Depressie & Angst #134

FOK!forum / Relaties & Psychologie / Depressie & Angst #134

#ANONIEM	donderdag 10 maart 2016 @ 11:35
	Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst". quote: Depressie Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid. Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan. Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie quote: Angststoornissen Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt. Wanneer spreken we van een angststoornis? Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis. In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden: Paniekstoornis met of zonder agorafobie Sociale fobie of angststoornis Specifieke of enkelvoudige fobie Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis Gegeneraliseerde angststoornis Posttraumatische stress-stoornis Hypochondrie Angststoornis door een lichamelijke aandoening Acute stressstoornis Angststoornis door alcohol of drugs Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen: Paniekstoornis met en zonder agorafobie Sociale fobie Specifieke fobie Obsessief-compulsieve stoornis Gegeneraliseerde angststoornis Posttraumatische stress-stoornis quote: In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën: 1) de angststoornissen 2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs) 3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen Angststoornissen in het DSM-5: Paniekstoornis Agorafobie Specifieke fobie Sociale angststoornis Gegeneraliseerde angststoornis Separatieangststoornis Selectief mutisme Angststoornis door een middel of medicatie Angststoornis door een andere medische aandoening angststoornis (niet anders omschreven) Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD) Stoornis in de lichaamsbeleving Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen) Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar) Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid) Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen Reactieve hechtingsstoornis Ontremde sociale engagementstoornis Posttraumatische stressstoornis Acute stressstoornis Aanpassingsstoornissen quote: FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben. Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link: http://irc.fok.nl/ En dan in principe /join #dna Heb je vragen omtrent IRC? PM de volgende users: zomertje RBWO quote: Wat kunt u doen als u een depressie heeft? Depressief? Hoe verder? 5 waardevolle tips tegen angst Help ik heb een angststoornis Wat doet angst met je lichaam
Droopie	donderdag 10 maart 2016 @ 12:01
	Van 100 kg naar 63 kg voornamelijk door stress?? Of begrijp ik het verkeerd? Als jij graag met de trein naar je date wilt, moet je dat doen. Wil je het niet, niet doen. Je kan hem trouwens best vertellen dat het even minder gaat, pas wel op dat je niet overlaad met informatie.. Tenzij hij heel relaxed is
zomie	donderdag 10 maart 2016 @ 13:01
	Bij mensen die je vertrouwt zou ik het proberen te vertellen/mailen. Dan hoef je je niet groot te houden en voel je je wat meer begrepen (hoop ik...) Ik ken jouw ervaringen van 5 jaar terug. Ook een poos tobben voordat ik hulp kreeg, en een lange weg afgelegd. Maar nu kan ik zeggen dat het echt heel veel beter gaat. Misschien kan je dat hoop geven.
#ANONIEM	donderdag 10 maart 2016 @ 13:32
	quote: Op donderdag 10 maart 2016 12:01 schreef Droopie het volgende: Van 100 kg naar 63 kg voornamelijk door stress?? Of begrijp ik het verkeerd? Als jij graag met de trein naar je date wilt, moet je dat doen. Wil je het niet, niet doen. Je kan hem trouwens best vertellen dat het even minder gaat, pas wel op dat je niet overlaad met informatie.. Tenzij hij heel relaxed is Nee. Ik ben top m'n 18e een medisch traject ingegaan voor pijn- en vermoeidheidsklachten die op m'n 12e begonnen "maar daar groeide ik wel overheen". Toen ben ik bij een reumatoloog beland, die een ernstige ziekte vermoedde waarvoor ze me doorverwees naar een endocrinoloog. Die afspraak was op een donderdag, op vrijdag werd ik gebeld dat ze me op dinsdag al bij de endocrinoloog wilde zien en dat het spoed had. De endocrinoloog begon z'n afspraak met dat ik opgenomen moest worden waarschijnlijk etc. etc. maar besloot op het laatste moment om de testen nog een keer extra te doen, om een labfout uit te sluiten, en te zeggen dat ik te dik was. Nouja daar is toen nog een 8 maanden aan onderzoeken overheen gegaan en uiteindelijk heb ik de diagnose fibromyalgie gehad. En toen heb ik gedacht, ik heb alles geprobeerd wat ik kan. School, werk, gematigd sporten, m'n rust pakken, sport laten vallen naar een fysio, werken minderen, op school wat vakken laten liggen etc. Nouja, dan maar afvallen? Dus toen ben ik in het revalidatiecentrum begonnen en af gaan vallen, want de boodschap bij fibromyalgie is. "Leer er maar mee leven". Nou dat lukt me dus niet
#ANONIEM	donderdag 10 maart 2016 @ 13:41
	Maar dit word helemaal een pareltje hoor. Trap mij maar plat. 1 week geleden, zat ik dus in de praktijk. Met een man die mijn wanhoop in het tegen deuren aanlopen binnen de medische wereld als vijandigheid zag.. Diezelfde man, belde me zojuist op. "Heb je al iets van het GGZ gehoord". "Nee helemaal niks". "Zelfs geen mailtje?". Ik zeggen van niet, en dat ik gedacht had, ik kan al wel gaan bellen maar de instanties zijn sloooooom geef ze tot na het weekend. Toen adviseerde hij mij, dat ik moest gaan bellen naar het nummer op m'n brief om te vragen hoe het nou precies zat met die eerste afspraak. Ik werd 4 keer doorverbonden voor zoiets simpels om uiteindelijk te horen te krijgen dat de informatie die ik heb gehad niet juist was. Ik moet 4 weken wachten voor ik m'n eerste telefoontje kan verwachten. En na 14 weken mag ik langskomen. Dus ik zeg, met trillende stem "ik lees hier van de brief die ik gehad heb, met de informatie die ze bij mij in de praktijk van jullie hebben: toegangstijd: 28. de vermelde toegangstijd is in kalenderdagen en geldt op het moment van verwijzing." "Ja dan zijn ze dat ergens vergeten aan te passen ofzo. Helaas.". Nou toen ging ik weer natuurlijk, huilen, zeggen dat ik al niet weet hoe ik die maand door moest komen, dat ik serieus bang ben dat ik in een moment van paniek mezelf iets aandoe. Enige wat ik te horen kreeg: bel de huisarts maar.
Droopie	donderdag 10 maart 2016 @ 13:59
	Ieder verhaal zal misschien best 2 kanten hebben hoor, maar heb je geen andere ggz in de buurt? Of niet in de buurt. Ik reis iedere week een uur heen en uur terug, maar wel een fijne instelling.
#ANONIEM	donderdag 10 maart 2016 @ 14:03
	quote: Op donderdag 10 maart 2016 13:59 schreef Droopie het volgende: Ieder verhaal zal misschien best 2 kanten hebben hoor, maar heb je geen andere ggz in de buurt? Of niet in de buurt. Ik reis iedere week een uur heen en uur terug, maar wel een fijne instelling. Dat weet ik niet, ik heb de huisarts geprobeerd te bellen. Die waren op lunchpauze. daarna nog een keer. Als ik geluk heb word ik tussen 4 en 5 teruggebeld.
Droopie	donderdag 10 maart 2016 @ 14:06
	quote: Op donderdag 10 maart 2016 14:03 schreef Fripsel het volgende: [..] Dat weet ik niet, ik heb de huisarts geprobeerd te bellen. Die waren op lunchpauze. daarna nog een keer. Als ik geluk heb word ik tussen 4 en 5 teruggebeld. Je kan ook zelf rondkijken op internet. Welke omgeving woon je een beetje. (Hoef je natuurlijk hier niet te zeggen he)
#ANONIEM	donderdag 10 maart 2016 @ 14:20
	quote: Op donderdag 10 maart 2016 14:06 schreef Droopie het volgende: [..] Je kan ook zelf rondkijken op internet. Welke omgeving woon je een beetje. (Hoef je natuurlijk hier niet te zeggen he) Omgeving Brabant/Dordrecht. Ik vind het heel moeilijk om te weten waar ik terecht kan. Omdat het een combi is van fysiek ziek zijn en angst die daardoor (en ik zal er misschien ook wel aanleg voor hebben) heel erg getriggerd is. Ik ben bij twee psychologen geweest die daar allebei gespecialiseerd in zouden zijn, maar dat heeft dus ook niet gewerkt. Ik heb net m'n fysio afgebeld. Verteld wat er gebeurd is de laatste tijd. En eindelijk een begripvolle rustige normale reactie. Ik heb nu een tijdstip afgesproken dat m'n vriend me kan brengen. Hij gaat wat ademhalingsoefeningen voor me opzoeken en we gaan kijken hoe ik me iets fitter kan gaan voelen. En hij gaat m'n huisarts bellen om te vertellen hoe hij mij de laatste 3 jaar gezien en gekend heeft, in de hoop dat ze het dan allemaal wat handiger/beter aan gaan pakken. Ik heb hem godsgruwelijk bedankt en gezegd van "hey weet je. Dankje, als al die mensen die ik in de medische wereld ben tegengekomen maar 5 minuten van hun menselijkheid hadden laten zien". En zulke mensen beseffen dan vaak weer niet, hoe voor hun zoiets "simpels" voor een ander zo groot kan zijn. Voel me in ieder geval een klein beetje beter nu. Misschien vind ik uiteindelijk ook wel zo'n psycholoog. Die ziet dat er een meisje tegen over hem zit, en niet nummertje 100. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 10-03-2016 14:26:27 ]
Lienekien	donderdag 10 maart 2016 @ 14:22
	Wat fijn van de fysio. Wat balen van de rest.
Droopie	donderdag 10 maart 2016 @ 15:39
	Je hebt een DM
kuolema	vrijdag 11 maart 2016 @ 02:53
	Fripsel Wat naar allemaal. Ik begrijp hoe vervelend het is dat de praktijkondersteuner je vroeg wat voor hulp je precies wilt, ik heb het ook al vaker meegemaakt op momenten dat ik er helemaal doorheen zat. Maar dit doen alle hulpverleners, ik denk omdat ze willen dat je er zelf over gaat nadenken, er actief in staat en zodat ze niet iets gaan doen dat niet bij je past en daardoor averechts werkt. quote: Op woensdag 9 maart 2016 20:07 schreef Luchtbel het volgende: [..] Maar weet je niet wat je denkt? Of denk je bij open vragen zo veel verschillende dingen dat je niet kunt kiezen wat je wil/ moet antwoorden en dan blanco blijft? Bij gesprekken komt er soms helemaal niets in me op. Als ik moet schrijven weet ik ongeveer wat ik wil zeggen maar lukt het me niet om dat specifieker te maken en in woorden om te zetten, ook niet in mijn hoofd. Ik ga kapot van de frustratie. Ik heb ook vaak genoeg dat het juist chaos in mijn hoofd is bij gesprekken. Ik ben traag, heb tijd nodig om dingen op een rijtje te krijgen zodat ik kan reageren maar meestal is die tijd er niet en zeg ik maar wat. Dit heb ik vooral bij geforceerd sociaal gebabbel met mensen die ik minder goed ken. Maar dat is weer een ander probleem. Denk ik. Zo, nu mag ik eindelijk gaan slapen Ik heb de hele dag over deze post gedaan (met tussenpozen)
Luchtbel	vrijdag 11 maart 2016 @ 20:12
	quote: Op vrijdag 11 maart 2016 02:53 schreef kuolema het volgende: Fripsel Wat naar allemaal. Ik begrijp hoe vervelend het is dat de praktijkondersteuner je vroeg wat voor hulp je precies wilt, ik heb het ook al vaker meegemaakt op momenten dat ik er helemaal doorheen zat. Maar dit doen alle hulpverleners, ik denk omdat ze willen dat je er zelf over gaat nadenken, er actief in staat en zodat ze niet iets gaan doen dat niet bij je past en daardoor averechts werkt. [..] Bij gesprekken komt er soms helemaal niets in me op. Als ik moet schrijven weet ik ongeveer wat ik wil zeggen maar lukt het me niet om dat specifieker te maken en in woorden om te zetten, ook niet in mijn hoofd. Ik ga kapot van de frustratie. Ik heb ook vaak genoeg dat het juist chaos in mijn hoofd is bij gesprekken. Ik ben traag, heb tijd nodig om dingen op een rijtje te krijgen zodat ik kan reageren maar meestal is die tijd er niet en zeg ik maar wat. Dit heb ik vooral bij geforceerd sociaal gebabbel met mensen die ik minder goed ken. Maar dat is weer een ander probleem. Denk ik. Zo, nu mag ik eindelijk gaan slapen Ik heb de hele dag over deze post gedaan (met tussenpozen) Heb je weleens geprobeerd om op die momenten je hersens met iets anders gedeeltelijk af te leiden? Een tekeningetje maken op blokjespapier of Tetris te spelen of iets anders in die richting?
Andromache	vrijdag 11 maart 2016 @ 20:18
	Zeer nuttige inzichten opgedaan bij de zelfcompassiecursus. Voor jezelf zorgen bestaat op fysiek, mentaal, emotioneel, relationeel en spiritueel niveau. Ik blijf met de mond vol tanden bij het stuk 'emotioneel'. Omdat ik dat niet weet, verhinder ik mentale groei. Relationeel komt daarmee ook in de kling, en voor spirituele zelfzorg heb ik niet eens tijd. Hoe dan ook, interessant lijstje, ik ga het meenemen naar de psycholoog. Stemt erg tot nadenken.
#ANONIEM	vrijdag 11 maart 2016 @ 20:23
	quote: Op vrijdag 11 maart 2016 20:18 schreef Andromache het volgende: Zeer nuttige inzichten opgedaan bij de zelfcompassiecursus. Voor jezelf zorgen bestaat op fysiek, mentaal, emotioneel, relationeel en spiritueel niveau. Ik blijf met de mond vol tanden bij het stuk 'emotioneel'. Omdat ik dat niet weet, verhinder ik mentale groei. Relationeel komt daarmee ook in de kling, en voor spirituele zelfzorg heb ik niet eens tijd. Hoe dan ook, interessant lijstje, ik ga het meenemen naar de psycholoog. Stemt erg tot nadenken. Leuk dat ik enige positiviteit zie bij jou! Je herkent de gevoelens niet? Spirituele zelfzorg? Een soort van zingeving? [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 11-03-2016 20:23:29 ]
#ANONIEM	maandag 14 maart 2016 @ 09:42
	quote: Op vrijdag 11 maart 2016 20:18 schreef Andromache het volgende: Zeer nuttige inzichten opgedaan bij de zelfcompassiecursus. Voor jezelf zorgen bestaat op fysiek, mentaal, emotioneel, relationeel en spiritueel niveau. Ik blijf met de mond vol tanden bij het stuk 'emotioneel'. Omdat ik dat niet weet, verhinder ik mentale groei. Relationeel komt daarmee ook in de kling, en voor spirituele zelfzorg heb ik niet eens tijd. Hoe dan ook, interessant lijstje, ik ga het meenemen naar de psycholoog. Stemt erg tot nadenken. Ik snap nooit zo goed, hoe ze zo hard onderscheid kunnen maken tussen mentaal emotioneel. Bij mindfullness ook. Dan moest ik gaan liggen, en voelen wat er ECHT was zonder emoties?? Zou jij het misschien in jouw woorden willen proberen uit te leggen?
Donnie-Brasco	dinsdag 15 maart 2016 @ 09:19
	Hoi allemaal! Ik vroeg me af of hier ook mensen zijn die een dagboek bij houden? Zelf ongeveer een jaar tot half jaar geleden hier veel gepost toen ik behandeling was voor paniekstoornis met agorafobie. Nu een half jaar paniek vrij maar af en toe nog wel het gevoel dat het de kop kan opsteken, vooral tijdens stressvolle momenten. Nu was een van de tips van de psycholoog destijds dat sommige mensen baat hebben bij het bijhouden van een dagboek. Nooit wat mee gedaan of wat voor gevoeld. Maar begin nu toch nieuwsgierig te worden en wil het misschien een paar weekjes gaan proberen, als extra stok achter de deur om die paniek weg te houden en stress van me af te schrijven. Mensen hier die dat ook doen en waar het ook echt bij helpt?
magnetronkoffie	dinsdag 15 maart 2016 @ 10:09
	quote: Op dinsdag 15 maart 2016 09:19 schreef Donnie-Brasco het volgende: Hoi allemaal! Ik vroeg me af of hier ook mensen zijn die een dagboek bij houden? Zelf ongeveer een jaar tot half jaar geleden hier veel gepost toen ik behandeling was voor paniekstoornis met agorafobie. Nu een half jaar paniek vrij maar af en toe nog wel het gevoel dat het de kop kan opsteken, vooral tijdens stressvolle momenten. Nu was een van de tips van de psycholoog destijds dat sommige mensen baat hebben bij het bijhouden van een dagboek. Nooit wat mee gedaan of wat voor gevoeld. Maar begin nu toch nieuwsgierig te worden en wil het misschien een paar weekjes gaan proberen, als extra stok achter de deur om die paniek weg te houden en stress van me af te schrijven. Mensen hier die dat ook doen en waar het ook echt bij helpt? Ik begon aan m'n dagboek vlak voor m'n opname (echt vrijwel exact 10 jaar geleden nu) en 't is ondertussen een heel dik pak geworden. Mij hielp en helpt het, ook omdat ik zo leerde dat wat in m'n hoofd (vast)zat, naar woorden om te zetten. Weet niet of jezelf verplichten er één bij te houden gaat werken, want "zonder motivatie vooral frustratie"
Donnie-Brasco	dinsdag 15 maart 2016 @ 10:25
	quote: Op dinsdag 15 maart 2016 10:09 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Ik begon aan m'n dagboek vlak voor m'n opname (echt vrijwel exact 10 jaar geleden nu) en 't is ondertussen een heel dik pak geworden. Mij hielp en helpt het, ook omdat ik zo leerde dat wat in m'n hoofd (vast)zat, naar woorden om te zetten. Weet niet of jezelf verplichten er één bij te houden gaat werken, want "zonder motivatie vooral frustratie" Doe je dat nog steeds onafgebroken of alleen als de behoefte hebt om te schrijven? Lees je het dan ook wel eens terug, want dat zie ik mezelf eigenlijk niet doen. Ga het gewoon doen denk ik, beetje dingen van je afschrijven. E: nou net maar begonnen en eerste dagje neergezet. Voelt echt heel dom Zo lekker tegen jezelf aan lullen, maar ik ga het gewoon een week proberen. Zal vanzelf wel wennen. [ Bericht 11% gewijzigd door Donnie-Brasco op 15-03-2016 13:18:32 ]
fraubitch	dinsdag 15 maart 2016 @ 15:06
	Ik meld mij hier even, ik heb een kennis met een paniekstoornis en zou graag wat meer inzicht in willen krijgen. Hij loopt er al 4 jaar mee. Gaat nu deze week beginnen met medicijnen. Heb begrepen dat alles eerst erger wordt voordat het gaat verbeteren en dat hij na een jaar weer mag gaan afbouwen. Lang proces, had ik zelf niet verwacht.
Donnie-Brasco	dinsdag 15 maart 2016 @ 20:15
	quote: Op dinsdag 15 maart 2016 15:06 schreef fraubitch het volgende: Ik meld mij hier even, ik heb een kennis met een paniekstoornis en zou graag wat meer inzicht in willen krijgen. Hij loopt er al 4 jaar mee. Gaat nu deze week beginnen met medicijnen. Heb begrepen dat alles eerst erger wordt voordat het gaat verbeteren en dat hij na een jaar weer mag gaan afbouwen. Lang proces, had ik zelf niet verwacht. Qua medicatie heb ik weinig ervaring (alleen oxazepam), met een paniekstoornis helaas wel. Ik weet niet precies waar je inzicht wilt krijgen, maar je vraagt maar raak. Qua medicatie denk ik dat de mensen in dit topic bij elkaar zo'n beetje alles geslikt hebben wat de markt te bieden heeft, dus zijn vast mensen hier die hun ervaring kunnen delen. Voor de rest welkom Tof dat je inzicht wilt krijgen, voor jou misschien heel vanzelfsprekend, maar vaak begrijpen mensen zulk soort aandoeningen niet en willen ze ze niet begrijpen.
#ANONIEM	donderdag 17 maart 2016 @ 13:14
	Ik heb een vraagje waar ik graag verder alleen DM contact over zou hebben. SPOILER Is hier iemand, die ervaring heeft met. Dat je iets zo ver verdrongen hebt dat je het zelf eigenlijk bijna alweer vergeten was dat het er was..?
Luchtbel	donderdag 17 maart 2016 @ 20:43
	quote: [b]Op donderdag 10 maart 2016 13:59 Ik reis iedere week een uur heen en uur terug, maar wel een fijne instelling. Wat een mooie zin.
Luchtbel	donderdag 17 maart 2016 @ 20:53
	quote: Op dinsdag 15 maart 2016 09:19 schreef Donnie-Brasco het volgende: Hoi allemaal! Ik vroeg me af of hier ook mensen zijn die een dagboek bij houden? Zelf ongeveer een jaar tot half jaar geleden hier veel gepost toen ik behandeling was voor paniekstoornis met agorafobie. Nu een half jaar paniek vrij maar af en toe nog wel het gevoel dat het de kop kan opsteken, vooral tijdens stressvolle momenten. Nu was een van de tips van de psycholoog destijds dat sommige mensen baat hebben bij het bijhouden van een dagboek. Nooit wat mee gedaan of wat voor gevoeld. Maar begin nu toch nieuwsgierig te worden en wil het misschien een paar weekjes gaan proberen, als extra stok achter de deur om die paniek weg te houden en stress van me af te schrijven. Mensen hier die dat ook doen en waar het ook echt bij helpt? Donnie-Brasco, ik schrijf ook. Meestal dagelijks. Soms helpt het om m'n hoofd wat meer leeg te maken of dingen te relativeren. En ik ben soms dagen mijn spraak kwijt. Dan is schrijven echt nodig. Hoe is het deze week gegaan? Als je het gek vindt om naar jezelf te schrijven, kun je ook altijd in een andere vorm gaan schrijven he. Of alleen losse woorden ofzo.Of mindmaps. Of tekeningen. Succes. quote: Op donderdag 17 maart 2016 13:14 schreef Fripsel het volgende: Ik heb een vraagje waar ik graag verder alleen DM contact over zou hebben. SPOILER Is hier iemand, die ervaring heeft met. Dat je iets zo ver verdrongen hebt dat je het zelf eigenlijk bijna alweer vergeten was dat het er was..? Mjah. Ik kan je vooral aanraden om als je dit wilt aankaarten binnen de GGZ en hieraan wilt werken je heel goed uit moet kijken bij wie je dat doet. Want het gros heeft geen idee wat er kan gebeuren als zulke dingen naar boven worden gehaald, of praten er wat extra's bij. Als je hier wat mee moet, zoek het dan binnen de zorg die hierin gespecialiseerd is.
Donnie-Brasco	donderdag 17 maart 2016 @ 21:07
	quote: Op donderdag 17 maart 2016 20:53 schreef Luchtbel het volgende: [..] Donnie-Brasco, ik schrijf ook. Meestal dagelijks. Soms helpt het om m'n hoofd wat meer leeg te maken of dingen te relativeren. En ik ben soms dagen mijn spraak kwijt. Dan is schrijven echt nodig. Hoe is het deze week gegaan? Als je het gek vindt om naar jezelf te schrijven, kun je ook altijd in een andere vorm gaan schrijven he. Of alleen losse woorden ofzo.Of mindmaps. Of tekeningen. Succes. Net toevallig tweede stukje geschreven. Het blijft vooral zoekende nog qua schrijfstijl. Ik ben iemand die heel makkelijk praat met anderen en ook best wel persoonlijke dingen deelt mer anderen, echter is er altijd zo'n 10% in mijn hoofd die ik echt nooit tegen iemand vertel. Dus die gedachtes heb je wel, maar als je die dan echt uitspreekt/op papier zet is dat best raar. quote: Op donderdag 17 maart 2016 13:14 schreef Fripsel het volgende: Ik heb een vraagje waar ik graag verder alleen DM contact over zou hebben. SPOILER Is hier iemand, die ervaring heeft met. Dat je iets zo ver verdrongen hebt dat je het zelf eigenlijk bijna alweer vergeten was dat het er was..? SPOILER Als je het hebt over dingen verdrongen uit het verleden dan wel ja, anders niet echt..
Luchtbel	donderdag 17 maart 2016 @ 21:33
	quote: Op donderdag 17 maart 2016 21:07 schreef Donnie-Brasco het volgende: [..] Net toevallig tweede stukje geschreven. Het blijft vooral zoekende nog qua schrijfstijl. Ik ben iemand die heel makkelijk praat met anderen en ook best wel persoonlijke dingen deelt mer anderen, echter is er altijd zo'n 10% in mijn hoofd die ik echt nooit tegen iemand vertel. Dus die gedachtes heb je wel, maar als je die dan echt uitspreekt/op papier zet is dat best raar. [..] SPOILER Als je het hebt over dingen verdrongen uit het verleden dan wel ja, anders niet echt.. Ja dat kan ik me voorstellen. Maar ik kan me ook best voorstellen dat zoiets went.
#ANONIEM	vrijdag 18 maart 2016 @ 01:38
	quote: Op donderdag 17 maart 2016 20:53 schreef Luchtbel het volgende: [..] Donnie-Brasco, ik schrijf ook. Meestal dagelijks. Soms helpt het om m'n hoofd wat meer leeg te maken of dingen te relativeren. En ik ben soms dagen mijn spraak kwijt. Dan is schrijven echt nodig. Hoe is het deze week gegaan? Als je het gek vindt om naar jezelf te schrijven, kun je ook altijd in een andere vorm gaan schrijven he. Of alleen losse woorden ofzo.Of mindmaps. Of tekeningen. Succes. [..] Mjah. Ik kan je vooral aanraden om als je dit wilt aankaarten binnen de GGZ en hieraan wilt werken je heel goed uit moet kijken bij wie je dat doet. Want het gros heeft geen idee wat er kan gebeuren als zulke dingen naar boven worden gehaald, of praten er wat extra's bij. Als je hier wat mee moet, zoek het dan binnen de zorg die hierin gespecialiseerd is. SPOILER Te laat. M'n date vroeg het woensdag, uit het niks. En opeens begon alles te vallen. Ik voel me alsof ik een bizarre film zit Ik slaap sindsdien nog maar losse uurtjes En dan lig ik op bed en staar ik naar het plafond. En dan denk, from all things.. Ik kan er niks mee
#ANONIEM	vrijdag 18 maart 2016 @ 02:16
	quote: Op donderdag 17 maart 2016 21:07 schreef Donnie-Brasco het volgende: [..] Net toevallig tweede stukje geschreven. Het blijft vooral zoekende nog qua schrijfstijl. Ik ben iemand die heel makkelijk praat met anderen en ook best wel persoonlijke dingen deelt mer anderen, echter is er altijd zo'n 10% in mijn hoofd die ik echt nooit tegen iemand vertel. Dus die gedachtes heb je wel, maar als je die dan echt uitspreekt/op papier zet is dat best raar. [..] SPOILER Als je het hebt over dingen verdrongen uit het verleden dan wel ja, anders niet echt.. Herkenbaar.. Ik lijk een open boek..
Andromache	vrijdag 18 maart 2016 @ 03:31
	ik geloof dat mijn werk me geknakt heeft. ik ben overspannen, kom er maar niet uit. morgen ga ik een opdracht op het werk teruggeven. inhoudelijk is het zo leuk, het is goed voor mijn cv, maar de onzekerheid, de mensen, en de organisatie er om heen maken me bij voorbaat al ziek. slechte verstandhouding met leidinggevende, ik ben het zo zat. ik ben net met vakantie geweest, niet tot rust gekomen, ik snak naar weer 2 weken weg.
Luchtbel	vrijdag 18 maart 2016 @ 05:37
	quote: Op vrijdag 18 maart 2016 01:38 schreef Fripsel het volgende: [..] SPOILER Te laat. M'n date vroeg het woensdag, uit het niks. En opeens begon alles te vallen. Ik voel me alsof ik een bizarre film zit Ik slaap sindsdien nog maar losse uurtjes En dan lig ik op bed en staar ik naar het plafond. En dan denk, from all things.. Ik kan er niks mee Dan nog. Het lijkt me niet dat het te laat is.
Donnie-Brasco	vrijdag 18 maart 2016 @ 07:41
	quote: Op vrijdag 18 maart 2016 03:31 schreef Andromache het volgende: ik geloof dat mijn werk me geknakt heeft. ik ben overspannen, kom er maar niet uit. morgen ga ik een opdracht op het werk teruggeven. inhoudelijk is het zo leuk, het is goed voor mijn cv, maar de onzekerheid, de mensen, en de organisatie er om heen maken me bij voorbaat al ziek. slechte verstandhouding met leidinggevende, ik ben het zo zat. ik ben net met vakantie geweest, niet tot rust gekomen, ik snak naar weer 2 weken weg. Dat klinkt niet zo goed Blijf je wel leuke dingen doen met vrienden of familie.Altijd erg belangrijk. Ik heb het zelf de laatste tijd niet gedaan en dan merk ik dat ik langzaam aan me steeds meer gestresst voel. Die balans is echt heel belangrijk
#ANONIEM	vrijdag 18 maart 2016 @ 09:12
	quote: Op vrijdag 18 maart 2016 05:37 schreef Luchtbel het volgende: [..] Dan nog. Het lijkt me niet dat het te laat is. Ik bedoelde meer als in, het is al boven. Wat mij betreft had het onder mogen blijven. Ik voel me echt alsof ik in een slechte film zit
Luchtbel	vrijdag 18 maart 2016 @ 11:28
	quote: Op vrijdag 18 maart 2016 09:12 schreef Fripsel het volgende: [..] Ik bedoelde meer als in, het is al boven. Wat mij betreft had het onder mogen blijven. Ik voel me echt alsof ik in een slechte film zit Ja. Nou. Ja. Advies blijft hetzelfde. Voor de rest weet ik niet hoe ik moet reageren. Sterkte.
zomie	vrijdag 18 maart 2016 @ 11:39
	quote: Op vrijdag 18 maart 2016 09:12 schreef Fripsel het volgende: [..] Ik bedoelde meer als in, het is al boven. Wat mij betreft had het onder mogen blijven. Ik voel me echt alsof ik in een slechte film zit SPOILER Mijn moeder had het ook en ik heb zelf wel herbelevingen gehad van dingen uit mn vroege jeugd die ik niet meer wist. Voor zover ik het snap heb je het dus niet kunnen verwerken. Met EMDR kunnen ze je misschien wel helpen daarmee. Nu het boven is kun je het waarschijnlijk niet meer terugstoppen. Sterkte. Met mij gaat het de laatste tijd best goed. Ik moet echter nog goed opletten: teveel stress = gelijk weer meer klachten. Ik zie het bestrijden van stress als mijn belangrijkste taak. En dingen als 'het is goed voor mijn CV' heb ik al lang geleden laten varen als zijnde minder belangrijk dan mn gezondheid.
zomie	vrijdag 18 maart 2016 @ 11:41
	quote: Op dinsdag 15 maart 2016 15:06 schreef fraubitch het volgende: Ik meld mij hier even, ik heb een kennis met een paniekstoornis en zou graag wat meer inzicht in willen krijgen. Hij loopt er al 4 jaar mee. Gaat nu deze week beginnen met medicijnen. Heb begrepen dat alles eerst erger wordt voordat het gaat verbeteren en dat hij na een jaar weer mag gaan afbouwen. Lang proces, had ik zelf niet verwacht. Ik ben er 4,5 jaar geleden mee begonnen en heb bijna een half jaar nodig gehad om de juiste dosis te vinden. Heb na 2 jaar proberen af te bouwen maar het ging toch minder goed. Ik gebruik deze medicijnen nog steeds tegen paniek/depressie en voel me er goed bij
Luchtbel	vrijdag 18 maart 2016 @ 23:39
	Fijn dat het zo gaat Zomie.
zomie	zaterdag 19 maart 2016 @ 00:59
	quote: Op vrijdag 18 maart 2016 23:39 schreef Luchtbel het volgende: Fijn dat het zo gaat Zomie. Dank je Ik blijf hier wel meelezen, wie weet kan ik nog af en toe wat nuttigs zeggen
gewoonmezelf87	zaterdag 19 maart 2016 @ 11:42
	quote: Op vrijdag 18 maart 2016 11:41 schreef zomie het volgende: [..] Ik ben er 4,5 jaar geleden mee begonnen en heb bijna een half jaar nodig gehad om de juiste dosis te vinden. Heb na 2 jaar proberen af te bouwen maar het ging toch minder goed. Ik gebruik deze medicijnen nog steeds tegen paniek/depressie en voel me er goed bij +1 Ben ivm kinderwens nog 1 keer geswitcht en sindsdien stabiel op 20mg fluoxetine. Dikke kans dat dit levenslang is maar als ik mij zo voel vind ik dat prima!
Andromache	zondag 20 maart 2016 @ 04:51
	Ik voel me heel, heel zwart. Het zou zo maar weer eens een depressie kunnen zijn. Schematherapie van vier jaar geleden i.v.m. dysthymie/trekken van ontwijkende prsoonlijkheidsstoornis heeft wel geholpen, maar blijkbaar zijn de heftige veranderingen in mijn leven toch weer aanleiding om nu weer in depressie te schieten. Zo hoeft het leven voor mij niet. Alles is zwart. Iedereen gaat bij me weg. Ik ben heel erg zuur. Het leven is helemaal niet de moeite waard. Ik heb alleen nog mijn werk en daarnaast vrijwel niemand. En dat werk is ook vreselijk. Ik weet niet meer hoe ik hier uit moet komen zonder pillen. Alles al geprobeerd, RET, schematherapie, nu mindfulness en een angsttraject in de basis-GGZ. Ik kom niet meer onder de pillen uit, denk ik. Twijfel over ziek melden op het werk. Ik had nooit geboren moeten worden. Waar heb ik het aan verdiend dat ik een ongelukkige jeugd heb gehad, dat ik een slechte start had eenmaal op de universiteit, dat nooit meer te boven ben gekomen, en ik weinig liefde ervaar? Waar heb ik die godverdomde neerslachtigheid aan verdiend? Is dit nu wat het leven is? Totaal niet de moeite waard.
#ANONIEM	zondag 20 maart 2016 @ 06:04
	Hoi Andro, ja heftige verandering heeft vaak invloed. Weet je wat te doen mbt depressieve verschijnselen? Waarom zijn pillen erg als deze helpen? Zorg voor jezelf, ga naar de huisarts oid en maak een betere basis voor jezelf. Sterkte. [ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 20-03-2016 06:05:12 ]
ChildoftheStars	zondag 20 maart 2016 @ 09:59
	Dinsdag mag ik na een half jaar opname weer thuis wonen. Er zijn goede therapieën ingezet. Het gaat een stuk beter nu Ik zal dinsdag meer vertellen
Donnie-Brasco	zondag 20 maart 2016 @ 11:08
	quote: Op zondag 20 maart 2016 09:59 schreef ChildoftheStars het volgende: Dinsdag mag ik na een half jaar opname weer thuis wonen. Er zijn goede therapieën ingezet. Het gaat een stuk beter nu Ik zal dinsdag meer vertellen
zomie	zondag 20 maart 2016 @ 11:13
	quote: Op zondag 20 maart 2016 04:51 schreef Andromache het volgende: Ik voel me heel, heel zwart. Het zou zo maar weer eens een depressie kunnen zijn. Schematherapie van vier jaar geleden i.v.m. dysthymie/trekken van ontwijkende prsoonlijkheidsstoornis heeft wel geholpen, maar blijkbaar zijn de heftige veranderingen in mijn leven toch weer aanleiding om nu weer in depressie te schieten. Zo hoeft het leven voor mij niet. Alles is zwart. Iedereen gaat bij me weg. Ik ben heel erg zuur. Het leven is helemaal niet de moeite waard. Ik heb alleen nog mijn werk en daarnaast vrijwel niemand. En dat werk is ook vreselijk. Ik weet niet meer hoe ik hier uit moet komen zonder pillen. Alles al geprobeerd, RET, schematherapie, nu mindfulness en een angsttraject in de basis-GGZ. Ik kom niet meer onder de pillen uit, denk ik. Twijfel over ziek melden op het werk. Ik had nooit geboren moeten worden. Waar heb ik het aan verdiend dat ik een ongelukkige jeugd heb gehad, dat ik een slechte start had eenmaal op de universiteit, dat nooit meer te boven ben gekomen, en ik weinig liefde ervaar? Waar heb ik die godverdomde neerslachtigheid aan verdiend? Is dit nu wat het leven is? Totaal niet de moeite waard. Zoals hierboven al geschreven, waarom zijn pillen erg? Ik kan niet meer zonder maar ben ook erg blij met mijn leven nu met.
zomie	zondag 20 maart 2016 @ 11:13
	quote: Op zondag 20 maart 2016 09:59 schreef ChildoftheStars het volgende: Dinsdag mag ik na een half jaar opname weer thuis wonen. Er zijn goede therapieën ingezet. Het gaat een stuk beter nu Ik zal dinsdag meer vertellen Ik moest toevallig aan je denken, fijn om dit te lezen
kuolema	zondag 20 maart 2016 @ 17:50
	quote: Op zondag 20 maart 2016 09:59 schreef ChildoftheStars het volgende: Dinsdag mag ik na een half jaar opname weer thuis wonen. Er zijn goede therapieën ingezet. Het gaat een stuk beter nu Ik zal dinsdag meer vertellen Fijn om iets van je te lezen.
duracellkonijntje	maandag 21 maart 2016 @ 00:28
	Vrijdag is mijn moeder jarig, en ze leek zin te hebben om het rustig te vieren met mij, zusje en vader. Nu krijgen we vandaag een bericht dat het allemaal te veel wordt (de depressie van m'n zusje, die gedeeltelijk gebaseerd is op gedrag van mijn ouders vroeger) met ons, dat ze zich ver weg van ons voelt. Ik heb al zo vaak met haar besproken dat ik van haar houd en dingen op mijn eigen manier doe. Maar nu is het WEER mis. En ja ik snap haar, ik ken haar, maar dit gaat maar door. Jaar op jaar het gezeur met mijn ouders. Ik houd van ze, maar oh wat word ik hiet moe van. Die continue negativiteit. Ik weet het echt zeker, ik ga sparen en zo snel mogelijk naar het buitenland. Lang, op een avontuur en daarna lekker ergens werk zoeken. Beetje verdienen. Ik moet het echt een tijdje even allemaal achter me laten, dit kost me te veel energie.
#ANONIEM	maandag 21 maart 2016 @ 04:19
	quote: Op maandag 21 maart 2016 00:28 schreef duracellkonijntje het volgende: Vrijdag is mijn moeder jarig, en ze leek zin te hebben om het rustig te vieren met mij, zusje en vader. Nu krijgen we vandaag een bericht dat het allemaal te veel wordt (de depressie van m'n zusje, die gedeeltelijk gebaseerd is op gedrag van mijn ouders vroeger) met ons, dat ze zich ver weg van ons voelt. Ik heb al zo vaak met haar besproken dat ik van haar houd en dingen op mijn eigen manier doe. Maar nu is het WEER mis. En ja ik snap haar, ik ken haar, maar dit gaat maar door. Jaar op jaar het gezeur met mijn ouders. Ik houd van ze, maar oh wat word ik hiet moe van. Die continue negativiteit. Ik weet het echt zeker, ik ga sparen en zo snel mogelijk naar het buitenland. Lang, op een avontuur en daarna lekker ergens werk zoeken. Beetje verdienen. Ik moet het echt een tijdje even allemaal achter me laten, dit kost me te veel energie. Mag ik mee?
#ANONIEM	maandag 21 maart 2016 @ 06:29
	quote: Op maandag 21 maart 2016 04:19 schreef Fripsel het volgende: [..] Mag ik mee? Niet vluchten
#ANONIEM	maandag 21 maart 2016 @ 06:31
	quote: Op maandag 21 maart 2016 06:29 schreef hardromacore2.0 het volgende: [..] Niet vluchten Nah, ik denk er wel over om bepaalde banden te verbreken maar dat is niet om "te vluchten".
duracellkonijntje	maandag 21 maart 2016 @ 10:00
	quote: Op maandag 21 maart 2016 04:19 schreef Fripsel het volgende: [..] Mag ik mee? Je bent welkom haha Als het maar een warm land is 😂
Donnie-Brasco	maandag 21 maart 2016 @ 13:32
	Soms kan ik daar echt uren over dagdromen. Mocht ik ooit een smak met geld winnen dan stap ik in het eerste vliegtuig naar een plek met witte stranden en lekkere temperatuur en kom ik de eerste komende 3 maanden niet terug
kuolema	maandag 21 maart 2016 @ 16:57
	Ik overweeg sinds een paar dagen om een paar weken naar Zweden te gaan in mei/juni, alleen. Heb er zaterdagnacht veel over opgezocht maar de kans is groot dat het bij fantaseren blijft want er zijn veel zaken waarvan ik bang ben dat ik er niet goed mee om kan gaan (bijv. onduidelijkheid, plotselinge veranderingen/tegenslagen, minder hygiëne en psychische crisis) waardoor het me meer stress oplevert dan plezier. Op zich geen ramp, want dan heb ik toch een nieuwe ervaring, maar het gaat veel geld kosten en dat vind ik dan zonde. [ Bericht 8% gewijzigd door kuolema op 21-03-2016 17:53:38 ]
magnetronkoffie	maandag 21 maart 2016 @ 21:21
	Ik heb in 't verleden al veel gereisd en heb al veel landen gezien en zou het denk ik niet snel in m'n ééntje willen doen, vooral vanwege de onveiligheid en omdat het praktischer voor me is om minstens één iemand mee te nemen. Denk bijvoorbeeld aan een treinrit met bagage. Alleen is er bijvoorbeeld niemand die even op m'n spullen kan letten, maar als ik iemand mee heb kan die lekker even op de spullen letten terwijl ik even snel wc doe of even de benen strek ofzo En mocht er iets misgaan (bijvoorbeeld portemonnee gerold), dan ben ik niet meteen geldloos in het buitenland. En het is superhandig dat we op elkaar terug kunnen vallen, al is het maar voor geval er iemand iets overkomt of wanneer bijvoorbeeld iemands batterijen leeg zijn Eigenlijk zou ik niet snel zelf een reis(je) plannen, maar als een bekende van mij mij een aanbod zou doen, dan zou ik daar zeer zeker wel serieus over nadenken (ben zo een keer met m'n zus en zwager meegegaan naar Spanje, kon ik ook als inval-kinderoppas fungeren ). Zelf zou het me vrij weinig uitmaken naar welk land ik zou gaan, elk land heeft wel iets speciaals denk ik en nieuwe dingen vind ik wel leuk. Ik vind het sowieso wel een bijzondere ervaring die ik dan gelijk kan delen met de persoon/personen met wie ik samen reis. En wanneer ik met bekenden ben, dan heb ik ook altijd iemand om op terug te vallen, ook voor als er iets te kiezen is. En gewoonlijk krijg ik wel genoeg alleen-momenten, desnoods zoek ik die zelf wel op Maar helaas is reizen ook duur en alleen vind ik te eng Wel valt me elke keer op dat wanneer ik dan weer thuis ben, ik me ook weer opgeladen en verfrist voel, scheelt echt enorm soms om zo de sleur te doorbreken edit: SPOILER Zou voor mij wel een goeie gelegenheid zijn om weer een stoppoging te wagen, dus op de lange duur ben ik zo misschien nog wel goedkoper uit [ Bericht 10% gewijzigd door magnetronkoffie op 21-03-2016 21:31:56 ]
zomie	dinsdag 22 maart 2016 @ 08:19
	Er gebeuren teveel nare dingen in mn omgeving op t moment, deze week begrafenis 2 van deze maand... mn stemming gaat aardig naar de haaien zo....
Forbry	woensdag 23 maart 2016 @ 09:43
	quote: Op zondag 20 maart 2016 09:59 schreef ChildoftheStars het volgende: Dinsdag mag ik na een half jaar opname weer thuis wonen. Er zijn goede therapieën ingezet. Het gaat een stuk beter nu Ik zal dinsdag meer vertellen Ook híer nog maar even:
fraubitch	donderdag 24 maart 2016 @ 15:28
	quote: Op dinsdag 15 maart 2016 20:15 schreef Donnie-Brasco het volgende: [..] Qua medicatie heb ik weinig ervaring (alleen oxazepam), met een paniekstoornis helaas wel. Ik weet niet precies waar je inzicht wilt krijgen, maar je vraagt maar raak. Qua medicatie denk ik dat de mensen in dit topic bij elkaar zo'n beetje alles geslikt hebben wat de markt te bieden heeft, dus zijn vast mensen hier die hun ervaring kunnen delen. Voor de rest welkom Tof dat je inzicht wilt krijgen, voor jou misschien heel vanzelfsprekend, maar vaak begrijpen mensen zulk soort aandoeningen niet en willen ze ze niet begrijpen. Ik wil vooral begrip creëren, bij mij. bijvoorbeeld: Waarom loopt iemand er 4 jaar mee door? Ik weet dat hij niet aan de medicijnen wou vanwege de verslavingsgevoeligheid van hem icm de verslaving van de medicijnen, dus dat snap ik nog wel. Inmiddels is hij een week bezig en is de dosis op advies verdubbeld. De waarschuwing dat alles in het begin veel erger wordt klopt. Hij zit als een bang vogeltje trillend en zwetend op de bank en durft het huis niet meer uit. Door de ophoging van de dosis slaapt hij ook nog eens nauwelijks waardoor hij al helemaal niks meer kan hebben. Ik hoop voor hem dat het snel beter wordt.
fraubitch	donderdag 24 maart 2016 @ 15:31
	Overigens lees ik behoorlijk heftige ervaringen hier. Ik wil jullie allemaal sterkte wensen en hoop dat het allemaal beter wordt.
Lienekien	donderdag 24 maart 2016 @ 20:35
	quote: Op zondag 20 maart 2016 09:59 schreef ChildoftheStars het volgende: Dinsdag mag ik na een half jaar opname weer thuis wonen. Er zijn goede therapieën ingezet. Het gaat een stuk beter nu Ik zal dinsdag meer vertellen Vergeet je je update niet?
#ANONIEM	donderdag 24 maart 2016 @ 21:32
	quote: Op donderdag 24 maart 2016 20:35 schreef Lienekien het volgende: [..] Vergeet je je update niet? Rustig.
Lienekien	donderdag 24 maart 2016 @ 23:09
	quote: Op donderdag 24 maart 2016 21:32 schreef hardromacore2.0 het volgende: [..] Rustig. Heel zinvol, bedankt.
#ANONIEM	vrijdag 25 maart 2016 @ 00:57
	quote: Op zondag 20 maart 2016 11:13 schreef zomie het volgende: [..] Zoals hierboven al geschreven, waarom zijn pillen erg? Ik kan niet meer zonder maar ben ook erg blij met mijn leven nu met. Stress is op dit moment echt, ik voel me een speelbal. Pillen hoeven niet erg te zijn. Wat ik wel erg vind is dat ik al jaren aanklop voor hulp, ze me 100x afgewimpeld hebben met "je bent nog zo jong voor serieuze medicijnen. Dus hou nog maar even vol.", en ik nu dus wel aan de alprazolam zit om 14 weken wachttijd te overbruggen terwijl het naar 8 weken hartstikke verslavend schijnt te zijn. Lekker iedere keer het hyperen maar weer zo lang mogelijk volhouden om maar zo weinig mogelijk verslavende troep te slikken terwijl er psychologen thuis zitten en patiënten wachten.. Sorry soms moet m'n frustratie er even uit. Ik weet uiteindelijk ook wel dat het losse poppetjes zijn in een systeem maar damn sommige poppetjes..
Andromache	vrijdag 25 maart 2016 @ 01:09
	Ja Fripsel, het zit zo scheef in de GGZ. Ondanks meeneming van basis-GGZ in de basisverzekering tegenwoordig. Dat hele gedoe van ¤200,- verplichte eigen bijdrage van destijds was een grof schandaal. Hier goed gesprek gehad met psycholoog. Ik zal waarschijnlijk toch geen depressie hebben, maar ben zoooo bang dat ik afgewezen word, en nog wat angsten, dat ik bijna elk weekend alleen thuis zit. Ik ben heel eenzaam, vond zij ook. En dan voel ik me ongelukkig. Ik leef op van contact met mensen. Maar dat gun ik mezelf niet, want ik moet alleen maar heel veel van mezelf. Ik leef nooit in het hier en nu, maar altijd voor later.
zomie	zaterdag 26 maart 2016 @ 11:28
	quote: Op donderdag 24 maart 2016 15:28 schreef fraubitch het volgende: [..] Ik wil vooral begrip creëren, bij mij. bijvoorbeeld: Waarom loopt iemand er 4 jaar mee door? Ik weet dat hij niet aan de medicijnen wou vanwege de verslavingsgevoeligheid van hem icm de verslaving van de medicijnen, dus dat snap ik nog wel. Inmiddels is hij een week bezig en is de dosis op advies verdubbeld. De waarschuwing dat alles in het begin veel erger wordt klopt. Hij zit als een bang vogeltje trillend en zwetend op de bank en durft het huis niet meer uit. Door de ophoging van de dosis slaapt hij ook nog eens nauwelijks waardoor hij al helemaal niks meer kan hebben. Ik hoop voor hem dat het snel beter wordt. Niet te snel ophogen scheelt misschien wel bij het wennen. Het is zwaar, maar het kan ook heel veel opleveren.
zomie	zaterdag 26 maart 2016 @ 11:31
	quote: Op vrijdag 25 maart 2016 00:57 schreef Fripsel het volgende: [..] Stress is op dit moment echt, ik voel me een speelbal. Pillen hoeven niet erg te zijn. Wat ik wel erg vind is dat ik al jaren aanklop voor hulp, ze me 100x afgewimpeld hebben met "je bent nog zo jong voor serieuze medicijnen. Dus hou nog maar even vol.", en ik nu dus wel aan de alprazolam zit om 14 weken wachttijd te overbruggen terwijl het naar 8 weken hartstikke verslavend schijnt te zijn. Lekker iedere keer het hyperen maar weer zo lang mogelijk volhouden om maar zo weinig mogelijk verslavende troep te slikken terwijl er psychologen thuis zitten en patiënten wachten.. Sorry soms moet m'n frustratie er even uit. Ik weet uiteindelijk ook wel dat het losse poppetjes zijn in een systeem maar damn sommige poppetjes.. Anti-depri pillen zijn niet zo verslavend als de 'pammetjes'. Maar ook die kun je met rustig afbouwen wel weer kwijtraken Bij alles geldt, niet te snel willen op/afbouwen, ook al vind de dokter dat het wel kan... (die voelen er niks van....)
Mathemaat	zondag 27 maart 2016 @ 12:11
	Even een update: SPOILER Ik heb de autismetest gedaan en er kwam uit dat ik geen autisme heb. Alhoewel mij meer het gevoel bekroop dat ze dachten dat ik dingen verborg en dat ze daarom de diagnose niet konden doen. Dus heeft mijn psychiater mij maar toch 0,5mg Risperidon voorgeschreven tegen de ('autistische' en onderbewuste) prikkels en in hoop dat dat mijn bipolaire stoornis rustiger zou maken. Ik ben er maar mee in zee gegaan, want ik had eigenlijk nog steeds geen behandeling. Uiteraard ging het de eerste twee dagen goed, als in dat ik hooguit de standaard bijwerkingen van honger, hoofdpijn, spierpijn en slechtere concentratie had. En uiteraard ging het de tweede nacht helemaal mis: ik was kort na het innemen van de rode, kleine pil ontzettend angstig, paniekerig en mijn hoofd ging helemaal op hol. Dit ging de volgende dag door. Dus ik ben maar gelijk weer mee met gestopt... O, ik zou op de derde dag een afspraak met mijn psy hebben, maar hij zegde het af. En het was uiteraard zijn laatste werkdag... Dus bye, bye Risperidon. PS: Risperidon maakt je pianospel klunzig... PPS: ik voelde me en mijn pianospel werd na het stoppen al wat beter. [ Bericht 2% gewijzigd door Mathemaat op 27-03-2016 12:37:13 ]
fraubitch	zondag 27 maart 2016 @ 12:50
	quote: Op zaterdag 26 maart 2016 11:28 schreef zomie het volgende: [..] Niet te snel ophogen scheelt misschien wel bij het wennen. Het is zwaar, maar het kan ook heel veel opleveren. Dat is ook wat zijn psycholoog zegt inderdaad. Hij heeft de druppelversie blijkbaar. Normaal begint men met 5 druppels hij begon met 2 en is nu opgehoogd naar 4. Is laatst voor het eerst naar buiten geweest. Ging redelijk goed tot het moment dat hij naar huis ging. Toen kwam de paniekaanval. Ik heb laatst maar boodschappen voor hem gedaan zodat ie tenminste iets te eten in huis heeft. Overigens expres onaangekondigd gedaan. Want op bezoek gaan is uit den boze.
fraubitch	zondag 27 maart 2016 @ 12:52
	quote: Op zondag 27 maart 2016 12:11 schreef Mathemaat het volgende: Even een update: SPOILER Ik heb de autismetest gedaan en er kwam uit dat ik geen autisme heb. Alhoewel mij meer het gevoel bekroop dat ze dachten dat ik dingen verborg en dat ze daarom de diagnose niet konden doen. Dus heeft mijn psychiater mij maar toch 0,5mg Risperidon voorgeschreven tegen de ('autistische' en onderbewuste) prikkels en in hoop dat dat mijn bipolaire stoornis rustiger zou maken. Ik ben er maar mee in zee gegaan, want ik had eigenlijk nog steeds geen behandeling. Uiteraard ging het de eerste twee dagen goed, als in dat ik hooguit de standaard bijwerkingen van honger, hoofdpijn, spierpijn en slechtere concentratie had. En uiteraard ging het de tweede nacht helemaal mis: ik was kort na het innemen van de rode, kleine pil ontzettend angstig, paniekerig en mijn hoofd ging helemaal op hol. Dit ging de volgende dag door. Dus ik ben maar gelijk weer mee met gestopt... O, ik zou op de derde dag een afspraak met mijn psy hebben, maar hij zegde het af. En het was uiteraard zijn laatste werkdag... Dus bye, bye Risperidon. PS: Risperidon maakt je pianospel klunzig... PPS: ik voelde me en mijn pianospel werd na het stoppen al wat beter. Heb je wel eens bloedtesten laten doen op tekorten?
Mathemaat	zondag 27 maart 2016 @ 14:43
	quote: Op zondag 27 maart 2016 12:52 schreef fraubitch het volgende: [..] quote: Heb je wel eens bloedtesten laten doen op tekorten? Yep, ik ben schoon.
ChildoftheStars	maandag 28 maart 2016 @ 16:50
	quote: Op donderdag 24 maart 2016 20:35 schreef Lienekien het volgende: [..] Vergeet je je update niet? Niet vergeten, werd een beetje geleefd, maar ik zit er nu klaar voor om te gaan typen
ChildoftheStars	maandag 28 maart 2016 @ 17:08
	Hier komt hij dan, mijn update... Het is hier echt heel erg goed mis gegaan in december. Ik had een soort van EMDR/trauma-bootcamp van twee weken gehad, wat resulteerde in dat ik compleet ingestort ben. Ik ben op de psychiatrische intensive care beland (voor drie maanden), waarvan ik twee maanden grootste deel gesepareerd ben geweest. Wanneer ik uit de sep kwam, had ik één op één begeleiding, plus camera toezicht van een tweede vpk. Ik was, ben het niet meer, extreem in de war en suïcidaal. Ik leefde van herbeleving naar herbeleving en sliep bijna niet meer van de nachtmerries. Natuurlijk volgde hieruit een IBS en RM. Bijna elk moment uit de separeer zorgde er in een noodtime voor dat ik binnen de kortste tijd weer met overmacht gesepareerd werd en gesedeerd. Dat was echt hel, ik heb er nog steeds nachtmerries van. Al heb ik heel veel respect voor de vpk die daar werken. Zij hebben geuit hoe afschuwelijk ze dat vonden en deden alles om mij zoveel mogelijk vrijheid en autonomie te gunnen. Bijvoorbeeld een keer zaten er twee bij mij in de sep, zodat eentje een potje scrabble met me kon spelen, om me gewoon wat menselijk contact te gunnen. Maar goed, die periode ging voorbij, op den duur, toen de goede medicatie (haldol, en nee, ik ben niet psychotisch. Al heb ik in de boven beschreven periode wel randpsychotisch gedrag vertoont). Die deed zijn werk goed, eerder daar medicatie (weet niet meer wat), wat me nog meer verwarde. Anyway, de haldol werkte wel. De tijden buiten de separeer werden steeds meer uitgebreid (eerst drie keer per dag een half uur, dat werden uurtjes, dat meerdere malen uurtjes etc). Daarna werd de één op één, de nachten in de sep, de camara etc. afgebouwd. De laatste twee weken heb ik op de open afdelen gezeten. En de laatste twee weken van de IC zonder camera en oefenen met naar buiten gaan en naar huis gaan etc. Er is een heel behandelplan voor mij geschreven dat ik moet volgen, dat ik ook wil volgen, maar de dwang is voelbaar. Ik ben voorwaardelijk thuis nu, dat gaat aardig. Ik ben regelmatig goed in de war merk ik, ik ben heel fragiel. Ook ben ik geacht weer wat aan te komen, ben weer te dun. Maar, ondanks al deze toestanden. In totaal (ook voor de bootcamp gerekend) zes maanden opgenomen geweest. Straks ga ik weer zo'n bootcamp doen (en ik ben er doodsbang voor) en in Assen daarna verder met de trauma's. Ondanks dat ik geen borderline heb (getest en normaal bevonden ), ga ik wel een MBT-training volgen, aangepast behandelprogramma, om te kijken of ze me we wat stabiliteit kunnen geven. Het goede nieuws is dat ik in die zes maanden mijn partner heb ontmoet, ik heb een vriendje (nu bijna vijf maanden) die ondanks die toestanden bij me bleef. Die van me houdt, voorzichtig is, mijn grenzen accepteert, maar soms ook bewaakt... Ik ben echt dol op hem, en begrijp absoluut niet waarom hij bij me is en bij me gebleven is. Op dit moment heb ik geen studie, school wil me ook niet zolang ik onder toezicht sta (dat gaat een lang verhaal worden voordat ik mijn diploma's heb, vrees ik). Al ga ik dit voorjaar wel kijken voor weinig belastend vrijwilligerswerk. Vanaf nu zal ik ook weer hier actief zijn
ChildoftheStars	maandag 28 maart 2016 @ 17:13
	BTW: contact met mijn moeder is nu goed. Die is in de tussentijd heel erg ziek geweest, maar ze is een soort van aan de beterende hand. Ze heeft wel wat meer begrip voor alles nadat dit is gebeurd. Af en toe is ze nog wel enorm kwetsend, maar ze doet haar best
zomie	maandag 28 maart 2016 @ 19:45
	quote: Op maandag 28 maart 2016 17:08 schreef ChildoftheStars het volgende: Hier komt hij dan, mijn update... Het is hier echt heel erg goed mis gegaan in december..... ....Vanaf nu zal ik ook weer hier actief zijn Heel fijn dat je weer een beetje op de rit zit. Ik hoop dat hiermee ook de druk een beetje van de ketel is, dat je meer aan verwerken kan toekomen. Fijn dat je een vriend hebt, als ie zo van je kan houden dan kan het alleen nog maar veel mooier worden Pas goed op jezelf
kuolema	dinsdag 29 maart 2016 @ 16:50
	quote: Op maandag 28 maart 2016 17:08 schreef ChildoftheStars het volgende: Hier komt hij dan, mijn update... Welkom terug
ChildoftheStars	dinsdag 29 maart 2016 @ 17:23
	quote: Op maandag 28 maart 2016 19:45 schreef zomie het volgende: [..] Heel fijn dat je weer een beetje op de rit zit. Ik hoop dat hiermee ook de druk een beetje van de ketel is, dat je meer aan verwerken kan toekomen. Fijn dat je een vriend hebt, als ie zo van je kan houden dan kan het alleen nog maar veel mooier worden Pas goed op jezelf Dank je wel Dat komt allemaal wel goed denk ik. En inderdaad, het is heerlijk om weer een soort leven te hebben. quote: Op dinsdag 29 maart 2016 16:50 schreef kuolema het volgende: [..] Welkom terug Dank je wel
Luchtbel	dinsdag 29 maart 2016 @ 20:44
	quote: Op maandag 28 maart 2016 17:08 schreef ChildoftheStars het volgende: He Child, goed dat je weer thuis bent en een partner hebt. En wat een nare tijd (understatement) heb je gehad. Gaan die bootcamps vanuit het TRTC? Nemen ze de volgende keer goede voorzorgsmaatregelen? Als je last hebt van je tijd op de HIC, praat daar ook over he. Je kunt evt ook een evaluatie aanvragen. Ik heb vier en vijf jaar geleden zo'n periode doorgemaakt (volgens mij is dat alleen al genoeg om rand psychotische verschijnselen te krijgen) en het moet geen extra onverwerkte shit worden he. Ik wens je veel sterkte in de aankomende behandeling. En het is heel vervelend van je studie, dat begrijp ik, maar als je deze ellende doorkomt dan komt dat ook wel weer. Echt waar.
ChildoftheStars	donderdag 31 maart 2016 @ 08:25
	quote: Op dinsdag 29 maart 2016 20:44 schreef Luchtbel het volgende: [..] He Child, goed dat je weer thuis bent en een partner hebt. En wat een nare tijd (understatement) heb je gehad. Gaan die bootcamps vanuit het TRTC? Nemen ze de volgende keer goede voorzorgsmaatregelen? Als je last hebt van je tijd op de HIC, praat daar ook over he. Je kunt evt ook een evaluatie aanvragen. Ik heb vier en vijf jaar geleden zo'n periode doorgemaakt (volgens mij is dat alleen al genoeg om rand psychotische verschijnselen te krijgen) en het moet geen extra onverwerkte shit worden he. Ik wens je veel sterkte in de aankomende behandeling. En het is heel vervelend van je studie, dat begrijp ik, maar als je deze ellende doorkomt dan komt dat ook wel weer. Echt waar. Dank je wel De training is niet vanuit het TRTC, daar ga ik ook niet meer naar toe. Als je meer over de waar wil weten, stuur me dan maar een PM/DM. Ze nemen dit keer voorzorgsmaatregelen, daarnaast heb ik nog steeds een machtiging en die gaan ze zeker nog een jaar lang door verlengen. Helaas ben ik wel dusdanig labiel en heb ik dusdanig veel ondersteuning, dat het hen gaat lukken, vrees ik. Zeker was ik van plan om daar ook aandacht voor te vragen. Ondanks dat ze het niet zo bedoelde, voelde het enorm gewelddadig aan. Morgen heb ik weer een intake daar, dus dat is wel weer even spannend.
Lienekien	donderdag 31 maart 2016 @ 08:32
	Heftig, CotS. Gelukkig ook leuk nieuws (lief vriendje) maar je hebt dus nog wel even te gaan. Sterkte!
Forbry	donderdag 31 maart 2016 @ 23:57
	quote: Op maandag 28 maart 2016 17:08 schreef ChildoftheStars het volgende: Hier komt hij dan, mijn update... (...) Het goede nieuws is dat ik in die zes maanden mijn partner heb ontmoet, ik heb een vriendje (nu bijna vijf maanden) die ondanks die toestanden bij me bleef. Die van me houdt, voorzichtig is, mijn grenzen accepteert, maar soms ook bewaakt... Ik ben echt dol op hem, en begrijp absoluut niet waarom hij bij me is en bij me gebleven is. (...) Wat het dikgedrukte betreft: ik wel. Voor de rest: wat een ontzettend heftig verhaal CotS! Ik ga er vanuit dat alles wat je nu aan ellende meemaakt/hebt meegemaakt nodig is/was voor jouw herstel, dus in die zin beschouw ik het wel als goed nieuws (ik hoop dat je begrijpt hoe ik dit bedoel). Echt heel moedig en sterk vind ik je! Fijn dat je weer eens een (uitgebreide) update gaf (thanks) en heel veel geluk met je nieuwe lieve vriend en heel veel succes/sterkte met alles wat er nog komen gaat! Ik ga er hard voor duimen dat het uiteindelijk helemaal goed met jou komt!
Luchtbel	vrijdag 1 april 2016 @ 12:43
	quote: Op donderdag 31 maart 2016 08:25 schreef ChildoftheStars het volgende: [..] Dank je wel De training is niet vanuit het TRTC, daar ga ik ook niet meer naar toe. Als je meer over de waar wil weten, stuur me dan maar een PM/DM. Ze nemen dit keer voorzorgsmaatregelen, daarnaast heb ik nog steeds een machtiging en die gaan ze zeker nog een jaar lang door verlengen. Helaas ben ik wel dusdanig labiel en heb ik dusdanig veel ondersteuning, dat het hen gaat lukken, vrees ik. Zeker was ik van plan om daar ook aandacht voor te vragen. Ondanks dat ze het niet zo bedoelde, voelde het enorm gewelddadig aan. Morgen heb ik weer een intake daar, dus dat is wel weer even spannend. Euhm nou gezien de plaats die je noemde denk ik we te weten om welke training het gaat maar omdat er een paar maanden geleden sprake was van het TRTC vroeg ik het me af. Sterkte. Ik hoop dat je afspraak een beetje goed ging vandaag.
fraubitch	vrijdag 1 april 2016 @ 14:11
	Wauw wat een ellendige lijdensweg gaat mijn kennis door. Neemt ie eindelijk de stap om medicijnen te slikken gaat ie juist daardoor door een spoor van ellende heen. Alleen al het idee dat ie de deur uit zou moeten kan ontaarden in een paniekaanval. Slapeloze nachten en nauwelijks eten hebben hem ook weinig goeds gedaan. Ik hoop dat hij er snel overheen komt. Hoe lang duurde het bij jullie om die spiegel op te bouwen?
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 19:15
	Mijn vriend is met een brief van me naar de huisarts gegaan omdat ik zelf niet durfde. Ze heeft me seroquel voorgeschreven. Mijn vriend heeft dit ook gehad en werd er echt zombie van. Is dat het gemiddelde effect wat je kan verwachten? Ik wil eindelijk eens echt slapen en de alprazolam doet daar vaak niet veel aan.
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 19:48
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 19:15 schreef Fripsel het volgende: Mijn vriend is met een brief van me naar de huisarts gegaan omdat ik zelf niet durfde. Ze heeft me seroquel voorgeschreven. Mijn vriend heeft dit ook gehad en werd er echt zombie van. Is dat het gemiddelde effect wat je kan verwachten? Ik wil eindelijk eens echt slapen en de alprazolam doet daar vaak niet veel aan. Das ook geen slaapmiddel. Wat is "niet echt slapen" voor jou? Slaapproblemen zijn zo divers als de medicatie die daarvoor voorgeschreven kan worden.
Droopie	vrijdag 1 april 2016 @ 19:51
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 19:48 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Das ook geen slaapmiddel. Wat is "niet echt slapen" voor jou? Slaapproblemen zijn zo divers als de medicatie die daarvoor voorgeschreven kan worden. Nou Alprosolam heeft voor mij prima als slaapmiddel gewerkt Maar dat was meer als bijwerking
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 19:54
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 19:51 schreef Droopie het volgende: [..] Nou Alprozolam heeft voor mij prima als slaapmiddel gewerkt Maar dat was meer als bijwerking Weet ik. Voor mij ook. Maar dat neemt niet weg dat het geen echt slaapmiddel is, maar die officiële regeltjes zijn sowieso nooit altijd even accuraat he?
Californium	vrijdag 1 april 2016 @ 20:46
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 19:15 schreef Fripsel het volgende: Mijn vriend is met een brief van me naar de huisarts gegaan omdat ik zelf niet durfde. Ze heeft me seroquel voorgeschreven. Mijn vriend heeft dit ook gehad en werd er echt zombie van. Is dat het gemiddelde effect wat je kan verwachten? Ik wil eindelijk eens echt slapen en de alprazolam doet daar vaak niet veel aan. Heb op Seroquel geslapen als een roosje SPOILER toen ik lichte slaapproblemen had, toen ik lichtelijk psychotisch was werkt echt niets behalve dan medicatieverlaging . Op lage dosering wordt je er alleen lekker duf van en je slaapt goed incl. REM-slaap ed. Niet te vergelijken met de effecten op hoge dosis waar het voor bedoeld is (psychoses) dus probeer het eens *gaat terug in lurk-modus
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 20:47
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 19:48 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Das ook geen slaapmiddel. Wat is "niet echt slapen" voor jou? Slaapproblemen zijn zo divers als de medicatie die daarvoor voorgeschreven kan worden. Een goede nacht is ergens tussen 24:00 en 02:00 in slaap vallen. Rond 5'en weer wakker worden. En als mijn vriend gaat werken rond 8 uur val ik weer in slaap. Maar vannacht bijvoorbeeld, alprazolam op. En ik slaap nog niet om 05:00 uur.
Californium	vrijdag 1 april 2016 @ 20:49
	Sterker nog, ik heb nog wat liggen in mijn thuisapotheekje en gebruik het heeeel af en toen als ik het nodig heb. Wel een halve want met een hele ben ik 16 uur van de wereld !
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 20:51
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 20:49 schreef Californium het volgende: Sterker nog, ik heb nog wat liggen in mijn thuisapotheekje en gebruik het heeeel af en toen als ik het nodig heb. Wel een halve want met een hele ben ik 16 uur van de wereld ! Mijn vriend ook echt "in een wanhopig moment heb ik er wel eens aan gedacht je een overgeblevene van mij te geven. Had ik gewoon kunnen doen".
Californium	vrijdag 1 april 2016 @ 20:53
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 20:51 schreef Fripsel het volgende: [..] Mijn vriend ook echt "in een wanhopig moment heb ik er wel eens aan gedacht je een overgeblevene van mij te geven. Had ik gewoon kunnen doen". Als de dosis gelijk is . Ik krijg er wel altijd rare hartkloppingen van trouwens, maar dat is het enige eigenlijk
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 20:55
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 20:53 schreef Californium het volgende: [..] Als de dosis gelijk is . Ik krijg er wel altijd rare hartkloppingen van trouwens, maar dat is het enige eigenlijk Die heb ik zonder pillen ook. En klamme zweethandjes.
kuolema	vrijdag 1 april 2016 @ 20:58
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 19:15 schreef Fripsel het volgende: Mijn vriend is met een brief van me naar de huisarts gegaan omdat ik zelf niet durfde. Ze heeft me seroquel voorgeschreven. Mijn vriend heeft dit ook gehad en werd er echt zombie van. Is dat het gemiddelde effect wat je kan verwachten? Ik wil eindelijk eens echt slapen en de alprazolam doet daar vaak niet veel aan. Welke dosis? 25 mg? Ik heb vaak gelezen dat het anderen goed hielp bij het slapen. Dat 'zombiegevoel' hoort nu eenmaal bij de meeste psychotrope medicijnen. Maar niet iedereen krijgt daar last van. En de kans is ook groot dat het minder wordt naarmate je het langer slikt. Bij mij had het een heftig effect maar ik ging er niet beter van slapen. Volgens mij merkte ik er de volgende dag niets meer van. [ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 01-04-2016 21:05:33 ]
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 20:59
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 20:47 schreef Fripsel het volgende: [..] Een goede nacht is ergens tussen 24:00 en 02:00 in slaap vallen. Rond 5'en weer wakker worden. En als mijn vriend gaat werken rond 8 uur val ik weer in slaap. Maar vannacht bijvoorbeeld, alprazolam op. En ik slaap nog niet om 05:00 uur. 3 tot 5 uur slapen is geen goeie nacht. Of ben je zoiemand die met veel minder uren toekan? (dan heb je echt mazzel als dat zo is ) Alprazolam heeft dacht ik sowieso een sterker kalmeringseffect dan slaapeffect. edit: Voor mij werkt alprazolam wel prima als slaapmiddel, maar dat komt denk ik door meerdere factoren en ook een beetje door toeval (het was het enige wat ik had liggen toen ik slaapproblemen kreeg, dus ik proberen en bleek voor mij goed te werken, maar had wel maximale dagdosis nodig) [ Bericht 8% gewijzigd door magnetronkoffie op 01-04-2016 21:04:59 ]
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 21:16
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 20:59 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] 3 tot 5 uur slapen is geen goeie nacht. Of ben je zoiemand die met veel minder uren toekan? (dan heb je echt mazzel als dat zo is ) Alprazolam heeft dacht ik sowieso een sterker kalmeringseffect dan slaapeffect. edit: Voor mij werkt alprazolam wel prima als slaapmiddel, maar dat komt denk ik door meerdere factoren en ook een beetje door toeval (het was het enige wat ik had liggen toen ik slaapproblemen kreeg, dus ik proberen en bleek voor mij goed te werken, maar had wel maximale dagdosis nodig) Nee vroegerrrrr. Ging ik om 11 uur liggen en sliep ik tot 'n uur of 8. Maar kan me al niet eens meer herinneren hoe lang dat geleden is Ik bedoelde dat dat niet goed was in vergelijking met vroeger had alleen het tijdstip verkeerd getypt weggehaald en vergeten terug te zetten. [ Bericht 8% gewijzigd door #ANONIEM op 01-04-2016 21:28:04 ]
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 21:22
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:16 schreef Fripsel het volgende: [..] Nee vroegerrrrr. Ging ik om uur liggen en sliep ik tot 'n uur of 8. Maar kan me al niet eens meer herinneren hoe lang dat geleden is Wat nou "vroegerrrrr"? Dat zeg je toch nergens? Voor de rest klopt niks van wat je zegt, het lijkt meer wartaal. (om hoeveel uur ging je liggen?) Beter reageer ik niet meer op je (no offense, maar dit heeft geen zin zo).
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 21:30
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:22 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Wat nou "vroegerrrrr"? Dat zeg je toch nergens? Voor de rest klopt niks van wat je zegt, het lijkt meer wartaal. (om hoeveel uur ging je liggen?) Beter reageer ik niet meer op je (no offense, maar dit heeft geen zin zo). niet als je zo kan reageren op 2 ontbrekende cijfertjes nee. En dat vroeger is gewoon hoe wij dat zeggen hier. Het slaat nergens op om echt over vroeger te praten als je net uit de puberteit bent [ Bericht 14% gewijzigd door #ANONIEM op 01-04-2016 21:34:01 ]
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 21:45
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:30 schreef Fripsel het volgende: [..] niet als je zo kan reageren op 2 ontbrekende cijfertjes nee. En dat vroeger is gewoon hoe wij dat zeggen hier. Het slaat nergens op om echt over vroeger te praten als je net uit de puberteit bent Wacht even. Als jij vage details geeft (3 tot 5 uur is een goeie nacht zeg je? Je wilt hulp/advies omdat je niet echt kunt slapen?), kan je moeilijk bruikbare antwoorden terug verwachten. Dat begrijp je toch wel? Misschien dat dit in waarjeookvandaankomt heel 'cool' is om te doen of zo, maar ik kan er niks mee en dat mag ik best aangeven.
Californium	vrijdag 1 april 2016 @ 21:47
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:45 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Wacht even. Als jij vage details geeft (3 tot 5 uur is een goeie nacht zeg je? Je wilt hulp/advies omdat je niet echt kunt slapen?), kan je moeilijk bruikbare antwoorden terug verwachten. Dat begrijp je toch wel? Misschien dat dit in waarjeookvandaankomt heel 'cool' is om te doen of zo, maar ik kan er niks mee en dat mag ik best aangeven. Is gewoon een misverstand Terug je hok in man
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 21:48
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:47 schreef Californium het volgende: [..] Is gewoon een misverstand Terug je hok in man Doe effe normaal man
Californium	vrijdag 1 april 2016 @ 21:49
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:48 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Doe effe normaal man vrouw
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 21:49
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:49 schreef Californium het volgende: [..] vrouw Tis in die context ook meer een figuurlijke uitdrukking he?
bloempjuh	vrijdag 1 april 2016 @ 21:50
	Mag ik hier aansluiten met een burn-out en paniekaanvallen?
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 21:51
	En dan leg je uit dat het een misverstand is en dan nog zo reageren. Moet ik nu sorry gaan zeggen omdat zo'n nacht op dit moment als goede voelt? Wat is jou gebeurd vandaag?
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 21:51
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:50 schreef bloempjuh het volgende: Mag ik hier aansluiten met een burn-out en paniekaanvallen? Ja En burn-out sucks. Enig idee hoe je het zover hebt laten komen? (meestal een combinatie van oorzaken)
Californium	vrijdag 1 april 2016 @ 21:51
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:49 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Tis in die context ook meer een figuurlijke uitdrukking he? Weet ik, ik maakte de eerste opmerking die ook figuurlijk was enzo.
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 21:55
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:51 schreef Fripsel het volgende: En dan leg je uit dat het een misverstand is en dan nog zo reageren. Moet ik nu sorry gaan zeggen omdat zo'n nacht op dit moment als goede voelt? Wat is jou gebeurd vandaag? Het is geen misverstand, wat je tikt klopt gewoon niet. Nee, want dat zou betekenisloos zijn, ik heb liever dat je wat beter let op wat je tikt zodat anderen je ook beter begrijpen. Het zou trouwens wel helpen als je minder snel op je achterpoten gaat staan zodra je terechtgewezen wordt voor iets wat wel degelijk benoemd zou mogen worden. Zeg gewoon wat je bedoelt. Of nog beter: Lees wat ik schrijf zonder te proberen tussen de regels te lezen, ten slotte heb ik je al verteld wat ik van jou verwacht (namelijk dat het qua communicatie tussen ons niet lekker loopt en ik er maar beter mee kan stoppen...en vervolgens ga jij doordrammen . Goedzo hoor). quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:51 schreef Californium het volgende: [..] Weet ik, ik maakte de eerste opmerking die ook figuurlijk was enzo. k, whatever. Tis niet alsof ik deze conversatie zo enorm boeiend vind. Fijn weekend nog jullie 2
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 21:58
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:55 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Het is geen misverstand, wat je tikt klopt gewoon niet. Nee, want dat zou betekenisloos zijn, ik heb liever dat je wat beter let op wat je tikt zodat anderen je ook beter begrijpen. Het zou trouwens wel helpen als je minder snel op je achterpoten gaat staan zodra je terechtgewezen wordt voor iets wat wel degelijk benoemd zou mogen worden. Zeg gewoon wat je bedoelt. Of nog beter: Lees wat ik schrijf zonder te proberen tussen de regels te lezen, ten slotte heb ik je al verteld wat ik van jou verwacht (namelijk dat het qua communicatie tussen ons niet lekker loopt en ik er maar beter mee kan stoppen...en vervolgens ga jij doordrammen . Goedzo hoor). Jij bepaalt of dat voor mij een goede nacht is op dit moment? Interessant.
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 21:58
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:58 schreef Fripsel het volgende: [..] Jij bepaalt of dat voor mij een goede nacht is op dit moment? Interessant. Jij kan echt niet lezen he? [ Bericht 0% gewijzigd door magnetronkoffie op 01-04-2016 21:59:11 (voetbal? Neh! :D) ]
#ANONIEM	vrijdag 1 april 2016 @ 21:59
	[quote] Op vrijdag 1 april 2016 21:58 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Jij kan echt niet lezen he? [/quote Jij kan niet begrijpend lezen nu het cijfer er staat, staat er niet zoveel geks.
bloempjuh	vrijdag 1 april 2016 @ 21:59
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:51 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Ja En burn-out sucks. Enig idee hoe je het zover hebt laten komen? (meestal een combinatie van oorzaken) Thanks. Ja, ik heb me teveel aangetrokken op mijn werk (onderwijs op een lastige school). Mentoraat, fulltime baan en bijna drie uur reistijd per dag. Ik gaf mezelf nooit rust. Maar ik wilde niet zwak zijn en opgeven. Tot een woensdagmiddag (een maand geleden), toen ik helemaal op was en in de verkeerde trein naar huis stapte. Ik raakte in paniek en begon te huilen en hyperventileren. Ik zit nu veel thuis. Slaap 's nachts slecht en ben overdag doodop. Eten gaat sinds een weekje weer beter (nu twee goede maaltijden per dag). Maar de straat op, of een school in... no way.
Elvi	vrijdag 1 april 2016 @ 22:01
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:58 schreef Fripsel het volgende: [..] Jij bepaalt of dat voor mij een goede nacht is op dit moment? Interessant. Nu ben je aan het zuigen, want normaal gesproken is het geen goede nacht nee. Voor niemand. Dus ga nou niet iets uitlokken door te mierenneuken. Als je zegt "hee, normaal gesproken kon ik wel 10 uur slapen, en nu nog maar 5. Maar dat is voor nu wel een ok nacht" dan was het duidelijk geweest. Want ook ik vond je berichten wat verwarrend. En dat kan ook komen door hoe je je nu voelt, of door medicatie, of whatever, dat maakt ook niet uit en dat geeft ook niet als dat zo is. Maar zeg het even, want wij kunnen het ook niet ruiken.
kuolema	vrijdag 1 april 2016 @ 22:01
	Dit gaat echt nergens over Hou eens op. Na dit stippellijntje wordt er niet meer gezeikt: .........................................................................................
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 22:01
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:01 schreef kuolema het volgende: Dit gaat echt nergens over Hou eens op. Na dit stippellijntje wordt er niet meer gezeikt: ......................................................................................... Is het niet "gezeken"?
bloempjuh	vrijdag 1 april 2016 @ 22:02
	Nu ben ik vorige week na een sociaal veeleisend weekend (en na een drankje teveel) met mijn fiets gevallen. Nu extra hoofdpijn (lichte hersenschudding) én nog meer angst om naar buiten te gaan.
Elvi	vrijdag 1 april 2016 @ 22:02
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:59 schreef bloempjuh het volgende: [..] Thanks. Ja, ik heb me teveel aangetrokken op mijn werk (onderwijs op een lastige school). Mentoraat, fulltime baan en bijna drie uur reistijd per dag. Ik gaf mezelf nooit rust. Maar ik wilde niet zwak zijn en opgeven. Tot een woensdagmiddag (een maand geleden), toen ik helemaal op was en in de verkeerde trein naar huis stapte. Ik raakte in paniek en begon te huilen en hyperventileren. Ik zit nu veel thuis. Slaap 's nachts slecht en ben overdag doodop. Eten gaat sinds een weekje weer beter (nu twee goede maaltijden per dag). Maar de straat op, of een school in... no way. "Welkom" Normaal gesproken zijn we niet zo explosief hier hoor... Krijg je al hulp van een psycholoog of sta je op een wachtlijst?
bloempjuh	vrijdag 1 april 2016 @ 22:04
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:02 schreef Elvi het volgende: [..] "Welkom" Normaal gesproken zijn we niet zo explosief hier hoor... Krijg je al hulp van een psycholoog of sta je op een wachtlijst? Ga naar een GGZ-medewerker in mijn huisartsenpost, komende week.
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 22:05
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 21:59 schreef bloempjuh het volgende: [..] Thanks. Ja, ik heb me teveel aangetrokken op mijn werk (onderwijs op een lastige school). Mentoraat, fulltime baan en bijna drie uur reistijd per dag. Ik gaf mezelf nooit rust. Maar ik wilde niet zwak zijn en opgeven. Tot een woensdagmiddag (een maand geleden), toen ik helemaal op was en in de verkeerde trein naar huis stapte. Ik raakte in paniek en begon te huilen en hyperventileren. Ik zit nu veel thuis. Slaap 's nachts slecht en ben overdag doodop. Eten gaat sinds een weekje weer beter (nu twee goede maaltijden per dag). Maar de straat op, of een school in... no way. Wow...vetgedrukte is denk ik wel een goeie kandidaat voor je burn-out klachten. Kan best zijn dat er nog meer zit wat het verslechteren van je burn-out verder gefaciliteerd heeft, maar dat moet je zelf bekijken. Hyperventileren in de trein sucks, is me vorig jaar ook overkomen (zomer en stampvol zat ie ). Ik ben deze week 3x m'n huis ontvlucht Beetje omgekeerd dus (sorry, heb jij natuurlijk niks aan )
kuolema	vrijdag 1 april 2016 @ 22:07
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:01 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Is het niet "gezeken"? Dat doen we ook niet! _{Beide vervoegingen zijn juist} quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:04 schreef bloempjuh het volgende: [..] Ga naar een GGZ-medewerker in mijn huisartsenpost, komende week. Hoi
bloempjuh	vrijdag 1 april 2016 @ 22:07
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:05 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Wow...vetgedrukte is denk ik wel een goeie kandidaat voor je burn-out klachten. Kan best zijn dat er nog meer zit wat het verslechteren van je burn-out verder gefaciliteerd heeft, maar dat moet je zelf bekijken. Hyperventileren in de trein sucks, is me vorig jaar ook overkomen (zomer en stampvol zat ie ). Ik ben deze week 3x m'n huis ontvlucht Beetje omgekeerd dus (sorry, heb jij natuurlijk niks aan ) Het k*tte is: dit is mijn tweede burn-out. De vorige keer was ongeveer dezelfde situatie. Ik moet het onderwijs uit, denk ik
Elvi	vrijdag 1 april 2016 @ 22:13
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:07 schreef bloempjuh het volgende: [..] Het k*tte is: dit is mijn tweede burn-out. De vorige keer was ongeveer dezelfde situatie. Ik moet het onderwijs uit, denk ik Dat zou misschien niet eens een gekke oplossing zijn. Wat ik lees over het onderwijs is dat er alleen maar taken en eisen bijkomen en dat er veel leerkrachten zijn die met een burnout zitten. Een verandering van baan of op zn minst minder uren zou wel schelen. Anders zit je over een tijdje met een derde burnout.
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 22:14
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:07 schreef kuolema het volgende: [..] Dat doen we ook niet! _{Beide vervoegingen zijn juist} Beide zijn goed?! Wist ik niet, maar ik heb me dit dus al jaren afgevraagd
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 22:16
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:13 schreef Elvi het volgende: [..] Dat zou misschien niet eens een gekke oplossing zijn. Wat ik lees over het onderwijs is dat er alleen maar taken en eisen bijkomen en dat er veel leerkrachten zijn die met een burnout zitten. Een verandering van baan of op zn minst minder uren zou wel schelen. Anders zit je over een tijdje met een derde burnout. Als kanttekening: Misschien is het nog wel te repareren, maar dat moet ze voor haarzelf uitzoeken. Tis volgens mij wel heel wat hoor, om 'even' van baan te wisselen, zeker als het iets is waar je je al jaren voor ingezet hebt (weet niet of dat hier ook het geval is).
Elvi	vrijdag 1 april 2016 @ 22:19
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:16 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Als kanttekening: Misschien is het nog wel te repareren, maar dat moet ze voor haarzelf uitzoeken. Tis volgens mij wel heel wat hoor, om 'even' van baan te wisselen, zeker als het iets is waar je je al jaren voor ingezet hebt (weet niet of dat hier ook het geval is). Dat is ook zo, daarom kwam ik ook met de optie minder uren Het hoeft ook niet een mega-carriere switch te zijn. Kindercoach, educatief medewerker, jongerenwerker... zit ook wel in de buurt. Het is 1 van de vele opties.
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 22:22
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:19 schreef Elvi het volgende: [..] Dat is ook zo, daarom kwam ik ook met de optie minder uren Het hoeft ook niet een mega-carriere switch te zijn. Kindercoach, educatief medewerker, jongerenwerker... zit ook wel in de buurt. Het is 1 van de vele opties. Bouwjaar 84. Zou ze op zich wel voldoende kennis moeten kunnen hebben om een beetje meer rond te gaan kijken. Weet niet of dat wat voor je is Bloempjuh?
bloempjuh	vrijdag 1 april 2016 @ 22:24
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:19 schreef Elvi het volgende: [..] Dat is ook zo, daarom kwam ik ook met de optie minder uren Het hoeft ook niet een mega-carriere switch te zijn. Kindercoach, educatief medewerker, jongerenwerker... zit ook wel in de buurt. Het is 1 van de vele opties. Kweenie. Eerst maar eens vriendjes worden met mezelf. Maar hoi allen. Denk niet dat ik de hele reeks terug ga lezen.. Sorry
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 22:26
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:24 schreef bloempjuh het volgende: [..] Kweenie. Eerst maar eens vriendjes worden met mezelf. Maar hoi allen. Denk niet dat ik de hele reeks terug ga lezen.. Sorry Heel verstandig Ik post al mee sinds deel 6 ofzo? Tis zeker wel de moeite waard hoor
bloempjuh	vrijdag 1 april 2016 @ 22:26
	Ik weet wel wat ik wíl doen (boeken schrijven, lesmethodes ontwikkelen, een bruin café runnen..), maar moet ook wel huur kunnen betalen. Zoals ik zei.. eerst beter worden!
magnetronkoffie	vrijdag 1 april 2016 @ 22:31
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 22:26 schreef bloempjuh het volgende: Ik weet wel wat ik wíl doen (boeken schrijven, lesmethodes ontwikkelen, een bruin café runnen..), maar moet ook wel huur kunnen betalen. Zoals ik zei.. eerst beter worden! Dit lijkt me echt supergaaf om te doen! Maar dan zeg maar meer op psychisch niveau Dat getalletjes leren word me snel te saai Boeken lijkt me lastig. Heb weleens een gedicht geschreven en een horrorverhaal ( ) bedacht, maar een heel boek opvullen gaat lastig worden (of tenminste een boek wat/dat(/help?) tenminste ook nog wat bruikbaarheid bevat). Bruin café...alleen het omgaan met mensen lijkt me leuk, het financiële lijkt me weer minder (ben zeg maar geen economisch wonderkind ). Zijn trouwens genoeg andere toffe ideeën, maar weet het verder niet.
kuolema	vrijdag 1 april 2016 @ 23:00
	@Fripsel, over Seroquel: Ik zei dat ik er niets van merkte de volgende dag maar dat klopt niet . Ik vond dit en dacht: 'oh ja ...': quote: Op zaterdag 6 april 2013 17:03 schreef kuolema het volgende: (...)Dus 's avonds 2 pilletjes (=50mg) genomen, in de hoop dat ik daar wel van zou kunnen slapen. Na drie kwartier ofzo werd ik weer overvallen door moeheid en raar in mijn hoofd, verwachtte dat ik wel meteen in slaap zou vallen zodra ik in bed lag. Mooi niet dus. Weer onrustige nacht gehad met weinig slaap. En ik heb nu als bijwerking moeite met slikken, en eten en drinken doet pijn. En ik kreeg het in eerste instantie niet voor het slapen maar tegen onrust.
#ANONIEM	zaterdag 2 april 2016 @ 08:51
	quote: Op vrijdag 1 april 2016 23:00 schreef kuolema het volgende: @Fripsel, over Seroquel: Ik zei dat ik er niets van merkte de volgende dag maar dat klopt niet . Ik vond dit en dacht: 'oh ja ...': [..] En ik kreeg het in eerste instantie niet voor het slapen maar tegen onrust. ik voor allebei. De gedachtengangen in m'n hoofd gaan gewoon zo snel dat ik het emotioneel niet echt verwerkte en ik had al weken niet echt geslapen. Ik heb er gister avond rond 10 uur eentje van 25 Mg op samen met een alprazolam. Ben rond 12'en in slaap gevallen en rond 6 uur weer wakker geworden. Ik heb geen paniekaanval gehad in m'n slaap, niet gedroomd voor m'n gevoel en daarna nog tot 8 liggen soezen zonder gek te worden. Ik geloof het zelf gewoon niet. Had wel een beetje gek gevoel in m'n armen en benen vannochtend. Moest ze een paar keer gewoon echt even bewegen.
Detroit	zaterdag 2 april 2016 @ 11:05
	quote: Op zaterdag 2 april 2016 08:51 schreef Fripsel het volgende: [..] ik voor allebei. De gedachtengangen in m'n hoofd gaan gewoon zo snel dat ik het emotioneel niet echt verwerkte en ik had al weken niet echt geslapen. Ik heb er gister avond rond 10 uur eentje van 25 Mg op samen met een alprazolam. Ben rond 12'en in slaap gevallen en rond 6 uur weer wakker geworden. Ik heb geen paniekaanval gehad in m'n slaap, niet gedroomd voor m'n gevoel en daarna nog tot 8 liggen soezen zonder gek te worden. Ik geloof het zelf gewoon niet. Had wel een beetje gek gevoel in m'n armen en benen vannochtend. Moest ze een paar keer gewoon echt even bewegen. Dat klinkt goed! Als je het hebt over vroeg in de ochtend soezen zonder gek te worden kan ik me wel voorstellen hoe kut dat is. Poeh, ben blij dat die tijden bij mij (even afkloppen) voorbij zijn Sterkte. .
ChildoftheStars	zondag 3 april 2016 @ 13:41
	Ik heb het gevoel geen perspectief te hebben En het gevoel tegen een grote, zwarte muur te lopen
#ANONIEM	zondag 3 april 2016 @ 13:46
	quote: Op zondag 3 april 2016 13:41 schreef ChildoftheStars het volgende: Ik heb het gevoel geen perspectief te hebben En het gevoel tegen een grote, zwarte muur te lopen Samen in een hoekje gaan zitten? [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 03-04-2016 17:40:13 ]
Luchtbel	zondag 3 april 2016 @ 16:35
	quote: Op zondag 3 april 2016 13:41 schreef ChildoftheStars het volgende: Ik heb het gevoel geen perspectief te hebben En het gevoel tegen een grote, zwarte muur te lopen Is er een aanleiding?
zomie	zondag 3 april 2016 @ 20:33
	quote: Op zondag 3 april 2016 13:41 schreef ChildoftheStars het volgende: Ik heb het gevoel geen perspectief te hebben En het gevoel tegen een grote, zwarte muur te lopen Je bent zoveel vooruit gegaan, soms ga je een stap terug, maar er komen zeker ook weer stappen vooruit @fripsel, ook sterkte gewenst
ChildoftheStars	zondag 3 april 2016 @ 22:05
	quote: Op zondag 3 april 2016 16:35 schreef Luchtbel het volgende: [..] Is er een aanleiding? Dat het waarschijnlijk financieel niet mogelijk is om weer te gaan studeren
ChildoftheStars	zondag 3 april 2016 @ 22:07
	quote: Op zondag 3 april 2016 13:46 schreef Fripsel het volgende: [..] Samen in een hoekje gaan zitten?
Raggingbull	maandag 4 april 2016 @ 00:52
	Halloo Raggingbull meld zich weer. Na een hele poos weg te zijn geweest merk ik tocgh nog regelmatig aan Fok en dan met name deze reeks terug te denken. En aangezien ik nog steeds tijd zat heb besloten ook weer eens wat mee te posten. Om een snelle korte update te geven heb weer een plekkie voor mezelf heb inmiddels een 1 en ander rond en binnenkort weer aan de slag. Heb momenteel sinds 4 maanden een vriendin wat erg goed loopt. En over een niet al te lange tijd gaan we hier en weer een dagbesteding oppakken en met therapie beginnen hoe of wat wat dat betreft nog niet geheel duidelijk. Mvg, Ragingbull
Gary_Oak	maandag 4 april 2016 @ 02:22
	Heel lang niet meer hier gekeken. Hoe is het met iedereen?
Mathemaat	maandag 4 april 2016 @ 11:46
	quote: Op zondag 3 april 2016 22:05 schreef ChildoftheStars het volgende: [..] Dat het waarschijnlijk financieel niet mogelijk is om weer te gaan studeren Ja, het was mij opgevallen dat ze het afgelopen jaren moeilijker hebben gemaakt om te studeren met een handicap; enkele jaren geleden kon je nog een Wajong naast het studeren krijgen. #kutbezuinigingen
Luchtbel	maandag 4 april 2016 @ 11:57
	quote: Op zondag 3 april 2016 22:05 schreef ChildoftheStars het volgende: [..] Dat het waarschijnlijk financieel niet mogelijk is om weer te gaan studeren He dat is ook heel rot en ik snap dat het idee je bang maakt. Sterkte. Sorry ik wilde een beter bericht schrijven over meerdere wegen et cetera maar ik ben gaar. Andere keer.
Raggingbull	maandag 4 april 2016 @ 12:24
	quote: Op zondag 3 april 2016 22:05 schreef ChildoftheStars het volgende: [..] Dat het waarschijnlijk financieel niet mogelijk is om weer te gaan studeren De moeilijkere zwaardere keuze maar is het geen optie om leren en werken te gaan doen?
duracellkonijntje	dinsdag 5 april 2016 @ 12:14
	Momenteel gaat het niet denderend met mijn moeder (ze heeft weer een dip) en ook de depressie bij mijn zusje laait ineens weer op, met suicidale gedachten etc. Gelukkig gaat ze 2x per week naar de Psychiater, alleen zijn de zorgen er zoals altijd wel. Ik blijf doen wat ik altijd doe, er zo goed en kwaad als mogelijk voor haar zijn, maar ik merk ook aan mezelf dat ik echt even meer afstand van mijn familie moet. Hun gedoe wordt gewoon te veel voor me. Dit voelt enorm egoistisch, en ik doe wat ik kan, maar het gaat me anders te veel onder mijn huid zitten en belemmeren in mijn leven. Ik droom de laatste tijd zelfs over hoe stressvol het momenteel voor me is met hun en schiet dan wakker met zo'n stressimpuls. Ik weet hoe ik het aan wil pakken, alleen moest het even kwijt. Ik wil gewoon zo graag dat ze gelukkig zijn. Het is echt moeilijk om niet de complete zorg van mijn familie op me te nemen, want ik wil ze zo graag hier uit slepen, maar ik kan het gewoon niet. Daar ben ik niet sterk genoeg voor. Mijn relatie gaat momenteel wel erg goed, dat is fijn. Over 3 maanden gaat ze echter een jaar naar het buitenland studeren, dus daar zie ik wel een beetje tegenop. Maar als het goed gaat en we spreken het goed door, ach, gekkere dingen kunnen gebeuren. Bedankt voor het aanhoren allemaal haha!
Droopie	dinsdag 5 april 2016 @ 13:02
	quote: Op dinsdag 5 april 2016 12:14 schreef duracellkonijntje het volgende: Dit voelt enorm egoistisch Draai het eens om, eigenlijk zou je trots op jezelf moeten zijn dat je grenzen en beperkingen aangeeft. Het heeft ook niet veel zin om straks ook onderuit te gaan en dat je familie ook om jou zorgen moet maken.
ChildoftheStars	woensdag 6 april 2016 @ 09:09
	Ze hebben me weer gedwongen opgenomen
Lienekien	woensdag 6 april 2016 @ 09:17

zomie	woensdag 6 april 2016 @ 09:54
	quote: Op woensdag 6 april 2016 09:09 schreef ChildoftheStars het volgende: Ze hebben me weer gedwongen opgenomen
zomie	woensdag 6 april 2016 @ 09:55
	quote: Op zondag 3 april 2016 22:05 schreef ChildoftheStars het volgende: [..] Dat het waarschijnlijk financieel niet mogelijk is om weer te gaan studeren ik ben op mn 30e nog aan een avondstudie begonnen, er zijn zoveel mogelijkheden, je bent nog jong
bloempjuh	woensdag 6 april 2016 @ 11:19
	quote: Op woensdag 6 april 2016 09:09 schreef ChildoftheStars het volgende: Ze hebben me weer gedwongen opgenomen Holy sh*t. Sterkte!
Skull-splitter	woensdag 6 april 2016 @ 11:35
	Ik voelde me al niet best, maar met het verbreken van mijn relatie is mijn hoofd emotionele kermis...
kuolema	woensdag 6 april 2016 @ 13:06
	quote: Op woensdag 6 april 2016 09:09 schreef ChildoftheStars het volgende: Ze hebben me weer gedwongen opgenomen Oh Ik schrik ervan. Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen . quote: Op zondag 3 april 2016 22:05 schreef ChildoftheStars het volgende: [..] Dat het waarschijnlijk financieel niet mogelijk is om weer te gaan studeren En dat komt doordat je bent gestopt? Hoe werkt dat dan? Ik heb toen ik de laatste keer stopte nog voor de zekerheid gevraagd of ik bij opnieuw inschrijven onder het nieuwe systeem zou vallen (dus alle studiefinanciering lening i.p.v. gift), maar mij werd verteld dat ik onder het oude systeem zou blijven vallen. quote: Op maandag 4 april 2016 02:22 schreef Gary_Oak het volgende: Heel lang niet meer hier gekeken. Hoe is het met iedereen? Matig. Kan beter, kan slechter. Hoe gaat het met jou dan? quote: Op maandag 4 april 2016 11:46 schreef Mathemaat het volgende: [..] Ja, het was mij opgevallen dat ze het afgelopen jaren moeilijker hebben gemaakt om te studeren met een handicap; enkele jaren geleden kon je nog een Wajong naast het studeren krijgen. #kutbezuinigingen Dat kan nog steeds, maar je krijgt dan maar 25% van het minimumloon.
Gary_Oak	woensdag 6 april 2016 @ 15:27
	quote: Op woensdag 6 april 2016 13:06 schreef kuolema het volgende: [..] Oh Ik schrik ervan. Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen . [..] En dat komt doordat je bent gestopt? Hoe werkt dat dan? Ik heb toen ik de laatste keer stopte nog voor de zekerheid gevraagd of ik bij opnieuw inschrijven onder het nieuwe systeem zou vallen (dus alle studiefinanciering lening i.p.v. gift), maar mij werd verteld dat ik onder het oude systeem zou blijven vallen. [..] Matig. Kan beter, kan slechter. Hoe gaat het met jou dan? [..] Dat kan nog steeds, maar je krijgt dan maar 25% van het minimumloon. Hoe gaat het met dat programma/die begeleiding waar je nu in zit? Ik zit sinds kort in groepstherapie. Maakt veel emoties los wanneer ik thuis ben. En wil afbouwen met Lexapro en het bij Wellbutrin houden: word een zombie van Lexapro.
magnetronkoffie	woensdag 6 april 2016 @ 17:31
	quote: Op woensdag 6 april 2016 09:09 schreef ChildoftheStars het volgende: Ze hebben me weer gedwongen opgenomen Sterkte quote: Op maandag 4 april 2016 02:22 schreef Gary_Oak het volgende: Heel lang niet meer hier gekeken. Hoe is het met iedereen? Heb ik in het ASS topic geloof ik al wat over geschreven. Bij mij is het een beetje rampzalig gegaan op meerdere vlakken, en dan vooral de laatste paar weken. Ben vorige week zelf maar knopen gaan doorhakken (spaanders? jammer dan..voor jullie, maar ik geef mezelf nu even voorrang). SPOILER Een crisis begon zelfs reëel te worden, maar tis voor nu even onder controle. Zelfs weer depressief gevoeld (paar dagen maar). Halve dagen superzenuwachtig. Probleem is dat groot deel van de problemen vanuit de hulpverlening zelf komt. Ik heb (heel) weinig energie en ben snel moe en m'n dag-nachtritme...welk ritme? Ik sliep al kut, maar de laatste anderhalve week was echt belachelijk 1u 15m slapen, paar uur op, 3 uur slapen, halve dag op, 2 1/2 uur 's middags slapen, kwart dag op, dat soort werk. Dag en nacht is een beetje arbitrair geworden hier. Ook veel vaker tussendoor wakker worden. Heb wel een aantal keer dikke mazzel gehad en dat heeft wel geholpen, ben ik ook wel heel blij mee. Verdere details wil ik verder liever niet geven hier quote: Op woensdag 6 april 2016 11:35 schreef Skull-splitter het volgende: Ik voelde me al niet best, maar met het verbreken van mijn relatie is mijn hoofd emotionele kermis... Hey man. Vertel Geef ons even een (beknopte) introductie, dan is er zeg maar wat meer 'werkmateriaal' beschikbaar
Skull-splitter	woensdag 6 april 2016 @ 18:58
	quote: Op woensdag 6 april 2016 17:31 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Hey man. Vertel Geef ons even een (beknopte) introductie, dan is er zeg maar wat meer 'werkmateriaal' beschikbaar Zondag een relatie van bijna vier jaar verbroken. Sinds twee jaar samenwonend, kunnen het goed met elkaar vinden, vinden veel hetzelfde leuk, alleen bekoelde de relatie. Hoewel ik haar nog even aantrekkelijk als in het begin vind, hebben we beiden niet tijdig genoeg of goed genoeg onze mond open getrokken waardoor we wel weken achtereen naast elkaar zitten maar ik de intimiteit erg mis en zij zich niet op haar gemak voelt omdat het samenwonen ook inhoudt dat je rekening met elkaar moet houden. Al eerder een gesprek over gehad, en sindsdien is het enkel erger berg afwaards gegaan. Er is geen ruzie, er zijn geen stomme dingen gebeurd, maar de beslissing was eigenlijk een maand geleden al duidelijk. Voor mij voelt het al anderhalf jaar als falen, niet in staat zijn de boel weer draaiende te krijgen en feedback te geven terwijl dat hard nodig is om verder te komen. Zij reageert voornamelijk fel, ook (of juist) als ik wel een punt heb, maar ik ben vaak degene die weer een hand uitsteekt om toch samen verder te gaan. Na de afgelopen maanden is die koek ook bij mij op. Ik doe immers weinig fout, weet ik, en om niet compleet mijn eigenwaarde te verliezen kan ik alleen cognitief reageren op de situatie en aangeven dat ik alleen met hulp nog hoop zie maar die hulp wil zij al niet meer zoeken. Dan houd het voor mij ook op, in een relatie wil ik me wel iets van gewenst voelen. Afijn, we zitten hier beiden met galgenhumor op de bank en weten dat dit het beste is, maar dat maakt de boel nog niet makkelijker. Het is mijn tweede keer samenwonen wat mislukt en de derde relatie die stukloopt in vijf jaar. Geen van drieen zijn me in de koude kleren gaan zitten en nu begin ik van voren af aan. Huis zoeken. Inrichten. Opbouw van schulden beperken voor zover mogelijk. Thuis maken. Wennen. Alleen zijn. Gedeelde inboedel verdelen en deels moeten vervangen. Herstellen van de breuk. Werken. Alleen op de praktische kant zou het al fijn zijn als ik meer geld had, maar ik ben net hersteld van de vorige keer samenwonen, financieel gezien Anyway, ik weet dat ik volgend jaar wel weer op de rails zit, maar momenteel voelt het even dat alles onder mijn poten weggeslagen is.
Mathemaat	woensdag 6 april 2016 @ 19:14
	quote: Op woensdag 6 april 2016 13:06 schreef kuolema het volgende: [..] Oh Ik schrik ervan. Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen . [..] En dat komt doordat je bent gestopt? Hoe werkt dat dan? Ik heb toen ik de laatste keer stopte nog voor de zekerheid gevraagd of ik bij opnieuw inschrijven onder het nieuwe systeem zou vallen (dus alle studiefinanciering lening i.p.v. gift), maar mij werd verteld dat ik onder het oude systeem zou blijven vallen. [..] Matig. Kan beter, kan slechter. Hoe gaat het met jou dan? [..] Dat kan nog steeds, maar je krijgt dan maar 25% van het minimumloon. O, maar één van de voorwaarden is wel dat je geen opleiding doet wanneer je het aanvraagt. En, ik zie ook dat je in je eigen gemeente ook waarschijnlijk een studietoeslag aan kunt vragen Dus het valt allemaal wel mee
magnetronkoffie	donderdag 7 april 2016 @ 20:36
	quote: Op woensdag 6 april 2016 18:58 schreef Skull-splitter het volgende: [..] Zondag een relatie van bijna vier jaar verbroken. Sinds twee jaar samenwonend, kunnen het goed met elkaar vinden, vinden veel hetzelfde leuk, alleen bekoelde de relatie. Hoewel ik haar nog even aantrekkelijk als in het begin vind, hebben we beiden niet tijdig genoeg of goed genoeg onze mond open getrokken waardoor we wel weken achtereen naast elkaar zitten maar ik de intimiteit erg mis en zij zich niet op haar gemak voelt omdat het samenwonen ook inhoudt dat je rekening met elkaar moet houden. Al eerder een gesprek over gehad, en sindsdien is het enkel erger berg afwaards gegaan. Er is geen ruzie, er zijn geen stomme dingen gebeurd, maar de beslissing was eigenlijk een maand geleden al duidelijk. Voor mij voelt het al anderhalf jaar als falen, niet in staat zijn de boel weer draaiende te krijgen en feedback te geven terwijl dat hard nodig is om verder te komen. Zij reageert voornamelijk fel, ook (of juist) als ik wel een punt heb, maar ik ben vaak degene die weer een hand uitsteekt om toch samen verder te gaan. Na de afgelopen maanden is die koek ook bij mij op. Ik doe immers weinig fout, weet ik, en om niet compleet mijn eigenwaarde te verliezen kan ik alleen cognitief reageren op de situatie en aangeven dat ik alleen met hulp nog hoop zie maar die hulp wil zij al niet meer zoeken. Dan houd het voor mij ook op, in een relatie wil ik me wel iets van gewenst voelen. Afijn, we zitten hier beiden met galgenhumor op de bank en weten dat dit het beste is, maar dat maakt de boel nog niet makkelijker. Het is mijn tweede keer samenwonen wat mislukt en de derde relatie die stukloopt in vijf jaar. Geen van drieen zijn me in de koude kleren gaan zitten en nu begin ik van voren af aan. Huis zoeken. Inrichten. Opbouw van schulden beperken voor zover mogelijk. Thuis maken. Wennen. Alleen zijn. Gedeelde inboedel verdelen en deels moeten vervangen. Herstellen van de breuk. Werken. Alleen op de praktische kant zou het al fijn zijn als ik meer geld had, maar ik ben net hersteld van de vorige keer samenwonen, financieel gezien Anyway, ik weet dat ik volgend jaar wel weer op de rails zit, maar momenteel voelt het even dat alles onder mijn poten weggeslagen is. Dat lijkt me zwaar. Je problematiek is er alleen één waar ikzelf weinig ervaring mee heb, of in elk geval minder dan jijzelf al hebt. Weet dus niet of je daar überhaubt wat aan gaat hebben. Maar wel beter dat je verwacht dat je volgend jaar weer op de rails zit. Naja, enige advies dat ik kan bedenken is dat je leert van je fouten (niet dat je daar op dit moment veel aan hebt).
Skull-splitter	donderdag 7 april 2016 @ 20:51
	Moet je wel weten waar het nu fout ging...
magnetronkoffie	donderdag 7 april 2016 @ 20:59
	quote: Op donderdag 7 april 2016 20:51 schreef Skull-splitter het volgende: Moet je wel weten waar het nu fout ging... Maar daar kan je wel achter komen door te reflecteren
Skull-splitter	donderdag 7 april 2016 @ 21:21
	quote: Op donderdag 7 april 2016 20:59 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Maar daar kan je wel achter komen door te reflecteren Ik kan wel nadenken en tig redenen verzinnen, maar die leiden bij mij niet snel tot een relatiebreuk of verslechtering. Zeker niet aangezien ik zelden zo mijn best voor iets gedaan heb.
magnetronkoffie	donderdag 7 april 2016 @ 21:22
	quote: Op donderdag 7 april 2016 21:21 schreef Skull-splitter het volgende: [..] Ik kan wel nadenken en tig redenen verzinnen, maar die leiden bij mij niet snel tot een relatiebreuk of verslechtering. Zeker niet aangezien ik zelden zo mijn best voor iets gedaan heb. Soms (en soms ook vaak) ligt het niet aan de inzet, maar aan de manier waarop je je inzet inzet. Als je water naar de zee draagt met een emmer met een gat in de bodem, kan je rennen wat je wilt, het ligt dan toch echt niet aan je inzet
Skull-splitter	donderdag 7 april 2016 @ 22:43
	Das dan ook de reden waarom ik me er nu relatief makkelijk bij neer kan leggen :p
magnetronkoffie	donderdag 7 april 2016 @ 22:45
	quote: Op donderdag 7 april 2016 22:43 schreef Skull-splitter het volgende: Das dan ook de reden waarom ik me er nu relatief makkelijk bij neer kan leggen :p Oké, tot de volgende keer dan maar weer
Skull-splitter	donderdag 7 april 2016 @ 23:30
	quote: Op donderdag 7 april 2016 22:45 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Oké, tot de volgende keer dan maar weer lolbroek
Andromache	vrijdag 8 april 2016 @ 09:46
	toch maar aan de antidepressiva? het maakt niet uit hoe vaak ik naar een psycholoog ga, hoe vaak ik mensen buiten de deur ontmoet. ik kom toch altijd alleen thuis, en dat zal nog jaren zo blijven. ik kan het niet meer aan.
#ANONIEM	vrijdag 8 april 2016 @ 09:51
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 09:46 schreef Andromache het volgende: toch maar aan de antidepressiva? het maakt niet uit hoe vaak ik naar een psycholoog ga, hoe vaak ik mensen buiten de deur ontmoet. ik kom toch altijd alleen thuis, en dat zal nog jaren zo blijven. ik kan het niet meer aan. (waarom) Vind je het zo erg dan om dat te moeten gebruiken? Ik had al een hele post getikt en dacht, wacht eerst eens even vragen. En een virtuele knuffel.
Californium	vrijdag 8 april 2016 @ 10:56
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 09:46 schreef Andromache het volgende: toch maar aan de antidepressiva? het maakt niet uit hoe vaak ik naar een psycholoog ga, hoe vaak ik mensen buiten de deur ontmoet. ik kom toch altijd alleen thuis, en dat zal nog jaren zo blijven. ik kan het niet meer aan. /Ontlurk Antidepressiva is niet leuk, het heeft veel bijwerkingen en voor sommige mensen werkt het niet. MAAR: In veel gevallen werkt het wel goed en kunnen mensen oprecht beter functioneren en voelen ze zich beter en hebben ze het gevoel dat ze de wereld weer even aankunnen. Dus waarom niet proberen? Tis niet iets om je voor te schamen en misschien werkt het wel goed voor jou! /Lurkmodus
magnetronkoffie	vrijdag 8 april 2016 @ 11:10
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 10:56 schreef Californium het volgende: [..] /Ontlurk Antidepressiva is niet leuk, het heeft veel bijwerkingen en voor sommige mensen werkt het niet. MAAR: In veel gevallen werkt het wel goed en kunnen mensen oprecht beter functioneren en voelen ze zich beter en hebben ze het gevoel dat ze de wereld weer even aankunnen. Dus waarom niet proberen? Tis niet iets om je voor te schamen en misschien werkt het wel goed voor jou! /Lurkmodus Omdat het wel riskant kan zijn en je geen garantie hebt dat het werkt. Sterker nog, de kans dat het niet werkt is misschien zelfs nog groter dan de kans dat het wel goed aanslaat en het kan zelfs averechts werken. We moeten niet vergeten dat deze medicijnen je hersenen (kunnen) veranderen en dat van veel van deze medicijnen de exacte werking nieteens bekend is. Het blijft toch ergens een gok, en dat moeten we nooit uit het oog verliezen of er eventueel te gemakkelijk over gaan denken.
Andromache	vrijdag 8 april 2016 @ 11:16
	Mijn echte probleem is dat ik eenzaam ben. AD verhelpt het probleem niet. Ik wil gewoon prettiger door het leven gaan. Meer liefde en plezier ervaren en geven. Maar onder het dekbed is het zo veilig.
Elvi	vrijdag 8 april 2016 @ 11:18
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 09:46 schreef Andromache het volgende: toch maar aan de antidepressiva? het maakt niet uit hoe vaak ik naar een psycholoog ga, hoe vaak ik mensen buiten de deur ontmoet. ik kom toch altijd alleen thuis, en dat zal nog jaren zo blijven. ik kan het niet meer aan. Ik denk niet dat de AD gaat helpen. Naja wel in de zin van dat je je chemisch 'beter' voelt. Maar het gaat de oorzaak van je depressie niet verhelpen. Je lost het probleem er niet mee op.
Mathemaat	vrijdag 8 april 2016 @ 11:19
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:16 schreef Andromache het volgende: Mijn echte probleem is dat ik eenzaam ben. AD verhelpt het probleem niet. Ik wil gewoon prettiger door het leven gaan. Meer liefde en plezier ervaren en geven. Maar onder het dekbed is het zo veilig. Waarom is het veiliger onder je dekbed?
DancingPhoebe	vrijdag 8 april 2016 @ 11:20
	AD kunnen wel net de gewichten van je benen en schouders (en je alles) afhalen waardoor je beter in staat bent de stappen te zetten die je toch moet gaan zetten denk ik. Geen oplossing. Wel iets dat je de lucht geeft zelf naar de oplossing te werken.
Mathemaat	vrijdag 8 april 2016 @ 11:23
	Ik heb 4 maanden AD gebruikt(een SSRI voor de duidelijkheid). Ik moest ermee stoppen, omdat ik er niet op kon concentreren of snel nadenken. Maar na die 4 maanden voelde ik me wel als de ouwe (blij, gelukkig en wilde weer dingen doen dat ik leuk vond).
magnetronkoffie	vrijdag 8 april 2016 @ 11:25
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:16 schreef Andromache het volgende: Mijn echte probleem is dat ik eenzaam ben. AD verhelpt het probleem niet. Ik wil gewoon prettiger door het leven gaan. Meer liefde en plezier ervaren en geven. Maar onder het dekbed is het zo veilig. Vetgedrukte heb je goed gezien En wat je daarna hebt geschreven geldt denk ik voor iedereen wel
magnetronkoffie	vrijdag 8 april 2016 @ 11:26
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:20 schreef DancingPhoebe het volgende: AD kunnen wel net de gewichten van je benen en schouders (en je alles) afhalen waardoor je beter in staat bent de stappen te zetten die je toch moet gaan zetten denk ik. Geen oplossing. Wel iets dat je de lucht geeft zelf naar de oplossing te werken. Klopt, maar das hier al gezegd (ruwweg in elk geval) : quote: Op vrijdag 8 april 2016 10:56 schreef Californium het volgende: [..] /Ontlurk Antidepressiva is niet leuk, het heeft veel bijwerkingen en voor sommige mensen werkt het niet. MAAR: In veel gevallen werkt het wel goed en kunnen mensen oprecht beter functioneren en voelen ze zich beter en hebben ze het gevoel dat ze de wereld weer even aankunnen. Dus waarom niet proberen? Tis niet iets om je voor te schamen en misschien werkt het wel goed voor jou! /Lurkmodus en AD's zijn zelf ook niet 100% veilig (zie reactie op post van Californium)
Mathemaat	vrijdag 8 april 2016 @ 11:28
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:10 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] We moeten niet vergeten dat deze medicijnen je hersenen (kunnen) veranderen en dat van veel van deze medicijnen de exacte werking nieteens bekend is. Het blijft toch ergens een gok, en dat moeten we nooit uit het oog verliezen of er eventueel te gemakkelijk over gaan denken. Je hoeft een AD niet hoger dan op zijn begindosering te gebruiken en als je er na 2 maanden niets merkt, dan kun er gewoon altijd mee stoppen
magnetronkoffie	vrijdag 8 april 2016 @ 11:29
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:28 schreef Mathemaat het volgende: [..] Je hoeft een AD niet hoger dan op zijn begindosering te gebruiken en als je er na 2 maanden niets merkt, dan kun er gewoon altijd mee stoppen Dit weet ik allemaal wel. Maar er gaat ook veel mis met dat spul. Tis niet een "baat het niet, het schaadt ook niet"-spul
Mathemaat	vrijdag 8 april 2016 @ 11:31
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:29 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Dit weet ik allemaal wel. Maar er gaat ook veel mis met dat spul. Tis niet een "baat het niet, het schaadt ook niet"-spul Dat klopt. Maar je hoeft er niet een eeuwigheid op te zitten. Dus je kunt er meer uit halen, dan onder je dekbed voor aankomend jaar te verstoppen. En je kunt er altijd gelijk meestoppen, als het misgaat.
magnetronkoffie	vrijdag 8 april 2016 @ 12:00
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:31 schreef Mathemaat het volgende: [..] Dat klopt. Maar je hoeft er niet een eeuwigheid op te zitten. Dus je kunt er meer uit halen, dan onder je dekbed voor aankomend jaar te verstoppen. En je kunt er altijd gelijk meestoppen, als het misgaat. Tis een keus waarvan ik vind dat ieder die voor zichzelf/haarzelf moet nemen, iedereen is anders en zijn/haar omstandigheden ook
Droopie	vrijdag 8 april 2016 @ 12:30
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:19 schreef Mathemaat het volgende: [..] Waarom is het veiliger onder je dekbed? dezelfde reden waarom een kind het in de baarmoeder veilig voelt en een kat kleine dozen fijn vind. niet verwisselen aub ik durf nu eindelijk wel te stellen dat na 2,5 jaar therapie ik de finish bereikt heb van heel wat stoornissen. was pittig en heftig maar t was het waard. opnames, welbutrin, alprozolam, schematherapie en alle schepen achter me verbrand. heb een mooi en stevig fundament gecreeerd voor de toekomst, hoera voor mij!!
#ANONIEM	vrijdag 8 april 2016 @ 12:35
	door dat deken verhaal moet ik er aan denken dat mijn date gister grapte dat zijn dekens kunnen praten tegenwoordig Zodra ik me niet prettig voel ga ik me verstoppen onder een dekentje/achter m'n haar. Maar dan wil ik er wel uitkomen dus ga ik maar zo praten. Ik gebruik nu sinds een week naast alprazolam ook seroquel trouwens. En het helpt mij wel letterlijk onder de deken uitkomen. Ik heb afgelopen week met een vriendin afgesproken, die heb ik wekenlang ontweken. En afgelopen zondag heb ik in het zonnetje een softijsje zitten eten. En ik heb heerlijk in een bad gelegen van de week. En in de auto weer genoten van het zonnetje en de muziek. En dat lukte me zonder helemaal niet meer, waardoor ik in een neerwaardse spiraal ging. [ Bericht 39% gewijzigd door #ANONIEM op 08-04-2016 12:55:42 ]
Californium	vrijdag 8 april 2016 @ 13:58
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 11:10 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Omdat het wel riskant kan zijn en je geen garantie hebt dat het werkt. Sterker nog, de kans dat het niet werkt is misschien zelfs nog groter dan de kans dat het wel goed aanslaat en het kan zelfs averechts werken. We moeten niet vergeten dat deze medicijnen je hersenen (kunnen) veranderen en dat van veel van deze medicijnen de exacte werking nieteens bekend is. Het blijft toch ergens een gok, en dat moeten we nooit uit het oog verliezen of er eventueel te gemakkelijk over gaan denken. Ik heb ze zelf geslikt dus ik ken de bijwerkingen en gevolgen en ik heb een medisch achtergrond dus ik weet dat de exacte werking nog niet bekend is. Maar als je zwaar depressief bent en je kunt niet geholpen worden door een psych dan is dit iig een poging waard. Natuurlijk moet je de risico's weten, en ze zijn er. Maar als je wat wil veranderen en het lukt zo niet, waarom niet met medicijnen proberen? Omdat je er ziek van wordt? omdat het bijwerkingen heeft? Omdat de werking niet bekend is? Maar als je geen weg meer hebt, zou ik het toch proberen. [ Bericht 3% gewijzigd door Californium op 08-04-2016 14:05:37 ]
Detroit	vrijdag 8 april 2016 @ 14:07
	Ik weet wel dat ik hatske blij ben dat de AD's er destijds voor me waren. Jammer dan dat er risico's zijn, maar soms moet je de sprong in het diepe wagen. .
Californium	vrijdag 8 april 2016 @ 16:19
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 14:07 schreef Detroit het volgende: Ik weet wel dat ik hatske blij ben dat de AD's er destijds voor me waren. Jammer dan dat er risico's zijn, maar soms moet je de sprong in het diepe wagen. . Precies! Dit is wat ik bedoel dus. Alleen korter en beter !
magnetronkoffie	vrijdag 8 april 2016 @ 16:23
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 13:58 schreef Californium het volgende: [..] Ik heb ze zelf geslikt dus ik ken de bijwerkingen en gevolgen en ik heb een medisch achtergrond dus ik weet dat de exacte werking nog niet bekend is. Maar als je zwaar depressief bent en je kunt niet geholpen worden door een psych dan is dit iig een poging waard. Natuurlijk moet je de risico's weten, en ze zijn er. Maar als je wat wil veranderen en het lukt zo niet, waarom niet met medicijnen proberen? Omdat je er ziek van wordt? omdat het bijwerkingen heeft? Omdat de werking niet bekend is? Maar als je geen weg meer hebt, zou ik het toch proberen. Ik weet alleen niet of Andromache zelf zo zwaar depressief is. Ze heeft zelf al aangegeven ook twijfels te hebben over medicatie (al heeft ze ook aangegeven twijfels te hebben bij andere vormen van hulp). Maar ieder moet het voor zich weten natuurlijk (elke situatie is weer anders), denk dat zo'n beetje iedereen hier zich daar wel in zal kunnen vinden
zomie	vrijdag 8 april 2016 @ 16:52
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 13:58 schreef Californium het volgende: [..] Ik heb ze zelf geslikt dus ik ken de bijwerkingen en gevolgen en ik heb een medisch achtergrond dus ik weet dat de exacte werking nog niet bekend is. Maar als je zwaar depressief bent en je kunt niet geholpen worden door een psych dan is dit iig een poging waard. Natuurlijk moet je de risico's weten, en ze zijn er. Maar als je wat wil veranderen en het lukt zo niet, waarom niet met medicijnen proberen? Omdat je er ziek van wordt? omdat het bijwerkingen heeft? Omdat de werking niet bekend is? Maar als je geen weg meer hebt, zou ik het toch proberen. Ik neem ze elke dag, heb niet heel veel bijwerkingen gelukkig. Maar juist die pillen zorgen ervoor dat ik onder dat veilige dekbedje vandaan kom en weer meer kan genieten van dingen en mensen. Het werkt dan niet tegen eenzaamheid, maar wel tegen angst en dat drijft soms mensen naar de eenzaamheid.
Droopie	vrijdag 8 april 2016 @ 17:26
	Als je leven een 5 is moet je wat mij betreft niet aan de anti-depressie medicatie om er een 6 of 6,5 van te maken, dan moet je eerst therapie de kans geven of echt overtuigd zijn dat je niet in de groep valt waardoor de medicatie een 2 van je leven maakt. Maar van een 4 naar een 7, geef je groot gelijk dat je het een kans geeft. Al is het maar tijdelijk
Luchtbel	vrijdag 8 april 2016 @ 19:23
	Of tijdens het werken aan het onderliggende probleem. Ik voel me alles behalve goed helaas, de medicatie die er af was komt gedeeltelijk dus ook weer terug. Niet alles gelukkig. Maar ja. Ik voel me de hele dag alsof mijn kleding van beton is, ik de huid van mijn gezicht wil schrapen en elk geluid een knal voor m´n bek is. En mezelf overal doorheen slepen met de gedachte dat ik daarna dood mag.... Ga maar opstaan/ een gesprek aan/ vrijwilligerswerk doen/ tanden poetsen/ de lekkerste pizza van de wereld eten, je hoeft het nog maar één keer te doen. Dan is het goed. Ik word er helemaal gestoord van. Ik negeer het. Maar het is er de hele tijd. Mijn behandelaar zei gisteren, we gaan het samen doen. Geef het nog een jaar of vijf. Dan zijn er waarschijnlijk echt veel positieve veranderingen. Ik wil. Ik doe. Maar ik verblijf al zes jaar in instellingen en het is moeilijk vol te houden.
#ANONIEM	vrijdag 8 april 2016 @ 20:24
	Sterkte Lucht.
Luchtbel	vrijdag 8 april 2016 @ 20:47
	DankjeHard.
zomie	zaterdag 9 april 2016 @ 00:25
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 19:23 schreef Luchtbel het volgende: Of tijdens het werken aan het onderliggende probleem. Ik voel me alles behalve goed helaas, de medicatie die er af was komt gedeeltelijk dus ook weer terug. Niet alles gelukkig. Maar ja. Ik voel me de hele dag alsof mijn kleding van beton is, ik de huid van mijn gezicht wil schrapen en elk geluid een knal voor m´n bek is. En mezelf overal doorheen slepen met de gedachte dat ik daarna dood mag.... Ga maar opstaan/ een gesprek aan/ vrijwilligerswerk doen/ tanden poetsen/ de lekkerste pizza van de wereld eten, je hoeft het nog maar één keer te doen. Dan is het goed. Ik word er helemaal gestoord van. Ik negeer het. Maar het is er de hele tijd. Mijn behandelaar zei gisteren, we gaan het samen doen. Geef het nog een jaar of vijf. Dan zijn er waarschijnlijk echt veel positieve veranderingen. Ik wil. Ik doe. Maar ik verblijf al zes jaar in instellingen en het is moeilijk vol te houden. Heftig hoor, sterkte
Andromache	zaterdag 9 april 2016 @ 01:31
	heftig Luchtbel. sterkte. Hier geen AD. Het leven is een 5 waard. Vanavond de hele tijd onder de mensen, en het is weer een stuk opgeknapt. Ik ga niet aan symptoombestrijding doen. De eenzaamheid voor zijn, vastigheid, en dan komt alles goed. Een heel belanrijke vastigheid die ik had, is immers weggevallen. Dat moet ik niet vergeten.
TvhN	zaterdag 9 april 2016 @ 08:33
	AD heeft voor mij dat laatste zetje kunnen geven. Echt totaal geen spijt van dat ik dat heb gebruikt.
bloempjuh	zaterdag 9 april 2016 @ 09:08
	Sterkte aan iedereen die 't nodig heeft! Vraagje: hoe komen jullie rond? Ik zit in de ziektewet, kan mijn vaste lasten + eten goed betalen. Partner heeft geen inkomen. Psycholoog moet wellicht zelf betaald worden (burn-out is niet ernstig genoeg.. mijn paniekaanvallen misschien wél) en zo komen er ineens meer 'grote kostenposten' binnen. Heuleboel extra stress!
Detroit	zaterdag 9 april 2016 @ 12:58
	quote: Op vrijdag 8 april 2016 16:19 schreef Californium het volgende: [..] Precies! Dit is wat ik bedoel dus. Alleen korter en beter ! Ik wilde eigenlijk voor jouw nuance en duidelijkheid gaan maar de strekking van jouw post kon niet beter. .
magnetronkoffie	zaterdag 9 april 2016 @ 17:40
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 09:08 schreef bloempjuh het volgende: Vraagje: hoe komen jullie rond? Goeie vraag Nou...nauwelijks dus nog. Ik wist een jaar of anderhalf geleden al dat 2015 voor mij financieel een zwaar jaar zou gaan worden en dat is ook uitgekomen. En vanaf dit jaar en verder eigenlijk geen zicht op verbetering (behalve dan door te snijden in mijn uitgaven, maar dat wordt ook moeilijker gemaakt omdat ik steeds meer kosten moet maken, zoals eigen risico). 't stomme is dat ik de afgelopen 10 jaar uit mezelf geleidelijk steeds minder ben gaan uitgeven, maar dat was simpelweg niet genoeg. Vervelend is ook dat mensen die wel geld hebben hier geen begrip voor kunnen opbrengen, die verwachten dat ik mijn vakantiegeld daadwerkelijk aan een reisje naar het buitenland kan spenderen hoe naïef Maar zolang de wasmachine het nog doet en ik nog kleding heb enzo, moet het wel te doen zijn (senseo is maandje terug wel overleden, dus geen versgezette koffie meer hier). Naja... Ik zit elk jaar aan mijn maximale eigen risico, maar krijg zorg voor de rest wel grotendeels vergoed (moet wel eigen bijdrage betalen (dat komt bovenop het eigen risico dus) maar die bedragen zitten aan een max, al stijgt die max wel weer elk jaar), al gaat de kwaliteit van de zorg wel steeds meer achteruit, wat kortgeleden tot een climax heeft geleid (working on it). Voel me nu wel prima weer, maar voel me snel gespannen (vooral als ik aan bepaalde situaties denk) en merk ook dat ik heel snel moe wordt de laatste weken. Slapen gaat ondertussen wel weer wat beter dan vorige week (dus nog ongeveer 2 a 3 uur te weinig slaap per nacht gemiddeld)
#ANONIEM	zaterdag 9 april 2016 @ 19:04
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 09:08 schreef bloempjuh het volgende: Sterkte aan iedereen die 't nodig heeft! Vraagje: hoe komen jullie rond? Ik zit in de ziektewet, kan mijn vaste lasten + eten goed betalen. Partner heeft geen inkomen. Psycholoog moet wellicht zelf betaald worden (burn-out is niet ernstig genoeg.. mijn paniekaanvallen misschien wél) en zo komen er ineens meer 'grote kostenposten' binnen. Heuleboel extra stress! Ik ben afhankelijk van mijn omgeving. Ik ben op mijn 18e het huis uitgegaan en gaan samenwonen. Heb eigenlijk sinds m'n 15e gewerkt en verdiende ook gewoon mijn deel. Alleen toen vanwege stage en ook stoornis van m'n vriend gestopt met werken omdat we het wel tijdelijk zonder mijn inkomen hadden en ik nog wel een buffer had.. Maar toen haalde ik m'n diploma niet. Wel tijdje 24 uur per week gewerkt daarna maar dat heb ik maar 3 maanden volgehouden. Ik heb dus geen noemenswaardig arbeidsverleden, geen recht op bijstand want mijn vriend verdient genoeg, en de Wajong daar val ik bijvoorbeeld ook weer buiten. en dat vind in wel heel naar. M'n vriend en ik zijn 22 en 24. Ik heb voor m'n gevoel niet de kans gehad om echt iets voor mezelf op te bouwen. En ik vraag me af of ik die kans ooit wel ga krijgen. Het klopt gewoon niet..
Mathemaat	zaterdag 9 april 2016 @ 19:28
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 17:40 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Maar zolang de wasmachine het nog doet en ik nog kleding heb enzo, moet het wel te doen zijn (senseo is maandje terug wel overleden, dus geen versgezette koffie meer hier). Gewoon koffiebonen ouderwets malen en zetten in een melkpannetje
magnetronkoffie	zaterdag 9 april 2016 @ 19:32
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 19:28 schreef Mathemaat het volgende: [..] Gewoon koffiebonen ouderwets malen en zetten in een melkpannetje En hoe zou ik die moeten malen dan? Daar heb ik toch een apparaat voor nodig en die ga ik dus niet aanschaffen Maar nu drink ik af en toe gewoon een bak oploskoffie (soms zo'n luxe-oploskoffie-dinges uit een zakje (en sowieso, luxe-oploskoffie ...maar het werkt wel en smaakt best prima nog ))
Mathemaat	zaterdag 9 april 2016 @ 19:32
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 19:04 schreef Fripsel het volgende: [..] Ik ben afhankelijk van mijn omgeving. Ik ben op mijn 18e het huis uitgegaan en gaan samenwonen. Heb eigenlijk sinds m'n 15e gewerkt en verdiende ook gewoon mijn deel. Alleen toen vanwege stage en ook stoornis van m'n vriend gestopt met werken omdat we het wel tijdelijk zonder mijn inkomen hadden en ik nog wel een buffer had.. Maar toen haalde ik m'n diploma niet. Wel tijdje 24 uur per week gewerkt daarna maar dat heb ik maar 3 maanden volgehouden. Ik heb dus geen noemenswaardig arbeidsverleden, geen recht op bijstand want mijn vriend verdient genoeg, en de Wajong daar val ik bijvoorbeeld ook weer buiten. en dat vind in wel heel naar. M'n vriend en ik zijn 22 en 24. Ik heb voor m'n gevoel niet de kans gehad om echt iets voor mezelf op te bouwen. En ik vraag me af of ik die kans ooit wel ga krijgen. Het klopt gewoon niet.. Heftig verhaal Ik hoop dat je ooit wel een kans zult krijgen.
Mathemaat	zaterdag 9 april 2016 @ 19:36
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 19:32 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] En hoe zou ik die moeten malen dan? Daar heb ik toch een apparaat voor nodig en die ga ik dus niet aanschaffen Maar nu drink ik af en toe gewoon een bak oploskoffie (soms zo'n luxe-oploskoffie-dinges uit een zakje (en sowieso, luxe-oploskoffie ...maar het werkt wel en smaakt best prima nog )) Je kunt ook gewoon gemalen koffie bij de Turk kopen, dan kun je Turkse koffie brouwen Het heeft niet dezelfde ervaring als versgemalen koffie... Maar smaakt wel beter
magnetronkoffie	zaterdag 9 april 2016 @ 19:38
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 19:36 schreef Mathemaat het volgende: [..] Je kunt ook gewoon gemalen koffie bij de Turk kopen, dan kun je Turkse koffie brouwen Het heeft niet dezelfde ervaring als versgemalen koffie... Maar smaakt wel beter Ik drink al bijna geen koffie meer, dus ik denk dat ik het voorlopig zo laat (kan altijd vragen om een bak als ik bij iemand op bezoek ben ). En ik moet ook eerlijk zeggen dat mijn kapotte senseo op dit moment echt niet hoog op mijn prioriteitenlijstje staat, if you don't mind
Elvi	zaterdag 9 april 2016 @ 19:50
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 19:28 schreef Mathemaat het volgende: [..] Gewoon koffiebonen ouderwets malen en zetten in een melkpannetje Koffiebonen zijn duur. Ik heb een koffieapparaat waar bonen in gaan en die pakken zijn niet goedkoop. Senseo is goedkoper omdat dat regelmatig in de aanbieding is.
magnetronkoffie	zaterdag 9 april 2016 @ 20:00
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 19:50 schreef Elvi het volgende: [..] Koffiebonen zijn duur. Ik heb een koffieapparaat waar bonen in gaan en die pakken zijn niet goedkoop. Senseo is goedkoper omdat dat regelmatig in de aanbieding is. Zou bijna zeggen dat Mathemaat niet begrijpt hoe het is om jarenlang van een minimum inkomen rond te moeten komen. (wat zei ik net ook alweer over onbegrip?) Afgelopen december nog vroeg m'n zus of ik voor ¤15 sinterklaascadeautjes kon kopen en ik zeg "dat geld is er niet" Zij: "Maar je hebt toch wel ¤15?" ik: ___!!!!!!!11111 Week later stond ik in de supermarkt zonder saldo, dus nee, die ¤15 had ik gewoon echt niet, letterlijk niet daadwerkelijk niet. Maar zij begrijpt dit dus gewoon niet, al probeer ik het nog zo vaak uit te leggen. Zij denkt dat alles maakbaar is als je maar genoeg je best doet en elders even wat minder kosten maakt. En nee, ik ga geen geld verkwisten aan iets wat voor mij toch niet zo belangrijk is, dan heb ik liever nog dat m'n wasmachine blijft draaien, anders moet ik bij m'n moeder wassen en dan moet ik ook nog eens eerst m'n fiets laten maken, want ik ga dus mooi niet lopen met al die tassen Wasmachine! ...hou vol! wasmachine!
duracellkonijntje	zaterdag 9 april 2016 @ 20:39
	Ik zit nu ook in de geldstress. Omdat ik een flexcontract heb en het nu een rustige periode is bij NUON, krijg ik ineens radicaal veel minder uren. Zo weinig dat mijn vaste lasten betalen zelfs moeilijk wordt. Man, de stress vliegt me enorm aan de laatste dagen. Nu solliciteer ik halskverkop voor nieuwe projecten binnen het bedrijf voor meer uren, maar vanwege mijn aanleg om te overdenken knalt het er alsnog in. Zit fysiek enorm op slot de laatste dagen en vandaag voel ik me ook echt verrot. Gespannen, down, hoofdpijn, blegh. Het zorgt er ook voor dat mijn angstklachten voor elk klein dingetje veel meet worden. Maarja, door wat betalingen die ik nog krijg lijk ik het op de korte termijn te redden, en op de lange termijn ben ik er zeker van iets te vinden, dus het zal wel loslopen. Toch blegh, moeilijk om niet enorm gestresst te raken van de onzekerheid straks misschien uit huis getrapt te worden omdat ik de huur niet kan betalen. Wil maar niet uit m'n hoofd die gedachte. Anyway, lekkere periode dus de laatste weken maar ik knal vrolijk door haha.
Elvi	zaterdag 9 april 2016 @ 20:43
	Ik ben over 3 weken ook weer werkloos dus ik zit wel in de stress ja Ben wel met een nieuwe cursus begonnen, en er staan er nog 2 in de planning. Alles om mn kansen op een vaste baan te vergroten.
Luchtbel	zaterdag 9 april 2016 @ 20:53
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 09:08 schreef bloempjuh het volgende: Sterkte aan iedereen die 't nodig heeft! Vraagje: hoe komen jullie rond? Ik zit in de ziektewet, kan mijn vaste lasten + eten goed betalen. Partner heeft geen inkomen. Psycholoog moet wellicht zelf betaald worden (burn-out is niet ernstig genoeg.. mijn paniekaanvallen misschien wél) en zo komen er ineens meer 'grote kostenposten' binnen. Heuleboel extra stress! Oh naar Bloempjuh. Ik hoop dat de zorg die je nodig hebt wel te betalen blijft. Ik vind het altijd zo naar als mensen om die reden moeten stoppen met therapie met alle gevolgen die daar bij horen.
Luchtbel	zaterdag 9 april 2016 @ 21:00
	quote: Op dinsdag 5 april 2016 12:14 schreef duracellkonijntje het volgende: Momenteel gaat het niet denderend met mijn moeder (ze heeft weer een dip) en ook de depressie bij mijn zusje laait ineens weer op, met suicidale gedachten etc. Ik denk dat je het juiste besluit hebt genomen want je schrijft wel dat de depressie bij je zusje "ineens" weer oplaait terwijl je moeder weer een dip heeft. Maar zo ineens, lijkt me dit niet... Met z'n allen in een cirkeltje. Zeker met de klachten die je nu al ervaart lijkt afstand nemen me echt beter voor je. Leuk is het natuurlijk niet. Succes.
duracellkonijntje	maandag 11 april 2016 @ 16:04
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 21:00 schreef Luchtbel het volgende: [..] Ik denk dat je het juiste besluit hebt genomen want je schrijft wel dat de depressie bij je zusje "ineens" weer oplaait terwijl je moeder weer een dip heeft. Maar zo ineens, lijkt me dit niet... Met z'n allen in een cirkeltje. Zeker met de klachten die je nu al ervaart lijkt afstand nemen me echt beter voor je. Leuk is het natuurlijk niet. Succes. Bedankt voor je reflectie man. Het lijkt nu weer wat beter te gaan met ze, maar over die afstand heb je wel gelijk. Probeer ik wel te houden, hoe vervelend het soms ook voelt.
duracellkonijntje	maandag 11 april 2016 @ 16:05
	quote: Op zaterdag 9 april 2016 20:43 schreef Elvi het volgende: Ik ben over 3 weken ook weer werkloos dus ik zit wel in de stress ja Ben wel met een nieuwe cursus begonnen, en er staan er nog 2 in de planning. Alles om mn kansen op een vaste baan te vergroten. Wat voor cursussen ga je doen?
Elvi	maandag 11 april 2016 @ 23:59
	quote: Op maandag 11 april 2016 16:05 schreef duracellkonijntje het volgende: [..] Wat voor cursussen ga je doen? Nu volg ik Geweldloze Communicatie. Ik wil nog coachingsvaardigheden en NLP volgen
Mathemaat	dinsdag 12 april 2016 @ 20:04
	Ik mag eindelijk aan lamotrigine beginnen. Ik ben benieuwd wat het gaat doen
Gary_Oak	woensdag 13 april 2016 @ 19:33
	Ik kom weer hier posten, aangezien ik weer flikker in een terugval. Vraagje aan mensen die Lexapro en/of Wellbutrin slikken: worden jullie er ook een onverschillige, ongemotiveerde zombie van?
Mathemaat	woensdag 13 april 2016 @ 21:09
	quote: Op woensdag 13 april 2016 19:33 schreef Gary_Oak het volgende: Ik kom weer hier posten, aangezien ik weer flikker in een terugval. Vraagje aan mensen die Lexapro en/of Wellbutrin slikken: worden jullie er ook een onverschillige, ongemotiveerde zombie van? Werken de antidepressiva niet bij je?
magnetronkoffie	woensdag 13 april 2016 @ 22:50
	quote: Op woensdag 13 april 2016 19:33 schreef Gary_Oak het volgende: Ik kom weer hier posten, aangezien ik weer flikker in een terugval. Vraagje aan mensen die Lexapro en/of Wellbutrin slikken: worden jullie er ook een onverschillige, ongemotiveerde zombie van? Lexapro deed niks voor mij, behalve dan zo'n beetje de meeste bijwerkingen...echt superlullig hoor Maar als het echt niet anders kan, dan voel ik me liever een robot dan depressief...vroeger dan. Ben echt zooo klaar met depressief zijn, lang genoeg in die shit gezeten, nu ga ik vechten en heb nu de nodige ervaring in m'n bibliotheek staan waarop ik terug kan grijpen, beschik nu over de nodige zelfinzichten, gaat lukken Sterke man
Droopie	woensdag 13 april 2016 @ 23:21
	quote: Op woensdag 13 april 2016 19:33 schreef Gary_Oak het volgende: Ik kom weer hier posten, aangezien ik weer flikker in een terugval. Vraagje aan mensen die Lexapro en/of Wellbutrin slikken: worden jullie er ook een onverschillige, ongemotiveerde zombie van? In 10 jaar heeft Wellbutrin gezorg voor de enige keer dat ik tegen een persoon heb geschreeuwd (was wel terecht, maar normaal implodeerde ik en nu explodeerde ik) was wel in de opstartfase
Donnie-Brasco	woensdag 13 april 2016 @ 23:23
	quote: Op woensdag 13 april 2016 19:33 schreef Gary_Oak het volgende: Ik kom weer hier posten, aangezien ik weer flikker in een terugval. Vraagje aan mensen die Lexapro en/of Wellbutrin slikken: worden jullie er ook een onverschillige, ongemotiveerde zombie van? Blijft helaas altijd op de loer liggen.
Gary_Oak	donderdag 14 april 2016 @ 02:26
	quote: Op woensdag 13 april 2016 21:09 schreef Mathemaat het volgende: [..] Werken de antidepressiva niet bij je? Lexapro slik ik al een jaar of twee. Werd er altijd rustiger van en piekerde minder. Maar dat is nu blijkbaar doorgeslagen naar onverschilligheid. Boeit me bijvoorbeeld geen reet of ik morgen dood zou zijn. Ben niet echt somber, maar ook absoluut niet blij. Al begin ik nu dan weer wel somber te worden. Van Wellbutrin werd ik in het begin wat enthousiast, maar dat is nu ook weer weg. quote: Op woensdag 13 april 2016 22:50 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Lexapro deed niks voor mij, behalve dan zo'n beetje de meeste bijwerkingen...echt superlullig hoor Maar als het echt niet anders kan, dan voel ik me liever een robot dan depressief...vroeger dan. Ben echt zooo klaar met depressief zijn, lang genoeg in die shit gezeten, nu ga ik vechten en heb nu de nodige ervaring in m'n bibliotheek staan waarop ik terug kan grijpen, beschik nu over de nodige zelfinzichten, gaat lukken Sterke man Ja, op zich is er ook niks mis met een robot zijn. Maar ik heb een studie af te maken. En elke dag dat ik er langer over doe, is een dat dat ik later terug moet betalen (studieschuld). Ben nu maar een beetje m'n leven aan het uitzitten. quote: Op woensdag 13 april 2016 23:21 schreef Droopie het volgende: [..] In 10 jaar heeft Wellbutrin gezorg voor de enige keer dat ik tegen een persoon heb geschreeuwd (was wel terecht, maar normaal implodeerde ik en nu explodeerde ik) was wel in de opstartfase Ben ook wel een beetje assertiever geworden, dat dan weer wel. quote: Op woensdag 13 april 2016 23:23 schreef Donnie-Brasco het volgende: [..] Blijft helaas altijd op de loer liggen. Ik heb twee deze week herkansingen overgeslagen. Had niet geleerd (drie volle maanden de tijd) en begon pas dezelfde ochtend. Tot die tijd alleen maar in bed gelegen en op dit forum lurken en posten. Nu ben ik tot minstens maart 2017 bezig met m'n studie. Wat is er in godsnaam mis met me?
Mathemaat	donderdag 14 april 2016 @ 10:00
	quote: Op donderdag 14 april 2016 02:26 schreef Gary_Oak het volgende: [..] Lexapro slik ik al een jaar of twee. Werd er altijd rustiger van en piekerde minder. Maar dat is nu blijkbaar doorgeslagen naar onverschilligheid. Boeit me bijvoorbeeld geen reet of ik morgen dood zou zijn. Ben niet echt somber, maar ook absoluut niet blij. Al begin ik nu dan weer wel somber te worden. Van Wellbutrin werd ik in het begin wat enthousiast, maar dat is nu ook weer weg. Misschien is het dan tijd om de dosering te verlagen. Of naar een (lichtere) stemmingstabilisator te kijken. quote: [..] Ja, op zich is er ook niks mis met een robot zijn. Maar ik heb een studie af te maken. En elke dag dat ik er langer over doe, is een dat dat ik later terug moet betalen (studieschuld). Ben nu maar een beetje m'n leven aan het uitzitten. [..] Ben ook wel een beetje assertiever geworden, dat dan weer wel. [..] Ik heb twee deze week herkansingen overgeslagen. Had niet geleerd (drie volle maanden de tijd) en begon pas dezelfde ochtend. Tot die tijd alleen maar in bed gelegen en op dit forum lurken en posten. Nu ben ik tot minstens maart 2017 bezig met m'n studie. Wat is er in godsnaam mis met me? Ik heb ook twee jaren studievertraging, dus ik voel met je mee, dat je leven stil staat, is behoorlijk naar! Gewoon je studie een tijdje stopzetten en eerst stabiel worden.
Koettie	donderdag 14 april 2016 @ 10:22
	Ik overweeg hier mee te schrijven. Ik ben nu drie jaar samen met m'n vriend en we wonen 1,5 jaar samen. Hij is depressief, al een tijdje. Al vanaf jongs af aan, maar steeds pieken en dalen. Nu worden de pieken minder en de dalen dieper en zitten we vast. Hij is een paar keer bij een psycholoog geweest maar voelt zich niet begrepen. Na een tijdje gaat hij dan niet meer. De laatste keer was december, hij kreeg een ADD test en daarbij behoorden therapie. Hij voelde zich daar niet op z'n gemak. Ben meegeweest voor de test en vond haar ook niet zo dus snap dat hij niet meer wil. Maar goed. Nu wil hij helemaal niet meer. Hij slaapt slecht, eet slecht, heeft weinig zelfvertrouwen en zelfs tussen ons gaat het minder lekker omdat hij steeds dingen voor mij invult en dat dan als waarheid ziet. Ik spreek bijvoorbeeld af met een vriendin en hij gaat meteen 'aangezien ik niet uitgenodigd ben..' Vermoeiend, voor beide. Want hij weet best dat het niet waar is. Of als het waar is dat dat normaal is, ik heb ook gewoon m'n eigen leven. Maar nu zitten we vast. Hij wil geen therapie want hij vertrouwd er niet meer in en is overtuigd dat hij zich nooit beter gaat voelen. Ik weet niet meer hoe ik hem moet motiveren. Ik ben begrijpend, ben zelf jaren depressief geweest en snap z'n wanhoop. Maar begrijpen, praten, helpen, zelf laten aanpalken, niets valt echt lekker. Dus tja, ik lees mee voor tips en ga zo even beetje teruglezen.
Mathemaat	donderdag 14 april 2016 @ 12:39
	quote: Op donderdag 14 april 2016 10:22 schreef Koettie het volgende: Ik overweeg hier mee te schrijven. Ik ben nu drie jaar samen met m'n vriend en we wonen 1,5 jaar samen. Hij is depressief, al een tijdje. Al vanaf jongs af aan, maar steeds pieken en dalen. Nu worden de pieken minder en de dalen dieper en zitten we vast. Hij is een paar keer bij een psycholoog geweest maar voelt zich niet begrepen. Na een tijdje gaat hij dan niet meer. De laatste keer was december, hij kreeg een ADD test en daarbij behoorden therapie. Hij voelde zich daar niet op z'n gemak. Ben meegeweest voor de test en vond haar ook niet zo dus snap dat hij niet meer wil. Maar goed. Nu wil hij helemaal niet meer. Hij slaapt slecht, eet slecht, heeft weinig zelfvertrouwen en zelfs tussen ons gaat het minder lekker omdat hij steeds dingen voor mij invult en dat dan als waarheid ziet. Ik spreek bijvoorbeeld af met een vriendin en hij gaat meteen 'aangezien ik niet uitgenodigd ben..' Vermoeiend, voor beide. Want hij weet best dat het niet waar is. Of als het waar is dat dat normaal is, ik heb ook gewoon m'n eigen leven. Maar nu zitten we vast. Hij wil geen therapie want hij vertrouwd er niet meer in en is overtuigd dat hij zich nooit beter gaat voelen. Ik weet niet meer hoe ik hem moet motiveren. Ik ben begrijpend, ben zelf jaren depressief geweest en snap z'n wanhoop. Maar begrijpen, praten, helpen, zelf laten aanpalken, niets valt echt lekker. Dus tja, ik lees mee voor tips en ga zo even beetje teruglezen. Gewoon niet. Je moet gewoon doorgaan met je eigen leven en zeker niet zijn psycholoog zijn.
#ANONIEM	donderdag 14 april 2016 @ 13:12
	quote: Op donderdag 14 april 2016 10:22 schreef Koettie het volgende: Ik overweeg hier mee te schrijven. Ik ben nu drie jaar samen met m'n vriend en we wonen 1,5 jaar samen. Hij is depressief, al een tijdje. Al vanaf jongs af aan, maar steeds pieken en dalen. Nu worden de pieken minder en de dalen dieper en zitten we vast. Hij is een paar keer bij een psycholoog geweest maar voelt zich niet begrepen. Na een tijdje gaat hij dan niet meer. De laatste keer was december, hij kreeg een ADD test en daarbij behoorden therapie. Hij voelde zich daar niet op z'n gemak. Ben meegeweest voor de test en vond haar ook niet zo dus snap dat hij niet meer wil. Maar goed. Nu wil hij helemaal niet meer. Hij slaapt slecht, eet slecht, heeft weinig zelfvertrouwen en zelfs tussen ons gaat het minder lekker omdat hij steeds dingen voor mij invult en dat dan als waarheid ziet. Ik spreek bijvoorbeeld af met een vriendin en hij gaat meteen 'aangezien ik niet uitgenodigd ben..' Vermoeiend, voor beide. Want hij weet best dat het niet waar is. Of als het waar is dat dat normaal is, ik heb ook gewoon m'n eigen leven. Maar nu zitten we vast. Hij wil geen therapie want hij vertrouwd er niet meer in en is overtuigd dat hij zich nooit beter gaat voelen. Ik weet niet meer hoe ik hem moet motiveren. Ik ben begrijpend, ben zelf jaren depressief geweest en snap z'n wanhoop. Maar begrijpen, praten, helpen, zelf laten aanpalken, niets valt echt lekker. Dus tja, ik lees mee voor tips en ga zo even beetje teruglezen. Wat je eventueel nog zou kunnen doen is zelf naar de huisarts van je vriend gaan (maar dan wel in overleg natuurlijk). Mijn vriend heeft dat gedaan toen ik niet meer durfde omdat ik er geen vertrouwen meer in had. Ik heb toen een brief geschreven en die heeft hij meegenomen. Daarna heeft hij weer verslag gedaan van hoe dat gesprek ging aan mij, en hij heeft de seroquel voor me voorgeschreven gekregen en toen durfde ik een week later zelf weer. En nog een tip.. Denk heel goed na over wat je grenzen zijn in wat je kan geven. Niet dat jij dadelijk weer instort omdat je hem zo probeert te helpen. Ik zit zelf al jaren in een vergelijkbare situatie, mijn vriend had eerst veel last van dwang, en depressies. En nu het met hem beter ging ben ik frontaal op m'n gezicht gegaan. En Nouja, als ik een ding anders had willen doen was het eerder m'n grenzen aangeven van wat ik kan geven. Dat had een hoop ellende bespaard denk ik.
Koettie	donderdag 14 april 2016 @ 13:47
	quote: Op donderdag 14 april 2016 12:39 schreef Mathemaat het volgende: [..] Gewoon niet. Je moet gewoon doorgaan met je eigen leven en zeker niet zijn psycholoog zijn. Dat weet ik, en dat probeer ik juist te voorkomen. Maar er moet wel iets gebeuren.
Koettie	donderdag 14 april 2016 @ 13:50
	quote: Op donderdag 14 april 2016 13:12 schreef Fripsel het volgende: [..] Wat je eventueel nog zou kunnen doen is zelf naar de huisarts van je vriend gaan (maar dan wel in overleg natuurlijk). Mijn vriend heeft dat gedaan toen ik niet meer durfde omdat ik er geen vertrouwen meer in had. Ik heb toen een brief geschreven en die heeft hij meegenomen. Daarna heeft hij weer verslag gedaan van hoe dat gesprek ging aan mij, en hij heeft de seroquel voor me voorgeschreven gekregen en toen durfde ik een week later zelf weer. En nog een tip.. Denk heel goed na over wat je grenzen zijn in wat je kan geven. Niet dat jij dadelijk weer instort omdat je hem zo probeert te helpen. Ik zit zelf al jaren in een vergelijkbare situatie, mijn vriend had eerst veel last van dwang, en depressies. En nu het met hem beter ging ben ik frontaal op m'n gezicht gegaan. En Nouja, als ik een ding anders had willen doen was het eerder m'n grenzen aangeven van wat ik kan geven. Dat had een hoop ellende bespaard denk ik. We zijn vorige week samen naar de huisarts gegaan. Die zei vervelend joh maar ik heb je al doorverwezen en daar kunnen ze je helpen, ik kan dat niet. Maar naar zijn doorverwijzing gaan doet ie niet. Dus nu maar hopen dat ie toch de stap gaat nemen binnenkort. Ho, te vroeg verstuurd. Maar goed, ben zelf ook depressief geweest. Dus wil ook gewoon oppassen want samen depressief dat komt nooit meer goed.
kuolema	donderdag 14 april 2016 @ 14:12
	quote: Op donderdag 14 april 2016 12:39 schreef Mathemaat het volgende: [..] Gewoon niet. Je moet gewoon doorgaan met je eigen leven en zeker niet zijn psycholoog zijn. Dat is nogal simpel gesteld, zo werkt dat niet als je een relatie hebt met iemand. Er zit nogal een verschil tussen helemaal niets doen en psycholoog spelen. quote: Op woensdag 13 april 2016 19:33 schreef Gary_Oak het volgende: Ik kom weer hier posten, aangezien ik weer flikker in een terugval. Vraagje aan mensen die Lexapro en/of Wellbutrin slikken: worden jullie er ook een onverschillige, ongemotiveerde zombie van? Ik heb wel vaak gelezen dat mensen dat ervaren door o.a. antidepressiva. Bespreek dat met degene die het heeft voorgeschreven. Misschien helpt het als de dosis wordt verlaagd.
Gary_Oak	donderdag 14 april 2016 @ 14:59
	quote: Op donderdag 14 april 2016 10:00 schreef Mathemaat het volgende: [..] Misschien is het dan tijd om de dosering te verlagen. Of naar een (lichtere) stemmingstabilisator te kijken. [..] Ik heb ook twee jaren studievertraging, dus ik voel met je mee, dat je leven stil staat, is behoorlijk naar! Gewoon je studie een tijdje stopzetten en eerst stabiel worden. Ja, heb een extra afspraak gemaakt voor volgende week. Ga het een en ander bespreken. En ik loop al drie jaar vertraging, wat sinds deze week vier wordt: acht jaar studeren in totaal. Beschamend.
Gary_Oak	donderdag 14 april 2016 @ 15:00
	quote: Op donderdag 14 april 2016 14:12 schreef kuolema het volgende: [..] Dat is nogal simpel gesteld, zo werkt dat niet als je een relatie hebt met iemand. Er zit nogal een verschil tussen helemaal niets doen en psycholoog spelen. [..] Ik heb wel vaak gelezen dat mensen dat ervaren door o.a. antidepressiva. Bespreek dat met degene die het heeft voorgeschreven. Misschien helpt het als de dosis wordt verlaagd. Ja, ben benieuwd wat hij gaat beslissen volgende week.
kuolema	donderdag 14 april 2016 @ 15:15
	quote: Op donderdag 14 april 2016 14:59 schreef Gary_Oak het volgende: [..] Ja, heb een extra afspraak gemaakt voor volgende week. Ga het een en ander bespreken. En ik loop al drie jaar vertraging, wat sinds deze week vier wordt: acht jaar studeren in totaal. Beschamend. Haal je nog af en toe iets of is het na een bepaald moment helemaal niet meer gelukt? Ik begon in 2012 en heb nog steeds mijn propedeuse niet gehaald Ik ga het in september weer proberen. Het maakt me bang.
Gary_Oak	donderdag 14 april 2016 @ 15:17
	quote: Op donderdag 14 april 2016 15:15 schreef kuolema het volgende: [..] Ik begon in 2012 en heb nog steeds mijn propedeuse niet gehaald Ik ga het in september weer proberen. Het maakt me bang. Ja, ik weet nog dat je het me vertelde. Vind je het nog wel een goede investering om die studie te doen of überhaupt een studie?
kuolema	donderdag 14 april 2016 @ 15:27
	quote: Op donderdag 14 april 2016 15:17 schreef Gary_Oak het volgende: [..] Ja, ik weet nog dat je het me vertelde. Vind je het nog wel een goede investering om die studie te doen of überhaupt een studie? Een goede investering? Bedoel je financieel? Ik weet het niet. De kans is heel groot dat ik wederom zal falen, maar ik wil het niet opgeven.
Gary_Oak	donderdag 14 april 2016 @ 15:32
	quote: Op donderdag 14 april 2016 15:27 schreef kuolema het volgende: [..] Een goede investering? Bedoel je financieel? Ik weet het niet. De kans is heel groot dat ik wederom zal falen, maar ik wil het niet opgeven. Ja, financieel bijvoorbeeld, want je betaalt toch elk jaar collegegeld. En zie je jezelf dat werk later doen (ik bijvoorbeeld niet meer, vandaar dat ik twijfel aan de enorme investering van de afgelopen 7 jaar)?
magnetronkoffie	donderdag 14 april 2016 @ 16:31
	quote: Op donderdag 14 april 2016 15:15 schreef kuolema het volgende: [..] Ik begon in 2012 en heb nog steeds mijn propedeuse niet gehaald Ik ga het in september weer proberen. Het maakt me bang. quote: Op donderdag 14 april 2016 15:27 schreef kuolema het volgende: [..] Een goede investering? Bedoel je financieel? Ik weet het niet. De kans is heel groot dat ik wederom zal falen, maar ik wil het niet opgeven. Ga je er dit keer wel wat meer begeleiding bij krijgen? En niet dat ik graag wil dat je faalt, maar respect dat je het toch gaat proberen, ondanks dat je weet dat het voor jou (heel) lastig zal gaan worden quote: Op donderdag 14 april 2016 10:22 schreef Koettie het volgende: Ik overweeg hier mee te schrijven. Ik ben nu drie jaar samen met m'n vriend en we wonen 1,5 jaar samen. Hij is depressief, al een tijdje. Al vanaf jongs af aan, maar steeds pieken en dalen. Nu worden de pieken minder en de dalen dieper en zitten we vast. Hij is een paar keer bij een psycholoog geweest maar voelt zich niet begrepen. Na een tijdje gaat hij dan niet meer. De laatste keer was december, hij kreeg een ADD test en daarbij behoorden therapie. Hij voelde zich daar niet op z'n gemak. Ben meegeweest voor de test en vond haar ook niet zo dus snap dat hij niet meer wil. Maar goed. Nu wil hij helemaal niet meer. Hij slaapt slecht, eet slecht, heeft weinig zelfvertrouwen en zelfs tussen ons gaat het minder lekker omdat hij steeds dingen voor mij invult en dat dan als waarheid ziet. Ik spreek bijvoorbeeld af met een vriendin en hij gaat meteen 'aangezien ik niet uitgenodigd ben..' Vermoeiend, voor beide. Want hij weet best dat het niet waar is. Of als het waar is dat dat normaal is, ik heb ook gewoon m'n eigen leven. Maar nu zitten we vast. Hij wil geen therapie want hij vertrouwd er niet meer in en is overtuigd dat hij zich nooit beter gaat voelen. Ik weet niet meer hoe ik hem moet motiveren. Ik ben begrijpend, ben zelf jaren depressief geweest en snap z'n wanhoop. Maar begrijpen, praten, helpen, zelf laten aanpalken, niets valt echt lekker. Dus tja, ik lees mee voor tips en ga zo even beetje teruglezen. Ik heb een beetje in hetzelfde schuitje gezeten, alleen was ik dan de depressieveling Heeft uiteindelijk niet gewerkt, maar objectief gezien had ik er ook beter niet aan kunnen beginnen (ze vond me leuk en ik heb wel de boot een paar maanden afgehouden) maar ook geen spijt van, toffe kennis aan overgehouden, al spreek ik haar heel weinig nog. Ik kan je niet echt advies geven, maar weet hoe zwaar het kan zijn. Een kleine tip kan ik je wellicht wel meegeven, en dat is dat het op lange termijn makkelijker is om steeds beetjes te regelen (en daar ook echt een gewoonte van te maken) dan om af en toe zeg maar grote schoonmaak te houden. Als het al een tijdje aan de gang is, dan goeie kans dat je er (afgezien van de meest optimistische uitkomsten) nog wel even aan vast zit....tenzij je het uitmaakt natuurlijk, maar dat ga ik niet voor je beslissen (en ook niet adviseren, das niet mijn plek, als je snapt wat ik bedoel). Ik heb 't achteraf mijn ex niet kwalijk genomen dat ze het met me uitgemaakt had en dat weet ze, even goeie vrienden En welkom
#ANONIEM	donderdag 14 april 2016 @ 16:35
	SPOILER Ik geloof dat ik zojuist het contact met mijn ouders verbroken heb..
Gary_Oak	donderdag 14 april 2016 @ 16:36
	quote: Op donderdag 14 april 2016 16:35 schreef Fripsel het volgende: SPOILER Ik geloof dat ik zojuist het contact met mijn ouders verbroken heb.. SPOILER Wat is er gebeurd?
magnetronkoffie	donderdag 14 april 2016 @ 16:37
	Hier gaat het op het moment wel aardig, maar wel veel last van ups en downs en die worden vooral veroorzaakt door externe factoren merk ik (vooral gedoe in de familie, maar hulpverlening is ook het één en ander misgegaan, al maanden, en dat heeft dus pas geleden zijn climax bereikt). Zit er wel veel achteraan en merk dat ik doordat ik nu minder afspraken heb (want die zeg ik nu zelf steeds af, tis een beetje een non-speaking-terms iets wat mij betreft nu maar gelukkig werkt het FACT-team goed mee) meer tijd heb om zelf dingen te gaan ondernemen. Wat dat betreft merk ik toch wel dat hulpverlening voor mij alleen maar nuttig is als het meer stress-relief oplevert dan de afspraak zelf mij stress oplevert Ik heb op 't moment zeker een stuk of 6 stressoren die in aanwezigheidskracht nogal fluctueren op 't moment en zodra er meerdere pieken, dan merk ik dat dus ( ) Alles wisselt meerdere malen per week, tis net een soap [ Bericht 5% gewijzigd door magnetronkoffie op 14-04-2016 16:46:22 (was deel vergeten oeps) ]
magnetronkoffie	donderdag 14 april 2016 @ 16:37
	quote: Op donderdag 14 april 2016 16:35 schreef Fripsel het volgende: SPOILER Ik geloof dat ik zojuist het contact met mijn ouders verbroken heb.. DM
#ANONIEM	donderdag 14 april 2016 @ 17:09
	- [ Bericht 100% gewijzigd door #ANONIEM op 14-04-2016 18:01:10 ]
kuolema	donderdag 14 april 2016 @ 17:38
	quote: Op donderdag 14 april 2016 15:32 schreef Gary_Oak het volgende: [..] Ja, financieel bijvoorbeeld, want je betaalt toch elk jaar collegegeld. En zie je jezelf dat werk later doen (ik bijvoorbeeld niet meer, vandaar dat ik twijfel aan de enorme investering van de afgelopen 7 jaar)? Ja, ik heb er nu toch al in geïnvesteerd, dan kan ik het beter afmaken zodat het niet voor niets is geweest. Ik zie mezelf helemaal niets doen. Ik zie mezelf niet succesvol met een studie bezig zijn, onderzoek doen, scripties schrijven, solliciteren en werken. Ik kan me dat echt niet voorstellen. Ik kan me sowieso geen toekomst voorstellen. Maar ik moet het halen, dat eerste jaar. Dat is echt het minimale. Nog 15 punten.
Luchtbel	donderdag 14 april 2016 @ 17:51
	quote: Op donderdag 14 april 2016 14:59 schreef Gary_Oak het volgende: [..] Beschamend. Niet nodig. Er is niks mis met een kritische kijk naar je zelf maar je zelf nog verder naar beneden halen is niet helpend joh. Sterkte. Ik hoop dat er volgende week iets uit het gesprek naar voren komt dat kan helpen. Schrijf je nog?
Luchtbel	donderdag 14 april 2016 @ 17:56
	quote: Op donderdag 14 april 2016 17:38 schreef kuolema het volgende: [..] Heb je nog wat gehoord van die kamertraining?
kuolema	donderdag 14 april 2016 @ 17:58
	quote: Op donderdag 14 april 2016 17:56 schreef Luchtbel het volgende: [..] Heb je nog wat gehoord van die kamertraining? Nee, ik denk dat ik pas iets hoor als ik bovenaan de wachtlijst sta.
Luchtbel	donderdag 14 april 2016 @ 18:25
	quote: Op donderdag 14 april 2016 17:58 schreef kuolema het volgende: [..] Nee, ik denk dat ik pas iets hoor als ik bovenaan de wachtlijst sta. Oke. Misschien dat als je met zoiets bezig bent je ook iets meer een gedachte over de toekomst kunt ontwikkelen. SPOILER Ik heb morgen een gesprek met de hoofdbehandelaar om te kijken of 'het nog wel veilig' te houden is. De politie heeft me deze week ook weer een keer 'in de war' van straat gehaald. Ik weet het ook niet.
Koettie	donderdag 14 april 2016 @ 18:39
	quote: Op donderdag 14 april 2016 16:31 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] [..] Ga je er dit keer wel wat meer begeleiding bij krijgen? En niet dat ik graag wil dat je faalt, maar respect dat je het toch gaat proberen, ondanks dat je weet dat het voor jou (heel) lastig zal gaan worden [ afbeelding ] [..] Ik heb een beetje in hetzelfde schuitje gezeten, alleen was ik dan de depressieveling Heeft uiteindelijk niet gewerkt, maar objectief gezien had ik er ook beter niet aan kunnen beginnen (ze vond me leuk en ik heb wel de boot een paar maanden afgehouden) maar ook geen spijt van, toffe kennis aan overgehouden, al spreek ik haar heel weinig nog. Ik kan je niet echt advies geven, maar weet hoe zwaar het kan zijn. Een kleine tip kan ik je wellicht wel meegeven, en dat is dat het op lange termijn makkelijker is om steeds beetjes te regelen (en daar ook echt een gewoonte van te maken) dan om af en toe zeg maar grote schoonmaak te houden. Als het al een tijdje aan de gang is, dan goeie kans dat je er (afgezien van de meest optimistische uitkomsten) nog wel even aan vast zit....tenzij je het uitmaakt natuurlijk, maar dat ga ik niet voor je beslissen (en ook niet adviseren, das niet mijn plek, als je snapt wat ik bedoel). Ik heb 't achteraf mijn ex niet kwalijk genomen dat ze het met me uitgemaakt had en dat weet ze, even goeie vrienden En welkom Uitmaken is niet aan de orde, ben gek op m'n vriend. Maar makkelijk is het niet inderdaad. In principe gaat het wel redelijk. Ik regel veel (plannen, post, huishouden) want merk dat het hem nu echt niet lukt. En hij doet kleine taakjes en dat gaat zoals het gaat. Vind het nu vooral zo erg dat hij zo ongelukkig is dat hij het niet eens meer wil proberen. En ik snap het allemaal wel, maar echt minder pijnlijk wordt het er niet van. Thanks voor je berichtje.
Gary_Oak	donderdag 14 april 2016 @ 22:33
	quote: Op donderdag 14 april 2016 17:38 schreef kuolema het volgende: [..] Ja, ik heb er nu toch al in geïnvesteerd, dan kan ik het beter afmaken zodat het niet voor niets is geweest. Ik zie mezelf helemaal niets doen. Ik zie mezelf niet succesvol met een studie bezig zijn, onderzoek doen, scripties schrijven, solliciteren en werken. Ik kan me dat echt niet voorstellen. Ik kan me sowieso geen toekomst voorstellen. Maar ik moet het halen, dat eerste jaar. Dat is echt het minimale. Nog 15 punten. Ja, ik snap het ook wel. Moet ook 'nog' maar drie toetsen halen en mijn scriptie schrijven. quote: Op donderdag 14 april 2016 17:51 schreef Luchtbel het volgende: [..] Niet nodig. Er is niks mis met een kritische kijk naar je zelf maar je zelf nog verder naar beneden halen is niet helpend joh. Sterkte. Ik hoop dat er volgende week iets uit het gesprek naar voren komt dat kan helpen. Schrijf je nog? Ja, dat is waar. Alleen moeilijk om dat niet te doen. Hoe bedoel je schrijven?
Luchtbel	donderdag 14 april 2016 @ 23:35
	quote: Op donderdag 14 april 2016 22:33 schreef Gary_Oak het volgende: [..] Ja, dat is waar. Alleen moeilijk om dat niet te doen. Hoe bedoel je schrijven? Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen. En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet.
magnetronkoffie	donderdag 14 april 2016 @ 23:50
	quote: Op donderdag 14 april 2016 23:35 schreef Luchtbel het volgende: [..] Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen. En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet. Misschien dat ik het was? Ik schrijf al jaren een dagboek. Laatste jaar ook weer veel meer gaan schrijven, hele pakken geschreven papier heb ik geproduceerd
kuolema	vrijdag 15 april 2016 @ 00:00
	quote: Op donderdag 14 april 2016 23:35 schreef Luchtbel het volgende: [..] Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen. En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet. Donnie-Brasco was begonnen met schrijven.
Luchtbel	vrijdag 15 april 2016 @ 00:09
	Ja. Dat bedacht ik me later ook. Maar toen was het al gebeurd enzo.
magnetronkoffie	vrijdag 15 april 2016 @ 00:50
	quote: Op maandag 21 maart 2016 13:32 schreef Donnie-Brasco het volgende: Soms kan ik daar echt uren over dagdromen. Mocht ik ooit een smak met geld winnen dan stap ik in het eerste vliegtuig naar een plek met witte stranden en lekkere temperatuur en kom ik de eerste komende 3 maanden niet terug Lokquoteje Hoe gaat het met het schrijven? De laatste maand vooral schrijf ik weer enorm veel, meerdere vellen per dag (A4, ik beschrijf ook altijd de achterkant, maar begin elke dag wel weer aan een nieuw vel. Elk vel dateer ik ook, gewoonlijk ook met tijdstip (of schatting tijdstip) en locatie). Waar het me naast het leren me uit te drukken (ook qua gevoel enzo) 'denk ik' ook bij geholpen heeft, is het beter schrijven zelf. Viel me een paar maanden geleden min of meer plotseling op dat ik in de loop der tijd steeds minder moeite heb enorme hoeveelheden tekst te produceren (soms raak ik wel een beetje de draad kwijt, dat ik halverwege het tikken van een zin elders verder tik (om wat aan te vullen oid) en vergeet deze zin af te maken). Soms is het meer een beetje spelen met m'n toetsenbord, ik vind het wel leuk Maar ik vind alles wat met communicatie te maken heeft al veel langer heel boeiend, communicatie is zo'n enorm 'vakgebied'...alles is een vorm van communicatie, zelfs dingen die voor velen op het eerste gezicht weinig met directe communicatie te maken hebben, zoals multiplayer gamen en zelfs aanraken/afstanden/lichaamshouding/mimiek/een enkele blik. Zelfs de afwezigheid van communicatie is eigenlijk ook een vorm van communicatie (al zijn er efficiëntere methoden) en al helemaal duidelijk wordt de communicatie van het communicatieloze zodra er meerdere communicatiekanalen gebruikt worden...beetje zoals een piano en elke toets een communicatiekanaal is (leuke fantasie wel, ik vind het wel leuk) Waanzinnig! [ Bericht 2% gewijzigd door magnetronkoffie op 15-04-2016 01:08:04 ]
Gary_Oak	vrijdag 15 april 2016 @ 08:37
	quote: Op donderdag 14 april 2016 23:35 schreef Luchtbel het volgende: [..] Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen. En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet. Dat is lief, dankjewel.
Gary_Oak	vrijdag 15 april 2016 @ 22:17
	Vannacht weer een paniekaanval gehad. En verder lig ik de hele dag in bed. Als ik wakker ben, wacht ik eigenlijk tot ik weer slaap heb. Slaap daardoor wel 18 uur per dag. En heb vandaag nog steeds niks gegeten ...
#ANONIEM	zaterdag 16 april 2016 @ 11:35
	Ik voel me zo waardeloos dat ik het liefst gewoon de hele dag weg zou slapen. En morgen, en overmorgen..
Luchtbel	maandag 18 april 2016 @ 00:06
	quote: Op vrijdag 15 april 2016 22:17 schreef Gary_Oak het volgende: Vannacht weer een paniekaanval gehad. En verder lig ik de hele dag in bed. Als ik wakker ben, wacht ik eigenlijk tot ik weer slaap heb. Slaap daardoor wel 18 uur per dag. En heb vandaag nog steeds niks gegeten ... Hoe gaat het nu? Probeer wel regelmaat en eten weer op te bouwen. Want zo is gemotiveerd zijn/ kunnen leren natuurlijk sowieso niet mogelijk.
Luchtbel	maandag 18 april 2016 @ 00:08
	Fripsel, begrijp ik nou uit de verhalen hierboven dat de huisarts seroquel had voorgeschreven zonder dat hij jou die dag ook daadwerkelijk gezien had?
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 00:18
	quote: Op maandag 18 april 2016 00:08 schreef Luchtbel het volgende: Fripsel, begrijp ik nou uit de verhalen hierboven dat de huisarts seroquel had voorgeschreven zonder dat hij jou die dag ook daadwerkelijk gezien had? Ja. Godzijdank wel. Maar een stripje voor een week hoor, de laagste dosis. En die gaf me net de tik om 6 uur aan een stuk te kunnen slapen waardoor ik me niet meer in een 24/7 durende gedachte/gevoelens hel voelde. En m'n gedachte geordend kreeg en naar de dokter durfde. En de week ervoor had ik er al in een iets minder slechte toestand gezeten en had ze me alprazolam voorgeschreven omdat ik niet meer kon stoppen met huilen en hyperventileren. Maar daar val ik niet van in slaap. Het zal misschien wel buiten de regels om gegaan zijn, maar damn die mocht wel een keer.. [ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 18-04-2016 00:19:10 ]
Luchtbel	maandag 18 april 2016 @ 00:34
	Ja. Ik heb je verhaal verder wel gelezen hoor maar ik dacht dat je erbij was toen je vriend die brief gaf. Medicatie als seroquel voorschrijven bij zulke toestanden door een huisarts die de patiënt op dat moment niet daadwerkelijk ziet, vind ik bizar. Of het nou wel of niet een keer mocht....
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 00:44
	quote: Op maandag 18 april 2016 00:34 schreef Luchtbel het volgende: Ja. Ik heb je verhaal verder wel gelezen hoor maar ik dacht dat je erbij was toen je vriend die brief gaf. Medicatie als seroquel voorschrijven bij zulke toestanden door een huisarts die de patiënt op dat moment niet daadwerkelijk ziet, vind ik bizar. Of het nou wel of niet een keer mocht.... Dat ligt aan het systeem dat het zo moet. Ik was zo bang dat ik letterlijk heb staan overgeven van het naar de dokter moeten. Een spoedaanvraag voor de GGZ duurt 14 weken. Ik heb revalidatie gehad, twee psychologen, jaren van fysiotherapie, hyperventilatietraining, hulp bij m'n slaaphygiene alles. Het is bizar dat er dan gezegd word "je hebt alles geprobeerd zak maar 14 weken in de stront".
Luchtbel	maandag 18 april 2016 @ 00:54
	Wat ik al zei, ik heb je verhaal gelezen. Ik vind het vervelend voor je dat het zo met je gaat. Ik blijf het wel een bizarre keuze van de arts vinden. Of dat nou komt door een systeem of niet, hij kiest er zelf voor deze medicatie voor te schrijven aan een patiënt die hij op dat moment niet gezien heeft. Dat vind ik kwalijk.
magnetronkoffie	maandag 18 april 2016 @ 00:54
	quote: Op maandag 18 april 2016 00:44 schreef Fripsel het volgende: [..] Dat ligt aan het systeem dat het zo moet. Ik was zo bang dat ik letterlijk heb staan overgeven van het naar de dokter moeten. Een spoedaanvraag voor de GGZ duurt 14 weken. Ik heb revalidatie gehad, twee psychologen, jaren van fysiotherapie, hyperventilatietraining, hulp bij m'n slaaphygiene alles. Het is bizar dat er dan gezegd word "je hebt alles geprobeerd zak maar 14 weken in de stront". vier-tien-weken? wtf? Das niet normaal man Sterkte Frips Ik ga even slapen, tot zo! SPOILER ^{slapeloosheid}
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 03:46
	quote: Op maandag 18 april 2016 00:54 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] vier-tien-weken? wtf? Das niet normaal man Sterkte Frips Ik ga even slapen, tot zo! SPOILER ^{slapeloosheid} Ja ik vind het allemaal maar vaag. De huisarts zegt dat het echt niet versneld kan worden, iedereen eigenlijk. Maar iemand die zelfmoord probeert te plegen word toch ook geholpen neem ik aan? Moet ik dan echt als het ware eerst een overdosis pillen nemen.. Dat vind ik ziek.
magnetronkoffie	maandag 18 april 2016 @ 07:51
	quote: Op maandag 18 april 2016 03:46 schreef Fripsel het volgende: [..] Ja ik vind het allemaal maar vaag. De huisarts zegt dat het echt niet versneld kan worden, iedereen eigenlijk. Maar iemand die zelfmoord probeert te plegen word toch ook geholpen neem ik aan? Moet ik dan echt als het ware eerst een overdosis pillen nemen.. Dat vind ik ziek. DM Warempel gewoon een 'goeie' nacht gehad! [ Bericht 10% gewijzigd door magnetronkoffie op 18-04-2016 08:05:18 ]
zomie	maandag 18 april 2016 @ 08:06
	quote: Op maandag 18 april 2016 03:46 schreef Fripsel het volgende: [..] Ja ik vind het allemaal maar vaag. De huisarts zegt dat het echt niet versneld kan worden, iedereen eigenlijk. Maar iemand die zelfmoord probeert te plegen word toch ook geholpen neem ik aan? Moet ik dan echt als het ware eerst een overdosis pillen nemen.. Dat vind ik ziek. Blijven zeuren, ga als het echt niet gaat naar de HAP desnoods. Als het echt niet gaat dan kunnen ze je per direct opnemen als dat het beste voor je is op dat moment. Sterkte, ik hoop voor je dat dit een dal is waar je doorheen moet en dat het ook echt weer beter gaat worden. Probeer ook afleiding te zoeken voor al die gedachten. Ik heb toen ik dat had een stuk of 40 legpuzzels gemaakt ofzo....
Droopie	maandag 18 april 2016 @ 08:55
	quote: Op maandag 18 april 2016 08:06 schreef zomie het volgende: [..] Blijven zeuren, ga als het echt niet gaat naar de HAP desnoods. Als het echt niet gaat dan kunnen ze je per direct opnemen als dat het beste voor je is op dat moment. Sterkte, ik hoop voor je dat dit een dal is waar je doorheen moet en dat het ook echt weer beter gaat worden. Probeer ook afleiding te zoeken voor al die gedachten. Ik heb toen ik dat had een stuk of 40 legpuzzels gemaakt ofzo.... per persoon kan het verschillen, maar toen ik tussen wal en schip viel ben ik bij de balie gaan schreeuwen en waarschuwen ("als ik zo lang moet wachten krijgen jullie vanzelf een crisissituatie met mij") binnen een uur belde de oude en nieuwe GGZ en de huisarts.. mocht ik 3 dagen later op intake en alvast wekelijks praatjes maken gun ik jou ook Fripsel, onder druk wordt heel veel vloeibaar
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 10:21
	quote: Op maandag 18 april 2016 08:55 schreef Droopie het volgende: [..] per persoon kan het verschillen, maar toen ik tussen wal en schip viel ben ik bij de balie gaan schreeuwen en waarschuwen ("als ik zo lang moet wachten krijgen jullie vanzelf een crisissituatie met mij") binnen een uur belde de oude en nieuwe GGZ en de huisarts.. mocht ik 3 dagen later op intake en alvast wekelijks praatjes maken gun ik jou ook Fripsel, onder druk wordt heel veel vloeibaar Ik zeur al 10 jaar lang, ik heb gezeurd bij de GGZ, ik werd naar m'n huisarts gestuurd. Ik ben daar ingestort in de praktijk.. Ik heb gezegd dat ik soms mezelf wel wat aan kan doen.. (Dat wil ik niet echt overigens maar de paniek en onmacht maken me gek soms). Het enige effect wat dat heeft is dat ik een abbo op de apotheek heb omdat ik zo weinig pillen mee krijg.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 10:24
	Ik heb sinds een week een Xbox one hier staan trouwens. Dat lijkt de eerste afleiding te zijn die werkt om de dag sneller te laten gaan, gamen.
magnetronkoffie	maandag 18 april 2016 @ 10:32
	quote: Op maandag 18 april 2016 10:24 schreef Fripsel het volgende: Ik heb sinds een week een Xbox one hier staan trouwens. Dat lijkt de eerste afleiding te zijn die werkt om de dag sneller te laten gaan, gamen. Ik kan je de eerste Halo games aanbevelen (1 en 2, andere niet zelf gespeeld), Gears of War lijkt me ook wel lache als ik de youtube playthroughs mag geloven (kettingzaag! ) En DM terug
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 10:34
	Misschien hebben jullie nog wel tips voor me trouwens.. Voor mijn gevoel heeft mijn hoofd me 10 jaar lang voor de gek gehouden. En nu ik alles zie zoals het is, ben ik me er heel erg van bewust hoe onbewust ik eigenlijk altijd op angst heb gefunctioneerd. En nu weet ik niet meer goed wanneer ik, ik ben. Of dat ik angst ben.. En daardoor durf ik niet meer op mezelf en mijn eigen gedrag te vertrouwen. Wanneer mijn hoofd dan kortsluiting maakt is het net alsof ik niet anders kan dan de paar mensen die ik nog heb heel hard weg proberen te jagen. Gelukkig zijn er nog 2 over die daar doorheen prikken. Ik voel me in alles zo'n meisje, waarvan ze zeggen dat je er met een grote boog omheen moet lopen want staat gelijk aan gedoe.
DancingPhoebe	maandag 18 april 2016 @ 10:44
	Misschien ben je op dit moment ook zo'n meisje, dat gelijk staat aan gedoe. Als dat zo is, dan is dat zo door wat je is overkomen en niet iets wat je jezelf kwalijk moet nemen. Neem de tijd om beter te worden, maar accepteer dat het nu is wat het is. Als je jezelf dit kwalijk gaat zitten nemen kost dat veel energie waar niks nuttigs mee gebeurt, want jij kunt het nu, in dit moment, niet veranderen. Hulp is onderweg. Die heb je gezocht ( ) en krijg je helaas niet erg snel. Ik denk dat het weinig zin heeft te gaan stampvoeten. Die crisishulp is er ook voor jou wanneer je echt in een crisissituatie (zelfbeschadiging, zelfmoord) terecht komt. Het is niet omgekeerd. Dat wanneer je doet alsof je er in zit, de hulp ook wel eerder zal komen. Het is ook een andere vorm van hulp. Probeer niet te vechten tegen dingen die je niet kunt veranderen (het systeem). Je schiet er niets mee op. In je bericht lijk ik een beetje te proeven alsof je het als persoonlijk ervaart, dat het allemaal zo kut loopt. Dat is niet zo, Het systeem zit momenteel gewoon kut in elkaar, dat is niet persoonlijk tegen jou gericht, maar kun je helaas ook persoonlijk niet veranderen. Accepteer gewoon dat je binnen die kaders van het systeem zult moeten accepteren ipv het als een persoonlijke "aanval" te zien. Daarmee doe je jezelf geen goed denk ik. Het zijn geen helpende gedachten.
magnetronkoffie	maandag 18 april 2016 @ 10:49
	quote: Op maandag 18 april 2016 10:34 schreef Fripsel het volgende: Misschien hebben jullie nog wel tips voor me trouwens.. Voor mijn gevoel heeft mijn hoofd me 10 jaar lang voor de gek gehouden. En nu ik alles zie zoals het is, ben ik me er heel erg van bewust hoe onbewust ik eigenlijk altijd op angst heb gefunctioneerd. En nu weet ik niet meer goed wanneer ik, ik ben. Of dat ik angst ben.. En daardoor durf ik niet meer op mezelf en mijn eigen gedrag te vertrouwen. Wanneer mijn hoofd dan kortsluiting maakt is het net alsof ik niet anders kan dan de paar mensen die ik nog heb heel hard weg proberen te jagen. Gelukkig zijn er nog 2 over die daar doorheen prikken. Ik voel me in alles zo'n meisje, waarvan ze zeggen dat je er met een grote boog omheen moet lopen want staat gelijk aan gedoe. Ik kan je sowieso al 1 tip geven meteen: Die angst kan je wel permanent lijken te hebben (alsof dit alles is wat er bij jou bestaat), maar dat komt omdat je het te lang genegeerd hebt, ontweken hebt. Niet je angst meteen frontaal gaan aanvallen, daarmee val je namelijk alleen maar jezelf aan. Waar je op zal moeten gaan letten en beseffen, is dat die angst geen eenheidsworst is en varieert in intensiteit: Ene moment neemt de angst toe en op een gegeven moment kan ie weer afnemen en dat contrast kan je wel merken (tenzij je echt totaal niet in staat bent om te voelen, maar volgens mij is dat laatste bij jou sowieso niet het geval), zo leer je wat jouw angsten triggert en waardoor het gevoed wordt. Zo leer je ook wat niet onderdeel van jouw angst is, maar wat wel echt deel van jezelf is en belangrijk is dat je de stukjes zelf die je gaandeweg van jezelf (her)ontdekt, niet vergeet! Altijd in je achterhoofd houden. Voordeel van deze methode is ook dat het overal toepasbaar is en zelfs oproepbaar wanneer je maar wilt. Zo leer je jezelf steeds beter kennen (inclusief je makkes) en krijgt je zelfvertrouwen weer meer ruimte om te groeien. Tis niet makkelijk, maar je moet zelf maar kijken of je betere opties hebt.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 11:03
	Ik doe niet "alsof". Er zit iets in me wat er niet hoort, waardoor ik mezelf niet vertrouw. En dat komt met de dag duidelijker naar voren. Ik voel me een tikkende tijdbom. Of een koortdanser zonder vangnet. En het probleem is inderdaad niet dat ik niet herken dat mijn angsten niet kloppen. Ik snap het juist allemaal heel goed, waardoor ik het niet durf te bespreken omdat ik ook wel weet dat het belachelijk is. Maar dan krijgt het vrij spel in mijn hoofd en like.. ik heb maar een ding geleerd, kop houden en doorgaan. Dus dan krijg je een explosieve mix van angst en wanhoop en alleen voelen.
magnetronkoffie	maandag 18 april 2016 @ 12:41
	quote: Op maandag 18 april 2016 11:03 schreef Fripsel het volgende: Ik doe niet "alsof". Er zit iets in me wat er niet hoort, waardoor ik mezelf niet vertrouw. En dat komt met de dag duidelijker naar voren. Ik voel me een tikkende tijdbom. Of een koortdanser zonder vangnet. En het probleem is inderdaad niet dat ik niet herken dat mijn angsten niet kloppen. Ik snap het juist allemaal heel goed, waardoor ik het niet durf te bespreken omdat ik ook wel weet dat het belachelijk is. Maar dan krijgt het vrij spel in mijn hoofd en like.. ik heb maar een ding geleerd, kop houden en doorgaan. Dus dan krijg je een explosieve mix van angst en wanhoop en alleen voelen. Even voor de duidelijkheid, ik zeg en impliceer niet dat je doet alsof en ik snap waarom je jezelf niet vertrouwt. Maar op het moment dat je ervoor kiest het niet te bespreken en weet dat de gevolgen van die keuze is dat het vrij spel in je hoofd krijgt, dan is het wel bespreken ervan toch juist niet belachelijk? Alleen voelen? Je kunt ook verschillende dingen voelen he? Niet alleen maar de aan- of afwezigheid van angst, dat is namelijk niet het belangrijkste. Je hebt zelf al aangegeven dat die angst niet bij je hoort. En voelen betekent niet dat je ratio daarvoor zou moeten uitsluiten. Sterker nog, die 2 dingen werken het beste als beide samenwerken, als een symbiose (dit laatste even ter info).
Michie_	maandag 18 april 2016 @ 15:33
	quote: Op maandag 18 april 2016 10:24 schreef Fripsel het volgende: Ik heb sinds een week een Xbox one hier staan trouwens. Dat lijkt de eerste afleiding te zijn die werkt om de dag sneller te laten gaan, gamen. De rare collectie is een aanrader. 30 games gemaakt door rare voor nog geen 15 euro.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 15:38
	quote: Op maandag 18 april 2016 12:41 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Even voor de duidelijkheid, ik zeg en impliceer niet dat je doet alsof en ik snap waarom je jezelf niet vertrouwt. Maar op het moment dat je ervoor kiest het niet te bespreken en weet dat de gevolgen van die keuze is dat het vrij spel in je hoofd krijgt, dan is het wel bespreken ervan toch juist niet belachelijk? Alleen voelen? Je kunt ook verschillende dingen voelen he? Niet alleen maar de aan- of afwezigheid van angst, dat is namelijk niet het belangrijkste. Je hebt zelf al aangegeven dat die angst niet bij je hoort. En voelen betekent niet dat je ratio daarvoor zou moeten uitsluiten. Sterker nog, die 2 dingen werken het beste als beide samenwerken, als een symbiose (dit laatste even ter info). Dat daarboven was ook niet voor jou. Maar mijn vriend belde net. Hij had naar het GGZ gebeld. En nu blijkt dat mijn verzekeraar niet wil vergoeden en dat niemand dat heeft doorgegeven en dat ik 6 weken voor niks heb zitten wachten en niet eens bij ze terecht kan. Dit slaat helemaal nergens meer op..
magnetronkoffie	maandag 18 april 2016 @ 15:40
	quote: Op maandag 18 april 2016 15:38 schreef Fripsel het volgende: [..] Dat daarboven was ook niet voor jou. Maar mijn vriend belde net. Hij had naar het GGZ gebeld. En nu blijkt dat mijn verzekeraar niet wil vergoeden en dat niemand dat heeft doorgegeven en dat ik 6 weken voor niks heb zitten wachten en niet eens bij ze terecht kan. Dit slaat helemaal nergens meer op.. Denk dat je nu moet overwegen met grof geschut te gaan schieten (of we hebben belangrijke details gemist?), klacht indienen? Is het zo slecht gesteld daarzo? Wie verwees jou door naar de GGZ? Heb je daar al eerder gezeten?
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 15:40
	Dus mijn dokter die zegt, dit is de enige fatsoenlijke optie die je hebt.. En mijn zorgverzekering die zegt, ja daaag.
Elvi	maandag 18 april 2016 @ 15:44
	Dan is er iets anders aan de hand. Een zorgverzekering kan pas vergoeden als de ggz een code doorgeeft. Zij kunnen dat alleen doen met een diagnose. En die krijg je pas na een paar behandelingen; dan krijg je alles met terugwerkende kracht vergoed. Ben je naar een reguliere ggz verwezen of naar een particulier?
magnetronkoffie	maandag 18 april 2016 @ 15:44
	quote: Op maandag 18 april 2016 15:40 schreef Fripsel het volgende: Dus mijn dokter die zegt, dit is de enige fatsoenlijke optie die je hebt.. En mijn zorgverzekering die zegt, ja daaag. Wat vergoeden ze dan niet? Had je je aangemeld voor iets wat buiten de basisverzekering valt? Naar de GGZ zelf gaan en daar om opheldering vragen? Wat het aanmelden betreft, dat gaat geregeld fout overal, vooral dat je zit te wachten en dan blijkt achteraf de aanvraag "niet aangekomen" te zijn Met wie heb je deze afspraak gemaakt? Wat bedoel je met "enige fatsoenlijke optie"? Welke optie was dat dan? edit: quote: Op maandag 18 april 2016 15:44 schreef Elvi het volgende: Dan is er iets anders aan de hand. Een zorgverzekering kan pas vergoeden als de ggz een code doorgeeft. Zij kunnen dat alleen doen met een diagnose. En die krijg je pas na een paar behandelingen; dan krijg je alles met terugwerkende kracht vergoed. Ben je naar een reguliere ggz verwezen of naar een particulier? Goeie vragen
Elvi	maandag 18 april 2016 @ 15:51
	Kan ook zijn dat de verwijzing niet (goed) binnen is. Zonder verwijzing kunnen ze niet vergoeden. Er is verder geen reden. Het zit in de basisverzekering dus ze moeten wel.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 16:05
	Nope. Mijn zorgverzekering schijnt met bijna iedere GGZ een contract te hebben. Behalve met die in Breda. Dan had ik 75% vergoed gekregen en de rest zelf moeten betalen. Mijn vriend is het aan het uitzoeken. Moest ook weer alleen om te horen dat die afspraak er niet meer was 3x bellen, voicemails inspreken. En ik heb dat zelf dus ook al een keer gedaan om uit te zoeken hoe dat zat en toen moest ik gewoon 4 weken wachten en kwam het echt wel goed en anders moest ik de huisarts maar lastig vallen.. Maar ipv dat iemand dat heeft doorgegeven, dat ik dan zelf mee had moeten betalen, is de afspraak gewoon eruit gegooid. En het meest ironische is nog dat mijn vriend bij de huisarts heeft gezeten met een lijstje andere instellingen. Maar nee dat zou alleen maar vertraging opleveren, die 14 weken wachten was echt het meest verstandige omdat mijn situatie zo complex was.
Droopie	maandag 18 april 2016 @ 16:07
	2 jaar geleden dacht ik ook iets klopt hier niet in mij, nu ik vol zelfvertrouwen en zelfrespect zit heb ik ook een raar gevoel erover. dat komt omdat ik het niet gewend ben, kwestie van wennen denk ik. verder kan ik alleen maar zeggen sterkte en accepteer dat het meisje in je ook haar gebreken heeft, net zoals velen van ons hadden en hebben. dat heb ik geleerd over mijzelf en geeft mij rust, veel kan ik veranderen aan mijzelf maar sommige gebreken horen bij mij, so be it. wat niet wil betekenen dat ik er af en toe van baal
Droopie	maandag 18 april 2016 @ 16:09
	quote: Op maandag 18 april 2016 16:05 schreef Fripsel het volgende: Nope. Mijn zorgverzekering schijnt met bijna iedere GGZ een contract te hebben. Behalve met die in Breda. Dan had ik 75% vergoed gekregen en de rest zelf moeten betalen. Mijn vriend is het aan het uitzoeken. Moest ook weer alleen om te horen dat die afspraak er niet meer was 3x bellen, voicemails inspreken. En ik heb dat zelf dus ook al een keer gedaan om uit te zoeken hoe dat zat en toen moest ik gewoon 4 weken wachten en kwam het echt wel goed en anders moest ik de huisarts maar lastig vallen.. Maar ipv dat iemand dat heeft doorgegeven, dat ik dan zelf mee had moeten betalen, is de afspraak gewoon eruit gegooid. En het meest ironische is nog dat mijn vriend bij de huisarts heeft gezeten met een lijstje andere instellingen. Maar nee dat zou alleen maar vertraging opleveren, die 14 weken wachten was echt het meest verstandige omdat mijn situatie zo complex was. Maar als je eerder bij de GGZ zat, waarom is dat dossier niet heropend? (verwacht antwoord: regels en adminstratief)
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 16:12
	quote: Op maandag 18 april 2016 16:09 schreef Droopie het volgende: [..] Maar als je eerder bij de GGZ zat, waarom is dat dossier niet heropend? (verwacht antwoord: regels en adminstratief) Sorry ik zat niet eerder bij de GGZ. Ik heb eerder een psycholoog gehad in een revalidatiecentrum in Breda. En daarna een eerste lijns psycholoog. En toen brak de hel los, en ik begin me een beetje te voelen alsof niemand me eruit wil halen. Ik voel me ook gewoon wederom dom. Ik denk dat ik dan maar voor alles wat ik via de huisarts laat doorverwijzen maar moet gaan bellen naar m'n zorgverzekering.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 16:13
	Het staat er misschien niet zo duidelijk. Ik bedoelde dus dat als deze afspraak was doorgegaan ik 25% zelf had moeten betalen maar die optie hebben ze dus niet eens gegeven. Sorry het is een beetje paniek in m'n hoofd.
Elvi	maandag 18 april 2016 @ 16:20
	quote: Op maandag 18 april 2016 16:13 schreef Fripsel het volgende: Het staat er misschien niet zo duidelijk. Ik bedoelde dus dat als deze afspraak was doorgegaan ik 25% zelf had moeten betalen maar die optie hebben ze dus niet eens gegeven. Sorry het is een beetje paniek in m'n hoofd. Hoe ik het trouwens heb gedaan: mezelf eerst bij een pscycholoog aangemeld (gecheckt of het vergoed werd) en gezegd dat de verwijzing eraan komt, maar dan stond de afspraak al in ieder geval. Daarna naar de huisarts gegaan en gezegd dat ik een verwijzing wilde voor die-en-die psycholoog. Toen zei ze dat het wel lastig was, want dan moest ze in een ander systeem ofzo Ik: "Ok is goed, ik wacht wel " Dus het is mogelijk, ze moeten gewoon niet zo lui doen.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 16:28
	quote: Op maandag 18 april 2016 16:20 schreef Elvi het volgende: [..] Hoe ik het trouwens heb gedaan: mezelf eerst bij een pscycholoog aangemeld (gecheckt of het vergoed werd) en gezegd dat de verwijzing eraan komt, maar dan stond de afspraak al in ieder geval. Daarna naar de huisarts gegaan en gezegd dat ik een verwijzing wilde voor die-en-die psycholoog. Toen zei ze dat het wel lastig was, want dan moest ze in een ander systeem ofzo Ik: "Ok is goed, ik wacht wel " Dus het is mogelijk, ze moeten gewoon niet zo lui doen. Maar ik weet gewoon echt niet meer wat ik nog moet doen. Ik heb alles geprobeerd wat ze gezegd hebben tot nu toe. Ik heb daar echt zo in paniek gezeten dat de assistente me ter plekken een kalmeringspilletje heeft gegeven die ze speciaal al geregeld hadden omdat ze wisten dat ik kwam. Dus ze kunnen dan toch echt niet meer denken "valt wel mee". Mijn vriend die heeft het voor me op de nuchtere normale manier geprobeerd door dus inderdaad andere psychologen en instellingen te opperen. Maar de huisarts moet me verwijzen, en als zei dat niet naar een andere plek wil doen, en maar blijft volhouden en beweren dat dit m'n enige optie is. Wat moet ik dan nog doen.. Mijn vriend heeft trouwens wel ook al contact gehad met de huisartsenpraktijk, en hij moet morgen na 1'en terug bellen. Als het dan opeens wel lukt naar een andere instelling weet ik in ieder geval wat er boven aan mijn lijstje staat. Een andere huisarts zoeken.
Luchtbel	maandag 18 april 2016 @ 16:54
	Gaat het om reguliere of gespecialiseerde GGZ? Heb je overwogen om tijdelijk contact op te nemen met zoiets als Sensoor ofzo. Die mensen weten hoe ze moeten reageren als je in paniek bent. Kunnen je inhoudelijk niet helpen maar wellicht dat het kunnen spuien even druk wegneemt. Bij jou en je omgeving.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 18:02
	Haaaaah de grap word nog groter. Online staat de instelling gewoon als gecontracteerd aangegeven. Ik word gewoon kij hard genaaid.
Droopie	maandag 18 april 2016 @ 18:11
	quote: Op maandag 18 april 2016 18:02 schreef Fripsel het volgende: Haaaaah de grap word nog groter. Online staat de instelling gewoon als gecontracteerd aangegeven. Ik word gewoon kij hard genaaid. Rustig aan
zomie	maandag 18 april 2016 @ 21:07
	quote: Op maandag 18 april 2016 18:02 schreef Fripsel het volgende: Haaaaah de grap word nog groter. Online staat de instelling gewoon als gecontracteerd aangegeven. Ik word gewoon kij hard genaaid. Er zit dus iemand te prutsen, blijven pushen is dan de enige optie. Vervelend dat het zo'n gezeik is terwijl je wel wat anders aan je hoofd hebt. Ik ben in een crisis geraakt omdat ik jarenlang alles heb opgekropt en er niks mee kon. Kop houden en doorgaan was ook mijn aanpak. Maar dan wordt het een tikkende tijdbom. Dus ergens je uiten, maakt niet uit in welke vorm, dat kan misschien wat lucht geven.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 22:16
	quote: Op maandag 18 april 2016 21:07 schreef zomie het volgende: [..] Er zit dus iemand te prutsen, blijven pushen is dan de enige optie. Vervelend dat het zo'n gezeik is terwijl je wel wat anders aan je hoofd hebt. Ik ben in een crisis geraakt omdat ik jarenlang alles heb opgekropt en er niks mee kon. Kop houden en doorgaan was ook mijn aanpak. Maar dan wordt het een tikkende tijdbom. Dus ergens je uiten, maakt niet uit in welke vorm, dat kan misschien wat lucht geven. Maar.. niet veel mensen weten precies hoe of wat, en de mensen die het wel wel weten. Die hebben ook zoiets van shit ok dit is zo heftig ik weet niet hoe ik haar moet helpen.. Dus vaak resulteert dat dan in praktisch goed bedoelde adviezen. Of het rationaliseren van dingen. Maar het probleem is niet dat ik niet kan rationaliseren.. Dat heb ik als kind juist teveel gedaan en ik heb juist mijn gevoelens niet leren herkennen. Dus ik en praten dat is een ramp en al helemaal dus als mensen dan ook nog gaan rationaliseren. Want dan komt dat stemmetje in m'n hoofd "zie je wel je gevoel doet er niet toe". En dan whaaaah kortsluiting. Dan weet ik niet meer wat rechts en links is. Terwijl ik voor dat stemmetje heel goed weet dat ik me druk maak om niks.
#ANONIEM	maandag 18 april 2016 @ 22:17
	Sport was altijd m'n manier van uiten Ik leefde voor de korfbal. En toen dat niet meer ging heb ik me helemaal vastgebeten in fitness bij de fysio..
Forbry	maandag 18 april 2016 @ 22:32
	Ik heb alleen flarden meegekregen (las o.a. dat je met je ouders hebt gebroken, heftig), dus wat er precies allemaal aan de hand is weet ik niet, maar... Fripsel, heel veel sterkte!
Koettie	dinsdag 19 april 2016 @ 12:39
	En weer vast met vriendje. Hij wil gewoon geen hulp meer. Maar ook niet verder zoals het nu gaat. Dus weer terug bij af. Meh.
Donnie-Brasco	dinsdag 19 april 2016 @ 21:27
	quote: Op vrijdag 15 april 2016 00:50 schreef magnetronkoffie het volgende: [..] Lokquoteje Hoe gaat het met het schrijven? De laatste maand vooral schrijf ik weer enorm veel, meerdere vellen per dag (A4, ik beschrijf ook altijd de achterkant, maar begin elke dag wel weer aan een nieuw vel. Elk vel dateer ik ook, gewoonlijk ook met tijdstip (of schatting tijdstip) en locatie). Waar het me naast het leren me uit te drukken (ook qua gevoel enzo) 'denk ik' ook bij geholpen heeft, is het beter schrijven zelf. Viel me een paar maanden geleden min of meer plotseling op dat ik in de loop der tijd steeds minder moeite heb enorme hoeveelheden tekst te produceren (soms raak ik wel een beetje de draad kwijt, dat ik halverwege het tikken van een zin elders verder tik (om wat aan te vullen oid) en vergeet deze zin af te maken). quote: Op vrijdag 15 april 2016 00:00 schreef kuolema het volgende: [..] Donnie-Brasco was begonnen met schrijven. Yep en ook alweer gestopt. Of nou, gestopt... ik vergeet het constant en denk er ook gewoon niet aan. Ik vind het jammer, want ik heb het gevoel dat het toch op een of andere manier toch een goeie bezigheid voor me zou kunnen zijn. Misschien moet ik het op een andere manier gaan proberen. Tot nu toe beetje geforceerd zitten te schrijven hoe dag ging en hoe ik me voelde. Ik wil misschien gewoon gaan proberen om elke dag/paar dagen in de week gewoon in een paar woorden opschrijven wat het fijn moment was van de dag, dat ik dat dan later kan terug lezen ofzo. Heb het niet opgegeven het schrijven, maar er gebeurd weinig mee momenteel.
#ANONIEM	dinsdag 19 april 2016 @ 23:31
	Iedere dag het fijnste opschrijven is eigenlijk best een goede.
zomie	woensdag 20 april 2016 @ 08:44
	quote: Op maandag 18 april 2016 22:16 schreef Fripsel het volgende: [..] Maar.. niet veel mensen weten precies hoe of wat, en de mensen die het wel wel weten. Die hebben ook zoiets van shit ok dit is zo heftig ik weet niet hoe ik haar moet helpen.. Dus vaak resulteert dat dan in praktisch goed bedoelde adviezen. Of het rationaliseren van dingen. Maar het probleem is niet dat ik niet kan rationaliseren.. Dat heb ik als kind juist teveel gedaan en ik heb juist mijn gevoelens niet leren herkennen. Dus ik en praten dat is een ramp en al helemaal dus als mensen dan ook nog gaan rationaliseren. Want dan komt dat stemmetje in m'n hoofd "zie je wel je gevoel doet er niet toe". En dan whaaaah kortsluiting. Dan weet ik niet meer wat rechts en links is. Terwijl ik voor dat stemmetje heel goed weet dat ik me druk maak om niks. Moeilijk ja, eigenlijk moet je daar ook een goede hulpverlener bij hebben. Maar je gevoel negeren moet je zeker niet doen hoor. En hier blijven posten als je dat helpt
zomie	woensdag 20 april 2016 @ 08:46
	Ik heb ook weer een dipje... vorige week was niet goed en nu blijft t rommelen
#ANONIEM	woensdag 20 april 2016 @ 08:50
	Ik zit weer helemaal in een put op het moment geloof ik. En iedereen wijst na elkaar ipv me gewoon te vertellen van hoe of wat. Wachttijd is van 4 weken, naar 12 weken, naar helemaal geen afspraak, naar 16 weken, naar 23 weken gegaan. De GGZ zegt dat we voor versnelling bij de huisarts moeten zijn, de huisarts roept al weken lang dat dit mijn enige optie is, en nu opeens word er donderdag uitgezocht hoe het nou precies met de crisisopvang zit. Misschien had je dat moeten doen voor je me vol met pillen stopte en begon te roepen dat ik geen andere optie had. En de zorgverzekeraar zegt "wij kunnen alleen bemiddelen voor fysieke zorg", maar daar kreeg ik gister om half 6 eindelijk iemand aan de telefoon die me wilde helpen bij de verzekering. Maar toen was alles al gesloten en kon ze zelfs via het back office de mensen niet meer te pakken krijgen die ze nodig had. Dus vandaag weer bellen. Ik word al bang als ik aan mijn telefoonrekening denk
zomie	woensdag 20 april 2016 @ 09:45
	quote: Op woensdag 20 april 2016 08:50 schreef Fripsel het volgende: Ik zit weer helemaal in een put op het moment geloof ik. En iedereen wijst na elkaar ipv me gewoon te vertellen van hoe of wat. Wachttijd is van 4 weken, naar 12 weken, naar helemaal geen afspraak, naar 16 weken, naar 23 weken gegaan. De GGZ zegt dat we voor versnelling bij de huisarts moeten zijn, de huisarts roept al weken lang dat dit mijn enige optie is, en nu opeens word er donderdag uitgezocht hoe het nou precies met de crisisopvang zit. Misschien had je dat moeten doen voor je me vol met pillen stopte en begon te roepen dat ik geen andere optie had. En de zorgverzekeraar zegt "wij kunnen alleen bemiddelen voor fysieke zorg", maar daar kreeg ik gister om half 6 eindelijk iemand aan de telefoon die me wilde helpen bij de verzekering. Maar toen was alles al gesloten en kon ze zelfs via het back office de mensen niet meer te pakken krijgen die ze nodig had. Dus vandaag weer bellen. Ik word al bang als ik aan mijn telefoonrekening denk Wat een gepruts Maar die pillen zijn misschien ook even de beste optie om je tot rust te krijgen, alle behandelingen kosten gewoon tijd en duren lang als je elk uur van de dag jezelf in de weg gaat zitten. Pillen werkten bij mij niet zo goed, lorazepam was de eerste die echt wat rust bracht.
#ANONIEM	woensdag 20 april 2016 @ 09:56
	quote: Op woensdag 20 april 2016 09:45 schreef zomie het volgende: [..] Wat een gepruts Maar die pillen zijn misschien ook even de beste optie om je tot rust te krijgen, alle behandelingen kosten gewoon tijd en duren lang als je elk uur van de dag jezelf in de weg gaat zitten. Pillen werkten bij mij niet zo goed, lorazepam was de eerste die echt wat rust bracht. Ik weet niet meer wat ik van die pillen moet denken. Enerzijds denk ik, inderdaad het is iets dus ze wil me wel helpen. Maar gister heeft ze dus tegen mijn vriend lopen klagen over tijdsdruk en lange bellijsten (dat vind ik oprecht rot voor haar. Maar dat rechtvaardigt het voor mij nog niet om je kop in het zand te steken en je patient voor te liegen). En kon er opeens uitgezocht worden hoe het met crisisdienst zat terwijl ze al 6 weken lang stug vol blijft houden dat dit m'n enige optie is. Terwijl ze niet eens weet wat mijn opties zijn blijkbaar. En nouja doordat ze die medicatie had voorgeschreven dacht ik dat ze echt wel met me mee wilde denken. Officieel word het ook afgeraden om het te slikken voor me, zonder actieve behandeling. Omdat het dan andere psychische bijwerkingen kunnen hebben. Ik was zo stom om te denken, dat stop je niet in iemand als je haar niet serieus neemt. Maar nu voelt het meer als een afpoeier manier.
zomie	woensdag 20 april 2016 @ 12:47
	quote: Op woensdag 20 april 2016 09:56 schreef Fripsel het volgende: [..] Ik weet niet meer wat ik van die pillen moet denken. Enerzijds denk ik, inderdaad het is iets dus ze wil me wel helpen. Maar gister heeft ze dus tegen mijn vriend lopen klagen over tijdsdruk en lange bellijsten (dat vind ik oprecht rot voor haar. Maar dat rechtvaardigt het voor mij nog niet om je kop in het zand te steken en je patient voor te liegen). En kon er opeens uitgezocht worden hoe het met crisisdienst zat terwijl ze al 6 weken lang stug vol blijft houden dat dit m'n enige optie is. Terwijl ze niet eens weet wat mijn opties zijn blijkbaar. En nouja doordat ze die medicatie had voorgeschreven dacht ik dat ze echt wel met me mee wilde denken. Officieel word het ook afgeraden om het te slikken voor me, zonder actieve behandeling. Omdat het dan andere psychische bijwerkingen kunnen hebben. Ik was zo stom om te denken, dat stop je niet in iemand als je haar niet serieus neemt. Maar nu voelt het meer als een afpoeier manier. Tijd voor n andere huisarts?
#ANONIEM	woensdag 20 april 2016 @ 13:55
	quote: Op woensdag 20 april 2016 12:47 schreef zomie het volgende: [..] Tijd voor n andere huisarts? Ik denk er wel aan. Maar dan ga ik nadenken. En dan kan ik me eigenlijk niet meer voorstellen dat er een betere optie is na al het gepruts dat ik heb gezien.
Luchtbel	woensdag 20 april 2016 @ 20:09
	quote: Op woensdag 20 april 2016 08:46 schreef zomie het volgende: Ik heb ook weer een dipje... vorige week was niet goed en nu blijft t rommelen Vervelend. Het ging redelijk toch? Weet je waar het vandaan komt? Sterkte in elk geval.