en op welke manier is dat de verantwoordelijkheid van de GGZ? hoe denk je dat dit moet worden opgelost?quote:Op zaterdag 14 september 2019 13:44 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Zeker ook mijn persoonlijke ervaring, maar niet alleen dat. Dat is gewoon een bekende onderzochte feit dat veel ernstige psychiatrische patiënten in sociale isolement komen. Vaak is het een neerwaartse spiraal dat voorkomen kan worden.
Dat zijn discussies die we moeten hebben. Een sociaal vangnet leidt op lange termijn tot beter herstel en participatie.quote:Op zaterdag 14 september 2019 14:27 schreef dop het volgende:
[..]
en op welke manier is dat de verantwoordelijkheid van de GGZ? hoe denk je dat dit moet worden opgelost?
En welk deel is eigen verantwoordelijkheid?
En wat is de verantwoordelijkheid van je omgeving.
Nogal makkelijk gesteld dat de GGZ dan maar een sociaal vangnet moet zijn, lijkt mij.
Maar een GGZ kan niet voor een sociaal netwerk, dat ligt gedeeltelijk aan client en aan de maatschappij.quote:Op zaterdag 14 september 2019 14:39 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Dat zijn discussies die we moeten hebben. Een sociaal vangnet leidt op lange termijn tot beter herstel en participatie.
Mee eens alleen niet iets dat ik zie als een GGZ taak.quote:Op zaterdag 14 september 2019 14:39 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Dat zijn discussies die we moeten hebben. Een sociaal vangnet leidt op lange termijn tot beter herstel en participatie.
Nee ik zit gewoon goed, sta goed in het leven. Heb diploma, baan, vrienden, enz.quote:Op zaterdag 14 september 2019 14:43 schreef Droopie het volgende:
[..]
Maar een GGZ kan niet voor een sociaal netwerk, dat ligt gedeeltelijk aan client en aan de maatschappij.
Jij maakt toch al wat vrienden via Fok! bv en wat vriendinnen?
Sorry ik lees niet heel vaak Fok! meer, maar je zit niet te vereenzamen toch?
Dat is dan die emancipatie-beweging die op gang moet komen. Lotgenoten moeten verenigen en nadenken hoe er verbetering kan komen.quote:Op zaterdag 14 september 2019 14:46 schreef dop het volgende:
[..]
Mee eens alleen niet iets dat ik zie als een GGZ taak.
Uiteindelijk zal je zelf en je omgeving ook verantwoordelijkheid moeten nemen. Je kunt niet alles uitbesteden aan de zorg.
Hoe zou het beter kunnen?quote:Op zaterdag 14 september 2019 15:20 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Mensen in onze samenleving beseffen niet meer dat het leven moeilijk kan zijn en dat geluk niet vanzelfsprekend is.
Als je door een moeilijk leven getraumatiseerd bent - sorry dat ik het zeg - maar dan ben je gewoon de lul en is het leven voor jou iets moeilijker dan voor veel andere mensen. Dan is het aan jou om ergens extra kracht vandaan te halen om het leven voor jou aangenamer te maken.
De samenleving zit tegenwoordig helaas zo in elkaar dat alles maakbaar en makkelijk moet zijn. Mensen vinden luxe vanzelfsprekend. En met zo'n mindset red je het sowieso niet als je daarbovenop psychische problemen hebt als gevolg van traumatische gebeurtenissen.
Dat mensen hun eigen verantwoordelijkheden gaan oppakken in plaats van te eisen dat anderen hun problemen op gaan lossen.quote:
Maar als dat ff niet kan? Jij weet heel goed dat niet iedereen zichzelf kan redden. Sommigen hebben echt steun nodig.quote:Op zaterdag 14 september 2019 17:00 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
[..]
Dat mensen hun eigen verantwoordelijkheden gaan oppakken in plaats van te eisen dat anderen hun problemen op gaan lossen.
Die hebben dan gewoon pech gehad. Het klinkt heel hard, maar in het leven redt je het niet als je zwak bent. In het dierenrijk worden de zwakkere individuen ook verstoten en dat is bij mensen eigenlijk niet anders.quote:Op zaterdag 14 september 2019 19:07 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Maar als dat ff niet kan? Jij weet heel goed dat niet iedereen zichzelf kan redden. Sommigen hebben echt steun nodig.
Sterke reactie. Dit bedoel ik dus ook al verwoord ik het vaak niet goed. Mensen hier zijn niet consequent, ze veranderen van idee zodra het hen uitkomt. Aan de ene kant is de client niet voor reden vatbaar en niet te vertrouwen , dus anderen weten wat goed voor diegene is en diegene moet luisteren, niet zelf beginnen over waar diegene geen verstand van heeft. Maar aan de andere kant mag diegene geen eisen stellen aan de mensen die het beter weten. Dan moet diegene ineens meewerken anders mislukt de therapie, is de therapie helemaal afhankelijk van wat die onwetende persoon zegt.quote:Op zaterdag 14 september 2019 08:09 schreef madeliefff het volgende:
dat ze ergens voor geleerd hebben betekent niet dat ze alles weten, het is namelijk geen wiskunde van 1 plus 1 is 2 he. Het kennen vd theorie is 1 ding, het goed in de praktijk brengen van de theorie is een ander ding. Dat kan nog best lastig zijn, niet iedere psycholoog zal daar even goed in zijn.
Een patient is ervaringsdeskundige van zijn eigen lichaam dus kan zeker wel een nuttige kijk op de zaak hebben, tuurlijk niet altijd. Sterker nog psychologen gebruiken de kennis vd patient over zichzelf al bij o.a. het stellen van een diagnose. De patient vult vragenlijsten in over zichzelf.
Dit heeft geen reet met mij te maken hoor. Ik heb nooit iets verzwegen voor ze, sterker nog: ik heb juist alles op de meest expliciete manier voorgekauwd, zelfs als er iets te raden viel dan had ik dat weggenomen. Ik heb zelfs op hun verzoek mijn eigen hulpvraag en manier om mijn probleem op te lossen bedacht. Die niet werkte, daarom was ik daar, maar daar konden ze niets mee. Ze hadden mij die opdracht gegeven en dat was het dan. Moet ik hun werk gaan zitten doen terwijl ze erbij zitten en ernaar kijken en ervoor betaald worden? Wat verwacht je nou helemaal van mij? Als ik daar m'n eigen behandelplan ging zitten schrijven, dan had ik zelf wel psycholoog kunnen worden. Wat overigens beter zou zijn geweest dan dat van hun, hoe slecht het mijne ook was. Zij hadden immers helemaal geen behandelplan.quote:Op zaterdag 14 september 2019 10:04 schreef Lunatiek het volgende:
Ligt aan de patiënt, als die niet meewerkt gaat het niet lukken iets te vinden, vaak al niet om iets te zien dat zij verborgen houden.
GGZ medewerkers zijn niet helderziend, als je niet vertelt wat er echt aan de hand is, kunnen ze dat niet weten.
Ik heb hier last van, ik kan dit soort dingen zelf niet verwoorden, maar precies dit. Hoe ga ik dit soort mensen.quote:Op zaterdag 14 september 2019 23:01 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Sterke reactie. Dit bedoel ik dus ook al verwoord ik het vaak niet goed. Mensen hier zijn niet consequent, ze veranderen van idee zodra het hen uitkomt. Aan de ene kant is de client niet voor reden vatbaar en niet te vertrouwen , dus anderen weten wat goed voor diegene is en diegene moet luisteren, niet zelf beginnen over waar diegene geen verstand van heeft. Maar aan de andere kant mag diegene geen eisen stellen aan de mensen die het beter weten. Dan moet diegene ineens meewerken anders mislukt de therapie, is de therapie helemaal afhankelijk van wat die onwetende persoon zegt.
De enige manier waarop ik dat consequent kan noemen is als de client moet praten in de wetenschap dat diens eigen mening opzij wordt geschoven, dat de woorden net zo goed dierengeluiden hadden kunnen zijn die geanalyseerd worden door weliswaar een medemens, maar een medemens met een opleiding die daarom alles analyseert alsof een mens een dier aan het bestuderen is.
[..]
Dit heeft geen reet met mij te maken hoor. Ik heb nooit iets verzwegen voor ze, sterker nog: ik heb juist alles op de meest expliciete manier voorgekauwd, zelfs als er iets te raden viel dan had ik dat weggenomen. Ik heb zelfs op hun verzoek mijn eigen hulpvraag en manier om mijn probleem op te lossen bedacht. Die niet werkte, daarom was ik daar, maar daar konden ze niets mee. Ze hadden mij die opdracht gegeven en dat was het dan. Moet ik hun werk gaan zitten doen terwijl ze erbij zitten en ernaar kijken en ervoor betaald worden? Wat verwacht je nou helemaal van mij? Als ik daar m'n eigen behandelplan ging zitten schrijven, dan had ik zelf wel psycholoog kunnen worden. Wat overigens beter zou zijn geweest dan dat van hun, hoe slecht het mijne ook was. Zij hadden immers helemaal geen behandelplan.
Aan de ene kant wel als ik het al ver van tevoren aangeef. Want dit is precies waar ik ook tegen aan loopt. Voelt een beetje als een motorstoring, waarbij het lampje gaat branden. Maar jij bent zo'n domme automonteur (GGZ Psycholoog) die zegt: "Rij maar door." En nu kom ik aan met een kapotte auto bij jouw en nu?quote:Op zaterdag 14 september 2019 12:38 schreef dop het volgende:
[..]
okay, en die psychose en het verliezen van je vrienden is de schuld van de GGZ?
Dat is zo ongeveer standaard wat er met je gebeurt als je naar de GGZ gaat?
Of spreek je nu over je persoonlijke ervaring?
Dit dus, hier heb ik last van, waarom doen mij Psychologen dit is de vraag? Zelfs Ik heb het aangegeven en als nog. Dit geeft ook precies aan waarom de niet-psycholoog het wel kan zien en de psycholoog zelf niet.quote:Op zaterdag 14 september 2019 07:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Als je het ook bewust niet op wilt merken, omdat je er niet naar wilt zoeken.
Dat alle emoties alle kanten opstuiteren gebeurd ook bij reddit.com/r/Android en reddit.com/r/Applequote:Op maandag 6 mei 2019 08:36 schreef Bracha020 het volgende:
Ik volg dit topic nu al even en heb al vaak willen reageren maar tot op heden nog niet gedaan.
Ik ben zelf forensisch psychologe en werkzaam in een forensische kliniek dus ik denk dat ik hier wel iets over mag en vooral kan zeggen... in het algemeen.
Ik bedoel het absoluut niet denigrerend maar ik vind dat je niet overal zomaar een mening over kunt hebben.
Dat heb ik zelf ook niet. Een mening moet mijns inziens gebaseerd zijn op kennis en argumenten, als buitenstaander heb je dat gewoon niet, dat is onmogelijk.
Een patiënt zal ook altijd anders tegen dingen aankijken dan een behandelaar, het van een totaal andere kant benaderen en ervaren.
Zelfs die patiënt kan echt niet zomaar een fair oordeel geven over een behandelwijze.
Om bepaalde uitspraken te kunnen doen moet je gewoon zelf in deze complexe wereld werkzaam zijn, eigenlijk ook heel logisch.
Ik zeg dit omdat ik zo enorm veel onzin lees, ik weet gewoon echt niet waar te beginnen...
Dit zijn moeilijke onderwerpen, al helemaal op een forum.
Ik probeer me er dan ook zoveel mogelijk buiten te houden want bij onderwerpen als dit krijgt emotie vaak de overhand en stuiteren we vaak alle kanten op.
In mijn situatie, had ik de persoon/personen gewoon neergeslagen, maar dat kan in dit land niet, want dan worden er aangifte gedaan. Ik werk met een stel schijterds die nergens tegen. (Wijven mag niet zeggen, die de boel manipuleren en nergens tegen kunnen.) want dat is mijn geval wel een probleem.quote:Op zondag 27 oktober 2019 06:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Vroeger werd je als je een psychische stoornis hebt in het gekkenhuis gestopt. Niks behandeling of wat dan ook om je leven beter te maken.
Eigenlijk is er niet zoveel veranderd t.o.v. vroeger. Het heeft alleen een andere vorm gekregen. Mensen zijn helemaal niet zo beschaafd als dat ze denken te zijn.
Ik geloof best wel dat psychologen en andere behandelaars oprecht betrokken zijn met hun cliënten en hun werk uitoefenen om hen te helpen. Toch voelen heel veel cliënten zich in de steek gelaten en dan wordt het afgedaan als "die is psychisch te ziek en er valt niks meer mee aan te vangen". Dat heeft te maken met hoe mensen in het algemeen zijn. Vanuit een evolutionair standpunt worden individuen die zwak zijn uitgeschakeld, want anders kunnen ze een te grote stoorzender vormen en de hele samenleving ook zwakker maken.
Het leven is voor iedereen een uitdaging. Ik snap heel goed hoe het voelt en hoe frustrerend het is als je door psychische problemen je niet kan redden en je ongelukkig voelt.
Ik denk dat je een balans moet vinden door enerzijds je wel open te stellen voor hulp van buitenaf. Maar anderzijds moet het echt vanuit jezelf komen. Accepteer dat het leven niet eerlijk is en dat je helaas de pech hebt gehad dat jij het wat moeilijker hebt dan anderen door de problemen waarmee je worstelt. En probeer vanuit die positie te vechten voor jezelf om sterker en gelukkiger te worden. Alle hulp van buitenaf door mensen die om je geven is meegenomen. Maar verder is het aan jouzelf.
Een mens is geen auto die je op de brug kunt zetten en uit elkaar halen.quote:Op zondag 27 oktober 2019 04:25 schreef Coolblack het volgende:
[..]
Aan de ene kant wel als ik het al ver van tevoren aangeef. Want dit is precies waar ik ook tegen aan loopt. Voelt een beetje als een motorstoring, waarbij het lampje gaat branden. Maar jij bent zo'n domme automonteur (GGZ Psycholoog) die zegt: "Rij maar door." En nu kom ik aan met een kapotte auto bij jouw en nu?
Het zal wel zijn dat ze misschien geen kant en klaar door de verzekering vergoed protocol voor het probleem hebben, anders weet ik het ook niet. Maar hoe gaat dat dan? Jij vertelt je probleem en dat negeren zij gewoon en gaan verder met iets anders? En dan zeg jij er wat van en dan moeten ze toch wel een antwoord kunnen geven lijkt mij?quote:Op zondag 27 oktober 2019 05:12 schreef Coolblack het volgende:
Dit dus, hier heb ik last van, waarom doen mij Psychologen dit is de vraag? Zelfs Ik heb het aangegeven en als nog. Dit geeft ook precies aan waarom de niet-psycholoog het wel kan zien en de psycholoog zelf niet.
Je kunt je huisarts om urgentie vragen en je kunt je zorgverzekeraar om opties en bemiddeling vragen.quote:Op woensdag 6 november 2019 00:25 schreef hoelaatass het volgende:
Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??
Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;
- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.
Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???
Je kunt je verhaal ook gewoon pmmen.. Dan stel ik gratis wat vragen en probeer ik je bij je hulpvraag te helpen.,quote:Op woensdag 6 november 2019 00:25 schreef hoelaatass het volgende:
Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??
Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;
- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.
Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???
Ja ik begrijp je heel goed.quote:Op woensdag 6 november 2019 23:30 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Je kunt je verhaal ook gewoon pmmen.. Dan stel ik gratis wat vragen en probeer ik je bij je hulpvraag te helpen.,
Ze begrijpen niet dat een psychologische hulpvraag kan verjaren.
Eerder was mijn bericht hierom verwijderd, maar ik blijf wat dag betreft wel bij mn standpunt: eten dat overdatum is kan ook niet meer verkocht worden. Maar hulp die pas komt nadat iemand al heel lang in de shit zit en het probleem daardoor vaak erger is geworden beschouwd niemand als in kwaliteit zijn afgenomen .
En dat kan ik nu zeggen terwijl ik geen haat meer heb jegens de psychiatrie in het algemeen, maar ik vind gewoon, als je het niet aankan als instelling zoveel cliënten moet je niet op zo'n valse manier aan misleiding doen.
Welke behandeling hadden die andere mensen concreet gekregen dan? En hoe denk je dat zo'n behandeling jou ook geholpen zou hebben? Want er zijn ook heel veel mensen die met maar heel weinig aanmoediging in feite zichzelf helpen omdat ze het best al konden maar even niet inzagen, en daar hulpverleners alle credit voor geven, en dan helpt een behandeling natuurlijk al snel. Want als het ook geen mensen waren met dezelfde problematiek als jou is het dan geen appels met peren vergelijken? Misschien ken je de mensen met jouw exacte problemen niet maar konden zij ook geen hulp krijgen?quote:Op woensdag 6 november 2019 23:47 schreef hoelaatass het volgende:
Ja ik begrijp je heel goed.
Over het algemeen heb ik altijd geleefd met het idee, verwacht zo min mogelijk van andere mensen en je word zo min mogelijk teleurgesteld. En: als je met overheidsdingen omgaat, of uberhaupt ooit met iemand die jouw op de een of andere manier vanuit een bureaucratische rol je moet verderhelpen, dan: laat nooit je irritatie blijken, laat nooit je frustratie horen, blijf kalm, beleefd, zet geen toon op en doe vooral niet moeilijk; de persoon achter het buro heeft namelijk alle macht en zo goed als nul binding met jouw eigen belangen.
Als ik gewoon direct was geholpen op de juiste manier had ik een heel ander 1.25 jaar meegemaakt. Mijn grootste woede ligt nog wel vooral in de dingen die ik heb meegemaakt in die periode, die ik liever niet had meegemaakt, en die wellicht hadden kunnen zijn voorkomen of gemitigeerd met passende hulp. Daar bij komend, dat ik in mijn netwerk op meer dan twee handen kan tellen hoeveel mensen er ook ooit bij een psycholoog hebben gelopen, maar op de een of andere manier WEL bijtijds tijdig worden geholpen, en hoewel het geen wedstrijdje is, met wellicht minder ernstige problematiek.
Ja dat herken ik. Geen enkele verantwoordelijkheid behalve voor cliënten zelf (nou ja volgens de publieke opinie dan).quote:Laat maar zeggen, je hebt liever bijtijdse trauma opvang, dan PTSS ook wel bekend als gewoon niet ondersteund zijn op het moment dat dat nodig is stoornis.
Met haat jegens de psychiatrie gaan we niks winnen big picture. Ik geloof ook heus wel dat er gewoon capabele mensen zijn in het systeem. Maar door mijn ervaringen en de verhalen van anderen schat ik dat eerder op max 30%, misschien zelfs 15% van hulpverleners.
Mijn 'instantie' heeft gewoon de ***** treeknormen letterlijk dubbel overschreden. En nog steeds hebben ze het gore lef om gewoon mailtjes 2+ weken onbeantwoord te laten. Vandaag ze gebeld en heb letterlijk 4 receptionisten gesproken, en niemand die je kan helpen. Treeknorm is max 3.75 maanden na intakegesprek behandeling OF de hulpverlener moet aangeven hoe en wat en evt een doorverwijzing naar andere instantie geven. 9 Maanden na intake is meer dan dubbel de treeknorm overschrijden. Ik heb na Googlen zelfs gevonden dat specifiek die instantie ook dit jaar is aangeklaagd ivm hun wachttijden beleid. Natuurlijk wint die aanklager er niks meer; de treeknorm gesteld door de NZA is basically een non-enforcable 'suggestie'.
https://www.degeschillenc(...)nnen-krijgen-dat-is/
Ik heb een vrij goed geheugen dus ik kan zo een steekproef opnoemen; eentje had 3 jaar over zijn studie gelogen en 3 jaar 'gestudeert' zonder vakken te volgen, werd van de uni gestuurd moest weer bij zijn ouders gaan wonen, kreeg vrijwel direct grondige psychotherapie, andere had last van een angsstoornis, kreeg na marktconforme wachttijd behandeling voor GAD, nog een andere standaard depressie, allemaal bijtijdig behandeling. Mijn ervaring daarentegen is geweest: 6 maanden wachttijd into oppervlakkige psychoeducatie. Tweede ronde: 1.25 jaar wachttijd en concreet niks.quote:Welke behandeling hadden die andere mensen concreet gekregen dan? En hoe denk je dat zo'n behandeling jou ook geholpen zou hebben? Want er zijn ook heel veel mensen die met maar heel weinig aanmoediging in feite zichzelf helpen omdat ze het best al konden maar even niet inzagen, en daar hulpverleners alle credit voor geven, en dan helpt een behandeling natuurlijk al snel. Want als het ook geen mensen waren met dezelfde problematiek als jou is het dan geen appels met peren vergelijken? Misschien ken je de mensen met jouw exacte problemen niet maar konden zij ook geen hulp krijgen?
Ik heb juist altijd zelf die boeken zitten lezen. Heb mezelf zelfs de hele ACT theorie aangeleerd (die overigens heel goed werkt) in de eerste periode dat ik in het wachttijd rad mocht zitten.quote:Sorry maar bij mij rijst echt de vraag: waarom wil je überhaupt nog hulp van fysiek aanwezigen en hun instanties? Wat wil je ermee bereiken?
Wil je een emdr behandeling of met medische apparaten? Denk je bepaalde medicijnen nodig te hebben? Is er een ander obstakel waardoor je echt een behandeling in de ggz nodig hebt?
Want als het echt puur psychologische hulp is die je zoekt, dan krijg je denk ik snellere en concretere hulp van de schrijvers van zelfhulpboeken (die vaak psychiater, psycholoog enz. zijn).
Fuck them, fuck het systeem. Je bent niet afhankelijk van ze. Als het je niet bevalt, kan je ook op zoek naar iets anders. Zij zijn niet je enige optie. Geloof me, zij zijn niet je enige optie.quote:Op woensdag 6 november 2019 23:47 schreef hoelaatass het volgende:
[..]
J
Mijn 'instantie' heeft gewoon de ***** treeknormen letterlijk dubbel overschreden. En nog steeds hebben ze het gore lef om gewoon mailtjes 2+ weken onbeantwoord te laten. Vandaag ze gebeld en heb letterlijk 4 receptionisten gesproken, en niemand die je kan helpen. Treeknorm is max 3.75 maanden na intakegesprek behandeling OF de hulpverlener moet aangeven hoe en wat en evt een doorverwijzing naar andere instantie geven. 9 Maanden na intake is meer dan dubbel de treeknorm overschrijden. Ik heb na Googlen zelfs gevonden dat specifiek die instantie ook dit jaar is aangeklaagd ivm hun wachttijden beleid. Natuurlijk wint die aanklager er niks meer; de treeknorm gesteld door de NZA is basically een non-enforcable 'suggestie'.
Kon die persoon je ook vertellen wat jouw problematiek zo complex voor hem/haar maakt en wat er dus nodig is dat iemand je wel kan helpen? Want dan heb je een aanknopingspunt in je verdere zoektocht.quote:Op woensdag 6 november 2019 00:21 schreef hoelaatass het volgende:
En ik heb al vrijgevestigede opgezocht en die zeggen we kunnen je niet helpen want je problematiek is te complex.
Wat is "grondige psychotherapie"? Diepte psychologie, gestallt therapie, psychoanalyse ? Waarom denk je dat grondige psychotherapie jou ook zal helpen?quote:Op donderdag 7 november 2019 00:39 schreef hoelaatass het volgende:
Ik heb een vrij goed geheugen dus ik kan zo een steekproef opnoemen; eentje had 3 jaar over zijn studie gelogen en 3 jaar 'gestudeert' zonder vakken te volgen, werd van de uni gestuurd moest weer bij zijn ouders gaan wonen, kreeg vrijwel direct grondige psychotherapie
Wat is marktconforme wachttijd in dit geval? Welke behandeling voor GAD kreeg hij precies? Waarom denk je dat deze jou zou helpen?quote:, andere had last van een angsstoornis, kreeg na marktconforme wachttijd behandeling voor GAD
Heb je ook bij die zelfde instellingen als die anderen op de wachtlijst gestaan?quote:, nog een andere standaard depressie, allemaal bijtijdig behandeling. Mijn ervaring daarentegen is geweest: 6 maanden wachttijd into oppervlakkige psychoeducatie. Tweede ronde: 1.25 jaar wachttijd en concreet niks.
Wat goed dat je jezelf ACT hebt aangeleerd dat goed werkte. Dan kun je je in principe ook andere dingen aanleren en dan zou er een kans zijn dat die ook goed werken toch?quote:Ik heb juist altijd zelf die boeken zitten lezen. Heb mezelf zelfs de hele ACT theorie aangeleerd (die overigens heel goed werkt) in de eerste periode dat ik in het wachttijd rad mocht zitten.
Dus je wilt een andere persoonlijkheid? Waarom kan alleen therapie gegeven door anderen jouw persoonlijkheid veranderen?quote:Ik heb geprobeerd al mijn problemen zelf op te lossen, sporten, gym, gezond eten, niet drinken, stoppen met koffie drinken, ga zo door. Ze hadden mij medicijnen voorgeschreven helemaal in het begin, sertraline (zoloft) en oxazepam en quetiapine. Na mijn ervaringen daarmee een uberhaupt sowieso al daarvoor, ik ben geen fan van medicijnen dus nee.
De kern van mijn problematiek is leven als een persoon met ASS in een maatschappij die niet ingericht is voor mensen met ASS. Levert vervolgens extra stress en werkdruk op als je naast de standaard inzet verwacht door het neoliberalisme ook nog eens alle sociale dingen die je doet of zegt moet beredeneren en elke natuurlijke neiging moet maskeren a.k.a. fulltime acteren naast het werken zelf. Vandaar dat ik in eerste instantie geholpen wilde worden met de ASS problematiek.
Voor al je obsessieve dingen zijn prima zelfhulpboeken. De rest weet ik niet omdat ik daar geen ervaring mee heb. Als je geen medicijnen wilt om van je obsessieve gedachten af te komen, dan zullen psychologen je toch bepaalde technieken willen aanleren. Zoals door middel van metaforen de gedachten verwelkomen als iets wat je niet moet negeren omdat het dan alleen maar erger wordt. Het kan zijn dat je persoonlijke aandacht nodig hebt, maar wat ze je gaan aanleren zal denk ik echt geen improvisatie zijn, maar iets dat een bestaande techniek is waar informatie over te vinden is. En als het allemaal met cortisol te maken heeft waarom denk je dan dat een psycholoog de aangewezen persoon is ipv een arts of dietiste?quote:Wat er erna is gekomen is gewoon een traject van opstapelende problemen die liever voorkomen waren geweest. Ik specificeer het even, maar het doel is niet om allemaal labels op te noemen en te doen alsof het een amorfe massa is van onoplosbaar lijden en problemen. Nee, het is gewoon stress problematiek in verschillende facetten, alleen niet zomaar op te lossen in je eentje.
iig: mental breakdown, zware overspannenheid, amygdala hijack, dp/dr (disassociation/derealization), Pure O OCD / Existentiele Obsessieve Gedachtegang, momenten van spirituele psychose, filter schild tegen prikkels weg, overprikkeling, emotioneel neurotisch, anxiety, zo nu en dan paniekaanval, chaotische gedachtegang, obsessieve gedachtegangen, depressie. In de kern dus gewoon allemaal stress related, cortisol related.
Dusja in het kort ik wil therapie voor ptss en lange termijn voor ass.
In sommige gevallen kan je het zelfs meekijken. En dan zeg ik: "Hier dit is moment, hier gebeurd het."quote:Op donderdag 31 oktober 2019 01:04 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Het zal wel zijn dat ze misschien geen kant en klaar door de verzekering vergoed protocol voor het probleem hebben, anders weet ik het ook niet. Maar hoe gaat dat dan? Jij vertelt je probleem en dat negeren zij gewoon en gaan verder met iets anders? En dan zeg jij er wat van en dan moeten ze toch wel een antwoord kunnen geven lijkt mij?
Ik quote deze ook maar even, want dat is precies waar ik om vroeg.quote:Op woensdag 6 november 2019 00:25 schreef hoelaatass het volgende:
Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??
Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;
- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.
Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???
Jezus, wat onprofessioneelquote:Op maandag 11 november 2019 21:28 schreef Coolblack het volgende:
In sommige gevallen kan je het zelfs meekijken. En dan zeg ik: "Hier dit is moment, hier gebeurd het."
Op sommige momenten pak ik de situatie van mijn pschiater/psycholoog erbij.
Mijn pschiater had thuis problemen met het internet. Zij vond het bedrijf niet goed en zat ze zeuren dat ze een procedure deden.
En dan zeg ik van: "Dat precies waar ik hier ook last van heb."
Toen was het even stil en kon ze niks meer...
Nee, het klinkt helemaal niet verward. Je psychiater is degene die verward overkomt. Als de gang van zaken in een bedrijf je zo erg tegenstaat dat je je clienten ermee lastigvalt werk er dan niet. Maar hoezo ben je overgeleverd aan de goden? Je hebt altijd nog zelf invloed op je problemen vaak. Immers, de logica die men hier aanhangt is: "Psychologen kunnen jou niet redden! Je moet het zelf doen, maar met behulp van een psycholoog!" Dat impliceert dus dat er bepaalde tips & trucs zijn die de psycholoog je moet leren en voila je kunt ineens wel jezelf helpen. Waarom word je dan niet je eigen psycholoog? Je zal niet zo goed worden als een echte, maar je kunt wel een zelfstudie volgen.quote:Misschien klinkt dit verward, excuses daarvoor maar zo zit het in elkaar.
Als laatste wil ik toch even kwijt...
Dat in principe Ziggo, KPN en etc een beetje het zelfde doen als de GGZ. Als zij jou problemen niet kunnen oplossen ben je over geleverd aan de goden.
Ik zit trouwens niet bij de GGZ, maar bij de Ambulante Forensische Psychiatrie
Goed dat je dit zegt. Ik ben opzich wel afhankelijk van hun (Voor nu dan). Alleen ik kan niet uitleggen waarom. Het heeft echt een reden.quote:Op donderdag 14 november 2019 01:15 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Jezus, wat onprofessioneel
[..]
Nee, het klinkt helemaal niet verward. Je psychiater is degene die verward overkomt. Als de gang van zaken in een bedrijf je zo erg tegenstaat dat je je clienten ermee lastigvalt werk er dan niet. Maar hoezo ben je overgeleverd aan de goden? Je hebt altijd nog zelf invloed op je problemen vaak. Immers, de logica die men hier aanhangt is: "Psychologen kunnen jou niet redden! Je moet het zelf doen, maar met behulp van een psycholoog!" Dat impliceert dus dat er bepaalde tips & trucs zijn die de psycholoog je moet leren en voila je kunt ineens wel jezelf helpen. Waarom word je dan niet je eigen psycholoog? Je zal niet zo goed worden als een echte, maar je kunt wel een zelfstudie volgen.
Het is niet per se grondig voor mezelf. Het is meer dat ik anderen zie die dat wel krijgen, en dan vraag ik me toch echt af waarom de een binnen de treeknorm geholpen mag worden en ik een jaar + mag wachten. Mijn allround ervaring van de reguliere ggz is gewoon vies; een soort van protcols volgen om het volgen van het protocol, een kortzichtige fixatie op diagnosedrang en een nare fixatie op medicatie pushing etcetrabla. Het gaat er toch niet om dat je een label op iets kan plakken, alsof de menselijke geest zo binair is dat je gekadert in hokjes kan werken ermee. En dan de therapeuten zelf... waarom zou een neurotypische bewuste kadervolger (anders ga je geen ggz opleiding volgen en instemmen met de dsm) daadwerkelijk geschikt zijn met het helpen van een neurodivergent persoon. Eigenlijk zou je als neurodivergent toch alleen geholpen willen worden door ofwel een succesvolle ervaringsdeskundige neurodivergent die wel weet hoe die ondanks zijn of haar divergente challenges kan floreren, ofwel je wil een diep-empathisch persoon die het vermogen heeft zich in te leven in de struggles van neurodivergentie. In plaats daarvan krijg je eerder 23-jarige post-studentjes die op basis van andermans ideeen en theorieen jouw top-down gaan lopen didacteren over wat anderen eventueel hebben geschreven of gevonden van je situatie. Wow!!?? dat kan ik zelf ook wel opzoeken op GOogle.quote:Op zondag 10 november 2019 23:45 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Wat is "grondige psychotherapie"? Diepte psychologie, gestallt therapie, psychoanalyse ? Waarom denk je dat grondige psychotherapie jou ook zal helpen?
[..]
Wat is marktconforme wachttijd in dit geval? Welke behandeling voor GAD kreeg hij precies? Waarom denk je dat deze jou zou helpen?
[..]
Heb je ook bij die zelfde instellingen als die anderen op de wachtlijst gestaan?
[..]
Wat goed dat je jezelf ACT hebt aangeleerd dat goed werkte. Dan kun je je in principe ook andere dingen aanleren en dan zou er een kans zijn dat die ook goed werken toch?
[..]
Dus je wilt een andere persoonlijkheid? Waarom kan alleen therapie gegeven door anderen jouw persoonlijkheid veranderen?
[..]
Voor al je obsessieve dingen zijn prima zelfhulpboeken. De rest weet ik niet omdat ik daar geen ervaring mee heb. Als je geen medicijnen wilt om van je obsessieve gedachten af te komen, dan zullen psychologen je toch bepaalde technieken willen aanleren. Zoals door middel van metaforen de gedachten verwelkomen als iets wat je niet moet negeren omdat het dan alleen maar erger wordt. Het kan zijn dat je persoonlijke aandacht nodig hebt, maar wat ze je gaan aanleren zal denk ik echt geen improvisatie zijn, maar iets dat een bestaande techniek is waar informatie over te vinden is. En als het allemaal met cortisol te maken heeft waarom denk je dan dat een psycholoog de aangewezen persoon is ipv een arts of dietiste?
Disclaimer:quote:Op zaterdag 16 november 2019 02:03 schreef hoelaatass het volgende:
De opvoeding van kinderen als ouder doe je toch ook niet protocollair? Waarom zou je dan het therapeutisch begeleiden van je clienten wel protocollair moeten doen?
Dat dacht ik dus ook, maar het punt bij protocollair behandelen is dus dat ze (psychologen/instellingen) het nalaten om hun beter weten in te zetten. En dat vind ik schrijnend. Pas wanneer ze menselijk worden, kom je echt met elkaar tot de kern.quote:Op zaterdag 16 november 2019 21:18 schreef Coolblack het volgende:
Geen idee, maar in mij geval, ga ik er vanuit dat ik niks weet over psychologie en laat ik dat deel dus ook aan hun over.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |