Trauma’s blijven onbehandeld in de GGZ

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 18:45 schreef Lunatiek het volgende:

[..]

Maar wel je eigen traject saboteren. En achteraf janken dat de ggz zo beroerd is.

Er zit een groot vertrouwensaspect in de gezondheidszorg. De arts die je gebroken been in het gips zet gaat ervan uit dat je er niet op gaat lopen tot je loopgips hebt.
Waarom doe je dit nu niet?
De test is hun diploma.
Jij liegt en bedriegt om de ggz in een kwaad daglicht te zetten en dat ten koste van je eigen gezondheid. En maar klagen en maar janken dat het niet deugt. Het enige dat niet deugt ben je zelf.

Wat een aannames, lol.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 12:45 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Als je vastloopt met je leven, dan houdt het in dat zoals je het nu aanpakt niet werkt. Je bent verstandig genoeg om je dit zelf ook te realiseren en je hebt dit waarschijnlijk eeuwen geleden allang zelf bedacht.

Ik ben op dit moment bezig met het verandren van mijn leven en ik bedenk telkens een plan b en anders c enz. Als de vorige aanpakken niet werkten. Maar niemand vraagt: wat doe je nu aan je problemen. Ik ben nu dus met slaaphygiene, beweging en supplementen bezig. En ik merk dat ik me daar soms ook beter door voel, maar nog niet iedere dag. Maar dat wil nu eenmaal niemand weten.

quote:

Maar angst is een slechte raadgever. Jij bent zoals ik het zie vooral bang dat wij jou niet serieus nemen en jou willen opdringen dat je maar weer naar de zoveelste zielenknijper gaat en weer diezelfde pijn en onbegrip gaat meemaken. Geloof me, ik ben daar echt niet op uit. Ik neem jouw ervaringen erg serieus en ik denk met jou mee. Want ik zie je op dit forum heel erg worstelen met jezelf en ik gun je een beter leven. Het enige waar ik op uit ben, is dat jij de dingen iets genuanceerder ziet, want dan wordt het wat helderder in je kop en kan je de patronen waar jij elke keer tegenaan loopt doorbreken.

Tja, het blijft moeilijk.

Ja maar jij ziet dingen toch ook niet genuanceerd? Je opent zelf ook steeds dezelfde topics.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 12:57 schreef dop het volgende:
Kans op meer van het zelfde is natuurlijk geen reden om niet opzoek te gaan naar iemand waar je wel op je plek bent.
Ik heb al eerder gezegd dat je ook buiten de reguliere GGZ kunt zoeken.
Je bent inmiddels gepokt en gemazeld. Dus mag je verwachten dat je zelf ook beter weet wat je wel en wat je niet wil van een behandelaar.
Zou in elk geval focussen op iemand waar bij je gewoon over het gevoelens kan praten. En niet iemand die specifiek opzoek gaat naar een diagnose.
Stukje verantwoordelijkheid die je zelf kunt nemen, is na te denken over de hulpvraag die je stelt.

De reden dat ik twijfel of Je het alleen kunt oplossen is ook slechts mijn inschatting aan de hand van wat ik zie/lees.
Kan ik natuurlijk helemaal naast zitten. Ik wil daar best meer over zeggen maar doe dat bewust niet omdat het voor jou mogelijk nogal oordelend kan voelen, als ik heel specifiek je gedrag ga benoemen en beoordelen.
Zie ik ook niet als mijn taak. Als jij het gevoel hebt dat je het wel alleen kan hoef je ook niets met mijn mening te doen natuurlijk.

Zie ook PabstBlueRibbon zijn laatste reactie.

Waarom moet ik weer met iemand praten zonder diagnose? Dat is dus juist wat ik jaren heb gehad en wat niet werkte. Jij gaat toch ook niet iets opnieuw doen wat niet voor jou werkte en waar je boos van werd? Of wel? Of hetnou met iemand van de GGZ is of een ander maakt toch niet uit , het idee is toch hetzelfde? Maar bedankt idd dat je niet uitwijdde met je oordeel. Verspil je anders idd ook alleen maar tijd mee.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 13:31 schreef Stance het volgende:
geen idee. Ik douw het niet in m,n mik. Had, voor de gein, via hun bestellijn dit aangevraagd. Dacht dat krijg ik nooit. Had bij de ruimte voor extra opmerkingen gezet dat dit middel in het verleden goed hielp. Ben bij deze praktijk 15 jaar client maar maar zelden geweest dus dacht dat kunnen ze zo zien in m,n dossier dat dat niet zo is. Had gevraagd om 10 of 20 stuks voor zonodig. Kreeg ze, 60 stuks, 3 maal daags 1. Ik 2 weken later weer een recept gevraagd en kreeg er weer 60
Is voor mij eigenlijk nu meer een sport geworden om uit te testen hoe gemakkelijk het allemaal gaat. Innemen daar begin ik uiteraard niet aan. Is pestzooi joh. Ben je binnen een ja/nee verslaafd aan. Wil je niet. Tenminste, ik niet.

Laatste heb je wel gelijk in, afkickverschijnselen kunnen zeer ernstig tot soms dodelijk zijn ja. Iemand wil ze vast wel van je overkopen. Wat wordt het volgende? Misschien ritalin? Of ssri's

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 11-05-2019 22:51:45 ]

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 22:36 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]
Waarom moet ik weer met iemand praten zonder diagnose? Dat is dus juist wat ik jaren heb gehad en wat niet werkte. Jij gaat toch ook niet iets opnieuw doen wat niet voor jou werkte en waar je boos van werd? Of wel? Maar bedankt dat je idd niet uitwijdde met je oordeel. Verspil je anders idd ook alleen maar tijd mer

Een diagnose is niet automatisch een oplossing voor je problemen, of boosheid. Je diagnose was dat je geen persoonlijkheids problematiek hebt. (Als ik me niet vergis)
Ga opzoek naar wat er onder die boosheid schuil gaat!
Je hebt geen diagnose nodig om te mogen voelen wat je voelt, of om te mogen zijn wie je bent.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 14:47 schreef LordofLeaves het volgende:
Kun je ook een leuke verzameling mee beginnen. Verzamel ze nu allemaal! [/b]

Haha

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 22:55 schreef dop het volgende:

Een diagnose is niet automatisch een oplossing voor je problemen, of boosheid. Je diagnose was dat je geen persoonlijkheids problematiek hebt. (Als ik me niet vergis)
Ga opzoek naar wat er onder die boosheid schuil gaat!
Je hebt geen diagnose nodig om te mogen voelen wat je voelt, of om te mogen zijn wie je bent.

Maar waarom geen diagnose, maar wel praten met een ander persoon?
Praten lost toch ook niks op?

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 23:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Haha
[..]

Maar waarom geen diagnose, maar wel praten met een ander persoon?
Praten lost toch ook niks op?

Er was wel een diagnose. Alleen luidde de uitkomst niet "heeft stoornis A". Een diagnose kan als uitkomst "we hebben geen idee wat het is maar de patiënt heeft er wel last van."
Of is er geen enkele test of gesprek geweest dat je ontkent dat er een diagnose was?

Praten lost bij veel mensen wel degelijk iets op. Het is de enige manier om mensen van gedrag te laten veranderen zonder dwang toe te passen. Zelfs met medicatie: je moet de wil hebben dat te gebruiken (en op de correcte manier), meestal is daarvoor inzicht in de eigen situatie nodig. Dat lukt alleen door erover te praten.

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 22:36 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Ik ben nu dus met slaaphygiene, beweging en supplementen bezig. En ik merk dat ik me daar soms ook beter door voel, maar nog niet iedere dag. Maar dat wil nu eenmaal niemand weten.

En hoe gaat dat de problemen verbeteren waar jij mee worstelt?

quote:

Op zaterdag 11 mei 2019 23:20 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Haha
[..]

Maar waarom geen diagnose, maar wel praten met een ander persoon?
Praten lost toch ook niks op?

Wat is de beste manier om emoties en gevoelens te verwerken?
Even simpel voorbeeld.
Stel je hebt een aantal heftige dingen mee gemaakt, als kind, en je hebt daar door een aantal overtuigingen opgebouwd over jezelf, en de buitenwereld die niet kloppen, en/of die je in de weg blijven zitten.
is daar een specifieke diagnose voor?
stoppen we er dan een pil in en je hebt er geen last meer van?
Wat is de (enige) manier om dat te kunnen verwerken en veranderen?
Kun je dat alleen, of is daar hulp bij nodig?

Als ik naar je verhaal kijk, lijkt je mij behoorlijk boos en onbegrepen te voelen.
Mogelijk weet je niet eens precies waarom.
Wat is de oplossing?
Gaat het gewoon zijn weg en heb je er geen last van?
Is het normaal dat je boos bent, en je onbegrepen blijft voelen?
Kun jij je opgebouwde eigen overtuigingen en emoties alleen tackelen en verwerken?
Hoe verwerk je dat?

[ Bericht 0% gewijzigd door dop op 12-05-2019 08:45:03 ]

quote:

Op zondag 12 mei 2019 01:09 schreef Lunatiek het volgende:
Er was wel een diagnose. Alleen luidde de uitkomst niet "heeft stoornis A". Een diagnose kan als uitkomst "we hebben geen idee wat het is maar de patiënt heeft er wel last van."
Of is er geen enkele test of gesprek geweest dat je ontkent dat er een diagnose was?

Praten lost bij veel mensen wel degelijk iets op. Het is de enige manier om mensen van gedrag te laten veranderen zonder dwang toe te passen. Zelfs met medicatie: je moet de wil hebben dat te gebruiken (en op de correcte manier), meestal is daarvoor inzicht in de eigen situatie nodig. Dat lukt alleen door erover te praten.

quote:

diagnose

het geven van een naam aan een ziekte van een patiënt
Gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Medisch_jargon

diagnose

de aard of oorzaak van een ziekte vaststellen, door middel van (geneeskundig) onderzoek
Gevonden op http://www.dokterdokter.nl/encyclopedie/overzicht

Diagnose

1. Naam van de bij een patiënt vastgestelde ziekte of aandoening. 2. Aard van de ziekte of aandoening en van de lichamelijke en geestelijke toestand van een patiënt, die bepalend zijn voor verpleging en verzorging
Gevonden op http://www.zorgbelang-noordholland.nl/woordenlijst

Nou, jij probeert anders aardig wat dwang toe te passen door mij steeds te bevelen alles te doen wat door jou aangeraden psychologen zeggen en al hun meningen over te nemen (want immers de psychologen die ik bezocht vonden mijn behandeling zelf ook klaar en waren het ermee eens dat ik stopte met therapie omdat ze het ook niet meer nodig vonden maar dat telt dan weer niet volgens jou, want ik manipuleerde ze en met hun ervaring zagen ze dat dan ineens weer niet). Daarnaast vind ik zelf hersenspoeling niet veel beter dan dwang (immers, je mag ze volgens jou niet tegenspreken dan saboteer je de behandeling en je moet verplicht medicijnen nemen als ze dat voorschrijven - niet dat dit bij mij overigens het geval was op het laatst).

quote:

Op zondag 12 mei 2019 02:46 schreef PabstBlueRibbon het volgende:

En hoe gaat dat de problemen verbeteren waar jij mee worstelt?

Je kunt beter vragen: waarom niet? Je stelt deze vraag ook niet over de therapie die je telkens aanraadt ook al heb ik er slechte ervaringen mee. Maar goed:

https://www.dokter.nl/nie(...)ten-van-slaaptekort/
https://www.allesoverspor(...)hersens-in-conditie/
https://www.ad.nl/gezond/(...)aanrichten~acd20fa4/
https://www.additudemag.com/symptoms-of-insomnia/
https://www.ukessays.com/(...)psychology-essay.php
https://www.health.harvar(...)-to-fight-depression
https://www.sciencedirect(...)B9780444537027000075
https://academic.oup.com/sleep/article/19/4/318/2749842

quote:

Op zondag 12 mei 2019 06:25 schreef dop het volgende:

Wat is de beste manier om emoties en gevoelens te verwerken?
Even simpel voorbeeld.
Stel je hebt een aantal heftige dingen mee gemaakt, als kind, en je hebt daar door een aantal overtuigingen opgebouwd over jezelf, en de buitenwereld die niet kloppen, en/of die je in de weg blijven zitten.
is daar een specifieke diagnose voor?

Als ze het erg genoeg vinden PTSS en anders wss borderline

quote:

stoppen we er dan een pil in en je hebt er geen last meer van?

Je hebt dan wel bijv. minder negatieve gevoelens waardoor deze je niet dwars zitten in het dagelijks leven en je functioneren negatief beïnvloeden.

quote:

Wat is de (enige) manier om dat te kunnen verwerken en veranderen?

Niet de enige, maar wel de meest efficiënte. Sommige mensen kunnen geen jaren wachten op verbetering of veel vrij krijgen van hun werk.

quote:

Kun je dat alleen, of is daar hulp bij nodig?

Als psychologen duidelijke zelfhulpboeken hebben geschreven met huiswerk instructies zie ik niet in waarom iemand zichzelf niet kan helpen?

quote:

Als ik naar je verhaal kijk, lijkt je mij behoorlijk boos en onbegrepen te voelen.
Mogelijk weet je niet eens precies waarom.

Ik weet wel waarom ik boos wordt als ik berichten op dit forum lees. Omdat men heel erg veel aannames doet en ik verplicht naar hulpverleners moet en er van uit wordt gegaan dat ik toch zelfinzicht mis.

quote:

Wat is de oplossing?

Nu denk ik: voldoende slaap, beweging, gezond eten, dan voel ik me misschien beter. Maar ik neem dat niet als vaststaand feit aan. Ik moet zelf uittesten of het werkt.

quote:

Gaat het gewoon zijn weg en heb je er geen last van?

Nee als je niks doet gebeurt er ook niks

quote:

Is het normaal dat je boos bent, en je onbegrepen blijft voelen?

Nee, maar iemand is niet vanuit het niets boos, en om je onbegrepen te voelen is ook een ander persoon nodig.

quote:

Kun jij je opgebouwde eigen overtuigingen en emoties alleen tackelen en verwerken?
Hoe verwerk je dat?

Mocht ik daaraan toe zijn, door dus dezelfde hersenspoeling (cognitieve gedragstherapie) die psychologen geven, maar dan uit een zelfhulpboek.

[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 12-05-2019 22:00:52 ]

quote:

Op zondag 12 mei 2019 21:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

Niet de enige, maar wel de meest efficiënte. Sommige mensen kunnen geen jaren wachten op verbetering of veel vrij krijgen van hun werk.

Er bestaat geen medicatie die je helpt emoties te verwerken.
Medicatie kan enkel helpen gevoelens te onderdrukken of aftevlakken.
Ik weet niet of je er express om heen werkt of dat je het gewoon weg niet snapt.
Maar emoties en gevoelens kun je niet verwerken door ze te onderdrukken en of weg te stoppen.
Als je een stoornis hebt kun je dit niet reguleren en kan medicatie zeker nuttig zijn.
Maar ieder mens zal uiteindelijk wel voldoende moeten leren omgaan met emoties en gevoelens, en de verwerking daar van.

Als het bij jouw zou werken als het moet werken dan had Je geleerd te nuanceren, en werd je niet gemakkelijk boos of geïrriteerd om wat men je hier probeert te vertellen.
Dan kon je gemakkelijk onderscheid maken tussen je eigen gedoe, en het gedoe van de ander.
Maar omdat dit lastig voor je is roept dan juist je eigen negatieve emoties op.
En zo houdt het zijn eigen visieuze cirkeltje in stand.
Je word het slachtoffer van je eigen emoties en van die van een ander.
Verwerking begint bij het aan het licht mogen brengen van je emoties. Het mogen delen het er mogen zijn met alles wat er is.
Maar zolang je niet onder de boosheid durft te kijken, alleen aan de slag kunt met schuld en woede zul je gevangen blijven in je eigen meganismes.
Boos zijn opzich is niet slecht, heel begrijpelijk een noodzakelijk, alleen de daar opvolgende regulering moet ook zijn weg krijgen. En dat kan (bijna) niemand alleen.

Al jij dat vervolgens hersenspoelen wil noemen, prima ik vind het nogal flauw. Maar goed zal wel je angst zijn om werkelijk naar binnen te kijken.
En ik snap ook wel dat, dat niet lukt zo lang je niet iemand hebt waar bij je veilig bent.

Amen

quote:

Op zondag 12 mei 2019 21:55 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]


[..]

Nou, jij probeert anders aardig wat dwang toe te passen door mij steeds te bevelen alles te doen wat door jou aangeraden psychologen zeggen en al hun meningen over te nemen

Diagnose hypochondrie en paranoide stoornis kun je je op laten testen.

quote:

Op maandag 13 mei 2019 21:39 schreef SVW4. het volgende:
Ik volg dit topic al een tijdje. Ik ga juist behandeld worden voor PTSS. Mocht ook wel na 16 jaar in de psychiatrie rondgelopen te hebben. Alle voorgaande hulpverleners hebben het blijkbaar niet in de gaten gehad.

Kijk aan. Goed bezig!

quote:

Op maandag 22 april 2019 13:27 schreef Keep_Walking het volgende:
https://www.volkskrant.nl(...)0Q7BrATLmaVCidzrv0vU


Trauma’s blijven in de ggz geregeld onopgemerkt en (bewust) onbehandeld. En dat terwijl bekend is welke twee therapiëen de beste resultaten boeken - al vragen die het uiterste van de patiënt.


Ik heb eigenlijk nooit gesnapt waarom er nooit iets aan gedaan is. Je zou denken dat psychologen en psychiaters zouden snappen dat traumabehandeling belangrijk is, zeker bij psychiatrische patiënten.

Hoe kun je iets nou bewust niet behandelen als je het niet opmerkt

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 00:12 schreef PrisTheShiz het volgende:

Hoe kun je iets nou bewust niet behandelen als je het niet opmerkt

Als je het ook bewust niet op wilt merken, omdat je er niet naar wilt zoeken.

quote:

Op dinsdag 23 april 2019 18:29 schreef phoenyx het volgende:

[..]

Kijk, hoe ik naar jouw post kijk:
Nou ja jij kan in ieder geval beseffen dat het in sommige gevallen kan kloppen, dat is al een stap verder dan veel mensen die hier zeggen dat het pure onzin is etc.
Je trekt het vermogen van mensen die ervoor geleerd hebben in twijfel. Ik zie geen reden behalve je eigen twijfel erover.
Je stelt dat veel hulpverleners niet met feedback om kunnen gaan en het beschouwen als onderdeel van de problematiek van de patient. Ik zie geen reden van jou waarom dat ook niet het geval zou zijn. Waarom zou de feedback van hen waardevol zijn? Bedoel iedereen die feedback geeft denkt dat het nuttig is omdat ze zelf geloven dat het zo is, wat nou als de meer geleerde mensen er weinig/niks mee doen omdat ze juist weten dat het gewoon niks helpt voor de patient.
Daarna stel je dat bepaalde dingen heel belangrijk zijn, ben ik het mee eens.
Fouten worden volgens jou weinig toegegeven, misschien omdat ze weinig gemaakt worden naar verhouding. De patient denkt altijd dat er fouten worden gemaakt als hun zeer waardevolle en zeer goed onderbouwde mening niet serieus wordt genomen, maar dat is niet zo. Het zijn geen fouten, het is gewoon niet wat de patient wil.
En ja het zegt niet altijd iets over iemands beoordelingsvermogen. Vaak wel. Vandaar ook dat psychiaters het zo doen als ze doen. Feedback niet altijd het volgens de patient zelf gewenste resultaat heeft voor hem/haar etc etc.

Lees ook maar eens de reacties hier terug. Geen (realistische) onderbouwing. Het is raar. Het klopt niet. 1 artikel aanhalen en op basis daarvan een betoogje houden. Iedereen weet heel goed hoe het wel moet maar hun eigen leven is een puinhoop enzovoort. Als ze vanuit de 3e persoon zouden kunnen nadenken over dat soort zaken zouden ze zoveel kunnen leren maar ja dat kunnen ze niet, dat is vaak ook onderdeel van hun stoornissen o.a.

dat ze ergens voor geleerd hebben betekent niet dat ze alles weten, het is namelijk geen wiskunde van 1 plus 1 is 2 he. Het kennen vd theorie is 1 ding, het goed in de praktijk brengen van de theorie is een ander ding. Dat kan nog best lastig zijn, niet iedere psycholoog zal daar even goed in zijn.

Een patient is ervaringsdeskundige van zijn eigen lichaam dus kan zeker wel een nuttige kijk op de zaak hebben, tuurlijk niet altijd. Sterker nog psychologen gebruiken de kennis vd patient over zichzelf al bij o.a. het stellen van een diagnose. De patient vult vragenlijsten in over zichzelf.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 07:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als je het ook bewust niet op wilt merken, omdat je er niet naar wilt zoeken.

Ligt aan de patiënt, als die niet meewerkt gaat het niet lukken iets te vinden, vaak al niet om iets te zien dat zij verborgen houden.

GGZ medewerkers zijn niet helderziend, als je niet vertelt wat er echt aan de hand is, kunnen ze dat niet weten.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 11:10 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat neemt niet weg dat de infrastructuur van de GGZ onvoldoende is ingericht om trauma en het verleden van patiënten op te vangen.

Vaak is de GGZ gericht om acute problemen aan te pakken, maar de achterliggende reden van de probleem niet.

Dat ligt eerder aan zorgverzekeraars dan aan de ggz.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 11:10 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat neemt niet weg dat de infrastructuur van de GGZ onvoldoende is ingericht om trauma en het verleden van patiënten op te vangen.

Vaak is de GGZ gericht om acute problemen aan te pakken, maar de achterliggende reden van de probleem niet.

dat is te makkelijk alles op een hoop geveegd.
Met daar bovenop de vraag wat is de verantwoordelijkheid van de hulpverlener en waar begint de verantwoordelijkheid van de patiënt.
Je kunt vaak helemaal niet van een hulpverlener verwachten dat ze de achterliggende problemen oplossen.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:24 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Maar er moet wel iets komen dat wel de achterliggende problemen oplost.

Ow moet dat? Soms kan dat gewoon weg niet, en vaak ben je daar dus zelf. verantwoordelijk voor.

Maar misschien moet je met een voorbeeld komen. Want als het in algemeenheden blijft is het lastig om er context aan te geven.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:33 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Veel mensen zien hun leven verwoest worden na een acute GGZ probleem. Ze krijgen een psychose, verliezen al hun vrienden, familie keert tegen ze, en contract wordt niet verlengt.

Dat kan toch echt anders.

okay, en die psychose en het verliezen van je vrienden is de schuld van de GGZ?
Dat is zo ongeveer standaard wat er met je gebeurt als je naar de GGZ gaat?

Of spreek je nu over je persoonlijke ervaring?