Depressie & Angst #134

quote:

Op donderdag 14 april 2016 16:31 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]


[..]

Ga je er dit keer wel wat meer begeleiding bij krijgen?
En niet dat ik graag wil dat je faalt, maar respect dat je het toch gaat proberen, ondanks dat je weet dat het voor jou (heel) lastig zal gaan worden [ afbeelding ]

[..]

Ik heb een beetje in hetzelfde schuitje gezeten, alleen was ik dan de depressieveling
Heeft uiteindelijk niet gewerkt, maar objectief gezien had ik er ook beter niet aan kunnen beginnen (ze vond me leuk en ik heb wel de boot een paar maanden afgehouden) maar ook geen spijt van, toffe kennis aan overgehouden, al spreek ik haar heel weinig nog.

Ik kan je niet echt advies geven, maar weet hoe zwaar het kan zijn.

Een kleine tip kan ik je wellicht wel meegeven, en dat is dat het op lange termijn makkelijker is om steeds beetjes te regelen (en daar ook echt een gewoonte van te maken) dan om af en toe zeg maar grote schoonmaak te houden. Als het al een tijdje aan de gang is, dan goeie kans dat je er (afgezien van de meest optimistische uitkomsten) nog wel even aan vast zit....tenzij je het uitmaakt natuurlijk, maar dat ga ik niet voor je beslissen (en ook niet adviseren, das niet mijn plek, als je snapt wat ik bedoel).

Ik heb 't achteraf mijn ex niet kwalijk genomen dat ze het met me uitgemaakt had en dat weet ze, even goeie vrienden

En welkom

Uitmaken is niet aan de orde, ben gek op m'n vriend. Maar makkelijk is het niet inderdaad. In principe gaat het wel redelijk. Ik regel veel (plannen, post, huishouden) want merk dat het hem nu echt niet lukt. En hij doet kleine taakjes en dat gaat zoals het gaat. Vind het nu vooral zo erg dat hij zo ongelukkig is dat hij het niet eens meer wil proberen. En ik snap het allemaal wel, maar echt minder pijnlijk wordt het er niet van. Thanks voor je berichtje.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 17:38 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja, ik heb er nu toch al in geïnvesteerd, dan kan ik het beter afmaken zodat het niet voor niets is geweest.
Ik zie mezelf helemaal niets doen. Ik zie mezelf niet succesvol met een studie bezig zijn, onderzoek doen, scripties schrijven, solliciteren en werken. Ik kan me dat echt niet voorstellen. Ik kan me sowieso geen toekomst voorstellen.

Maar ik moet het halen, dat eerste jaar. Dat is echt het minimale. Nog 15 punten.

Ja, ik snap het ook wel. Moet ook 'nog' maar drie toetsen halen en mijn scriptie schrijven.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 17:51 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Niet nodig. Er is niks mis met een kritische kijk naar je zelf maar je zelf nog verder naar beneden halen is niet helpend joh. Sterkte. Ik hoop dat er volgende week iets uit het gesprek naar voren komt dat kan helpen. Schrijf je nog?

Ja, dat is waar. Alleen moeilijk om dat niet te doen. Hoe bedoel je schrijven?

quote:

Op donderdag 14 april 2016 22:33 schreef Gary_Oak het volgende:

[..]


Ja, dat is waar. Alleen moeilijk om dat niet te doen. Hoe bedoel je schrijven?

Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen.
En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet.

quote:

Op donderdag 14 april 2016 23:35 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen.
En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet.

Misschien dat ik het was? Ik schrijf al jaren een dagboek.
Laatste jaar ook weer veel meer gaan schrijven, hele pakken geschreven papier heb ik geproduceerd

quote:

Op donderdag 14 april 2016 23:35 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen.
En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet.

Donnie-Brasco was begonnen met schrijven.

Ja. Dat bedacht ik me later ook. Maar toen was het al gebeurd enzo.

quote:

Op maandag 21 maart 2016 13:32 schreef Donnie-Brasco het volgende:
Soms kan ik daar echt uren over dagdromen. Mocht ik ooit een smak met geld winnen dan stap ik in het eerste vliegtuig naar een plek met witte stranden en lekkere temperatuur en kom ik de eerste komende 3 maanden niet terug

Lokquoteje

Hoe gaat het met het schrijven?

De laatste maand vooral schrijf ik weer enorm veel, meerdere vellen per dag (A4, ik beschrijf ook altijd de achterkant, maar begin elke dag wel weer aan een nieuw vel. Elk vel dateer ik ook, gewoonlijk ook met tijdstip (of schatting tijdstip) en locatie).

Waar het me naast het leren me uit te drukken (ook qua gevoel enzo) 'denk ik' ook bij geholpen heeft, is het beter schrijven zelf.

Viel me een paar maanden geleden min of meer plotseling op dat ik in de loop der tijd steeds minder moeite heb enorme hoeveelheden tekst te produceren (soms raak ik wel een beetje de draad kwijt, dat ik halverwege het tikken van een zin elders verder tik (om wat aan te vullen oid) en vergeet deze zin af te maken).

Soms is het meer een beetje spelen met m'n toetsenbord, ik vind het wel leuk

Maar ik vind alles wat met communicatie te maken heeft al veel langer heel boeiend, communicatie is zo'n enorm 'vakgebied'...alles is een vorm van communicatie, zelfs dingen die voor velen op het eerste gezicht weinig met directe communicatie te maken hebben, zoals multiplayer gamen en zelfs aanraken/afstanden/lichaamshouding/mimiek/een enkele blik.

Zelfs de afwezigheid van communicatie is eigenlijk ook een vorm van communicatie (al zijn er efficiëntere methoden) en al helemaal duidelijk wordt de communicatie van het communicatieloze zodra er meerdere communicatiekanalen gebruikt worden...beetje zoals een piano en elke toets een communicatiekanaal is (leuke fantasie wel, ik vind het wel leuk)

Waanzinnig!

[ Bericht 2% gewijzigd door magnetronkoffie op 15-04-2016 01:08:04 ]

quote:

Op donderdag 14 april 2016 23:35 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Weet ik. Echt. Maar ik moest het toch even zeggen.
En schrijven. Ja nee niks. Mijn fout. Ik dacht even dat jij het was met dat dagboek. Maar dat is helemaal niet.

Dat is lief, dankjewel.

Vannacht weer een paniekaanval gehad. En verder lig ik de hele dag in bed. Als ik wakker ben, wacht ik eigenlijk tot ik weer slaap heb. Slaap daardoor wel 18 uur per dag. En heb vandaag nog steeds niks gegeten ...

quote:

Op vrijdag 15 april 2016 22:17 schreef Gary_Oak het volgende:
Vannacht weer een paniekaanval gehad. En verder lig ik de hele dag in bed. Als ik wakker ben, wacht ik eigenlijk tot ik weer slaap heb. Slaap daardoor wel 18 uur per dag. En heb vandaag nog steeds niks gegeten ...

Hoe gaat het nu? Probeer wel regelmaat en eten weer op te bouwen. Want zo is gemotiveerd zijn/ kunnen leren natuurlijk sowieso niet mogelijk.

Fripsel, begrijp ik nou uit de verhalen hierboven dat de huisarts seroquel had voorgeschreven zonder dat hij jou die dag ook daadwerkelijk gezien had?

Ja. Ik heb je verhaal verder wel gelezen hoor maar ik dacht dat je erbij was toen je vriend die brief gaf. Medicatie als seroquel voorschrijven bij zulke toestanden door een huisarts die de patiënt op dat moment niet daadwerkelijk ziet, vind ik bizar. Of het nou wel of niet een keer mocht....

Wat ik al zei, ik heb je verhaal gelezen. Ik vind het vervelend voor je dat het zo met je gaat. Ik blijf het wel een bizarre keuze van de arts vinden. Of dat nou komt door een systeem of niet, hij kiest er zelf voor deze medicatie voor te schrijven aan een patiënt die hij op dat moment niet gezien heeft. Dat vind ik kwalijk.

quote:

Op maandag 18 april 2016 00:44 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Dat ligt aan het systeem dat het zo moet. Ik was zo bang dat ik letterlijk heb staan overgeven van het naar de dokter moeten. Een spoedaanvraag voor de GGZ duurt 14 weken. Ik heb revalidatie gehad, twee psychologen, jaren van fysiotherapie, hyperventilatietraining, hulp bij m'n slaaphygiene alles.

Het is bizar dat er dan gezegd word "je hebt alles geprobeerd zak maar 14 weken in de stront".

vier-tien-weken?
wtf? Das niet normaal man

Sterkte Frips

Ik ga even slapen, tot zo!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 18 april 2016 03:46 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ja ik vind het allemaal maar vaag. De huisarts zegt dat het echt niet versneld kan worden, iedereen eigenlijk. Maar iemand die zelfmoord probeert te plegen word toch ook geholpen neem ik aan? Moet ik dan echt als het ware eerst een overdosis pillen nemen.. Dat vind ik ziek.

DM

Warempel gewoon een 'goeie' nacht gehad!

[ Bericht 10% gewijzigd door magnetronkoffie op 18-04-2016 08:05:18 ]

quote:

Op maandag 18 april 2016 03:46 schreef Fripsel het volgende:

[..]

Ja ik vind het allemaal maar vaag. De huisarts zegt dat het echt niet versneld kan worden, iedereen eigenlijk. Maar iemand die zelfmoord probeert te plegen word toch ook geholpen neem ik aan? Moet ik dan echt als het ware eerst een overdosis pillen nemen.. Dat vind ik ziek.

Blijven zeuren, ga als het echt niet gaat naar de HAP desnoods. Als het echt niet gaat dan kunnen ze je per direct opnemen als dat het beste voor je is op dat moment. Sterkte, ik hoop voor je dat dit een dal is waar je doorheen moet en dat het ook echt weer beter gaat worden. Probeer ook afleiding te zoeken voor al die gedachten. Ik heb toen ik dat had een stuk of 40 legpuzzels gemaakt ofzo....

quote:

Op maandag 18 april 2016 08:06 schreef zomie het volgende:

[..]

Blijven zeuren, ga als het echt niet gaat naar de HAP desnoods. Als het echt niet gaat dan kunnen ze je per direct opnemen als dat het beste voor je is op dat moment. Sterkte, ik hoop voor je dat dit een dal is waar je doorheen moet en dat het ook echt weer beter gaat worden. Probeer ook afleiding te zoeken voor al die gedachten. Ik heb toen ik dat had een stuk of 40 legpuzzels gemaakt ofzo....

per persoon kan het verschillen, maar toen ik tussen wal en schip viel ben ik bij de balie gaan schreeuwen en waarschuwen ("als ik zo lang moet wachten krijgen jullie vanzelf een crisissituatie met mij")

binnen een uur belde de oude en nieuwe GGZ en de huisarts.. mocht ik 3 dagen later op intake en alvast wekelijks praatjes maken

gun ik jou ook Fripsel, onder druk wordt heel veel vloeibaar

quote:

Op maandag 18 april 2016 10:24 schreef Fripsel het volgende:
Ik heb sinds een week een Xbox one hier staan trouwens. Dat lijkt de eerste afleiding te zijn die werkt om de dag sneller te laten gaan, gamen.

Ik kan je de eerste Halo games aanbevelen (1 en 2, andere niet zelf gespeeld), Gears of War lijkt me ook wel lache als ik de youtube playthroughs mag geloven (kettingzaag! )

En DM terug

Misschien ben je op dit moment ook zo'n meisje, dat gelijk staat aan gedoe. Als dat zo is, dan is dat zo door wat je is overkomen en niet iets wat je jezelf kwalijk moet nemen. Neem de tijd om beter te worden, maar accepteer dat het nu is wat het is. Als je jezelf dit kwalijk gaat zitten nemen kost dat veel energie waar niks nuttigs mee gebeurt, want jij kunt het nu, in dit moment, niet veranderen.

Hulp is onderweg. Die heb je gezocht ( ) en krijg je helaas niet erg snel. Ik denk dat het weinig zin heeft te gaan stampvoeten. Die crisishulp is er ook voor jou wanneer je echt in een crisissituatie (zelfbeschadiging, zelfmoord) terecht komt. Het is niet omgekeerd. Dat wanneer je doet alsof je er in zit, de hulp ook wel eerder zal komen. Het is ook een andere vorm van hulp.

Probeer niet te vechten tegen dingen die je niet kunt veranderen (het systeem). Je schiet er niets mee op.

In je bericht lijk ik een beetje te proeven alsof je het als persoonlijk ervaart, dat het allemaal zo kut loopt. Dat is niet zo, Het systeem zit momenteel gewoon kut in elkaar, dat is niet persoonlijk tegen jou gericht, maar kun je helaas ook persoonlijk niet veranderen.

Accepteer gewoon dat je binnen die kaders van het systeem zult moeten accepteren ipv het als een persoonlijke "aanval" te zien. Daarmee doe je jezelf geen goed denk ik. Het zijn geen helpende gedachten.

quote:

Op maandag 18 april 2016 10:34 schreef Fripsel het volgende:
Misschien hebben jullie nog wel tips voor me trouwens..

Voor mijn gevoel heeft mijn hoofd me 10 jaar lang voor de gek gehouden. En nu ik alles zie zoals het is, ben ik me er heel erg van bewust hoe onbewust ik eigenlijk altijd op angst heb gefunctioneerd. En nu weet ik niet meer goed wanneer ik, ik ben. Of dat ik angst ben.. En daardoor durf ik niet meer op mezelf en mijn eigen gedrag te vertrouwen. Wanneer mijn hoofd dan kortsluiting maakt is het net alsof ik niet anders kan dan de paar mensen die ik nog heb heel hard weg proberen te jagen. Gelukkig zijn er nog 2 over die daar doorheen prikken.

Ik voel me in alles zo'n meisje, waarvan ze zeggen dat je er met een grote boog omheen moet lopen want staat gelijk aan gedoe.

Ik kan je sowieso al 1 tip geven meteen: Die angst kan je wel permanent lijken te hebben (alsof dit alles is wat er bij jou bestaat), maar dat komt omdat je het te lang genegeerd hebt, ontweken hebt. Niet je angst meteen frontaal gaan aanvallen, daarmee val je namelijk alleen maar jezelf aan.

Waar je op zal moeten gaan letten en beseffen, is dat die angst geen eenheidsworst is en varieert in intensiteit: Ene moment neemt de angst toe en op een gegeven moment kan ie weer afnemen en dat contrast kan je wel merken (tenzij je echt totaal niet in staat bent om te voelen, maar volgens mij is dat laatste bij jou sowieso niet het geval), zo leer je wat jouw angsten triggert en waardoor het gevoed wordt. Zo leer je ook wat niet onderdeel van jouw angst is, maar wat wel echt deel van jezelf is en belangrijk is dat je de stukjes zelf die je gaandeweg van jezelf (her)ontdekt, niet vergeet! Altijd in je achterhoofd houden.

Voordeel van deze methode is ook dat het overal toepasbaar is en zelfs oproepbaar wanneer je maar wilt. Zo leer je jezelf steeds beter kennen (inclusief je makkes) en krijgt je zelfvertrouwen weer meer ruimte om te groeien.

Tis niet makkelijk, maar je moet zelf maar kijken of je betere opties hebt.

quote:

Op maandag 18 april 2016 11:03 schreef Fripsel het volgende:
Ik doe niet "alsof". Er zit iets in me wat er niet hoort, waardoor ik mezelf niet vertrouw. En dat komt met de dag duidelijker naar voren. Ik voel me een tikkende tijdbom. Of een koortdanser zonder vangnet.

En het probleem is inderdaad niet dat ik niet herken dat mijn angsten niet kloppen. Ik snap het juist allemaal heel goed, waardoor ik het niet durf te bespreken omdat ik ook wel weet dat het belachelijk is. Maar dan krijgt het vrij spel in mijn hoofd en like.. ik heb maar een ding geleerd, kop houden en doorgaan. Dus dan krijg je een explosieve mix van angst en wanhoop en alleen voelen.

Even voor de duidelijkheid, ik zeg en impliceer niet dat je doet alsof en ik snap waarom je jezelf niet vertrouwt.

Maar op het moment dat je ervoor kiest het niet te bespreken en weet dat de gevolgen van die keuze is dat het vrij spel in je hoofd krijgt, dan is het wel bespreken ervan toch juist niet belachelijk?

Alleen voelen? Je kunt ook verschillende dingen voelen he? Niet alleen maar de aan- of afwezigheid van angst, dat is namelijk niet het belangrijkste.
Je hebt zelf al aangegeven dat die angst niet bij je hoort.

En voelen betekent niet dat je ratio daarvoor zou moeten uitsluiten. Sterker nog, die 2 dingen werken het beste als beide samenwerken, als een symbiose (dit laatste even ter info).

quote:

Op maandag 18 april 2016 10:24 schreef Fripsel het volgende:
Ik heb sinds een week een Xbox one hier staan trouwens. Dat lijkt de eerste afleiding te zijn die werkt om de dag sneller te laten gaan, gamen.

De rare collectie is een aanrader. 30 games gemaakt door rare voor nog geen 15 euro.