R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
![autism_mystery.jpg?w=239&h=383]afbeelding](http://quietrage.files.wordpress.com/2009/03/autism_mystery.jpg?w=239&h=383]afbeelding)
Algemeen
• http://www.ggz.nl - Algemene hulpverlening
• De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) maakt zich al 30 jaar sterk voor mensen met autisme en hun ouders.
Ons doel is de maatschappelijke positie van kinderen en volwassenen met autisme te versterken. Wij proberen een bijdrage te leveren aan de vermindering of de oplossing van de problemen waar kinderen en volwassenen met autisme mee te maken hebben: www.autisme.nl
• Het LNA stimuleert aangepast onderwijs en goede ondersteuning voor leerlingen met autisme in het regulier en speciaal basisonderwijs, voorgezet onderwijs en beroepsonderwijs door deskundigheidsbevordering en uitwisseling van kennis en ervaring.
In iedere regio zijn steunpunten autisme ingericht, die scholen ondersteuning bieden in de vorm van consultatie, voorlichting, scholing en regionale samenwerking. Inmiddels zijn er 64 van deze regionale steunpunten autisme. De regionale steunpunten autisme worden gecoördineerd door het LNA en komen regelmatig bijeen om expertise en innovatie op het gebied van autisme uit te wisselen: www.landelijknetwerkautisme.nl
• Het convenant Autisme is een landelijke afspraak met als doel vanuit een gezamenlijk aanpak van convenantpartners de zorg en ondersteuning aan mensen met autisme te verbeteren. Op de website
staan de samenwerkingsverbanden per regio met een contactpersoon en interessante links naar andere websites: www.convenantautisme.nl
• MEE is een organisatie voor mensen met een beperking. De organisatie is verspreid over heel Nederland. MEE adviseert, ondersteunt en wijst de weg. U kunt hier terecht met vragen op het gebied van onderwijs, opvoeding, wonen, werken, sociale voorzieningen, inkomen, vervoer en vrije tijd: www.mee.nl
• PAS Nederland is een belangenvereniging voor normaal begaafde volwassenen met autisme: www.pasnederland.nl
• Het Autisme Info Centrum is een informatie- en documentatiecentrum voor (ouders en partners van) mensen met autisme. De centra worden bemand door vrijwilligers: www.autismeinfocentrum.nl
• Doel van het ’Hoofdkwartier’ is het vergroten van begrip voor mensen met autisme. Het is daarom van groot belang veel mensen in de gelegenheid worden gesteld het hoofd te bezoeken: www.stapindewereldvan.nl
• Amerikaanse site over steun aan familie en vrienden van mensen met Asperger: www.faaas.org
• Amerikaanse site met wetenschappelijk nieuws rond autisme: www.sciencedaily.com/news/mind_brain/autism
Regionale sites/initiatieven
• De Sarr (expertise centrum autisme zhz) is een specialistisch autismeteam, onderdeel van Parnassia Bavo Groep, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGZ). De Sarr is HKZ gecertificeerd.
De Sarr houdt zich specifiek bezig met hulpverlening aan personen met een autisme spectrum stoornis en hun omgeving: www.sarr.nl/
• REC Oost Nederland is een samenwerkingsverband van een aantal scholen voor Speciaal Onderwijs en Voortgezet Speciaal Onderwijs voor kinderen met gedragsproblemen- of psychiatrische problemen, ontwikkelingsstoornissen (autisme-spectrum-stoornissen e.d.), veelal in samenhang met andere problemen. Voor plaatsing op één van de REC-scholen of voor een rugzakje heeft u een indicatie nodig: www.recoost.nl
• Het Dr Leo Kannerhuis (www.leokannerhuis.nl) heeft samen met de RINO groep, Rivierduinen (Centrum Autisme Leiden), Amarant Tilburg, de Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) en Sint Marie Eindhoven het initiatief genomen tot de oprichting van het KAN (Kenniscentrum Autisme Nederland). Dit initiatief heeft geleid tot een samenwerkingsovereenkomst. Doel van de samenwerking binnen het KAN is Kennisontwikkeling, netwerkontwikkeling, kennisoverdracht en zorgvernieuwing op het gebied van Autisme in Nederland: www.kcan.nl
• Inhaut is een bedrijf gespecialiseerd in informatieverwerking bij mensen met autisme. Er is ook een forum waar mensen samen met anderen over van alles kunnen praten. Geschikt voor mensen met autisme, ouders met een kind met autisme, hulpverleners, kortom, voor iedereen die met autisme te maken heeft: http://forum.inhaut.nl
Een paar sites om eens te bekijken
http://www.autivision.nl
http://autisme-pdd-nos.startpagina.nl/
http://autisme.startpagina.nl/
http://www.pdd-nos.nl/
http://autisme-pdd-nos-adhd.hyves.nl
http://www.autsider.net Online community, met informatie over autismestoornissen en PDD-NOS
http://www.autismecentraal.nl
Wil je een site of iets plaatsen in de OP? Doe het door de OP via de wiki aan te passen.
Geen idee hoe dat moet, vragen mag altijd. En we helpen graag!
Geen zin om serieus te zijn en gewoon ff lekker te kletsen met lotgenoten ga dan naar ons IRC kanaal: http://irc.tweakers.net/pdd
Snap je niet hoe je erin komt..vraag maar raak!
Over de OP: Het Alpha en Omega betetekent ''het eerste en het laatste'' dat leek me wel toepasselijk 
Een van de sites kan er volgens mij wel uit, is nog een hyvespagina, niet veel meer op te vinden over ASS.
Ha goede TT 
Ik verzin hele gesprekken en gebeurtenissen in m'n hoofd als ik ergens gestressed over ben. Ruzie met ex z'n vriendin, geroddel in zijn familie etc.
Ik kan daar compleet in doorslaan. Ik ben ook erg paranoïde wat dat aangaat.
Ik verzin hele gesprekken en gebeurtenissen in m'n hoofd als ik ergens gestressed over ben. Ruzie met ex z'n vriendin, geroddel in zijn familie etc.
Ik kan daar compleet in doorslaan. Ik ben ook erg paranoïde wat dat aangaat.
Aangezien ik niet zoveel mensen meer zie heb ik er nu niet zoveel last meer van, maar ik kan ook hele gesprekken verzinnen. En dan het gesprek hebben en dan blijkt het heel anders te gaan. Om vervolgens weer het hele gesprek te gaan analyseren en te verzinnen hoe ik eigenlijk had moeten reageren en dan nogmaals in mijn hoofd het gesprek te voeren met de betere reactie.quote:Op dinsdag 13 januari 2015 18:53 schreef Poesopstokje het volgende:
Ha goede TT
Ik verzin hele gesprekken en gebeurtenissen in m'n hoofd als ik ergens gestressed over ben. Ruzie met ex z'n vriendin, geroddel in zijn familie etc.
Ik kan daar compleet in doorslaan. Ik ben ook erg paranoïde wat dat aangaat.
Heb het nu 'alleen maar' met de gesprekken met de psycholoog, psychiater en fysio. Kan er best moe van worden (ook omdat het meestal 's nachts gebeurd en ik dus niet slaap dan).
Ik zie ze ook niet, dat is het frustrerende eraanquote:
[..]
Aangezien ik niet zoveel mensen meer zie heb ik er nu niet zoveel last meer van, maar ik kan ook hele gesprekken verzinnen. En dan het gesprek hebben en dan blijkt het heel anders te gaan. Om vervolgens weer het hele gesprek te gaan analyseren en te verzinnen hoe ik eigenlijk had moeten reageren en dan nogmaals in mijn hoofd het gesprek te voeren met de betere reactie.
Heb het nu 'alleen maar' met de gesprekken met de psycholoog, psychiater en fysio. Kan er best moe van worden (ook omdat het meestal 's nachts gebeurd en ik dus niet slaap dan).
Facebook's staan op slot en ik kan niks meer zien en lezen. Dan verzin ik zelf in m'n hoofd wat ze allemaal over mij roddelen.
Heb ik ook een tijdje gehad toen 3 vriendinnen plotseling het contact met mij stopzette zonder daadwerkelijk aan te geven dat ze geen contact meer wilde. Heb ik me heel druk om gemaakt. En inderdaad heel veel nepgesprekken gehad en compleet in de stress.quote:
[..]
Ik zie ze ook niet, dat is het frustrerende eraan
Heel naar, ik hoop dat je je rust er toch een beetje in kan vinden...
Herkenbaar, ik bedenk ook van tevoren hoe gesprekken en gebeurtenissen kunnen gaan lopen en hoe ik dan moet reageren. Als het dan vervolgens heel anders loopt (ondanks de verschillende scenario's die ik had bedacht) vind ik dat heel frustrerend want dat klopt dan niet, bovendien ben ik dan vaak boos op mezelf dat ik niet heb gereageerd zoals had gemoeten. Ik kan op de momenten zelf nooit goed nadenken dus dan loopt het vaak stom, weet ik niet hoe ik moet reageren (dus doe ik dat vertraagd en voel de tijdsdruk), is het chaos in mijn hoofd, daardoor kom ik verkeerd over of klopt het niet helemaal wat ik zeg. Dus naderhand komen ook weer allerlei gedachten in me op over hoe ik het beter had kunnen doen. Dus stress van tevoren en achteraf. En tijdens natuurlijk ook 
Maar ik denk dat bijna iedereen dat wel heeft, die scenario's bedenken vooraf en analyseren achteraf. Vermoeiend en deprimerend is het wel. Het is ook zo ingewikkeld allemaal.
Maar ik denk dat bijna iedereen dat wel heeft, die scenario's bedenken vooraf en analyseren achteraf. Vermoeiend en deprimerend is het wel. Het is ook zo ingewikkeld allemaal.
Why are you wearing that stupid man suit?
Herkenbaar, zeker vetgedrukte. Daarom zeg ik vaak bij belangrijke beslissingen "ik slaap er even een nachtje over" en willen ze persé -nu- antwoord, dan zeg ik altijd "nee" (daar waar mogelijk). Maar sowieso heb ik er een hekel aan in een hoek gedrukt te worden.quote:
Herkenbaar, ik bedenk ook van tevoren hoe gesprekken en gebeurtenissen kunnen gaan lopen en hoe ik dan moet reageren. Als het dan vervolgens heel anders loopt (ondanks de verschillende scenario's die ik had bedacht) vind ik dat heel frustrerend want dat klopt dan niet, bovendien ben ik dan vaak boos op mezelf dat ik niet heb gereageerd zoals had gemoeten. Ik kan op de momenten zelf nooit goed nadenken dus dan loopt het vaak stom, weet ik niet hoe ik moet reageren (dus doe ik dat vertraagd en voel de tijdsdruk), is het chaos in mijn hoofd, daardoor kom ik verkeerd over of klopt het niet helemaal wat ik zeg. Dus naderhand komen ook weer allerlei gedachten in me op over hoe ik het beter had kunnen doen. Dus stress van tevoren en achteraf. En tijdens natuurlijk ook
Maar ik denk dat bijna iedereen dat wel heeft, die scenario's bedenken vooraf en analyseren achteraf. Vermoeiend en deprimerend is het wel. Het is ook zo ingewikkeld allemaal.
Maar vaak zijn het situaties, gewone gesprekken of iemand die zomaar wat aan je vraagt of een opmerking maakt, waarbij echt van je wordt verwacht dat je meteen reageert. Ik raak dan meteen gespannen en kan niet even pauze nemen om mijn hoofd op orde te krijgen en rustig te bedenken wat ik ga zeggen/hoe ik ga reageren. Dus dat gaat dan niet zo soepel.quote:
[..]
Herkenbaar, zeker vetgedrukte. Daarom zeg ik vaak bij belangrijke beslissingen "ik slaap er even een nachtje over" en willen ze persé -nu- antwoord, dan zeg ik altijd "nee" (daar waar mogelijk). Maar sowieso heb ik er een hekel aan in een hoek gedrukt te worden.
Beslissingen nemen kan ik sowieso niet, dat is misschien wel mijn grootste dagelijkse bron van stress. Is daar trouwens iets mee te doen in therapie?
Why are you wearing that stupid man suit?
Ja dat klopt wel, -zij- verwachten dat, maar ik zit niet zo in elkaar en daar hebben ze maar rekening mee te houdenquote:
[..]
Maar vaak zijn het situaties, gewone gesprekken of iemand die zomaar wat aan je vraagt of een opmerking maakt, waarbij echt van je wordt verwacht dat je meteen reageert. Ik raak dan meteen gespannen en kan niet even pauze nemen om mijn hoofd op orde te krijgen en rustig te bedenken wat ik ga zeggen/hoe ik ga reageren. Dus dat gaat dan niet zo soepel.
Beslissingen nemen kan ik sowieso niet, dat is misschien wel mijn grootste dagelijkse bron van stress. Is daar trouwens iets mee te doen in therapie?
Ik probeer me al aan te passen aan hun, laat hun dan ook maar eens een stapje mijn kant op maken
Ik weet het niet, volgens mij is daar vrijwel niets aan te doen, maar er zijn volgens mij wel in elk geval enkele factoren die meehelpen, waarvan er 1 is dat je die persoon goed kent.
Edit: Als die persoon nieuw voor je is, dan rem ik onbewust die persoon af of zo, probeer ik aan te geven dat die persoon maar even rustig aan moet doen. Maar ik laat me in elk geval niet rushen!
Ik heb het vorige topic nog even teruggelezen. Nadenken op een manier die vrij nutteloos lijkt, doe ik ook heel veel. Een simpel 'feitje' (bijvoorbeeld een spellingregel) kan tot een enorme gedachtestroom aanzetten die ertoe leidt dat ik álles in twijfel trek en het allemaal niet meer begrijp. Ik probeerde net te verwoorden hoe dat precies gaat maar dat lukt me nu niet.
Beslissingen hebben niet altijd betrekking op personen natuurlijk.
Bij mij werkt dat dus niet zo. Ik wil niet raar overkomen dus probeer ik zoveel mogelijk te doen zoals het hoort.quote:
[..]
Ja dat klopt wel, -zij- verwachten dat, maar ik zit niet zo in elkaar en daar hebben ze maar rekening mee te houden
Ik probeer me al aan te passen aan hun, laat hun dan ook maar eens een stapje mijn kant op maken
Ik weet het niet, volgens mij is daar vrijwel niets aan te doen, maar er zijn volgens mij wel in elk geval enkele factoren die meehelpen, waarvan er 1 is dat je die persoon goed kent.
Edit: Als die persoon nieuw voor je is, dan rem ik onbewust die persoon af of zo, probeer ik aan te geven dat die persoon maar even rustig aan moet doen. Maar ik laat me in elk geval niet rushen!
Beslissingen hebben niet altijd betrekking op personen natuurlijk.
Why are you wearing that stupid man suit?
Even snel, je moet je niet schamen voor jezelfquote:
Ik heb het vorige topic nog even teruggelezen. Nadenken op een manier die vrij nutteloos lijkt, doe ik ook heel veel. Een simpel 'feitje' (bijvoorbeeld een spellingregel) kan tot een enorme gedachtestroom aanzetten die ertoe leidt dat ik álles in twijfel trek en het allemaal niet meer begrijp. Ik probeerde net te verwoorden hoe dat precies gaat maar dat lukt me nu niet.
[..]
Bij mij werkt dat dus niet zo. Ik wil niet raar overkomen dus probeer ik zoveel mogelijk te doen zoals het hoort.
Beslissingen hebben niet altijd betrekking op personen natuurlijk.
Accepteer dat je niet zo bent zoals je bent
Watquote:
[..]
Even snel, je moet je niet schamen voor jezelf
Accepteer dat je niet zo bent zoals je bent
Schaamte, ja, dat is wel een groot issue bij mij. Ik zou graag willen dat ik me niet voor mezelf zou hoeven te schamen.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ow sorry, ik bedoelde te zeggen dat je jezelf moet accepteren zoals je bent (sorryquote:
[..]
Wat
Schaamte, ja, dat is wel een groot issue bij mij. Ik zou graag willen dat ik me niet voor mezelf zou hoeven te schamen.
laat enzo )Edit: Je kunt er toch niks aan doen en meer dan je best kan je niet doen
[ Bericht 8% gewijzigd door magnetronkoffie op 14-01-2015 01:09:21 ]
Fijn om hier zoveel herkenning te lezen
Toen ik jonger was heb ik vrij veel mensen op de kast gejaagd door mijn gedachtesprongen te vertellen, en ze zijn nog steeds wel eens verwarrend voor mensen ook al vertel ik ze veel minder vaak. Het is fijn om te lezen dat er therapie voor bestaat.
Dat het nooit helemaal weg zal gaan heb ik geaccepteerd, maar allicht kan ik er beter mee om leren gaan
Toen ik jonger was heb ik vrij veel mensen op de kast gejaagd door mijn gedachtesprongen te vertellen, en ze zijn nog steeds wel eens verwarrend voor mensen ook al vertel ik ze veel minder vaak. Het is fijn om te lezen dat er therapie voor bestaat.
Dat het nooit helemaal weg zal gaan heb ik geaccepteerd, maar allicht kan ik er beter mee om leren gaan
Vandaag weer een pittige EMDR sessie gehad, gericht op m'n obsessieve denken en daarin doordraaien, waar we het eerder over gehad hebben immers.
Heel heftig, veel gejankt, maar ik ben zó opgelucht nu
Ik ben er nog niet, maar de eerste stappen zijn gezet.
Heel heftig, veel gejankt, maar ik ben zó opgelucht nu
Ik ben er nog niet, maar de eerste stappen zijn gezet.
Ik hoor en lees best wel heftige dingen over EMDR, kan me er niet echt een voorstelling van makenquote:
Vandaag weer een pittige EMDR sessie gehad, gericht op m'n obsessieve denken en daarin doordraaien, waar we het eerder over gehad hebben immers.
Heel heftig, veel gejankt, maar ik ben zó opgelucht nu
Fijn, ik ben blij voor je!quote:
Vandaag weer een pittige EMDR sessie gehad, gericht op m'n obsessieve denken en daarin doordraaien, waar we het eerder over gehad hebben immers.
Heel heftig, veel gejankt, maar ik ben zó opgelucht nu
Hebben jullie ook wel eens het gevoel dat alles wat om je heen gebeurt net zo goed een videogame kan zijn ofzo? Ik voel me af en toe zo ver af staan van andere mensen dat ik me voel alsof ik alleen maar observeer en niet echt deelneem aan het leven ofzo. Het is lastig te beschrijven, maar het lijkt op een soort dissociatie?
Ik heb dat vooral als het bijvoorbeeld heel erg druk is in de stad ofzo, ik voel me dan net een alien die die geland is en alles voor het eerst bekijkt.
Er wordt een portal gemaakt naar je diepste gevoelens en herinneringen. Je lichaam en geest nemen het dan over, vandaar de huilbuien, trillen, misselijk, hoofdpijn etc.quote:
[..]
Ik hoor en lees best wel heftige dingen over EMDR, kan me er niet echt een voorstelling van maken
Beetje hokuspokus allemaal, maar ik ben na elke sessie geholpen
Wat vreemd zeg, dat ken ik helemaal niet. Gaat dat met meditatie of hypnose oid (excuses als dit een hele domme vraag isquote:
[..]
Er wordt een portal gemaakt naar je diepste gevoelens en herinneringen. Je lichaam en geest nemen het dan over, vandaar de huilbuien, trillen, misselijk, hoofdpijn etc.
Beetje hokuspokus allemaal, maar ik ben na elke sessie geholpen
)
Twiddel
Hier http://www.emdr.nl/EMDRinfo.htm staat het kort en begrijpelijk uitgelegdquote:Op donderdag 15 januari 2015 22:30 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Wat vreemd zeg, dat ken ik helemaal niet. Gaat dat met meditatie of hypnose oid (excuses als dit een hele domme vraag is
Ik heb zelf een update: heb contact gehad met uwv, ik ben nu 80-100% afgekeurd en hoef ook niet meer hergekeurd te worden. Godzijdank, ik heb er zo over in de rats gezeten.
Dat hele verandende zorgsysteem maakt mij echt heel angstig, ik kijk ook maar geen nieuws meer, raak er toch alleen van overstuur van.
Ik kan echt heel slecht tegen veranderingen, vanavond was er plots een andere begeleider op de afdeling, en patsboem weer een paniekaanval
Wat ik moeilijk vind is dat ik zo veel mensen ook op Facebook zie die lekker gaan reizen, huisje boompje beestje, en ik zit wss pernament hier.
Ik heb het hier enorm goed, maar soms is dat een beetje eng.
Dat hele verandende zorgsysteem maakt mij echt heel angstig, ik kijk ook maar geen nieuws meer, raak er toch alleen van overstuur van.
Ik kan echt heel slecht tegen veranderingen, vanavond was er plots een andere begeleider op de afdeling, en patsboem weer een paniekaanval
Wat ik moeilijk vind is dat ik zo veel mensen ook op Facebook zie die lekker gaan reizen, huisje boompje beestje, en ik zit wss pernament hier.
Ik heb het hier enorm goed, maar soms is dat een beetje eng.
Twiddel
Goh, wat interessant. Voel je ook een beetje dat het helpt?quote:
[..]
Hier http://www.emdr.nl/EMDRinfo.htm staat het kort en begrijpelijk uitgelegd
Twiddel
Wat een nare gevoelensquote:
Ik heb zelf een update: heb contact gehad met uwv, ik ben nu 80-100% afgekeurd en hoef ook niet meer hergekeurd te worden. Godzijdank, ik heb er zo over in de rats gezeten.
Dat hele verandende zorgsysteem maakt mij echt heel angstig, ik kijk ook maar geen nieuws meer, raak er toch alleen van overstuur van.
Ik kan echt heel slecht tegen veranderingen, vanavond was er plots een andere begeleider op de afdeling, en patsboem weer een paniekaanval
Wat ik moeilijk vind is dat ik zo veel mensen ook op Facebook zie die lekker gaan reizen, huisje boompje beestje, en ik zit wss pernament hier.
Ik heb het hier enorm goed, maar soms is dat een beetje eng.
Is er dan helemaal geen positief toekomstbeeld voor jou te bedenken? Dat je met hulp van anderen er toch weer bovenop kunt krabbelen en met de tijd zelfstandig kan wonen en leven?
Onder de spoiler een voorbeeld van een EMDR sessie, best wel interessant
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik kan wel heel positief zijn maar waarschijnlijk niet. Ik vaar enorm goed op de afdeling waar ik nu zit, ik hou mijn programma vol, en vind het nog leuk ook, ben beschermd tegen de boze buitenwereld (klinkt stom maar ik heb dat echt nodig), en ik bloei hier heel erg op.quote:
[..]
Wat een nare gevoelens
Is er dan helemaal geen positief toekomstbeeld voor jou te bedenken? Dat je met hulp van anderen er toch weer bovenop kunt krabbelen en met de tijd zelfstandig kan wonen en leven?
Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat mijn leven er zo goed zou uitzien ooit. Ik kan niet in de maatschappij leven zonder mijzelf/sociale gebeuren/stabiele bewustzijn op te offeren. Een goed voorbeeld daarvan is wanneer ik eventjes bij ouders blijf slapen.
Of boodschappen doe in het dorp.
En op sommige vlakken functioneer ik gewoon niet. Op bijvoorbeeld als er druk achter dingen zit zoals werk of geldzaken/ als ik mijn appartement moet onderhouden en zelfs met omkleden krijg ik hulp
En dan heb je mijn buien nog.
Maar eerlijk gezegd wil ik ook niet in de maatschappij leven. Ik vertrouw al die mensen niet, ik zou continu angst voor brand/inbrekers of vuurwerk hebben. Ik heb het nodig waar ik woon nu.
Ik kan dan wel heel goed typen, en veel mensen verkijken zich erop.
Het moeilijke is dat wanneer mijn oude gevoelens terug komen, het "moeten" bijvoorbeeld.
Je moet een normaal leven hebben, zo ben ik opgevoed, en daar knaagt het soms.
Een normaal leven kan en wil ik helemaal niet aan, maar soms komen die oude gevoelens nog wel eens terug.
Snappie
Twiddel
quote:
Onder de spoiler een voorbeeld van een EMDR sessie, best wel interessantGoh, dat zou nog best wel eens iets kunnen worden.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Twiddel
Ik kan me voorstellen dat dat heel fijn is, en ik ben blij voor je. Ik ben nu pas in staat om mijn belastbaarheid te gaan meten, en momenteel is alles me teveel. Ik kan me dus goed voorstellen dat het heerlijk kan zijn dat jij zo mag leven. Fijn om te horen dat dat nog kanquote:
[..]
Ik kan wel heel positief zijn maar waarschijnlijk niet. Ik vaar enorm goed op de afdeling waar ik nu zit, ik hou mijn programma vol, en vind het nog leuk ook, ben beschermd tegen de boze buitenwereld (klinkt stom maar ik heb dat echt nodig), en ik bloei hier heel erg op.
Ik had eerlijk gezegd nooit gedacht dat mijn leven er zo goed zou uitzien ooit. Ik kan niet in de maatschappij leven zonder mijzelf/sociale gebeuren/stabiele bewustzijn op te offeren. Een goed voorbeeld daarvan is wanneer ik eventjes bij ouders blijf slapen.
Of boodschappen doe in het dorp.
En op sommige vlakken functioneer ik gewoon niet. Op bijvoorbeeld als er druk achter dingen zit zoals werk of geldzaken/ als ik mijn appartement moet onderhouden en zelfs met omkleden krijg ik hulp
En dan heb je mijn buien nog.
Maar eerlijk gezegd wil ik ook niet in de maatschappij leven. Ik vertrouw al die mensen niet, ik zou continu angst voor brand/inbrekers of vuurwerk hebben. Ik heb het nodig waar ik woon nu.
Ik kan dan wel heel goed typen, en veel mensen verkijken zich erop.
Het moeilijke is dat wanneer mijn oude gevoelens terug komen, het "moeten" bijvoorbeeld.
Je moet een normaal leven hebben, zo ben ik opgevoed, en daar knaagt het soms.
Een normaal leven kan en wil ik helemaal niet aan, maar soms komen die oude gevoelens nog wel eens terug.
Snappie
Ik ben toch blij voor je dat je nu een goed plekje hebt Summer
Ik hoop dat je daar een mooie toekomst op kunt bouwen!
Ik hoop dat je daar een mooie toekomst op kunt bouwen!
quote:Op vrijdag 16 januari 2015 06:47 schreef Windigo het volgende:
[..]
Ik kan me voorstellen dat dat heel fijn is, en ik ben blij voor je. Ik ben nu pas in staat om mijn belastbaarheid te gaan meten, en momenteel is alles me teveel. Ik kan me dus goed voorstellen dat het heerlijk kan zijn dat jij zo mag leven. Fijn om te horen dat dat nog kan
Dank julliequote:
Ik ben toch blij voor je dat je nu een goed plekje hebt Summer
Ik hoop dat je daar een mooie toekomst op kunt bouwen!
Twiddel
Stress verlaagt inlevingsvermogen
Dit vind ik wel heel interessant, door het Autisme veroorzaken prikkels bij mij constante stress. Wellicht een casuaal verband tussen emphatie en overprikkeling?
Dit vind ik wel heel interessant, door het Autisme veroorzaken prikkels bij mij constante stress. Wellicht een casuaal verband tussen emphatie en overprikkeling?
Zou wel eens mogelijk kunnen zijn, ik ga het later lezen, ben nu aan het kokenquote:
Stress verlaagt inlevingsvermogen
Dit vind ik wel heel interessant, door het Autisme veroorzaken prikkels bij mij constante stress. Wellicht een casuaal verband tussen emphatie en overprikkeling?
Nu moet ik dan toch even mijn verhaal kwijt, hopend op steun en begrip van (mede-)autisten:
Ik zit voor de komende maanden alleen maar thuis, omdat ik met school ben gestopt (reden wil ik niet noemen). Op school ging t altijd goed met mij, maar nooit wist ik wat ik wilde worden. Nog steeds weet ik niet welke studierichting ik later in wil en welk beroep.
Ik heb ook geen echte hobby's of dingen waar ik heel goed in ben. Zelfs mijn eigen lievelingsmuziek? Dat weet ik niet, van alles luister ik eigenlijk. Dit heb ik al vanaf kinds, ik houd van alles een beetje maar ben nooit in één ding super goed of geïnteresseerd.
Inmiddels ben ik 19 geworden, maar ik wil nu écht iets aan mijn leven veranderen. Ik weet dat ikzelf een vorm van autisme heb (dit is bevestigd door een psycholoog maar niet getest / geen diagnose).
Ik zat hier eerst lange tijd mee, nu heb ik er vrede mee gesloten en de volgende stap is dus:
- erachter komen wie ik nou precies ben en wat ik nou wil (studie / werk / plannen voor later?)
- erachter komen wat mijn passies zijn (hobby's en sterke kanten)
- een doel op zich hebben, dit leven een bedoeling geven
Ik heb hier zelf al een beetje over zitten filosoferen en heb wat opgeschreven. Ik ben nog opzoek, maar NIET opzoek naar een hele traject of behandeling oid.
Gewoon één of meer cursussen, trainingen of IETS wat mijn perosonlijke ontwikkeling ten goede zal komen en zodat ik -deze tijd die ik nu heb- goed benut en niet weer verspil door alleen maar te surfen op het web. En zodat ik achter al deze dingen hierboven een antwoord heb.
Er zijn tal van instanties die opkomen voor mensen met ASS (al dan niet gediagnotiseerd?). Op de OP heb ik gekeken, maare het zijn er zoveel en allemaal anders. Waar vind ik nou de goede en hoe begin ik ermee; mailtje sturen dan maar?
Ik zit voor de komende maanden alleen maar thuis, omdat ik met school ben gestopt (reden wil ik niet noemen). Op school ging t altijd goed met mij, maar nooit wist ik wat ik wilde worden. Nog steeds weet ik niet welke studierichting ik later in wil en welk beroep.
Ik heb ook geen echte hobby's of dingen waar ik heel goed in ben. Zelfs mijn eigen lievelingsmuziek? Dat weet ik niet, van alles luister ik eigenlijk. Dit heb ik al vanaf kinds, ik houd van alles een beetje maar ben nooit in één ding super goed of geïnteresseerd.
Inmiddels ben ik 19 geworden, maar ik wil nu écht iets aan mijn leven veranderen. Ik weet dat ikzelf een vorm van autisme heb (dit is bevestigd door een psycholoog maar niet getest / geen diagnose).
Ik zat hier eerst lange tijd mee, nu heb ik er vrede mee gesloten en de volgende stap is dus:
- erachter komen wie ik nou precies ben en wat ik nou wil (studie / werk / plannen voor later?)
- erachter komen wat mijn passies zijn (hobby's en sterke kanten)
- een doel op zich hebben, dit leven een bedoeling geven
Ik heb hier zelf al een beetje over zitten filosoferen en heb wat opgeschreven. Ik ben nog opzoek, maar NIET opzoek naar een hele traject of behandeling oid.
Gewoon één of meer cursussen, trainingen of IETS wat mijn perosonlijke ontwikkeling ten goede zal komen en zodat ik -deze tijd die ik nu heb- goed benut en niet weer verspil door alleen maar te surfen op het web. En zodat ik achter al deze dingen hierboven een antwoord heb.
Er zijn tal van instanties die opkomen voor mensen met ASS (al dan niet gediagnotiseerd?). Op de OP heb ik gekeken, maare het zijn er zoveel en allemaal anders. Waar vind ik nou de goede en hoe begin ik ermee; mailtje sturen dan maar?
Pfff lastig Satan.. Ik zit in dezelfde situatie (al jaren 
) en vanuit mijn ervaring; 1 ding tegelijk!
Ik kom er anders hopeloos in om. Ik wil ook van alles, maar dat alles is never nooit niet haalbaar bij mij. Ik richt me nu eerst 100% op therapie en m'n zoon. Als ik straks beter ben ga ik wel eens opzoek naar een opleiding en/of werk.
) en vanuit mijn ervaring; 1 ding tegelijk! Ik kom er anders hopeloos in om. Ik wil ook van alles, maar dat alles is never nooit niet haalbaar bij mij. Ik richt me nu eerst 100% op therapie en m'n zoon. Als ik straks beter ben ga ik wel eens opzoek naar een opleiding en/of werk.
Tien sollicitaties in orde gemaakt, waarvan ik voor de helft al ben afgewezen door een stom scriptje
Ik zie zo erg tegen eventuele gesprekken op. Ik wil echt wel werken, hoor, want ik word na een paar weken geen werk hebben hartstikke gek (volgens mijn vriend ben ik dat al, dus dat is een hele geruststelling )!
Nou moet ik ook nog papieren in orde maken voor m'n school, maar op een of andere manier komt het niet van de grond. En daarnaast heb ik mensen die zich constant bemoeien met het feit dat ik tussen pubers zit en geen contact maak met leeftijdsgenoten... omdat die er niet zijn. Nou, poeh... Is het een verkeerde instelling als ik me daar niet druk om gaan maken?
En in de tussentijd wil ik gewoon lekker hobbyen. Achter de naaimachine zitten (lekker perfectionisme afreageren), dat soort dingen. En zorgen dat het huis een beetje op orde blijft.
Ik zie zo erg tegen eventuele gesprekken op. Ik wil echt wel werken, hoor, want ik word na een paar weken geen werk hebben hartstikke gek (volgens mijn vriend ben ik dat al, dus dat is een hele geruststelling
)!Nou moet ik ook nog papieren in orde maken voor m'n school, maar op een of andere manier komt het niet van de grond. En daarnaast heb ik mensen die zich constant bemoeien met het feit dat ik tussen pubers zit en geen contact maak met leeftijdsgenoten... omdat die er niet zijn. Nou, poeh... Is het een verkeerde instelling als ik me daar niet druk om gaan maken?
En in de tussentijd wil ik gewoon lekker hobbyen. Achter de naaimachine zitten (lekker perfectionisme afreageren), dat soort dingen. En zorgen dat het huis een beetje op orde blijft.
Hoi 
Hoe is het met jullie?
Met mij gaat het goed Ik heb al een tijdje geen rare buien gehad, zit goed in mijn vel en het gaat gewoon goed.
Ben mij nu meer aan het richten op mijn hobby's. Schilderen, naaien, borduren.
Ook probeer ik mijn balkon en appartement op te ruimen (er groeit gras op mijn balkon )
Verder veel wandelen. Ik hoop dat ik mijn elektrische fiets voor de zomer krijg, want dan kan ik een keer een hele grote fietstocht maken naar dorpen en steden dicht bij.
Ik droom bijna van die fiets. Meer mobiliteit zo prachtig zijn.
Hoe is het met jullie?
Met mij gaat het goed
Ik heb al een tijdje geen rare buien gehad, zit goed in mijn vel en het gaat gewoon goed.Ben mij nu meer aan het richten op mijn hobby's. Schilderen, naaien, borduren.
Ook probeer ik mijn balkon en appartement op te ruimen (er groeit gras op mijn balkon
) Verder veel wandelen. Ik hoop dat ik mijn elektrische fiets voor de zomer krijg, want dan kan ik een keer een hele grote fietstocht maken naar dorpen en steden dicht bij.
Ik droom bijna van die fiets. Meer mobiliteit zo prachtig zijn.
Twiddel
quote:Op woensdag 21 januari 2015 15:37 schreef summer2bird het volgende:
Hoi
Hoe is het met jullie?
Met mij gaat het goed
Ben mij nu meer aan het richten op mijn hobby's. Schilderen, naaien, borduren.
Ook probeer ik mijn balkon en appartement op te ruimen (er groeit gras op mijn balkon
Verder veel wandelen. Ik hoop dat ik mijn elektrische fiets voor de zomer krijg, want dan kan ik een keer een hele grote fietstocht maken naar dorpen en steden dicht bij.
Ik droom bijna van die fiets. Meer mobiliteit zo prachtig zijn.
Ik moet altijd zo lachen om jou
Wat goed dat het goed met je gaat! Houden zo!
(Rijbewijs een optie?
)
Rijbewijs kan niet ivm met mijn reactievermogen.quote:
[..]
Ik moet altijd zo lachen om jou
Wat goed dat het goed met je gaat! Houden zo!
(Rijbewijs een optie?
Het gras groeit er omdat ik te lui was om de omgevallen vogelzaadsilo op te ruimen
Twiddel
Jammer. Kan zoiets nog verbeteren in de toekomst? Misschien een stomme vraagquote:
[..]
Rijbewijs kan niet ivm met mijn reactievermogen.
Het gras groeit er omdat ik te lui was om de omgevallen vogelzaadsilo op te ruimen
Wat ben je ook een..
Misschien zijn daar later wel trainingen voor te volgen.quote:
[..]
Jammer. Kan zoiets nog verbeteren in de toekomst? Misschien een stomme vraag
Wat ben je ook een..
Twiddel
Jep, meerendeel van thuisblijvers zijn ook mensen met iets [hoeft niet per se ASS te zijn] maar daar is een reden voor natuurlijk.quote:
Pfff lastig Satan.. Ik zit in dezelfde situatie (al jaren
Ik kom er anders hopeloos in om. Ik wil ook van alles, maar dat alles is never nooit niet haalbaar bij mij. Ik richt me nu eerst 100% op therapie en m'n zoon. Als ik straks beter ben ga ik wel eens opzoek naar een opleiding en/of werk.
Ik vind het gewoon zonde dat ik niet weet wat ik wil en wat mijn sterke enzwakke punten zijn. Ik ehb wel veel potentie en bevat zeker de capaciteiten qua intelligentie [zeggen veel mensen].
Bij mij merk je het ook niet op het eerste gez\ciht, tenzij je echt goed in herkenenn bent. Ik heb dat mezelf soort van aangeleerd ''truukjes'' om ''normaal'' over te komen.
Hoe oud ben jij trouwens, denk wel wat ouder gezien je kinderen ehbt? En hoe is de situatie bij jou ontwikkeld? Ik heb meerdere opleidingen niet afgemaakt, reden dat ik hget gewoon niet leuk vond (niks te maken met ASS), bij de laatste was dat wél vanwege mijn beperkingen, helaas. TErwijl ik keihard aan t doorzetten was het hele jaar, is dus voor niets geweest.
Ik hoop nu dus deze tijd dat ik moet ''wachten'' erachter kom achter al die dingen die ik allemaal heb opgenoemd. pas dan heb ik een ''basis'' / doel waa rik me aan vast kan houden. dat mist bij mij nog wel, kan me niet vasthouden aan een ding maar ga altijd van de hak op dwe tak.
welke instanties in OP kunenn mij hierbij helpen?
welke instanties in OP kunenn mij hierbij helpen?
De vraag naar instanties kan ik niet 123 voor je beantwoorden. Misschien toch een idee om wat GGZ (niet dé GGZ) instellingen bij je in de buurt te bellen/mailen met je vraag? Dat je geïnteresseerd bent in cursussen om jezelf te leren kennen en om te weten wat je kwaliteiten zijn. Lijkt me de kortste klap
Ik ben nu 23, m'n zoon is 2. Vroeg getrouwd en gescheiden helaas.
Ik heb alleen een VMBO-TL diploma. Daarna detailhandel en spw geprobeerd, beide na een paar weken afgehaakt vanwege PTSS problematiek (veel gepest op de basisschool en eerste jaren voorgezet).
Ik raak eigenlijk nu al in paniek als ik zelfs dénk aan het volgen van een opleiding. Het voor zoveel jaar vastzitten, dikke schulden, moeten samenwerken etc.
Werken gaat opzich oké, zolang ik maar gepast werk heb. En dat is momenteel niet te vinden. Met de crisis en zulks nemen ze écht geen vroegtijdig schoolverlater aan als de WO-ers in de rij staan.
Ik ben nu 23, m'n zoon is 2. Vroeg getrouwd en gescheiden helaas.
Ik heb alleen een VMBO-TL diploma. Daarna detailhandel en spw geprobeerd, beide na een paar weken afgehaakt vanwege PTSS problematiek (veel gepest op de basisschool en eerste jaren voorgezet).
Ik raak eigenlijk nu al in paniek als ik zelfs dénk aan het volgen van een opleiding. Het voor zoveel jaar vastzitten, dikke schulden, moeten samenwerken etc.
Werken gaat opzich oké, zolang ik maar gepast werk heb. En dat is momenteel niet te vinden. Met de crisis en zulks nemen ze écht geen vroegtijdig schoolverlater aan als de WO-ers in de rij staan.
Het is de afgelopen dagen dan ook prima wandel weer. Geen wind en regen!quote:
Hoi
Hoe is het met jullie?
Met mij gaat het goed
Ben mij nu meer aan het richten op mijn hobby's. Schilderen, naaien, borduren.
Ook probeer ik mijn balkon en appartement op te ruimen (er groeit gras op mijn balkon
Verder veel wandelen. Ik hoop dat ik mijn elektrische fiets voor de zomer krijg, want dan kan ik een keer een hele grote fietstocht maken naar dorpen en steden dicht bij.
Ik droom bijna van die fiets. Meer mobiliteit zo prachtig zijn.
Muhh m'n ex belde net, 'onze' hond (12 jr) heeft net een epileptische aanval gehad.
Nou gaat ze straks dood
Nou gaat ze straks dood
Aaahw Poes 
Dat is echt klote. Het is goed te behandelen met medicatie, dat wel. Een hond kan er echt heel lang mee leven!
Dat is echt klote. Het is goed te behandelen met medicatie, dat wel. Een hond kan er echt heel lang mee leven!
He bahquote:
Muhh m'n ex belde net, 'onze' hond (12 jr) heeft net een epileptische aanval gehad.
Nou gaat ze straks dood
Is het zeker dat ze dood gaat? Onze kat heeft ook last van epilepsie, maar die loopt nog vrolijk door.
Sterkte
Twiddel
Geen idee, maar ze is al oud.. tenminste, voor een stabbij.
En ze heeft nog nooit wat gehad qua mankementen, en dan opeens dit
En ze heeft nog nooit wat gehad qua mankementen, en dan opeens dit
poes:*.
Zo, ik heb mijn uitstapje voor vandaag gehad, hele gezin heeft de griep. Maar ik moest echt even fruit hebben. Grote boodschappen hebben we besteld voor een keer.
Het was op zich wel lekker even frisse lucht, maar ik merk ook wel dat ik nog niet ben opgeknapt, dus nu weer op de bank.
Zo, ik heb mijn uitstapje voor vandaag gehad, hele gezin heeft de griep. Maar ik moest echt even fruit hebben. Grote boodschappen hebben we besteld voor een keer.
Het was op zich wel lekker even frisse lucht, maar ik merk ook wel dat ik nog niet ben opgeknapt, dus nu weer op de bank.
Mama van 2 lieve meiden :)
als honden zo oud zijn en dan epileptische aanvallen krijgen, volgens mij is het dan vaak wel zo dat ze niet heel lang meer te leven hebben.quote:
Geen idee, maar ze is al oud.. tenminste, voor een stabbij.
En ze heeft nog nooit wat gehad qua mankementen, en dan opeens dit
Kun je er binnenkort even langs om met haar te knuffelen? Zodat als ze dood gaat, je geen spijt krijgt.
Het hoeft nog niet heel snel te gebeuren, maar ik denk dat je er inderdaad rekening mee moet houden...
Dat wordt lastig denk ik.. ex woont 40km verderop, en hij werkt ook veel.quote:Op donderdag 22 januari 2015 12:05 schreef Twinky het volgende:
[..]
als honden zo oud zijn en dan epileptische aanvallen krijgen, volgens mij is het dan vaak wel zo dat ze niet heel lang meer te leven hebben.
Kun je er binnenkort even langs om met haar te knuffelen? Zodat als ze dood gaat, je geen spijt krijgt.
Het hoeft nog niet heel snel te gebeuren, maar ik denk dat je er inderdaad rekening mee moet houden...
Ik wacht het maar even af, al houd ik rekening met het ergste.
23 is best wle jong ja... en op welke leeftijd de diagnose?quote:
De vraag naar instanties kan ik niet 123 voor je beantwoorden. Misschien toch een idee om wat GGZ (niet dé GGZ) instellingen bij je in de buurt te bellen/mailen met je vraag? Dat je geïnteresseerd bent in cursussen om jezelf te leren kennen en om te weten wat je kwaliteiten zijn. Lijkt me de kortste klap
Ik ben nu 23, m'n zoon is 2. Vroeg getrouwd en gescheiden helaas.
Ik heb alleen een VMBO-TL diploma. Daarna detailhandel en spw geprobeerd, beide na een paar weken afgehaakt vanwege PTSS problematiek (veel gepest op de basisschool en eerste jaren voorgezet).
Ik raak eigenlijk nu al in paniek als ik zelfs dénk aan het volgen van een opleiding. Het voor zoveel jaar vastzitten, dikke schulden, moeten samenwerken etc.
Werken gaat opzich oké, zolang ik maar gepast werk heb. En dat is momenteel niet te vinden. Met de crisis en zulks nemen ze écht geen vroegtijdig schoolverlater aan als de WO-ers in de rij staan.
lees je dm ik doe dat liever via dm verder praten
Op m'n 11equote:
[..]
23 is best wle jong ja... en op welke leeftijd de diagnose?
lees je dm ik doe dat liever via dm verder praten
PDD-NOS en ODD. ODD is later er uitgehaald en ik heb sinds kort de PDD mogen inruilen voor Asperger
Ik heb je dm gelezen, zal zsm reageren. Ben net thuis
Het was even paniek in huize Windigo, mijn trouwe game pc is er na 7 jaar mee opgehouden en ik had geen geld voor een nieuwe.
Maar ik heb via via een linux notebook gekregen dat op internet kan, dus ik ben gered tot ik weer een gamemachine heb; ik ben ben blij en opgelucht!
Ik kan niet leven zonder computer
Maar ik heb via via een linux notebook gekregen dat op internet kan, dus ik ben gered tot ik weer een gamemachine heb; ik ben ben blij en opgelucht!
Ik kan niet leven zonder computer
Haha gelukkig heb je er iets op weten te verzinnenquote:
Het was even paniek in huize Windigo, mijn trouwe game pc is er na 7 jaar mee opgehouden en ik had geen geld voor een nieuwe.
Maar ik heb via via een linux notebook gekregen dat op internet kan, dus ik ben gered tot ik weer een gamemachine heb; ik ben ben blij en opgelucht!
Ik kan niet leven zonder computer
Ik heb ook geen leven zonder m'n laptop
Ik zou dan bijna eens gaan zoeken naar een reintegratiebureau of iets dergelijks. Daar gaan ze vaak samen met hun clienten aan de slag om te kijken welke werkzaamheden het beste bij iemand passen. Daar zou jij denk ik mee geholpen zijn als ik je verhaal zo lees.quote:
Nu moet ik dan toch even mijn verhaal kwijt, hopend op steun en begrip van (mede-)autisten:
Ik zit voor de komende maanden alleen maar thuis, omdat ik met school ben gestopt (reden wil ik niet noemen). Op school ging t altijd goed met mij, maar nooit wist ik wat ik wilde worden. Nog steeds weet ik niet welke studierichting ik later in wil en welk beroep.
Ik heb ook geen echte hobby's of dingen waar ik heel goed in ben. Zelfs mijn eigen lievelingsmuziek? Dat weet ik niet, van alles luister ik eigenlijk. Dit heb ik al vanaf kinds, ik houd van alles een beetje maar ben nooit in één ding super goed of geïnteresseerd.
Inmiddels ben ik 19 geworden, maar ik wil nu écht iets aan mijn leven veranderen. Ik weet dat ikzelf een vorm van autisme heb (dit is bevestigd door een psycholoog maar niet getest / geen diagnose).
Ik zat hier eerst lange tijd mee, nu heb ik er vrede mee gesloten en de volgende stap is dus:
- erachter komen wie ik nou precies ben en wat ik nou wil (studie / werk / plannen voor later?)
- erachter komen wat mijn passies zijn (hobby's en sterke kanten)
- een doel op zich hebben, dit leven een bedoeling geven
Ik heb hier zelf al een beetje over zitten filosoferen en heb wat opgeschreven. Ik ben nog opzoek, maar NIET opzoek naar een hele traject of behandeling oid.
Gewoon één of meer cursussen, trainingen of IETS wat mijn perosonlijke ontwikkeling ten goede zal komen en zodat ik -deze tijd die ik nu heb- goed benut en niet weer verspil door alleen maar te surfen op het web. En zodat ik achter al deze dingen hierboven een antwoord heb.
Er zijn tal van instanties die opkomen voor mensen met ASS (al dan niet gediagnotiseerd?). Op de OP heb ik gekeken, maare het zijn er zoveel en allemaal anders. Waar vind ik nou de goede en hoe begin ik ermee; mailtje sturen dan maar?
Overigens: ik ben nu 32 en ik heb pas sinds een tijdje echt mijn ding ontdekt. Besef dus dat hetgeen waar jij je het beste bij voelt en het beste kan, misschien niet zo voor het oprapen ligt en er vanzelf een keertje uitkomt.
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Zijn hier meer mensen die moeite hebben met de kamer netjes houden?
Ik heb veel moeite met dingen weggooien, bewaar dus heel veel, woon nog thuis en mijn slaapkamer is echt een ontzettende rotzooi. Altijd al gehad eigenlijk. Terwijl ik met bepaalde dingen juist heel precies en geordend ben (ocd). Het ging een tijdje goed, te goed zelfs, maar nu is het weer heel erg. Ik weet ook niet waar ik moet beginnen. Maak lijstjes met categorieën, zodat ik het in stapjes kan doen maar het is zo veel en ik heb niet voor alles een categorie. Als dat lijstje op is dan heb ik geen overzicht meer en word ik onrustig en ga ik overal tegelijk kijken en heen en weer lopen zonder te weten wat ik moet doen. Dan vind ik hier en daar wel iets maar ik word daar dus best wel gestrest van en het schiet niet op.
Wat ik ook meestal doe is de ruimte denkbeeldig opdelen en dan per gebiedje opruimen, maar ik vind het moeilijk om daar lang bij te blijven zonder afgeleid te zijn door de ruimte daarbuiten (dus ook weer onrust).
Bovendien heb ik er geen energie voor.
Heeft iemand tips? Geen idee of dit autismegerelateerd is maar ik probeer het maar.
Ik heb veel moeite met dingen weggooien, bewaar dus heel veel, woon nog thuis en mijn slaapkamer is echt een ontzettende rotzooi. Altijd al gehad eigenlijk. Terwijl ik met bepaalde dingen juist heel precies en geordend ben (ocd). Het ging een tijdje goed, te goed zelfs, maar nu is het weer heel erg. Ik weet ook niet waar ik moet beginnen. Maak lijstjes met categorieën, zodat ik het in stapjes kan doen maar het is zo veel en ik heb niet voor alles een categorie. Als dat lijstje op is dan heb ik geen overzicht meer en word ik onrustig en ga ik overal tegelijk kijken en heen en weer lopen zonder te weten wat ik moet doen. Dan vind ik hier en daar wel iets maar ik word daar dus best wel gestrest van en het schiet niet op.
Wat ik ook meestal doe is de ruimte denkbeeldig opdelen en dan per gebiedje opruimen, maar ik vind het moeilijk om daar lang bij te blijven zonder afgeleid te zijn door de ruimte daarbuiten (dus ook weer onrust).
Bovendien heb ik er geen energie voor.
Heeft iemand tips? Geen idee of dit autismegerelateerd is maar ik probeer het maar.
Why are you wearing that stupid man suit?
Yep, t zal bij mij thuis nooit een gedisciplineerde militaire barak wordenquote:
Zijn hier meer mensen die moeite hebben met de kamer netjes houden?
Dingen weggooien ben ik niet goed in (je weet maar nooit of je er nog wat aan gaat hebben).quote:Ik heb veel moeite met dingen weggooien, bewaar dus heel veel, woon nog thuis en mijn slaapkamer is echt een ontzettende rotzooi. Altijd al gehad eigenlijk. Terwijl ik met bepaalde dingen juist heel precies en geordend ben (ocd). Het ging een tijdje goed, te goed zelfs, maar nu is het weer heel erg. Ik weet ook niet waar ik moet beginnen. Maak lijstjes met categorieën, zodat ik het in stapjes kan doen maar het is zo veel en ik heb niet voor alles een categorie. Als dat lijstje op is dan heb ik geen overzicht meer en word ik onrustig en ga ik overal tegelijk kijken en heen en weer lopen zonder te weten wat ik moet doen. Dan vind ik hier en daar wel iets maar ik word daar dus best wel gestrest van en het schiet niet op.
Wat ik ook meestal doe is de ruimte denkbeeldig opdelen en dan per gebiedje opruimen, maar ik vind het moeilijk om daar lang bij te blijven zonder afgeleid te zijn door de ruimte daarbuiten (dus ook weer onrust).
Bovendien heb ik er geen energie voor.
Heeft iemand tips? Geen idee of dit autismegerelateerd is maar ik probeer het maar.
Wat voor mij denk ik toch redelijk werkt is door gewoon te beginnen (iets willekeurigs oppakken en op de goeie plek leggen (bijvoorbeeld een losliggend boek in de kast leggen en daarna iets anders willekeurigs oppakken))
Bij mij ook nietquote:
[..]
Yep, t zal bij mij thuis nooit een gedisciplineerde militaire barak worden
[..]
Maar mijn ervaring is dat het bij aspies twee kanten op werkt OF ze zijn extreem netjes (op het OCD achtige af) of inderdaad tenminste slordig te noemen.Ikzelf ben ook van het slordige slag, maar het is veel minder erg nu ik klein woon. Zolang de ruimte voor mij overzichtelijk is kan ik het netjes houden, maar er moeten geen wegstophoekjes of andere verdiepingen zijn. Dan raak ik het overzicht kwijt.
Heel herkenbaar. En hoe rommeliger het is, hoe eerder ik de neiging heb om dingen maar op die rommel te stapelen zeg maar.quote:
Zijn hier meer mensen die moeite hebben met de kamer netjes houden?
Ik heb veel moeite met dingen weggooien, bewaar dus heel veel, woon nog thuis en mijn slaapkamer is echt een ontzettende rotzooi. Altijd al gehad eigenlijk. Terwijl ik met bepaalde dingen juist heel precies en geordend ben (ocd). Het ging een tijdje goed, te goed zelfs, maar nu is het weer heel erg. Ik weet ook niet waar ik moet beginnen. Maak lijstjes met categorieën, zodat ik het in stapjes kan doen maar het is zo veel en ik heb niet voor alles een categorie. Als dat lijstje op is dan heb ik geen overzicht meer en word ik onrustig en ga ik overal tegelijk kijken en heen en weer lopen zonder te weten wat ik moet doen. Dan vind ik hier en daar wel iets maar ik word daar dus best wel gestrest van en het schiet niet op.
Wat ik ook meestal doe is de ruimte denkbeeldig opdelen en dan per gebiedje opruimen, maar ik vind het moeilijk om daar lang bij te blijven zonder afgeleid te zijn door de ruimte daarbuiten (dus ook weer onrust).
Bovendien heb ik er geen energie voor.
Heeft iemand tips? Geen idee of dit autismegerelateerd is maar ik probeer het maar.
Toen ik alleen op kamers zat ging het best goed, maar hield ik het heel goed bij. Maar nu met kinderen... pffff. Het is geen bende ofzo, maar lekker opgeruimd krijg ik het maar lastig of ik moet ineens zo'n opruimbui hebben.
Maar als ik er geen begin en geen eind aan zie dan kan ik er ook niet goed aan beginnen.
Kuolema, misschien kan je het samen met iemand doen, dat helpt mij nog wel eens als ik echt geen overzicht heb. En als je het niet fijn vind dat iemand aan jouw spullen zit, heb je er misschien wat aan als iemand je stapje voor stapje coacht in: nu dit en dan dat... ?
Mama van 2 lieve meiden :)
'Gewoon maar wat doen', dat kan ik niet, niet zonder veel onrust in elk geval. Dan heb ik geen overzicht. Misschien is er een link met mijn moeite met verslagen maken, brede open vragen beantwoorden of opdrachten als 'teken maar wat'. Dan blokkeer ik of raak in paniek. Ik heb meer richting nodig.quote:
[..]
Yep, t zal bij mij thuis nooit een gedisciplineerde militaire barak worden
[..]
Dingen weggooien ben ik niet goed in (je weet maar nooit of je er nog wat aan gaat hebben).
Wat voor mij denk ik toch redelijk werkt is door gewoon te beginnen (iets willekeurigs oppakken en op de goeie plek leggen (bijvoorbeeld een losliggend boek in de kast leggen en daarna iets anders willekeurigs oppakken))
Bij mij is het allebei, maar het hangt ervan af waar het om gaat. Mijn kamer is dus een bende maar owee als iemand anders iets verplaatst of aanraakt, want dan klopt het niet meer. Ik ben ook heel perfectionistisch en heb smetvrees.quote:
[..]
Bij mij ook niet
Ikzelf ben ook van het slordige slag, maar het is veel minder erg nu ik klein woon. Zolang de ruimte voor mij overzichtelijk is kan ik het netjes houden, maar er moeten geen wegstophoekjes of andere verdiepingen zijn. Dan raak ik het overzicht kwijt.
Ik vind kleine ruimtes ook fijner, maar dat werkt dus niet om het netjes te houden
.Samen met iemand lijkt me echt vreselijk ... ik kan er niet tegen als anderen op mijn kamer komen, laat staan iets verplaatsen. Ik moet het echt zelf doen.quote:
[..]
Heel herkenbaar. En hoe rommeliger het is, hoe eerder ik de neiging heb om dingen maar op die rommel te stapelen zeg maar.
Toen ik alleen op kamers zat ging het best goed, maar hield ik het heel goed bij. Maar nu met kinderen... pffff. Het is geen bende ofzo, maar lekker opgeruimd krijg ik het maar lastig of ik moet ineens zo'n opruimbui hebben.
Maar als ik er geen begin en geen eind aan zie dan kan ik er ook niet goed aan beginnen.
Kuolema, misschien kan je het samen met iemand doen, dat helpt mij nog wel eens als ik echt geen overzicht heb. En als je het niet fijn vind dat iemand aan jouw spullen zit, heb je er misschien wat aan als iemand je stapje voor stapje coacht in: nu dit en dan dat... ?
En iemand die coacht zou misschien kunnen werken (al lijkt het me niet fijn) maar ik zou niet weten wie, aangezien dat wel iemand moet zijn die een logisch systeem weet. Vrienden zie ik niet zo vaak en hebben weinig tijd, mijn pa (bij hem woon ik) is geen optie want naja, gewoon niet
En anders iemand die me helpt om meer categorieën te bedenken, dat zou ik misschien aan de psycholoog of een vriendin kunnen vragen maar dat lijkt me ook zo raar
Ik ga dat eerst zelf nog maar eens proberen.Trouwens, met kinderen hoeft het toch niet helemaal netjes te zijn? Is geen prioriteit, zolang het niet vies is. Hoort erbij, ik merk met oppassen ook dat dat heel lastig is.
Thanks
Why are you wearing that stupid man suit?
Wacht maarquote:
[..]
Yep, t zal bij mij thuis nooit een gedisciplineerde militaire barak worden
Mijn vader is ook erg, we zeiden altijd dat het goed zou zijn als hij een vrouw in huis zou nemen.
Ha ha, nu moet ik ineens denken aan vroeger, toen speelde ik vaak met een vriendin dat we die vrouwen van 'hoe schoon is jouw huis' waren en dan maakten we de keuken schoon
Ooh het was echt heel vies altijd toen. Ik ben toch wel een stuk hygiënischer.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik bemoei me trouwens niet met zijn huishouden hoor (ok behalve met de afwas/ keuken )
Mijn 'eisen' qua hygiene liggen wel een stuk hoger dan die van de meesten dus hij zal er toch nooit aan kunnen voldoen zo vind ik dat iedereen Dettol in huis moet hebben om alles te ontsmetten. De kraantjes die je in de Nederlandse mini-wc's ziet hebben alleen koud water en dan vind ik het meteen al goor want met koud water was je de bacterien niet weg 
Als iemand een huismerk handzeep heeft dan denk ik al "iew huishouden van Jan Steen waar is de dettol " Ik maak ook mn bibliotheekboeken schoon en ik lees deze (en mn tweedehandsboeken) ook nooit in bed. Theedoeken strijk ik ( ) op de heetste stand zodat bacterien geen kans hebben.
Het is nog steeds onduidelijk of ik ASS heb, maar potver ik heb wel issues met het huishouden
(ok behalve met de afwas/ keuken ) Mijn 'eisen' qua hygiene liggen wel een stuk hoger dan die van de meesten dus hij zal er toch nooit aan kunnen voldoen
zo vind ik dat iedereen Dettol in huis moet hebben om alles te ontsmetten. De kraantjes die je in de Nederlandse mini-wc's ziet hebben alleen koud water en dan vind ik het meteen al goor want met koud water was je de bacterien niet weg Als iemand een huismerk handzeep heeft dan denk ik al "iew huishouden van Jan Steen waar is de dettol " Ik maak ook mn bibliotheekboeken schoon en ik lees deze (en mn tweedehandsboeken) ook nooit in bed. Theedoeken strijk ik ( ) op de heetste stand zodat bacterien geen kans hebben.Het is nog steeds onduidelijk of ik ASS heb, maar potver ik heb wel issues met het huishouden
Dit zijn toch gewooon OCDs?quote:
Ik bemoei me trouwens niet met zijn huishouden hoor
Mijn 'eisen' qua hygiene liggen wel een stuk hoger dan die van de meesten dus hij zal er toch nooit aan kunnen voldoen
Het is nog steeds onduidelijk of ik ASS heb, maar potver ik heb wel issues met het huishouden
Zo heb ik er ook wel 24
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Ow ik heb er wel meer hoorquote:
[..]
Dit zijn toch gewooon OCDs?
Zo heb ik er ook wel 24
maar geen idee of dat echt OCD is of dat ik gewoon een geboren huisvrouw ben Het is geen diagnose van me, maar goed ik heb ook nooit aan de psych verteld dat ik een clean-freak ben
Ik heb het met elke vork/lepel/mes of bekers die ik ga gebruiken. Voor het gebruiken was ik het nog 1 keer.quote:
[..]
Ow ik heb er wel meer hoor
Het is geen diagnose van me, maar goed ik heb ook nooit aan de psych verteld dat ik een clean-freak ben
Ik was mn handen ook altijd met van die anti bacteriele gelletjes daar ik veel moet reizen in de metro en taxi etc.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Zolang het niet vies is vind ik het al heel wat en een showroomhuis (als in alles netjes en glimmend enzo) dat hoeft ook niet. Maar sommige bende is gewoon niet nodigquote:
Trouwens, met kinderen hoeft het toch niet helemaal netjes te zijn? Is geen prioriteit, zolang het niet vies is. Hoort erbij, ik merk met oppassen ook dat dat heel lastig is.
Thanks
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik en mijn vriend zijn allebei een stel rommelkonten (allebei aspies). Ik ben beter in dingen weggooien dan hijquote:
[..]
Bij mij ook niet
Ikzelf ben ook van het slordige slag, maar het is veel minder erg nu ik klein woon. Zolang de ruimte voor mij overzichtelijk is kan ik het netjes houden, maar er moeten geen wegstophoekjes of andere verdiepingen zijn. Dan raak ik het overzicht kwijt.
Deze week was dat helemaal erg, want zelfs stofzuigen en kleren opruimen is teveel voor mij (en als ik opruim, ruimt hij ook op). Normaal doe ik echt heel veel in huis, soms zit ik tot 's avonds laat te poetsen. Nu neem ik iets meer tijd voor mezelf en dat zie ik terug in het huishouden.
Het is niet vies of zo, maar het huishouden verslof ik af en toe zo erg
Hier niet blinkend schoon in huis, maar ik zorg wel altijd dat de grond schoon en plakvrij is
Verder ben ik juist énorm opgeruimd. Ik word verschrikkelijk onrustig van troepjes en dingetjes. Wat ik niet gebruik gooi ik weg of zet ik op zolder.
Speelgoed van zoon is allemaal netjes opgeborgen in een kast. Ik gooi 's middags en 's avonds als hij slaapt alles weer terug, anders word ik gillend gek.
Verder ben ik juist énorm opgeruimd. Ik word verschrikkelijk onrustig van troepjes en dingetjes. Wat ik niet gebruik gooi ik weg of zet ik op zolder.
Speelgoed van zoon is allemaal netjes opgeborgen in een kast. Ik gooi 's middags en 's avonds als hij slaapt alles weer terug, anders word ik gillend gek.
Tips... niet denken maar doen.quote:
Zijn hier meer mensen die moeite hebben met de kamer netjes houden?
Ik heb veel moeite met dingen weggooien, bewaar dus heel veel, woon nog thuis en mijn slaapkamer is echt een ontzettende rotzooi. Altijd al gehad eigenlijk. Terwijl ik met bepaalde dingen juist heel precies en geordend ben (ocd). Het ging een tijdje goed, te goed zelfs, maar nu is het weer heel erg. Ik weet ook niet waar ik moet beginnen. Maak lijstjes met categorieën, zodat ik het in stapjes kan doen maar het is zo veel en ik heb niet voor alles een categorie. Als dat lijstje op is dan heb ik geen overzicht meer en word ik onrustig en ga ik overal tegelijk kijken en heen en weer lopen zonder te weten wat ik moet doen. Dan vind ik hier en daar wel iets maar ik word daar dus best wel gestrest van en het schiet niet op.
Wat ik ook meestal doe is de ruimte denkbeeldig opdelen en dan per gebiedje opruimen, maar ik vind het moeilijk om daar lang bij te blijven zonder afgeleid te zijn door de ruimte daarbuiten (dus ook weer onrust).
Bovendien heb ik er geen energie voor.
Heeft iemand tips? Geen idee of dit autismegerelateerd is maar ik probeer het maar.
Ik vind het soms ook lastig om iets weg te gooien wat nog gebruikt kan worden, maar de rommel die het wordt als ik het niet weggooi vind ik erger. Ik hou van opgeruimd en netjes, dus ik doe mijn best dingen zo snel mogelijk op te ruimen zodat het uberhaupt geen zootje wordt. Tis gewoon een kwestie van bijhouden allemaal.
Ik ben geen ster in het bijhouden van het huishouden, poetsgewijs... de was enzo dat lukt me nog wel. Maar het poetsen, daar hebben we nu iemand voor en dat is wel erg fijn.
Ben blij dat dat uit kan
Ben blij dat dat uit kan
Mama van 2 lieve meiden :)
Heftig weekje tot nu toe
Billy weer ziek, mee naar de huisarts, en hij mag eindelijk naar de kinderarts. Ik was het zat om steeds weggestuurd te worden terwijl hij steeds niet ''gewoon verkouden'' is.
Hondje leeft nog! Is weer helemaal opgeknapt en vol energie. Heb haar vanavond nog even kunnen knuffelen. M'n ex heeft m'n auto in onderhoud, moest voor de APK. Schade valt gelukkig reuze mee
Billy weer ziek, mee naar de huisarts, en hij mag eindelijk naar de kinderarts. Ik was het zat om steeds weggestuurd te worden terwijl hij steeds niet ''gewoon verkouden'' is.
Hondje leeft nog! Is weer helemaal opgeknapt en vol energie. Heb haar vanavond nog even kunnen knuffelen. M'n ex heeft m'n auto in onderhoud, moest voor de APK. Schade valt gelukkig reuze mee
Beterschap voor Billy, wat heeft hij? Meer dan alleen snot enzo begrijp ik uit je stukje...
Fijn dat je met hondje hebt kunnen knuffelen!!!
Fijn dat je met hondje hebt kunnen knuffelen!!!
Mama van 2 lieve meiden :)
Hij heeft al sinds juni flinke hoestbuien (fases) tot kokhalzen en zelfs overgeven aan toe. Dit heeft hij nu al zo'n 6/7 keer gehad. Huisarts luisters even naar de longen; die zijn schoon, toedeloe.quote:
Beterschap voor Billy, wat heeft hij? Meer dan alleen snot enzo begrijp ik uit je stukje...
Fijn dat je met hondje hebt kunnen knuffelen!!!
Het wordt elke keer op ''Ja maar dat is normaal bij crèche kinderen.'' en ''Het hoort bij de leeftijd en het opbouwen van de weerstand.'' gegooid. Maar dit is veel extremer dan dat. Mijn moederinstinct zegt dat dit een andere oorzaak heeft, dus dat wordt nu eindelijk onderzocht.
Wij autisten zijn dus letterlijk unieke denkers
Origineel Engels artikel: http://arstechnica.com/sc(...)-and-individualized/
[ Bericht 44% gewijzigd door Windigo op 29-01-2015 17:50:57 ]
Origineel Engels artikel: http://arstechnica.com/sc(...)-and-individualized/
[ Bericht 44% gewijzigd door Windigo op 29-01-2015 17:50:57 ]
Interessant wel, het tempo ligt er in elk geval wel redelijk goed in.quote:
Wij autisten zijn dus letterlijk unieke denkers
Origineel Engels artikel: http://arstechnica.com/sc(...)-and-individualized/
Ja haha, ik had ook een tijdje het idee dat alleen dure merkzeep antibacterieel werkt, totdat ik wat informatie opzocht op internet en ingrediëntenlijstjes ging vergelijken. Al voelt het stiekem nog steeds veiliger om Dettol te gebruiken. En het ruikt lekkerderquote:
Ik bemoei me trouwens niet met zijn huishouden hoor
Mijn 'eisen' qua hygiene liggen wel een stuk hoger dan die van de meesten dus hij zal er toch nooit aan kunnen voldoen
Het is nog steeds onduidelijk of ik ASS heb, maar potver ik heb wel issues met het huishouden
Warm of koud water maakt niet uit als het gaat om bacteriën.
Bibliotheekboeken
Met bruine vlekken, snotjes en geplette muggen.Ik koop boeken bij de kringloopwinkel of op de rommelmarkt, dan zijn ze waarschijnlijk meestal hooguit één keer gelezen. En lekker goedkoop. Bij nieuwe boeken mag ik tijdens het lezen niets anders aanraken, dat zorgt voor meer stress dan tweedehands boeken.
Wat het strijken betreft, die bacteriën komen wel weer na het strijken, van jouw gemorste lichaamssappen, je handen, dode huidcellen en de omgeving.
Was het maar zo makkelijk. Zo werkt het niet bij mij.quote:
[..]
Tips... niet denken maar doen.
Ik vind het soms ook lastig om iets weg te gooien wat nog gebruikt kan worden, maar de rommel die het wordt als ik het niet weggooi vind ik erger. Ik hou van opgeruimd en netjes, dus ik doe mijn best dingen zo snel mogelijk op te ruimen zodat het uberhaupt geen zootje wordt. Tis gewoon een kwestie van bijhouden allemaal.
Oh ja, de was, dat is echt een soort hobby van mequote:
Ik ben geen ster in het bijhouden van het huishouden, poetsgewijs... de was enzo dat lukt me nog wel. Maar het poetsen, daar hebben we nu iemand voor en dat is wel erg fijn.
Ben blij dat dat uit kan
Afhankelijk van mijn stemming en energie, houd ik dat wel redelijk bij.
Why are you wearing that stupid man suit?
Grappig dat het hier toevallig over wassen gaat, ik doe dit weekend bijna niks anders meerquote:
[..]
Oh ja, de was, dat is echt een soort hobby van me
Baard ook eraf, moet alleen nog wel de vaat gaan doen *geenzin*
Ik heb trouwens vaak dagen dat ik maar niet helemaal wakker lijk te worden. Net alsof ik nog droom, ik kan de omgeving niet helder waarnemen.
Me concentreren is dan bijzonder moeilijk en ik heb nauwelijks energie. Herkent iemand dit?
Vandaag heb ik dat ook, zou kunnen komen door de Abilify, die ik sinds twee dagen slik, maar het is niets nieuws dus ik weet het niet.
Ik ga maar even een stukje lopen buiten, soms helpt dat.
Me concentreren is dan bijzonder moeilijk en ik heb nauwelijks energie. Herkent iemand dit?
Vandaag heb ik dat ook, zou kunnen komen door de Abilify, die ik sinds twee dagen slik, maar het is niets nieuws dus ik weet het niet.
Ik ga maar even een stukje lopen buiten, soms helpt dat.
Niet de baard!!quote:
[..]
Grappig dat het hier toevallig over wassen gaat, ik doe dit weekend bijna niks anders meer
Baard ook eraf, moet alleen nog wel de vaat gaan doen *geenzin*
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik heb sowieso moeite om wakker te worden in de ochtend, maar denk dat ik eerder last heb van wegdromen/afdwalen. Moet er even over nadenken, ben op t moment met mn gedachten even eldersquote:
Ik heb trouwens vaak dagen dat ik maar niet helemaal wakker lijk te worden. Net alsof ik nog droom, ik kan de omgeving niet helder waarnemen.
Me concentreren is dan bijzonder moeilijk en ik heb nauwelijks energie. Herkent iemand dit?
Vandaag heb ik dat ook, zou kunnen komen door de Abilify, die ik sinds twee dagen slik, maar het is niets nieuws dus ik weet het niet.
Ik ga maar even een stukje lopen buiten, soms helpt dat.
Die groeit wel weer terugquote:[..]
Niet de baard!!
Die is er nu afquote:
Op
Impulsieve actie, was hem even zatquote:
[..]
Het prikt zo he.
Nooo mk, why?
En na een bepaalde lengte prikt ie niet meer zo
Hoi mensen o/
Tijdje geleden hier ook af en toe rondgehangen.
Nou ben dus denk ik weer een soort van terug of zo..
Tijdje geleden hier ook af en toe rondgehangen.
Nou ben dus denk ik weer een soort van terug of zo..
Ik wou maar dat jij ook op mensen werktequote:
Hoi mensen o/
Tijdje geleden hier ook af en toe rondgehangen.
Nou ben dus denk ik weer een soort van terug of zo..
Haha ik ben denk te autistisch.quote:Op zondag 1 februari 2015 18:27 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik wou maar dat jij ook op mensen werkte
Maar tell meee, what do you mean?
Catnip dat op mensen werktquote:
[..]
Haha ik ben denk te autistisch.
Maar tell meee, what do you mean?
Ik dacht dat ik welkom terug had gezegd, maar ik zie mn reactie niet, dus waarschijnlijk toch niet...quote:
Hoi mensen o/
Tijdje geleden hier ook af en toe rondgehangen.
Nou ben dus denk ik weer een soort van terug of zo..
Bij deze dus, welkom terug Catnip
En nu moet ik echt richting mn bed, want ik heb zo'n week voor de boeg waarin alles even tegelijkertijd valt. Kinderen kunnen via school iets van sport proberen en natuurlijk plannen ze al die activiteiten in 2 weken (ik dacht dat het 1 keer was, maar het is zelfs 2 keer...) en dat bij de gangbare activiteiten die we eigenlijk al hebben, maakt ons bord met weekschema ongebruikelijk vol.
Creatief met tijd wordt het denk ik.
Mama van 2 lieve meiden :)
Pfoe, daar had ik het vrijdag en zaterdag even moeilijk!
Billy is vrijdagmiddag opgenomen in het ziekenhuis (luchtweginfectie) en mijn hele weekend werd zo omgegooid. Het was eigenlijk m'n vrije weekend, maar omdat z'n vader weigerde z'n verantwoordelijkheid te nemen ben ik bij hem gebleven (tot vanmiddag).
Alles in de hobbel! Paniek! Onrust!
Van die stomme dingen die je hele ritme verpesten, als je zo in het ziekenhuis ligt.. Zaterdagmiddag oxazepam gekregen van de dokterswacht, even tot rust komen.. Daarna heb ik mezelf herpakt en ging het al beter.
Op zulke momenten voel ik me zo'n autist hè, drama was het..
Met Billy gaat het weer goed gelukkig
Billy is vrijdagmiddag opgenomen in het ziekenhuis (luchtweginfectie) en mijn hele weekend werd zo omgegooid. Het was eigenlijk m'n vrije weekend, maar omdat z'n vader weigerde z'n verantwoordelijkheid te nemen ben ik bij hem gebleven (tot vanmiddag).
Alles in de hobbel! Paniek! Onrust!
Van die stomme dingen die je hele ritme verpesten, als je zo in het ziekenhuis ligt.. Zaterdagmiddag oxazepam gekregen van de dokterswacht, even tot rust komen.. Daarna heb ik mezelf herpakt en ging het al beter.
Op zulke momenten voel ik me zo'n autist hè, drama was het..
Met Billy gaat het weer goed gelukkig
Troost je; op zulke momenten voelt iedereen zich autistischquote:
...
Op zulke momenten voel ik me zo'n autist hè, drama was het..
Met Billy gaat het weer goed gelukkig
Blij dat het weer goed gaat!
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Poes, wat fijn dat Billy weer beter gaat!
Heftig zulke dingen.
Deze eerste week zijn we door qua drukte en voor volgende week valt er al 1 activiteit af (stiekem wel lekker ).
Heftig zulke dingen
.Deze eerste week zijn we door qua drukte en voor volgende week valt er al 1 activiteit af (stiekem wel lekker
).
Mama van 2 lieve meiden :)
Dankzij mijn coach (elke student van mijn opleiding heeft een coach) ben ik eindelijk te weten gekomen waarom ik interactie met anderen verlies.
Ik ben behoorlijk depressief geweest omdat ik elke keer als ik enorm mijn best doe om te socializen, het na een initiële gezelligheid toch overgaat in een grote afstandelijkheid. Ik begreep maar niet hoe het kwam en heb verscheidene theorieën bedacht. Een psycholoog opgezocht, de diagnose Asperger gekregen, en dankzij hem heb ik wat meer zelfacceptatie etc.
Maar mijn coach vertelde me laatst wat hem opviel, waardoor alles eindelijk op zijn plek viel. Blijkbaar ben ik te vlak. Ik denk rationeel en heb minder emotionele vaardigheden. En als ik vlak blijf praten/geen of weinig emotie toon, dan zullen anderen dit ook niet doen.
Sinds mijn 18e (ben nu bijna 24) ben ik al bezig uit mijn schulp/Asperger (ook al wist ik de diagnose nog niet) te kruipen en meer te functioneren als anderen. Wat een werk, en blijkbaar is het nog steeds niet klaar. Ik word er een beetje moedeloos van... Ik ben wel blij dat mijn coach dit vertelde. Dit is gewoon de reden dat ik interactie verlies, nooit een vriendin krijg, enzovoort...
Ik ben behoorlijk depressief geweest omdat ik elke keer als ik enorm mijn best doe om te socializen, het na een initiële gezelligheid toch overgaat in een grote afstandelijkheid. Ik begreep maar niet hoe het kwam en heb verscheidene theorieën bedacht. Een psycholoog opgezocht, de diagnose Asperger gekregen, en dankzij hem heb ik wat meer zelfacceptatie etc.
Maar mijn coach vertelde me laatst wat hem opviel, waardoor alles eindelijk op zijn plek viel. Blijkbaar ben ik te vlak. Ik denk rationeel en heb minder emotionele vaardigheden. En als ik vlak blijf praten/geen of weinig emotie toon, dan zullen anderen dit ook niet doen.
Sinds mijn 18e (ben nu bijna 24) ben ik al bezig uit mijn schulp/Asperger (ook al wist ik de diagnose nog niet) te kruipen en meer te functioneren als anderen. Wat een werk, en blijkbaar is het nog steeds niet klaar. Ik word er een beetje moedeloos van... Ik ben wel blij dat mijn coach dit vertelde. Dit is gewoon de reden dat ik interactie verlies, nooit een vriendin krijg, enzovoort...
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Herken ik mij heel erg inquote:
Dankzij mijn coach (elke student van mijn opleiding heeft een coach) ben ik eindelijk te weten gekomen waarom ik interactie met anderen verlies.
Ik ben behoorlijk depressief geweest omdat ik elke keer als ik enorm mijn best doe om te socializen, het na een initiële gezelligheid toch overgaat in een grote afstandelijkheid. Ik begreep maar niet hoe het kwam en heb verscheidene theorieën bedacht. Een psycholoog opgezocht, de diagnose Asperger gekregen, en dankzij hem heb ik wat meer zelfacceptatie etc.
Maar mijn coach vertelde me laatst wat hem opviel, waardoor alles eindelijk op zijn plek viel. Blijkbaar ben ik te vlak. Ik denk rationeel en heb minder emotionele vaardigheden. En als ik vlak blijf praten/geen of weinig emotie toon, dan zullen anderen dit ook niet doen.
Sinds mijn 18e (ben nu bijna 24) ben ik al bezig uit mijn schulp/Asperger (ook al wist ik de diagnose nog niet) te kruipen en meer te functioneren als anderen. Wat een werk, en blijkbaar is het nog steeds niet klaar. Ik word er een beetje moedeloos van... Ik ben wel blij dat mijn coach dit vertelde. Dit is gewoon de reden dat ik interactie verlies, nooit een vriendin krijg, enzovoort...
Leg je de lat niet erg hoog, "functioneren als anderen"....quote:
Sinds mijn 18e (ben nu bijna 24) ben ik al bezig uit mijn schulp/Asperger (ook al wist ik de diagnose nog niet) te kruipen en meer te functioneren als anderen. Wat een werk, en blijkbaar is het nog steeds niet klaar. Ik word er een beetje moedeloos van... Ik ben wel blij dat mijn coach dit vertelde. Dit is gewoon de reden dat ik interactie verlies, nooit een vriendin krijg, enzovoort...
Je hebt asperger en laat dat sociale stukje nou een van de punten zijn waarop iemand met asperger meer moeite heeft dan anderen.
Wat overigens niet hoeft te betekenen dat je nooit een vriendin krijgt... je bent alleen de juiste nog niet tegengekomen.
Klinkt simpel, maar blijft een uitdaging. Je leert steeds weer bij en jij bent jij.
Sterkte met je worsteling, want zo klinkt het een beetje.
Ik heb van de week eindelijk de stap gezet voor oordopjes op maat. Ben benieuwd wanneer ik ze op kan halen en het effect. Vandaag weer groot
Deel van de dag met koptelefoon op gezeten om ander geluid te overstemmen. Dat schiet ook niet op....
Mama van 2 lieve meiden :)
Dankjewel. Als ik kijk wat voor vooruitgang ik heb gemaakt en wat er nog kan verbeteren, lijkt het me voor mij geen onmogelijke opgave.quote:
[..]
Leg je de lat niet erg hoog, "functioneren als anderen"....
Je hebt asperger en laat dat sociale stukje nou een van de punten zijn waarop iemand met asperger meer moeite heeft dan anderen.
Wat overigens niet hoeft te betekenen dat je nooit een vriendin krijgt... je bent alleen de juiste nog niet tegengekomen.
Klinkt simpel, maar blijft een uitdaging. Je leert steeds weer bij en jij bent jij.
Sterkte met je worsteling, want zo klinkt het een beetje.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Ondanks dat ik zelf (zover ik weet) geen autisme, asperger of PDD-NOS heb post ik toch even hier omdat ik met een vraag zit. Ik date nu sinds december met een leuke vrouw die asperger heeft. Dat maakt het soms best lastig aangezien ik alle initiatief lijk te moeten nemen, maar omdat het erg leuk is als we samen zijn heb ik dat er toch voor over, ook al zit een relatie er waarschijnlijk (om andere redenen) niet in. Echter, hebben jullie wellicht tips of advies voor me om hier mee om te gaan aangezien ik merk dat ik het soms best lastig vind?
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Succesquote:
[..]
Dankjewel. Als ik kijk wat voor vooruitgang ik heb gemaakt en wat er nog kan verbeteren, lijkt het me voor mij geen onmogelijke opgave.
Mama van 2 lieve meiden :)
Heb je specifieke dingen waar je tegenaan loopt/specifieke vragen?quote:
Ondanks dat ik zelf (zover ik weet) geen autisme, asperger of PDD-NOS heb post ik toch even hier omdat ik met een vraag zit. Ik date nu sinds december met een leuke vrouw die asperger heeft. Dat maakt het soms best lastig aangezien ik alle initiatief lijk te moeten nemen, maar omdat het erg leuk is als we samen zijn heb ik dat er toch voor over, ook al zit een relatie er waarschijnlijk (om andere redenen) niet in. Echter, hebben jullie wellicht tips of advies voor me om hier mee om te gaan aangezien ik merk dat ik het soms best lastig vind?
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik loop vooral op tegen het feit dat ik steeds alle initiatief moet nemen en soms aan mezelf ga twijfelen daardoor. Daarmee om gaan is lastig, zeker ook omdat ik betwijfel of het mogelijk is haar vaker initiatief te laten nemen.quote:
[..]
Heb je specifieke dingen waar je tegenaan loopt/specifieke vragen?
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Vast wel, alleen de drempel ligt denk ik wat hoger.quote:
[..]
Ik loop vooral op tegen het feit dat ik steeds alle initiatief moet nemen en soms aan mezelf ga twijfelen daardoor. Daarmee om gaan is lastig, zeker ook omdat ik betwijfel of het mogelijk is haar vaker initiatief te laten nemen.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Duidelijk zijn in wat je wil en wat je verwacht. Maar als je verwacht dat ze een spontane meid wordt die elke week een andere activiteit verzint dan gaat het m niet worden.quote:
[..]
Ik loop vooral op tegen het feit dat ik steeds alle initiatief moet nemen en soms aan mezelf ga twijfelen daardoor. Daarmee om gaan is lastig, zeker ook omdat ik betwijfel of het mogelijk is haar vaker initiatief te laten nemen.
Niks mis met baarden idd!quote:
[..]
Het prikt zo he.
Nooo mk, why?
Children of the night. What music they make.
Dat laatste verwacht ik niet. Ik ben al tevreden als het niet elke keer zo is dat ik moet appen als we iets af willen spreken maar ze uit zichzelf daar initiatief toe neemt. Alleen hoe bereik je dat terwijl je toch rekening met de 'beperkingen' van de ander houd?quote:
[..]
Duidelijk zijn in wat je wil en wat je verwacht. Maar als je verwacht dat ze een spontane meid wordt die elke week een andere activiteit verzint dan gaat het m niet worden.
Many persons have a wrong idea of what constitutes true happiness. It is not attained through self-gratification but through fidelity to a worthy purpose.
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door yats op 11-11-2011 11:22 ]
Gewoon dat zeggen. Misschien gaat het tegen je eigen gevoel in om zo direct te zijn, maar dat werkt nou eenmaal het beste denk ikquote:
[..]
Dat laatste verwacht ik niet. Ik ben al tevreden als het niet elke keer zo is dat ik moet appen als we iets af willen spreken maar ze uit zichzelf daar initiatief toe neemt. Alleen hoe bereik je dat terwijl je toch rekening met de 'beperkingen' van de ander houd?
Misschien heeft ze ook minder behoefte om af te spreken; dat kan ook. Maar bespreek het gewoon met haar.
Ze voelt zelf niet aan wat jij fijn vindt, dus dat moet je haar vertellen. En dat is echt zo simpel als elke dag een gesprekje starten op whatsapp, elke twee weken iets voorstellen om te doen.
Zo leer jij in haar taal te praten en zij in de jouwe
Zo leer jij in haar taal te praten en zij in de jouwe
Bespreek het met haar. Uit eigen ervaring (mijn vriend en ik zijn allebei ASS'ers en dat gaat prima) weet ik dat communiceren de sleutel isquote:
[..]
Ik loop vooral op tegen het feit dat ik steeds alle initiatief moet nemen en soms aan mezelf ga twijfelen daardoor. Daarmee om gaan is lastig, zeker ook omdat ik betwijfel of het mogelijk is haar vaker initiatief te laten nemen.
Hoe ben je hier mee bezig geweest?quote:
[..]
Dankjewel. Als ik kijk wat voor vooruitgang ik heb gemaakt en wat er nog kan verbeteren, lijkt het me voor mij geen onmogelijke opgave.
Helemaal zelf of met hulpverlening?
Ik ben ook van mening dat het geen onmogelijke opgave is, afhankelijk van je ''compensatiegedrag''
Als ik zie wat voor voortgang ik heb gemaakt de afgelopen 17 / 18 jaar (sinds mijn eerste stap naar de hulpverlening) ben je al een heel eind. Ik heb de diagnose pas een jaar of 3 inmiddelsquote:
[..]
Dankjewel. Als ik kijk wat voor vooruitgang ik heb gemaakt en wat er nog kan verbeteren, lijkt het me voor mij geen onmogelijke opgave.
Ben nog steeds geen sociaal feestbeest, maar weet me goed te redden op werk en met wat vrienden. Vriendin/vrouw aan de haak geslagen (mede dank aan Fok!) en goed op m'n plek terecht gekomen.
Wat niet wil zeggen dat het niet elke dag nog moeite kost natuurlijk. Bewust iedereen goedemorgen zeggen als ik binnen kom, ook eens koffie halen, vragen hoe iemands weekend is geweest etc etc.
Zoveel 'trucjes' te leren om te zorgen dat het allemaal wat soepeler loopt
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
quote:
[..]
Hoe ben je hier mee bezig geweest?
Helemaal zelf of met hulpverlening?
Ik ben ook van mening dat het geen onmogelijke opgave is, afhankelijk van je ''compensatiegedrag''
Vanaf mijn 18e tot 22e zelf, maar daarna ondervond ik aan het begin van mijn studententijd dat het voor geen meter meer liep. Ik werd depressief en zocht een psycholoog. Daar heb ik de diagnose gekregen. Nu zit ik eigenlijk aan het eind van de "behandeling" (gesprekken, dus cognitieve gedragstherapie, of weet ik veel wat ze precies toepassen) en dan hoor ik dit van mijn coach. Man, wat was ik chagrijnig toen ik dat hoorde. Dus ik denk dat de behandeling nog even doorgaat. Misschien met een assertiviteit/sociale angst/sociale vaardigheidstraining? Geen idee, qua eigen kunnen heb ik alles uit mezelf gehaald. Maar ik denk dat er nog wel het een en ander bij te leren valt. Het zit hem nu meer in de intonatie/manier van spreken. En gesprekken op gang houden, die is ook lastig bij 80% van de mensen.quote:
[..]
Als ik zie wat voor voortgang ik heb gemaakt de afgelopen 17 / 18 jaar (sinds mijn eerste stap naar de hulpverlening) ben je al een heel eind. Ik heb de diagnose pas een jaar of 3 inmiddels
Ben nog steeds geen sociaal feestbeest, maar weet me goed te redden op werk en met wat vrienden. Vriendin/vrouw aan de haak geslagen (mede dank aan Fok!) en goed op m'n plek terecht gekomen.
Wat niet wil zeggen dat het niet elke dag nog moeite kost natuurlijk. Bewust iedereen goedemorgen zeggen als ik binnen kom, ook eens koffie halen, vragen hoe iemands weekend is geweest etc etc.
Zoveel 'trucjes' te leren om te zorgen dat het allemaal wat soepeler loopt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijn om te horen dat je een vriendin hebt gekregen, Ceased2Be.Unbowed, Unbent, Unbroken.
Inderdaad. Zulke dingen moet ik me ook altijd aanleren. En bij nieuwe werkplekken is het altijd een gedoe om je je het bedrijfscultuur eigen te maken, en kijken wat geaccepteerd is en wat niet. Best lastig.quote:
[..]
Als ik zie wat voor voortgang ik heb gemaakt de afgelopen 17 / 18 jaar (sinds mijn eerste stap naar de hulpverlening) ben je al een heel eind. Ik heb de diagnose pas een jaar of 3 inmiddels
Ben nog steeds geen sociaal feestbeest, maar weet me goed te redden op werk en met wat vrienden. Vriendin/vrouw aan de haak geslagen (mede dank aan Fok!) en goed op m'n plek terecht gekomen.
Wat niet wil zeggen dat het niet elke dag nog moeite kost natuurlijk. Bewust iedereen goedemorgen zeggen als ik binnen kom, ook eens koffie halen, vragen hoe iemands weekend is geweest etc etc.
Zoveel 'trucjes' te leren om te zorgen dat het allemaal wat soepeler loopt
Al zit ik nu een tijdje thuis, lekker rustig en vertrouwd, maar erg bevorderlijk voor m'n sociale contacten is het niet
Children of the night. What music they make.
Beyondthegreen, je bent hard bezig! Maar ik vind wel dat je de lat heel hoog legt.
Misschien zit er ook een stukje in accepteren...?
Het klinkt bijna alsof je ertegen vecht, dat kost ook een hoop energie...
Maar ik weet ook niet zo goed wat je ermee zou kunnen. Ik denk dat het wel iets is om te bespreken met je psycholoog. Over wat je coach zei, maar misschien ook een stukje "verwerken" zeg maar.
Misschien zit er ook een stukje in accepteren...?
Het klinkt bijna alsof je ertegen vecht, dat kost ook een hoop energie...
Maar ik weet ook niet zo goed wat je ermee zou kunnen. Ik denk dat het wel iets is om te bespreken met je psycholoog. Over wat je coach zei, maar misschien ook een stukje "verwerken" zeg maar.
Mama van 2 lieve meiden :)
quote:
Vanaf mijn 18e tot 22e zelf, maar daarna ondervond ik aan het begin van mijn studententijd dat het voor geen meter meer liep.
Ik werd depressief en zocht een psycholoog. Daar heb ik de diagnose gekregen. Nu zit ik eigenlijk aan het eind van de "behandeling" (gesprekken, dus cognitieve gedragstherapie, of weet ik veel wat ze precies toepassen) en dan hoor ik dit van mijn coach. Man, wat was ik chagrijnig toen ik dat hoorde. Dus ik denk dat de behandeling nog even doorgaat. Misschien met een assertiviteit/sociale angst/sociale vaardigheidstraining? Geen idee, qua eigen kunnen heb ik alles uit mezelf gehaald. Maar ik denk dat er nog wel het een en ander bij te leren valt. Het zit hem nu meer in de intonatie/manier van spreken. En gesprekken op gang houden, die is ook lastig bij 80% van de mensen.Wat studeer je eigenlijk als ik vragen mag?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fijn om te horen dat je een vriendin hebt gekregen, Ceased2Be.
Waar liep je dan tegen aan (specifiek) tijdens jouw studie?
Ik kan me er goed bij voorstellen, vooral stages en projecten met anderen is voor een autist lastig
Ik denk niet dat zo'n assertiviteitstraining helpt, omdat de grond van het probleem veel dieper ligt en dus niet zomaar te ''bestrijden'' is met een paar trainingen.
Cognitieve therapie dat lijkt me ook weer zoiets... Je manier van denken kun je toch ook zelf veranderen? Niet te negatief denken over je onkunde, maar wél realistisch blijven. En van trial en error heb ik erg veel kunnen leren, helaas kan het bij mij alleen maar op deze manier..
En aan de hand van jouw posts ben je niet zó erg autistisch als sommige hier? Je studeert, bent zelfstandig en heb genoeg zelfkennis om hiermee aan de gang te gaan. Blijf vooral vechten zou ik zeggen. Als je net op de grens ligt van wel en niet dat MOET het je lukken!
Nouja, cognitieve therapie gebruikt elke psycholoog volgens mij, dus daar kun je niet omheen. Ik ben niet erg autistisch als sommigen nee. Asperger, of in het kader van de DSM-V: ASS1. Ik studeer geneeskunde, dus sociale vaardigheden zijn een must voor mij. Maar nog meer loop ik aan tegen het omgaan met andere extraverte en uitbundige studenten, als is dat al wel een klein stukje verbeterd.quote:
[..]
Wat studeer je eigenlijk als ik vragen mag?
Waar liep je dan tegen aan (specifiek) tijdens jouw studie?
Ik kan me er goed bij voorstellen, vooral stages en projecten met anderen is voor een autist lastig
Ik denk niet dat zo'n assertiviteitstraining helpt, omdat de grond van het probleem veel dieper ligt en dus niet zomaar te ''bestrijden'' is met een paar trainingen.
Cognitieve therapie dat lijkt me ook weer zoiets... Je manier van denken kun je toch ook zelf veranderen? Niet te negatief denken over je onkunde, maar wél realistisch blijven. En van trial en error heb ik erg veel kunnen leren, helaas kan het bij mij alleen maar op deze manier..
En aan de hand van jouw posts ben je niet zó erg autistisch als sommige hier? Je studeert, bent zelfstandig en heb genoeg zelfkennis om hiermee aan de gang te gaan. Blijf vooral vechten zou ik zeggen. Als je net op de grens ligt van wel en niet dat MOET het je lukken!
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Je hebt dus een diagnose, hoe oud was je toen je die kreeg?quote:
[..]
Nouja, cognitieve therapie gebruikt elke psycholoog volgens mij, dus daar kun je niet omheen. Ik ben niet erg autistisch als sommigen nee. Asperger, of in het kader van de DSM-V: ASS1. Ik studeer geneeskunde, dus sociale vaardigheden zijn een must voor mij. Maar nog meer loop ik aan tegen het omgaan met andere extraverte en uitbundige studenten, als is dat al wel een klein stukje verbeterd.
Ik heb precies hetzelfde als jou: met mensen die mijn type zijn kan ik kei goeie gesprekken mee voeren, maar met extraverte mensen die zich assertief opstellen daar word ik weer kei verlegen van..
Je opmerking over "wtf dude...waarom kies je dan geen ict?" vond ik nog wat duidelijkerquote:
[..]
Je hebt dus een diagnose, hoe oud was je toen je die kreeg?
Ik heb precies hetzelfde als jou: met mensen die mijn type zijn kan ik kei goeie gesprekken mee voeren, maar met extraverte mensen die zich assertief opstellen daar word ik weer kei verlegen van..
Als je 1 autist kent, dan ken je 1 autist. Iedereen is anders, en heeft autisme in verschillende gradaties met verschillende uitingen. Ik vind jouw posts vaak overkomen als "wow alle autisten zijn zo-en-zo" en dat is gewoon niet waar.quote:
En aan de hand van jouw posts ben je niet zó erg autistisch als sommige hier? Je studeert, bent zelfstandig en heb genoeg zelfkennis om hiermee aan de gang te gaan. Blijf vooral vechten zou ik zeggen. Als je net op de grens ligt van wel en niet dat MOET het je lukken!
Sowieso is satanslayer een rare, ik twijfel nog of het een troll is of nietquote:
[..]
Als je 1 autist kent, dan ken je 1 autist. Iedereen is anders, en heeft autisme in verschillende gradaties met verschillende uitingen. Ik vind jouw posts vaak overkomen als "wow alle autisten zijn zo-en-zo" en dat is gewoon niet waar.
En daarom zit JIJ hier heel de dag op Fok... logica..quote:
[..]
Sowieso is satanslayer een rare, ik twijfel nog of het een troll is of niet
Alsof jouw logica lekker kloptquote:
[..]
En daarom zit JIJ hier heel de dag op Fok... logica..
Twiddel
Een paar maanden geleden. Ik was net als nu 23.quote:
[..]
Je hebt dus een diagnose, hoe oud was je toen je die kreeg?
Ik heb precies hetzelfde als jou: met mensen die mijn type zijn kan ik kei goeie gesprekken mee voeren, maar met extraverte mensen die zich assertief opstellen daar word ik weer kei verlegen van..
Unbowed, Unbent, Unbroken.
Dat heeft iedereen, degene die lijnrecht tegenover je eigen karakter staan zijn degene waar je het minst mee kunt dat is niet echt ASS-specifiek ofzoquote:
[..]
Ik heb precies hetzelfde als jou: met mensen die mijn type zijn kan ik kei goeie gesprekken mee voeren, maar met extraverte mensen die zich assertief opstellen daar word ik weer kei verlegen van..
Daar een hele uitleg over gehad in een beroepskeuze-sessie jaren geleden.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Merk de laatste tijd wel dat ik me soms te vaak verheug op dingen en die dan genadeloos tegenvallen. Bijvoorbeeld een film, maar ook eten, een boek of sociaal. Gisteren hele dag zenuwachtig omdat ik eindelijk van plan was dat leuke meisje bij sporten mee uit te vragen (wel al paar keer gesproken), was ze er niet (en achteraf al bezet). Hele dag dus voor niks niet kunnen concentreren etc. Omdat ik als autist vergeet dat mensen er niet altijd hoeven zijn op bepaalde tijden of dus al voorzien zijn.. Heb het ook vaak met nieuwe producten, heb ik ze eenmaal in bezit ben ik er eigenlijk gelijk op uitgekeken en was alleen het proces ernaartoe vele malen leuker.
Dat laatste is zo herkenbaar
Probeer ook alleen nog maar dure dingen voor m'n vrouw te kopen, die gebruikt het spul tenminste wel.
Probeer ook alleen nog maar dure dingen voor m'n vrouw te kopen, die gebruikt het spul tenminste wel.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Bah, een uitnodiging gekregen van het UVW:
Dat worden drie "leuke" wachtenquote:Hierbij nodig ik u uit voor een gesprek over uw persoonlijk participatieplan en de afspraken die daarin zijn vastgelegd. Ik wil graag met u bespreken hoe het nu met u gaat. Ook wil ik bekijken hoe ik u verder kan helpen bij uw activiteiten.
Het gesprek wil ik houden op vrijdag 6 maart 2015 om 10:00 uur.
Het gesprek duurt maximaal een uur. U mag iemand meenemen als u dat prettig vindt.
Heeft u een dringende reden waarom u niet kunt komen? Neem dan zo snel mogelijk contact met mij op via het telefoonnummer dat onderaan deze brief is vermeld. Dan maken wij een nieuwe afspraak.
Meh :-/quote:
Bah, een uitnodiging gekregen van het UVW:
[..]
Dat worden drie "leuke" wachten
Heb je een hulpverlener die je kunt meenemen ter ondersteuning?
In ieder geval sterkte, zijn klote afspraken dit..
Michie, succes met wachten...
Pfff vriendje te spelen hier, wat zijn ze druk en eigenlijk zou ik het liefst op de bank kruipen onder een dekentje en een dutje doen, maar helaas.
*zucht* dat ze je halve woonkamer verbouwen... ik verloor even mijn geduld
[ Bericht 29% gewijzigd door Nijna op 17-02-2015 16:25:50 ]
Pfff vriendje te spelen hier, wat zijn ze druk en eigenlijk zou ik het liefst op de bank kruipen onder een dekentje en een dutje doen, maar helaas.
*zucht* dat ze je halve woonkamer verbouwen... ik verloor even mijn geduld
[ Bericht 29% gewijzigd door Nijna op 17-02-2015 16:25:50 ]
Mama van 2 lieve meiden :)
Waarom doe je jezelf dat ook aan?quote:
Michie, succes met wachten...
Pfff vriendje te spelen hier, wat zijn ze druk en eigenlijk zou ik het liefst op de bank kruipen onder een dekentje en een dutje doen, maar helaas.
*zucht* dat ze je halve woonkamer verbouwen... ik verloor even mijn geduld
Kunnen de dames niet bij de vriendjes thuis spelen?
Uh... vandaag was achteraf gezien misschien gewoon niet handig, maar dat weet ik ook niet altijd 's morgens al.
En ze speelden hier omdat we straks naar ouderavond moeten en als ik dan ook nog een kind op moet halen wordt het zo laat voor we eten (het is nu al op
)
Overigens mag er van mij maar 1 kind tegelijk komen spelen, meer is zeker als ze binnen spelen alleen een optie als ik een energie overload heb (zeer zeldzaam ). Als ze straks weer lekker buiten spelen is het wat anders.
En ik wacht met smart op mn oordoppen..., ik hoop dat dat ook nog wat gaat helpen om het wat makkelijker te maken...
En ze speelden hier omdat we straks naar ouderavond moeten en als ik dan ook nog een kind op moet halen wordt het zo laat voor we eten (het is nu al op
)Overigens mag er van mij maar 1 kind tegelijk komen spelen, meer is zeker als ze binnen spelen alleen een optie als ik een energie overload heb (zeer zeldzaam
). Als ze straks weer lekker buiten spelen is het wat anders. En ik wacht met smart op mn oordoppen...
, ik hoop dat dat ook nog wat gaat helpen om het wat makkelijker te maken...
Mama van 2 lieve meiden :)
Dank je! en nee. De hele diagnose is redelijk slordig verlopen, het hele traject ben ik ingegaan omdat ik niet verder kwam op school. Stage ging niet en het werd al snel duidelijk dat het vrij lastig zou worden om de opleiding te voltooien. Eerst kreeg ik een tijdelijke uitkering van de gemeente en vanuit daar werd aangeraden om een wajong uitkering aan te vragen. Daarvoor ben ik het traject in gegaan van de GGZ en daar kwam autisme uit.quote:
[..]
Meh :-/
Heb je een hulpverlener die je kunt meenemen ter ondersteuning?
In ieder geval sterkte, zijn klote afspraken dit..
Mijn moeder heeft me geholpen maar tijdens het traject verslechterde haar situatie aanzienlijk. Uiteindelijk belanden ze op de IC en is ze na een niet al te leuke periode overleden. De afspraken met het GGZ gingen nog wel door maar toen de diagnose kwam was dat een week voordat mijn moeder overleed. Het was een tamelijk vage diagnose, mijn hoofd stond er echter niet naar om er verder werk van te maken. Omdat er geen vader in het spel is heb ik op de dag van het overlijden meteen een wajong uitkering aangevraagd. De huur moet ook betaald worden tenslotte.
Uiteindelijk kreeg ik voor 75% de wajong uitkering en ben ik weer naar school gegaan. Ook deze opleiding is niets geworden. Tijdens die periode had ik nog allemaal mooie toekomst plannen om ooit HBO te doen maar na 3 mislukte MBO opleidingen weet ik het niet meer. Tijdens de derde MBO opleiding heb ik nog wel stage gelopen. Dat was op school zelf en vaak maar voor 1 dag. Langer had ik ook niet volgehouden. Die stage uren heb ik mee mogen nemen naar een vierde MBO opleiding (dit maal Niveau 2). Eigenlijk waren het lang niet genoeg uren maar ik had een aardige begeleider en ik heb het diploma min of meer cadeau gekregen.
Nu vul ik mijn dagen met voornamelijk wandelen, lezen en gamen. De toekomst zie ik niet rooskleurig in. Ik merk dat het steeds lastiger wordt om een onderdeel te zijn van deze wereld. Het liefste zou ik wat meer duidelijkheid hebben over wat voor vorm van autisme ik precies heb. Aankomende gesprek gaat een drama worden vrees ik. Ik heb ooit een jobcoach gehad, echt zo'n man van niets. Hij begon meteen dat thuiszitten er niet inzit waardoor ik te gehaast een opleiding gekozen heb
Whohh, heel verhaal.. Treurig hoe het tot nu toe gegaan is, vooral met je moeder ookquote:
Ik raad je aan om hulp te zoeken, stichting MEE iets voor jou? Gericht op autisten. Zij kunnen je vast verder helpen met het zoeken (doorverwijzen) naar een goede diagnose en de betreffende hulp die je daarbij nodig hebt.
Michie, ik wil je ook aanraden om toch iets van hulp te zoeken. Denk je dat de bedoeling van dat gesprek is om je aan het werk en uit de Wajong te krijgen?
Ik heb 24 maart een hoorzitting bij UWV, vanwege bezwaar omdat mijn Wajongaanvraag was afgewezen. De maatschappelijk werkster, waar ik naartoe was gegaan om me te helpen het bezwaar in te dienen, heeft aangeboden met mij mee te gaan. Dat lijkt me zo raar, ze kent mij nauwelijks en ik haar niet, maar alleen gaan is misschien ook niet zo'n goed idee en ik weet niet of mijn vriendinnen wat voor me kunnen betekenen. Die hebben het druk en weten misschien niet genoeg. Naar de gesprekken met arbeidsdeskundige en bedrijfsarts ging ik wel alleen maar dit is toch anders. Ik sta niet zo sterk in mijn schoenen en ben niet goed in mezelf verdedigen, mocht dat nodig zijn. Ik vind het best wel eng allemaal.
Wat zouden jullie doen? Heeft iemand ervaring met bezwaar maken?
Ik heb 24 maart een hoorzitting bij UWV, vanwege bezwaar omdat mijn Wajongaanvraag was afgewezen. De maatschappelijk werkster, waar ik naartoe was gegaan om me te helpen het bezwaar in te dienen, heeft aangeboden met mij mee te gaan. Dat lijkt me zo raar, ze kent mij nauwelijks en ik haar niet, maar alleen gaan is misschien ook niet zo'n goed idee en ik weet niet of mijn vriendinnen wat voor me kunnen betekenen. Die hebben het druk en weten misschien niet genoeg. Naar de gesprekken met arbeidsdeskundige en bedrijfsarts ging ik wel alleen maar dit is toch anders. Ik sta niet zo sterk in mijn schoenen en ben niet goed in mezelf verdedigen, mocht dat nodig zijn. Ik vind het best wel eng allemaal.
Wat zouden jullie doen? Heeft iemand ervaring met bezwaar maken?
Why are you wearing that stupid man suit?
Hier drie verzoeken ingediend en twee keer bezwaar aangetekendquote:
Michie, ik wil je ook aanraden om toch iets van hulp te zoeken. Denk je dat de bedoeling van dat gesprek is om je aan het werk en uit de Wajong te krijgen?
Ik heb 24 maart een hoorzitting bij UWV, vanwege bezwaar omdat mijn Wajongaanvraag was afgewezen. De maatschappelijk werkster, waar ik naartoe was gegaan om me te helpen het bezwaar in te dienen, heeft aangeboden met mij mee te gaan. Dat lijkt me zo raar, ze kent mij nauwelijks en ik haar niet, maar alleen gaan is misschien ook niet zo'n goed idee en ik weet niet of mijn vriendinnen wat voor me kunnen betekenen. Die hebben het druk en weten misschien niet genoeg. Naar de gesprekken met arbeidsdeskundige en bedrijfsarts ging ik wel alleen maar dit is toch anders. Ik sta niet zo sterk in mijn schoenen en ben niet goed in mezelf verdedigen, mocht dat nodig zijn. Ik vind het best wel eng allemaal.
Wat zouden jullie doen? Heeft iemand ervaring met bezwaar maken?
Fijn dat die vrouw je wil helpen! Ze heeft er vast vaker mee te maken gehad en kan je hierin ondersteunen. Heb je van te voren nog een afspraak met haar? Misschien wel handig om te weten wat ze voor je kan betekenen. Oftewel; wat je wilt zeggen op elkaar af stemmen
Heb ik ook gehad. Was een leuk gesprek.quote:
Bah, een uitnodiging gekregen van het UVW:
[..]
Dat worden drie "leuke" wachten
Children of the night. What music they make.
Kuolema, ik zou denk ik die mevrouw wel meenemen. Nog een keer goed doorspreken van tevoren. Misschien is alleen al het gevoel niet alleen te staan al prettig en durf je wat meer. Maar ik denk dat het ook handig is om met die mevrouw te bespreken dat je het heel lastig vind om zelf duidelijk te zijn. Misschien kan ze je wel helpen of aanvullen als het lastig gaat.
Succes
Succes
Mama van 2 lieve meiden :)
Mijn aanvraag kwam een dag voor de nieuwe regeling dus dit is mijn enige kans. Volgens de nieuwe regeling moet je namelijk 100% arbeidsongeschikt zijn om de uitkering te krijgen. En ik denk niet dat ze dat gaan concluderen.quote:
[..]
Hier drie verzoeken ingediend en twee keer bezwaar aangetekend
Fijn dat die vrouw je wil helpen! Ze heeft er vast vaker mee te maken gehad en kan je hierin ondersteunen. Heb je van te voren nog een afspraak met haar? Misschien wel handig om te weten wat ze voor je kan betekenen. Oftewel; wat je wilt zeggen op elkaar af stemmen
Het is inderdaad wel fijn. Zonder die praktische hulp had ik waarschijnlijk geen bezwaar durven maken. We hebben twee weken voor de hoorzitting nog een afspraak. En ze heeft met de psycholoog een brief gemaakt over mijn klachten, als leidraad voor die dag. Die gaan we dan nog bespreken.
Is dat sarcastisch?quote:
[..]
Heb ik ook gehad. Was een leuk gesprek.
Denk je dat het een betere optie is dan een vriendin?quote:
Kuolema, ik zou denk ik die mevrouw wel meenemen. Nog een keer goed doorspreken van tevoren. Misschien is alleen al het gevoel niet alleen te staan al prettig en durf je wat meer. Maar ik denk dat het ook handig is om met die mevrouw te bespreken dat je het heel lastig vind om zelf duidelijk te zijn. Misschien kan ze je wel helpen of aanvullen als het lastig gaat.
Succes
We gaan het van tevoren nog bespreken. En ik heb haar eerder al verteld dat ik niet zo goed ben in dit soort dingen. Ze zei ook 'al is het maar voor de morele steun' maar heeft dus ook wat informatie gekregen van de psycholoog.
Dank je wel
Why are you wearing that stupid man suit?
Een vriendin en die mevrouw? Als die mevrouw meer kan uitleggen over jou, hoe dingen voor jou werken dan bijvoorbeeld die vriendin. Dan kan dat wel heel waardevol zijn.
En wellicht weet zij nog iets meer hoe het reilt en zeilt in dat wereldje en daar zou je ook nog wat aan kunnen hebben denk ik...
En wellicht weet zij nog iets meer hoe het reilt en zeilt in dat wereldje en daar zou je ook nog wat aan kunnen hebben denk ik...
Mama van 2 lieve meiden :)
Omdat het voor iedere autist weer anders isquote:
waarom kan ik, ondanks mijn autisme wel gewoon werken?
Ik wil ook werken, maar moet voor de meeste branches afhaken omdat de sociale druk me doodongelukkig maakt. Diezelfde sociale druk ervaar ik in bijvoorbeeld klassen waardoor een diploma halen voor mij ook een vak apart is, wat er weer voor zorgt dat een baan vinden nóg moeilijker is, want geen diploma.
Wat een faal reactiequote:
waarom kan ik, ondanks mijn autisme wel gewoon werken?
Omdat dat ligt aan waar je last van hebt, wat voor baan je hebt enzovoort.quote:
waarom kan ik, ondanks mijn autisme wel gewoon werken?
Maar ik vraag me af hoe serieus jouw vraag is, dus ik ga er maar even niet verder op in
Mama van 2 lieve meiden :)
Hoe moeten wij dat nou weten?quote:
waarom kan ik, ondanks mijn autisme wel gewoon werken?
Iets met handvatten en aanpassing. Waarschijnlijk kost het je wel meer moeite.quote:
waarom kan ik, ondanks mijn autisme wel gewoon werken?
I'm fed up with all this Wi-fi-high-fiving
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Steam: Skullsplitter
Origin-naam:013skullsplitter
Okee, bedankt. Daar dacht ik ook aan. Ik vind het altijd moeilijk om beslissingen te nemen.quote:
Een vriendin en die mevrouw? Als die mevrouw meer kan uitleggen over jou, hoe dingen voor jou werken dan bijvoorbeeld die vriendin. Dan kan dat wel heel waardevol zijn.
En wellicht weet zij nog iets meer hoe het reilt en zeilt in dat wereldje en daar zou je ook nog wat aan kunnen hebben denk ik...
Elke autist is anders, maar dat snapte je zelf vast ook wel.quote:
waarom kan ik, ondanks mijn autisme wel gewoon werken?
Ik heb trouwens niet gezegd dat ik helemaal niet kan werken.
Why are you wearing that stupid man suit?
het is een beetje aanpassen. Ja soms is het moeilijk, maar dat is het leven he?quote:
[..]
Iets met handvatten en aanpassing. Waarschijnlijk kost het je wel meer moeite.
Zo, nou, nu heb je antwoord op je vraag, mooi zoquote:
[..]
het is een beetje aanpassen. Ja soms is het moeilijk, maar dat is het leven he?
Of had je nog verdere bijbedoelingen?
neenee, vroeg het me alleen af waarom sommige mensen er zo'n moeite mee hebbenquote:
[..]
Zo, nou, nu heb je antwoord op je vraag, mooi zo
Of had je nog verdere bijbedoelingen?
Even een tip: Dan had je deze vraag:quote:
[..]
neenee, vroeg het me alleen af waarom sommige mensen er zo'n moeite mee hebben
toch even anders moeten formulerenquote:
waarom kan ik, ondanks mijn autisme wel gewoon werken?
Maar je bent dus autistisch??
Tja, ieder mens is anders he?quote:
[..]
neenee, vroeg het me alleen af waarom sommige mensen er zo'n moeite mee hebben
Weet niet hoe oud je bent en wat je thuissituatie is? Ik begon er ook pas later in mijn werkende leven wat issues mee te krijgen
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
ik ben 19 en ik woon nog gewoon thuis.quote:
[..]
Tja, ieder mens is anders he?
Weet niet hoe oud je bent en wat je thuissituatie is? Ik begon er ook pas later in mijn werkende leven wat issues mee te krijgen
Vetgedrukte is wel vaker het geval idd, gewoonlijk komt de diagnose pas zodra je in je leven ergens bent vastgelopen. Velen houden het nog best wel lang vol (ondanks tegenwind) en sommigen krijgen nooit een diagnose.quote:
[..]
Tja, ieder mens is anders he?
Weet niet hoe oud je bent en wat je thuissituatie is? Ik begon er ook pas later in mijn werkende leven wat issues mee te krijgen
Lekker makkelijk toch?quote:
[..]
ik ben 19 en ik woon nog gewoon thuis.
De meesten hier zijn ouder en velen wonen al op zichzelf.
Maar je bent dus autistisch? (misschien dat je de 1e keer mijn vraag over het hoofd hebt gezien?)
jaa, heb een diagnose pdd-nos sinds mn 13equote:
[..]
Lekker makkelijk toch?
De meesten hier zijn ouder en velen wonen al op zichzelf.
Maar je bent dus autistisch? (misschien dat je de 1e keer mijn vraag over het hoofd hebt gezien?)
En je weet nu waarom sommige mensen er moeite mee hebben terwijl het voor jou gewoon onderdeel van je leven is, nog een vraag van je beantwoordquote:
[..]
jaa, heb een diagnose pdd-nos sinds mn 13e
Heb je nog meer vragen?
het zal er ook wel mee te maken hebben dat ik sinds mn 13e eigenlijk word begeleid/ voorbereid op dat ik toch zelfstandig moet worden.quote:
[..]
En je weet nu waarom sommige mensen er moeite mee hebben terwijl het voor jou gewoon onderdeel van je leven is, nog een vraag van je beantwoord
Heb je nog meer vragen?
Heb je enig idee hoe je leven er op je 25e uit had gezien als je je hele leven lang geen enkele begeleiding had gekregen?quote:
[..]
het zal er ook wel mee te maken hebben dat ik sinds mn 13e eigenlijk word begeleid/ voorbereid op dat ik toch zelfstandig moet worden.
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat dat best wel shit was
Edit: Wees blij dat ze er bij jou zo vroeg bij waren, je weet niet half hoeveel dat scheelt
nouja, kwam er meer door omdat ik eerst heel veel werd gepest, ik dus naar zon weerbaarheidstraining moest, en dat vrouwtje daar wel dacht dat er wat meer aan de hand was met mij dan adhdquote:
[..]
Heb je enig idee hoe je leven er op je 25e uit had gezien als je je hele leven lang geen enkele begeleiding had gekregen?
Ik kan je uit eigen ervaring vertellen dat dat best wel shit was
Edit: Wees blij dat ze er bij jou zo vroeg bij waren, je weet niet half hoeveel dat scheelt
In mijn tijd was die oplettendheid veel minder, ik glipte (net zoals zovelen zoals ik in die tijd) door de mazen van het net en kwam in a world of hurt terecht.quote:
[..]
nouja, kwam er meer door omdat ik eerst heel veel werd gepest, ik dus naar zon weerbaarheidstraining moest, en dat vrouwtje daar wel dacht dat er wat meer aan de hand was met mij dan adhd
Als een balletje in een flipperkast
Tja, toen had ik ook nog weinig problemen afgezien van het feit dat mensen me 'raar' vondenquote:
[..]
ik ben 19 en ik woon nog gewoon thuis.
En dat is inmiddels alweer bijna 17 jaar geleden.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Daar ben ik geweest, nadat ik weer met school begon is het stop gezet.quote:
[..]
Whohh, heel verhaal.. Treurig hoe het tot nu toe gegaan is, vooral met je moeder ook
Ik raad je aan om hulp te zoeken, stichting MEE iets voor jou? Gericht op autisten. Zij kunnen je vast verder helpen met het zoeken (doorverwijzen) naar een goede diagnose en de betreffende hulp die je daarbij nodig hebt.
Toen ik stage liep op het MBO was het zo erg dat ik het weerbericht op teletekst alleen kon kijken op vrijdag aangezien ik op donder/vrijdag stage liep en het weerbericht een 5 daagse voorspelling was. Die donderdag/vrijdag waren verschrikkelijk en het aftellen er naar toe was was misschien nog wel erger. Op stage ging het eigenlijk zoals je zou verwachte, geen contact met collega's. Dingen niet durven te vragen, angst om dingen verkeerd te doen, ect. Meestal was halverwege de dag de energie al op. Het kwam dan ook maar al te vaak voor dat mijn moeder moest bellen dat ik ziek was.quote:neenee, vroeg het me alleen af waarom sommige mensen er zo'n moeite mee hebben
Natuurlijk zou ik liever zoals ieder ander een opleiding willen volgen en daarna een baan vinden en een normaal leven leiden. Mijn droom was altijd om een historicus te worden, dat dat er niet inzit doet uiteraard pijn. Ik wil alleen de stres niet meer en ik heb geen zin om dingen te doen waarvan ik weet dat het toch geen zin heeft en alleen maar weer nieuwe belast oplevert.
Toen ik begon met mijn derde opleiding werd mijn uitkering verminderd naar 30%. Mijn oom en tante waren zo lief omdat bedrag te compenseren naar 75%. Dat die opleiding niet gelukt is doet daarom des te meer pijn.
Sorry voor de lange posts telkens
Ach ik ga toch informatica studeren, dan is mn grootste vriendje toch de computer ;pquote:
[..]
Daar ben ik geweest, nadat ik weer met school begon is het stop gezet.
[..]
Toen ik stage liep op het MBO was het zo erg dat ik het weerbericht op teletekst alleen kon kijken op vrijdag aangezien ik op donder/vrijdag stage liep en het weerbericht een 5 daagse voorspelling was. Die donderdag/vrijdag waren verschrikkelijk en het aftellen er naar toe was was misschien nog wel erger. Op stage ging het eigenlijk zoals je zou verwachte, geen contact met collega's. Dingen niet durven te vragen, angst om dingen verkeerd te doen, ect. Meestal was halverwege de dag de energie al op. Het kwam dan ook maar al te vaak voor dat mijn moeder moest bellen dat ik ziek was.
Natuurlijk zou ik liever zoals ieder ander een opleiding willen volgen en daarna een baan vinden en een normaal leven leiden. Mijn droom was altijd om een historicus te worden, dat dat er niet inzit doet uiteraard pijn. Ik wil alleen de stres niet meer en ik heb geen zin om dingen te doen waarvan ik weet dat het toch geen zin heeft en alleen maar weer nieuwe belast oplevert.
Toen ik begon met mijn derde opleiding werd mijn uitkering verminderd naar 30%. Mijn oom en tante waren zo lief omdat bedrag te compenseren naar 75%. Dat die opleiding niet gelukt is doet daarom des te meer pijn.
Sorry voor de lange posts telkens
Ik werk al 16 jaar in de IT en dat valt tegenquote:
[..]
Ach ik ga toch informatica studeren, dan is mn grootste vriendje toch de computer ;p
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Ik weet ook wel dat het niet alleen een computer en jijzelf is, maar in vergelijking met andere banen valt het reuze meequote:
[..]
Ik werk al 16 jaar in de IT en dat valt tegen
Heb ik ook 4 jaar gedaan, is niets geworden uiteindelijkquote:
[..]
Ach ik ga toch informatica studeren, dan is mn grootste vriendje toch de computer ;p
Als je ziet hoeveel de programmeurs waar ik mee werk moeten communiceren kun je daar nog wel eens van terug komen. Het blijft allemaal teamwork.quote:
[..]
Ik weet ook wel dat het niet alleen een computer en jijzelf is, maar in vergelijking met andere banen valt het reuze mee
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
teamwork itself gaat meestal wel goed bij mij als het echt moet.quote:
[..]
Als je ziet hoeveel de programmeurs waar ik mee werk moeten communiceren kun je daar nog wel eens van terug komen. Het blijft allemaal teamwork.
Neem niet graag de leiding, maar als niemand het doet doe ik het maar
Broekje, ga eerst eens 40 uur werken, en je vrouw en kinderen + hypotheek onderhouden.
Kijken of je dan nog ''gewoon'' kan werken.
Kijken of je dan nog ''gewoon'' kan werken.
Ditquote:
Broekje, ga eerst eens 40 uur werken, en je vrouw en kinderen + hypotheek onderhouden.
Kijken of je dan nog ''gewoon'' kan werken.
Hij woont gewoon nog thuis, he aint seen nothing yet en toch komt ie hier eventjes vertellen hoe de wereld in elkaar steekt
Dat was tevens m'n laatste reactie op hem. Ik steek er geeneens energie in.quote:
[..]
Dit
Hij woont gewoon nog thuis, he aint seen nothing yet en toch komt ie hier eventjes vertellen hoe de wereld in elkaar steekt
quote:
[..]
Daar ben ik geweest, nadat ik weer met school begon is het stop gezet.
[..]
Toen ik stage liep op het MBO was het zo erg dat ik het weerbericht op teletekst alleen kon kijken op vrijdag aangezien ik op donder/vrijdag stage liep en het weerbericht een 5 daagse voorspelling was. Die donderdag/vrijdag waren verschrikkelijk en het aftellen er naar toe was was misschien nog wel erger. Op stage ging het eigenlijk zoals je zou verwachte, geen contact met collega's. Dingen niet durven te vragen, angst om dingen verkeerd te doen, ect. Meestal was halverwege de dag de energie al op. Het kwam dan ook maar al te vaak voor dat mijn moeder moest bellen dat ik ziek was.
Natuurlijk zou ik liever zoals ieder ander een opleiding willen volgen en daarna een baan vinden en een normaal leven leiden. Mijn droom was altijd om een historicus te worden, dat dat er niet inzit doet uiteraard pijn. Ik wil alleen de stres niet meer en ik heb geen zin om dingen te doen waarvan ik weet dat het toch geen zin heeft en alleen maar weer nieuwe belast oplevert.
Toen ik begon met mijn derde opleiding werd mijn uitkering verminderd naar 30%. Mijn oom en tante waren zo lief omdat bedrag te compenseren naar 75%. Dat die opleiding niet gelukt is doet daarom des te meer pijn.
Sorry voor de lange posts telkens
[ Bericht 9% gewijzigd door TheSatanSlayer op 18-02-2015 22:53:58 ]
ik heb je een pb gestuurd.quote:
[..]
Heb ik ook 4 jaar gedaan, is niets geworden uiteindelijk
Daar ben ik wel bang voor. Maak me grote zorgen over de participatie wet die is ingegaan. Praten isquote:Michie, ik wil je ook aanraden om toch iets van hulp te zoeken. Denk je dat de bedoeling van dat gesprek is om je aan het werk en uit de Wajong te krijgen?
niet bepaald mijn sterkste punt, iets wat de situatie geen goed doet.
Laten we hopen dat zijn opleiding goed verlooptquote:Dat was tevens m'n laatste reactie op hem. Ik steek er geeneens energie in.
waarom?quote:
[..]
Daar ben ik wel bang voor. Maak me grote zorgen over de participatie wet die is ingegaan. Praten is
niet bepaald mijn sterkste punt, iets wat de situatie geen goed doet.
[..]
Laten we hopen dat zijn opleiding goed verloopt
Ik kan het me wel goed voorstellen. Het is de angst in de gehaktmolen terecht te zullen komen, een neerwaardse trechter met als uitgangspunt een persoonlijke ramp.quote:
Ik krijg trouwens van jou de indruk dat je probeert te begrijpen waarom een aantal van ons in de wajong terecht zijn gekomen, maar je motivatie is me nog onduidelijk.
onduidelijk? kan me gewoon niet voorstellen dat sommigen door autisme (of het nou lciht is of zwaaR) helemaal werk-ongeschikt zijn. en dus gewoon geld kunnen opvangen.quote:
[..]
Ik kan het me wel goed voorstellen. Het is de angst in de gehaktmolen terecht te zullen komen, een neerwaardse trechter met als uitgangspunt een persoonlijke ramp.
Ik krijg trouwens van jou de indruk dat je probeert te begrijpen waarom een aantal van ons in de wajong terecht zijn gekomen, maar je motivatie is me nog onduidelijk.
hoe dan ook hoe beperkt het ook is voor ons, er IS werk dat passend is en al zou je maar 10uurtjes per week maken.. maar hele dag thuis zittenn zou voor mij echt niets zijn.
daarom denk i kjuist dat het GOED is dat de participatiewet komt..
quote:
We hebben hem gevonden! De zeldzame autistische VVD-er!
Dat heeft meer met jouw (slechte) voorstellingsvermogen te maken dan met slechte bedoelingenquote:
[..]
onduidelijk? kan me gewoon niet voorstellen dat sommigen door autisme (of het nou lciht is of zwaaR) helemaal werk-ongeschikt zijn. en dus gewoon geld kunnen opvangen.
hoe dan ook hoe beperkt het ook is voor ons, er IS werk dat passend is en al zou je maar 10uurtjes per week maken.. maar hele dag thuis zittenn zou voor mij echt niets zijn.
daarom denk i kjuist dat het GOED is dat de participatiewet komt..
Jouw bedoelingen waren vanaf het begin al negatief, ik wist wel dat je hier was om te trollen.
En waarom je dat doet? Geen idee en dat doet er voor mij ook niet toe (want wat kan mij -jouw- malmotivatie nou schelen
) maar jouw boosheid op wajongers camoufleert jouw vermogen om buiten jouw postzegelformaat hokje/voorstellingsvermogen te denken.Fijne dag nog
Edit: Ik heb trouwens eerder nog even in jouw pohi gekeken (standard procedure bij vermoeden van een troll) en geld is wel een belangrijk issue voor jou he?
Dankuuuquote:
[..]
Dat heeft meer met jouw (slechte) voorstellingsvermogen te maken dan met slechte bedoelingen
Jouw bedoelingen waren vanaf het begin al negatief, ik wist wel dat je hier was om te trollen.
En waarom je dat doet? Geen idee en dat doet er voor mij ook niet toe (want wat kan mij -jouw- malmotivatie nou schelen
Fijne dag nog
Edit: Ik heb trouwens eerder nog even in jouw pohi gekeken (standard procedure bij vermoeden van een troll) en geld is wel een belangrijk issue voor jou he?
Jammer dit weer.quote:
[..]
onduidelijk? kan me gewoon niet voorstellen dat sommigen door autisme (of het nou lciht is of zwaaR) helemaal werk-ongeschikt zijn. en dus gewoon geld kunnen opvangen.
hoe dan ook hoe beperkt het ook is voor ons, er IS werk dat passend is en al zou je maar 10uurtjes per week maken.. maar hele dag thuis zittenn zou voor mij echt niets zijn.
daarom denk i kjuist dat het GOED is dat de participatiewet komt..
Twiddel
Wel superleuk om te zien dat mijn dochter met haar MCDD en verstandelijke beperking zo vol passie zit om alles eruit te halen. En nu we allemaal weten wat er is, is er ook een soort berusting.
Alleen de domme opmerking van mensen "jou dochter gehandicapt? maar het is zo'n mooi meisje" of "geef haar maar eens een week aan ons dan zou het wel afgelopen zijn met die onzin"
En vooral de aantal mensen die zomaar aan mijn dochter zitten terwijl ze weten dat ze geen aanraking wilt omdat dat haar angstig maakt.
Alleen de domme opmerking van mensen "jou dochter gehandicapt? maar het is zo'n mooi meisje" of "geef haar maar eens een week aan ons dan zou het wel afgelopen zijn met die onzin"
En vooral de aantal mensen die zomaar aan mijn dochter zitten terwijl ze weten dat ze geen aanraking wilt omdat dat haar angstig maakt.
Het leven is veel te belangrijk om serieus te nemen.
Trigt . Soms zou je je afvragen wie nou degene met een beperking is he... 
. Soms zou je je afvragen wie nou degene met een beperking is he...
Mama van 2 lieve meiden :)
Sommige mensen hebben totaal geen inlevingsvermogen hè..
dat doe je natuurlijk als je de hele dag op fok zit en niks anders nuttigs gaat doen, net zoals de meeste autisten hier. waar is het adhd topic eig?quote:
[..]
Edit: Ik heb trouwens eerder nog even in jouw pohi gekeken (standard procedure bij vermoeden van een troll) en geld is wel een belangrijk issue voor jou he?
Joh rot gewoon lekker op. En je kan vast wel zelf even kijken waar dat topic is aangezien je je zo superieur voelt.quote:
[..]
dat doe je natuurlijk als je de hele dag op fok zit en niks anders nuttigs gaat doen, net zoals de meeste autisten hier. waar is het adhd topic eig?
Je kunt wel met verzonnen argumenten gaan komen, maar je bereikt er minder mee dan je hooptquote:
[..]
dat doe je natuurlijk als je de hele dag op fok zit en niks anders nuttigs gaat doen, net zoals de meeste autisten hier. waar is het adhd topic eig?
Denk niet dat jouw bagger in het ADHD topic zal worden geloofd btw, maar het staat je vrij om daarheen te gaan
We zullen je missen
Tsja, want alles wat anders is, is raar en weird en moet een "dom foutje" van iemand zijn (zoals in dit geval van de ouders). Mensen hebben de neiging in te vullen (eigenlijk gewoon gokken) wat ze zelf niet snappen.quote:
Wel superleuk om te zien dat mijn dochter met haar MCDD en verstandelijke beperking zo vol passie zit om alles eruit te halen. En nu we allemaal weten wat er is, is er ook een soort berusting.
Alleen de domme opmerking van mensen "jou dochter gehandicapt? maar het is zo'n mooi meisje" of "geef haar maar eens een week aan ons dan zou het wel afgelopen zijn met die onzin"
En vooral de aantal mensen die zomaar aan mijn dochter zitten terwijl ze weten dat ze geen aanraking wilt omdat dat haar angstig maakt.
Sowieso lijkt het wel alsof mensen ontzettend vermijdend zijn als het aankomt op dingen niet weten (dan vullen ze zelf maar in) of niet snappen/begrijpen (zelfde, allerlij verklaringen komen dan uit de mouw). Lijkt wel een beetje als dat niemand dom wilt zijn maar goed ik ratel door
Hindernis weer genomen, mijn dochter gaat met grote waarschijnlijk naar definitie SO school en de observatie word met terugwerkende kracht gedateerd.
Nu nieuwe hindernis, PGB aanvragen bij gemeente.
Nu nieuwe hindernis, PGB aanvragen bij gemeente.
Het leven is veel te belangrijk om serieus te nemen.
Ik heb mn oordopjes op maat, zit in elk geval 1000 keer zo comfortabel als de universele, mag ook wel voor dat bedrag. En ze dempen lekker is mn eerste indruk . Nu nog een beetje uitzoeken wanneer het prettig/handig is en wanneer niet.
. Nu nog een beetje uitzoeken wanneer het prettig/handig is en wanneer niet.
Mama van 2 lieve meiden :)
Wat betreft de participatiewet;
Ik heb al een jaar of vier een bijstandsuitkering omdat ik wel allerlei problemen had waardoor ik niet voor langere tijd kon werken en men toen nog niet wist hoe dat kwam. Ik heb dit jaar pas de diagnose Asperger gekregen, en nu valt alles voor mij en mijn begeleider op zn plaats.
De participatiewet klinkt heel eng, maar hoeft dat in de praktijk niet te zijn. Bij mij was vanaf het begin duidelijk dat ik een arbeidsbeperking heb, en in dat geval werkt onze gemeente met een ander plan dan bij mensen die volledig arbeidsgeschikt zijn.
Als je bijvoorbeeld (ernstige) psychische problemen hebt kun je vrijstelling krijgen van de solliciatieplicht als je wel therapie volgt of iets dergelijks. Het helpt natuurlijk wel als je een goede klik hebt met je begeleider (dat heb ik gelukkig); maar in principe betekent de participatiewet niet dat je belast wordt boven je vermogen.
Ik heb al een jaar of vier een bijstandsuitkering omdat ik wel allerlei problemen had waardoor ik niet voor langere tijd kon werken en men toen nog niet wist hoe dat kwam. Ik heb dit jaar pas de diagnose Asperger gekregen, en nu valt alles voor mij en mijn begeleider op zn plaats.
De participatiewet klinkt heel eng, maar hoeft dat in de praktijk niet te zijn. Bij mij was vanaf het begin duidelijk dat ik een arbeidsbeperking heb, en in dat geval werkt onze gemeente met een ander plan dan bij mensen die volledig arbeidsgeschikt zijn.
Als je bijvoorbeeld (ernstige) psychische problemen hebt kun je vrijstelling krijgen van de solliciatieplicht als je wel therapie volgt of iets dergelijks. Het helpt natuurlijk wel als je een goede klik hebt met je begeleider (dat heb ik gelukkig); maar in principe betekent de participatiewet niet dat je belast wordt boven je vermogen.
Om eerlijk te zijn ben ik blij dat ik nog onder de oude WSW val. Als ik bij mij op het werk kijk
hoeveel stress er is met al die veranderingen (werk bij een gemeente). Gelukkig doe ik archief werk ^^.
hoeveel stress er is met al die veranderingen (werk bij een gemeente). Gelukkig doe ik archief werk ^^.
Ik hoop het. Probleem is dat veel mensen in mijn omgeving er ongeveer net zo over denken als TheSatanSlayer. Heb dan ook sterk het vermoeden dat ze me een luie uitkeringstrekker vinden die de hele dag niets anders doet dan gamen.quote:Op dinsdag 24 februari 2015 08:56 schreef Windigo het volgende:
De participatiewet klinkt heel eng, maar hoeft dat in de praktijk niet te zijn. Bij mij was vanaf het begin duidelijk dat ik een arbeidsbeperking heb, en in dat geval werkt onze gemeente met een ander plan dan bij mensen die volledig arbeidsgeschikt zijn.
Als hun er al zo over denken, wat voor kans maak ik dan nog bij het UVW?
Zo zeg, vanmorgen bij de kleuters geholpen met boekjes uitzoeken.
Met mn minst favoriete moeder om mee samen te werken. Dat ligt niet zozeer aan haar als persoon, maar wel aan haar vermogen om alle logische dingen onlogisch aan te pakken. Of het steeds net even anders te doen dan daarvoor.
Ik ben me nog nooit zo bewust geweest van het alsmaar moeten schakelen, voor mn gevoel liep ik steeds een paar stappen achter haar.
Bijna iedereen werkt ongeveer op dezelfde manier en dat is prettig (en logisch ). Maar het liep gewoon niet lekker.
Anders moet ik de volgende keer maar de stoute schoenen aantrekken en zeggen dat het niet zo handig werkt zo. Hoewel ik er vorige keer niet zoveel last van had als dat nu het geval was...
Met mn minst favoriete moeder om mee samen te werken. Dat ligt niet zozeer aan haar als persoon, maar wel aan haar vermogen om alle logische dingen onlogisch aan te pakken. Of het steeds net even anders te doen dan daarvoor.
Ik ben me nog nooit zo bewust geweest van het alsmaar moeten schakelen, voor mn gevoel liep ik steeds een paar stappen achter haar
.Bijna iedereen werkt ongeveer op dezelfde manier en dat is prettig (en logisch
). Maar het liep gewoon niet lekker.Anders moet ik de volgende keer maar de stoute schoenen aantrekken en zeggen dat het niet zo handig werkt zo. Hoewel ik er vorige keer niet zoveel last van had als dat nu het geval was...
Mama van 2 lieve meiden :)
Aankaarten kan nooit kwaad Nijn
Mocht dat niet helpen, dan is er altijd nog een mogelijkheid om zelfstandig te werken neem ik aan?
Hoe gaat het nu met je? Zo met de vakantie achter de rug en weer terug in het ritme?
Mocht dat niet helpen, dan is er altijd nog een mogelijkheid om zelfstandig te werken neem ik aan?
Hoe gaat het nu met je? Zo met de vakantie achter de rug en weer terug in het ritme?
vorige week is de verpleging weer komen klagen dat ik mijn taken niet doe.
een puntje dat erop stond is elke week naar de winkel gaan maar dat kan ik niet
heb ik de energie niet voor + ze kwam dan in mijn kamer en zei ja morgen ga je naar de winkel
en dan de dag erna kwam ze me meenemen maar ben niet meegegaan omdat ik niet genoeg tijd had om me mentaal voor te bereiden. ze vond dat 24uur genoeg is maar ik vind dat niet genoeg. uiteindelijk hele blablabla dat ik mijn best niet doet en dat als ik wil alleen wonen dat ik dat toch ga moeten kunnen.
dan maar terug weggekropen in series da;s precies de enige plaats waar ik mij goed voel. ergens anders. op weekend thuis gaat het ook slecht. heb nooit de tv voor mij alleen. ik mag geen muziek luisteren of het moet met koptelefoon zijn. terwijl de tv op 40 ofzo staat da's heel luid.
hier in de instelling willen ze me weg jagen en mijn moeder wil niet dat ik terug thuis kom wonen.
dus ik zit hier vast tot ik een betaalbaar appartement vind of toch dat beschut wonen kies. in april gaat de factuur naar 550 ofzo mss iets meer omdat ik hier al 5 jaar zit. bijna 3keer meer als wat ik nu betaal en factuur van internet thuis is ook omhoog gegaan. mijn moeder komt niet rond en die wou dus dat ik het internet tijdelijk betaal ondertussen werkt ze halftijds af en toe omdat ze geoppereerd is aan haar arm maar ik betaal al maar dan een jaar het internet. als ik er dan commentaar op geef zegt ze ja maar jij gebruikt het internet toch het meest. heb veel zin om die wifi passwoord te veranderen aangezien ik toch het internet betaal en dan eigenlijk mijn internet is. reden dat ik kwaad ben is dat ik maar 4 dagen per maand thuis ben en om me daarvoor 78euro te laten betalen vind ik veel geld. zeker nu dat die factuur binnenkort omhoog gaat van de instelling maak ik me meer zorgen. leef nu al paar maanden boven m'n stand wat geld nemen van mijn spaarcenten enzo maar ik voel me daar schuldig over want als die van de sociale dienst mijn afschriften gaat zien gaat die zeggen dat het mss beter is dat ik terug onder budgetbeheer vlieg en dat wil ik niet
nu sta ik eigenlijk een beetje op automatische robot. niets kan me nog schelen en enige dat ik wil doen is series kijken en alleen zijn. ik denk wel elke dag en ga verschillende scenario's af maar zie geen oplossing had een tijd ook ruzie met iemand hier en nu kan ik thema therapie niet meedoen omdat hij meedoet en ik wil niet in dezelfde kamer zijn als hem. dus volg eigenlijk geen therapie mee buiten paar gesprekken met de psycholoog die niks anders zitten te zeggen van ja als jij niet meewerkt houft het op. denk je dat wij je kunnen helpen?je moet ook toelaten dat we je kunnen helpen. en blablabla. eigenlijk zeggen ze dit al 2 jaar aan een stuk 50% van de verpleging denkt dat ik niet ga kunnen veranderen en ze vroegen me of ik zou kunnen veranderen en daar wist ik het antwoord niet op, als andere mensen aan mij twijfelen dan twijfel ik nog meer aan mezelf.
ik speel minder games, heb ook niemand meer om mee te spelen want heb geen vrienden IRL en online weet ik niet ik denk van wel maar het voelt weer als eenzijdige vriendschap
vroeger kocht ik cadeautjes voor vreemden en dacht ik in mijn hoofd van verbeter de wereld een persoon te gelijk, maar nu denk ik fuck de wereld als ik mezelf nieteens kan veranderen dan kan de rest de pot op. waarom zou ik om andere mensen moeten geven als die andere mensen niks geven om mij. ene dag wil ik god zijn en iedereen reden en andere keren wil ik gewoon de duivel zijn en heel de aarde om zeep helpen. de wereld zit toch vol ondankbare mensen en ze liegen achter je rug. je vraagt hun om niks in de computer te schrijven en dan gaan ze achter je rug intypen wat je net allemaal hebt verteld. ik heb mijn moeder en mijn zus maar die begrijpen me niet. ik voel me nergens thuis. ik ben alleen op de wereld lijkt het wel. had ik maar een aapje. ik weet niet wat het met me is maar mss word ik zo'n ouwe bompa die vind dat alles van tegenwoordig tegensteekt en vroeger alles beter was. ik wil mensen vertrouwen maar het lukt me niet. ik wantrouw alles en iedereen soms terecht en soms onterecht als 1 iemand iets verkeerd doet dan telt dat slechte punten voor de rest van de mensen ook ergste dat ik daar niks aan kan doen want dat gaat automatisch. was zelfs aan het denken om bij zo'n pleeggezin te wonen die ervaring hebben met psychiatrische patienten maar ik denk dan waarom? als mijn eigen moeder niet naar me omkijkt waarom zouden vreemden dat dan wel doen. ik dacht het omdat ik dacht mss als ik in een normaal familie zit dat ik dan ook normaal word ofzo uiteindelijk zal het er toch op neer komen dat ik toch altijd alleen ga zijn en niemand me wil begrijpen. iedereen loopt weg.
een puntje dat erop stond is elke week naar de winkel gaan maar dat kan ik niet
heb ik de energie niet voor + ze kwam dan in mijn kamer en zei ja morgen ga je naar de winkel
en dan de dag erna kwam ze me meenemen maar ben niet meegegaan omdat ik niet genoeg tijd had om me mentaal voor te bereiden. ze vond dat 24uur genoeg is maar ik vind dat niet genoeg. uiteindelijk hele blablabla dat ik mijn best niet doet en dat als ik wil alleen wonen dat ik dat toch ga moeten kunnen.
dan maar terug weggekropen in series da;s precies de enige plaats waar ik mij goed voel. ergens anders. op weekend thuis gaat het ook slecht. heb nooit de tv voor mij alleen. ik mag geen muziek luisteren of het moet met koptelefoon zijn. terwijl de tv op 40 ofzo staat da's heel luid.
hier in de instelling willen ze me weg jagen en mijn moeder wil niet dat ik terug thuis kom wonen.
dus ik zit hier vast tot ik een betaalbaar appartement vind of toch dat beschut wonen kies. in april gaat de factuur naar 550 ofzo mss iets meer omdat ik hier al 5 jaar zit. bijna 3keer meer als wat ik nu betaal en factuur van internet thuis is ook omhoog gegaan. mijn moeder komt niet rond en die wou dus dat ik het internet tijdelijk betaal ondertussen werkt ze halftijds af en toe omdat ze geoppereerd is aan haar arm maar ik betaal al maar dan een jaar het internet. als ik er dan commentaar op geef zegt ze ja maar jij gebruikt het internet toch het meest. heb veel zin om die wifi passwoord te veranderen aangezien ik toch het internet betaal en dan eigenlijk mijn internet is. reden dat ik kwaad ben is dat ik maar 4 dagen per maand thuis ben en om me daarvoor 78euro te laten betalen vind ik veel geld. zeker nu dat die factuur binnenkort omhoog gaat van de instelling maak ik me meer zorgen. leef nu al paar maanden boven m'n stand wat geld nemen van mijn spaarcenten enzo maar ik voel me daar schuldig over want als die van de sociale dienst mijn afschriften gaat zien gaat die zeggen dat het mss beter is dat ik terug onder budgetbeheer vlieg en dat wil ik niet
nu sta ik eigenlijk een beetje op automatische robot. niets kan me nog schelen en enige dat ik wil doen is series kijken en alleen zijn. ik denk wel elke dag en ga verschillende scenario's af maar zie geen oplossing had een tijd ook ruzie met iemand hier en nu kan ik thema therapie niet meedoen omdat hij meedoet en ik wil niet in dezelfde kamer zijn als hem. dus volg eigenlijk geen therapie mee buiten paar gesprekken met de psycholoog die niks anders zitten te zeggen van ja als jij niet meewerkt houft het op. denk je dat wij je kunnen helpen?je moet ook toelaten dat we je kunnen helpen. en blablabla. eigenlijk zeggen ze dit al 2 jaar aan een stuk 50% van de verpleging denkt dat ik niet ga kunnen veranderen en ze vroegen me of ik zou kunnen veranderen en daar wist ik het antwoord niet op, als andere mensen aan mij twijfelen dan twijfel ik nog meer aan mezelf.
ik speel minder games, heb ook niemand meer om mee te spelen want heb geen vrienden IRL en online weet ik niet ik denk van wel maar het voelt weer als eenzijdige vriendschap
vroeger kocht ik cadeautjes voor vreemden en dacht ik in mijn hoofd van verbeter de wereld een persoon te gelijk, maar nu denk ik fuck de wereld als ik mezelf nieteens kan veranderen dan kan de rest de pot op. waarom zou ik om andere mensen moeten geven als die andere mensen niks geven om mij. ene dag wil ik god zijn en iedereen reden en andere keren wil ik gewoon de duivel zijn en heel de aarde om zeep helpen. de wereld zit toch vol ondankbare mensen en ze liegen achter je rug. je vraagt hun om niks in de computer te schrijven en dan gaan ze achter je rug intypen wat je net allemaal hebt verteld. ik heb mijn moeder en mijn zus maar die begrijpen me niet. ik voel me nergens thuis. ik ben alleen op de wereld lijkt het wel. had ik maar een aapje. ik weet niet wat het met me is maar mss word ik zo'n ouwe bompa die vind dat alles van tegenwoordig tegensteekt en vroeger alles beter was. ik wil mensen vertrouwen maar het lukt me niet. ik wantrouw alles en iedereen soms terecht en soms onterecht als 1 iemand iets verkeerd doet dan telt dat slechte punten voor de rest van de mensen ook ergste dat ik daar niks aan kan doen want dat gaat automatisch. was zelfs aan het denken om bij zo'n pleeggezin te wonen die ervaring hebben met psychiatrische patienten maar ik denk dan waarom? als mijn eigen moeder niet naar me omkijkt waarom zouden vreemden dat dan wel doen. ik dacht het omdat ik dacht mss als ik in een normaal familie zit dat ik dan ook normaal word ofzo uiteindelijk zal het er toch op neer komen dat ik toch altijd alleen ga zijn en niemand me wil begrijpen. iedereen loopt weg.
Even snel reageren, moet de kids van school gaan halen.quote:
Aankaarten kan nooit kwaad Nijn
Mocht dat niet helpen, dan is er altijd nog een mogelijkheid om zelfstandig te werken neem ik aan?
Hoe gaat het nu met je? Zo met de vakantie achter de rug en weer terug in het ritme?
Het alleen doen kan niet, tenminste... het is echt een klusje wat je even samen doet anders kost het teveel tijd. Maar als het niet werkt met haar dan vraag ik aan degene die ons indeelt of ze me niet meer met haar wil indelen
. Ik ben zo blij dat we weer gewoon in het ritme zitten, wel weer even omschakelen.
Praktisch gezien loopt het gewoon weer, nu weer even wat meer op de klok letten en dan ben ik wel weer aardig op de rit
. Redboyke ga ik straks lezen en reageren, nu eerst naar school voor ik te laat ben
Mama van 2 lieve meiden :)
Goed bezigquote:
[..]
Even snel reageren, moet de kids van school gaan halen.
Het alleen doen kan niet, tenminste... het is echt een klusje wat je even samen doet anders kost het teveel tijd. Maar als het niet werkt met haar dan vraag ik aan degene die ons indeelt of ze me niet meer met haar wil indelen
Ik ben zo blij dat we weer gewoon in het ritme zitten, wel weer even omschakelen.
Praktisch gezien loopt het gewoon weer, nu weer even wat meer op de klok letten en dan ben ik wel weer aardig op de rit
Redboyke ga ik straks lezen en reageren, nu eerst naar school voor ik te laat ben
Laat je even horen hoe het gesprek is gegaan? Ben wel benieuwd hoe ze reageert.
Poesopstokje:
Ik heb volgens mij pas in april weer met haar boekjesdienst, eerst nog 1 of 2 keer met iemand anders .
Aan de ene kant schrijf je dat 24 uur niet genoeg is, maar blijkbaar staat het ook in je lijst met taken... dus heel feitelijk weet je het al wel langer... (maar misschien bekijk ik het te simpel). Het is natuurlijk ook wel een enorme stap, maar zijn er misschien tussenstappen te bedenken die wellicht haalbaarder zijn voor jou?
Ik bedoel, naar de winkel is ook wel een enorme stap ineens, maar ik denk zolang jij een soort "opstandige houding" aanneemt van: "ik kan dit niet, ik doe dit niet", denk ik dat zij ook minder bereid zijn om mee te denken.
Maar misschien als jij zelf komt met een voorstel of al is het vooralsnog alleen maar een vaag idee, misschien dat zij dan met je mee willen denken.
Is het een optie om aan de verpleging aan te geven dat dit een te groot doel is, dat je met hen zou willen kijken of er tussenstappen te bedenken zijn die haalbaarder zijn.
Nu krijg je steeds het gevoel dat je faalt, maar misschien als je kleinere en haalbaardere doelen stelt dat je wel succeservaringen zal krijgen en dat geeft ook weer moed en energie om een volgende stap te nemen.
Dat betekent wel hard werken en dat is iets waar je denk ik over na moet denken, ben je bereid om die energie erin te steken. Als je denkt: "dat ga ik toch niet doen", dan is het verspilde energie en moeite om naar de verpleging te gaan met een voorstel.
Maar om je een klein voorbeeldje te geven van wat ik bedoel:
Naar de winkel is een enorme stap. Maar misschien is eerst naar buiten (al zet je maar 2 stappen naast de deur) en blijft daar een paar minuten staan (ik weet niet of je moeite hebt om uberhaupt naar buiten te gaan). Dan kan je die paar minuten opbouwen, kan je steeds iets verder. Met als doel om bijvoorbeeld eerst maar eens naar de winkel te wandelen/fietsen (wat dan ook) en weer terug.
Misschien kan je dan een kleine winkel in waar je snel klaar bent en dat dan weer uitbouwen tot je een supermarkt in kan voor je boodschappen bijvoorbeeld.
Ik weet niet wat precies je probleem is, maar zo heb je een beetje een idee. En misschien moeten er nog wel 10 stappen tussen of kan je er wat overslaan. Jij weet dat het beste.
Maar als er meer vanuit jouw komt dan zullen anderen ook meer bereid zijn om je te helpen.
Maar goed, ik ben jou niet en ik weet niet precies hoe jouw situatie is. Dus als ik het helemaal verkeerd inschat, mijn excuses.
Wat betreft internet thuis, kan je daar geen goedkoper pakket voor kiezen? Of het stoppen, als je het dan niet voor je moeder wilt betalen omdat je maar 4 dagen thuis bent, waarom zet je het dan niet stop?
Zijn er ook pleeggezinnen waar je terecht zou kunnen? Zou je die optie niet serieus overwegen dan? Juist vreemden kunnen ervoor kiezen om iemand uit de psychiatrie te begeleiden. Dat kan een moeder niet, die heeft het er maar mee te doen. Een pleeggezin maakt een bewuste keuze, dus ja ik denk dat ze wel naar je om zullen kijken. En wellicht dat je vanuit zo'n situatie ook wel verder kan groeien op weg naar een eigen plekje...
Of je "normaal wordt" dat ligt eraan wat je onder "normaal" verstaat natuurlijk. Maar je moet er niet vanuit gaan dat alleen door tussen "normale" mensen te zijn, je ook "normaal" wordt zeg maar. Je zal er tijd en energie in moeten steken als je wilt veranderen.
In hoeverre dat kan dat is een kwestie van proberen, maar dat gaat niet vanzelf.
Jij bent jij, met je talenten en je uitdagingen. Toch denk ik wel dat je misschien meer kan dan je zelf denkt...
Sterkte!
Ik heb volgens mij pas in april weer met haar boekjesdienst
, eerst nog 1 of 2 keer met iemand anders .Het is een stuk tekst geworden...quote:
Aan de ene kant schrijf je dat 24 uur niet genoeg is, maar blijkbaar staat het ook in je lijst met taken... dus heel feitelijk weet je het al wel langer... (maar misschien bekijk ik het te simpel). Het is natuurlijk ook wel een enorme stap, maar zijn er misschien tussenstappen te bedenken die wellicht haalbaarder zijn voor jou?
Ik bedoel, naar de winkel is ook wel een enorme stap ineens, maar ik denk zolang jij een soort "opstandige houding" aanneemt van: "ik kan dit niet, ik doe dit niet", denk ik dat zij ook minder bereid zijn om mee te denken.
Maar misschien als jij zelf komt met een voorstel of al is het vooralsnog alleen maar een vaag idee, misschien dat zij dan met je mee willen denken.
Is het een optie om aan de verpleging aan te geven dat dit een te groot doel is, dat je met hen zou willen kijken of er tussenstappen te bedenken zijn die haalbaarder zijn.
Nu krijg je steeds het gevoel dat je faalt, maar misschien als je kleinere en haalbaardere doelen stelt dat je wel succeservaringen zal krijgen en dat geeft ook weer moed en energie om een volgende stap te nemen.
Dat betekent wel hard werken en dat is iets waar je denk ik over na moet denken, ben je bereid om die energie erin te steken. Als je denkt: "dat ga ik toch niet doen", dan is het verspilde energie en moeite om naar de verpleging te gaan met een voorstel.
Maar om je een klein voorbeeldje te geven van wat ik bedoel:
Naar de winkel is een enorme stap. Maar misschien is eerst naar buiten (al zet je maar 2 stappen naast de deur) en blijft daar een paar minuten staan (ik weet niet of je moeite hebt om uberhaupt naar buiten te gaan). Dan kan je die paar minuten opbouwen, kan je steeds iets verder. Met als doel om bijvoorbeeld eerst maar eens naar de winkel te wandelen/fietsen (wat dan ook) en weer terug.
Misschien kan je dan een kleine winkel in waar je snel klaar bent en dat dan weer uitbouwen tot je een supermarkt in kan voor je boodschappen bijvoorbeeld.
Ik weet niet wat precies je probleem is, maar zo heb je een beetje een idee. En misschien moeten er nog wel 10 stappen tussen of kan je er wat overslaan. Jij weet dat het beste.
Maar als er meer vanuit jouw komt dan zullen anderen ook meer bereid zijn om je te helpen.
Maar goed, ik ben jou niet en ik weet niet precies hoe jouw situatie is. Dus als ik het helemaal verkeerd inschat, mijn excuses.
Wat betreft internet thuis, kan je daar geen goedkoper pakket voor kiezen? Of het stoppen, als je het dan niet voor je moeder wilt betalen omdat je maar 4 dagen thuis bent, waarom zet je het dan niet stop?
Zijn er ook pleeggezinnen waar je terecht zou kunnen? Zou je die optie niet serieus overwegen dan? Juist vreemden kunnen ervoor kiezen om iemand uit de psychiatrie te begeleiden. Dat kan een moeder niet, die heeft het er maar mee te doen. Een pleeggezin maakt een bewuste keuze, dus ja ik denk dat ze wel naar je om zullen kijken. En wellicht dat je vanuit zo'n situatie ook wel verder kan groeien op weg naar een eigen plekje...
Of je "normaal wordt" dat ligt eraan wat je onder "normaal" verstaat natuurlijk. Maar je moet er niet vanuit gaan dat alleen door tussen "normale" mensen te zijn, je ook "normaal" wordt zeg maar. Je zal er tijd en energie in moeten steken als je wilt veranderen.
In hoeverre dat kan dat is een kwestie van proberen, maar dat gaat niet vanzelf.
Jij bent jij, met je talenten en je uitdagingen. Toch denk ik wel dat je misschien meer kan dan je zelf denkt...
Sterkte!
Mama van 2 lieve meiden :)
Amen!
Knap dat je er aan begonnen bentquote:
[..]
Nou eh... daar krijg ik het warm van hoor...
Mooi verwoord, ben benieuwd of hij er iets mee gaat doen.
ja er stond dat ze wouden dat ik elke week naar de winkel moest maar daar was ik al direct tegen en dat heb ik meegedeeld. en dan kwam er plots iemand in mijn kamer paar weken nadien en die zei ja morgen gaan we samen winkelen en ik heb tegen haar gezegd dat ik het niet zag zitten maar ze luisterde niet en dan de dag erna was ze boos dat ik niet ging. 24uur is te weinig tijd ik heb zeker 2weken de tijd nodig om me mentaal voor te bereiden om buiten te komen.quote:
Poesopstokje:
Ik heb volgens mij pas in april weer met haar boekjesdienst
[..]
Het is een stuk tekst geworden...
Aan de ene kant schrijf je dat 24 uur niet genoeg is, maar blijkbaar staat het ook in je lijst met taken... dus heel feitelijk weet je het al wel langer... (maar misschien bekijk ik het te simpel). Het is natuurlijk ook wel een enorme stap, maar zijn er misschien tussenstappen te bedenken die wellicht haalbaarder zijn voor jou?
Ik bedoel, naar de winkel is ook wel een enorme stap ineens, maar ik denk zolang jij een soort "opstandige houding" aanneemt van: "ik kan dit niet, ik doe dit niet", denk ik dat zij ook minder bereid zijn om mee te denken.
Maar misschien als jij zelf komt met een voorstel of al is het vooralsnog alleen maar een vaag idee, misschien dat zij dan met je mee willen denken.
Is het een optie om aan de verpleging aan te geven dat dit een te groot doel is, dat je met hen zou willen kijken of er tussenstappen te bedenken zijn die haalbaarder zijn.
Nu krijg je steeds het gevoel dat je faalt, maar misschien als je kleinere en haalbaardere doelen stelt dat je wel succeservaringen zal krijgen en dat geeft ook weer moed en energie om een volgende stap te nemen.
Dat betekent wel hard werken en dat is iets waar je denk ik over na moet denken, ben je bereid om die energie erin te steken. Als je denkt: "dat ga ik toch niet doen", dan is het verspilde energie en moeite om naar de verpleging te gaan met een voorstel.
Maar om je een klein voorbeeldje te geven van wat ik bedoel:
Naar de winkel is een enorme stap. Maar misschien is eerst naar buiten (al zet je maar 2 stappen naast de deur) en blijft daar een paar minuten staan (ik weet niet of je moeite hebt om uberhaupt naar buiten te gaan). Dan kan je die paar minuten opbouwen, kan je steeds iets verder. Met als doel om bijvoorbeeld eerst maar eens naar de winkel te wandelen/fietsen (wat dan ook) en weer terug.
Misschien kan je dan een kleine winkel in waar je snel klaar bent en dat dan weer uitbouwen tot je een supermarkt in kan voor je boodschappen bijvoorbeeld.
Ik weet niet wat precies je probleem is, maar zo heb je een beetje een idee. En misschien moeten er nog wel 10 stappen tussen of kan je er wat overslaan. Jij weet dat het beste.
Maar als er meer vanuit jouw komt dan zullen anderen ook meer bereid zijn om je te helpen.
Maar goed, ik ben jou niet en ik weet niet precies hoe jouw situatie is. Dus als ik het helemaal verkeerd inschat, mijn excuses.
Wat betreft internet thuis, kan je daar geen goedkoper pakket voor kiezen? Of het stoppen, als je het dan niet voor je moeder wilt betalen omdat je maar 4 dagen thuis bent, waarom zet je het dan niet stop?
Zijn er ook pleeggezinnen waar je terecht zou kunnen? Zou je die optie niet serieus overwegen dan? Juist vreemden kunnen ervoor kiezen om iemand uit de psychiatrie te begeleiden. Dat kan een moeder niet, die heeft het er maar mee te doen. Een pleeggezin maakt een bewuste keuze, dus ja ik denk dat ze wel naar je om zullen kijken. En wellicht dat je vanuit zo'n situatie ook wel verder kan groeien op weg naar een eigen plekje...
Of je "normaal wordt" dat ligt eraan wat je onder "normaal" verstaat natuurlijk. Maar je moet er niet vanuit gaan dat alleen door tussen "normale" mensen te zijn, je ook "normaal" wordt zeg maar. Je zal er tijd en energie in moeten steken als je wilt veranderen.
In hoeverre dat kan dat is een kwestie van proberen, maar dat gaat niet vanzelf.
Jij bent jij, met je talenten en je uitdagingen. Toch denk ik wel dat je misschien meer kan dan je zelf denkt...
Sterkte!
ik ga nieteens voor mezelf naar buiten. laat staan dat ik het voor een groep zou moeten doen die toch altijd slecht over me denkt en mijn eten soms opeet. als de verpleging eerst met mij had gepraat en gezegd binnen 2 weken gaan we eens samen winkelen. da's iets heel anders dan mijn kamer binnen stormen en mij iets opdringen waar ik niet akkoord mee ben. en ja buiten komen lijkt mss normaal voor andere mensen maar ik kom bijna nooit buiten. alleen om de 2 weken om een weekend weg te zijn hier en voor de rest zit ik ook altijd op mijn kamer. een ander taak was eigenlijk dat ik elke dag mijn hoofd moet laten zien beneden omdat ze vinden dat ik teveel op mijn kamer zit. die taak doe ik wel. de vaatwasser leegmaken staat niet op mijn takenlijst maar die laat ik ook soms uit.
maar buiten komen kan ik alleen met iemand dat ik goed ken en vertrouw.
ik bestel zelfs geen pakjes meer omdat waar ik normaal mijn pakjes ga halen moet je nu opeens een ander gebouw voor zijn. en ik durf niet naar dat nieuw gebouw.
probleem is dat ik al 5 keer van afdeling veranderd ben en het word steeds moeilijker om mensen te vertrouwen want iedere keer gaan mensen toch weg of word je naar een andere afdeling gestuurd waar je weer vanaf 0 alles weer mag gaan vertellen.
ik vertrouw nu niemand meer zeker nu ik weet dat de nachtverpleging die ik vertrouwde gewoon achter mijn rug toch dingen in de computer heeft gezet terwijl ik uitdrukkelijk heb gezegd dat ze er niks moest inzetten.
t'is eigenlijk vooral bergaf gegaan nadat ik dat sociaal appartement niet gekregen heb.
nu blijkt dat ik het niet gekregen heb omdat ik geen daginvulling heb.
maar toen had ik het gevoel dat de verpleging hun best deed om dat appartement te fixen.
heb al een laag zelfvertrouwen en dan als iemand zegt van ik denk niet dat je dat ga kunnen of er klaar voor bent. toen was ik nog zeker van mijn stuk dat het wel ging lukken.
maar nu denk ik dat het me niet gaat lukken om alleen te wonen. alleen zitten heb ik geen problemen mee maar dat winkelen was toen ook een werkpuntje maar toen zei ik ook al dat ik wel aan mijn moeder of zus ging vragen.
ik voel me als een kikker in een pot warm water. je weet dat het iedere keer warmer word en dat je eruit moet springen maar ik kan precies niet springen. dan denk ik ah die randen zijn toch te hoog waarom de moeite doen gaat me toch niet lukken.
ik wil niet de rest van mijn leven in de psychiatrie zitten.
en ik weet ook wel dat ik iets moet ondernemen dat het niet vanzelf gaat
maar ik heb ook niet iemand om voor te vechten zoals jullie
en voor mezelf zou ik het nooit doen. ik vind mijn leven nuttenloos. dan vragen ze aan mij hoe zie je je toekomst maar ik denk niet zo ver als het aan mij ligt zou ik liever zo'n pilletje pakken dat ik voor eeuwig in slaap val ofzo en nooit meer wakker word. bedankt nijna ik apprecieer je bericht.
wat is dat nu voor opmerking?quote:
[..]
Knap dat je er aan begonnen bent
Mooi verwoord, ben benieuwd of hij er iets mee gaat doen.
blijkbaar denk je dat je het alleenrecht heb op online eens klagen?
Waarom meteen zo vijandigquote:
wat is dat nu voor opmerking?
blijkbaar denk je dat je het alleenrecht heb op online eens klagen?
Over het vraagstuk, "wat is de zin van het leven?"
Dit is iets waar heel veel mensen mee worstelen. Lang niet iedereen heeft iemand om voor te leven.
Er is dan ook geen antwoord op deze vraag.
Misschien is het iets om in de avond naar buiten te gaan en steeds iets verder te lopen. De kans dat je dan iemand tegenkomt is klein. Vind het zelf fijn om rond een uur of 12 even een wandeling te maken en ondertussen een lezing te luisteren.
Maar beste redboyke, je gaat niet voor de groep naar de winkel, je gaat voor jezelf naar de winkel! Probeer het te zien als iets puur voor jezelf, het is oefening voor jou om te zorgen dat jij zelfstandiger kan functioneren...
Ik denk dat zolang jij het jezelf niet waard vindt, het heel lastig wordt om verder te komen.
En misschien heb je niet echt een idee voor de toekomst, het is natuurlijk ook wel iets ongrijpbaars. Maar misschien per dag gaan kijken...
Jij bent de enige die de keuze kan maken om te gaan knokken of niet. De verpleging kan dat niet afdwingen en als jij niet wilt, dan houdt het op. Als jij laat zien dat je stappen wilt zetten dan zullen ze je willen helpen. Maar zoals jij schrijft (ik bedenk me dan even dat je ook op zo'n manier reageert in het echt), kan ik me voorstellen dat mensen op een gegeven moment zoiets hebben van: prima, jouw keuze, maar dan willen wij er ook geen energie in steken.
Het is jouw keuze, die alleen jij kan maken. Niet kiezen is ook een keuze, zegt mijn psychiater dan. Maar dan moet je het wel doen met wat het nu dan is...
En daar laat ik het voor nu maar even bij. Eens aan de slag hier thuis, telefoontjes doen en tussendoor genieten van de tijd voor mezelf.
Ik denk dat zolang jij het jezelf niet waard vindt, het heel lastig wordt om verder te komen.
En misschien heb je niet echt een idee voor de toekomst, het is natuurlijk ook wel iets ongrijpbaars. Maar misschien per dag gaan kijken...
Jij bent de enige die de keuze kan maken om te gaan knokken of niet. De verpleging kan dat niet afdwingen en als jij niet wilt, dan houdt het op. Als jij laat zien dat je stappen wilt zetten dan zullen ze je willen helpen. Maar zoals jij schrijft (ik bedenk me dan even dat je ook op zo'n manier reageert in het echt), kan ik me voorstellen dat mensen op een gegeven moment zoiets hebben van: prima, jouw keuze, maar dan willen wij er ook geen energie in steken.
Het is jouw keuze, die alleen jij kan maken. Niet kiezen is ook een keuze, zegt mijn psychiater dan
. Maar dan moet je het wel doen met wat het nu dan is...En daar laat ik het voor nu maar even bij. Eens aan de slag hier thuis, telefoontjes doen en tussendoor genieten van de tijd voor mezelf
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Man van de gemeente hier gehad voor PGB. Hij wil er wel in meegaan maar wij moeten een budgetplan voorleggen. Geen idee hoe dit precies werkt maar wij zoeken een zorgboerderij voor de vakantie's en vrije dagen en mijn vrouw gaat thuisblijven voor mijn dochter voor de ADL en activiteiten begeleiding in de middag.
Het leven is veel te belangrijk om serieus te nemen.
Ontdek deze reeks nu pas, ik dacht ik meld me even! Wie weet steek ik er nog wat van op, aangezien ik zelf ASS heb (vorige zomer gediagnosticeerd).
Wees welkomquote:
Ontdek deze reeks nu pas, ik dacht ik meld me even! Wie weet steek ik er nog wat van op, aangezien ik zelf ASS heb (vorige zomer gediagnosticeerd).
We horen de verhalen nog wel een keertje, je staat nu op offline
Ik ben net terug uit het ziekenhuis, heb een week in opname gelegen.
Blijk de ziekte van Crohn te hebben, dat komt nog bij mijn autisme. Dag perspectief op werk
Net in december dus gehoord dat ik Asperger heb, en nu dit. Raar begin van het jaar zo.
Blijk de ziekte van Crohn te hebben, dat komt nog bij mijn autisme. Dag perspectief op werk
Net in december dus gehoord dat ik Asperger heb, en nu dit. Raar begin van het jaar zo.
2x de loterij gewonnen dus, maar dan een loterij waar je gewoonlijk niet aan mee had willen gedaanquote:
Ik ben net terug uit het ziekenhuis, heb een week in opname gelegen.
Blijk de ziekte van Crohn te hebben, dat komt nog bij mijn autisme. Dag perspectief op werk
Net in december dus gehoord dat ik Asperger heb, en nu dit. Raar begin van het jaar zo.
Tsja, je moet roeien met de riemen die je hebt. Nu heb ik tenminste wel duidelijkheid over waarom ik altijd zo moe ben en veel pijn heb, en er is nu tenminste iets aan te doen.quote:
[..]
2x de loterij gewonnen dus, maar dan een loterij waar je gewoonlijk niet aan mee had willen gedaan
En nu moet ik dus maar gaan nadenken over hoe ik mijn leven toch nog een zinnige invulling kan geven ondanks de beperkingen
quote:
[..]
Wees welkom
We horen de verhalen nog wel een keertje, je staat nu op offline
Dank jullie beidequote:
, ik lees wel mee en zal inhaken waar mogelijk.
Dit topic is geen verplichting he?quote:
[..]
[..]
Dank jullie beide
Gewoon gezellig meeposten als je iets wilt melden
Vergeet niet dat vetgedrukte erg breed is, wees creatief en kijk in jezelf wat -jij- wilt met je levenquote:Op woensdag 4 maart 2015 11:51 schreef Windigo het volgende:
[..]
Tsja, je moet roeien met de riemen die je hebt. Nu heb ik tenminste wel duidelijkheid over waarom ik altijd zo moe ben en veel pijn heb, en er is nu tenminste iets aan te doen.
En nu moet ik dus maar gaan nadenken over hoe ik mijn leven toch nog een zinnige invulling kan geven ondanks de beperkingen
Er is leven na de diagnose enzo
Mijn neef en nicht met MS hebben ook gewoon een semi-fulltime baan weten te vinden ondanks die slopende ziekte. Het is echt niet het eind van de wereldquote:
Blijk de ziekte van Crohn te hebben, dat komt nog bij mijn autisme. Dag perspectief op werk
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Dat vindt jij ''gewoon''?quote:
[..]
Mijn neef en nicht met MS hebben ook gewoon een semi-fulltime baan weten te vinden ondanks die slopende ziekte. Het is echt niet het eind van de wereld
Ik vind dat zeer uitzonderijk, vooral gecombineerd met autisme, maar daar had je het niet ook over toch?
Nee, ze hebben alleen MS (alhoewel er wel wat ASS trekjes in zitten van opa's kantquote:
[..]
Dat vindt jij ''gewoon''?
Ik vind dat zeer uitzonderijk, vooral gecombineerd met autisme, maar daar had je het niet ook over toch?
)Bedoelde meer te zeggen, dat je niet bij de pakken neer moet zitten. Zo'n diagnose (of het nu Crohn of ASS is) is niet het einde van de wereld, het helpt je vooral om dingen aan te pakken.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Hey Robby, autist!
Windigo; damn zeg Kut diagnose! Is er iets aan te doen, of om de pijn te verlichten?
Ik ken de diagnose niet echt, misschien wil je er wat meer over vertellen?
Windigo; damn zeg
Kut diagnose! Is er iets aan te doen, of om de pijn te verlichten? Ik ken de diagnose niet echt, misschien wil je er wat meer over vertellen?
Crohn is een auto-immuunziekte, in het kort valt je lichaam dus onderdelen van zichzelf aan. In dit geval behandeld mijn lichaam mijn darmen als de vijand, wat leidt tot chronische ontstekingen op verschillende delen van de darm.quote:
Hey Robby, autist!
Windigo; damn zeg
Ik ken de diagnose niet echt, misschien wil je er wat meer over vertellen?
De ziekte is niet te genezen, alleen doormiddel van ontstekingsremmende medicatie en kunstmatige immuunhormonen kan het redelijk in toom gehouden worden als je geluk hebt. Als je pech hebt neemt de medicatie na een tijdje weer in werking af en zit je dus regelmatig in een ziekenhuis tot in sommige gevalen een stoma nodig is omdat (delen van) je darm niet meer werken.
Om de pijn te verlichten heb ik op dit moment genoeg aan veel paracetamol; en ik hoop dat dat zou blijft. Een stoma is uiteraard een laatste redmiddel; waarvan ik hoop dat het me nooit zal gebeuren.
Het is nu dus afwachten hoe de ziekte zich zal gaan ontwikkelen bij mij, en pas daaruit kan ik gaan bepalen wat ik wel of niet kan. Nu is het echt een kwestie van instellen op medicijnen en aankijken voorlopig.
Volgende week maar een afspraak maken met de gemeente om dit allemaal te gaan bespreken.
Jeetje zeg, heftig.. Wat een kutziekte!quote:
[..]
Crohn is een auto-immuunziekte, in het kort valt je lichaam dus onderdelen van zichzelf aan. In dit geval behandeld mijn lichaam mijn darmen als de vijand, wat leidt tot chronische ontstekingen op verschillende delen van de darm.
De ziekte is niet te genezen, alleen doormiddel van ontstekingsremmende medicatie en kunstmatige immuunhormonen kan het redelijk in toom gehouden worden als je geluk hebt. Als je pech hebt neemt de medicatie na een tijdje weer in werking af en zit je dus regelmatig in een ziekenhuis tot in sommige gevalen een stoma nodig is omdat (delen van) je darm niet meer werken.
Om de pijn te verlichten heb ik op dit moment genoeg aan veel paracetamol; en ik hoop dat dat zou blijft. Een stoma is uiteraard een laatste redmiddel; waarvan ik hoop dat het me nooit zal gebeuren.
Het is nu dus afwachten hoe de ziekte zich zal gaan ontwikkelen bij mij, en pas daaruit kan ik gaan bepalen wat ik wel of niet kan. Nu is het echt een kwestie van instellen op medicijnen en aankijken voorlopig.
Volgende week maar een afspraak maken met de gemeente om dit allemaal te gaan bespreken.
Heel veel sterkte de komende tijd, hopelijk blijft het hierbij en worden de klachten niet ernstiger..
quote:
[..]
Jeetje zeg, heftig.. Wat een kutziekte!
Heel veel sterkte de komende tijd, hopelijk blijft het hierbij en worden de klachten niet ernstiger..
Dat hoop ik ookquote:
[..]
Jeetje zeg, heftig.. Wat een kutziekte!
Heel veel sterkte de komende tijd, hopelijk blijft het hierbij en worden de klachten niet ernstiger..
Voorlopig lijkt het juist beter met me te gaan door de medicijnen!
Sterkte Windingo!
Heb morgen 10 uur de afspraak bij het uvw, ergens ben ik blij dat het dan (hopelijk) achter de rug is. Deze spanning is echt niet leuk
Heb morgen 10 uur de afspraak bij het uvw, ergens ben ik blij dat het dan (hopelijk) achter de rug is. Deze spanning is echt niet leuk
:-/quote:
Sterkte Windingo!
Heb morgen 10 uur de afspraak bij het uvw, ergens ben ik blij dat het dan (hopelijk) achter de rug is. Deze spanning is echt niet leuk
Sterkte morgen!
Gesprek gehad. De mevrouw met wie ik een afspraak had, had in haar agenda 1 uur staan dus ik heb ruim 5 kwartier voor niets zitten wachten. Afijn,
De mevrouw met wie ik een gesprek had was vriendelijk maar in feite kwam het er op neer dat ze vriendelijk verpakt vertelde dat ik een re-integratie traject in moet. Of ik moet voor Juli een opleiding hebben gevonden maar dat is geen waarschijnlijk scenario.
Ik stelde stichting Mee voor als alternatief maar dat was meer voor erbij, ze wou het re-integratie het liefst zo snel mogelijk starten. Ze zei wel dat Mee handig was aangezien er naar de psychologische kant niet gekeken wordt bij het re-integratie traject. Uitzoeken wat voor vorm van autisme ik precies heb was niet echt een serieuze optie.
Conclusie is dat het een verkeerde zet is geweest om alleen te gaan, ik keek de mevrouw aan wat ik ook beter niet had kunnen doen. Nu maakte ik denk meer een nerveuze maar redelijk normale indruk. Het is zo ontzettend frustrerend dat bijna niemand mij serieus lijkt te nemen.
Het voelt nu een beetje alsof het spel gespeeld is. Zonder al te depressief te klinken weet ik echt niet meer wat ik nu moet doen. Hoe het re-integratie traject gaat eindigen kan ik van te voren al voorspellen. Het is een toekomst waar ik in ieder geval geen zin in heb. Heb teveel verhalen gelezen over nutteloze trajecten en dergelijke initiatieven. Zoals het er nu naar uit ziet kan dit verhaal geen vrolijk einde hebben, en dat is zonde.
edit: uit pure stres tijdens het gesprek mijn id kaart in meerdere stukken gebroken
[ Bericht 7% gewijzigd door Michie_ op 06-03-2015 15:36:52 ]
De mevrouw met wie ik een gesprek had was vriendelijk maar in feite kwam het er op neer dat ze vriendelijk verpakt vertelde dat ik een re-integratie traject in moet. Of ik moet voor Juli een opleiding hebben gevonden maar dat is geen waarschijnlijk scenario.
Ik stelde stichting Mee voor als alternatief maar dat was meer voor erbij, ze wou het re-integratie het liefst zo snel mogelijk starten. Ze zei wel dat Mee handig was aangezien er naar de psychologische kant niet gekeken wordt bij het re-integratie traject. Uitzoeken wat voor vorm van autisme ik precies heb was niet echt een serieuze optie.
Conclusie is dat het een verkeerde zet is geweest om alleen te gaan, ik keek de mevrouw aan wat ik ook beter niet had kunnen doen. Nu maakte ik denk meer een nerveuze maar redelijk normale indruk. Het is zo ontzettend frustrerend dat bijna niemand mij serieus lijkt te nemen.
Het voelt nu een beetje alsof het spel gespeeld is. Zonder al te depressief te klinken weet ik echt niet meer wat ik nu moet doen. Hoe het re-integratie traject gaat eindigen kan ik van te voren al voorspellen. Het is een toekomst waar ik in ieder geval geen zin in heb. Heb teveel verhalen gelezen over nutteloze trajecten en dergelijke initiatieven. Zoals het er nu naar uit ziet kan dit verhaal geen vrolijk einde hebben, en dat is zonde.
edit: uit pure stres tijdens het gesprek mijn id kaart in meerdere stukken gebroken
[ Bericht 7% gewijzigd door Michie_ op 06-03-2015 15:36:52 ]
Je moet tegenwoordig zeker dan ook altijd iemand meenemen die er verstand van heeft, anders heb je dus idd kans dat er gehakt van je wordt gemaakt.quote:
Gesprek gehad. De mevrouw met wie ik een afspraak had, had in haar agenda 1 uur staan dus ik heb ruim 5 kwartier voor niets zitten wachten. Afijn,
De mevrouw met wie ik een gesprek had was vriendelijk maar in feite kwam het er op neer dat ze vriendelijk verpakt vertelde dat ik een re-integratie traject in moet. Of ik moet voor Juli een opleiding hebben gevonden maar dat is geen waarschijnlijk scenario.
Ik stelde stichting Mee voor als alternatief maar dat was meer voor erbij, ze wou het re-integratie het liefst zo snel mogelijk starten. Ze zei wel dat Mee handig was aangezien er naar de psychologische kant niet gekeken wordt bij het re-integratie traject. Uitzoeken wat voor vorm van autisme ik precies heb was niet echt een serieuze optie.
Conclusie is dat het een verkeerde zet is geweest om alleen te gaan, ik keek de mevrouw aan wat ik ook beter niet had kunnen doen. Nu maakte ik denk meer een nerveuze maar redelijk normale indruk. Het is zo ontzettend frustrerend dat bijna niemand mij serieus lijkt te nemen.
Het voelt nu een beetje alsof het spel gespeeld is. Zonder al te depressief te klinken weet ik echt niet meer wat ik nu moet doen. Hoe het re-integratie traject gaat eindigen kan ik van te voren al voorspellen. Het is een toekomst waar ik in ieder geval geen zin in heb. Heb teveel verhalen gelezen over nutteloze trajecten en dergelijke initiatieven. Zoals het er nu naar uit ziet kan dit verhaal geen vrolijk einde hebben, en dat is zonde.
edit: uit pure stres tijdens het gesprek mijn id kaart in meerdere stukken gebroken
Nou ken ik jouw persoonlijke situatie niet, maar als je besluit dit traject in te gaan, dan kan je er het beste het beste van proberen te maken (ook al weet je ergens dat het wellicht 1 grote klerezooi gaat worden).
Sterkte..en succes
Tja ja.. wat moet ik zeggen?
Het was een kutdag, dat is een ding wat zeker is Michie
Is het niet mogelijk om bezwaar aan te tekenen? En dan op het volgende gesprek een begeleider mee te nemen?
Geen idee of het mogelijk is, ik noem ook maar wat.
Sterkte en succes met het verdere verloop..
Het was een kutdag, dat is een ding wat zeker is Michie
Is het niet mogelijk om bezwaar aan te tekenen? En dan op het volgende gesprek een begeleider mee te nemen?
Geen idee of het mogelijk is, ik noem ook maar wat.
Sterkte en succes met het verdere verloop..
Dank je allen
Op een gegeven moment vroeg ze naar mijn ouders. Ik zei dat ik die niet meer had, ze vroeg of ik mijn moeder mis. Uiteraard zei ik dat haar iedere dag mis. Waarop ze meteen toesloeg: "Dat komt omdat je geen werk of invulling van je dagen hebt". Ja wat moet je daarop zeggen.... Uiteindelijk kwam ze tot de conclusie dat mensen die autistisch zijn doorgaans minder moeite hebben met het verlies van ouders. Hierdoor kwam ze tot de conclusie dat mijn klachten minder erg zijn.
Ik wist niet hoe ik daarop moest antwoorden. Natuurlijk mis ik haar. En niet alleen emotioneel maar ook (hopelijk klinkt dit niet egoïstisch) vanwege het feit dat zij mij altijd beschermde als dingen fout liepen.
Toen de mevrouw begon dat ik altijd nog een avond school kan doen als ik werk heb wist ik dat het schaakmat was en verdere voortzetting van het gesprek zinloos was. Het lange wachten en vermoeidheid gingen ook parten spelen.
Het heeft eventjes geduurd maar inmiddels gaat het weer beter. Bovendien is er lekker weer opkomst.
Fijn weekend allemaal
Achteraf gezien is dat een hele grote fout geweest. De vrouw met wie ik sprak was niet ingelezen en had voor het gesprek eigenlijk al besloten wat de uitkomst zou zijn. Het vervelende is dat ze het heel empathisch bracht.quote:Je moet tegenwoordig zeker dan ook altijd iemand meenemen die er verstand van heeft, anders heb je dus idd kans dat er gehakt van je wordt gemaakt.
Op een gegeven moment vroeg ze naar mijn ouders. Ik zei dat ik die niet meer had, ze vroeg of ik mijn moeder mis. Uiteraard zei ik dat haar iedere dag mis. Waarop ze meteen toesloeg: "Dat komt omdat je geen werk of invulling van je dagen hebt". Ja wat moet je daarop zeggen.... Uiteindelijk kwam ze tot de conclusie dat mensen die autistisch zijn doorgaans minder moeite hebben met het verlies van ouders. Hierdoor kwam ze tot de conclusie dat mijn klachten minder erg zijn.
Ik wist niet hoe ik daarop moest antwoorden. Natuurlijk mis ik haar. En niet alleen emotioneel maar ook (hopelijk klinkt dit niet egoïstisch) vanwege het feit dat zij mij altijd beschermde als dingen fout liepen.
Toen de mevrouw begon dat ik altijd nog een avond school kan doen als ik werk heb wist ik dat het schaakmat was en verdere voortzetting van het gesprek zinloos was. Het lange wachten en vermoeidheid gingen ook parten spelen.
Ik ga mijn tante om advies vragen. Als het door gaat zoals het UVW van plan is vrees ik een herhaling van vanmiddag en dat wil ik nietquote:Tja ja.. wat moet ik zeggen?
Het was een kutdag, dat is een ding wat zeker is Michie
Is het niet mogelijk om bezwaar aan te tekenen? En dan op het volgende gesprek een begeleider mee te nemen?
Geen idee of het mogelijk is, ik noem ook maar wat.
Het heeft eventjes geduurd maar inmiddels gaat het weer beter. Bovendien is er lekker weer opkomst.Fijn weekend allemaal
Wat een onzinquote:
Dank je allen
[..]
Achteraf gezien is dat een hele grote fout geweest. De vrouw met wie ik sprak was niet ingelezen en had voor het gesprek eigenlijk al besloten wat de uitkomst zou zijn. Het vervelende is dat ze het heel empathisch bracht.
Op een gegeven moment vroeg ze naar mijn ouders. Ik zei dat ik die niet meer had, ze vroeg of ik mijn moeder mis. Uiteraard zei ik dat haar iedere dag mis. Waarop ze meteen toesloeg: "Dat komt omdat je geen werk of invulling van je dagen hebt". Ja wat moet je daarop zeggen.... Uiteindelijk kwam ze tot de conclusie dat mensen die autistisch zijn doorgaans minder moeite hebben met het verlies van ouders. Hierdoor kwam ze tot de conclusie dat mijn klachten minder erg zijn.
Ik wist niet hoe ik daarop moest antwoorden. Natuurlijk mis ik haar. En niet alleen emotioneel maar ook (hopelijk klinkt dit niet egoïstisch) vanwege het feit dat zij mij altijd beschermde als dingen fout liepen.
Toen de mevrouw begon dat ik altijd nog een avond school kan doen als ik werk heb wist ik dat het schaakmat was en verdere voortzetting van het gesprek zinloos was. Het lange wachten en vermoeidheid gingen ook parten spelen.
[..]
Ik ga mijn tante om advies vragen. Als het door gaat zoals het UVW van plan is vrees ik een herhaling van vanmiddag en dat wil ik niet
Fijn weekend allemaal
Ik vind het ook best wel gemeen. Ook dat je blijkbaar niet zo erg autistisch bent als je je moeder mist.Dat ze het empathisch bracht heeft dan het nadeel dat je er op de een of andere manier niet tegenin kunt gaan, je kunt er niet boos om worden, dat kan ik me voorstellen.
Wat houdt dat re-integratietraject precies in? Betekent dat dat je je Wajong helemaal kwijtraakt of dat je die deels behoudt en daarnaast werkt voor zover mogelijk? Want als het dat laatste is, is dat zo slecht nog niet toch? Mits ze wel echt rekening houden met wat je wel en niet aankunt.
Ik hoop dat je ondanks dit toch ook een fijn weekend kunt hebben
.Zelf ben ik over twee weken aan de beurt voor het bezwaar. Ik maak me er behoorlijk druk om.
Verder gaat het helemaal niet goed, ik zit weer midden in een depressie.
Why are you wearing that stupid man suit?
Wat een smerige naaistreekquote:
Dank je allen
[..]
Achteraf gezien is dat een hele grote fout geweest. De vrouw met wie ik sprak was niet ingelezen en had voor het gesprek eigenlijk al besloten wat de uitkomst zou zijn. Het vervelende is dat ze het heel empathisch bracht.
Op een gegeven moment vroeg ze naar mijn ouders. Ik zei dat ik die niet meer had, ze vroeg of ik mijn moeder mis. Uiteraard zei ik dat haar iedere dag mis. Waarop ze meteen toesloeg: "Dat komt omdat je geen werk of invulling van je dagen hebt". Ja wat moet je daarop zeggen.... Uiteindelijk kwam ze tot de conclusie dat mensen die autistisch zijn doorgaans minder moeite hebben met het verlies van ouders. Hierdoor kwam ze tot de conclusie dat mijn klachten minder erg zijn.
Ik wist niet hoe ik daarop moest antwoorden. Natuurlijk mis ik haar. En niet alleen emotioneel maar ook (hopelijk klinkt dit niet egoïstisch) vanwege het feit dat zij mij altijd beschermde als dingen fout liepen.
Toen de mevrouw begon dat ik altijd nog een avond school kan doen als ik werk heb wist ik dat het schaakmat was en verdere voortzetting van het gesprek zinloos was. Het lange wachten en vermoeidheid gingen ook parten spelen.
Tsja, iets empatisch brengen met een afzeikende en beledigende bedoeling is gewoon hypocriet, denk dat dit zo wel duidelijk is
UWV is een gemene organisatie met zeer amateuristisch mensen die hun eigen baantje willen behouden en vooral daarmee bezig zijn. Hoe ik dit weet? Ik heb beroepsmatig met hun gewerkt en dat was geen pretje. Tip: Nooit tegenpraten en elk plan omarmen, al weet je dat het niets word. Ze dulden geen tegenspraak al hebt je 100x gelijk.quote:
Dank je allen
[..]
Achteraf gezien is dat een hele grote fout geweest. De vrouw met wie ik sprak was niet ingelezen en had voor het gesprek eigenlijk al besloten wat de uitkomst zou zijn. Het vervelende is dat ze het heel empathisch bracht.
Op een gegeven moment vroeg ze naar mijn ouders. Ik zei dat ik die niet meer had, ze vroeg of ik mijn moeder mis. Uiteraard zei ik dat haar iedere dag mis. Waarop ze meteen toesloeg: "Dat komt omdat je geen werk of invulling van je dagen hebt". Ja wat moet je daarop zeggen.... Uiteindelijk kwam ze tot de conclusie dat mensen die autistisch zijn doorgaans minder moeite hebben met het verlies van ouders. Hierdoor kwam ze tot de conclusie dat mijn klachten minder erg zijn.
Ik wist niet hoe ik daarop moest antwoorden. Natuurlijk mis ik haar. En niet alleen emotioneel maar ook (hopelijk klinkt dit niet egoïstisch) vanwege het feit dat zij mij altijd beschermde als dingen fout liepen.
Toen de mevrouw begon dat ik altijd nog een avond school kan doen als ik werk heb wist ik dat het schaakmat was en verdere voortzetting van het gesprek zinloos was. Het lange wachten en vermoeidheid gingen ook parten spelen.
[..]
Ik ga mijn tante om advies vragen. Als het door gaat zoals het UVW van plan is vrees ik een herhaling van vanmiddag en dat wil ik niet
Fijn weekend allemaal
Het leven is veel te belangrijk om serieus te nemen.
uwv...
Tjonge wat een lompe opmerking dat je je moeder minder zou missen als je zou werken...
en dan concluderen dat het wel meevalt met je klachten... zouden ze daarop getraind worden: "hoe praat ik iemand in een hoekje zodat ze alleen nog maar ja en amen kunnen zeggen..."
Tjonge wat een lompe opmerking dat je je moeder minder zou missen als je zou werken...
en dan concluderen dat het wel meevalt met je klachten... zouden ze daarop getraind worden: "hoe praat ik iemand in een hoekje zodat ze alleen nog maar ja en amen kunnen zeggen..."
Mama van 2 lieve meiden :)
Wajong blijft voorlopig behouden maar tussen de regels door kon ik opmaken dat het eigenlijk de bedoeling is dat ik gewoon moet werken. Ze noemde wajong een tijdelijke verzekering.quote:
[..]
Wat een onzin
Dat ze het empathisch bracht heeft dan het nadeel dat je er op de een of andere manier niet tegenin kunt gaan, je kunt er niet boos om worden, dat kan ik me voorstellen.
Wat houdt dat re-integratietraject precies in? Betekent dat dat je je Wajong helemaal kwijtraakt of dat je die deels behoudt en daarnaast werkt voor zover mogelijk? Want als het dat laatste is, is dat zo slecht nog niet toch? Mits ze wel echt rekening houden met wat je wel en niet aankunt.
Ik hoop dat je ondanks dit toch ook een fijn weekend kunt hebben
Zelf ben ik over twee weken aan de beurt voor het bezwaar. Ik maak me er behoorlijk druk om.
Verder gaat het helemaal niet goed, ik zit weer midden in een depressie.
Toen ik met het verzoek kwam om meer onderzoek naar mezelf te doen vond ze dat niet echt nodig om te doen onder het mom "wat schiet je daar mee op, iedereen mankeert wel iets"
Het strookte iig niet met haar plan.
Bij zo'n traject wordt je ergens geplaatst om ervaring op te doen. De mevrouw begon al "je bent nauwkeurig." Mijn antwoord was dat ik helemaal niet zo nauwkeurig ben waarop zei zei "je maakt je eigen huis schoon dus je bent nauwkeurig". Tijdens het hele gesprek was ik in haar ogen normaal maar nu opeens trok ze autistisches clichés uit de kast
Na afloop heb ik het gesprek meerdere malen opnieuw gevoerd om te kijken wat ik fout heb gezegd. Enige conclusie is dat het beter is om misschien helemaal niets meer te zeggen. Heb het voorbeeld over mijn moeder al gegeven maar zo waren er meer momenten dat ze autisme in twijfel trok.
Heel veel sterkte iig kuolema! Hopelijk kun je een beetje genieten van het mooie weer. Misschien lekker een ijsje eten in de stad :-)
edit: bedankt iedereen voor de lieve reacties
[ Bericht 2% gewijzigd door Michie_ op 08-03-2015 00:34:28 ]
Wat een achterlijke reactie zeg! Geen verdriet voelen omdat je autistisch bent.
Ik zou proberen bezwaar aan te tekenen en een nieuw gesprek af te dwingen. Dit keer samen met iemand die je vertrouwt, zodat hij/zij je kan ondersteunen en helpen.
Deze ''mevrouw'' heeft duidelijk misbruik gemaakt van de situatie
Ik zou proberen bezwaar aan te tekenen en een nieuw gesprek af te dwingen. Dit keer samen met iemand die je vertrouwt, zodat hij/zij je kan ondersteunen en helpen.
Deze ''mevrouw'' heeft duidelijk misbruik gemaakt van de situatie
Zou een klacht indienen de situatie niet verslechteren? Eigenlijk wil ik die mevrouw liever niet meer zien. Dat ze me 5 kwartier heeft zitten laten wachten neem ik haar echt niet kwalijk. Ik kan echter niet zo goed tegen mensen die heel vriendelijk doen terwijl ze je eigenlijk aan het manipuleren zijn. Vind het kwalijk dat dit soort mensen zo'n machtspositie hebben.
Dat een auto verkoper doet alsof hij je vriend is en af en toe een vreemde opmerking maakt, oke. We hebben het hier echter over belangrijke beslissingen die gemaakt worden.
Geloof niet dat iedereen die bij het uvw werkt slechte bedoelingen heeft. Er zullen vast eerlijke mensen werken maar dit soort voorgevallen zijn erg vervelend.
Dat een auto verkoper doet alsof hij je vriend is en af en toe een vreemde opmerking maakt, oke. We hebben het hier echter over belangrijke beslissingen die gemaakt worden.
Geloof niet dat iedereen die bij het uvw werkt slechte bedoelingen heeft. Er zullen vast eerlijke mensen werken maar dit soort voorgevallen zijn erg vervelend.
De situatie is nu al op z'n slechts. Zij mag hier niet mee wegkomen, jij hoeft dit niet te accepteren.quote:
Zou een klacht indienen de situatie niet verslechteren? Eigenlijk wil ik die mevrouw liever niet meer zien. Dat ze me 5 kwartier heeft zitten laten wachten neem ik haar echt niet kwalijk. Ik kan echter niet zo goed tegen mensen die heel vriendelijk doen terwijl ze je eigenlijk aan het manipuleren zijn. Vind het kwalijk dat dit soort mensen zo'n machtspositie hebben.
Dat een auto verkoper doet alsof hij je vriend is en af en toe een vreemde opmerking maakt, oke. We hebben het hier echter over belangrijke beslissingen die gemaakt worden.
Geloof niet dat iedereen die bij het uvw werkt slechte bedoelingen heeft. Er zullen vast eerlijke mensen werken maar dit soort voorgevallen zijn erg vervelend.
Zo gaat men niet fatsoenlijk met elkaar om.
Dus ook mijn advies; klacht indienen en een ''herkeuring'' afdwingen.
Inderdaad, slechter gaat het niet worden en dit is absoluut ongepast.quote:
[..]
De situatie is nu al op z'n slechts. Zij mag hier niet mee wegkomen, jij hoeft dit niet te accepteren.
Zo gaat men niet fatsoenlijk met elkaar om.
Dus ook mijn advies; klacht indienen en een ''herkeuring'' afdwingen.
Dank jullie, jullie hebben een goed punt!
Heb weer iets meer hoop in de toekomst, hopelijk is deze onzekere periode snel achter de rug.
Heb weer iets meer hoop in de toekomst, hopelijk is deze onzekere periode snel achter de rug.
Ik zag dit net op nu.nl, blijkbaar bestaat er een link tussen autisme en intelligentie (het staat dus blijkbaar niet geheel los van elkaar).
Interessant wel.
Interessant wel.
Ik kijk er wel een beetje van op dat er staat dat 70% van de mensen die gediagnosticeerd zijn met autisme, zwakbegaafd zijn. Zouden ze dan naar het hele spectrum hebben gekeken?
En dat ze schrijven dat er maar een klein deel van de mensen met autisme bovengemiddeld intelligent is, een klein deel is natuurlijk geen getal, dus geen idee wat ze ermee bedoelen.
Maar ik heb het idee dat er juist best wel veel mensen met een ass bovengemiddeld intelligent zijn. Maar dat ligt er vast ook aan of je een stukje van het spectrum bekijkt of het hele spectrum daarin meeneemt...
Evengoed een interessant stukje!
Ik zit een beetje (veel) aan mn tax. Ik begin de dag al overprikkeld lijkt wel. Er hoeft maar iets te gebeuren en mn stoppen slaan door ofzo. En ik weet niet zo goed waar het door komt
En dat ze schrijven dat er maar een klein deel van de mensen met autisme bovengemiddeld intelligent is, een klein deel is natuurlijk geen getal, dus geen idee wat ze ermee bedoelen.
Maar ik heb het idee dat er juist best wel veel mensen met een ass bovengemiddeld intelligent zijn. Maar dat ligt er vast ook aan of je een stukje van het spectrum bekijkt of het hele spectrum daarin meeneemt...
Evengoed een interessant stukje!
Ik zit een beetje (veel) aan mn tax. Ik begin de dag al overprikkeld lijkt wel. Er hoeft maar iets te gebeuren en mn stoppen slaan door ofzo. En ik weet niet zo goed waar het door komt
Mama van 2 lieve meiden :)
Bijzonder.. De ASS-ers die ik ken (zowel in real life als hier) komen alles behalve zwakbegaafd over.
Op sociaal gebied wel, maar goed, dat is ook een groot stuk van het ASS.
Op sociaal gebied wel, maar goed, dat is ook een groot stuk van het ASS.
Geen idee, maar zelf zie ik dit wel klokkend zijn.quote:
Ik kijk er wel een beetje van op dat er staat dat 70% van de mensen die gediagnosticeerd zijn met autisme, zwakbegaafd zijn. Zouden ze dan naar het hele spectrum hebben gekeken?
En dat ze schrijven dat er maar een klein deel van de mensen met autisme bovengemiddeld intelligent is, een klein deel is natuurlijk geen getal, dus geen idee wat ze ermee bedoelen.
Maar ik heb het idee dat er juist best wel veel mensen met een ass bovengemiddeld intelligent zijn. Maar dat ligt er vast ook aan of je een stukje van het spectrum bekijkt of het hele spectrum daarin meeneemt...
Evengoed een interessant stukje!
Ik zit een beetje (veel) aan mn tax. Ik begin de dag al overprikkeld lijkt wel. Er hoeft maar iets te gebeuren en mn stoppen slaan door ofzo. En ik weet niet zo goed waar het door komt
Sowieso zijn autisten met minder irrelevante dingen bezig (zoals leugens in stand houden en hielenlikkerij, ik noem maar even wat) dus wellicht dat daardoor er meer ruimte overblijft voor het aanspreken van het intellect?
Klopt. Mijn ervaring is dat autisten relatief goed logisch kunnen redeneren t.o.v. NTers waarbij NTers betere social skillz hebben t.o.v. autisten.quote:
Bijzonder.. De ASS-ers die ik ken (zowel in real life als hier) komen alles behalve zwakbegaafd over.
Op sociaal gebied wel, maar goed, dat is ook een groot stuk van het ASS.
Tis een ruil denk ik
Ik heb zowel op een sociale werkplaats als in de ICT gewerkt (waar ik nu zit). Daar zie je heel mooi die tradeoffquote:
Bijzonder.. De ASS-ers die ik ken (zowel in real life als hier) komen alles behalve zwakbegaafd over.
Op sociaal gebied wel, maar goed, dat is ook een groot stuk van het ASS.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
De ICTers zijn vast allemaal bleke jongetjes wiens ''sociaal contact'' via de pc gaat oh nie danquote:
[..]
Ik heb zowel op een sociale werkplaats als in de ICT gewerkt (waar ik nu zit). Daar zie je heel mooi die tradeoff
Nee, dat valt ook wel mee maar je ziet daar veel sociale onhandigheid over en weer gaan.quote:
[..]
De ICTers zijn vast allemaal bleke jongetjes wiens ''sociaal contact'' via de pc gaat oh nie dan
Naast inderdaad de mensen die gaan zitten en gaan typen en stipt 8,5 uur later weer naar huis gaan zonder een woord te zeggen.
we hebben van alles wat.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Dat was ook wel een enorm stereotype hèquote:
[..]
Nee, dat valt ook wel mee maar je ziet daar veel sociale onhandigheid over en weer gaan.
Naast inderdaad de mensen die gaan zitten en gaan typen en stipt 8,5 uur later weer naar huis gaan zonder een woord te zeggen.
we hebben van alles wat.
Ik ben een ''vanallesnetniks''-autist. Enigszins sociaal, enigszins intelligent.
Ik kan gewoon heel goed alsof doen
Rare cijfers... De meeste autisten die ik ken zijn bovengemiddeld intelligent.
Hm, mijn ma was er na een jaar achtergekomen dat mijn partner net zo autistisch is als ik. Volgens mij wilde ze het gewoon niet weten
Hm, mijn ma was er na een jaar achtergekomen dat mijn partner net zo autistisch is als ik. Volgens mij wilde ze het gewoon niet weten
Ik gok dan ook dat de onderzoeker verder heeft gekeken dan alleen zijn eigen omgevingquote:
Rare cijfers... De meeste autisten die ik ken zijn bovengemiddeld intelligent.
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Hahaha, joh!quote:
[..]
Ik gok dan ook dat de onderzoeker verder heeft gekeken dan alleen zijn eigen omgeving
Jazekers!quote:
Ik kende er ook geen tot ik in die praatgroep terecht kwam vanuit de GGZ, maar daarna was ik ook meteen genezen van mijn nieuwschierigheid
"Een menschenhater, menschenschuwend mensch, die niet gaarne andere menschen ziet; een wonderlijk, ongezellig mensch, vijand van alle vrolijkheid.'
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
"My voice is nothing, my thoughts are nothing, in many respects I'm like you; nothing"
Sinds kort de diagnose ASS lichte vorm. Niks op papier gekregen nog, maar ik zou voldoen aan enkele criteria. Enfin, ik vroeg mij af of ik een probleem waar ik tegenaan loop, hier aan zou kunnen koppelen.(ik heb dit probleem nog niet aan mijn psycholoog voorgesteld aangezien ik het niet goed kan formuleren, ik ga dat nu hier proberen, alvast bedankt.)
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
quote:Op maandag 16 maart 2015 03:54 schreef Woods het volgende:
Sinds kort de diagnose ASS lichte vorm. Niks op papier gekregen nog, maar ik zou voldoen aan enkele criteria. Enfin, ik vroeg mij af of ik een probleem waar ik tegenaan loop, hier aan zou kunnen koppelen.(ik heb dit probleem nog niet aan mijn psycholoog voorgesteld aangezien ik het niet goed kan formuleren, ik ga dat nu hier proberen, alvast bedankt.)Dit is inderdaad een bekend symptoom van ASS, het wordt uitgebreid beschreven in deze docu:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Ik zou het bespreken met je psych, en mogelijk vragen om een steungroep waarin je meer kan leren over ASS. Ik zit daar momenteel in en het helpt mij echt enorm om mezelf te begrijpen
Specifiek in deze aflevering of later in de docu? Ik ga nu deel 2 kijken.quote:
[..]
Dit is inderdaad een bekend symptoom van ASS, het wordt uitgebreid beschreven in deze docu:
Ik zou het bespreken met je psych, en mogelijk vragen om een steungroep waarin je meer kan leren over ASS. Ik zit daar momenteel in en het helpt mij echt enorm om mezelf te begrijpen
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Later in de docu, ik heb je gewoon het eerste deel gestuurdquote:
[..]
Specifiek in deze aflevering of later in de docu? Ik ga nu deel 2 kijken.
Wij kijken dit momenteel met de therapiegroep.
Tofquote:
[..]
Later in de docu, ik heb je gewoon het eerste deel gestuurd
Wij kijken dit momenteel met de therapiegroep.
Sinds er sprake is van ASS/PDD-NOS heb ik nooit zelfonderzoek gedaan aangezien ik de diagnose af wilde wachten voordat ik de 'dader' kon aanwijzen. Maar zelfs na de diagnose ben ik niet echt op onderzoek geweest. Ik heb nu 2 gesprekken met mijn psycholoog gehad die zich concentreerden op praktische problemen. Die waren vooral op sociaal gebied maar volgens mij loop ik tegen veel meer problemen aan dan alleen sociaal minder goed zijn. Is muziek luisteren en een boek lezen ook zoiets?
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Ik ben geen psycholoog/psychiater; dus ik kan niet alles beantwoorden. Persoonlijk kan ik me niet zo goed concentreren op twee dingen tegelijk, maar jij kennelijk wel.quote:Op maandag 16 maart 2015 05:02 schreef Woods het volgende:
[..]
Tof
Sinds er sprake is van ASS/PDD-NOS heb ik nooit zelfonderzoek gedaan aangezien ik de diagnose af wilde wachten voordat ik de 'dader' kon aanwijzen. Maar zelfs na de diagnose ben ik niet echt op onderzoek geweest. Ik heb nu 2 gesprekken met mijn psycholoog gehad die zich concentreerden op praktische problemen. Die waren vooral op sociaal gebied maar volgens mij loop ik tegen veel meer problemen aan dan alleen sociaal minder goed zijn. Is muziek luisteren en een boek lezen ook zoiets?
Het verschil tussen een autist en een ''normaal'' mens is dat autisten een afwijkende, en volstrekt unieke hersenstructuur hebben. Iedere autist is dus anders, terwijl ''normale'' mensen een relatief vaststaande hersenstructuur hebben.
Dat kan dus betekenen, dat jij verbindingen hebt in je hersens die het mogelijk maken een boek te lezen en tegelijk muziek te luisteren. Die verbinding heb ik niet. Het kan dus een onderdeel van AS zijn, maar er zijn ook normale mensen die dat kunnen. Niet alles wat jou eigen is, is onderdeel van het autisme
Ehm, ik bedoelde het eerder andersom. Ik heb het idee dat wanneer ik vol muziek luister en ik een stuk tekst lees, ik de muziek vergeet. Ik heb mij hier echter nooit op gefocust en ga dit na vandaag wel doen(kan ik ook weer aangeven bij mijn psycholoog donderdagquote:
[..]
Ik ben geen psycholoog/psychiater; dus ik kan niet alles beantwoorden. Persoonlijk kan ik me niet zo goed concentreren op twee dingen tegelijk, maar jij kennelijk wel.
Het verschil tussen een autist en een ''normaal'' mens is dat autisten een afwijkende, en volstrekt unieke hersenstructuur hebben. Iedere autist is dus anders, terwijl ''normale'' mensen een relatief vaststaande hersenstructuur hebben.
Dat kan dus betekenen, dat jij verbindingen hebt in je hersens die het mogelijk maken een boek te lezen en tegelijk muziek te luisteren. Die verbinding heb ik niet. Het kan dus een onderdeel van AS zijn, maar er zijn ook normale mensen die dat kunnen. Niet alles wat jou eigen is, is onderdeel van het autisme
).Ik herken vooral dat overstromen van prikkels wel. En dat is iets wat vele niet begrijpen, als iemand opeens heel enthousiast iets verteld en mij hierin fysiek wilt betrekken dan kijk ik meestal weg, weet niet wat ik moet zeggen en zeg dan iets als 'oké'
Dat maakt mij ook onzeker.
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
@Woods: Die gefragmenteerde gedachtengang is iets waar ik best wel veel mee te maken heb (ik tik expres niet "last van heb", aangezien het ook voordelen kan hebben).
Ben jij toevallig ook chaotisch/vergeetachtig?
Ben jij toevallig ook chaotisch/vergeetachtig?
Woods, dat "in stukjes denken" klinkt in het plaatje van ASS niet heel vreemd.
Ik heb het zelf niet in zo'n mate (of het is me nog nooit opgevallen...).
Er zijn best wel veel filmpjes e.d. op internet te vinden over ass kenmerken en er is ook best wel veel te lezen. Als je daar behoefte aan hebt kan je misschien wel eens aan je psycholoog vragen of die nog tips heeft qua boeken.
Je kan ook wat hebben aan de ervaringen van een ander, maar zoals hierboven al gezegd is, is dat per persoon verschillend. Er is niet een "de autist", zoveel autisten er zijn, zoveel variaties zijn er zeg maar. Net als bij mensen zonder ass.
Ik heb het zelf niet in zo'n mate (of het is me nog nooit opgevallen...).
Er zijn best wel veel filmpjes e.d. op internet te vinden over ass kenmerken en er is ook best wel veel te lezen. Als je daar behoefte aan hebt kan je misschien wel eens aan je psycholoog vragen of die nog tips heeft qua boeken.
Je kan ook wat hebben aan de ervaringen van een ander, maar zoals hierboven al gezegd is, is dat per persoon verschillend. Er is niet een "de autist", zoveel autisten er zijn, zoveel variaties zijn er zeg maar. Net als bij mensen zonder ass.
Mama van 2 lieve meiden :)
Hier veel moeite met geluiden filteren.
Het hardste geluid komt binnen, de rest hoor ik dan niet meer.
Je kunt begrijpen dat verjaardagsfeestjes etc een crime zijn bij mij
Hetzelfde met boek lezen icm radio. De radio moet zacht staan, zodat ik me kan focussen op het boek.
Het hardste geluid komt binnen, de rest hoor ik dan niet meer.
Je kunt begrijpen dat verjaardagsfeestjes etc een crime zijn bij mij
Hetzelfde met boek lezen icm radio. De radio moet zacht staan, zodat ik me kan focussen op het boek.
Ze miste nabijheid, want na vier jaar was dat vanaf mijn kant gewoon minder geworden. Niet dat het er niet was, het was alleen niet vaak genoeg meer. Is volgens mij niet heel abnormaal want na zoveel tijd worden die dingen in bijna iedere relatie wel minder. Daarnaast kon ze het niet langer aan dat ik geen groepsmens ben en niet echt plezier beleef aan dingen ondernemen met grote groepen vrienden. Iets wat de eerste jaren oké was, maar nu blijkbaar niet meer...quote:
We woonden net vier maanden samen en nu woon ik dus alleen. Ik ben dan wel geen groepsmens, maar als ik ergens nog slechter in ben dan is het in alleen zijn
dus dit gaat nog leuk worden...
Oh mèèèn..quote:
[..]
Ze miste nabijheid, want na vier jaar was dat vanaf mijn kant gewoon minder geworden. Niet dat het er niet was, het was alleen niet vaak genoeg meer. Is volgens mij niet heel abnormaal want na zoveel tijd worden die dingen in bijna iedere relatie wel minder. Daarnaast kon ze het niet langer aan dat ik geen groepsmens ben en niet echt plezier beleef aan dingen ondernemen met grote groepen vrienden. Iets wat de eerste jaren oké was, maar nu blijkbaar niet meer...
We woonden net vier maanden samen en nu woon ik dus alleen. Ik ben dan wel geen groepsmens, maar als ik ergens nog slechter in ben dan is het in alleen zijn
Klotezooi! Heel veel sterkte voor de komende tijd, kop op!
Herkenbaar. Gesprekken in bijvoorbeeld een (rustige) kroeg kan ik moeilijk volgen door het geroezemoes op de achtergrond.quote:
Hier veel moeite met geluiden filteren.
Het hardste geluid komt binnen, de rest hoor ik dan niet meer.
Je kunt begrijpen dat verjaardagsfeestjes etc een crime zijn bij mij
Ik heb dat heel sterk met aanstaande tv's. Staat er ergens een tv aan, dan wordt mn aandacht door dat ding opgeslurptquote:Hetzelfde met boek lezen icm radio. De radio moet zacht staan, zodat ik me kan focussen op het boek.
Enige wat helpt is vragen of de tv uit kan
Hier staat de tv relatief zacht, dus het is elke keer weer schakelen als ik bij een ander kom. Het is blijkbaar heel normaal om dat ding op standje 30 te hebben ofzoquote:
[..]
Herkenbaar. Gesprekken in bijvoorbeeld een (rustige) kroeg kan ik moeilijk volgen door het geroezemoes op de achtergrond.
[..]
Ik heb dat heel sterk met aanstaande tv's. Staat er ergens een tv aan, dan wordt mn aandacht door dat ding opgeslurpt
Enige wat helpt is vragen of de tv uit kan
Ik heb hetzelfde probleem. Met een extra probleem, vriend is hardhorend. We hebben altijd 'strijd' over het geluid van de tv....quote:
[..]
Hier staat de tv relatief zacht, dus het is elke keer weer schakelen als ik bij een ander kom. Het is blijkbaar heel normaal om dat ding op standje 30 te hebben ofzo
quote:
[..]
Ik heb hetzelfde probleem. Met een extra probleem, vriend is hardhorend. We hebben altijd 'strijd' over het geluid van de tv....
Oei.. dat gaat niet samen..Gebruik je dan oordopjes?
Dankjequote:
[..]
Oh mèèèn..
Heel veel sterkte voor de komende tijd, kop op!
Nee, meestal kunnen we wel tot een overeenstemming komen. We leveren beide wat in. Wil niet in mijn eigen huis met oordopjes in gaan zitten.quote:
[..]
Gebruik je dan oordopjes?
GlenSpey, sterkte
Ik heb ook het liefst de tv heel zacht staan.
Oordopjes gebruik ik wel thuis en ik heb ze van het weekend zelfs gebruikt toen we op visite waren.
We waren bij schoonouders met onze neefjes en er is daar veel speelgoed met geluid, nou was ik de hele week al erg snel geprikkeld en het was van het weekend dus echt even teveel. Maar ik had gelukkig mn dopjes bij me.
Maar heb ook nog zitten dutten daar, ik was zo moe moe moe...
Ik moet toch maar weer heel goed op mn bedtijd gaan letten en zorgen dat ik genoeg tijd tussendoor heb om te ontprikkelen en nieuwe energie op te doen...
Deze week vrij rustig, behalve donderdag. Dus daar zou ik een eind mee op weg moeten kunnen komen...
Ik heb ook het liefst de tv heel zacht staan.
Oordopjes gebruik ik wel thuis en ik heb ze van het weekend zelfs gebruikt toen we op visite waren.
We waren bij schoonouders met onze neefjes en er is daar veel speelgoed met geluid, nou was ik de hele week al erg snel geprikkeld en het was van het weekend dus echt even teveel. Maar ik had gelukkig mn dopjes bij me.
Maar heb ook nog zitten dutten daar, ik was zo moe moe moe...
Ik moet toch maar weer heel goed op mn bedtijd gaan letten en zorgen dat ik genoeg tijd tussendoor heb om te ontprikkelen en nieuwe energie op te doen...
Deze week vrij rustig, behalve donderdag. Dus daar zou ik een eind mee op weg moeten kunnen komen...
Mama van 2 lieve meiden :)
Bij mij staat de tv al-tijd uit
Dat ding slokt me helemaal op en voor ik t weet, heb ik 5 uur van mn leven weggegooid met niks
Daarbij krijg ik dan de rest van de dag al die beelden die door mn hoofd spoken. Nee, tv is echt niks voor mij
Dat ding slokt me helemaal op en voor ik t weet, heb ik 5 uur van mn leven weggegooid met niks
Daarbij krijg ik dan de rest van de dag al die beelden die door mn hoofd spoken. Nee, tv is echt niks voor mij
Dat heb ik dus met internet.quote:
Dat ding slokt me helemaal op en voor ik t weet, heb ik 5 uur van mn leven weggegooid met niks
ROBODEMONS..................|:(
Op het net kan ik tenminste meer doen dan wanneer ik als een zak aardappelen op de bank lig/zit/steunquote:
Maar tv kijken gaat me sowieso snel vervelen. Meestal ga ik halverwege alsnog internetten.quote:
[..]
Op het net kan ik tenminste meer doen dan wanneer ik als een zak aardappelen op de bank lig/zit/steun
ROBODEMONS..................|:(
Ik vind het achteraf altijd zonde dat ik weer een hele avond achter die buis heb gezeten. Dan schaam ik me gewoon een beetje, wou dat ik het niet zo onnuttig besteed hadquote:
[..]
Maar tv kijken gaat me sowieso snel vervelen. Meestal ga ik halverwege alsnog internetten.
TV trekt mij totáál niet.
Ik lees liever een boek of hang wat rond op FOK!.
Oh ik ben nu bezig met de Marvel films, al is m'n geduld ver te zoeken 10x op pauze drukken omdat ik even ''wat anders'' moet doen. Vermoeiend!
Dat is misschien ook de reden dat ik geen tv kijk -> geen geduld.
Op de rotzooi van de commercieële zenders na dan
Ik lees liever een boek of hang wat rond op FOK!.
Oh ik ben nu bezig met de Marvel films, al is m'n geduld ver te zoeken
10x op pauze drukken omdat ik even ''wat anders'' moet doen. Vermoeiend! Dat is misschien ook de reden dat ik geen tv kijk -> geen geduld.
Op de rotzooi van de commercieële zenders na dan
Ik heb zelf regelmatig last dat ik dingen zoals mijn sleutels, bankpasje of mijn mp3 speler kwijt ben. Meestal komt het doordat ik het niet op de plek neerleg waar het normaal hoort te leggen. Het kan dan eventjes duren eer ik het gevonden heb. Tijdens het afrekenen heb ik er soms ook last van, ondanks dat mijn pinpas gewoon in mijn broekzak heb ik het gevoel dat ik hem niet kan vinden met stress als gevolg.quote:
Ben jij toevallig ook chaotisch/vergeetachtig?
Afgelopen donderdagavond was ook zo'n leuke avond. 11:45 ging ik eventjes een blokje om. Alleen... mijn huissleutel lag nog binnen en mijn broertje lag al te slapen. Pas om 03:30 ging hij naar de WC. Toevallig drukte ik op dat moment de deurbel in en deed hij de deur open.
Ik ben juist heel erg van de netheid en orde Rust in huis = minder chaotisch in m'n hoofd.
Alles heeft bij mij een vaste plek, daardoor ben ik ook nooit wat kwijt of vergeten.
Laatst enorm in de stress omdat m'n telefoon niet in m'n tas zat. Ik was pissig op mezelf omdat ik hem blijkbaar was vergeten of verloren, iets wat me nóóit overkomt. Bleek hij ''gewoon'' uit de tas te zijn gevallen en onder de passagiersstoel van de auto te liggen. Doh
Nieuw topic = nieuwe TT hè. Wie is origineel vanavond? Ik kruup op bed, weltrusten
Rust in huis = minder chaotisch in m'n hoofd. Alles heeft bij mij een vaste plek, daardoor ben ik ook nooit wat kwijt of vergeten.
Laatst enorm in de stress omdat m'n telefoon niet in m'n tas zat. Ik was pissig op mezelf omdat ik hem blijkbaar was vergeten of verloren, iets wat me nóóit overkomt. Bleek hij ''gewoon'' uit de tas te zijn gevallen en onder de passagiersstoel van de auto te liggen. Doh
Nieuw topic = nieuwe TT hè. Wie is origineel vanavond? Ik kruup op bed, weltrusten
Ik zit er een beetje tussenin. Alles heeft een vaste plek...min of meer maar ben wel nog steeds geregeld dingen kwijt
Films heb ik ook weinig geduld voor, duurt me te lang, ik heb ook steeds het idee dat ik andere dingen wil of zou moeten doen. Een half uurtje wil nog wel, maar het liefst doe ik ondertussen iets anders als kleuren of een spelletje op de computer. Blijkbaar kan ik daar mn aandacht nog wel tussen verdelen.quote:
Oh ik ben nu bezig met de Marvel films, al is m'n geduld ver te zoeken
Een gesprek en tv tegelijk is eigenlijk niet zo'n goede combi. Dan volg ik tv niet en het gesprek ook niet echt
. Ik leg ook meestal spullen op dezelfde plek, makkelijk terug te vinden, maar soms een hele kunst met 2 kinderen
.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik heb een hele tijd doelloos achter het internet gezeten waar mijn studie onder leed(nooit wat gedaan) Nu weet ik niet of dat door ASS komt of dat ik het wel mooi vond zo om niks te doen en in die tijd ook weer feitelijk niks. Nu dreigt mijn studie dit jaar ook weer kut te gaan en wil ik actief dingen gedaan krijgen. Nu merk ik vandaag dat als ik aan huiswerk begin ik door alles wordt afgeleidt en nooit echt lekker een hele pagina te kunnen lezen. Nu ik terugdenk aan de basisschool schiet mij 1 weekend te binnen waarin ik een heel boek(~120 blz) uitlas wat een prestatie was. Nu dacht ik eraan om oordoppen te kopen die je ook voor festivals kan kopen of tenminste die, die al geluid isoleert
woensdag 6 mei 2015 17:54 schreef Libertarisch het volgende:
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
Helaas pindakaas dan, het leven is hard. Je kunt niet iedereen blijven begeleiden alsof het kinderen zijn, je zult het zelf moeten doen.
quote:
Ik heb een hele tijd doelloos achter het internet gezeten waar mijn studie onder leed(nooit wat gedaan) Nu weet ik niet of dat door ASS komt of dat ik het wel mooi vond zo om niks te doen en in die tijd ook weer feitelijk niks. Nu dreigt mijn studie dit jaar ook weer kut te gaan en wil ik actief dingen gedaan krijgen. Nu merk ik vandaag dat als ik aan huiswerk begin ik door alles wordt afgeleidt en nooit echt lekker een hele pagina te kunnen lezen. Nu ik terugdenk aan de basisschool schiet mij 1 weekend te binnen waarin ik een heel boek(~120 blz) uitlas wat een prestatie was. Nu dacht ik eraan om oordoppen te kopen die je ook voor festivals kan kopen of tenminste die, die al geluid isoleert
Verstandig! En bewegend beeld leidt ook erg af. Als ik iets lees dan gaat de tv op radio en niet op een muziekzender
Dat zou ermee te maken kunnen hebben. Heb zelf heel sterk dat als ik iets interessant vind ik alles van dat onderwerp wil weten en mij er intensief in verdiep. Ik kan uren op Wikipedia of op andere sites naar informatie zoeken. Het tegenovergestelde gaat helaas ook op. Vind ik iets niet interessant dan verlies ik vrij snel mijn interesse.quote:
Ik heb een hele tijd doelloos achter het internet gezeten waar mijn studie onder leed(nooit wat gedaan) Nu weet ik niet of dat door ASS komt of dat ik het wel mooi vond zo om niks te doen
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |