Trauma’s blijven onbehandeld in de GGZ

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 13:44 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Zeker ook mijn persoonlijke ervaring, maar niet alleen dat. Dat is gewoon een bekende onderzochte feit dat veel ernstige psychiatrische patiënten in sociale isolement komen. Vaak is het een neerwaartse spiraal dat voorkomen kan worden.

en op welke manier is dat de verantwoordelijkheid van de GGZ? hoe denk je dat dit moet worden opgelost?
En welk deel is eigen verantwoordelijkheid?
En wat is de verantwoordelijkheid van je omgeving.

Nogal makkelijk gesteld dat de GGZ dan maar een sociaal vangnet moet zijn, lijkt mij.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 14:39 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat zijn discussies die we moeten hebben. Een sociaal vangnet leidt op lange termijn tot beter herstel en participatie.

Maar een GGZ kan niet voor een sociaal netwerk, dat ligt gedeeltelijk aan client en aan de maatschappij.

Jij maakt toch al wat vrienden via Fok! bv en wat vriendinnen?

Sorry ik lees niet heel vaak Fok! meer, maar je zit niet te vereenzamen toch?

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 14:39 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Dat zijn discussies die we moeten hebben. Een sociaal vangnet leidt op lange termijn tot beter herstel en participatie.

Mee eens alleen niet iets dat ik zie als een GGZ taak.
Uiteindelijk zal je zelf en je omgeving ook verantwoordelijkheid moeten nemen. Je kunt niet alles uitbesteden aan de zorg.

Mensen in onze samenleving beseffen niet meer dat het leven moeilijk kan zijn en dat geluk niet vanzelfsprekend is.

Als je door een moeilijk leven getraumatiseerd bent - sorry dat ik het zeg - maar dan ben je gewoon de lul en is het leven voor jou iets moeilijker dan voor veel andere mensen. Dan is het aan jou om ergens extra kracht vandaan te halen om het leven voor jou aangenamer te maken.

De samenleving zit tegenwoordig helaas zo in elkaar dat alles maakbaar en makkelijk moet zijn. Mensen vinden luxe vanzelfsprekend. En met zo'n mindset red je het sowieso niet als je daarbovenop psychische problemen hebt als gevolg van traumatische gebeurtenissen.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 15:52 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Hoe zou het beter kunnen?

Dat mensen hun eigen verantwoordelijkheden gaan oppakken in plaats van te eisen dat anderen hun problemen op gaan lossen.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 19:07 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Maar als dat ff niet kan? Jij weet heel goed dat niet iedereen zichzelf kan redden. Sommigen hebben echt steun nodig.

Die hebben dan gewoon pech gehad. Het klinkt heel hard, maar in het leven redt je het niet als je zwak bent. In het dierenrijk worden de zwakkere individuen ook verstoten en dat is bij mensen eigenlijk niet anders.

Ik merk in onze maatschappij tegenwoordig steeds vaker dat mensen een zwakkere persoonlijkheid krijgen. Mensen denken overal recht op te hebben zonder er iets voor te hoeven doen. En helaas wordt dit beeld ook heel erg overgedragen door o.a. de media en hoe de overheid in elkaar zit.

Als je een psychotrauma hebt, wil ik hiermee niet zeggen dat je geen hulp mag zoeken. En ook niet dat je zwak bent. Ik wil er wel mee zeggen: stel dat jij je ergens wilt laten behandelen en je krijgt niet de hulp die je nodig hebt. Ga dan wat anders zoeken. Ga niet janken dat je niet goed behandeld wordt terwijl je zelf ook geen moeite doet om beter te worden.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 08:09 schreef madeliefff het volgende:
dat ze ergens voor geleerd hebben betekent niet dat ze alles weten, het is namelijk geen wiskunde van 1 plus 1 is 2 he. Het kennen vd theorie is 1 ding, het goed in de praktijk brengen van de theorie is een ander ding. Dat kan nog best lastig zijn, niet iedere psycholoog zal daar even goed in zijn.

Een patient is ervaringsdeskundige van zijn eigen lichaam dus kan zeker wel een nuttige kijk op de zaak hebben, tuurlijk niet altijd. Sterker nog psychologen gebruiken de kennis vd patient over zichzelf al bij o.a. het stellen van een diagnose. De patient vult vragenlijsten in over zichzelf.

Sterke reactie. Dit bedoel ik dus ook al verwoord ik het vaak niet goed. Mensen hier zijn niet consequent, ze veranderen van idee zodra het hen uitkomt. Aan de ene kant is de client niet voor reden vatbaar en niet te vertrouwen , dus anderen weten wat goed voor diegene is en diegene moet luisteren, niet zelf beginnen over waar diegene geen verstand van heeft. Maar aan de andere kant mag diegene geen eisen stellen aan de mensen die het beter weten. Dan moet diegene ineens meewerken anders mislukt de therapie, is de therapie helemaal afhankelijk van wat die onwetende persoon zegt.
De enige manier waarop ik dat consequent kan noemen is als de client moet praten in de wetenschap dat diens eigen mening opzij wordt geschoven, dat de woorden net zo goed dierengeluiden hadden kunnen zijn die geanalyseerd worden door weliswaar een medemens, maar een medemens met een opleiding die daarom alles analyseert alsof een mens een dier aan het bestuderen is.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 10:04 schreef Lunatiek het volgende:

Ligt aan de patiënt, als die niet meewerkt gaat het niet lukken iets te vinden, vaak al niet om iets te zien dat zij verborgen houden.

GGZ medewerkers zijn niet helderziend, als je niet vertelt wat er echt aan de hand is, kunnen ze dat niet weten.

Dit heeft geen reet met mij te maken hoor. Ik heb nooit iets verzwegen voor ze, sterker nog: ik heb juist alles op de meest expliciete manier voorgekauwd, zelfs als er iets te raden viel dan had ik dat weggenomen. Ik heb zelfs op hun verzoek mijn eigen hulpvraag en manier om mijn probleem op te lossen bedacht. Die niet werkte, daarom was ik daar, maar daar konden ze niets mee. Ze hadden mij die opdracht gegeven en dat was het dan. Moet ik hun werk gaan zitten doen terwijl ze erbij zitten en ernaar kijken en ervoor betaald worden? Wat verwacht je nou helemaal van mij? Als ik daar m'n eigen behandelplan ging zitten schrijven, dan had ik zelf wel psycholoog kunnen worden. Wat overigens beter zou zijn geweest dan dat van hun, hoe slecht het mijne ook was. Zij hadden immers helemaal geen behandelplan.

Ik weet niet zeker hoor maar trauma's zijn toch onverwerkte gevoelens die steeds naar boven komen bij een bepaalde gebeurtenis omdat er herinneringen aan gekoppeld zijn ?

Het verwerken van die bepaalde gevoelens bij een bepaalde gebeurtenis uit het verleden kan een trauma oplossen volgens mij.

Met een geschikte psycholoog/psychiater die in staat is om de client door dit proces te lijden geloof ik in de veerkracht van mensen om 30 jaar na dato nog trauma's te kunnen verwerken. Wat ik heb geleerd is dat er erg medisch gekeken wordt binnen de psychologie. Een bepaald deel van de hersenen disfunctioneerd en daar wordt medicatie voor gegeven. Daarna heeft de client niks opgelost en zogauw deze stopt met de medicatie zij de problemen weer aan de orde van de dag. Ik heb zelf een erg geschikte therapeut gevonden die ook gelooft in de veerkracht van mensen en zoals te verwachten is dit een vrijgevestigde therapeut. Het nadeel is dat je harde knaken moet aftikken, het voordeel is dat je blijvend je trauma's hebt verwerkt en als je goed hebt opgelet ook in staat bent andere situaties en trauma's zelfstandig op te lossen. Al met al. Het lef om de emotie's en de gevoelens onder ogen te komen en te verwerken die vrijkomen bij een trauma ontbreken bij een ggz therapeut. Waardoor een client waarschijnlijk niet op een constructieve manier geholpen wordt.

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 23:01 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Sterke reactie. Dit bedoel ik dus ook al verwoord ik het vaak niet goed. Mensen hier zijn niet consequent, ze veranderen van idee zodra het hen uitkomt. Aan de ene kant is de client niet voor reden vatbaar en niet te vertrouwen , dus anderen weten wat goed voor diegene is en diegene moet luisteren, niet zelf beginnen over waar diegene geen verstand van heeft. Maar aan de andere kant mag diegene geen eisen stellen aan de mensen die het beter weten. Dan moet diegene ineens meewerken anders mislukt de therapie, is de therapie helemaal afhankelijk van wat die onwetende persoon zegt.
De enige manier waarop ik dat consequent kan noemen is als de client moet praten in de wetenschap dat diens eigen mening opzij wordt geschoven, dat de woorden net zo goed dierengeluiden hadden kunnen zijn die geanalyseerd worden door weliswaar een medemens, maar een medemens met een opleiding die daarom alles analyseert alsof een mens een dier aan het bestuderen is.
[..]

Dit heeft geen reet met mij te maken hoor. Ik heb nooit iets verzwegen voor ze, sterker nog: ik heb juist alles op de meest expliciete manier voorgekauwd, zelfs als er iets te raden viel dan had ik dat weggenomen. Ik heb zelfs op hun verzoek mijn eigen hulpvraag en manier om mijn probleem op te lossen bedacht. Die niet werkte, daarom was ik daar, maar daar konden ze niets mee. Ze hadden mij die opdracht gegeven en dat was het dan. Moet ik hun werk gaan zitten doen terwijl ze erbij zitten en ernaar kijken en ervoor betaald worden? Wat verwacht je nou helemaal van mij? Als ik daar m'n eigen behandelplan ging zitten schrijven, dan had ik zelf wel psycholoog kunnen worden. Wat overigens beter zou zijn geweest dan dat van hun, hoe slecht het mijne ook was. Zij hadden immers helemaal geen behandelplan.

Ik heb hier last van, ik kan dit soort dingen zelf niet verwoorden, maar precies dit. Hoe ga ik dit soort mensen.

Wat jij allemaal zegt die ik en gebeurt bij mij ook. Ik hoef gewoon niks aan te passen...

[ Bericht 2% gewijzigd door Coolblack op 27-10-2019 04:20:37 (Dat dus) ]

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 12:38 schreef dop het volgende:

[..]

okay, en die psychose en het verliezen van je vrienden is de schuld van de GGZ?
Dat is zo ongeveer standaard wat er met je gebeurt als je naar de GGZ gaat?

Of spreek je nu over je persoonlijke ervaring?

Aan de ene kant wel als ik het al ver van tevoren aangeef. Want dit is precies waar ik ook tegen aan loopt. Voelt een beetje als een motorstoring, waarbij het lampje gaat branden. Maar jij bent zo'n domme automonteur (GGZ Psycholoog) die zegt: "Rij maar door." En nu kom ik aan met een kapotte auto bij jouw en nu?

quote:

Op zaterdag 14 september 2019 07:25 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Als je het ook bewust niet op wilt merken, omdat je er niet naar wilt zoeken.

Dit dus, hier heb ik last van, waarom doen mij Psychologen dit is de vraag? Zelfs Ik heb het aangegeven en als nog. Dit geeft ook precies aan waarom de niet-psycholoog het wel kan zien en de psycholoog zelf niet.

quote:

Op maandag 6 mei 2019 08:36 schreef Bracha020 het volgende:
Ik volg dit topic nu al even en heb al vaak willen reageren maar tot op heden nog niet gedaan.
Ik ben zelf forensisch psychologe en werkzaam in een forensische kliniek dus ik denk dat ik hier wel iets over mag en vooral kan zeggen... in het algemeen.
Ik bedoel het absoluut niet denigrerend maar ik vind dat je niet overal zomaar een mening over kunt hebben.
Dat heb ik zelf ook niet. Een mening moet mijns inziens gebaseerd zijn op kennis en argumenten, als buitenstaander heb je dat gewoon niet, dat is onmogelijk.
Een patiënt zal ook altijd anders tegen dingen aankijken dan een behandelaar, het van een totaal andere kant benaderen en ervaren.
Zelfs die patiënt kan echt niet zomaar een fair oordeel geven over een behandelwijze.
Om bepaalde uitspraken te kunnen doen moet je gewoon zelf in deze complexe wereld werkzaam zijn, eigenlijk ook heel logisch.
Ik zeg dit omdat ik zo enorm veel onzin lees, ik weet gewoon echt niet waar te beginnen...

Dit zijn moeilijke onderwerpen, al helemaal op een forum.
Ik probeer me er dan ook zoveel mogelijk buiten te houden want bij onderwerpen als dit krijgt emotie vaak de overhand en stuiteren we vaak alle kanten op.

Dat alle emoties alle kanten opstuiteren gebeurd ook bij reddit.com/r/Android en reddit.com/r/Apple

En bij autopagina's dus ja... Of je moet echt onder een steen hebben gelegen als mij

"Een mening moet mijns inziens gebaseerd zijn op kennis en argumenten"

Wat is de grootste kennisbank op de wereld?
En ik weet nu al dat je met een tegenargument gaat komen en dat is... Dat alles in de boeken staat. Maar ja, die vind ik ook op het internet of via het internet.

En in mijn vak krijg ik ook niet altijd een mening die op kennis en argumenten is gebaseerd. Als dat dit wel zo was, dan was er een hele grote kans dat ik niet in de GGZ zat.

Oh en ik ben niet iemand die het beter weet dan een Psycholoog of Psychiater. Maar ik heb mensen voor mij, die te dom zijn om dingen in te zien.

Een van de mooiste was dat ik dood moe was, maar ze zei dat ik er helemaal niet moe uitzag. Mooi man maardat ben ik wel.

Oke nog één, ik lachte omdat ik melig was, mevrouw denkt dat ik opeens niet somber ben en dat ik niet lekker in mijn vel zit omdat ik een keer lachte!?

Achter een lach gaat vaak meer schuil, maar dat zou jij beter moeten weten, mag ik hopen. 7 instellingen en ik heb er niks aangehad, terwijl mijn problemen niet eens de moeilijkste zijn, maar toch net genoeg last heb.

Vroeger werd je als je een psychische stoornis hebt in het gekkenhuis gestopt. Niks behandeling of wat dan ook om je leven beter te maken.

Eigenlijk is er niet zoveel veranderd t.o.v. vroeger. Het heeft alleen een andere vorm gekregen. Mensen zijn helemaal niet zo beschaafd als dat ze denken te zijn.

Ik geloof best wel dat psychologen en andere behandelaars oprecht betrokken zijn met hun cliënten en hun werk uitoefenen om hen te helpen. Toch voelen heel veel cliënten zich in de steek gelaten en dan wordt het afgedaan als "die is psychisch te ziek en er valt niks meer mee aan te vangen". Dat heeft te maken met hoe mensen in het algemeen zijn. Vanuit een evolutionair standpunt worden individuen die zwak zijn uitgeschakeld, want anders kunnen ze een te grote stoorzender vormen en de hele samenleving ook zwakker maken.

Het leven is voor iedereen een uitdaging. Ik snap heel goed hoe het voelt en hoe frustrerend het is als je door psychische problemen je niet kan redden en je ongelukkig voelt.

Ik denk dat je een balans moet vinden door enerzijds je wel open te stellen voor hulp van buitenaf. Maar anderzijds moet het echt vanuit jezelf komen. Accepteer dat het leven niet eerlijk is en dat je helaas de pech hebt gehad dat jij het wat moeilijker hebt dan anderen door de problemen waarmee je worstelt. En probeer vanuit die positie te vechten voor jezelf om sterker en gelukkiger te worden. Alle hulp van buitenaf door mensen die om je geven is meegenomen. Maar verder is het aan jouzelf.

quote:

Op zondag 27 oktober 2019 06:57 schreef PabstBlueRibbon het volgende:
Vroeger werd je als je een psychische stoornis hebt in het gekkenhuis gestopt. Niks behandeling of wat dan ook om je leven beter te maken.

Eigenlijk is er niet zoveel veranderd t.o.v. vroeger. Het heeft alleen een andere vorm gekregen. Mensen zijn helemaal niet zo beschaafd als dat ze denken te zijn.

Ik geloof best wel dat psychologen en andere behandelaars oprecht betrokken zijn met hun cliënten en hun werk uitoefenen om hen te helpen. Toch voelen heel veel cliënten zich in de steek gelaten en dan wordt het afgedaan als "die is psychisch te ziek en er valt niks meer mee aan te vangen". Dat heeft te maken met hoe mensen in het algemeen zijn. Vanuit een evolutionair standpunt worden individuen die zwak zijn uitgeschakeld, want anders kunnen ze een te grote stoorzender vormen en de hele samenleving ook zwakker maken.

Het leven is voor iedereen een uitdaging. Ik snap heel goed hoe het voelt en hoe frustrerend het is als je door psychische problemen je niet kan redden en je ongelukkig voelt.

Ik denk dat je een balans moet vinden door enerzijds je wel open te stellen voor hulp van buitenaf. Maar anderzijds moet het echt vanuit jezelf komen. Accepteer dat het leven niet eerlijk is en dat je helaas de pech hebt gehad dat jij het wat moeilijker hebt dan anderen door de problemen waarmee je worstelt. En probeer vanuit die positie te vechten voor jezelf om sterker en gelukkiger te worden. Alle hulp van buitenaf door mensen die om je geven is meegenomen. Maar verder is het aan jouzelf.

In mijn situatie, had ik de persoon/personen gewoon neergeslagen, maar dat kan in dit land niet, want dan worden er aangifte gedaan. Ik werk met een stel schijterds die nergens tegen. (Wijven mag niet zeggen, die de boel manipuleren en nergens tegen kunnen.) want dat is mijn geval wel een probleem.

Geen idee of je een duur apparaat hebt of kleding, ga maar kijken bij reactie's hoe snel er aannaames worden gemaakt.

Mijn probleem is dat letterlijk met kinderen te maken heb, nee eigenlijk niet want ze zijn volwassen, maar je eigen fouten in zien is te moeilijk.
Ik heb zelf ook fouten gemaakt, maar ik heb mij erover heen gezet en aangewerkt en opgelost.

Als laatste wat ik wil toevoegen, als ik met deze mensen (In mijn leven) uitgezonden wordt (Oorlog) om voor wat voor redenen ook. Dan is er ée'n ding zeker en dat is dat ik niet kan vertrouwen dat ik heelhuids terugkom.
Dit is eigenlijk waarom ik het leger interessant vindt, beter werk je samen anders ben je de sjaak.

Maar ik zit met een stel wijven die te gevoelig zijn. (Ik bedoel dus mannen....)

[ Bericht 2% gewijzigd door Coolblack op 27-10-2019 18:15:51 ]

quote:

Op zondag 27 oktober 2019 04:25 schreef Coolblack het volgende:

[..]

Aan de ene kant wel als ik het al ver van tevoren aangeef. Want dit is precies waar ik ook tegen aan loopt. Voelt een beetje als een motorstoring, waarbij het lampje gaat branden. Maar jij bent zo'n domme automonteur (GGZ Psycholoog) die zegt: "Rij maar door." En nu kom ik aan met een kapotte auto bij jouw en nu?

Een mens is geen auto die je op de brug kunt zetten en uit elkaar halen.
Een psycholoog kan je proberen te helpen. Maar neemt niet de regie over.
Je bent geen auto waar je even nieuwe cilinders in zet.
In het leven is het verder ook niet zo dat je her stuur uit handen kunt geven aan de psycholoog en kunt zeggen rij jij maar naar huis.
De psycholoog zegt je hooguit welke kant op de richting naar huis is.
Als er dan opstakels onderweg zijn of omleidingen, dan wordt je nog steeds geacht zelf te sturen.

@Coolblack

Ik snap het echt wel dat je zo boos bent. En als ik afga van jouw andere hulpvraagtopic is dat ook terecht. Als er instanties zijn die claimen dat je geholpen kan worden met je psychische problemen en vervolgens blijkt dat je van het kastje naar de muur gestuurd wordt en je komt er geen ruk mee verder, dan is het niet raar dat je je ontzettend machteloos voelt.

Toch denk ik niet dat je het de GGZ kwalijk moet nemen. Psychologen, psychiaters en andere hulpverleners zijn geen tovenaars die je van je problemen af kunnen helpen. Ze hebben weliswaar een opleiding gedaan, zodat ze aan de hand van bepaald gedrag kunnen afleiden welke problemen daarachter schuilgaan en van daaruit kijken ze naar welke behandeling daar het beste bij past. Maar ze kunnen niet in je hoofd kijken en ze kunnen niet bepaalde gedachten en gevoelens veranderen. Dat moet echt vanuit jezelf komen. En dat is verdomde zwaar en moeilijk en de ene keer gaat het een beetje beter en dan gaat het weer even niet.

Het is niet zo dat psychische problemen verdwijnen, maar dat jij persoonlijk gaat groeien en sterker wordt om daarmee om te leren gaan.

Als je ergens bang voor bent, zal je daar altijd bang voor blijven als je ervoor blijft weglopen. Pas als je je angst onder ogen durft te komen en dat steeds weer blijft proberen, ga je merken dat hetgeen waarvoor je bang bent je minder angst geeft, omdat je sterker wordt. Je bereikt ermee dat je minder bang wordt, maar ook dat je meer voldoening uit jezelf kan halen - want jij bent dan immers zelf degene die jouw problemen oplost.

Dit klinkt misschien wat vaag en breedsprakig, maar ik kan het niet concreter verwoorden dan dit om uit te leggen wat ik bedoel.

quote:

Op zondag 27 oktober 2019 05:12 schreef Coolblack het volgende:
Dit dus, hier heb ik last van, waarom doen mij Psychologen dit is de vraag? Zelfs Ik heb het aangegeven en als nog. Dit geeft ook precies aan waarom de niet-psycholoog het wel kan zien en de psycholoog zelf niet.

Het zal wel zijn dat ze misschien geen kant en klaar door de verzekering vergoed protocol voor het probleem hebben, anders weet ik het ook niet. Maar hoe gaat dat dan? Jij vertelt je probleem en dat negeren zij gewoon en gaan verder met iets anders? En dan zeg jij er wat van en dan moeten ze toch wel een antwoord kunnen geven lijkt mij?

Ik loop nu helemaal vast. Er is veel gebeurd in mijn 'hulp' traject maar het is zinloos om erover te praten. Komt er op neer dat ik 4x van kastje naar muur gestuurd wordt, dan op een lijst word gezet die legit lijkt, wachttijd gesteld: 4-5 maanden, we zijn nu alweer 9 maanden verder. IK KAN NIKS.

Ik kan geen klacht of wat dan ook doen. Ik wil niet het risico lopen om slecht over te komen bij de hulpverlener. Geef mij gewoon wat transparantie. Zeg gewoon hoeveel mensen jullie daar hebben werken, hoeveel patienten ze hebben, waarom ze zoveel patienten hebben en hoe lang de trajecten over het algemeen duren. Hou mij gewoon netjes op de hoogte en ik weet waar ik aan toe ben.

En dan hebben ze nog het gore lef om na 8 maanden te zeggen: misschien kan je een vrijgevestigde psychotherapeut zoeken??? ZEG DAT DAN NA 8 DAGEN IPV 8 MAANDEN

ik snap het best als je vol zit: Ik kom toch bij jullie uit omdat JULLIE worden aangeraden. En ik heb al vrijgevestigede opgezocht en die zeggen we kunnen je niet helpen want je problematiek is te complex.

Weet je ik kan hier niks mee. ALs ik alleen al in de buurt kom van hierover nadenken begin ik intern al te flippen. En dat kan niet. Mijn hele lichaam verstart van woede. Ik zoek therapie om met mijn emoties om te gaan, maar ik mag ze niet tonen als ik de therapie wil krijgen? Huh?

Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??

Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;

- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.

Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???

quote:

Op woensdag 6 november 2019 00:25 schreef hoelaatass het volgende:
Weet je wat ik wil is toch niet zo gek??

Ik verwacht niet dat je problemen oplost die je niet kan oplossen, maar gun gewoon de bare-ff-minimum;

- Luister naar mijn verhaal.
- Stel door vragen.
- Help mij de emoties onder woorden brengen die ik zelf niet kan vinden (en geloof me ik doe meer dan mijn best)
- Help mij om de patronen te doorbreken die ik niet door heb of waar ik in vast loop
- Help mij om zelf mijn hulpvraag helder te krijgen, niet iedereen kan dat meteen onder woorden brengen.

Dat is het enige waar ik om vraag. Waar koop je dat???

Je kunt je huisarts om urgentie vragen en je kunt je zorgverzekeraar om opties en bemiddeling vragen.