, iets waar denk ik iedere helpdeskmedewerker binnen zowel de zakelijke als de consumentenomgeving genoeg enge dingen kan vertellen.

quote:

Ook als je niet verstandelijk zwaar beperkt bent, kan online moeten werken moeilijk zijn. Een user die hier actief is vertelde dat zijn vmboleerlingen wel kunnen facebooken, maar niet kunnen googlen. Ze weten kennelijk niet precies waar zo een taakbalk voor dient, dus dan kun je je ook afvragen in hoeverre ze rekening kunnen houden met wat een veilige verbinding is. Zulke gevoelige informatie versturen over een gratis horecawifi vanaf je slecht beveiligde smarttelefoon, terwijl het puberbrein nog niet voldoende ontwikkeld is om zulke risico's überhaupt in te kunnen schatten. Yolo! En zo een ontwikkeling proberen te meten, kan dan nog precies het doel zijn ook van de hulpverlenersorganisatie van zo een vragenlijst. Dat vind ik best wel dubbel als er een aanzienlijk risico kan liggen bij degene waarbij er juist twijfels zijn in hoeverre die dat aan kan..

quote:

Ik ben bang dat we het niet alleen gaan zien (omdat de digitalisering denk ik niet te stoppen is), maar ook gaan voelen. Hopelijk komt er binnen organisaties meer visie en budget voor een degelijke aanpak, zonder dat er eerst al te grote calamiteiten moeten ontstaan voor men de urgentie wil snappen..

quote:

Dat is begrijpelijk en dat zal iedereen tot op zekere hoogte willen, maar we hebben ook het nodige bewijs dat het in de praktijk niet zo effectief hoeft te zijn. Sommige mensen hebben te weinig zelfinzicht of kennis van de behandeling om daarover te kunnen oordelen. Soms gaat het ook niet zozeer over die behandeling zelf, maar ook over in hoeverre iemand open wil of kan staan voor iets buiten de comfortzone. Dat kan een en ander triggeren, de blik verruimen en/of verduidelijken, waardoor het juist wel heel instrumenteel kan blijken.

Overigens bedoelde ik niet per se de hulpverleners, maar ook de bovenliggende organisatie en de verzekeraars die mede de duur bepalen en de kwaliteit proberen te bewaken enzo.

quote:

Ik denk eerlijk gezegd niet dat ik het door elkaar haal en dat mijn poging tot een voorbeeld nu iets te letterlijk overkomt.

Juist door te kijken naar wat je beter voelen veroorzaakt, kun je denk ik effectiever handelen en behandelen. Iets wat jij ook na lijkt te willen streven als je met zoveel interesse onderzoeken bijhoudt die bij uitstek precies inzichtelijk zouden moeten kunnen maken wat ze al dan niet proberen te meten en daarmee proberen te bewijzen op deze manier.

Als we een test doen of we ons beter voelen, dan meet het vooral dat gevoel. Als we de effectiviteit van de behandeling willen meten, dan moeten we dat meenemen in de onderzoeksvraag en die dus niet alleen formuleren tot beter voelen. En afhankelijk van zo een hypothese ga je kijken hoe je dat dan het beste kan meten, zodat het daar dus wel wat meer over zegt.

quote:

Ik probeer wat meer inzicht te geven in wat er zoal mee kan spelen in zo een besluitproces. Daarmee zet ik ook enigszins vraagtekens of de kortste weg naar verbetering ook daadwerkelijk de beste is. Die vraag bestaat in mijn ogen sowieso, ongeacht of men daar op hulpverlenersniveau al dan niet de tijd voor krijgt.

quote:

Nu vallen meerdere quote's samen en ook weg, maar ik zal proberen zo duidelijk mogelijk te antwoorden.

Het percentage waar ik jou om vroeg, was om een beter beeld te creëren ter ondersteuning van jouw verhaal. Als jij het vooral over jouw ervaringen hebt en dat door wil trekken naar alle hulpverleners, dan geeft zo een percentage mij een wat duidelijker beeld en daarmee dus ook perspectief.

Vervolgens geef jij aan dat je geïnteresseerd bent in de percentages die aan zouden kunnen geven in hoeverre de richtlijn en de behandelaar van invloed zijn zonder er verder op in te gaan. Ik gaf juist aan dat het mij en moeilijk meetbaar lijkt (en waarom) en dat ik me afvraag in hoeverre je er nou echt iets aan hebt.
Dan kun je deze vraag beter zelf eerst beantwoorden lijkt me..

quote:

Ik beweer niet dat de aanpakken zo erg verschillen, ik beweer dat ze kunnen verschillen. Dat is een kleine doch belangrijke nuance.
Die theorie is denk ik van weinig nut, omdat het in de praktijk simpelweg ook niet haalbaar is om 1000 behandelaars af te gaan. Is wellicht ook helemaal niet nodig, want je hoeft niet per se de juiste therapeut voor alles te hebben, om toch profijt te hebben. En als het om 1 van 1.000.000 cliënten gaat die pas bij de 1000e de klik heeft, dan hoeft dat vooralsnog niet zoveel te zeggen over die andere 999.999 cliënten.

quote:

In principe is het met de komst van het internet een stuk makkelijker geworden om te kijken wie wat doet en wie waar gespecialiseerd in is. De kennis digitaal beschikbaar stellen is ook al een eind, maar zoals ook al eerder genoemd is kennis verkrijgen niet zo een oplossing als we zouden hopen. Want interpretatie, afstand en objectiviteit tot het onderwerp (zelfinzicht, etc) en beïnvloeden in hoeverre iemand ook echt iets met die kennis zou kunnen. Dan komt ook nog het daadwerkelijk doen, want soms door bepaalde ziektebeelden bemoeilijkt kan worden. Om niet te spreken van of kennis ook meteen alles zegt over de toepasbaarheid door de expert.

quote:

Je hebt niet altijd de topspecialist nodig. Soms kan juist iemand die er minder van af weet er met een frisse blik meer voor betekenen of gewoon op afstand in begeleid worden.

quote:

Doorverwijzen kan ook bemoeilijkt worden door allerhande factoren zoals afstand, reismogelijkheden. Plus kan het tunnelvisie in de hand werken, als iemand alleen nog maar 1 specifiek onderwerp bezig houdt en/of alleen heel zware en vergelijkbare gevallen krijgt. Meer afwisseling kan wenselijk zijn dus.

Begrijp me goed, ik vind het zeer zeker waardevolle overwegingen die best heel waardevol kunnen zijn. Ik denk echter niet dat we het zomaar als de oplossingen moeten zien, omdat er zoals hierboven opgemerkt best wel wat haken en ogen aan kunnen zitten.

Ik denk dat het al iets zou kunnen schelen als je ook wat kwetsbaarder kan opstellen daarin, dat je de essentie ook niet zeker meent weten. Dat je meer open vragen stelt voor je er met een gestrekt been ingaat, dat x zus of zo is en dat de ander dit vast wel zo negatief bedoelt moet hebben. Zo een wantrouwen geeft een 1-0 achterstand die niet even uitnodigend werkt, bij mensen die hier niet zitten om te trollen en gewoon willen discussiëren.

quote:

Net zoals jij negatiever over kan komen op anderen dan dat je wellicht bedoelt, gebeurt dat omgekeerd denk ik net zo. Als je heel lang als minderwaardig o.i.d. aangezien bent, dan is het heel begrijpelijk dat bepaalde dingen ook sneller als negatief opgevat worden. Dan ben je misschien helaas gewoon niet meer anders gewend ofzo.
Echter actie=reactie en dan hang je in een negatieve spiraal die je zelf mede in stand houdt als je default stand in de aanval is. Dat kan in eerste instantie heel empowerend werken, want het schept ook gelegenheid om al dan niet terecht voor jezelf op te kunnen komen. Maar het vreet ook energie en dat terwijl het lang niet altijd nodig is om aangevallen te voelen en het ook eigenlijk niet zo opluchtend en louterend werkt als gehoopt. En dan wordt het contra-productief..
[quote]
Ja klopt, het vreet idd energie. Als ik had gelooft dat mensen van de GGZ vatbaar konden zijn voor mijn kritiek had ik het nooit geuit. Ik heb het idee dat zij juist degenen zijn die het altijd beter menen te weten, dat ze arrogant zijn enz. Misschien is dat projectie. Ik val geen mensen aan die oprecht zijn en het beste willen maar daar niet in slagen. Ik vind alleen het systeem zoals het nu is echt waardeloos, met de huidige werkwijzes. Maar ik ben het zat om erover na te denken en berichten over te plaatsen. Ik wil dit niet meer. Het ruïneert letterlijk mijn leven. Maar daar was ik zelf bij. Ik wil niet dat na de behandeling de GGZ doorgaat mijn leven te ruïneren. Ik mag dat niet meer laten gebeuren, want dan is het mijn eigen schuld.

[quote]Als het jou helpt om lange stukken te schrijven, dan is het misschien de overweging waard om dat niet per se op een forum te doen. Dat scheelt dan de negatieve reacties, terwijl je het toch kwijt kan. Wil je echter juist wel reacties, dan zul je of moeten leren leven met dat er altijd negatieve reacties kunnen komen of toch eens kijken naar hoe je een en ander anders zou kunnen verwoorden.
Klote als dat je heel veel moeite kost natuurlijk, maar wie anders wil jouw boodschap overbrengen dan jijzelf? Je weet voor wie je het doet en als je dan ook nog rekening kan houden met je doelgroep, dan kun je wellicht veel effectiever overbrengen wat je wil en daarmee ook kwalitatievere reacties genereren.
Probeer niet te denken waar gaat dit heen, maar waar wil ik dat dit heen gaat. Wat wil je kwijt en waarom? Daar speelt verwoording ook een rol in.

quote:

Tevens kan het misschien een idee zijn om een wekker te zetten, dat je een vaste periode hebt om binnen te reageren en dat je jezelf aanleert te stoppen zodat je niet blijft hangen in het door posten met de bijbehorende emoties.
Of als het gaat om nuttiger voelen, eerst bepaalde andere taken doen en dan een uurtje fokken als een soort beloning. Dan ben je misschien ook wat geruster dat je niet zo tijd loopt te verdoen, terwijl je eigenlijk andere dingen had moeten doen en dat je na het doen van die taken wel een uurrtje lamballen verdient hebt ofzo?

quote:

Moet je die scans weer bij de hand houden, dat wordt ook weer zo een gedoe.
Ik denk dat het al een beetje zou kunnen schelen als we elkaar gewoon weer met wat meer vertrouwen tegemoet zouden kunnen treden. Weer wat meer eerst van het goede uit kunnen en willen gaan ofzo. Maar goed, dat wordt ook wel weer erg offtopic zo..

quote:

Op zaterdag 27 april 2019 15:44 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
@:geeninspiratie1235

Klopt het dat wanneer iemand je adviseert "Joh, ga dit eens proberen, want dat kan je helpen en ga je je vast beter voelen."

Dat je dan meteen denkt: Maar wat is dat dan: beter? Hoe weet jij dat ik mij dan beter ga voelen? Hoe gaat mijn leven er dan uitzien? Gaat het gevoel wat ik nu heb dan weg? Welk gevoel komt ervoor in de plaats? Kan ik dat wel handelen of word ik daar paniekerig door?

quote:

Op zondag 28 april 2019 08:52 schreef Evy133 het volgende:
Tsjonge zeg. Trouwens, geen psychose, dus daarin wijk ik af van het nieuwsartikel. Ik heb een trauma en die wordt op dit moment niet behandeld. De reden is heel simpel. Ik heb onvoldoende vertrouwen in mensen en heb heel veel behoefte aan controle. Dit zijn behoorlijke belemmeringen in een traumabehandeling. Natuurlijk zijn er nog veel meer redenen die een behandeling zouden kunnen stagneren.

Wil trouwens niet zeggen dat de wil ontbreekt van de behandelaren of mijzelf. Er is echter een bepaalde basis nodig. Bij traumabehandeling behoor je dingen aan te nemen zo af en toe. Je hoort zo af en toe antwoorden te geven op dingen waar je heel hard voor weg wil rennen. Je aan bepaalde afspraken te houden, die je heel diep in je zijn niet wilt uit angst en confrontatie.

Denk er overigens ook aan dat er vele gradaties zijn in trauma's. Sommige trauma's zijn zo complex dat het moeilijk is een start te maken. Het vereist veel inzichten van de cliënt. Het vereist ook gigantisch veel geduld van de cliënt en de behandelaar. Niet elke behandelaar heeft het geduld of kennis in huis. Ook al heeft men ervoor geleerd. Naarmate het trauma complexer wordt. Soms klikt het niet. Kortom, het is een hele zoektocht de juiste hulp te krijgen. Het vergt veel van je.

Ikzelf heb nog een verkeerde diagnose en behandeling gehad. Met de kennis die deze behandelaren hadden, waren zij ervan overtuigd dat ze het juist hadden. Ik was te bang voor mezelf op te komen, dus veel jaren weggegooid. Excuses ontvangen en nu wel de juiste behandeling. Ik durfde het uiteindelijk wel voor mezelf op te nemen. (Niet dankzij de behandeling). Ik ben over zoveel dingen gestruikeld in die vele jaren. Ik kan de lijst met klachten waar ik tegenaan liep heel lang maken over de GGZ. Wat ik uit bovenstaande reacties ook meteen lees en waar ik tegenaan liep. Jij hebt hulp nodig, jij kunt niet goed nadenken. Wij hebben gelijk. Alleen ben ik wel een mens en heb ik wel gevoelens. Als ik iets echt niet goed vind, zul je me toch als mens moeten behandelen? Ik heb juist zo dringend de ervaring nodig gehad dat er naar me werd geluisterd. Het is echt zwaar hier tegenaan te lopen bij je behandelaren. (Al goed.. dat is nu anders bij dezelfde GGZ instelling, ander team, goede diagnose, negatievere prognose, enz.)

Een behandeling is een lang traject naarmate de problematiek divers is. Het klopt dus dat traumabehandeling niet meteen bovenaan de lijst staat. Dit punt geef ik je. Het wil niet zeggen dat trauma's moedwillig niet behandeld worden. Het is een heel zwaar traject en hoe complexer het trauma, hoe heftiger die behandeling is. Dan gaan een paar sessie EMDR echt niet helpen.

Goed, ik ben dus iemand wiens leven overhoop ligt en geen inzichten in mijn gedachtengang heeft om hieruit te krabbelen 😁. Dat valt trouwens heel erg mee hoor. Het traject duurt alleen wat langer, omdat mijn leven kut was en ik als kind mijn eigen familie niet kon vertrouwen. Dan is het heel lastig al die overlevingsskills nu aan de kant te zetten. Desalniettemin heb ik een gezin en functioneer ik wel als mens. Ik heb alleen het gevoel niet in de samenleving thuis te horen (dat zit dus tussen mijn oren). Tegelijkertijd is dat niet gek, want hoe ik ben opgegroeid en wat ik geleerd heb wijkt nogal af.

Wil maar even aangeven dat er meerdere partijen zijn die niet op de hoogte zijn van hoe een traject kan lopen en niet weten hoe het is als je in die mangel zit. Die psychisch gestoorde heeft misschien wel een heel aangrijpend verhaal. Het zijn echt net mensen.😊

Goed.. inzichten zijn er genoeg. Toch is er een grote kans dat ik niet behandelbaar blijk te zijn als het enkel gaat over traumabehandeling. Mijn leven is hiermee niet doelloos. Geen buitenstaander weet dat ik een klant ben bij de GGZ. Ik leef prima zonder medicatie. (Dat is wel een dingetje hoor in de GGZ).

Het is alleen jammer voor mezelf. Ik zal moeten accepteren, zelfs als behandeling 100% slaagt, ik beperkingen zal houden.

Ik wil hiermee aangeven dat de cliënten waarover jullie spreken ook mensen zijn.

Wat ik wel wil aankaarten, dit heb ik zelf als groot probleem ervaren. Als je het als cliënt niet eens bent met een behandeling, omdat het je schaadt en dat probeer je aan te geven. Je moet dan heel sterk en krachtig zijn. Dat ben ik niet. Ik vond het heel moeilijk voor mezelf op te komen. Schriftelijk ben ik persoonlijk veel vaardiger en helaas hebben ze me destijds die ruimte niet gegeven. Nu ik bij een andere behandelaar die ruimte wel krijg, maak ik vooruitgang. Dan doel ik op me kunnen uiten en leren dat mijn mening oke is.

Zodat ik bovenstaande in perspectief zet. Ik heb zeer complexe trauma's en diverse problematiek. Ik val onder een klein percentage. Ik ga er vanuit dat mensen met minder complexe trauma's en minder diverse problematiek vanaf het begin beter geholpen worden. Van de geluiden om me heen is dit tot op heden bevestigd.

quote:

Maar ja, het staat wel in de DSM. Waarom wordt het daar dan niet uit geschrapt als het geen disorder is.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 04:35 schreef Lunatiek het volgende:
@:geeninspiratie1235
[..]

Een stoornis is geen ziekte.

Echt, jij bent het levende voorbeeld van de reden dat patiënten maar beter hun mond moeten houden: je mist simpelweg elke vorm van basiskennis die nodig is om zinvolle beslissingen te kunnen nemen. Dat blijkt elke keer maar weer.

Bovendien spreek je jezelf vaak, tegen en ben je nogal vaag (en lang van stof). En zo zijn er nog wat dingen waarbij ik denk "dat is vrij logisch dan dat je zulke problemen hebt met de psychiatrie".
Beetje als de verkeerde pillen voorgeschreven krijgen omdat je niet precies vertelt waar je last van hebt, en dan ook nog eens de pillen niet innemen omdat je de farmaceutische industrie niet vertrouwt en vervolgens overal klagen dat huisartsen niet deugen en dat je er vooral niet naar toe moet gaan, want de dealer op de hoek levert wel bruin en wit.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 01:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Omdat ik geen zin meer heb in die schijtzooi van mezelf afhankelijk opstellen waardoor iedereen me als aansteller ziet en dat er dan niks concreets gebeurt en ik toch jarenlang naar iemand blijf gaan die niet gespecialiseerd is in mijn specifieke problemen omdat ik me te snel emotioneel verbonden voel. Sorry dat ik het zeg. Je schrijft het goed: ik weet zelf wat het beste is dus ik kan zelf selecteren welke zelfhulp ik nodig heb en daar ben ik het mee eens, daar ben ik ook mee geholpen, snel en gratis.
Waarom denk je niet dat iedereen aan zelfdiagnose kan doen? Even concreet ("omdat mensen met psychische problemen inzicht missen", "omdat mensen met psychische problemen er niet voor geleerd hebben" wat iedereen hier als antwoord geeft vind ik geen antwoorden)

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 04:35 schreef Lunatiek het volgende:
@:geeninspiratie1235

Een stoornis is geen ziekte.

quote:

Echt, jij bent het levende voorbeeld van de reden dat patiënten maar beter hun mond moeten houden: je mist simpelweg elke vorm van basiskennis die nodig is om zinvolle beslissingen te kunnen nemen. Dat blijkt elke keer maar weer.

quote:

Bovendien spreek je jezelf vaak, tegen en ben je nogal vaag (en lang van stof). En zo zijn er nog wat dingen waarbij ik denk "dat is vrij logisch dan dat je zulke problemen hebt met de psychiatrie".

quote:

Beetje als de verkeerde pillen voorgeschreven krijgen omdat je niet precies vertelt waar je last van hebt, en dan ook nog eens de pillen niet innemen omdat je de farmaceutische industrie niet vertrouwt en vervolgens overal klagen dat huisartsen niet deugen en dat je er vooral niet naar toe moet gaan, want de dealer op de hoek levert wel bruin en wit.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 06:57 schreef Keep_Walking het volgende:
Dat is een directe belediging en oneerlijk naar geeninspiratie.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 09:31 schreef dop het volgende:
even concreet. Je lijkt me een pittige dame die zeker wel een eind kan komen met zelf diagnose. Je zit voor mijn gevoel wel een beetje in de slachtoffer rol.
Daar kan het wel prettig zijn als je een klankbord vind. iemand die je soms op je plaats zet en die je soms gewoon even kan horen, en laten zijn wie je bent. (Ik zeg dit even als snelle analyse van mijn kant, niet als oordeel over jouw bedoeld).
Er zijn heel veel gevallen die zelfdiagnose kunnen toepassen.
Er zijn ook heel veel psychische klachten waar bij zelf diagnose heel veel lastiger is. Iemand die schizofrenie heeft als voorbeeld (ja wat extreem voorbeeld misschien) die gaat niet ver komen met zelf diagnose. En zo zijn er een hele rits klachten waar bij het lastiger is om aan zelf diagnose te doen.
Daar boven op moet het bij je passen. Genoeg mensen die het heel fijn en veilig vinden als een arts of psycholoog de diagnose stelt. Die juist geen behoefte hebben om het zelf uit te vogelen.
Terug bij zelf diagnose, ik ben voor als Je dat kunt. Maar dan ook opzoek naar een vrijgevestigde psycholoog of therapeut. Die met je aan de slag kan. Iemand l waar je enigsinds een klik mee hebt, en die als klankbord kan dienen. (Zo iemand mag soms ook een beetje in je irritatie zone zitten niet in alle gevallen hoeft/moet het helemaal veilig te zijn om vooruit te komen)
Je hoeft het niet alleen op te lossen, en ik denk dat het vaak (bijna altijd) beter is om het niet alleen optelossen.
Eventueel kan ook een goede vriend of lotgenoot een klankbord zijn.
Voordeel van een professional is dat deze geen vriend hoeft te zijn, en daar door wat makkelijker kan prikken of schoppen als je dat nodig hebt.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 11:58 schreef Cockwhale het volgende:
geeninspiratie is het type die koppig aan haar eigen overtuiging blijft hangen. Dat is ook direct een reden waarom een psychologische behandeling niet zal werken. Het vereist een open houding, waarin je luistert en actief je eigen leven verandert met de handvatten die je krijgt (en soms 180 graden afwijken van je huidige patronen, gedragingen, gedachten). Als je vervolgens koppig je eigen ding blijft doen en passief afwacht tot er iets verandert, dan verandert er inderdaad niets.

En boksen is een aanrader omdat je daar eventueel zelfverzekerdheid kunt opbouwen. Je hoeft niet per se te sparren. Je hebt ook verschillende bokszaktrainingen.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 12:42 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
.
[..]

Nou bedankt dat je denkt dat ik met hulp wel wat ver kan komen met zelfdiagnose. Je leert meer van iemand die niet altijd aardig is en de waarheid zegt ja, maar dat kan idd ook iemand anders zijn. Ik vind bijv leidinggevenden op het werk daarvoor geschikter. Je zegt dat ik een diagnose moet hebben, maar jij bent zelf toch ook geen psycholoog/psychiater? Iemand kan ook zonder diagnose alle werkboeken lezen over iedere mogelijke stoornis he. Dat doe ik nu als door de psychiatrie gezond verklaard persoon. Ik heb officieel geen diagnose gekregen, al zouden types als Lunatiek dat graag gewild hebben om mij hier op dit forum wilsonbekwaam te verklaren. Ik ben officieel psychisch "gezond".

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 11:58 schreef Cockwhale het volgende:
geeninspiratie is het type die koppig aan haar eigen overtuiging blijft hangen. Dat is ook direct een reden waarom een psychologische behandeling niet zal werken. Het vereist een open houding, waarin je luistert en actief je eigen leven verandert met de handvatten die je krijgt (en soms 180 graden afwijken van je huidige patronen, gedragingen, gedachten). Als je vervolgens koppig je eigen ding blijft doen en passief afwacht tot er iets verandert, dan verandert er inderdaad niets.

En boksen is een aanrader omdat je daar eventueel zelfverzekerdheid kunt opbouwen. Je hoeft niet per se te sparren. Je hebt ook verschillende bokszaktrainingen.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 13:02 schreef dop het volgende:

Wat mij betreft heb je geen diagnose of specifiek stempeltje nodig. (Zoom je daar zelf misschien iets te snel op in, namelijk niet wat ik zij of wil zeggen)
Ik ben zelf ook psychisch gezond maar kom wel eens bij een psycholoog.
Het is niet allemaal zwart/wit.
Zelfdiagnose is wat mij betreft ook niet opzoek gaan naar een specifiek stempeltje. Heel veel psychische klachten zijn het gevolg van dingen die we hebben mee gemaakt, niet alles is rechtlijnig het gevolg van een afwijking.
Misbruik, geweld, verwaarlozing, mishandeling, maar ook gewoon dingen die onschuldiger lijken in onze opvoeding, hebben een effect op onze psyche, waar bij hulp soms noodzakelijk/wenselijk is.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 13:21 schreef dop het volgende:
soms is er eerst begrip en ruimte nodig voor het gedoe,de weerstand en opgebouwde eigen overtuigingen. Soms moet je eerst je eigen verhaal kwijt kunnen. Daar is niks mis mee.
Zo lang daar niet voldoende ruimte voor is, blijft de weerstand en neemt deze vaak zelfs toe.

Een goede psycholoog kan daar ook mee overweg. In dat opzicht is de GGZ vaak te snel geneigd naar resultaat en oplossingen.
In dat opzicht begrijp ik geeninspiratie.
Als iemand je niet wil horen, ben je zelf ook niet geneigd naar die persoon te luisteren.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 13:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja maar dan moet je het zelf betalen. De huisarts verwijst door bij vermoeden van een stoornis, en bij de ggz doen ze er alles aan om je in een hokje te krijgen zodat het vergoed wordt en als dat niet lukt is het jammer maar helaas.
Ik ga geen duizenden euro's betalen voor een psycholoog. Misschien in de toekomst een paar sessies maar dat worden er al snel te veel vaak. Kijk als je garantie hebt dat je probleem 100% concreet opgelost wordt of dat het is wat je ervan verwacht, oke. Dan heb ik er misschien ooit nog een paarhonders euro voor over. Maar intake en onderzoek is vaak al paarduizend. En als ze hele korte sessies aanbieden. Zeg maar iets van e hulp. Dat vind ik dan ook nog wel sociaal, want oke ze kunnen je dan niet echt helpen in die tijd. Maar je krijg als afnemer daarvan dan wel een beeld van iemand en dat is belangrijk. Het is geen product waarvan je kunt zeggen: het doet niet wat het beloofd, ik wil mijn geld terug. Als het niet helpt heb je geld over de balk gesmeten . En bij een paar tientjes is iedere aandacht waar voor je geld ongeacht of het nou echt veel resultaat heeft maar bij honderden, duizenden euro's moet je echt concrete verandering merken wil dat het geld waard zijn, vind ik.
[..]

Ja je verwoord goed hoe ik mij voel erover

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 13:21 schreef dop het volgende:

[..]

soms is er eerst begrip en ruimte nodig voor het gedoe,de weerstand en opgebouwde eigen overtuigingen. Soms moet je eerst je eigen verhaal kwijt kunnen. Daar is niks mis mee.
Zo lang daar niet voldoende ruimte voor is, blijft de weerstand en neemt deze vaak zelfs toe.

Een goede psycholoog kan daar ook mee overweg. In dat opzicht is de GGZ vaak te snel geneigd naar resultaat en oplossingen.
In dat opzicht begrijp ik geeninspiratie.
Als iemand je niet wil horen, ben je zelf ook niet geneigd naar die persoon te luisteren.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 16:55 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Dat ben ik met je eens, en dat is vrijwel altijd stap 1 bij psychische zorgverlening. Je kunt daar echter niet voor altijd in blijven hangen.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 18:03 schreef dop het volgende:

[..]

er zijn in ons brein, een aantal mechanische die er voor zorgen dat we soms op een bepaalde manier reageren. Dat is bijna een soort van instinct. Zo lang het niet veilig (genoeg) is zullen de meeste van ons blijven terug vallen op hun instincten en aangeleerd strategieën. Soms zit het trauma zo diep dat je niet zo eenvoudig is als het lijkt. Zeker als je zelf niet weet wat de oorzaak is.
Veel trauma en emoties delen we niet, maar stoppen we diep weg en praten we nooit meer over. Een strategie die we vaak als kind al leren van onze ouders. Om vervolgens zelf niet eens meer te beseffen dat het er zit en toch zijn weg naar buiten nodig heeft.
Als je een veilige plek hebt gehad om over je negatieve emoties en donker kant te praten. Zal dit vanzelf makkelijker gaan. Maar als je dat nooit gehad hebt, dan wordt dat alleen maar moeilijker door de jaren heen.

Gevolg is vaak klagen, mokken, boosheid. (Begrijpelijk eerste emoties) Maar geen kans zien om de volgende stap te maken, het is en word nooit veilig genoeg om dat te doen. En zo blijf je in de slachtoffer rol. Iedereen die goed bedoeld wil helpen raakt ook gefrustreerd en reageert die frustratie weer af, waar door het slachtoffer zich weer bevestigd voelt. En zie daar het wordt een vicieuze cirkel.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 20:04 schreef Cockwhale het volgende:

[..]

Dat snap ik allemaal, ik weet hoe het werkt, maar dan nog kun je niet verwachten onbeperkt een behandeling te krijgen die gericht is op begrip en uiting.

Ik zal verder niet ontkennen dat voor velen het systeem tekort schiet, omdat er door druk vanuit de zorgverzekeringen de behandeling zo kort mogelijk moet zijn waardoor het direct gericht is op oplossingen.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 03:35 schreef Yiwei het volgende:
Jullie hebben teveel noten op je zang:


- patienten/clienten moeten alleen bezig houden met eigen welzijn en herstel. Alles wat hier van afwijkt, moeten zij niet mee bemoeien, zoals begrijpen dat hulpverleners het lastig hebben om welk reden dan ook. Zij moeten dit ook niet actief opzoeken en/of zichzelf blootstellen aan zulke situaties door bijv. te zeggen geen behoefte te hebben aan uitingen die afwijken aan hun welzijn en herstel.

Patienten/clienten zijn de kwetsbare groep, er moet aangepast worden naar ze. De rest is immers de sterkere groep, wat verwacht je nou van kwetsbare groepen?! Ze zijn immers kwetsbaar; hun omgeving en persoon zijnde is niet ondersteunend tot gezond functionerend persoon. Begrip van ze vragen dat hulpverleners en/of het zorgsysteem zus en zo is slaat nergens op; dit is de omgekeerde wereld.

Daarnaast moeten patienten/clienten betalen op allerlei manieren, GGZ personeel wordt betaald; salaris tussen de ¤5.000 en ¤9.000 per maand is geen laag bedrag. Er mag wel eisen aan ze worden gesteld. En dan nog vragen hebben aan patient/client wat afwijkt van welzijn en herstel slaat nergens op. Iemand komt voor hulp, dat moet aangeboden worden. Of direct bij intake duidelijk maken dat ze niet kunnen bieden wat er van ze worden gevraagd en een andere mogelijkheden aanwijzen.

Mensen die ziek zijn op welk manier als gevolge van wat dan ook zijn heel gevoelig voor allerlei problemen zoals financieel. Eenmaal in de armoedeval door hogere kosten dan gebruikelijk wanneer ze niet ziek waren geweest, komen ze zelden ooit nog uit. Het gaat dan alleen maar slechter en slechter met van alles en nog wat. Dat mensen op hun centjes letten is heel terecht. Daarom mag ook wel aan GGZ personeel gevraagd worden om te leveren wat ze behoren te leveren met hun salarissen van ¤5.000-¤9.000 per maand.

- Salaris wat GGZ personeel krijgt is belastinggeld, en met dat geld dienen ze gewoon hun maatschappelijk functie uit te voeren aangezien er geen maximum inkomensgrens is gesteld. Over de banksector walgt iedereen over bonussen, rendement aan aandeelhouders/directeuren, hoge salarissen, enz. Omdat met belastinggeld banken zijn gered, moreel kwestie dus. Dit is net zo walgelijk binnen de GGZ, hier verdwijnt ook belastinggeld naar aandeelhouders/directeuren bijv. Dus wat niks met zorg te maken heeft. Omdat het over "zorg" gaat, moet er ineens begrip komen voor het sector en de mensen die er werken. Terwijl het net zo moreel walgelijk kan zijn.

De overheid heeft bezuinigd op GGZ, zorgverzekeraars voeren deze taak uit, want de helft ofzo van wat ze vergoeden krijgen ze van overheid. Maar niemand wijst de overheid aan, maar wijst wel naar de zorgverzekeraars terwijl deze alleen de uitvoerende functie hebben. Als zorgkosten laag/stabiel gehouden kan worden, is de gedachte dat de zorgpremie gestabiliseerd kan worden. M.a.w. elk burger heeft hier profijt van en dan patienten/clienten aanwijzen als degene die zus en zo is gaat mij echt te ver. Ten koste van zeer kwetsbare mensen wordt de welzijn van elk Nederlands burger bewaakt, en dan nog negatief uitlaten over patienten/clienten waarbij zorg verder bij ze is weggenomen. M.a.w. een trap na.

- de overheid heeft bezuinigd, maar toch stijgen de winsten van GGZ instellingen terwijl personeel klaagt over hoge werkdruk, patienten/clienten klagen over bijv. geen hulp. GGZ moet maar eens naar zichzelf kijken; ze behoren een maatschappelijk functie uit te voeren. Moreel verwerpelijk hoe de gang van zaken lopen.

- lezers gaan ervan uit dat er hulp wordt aangeboden, dit is echter niet zo. Er zijn wachtlijsten tot 1 jaar voordat mensen naar intake kunnen en/of afgerond hebben. Er zijn wachttijden tussen einde intake en behandeling. En tussen elk (behandel)afspraak kunnen wachttijden zitten van bijv. een half jaar. Afschuiven op de patient/client dat ze het echt zelf moeten doen en anders aan henzelf ligt, dit is onder zulke omstandigheden niet van toepassing.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 07:03 schreef Lunatiek het volgende:
@:yiwei
Je gaat aan de kern van het probleem voorbij: de verwachting dat zorg op genezing is gebaseerd. En dat is in de geestelijke gezondheidszorg simpelweg niet altijd mogelijk, in de meeste gevallen zelfs niet. Daardoor raken mensen als TS teleurgesteld of worden boos.

quote:

Als je er met een trauma heen gaat, is het niet zo dat je onder narcose gaat en dat het trauma dan is weggeopereerd. Je moet een geestelijk trauma zelf verwerken, helemaal alleen, de ggz (of welke andere hulpverlener dan ook) kan je daarbij hooguit begeleiden, o.a. met medicatie. Dat is ontzettend zwaar en moeilijk en niet iedereen trekt dat, dus zul je voor sommigen een andere oplossing moeten zoeken (zie OP).

quote:

Daar komt de moeilijkheid bij dat er geen echt objectieve diagnose is, de informatie die nodig is voor een diagnose komt voornamelijk uit het subject: de patiënt zelf. En de hoger functionerende patiënten (iedereen die internet weet aan te zwengelen) kan tegenwoordig makkelijk vinden wat de gewenste antwoorden zijn voor een diagnose "normaal" of een hippe stoornis naar keuze.
Als je je hulpverlener niet helemaal vertrouwt en bij de dsm tests de antwoorden deels bestaan uit gewenste antwoorden, deels uit half verzwegen antwoorden, en uit een iets verdraaide of onvoldoende diepgaande waarheid dan wordt een goede diagnose lastig en dan is het moeilijk een passende therapie te vinden. En dat doet niet elke patiënt bewust, al zijn er ook zat die leugens vertellen om te testen of de "psycholoog" wel deugt (met het idee dat een goede psycholoog altijd doorheeft wanneer je liegt).

quote:

Op vrijdag 26 april 2019 09:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als er mensen na verwijzing door de huisarts en 8 jaar onderzoek in het ziekenhuis pas te horen krijgen dat ze niet ziek zijn, wordt dat ook niet als normaal gezien.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 10:01 schreef Basp1 het volgende:
Als diezelfde mensen na 4 huisartsbezoeken zouden horen dat ze hypochonder zijn is de Facebook wereld ook te klein dat er niet meer onderzoeken gedaan worden en ze zich niet serieus genomen voelen.

Zo zal de medische wetenschap voor een bepaalde subgroep in onze samenleving het toch nooit goed kunnen doen.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 03:35 schreef Yiwei het volgende:
Jullie hebben teveel noten op je zang:


- patienten/clienten moeten alleen bezig houden met eigen welzijn en herstel. Alles wat hier van afwijkt, moeten zij niet mee bemoeien, zoals begrijpen dat hulpverleners het lastig hebben om welk reden dan ook. Zij moeten dit ook niet actief opzoeken en/of zichzelf blootstellen aan zulke situaties door bijv. te zeggen geen behoefte te hebben aan uitingen die afwijken aan hun welzijn en herstel.

Patienten/clienten zijn de kwetsbare groep, er moet aangepast worden naar ze. De rest is immers de sterkere groep, wat verwacht je nou van kwetsbare groepen?! Ze zijn immers kwetsbaar; hun omgeving en persoon zijnde is niet ondersteunend tot gezond functionerend persoon. Begrip van ze vragen dat hulpverleners en/of het zorgsysteem zus en zo is slaat nergens op; dit is de omgekeerde wereld.

Daarnaast moeten patienten/clienten betalen op allerlei manieren, GGZ personeel wordt betaald; salaris tussen de ¤5.000 en ¤9.000 per maand is geen laag bedrag. Er mag wel eisen aan ze worden gesteld. En dan nog vragen hebben aan patient/client wat afwijkt van welzijn en herstel slaat nergens op. Iemand komt voor hulp, dat moet aangeboden worden. Of direct bij intake duidelijk maken dat ze niet kunnen bieden wat er van ze worden gevraagd en een andere mogelijkheden aanwijzen.

Mensen die ziek zijn op welk manier als gevolge van wat dan ook zijn heel gevoelig voor allerlei problemen zoals financieel. Eenmaal in de armoedeval door hogere kosten dan gebruikelijk wanneer ze niet ziek waren geweest, komen ze zelden ooit nog uit. Het gaat dan alleen maar slechter en slechter met van alles en nog wat. Dat mensen op hun centjes letten is heel terecht. Daarom mag ook wel aan GGZ personeel gevraagd worden om te leveren wat ze behoren te leveren met hun salarissen van ¤5.000-¤9.000 per maand.

- Salaris wat GGZ personeel krijgt is belastinggeld, en met dat geld dienen ze gewoon hun maatschappelijk functie uit te voeren aangezien er geen maximum inkomensgrens is gesteld. Over de banksector walgt iedereen over bonussen, rendement aan aandeelhouders/directeuren, hoge salarissen, enz. Omdat met belastinggeld banken zijn gered, moreel kwestie dus. Dit is net zo walgelijk binnen de GGZ, hier verdwijnt ook belastinggeld naar aandeelhouders/directeuren bijv. Dus wat niks met zorg te maken heeft. Omdat het over "zorg" gaat, moet er ineens begrip komen voor het sector en de mensen die er werken. Terwijl het net zo moreel walgelijk kan zijn.

De overheid heeft bezuinigd op GGZ, zorgverzekeraars voeren deze taak uit, want de helft ofzo van wat ze vergoeden krijgen ze van overheid. Maar niemand wijst de overheid aan, maar wijst wel naar de zorgverzekeraars terwijl deze alleen de uitvoerende functie hebben. Als zorgkosten laag/stabiel gehouden kan worden, is de gedachte dat de zorgpremie gestabiliseerd kan worden. M.a.w. elk burger heeft hier profijt van en dan patienten/clienten aanwijzen als degene die zus en zo is gaat mij echt te ver. Ten koste van zeer kwetsbare mensen wordt de welzijn van elk Nederlands burger bewaakt, en dan nog negatief uitlaten over patienten/clienten waarbij zorg verder bij ze is weggenomen. M.a.w. een trap na.

- de overheid heeft bezuinigd, maar toch stijgen de winsten van GGZ instellingen terwijl personeel klaagt over hoge werkdruk, patienten/clienten klagen over bijv. geen hulp. GGZ moet maar eens naar zichzelf kijken; ze behoren een maatschappelijk functie uit te voeren. Moreel verwerpelijk hoe de gang van zaken lopen.

- lezers gaan ervan uit dat er hulp wordt aangeboden, dit is echter niet zo. Er zijn wachtlijsten tot 1 jaar voordat mensen naar intake kunnen en/of afgerond hebben. Er zijn wachttijden tussen einde intake en behandeling. En tussen elk (behandel)afspraak kunnen wachttijden zitten van bijv. een half jaar. Afschuiven op de patient/client dat ze het echt zelf moeten doen en anders aan henzelf ligt, dit is onder zulke omstandigheden niet van toepassing.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 09:27 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Dus nu is de leugendetector in hun testen ineens niet goed genoeg meer?
Sorry maar dat is een probleem van hun meetmethodes, niet van het subject.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 19:25 schreef dop het volgende:
mooie verhaal, maar je slaat wat door.
Leuk ook dat je meerdere malen salarisen noemt.
Bedrag wat jij noemt is de schaal voor een medisch specialist. Dat is bepaald niet wat het merendeel van de therapeuten en behandelaars verdienen. En dan ook nog bruto loon. Mag je er wel even netjes bij zetten.
Flink salaris maar ruim onder de Balkenende norm.
Vergeleken met wat veel andere medisch specialisten verdienen zelfs weinig.

quote:

Op zondag 5 mei 2019 21:19 schreef Lunatiek het volgende:

Hoe kom je erbij dat er een leugendetector in hun testen zit? Hoe had je je dat voorgesteld?

quote:

Op maandag 6 mei 2019 01:18 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

"De psychodiagnostiek is de leer van het stellen van een diagnose op het terrein van psychologie. Deze dient niet verward te worden met een medische diagnose."

Het is dubieus aangezien ze vooral aan symptoombestrijding kunnen doen en niet de stoornissen exact bij mensen vast kunnen stellen of de exacte individuele oorzaak en ze ook niemand kunnen genezen. Of beter gezegd, ze zijn vrijgesteld van die verantwoordelijkheid. Er zit geen termijn aan hun behandelingen, die kunnen eeuwig duren. Er is dus protest door ze dat het resultaat ervan met ROM wordt gemeten, anders wordt het resultaat uberhaupt niet gemeten. Ik geloof dat ze een target hebben, maar meer gericht zo veel mogelijk administratie doen of zo.
Ik ben hewl blij dat Yiwei het salaris noemt. Hoeveel er ook op af valt te dingen, het zal alsnog twee keer het minimumloon zijn dat mensen als ik verdienen en veel clienten zitten daar nog onder omdat ze arbeidsongeschikt zijn. Nou, voor een baan zonder concrete aansprakelijkheid waarbij de client het meest (emotioneel ) energie kostende werk doet en ook 100% verantwoordelijk wordt gehouden voor het resultaat vind ik dat veel.
[..]

https://www.encyclopedia.(...)azines/response-sets
https://www.britannica.com/science/response-set
Maar waarom zouden mensen die hulp zoeken voor psychologische problemen een test invullen om er normaal uit te komen. Die logica ontgaat mij. En als de stoornissen niet eens door testen die ervoor bedoeld zijn objectief kunnen worden vastgesteld is de vraag waar ze dan wel betrouwbaar door kunnen worden vastgesteld en hoe dat te controleren valt.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 08:36 schreef Bracha020 het volgende:
Ik volg dit topic nu al even en heb al vaak willen reageren maar tot op heden nog niet gedaan.
Ik ben zelf forensisch psychologe en werkzaam in een forensische kliniek dus ik denk dat ik hier wel iets over mag en vooral kan zeggen... in het algemeen.
Ik bedoel het absoluut niet denigrerend maar ik vind dat je niet overal zomaar een mening over kunt hebben.
Dat heb ik zelf ook niet. Een mening moet mijns inziens gebaseerd zijn op kennis en argumenten, als buitenstaander heb je dat gewoon niet, dat is onmogelijk.
Een patiënt zal ook altijd anders tegen dingen aankijken dan een behandelaar, het van een totaal andere kant benaderen en ervaren.
Zelfs die patiënt kan echt niet zomaar een fair oordeel geven over een behandelwijze.
Om bepaalde uitspraken te kunnen doen moet je gewoon zelf in deze complexe wereld werkzaam zijn, eigenlijk ook heel logisch.
Ik zeg dit omdat ik zo enorm veel onzin lees, ik weet gewoon echt niet waar te beginnen...

Dit zijn moeilijke onderwerpen, al helemaal op een forum.
Ik probeer me er dan ook zoveel mogelijk buiten te houden want bij onderwerpen als dit krijgt emotie vaak de overhand en stuiteren we vaak alle kanten op.

Ik kan alleen dit zeggen: de forensische zorg in Nederland is één van de succesvolste ter wereld.
Ik zeg dit niet alleen omdat ik de cijfers ken maar vooral omdat ik zelf heb kunnen vergelijken en de verschillen heb mogen zien en ervaren.
Onze sector ligt regelmatig enorm onder vuur maar dat is logisch, er worden geen koekjes gebakken.
Hoewel het een feit is dat waar mensen werken fouten worden gemaakt zeggen allerlei testen en artikelen mij dan ook vaak heel weinig, ik ben enorm trots op de resultaten die we boeken in Nederland.

Ik ben ook van mening dat een discussie bijna altijd kan en ook moet maar bepaalde dingen kunnen gewoon niet, hoe leuk het ook zou zijn voor ons allemaal wanneer dit wel het geval was.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 02:31 schreef Lunatiek het volgende:

Lees nog eens rustig het topic door. Je blijft dingen bekritiseren die allang zijn uitgelegd en vragen stellen die allang zijn beantwoord.
En je blijft jezelf tegenspreken.

Een voorbeeld: mensen zijn bang voor de psychiatrie en wantrouwen het. Als ze zo normaal mogelijk uit de test komen hoeven ze niet in de isoleercel, bij wijze van spreken. En als ze als normaal uit de psychologische test komen, ligt de oorzaak *dus* ergens anders, bij andere mensen, of in iets lichamelijks en hoeven ze zelf niet te veranderen.

Verder leuke linkjes maar die hebben niks met een leugendetector te maken. Je schrijft dat je jarenlang (ondanks dat je geen patiënt was) bij de ggz liep, maar kennelijk snap je nog steeds niet waar die tests voor bedoeld zijn of hoe ze werken (en dat is je al verschillende keren uitgelegd).

quote:

Op maandag 6 mei 2019 08:36 schreef Bracha020 het volgende:
Ik volg dit topic nu al even en heb al vaak willen reageren maar tot op heden nog niet gedaan.
Ik ben zelf forensisch psychologe en werkzaam in een forensische kliniek dus ik denk dat ik hier wel iets over mag en vooral kan zeggen... in het algemeen.
Ik bedoel het absoluut niet denigrerend maar ik vind dat je niet overal zomaar een mening over kunt hebben.
Dat heb ik zelf ook niet. Een mening moet mijns inziens gebaseerd zijn op kennis en argumenten, als buitenstaander heb je dat gewoon niet, dat is onmogelijk.
Een patiënt zal ook altijd anders tegen dingen aankijken dan een behandelaar, het van een totaal andere kant benaderen en ervaren.
Zelfs die patiënt kan echt niet zomaar een fair oordeel geven over een behandelwijze.
Om bepaalde uitspraken te kunnen doen moet je gewoon zelf in deze complexe wereld werkzaam zijn, eigenlijk ook heel logisch.
Ik zeg dit omdat ik zo enorm veel onzin lees, ik weet gewoon echt niet waar te beginnen...

Dit zijn moeilijke onderwerpen, al helemaal op een forum.
Ik probeer me er dan ook zoveel mogelijk buiten te houden want bij onderwerpen als dit krijgt emotie vaak de overhand en stuiteren we vaak alle kanten op.

Ik kan alleen dit zeggen: de forensische zorg in Nederland is één van de succesvolste ter wereld.
Ik zeg dit niet alleen omdat ik de cijfers ken maar vooral omdat ik zelf heb kunnen vergelijken en de verschillen heb mogen zien en ervaren.
Onze sector ligt regelmatig enorm onder vuur maar dat is logisch, er worden geen koekjes gebakken.
Hoewel het een feit is dat waar mensen werken fouten worden gemaakt zeggen allerlei testen en artikelen mij dan ook vaak heel weinig, ik ben enorm trots op de resultaten die we boeken in Nederland.

Ik ben ook van mening dat een discussie bijna altijd kan en ook moet maar bepaalde dingen kunnen gewoon niet, hoe leuk het ook zou zijn voor ons allemaal wanneer dit wel het geval was.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 11:11 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nee, ik ga niks voor jou lezen. Ga je hond maar commanderen. Isoleercel is teken van onmacht en te weinig kennis om iemand beter te kunnen helpen, laatste mensonterende redmiddel.
[..]

Ok fijn voor jou, kom dan gewoon met je superieure kennis. Als je dat ivm veiligheid niet kan delen voeg je alsnog niets inhoudelijk toe aan de discussie behalve dingen herhalen die al 100x gezegd zijn op je lofzang op de forensische zorg na.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 12:02 schreef Droopie het volgende:

Blijf maar lekker wild om je heen schoppen, krijg je een reactie van iemand die kennis van zaken heeft en die dien je zo van repliek.
Misschien is Fok! niets voor jou, want het is een discussieforum en discussieren kan je gewoon niet.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 12:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als iemand kennis van zaken heeft mag ik eisen dat diegene deze kennis ook deelt en niet alleen het bestaan ervan gebruikt om een ander naar beneden te halen voordat ik de mening van diegene serieus kan nemen. Misschien is Fok! ook niets voor jou, want uit deze inhoudelijk niets toevoegende afzeikpost blijkt ook niet dat jij wel kan discussieren.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 12:55 schreef Droopie het volgende:

[..]

Wat geeft jou het recht iets te eisen van een ander persoon?
En ze haalt jou niet naar beneden, ze deelt een gedeelte van haar kennis en daar ben je het niet mee eens, punt. Dan valt er niets te eisen van een ander.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 12:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als iemand kennis van zaken heeft mag ik eisen dat diegene deze kennis ook deelt en niet alleen het bestaan ervan gebruikt om een ander naar beneden te halen voordat ik de mening van diegene serieus kan nemen. Misschien is Fok! ook niets voor jou, want uit deze inhoudelijk niets toevoegende afzeikpost blijkt ook niet dat jij wel kan discussieren.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 11:11 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Nee, ik ga niks voor jou lezen. Ga je hond maar commanderen. Isoleercel is teken van onmacht en te weinig kennis om iemand beter te kunnen helpen, laatste mensonterende redmiddel.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 12:57 schreef Basp1 het volgende:
Waarschijnlijk wil deze patiënt gewoon zelf de diagnose en het eigen behandelplan bedenken.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 12:55 schreef Droopie het volgende:
Wat geeft jou het recht iets te eisen van een ander persoon?
En ze haalt jou niet naar beneden, ze deelt een gedeelte van haar kennis en daar ben je het niet mee eens, punt. Dan valt er niets te eisen van een ander.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:02 schreef ElDinosaur het volgende:

Licht hypocriet.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat maakt dat jij je wel afvraagt of ik iets kan eisen van Bracha020 en niet wat maakt dat Lunatiek mij kan commanderen met zijn lees dit lees dat?
Ik schreef dat ik kon eisen dat zij haar kennis deelde voordat ik haar mening serieus kan nemen. Als dat haar niks interesseert, dat doet ze dat toch lekker niet. Ze heeft niets inhoudelijks van haar kennis gedeeld. Ze zegt dat mensen waaronder ik dus niet zomaar een mening mogen hebben omdat ze het niet begrijpen maar ze gaat er niet inhoudelijk op in door uit te leggen waarom ik het niet begrijp. Ze komt alleen met vage algemene dingen die alsnog nietszeggend zijn omdat ze gewoon niet gedetailleerd genoeg zijn. Het ging over leugendetectie in testen. Als zij bijv. Vindt dat de link die ik heb gepost onzin is omdat controlevragen leugens niet kunnen ontdekken. Prima, maar leg dat aan uit met kennis die iets toevoegt aan de discussie.
[..]

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat maakt dat jij je wel afvraagt of ik iets kan eisen van Bracha020 en niet wat maakt dat Lunatiek mij kan commanderen met zijn lees dit lees dat?
Ik schreef dat ik kon eisen dat zij haar kennis deelde voordat ik haar mening serieus kan nemen. Als dat haar niks interesseert, dat doet ze dat toch lekker niet. Ze heeft niets inhoudelijks van haar kennis gedeeld. Ze zegt dat mensen waaronder ik dus niet zomaar een mening mogen hebben omdat ze het niet begrijpen maar ze gaat er niet inhoudelijk op in door uit te leggen waarom ik het niet begrijp. Ze komt alleen met vage algemene dingen die alsnog nietszeggend zijn omdat ze gewoon niet gedetailleerd genoeg zijn. Het ging over leugendetectie in testen. Als zij bijv. Vindt dat de link die ik heb gepost onzin is omdat controlevragen leugens niet kunnen ontdekken. Prima, maar leg dat aan uit met kennis die iets toevoegt aan de discussie.
[..]

Ja, jij bent ook hypocriet. Dat je Lunatiek wat je mij nu verwijt niet verwijt.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:03 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat maakt dat jij je wel afvraagt of ik iets kan eisen van Bracha020 en niet wat maakt dat Lunatiek mij kan commanderen met zijn lees dit lees dat?
Ik schreef dat ik kon eisen dat zij haar kennis deelde voordat ik haar mening serieus kan nemen. Als dat haar niks interesseert, dat doet ze dat toch lekker niet. Ze heeft niets inhoudelijks van haar kennis gedeeld. Ze zegt dat mensen waaronder ik dus niet zomaar een mening mogen hebben omdat ze het niet begrijpen maar ze gaat er niet inhoudelijk op in door uit te leggen waarom ik het niet begrijp. Ze komt alleen met vage algemene dingen die alsnog nietszeggend zijn omdat ze gewoon niet gedetailleerd genoeg zijn. Het ging over leugendetectie in testen. Als zij bijv. Vindt dat de link die ik heb gepost onzin is omdat controlevragen leugens niet kunnen ontdekken. Prima, maar leg dat aan uit met kennis die iets toevoegt aan de discussie.
[..]

Ja, jij bent ook hypocriet. Dat je Lunatiek wat je mij nu verwijt niet verwijt.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 18:17 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Wat voor kennis moet ze jou dan geven? Moet ze met grafieken en cijfers komen? Als je het persé wilt weten, kan je met een beetje Googlen daar zelf achterkomen.

FOK! is toegankelijk voor iedereen, dus ook voor mensen die werkzaam zijn in de psychische zorg. En aangezien dit topic daar nota bene over gaat, is een inbreng van zo'n iemand juist heel waardevol.

Dat jij de psychische zorg 3000x kut vindt, is jouw goed recht en je hebt ook het recht die mening te uiten en te verdedigen. Evengoed hebben anderen het recht daar een andere mening over te verkondigen en met jou daarover in discussie te gaan. Wil jij die andere mening niet horen - helemaal prima! - begin er dan niet elke keer over. Dan word je er ook niet mee geconfronteerd.

Maar je blijft het elke keer aanhalen en op zo'n boze manier dat je mensen tegen jezelf in het harnas jaagt. Dat mensen jou commanderen en dingen opdringen, is iets wat jij er zelf uit interpreteert. Terwijl mensen alleen maar met jou in discussie willen gaan. Je saboteert daarmee jezelf. Jij krijgt hierdoor elke keer de bevestiging dat mensen het allemaal op jou gemunt hebben.

Serieus ... probeer eens na te gaan wat er nou precies gebeurt in het contact wat je hebt met anderen

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:15 schreef Droopie het volgende:

Ze zegt letterlijk

"Dit zijn moeilijke onderwerpen, al helemaal op een forum.
Ik probeer me er dan ook zoveel mogelijk buiten te houden want bij onderwerpen als dit krijgt emotie vaak de overhand en stuiteren we vaak alle kanten op"

Lijkt me een verstandige opmerking van haar. Je ziet het alsnog gebeuren.
Lunatiek spreek ik nergens op aan, want ik heb het tegen jou.
Klachten over andere users ga je maar een moderator op aanspreken ofzo.
Jij kaapt het hele topic en de discussie (terwijl het jouw topic niet eens is).
Dat is wat mij irriteert en daar spreek ik jou op aan.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 13:50 schreef ElDinosaur het volgende:
Ik zie Lunatiek niet zo onbeschoft reageren in de post die jij quote met die uitspraak.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 18:17 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Wat voor kennis moet ze jou dan geven? Moet ze met grafieken en cijfers komen? Als je het persé wilt weten, kan je met een beetje Googlen daar zelf achterkomen.

FOK! is toegankelijk voor iedereen, dus ook voor mensen die werkzaam zijn in de psychische zorg. En aangezien dit topic daar nota bene over gaat, is een inbreng van zo'n iemand juist heel waardevol.

Dat jij de psychische zorg 3000x kut vindt, is jouw goed recht en je hebt ook het recht die mening te uiten en te verdedigen. Evengoed hebben anderen het recht daar een andere mening over te verkondigen en met jou daarover in discussie te gaan. Wil jij die andere mening niet horen - helemaal prima! - begin er dan niet elke keer over. Dan word je er ook niet mee geconfronteerd.

Maar je blijft het elke keer aanhalen en op zo'n boze manier dat je mensen tegen jezelf in het harnas jaagt. Dat mensen jou commanderen en dingen opdringen, is iets wat jij er zelf uit interpreteert. Terwijl mensen alleen maar met jou in discussie willen gaan. Je saboteert daarmee jezelf. Jij krijgt hierdoor elke keer de bevestiging dat mensen het allemaal op jou gemunt hebben.

Serieus ... probeer eens na te gaan wat er nou precies gebeurt in het contact wat je hebt met anderen

quote:

Op zondag 5 mei 2019 07:03 schreef Lunatiek het volgende:
@:yiwei
Je gaat aan de kern van het probleem voorbij: de verwachting dat zorg op genezing is gebaseerd. En dat is in de geestelijke gezondheidszorg simpelweg niet altijd mogelijk, in de meeste gevallen zelfs niet. Daardoor raken mensen als TS teleurgesteld of worden boos.

Als je er met een trauma heen gaat, is het niet zo dat je onder narcose gaat en dat het trauma dan is weggeopereerd. Je moet een geestelijk trauma zelf verwerken, helemaal alleen, de ggz (of welke andere hulpverlener dan ook) kan je daarbij hooguit begeleiden, o.a. met medicatie. Dat is ontzettend zwaar en moeilijk en niet iedereen trekt dat, dus zul je voor sommigen een andere oplossing moeten zoeken (zie OP).

Daar komt de moeilijkheid bij dat er geen echt objectieve diagnose is, de informatie die nodig is voor een diagnose komt voornamelijk uit het subject: de patiënt zelf. En de hoger functionerende patiënten (iedereen die internet weet aan te zwengelen) kan tegenwoordig makkelijk vinden wat de gewenste antwoorden zijn voor een diagnose "normaal" of een hippe stoornis naar keuze.
Als je je hulpverlener niet helemaal vertrouwt en bij de dsm tests de antwoorden deels bestaan uit gewenste antwoorden, deels uit half verzwegen antwoorden, en uit een iets verdraaide of onvoldoende diepgaande waarheid dan wordt een goede diagnose lastig en dan is het moeilijk een passende therapie te vinden. En dat doet niet elke patiënt bewust, al zijn er ook zat die leugens vertellen om te testen of de "psycholoog" wel deugt (met het idee dat een goede psycholoog altijd doorheeft wanneer je liegt).

quote:

Op maandag 6 mei 2019 08:36 schreef Bracha020 het volgende:
Ik volg dit topic nu al even en heb al vaak willen reageren maar tot op heden nog niet gedaan.
Ik ben zelf forensisch psychologe en werkzaam in een forensische kliniek dus ik denk dat ik hier wel iets over mag en vooral kan zeggen... in het algemeen.
Ik bedoel het absoluut niet denigrerend maar ik vind dat je niet overal zomaar een mening over kunt hebben.
Dat heb ik zelf ook niet. Een mening moet mijns inziens gebaseerd zijn op kennis en argumenten, als buitenstaander heb je dat gewoon niet, dat is onmogelijk.
Een patiënt zal ook altijd anders tegen dingen aankijken dan een behandelaar, het van een totaal andere kant benaderen en ervaren.
Zelfs die patiënt kan echt niet zomaar een fair oordeel geven over een behandelwijze.
Om bepaalde uitspraken te kunnen doen moet je gewoon zelf in deze complexe wereld werkzaam zijn, eigenlijk ook heel logisch.
Ik zeg dit omdat ik zo enorm veel onzin lees, ik weet gewoon echt niet waar te beginnen...

Dit zijn moeilijke onderwerpen, al helemaal op een forum.
Ik probeer me er dan ook zoveel mogelijk buiten te houden want bij onderwerpen als dit krijgt emotie vaak de overhand en stuiteren we vaak alle kanten op.

Ik kan alleen dit zeggen: de forensische zorg in Nederland is één van de succesvolste ter wereld.
Ik zeg dit niet alleen omdat ik de cijfers ken maar vooral omdat ik zelf heb kunnen vergelijken en de verschillen heb mogen zien en ervaren.
Onze sector ligt regelmatig enorm onder vuur maar dat is logisch, er worden geen koekjes gebakken.
Hoewel het een feit is dat waar mensen werken fouten worden gemaakt zeggen allerlei testen en artikelen mij dan ook vaak heel weinig, ik ben enorm trots op de resultaten die we boeken in Nederland.

Ik ben ook van mening dat een discussie bijna altijd kan en ook moet maar bepaalde dingen kunnen gewoon niet, hoe leuk het ook zou zijn voor ons allemaal wanneer dit wel het geval was.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 00:13 schreef Yiwei het volgende:

Gepersonaliseerde aanpak sluit aan bij de patient/client, dit is waar zij het over heeft. Als dit (beter) plaatsvindt, zouden mensen niet onnodige paden bewandelen, schade oplopen en tijd vergooid te hebben. Echter zijn er belangen verstrengelingen en verschillende visie's van wat ethisch verantwoord is om het/iets te laten plaatsvinden.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 03:34 schreef Lunatiek het volgende:
Dat ben ik niet met je eens. De aanpak is altijd gepersonaliseerd. Dat een deel van de aanpak uit groepstherapie kan bestaan maakt het niet minder maatwerk.
Dat niet alles wat de patiënt wil wordt meegenomen maakt dat niet minder. De oorzaken kunnen tijd en geld zijn, of simpelweg dat wat de patiënt wil bewezen niet gaat werken, schadelijk is of volkomen inefficiënt.

Van de patiëntenkant heb je ook te maken met:
- verkeerde verwachtigen, op alle niveaus. Zie in de discussie hier dat mensen denken dat de ggz geneest, versus kwaliteit van leven verbeteren

quote:

- wantrouwen naar de ggz, medische zorg of gezag. Wat overigens iets is dat een symptoom kan zijn van een stoornis (in het bijzonder de paranoïde stoornissen)

quote:

- ontkenning van de eigen toestand, een soort wensdenken. "Ik ben helemaal niet gek" (of heb iets anders dan dat erge dat wordt gesuggereerd). Er zijn talloze mensen die daardoor zelf op onderzoek gaan of in een alternatief circuit belanden. Dat merk je o.a. aan de roep tot extra onderzoek (waarom onderzoeken ze niet of het een lichamelijke oorzaak heeft) en een honger naar kennis- met het idee dat de reguliere zorg kennis achterhoudt voor patiënten (zie ook wantrouwen).

quote:

- angst om jezelf te verliezen en de regie over je leven kwijt te raken, angst dat de psychotherapie (met name medicijnen) je "ik" aantasten en je iemand anders wordt. Niet geheel ten onrechte, want sommige mensen worden "platgespoten" en opgesloten.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 09:02 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat versta jij onder kwaliteit van leven verbeteren?
[..]

Dus als de GGZ concludeert dat ik normaal ben, kan jij die niet als psychiater werkzaam is beter zeggen dat ik een paranoide stoornis heb dan een psychiater? Of bedoel je daarmee alleen anderen.
[..]

Zelfde verhaal. Misschien dat dit voor Keep_Walking het geval is maar hij geeft gewoon aan dat zijn trauma niet wordt aangepakt en wijst GGZ niet helemaal af. Jij doet alsof dit vaak voorkomt,,terwijl ik genoeg een minderheid ben hier om van bijna iedereen afwijzing te krijgen
[..]

Misschien dat anderen daar meer een angst voor hebben, maar die angst vind ik zelf lachwekkend . Voordat ze DAT doen.. Ik heb geen ervaring met een psychose of zo, maar de situatie moet wel heel erg uit de hand gelopen zijn willen ze zo ingrijpen. Ze hebben het al zo druk met hun wachtlijsten, de instellingen zitten echt niet te wachten op nieuwe bezette bedden. Met medicijnen zijn ze eveneens mega terughoudend.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 03:34 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Dat ben ik niet met je eens. De aanpak is altijd gepersonaliseerd. Dat een deel van de aanpak uit groepstherapie kan bestaan maakt het niet minder maatwerk.
Dat niet alles wat de patiënt wil wordt meegenomen maakt dat niet minder. De oorzaken kunnen tijd en geld zijn, of simpelweg dat wat de patiënt wil bewezen niet gaat werken, schadelijk is of volkomen inefficiënt.

Van de patiëntenkant heb je ook te maken met:
- verkeerde verwachtigen, op alle niveaus. Zie in de discussie hier dat mensen denken dat de ggz geneest, versus kwaliteit van leven verbeteren
- wantrouwen naar de ggz, medische zorg of gezag. Wat overigens iets is dat een symptoom kan zijn van een stoornis (in het bijzonder de paranoïde stoornissen)
- ontkenning van de eigen toestand, een soort wensdenken. "Ik ben helemaal niet gek" (of heb iets anders dan dat erge dat wordt gesuggereerd). Er zijn talloze mensen die daardoor zelf op onderzoek gaan of in een alternatief circuit belanden. Dat merk je o.a. aan de roep tot extra onderzoek (waarom onderzoeken ze niet of het een lichamelijke oorzaak heeft) en een honger naar kennis- met het idee dat de reguliere zorg kennis achterhoudt voor patiënten (zie ook wantrouwen).
- angst om jezelf te verliezen en de regie over je leven kwijt te raken, angst dat de psychotherapie (met name medicijnen) je "ik" aantasten en je iemand anders wordt. Niet geheel ten onrechte, want sommige mensen worden "platgespoten" en opgesloten.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 09:23 schreef Lunatiek het volgende:
dus als je geen trol bent heb ik zo mijn redenen om aan te nemen dat er aardig wat steekjes los zijn.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 12:30 schreef dagobertE6 het volgende:
Geen wonder dat er zoveel geestelijk gestoorden op straat lopen

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 17:06 schreef Stance het volgende:
Gatsie, heb een verwijzing voor de SGGZ gekregen maar denk dat ik de verwijsbrief maar weggooi, als ik dit zo lees. Zonde van m,n eigen bijdrage. Schijn je al te betalen voor een telefonisch intake-gesprek. Mij niet gezien maar wel de huisarts aan werkgelegenheid geholpen om voor mij een verwijsbrief op te maken.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 19:52 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Leuk hé? En dat is nog maar het topje van de ijsberg!
[..]

Intake gaat nooit telefonisch. Waarom heb je een verwijzing gekregen?

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 20:12 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

De hele samenleving is gestoord aan het worden

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 19:52 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Leuk hé? En dat is nog maar het topje van de ijsberg!
[..]

Intake gaat nooit telefonisch. Waarom heb je een verwijzing gekregen?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 02:29 schreef Stance het volgende:

[..]

Bij de Parnassiagroep heb je een telefonische intake.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 17:06 schreef Stance het volgende:
Gatsie, heb een verwijzing voor de SGGZ gekregen maar denk dat ik de verwijsbrief maar weggooi, als ik dit zo lees. Zonde van m,n eigen bijdrage. Schijn je al te betalen voor een telefonisch intake-gesprek. Mij niet gezien maar wel de huisarts aan werkgelegenheid geholpen om voor mij een verwijsbrief op te maken.

quote:

Op dinsdag 7 mei 2019 11:36 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Dit vind ik nogal bot uitgedrukt moet ik eerlijk zeggen. Met 'steekjes los' kan je de indruk geven dat ze niet goed is bij haar hoofd. En dat vind ik niet.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 06:06 schreef Lunatiek het volgende:
Als A een topic opent, B reageert, C op B reageert en jij denkt dat C het over jou heeft dan ben je "niet goed bij je hoofd". Je ziet het hier voortdurend gebeuren bij geeninspiratie1235, allerlei "niet normale" zaken alleen al in de manier van reageren. Ja, dan krijg je communicatieproblemen en die frustreren ook weer en zo krijg je met iedereen ruzie.
Maar vooral de zorg mijden "want je bent geen patiënt". Sommige mensen hebben een reality check nodig.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 06:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Hallo ik heb jarenlang psychologisch onderzoek gehad waaruit geen stoornissen waren gekomen. De enige reden dat ik psychologen sprak was om de tijd tussen de onderzoeken op te vullen. Ik had daarvoor een stoornis maar na de tweede keer beoordelen beschouwden ze de symptomen als niet meer boven de norm uitkomend zodat verdere behandeling niet meer nodig was.
Je hebt zelf een reality check nodig, dat jij het resultaat van degenen die je zo verdedigt gewoon naast je neer legt omdat dit niet past bij jouw oordeel.
Denk je niet dat ook al was ik er in eerste instantie heen gestuurd, ik niet zou stoppen met gaan ipv onderzoeken saboteren als ik er geen zin in had. Ik zat daar in de latere jaren niet meer onder dwang, sterker nog: mijn omgeving zei keer op keer dat ze niet begrepen wat ik er nog moest.
En denk je ook niet dat als de psychiaters en psychologen vanuit hun eigen door jou zo hoog aangeschreven oordeel vanuit ervaring hadden geconcludeerd dat ik mentaal ziek was, ze niet hadden voorgesteld om verder onderzoek/behandeling te beeindigen.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 02:29 schreef Stance het volgende:

[..]

Bij de Parnassiagroep heb je een telefonische intake.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 09:29 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Oh echt? Apart, dat doen ze bij de GGZ nooit.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 09:31 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Het is een kort gesprek, aan de hand daarvan maken ze een afspraak met de juiste personen voor de echte intake, waarbij je tests krijgt meestal.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 06:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Hallo ik heb jarenlang psychologisch onderzoek gehad waaruit geen stoornissen waren gekomen. De enige reden dat ik psychologen sprak was om de tijd tussen de onderzoeken op te vullen. Ik had daarvoor een stoornis maar na de tweede keer beoordelen beschouwden ze de symptomen als niet meer boven de norm uitkomend zodat verdere behandeling niet meer nodig was.
Je hebt zelf een reality check nodig, dat jij het resultaat van degenen die je zo verdedigt gewoon naast je neer legt omdat dit niet past bij jouw oordeel.
Denk je niet dat ook al was ik er in eerste instantie heen gestuurd, ik niet zou stoppen met gaan ipv onderzoeken saboteren als ik er geen zin in had. Ik zat daar in de latere jaren niet meer onder dwang, sterker nog: mijn omgeving zei keer op keer dat ze niet begrepen wat ik er nog moest.
En denk je ook niet dat als de psychiaters en psychologen vanuit hun eigen door jou zo hoog aangeschreven oordeel vanuit ervaring hadden geconcludeerd dat ik mentaal ziek was, ze niet hadden voorgesteld om verder onderzoek/behandeling te beeindigen.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 08:44 schreef Lunatiek het volgende:

Lees nog eens rustig je eigen posts op dit forum door.

Overigens kan je veranderen, de ene kant op of de andere. Juist doordat je volkomen gefrustreerd overkomt, vol wrok en haat, en verbaal om je heenslaat en zelf ook benadrukt dat er iets is wat je wilt veranderen door zelfstudie, zelfdiagnose en zelftherapie lijkt me dat je rustig bij de huisarts kunt aankloppen voor je problemen. In de hoop dat je dan wel eerlijk bent tegenover jezelf.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 10:22 schreef Lienekien het volgende:
Excuses, maar kennelijk ben ik de draad inmiddels volkomen kwijt. Wat deed je dan al die jaren bij die psychiaters en psychologen waarbij je liep?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 13:00 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

En wat verwacht je daarvan dan? De vorige keer verwees hij me door naar de GGZ, waar ik uitbehandeld ben. Hij heeft ook die rapporten waarin staat dat ik volgens hun niks heb.
[..]

Over koetjes en kalfjes praten, hoe was je week enzo. 1x ging het over een serieus onderwerp, dat was het meeste wat ik eraan heb gehad. Ik kaartte af en toe wel aan waar ik echt mee zat, maar dan werd er iets op geantwoord als daar kan ik niks mee of dat is niet zo of dan werd het onderwerp weer naar de dagelijkse dingen geleid.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 13:56 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik begrijp het niet. Als er niet zoveel mis was, wat deed je dan zo lang bij al die hulpverleners?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:02 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Onderzoeken of er wel wat mis was?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:04 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Dus er was wel wat mis?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:07 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Er was een mogelijkheid dat er iets mis was.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:10 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ben je me nou in de zeik aan het nemen?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:21 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Nee hoor, ik mag je heel graag, ook al weet ik dat je mij niet meer mag. Ik bedoel te zeggen, misschien wat geeninspiratie bedoeld, is dat ze werd onderzocht of er iets mis was. Wat ik weet is dat je ze een lager dan gemiddeld IQ had, maar bovengemiddeld verbale IQ. Misschien wouden ze onderzoeken of dat problemen opleverde.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:25 schreef Lienekien het volgende:
Misschien kan geeninspiratie beter zelf even beknopt samenvatten wat haar zo lang in de ggz heeft gehouden zonder dat daar voor haar zinvolle diagnoses en behandelingen in naar voren kwamen.

Ja, of niet, natuurlijk.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Hij heeft deels gelijk hoor, alleen dat van dat iq maakte verplicht onderdeel uit van een ander onderzoek omdat ik leerproblemen ervaarde (te weinig inspiratie en gebrek aan discipline). Mijn taalvaardigheid was niet bovengemiddeld hoog, gewoon normsal of iets beneden normaal. Mijn andere vaardigheden waren alleen ver beneden gemiddeld. Maar zij beschouwden dat niet als een probleem "je kunt alsnog alles bereiken wat anderen ook kunnen als je positief genoeg denkt". Ik was daar zelf omdat ik chronisch in de war was en nog steeds ben over bijna alle aspecten van mijn leven , bijna overal ongemak of angst bij ervaar, bijna altijd moe en te langzaam ben in handelen en denken en toen ook omdat ik steeds ruzie had met familieleden wat nu gelukkig over is.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:57 schreef Lienekien het volgende:
Ok, dit geeft wel een beeld. Tekst op een scherm geeft soms een heel andere indruk. Op grond van de posts zou ik bijv. niet zeggen dat je ‘chronisch in de war’ bent en overal ongemak bij ervaart.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 15:02 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Hoezo zou je dat niet zeggen dan?
Je hebt wel gelijk over dat ongemak, want online ervaar ik dat inderdaad niet. Alleen bij irl met mensen praten o.a. Dus niet echt OVERAL bij. Hoewel ik het wel een ongemak vind dat ik a. Vaak meningsverschillen heb hier en b. Een internetverslaving heb zoals dat ik nu dit typ terwijl ik eigenlijk iets belangrijkers moet doen dus dat ga ik nu maar even doen dan

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 15:07 schreef Lienekien het volgende:

Ik haal het er niet uit. Omdat ik je bijv. heel stellig en vasthoudend vind overkomen.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 15:24 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ja maar dit is wel hetgeen waar ik het meest zeker over ben in mijn leven. Maar ik twijfel hierbij ook omdat ik soms vind dat ik te onredelijk ben voor die psychiaters/psychologen omdat ik ze wel aardig vond. Of dat ik gewoon niks te klagen moet hebben. Dus hierbij heb ik ook gemengde gevoelens. Maar ik schrijf daar niet echt over, omdat bijna iedereen hier de geestelijke gezondheidszorg op een dwingende manier lijkt te verdedigen en alle positieve kanten ervan al door anderen worden belicht.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 16:29 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

Ik zou geen ander goed initiatief weten eerlijk gezegd. Ik denk dat je beter af bent bij een goede psych dan bij bijvoorbeeld Jomanda of zo'n figuur van Astro TV.

Ik denk dat je het verkeerd getroffen hebt met de psychische hulpverlening. En zoals je weet ben je daar niet de enige in. Als je lijdt aan wat meer complexe problematiek kan het weleens jarenlang duren voordat je eindelijk iets gevonden hebt waar je verder mee komt.

Het is niet een perfect systeem. Maar als je er alleen niet uitkomt, zit er niks anders op dan je hierop te orienteren. Onthoudt daarbij dat elke instelling weer anders is en dat de psychologen en behandelaars ook verschillend zijn. Als je dit voor ogen houdt, betekent het dus dat er iets kan zijn wat WÉL aanslaat bij je.

De enige zekerheid die je hebt, is dat er geen zekerheid is. Je kan je erop instellen dat iets in je nadeel gaat uitpakken. Maar het kan ook in je voordeel werken.

Probeer alsjeblieft niet de hele psychische zorg over één kam te scheren. Je gaat je er alleen maar negatiever door voelen, waardoor mensen negatief reageren op jou reageren. Het levert je niks constructiefs op.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 16:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

De zekerheid die ze mij hebben gegeven is dat doordat ik al (te) veel vergoede GGZ zorg heb gehad ik wanneer ik zelf zonder dat daar een indicatie vanuit hun voor is nog verder onderzoek of een andere behandeling wil ik daar zelf duizenden euro's mag gaan lappen. Misschien dat jij dat zo even doet voor iets waarvan de constructieve uitkomst ook onzeker is, maar ik geef duizend euro of meer überhaupt niet uit tenzij het noodzakelijk is.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 18:51 schreef LordofLeaves het volgende:
Vanuit de verzekering word er veel vergoed hoor. Ik heb zeker drie volledige groepstherapieën gevolgd en een hele rits aan privé therapie sessies. Dat kostte mij echt geen duizenden euro's. Ook betaalde ik nooit voor onderzoeken.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 20:54 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Was dat nadat je zelf om dat onderzoek en die groepstherapie had gevraagd omdat je al 7 door de verzekering vergoede onderzoeken had gehad maar het niet eens was met dat daar geen diagnose uit was gekomen?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 23:16 schreef dop het volgende:

je kunt tegenwoordig gewoon switchen van zorgverzekeraar. Of zie ik iets over het hoofd?

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 08:48 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Kan, maar waarom zou ik al die moeite doen zonder dat ik zelf resultaat verwacht. 7 onderzoeken kwam niks uit waarom een andere wel. Raar dat jullie het accepteren dat de zorg het kennelijk zo vaak mis kan hebben maar dat toch aan mij ligt. Wat als nog 10 onderzoeken geen resultaat opleveren. Moet ik oneindig mijn energie daaraan besteden? Dan ben ik met de tijd die er tussen zit 10 jaar verder. Nou leuk; misschien een officieel behandelplan als ik 40 ben. Als het al kan; ik heb een inflexibele baan dus niet eens tijd vaak voor afspraken met psychiaters/psychologen die alleen doordeweeks zijn op reguliere werktijden. Is het zooo slecht dat ik het dan over een andere boeg gooi en mijn eigen behandelplan heb gemaakt met zelfhulp.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 09:09 schreef dop het volgende:

je vult nogal in.
Ik vind dat je zonder diagnose of stoornis ook gewoon met een psycholoog of psychiater kunt praten.
We lopen allemaal in het leven soms tegen heftig dingen aan. Daar hoeft geen stempeltje op. Maar wel fijn als je daar over kunt praten zodat je dingen kan verwerken.
Ik heb geen idee wat bij jouw speelt. Ik ga er voor het gemak van uit dat je emoties gaan over onverwerkt trauma.
Heb je zelf enig idee of er dingen zijn die je niet goed hebt kunnen verwerken? Bijvoorbeeld omdat er niemand was om er over te praten?
Denk niet gelijk aan hele heftige dingen, kan ook iets zijn wat relatief klein lijkt.
Bijvoorbeeld lastige relatie met een ouder, broer of zus, echtscheiding of gepest op school.

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 20:54 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Was dat nadat je zelf om dat onderzoek en die groepstherapie had gevraagd omdat je al 7 door de verzekering vergoede onderzoeken had gehad maar het niet eens was met dat daar geen diagnose uit was gekomen?

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 09:43 schreef LordofLeaves het volgende:
Voor zover ik weet, wordt het pas vergoed als het ook daadwerkelijk een medische indicatie heeft. Ik kreeg een doorverwijzing van de huisarts naar een psycholoog die weer het weer terugkoppelde aan mijn huisarts. Pas toen kreeg ik een definitieve doorverwijzing naar de GGZ. Mijn psychiater vertelde mij daar dat alle psychische zorg vanuit de eerste lijn wordt vergoed. Tweede lijn niet zo vaak en veel. Onder de eerste lijn vallen vaak behandelingen voor (ahum) serieuze gevallen zoals persoonlijkheidsstoornissen, schizofrenie enz. Draaide alleen ieder jaar mijn eigen risico erdoor. Voor de rest heb ik geen verdere kosten gemaakt, denk ik.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 09:35 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Daar heb ik al over gepraat en het enige famie issue is door therapie wel opgelost, daar geef ik de psycholoog credit voor dat was heel goed, maar de rest ging over koetjes en kalfjes. Heb je mijn post niet gelezen dat ik dit al jarenlang heb gedaan. Moet ik mijn hele leven blijven gaan terwijl ik dan geen vrije dagen meer kan opnemen voor andere dingen, als het uberhaupt mogelijk is om genoeg vrij te nemrn hiervoor (denk het niet). Sowieso kan ik pas eind dit jaar van zorgverzekeraar switchen. En dan moet ik daarop wachten of zo? Wat denk je? Dat ik na bijna 10 jaar therapie nog geduld heb? Nou ik weet niet of jij zulk engelengeduld hebt. Maar ik kan het me niet voorstellen sorry.

quote:

Op donderdag 2 mei 2019 01:09 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]

Dat wordt er toch ook?

quote:

[..]

Nee, het werkt niet, dat is wel duidelijk. Ik ga er ook mee stoppen, dat zie ik nu wel in. Zo ontzettend klaar mee.

quote:

[..]

Ja sporten spreekt mij wel het meeste aan, ik wil me liever zo min mogelijk meer met mijn ggz trauma (zo kun je het wel noemen ja) bezighouden. Boksen is een goede tip maar ben ik niet echt het type voor haha. Niet zo zelfverzekerd. Maar ander soort sporten is wel een goede tip.

quote:

[..]

Hier heb je zeker wel gelijk in, slaapwetenschap is ook recent pas vaak in het nieuws en ik las vandaag in zo'n poll dat 59% geen slaapritme heeft. Mijzelf is het ook nog steeds niet gelukt. Het is zo'n ding dat weet je wel, maar allerlei dingen komen er steeds tussen. Zoals nu, ik wilde per se even antwoorden, tja dat moet dan nu omdat ik ervoor geen tijd had.

quote:

[..]

Tja het zou kunnen, maar om dat te ondervinden moet iemand het willen proberen. Ik wil het niet meer proberen. Maar voor een ander kan ik geen conclusies trekken idd.

quote:

[..]

Bedankt! Weet niet of mensen nog überhaupt willen/durven maar wie weet,.

quote:

[..]

Oké dat wist ik niet. Dat zijn ook bronnen natuurlijk. Nu kan iedereen dat wel zeggen maar ik moet dit dan maar aannemen.

quote:

[..]

Klopt maar als het niet wordt vergoed houdt het vaak op.[quote]

Ik zie in de praktijk toch wel dat er in de zorg nu redelijk wat belang wordt gehangen aan een het stellen van een goede zorgvraag. Dat hangt best samen met in hoeverre bepaalde dingen vergoed kunnen worden.
Buiten de vergoeding om zijn er ook nog andere opties, afhankelijk van het probleem. Denk aan sociale ondersteuning vanuit de gemeente, praatgroepen in het buurthuis, een buddy, vrijwilligerswerk of de weliswaar ook wat geld kostende, maar vaak wel goedkopere keukentafelpsycholoog die thuis aanschuift voor een paar tientjes.
Het hoeft geen totale overlevering dan wel uitsluiting te zijn, al vergt het wel wat creatieve inzet waarvan afgevraagd kan worden in hoeverre we dat mogen verwachten van mensen die gewoon niet optimaal functioneren zeg maar..

[quote][..]

Ja, dat kan zeker van toegevoegde waarde zijn. Maar dit ging gewoon om een snelle tip in de categorie baat het niet dat schaad het niet dus dan was het verder niet van belang hoe betrouwbaar het onderzoek was.

quote:

[..]

Inderdaad, er gebeurt meer maar in mijn geval vond ik meer niet beter. Mijn ervaring is dat er eindeloos onderzoeken werden voorgesteld/gedaan waar niets concreets mee werd gedaan.

quote:

[..]

Daar zijn toch stadaard richtlijnen voor? https://www.ntvg.nl/artikelen/nieuw-licht-op-vitamine-d/volledig
Mensen zijn toch niet te besturen? Als iemand binnen wil blijven zitten zal die daar vast goede redenen voor hebben. Je hebt alleen maar motiverende gespekstherapie, maar dat kan een coach ook. Daar is toch geen lang psychologisch traject voor nodig.

quote:

[..]

Ik heb geen kennis hiervan, maar ja, fysieke bijwerkingen zijn misschien erger dan psychische.

quote:

[..]

Ja maar er wordt dus niet genoeg gestreefd naar overlap vind ik zelf. VS heb ik niks mee te maken, tenzij het op zeer korte termijn overwaait naar hier.

quote:

[..]

Nee dat zal ook wel niet. Dat is ook zo maar ik wil er niks mee te maken hebben. Iig als ik er niet direct invloed op uit kan oefenen, weet ik het liever niet. Van de GGZ dacht ik nog misschien kan ik de publieke opinie enigszins veranderen. Maar nee. Het is hopeloos. Dan heeft niks wat ik schrijf toch zin. Misschien wel enigszins van toegevoegde waarde voor een discussie die mij weer tot inzicht doet komen. Maar ik verander er toch niks in de GGZ mee.

quote:

[..]

Oh, mijn zelf behandelingen werken prima hoor. Ik heb al een stoornis genezen en ben nu aan de tweede bezig.

quote:

[..]

Hun doel is toch dat mensen zich beter voelen? Als er allerlei boosheid naar boven wordt gehaald en die persoon voelt zich daar niet beter door waardoor het van alles beïnvloed, dan vind ik de behandeling ook niet geslaagd.Als het tijdelijke boosheid is komt dat vanzelf naar voren als er daarna nog een beoordeling wordt gedaan en diegene zich dan wel beter voelt.
Het is heel simpel (vind ik zelf): therapie is er om mensen emotioneel beter te laten functioneren. Dus als zij beter functioneren na therapie is deze geslaagd, anders niet.

quote:

[..]

Ja maar hun hele beroep draait ook om het bereiken van mensen, als je mensen emotioneel niet eens kunt bereiken hoe wil je ze dan helpen zichzelf emotioneel op orde te krijgen. Het kan best als het niet klikt dat is menselijk. Maar geef dat dan ook snel toe als hulpverlener en verwijs iemand door of zo.

quote:

[..]

Ze kunnen het gewoon vergelijken met waar ze het nu ook mee vergelijken. Maar misschien is dat idd te kort door te bocht, geen idee.

quote:

[..]

39% van 75 plussers zoekt informatie op over gezondheid online.
In 2017 was een op de negen Nederlanders (11 procent) slachtoffer van een of meer
van de volgende cyberdelicten: identiteitsfraude, koop- en verkoopfraude, hacken
of cyberpesten. Ruim een kwart (27 procent) van deze delicten werd gemeld bij een
officiële instantie waarvan 13 procent van de gevallen (ook) bij de politie.
Bron: CBS
Maar individuele mensen die slachtoffer worden is toch iets anders als een hele organisatie.
http://www.publicatiesarb(...)alisering-in-de-ggz/
Maar ja het boeit me niet meer. Ze doen maar, of niet. Ik wil het eens niet meer weten.

quote:

[..]

Dat is toch heel simpel op te lossen met hele duidelijke uitleg. Maak het gewoon ongeveer zoals facebook voor hun. Klaar.

quote:

[..]

Er moeten al calamiteiten ontstaan, dat is deel van de filosofie. Bijv. hoe voorspellen ze dat een depressie echt ernstig is en een risico vormt? Door een zelfmoordpoging in het verleden. Enz. Dus het hoort er gewoon bij. Hoop alleen dat de calamiteit niet al te erg is en er niet al te veel calamiteiten voor nodig zullen zijn.

quote:

[..]

ja klopt maar dat boeit me nu allemaal niet meer. Iemand kiest er ook voor om zich daarin te laten beperken. Ik hoef niks meer te weten van alle bezuinigingen en beperkingen door verzekeringen bla bla bla bla bla. Heb ik geen enkele boodschap aan als ik dat te horen krijg als client, is niet mijn probleem. Maar anderen vinden dat misschien niet erg en zoeken daarom alsnog deze hulp op, dat kan.

quote:

[..]

Oh op die manier. Ja maar voor sommigen is beter voelen hun doel van de behandeling. Daar moet je dan wel naar kijken. Voor iemand met een depressie is beter voelen een gewenste uitkomst. Voor mensen met manische depressiviteit is stabiel voelen de gewenste uitkomst. Voor iemand met ADHD is kunnen focussen de gewenste uitkomst. Enz. Dat moet je dan meten.

quote:

[..]

Natuurlijk is de kortste weg naar verbetering de beste, indien de verbetering blijvend genoeg is. Niemand wil jaren wachten, jaren verspillen van hun leven en dan nog geen concrete uitkomst hebben. Hoe sneller er concreet resultaat is hoe beter. Waarom denk je dat ze niet hoeven te streven naar efficiëntie zoals andere bedrijven? Ze noemen hun cliënten immers ook geen patiënten meer, het zijn,'zorgconsumenten'. Nou, behandel ze daar dan ook naar denk ik dan.

quote:

[..]

Oh sorry dan haalde ik het door de war.
Dat vind ik juist een probleem, dit soort vage dingen. Als er al niet eens bekend is hoeveel invloed de richtlijn op de behandeling heeft en de individuele keuzes van de behandelaar, hoe moet iets dan überhaupt duidelijk worden. Hoe kunnen cliënten dan überhaupt ooit concreet geholpen worden.

quote:

[..]

Nou, als de 'verkeerde' betekent dat ik me na de behandeling er nog iedere dag boos over voel, dan maakte het voor mij dus wel heel veel uit. Of dat ook 100% aan de behandelaar lag denk ik niet want ze deden op zich wel hun best maar iig wel de richtlijnen die werden gebruikt, wat werd vergoed enz. Het hoeft inderdaad niet zo veel te zeggen over andere cliënten.

quote:

[..]

Hoe kun je dit combineren met:
[..]

?
Waarom is een client zelf niet zo iemand. Het is naar mijn mening echt onzin dat zelfhulpboeken niet correct beoordeeld kunnen worden. Het is kant en klaar geschreven, een kleuter kan het bij wijze van spreken nog begrijpen. Iedereen met psychische problemen kan daaruit opdrachten maken voor het probleem waar diegene hulp bij nodig heeft.

quote:

[..]

Nou, ik heb überhaupt al veel te lang hierover posts geschreven. Wat ik schrijf is mijn waarheid vanuit ervaring, ik dacht dat dit wel duidelijk was voor anderen. Maar ik begrijp dat het niet uitnodigend is. Maar ik besef nu ook dat al deze posts op internet enorm bijdragen aan mijn psychische problemen. Neem het tijdstip: het is 0:57 en ik zit dit nog te typen. Van mijn geplande slaappatroon is vandaag niets meer terecht gekomen. Ik zal onvoldoende nachtrust hebben en morgen boos zijn. Ik zie nu in dat dit een vicieuze cirkel was, en ik hoop dat als ik ga stoppen met zeikposts plaatsen over de GGZ ik me eindelijk wat beter zal voelen. Want het interesseert me geen ruk meer, ik ben eigelijk vooral nog boos op mezelf dat ik het zover heb laten komen. Bedankt dat je me dat heb doen inzien iig.

quote:

[..]

Nee, het helpt mij absoluut niet en ik wil niks meer kwijt of dat het nog ergens heengaat. Dat zie ik nu wel in.

quote:

[..]

Nou ik moet de tijd nemen om antwoorden te formuleren, wat jij zelf hierboven al zegt. Ik heb tijd nodig om mijn boodschap te verwoorden. Ik kan dat niet snel. En daarom moet ik er juist mee stoppen. Ben hier twee uur mee bezig geweest, dat had ik er wel voor over of zo daar niet van omdat jij ook tijd had gestoken in je reactie, maar ik wil nooit meer een nieuwe discussie starten waar ik twee uur over doe over de GGZ... dat is nu voor mij op dit moment eigenlijk een schrikbeeld geworden van wat ik nooit meer wil. Gelukkig dat ik dat nu zo duidelijk besef.[quote]

Het kost wat, maar dat is dan wel weer een nuttige constatering. Tenminste als doel, nu nog praktisch bedenken hoe het te voorkomen en je daar goed genoeg bij te voelen..

[quote][..]

Ja om te beginnen er niet vanuit gaan dat mensen symptomen verzinnen. Maar als ze dat wel doen en ze krijgen op basis daarvan een uitkering is het fraude. Moeilijke kwestie. Is wel wat offtopic ja. Laat de GGZ dat uitzoeken. Laat het UWV dat uitzoeken. Die worden ervoor betaald.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 09:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Oh oke bedankt voor de info. Maar zeiden ze ook wat er anders was qua inhoud aan tweedelijns zorg? Had je dat zelf wel willen hebben?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 14:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Hij heeft deels gelijk hoor, alleen dat van dat iq maakte verplicht onderdeel uit van een ander onderzoek omdat ik leerproblemen ervaarde (te weinig inspiratie en gebrek aan discipline). Mijn taalvaardigheid was niet bovengemiddeld hoog, gewoon normsal of iets beneden normaal. Mijn andere vaardigheden waren alleen ver beneden gemiddeld. Maar zij beschouwden dat niet als een probleem "je kunt alsnog alles bereiken wat anderen ook kunnen als je positief genoeg denkt".

quote:

Ik was daar zelf omdat ik chronisch in de war was en nog steeds ben over bijna alle aspecten van mijn leven , bijna overal ongemak of angst bij ervaar, bijna altijd moe en te langzaam ben in handelen en denken en toen ook omdat ik steeds ruzie had met familieleden wat nu gelukkig over is.

quote:

Zij behandelden mij omdat ik was doorgestuurd door een andere psychiater en daarna door de huisarts. Ik zei tegendie psychiater dat ik dacht dat ik een narcistische persoonlijkheidsstoornis en ADD had, hij sloot het niet uit maar vond dat het lokaal beter onderzocht moest worden en bij de GGZ gingen ze daar niet meer mee verder en begonnen ze zelf hun eigen onderzoeken die zij meer toepasselijk vonden en ik wilde weten of er iets met me aan de hand was dus vandaar. Die gesprekken tussendoor was opvulling, zoethouder en ik ging erheen omdat ik dus wachtte op een diagnose en behandelplan. Die er nooit kwam.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 09:53 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Oh oke bedankt voor de info. Maar zeiden ze ook wat er anders was qua inhoud aan tweedelijns zorg? Had je dat zelf wel willen hebben?

quote:

Op woensdag 8 mei 2019 09:33 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Ohhhh... je hebt gelijk. Ik kreeg alleen een hele formele brief met daarin een uitnodiging voor een gehele intake. Heb alleen destijds de telefoniste aan de telefoon gehad met de melding dat er een uitnodiging was verstuurd.

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 16:40 schreef Stance het volgende:

[..]

Veel beter, gewoon, netjes een brief met uitnodiging.
Hier had Parnassia heen gebeld met een nummer onbekend /melding. Kreeg ik opeens en brief zeg, dat als ik niet binnen een week zou reageren m,n dossier gesloten zou worden. Hmmm, dossier? Welk dossier? Heb ze toen maar gebeld met het verzoek mijn dossier te sluiten. Grapjassen.

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 18:47 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Oeh, dan lag je al onder de loep bij ze. Gekkigheid hoor (hahaha).

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 19:35 schreef Stance het volgende:

[..]

haha, nou, ik heb het al gezien. Niks voor mij.Ga wel naar een vrijgevestigde, mocht ik me ooit bedenken.

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 19:45 schreef Stance het volgende:
was wel leuk om eens uit te testen hoe zo iets werkt. 1 gesprekje bij een, voor mij vreemde, huisarts en bij een regiebehandelaar GGZ binnen de huisartsenpraktijk, wat me een verwijzing naar de SGGZ opleverde plus 120 Xanax. Haha.Al 2 keer 60 stuks, zonder gesprek of wat dan ook. 3 maal daags 0.50 mg. Knettergek zijn ze hier. Of goedgelovig en naief.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 10:23 schreef dop het volgende:
De zoektocht naar een diagnose, en 10jaar GGZ zonder antwoord lijken al trauma genoeg, om dat stukje toch nog eens op een veilige plek te kunnen verwerken/vertellen.
Niet weten wat er is en lang rondlopen met de gedachte dat je niet okay bent moet ook zijn sporen nalaten, denk ik.

quote:

voor mijn gevoel ben je vooral redenen aan het opsommen waarom je het beter zelf kunt oplossen.
-geen vergoeding
-geen diagnose
-geen vrijdagen.
-al lang bezig.
Prima als dat is wat voor jouw werkt.
Voor mij voelt dat als excuus. (Mijn gevoel niet boos worden,hoeft niet te kloppen, jij mag iets anders ervaren)
Ik gun je gewoon iemand waar bij het veilig is en wat voor jouw werkt (zoals ik zelf ook heb). En ik betwijfel of je het alleen gaat oplossen.
Ik zie bij jouw boosheid en ongenoegen over hoe het is gelopen. Ook een soort van eerst moet ik hen begrijpen, moeten zij me alles vertellen. Voor ik mezelf kan blootgeven.
Dat maakt me gewoon nieuwsgierig,
Naar wat daar onder schuil gaat.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 10:35 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
@:geeninspiratie1235
Ik wil allereerst even meegeven dat ik je nu een heel stuk prettiger vindt in de communicatie. We kunnen nu echt contact met je krijgen. Als je blijft hangen in je frustraties en hier op het forum ons wilt blijven opdringen hoe kut de psychiatrie is, dan blijft het een monoloog en is er geen enkele ruimte voor de input van een ander.
Het gaat nu meer over jou. Nu kunnen we wat meer gaan begrijpen wat er achter jouw gedrag zit.
Je hebt het over 7 instanties waarbij het tot niks is uitgelopen. Beschrijf eens welke instanties dat precies zijn en hoe dat precies is verlopen.

SPOILER

1. GGZ toen ik tiener was. Onderzoek gehad waaruit bleek laag iq en angststoornis. Angststoornis werd niet goed genoeg behandeld dus naar andere instelling gegaan.
2. Andere instelling. Kreeg medicijnen en gerichte therapie. Ook sociale vaardigheden cursus. Angststoornis werd verholpen beschouwd want klachten waren genoeg afgenomen.
3. Angststoornis kwam weer terug. Andere psycholoog en psychiater. VErholpen de angststoornis.
4. Doorgestuurd dus vanwege andere problemen die ik hierboven noemde en andere angststoornis naar GGZ weer. Toen verspreid over 4 jaar 5 onderzoeken gehad. Ondertussen gesprekken zonder behandelplan. Uiteindelijk niks uitgekomen.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 14:18 schreef LordofLeaves het volgende:
Ja, dan mag je op gesprek komen met een maatschappelijk werkster en dat soort toestanden. Dat had voor mij niet gehoeven. Ik had er niets aan gehad.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 14:10 schreef Scary_Mary het volgende:Dat komt op mij niet zo duidelijk naar voren uit je betoog, dus ik dacht dat het wel een waardevolle aanvulling was.

quote:

Ik typ dat overigens niet omdat ik je weg wil jagen ofzo, maar ik vind het gewoon zonde te lezen dat je energie steekt in iets wat je meer kost. Maar ja, die emotie moet natuurlijk wel ergens heen, dus liefst naar iets anders wat je wel meer oplevert.

quote:

Begrijpelijk dat je daar liever niet mee bezig bent of misschien beter gezegd blijft, maar wegstoppen werkt vaak ook niet. Want hoe kun je ergens beter mee om leren gaan, als je het weg blijft stoppen? (retorische vraag)
Heb je het wel eens geprobeerd? Soms heb je proeflessen, eerste keer gratis of bijvoorbeeld in september, zodat je eens wat uit kan proberen. Dat je niet zo zelf verzekerd bent, hoeft het niet in de weg te staan. Misschien kun je het er zelfs mee aanpakken. Je leert jezelf toch op een bepaalde manier letterlijk en figuurlijk verdedigen. Of kijk eens naar de wat aziatischere vechtsporten, wellicht spreekt daar iets je meer aan omdat het wat zachter en vloeiender over kan komen.
Kijk anders ook eens naar tai chi, qi gong e.d. Die zijn grotendeels zacht en vloeiend, kunnen je ook letterlijk en figuurlijk beter in je schoenen leren staan, bewuster laten worden van aan- en ontspannen en ook met energie werken.

quote:

Het moet niet, je kiest ervoor om het op dat moment te doen en niet op een verder weg gelegen moment.
Ben je bekend met slaaphygiène en heb je bijvoorbeeld ook zo een filter op je scherm tegen dat licht dat slaapritme verstoord?

quote:

In je verwoording komt het soms over alsof je die conclusies juist wel wil trekken en ook echt trekt zeg maar..

quote:

Graag gedaan! Vrij snel ook nog, alleen niet op het gebied van zorg. Kan echter nog steeds wel een interessant inzicht geven in hoe beleidsvorming tot stand komt..

quote:

Je hoeft in principe niets aan te nemen, maar het helpt wel als er iets meer ruimte wordt gelaten voor andere standpunten en hoe iemand iets bedoelt. Ik denk vooral dat je iets minder emotioneel en rigide zou kunnen reageren om je standpunten beter en meer helder uit te doen laten komen.

quote:

Maar om te kunnen stellen dat iets niet schaadt als het ook niet baat heb je wel een zekere onderzoekstactiek nodig. In dat opzicht gaat het denk ik om een stukje kennis dat een basis legt voor alle onderzoeken. Dan hoeft het niet zo af te hangen van hoe belangrijk het resultaat geacht of gewenst wordt zeg maar.

quote:

Dat is heel vervelend en begrijpelijk dat meer van hetzelfde niet beter is ja. Mocht je in de toekomst toch ooit nog een poging willen wagen

quote:

, dan zou het misschien een overweging waard zijn om dat blanco te proberen. Dat men eerst kijkt naar het hier en nu en niet het dossier van eerder. Soms kan zo een frisse blik een andere insteek opleveren, omdat men niet voort probeert te borduren op de onduidelijkheden van eerder zeg maar.
Naast dat de zorg ook weer een aantal veranderingen heeft doorgemaakt, heb je zelf natuurlijk ook niet stil gestaan. Ook dat kan meespelen in een andere ervaring.
Wat ook kan helpen is vooraf concrete zorgvragen en doelen op te stellen. Denk aan ik wil mijn ggztrauma beter leren verwerken, ik wil mijn valkuilen beter inzichtelijk maken en leren voorkomen (g-schema bijv.), etc. Dat geeft wellicht een duidelijker gezamenlijk doel, waardoor je anders in de trechter van diagnose met bijbehorende behandeling zou kunnen landen.
Gewoon ter overweging dit, om aan te geven dat er meer factoren zijn die mee kunnen spelen in zo een proces en dat er soms best wat speling (te behalen) is.

quote:

Mijn commentaar geldt meer op je hoe dit als argument in probeert te zetten, dan dat we letterlijk een discussie over vitamine d in gaan. Maar nu we er toch in zitten, is het misschien wel handig om er toch verder op in te gaan. In je aangehaalde link staat ook iets over te lage calciuminname die de vitamine d-status negatief beïnvloedt, dat los je dus niet op door alleen vitamine d bij te voeren. Dat ondersteunt dus mijn argument imho. Ja, er is een richtlijn uitgerekend hoe je vitamine d kan supplementeren in wat voor tijdspanne. Echter is dit theorie en zijn er in de praktijk denk ik nog de nodige verschillen in aanpak per huisarts(praktijk) en per patiënt. Zo zal afhankelijk van de mate van het tekort, de één een andere dosering en frequentie voor kunnen schrijven dan een collega zou doen. Binnen zitten is lang niet altijd met een goede reden. Gezien de klachten die een vitamine d tekort op kunnen leveren, kan daar een flinke catch22 zitten. Misschien kan een coach net zoveel bereiken als een psych ja, maar een coach zal doorgaans minder tools tot de beschikking hebben om te kijken naar eventuele onderliggende problematiek. En daar is soms wel een psychologisch traject wenselijk voor, al is het alleen ter uitsluiting.

quote:

Daarom raad ik het juist aan, zodat je kan zien hoe complex deze materie is en waarom men niet zo makkelijk tot dezelfde conclusie komt als jij. Vergelijken is naast onmogelijk ook niet zo nuttig denk ik. Naast dat de persoonlijke beleving en coping danig kan verschillen, zitten we met een flinke samenhang tussen psyche en fysiek. Psychische klachten kunnen fysiek ook een flinke weerslag hebben, net zoals omgekeerd. Op een zeker moment kun je die ook niet meer zo helder (blijven) scheiden.

quote:

Nog niet nee. En helaas hebben we allemaal te maken met de VS, want voorlopig heeft nog een zekere verworven positie waar we een en ander van overnemen. Of we dat nou willen of niet, daar hebben we allemaal tot op zekere hoogte mee te maken.

quote:

Niet zo raar, want de ggz is een vrij groot en log orgaan en daar staan wij hier vooralsnog buiten. De publieke opinie kun je wel beïnvloeden, via sociale media was het nog nooit zo makkelijk na de eerder al beschikbare open brieven enzo. Ik raad je echter wel aan om daar goed over na te denken hoe je dat aan zou willen pakken, zeker als je dat op persoonlijke titel zou willen doen.
De Monitor met Teun van de Keuken is een onderzoeksjournalistiek voorbeeld.
Verder is invloed tot op zekere hoogte mogelijk d.m.v. actief worden in de ggz-cliëntenraad of via de politiek.

quote:

Dat klinkt fantastisch, top gedaan! Maar hoe onderbouw je dat het daadwerkelijk om genezing gaat?

SPOILER

Simpel. Eerst had ik klachten van BDD en na het maken van de opdrachten uit het werkboek niet meer.

quote:

Eens wat betreft het emotioneel beter laten functioneren. Echter kun je dat niet alleen aan een behandeling wijten, want er spelen vaak externe factoren mee en dat maakt het moeilijker om inzichtelijker te maken.
Concrete voorbeelden die met jouw simpele benadering weliswaar effect zouden kunnen meten, maar toch geen goed beeld hoeven te geven over de effectiviteit van de behandeling zijn er dan ook genoeg te bedenken. Ik kan zeggen dat ik vind dat ik beter functioneer, terwijl ik halverwege heroïne ontdekt heb en mijn emoties gewoon weg drogeer.

quote:

Iemand die gewoon een luisteruurtje wil en dan kan denken dat die goed bezig is, zal positiever beoordelen terwijl er ondertussen geen kut opgeschoten is.

quote:

Als jouw lievelingsopa overlijdt functioneer je wellicht slechter aldus zo een test, terwijl je wellicht juist veel leert en steun hebt aan zo een behandeling. Rouw kan ook best lang duren en meegenomen worden in een behandeling die op zich verder los staat van de diagnose waar je het effect op probeert te meten zeg maar.

quote:

Het bereiken van mensen in het algemeen hoeft niet zoveel te zeggen over het kunnen bereiken van specifieke individuen. Helaas.
Toegeven dat die klik er niet is moet dan ook functioneel worden toegepast en dan zit de hulpverlener ook vast aan doorverwijzingsmogelijkheden, iets waar niet altijd invloed op is. Als cliënt moet je hierin ook mondig zijn, niet alleen over de eventuele klik maar ook over de effectiviteit. Niet omdat het een u vraagt, wij draaien situatie moet zijn, maar wel om de hulpverlener ook inzicht te geven en de mogelijkheid om bepaalde tactieken eventueel nog aan te passen.

quote:

Het boeit je genoeg om aan te dragen als zogenaamd simpele oplossing, dus in dat opzicht kun je niet je handen wassen in onschuld dat je het toch niet meer wil weten als daar argumenten op komen dat het allemaal niet zo simpel is.

quote:

Gezondheidsshizzle op kunnen zoeken online, zegt vooral iets over kunnen zoeken. Dan de cijfers over de cyberdelicten, want hoe meten we zoiets als het voor veel mensen niet eens duidelijk is tot ze met de gevolgen geconfronteerd worden? Hoeveel mensen weten vooralsnog van niks? En hoeveel mensen nemen de moeite om het te melden als ze het door hebben, maar geen last ervaren vooralsnog? Statistieken zijn leuk, maar niet alles zeggend en zo maar toepasbaar.
Dan ga je er vanuit dat een gebrek aan kennis is en dat ze dit gewoon op kunnen nemen, mits het maar goed uitgelegd wordt. Wie gaat dat doen en waarom? Op school is het kennelijk nog niet voldoende gelukt, maar is de zorg daar dan verantwoordelijk voor zodra ze zich melden? Eerst even een trajectje veilig internetten doorlopen voor men tot de echte intake over kan gaan is een dure en inefficiënte grap.
Ook als dat wel echt het geval zou kunnen zijn bij allemaal, vang je zo niet alle problemen op. Snappen dat security belangrijk is, maakt niet dat je gelijk ook die infrastructuur er ook gratis bij krijgt.
Ik hoop dat je op de gebruiksomgeving doelt van facebook, vanwege herkenbaarheid en gebruiksgemak. Maar facebook is wel een wrang voorbeeld van privacy gevoelige en commerciële ellende die je vooral niet als voorbeeld zou moeten willen in de zorg.
Ik bedoelde in dit kader calamiteiten op ict-gebied.

quote:

Ik snap dat het niet leuk om te horen is, maar ik snap hulpverleners ook wel dat ze inzicht proberen te geven in hoe dit systeem min of meer functioneert. Zeker als het de hulpverleners volledig verweten wordt of wanneer de cliënt een en ander persoonlijk opvat, kan het allemaal best functioneel zijn om te noemen ondanks dat je er als individu verder niets aan kan doen.
Zelfde idee van psycho-educatie mbt een ongeneeslijke diagnose, je kan die diagnose niet veranderen maar wel je blik daarop als je begrijpt hoe een en ander werkt.

quote:

Ik zeg niet dat we niet moeten kijken naar het beter voelen, ik zeg dat we beter moeten kijken naar hoe we dat (willen) meten èn interpreteren.
Ik denk dat we dit gewoonweg niet kunnen stellen, zolang we ook geen helder kader hebben wat die verbetering precies inhoudt en wanneer het blijvend genoeg is. Daar heb ik hierboven ook al het nodige over gezegd, het is simpelweg niet zo gemakkelijk meetbaar als je nu wil stellen.
Tevens ben ik het pertinent oneens met de stelling dat ze niet naar efficiëntie zouden hoeven streven. Reken maar van yes dat die zorgverzekeraars niet voor niks een max. aantal uren vergoeden. Zorgconsument is niet alleen vanuit financieel perspectief ontstaan, maar ook vanuit het idee dat patiënt te stigmatiserend zou zijn.

quote:

Dat laatste klinkt als een bewering dat dit nu niet zou gebeuren. Dat lijkt me te ver gaan, niet alleen door de ongetwijfeld gunstig opgezette onderzoekjes van de organisaties zelf, maar ook omdat er genoeg positieve ervaringen van mensen te vinden zijn. Je komt ze alleen wat minder snel tegen dan de negatieve, maar er zijn onderzoeken die ook weer uitleg waarom die negatieve ervaringen beter zichtbaarder zijn. Dus daar ga ik nu niet verder op in.
Verder denk ik dat het met een betere basiskennis mbt onderzoeken en statistieken wel een stukje minder vaag kan worden. Niet zozeer het subjectieve wat nu eenmaal bij mensenwerk hoort, maar het kan een verbeterd begrip geven mbt wat er nou precies gemeten wordt en waarom en hoe dat te interpreteren.

quote:

Dat is hartstikke klote, maar je geeft zelf al meerdere factoren aan zoals de vergoeding. Die vergoeding bepaalt de verzekeraar, op basis van een zekere dbc die je hulpverlener stelt. Helaas zullen we nooit weten hoe je boosheid nu was geweest, als er wel veel meer vergoed werd. Dan had je de behandelaar misschien wel positiever beoordeeld, omdat er niet zo een andere overheersende factor zoals geld van invloed zou zijn geweest op je beleving..

quote:

Nee, niet iedereen. Niet iedereen kan goed lezen en interpreteren en toepassen. Jij bent verbaal relatief sterk voor je iq, maar andere mensen hebben weer een hoger performaal waardoor ze wellicht veel beter ontwikkelen bij live action ipv een boek. Zelfde idee is met groepstherapie, dat kan soms veel effectiever werken door verschillende personen met verschillende invalshoeken met elkaar in gesprek te laten gaan. Door bijvoorbeeld ook een directe confrontatie te laten zien van bepaald gedrag en het effect op anderen, dat zien we soms dan ineens veel helderder dan wanneer we het uit een boekje lezen of de therapeut het tegen ons zegt.
Vergeet ook niet dat we een gedeelte van de klachten inzichtelijk maken t.o.v. van anderen en de maatschappij. Dan is feedback van anderen soms nogal essentieel, omdat ze part of the problem zijn zeg maar. Als ik moeite heb met contact maken dan kan ik wel een boekje gaan lezen, maar interactie in de praktijk is toch een wezenlijk onderdeel van het ook daadwerkelijk toe (leren) passen.
Daarnaast zoals eerder genoemd afstand tot het onderwerp, zelfinzicht, etc.

quote:

Hoe ik dat kan rijmen dat je niet per se een expert hoeft te zijn en juist een frisse blik kan helpen? Door te beginnen met het "gebrek" aan specialisatie niet meteen te willen koppelen aan het zijn van een leek of een ervaringsdeskundige.
Als iemand gespecialiseerd is een bepaald onderwerp, kan dat een enorme bundeling van bepaalde kennis betekenen. Het kan echter ook bijdragen aan een zekere routine of zelfs een tunnelvisie. Iets dat iemand die er minder mee te maken heeft gehad ontbeert en misschien zelfs wel prikkelend vindt om daar juist in te gaan duiken. Beetje ook de psychologie tussen gesloten en open vragen stellen. Heeft u last van x? vs wat voor last ervaart u? O Het eerste kan heel efficiënt werken, maar het tweede kan dat net zo goed zijn door meerdere factoren.
Iemand die gespecialiseerd is in en dan ook vooral borstamputaties doet, zou op een gegeven moment ook een beetje een automatische piloot kunnen ontwikkelen en uitdaging missen. Dan is een beetje afwisseling wenselijk en wellicht ook prestatieverbeterend. Maar ja, dan moeten we ook niet collectief bij die ene topspecialist willen zitten natuurlijk. En dat bedoel ik dus met niet gespecialiseerd zijn. Een diabetes- of oncologisch verpleegkundige kunnen misschien veel waardevoller blijken bij bepaalde vragen en praktijkoplossingen dan per se op consult willen bij die ene top oncoloog die zich vooral met amputeren bezig houdt bij wijze van.
De huisarts is voor een aantal chronisch zieke mensen gewoon het eerste aanspreekpunt. Dan kan de specialist altijd geconsulteerd worden indien nodig geacht, want wie weet horen bepaalde klachten niet ook meteen per se bij die ene diagnose. Etc.

SPOILER

bronnen als wikipedia nemen en ook daadwerkelijk overleggen. Deed men in mijn ervaring niet.

quote:

Dat zeg je denk ik wel typerend, jouw waarheid. Er is niet één waarheid en ik denk dat ik namens meerdere mensen kan zeggen dat het voor iedereen prettiger zou zijn als we elkaars ervaringen niet meteen als afbreuk aan die van onszelf zouden hoeven opvatten. Niet volmondig eens zijn betekent ook niet per se volmondig oneens zijn, etc.
Ik denk dat het je wel degelijk nog een boel interesseert, ook al had je dat liever niet. Anders zou je niet zo uitgebreid posten en er op in blijven gaan. Boos zijn is ook een onderdeel van het verwerkingsproces. Echter is het niet altijd even praktisch, zeker niet als het gaat om boosheid om iets dat je nu niet meer achteraf kan veranderen. Dan raak je er veel energie aan kwijt, die je dan weer niet kan steken in wat je nu wel kan beïnvloeden zeg maar.
Doet me denken aan RET, waarvan dit boekje https://www.bol.com/nl/f/ret-jezelf/37905849/ misschien wel een interessante tip zou kunnen zijn. (Mocht ik deze al getipt hebben, sorry. Geen tijd om alles terug te lezen)

quote:

Ben je bekend met rescripting/rewriting? Misschien is dat iets waarmee je het wel ergens heen zou kunnen laten gaan..

quote:

Het is ook niet de standaardgedachte dat men symptomen verzint lijkt me, maar inderdaad niet handig om nu in deze discussie verder uit te willen diepen.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 14:33 schreef Scary_Mary het volgende:
Wellicht heeft het onderzoek dan teveel ingestoken op je cognitieve competenties en hoe je daarmee omgaat en kan gaan. En daarmee de oorzaak zou kunnen zijn zeg maar.

SPOILER

algemeen onderzoek waarin naast intelligentie ook depressieve en autistische kenmerken werden gemeten. Het was gedaan vanuit het oogpunt dat ik een ontwikkelingsstoornis zou hebben, dat wel.

quote:

Dit klinkt als een moeilijke vicieuze cirkel, een kip-ei-verhaal. Als men uitgaat van issues door een lager iq, kijken en testen ze misschien niet voldoende op een angst en/of stress gerelateerde stoornis?

quote:

Dat is heel vervelend en onrustig voor jou, terwijl je al zoveel onrust had. De gesprekken tussendoor hadden meer steun moeten bieden, maar misschien hoopten ze met zo een rustige koetjes en kalfjesgesprekken jou een beetje houvast te bieden en een beetje rust. Dat ze geen confrontatie aan wilden of durfden gaan, zonder een duidelijke diagnose o.i.d. die ze derhalve dan ook niet voldoende op zouden kunnen volgen?

quote:

Allemaal giswerk van mijn onprofessionele kant natuurlijk, maar misschien heb je er iets aan door het zo van een andere kant te kunnen bekijken..

quote:

Is het misschien niet ook waarom je zo heftig reageert op veel al goed bedoeld advies? Dat je het ervaart als commanderen of afzeiken? Dat men per se bedoelt dat je het niet goed genoeg zou zijn of doen, ipv de positievere insteek dat wat je nu doet best goed kan zijn en doen, maar dat ze denken en hopen dat het beter zou kunnen?

quote:

Of misschien ook een kwestie van vertrouwen? Dat je niet weer je overgeleverd wil voelen aan een ander en door zo van je af te bijten je nu wel voor jezelf op kan komen zoals je eerst had willen of moeten doen voor het je zo letterlijk en figuurlijk duur kwam te staan?
Ofzo..

SPOILER

maar ik vroeg tijdens mijn behandeling regelmatig dingen als
- Draagt dit onderzoek concreet bij aan mijn behandeling? "Ja" Nee dus.
- Krijg ik nog een behandelplan? "Er is geen behandelplan omdat er nog geen diagnose is"
- Krijg ik nog huiswerk mee van deze persoonlijke gesprekken? "Hier zijn wat vellen papier , hetzelfde standaard materiaal als wat je al eerder tijdens groepstherapie hebt gehad maar oefen het nog maar een keer"
- Word dit en dat nog onderzocht? "Nou vooruit omdat jij het wil maar de uitslag staat van tevoren al vast"
Enz.

quote:

Op donderdag 9 mei 2019 14:37 schreef Scary_Mary het volgende:
Zie ook https://www.psyned.nl/eer(...)weedelijnspsycholoog
Volgens mij begint het al met dat de doorverwijzing naar de specialistische ggz ook verplicht een stukje uitgebreider dan die voor de basis.

quote:

Op vrijdag 10 mei 2019 19:45 schreef Stance het volgende:
was wel leuk om eens uit te testen hoe zo iets werkt. 1 gesprekje bij een, voor mij vreemde, huisarts en bij een regiebehandelaar GGZ binnen de huisartsenpraktijk, wat me een verwijzing naar de SGGZ opleverde plus 120 Xanax. Haha.Al 2 keer 60 stuks, zonder gesprek of wat dan ook. 3 maal daags 0.50 mg. Knettergek zijn ze hier. Of goedgelovig en naief.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 11:24 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Bedankt dat je het ten minste erkent dat dit een licht "trauma' (als dat bestaat) heeft veroorzaakt maar waarom denk je dan dat dit lichte "trauma" verholpen kan worden door meer van hetzelfde. Of in ieder geval iets waarvan niet uit kan worden gesloten dat het meer van hetzelfde kan worden.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 09:43 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Werkt dat spul ook?

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 13:31 schreef Stance het volgende:

[..]

geen idee. Ik douw het niet in m,n mik. Had, voor de gein, via hun bestellijn dit aangevraagd. Dacht dat krijg ik nooit. Had bij de ruimte voor extra opmerkingen gezet dat dit middel in het verleden goed hielp. Ben bij deze praktijk 15 jaar client maar maar zelden geweest dus dacht dat kunnen ze zo zien in m,n dossier dat dat niet zo is. Had gevraagd om 10 of 20 stuks voor zonodig. Kreeg ze, 60 stuks, 3 maal daags 1. Ik 2 weken later weer een recept gevraagd en kreeg er weer 60
Is voor mij eigenlijk nu meer een sport geworden om uit te testen hoe gemakkelijk het allemaal gaat. Innemen daar begin ik uiteraard niet aan. Is pestzooi joh. Ben je binnen een ja/nee verslaafd aan. Wil je niet. Tenminste, ik niet.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 14:47 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Kun je ook een leuke verzameling mee beginnen. Verzamel ze nu allemaal!

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 18:23 schreef Stance het volgende:

[..]

ben dus idd wel benieuwd hoe ver ze gaan in hun voorschrijfgedrag. Eerst even een paar weekjes niks laten horen, en ook geen nieuwe Xanax bestellen en dan zeggen dat ik fie Xanax gestopt ben en slecht slaap nu. Kijken of ze dan slaappillen voor gaan schrijven. Ook nieet om te gebruiken hoor maar gewoon, als test.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 18:29 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Wat wil je daarmee bereiken?

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 18:23 schreef Stance het volgende:

[..]

ben dus idd wel benieuwd hoe ver ze gaan in hun voorschrijfgedrag. Eerst even een paar weekjes niks laten horen, en ook geen nieuwe Xanax bestellen en dan zeggen dat ik fie Xanax gestopt ben en slecht slaap nu. Kijken of ze dan slaappillen voor gaan schrijven. Ook nieet om te gebruiken hoor maar gewoon, als test.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 18:29 schreef Stance het volgende:

[..]

gewoon, nieuwsgierigheid.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 18:40 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Kijk maar uit. Straks sturen ze je een gepeperde rekening.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 18:45 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Maar wel je eigen traject saboteren. En achteraf janken dat de ggz zo beroerd is.

Er zit een groot vertrouwensaspect in de gezondheidszorg. De arts die je gebroken been in het gips zet gaat ervan uit dat je er niet op gaat lopen tot je loopgips hebt.
Waarom doe je dit nu niet?
De test is hun diploma.
Jij liegt en bedriegt om de ggz in een kwaad daglicht te zetten en dat ten koste van je eigen gezondheid. En maar klagen en maar janken dat het niet deugt. Het enige dat niet deugt ben je zelf.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 12:45 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Als je vastloopt met je leven, dan houdt het in dat zoals je het nu aanpakt niet werkt. Je bent verstandig genoeg om je dit zelf ook te realiseren en je hebt dit waarschijnlijk eeuwen geleden allang zelf bedacht.

quote:

Maar angst is een slechte raadgever. Jij bent zoals ik het zie vooral bang dat wij jou niet serieus nemen en jou willen opdringen dat je maar weer naar de zoveelste zielenknijper gaat en weer diezelfde pijn en onbegrip gaat meemaken. Geloof me, ik ben daar echt niet op uit. Ik neem jouw ervaringen erg serieus en ik denk met jou mee. Want ik zie je op dit forum heel erg worstelen met jezelf en ik gun je een beter leven. Het enige waar ik op uit ben, is dat jij de dingen iets genuanceerder ziet, want dan wordt het wat helderder in je kop en kan je de patronen waar jij elke keer tegenaan loopt doorbreken.

Tja, het blijft moeilijk.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 12:57 schreef dop het volgende:
Kans op meer van het zelfde is natuurlijk geen reden om niet opzoek te gaan naar iemand waar je wel op je plek bent.
Ik heb al eerder gezegd dat je ook buiten de reguliere GGZ kunt zoeken.
Je bent inmiddels gepokt en gemazeld. Dus mag je verwachten dat je zelf ook beter weet wat je wel en wat je niet wil van een behandelaar.
Zou in elk geval focussen op iemand waar bij je gewoon over het gevoelens kan praten. En niet iemand die specifiek opzoek gaat naar een diagnose.
Stukje verantwoordelijkheid die je zelf kunt nemen, is na te denken over de hulpvraag die je stelt.

De reden dat ik twijfel of Je het alleen kunt oplossen is ook slechts mijn inschatting aan de hand van wat ik zie/lees.
Kan ik natuurlijk helemaal naast zitten. Ik wil daar best meer over zeggen maar doe dat bewust niet omdat het voor jou mogelijk nogal oordelend kan voelen, als ik heel specifiek je gedrag ga benoemen en beoordelen.
Zie ik ook niet als mijn taak. Als jij het gevoel hebt dat je het wel alleen kan hoef je ook niets met mijn mening te doen natuurlijk.

Zie ook PabstBlueRibbon zijn laatste reactie.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 13:31 schreef Stance het volgende:
geen idee. Ik douw het niet in m,n mik. Had, voor de gein, via hun bestellijn dit aangevraagd. Dacht dat krijg ik nooit. Had bij de ruimte voor extra opmerkingen gezet dat dit middel in het verleden goed hielp. Ben bij deze praktijk 15 jaar client maar maar zelden geweest dus dacht dat kunnen ze zo zien in m,n dossier dat dat niet zo is. Had gevraagd om 10 of 20 stuks voor zonodig. Kreeg ze, 60 stuks, 3 maal daags 1. Ik 2 weken later weer een recept gevraagd en kreeg er weer 60
Is voor mij eigenlijk nu meer een sport geworden om uit te testen hoe gemakkelijk het allemaal gaat. Innemen daar begin ik uiteraard niet aan. Is pestzooi joh. Ben je binnen een ja/nee verslaafd aan. Wil je niet. Tenminste, ik niet.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 22:36 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]
Waarom moet ik weer met iemand praten zonder diagnose? Dat is dus juist wat ik jaren heb gehad en wat niet werkte. Jij gaat toch ook niet iets opnieuw doen wat niet voor jou werkte en waar je boos van werd? Of wel? Maar bedankt dat je idd niet uitwijdde met je oordeel. Verspil je anders idd ook alleen maar tijd mer

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 14:47 schreef LordofLeaves het volgende:
Kun je ook een leuke verzameling mee beginnen. Verzamel ze nu allemaal! [/b]

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 22:55 schreef dop het volgende:

Een diagnose is niet automatisch een oplossing voor je problemen, of boosheid. Je diagnose was dat je geen persoonlijkheids problematiek hebt. (Als ik me niet vergis)
Ga opzoek naar wat er onder die boosheid schuil gaat!
Je hebt geen diagnose nodig om te mogen voelen wat je voelt, of om te mogen zijn wie je bent.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 23:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Haha
[..]

Maar waarom geen diagnose, maar wel praten met een ander persoon?
Praten lost toch ook niks op?

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 22:36 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ik ben nu dus met slaaphygiene, beweging en supplementen bezig. En ik merk dat ik me daar soms ook beter door voel, maar nog niet iedere dag. Maar dat wil nu eenmaal niemand weten.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 23:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Haha
[..]

Maar waarom geen diagnose, maar wel praten met een ander persoon?
Praten lost toch ook niks op?

quote:

Op zondag 12 mei 2019 01:09 schreef Lunatiek het volgende:
Er was wel een diagnose. Alleen luidde de uitkomst niet "heeft stoornis A". Een diagnose kan als uitkomst "we hebben geen idee wat het is maar de patiënt heeft er wel last van."
Of is er geen enkele test of gesprek geweest dat je ontkent dat er een diagnose was?

Praten lost bij veel mensen wel degelijk iets op. Het is de enige manier om mensen van gedrag te laten veranderen zonder dwang toe te passen. Zelfs met medicatie: je moet de wil hebben dat te gebruiken (en op de correcte manier), meestal is daarvoor inzicht in de eigen situatie nodig. Dat lukt alleen door erover te praten.

quote:

diagnose

het geven van een naam aan een ziekte van een patiënt
Gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Medisch_jargon

diagnose

de aard of oorzaak van een ziekte vaststellen, door middel van (geneeskundig) onderzoek
Gevonden op http://www.dokterdokter.nl/encyclopedie/overzicht

Diagnose

1. Naam van de bij een patiënt vastgestelde ziekte of aandoening. 2. Aard van de ziekte of aandoening en van de lichamelijke en geestelijke toestand van een patiënt, die bepalend zijn voor verpleging en verzorging
Gevonden op http://www.zorgbelang-noordholland.nl/woordenlijst

quote:

Op zondag 12 mei 2019 02:46 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

En hoe gaat dat de problemen verbeteren waar jij mee worstelt?

quote:

Op zondag 12 mei 2019 06:25 schreef dop het volgende:

Wat is de beste manier om emoties en gevoelens te verwerken?
Even simpel voorbeeld.
Stel je hebt een aantal heftige dingen mee gemaakt, als kind, en je hebt daar door een aantal overtuigingen opgebouwd over jezelf, en de buitenwereld die niet kloppen, en/of die je in de weg blijven zitten.
is daar een specifieke diagnose voor?

quote:

stoppen we er dan een pil in en je hebt er geen last meer van?

quote:

Wat is de (enige) manier om dat te kunnen verwerken en veranderen?

quote:

Kun je dat alleen, of is daar hulp bij nodig?

quote:

Als ik naar je verhaal kijk, lijkt je mij behoorlijk boos en onbegrepen te voelen.
Mogelijk weet je niet eens precies waarom.

quote:

Wat is de oplossing?

quote:

Gaat het gewoon zijn weg en heb je er geen last van?

quote:

Is het normaal dat je boos bent, en je onbegrepen blijft voelen?

quote:

Kun jij je opgebouwde eigen overtuigingen en emoties alleen tackelen en verwerken?
Hoe verwerk je dat?

quote:

Op zondag 12 mei 2019 21:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Niet de enige, maar wel de meest efficiënte. Sommige mensen kunnen geen jaren wachten op verbetering of veel vrij krijgen van hun werk.

quote:

Op zondag 12 mei 2019 21:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]


[..]

Nou, jij probeert anders aardig wat dwang toe te passen door mij steeds te bevelen alles te doen wat door jou aangeraden psychologen zeggen en al hun meningen over te nemen

quote:

Op maandag 13 mei 2019 21:39 schreef SVW4. het volgende:
Ik volg dit topic al een tijdje. Ik ga juist behandeld worden voor PTSS. Mocht ook wel na 16 jaar in de psychiatrie rondgelopen te hebben. Alle voorgaande hulpverleners hebben het blijkbaar niet in de gaten gehad.

quote:

Op maandag 22 april 2019 13:27 schreef Keep_Walking het volgende:
https://www.volkskrant.nl(...)0Q7BrATLmaVCidzrv0vU


Trauma’s blijven in de ggz geregeld onopgemerkt en (bewust) onbehandeld. En dat terwijl bekend is welke twee therapiëen de beste resultaten boeken - al vragen die het uiterste van de patiënt.


Ik heb eigenlijk nooit gesnapt waarom er nooit iets aan gedaan is. Je zou denken dat psychologen en psychiaters zouden snappen dat traumabehandeling belangrijk is, zeker bij psychiatrische patiënten.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 00:12 schreef PrisTheShiz het volgende:

Hoe kun je iets nou bewust niet behandelen als je het niet opmerkt

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 18:29 schreef phoenyx het volgende:

[..]

Kijk, hoe ik naar jouw post kijk:
Nou ja jij kan in ieder geval beseffen dat het in sommige gevallen kan kloppen, dat is al een stap verder dan veel mensen die hier zeggen dat het pure onzin is etc.
Je trekt het vermogen van mensen die ervoor geleerd hebben in twijfel. Ik zie geen reden behalve je eigen twijfel erover.
Je stelt dat veel hulpverleners niet met feedback om kunnen gaan en het beschouwen als onderdeel van de problematiek van de patient. Ik zie geen reden van jou waarom dat ook niet het geval zou zijn. Waarom zou de feedback van hen waardevol zijn? Bedoel iedereen die feedback geeft denkt dat het nuttig is omdat ze zelf geloven dat het zo is, wat nou als de meer geleerde mensen er weinig/niks mee doen omdat ze juist weten dat het gewoon niks helpt voor de patient.
Daarna stel je dat bepaalde dingen heel belangrijk zijn, ben ik het mee eens.
Fouten worden volgens jou weinig toegegeven, misschien omdat ze weinig gemaakt worden naar verhouding. De patient denkt altijd dat er fouten worden gemaakt als hun zeer waardevolle en zeer goed onderbouwde mening niet serieus wordt genomen, maar dat is niet zo. Het zijn geen fouten, het is gewoon niet wat de patient wil.
En ja het zegt niet altijd iets over iemands beoordelingsvermogen. Vaak wel. Vandaar ook dat psychiaters het zo doen als ze doen. Feedback niet altijd het volgens de patient zelf gewenste resultaat heeft voor hem/haar etc etc.

Lees ook maar eens de reacties hier terug. Geen (realistische) onderbouwing. Het is raar. Het klopt niet. 1 artikel aanhalen en op basis daarvan een betoogje houden. Iedereen weet heel goed hoe het wel moet maar hun eigen leven is een puinhoop enzovoort. Als ze vanuit de 3e persoon zouden kunnen nadenken over dat soort zaken zouden ze zoveel kunnen leren maar ja dat kunnen ze niet, dat is vaak ook onderdeel van hun stoornissen o.a.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 07:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als je het ook bewust niet op wilt merken, omdat je er niet naar wilt zoeken.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 10:04 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Ligt aan de patiënt, als die niet meewerkt gaat het niet lukken iets te vinden, vaak al niet om iets te zien dat zij verborgen houden.

GGZ medewerkers zijn niet helderziend, als je niet vertelt wat er echt aan de hand is, kunnen ze dat niet weten.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 11:10 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat neemt niet weg dat de infrastructuur van de GGZ onvoldoende is ingericht om trauma en het verleden van patiënten op te vangen.

Vaak is de GGZ gericht om acute problemen aan te pakken, maar de achterliggende reden van de probleem niet.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 11:10 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat neemt niet weg dat de infrastructuur van de GGZ onvoldoende is ingericht om trauma en het verleden van patiënten op te vangen.

Vaak is de GGZ gericht om acute problemen aan te pakken, maar de achterliggende reden van de probleem niet.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:16 schreef dop het volgende:

[..]

dat is te makkelijk alles op een hoop geveegd.
Met daar bovenop de vraag wat is de verantwoordelijkheid van de hulpverlener en waar begint de verantwoordelijkheid van de patiënt.
Je kunt vaak helemaal niet van een hulpverlener verwachten dat ze de achterliggende problemen oplossen.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 11:44 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Dat ligt eerder aan zorgverzekeraars dan aan de ggz.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:24 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Maar er moet wel iets komen dat wel de achterliggende problemen oplost.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:31 schreef dop het volgende:

[..]

Ow moet dat? Soms kan dat gewoon weg niet, en vaak ben je daar dus zelf. verantwoordelijk voor.

Maar misschien moet je met een voorbeeld komen. Want als het in algemeenheden blijft is het lastig om er context aan te geven.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:33 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Veel mensen zien hun leven verwoest worden na een acute GGZ probleem. Ze krijgen een psychose, verliezen al hun vrienden, familie keert tegen ze, en contract wordt niet verlengt.

Dat kan toch echt anders.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:38 schreef dop het volgende:

[..]

okay, en die psychose en het verliezen van je vrienden is de schuld van de GGZ?
Dat is zo ongeveer standaard wat er met je gebeurt als je naar de GGZ gaat?

Of spreek je nu over je persoonlijke ervaring?

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 13:44 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Zeker ook mijn persoonlijke ervaring, maar niet alleen dat. Dat is gewoon een bekende onderzochte feit dat veel ernstige psychiatrische patiënten in sociale isolement komen. Vaak is het een neerwaartse spiraal dat voorkomen kan worden.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 14:27 schreef dop het volgende:

[..]

en op welke manier is dat de verantwoordelijkheid van de GGZ? hoe denk je dat dit moet worden opgelost?
En welk deel is eigen verantwoordelijkheid?
En wat is de verantwoordelijkheid van je omgeving.

Nogal makkelijk gesteld dat de GGZ dan maar een sociaal vangnet moet zijn, lijkt mij.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 14:39 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat zijn discussies die we moeten hebben. Een sociaal vangnet leidt op lange termijn tot beter herstel en participatie.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 14:39 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat zijn discussies die we moeten hebben. Een sociaal vangnet leidt op lange termijn tot beter herstel en participatie.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 14:43 schreef Droopie het volgende:

[..]

Maar een GGZ kan niet voor een sociaal netwerk, dat ligt gedeeltelijk aan client en aan de maatschappij.

Jij maakt toch al wat vrienden via Fok! bv en wat vriendinnen?

Sorry ik lees niet heel vaak Fok! meer, maar je zit niet te vereenzamen toch?

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 14:46 schreef dop het volgende:

[..]

Mee eens alleen niet iets dat ik zie als een GGZ taak.
Uiteindelijk zal je zelf en je omgeving ook verantwoordelijkheid moeten nemen. Je kunt niet alles uitbesteden aan de zorg.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 15:20 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Mensen in onze samenleving beseffen niet meer dat het leven moeilijk kan zijn en dat geluk niet vanzelfsprekend is.

Als je door een moeilijk leven getraumatiseerd bent - sorry dat ik het zeg - maar dan ben je gewoon de lul en is het leven voor jou iets moeilijker dan voor veel andere mensen. Dan is het aan jou om ergens extra kracht vandaan te halen om het leven voor jou aangenamer te maken.

De samenleving zit tegenwoordig helaas zo in elkaar dat alles maakbaar en makkelijk moet zijn. Mensen vinden luxe vanzelfsprekend. En met zo'n mindset red je het sowieso niet als je daarbovenop psychische problemen hebt als gevolg van traumatische gebeurtenissen.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 15:52 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Hoe zou het beter kunnen?

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 17:00 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

[..]

Dat mensen hun eigen verantwoordelijkheden gaan oppakken in plaats van te eisen dat anderen hun problemen op gaan lossen.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 19:07 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Maar als dat ff niet kan? Jij weet heel goed dat niet iedereen zichzelf kan redden. Sommigen hebben echt steun nodig.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 08:09 schreef madeliefff het volgende:
dat ze ergens voor geleerd hebben betekent niet dat ze alles weten, het is namelijk geen wiskunde van 1 plus 1 is 2 he. Het kennen vd theorie is 1 ding, het goed in de praktijk brengen van de theorie is een ander ding. Dat kan nog best lastig zijn, niet iedere psycholoog zal daar even goed in zijn.

Een patient is ervaringsdeskundige van zijn eigen lichaam dus kan zeker wel een nuttige kijk op de zaak hebben, tuurlijk niet altijd. Sterker nog psychologen gebruiken de kennis vd patient over zichzelf al bij o.a. het stellen van een diagnose. De patient vult vragenlijsten in over zichzelf.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 10:04 schreef Lunatiek het volgende:

Ligt aan de patiënt, als die niet meewerkt gaat het niet lukken iets te vinden, vaak al niet om iets te zien dat zij verborgen houden.

GGZ medewerkers zijn niet helderziend, als je niet vertelt wat er echt aan de hand is, kunnen ze dat niet weten.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 23:01 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Sterke reactie. Dit bedoel ik dus ook al verwoord ik het vaak niet goed. Mensen hier zijn niet consequent, ze veranderen van idee zodra het hen uitkomt. Aan de ene kant is de client niet voor reden vatbaar en niet te vertrouwen , dus anderen weten wat goed voor diegene is en diegene moet luisteren, niet zelf beginnen over waar diegene geen verstand van heeft. Maar aan de andere kant mag diegene geen eisen stellen aan de mensen die het beter weten. Dan moet diegene ineens meewerken anders mislukt de therapie, is de therapie helemaal afhankelijk van wat die onwetende persoon zegt.
De enige manier waarop ik dat consequent kan noemen is als de client moet praten in de wetenschap dat diens eigen mening opzij wordt geschoven, dat de woorden net zo goed dierengeluiden hadden kunnen zijn die geanalyseerd worden door weliswaar een medemens, maar een medemens met een opleiding die daarom alles analyseert alsof een mens een dier aan het bestuderen is.
[..]

Dit heeft geen reet met mij te maken hoor. Ik heb nooit iets verzwegen voor ze, sterker nog: ik heb juist alles op de meest expliciete manier voorgekauwd, zelfs als er iets te raden viel dan had ik dat weggenomen. Ik heb zelfs op hun verzoek mijn eigen hulpvraag en manier om mijn probleem op te lossen bedacht. Die niet werkte, daarom was ik daar, maar daar konden ze niets mee. Ze hadden mij die opdracht gegeven en dat was het dan. Moet ik hun werk gaan zitten doen terwijl ze erbij zitten en ernaar kijken en ervoor betaald worden? Wat verwacht je nou helemaal van mij? Als ik daar m'n eigen behandelplan ging zitten schrijven, dan had ik zelf wel psycholoog kunnen worden. Wat overigens beter zou zijn geweest dan dat van hun, hoe slecht het mijne ook was. Zij hadden immers helemaal geen behandelplan.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:38 schreef dop het volgende:

[..]

okay, en die psychose en het verliezen van je vrienden is de schuld van de GGZ?
Dat is zo ongeveer standaard wat er met je gebeurt als je naar de GGZ gaat?

Of spreek je nu over je persoonlijke ervaring?

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 07:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als je het ook bewust niet op wilt merken, omdat je er niet naar wilt zoeken.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 08:36 schreef Bracha020 het volgende:
Ik volg dit topic nu al even en heb al vaak willen reageren maar tot op heden nog niet gedaan.
Ik ben zelf forensisch psychologe en werkzaam in een forensische kliniek dus ik denk dat ik hier wel iets over mag en vooral kan zeggen... in het algemeen.
Ik bedoel het absoluut niet denigrerend maar ik vind dat je niet overal zomaar een mening over kunt hebben.
Dat heb ik zelf ook niet. Een mening moet mijns inziens gebaseerd zijn op kennis en argumenten, als buitenstaander heb je dat gewoon niet, dat is onmogelijk.
Een patiënt zal ook altijd anders tegen dingen aankijken dan een behandelaar, het van een totaal andere kant benaderen en ervaren.
Zelfs die patiënt kan echt niet zomaar een fair oordeel geven over een behandelwijze.
Om bepaalde uitspraken te kunnen doen moet je gewoon zelf in deze complexe wereld werkzaam zijn, eigenlijk ook heel logisch.
Ik zeg dit omdat ik zo enorm veel onzin lees, ik weet gewoon echt niet waar te beginnen...

Dit zijn moeilijke onderwerpen, al helemaal op een forum.
Ik probeer me er dan ook zoveel mogelijk buiten te houden want bij onderwerpen als dit krijgt emotie vaak de overhand en stuiteren we vaak alle kanten op.

quote:

Op zondag 27 oktober 2019 06:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Vroeger werd je als je een psychische stoornis hebt in het gekkenhuis gestopt. Niks behandeling of wat dan ook om je leven beter te maken.

Eigenlijk is er niet zoveel veranderd t.o.v. vroeger. Het heeft alleen een andere vorm gekregen. Mensen zijn helemaal niet zo beschaafd als dat ze denken te zijn.

Ik geloof best wel dat psychologen en andere behandelaars oprecht betrokken zijn met hun cliënten en hun werk uitoefenen om hen te helpen. Toch voelen heel veel cliënten zich in de steek gelaten en dan wordt het afgedaan als "die is psychisch te ziek en er valt niks meer mee aan te vangen". Dat heeft te maken met hoe mensen in het algemeen zijn. Vanuit een evolutionair standpunt worden individuen die zwak zijn uitgeschakeld, want anders kunnen ze een te grote stoorzender vormen en de hele samenleving ook zwakker maken.

Het leven is voor iedereen een uitdaging. Ik snap heel goed hoe het voelt en hoe frustrerend het is als je door psychische problemen je niet kan redden en je ongelukkig voelt.

Ik denk dat je een balans moet vinden door enerzijds je wel open te stellen voor hulp van buitenaf. Maar anderzijds moet het echt vanuit jezelf komen. Accepteer dat het leven niet eerlijk is en dat je helaas de pech hebt gehad dat jij het wat moeilijker hebt dan anderen door de problemen waarmee je worstelt. En probeer vanuit die positie te vechten voor jezelf om sterker en gelukkiger te worden. Alle hulp van buitenaf door mensen die om je geven is meegenomen. Maar verder is het aan jouzelf.

quote:

Op zondag 27 oktober 2019 04:25 schreef Coolblack het volgende:

[..]

Aan de ene kant wel als ik het al ver van tevoren aangeef. Want dit is precies waar ik ook tegen aan loopt. Voelt een beetje als een motorstoring, waarbij het lampje gaat branden. Maar jij bent zo'n domme automonteur (GGZ Psycholoog) die zegt: "Rij maar door." En nu kom ik aan met een kapotte auto bij jouw en nu?

quote:

Op zondag 27 oktober 2019 05:12 schreef Coolblack het volgende:
Dit dus, hier heb ik last van, waarom doen mij Psychologen dit is de vraag? Zelfs Ik heb het aangegeven en als nog. Dit geeft ook precies aan waarom de niet-psycholoog het wel kan zien en de psycholoog zelf niet.

quote:

Op woensdag 6 november 2019 00:25 schreef hoelaatass het volgende:
Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??

Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;

- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.

Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???

quote:

Op woensdag 6 november 2019 00:25 schreef hoelaatass het volgende:
Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??

Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;

- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.

Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???

quote:

Op woensdag 6 november 2019 23:30 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Je kunt je verhaal ook gewoon pmmen.. Dan stel ik gratis wat vragen en probeer ik je bij je hulpvraag te helpen.,
Ze begrijpen niet dat een psychologische hulpvraag kan verjaren.
Eerder was mijn bericht hierom verwijderd, maar ik blijf wat dag betreft wel bij mn standpunt: eten dat overdatum is kan ook niet meer verkocht worden. Maar hulp die pas komt nadat iemand al heel lang in de shit zit en het probleem daardoor vaak erger is geworden beschouwd niemand als in kwaliteit zijn afgenomen .
En dat kan ik nu zeggen terwijl ik geen haat meer heb jegens de psychiatrie in het algemeen, maar ik vind gewoon, als je het niet aankan als instelling zoveel cliënten moet je niet op zo'n valse manier aan misleiding doen.

quote:

Op woensdag 6 november 2019 23:47 schreef hoelaatass het volgende:

Ja ik begrijp je heel goed.

Over het algemeen heb ik altijd geleefd met het idee, verwacht zo min mogelijk van andere mensen en je word zo min mogelijk teleurgesteld. En: als je met overheidsdingen omgaat, of uberhaupt ooit met iemand die jouw op de een of andere manier vanuit een bureaucratische rol je moet verderhelpen, dan: laat nooit je irritatie blijken, laat nooit je frustratie horen, blijf kalm, beleefd, zet geen toon op en doe vooral niet moeilijk; de persoon achter het buro heeft namelijk alle macht en zo goed als nul binding met jouw eigen belangen.

Als ik gewoon direct was geholpen op de juiste manier had ik een heel ander 1.25 jaar meegemaakt. Mijn grootste woede ligt nog wel vooral in de dingen die ik heb meegemaakt in die periode, die ik liever niet had meegemaakt, en die wellicht hadden kunnen zijn voorkomen of gemitigeerd met passende hulp. Daar bij komend, dat ik in mijn netwerk op meer dan twee handen kan tellen hoeveel mensen er ook ooit bij een psycholoog hebben gelopen, maar op de een of andere manier WEL bijtijds tijdig worden geholpen, en hoewel het geen wedstrijdje is, met wellicht minder ernstige problematiek.

quote:

Laat maar zeggen, je hebt liever bijtijdse trauma opvang, dan PTSS ook wel bekend als gewoon niet ondersteund zijn op het moment dat dat nodig is stoornis.

Met haat jegens de psychiatrie gaan we niks winnen big picture. Ik geloof ook heus wel dat er gewoon capabele mensen zijn in het systeem. Maar door mijn ervaringen en de verhalen van anderen schat ik dat eerder op max 30%, misschien zelfs 15% van hulpverleners.

Mijn 'instantie' heeft gewoon de ***** treeknormen letterlijk dubbel overschreden. En nog steeds hebben ze het gore lef om gewoon mailtjes 2+ weken onbeantwoord te laten. Vandaag ze gebeld en heb letterlijk 4 receptionisten gesproken, en niemand die je kan helpen. Treeknorm is max 3.75 maanden na intakegesprek behandeling OF de hulpverlener moet aangeven hoe en wat en evt een doorverwijzing naar andere instantie geven. 9 Maanden na intake is meer dan dubbel de treeknorm overschrijden. Ik heb na Googlen zelfs gevonden dat specifiek die instantie ook dit jaar is aangeklaagd ivm hun wachttijden beleid. Natuurlijk wint die aanklager er niks meer; de treeknorm gesteld door de NZA is basically een non-enforcable 'suggestie'.

https://www.degeschillenc(...)nnen-krijgen-dat-is/

quote:

Welke behandeling hadden die andere mensen concreet gekregen dan? En hoe denk je dat zo'n behandeling jou ook geholpen zou hebben? Want er zijn ook heel veel mensen die met maar heel weinig aanmoediging in feite zichzelf helpen omdat ze het best al konden maar even niet inzagen, en daar hulpverleners alle credit voor geven, en dan helpt een behandeling natuurlijk al snel. Want als het ook geen mensen waren met dezelfde problematiek als jou is het dan geen appels met peren vergelijken? Misschien ken je de mensen met jouw exacte problemen niet maar konden zij ook geen hulp krijgen?

quote:

Sorry maar bij mij rijst echt de vraag: waarom wil je überhaupt nog hulp van fysiek aanwezigen en hun instanties? Wat wil je ermee bereiken?
Wil je een emdr behandeling of met medische apparaten? Denk je bepaalde medicijnen nodig te hebben? Is er een ander obstakel waardoor je echt een behandeling in de ggz nodig hebt?
Want als het echt puur psychologische hulp is die je zoekt, dan krijg je denk ik snellere en concretere hulp van de schrijvers van zelfhulpboeken (die vaak psychiater, psycholoog enz. zijn).

quote:

Op woensdag 6 november 2019 23:47 schreef hoelaatass het volgende:

[..]

J
Mijn 'instantie' heeft gewoon de ***** treeknormen letterlijk dubbel overschreden. En nog steeds hebben ze het gore lef om gewoon mailtjes 2+ weken onbeantwoord te laten. Vandaag ze gebeld en heb letterlijk 4 receptionisten gesproken, en niemand die je kan helpen. Treeknorm is max 3.75 maanden na intakegesprek behandeling OF de hulpverlener moet aangeven hoe en wat en evt een doorverwijzing naar andere instantie geven. 9 Maanden na intake is meer dan dubbel de treeknorm overschrijden. Ik heb na Googlen zelfs gevonden dat specifiek die instantie ook dit jaar is aangeklaagd ivm hun wachttijden beleid. Natuurlijk wint die aanklager er niks meer; de treeknorm gesteld door de NZA is basically een non-enforcable 'suggestie'.

quote:

Op woensdag 6 november 2019 00:21 schreef hoelaatass het volgende:
En ik heb al vrijgevestigede opgezocht en die zeggen we kunnen je niet helpen want je problematiek is te complex.

quote:

Op donderdag 7 november 2019 00:39 schreef hoelaatass het volgende:
Ik heb een vrij goed geheugen dus ik kan zo een steekproef opnoemen; eentje had 3 jaar over zijn studie gelogen en 3 jaar 'gestudeert' zonder vakken te volgen, werd van de uni gestuurd moest weer bij zijn ouders gaan wonen, kreeg vrijwel direct grondige psychotherapie

quote:

, andere had last van een angsstoornis, kreeg na marktconforme wachttijd behandeling voor GAD

quote:

, nog een andere standaard depressie, allemaal bijtijdig behandeling. Mijn ervaring daarentegen is geweest: 6 maanden wachttijd into oppervlakkige psychoeducatie. Tweede ronde: 1.25 jaar wachttijd en concreet niks.

quote:

Ik heb juist altijd zelf die boeken zitten lezen. Heb mezelf zelfs de hele ACT theorie aangeleerd (die overigens heel goed werkt) in de eerste periode dat ik in het wachttijd rad mocht zitten.

quote:

Ik heb geprobeerd al mijn problemen zelf op te lossen, sporten, gym, gezond eten, niet drinken, stoppen met koffie drinken, ga zo door. Ze hadden mij medicijnen voorgeschreven helemaal in het begin, sertraline (zoloft) en oxazepam en quetiapine. Na mijn ervaringen daarmee een uberhaupt sowieso al daarvoor, ik ben geen fan van medicijnen dus nee.

De kern van mijn problematiek is leven als een persoon met ASS in een maatschappij die niet ingericht is voor mensen met ASS. Levert vervolgens extra stress en werkdruk op als je naast de standaard inzet verwacht door het neoliberalisme ook nog eens alle sociale dingen die je doet of zegt moet beredeneren en elke natuurlijke neiging moet maskeren a.k.a. fulltime acteren naast het werken zelf. Vandaar dat ik in eerste instantie geholpen wilde worden met de ASS problematiek.

quote:

Wat er erna is gekomen is gewoon een traject van opstapelende problemen die liever voorkomen waren geweest. Ik specificeer het even, maar het doel is niet om allemaal labels op te noemen en te doen alsof het een amorfe massa is van onoplosbaar lijden en problemen. Nee, het is gewoon stress problematiek in verschillende facetten, alleen niet zomaar op te lossen in je eentje.

iig: mental breakdown, zware overspannenheid, amygdala hijack, dp/dr (disassociation/derealization), Pure O OCD / Existentiele Obsessieve Gedachtegang, momenten van spirituele psychose, filter schild tegen prikkels weg, overprikkeling, emotioneel neurotisch, anxiety, zo nu en dan paniekaanval, chaotische gedachtegang, obsessieve gedachtegangen, depressie. In de kern dus gewoon allemaal stress related, cortisol related.

Dusja in het kort ik wil therapie voor ptss en lange termijn voor ass.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 01:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Het zal wel zijn dat ze misschien geen kant en klaar door de verzekering vergoed protocol voor het probleem hebben, anders weet ik het ook niet. Maar hoe gaat dat dan? Jij vertelt je probleem en dat negeren zij gewoon en gaan verder met iets anders? En dan zeg jij er wat van en dan moeten ze toch wel een antwoord kunnen geven lijkt mij?

quote:

Op woensdag 6 november 2019 00:25 schreef hoelaatass het volgende:
Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??

Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;

- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.

Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???

quote:

Op maandag 11 november 2019 21:28 schreef Coolblack het volgende:
In sommige gevallen kan je het zelfs meekijken. En dan zeg ik: "Hier dit is moment, hier gebeurd het."

Op sommige momenten pak ik de situatie van mijn pschiater/psycholoog erbij.

Mijn pschiater had thuis problemen met het internet. Zij vond het bedrijf niet goed en zat ze zeuren dat ze een procedure deden.

En dan zeg ik van: "Dat precies waar ik hier ook last van heb."

Toen was het even stil en kon ze niks meer...

quote:

Misschien klinkt dit verward, excuses daarvoor maar zo zit het in elkaar.

Als laatste wil ik toch even kwijt...
Dat in principe Ziggo, KPN en etc een beetje het zelfde doen als de GGZ. Als zij jou problemen niet kunnen oplossen ben je over geleverd aan de goden.


Ik zit trouwens niet bij de GGZ, maar bij de Ambulante Forensische Psychiatrie

quote:

Op donderdag 14 november 2019 01:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Jezus, wat onprofessioneel
[..]

Nee, het klinkt helemaal niet verward. Je psychiater is degene die verward overkomt. Als de gang van zaken in een bedrijf je zo erg tegenstaat dat je je clienten ermee lastigvalt werk er dan niet. Maar hoezo ben je overgeleverd aan de goden? Je hebt altijd nog zelf invloed op je problemen vaak. Immers, de logica die men hier aanhangt is: "Psychologen kunnen jou niet redden! Je moet het zelf doen, maar met behulp van een psycholoog!" Dat impliceert dus dat er bepaalde tips & trucs zijn die de psycholoog je moet leren en voila je kunt ineens wel jezelf helpen. Waarom word je dan niet je eigen psycholoog? Je zal niet zo goed worden als een echte, maar je kunt wel een zelfstudie volgen.

quote:

Op zondag 10 november 2019 23:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Wat is "grondige psychotherapie"? Diepte psychologie, gestallt therapie, psychoanalyse ? Waarom denk je dat grondige psychotherapie jou ook zal helpen?
[..]

Wat is marktconforme wachttijd in dit geval? Welke behandeling voor GAD kreeg hij precies? Waarom denk je dat deze jou zou helpen?
[..]

Heb je ook bij die zelfde instellingen als die anderen op de wachtlijst gestaan?
[..]

Wat goed dat je jezelf ACT hebt aangeleerd dat goed werkte. Dan kun je je in principe ook andere dingen aanleren en dan zou er een kans zijn dat die ook goed werken toch?
[..]

Dus je wilt een andere persoonlijkheid? Waarom kan alleen therapie gegeven door anderen jouw persoonlijkheid veranderen?
[..]

Voor al je obsessieve dingen zijn prima zelfhulpboeken. De rest weet ik niet omdat ik daar geen ervaring mee heb. Als je geen medicijnen wilt om van je obsessieve gedachten af te komen, dan zullen psychologen je toch bepaalde technieken willen aanleren. Zoals door middel van metaforen de gedachten verwelkomen als iets wat je niet moet negeren omdat het dan alleen maar erger wordt. Het kan zijn dat je persoonlijke aandacht nodig hebt, maar wat ze je gaan aanleren zal denk ik echt geen improvisatie zijn, maar iets dat een bestaande techniek is waar informatie over te vinden is. En als het allemaal met cortisol te maken heeft waarom denk je dan dat een psycholoog de aangewezen persoon is ipv een arts of dietiste?

quote:

Op zaterdag 16 november 2019 02:03 schreef hoelaatass het volgende:

De opvoeding van kinderen als ouder doe je toch ook niet protocollair? Waarom zou je dan het therapeutisch begeleiden van je clienten wel protocollair moeten doen?

quote:

Op zaterdag 16 november 2019 21:18 schreef Coolblack het volgende:
Geen idee, maar in mij geval, ga ik er vanuit dat ik niks weet over psychologie en laat ik dat deel dus ook aan hun over.